Παναγιώτης Σταμάτης, θέμα διατριβής: «Παιδαγωγική Επικοινωνία: το παράδειγμα της απτικής συμπεριφοράς στο Νηπιαγωγείο». (2004) Περίληψη Αν η

Transcript

1 Παναγιώτης Σταμάτης, θέμα διατριβής: «Παιδαγωγική Επικοινωνία: το παράδειγμα της απτικής συμπεριφοράς στο Νηπιαγωγείο». (2004) Περίληψη Αν η επικοινωνία αποτελεί το υπόβαθρο δημιουργίας του πανανθρώπινου πολιτισμικού γίγνεσθαι γενικότερα, η επικοινωνία που πραγματώνεται στο χώρο της εκπαίδευσης και μάλιστα στο νηπιαγωγείο αποτελεί την πεμπτουσία της δημιουργίας σχέσεων αλληλεπίδρασης. Υπό την έννοια αυτή η επικοινωνία χαρακτηρίζεται ως «παιδαγωγική». Η παιδαγωγική επικοινωνία ως μέρος του ευρύτερου επικοινωνιακού φάσματος προσλαμβάνει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα όταν πραγματώνεται με την αξιοποίηση της λεκτικής και ιδίως της μη λεκτικής επικοινωνιακής οδού. Οι ανθρώπινες δυνατότητες επικοινωνίας με την ανάπτυξη αντίστοιχων μη λεκτικών επικοινωνιακών συμπεριφορών είναι τόσο πολύμορφες που δημιουργούν έναν άριστο κώδικα επικοινωνίας, ο οποίος ονομάζεται «γλώσσα του σώματος». Στην παρούσα διατριβή το ενδιαφέρον μας εστιάζεται ενδεικτικά στην απτική συμπεριφορά, η οποία αποτελεί μορφή της μη λεκτικής επικοινωνιακής ικανότητας, τόσο ανεπαίσθητη όσο και σπουδαία καθώς σχετίζεται με την αίσθηση της αφής. Γι αυτό, μέλημά μας αποτελεί η πολύπλευρη ανάδειξη της σπουδαιότητας του παιδαγωγικού αγγίγματος ως δομικού στοιχείου της απτικής συμπεριφοράς στο νηπιαγωγείο. Ένα τέτοιο εγχείρημα δεν μπορεί παρά να περνάει μέσα από την θεωρητική θωράκιση της προσέγγισης των επικοινωνιακών διαδικασιών, όπως περιγράφονται στα πιο αξιόλογα θεωρητικά μοντέλα επικοινωνίας καθώς και στην αναλυτική παρουσίαση των μορφών πραγμάτωσης της μη λεκτικής επικοινωνίας στον άνθρωπο. Εξετάζονται, επίσης, οι παράγοντες επίδρασης στην ανάπτυξη των επικοινωνιακών δυνατοτήτων και διαπροσωπικών σχέσεων στο χώρο του νηπιαγωγείου διακρίνοντας δυο κυρίως άξονες: (α) τον άψυχο, στον οποίο περιλαμβάνονται οι υλικοτεχνικές υποδομές, το αναλυτικό πρόγραμμα και οι δραστηριότητες υλοποίησής του και (β) τον έμψυχο, όπως εκδηλώνεται στην παιδαγωγική παρουσία των νηπιαγωγών και στις επικοινωνιακές ικανότητες των νηπίων. Λαμβανομένης υπόψη της σχετικής ελληνικής και διεθνούς βιβλιογραφίας, η πρωτότυπη εργασία μας, η οποία εκτιμάται ως θετική συμβολή στις επιστήμες της αγωγής, συμπληρώνεται με τη διερεύνηση της απτικής συμπεριφοράς στο νηπιαγωγείο, σε δυο επίπεδα: (α) στο επίπεδο αντιλήψεων των μονίμων νηπιαγωγών για την απτική συμπεριφορά κατά την αλληλεπίδρασή τους με τα νήπια και (β) στο επίπεδο παρατήρησης της απτικής συμπεριφοράς στην καθημερινή αλληλεπιδραστική μεταξύ νηπιαγωγών και νηπίων σχέση. Η έρευνα έδειξε ότι παρόλο που οι

2 νηπιαγωγοί είναι υπέρμαχοι της εκδήλωσης αμοιβαίων επαφών στο νηπιαγωγείο, κυρίως για παιδαγωγικούς λόγους, εντούτοις, κατά τη διεξαγωγή δραστηριοτήτων τηρούν αποστάσεις από τα νήπια και εμφανίζονται φειδωλές στην ανάπτυξη απτικής συμπεριφοράς. Το γεγονός αυτό εκτιμάται ως παιδαγωγικό έλλειμμα, το οποίο μπορεί να καλυφθεί με την ανάλογη θεωρητική και πρακτική κατάρτιση των νηπιαγωγών. If the general concept in communication consists of the trestle of human civilization, then into educational areas of which communication takes place and especially into Nursery school consisting of the quintessence interaction relationship creation; by this meaning communication could be characterized as pedagogical. The pedagogical (or such known as educational) communication as apart from sweeping communication spectrum includes special features which takes place by development of verbal and especially a non verbal communication way. Human communicative possibilities by development of non verbal counterpart behaviors are so multi formed that could create an optimal communication code which is usually named body language. Indicatively our interesting focus on tactile/haptic behavior which consists of a non verbal communication dimension, often such insensible as significant too, while it is related to touch, which is considered to be the mother of all senses. So, our care is versatile distinction of pedagogical touch significance as a structural element of tactile/haptic behavior in contact face-to-face interaction of Nursery school area. This effort through most valuable communication s models and theories. More effected factors for communication possibilities and relationship developments in Nursery school interaction are under our surveillance and are distinct also into two main keystones: (a) inanimate keystone, whereas this includes all material and technical school substructures and (b) animate keystone, means the pedagogical existence of a Nursery school teacher and the communicative potentiality of preschool nurseries. Our unconventional study which is considered as a contribution to educational sciences, as a sequence of Hellenic and international relative bibliography review, is supposed to be completed by the research of tactile behavior in Nursery school area into two fact finding levels: (a) incumbent Nursery school teacher perceptional level for tactile behavior in their own interaction between them and kids and (b) observational level on tactile behavior in daily classroom interaction between them.

3 The research concluded that even though Nursery school teachers are defenders of mutual contact behavioral demonstrations into Nursery school for pedagogical reasons, they keep distances from toddlers appearing reluctant postures in their tactile behavior development. This event is estimated to be a pedagogical deficit which is hoped to be raised by their theoretical and practical university studies or special seminars. Ευθυμία Γουργιώτου, θέμα διατριβής: «Η μυθολογία και η θέση της στο πρόγραμμα του Ελληνικού Νηπιαγωγείου». (2004) Περίληψη Η εστίαση της έρευνας σε αυτή την έκθεση εξετάζει τις στάσεις και αναπαραστάσεις των ελληνίδων νηπιαγωγών για την κλασσική ελληνική μυθολογία ως αντικείμενο ενασχόλησης των παιδιών της προσχολικής ηλικίας. Η μελέτη αμφισβητεί την προκατάληψη που επικρατεί στο χώρο της προσχολικής παιδαγωγικής ως προς την ακαταλληλότητα των μύθων για τα παιδιά του νηπιαγωγείου. Η εξερεύνηση των στάσεων και των αναπαραστάσεων των ελληνίδων νηπιαγωγών σε εθνικό επίπεδο καθοδηγεί το περιεχόμενο και τη μορφή αυτής της μελέτης. Για τον σκοπό αυτό δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο σαν εργαλείο ελέγχου στάσεων και αναπαραστάσεων και των συσχετίσεων τους με ειδικούς παράγοντες όπως η γεωγραφική περιοχή, η ηλικία των νηπιαγωγών, το επίπεδο σπουδών, τα χρόνια προϋπηρεσίας, και άλλα.. Το εργαλείο συμπληρώθηκε από δείγμα 432 νηπιαγωγών σε όλη την επικράτεια. Τα ευρήματα της έρευνας ανέδειξαν πολύ θετική στάση των νηπιαγωγών απέναντι στην ελληνική μυθολογία. The focus of research in this report is on attitudes and representations of Greek preschool teachers concerning classical Greek mythology as an activity topic for children of preschool age. The study questions the prejudice which predominates in the field of preschool education regarding the unsuitability of myths for preschool children. The investigation of the attitudes and representations of Greek preschool teachers at national level guides the content and form of this study. For this purpose a questionnaire was devised and employed as a monitoring instrument for attitudes and representations and for their correlations with

4 special factors like geographical area, age of preschool teachers, level of studies, years of previous service, e. t. c. The findings of the research revealed a very positive attitude on the part of preschool teachers towards Greek mythology. Ευστάθιος Στιβακτάκης, θέμα διατριβής: «Ο Διευθυντής του σχολείου ως φορέας και αντικείμενο αξιολόγησης. Συγκριτική μελέτη των απόψεων Διευθυντών Σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης». (2006) Περίληψη Η παρούσα διατριβή επεχείρησε να καταγράψει τις απόψεις των δ/ντών σχολείων αναφορικά με το διπλό τους ρόλο ως αξιολογούμενοι και ως αξιολογητές. Για την υλοποίηση του σκοπού της έρευνας εκπονήθηκε γραπτό ερωτηματολόγιο το οποίο χορηγήθηκε στους δ/ντές της Α /θμιας & Β /θμιας Εκπαίδευσης ολόκληρης της Κρήτης. Τα σημαντικότερα συμπεράσματα που προέκυψαν είναι: 1) Ιδιαίτερα χαμηλός βαθμός ενημέρωσής τους για το θεσμικό πλαίσιο αξιολόγησης, τόσο των δ/ντών όσο και των εκπαιδευτικών. 2) Αναγνώριση της πολυπλοκότητας του έργου τους, της ποικιλίας των χαρακτηριστικών που συνθέτουν την εικόνα του αποτελεσματικού δ/ντή αλλά και των κριτηρίων επιλογής του. 3) Οι δ/ντές προτείνουν επιλογή με θητεία και όχι με μονιμότητα, ενώ δεν επιθυμούν αξιολόγηση κατά τη διάρκεια της θητείας τους. 4) Ως φορείς επιλογής δ/ντών αναγνωρίζονται ο Προϊστάμενος Γραφείου, ο Σχολικός Σύμβουλος και ο Σύλλογος διδασκόντων, ενώ «νομιμοποιούν» το δ/ντή ως φορέα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. 5) Ισχυρός βαθμός συμφωνίας με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και αναγνώριση ποικίλων αξιολογικών κριτηρίων. Τέλος, ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις καταγράφτηκαν από τη συγκριτική θεώρηση των απόψεων των δ/ντών των δύο βαθμίδων εκπαίδευσης. This dissertation attempted to brobe and assess the views of school principals regarding their dual role as evaluators and as being evaluated. For the implementation of this research study a written questionnaire was prepared and disseminated to principals in the island of Crete of both Primary and Secondary Education. The major findings from this study are. The Principals of the study:

5 1) indicated a low degree of awareness regarding the institutional framework for their own evaluation and of teachers. 2) had a fair knowledge regarding the complexity of their work, the variety of characteristics which compose the roles of the principal as well as the criteria for their selection. 3) agreed to be selected in a non tenured position but they do not wish to be evaluated while they are serving as principals. 4) recognized Local office director, the school counselor and the teaching staff as agents for the selection of principals while they justify the role of the principal as an agent for the evaluation of teachers. 5) Revealed a strong degree of agreement with teachers evaluation and a recognition of the various evaluation criteria. Finally, interesting results were recorded from the comparison of the views between the Primary and Secondary education principals. Βικτώρια Κατσιγιάννη, θέμα διατριβής: «Το φαινόμενο του εκφοβισμού στο Δημοτικό Σχολείο». (2006) Περίληψη Η παρούσα έρευνα έθεσε ως στόχο να διερευνήσει τις απόψεις των μαθητών/τριών για το φαινόμενο του εκφοβισμού, έτσι όπως παρουσιάζεται στο δημοτικό σχολείο. Το δείγμα αποτέλεσαν 791 μαθητές/τριες, 11 και 12 ετών από 14 δημόσια δημοτικά σχολεία της Αθήνας και του Πειραιά μετά από τυχαία δειγματοληψία. Τα εργαλεία της έρευνας ήταν το ερωτηματολόγιο του εκφοβισμού του Olweus (1991, 1996) το οποίο συμπληρώθηκε και μεταφράστηκε στα ελληνικά, η κλίμακα αυτοεκτίμησης του Rosenberg (1986), η κλίμακα locus of control, Nowicki-Strickland (1973) και η κλίμακα Φανερού Άγχους για παιδιά (Manifest Anxiety Scale) του Gittleman. Μετά από τυχαία επιλογή δύο σχολείων εφαρμόστηκε ένα βραχύχρονο πρόγραμμα παρέμβασης ελέγχου των συγκρούσεων των Τριλίβα και Chimienti (1998) με μέτρηση πριν και μετά τόσο για την πειραματική ομάδα όσο και για την ομάδα ελέγχου. Τέλος, μελετήθηκαν τρεις ατομικές περιπτώσεις μαθητών, ενός θύτη, ενός θύματος κι ενός θύτη-θύματος με τη χρήση του ερωτηματολογίου του Achenbach, στο γονέα, στο δάσκαλο και στον ίδιο το μαθητή. Τα αποτελέσματα της έρευνας κατέδειξαν υψηλά σχετικά ποσοστά εκφοβισμού και θυματοποίησης για το δημοτικό σχολείο σε σύγκριση με άλλες έρευνες οι οποίες έχουν υλοποιηθεί στο παρελθόν στην Ελλάδα. Η λεκτική και η σωματική είναι οι δύο πιο συχνές μορφές θυματοποίησης και οι ρόλοι των εμπλεκόμενων μαθητών είναι

6 αυτοί των θυτών, των θυμάτων, των θυτών-θυμάτων, των βοηθών και των παρατηρητών. Τα θύματα και οι θύτες-θύματα διαθέτουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και κυριαρχούνται από άγχος και έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων, ενώ οι θύτες έχουν σχετικά υψηλά ποσοστά αυτοεκτίμησης αλλά προβλήματα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Μετά την εφαρμογή του τρίμηνου προγράμματος παρέμβασης μειώθηκαν σημαντικά τα ποσοστά της θυματοποίησης και του εκφοβισμού για την πειραματική ομάδα κι αυτό αποτέλεσε ενθαρρυντικό στοιχείο για την εφαρμογή τέτοιων προγραμμάτων. Από το μακροεπίπεδο της τάξης οδηγήθηκε η μελέτη στο μικροεπίπεδο των τριών ατομικών περιπτώσεων αναλύοντας πτυχές που μας βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση της προσωπικότητάς τους. Η παρούσα μελέτη αποτελεί το έναυσμα για περαιτέρω έρευνα ενός σύνθετου και τόσο σημαντικού φαινομένου για την ασφάλεια στο σχολικό περιβάλλον. This thesis aims to examine the views of pupils regarding the phenomenon of victimisation in the primary school. The sample consisted of 791 pupils, years old from 14 primary schools of Athens and Pireaus. The sample selection was based on random sampling. The research tools that were used for the collection of data consist of a questionnaire designed by Olweus (1991 and the updated 1996) which was translated and adapted to the Greek settings; Rosenberg s Self-esteem Scale; the locus of control scale; the Children s Nowicki-Strickland Scale, (1973) and Gittelman s Manifest Anxiety Scale for children. In addition, a short-term intervention program in order to study conflict situations was attempted in two primary schools. Both schools were randomly selected. This program has been designed by Τriliva and Chimienti (1973) and includes measures before and after the implementation of the program for both control and experimental groups. Moreover, three case studies were implemented which included three students (a victim, a bully and a victim/ bully), their teachers and parents. Achenbach s questionnaire was used for the collection of data within the case studies. Τhe statistical analysis revealed considerably high percentages of threat and victimisation in the primary schools in comparison to previous research findings in the Greek context. Also, verbal and physical abuse were the most common types of victimisation. According to the categories of victimisation five different roles were appeared: bully, victim, bully/victim, assistant and bystander. Victims and bully/ victims appear to be associated with low self-esteem, anxiety and they lack social skills. Bullies, on the other hand, have relatively high self-

7 esteem but problems in their interpersonal relationships. In addition, the short-term intervention programme in the two primary schools showed that the rate of victimisation declined in the experimental team. This important evidence makes the implementation of such programmes necessary for the primary school. Moreover, the three case studies helped us to identify different angles of pupils personalities. This study constitutes a starting point for further research on victimisation which is a very complicated and important phenomenon within the school settings. Σωτηρία Μαρτίνου, θέμα διατριβής: «Το κίνημα της Μεταρρυθμιστικής Παιδαγωγικής και η επίδρασή του στο παιδαγωγικό έργο του Μιχάλη Παπαμαύρου». (2007) Σκοπός της έρευνας είναι να εξετάσει το έργο του Έλληνα παιδαγωγού Μιχ. Παπαμαύρου και να αναδείξει, όσο αυτό είναι δυνατόν, τις επιρροές που δέχθηκε από τη Γερμανική Μεταρρυθμιστική Παιδαγωγική και το Σχολείο Εργασίας, καθώς και τη συμβολή του στην εξέλιξη και την ανανέωση της Διδακτικής Μεθοδολογίας σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά και στον εμπλουτισμό της διδακτικής πράξης και της σχολικής ζωής με νέα ερεθίσματα και πρακτικές. Κύριες ερευνητικές μέθοδοι, της εργασίας είναι: η «ιστορική ερμηνευτική ανάλυση» και η «ποιοτική ανάλυση περιεχομένου». Το τελικό συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι ο Μιχ. Παπαμαύρου, επηρεασμένος σε μεγάλο βαθμό από τις κύριους εκπροσώπους της Μεταρρυθμιστικής Παιδαγωγικής στη Γερμανία, προσπάθησε να μετατρέψει το «παιδαγωγικό του πιστεύω» σε καθημερινή σχολική πράξη. Δυστυχώς, οι κοινωνικές συνθήκες της εποχής του δεν ήταν ακόμη ώριμες να αποδεχτούν τις ιδέες του για ένα δημοκρατικό σχολείο που θα εμπνεόταν από τα οράματα του Εκπαιδευτικού Δημοτικισμού και θα βρισκόταν σε στενή σχέση με το άμεσο και το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Οι προσπάθειές του στο Μαράσλειο Διδασκαλείο και στο Διδασκαλείο Λαμίας πολεμήθηκαν. Βρέθηκε εκτός δημόσιας εκπαίδευσης και εντάχθηκε στην Αριστερά. Όμως, ακόμη και εκτός δημόσιας εκπαίδευσης εργάστηκε στη φυλακή της Αίγινας, αλλά και μετά τον Εμφύλιο, ως συγγραφέας σχολικών και παιδαγωγικών έργων, δείχνοντας έμπρακτα την ακλόνητη πίστη του στη δύναμη της Παιδαγωγικής. Γεώργιος Γουρναρόπουλος, θέμα διατριβής: «Η Συμβολή του Διευθυντή στη Διαμόρφωση του Σχολικού Κλίματος». (2007)

8 Το σχολικό κλίμα, σύμφωνα με τις έρευνες των τελευταίων δεκαετιών, αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα των σχολικών οργανισμών. Στη διαμόρφωση του σχολικού κλίματος σημαντικό ρόλο διαδραματίζει ο διευθυντής της σχολικής μονάδας, αφού με την καθημερινή συμπεριφορά και δράση του μπορεί να δημιουργήσει ένα μαθησιακό περιβάλλον τέτοιο που οι εκπαιδευτικοί να δραστηριοποιούνται απερίσπαστα στα διδακτικά τους καθήκοντα με αναμενόμενο το ποιοτικό εκπαιδευτικό αποτέλεσμα. Η παρούσα ερευνητική εργασία επιχείρησε να εξετάσει, μέσα από τις απόψεις των απλών δασκάλων αλλά και των διευθυντών, το βαθμό στον οποίο οι διευθυντές συντελούν στη διαμόρφωση του εργασιακού κλίματος στο χώρο των σχολείων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. The school climate, according to researches of the last decades, constitutes one of the ba-sic factors which influence the effectiveness of school organisations. In the development of school climate an important role is played by the headteacher of the school unit. The head-teacher s daily behavior and action can create such a learning environment that the teachers can perform their instructive duties undistractedly with the expected qualitative educational results. The present research attempts to examine, through the opinions of schoolteachers as well as school directors, the degree to which school directors contribute to the development of climate in the workplace of primary schools. Εμμανουήλ Σοφός, θέμα διατριβής: «Μοντέλα Εκπαίδευσης Ενηλίκων και Σύγχρονη Ελληνική Εκπαιδευτική Πραγματικότητα». (2008) Το θεωρητικό υπόβαθρο του πεδίου της Εκπαίδευσης Ενηλίκων αποτελείται διάφορες προσεγγίσεις (μοντέλα) που δε συνιστούν όμως ένα πλήρες πλαίσιο που να μας δίνει τη δυνατότητα να ερμηνεύουμε τις διάφορες εκφάνσεις του φαινόμενου της εκπαίδευσης ενηλίκων και να προβαίνουμε σε εικασίες γύρω από αυτό. Ο βασικός σκοπός, λοιπόν, της παρούσας έρευνας είναι να σκιαγραφήσει το προφίλ των ενήλικων εκπαιδευόμενων και μέσω αυτών των αναγκών τους, οι οποίοι φοιτούν σε τμήματα της Ν.Ε.Λ.Ε και του δημοσίου Ι.Ε.Κ της νήσου Ρόδου με βάση 5 μοντέλα εκπαίδευσης ενηλίκων. Η μεθοδολογική προσέγγιση που ακολουθήθηκε ήταν ποσοτική μολονότι κατά την έναρξη της έρευνας έγινε χρήση ποιοτικών μεθόδων. Η μελέτη εντάσσεται από θεματική άποψη στο χώρο της εκπαίδευσης ενηλίκων κι από

9 μεθοδολογική άποψη στις έρευνες επισκόπησης ή διερεύνησης πεδίου μικρής κλίμακας, εφόσον έγινε μόνο σε δύο ιδρύματα του νησιού της Ρόδου. Έλαβαν μέρος 314 άτομα. Τα πιο σημαντικά συμπεράσματα από την ανάλυση των εμπειρικών μας δεδομένων είναι ότι: Οι εκπαιδευτικές επιλογές των ενήλικων εκπαιδευόμενων φανερώνουν υψηλό βαθμό αυτοκαθοδήγησης, ενώ φαίνεται να παρακινούνται περισσότερο από εξωτερικά κίνητρα. Οι εκπαιδευτικές τους επιλογές συνδέονται άμεσα με τις επαγγελματικές τους προσδοκίες. Επιδιώκουν την απόκτηση επάρκειας στην ειδικότητα που παρακολουθούν για κοινωνικούς και κυρίως εργασιακούς λόγους. Επίσης είναι αρκετά πιο συνειδητοποιημένοι σχετικά με τις ικανότητές τους αλλά και τις απαιτήσεις που έχει η ειδικότητα που παρακολουθούν. Μερικές από τις προτάσεις μας, είναι η αναγκαιότητα άμβλυνσης των ανισοτήτων σχετικά με την πρόσβαση αλλά και την παρακολούθηση προγραμμάτων κατάρτισης, η δημιουργία έγκυρων και αξιόπιστων δομών πιστοποίησης, καθώς και η σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας. Ακόμη οι οργανισμοί Εκπαίδευσης Ενηλίκων, (τυπικής ή μη- τυπικής) θα πρέπει να προσανατολιστούν και να συγκλίνουν σε καινοτόμες παιδαγωγικές προσεγγίσεις και δημιουργικών περιβαλλόντων μάθησης, ενώ τόσο οι σχεδιαστές προγραμμάτων εκπαίδευσης ενηλίκων όσο και οι Εκπαιδευτές θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους τον/την εκπαιδευόμενο/η όχι μόνο ως οικονομικό ον αλλά και ως κοινωνικοσυναισθηματική οντότητα. Adult Education theoretical background includes various approaches/models which albeit their popularity do not constitute an all -inclusive theory able to account for every aspect of the Adult Education field. The aim of our research is an attempt to delineate the profile and the needs of adult students (studying in state institutes in the island of Rhodes) according to some of these models. In our small - scale research we followed a quantitative approach and participated 314 students (only at the beginning of the research we used qualitative methods). Some of the conclusions drawn from our data are that adult students are mainly self directed and seem to be motivated by external motives. Their educational choices are directly linked to their professional expectations and pursue proficiency in the area of their specialisation. They are also aware of the demands the it has on them as well as of their abilities to cope with it. Our suggestions include the need to promote access to adult education programmes for all people, to create valid and reliable adult education accreditation systems and set up links between adult education and the job market. Moreover adult education institutes/organizations should employ novel teaching methods and build creative learning environments.

10 Finally adult educators and policy makers should regard adult education participants not only as economic entities but also as socio-emotional ones. Σταυρούλα Κοντάρα-Λυκιαρδοπούλου, θέμα διατριβής: «Η εκπαίδευση στη Λέσβο κατά την τελευταία περίοδο της Οθωμανοκρατίας ( )». (2008) Η παρούσα διατριβή διεύνησε την εκπαίδευση στη Λέσβο κατά τον τελευταίο αιώνα της Οθωμανικής κυριαρχίας ( ). Πιο συγκεκριμένα οι άξονες οι προέκυψαν από τη μελέτη του αρχειακού υλικού και της υπάρχουσας βιβλιογραφίας και αποτέλεσαν τη βάση για τη μελέτη του θέματος είναι οι εξής: 1) η διερεύνηση των παιδαγωγικών τάσεων και πρακτικών που υιοθετούνται και αφαρμόζονται στα σχολεία της Λέσβου, 2) η ανίχνευση των διοικητικών δομών που υποστηρίζουν το εκπαιδευτικό εγχείρημα και η σχέση τους με την επίσημη οθωμανική εξουσία, 3) η προσπάθεια συγκρότησης εθνικής ταυτότητας μέσα από τη δημιουργία και επέκταση υου σχολικού δικτύου και ο ρόλος του ελληνικού κράτους και των συλλόγων, 4) η εμπλοκή του σχολικού μηχανισμού στις διαδικασίες κοινωνικού επιμερισμού, 5) ο σημαντικός ρόλος της εκπαίδευσης στη δημιουργία του "πειθαρχημένου ατόμου" όπως διαφαίνεται μέσα από τους κανονισμούς λειτουργίας των σχολείων, 6) ο ρόλος των δασκάλων και των μαθητών ως δρώντων κοινωνικών υποκειμένων, 7) ο "ειδικός" ρόλος που η γυναίκα καλείται να παίξει στο οικογενειακό και ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο, ο οποίος υπηρετήθηκε μέσα από τα Παρθεναγωγεία, 8) η λειτουργία των ξένων σχολείων και οι σχέσεις τους με τα σχολεία της αριθμητικά κυρίαρχης ελληνορθόδοξης κοινότητας. Η εργασία είναι διαρθρωμένη σε δέκα κεφάλαια: Στην εισαγωγή παρατίθεται ο σκοπός, τα χρονικά πλαίσια της έρευνας, οι υποθέσεις εργασίας και αναλύεται το θεωρητικό πλαίσιο και η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε. Στο 1 ο κεφάλαιο παστο Α κεφάλαιο παρουσιάζεται το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εμφανίζεται το εκπαιδευτικό φαινόμενο και δίνονται πληροφορίες για τη δημογραφία, την κοινωνική διαστρωμάτωση και τις ιδεολογικές και πολιτικές συγκυρίες που σηματοδοτούν την έναρξη, τη διαδρομή και την λήξη μιας περιόδου με έντονους κοινωνικούς, οικονομικούς και πολιτικούς μετασχηματισμούς. Στο Β κεφάλαιο δίνονται γενικές πληροφορίες σχετικά με τη δομή του σχολικού μηχανισμού στην Ελλάδα και τη Λέσβο, ώστε να γίνει δυνατή μια συγκριτική προσέγγιση της παράλληλης εξέλιξης των δύο εκπαιδευτικών συστημάτων. Ακόμα

11 γίνεται μια ποσοτική καταγραφή των σχολείων της Λέσβου, η οποία καλύπτει ολόκληρη τη χρονική περίοδο που εξετάζουμε. Στο Γ κεφάλαιο επιχειρείται η διαπραγμάτευση της εκπαίδευσης των αγοριών στην πόλη της Μυτιλήνης, η οποία ως πρωτεύουσα του νησιού είναι η έδρα της διοίκησης αλλά και του μοναδικού Γυμνασίου που έχει το νησί. Το κεφάλαιο αυτό διαιρείται, για λόγους καθαρά μεθοδολογικούς, σε τρία υποκεφάλαια που οριοθετούν διακριτές περιόδους με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Στο Δ κεφάλαιο εξετάζεται η εκπαίδευση των κοριτσιών, όπως αυτή παρέχεται από το Παρθεναγωγείο Μυτιλήνης. Ακόμα γίνεται αναφορά στην εκπαίδευση των κοριτσιών στην Ελλάδα και διερευνάται η σχέση φιλανθρωπίας και γυναικείου ρόλου, ένα ζήτημα που χαρακτηρίζει την κοινωνία του 19ου αιώνα, μέσα από τις πρακτικές που εφαρμόζονται στο Παρθεναγωγείο Μυτιλήνης. Το Ε κεφάλαιο χωρίζεται σε δύο υποκεφάλαια, καθένα από τα οποία αναφέρεται σε μία από τις δύο εκκλησιαστικές περιφέρειες του νησιού. Στο κεφάλαιο αυτό γίνεται προσπάθεια να καταγραφούν όλα τα στοιχεία που συνθέτουν την εκπαιδευτική εικόνα έντεκα μεγάλων χωριών της Λέσβου και έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη των σχολείων, τους οικονομικούς πόρους, την εποπτεία και τους φιλεκπαιδευτικούς συλλόγους. Στο ΣΤ κεφάλαιο προσεγγίζεται το ζήτημα της διοίκησης και εποπτείας των σχολείων σε τρία επίπεδα. Αρχικά γίνεται αναφορά στις διοκητικές δομές της εκπαίδευσης που ισχύουν στο Ελληνικό κράτος. Στη συνέχεια περιγράφονται οι όροι κάτω από τους οποίους το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ως επίσημος φορέας διοίκησης της ελληνορθόδοξης εθνότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και ο Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος Κωνσταντινουπόλεως, ασκούν τη διοίκηση και εποπτεία των σχολείων Έπειτα προσεγγίζεται το ζήτημα της διοίκησης των σχολείων σε επίπεδο κοινότητας και αναλύεται ο ρόλος και η δράση που αναπτύσσει η Εφορεία των Φιλανθρωπικών και Εκπαιδευτικών Καταστημάτων Μυτιλήνης. Ακόμα αναλύεται ο ρόλος της Οθωμανικής διοίκησης, ως εκπροσώπου της επίσημης κυβερνητικής εξουσίας. Ένα ακόμη ζήτημα που εξετάζεται είναι η εξεύρεση των οικονομικών πόρων που είναι απαραίτητα για να υλοποιηθεί το εκπαιδευτικό εγχείρημα, μια και το επίσημο κράτος δεν αναλαμβάνει την οικονομική στήριξη των σχολείων. Τέλος παρουσιάζονται και σχολιάζονται οι διασωθέντες κανονισμοί λειτουργίας της Λειμωνιάδος σχολής και του Γυμνασίου Μυτιλήνης, προκειμένου να εντοπιστούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού μοντέλου που εφαρμόζεται στα σχολεία της Λέσβου. Στο Ζ κεφάλαιο γίνεται διαπραγμάτευση των ζητημάτων που έχουν να κάνουν με το εκπαιδευτικό προσωπικό που υπηρετεί στα σχολεία της Λέσβου. Αφού γίνει αναφορά

12 στην κατάρτιση των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα και την Οθωμανική Αυτοκρατορία, επιχειρείται μια διερεύνηση του επαγγελματικού, οικονομικού και κοινωνικού status των δασκάλων της Λέσβου. Ακόμα προσεγγίζεται το θέμα της συνδικαλιστικής οργάνωσής τους που πρωτοεμφανίζεται τα τελευταία χρόνια της εξεταζόμενης περιόδου. Τέλος παρουσιάζεται μια άλλη, εξ ίσου σημαντική, πλευρά των εκπαιδευτικών της Λέσβου, αυτή του συγγραφέα και εκδότη. Το Η κεφάλαιο ασχολείται με τους μαθητές, ένα κοινωνικό υποκείμενο που εν πολλοίς μένει αόρατο, ειδικά κατά τη διάρκεια της περιόδου που μελετούμε. Εξετάζονται οι μαθητικές υποχρεώσεις όπως αυτές παρουσιάζονται στους διασωθέντες κανονισμούς λειτουργίας και περιγράφονται οι τρόποι επιβολής της πειθαρχίας. Ακόμα γίνεται προσπάθεια να ακουστεί η φωνή των μαθητών μέσα από κάποια κείμενα και να εντοπιστούν κάποιες προσπάθειες μαθητικής αντίδρασης στους μηχανισμούς εξουσίας. Τέλος επιχειρειρείται μια καταγραφή της κοινωνικής ταυτότητας των μαθητών, προκειμένου να διαπιστωθεί ο αναπαραγωγικός ρόλος του σχολείου. Στο Θ κεφάλαιο γίνεται αναφορά στον εθνικό, ενοποιητικό ρόλο του σχολικού μηχανισμού, ο οποίος φαίνεται να ενισχύεται κατά τις τελευταίες δεκαετίες της περιόδου που εξετάζουμε. Ρόλο επικουρικό στην παγίωση και ισχυροποίηση της εθνικής ταυτότητας διαδραματίζουν οι διάφοροι φιλεκπαιδευτικοί σύλλογοι που ιδρύονται σε πολλές κοινότητες της Λέσβου. Ακόμα αναλύεται ο διαμεσολαβητικός ρόλος του ελληνικού Υποπροξενείου Μυτιλήνης. Το Ι κεφάλαιο ασχολείται με τα χαρακτηριστικά της εκπαίδευσης της οθωμανικής εθνότητας της Λέσβου και γίνεται προσπάθεια να εντοπιστούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της και να αναλυθεί το εκπαιδευτικό μοντέλο που εφαρμόζεται, πράγμα αρκετά δύσκολο λόγω της έλλειψης αρχειακού υλικού. Ακόμα φωτίζεται η λειτουργία των δύο γαλλικών σχολείων που ιδρύθηκαν στη Μυτιλήνη στις αρχές του 20ού αιώνα και ερευνώνται οι στάσεις και αντιλήψεις της ελληνορθόδοξης κοινότητας απέναντι στην πολιτική των γάλλων ιεραποστόλων. Τέλος στα συμπεράσματα επιχειρείται μια συνολική αποτίμηση της εκπαίδευσης στη Λέσβο κατά το 19ο και τις αρχές του 20ού αιώνα, προκειμένου να εντοπιστούν οι παράγοντες εκείνοι που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας του και καθόρισαν το παρόν και το μέλλον του. This dissertation attempted to scrutinize in a systematic way the development of the education in the island of Lesvos during the last period of the Turkish rule ( ). The study and elaboration of the existed archives as well as the

13 written sources permitted the approach of this period. The conclusions the research has come are given next: 1) During the period we study took place a great development of the educational net of the Greek orthodox community. 2) The administration and supervising of the schools were exercised by the local community under the higher command of the patriarchate. 3) The school had been the path though which a strong national identification was cultivated. 4) The educational systems that had been implemented was firstly the mutually instructive method and after 1880 the straight instruction. 5) The dominant pedagogy was that of the subjugation and punishment. 6) Classicism and worship of antiquity prevails. 7) The schools of the Moslem community had a slower development. 8) French schools attracted a great number of the higher class of the island and provoked reactions from the heads of the Greek community. Μιχαήλ Πολυχρονόπουλος, θέμα διατριβής: «Παράγοντες ψυχικής υγείας του Έλληνα Δασκάλου και η σχέση τους με την Επαγγελματική Εξουθένωση». (2009) Αντικείμενο της παρούσας έρευνας αποτελεί η διερεύνηση των στοιχείων που σχετίζονται με τη ψυχική υγεία των Ελλήνων Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 562 εκπαιδευτικοί επί συνόλου 985 εκπαιδευτικών που υπηρετούσαν σε δημόσια δημοτικά σχολεία Γενικής εκπαίδευσης. Για τους σκοπούς της έρευνας χρησιμοποιήθηκαν τρία ερωτηματολόγια (Δημογραφικών στοιχείων, Έπίτευξης Στόχων, Χρήσης Ουσιών) και δέκα κλίμακες (Κατάθλιψης, Αγχογόνων Γεγονότων, Ψυχοσωματικών συμπτωμάτων, Ασάφειας και Σύγκρουσης ρόλων, Οργανωτικού κλίματος, Έκφρασης Θυμού, Αξιολόγησης Κέντρου Ελέγχου Υγείας, Συντροφικότητας, Επαγγελματικής Εξουθένωσης). Σε πέντε κλίμακες εφαρμόστηκε η τεχνική της παραγοντικής ανάλυσης, τα δημογραφικά δεδομένα διασταυρώθηκαν με όλες τις παραμέτρους ψυχικής υγείας ενώ έγινε διερεύνηση των σχέσεων των παραμέτρων αυτών με τους παράγοντες της Επαγγελματικής Εξουθένωσης. Η διερεύνηση έγινε με δύο μεθόδους: α) Πολυπαραγοντική (Πολλαπλή Γραμμική Παλινδρόμηση) και β) Μονοπαραμετρική (ttest, Μονοπαραμετρική Ανάλυση Διακύμανσης, Συντελεστής Συσχέτισης Pearson). Μια σχέση θεωρήθηκε σημαντική εάν και οι δυο μέθοδοι συμφωνούσαν προς την ίδια κατεύθυνση. Σε γενικές γραμμές τα ευρήματα της έρευνας, συγκρινόμενα με

14 ευρήματα προερχόμενα από άλλες χώρες, παρουσιάζουν τους Έλληνες εκπαιδευτικούς να βιώνουν σαφώς χαμηλότερα επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης, ενώ τα επίπεδα Κατάθλιψης, Ασάφειας και Σύγκρουσης Ρόλων και Έκφρασης Θυμού κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα. Σημαντικό ρόλο στις διαπιστώσεις αυτές φαίνεται να παίζουν ο υψηλός βαθμός Συντροφικότητας που απολαμβάνουν, καθώς και η Διευθυντική Υποστήριξη με τη Θετική Επαγγελματική Συμπεριφορά μεταξύ τους που κυμαίνονται σε υψηλά επίπεδα. Τα γεγονότα τα οποία τους προκάλεσαν το μεγαλύτερο άγχος κατά την προηγούμενη σχολική χρονιά ήταν τα οικονομικά προβλήματα ενώ τα συχνότερα ψυχοσωματικά συμπτώματα που ανέφεραν ήταν η σωματική εξάντληση, οι πονοκέφαλοι, οι αϋπνίες, οι ημικρανίες και οι μυοσκελετικές παθήσεις. Όσον αφορά την υγεία τους θεωρούν ότι εξαρτάται περισσότερο από τους ίδιους και την οικογένειά τους ή άλλους φορείς περίθαλψης και λιγότερο από την τύχη. Τέλος, εντοπίστηκαν σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ των παραγόντων της Επαγγελματικής Εξουθένωσης και των υπολοίπων Παραγόντων Ψυχικής Υγείας της μελέτης. The aim of the present study is to examine the factors that affect Greek primary school teachers mental health by reporting the degree of burnout that they may be experiencing and investigating the relationship between work and personal stress and the effects on their personal life and teaching role practice. The sample of the main research consists of 562 teachers who were appointed at a total of 79 primary schools. The total number of teachers this study was addressed to was 985 (with a return rate of 57.1%). For the purposes of the present study three questionnaires (Demographic Characteristics Questionnaire, Aim Achievement Questionnaire, and Substance Use Questionnaire) and ten scales (Depression CES- D Scale, Stressful Events, Scale, Psychosomatic Symptoms Scale, State Trait Anxiety Inventory, Role Conflict and Role Ambiguity Scale, Health Locus of Control Scale, Organizational Climate Scale, Maslach Burnout Inventory, Relationships Scale) were used. The statistical method of Factor Analysis was used for five scales. Almost all parameters of the study were cross-analysed with the demographic data. In order to examine the relationship between the parameters of Maslach Burnout Inventory with other psychological factors of this study, two methods were used: a) Multifactor: Multiple Linear Regression Technique and b) Uniparametric: T-test - One-Way ANOVA, Pearson Correlation Coefficient. In general terms the findings of the study, compared to findings derived from other countries, present teachers experiencing clearly lower levels of burnout, while the levels of depression, role conflict and role ambiguity and anger expression are also low. It appears that in the

15 particular findings an important role is played by the high degree of companionship experienced by teachers, as well as by managerial support and teachers positive professional attitude whose levels are found to be high. The facts which caused them the greatest stress were their financial problems, while the psychosomatic symptoms which were most frequently reported were physical exhaustion, headaches, insomnias, migraines and myosceletic complaints. Concerning their health, teachers consider that it depends more on them and their family or other health authorities and less on luck. Finally, significant statistical correlations between burnout with the other mental health factors were located.. Ιωάννης Μηνατσής, θέμα διατριβής: «Η Ιταλική εκπαιδευτική νομοθεσία στα Δωδεκάνησα την περίοδο ». (2009) Η παρούσα διατριβή μελέτησε, ανέλυσε και ανέδειξε το περιεχόμενο των Εκπαιδευτικών Διαταγμάτων της περιόδου της Ιταλικής Κατοχής στα Δωδεκάνησα. Πιο συγκεκριμένα η έρευνα επεδίωξε: α.- να συστηματοποιήσει και καταγράψει την παιδεία στην προ της Ιταλοκρατίας περίοδο, δηλαδή την περίοδο της Τουρκοκρατίας. β.- την πρώτη περίοδο της Ιταλικής κατοχής ( ). γ.- την δεύτερη περίοδο της Ιταλικής κατοχής ( ). δ.- την παρουσίαση και ανάλυση των βασικών εκπαιδευτικών διαταγμάτων της κατοχικής περιόδου, ήτοι το με αρ. 1/ του Ιταλού Διοικητή Mario Lago και 149/ του Ιταλού Διοικητή Cesare Maria De Vecchi. ε.- παρουσίασε τις κρίσεις - απόψεις Ελλήνων και Ιταλών διανοούμενων της εποχής για την εκπαιδευτική Ιταλική «μεταρρύθμιση» στα Δωδεκάνησα. στ.- συγκριτική προσέγγιση της «μεταρρύθμισης» με την εκπαιδευτική νομοθεσία στην ελεύθερη Ελλάδα. ζ.- Τη επιρροή των διαταγμάτων στα αναγνωστικά του δημοτικού σχολείου. Η εργασία διαρθρώνεται σε πέντε (5) κεφάλαια. Στο 1 ο κεφάλαιο παρουσιάζεται το ιστορικό εκπαιδευτικό και πολιτικό πλαίσιο της προ της Ιταλοκρατίας περιόδου (Τουρκοκρατίας), της πρώτης και δεύτερης περιόδου της Ιταλοκρατίας στα Δωδεκάνησα. Στο 2 ο κεφάλαιο παρουσιάζονται και αναλύονται τα δύο (2) βασικά μεταρρυθμιστικά εκπαιδευτικά διατάγματα, οι κρίσεις - απόψεις διανοουμένων της εποχής. Στο 3 ο κεφάλαιο παρουσιάζονται και συγκρίνονται τα δύο (2) Ιταλικά αναγνωστικά του δημοτικού σχολείου και δύο (2) Ελληνικά αναγνωστικά αντιστοίχων τάξεων και εξετάζεται η επιρροή των διαταγμάτων σ αυτά.

16 Στο 4 ο κεφάλαιο περιλαμβάνονται οι τελικές - συμπερασματικές παρατηρήσεις. Στο 5 ο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι βασικοί πρωταγωνιστές της περιόδου. Οι Ιταλοί Διοικητές, ο Μητροπολίτης Ρόδου Απόστολος και ο Πρωτοσύγγελος της Μητρόπολης Ρόδου εκείνης της περιόδου. Στο ξεχωριστό παράρτημα, υπάρχει φωτογραφικό υλικό, το κείμενο των διαταγμάτων στην ιταλική και ελληνική και τα αναγνωστικά (σε αποσπάσματα) This present thesis shows and analyses the content of the Educational Edicts of the Italian ruling of the Dodecanese. More specifically my research attempted to: a) a record the educational status of the pre Italian period, which means the period of the Turkish ruling. b) b. the first phase of the Italian rule ( ) c) the second phase of the Italian rule ( ) d) the demonstration and analysis of the basic educational edicts of all phases, which are No 1/1/11026 of the Italian Officer Mario Lago and No 149/ of the Italian Officer Cesare Maria de Vecchi. e) Presented the opinions of the Greek and Italian scholars of the time of the Italian educational reformation in the Dodecanese. f) Comparative study of the reformation with the educational legislation in free Greece. g) The influence of the edicts on the primary school reading books. The thesis consists of five chapters. The first chapter contains presentation of the historical educational and political consensus of the pre Italian period ( Turkish rule), of the first and the second periods of the Italian rule of the Dodecanese. The 2 nd chapter presents and analyses the two basic educational edicts, which are the beliefs of the scholars of the period. The 3 rd chapter presents and compares two Italian primary school reading books with two Greek ones and examines the influence of the edicts on all of them. The 4 th chapter contains the final conclusions. The 5 th chapter presents the basic protagonists of the period. The Italian Officers, the bishop and prwtosyggelos of the Metropolis of Rhodes of that time. The index contains photographic material, the script of the edicts in Greek and Italian and Fragments of the reading books.

17 Μαρία Καδιανάκη, θέμα διατριβής: «Αποτελεσματική Διδασκαλία- Επικοινωνιακό Πλαίσιο της Σχολικής Τάξης και η Αυτοαξιολόγηση του Εκπαιδευτικού». (2009) Αντικείμενο αυτής της μελέτης είναι η διερεύνηση των απόψεων των εκπαιδευτικών σε ένα σύνολο ερωτημάτων, αναφορικά με την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας, το επικοινωνιακό πλαίσιο της σχολικής τάξης και την αυτοαξιολόγηση του εκπαιδευτικού. Βασικό ερώτημα της προβληματικής της έρευνας είναι: Μπορεί ο εκπαιδευτικός να βελτιώσει την αποτελεσματικότητά του και να δημιουργήσει ένα επικοινωνιακό πλαίσιο στην τάξη του μέσα από την αυτοαξιολόγησή του; Η αναζήτηση της απάντησης αποκτά ιδιαίτερη σημασία, εφόσον ο εκπαιδευτικός κατά την αυτοαξιολόγησή του πρέπει να έχει συγκεκριμένα κριτήρια αξιολόγησης της διδασκαλίας του και του επικοινωνιακού κλίματος που ενυπάρχει στην τάξη του. Το δείγμα αποτελούν 621 εκπαιδευτικοί. Η συλλογή των ερευνητικών δεδομένων έγινε με γραπτό ερωτηματολόγιο. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό του αποτελεσματικού εκπαιδευτικού την καλή επικοινωνία με τους μαθητές. Ως αναποτελεσματικός χαρακτηρίζεται ο εκπαιδευτικός που έχει έλλειψη αυτεπίγνωσης με αποτέλεσμα να είναι δέσμιος προκαταλήψεων. Επίσης, εκπαιδευτικός σήμερα πρέπει να εστιάζει στα προβλήματα της τάξης του, να σχεδιάζει την αντιμετώπισή τους και να αξιολογεί τα αποτελέσματα των ενεργειών του αλλάζοντας συμπεριφορά, αν χρειαστεί. Οι εκπαιδευτικοί συνηγορούν, ότι ο εκπαιδευτικός σήμερα πρέπει να γίνει ερευνητής της τάξης του και του εαυτού του και συμφωνούν παράλληλα, ότι, για να επιτευχθεί αυτή η προσαρμοστικότητα του εκπαιδευτικού, αναγκαίες προϋποθέσεις είναι η ανάπτυξη ισορροπημένων σχέσεων με τους συναδέλφους τους και η ακαδημαϊκή τους ανάπτυξη. Η αυτοαξιολόγηση είναι μια επαγγελματική ευθύνη, που εστιάζει στην επαγγελματική ανάπτυξη και βελτίωση του εκπαιδευτικού. The object of this study is to research teachers views in a questionnaire regarding the effectiveness of teaching, the communicative framework of the school class and the teacher s self-assessment. A fundamental question of this research is: Can the teacher improve his effectiveness and create a communication framework in his classroom through his self-assessment? The search for answers becomes particularly important, provided that the teacher, in the process of evaluating himself, has concrete criteria of evaluating his teaching and the communication climate existing in his classroom. The sample is made up of 621 teachers. A

18 questionnaire is used as methodological tool. The results have shown that the dominant characteristic of the effective teacher is the good communication with the students. As ineffective is characterized the teacher that has lack selfconsciousness that he is prisoner biases. Τhe teacher today should focus on the problems of his class, plan their solution and evaluate the results of his actions changing behaviour, if need be. The teachers advocate, that the teacher today should become researcher of his class and himself. At the same time they agree, that, in order for this teacher adaptability to be achieved, prerequisites are the development of balanced relations with their colleagues as well as academic development. Τhe self-assessment is a professional responsibility that it focuses in the professional development and improvement of teacher. Αλέξανδρος Πεδιαδίτης, θέμα διατριβής: «Η Εκπαιδευτική έρευνα ως αντικείμενο μελέτης και ως πεδίο κοινωνικών αναπαραστάσεων του επαγγέλματος των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης». (2009) Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η εκπαιδευτική έρευνα ως αντικείμενο μελέτης και ως πεδίο κοινωνικών αναπαραστάσεων του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Η καταγραφή των απαντήσεων των εκπαιδευτικών αποκαλύπτει ως ένα βαθμό τη θέση που έχει η εκπαιδευτική έρευνα στην πρακτική τους, τη στάση τους απέναντι σε όψεις του επαγγέλματός τους και τη διάθεσή τους να συμμετέχουν σε εκπαιδευτικές έρευνες. I. Στο πρώτο μέρος του παρόντος πονήματος, παρατίθενται το θεωρητικό πλαίσιο της μελέτης που θεμελιώνεται η πραγμάτευση και στο δεύτερο, τα εμπειρικά δεδομένα της έρευνας. Πιο συγκεκριμένα, στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζονται εννοιολογικές αποσαφηνίσεις των βασικών όρων της έρευνας. Γίνεται εννοιολόγηση των όρων: κοινωνικές αναπαραστάσεις, επιστημονική έρευνα και εκπαιδευτική έρευνα. Στο δεύτερο κεφάλαιο περιγράφεται και αναλύεται το μεθοδολογικό πλαίσιο της επιστημονικής εκπαιδευτικής έρευνας. Στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζεται ο εκπαιδευτικός και όψεις του επαγγέλματός του. II. Στο δεύτερο μέρος παρατίθεται η έρευνα. Πιο συγκεκριμένα, στο τέταρτο κεφάλαιο περιγράφεται η μεθοδολογία της έρευνας και επισημαίνεται η σημασία και η πρωτοτυπία της έρευνας. Διατυπώνονται οι σκοποί και οι στόχοι της έρευνας, τα διερευνητικά ερωτήματα και παρουσιάζονται η στρατηγική, τα μέσα συλλογής δεδομένων, η προέρευνα, η δοκιμαστική χορήγηση ερωτηματολογίου και το τελικό

19 ερωτηματολόγιο. Περιγράφεται, ακόμη, ο πληθυσμός και το δείγμα της έρευνας, η διαδικασία χορήγησης των ερωτηματολογίων, καθώς και η μέθοδος στατιστικής ανάλυσης των ερευνητικών δεδομένων. Στο πέμπτο κεφάλαιο παρατίθενται αναλυτικά τα περιγραφικά αποτελέσματα της έρευνας. Στο έκτο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα αποτελέσματα κατά φύλο, στο έβδομο κατά ειδικότητα, στο όγδοο με βάση τα έτη συνολικής εκπαιδευτικής υπηρεσίας, στο ένατο με βάση την προγενέστερη συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε εκπαιδευτική έρευνα και στο δέκατο με βάση την ικανοποίηση από το επάγγελμά τους. Η μελέτη ολοκληρώνεται με την παράθεση των γενικών συμπερασμάτων και προτάσεων καθώς και των προοπτικών για παραπέρα διερεύνηση του θέματος. This present study focuses on the social representations of social representations of Elementary school teachers profession in Greece. Empirical data reveal the importance of educational research according to the teachers, their opinion about research activities, as well as their ideas about the profession of the educator and their involvement in the research procedures. In the first part the theoretical framework of the study is presented and in the second part the empirical data data. In the first chapter key terms such as social representations, scientific research, educational research are defined. In the second chapter, a brief historical review of the educational research in Greece is presented. In the third chapter issues related to aspects of teacher profession are discussed. In the second part, the research goals and hypotheses, methods of gathering data, as well as the research instrument (questionnaire) used are presented. Characteristics of the sample, data gathering procedures as well the statistical methods used are analysed. In addition, issues related to research methodology and data analysis are further discussed. More specifically, the fourth chapter focuses on methodological issues and on issues related to the research project originality. In the final chapters, descriptive statistics are presented as well data regarding analyses in relation to sex, teacher specialization, years of work, former participation in research projects, and job satisfaction. In the last chapter research conclusions, educational implications and perspectives for further research are presented and discussed.

20 Ιωάννης Έξαρχος, θέμα διατριβής: «Η Εκπαιδευτική έρευνα ως αντικείμενο μελέτης και ως πεδίο κοινωνικών αναπαραστάσεων του επαγγέλματος των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης». (2009) Η παρούσα διατριβή διερεύνησε τις απόψεις των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του σχολικού εγχχειριδίου των Φυσικών Επιστημών, τα κριτήρια και τη διαδικασία επιλογής του.συγκεκριμένα η έρευνα συγκέντρωσε τις απόψεις των εκπαιδευτικών για το κείμενο, τη δομή και την εικονογράφηση του σχολικού εγχειριδίου των Φυσικών Επιστημών καθώς και τα κριτήρια και τη διαδικασία που προτιμούν για την επιλογή του.η έρευνα είναι ποσοτική με ερωτηματολόγια και εμπλουτίζεται με ποιοτικά δεδομένα από τις 55 ημιδομημένες συνεντεύξεις και μια εστιασμένη συνέντευξη εκπαιδευτικών (focus group).η έρευνα διεξήχθη σε τυχαίο δείγμα 78 δημόσιων δημοτικών σχολείων του Νομού Αττικής και 572 ερωτηματολόγια απαντήθηκαν από τα 720 που είχαν διανεμηθεί.η εργασία διαρθώνεται σε πέντε κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται στην αξία του σχολικού εγχειριδίου, τη "μετάφραση " του Αναλυτικού Προγράμματος σε σχολικό εγχειρίδιο, το θεωρητικό πλαίσιο καθώς και τη σπουδαιότητα και τους περιορισμούς της διατριβής.στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται μια κριτική επισκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας που αφορά τις επιστημολογικές θέσεις της ανάλυσης του σχολικού εγχειριδίου, του κειμένου, της δομής και της εικονογράφησης. Στο τέλος του κεφαλαίου παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του σχολικού εγχειριδίου που απορρέουν από την επισκόπηση των ερευνών. Στο τρίτο κεφάλαιο περιγράφεται η μεθοδολογία, το δείγμα και τα ερευνητικά εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η στατιστική ανάλυση των δεδομένων του ερωτηματολογίου, η ανάλυση ευρημάτων των ημιδομημένων συνεντεύξεων καθώς και παρουσιάζονται τα ευρήματα από την εστιασμένη συνέντευξη εκπαιδευτικών. Στο πέμπτο κεφάλαιο αναλύονται οι 22 προτάσεις που θα πρέπει να λάβει υπόψη της η Πολιτεία και να προβεί στην αναμόρφωση του προγράμματος σπουδών των Παιδαγωγικών Τμημάτων των ελληνικών πανεπιστημίων, ώστε οι Έλληνες εκπαιδευτικοί να διδάσκονται την ανάλυση του σχολικού εγχειριδίου και να φροντίσει να επιμορφωθούν για το ίδιο θέμα οι υπηρετούντες εκπαιδευτικοί. Current dissertation examined Greek primary teachers aspects for and characteristics of science textbook, as well as the criteria and the procedure of selecting it. Specifically, the survey collected teachers aspects for science text,