ΠΟΛΙΣΙΜΙΚΗ ΚΑΣΟΧΗ. «ο μεγαλύτερος εξευτελισμός της Ευρώπης θα είναι να εξαμερικανιστεί». Νίτςε

Transcript

1 ΠΟΛΙΣΙΜΙΚΗ ΚΑΣΟΧΗ «ο μεγαλύτερος εξευτελισμός της Ευρώπης θα είναι να εξαμερικανιστεί». Νίτςε Μετά τθν μεταπολίτευςθ του 1974 θ νεολαία τθσ χϊρασ τθσ Ελλάδοσ, κυρίωσ θ αριςτεράσ αποχρϊςεωσ αλλά όχι μόνο, ξεχφκθκε ςτουσ δρόμουσ διαδθλϊνοντασ, μεταξφ των άλλων, «ζξω οι Αμερικάνοι», «ζξω οι βάςεισ του κανάτου». Λίγοι πρόςεξαν και προ παντόσ οι ίδιοι - ότι οι νεολαίοι αυτοί, οι περιςςότεροι τουλάχιςτον, ιςαν ενδεδυμζνοι, κουρεμζνοι και παπουτςωμζνοι με αμερικανικό τρόπο, ςυχνάηοντεσ ςε μπαράκια αμερικανικοφ τφπου, πίνοντεσ ουϊςκάκι, ακοφγοντασ ροκ μουςικι, καπνίηοντασ «μάλρμπορο» τςιγαράκι, μαςϊντασ «τςίπσ» και γαριδάκια. Κοντολογίσ όντεσ βουτθγμζνοι πατόκορφα ςτον αμερικάνικο τρόπο ηωισ. Ζνασ ςωςτόσ τραγζλαφοσ. Μιά κατάςταςθ για γζλια και για κλάματα. Κι αυτό είναι το λιγότερο. Ο άνκρωποσ τθσ πολιτιςτικισ κατοχισ προβαίνει

2 ςε απίςτευτα καραγκιοηιλίκια. Πϊσ να ξεχάςουμε τουσ νεολαίουσ του τότε Κ.Κ.Ε. Εςωτερικοφ όχι ότι μόνον αυτοί πάτθςαν τθν πεπονόφλουδα ν απαντοφν με ςτόμφο και κομπορρθμοςφνθ, μζςα από τθν εφθμερίδα τουσ «Κοφριοσ», ςτουσ νεολαίουσ άλλθσ κομματικισ νεολαίασ, επειδι οι τελευταίοι τουσ αμφιςβιτθςαν τθν πρωτοπορία του ότι αυτοί ζφεραν τθν ροκ μουςικι ςτθν Ελλάδα. Θ νεολαία του κόμματοσ που αυτοονομάςτθκε Εςωτερικοφ, επαίρονταν για το εξωτερικό τθσ περιεχόμενο, επί ςοβαροτάτων κεμάτων! Πρζπει να το ποφμε ξεκάκαρα: ζνα από τα ιςχυρότερα όπλα με το οποίο επιβάλλεται πλζον ο ιμπεριαλιςμόσ, ο πολιτιςτικόσ αφοφ ςτθ χϊρα μασ ο ςτρατιωτικόσ δεν χρειάηεται κακόλου, είναι θ μουςικι. Θ αμερικανικι ςτθν προκειμζνθ περίπτωςθ. Θ κομμουνιςτικι αντι-ιμπεριαλιςτικι πιπίλα ζγραφε πάνω τθσ «made in U.S.A.». Μάλιςτα διότι αυτόσ είναι ο μζγιςτοσ βακμόσ επιτυχίασ του κάκε ιμπεριαλιςμοφ. Ο γενίτςαροσ, ο εκελοντισ. Σθν ϊρα που κρζφεται με, πλθρωμζνθ ακριβά, αμερικάνικθ παπάρα να φωνάηει «ζξω οι Αμερικάνοι». Εάν μποροφμε λοιπόν να δεχτοφμε τθν λζξθ «κατοχι» με μιά πλατφτερθ ζννοια, θ Ελλάδα κι όλθ θ Ευρϊπθ βρίςκονται υπό αμερικανικι πολιτιςτικι κατοχι. Σθν ςοβαρότερθ και πιό επιηιμια απ όλεσ τι άλλεσ: οικονομικι, ςτρατιωτικι κ.ά. Θ ςτρατιωτικι κατοχι, για να αναφζρουμε τθν πιό άμεςα αντιλθπτι γι αυτό και τθν λιγότερο επιηιμια μπορεί να ελαττϊςει κατά τι τον πλθκυςμό ενόσ λαοφ, αλλά ποτζ ςχεδόν δεν τον αφανίηει. Θ πολιτιςμικι κατοχι επιδρά απ ευκείασ ςτθν ψυχι ενόσ λαοφ και τον αφανίηει όχι ωσ πλθκυςμό αλλά ωσ εκνικι υπόςταςθ. Πρόκειται για τθν προοπτικι τθσ παρακμισ και του εκφυλιςμοφ. Σι κα μποροφςε να γράψει άραγε ςτο βιβλίο τθσ θ παγκόςμια ιςτορία για τθν ςθμερινι Ελλάδα; Και προπαντόσ τι το Ελλθνικό. Σι ςαν Ελλθνικό ζκνοσ. Θ τελευταία αυτι λζξθ κοντεφει να εξαλειφκεί από το λεξιλόγιό μασ από τον φόβο των Λουδαίων, τθν ρετςινιά του εκνικιςτι. τθν χϊρα τθσ Ελλάδοσ δικαιοφται κανείς να δηλώνει υπζρ οποιουδήποτε ζθνους πλην ενός. Αυτοφ του δικοφ του, του Ελλθνικοφ. Ασ μαραηϊνει λοιπόν το ζκνοσ μασ, ασ παρακμάηει. Καταντιςαμε ζνασ πλθκυςμόσ, λαόσ όμωσ και ζκνοσ δεν μασ ενδιαφζρει να γίνουμε. Αυτό το μάκθμα μασ το

3 δίδαξε τόςο εμπεδωμζνα θ κομμουνιςτικι ιδεολογία. Σο δράμα δε είναι ότι κι άλλθ πλευρά δεν το εννοεί κακόλου όταν το ιςχυρίηεται. Ότι αρκείται ςε ανοθςίεσ του τφπου ανικωμεν εισ τθν Δφςθν. Και θ Δφςθ ποφ ανικει; Ανικει ςτθν Αμερικι. Άριςτα! Εφγε! Ποιοί είναι οι ςτόχοι τθσ ςθμερινισ Ελλάδοσ; Σο πολφ θ πτϊςθ του πλθκωριςμοφ, οι επενδφςεισ και ό,τι άλλο δευτερεφον και τριτεφον υπάρχει για το πεπρωμζνο ενόσ ζκνουσ, ςυγνϊμθ ενόσ λαοφ. Οι υπθρζτεσ ςτθν κζςθ των αφεντικϊν. Σα ζςχατα ζςονται πρϊτα, λζει θ ξενόφερτθ τριτοκοςμικι κρθςκεία του. Θ οικονομία («οικονόμεσ» δεν ζλεγαν παλιά τισ δοφλεσ) ανϊτεροσ ςκοπόσ. Θ πολιτικι ςτθν υπθρεςία τθσ οικονομίασ. Σο κράτοσ χωροφφλακασ, νυχτοφφλακασ και δοφλοσ τθσ οικονομίασ των «εξευγενιςμζνων» κλεπτϊν. Ολόκλθρθ θ ανκρωπότθτα παγιδευμζνθ ςτα πλοκάμια του οικονομιςμοφ. Πϊσ προζκυψε αυτό το κακεςτϊσ, αυτόσ ο προςανατολιςμόσ; Κα το πλθροφορθκοφμε από τον Μάρξ. Όχι επειδι είναι ι δεν είναι κομμουνιςτισ, αλλά επειδι το διατφπωςε με ςυνοπτικό και βαρφτατο

4 λόγο.. το βιβλίο του «ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΖΗΤΗΜΑ» γράφει: «το χρήμα είναι ο φλογερός θεός του Ισραήλ, που μπροστά του δεν μπορεί να σταθεί άλλος θεός. Το χρήμα εξευτελίζει όλους τους θεούς του ανθρώπου και τους μετατρέπει σε εμπόρευμα... Αυτό που στην εβραϊκή θρησκεία βρίσκεται σε αφηρημένη μορφή η περιφρόνηση της θεωρίας, της τέχνης, της ιστορίας, του ανθρώπου ως αυτοσκοπού είναι η πραγματική, ενσυνείδητη άποψη του χρηματανθρώπου, η αρετή του». Λίγο πιο κάτω χϊνει το μαχαίρι μζχρι το κόκαλο: «ο Ιουδαϊσμός διατηρήθηκε πλάι στον χριστιανισμό όχι μόνον σαν θρησκευτική κριτική του χριστιανισμού, όχι μόνον σαν ενσαρκωμένη αμφιβολία για την θρησκευτική γέννηση του χριστιανισμού αλλά εξίσου και γιατί το πρακτικό-εβραϊκό πνεύμα, γιατί ο Ιουδαϊσμός, διατηρήθηκε μέσα στην ίδια την χριστιανική κοινωνία και μάλιστα πήρε εδώ την ύψιστή του ανάπτυξη. Ο Εβραίος, ως ιδιαίτερο μέλος της κοινωνίας των ιδιωτών, δεν είναι παρά η ιδιαίτερη εκδήλωση του Ιουδαϊσμού μέσα στην κοινωνία των ιδιωτών. Ο Ιουδαϊσμός διατηρήθηκε όχι στο πείσμα της ιστορίας αλλά χάριν στην ιστορία. Η κοινωνία των ιδιωτών γεννά συνεχώς από τα ίδια της τα σπλάχνα τον Εβραίο». Αυτά τα λζει ζνασ Εβραίοσ ςτθν καταγωγι. «Θ Ελλάσ ανικει εισ τθν Δφςθν», θ Δφςθ ςτθν Αμερικι κι όλοι μαηί εισ τον Γιαχβζ, τον κεό των Λουδαίων. Οι Ευρωπαίοι προςπακοφν να ενωκοφν κυρίωσ δια του οικονομικοφ τομζα. Δθλαδι Ιουδαϊκϊ τω τρόπω. Θνωμζνεσ Πολιτείεσ τθσ Αμερικισ και Θνωμζνεσ Πολιτείεσ τθσ Ευρϊπθσ. Ορκϊσ το είχαν διατυπϊςει αρχικϊσ: Ε.Ο.Κ. (Ευρωπαϊκι Οικονομικι Ζνωςθ). φμπαςα θ ανκρωπότθτα μιά ενωμζνθ παγκόςμια αγορά.

5 Πϊσ να ςυμβεί όμωσ αυτό εάν θ πελατεία δεν ςυμπεριφζρεται ομοιόμορφα, εάν δεν ζχει τα ίδια γοφςτα ςτα γενικά και επί μζρουσ κζματα; Πϊσ να ςυμβεί αυτό, όταν υπάρχουν κοινότθτεσ, επαρχίεσ, λαοί και ζκνθ; Όταν υπάρχει θ διαφορά και οι ποικιλίεσ, τα κατ εξοχιν αυτά γνωρίςματα τθσ παγκόςμιασ κοινότθτασ; Πϊσ κα υπάρξει ο τεχνθτόσ κοςμοπολιτιςμόσ χωρίσ να εξαφανιςτοφν οι υπόλοιποι γνιςιοι πολιτιςμοί; Οι Θ.Π.Α. τθν εποχι ακριβϊσ που παρουςίαηαν τθν χειρότερθ εικόνα των τελευταίων δεκαετιϊν και αποτφγχαναν ςτα εξωτερικά και εςωτερικά τουσ ηθτιματα Βιετνάμ, ςκάνδαλο Ουϊτεργκαίθτ, αποτυχίεσ ςτα οικονομικά τουσ τθν εποχι εκείνθ ακριβϊσ ιταν που κζρδιηαν τθν ςθμαντικότερθ νίκθ τουσ. Αυτι τθσ επιβολισ του τρόπου ηωισ τουσ παγκοςμίωσ, δουλεφοντασ άριςτα τθ «μθχανι του κεάματοσ» ςε παγκόςμια κλίμακα, επιδρϊντασ ταυτόχρονα ςτο μάτι και ςτο αυτί, τισ δυό ειςόδουσ τθσ ψυχισ του ανκρϊπου. Κραυγαλζα ςυνζπεια αλλά και αιτία πλζον τα περίφθμα «βίντεο κλίπ». Ασ προςζξουμε ζνα χαρακτθριςτικό παράδειγμα: ο πατζρασ Κονιτόπουλοσ από τθν ξακουςτι οικογζνεια μουςικϊν του Αιγαίου με ςυνεχι παρουςία πζντε και πλζον γενεϊν για να πουλιςει τον καινοφργιο του μουςικό δίςκο αναγκάςτθκε να γυρίςει μερικά «βίντεο κλιπ», όπωσ τα νεαρά παιδιά του. Θ αρχι του τζλουσ ι το τζλοσ του Ελλθνικοφ νθςιϊτικου Μουςικοφ πολιτιςμοφ, που άντεξε επί χιλιετίεσ μζςα ςε κατοχζσ και αφανιςμοφσ. Δεν μπόρεςε όμωσ να αντζξει κακόλου ςτθν επίκεςθ του πολιτιςτικοφ ιμπεριαλιςμοφ. Μιά τραγικι φιγοφρα τθσ πανάρχαιασ ελλθνικισ μουςικισ παράδοςθσ.

6 Πράγματι, μζςα ςε δυό δεκαετίεσ τα τζκνα των Κονιτόπουλων μόλυναν το πανζμορφο μουςικό φφοσ του νθςιϊτικου τραγουδιοφ, ςτρζφοντάσ το ςε ςυρτο-τςεφτετελίςτικα μονοπάτια, εντελϊσ ξζνα προσ αυτό. Ο μεγάλοσ αυτό νονόσ που λζγεται λαόσ, ζςπευςε πάραυτα να το βαφτίςει. Και το όνομα αυτοφ κυλοψαράδικο. Οι Θ.Π.Α., λοιπόν επθρεάηοντασ και αςκϊντασ ζλεγχο ςτα διεκνι τθλεοπτικά μζςα, πζτυχαν «με το γάντι» τθν επιβολι τουσ εκεί που αποτφγχαναν, όταν επιχειροφςαν με τθν βία. Όςο κανείσ επεμβαίνει με τρόπο μθ ευδιάκριτο, οι αντιςτάςεισ είναι από αδφναμεσ μζχρι και μθδαμινζσ. τισ βίαιεσ επιβολζσ αντιδροφν οι περιςςότεροι. τισ πολιτιςτικζσ ελάχιςτοι, πάντα μθ αρκετοί. Σθ ςτιγμι που το διεκνζσ αμερικανικό τθλεοπτικό κανάλι CNN μασ ζδειχνε τα αμερικανικά αεροπλάνα να αδειάηουν τόνουσ βομβϊν πάνω ςτο Λράκ, θ ελλθνικι τθλεόραςθ ςε εκπομπι τθσ με κζμα τθν κακθμερινι ηωι ςτο Λράκ ζδειχνε μιά ιρακινι οικογζνεια, που γιόρταηε τα γενζκλια του παιδιοφ τθσ, να τραγουδά ςφςςωμθ το αμερικάνικο γνωςτό τραγοφδι των γενεκλίων «Χάππυ μπζρκνταιχ του γιοφ». Ζνασ τραγζλαφοσ ς όλο του το μεγαλείο. Ο πολιτιςτικόσ ιμπεριαλιςμόσ αυτό το αίθτη που ςκοτϊνει τισ ψυχζσ των λαϊν ςκοτϊνει διότι εξαςκενεί το ανοςοποιθτικό ςφςτθμα του οργανιςμοφ των εκνϊν. κοτϊνει το ζνςτικτο και οι λαοί ζχουν ζνςτικτα τθσ τιρθςθσ των αποςτάςεων μεταξφ τουσ, το οποίο ζνςτικτο ςυντθρεί τισ ποικιλίεσ και τισ πολιτιςτικζσ διαφορζσ τουσ, τα κατ εξοχιν αυτά ςυςτατικά τθσ ηωισ τουσ, που είναι και οι απαραίτθτεσ προχποκζςεισ τθσ ςυνζχιςθσ τθσ ιςτορίασ τουσ και τθσ ιςτορίασ τθσ οικουμζνθσ των ανκρϊπων. Τπάρχει όμωσ μιά ςθμαντικι εξζλιξθ ςτθν ιςτορία τθσ πολιτιςτικισ κατοχισ. Οι φορείσ του πολιτιςτικοφ αυτοφ ιοφ δεν προζρχονται πλζον κατά κφριο λόγο από τισ Θ.Π.Α. Η νόςοσ κατάντθςε πια ενδθμικι ςε κάκε χϊρα. Αυτοί που ζρχονται ς επαφι με τουσ περιςςότερουσ ςυντοπίτεσ τουσ, ςτο εςωτερικό κάκε χϊρασ, είναι πλζον όλοι φορείσ, όλοι μολυςμζνοι και δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να μεταδίδουν το μικρόβιο εν αγνοία τουσ. Όπωσ οι κρατικοί αλλά κυρίωσ οι ιδιωτικοί τθλεοπτικοί ςτακμοί, οι φονιάδεσ αυτοί τθσ ατομικισ και ςυλλογικισ

7 ςυνείδθςθσ, όπωσ κατάντθςαν ι μάλλον όπωσ ιςαν εξ αρχισ. Ειδικά οι επαρχιωτικοί τθλεοπτικοί ςτακμοί, όταν τελειϊνουν κάκε βράδυ το δικό τουσ πρόγραμμα (ποιό δικό τουσ κα ζλεγε κανείσ με το δίκιο του, αφοφ βρίκουν από αμερικάνικα τθλεοπτικά ςκουπίδια) ςυνδζονται και αναμεταδίδουν προγράμματα δορυφορικϊν καναλιϊν, τα οποία εκπζμπουν κυρίωσ αμερικανικά «βίντεο κλιπ». Φτθνι δικαιολογία: το ηθτοφν οι νζοι. Ασ το ποφμε μιά και καλι. Οι νζοι ζχουν πάντοτε και παντοφ ανάγκθ διαπαιδαγϊγθςθσ θ οποία να διαμορφϊνεται από τθν χϊρα τουσ κι όχι απ όπου να ναι. Γιατί άραγε, όταν οι νζοι μασ απαιτοφν δυναμικά λφςεισ ςτα ςοβαρά προβλιματά τουσ, αμολάνε οι ικφνοντεσ τα ΜΑΣ με τα ρόπαλα εναντίον τουσ; Γιατί ςτθν περίπτωςθ αυτι δεν ιςχφει θ πρόταςθ «ό,τι κζλουν οι νζοι». Μιπωσ ιςχφει μόνον όταν πρόκειται για κζματα που τουσ κακιςτοφν καταναλωτζσ; Θ νζα τάξθ πραγμάτων δεν μασ ζπεςε ουρανοκατζβατθ. Διακζτοντασ ςυνείδθςθ του εαυτοφ τθσ, γνϊριηε ότι δεν κα μποροφςε να εδραιωκεί εάν δεν δοφλευε ςυςτθματικά ςτο ιδεολογικό επίπεδο. Δεν κα

8 μποροφςε να υπάρξει ζνασ Λζνιν εάν δεν προθγοφνταν ζνασ Μαρξ. Ο Γκράμςι, ο κεωρθτικόσ του Ευρω-κομμουνιςμοφ, δεν ζπαψε να το λζει ς όλουσ τουσ τόνουσ, ςτουσ Λταλοφσ κομμουνιςτζσ, ότι εάν κζλουν να καταλάβουν τθν πολιτικι εξουςία, ζπρεπε να δράςουν πρϊτα και κφρια ςτον πολιτιςτικό τομζα. Ιταν από τουσ πρϊτουσ που διζκρινε τθν διαδικαςία αυτι που ίςχυε κυρίωσ ςτισ ανεπτυγμζνεσ χϊρεσ. Φαίνεται όμωσ ότι τα μάκθμα αυτό το πιραν τοισ μετρθτοίσ κάποιοι άλλοι και το εφάρμοςαν με καυμαςτι επιτυχία. Πϊσ λοιπόν ενιργθςε θ νζα τάξθ πραγμάτων ςτο ιδεολογικό επίπεδο; Δεν κα μποροφςε πράγματι να εφεφρει πιο φπουλο και δόλιο τρόπο απ αυτόν που ςκαρφίςτθκε: τθν διακιρυξθ των δικαιωμάτων του ανκρϊπου!!! Ο λφκοσ ντυμζνοσ με προβιά. Ολόκλθρθ θ ανκρωπότθτα πλακωμζνθ από το λαφρφ ςυναίςκθμα. Ουδείσ λόγοσ για τα δικαιϊματα των ανκρϊπων, των λαϊν και των εκνϊν. Σα δικαιϊματα του ατόμου υπεράνω των δικαιωμάτων τθσ κοινότθτασ, του ςυνόλου. Κανείσ δεν πρόςεξε ότι ουδεμία αναφορά υπιρχε ςε κακικοντα και υποχρεϊςεισ. Μα τα κακικοντα ακριβϊσ και οι υποχρεϊςεισ αφοροφν περιςςότερο τθν ςτάςθ του ατόμου απζναντι ςτθν κοινωνία. Εφευρζκθκε επί τζλουσ το διαλυτικό των λαϊν. Σι πρζπει λοιπόν να γίνει όταν τα δικαιϊματα του ανκρϊπου ζρχονται ςε αντίκεςθ με τα δικαιϊματα τθσ κοινότθτασ; Γιατί να μθ γίνει και θ διακιρυξθ των δικαιωμάτων των λαϊν και εκνϊν; Ποιόσ κα τολμιςει τϊρα να ξεςτομίςει απόψεισ, όπωσ ότι δεν δικαιοφνται όλοι τα ίδια δικαιϊματα, για τον απλοφςτατο λόγο, διότι δεν δφνανται να φζρουν και τισ ανάλογεσ υποχρεϊςεισ. Ότι όταν κανείσ ζχει περιςςότερα δικαιϊματα απ ότι υποχρεϊςεισ, αυτομάτωσ κακίςταται τφραννοσ ςτουσ υπόλοιπουσ. Ότι το ςπουδαιότερο δικαίωμα των ανκρϊπων είναι αυτό του να ζχουν κακικοντα και υποχρεϊςεισ απζναντι ςτθν κοινωνία που τουσ γζννθςε και τουσ ανάκρεψε. Πόςοι τϊρα μποροφν να αναγνωρίςουν τθν βαςιλεία του Προκροφςτθ;

9 Θ παγκόςμια αγορά κεωρεί ςίγουρα όλουσ τουσ ανκρϊπουσ ίςουσ και με τα ίδια δικαιϊματα. Με μιά προχπόκεςθ όμωσ. Σουσ ανκρϊπουσ ωσ καταναλωτικά μόνον όντα. Όντα που κα γεμίηουν τθν μαφρθ τρφπα τθσ αδθφαγίασ τθσ. Μιά τρφπα που πάντοτε είναι άδεια. Ποιά κα μποροφςε να είναι θ προοπτικι για τθ φυγι από το αδιζξοδο. Πϊσ θ ανκρωπότθτα κα επανακτιςει ζναν ανκρϊπινο ρυκμό; Μόνον εάν επιςτρζψουμε ςτο ςθμείο από το οποίο χάςαμε τον δρόμο. Επείγει αναςφνταξθ λαϊν και εκνϊν. Ο «πολιτιςμόσ» ςτον οποίο κζλουν να οδθγιςουν τθν ανκρωπότθτα οι Θ.Π.Α. οδθγεί τθν ιςτορία προσ το τζλοσ τθσ. Προσ τθν αποτελμάτωςι τθσ. Αυτό που φοβικθκε ο Νίτςε άρχιςε να λαμβάνει ςάρκα και οςτά. «Ο μεγαλφτεροσ εξευτελιςμόσ τθσ Ευρϊπθσ κα είναι να εξαμερικανιςτεί».

10 Θ Ευρϊπθ ξζφυγε από τον Σαφρο, αλλά βιάςτθκε από τον Παφλο. Ο αρχιαπατεϊνασ αυτόσ και κατόπιν τα πνευματικά του τζκνα, οι λεγόμενοι «πατζρεσ» τθσ εκκλθςίασ, κατάφεραν να αλϊςουν κρθςκευτικά τθν Ρωμαϊκι Αυτοκρατορία και να μολφνουν τον λαμπρό Ελλθνορωμαϊκό πολιτιςμό. Να διαβάλλουν τθν αρετι τθσ ανεκτικότθτασ και του ςεβαςμοφ προσ τουσ άλλουσ με τθν διαποτιςμζνθ από φανατιςμό και μιςαλλοδοξία Ιουδαϊκι κρθςκεία τουσ. Με δόλια και ψευδι επιχειριματα αναποδογφριςαν τθν Ευρωπαϊκι ιςτορία διαςτρεβλϊνοντασ τισ αρετζσ και τθσ αξίεσ τθσ. Ζνα και μόνο παράδειγμα αρκεί για να αντιλθφκεί κανείσ το μζγεκοσ τθσ κακοικειασ τθσ χριςτιανικισ νοοτροπίασ: Ο Ζραςμοσ λοιπόν ςτο περίφθμο βιβλίο του «Μωρίας Εγκώμιον», εκδ. ΘΡΛΔΑΝΟ 1972 Κεφ. 64 ςελ. 145, αναφζρει μεταξφ άλλων: «Αν πρέπει να πιστέψουμε τον άγιο Ιερώνυμο ο άγιος Παύλος, διαβάζοντας τυχαία την επιγραφή ενός μνημείου στην Αθήνα, την άλλαξε για να έρχεται πιο καλά με όσα εκείνος έλεγε για την χριστιανική πίστη», ςχόλ. ςτισ πράξεισ των Αποςτόλων (17,23). Προςζξτε παρακαλϊ περί τι είδουσ αλλαγι πρόκειται: «Παράλειψε τισ λζξεισ που μπορεί να ζβλαπταν τθν υπόκεςι του και κράτθςε μόνο τισ δφο τελευταίεσ αγνϊςτω κεϊ και πάλι τισ άλλαξε κομμάτι, γιατί ολόκλθρθ θ επιγραφι ζλεγε: ΣΟΙ ΘΕΟΙ ΑΙΑ ΕΤΡΩΠΗ ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΗ ΘΕΟΙ ΑΓΝΩΣΟΙ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ». Και ςυνεχίηει ο άγιοσ αυτόσ του Ελλθνιςμοφ άνκρωποσ: «Φαίνεται πως αυτό το παράδειγμα πιάσανε ν ακολουθούν τα παιδιά οι θεολόγοι. Ψαρεύουν απ εδώ κι απ εκεί τέσσερις-

11 πέντε λέξεις, στην ανάγκη τις αλλάζουν το νόημα και το ταιριάζουν όπως τους βολεύει και στα κομμάτια αν αυτό που έρχεται πριν ή μετά δεν έχει καμμιά σχέση με το θέμα ή πάει κι αντίθετα. Και το κάνουν αυτό με τόσο πετυχημένη ξεδιαντροπιά που τους ζηλεύουν ακόμη κι οι νομικοί» μετάφρ. τρατι Σςίρκα. Εάν ο Ζραςμοσ κφτταηε τουσ ςθμερινοφσ απόγονουσ των κεολόγων τθσ εποχισ του κα καταλάβαινε ότι θ περιγραφι του αυτι κακόλου πλζον δεν επαρκεί, για να περιγράψει οφτε καν τθν μιςι αλικεια, για τθν επίδοςι τουσ ςτθν απάτθ. Ποια αλικεια λοιπόν καταδιαςτρζβλωςαν «τα παιδιά οι κεολόγοι»: Οι Ακθναίοι τιμοφν τουσ κεοφσ τουσ, τιμοφν του κεοφσ των γειτόνων τουσ, όςουσ φυςικά γνωρίηουν, αλλά δεν τουσ αρκεί αυτό. τινουν μνθμείο ακόμα και για όλουσ τουσ κεοφσ των τριϊν θπείρων τουσ οποίουσ οφτε καν γνωρίηουν, για να δείξουν τον ςεβαςμό τουσ προσ τθν παγκόςμια κοινότθτα. Σον υπερευγενικό αυτό ςεβαςμό προσ τουσ αλλότριουσ κεοφσ, γνωςτϊν και αγνϊςτων, ζρχεται ο ξεδιάντροποσ (τουλάχιςτον κατ Ζραςμο) Παφλοσ και τον αποκαλεί «τω αγνϊςτω κεϊ» = Γιαχβζ (ζτςι αποκαλείται ο κεόσ των Λουδαίων ςτα ιερά βιβλία τουσ). Μ αυτό το ελεεινό ψζμα διαπαιδαγωγοφνται μζχρι τθν ςιμερον, ποιοσ ξζρει και μζχρι πότε, όλα τα Ελλθνόπουλα, ςε ςυνδυαςμό με το δίδυμο αδελφάκι του τθν δικεν ειδωλολατρία. Γι αυτό το τελευταίο αυτό αδελφάκι είναι καιρόσ ν ακοφςουμε ζναν άλλο τίμιο χριςτιανό, τον Νικόλαο Σωμαδάκθ, κακθγθτι τθσ Βυηαντινισ Φιλολογίασ ςτο Πανεπιςτιμιο Ακθνϊν. το ζργο του «Ειςαγωγι εισ τθν Βυηαντινιν Φιλολογίαν» τόμ. Αϋτεφχ. Αϋ ζκδ. Βϋ Ακιναι 1956, μασ λζει τα εξισ: «Ο χριστιανισμός υπήρξε πολέμιος κατά κύριον λόγον του Ελληνισμού, ως ζωής και σκέψεως Η μεγαλυτέρα διαβολή την οποίαν ενήργησε κατά του κλασσικού κόσμου είναι η εμφάνισις αυτού ως ειδωλολατρικού. Λατρείαν των ειδώλων, δι ήν κατηγορούν τα συναξάρια τους μη χριστιανούς συχνότατα, δεν εγνώρισαν οι Έλληνες, εν τούτοις το όνομα Έλλην ταχύτατα συνέπεσε με την έννοια του ειδωλολάτρης». Ασ δοφμε δε ςτο ςθμείο αυτό τα πακιματα των «ειδωλολατρϊν», κατά χριςτιανοφσ, Ελλινων, μζςα από το βιβλίο «Θ ΠΟΛΛΣΛΚΘ ΛΔΕΟΛΟΓΛΑ ΣΘ ΒΤΗΑΝΣΛΝΘ ΑΤΣΟΚΡΑΣΟΡΛΑ» εκδ. «Ψυχογιόσ» 1988, τθσ Πρυτάνεωσ ςτο Πανεπιςτιμιο τθσ ορβόνθσ, Ελζνθσ Γλφκατηθ

12 Αρβελζρ, θ οποία κεωρείται ζνα από τα ιερά τζρατα τθσ βυηαντινολογίασ. Από τθν ςελ. 17 διαβάηουμε: «Εναντίον των ειδωλολατρών (διάβαζε Ελλήνων) εφαρμόσθηκαν μέτρα, που συχνά πήραν το χαρακτήρα πραγματικών διώξεων. Το μαντείο των Δελφών υποχρεώθηκε να σιγήσει, οι Ολυμπιακοί αγώνες και τα Ελευσίνια μυστήρια απαγορεύθηκαν. Τα ιερά λεηλατήθηκαν από τους χριστιανούς οι Έλληνες Ιερείς υποχρεώθηκαν - να σιγήσουν ή να αποθάνουν - όπως γράφει ο Λιβάνιος». Θ Αμερικι είναι κόρθ τθσ Ευρϊπθσ. Σθσ χριςτιανικισ Ευρϊπθσ. Θ Βίβλοσ είναι το ιερό τθσ ευαγγζλιο. Θ εξωτερικι τθσ πολιτικι είναι Βιβλικι. Λουδαϊκι. Αιςκάνεται πωσ είναι ο εκλεκτόσ λαόσ τθσ ανκρωπότθτασ. Δεν διςτάηει μπροςτά ςε τίποτε, προκειμζνου να επιβάλλει τθν πολιτικι τθσ ς όλον τον πλανιτθ. Ο εκλεκτόσ λαόσ δικαιοφται να καταςτρζφει τουσ άλλουσ χάριν των ςυμφερόντων του: (Δευτερονόμιο Ηϋ ): «1 Όταν δε Κύριος ο Θεός σου σε εισαγάγει εις την χώραν, προς την οποίαν τώρα πορεύεσαι, δια να την κληρονομήσεις ως ιδικήν σου, και εκβάλη από εμπρός σου έθνη μεγάλα, τους Χετταίους...Ιεβουσαίους, επτά έθνη πολυαριθμότερα και ισχυρότερα από σας, 2 και θα παραδώσει αυτούς Κύριος ο Θεός σου εις τας χείρας σου, θα κτυπήσης αυτούς, θα τους εξαφανίσης τελείως, δεν θα συνάψης καμμίαν συνθήκην μαζή των και δεν θα τους λυπηθήτε καθόλου...5 Αλλά και αυτά ακόμη θα πράξης εναντίον των ειδωλολατρών αλλοεθνών: Θα κρημνίσετε τους βωμούς των, θα συντρίψετε τας ειδωλολατρικάς των στήλας, θα κατακόψετε τα ιερά δάση των και θα κάψετε εις την φωτιά τα ξυλόγλυπτα αγάλματά των. 6 Διότι συ εν αντιθέσει προς εκείνους είσαι λαός άγιος, αφιερωμένος εις τον Κύριον και Θεόν σου. Κύριος και Θεό σου σε εξέλεξεν ανάμεσα από όλα τα άλλα έθνη της γης να είσαι ιδική του εκλεκτή περιουσία αλλά διότι σας αγαπά ο Κύριος και διότι τηρεί τον όρκον, τον οποίον έδωσεν εις τους προπάτοράς σας... Αλλά είναι και Θεός δίκαιος, ο οποίος ανταποδίδει προσωπικώς εις τους μισούντας αυτόν και αμετανοήτους κατά τα έργα αυτών και εξολοθρεύει αυτούς Συ θα απολαύσης τα λάφυρα των εθνών τα οποία ο Κύριος σου δίδει Κύριος ο Θεός σου θα καταστρέψη και θα εξαφανίση ολίγον κατ ολίγον τα έθνη αυτά από εμπρός σου. Δεν θα ημπορέσης και δεν πρέπει, να εξαφανίσης αυτούς ταχέως, δια να μη μείνη έρημος και ακατοίκητος η χώρα από ανθρώπους και πληθυνθούν τα άγρια θηρία εναντίον σου. 23 Αυτούς Κύριος ο Θεός σου θα τους παραδώση εις τας χείρας σου και θα καταστρέφης αυτούς ολοκληρωτικώς μέχρις ότου εξολοθρευθούν και εξαφανισθούν πλήρως. 24 Ο Θεός θα παραδώση εις τα χέρια σας τους βασιλείς

13 των εθνών αυτών, θα τους εξοντώσετε, ώστε να χαθούν και τα ονόματα αυτών από τον τόπον, όπου εβασίλευον. Κανείς δεν θα ημπορέση να αντισταθή απέναντί σας, μέχρις ότου τους εξολοθρεύσετε όλους. 25 Τα αγάλματά τών θεών των θα τα παραδώσετε εις το πυρ, δια να καούν...». Αρικμοί (λαϋ. 7): «και απέκτειναν παν αρσενικόν και τους βασιλείς Μαδιάν απέκτειναν άμα τοις τραυματίες αυτών και επρονόμευσαν τας γυναίκας Μαδιάν και την αποσκευή αυτών, και τα κτήνη αυτών και πάντα τα έγκητα αυτών και την δύναμιν αυτών επρονόμευσαν, και πάσας τας πόλεις τας εν ταις κατοικίες αυτών και τας επαύλεις αυτών ενέπρησαν πυρί». Αποροφςαν κάποιοι γιατί οι Αμερικανοί βομβάρδιηαν νοςοκομεία όταν επιτζκθκαν ςτθν ερβία. Μα δεν το λζει το ιερό τουσ βιβλίο: «απέκτειναν άμα τοις τραυματίες αυτών». Θ Αμερικι είναι μια νζα Καρχθδόνα. Θ κόρθ τθσ Ευρϊπθσ που τθσ ρουφά το αίμα και τθν ντροπιάηει ςυνεχϊσ. Κανενόσ είδουσ ζνωςθ δεν κα τθν ςϊςει, όςο κα βρίςκεται υπό κρθςκευτικι και πολιτιςμικι κατοχι.

14 Αυτό που πρζπει ν ακοφςουμε από το ςτόμα τθσ είναι ζνα καινοφργιο και αποφαςιςτικό: «Carthago delenta est». Ζνα αποφαςιςτικό: «Γιαχβζ πάρε δρόμο από τθν Ευρϊπθ και τράβα ςτο ςπίτι ςου. Εκεί ςτθν ζρθμο του ινά που είναι θ πατρίδα ςου. Ο τόποσ που γεννικθκεσ από τον Μωχςι». Βαςδζκθσ Ν. ταφροσ Μαυροκορδάτου ζρρεσ τθλ Επιτρζπεται θ αναδθμοςίευςθ του παρόντοσ χωρίσ τθν άδεια του ςυγγραφζα