Δικαστές: Ευσταθία Μελά Πρόεδρος Πρωτοδικών, Νικόλαος Μανιώτης, Πρωτοδίκης, Μαρία Βασδέκη, Πρωτοδίκης Εισηγήτρια.

Transcript

1 Δάνειο χρηματικής ποσότητος- Στοιχεία συμβάσεως δανείου μεταξύ ιδιωτών- Στοιχεία δικογράφου- Εικονική δήλωση βουλήσεως- Βάρος απόδειξης της εικονικότητας- Ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος λόγω μακράς αδρανείας περί την άσκησή του- Παραγραφή αξιώσεων τόκων υπερημερίας- Επιτρεπτό εμμαρτύρου αποδείξεως- 111, 118, 216, 393, 394 Κ.Πολ.Δ. 138, 281, 250, 253, 806, 808, 345, 341, 343,345,346 ΑΚ, 22 Εμπορ. Νόμου, 907, 908 Κ.Πολ.Δ. * Δικαστές: Ευσταθία Μελά Πρόεδρος Πρωτοδικών, Νικόλαος Μανιώτης, Πρωτοδίκης, Μαρία Βασδέκη, Πρωτοδίκης Εισηγήτρια. Δικηγόρος του γραφείου μας: Κυριάκος Ε. Μακαρώνας. * * * * * ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 1 / 7

2 ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 111 2,118 εδ. δ' και ΚΠολΔ, σαφώς συνάγεται ότι το δικόγραφο της αγωγής πρέπει να περιέχει, με την ποινή του απαραδέκτου, πλην των άλλων και σαφή έκθεση των γεγονότων που τη θεμελιώνουν κατά το νόμο. Όταν στο δικόγραφο δεν περιέχονται όλα τα ανωτέρω γεγονότα ή περιέχονται μεν, πλην όμως ασαφώς ή ελλιπώς, τότε η έλλειψη αυτή καθιστά μη νομότυπη την άσκηση της αγωγής και εντεύθεν απορριπτέα, ως απαράδεκτη, λόγω αοριστίας. Το απαράδεκτο της αγωγής ερευνάται και αυτεπαγγέλτως από το δικάζον δικαστήριο, καθόσον ανάγεται στην προδικασία που αφορά τη δημόσια τάξη. Σημειώνεται ότι η αοριστία του δικογράφου της αγωγής δεν μπορεί να συμπληρωθεί με τις προτάσεις ή με την παραπομπή σε άλλα έγγραφα της δίκης, ούτε από την εκτίμηση των αποδείξεων, (ΑΠ 915/1980 ΝοΒ , ΑΠ 1296/1983 ΝοΒ , ΑΠ 412/1986 ΕλλΔνη ). Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 806 ΑΚ, ουσιώδη στοιχεία της συμβάσεως δανείου είναι: α) χρήματα ή άλλα αντικαταστατά πράγματα, β) μεταβίβαση της κυριότητας αυτών από τον δανειστή στον οφειλέτη, γ) συμφωνία των μερών περί αποδόσεως άλλων πραγμάτων της ίδιας ποιότητος και ποσότητος, δ) η μεταβίβαση κυριότητος των αντικαταστατών πραγμάτων, να γίνεται με τον αποκλειστικό σκοπό της χρησιμοποιήσεως των από το δανειζόμενο και δη της αναλώσεως τους από αυτόν (βλ. Βουζικα στην Ερμ.ΑΚ στο άρθρο 806 αρ. 1 σελ , Καυκά : Ενοχ., στο αρθρ , φαθ 4219/88, ΕλλΔνη 31,608). Περαιτέρω, τα νομικά πρόσωπα έχουν την ικανότητα απόκτησης εμπορικής ιδιότητας και συνεπώς την ικανότητα συμμετοχής σε εταιρία και ειδικότερα σε Ο.Ε. Ο μοναδικός περιορισμός για την απόκτηση της ιδιότητας του εταίρου από νομικό πρόσωπο είναι να έχει συσταθεί με την μορφή μιας από τις εταιρίες του εμπορικού δικαίου, αφού τούτο επιβάλλεται από την αρχή του κλειστού αριθμού των εμπορικών εταιριών του εμπορικού δικαίου.(β. Αντωνόπουλος, Δίκαιο Εμπορικών Εταιριώνΐ,Προσ.Εταιρίες,1998, σελ. 81, παρ.15 και Α.Π 816/1987.ΕΕΝ 1998, σελ.352). Εξάλλου, οι ομόρρυθμοι εταίροι ευθύνονται για τα χρέη της εταιρίας, οποτεδήποτε και αν αυτά συνήφθησαν ακόμη δηλαδή και για αυτά που υπήρχαν πριν την είσοδο του εταίρου στην εταιρία (Αναστασιάδης Εμπορικό Δίκαιο, παρ. 84, σελ. 840). Επιπλέον, όπως σαφώς προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 1047 παρ. περ. α' του ΚΠολΔ, προϋπόθεση για την απαγγελία της προσωπικής κρατήσεως, ως μέσου αναγκαστικής εκτέλεσης για την ικανοποίηση χρηματικής απαίτησης είναι η εμπορική ιδιότητα του καθ' ου θα ληφθεί το μέσο τούτο και η εμπορικότητα της απαίτησης είτε η απαίτηση από αδικοπραξία. Ειδικότερα δε, για την περίπτωση που ζητείται προσωπική κράτηση κατά εμπόρων, είναι απαραίτητη η παράθεση των παραγωγικών της εμπορικής ιδιότητας περιστατικών, για την πληρότητα(άρθρο 216 παρ. 1 ΚΠολΔ), του σχετικού παρεπόμενου αιτήματος με το οποίο ζητείται η καταδίκη εταίρων και διαχειριστών εταιρίας σε πληρωμή χρηματικού ποσού και δια προσωπικής τους κράτησης (Εφ.θεσσαλ.3112/1999,ΔΕΕ 2000,σε. 271, Εφ. θεσσαλ. 2424/1999.ΔΕΕ 2000, σελ.66.). Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπό κρίση αγωγή του ο ενάγων, κατ εκτίμηση του δικογράφου, εκθέτει ότι δυνάμει δύο συμβάσεων ατόκου δανείου που καταρτίστηκαν άτυπα στην Αθήνα στις ( ) και ( ), ποσού ( ) ευρώ (( )δραχμών) εκάστης, 2 / 7

3 μεταβίβασε στους εναγόμενους κατά κυριότητα το συνολικό ποσό των ( )ευρώ (( )δραχμών). Ότι οι ανωτέρω συμβάσεις καταρτίστηκαν μεταξύ του ίδιου (ενάγοντος) και του..., ο οποίος ήταν κατά το χρόνο σύναψης των επιδίκων συμβάσεων διαχειριστής της πρώτης εναγομένης εταιρίας. Ότι η εταιρία αυτή της οποίας σήμερα ομόρρυθμος εταίρος και διαχειριστής-μετά οπό μια σειρά διαδοχικών μεταβιβάσεων των εταιρικών μεριδίων- είναι ο τρίτος εναγόμενος, ανέλαβε την υποχρέωση να αποδώσει το ανωτέρω ποσό μέσα σε διάστημα δώδεκα μηνών οπό την ημερομηνία κατάρτισης εκάστης σύμβασης δανείου. Ότι προς εξασφάλιση της απαίτησης του ενάγοντος, η πρώτη εναγομένη εταιρία δια του τότε νομίμου εκπροσώπου αυτής, συναίνεσε στην εγγραφή δύο προσημειώσεων νομίμως μεταγεγραμμένων, σε ένα ακίνητο της που βρίσκεται στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας. Ότι τέλος οι εναγόμενοι περιήλθαν σε κατάσταση υπερημερίας οφειλέτη, μετά την άπρακτη πάροδο της δήλης ημέρας κατά την οποία είχαν υποσχεθεί την ολοσχερή εξόφληση του δανείου, αλλά και παρά τις επακολουθήσασες οχλήσεις του ενάγοντος. Ενόψει τούτων, ο ενάγων ζητεί να εκδοθεί απόφαση αυτού του Δικαστηρίου, που να υποχρεώνει τους εναγόμενους να καταβάλουν εις ολόκληρον έκαστος το συνολικό ποσό των παραπάνω συμβάσεων δανείου, ήτοι ( )ευρώ, νομιμοτόκως όπως παραδεκτά διόρθωσε με τις προτάσεις- για μεν το ποσό των ( ) ευρώ από ( ) μέχρι την εξόφληση, για δε το υπόλοιπο ισόποσο των ( ) ευρώ από την ( ) μέχρι την εξόφληση, άλλως με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Επιπλέον, ζητεί να διαταχθεί σε βαρος του τρίτον εναγομένου, με την ιδιότητα του ως ομορρύθμου μέλους και εκπροσώπου της πρώτης εναγομένης αλλά και ως διαχειριστή της δεύτερης εναγομένης, προσωπική κράτηση πέντε μηνών. Τέλος, ζητεί να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης. Η υπό κρίση αγωγή, αρμόδια εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου ( άρθρα 14 παρ. 2, 22 και 33 του ΚΠολΔ)κατά την τακτική διαδικασία, είναι δε ορισμένη εκτός του παρεπόμενου αιτήματος απαγγελίας προσωπικής κράτησης κατά του τρίτου εναγομένου, καθόσον δεν εκτίθενται στο αγωγικό δικόγραφο τα περιστατικά που θεμελιώνουν την αιτία για την οποία ζητείται προσωπική κράτηση (εμπορική ιδιότητα και εμπορικότητα της απαίτησης ή αδικοπραξία) και συνεπώς το σχετικό αίτημα είναι απορριπτέο ως αόριστο. Είναι δε νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 806, 808, 345, 41,343,345,346 Α.Κ, 22 Εμπ.Ν, 907, S08 και 176 του ΚΠολΔ. Για το παραδεκτό της συζήτησης καταβλήθηκε το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τα ανάλογα ποσοστά υπέρ του ΤΝ και ΤΑΧΔΙΚ(βλ.το υπ' αριθμ. ( ) γραμμάτιο εισπράξεως της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος σε συνδυασμό με το υπ' αριθμ. ( ) διπλότυπο είσπραξης της ( ) και προσκομίζεται, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 214 Α παρ. 8 ΚΠολΔ, δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου του ενάγοντος, από την οποία προκύπτει ότι η απόπειρα συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς που ορίστηκε κατά την κατάθεση της αγωγής και τον ορισμό της δικασίμου, με ειδική σφραγίδα που τέθηκε απτό τη Γραμματέα αυτού του Δικαστηρίου οτο πρωτότυπο της αγωγής και στα ανάγραφα απέτυχε (άρθρο 214Α παρ. 2 ΚΠολΔ). Συνεπώς η υπό κρίση αγωγή πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 138 παρ. 1 ΑΚ δήλωση βουλήσεως που δεν έγινε στα σοβαρά παρά μόνο φαινομενικά (εικονική) είναι άκυρη και έτσι κατ" άρθρο 180 ΑΚ Θεωρείται σαν να μην έγινε. To βάρος δε απόδειξης της εικονικότητας το έχει ο διάδικος που επικαλείται την εκ του λόγου τούτου ακυρότητα της δικαιοπραξίας. περαιτέρω, κατά την έννοια του άρθρου 281 Α.Κ., το δικαίωμα θεωρείται ως ασκούμενο καταχρηστικώς, πλην άλλων, όταν η συμπεριφορά του δικαιούχου, που προηγήθηκε της ασκήσεως του και η 3 / 7

4 πραγματική κατάσταση η οποία διαμορφώθηκε κατά το διάστημα που μεσολάβησε, δεν δικαιολογούν επαρκώς τη μεταγενέστερη ενάσκηση του από την οποία προκύπτει, αντιθέτως, προφανής υπέρβαση των ορίων της καλής πίστεως. Ειδικότερα, στην περίπτωση της μακράς αδρανείας του δικαιούχου υπάρχει τέτοια κατάχρηση, εφόσον συντρέχουν προσθέτως περιστατικά αναγόμενα στον ίδιο χρόνο και στην όλη συμπεριφορά τόσο αυτού, όσο και του αποκρούοντος το δικαίωμα, από τα οποία γεννάται στον υπόχρεο η πεποίθηση ότι το δικαίωμα δεν πρόκειται να ασκηθεί κατ' αυτού, έτσι ώστε η με τη μεταγενέστερη άσκηση επιδίωξη ανατροπής της δημιουργηθείσας καταστάσεως να συνεπάγεται επαχθείς για τον υπόχρεο συνέπειες (Ολ. Α.Π. 62/1990, Α.Π 551/1998, Δικ/νη 1998,σελ.1297, Α.Π 971/1998,Δικ/νη 1999, σελ. 278). Εξάλλου, κατά το άρθρο 250 αριθ. 15 ΑΚ σε πτέντε χρόνια παραγράφονται οι αξιώσεις των τόκων, κατά δε το άρθρο 251 ΑΚ η παραγραφή αρχίζει από τότε που γεννήθηκε η αξίωση και είναι δυνατή η δικαστική επιδίωξη της, ενώ κατά το άρθρο 253 ΑΚ η παραγραφή των αξιώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 250 ΑΚ αρχίζει μόλις λήξει το έτος μέσα στο οποίο συμπίπτει η έναρξη της παραγραφής που ορίζεται στα προηγούμενα άρθρα. Από τις παραπάνω διατάξεις προκύπτει ότι σε πέντε χρόνια παραγράφονται και οι τόκοι της υπερημερίας η εν λόγω δε βραχυπρόθεσμη (πενταετής) παραγραφή αρχίζει να τρέχει από την αρχή κάθε επόμενου έτους εκείνου εντός του οποίου έχουν παραχθεί αυτοί (τόκοι) και κατά το οποίο ο δικαιούχος μπορούσε να εγείρει αγωγή και να τους ζητήσει. Για το ορισμένο της ένστασης παραγραφής θα πρέπει να αναφέρεται: α) ο χρόνος γέννησης κάθε επιμέρους περιοδικής παροχής β) το ύψος κάθε μιας περιοδικής παροχής ανά έτος, και γ) ο χρόνος έναρξης της παραγραφής κάθε επιμέρους παροχής για να είναι ευχερής ο προσδιορισμός του χρόνου συμπλήρωσης της πενταετούς παραγραφής για κάθε μια από αυτές. ( Α.Π 1355/1998,Δικ/νη 1999, σελ. 287). Οι εναγόμενοι, με δήλωση τους που καταχωρήθηκε στα πρακτικά και με τις έγγραφες προτάσεις τους, κατ' εκτίμηση του συνόλου των ισχυρισμών τους, αρνούνται την κατάρτιση των επίδικων αποφάσεων, ενω περαιτέρω προβάλλουν την ένσταση εικονικότητας των συμβάσεων αυτών ισχυριζόμενοι ότι έγιναν μόνο φαινομενικά καθόσον η πρώτη εναγόμενη εταιρία από την σύσταση της δεν παρουσίασε καμιά εμπορική δραστηριότητα. Η ένσταση αυτή παραδεκτώς και ορισμένως προβάλλεται και είναι νόμιμη στηριζόμενη στο άρθρο 138 παρ. ι του Α.Κ, και πρέπει να εξεταστεί κατ' ουσίαν. Επιπλέον οι εναγόμενοι προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι η ένδικη αξίωση από τις συμβάσεις των δανείων ασκείται καταχρηστικά για το λόγο ότι επιδιώκονται μετά την παρέλευση δωδεκαετίας από τότε που κατέστησαν απαιτητές. Ο ισχυρισμός όμως αυτός σύμφωνα με τα όσα παρατίθενται στη μείζονα σκέψη, είναι απορριπτέας ως νόμω αβάσιμος καθόσον μόνη η πάροδος του ως άνω χρονικού διαστήματος, δεν αρκεί για να καταστήσει την αξίωση καταχρηστική. Επιπλέον, οι εναγόμενοι προβάλλουν και τον ισχυρισμό της πενταετούς παραγραφής της αξίωσης του ενάγοντος για τους τόκους, ισχυρισμός όμως ο οποίος, σύμφωνα και με τα όσα αναφέρονται παραπάνω(βλ. μείζονα σκέψη)είναι απορριπτέος ως αόριστος, εφ'όσον δεν προσδιορίζεται ο χρόνος γέννησης κάθε επιμέρους ποσού τόκων, το ύψος αυτού ανά έτος και ο χρόνος έναρξης της παραγραφής κάθε επιμέρους οφειλής. Από τις διατάξεις των άρθρων 393 παρ. 1 και 394 παρ. 1 περ. δ' του ΚΠολΔ προκύπτει ότι επιτρέπεται το εξμάρτυρο μέσο προς απόδειξη σύμβασης δανείου, η αξία του αντικειμένου της οποίας υπερβαίνει το από το ως άνω άρθρο 393 παρ 1 οριζόμενο ποσό, σε κάθε περίπτωση που από τη φύση της δικαιοπραξίας ή τις ειδικές περιστάσεις κάτω από τις οποίες έγινε και ιδίως αν πρόκειται για εμπορικές συναλλαγές, δικαιολογείται η 4 / 7

5 απόδειξη με μάρτυρες(α.π 1004/2005, Δικ/νη 2006, σελ.160). Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν κατά τη συζήτηση και περιέχονται στα πρακτικά της παρούσας και οι οποίες εκτιμώνται κατά το λόγο γνώσης και το μέτρο αξιοπιστίας τους, από τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι για μερικά από τα οποία γίνεται ειδικότερη αναφορά παρακάτω χωρίς όμως να παραλείπεται κανένα για την ουσιαστική διερεύνηση της υπόθεσης, από την υπ' αριθμ. ( ) ένορκη βεβαίωση της Συμβολαιογράφου Αργοστολίου,... που προσκομίζει ο ενάγων και η οποία λήφθηκε ύστερα από νόμιμη κλήτευση των αντιδίκων πριν από 2 τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες κατ' άρθρο 270 παρ. 2 εδαφ. γ. κπολδ (βλ την υπ' αρ. ( ) έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή,...), από τις υπ'αριθμ. ( ) και ( ) ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Συμβολαιογράφου..., που προσκομίζουν οι εναγόμενοι και οι οποίες λήφθηκαν ύστερα από νόμιμη κλήτευση του αντιδίκου πριν από 2 τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες κατ' άρθρο 270 παρ.2,εδαφ.γ Κ.Πολ.Δ,(βλ. τις υπ' αριθ ( ) και ( ) εκθέσεις επίδοσης των δικαστικών επιμελητών Αργοστολίου, όπως και από την υπ' αριθμ. ( ) ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιά, ( )., που προσκομίζει ο ενάγων και την υπ' αριθμ. ( ) ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών που προσκομίζουν οι εναγόμενοι και οι οποίες, παρά το ότι λήφθηκαν χωρίς νόμιμη κλήτευση των αντιδίκων, εκτιμούνται για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων καθόσον κατά την κρίση του Δικαστηρίου δεν έχουν ληφθεί επίτηδες για να χρησιμοποιηθούν ως αποδεικτικό μέσο στην παρούσα δίκη (Α.Π 527/2006, ΑΠ 1379/2006,ΝΟΜΟΣ) Αποδείχθηκαν τα ακόλουθα.πραγματικά περιστατικό: Με το από ιδιωτικό συμφωνητικό που δημοσιεύθηκε νόμιμα, συστάθηκε ετερόρρυθμη εμπορική εταιρία με την επωνυμία... και τον διακριτικό τίτλο... με αντικείμενο την παροχή τουριστικών και ναυτιλιακών υπηρεσιών προς τρίτους έναντι άμοιρης και διαχειριστη και εκπρόσωπο αυτής των που δημοσιεύθηκε νόμιμα, η ως άνω εταιρεία μετατράπηκε σε ομόρρυθμη με ομόρρυθμο μέλος αυτής και διαχειριστή της τον...-με το από ( )ιδιωτικό συμφωνητικό εισήλθε στην εταιρία μετά την πώληση του 98% του εταιρικού μεριδίου του ο οποίος παράλληλα, ορίστηκε διαχειριστής και εκπρόσωπος της, ενώ με το...συμβολαιογραφικό έγγραφο ο...εκ των συνεταίρων της προαναφερομένης εταιρίας,...πώλησε το ποσοστό του επί των εταιρικών του μεριδίων, στον.... Στη συνέχεια, με το υπ' αριθμ. ( ) συμβολαιογραφικό έγγραφο, ο προαναφερόμενος εταίρος... πώλησε το ποσοστό του (50%) στην δεύτερη εναγομένη εταιρία με την επωνυμία...και τον τίτλο... ενώ τέλος, ο... και ο...εταίροι της προαναφερόμενης εταιρίας κατά ποσοστά 49% και 1% αντίστοιχα, μεταβίβασαν τα ποσοστά αυτά στον...- (βλ. τα από ( ) και ( ) προσκομιζόμενα ιδιωτικά προσύμφωνα ) και με αυτόν τον τρόπο ομόρρυθμοι εταίροι της εταιρίας... η οποία στη συνέχεια μετά την αγορά των εταιρικών μεριδίων από τον......, μετονομάστηκε σε... κατέστησαν η δεύτερη και ο τρίτος των εναγομένων, γεγονότα που συνομολογούν εμμέσως οι τελευταίοι. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η πρώτη εναγομένη εταιρία με... στη συνέχεια μετονομάστηκε όπως προαναφέρθηκε σε... σε μια προσπάθεια της να αντιμετωπίσει τα οικονομικά πρόβληματα που είχαν δημιουργηθεί από χρέη προς τρίτους προσέφυγε για δανεισμό στον ενάγοντα,... Έτσι, με δύο διαδοχικές συμβάσεις που καταρτίστηκαν στις ( ) και ( )μεταξύ του ενάγοντος και του... που ενεργούσε τότε ( ) με την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου και διαχειριστή αυτής, συνήφθησαν προφορικά δύο συμβάσειςj άτοκου δανείου ποσού ( ) ευρώ (( ) δραχμών εκάστη. Το ποσό Tων δανείων το οποίο 5 / 7

6 καταβλήθηκε σε μετρητά στα γραφεί που διατηρούσε ο ενάγων στην Αθήνα, συμφωνήθηκε άτοκο και έπρεπε να επιστραφεί στον δανειστή μέσα σε χρονικό διάστημα δώδεκα μηνών από την κατάρτιση εκάστης σύμβασης δανείου. Προς εξασφάλιση μάλιστα της απαίτησης του ενάγοντος από τις προαναφερόμενες δανειακές συμ3άσεις, η πρώτη εναγομένη Εταιρία δια του... συνήνεσε στην εγγραφή δύο προσημειώσεων υποθήκης σε ακίνητο της που βρίσκεται στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας επί των οδών ( ) (βλ. προσκομιζόμενο υπ' αριθμ. ( ) συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου ενώ την ίδια συναίνεση έδωσε ο... και ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, στο οποίο παρέστη θέτοντας την υπογραφή του-μη αμφισβητούμενης της γνησιότητας αυτής από τους εναγόμενους- όταν συζητήθηκαν οι από ( ) και ( ) αιτήσεις του ενάγοντος για εγγραφή προσημείωσης υποθήκης στο ως άνω ακίνητο προς εξασφάλιση της απαίτησης του, με αποτέλεσμα να εκδοθούν αυθημερόν οι ( ) και ( ) αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με τις οποίες έγιναν με βάση τις αποφύσεις αυτές στα βιβλία υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου Αργοστολίου (βλ. προσκομιζόμενες υπ' αριθμ. ( ) και ( )αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Ο ισχυρισαμός των εναγομένων ότι οι από ( ) και ( ) συμβάσεις δανείου αλλά και οι εγγραφές προσημείωσης υποθήκης προς εξασφάλιση του δανείζοντος δεν έγιναν στα σοβαρά αλλά μόνο φαινομενικά(εικονικά) και με μοναδικό σκοπό να επιβαρυνθεί το ακίνητο της πρώτης εναγομένης εταιρίας με την εγγραφή προσημείωσης υποθήκης για ανύπαρκτο χρέος, ώστε να καταστεί ανέφικτη η ικανοποίηση σε περίπτωση που ασκούνταν εναντίον της -τυχόν- χρηματικές απαιτήσεις τρίτων, δεν αποδείχθηκε. Τα όσα καταθέτουν οι ενόρκως βεβαιώσαντες μάρτυρες των εναγομένων αλλά και ο μάρτυρας τους που κατέθεσε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, δεν κρίνονται πειστικά, αφ ης στιγμής μάλιστα κανένας από αυτούς δεν αναφέρθηκε και στη σχέση που συνέδεε τους εταίρους της πρώτης εναγομένης με τον ενάγοντα-φιλική συγγενική ή συναλλακτική- και που θα μπορούσε να ενισχύσει την σύναψη εικονικών συμβάσεων με αυτόν. Ο ισχυρισμός των εναγομένων άλλωστε ότι η πρώτη εναγομένη δεν ανέπτυξε καμιά εμπορική δραστηριότητα ώστε να αναγκαστεί να προσφύγει σε δανεισμό ουδόλως αποδείχθηκε, καθόσον, η μη θεώρηση βιβλίων και στοιχείων του Κ.Β.Σ επιδρά μόνο στην σχέση της εταιρίας με την φορολογική αρχή και σε καμία περίπτωση δεν την εμποδίζει να αναπτύξει εμπορική δραστηριότητα αφού η εταιρία λαμβάνει νόμιμη υπόσταση με τη σύναψη της σύμβασης και την τήρηση των διατυπώσεων δημοσιότητας. Αντιθέτως, την σύσταση των δανειακών συμβάσεων, επιβεβαιώνει με την ένορκη κατάθεση του και ο... που υπήρξε ιδρυτής της πρώτης εναγομένης και ομόρρυθμος εταίρος αυτής κατά το χρονικό διάστημα που λήφθηκαν τα ποσά των προαναφερόμενων δανείων ο οποίος μάλιστα στην υπ' αριθμ. ( )ένορκη κατάθεση του ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αργοστολίου...κάνει λόγο και για γενικότερα συνδρομή του ενάγοντος στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η πρώτη εναγομένη εταιρία καταβολή μεγαλύτερου του αιτουμένου με την αγωγή ποσού λόγω της φιλίας που τους συνέδεε. Ο ίδιος μάλιστα καταθέτει ότι ο είχε ενημερωθεί από αυτόν για την οφειλή της εταιρείας προς τον ενάγοντα με την είσοδο του στην εταιρία ως εταίρος και συμφώνησε με σχετικό όρο στο ιδιωτικό συμφωνητικό μεταβίβασης εταιρικών μεριδίων, την ανάληψη της υποχρέωσης αυτής. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η δανειολήπτρια εταιρία δεν τήρησε την υπόσχεση της προς εξόφληση της ως άνω οφειλής της όπως προκύπτει και από την κατάθεση της μάρτυρος του ενάγοντος. Σημειωτέον, ότι τα περιστατικά που εκτίθενται στην αγωγή για το δάνειο, και γίνονται δεκτά με την παρούσα ως αποδεικνυόμενα, συνθέτουν είδος δικαιοπραξίας και 6 / 7

7 περιστάσεις σύναψης αυτής που σε συνδυασμό με το ότι η συναλλαγή ήταν εμπορική για την πρώτη εναγομένη δικαιολογούν την κατ' άρθρο 394 περ. δ χρήση των αποδεικτικών μέσων των μαρτύρων για την απόδειξη της σύμβασης παρά το ότι υπερβαίνει το οριζόμενο από τα άρθρο 393 Κ.Πολ.Δ,-ποσά. Κατόπιν τούτων, οι εναγόμενοι έχουν υποχρέωση να επιστρέφουν στον ενάγοντα δανειστή το συνολικό ποσό των ( )ευρώ. που οφείλουν από τις συμβάσεις δανείου που καταρτίστηκαν στις 1992 και 1992, η πρώτη από τους εναγομένους ως δανειολήπτρια και η δεύτερη και τρίτος των εναγομένων ως ομόρρυθμοι εταίροι της πρώτης εις ολοκληρον με αυτή ευθυνόμενοι για το ως άνω χρέος (Εμπ.Ν άρθρα 22 και 23). Το χρέος αυτό έχουν υποχρέωση οι εναγόμενοι γενομένης της αγωγής δεκτής ως βάσιμης και κατ' ουσίαν, να καταβάλουν νομιμοτόκως από την επομένη της δήλης κατά. τα άνω ημέρας ως εξής(α) το ποσό των ( ) ευρώ νομιμοτόκως από την 1993 και το υπόλοιπο ισόποσο των ( )ευρώ από Τέλος, πρέπει οι εναγόμενοι να καταδικαστούν στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος (άρθρο 176 Κ.Πολ.Δι κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων. Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο. Δέχεται κατά τα λοιπά την αγωγή. Υποχρεώνει τους εναγόμενους να καταβάλουν στον ενάγοντα εις ολόκληρον έκαστος, το συνολικό ποσό των ( ) ευρώ με το νόμιμο τόκο ως εξής: α) ποσό ( ) ευρώ νομιμοτόκως από.1993 μέχρι την εξόφληση και β)ποσό ( ) ευρώ νομιμοτόκως από την μέχρι την εξόφληση. Καταδικάζει τους εναγόμενους στην καταβολή των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των έξι χιλιάδων διακοσίων (6.200) ευρώ. Κρίθηκε και αποφασίστηκε στο Αργοστόλι στις / 7