. ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΑΒΑΛΑΣ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Ή ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΤΗΧΕΥΣΗΣ ΣΤΑ Π Λ Α ΙΣΙΑ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ"

Transcript

1 . ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΑΒΑΛΑΣ ΣΧΟΛΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Ή ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΤΗΧΕΥΣΗΣ ΣΤΑ Π Λ Α ΙΣΙΑ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ" Ο Επιβλέττων Καθηγητής : ΔΗΜ ΗΤΡΙΟ Σ Α. ΤΖΙΜΑΣ Η σττουδάσ τρια : ΕΛΕΝΗ Α Δ Α Μ ΙΔ Ο Υ ΚΑΒΑΛΑ 2000

2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος Εισαγωγή ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ I. ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ II. ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ I. ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΗΡΥΞΗΣ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ 1. Εμπορική ιδιότητα 2. Παύση των πληρωμών 3. Δικαστική απόφαση α) Με δήλωση του ίδιου του εμπόρου β) Κήρυξη της πτώχευσης με αίτηση πιστωτή γ) Αυτεπάγγελτη κήρυξη της πτώχευσης II. Η ΑΠΟΦΑΣΗ 1. Πτωχευτική ανακοπή 2. Έφεση 3. Ανάκληση 4. Αναίρεση

3 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ 1. ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ 12 II. ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ 12 III. 0 ΣΥΝΔΙΚΟΣ Προσωρινός σύνδικος Οριστικός σύνδικος σύνδικος της ενώσεως 14 IV. Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΩΝ 15 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ I. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΩΝ ΠΤΩΧΕΥΣΑΝΤΑ Προσωπικά αποτελέσματα Περιουσιακά αποτελέσματα Δικονομικά αποτελέσματα 19 II. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΩΤΕΣ ΤΟΥ "ΠΤΩΧΕΥΣΑΝΤΟΣ" Διακρίσεις πιστωτών 19 α) Πτωχευτικοί Πιστωτές 20 β) Ομαδικοί Πιστωτές 21 γ) Μεταπτωχευτικοί Πιστωτές 2ΐ 2. Αποτελέσματα της πτώχευσης ως προς τους πτωχευτικούς πιστωτές 21 α) Αναστολή ατομικών διώξεων 21 β) Ληξιπρόθεσμο των απαιτήσεων των πτωχευτικών πιστωτών 22 γ) Παύση των τόκων

4 δ) Εγγραφή υποθήκης υπέρ της ομάδας των πιστωτών 22 III. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ ΠΤΩΧΟΥ 23 IV. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΟΦΕΙΛΕΤΕΣ 23 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ I. ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΓΓΕΛΕΑ 24 1) Διεκδίκηση αξιόγραφων 24 2) Διεκδίκηση εμπορευμάτων ή του τιμήματος 25 II. ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΩΛΗΤΗ 25 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΣΕ ΕΚΚΡΕΜΕΙΣ ΑΜΦΟΤΕΡΟΒΑΡΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ I. ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΥΝΟΝΤΑΙ 26 II. ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΛΥΝΟΝΤΑΙ Ή ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΕΙΔΙΚΑ 26 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ I. ΥΠΟΠΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 28 II. ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΝΑΚΛΗΤΕΣ (ΑΚΥΡΕΣ) 28 III. ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΝΑΚΛΗΤΕΣ ΜΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ (ΑΚΥΡΩΣΙΜΕΣ) 29 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ I. ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ 31 II. ΔΙΑΧΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ 32 III. ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΘΗΤΙΚΟΥ (ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΩΝ ΠΙΣΤΩΣΕΩΝ) 33

5 IV. ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΩΝ 34 V. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΩΝ 34 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑΤΟ ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΡΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ I. ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ 1) Τα είδη του πτωχευτικού συμβιβασμού α) Απλός συμβιβασμός β) Συμβιβασμός με παραχώρηση της πτωχευτικής περιουσίας 2) Αποτελέσματα του πτωχευτικού συμβιβασμού ) Ακύρωση και διάρρηξη του πτωχευτικού συμβιβασμού α) Ακύρωση β) Διάρρηξη γ) Κήρυξη νέας πτώχευσης II. ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΩΝ 1) Οι εργασίες της πτώχευσης κατά το στάδιο της ένωσης 2) Διανομή του προϊόντος της εκκαθάρισης. Κατάταξη πιστωτών 3) Περάτωση της ένωσης των πιστωτών III. ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Κατάλογος συντμήσεων Βιβλιογραφία 46 47

6 ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η εργασία αυτή αναφέρεται στη διαδικασία της πτώχευσης, μια λέξη που ακούγεται συχνά τα τελευταία χρόνια, εφόσον πλέον οι εμπορικές συναλλαγές είναι βασικά πιστωτικές και η χρηματοδότηση του εμπορίου και της βιομηχανίας γίνεται με ξένα κεφάλαια, ιδίως τραπεζών με υπέρογκα επιτόκια. Τα γεγονότα αυτά, κυρίως, καθώς και άλλα αίτια δημιουργούν δυσκολίες στον οφειλέτη έμπορο με αποτέλεσμα να παύει τις πληρωμές και να απέρχεται στην κατάσταση της πτώχευσης. Με την εργασία αυτή μου δόθηκε το ερέθισμα ν'ασχοληθώ με το θέμα της πτώχευσης σε βάθος και να το παρουσιάσω όσο πιο συνοπτικά και απλά, χωρίς περίπλοκες νομικές λεπτομέρειες, έτσι ώστε να μπορεί να διαβαστεί ευχάριστα και κατανοητά από οποιονδήποτε θελήσει κάποιες πληροφορίες.

7 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η νομική κατάσταση του εμπόρου που έπαυσε τις πληρωμές του ονομάζεται τπώχευσις δημιουργείται με δικαστική απόφαση και είναι ένας θεσμός αναγκαίος για την οικονομία ως προς τα βασικά της χαρακτηριστικά. Ο θεσμός της -πτώχευσης αποτελεί οργανωμένο σύστημα. Το τρίτο βιβλίο του Εμπορικού Νόμου (άρθρα 525 επ.) έχει ως αντικείμενο την περιγραφή του μηχανισμού της -πτώχευσης και των ποινικών κυρώσεων. Η διαδικασία της τπώχευσης έχει σκοπό να ικανοποιήσει σύμμετρα όλους τους δανειστές εκείνου που πτώχευσε με αναγκαστική εκκαθάριση ολόκληρης της περιουσίας του, εκκαθάριση που γίνεται με πράξη της πολιτείας. Έτσι η πτώχευση αποτελεί θεσμό συλλογικής και καθολικής εκτέλεσης. Συγκεκριμένα καταλαμβάνει το σύνολο της περιουσίας που ανήκε στον έμπορο κατά το χρόνο της κήρυξής του σε πτώχευση, ενώ μεταγενέστερες κτήσεις, ακόμη και κατά τη διάρκεια της πτωχευτικής διαδικασίας αποτελούν μεταπτωχευτική περιουσία που παραμένει ελεύθερη περιουσία του πτωχού. Δίνει έτσι τη δυνατότητα σ'εκείνον που τπώχευσε να αναπτύξει δραστηριότητα για να συντηρήσει τον ίδιο και την οικογένειά του και να δημιουργήσει μια νέα οικονομική υπόσταση. Σύστημα οργανωμένο, προσωπικές κυρώσεις, διοίκηση της περιουσίας του οφειλέτη από το σύνδικο, αναγκαστική συνένωση των δανειστών αποτελούν χαρακτηριστικά, τα οποία ξεχωρίζουν την πτώχευση από το σύστημα του κοινού δικονομικού δικαίου και θα αναλυθούν στα κεφάλαια που ακολουθούν.

8 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ I. ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Η πρώτη μορφή τπώχευσης εμφανίζεται στη Ρώμη. Αφορούσε τη συλλογική διαδικασία εκτέλεσης ολόκληρης της περιουσίας του οφειλέτη από όλους τους δανειστές, θεσμός που εφαρμοζόταν ανεξάρτητα αν ο ο φειλέτης ήταν αφερέγγυος ή όχι. Η αναγκαστική επέλαση είχε ως στόχο το πρόσωπο του οφειλέτη και έμμεσα την περιουσία του. Με αυτή ο δανειστής συνελάμβανε και δέσμευε με αλυσίδες τον οφειλέτη, ώστε να τον εξαναγκάσει να καταβάλει την παροχή που όφειλε. Είχε το δικαίωμα να τον σκοτώσει ή να πουλήσει τον οφειλέτη του σαν δούλο πέρα από τον Τίβερη, ενώ στην περίπτωση που υπήρχαν περισσότεροι πιστωτές, είχαν δικαίωμα να τον τεμαχίσουν. Με την πάροδο του χρόνου ο θεσμός εξελίχθηκε. Στην αρχή ο ο φειλέτης για να εξοφλήσει το χρέος του μπορούσε να εργάζεται για τον δανειστή, ενώ στη συνέχεια, πήρε τη μορφή της αναγκαστικής εκτέλεσης της περιουσίας και μόνο του οφειλέτη. Κατά το Μεσαίωνα διαμορφώνονται οι πρώτοι κανόνες, που αποτελούν την απαρχή του σημερινού -πτωχευτικού δικαίου, όπως π.χ, η κήρυξη της πτώχευσης είτε από το δικαστήριο είτε μετά από δήλωση του οφειλέτη ή από αίτηση του πιστωτή, η συνέλευση των πιστωτών, ο διορισμός ενός ή περισσοτέρων συνδίκων κ.λ.π. Η γαλλική ordonnance του 1673 στην αρχή, ο γαλλικός Code de Commerce του 1807 στη συνέχεια συστηματοποιούν τη ρύθμιση του θεσμού της πτώχευσης. Στην Ελλάδα υιοθετήθηκαν αρχικά οι διατάξεις του τρίτου βιβλίου του Γαλλικού Εμπορικού κώδικα το οποίο όμως αντικαταστάθηκε από το νόμο ΨΛΣΤ/1878. Κατά βάση η πτώχευση ρυθμίζεται από το τρίτο βιβλίο (άρθρα ) του εμπορικού Νόμου, συμπληρωματικές όμως διατάξεις του απαντώνται τόσο στον Αστικό Κώδικα όσο και σε πολλούς νεώτερους νόμους.

9 II. ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ Χρεωκοπία καλείται ο ποινικός κολασμός ορισμένων εγκληματικών πράξεων που συνδέονται με την πτώχευση.^ Είναι, δηλαδή, χρεωκοπία ή πτώχευση που προκαλεί στον τπωχό και ποινικές κυρώσεις.^ Χρεωκόπος κηρύσσεται μόνο ο έμπορος. Ο νόμος τιμωρεί τους συνεργούς και συναίτιους του πτωχού για χρεωκοπία, ανεξάρτητα αν αυτοί είναι ή δεν είναι έ μποροι, Η χρεωκοπία είναι έγκλημα, προϋποθέτει την ύπαρξη υπαιτιότητας (δόλο ή αμέλεια) και διακρίνεται σε απλή και σε δόλια. Απαραίτητο στοιχείο της δόλιας χρεωκοπίας είναι ο δόλος. Σύμφωνα με το άρθρο 684 Ε.Ν., ο δόλιος χρεωκόπος κηρύσσεται και τιμωρείται σύμφωνα με τις διατάξεις του ποινικού νόμου κάθε έμπορος που κηρύχτηκε σε πτώχευση και α) είχε αποκρύψει τα βιβλία του ή δολίως είχε αφαιρέσει, διαγράψει ή αλλοιώσει το περιεχόμενό τους β) είχε υπεξαιρέσει ή αποκρύψει μέρος του ενεργητικού της ή με εγγραφές στα βιβλία του είχε εμφανίσει τον εαυτό του ως οφειλέτη ποσών που δεν όφειλε. Για την απλή χρεωκοπία απαιτείται να συντρέχει μια τουλάχιστον από τις περιπτώσεις που προβλέπει ο νόμος (αρ. 679, 682 Ε.Ν.) ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη δόλου. ' Λεβαντής σ 16. ^ Ρόκας σ. 5.

10 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ I. ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΗΡΥΞΗΣ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ Για να κηρυχθεί κάποιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο σε κατάσταση πτώχευσης απαιτούνται από το νόμο (αρ. 525 Ε,Ν.) ορισμένες προϋποθέσεις οι οποίες κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες, τις ουσιαστικές και τις τυπικές. Ουσιαστικές προϋποθέσεις της πτώχευσης είναι : 1) η εμπορική ιδιότητα του οφειλέτη, 2) η παύση των πληρωμών των εμπορικών του χρεών ή η επίσημη δήλωση του ότι αναστέλλει τις πληρωμές των εμπορικών του χρεών. 3) Τυπική προϋπόθεση είναι η έκδοση δικαστικής απόφασης από το δικαστήριο που είναι αρμόδιο για την κήρυξη της πτώχευσης. Ειδικότερα : 1) Ευπορική ιδιότητα Ουσιαστική προϋπόθεση για να κηρυχθεί κάποιος σε πτώχευση αποτελεί η ιδιότητα του εμπόρου, δηλαδή η διενέργεια εμπορικών πράξεων κατά "σύνηθες επάγγελμα", μόνο ο έμπορος πτωχεύει είτε είναι φυσικό είτε είναι νομικό πρόσωπο. Εκείνοι που δεν μπορούν ν'αποκτήσουν την εμπορική ιδιότητα δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα, όπως π.χ. δικηγόροι, ιατρός, δημόσιοι υπάλληλοι. Ο έμπορος φυσικό πρόσωπο κηρύσσεται σε πτώχευση ανεξάρτητα από τον ανήθικο ή παράνομο χαρακτήρα της εμπορικής του δραστηριότητας, τις απαγορεύσεις, τα ασυμβίβαστα ή τους περιορισμούς για άσκηση της εμπορικής δραστηριότητας. Σε πτώχευση κηρύσσεται και εκείνος που είχε χάσει την εμπορική ιδιότητα, είχε παραιτηθεί από την εμπορία, αρκεί να είχε παύσει τις πληρωμές του όταν ήταν ακόμα έμπορος (αρ. 525 Ε.Ν.). Επίσης, σε κατάσταση πτώχευσης μπορεί να κηρυχθεί και ο έμπορος που είχε πεθάνει, εφόσον όταν ζούσε είχε παύσει τις πληρωμές του και η πτώχευσή του κηρύχθηκε μέσα σ'ένα χρόνο από το θάνατό του.

11 Σκοπός αυτής της πτωχεύσεως είναι ο χωρισμός της κληρονομικής περιουσίας (πτωχευτική περιουσία) από την ατομική περιουσία του κληρονόμου. Μόνο από την κληρονομική περιουσία θα ικανοποιηθούν οι πτωχευτικοί πιστωτές. Μετά την κήρυξη της πτώχευσης του αποθανόντος, α παγορεύεται η δικαστική εκκαθάριση της κληρονομιάς ή αν είχε ήδη αρχίσει ματαιώνεται. Ένα νομικό πρόσωπο για να κηρυχθεί σε πτώχευση πρέπει να έχει εμπορική ιδιότητα. Τέτοια νομικά πρόσωπα είναι η ομόρρυθμη εταιρία, η ετερόρρυθμη εταιρία (απλή και κατά μετοχές), η ανώνυμη εταιρία, η εταιρία περιορισμένης ευθύνης, ο συνεταιρισμός, η ναυτική εταιρία. Δεν υπόκεινται σε πτώχευση, γιατί δεν έχουν νομική προσωπικότητα, η αφανής εταιρία και η συμπλοιοκτησία. Οι εταιρίες διατηρούν την πτωχευτική τους ικανότητα και μετά τη λύση τους και κατά την εκκαθάριση και μέχρι το τέλος της. Ειδικότερα η πτώχευση της ομόρρυθμης και ετερόρρυθμης εταιρίας δεν συνεπάγεται τη λύση της, αλλά επιφέρει την πτώχευση των ομόρρυθμων μελών της. Τα ετερόρρυθμα μέλη επειδή δεν είναι έμποροι αλλά απλοί χρηματοδότες της εταιρίας δεν υπόκεινται σε πτώχευση, Η πτώχευση, αντίθετα, του εταίρου δεν επιφέρει και την πτώχευση της εταιρίας, αλλά τη λύση της, εκτός και αν υπάρχει άλλη συμφωνία, δηλαδή να συνεχίζεται μεταξύ των λοιπών εταίρων. Η πτώχευση της ανώνυμης εταιρίας επιφέρει τη λύση της, αλλά δεν επιφέρει και την πτώχευση των μετόχων ή των μελών της. Ό πως και η πτώχευση του μετόχου ή του διοικητή δεν επιφέρει τη λύση της ανώνυμης εταιρίας. Η πτώχευση της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης, δεν συνεπάγεται και την πτώχευση των εταίρων ή των διαχειριστών, αλλά τη λύση της εταιρίας, εκτός αν συμφωνήθηκε διαφορετικά. Η πτώχευση του συνεταιρισμού δεν επιφέρει την πτώχευση των συνεταίρων ή των μελών της διοίκησής του, αλλά τη λύση του. 2) Παύση των Πληρωμών Η βασική ουσιαστική προϋπόθεση για την κήρυξη εμπόρου σε πτώχευση είναι η παύση των πληρωμών (αρ. 525 Ε.Ν.), δηλαδή η μη

12 πληρωμή των ληξιπρόθεσμων (εκκαθαρισμένων και απαιτητών), κατά κανόνα εμπορικών, χρηματικών χρεών. Ο νόμος αρκείται στο εξωτερικό γεγονός της μη πληρωμής για να κηρυχθεί η πτώχευση, χωρίς να προσδιορίζει ειδικότερα τους λόγους στους οποίους οφείλεται η μη πληρωμή καθώς και την απαιτούμενη έκταση των μη εκπληρούμενων υποχρεώσεων. Η νομολογία και η επιστήμη δέχονται ότι για να υπάρξει παύση των πληρωμών πρέπει να υπάρχει πραγματική αδυναμία της περιουσίας του εμπόρου να εκπληρώσει τις εμπορικές του υποχρεώσεις, Η μη πληρωμή δεν πρέπει να οφείλεται σε αίτια παροδικά, αλλά πρέπει να υπάρχει το στοιχείο της μονιμότητας και της γενικότητας. Η παύση των πληρωμών του εμπόρου εκδηλώνεται με διάφορα περιστατικά, όπως π.χ. το κλείσιμο του καταστήματος, η συρροή διαμαρτυρικών, κατασχέσεων εναντίον του οφειλέτη εμπόρου, αποτυχία εξώδικου συμβιβασμού με τους δανειστές του. Η προϋπόθεση της παύσης των πληρωμών για την κήρυξη της πτώχευσης δεν απαιτείται όταν : α) ο έμπορος συνεχίζει τις πληρωμές του με δόλια ή καταστρεπτικά μέσα, β) ο έμπορος δηλώνει στον γραμματέα του αρμόδιου δικαστηρίου ότι αναστέλλει τις πληρωμές του. Αρμόδιο δικαστήριο για την κήρυξη της πτώχευσης είναι το πολυμελές πρωτοδικείο της περιφέρεια όπου ο έμπορος έχει το κύριο κατάστημά του. 3) Δ ικασ τική απόφαση Η τρίτη και τυπική προϋπόθεση για την κήρυξη του οφειλέτη εμπόρου σε κατάσταση πτωχεύσεως είναι η δικαστική απόφαση. Αρμόδιο δικαστήριο για την κήρυξη της πτώχευσης είναι το πολυμελές πρωτοδικείο στην περιφέρεια του οποίου ο έμπορος έχει το εμπορικό του κατάστημα ή αν πρόκειται για εταιρία την έδρα της. Σύμφωνα με το άρθρο 528 Ε,Ν. το δικαστήριο μπορεί να κηρύσσει την πτώχευση με τρεις τρόπους : α) Με δήλωση του ίδιου του εμπόρου, β) με αίτηση ενός πιστωτή, γ) αυτεπάγγελτα.

13 Ειδικότερα: ο) Με δήλωση του ίδιου του ευπόοου Κατά το νόμο (αρ. 526 Ε Ν.) αν ο έμπορος παύσει τις πληρωμές του υποχρεώνεται να το δηλώσει "αυθημερόν" στο γραμματέα του πολυμελούς πρωτοδικείου στην περιφέρεια του οποίου έχει του εμπορικό του κατάστημα. Αν το εμπορικό του κατάστημα βρίσκεται εκτός της έδρας του πρωτοδικείου η προθεσμία είναι δέκα μέρες. Εάν ο έμπορος δεν έχει παύσει τις πληρωμές του, αλλά πρόκειται να τις παύσει, έχει δικαίωμα να δηλώσει στον γραμματέα του δικαστηρίου ότι αναστέλλει τις πληρωμές του. Και στις δύο περιπτώσεις, το δικαστήριο κηρύσσει την πτώχευση, χωρίς άλλη απόδειξη για την παύση των πληρωμών. Στις προσωπικές εταιρίες και στην ΕΠΕ η δήλωση υποβάλλεται α πό το διαχειριστή. Στις ανώνυμες εταιρίες την υποβάλλει εντεταλμένος σύμβουλος ή το διοικητικό συμβούλιο, χωρίς ν'απαιτείται απόφαση της γενικής συνέλευσης. Σε εταιρία υπό εκκαθάριση η δήλωση γίνεται από τον εκκαθαριστή ή από όλους μαζί τους εκκαθαριστές. Ο έμπορος μαζί με τη δήλωση είναι υποχρεωμένος να καταθέσει στο γραμματέα του πρωτοδικείου τον ισολογισμό ή να εκθέσει τους λόγους για τους οποίους εμποδίζεται να τον καταθέσει. Στη συνέχεια μέσα σε 15 ημέρες έχει υποχρέωση να καταθέσει στον γραμματέα του Πρωτοδικείου τα εμπορικά του βιβλία. Αν δεν καταθέσει τον Ισολογισμό και τα εμπορικά βιβλία μπορεί να διωχθεί για απλή χρεωκοπία. Ενώ αν εφόσον ανέστειλε τις πληρωμές του δεν υπέβαλε δήλωση ή υπέβαλε εκπρόθεσμα χαρακτηρίζεται υποχρεωτικά ως "απλός χρεωκόπος" (αφ. 679). Αν τώρα τη δήλωση για αναστολή των πληρωμών, υποβάλλει διαχειριστής προσωπικής εταιρίας και αντιλέξει ομόρρυθμος εταίρος, το δικαστήριο δεν μπορεί να κηρύξει την πτώχευση. Μπορεί όμως με αφορμή τη δήλωση αυτή αυτεπάγγελτα, να εξετάσει αν η εταιρία βρίσκεται σε κατάσταση παύσης των πληρωμών και εφόσον συντρέχει η προϋπόθεση αυτή να κηρύξει την πτώχευση.

14 β) Κήρυξή της m ώγεuσnc uc αίτηση πιστωτή Εάν ο έμπορος βρίσκεται σε κατάσταση "παύσης πληρωμών" κάθε πιστωτής του, έχει δικαίωμα να ζητήσει από το δικαστήριο την κήρυξή του σε πτώχευση Το δικαίωμα αυτό έχουν και οι δανειστές αστικού χρέους. Επίσης δεν εξαρτάται το μέγεθος της απαίτησης του πιστωτή, δηλαδή, αν η απαίτησή του είναι μικρή ή μεγάλη. Ο εταίρος προσωπικής εταιρίας ή Ε.Π.Ε. καθώς και ο μέτοχος Α.Ε. μπορεί να ζητήσει την κήρυξη σε πτώχευση της εταιρίας στην οποία μετέχει, εφόσον η εταιρία του οφείλει. Επίσης μπορεί να ζητήσει την πτώχευση σύζυγος ή συγγενής ανεξάρτητα βαθμού συγγένειας. Η αίτηση κατατίθεται στο γραμματέα του αρμόδιου δικαστηρίου και κοινοποιείται στον έμπορο τουλάχιστον 24 ώρες πριν από τη συζήτηση. Ο πιστωτής μπορεί να παραιτηθεί από το δικόγραφο της αίτησης. Αυτό ό μως δεν εμποδίζει το δικαστήριο με αφορμή την αίτηση, να επιληφθεί αυτεπάγγελτα και να κηρύξει την πτώχευση, γ) Αυτεττάννελτη κήρυξη rnc πτώx uσηc Το δικαστήριο μπορεί και σε ορισμένες περιπτώσεις υποχρεούται να κηρύξει αυτεπαγγέλτως σε πτώχευση, έμπορο που βρίσκεται σε κατάσταση "παύσης των πληρωμών". Αφορμή γγαυτό μπορεί να λάβει είτε από εξαφάνιση του οφειλέτη ή παραίτηση του πιστωτή από την αίτηση που υπέβαλε για κήρυξη σε πτώχευση του εμπόρου οφειλέτη. Υποστηρίζεται ότι το δικαστήριο έχει υποχρέωση να κηρύξει την πτώχευση στην περίπτωση που μετά την επίτευξη του πτωχευτικού συμβιβασμού και πριν την αποκατάσταση του πτωχού καταδικαστεί αυτός για δόλια χρεωκοπία. II. Η ΑΠΟΦΑΣΗ Η απόφαση του δικαστηρίου που κηρύσσει την πτώχευση, εκτός από την κατονομασία του συγκεκριμένου οφειλέτη που κηρύσσεται σε πτώχευση, περιλαμβάνει διατάξεις για τον διορισμό εισηγητή δικαστή, τον

15 διορισμό προσωρινού συνδίκου, τον προσδιορισμό τόπου και χρόνου σύγκλισης της συνέλευσης των πιστωτών για την εκλογή οριστικού συνδίκου και διάταξη για την επίθεση σφραγίδων. Επίσης μπορεί να καθορίζεται στην απόφαση και η ημέρα παύσης των πληρωμών και να περιέχεται διάταξη για την προσωποκράτηση του εμπόρου. Τα αποτελέσματα που επιφέρει η πτώχευση αρχίζουν από το πρωί της ημέρας της δημοσίευσής της στο ακροατήριο. Η απόφαση αυτή είναι από το νόμο προσωρινά εκτελεστή, ενεργεί έναντι πάντων και υποβάλλεται σε ευρύτατη δημοσιότητα. Η πτωχευτική απόφαση υπόκειται σε ένδικα μέσα και συγκεκριμένα στην πτωχευτική ανακοπή, έφεση, ανάκληση και αναίρεση. 1) Πτωχευτική ανακοπή Πτωχευτική ανακοπή μπορεί να ασκήσει ο πτωχός καθώς και κάθε άλλος ενδιαφερόμενος όπως π.χ. η σύζυγος, οι πωλητές με πίστωση, οι μεταπτωχευτικοί πωλητές, Η πτωχευτική ανακοπή απευθύνεται κατά του συνδίκου της πτώχευσης. Αρμόδιο δικαστήριο για την εκδίκαση της πτωχευτικής ανακοπής είναι εκείνο που εξέδωσε την απόφαση για την πτώχευση. Η προθεσμία για την άσκηση της πτωχευτικής ανακοπής είναι 30 ημέρες και αρχίζει από τη δημοσίευση της απόφασης στο δελτίο του Ταμείου Συντάξεων Νομικών. Αν η ανακοπή γίνει τελεσίδικα δεκτή, η πτώχευση θεωρείται ότι δεν κηρύχθηκε ποτέ. 2) Έφεση Η έφεση κατά της απόφασης που κήρυξε την πτώχευση ασκείται βασικά από τον πτωχό, ενώ η έφεση κατά της απόφασης που απέρριψε την αίτηση για την κήρυξη της πτώχευσης, ασκείται βασικά από τον πιστωτή που την υπέβαλε. Η προθεσμία ασκήσεώς της είναι 15 ημέρες από την επόμενη της κοινοποίησης. 3) Ανάκληση Η αίτηση ανακλήσεως ασκείται από τον πτωχεύσαντα, το δε δικαστήριο κάνει δεκτή την αίτηση εφόσον ο πτωχεύσας ικανοποιήσει τους

16 πτωχευτικούς πιστωτές ή οι πιστωτές συναινούν στην ανάκληση, αλλά και εφόσον δεν εμφανιστεί κανένας ή μόνο ένας πιστωτής. Δεν προβλέπεται προθεσμία, γγαυτό η αίτηση ανακλήσεως μπορεί να ασκηθεί μέχρι να περατωθεί η πτώχευση. Εφόσον η αίτηση γίνει τελεσίδικα δεκτή θεωρείται ότι ουδέποτε κηρύχθηκε η πτώχευση, χωρίς όμως να θίγεται το κύρος των πράξεων που έγιναν στο μεταξύ. 4) Αναίρεση Το έκτακτο ένδικο μέσο της αναίρεσης, ασκείται για όσους λόγους περιοριστικά αναφέρονται στο νόμο.

17 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ Μετά την κήρυξη της πτώχευσης επακολουθεί η διαδικασία εξεύρεσης του ενεργητικού της περιουσίας του πτωχού, η διαχείριση και η συντήρησή της και τέλος η διανομή. Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται οργάνωση των εργασιών της πτώχευσης. Τα όργανα της πτωχευτικής διαδικασίας είναι το πτωχευτικό δικαστήριο, ο εισηγητής δικαστής, ο σύνδικος και η συνέλευση των πιστωτών. I. ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ Το πτωχευτικό δικαστήριο είναι το πρωτοδικείο στην περιφέρεια του οποίου, ο Οφειλέτης έμπορος έχει το κύριο κατάστημά του" αυτό κηρύσσει την πτώχευση, διορίζει τον εισηγητή και τον αντικαθιστά, επικυρώνει τον πτωχευτικό συμβιβασμό, εκδικάζει όλες τις πτωχευτικές δίκες, επιβάλλει προσωπική κράτηση στον πτωχό, χορηγεί άδεια εκποίησης των κινητών της πτωχευτικής περιουσίας, αποφασίζει για την πτωχευτική ανακοπή και την αίτηση ανάκλησης, αποφασίζει και για όλες τις υποθέσεις που γεννιούνται κατά τη διάρκεια της πτώχευσης. II. ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο εισηγητής δικαστής διορίζεται με την απόφαση που κηρύσσει την πτώχευση. Είναι τακτικό μέλος του πτωχευτικού δικαστηρίου και έχει καθήκον να επιβλέπει την πτωχευτική διαδικασία, να επιτηρεί τις εργασίες της πτώχευσης, τη διαχείριση της πτωχευτικής περιουσίας και να επιταχύνει την εκκαθάρισή της. Για το σκοπό αυτό μπορεί να ζητήσει από το δι

18 καστήριο την ανάκληση του συνδίκου και την έκδοση προπεμτττηρίου υ πέρ του πτωχού. Υποβάλλει στο πτωχευτικό δικαστήριο, έκθεση για όλες τις διενέξεις που αναφύονται από την πτώχευση κι ανήκουν στην αρμοδιότητά του. διατάζει τη λήψη κατεπειγόντων μέτρων για την εξασφάλιση και συντήρηση της περιουσίας της ομάδας, συγκαλεί και προεδρεύει των συνελεύσεων των πιστωτών. Επιτρέπει την πώληση των εμπορευμάτων και των κινητών που υπόκεινται σε φθορά ή υποτίμηση. Αποφασίζει για τις αντιρρήσεις του συνδίκου, του πτωχού και των πιστωτών και παρέχει ά δεια στον πτωχό για προσωρινή συνέχιση της εμπορίας. Επιτρέπει τη μη σφράγιση, αν πιστεύει ότι η απογραφή της πτωχευτικής περιουσίας μπορεί να γίνει μέσα σε μία μέρα της εκκαθάρισης της πτωχευτικής περιουσίας. Ill, ο ΣΥΝΔΙΚΟΣ Ο σύνδικος είναι η κεντρική φυσιογνωμία της πτώχευσης. Είναι το πρόσωπο στο οποίο ανατίθεται η διοίκηση της πτωχευτικής περιουσίας. Ως σύνδικος διορίζεται μόνο δικηγόρος, ο οποίος δεν πρέπει να έχει συγγένεια με τον πτωχεύσαντα. Η πτωχευτική νομοθεσία προβλέπει τρία είδη συνδίκων, τον προσωρινό, τον οριστικό και το σύνδικο της ενώσεως. 1) Ποοσωρινόο σύνδικο Ο προσωρινός σύνδικος διορίζεται με την απόφαση που κηρύσσει την πτώχευση και ενεργεί μόνο τις επείγουσες πράξεις (διακοπή παραγραφής, κατασχέσεις, ασφαλιστικά μέτρα) συντάσσει τον ισολογισμό στην περίπτωση που δεν είχε συντάξει ο πτωχός και τον κατάλογο των εικαζομένων πιστωτών, κ.ά.

19 2) OpiaTiKOC aciv5ikoc 0 οριστικός σύνδικος διορίζεται από το πτωχευτικό δικαστήριο, με έκθεση του εισηγητή δικαστή ύστερα από πρόταση των εικαζόμενων πτωχευτικών πιστωτών. Το δικαστήριο δεν είναι υποχρεωμένο να διορίσει ως οριστικό σύνδικο το πρόσωπο που πρότειναν οι πιστωτές, συνήθως διορίζεται ο προσωρινός. Ο οριστικός σύνδικος ενεργεί κάθε πράξη συντήρησης, εκκαθάρισης και διανομής της πτωχευτικής περιουσίας. Η πρώτη ενέργεια του οριστικού συνδίκου είναι η απογραφή της πτωχευτικής περιουσίας. Μετά γράφει υποθήκη υπέρ του πτωχού στα ακίνητα των οφειλετών του και υ πέρ της ομάδας στα ακίνητα του πτωχού. Προσβάλλει με πτωχευτική α νάκληση τις πράξεις που έκανε ο πτωχός κατά τη διάρκεια της ύποπτης περιόδου, συνεχίζει με άδεια του εισηγητή το εμπόριο του πτωχού, συμμετέχει στη διαδικασία επαλήθευσης των πιστώσεων και στις σπουδαιότερες πράξεις της πτωχευτικής διαδικασίας. 3) Ο σύνδικοο τηο ενώσεως Ο σύνδικος της ενώσεως διορίζεται από το -πτωχευτικό δικαστήριο με έκθεση του εισηγητή δικαστή ύστερα από πρόταση των πτωχευτικών πιστωτών, στην περίπτωση που αποτύχει ο πτωχευτικός συμβιβασμός και η πτώχευση περατωθεί με την "ένωση των πιστωτών". Έργο του συνδίκου είναι η εκκαθάριση της πτωχευτικής περιουσίας και η διανομή του προϊόντος της εκκαθάρισης στους πιστωτές. Ο σύνδικος της ενώσεως μπορεί να συνεχίσει το εμπόριο του πτωχού αλλά μόνο μετά από απόφαση των πιστωτών που λαμβάνεται με διπλή πλειοψηφία πιστωτών και πιστώσεων.

20 To λειτούργημα του σύνδικου εκτός από την περίπτωση της αντικαταστάσεώς του παύει με την περάτωση της τπωχεύσεως και την ανάκληση της -πτωχευτικής αποφάσεως που είχε κηρύξει την πτώχευση, τον θάνατο και την επερχόμενη ανικανότητα του καθώς και με την απώλεια της δικηγορικής ιδιότητας. Ο σύνδικος λογοδοτεί και δικαιούται αντιμισθίας. Ευθύνεται σχετικά με τις πράξεις ή παραλείψεις του κατά την άσκηση του λειτουργήματος του απέναντι στην ομάδα και στον τττωχό, για κάθε πταίσμα. Ο εισηγητής δικαστής μπορεί να τιμωρεί πειθαρχικά τον σύνδικο και να τον επιβάλει πρόσιτμο για κάθε μάταιη απώλεια χρόνου. IV. Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΩΝ Η συνέλευση των πιστωτών δεν είναι μόνιμο όργανο της πτωχευτικής διαδικασίας, γιατί συγκαλείται μόνο στις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος είτε από το πτωχευτικό δικαστήριο είτε από το εισηγητή δικαστή. Από το δικαστήριο συγκαλείται με την απόφαση που κηρύσσει την πτώχευση μόνο για να αποφασίσει για την εκλογή του οριστικού συνδίκου. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις συγκαλείται από τον εισηγητή είτε αυτεπάγγελτα είτε μετά απόαίτηση. Στη σύνελευση μπορούν να μετέχουν όλοι οι πιστωτές. Οι αποφάσεις της συνέλευσης των πιστωτών λαμβάνονται με πλειοψηφια και δεν έχουν πάντοτε τον ίδιο χαρακτήρα. Μερικές έχουν συμβουλευτικό χαρακτήρα, όπως όταν υποδεικνύουν τον οριστικό σύνδικο ή το σύνδικο ή το σύνδικο της ενώσεως ή της αντικατάστασής τους. Άλλες υπόκεινται σε ε πικύρωση από το δικαστήριο, όπως η απόφαση για τον πτωχευτικό συμβιβασμό. Άλλες, όπως η απόφαση για γενική διάρρηξη του συμβιβασμού έχουν υποχρεωτικό χαρακτήρα για το δικαστήριο, εφόσον συντρέχουν οι

21 νόμιμες προϋποθέσεις. Τέλος, ορισμένες αποφάσεις δεσμεύουν τους πιστωτές, χωρίς να απαιτείται παρέμβαση του δικαστηρίου, όπως είναι η απόφαση για συνέχιση της εμπορικής δραστηριότητας του τπωχεύσαντα από το σύνδικο της ενώσεως.

22 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ Από την πτώχευση του οφειλέτη εμπόρου επέρχονται ορισμένα α ποτελέσματα και μάλιστα από το πρωί της ημέρας της δημοσίευσης της απόφασης που κηρύσσει την πτώχευση. Τ'αποτελέσματα αυτά επέρχονται αυτοδίκαια και δεν είναι ανάγκη να αναφέρονται στην απόφαση. I. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΤΩΧΕΥΣΑΝΤΑ. 1) Προσωπικά αποτελέσυατα Ο πτωχός υφίστανται ορισμένες δυσμενείς επιπτώσεις, που αναφέρονται στο πρόσωπό του, τις επαγγελματικές ικανότητες του και σ'αυτήν ακόμα την προσωπική του ελευθερία. Περιορισμός προσωπικής ελευθερίας αποτελεί η υποχρέωση του πτωχού να μην απομακρύνεται από την έδρα του πτωχευτικού δικαστηρίου και να εμφανίζεται έγκαιρα στον εισηγητή ή στο σύνδικο κάθε φορά που καλείται. Επίσης, η αποσφράγιση από το σύνδικο των επιστολών που απευθύνονται προς τον πτωχό. Στις προσωπικές και επαγγελματικές συνέπειες υπάγονται η στέρηση του δικαιώματος να διορίζεται δημόσιος υπάλληλος ή να ασκεί δημόσιο λειτούργημα, η στέρηση της ικανότητας για απόκτηση της εμπορικής ιδιότητας. Διατηρεί όμως την ικανότητα για ενέργεια εμπορικών πράξεων. Ως προσωπική μείωση θεωρείται και η εγγραφή του πτωχού στο μητρώο πτωχευσάντων. Οι προσωπικές συνέπειες της πτώχευσης αίρο

23 νται με την ανατροπή της πτωχευτικής απόφασης, με την ανάκληση ή με την αποκατάσταση του πτωχού. 2) Περιουσιακά αποτελέσυατα Από τη δημοσίευση της απόφασης που κηρύσσει τη πτώχευση η περιουσία που ανήκει στον πτωχό αποτελεί χωριστή ομάδα και ονομάζεται πτωχευτική περιουσία. Ο πτωχός στερείται αυτοδικαίως τη διοίκηση της πτωχευτικής περιουσίας, η οποία ανατίθεται στον σύνδικο. Το περιουσιακό αυτό αποτέλεσμα αποδίδεται με τον όρο "πτωχευτική απαλλοτρίωση". Η περιουσία που αποκτά ο πτωχός μετά την κήρυξή του σε πτώχευση, ονομάζεται μεταπτωχευτική. Αυτή δεν απαλλοτριώνεται και διοικείται ελεύθερα από τον πτωχό. Στην πτωχευτική περιουσία περιλαμβάνονται κινητά και ακίνητα πράγματα καθώς και εμπράγματα δικαιώματα. Διάφορα περιουσιακά δικαιώματα όπως το δικαίωμα στην εμπορική επωνυμία, στο σήμα, στο διακριτικό τίτλο του καταστήματος του πτωχού, ευρεσιτεχνία κ.ά. Στην πτωχευτική περιουσία δεν περιλαμβάνονται ορισμένα περιουσιακά στοιχεία μολονότι υπήρχαν κατά το χρόνο που κηρύχθηκε η πτώχευση. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν τη λεγάμενη εξωπτωχευτική περιουσία. Στην εξωπτωχευτική περιουσία περιλαμβάνονται τα οικογενειακά δικαιώματα και εκείνα από τα περιουσιακά στοιχεία που έχουν προσωποπαγή χαρακτήρα, όπως π.χ. το δικαίωμα επί του ονόματος, το δικαίωμα για αποποίηση ή αποδοχή κληρονομιάς. Τα απολύτως αναγκαία πράγματα για τον πτωχό και την οικογένειά του, τα χρήματα που το πτωχευτικό δικαστήριο δίνει στον πτωχό, για τη διατροφή του ίδιου και της οικογένειάς του. Επίσης τα ακατάσχετα δικαιώματα κατά το ουσιαστικό (άρ. 843 και 1188 ΑΚ) και δικονομικό (αρ. 953 και 982 Κ.Πολ.Δικ.) δίκαιο.

24 Μετά την κήρυξη της πτώχευσης κάθε δικαιοπραξία που θα γίνει από τον πτωχό ή προς τον πτωχό και αφορά την πτωχευτική περιουσία είναι αυτοδικαίως άκυρη ως προς την ομάδα των πιστωτών. Με τη διάταξη αυτή ο νομοθέτης θέλησε να αποτρέψει την ελάττωση της πτωχευτικής περιουσίας που προορίζεται για την ικανοποίηση των πτωχευτικών πιστωτών, 3) Δικονουικά αποτελέσματα Από την κήρυξη της πτώχευσης, ο πτωχός δεν μπορεί να εμφανίζεται ως ενάγων ή εναγόμενος σε δίκες που αφορούν την πτωχευτική περιουσία, Στις δίκες αυτές νομιμοποιείται ενεργητικά και παθητικά για διεξαγωγή δίκης που αφορά την μεταπτωχευτική και εξωπτωχευτική περιουσία, καθώς και σε αυστηρά προσωποπαγείς δίκες, όπως ακύρωση γάμου, διαζυγίου, ανάκληση δωρεάς, κ,λ,π. Επίσης σε θέματα "κατεπειγούσης φύσεως" που εφόσον επίκειται κίνδυνος από την αναβολή ο πτωχός μπορεί να λάβει ο ίδιος ασφαλιστικά μέτρα, να διακόψει παραγραφή, να συντάξει διαμαρτυρικό, να κοινοποιήσει απόφαση, να ασκήσει έφεση, να ενεργήσει συντηρητική κατάσχεση. II ΑΠηΤΡΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΩΤΕΣ ΤΟΥ "ΠΤΩΧΕΥΣΑΝΤΟΣ" 1) Διακοίσεκ Πιστωτών Οι πιστωτές του πτωχού διακρίνονται σε πτωχευτικούς πιστωτές, σε ομαδικούς πιστωτές και σε μεταπτωχευτικούς πιστωτές. Ειδικότερα:

25 α) Πτωχευτικοί TTiaTUTCc Πτωχευτικοί είναι οι πιστωτές οι οποίοι κατά την κήρυξη της -πτώχευσης έχουν ενοχική αξίωση για παροχή χρηματική ή αποτιμητή σε χρήμα, από την περιουσία του πτωχού. Οι απαιτήσεις των πτωχευτικών πιστωτών ικανοποιούνται κατά την πτωχευτική διαδικασία μόνο από την πτωχευτική περιουσία. Από την κήρυξη της πτώχευσης συγκροτείται η ο μάδα των πιστωτών στην οποία μετέχουν όλοι οι πτωχευτικοί πιστωτές. Ανάλογα αν η απαίτησή τους είναι ή δεν είναι εξασφαλισμένη με υποθήκη, ενέχυρο ή άλλο ειδικό προνόμιο, το οποίο εκτείνεται σε ορισμένο περιουσιακό στοιχείο του οφειλέτη, διακρίνονται σε ανέγγυους, ενέγγυους, προνομιούχους. Ειδικότερα : α.α Ανέννυοι πιστωτέc Ανέγγυοι ή εγχειρόγραφοι πιστωτές είναι αυτοί, που οι απαιτήσεις τους δεν είναι εξασφαλισμένες με εμπράγματη ασφάλεια (υποθήκη, ενέχυρο κ.λ.π.). α.β. Ενέννυοι ττιστωτέc Ενέγγυοι ή εμπράγματοι ασφαλισμένοι πιστωτές είναι αυτοί που οι απαιτήσεις τους εξασφαλίζονται σε εμπράγματη ασφάλεια, α.γ. Ποονουιούϊοι πιστωτές Οι προνομιούχοι πιστωτές διακρίνονται σε γενικούς και ειδικούς. Η απαίτηση των γενικών προνομιούχων είναι ασφαλισμένη με γενικό προνόμιο πάνω στην περιουσία του πτωχού. Ειδικοί προνομιούχοι πιστωτές είναι αυτοί που μπορούν να ικανοποιηθούν κατά προτίμηση από συγκεκριμένο (ειδικό) περιουσιακό στοιχείο του οφειλέτη.

26 β) Ομαδικοί HiaTUTEc Ομαδικοί πιστωτές είναι οι πιστωτές των οποίων οι απαιτήσεις δημιουργήθηκαν μετά την κήρυξη της πτώχευσης από τη δράση και διαχείριση του συνδίκου και ονομάζονται ομαδικές απαιτήσεις. Ομαδικές απαιτήσεις είναι διάφορες δαπάνες, όπως δικαστικά έξοδα, έξοδα διοίκησης της πτωχευτικής περιουσίας, το βοήθημα που δίνεται στον πτωχό και την οικογένεια του για διατροφή, χρέη που δημιουργήθηκαν από τη δράση του συνδίκου όπως π.χ. από διαφημίσεις εμπορευμάτων της πτωχευτικής περιουσίας ή από τη συνέχιση της εμπορικής δραστηριότητας του πτωχού. Οι ομαδικοί πιστωτές ικανοποιούνται κατά κανόνα από την πτωχευτική περιουσία πριν από τους πτωχευτικούς πιστωτές, γ) Μεταπτωχευτικοί riiotut^c Μεταπτωχευτικοί είναι οι πιστωτές των οποίων οι απαιτήσεις γεννήθηκαν μετά την κήρυξη της πτώχευσης και από τη δράση του πτωχού. Οι απαιτήσεις τους ονομάζονται μεταπτωχευτικές και ικανοποιούνται από την μεταπτωχευτική περιουσία με την άσκηση ατομικών καταδιωκτικών μέσων. 2) Αποτελέσματα της πτώχευσης ως προς τους πτωχευτικούς πιστωτές είναι τα εξής : α) Αναστολή των ατομικών διώξεων Μετά την κήρυξη της πτώχευσης αναστέλλεται κάθε ατομική δράση των πτωχευτικών πιστωτών κατά του πτωχού και της πτωχευτικής περιουσίας. Ο πιστωτής δεν μπορεί να εγείρει αγωγή κατά του πτωχού για ικανοποίηση χρηματικής απαίτησης, να ενεργήσει κατάσχεση, να επισπεύσει ή να συνεχίσει πλειστηριασμό ή να ζητήσει τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων ή την προσωποκράτησή του. Η αναστολή των ατομικών

27 διώξεων επιβάλλεται για την πραγματοποίηση του σκοπού της πτώχευσης που είναι η σύμμετρη ικανοποίηση των ανέγγυων πιστωτών, β) Ληξιπρόθεσμο των απαιτήσεων των τττωγευτικών πιστωτών Οι μη ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις των πιστωτών κατά του πτωχού, δηλαδή, αυτές που γεννήθηκαν μέχρι την κήρυξη της πτώχευσης και η προθεσμία εξόφλησής τους αναφέρεται σε μεταγενέστερο χρόνο, γίνονται κατά πλάσμα δικαίου απαιτητές έναντι του πτωχού. Θεωρούνται δηλαδή, ότι έχουν ήδη λήξει κατά την κήρυξη της πτώχευσης. Η πλασματική λήξη των πτωχευτικών απαιτήσεων δεν ισχύει στους ενέγγυους δανειστές. Ε κτός αν αυτοί ασκήσουν την ενοχική τους αξίωση να προσέλθουν στην ο μάδα ως ανέγγυοι πιστωτές, γ) Παύση των τόκων Από την κήρυξη της πτώχευσης παύουν οι νόμιμοι και συμβατικοί τόκοι κάθε πίστωσης που δεν είναι εξασφαλισμένη με προνόμιο, ενέχυρο ή υποθήκη (αρ. 536 Ε.Ν.). Η παύση των τόκων ισχύει μόνο ως προς την ομάδα των πιστωτών. Κατά συνέπεια, δεν παύουν οι τόκοι των απαιτήσεων του πτωχού και των τρίτων, καθώς και οι τόκοι που γεννήθηκαν και μεταξύ δανειστού και πτωχού μετά την κήρυξη της πτώχευσης, δ) Εγγραφή υποθήκης υπέρ της ομάδας των πιστωτών Σύμφωνα με το άρθρο 581 Ε.Μ. ο σύνδικος οφείλει να εγγράψει "επ ονόματι της ομάδας" υποθήκη στα ακίνητα που ανήκαν στον πτωχό κατά την κήρυξη της πτώχευσης. Η υποθήκη εξασφαλίζει τις απαιτήσεις όλων των πτωχευτικών πιστωτών.

28 Ill ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ ΠΤΩΧΟΥ Σύμφωνα με το τροποποιημένο από το ν. 1329/89 άρθρο 115 του Εισαγωγικού Νόμου Αστικού Κώδικα, όταν πτωχεύσει ο ένας από τους συζύγους, κάθε περιουσιακό στοιχείο που αποκτήθηκε από τον άλλο μετά την τέλεση του γάμου και μέσα στα δύο τελευταία χρόνια πριν από την παύση των πληρωμών, τεκμαίρεται υπέρ της ομάδας των πιστωτών ότι ανήκει στο σύζυγο που τπώχευσε. Το τεκμήριο μπορεί να ανατραπεί, αν αποδειχθεί ότι η κτήση του περιουσιακού στοιχείου δεν έγινε με χρήματα του πτωχού ούτε προέρχεται από δωρεά του τελευταίου, το ληξιπρόθεσμο των πτωχευτικών απαιτήσεων ισχύει όσο διαρκεί η πτώχευση. IV. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΟΦΕΙΛΕΤΕΣ Κατά κανόνα, αν πτώχευσε ένας από τους "εις ολόκληρον" συνοφειλέτες δεν επέρχεται καμία τροποποίηση στην υποχρέωση των υπολοίπων ή του εγγυητή. Ο δανειστής μπορεί να απαιτήσει είτε απ'τον ή τους συνοφειλέτες ή από τον εγγυητή την καταβολή της παροχής. Ο δανειστής μπορεί να στραφεί και κατά του πτωχού συνοφειλέτη ή πρωτοφειλέτη με βάση τις διατάξεις του πτωχευτικού δικαίου. Σε περίπτωση που πτώχευσαν όλοι οι συνοφειλέτες ή ο πρωτοφειλέτης και ο εγγυητής του, ο δανειστής μπορεί να συμμετέχει στις πτωχεύσεις περισσοτέρων ή όλων των συνοφειλετών, ζητώντας ολόκληρο το ποσό της απαίτησης του μέχρι να ικανοποιηθεί.

29 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ Κατά τη κήρυξη της τττώχευσης μπορεί να περιλαμβάνονται στην πτωχευτική περιουσία και πράγματα που δεν ανήκαν στον πτωχό αλλά σε τρίτους και τα οποία απλώς κατέχει ο πτωχός. Ο κύριος αυτών των πραγμάτων μπορεί να διεκδικήσει είτε με βάση τις γενικές διατάξεις της πτωχευτικής διεκδίκησης (αρ Ε.Ν.). Ο σκοπός της διεκδίκησης στην πτώχευση είναι ο αποχωρισμός του πράγματος από την πτωχευτική περιουσία και η ανάληψη του από αυτόν που το διεκδικεί. I. ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΓΓΕΛΕΑ Ο παραγγελέας μπορεί να διεκδικήσει είτε αξιόγραφα είτε εμπορεύματα. Ειδικότερα : 1) Διεκδίκηση αξιονράφων Τα αξιόγραφα τα οποία ο κύριος τους (παραγγελέας) απέστειλε στον μετέπειτα πτωχό (παραγγελιοδόχο) με την εντολή να τα εξαργυρώσει και να κρατήσει την αξία τους στη διάθεση του αποστολέα ή να την χρησιμοποιήσει για ορισμένες πληρωμές, μπορεί να τα διεκδικήσει ο αποστολέας τους, εφόσον κατά την έκδοση της πτωχευτικής απόφασης βρίσκονται αυτούσια στον πτωχό. Αν τα αξιόγραφα δεν υπάρχουν αυτούσια, το δικαίωμα διεκδικήσεως ματαιώνεται, οπότε ο παραγγελέας ικανοποιείται ως πτωχευτικός πιστωτής για την οφειλόμενη σ'αυτόν αξία των αξιογράφων.

30 2) Διεκδίκηση εμπορευμάτων ή του TiuhuaToc Επιτρέπεται η διεκδίκηση από τον αποστολέα εμπορευμάτων τα οποία αποστάλησαν στον μετέπειτα πτωχό λόγω παρακαταθήκης ή για να πωληθούν για λογαριασμό του αποστολέα εφόσον υπάρχουν αναλλοίωτα δηλαδή αυτούσια στον πτωχό όταν κηρύχτηκε η πτώχευση. Αν μετέπειτα ο πτωχός πώλησε τα εμπορεύματα πριν από την πτώχευση για λογαριασμό του αποστολέα - παραγγελέα και το τίμημα οφείλεται ακόμη από τον αγοραστή, ο αποστολέας δικαιούται να διεκδικήσει το τίμημα των εμπορευμάτων (αρ. 669 Ε.Ν.). Μ. ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΩΛΗΤΗ Επιτρέπεται στον πωλητή εμπορευμάτων να τα διεκδικήσει σε περίπτωση πτώχευσης του αγοραστή και εφόσον κατά την κήρυξη της πτώχευσης τα εμπορεύματα δεν παραδόθηκαν στις αποθήκες του πτωχού, ούτε αποτέθηκαν σε δημόσιες αποθήκες στη διάθεσή του και δεν καταβλήθηκε ολόκληρο το τίμημα (αρ. 670 Ε.Ν.). Ο πωλητής μπορεί να παρακρατήσει τα εμπορεύματα που πώλησε στο μετέπειτα πτωχό, εφόσον το τίμημα των εμπορευμάτων δεν καταβλήθηκε και τα εμπορεύματα δεν παραδόθηκαν στον έμπορο αγοραστή πριν από την πτώχευση του, (Αρ. 671 Ε.Ν.). Η αίτηση διεκδίκησης υποβάλλεται στον εισηγητή και κοινοποιείται στον σύνδικο. Ο σύνδικος μπορεί να την κάνει αποδεκτή εφόσον την ε γκρίνει ο εισηγητής και η έγκριση του αυτή επικυρώθηκε από το πτωχευτικό δικαστήριο.

31 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΣΕ ΕΚΚΡΕΜΕΙΣ ΑΜΦΟΤΕΡΟΒΑΡΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ I. ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΥΝΟΝΤΑΙ Κατά κανόνα, οι αμφοτεροβαρείς συμβάσεις που υπάρχουν κατά την κήρυξη της πτώχευσης ενός από τους συμβαλλόμενους, δεν λύνονται εξαιτίας αυτής. Η παροχή του πτωχού στην περίπτωση αμφοτεροβαρούς σύμβασης, επειδή αυτός δεν μπορεί να διοικήσει και να διαθέσει την περιουσία του, εκπληρώνεται από το σύνδικο σε περίπτωση, που περατώνεται η πτώχευση με την ένωση. Ο τρόπος αυτός της εκπλήρωσης της παροχής του πτωχού εκ μέρους του συνδίκου δεν παρέχει το δικαίωμα στον αντισυμβαλλόμενο να ζητήσει τη διάλυση της σύμβασης. Έχει όμως το δικαίωμα ο αντισυμβαλλόμενος ν'αρνηθεί την εκπλήρωση της αντιπαροχής που τον βαρύνει. Με άλλα λόγια, υπάρχει μια αναβολή της εκτέλεσης της σύμβασης και ένα στάδιο εκκρεμότητας. II ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΛΥΝΟΝΤΑΙ Ή ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΕΙΔΙΚΑ Κατά το νόμο, η κήρυξη σε κατάσταση πτώχευσης ενός από τους συμβαλλομένους επιφέρει τη λύση των συμβάσεων στις εξής περιπτώσεις:

32 1) Η πτώχευση εταίρου, ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εμπορικής εταιρίας, συνεπάγεται τη λύση, εκτός αν συμφωνήθηκε το αντίθετο, δηλαδή να συνεχίζεται μεταξύ των υπόλοιπων εταίρων. 2) Η πτώχευση εταίρου περιορισμένης ευθύνης, καταρχήν δεν επιφέρει τη διάλυση της εταιρικής σύμβασης, αλλά μπορεί να έχει τη συνέπεια αυτή, αν ρητά, έχει συμφωνηθεί από τους εταίρους και περιλαμβάνεται στο καταστατικό, 3) Η σύμβασης τη εντολής και παραγγελίας λύνεται με την πτώχευση του εντολέα ή του εντολοδόχου. 4) Αν πρόκειται για ασφαλιστική σύμβαση, αν ο ασφαλισμένος πτωχεύσει πριν από τη λήξη των κινδύνων και πριν από καταβολή του ασφαλίστρου προς τον ασφαλιστή, μπορεί ο ασφαλιστής να ζητήσει εγγυοδοσία ή τη διάλυση της σύμβασης. Το ίδιο δικαίωμα έχει και ο ασφαλισμένος, αν πτωχεύσει ο ασφαλιστής.

33 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ I. ΥΠΟΠΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Το δικαστήριο στην απόφαση για κήρυξη της πτώχευσης ή με μεταγενέστερη απόφαση, καθορίζει το χρόνο της παύσης των πληρωμών από τον πτωχό (αρ. 529 Ε.Ν.). Το διάστημα από τον ορισθέντα χρόνο παύσης των πληρωμών μέχρι την ημέρα της δημοσίευσης της απόφασης, που κηρύσσει την πτώχευση, λέγεται ύποπτη περίοδος ή πτωχευτική περίοδος. Ο καθορισμός της ύποπτης περιόδου γίνεται από το δικαστήριο, μετά από αίτηση όσων έχουν συμφέρον ή αυτεπάγγελτα. Κάθε αίτηση για προσδιορισμό άλλης εποχής παύσης των πληρωμών εκτός από την ορισθείσα με την απόφαση, που κηρύσσει την πτώχευση, ή με άλλη μεταγενέστερη, είναι απαράδεκτη, αν γίνει μετά την πάροδο ενός έτους, από την κήρυξη της πτώχευσης ή μετά την περάτωση της έκθεσης για εξέλιξη των πιστώσεων. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ορισθεί η εποχή παύσης των πληρωμών προγενέστερη των 2 ετών από την έκδοση της απόφασης που κηρύσσει την πτώχευση. II ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΝΑΚΛΗΤΕΣ (ΑΚΥΡΕΣ) Οι πράξεις που ενήργησε ο πτωχός κατά την διάρκεια της ύποπτης περιόδου ή και δέκα μέρες πριν, οι οποίες αναφέρονται περιοριστικά στο άρθρο 537 Ε.Ν. είναι αυτοδικαίως άκυρες ως προς την ομάδα. Η αληθινή

34 έννοια του νόμου εδώ είναι ότι οι πράξεις αυτές είναι αυτοδικαίως ανακλητές. Οι πράξεις του αρ. 537 Ε.Ν. είναι οι εξής ; 1) Κάθε ετεροβαρής πράξη που ελαττώνει την κινητή ή ακίνητη περιουσία του πτωχού. 2) Κάθε πληρωμή χρεών μη ληξιπρόθεσμων και γενικότερα η με οποιονδήποτε τρόπο πρόωρη ικανοποίηση δανειστή. 3) Η με αντικανονικά μέσα πληρωμή χρεών ληξιπρόθεσμων. 4) Η σύσταση εμπράγματης ασφάλειας για εξασφάλιση προγενέστερης οφειλής. 5) Η εγγραφή προσημείωσης υποθήκης. ΜΙ. ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΝΑΚΛΗΤΕΣ ΜΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ (ΑΚΥΡΩΣΙΜΕΣ) Είναι οι πράξεις που ενήργησε ο πτωχός κατά τη διάρκεια της ύ ποπτης περιόδου, και οι οποίες μπορούν να ακυρωθούν, δηλαδή, να ανακληθούν με δικαστική απόφαση, εφόσον συντρέχουν οι προβλεπόμενες από το νόμο προϋποθέσεις. Τέτοιες πράξεις είναι : κάθε άλλη πληρωμή, εκτός από αυτές που αναφέρθηκαν πιο πάνω, που έγινε από τον οφειλέτη λόγω ληξιπρόθεσμων χρεών, όπως επίσης και κάθε αμφοτεροβαρής πράξη που έγινε κατά την ύποτπη περίοδο και είναι δυνατό ν'ακυρωθούν, με την προϋπόθεση ότι αυτοί που έλαβαν από τον οφειλέτη ή αυτοί που συμβλήθηκαν μ'αυτόν ενήργησαν εν γνώσει της παύσης πληρωμών (αρ. 538 Ε.Ν.). Στο άρθρο 540 Ε.Ν. ρυθμίζεται η ανάκληση πληρωμής συναλλαγματικής και γραμματίου σε διαταγή. Σύμφωνα με το άρθρο 539 Ε.Ν. η εγγραφή υποθήκης που έγινε με βάση τίτλο ιδιωτικής βουλήσεως ή δικαστικής αποφάσεως κατά τη διάρ

35 κεια της ύποπτης περιόδου ή δέκα μέρες πριν από αυτή, εφόσον από τη χρονολογία του τίτλου της υποθήκης μέχρι την ημέρα της εγγραφής πέρασαν περισσότερες από δεκαπέντε μέρες, μπορεί να ακυρωθεί με δικαστική απόφαση.

36 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ Μόλις εκδοθεί η πτωχευτκή απόφαση, πραγματοποιείται σειρά εργασιών με σκοπό τη διασφάλιση, τη διαπίστωση του ενεργητικού και τη διαχείριση της πτωχευτικής περιουσίας, μέχρις ότου η συνέλευση των πιστωτών αποφασίσει σχετικά με τον τρόπο περάτωσης της πτώχευσης. I. ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ Το πτωχευτικό δικαστήριο με την απόφαση που κηρύσσει την πτώχευση διατάσσει, συγχρόνως, και την επίθεση σφραγίδων στα στοιχεία της πτωχευτικής περιουσίας, προκειμένου να διασφαλισθούν αυτά από τυχόν απόκρυψη ή κλοπή. Αρμόδιος για την σφράγιση είναι ο ειρηνοδίκης, που ειδοποιείται γγαυτό από το γραμματέά του πτωχευτικού δικαστηρίου, με κοινοποίηση σ αυτόν της σχετικής διάταξης της απόφασης. Η σφράγιση μπορεί να γίνει και πριν από την κήρυξη της πτώχευσης, όταν υπάρχει κίνδυνος να φύγει ο οφειλέτης - έμπορος ή να αποκρύψει όλη ή μέρος της περιουσίας του (αρ. 544 Ε.Ν.). Δεν γίνεται σφράγιση στην περίπτωση που ο εισηγητής δικαστής πιστεύει ότι η απογραφή της πτωχευτικής περιουσίας μπορεί να γίνει μέσα σε μία ημέρα και στην περίπτωση που κηρύσσεται σε πτώχευση έ μπορος που έχει πεθάνει.

37 Οι σφραγίδες μπαίνουν γενικά σ'όλα τα κινητά που βρίσκονται στην κατοχή του εμπόρου, όπως π.χ. αποθήκες, γραφεία, βιβλία, έπιπλα κ.ά. Σε πτώχευση Ο.Ε. ή Ε.Ε. σφραγίδες μπαίνουν σ'όλα τα καταστήματα της εταιρίας καθώς και στις κατοικίες των ομορρύθμων εταίρων (αρ. 545 Ε.Ν.). Εξαιρούνται από την σφράγιση τα πράγματα που κρίνονται ως α πολύτως αναγκαία για τον πτωχό ή την οικογένειά του, όπως π.χ. ρούχα, έπιπλα. Μετά τη σφράγιση ακολουθεί η διαπίστωση του ενεργητικού της πτωχευτικής περιουσίας που γίνεται με την απογραφή των αντικειμένων. Η απογραφή διενεργείται από τον οριστικοί σύνδικο παρουσία του ειρηνοδίκη. Ο σύνδικος μέσα σε τρεις ημέρες από τον διορισμό του με αίτηση του ειρηνοδίκη ζητά την αποσφράγιση της πτωχευτικής περιουσίας για να γίνει η απογραφή. Κατά την απογραφή των αντικειμένων της πτωχευτικής περιουσίας παρευρίσκεται ο πτωχός. Στην έκθεση απογράφονται και τα πράγματα που εξαιρέθηκαν από τη σφράγιση. Μετά την απογραφή, τα α ντικείμενα της πτωχευτικής περιουσίας παραδίδονται στον σύνδικο, που βεβαιώνει την παραλαβή στην έκθεση απογραφής (αρ. 574). Από τη στιγμή αυτή ο οριστικός σύνδικος αναλαμβάνει τη διαχείριση της πτωχευτικής περιουσίας. II ΛΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ Μετά την περάτωση της απογραφής τα αντικείμενα που απογράφησαν παραδίδονται στον οριστικό σύνδικο. Ο νόμος αναφέρει τις παρακάτω πράξεις που μπορεί να ενεργεί ο σύνδικος : Ο σύνδικος ενεργεί συντηρητικές πράξεις αναγκαίες για τη διατήρηση των δικαιωμάτων του πτωχού, όπως λ.χ. διακοπή παραγραφής, σύνταξη διαμαρτυρικού, εγ

38 γραφή υποθήκης σε ακίνητο του πτωχού υπέρ της ομάδας κ.λ.π. Εισπράττει απαιτήσεις του πτωχού που ανήκαν στην πτωχευτική περιουσία. Προβαίνει σε δικαστικές ενέργειες σχετικές με την πτωχευτική περιουσία. Μπορεί να συμβιβαστεί για κάθε ενοχική ή εμπράγματη αξίωση υπέρ ή κατά της πτώχευσης. Με άδεια του εισηγητή μπορεί να συνεχίσει το ε μπόριο του πτωχού και να πωλήσει τα υποκείμενα σε φθορά ή υποτίμηση πράγματα ή όσων η διατήρηση είναι δαπανηρή. III. ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΘΗΤΙΚΟΥ (ΕΞΕΛΕΓΞΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΣΕΩΝ) Η διαπίστωση του παθητικού της πτωχευτικής περιουσίας και ο προσδιορισμός των προσώπων που έχουν απαίτηση κατά του πτωχού γίνεται με τη διαδικασία της επαλήθευσης ή εξέλεγξης των πιστώσεων που έχουν οι τρίτοι κατά του πτωχού. Με τη διαδικασία αυτή διαπιστώνεται συγχρόνως το παθητικό της πτώχευσης, ώστε οι πιστωτές να είναι σε θέση να αποφασίσουν τον συμφερότερο γι'αυτούς τρόπο περάτωσής της. Υποχρέωση να αναγγείλουν τις απαιτήσεις τους μέσα στην προθεσμία που ορίζει ο νόμος έχουν όλοι οι πιστωτές που θέλουν να συμμετέχουν στις εργασίες της πτώχευσης. Η διαδικασία της επαλήθευσης περιλαμβάνει δύο στάδια : 1) Το στάδιο της επαλήθευσης των πιστώσεων και 2) Το στάδιο της επαλήθευσης των απαιτήσεων των πιστωτών. Στην επαλήθευση υπόκεινται οι α παιτήσεις των πτωχευτικών πιστωτών, εκείνων δηλαδή που έχουν κατά το χρόνο της κήρυξης της πτώχευσης ενοχικές αξιώσεις κατά του πτωχού. Δεν ενδιαφέρει αν οι αξιώσεις αυτές έχουν αστικό ή εμπορικό χαρακτήρα. Οι ασφαλισμένοι πιστωτές μ'εμπράγματη ασφάλεια, δηλαδή οι ε νυπόθηκοι και αυτοί που έχουν νόμιμο ενέχυρο, υποχρεούνται να εμφανί

39 σουν τις απαιτήσεις τους για επαλήθευση εφόσον επιθυμούν να μετά- σχουν στις εργασίες της πτώχευσης και να μην ικανοποιηθούν προνομια- IV. ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΩΝ Η αναγγελία είναι προϋπόθεση για τη διαπίστωση της ύπαρξης και της έκτασης της απαίτησης. Γίνεται με προσαγωγή των τίτλων του πιστωτή (έγγραφα, δικαστικές αποφάσεις κ.ά.) μαζί με σημείωμα είτε στη γραμματεία του δικαστηρίου είτε στον σύνδικο. Όσοι πιστωτές δεν αναγγέλθηκαν αμέσως με την κήρυξη της πτώχευσης, καλούνται από το σύνδικο να το πράξουν μέσα σε εικοσαήμερη προθεσμία από τη δημοσίευση σχετικής πρόσκλησης στο Δελτίο Ταμείου Συντάξεων Νομικών. Οι μη εμπρόθεσμοι αναγγελθέντες πιστωτές αποκλείονται από τις εργασίες της πτώχευσης έχουν όμως δικαίωμα να ασκήσουν ανακοπή μέχρι την τελευταία διανομή. Ο δανειστής που δεν εμφανίστηκε καθόλου, αποκλείεται από την πτωχευτική διαδικασία. Μετά την περάτωση της πτώχευσης μπορεί να ασκήσει τις ατομικές του διώξεις κατά του οφειλέτη. V ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΣΕΩΝ Η επαλήθευση γίνεται από το σύνδικο σε συνέλευση των πιστωτών παρουσία του εισηγητή δικαστή, του πιστωτή του οποίου επαληθεύονται οι απαιτήσεις καθώς και των πιστωτών των οποίων οι απαιτήσεις επαληθεύτηκαν ή αναφέρονται μόνο στον ισολογισμό.

40 Η επαλήθευση γίνεται συγκρίνοντας τα έγγραφα των απαιτήσεων με τα βιβλία και τ'άλλα έγγραφα του πτωχού. Ο εισηγητής συντάσσει έκθεση για την εξέλιξη των πιστώσεων. Εφόσον δεν υπάρχει αντίρρηση, η απαίτηση γίνεται δεκτή και ο πιστωτής μέσα σε 8 ημέρες από την επαλήθευση πρέπει να ορκιστεί μπροστά στον εισηγητή ότι η απαίτησή του είναι αληθής και άδολος. Αν δεν ορκιστεί δεν μπορεί να συμμετέχει στη συνέλευση συμβιβασμού και στις τυχόν διανομές. Αν υπάρξει αντίρρηση κατά της απαίτησης που έγινε δεκτή αποφασίζει προσωρινά ο εισηγητής και στη συνέχεια οριστικά το πτωχευτικό δικαστήριο.

41 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑΤΟ ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ Μετά την κήρυξη της πτώχευσης οι εργασίες της συνεχίζονται μέχρις ότου τελειώσουν κατά ένα νόμιμο τρόπο. Ενδέχεται όμως κατά την εξέλιξη των εργασιών της πτώχευσης να μη βρεθούν ή να μην υπάρχουν τ'αναγκαία χρήματα, για την εξακολούθηση και την περάτωση των εργασιών της. ΓΓαυτό κηρύσσεται η παύση των εργασιών της πτώχευσης, για να μην είναι σε μετέωρη κατάσταση τ'αποτελέσματα της πτώχευσης και ιδιαίτερα της αναστολής των ατομικών διώξεων. Η παύση των εργασιών της πτώχευσης κηρύσσεται με απόφαση του πτωχευτικού δικαστηρίου, μ'έκθεση του εισηγητή και αφού ακουσθεί ο σύνδικος. Το δικαστήριο εκδίδει την απόφασή του είτε με αίτηση ενός από τους ενδιαφερόμενους είτε και αυτεπάγγελτα (αρ. 637 Ε.Ν.). Η κήρυξη της παύσης των εργασιών της πτώχευσης δεν είναι δυνατή, μετά από την περάτωση της πτώχευσης, συνέπεια συμβιβασμού ή έ νωση των πιστωτών. Αν κατά το στάδιο της ένωσης των πιστωτών η εκκαθάριση της πτωχευτικής περιουσίας καταστεί αδύνατη ή προφανώς ασύμφορη, το πτωχευτικό δικαστήριο, ύστερα από αίτηση του εισηγητή και αφού ακουστεί ή κλητευθεί ο σύνδικος, μπορεί να αποφασίσει την παύση των εργασιών της πτώχευσης. Ένα μήνα μετά την παύση των εργασιών της πτώχευσης οι πιστωτές αναλαμβάνουν την ενάσκηση των ατομικών διώξεων και κατά του

42 προσώπου και κατά της περιουσίας του πτωχού. Με την ίδια απόφαση, το δικαστήριο, για ιδιαίτερους λόγους και αφού ακουσθεί ο σύνδικος μπορεί V'αποφασίσει ότι ο τττωχός είναι συγγνωστός. Στην περίπτωση που μετά την παύση των εργασιών της πτώχευσης έπαψαν να συντρέχουν οι προϋποθέσεις της, η απόφαση που κηρύσσει την παύση των εργασιών, μπορεί ν'ανακληθεί από το πτωχευτικό δικαστήριο μετά από αίτηση του πτωχού ή κάθε άλλου ενδιαφερόμενου. Η ανάκληση της απόφασης μπορεί να ζητηθεί καθ'όλη τη διάρκεια της υπόθεσης. Εκείνος που ζητάει την ανάκληση θα πρέπει ν'αποδείξει ότι υπάρχουν αρκετά χρήματα για την αποπεράτωση των εργασιών της πτώχευσης ή να προκαταβάλει στα χέρια συνδίκου την αναγκαία ποσότητα γγαυτό. Τα χρήματα πρέπει να προέρχονται από την πτωχευτική περιουσία. Συνεπώς δεν συντρέχει η προϋπόθεση για ανάκληση της απόφασης περί παύσης εργασιών της πτώχευσης αν τα χρήματα αυτά προέρχονται από δωρεά ή κληρονομιά μετά την κήρυξη της πτώχευσης. Όταν ανακληθεί η απόφαση που κήρυξε την παύση των εργασιών απέρχονται τα εξής αποτελέσματα : 1) επαναλαμβάνονται οι εργασίες της πτώχευσης και 2) αναστέλλονται οι ατομικές διώξεις των πτωχευτικών πιστωτών.