Τα βρίσκουν Σαρρής και Σόιμπλε

Transcript

1 01-KATHI-24-2_KATHI 3/2/13 12:27 AM Page 1 ΛΕΥΚΩΣΙΑ Κυριακή 3 Μαρτίου 2013 ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Eτος 5ο B Aρ. φύλλου 229 Κυπριακή Πολιτική και Oικονομική Eφημερίδα 1,50 (ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ) - 3,90 (ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ) - 5,90 (ΜΕ ΤΟ CD) ΣHMEPA ΜΑΡΙΟΣ ΚΑΡΟΓΙΑΝ Μετά από τη νίκη το νέο μας στοίχημα είναι η μεσαία τάξη Στη μεσαία τάξη, η οποία θα πρέπει να αποκτήσει συγκροτημένη πολιτική έκφραση, στοχεύει το ΔΗΚΟ, σύμφωνα με όσα σημειώνει στη συνέντευξή του στην «Κ», ο Μάριος Καρογιάν. Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ αναφέρεται ακόμα στο πώς κερδήθηκε το στοίχημα των εκλογών, τι θα γίνει με τον Νικόλα Παπαδόπουλο, το συνέδριο, τη νέα εποχή που ξεκινά για το κόμμα και τους ρόλους που θα δοθούν στη νέα γενιά των μελών. Σελ. 6 ΑΡΘΡΑ Σελ. 12 l ΑΝΤΡΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Το ΑΚΕΛ την επομένη των εκλογών l ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΟΜΗΡΟΥ Παρούσα η ΕΔΕΚ στη νέα περίοδο Τα βρίσκουν Σαρρής και Σόιμπλε Οργιο παρασκηνιακών επαφών του υπουργού Οικονομικών φαίνεται να οδηγεί σε άρση του αδιεξόδου ΑΚΕΛ καλεί βάση για απολογισμό Η πενταετία στο μικροσκόπιο Διάλογο με τη βάση του ΑΚΕΛ θα ε- γκαινιάσει η ηγεσία για να καθορίσει τη μετεκλογική συμπεριφορά και για να αξιολογήσει το έργο της πενταετίας. Ανατέθηκε σε ομάδα επιστημόνων η υποβολή προτάσεων για την οικονομία, μη αποκλειόμενης καμιάς επιλογής. Προβληματισμό προκαλεί η συρρίκνωση της δύναμης του κόμματος. Σελ. 5 ΔΗΚΟ: Ο Μάρκος επανέρχεται Θα διεκδικήσει αναπληρωτής Μεγάλες αλλαγές αναμένεται να σημειωθούν στο ΔΗΚΟ μέσα από το Καταστατικό Συνέδριο, με δημιουργία οργανικών και ηγετικών θέσεων. Ο Μάρκος Κυπριανού προσανατολίζεται να διεκδικήσει θέση αναπληρωτή προέδρου, με τις «ευλογίες» του Μάριου Καρογιάν. Σελ. 4 Εν όψει του αυριανού Eurogroup, που θα είναι το πρώτο του μετά την ανάληψη καθηκόντων στο Υπουργείο Οικονομικών τη περασμένη Παρασκευή, ο υπουργός Οικονομικών, Μιχάλης Σαρρής, άρχισε, από την περασμένη εβδομάδα, σειρά επαφών με ομολόγους του και υψηλόβαθμα στελέχη σε Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Ουάσινγκτον. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Σαρρής παίρνει μαζί του στις Βρυξέλλες πρόταση για φόρμουλα που α- φορά στον έλεγχο που θα γίνει σχετικά με το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος. Η φόρμουλα, η οποία αφορά στη χρησιμοποίηση της MoneyVal, ενός δηλαδή επίσημου φορέα, επιτρέπει ταυτόχρονα και τη μίσθωση υπηρεσιών Οι τέσσερεις σκόπελοι του αυριανού Eurogroup για το κυπριακό Μνημόνιο Η αστάθεια στην Ιταλία τρομάζει την Ευρωζώνη Παρατείνεται το πολιτικό αδιέξοδο στην Ιταλία μία εβδομάδα μετά τις εκλογές και όλοι απεύχονται το σενάριο στησίματος νέων καλπών, κάτι που θα επιτείνει τον κίνδυνο ακυβερνησίας, με απρόβλεπτες επιπτώσεις σε όλη την Ευρωζώνη. Πριν από τις εκλογές, αναλυτές προειδοποιούσαν ότι η οργή για τη διαφθορά θα εκφραζόταν με επαναστατικό τρόπο στις κάλπες, αλλά λίγοι είχαν δώσει σημασία. Σελ. 18, 19 από ιδιώτες, όχι όμως από εταιρείες. Σύμφωνα με πληροφορίες, η φόρμουλα Σαρρή έγινε δεκτή καταρχήν με θετικό μάτι από τους βασικούς «παίκτες» του Eurogroup. Ανάμεσά τους, και ο υ- πουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, με τον οποίο ο κ. Σαρρής είναι σε συνεχή επαφή, η οποία αναμένεται να συνεχιστεί και ΑSSOCIATED PRESS σήμερα. Αυτή η εξέλιξη, και εν όψει των πιέσεων για ταχεία συμφωνία για το Μνημόνιο, οι οποίες αυξήθηκαν και μετά το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία, δημιουργεί πολλές ελπίδες πως ο κ. Σαρρής θα μπορεί να ανακοινώσει «ουσιαστική πρόοδο» που να επιτρέπει να πέσουν υπογραφές εντός του μηνός. Οικονομική, σελ. 4 Συγκυβέρνηση: πρώτο τεστ οι ιδιωτικοποιήσεις Το κατά πόσο θα ιδιωτικοποιηθούν ή όχι οι Ημικρατικοί Οργανισμοί αναμένεται να είναι και το πρώτο τεστ α- ντοχής της κυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη. Στο ΔΗΚΟ έχουν ήδη αρχίσει τα μουρμουρητά και η εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία της συγκυβέρνησης ίσως να μην αντέξει. Σελ. 3 Πολιτική πλατφόρμα σχεδιάζει ο Γ. Λιλλήκας Στη μετεξέλιξη του επιτελείου του σε πολιτική πλατφόρμα προσανατολίζεται ο Γιώργος Λιλλήκας. Μετά από α- νάπαυλα μιας εβδομάδας, αρχίζει από τη Δευτέρα διαβουλεύσεις με κόμματα και πολίτες. Σελ. 4 Κυπριακό: Εξελίξεις μετά το 2014 Οι συνθήκες σήμερα ευνοούν μόνο αποκατάσταση των επαφών υψηλού επιπέδου των δύο Κοινοτήτων εκτιμά ο ΟΗΕ, ενώ Αμερικανοί και Βρετανοί δεν αναμένουν ουσιαστικές εξελίξεις πριν από το Σελ. 7 ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ Iντερνετικές κλήσεις δωρεάν Οι υπηρεσίες δωρεάν επικοινωνίας περιορίζουν τη συμβατική τηλεφωνία. Την περασμένη χρονιά το 1/3 των διεθνών τηλεφωνικών συνομιλιών έγινε μέσω του Skype. Αθλητισμός, σελ. 11 ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ Τα πλάνα του κέντρου Ανάλογα με το πλάνο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αλλάζει και ο ρόλος των παικτών του κέντρου. Τέσσερεις ανάγκες το καλοκαίρι Η περίπτωση Χριστοφή δείχνει ότι οι μεταγραφικές διεργασίες στην Ομόνοια για το καλοκαίρι πρέπει να ξεκινήσουν από τώρα. Μετ εμποδίων το ενδιάμεσο αέριο Επίκειται απόφαση ΔΕΦΑ Πονοκέφαλο προκαλούν σε ΔΕΦΑ και ΑΗΚ σοβαρά ζητήματα που αφορούν στη διαδικασία εισαγωγής στην Κύπρο φυσικού αερίου για σκοπούς ηλεκτροπαραγωγής. Εάν υπογραφεί συμβόλαιο με έναν από τους τρεις υποψήφιους προμηθευτές θα προκύψει άμεσο θέμα καταβολής εγγυήσεων δεκάδων εκατομμυρίων. Εάν αποτύχει ο διαγωνισμός η ΑΗΚ θα χάσει πολύτιμο δάνειο ύψους 130 ε- κατ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Σελ. 9 Λαμπρή εκκίνηση με άδοξο φίνις Από δήμαρχος ισοβίτης Από το υψηλότερο βάθρο στους α- θλητικούς αγώνες, στα βαθιά νερά της πολιτικής και κατόπιν με τη 12ετή παρουσία του στον δημαρχιακό θώκο της Θεσσαλονίκης, ο ισοβίτης, πλέον, Βασίλης Παπαγεωργόπουλος «βούλιαξε» στο μέγα σκάνδαλο της υπεξαίρεσης στον Δήμο. Σελ. 17 Η ΑΟΖ στην ατζέντα Σαμαρά - Ερντογάν Σημαντικές επαφές του Eλληνα πρωθυπουργού αύριο στην Τουρκία Την πρώτη επίσκεψή του στην Τουρκία ως πρωθυπουργός πραγματοποιεί αύριο ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος θα συναντηθεί με τον πρόεδρο Α- μπντουλάχ Γκιουλ και τον ομόλογό του, Ταγίπ Ερντογάν. Στη συνάντηση των δύο πρωθυπουργών αναμένεται να κυριαρχήσουν η ειρηνική επίλυση των όποιων διαφορών υ- πάρχουν ως απόρροια των τουρκικών διεκδικήσεων σε ελληνικές θαλάσσιες ζώνες και οι ενστάσεις που εγείρει η Άγκυρα για την εκλογή και τη δράση των ιμάμηδων στη Θράκη. Στη συζήτηση θεωρείται βέβαιον ότι θα θιγεί και το Κυπριακό, υπό το πρίσμα του νέου σκηνικού που διαμορφώνεται μετά την εκλογή Αναστασιάδη στην προεδρία της Δημοκρατίας. Σελ. 16 Βρέφος νηστικό για τρεις ημέρες Η οικονομική κρίση χτυπά αδυσώπητα και οικογένειες Κυπρίων. Άνθρωποι φτάνουν στα όρια της εξαθλίωσης πριν αναζητήσουν υλική βοήθεια. Γυναίκα μονογονιός δεν είχε ούτε γάλα για να ταΐσει το επτάμηνο βρέφος της, με αποτέλεσμα το μωρό να μείνει επί τρεις ημέρες νηστικό. Τη σίτιση της οικογένειας ανέλαβε τώρα ο Ερυθρός Σταυρός. Σελ. 10 ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ Πράξεις Αφού έχει ολοκληρωθεί και το τελετουργικό της μεταβίβασης της εξουσίας, η νέα κυβέρνηση, από αύριο, πιάνει δουλειά. Ενώ ο λαός έδωσε στον Νίκο Αναστασιάδη καθαρή όπως ζήτησε εντολή, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τη σειρά του, ζήτησε από τους πολίτες πίστωση χρόνου μέχρις ότου α- ποδώσουν καρπούς οι πολιτικές του. Δικαιούται αυτή την πίστωση χρόνου, κάτω όμως από μια αυστηρή προϋπόθεση: Εν τω μεταξύ να βλέπουμε πραγματικές, ουσιαστικές και τολμηρές πράξεις που να οδηγούν στον αντικειμενικό στόχο, την ανάκαμψη της οικονομίας και την αναδόμηση του κράτους. Κοντολογίς, οι πολίτες, για να αντέξουν μέχρι να αποδώσει καρπούς ο σχεδιασμός του Νίκου Αναστασιάδη, θα πρέπει να τον βλέπουν να οργώνει, να φυτεύει, να ελέγχει και να φυλάει τη νέα σοδειά που μας υ- ποσχέθηκε. Μέχρι να κληθούμε μαζί για τον θερισμό.

2 02-KATHIMERINI_KATHI 3/1/13 11:56 PM Page 2 2 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Γράφει ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Δεν θα κριθείτε από την ιστορία Το βράδυ της περασμένης Κυριακής αμέσως μετά την ανακοίνωση του τελικού αποτελέσματος των προεδρικών εκλογών, ανάρτησα στην ηλεκτρονική έκδοση της «Καθημερινής», έ- να άρθρο με τίτλο, «Ενώπιον ιστορικού στοιχήματος ο νέος Πρόεδρος». Στο άρθρο, μεταξύ άλλων, σημειώναμε ότι «οι πανηγυρισμοί των νικητών, το βράδυ της Κυριακής, είναι το μόνο περιθώριο ανάσας που έχει ο νέος Πρόεδρος, του οποίου οι προθέσεις για τον τρόπο που θα κυβερνήσει θα διαφανούν από το κυβερνητικό σχήμα που θα παρουσιάσει ενώπιον του λαού». Λέγαμε ακόμα ότι «οι κρίσιμες στιγμές που βιώνει ο τόπος, υπαγορεύουν τον σχηματισμό ενός κυβερνητικού σχήματος που να υπηρετεί μια πολιτική επείγουσας αντιμετώπισης των άμεσων οικονομικών υποχρεώσεων του κράτους και των προβλημάτων του τραπεζικού τομέα και θα δρομολογήσει διαδικασίες αναδόμησης και εκσυγχρονισμού κράτους και κοινωνίας». Τονίζαμε, τέλος, ότι «η κυπριακή κοινωνία έχει μεγάλο απόθεμα επιστημονικού προσωπικού από το οποίο ο νέος Πρόεδρος θα πρέπει να αντλήσει για να ενισχύσει το νέο κυβερνητικό σχήμα ώστε σε συνδυασμό με το έμπειρο πολιτικό προσωπικό, που θα συμπληρώνει το νέο Υπουργικό, να προκύψει ένας συνδυασμός που να υπηρετήσει τους πιο πάνω στόχους». Όλες οι προσδοκίες για το νέο κυβερνητικό σχήμα είχαν ως πηγή τους τις προεκλογικές εξαγγελίες του ίδιου του Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος έθετε τον πήχη ψηλά και έδειχνε αποφασισμένος να τον υπερπηδήσει πάση θυσία. Ωστόσο, ούτε ο ίδιος, υποθέτω, δεν ανέμενε ότι ο κομματικός σωλήνας θα ήταν τόσο πολύ βουλωμένος, που μόνο από σπόντα θα άφηνε να περάσουν στη νέα κυβέρνηση ώστε να σπρώξουν το βαρύ φορτίο που έχει να κουβαλήσει νέες δυνάμεις, πρόσωπα και μυαλά, χωρίς το σήμα του κόμματος κολλημένο στο κούτελο. Αυτό δεν γράφεται ως μομφή για τους πολιτικούς που ανέλαβαν υπουργικά χαρτοφυλάκια. Σημειώνεται όμως ως αδήριτη α- νάγκη της εποχής και ως αυτονόητη α- παίτηση των πολιτών που κουβαλάνε το βάρος μιας μνημονιακής πολιτικής που φαντάζει αναπόφευκτη και ιδιαίτερα των χιλιάδων ανέργων συμπολιτών μας. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι μόνοι υπουργοί που δεν φέρουν βαρύ κομματικό στίγμα έ- χουν υποδειχθεί από τον Μάριο Καρογιάν, ο οποίος όλα τα χρόνια της αρχηγίας του στο ΔΗΚΟ κατηγορήθηκε για τα χίλια μύρια που κουβαλούσε το κόμμα του α- κόμα και πριν ο ίδιος αναλάβει την ηγεσία. Πλην όμως ο Καρογιάν, που έδειξε να αφουγκράζεται καλύτερα την κοινωνία απ ό,τι ο Αναστασιάδης, δεν υποχώρησε στη μάχη με το κομματικό κατεστημένο αλλά μοίρασε την απόσταση, δίνοντας ένα νέο τεχνοκράτη στο Υπουργείο Ενέργειας και Εμπορίου κι ένα γιατρό έστω κομματικής επιρροής για το Υγείας, αλλά, πάντως, όχι τέσσερα κομματικά στελέχη στη νέα κυβέρνηση. Ο Ν. Αναστασιάδης, παρ όλες τις εξαγγελίες, έ- δωσε τα πέντε υπουργεία που «αναλογούσαν» στον ΔΗΣΥ, σε πέντε κομματικά στελέχη πρώτη γραμμής. Μάλιστα, ο α- νταγωνισμός φαίνεται να ήταν τόσο σκληρός, που η γυναικεία διάπλαση δεν άντεξε στο σπρώξιμο και τελικά ουδεμία γυναίκα κατάφερε να περάσει την πύλη που οδηγεί στο Υπουργικό Συμβούλιο. Α- ντιλαμβάνομαι ότι για τον Πρόεδρο ήταν απόλυτα αναγκαία η πείρα του Ιωάννη Κασουλίδη. Εκείνο που δύσκολα μπορεί να αντιληφθεί η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, είναι πόσο δύσκολο ήταν να βρεθούν πέντε νέοι άνθρωποι με επιστημονική κατάρτιση και πείρα στο management, έτσι που μέσα στις έκτακτες συνθήκες που αντιμετωπίζει ο τόπος να αναλάβουν υπουργικό θώκο. Φυσικά και δεν μπορεί ο Πρόεδρος να α- γνοεί εκείνους που τον στήριζαν στο κόμμα τόσα χρόνια. Όμως μια κυβέρνηση «έκτακτης ανάγκης» θεωρώ πως έχει πολύ μεγαλύτερη ανάγκη, να έχει δίπλα της ένα ισχυρό κυβερνών κόμμα με όλα τα στελέχη πρώτης γραμμής παρόντα. Αυτό, στη συγκεκριμένη συγκυρία, σημαίνει κομματικός πατριωτισμός και όχι η αποψίλωση του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας την ώρα που τα έχει ανάγκη όσο ποτέ. Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η κυβέρνησή του θα κριθούν εκ του αποτελέσματος. Κι εμείς προσδοκούμε ότι θα πετύχουν για το καλό όλων μας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι εκτιμήσεις και οι κρίσεις που διατυπώνουμε σήμερα θα διαψευσθούν από τη δουλειά που θα παραχθεί και στο τέλος της θητείας τους θα εισπράξουν την ευγνωμοσύνη του λαού και όχι τα λάφυρα της εξουσίας. Γιατί, πρέπει να ξέρουν όλοι, πλέον, κυβέρνηση, κόμματα και αξιωματούχοι της πολιτείας, ότι αν συνεχίσουν να πορεύονται στη γνωστή ρότα της διαπλοκής και της αναξιοκρατίας, η υπομονή του κόσμου αλλά και η τρωθείσα αξιοπρέπεια των αναξιοπαθούντων ανθρώπων αυτού του τόπου, δύσκολα θα αφήσει την ιστορία να τους κρίνει... paraschosa@kathimerini.com.cy Σχολιάστε στο Στις 3 Αυγούστου του 1861 ο Κάρολος Ντίκενς δημοσιεύει στη λογοτεχνική ε- φημερίδα που επιμελείται ο ίδιος, το τελευταίο μέρος του αριστουργήματός του, τις Μεγάλες Προσδοκίες. Η δράση του μυθιστορήματος ξεκινάει τα Χριστούγεννα του 1812, όταν ο Πιπ, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, είναι 8 ετών ο- πότε και μετά τον θάνατο των γονιών του μεγαλώνει με την αδελφή του την κυρία Γκάρτζερι και τον άντρα της, τον αγαθιάρη σιδερά Τζο. Στην αρχή η ζωή του Πιπ φαίνεται ήσυχη, τίποτα σημαντικό δεν συμβαίνει και φαίνεται πως μεγαλώνει για να γίνει σιδεράς όπως και ο άντρας της αδελφής του. Τον περιμένει όμως μια περιπέτεια στους βάλτους, καθώς συναντάει έναν κατάδικο ο οποίος τον υποχρεώνει να τον βοηθήσει κι ε- κείνος από φόβο το κάνει. Στη συνέχεια γνωρίζει μια αλλόκοτη γριά, τη Μις Χάβισαμ, η οποία ζει έγκλειστη στο αρχοντικό της, ένα παλιό καταθλιπτικό σπίτι που θα έλεγε κανείς πως ο χρόνος εκεί είχε σταματήσει, ενώ μαζί της ζει και η προστατευόμενή της, η Εστέλα, μια κοπέλα που η ψυχρή ομορφιά της εντυπωσιάζει και ταυτόχρονα απελπίζει τον μικρό Πιπ. Μια μέρα και ενώ ο Πιπ έχει πια αρχίσει να εργάζεται ως σιδεράς πλάι στον Τζο, εμφανίζεται κάποιος λέγοντας του πως έχει την ευκαιρία να μορφωθεί και να αλλάξει εντελώς τη ζωή του με αντάλλαγμα να αφήσει το σπίτι όπου έμενε για να πάει στο Λονδίνο. Κι έτσι ο Πιπ έχει μια ευκαιρία να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Το ζήτημα στο βιβλίο, για να μην προχωρήσω παρακάτω και αποκαλύψω όλη την πλοκή για κάποιον που δεν το έχει διαβάσει, είναι αν θα καταφέρει ο Πιπ να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ή θα αφεθεί έρμαιο στη νέα του ζωή και στις απολαύσεις της, ξεχνώντας ουσιαστικά ποιος είναι, από πού ξεκίνησε και πού πηγαίνει. Αν θα πνιγεί δηλαδή από τις Μεγάλες Προσδοκίες που ο ίδιος δημιούργησε. Το αυτό ισχύει και με την πρόσφατη εντολή που έλαβε ο Νίκος Αναστασιάδης, που ό- σο σκληρή και να ήταν η παιδική του ζωή, δεν μεγάλωσε όντας εργαζόμενος ως βοηθός σιδερά για να έρθει κάποτε κάποιος και να του προσφέρει την αρχηγία του ΔΗΣΥ καταρχάς και την Προεδρία της Δημοκρατίας κάποια χρόνια αργότερα. Αυτό που συνδέει τις δυο ιστορίες είναι οι Μεγάλες Προσδοκίες. Το αν θα τα καταφέρει ο Νίκος Αναστασιάδης να βγάλει τη χώρα, που μοιάζει να έχει σταματήσει ο χρόνος, από ένα άνευ προηγουμένου αδιέξοδο και την ίδια στιγμή να δείξει τον σεβασμό στους πολίτες που καλούνται να τραβήξουν κουπί, σεβόμενος παράλληλα τον εαυτό του, την ιστορία του και το ξεκίνημά του δίχως να πνιγεί στις Μεγάλες Προσδοκίες του ίδιου, όσων τον περιβάλλουν αλλά και τις δικές μας. Είναι νωρίς ακόμη για να αρχίσει κάποιος την αντιπολίτευση και ακόμη και τώρα, με τη μέγγενη να μας πιέζει να λάβουμε και θα λάβουμε μέτρα που δεν θα αρέσουν σε κανέναν, μια περίοδος χάριτος πρέπει να δοθεί. Κοιτώντας και ψάχνοντας όμως τα editorial και τις στήλες πολλών και δικών μου αλλά και άλλων συναδέλφων ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ Γράφει ο ΜΙΧAΛΗΣ ΤΣΙΚΑΛAΣ Μεγάλες Προσδοκίες Είναι προτιμότερο για όλους μας να κρατήσουμε χαμηλά τον πήχη των Μεγάλων Προσδοκιών ΣΚΙΤΣΟ: Μυρτώ Αριστείδου στα ΜΜΕ για να δω το τι γράφανε πριν από πέντε χρόνια τέτοιες μέρες, είδα πάλι μπροστά μου τις Μεγάλες Προσδοκίες να ξεδιπλώνονται. Διάβασα για το πώς έδιναν μια περίοδο χάριτος στον Δημήτρη Χριστόφια και πως περίμεναν να γίνει πραγματικότητα η δίκαιη κοινωνία και όλα τα υπόλοιπα που είχε υποσχεθεί τα οποία για να γλυτώσουμε και μόνο χρόνο φτάνει να πούμε ότι απλώς δεν έγιναν. Ήταν, τότε, μια πιο ήρεμη περίοδος από ό,τι σήμερα, η κρίση δεν φαινόταν στον ορίζοντα των πολλών και μόνο απτό και προς διαχείριση θέμα ή- ταν το Κυπριακό. Ακόμη και έτσι όμως, οι πιο υποψιασμένοι έλεγαν για τις μέρες που ζούμε σήμερα και ύψωναν μέσα από τις στήλες τους, τον δικό τους φόβο αλλά και τις δικές του προσδοκίες για τη διακυβέρνηση Χριστόφια. Εν τέλει όχι η προδοσία των Μεγάλων Προσδοκιών αλλά η ούτε καν ως επί το πλείστον εκπλήρωσή τους σε συνδυασμό με μια άνευ προηγούμενου απόσταση και αλαζονεία, μας αποχαιρέτισαν την προηγούμενη Κυριακή. Αυτή την Κυριακή, ο Ντίκενς της κυπριακής πολιτικής μας ιστορίας, γράφει ότι ο Νίκος Αναστασιάδης είναι Πρόεδρος, επίσημα, α- πό την Παρασκευή. Πολύ νωρίς για αποτελέσματα πολύ αργά για να νέες προσδοκίες εφόσον όλες μα όλες, θα μπορούσε και με την άδειά σας, να είναι η εξής μία: Να ξαναβρούμε την αξιοπρέπειά μας σαν λαός, που τη χάσαμε σε πολλά επίπεδα και σε όλα σχεδόν χωρίς να φταίμε, άμεσα τουλάχιστον. Σε αυτό, θα μας βοηθήσουν τα καλύτερα μυαλά σωστά; Ναι μεν είναι νωρίς ακόμη όπως προείπα αλλά σορυ, τα καλύτερα μυαλά δεν είναι μέσα στα κόμματα κύριε Νίκος μας. Το είχες δηλώσει προεκλογικά ότι θα επιλέξεις και τελικά, από την τελική επιλογή του υπουργικού, έβαλες τα παιδιά που ειναι στο κόμμα ή στα κόμματα που σε βοήθησαν. Να δώσω τόπο στην οργή; Άντε να δώσω, νωρίς είναι ακόμη. Από την άλλη, για εμάς που είμαστε έξω από τα κόμματα, δεν είναι της ώρας και δεν θέλω να μπω στη συζήτηση τώρα για το αν φταίει ο υπάλληλος της Υδατοπρομήθειας επειδή παίρνει μια κοπή λίρες για να δουλεύει ως τις 11. Μη σας φαίνεται άσχετο, εφόσον αυτή η κουβέντα δυναμωνει μέρα με τη μέρα και δείχνει άλλο ένα κοινωνικό μέτωπο με το οποίο είναι αντιμέτωπη η κυβέρνηση. Αν μπορέσει να γίνει ένα ξεσκαρτάρισμα στο Δημόσιο, θα βρεθούμε σε πολλές τέτοιες μεμονωμένες περιπτώσεις τις οποίες θα κατηγορήσουμε «επειδή μας έφεραν μέχρι εδώ» αλλά δεν ξέρω αν θα κάναμε το ίδιο αν ήμασταν εμείς εκείνοι που παίρνουν μια κοπή λίρες για να δουλεύουν μέχρι τις 11. Το θέμα στη συγκεκριμένη χρονική περίσταση είναι άλλο: Αν ο Ντίκενς γράφοντας το μυθιστόρημά του που έμεινε σαν ένα από τα καλύτερα στην ιστορία, μπόρεσε ίσως και επειδή το έγραφε σε συνέχειες στην εφημερίδα και είχε το χρόνο να αλλάξει το τέλος για να μην είναι τόσο καταθλιπτικό και στενάχωρο (πράγμα το οποίο και έκανε τελικά βάζοντας τον Πιπ να μετανιώνει για όσα ξέχασε), εμείς δεν έχουμε ούτε χρόνο ούτε την πολυτέλεια να γράψουμε το τέλος που θέλουμε στο δικό μας μυθιστόρημα. Κάποιοι το ψυχανεμίζονται, μερικοί με happy end και άλλοι με δάκρυα. Είναι προτιμότερο για ό- λους μας να κρατήσουμε χαμηλά τον πήχη των Μεγάλων Προσδοκιών. Ακόμη και εσύ κύριε Αναστασιάδη. Χαμηλά για να έχουμε μικρά και σημαντικά αποτελέσματα. Και να μιλάμε λίγο για να λέμε τα ουσιώδη μέσα από τη δουλειά μας! tsikalasm@sppmedia.com O ΦΙΛΙΣΤΩΡ Επιλογή: ΜΙΧΑΛΗΣ Ν. ΚΑΤΣΙΓΕΡΑΣ 49 χρόνια πρίν στην «Κ» 3.ΙII.1964 ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΙΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΑΥΛΟΥ: Σοβαρά παρέμεινε μέχρι των πρώτων πρωινών ωρών τής σήμερον η κατάστασις της υγείας του Βασιλέως, μετά την επιδείνωσιν την οποίαν παρουσίασε την πρωίαν της Κυριακής [1 Μαρτίου 1964]. Η αιφνιδία επιπλοκή, η οποία ανηγγέλθη την εσπέραν από του ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών με ένα ολιγόλογον ιατρικόν δελτίον, που ανέφερεν ότι ο Βασιλεύς παρουσίασε θρομβοφλεβίτιδα του δεξιού σκέλους, προεκάλεσε γενικήν συγκίνησιν. Χθες την πρωίαν ο Αναξ υπέστη εμβολήν εις τον αριστερόν πνεύμονα και το τελευταίον ιατρικόν δελτίον της ημέρας, το οποίον εξεδόδη την 7.15 μ.μ. ομιλεί περί συνεχίσεως της επιβαρύνσεως της καταστάσεώς του, η ο- ποία προεκλήθη υπό του θρομβοεμβολικού επεισοδίου. Τα τοπικά φαινόμενα εμφανίζουν ελαφράν υποχώρησιν, προστίθεται, και η θερμοκρασία του Βασιλέως είναι φυσιολογική, με ελαφράν ταχυκαρδίαν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Ο πρωθυπουργός κ. Γεώργιος Παπανδρέου και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως κ. Παναγιώτης Κανελλόπουλος εγένοντο δεκτοί εις ακροάσεις, διαρκείας μιας περίπου ώρας, από τον Αντιβασιλέα Διάδοχον Κωνσταντίνον, προς τον οποίον υπέβαλον τας ευχάς διά την αποκατάστασιν της υγείας του Ανακτος. Ο Αντιβασιλεύς εδέχθη επίσης, μετά τον κ. Κανελλόπουλον, τον υπουργόν Α- μύνης κ. Πέτρον Γαρουφαλιάν. ΚΥΠΡΙΑΚΟΝ: Αι Κυβερνήσεις της Ελλάδος και της Κύπρου απεδέχθησαν κατ αρχήν το σχέδιον αποφάσεως του Συμβουλίου Ασφαλείας το οποίον συνετάχθη από πέντε μη μόνιμα μέλη προς διευθέτησιν της κυπριακής κρίσεως. Η απόφασις ελήφθη εις σύσκεψιν γενομένην την νύκτα εις την οικίαν του πρωθυπουργού κ. Γεωργίου Παπανδρέου εις το Καστρί. «ΜΕΛΙΣΣΑ» ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ: Την Πέμπτην 8.30 μ.μ. αναβιβάζεται εις το Βασιλικόν Θέατρον η «Μέλισσα» του Νίκου Καζαντζάκη. ΚΩΣΤΑΣ Ε. ΤΣΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εις επιμελημένην έκδοσιν ε- κυκλοφόρησε σειρά ποιημάτων του κ. Κώστα Ε. Τσιροπούλου, υπό τον τίτλον «Ανάμεσα σε Νύχτες», που αποτελούν ουσιαστικώς ένα μακρόστροφον ποίημα με ενότητα συμβόλων και ύφους, όπου ο ποιητής εμφορούμενος από μίαν αγωνίαν μεταφυσικήν, προσπαθεί να εκφράση το πνευματικόν καθεστώς της εποχής μας και να φέρη το μήνυμα μιας εξόδου α- πό την μοναξιάν και τον θάνατον. Με άριστα το 10 Γράφει Ο ΣΠΟΝΔΟΦOΡΟΣ Eνώνουμε Δυνάμεις Εσύ στη «δροσερή καρέκλα», εγώ στη «Δροσερή Ποταμιά». 1Στο IKEA. Τελικά απέσυρε τα κεφτεδάκια, τα λουκάνικα; Ανακοίνωση εμείς πάντως δεν πήραμε και καλά θα ήταν να ενημερωθούμε απο κάπου, μην μας πάρει ο κόσμος με τα (σουηδικά) ξύλα. 2Στο ΑΚΕΛ. Αυτοί οι σύντροφοι συμπεριφέρονταν ως αντιπολίτευση ενώ ήταν ε- ξουσία, τώρα μόλις έφυγε ο jet-set από το Προεδρικό άρχισαν τα νταούλια. Κανένας σεβασμός προς τον Νίκαρο ο οποίος ήταν υπό την επήρεια της «υπέρβασης» τα τρία πρώτα χρόνια του Χριστόφια στο Προεδρικό. 3Στον Χάσικο. Εντάξει, οι ΑΚΕΛικοί άρχισαν να βαρούν στο ψαχνό μη εκτιμώντας τον πρότερο έντιμο βίο σας απέναντί τους ως μέγας μάγιστρος της «υπέρβασης». Εντάξει, το θέλατε που το θέλατε τόσο πολύ το υπουργείο, σας το έδωσε για να μη σας χαλάσει χατίρι, θα κριθείτε απο εμάς εκ του αποτελέσματος. Όμως, η δήλωση «δεν έχω σχέση με μίντια» έκανε όλη τη Κύπρο να πει ένα μεγάλο «ωχ». Αν λέγατε πως και ο Μπερλουσκόνι έχει μίντια και ήταν πρωθυπουργός, θα ήταν πιο σοβαρή δήλωση. 4Στην ΠΕΟ. Οι αριστεροί διεθνιστές την έπεσαν στο Χαρούδιν επειδή δήθεν εργοδοτεί στην επιχείρηση του μπαμπά του «κοινοτικούς». Όπα, η (δήθεν) αριστερά φλερτάρει με τον εθνικισμό εις άγραν της ανάκαμψης απο τον τυφώνα «Χριστόφιας». Ούτε οι Χρυσαυγίτες δεν ζητούν να φύγουν οι κοινοτικοί αλλά οι λαθρομετανάστες. 5Στον Νικόλα. Ο tres-chic εμφανίσθηκε στη Βουλή για να «απολαύσει» τη διαβεβαίωση του νέου Προέδρου. Οι πληροφορίες πως τα κεραστικά στο γραφείο του Προέδρου της Βουλής ήταν λαχματζούν και χαλλουμωτές από τον ΑBΟ, κρίνονται ως κακοήθεις. Απλώς τα πιο πάνω θα βρίσκονται στο μενού της Προεδρικής δεξίωσης. 6Στον Αβέρωφ. Του την ψιλο-έπεσαν μετά τις προεδρικές και ίσως και να τα χρειάστηκε λίγο με την πιθανή υποψηφιότητα Μητσόπουλου, όσοι γνώριζαν καλά ό- μως τον Τάσο, ήξεραν πως δεν θα άντεχε. Η ευκαιρία τώρα είναι στον Πάφιο να φέρει μέσα τον κόσμο που δεν κατάφερε ποτέ ο Νίκαρος να προσελκύσει, αλλά και να ξεφύγει ο ίδιος απο τις κακές παρέες. 7Στην Αστυνομία. Έδειραν, λέει νοσοκόμες και γιατρούς στη γυναικολογική κλινική του νοσοκομείου Λεμεσού και τους έ- δερναν μέχρι που ήρθε η αστυνομία απο τον «σταθμό που εδρεύει στο νοσοκομείο». Με λίγα λόγια, υπάρχει μόνιμος σταθμός της αστυνομίας στο νοσοκομείο Λεμεσού για να χωρίζει τους Λεμεσιανούς απο τους καυγάδες μέσα στους θαλάμους και τα χειρουργεία; Έβαλαν και έλεγχο αποσκευών στην είσοδο; Νίκαρε βαλε στο πρόγραμμα μια επίσκεψη. 8Στον Ιωνά. Μεγάλες οι υποσχέσεις για τα θέματα ασφαλείας από τον νέο υ- πουργό. Το θετικό είναι πως το αναγνωρίζει ΚΥΠΕ Ούτε αυτός δεν τολμά να λέει να φύγουν οι «κοινοτικοί». το πρόβλημα την ώρα που οι προηγούμενοι έδωσαν τα κλειδιά της χώρας και της ασφάλειας της στη νύχτα. Ελπίζουμε μόνον να ξέρει πού μπλέκει. Αν ήταν ο Καπετάν Σωκράτης Χάσικος εκεί μάλιστα. 9Στο Προεδρικό. Η δεξίωση προς το κοινό για την ανάληψη της προεδρίας από τον Νίκαρο θα την πληρώσει η Έλσα για δύο λόγους: Πρώτον για να μπορεί να φέρει sushi catering από το Zen της Λεμεσού, και κατά δεύτερον για να στήσει φούρνο ο ΑΒΟ και να ανοίγει φύλλο για το λαχματζούν. Υ- περπαραγωγή. Στον Μαππουρίδη. Ίσως η σημαντικότερη εξέλιξη από την εκλογή του 10 νέου Προέδρου και τον διορισμό του νέου Υπουργικού. Ο πρώτος τυφλός βουλευτής δείχνει τον δρόμο της δύναμης της ψυχής που όλοι χρειαζόμαστε. Οι συνάδελφοι του να είναι προετοιμασμένοι; Γιατί ο Ρίκκος δεν κωλώνει. Πρόεδρος Δ.Σ.: ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ n Διευθύνων Σύμβουλος: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΟΤΤΙΔΗΣ n Διευθυντής: ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ n Αρχισυντάκτης: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Υπεύθυνος Οικονομικού: ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΕΡΣΙΑΝΗΣ n Υπεύθυνος Καλλιτεχνικού: ΚΩΣΤΑΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ n Υπεύθυνος Ατελιέ: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΑΜΙΑΝΟΥ Iδιοκτησία «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΔΟΣΗ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ» Νίκου Κρανιδιώτη 7Ε, 3ος όροφος, 2411 Έγκωμη, Λευκωσία, Κύπρος info@kathimerini.com.cy Τηλ.: Fax: Σύνταξη Fax: Διαφημιστικό Τμήμα - Μικρές Αγγελίες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Eκδίδεται σε συνεργασία και μετά από άδεια της εταιρείας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε. Διευθυντής: ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ n Διεύθυνση συντάξεως: ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ - ΚΩΣΤΗΣ ΦΑΦΟΥΤΗΣ

3 03-POLITIKI_KATHI 3/1/13 8:54 PM Page 3 Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 3 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Πρώτο τεστ της συγκυβέρνησης οι Ημικρατικοί Ο Μιχάλης Σαρρής προσπέρασε τις προεκλογικές θέσεις Αναστασιάδη και έκλεισε το παράθυρο προσδοκιών για μη ιδιωτικοποιήσεις Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΑΓΓΑΡΗ Οι ιδιωτικοποιήσεις των ημικρατικών οργανισμών φαίνεται ότι θα είναι το πρώτο τεστ της συγκυβέρνησης του Νίκου Αναστασιάδη, αφού όπως όλα δείχνουν λίαν συντόμως η κυπριακή κυβέρνηση θα κληθεί να υπογράψει το τελικό Μνημόνιο. Από τη μια οι προθέσεις των Ευρωπαίων και από την άλλη το «πρώτο εσωτερικό αντιφατικό μήνυμα» καταδεικνύουν πως τα περιθώρια κινήσεων ως προς την ιδιωτικοποίηση ημικρατικών οργανισμών δεν είναι τόσα και τέτοια που να επιτρέπουν την παραμικρή αισιοδοξία. Υπό αυτές τις συνθήκες ενδεχομένως να παρουσιαστεί Στην περίπτωση που ΔΗΚΟϊκοί βουλευτές δεν ψηφίσουν Μνημόνιο με ι- διωτικοποιήσεις τότε αυτόματα χάνεται η πλειοψηφία της συγκυβέρνησης και το πρώτο ρήγμα στη συγκυβέρνηση, κυρίως μεταξύ ΔΗΣΥ ΔΗΚΟ, μιας και αρκετοί είναι οι βουλευτές του κόμματος του Μάριου Καρογιάν, οι οποίοι ήδη από τώρα διαρρέουν πως δεν προτίθενται να συγκατανεύσουν και να υπερψηφίσουν Μνημόνιο, το οποίο θα προνοεί ιδιωτικοποιήσεις. Αποτέλεσμα τούτου θα είναι η απώλεια της πλειοψηφίας στη Βουλή από τη συγκυβέρνηση και πλέον ο Νίκος Αναστασιάδης θα πρέπει ενδεχομένως να ζητήσει τη συγκατάθεση της ΕΔΕΚ, η οποία επίσης είναι αρνητική για κάτι τέτοιο. Η πρώτη σύγχυση Δεδομένης της πρόνοιας του προεκλογικού προγράμματος ΔΗΣΥ ΔΗ- ΚΟ αλλά και της προεκλογικής δέσμευσης του Νίκου Αναστασιάδη ότι υπάρχει πλάνο και προτάσεις, οι οποίες μπορούν να πείσουν την Τρόικα ότι το χρέος μπορεί να καταστεί βιώσιμο και συνεπώς να μην απαιτείται η ιδιωτικοποίηση των Ημικρατικών (όπως αναφέρεται στο προσχέδιο Μνημονίου, το οποίο συμφωνήθηκε από πλευράς Το προεκλογικό πρόγραμμα ΔΗΣΥ ΔΗΚΟ και οι προεκλογικές δεσμεύσεις για πλάνο που θα θέτουν το χρέος σε βιώσιμα πλαίσια ώστε να μην απαιτηθούν ιδιωτικοποιήσεις, απορρίφθηκαν εμμέσως πλην σαφώς από τον Μ. Σαρρή. Δημήτρη Χριστόφια) σε αντιπαραβολή με τις πρώτες δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών, Μιχάλη Σαρρή, δημιουργείται και το «πρώτο αλαλούμ» ή καλύτερα «σύγχυση» ως προς τους στόχους της κυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη. Παρά τις ανωτέρω θέσεις, ο κ. Σαρρής, την περασμένη Τετάρτη (27/2) και εξερχόμενος της Πινδάρου όπου είχε συνάντηση με τον Νίκο Αναστασιάδη, τάχθηκε εμμέσως υπέρ των ι- διωτικοποιήσεων. Αφού δήλωσε αρχικώς πως οι δυνατότητες βελτίωσης Σε αναμονή ΑΚΕΛ-ΕΔΕΚ Σύμφωνα με τα όσα μεταδίδονται από τις Βρυξέλλες αλλά και τα όσα δήλωσαν οι «κύριοι παίκτες» της Ευρωζώνης και δη από πλευράς Γερμανίας διά του κ. Σόιμπλε, μία κατάληξη για το Μνημόνιο ενδεχομένως να υπάρξει μέχρι τα τέλη Μαρτίου. Τούτο δημιουργεί και έντονη κινητικότητα στο εσωτερικό μέτωπο. Από τη μία ΑΚΕΛ και ΕΔΕΚ αναμένουν «το λάθος» από πλευράς κυβέρνησης ώστε να «χτυπήσουν» τα ρέστα τους «επιβεβαιώνοντας έ- τσι τις θέσεις τους που εκφράστηκαν κατά την προεκλογική εκστρατεία» α- πό την άλλη ο σύντομος χρόνος βρίσκει το ΔΗΚΟ ακόμη «διχασμένο» με α- ποτέλεσμα η πλήρης στήριξη προς τις ενέργειες της κυβέρνησης να μην μπορεί να θεωρείται εγγυημένη. Ενδιαφέρουσα θα είναι η στάση του Νικόλα Παπαδόπουλου στην περίπτωση ιδιωτικοποιήσεων του Μνημονίου είναι μικρές και τα περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης περιορισμένα, αναφερόμενος στις ιδιωτικοποιήσεις πρόσθεσε ότι πρόκειται για δύσκολο θέμα, ειδικά στις τηλεπικοινωνίες και τον ηλεκτρισμό, και τάχθηκε υπέρ σημαντικών βελτιώσεων ώστε ο καταναλωτής να απολαμβάνει καλύτερες τιμές και υπηρεσίες. «Το ποιος είναι ιδιοκτήτης είναι λιγότερο σημαντικό», υπογράμμισε. Ο κ. Σαρρής έθεσε παράλληλα στο περιθώριο τα όσα είπε ο Νίκος Αναστασιάδης προεκλογικά για τα περί ε- ξασφάλισης δανείου από άλλες δύο χώρες ώστε να δοθεί η ευχέρεια στην κυβέρνηση να προχωρήσει σε επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Στόχος είναι να υπάρξει η γρηγορότερη δυνατή υπογραφή του Μνημονίου και ολοκληρωτική λύση, δήλωσε συγκεκριμένα ο κ. Σαρρής. Παρά τις θέσεις Σαρρή, οι οποίες δημιουργούν «σύγχυση» ως προς την πορεία της κυβέρνησης σχετικά με το Μνημόνιο, ο Νίκος Αναστασιάδης κατά την ορκωμοσία του, ενώ μεν ήταν σαφής και ξεκάθαρος για το ότι η κυβέρνησή του δεν αποδεχθεί «κούρεμα» χρέους ή καταθέσεων, δεν θέλησε να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες για τα υ- πόλοιπα. «Η νέα κυβέρνηση αναλαμβάνει πλήρως τις ευθύνες της και θα διασφαλίσει τη σταθερότητα και την προοπτική της οικονομίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα καταβληθεί προσπάθεια βελτίωσης των διατάξεων που είτε αφορούν τις ευάλωτε ομάδες του πληθυσμού είτε δημιουργούν πρόσθετη υφεσιακή πίεση στην οικονομία μας», δήλωσε συγκεκριμένα. Την Παρασκευή ο υπουργός Οικονομικών επανήλθε, ωστόσο, στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, με πιο συγκεκριμένο τρόπο, μιλώντας για τη CYTA και λέγοντας ότι θα πρέπει να μελετηθεί το ενδεχόμενο κάποια στιγμή να εξευρεθεί στρατηγικός επενδυτής. Δεδομένων όμως των συγκυριών και σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές ότι δεν τίθεται θέμα ενδιαφέροντος στρατηγικού επενδυτή εάν ο τελευταίος δεν θα έχει υπό τον έλεγχό του τη διαχείριση ενός ημικρατικού οργανισμού, στην ουσία η όποια προσπάθεια εξεύρεσης στρατηγικού επενδυτή ισοδυναμεί εν πολλοίς με «πλήρη ιδιωτικοποίηση». Ο ρόλος του Νικόλα Στο ΔΗΚΟ έχουν ήδη αρχίσει τα πρώτα μουρμουρητά, με βουλευτές να δηλώνουν σε κατ ιδίαν συζητήσεις τους ότι οι ίδιοι δεν προτίθενται να ψηφίσουν Μνημόνιο, το οποίο αφήνει περιθώριο για ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών οργανισμών. Τούτο, εάν ε- παληθευτεί θα δημιουργήσει αυτόματα και το πρώτο σχίσμα μεταξύ της συγκυβέρνησης, χωρίς να μπορούν να προβλεφθούν οι συνέπειες, αφού πλέον το πολιτικό σκηνικό ενδεχομένως να εισέλθει στη δίνη των «μνημονιακών και αντιμνημονιακών». Σε μια τέτοια εξέλιξη, τα βλέμματα όλων θα βρίσκονται στον Νικόλα Παπαδόπουλο, ο οποίος θεωρείται και ως ο πλέον «φιλελεύθερος» εντός του ΔΗ- ΚΟ σε οικονομικά ζητήματα και ο ο- ποίος «υπό κανονικές συνθήκες δεν θα είχε ένσταση για την ιδιωτικοποίηση των ημικρατικών οργανισμών». Ωστόσο, λόγω και της εσωστρέφειας που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ΔΗΚΟ και με δεδηλωμένη την πρόθεση του κ. Παπαδόπουλου να διεκδικήσει θέση στην ανώτατη πυραμίδα του κόμματος και προφανώς θα αμφισβητήσει τον Μάριο Καρογιάν, είναι αμφίβολο κατά πόσο ο Νικόλας Παπαδόπουλος θα τείνει χέρι βοηθείας στην περίπτωση που τεθεί επί τάπητος Μνημόνιο το οποίο περιέχει πρόνοια για ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών οργανισμών. Η «στάση Νικόλα» κρίνεται από πολλούς και ως το «κλειδί» για τη συνέχιση της πλειοψηφίας της συγκυβέρνησης και ενδεχομένως ο Νικόλας Παπαδόπουλος μπροστά σε ένα τέτοιο δίλημμα «ιδιωτικοποιήσεις ή μη» να διαδραματίσει ρόλο γεφυροποιού μεταξύ των τάσεων εντός του ίδιου του ΔΗΚΟ αλλά και μεταξύ κόμματος και κυβέρνησης.

4 04-POLITIKI_KATHI 3/1/13 10:28 PM Page 4 4 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Διαβάστε στο ετών ο Έλληνας γηραιότερος χρήστης στο Facebook Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Ελεύθερο το πεδίο για Αβέρωφ στον ΔΗΣΥ Πώς το νέο Υπουργικό Συμβούλιο «καθάρισε» τη δομή της Πινδάρου Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΑΓΓΑΡΗ Συμφόρηση για τη θέση του αντιπροέδρου Μεταξύ άλλων και ο Χ. Ρότσας - Ενδιαφέρον από Δίπλαρο και Τσώκο για εκπρόσωπο και αναπληρωτή εκπρόσωπο Τύπου του ΔΗΣΥ Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης κατά κύριο λόγο έχει τελειώσει και πλέον το πάζλ της εικόνας του «νέου ΔΗΣΥ» αναλαμβάνει να στήσει ο αναπληρωτής πρόεδρος, Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος θα ασκεί και τα καθήκοντα του προέδρου, μιας και ο Νίκος Αναστασιάδης, όπως δήλωσε αποχωρεί από την ηγεσία του κόμματος. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος θα είναι ο κατά πάσα πιθανότητα και ο επίσημος πρόεδρος του κόμματος, μέσα από το Εκλογικό Συνέδριο του κόμματος το οποίο είναι προγραμματισμένο για τον ερχόμενο Μάιο, θα προχωρήσει σε μια ριζική α- ναδιοργάνωση του κομματικού μηχανισμού. Οι υπουργοποιήσεις δημιούργησαν «κενά» στην Πινδάρου σε βασικά πόστα, τα οποία την ίδια ώρα αποτελούν και «θέσεις-κλειδιά» για την εικόνα που θα εκπέμπει το κόμμα στα επόμενα χρόνια. Οι «θέσεις κλειδιά», δεν κενώθηκαν τυχαία. Αντιθέτως, προέκυψαν αφενός λόγω της ικανότητας των στελεχών που τις διατηρούσαν μέχρι σήμερα και ο Νίκος Αναστασιάδης ήθελε τα πρόσωπα αυτά στο πλευρό του. Και α- φετέρου, με την αποχώρηση του Ν. Αναστασιάδη από την προεδρία του κόμματος θα ήθελε να αφήσει τον ε- πόμενο πρόεδρο του ΔΗΣΥ «να στήσει» την ομάδα του όπως αυτός θεωρεί καλύτερα. Μια παρόμοια περίπτωση έγινε και επί Κληρίδη, όταν ο τελευταίος ε- ξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας και αποχώρησε από πρόεδρος του ΔΗΣΥ. Το υπουργικό του κ. Αναστασιάδη απαρτίζεται από τους: Ι. Κασουλίδης (υπεξ), Μ. Σαρρής (Οικον.), Ιωνάς Νικολάου (Δικαιοσύνης) Σωκράτης Χάσικος (υπες), Γιώργος Λακκοτρύπης (ενέργειας, εμπ.), Φώτης Φωτίου (υπαμ), Κυριάκος Κενεβέζος (Παιδείας), Χάρης Γεωργιάδης (εργασίας), Τάσος Μητσόπουλος (Συγκ.), Πέτρος Πετρίδης (υγείας), Νίκος Κουγιάλης (γεωργίας), Χ. Στυλιανίδης (Κυβ. Εκπρ.). Επίσης διορίστηκαν οι: ο Κ. Πετρίδης (Υφυπουργός παρά τω Προέδρω) και Π. Αντωνίου (Δ/ντης Γρ. Προέδρου). Ο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν αναμένεται πλέον να αμφισβητηθεί από κανένα για την ηγεσία του ΔΗΣΥ. Οργανικές κομματικές θέσεις Μια πιο προσεκτική ανάγνωση των υπουργοποιήσεων στελεχών του ΔΗΣΥ, φανερώνει τα ανωτέρω. Για παράδειγμα, κομματικές κενές θέσεις είναι του εκπροσώπου Τύπου όπως και του Κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κόμματος. Επίσης, άδεια είναι πλέον και η θέση του γενικού διευθυντή της Πινδάρου, με τον Παναγιώτη Αντωνίου να αναλαμβάνει καθήκοντα διευθυντή Γραφείου Προέδρου στο Προεδρικό. Επίσης, διάφορες κομματικές θέσεις, που έχουν να κάνουν με την επικοινωνία, αναμένεται ότι θα κενωθούν, αφού υπάρχουν σκέψεις ορισμένα ά- τομα να μετακινηθούν στο Προεδρικό ως συνεργάτες του Ν. Αναστασιάδη. Τούτες οι θέσεις είναι άμεσα συνδεδεμένες με την «ευρύτερη εικόνα» του εκάστοτε προέδρου του κόμματος και μέσα από την επιλογή των προσώπων που θα αναλάβουν τα καθήκοντα αυτά ενισχύεται αναλόγως και το προφίλ του ηγέτη της Πινδάρου. Ως προς τη θέση του εκπροσώπου Τύπου του κόμματος, οι ενδιαφερόμενοι είναι αρκετοί. Ωστόσο, εξετάζεται φόρμουλα για δύο θέσεις, μία εκπροσώπου και μια αναπληρωτή εκπροσώπου Τύπου και τα στελέχη που ενδεχομένως να κληθούν να αναλάβουν αυτή την «αποστολή» είναι ο Ευθύμιος Δίπλαρος, βουλευτής Λεμεσού και ο Θανάσης Τσώκος, εκλεγμένο μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΔΗΣΥ. Ο Νίκος Τορναρίτης είναι ο εν δυνάμει Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, μιας και ο εκ Λευκωσίας βουλευτής δεν θα διεκδικήσει ξανά τη θέση του αντιπροέδρου του κόμματος. Κομματικοί κύκλοι, ωστόσο, δεν απέκλεισαν εντελώς το ενδεχόμενο τελικά ο κ. Τορναρίτης να μην αποδεχθεί τη θέση του Κοινοβουλευτικού εκπροσώπου και να «κονταροχτυπηθεί» με τον Α- βέρωφ Νεοφύτου για τη θέση του προέδρου του Κόμματος, αν και πλέον κάτι τέτοιο θεωρείται απομακρυσμένο. Ως προς τη θέση του γενικού διευθυντή του κόμματος αναμένεται ότι θα πληρωθεί από άτομο της πλήρης εμπιστοσύνης του Αβέρωφ Νεοφύτου. Άγνωστο παραμένει εάν ο κ. Νεοφύτου θα προχωρήσει στην πλήρωση αυτής της θέσης τώρα ή μετά το Εκλογικό Συνέδριο όπου θα είναι και επίσημα ο εκλεγμένος πρόεδρος της παράταξης. Η πεντάδα της ηγεσίας Συμφόρηση δημιουργείται στην πεντάδα της ηγεσίας του ΔΗΣΥ και συγκεκριμένα για τις θέσεις των τριών αντιπροέδρων. Η υπουργοποίηση του Ιωνά Νικολάου αλλά και ο περιορισμός θητειών στις θέσεις της ηγεσίας, δημιουργεί υποχρεωτική «αλλαγή φρουράς» στις θέσεις των αντιπροέδρων. Μεταξύ άλλων για μία θέση στην τριάδα της αντιπροεδρίας ενδιαφέρονται οι Χρήστος Ρότσας, Ανδρέας Κυπριανού, Τάσος Γιαπάνης, Στέλλα Κυριακίδου, Σωτήρης Σαμψών. Για τη θέση του αναπληρωτή προέδρου φαβορί θεωρείται ο Λευτέρης Χριστοφόρου και είναι αμφίβολο εάν αμφισβητηθεί από άλλο στέλεχος. Για τη θέση του προέδρου του κόμματος θεωρείται δεδομένο το ενδιαφέρον του κ. Νεοφύτου. Μετά και την α- πόσυρση του ενδιαφέροντος του κ. Μητσόπουλου, κομματικοί κύκλοι δίνουν ελάχιστες πιθανότητες να «εμφανιστεί» ανθυποψήφιος του κ. Νεοφύτου. Πάντως, η εμπλοκή δεν αποκλείεται, αν και καταβάλλεται προσπάθεια να μην υπάρξουν εκλογές τουλάχιστον για τις θέσεις του προέδρου και αναπληρωτή προέδρου του κόμματος. Αξίζει να σημειωθεί πως και οι πέντε θέσεις της ηγεσίας είναι αιρετές και το ποιοι θα τις αναλάβουν, κυρίως για τις τρείς θέσεις της αντιπροεδρίας όπου δεν αποφεύγονται προφανώς οι εκλογές, θα κριθεί μόνο μέσα από το Εκλογικό Συνέδριο, το οποίο αναμένεται να προκηρυχθεί εντός Μαρτίου για διεξαγωγή του τέλη Απριλίου ή εντός Μαΐου. Αλλαγές στο Κοινοβούλιο Στο Κοινοβούλιο σημειώνονται επίσης μεγάλες αλλαγές. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΔΗΣΥ, η οποία αριθμεί 20 μέλη, θα αποχαιρετήσει έξι σημαντικά μέλη της, τα οποία αποχωρούν λόγω υπουργοποίησής τους ή άλλων καθηκόντων τους. Πρώτη αλλαγή είναι στην επαρχία Λεμεσού. Όπου ο Ανδρέας Θεμιστοκλέους αναλαμβάνει το έδρανο στη θέση του Νίκου Αναστασιάδη. Στην επαρχία Λάρνακας επίσης υπάρχει αλλαγή σκυτάλης με τον Αριστοτέλη Μισό να την παραλαμβάνει από τον Τάσο Μητσόπουλο. Στη Λευκωσία τρεις βουλευτές εισέρχονται στη Βουλή των Α- ντιπροσώπων. Πρόκειται για Μαρία Κυριακού, Νίκο Νουρή και Ρίκκο Μαππουρίδη στις θέσεις των βουλευτών που υπουργοποιούνται, δηλαδή, Ιωνά Νικολάου, Χάρη Γεωργιάδη και Χρήστου Στυλιανίδη. Επίσης, στη θέση του Ανδρέα Πιτσιλίδη, ο οποίος αποδέχτηκε την έδρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως πρώτος επιλαχών στη θέση του Γιαννάκη Κασουλίδη, εισέρχεται ο Πρόδρομος Προδρόμου. Μια πρώτη συνάντηση όλης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΔΗΣΥ με τους απερχόμενους και νέους βουλευτές έγινε την περασμένη Πέμπτη λίγο πριν την ορκωμοσία του νέου προέδρου στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Εκεί ανταλλάχθηκαν και οι πρώτες απόψεις για τις αλλαγές στις κοινοβουλευτικές επιτροπές. Ωστόσο, λόγω του ότι ο Αβέρωφ Νεοφύτου θα απουσιάζει τις επόμενες 10 μέρες στις ΗΠΑ, αναμένεται ότι οι οριστικές αλλαγές θα γίνουν με την επιστροφή του. Με τις αλλαγές επηρεάζονται συνολικά 13 Κοινοβουλευτικές Επιτροπές. Κοινοβουλευτική Επιτροπή Νομικών. Θα πρέπει να βρεθεί αντικαταστάτης του κ. Νικολάου, ο οποίος μάλιστα προήδρευε καθώς και του μέλους της επιτροπής Τάσου Μητσόπουλου. Πρόεδρος της Κ.Ε. Νομικών θα αναλάβει ο Σωτήρης Σαμψών, ο οποίος μέχρι σήμερα είχε χρέη αναπληρωτή προέδρου της Επιτροπής, ενώ δεδομένη θεωρείται η συμμετοχή του κ. Μαππουρίδη. Κ.Ε. Εξωτερικών και Ε.Ε. Επιτροπή, στην οποία ο ΔΗΣΥ διατηρεί την Προεδρία υπό του Αβέρωφ Νεοφύτου, και ο οποίος πλέον δεν θα μπορεί να βρίσκεται στην παρούσα θέση, μιας και θα αναλάβει πρόεδρος του ΔΗΣΥ. Ε- πίσης, θα πρέπει να βρεθεί αντικαταστάτης του Χ. Στυλιανίδη. Κ.Ε. Οικονομικών Αντικατάσταση δύο μελών της Επιτροπής. Αβέρωφ Νεοφύτου και Χάρη Γεωργιάδη. Η μία εκ των δύο θέσεων αναμένεται να πληρωθεί από τον Πρόδρομο Προδρόμου. Κ. Ε. Άμυνας Το μέλος της Επιτροπής, Α. Πιτσιλίδης, θα πρέπει να αντικατασταθεί. Πιθανότατα να αντικατασταθεί από τον κ. Θεμιστοκλέους. Κ.Ε. Εργασίας Δύο μέλη εκ του ΔΗΣΥ πρέπει να αντικατασταθούν. Πρόκειται για τους Χ. Στυλιανίδη, Α. Πιτσιλίδη Κ.Ε. Εσωτερικών Ένα μέλος, ο Ι. Νικολάου, θα πρέπει να αντικατασταθεί, πιθανότατα από την κ. Κυριακού. Κ.Ε. Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Το μέλος της Επιτροπής, Α. Πιτσιλίδης, θα πρέπει να αντικατασταθεί. Κ.Ε. Περιβάλλοντος Αντικαταστάτης του κ. Πιτσιλίδη Κ.Ε. Ελέγχου Ένα μέλος, ο Χ. Γεωργιάδης, θα πρέπει να αντικατασταθεί Κ.Ε. Συγκοινωνιών Επίσης και σε αυτή την Επιτροπή θα πρέπει να βρεθεί αντικαταστάτης του Χ. Γεωργιάδη. Επίσης, επηρεάζονται η Επιτροπή Επιλογής, η Ad Hoc Επιτροπή για τον Κανονισμό της Βουλής και η Ειδική Επιτροπή για το Πόθεν Έσχες. Και στις τρεις επιτροπές συμμετέχει ο Τ. Μητσόπουλος, ως Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ, ενώ στην πρώτη συμμετέχει και ο Ν. Αναστασιάδης ως Πρόεδρος του κόμματος. Γραμματέας: Ο Ανδρέας Πιτσιλίδης διατηρεί καθήκοντα γραμματέα της Ολομέλειας, συνεπώς θα πρέπει να α- ντικατασταθεί. Ενδεχομένως να αναλάβει η κ. Μαρία Κυριακού, η οποία εκτελούσε τα χρέη αυτά στην προηγούμενη Ολομέλεια. Στο ΔΗΚΟ περιμένουν τον Μάρκο Κυπριανού Καταστατικές αλλαγές με δημιουργία νέων οργανικών και ηγετικών θέσεων Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΑΓΓΑΡΗ Με δεδομένο το κλίμα εσωστρέφειας που δημιουργήθηκε προεκλογικά ε- ντός του ΔΗΚΟ ο Μάριος Καρογιάν μαζί με την ηγεσία του κόμματος σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις, έτσι ώστε το συντομότερο δυνατόν να ε- πέλθει νηνεμία και κλίμα συνένωσης. Προς τούτο επιστράτευσε αρκετά στελέχη, τα οποία βρέθηκαν κοντά και στήριξαν το κόμμα, στη δύσκολη μάχη των προεδρικών εκλογών. Το εκπληκτικό ποσοστό συσπείρωσης του ΔΗΚΟ στον δεύτερο γύρο, το ο- ποίο αγγίζει μέχρι και το 80%, είναι ένα από τα «ατού» του Μάριου Καρογιάν, και λειτουργεί ως «παράγοντας δικαίωσης» για τις αποφάσεις που λήφθηκαν. Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι ρόδινα και απαιτείται αρκετή δουλειά ώστε το ΔΗΚΟ να φθάσει σε σημείο που να μπορεί να περηφανεύεται για την «ομοψυχία» του ως κόμμα. Στα πλάνα και στις προτεραιότητες της ΔΗΚΟϊκής ηγεσίας βρίσκεται το Καταστατικό Συνέδριο, μέσα από το οποίο, θα επέλθουν σημαντικές αλλαγές στη δομή του κόμματος καθώς και εκσυγχρονιστικές πρόνοιες, οι ο- ποίες θα επιτρέπουν στο κόμμα να βαδίσει στη νέα εποχή. Μερικές αλλαγές είναι για παράδειγμα η προσάρμοση του Καταστατικού στη νέα νομοθεσία Περί Πολιτικών Κομμάτων. Επίσης, στις σκέψεις είναι η δημιουργία οργανικών κομματικών θέσεων καθώς και θέσεις στην ηγετική πυραμίδα του κόμματος, όπως η αύξηση του αριθμού των αντιπροέδρων σε τρεις ή τέσσερεις και η δημιουργία «Επιτρόπων». Επίσης, αναμένεται να θεσμοθετηθεί ομάδα Επικοινωνίας αλλά και άλλες Επιτροπές, οι οποίες θα έχουν συγκεκριμένους όρους ε- ντολής και πλαίσια δραστηριοτήτων Ο Μάρκος Κυπριανού προσανατολίζεται για τη θέση του αναπληρωτή. Κάτι που ευνοεί και ο Μάριος Καρογιάν. Ο Γ. Παναγιώτου, πρόεδρος της ΝΕΔΗΚ, επικρατέστερος για εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος για θέματα που απασχολούν την Κοινωνία των Πολιτών και άλλα θέματα πολιτική και οικονομικής σημασίας. Στο μεταξύ λίαν συντόμως η ηγεσία του ΔΗΚΟ αναμένεται να αποφασίσει για τον νέο εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος. Ανάμεσα στους υποψηφίους για τη συγκεκριμένη θέση, την οποία διατηρούσε ο Φώτης Φωτίου, είναι οι Κίκης Θεοδότου (μέλος Εκτελεστικού Γραφείου), Μαρίνος Κλεάνθους και Γιάννης Παναγιώτου (πρόεδρος ΝΕΔΗΚ). Ο κ. Παναγιώτου θεωρείται ο επικρατέστερος, μιας και φαίνεται ότι συγκεντρώνει τα περισσότερα «συν». Το μεγαλύτερο «ατού» του, η ουδέτερη προσέγγιση πραγμάτων και πιστός στις κομματικές α- ποφάσεις, κάτι που αναγνωρίζεται από όλες τις «τάσεις» εντός του ΔΗΚΟ και ως εκ τούτου μπορεί να χαρακτηριστεί ως «ευρύτερα αποδεκτός». Η όποια απόφαση αναμένεται να ληφθεί από το Εκτελεστικό Γραφείο, μετά από εισήγηση της Γραμματείας του ΔΗΚΟ. Προς Εκλογικό Συνέδριο Και ενώ το Καταστατικό Συνέδριο προγραμματίζεται για τον ερχόμενο Απρίλιο Μάιο, οι επιλογές για το Ε- κλογικό Συνέδριο είναι είτε αμέσως μετά, δηλαδή έως τον Ιούνιο, είτε τον Σεπτέμβριο. Η πολιτική σκακιέρα στο ΔΗΚΟ έχει ήδη αρχίσει να στήνεται και σύμφωνα με πληροφορίες ο Μάρκος Κυπριανού προσανατολίζεται, εάν και εφόσον όλα κυλήσουν ομαλά με τη δικαστική διαδικασία για το Μαρί, να διεκδικήσει τη θέση του αναπληρωτή προέδρου του κόμματος. Μάλιστα, σύμφωνα με κομματικά στελέχη, αυτή την πρόθεση του κ. Κυπριανού, φέρεται να υιοθετεί και ο πρόεδρος του κόμματος Μάριος Καρογιάν, ο οποίος ως γνωστό προέρχεται από την «Κυπριανική ομάδα» του ΔΗΚΟ και θεωρεί ότι με τον Μάρκο συνοδοιπόρο στην ηγεσία του κόμματος, μπορεί η παράταξη να αρχίσει μια νέα πορεία μέσα από ομαδικότητα και ομαλότητα. Ο Μάριος Καρογιάν αναμένεται ωστόσο να αμφισβητηθεί από τον Νικόλα Παπαδόπουλο, ο οποίος όταν παραιτήθηκε προ ενός μηνός από τη θέση του αντιπροέδρου, ανανέωσε το ραντεβού του με τους ψηφοφόρους του ΔΗΚΟ στο επόμενο εκλογικό συνέδριο, αφήνοντας εμμέσως πλην σαφώς να νοηθεί ότι θα διεκδικήσει τη θέση του προέδρου του κόμματος. Μετά όμως και τις κινήσεις από πλευράς Μάριου Καρογιάν, να φέρει όλους τους «παλιούς συναγωνιστές και συνταξιδιώτες» του Νικόλα Παπαδόπουλου στο πλευρό του και να «πολεμήσουν» μαζί για την εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη, τα πράγματα για τον κ. Παπαδόπουλο φαντάζουν αρκετά δύσκολα. Ο πρώην αντιπρόεδρος θα πρέπει να διεκδικήσει το προεδρικό αξίωμα με πλήρη συνδυασμό στελεχών για όλες τις υπόλοιπες θέσεις. Η αντίθετη επιχειρηματολογία, ωστόσο, θέλει τον Νικόλα Παπαδόπουλο να μην εισέρχεται σε αυτή τη λογική και να διεκδικήσει απλώς τη θέση του προέδρου χωρίς «συνδυασμό στελεχών για τις υπόλοιπες θέσεις», αφού όπως δήλωσε στενός συνεργάτης του «ο Νικόλας, ούτως ή άλλως, μπορεί να συνεργαστεί με όλα τα στελέχη που θα εκλεγούν στις άλλες η- γετικές θέσεις.». Πολιτική πλατφόρμα από Λιλλήκα Στη μετεξέλιξη του πολιτικού του γραφείου και μετέπειτα πολιτικού επιτελείου που λειτούργησε για τις ανάγκες του ως υποψηφίου για την προεδρία της Δημοκρατίας σε πολιτική πλατφόρμα προσανατολίζεται ο Γιώργος Λιλλήκας. Η πολιτική πλατφόρμα θεωρείται ένα διάδοχο σχήμα το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα στον κ. Λιλλήκα και στα υπόλοιπα πολιτικά πρόσωπα που στήριξαν την υποψηφιότητά του να διατηρηθούν στο προσκήνιο, προβαίνοντας σε παρεμβάσεις στο πλαίσιο της πολιτικής επικαιρότητας. Το μόνο που επείγει στο παρόν στάδιο για τον κ. Λιλλήκα είναι να συγκρατήσει αυτή τη δυναμική που δημιουργήθηκε προεκλογικά και η οποία του έδωσε ένα ποσοστό της τάξης του 25% σχεδόν του εκλογικού σώματος κατά τον πρώτο γύρο των προεδρικών. Στενοί συνεργάτες του κ. Λιλλήκα θεωρούν πως κάτω από την πολιτική πλατφόρμα μπορεί να βρει «στέγη» κι «έκφραση» ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών που τον ψήφισαν. Δεν έχει ακόμη δοθεί απάντηση στο ερώτημα κατά πόσο θα εγγράφονται μέλη στην πολιτική πλατφόρμα αυτό ίσως την αναβάθμιζε σε κόμμα και προς το παρόν δεν είναι αυτή η πρόθεση αλλά είναι σχεδόν σίγουρο πως θα ανοίξουν γραφεία σε όλες τις πόλεις, πέραν του ότι θα διατηρηθεί και το κεντρικό επιτελείο, για να συνεχιστεί και να εμβαθύνει ο διάλογος που άνοιξε ο κ. Λιλλήκας ως υ- ποψήφιος με την κοινωνία, σύμφωνα με στενούς του συνεργάτες. Στο επιτελείο του Γιώργου Λιλλήκα θεωρούν πως υπάρχει πλέον σε κάθε επαρχία ο πυρήνας γύρω από τον οποίο θα α- ναπτυχθεί αυτή η πολιτική πλατφόρμα. Μετά από την ολιγοήμερη φυσική του απουσία από τα πολιτικά δρώμενα ο κ. Λιλλήκας βρισκόταν στην Αμερική για δουλειές και ξεκούραση αλλά δηλώνοντας παρόν στις πολιτικές ε- ξελίξεις μέσα από ανακοινώσεις του επιτελείου του που σχολίαζαν την ε- πικαιρότητα, αναμένεται να επιστρέψει από τη Δευτέρα δριμύτερος, αρχίζοντας Μετά από ανάπαυλα μιας εβδομάδας, ο Γιώργος Λιλλήκας αρχίζει από τη Δευτέρα διαβουλεύσεις με κόμματα και πολίτες. δουλειά και επαφές για την οργάνωση της πλατφόρμας. Η πολιτική πλατφόρμα Λιλλήκα είναι σίγουρο ότι θα δώσει στον ίδιο και στον περίγυρό του το εκτόπισμα που χρειάζονται στο πολιτικό περιβάλλον για να αρχίσουν και τις επαφές που επιδιώκονται με την ΕΔΕΚ και με άλλες πολιτικές προσωπικότητες, στο πλαίσιο του μεγαλεπήβολου στόχου που τέθηκε για ενοποίηση του ενδιάμεσου χώρου, αλλά και για κοινοβουλευτική παρουσία. Το νέο σχήμα που οραματίζεται ο κ. Λιλλήκας του δίνει παράλληλα ακόμα μία δυνατότητα: να παραμείνει στην πολιτική επικαιρότητα εν αναμονή των εξελίξεων και στο ΔΗ- ΚΟ τους προσεχείς μήνες. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος που φαίνεται πως έχει κάνει τις επιλογές του, και θα διεκδικήσει την προεδρία του ΔΗΚΟ, παραμένει μία από τις αστάθμητες παραμέτρους στα σενάρια που επεξεργάζεται ο κ. Λιλλήκας και οι συνεργάτες του για το μέλλον του συνασπισμού που θα ενώσει τον ενδιάμεσο χώρο. Στο ε- πιτελείο θεωρούν πάντως πως, προς το παρόν, δεν υπάρχει τίποτα που να ασκεί πιέσεις για άμεσες αποφάσεις πλην της ανάγκης για δημιουργία της πολιτικής πλατφόρμας και των συζητήσεων με την ΕΔΕΚ, για να μη χαθεί και η δυναμική που έδωσε το αποτέλεσμα των εκλογών. ΜΙΡΑΝΤΑ ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ

5 05-POLITIKI_KATHI 3/1/13 8:53 PM Page 5 Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 5 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Η αξιοπρεπής ήττα δεν φέρνει αναταράξεις Αξιολόγηση της πενταετίας Χριστόφια «σε πνεύμα αυτοκριτικής για συμπεράσματα και μαθήματα», αποφάσισε η ηγεσία του ΑΚΕΛ Του ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Αν μπορούσε κάποιος να υποψιαστεί τι διερωτάτο ο Δημήτρης Χριστόφιας και η ηγεσία του ΑΚΕΛ την ώρα που παρακολουθούσαν την τελετή εγκατάστασης του Νίκου Αναστασιάδη ως Προέδρου της Δημοκρατίας στη Βουλή, μία φράση έρχεται στο μυαλό: «Και τώρα σύντροφοι τι κάνουμε;» Η απάντηση είναι δύσκολη και προφανώς προ πενταετίας ούτε ο μεγαλύτερος ε- χθρός του ΑΚΕΛ δεν προέβλεπε ότι το κόμμα της Αριστεράς θα έφθανε μέχρι του σημείου να θεωρεί επιτυχία το ότι δεν καταποντίστηκε στην εκλογική α- ναμέτρηση για ανάδειξη του νέου Προέδρου. Όση αλήθεια κρύβει η διαπίστωση ότι το εκλογικό αποτέλεσμα συνιστά -υπό τις περιστάσεις- επιτυχία για το ΑΚΕΛ, άλλη τόση αλήθεια κρύβει η δεύτερη ανάγνωση του εκλογικού α- ποτελέσματος σχετικά με τους λόγους και τα αίτια που οδήγησαν το μέχρι πρότινος κυβερνών κόμμα στην αντιπολίτευση, μετά από πέντε χρόνια παρουσίας στην εξουσία με τον πρώην ηγέτη του και άλλα πέντε ως συγκυβερνών με τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Για τους ρεαλιστές του ΑΚΕΛ το πλάνο με τον Νίκο Αναστασιάδη να παραλαμβάνει την εξουσία από τον Δημήτρη Χριστόφια δεν είναι και το τέλος του κόμματος. Εξάλλου, πολλά είναι τα στελέχη που τα τελευταία δύο τουλάχιστον χρόνια αναθεματίζουν την ώρα που το κόμμα τους βρέθηκε στην εξουσία και κλήθηκε να διαχειριστεί την οικονομική, πολιτική και κοινωνική καταιγίδα που λίγο έλειψε να το τσακίσει στα βράχια της πολιτικής απομόνωσης. Ε- κείνο που πραγματικά τους απασχολεί είναι η ολική επαναφορά που συντελέστηκε μέσα σε σ αυτή τη δεκαετία και ιδιαίτερα τα τελευταία τρία χρόνια, με πρωταγωνιστή τον ηγέτη του ΔΗΣΥ. Ο άλλοτε πολιτικά απομονωμένος Νίκος Αναστασιάδης γύρισε εντελώς το παιχνίδι έχοντας στο πλάι του πολύτιμους Στα μέλη του κόμματος θα καταφύγει η ηγεσία για αποτίμηση της πενταετίας Χριστόφια. Χωρίς κανέναν απολύτως σύμμαχο το κόμμα της Αριστεράς βλέπει τον άλλοτε απομονωμένο Αναστασιάδη να επιτυγχάνει την ολική ανατροπή και να καθίσταται κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ συμμάχους, σε αντίθεση με το ΑΚΕΛ που έμεινε χωρίς ούτε ένα πολιτικό α- ποκούμπι, αδυναμία που σύμφωνα με στελέχη του ΑΚΕΛ, κατά κύριο χρεώνεται σε λανθασμένες επιλογές του τέως Προέδρου Δ. Χριστόφια. Κυρίαρχη είναι στο ΑΚΕΛ η εκτίμηση ότι με το πέρασμα του χρόνου η εικόνα της πενταετίας Χριστόφια δεν θα φέρει το αρνητικό στίγμα που κυριαρχεί σήμερα, και ότι θα αναδειχθούν τα θετικά της διακυβέρνησης που για διάφορους λόγους χάθηκαν μέσα στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική δίνη, ιδιαίτερα μετά τη φονική έκρηξη στο Μαρί. Επιπλέον, εκτιμούν ότι οι εξελίξεις που έπονται, στο μέτωπο της οικονομίας θα δοκιμάσουν τις αντοχές της νέας κυβέρνησης και τη συνοχή της συμμαχίας ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ. Παρήγορη σύμφωνα με την Εζεκία Παπαϊωάννου είναι και η διαπίστωση που συνάγεται από το εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής, ότι δηλαδή το ΑΚΕΛ ά- ντεξε την αφόρητη πίεση, παραμένει πόλος εξουσίας, διατηρεί τα ερείσματά του στην κοινωνία και πλέον περνά στην αντιπολίτευση με τις λιγότερες, υπό τις περιστάσεις, απώλειες. Η αξιοπρεπής παρουσία του Σταύρου Μαλά σ αυτή την κρίσιμη εκλογική μάχη, εξέπληξε ευχάριστα ακόμη και τους πολιτικούς του αντιπάλους αλλά κυρίως πολλούς υποστηρικτές του ΑΚΕΛ και της ευρύτερης Αριστεράς που αρχικώς υποδέχθηκαν με επιφύλαξη την υποψηφιότητά του. Αυτό βεβαίως πιστώνεται και στην ηγεσία του κόμματος, η οποία, αν μη τι άλλο, μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένη για την ε- πιλογή του, ή, στη χειρότερη περίπτωση, δεν θα βρεθεί στη δυσχερή θέση να τη δικαιολογήσει. Εξού και τόσον ο ίδιος ο κ. Μαλάς όσο και ο γ.γ. του ΑΚΕΛ εξεδήλωσαν την επιθυμία για συνέχιση της συνεργασίας, κατά τρόπο που θα καθοριστεί στη συνέχεια. Εφιάλτης το πάθημα του ΠΑΣΟΚ Από εκεί και πέρα, η πρώτη εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος βρίσκει την ηγεσία του ΑΚΕΛ ικανοποιημένη για το γεγονός ότι πέτυχε τον στόχο για πέρασμα του Σταύρου Μαλά στον δεύτερο γύρο. Η οργανωτική δουλειά ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες έφερε καρπούς και έβγαλε την ηγεσία από τη δύσκολη θέση και ασφαλώς διαλύει τα σύννεφα για μια δύσκολη επόμενη μέρα που θα ξημέρωνε εάν η ήττα ήταν συντριπτική. Το πάθημα του ΠΑΣΟΚ και άλλων κομμάτων του εξωτερικού που αποχώρησαν από την εξουσία με Το αξιοπρεπές ποσοστό που εξασφάλισε ο Σταύρος Μαλάς αποτρέπει εντάσεις στο εσωτερικό του ΑΚΕΛ. Ο υποψήφιος που στηρίχθηκε από το ΑΚΕΛ δηλώνει «παρών» και για την επόμενη μέρα. βαριά τραύματα έμοιαζε με εφιάλτη για το ΑΚΕΛ καθ όλη την προεκλογική περίοδο. «Το αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ θετικό, μας φέρνει στην αντιπολίτευση με ψηλά το κεφάλι, όρθιους», είπε γ.γ. του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, όταν η μάχη είχε κριθεί, επαναλαμβάνοντας όπως και το βράδυ του πρώτου γύρου, ότι οι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ έ- στειλαν μηνύματα στην ηγεσία του κόμματος, «μηνύματα τα οποία ελήφθησαν» όπως είπε. Σ αυτό ακριβώς το σημείο εντοπίζεται ο πυρήνας των προβλημάτων με τα οποία βρέθηκε α- ντιμέτωπο το ΑΚΕΛ στην εκλογική α- ναμέτρηση, τόσο από τη βάση του κόμματος, όσο και από ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας που έγιναν φορείς της δυσφορίας για τις επιδόσεις της κυβέρνησης. Με λαβωμένο ηθικό και μειωμένη αυτοπεποίθηση, η οργανωτική μηχανή του ΑΚΕΛ κλήθηκε να αντιμετωπίσει ένα αφιλόξενο έως και εχθρικό κλίμα μέσα στην κοινωνία. Μοναδικό όπλο στην εκλογική φαρέτρα του ΑΚΕΛ ήταν ο μπαμπούλας της εκλογής Αναστασιάδη. Οι προσδοκίες που δημιούργησε το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου έφερε ανακούφιση στην ηγεσία του κόμματος και έδωσε μια ψυχολογική ανάσα στον κόσμο της Αριστεράς, ελάχιστοι ήταν όμως εκείνοι που πίστευαν σε θαύματα. Ήταν προφανές ότι το ντέρμπι είχε κριθεί και πλέον η ηγεσία υπό τον Άντρο Κυπριανού στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση για την εξουσία υπόσχεται ότι θα αναζητήσει τα αίτια και τα αιτιατά της συρρίκνωσης της εκλογικής δύναμης του κόμματος, το οποίο ανάγεται στην τελευταία δεκαετία. Δεν είναι τυχαία που ο κ. Α. Κυπριανού μιλώντας σε στελέχη την επομένη της εκλογής Αναστασιάδη τόνισε ότι ο λαός «χρειάζεται ένα ΑΚΕΛ ενωμένο, ισχυρό και όχι εσωστρεφές, που θα ριχτεί στη δουλειά για προώθηση θέσεων και ενίσχυση της οργάνωσης σε όλα τα επίπεδα. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην αναγκαιότητα να γίνει άνοιγμα στην ευρύτερη κοινωνία από τις τοπικές κομματικές οργανώσεις για να βελτιωθεί η επικοινωνία με τον κόσμο. Σ αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι αποφάσεις που έλαβε τη Δευτέρα η Γραμματεία του ΑΚΕΛ: 1) Εντός ενάμιση μήνα να γίνει εκτίμηση των εκλογών και καθορισμός της στάσης του κόμματος έναντι της νέας κυβέρνησης για να γίνει διάλογος με την κομματική βάση. 2) Να αξιολογηθεί το έργο της πενταετίας μέσα σε πνεύμα αυτοκριτικής για ά- ντληση συμπερασμάτων και μαθημάτων. 3) Ανατέθηκε σε μια ομάδα η ε- πιστημονική μελέτη των ζητημάτων της οικονομίας για να φέρει προτάσεις αντιμετώπισης μη αποκλειόμενης καμιάς επιλογής. Υφίσταται η απειλή Λιλλήκα Η εκλογές πέρασαν αλλά ο κίνδυνος απωλειών υφίσταται για το ΑΚΕΛ, με την προσοχή να είναι στραμμένη στους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους και φίλους του κόμματος που για διάφορους λόγους γύρισαν την πλάτη στο κόμμα τόσο σ αυτές τις εκλογές όσο και στις δημοτικές και βουλευτικές του Η απειλή δεν είναι άσχετη με τα σχέδια του Γιώργου Λιλλήκα για κεφαλαιοποίηση του ποσοστού που έλαβε στον πρώτο γύρο. Στο ΑΚΕΛ εκτιμούν ότι πολλοί από αυτούς τους ψηφοφόρους υποστήριξαν Μαλά στον δεύτερο γύρο, χωρίς αυτό να σημαίνει βεβαιότητα «επαναπατρισμού» τους. Η αξιοποίηση των επαγγελματικών στελεχών που υπηρέτησαν κυβερνητικά αξιώματα είναι θέμα που θα απασχολήσει σύντομα την ηγεσία του Α- ΚΕΛ, με ζητούμενο την αναβάθμιση της οργανωτικής δουλειάς και την παραγωγή πολιτικής, τομέας στον οποίο εντοπίζονται αδυναμίες. Νεοκλής Συλικώτης, Σωτηρούλα Χαραλάμπους, Ελένη Μαύρου, Τουμάζος Τσελεπής, Στέφανος Στεφάνου και Χρίστος Χριστοφίδης τίθενται πλέον στη διάθεση του κόμματος στη δύσκολη επόμενη μέρα. Στην επαγγελματική της στέγη στην επαρχιακή επιτροπή ΑΚΕΛ Λευκωσίας θα επανέλθει και η Έλση Χριστόφια, ενώ «παρών» δηλώνει και ο τέως Πρόεδρος Δ. Χριστόφιας, χωρίς ωστόσο να είναι ξεκάθαρος ο ρόλος που θα αναλάβει, κατά πόσον δηλαδή θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή ή στην εφεδρεία. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

6 06-POLITIKH_KATHI 3/1/13 10:22 PM Page 6 6 l Διαβάστε στο Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Ο Doodle 4 Google για πρώτη φορά στην Ελλάδα Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΚΑΡΟΓΙΑΝ ΣΤΗΝ «Κ» Η νίκη και το νέο στοίχημα του ΔΗΚΟ n Πάνω από το 75% των ΔΗΚΟϊκών ψήφισε Αναστασιάδη n Η νίκη κρίθηκε στην ορθότητα των απαντήσεων και όχι σε υποθετικά διλήμματα n Η μεσαία τάξη πρέπει να αποκτήσει παραγωγική πολιτική έκφραση n Στο ΔΗΚΟ θα δοθούν ρόλοι, ευθύνες και καθήκοντα στη νέα γενιά Συνέντευξη στον ΑΝΤΩΝΗ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ Σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, ο Μ. Καρογιάν υπογραμμίζει ότι θα οδεύσουμε προς πολύ γρήγορες εξελίξεις, θα αντιμετωπίσουμε ιδιαίτερα αυξημένες πιέσεις και πιθανότατα να οδηγηθούμε σε συνολικότερες λύσεις. Το ΔΗΚΟ σταθερά εναντιώνεται στην ιδιωτικοποίηση των κερδοφόρων Ημικρατικών Οργανισμών, όπως είναι η CYTA, η ΑΗΚ και η Αρχή Λιμένων Καθ όλη την προεκλογική το κύριό σας επιχείρημα για στήριξη της υποψηφιότητας Αναστασιάδη ήταν η α- νάγκη ενότητας και να γυρίσει η χώρα σελίδα. Γιατί αυτό μπορούσε να το δώσει ο μόνο ο κ. Αναστασιάδης και όχι και ο κ. Λιλλήκας, αν όχι ο κ. Μαλάς; Να θυμίσω τα δύο βασικά σημεία που επικαλέστηκε το ΔΗΚΟ για να σχεδιάσει τη στρατηγική του και να πάρει τις αποφάσεις του. Πρώτο: η χώρα βρίσκεται ενώπιον έκτακτης ανάγκης, και μόνο με όρους υπέρβασης των διχασμών του παρελθόντος και ένωσης των δυνάμεων που συνειδητοποιούν τις ευθύνες μιας ευρύτατης εθνικής συνεννόησης, μπροστά σε μία ευθεία α- πειλή της υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας, μπορεί να σωθεί. Δεύτερο: χρειαζόταν η υποστήριξη μιας κοινής υποψηφιότητας απ όλες τις πολιτικές δυνάμεις αποφεύγοντας τον κατακερματισμό, ώστε να δημιουργηθεί ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο πλειοψηφικό ρεύμα που να στηρίξει αποτελεσματικά έναν ευρύ συνασπισμό εξουσίας για τη διάσωση της οικονομίας, την αναδιοργάνωση της κοινωνίας και την ανασυγκρότηση του κράτους. Αυτό καθιστούσε εξαρχής επιτακτική τη συνεργασία με ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, αφού αυτά, κατά τεκμήριο, εκπροσωπούν τα περισσότερο πλειοψηφικά τμήματα του εκλογικού σώματος. Δεδομένου ότι με το ΑΚΕΛ είχε α- ποδειχθεί ότι δεν μπορούσαν να υπάρξουν προγραμματικές συγκλίσεις επί των ζωτικών θεμάτων της οικονομικής πολιτικής, ο ΔΗΣΥ ήταν, εκ των πραγμάτων, ο συγγενικότερος προς τις οικονομικές μας απόψεις πολιτικός φορέας. Γι αυτό και πέρυσι το καλοκαίρι με ομόφωνη εισήγηση των Μελών της Γραμματείας που υιοθετήθηκε από την Κεντρική Επιτροπή επιδιώξαμε να συμφωνήσουμε ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης που θα αποδέχονταν τις βασικές μας θέσεις για τη μεικτή οικονομία και τη λύση του Κυπριακού, ώστε να αποτελέσει τη βάση των δεσμεύσεων της μεταξύ μας συνεργασίας. Δεν θέλαμε να βρεθούμε ενώπιον του διλήμματος για μία πολιτική συνεργασία της τελευταίας στιγμής χωρίς προγραμματικό περιεχόμενο. Από την αρχή εκφράσατε τη σιγουριά ότι η συνεργασία με τον ΔΗΣΥ θα είναι μακράς πνοής. Το ιστορικό συνεργασιών του ΔΗΚΟ όμως δεν δικαιολογεί αυτή τη σιγουριά, αφού σε όλες τις περιπτώσεις συνεργασιών αποχωρήσατε πριν από την ολοκλήρωση της πενταετίας Δυστυχώς, οι προσπάθειες που καταβάλαμε να υποστηριχθεί ως κοινός υποψήφιος ευρύτερης αποδοχής προ- σωπικότητα προερχόμενη από τον Κεντρώο χώρο δεν τελεσφόρησαν. Τελεσφόρησε, όμως, η συνεργασία μας με τον κ. Αναστασιάδη να αποκτήσει στρατηγική υπόσταση, στη βάση ενός στρατηγικού σχεδίου εξόδου από την κρίση και όχι στη βάση μιας συναλλαγής τακτικής λογικής. Με αυτή την έννοια, πράγματι, η συνεργασία με τον ΔΗΣΥ μπορεί να αποδειχθεί μακράς πνοής, ακριβώς επειδή έχει δεσμευτικό προγραμματικό περιεχόμενο για τις προτεραιότητες που πρέπει να εξυπηρετήσει η διακυβέρνηση της επόμενης πενταετίας. Χαρακτηρίσατε τη νίκη Ν. Αναστασιάδη στο δεύτερο γύρο ως δικαίωση, ενώ είχατε ως κύριο σύνθημα εκλογές ενός γύρου Πράγματι, δεν κρύψαμε ότι η στρατηγική μας είχε ως στόχο την εκλογή του κ. Αναστασιάδη από τον 1ο κιόλας γύρο. Γιατί πιστεύαμε ότι δεν υπήρχε ούτε χρόνος για χάσιμο ούτε χρόνος για συναλλαγές, σαν κι αυτές που συνήθως μεσολαβούν μεταξύ του 1ου και του 2ου γύρου. Το γεγονός, όμως, ότι δεν σχηματίστηκε η αναγκαία πλειοψηφία, δεν υποβαθμίζει το δεδομένο ότι τα ποσοστά που συγκέντρωσε ο κ. Αναστασιάδης από την πρώτη Κυριακή είναι τα υψηλότερα που έχει πετύχει ποτέ υποψήφιος Πρόεδρος. Δεν θα είχαν επιτευχθεί αυτά τα ποσοστά, αν η κρίσιμη μάζα των ΔΗΚΟϊκών ψηφοφόρων δεν είχε στηρίξει την υποψηφιότητα Αναστασιάδη. Πρέπει, επίσης, να τονιστεί ότι η απόφαση του ΔΗΚΟ για στήριξη της υποψηφιότητας Αναστασιάδη της έδωσε μια ισχυρή δυναμική. Με βάση τις διάφορες έρευνες το ποσοστό συσπείρωσης της βάσης γύρω από την υποψηφιότητα που επέλεξε η ηγεσία ήταν 35-40%, θεωρείτε ότι μπορείτε να μιλάτε για νίκη; Εκ του αποτελέσματος, έχει αποδειχθεί πως τα στατιστικά δεδομένα των Exit Polls στηρίχθηκαν σε εντελώς λανθασμένη βάση και μεθοδολογία. Ε- ξού και όλα τα Exit Polls απέτυχαν παταγωδώς. Αν η συσπείρωση του ΔΗΚΟ δεν είχε ξεπεράσει το 40%, πώς έφτασε το 46% η υποψηφιότητα Αναστασιάδη; Από ΑΚΕΛικούς ψηφοφόρους; Όσο για τη συμπεριφορά των ΔΗΚΟϊκών ψηφοφόρων τη δεύτερη Κυριακή, τα πράγματα είναι ακόμα πιο καθαρά. Πάνω από το 75% των ΔΗΚΟϊκών ψηφοφόρων στήριξε την υποψηφιότητα Αναστασιάδη. Αυτή είναι, άλλωστε, και η δικαίωση των αποφάσεών μας. Όταν οι ψηφοφόροι του ΔΗΚΟ βρέθηκαν προ του διλήμματος, μπροστά στο οποίο βρεθήκαμε και εμείς, πέρυσι το καλοκαίρι, έκαναν την ίδια επιλογή που έ- καναν και τα μέλη της Κεντρικής μας Επιτροπής, σχεδόν με τα ίδια, μάλιστα, ποσοστά. Η νίκη στην πολιτική κρίνεται πάντα από την ορθότητα των απαντήσεων που δίνονται σε πραγματικά και όχι υποθετικά διλήμματα. Η σύνθεση της κυβέρνησης μοιάζει να είναι διαμετρικά αντίθετη με τις διακηρύξεις κυρίως του Προέδρου, με ανακύκλωση, συνταξιούχους, χωρίς γυναικεία εκπροσώπηση και με τη νέα γενιά τεχνοκρατών τον Γ. Λακκοτρύπη να είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Από πλευράς ΔΗΚΟ προσπαθήσαμε, πράγματι, να ανταποκριθούμε στο αίτημα και την ανάγκη ανάδειξης μιας Οι έννοιες της Αριστεράς και της Δεξιάς θα πρέπει να επαναπροσδιορισθούν, διότι ως έχουν σήμερα, δεν σημαίνουν τίποτα νέας γενιάς στελεχών διαφορετικών προδιαγραφών από αυτές που μέχρι τώρα κυριαρχούσαν στην πολιτική μας ζωή. Η πρότασή μας για τον κ. Λακκοτρύπη είναι χαρακτηριστική των προθέσεών μας. Οφείλω, όμως, να αναγνωρίσω ότι μπροστά στην κρισιμότητα των περιστάσεων, τις δυσκολίες της εποχής και την οξύτητα των προβλημάτων που πρέπει να α- ντιμετωπίσει άμεσα η κυβέρνηση, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια πειραματισμών. Με αυτή την έννοια, αντιλαμβάνομαι απολύτως τους προβληματισμούς που έκαναν τον κ. Αναστασιάδη να δώσει τελικά μεγαλύτερη έμφαση στην εμπειρία παρά στην ανανέωση του Υπουργικού του Συμβουλίου. Ας μη γελιόμαστε. Το ρίσκο, που εμπεριέχεται στην απόφαση να επιστρατευθούν νέα πρόσωπα με τεχνοκρατικό προφίλ και όρεξη για δουλειά, είναι, υπό τις περιστάσεις, μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί κανένας να διακινδυνεύσει. Θέλω να ελπίζω ότι πολύ γρήγορα η χώρα μας, έχοντας ξεπεράσει τα προβλήματα, θα βρίσκεται σε κατάσταση που θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να ανανεωθεί με πιο τολμηρό τρόπο. Ποιες θεωρείτε ότι θα πρέπει να είναι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης; Είναι εφικτή η επαναδιαπραγμάτευση, τουλάχιστον αυτή την ώρα; Δεν έχω αμφιβολία ότι θα οδεύσουμε προς πολύ γρήγορες εξελίξεις, θα αντιμετωπίσουμε ιδιαίτερα αυξημένες πιέσεις και πιθανότατα να οδηγηθούμε σε συνολικότερες λύσεις. Γνωρίζετε, άλλωστε, ότι η ευρύτερη περιοχή μας βρίσκεται σε αναβρασμό και αναζητούνται νέες ισορροπίες. Για μας α- πόλυτη προτεραιότητα αποτελεί η α- νάκαμψη της οικονομίας μας και η α- μεσότερη δυνατή αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων που μας δίνει ο φυσικός μας πλούτος. Πρόκειται για δύο ζητήματα υψίστης στρατηγικής σημασίας. Όσο πιο γρήγορα και με επιτυχία τα αντιμετωπίσουμε, τόσο πιο ώριμες θα είναι οι συνθήκες για την επαναδιαπραγμάτευση της δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης του εθνικού μας ζητήματος. Στη συνέντευξη που έδωσε προεκλογικά στην «Κ» ο κ. Αναστασιάδης είπε ότι δεν εγκαταλείπει τις θέσεις του για ιδιωτικοποιήσεις και διευρυμένες συνομιλίες και ότι τα θέματα αυτά θα τα θέσει προς συζήτηση με τους συνεργάτες του. Οι θέσεις του ΔΗΚΟ παραμένουν οι ίδιες ή είναι έτοιμο να συζητήσει αυτά τα θέματα; Για μένα εκείνο που έχει σημασία είναι να αντιμετωπίσουμε με αποφασιστικότητα την οικονομική κρίση, χωρίς να εγκλωβιζόμαστε στις πελατειακές λογικές που την έχουν παραγάγει. Αν συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε την κρίση με παλαιοκομματικούς όρους, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα τη βαθύνουμε περισσότερο. Ας μη γελιόμαστε. Τα πάντα θα κριθούν από τους όρους που θα πετύχουμε υ- πογράφοντας την οριστική δανειακή σύμβαση. Αν πετύχουμε να εξυγιάνουμε το τραπεζικό σύστημα και τα δημόσια οικονομικά μας χωρίς να υ- ποχρεωθούμε να ιδιωτικοποιήσουμε τους ημικρατικούς οργανισμούς, θα πρόκειται για μία επιτυχία πρώτου μεγέθους και αυτός είναι σταθερός μας στόχος. Πάντως, το ΔΗΚΟ σταθερά ε- ναντιώνεται στην ιδιωτικοποίηση των κερδοφόρων Ημικρατικών Οργανισμών, όπως είναι η CYTA, η ΑΗΚ και η Αρχή Λιμένων. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εξήγγειλε ότι θα προχωρήσει σε αίτημα για έ- νταξη στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη, ενώ ως πρόεδρος του ΔΗΣΥ τάχθηκε αρκετές φορές υπέρ ενδεχόμενης ένταξης στο ΝΑΤΟ. Το ΔΗΚΟ είναι έτοιμο να συζητήσει κάτι τέτοιο; Το ΔΗΚΟ είναι έτοιμο να συζητήσει οτιδήποτε ενισχύει την ασφάλεια της Κύπρου και αναβαθμίζει τον γεωστρατηγικό της ρόλο. Οι εσωκομματικές διεργασίες και το νέο στοίχημα του ΔΗΚΟ Μετά τη νίκη Αναστασιάδη είπατε ότι ο λαός έδωσε καθαρή και ισχυρή εντολή και για ανανέωση του πολιτικού συστήματος. Πώς γίνεται κάτι τέτοιο; Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα κόμματα θα πρέπει να γίνουν, πρώτα απ όλα, εργαστήρια παραγωγής νέων ιδεών για λύση προβλημάτων που δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν με τις ιδεολογικές προκαταλήψεις και τις στρατηγικές αντιλήψεις του χθες. Ένας από τους λόγους που οι πολίτες αποστασιοποιούνται από την πολιτική είναι ακριβώς διότι πιστεύουν ότι, στην καλύτερη περίπτωση, οι πολιτικοί τους και τα κόμματά τους βρίσκονται σε α- πόλυτη αμηχανία μπροστά στις προκλήσεις μιας νέας εποχής, εντελώς διαφορετικής από αυτή μέσα στην οποία γεννήθηκαν. Οι έννοιες της Αριστεράς και της Δεξιάς θα πρέπει, για παράδειγμα, να επαναπροσδιορισθούν. Διότι ως έχουν σήμερα, δεν σημαίνουν τίποτα. Και αυτό, δυστυχώς, έχει αποδειχθεί με τραγικό τρόπο. Η οικονομική κρίση έχει ισοπεδώσει αυτές τις διαφορές και έχει αναδείξει την αναποτελεσματικότητά τους μπροστά στα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών και της αναδιοργάνωσης των αγορών. Έχουμε, λοιπόν, να βάλουμε και να κερδίσουμε δύο ειδών στοιχήματα. Το ένα στοίχημα είναι να δώσουμε το λόγο σε ανθρώπους που μπορούν να διατυπώσουν νέες προτάσεις για τα νέα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Το δεύτερο είναι να επανατοποθετηθούμε ιδεολογικά και πολιτικά με βάση ακριβώς τις εναλλακτικές προτάσεις για ένα καλύτερο μέλλον. Ούτε με γενικολογίες, ούτε με αερολογίες, ούτε με ιδεοληψίες μπορούμε να πάμε μπροστά. Ιδιαίτερα τώρα που η μεσαία τάξη, που μέχρι τώρα έκρινε τις μεγάλες πολιτικές α- ναμετρήσεις, διατρέχει τον κίνδυνο να αποσυντεθεί και να εκλείψει ως κοινωνικό μέγεθος. Αυτή η τάξη πλέον πρέπει να αποκτήσει μια συνεκτική, συμπαγή, ρεαλιστική και παραγωγική πολιτική έκφραση, που θα της επιτρέψει να ανασυνταχθεί αξιοποιώντας τις δυνάμεις και τις δυνατότητές της αρθρώνοντας έναν πολιτικό λόγο με συγκεκριμένο στίγμα και σχέδιο εξόδου από την κρίση και επιστροφής σε ένα πρότυπο ανάπτυξης, του οποίου θα είναι η κινητήριος δύναμη εφαρμογής. Αυτό είναι το στοίχημα του ΔΗΚΟ για τη συμβολή του στην ανανέωση του πολιτικού συστήματος και τη διαμόρφωση συσχετισμών που θα ξαναδώσουν στο Κέντρο την πρωτοβουλία των κινήσεων. Η επόμενη μέρα των εκλογών, αρκετοί λένε, ότι βρίσκει το κόμμα ιδιαίτερα διαιρεμένο, με πρώην και νυν στελέχη να έχουν στηρίξει ανοικτά ή συγκαλυμμένα την υποψηφιότητα Λιλλήκα, ενώ πληροφορίες φέρουν κάποια στελέχη να τον ακολουθούν στο νέο κόμμα που ξεκάθαρα άφησε να εννοηθεί ότι θα ιδρύσει. Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του, αλλά και υποχρεωμένος να αναλάβει τις ευθύνες του γι αυτές. Το θέαμα ενός κόμματος του οποίου τα στελέχη συμπεριφέρονται ωσάν η κομματική τους ιδιότητα να μη τα δεσμεύει πολιτικά και ηθικά είναι υποτιμητικό για όλους και προσβλητικό για τους πολίτες. Είναι, κυρίως, υπονομευτικό των δημοκρατικών θεσμών. Μετά την πρώτη Κυριακή δηλώσατε ότι έγινε το πρώτο βήμα για «πολιτική αλλαγή και κοινωνική αναγέννηση σε πείσμα αυτών που επένδυσαν στη διάσπαση των δυνάμεων της ελπίδας και της δημιουργίας». Ποιοι ήταν αυτοί και με ποιο τρόπο επένδυσαν στη διάσπαση; Νομίζω ότι είναι σε όλους γνωστοί. Δημοσίως, άλλωστε, εμφανίστηκαν να εναντιώνονται στις συλλογικές μας α- ποφάσεις και να πλαισιώνουν επιτελεία ξένα προς αυτά του κόμματός μας ή να εργάζονται για να αποτύχει η επιλογή του κόμματός μας. Υπήρξαν πληροφορίες ότι ο βουλευτής Νικόλας Παπαδόπουλος δούλεψε εναντίον της επίσημης υποψηφιότητας του κόμματος. Είσαστε ενήμερος για κάτι τέτοιο και τι προτίθεστε να κάνετε; Όλα τα θέματα που αφορούν τις προεδρικές εκλογές θα συζητηθούν και θα αξιολογηθούν από τα Συλλογικά Όργανα του κόμματος. Θα γίνει μια ολοκληρωμένη ανάλυση, που θα καταλήγει σε συλλογικά συμπεράσματα και συλλογικές αποφάσεις. Μελετάτε ενδεχόμενο διαγραφής του Ν. Παπαδόπουλου; Επαναλαμβάνω: όλα τα θέματα που αφορούν τις προεδρικές εκλογές θα συζητηθούν και θα αναλυθούν στα Συλλογικά Όργανα του Κόμματος. Γιατί Καταστατικό Συνέδριο; Για να αλλάξει τι; Και πότε θα γίνει το Εκλογικό Συνέδριο και ποιές διαδικασίες θα ακολουθήσετε; Θα τις αποφασίσουμε συλλογικά. Η επικρατούσα άποψη, που κυριάρχησε σε παλαιότερες συζητήσεις στα συλλογικά όργανα του κόμματος, είναι ότι πρέπει να συγκληθεί Καταστατικό Συνέδριο που θα μας επιτρέψει να εκσυγχρονίσουμε τις δομές, να αλλάξουμε τις λειτουργίες μας, να αναδείξουμε μία νέα γενιά στελεχών, να αλλάξουμε την εικόνα μας. Στη συνέχεια, σύμφωνα με την ίδια άποψη, θα πρέπει να ανοίξει ένας οργανωμένος διάλογος για τον ε- παναπροσδιορισμό της ιδεολογικής μας ταυτότητας. Βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα πραγματικότητα. Οικονομική, κοινωνική, πολιτική, γεωστρατηγική. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για το μέλλον με όρους και αναφορές που ίσχυαν στο παρελθόν, αλλά πρέπει να επανεξετασθούν σήμερα υπό το φώς της νέας πολύ πιο σύνθετης πραγματικότητας. Αν δεν το κάνουμε, θα συνεχίζουμε να ανακυκλώνουμε την πολιτική κρίση χωρίς να μπορούμε να την ξεπεράσουμε. Προσωπικά έχω την άποψη ότι το ΔΗΚΟ μέσα από τις συλλογικές του διαδικασίες θα πρέπει σύντομα να παρουσιάσει στα μέλη και τους ψηφοφόρους του, αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία μια επικαιροποιημένη διακήρυξη αρχών και προτάσεων. Παράλληλα, θα πρέπει να εκσυγχρονίσουμε τις δομές και τις λειτουργίες του κόμματος, ώστε να είναι σε θέση να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη νέα εποχή και να ανταποκριθεί καλύτερα στις απαιτήσεις της κοινωνίας και στις ανάγκες των σημερινών καιρών. Σε αυτά τα πλαίσια θα επιδιωχθεί να δοθούν ρόλοι, ευθύνες και καθήκοντα στη νέα γενιά που διαθέτει νέες ιδέες, μεγάλες προσδοκίες, αλλά και την ευθύνη να διαμορφώσει το δικό της μέλλον.

7 07-POLITIKI_KATHI 3/1/13 8:17 PM Page 7 Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 7 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Κυπριακό με βήμα αργό από Διίστανται οι τουρκικές εκτιμήσεις για την εκλογή Αναστασιάδη τον Σεπτέμβριο ΟΗΕ: Οι συνθήκες σήμερα ευνοούν μόνο αποκατάσταση των επαφών υψηλού επιπέδου ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ του ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΖΟΥΠΑΝΙΩΤΗ Η επείγουσα ανάγκη για αντιμετώπιση των καυτών προβλημάτων της κυπριακής οικονομίας από το νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά και οι ενασχολήσεις του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ και των ισχυρών του Συμβουλίου Ασφαλείας με τη Συρία, φαίνεται να αλλάζουν τα σχέδια που υπήρχαν στα Ηνωμένα Έθνη για το Κυπριακό και θα επιβραδύνουν την πορεία των ε- ξελίξεων. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες το Κυπριακό μνημονεύθηκε σε πολλές διεθνείς επαφές και συζητήσεις και του γενικού γραμματέα και άλλων διεθνών πρωταγωνιστών, οι οποίοι φαίνεται να συμφωνούν ότι αυτή τη στιγμή οι συνθήκες δεν ευνοούν τίποτε περισσότερο από μία αποκατάσταση των επαφών υψηλού επιπέδου των δύο Κοινοτήτων, χωρίς όμως να αρχίσει να καλλιεργείται προσδοκία για άμεσα αποτελέσματα. Διπλωματικές πηγές προβλέπουν μία διπλωματική ανάπαυλα μέχρι τον Σεπτέμβριο, η οποία ωστόσο δεν θα αποκλείει χαμηλού επιπέδου συναντήσεις, ακόμη και δύο-τρεις συναντήσεις των δύο ηγετών, για να συζητούν θέματα της ουσίας του Κυπριακού ή ακόμη και μέτρα εμπιστοσύνης τα οποία θα βοηθήσουν στη βελτίωση του κλίματος. Ωστόσο, η σύντομη ε- πανάληψη των ολοκληρωμένων διαπραγματεύσεων, στις οποίες αναφέρθηκε μόλις την περασμένη Τρίτη ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ (σύμφωνα με την ανακοίνωση του εκπροσώπου του) κατά την τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη, μάλλον α- κούγεται περισσότερο σαν σχήμα λόγου, υπό τις περιστάσεις. Μεταξύ αυτών που διαβλέπουν να δοθεί περαιτέρω παράταση χρόνου στη διαδικασία είναι και οι Αμερικανοί, οι οποίοι ανεπίσημα λένε πως δεν α- ναμένουν ουσιαστικές εξελίξεις στο Κυπριακό πριν από το Στο ίδιο μήκος κύματος δείχνουν να κινούνται και οι Βρετανοί. Πάντως, ο Αμερικανός πρέσβης στη Λευκωσία, Τζον Κάνιγκ, παρά την α- πουσία του υπουργού Εξωτερικών, Τζον Κέρι βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα στην Ουάσινγκτον για επαφές στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Όπως αναφέρουν καλά ενημερωμένες πηγές, ήδη έχουν ξεκινήσει οι προσπάθειες για διευθέτηση επίσκεψης στην αμερικανική πρωτεύουσα του υπουργού Εξωτερικών, Ιωάννη Κασουλίδη, ενώ πλέον δίνονται καλύτερες πιθανότητες για διευθέτηση και επίσκεψης του Προέδρου της Δημοκρατίας στον Λευκό Οίκο. Ετοιμάζει δείπνο Ο ειδικός σύμβουλος του γενικού γραμματέα, Αλεξάντερ Ντάουνερ, θα φτάσει στις 11 Μαρτίου στη Λευκωσία για συναντήσεις με τους κ.κ. Αναστασιάδη και Έρογλου και δεν αποκλείεται να συναντηθεί και με τους δύο μαζί στη διάρκεια δείπνου που θα τους παραθέσει. Στόχος των επαφών είναι η διερεύνηση των θέσεών τους σχετικά με την επανάληψη των απευθείας συνομιλιών, το πώς βλέπουν να εξελίσσεται η διαδικασία κι αν υπάρχουν κάποιες μετατοπίσεις στις θέσεις της πλευράς μας, με την αλλαγή Προέδρου της Δημοκρατίας. Τα σχέδια του κ. Ντάουνερ φαίνεται, Δείπνο για Αναστασιάδη-Έρογλου προγραμματίζει ο Αλεξάντερ Ντάουνερ, ο οποίος θα έρθει στην Κύπρο στις 11 Μαρτίου. Παράλληλα, πηγές των Η.Ε. δεν αποκλείουν α- κόμη και δύο-τρεις συναντήσεις των δύο ηγετών μέχρι το φθινόπωρο. Επικράτησε ο Κιουτσούκ Την προηγούμενη Κυριακή, τη στιγμή που η ελληνοκυπριακή κοινότητα προσερχόταν στις κάλπες για να αναδείξει τον έβδομο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, η τουρκοκυπριακή Δεξιά επανεξέλεξε στην ηγεσία της τον «Πρωθυπουργό» Ιρσέν Κιουτσούκ. Με διαφορά μόλις επτά ψήφων, ο Κιουτσούκ ξεπέρασε τον Αχμέτ Κιασίφ και σφράγισε την έναρξη της δεύτερης περιόδου στην ηγεσία του «κυβερνώντος» Κόμματος Εθνικής Ενότητας (UBP). Στην άλλη πλευρά της πράσινης γραμμής, οι προσεκτικοί αναλυτές αναφέρονται στη νίκη του κ. Κιουτσούκ με τον χαρακτηριστικό όρο «οριακή ήττα του Έρογλου». Κατά την άποψή τους, το κοινό μέτωπο Άγκυρας - Κιουτσούκ κατάφερε να ξεπεράσει το «εμπόδιο Έρογλου» στο συνέδριο του «κυβερνώντος» κόμματος με διαφορά μόλις επτά ψήφων. Η «οριακή ήττα» του κ. Κιασίφ, του οποίου η υποψηφιότητα υποστηρίχθηκε από τον κ. Έρογλου, έδειξε ότι στην άλλη πλευρά της πράσινης γραμμής επικρατεί μια πολιτική «ισορροπία τρόμου» ανάμεσα στο στρατόπεδο του κ. Έρογλου και του κοινού μετώπου Κιουτσούκ - Άγκυρας. ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΛΓΙΑΣ ωστόσο, να έχουν αλλάξει, αφού τελικά δεν πρόκειται μετά τη Λευκωσία να έλθει στη Νέα Υόρκη για να ενημερώσει το Συμβούλιο Ασφαλείας, την προεδρία του οποίου έχει τον Μάρτιο η Ρωσία. Το πιθανότερο είναι πως ο κ. Ντάουνερ θα ενημερώσει τηλεφωνικά και εγγράφως τον γενικό γραμματέα, ενώ για την ώρα δεν υπάρχει στο πρόγραμμα του Σ.Α. ούτε καν ενημέρωση μέσω τηλεδιάσκεψης, η οποία δεν πρέπει να αποκλείεται, αν ζητηθεί από τον ίδιο τον Μπαν Κι Μουν. Ο νέος αυτός προγραμματισμός πρέπει να είναι αποτέλεσμα εξελίξεων του τελευταίου δεκαημέρου, αφού μόλις στις 20 Φεβρουαρίου ο Μπαν Κι Μουν είχε μιλήσει στον Έλληνα υ- πουργό Εξωτερικών για το ταξίδι Ντάουνερ στη Νέα Υόρκη. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Του ΝΙΚΟΥ ΣΤΕΛΓΙΑ Η εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη στο αξίωμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ανακίνησε το ενδιαφέρον για το Κυπριακό στην τουρκική πρωτεύουσα και έδωσε αφορμή για την α- νάδειξη διαφορετικών εκτιμήσεων της τουρκικής κυβέρνησης από εκείνες της τουρκοκυπριακής ηγεσίας. Από τη μία η τουρκοκυπριακή ηγεσία τοποθετείται απαισιόδοξα για το μέλλον των συνομιλιών και από την άλλη η Άγκυρα στέλνει θετικά μηνύματα στη Λευκωσία και αναφέρεται στην ανάγκη της άμεσης επίλυσης του Κυπριακού. Σε αντίθεση με την Άγκυρα, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και λίγες μόλις ώρες πριν από την ε- κλογή του κ. Αναστασιάδη, ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής ηγεσίας, Ντερβίς Έρογλου εξέπεμψε αρνητικά μηνύματα για την πορεία των συνομιλιών. Σύμφωνα με την άποψη του κ. Έρογλου, πίσω από τη νίκη του Αναστασιάδη «κρύβονται η Κυπριακή Εκκλησία και οι εθνικιστικές πολιτικές δυνάμεις της ελληνοκυπριακής κοινότητας». Με βάση αυτά τα δεδομένα, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης και οι σύμβουλοί του αποκλείουν την άμεση επίλυση του Κυπριακού. Την απαισιοδοξία του κ. Έρογλου και των συνεργατών του σε ό,τι αφορά το μέλλον των συνομιλιών δεν φαίνεται να συμμερίζεται η τουρκική κυβέρνηση, η οποία διά υψηλόβαθμων στελεχών της, έστειλε μηνύματα συμφιλίωσης και συνεργασίας στη νέα κυβέρνηση και προεδρία της Κύπρου. «Υπάρχουν όλες οι κατάλληλες προϋποθέσεις για την επίλυση του Κυπριακού και είμαστε έτοιμοι να συμβάλλουμε στη λύση», ήταν το μήνυμα του Τούρκου πρωθυπουργού, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και των στενών συνεργατών του. Τη σημασία αυτών των δηλώσεων επισημάνει στην «Κ» η έ- μπειρη Τουρκοκύπρια δημοσιογράφος Αϊσού Μπασρί Ακτέρ. Η κ. Ακτέρ υ- πογραμμίζει τα εξής: «Τις προηγούμενες ημέρες, ο υπουργός Ε.Ε. της Τουρκίας, Εγκεμέν Μπαγίς συνάντησε τους Τουρκοκύπριους βουλευτές και έστειλε το εξής μήνυμα: «Είμαστε έτοιμοι να υ- ποστηρίξουμε τη λύση, την οποία θα συμφωνήσουν οι δυο πλευρές. Στη νέα περίοδο, η Τουρκία θα δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην ευρωπαϊκή της πορεία και θα ανταποδώσει στα ενδεχόμενα θετικά βήματα της ελληνοκυπριακής πλευράς». Το συγκεκριμένο μήνυμα είναι πολύ σημαντικό. Δείχνει ότι η τουρκική πλευρά διευκολύνει το έργο του νέου Ελληνοκύπριου ηγέτη. Την παρούσα περίοδο, η στρατηγική σημασία της Κύπρου έχει λάβει νέες διαστάσεις. Από τη μία έχουμε το πετρέλαιο και το αέριο και από την άλλη τη μεταφορά νερού από την Τουρκία στο νησί. Οι συγκεκριμένες εξελίξεις καθώς και η οικονομική κρίση της ελληνοκυπριακής πλευράς ενδέχεται να επιταχύνουν τη λύση». Την αισιοδοξία της κ. Ακτέρ σχετικά με την επίλυση του Κυπριακού αμέσως μετά την εκλογή του κ. Αναστασιάδη, συμμερίζεται και ο Τουρκοκύπριος α- καδημαϊκός και διεθνολόγος, Μεχμέτ Χάσγκιουλερ, ο οποίος μιλώντας στην «Κ» για την ανάδειξη του Ν. Αναστασιάδη στην προεδρία επισημάνει τα εξής, παραπέμποντας στην απόφαση Αναστασιάδη για στήριξη του Σχεδίου Ανάν το 2004: «Πριν από δέκα χρόνια ο Αναστασιάδης προέβλεψε σωστά τις εξελίξεις στο Κυπριακό και δεν άφησε μόνους στην Κύπρο τους Αγγλοσάξονες. Σήμερα, έχει την υποστήριξη των Αγγλοσαξόνων. Παρόλα αυτά, η Εκκλησία, η οποία υποστήριξε την υποψηφιότητά του, εξακολουθεί να αναλύει τις εξελίξεις στο Κυπριακό μέσα από το πρίσμα της ασφάλειας των Ελληνοκυπρίων. Θα μπορέσει ο Αναστασιάδης να αλλάξει αυτή την αντίληψη; Από την άλλη, δεν θα πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι την επόμενη περίοδο το Κυπριακό θα βρεθεί στο επίκεντρο των διεθνών ε- ξελίξεων. Σε συνδυασμό με αυτή την εξέλιξη, σε περίπτωση που οι κ. Έρογλου και κ. Αναστασιάδης καταβάλλουν θετικές προσπάθειες, θα εξασφαλιστεί η λύση του Κυπριακού Προβλήματος. Οι συγκεκριμένοι δύο ηγέτες δεν αποδίδουν σημασία στα ιδεολογήματα και στα κλισέ της Αριστεράς. Οι δυο ηγέτες είναι πραγματιστές. Σε περίπτωση που εξασφαλίσουν την υποστήριξη της Δύσης θα οδηγηθούμε στην επίλυση του Κυπριακού».

8 08-PARASKHNIO_KATHI 3/1/13 11:57 PM Page 8 8 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Διαβάστε στο Εξέταση σάλιου βελτιώνει τη θεραπεία του άσθματος Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Κέρδη, ζημιές και αναθυμιάσεις προεδρικών εκλογών Ο νικητής Νίκος Ο νικητής των προεδρικών εκλογών του 2013, α- ναμφισβήτητα είναι ο Νίκος Αναστασιάδης. Πόσο μεγάλη ήταν η νίκη του όμως θα το δούμε το Διότι και ο Δημήτρης Χριστόφιας το 2008 ήταν ο μεγάλος θριαμβευτής της προεδρικής κούρσας. Τώρα ο ίδιος διακηρύττει μετ επιτάσεως αυτό που ουδείς των προηγούμενων Προέδρων είχε ανάγκη να δηλώσει καν, δηλαδή «φεύγω με το κεφάλι ψηλά». Κι αν ένας Πρόεδρος φεύγει με το κεφάλι ψηλά δεν το λέει ο ίδιος, ο λαός το λέει... Όπως και να έχουν τα πράγματα, η στήλη εύχεται στον κ. Αναστασιάδη ολοκληρώνοντας τη θητεία του να τον ευγνωμονεί ο κόσμος και να του ζητά να μείνει για ακόμη μία θητεία. Επίσης, του εύχομαι να έχει το σθένος να δηλώσει, σας ευχαριστώ για την ε- μπιστοσύνη και την αγάπη σας αλλά εγώ θα πάω στο σπίτι μου, γιατί έχω πολλά να διηγηθώ στα εγγόνια μου. Κι όχι σαν τους περισσότερους που θεωρούν ότι είναι αναντικατάστατοι και μοιάζουν ό- πως λέει κι ο Σεφέρης σαν τους φίλους μας «που δεν ξέρουν πια πώς να πεθάνουν». Ο νικητής Μάριος Στην προηγούμενή του ζωή ο Μάριος Καρογιάν πρέπει να ήταν κασκαντέρ ή πράκτορας επικίνδυνων αποστολών, αφού του αρέσει να ακροβατεί και να ζει στα άκρα. Κάθε εκλογική αναμέτρηση στην οποία λαμβάνει μέρος γίνεται θρίλερ για γερά νεύρα και κάθε του κίνηση μοιάζει με σάλτο μορτάλε. Έτσι ήταν κι αυτές οι προεδρικές εκλογές στις οποίες είχε απέναντι του θεριά και δαίμονες κι όμως διάβηκε το φουρτουνιασμένο ποτάμι και το βράδυ της περασμένη Κυριακής ανέβηκε στην πρώτη βαθμίδα του βάθρου των νικητών μαζί με τον Νίκο Αναστασιάδη. Αν σκεφτεί κανείς, ότι προβεβλημένα στελέχη του κόμματός του από τον αντιπρόεδρο Νικόλα Παπαδόπουλο, μέχρι τον Ανδρέα Αγγελίδη, ακόμα και βουλευτές του κόμματος, τον παράτησαν σύξυλο και «ενώσανε δυνάμεις» υπέρ άλλου υποψηφίου από εκείνον που υ- ποστήριζε το ΔΗΚΟ, «για να φάνε τον Αρμένη», κι ο Αρμένης σήμερα είναι ο άτυπος αντιπρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, τότε μαγκιά του και καουμποϊλίκι του, που είναι τόσο δύσπεπτος. Γέλασε τελευταίος Μπορεί ο Μάριος να ήταν συνοφρυωμένος κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο βδομάδων της προεκλογικής, αφού άκουγε όσα διέδιδαν οι «συναγωνιστές» του στο ΔΗΚΟ εναντίον του, μπορεί την πρώτη Κυριακή να χαμήλωσε κι άλλο τα φρύδια του από πείσμα αλλά γέλασε τελευταίος. Διότι, ενώ διέδιδαν ότι του φάγανε το μισό κόμμα και θα ξεφτιλιζόταν τη δεύτερη Κυριακή, το ΔΗΚΟ έδωσε 70% στον Αναστασιάδη «επαναπατρίζοντας» μεγάλο κομμάτι των ΔΗΚΟϊκών ψηφοφόρων που Οι ήρωες του Ιανού για το επόμενα πέντε χρόνια πάνω-κάτω. (Τα λουλούδια στις κυρίες από μένα. Κυριάκο πού ατενίζεις;) τους «φάρασαν» οι δικοί του. Και γι αυτό γέλασε καλύτερα. Τώρα έβαλε πλώρη για τον επόμενο στόχο. Το επόμενο στοίχημα Όπως η στήλη εγκύρως πληροφορείται και όπως το λέει και στη συνέντευξή του σήμερα στην «Κ», ο Καρογιάν, πάει τώρα για το επόμενο στοίχημα, που είναι να ανοίξει τους κρουνούς και να χυθεί νερό μπόλικο στους στάβλους, να καθαρίσει η α- τμόσφαιρα και να αρχίσει να κτίζει ξανά το κόμμα. Θα κάνει καταστατικό συνέδριο και καπάκι εκλογικό, θα βάλει νέο αίμα στο ΔΗΚΟ και έχει ήδη σχεδιάσει και από ποια δεξαμενή θα αντλήσει ψήφους. Όσο για τον Νικόλα Παπαδόπουλο, φαίνεται ότι την πρώτη παρτίδα την έχει χάσει, ενώ οι εκτιμήσεις λένε ότι αν ο Καρογιάν προχωρήσει με βήμα γοργό, θα χάσει και τη δεύτερη, αν δοκιμάσει να παίξει. Τώρα στην ουσία έχει δύο επιλογές. Είτε που θα βάλει την ουρά στα σκέλια, θα σκύψει το κεφάλι και σιγανά και ταπεινά θα επιστρέψει στο μαντρί, είτε θα αλλάξει ρότα και πλάνα και θα πάει να κάνει χωριό με τον Γιώργο Λιλλήκα για να διεκδικήσουν από κοινού κομμάτι των εκλογέων του Κέντρου. Θέλει όμως τόλμη και αρετή η ελευθερία, δεν φτάνουν μόνο τα λεφτά Μιας και μας έφερε η κουβέντα ώς εδώ, να σας πω ότι προχθές στη Βουλή, πριν αρχίσει η τελετή διαβεβαίωσης του νέου Προέδρου, κι επειδή όλοι διατύπωναν την απορία να θα εμφανιζόταν ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ρώτησα ένα στέλεχος του ΔΗ- ΚΟ για την πολυθρύλητη εκείνη έρευνα που δημοσίευσε του Stockwatch για την πρόθεση ψήφου για την προεδρία του ΔΗΚΟ, που φέρεται να έδειξε ότι σε περίπτωση που αποφασίσει ο Ν. Παπαδόπουλος να διεκδικήσει την προεδρία στην ουσία παίζει μόνος με προτίμηση 64% των μελών. Ο ΔΗ- Ο ΗΡΩΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Δημήτρης Χριστόφιας Αφιερωμένο εξαιρετικά. Η στήλη αποχαιρετά τον κ. Χριστόφια αφιερώνοντας του ένα στίχο από τον «Πολιτευτή» του Διονύση Σαββόπουλου γραμμένο το 1979: Ο πρώτος προβοκάτορας απ όλους στη ζωή μου/είναι η αφεντιά σου που αντιγράφει την φωνή μου/άλλαξες το σώμα μου με έπιπλα και σκεύη/σαν τον σοσιαλισμό που σε βολεύει. ΚΟϊκός συνομιλητής μου σχολίασε λέγοντας: Πόσο μόνος παίζει ο Νικόλας, το εντόπισε η έρευνα stockwash Είναι αλήθεια ότι σε όλο αυτό το διάστημα παίχτηκαν διάφορα παιχνίδια από πολλές πλευρές και για πολλούς λόγους. Η συντριπτική πλειοψηφία των ΔΗΚΟϊκών ψηφοφόρων αγνόησε και αυτούς που εναντιώθηκαν στις συλλογικές α- ποφάσεις του κόμματός τους και αυτούς που προσπάθησαν να τους στρέψουν ενάντια στο κόμμα τους. Θα κληθούν τώρα να συμμετάσχουν στην πορεία ανασυγκρότησης του ΔΗΚΟ μέσα από διαδικασίες και αποφάσεις που θα οδηγήσουν στην α- νανέωση και τη νέα συλλογικότητα που θα εγγυάται την ενότητα και τη συνοχή του κόμματος, αλλά και την καθαρότητα του στίγματος που θα εκπέμπει». Αυτά όπως τα απομαγνητοφώνησα. Η αποκωδικοποίηση δική σας! ΒΟΛΕΣ Δεν ανησυχεί Παραδίδω τη σκυτάλη στον αδελφό Ιανό στο Μεγάλο Μήλο. Τελικά άνετος και χωρίς άγχος ήλθε στις ΗΠΑ ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Α- βέρωφ Νεοφύτου, για να συμμετάσχει αυτή την ε- βδομάδα στο συνέδριο του Αμερικανο-ισραηλινού λόμπι. Διότι το «νέο σε ηλικία, εμφανίσιμο, προβεβλημένο και πολύ κοντά στον Νίκο Αναστασιάδη στέλεχος του κόμματος» που γράφαμε την περασμένη εβδομάδα, αν και το βράδυ των εκλογών είπε ότι θα διεκδικήσει την προεδρία του κόμματος, μετά από δύο μέρες, κι αφού συνομίλησε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (και του ΔΗΣΥ) κι εξασφάλισε και υπουργείο, εγκατέλειψε το ενδιαφέρον. Το τι διημείφθη δεν γνωρίζω, αφού η είδηση όντως θορύβησε τον αναπληρωτή πρόεδρο, ο ο- ποίος και ζήτησε εξηγήσεις. Από την άλλη όμως, ο κ. Νεοφύτου δεν παρέλειψε να στείλει και τα μηνύματά του, πως έχει εργαστεί καλά τα τελευταία χρόνια και δεν φοβάται όποιος κι αν αποφασίσει να κατέλθει απέναντί του. Κι ως απόδειξη, είπε, μεταβαίνει στην Αμερική. Οι πηγές μου λένε πως αφού ο Νίκος Αναστασιάδης αποθάρρυνε τον βασικό μνηστήρα (κατ ακρίβεια του είπε, περίμενε για λίγα χρόνια, νέος είσαι ακόμη κι εγώ ενισχυμένος βγήκα μετά την προεδρία του Μάτση) μάλλον η εκλογή Αβέρωφ στην προεδρία θα γίνει άνευ ανθυποψηφίου. Άριστες εντυπώσεις Έπειτα από μία περίοδο «ξηρασίας» λόγω της παρουσίας του αμίμητου Φρανκ Ούρμπανσικ στη θέση του επικεφαλής της αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία, μία νέα περίοδος στις σχέσεις με την Κυπριακή Παροικία των ΗΠΑ φαίνεται ότι έχει αρχίσει, με την ανάληψη των καθηκόντων του πρέσβη Τζον Κάσινγκ, το καλοκαίρι. Ο αμίμητος Φράνκι που τώρα βρίσκεται στην Αυστραλία και μπορεί να παίζει μπιρίμπα με τον Ντάουνερ θεωρούσε τους ομογενείς Αμερικανούς φορολογούμενους παρακαλώ κάτι σαν «πράκτορες» και δώσ του αρνητικές εκθέσεις, τις οποίες ευτυχώς η ηγεσία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Λευκού Οίκου αγνοούσαν. Αλλά η ζημιά στις σχέσεις Κύπρου ΗΠΑ γινόταν. Ο νέος πρέσβης είναι άλλο πράγμα, μου έλεγαν ομογενείς, οι οποίοι την Τετάρτη παρέθεσαν γεύμα προς τιμήν του Αμερικανού πρέσβη, σε ε- στιατόριο στο Μανχάταν. Ο κ. Κάσινγκ ήλθε στην Α- μερική για υπηρεσιακούς λόγους φυσικό με δεδομένη την αλλαγή Προέδρου και τα είπε σε πολύ φιλικό επίπεδο με περίπου δέκα κορυφαίους παράγοντες της κυπριακής παροικίας. Δεν μάθαμε τι συζήτησαν, πάντως υπήρχε ικανοποίηση ότι οι κυπρο-αμερικανικές σχέσεις θα πάνε ακόμη καλύτερα στην επόμενη τετραετία. Ίδωμεν. Θα τον καταδιώκει πάντα Ο Αριστείδης Βικέτος, ως δημοσιογράφος, ρώτησε τον κ. Χριστόφια την ερώτηση που θα τον καταδιώκει σε όλη του τη ζωή και που μεθερμηνευόμενη είναι ακριβώς έτσι: Πόσο ακριβή είναι για τον εγωισμό σου μια συγγνώμη; Η απάντηση είναι: Τόσο ακριβή που του κόστισε την επαναδιεκδίκηση της προεδρίας... Και μην πυροβολείτε τους δημοσιογράφους όταν οι απαντήσεις σας είναι κούφιες. Ο καθένας κρίνεται εκ του αποτελέσματος και για να είμαι ειλικρινής την κρίση της ιστορίας θα την είχα κι εγώ χεσμένη αν έχανα παιδί στο Μαρί ή στο κάθε Μαρί για το οποίο η εκάστοτε εξουσία νίπτει τας χείρας της. Γράφει Ο ΙΑΝΟΣ Πάλη των γενεών με τερτίπια των εξουσιών Toυ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ «Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία, εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι»... τραγουδά ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και οι «γκρινιάρηδες» δημοσιογράφοι, συνεχίζουν να ονειρεύονται, αναμένοντας την ουσία των ε- νεργειών της νέας κυβέρνησης. Ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, ανέβασε τις προσδοκίες για αλλαγή στα ουρανιά και ξαφνικά με την επιλογή των υπουργών και των άλλων αξιωματούχων της κυβέρνησης του, προσγείωσε τους πάντες στην κυπριακή πραγματικότητα. Στην πάλη των γενεών, φαίνεται να υπερίσχυσε για μία ακόμη φορά το κατεστημένο το οποίο κατέλαβε τα Υπουργεία κλειδιά, τα οποία θα καθορίσουν το μέλλον αυτού του τόπου, για τις επόμενες δεκαετίες. Στο όνομα του «ενώνουμε δυνάμεις» ι- κανοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό οι «κομματικές ισορροπίες», ενώ έμειναν εκτός οι άξιοι εκτός κομματικών δομών. Για ακόμη μία φορά, οι πολίτες έμειναν θεατές των τερτιπιών της εξουσίας. Οι ηγέτες κρίνονται κυρίως από τους συνεργάτες τους, από την «αυλή» τους και οι «άνθρωποι του Προέδρου» είναι αυτοί, που είτε θα τον αναδείξουν είτε θα τον καταστρέψουν. Ο Νίκος Αναστασιάδης με τη μεγάλη πείρα της ζωής και την τεράστια πολιτική εμπειρία που διαθέτει, σίγουρα κάτι ξέρει παραπάνω. «Σκανδάλισε» με την ανάθεση των σημαντικότερων χαρτοφυλακίων σε συνταξιούχους, με την ανάθεση υπουργικών θώκων σε ανθρώπους που δημιουργούν αμφιβολίες για τις ι- κανότητες τους και κυρίως με την απουσία γυναικών. Ω- στόσο, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, με την επιλογή ανθρώπων που κάνουν τη διαφορά και δίνουν την ελπίδα, ότι επιτέλους κάτι θα αλλάξει σε αυτό τον τόπο. Κανένας δεν μπορεί να κριθεί πριν δοκιμαστεί και πριν μιλήσουν τα έργα του. Βρισκόμαστε σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» και σίγουρα τα λάθη δεν επιτρέπονται ή μπορεί να καταστούν και μοιραία. Ο νέος Πρόεδρος επιλέγοντας έμπειρους ανθρώπους, σίγουρα μειώνει τον κίνδυνο για λάθη. Ωστόσο, μειώνει ή και αποκλείει αυτό που καλείται «οικονομικό και πολιτικό άλμα» το οποίο μπορεί να μετατρέψει την κρίση, σε ευκαιρία για μεγάλες αλλαγές. Ο χρόνος θα δείξει αν ο Νίκος Αναστασιάδης έκανε την καλύτερη επιλογή για τη σημερινή περίοδο που διανύουμε. Ωστόσο, με τα σημερινά δεδομένα δεν φαίνεται να έπεισε, ότι επέλεξε τους καλύτερους. Κατά τη διαδικασία επιλογής υπουργών ξεχώρισαν οι περιπτώσεις δύο ανθρώπων. Η πρώτη του «άγνωστου» Γιώργου Λακκοτρύπη, του φίλου του Μπιλ Γκέιτς, ενός από τους ισχυρότερους και πλουσιότερους ανθρώπους στη γη. Ο άνθρωπος άφησε τη διοίκηση της Microsoft σε 25 χώρες για να αναλάβει το «καυτό» υπουργείο Ε- νέργειας. Ο Γιώργος Λακκοτρύπης, είναι ένας από τους πολλούς σπουδαίους Κυπρίους, που θέλησε πιστεύω αλτρουιστικά να προσφέρει στην ιδιαίτερή του πατρίδα. Το ερώτημα είναι πόσο θα αντέξει τη δυσκίνητη γραφειοκρατία και πόσο θα μπορέσει να ξεφύγει από τις παγίδες που σίγουρα θα του στήσει το κατεστημένο. Η απλή απορία είναι αν θα μάθει όλους τους υπαλλήλους να χρησιμοποιούν το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Ξεχώρισε και η περίπτωση του νεαρού Μιχάλη Γιωργάλλα, του εκπροσώπου Τύπου του ΕΥΡΩΚΟ, ο οποίος απέρριψε το υπουργικό χαρτοφυλάκιο, για προσωπικούς λόγους και παρά τις εκκλήσεις του Νίκου Αναστασιάδη. Ο άνθρωπος δήλωσε ότι έβαλε τα πράγματα κάτω, ως επιστήμονας, ως χημικός μηχανικός και αποφάσισε να μην αποδεχθεί τον περιζήτητο θώκο. Η περίπτωση Μιχάλη Γιωργάλλα, θυμίζει την περίπτωση ενός άλλου σπουδαίου και φωτισμένου επιστήμονα, ο οποίος απέρριψε υπουργικό θώκο επί διακυβέρνησης Κληρίδη. Αργότερα ομολογούσε ότι απέρριψε το χαρτοφυλάκιο για χάρη των παιδιών του και συναισθανόμενος το βάρος της ευθύνης. «Αν αναλάμβανα θα έπρεπε να συγκρουστώ με καταστημένα. Σίγουρα σε μερικούς μήνες θα αναγκαζόμουν να παραιτηθώ και τότε ποιος θα με προσλάμβανε και τότε πού θα έβρισκα δουλειά;» Οι δημοσιογράφοι έχουν ευθύνη να στέκονται απέναντι και από τη νέα κυβέρνηση. Να μη χαρίζονται ούτε για τα λάθη, αλλά ούτε και να αποκρύπτουν τα επιτεύγματα της. Ο τόπος έχει ανάγκη από πικρές αλήθειες, α- πό δημόσιο έλεγχο των εξουσιών και κυρίως από αλήθειες. Η δημοσιογραφία είναι «σταυρός» για τους λειτουργούς της αλλά και απαραίτητο συστατικό της Δημοκρατίας. Τέλος, να υπενθυμίσουμε ένα από τα σπουδαιότερα κείμενα πολιτικής διακυβέρνησης, τον ηγεμόνα του Μεγάλου Φωτίου, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (810 μ.χ μ.χ.). Σημειώνει μεταξύ άλλων: «υπεύθυνοι για τη φαυλότητα ή τη σπουδαιότητα μιας χώρας είναι οι άρχοντες, αφού φαύλοι άρχοντες διαπλάθουν φαύλους πολίτες Το ήθος των αρχόντων γίνεται νόμος για τους υπηκόους τους. Οι φαύλοι που περιστοιχίζουν τον άρχοντα, διαβάλλουν και το δικό του ήθος. Λένε πως άξιος άρχοντας είναι όποιος κάνει μεγάλη μια μικρή χώρα. Εγώ όμως λέω πως ακόμα σημαντικότερο είναι αν κατορθώσει να κάνει σπουδαία μια πολιτεία φαύλη». AP

9 09-POLITIKI_KATHI 3/1/13 8:16 PM Page 9 Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 9 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Εμπλοκή στη διαδικασία εισαγωγής αερίου Ποια προβλήματα θα προκύψουν είτε υπογραφεί συμβόλαιο μ έναν από τους τρεις προμηθευτές είτε αποτύχει ο διαγωνισμός για την ενδιάμεση λύση Της ΜΙΡΑΝΤΑΣ ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ Τις τελικές προσφορές των τριών μνηστήρων για την εισαγωγή στην Κύπρο φυσικού αερίου για σκοπούς ηλεκτροπαραγωγής έχει ενώπιόν της η Δημόσια Εταιρεία Φυσικού Αερίου (ΔΕΦΑ) από την περασμένη Παρασκευή. Οι προσφορές της ρωσικής ITERA, της βρετανικής Shell και της ολλανδικής Vitol που κατάφεραν μαζί με τους εταίρους τους να προκριθούν στον διαγωνισμό της ΔΕΦΑ, ο οποίος ξεκίνησε τον περασμένο Σεπτέμβριο, χωρίζονται σε δύο φακέλους: αυτόν που περιέχει τις τεχνικές λεπτομέρειες της λύσης και που θα ανοιχθεί και θα αξιολογηθεί πρώτος, και σε αυτόν που περιέχει την οικονομική πτυχή. Ο δεύτερος φάκελος θα έχει μεν τη μεγαλύτερη βαρύτητα κατά την αξιολόγηση, θα ανοιχθεί όμως μόνο εάν πειστεί η επιτροπή α- ξιολόγησης ότι η κάθε εταιρεία έχει τα εχέγγυα και τους κατάλληλους συνεργάτες για να υλοποιήσει την πρότασή της μέχρι το πρώτο τρίμηνο του Να κατασκευάσει δηλαδή την πλωτή πλατφόρμα αποϋγροποίησης του φυσικού αερίου περίπου 2 χλμ. από την ακτή του Βασιλικού και τον αγωγό για τη μεταφορά του στον σταθμό ηλεκτροπαραγωγής. Η ικανότητά τους θα κριθεί από το περιεχόμενου του τεχνικού φακέλου. Υπολογίζεται ότι μέχρι τις 6 Μαρτίου θα αξιολογηθεί η τεχνική προσφορά και αφού ληφθεί σχετική απόφαση από το Δ.Σ. της ΔΕΦΑ θα ανοίξουν οι οικονομικοί φάκελοι. Ακολούθως, η συνολική αξιολόγηση θα τεθεί ενώπιον του νέου υπουργού Ενέργειας, Βιομηχανίας, Εμπορίου και Τουρισμού όπως μετονομάζεται το Υ- πουργείο και εάν δοθεί από την κυβέρνηση το πράσινο φως η ΔΕΦΑ θα κάνει μία τελική διαπραγμάτευση (μέχρι τις αρχές Απριλίου) με τον επιλεγέντα προσφοροδότη για μείωση της τιμής αγοράς του φυσικού αερίου. Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής ενδείξεις και εκτιμήσεις τόσο της ΔΕΦΑ όσο και του χρήστη του φυσικού αερίου που είναι η ΑΗΚ, η τιμή που δόθηκε από τις τρεις εταιρείες είναι κοντά στο να είναι συμφέρουσα. Στην προκειμένη περίπτωση η συμφέρουσα τιμή αγοράς φυσικού αερίου είναι αυτή που θα επιφέρει σημαντική Αν δεν υπάρξει συμφωνία για εισαγωγή φυσικού αερίου, η ΑΗΚ δεν θα λάβει το δάνειο των 130 εκατ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Το δάνειο θα αποπληρώσει τα παρατραβήγματα για την κατασκευή της μονάδας 5. μείωση του κόστους παραγωγής ρεύματος από την ΑΗΚ σε σύγκριση με τα υφιστάμενα καύσιμα, μαζούτ και ντίζελ. Το πρόβλημα εγγυήσεων Πάντως, όποια και να είναι η τελική έκβαση της διαδικασίας, εάν δηλαδή θα υπάρξει ή όχι συμφέρουσα προσφορά, το αποτέλεσμα θα προκαλέσει πονοκέφαλο τόσο στη ΔΕΦΑ και την ΑΗΚ όσο και στην κυβέρνηση. Ας πάρουμε καταρχάς το σενάριο κατά το οποίο η τιμή του ενός προσφοροδότη φυσικού αερίου είναι όντως ΜΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Την ερχόμενη Τετάρτη ο πρόεδρος της ΔΕΦΑ, Κώστας Ιωάννου, έχει ορίσει συνεδρία του Δ.Σ. κατά την οποία αναμένεται να ανοιχθούν οι οικονομικοί φάκελοι των τριών προσφορών που είναι σφραγισμένοι και φυλάσσονται χρηματοκιβώτιο της κρατικής εταιρείας. συμφέρουσα και μειώνει την τιμή της παραγωγής ρεύματος. Ποιο θα είναι το ποσό των εγγυήσεων το οποίο θα απαιτήσει η εταιρεία προμήθειας φυσικού αερίου για να κλείσει τη συμφωνία και να προχωρήσει με την κατασκευή των υποδομών; Οι πληροφορίες της «Κ» κάνουν λόγο για εγγυήσεις δεκάδων εκατομμυρίων, πάνω από 100 εκατ. ευρώ, ποσό που εκτιμάται ως λογικό για ένα συμβόλαιο αγοράς αερίου γύρω στα 2 δισ. δολάρια για τέσσερα χρόνια. Πού θα βρει η ΔΕΦΑ, η ΑΗΚ ή η κυβέρνηση αυτές τις εγγυήσεις, όταν η Κυπριακή Δημοκρατία παραπαίει μεταξύ πτώχευσης και Μνημονίου; Μία «χαλάρωση» εκ μέρους των εταιρειών στο ζήτημα των εγγυήσεων φαίνεται πως θα παίξει σπουδαίο ρόλο στο όνομα του επιτυχόντα. Οι πληροφορίες μας αναφέρουν πως το θέμα των εγγυήσεων το συνυπολογίζουν τουλάχιστον οι δύο από τις τρεις ε- ταιρείες που βρίσκονται στον τελικό, οι οποίες έχουν και θα ήθελαν να συνεχίσουν να έχουν καλές σχέσεις με την Κύπρο. Εφιάλτης για την ΑΗΚ η μη χρηματοδότηση Στο δεύτερο σενάριο, κατά το οποίο δεν γίνει κατορθωτό να υπάρξει συμφωνία με κανέναν από τους τρεις, το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα χειριστεί η ΑΗΚ το ζήτημα της δανειοδότησης που την επείγει. Συγκεκριμένα στην περίπτωση αποτυχίας της ενδιάμεσης λύσης για έλευση του φυσικού αερίου, η ΑΗΚ δεν θα καταφέρει να αντλήσει το εγκεκριμένο δάνειο ύψος 130 ε- κατ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕ). Η ΕΤΕ έβαλε ως όρο για χορήγηση αυτού του δανείου τη στροφή της ΑΗΚ προς το φυσικό αέριο. Η ΑΗΚ ενημερώνει ανά δεκαπενθήμερο την ΕΤΕ για τις εξελίξεις, αλλά αν δεν διαφοροποιηθούν οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολο να αποδεσμευτεί. Το δάνειο είναι αναγκαίο για την αποπληρωμή των παρατραβηγμάτων στις εμπορικές τράπεζες τα ο- ποία αξιοποιήθηκαν για την κατασκευή της πέμπτης μονάδας του Βασιλικού. Οι τόκοι «καίνε» την ΑΗΚ η οποία θέλει το χαμηλότοκο δάνειο της ΕΤΕ για να ξοφλήσει τα παρατραβήγματα και να μειωθεί το λειτουργικό κόστος. Πηγές μας από την ΑΗΚ πιστεύουν ό- τι εάν δεν κλείσει τώρα η συμφωνία με έναν από τους τρεις, η μόνη περίπτωση να δοθεί το δάνειο από την ΕΤΕ είναι η υπογραφή μιας συμφωνίας μεταξύ κυβέρνησης και Noble για την κατασκευή του αγωγού από το «12» στο Βασιλικό. Κάτι τέτοιο εκτιμάται πως θα ήταν ικανοποιητική απόδειξη για την έλευση του φυσικού αερίου.

10 10-EPIKEROTHTA_KATHI 3/1/13 8:18 PM Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Διαβάστε στο Έκκληση ΜΚΟ προς ευρωβουλευτές για πρασίνισμα της ΚΑΠ Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ «Οι άθλιοι» της κυπριακής κοινωνίας Γυναίκα μονογονιός δεν είχε ούτε γάλα για να ταΐσει το επτάμηνο βρέφος της. Το μωρό έμεινε για τρεις μέρες νηστικό Της ΜΙΡΑΝΤΑΣ ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ Είναι σχεδόν αδύνατο να αποτυπώσεις σε μια κόλλα χαρτί την οικονομική ε- ξαθλίωση των ανθρώπων. Αν δεν το βιώσεις δεν μπορείς να γνωρίζεις τι είναι να μένεις ξαφνικά άνεργος κι εσύ κι ο σύντροφός σου, να μη βρίσκεις δουλειά, να περιμένεις με λαχτάρα την επιταγή από το ανεργιακό και να μην έρχεται παρά ύστερα από τρεις μήνες, κι όταν έρθει να μπορείς να το εξαργυρώσεις μόνο στα βασικά. Ρεύμα και τρόφιμα. Αν δεν το βιώσεις, δεν μπορείς να γνωρίζεις τι σημαίνει να ζητάς από τα παιδιά σου να επιστρέψουν από τις σπουδές τους, γιατί τα χρήματα αρκούν μόνο για τα βασικά. Κι ύστερα από έ- ξι-επτά μήνες όταν το ανεργιακό επίδομα τελειώσει, κι εσύ μόνο πόρτες κλειστές «Κι εμάς μας κάνει εντύπωση που έρχονται με καινούργια αυτοκίνητα. Αλλά σκεφτείτε πως πριν είχαν δουλειά, έκαναν ένα δάνειο και το πήραν. Τώρα τους έμεινε το αυτοκίνητο αλλά δεν έχουν τα προς το ζην. Δεν μπορείς να τους βγάλεις έξω» βρίσκεις στην αγορά εργασίας, να μην έχεις ούτε τα βασικά. Το ψυγείο άδειο, τα ντουλάπια άδεια. Ένα πιάτο φαί μπορεί να το προσφέρει το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον. Οι οικογενειακές δυνάμεις συνοχής που χαρακτηρίζουν την κυπριακή κοινωνία ένα φαινόμενο που πολλές φορές επικρίναμε στο παρελθόν λόγω της εξάρτησης των παιδιών από τους γονείς τους ίσως να ευθύνονται για το ότι δεν είδαμε ακόμη ά- στεγους να περιφέρονται εδώ κι εκεί και ανθρώπους να πεθαίνουν απ την πείνα. Κι όπου η οικογένεια αδυνατεί υπάρχει η δύναμη της αλληλεγγύης που σε καταστάσεις πλήρους αθλιότητας επανακάμπτει δριμύτερη για να βοηθήσει τον άνθρωπο που υποφέρει. Αυτή η δύναμη της συμπαράστασης αποτυπώνεται στην κοινωνία μέσα από τα κοινοτικά παντοπωλεία, την οργανωμένη βοήθεια από την Εκκλησία και τοπικές οργανώσεις που διοργανώνουν συσσίτια κι από ανθρωπιστικές οργανώσεις που προσφέρουν επίσης υλική βοήθεια και συμπαράσταση. Οι υπηρεσίες πρόνοιας του κράτους είναι σχεδόν ανύπαρκτες μέσα σε αυτή την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε το Γραφείο Ευημερίας πολλές φορές παραπέμπει ανθρώπους που αδυνατεί να στηρίξει στον Ερυθρό Σταυρό ή σε άλλες μη κυβερνητικές ανθρωπιστικές οργανώσεις. Βρέφος χωρίς φαΐ Συγκλονίζει η ιστορία που μας αφηγήθηκε εθελόντρια στον Ερυθρό Σταυρό για γυναίκα μονογονιό η οποία δεν λαμβάνει επίδομα από το κράτος επειδή δεν υπήρξε κάποιος σύζυγος και ο πατέρας δεν αναγνώρισε το παιδί, ενώ λόγω αυτής της κατάστασης η οικογένειά της την έχει αποπέμψει. Όταν τελείωσαν τα χρήματα αυτής της νεαρής μητέρας και δεν είχε πλέον κανέναν πόρο και κανέναν άνθρωπο να απευθυνθεί για βοήθεια, ίσως κι από περηφάνια, αναγκάστηκε να αφήσει επί τρεις μέρες το επτά μηνών βρέφος χωρίς γάλα. «Κάποιοι μας τηλεφώνησαν για Η Βίκυ κατάγεται από τη Βουλγαρία. Απευθύνθηκε στον Ερυθρό Σταυρό για γάλα για τα παιδιά της και για τρόφιμα. Στο ντουλάπι της είχε ένα τελευταίο σακούλι με φασόλια, τα οποία μαγείρεψε. Στην οργάνωση της έδωσαν μια σακούλα τρόφιμα. Μαζί με αυτά της πρόσφεραν ρούχα και παιχνίδια. Ακόμα και μεταχειρισμένα τα παιχνίδια η χαρά ήταν μεγάλη για τα παιδιά. αυτή την περίπτωση. Πήγαμε στο σπίτι της κοπέλας, ήρθε κι εδώ, της δώσαμε γάλα και πανάκια για το βρέφος». Προς το παρόν ο Ερυθρός Σταυρός «υιοθέτησε» μητέρα και βρέφος. Η μάνα δεν έχει πια να φοβάται πως το παιδί της θα μείνει χωρίς τροφή. Δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να πιστέψει πως ζουν «οι άθλιοι» ανάμεσά μας. Στην Κύπρο των επαύλεων, των πολυτελών οχημάτων και των δίπορτων ψυγείων υπάρχουν κι άνθρωποι που πεινάνε. Που δεν έχουν ένα μπουκάλι γάλα κι ένα ψωμί. Ο κ. Αχιλλέας, εθελοντής πλήρους απασχόλησης στον Ε- ρυθρό Σταυρό από τότε που πήρε σύνταξη, μας προσκάλεσε στο τραπέζι του Σαββάτου στους Άγιους Ομολογητές ό- που δεκάδες οικογένειες αποδέχτηκαν την πρόσκληση της Κοινωνικής Μέριμνας Αγίων Ομολογητών να τους προσφέρει ένα πιάτο φαγητό. Το τραπέζι αυτό στρώθηκε τα τρία τελευταία Σάββατα και φαίνεται πως θα καθιερωθεί όσο υπάρχει ανάγκη «Είναι δύσκολα τα πράγματα», μας λέει εθελόντρια που θέλει να παραμείνει ανώνυμη. «Έχουμε πολλές περιπτώσεις ζευγαριών με παιδιά και βρέφη, που ζητούν γάλα, τροφές και πάνες. Είναι ά- νεργοι για μήνες. Στην αρχή της ανεργίας τους δεν έρχονταν κοντά μας. Ίσως να ντρέπονταν. Όταν όμως τελειώσουν οι όποιες οικονομίες και οι γονείς τους δεν μπορούν πλέον να τους βοηθήσουν, α- Ερανος από πόρτα σε πόρτα Ο έρανος του Ερυθρού Σταυρού α- πό πόρτα σε πόρτα οργανώνεται φέτος ενωρίτερα. Τα χρήματα από πέρσι έχουν τελειώσει και η οργάνωση θέλει να προσφέρει πριν α- πό το Πάσχα τα πακέτα αγάπης για τον κόσμο που τα χρειάζεται. Ο έ- ρανος είναι η κυριότερη πηγή εσόδων του Ερυθρού Σταυρού. Έτσι ο από πόρτα σε πόρτα έρανος θα διεξαχθεί στις επαρχίες Λευκωσίας, Λεμεσού και Πάφου από την 1η έως τις 14 Μαρτίου και στις ε- παρχίες Λάρνακας και Αμμοχώστου από τις 18 έως τις 31 Μαρτίου. ναγκάζονται να έρθουν σε εμάς». Δεν υπάρχει ντροπή, όταν βρεθείς στην α- νάγκη. Η γενναιοδωρία του άλλου είναι δώρο και οφείλουμε να το δεχτούμε. Ο Ερυθρός Σταυρός συνεχίζει να δέχεται γάλα, τροφές και πάνες από άτομα τα οποία θέλουν να στηρίξουν το έργο του. Είχε πρόσφατα απευθύνει έκκληση για παροχή προϊόντων και η ανταπόκριση ήταν μεγάλη. Οι ανάγκες όμως αυξάνονται καθημερινά. Ο Ερυθρός Σταυρός δέχεται επίσης ρούχα και υποδήματα σε καλή κατάσταση. Οι άνθρωποι απευθύνονται στον Ερυθρό Σταυρό για να πάρουν μια τσάντα τρόφιμα που προσφέρουν με αγάπη ο Μιχάλης και η Λουκία. Περιέχει δυο κουτιά μακαρόνια, ζάχαρη, γάλα εβαπορέ, δημητριακά, μπισκότα, ρύζι, φακές και λάδι. «Μάθαμε να κτυπάμε την πόρτα του Ερυθρού Σταυρού» Ο κ. Αχιλλέας θέτει στη συζήτησή μας μια πραγματικότητα. «Οι Κύπριοι ακούγαμε για τον Ερυθρό Σταυρό και ξέραμε τη δράση του επειδή συνεισφέραμε εμείς για μια μικρή μερίδα συνανθρώπων μας που είχαν πρόβλημα. Τον τελευταίο χρόνο μάθαμε να κτυπάμε και την πόρτα του Ερυθρού Σταυρού για βοήθεια. Είμαστε εδώ για τον κόσμο που έχει ανάγκη, που πεινά, που χρειάζεται γιατρό και βοηθούμε στο μάξιμουμ των δυνάμεών μας». Δεν μπορεί, όμως, δυστυχώς, να ανταποκριθεί σε όλα τα αιτήματα. Καθημερινά μπαίνουν στη λίστα των απόρων ολοένα και περισσότεροι. Κύπριοι αλλά και μετανάστες, Ευρωπαίοι ή από τρίτες χώρες, που βρέθηκαν στην Κύπρο τις καλές μέρες της ευμάρειας και τώρα έφτασαν στο σημείο να μην μπορούν να θρέψουν τον εαυτό τους. Κάθε Δευτέρα και Τετάρτη, από τις 10 μέχρι τις 12, τα γραφεία του Ερυθρού Σταυρού στη Λευκωσία είναι ανοικτά για υλική βοήθεια. Την περασμένη Τετάρτη η «Κ» βρέθηκε εκεί κατέγραψε αυτά που διαδραματίστηκαν. Οι περισσότερες οικογένειες που βρέθηκαν εκεί ήταν οικογένειες μεταναστών. Ο Κυπριανός από τη Ρουμανία με τρία παιδιά και χωρίς ανεργιακό επίδομα, με τη γυναίκα του να έχει μόλις γεννήσει και να μην παίρνει επίσης επίδομα, και με άλλα δυο παιδιά. Το 9χρονο παιδί του ευτυχώς τρώει στο σχολείο το σάντουιτς που προσφέρεται στους μαθητές με οικονομικά προβλήματα, γιατί στο ψυγείο του δεν έχει παρά δυο πιπέρια και λίγες ντομάτες. Έφυγε από τον Ερυθρό Σταυρό με μια τσάντα τρόφιμα, με ρούχα και παιχνίδια για τα παιδιά. Ήταν μια ανακούφιση μέχρι παρακάτω. Βοήθεια έλαβαν και δυο νεαροί από την Αίγυπτο. Δούλευαν σε φάρμα κι έμειναν άνεργοι. Θα φύγουν λένε για τη χώρα τους κάποια στιγμή, όταν νιώσουν ασφαλείς με την κατάσταση. Το δύσκολο με τους ξένους είναι πως ο Ερυθρός Σταυρός μόνο δύο φορές το χρόνο μπορεί να τους προσφέρει βοήθεια. Όπως μας είπαν στην οργάνωση έπρεπε να μπουν κάποια κριτήρια. Για να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν περισσότεροι ντόπιοι. «Προσπαθούμε κι εμείς να αναπροσαρμόσουμε τις δυνάμεις μας για ναικανοποιήσουμε περισσότερο κόσμο. Όταν ξεκίνησε η κρίση είχαμε πληρώσει και μερικούς λογαριασμούς ρεύματος. Εκ των υστέρων είδαμε ότι αυτό το πράγμα δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Με τα 300 ή 400 ευρώ για έναν λογαριασμό ρεύματος εμείς μπορούσαμε να θρέψουμε πολλές οικογένειες. Οπότε έχουμε σταματήσει αυτή τη διαδικασία και ό,τι εισφορές έχουμε προσπαθούμε να τις χρησιμοποιήσουμε για αγορά τροφίμων. Πλέον πηγαίνουμε και στα σπίτια και ρίχνουμε μια ματιά, διότι θέλουμε να βάλουμε κάποια κριτήρια. Είναι μεγάλες, βλέπετε, οι ανάγκες και δεν θέλουμε να χάσουμε τον λογαριασμό. Προβλέπουμε, τουλάχιστον έτσι μας δείχνουν οι αριθμοί, ότι θα συνεχιστεί για καιρό αυτή η κατάσταση και θα χειροτερεύει μέχρι το τέλος του χρόνου αν όχι και τον επόμενο», σημειώνει ο κ. Αχιλλέας. Στον τομέα του Ερυθρού Σταυρού στη Λευκωσία από το 1974 τύγχαναν βοήθειας γύρω στα 450 άτομα. Ο αριθμός αυτός σήμερα έχει τριπλασιαστεί, σύμφωνα με την κ. Αθηνούλα, επίσης εθελόντρια. «Έχουν αυξηθεί οι υποχρεώσεις μας. Δυσκολευόμαστε να τα βγάλουμε πέρα». Ρωτήσαμε την κ. Αθηνούλα για την Κύπρια που είδαμε προηγουμένως να σταματά με ένα αξιοπρεπές όχημα έξω από τον Ερυθρό Σταυρό και να λαμβάνει μια τσάντα με τρόφιμα. «Κι εμάς μας κάνει εντύπωση που έρχονται με καινούργια αυτοκίνητα, μπορεί να είδαμε κι ένα-δύο πολυτελείας. Αλλά σκεφτείτε πως αυτοί οι άνθρωποι είχαν δουλειά πριν από ένα ή δύο χρόνια, έκαναν ένα δάνειο και πήραν ένα αυτοκίνητο. Τώρα τους έμεινε το αυτοκίνητο αλλά δεν έ- χουν τα προς το ζην. Δεν μπορείς να τους βγάλεις έξω»... Η γυναίκα που είδαμε είχε πάρει βοήθεια για τον πατέρα της, όπως μας εξήγησε. «Όταν κάποιος παίρνει την κατώτατη σύνταξη και πρέπει να τραφεί, να πληρώσει ρεύμα, νερό, γιατρούς, φάρμακα και φροντιστήρια, δεν αρκούν τα 450 ευρώ», α- πάντησε στο εύλογο ερώτημά μας η κ. Αθηνούλα. Η πιο τραγική στιγμή στη δική της θητεία στον εθελοντισμό ήταν πριν από μερικές μέρες που είχε επισκεφθεί μια γριούλα σε ένα σπίτι που τους ειδοποίησαν πως ήταν έκτακτη ανάγκη να επισκεφθούν. «Ήταν γυμνή σχεδόν. Από τη μέση και κάτω φορούσε μόνο την πάνα της. Το σπίτι ήταν σε άθλια κατάσταση». Στον Ερυθρό Σταυρό υπάρχουν ανάγκες και για πάνες για ενήλικες. Τη Μαρία τη συναντήσαμε επίσης στον Ερυθρό Σταυρό. Είναι μητέρα ενός βρέφους 11 μηνών. Ο πατέρας δεν βλέπει το παιδί. Η ίδια δεν δουλεύει. Λαμβάνει βοήθεια από το Γραφείο Ευημερίας αλλά όταν δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα επισκέπτεται τον Ερυθρό Σταυρό για μια σακούλα από τρόφιμα και παιδικές τροφές. Μ ε την ολοκλήρωση της προεδρικής εκλογής στις 24 Φεβρουαρίου άρχισε η κινητικότητα με σκοπό την επανάληψη των συνομιλιών για επίλυση του Κυπριακού. Ο ειδικός σύμβουλος του γ.γ. του ΟΗΕ για το κυπριακό Αλ. Ντάουνερ θα βρίσκεται στη Λευκωσία στις 11 Μαρτίου για επαφές με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδη και τον Τ/κ ηγέτη Ν. Έ- ρογλου. Εκτιμώ ότι η διαδικασία χρειάζεται να ακολουθήσει μια διαφορετική πορεία με διαφορετικές αξιολογήσεις σε ορισμένους τομείς. Κάθε φάση ή προσπάθεια διαθέτει ένα «κεκτημένο» από εμπειρίες, αστοχίες και ορισμένες συμφωνίες. Αυτά τα τρία στοιχεία χρειάζεται να προσαρμοστούν σε νέο πλαίσιο που να υπόσχεται περισσότερες πιθανότητες για πρόοδο. Έτσι οι προσπάθειες επίλυσης μετά τις προεδρικές εκλογές μπορεί να λάβουν υπόψη τους και τα πιο κάτω: Α. Αλλαγή προτεραιότητας στην αντιμετώπιση των κεφαλαίων, ώστε στην πρώτη φάση να ε- ξεταστεί το εδαφικό σε συνδυασμό με το σύστημα διακυβέρνησης. Τα δύο αυτά κεφάλαια μπορεί να είναι το πρώτο θέμα, γιατί είναι άμεσα κατανοητά, αφορούν κάτι που η κοινωνία το προσλαμβάνει ως κάτι πιο χειροπιαστό και ορατό πάνω σε χάρτη. Είναι σημαντικό σε μια διαπραγμάτευση ο πολίτης να δει τα οφέλη από την ουσία της λύσης άμεσα. Οι προηγούμενες προσπάθειες που άφηναν το εδαφικό στο τέλος α- ΑΡΘΡΟ / Του ΛΑΡΚΟΥ ΛΑΡΚΟΥ Κεκτημένα και αναθεωρήσεις στο Κυπριακό πεδείχθησαν ατελέσφορες. Είναι σπατάλη πολιτικού κεφάλαιο και χρόνου η συζήτηση να αρχίσει από δεύτερα θέματα, η εμπειρία έδειξε ότι η διαδικασία μπορεί να υποστεί καθίζηση που δύσκολα ανατρέπεται. Β. Σε συνδυασμό με το προηγούμενο, ως παράγωγό του ανήκει το κεφάλαιο για το περιουσιακό, καθώς είναι άμεσα συνδεδεμένο με το ε- δαφικό. Μαζί με προτάσεις για το περιουσιακό που θα προβλέπει μια συμφωνία ως επιπρόσθετη εξέλιξη μπορεί να είναι η αναφορά στο δικαίωμα για ατομική διευθέτηση, εφόσον πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας επιθυμούν να το επιλέξουν. Γ. Κάθε συζήτηση για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) έχει νόημα αν βλέπει τη συνολική λύση, αν διασυνδέεται με τη διαπραγμάτευση για να ολοκληρωθεί μια συμφωνία και όχι ΜΟΕ ως υποκατάστατο του συνόλου. Η διαπραγμάτευση επί της ουσίας μπορεί να αποδώσει αν έχουμε καλύτερο κλίμα και αυτό το προσφέρει το τρίγωνο ανάμεσα στην επιστροφή της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της, τη χρήση του λιμένος της Αμμοχώστου κάτω από την εποπτεία της Ε.Ε. και την αναζήτηση φόρμουλας για το αεροδρόμιο της Τύμπου με συνεργασία ανάμεσα στην Ε.Ε. και την Κυπριακή Δημοκρατία. Δ. Απόρριψη του δόγματος της ακινησίας που συνιστά η πολύ γνωστή φράση «τίποτα δεν συμφωνείται, αν δεν συμφωνηθούν όλα». Αυτή η πρακτική σημαίνει ατέρμονες διαδικασίες, ανατροπές και πορεία μία μπροστά δύο πίσω. Άλλωστε αυτό το δόγμα της ακινησίας αξιοποίησε ο Ν. Έρογλου και έφερε τη διαδικασία στα μέτρα του. Αυτό που χρειάζεται είναι μια πιο σύγχρονη, μια ευρωπαϊκή πρακτική: ότι συμφωνείται κλειδώνει, ενσωματώνεται στα κείμενα συμφωνιών που σφραγίζει ο ΟΗΕ, και μετά πάμε παρακάτω, σε επόμενο κεφάλαιο. Ε. Δεν υπάρχει «κυπριακής ιδιοκτησίας» μέθοδος για επίλυση. Για να αποδώσει ο διάλογος χρειάζεται να δώσουμε ρόλο στην ευρωπαϊκή διάσταση της διαδικασίας (συμμετοχή της Ε.Ε. στον διάλογο με αντιπρόσωπο και εμπειρογνώμονες, διεθνής υποστήριξη, κινητοποίηση δυνάμεων που μπορούν να ασκήσουν επιρροή στην κατοχική δύναμη, δημιουργία πλαισίου που θα ευνοεί κάτι τέτοιο). Η ακινητοποίηση του διεθνούς παράγονται εξυπηρετούσε προφανή τεχνάσματα με τον χρόνο. Ορισμένα προβλήματα στη διεθνή σκηνή όπως το Κυπριακό και το Μεσανατολικό δεν μπορούν επιλυθούν χωρίς συμμετοχή σημαντικών παικτών στη διεθνή σκακιέρα. Μέρος αυτής της συζήτησης είναι η σύγκληση Διεθνούς Διάσκεψης για το Κυπριακό υπό την κοινή αιγίδα ΟΗΕ-Ε.Ε., η εξωτερική στήριξη μιας συμφωνίας και οι εγγυήσεις με τη σφραγίδα της Ε.Ε.

11 11-ADV gastronomos_kathi 01/03/2013 8:44 ΜΜ Page 4

12 12-EPISTOLES_KATHI 3/1/13 8:18 PM Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Διαβάστε στο Έκκληση ΜΚΟ προς ευρωβουλευτές για πρασίνισμα της ΚΑΠ Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Προς τον Υπουργό Παιδείας (1) Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Α. ΛΑΜΠΙΤΣΗ Εντιμε Κύριε Υπουργέ, ανεξάρτητα από το προεκλογικό πρόγραμμα του προσφάτως εκλεγέντος Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Νίκου Αναστασιάδη, το οποίο οφείλετε, ως ο νέος Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού να ακολουθήσετε και, ασχέτως των όσων θα θέσουν ενώπιόν σας τα στελέχη του Υπουργείου, έχω την ταπεινή γνώμη πως θα πρέπει να εγκύψετε και στα εξής πέντε σοβαρά ζητήματα: τη μαθητική απειθαρχία και παραβατικότητα, το κύρος του απολυτηρίου του λυκείου, την απώλεια πολύτιμου διδακτικού χρόνου, την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και τη μηχανογράφηση των υπηρεσιών που διεκπεραιώνονται εντός της σχολικής μονάδας. Ας πάρουμε, όμως, τα θέματα με τη σειρά. Η απειθαρχία των μαθητών έχει φτάσει σε πολύ ψηλά επίπεδα, σε σημείο που αποτελεί εδώ και πολύ καιρό την αχίλλειο πτέρνα της εκπαιδευτικής καθημερινότητας. Οι μαθητές μας δεν ξέρουν τι σημαίνει νόμος. Δεν συνειδητοποιούν τις υποχρεώσεις τους. Ξέρουν μόνο τα δικαιώματά τους, τα οποία τις περισσότερες φορές διεκδικούν με ανάρμοστο τρόπο. Το μέτρο είναι έννοια άγνωστη, όπως άγνωστοι παραμένουν και οι κανόνες καλής συμπεριφοράς. Σπάνια τους ακούς να μιλούν στους καθηγητές τους στον πληθυντικό. Και αν καμιά φορά τους συμβουλεύσεις πως είναι καλά να μάθουν να μιλούν στον πληθυντικό, επειδή θα τους είναι χρήσιμο όταν θα απευθυνθούν κάπου για εργασία, σε κοιτάνε παράξενα και σε ρωτάνε «μα τι χρειάζεται ο πληθυντικός;». Εκεί, όμως, που δείχνουν την παντελή απουσία καλλιέργειας είναι στη σχέση τους με το σχολικό περιβάλλον και τη σχολική περιουσία, την οποία καταστρέφουν ασυστόλως. Δεκάδες κάθε χρόνο τα κατεστραμμένα θρανία και οι σπασμένες καρέκλες. Στους τοίχους αναγράφουν συνθήματα, μερικές φορές ανάρμοστου περιεχομένου. Ας μη μιλήσουμε για τον εκφοβισμό που ασκούν μαθητές στους συμμαθητές τους. Θα μου πείτε: μα είναι όλα τόσο μαύρα; Η απάντηση είναι πως ίσως να είναι πιο μαύρα από όσο φαίνονται. Ρωτήστε τους εκπαιδευτικούς και θα αντιληφθείτε πως τα πράγματα είναι δύσκολα. Σπάνια θα βρείτε κάποιον εν ε- νεργεία εκπαιδευτικό που θα σας πει πως η απειθαρχία δεν έχει περάσει τα όρια. Και πιο σπάνια θα βρείτε κάποιον που να μην εισηγείται αναπροσαρμογή του κώδικα επιβολής ποινών. Ρωτήστε, ενημερωθείτε και αποφασίστε, αν αξίζει τον κόπο να εξετάσετε το θέμα. Πάντως, το όλο ζήτημα δεν λύνεται, όταν το κρύβουμε κάτω από το χαλί. Έρχομαι τώρα στο δεύτερο θέμα, αυτό της λήψης μέτρων για αναβάθμιση του κύρους του απολυτηρίου του λυκείου. Η υποβάθμιση του απολυτηρίου είναι αποτέλεσμα του συστήματος επιλογής μαθημάτων, το οποίο έχει επιτρέψει στους μαθητές να επιλέγουν εύκολα μαθήματα, για να πάρουν ψηλό γενικό βαθμό. Έτσι, έχουν αυξηθεί δραματικά οι μαθητές που επιλέγουν ως μάθημα Κατεύθυνσης τη δακτυλογραφία, την οποία διδάσκονται για έξι ολόκληρες ώρες εβδομαδιαίως. Είναι ενδεικτικό ότι πέρυσι το ποσοστό που την επέλεξαν ξεπερνούσε το 50%. Συγχρόνως, στους μαθητές έχει δημιουργηθεί η εντύπωση πως στα μαθήματα Κοινού Κορμού δικαιούνται ψηλούς βαθμούς, ανεξάρτητα από την επίδοσή τους. Νοοτροπία η οποία ενισχύεται και από αρκετούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι, προκειμένου να αποφύγουν τις έντονες πιέσεις των μαθητών και πολύ συχνά και των γονιών τους, φορτώνουν κυριολεκτικά τους μαθητές με ψηλούς βαθμούς. Οι λίγοι που αντιστέκονται καταγγέλλονται και ενίοτε διασύρονται. Όσο δε πιο μικρή και στενή είναι μια κοινωνία τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιέσεις. Το αποτέλεσμα όλης αυτής της νοοτροπίας είναι να παρουσιάζονται εξαιρετικά μεγάλα ποσοστά άριστων, ιδιαίτερα ανάμεσα στους τελειόφοιτους μαθητές. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την περσινή σχολική χρονιά το 29,6% των τελειόφοιτων μαθητών μας αρίστευσε. Αν είναι ποτέ δυνατόν, να έχουμε τόσους πολλούς άριστους και να πιάνουμε πάτο σε διεθνείς εξετάσεις. Έχουμε κυριολεκτικά εξευτελίσει όλες τις επιστημονικές θεωρίες και διαπιστώσεις. Είναι προφανές ότι η κατανομή Gauss έχει προ πολλού α- νατραπεί. Λύσεις, ασφαλώς, υπάρχουν, όπως είναι, π.χ., η στάθμιση της βαρύτητας που έχουν τα διάφορα μαθήματα και η στάθμιση της βαθμολογικής τους σημασίας. Πάντως, με το θέμα έχουν ασχοληθεί εκπαιδευτικοί με γνώσεις και ό- ραμα. Είναι θέμα να μελετήσει κανείς τις απόψεις τους και να γίνουν οι αναγκαίες αλλαγές στο σύστημα. Το οποίο, όντας συντηρητικό από τη φύση του, απαιτεί την καταβολή μεγάλης προσπάθειας. Με την ευχή να επιτύχετε στο έργο σας σάς προτρέπω να ακούσετε και αυτούς που βρίσκονται στις τάξεις, για να έχετε πλήρη ενημέρωση. Και αν σας πουν πως βρισκόμαστε στη διαδικασία μιας μεγάλης Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης, που όλα θα τα λύσει, αυτό δεν αληθεύει. Τη μείωση της παραβατικότητας θέλουμε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση για να την πετύχουμε; Την άλλη Κυριακή η συνέχεια με τα υπόλοιπα θέματα του προλόγου. lampitsis.p@cytanet.com.cy Πολιτική προτεραιότητα ο Συνεταιρισμός για την Ειρήνη Με καθυστέρηση αρκετών ετών και κάτω από δυσκολότερα ευρωπαϊκά δεδομένα ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας έθεσε σαν άμεση προτεραιότητά του την υποβολή αίτησης ένταξης στο πρόγραμμα Συνεταιρισμός για την Ειρήνη (ΣγΕ). Με την κίνησή του αυτή ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους εκείνους που στις Βρυξέλλες αμφισβητούσαν τα τελευταία χρόνια τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ). Από την πλευρά του το ΑΚΕΛ επέλεξε να προσποιηθεί πως ο ΣγΕ είναι πτυχή του Κυπριακού. Στη βάση αυτού ζητάει σήμερα να συζητηθεί το θέμα στο Εθνικό Συμβούλιο. Στόχος του να προβάλει βέτο αξιοποιώντας την σχετική ρήτρα της συμφωνίας ΔΗΚΟ ΔΗΣΥ για τον τρόπο λήψης των αποφάσεων στο Εθνικό Συμβούλιο. Εκτιμώ πως η προσπάθεια αυτή θα πέσει στο κενό. Όλοι γνωρίζουμε ότι η αίτηση για τον ΣγΕ εμπίπτει στον τομέα της εξωτερικής και της αμυντικής πολιτικής. Κατά συνέπεια το Εθνικό Συμβούλιο είναι α- ναρμόδιο. Η θέση αυτή του ΑΚΕΛ έρχεται βέβαια σε σύγκρουση με την άλλη θέση του ότι η κίνηση του Προέδρου Αναστασιάδη συνιστά στροφή από την πολυδιάστατη εξωτερική μας πολιτική προς μία ευρωατλαντικών κατευθύνσεων. Βέβαια και εδώ πέφτει έξω το ΑΚΕΛ, καθώς στο πρόγραμμα διακυβέρνησης που συνομολόγησαν ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ γίνεται ξεκάθαρο ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα συνεχίσει Το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών υπήρξε απολύτως θετικό για την ΕΔΕΚ και τις επιλογές της. Συνιστά πολιτική και ηθική δικαίωση. Δικαιώθηκε η συνεπής μας θέση για να υπάρξει συνεργασία στον ενδιάμεσο πολιτικό χώρο, κοινή προγραμματική διακήρυξη και μια μόνο υποψηφιότητα. Ε- πιμείναμε μέχρι τέλους σε αυτή τη θέση. Παρά την απόφαση της ηγεσίας του ΔΗΚΟ να ακολουθήσει τον δρόμο της συμπόρευσης με τον ένα εκ των δύο πόλων του πολιτικού συστήματος. Το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε την ορθότητα της απόφασής μας, αφού η υποψηφιότητα Γιώργου Λιλλήκα εξασφάλισε ποσοστό 25% στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών. Η συσπείρωση της ΕΔΕΚ ξεπέρασε το 80%. Σημαντικό ποσοστό διέρρευσε και από κομματικούς χώρους που έκαναν άλλες επιλογές. Σημαντικό είναι να επισημανθεί ότι ένας στους τέσσερις πολίτες επέλεξαν μια τρίτη υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές, απορρίπτοντας τους δύο πόλους. Στον δεύτερο γύρο απόφασή μας ήταν Κ αι μετά ο καινούργιος μας Πρόεδρος διόρισε το νέο Υπουργικό Συμβούλιο και καταλάβαμε και πάλι ότι το πρόσωπο της αλλαγής, οι υποσχέσεις για το μέλλον και τα όμορφα λόγια για εξευρωπαϊσμό της Κύπρου και εισδοχής σε μια νέα εποχή ήταν μια επιτυχημένη προεκλογική εκστρατεία αλλά όχι και δέσμευση γιατί ένας Πρόεδρος που τα υπόσχεται αυτά δεν θα διόριζε ένα ολόκληρο Υπουργικό Συμβούλιο χωρίς ούτε μια γυναίκα υπουργό. Θα λογάριαζε αν μη τι άλλο το «ευρωπαϊκό μας πρόσωπο» αν όχι την ουσία της δημοκρατικής υπόστασης μιας χώρας του Δυτικού κόσμου το Θα λογάριαζε το 60 τοις εκατό του εκλογικού σώματος και το πάνω από 50 τοις εκατό του πληθυσμού της χώρας. να έχει πολυεπίπεδες σχέσεις τόσο με τη Ρωσία όσο και με άλλες παγκόσμιες και περιφερειακές δυνάμεις και χώρες. Πέραν των πιο πάνω, και παρά την ο- λοκλήρωση του προεκλογικού αγώνα, το ΑΚΕΛ συνεχίζει να αναμασά το παραμύθι ότι τάχατες εάν ενταχθούμε στον ΣγΕ τα ένστολα παιδιά μας θα πάνε να πολεμήσουν στο Αφγανιστάν. Ουδέν αναληθέστερο. Όπως ξεκάθαρα καταγράφεται στο άρθρο 3 του ιδρυτικού εγγράφου (Framework Document) του ΣγΕ οι χώρες-εταίροι διατηρούν το κυριαρχικό δικαίωμά τους να αποφασίζουν κατά περίπτωση τη συμμετοχή τους στις όποιες ε- πιχειρήσεις. Άρα και εμείς στην περίπτωση που γίνουμε μέλος του ΣγΕ δεν θα είμαστε υπόχρεοι να αποστείλουμε τις όποιες δυνάμεις μας στο Αφγανιστάν ή αλλού. Ε- ξάλλου, πάντα σύμφωνα με το ιδρυτικό έγγραφο, οι επιχειρήσεις που είναι δυνατόν να εμπλακούν τα μέλη του ΣγΕ θα πρέπει να είναι ειρηνευτικού ή ανθρωπιστικού χαρακτήρα και να γίνονται με εντολή του ΟΗΕ ή του ΟΑΣΕ. Να σημειώσουμε ότι τα ίδια τα μέλη του ΝΑΤΟ, εάν θέλουν πάνε σε αυτού του είδους τις επιχειρήσεις. Επιπρόσθετα η μορφή και το μέγεθος της συμμετοχής ακόμα και των ιδίων των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ στις διάφορες επιχειρήσεις καθορίζεται εν πολλοίς από τα ίδια. Π.χ. η Ελλάδα έστειλε στο Αφγανιστάν λιγότερα από 200 επαγγελματικά στελέχη (αλλά όχι κληρωτούς) και τα οποία επέλεξαν εθελοντικά να σταλούν να παραμείνουμε πιστοί στο προγραμματικό πλαίσιο που καταθέσαμε στον κυπριακό λαό. Να μην αλλοιώσουμε θέσεις και αρχές, μόνο και μόνο για να διεκδικήσουμε μερίδιο εξουσίας. Να μη στηρίξουμε πολιτικές προτάσεις με τις οποίες διαφωνούμε. Οι εκλογές τέλειωσαν. Ο τόπος όμως βιώνει βαθιά εθνική, οικονομική και κοινωνική κρίση η οποία απαιτεί σύντομες και ορθές αποφάσεις. Το Κ.Σ. ΕΔΕΚ θα συνεχίσει να πολιτεύεται με συνέπεια στη βάση αρχών με μοναδικό γνώμονα τα συμφέροντα της πατρίδας και του λαού. Παρά τις διαφωνίες μας με την πολιτική πρόταση του Νίκου Αναστασιάδη σε κρίσιμα ζητήματα, θα στηρίξουμε πολιτικές με τις οποίες συμφωνούμε. Πολιτικές για ουσιαστική επανατοποθέτηση του Κυπριακού που θα βγάζει από το σημερινό αδιέξοδο και θα θέτει την Τουρκία ενώπιον των ευθυνών της. Θα αντιταχθούμε όμως σε πολιτικές που θα διατηρούν την εκτροπή του Κυπριακού σε θέμα διακοινοτικής σύγκρουσης. Θα επιμείνουμε σε αναδιαμόρφωση της στρατηγικής στο εθνικό Του ΠΕΤΡΟΥ ΖΑΡΟΥΝΑ Του ΓΙΑΝΝΑΚΗ Λ. ΟΜΗΡΟΥ Παρούσα η ΕΔΕΚ στη νέα περίοδο Του ΑΛΕΞΙΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ μας θέμα ώστε να τοποθετείται στην ορθή βάση της εισβολής κατοχής και παραβίασης των αρχών του Διεθνούς Δικαίου. Θα στηρίξουμε πολιτικές επανεκκίνησης της οικονομίας, με ανάπτυξη και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, για κοινωνική συνοχή και για γρήγορη έξοδο από μνημόνια και δανειακές συμβάσεις. Θα αντιταχθούμε και θα αγωνιστούμε για αποτροπή εφαρμογής νεοφιλελεύθερων πολιτικών που θα φορτώνουν τα βάρη στους μη προνομιούχους και θα στρέφονται σε μονόπλευρη λιτότητα και σιδηρά δημοσιονομική πειθαρχία. Θα αγωνιστούμε για να μην περάσουν μνημονιακές πολιτικές που θα βαθαίνουν την ύφεση και θα τροφοδοτούν την ανεργία. Που θα ακρωτηριάζουν την εθνική και οικονομική μας κυριαρχία. Θα επιμείνουμε σε μεταρρυθμίσεις για επανοικοδόμηση του Κράτους και των Θεσμών. Οι νέοι στόχοι της ΕΔΕΚ καθορίζονται από τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας. 1. Η οικονομική κρίση, η έλευση μνημονίου και δανειακής σύμβασης, η ανεργία Η ελπίδα κράτησε δυόμισι ολόκληρες μέρες... Θα κοίταζε, αν μη τι άλλο, τα ποσοστά εκπροσώπησης γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων όχι μόνο στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. αλλά και στις γειτονικές Αραβικές και Μουσουλμανικές όπου το ποσοστό υπερβαίνει το εμ μηδέν τοις εκατόν που είναι το δικό μας! Μηδέν!!! Τι απογοήτευση αλλά ίσως δεν πρέπει να εκπλήττομαι σε μια χώρα όπου μάθαμε να περιμένουμε απογοήτευση. Λανθασμένα προφανώς πιστέψαμε την Κυριακή και το 24ωρο που ακολούθησε ότι οι πρώτες συμβολικές κινήσεις του κ. Αναστασιάδη ήταν ένδειξη μιας νέας εποχής και ενός νέου τρόπου σκέψης χωρίς ιδεοληψίες και συντηρητισμούς Τελικά, τα κολλήματα σε παραδοσιακούς και αντιδημοκρατικούς τρόπους στο Αφγανιστάν. Το ελληνικό στρατιωτικό απόσπασμα μάλιστα ασχολείται με βοηθητικά καθήκοντα εντός της Καμπούλ εξ ου και δεν είχε μέχρι σήμερα καμία απώλεια. Τέλος, χώρες του μεγέθους της Κύπρου όπως π.χ. το Λουξεμβούργο έχουν αποστείλει μόλις επτά άτομα. Με λίγα λόγια όπως και να το δούμε ο μπαμπούλας Αφγανιστάν είναι ψεύτικος. Τώρα σε ό,τι αφορά τις αρνητικές, ό- πως ισχυρίζεται το ΑΚΕΛ, επιπτώσεις της κίνησης του Προέδρου Αναστασιάδη στις σχέσεις μας με τη Ρωσία να θυμίσω ότι και η ίδια η Ρωσία έχει σχέσεις με το ΝΑΤΟ. Αυτές αναπτύσσονται στα πλαίσια του συμβουλίου ΝΑΤΟ Ρωσίας και αφορούν παρόμοια αντικείμενα με εκείνα των προγραμμάτων του ΣγΕ. Ε- πίσης, η Ρωσία παρέχει διευκολύνσεις στο ΝΑΤΟ σε ό,τι αφορά τον ανεφοδιασμό των δυνάμεων του στο Αφγανιστάν! Να σημειωθεί, επίσης, ότι η Ρωσία διατηρεί και αναπτύσσει τις διμερείς της σχέσεις με όλες σχεδόν τις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ και φυσικά και εκείνα του ΣγΕ. Άρα γιατί να επιδεινώσει τις άριστες σχέσεις της με την Κύπρο αν αυτή ενταχθεί στον ΣγΕ; Μήπως έτσι θα αλλάξει το στρατηγικό ισοζύγιο των δυνάμεων στην περιοχή; Να μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Μάλιστα, παρά την άμεση εμπλοκή της στην αντιπυραυλική ασπίδα, θέμα πρώτης προτεραιότητας για τη ρωσική εξωτερική πολιτική, οι σχέσεις Ρωσίας Τουρκίας παραμένουν σε πολύ καλά επίπεδα. Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω πως μετά την υποβολή της αίτησή μας στο ΝΑΤΟ αυτή θα τεθεί προς συζήτηση ε- νώπιον του Ατλαντικού Συμβουλίου. Εκεί αναμένεται να αντιμετωπίσει την αρνητική στάση της Τουρκίας η οποία και πιθανότατα θα ζητήσει ανταλλάγματα για να συναινέσει. Αυτά θα αποτελέσουν α- ντικείμενο διαπραγματεύσεων με την Κύπρο. Με βάση όλα αυτά είναι εθνικά σημαντικό της αίτησης μας να προηγηθεί προετοιμασία του εδάφους και διαβούλευση με τα μέλη του ΝΑΤΟ και τον γ.γ. της Συμμαχίας. Παράλληλα, θα πρέπει να προχωρήσουμε και σε άλλες πρωτοβουλίες για ενίσχυση της διαπραγματευτικής μας θέσης. Στόχος να πετύχουμε την ένταξή μας στο ΣγΕ με ανταλλάγματα ισοδύναμα του τι αναμένουμε να πετύχουμε. Προς τον σκοπό αυτό απαιτείται η συγκρότηση ειδικής ομάδας (Task force) με πολιτικά στελέχη και τεχνοκράτες των αρμοδίων υπουργείων, η οποία θα συνεργάζεται και τους ευρωβουλευτές των κομμάτων που συμφωνούν με την ένταξή μας στον ΣγΕ. Επικεφαλής της θα πρέπει να τεθεί ο νέος υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων ο οποίος θα πρέπει να αναφέρεται απευθείας στον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Ο κ. Πέτρος Ζαρούνας είναι διεθνολόγος και πρόεδρος της επιτροπής διεθνών σχέσεων του Δημοκρατικού Κόμματος. και η κοινωνική δυστυχία επιβάλλουν στην ΕΔΕΚ πρωτοβουλίες και σαφή πολιτικό λόγο έτσι ώστε: (α) να αναδείξουμε τη σοσιαλιστική μας φυσιογνωμία με υπεράσπιση των μεσαίων και χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων. (β) Με αντιπαράθεση με μέτρα σιδηράς δημοσιονομικής πειθαρχίας και μονόπλευρης λιτότητας που οδηγούν σε βάθεμα της ύφεσης και σε εκτίναξη της ανεργίας. (γ) Με στήριξη πολιτικών για την ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. 2. Αναδιαμόρφωση της τακτικής και της στρατηγικής στη συνολική διαχείριση του Κυπριακού. Η διαβεβαίωση προς τον λαό μας είναι ότι η ΕΔΕΚ θα είναι παρούσα στη νέα περίοδο και θα καταθέσει όλες της τις δυνάμεις για την εθνική δικαίωση και την κοινωνική προκοπή. Ο κ. Γιαννάκης Ομήρου είναι πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, πρόεδρος του Κ.Σ. ΕΔΕΚ. σκέψης δεν είναι «προσόν» μιας κυβέρνησης μόνο. Μπορεί η προηγούμενη κυβέρνηση να χαρακτηριζόταν από εσωστρέφεια και συντηρητισμό σε θέματα οικονομίας αλλά είναι προφανές ότι η πατριαρχία και ο σεξισμός χαρακτηρίζουν την ολότητα του πολιτικού μας χώρου. Και η δικαιολογία ότι ερωτήθηκαν γυναίκες αλλά δεν αποδέχθηκαν είναι απλώς προσβολή σε κάθε σκεπτόμενο πολίτη ωσάν οι ικανές και καταξιωμένες γυναίκες που θα μπορούσαν να αναλάβουν μια υ- πουργική θέση αυτή τη στιγμή είναι μόνο τρεις! Σε μια εποχή που είναι πλέον αποδεκτή από κάθε σύγχρονη κοινωνία η σημασία της αντιπροσώπευσης των γυναικών στα πολιτικά αξιώματα αλλά και ακαδημαϊκά αποδεδειγμένο ότι η έμφυλη, ισοζυγισμένη σύνθεση των σωμάτων λήψης α- ποφάσεων, οδηγεί σε ποιοτικά ανώτερες αποφάσεις, είναι τραγικό να «ηγούμαστε» από άτομα με προφανείς αναχρονιστικές τάσεις Ακόμη μια χαμένη ευκαιρία για ουσιώδη αλλαγή. Ακόμη μια απογοήτευση. Και μια τραγικά κακή αρχή για μια νέα κυβέρνηση που μας ήθελε, υποτίθεται, να ενώνουμε δυνάμεις. Βέβαια το ποιοι θα ένωναν δυνάμεις δεν μας το είχε διευκρινίσει ο κ. Αναστασιάδης. Αυτό είναι αλήθεια. Προφανώς δεν εννοούσε εμάς τις γυναίκες, ούτε καν εμάς τις γυναίκες που τον ψηφίσαμε. Είναι πράγματι πολύ μακριά η Ευρώπη. Η κ. Αλεξία Παναγιώτου είναι επίκουρη καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Κύπρου. Η επόμενη μέρα των Προεδρικών Εκλογών Του ΑΝΤΡΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Μέσα από μια μακρά προεκλογική εκστρατεία, φτάσαμε στο τέλος, το βράδυ της περασμένης Κυριακής, με την εκλογή στην Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Νίκου Αναστασιάδη. Ο κύκλος της πενταετίας του Προέδρου Χριστόφια και του ΑΚΕΛ ως κυβερνώντος κόμματος έκλεισε την περασμένη Πέμπτη. Χωρίς την ένταση της προεκλογικής εκστρατείας που ανάγκαζε πολλούς εκούσια ή ακούσια να βλέπουν τα πράγματα αλλιώς, είναι σίγουρα σημαντικό να αποτιμηθεί αυτή η πενταετία. Να αποτιμηθεί α- ντικειμενικά το έργο που παρήχθη, σημαντικό κομμάτι του οποίου υλοποιήθηκε από την κυβέρνηση Χριστόφια με τη συνεργασία του ΑΚΕΛ, του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ, της Έπαλξης για την Ανασυγκρότηση του Κέντρου αλλά και με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων από άλλους χώρους. Το ΑΚΕΛ θα προβεί σε αυτή την αποτίμηση. Θα καταγράψει το σημαντικό και πολυσχιδές έργο που έχει παραχθεί και θα σταθεί με αυτοκριτικό φακό στον Ως ΑΚΕΛ θα είμαστε θετικοί σε όσες κυβερνητικές πολιτικές μας βρίσκουν σύμφωνους αλλά θα ασκούμε σοβαρή και τεκμηριωμένη κριτική εκεί που διαφωνούμε εντοπισμό λαθών, αδυναμιών και παραλείψεων. Αυτά θα πρέπει να αποτελέσουν πηγή άντλησης πολύτιμων συμπερασμάτων από την εμπειρία του κόμματος στη διακυβέρνηση, βοηθώντας το να διαγράψει την πορεία του στο μέλλον. Κατά τη διακυβέρνηση Χριστόφια συζητήθηκε διεξοδικά το Κυπριακό και καταβλήθηκε συνειδητή και σκληρή προσπάθεια για να υπάρξει πρόοδος. Δόθηκε έμφαση στο κοινωνικό κράτος και δρομολογήθηκαν τομές και μεταρρυθμίσεις σε πολλά πεδία. Έγινε προσπάθεια να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες μιας πρωτόγνωρης σε ένταση διεθνούς συστημικής κρίσης. Σε αυτό το σημείο η πρόκληση ήταν διπλή για την κυβέρνηση Χριστόφια και το ΑΚΕΛ: να ξεπεραστεί η κρίση και αυτό να γίνει με τις λιγότερες δυνατές συνέπειες για τους εργαζόμενους. Δυστυχώς, το τεράστιο ποσό που απαιτείται για α- νακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και που δημιούργησαν η ελλιπής εποπτεία και ορισμένες λανθασμένες αποφάσεις από μέρους των ηγεσιών τους, δυσκόλεψαν αφάνταστα αυτή την προσπάθεια και οδήγησαν την Κύπρο στον Μηχανισμό Στήριξης. Οι συνθήκες μέσα στις οποίες το ΑΚΕΛ έδωσε τη μάχη των Προεδρικών Εκλογών ήταν πολύ ιδιαίτερες και δύσκολες. Όχι μόνο εξαιτίας της όξυνσης των κοινωνικών προβλημάτων λόγω της κρίσης, αλλά και λόγω της πολεμικής ενάντια στον Πρόεδρο και στο ΑΚΕΛ που κυριάρχησε όλη την πενταετία και κορυφώθηκε κατά την προεκλογική περίοδο. Όλα αυτά, δυσκόλεψαν την προεκλογική μας προσπάθεια. Όπως αποδεικνύει το ικανοποιητικό αποτέλεσμα, όχι μόνο αντέξαμε αλλά δώσαμε τη μάχη στο πλευρό του Σταύρου Μαλά με την αξιοπρέπεια και το ήθος που πρέπει να επιδεικνύει κάθε πραγματικά σύγχρονη και προοδευτική πολιτική δύναμη. Από το αποτέλεσμα αποδείχθηκε επίσης πως ο Σταύρος Μαλάς δεν ήταν «επιλογή ήττας» όπως προσπάθησαν να υποβάλουν πολλοί και διάφοροι. Αντιθέτως, απέδειξε πως άξιζε τη στήριξη και του ΑΚΕΛ και του ευρύτερου δημοκρατικού και προοδευτικού χώρου. Πρόταξε μια σοβαρή πολιτική πρόταση, απευθύνθηκε με ειλικρίνεια και εντιμότητα στον κυπριακό λαό και κατέθεσε αξιόπιστες θέσεις και ρεαλιστικές προτάσεις. Αυτό μαζί με τη σκληρή δουλειά του ΑΚΕΛ και της Κίνησης Στήριξης της υποψηφιότητάς του οδήγησε στην υποστήριξη ενός πολύ σημαντικού ποσοστού του εκλογικού σώματος. Αυτό μας ε- πιτρέπει να πούμε πως αν άλλες πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα είχαν υποστηρίξει ανοικτά την υποψηφιότητά του στον β γύρο, θα μπορούσε να είχε εκλεγεί στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον κόσμο του κεντρώου χώρου που στήριξε την υποψηφιότητά του στον α και στον β γύρο, διαβεβαιώνοντάς τους ότι το ΑΚΕΛ θα επιδιώξει να βρίσκεται σε διάλογο με τον κεντρώο χώρο. Η επόμενη μέρα των Προεδρικών Εκλογών βρίσκει το ΑΚΕΛ στην αντιπολίτευση με μια πολύ σημαντική ευθύνη: να ανεβάσει το επίπεδο του α- ντιπολιτευτικού λόγου το οποίο δεινοπάθησε την τελευταία πενταετία. Θα είμαστε θετικοί σε όσες κυβερνητικές πολιτικές μας βρίσκουν σύμφωνους αλλά θα ασκούμε σοβαρή και τεκμηριωμένη κριτική εκεί που διαφωνούμε. Έχουμε μπροστά μας πολλά και κρίσιμα ζητήματα. Είναι η επανέναρξη του διαλόγου για το Κυπριακό. Είναι η διαχείριση των ζητημάτων της οικονομίας. Είναι επίσης τα ζητήματα και τα θέματα της διαχείρισης του φυσικού αερίου και τυχόν δρομολόγησης ιδιωτικοποιήσεων. Όλα αυτά τα θέματα θα τα παρακολουθούμε πολύ στενά και θα είμαστε έτοιμοι για παρέμβαση εκεί και όπου απαιτείται. Ως ΑΚΕΛ αναγνωρίζουμε την ευθύνη μας έναντι όλων όσοι υποστήριξαν τον Σταύρο Μαλά. Μεταφράζουμε τη στήριξή τους ως υποχρέωσή μας να υπάρξει συνεργασία ευρύτερων δυνάμεων για τη διαμόρφωση ενός συμπαγούς και προοδευτικού μετώπου με θέσεις και προτάσεις για τα δύσκολα χρόνια που περιμένουν την Κύπρο και τον λαό μας. Γι αυτό και θα φροντίσουμε να κάνουμε επαφές με διάφορες δυνάμεις, πολιτικές και κοινωνικές, καθώς και με οργανωμένα σύνολα ώστε να υπάρξουν οι προϋποθέσεις σχηματισμού αυτού του μετώπου. Το βέβαιο είναι πως το ΑΚΕΛ και την επόμενη μέρα των εκλογών θα πρωταγωνιστεί στην πολιτική ζωή του τόπου και θα αγωνίζεται, εντός και ε- κτός Βουλής, μαζί με τον λαό για τον λαό και για την Κύπρο. Ο κ. Άντρος Κυπριανού είναι γενικός γραμματέας ΚΕ ΑΚΕΛ.

13 13-GNOMES KIPROS_KATHI 02/03/ :17 ΠΜ Page 13 Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 13 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Τρίπτυχο Του ΝΤΙΝΟΥ ΗΛΙΑΔΗ Για το ΔΗΚΟ. Χωρίς κομματικά αξιώματα υπέδειξε ότι θέλει τα μέλη της κυβέρνησής του, ο νέος Πρόεδρος. Και οι μεν εκ Συναγερμού ορμώμενοι συμμορφώθηκαν, όμως, ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Μάριος Καρογιάν, προκρίνει, ότι οι ΔΗΚΟϊκοί υπουργοί δεν θα εγκαταλείψουν τα κομματικά τους αξιώματα. Έτσι, στο ΔΗΚΟ παρατηρούμε μία αλλόκοτη κατάσταση: Ο αναπληρωτής πρόεδρος αποβλήθηκε(;), ο αντιπρόεδρος παραιτήθηκε, ο γενικός γραμματέας και ο εκπρόσωπος Τύπου υπουργοποιήθηκαν, όμως, παράλληλα προς τα πολιτειακά τους καθήκοντα, θα ασκούν και τις κομματικές τους υποχρεώσεις! Αλήθεια, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΚΟ θα προβαίνει σε ε- νημέρωση για τις κομματικές θέσεις, όντας και υ- πουργός Άμυνας; Μήπως θα αναπληρώνουν και τα χηρεύοντα πόστα των απόντων συναγωνιστών τους; Εμείς, πάντως, τους ευχόμαστε κάθε επιτυχία Για το ΑΚΕΛ. Στη διάρκεια της διακυβέρνησής του, το ΑΚΕΛ επαναστατούσε Αριστερά και κυβερνούσε Δεξιά. Πενταετία αλαζονείας και σωρείας προεδρικών αθλημάτων, που έστρωσε το χαλί της εξουσίας στον ΔΗΣΥ, στη Δεξιά, στον Νίκο Αναστασιάδη πραγματικός άθλος! Η πενταετής διακυβέρνηση αποκάλυψε την αδυναμία του ΑΚΕΛ να κυβερνήσει, φέρνοντας τα πράγματα κοντύτερα στο λεγόμενο σοσιαλιστικό μετασχηματισμό, που θαμμένος, τώρα πια, κάτω από τα ερείπια που ε- πισώρευσε η θεομηνία Χριστόφια, δεν μπορεί να προβάλλεται σαν στοχευόμενο όραμα. Ούτε η επάνοδος στην εξουσία μπορεί να αποτελεί στόχο του ΑΚΕΛ, το οποίο αυτοπεριορίζεται πλέον στον ρόλο της αντιπολίτευσης. Από τούδε και στο εξής, η Αριστερά καθιερώνεται σαν άρνηση και σαν «θέση» της θα διαδηλώνει πάντα μια άρνηση, χωρίς να βάζει τίποτε στη θέση της «θέσης». Δεν πιστεύω στο «Ουαί τοις ηττημένοις!» εξάλλου δεν τοποθετώ τον εαυτό μου στους νικητές. Αλλά και απερχόμενος ο Πρόεδρος Χριστόφιας δεν μας αφήνει ν αγιάσουμε. Ακόμα και στην πτώση του παρέμεινε αμετανόητος, με ασυγκρότητο και ασυγκράτητο λόγο. Σε συνεστίαση προς τιμή του, επανέλαβε τον ανερμάτιστο και αμετροεπή εαυτό του. Πέρα από το ότι παρομοίασε τη σύζυγό του με την Μητέρα Τερέζα (Κύριε ελέησον!), εγκωμίασε την προεδρική φρουρά, διότι «κράτησε αλώβητο το Προεδρικό την ώρα της κατασκευασμένης επίθεσης, μετά από το ατύχημα στο Μαρί»!! Αποκάλεσε το σύντροφο Τουμάζο Τσελεπή «τη μεγάλη δύναμη της διαπραγματευτικής ομάδας!» και χαρακτήρισε τον γαμπρό του Νίκο Μούδουρο «την ήρεμη δύναμη, η οποία θα λείψει από αυτούς που θα έλθουν εδώ, διότι για πρώτη φορά έχουμε κατορθώσει, με τον Νίκο επικεφαλής, να εμβαθύνουμε στην πολιτική της Τουρκίας και στην πολιτική των ηγετικών κύκλων της τ/κ κοινότητας». Είναι προφανές, ότι η εξουσία τού έχει στερήσει την επαφή με την πραγματικότητα. Μετά από όσα μεσολάβησαν, είναι δυνατό να οπτασιάζεται επιθέσεις κατά του Προεδρικού, τις οποίες κατέστειλε η προεδρική φρουρά; Γίνεται να μην κατανοεί το άθροισμα (ή το πηλίκον) των αδιέξοδων χειρισμών του στις συνομιλίες; Επιτρέπεται να μην αντιλαμβάνεται ότι αυτό που α- ποκαλεί «ατύχημα του Μαρί», είναι ένα σοβαρό έγκλημα, για το οποίο διεξάγεται δίκη στο Κακουργιοδικείο; Και το ότι ο ίδιος λείπει από το εδώλιο, το οφείλει στην ασυλία, που απολάμβανε, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Για τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Από δω και μπρος, με τα δικά του έργα θα επαληθεύσει «τους μεν» ή θα διαψεύσει «τους δε», αλλά και θα αποδείξει πως μπορεί, από τους «ατάκτως ερριμένους λίθους τε και πλίνθους» που παραλαμβάνει, να οικοδομήσει «πολλού άξιον κτήμα». Και πάντα στο νου του η προτροπή του τραγικού ποιητή Αγάθωνα: «Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι πρώτο μεν ότι ανθρώπων άρχει, δεύτερο ότι κατά νόμους άρχει, τρίτον ότι ουκ αεί άρχει». Πρώτα θραύσματα αναξιοπιστίας Θα ήταν πρόωρο ενδεχομένως και άδικο να καταφύγουμε στην παροιμία «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν» για να σχολιάσουμε την πρώτη πολιτική πράξη του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Μόνο που αδυνατούμε να δεχθούμε τον ισχυρισμό ότι το νέο Υπουργικό Συμβούλιο πλησιάζει κατ ε- λάχιστον την προεκλογική δέσμευση του κ. Νίκου Αναστασιάδη ότι θα σχηματίσει «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας». Προσωπικά δεν μας ενοχλεί η παρουσία κομματικών στελεχών σε μια κυβέρνηση, την οποιαδήποτε κυβέρνηση, ούτε και είμαστε εξ εκείνων που θεωρούν μίασμα την κομματική προέλευση οποιουδήποτε. Απεναντίας, πιστεύουμε ότι ένα κόμμα που λαμβάνει τη λαϊκή εντολή να κυβερνήσει το φυσιολογικό είναι ότι θα αποθέσει στους ώμους των στελεχών του το μεγαλύτερο βάρος της υλοποίησης όσων υπόσχεται. Εξάλλου η ιστορία δεν μας δίδαξε ότι ο μη κομματικός είναι κατ α- νάγκην και καλύτερος. Η ένστασή μας έγκειται στις προεκλογικές δεσμεύσεις του κ. Αναστασιάδη, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά ότι δεν πρόκειται να διορίσει «κομματόσκυλα». Ο χαρακτηρισμός προέρχεται από τα χείλη του κυρίου Προέδρου και όχι από τα δικά μας, ως εκ τούτου μαζί με τα συγχαρητήριά μας νομιμοποιούμαστε να του υποβάλουμε και την εξής απορία: Όταν λέει «κομματόσκυλα» ποιους εννοεί; Εάν κατά την αντίληψή του κομματόσκυλο είναι ο πιστός στο κόμμα και στον αρχηγό του, (δηλαδή την αφεντιά του), να υποθέσουμε ότι ο ίδιος αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως τον ηγέτη μιας παράταξης που έχει την α- νάγκη κυνικής προστασίας; Προστασίας από ποιους; Από τους άσωτους που εγκατέλειψαν το κομματικό μαντρί; Δεν νομίζουμε. Ο κ. Αναστασιάδης έχει πλέον κάθε λόγο να αισθάνεται ασφαλής. Ακόμη και οι τελευταίοι που εγκατέλειψαν το μαντρί είναι πλέον παρά το πλευρόν του. Μέχρι και ο κύριος Ρίκκος Ερωτοκρίτου που κόπτεται ότι «ανάμεσα στο κόμμα και την πατρίδα επιλέγω την πατρίδα» είναι ένθερμος υποστηρικτής του. Προφανώς τώρα ούτε ο κ. Αναστασιάδης, ούτε ο κ. Καρογιάν, ούτε ο κ. Ερωτοκρίτου και πολλοί άλλοι, θέλουν να θυμούνται εκείνες τις μέρες. Προτιμούν να μας υπενθυμίζουν ότι «αυτά που τους ε- νώνουν είναι περισσότερα από εκείνα που τους χώρισαν». Βλέπετε ο μήνας του μέλιτος στην εξουσία ΑΡΑΔΕΣ Του ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, οι κομματικές ισορροπίες και η πολιτική υποκρισία δεν αφήνει χρόνο για έριδες. Ουδείς ψόγος. Εκείνο που ενοχλεί είναι η υποκρισία, για την οποία γράφαμε την περασμένη βδομάδα, προτού καν γνωρίζουμε το κυβερνητικό σχήμα υπό τον κ. Αναστασιάδη: «Δικαιολογημένη η ελπίδα ότι αυτοί που θα έρθουν θα είναι καλύτεροι από τους προηγούμενους. Αέναη η εναλλαγή χρωμάτων, συνθημάτων, προσώπων και αμέτρητα τα «θα», σε μια μαγειρική διαδικασία με διαφορετική συνταγή, με καινούργιο σεφ αλλά με τα ίδια υλικά ( ) Κάπου στο βάθος της εξέδρας, αποστασιοποιημένοι που επανέκαμψαν, ξεχασμένοι που επανεμφανίστηκαν και οι συνήθεις ύποπτοι της πολιτικής ανακύκλωσης που θα σπεύσουν να ασπαστούν τον νικητή προσβλέποντας σε μια έστω θεσούλα που σίγουρα είναι καλύτερη από το τίποτα. Κάτω, στην πλατεία του νικητή, οι χιλιάδες ανώνυμοι, μέλη μιας κοινωνίας που βουλιάζει στα χρέη σε μια πατρίδα που λιγοστεύει επί του εδάφους». Ας έχει το θάρρος ο κ. Πρόεδρος να παραδεχθεί ότι την ώρα που α- νακάτευε την τράπουλα και μοίραζε αξιώματα, δεν είχε την ευχέρεια να αγνοήσει τις παραταξιακές κραυγές, τις προσωπικές ατζέντες, ή τα κομματικά γαυγίσματα. Είμαστε σίγουροι ότι θα συμφωνήσει μαζί μας ο κ. Αναστασιάδης ότι η «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας» που μας έταξε προεκλογικά ήταν ένα εύηχο σύνθημα χωρίς ουσία και περιεχόμενο. Επειδή δεν πολυπιστεύουμε ότι τα κράτη ή τα έθνη έχουν ανάγκη από σωτήρες, ευχόμαστε στον Πρόεδρο και τη νέα κυβέρνηση («εθνικής σωτηρίας» κατά τους κρατούντες ή «κομματικής ισορροπίας» κατά τους αντιπολιτευόμενους) κάθε επιτυχία κι ας αφήσουμε τα υπόλοιπα στον χρόνο, που ξέρει και κρίνει χωρίς προκαταλήψεις. Καταλήγουμε με τα πρώτα λόγια που είπε πριν από δέκα χρόνια ο Τάσσος Παπαδόπουλος στους υ- πουργούς του αμέσως μόλις τους διόρισε: «Ξέρω ότι ο πειρασμός κάποτε είναι μεγάλος σε υπουργούς για την προβολή και για την απόκτηση δημοτικότητας. Η δημοτικότητα, όμως, όπως και η προβολή αποκτάται και κατακτάται με έργα και όχι με επίπλαστες μεθόδους προβολής». Ας έχουν κατά νουν αυτή την υπόμνηση οι νέοι υπουργοί. antoniouy@kathimerini.com.cy Σχολιάστε στο AP Η επόμενη μέρα και οι προσδοκίες Οι πολίτες προσήλθαν στις κάλπες για τις προεδρικές εκλογές με ανάμεικτα συναισθήματα. Υπήρχε και εξακολουθεί να υφίσταται προβληματισμός, αγωνία, φόβος, αλλά και ελπίδα. Είναι αναμενόμενο να συνυπάρχουν μεγάλες προσδοκίες από τον νέο Πρόεδρο αλλά και δυσπιστία σε σχέση με το όλο σύστημα και τις δυνατότητες του να ανταποκριθεί. Αξιολογώντας τα αποτελέσματα των εκλογών σημειώνουμε τη μεγάλη δυσπιστία των πολιτών όπως εκφράσθηκε διά της αποχής, των λευκών και άκυρων ψηφοδελτίων τα οποία όλα μαζί ανήλθαν περίπου στο 25,78% του εκλογικού σώματος. Σημειώνεται ότι την πρώτη Κυριακή το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 19,60%. Αποτελεί πρόκληση όχι μόνο για τον νέο Πρόεδρο αλλά και για το ευρύτερο σύστημα η α- ποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος, τους θεσμούς, καθώς και προς την πολιτική και τους πολιτικούς. Πρώτα απ όλα το ζητούμενο είναι ο τερματισμός της κατηφορικής πορείας της κυπριακής οικονομίας και η δημιουργία προϋποθέσεων ουσιαστικής ανάκαμψης. Είναι εφικτό από τις αρχές του 2014 να παρουσιασθούν θετικές τάσεις. Υπάρχουν πολλές διαστάσεις σε σχέση με τον στόχο αυτό. Από την πρώτη στιγμή ο νέος Πρόεδρος θα πρέπει να προχωρήσει σε δημοσιονομική εξυγίανση, αναδιάρθρωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, παραμερισμό των στρεβλώσεων στην οικονομία, καθώς και ενθάρρυνση νέων μοχλών οικονομικής μεγέθυνσης για τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης. Ο νέος Πρόεδρος αξιοποιώντας το πολιτικό του κεφάλαιο καλείται να διαπραγματευθεί την ολοκλήρωση του Μνημονίου με τρόπο που αφενός να είναι βιώσιμο και αφετέρου να οδηγεί σε ταχύτερη έξοδο από την κρίση. Εννοείται, μεταξύ άλλων, ότι δεν πρέπει να υπάρξουν επιπρόσθετες περικοπές μισθών ή/και νέες αυξήσεις φορολογιών. Δεύτερο, προέχει ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο το οποίο να ε- μπερικλείει τις έννοιες του αποτελεσματικού κράτους, μιας δικαιότερης κοινωνίας και μεγαλύτερης αλληλεγγύης μεταξύ των εμπλεκομένων μερών. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να επαναξιολογηθούν περαιτέρω τα συνταξιοδοτικά σχέδια, καθώς και οι όροι απασχόλησης στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Επιπρόσθετα, στη σημερινή συγκυρία ιδιαίτερη σημασία έχει η α- πασχόληση Κυπρίων κατά προτεραιότητα. Ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες ρυθμίσεις για την αποπληρωμή των δανείων Του ΑΝΔΡΕΑ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ νοικοκυριών με τρόπο που να ελαχιστοποιείται το κοινωνικό κόστος. Τρίτο, είναι το κυπριακό ζήτημα, στο οποίο η Τουρκία συνεχίζει α- πρόσκοπτα την πολιτική της για κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επί τούτου, απροκάλυπτα αλλά και ενδεικτικά, ο Τούρκος πρωθυπουργός δηλώνει ότι δεν υ- πάρχει χώρα Κύπρος. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο τίθεται σε αμφιβολία κατά πόσον η διαδικασία που έχει ακολουθηθεί τις τελευταίες δεκαετίες μπορεί να οδηγήσει στα επιθυμητά αποτελέσματα. Χρειάζεται αναθεώρηση της διαδικασίας, καθώς και νέες προσεγγίσεις. Το τέταρτο είναι η καλύτερη δυνατή διαχείριση των ενεργειακών ζητημάτων. Πέραν από τα οικονομικά δεδομένα στο ζήτημα αυτό, εξ ορισμού εμπεριέχονται διαστάσεις που σχετίζονται με θέματα εξωτερικής πολιτικής και α- σφάλειας. Είναι σημαντικό στα πλαίσια αυτά να ακολουθηθούν πολιτικές και πρακτικές που να ο- δηγούν στα καλύτερα δυνατά α- ποτελέσματα και τον παραμερισμό της δυσπιστίας. Προφανώς για όλα αυτά θα χρειασθούν αλλαγή στη νοοτροπία, διάθεση για συνεχή αγώνα και εργατικότητα για ανόρθωση της οικονομίας. Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των πολλαπλών προκλήσεων, καθώς και την επίτευξη των υψηλών στόχων, βασική προϋπόθεση είναι η αποκατάσταση της αξιοπιστίας του κράτους τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Στα πλαίσια αυτά είναι δυνατόν η Κυπριακή Δημοκρατία να καταθέσει νέες προτάσεις για τα δικά της οικονομικά προβλήματα, οι οποίες να εμπεριέχουν και νέες προσεγγίσεις για την ευρύτερη κρίση της Ευρωζώνης. Υ- πογραμμίζεται ότι είναι δυνατόν να γίνουν ρυθμίσεις που να εγγυούνται τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους αλλά και την επιτυχία της όλης προσπάθειας. Η ουσιαστική αντιμετώπιση των προκλήσεων δεν είναι υπόθεση ενός ατόμου η μιας μόνο παράταξης. Απαιτούνται συγκλίσεις, συναινέσεις, σεμνότητα, σοβαρότητα, σκληρή δουλειά και επαγγελματισμός. Εκ των πραγμάτων η εμπέδωση της αξιοκρατίας σε όλα τα επίπεδα προβάλλει ως α- παραίτητο, αν και όχι επαρκές στοιχείο, αλλαγής και εθνικής ε- πιβίωσης. Από την επίμονη επίδραση του παλαιοκομματισμού στην επόμενη μέρα διαφαίνεται ότι ο δρόμος για την πραγματοποίηση των μεγάλων προσδοκιών θα είναι μακρύς και δύσκολος. Ο κ. Ανδρέας Θεοφάνους είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Οι τεχνοκράτες βλέπουν νούμερα Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΑΓΓΑΡΗ Η ολική επαναφορά του Νίκου Αναστασιάδη Του ΕΥΤΥΧΗ ΒΑΡΔΟΥΛΑΚΗ Καλά, ο Σαρρής διορίστηκε για να ακυρώσει τις προεκλογικές δεσμεύσεις του Αναστασιάδη; Υπάρχουν κάποιες αμφιβολίες ως προς την υπουργοποίηση του Μιχάλη Σαρρή. Ο κ. Σαρρής έχει ωστόσο τις περγαμηνές των ειδικών στην οικονομία. Τον θεωρούν ως άριστο γνώστη της οικονομίας, της νομισματικής πολιτικής και γενικότερα ότι γνωρίζει πολύ καλά τι πρέπει να πράξει η Κύπρος για να σωθεί οικονομικά. Δεν αμφιβάλλω ποσώς για τις γνώσεις του. Εδώ όμως δεν μιλάμε ούτε με Excel ούτε και με Power Point. Εδώ μιλάμε με αριθμούς της πραγματικότητας. Με στατιστικά στοιχεία που τσακίζουν και με σχεδόν άνεργους. Με μειώσεις μισθών μέχρι και 50% και με «μερική απασχόληση» για να διατηρήσει ο κόσμος τις δουλειές του. Μιλάμε με τα νούμερα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες κλείνουν η μία μετά την άλλη. Στην πράξη λοιπόν, πού είδαμε τον κ. Σαρρή; Σε δύο περιπτώσεις: Πρώτον. Επί διακυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου. Ως υπουργός Οικονομικών εντάχθηκε η Κύπρος στο ευρώ. Παρέλαβε έλλειμμα 6,3% και παρέδωσε πλεόνασμα 1,2% και μείωσε τον πληθωρισμό στο 4,7%. Καθόλου εύκολο εγχείρημα. Αλλά τότε είχαμε δύο παράγοντες, τους οποίους τώρα δεν τους έχουμε. Την ευμάρεια και οικονομική άνθηση, τα ακίνητα αλλά και τις νέες φορολογήσεις καυσίμων κ.λπ. Φορολογίες χωρίς να πλήττουν ουσιαστικά την καθημερινότητα των πολιτών, μιας και η οικονομική κατάσταση ήταν αναπτυξιακή. Εν πάση όμως περιπτώσει ας θεωρήσουμε όμως ότι ήταν προσωπική δική του μάχη, την οποία και κέρδισε. Δεύτερον. Στα της Λαϊκής Τράπεζας. Όπου πέρσι ανέλαβε ρόλο, να διασώσει την Τράπεζα. Πολλοί θεωρούν ότι την έσωσε. Και δεν υπερβάλλω. Οικονομικοί παράγοντες θεωρούν ότι όντως την έσωσε. Και πώς; Με το να την παραδώσει στο κράτος. Και προκύπτει το ερώτημα: Καλά, θέλαμε τον κ. Σαρρή για να «φορτωθεί» το κράτος τη Λαϊκή; Όντως έσωσε την Τράπεζα. Στις πλάτες μας. Θα θυμάστε βεβαίως και τις παγκόσμιες περιοδείες τότε για την εξεύρεση επενδυτών... χωρίς αποτέλεσμα. Πάμε όμως στο σήμερα. Τι έκανε ο κ. Σαρρής μόλις ανακοίνωσε ο Νίκος Αναστασιάδης ότι διορίζεται υπουργός Οικονομικών; Δηλώσεις. Και τι είπε; Τίναξε στον αέρα όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις του Ν. Αναστασιάδη για την οικονομία. Τι είπε; Ιδού: Ο Ν. Αναστασιάδης έκανε λόγο για δύο γεφυρωτικά δάνεια ώστε να υ- πάρχει ο χρόνος για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Ο κ. Σαρρής δήλωσε πως οι δυνατότητες βελτίωσης του Μνημονίου είναι μικρές και τα περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης περιορισμένα και στόχος είναι να υπάρξει η γρηγορότερη δυνατή υπογραφή του Μνημονίου και ολοκληρωτική λύση. Ο Ν. Αναστασιάδης μας είπε ότι υπάρχει συγκεκριμένος σχεδιασμός, ο οποίος θα καταδείξει ότι το χρέος είναι βιώσιμο, και συνεπώς δεν θα προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις. Ο κ. Σαρρής τάχθηκε υπέρ των ι- διωτικοποιήσεων. Σημείωσε ότι πρόκειται για δύσκολο θέμα, ειδικά στις τηλεπικοινωνίες και τον ηλεκτρισμό. «Το ποιος είναι ιδιοκτήτης είναι λιγότερο σημαντικό», είπε. Ενώ την περασμένη Παρασκευή έβαλε και ως πρώτο Οργανισμό στη σειρά προς ι- διωτικοποίηση τη CYTA. Ο κ. Αναστασιάδης πρέπει, λοιπόν, να προσέξει. Διότι οι τεχνοκράτες κάνουν αφαιρέσεις για να τους βγαίνουν τα νούμερα και μετά εξαφανίζονται. Μετά, είναι οι πολιτικοί που πρέπει να κοιτάξουν κατάματα τους πολίτες και να τους πουν, «συγγνώμη αλλά είμαστε σε ύφεση και συνεπώς είναι λογικό η ανεργία να αυξάνεται». Και ο Αναστασιάδης εξελέγη με μία υπόσχεση. Να βρει τους τρόπους να εξέλθουμε όσο λιγότερο επώδυνα γίνεται από την ύφεση. Υγ. Ακούσαμε ότι ο διοικητής της Κεντρικής έτρεχε στο Λονδίνο για «επαφές με πιθανούς επενδυτές για τις κυπριακές τράπεζες». Αλλά τι έγινε; Δεν μας ανακοίνωσαν τα αποτελέσματα. Και τι σχέδια αναδιάρθρωσης παρουσίασε στους «πιθανούς επενδυτές»; Για τα σχέδια της κυβέρνησης Αναστασιάδη, τι τους είπε; Ότι θα αμφισβητήσει τα νούμερα της PIMCO; Αλλά και το άλλο. Είναι δουλειά του διοικητή να ψάχνει «επενδυτές» για τις κυπριακές τράπεζες; Από πότε η Εποπτική Αρχή, λειτουργεί ως «μεσάζων»; Υγ2. Σωστός ο Νίκος με τις τέσσερεις εντολές που έδωσε στους υπουργούς. Τους είπε με το γνωστό του ύφος: 1. Κύριοι, υπογράψτε τη Χάρτα Δεοντολογίας. 2. Θα υλοποιήσετε το προεκλογικό πρόγραμμα κατά γράμμα. 3. Διαβάστε την έκθεση της γεν. ελέγκτριας και σε τρεις μήνες θέλω τις εισηγήσεις σας. 4. Διαβάστε το Σύνταγμα. tsangarisp@kathimerini.com.cy Σχολιάστε στο Από τα μέσα της 10ετίας του 20 ως τα μέσα της 10ετίας του 30, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε βρεθεί στο απόλυτο πολιτικό περιθώριο. Ε- κλέγονταν μεν βουλευτής, αδιαλείπτως, αλλά κανείς δεν ασχολούνταν ιδιαιτέρως με ό,τι έλεγε. Θεωρούνταν ένας από εκείνους του κάπως «γραφικούς» βουλευτές των «πίσω καθισμάτων», από αυτούς που πετάνε ωραίες ατάκες στις συνεδριάσεις, αλλά όχι κάποιος που θα είχε καθοριστικό ρόλο στο μέλλον. Ο ίδιος είχε ονομάσει αυτή την περίοδο «πολιτική έρημο», φράση που χρησιμοποίησαν πολλοί άλλοι πολιτικοί, με ταραχώδη διαδρομή. Ο Νίκος Αναστασιάδης δεν πέρασε από πολιτική έρημο, δεδομένου ότι όλα αυτά τα χρόνια ήταν πρόεδρος κόμματος. Ο λόγος του, εξάλλου, ποτέ δεν ήταν αδιάφορος. Ήταν πάντα αιχμηρός, έκανε αίσθηση, προκαλούσε αντιπαραθέσεις. Γι αυτό και η πορεία του δεν ήταν ανέφελη. Το τίμημα για τις επιλογές του ήταν η αντιδημοφιλία του. Λόγω του δυναμικού προφίλ του ήταν αναμφίβολα ηγετικός και συμπαθής στο στενό πυρήνα του κόμματός του, αλλά ιδιαίτερα αντιπαθής σε όλους τους υπόλοιπους. Σε βαθμό που επί χρόνια αποτελούσε πόλο αντισυσπείρωσης και η παρουσία του αποτελούσε άλλοθι απομόνωσης του ΔΗΣΥ. Μετά το δημοψήφισμα του 2004 πολλοί τον είχαν θεωρήσει τελειωμένο, ενώ το 2008 θεωρήθηκε προτιμότερο να μην είναι αυτός υποψήφιος του ΔΗΣΥ, καθώς πιθανότατα δεν θα πέρναγε στον δεύτερο γύρο, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ενότητα του κόμματος. Μπορεί, λοιπόν, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα η επιλογή του στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας να φάνηκε σαν μια νομοτελειακή εξέλιξη, σαν ένας πολιτικός μονόδρομος που απλώς έπρεπε να τον διανύσει, αλλά στην Αυτή τη φορά, ο ΔΗΣΥ στόχευσε σωστά, έχτισε με μεθοδικότητα τη συμμαχία με τον κ. Καρογιάν πραγματικότητα ήταν η ολική επαναφορά ενός πολιτικού που, παραφράζοντας τον Τσώρτσιλ, «είχε πεθάνει πολλές φορές». Η μεγαλύτερη επιτυχία του Νίκου Αναστασιάδη ήταν ότι πειθάρχησε το θυμικό στον ρεαλισμό. Επί μακρό χρονικό διάστημα απέφυγε τους ακραίους χαρακτηρισμούς. Απέφυγε την έντονη αντιπολίτευση, ειδικά στην πρώτη φάση της διακυβέρνησης Χριστόφια, όταν μετείχαν σε αυτή και το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ. Με την τακτική του αυτή, αντί να τους αντισυσπειρώνει, άφηνε χώρο να αναδεικνύονται οι εσωτερικές τους αντιφάσεις. Τόσο στο Εθνικό Θέμα, όσο και στην οικονομία, οι θέσεις του ήταν συχνά πιο προωθημένες από αυτές της κυβέρνησης. Ακόμα και στην τελευταία φάση της απόλυτης παρακμής της κυβέρνησης Χριστόφια, απέφυγε τη μεγάλη οξύτητα, προσθέτοντας έτσι λιθαράκια στην προσωπική του αξιοπιστία. Στο ζήτημα της εκλογής του προέδρου Βουλής δεν ρίσκαρε να επιδιώξει την ανάληψη της προεδρίας μέσω ενός στελέχους του δικού του κόμματος, αλλά επέλεξε να «χαρίσει» την προεδρία στην ΕΔΕΚ, σηματοδοτώντας ένα πολιτικό άνοιγμα στον ενδιάμεσο χώρο. Μπορεί εκλογικά αυτό να μην είχε α- ντίκρισμα, αφού η ΕΔΕΚ φάνηκε μάλλον «αγνώμων», αλλά έστειλε ένα μήνυμα διαλλακτικότητας προς όλους. Κυρίως όμως έδειξε απόλυτο ρεαλισμό στην ανάγνωση των εσωτερικών ισορροπιών στο ΔΗΚΟ. Το εσωτερικό «παιχνίδι εξουσίας» στο «κόμμα-ρυθμιστή» των εκλογών είχε κρίνει την εκλογή του 2008, όταν η «Παπαδοπουλική» ομάδα, σαφώς ισχυρότερη τότε, μπόρεσε να επιβάλλει την άποψή της να στηριχθεί ο κ. Χριστόφιας, κόντρα στην επιθυμία του κ. Καρογιάν που προτιμούσε τον κ. Κασουλίδη. Ο ΔΗΣΥ τότε συμμάχησε με τον «αδύνατο παίκτη» του εσωκομματικού πεδίου και έχασε. Αυτή τη φορά στόχευσε σωστά, έχτισε με μεθοδικότητα τη συμμαχία με τον κ. Καρογιάν, κέρδισε την εμπιστοσύνη την ηγετικής ομάδας του ΔΗ- ΚΟ και εν τέλει κέρδισε το στοίχημα. Σε όλα αυτά βέβαια, είχε και ένα σύμμαχο. Το ΑΚΕΛ και τον κ. Χριστόφια, που από ένα σημείο και μετά α- κολουθούσαν μια στρατηγική χωρίς αρχή και τέλος. Από τα μέσα του 2011 ήταν απολύτως σαφές ότι ο κ. Χριστόφιας έχει απωλέσει κάθε δυνατότητα επανεκλογής, ενώ τους τελευταίους μήνες του 2012 ο έλεγχος της κατάστασης είχε χαθεί εντελώς. Το ΑΚΕΛ, αν ήθελε να εξαντλήσει την πιθανότητα να παραμείνει στην εξουσία, έπρεπε να στηρίξει ένα στέλεχος του ενδιάμεσου χώρου. Δεν είναι βέβαιο ότι θα το πετύχαινε, αλλά είχε σαφώς περισσότερες πιθανότερες από ό,τι με την υποψηφιότητα του κ. Μαλά, η οποία δεν είχε πολιτική λογική, καθώς δεν αντιμετώπιζε καμία από τις αδυναμίες του κ. Χριστόφια. Τη φράση του Κοέλιο ότι «αν θέλεις κάτι πολύ το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις», την έχει χλευάσει πολύς κόσμος. Όμως κάποιες τέτοιες περιπτώσεις όπου η επικαιρότητα, τα λάθη των αντιπάλων σου και φυσικά οι δικές σου κινήσεις, συνδυάζονται και κερδίζεις, σε κάνουν να πιστεύεις ότι ίσως έχει κάποια ίχνη αληθείας... Σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας vardoulakis@stratego.gr

14 14-ELLADA_KATHI 02/03/ :04 ΠΜ Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Ενα βήμα πριν από την κοινωνική έκρηξη Οκίνδυνος μιας ανεξέλεγκτης κοινωνικής έκρηξης είναι απολύτως υπαρκτός. Δεν πρέπει να ξεγελιόμαστε από το γεγονός ότι οι πολίτες δεν συμμετέχουν σε ιδιαίτερα μαζικές διαδηλώσεις ή δεν ακολουθούν τις συνδικαλιστικές ή άλλες προτροπές για έναν «ξεσηκωμό». Ενα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας νιώθει πως δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Ανάμεσά τους και συμπολίτες μας, οι οποίοι έχουν συμπεριφερθεί επί δεκαετίες με τον πιο συστημικό και υπεύθυνο τρόπο. Οταν ακούει κανείς ιστορίες για «νοικοκυραίους», οι οποίοι είναι έτοιμοι να ξεσηκωθούν ε- ναντίον όλων, καταλαβαίνει πως αυτοί οι επόμενοι μήνες θα είναι πολύ δύσκολοι. Η δική τους α- πελπισία, μακριά από ιδεολογίες Αν η τρόικα πιέσει τα πράγματα πέρα από ένα οριακό σημείο, θα πάρει πολύ μεγάλο ρίσκο. Αν η ρευστότητα δεν αποκατασταθεί στοιχειωδώς, άμεσα, οι υγιείς επιχειρήσεις θα καταρρεύσουν και κόμματα, κάνει την κατάσταση εξαιρετικά εύφλεκτη. Πρέπει, βεβαίως, να πούμε πως ο ελληνικός λαός φέρθηκε με ωριμότητα και υπομονή μέχρι τώρα. Δείτε τι συνέβη στην Ιταλία, η οποία δεν έχει ακόμη... «βραχεί» σε σχέση με την Ελλάδα, που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα εδώ και τρία χρόνια. Οι Ελληνες ούτε κωμικό ψήφισαν για πρώτο κόμμα ούτε ανέσυραν από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας τον πιο φθαρμένο πολιτικό τους. Ανέτρεψαν τα πολιτικά δεδομένα, ψήφισαν αντισυστημικά, αλλά κράτησαν τη χώρα όρθια. Τώρα ο κόσμος βρίσκεται στη φάση της μάχης της επιβίωσης. Πέρασε την πρώτη φάση της άρνησης όταν πίστευε ότι είναι μια μπόρα που θα περάσει. Πέρασε Οεκτροχιασμός της ελληνικής οικονομίας έχει οδυνηρότατες συνέπειες, που οδηγούν το σύνολο των πολιτών και κυριότατα της μεσαίας τάξεως σε απελπιστικό αδιέξοδο. Ο πολιτικός εκτροχιασμός που προσλαμβάνει πρωτοφανείς διαστάσεις, όμως, μπορεί να οδηγήσει σε εμφυλιακές συγκρούσεις και σε υπονόμευση του αντιπροσωπευτικού συστήματος. Ας μην πλανώνται οι ηγέτες των «δημοκρατικών» κομμάτων και θεωρούν ως δεδομένη τη βιωσιμότητα της κρατούσης πολιτικής τάξεως. Το υπάρχον σύστημα διατηρεί μόνον τα τυπικά χαρακτηριστικά του κοινοβουλευτισμού. Οι συνεδριάσεις της Βουλής σε ε- πίπεδο αρχηγών κυρίως χαρακτηρίζονται από βαρβαρότητα. Οι α- νακοινώσεις των κομμάτων, που εκδίδονται καθημερινά, ενσπείρουν φανατισμό, ανάλογο εκείνου που οδήγησε στην κατάρρευση του παλαιού καθεστώτος και στην επιβολή της δικτατορίας των Συνταγματαρχών. Διερωτάται κανείς πόθεν η βεβαιότητα αποκλεισμού του ενδεχομένου εκτροπής. Στις 20 Απριλίου 1967, η «Αυγή» δημοσίευε πρωτοσέλιδο άρθρο, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούσε να επιβληθεί δικτατορία στην Ελλάδα. Η συνέχεια της σχετικής αρθρογραφίας την επομένη ημέρα δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Βεβαίως, η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται. Ούτε ομιλεί κανείς περί στρατιωτικού κινήματος σήμερα πλέον. Αλλά η εκτροπή έχει και άλλες μορφές, όπως η εκδήλωση μιας γενικευμένης κοινωνικής α- νυπακοής. Tου ΚΩΣΤΑ IOPΔANIΔH τη δεύτερη φάση του σοκ και της οργής όπου περίπου πίστευε ότι επρόκειτο για κάποια αμιγώς ανθελληνική συνωμοσία. Πέρασε και τη φάση της αγανάκτησης και της οργής απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Τώρα προσπαθεί να βεβαιωθεί πως θα περάσει το ποτάμι, ο ίδιος και η οικογένειά του. Τι τον κρατάει από την ανεξέλεγκτη έκρηξη, αυτό που οι ξένοι αναλυτές ονομάζουν μια «ημέρα της Βαστίλλης»; Πρώτα απ όλα η ελπίδα πως κάτι μπορεί να αλλάξει μετά το καλοκαίρι. Βλέπει έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση που το παλεύει, ένα κράτος που σιγά σιγά αρχίζει να ξεπληρώνει τις υποχρεώσεις του, μια Ευρώπη που δείχνει να καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια περικοπών. Ταυτόχρονα, βλέπει ότι αρχίζει να αποδίδεται δικαιοσύνη, ειδικά σε περιπτώσεις δημόσιας διαφθοράς και ορισμένων ισχυρών. Και τέλος, συνειδητοποιεί ότι δεν είμαστε πια μόνοι μας σε αυτήν την κρίση και πως το τσουνάμι είναι μεγάλο και αφορά όλο τον Νότο. Ξέρει, δηλαδή πια, ο μέσος Ελληνας πως ούτε εύκολες λύσεις υπάρχουν ούτε κανένας πολιτικός, που να μπορεί να του εγγυηθεί πως κάτι θα αλλάξει την επόμενη ημέρα της εκλογής του. Την ίδια ώρα, όμως, θυμώνει με αυτά που βλέπει. Ενα μεγάλο μέρος της δημόσιας διοίκησης έχει καταρρεύσει και κάνει τη ζωή απίθανα δύσκολη για όποιον έχει νταραβέρια με το Δημόσιο. Το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού συστήματος συμπεριφέρεται όπως χθες ή και προχθές. Ρευστό δεν υπάρχει ούτε για δείγμα. Οι επόμενοι μήνες θα είναι κρίσιμοι. Αν η τρόικα πιέσει τα πράγματα πέρα από ένα οριακό σημείο, θα πάρει ένα πολύ μεγάλο ρίσκο και ενδεχομένως να προκαλέσει το μπαμ... Αν η ρευστότητα δεν αποκατασταθεί στοιχειωδώς, άμεσα, οι υγιείς επιχειρήσεις θα καταρρεύσουν. Βρισκόμαστε πράγματι σε ένα κομβικό σημείο και θα χρειασθεί πολύ μεγάλη ωριμότητα και ψυχραιμία απ όλους μας για να περάσουμε αυτόν τον κάβο. Πολιτικός εκτροχιασμός Σε περιόδους κρίσεως οι πολίτες ωθούνται κατά κανόνα στα άκρα και ο μόνος τρόπος α- νασχέσεως αυτής της ε- πικίνδυνης ροπής είναι η παραγωγή θετικών αποτελεσμάτων Tου ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ Είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα νέο, δίχως εμπειρία, διχασμένο, που αναδείχθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση εν μια νυκτί ή ακριβέστερα λόγω αφροσύνης που οδήγησε την χώρα σε δύο διαδοχικές εκλογικές α- ναμετρήσεις. Διέρχεται περίοδο μετασχηματισμού, διαπράττει σφάλματα, προκαλεί οξύτητα, όχι μεγαλύτερη από εκείνη του ΠΑΣΟΚ, όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση. Εάν υπήρχε συντεταγμένη πολιτική τάξη στην χώρα θα όφειλε να ενθαρρύνει την κίνηση του ι- διόρρυθμου αυτού κόμματος σε θέσεις διαλλακτικότερες, τις επαφές του προέδρου του κ. Αλέξη Τσίπρα με τους ξένους ηγέτες. Οχι για να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, φυσικά, αλλά για να τον καταστήσει λειτουργική αξιωματική αντιπολίτευση. Η διαφορά των Ευρωπαίων πολιτικών από τους Ελληνες ομολόγους τους είναι ότι ενδιαφέρονται πρωτίστως για την σταθερότητα του συστήματος. Αυτό καθιστά τις τοποθετήσεις τους μετριοπαθείς και όχι κάποια ιδιαίτερη πολιτική ωριμότητα. Αντίθετα, οι Ελληνες πολιτικοί λειτουργούν μόνον στο πλαίσιο μιας οξύτατης πολιτικής αντιπαραθέσεως. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται στα όρια του εξτρεμισμού, τα τρία κόμματα της συμπολιτεύσεως δεν έχουν λόγο να τον αντιμετωπίσουν μόνον με απωθητική οξύτητα. Ε- χουν συγκεκριμένο έργο να επιτελέσουν και μόνον με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αποκλείσουν την επικράτησή του στις προσεχείς εκλογές. Δεν είναι δυνατόν κόμματα εξουσίας όπως η Νέα Δημοκρατία και κυρίως το ΠΑΣΟΚ να ετεροκαθορίζονται από την συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ. Σε περιόδους κρίσεως οι πολίτες ωθούνται κατά κανόνα στα άκρα και ο μόνος τρόπος ανασχέσεως αυτής της επικίνδυνης ροπής είναι η παραγωγή θετικών αποτελεσμάτων. Οι ακκισμοί και η οξύτητα εκτρέφουν καταστάσεις εκτός ελέγχου, και αυτό ο- φείλει να το αποτρέψει η τριανδρία που διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας. Οι άλλοι ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να επιμένουν σε μια τακτική που έχει αποδειχθεί λάθος; Γιατί επαναλαμβάνουμε κάτι που ξέρουμε από την πείρα μας ότι θα έχει οδυνηρό αποτέλεσμα; Γιατί ένα παιδί επιλέγει να κάνει κάτι που του προκαλεί πόνο; Γιατί ο επιχειρηματίας που έκανε καταστροφικές ε- πιλογές στο παρελθόν επιλέγει πάλι την ίδια τακτική; Γιατί περιστρέφεται μια χώρα γύρω από πολιτικές που απέτυχαν; Οπως ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει τις αιτίες της επιμονής του, για να γλιτώσει απ αυτήν, έτσι και μια χώρα θα μπορέσει να ξεφύγει από τη δίνη της επανάληψης μόνο όταν οι πολιτικοί και ο λαός αναγνωρίσουν τις ρίζες της καθήλωσης. Αυτή η συμπεριφορά αφορά όλους τους λαούς, αλλά στην Ελλάδα σήμερα είναι έντονη σε πολλά πεδία. Στη Βουλή, τα δύο κόμματα που κυριαρχούσαν στο παρελθόν, επειδή υπηρετούσαν πιστά τις επιταγές του πελατειακού συστήματος, προσπαθούν να κατεδαφίσουν αυτή την πολιτική αλλά δυσκολεύονται και από τη δική τους αμφιθυμία και από την ισχυρή αντίσταση που συναντούν. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, παρά τις ιδεολογικές διαφορές τους, συγκλίνουν στην επιμονή τους να επιστρέψουν στις πολιτικές που οδήγησαν στη χρεοκοπία. Η Ακρα Δεξιά ευαγγελίζεται την ε- Ο Αμερικανός γκουρού των επενδύσεων Γουόρεν Μπάφετ έχει περιουσία που ξεπερνά τα 40 δισ. δολάρια. Τη μισή από αυτή την αφήνει για φιλανθρωπίες. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι κατάφερε τόσο πολλά στη ζωή του διότι του δόθηκε η ευκαιρία να το κάνει. Γεννήθηκε, είπε, στη σωστή χώρα την κατάλληλη στιγμή, δηλαδή στις ΗΠΑ, μια χώρα που δεν φοβάται να αφήσει τους ανθρώπους της να προκόψουν για να προκόβει κι αυτή. Δυστυχώς τα Ελληνόπουλα δεν μπορούν να πουν το ίδιο. Γεννιούνται σε λάθος για τα όνειρά τους χώρα, τη λάθος στιγμή. Κάποια από αυτά μπορεί να έχουν και λάθος χρώμα, σε μια κοινωνία που επαίρεται ότι έχει ανοσία στον ρατσισμό. Μια έρευνα του Economist Intelligence Unit κατέταξε την Ελλάδα 34η σε ό,τι αφορά τις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών που θα γεννηθούν φέτος και θα είναι έφηβοι το Ακόμη και τα παιδιά που γεννιούνται στη Σλοβακία, στην Πολωνία, στην Κόστα Ρίκα θα ζουν στα 18 τους καλύτερα από τα Η επιμονή στο λάθος Γ ιατί, άραγε, οι δύο πρωθυπουργοί που χειρίστηκαν την κατάρρευση της οικονομίας και παρέδωσαν τη χώρα να επιτροπεύεται από τους δανειστές της, γιατί και οι δυο ο Γ.A. Παπανδρέου και ο A. Σαμαράς επέλεξαν υπουργό Oικονομικών εξίσου πρωτόπειρον, αδοκίμαστον, ατριβή στην υ- πουργική πρακτική ο πρώτος τον Γ. Παπακωνσταντίνου, ο δεύτερος τον I. Στουρνάρα; Kάθε στοιχειώδους νοημοσύνης πολίτης, όταν διακυβεύεται η υγεία του, ψάχνει, με οποιοδήποτε τίμημα, τον έ- μπειρο γιατρό, τον δοκιμασμένο ποιος θα δεχόταν ποτέ να χειρουργηθεί από κάποιον που μόνο ως σύμβουλος ή ως βοηθός είχε μπει σε χειρουργείο; Ποιος θα εμπιστευόταν την επισκευή πολύτιμου, πανάκριβου μηχανισμού σε πρωτάρη τεχνίτη ή σε θεωρητικόν της ε- πισκευαστικής; Πιθανότερη αιτιολογία για την ε- ξωφρενική παρατολμία των δύο μετριοτήτων της πρωθυπουργίας θα ήταν, μάλλον, ο ισχυρισμός ότι οι έ- μπειροι και δοκιμασμένοι ήταν αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στον υπερδανεισμό, στην αλόγιστη σπατάλη, για χάρη της συντήρησης του πελατειακού κράτους. Oμως τέτοιες ευθύνες έχουν όλοι ανεξαιρέτως οι πρώην; Kαι, επιτέλους, άλλους έμπειρους της οικονομίας πολιτικούς, λευκασμένους στη διαχείριση κρίσιμων θέσεων και ευθυνών, με διεθνές κύρος (τεκμηριωμένο, όχι φαντεζίστικων τίτλων) δεν διαθέτει η ελληνική κοινωνία; Mόνη λύση ήταν η καταφυγή σε μαθητευόμενους μάγους; Aδιάσειστο τεκμήριο υποβαθμισμένης ανθρώπινης ποιότητας, άρα και ά- γονης τεχνογνωσίας, είναι η πεφυσιωμένη έπαρση, η ναρκισσιστική συμπεριφορά και αγερωχία. Δεν την διέκριναν στους πρωτόπειρους «τσάρους» οι πρωθυπουργοί τους; Kαι επιτέλους, έστω για λόγους εντυπώσεων (το μόνο που ενδιαφέρει τις μετριότητες), δεν θα ε- νέπνεε εμπιστοσύνη στους πολίτες ο πρωθυπουργός που, σε στιγμές δραματικών διακινδυνεύσεων, θα συγκαλούσε τους Nέστορες της πείρας από διαχείριση της οικονομίας, τουλάχιστον σε σύσκεψη; Oχι για να του πουν τι να κάνει, αλλά μόνο για να ακούσει απόψεις, να δεχθεί ερεθίσματα, γόνιμες προκλήσεις διαφορετικής οπτικής. H επιμονή κάθε κυβέρνησης στην Eλλάδα να διεκδικεί για το έργο της την παρθενογένεση, να τα έχει ξεκινήσει όλα δήθεν εξ υπαρχής, είναι αποκύημα νοοτροπίας τριτοκοσμικής ή παρακμιακής ευτέλειας. Kαι περιφρόνηση του κοινού αισθήματος. Oμως πόσο λειτουργεί «κοινό αίσθημα» στη ζούγκλα των εκθηριωμένων ε- γωκεντρισμών που συγκροτούν το Eλλαδέξ; Oσο κι αν φωνασκούν οι επιτροπεύοντες τη χώρα δανειστές, το κομματικό κράτος παραμένει ανέγγιχτο, διορισμοί πάντα παζαρεύονται, δειλά και οι απολύσεις όσο χρήμα κυκλοφορεί ακόμα στη στεγνωμένη αγορά πρέπει να είναι κομματικό. Πολύς θυμός, πολλή αγανάκτηση στους πολλούς, αλλά δείγματα μεταβολής του «κοινού αισθήματος» δεν μοιάζει να υπάρχουν. Oι απεργίες «κοινωνικού κόστους», δηλαδή ο σαδιστικός βασανισμός της φτωχολογιάς από τα συνδικαλισμένα «ρετιρέ», συνεχίζονται, καθοδηγούμενες από το KKE και τον ΣYPIZA. Kαι μεταγγίζουν φοβισμένη αμυντική ιδιοτέλεια σε ολόκληρο το κοινωνικό σώμα. Θα ήταν λογικό, από τη βάναυση δοκιμασία να έχει ξεμυτίσει μια κάποια εμφανέστερη κοινωνική ευαισθησία, μια αλλαγή στη νοο-τροπία, στις συμπεριφορές. Bασανιζόμαστε όλοι (η συντριπτική πλειονότητα) από το άγχος Tου ΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑ ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ Tου ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ Tου ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ Γιατί επαναλαμβάνουμε κάτι που ξέρουμε από την πείρα μας ότι θα έχει οδυνηρό αποτέλεσμα; Γιατί περιστρέφεται μια χώρα γύρω από πολιτικές που απέτυχαν; Nα αναταχθεί το «κοινό αίσθημα» και τον πανικό όπου μας βύθισαν οι κακουργίες της κομματοκρατίας (ακόμα ατιμώρητης και αλαζονικά κυρίαρχης). Mια έγνοια για τον συνάνθρωπο που υποφέρει δίπλα μας όσο κι εμείς, είναι αυτό που λείπει από τον τρόπο που συνεχίζουμε να οδηγούμε, να σταθμεύουμε, να συναλλασσόμαστε, να λογαριάζουμε όλους τους άλλους ανύπαρκτους και το σύμπαν υπηρετικό του ε- γωκεντρισμού μας. Θα ήταν ελπίδα αν η κοινωνική ευαισθησία μπορούσε να εμφανιστεί, σαν «αντίσταση» ανθρωπιάς της υ- παλληλίας στα γκισέ της κρατικής α- πανθρωπίας: του IKA, των εφορειών, των EΛTA, της Eθνικής Tράπεζας. Aλλά, δυστυχώς, αλλού πρέπει να ελπίσουμε: H χώρα έχει δεσμευτεί (με υπογραφές ουτιδανών, εκλεγμένων όμως να εκπροσωπούν τον λαό της) ότι θα απολύσει δημόσιους υπαλλήλους ώς το Iσως εκεί να είναι η μεγάλη ευκαιρία για «κοινωνικό μετασχηματισμό» που να στοχεύει στη συνεπή αξιοκρατία, στην καταξίωση της αριστείας και της ποιότητας. Aν μπορούσαμε οι πολίτες να απαιτήσουμε τον απροκατάληπτο και διακριτικό έλεγχο της υπαλληλικής συμπεριφοράς στους τόπους όπου «το κοινό» συναλλάσσεται με το κράτος: Aυτόπτες και αυτήκοοι κριτές να σπουδάσουν τη συχνότητα και την ποικιλότητα αντικοινωνικής συμπεριφοράς μιας υπαλληλίας που ξέρει ότι έχει σιγουρεμένη τη μονιμότητα. Nα πιστοποιήσουν τη βαναυσότητα, τον σαδισμό, αλλά και την αδιάντροπη φυγοπονία, την προκλητική Τα παιδιά που δεν αφήνουμε να προκόψουν Οι γενιές της βολής και της αριστεροδεξιάς συντήρησης έφτιαξαν ένα σύστημα που αντί να εξάγει προϊόντα εξάγει παραγωγούς Ελληνόπουλα. Δεν είναι μόνο η κρίση η αιτία. Στην ίδια έρευνα, που έγινε το 1998, η Ελλάδα βρισκόταν πιο ψηλά στην κατάταξη (27η), αλλά είχε περίπου την ίδια βαθμολογία (65/100). Αυτό δείχνει ότι η χώρα μας έμεινε στάσιμη, ενώ οι άλλες διαμόρφωσαν καλύτερες προοπτικές για τους βλαστούς τους και -όπως είναι φυσικό- μάς προσπέρασαν. Κακά τα ψέματα: στα παιδιά μας εκτός από δυσθεώρητα χρέη, κληροδοτούμε φοβίες, ανασφάλειες και μίσος. Δεν θα τα αφήσουμε να προκόψουν κάνοντας τη δουλειά που επιθυμούν παντού θα βρουν φράχτες, ακόμη κι αν θέλουν να ανοίξουν ένα απλό μαγαζί. Τώρα θέλουμε να τα χωρίσουμε αναλόγως με το «γένος», σύμφωνα με ένα απροσδιόριστο «ελληνόμετρο» που πήραν κάποιοι φωστήρες της δημόσιας ζωής. Σ αυτά τα παιδιά κληροδοτούμε μια χώρα γεμάτη γραφειοκρατικές παγίδες για κάθε μορφής ανάπτυξη οικονομική, πολιτική, πολιτισμική. Η χώρα βυθίζεται και οι ταγοί της έχουνως πρώτο μέλημα πώς θα βάλουν περισσότερα εμπόδια -από τα κλειστά επαγγέλματα, μέχρι τη γραφειοκρατία και μέχρι τα «ελληνόμετρα»- σε όποιον από τη νέα γενιά θέλει να διαφοροποιηθεί και να προκόψει. Συντηρητικοί γραφειοκράτες, στρατιωτικοί, δικαστές, πολιτικοί κ.λπ. παίζουν με τους φόβους του λαού και τη σύγχυση που προκαλεί η κρίση. Θέλουν για ίδιον όφελος να αναπαράγουν αυτούσιο το μοντέλο που μας οδήγησε στη χρεοκοπία. Μπορεί, π.χ., κάποιος νέος να προχωρήσει σε κάποιο κόμμα, αν δεν είναι κατ εικόνα και καθ ομοίωση των προηγούμενων; Σε όλα τα πεδία απαγορεύεται AP πιστροφή σε ένα ανύπαρκτο ιδεώδες παρελθόν αλλά οδηγεί πίσω στο πραγματικό παρελθόν της μισαλλοδοξίας και του διχασμού που σημάδεψαν βαθιά τη χώρα. Η Χρυσή Αυγή, λοιπόν, επιδιώκει την παλινδρόμηση επειδή πιστεύει ότι θα βρεθεί σε πεδίο προνομιακό για αυτήν. Δεν την ενδιαφέρει αν αυτό θα είναι καλό για την κοινωνία. Απορρίπτοντας τις αντιλαϊκές πολιτικές του Μνημονίου, χτυπώντας τις κεντρώες δυνάμεις που τις επωμίζονται, προσκομίζει μόνο κέρδη. Η Αριστερά, ενώ πρεσβεύει την πρόοδο, συμπεριφέρεται σαν να στοχεύει στη διατήρηση του παρελθόντος. O αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, κατηγορεί τις τελευταίες τρεις κυβερνήσεις ότι οι «προβλέψεις» τους για κατάρρευση της χώρας δεν επιβεβαιώθηκαν και καταγγέλλει τις πολιτικές που λέει ότι κατέστρεψαν την κοινωνία. Δηλαδή, είτε απέτρεψαν την κατάρρευση είτε κατέστρεψαν την κοινωνία, οι κυβερνώντες φταίνε. Αυτός, όμως, που δεν ευθύνεται για τα προηγούμενα λάθη, επιλέγει να επενδύσει πάνω στην επανάληψή τους: προτάσσει την επιτυχία της προηγούμενης «κοινωνικής πολιτικής» και όχι την αποτυχία της ανοργανωσιάς και των χαμένων ευκαιριών. Ο κ. Τσίπρας μάλλον θεωρεί ότι επιμένοντας στην επανάληψη της παλιάς πολιτικής θα υ- πονομεύει την κυβέρνηση και θα συντηρεί τη δική του εκλογική επιρροή. Είναι λογικό να επενδύει στην αποτυχία των άλλων, αλλά και ριψοκίνδυνο να νομίζει ότι μπορεί να επαναλάβει τα προηγούμενα λάθη τους χωρίς περαιτέρω κόστος για τη χώρα. Η τρόικα, από τη δική της πλευρά, έχει παγιδευτεί στην ανάγκη να επαναλαμβάνει το δικό της λάθος. Δεν κατάλαβε ότι η δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα ήταν ανίκανη να επωμιστεί το βάρος των μεταρρυθμίσεων και τις ε- πιπτώσεις της λιτότητας, με αποτέλεσμα τη βαθύτερη απ ό,τι προβλεπόταν ύ- φεση, την ακραία δοκιμασία της κοινωνίας, την καθυστέρηση των μεταρρυθμίσεων και τη γενική αποσταθεροποίηση. Η Ελλάδα φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης προ της κρίσης, αλλά από τη στιγμή που οι αυθεντίες της τρόικας ανέλαβαν τη σωτηρία της χώρας, ανέλαβαν και την ευθύνη. Το πρόβλημα είναι ότι από την αρχή η κρίση ήταν και οικονομική και πολιτική. Α- φορούσε την αποτυχία του ελληνικού πολιτικού κόσμου να αποτρέψει την καταστροφή, την αρχική απροθυμία των ηγετών της Ε.Ε. να αναπτύξουν μηχανισμό διάσωσης σε ευρωπαϊκό ε- πίπεδο, και τη μετέπειτα βούλησή τους (κυρίως της Γερμανίας) να χειριστούν την Ελλάδα ως κακό παιδί που κινδύνευε με αποκλεισμό από το κοινό οικοδόμημα. Το αποτέλεσμα ήταν η επιδείνωση της κρίσης στην Ελλάδα, η διασπορά της, η εκτόξευση του κόστους διάσωσης και η συνεχόμενη αποσταθεροποίηση της Ευρωζώνης. Κι όμως, πέρα από κάποιες μικρές παραχωρήσεις, η τρόικα επιμένει στην ίδια πολιτική. Στην περίπτωση της τρόικας, ο καταναγκασμός της επανάληψης οφείλεται στο ότι δεν έχει άλλο τρόπο λειτουργίας που θα στηρίζει χειμαζόμενη χώρα χωρίς να απαιτεί περισσότερα χρήματα από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους. Οι λύσεις του ευρωομόλογου και της εκτύπωσης χρημάτων παραμένουν κρυμμένες στο πατάρι, έως ότου οι αποτυχίες αρχίσουν να απειλούν και την καρδιά της Ευρώπης. Η επανάληψη του λάθους δείχνει τη δυσκολία μας να δεχθούμε αλλαγές και να αναλάβουμε μόνοι μας το φορτίο της επιτυχίας και όχι να βασιζόμαστε στη βοήθεια των άλλων. ραστώνη, τον χαβαλέ και την ψιλοκουβέντα. Σίγουρα, οι απολύσεις με «κούρεμα» είναι κοινωνική αδικία. Oμως οι απολύσεις με αξιολογική κρίση μπορεί να είναι η σωτήρια νέμεση, α- ναγεννητικός κοινωνικός μετασχηματισμός. Παρηγοριόμαστε με κάποια δείγματα «αλληλεγγύης» ενθαρρυντικά, έστω κι αν κραυγάζουν κίνητρα εμπορικής, διαφημιστικής σκοπιμότητας. Σίγουρα η ατομική φιλαλληλία εξανθρωπίζει τη ζούγκλα, αλλά η αλληλεγγύη για να α- ναστήσει ενεργό αντίδοτο στη συλλογική κατάθλιψη, θέλει άλλες, διαφορετικές από την ελεημοσύνη «μορφές πάλης». Aπλοϊκά παραδείγματα ίσως εικονογραφούν το ζητούμενο: Oργανωμένες κοινωνικές ομάδες (επαγγελματικοί σύλλογοι, ενορίες, πολιτιστικά σωματεία) να τολμήσουν προσφυγές στο Eυρωπαϊκό Δικαστήριο ή σε όποιο άλλο διεθνές βήμα καταγγέλλοντας κάποιο από τα εξωφρενικά εφευρήματα της κυβέρνησής μας: λ.χ. το να περικόπτει μισθούς και συντάξεις «αναδρομικώς»!! Ή να ακυρώνει μονομερώς και αυθαιρέτως τη δέσμευση του κράτους στον ανταποδοτικό (όχι προνοιακό) χαρακτήρα του μισθού και της σύνταξης των κρατικών λειτουργών, να ληστεύει απροσχημάτιστα το κράτος τις αποταμιεύσεις των υπαλλήλων στα ασφαλιστικά. Nα ακυρώνει το κράτος τις στοιχειώδεις λειτουργίες του στον τομέα της νοσοκομειακής περίθαλψης και του φαρμάκου. Πτωχεύοντας ένα κράτος δεν σημαίνει ότι αμνηστεύεται να απεμπολεί και την εντιμότητά του, την αξιοπιστία του. Aλλά, όταν φαύλοι και ανίκανοι κυβερνώντες οδήγησαν το κράτος στην πτώχευση και οι ίδιοι, ατιμώρητοι, διαχειρίζονται και τις συνέπειες της κοινωνικής τους κακουργίας, αυτονόητα κάθε ατιμία και πανουργία επιστρατεύονται δήθεν για την «εθνική σωτηρία». Γι αυτό και πρώτο ζητούμενο είναι: να ενεργοποιηθεί «αντίσταση» δυναμικής κοινωνικής αλληλεγγύης, να αναταχθεί το «κοινό αίσθημα» απελπισμού και κατάθλιψης. να δοκιμασθούν νέες συνταγές, νέες λύσεις. Η χώρα βουλιάζει επειδή οι γενιές της χρεοκοπίας δεν αφήνουν τίποτε το διαφορετικό να ανθήσει. Ετσι καταλήξαμε μια χώρα που αντί να εξάγει προϊόντα εξάγει τους μελλοντικούς της παραγωγούς. Αντί να επιτρέπει στα πιο δημιουργικά παιδιά της να δημιουργήσουν εδώ, προτιμά να τα στέλνει στα ξένα, όπου έχουν περισσότερες επιλογές και περισσότερη ελευθερία να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Τα Ελληνόπουλα προκόβουν σε κάθε γωνιά της γης, στις χώρες δηλαδή που δεν ελέγχουν το «γένος» και ενθαρρύνουν την πρόοδο. Εδώ, οι γενιές της βολής και της αριστεροδεξιάς συντήρησης, καταφέραμε να κάνουμε την Ελλάδα αγνώριστη. Στο χέρι των νέων Ελλήνων με ανοιχτούς ορίζοντες (αν και τα δύο αυτά πρέπει να είναι ταυτόσημες έννοιες) είναι να μη μας αφήσουν να συνεχίσουμε αυτό το ε- θνικό έγκλημα... pmandravelis@kathimerini. gr

15 15-ELLADA_KATHI 01/03/ :28 ΜΜ Page 15 Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 15 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ ΦΑΛΗΡΕΥΣ / Tου ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ Διά παραλείψεως Τ ο πρόδηλο γνώρισμα του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου ή- ταν η εκθαμβωτική ευφυΐα του. Για να το καταλάβεις, δεν χρειαζόταν να έχεις γνωρίσει προσωπικώς τον άνθρωπο ή να τον έχεις ακούσεις όταν άνοιγε το στόμα του και να πέσεις ξερός από τις αφόρητες κοινοτοπίες. Αρκούσε η α- κλόνητη, η αυτοκρατορική και ε- ντελώς εξωπραγματική αυταρέσκεια που διέκρινες αμέσως στη μορφή του, ακόμη και αν την έ- βλεπες σε μια φωτογραφία. «Δεν μπορεί! Ενας άνθρωπος με τέτοια σιγουριά στην ανωτερότητά του, πρέπει να είναι δαιμονικά ευφυής», σκεπτόσουν, ενώ ασυναίσθητα σχηματιζόταν ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη. Η ούτως νοουμένη ευφυΐα του, λοιπόν, εξηγεί εν μέρει τον σκανδαλώδη χαρακτήρα του αδικήματος για το οποίο καταδικάστηκε: άμεση συνέργεια, διά παραλείψεως, σε υπεξαίρεση περίπου 20 εκατομμυρίων ευρώ από το ταμείο του Δήμου. Ενα άλλο μέρος της εξήγησης πρέπει να είναι η βεβαιότητα της ατιμωρησίας - ίδιον της τάξης των πολιτευομένων στην εποχή που αφήσαμε πίσω μας. Αυτή, με τη σειρά της, υποθέτω ότι βασιζόταν στην πεποίθηση της ακράδαντης σταθερότητας των επιτευγμάτων του, στην αιωνιότητα της δόξας του. Ο Παπαγεωργόπουλος, όπως και πολλοί άλλοι στην πολιτική, πίστευε ότι κανείς δεν μπορούσε να του πάρει πίσω αυτό που είχε πετύχει στη ζωή. (Το είδαμε αυτό και στην περίπτωση Τσοχατζόπουλου, θυμίζω...) Αλλά και αυτή η μορφή της ύβρεως είναι μια όψη της ευφυΐας όπως την εννοώ εδώ. Υπάρχει, εντούτοις, και ένα ακόμη μέρος της εξήγησης, το οποίο είναι και το σοβαρότερο. Αυτός ο άνθρωπος, για να ανέχεται -διά παραλείψεως, έστω- την υπεξαίρεση ενός τέτοιου ποσού από το ταμείο και μάλιστα χρημάτων τα οποία προορίζονταν για τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, θα πρέπει να είχε κάποιου είδους κάλυψη και την είχε. Ο υπερεβδομηκοντούτης Γιώργος Λιάνης προσερχόμενος στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Ομως, πώς ξεχωρίζουν αμέσως οι πνευματικοί άνθρωποι από την όψη τους! Υποθέτω ότι είναι το καπέλο, τα μαύρα ρούχα, ο κουμπωμένος γιακάς του πουκάμισου χωρίς γραβάτα, η περαστική μούσα που τους παραστέκεται για τη φωτογράφηση, όλα αυτά μαζί καθώς και η αφόρητη μελούρα που αναβλύζει από το βλέμμα... Την είχε, διότι τα τελευταία χρόνια μόνον οι ευήθεις, οι τελείως αδαείς και οι ερημίτες δεν είχαν ακούσει ότι κάτι πήγαινε πολύ στραβά στα οικονομικά του Δήμου Θεσσαλονίκης. Γι αυτό και το κόμμα του βαθμιαία αποστασιοποιήθηκε από τον Β. Παπαγεωργόπουλο. Αρχικά, ήταν ο Κ. Καραμανλής που αρνήθηκε να ενδώσει στην πίεση του τέως δημάρχου να τον περιλάβει στο ευρωψηφοδέλτιο, παρά τις ε- πανειλημμένες επισκέψεις του τελευταίου στην Αθήνα και τις συναντήσεις με τον τότε αρχηγό της Ν.Δ. Επειτα, ήταν ο Αντώνης Σαμαράς που έχρισε τον Κώστα Γκιουλέκα υποψήφιο για τη δημαρχία, υποχρεώνοντας έτσι τον Β. Παπαγεωργόπουλο στην ταπεινωτική και συνάμα κωμική δήλωση ότι δεν θα είναι υποψήφιος για τέταρτη AP / KOSTAS TSIRONIS φορά, επειδή το είχε αποφασίσει από την αρχή της τρίτης θητείας, αλλά το κράτησε κρυφό «για το καλό της πόλης». (Λες και η πόλη θα βυθιζόταν στη μαύρη κατάθλιψη αν μάθαινε ότι μπροστά της είχε ακόμη μόνο τέσσερα χρόνια Παπαγεωργόπουλου και όχι οκτώ, δώδεκα, δεκαέξι, είκοσι κ.ο.κ.) Αλλά και ο αναδειχθείς στον δημόσιο βίο μέσω της εύνοιας του Β. Παπαγεωργόπουλου Κ. Γκιουλέκας, ο οποίος έχασε τον δήμο για λιγότερες από τριακόσιες ψήφους, κατά το μεγαλύτερο μέρος της προεκλογικής εκστρατείας του κράτησε όσο μεγαλύτερη απόσταση μπορούσε από τον απερχόμενο δήμαρχο. Μόνο προς το τέλος κάτι ψέλλισε κι αυτό απλώς μετέτρεψε την υποψία σε βεβαιότητα ότι η επίσημη Ν.Δ. έ- βλεπε τον Παπαγεωργόπουλο απέναντι και έστριβε στην πρώτη γωνία, επειδή κάτι σοβαρό έτρεχε. Δυστυχώς, η κάλυψη αυτή παρείχετο στον Β. Παπαγεωργόπουλο, έστω και «διά παραλείψεως». Διότι παράλειψη ήταν η προστασία του μέσω της τήρησης ηλίθιων προσχημάτων. Παράλειψη ήταν η στάση των «αποστάσεων», αντί της εσωτερικής έρευνας και της προσωρινής ή ο- ριστικής αποπομπής του, αναλόγως των αποτελεσμάτων της έρευνας. Βέβαια, η εποχή άλλαξε απότομα - από τη μια στιγμή στην άλλη, όπως θα μπορούσε να μας πει και ο Ακης Τσοχατζόπουλος. Ολα αυτά που κάποτε μπορούσαν να περάσουν και να ξεχαστούν με λίγη υπομονή ξαφνικά έγιναν αδιανόητα. Αυτό όμως δεν ελαφρύνει τη θέση της Ν.Δ. Γι αυτό και σήμερα έχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ όταν την εγκαλεί για τη στήριξη, που -απρόθυμα έστω- παρείχε στον τέως δήμαρχο. Και λεξικογράφος Εκεί όπου έκανε τα πρώτα δειλά βήματά του στο θέατρο, δηλαδή σε μια καφετέρια του Κολωνακίου (δεν έχει σημασία σε ποια...), μας καλεί μια Τετάρτη (ούτε ποια Τετάρτη έχει σημασία...) ο μεγάλος μας Τεό (ούτε ποιος Τεό έχει σημασία...), στην παρουσίαση του Λεξικού της Φιλοσοφίας, έργο το οποίο φέρει μεν την υπογραφή του, αλλά το συνέγραψε μαζί με τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Σπινόζα, τον Καρτέσιο, τον Χομπς, τον Λοκ, τον Καντ, τον Χέγκελ και τόσους άλλους συναδέλφους του, ώστε δεν είναι δυνατόν να τους καταγράψω εδώ και με τους οποίους συνομιλεί διαρκώς εν πνεύματι. Ε- λαβα την πρόσκληση, καθώς κουβεντιάζαμε με ένα φίλο το αιώνιο Αντιερωτικό «Δεν σας απασχολεί ο έρωτας;». Ακουσα τον Ευάγγελο τον Βενιζέλο να απευθύνει το ερώτημα προς το συνέδριο της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ και, για λίγη ώρα, έμεινα άναυδος από το θράσος του. Μα, προφανώς και δεν τους απασχολεί για να βρίσκονται στο συνέδριο! Τι πιο α- ντιερωτικό από ένα τέτοιο συνέδριο; Δεν είναι όμως πρέπον να τους το χτυπάει έτσι κατάμουτρα. Πού τη βρίσκει τόση σκληρότητα; Ισως να οφείλεται στη βαρεμάρα, διότι συνήθως η σκληρότητα βγαίνει στους ανθρώπους όταν βαριούνται και τι πιο βαρετό από ένα συνέδριο της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ; θέμα «ars longa, vita brevis» και αναρωτηθήκαμε πώς κάποιοι βρίσκουν τον χρόνο να διδάσκουν, να πρυτανεύουν, να στοχάζονται, να φιλοσοφούν, να γράφουν θέατρο, να σκηνοθετούν, να παίζουν στο θέατρο, να αγωνίζονται και, γενικώς, να μεγαλουργούν σε τόσα πολλά πεδία! Αναμφισβήτητα, είναι οι προικισμένοι... Η μπάκα της ευμάρειας «Οι Ελληνες κόβουν και από το φαγητό», διάβασα στον πρωτοσέλιδο τίτλο της «Αυγής» την περασμένη Παρασκευή και, για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, ο νους μου πήγε σε μια ταινία από τη συναυλία του Θεοδωράκη στο Καλλιμάρμαρο, την πρώτη του μετά τη Μεταπολίτευση. Την ταινία πρόβαλε ένα βράδυ αργά το κανάλι της Βουλής, στο πλαίσιο κάποιου επετειακού προγράμματος. Κάθισα και την είδα, επειδή ήμουν κι εγώ εκεί μέσα στο πλήθος στο Καλλιμάρμαρο. Αυτό που μου έκανε εντύπωση και το κράτησα ήταν πόσο αδύνατοι ήσαν οι άνθρωποι στο κοινό. Ημασταν σαν τους φουκαράδες που βλέπαμε να έρχονται το 1990 από την Αλβανία. Ομως δεν θυμάμαι τότε να διαμαρτυρόταν κανείς ότι πεινούσε. Αυτό, τίποτε άλλο...

16 16-ELLADA_KATHI 01/03/ :36 ΜΜ Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Kυριακή 3 Mαρτίου 2013 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Τα σημαντικά «ναι» και «όχι» του κ. Σαμαρά στην Τουρκία Για τη δεύτερη συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας των δύο χωρών Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ Ενισχυμένος από τις ενθαρρυντικές πρώτες ενδείξεις που προέκυψαν από τις έρευνες που διεξήγαγε νότια της Κρήτης και στο Ιόνιο πέλαγος το νορβηγικό σκάφος «Nordic Explorer», ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μεταβαίνει αύριο στην Κωνσταντινούπολη για τη συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας. Ο κ. Σαμαράς θα έχει την ευκαιρία να υπογραμμίσει την ανάγκη ειρηνικής επίλυσης των όποιων διαφορών υπάρχουν και οι οποίες είναι πρωτίστως απόρροια τουρκικών διεκδικήσεων επί της ελληνικής κυριαρχίας. Με καταγεγραμμένη την ευαισθησία του σε θέματα που άπτονται της εθνικής κυριαρχίας, και αντλώντας ισχύ από το Δίκαιο της Θάλασσας το οποίο, σε αντίθεση με την Τουρκία, η Ελλάδα έχει υπογράψει και δεν ε- πικαλείται κατά περίπτωση, ο Ελληνας Ο κ. Ερντογάν θα εγείρει ενστάσεις στον τρόπο επιλογής των ιμάμηδων στη Θράκη, ενώ θα πιέσει για α- νέγερση τεμένους στην Α- θήνα και δημιουργία μουσουλμανικού νεκροταφείου. πρωθυπουργός τηρεί ρεαλιστική στάση, όπως έδειξε και η πρόσφατη απόφασή του να συνταχθεί με τις μετριοπαθείς εισηγήσεις συνεργατών του σε ό,τι αφορά την ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Η προσέγγισή του έχει εκτιμηθεί από σημαντικές δυτικές πρωτεύουσες, ενώ η διαφαινόμενη πρόθεση της Ε.Ε. να κηρύξει ουσιαστικά μια πανευρωπαϊκή ΑΟΖ προσδίδει νέα διάσταση στη θέση της Αθήνας. Υπό αυτό το πρίσμα ερμηνεύονται τόσο η ρηματική διακοίνωση που η ελληνική κυβέρνηση κατέθεσε πριν από λίγες ημέρες στον ΟΗΕ, καταγγέλλοντας τις τουρκικές διεκδικήσεις, όσο και οι επαναλαμβανόμενες δημόσιες δηλώσεις του κ. Σαμαρά το τελευταίο διάστημα, ότι τα κοιτάσματα που πιθανώς να εντοπισθούν στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο, όπως και αυτά που έχουν ήδη βρεθεί στην κυπριακή ΑΟΖ, αποτελούν «ευρωπαϊκές πηγές ενέργειας», που θα περιορίσουν την εξάρτηση της Ε.Ε. Σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι τυχαία η δήλωση του Φρανσουά Ολάντ, πριν από λίγες η- μέρες στην Αθήνα, περί γαλλικού ενδιαφέροντος για «συνεκμετάλλευση» των ελληνικών κοιτασμάτων. Ο κ. Σαμαράς, ο οποίος θα επισκεφθεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο στο Φανάρι, θα εγείρει το ζήτημα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, την οποία δηλώνει ότι επιθυμεί και ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν, καθώς μάλιστα δέχεται πιέσεις για το συγκεκριμένο ζήτημα και από τους «ισχυρούς» του πλανήτη. Κατά την επίσκεψη της Α- γκελα Μέρκελ στην Αγκυρα, την περασμένη Δευτέρα, ο Τούρκος πρωθυπουργός μετέφερε στη Γερμανίδα καγκελάριο την ετοιμότητά του να συμβάλει στην επαναλειτουργία της Σχολής, υπό την προϋπόθεση ότι η Αθήνα θα προχωρήσει «σε δύο βήματα» τα οποία δεν διευκρίνισε. Ο κ. Ερντογάν επιμένει να θέτει θέμα αμοιβαιότητας, παρότι πρόκειται για ζήτημα θρησκευτικής ελευθερίας. Σε κάθε περίπτωση, από την πλευρά του ο Τούρκος πρωθυπουργός αναμένεται να θέσει για άλλη μια φορά τα ζητήματα που αφορούν τη μουσουλμανική κοινότητα στην Ελλάδα. Με δεδομένο το αυξημένο πολιτικό και προσωπικό ενδιαφέρον του για τα συγκεκριμένα ζητήματα, αναμένεται να εγείρει ενστάσεις στον τρόπο επιλογής των ιμάμηδων στη Θράκη και να πιέσει για την ανέγερση τεμένους στην Αθήνα όπως και για τη δημιουργία μουσουλμανικού νεκροταφείου. Σε ό,τι αφορά τους ιμάμηδες, μια διέξοδος θα μπορούσε να είναι η μεικτή σύνθεση, από χριστιανούς και μουσουλμάνους, της πενταμελούς ε- πιτροπής που θα επιλέγει τους ιμάμηδες. Για το τζαμί, η ελληνική πολιτεία συμφωνεί και το υπουργείο Παιδείας έχει δώσει το «πράσινο φως», ενώ θετική εμφανίζεται η ελληνική πλευρά και σε ό,τι αφορά τη δημιουργία νεκροταφείου. Στο Κυπριακό, η διεθνής κοινότητα εμφανίζεται έτοιμη να εντατικοποιήσει τις διαμεσολαβητικές προσπάθειες, ενώ ο Αχμέτ Νταβούτογλου χαιρέτισε την εκλογή Αναστασιάδη υ- πενθυμίζοντας ότι το 2004 ο νέος πρόεδρος της Κύπρου είχε υποστηρίξει το Σχέδιο Ανάν. Στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας, το οποίο συνεδριάζει για δεύτερη φορά μετά τον Μάιο του 2010 στην Αθήνα, συμμετέχει μεγάλος αριθμός υπουργών και από τις δύο χώρες που θα υπογράψουν περίπου δεκαπέντε συμφωνίες χαμηλής πολιτικής σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, από την υγεία μέχρι τον τουρισμό. Θα α- κολουθήσει διευρυμένο γεύμα των δύο πρωθυπουργών με τους υπουργούς τους και στη συνέχεια οι κ. Σαμαράς και Ερντογάν θα απευθύνουν χαιρετισμούς σε συνέδριο Ελλήνων και Τούρκων επιχειρηματιών. Στην Κωνσταντινούπολη ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς θα έχει διμερή συνάντηση με τον κ. Ταγίπ Ερντογάν, θα γίνει δεκτός από τον πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ, ενώ θα επισκεφθεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο. Με τις ευλογίες των ΗΠΑ Οι ΗΠΑ βλέπουν πολύ θετικά την επίσκεψη Σαμαρά στην Κωνσταντινούπολη, τόνισαν στην «Κ» αμερικανικές διπλωματικές πηγές, οι οποίες εξέφρασαν την ελπίδα να αποτελέσει την αφετηρία για μια πορεία βελτίωσης των διμερών σχέσεων και επίλυσης «των διαφορών που υπάρχουν σχετικά με τα σύνορα στο Αιγαίο, όπως και στο Κυπριακό». Για το ζήτημα της ΑΟΖ, οι Αμερικανοί συστήνουν αυτοσυγκράτηση και υιοθετούν την άποψη ότι θα πρέπει να αποφεύγονται μονομερείς κινήσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν εντάσεις και να αναζητούνται συμβιβαστικές λύσεις. Ο κ. Σαμαράς μεταβαίνει στην Τουρκία αμέσως μετά τη διήμερη επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι,ο οποίος είναι υπέρμαχος της επικύρωσης από τις ΗΠΑ της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, θέση που έχει υ- ποστηρίξει σθεναρά κατά τη θητεία του ως πρόεδρος τη επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας. Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει καταστήσει σαφές ότι θεωρεί την Τουρκία, σε πολιτικό επίπεδο, μοντέλο μουσουλμανικής χώρας, και σε στρατηγικό, περιφερειακή δύναμη που λόγω γειτνίασης διαδραματίζει μείζονα ρόλο στις ε- ξελίξεις στη Μ. Ανατολή. Από την άλλη, οι συνεχιζόμενες τριβές Τουρκίας - Ισραήλ προκαλούν έντονο προβληματισμό. Μόλις προχθές η Ουάσιγκτον ε- πέκρινε την πρόσφατη δήλωση Ερντογάν που συνέκρινε τον σιωνισμό με έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, ως «ιδιαίτερα προσβλητική» που θα έχει «διαβρωτικές συνέπειες» στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Οδηγός, το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας Της ΔΩΡΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Απευθυνόμενος σε ένα διεθνές κοινό από το βήμα του συνεδρίου για την ενέργεια που έγινε στην Αθήνα στις αρχές της εβδομάδας που πέρασε, ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς υπογράμμισε το δεδομένο ότι όταν η Ελλάδα επικαλείται το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, το κάνει από σημείο υπεροχής έναντι της Τουρκίας, καθώς έχει υπογράψει τη σχετική Σύμβαση, την έχει επικυρώσει και έχει ενσωματώσει τις πρόνοιές της στην εθνική νομοθεσία, σε αντίθεση με την Τουρκία, που δεν έχει κάνει τίποτα απ όλα αυτά. Αντιδρώντας στην κατάθεση από την Αθήνα ρηματικής διακοίνωσης στα Ηνωμένα Εθνη κατά των μονομερών διεκδικήσεων της Αγκυρας επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, η τουρκική πλευρά διά του υπουργείου Εξωτερικών αναφέρθηκε σε παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου από την Ελλάδα. Η Αγκυρα έχει υιοθετήσει τακτική, κατά περίπτωση, αξιοποίησης ή απόρριψης των όσων το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπει. Για τον καθορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στη Μαύρη Θάλασσα, η τουρκική πλευρά αποδέχθηκε πλήρως τις πρόνοιες της Σύμβασης για Η θέση της Αθήνας για τον καθορισμό της ΑΟΖ, η ρηματική διακοίνωση, οι προσπάθειες της Αγκυρας και το Καστελλόριζο. το Δίκαιο της Θάλασσας και την αρχή της μέσης γραμμής, ήδη από τη δεκαετία του Οσον αφορά, όμως, το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, αρνείται κάθε συζήτηση στη βάση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου. Για το Αιγαίο, η Αγκυρα κάνει αναφορά σε suis generis περίπτωση, τις ιδιαιτερότητες της οποίας δεν λαμβάνει υπόψη η Σύμβαση. Η θέση της Αθήνας είναι ξεκάθαρη και σαφής, απόλυτα συμβατή με το Διεθνές Δίκαιο για τη Θάλασσα και ήδη από τον περασμένο Μάιο έχει κατατεθεί στα Ηνωμένα Ε- θνη: Ολα τα νησιά διαθέτουν θαλάσσιες ζώνες, οι οποίες καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται για τις ηπειρωτικές περιοχές. Εκτείνονται, δε, σε απόσταση 200 ναυτικών μιλίων, και στις περιπτώσεις που η απόσταση μεταξύ αντικείμενων ακτών διαφορετικών χωρών είναι μικρότερη, ισχύει η αρχή της μέσης γραμμής. Με βάση αυτή την αναφορά, ακόμα και χωρίς να έχει καταθέσει συγκεκριμένες συντεταγμένες, η ελληνική πλευρά εμμέσως «χαρτογραφεί» τις θαλάσσιες ζώνες της χώρας. Με την παραχώρηση αδειών έρευνας στην κρατική εταιρεία πετρελαίου (ΤΡΑΟ) σε θαλάσσια «οικόπεδα» εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στη θαλάσσια περιοχή νοτίως της Ρόδου και της Καρπάθου, η οποία προκάλεσε και την ελληνική προσφυγή στον ΟΗΕ, η Αγκυρα προσπαθεί συστηματικά να επιβάλει στην πράξη τη θέση της ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελλόριζου δεν διαθέτει θαλάσσιες ζώνες. Με αυτόν τον τρόπο «σπάει» την ομαλή επέκταση των θαλασσίων ζωνών της Ελλάδας, οι οποίες, με βάση τις πρόνοιες του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, εκτείνονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να συναντούν τις αντίστοιχες θαλάσσιες ζώνες της Κύπρου και της Αιγύπτου. EUROKINISSI / ΓΟΥΛΙΕΛΜΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Και προς Αίγυπτο Επικαλούμενη ένα αυθαίρετο δικαίωμα σε θαλάσσιο χώρο, με βάση τον ηπειρωτικό όγκο της, η Τουρκία έχει παρέμβει προς την Αίγυπτο, από την οποία έχει ζητήσει, στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για καθορισμό ΑΟΖ, να μη συμφωνήσει σε καθορισμό των ορίων με βάση το Καστελλόριζο. Με αυτόν τον τρόπο, η Τουρκία αποκτά θαλάσσιο μέτωπο και έχει αποτυπώσει το πώς η ίδια υ- πολογίζει την έκταση των θαλασσίων ζωνών της, με κοινά θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο και υφαρπαγή τμήματος της κυπριακής ΑΟΖ και συγκεκριμένα των «οικοπέδων» 4, 5 και 6, που έχει ήδη οριοθετήσει η Κύπρος, στο πλαίσιο των ερευνών για κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Προκειμένου να ενισχύσει τις θέσεις της, όσον αφορά το δικαίωμα του Καστελλόριζου σε θαλάσσιες ζώνες, η Αγκυρα, επιλεκτικά και πάλι, παραπέμπει στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στη διαφορά μεταξύ Ρουμανίας και Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα, επί της νήσου Serpent. Σε εκείνη την περίπτωση, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δεν αναγνώρισε στη νήσο θαλάσσιες ζώνες, παρά μόνο αιγιαλίτιδα ζώνη. Ω- στόσο, οι διαφορές του συγκεκριμένου νησιού από το Καστελλόριζο, όσον αφορά το μέγεθος, αλλά και την παρουσία κατοίκων, είναι πολύ μεγάλες. Το ενδιαφέρον της Τουρκίας πάντως εντείνεται. Η προαναγγελία για έξοδο ερευνητικού σκάφους για έρευνες μέσα στον μήνα προδιαγράφει κλιμάκωση της έντασης. Στο Ιόνιο εστιάστηκαν οι έρευνες της PGS για υδρογονάνθρακες Της ΣΟΦΙΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ Στο Ιόνιο πέλαγος πραγματοποίησε τα πιο πυκνά σεισμικά το νορβηγικό πλοίο Nordic Explorer της PGS που μόλις ο- λοκλήρωσε την έρευνα στις ελληνικές θάλασσες. Η εταιρεία, που εκτιμάται ότι δαπάνησε για την έρευνα 20 εκατ. ευρώ, αναμένει να αποσβέσει αλλά και να βγάλει κέρδος από την πώληση των δεδομένων σε πετρελαϊκές εταιρείες. Ετσι, η PGS σε συνεργασία με το ελληνικό Δημόσιο αποφάσισε να επικεντρώσει τις έρευνες σε περιοχές του Ιονίου όπου υπήρχαν από παλιά ενδείξεις για ύπαρξη υδρογονανθράκων. Η Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου και τα ΕΛΠΕ είχαν πραγματοποιήσει τα τελευταία χρόνια χιλιόμετρα σεισμικά στο Ιόνιο με μέσα παλιάς τεχνολογίας και με αραιά σεισμικά σε βαθιά νερά, με αποτελέσματα όμως ι- διαίτερα χρήσιμα. Από το Ιόνιο πέλαγος, εξάλλου, η χώρα μας έχει ήδη εισπράξει τα πρώτα χρήματα από τα πετρέλαια. Στα ταμεία του ελληνικού Δημοσίου έχει κατατεθεί το ποσό των ευρώ από εταιρείες που αγόρασαν τα παλιότερα κρατικά δεδομένα που με σύστημα οργάνωσε ομάδα του ΥΠΕΚΑ για τις τρεις περιοχές: Πατραϊκό Κόλπο, Ιωάννινα, Κατάκολο που προσφέρονται για εξόρυξη υδρογονανθράκων. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον σύμφωνα και με τις παλιές έρευνες παρουσιάζει το βορειοδυτικό Ιόνιο και γι αυτό το ερευνητικό πλοίο της PGS πραγματοποίησε τα πιο πυκνά σεισμικά σε συγκεκριμένους στόχους στην περιοχή βορειοδυτικά της Κέρκυρας. Ο γεωλόγος πετρελαίων Κώστας Νικολάου και πρώην τεχνικός διευθυντής στα ΕΛΠΕ ε- ξηγεί ότι η περιοχή αυτή παρουσιάζει ενδιαφέρον διότι συνδέεται γεωλογικά με τα κοιτάσματα πετρελαίου της Α- δριατικής πλατφόρμας. Στην ίδια ζώνη οι Ιταλοί στην Αδριατική έχουν βρει, από τη δεκαετία του 70, κοιτάσματα πετρελαίου που κάποτε έφταναν να δίνουν στη γειτονική χώρα μέχρι και βαρέλια την ημέρα. «Γνωρίζουμε από παλιά πως υπάρχουν σε αυτήν την περιοχή μεγάλοι στόχοι, όπως η δομή Αχιλλέας και η δομή Πύρρος που έχουν εντοπιστεί και είναι ενεργά πετρελαϊκά συστήματα, τα οποία η PGS μπορεί να πουλήσει πιο εύκολα», μας εξηγεί. Να σημειωθεί ότι η έρευνα στα ανοιχτά της Κέρκυρας πραγματοποιήθηκε χωρίς να προκληθούν επεισόδια με τη γειτονική Αλβανία, παρόλο που η συμφωνία με την Ελλάδα για ΑΟΖ δεν έχει επικυρωθεί. Στο κεντρικό Ιόνιο, στο Κατάκολο της Ηλείας, οι μπουρμπουλήθρες από αέρια που ανεβαίνουν στην επιφάνεια είναι γνωστές στους ψαράδες της περιοχής και μπορεί να τις δει κανείς και Το νορβηγικό πλοίο Nordic Explorer της PGS ολοκλήρωσε την έρευνα στις ελληνικές θάλασσες. Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν σταδιακά μέσα σε ένα χρόνο. ΑΠΕ ΜΠΕ / ΓΙΩΤΑ ΚΟΡΜΠΑΚΗ μέσα στο λιμάνι. Το 1981, η ΔΕΠ είχε πραγματοποιήσει γεώτρηση σε βάθος μέτρων στο δυτικό Κατάκολο και είχε βρεθεί κοίτασμα. Σήμερα, η PGS πραγματοποίησε έρευνα σε βάθος 10 χιλιομέτρων. Τη δεκαετία του 1980, η ΔΕΠ είχε παραχωρήσει το κοίτασμα σε ξένη εταιρεία για να το αξιοποιήσει, αλλά η εταιρεία εξαγοράστηκε και οι νέοι ιδιοκτήτες θεώρησαν ασύμφορη την επένδυση με τις τότε τιμές του πετρελαίου. Με τις σημερινές υψηλές τιμές το Κατάκολο έχει μπει στη διαδικασία του open door, ανοικτής πρόσκλησης, του ΥΠΕΚΑ και αν όλα προχωρήσουν ομαλά, μπορεί να δούμε γεωτρύπανα στην περιοχή. Επέκταση της έρευνας Η αρχική συμφωνία με την PGS όριζε ότι τα σεισμικά θα πρέπει να πραγματοποιηθούν σε ακτίνα χιλιομέτρων. Στην πορεία, όμως, η μεγάλη γαλλική πετρελαϊκή εταιρεία Total Group ζήτησε από την PGS, και έλαβε και την έγκριση της Ελλάδας, η έρευνα να επεκταθεί και σε μία νέα ακτίνα στα νοτιοδυτικά της Πελοποννήσου σε πολύ βαθιά νερά. Με το πρόσθετο αίτημα της Total, τα σεισμικά δεδομένα κάλυψαν τελικά χιλιόμετρα. Το ενδιαφέρον της Total για την περιοχή του Ιονίου είναι σοβαρό και ενθαρρυντικό για την Ελλάδα. Στα νοτιοδυτικά του Μεσσηνιακού κόλπου, η PGS πραγματοποίησε μόνο πολύ αραιά σεισμικά, τελείως αναγνωριστικά, γιατί η εταιρεία δεν ήθελε να ρισκάρει κάνοντας σεισμικά που δύσκολα θα πουλούσε. Η PGS στέλνει τώρα τα δεδομένα που έχει συλλέξει στα κεντρικά της ε- ρευνητικά γραφεία, στο Χιούστον της Αμερικής, για επεξεργασία και στη συνέχεια για ερμηνεία στο Λονδίνο ή στο Οσλο. Τα αποτελέσματα της ερμηνείας αναμένεται να ολοκληρωθούν σε ένα χρόνο από τώρα, αλλά η εταιρεία θα ανακοινώνει σταδιακά τα αποτελέσματα. Τα ερμηνευτικά στοιχεία του Ιονίου είναι τα πρώτα που θα ανακοινωθούν νωρίτερα μέσα στον χρόνο με διαδικασία τύπου fast track. Η Ελλάδα θα παραλάβει δωρεάν ένα αντίγραφο της τελικής επεξεργασίας, ενώ η PGS θα μπορεί να πουλήσει σε πετρελαϊκές εταιρείες το ίδιο αντίγραφο με την έ- γκριση της ελληνικής κυβέρνησης. Οσο πιο νωρίς αγοράσουν οι εταιρείες τα δεδομένα, τόσο πιο χαμηλή θα είναι η τιμή που θα τα προσφέρει η PGS. Για την περιοχή του ΒΔ Ιονίου, αναμένεται ότι όλες οι μεγάλες εταιρείες θα αγοράσουν τα χιλιόμετρα που έχουν γίνει. Σε αυτό το στάδιο της έρευνας, πάντως, είναι πολύ δύσκολο να διαπιστωθεί αν έχει ήδη γίνει μία ενδιαφέρουσα ανακάλυψη.

17 17-ELLADA_KATHI 01/03/ :52 ΜΜ Page 17 Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 17 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Σκοτεινό φώτο φίνις ύστερα από μια λαμπρή διαδρομή Η πόλη βούιζε, αλλά ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος δεν άκουγε τίποτα Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΖΙΜΑ Παραμονές των επαναληπτικών δημοτικών εκλογών του 2006, ο κ. Βασίλης Παπαγεωργόπουλος έκανε την εμφάνισή του στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Χαλαρός και χωρίς γραβάτα. Στην Τσιμισκή, οι καταστηματάρχες έτριβαν τα μάτια τους. Τα σαρκαστικά και σκωπτικά σχόλια έδιναν και έπαιρναν για τις χαιρετούρες του δημάρχου και την πολυπληθή κουστωδία του. Ο κ. Παπαγεωργόπουλος δεν συνήθιζε να κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης και να γίνεται ένα με τους καθημερινούς ανθρώπους, αυτούς που τον τιμούσαν με την ψήφο τους σε κάθε υποψηφιότητά του, ως βουλευτή ή δημάρχου, από το 1981 και μετά. Προτιμούσε τις κοσμικές εξόδους, δεν κυκλοφορούσε σχεδόν ποτέ πεζός, ακόμα και στο κέντρο, λάτρευε τα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Ηταν το ακριβώς αντίθετο από τον προκάτοχό του Ντίνο Κοσμόπουλο και τον διάδοχό του, Γιάννη Μπουτάρη. Στα θρυλικά «Βομβίδια» στη Μοδιάνο, ο μακαρίτης Κοσμόπουλος, «μπαγιάτης» γνήσιος, διασκέδαζε με την ψυχή του. Με το ποδήλατό του, καιρού επιτρέποντος, πηγαίνει στο δημαρχείο ο Γιάννης Μπουτάρης, συχνά τον βλέπει κάποιος να κάνει βόλτα μόνος του στο κέντρο, να σταματάει για να α- κούσει τα παράπονα πολιτών και να διαπληκτίζεται. Tότε, λοιπόν, η απάντηση του κ. Παπαγεωργόπουλου στην απορία των καταστηματαρχών της Τσιμισκή στο «πώς και από εδώ, δήμαρχε;», ήταν απλή. Δεν είχε εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή, όπως πίστευε ότι θα συμβεί, και ενώπιον του υπαρκτού κινδύνου να χάσει την τρίτη θητεία στη δημαρχία από την κ. Χρύσα Αράπογλου, αποφάσισε να κατέβει στο πεζοδρόμιο, κατ εντολήν του Επτά φορές βουλευτής και τρεις δήμαρχος Ο πρώην δήμαρχος διανύει από το βράδυ της Τετάρτης τις πιο δύσκολες ώρες της ζωής του, έγκλειστος ισοβίτης σ ένα κελί στις φυλακές των Διαβατών μαζί με τον στενό συνεργάτη του και καταδικασθέντα για την ίδια υπόθεση Μιχ. Λεμούσια και τον πρώην ταμία του δήμου, Παν. Σαξώνη. Ο ίδιος βιώνει την απόλυτη απαξίωση μιας λαμπρής αθλητικής και πολιτικής διαδρομής η οποία, κανονικά, θα συνοδευόταν από αναγνωρισιμότητα, δόξα και εξουσία. Φορτωμένος με μετάλλια και διακρίσεις στους ελληνικούς και διεθνείς στίβους, μεταπήδησε στην πολιτική για να εκλεγεί επτά φορές βουλευτής Θεσσαλονίκης με τη Ν.Δ., τρεις φορές δήμαρχός της και να θητεύσει ως υφυπουργός Αθλητισμού, στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Υπήρξε επί μακρόν το ισχυρό όπλο της Ν.Δ. στη Θεσσαλονίκη. Ο Παπαγεωργόπουλος δεν ανήκε σ εκείνους τους δημόσιους άνδρες που παρήγαγαν πολιτική σκέψη. Ηταν όμως ένα λαμπερό πρόσωπο, με διεισδυτικότητα, τα πρώτα κυρίως χρόνια, στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης. Η άνετη εκλογή στη δημαρχία την πρώτη φορά και η θριαμβευτική τη δεύτερη τον κατέστησαν παντοδύναμο πολιτικά. Στις βουλευτικές εκλογές, όλοι οι ενδιαφερόμενοι κομματικοί υποψήφιοι επιζητούσαν τη στήριξή του, την οποία μοίραζε με μαεστρία τηρώντας ισορροπίες. Από την αποκάλυψη του σκανδάλου στον δήμο, διεκήρυσσε ότι δεν είχε καμία εμπλοκή. Τη στάση αυτή κράτησε και διαρκούσης της δίκης. Οταν όμως άκουσε την απόφαση του δικαστηρίου, κατέρρευσε. «Κάποιοι δεν θα έχουν ήσυχοι τη συνείδησή τους μέχρι να πεθάνουν», φώναξε απευθυνόμενος στον πρόεδρο Γιώργο Αποστολάκη, ο οποίος του απάντησε ότι «αυτοί σίγουρα δεν θα είμαστε εμείς». Η «μουρμούρα» για έπαρση, αποκοπή από την πραγματικότητα με ένα σύστημα εξουσίας που δρούσε «γύρω και κάτω του», με αλα - ζονικό πολλές φορές τρόπο, δυνάμωνε επικοινωνιακού του επιτελείου, που έ- κρινε ότι έπρεπε επειγόντως να τονιστεί το λαϊκό του προφίλ. H δημαρχία κερδήθηκε, αλλά η αρχή του τέλους της παντοδυναμίας του είχε σημάνει.ο ίδιος, σχολιάζοντας το αποτέλεσμα της πρώτης ψηφοφορίας, είχε σπεύσει να δηλώσει ότι «το μήνυμα ελήφθη». Ποιο ήταν αυτό; Η δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων του κέντρου της πόλης, που ήταν το βασικό εκλογικό του κοίτασμα, είχε εκφραστεί στην κάλπη. Και δεν ήταν μόνο οι απλοί πολίτες και οι οπαδοί της παράταξης που δυσφορούσαν για τον τρόπο που ασκούσε την εξουσία, αλλά και πολλά στελέχη, βουλευτές και παράγοντες του κόμματος. Η «μουρμούρα» για έπαρση, υπεροψία, αποκοπή από την πραγματικότητα και «αυτοεγκλεισμό» του σ έναν «γυάλινο κόσμο» με ένα σύστημα εξουσίας που δρούσε «γύρω και κάτω του», στο AFP/SAKIS MITROLIDIS Δεν είναι λίγοι εκείνοι που λένε, εκ των υστέρων, ότι εάν ο κ. Β. Παπαγεωργόπουλος είχε φύγει με τη λήξη της δεύτερης θητείας, η ιστορία θα τον καταχώριζε πολύ διαφορετικά. όνομά του, με αλαζονικό πολλές φορές τρόπο, δυνάμωνε. Το «μήνυμα» της πρώτης Κυριακής, ωστόσο, δεν διήρκεσε περισσότερο από μία εβδομάδα. Το μοντέλο διοίκησης και η άσκησης εξουσίας παρέμεινε το ίδιο και άρχισε σιγά σιγά να «σαπίζει» και μαζί του και ο ίδιος ο κ. Παπαγεωργόπουλος, που έδειχνε να μη συνειδητοποιεί την πραγματικότητα, εξακολουθώντας ίσως να απολαμβάνει τη «μέθη» της δόξας του παρελθόντος. Πολλοί ήταν εκείνοι οι καλοπροαίρετοι στο κόμμα και στην παράταξη που, βλέποντας την καλπάζουσα φθορά του, δεν κατανοούσαν την επιμονή του να διεκδικήσει τρίτη θητεία, και οι φωνές ότι ήρθε η ώρα να αποχωρήσει προτού απαξιωθεί πλήρως ο ίδιος και το έργο του, ακούγονταν καθαρά. Η βούλησή του να κατέλθει ως υποψήφιος της παράταξης και στις εκλογές του 2010 για να παραμένει στη δημαρχιακή καρέκλα, μολονότι αυτή έτριζε ήδη επικίνδυνα, επί 16 χρόνια, εξόργισε ακόμα και εκείνους, τους ελάχιστους, που πίστευαν ότι έχει να προσφέρει ακόμη. Η υπόθεση της υπεξαίρεσης στα ταμεία του δήμου είχε ξεσπάσει ήδη από το 2008, η πόλη βούιζε για σκάνδαλα στο δημαρχιακό μέγαρο «που ακουμπούν και τον Βασίλη», δικαστές και οικονομικοί επιθεωρητές ξεσκόνιζαν τα γραφεία, όμως ο ίδιος εμφανιζόταν δημοσίως αποφασισμένος να κατέβει και πάλι υ- ποψήφιος, μολονότι ο κ. Σαμαράς τού διαμήνυε πως έπρεπε να φύγει. Ηταν η «βουλιμία της εξουσίας» που του υ- παγόρευε την πρόθεση να διεκδικήσει και πάλι τη δημαρχία ή «άκουγε τη βουή των πλησιαζόντων γεγονότων», από το σκάνδαλο της υπεξαίρεσης, και έκρινε πως η παραμονή του στον δήμο θα του επέτρεπε να διαχειριστεί αποτελεσματικότερα τις εξελίξεις; Μόνο ο ίδιος μπορεί να απαντήσει επ αυτού. Δεν είναι λίγοι πάντως εκείνοι που λένε, εκ των υστέρων, ότι εάν είχε φύγει με τη λήξη της δεύτερης θητείας, η ιστορία θα τον καταχώριζε πολύ διαφορετικά. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Την Τετάρτη, στην αίθουσα του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, γράφτηκε ο τραγικός επίλογος...

18 18-KOSMOS_KATHI 01/03/ :00 ΜΜ Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Διεργασίες υπό τον φόβο ακυβερνησίας στην Ιταλία Ολες οι πλευρές απεύχονται νέες εκλογές Δύσκολο το έργο του προέδρου Ναπολιτάνο Ο Γκρίλο απάντησε αρνητικά στο άνοιγμα του ηγέτη της Κεντροαριστεράς, ενώ οι ψηφο φόροι του Ιταλού κωμικού στο Διαδίκτυο ζητούσαν να δεχθεί τη συνεργασία Aδιέξοδο. Αυτή είναι η λέξη που περιγράφει με σαφήνεια το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ιταλία. Η ίδια η χώρα αλλά και η Ευρώπη, που ταλανίζονται από την κρίση, παρακολούθησαν με τεράστιο ενδιαφέρον την εκλογική αναμέτρηση. Ουδείς όμως μπορούσε να φανταστεί αυτό που θα γεννούσε η κάλπη. Οι εταιρείες δημοσκοπήσεων απέτυχαν στις εκτιμήσεις τους. Για τη Βουλή, όλες σχεδόν προέβλεπαν επικράτηση του συνασπισμού της Κεντροαριστεράς υπό τον Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι, με δεύτερη, με διαφορά 5-6 ποσοστιαίων μονάδων, την Κεντροδεξιά του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Στην τρίτη θέση, με ποσοστό έως και 20% οι δημοσκόποι έφεραν το Κίνημα των Πέντε Αστέρων του Ιταλού κωμικού Μπέπε Γκρίλο, ενός κινήματος ανύπαρκτου μέχρι το 2009, με αντιευρωπαϊκό και καταγγελτικό λόγο. Σε αυτό που συμφωνούσαν οι δημοσκόποι ήταν στην ήττα του απερχόμενου τεχνοκράτη πρωθυπουργού Μάριο Μόντι, τον οποίο «έδιναν» τέταρτο και καταϊδρωμένο. Για τη Γερουσία οι δημοσκοπήσεις προέβλεπαν το ενδεχόμενο αδιεξόδου, υποστηρίζοντας ότι η μάχη θα δινόταν στήθος με στήθος μεταξύ των δύο μεγάλων συνασπισμών. Η κάλπη στην Ιταλία έδωσε για τη Βουλή οριακή νίκη στην Κεντροαριστερά με 29,5% των ψήφων έναντι 29,1% της Κεντροδεξιάς του Μπερλουσκόνι. Η μεγαλύτερη όμως έκπληξη ήταν το Κίνημα του Γκρίλο που απέσπασε 25,5%. Ομοίως και στη Γερουσία όπου ο Γκρίλο ανήλθε στο 23,7% και όπου κανείς εκ των δύο μεγάλων συνασπισμών δεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει την πλειοψηφία. Οσο για τον Μάριο Μόντι, τον άνθρωπο που έδωσε στην Ιταλία τη χαμένη της αξιοπιστία, με αντάλλαγμα όμως την εφαρμογή πολιτικής σκληρής λιτότητας, ήταν ο μεγάλος ηττημένος των εκλογών. Το ότι η πολιτική λιτότητας ηττήθηκε στις ιταλικές εκλογές είναι γεγονός. Το οποίο φαίνεται και από τη δήλωση του Ιταλού προέδρου Τζόρτζιο Ναπολιτάνο κατά την τελευταία ημέρα της επίσκεψής του στη Γερμανία, την περασμένη Παρασκευή, ο οποίος ζήτησε από το Βερολίνο να αναλάβει πρωτοβουλίες για την ανάκαμψη της οικονομίας της Ευρωζώνης και την τόνωση της απασχόλησης. Ακυβερνησία, λοιπόν, στην Ιταλία και έχουν ήδη αρχίσει οι πολιτικές διεργασίες για τη συγκρότηση κυβέρνησης. Πόσο όμως εφικτή είναι η συγκρότησή της; Μήπως ενόψει του αδιεξόδου, οι Ιταλοί αναγκαστούν να προσφύγουν ξανά στις κάλπες; Αυτό είναι ένα ενδεχόμενο που προς το παρόν, όλες οι πλευρές δείχνουν να απεύχονται. Ο ρυθμιστής Το βέβαιο είναι ότι ο Μπέπε Γκρίλο αναδεικνύεται σε ρυθμιστή των ε- ξελίξεων. Ο Ιταλός κωμικός αρνήθηκε ήδη το άνοιγμα που πραγματοποίησε ο Μπερσάνι. Σε μια δραματική παραδοχή, ο ηγέτης της ιταλικής Κεντροαριστεράς είπε ότι δεν νικήσαμε παρότι ήρθαμε πρώτοι. Κρίνοντας ότι δεν μπορεί να συνεργαστεί με τον Μπερλουσκόνι στο πλαίσιο κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού, δεδομένου ότι η πολιτική τους ατζέντα είναι διαφορετική, αλλά και γιατί η δεκαετής διακυβέρνηση του Καβαλιέρε φέρει ευθύνη για τη δεινή κατάσταση της ιταλικής οικονομίας, ο Μπερσάνι επιχείρησε να προσεγγίσει τον Γκρίλο. Κάθετος όμως ο Γκρίλο απάντησε ότι η παράταξή του δεν πρόκειται να δώσει ψήφο ε- μπιστοσύνης σε καμιά κυβέρνηση. Ζήτησε επίσης από το κόμμα της Κεντροαριστεράς να πάψει να του κάνει... ανήθικες προτάσεις. Ο Μπερσάνι ανταπάντησε «ό,τι έχει να πει ο Γκρίλο, ακόμη και ύβρεις, να το πει στο Κοινοβούλιο». Και ο Μπερλουσκόνι σε όλα αυτά; Ανανεωμένος από την εμπιστοσύνη που του έδειξαν οι Ιταλοί, παρότι ε- ξέφρασαν εμφανώς τη δυσαρέσκειά τους προς το πολιτικό σύστημα, ε- πισήμανε τους κινδύνους της ακυβερνησίας. Γεγονός είναι ότι η Ιταλία δεν μπορεί να μείνει ακυβέρνητη. Και εδώ ουσιαστικό ρόλο αναμένεται να διαδραματίσει ο Ιταλός πρόεδρος, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, πολιτικός έ- μπειρος, ψύχραιμος που χαίρει γενικής εκτιμήσεως. REUTERS, AFP Σε μια δραματική παραδοχή, ο ηγέτης της ιταλικής Κεντροαριστεράς, Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι, είπε ότι δεν νικήσαμε παρότι ήρθαμε πρώτοι και κάλεσε τον Γκρίλο «ό,τι έχει να πει, ακόμη και ύβρεις, να το πει στο Κοινοβούλιο». Το φαινόμενο Γκρίλο και η Ελλάδα Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΖΟΥΛΑ Μπορεί να ζήσουμε στην Ελλάδα ένα φαινόμενο Γκρίλο; Αν δει κανείς ποιοι χάρισαν στον πολιτικό κομήτη των γειτόνων το 25%, θα προβληματιστεί. Το 20% των εκλογέων του απείχε σε όλες τις τελευταίες ιταλικές εκλογές, ενώ το 16% της δύναμής του προέκυψε από νέους ετών που ψήφισαν για πρώτη φορά. Στις ηλικίες, μάλιστα, έως 25 ετών ο Γκρίλο εκτιμάται ότι κατέλαβε την πρώτη θέση, γεγονός που του ε- πιτρέπει να ισχυρίζεται ότι εκείνος μόνον εκφράζει τη νέα Ιταλία εν αντιθέσει με τους γηρασμένους αντιπάλους του. Στην Ελλάδα δεν έχει αναδειχθεί μια πολύ ενδιαφέρουσα τάση που διεθνώς απασχολεί τους πολιτικούς επιστήμονες. Ονομάζεται «φαινόμενο της γενεαλογικής ψήφου» και ήταν προσφάτως το κεντρικό θέμα του εγκυρότερου επιστημονικού περιοδικού (Electoral Studies) που ασχολείται με τις εκλογές σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με τους αρθρογράφους, σε όλες σχεδόν τις α- ναμετρήσεις της Ε.Ε. παρατηρείται ε- σχάτως το εξής φαινόμενο: οι νεότεροι Τι συμπεράσματα προκύπτουν με βάση το κριτήριο της ηλικίας των ψηφοφόρων, τα ποσοστά της αποχής και όχι μόνον ψηφοφόροι, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ ό,τι στο παρελθόν, απαξιώνουν τα κόμματα που ψήφιζαν οι γονείς τους και στρέφονται σε νέα, ανεξαρτήτως ιδεολογικής προέλευσης. Το φαινόμενο αποδίδεται σε πολλούς λόγους: Π.χ. στο ότι οι νεότεροι της Ε.Ε. δεν έχουν ζήσει όχι μόνον πόλεμο, αλλά και καμία σοβαρή εκτροπή και ε- πομένως, δεν αντιλαμβάνονται την ι- δεολογική ταύτιση των γονιών τους με τα παλαιότερα κόμματα. Επιπλέον, η διάκριση Δεξιάς/Αριστεράς τους φαίνεται πλασματική, λόγω των παρεμφερών πολιτικών των κεντροδεξιών και κεντροαριστών κυβερνήσεων που έχουν ζήσει. Ως εκ τούτου, έλκονται ευκολότερα από ακραία, λαϊκίστικα ή και α- πολιτίκ κόμματα τα οποία «επενδύουν» σε ζητήματα που προκαλούν την αμηχανία των παλαιοτέρων. Οπως στις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης, στο ε- θνικό φρόνημα, στο μεταναστευτικό ή ακόμη και σε αμιγώς νεανικά «προβλήματα», όπως π.χ στη δωρεάν ιντερνετική πρόσβαση στο «κατέβασμα» ταινιών και τραγουδιών. Το Ιντερνετ, άλλωστε, χρησιμοποιούν κατεξοχήν τα νέα αυτά κόμματα, εξ ού και οι ειδικοί ονομάζουν τη νέα αυτή τάση «ηλεκτρονική πολιτική χειραφέτηση», την οποία αποσυνδέουν από τη γνωστή «επανάσταση» που έκαναν παλαιότερα οι νεότεροι ψηφίζοντας το αντίθετο απ ό,τι οι γονείς τους. Ετσι εξηγούν την εκτόξευση διαφόρων άγνωστων πολιτικών κομητών, ό- πως π.χ. ο Γκρίλο ή οι Γερμανοί Πειρατές, ενώ αν το σκεφτείτε, το φαινόμενο αυτό ήδη παρατηρήθηκε και στην Ελλάδα. Είναι ενδεικτικό ότι στις 17 Ιουνίου, όχι μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ (έλαβε το 29,6% στις ηλικίες μέχρι 24 ετών) αλλά και όλα τα νέα κόμματα απέσπασαν στους νέους πολύ μεγαλύτερα ποσοστά EPA/ETTORE FERRARI Οι άνεργοι έφτασαν τα 2,9 εκατομμύρια Και ενώ οι πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία προοιωνίζονται δύσκολες - έως και δραματικές για τους πιο α- παισιόδοξους-, τα επίσημα στοιχεία αναφορικά με την ανεργία που δόθηκαν στη δημοσιότητα την Παρασκευή, επιτείνουν το ζοφερό κλίμα που επικρατεί στη χώρα. Η ανεργία στην Ιταλία διαμορφώθηκε σε ιστορικό υψηλό, σε ποσοστό 11,7%. Σε σχέση με τον περασμένο μήνα χάθηκαν θέσεις εργασίας. Οι άνεργοι στη χώρα έ- φτασαν τα 2,9 εκατομμύρια, αριθμός αυξημένος κατά 3,8% σε σχέση με τον Δεκέμβριο και κατά σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2012, ανακοίνωσε η Istat. Το ποσοστό απασχόλησης υποχώρησε στο 56,3% τον Ιανουάριο α- πό το 56% του Δεκεμβρίου. Η α- νεργία πλήττει πρωτίστως τους νέους. Στις ηλικίες η ανεργία αυξήθηκε στο 38,7%, όπως ανακοίνωσε η Istat, ενώ η στατιστική υπηρεσία της Ιταλίας αναθεώρησε ανοδικά τις εκτιμήσεις για την α- νεργία του Δεκεμβρίου στο 11,3% από το 11,2%. Τα ποσοστά της α- νεργίας του Ιανουαρίου είναι τα υ- ψηλότερα που έχουν καταγραφεί ποτέ από το 1992, αν και οι μέθοδοι μέτρησης έχουν αλλάξει σε αυτή την περίοδο, δήλωσε αξιωματούχος της Istat. Σε έτερη τριμηνιαία έρευνα, η ανεργία στην Ι- ταλία κατά τους τρεις τελευταίους μήνες του 2012 σημείωσε άνοδο στο 11,6%. Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία, οι Ιταλοί κάτω των 49 ε- τών επλήγησαν περισσότερο, ενώ οι άνω των 50 κατέγραψαν άνοδο στην απασχόληση. Επίσης, τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι ο δείκτης α- πασχόλησης υποχώρησε στο 43,6% στις νοτιότερες περιοχές της Ιταλίας και στο 64,8% στις βόρειες περιοχές. Σημειωτέον ότι τέσσερα εκατομμύρια από τους 22,8 εκατ. Ιταλούς χωρίς δουλειά πέρυσι, ήταν ημιαπασχολούμενοι. απ ό,τι σε εθνικό επίπεδο (Χ.Α. 11,2%, ΑΝΕΛ 10,8%, ΔΗΞΑ - Δράση 3%). Γεγονός που καταδεικνύει ότι ήταν μάλλον επιφανειακή η εξήγηση πως ενισχύθηκαν μόνον τα αντιμνημονιακά κόμματα, καθώς, ως φαίνεται, μας έχει ήδη επισκεφθεί και η νέα «μόδα» της γενεαλογικής ψήφου. Οι ειδικοί δεν λειτουργούν ως εκπρόσωποι των παραδοσιακών κομμάτων για να τα συμβουλέψουν πώς να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο. Απλώς το διαπιστώνουν και επιχειρούν να το εξηγήσουν. Παρατηρούν μάλιστα και κάτι εξίσου ενδιαφέρον: ότι οι σημερινοί νέοι έχουν απονομιμοποιήσει την υ- ποχρεωτικότητα της ψήφου, εξ ού και διαπιστώνεται μια πρωτοφανής αποχή τους ή και μια α λα καρτ συμμετοχή τους, όταν κάτι τους συγκινήσει. Ακριβώς γι αυτόν τον λόγο υποστηρίζουν ότι το φαινόμενο Γκρίλο θα το βλέπουμε στο εξής συχνότερα στην Ε.Ε. Στο μέτρο δε, που θα απασχολήσει π.χ. τους κ. Λαζόπουλο, Χαϊκάλη, Σεφερλή ή και Πάντζα, μάλλον θα πρέπει να προβληματίσει σοβαρότερα τους σημερινούς πολιτικούς αρχηγούς... ΑΠΟΨΗ Τα αίτια της ήττας Μπερσάνι ΑΠΟΨΗ Ο αξέχαστος Φεβρουάριος του 2013 Του ALBERTO TOSCANO THE GUARDIAN Με σύνδρομο ιδεολογικής κατωτερότητας απέναντι στον φιλελευθερισμό, ανίκανο να εμφανίσει αντιπρόταση στη λιτότητα Μόντι, το PD εγκατέλειψε το πεδίο των κινητοποιήσεων στον Γκρίλο «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση». Με τα λόγια αυτά του Μάο τιτλοφόρησε άρθρο της τη Δευτέρα η συντηρητική Corriere della Sera, αναφερόμενη στο σενάριο χάους την επόμενη ημέρα της εκλογικής αναμέτρησης. Η αναταραχή είναι πασιφανής, ενώ δύο άνθρωποι επωφελούνται από αυτήν: Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που οφείλει την ανάκαμψή του στο μήνυμά του υ- πέρ του άκρατου καπιταλιστικού ατομικισμού, και ο Μπέπε Γκρίλο. Ο Μπερλουσκόνι συνέχισε τις συγκαλυμμένες απολογίες της φοροδιαφυγής, διανθισμένες αυτή τη φορά με δεσμεύσεις περί κατάργησης του λαομίσητου φόρου ακίνητης περιουσίας. Ο Γκρίλο, από τη μεριά του, αξιοποίησε το σημαντικότερο όπλο στη φαρέτρα του: την πηγαία χυδαιότητα, η οποία τον κάνει να μοιάζει ανησυχητικά στον Μπερλουσκόνι. Το γκροτέσκο αίνιγμα των ιταλικών εκλογών αφορά, όμως, το πώς ο ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος (PD) Πιερλουίτζι Μπερσάνι κατάφερε να χάσει αυτές τις εκλογές, που ακολούθησαν την πολιτική και ηθική κατάρρευση του Μπερλουσκόνι. Τα αίτια της ήττας πρέπει να αναζητηθούν σε τρεις παράγοντες: στο ευρώ, στην ανεργία και στις δημόσιες συγκεντρώσεις. Αν αθροίσουμε τις ψήφους των Γκρίλο και Μπερλουσκόνι, περισσότεροι από τους μισούς Ιταλούς ψήφισαν κατά του ενιαίου νομίσματος ή έστω υπέρ της διενέργειας δημοψηφίσματος γύρω από την παραμονή της Ιταλίας σε αυτό. Η αμφίσημη στάση από το κόμμα του Μπερσάνι απέναντι στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα λιτότητας -εμφανίζοντας αρχικά τον Μάριο Μόντι σαν σωτήρα, για να τον επικρίνει αργότερα με αριστερή ρητορική- έπληξε το κόμμα, όπως και η απουσία σαφούς πρότασης για αντιμετώπιση της ανεργίας. Η στάση αυτή εμπόδισε το Δημοκρατικό Κόμμα να εκμεταλλευθεί την απογοήτευση και την οργή του εκλογικού σώματος, με τον τρόπο που το πέτυχε ο Γκρίλο και το λαϊκίστικο, καιροσκοπικό του πρόγραμμα. Μετά τον «θάνατο» του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος τη δεκαετία του 1990, η παρατεταμένη κύηση ενός εντέλει νεκρού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος πραγματοποιήθηκε κάτω από το κεντρικό σύνθημα της μετατροπής της Ιταλίας σε μία «κανονική χώρα». Τι σημαίνει, όμως, ο όρος κανονική εν μέσω οξύτατης κρίσης, από την οποία όπως γνωρίζουν όλοι οι Ιταλοί δεν υπάρχει εύκολη διέξοδος; Το Δημοκρατικό Κόμμα, απαλλαγμένο από κάθε πολιτικό πάθος και πολιτικό πρόγραμμα, εξαρτά πλέον την επιβίωσή του από τον σκληρό πυρήνα σχετικά πιστών ψηφοφόρων, που σύρονται να ψηφίσουν PD εξαιτίας του φοβήτρου που ακούει στο όνομα Μπερλουσκόνι. Οι ψηφοφόροι αυτοί δεν μοιράζονται, όμως, κανέναν ενθουσιασμό για το PD, ένα κόμμα που αποδείχθηκε ικανό να επαινεί ταυτόχρονα το σκληρό πρόγραμμα αναδιάρθρωσης της Fiat υπό τον Σέρτζιο Μαρτσιόνε και να δηλώνει «κόμμα των εργατών». Πάσχοντας από σύνδρομο ιδεολογικής κατωτερότητας απέναντι στον φιλελευθερισμό, ανίκανο να εμφανίσει αντιπρόταση στη βίαιη λιτότητα του Μόντι, το PD του Πιερλουίτζι Μπερσάνι εγκατέλειψε το πεδίο των μαζικών κινητοποιήσεων στο Κίνημα του Γκρίλο. Του SIMON JENKINS THE GUARDIAN Ηταν μια μέρα χαράς: Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία υπήρξε ένας θρίαμβος της δημοκρατίας. «Ούτε Πάπας, ούτε κυβέρνηση, ούτε αρχηγός της α- στυνομίας» έγραφε το tweet - χαιρετισμός της άφιξης της πανκ αισθητικής στο πολιτικό τοπίο της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης, το οποίο αναμεταδόθηκε όσο κανένα άλλο αργά το βράδυ της περασμένης Δευτέρας. Το αποτέλεσμα είναι αντίδοτο όχι μόνο στη διαφθορά που μαστίζει την ιταλική πολιτική, αλλά και στο δόγμα της λιτότητας που έχει πιάσει από τον λαιμό την οικονομία της Ευρώπης. Ο μοναδικός τρόπος για να χαλαρώσει η θηλιά ήταν μέσω της κάλπης. Συγχαρητήρια, λοιπόν, Ιταλία. Ο μεγάλος νικητής των εκλογών είναι ο Μπέπε Γκρίλο, ένας θορυβώδης κωμικός με ένα ξεκάθαρο, όμως, μήνυμα: «Η λιτότητα, το ευρώ και η διαφθορά ευθύνονται από κοινού για τα δεινά της Ιταλίας. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε γύρω από τα μεγάλα θέματα, αλλά γιατί να το κάνουμε όταν κανείς δεν θέλει να ακούσει; Απλά πείτε σε αυτούς που κρατούν τα ηνία της χώρας να πάνε στο καλό». Οταν οι πολιτικοί επέβαλαν τον αποκλεισμό του Γκρίλο από την τηλεόραση εκείνος στράφηκε στην μπλογκόσφαιρα και Ο λαϊκισμός πάντα τρομοκρατούσε το κατεστημένο. Στις ΗΠΑ είναι το Πάρτι Τσαγιού. Στην Ολλανδία και τη Σκανδιναβία ένας κομμουνιστής ή ένας φασίστας εμφανίζεται για να βραχυκυλώσει το σύστημα στις πλατείες. Το τελειωτικό χτύπημά του ήρθε μόλις έκλεισαν οι κάλπες. Το μεγαλύτερο θύμα του Γκρίλο ήταν ο πρωθυπουργός Μάριο Μόντι. Τοποθετήθηκε στο αξίωμα από τις τράπεζες πριν από ένα χρόνο για να πνίξει την ιταλική οικονομία, η οποία μόνο πέρυσι συρρικνώθηκε κατά 2,2%. Ο Μόντι υ- ποσχέθηκε να κρατήσει την οικονομία σε καθοδική πορεία, δίχως ανάπτυξη και με μηδαμινές πιθανότητες να ξεπληρώσει το χρέος της. Οι μελλοντικές γενιές θα ήταν επ αόριστον δέσμιες των γερμανικών τραπεζών. Ο Γκρίλο εξέφρασε αυτές ακριβώς τις γενιές. Η έξοδος από το ευρώ, υπέρ της οποίας τάσσεται, ίσως είναι το κλειδί της ε- ξόδου από τη φυλακή. Ακόμα και η πολιτική αναβίωση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι αποτελεί καλή είδηση. Η ανευθυνότητα που τον χαρακτηρίζει ίσως ωθήσει την Ιταλία στη δίνη της οικονομικής κρίσης και άρα στην αναπάντεχη λύτρωση. Την τυφλή πολιτική της λιτότητας ακολουθεί και η βρετανική κυβέρνηση. Δεν μπορείς, όμως, να κοροϊδεύεις για πάντα τη δημοκρατία. Το αντι-κεϋνσιανό δόγμα εφαρμόζεται εδώ και μια τετραετία με καταστοφικά αποτελέσματα στην Ελλάδα και στην Ισπανία. Η Γαλλία βρίσκεται ήδη σε δεινή θέση, ενώ ακόμα και στη Γερμανία οι ρυθμοί της ανάπτυξης πέφτουν. Είναι σαφές πλέον ότι καμία νέα ιδέα δεν θα λυγίσει τους δογματικούς ηγέτες της Ε.Ε. Η αλλαγή θα έρθει, όπως είπε ο Τσέστερτον, «με ένα ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι» από ένα αιχμηρό αντικείμενο. Παρά ταύτα, ο λαϊκισμός πάντα τρομοκρατούσε το κατεστημένο. Στην Α- μερική είναι το Πάρτι Τσαγιού και το Occupy. Στη Σκανδιναβία, στην Ολλανδία, στην Αυστρία και στη Γαλλία ένας κομμουνιστής ή ένας φασίστας εμφανίζεται σποραδικά για να βραχυκυλώσει το σύστημα. Πρόκειται για μια φάση που συνήθως δεν κρατάει πολύ. Η ιταλική πολιτική θα δημιουργήσει ένα νέο τοπίο. Αν είναι τυχερή θα είναι εκτός ευρώ και στο μονοπάτι της ανάκαμψης. Σε διαφορετική περίπτωση, επ αόριστον δέσμια των τραπεζιτών της Ευρωζώνης. Οπως και να έχει, η Ιταλία θα θυμάται τον Φεβρουάριο του Και εμείς το ίδιο.

19 19-KOSMOS_KATHI 01/03/ :12 ΜΜ Page 19 Kυριακή 3 Μαρτίου 2013 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 19 ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑ Η αστάθεια τρομάζει την Ευρωζώνη Οι δύο δύσκολες εναλλακτικές λύσεις για σχηματισμό κυβέρνησης στην Ιταλία, μετά το αδιέξοδο που προέκυψε από τις κάλπες Tου BARRY MOODY REUTERS Πριν από τις εκλογές, αναλυτές προειδοποιούσαν ότι η οργή για τη διαφθορά θα εκφραζόταν με επαναστατικό τρόπο στις κάλπες, αλλά λίγοι είχαν δώσει σημασία Ανανεωμένος από την εμπιστοσύνη που του έδειξαν οι Ιταλοί, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι επισήμανε τους κινδύνους της ακυβερνησίας. Ο εκλογικός σεισμός της Ιταλίας φαίνεται ότι προσέφερε στη χώρα κάτι που δεν χρειαζόταν: μια βραχύβια κυβέρνηση και νέες εκλογές σε έξι έως δώδεκα μήνες. Η τεράστια ψήφος διαμαρτυρίας της 24ης - 25ης Φεβρουαρίου είχε αποτέλεσμα ένα κοινοβούλιο χωρίς καθαρή πλειοψηφία, στο οποίο έχει ρόλο ρυθμιστή ο λαϊκιστής ηγέτης Μπέπε Γκρίλο. Οι χρηματαγορές, που βούλιαξαν α- μέσως μετά τις εκλογές, την Τετάρτη ηρέμησαν. Αλλά υπάρχουν βαθύτατες ανησυχίες πως η συνεχιζόμενη αστάθεια στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε. μπορεί να αναζωπυρώσει την ευρωπαϊκή κρίση. Πολλές φορές τις τελευταίες δεκαετίες το ιταλικό πολιτικό σύστημα έχει βρει λύσεις σε καταστάσεις που φαίνονταν αδιέξοδες, αλλά αυτήν τη φορά φαίνεται ότι υπάρχουν μόνο δύο εναλλακτικές και καμία από τις δύο δεν είναι εύκολη. Η πρώτη είναι ο σχηματισμός κεντροαριστερής κυβέρνησης υπό τον Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι, με την υποστήριξη του Κινήματος Πέντε Αστέρων του Γκρίλο. Η δεύτερη είναι η συμμαχία του Μπερσάνι με τον κεντροδεξιό Μπερλουσκόνι, ο οποίος πραγματοποίησε θεαματική επιστροφή και έ- φθασε πολύ κοντά στη νίκη. Ομως, ο Γκρίλο έχει απορρίψει την πρώτη εκδοχή, ενώ τα χαμηλόβαθμα στελέχη της Κεντροαριστεράς απορρίπτουν τη δεύτερη. «Πάνω από τα δύο σενάρια κρέμεται η δαμόκλειος σπάθη της αβεβαιότητας», συνόψισε ο σχολιαστής Μάσιμο Φράνκο. Ο Γκρίλο έχει δηλώσει ότι δεν θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης σε καμία κυβέρνηση. Στόχος του φαίνεται ότι είναι να οδηγήσει την Κεντροδεξιά και την Κεντροαριστερά σε μεγαλύτερη απαξίωση, υποχρεώνοντάς τες να σχηματίσουν μια αναποτελεσματική και διασπασμένη κυβέρνηση, που θα καταρρεύσει οδηγώντας σε νέες εκλογές. Στις εκλογές αυτές, που σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Γκρίλο θα γίνουν το πολύ σε ένα χρόνο, το κόμμα του θα αποσπούσε ακόμη περισσότερες ψήφους. Οι εταιρείες δημοσκοπήσεων θεωρούν ότι αυτό είναι πιθανό, καθώς το ποσοστό των ψηφοφόρων του, μαζί με το ποσοστό εκείνων που δηλώνουν ότι συμφωνούν μαζί του, αλλά δεν τον ψήφισαν, φθάνει το 50%. «Μπορούμε να πούμε ότι η μισή χώρα συμφωνεί μαζί του», είπε ο αντιπρόεδρος της εταιρείας δημοσκοπήσεων SWG, Μαουρίτσιο Πεσάτο. Πριν από τις εκλογές, πολλοί αναλυτές προειδοποιούσαν πως η οργή για τη σπατάλη και τη διαφθορά θα εκφραζόταν με επαναστατικό τρόπο στις κάλπες, αλλά λίγοι είχαν δώσει σημασία. Τώρα, τόσο η Κεντροδεξιά όσο και η Κεντροαριστερά παλεύουν για την επιβίωσή τους. Αχτίδες ελπίδας «Πρέπει να αλλάξουν ηγεσία και να προσφέρουν απαντήσεις, αλλιώς θα σαρωθούν», τόνισε ο Πεσάτο. Υπάρχουν όμως κάποιες αχτίδες ελπίδας για μια έστω και προσωρινή λύση στην κρίση. Κάποιοι από τους υποστηρικτές του Γκρίλο μοιάζουν πιο μετριοπαθείς από τον ηγέτη τους. Κείμενο που ζητούσε από το Κίνημα Πέντε Αστέρων να υποστηρίξει κυβέρνηση της Κεντροαριστεράς που θα δεσμευόταν να αλλάξει την Ιταλία, συγκέντρωσε υπογραφές σε 24 ώρες. Πολλές από τις μεταρρυθμίσεις που έχει προτείνει ο Μπερσάνι ως κυβερνητικό πρόγραμμα συμπίπτουν με αυτά που ζητάει ο Γκρίλο. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται η τροποποίηση του μισητού εκλογικού νόμου, η μεγάλη μείωση του αριθμού βουλευτών και γερουσιαστών, καθώς και των εξωφρενικών προνομίων τους, και η υιοθέτηση σκληρής νομοθεσίας για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Μια άλλη πιθανή πηγή ελπίδας είναι το γεγονός ότι ο Γκρίλο έχει επαινέσει το μοντέλο της Σικελίας, όπου το κόμμα του υποστηρίζει με επιτυχία μια κεντροαριστερή τοπική κυβέρνηση. Ομως, στην τοπική κυβέρνηση δεν χρειάζεται ψήφος εμπιστοσύνης όπως στο εθνικό κοινοβούλιο. Ο Πεσάτο προειδοποίησε τις κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις να μην υποβαθμίσουν την έκταση της πολιτικής εξέγερσης. «Πολλά θα εξαρτηθούν από την εξυπνάδα τους», επισήμανε. «Από το αν κατάλαβαν ότι πρέπει να δώσουν δείγματα αλλαγής ή αν θα πιστέψουν ότι με κάποιον τρόπο ο Γκρίλο απλώς θα ξεφουσκώσει. Ισως νομίσουν ότι μπορούν να τον απορροφήσουν, αλλά αν δεν καταλαβαίνουν τα σημάδια του εκλογικού σώματος, τότε κάποια κόμματα θα εξαφανιστούν». REUTERS/CIRO DE LUCA Πονοκέφαλος για την Ε.Ε. η Κύπρος Η Κύπρος, μία από τις μικρότερες οικονομίες της Ευρωζώνης, έχει μετατραπεί σε έναν από τους χειρότερους πονοκεφάλους της, δημιουργώντας φόβους χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης που θα μπορούσαν να επαναφέρουν στο προσκήνιο την κρίση της Ευρωζώνης. Τα κρατικά ταμεία αδειάζουν με ταχείς ρυθμούς, ενώ δάνειο ύψους 1,4 δισ. ευρώ πρέπει να αναχρηματοδοτηθεί τον Ιούνιο, πράγμα που σημαίνει ότι ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης δεν έχει πολύ καιρό μπροστά του. Με κοινή δήλωσή τους τη Δευτέρα, οι υπουργοί Οικονομικών της Γαλλίας και της Γερμανίας τόνισαν ότι οι συνομιλίες της Κύπρου με τους δανειστές της πρέπει να ξεκινήσουν σύντομα, ώστε να υπάρξει συμφωνία ώς τα τέλη Μαρτίου. Η Κύπρος ζήτησε βοήθεια από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ πέρυσι τον Ιούνιο, μετά τις απώλειες που υπέστησαν οι κυπριακές τράπεζες από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Οι δανειακές της ανάγκες αναμένεται να φθάσουν τα 17 δισ. ευρώ, να είναι δηλαδή ίσες με το ΑΕΠ της. «Εχουμε επείγουσα ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού μας συστήματος», είπε ο κ. Αναστασιάδης στη γερμανική εφημερίδα «Μπιλντ». «Συμφωνώ με τη Γερμανία και τη Γαλλία ότι πρέπει να καταλήξουμε σε συμφωνία ώς τον Μάρτιο. Καμία από τις πιθανές επιλογές χορήγηση δανείου, διαγραφή του χρέους ή επιβολή ζημιών στους καταθέτες δεν φαίνεται ελκυστική, είτε γιατί ωθούν το χρέος της Κύπρου σε δυσβάσταχτα ύψη είτε γιατί κινδυνεύουν να βλάψουν το επιχειρηματικό κλίμα σε άλλα σημεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Η Κύπρος βρίσκεται εκτός αγορών τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ η α- περχόμενη κυβέρνηση κατέφυγε σε δανεισμό από κρατικές επιχειρήσεις προκειμένου να πληρώσει τους μισθούς του δημόσιου τομέα. REUTERS Ο Μπέπε Γκρίλο και το μανιφέστο του Η «αχίλλειος πτέρνα» στο σχέδιο Ντράγκι THE GUARDIAN Η ανάδυση του Κινήματος των Πέντε Αστέρων του χειμαρρώδη κωμικού με την ατημέλητη κόμη Μπέπε Γκρίλο στο ιταλικό πολιτικό τοπίο ήταν, αν μη τι άλλο, αναπάντεχη. Ποιος είναι, λοιπόν, ο Γκρίλο και τι ακριβώς πρεσβεύει το κίνημά του; Η απάντηση στο πρώτο σκέλος της ερώτησης είναι σχετικά εύκολη. Ο Γκρίλο είναι ένας 64χρονος από τη Γένοβα. Από τα μέσα της δεκαετίας του 70 μέχρι και τα τέλη εκείνης του 80 μεσουρανούσε στην ιταλική τηλεόραση, όντας ίσως ο πλέον δημοφιλής κωμικός της γενιάς του. Στο απόγειο της σταδιοδρομίας του, ωστόσο, έκανε το α- Δεν έχει τίποτα να πει για τα 5 εκατ. των μεταναστών. Δεν έχει παρά ελάχιστα να πει προς τους Ευρωπαίους διανόητο: Αποκάλεσε σε ζωντανή μετάδοση από τη συχνότητα της κρατικής τηλεόρασης «κλέφτες» τα μέλη του Σοσιαλιστικού Κόμματος, το οποίο ήταν τότε υπό την ηγεσία του Μπετίνο Κράξι. Για την κίνησή του αυτή «τιμω ρήθηκε» με πολυετή αποκλεισμό από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Ο Γκρίλο, ε- ντούτοις, δεν πτοήθηκε και κατόρθωσε μέσω εκατοντάδων παραστάσεων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ιταλίας να «χτίσει» το δικό του «αφοσιωμένο» κοινό. Για ένα μεγάλο διάστημα, ο Γκρίλο ήταν δεδηλωμένος εχθρός της νέας τεχνολογίας. Οι παραστάσεις του, για παράδειγμα, τελείωναν με τον ίδιο να σπάει έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή επί σκηνής. Στη συνέχεια, ωστόσο, α- ποδέχτηκε πλήρως το Ιντερνετ. Αντιλήφθηκε, πιθανότατα πριν από οποιονδήποτε άλλο στην Ιταλία, τις πολιτικές δυνατότητες που προσέφερε ο παγκόσμιος ιστός και κυρίως τον τρόπο με τον οποίο το Διαδίκτυο μπορούσε να παρακάμψει τα «βαρετά» μιντιακά μονοπώλια και τα πλήρως ελεγχόμενα από τα μεγάλα κόμματα μέσα ενημέρωσης. Κάπως έτσι ξεκίνησε μέσω του προσωπικού του μπλογκ, αλλά κυρίως μέσω του Twitter να διαδίδει το αντιπολιτικό του μήνυμα. Πρόκειται για ένα μήνυμα που βρήκε ευήκοα ώτα α- νάμεσα στους εκατοντάδες χιλιάδες απηυδισμένους με το πολιτικό σύστημα ψηφοφόρους και την οργή για τη διαφθορά, τον νεποτισμό και την ευνοιοκρατία της λεγόμενης «μπερλουσκονικής» περιόδου ( ). Ο Γκρίλο δεν αρκέστηκε, ωστόσο, σε συνθήματα και βαρύτατους χαρακτηρισμούς σε βάρος των εκπροσώπων του κατεστημένου. Αντιθέτως, μελέτησε σε βάθος τα πεπραγμένα των αντιπάλων του. Κατέγραψε λεπτομερώς, λόγου χάριν, τις κρατικές εισφορές σε «ανύπαρκτες» εφημερίδες και «επένδυσε» στη λαϊκή οργή για τις υπέρογκες συντάξεις των βουλευτών. Επιτέθηκε τόσο στη Δεξιά όσο και στην Αριστερά. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν ο «ψυχοπαθής νάνος» και ο Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι ο «ζωντανός νεκρός» και ο «Δρακουμέλ» (σ.σ.: ο «κακός» στη σειρά κινουμένων σχεδίων «Τα Στρουμφάκια»). Ο δημόσιος λόγος του Γκρίλο ήταν βίαιος και επιθετικός. Οργάνωσε δεκάδες εκδηλώσεις, τις οποίες ο ίδιος ονόμασε «ημέρες που τους λέμε να πάνε στον αγύριστο» σε κάθε γωνιά της χώρας, και άρχισε να επιτίθεται στα «μεγάλα συμφέροντα» της Ιταλίας. Αρνητικό πρόγραμμα Οταν ίδρυσε το Κίνημα των Πέντε Αστέρων το 2009 η Ιταλία του Μπερλουσκόνι κατέρρεε υπό το βάρος των σκανδάλων διαφθοράς και των οικονομικών αστοχιών που βύθιζαν την οικονομία στην ύφεση. Το «πρόγραμμα» του Κινήματος των Πέντε Αστέρων είναι και αυτό ως επί το πλείστον αρνητικό. Το μανιφέστο του Γκρίλο απαρτίζεται από μια σειρά νόμων που θα καταργηθούν εφόσον το κόμμα του καταλάβει την εξουσία και μια δόση οικολογικών ευαισθησιών. Δεν είναι σε καμία περίπτωση πρόγραμμα διακυβέρνησης. Ο Γκρίλο δεν έχει τίποτα να πει για τα πέντε εκατομμύρια των μεταναστών που διαμένουν στη χώρα του. Δεν έχει παρά ε- λάχιστα να πει προς τους Ευρωπαίους. Το μήνυμά του αφορά αποκλειστικά τους Ιταλούς και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που έχει κατηγορηθεί ως «φασίστας του Ιντερνετ». Ο Μπέπε Γκρίλο οργάνωσε δεκάδες εκδηλώσεις, τις οποίες ο ίδιος ονόμασε «ημέρες που τους λέμε να πάνε στον αγύριστο», σε κάθε γωνιά της Ιταλίας. Η μόνη σωστή πρόβλεψη των δημοσκόπων ήταν η ήττα του απερχόμενου τεχνοκράτη πρωθυπουργού Μάριο Μόντι, τον οποίο «έδιναν» τέταρτο και καταϊδρωμένο. REUTERS/TONY GENTILE EPA/GIUSEPPE LAMI Του ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ Η διαφαινόμενη αδυναμία των ιταλικών πολιτικών κομμάτων να σχηματίσουν κυβέρνηση μετά τις εκλογές της περασμένης Κυριακής, αναμένεται να προκαλέσει αναταραχή στις αγορές κρατικών ομολόγων της Ευρωζώνης το προσεχές διάστημα. Ιδιαίτερα ευάλωτες εκτός από την ίδια την Ιταλία είναι η Ισπανία και οι υπόλοιπες περιφερειακές χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία και σε μικρότερο βαθμό η Ιρλανδία. Αν και το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία σίγουρα πονοκεφαλιάζει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και τις Βρυξέλλες, οι επενδυτές καλύτερα θα έκαναν να Οικονομολόγοι εκτιμούν ότι η ΕΚΤ θα αναγκαστεί να ενεργοποιήσει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων μην υποτιμήσουν την πολιτική βούληση της Ευρωζώνης να προφυλάξει το κοινό νόμισμα. Σίγουρα το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία δεν είναι ευοίωνο. Ο ένας μετά τον άλλο, οι μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας προειδοποίησαν τις προηγούμενες ημέρες ότι το κλίμα εμπιστοσύνης προς την Ευρωζώνη που επικρατεί μετά την υπόσχεση του προέδρου της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, να κάνει «ό,τι χρειαστεί» για να προφυλάξει το ευρώ θα μπορούσε εύκολα να α- νατραπεί. Η Κομισιόν προβλέπει ότι η ιταλική οικονομία θα συρρικνωθεί με ρυθμό 1% το 2013, ενώ το δημόσιο χρέος της ήδη βρίσκεται στο 127% του ΑΕΠ και με αυτά τα δεδομένα μια περίοδος ακυβερνησίας και πολιτικής κρίσης στην Ιταλία εύκολα θα μπορούσε να αναζωπυρώσει την κρίση δημοσίου χρέους της Ευρωζώνης. Προς το παρόν, η ΕKT δεν φαίνεται να ανησυχεί, ίσως δικαίως. Το επιτόκιο δανεισμού για το ιταλικό δεκαετές ομόλογο βρίσκεται γύρω στο 4,7%, ενώ τον Ιούλιο του 2012 είχε ξεπεράσει το 6,5%. Στο πρώτο του σχόλιο μετά τις εκλογές, ο κ. Ντράγκι είπε την προηγούμενη Τετάρτη ότι δεν πρόκειται να παρέμβει υπέρ της Ιταλίας. «Δεν αναλαμβάνουμε δράση για να βοηθήσουμε κυβερνήσεις. Οι κυβερνήσεις πρέπει να αντιμετωπίσουν τα διαρθρωτικά προβλήματα των οικονομιών τους», είπε. Αρκετοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η απόρριψη της πολιτικής λιτότητας της Ευρωζώνης από τους Ιταλούς ψηφοφόρους αποκάλυψε την «αχίλλειο πτέρνα» στο σχέδιο του κ. Ντράγκι να προστατεύσει το ευρώ, αφήνοντας εκτεθειμένη τόσο την Ιταλία όσο και το κοινό νόμισμα. Ανακοινώνοντας το δεύτερο πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων (ΟΜΤ) της ΕΚΤ τον περασμένο Σεπτέμβριο ο κ. Ντράγκι έθεσε, με τις ευλογίες του Βερολίνου, ως απαραίτητο όρο για να βοηθήσει ένα κράτος-μέλος, αυτό να ζητήσει και φυσικά να εφαρμόσει Μνημόνιο οικονομικής προσαρμογής. Ωστόσο, η απόρριψη της πολιτικής του τεχνοκράτη πρωθυπουργού Μάριο Μόντι από τους Ιταλούς ψηφοφόρους καθιστά εξαιρετικά αμφίβολη την πιθανότητα να αποδεχτούν ένα πολύ σκληρότερο πρόγραμμα λιτότητας. Είναι λοιπόν η Ιταλία τελείως ανυπεράσπιστη απέναντι στις αγορές; Περιέργως, οι 44 από τους 55 οικονομολόγους που απάντησαν σε δημοσκόπηση του Reuters εκτιμούν ότι η αναταραχή που προκαλεί στις αγορές η ιταλική πολιτική κατάσταση θα αναγκάσει την ΕΚΤ να ενεργοποιήσει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων. Οχι όμως για την Ιταλία, αλλά για την Ισπανία, τα επιτόκια δανεισμού της οποίας επηρεάζονται άμεσα από την τύχη της Ιταλίας. Από την άλλη πλευρά, οι αγορές περιμένουν από τον περασμένο Σεπτέμβριο την ισπανική κυβέρνηση να ζητήσει οικονομική διάσωση. Μέχρι τώρα ματαίως. Υποτίμησαν την πολιτική βούληση της Μαδρίτης, όπως υποτίμησαν και την πολιτική βούληση της Γερμανίας να κρατήσει ενωμένη την Ευρωζώνη. Σίγουρα η Ιταλία αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τους Ευρωπαίους ηγέτες. Ολοι όμως γνωρίζουν ότι αν για οποιονδήποτε λόγο κατέρρεε η Ιταλία, αυτομάτως θα κατέρρεε και η Ευρωζώνη.

20 20-ADV ΜΑΝ_KATHI 01/03/2013 9:20 ΜΜ Page 4