ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΕΙΣ. rrna Ε. ΜΑΛΛΗ 1, Ε. ΠΕΤΕΙΝΑΚΗ 1,2

Transcript

1 ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΕΙΣ rrna Ε. ΜΑΛΛΗ 1, Ε. ΠΕΤΕΙΝΑΚΗ 1,2 Στη συγκεκριµένη ανασκόπηση αναφέρεται η χρήση της ευρέος φάσµατος 16S rrna PCR, σε συνδυασµό µε ανάλυση της νουκλεοτιδικής αλληλουχίας, ως µεθόδου για την ανίχνευση και ταυτοποίηση του αιτιολογικού παράγοντα της λοίµωξης. Η έγκαιρη ταυτοποίηση του µικροοργανισµού επιτρέπει στους κλινικούς ιατρούς να εφαρµόσουν αιτιολογική θεραπεία, µειώνοντας έτσι την πιθανότητα ανάπτυξης στελεχών ανθεκτικών στα αντιβιοτικά. (Λέξεις ευρετηρίου: 16S rrna PCR, διάγνωση λοιµώξεων, µηνιγγίτιδα, σηψαιµία, ενδοκαρδίτιδα). Εισαγωγή

2 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, Mycobacterium tuberculosis in house rrna Μοριακές µέθοδοι στην Κλινική Μικροβιολογία Γενικές αρχές in vitro

3 14 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Άµεση ανίχνευση παθογόνων µικροβίων σε κλινικά δείγµατα µε τη µέθοδο της ευρέος φάσµατος PCR (16S rrna) ακολουθούµενη από ανάλυση της νουκλεοτιδικής αλληλουχίας (sequencing) 16S rrna 16S rrna Στάδια της µεθόδου Εκχύλιση του DNA από το κλινικό δείγµα rrna GenBank, BLAST National Center for Biotechnology Information. Φυλογενετική ανάλυση

4 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, Ερµηνεία των αποτελεσµάτων. 16S rrna Μόνο η παρουσία βακτηριακού RNA πιστοποιεί τη βιωσιµότητα του οργανισµού 16S rrna 16S rrna Εφαρµογή ευρέος φάσµατος 16S rrna PCR σε διάφορα κλινικά δείγµατα Η εφαρµογή της ευρέος φάσµατος 16S rrna PCR πρέπει να αποφεύγεται σε υλικά µε χλωρίδα, όπως δέρµα, κόπρανα κ.ά. ή και σε πολυµικροβιακή λοίµωξη (τραύµα, διαπύηση τραύµατος κ.λπ.), διότι προκύπτουν περισσότερα του ενός προϊόντα PCR, που αντιστοιχούν στο γενετικό υλικό όλων των µικροοργανισµών του δείγµατος. Στις περιπτώσεις αυτές είναι καλύτερα να χρησιµοποιηθεί ζεύγος εκκινητών, ειδικών για κάθε µικροοργανισµό, π.χ. ανίχνευση του γονιδίου reca για την ανίχνευση της Burkholderia cepacia σε πτύελα ασθενών µε κυστική ίνωση κ.λπ. Λοιµώξεις αίµατος Salmonella typhi Mycobacterium avium 16S rrna 23S rrna 16S rrna

5 16 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία είτε λόγω παρουσίας απαιτητικού είτε λόγω παρουσίας νεκρών µικροοργανισµών Βακτηριακή µηνιγγίτιδα Neisseria meningitidis, S. pneumoniae Haemophilus influenzae b 16S rrna N. meningitidis, S. pneumoniae, H. influenzae b

6 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, N. meningitidis S. pneumoniae E. coli N. meningitidis N. meningitidis, S. pneumoniae και H. influenzae, Brucella spp., E. coli. Βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα 16S rrna 16S rrna Cardiobacterium hominis

7 18 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Συµπεράσµατα 16S rrna 16S rrna 16S rrna ιεύθυνση Επικοινωνίας: Έφη Πετεινάκη, Επίκουρη Καθηγήτρια Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας, Λάρισα Summary E. MALLI 1, E. PETEINAKI 2 Clinical applications of a broad-range 16S rrna PCR in the diagnosis of infectious diseases 1 Laboratory of Molecular Microbiology, Institute of Biomedical Research and Technology-Thessalia 2 Microbiology Laboratory, The Medical School University of Thessalia Applied Clinical Microbiology This is a revew article on the evaluation of a broad-range 16S PCR amplification and DNA sequencing, in the diagnosis of bacterial infections. The authors present their oun experience on detection and identificaton of pathogens causing sepsis, bacterial endocarditis and meningitis, to a number of patients. (Key words: broad-range PCR, clinical applications, infectious diseases, sepsis, meningitis, endocarditis). ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Mandell GL,Gillock MR, Cramer DA, Kefalides PT Pavlin JA Gilchrist MJR, Osweiler GD, et al 20: 3. Murray PR, Baron EJ, Pfaller MA, Tenover FC, Yolken RH. 4. Pitt TL, Saunders NA Naber SP Engleberg NC, Eisenstein BI Tang YW, Procop GW, Persing DH 43

8 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, Mullis KB, Fallona FA Mullis KB Eisenstein BI White TJ, Madej R, Persing DH Persing DH Wilson KH, Blitchington RB, Greene RC Greigen K, Loeffelholz M, Purohit A Evertsson U, Monstein HJ, Johannson AG Kotilainen P, Jalava J, Meurman O, et al Fischer-Romero C, Luth-Hottenstein J, Altwegg M. Borrelia burgdorferi Gatselis N, Malli E, Papadamou G, Petinaki E, Dalekos GN Cardiobacterium hominis Drancount M, Bollet C, Carlioz A, Martelin R, Gayral JP, Raoult D Yang S, Rothman RE Song JH, Cho H, Park MY, et al Iralu JV, Shritharan VK, Pieciak WS, et al Mycobacterium avium Lagorgia N, Coppola B, Carbone R, et al Sleigh J, Cursons R, La Pine M 16SrRNA Ley BE, Linton CJ, Bennett DM, Jatal H, Foot AB, Millar MR 16SrRNA Saravolatz LD, Manzor O, Vander Velde N, et al Xu J, Moore JE, Millar BC, Webb H, Shields MD, Goldsmith CE 16SrRNA Deutch S, Petersen LN, Podenphant L, Olsen R, Schmidt MB, Moller JK, Ostergaard L Gottwein J, Zbinden R, Maibach RC, Herren T Capnocytophaga canimorsus Durack DT, Lukes AS, Bright DK Millar B, Moore J, Mallon P, Xu J, Crowe M, Mcclurg R, Raoult D, Earle J, Hone R, Murphy P 33:

9 20 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία 32. Li JS, Sexton DJ, Mick N, Nettles R, Fowler VG Jr, Ryan T, Bashoer T, Corey GR Goldenberger D, Kunzli A, Vogt P, Zbinen R, Altwegg M Breitkopf C, Hammel D, Scheld HH, Peters G, Becker K Kipp F, Becker K, Peters G, von Eiff C Staphylococcus aureus Cannady PB Jr, Sanford JP 69 Υποβλήθηκε: 12/10/2007 Εγκρίθηκε: 11/12/2007

10 Β. ΕΛΗΓΙΑΝΝΗ Η αδιάγνωση υποβιταµίνωση D είναι πολύ συχνή κατάσταση ακόµα και σε πληθυσµούς ανεπτυγ- µένων χωρών. Στο άρθρο που ακολουθεί αναφέρονται µε λεπτοµέρεια: ο µεταβολισµός της βιταµίνης D, αιτίες ανεπάρκειας, θεραπευτική αντιµετώπιση, καθώς και η ευεργετική της επίδραση στις περισσότερες λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισµού, αλλά και στη βελτίωση χρόνιων νοσηµάτων. (Λέξεις ευρετηρίου: Βιταµίνη D, µεταβολισµός, υποκλινική ανεπάρκεια, θεραπευτική αντιµετώπιση, ευεργετική δράση). British Medical Journal New England Journal of Medicine

11 22 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Πηγές Βιταµίνης D Μεταβολισµός της βιταµίνης D

12 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, Φυσιολογικές τιµές βιταµίνης D Η συµµετοχή της βιταµίνης D στο µεταβολισµό του οστού

13 24 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Μυϊκή ισχύς και καθ' υποτροπήν πτώσεις Καρκίνος και βιταµίνη D

14 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, Η βιταµίνη D είναι ισχυρός ανοσοτροποποιητής καθελισιδίνης Αυτοάνοσα νοσήµατα. ιαβήτης. Οστεοαρθρίτιδα Καρδιοαγγειακά νοσήµατα Αιτίες ανεπάρκειας βιταµίνης D

15 26 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Οι ανάγκες σε βιταµίνη D. Πρόληψη και θεραπευτική αντιµετώπιση της ανεπάρκειας Υπερβιταµίνωση D Συµπέρασµα

16 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, ιεύθυνση Επικοινωνίας ρ. Βάσω εληγιάννη τ. ιευθύντρια Μικροβιολογικού Εργαστηρίου Νοσοκοµείου Παίδων «Π. και Α. Κυριακού» Τηλ.: Summary V. DELIGIANNI Vitamin D deficiency Applied Clinical Microbiology This is a review article on the subclinical vitamin D deficiency. The metabolism of vitamin D, diagnosis of hypovitaminosis, aetiology and treatment, as well as its beneficial effect in a number of chronic diseases are presented. (Key words: Vitamin D metabolism,diagnosis of hypovitaminosis, aetiology, treatment, effect on chronic disease). ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Lapatsanis P, Deliyanni V, Doxiadis S British Paediatric Association Grosh S, Sarin S, Shegal SK Holick MF Dawson-Hughes B, Heaney RP, Holick MF, Lips P, Meunier PJ, Vieth R Holick MF, Siris ES, Binkley N, et al Lee JM, Smith JB, Philip BL, Chen TC, Mathieu J, Holick MF Sedrani S El Hajj Fuleihan G, Nabulsi M, Choucair M, et al Pllotnikoff GA, Quigley JM Dawson-Hughes B, Harris SS, Krall BA, Daffal GE Broe KE, Chen TC, Weinberg J, Bishoff- Ferrari HA, Holick MF, Kiel DP Garland CF, Garland FC, Gorham ED, et al Holick MF Chang ET, Smedly KE, Hdjalgrim H, et al Berwick M, Armstrong EK, Ben-Porat L, et al 97

17 28 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία 17. Liu PT, Strenger S, Li H, et al Van Amerongen BM, Diskstra CD, Lips P, Pofman CH Holick MF 14: 20. Hypponen E, Laara E, Reumanen A, Jarvelin MR, Virtalen SM Pitsas AG, Dawson-Hughes B, Li T, et al Rostand SG Krause B, Buhringg M, Hopfenmuller W, Holick MF, et al Hollis BW, Wangler CL Armas LAG, Hollis BW, Heaney RP Koutkia P, Chen TC, Holick MF 345

18 ΜΕΛΕΤΗ STAPHYLOCOCCUS LUGDUNENSIS Κ.-Σ. ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΑΙΚ. ΤΑΡΠΑΤΖΗ, Ν. ΣΙΑΦΑΚΑΣ, Σ. ΧΑΝΙΩΤΑΚΗ, Λ. ΖΕΡΒΑ Ο αποτελεί ένα νέο είδος κοαγκουλάση-αρνητικού σταφυλοκόκκου µε ιδιαίτερο παθογόνο δυναµικό. Στην παρούσα µελέτη, αναλύθηκαν αναδροµικά τα στελέχη, που σε χρονική περίοδο 38 µηνών αποµονώθηκαν από 16 ασθενείς και αρχικά ταυτοποιήθηκαν ως από το σύστηµα Phoenix (Becton Dickinson, BD). Τα στελέχη ταυτοποιήθηκαν οριστικά µε ανάλυση της νουκλεοτιδικής αλληλουχίας του 16S rrna, εξετάσθηκαν µε το σύστηµα API Staph (Biomerieux), επανελέγχθηκαν από το Phoenix, και εφαρµόστηκαν οι δοκιµασίες ελεύθερης (Remel) και συνδεδεµένης κοαγκουλάσης (BD), αποκαρβοξυλίωσης της ορνιθίνης (Bioprepare) και πυρρολινοδάσης (BD). Η αντοχή τους ελέγχθηκε µε τη µεθοδολογία των δίσκων διάχυσης (Biorad), µε δισκία νιτροσεφίνης (BD), µε E-test (AB Biodisk), µε την ανίχνευση του γονιδίου meca και τη φαινοτυπική έκφραση της PBP2a (Biomerieux) και µε το σύστηµα Phoenix. Οι ιατρικοί φάκελοι των ασθενών µελετήθηκαν µε σκοπό τον προσδιορισµό της κλινικής σηµασίας της αποµόνωσης. Η µοριακή ταυτοποίηση επιβεβαίωσε ότι 14 από τα 16 στελέχη ήταν. Επτά από αυτά αποτελούσαν σηµαντικά παθογόνα: 4 αποµονώθηκαν από αιµοκαλλιέργειες (περιλαµβανόµενων 2 περιπτώσεων ενδοκαρδίτιδας), 2 από δείγµατα πύου και 1 από ουροκαλλιέργεια. Από τα υπόλοιπα, 3 ήταν πιθανά παθογόνα, 2 αντιστοιχούσαν σε επιµόλυνση και αποικισµό, ενώ για τα άλλα 2 δεν υπήρχαν διαθέσιµες κλινικές πληροφορίες. Η έκβαση της νόσου ήταν πάντοτε άριστη. Το σύστηµα API υπερτερούσε του συστήµατος Phoenix ως προς την ορθή ταυτοποίηση, σε 7 στελέχη ήταν θετική η δοκιµασία της συνδεδεµένης κοαγκουλάσης και σε 9 παρατηρήθηκε εντονότατος πολυµορφισµός. Τρία ήταν ανθεκτικά στην πενικιλλίνη και ένα από αυτά και στην οξακιλλίνη, ενώ ο υπόλοιπος έλεγχος αντοχής έδειξε ότι γενικά επρόκειτο για ευαίσθητα στελέχη. Τα αποτελέσµατα αυτά προσδιορίζουν το φάσµα των λοιµώξεων που προκαλούνται από τον και αναδεικνύουν τα προβλήµατα της συµβατικής µεθοδολογίας ταυτοποίησής του. (Λέξεις ευρετηρίου:, κλινική σηµασία, µέθοδοι ταυτοποίησης, έλεγχος αντοχής)

19 30 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Εισαγωγή Staphylococcus lugdunensis Staphylococcus aureus S. lugdunensis S. aureus S. lugdunensis Υλικό και µέθοδοι S. lugdunensis ( S. lugdunensis S. aureus S. aureus Enterococcus faecalis S. aureus

20 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, , Αποτελέσµατα S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. capitis ssp ureolyticus S. epidermidis S. lugdunensis S. simulans S. saprophyticus S. lugdunensis Πίνακας 1. Α/α Αλληλουχία API Staph Phoenix ODC 2 PYR 3 Ελεύθερη Συνδεδεμένη του16s rrna κοαγκουλάση κοαγκουλάση γονιδίου 1 S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S.lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. capitis ssp. ureolyticus S. epidermidis 4 S. epidermidis S. lugdunensis 16 S. simulans 4 S. simulans S. saprophyticus + S. epidermidis S. simulans S. lugdunensis.

21 32 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. epidermidis S. aureus S. lugdunensis S. aureus S. lugdunensis S. epidermidis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis

22 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, Πίνακας 2.S. lugdunensis. Α/α Ηλικία- Κλινική Είδος κλινικού Αριθμός Αιτία εισαγωγής Υποκείμενες νόσοι Χορηγηθείσα Κλινική Έκβαση Φύλο δείγματος στελεχών αντιβιοτική σημασία λοίμωξης (αριθμός) S. lugdunensis αγωγή απομόνωσης 1 31-Α ΟΡΘ Πύον (7) 1 4 Λοίμωξη με συρίγγιο Προηγούμενη αντικα- VA,CM, SXT Αίτιο λοίμωξης Ανάρρωση κατά γόνυ άρθρωσης τάσταση προσθίων χιαστών αρθροπλαστικής 2 51-Θ Μ.Τ.Ν. Αίμα (2 ζεύγη) 4 Πιθανό αγγειακό ΧΝΑ, αντικατάσταση αορτικής, CIP, VA, RIF Αίτιο Ανάρρωση Εκβλάστηση εγκεφαλικό επεισόδιο υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, ενδοκαρδίτιδας αορτικής (1) κατάθλιψη 3 80-Α ΟΓΚ Αίμα (2 ζεύγη) 4 Παρατεταμένο εμπύρετο Μυελοδυσπλαστικό, τοποθέτη- VA, MOX Αίτιο Ανάρρωση ση λαγονομηριαίου μοσχεύματος βακτηριαιμίας 4 86-Θ ΠΑΘ Αίμα (2 ζεύγη) 4 Παρατεταμένο εμπύρετο Κολποκοιλιακός αποκλεισμός, VA,RIF,GM Αίτιο Ανάρρωση τοποθέτηση βηματοδότη ενδοκαρδίτιδας 5 18-Α ΟΡΘ Πύον (2) 2 1 Λοίμωξη με συρίγγιο Χειρουργηθέν κακόηθες CIP,VA Αβέβαιη Ανάρρωση κατά γόνυ άρθρωσης χονδροβλάστωμα γόνατος 6 ;-Θ Τ.Ε.Π. Πύον (1) 1 Μ η δ ι α θ έ σ ι μ ο ι σ τ ο ρ ι κ ό 7 80-Θ ΟΡΘ Ούρα (1) 1 Διατροχαντήριο Σακχαρώδης διαβήτης, Αίτιο Θάνατος από κάταγμα ισχίου καρκίνος θυρεοειδούς, άνοια ουρολοίμωξης άλλη αιτία 8 74-Θ ΧΕΙ 8 Πύον (1) 3 1 Οξεία ισχαιμία Περιφερική αρτηριοπάθεια CIP Αβέβαιη Ανάρρωση κάτω άκρου 9 55-Θ ΠΑΘ Αίμα (3 ζεύγη) 4 Πυρετός, σύγχυση Σακχαρώδης διαβήτης, παχυσαρκία VA,CIP,SXT Αίτιο βακτηριαιμίας Ανάρρωση Θ ΟΡΘ Πύον (4) 4 4 Μηχανική χαλάρωση Προηγούμενη αρθρο- CIP,CM Αίτιο λοίμωξης Ανάρρωση αρθροπλαστικής γόνατος πλαστική γόνατος αρθροπλαστικής Μ ΧΕΙΡ Πύον (1) 1 Χρόνιο πυελικό άλγος Επιμόλυνση Ανάρρωση Μ ΧΕΙΡ Σφαγιτιδικός 1 Εντερορραγία Καρκίνωμα παχ. εντέρου Αποικισμός Ανάρρωση καθετήρας (1) 13 ;-Α Τ.Ε.Π. Πύον (1) 1 Μ η δ ι α θ έ σ ι μ ο ι σ τ ο ρ ι κ ό Θ ΧΕΙΡ Πύον (2) 5 1 Νεκρωτικές αλλοιώσεις Νόσος Buerger TZP,SXT Αβέβαιη Ανάρρωση άκρου ποδός S. epidermidis S. aureus S. lugdunensis S. aureus S. lugdunensis S. lugdunensis P. aeruginosa S. epidermidis S. lugdunensis S. epidermidis S. lugdunensis S. epidermidis S. lugdunensis S. maltophilia

23 34 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Συζήτηση S. lugdunensis S. lugdunensis S. aureus S. epidermidis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis Staphylococcus schleiferi Staphylococcus simulans S. lugdunensis

24 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, Staphylococcus simulans Staphylococcus xylosus Staphylococcus chromogenes Staphylococcus haemolyticus Staphylococcus schleiferi Staphylococcus epidermidis Staphylococcus haemolyticus Staphylococcus warneri S. lugdunensis S. haemolyticus S. aureus S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis S. lugdunensis ιεύθυνση Επικοινωνίας Λουκία Ζέρβα Επίκουρη Καθηγήτρια Μικροβιολογίας ιευθύντρια Εργαστηρίου Κλινικής Μικροβιολογίας, Νοσοκοµείο «Αττικόν» Summary K.-S. CHATZIGEORGIOU, EK. TARPATZI, N. SIAFAKAS, S. CHANIOTAKI, L. ZERVA Isolation of S. lugdunensis from clinical specimens Laboratory of Clinical Microbiology Attikon University General Hospital-Athens Applied Clinical Microbiology is an usually virulent coagulase-negative staphylococcus. In the present study, retrospectively were analyzed all isolates initially identified as by Phoe-

25 36 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία nix (Becton Dickinson, BD) during a 38-month period. These strains originated from 16 patients. The isolates were definitively speciated by sequencing of the 16S rrna gene and were also tested by the API Staph (BioMerieux) and retested by Phoenix. Assays for detection of free (Remel) and bound (BD) coagulase, PYR hydrolysis (BD) and ornithine decarboxylation (Bioprepare) were additionally carried out. Susceptibility testing was performed by Phoenix, disc diffusion, E-test, β-lactamase production, meca gene PCR and PBP2a detection. Patients medical records were reviewed in order to assess clinical significance of isolation. Molecular characterization confirmed that 14 of the 16 isolates belonged to the species. Seven of them represented true pathogens: 4 were isolated from blood cultures (including two cases of endocarditis), 2 from pus cultures and one from a urine specimen. Among the rest, 3 were of uncertain clinical significance, 2 represented contamination and colonization and for 2 no clinical information was available. Clinical outcome was always excellent. API Staph was more accurate than Phoenix for the species identification. Seven isolates were bound coagulase positive and 9 demonstrated colony polymorphism. Three were penicillin resistant (one also oxacillin resistant), while susceptibilty testing of the rest was not remarkable. These findings determine the spectrum of diseases caused by and highlight the difficulty of its correct speciation by conventional methods. (Key words: S. lugdunensis, clinical significans, identification and antimicrobial susceptibility testing methods). ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Πρίφτη Ε, Πετροχείλου-Πάσχου Β Staphylococcus lugdunensis: Anguera I, Del Rio A, Mirò JM, Matinez-Lacasa X, Marco F, Guma JR, et al Staphylococcus lugdunensis 91e 3. Herchline T, Ayers L Staphylococcus lugdunensis Clinical and Laboratory Standards Institute 5. Bannerman T Staphylococcus Micrococcus 6. Hiraishi A Horstkotte MA, Knobloch J, Rohde H, Mack D Murakami K, Minamide W, Wada K, Nakamura E, Teraoka H, Watanabe S Bellamy R, Barkham T Staphylococcus lugdunensis Hellbacher C, Törnqvist E, Söderquist B Staphylococcus lugdunensis Tan T, Yong Ng S, Xing Ng W Ebright JR, Penugonda N, Brown W Staphylococcus lugdunensis Mateo M, Maestre JR, Aguilar L, Cafini F, et al Staphylococcus lugdunensis 56

26 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, Alexopoulou K, Foka A, Petinaki E, Jelastopoulou E, Dimitracopoulos G, Spiliopoulou I Herchline T, Barnishan J, Ayers L, Fass R Staphylococcus lugdunensis Haile D, Hughes J, Vetter E, Kohner P, Snyder R, Patel R, Cockerill F Staphylococcus lugdunensis Nancy W, Soh S, Lin R, Hui Loo L Staphylococcus lugdunensis 41

27 ΕΙ ΙΚΟ ΑΡΘΡΟ Ι. ΠΑΛΕΡΜΟΣ Η κατακλυσµιαία χρήση των εξαρτησιογόνων ουσιών αποτελεί κυρίαρχο πρόβληµα της κοινωνίας σήµερα µε συνεχώς αυξανόµενη την ανάγκη να µπορούν αξιόπιστα να προσδιορισθούν σε δείγµα ανθρώπου, εκτός από την περίπτωση της παραβατικής συµπεριφοράς µε εντολή εισαγγελέα, και σε µη παραβατική συµπεριφορά, π.χ. στο Τµήµα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) ή για ενηµέρωση του περιβάλλοντος. Βασική προϋπόθεση είναι η γνώση δεδοµένων φαρµακοκινητικής των ουσιών και ακόµη σε κάθε περίπτωση ποια ουσία πρόκειται να ανιχνεύσουµε, πότε λήφθηκε η ουσία, µέχρι ποια ηµέρα µετά τη χρήση της µπορεί να ανιχνευθεί, σε τι ποσοστό αποβάλλεται στα ούρα και ποια είναι η ευαισθησία της µεθόδου. Οι µέθοδοι ανίχνευσης διακρίνονται σε επιλογής, που είναι Ανοσοενζυµικές, και επιβεβαιωτικές, που είναι Χρωµατογραφίας. Κάθε θετικό αποτέλεσµα µε µέθοδο επιλογής πρέπει να βεβαιώνεται µε µέθοδο επιβεβαιωτική για να είναι νοµικά έγκυρο. Πρόβληµα για την ελληνική πραγµατικότητα αποτελεί σε ποιον και πότε θα γίνει η ανίχνευση εξαρτησιογόνου ουσίας, ώστε να υπάρχει νοµική και επιστηµονική εγκυρότητα. Η ανίχνευση µε προϋποθέσεις, που ορίζονται νοµοθετικά, µπορεί να γίνει 1) σε περίπτωση παραβατικής συµπεριφοράς ατόµου, 2) στο Τµήµα Επειγόντων Περιστατικών, σε µη παραβατική συµπεριφορά και 3) µε ψυχιατρική εντολή. Επίσης για τη λήψη του δείγµατος, το χειρισµό του, τη φύλαξή του και τον έλεγχο πιθανής παραποίησης του δείγµατος, πρέπει να τηρείται αυστηρό πρωτόκολλο. Τονίζεται η ανάγκη, εκτός από τον προσδιορισµό µε εισαγγελική παραγγελία σε Ιατροδικαστική Υπηρεσία, να µπορεί να γίνεται προσδιορισµός ουσιών και σε νοσοκοµειακά διαπιστευµένα εργαστήρια αναφοράς, προσδιορισµού εξαρτησιογόνων ουσιών. (Λέξεις ευρετηρίου: Εξαρτησιογόνες ουσίες, φαρµακοκινητική, µέθοδοι ανίχνευσης, ουσίες που παρεµβαίνουν στη µέτρηση). Εισαγωγή

28 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, Γενικά περί εξαρτησιογόνων ουσιών Ορισµοί: φάρµακο νόµιµο Παράνοµο Ελεγχόµενο Χρήση Κατάχρηση Κακή χρήση Εξάρτηση Εθισµός Τάση Εθισµού Πίνακας 1.

29 40 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Πίνακας Κατασταλτικά ΚΝΣ 2. Ψευδαισθησιογόνα 3. Ναρκωτικά - Αναλγητικά 3. ιεγερτικά ΚΝΣ Φαρµακοκινητική Πίνακας 3.

30 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, Πίνακας 4. Τ/2 % έκκριση φαρµάκου Μέθοδοι προσδιορισµού εξαρτησιογόνων ουσιών

31 42 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Πίνακας 5. Φάρµακο Οδός λήψης Τ/2 % αµετάβλητο στα ούρα Χρόνος στα ούρα α) Μέθοδοι χρωµατογραφίας β) Ανοσοενζυµικές µέθοδοι

32 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, γ) Ταχείας επιλογής ΠΟΤΕ και ΠΟΥ θα έπρεπε να γίνεται η ανίχνευση ουσιών Πίνακας 6. Σε παραβατική συµπεριφορά Σε άτοµα µε απώλεια συνειδήσεως Προληπτικά Πριν από την πρόσληψη Όταν υπάρχει αλλαγή συµπεριφοράς

33 44 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Προγραµµατισµένος έλεγχος Τυχαίος έλεγχος Σε επαγγέλµατα υψηλής ευθύνης Με ψυχιατρική εντολή Περί Ναρκωτικών Το δικαστήριο µπορεί να διατάξει... πραγµατογνωµοσύνη και εργαστηριακή εξέταση... Η πραγµατογνωµοσύνη διεξάγεται από... και τα Εργαστήρια Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας των ΑΕΙ της χώρας, τις Ιατροδικαστικές υπηρεσίες εφόσον διαθέτουν ειδικά εργαστήρια ή από τα Νοµαρχιακά ή Περιφερεικά νοσοκοµεία που έχουν τη δυνατότητα να διεξάγουν τέτοια πραγµατογνωµοσύνη µε αντίστοιχες κλινικές και εργαστήρια ΑΡΘΡΟ 1. Έλεγχος της χρήσης ναρκωτικών ουσιών α) Εργαστηριακός έλεγχος. Αυτός γίνεται µε τοξικολογική ανάλυση σωµατικών υγρών του εξεταζόµενου (αίµα, ούρα) σε χρόνο µικρότερο από ώρες από την τελευταία λήψη της ναρκωτικής ουσίας από τον εξεταζόµενο. Το δείγµα των σωµατικών υγρών λαµβάνεται υπό συνθήκες ασφαλείας σε δύο σφραγισµένα φιαλίδια που αναγράφουν ανεξίτηλα το ονοµατεπώνυµο του εξεταζόµενου και την ηµεροµηνία λήψης. Το ένα φιαλίδιο φυλάσσεται υπό ψύξιν ως µάρτυρας Περί ιεξαγωγής Ερευνών Η επιστηµονική εγκυρότητα

34 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, Η λήψη των ούρων Αν το δείγµα που παραλάβαµε είναι ούρα

35 46 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Περιπτώσεις ψευδώς θετικού αποτελέσµατος Πίνακας 7. AdultaCheck (Rapid Detect Inc) Intect 7 Test Strips (Branan Medical Co) ιεύθυνση Επικοινωνίας: Ιωάννης Παλέρµος Ευαγγελιστρίας 8, Σαλαµίνα Τηλ.: Summary

36 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, J. PALERMOS, MD Testing for drugs of abuse Drug abuse is a serious problem affecting all segments of the population and social life, i.e. crime, productivity, safety, personal tragedies. Therefore the society has to work for the success of the two primary goals, to create conditions whereby people will choose not to use drugs and to reduce the supply of them. Before testing for abused drugs one should know the basic pharmacokinetics of abuse drugs and should follow a strict specimen handling protocol and chain of custody. Screening tests (basically ELISA) to rule out the presence of drugs and Confirmatory tests (Gas Chromatography) to identify a positive result are used, while special precautions should be applied to control specimens integrity and to avoid adulteration. Who and when to test is a major problem with the following policy being the best accepted. Preemployment, for cause, scheduled testing, random testing, sensitive jobs. For the Greek reality there is a demand of where to test for abused drugs, besides to testing for cause in the authorised Toxicology Lab and the Microbiology Association has to work with for establishing its own policy to cover the issue. (Key words: Drug of abuse, monitoring methods, false negative and positive results). ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Wilson J. 2. Κουτσελίνης Α. 3. TDM/Tox Laboratory Improvement Program Committee 4. U.S. Department of Health and Human Services. 5. Hawks RL, Chiang CN. 6. Henry JB 7. Baselt RC 8. Nakahara Y. 733(1-2) 9. Kemeny DM, Challacombe SJ 10. Rounsaville BJ, Petry Nm, Carrol KM 70(2) 11. Yang JM 21(2) 12. U.S. Department of Health and Human Services U.S. Department of Health and Human Services 4. Gold MS, Dackis CA Dasgupta A, Wahed A, Wells A 117(2) 16. Dasgupta A Υποβλήθηκε: 1/12/2007 Εγκρίθηκε: 15/01/2008

37 ΕΝ ΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΗ 1, Ε. ΜΗΛΙΤΣΗ 1, Ν. ΣΤΕΡΓΙΟΥ 2, Ε. ΛΥΚΟΠΟΥΛΟΥ 3, Σ. ΚΟΚΟΤΑΣ 4, Α. ΜΕΝΤΗΣ 4, Ε. ΓΕΩΡΓΑΚΗ 2, Α. ΠΑΓΚΑΛΗ 1 Η µεµβρανώδης σπειραµατονεφρίτιδα αποτελεί νόσηµα που οφείλεται στην εναπόθεση ανοσοσυ- µπλεγµάτων στην υποεπιθηλιακή ζώνη των σπειραµατικών τριχοειδών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η νόσος χαρακτηρίζεται ως ιδιοπαθής. Στα αίτια δευτεροπαθούς µεµβρανώδους νεφροπάθειας περιλαµβάνονται η ηπατίτιδα, ο συστηµατικός ερυθηµατώδης λύκος, κακοήθη νοσήµατα καθώς και η λήψη ορισµένων φαρµάκων. Ο κυτταροµεγαλοϊός δεν έχει αναφερθεί ως αίτιο της νόσου. Στην παρούσα µελέτη αναφέρεται περίπτωση µεµβρανώδους νεφρίτιδας σε κορίτσι 19 µηνών και η αιτιολογική της συσχέτιση µε τον ιό. Αυτή στηρίχθηκε στην παρουσία ειδικών για τον ιό IgM αντισωµάτων στον ορό, την άνοδο των IgG, τη χαµηλή λειτουργική συγγένεια των IgG, τη θετική PCR στο αίµα, τα ούρα και το υλικό νεφρικής βιοψίας της ασθενούς. Ειδική θεραπευτική αγωγή οδήγησε σε καλή έκβαση της νόσου. (Λέξεις ευρετηρίου: Μεµβρανώδης σπειραµατονεφρίτιδα βρέφους, CMV, βιοψία νεφρού, PCR, διάγνωση, θεραπεία). Εισαγωγή

38 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, Πίνακας 1. Λοιµώξεις Φάρµακα Αυτοάνοσα νοσήµατα Νεοπλάσµατα Περιγραφή περίπτωσης º

39 50 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Πίνακας 2. Εικόνα 1 ιάγραµµα 1. Εικόνα 2

40 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, ιάγραµµα 2 mg/dl u/ml index % Μήνες ιάγραµµα 3

41 52 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Συζήτηση ιεύθυνση Επικοινωνίας Μαρία Γιαννάκη Τµήµα Κλινικής Μικροβιολογίας Νοσοκοµείου Παίδων «Η Αγία Σοφία» Τηλ.:

42 Περίοδος B, Τόµος 13, Τεύχος 1, Summary M. GIANNAKI 1, H. MILITSI 1, N. STERGIOU 2, E. LYKOPOULOU 3, S. KOKOTAS 4, A. MENTIS 4, H. GEORGAKI 2, A. PANGALIS 1 Membranous nephritis due to CMV infection Clinical Microbiology 1 and Pediatric Nephrology Dept 2, 1 st Dept of Pediatrics Athens University 3, Hellenic Pasteur Institute 4, Athens, Greece Applied Clinical Microbiology Membranous nephritis is predominantly a disease of middle aged and elderly individuals, but a rather uncommon finding in children. Although in most of the cases the disease is considered as idiopathetic, its association with hepatitis B, systemic lupus erythematosus and cancer is well known. A case of membranous nephritis in a 19 months old girl is reported in this article. The association with CMV infection was based on the presence of CMV specific IgM, the low avidity CMV specific IgG and the CMV DNA detection in blood, urine and renal biopsy specimen. The child was treated with specific antiviral medication with very good results and after a two-year follow up she is a healthy growing girl without any problem. (Key words: Infant, CMV, Membranous nephritis, renal biopsy, treatment). ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Jennette C, Spargo B 2. Νizze Η, Kerjaschki D, Moch M ö 3. Βeom Hee Lee, et al 21: 4. Cameron JS 4: 5. Κleinknecht C, Habib R. 6. Wreghitt JG, Teare EL, Sule O, Devci R, Rice P Eddeleston M, Peacock S, Juniper M, Warrel DA 24: 8. Richardson WP Browne G, Whitworth C, Bellamy C, Ogilvie M Besbas N, Bayrakci U.S, Gulsev K, Gengiz AB, Akcoren Z, Akinci D, Kilic I, Bakkaloglu A 11. Giani M, Efedonti A, Damiani B, Marra G, Colombo D, Banfi G, Rivolta E, Strom EH, Mihatsch M Holmberg C, Jalanko H, Tryggvason K, Rapola J 13. Platt JL, Sibley RK, Michael AF Matsakura H., Yasumori I, Kanegane H, Arai M. Miyawaki T, Murakami G Tomlinson L, Boriskin Y, PcPhee I, Holwill S, Rice P Sim JG, Seo JK, Suh SJ 38

43 ΣΥΝΕ ΡΙΑ - ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ Μαρτίου Απριλίου Μαΐου April April May May June June July 2008

44 Ερώτηση 1η Ποιό από τα κατωτέρω είναι λάθος για το ; M. tuberculosis M. tuberculosis M. tuberculosis Ερώτηση 2η Σε µονάδα νεογεννήτων όπου διερευνάται επιδηµία σηψαιµίας, από χρυσ. σταφυλόκοκκο ( ), ποιά από τις αναγραφόµενες κατωτέρω θα θεωρήσετε ως πιθανότερη πηγή του παθογόνου αυτού µικροβίου; Ερώτηση 3η Ποιός από τους ακόλουθους µικροοργανισµούς δεν είναι αίτιο διαρροίας; Clostridium perfringens Enterococcus faecalis E. coli Vibrio cholerae Ερώτηση 4η Ποιό από τα ακόλουθα µικρόβια είναι πιο πιθανόν ότι προκαλεί την παθογόνο δράση του µε διείσδυση στον εντερικό βλεννογόνο; Vibrio cholerae Clostridium botulinum Enterotoxigenic E. coli Shigella sonnei

45 Αίτηση εγγραφής µέλους της Εταιρείας Κλινικής Μικροβιολογίας και Εργαστηριακής ιαγνωστικής ΑΙΤΗΣΗ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΜΕΛΟΥΣ