ΣΠΜΕ ΔΕΛΤΙΟ. Νo 359 Απρίλιος 2008 ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ISSN Χ ΚΩΔΙΚΟΣ: 2545

Transcript

1 ΔΕΛΤΙΟ ΣΠΜΕ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ Νo 359 Απρίλιος 2008 ISSN Χ ΚΩΔΙΚΟΣ: 2545 Έλεγχος επάρκειας κτιρίου με pilotis και ενίσχυση λόγω π ροσθήκης ορόφου Απ οκατάσταση οικίας στην Παροικιά Πάρου Λύσεις για το «ντύσιμο» του δαπέδου

2

3

4

5

6

7

8 ΔΕΛΤΙΟ ΣΠΜΕ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ Τιμή τεύχους: 0,01 ευρώ Νο. 359 Απριλιος 2008 ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: Σύλλογος Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος Καλλιρρόης 89, Αθήνα Τηλ.: , Fax: ΕΚΔΟΤΗΣ: Αναστασία Θ. Βασκούδη ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΣΠΜΕ: Πρόεδρος: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΙΔΗΣ Α' Αντιπρ.: ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ Β' Αντιπρ.: ΑΚΡΙΒΗ ΧΑΡΑΡΗ Γεν. Γραμ.: ΧΑΡΗΣ ΠΑΝΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ Αν. Γεν. Γραμ.: ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΡΛΑΥΤΗΣ Ταμίας: ΝΙΚΟΣ ΖΥΓΟΥΡΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ: Γ. ΔΟΥΓΑΛΗΣ, Μ. ΦΩΛΑΣ, Γ. ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΑΚΗΣ, Α. ΚΟΤΣΩΝΗΣ, Π. ΧΡΙΣΤΟΦΑΣ, Ν. ΜΗΛΗΣ, Γ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Ν. ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΣ, Π. ΒΛΑΣΣΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΠΑΡΑΓΩ ΓΗ: INFOCUS Λ. Κηφισίας 100 & Ερ. Σταυρού 1 Τηλ: , Fax: info@infocus-epe.gr ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: Μ. Βουγιούκας, Πολ/κος Μηχανικός Σ. Δρίτσος, Αν. Καθηγητής Παν. Πατρών Γ. Ερμόπουλος, Καθηγητής Ε.Μ.Π Αλ. Μακρυγιάννης, Πολ/κός Μηχ/κός ΕΜΠ, Αντ. Μαραγκάκης: Δρ E.M.Π Κ. Μαρκάκης, Δικηγόρος Μ. Σκουλούδη, Αρχιτέκτων Μηχανικός ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ: Βαλεντίνα Δανίκου Σωτήρης Σκουλούδης ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ: Σάντρα Αγοροπούλου info@infocus-epe.gr ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ: Κατερίνα Αλεξίου sales1@infocus-epe.gr ΣΚΙΤΣΑ: Δημήτρης Καλανδράνης ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟ: Νίκος Στυλίδης acounts@infocus-epe.gr ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ: Kατερίνα Μπράτσου atelier@infocus-epe.gr ΕΚΤΥΠΩ ΣΗ: ΧΡΩΜΟPRESS * Τα άρθρα φέρουν την ευθύνη του υπογράφοντος. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. 10_ Editorial Δημήτρης Παπαγιαννίδης, Πρόεδρος ΣΠΜΕ 12_ ΣΠΜΕ Εν Δράσει 18_ Κατασκευές Αποκατάσταση της οικίας Δημητρακόπουλου στην Παροικιά του Δήμου Πάρου 22_ Υλικά Λύσεις για το «ντύσιμο» του δαπέδου 26_ Επ ισκευές Έλεγχος επάρκειας κτιρίου με pilotis και ενίσχυση λόγω προσθήκης ορόφου 40_ Πιστοπ οίηση Αδρανή Σκυροδέματος: νομοθετικές απαιτήσεις και έλεγχος της αγοράς του Δημήτρη Καλανδράνη 44_ Συνέδριο 60_ Τεχνικά Θέματα Πετώντας μαζί με τη συντήρηση 60_ Δημόσιες συμβάσεις κάτω του ορίου της κοινοτικής οδηγίας 54_ Τα νέα της αγοράς 60_ Νομική Επ ικαιρότητα Κωνσταντίνος Μαρκάκης, Δικηγόρος

9

10 EDITORIAL Δ. Παπαγιαννίδης Πρόεδρος ΣΠΜΕ ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟ ΨΗΦΙΣΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου Tο εθνικό χωροταξικό σχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή, θα αποτελέσει τη στρατηγική βάση για την ανάπτυξη της Ελλάδας κατά την επόμενη 15ετία. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη, αφού και αν ακόμη διαφωνείς σε πολλά σημεία, δεν μπορείς να παραβλέψεις το γεγονός ότι με την ψήφισή του θα είναι το πρώτο χωροταξικό σχέδιο που θεσπίζεται σε επίπεδο χώρας. Οι π ολιτικοί μηχανικοί είναι διατεθειμένοι να συμμετέχουν ενεργά και να συνεισφέρουν, στην Εθνική υπόθεση της διασφάλισης βιωσιμότητας και π ροοπ τικής του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου στην χώρα μας. Σήμερα βλέπουμε στη χώρα να επιχειρείται μια Επιχείρηση Χωροταξικής Ανασυγκρότησης, αντίστοιχη με εκείνη του Αντώνη Τρίτση. Ο λόγος είναι ότι το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιβάλλοντος (ΕΠΠΕΡ) χρηματοδοτεί γενναία τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΓΠΣ) και τα Σχέδια Χωρικής Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης όλων των δήμων (ΣΧΟΟΑΠ). Με το Εθνικό, τα Ειδικά Πλαίσια και τα Περιφερειακά χωροταξικά, τα ΓΠΣ και τα ΣΧΟΟΑΠ μπορεί να καλυφθεί το 100% της χώρας. Δυστυχώς όμως αυτά τα εργαλεία σχεδιασμού είναι απολύτως ασύνδετα μεταξύ τους, κανείς δεν τα παρακολουθεί κεντρικά. Στα κατώτερα επ ίπ εδα σχεδιασμού, δηλαδή τα Γ.Π.Σ., απλώς χορηγούνται πιστώσεις στους δήμους και τους αφήνουν στην τύχη τους. Αποτέλεσμα είναι συχνά όμοροι δήμοι να π ροβλέπ ουν διαφορετικές αναπ τυξιακές ή περιβαλλοντικές λογικές για την ίδια περιοχή! Για παράδειγμα, από τη μια βιομηχανικό πάρκο και από την άλλη σχολεία ή χώροι πρασίνου! Επίσης δεν υπάρχει συνέχεια στις επιλογές αφού με την αλλαγή τοπικού άρχοντα, δεν είναι σπάνιο να αλλάζει άρδην ο σχεδιασμός. Η πολιτική σαν τέχνη του εφικτού, επιβάλλει να επιβραβευθούν οι περιοχές που υπερψήφισαν τον συνδυασμό του κ. Δημάρχου και αντίστοιχα οι οχλούσες δραστηριότητες να μεταφερθούν στους ενοχλητικούς πολίτες. Στα επίπεδα της Κεντρικής Διοίκησης η υπ αλληλική γραφειοκρατία είναι περισσότερο απρόσωπη και οι επιλογές της πλέον επ ιστημονικά κατοχυρωμένες με τους π ολυάριθμους μελετητές και Συμβούλους, χωρίς βέβαια να ελλείπουν εντελώς και τα φαινόμενα της άκριτης υποταγής στους πολιτικούς προισταμένους. Το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο περιλαμβάνει κατευθύνσεις και μέτρα, απαρτίζεται από 13 άρθρα που αναφέρονται σε επτά ενότητες. Η πρώτη ενότητα αναφέρεται στη θέση της χώρας στο ευρωπ αϊκό και διεθνές π εριβάλλον και αναλύει τους κύριους πόλους και άξονες ανάπτυξης του εθνικού χώρου. Η δεύτερη ενότητα περιλαμβάνει τις προτάσεις για την αναμόρφωση των δικτύων υποδομών και των υπηρεσιών μεταφορών. Η τρίτη ενότητα αφορά τη χωρική διάθρωση των παραγωγικών τομέων, αναλύοντας τους στόχους και τις κατευθύνσεις ανά τομέα (αγροτικός τομέας, βιομηχανία τουρισμός). Η τέταρτη ενότητα αναλύει όσα προβλέπονται για τη χωρική διάρθρωση του αστικού δικτύου, του ορεινού, του π αράκτιου, του νησιωτικού, του αγροτικού χώρου και των παραμεθόριων περιοχών. Η πέμπτη ενότητα περιλαμβάνει τις κατευθύνσεις για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου. Η έκτη ενότητα αφορά τις προτάσεις για τη γεωγραφική και διοικητική ανασυγκρότηση της χώρας. Η έβδομη ενότητα περιλαμβάνει τις προϋποθέσεις και τους μηχανισμούς υλοποίησης του Γενικού Χωροταξικού Πλαισίου, καθώς και όσα προβλέπονται για την παρακολούθηση και αξιολόγηση των χωρικών εξελίξεων. H έκτη ενότητα αφορά τη γεωγραφική και διοικητική ανασυγκρότηση της χώρας. Oι κατευθύνσεις στοχεύουν: Στον ανασχεδιασμό του χάρτη των υφιστάμενων διοικητικών Περιφερειών της χώρας, ώστε να μειωθεί ο αριθμός τους και να απ οκτήσουν ισχυρή διοικητική δομή και ικανοποιητική κρίσιμη μάζα από δημογραφικής και οικονομικής απόψεως. Επίσης π ροτείνεται η μείωση του αριθμού των Νομαρχιών και των Δήμων. Στην ανακατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ κράτους και τοπ ικής αυτοδιοίκησης. Στην καθιέρωση μητροπολιτικών αυτοδιοικήσεων στα π ολεοδομικά συγκροτήματα Αθήνας και Θεσσαλονίκης και την εξέταση εφαρμογής και σε άλλα αστικά κέντρα. Η έβδομη ενότητα αφορά τις προϋποθέσεις υλοποίησης, παρακολούθησης και αξιολόγησης των χωρικών εξελίξεων. Για τη βελτίωση του θεσμικού πλαισίου που αφορά τη διαχείριση του χώρου, π ροτείνονται μεταξύ άλλων οι ακόλουθες ρυθμίσεις: Αναθεώρηση της χωροταξικής και πολεοδομικής νομοθεσίας με σκοπό την ουσιαστική διασύνδεση

11 του χωροταξικού με τον αναπ τυξιακό σχεδιασμό, την απ λούστευση των διοικητικών διαδικασιών κατάρτισης και έγκρισης, τον εξορθολογισμό και ενδεχομένως ελάττωση των επ ιπ έδων σχεδιασμού, καθώς και την αποφυγή αλληλοεπικαλύψεων. Κατάλληλη ανακατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ κράτους -κεντρικού και αποκεντρωμένου- και Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Υιοθέτηση της αρχής της μέγιστης δυνατής ευελιξίας στο σύστημα του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού. Πρόβλεψη, στο πλαίσιο του προηγουμένου στόχου, τρόπων έγκαιρης αντιμετώπισης προτάσεων ιδιωτικών επενδύσεων μεγάλης κλίμακας και σημαντικής δημόσιας ωφέλειας. Σταδιακός περιορισμός και βαθμιαία, υποκατάσταση της εκτός σχεδίου δόμησης με κατάλληλες σχεδιαστικές ρυθμίσεις κατά π ροτεραιότητα στις κρίσιμες π εριοχές του εξωαστικού χώρου (ευρύτερες αστικές, νησιωτικές, παράκτιες, τουριστικές περιοχές κλπ). Οριστικοπ οίηση της οριοθέτησης ζωνών π ροστασίας (αρχαιολογικοί τόποι και τοπία, τοπία φυσικών οικοσυστημάτων, αγροτικά τοπία), όπου η εκτός σχεδίου δόμηση δεν θα επιτρέπεται παρά μόνον σε ειδικές και περιορισμένες περιπτώσεις. Αντιμετώπιση του φαινομένου της αυθαίρετης δόμησης με: αναμόρφωση απλούστευση και κωδικοποίηση της πολεοδομικής νομοθεσίας, αυστηρό έλεγχο και άμεση κατεδάφιση των αυθαιρέτων κτισμάτων, άμεση πολεοδόμηση περιοχών που παρουσιάζουν ιδιαίτερα υψηλή ζήτηση ( περιοχές περιαστικών, παραθεριστικών ή τουριστικών δραστηριοτήτων, καθώς και κατάρτιση δασικών χαρτών. Στα θετικά σημεία π εριλαμβάνεται η δημιουργία βιώσιμων διοικητικών και αναπτυξιακών ενοτήτων. Στο πλαίσιο αυτό, οι κατευθύνσεις στοχεύουν στον ανασχεδιασμό του χάρτη των υφιστάμενων διοικητικών Περιφερειών της χώρας, ώστε να μειωθεί ο αριθμός τους και να αποκτήσουν ισχυρή διοικητική δομή και ικανοπ οιητική κρίσιμη μάζα απ ό δημογραφικής και οικονομικής απόψεως. Επίσης προτείνεται η μείωση του αριθμού των Νομαρχιών και των Δήμων.

12 ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ Με την από 20/5/2008 απόφαση του Δ.Σ. ο Σύλλογος Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος προτίθεται να προβεί σε διαγωνισμό για την ανάθεση της έκδοσης, διανομής και διαφημιστικής εκμετάλλευσης του Δελτίου του Συλλόγου. Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι όπως επικοινωνήσουν με την γραμματεία του Συλλόγου στα τηλέφωνα , , fax: , ( πληροφορίες κ. Σπυροπούλου Τίνα, Ζακυνθινού Έφη), για να παραλάβουν αναλυτικό έντυπο που περιλαμβάνει τους ενδεικτικούς, αλλά όχι απ οκλειστικούς, όρους της π ροκηρυσσόμενης συνεργασίας. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΙΔΗΣ Ημερίδα π ροσεισμικού ελέγχου Ν.Α. ΑΘΗΝΩΝ - ΠΕΙΡΑΙΩΣ Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η Ημερίδα που διοργάνωσε η Νομαρχία Αθηνών τη Τρίτη 8 Απριλίου για τον «Προσεισμικό έλεγχο κτηρίων», στο αμφιθέατρο της Διεύθυνσης Μεταφορών (Λ. Μεσογείων 156, Χολαργός). Η Αναπληρώτρια Νομάρχης, κ. Χαρά Κεφαλίδου, επισήμανε το ζωηρό και έμπρακτο ενδιαφέρον του Νομάρχη Αθηνών, Γιάννη Σγουρού για την καλύτερη οργάνωση των υπηρεσιών σχετικά με την αντιμετώπιση των σεισμών. Το Σύλλογο Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος εκπροσώπησε ο Ταμίας του Συλλόγου κος Νίκος Ζυγούρης, ο οποίος αναφέρθηκε στην ανάγκη να προσδιοριστούν οι αρμοδιότητες των φορέων για τον προσεισμικό έλεγχο, για την προώθηση του οποίου όπως είπε- είναι πρόθυμοι να συμβάλουν οι πολιτικοί μηχανικοί. Λόγο απεύθυναν οι κ.κ.: Καθηγητής και Πρόεδρος του ΟΑΣΠ Κων/νος Μακρόπουλος, ο καθηγητής του Ε.Μ.Π. και Δ/ντης του Εργαστηρίου Αντισεισμικής Τεχνολογίας Κων/νος Σπυράκος, ο καθηγητής του Ε.Μ.Π. Παναγιώτης Καρύδης, ο εκπρόσωπος του ΤΕΕ Γιάννης Βλάχος. Στην Ημερίδα παραβρέθηκαν ο εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, κ. Ιερωνύμου, πατήρ Συμεών, οι Αντινομάρχες Μ. Χολέβα, Δ. Αντωνάκου και Λ. Βασιλάκου, οι Νομαρχιακοί Σύμβουλοι της παράταξης «Υπερνομαρχία Πολιτών» Ι. Προμπονάς, Α. Πολυζωγοπουλος, Γ. Κατριβάνος και Ν. Μεγγρέλης. Ακόμη, παρέστησαν Δημοτικοί Σύμβουλοι και στελέχη της Αυτοδιοίκησης, εκπρόσωποι φορέων και επιστημονικών ενώσεων. 12 ΔΕΛΤΙΟ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩ Ν ΜΗΧΑΝΙΚΩ Ν ΕΛΛΑΔΟΣ

13

14 ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ Εισήγηση Σ.Π.Μ.Ε. Δεν είναι η πρώτη φορά που το θέμα του προσεισμικού ελέγχου των υφισταμένων κτιρίων απασχολεί την δημόσια διοίκηση. Σήμερα όμως είναι μία από τις λίγες φορές που το θέμα εξετάζεται προληπτικά και όχι μετά την εμφάνιση κάποιου δυσάρεστου γεγονότος, όπως ένας σεισμός.είναι επίσης γνωστή σε όλους η ευαισθησία του τεχνικού κόσμου και ιδιαίτερα του Σ.Π.Μ.Ε. για το θέμα του προσεισμικού ελέγχου. Πριν όμως προβούμε στην διατύπωση οποιονδήποτε θέσεων και προτάσεων θα πρέπει να δούμε γιατί αυτό το θέμα είναι τόσο σημαντικό. Είναι γνωστό σε όλους ότι η χώρα μας αποτελεί την πλέον σεισμογενή χώρα στην Ευρώπη και μία από τις πιο σεισμογενείς χώρες παγκοσμίως. Με μια ματιά στην κατανομή του δομικού πλούτου της χώρας σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΠΑΝΤΥΚ (δεκ. 2000) βλέπουμε ότι : το 33 % των υφισταμένων κτιρίων είναι κατασκευασμένα πριν την ισχύ του Α.Κ. του 1959 το 46 % των υφισταμένων κτιρίων είναι κατασκευασμένα με τον Α.Κ. του 1959 το 7 % των υφισταμένων κτιρίων είναι κατασκευασμένα με τον Α.Κ. του 1984 και μόνο το 14 % των υφισταμένων κτιρίων είναι κατασκευασμένα με τους ισχύοντες Α.Κ. (μετά το 1995). Επίσης το 78% των υφισταμένων κτιρίων είναι κατοικίες και καταστήματα ενώ τα υπόλοιπο 22% αφορά δημοσία κτίρια, κτίρια συνάθροισης κοινού, θέατρα, σχολεία κ.λ.π. Στα παραπάνω στοιχεία θα πρέπει να προσθέσουμε και τις διαφορές στα υλικά του φέροντα οργανισμού των κτιρίων, τις ατέλειες της κατασκευής τους καθώς επίσης και τις βλάβες που έχουν υποστεί τα κτίρια κατά την λειτουργία τους ή μετά από παλαιότερους σεισμούς. Όλα αυτά τα γεγονότα λειτουργούν αθροιστικά και επιβαρυντικά για τα υφιστάμενα κτίρια. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι πρέπει να σκύψουμε σοβαρά στο πρόβλημα της αξιολόγησης και της αποτίμησης της φέρουσας ικανότητας αυτών των κτιρίων. Ένας επιπλέον λόγος που το πρόβλημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ιδιαίτερη σοβαρότητα, είναι ότι αναφερόμαστε και σε κτίρια τα οποία στεγάζουν δημόσιες υπηρεσίες, νοσοκομεία, διοικητήρια, μνημεία κ.λ.π. Ο Σ.Π.Μ.Ε. έχοντας γνώση όλων των προαναφερθέντων και ως εκπρόσωπος των επιστημόνων που καλούνται να διαχειριστούν και να συντάξουν τις αντίστοιχες μελέτες έχει εκφράσει συγκεκριμένη δέσμη μέτρων προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. 1. θεωρούμε ότι είναι αναγκαία η ύπαρξη ενός ενιαίου κανονιστικού πλαισίου μελέτης για την αποτίμηση και την ενίσχυση υφισταμένων κατασκευών. Αυτό ήδη ως γνωστό γίνεται με πρωτοβουλία του ΟΑΣΠ και με την σύνταξη του ΚΑΝΕΠΕ. 2. θεωρούμε ότι είναι απαραίτητος ο προσεισμικός έλεγχος όλων των δημοσίων κτιρίων και κτιρίων διοίκησης. Καταλαβαίνουμε ότι αυτό δεν είναι κάτι το οποίο γίνεται από την μια στιγμή στην άλλη λόγω του μεγάλου κόστους και χρόνου που απαιτείται. Η ολοκλήρωση όμως μιας τέτοιας εργασίας θα πρέπει να αποτελέσει πρωταρχικό στόχο. 3. θεωρούμε ότι οι οποιεσδήποτε μελέτες δημοσίων ή ιδιωτικών κτιρίων θα πρέπει να γίνονται αποκλειστικά και μόνο από διπλωματούχους πολιτικούς μηχανικούς με την κατάλληλη εμπειρία και γνώση. 4. δεδομένου ότι μία μελέτη προσεισμικού ελέγχου είναι δυνατόν να καταλήξει σε πρόταση ενίσχυσης του μελετούμενου κτιρίου, θα πρέπει η εφαρμογή των εργασιών αυτών να γίνεται μέσω μίας διαδικασίας η οποία θα διασφαλίζει την παραγόμενη ποιότητα. Επανερχόμαστε έτσι για άλλη μια φορά και ζητάμε την δημιουργία του ΜΗΚΙΕ και του μητρώου εργατοτεχνιτών. 5. είναι απαραίτητη η σύνταξη ενιαίων τεχνικών προδιαγραφών για τις εργασίες επισκευών και ενισχύσεων. Η δουλειά αυτή έχει ήδη ξεκινήσει από το ΙΟΚ και ευελπιστούμε ότι θα ολοκληρωθεί σύντομα. 6. πιστεύουμε ότι κάθε τι που γίνεται σήμερα αποτελεί παρακαταθήκη για το μέλλον, έτσι είναι αναγκαία η θεσμοθέτηση του «πράσινου κουτιού» για όλα τα κτίρια παλαιά και νέα. Κάθε εργασία, μελέτη, παρέμβαση θα πρέπει να καταγράφεται και να φυλάγεται σε κάθε κτίριο ξεχωριστά. 7. στόχος της πολιτείας θα πρέπει να αποτελέσει η δημιουργία μιας βάσης γεωτεχνικών δεδομένων τα οποία σήμερα αποτελούν μία άγνωστη παράμετρο για πολλά από τα κτίρια (κυρίως ιδιωτικά) που ελέγχονται ή κατασκευάζονται. 8. προκειμένου να μην επαναληφθούν τα φαινόμενα που εμφανίστηκαν μετά τον πρόσφατο σεισμό της Αθήνας, ζητάμε να καθιερωθεί ένα σαφές πλαίσιο αμοιβών των εργασιών που αφορούν τον προσεισμικό έλεγχο των κτιρίων καθώς και τις μελέτες επεμβάσεων και ενισχύσεων. 9. τέλος θα θέλαμε να τονίζουμε ότι πάγιο αίτημα των Πολιτικών Μηχανικών είναι η κατάργηση του σχετικού άρθρου του Α.Κ. με το οποίο ποινικοποιείται το επάγγελμα του μηχανικού Έχοντας κατά νου όλα τα παραπάνω τα οποία αποτελούν πάγιες θέσεις μας, θα ήθελα να τονίζω ότι προτιθέμεθα να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις οποιαδήποτε προσπάθεια κινείται σε αυτά τα πλαίσια. Ευχαριστώ Νίκος Ζυγούρης Μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας 14 ΔΕΛΤΙΟ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩ Ν ΜΗΧΑΝΙΚΩ Ν ΕΛΛΑΔΟΣ

15

16 ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ Ίδρυση του Hellenic Group της ASCE Δημιουργήθηκε πρόσφατα το Ελληνικό Τμήμα (Group) της American Society of Civil Engineers (ASCE). Η ASCE ιδρύθηκε το 1852 και είναι η πιο παλαιά ένωση μηχανικών της Βορείου Αμερικής. Σήμερα, μέλη της είναι πάνω από Πολιτικοί Μηχανικοί από όλο τον κόσμο. Συνοπτικά ο σκοπός της ASCE είναι η προώθηση της επιστήμης και του επαγγέλματος του Πολιτικού Μηχανικού προς όφελος της κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Πάνω από μέλη της ASCE, ζουν και εργάζονται σε άλλες χώρες εκτός των ΗΠΑ. Στην Ελλάδα η ASCE έχει σήμερα 162 μέλη. Τμήματα της ASCE λειτουργούν σε 31 χώρες παγκοσμίως εκ των οποίων στις χώρες της Ε.Ε., τμήμα της ASCE έχει η Μ. Βρετανία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Παράλληλα, η ASCE έχει υπογράψει μνημόνια συνεργασίας και κοινής επιστημονικής δράσης με αντίστοιχους φορείς 70 χωρών. Στην Ελλάδα, το μνημόνιο συνεργασίας έχει υπογραφεί κατά το παρελθόν με το ΤΕΕ. Το Ελληνικό Τμήμα της ASCE, είναι μία ανεξάρτητη επιστημονική οργάνωση, που ιδρύθηκε από μέλη της ASCE που διαμένουν στην Ελλάδα. Οι κύριοι στόχοι του Τμήματος είναι: Η προαγωγή της επιστημονικής στάθμης των μελών του και η ανάπτυξη πνεύματος συνεργασίας και αλληλεγγύης μεταξύ τους. Η συνεισφορά στη διαμόρφωση του πλαισίου εκπαίδευσης και των επαγγελματικών εφοδίων των Πολιτικών Μηχανικών προς όφελος της κοινωνίας. Η προώθηση της εφαρμογής της επιστήμης του Πολιτικού Μηχανικού, του επαγγελματισμού και του επαγγελματικού ήθους. Η προώθηση της ανταλλαγής τεχνολογιών μέσω της προσωπικής επαφής και συνεργασίας μεταξύ μηχανικών όλων των εθνικοτήτων. Η συνεργασία με τοπικούς φορείς μηχανικών, σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος. Όσα μέλη της ASCE διαμένουν στην Ελλάδα και επιθυμούν να πλαισιώσουν το Τμήμα παρακαλούνται να επικοινωνήσουν με τα μέλη του προσωρινού διοικητικού συμβουλίου, που είναι τα εξής: Κωνσταντίνος Μέμος, , Δημοσθένης Αγγελίδης, , Παναγιώτης Χατζηπάνος, , Κωνσταντίνος Σπυράκος, , Άρτεμις Αρδιτζόγλου, , Επ αγγελματικός Οδηγός για Νέους Πολιτικούς Μηχανικούς Η Μόνιμη Επιτροπή Νέων Πολιτικών Μηχανικών (Μ.Ε.ΝΕ.ΠΟ.Μ.) του ΣΠΜΕ συντάσσει Επαγγελματικό Οδηγό για τους νέους συναδέλφους μας. Στόχος μας είναι να παρουσιαστούν συνοπτικά τα κυριότερα πρακτικά ζητήματα που απασχολούν τους νέους Πολιτικούς Μηχανικούς, αμέσως μετά την αποφοίτησή τους. Η προτεινόμενη δομή του Οδηγού είναι η ακόλουθη: Κατ αρχάς περιγράφεται αναλυτικά η διαδικασία για την απόκτηση άδειας άσκησης επαγγέλματος, καθώς και για την εγγραφή στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος και στον Σύλλογο Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος. Παρουσιάζεται η νομοθεσία που ορίζει τα επαγγελματικά δικαιώματα που έχουν σήμερα οι Πολιτικοί Μηχανικοί. Αναλύονται θέματα του ασφαλιστικού μας φορέα (Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.), κατά το μεταβατικό στάδιο στο οποίο βρίσκεται σήμερα. Καταγράφεται η διαδικασία έναρξης επαγγέλματος στην Εφορία, καθώς και ο τρόπος απόκτησης μελετητικών και κατασκευαστικών πτυχίων. Συγκεντρώνονται τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών που λειτουργούν σήμερα στα ελληνικά δημόσια ιδρύματα γύρω από το αντικείμενο του Πολιτικού Μηχανικού, καθώς και οι δυνατότητες για διδακτορικές σπουδές. Αναφέρεται η θέση του ΣΠΜΕ σχετικά με την αναγνώριση των Διπλωμάτων μας ως ισότιμα με Μάστερ. Αναλύονται τα αποτελέσματα της έρευνας που διενήργησε η Μόνιμη Επιτροπή Νέων Πολιτικών Μηχανικών τους μήνες Νοέμβριο-Δεκέμβριο 2007 σχετικά με επαγγελματικά θέματα των νέων συναδέλφων μας. Γίνεται αναφορά στη λειτουργία των Ευρωπαϊκών Ενώσεων Μηχανικών. Και, τέλος, παρουσιάζεται ο κώδικας επαγγελματικής δεοντολογίας που έχει προκύψει από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Πολιτικών Μηχανικών (E.C.C.E.) το Είμαστε στη διάθεσή σας για να εξετάσουμε τον εμπλουτισμό της προτεινόμενης δομής του Οδηγού με ό,τι εσείς κρίνετε ότι χρειάζεται επιπλέον. Αναμένουμε τη συμμετοχή σας είτε τηλεφωνικώς (τηλ: ), είτε ηλεκτρονικώς (fax: , Συναδελφικά, Τα μέλη της Μόνιμης Επιτροπής Νέων Πολιτικών Μηχανικών: Κοτζαμπασάκης Γιάννης (συντονιστής), Βαλσαμής Αλέξανδρος, Βλάσσης Παναγιώτης, Γιαννούλης Νίκος, Καρλαύτης Αριστείδης, Κατσούλας Πέτρος, Μήλης Νίκος, Μυγδάλης Μπάμπης, Πανόπουλος Θανάσης, Χριστόφας Παναγιώτης. 16 ΔΕΛΤΙΟ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩ Ν ΜΗΧΑΝΙΚΩ Ν ΕΛΛΑΔΟΣ

17

18 ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Ξένου Αρχιτέκτων Απ οκατάσταση της οικίας Δημητρακόπ ουλου στην Παροικιά του Δήμου Πάρου. Το κτίριο που σήμερα ονομάζεται «Οικία Δημητρακόπουλου», φιλοξένησε στην πολύχρονη ιστορία του πολλές από τις εξέχουσες οικογένειες της Πάρου. Η κατασκευή του βασικού πυρήνα του κτιρίου τοποθετείται γύρω στα Λόγω της συνεχούς οίκησής του για τρεις και πλέον αιώνες, υπέστη μετατροπές και προσθήκες που καθόρισαν την σημερινή μορφολογία του. Η αποκατάσταση της κατοικίας κρίθηκε απαραίτητη προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της στατικής επάρκειάς του και να αναδειχθεί ο ιστορικός χαρακτήρας του κτιρίου. Συγχρόνως καλείται να καλύψει τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας με την ενσωμάτωση της νέας χρήσης της Βιβλιοθήκης Μουσείου. Το κτίριο έχει ολοκληρωθεί και αναμένεται εναρκτήρια έκθεση το καλοκαίρι του Το Έργο χρηματοδοτήθηκε από το ΠΕΠ Ν. Αιγαίου. Τυπολογία της παριανής οικίας Στην Πάρο συναντάμε βασικά δύο κατηγορίες σπιτιών, τα αστικά μέσα στους οικισμούς και τα αγροτικά στην εξοχή. Τα αστικά διακρίνονται στα απλά λαϊκά, μονόχωρα, και τα σπίτια της πιο εύπορης τάξης (εξελιγμένος τύπος του μονόχωρου σπιτιού). Τα μονόχωρα αποτελούνται από ένα στενομέτωπο χώρο (2,5μ) που γεφυρώνεται εύκολα από τα ντόπια μικρά ξύλα. Η διεύρυνση του στενού μονόχωρου σπιτιού που τείνει στο τετράγωνο, οδηγεί στο πρόβλημα της γεφύρωσης των ανοιγμάτων. Το 18 ΔΕΛΤΙΟ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩ Ν ΜΗΧΑΝΙΚΩ Ν ΕΛΛΑΔΟΣ πρόβλημα λύνεται με την διαμόρφωση τόξων ή την κατασκευή παραστάδας ( πιλάστρου), σε επαφή με τον τοίχο από την μία πλευρά. Το μονόχωρο αποτελεί τον πυρήνα γύρω από τον οποίο αναπτύσσεται και εξελίσσεται το Παριανό σπίτι, προκειμένου να εξυπηρετήσει πιο σύνθετες ανάγκες. Νέοι τύποι κατοικιών επιτυγχάνονται με την συνένωση δύο ή περισσότερων μονόχωρων σ ένα σπίτι ή με την διαίρεση σε ορόφους. Τις ελλείψεις ζωτικού χώρου, έρχονται συχνά να καλύψουν τα στενά δρομάκια, που λειτουργούν τόσο σαν περάσματα όσο και σαν χώροι ζωής. Η χρήση αυτή γίνεται πολλαπλή, όταν τμήματα του δρόμου, που είναι πέρασμα και αυλή στο ισόγειο, είναι στεγασμένα και χρησιμοποιούνται σαν χώροι κατοικίας, ή σαν αυλή στο επίπεδο του ορόφου. Χαρακτηριστικό της Παροικιάς, είναι η ύπαρξη νεοκλασικών σπιτιών, που ξεφεύγουν από το τυπικό ύφος του νεοκλασικού αρχοντικού και έχουν έναν πιο εκλαϊκευμένο χαρακτήρα, μέσα από την απλοποίηση των νεοκλασικών τους στοιχείων.

19 Υλικά - Τεχνολογία Οι κατασκευές στην Πάρο, ακολουθούν τη γενικότερη αιγαιοπελαγίτικη παράδοση, χρησιμοποιώντας τα ντόπια υλικά. Ο σχιστόλιθος, χρησιμοποιήθηκε στις λιθοδομές και τις πλακοστρώσεις, ενώ το μάρμαρο της Πάρου (λευκό ή γκρι) χρησιμοποιήθηκε στη λαϊκή αρχιτεκτονική, σαν υλικό διαμόρφωσης πλαισίων κουφωμάτων και σαν διακοσμητικό στοιχείο με ανάγλυφες παραστάσεις. Οι λιθοδομές, επιχρίονται εσωτερικά και εξωτερικά, με σκέτο ασβέστη ή ασβεστοκονίαμα, που λειτουργεί ως προστατευτικό, του ευαίσθητου στην υγρασία και το νερό, σχιστόλιθου των λιθοδομών και του ασθενούς συνδετικού κονιάματος τους. Στοιχεία και φάσεις δόμησης της οικίας Δημητρακόπ ουλου Το συγκρότημα Δημητρακόπουλου, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της εξέλιξης του παριανού σπιτιού, με συνεχή χρήση τριών και πλέον αιώνων. Η δομή, ο όγκος του και η διαίρεση των χώρων, μας επιτρέπει να υποθέσουμε, την ύπαρξη τεσσάρων τουλάχιστον κύριων οικοδομικών-ιστορικών φάσεων, που ακολουθούν τις βασικές αρχές της τοπικής παράδοσης. Ωστόσο τα λείψανα των υφιστάμενων δομικών στοιχείων του προέρχονται μόνο από τις δύο κύριες φάσεις του, την αρχική και την τελική, (οριζόντια διαχωρισμένες), καθώς και από οικοδομικές παρεμβάσεις του 20ου αι. που δεν θεωρούνται ιστορικές. Α φάση (μέσα του 17ου αι.) Το ισόγειο του συγκροτήματος, το οποίο σώζεται, αποτελεί την παλαιότερη φάση του οικήματος, όπου διακρίνονται όλα τα χαρακτηριστικά ενός συγκροτήματος, με 7 ή 8 μονόχωρες, ξεχωριστές οικίες, στην πιο εξελιγμένη μορφή του μονόχωρου, το τετράγωνο σπίτι. Τα μονόχωρα αυτά, εγγράφονται στις δύο πλευρές του ενδιάμεσου στενού δρόμου, κάθετου στην σημερινή οδό Σκόπα. Η λύση στο πρόβλημα της στέγασης των μεγάλων τετράγωνων ανοιγμάτων, δίνεται με τόξα και πιλάστρα. Στην φάση αυτή, στην λιθοδομή, χρησιμοποιείται ο σχιστόλιθος σε λεπτές πλάκες, δημιουργώντας συμπαγή λιθοδομή, λόγω της οριζοντιότητας των αρμών της. Τα τόξα, διαμορφώνονται κτιστά και για τα υπέρθυρα, τις ποδιές των παραθύρων, και τις παραστάδες, χρησιμοποιούνται οριζόντιες μεγάλου μήκους, σχιστόπλακες. Β φάση (μέσα 17ου αι. έως τέλη 18ου) Περιλαμβάνει το σύνολο των 5 τετράγωνων μονόχωρων κατοικιών, που αντιγράφει τους αντίστοιχους 5 χώρους του ισογείου. Ακολουθεί και εδράζεται στους περιμετρικούς, αλλά και στους λεπτότερους μεσότοιχους του. Μεταξύ ισογείου και ορόφου υπήρχαν ξύλινα μεσοπατώματα. Η είσοδος στον όροφο γίνεται από την κτιστή σκάλα στην πίσω αυλή. Η είσοδος στο στενό δρόμο, διαμορφώνεται σε τοξωτή στοά, στεγασμένη με ξύλινες δοκούς, και λειτουργεί ως αυλή του ορόφου. Στη φάση αυτή, με ασφάλεια μπορεί να αποδοθεί μόνο η κτιστή σκάλα στην πίσω αυλή και η τοξωτή στοά. Πιθανόν, και κάποια τμήματα των τοίχων του Α ορόφου, λόγω της απόλυτης έδρασης τους, στους τοίχους του ισογείου. Γ φάση (τέλος 18ου αι. τέλος 19ου αι.) Στην φάση αυτή ο Α όροφος, των πέντε μονόχωρων κατοικιών, ενοποιείται και διαμορφώνεται ένας τύπος σύνθετης οικίας, (ίσως το αρχοντικό Ν. Μαυρογένους) που αντιπροσωπεύει την αστική τάξη, διατηρώντας όμως το ύφος της τοπικής λαϊκής παράδοσης.. Πιθανόν στεγάζεται το τμήμα πάνω από την στοά και λειτουργεί σαν στεγασμένος εξώστης, ή σαν μικρός χώρος της οικίας ( π.χ διάδρομος) και συγχρόνως δημιουργείται και εξώστης στη Νότια όψη. Κανένα όμως από τα υφιστάμενα στοιχεία, δεν μπορεί να αποδοθεί με ασφάλεια σ αυτή την φάση. Όμως η μετέπειτα εξέλιξη του Α ορόφου, πιθανότατα άντλησε την φιλοσοφία της, από αυτές τις ιδιαιτερότητες, που προσέδωσε στο κτίριο αυτή η περίοδος. Δ φάση (τέλος 19ου αι.) Μετά την κατεδάφιση του αρχοντικού Ν. Μαυρογένους, τον 19ο αι. συντελείται η ριζική αλλαγή του Α ορόφου, επηρεασμένη από το νεοκλασικό ύφος της εποχής. Διευρύνεται η οικία και επιχειρείται η διαμόρφωση της σε σύγχρονο αρχοντικό, με χώρους μεγάλης κλίμακας, που εξυπηρετούν διαφορετικές ανάγκες ο καθ ένας. Χτίζονται σχεδόν εξ αρχής, όλοι οι τοίχοι του Α ορόφου, οι οποίοι είναι λεπτότεροι από τους τοίχους του ισογείου και μάλιστα σε κάποια σημεία αλλάζουν διεύθυνση δημιουργώντας ένα κτίσμα στατικά ευπαθές. Στη φάση αυτή, χαρακτηριστική είναι η χρήση των ξύλινων τόξων για την διαμόρφωση της στέγης, στο «ψηλοτάβανο» σαλόνι. Για την λιθοδομή, χρησιμοποιείται και πάλι ο σχιστόλιθος, αλλά και ο ασβεστόλιθος, σε μεγαλύτερες όμως διαστάσεις και όγκο και σε πιο ακανόνιστη μορφή. Μεταγενέστερες οικοδομικές π αρεμβάσεις Η συνεχιζόμενη οίκηση του κτιρίου, οδηγεί σε αναδιαμόρφωση των χώρων και σε πρόχειρες επισκευές. Αποτέλεσμα, είναι οι συμπληρώσεις της λιθοδομής με διάφορα υλικά, οι επιχρίσεις των τοίχων με διάφορα κονιάματα, οι συμπληρώσεις στις ποδιές των παραθύρων εσωτερικά, τα κουφώματα διαφόρων τύπων και η τσιμεντένια σκάλα στην Νότια όψη με την οποία δημιουργείται και δεύτερη είσοδος, που λειτουργεί πλέον ως η κύρια της οικίας. Μελέτη Αποκατάστασης Φιλοσοφία - Μεθοδολογία παρεμβάσεων Οι αρχές που διέπουν τις παρεμβάσεις ακολουθούν τις διεθνώς αποδεκτές σήμερα απόψεις για την αποκατάσταση των μνημείων. Η διατήρηση της αυθεντικότητας του μνημείου τόσο στη μορφή όσο και στα υλικά κατασκευής, ο σεβασμός των διαφόρων ιστορικών φάσεων και δομικών συστημάτων, η χρήση παραδοσιακών τρόπων δομής και υλικών και η κατά το δυνατόν επίτευξη της αναστρεψιμότητας των επεμβάσεων αποτέλεσαν γνώμονα του σχεδιασμού. Πιο συγκεκριμένα στόχος ήταν η δια-

20 ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ τήρηση των δύο οριζόντια διαχωρισμένων φάσεων - καθώς και των διατηρημένων στοιχείων, των δύο ενδιάμεσων φάσεων - και μάλιστα ο τονισμός της διαφορετικότητας τους, χρονικά και τεχνολογικά. Οι επεμβάσεις έχουν μορφή συμπληρώσεων ή αποσφραγίσεων και βασίζονται σε ασφαλή ίχνη. Οι διανοίξεις στους εσωτερικούς τοίχους έχουν περιοριστεί στις περιπτώσεις που επιβάλλονται από τις σύγχρονες μουσειολογικές αντιλήψεις και αρχές, προς εξυπηρέτηση της «πορείας επισκεπτών» του Μουσείου. Άλλωστε στόχος ήταν η προσαρμογή του Μουσείου στο μνημείο κι όχι το αντίθετο. Προσαρμογή της νέας λειτουργίας στο κτίριο Με δεδομένη την μετατροπή του κτιρίου σε Μουσείο και Βιβλιοθήκη, έχουμε την εξής διάρθρωση λειτουργιών: Για την χρήση της Βιβλιοθήκης επιλέχθηκαν οι τέσσερις χώροι της Νοτιοανατολικής Ισόγειας πτέρυγας του κτιρίου. Η πρόσβαση γίνεται είτε μέσω της οδού Σκόπα, είτε από την βόρεια πλευρά του κτιρίου μέσω της στοάς και μπορεί να είναι εντελώς ανεξάρτητη από την λειτουργία του Μουσείου. Εσωτερικά οι χώροι μετατρέπονται σε βιβλιοστάσια με κατάλληλα ράφια στους περιμετρικούς τοίχους και σε αναγνωστήριο. Για την χρήση του Μουσείου επιλέχθηκε η Νοτιοδυτική πτέρυγα του Ισογείου, καθώς και όλος ο όροφος. Η πρόσβαση στον όροφο γίνεται με τρεις τρόπους: μέσω του ασανσέρ ( πρόβλεψη που καλύπτει την μετακίνηση ατόμων με ειδικές ανάγκες προς τον όροφο), μέσω της εξωτερικής κλίμακας της στοάς και μέσω της κλίμακας της Νότιας (κύριας) όψης. Στους χώρους με διπλό ύψος δημιουργείται μεταλλικό πατάρι, -προσβάσιμο με μεταλλική κλίμακα. Το πατάρι προτείνεται να χρησιμοποιηθεί ως χώρος περιοδικών εκθέσεων. Στο Δώμα του αναγνωστήριου δημιουργείται χώρος αναψυχής. Ο υπάρχων πυργίσκος μετατρέπεται σε κυλικείο που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των επισκεπτών. Για τη άρτια λειτουργία του κτιρίου προβλέπονται οι απαραίτητοι βοηθητικοί χώροι (αποθηκευτικοός χώρος του μουσείου, wc ανδρών, γυναικών και Α.Μ.Ε.Α) ΔΙΕΥΘΥΝΟΥΣΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Τεχνική Υπηρεσία Δήμου Πάρου Μπασούλου Ι. Αρχιτέκτων Μηχ/κος Μωραϊτίδης Γ. Μηχανολόγος Μηχ/κος Τ.Ε. Ρώτας Α. Μηχανολόγος Μηχ/κος Π.Ε. ΑΝΑΔΟΧΟΣ ΕΡΓΟΥ:Κ/Ξ ΤΕΘΡΟΝ ΑΤΕ ΜΙΧΑΗΛ Δ. ΤΖΩΡΤΖΑΚΗΣ (α Σύμβαση) ΛΙΑΓΚΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (α Σύμβαση) ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ: ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ: ΓΡΑΦΕΙΟ 75 ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ Α.Ε. Στέφανος Πάντος Κίκκος Ηλίας Κοντογιώργος ΣΤΑΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ:Αργύρης Χαρίσης, Βασίλης Καπότης, Τζίνα Σακαρέλλου ΜΕΛΕΤΗ Η/Μ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ:Χρήστος Μωϋσίδης ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ:Κλεοπάτρα Παπασταματίου

21

22 ΥΛΙΚΑ Κείμενο: Χρήστος Περεντές Λύσεις για το «ντύσιμο» του δαπέδου Η επιλογή του δαπέδου αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αποφάσεις για το «ντύσιμο» του σπιτιού ή του εκάστοτε κτιρίου δεδομένου ότι πρόκειται για μια επιφάνεια, η οποία όχι μόνο καθορίζει σε μέγιστο βαθμό την αισθητική του χώρου αλλά δημιουργεί και όλες εκείνες τις συνθήκες για την άνετη και ασφαλή διαβίωση των ενοίκων/επισκεπ τών. Παράλληλα, καθίσταται σαφές ότι ο καταναλωτής θα π ρέπει να αποφύγει «φτηνές λύσεις» δεδομένου ότι η αντικατάσταση του δαπέδου συνεπάγεται πρόσθετο κόστος, χαμένο χρόνο και ενδεχομένως π ροβλήματα στην λειτουργικότητα του χώρου. Σήμερα η τεχνογνωσία προτείνει στην αγορά πληθώρα νέων υλικών και νέων τεχνικών τοποθέτησης, οι οποίες προσφέρουν σειρά επιλογών τόσο στα υλικά επ ίστρωσης των δαπ έδων εσωτερικού και εξωτερικού χώρου όσο και συνεργασίας όλων αυτών των υλικών. Το «φιλόξενο» και «ζεστό» ξύλο Το ξύλινο δάπεδο βρίσκεται στην κορυφή των προτιμήσεων των καταναλωτών, καθώς συνδυάζει τη ζεστασιά του ξύλου με την ποιοτική αναβάθμιση συνολικά της κατασκευής. Η εφαρμογή του δεν επιβάλλει ιδιαίτερους περιορισμούς, προτιμάται κυρίως σε χώρους όπου έχει προβλεφθεί ενδοδαπέδια θέρμανση ενώ τα είδη των ξύλων που χρησιμοποιούνται σήμερα κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες, τα μαλακά, τα ημίσκληρα και τα σκληρά. Τα μαλακά ( προέρχονται από αειθαλή δέντρα, όπως π.χ. έλατο) είναι λιγότερο ανθεκτικά αλλά πιο οικονομικά ενώ τα σκληρά ( π.χ. δρυ, καστανιά) είναι μεν εξαιρετικά ανθεκτικά αλλά και πιο ακριβά. Βέβαια η συμπεριφορά του ξύλου και κατ επέκταση η επιλογή του εξαρτάται άμεσα από την χρήση του, καθώς για παράδειγμα χρησιμοποιείται οικονομικότερο ξύλο για χώρους υπνοδωματίων, όπου η χρήση είναι περιορισμένη ενώ για χώρους υποδοχής όπου υπάρχει και μεγαλύτερη καταπόνηση, προτιμώνται ως επί το πλείστον σκληρότερα ξύλα ( π.χ. δρυ). Ωστόσο, οι βελτιωμένες τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί, επιτρέπουν πλέον την «διείσδυση» του ξύλου και σε «εχθρικούς» λόγω της υγρασίας χώρους, όπως είναι η κουζίνα, το λουτρό και οι περιβάλλοντες χώρους. Όψη φυσικού ξύλου έχουν και τα δάπεδα lamimate, τα οποία είναι κατασκευασμένα από μοριοσανίδα HDF με επένδυση μελαμίνης. Τα εν λόγω δάπεδα χρησιμοποιούνται πλέον σε όλους τους χώρους ενώ η τιμή τους είναι πλέον προσιτή. Στα πλεονεκτήματα τους μπορεί κανείς να αναφέρει την υψηλή αντοχή που επιδεικνύει στην τριβή, στην χάραξη, στο κάψιμο και στην υγρασία αλλά επίσης και ότι δεν χρειάζονται τρίψιμο και πέρασμα με βερνίκι και ότι συντηρούνται εύκολα. Το αρχοντικό μάρμαρο και το παραδοσιακό κεραμικό Η επιλογή του μαρμάρου για το δάπεδο αναμφισβήτητα προσφέρει αρχοντιά και αντοχή αλλά συνάμα ενέχει και υψηλό κόστος. Υπάρχουν διάφορες ποιότητες μαρμάρων, τα οποία διαφοροποιούνται τόσο ως προς τη σκληρότητα όσο και ως προς την καθαρότητα τους ενώ τα μάρμαρα που κυκλοφορούν στην αγορά χωρίζονται σε δύο κύριες κατηγορίες, στα χρωματιστά και στα λευκά ή ημίλευκα. Και σε αυτήν την περίπτωση η επιλογή της ποιότητας του μαρμάρου ορίζεται ανάλογα με το που προορίζεται να τοποθετηθεί. Για παράδειγμα, αν πρόκειται να επενδυθεί με μάρμαρο το δάπεδο του σαλονιού ή του χώρου υποδοχής, θα πρέπει να επιλεχθεί μια σκληρή και ανθεκτική ποιότητα. Στα θετικά της επιλογής μαρμάρου είναι η ευκολία με την οποία καθαρίζονται οι εν λόγω επιφάνειες, οι οποίες διακρίνονται για την φωτεινότητα τους ενώ στα αρνητικά τους θα πρέπει να συμπεριληφθεί το ενδεχόμενο ότι αν πέσουν σε αυτές τις επιφάνειες οξέα και αλκαλικά, υπάρχει ο κίνδυνος ο «λεκές» να μείνει για πάντα, αν δεν καθαριστεί άμεσα. Σε περίπτωση τώρα που κάποιος θελήσει να κάνει σχέδια στο πάτωμα συνδυάζοντας δύο ή και περισσότερα χρωματιστά μάρμαρα, πρέπει να σημειωθεί ότι το κόστος της τοποθέτησης ανεβαίνει κατά πολύ. 22 ΔΕΛΤΙΟ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩ Ν ΜΗΧΑΝΙΚΩ Ν ΕΛΛΑΔΟΣ