Χρήστος Λιονής, Θάνος Μυλωνέρος και Τάκης Παναγιωτόπουλος. Σύμφωνα με το τελικό σχέδιο της ομάδας εργασίας, συστήνονται

Transcript

1 ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ εργασiαυγεία ΤΕΥΧΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2015 ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ (ΕΝΤΥΠΗ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ) ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ (Ε.Ε.Ι.Ε.Π.) ΧΧ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ (Π.Φ.Υ.) ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΜΕ ΙΑΤΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΑΝΑΦΟΡΑΣ Π.Φ.Υ. ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ Το τελικό σχέδιο για την ανάπτυξη εθνικού δικτύου πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας παραδόθηκε το βράδυ της Τετάρτης 17 Ιουνίου στον Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Ξανθό από τον συντονιστή της ομάδας εργασίας Καθηγητή κ. Αλέξη Μπένο. Το τελικό σχέδιο παρουσίασε η εφημερίδα Αυγή, την Κυριακή με ρεπορτάζ του κ. Βασίλη Βενιζέλου. Στο ρεπορτάζ αναφέρεται ότι με το σχέδιο της Ομάδας Εργασίας, το κέντρο της παροχής της πρωτοβάθμιας φροντίδας υ- γείας μεταφέρεται, από τις μονάδες Υγείας και μόνον γενικοί γιατροί, παθολόγοι και παιδίατροι, οι οποίοι θα είναι εγκατεστημένοι στη Μονάδα Υγείας της Γειτονιάς ή της περιοχής διαμονής του πολίτη και μόνον αυτοί θα μπορούν να παραπέμπουν σε γιατρό άλλης ειδικότητας και σε άλλες δομές του δημοσίου συστήματος Υγείας. Η πρόσβαση στο Ε.Σ.Υ. θα διασφαλίζεται με την εγγραφή και την ηλεκτρονική καταχώρηση των κατοίκων στις Μονάδες Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς και τα Περιφερειακά Ιατρεία της περιοχής τους, από όπου θα μπορούν να επιλέξουν τον οικογενειακό τους γιατρό. του σημερινού Πρωτοβάθμιου Εθνικού Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρόσβαση στις Δικτύου Υγείας (Π.Ε.Δ.Υ.) και τα Κέντρα Υγείας, δίπλα στον πολίτη, δηλαδή στη υπηρεσίες της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας θα είναι καθολική και ισότιμη για Μονάδα Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς στο όλους τους ανθρώπους, χωρίς καμία αστικό περιβάλλον και στο Περιφερειακό Ιατρείο στο αγροτικό περιβάλλον. Σε δεύτερο επίπεδο αναπτύσσεται η Μονάδα Αναφοράς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας της περιοχής, στην οποία εντάσσονται οι λειτουργίες των μονάδων Υγείας του Π.Ε.Δ.Υ. και των Κέντρων Υγείας. Το λειτουργικό διάκριση και χωρίς να απαιτείται ασφαλιστική κάλυψη ή οικονομική επιβάρυνση, ενώ οι εργασιακές σχέσεις όλων των εργαζομένων στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας θα είναι ενιαίες, πλήρους και απόκλειστικής απασχόλησης, όπως ακριβώς σε ολόκληρο το Ε.Σ.Υ. της χώρας μας. Σημειώ- κύτταρο της ολοκληρωμένης νεται ότι το σχέδιο για την ανάπτυξη της παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας είναι η Ομάδα Υγείας, με διεπιστημονική σύνθεση, ενώ στον θεσμό του οικογενειακού γιατρού περιλαμβάνονται αποκλειστικά πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας επεξεργάσθηκαν και κατάρτισαν, υπό τον συντονισμό του κ. Αλέξη Μπένου, η κ. Ιωάννα Αντωνιάδου και οι κ.κ. Αντώνης Κούτης, εργασiα ΚΑΙ υγεία ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΕΤΑΙΡΟΥΣ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ Οι κατευθύνσεις που προσδιόρισαν οι Πρόεδροι των φορέων των Κοινωνικών Εταίρων (Γ.Σ.Ε.Ε., Σ.Ε.Β., Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. και Ε.Σ.Ε.Ε.) για τη διασφάλιση της συνέχειας και βελτίωσης της λειτουργίας του ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. είναι απόλυτα σαφείς: εξορθολογισμός των οικονομικών μεγεθών στην πλευρά του κόστους λειτουργίας, ορισμός Εσωτερικού Ελεγκτή για Διοικητικά και Οικονομικά θέματα, ανάθεση συγκεκριμένων καθηκόντων στους Αντιπροέδρους του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε., επικαιροποίηση Οργανογράμματος και αξιολόγηση θέσεων εργασίας και αποτίμηση υπαρχουσαών πρακτικών και δημιουργία πολιτικών που διασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία του ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. Εχουν ήδη ολοκληρωθεί ορισμένα από τα παραπάνω, ωστόσο η επικαιροποίηση του Οργανογράμματος του Ινστιτούτου, καθώς και η αξιολόγηση θέσεων εργασίας, μαζί με τον ορισμό Εσωτερικού Ελεγκτή για Διοικητικά και Οικονομικά θέματα, προϋποθέτουν την αποτίμηση δομών και προσώπων κατά την εικοσιπεντάχρονη περίπου λειτουργία του ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. Δεδομένου ότι η ίδια η διάρθρωση τέτοιου τύπου Ινστιτούτων πανευρωπαϊκά, αλλά και παγκόσμια, ελάχιστα ποικίλει, είναι επιβεβλημένο να γίνει απόλυτα κατανοητό ότι μέσω της διαδικασίας που ακολουθείται με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων ολοκληρώνεται η εφαρμογή των κατευθύνσεων που έχουν οριοθετήσει οι Πρόεδροι των Κοινωνικών Εταίρων για το ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ Θ.Κ. Κωνσταντινίδης Χρήστος Λιονής, Θάνος Μυλωνέρος και Τάκης Παναγιωτόπουλος. Σύμφωνα με το τελικό σχέδιο της ομάδας εργασίας, συστήνονται οι Μονάδες Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς στο αστικό περιβάλλον και τα Περιφερειακά Ιατρεία στο αγροτικό περιβάλλον, οι οποίες είναι οι μικρότερες μονάδες Υγείας και αποτελούν το επίκεντρο και το θεμέλιο του νέου συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Συγκεκριμένα, συστήνεται μία Μονάδα Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς ή ένα Περιφερειακό Ιατρείο για κάθε πληθυσμό ευθύνης ατόμων. Σε κάθε Μονάδα Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς και σε κάθε Περιφερειακό Ιατρείο δημιουργείται, από όλους τους εργαζόμενους, η Ομάδα Υγείας, η οποία, σε συνεργασία με τους τοπικούς κοινωνικούς φορείς, σχεδιάζει, υλοποιεί και αξιολογεί την παροχή ολιστικής φροντίδας στον πληθυσμό ευθύνης της. Οι Μονάδες Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς και τα Περιφερειακά Ιατρεία προσφέρουν υπηρεσίες πρώτης επαφής, δηλαδή ολοκληρωμένη εκτίμηση των αναγκών υγείας, ιεράρχηση προτεραιοτήτων, καταγραφή των επιθυμιών και των προσδοκιών των ασθενών, καθώς και υπηρεσίες αντιμετώπισης χρονίων και συχνών προβλημάτων υγείας με την αρωγή ενός βασικού και πλησίον του ασθενή εργαστηριακού εξοπλισμού, εκτίμηση των επιλεγμένων κινδύνων υγείας με τη συμβολή προτυποποιημένων και εύχρηστων εργαλείων, υπηρεσίες πρόληψης, υπηρεσίες συμβουλευτικής και παραπομπή σε άλλες υπηρεσίες και δομές της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Οι ως άνω υπηρεσίες παρέχονται από την Ομάδα Υγείας των Μονάδων Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς και των Περιφερειακών Ιατρείων, αλλά και την Ομάδα Υγείας της Μονάδας Αναφοράς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, στην ίδια την μονάδα, στο σπίτι και στην κοινότητα. Οι Ομάδες Υγείας των Μονάδων Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς και των Περιφερειακών Ιατρείων στελεχώνονται ενδεικτικά με: 2 γιατρούς γενικής ιατρικής (ή παθολογίας, εάν δεν υπάρχουν γενικοί γιατροί), 1 νοσηλευτή και 1 επισκέπτη υγείας, 1 παιδίατρο για κάθε δύο Μονάδες, 1 μαιευτή - μαία για κάθε δύο Μονάδες, 1 κοινωνικό λειτουργό, 1 οικογενειακή βοηθό για κάθε δύο μονάδες, 1 γραμματέα. Οι Μονάδες Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς, καθώς και τα Περιφερειακά Ιατρεία προσφέρουν τις υπηρεσίες τους καθημερινά από τις 8 το πρωί έως τις 8 το βράδυ, στη Μονάδα, στο σπίτι και στην κοινότητα. Οι Μονάδες Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς και τα Περιφερειακά Ιατρεία διασυνδέονται λειτουργικά με την οικεία Μονάδα Αναφοράς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, τις δευτεροβάθμιες υπηρεσίες Υγείας, τις δομές Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τις ομάδες κοινωνικής αλληλεγγύης και στήριξης, τις εθελοντικές οργανώσεις και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.), τις σχολικές μονάδες, τα Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα, τα Κέντρα Ψυχικής Υγιεινής και τα Κέντρα Ψυχικής Υγείας, καθώς και τις εισαγγελικές και δικαστικές αρχές. Από την πλευρά τους, οι Μονάδες Αναφοράς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας διασυνδέονται επίσης λειτουργικά με τις οικείες Μονάδες Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς και τα οικεία Περιφερειακά Ιατρεία, τα εξωτερικά ιατρεία του οικείου νοσοκομείου αναφοράς, τις δομές Ψυχικής Υγείας, τις εισαγγελικές και δικαστικές αρχές, τους ιδιώτες γιατρούς και τις ιδιωτικές δομές υγείας. Σύμφωνα πάντα με το τελικό σχέδιο της ομάδας εργασίας, συστήνονται οι Μονάδες Αναφοράς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, οι οποίες συνιστούν το δεύτερο επίπεδο παροχής υπηρεσιών υγείας του Εθνικού Δικτύου Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και στις οποίες αναφέρονται οι Μονάδες Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς και τα Περιφερειακά Ιατρεία για παραπομπή ασθενών σε γιατρούς ειδικοτήτων, με σκοπό την περαιτέρω διαγνωστική και εργαστηριακή διερεύνηση, για έκτακτα και επείγοντα περιστατικά, καθώς και για ειδικές υπηρεσίες Υγείας. Με βάση τις υπηρεσίες τις οποίες προσφέρει, κάθε Μονάδα Αναφοράς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στελεχώνεται από γιατρούς κλινικών και εργαστηριακών ειδικοτήτων, οδοντιάτρους, γιατρό ιατρικής της εργασίας, γιατρό κοινωνικής ιατρικής - δημοσίας υγείας, νοσηλεύτριες, επισκέπτες υγείας, διοικητικό και γραμματειακό προσωπικό, βοηθούς εργαστηρίων, φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, μαιευτές - μαίες, οικογενειακούς βοηθούς. Οι Μονάδες Αναφοράς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας λειτουργούν ως Κέντρα Εφημερίας, με γενικούς γιατρούς, παιδιάτρους, βοηθούς εργαστηρίων και νοσηλεύτριες, για έκτακτα και επείγοντα περιστατικά, σε συντονισμό με το Εθνικό Κέντρο Αμεσης Βοήθειας (Ε.Κ.Α.Β.), στον στρατηγικό σχεδιασμό του οποίου εντάσσονται. ΠΑΝΩ ΑΠΟ 80 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ «ΚΟΣΤΙΖΕΙ» ΕΤΗΣΙΩΣ Η ΚΑΘΙΣΤΙΚΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩ ΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ Ενας στους 4 ενήλικες και 4 στους 5 εφήβους στην Ευρώπη ακολουθούν ένα επιβλαβές μοντέλο καθιστικής ζωής και το κόστος αυτής της «σωματικής αδράνειας» για την Ευρωπαϊκή οικονομία υπερβαίνει τα 80 δισ. ευρώ ετησίως. Αυτά προκύπτουν από τη νέα μελέτη με τίτλο «Το Οικονομικό Κόστος της Σωματικής Αδράνειας στην Ευρώπη» που δημοσιεύθηκε από το Κέντρο Οικονομικών και Επιχειρηματικών Ερευνών (C.E.B.R.) με έδρα τη Μεγάλη Βρετανία. Η μελέτη, η οποία ανατέθηκε από τον Διεθνή Σύνδεσμο για τον Μαζικό Αθλητισμό και τον Πολιτισμό (I.S.C.A. - International Sport and Culture Association), καταδεικνύει ότι Ευρωπαίοι πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της σωματικής αδράνειας. Οι πιο κοινές αιτίες θανάτου προέρχονται από τις ασθένειες που συνδέονται με τη σωματική αδράνεια, όπως η στεφανιαία νόσος, ο διαβήτης τύπου ΙΙ, ο καρκίνος του παχέος εντέρου και ο καρκίνος του στήθους. Η σωματική αδράνεια κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μεγαλύτερο κίνδυνο για τη δημόσια υγεία από το κάπνισμα, όπως αναφέρει η μελέτη, ωστόσο εκτιμάται ότι υπάρχουν οικονομικά και αποτελεσματικά βήματα προκειμένου να κινητοποιήσουν τους ανθρώπους να υιοθετήσουν έναν πιο δραστήριο τρόπο ζωής. Ο Πρόεδρος του I.S.C.A. κ. Mogens Kirkeby υποστηρίζει: «Πρέπει να κινούμαστε περισσότερο. Είκοσι λεπτά ήπιας άσκησης την ημέρα θα άλλαζαν σημαντικά τα δεδομένα. Αν μειώναμε μόνο κατά 1/5 το επίπεδο σωματικής αδράνειας στην Ευρώπη, θα σώζαμε ζωές και παράλληλα θα εξοικονομούσαμε 16 δισ. ευρώ ετησίως». Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.), σύμφωνα με τον κ. Kirkeby, συστήνει δίωρη μέτριας έντασης άσκηση την εβδομάδα. «Αυτό σημαίνει 20 λεπτά την ημέρα, κάτι τόσο απλό, όπως να κατεβούμε από το λεωφορείο ή το μετρό στην προηγούμενη στάση και να κάνουμε έναν ζωηρό περίπατο μέχρι τη δουλειά, ή να χρησιμοποιούμε τις σκάλες αντί για το ασανσέρ ή να παίζουμε στο πάρκο με τα παιδιά». Η μελέτη αποκαλύπτει, επίσης, ότι η σωματική αδράνεια δεν σχετίζεται μόνο με σωματικές διαταραχές. Ενας στους 4 Ευρωπαίους (ή 83 εκατ.) εμφανίζει κακή ψυχική υγεία. Άνω των 23 δισ. ευρώ ετησίως εκτιμάται το έμμεσο κόστος των διαταραχών διάθεσης και άγχους που συνδέονται με τη σωματική αδράνεια τη στιγμή που η σωματική άσκηση αποδεδειγμένα βοηθά στη μείωση των επιπτώσεων της κατάθλιψης, του άγχους, της μειωμένης αυτοεκτίμησης, της ψυχικής και συναισθηματικής κόπωσης. ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ ΣΤΗΝ Δ.Ε.Η. ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ Α.Ε. ΓΙΑ ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΙΑΤΡΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩ ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ Η Δ.Ε.Η. Ανανεώσιμες Α.Ε. καλεί τους ενδιαφερομένους (Τεχνικούς Ασφαλείας, Ιατρούς Εργασίας και ΕΞ.Υ.Π.Π.), να υποβάλουν προσφορά για την Παροχή Υπηρεσιών Τεχνικού Ασφαλείας και Ιατρού Εργασίας, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων, διάρκειας δύο (2) ετών, ανώτατου ετήσιου προϋπολογισμού ποσού τεσσάρων χιλιάδων ευρώ (4.000,00 ) για την Παροχή Υπηρεσιών Τεχνικού Ασφαλείας και ποσού δύο χιλιάδων ευρώ (2.000,00 ) για την Παροχή Υ- πηρεσιών Ιατρού Εργασίας. Οι Υπηρεσίες θα παρέχονται στην εκάστοτε έδρα της Εταιρείας. Οι Υπηρεσίες Τεχνικού Ασφαλείας θα παρέχονται και στα Αιολικά Πάρκα της Εταιρείας, τα οποία είναι εγκατεστημένα στα νησιά Χίος, Ψαρά, Μυτιλήνη, Σάμος, Άνδρος, Κάρπαθος και Κρήτη. Οι Προσφορές που θα υποβληθούν δύναται να αφορούν στην παροχή των υπηρεσιών μόνο του Τεχνικού Ασφαλείας, ή μόνο του Ιατρού Εργασίας ή στο σύνολο των Υπηρεσιών. Η παραπάνω Πρόσκληση, καθώς και οι λοιπές πληροφορίες της έχουν δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα της Δ.Ε.Η. Ανανεώσιμες Α.Ε. ( Πρόσκληση Υποβολής Προσφορών 0014/15/3000). ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΞΙΚΑ ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΑ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ 10 ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ Υπολείμματα φυτοφαρμάκων υψηλής τοξικότητας, ανάμεσά τους και απαγορευμένα επί σειρά δεκαετιών, αποκαλύπτει νέα έρευνα της Greenpeace σε δείγματα νερού και χώματος από οπωρώνες μηλιών στην Ελλάδα και 10 α- κόμη ευρωπαϊκές χώρες. Τα υπολείμματα φυτοφαρμάκων εντοπίσθηκαν στα 2/3 του συνόλου των δειγμάτων, ενώ το 70% των ουσιών που ανιχνεύθηκαν είναι υψηλής τοξικότητας για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Η Greenpeace καλεί τον Αναπληρωτή Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων «να εφαρμόσει σύστημα ελέγχου και καταγραφής της χρήσης φυτοφαρμάκων, να προχωρήσει αποφασιστικά στην κατάργηση των συνθετικών - χημικών φυτοφαρμάκων, ξεκινώντας με την απαγόρευση του Glyphosate (που χαρακτηρίζεται ως «πιθανώς καρκινογόνο») και είναι ενεργό συστατικό του Roundup της Monsanto και να υποστηρίξει έμπρακτα τη βιώσιμη γεωργία στη χώρα». Στην Ελλάδα αναλύθηκαν 5 δείγματα (3 χώματος και 2 νερού) από οπωρώνες μηλιών σε τρεις περιοχές της χώρας (Κορινθία, Ημαθία, Αρκαδία) και βρέθηκαν ίχνη από 5 φυτοφάρμακα, εκ των οποίων το εντομοκτόνο Dieldrin που είναι απαγορευμένο επί σειρά δεκαετιών στην Ε.Ε., καρκινογόνο και μεταλλαξιογόνο, έχει 10/10 τοξικότητα στις μέλισσες και 10/10 εμμονή στο περιβάλλον. Η ανίχνευση του Dieldrin ενισχύει τις υποψίες ότι μερικά από τα πιο επικίνδυνα φυτοφάρμακα για την υγεία του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στη χώρα μας παρά την απαγόρευσή τους. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων των ελληνικών δειγμάτων συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση της Greenpeace, η οποία αποκαλύπτει το τοξικό φορτίο που προκαλεί η βιομηχανική παραγωγή μήλων στην Ευρώπη και παράλληλα προβάλλει κάποιες από τις βιώσιμες λύσεις που ήδη εφαρμόζονται από αγρότες σε όλη την Ευρώπη, για την προστασία της παραγωγής τους χωρίς τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων. «Τα άσχημα νέα είναι ότι στα περισσότερα τυχαία δείγματα νερού και χώματος που αναλύσαμε, βρέθηκαν γεμάτα υπολείμματα χημικών φυτοφαρμάκων υψηλής τοξικότητας. Τα καλά νέα είναι ότι το πρόβλημα της κατεστραμένης και καταστροφικής βιομηχανικής γεωργίας έχει λύση και λέγεται βιώσιμη γεωργία, στην οποία πρέπει επειγόντως να στραφεί η αγροτική παραγωγή. Η βιώσιμη γεωργία είναι ο μόνος ασφαλής τρόπος για να παράγουμε τροφή χωρίς να δηλητηριάζουμε το νερό, το χώμα, τον αέρα, την τροφή και την υγεία αγροτών, καταναλωτών και περιβάλλοντος», τόνισε η κ. Έλενα Δανάλη, υπεύθυνη της εκστρατείας για τη βιώσιμη γεωργία στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace. Η έρευνα της Greenpeace πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του Στο πλαίσιο της έρευνας της Greenpeace αναλύθηκαν δείγματα νερού και χώματος συνολικά σε 11 ευρωπαϊκές χώρες (Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Ουγγαρία, Ολλανδία και Πολωνία).

2 XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ 2 ΑΥΞΗΣΗ ΝΟΣΩΝ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΩΝ ΑΝΑ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ ΜΕΤΑΞΥ 1990 ΚΑΙ Στην ιατρική επιστημονική επιθεώρηση Lancet, στις 8 Ιουνίου 2015 δημοσιεύθηκε εκτενές άρθρο γιά την κατάσταση της υγείας του πληθυσμού ανά την υφήλιο, που αποτελεί συνοπτική έκθεση ερευνητικού προγράμματος που χρηματοδοτήθηκε από το Ιδρυμα Gates (Bill and Melinda Gates Foundation). Το άρθρο είχε τίτλο: Global, regional, and national incidence, prevalence, and years lived with disability for 301 acute and chronic diseases and injuries in 188 countries, : a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2013 και υπογράφεται από πλειάδα επιστημόνων με συλλογικό τίτλο της ερευνητικής ομάδας Global Burden of Disease Study 2013 Collaborator. Μεταξύ των ερευνητών συμμετείχαν από την Ελλάδα ο Καθηγητής κ. Φ. Τοπούζης και ο Καθηγητής κ. Μ. Τσιλιμπάρης και ο Δρ. K. Στρουμπούλης από το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. Στη σύντομη περίληψη του άρθρου επισημαίνεται ότι τα διαχρονικά στοιχεία σχετικά με τις τάσεις των ασθενειών και τη συχνότητα τραυματισμών, τον επιπολασμό και τα χρόνια ζωής με αναπηρία (YLD) είναι απαραίτητα για την οριοθέτηση των παγκόσμιων, περιφερειακών και εθνικών πολιτικών για την υγεία. Στην Παγκόσμια Μελέτη Επιβάρυνσης Νόσων του 2013 (GBD 2013), εκτιμήθηκαν αυτά τα μεγέθη για τις οξείες και χρόνιες ασθένειες και τους τραυματισμούς για 188 χώρες μεταξύ των ετών 1990 και Υπολογίσθηκαν επιδημιολογικοί συντελεστές για τη συχνότητα των νόσων και τραυματισμών, τον επιπολασμό και τα χρόνια ζωής με αναπηρία (YLD) χρησιμοποιώντας τις μεθόδους της GBD του 2010 με ορισμένες σημαντικές βελτιώσεις. Τα αποτελέσματα για τη συχνότητα εμφάνισης οξειών διαταραχών και τον επιπολασμό των χρόνιων διαταραχών, αποτελούν νέες προσθήκες στην ανάλυση. Οι βασικές βελτιώσεις περιλαμβάνουν την επέκταση του καταλόγου των αιτιών και των επακόλουθων εκβάσεων, επικαιροποιημένες συστηματικές ανασκοπήσεις, χρήση αναλυτικών κωδικών τραυματισμών, βελτιώσεις στη βιοστατιστική και επιδημιολογική μεθοδολογία και χρήση των διαχωρισμών σοβαρότητας για διάφορες αιτίες. Ένας δείκτης αντιπροσωπευτικότητας των δεδομένων, που δείχνει τη διαθεσιμότητα των στοιχείων, υπολογίσθηκε για κάθε αιτία και βλάβη κατά τη διάρκεια τριών περιόδων σε παγκόσμιο επίπεδο και σε επίπεδο χώρας για το Χρησιμοποιήθηκαν συνολικά διακριτές πηγές δεδομένων και τεκμηριώθηκαν σε υπολογισμένες εκτιμήσεις για 301 ασθένειες και τραυματισμούς και επακόλουθες εκβάσεις. Η προσομοίωση συννοσηρότητας παρέχει εκτιμήσεις για τον αριθμό των επακόλουθων εκβάσεων, ταυτόχρονα, κατά άτομα ανά χώρα, έτος, ηλικία και φύλο. Η βαρύτητα των αναπηριών επικαιροποιήθηκε με την προσθήκη νέων δεδομένων ερευνών, βασισμένων σε πληθυσμούς, από τέσσερις χώρες. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας οι ασθένειες και οι τραυματισμοί ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένοι. Μόνο ένα μικρό ποσοστό των ατόμων δεν παρουσίαζε επακόλουθες εκβάσεις. Η συννοσηρότητα αυξήθηκε σημαντικά με την ηλικία και σε απόλυτους αριθμούς από το 1990 έως το Η συχνότητα των οξέων επακόλουθων εκβάσεων αποτελούνταν κυρίως από μολυσματικές νόσους και βραχυπρόθεσμους τραυματισμούς, με περισσότερες από 2 δισεκατομμύρια περιπτώσεις λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού και επεισόδια διαρροϊκών νόσων το 2013, με την αξιοσημείωτη εξαίρεση του πόνου των δοντιών λόγω μόνιμης τερηδόνας, με περισσότερες από 200 εκατομμύρια περιπτώσεις το Αντίθετα, οι κύριες χρόνιες επακόλουθες εκβάσεις οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό σε μη μεταδοτικές νόσους, με εκτιμήσεις επιπολασμού για την ασυμπτωματική μόνιμη τερηδόνα και την κεφαλαλγία τύπου τάσης στις 2,4 δισεκατομμύρια και 1,6 δισεκατομμύρια περιπτώσεις αντίστοιχα. Η κατανομή του αριθμού των επακόλουθων εκβάσεων στους πληθυσμούς ποίκιλλε ευρύτατα μεταξύ των περιφερειών, με μια αναμενόμενη σχέση μεταξύ της ηλικίας και του επιπολασμού της νόσου. Τα χρόνια ζωής με αναπηρίες (YLD) για τα δύο φύλα αυξήθηκαν από 537,6 εκατομμύρια το 1990 σε 764,8 εκατομμύρια το 2013, λόγω της αύξησης και της γήρανσης του πληθυσμού, ενώ το τυποποιημένο ποσοστό κατά ηλικία μειώθηκε ελάχιστα από 114,87 ανά ανθρώπους σε 110,31 ανά ανθρώπους από το 1990 έως το Οι κύριες αιτίες των YLD περιλάμβαναν τον πόνο στη μέση και τη μείζονα καταθλιπτική διαταραχή μεταξύ των δέκα κορυφαίων αιτιών YLD σε κάθε χώρα. Τα ποσοστά των YLD ανά άτομο, κατά τις κύριες ομάδες αιτιών, καθόρισαν τους κύριους παράγοντες των αυξήσεων που οφείλονταν σε μυοσκελετικές, ψυχολογικές διαταραχές και διαταραχές κατάχρησης ουσιών, νευρολογικές διαταραχές και χρόνιες αναπνευστικές νόσους. Ωστόσο, το HIV/AIDS ήταν ένας αξιοσημείωτος παράγοντας αύξησης των YLD στην υποσαχάρια Αφρική. Επίσης, το ποσοστό των προσαρμοσμένων (ως προς αναπηρία) ετών ζωής λόγω των ΥLD αυξήθηκε συνολικά από 21,1% το 1990 σε 31,2% το (Στα χαρτοδιαγράμματα παρατίθενται τα μεγέθη με γεωγραφική διαφοροποίηση για το 1990 και το 2013). Συνοπτικά η ερμηνεία που δίνεται εστιάζει στο ότι η γήρανση του παγκόσμιου πληθυσμού έχει οδηγήσει σε σημαντική αύξηση του αριθμού των ατόμων με επακόλουθες εκβάσεις ασθενειών και τραυματισμών. Τα ποσοστά των YLD μειώνονται πολύ πιο αργά από τα ποσοστά θνησιμότητας. Οι μη θανατηφόρες διαστάσεις των νόσων και των τραυματισμών θα απαιτούν όλο και περισσότερη προσοχή από τα συστήματα υγείας. Η μετάβαση σε μη θανατηφόρες εκβάσεις, ως κύρια πηγή της επιβάρυνσης των νόσων, πραγματοποιείται γρήγορα εκτός της υποσαχάριας Αφρικής. Τα αποτελέσματα της έρευνας μπορούν να καθοδηγήσουν μελλοντικές πρωτοβουλίες στον τομέα της υγείας, μέσω της εξέτασης των επιδημιολογικών τάσεων και πληρέστερης κατανόησης των διακυμάνσεων μεταξύ των χωρών. 2013

3 ΧΧ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥ.ΡΙΖ.Α ΧΧ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΧΧ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX ΧΧ Με τίτλο Για την Αριστερά του 21ου αιώνα, είχε δημοσιοποιηθεί το 2009 η συμβολή του Συνασπισμού (ΣΥΝ), όταν συμμετείχε και η ΔΗ.ΜΑΡ., στο Πρόγραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Την Επιτροπή Προγράμματος αποτελούσαν τότε οι κ.κ. Γιάννης Δραγασάκης, Γιάννης Μπαλάφας, Αριστείδης Μπαλτάς, Σίσσυ Βελισσαρίου, Χάρης Γολέμης, Λίτσα Δουδούμη, Αλέκος Κλύβης, Χάρης Κωνσταντάτος, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Ασημίνα Ξηροτύρη και Παναγιώτης Τριγάζης. Στο εισαγωγικό σημείωμα υπήρχε η διευκρίνιση: Η Επιτροπή Προγράμματος αξιοποίησε τις συμβολές πολλών συντρόφων και μη. Ιδιαίτερα κατά την τελική φάση της συγγραφής και της επιμέλειας των κειμένων, είχε τη βοήθεια των κ.κ. Βούτση Νίκου, Ζαμπέλη Κατερίνας, Ιωαννίδη Γιώργου, Μανώλη Σταυρούλας, Μπαλαμπανίδη Γιάννη, Ντόβολου Μάκη, Πανταλού Ειρήνης, Πάντου Παναγιώτη και Πούλου Ουρανίας. Στο τρίτο μέρος του Προγράμματος, που περιλάμβανε Παραρτήματα και Ειδικά Θέματα, υπήρχε ειδική αναφορά στις Ασφαλείς Συνθήκες Εργασίας, το πλήρες κείμενο της οποίας είχε ως εξής: Τα τελευταία χρόνια τα εργατικά ατυχήματα (αρκετά θανατηφόρα) έφεραν στην επικαιρότητα με τραγικό τρόπο το ζήτημα της εφαρμογής της νομοθεσίας για την υγεία και ασφάλεια στους χώρους εργασίας. Συγχρόνως οι προσπάθειες του διευθυντηρίου της Ε.Ε. και κυρίαρχων κύκλων για ανατροπή της ισχύουσας νομοθεσίας και επανεξέταση της οδηγίας 93/104/EC για την διαχείριση του χρόνου εργασίας, που είχε θεσπιστεί στη λογική μείωσης της ανεργίας, εκτός του ότι θα δημιουργήσουν δυσμενέστερο εργασιακό περιβάλλον θα ανατρέψουν τα μέχρι σήμερα δεδομένα στο επίπεδο της νομοθεσίας για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία. Οι εν λόγω ρυθμίσεις, θα καταργήσουν το περιεχόμενο των δύο προηγούμενων οδηγιών, που ενσωματώθηκαν στο ε- θνικό δίκαιο της χώρας μας με το Π.Δ. 88/99 και το Π.Δ. 76/2005. Εφαρμόζοντας αυτά τα μέτρα, αγνοούνται επιδεικτικά τα επιστημονικά δεδομένα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) και του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (Δ.Γ.Ε.), με βάση τα οποία η μέτρηση των βλαπτικών παραγόντων στην υγεία των εργαζομένων και η έκθεση τους σε οριακές τιμές έγινε με βάση το 8ωρο ή τις 40 ώρες απασχόλησης εβδομαδιαίως. Αυτή η πρόθεση, άν υλοποιηθεί, θα εξαλείψει την αντίφαση που υπήρχε μέχρι σήμερα μεταξύ της νομοθεσίας για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία και της νομοθεσίας για το εργασιακό καθεστώς. Ετσι θα έχουμε προσαρμογή της νομοθεσίας για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία στα πλαίσια των αποφάσεων της Λισσαβώνας και των αποφάσεων για την ευασφάλεια. Ηδη στη χώρα μας από το 2003, με τον Ν. 3144, έχει ανατραπεί το 8ωρο και έχουν μπει οι βάσεις για τον αποχαρακτηρισμό των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, πριν καν το κράτος δημιουργήσει στοιχειώδεις υποδομές για τη υγεία, υγιεινή και ασφάλεια των Η χώρα μας, 25 χρόνια μετά τη ψήφιση του Ν.1568/85, βρίσκεται με ένα πλούσιο νομοθετικό πλαίσιο για τη διασφάλιση της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων χωρίς επί της ουσίας αυτό να έχει υλοποιηθεί από την πολιτεία. Η εφαρμογή και η υλοποίηση αυτού του νομοθετικού πλαισίου καθυστερεί σε ό- λους τους τομείς απασχόλησης. Μάλιστα στο δημόσιο τομέα, που θα έπρεπε να είναι και ο κατεξοχήν αρμόδιος φορέας για την καλή πρακτική εφαρμογής της κείμενης νομοθεσίας η υστέρηση είναι τραγική. Η ύπαρξη δομών για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία, η ουσιαστική στελέχωση και λειτουργία τους διασφαλίζει τον εργαζόμενο/η από βλαπτικές συνέπειες της επικίνδυνης εργασίας κατά το δυνατόν, προλαμβάνει το εργατικό ατύχημα και την επαγγελματική ασθένεια. Δυστυχώς επί σειρά ετών οι κυβερνήσεις έδωσαν προτεραιότητα στην δημιουργία και ανάπτυξη Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας Πρόληψης (ΕΞ.Υ.Π.Π.) και όχι στη δημιουργία δομών Εσωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας Πρόληψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.), όπως από τη νομοθεσία επιβάλλεται. Δεν προχώρησε η δημιουργία θέσεων Δ.Ε.Π. Ιατρικής της Εργασίας στις Ιατρικές Σχολές της χώρας και με ύπαρξη κατάλληλου περιεχομένου σπουδών για τους μελλοντικούς γιατρούς εργασίας, ούτε η λειτουργία τμημάτων Ιατρικής της Εργασίας σε μεγάλα δημόσια νοσοκομεία. Σήμερα είναι ελάχιστοι οι εξειδικευμένοι γιατροί εργασίας σε σχέση με τις ανάγκες για την κάλυψη του συνόλου των Οπως και η απουσία από το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας ( Σ.ΕΠ.Ε.) και τα Κέντρα Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου (ΚΕ.Π.Ε.Κ.) εξειδικευμένων Γιατρών Εργασίας και Τεχνικών Ασφαλείας. Πρόσφατα, μάλιστα, ψηφίσθηκε κατά πλειοψηφία σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Απασχόλησης ρύθμιση που επεκτείνει για ακόμα δύο χρόνια τις μεταβατικές διατάξεις για όσους γιατρούς κάθε ειδικότητας ή άνευ ειδικότητας, ασκούν χρέη γιατρού εργασίας. Το Υπουργείο Υγείας, η υπεύθυνη αρχή γα τους χώρους υγείας - πρόνοιας, και όχι μόνο, παρά τη ψήφιση σχετικών νόμων, κωφεύει προκλητικά στη στελέχωση του Τμήματος Ιατρικής της Εργασίας στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου, στη δημιουργία Τμημάτων Υγιεινής και Ασφάλειας ανά υγειονομική περιφέρεια, στην κατοχύρωση της ειδικότητας Ιατρικής της Εργασίας κ.ά. Από το Ν. 1397/83, ακόμα, για τη δημιουργία Ε.Σ.Υ., στο άρθρο 15 για τους σκοπούς λειτουργίας των κέντρων υγείας υπήρχε αναφορά στην ιατρική της εργασίας και την προστασία του περιβάλλοντος. Στο Ν. 3329/05 (άρθρο 4, παράγραφος 1, εδάφιο Γ, γ) προβλέπεται η σύσταση τμημάτων Υ.Α.Ε. ανά Δ.Υ.ΠΕ., όπως επίσης και στο άρθρο 21 του Ν. 3370/05, όπου αναφέρεται ότι κα-ταργούνται στους οργανισμούς των νοσοκομείων οι Τομείς Κοινωνικής Ια-τρικής και δημιουργούνται Τομείς Δημόσιας Υγείας, όπου εκτός των άλλων έχουν και την ευθύνη για την υγεία, υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας, όχι μόνο των εργαζομένων των νοσοκομείων, αλλά και των εργαζομένων των επιχειρήσεων της γύρω περιοχής. Ολα τα παραπάνω είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το γράμμα και το πνεύμα της σύστασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της σε συνάρτηση με την προηγούμενη Σύσταση 90/326/ΕΟΚ της Επιτροπής ( ) για την συνέργεια του δημόσιου συστήματος υ- γείας για την αποφυγή εργατικών ατυχημάτων και τη πρόκληση επαγγελματικών ασθενειών. Η συγκεκριμένη Σύσταση είχε χρονικό πεδίο εφαρμογής την και η χώρα μας μέχρι έπρεπε να υποβάλει έκθεση στην αρμόδια Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά με δεδομένο ότι δεν τηρείται ούτε για το Ι.Κ.Α. το πρωτόκολλο καταγραφής εργατικού α- τυχήματος και επαγγελματικής ασθένειας, όπως η χώρα μας είχε δεσμευθεί στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας εδώ και χρόνια, είναι φανερό γιατί δηλώνονται τόσο λίγες επαγγελματικές ασθένειες. Οι καταγεγραμμένες επαγγελματικές α- σθένειες στη χώρα μας ανέρχονται για το 2003 σε 39 περιπτώσεις, για το 2004 σε 32, για το 2005 σε 30 και για το 2006 σε 31 (ετήσια στατιστικά στοιχεία του Ι.Κ.Α.). Για το έτος 2004 στην Ευρωπαϊκή Ενωση των 15 κρατών - μελών διαγνώσθηκαν επαγγελματικές ασθένειες (στοιχεία EUROSTAT 2004). Εξάλλου, οι επαγγελματικές ασθένειες αφορούν μόνο τους ασφαλισμένους του Ι.Κ.Α. και όχι των σύνολο των εργαζομένων, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης (εξαρτημένης ή ελευθεροεπαγγελματία, αγρότη, εργάτη γης κ.λ.π.), παρότι η συγκεκριμένη σύσταση δεν εξαιρεί καμία ομάδα απασχολουμένων. Γι αυτό πρέπει η πολιτεία να επεκτείνει την εφαρμογή του καταλόγου επαγγελματικών ασθενειών όχι μόνο για τους εργαζόμενους/ες του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ. και των Ο.Τ.Α., αλλά για το σύνολο των εργαζομένων στη χώρα ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης ή είδους απασχόλησης. Πολύ περισσότερο που η σύσταση αναφέρει ότι ο κατάλογος παρέχει γνώση για τις προκαλούμενες επαγγελματικές ασθένειες και έτσι υπάρχει η δυνατότητα με τη συνέργεια του δημοσίου συστήματος υγείας να προλαμβάνονται αυτές. Το ζήτημα δεν είναι μόνο από τί επαγγελματικές ασθένειες θα πάσχουν οι εργαζόμενοι/ες ανάλογα με το είδος εργασίας τους, αλλά και η ύπαρξη των αναλόγων πολιτειακών δομών υγείας, υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία, ούτως ώστε να μην προκαλούνται αυτές. Αλλά και σε περίπτωση που αυτές προκύπτουν να υπάρχει η ανάλογη κοινωνική, ηθική, ποσοτική και ποιοτική επανένταξη και αποκατάσταση του εργαζόμενου. Το θέμα των επαγγελματικών ασθενειών είναι συναφές με το εργατικό ατύχημα, αλληλένδετο με τα επικίνδυνα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (Β.Α.Ε.) και την ύπαρξη δομών για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία. 3 Η εκτεταμένη εφαρμογή ελαστικών μορφών απασχόλησης και πολυαπασχόλησης, η ύπαρξη και λειτουργία εκτεταμένου δικτύου υπεργολάβων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα με εργαζόμενους επισφαλούς εργασιακής σχέσης, κύρια μετανάστες/ριες, θα έχει ως αποτέλεσμα την αυξημένη εμφάνιση επαγγελματικών ασθενειών, με σοβαρές συνέπειες για τους ίδιους, αλλά και για τη δημόσια υγεία, τα οικονομικά των ασφαλιστικών φορέων (στη περίπτωση που τυχαίνει να είναι ασφαλισμένοι). Ταυτόχρονα θα παρατηρηθεί και η αύξηση των εργατικών ατυχημάτων. Η ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου που ισχύει, στο αμελητέο ποσοστό του 1%, ουσιαστικά δεν εφαρμόσθηκε ανάλογα με την επικινδυνότητα της επιχείρησης και την πρακτική της για την υγεία, την υγιεινή και ασφάλεια των Είναι απαραίτητη η σύσταση «Φορέα Επαγγελματικού Κινδύνου», ο οποίος θα αναπτύσσει μια πολιτική για την εκτίμησή του. Να επαναλειτουργήσει και να τροποποιηθούν η σύσταση, η σύνθεση και οι αρμοδιότητες της Επιτροπής Προλήψεως Εργατικών Ατυχημάτων Ν.Δ ( ΦΕΚ 147, τ. Α). Να γίνει επαναφορά της κυμαινόμενης εισφοράς του επαγγελματικού κινδύνου 1%, που έγινε σταθερή (νόμος 2084/92 άρθρο 45 σημείο 4), όπως ορίζεται από το Ν.Δ ( ΦΕΚ 147, τ. Α) και Β.Δ. 473 ( ΦΕΚ 119, τ. Α), που θα προσδιορίζεται, να αναπροσαρμόζεται, θα αυξάνει και θα μειώνεται με βάση, όχι μόνο την κατηγορία επιχειρήσεων ή εργασιών, την επικινδυνότητα του παραγωγικού κλάδου παραγωγής, τα δηλωθέντα ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες, αλλά και από τα προκύπτοντα στοιχεία, τον ιατρικό και περιβαλλοντολογικό έλεγχο. Το συνολικό οικονομικό κόστος των συνεπειών του επαγγελματικού κινδύνου με την μορφή των εργατικών ατυχημάτων, των επαγγελματικών ασθενειών και της πρόωρης φθοράς της υγείας των εργαζομένων εκτιμάται ότι ξεπερνά το 2% του Α.Ε.Π., σύμφωνα με σχετικές μελέτες. Η διαδικασία που ακολουθούν, εσκεμμένως, τα Ασφαλιστικά Ταμεία να καταγράφουν τις επαγγελματικές ασθένειες ως «κοινή νόσο» με την ανοχή του κράτους αποβλέπει στην σταδιακή εξάλειψη της εισφοράς του επαγγελματικού κινδύνου, διότι η επαγγελματική ασθένεια, βάσει της κείμενης νομοθεσίας, εμπίπτει στην ίδια κατηγορία του εργατικού ατυχήματος. Οι επιπτώσεις στα οικονομικά των Ταμείων από την μη εφαρμογή των μέτρων Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας είναι τεράστιες, επειδή οι δαπάνες από τα όποια εργατικά ατυχήματα και τις ε- παγγελματικές ασθένειες (νοσήλια, φάρμακα, επανένταξη και αναπηρικές συντάξεις) βαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία με αρκετά δισ. τον χρόνο. Μάλιστα, οι εισφορές του Φορέα Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου θα έπρεπε να τροφοδοτούν το Εθνικό Κέντρο Αναφοράς για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, ώστε με την κατάλληλη στελέχωση να έχει τη δυνατότητα να επεξεργάζεται τα στοιχεία μετρήσεων των ΕΣ.Υ.Π.Π. και ΕΞ.Υ.Π.Π., να εξαγάγει τα ανάλογα συμπεράσματα και να προτείνει μέτρα για την προάσπιση και βελτίωση της υγείας των Οι διατάξεις του Π.Δ. 17/96 είναι σαφείς ως προς την υποχρέωση του εργοδότη (ιδιώτη και δημοσίου) για συγκρότηση Εσωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.), κατάλληλα στελεχωμένων. Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) προτείνει: Τη δημιουργία Φορέα Ασφάλισης Ε- παγγελματικού Κινδύνου, Τη συγκρότηση Εσωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας Πρόληψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.) σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όπου από τη κείμενη νομοθεσία επιβάλλεται, Τη δημιουργία Εθνικού Κέντρου Αναφοράς για τα ζητήματα Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας, Τη δημιουργία θέσεων Δ.Ε.Π. Ιατρικής της Εργασίας στις Ιατρικές Σχολές με κατάλληλο περιεχόμενο σπουδών για τους μελλοντικούς γιατρούς εργασίας, Τη στελέχωση των νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ. με Τμήματα Ιατρικής της Εργασίας, Την αύξηση του αριθμού των ειδικευομένων γιατρών εργασίας, Τη δημιουργία μεταπτυχιακού διεπιστημονικού προγράμματος για απόφοίτους Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. για την εξειδίκευσή τους ως Τεχνικών Ασφαλείας, Την εφαρμογή του πρωτοκόλλου για τη καταγραφή των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών, Την επέκταση του θεσμού εφαρμογής της κείμενης νομοθεσίας για την Υγεία και Ασφάλεια στην εργασία για όλους τους φορείς και τα ασφαλιστικά ταμεία για όλους τους εργαζόμενους ανεξάρτητα της οποιαδήποτε εργασιακής σχέσης, Τη λήψη πρόσθετων μέτρων για τους εργαζόμενους/ες σε επικίνδυνους και ανθυγιεινούς χώρους, συγχρόνως με τη λειτουργία δομών για την προστασία της υγείας τους και τη διασφάλιση της σωματικής τους ακεραιότητας και της ψυχικής και σωματικής τους ευεξίας, Την αναβάθμιση και διαμόρφωση της ισχύουσας νομοθεσίας για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (Β.Α.Ε.), Τη στελέχωση του Σ.ΕΠ.Ε. και των ΚΕ.Π.Ε.Κ. με εξειδικευμένους γιατρούς εργασίας και τεχνικούς ασφαλείας με παράλληλη ενίσχυσή τους ανά περιφέρεια, ανάλογα με την επικινδυνότητα των παραγωγικών δραστηριοτήτων, Τη λειτουργία διαπιστευμένων εργαστηρίων για μετρήσεις βλαπτικών παραγόντων (διοξίνες, ίνες αμιάντου κ.λ.π.) και Τη σύσταση Τμημάτων Υγείας - Ασφαλείας της Εργασίας ανά Υγειονομική Περιφέρεια, όπως προβλέπεται στο Ν. 3329/05 και Ν. 3370/05.

4 XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX 4 ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ 130 ΗΜΕΡΩΝ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX Με κείμενο - non paper το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ενημέρωσε για το έργο που έχει παράγει μετά την ανάληψη των καθηκόντων της νέας Κυβέρνησης. Το σχετικό κείμενο έχει ως εξής: Η παρέμβαση του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων, καθώς και της επίλυσης εργατικών διαφορών, είναι σημαντική και εκτενής τους τελευταίους μήνες. Από την ανάληψη των καθηκόντων της νέας Κυβέρνησης, στο Υπουργείο Εργασίας συντελείται ένα πλούσιο έργο, σχετικό με τη διαχείριση της καθημερινότητας των εργαζομένων, με κύρια χαρακτηριστικά την προσπάθεια για μια διαφορετική προσέγγιση των προβλημάτων, το ειλικρινές ενδιαφέρον για λύσεις, την ανάδειξη του ανθρώπινου παράγοντα σε βασικό συντελεστή της ασκούμενης πολιτικής. Έχει σημασία ότι αυτή η προσπάθεια χαρακτηρίζει και τον τρόπο με τον οποίο επιχειρείται να ασκηθεί η διοίκηση, με ενθαρρυντικά αποτελέσματα. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΘΥΡΩΝ Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμη και πολιτική καινοτομία, η νέα προσέγγιση που εγκαινιάσθηκε για ορισμένες συναντήσεις με εκπροσώπους εργαζομένων, (τουλάχιστον σε σχέση με τις επιλογές του παρελθόντος από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου). Ωστόσο, για τη νέα Αριστερή Κυβέρνηση και την νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, η πρακτική των ανοικτών θυρών απέναντι στους εργαζόμενους αποτελεί μονόδρομο και συνειδητή επιλογή. Πλέον, όχι μόνο είναι πιο εύκολη η συνάντηση με τον Υπουργό ή τους άμεσους συνεργάτες του, αλλά ανάλογα με την περίπτωση η μεγάλη αίθουσα του Υπουργείου μπορεί και έχει συμβεί να φιλοξενήσει δεκάδες εργαζόμενους στις συναντήσεις, επιτρέποντας την «ανοικτή» συζήτηση πάνω στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Είναι μια πρακτική που τελευταία κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος, βρίσκοντας ανταπόκριση από τους εργαζόμενους. «130 ΗΜΕΡΕΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ» Στην πραγματικότητα είναι περισσότερες. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι η διαφορετική αντίληψη για την επικοινωνία εργαζομένων και πολιτών με το Υπουργείο. Μόνο μέσω του γραφείου του Υπουργού Εργασίας κ. Πάνου Σκουρλέτη, έχουν γίνει συναντήσεις με περισσότερα από 100 σωματεία, αλλά και ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις, κοινωνικούς φορείς, οργανώσεις εργοδοτών κ.λ.π. προκειμένου να συζητηθούν συγκεκριμένα προβλήματα, αιτήματα και καταστάσεις. Έχουν εξεταστεί ζητήματα από τα μικρά προβλήματα ενός συγκεκριμένου χώρου εργασίας, μέχρι τους άξονες πολιτικής για το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τα δικαιώματα και τις συνθήκες εργασίας και αμοιβής των εργαζομένων στην Ελλάδα. Το Υπουργείο Εργασίας εξαντλεί πραγματικά τις δυνατότητες που του παρέχονται για παρέμβαση υπέρ των Αλλά ακόμη κι άν το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο του ορίζει συγκεκριμένα όρια που δεν μπορεί να υπερβεί, οι ευρύτερες παρεμβάσεις και συνεννοήσεις της πολιτικής ηγεσίας με τα εμπλεκόμενα μέρη κινούνται προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής προώθησης των θεμάτων που ανακύπτουν. Παράλληλα, καθημερινά διαμορφώνεται μια πολύ σαφής εικόνα για αναγκαίες ρυθμιστικές παρεμβάσεις που θα απασχολήσουν το έργο του Υπουργείου τα επόμενα χρόνια. Προβλήματα χρόνων, αδικίες, γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, αποτελούν τον μεγάλο αντίπαλο του Υπουργείου Εργασίας, που ταυτόχρονα αντιτίθεται στις καταστροφικές επιδράσεις της μνημονιακής πολιτικής στις εργασιακές σχέσεις. «ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ» ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Οι θεσμοθετημένες τριμερείς συναντήσεις για εργατικές διαφορές με στόχο την «συμφιλίωση», είναι μια μόνιμη δραστηριότητα του Υπουργείου, η οποία υποστηρίζεται από μεγάλη υπηρεσιακή εμπειρία. Σήμερα, επιδιώκεται να εμπλουτιστεί με τον νέο πολιτικό προσανατολισμό και να γίνει ακόμη πιο ουσιαστική. Οι υποθέσεις από την αρχή του χρόνου είναι 34 και οι σχετικές συναντήσεις πολλαπλάσιες. Πρόκειται για αρκετά κοπιαστικές διαδικασίες διαβούλευσης των μερών, με τη διαμεσολάβηση της αρμόδιας Διεύθυνσης του Υπουργείου Εργασίας το οποίο αποτελεί το τρίτο μέρος στις συνομιλίες και με στόχο την ακύρωση βλαπτικών για τους εργαζόμενους ενεργειών της εργοδοσίας ή έστω την εξεύρεση μιας συμβιβαστικής λύσης, η οποία θα λειτουργεί υπέρ τους. Στο πλαίσιο αυτό, έχουν ακυρωθεί ή αποτραπεί μεμονωμένες απολύσεις, βλαπτικές μεταβολές στις συνθήκες εργασίας, μειώσεις προσωπικού, μονομερείς αλλαγές σε συμβάσεις εργασίας κ.λ.π. Μέσα από αυτές τις συναντήσεις δίνεται πια και η δυνατότητα να εκφρασθεί η πολιτική βούληση της νέας Κυβέρνησης στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων, έστω και με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο, ανεξάρτητα από το εν εξελίξει νομοθετικό έργο και τις θετικές μεταβολές που αυτό αναμένεται να επιφέρει. ΑΞΟΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ Παράλληλα με τις συναντήσεις, τις διαμεσολαβήσεις, την συλλογή αιτημάτων και τον εντοπισμό προβλημάτων, αλλά και ως αποτέλεσμα αυτής της δραστηριότητας, το Υπουργείο Εργασίας έχει αναλάβει συγκεκριμένες πολιτικές, νομοθετικές και διοικητικές πρωτοβουλίες. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΕΡ- ΓΑΣΙΑΣ Ανάμεσα σε άλλες, ιδιαίτερα σημαντική σε πολιτικό επίπεδο, ήταν η νομοθετική ρύθμιση για την παράταση κατά 3 μήνες (συνολικά 6 μήνες), μέχρι τέλος Ιουνίου 2015, της κανονιστικής ισχύος της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Με αυτό τον τρόπο, παρατείνεται η ισχύς των όρων της, καθώς η σύμβαση έχει λήξει από το τέλος Δεκεμβρίου Η παρέμβαση κρίθηκε αναγκαία, προκειμένου να προστατευτούν θεσμικές δεσμεύσεις των κοινωνικών συνομιλητών, μέχρι να διαμορφωθούν οι συνθήκες ώστε να συνάψουν τη νέα Εθνική Σύμβαση. ΕΠΑΝΕΝΑΡΞΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ Πραγματοποίηση τριμερούς συνάντησης στο Υπουργείο Εργασίας με Γ.Σ.Ε.Ε., Σ.Ε.Β., Ε.Σ.Ε.Ε., Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε., Σ.Ε.Τ.Ε. στη βάση 20 θέσεων του Υπουργείου για τις συλλογικές συμβάσεις και τον κατώτατο μισθό. Μετά από πολύ καιρό, οι κοινωνικοί συνομιλητές κλήθηκαν να διατυπώσουν θέσεις και να συζητήσουν, όχι μόνο για τις συνθήκες εργασίας, αλλά και για την αμοιβή, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τις διαδικασίες διαμεσολάβησης και διαιτησίας. Η συγκεκριμένη διαδικασία χαιρετήθηκε από το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (I.L.O.) ως επανέναρξη του Κοινωνικού Διαλόγου στην Ελλάδα. Η πολιτική αξία αυτής της διαδικασίας συνδέεται άρρηκτα και με την ιδιαίτερη βαρύτητα που αποδίδεται στον Κοινωνικό Διάλογο στην υπόλοιπη Ευρώπη. ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΜΙΣΘΟ Τον Απρίλιο του 2015 το Υπουργείο Εργασίας απέστειλε στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (Ο.Κ.Ε.) προκειμένου αυτή να συζητήσει και να γνωμοδοτήσει σχετικά Σχέδιο Νόμου για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τον κατώτατο μισθό. Στα άρθρα του περιγράφεται ο τρόπος και τα στάδια επαναφοράς του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ. Επίσης, ορίζεται η δυνατότητα των εργαζομένων να διαπραγματεύονται και πάλι ελεύθερα για τους όρους αμοιβής, ενώ εισάγονται βελτιώσεις και συμπληρώσεις στη διαδικασία και στη λειτουργία του Ο.Μ.Ε.Δ. Η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία έχει σημαντική πολιτική σημασία για την Κυβέρνηση και το Υπουργείο. Εκτιμάται ότι θα συμβάλλει στην οικονομική ενίσχυση των πιο χαμηλά αμειβόμενων εργαζομένων, αλλά και ότι θα ωφελήσει την εσωτερική κατανάλωση, με ευεργετικές συνέπειες για μικρές και μεγαλύτερες επιχειρήσεις που εμφανίζουν σημαντική πτώση τζίρου. Ταυτόχρονα ακυρώνει αδικίες ετών, ενισχύει τον Κοινωνικό Διάλογο, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για επανακαθορισμό των αμοιβών σε μια πραγματική βάση με χαρακτηριστικά κοινωνικής δικαιοσύνης και συνεννόησης των κοινωνικών συνομιλητών. ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Στη διαδικασία διαμόρφωσης των νομοθετικών προτάσεων της Κυβέρνησης για τον κατώτατο μισθό και τις συμβάσεις εργασίας, σε συνδυασμό με εξαντλητική διαβούλευση και επίμονο Κοινωνικό Διάλογο, εντάσσεται και η διαρκής επικοινωνία με το Διεθνές Γραφείο Εργασίας. Υπήρξε και θα συνεχισθεί με μεγαλύτερη ένταση και εύρος θεμάτων ανταλλαγή απόψεων, μεταφορά εμπειρίας, αλλά και γνώσης για τις βέλτιστες πρακτικές που ισχύουν στην Ευρώπη. Ο επικεφαλής του κ. Γκάι Ράιντερ, επικρότησε τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, όπως διατυπώθηκαν στο Σχέδιο Νόμου, ως μια συμβολή για την επιστροφή στην κανονικότητα, όταν συναντήθηκε τον Ιούνιο με τον Υπουργό Εργασίας κ. Π. Σκουρλέτη. Υπήρξε ακόμη μία συνάντηση αργότερα, στο περιθώριο της 104ης Διάσκεψης της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, στην Γενεύη, με αντίστοιχο αποτέλεσμα. ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ Παρ ότι δεν αποτελεί νομοθετικό έργο του Υπουργείου Εργασίας, έχει πολιτική και συμβολική σημασία ότι πρώτο αυτό έκανε χρήση πρόσφατης διάταξης νόμου, σύμφωνα με την οποία μπόρεσε να προσλάβει απευθείας το προσωπικό καθαριότητας που απασχολείται στην έδρα του. Πρόκειται για επτά (7) εργαζόμενους, οι οποίοι μέχρι τώρα απασχολούνταν μέσω εταιρείας. Το Υπουργείο προχώρησε στην πρόσληψή τους, έκανε στην άκρη τον ενδιάμεσο και κατόρθωσε να βελτιώσει τους όρους εργασίας του προσωπικού, αποκομίζοντας όφελος. Το κόστος καθαριότητας μειώνεται κατά ,37 ευρώ για τους επόμενους 7 μήνες. Με την απευθείας απασχόληση του προσωπικού καθαριότητας, μέσω της υπογραφής συμβάσεων ορισμένου χρόνου, το υπολογιζόμενο κόστος ανέρχεται σε ,63 ευρώ, ενώ το αναμενόμενο τίμημα της εργολαβίας ήταν ευρώ. ΑΝΑΔΙΑΡΘΩΣΗ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Μετά από διαδοχικές διμερείς συναντήσεις με Γ.Σ.Ε.Ε., Σ.Ε.Β., Ε.Σ.Ε.Ε., Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. με θέμα την αναδιοργάνωση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) αποφασίσθηκε η σύσταση μόνιμης ομάδας διαλόγου για τα θέματα της τήρησης της εργατικής νομοθεσίας, η οποία θα πλαισιωθεί από εμπειρογνώμονες των οργανώσεων. Σκοπός είναι να αναδιοργανωθεί η υπηρεσία ελέγχου, να εξοπλιστεί με στελέχη και μέσα, να αναπροσαρμόσει τις μεθόδους ελέγχου, αλλά και να επανεξετάσει τις κυρώσεις. Η διαρκής διαβούλευση θα βοηθά ώστε να εντοπίζονται τα πραγματικά προβλήματα στην αγορά εργασίας και στις επιχειρήσεις. Στο «στόχαστρο» του Υπουργείου και του Σ.ΕΠ.Ε. μπαίνει η αδήλωτη εργασία, καθώς συνιστά εκμετάλλευση των εργαζομένων, στερεί από τα ταμεία των ασφαλιστικών φορέων και του Κράτους, πολλά εκατομμύρια ευρώ, αποτελεί αθέμιτο ανταγωνισμό, αλλά και στοιχείο μόνιμης απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και παραβίασης της εργατικής νομοθεσίας.

5 ΧΧ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥ.ΡΙΖ.Α ΧΧ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΧΧ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX ΧΧ Με τίτλο Για την Αριστερά του 21ου αιώνα, είχε δημοσιοποιηθεί το 2009 η συμβολή του Συνασπισμού (ΣΥΝ), όταν συμμετείχε και η ΔΗ.ΜΑΡ., στο Πρόγραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Την Επιτροπή Προγράμματος αποτελούσαν τότε οι κ.κ. Γιάννης Δραγασάκης, Γιάννης Μπαλάφας, Αριστείδης Μπαλτάς, Σίσσυ Βελισσαρίου, Χάρης Γολέμης, Λίτσα Δουδούμη, Αλέκος Κλύβης, Χάρης Κωνσταντάτος, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Ασημίνα Ξηροτύρη και Παναγιώτης Τριγάζης. Στο εισαγωγικό σημείωμα υπήρχε η διευκρίνιση: Η Επιτροπή Προγράμματος αξιοποίησε τις συμβολές πολλών συντρόφων και μη. Ιδιαίτερα κατά την τελική φάση της συγγραφής και της επιμέλειας των κειμένων, είχε τη βοήθεια των κ.κ. Βούτση Νίκου, Ζαμπέλη Κατερίνας, Ιωαννίδη Γιώργου, Μανώλη Σταυρούλας, Μπαλαμπανίδη Γιάννη, Ντόβολου Μάκη, Πανταλού Ειρήνης, Πάντου Παναγιώτη και Πούλου Ουρανίας. Στο τρίτο μέρος του Προγράμματος, που περιλάμβανε Παραρτήματα και Ειδικά Θέματα, υπήρχε ειδική αναφορά στις Ασφαλείς Συνθήκες Εργασίας, το πλήρες κείμενο της οποίας είχε ως εξής: Τα τελευταία χρόνια τα εργατικά ατυχήματα (αρκετά θανατηφόρα) έφεραν στην επικαιρότητα με τραγικό τρόπο το ζήτημα της εφαρμογής της νομοθεσίας για την υγεία και ασφάλεια στους χώρους εργασίας. Συγχρόνως οι προσπάθειες του διευθυντηρίου της Ε.Ε. και κυρίαρχων κύκλων για ανατροπή της ισχύουσας νομοθεσίας και επανεξέταση της οδηγίας 93/104/EC για την διαχείριση του χρόνου εργασίας, που είχε θεσπιστεί στη λογική μείωσης της ανεργίας, εκτός του ότι θα δημιουργήσουν δυσμενέστερο εργασιακό περιβάλλον θα ανατρέψουν τα μέχρι σήμερα δεδομένα στο επίπεδο της νομοθεσίας για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία. Οι εν λόγω ρυθμίσεις, θα καταργήσουν το περιεχόμενο των δύο προηγούμενων οδηγιών, που ενσωματώθηκαν στο ε- θνικό δίκαιο της χώρας μας με το Π.Δ. 88/99 και το Π.Δ. 76/2005. Εφαρμόζοντας αυτά τα μέτρα, αγνοούνται επιδεικτικά τα επιστημονικά δεδομένα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) και του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (Δ.Γ.Ε.), με βάση τα οποία η μέτρηση των βλαπτικών παραγόντων στην υγεία των εργαζομένων και η έκθεση τους σε οριακές τιμές έγινε με βάση το 8ωρο ή τις 40 ώρες απασχόλησης εβδομαδιαίως. Αυτή η πρόθεση, άν υλοποιηθεί, θα εξαλείψει την αντίφαση που υπήρχε μέχρι σήμερα μεταξύ της νομοθεσίας για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία και της νομοθεσίας για το εργασιακό καθεστώς. Ετσι θα έχουμε προσαρμογή της νομοθεσίας για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία στα πλαίσια των αποφάσεων της Λισσαβώνας και των αποφάσεων για την ευασφάλεια. Ηδη στη χώρα μας από το 2003, με τον Ν. 3144, έχει ανατραπεί το 8ωρο και έχουν μπει οι βάσεις για τον αποχαρακτηρισμό των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, πριν καν το κράτος δημιουργήσει στοιχειώδεις υποδομές για τη υγεία, υγιεινή και ασφάλεια των Η χώρα μας, 25 χρόνια μετά τη ψήφιση του Ν.1568/85, βρίσκεται με ένα πλούσιο νομοθετικό πλαίσιο για τη διασφάλιση της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων χωρίς επί της ουσίας αυτό να έχει υλοποιηθεί από την πολιτεία. Η εφαρμογή και η υλοποίηση αυτού του νομοθετικού πλαισίου καθυστερεί σε ό- λους τους τομείς απασχόλησης. Μάλιστα στο δημόσιο τομέα, που θα έπρεπε να είναι και ο κατεξοχήν αρμόδιος φορέας για την καλή πρακτική εφαρμογής της κείμενης νομοθεσίας η υστέρηση είναι τραγική. Η ύπαρξη δομών για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία, η ουσιαστική στελέχωση και λειτουργία τους διασφαλίζει τον εργαζόμενο/η από βλαπτικές συνέπειες της επικίνδυνης εργασίας κατά το δυνατόν, προλαμβάνει το εργατικό ατύχημα και την επαγγελματική ασθένεια. Δυστυχώς επί σειρά ετών οι κυβερνήσεις έδωσαν προτεραιότητα στην δημιουργία και ανάπτυξη Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας Πρόληψης (ΕΞ.Υ.Π.Π.) και όχι στη δημιουργία δομών Εσωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας Πρόληψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.), όπως από τη νομοθεσία επιβάλλεται. Δεν προχώρησε η δημιουργία θέσεων Δ.Ε.Π. Ιατρικής της Εργασίας στις Ιατρικές Σχολές της χώρας και με ύπαρξη κατάλληλου περιεχομένου σπουδών για τους μελλοντικούς γιατρούς εργασίας, ούτε η λειτουργία τμημάτων Ιατρικής της Εργασίας σε μεγάλα δημόσια νοσοκομεία. Σήμερα είναι ελάχιστοι οι εξειδικευμένοι γιατροί εργασίας σε σχέση με τις ανάγκες για την κάλυψη του συνόλου των Οπως και η απουσία από το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας ( Σ.ΕΠ.Ε.) και τα Κέντρα Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου (ΚΕ.Π.Ε.Κ.) εξειδικευμένων Γιατρών Εργασίας και Τεχνικών Ασφαλείας. Πρόσφατα, μάλιστα, ψηφίσθηκε κατά πλειοψηφία σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Απασχόλησης ρύθμιση που επεκτείνει για ακόμα δύο χρόνια τις μεταβατικές διατάξεις για όσους γιατρούς κάθε ειδικότητας ή άνευ ειδικότητας, ασκούν χρέη γιατρού εργασίας. Το Υπουργείο Υγείας, η υπεύθυνη αρχή γα τους χώρους υγείας - πρόνοιας, και όχι μόνο, παρά τη ψήφιση σχετικών νόμων, κωφεύει προκλητικά στη στελέχωση του Τμήματος Ιατρικής της Εργασίας στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου, στη δημιουργία Τμημάτων Υγιεινής και Ασφάλειας ανά υγειονομική περιφέρεια, στην κατοχύρωση της ειδικότητας Ιατρικής της Εργασίας κ.ά. Από το Ν. 1397/83, ακόμα, για τη δημιουργία Ε.Σ.Υ., στο άρθρο 15 για τους σκοπούς λειτουργίας των κέντρων υγείας υπήρχε αναφορά στην ιατρική της εργασίας και την προστασία του περιβάλλοντος. Στο Ν. 3329/05 (άρθρο 4, παράγραφος 1, εδάφιο Γ, γ) προβλέπεται η σύσταση τμημάτων Υ.Α.Ε. ανά Δ.Υ.ΠΕ., όπως επίσης και στο άρθρο 21 του Ν. 3370/05, όπου αναφέρεται ότι κα-ταργούνται στους οργανισμούς των νοσοκομείων οι Τομείς Κοινωνικής Ια-τρικής και δημιουργούνται Τομείς Δημόσιας Υγείας, όπου εκτός των άλλων έχουν και την ευθύνη για την υγεία, υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας, όχι μόνο των εργαζομένων των νοσοκομείων, αλλά και των εργαζομένων των επιχειρήσεων της γύρω περιοχής. Ολα τα παραπάνω είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το γράμμα και το πνεύμα της σύστασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της σε συνάρτηση με την προηγούμενη Σύσταση 90/326/ΕΟΚ της Επιτροπής ( ) για την συνέργεια του δημόσιου συστήματος υ- γείας για την αποφυγή εργατικών ατυχημάτων και τη πρόκληση επαγγελματικών ασθενειών. Η συγκεκριμένη Σύσταση είχε χρονικό πεδίο εφαρμογής την και η χώρα μας μέχρι έπρεπε να υποβάλει έκθεση στην αρμόδια Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά με δεδομένο ότι δεν τηρείται ούτε για το Ι.Κ.Α. το πρωτόκολλο καταγραφής εργατικού α- τυχήματος και επαγγελματικής ασθένειας, όπως η χώρα μας είχε δεσμευθεί στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας εδώ και χρόνια, είναι φανερό γιατί δηλώνονται τόσο λίγες επαγγελματικές ασθένειες. Οι καταγεγραμμένες επαγγελματικές α- σθένειες στη χώρα μας ανέρχονται για το 2003 σε 39 περιπτώσεις, για το 2004 σε 32, για το 2005 σε 30 και για το 2006 σε 31 (ετήσια στατιστικά στοιχεία του Ι.Κ.Α.). Για το έτος 2004 στην Ευρωπαϊκή Ενωση των 15 κρατών - μελών διαγνώσθηκαν επαγγελματικές ασθένειες (στοιχεία EUROSTAT 2004). Εξάλλου, οι επαγγελματικές ασθένειες αφορούν μόνο τους ασφαλισμένους του Ι.Κ.Α. και όχι των σύνολο των εργαζομένων, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης (εξαρτημένης ή ελευθεροεπαγγελματία, αγρότη, εργάτη γης κ.λ.π.), παρότι η συγκεκριμένη σύσταση δεν εξαιρεί καμία ομάδα απασχολουμένων. Γι αυτό πρέπει η πολιτεία να επεκτείνει την εφαρμογή του καταλόγου επαγγελματικών ασθενειών όχι μόνο για τους εργαζόμενους/ες του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ. και των Ο.Τ.Α., αλλά για το σύνολο των εργαζομένων στη χώρα ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης ή είδους απασχόλησης. Πολύ περισσότερο που η σύσταση αναφέρει ότι ο κατάλογος παρέχει γνώση για τις προκαλούμενες επαγγελματικές ασθένειες και έτσι υπάρχει η δυνατότητα με τη συνέργεια του δημοσίου συστήματος υγείας να προλαμβάνονται αυτές. Το ζήτημα δεν είναι μόνο από τί επαγγελματικές ασθένειες θα πάσχουν οι εργαζόμενοι/ες ανάλογα με το είδος εργασίας τους, αλλά και η ύπαρξη των αναλόγων πολιτειακών δομών υγείας, υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία, ούτως ώστε να μην προκαλούνται αυτές. Αλλά και σε περίπτωση που αυτές προκύπτουν να υπάρχει η ανάλογη κοινωνική, ηθική, ποσοτική και ποιοτική επανένταξη και αποκατάσταση του εργαζόμενου. Το θέμα των επαγγελματικών ασθενειών είναι συναφές με το εργατικό ατύχημα, αλληλένδετο με τα επικίνδυνα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (Β.Α.Ε.) και την ύπαρξη δομών για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία. 5 Η εκτεταμένη εφαρμογή ελαστικών μορφών απασχόλησης και πολυαπασχόλησης, η ύπαρξη και λειτουργία εκτεταμένου δικτύου υπεργολάβων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα με εργαζόμενους επισφαλούς εργασιακής σχέσης, κύρια μετανάστες/ριες, θα έχει ως αποτέλεσμα την αυξημένη εμφάνιση επαγγελματικών ασθενειών, με σοβαρές συνέπειες για τους ίδιους, αλλά και για τη δημόσια υγεία, τα οικονομικά των ασφαλιστικών φορέων (στη περίπτωση που τυχαίνει να είναι ασφαλισμένοι). Ταυτόχρονα θα παρατηρηθεί και η αύξηση των εργατικών ατυχημάτων. Η ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου που ισχύει, στο αμελητέο ποσοστό του 1%, ουσιαστικά δεν εφαρμόσθηκε ανάλογα με την επικινδυνότητα της επιχείρησης και την πρακτική της για την υγεία, την υγιεινή και ασφάλεια των Είναι απαραίτητη η σύσταση «Φορέα Επαγγελματικού Κινδύνου», ο οποίος θα αναπτύσσει μια πολιτική για την εκτίμησή του. Να επαναλειτουργήσει και να τροποποιηθούν η σύσταση, η σύνθεση και οι αρμοδιότητες της Επιτροπής Προλήψεως Εργατικών Ατυχημάτων Ν.Δ ( ΦΕΚ 147, τ. Α). Να γίνει επαναφορά της κυμαινόμενης εισφοράς του επαγγελματικού κινδύνου 1%, που έγινε σταθερή (νόμος 2084/92 άρθρο 45 σημείο 4), όπως ορίζεται από το Ν.Δ ( ΦΕΚ 147, τ. Α) και Β.Δ. 473 ( ΦΕΚ 119, τ. Α), που θα προσδιορίζεται, να αναπροσαρμόζεται, θα αυξάνει και θα μειώνεται με βάση, όχι μόνο την κατηγορία επιχειρήσεων ή εργασιών, την επικινδυνότητα του παραγωγικού κλάδου παραγωγής, τα δηλωθέντα ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες, αλλά και από τα προκύπτοντα στοιχεία, τον ιατρικό και περιβαλλοντολογικό έλεγχο. Το συνολικό οικονομικό κόστος των συνεπειών του επαγγελματικού κινδύνου με την μορφή των εργατικών ατυχημάτων, των επαγγελματικών ασθενειών και της πρόωρης φθοράς της υγείας των εργαζομένων εκτιμάται ότι ξεπερνά το 2% του Α.Ε.Π., σύμφωνα με σχετικές μελέτες. Η διαδικασία που ακολουθούν, εσκεμμένως, τα Ασφαλιστικά Ταμεία να καταγράφουν τις επαγγελματικές ασθένειες ως «κοινή νόσο» με την ανοχή του κράτους αποβλέπει στην σταδιακή εξάλειψη της εισφοράς του επαγγελματικού κινδύνου, διότι η επαγγελματική ασθένεια, βάσει της κείμενης νομοθεσίας, εμπίπτει στην ίδια κατηγορία του εργατικού ατυχήματος. Οι επιπτώσεις στα οικονομικά των Ταμείων από την μη εφαρμογή των μέτρων Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας είναι τεράστιες, επειδή οι δαπάνες από τα όποια εργατικά ατυχήματα και τις ε- παγγελματικές ασθένειες (νοσήλια, φάρμακα, επανένταξη και αναπηρικές συντάξεις) βαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία με αρκετά δισ. τον χρόνο. Μάλιστα, οι εισφορές του Φορέα Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου θα έπρεπε να τροφοδοτούν το Εθνικό Κέντρο Αναφοράς για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, ώστε με την κατάλληλη στελέχωση να έχει τη δυνατότητα να επεξεργάζεται τα στοιχεία μετρήσεων των ΕΣ.Υ.Π.Π. και ΕΞ.Υ.Π.Π., να εξαγάγει τα ανάλογα συμπεράσματα και να προτείνει μέτρα για την προάσπιση και βελτίωση της υγείας των Οι διατάξεις του Π.Δ. 17/96 είναι σαφείς ως προς την υποχρέωση του εργοδότη (ιδιώτη και δημοσίου) για συγκρότηση Εσωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.), κατάλληλα στελεχωμένων. Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) προτείνει: Τη δημιουργία Φορέα Ασφάλισης Ε- παγγελματικού Κινδύνου, Τη συγκρότηση Εσωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας Πρόληψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.) σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όπου από τη κείμενη νομοθεσία επιβάλλεται, Τη δημιουργία Εθνικού Κέντρου Αναφοράς για τα ζητήματα Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας, Τη δημιουργία θέσεων Δ.Ε.Π. Ιατρικής της Εργασίας στις Ιατρικές Σχολές με κατάλληλο περιεχόμενο σπουδών για τους μελλοντικούς γιατρούς εργασίας, Τη στελέχωση των νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ. με Τμήματα Ιατρικής της Εργασίας, Την αύξηση του αριθμού των ειδικευομένων γιατρών εργασίας, Τη δημιουργία μεταπτυχιακού διεπιστημονικού προγράμματος για απόφοίτους Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. για την εξειδίκευσή τους ως Τεχνικών Ασφαλείας, Την εφαρμογή του πρωτοκόλλου για τη καταγραφή των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών, Την επέκταση του θεσμού εφαρμογής της κείμενης νομοθεσίας για την Υγεία και Ασφάλεια στην εργασία για όλους τους φορείς και τα ασφαλιστικά ταμεία για όλους τους εργαζόμενους ανεξάρτητα της οποιαδήποτε εργασιακής σχέσης, Τη λήψη πρόσθετων μέτρων για τους εργαζόμενους/ες σε επικίνδυνους και ανθυγιεινούς χώρους, συγχρόνως με τη λειτουργία δομών για την προστασία της υγείας τους και τη διασφάλιση της σωματικής τους ακεραιότητας και της ψυχικής και σωματικής τους ευεξίας, Την αναβάθμιση και διαμόρφωση της ισχύουσας νομοθεσίας για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (Β.Α.Ε.), Τη στελέχωση του Σ.ΕΠ.Ε. και των ΚΕ.Π.Ε.Κ. με εξειδικευμένους γιατρούς εργασίας και τεχνικούς ασφαλείας με παράλληλη ενίσχυσή τους ανά περιφέρεια, ανάλογα με την επικινδυνότητα των παραγωγικών δραστηριοτήτων, Τη λειτουργία διαπιστευμένων εργαστηρίων για μετρήσεις βλαπτικών παραγόντων (διοξίνες, ίνες αμιάντου κ.λ.π.) και Τη σύσταση Τμημάτων Υγείας - Ασφαλείας της Εργασίας ανά Υγειονομική Περιφέρεια, όπως προβλέπεται στο Ν. 3329/05 και Ν. 3370/05.

6 εργασiαυγεία ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ (Ε.Ε.Ι.Ε.Π.) jjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj ΗΞxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxΗ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Τα κείμενα και τα άρθρα που δημοσιεύονται δεν εκφράζουν αναγκαστικά τις απόψεις του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής Εργασίας και Περιβάλλοντος χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ Εκδότης (Υπεύθυνος σύμφωνα με το Νόμο): Θ.Κ. Κωνσταντινίδης Ειδικός Ιατρός Εργασίας, Καθηγητής Τμήμ. Ιατρικής Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Ι ατρός Εργασίας Διεύθυνση: Λιοσίων 143 και Θειρσίου 6, 6ος όροφος, Πλατεία Αττικής, Αθήνα Εργαστήριο Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος, Συγκρότημα Προκλινικών Εργαστηρίων Ιατρικής Δ.Π.Θ., κτίριο 2, 1ος όροφος, Πανεπιστημιούπολη, Δραγάνα, Αλεξανδρούπολη χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ ΧΧ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΖΩΗΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ ΧΧ Σχεδόν έναν μήνα μετά το ατύχημα της 8ης Μαΐου1 στα Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε. η θλιβερή είδηση για τον τέταρτο θάνατο εργαζομένου, ο οποίος είχε τραυματιστεί σε αυτό και νοσηλευόταν με βαριά εγκαύματα, ξαναφέρνει στην επικαιρότητα το θέμα της υγείας και της ασφάλειας στην εργασία ή, καλύτερα, το θέμα της πρόληψης και προστασίας των εργαζομένων από τις ασθένειες και τους θανάτους που οφείλονται στις συνθήκες εργασίας τους. Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας2 (I.L.O.), περίπου δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από εργατικά ατυχήματα και ασθένειες που σχετίζονται με την εργασία τους. Στις Η.Π.Α., μόνο για το 2013, οι θάνατοι στην εργασία φθάνουν στους 4.405, ενώ αντίστοιχα το σύνολο των θανάτων προσωπικού στον πόλεμο στο Ιράκ ( ) ανέρχεται σε άτομα4. Στην Ευρώπη, από τα διαθέσιμα στοιχεία για το 2011, τα θανατηφόρα ατυχήματα στην εργασία είναι Και μόνο αυτή η αναφορά αποτελεί ένα τραγικό παράδοξο καθώς, σε συνθήκες στις οποίες η ίδια η επιβίωση των εργαζομένων εξαρτάται από τη δυνατότητά τους να εργάζονται, είναι η εργασία τους αυτή που τους οδηγεί στην ασθένεια, την αναπηρία ακόμη και στην απώλεια της ζωής τους. Επιπλέον η τραγικότητα αυτή αναδεικνύει την ωμή πραγματικότητα του ακραίου και επιθετικού καπιταλισμού, η οποία συμβολικά μπορεί να περιγραφεί ως μια αντιπαράθεση ζωής και θανάτου ανάμεσα στην εργασία και το κεφάλαιο. Το κρίσιμο αλλά συνάμα δύσκολο ερώτημα, το οποίο ζητά επίμονα μια απάντηση, είναι εάν οι παραπάνω περιπτώσεις ασθενειών και θανάτων θα μπορούσαν να αποτραπούν και κάτω από ποιες συνθήκες. Το δεύτερο και πιο βασανιστικό ερώτημα είναι: Εάν και εφόσον θα μπορούσαν να αποτραπούν, γιατί δεν αποτρέπονται; Οι απαντήσεις και στα δύο ερωτήματα συνδέονται καταρχήν με την εγγενή, βασική ανάγκη της παγκοσμιοποιημένης καπιταλιστικής μηχανής για μεγιστοποίηση του κέρδους μέσω της συρρίκνωσης κάθε κόστους. Ετσι κάθε μηχανισμός, κάθε διαδικασία, κάθε λειτουργία και κάθε υλικό, κάθε κόστος γενικότερα, που αποσκοπεί στην εξασφάλιση όρων υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία, μπορεί και πρέπει να θυσιαστεί για τη «βελτίωση» των όρων ανταγωνιστικότητας. Από τις «maquiladores» του Μεξικού και τα «sweatshops» της Ασίας ώς τις επιχειρήσεις στις περιοχές του υπερ-ανεπτυγμένου καπιταλισμού, ο αγώνας για τη μεγιστοποίηση του εταιρικού κέρδους μετακυλύει το κόστος προστασίας της εργασίας στους εργαζόμενους και το μετατρέπει σε δυσβάσταχτο ατομικό κόστος, αυτό της ασθένειας, της ανικανότητας και του ΧΧ «Δεν αρκεί πλέον να μειώσουμε θανάτου. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, τα ζητήματα αυτά συνδέονται με τη ρυθμιστική τα επίπεδα θνησιμότητας. Πρέπει να και ελεγκτική δραστηριότητα του κράτους και των άλλων ρυθμιστικών θεσμών. δώσουμε τη δέουσα προσοχή και Εδώ η απαίτηση του σύγχρονου καπιταλισμού για «ελάχιστο κράτος» συναντά στις αιτίες που προκαλούν χρόνιες σήμερα την πρόθεση των πολιτικών εξουσιών για λιτότητα και περικοπές παθήσεις και αναπηρίες», εξηγεί ο δαπανών, η οποία σε συνθήκες γενικευμένης οικονομικής κρίσης, τελικά, οδηγεί Δρ. Τέο Βος του Ινστιτούτου Health σε άρση ή υπονόμευση των σχετικών ρυθμίσεων και περιορισμό των ελέγχων. Metrics and Evaluation που συνέταείναι χαρακτηριστικό ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθυστερεί από το 2013 να ξε μια καινούργια έκθεση για το υιοθετήσει σχετική Οδηγία για τα ανώτατα όρια έκθεσης των εργαζομένων σε βάρος που προκαλούν παγκοσμίτοξικά, καρκινογόνα και μεταλλαξιογόνα χημικά, αποτέλεσμα, όπως παθήκαως οι μεδιάφορες χρόνιες ταγγέλλει η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκώνσεις. Συνδικάτων (E.T.U.C.), το θάνατο περίπου εργαζομένων6. Απέναντι σ αυτές τιςμετάσεις αχαλίνωτηςτηςεπι-έκσύμφωνα τα ευρήματα δίωξης κέρδους και απορρύθμισης που επιβάλλει ο σύγχρονος καπιταλισμός, το θεσης, που συνέκρινε στοιχεία από μοναδικό προστατευτικό ανάχωμα των εργαζομένων παραμένει η οργάνωση καιτο 188 χώρες για το διάστημα από διεκδίκηση υγιεινών και ασφαλών συνθηκών εργασίας μέσα από τις ενώσεις 1990 έως το 2013, η ανθρωπότητα τους και τα συνδικάτα. Η δυναμική των συνδικάτων η δυνατότητά τους να είναι κάθεκαι άλλο παρά υγιής, παρότι θέτουν ζητήματα και να επηρεάζουν τις αντίστοιχες πολιτικές αποφάσεις είναι ζει περισσότερα χρόνια από ποτέ. οτο πιο σημαντικός αλλά και πιο κρίσιμος παράγοντας στα ένας θέματα που 20 σχετίζονται 2013, μόνο στους κατοίκους με την υγεία και ασφάλεια στην εργασία.του Η πλανήτη ενδυνάμωση λοιπόν των οργαδεν αντιμετώπιζε κανένα νώσεων των εργαζομένων αποτελεί τελικά όχι μόνο δεδηλωμένο στόχο, αλλά και πρόβλημα υγείας, ενώ περισσότεροι επιτακτική ανάγκη για την προστασία τους. από το ένα τρίτο υπέφεραν από τουλάχιστον πέντε παθήσεις ταυτόγιώργος Γιούλος * χρονα. ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ Ο αριθμός, δε, όσων παρουσίαζαν τουλάχιστον 10 παθήσεις ταυτόχρο1. arthro eknxi-kata-ti diarkeia-ergasion-sta-elpe-aspropyrgoy 2. global topics safety-andhealth-at-work - en indcx.htm να,langαυξήθηκε κατά 52% μέσα στα 3. iif oshwc cfoi cfch0012.pdf τελευταία 23 χρόνια. 4. http: wwwdefense.gov news casualty.pdf Στόχος της μελέτης με τίτλο «Global 5. http: ec.europa.eu eurostat statistics explained, indexphp File.Number_of_serious_a nd_fataj_ Burden of Disease», την οποία επεξερaccidents_at_work,_201l%281%29_ %28persons%29_YB14.png γάσθηκε στη συνέχεια ερευνητική 6. press have-died while-eu-evaluates-%e2%80%98 betterregulation% E2%80%99fl.VXAShlLJaXN ομάδα του Πανεπιστημίου του Σιάτλ, ήταν να σκιαγραφηθούν οι περιορι* Ο κ. Γ. Γιούλος είναι Κοινωνιολόγος, MPhilEcon,σμοί Πρόεδρος Κοινωνικού Πολύκεντρου στηντουκαθημερινότητα των αντης Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Αυγή στις θρώπων εξαιτίας μακροχρόνιων προ- ΧΧ ΑΡΣΗ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΝΕΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ Η.Π.Α. ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ βλημάτων υγείας, οι οποίοι με τη σειρά τους επιβαρύνουν τα συστήματα υγείας και πρόνοιας των χωρών. Το 1990 οι άνθρωποι ήταν άρρωστοι για ένα διάστημα που αντιστοιχούσε στο ένα πέμπτο της ζωής τους. Είκοσι τρία χρόνια αργότερα ταλαιπωρούνται από διάφορες παθήσεις για το ένα τρίτο του βίου τους. Η διαφορά είναι σημαντική και δεν συμβαδίζει απόλυτα με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής στο ίδιο χρονικό διάστημα, το οποίο είναι 5,8 χρόνια για τους άνδρες και 6,6 χρόνια για τις γυναίκες. Οι βασικές αιτίες, όμως, έχουν παραμείνει ίδιες: μυοσκελετικοί πόνοι κυρίως στην πλάτη και τη μέση, κατάθλιψη και βαριά έλλειψη σιδήρου. Το 2013, όμως, οι μυοσκελετικές παθήσεις, οι ψυχικές ασθένειες και οι εξαρτήσεις αποτελούν την αιτία για τα μισά προβλήματα υγείας παγκοσμίως. Ακολουθούν οι ασθένειες νευρολογικής φύσεως και του αναπνευστικού. Μάλιστα, οι πόνοι στη μέση και η βαριά κατάθλιψη ευθύνονται για τις περισσότερες ελαφρές ή βαρύτερες αναπηρίες, σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι συνολικά ο διαβήτης, το άσθμα και η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αυτές οι τιμές που είναι σταθερές παγκοσμίως, κάθε γωνιά του χάρτη έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα σε 11 από 13 χώρες της κεντρικής Ευρώπης, οι περισσότερες αναπηρίες οφείλονται σε δυσανάλογα πολλές πτώσεις. Αντιθέτως, οι κρίσεις πανικού βρίσκονται σε έξαρση στην Καραϊβική, ενώ ο διαβήτης «θερίζει» στο Μεξικό, στη Βενεζουέλα, τη Νικαράγουα και στον Παναμά. Χώρες όπως η Καμπότζη, η Ρουάντα και η Νικαράγουα βιώνουν ακόμη τις συνέπειες στην υγεία των κατοίκων τους που προκλήθηκαν από τις μακρόχρονες ένοπλες συγκρούσεις και πολλές από τις ασθένειες έχουν τη ρίζα τους στην άσκηση βίας. «Η πρόοδος που βλέπουμε στην αντιμετώπιση ασθενειών ή τραυματισμών είναι καλή, αλλά μπορούμε και πρέπει να πετύχουμε ακόμη περισσότερα», τονίζει ο ερευνητής Δρ. Κρίστοφερ Μάρεϊ του Πανεπιστημίου του Σιάτλ. Η έρευνα διαπιστώνει ακόμη τις συχνότερες αιτίες θανάτου: καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικά και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια συνιστούν το 32% όλων των αιτίων θανάτου του παγκόσμιου πληθυσμού. Το ελπιδοφόρο είναι ότι στις βιομηχανικές χώρες μειώθηκε κατά 15% η θνησιμότητα με αίτιο όλα τα είδη καρκίνου και κατά 22% με αίτιο τις καρδιοπάθειες. Στις αναπτυσσόμενες χώρες μειώθηκαν οι θάνατοι που οφείλονται σε παθήσεις του αναπνευστικού και διάρροια κατά 51%.