Λόγοσ V Αφηγήςεισ τησ πόλησ Από τους Jean-Christophe Ballot, Alain Ceccaroli, Fouad Elkoury, André Mérian, Λία Ναλμπαντίδου, Σπύρο Στάβερη

Transcript

1 Λόγοσ V Αφηγήςεισ τησ πόλησ Από τους Jean-Christophe Ballot, Alain Ceccaroli, Fouad Elkoury, André Mérian, Λία Ναλμπαντίδου, Σπύρο Στάβερη Χώροσ: Μουςείο Βυζαντινού Πολιτιςμού (Αύθουςα Περιοδικών Εκθϋςεων Κυριϊκοσ Κρόκοσ) (Λεωφ. τρατού 2, τηλ ) Διϊρκεια: 17/05-15/06/2014 Ώρεσ λειτουργύασ: Δε-Κυ υνδιοργϊνωςη: Μουςεύο Βυζαντινού Πολιτιςμού / ΜΥΘ Εγκαίνια: 21/05/14, Η πόλη τησ Θεςςαλονύκησ μϊσ αποκαλύπτεται με ϋναν διαφορετικό τρόπο, μϋςα από τα ϋργα των Jean-Christophe Ballot, Alain Ceccaroli, Fouad Elkoury, André Mérian, Λύασ Ναλμπαντύδου, πύρου τϊβερη, ςτην ϋκθεςη αυτό που ςυνδιοργανώνεται από το Μουςεύο Βυζαντινού Πολιτιςμού και το Μουςεύο Υωτογραφύασ Θεςςαλονύκησ, ςτο πλαύςιο τησ PhotoBiennale. Εδώ ο λόγοσ δύνεται ςτην πόλη, όπωσ εκφρϊζεται μϋςα από το αςτικό και το περιαςτικό τοπύο, δύνοντασ φωνό ςε μϋρη που δεν εύχαμε δει ό τουλϊχιςτον δεν εύχαμε δει ποτϋ με αυτόν τον τρόπο. Μϋςα από φωτογραφικϋσ αποςτολϋσ των τεςςϊρων διεθνών φωτογρϊφων- των Alain Ceccaroli, Jean-Christophe Ballot, Andre Merian, Fouad El Khoury - εμφανύζονται εικόνεσ που προκαλούν τον αναςτοχαςμό, ϊλλεσ που εύναι ωμϊ περιγραφικϋσ, και ϊλλεσ που διαχειρύζονται τον χώρο ςαν μακϋτα, εςτιϊζοντασ ςε χώρουσ ό κτύρια που κρύβουν μύα πόλη μϋςα ςτην πόλη - ςαν μικρϋσ αυτόνομεσ παρενθϋςεισ. Αντύςτοιχα, η ματιϊ των δύο Ελλόνων φωτογρϊφων, τησ Λύασ Ναλμπαντύδου και του πύρου τϊβερη, λόγω τησ οργανικόσ τουσ εγγύτητασ με τον χώρο, γύνεται πιο προςωπικό, καθώσ η πρώτη αναζητϊ το δικό τησ χϊρτη, ενώ o δεύτεροσ τα πρόςωπα τησ πόλησ και τισ καταςτϊςεισ που τα πλαιςιώνουν ό ακόμη και τα διαμορφώνουν.

2 Η Θεςςαλονύκη εύναι μύα πόλη αιώνων. Μπορεύ το πϋραςμα από τουσ Οθωμανούσ ςτουσ Έλληνεσ να αποτελεύ πλϋον αρχαύα ιςτορύα, όπωσ γρϊφει ο Μark Mazower, αλλϊ τα ύχνη εύναι παρόντα. Kαι μετϊ από την επϋτειο των εκατό χρόνων από την απελευθϋρωςη τησ Θεςςαλονύκησ, ϋχουμε αρχύςει να τα ψηλαφούμε πιο προςεκτικϊ. ε αυτό το πλαύςιο, τα φωτογραφικϊ ϋργα ςτϋκονται ωσ ςημεύα -ςύμβολα για να προκαλϋςουν το θεατό να ξαναπιϊςει το ιςτορικό νόμα και να αντιληφθεύ τη χρονικό ςυνϋχεια, όπωσ και για να ϋρθει αντιμϋτωποσ με τον τρόπο που διαχειρύζεται το αςτικό περιβϊλλον ςτη ςύγχρονη εποχό, χωρύσ ακόμη να ϋχει επύγνωςη για τον τρόπο που αυτό ςυνιςτϊ πολιτιςμό Οι ςειρέσ των Alain Ceccaroli «Μορφέσ του Συνηθιςμένου» και Jean-Christophe Ballot «Αςτικά τοπία τησ Θεςςαλονίκησ» αποτελούν μέροσ φωτογραφικών αποςτολών που πραγματοποιήθηκαν για λογαριαςμό του Μουςείου Φωτογραφίασ Θεςςαλονίκησ ςε ςυνεργαςία με το Γαλλικό Ινςτιτούτο Θεςςαλονίκησ το 2008 και το 2013 αντίςτοιχα (η δεύτερη επίςησ με την υποςτήριξη του Γενικού Προξενείου τησ Γαλλίασ ςτη Θεςςαλονίκη και τησ Διεύθυνςησ Πολιτιςμού & Τουριςμού του Δήμου Θεςςαλονίκησ), και αποτέλεςαν πρωτότυπεσ παραγωγέσ του ΜΦΘ. Η ςειρά «Waterfront» του André Mérian ήταν μέροσ τησ φωτογραφικήσ αποςτολήσ που υποςτηρίχθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τη Μαςςαλία/Προβηγγία Πολιτιςτική Πρωτεύουςα τησ Ευρώπησ 2013, υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του Francois Cheval, διευθυντή του Musée Nicéphore Niépce. Οι ςειρέσ των Fouad Elkoury «Θεςςαλονίκη: ένα πολυεθνικό παρελθόν» και του Σπύρου Στάβερη αποτελούν πρωτότυπεσ παραγωγέσ του Μουςείου Φωτογραφίασ, και, όπωσ και τα έργα των Alain Ceccaroli και Jean-Christophe Ballot, μέροσ τησ ςυλλογήσ του. Τα έργα τησ Λίασ Ναλμπαντίδου από τη ςειρά «Αςτικόσ Μυςτικόσ Κήποσ γιατί η νύχτα;» παρουςιάζονται για πρώτη φορά. Έργα από τισ παρούςεσ ςειρέσ θα παρουςιαςτούν και ςτο τρίτο μέροσ τησ έκθεςησ «Πέρα από την ιςτορία: Η Θεςςαλονίκη μέςα από τη φωτογραφία», ενώ επίςησ ανήκουν ςτη θεματική ςειρά του Μουςείου Φωτογραφίασ «Ματιέσ ςτην πόλη»

3 Ακολουθούν πληροφορύεσ για τουσ δημιουργούσ και τισ ςειρϋσ που παρουςιϊζονται. Jean-Christophe Ballot - Αςτικά τοπία τησ Θεςςαλονίκησ Όλεσ οι φωτογραφύεσ αυτόσ τησ ϋκθεςησ εύναι από τη Θεςςαλονύκη, ακόμα και εϊν μερικϋσ δεν τισ αναγνωρύζουμε ωσ τϋτοιεσ. Άλλωςτε δεν πρόκειται για ϋργα που παρουςιϊζουν μια περιγραφικό, ό τουριςτικό οπτικό τησ πόλησ. Πρόκειται για εικόνεσ που χρηςιμοποιούνται ςχεδόν με τρόπο τριςδιϊςτατο, για να ςυνθϋςουν τα κομμϊτια ενόσ παζλ, να παραπϋμψουν ςε ϋνα αςτυνομικό μυθιςτόρημα, ό ςε ϋνα θεατρικό ςκηνικό. Ο θεατόσ βρύςκεται μϋςα ςε μικρόκοςμουσ του αςτικού τοπύου, όπωσ αυτού ϋχουν οριςτεύ από το φωτογρϊφο μϋςα από τουσ διαλόγουσ που διαμορφώνουν οι αρχιτεκτονικού όγκοι με το περιβϊλλον τουσ. ε αυτό το ςυνεχϋσ που διαμορφώνουν αυτϋσ οι ςυναντόςεισ μεταξύ όγκων - περιβϊλλοντοσ - φωτογρϊφου, διαδραματύζουν ςημαντικό ρόλο οι περιοχϋσ όπου αναπτύςςεται εμπορικό δραςτηριότητα: το λιμϊνι, το ιςτορικό κϋντρο, ϋνα εμπορικό κϋντρο ςτην περιαςτικό ζώνη -ακόμα και εϊν από αυτϊ εκλεύπει η ανθρώπινη παρουςύα. Οι αφηγόςεισ προκύπτουν από τισ αντιθϋςεισ, από τισ επιλογϋσ των δημόςιων χώρων που ϋχουν φωτογραφηθεύ, όπωσ εύναι τα ςτϊδια, το ςτρατιωτικό νεκροταφεύο, η πανεπιςτημιούπολη, οι υπόγειεσ λόψεισ του υπό εξϋλιξη μετρό, οι εκκληςύεσ, τα κτύρια με γκρϊφιτι. Μύα πόλη ςε ςυνεχό εξϋλιξη, με όρια που επιμηκύνονται, με ςυνδυαςμούσ που αλλϊζουν. Ο φωτογρϊφοσ ςτϋκεται ςε χρόνο μετϋωρο ανϊμεςα ςε αυτϋσ τισ αναδιπλώςεισ των χώρων που διαμορφώνονται με το βλϋμμα του και μασ ξαναςυςτόνει αυτό που ύςωσ να μασ ϋχει διαφύγει, ό να μην εύχαμε δει ποτϋ. Πρόκειται λοιπόν για τοπύα μϋςα ςτο τοπύο, όπωσ δηλώνει ο τύτλοσ, τα οπούα ορύζονται από τον Jean Christophe Ballot και προςφϋρονται πύςω ςτο θεατό. Άλλωςτε η ςχϋςη που διαμορφώνει κανεύσ με το χώρο και την πόλη του, αποτελούν και τρόπουσ ςυμπεριφορϊσ και παιδεύασ. Jean-Christophe Ballot Γεννόθηκε το Ζει και εργϊζεται ςτο Παρύςι. πούδαςε αρχιτεκτονικό (Architecte D.P.L.G.) και εύναι πτυχιούχοσ τησ Ecole Nationale Supérieure des Arts Décoratifs και τησ Ecole Nationale Supérieure des Métiers de l image et du son (La Femis) και πρώην υπότροφοσ τησ Γαλλικόσ Ακαδημύασ τησ Ρώμησ (με ϋδρα τη Βύλα των Μεδύκων). Σο ςύνολο του ϋργου του περιςτρϋφεται γύρω από την ϋννοια του χώρου. Ο Ballot ϋχει πραγματοποιόςει πολλϊ φωτογραφικϊ projects κατόπιν δημόςιασ ανϊθεςησ, ϋχει κερδύςει βραβεύα για το ϋργο του, ενώ ϋχει ςκηνοθετόςει και αρκετϊ ντοκιμαντϋρ μικρού και μεγϊλου μόκουσ. Έχουν δημοςιευτεύ κατϊλογοι και λευκώματα με το ϋργο του, το οπούο ϋχει παρουςιαςτεύ ςε ατομικϋσ και ομαδικϋσ εκθϋςεισ ςε όλο τον κόςμο και περιλαμβϊνεται ανϊμεςα ςε πολλϋσ δημόςιεσ και ιδιωτικϋσ ςυλλογϋσ.

4 Alain Ceccaroli Μορφέσ του ςυνηθιςμένου Πρελούδιο ςε μια θέςη βλέμματοσ O Alain Ceccaroli χρηςιμοποιεύ εδώ αιωρούμενα διαςτόματα, διαςτόματα ελικοειδό, τα οπούα δεν ξϋρεισ πια αν χαρακτηρύζουν καθαρϊ τουσ τόπουσ που διαςχύζει ό εϊν θα ενωθούν - οριςτικϊ από τη νυκτερινό ϊγνωςτη λογικό τησ «παγκοςμιοπούηςησ». Γι αυτό η εκλογό του να εργαςτεύ ανϊμεςα ςτη μϋρα και ςτη νύχτα, ςτο μαύρο και ςτο ϊςπρο. Γι αυτό επύςησ η «ςκοτεινό» ςύνθεςη των εργαςιών του. Εύναι ςτ αλόθεια φτωχόσ και ϊμοιροσ από κϊτι που ςτην πραγματικότητϊ μασ θα γύνει γνωςτό. Γι αυτό δημιουργεύτε μπροςτϊ ςτα μϊτια μασ αυτό που θϋλει να δούμε: ϋνα «νυχτερινό ϋργο» και μια παρϊξενη αλχημεύα: δηλαδό γεγονότα που δεν υπϊρχουν, εμφανύςεισ που ανατρϋπουν καθημερινϋσ καταςτϊςεισ, πολύ ξϊςτερεσ, που ςτϋκονται μόνεσ τουσ. Ό,τι κι αν εύναι παραμϋνει μια κατϊςταςη που όχι μόνο γεννϊει, αλλϊ καθιςτϊ αναγνωρύςιμεσ τη ςύγχυςη, την ταραχό και την εγκατϊλειψη των εποχών που διαςχύζουμε. Gilbert Beaugé 2008 Κοινωνιολόγοσ, ιςτορικόσ τϋχνησ, ερευνητόσ ςτο CNRS Alain Ceccaroli Γεννόθηκε το 1945 ςτο Ραμπϊτ του Μαρόκου. Ζει και εργϊζεται ςτη Malemort du Comtat, ςτη Vaucluse, ςτη Γαλλύα. Εξϊςκηςε διϊφορα επαγγϋλματα πριν αςχοληθεύ με τη φωτογραφύα, το Εκεύνη τη χρονιϊ, ςυμμετϋχοντασ ςτο εργαςτόρι τησ Claudine και του Jean-Pierre Sudre, αφυπνύζεται το ενδιαφϋρον του για το τοπύο. Σο "Les sablières de Bédoin" ςηματοδοτεύ την ϋναρξη τησ φωτογραφικόσ του ϋρευνασ (1982). Σο 1985 και το 1986 ςυμμετεύχε ςτη φωτογραφικό αποςτολό του DATAR. Σο διϊςτημα πραγματοποιεύ ςημαντικό ϋργο ςχετικϊ με τισ ελβετικϋσ Άλπεισ για το Μουςεύο του Elysée ςτη Λοζϊνη, μϋςα ςτο πλαύςιο τησ 700ησ επετεύου τησ Ελβετικόσ υνομοςπονδύασ. Από το 1991 ϋωσ το 1993 ςχεδιϊζει τη ςειρϊ "Corps, Nature du Corps." Σα ϋργα του βρύςκονται ςόμερα ςε πολλϋσ δημόςιεσ ςυλλογϋσ ςε μουςεύα και ϊλλουσ πολιτιςτικούσ χώρουσ τησ Γαλλύασ και του εξωτερικού.

5 Fouad Elkoury - Θεςςαλονίκη: ένα πολυεθνικό παρελθόν Αυτό που θεωρούμε ωσ ενιαύο πολυεθνικό παρελθόν τησ Θεςςαλονύκησ μϊλλον αντιβαύνει προσ την ιςτορικό πραγματικότητα. Η Θεςςαλονύκη επύ αιώνεσ όταν, κατϊ κύριο λόγο, μια πόλη τριών θρηςκευμϊτων που δεν ςυνγχωνεύονταν ςε ϋνα. υνυπόρχαν, αλλϊ ζούςαν χωριςτϊ. Αυτϊ τα ιςτορικϊ νόματα ξετυλύγονται από την αφόγηςη κϊθε φωτογραφικού ϋργου, η οπούα αναδύεται εύτε από τα κεύμενα που ϋχει επιλϋξει ο δημιουργόσ (κυρύωσ αποςπϊςματα από το βιβλύο του Μαρκ Μαζϊουερ Θεςςαλονύκη, Πόλη των φανταςμϊτων ) εύτε από τισ εντϊςεισ που ενυπϊρχουν, παλλόμενεσ, μϋςα ςτο πλαύςιο. Σα κτύρια ϋχουν φωτογραφηθεύ ςτο παρόν, αλλϊ με μια ματιϊ που κουβαλϊει το ιςτορικό βϊροσ των γεγονότων, κυρύωσ όμωσ την ευαιςθηςύα των ανθρώπων που τα κατοικούν, που εύναι φυλακιςμϋνοι μϋςα ς' αυτϊ, που ϋχουν εκτοπιςτεύ απ' αυτϊ. Από τη ςτιγμό που ϋχεισ ακούςει τον λόγο, η εικόνα δεν εύναι ποτϋ πια ύδια. Ο θεατόσ αυτών των φωτογραφιών αντιλαμβϊνεται την εξαιρετικϊ λεπτό ιςορροπύα μεταξύ παρόντοσ και παρελθόντοσ, μεταξύ λϋξεων και εικόνασ, και, πϊνω απ' όλα, μεταξύ του βϊθουσ των ποικύλων ιςτορικών διαςτρωματώςεων και τησ λουςτραριςμϋνησ εικόνασ τησ επιφϊνειασ. Αυτό ςυμβαύνει καθώσ η εικόνα επιβϊλλεται ςτο θεατό, τον αγκαλιϊζει, τον περιβϊλλει, και όχι με ςτατικό τρόπο. Οι εικόνεσ ριζώνουν ςτο θεατό και οι φωνϋσ αντηχούν ςτο νου του. Τπϊρχει κύνηςη εδώ που υποκρύπτεται ςε κϊθε εικόνα, κύνηςη που ςυμβαύνει εντόσ και εκτόσ πλαιςύου, δημιουργώντασ μια 'image pensive'. Σούτη την εικόνα την ϋχουν τροφοδοτόςει οι ςκϋψεισ που γϋννηςε το βιβλύο του Μαζϊουερ, οι πρωταγωνιςτϋσ του, τα ορόςημϊ του, η αφόγηςό του. Ωςτόςο, αυτό η περύπτυξη με το παρελθόν κϊποια ςτιγμό τελειώνει και επιςτρϋφουμε ςτον πραγματικό κόςμο. Ίχνη τησ ςύγχρονησ ελληνικόσ νοοτροπύασ, ςαν τςιμϋντο ςτο δϊςοσ, ό μια γηραιϊ κυρύα που ζει πϊμπτωχη μϋςα ςτα παλιϊ τεύχη τησ πόλησ, εκφρϊζουν τη δομό του ςημερινού κόςμου δρουν ςχεδόν μετωνυμικϊ. Μια οξυδερκόσ ματιϊ πϊνω ςτην πόλη, την ιςτορύα και την καθημερινότητϊ τησ μια ςειρϊ δημιουργημϋνη από ϋναν μϊςτορα που καταφϋρνει να ςυλλϊβει την ουςύα τησ πόλησ και να υπαινιχθεύ το δυςούωνο παρόν μασ. Fouad Elkoury Γεννόθηκε ςτο Παρύςι το 1952 και ζει μεταξύ Παριςιού, Βυρηττού και Κωνςταντινούπολησ. Άρχιςε την καλλιτεχνικό του ςταδιοδρομύα φωτογραφύζοντασ τη Βυρηττό ςτη διϊρκεια του εμφυλύου πολϋμου. Οι εικόνεσ του αποτυπώνονται ςτα Beyrouth Aller-Retour (1984), και ςτο μεταπολεμικό Beirut City Centre (1992), ϋργα που παρουςιϊςτηκαν ευρύτατα και δημοςιεύτηκαν ςε ϋνα βιβλύο. Αποτύπωςη τησ ζωόσ ςτην εμπόλεμη ζώνη και ςυνϊμα μιασ αποςταςιοποιημϋνησ καθημερινότητασ εύναι και τα ϋργα του Palestine, l'envers du miroir (1996), Liban Provisoire (1998), ό η λογοτεχνικό του αφόγηςη Suite Egyptienne (1999). Εύναι ςυνιδρυτόσ του Arab Image Foundation ςτη Βυρηττό. Η ϋκθεςό του με τύτλο Sombres ςτο Maison Européenne de la Photo του Παριςιού καθώσ και το κινηματογραφικό ομόλογό τησ Letters to Francine (2002), περιςτρϋφεται γύρω από

6 την ϋννοια του τραύματοσ το ϋργο του Civilization, fake = real? (Πολιτιςμόσ, κύβδηλο=πραγματικό;, 2005) μελετϊ το φαινόμενο τησ αναπαρϊςταςησ και τησ προςομούωςησ το On war and love (2006), που παρουςιϊςτηκε ςτην Biennale τησ Βενετύασ, αναςτοχϊζεται την διϊςταςη του ϋρωτα ςε καιρό πολϋμου, ενώ το What happened to my dreams καταπιϊνεται με ϋνα ευρύ φϊςμα κοινωνικοπολιτικών ζητημϊτων. Σο 2010, και επύ δύο χρόνια, ο Elkoury αςχολόθηκε με τη φωτογρϊφηςη των εγκαταλελειμμϋνων ςοβιετικών ςτρατιωτικών βϊςεων ςτην Ανατολικό Ευρώπη. Σο ϋργο του αυτό παρουςιϊςτηκε ςτο Ντουμπϊι τον Απρύλιο του André Mérian - Waterfront Αρχιτέκτονεσ και κυβερνώντεσ αδυνατούν να χειριςτούν την αςτική ανάπτυξη. Από πόλη ςε πόλη διακρίνω μια ςαρωτική καταςτροφή. Τα έργα των μεγάλων αρχιτεκτόνων, καλά ή κακά, ηττώνται όταν επιδιώκουν να μεταμορφώςουν την πόλη ςε κοινωνική ουτοπία. Αποτελούν την απόδειξη ότι κανείσ δεν αντιμετωπίζει ςυνολικά το αςτικό περιβάλλον. Χάνουμε την αίςθηςη τησ ιςτορίασ τησ πόλησ. Gabriele Basilico Αυτό εύναι η αντύληψη που ςυναντϊμε ςτα ϋργα του André Mérian. Παρατηρώντασ με ϋνταςη όλα όςα τον περιβϊλλουν, ενδιαφϋρεται για τισ μεταμορφωτικϋσ διαδικαςύεσ τησ πόλησ, για την ανϊδυςη πληθωρικών κτηριακών όγκων και την εξϊπλωςη τησ οικιςτικόσ ανϊπτυξησ, για τισ πανομοιότυπεσ καταςκευϋσ που ξεφυτρώνουν μϋςα ςε λύγεσ εβδομϊδεσ ςύμφωνα με οικοδομικούσ νόμουσ οι οπούοι κομματιϊζουν τη γη ςε περιοχϋσ με ςυγκεκριμϋνεσ λειτουργύεσ [..] Σι εύναι πόλη; Ποιοσ ϋχει δικαύωμα ςτην πόλη; Και ςε ποιο κομμϊτι τησ; Αυτϊ εύναι τα ερωτόματα που διατυπώνει ο André Mérian μϋςω των εικόνων του, οι οπούεσ αποτυπώνουν δραςτικϊ τα ενδιϊμεςα ςτϊδια τησ αναπτυξιακόσ διαδικαςύασ τησ προκυμαύασ. [..] Όπωσ πολλού ϊλλοι ςύγχρονοι καλλιτϋχνεσ που χρηςιμοποιούν τη φωτογραφύα ωσ αναλυτικό εργαλεύο, ο André Mérian δεν δύνει μαθόματα απλώσ περιγρϊφει και αποκαλύπτει τι ακριβώσ μασ περιβϊλλει. Οι φωτογραφύεσ του γύνονται ϋτςι καθρϋφτησ τησ εποχόσ μασ. Αυτό ακριβώσ εύναι η καταςτροφό για την οπούα μιλούςε ο Gabriele Basilico: η ανικανότητα παραγωγόσ αςτικού ιςτού που τόςο ςυχνϊ ϋχουν τονύςει πολλού αρχιτϋκτονεσ, τα ςκηνικϊ ζωόσ που εμπνϋει η παγκοςμιοπούηςη, η οπούα επιβϊλλει την δικό τησ κοινωνικό δομό και αςτικό αιςθητικό. Bernard Millet Αποςπϊςματα από το ϊρθρο με τύτλο Seafront, εκδ. Arnaud Bizalion André Mérian Γεννόθηκε το 1955 ςτη Βρετϊνη. Ζει και εργϊζεται ςτη Μαςςαλύα τησ Γαλλύασ. Έργα του εκτύθενται ςυχνϊ ςτη Γαλλύα και ςτο εξωτερικό, ενώ αποτελούν και μϋροσ ιδιωτικών και ξϋνων ςυλλογών. Εκπροςωπεύται από την Γκαλερύ "la Galeries les Douches" ςτο Παρύςι.

7 Λία Ναλμπαντίδου - «Αςτικόσ Μυςτικόσ Κήποσ γιατί η νύχτα;» Η ςειρϊ Αςτικόσ Μυςτικόσ Κήποσ εύναι ϋνα εν εξελύξει φωτογραφικό ϋργο. Η φωτογρϊφιςη ϊρχιςε το 2010, ςαν ϋνασ αυτοςχεδιαςμόσ ςτη διϊρκεια ενόσ ϊςκοπου περιπϊτου. Αςτικόσ Μυςτικόσ Κήποσ γιατί η νύχτα (2013) τιτλοφορεύται η πρώτη προςπϊθεια να αποτελϋςουν οι φωτογραφύεσ μια ακολουθύα. Αποτϋλεςμα αυτόσ τησ προςπϊθειασ όταν ϋνα photobook Dummy, το οπούο, τον Απρύλιο του 2013, ςυμπεριλόφθηκε ςτη βραχεύα λύςτα των υποψηφιοτότων για το 6th International Dummy Award ςτο Κϊςελ τησ Γερμανύασ. - Η αβεβαιότητα τησ αρχήσ Αιςθϊνθηκα την ανϊγκη να αρχύςω να φωτογραφύζω χωρύσ προαποφαςιςμϋνο ςχϋδιο. Η ςυνθόκη αυτό όταν καινούργια και αρκετϊ περύπλοκη. Έπρεπε να βρω μια χαραμϊδα χρόνου που δεν θα με χρειϊζονταν κϊπου αλλού, κϊποιεσ ςτιγμϋσ που το φωσ και η ψυχικό διϊθεςη θα ταυτύζονταν. - Τι θα λέγατε μεταξύ π.μ.; Αναζητώντασ τα περιπατητικϊ μοτύβα τησ χαραυγόσ ςτην πόλη, ανακϊλυψα την ελευθερύα ςτισ ώρεσ του λυκαυγούσ. Ήμουν εκεύ όταν το ςκοτϊδι μεταμορφωνόταν ςε φωσ με ϋναν διαπεραςτικό όχο εκεύ όταν το πρωινό τραγούδι των πουλιών ςυγχωνευόταν με το τελευταύο γϋλιο τησ νύχτασ εκεύ όταν ο υπνωτιςτικόσ βόμβοσ των αυτοκινότων ϋπνιγε τον όχο του φλασ. Λουλουδϋνια ςχϋδια να ςυναρμόζονται ςτα αρχαύα ερεύπια, προβολεύσ αυτοκινότων να ακτινοβολούν ςε κεντρικϋσ λεωφόρουσ, ςιωπηλϊ εργοτϊξια ανϊμεςα ςε μακρινϊ, κοιμιςμϋνα κτύρια...ϋνασ χαρταετόσ, μια πλαςτικό ςακούλα, ϋνα τηλεγραφόξυλο, λευκϋσ καρϋκλεσ, πολύχρωμα μπαλόνια, ακρωτηριαςμϋνα δϋντρα όλα ςυμπλϋκονται ςε ϋνα ςώμα φωτογραφιών για να δημιουργόςουν ϋνα μυςτικό αςτικό κόπο. Η φωτογραφικό αναςύνθεςη τησ γενϋτειρϊσ μου ςε κόπο δεν όταν ξεκϊθαρη από την αρχό. τα πρώτα ςτϊδια τησ φωτογρϊφιςησ, ανακϊλυψα ότι αναζητούςα τα λουλουδϊτα μοτύβα των υφαςμϊτων τησ παιδικόσ μου ηλικύασ. Μεγϊλωςα μϋςα ςτην οικογενειακό επιχεύρηςη γυναικεύων prêt a porter ενδυμϊτων, που εύχε ιδρυθεύ ςτα Ίςωσ τα λουλουδϊτα εμπριμϋ των ϋτοιμων φορεμϊτων να εύχαν αποτυπώςει ςτη μνόμη μου τα φευγαλϋα τουσ ςχόματα. Βαδύζοντασ ςτισ ςκοτεινϋσ περιοχϋσ τησ πόλησ ϋψαχνα ϊνθινα οργανικϊ ςχόματα κϊτω από τα δϋντρα ό πϊνω ςτουσ περιποιημϋνουσ φρϊχτεσ. Προτού καν το καταλϊβω, οι πρωινού μου περύπατοι εύχαν γύνει νυχτερινού και ταυτόχρονα μια εβδομαδιαύα τελετουργύα. Με τον καιρό, εγκατϋλειψα τα λουλουδϊτα ςχϋδια και εςτύαςα ςτο τοπύο τησ πόλησ. Και εκεύ, ανακϊλυψα την πόλη, και όχι την προβολό που ϋκανα πϊνω τησ η ύδια. Λύα Ναλμπαντύδου

8 Λία Ναλμπαντίδου Γεννόθηκε και ζει ςτη Θεςςαλονύκη. πούδαςε Υωτογραφύα ςτισ ΗΠΑ, ςτο Columbus College of Art & Design, Columbus Ohio (1991) και παρακολούθηςε το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Project Area Body ςτη Γερμανύα ςτο Internationale Frauenuniversität / Hannover & Bremen (2000). Η δουλειϊ τησ ϋχει παρουςιαςτεύ τόςο ςτην Ελλϊδα όςο και ςτο εξωτερικό. Σο φωτογραφικό τησ πρότζεκτ με τύτλο «Σο αςφαλϋσ, ιδιωτικό πεδύο του ςπιτιού μου ( ) Μηδϋν ϋωσ Πϋντε», Εκδόςεισ Cube Art - Αθόνα: 2002, ϋλαβε επιδότηςη (Book Grant) από το ύδρυμα Ιωϊννου Υ. Κωςτόπουλου. Σο βιβλύο τησ «Αςτικόσ Μυςτικόσ Κόποσ- Γιατύ τη νύχτα;», ϋκδοςη τησ ύδιασ (Θεςςαλονύκη 2013), όταν ςτην τελικό λύςτα για το 6ο Διεθνϋσ Βραβεύο Int l Fotobook Dummy Award, Kassel. Αναθϋςεισ: Vie Commune, Salonique! Ça Va? Ένασ αιώνασ, Ένα ςχολείο, Μία αποςτολή, Γαλλικό Ινςτιτούτο Θεςςαλονύκησ & Μουςεύο Υωτογραφύασ Θεςςαλονύκησ (2006), Gruppenporträt Einer Stadt: Deutsch-Griechische Zusammenarbeit im Heutigen Thessaloniki (Vertraute Fremde)- Ομαδικό πορτραύτο μιασ πόλησ: γερμανο-ελληνικό ςυνεργαςύα ςτη ςημερινό Θεςςαλονύκη (Γνωςτού- Άγνωςτοι), με τη ςυνεργαςύα του Γερμανικού Ινςτιτούτου Θεςςαλονύκησ Goethe και Πολιτιςτικού Κϋντρου Ωνϊςησ Τελετή εγκαινίων ςτην Αθόνα, (2010). Οι φωτογραφύεσ και τα βιβλύα τησ βρύςκονται ςε ιδιωτικϋσ και δημόςιεσ ςυλλογϋσ.

9 Σπύροσ Στάβερησ Θεςςαλονίκη 2013 Σα ϋργα του πύρου τϊβερη ςτο κϋντρο τησ ϋκθεςησ, αντανακλούν την ανθρώπινη παρουςύα ςτην πόλη. Υωτογραφύεσ δρόμου, από ϊνδρεσ και γυναύκεσ κϊθε ηλικύασ ςυνθϋτουν τη φυςιογνωμύα τησ πόλησ αποτυπώνοντασ πϋρα από το ύχνοσ τουσ και καθημερινϋσ καταςτϊςεισ. Η αναμονό ςε ςτϊςη λεωφορεύων, ϋνασ ςαλεπτζόσ, μύα Αςιϊτιςςα μπροςτϊ από ϋνα ΑΣΜ. Οι φωτογραφύεσ θα μπορούςαν να εύναι από οποιαδόποτε πόλη του κόςμου, αν δεν υπόρχαν ςε οριςμϋνεσ ςτοιχεύα του ελληνικού αλφαβότου που να προδύδουν πωσ πρόκειται για ελληνικό πόλη. Αςπρόμαυρεσ, ξεφεύγουν από το χρώμα τησ επικαιρότητασ, για να τονύςουν όχι τουσ ανθρώπουσ του ςόμερα, αλλϊ τουσ κατούκουσ που δύνουν ςτην πόλη και ςε κϊθε πόλη ζωό, μϋςα από τισ πρϊξεισ και την παρουςύα τουσ. Σπύροσ Στάβερησ Γεννόθηκε το 1952 ςτην Αθόνα, όπου ζει και εργϊζεται. Μϋχρι το 1974 ϋζηςε ςτο Παρύςι και από τότε ϋωσ το 1985 μούραζε τη ζωό του μεταξύ Παριςιού και Αθόνασ, οπότε και επϋςτρεψε οριςτικϊ ςτην Ελλϊδα. πούδαςε Ιςτορύα ςτο Παρύςι. Από το 1989 εργϊζεται ωσ φωτογρϊφοσ, κυρύωσ ςτον ελληνικό και ξϋνο Σύπο. Έχει πραγματοποιόςει ατομικϋσ εκθϋςεισ και ϋχει ςυμμετϊςχει ςε ομαδικϋσ. Έργα του παρουςιϊζονται ςε διϊφορεσ εκδόςεισ για τη φωτογραφύα και καταλόγουσ εκθϋςεων, ενώ ανόκουν ςε ιδιωτικϋσ ςυλλογϋσ και ςτο Μουςεύο Υωτογραφύασ Θεςςαλονύκησ. υνεργϊζεται με το Ίδρυμα ΔΕΣΕ. Εύναι μϋλοσ του φωτογραφικού πρακτορεύου Fosphotos. Εκπροςωπεύται από την Elika Gallery ςτην Αθόνα.

10