/ GROUP TEST ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ

Transcript

1 / GROUP ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ KEIMENO: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΕΝΟΣ Back to school Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ HI-FI ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ, ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ... ΗΧΗΡΗ. ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΝ ΟΙ ΔΕΚΑ ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΕΝΙΣΧΥΤΕΣ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΕΠΑΡΚΩΣ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ, ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ. Ολοκληρωµένος ενισχυτής: ένα από τα θεµελιώδη δοµικά στοιχεία οποιουδήποτε συστή- µατος, ανεξαρτήτως αξίας. Η δουλειά του; Να υποδέχεται τα ηχητικά σήµατα όλων των αναλογικών πηγών του συστήµατός µας, να µας δίδει τη δυνατότητα επιλογής µεταξύ αυτών, να ελέγχει τη στάθµη και, φυσικά, να οδηγεί τα ηχεία µας. Πολλή δουλειά για ένα και µόνο µηχάνηµα, δε νοµίζετε; Τι να κάνουµε, όµως, έτσι είναι τα πράγµατα, και γι αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή κατά την επιλογή αυτού του τόσο νευραλγικής σηµασίας µηχανήµατος. Αρχικά, αυτό που οφείλει να σταθµίσει κάποιος πριν βάλει το χέρι στην τσέπη για να αγοράσει έναν ενισχυτή αυτού του τύπου δεν είναι άλλο από τις ανάγκες του. Τρεις είναι οι κύριοι άξονες του σκεπτικού που θα πρέπει να αναπτύξει: Πόσες και ποιες ηχητικές πηγές διαθέτω, τι µεγέθους χώρο θέλω να καλύψω και, φυσικά, µε τι είδους ηχεία σκοπεύω να τον καλύψω. Το πρώτο είναι µια µάλλον εύκολη υπόθεση. Δεν έχετε παρά να µετρήσετε τις ηχητικές πηγές που διαθέτετε, να συµπεριλάβετε όποιες συσκευές εγγραφής έχετε στη διάθεσή σας και, εντέλει, να επιλέξετε έναν ενισχυτή που, πέραν όλων των άλλων, θα προσφέρει την απαιτού- µενη επάρκεια στον τοµέα των συνδέσεων. Λίγη προσοχή απαιτείται από τους φίλους του βινυλίου, οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα δε θα αποφύγουν την αγορά ενός ανεξάρτητου phono stage. Ακόµα και στην περίπτωση που βρεθεί κάποιος ενισχυτής σε αυτήν την κατηγορία µε ενσωµατω- µένο phono stage, οι επιδόσεις του απέχουν πολύ από αυτές που είναι σε θέση να προσφέρουν µέχρι και οι οικονοµικές ανεξάρτητες µονάδες του είδους. Αν µη τι άλλο, λόγω των ρυθµίσεων που διαθέτουν οι τελευταίες, εξασφαλίζεται το σωστό «µατσάρισµα» µε την κεφαλή σας και, οπωσδήποτε, η συµβατότητα µε κάποια άλλη κεφαλή που θα επιλέξετε στο µέλλον. Ο ΧΩΡΟΣ: ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΣ ΜΕΛΗΜΑ Όλα καλά και άγια ως εδώ. Ωστόσο, το τοπίο γίνεται θολό για τους περισσότερους καταναλωτές, όταν φθάσει η στιγµή της απόφασης σχετικά µε τις δυνατότητες που θα πρέπει να έχει ο ενισχυτής τους για την επιτέλεση ενός εκ των βασικών του ρόλων: της οδήγησης των ηχείων. Με άλλα λόγια, πόσα Watt απαιτείται να αποδίδει ο ενισχυτής για την ορθή οδήγηση των ηχείων και, συνεπώς, για τη σωστή κάλυψη του χώρου ακρόασης; Υπάρχουν αρκετοί εκεί έξω που θα σας συµβουλεύσουν... µε κλειστά µάτια να επιλέξετε το δυνατότερο ενισχυτή που θα βρεθεί µπροστά σας, κάτι που ναι µεν έχει κάποια λογική, αλλά δεν παύει να είναι επιπόλαιο και αρκετά επικίνδυνο ως σκέψη. Βέβαια, οι περισσότεροι καταναλωτές δεν µπαίνουν στον κόπο να ασχοληθούν µε το θέµα λίγο παραπάνω, κάτι που οι κατασκευαστές γνωρίζουν πολύ καλά και, ως εκ τούτου, επιδίδονται σε έναν αγώνα δρόµου για να προσφέρουν όσο το δυνατόν περισσότερα και φθηνότερα Watt. Πιστέψτε µε, αν ο στόχος σας είναι η υψηλή πιστότητα, o συνδυασµός πολλών Watt και περιορισµένου budget αποτελεί την πιο γρήγορη -και σίγουρη- οδό προς την αποτυχία. Η εµπειρία έχει δείξει πως τα πολλά και -προσοχή!- καλά Watt κοστίζουν, και µάλιστα πολύ, γι αυτό λοιπόν αλλάξτε νοοτροπία και επιλέξτε εκείνο τον ενισχυτή που ταιριάζει µε ακρίβεια στις ανάγκες σας, κι ας µη συ- νοδεύεται από τόσο θεαµατικά νούµερα ισχύος. Το αποτέλεσµα θα σας δικαιώσει. Εις το εξής, λοιπόν, το σύνθηµά µας θα είναι «αξιολογώ τις ανάγκες µου». Επί του προκειµένου, ο κύριος προβληµατισµός σας έχει να κάνει µε το χώρο που θέλετε να καλύψετε. Από εκεί ξεκινούν όλα. Προσοχή, όµως... Οι περισσότεροι αναγνώστες που µας παίρνουν τηλέφωνο για να µας ρωτήσουν σχετικά µε το τι ηχεία και ενισχυτή να πάρουν, σχεδόν πάντα κάνουν το λάθος να αναφέρουν το συνολικό εµβαδό του χώρου τους. Στην πραγµατικότητα, οι περισσότεροι σκοπεύουν να στήσουν το ηχοσύστη- µά τους σε κάποιο σηµείο του σαλονιού τους. Δεν είναι σπάνιο, λοιπόν, να µιλούν για χώρους 40 ή 50 τετραγωνικών, από τους οποίους µετά βίας τα χρησιµοποιούνται για το ηχοσύστηµα. Αυτό ισχύει στην περίπτωση ενός σωστά στηµένου συστήµατος, που συµφωνεί µε τους βασικούς κανόνες της ακουστικής περί της τοποθέτησης των ηχείων. Αν, λοιπόν, τοποθετήσουµε τα ηχεία µας κατά τέτοιο τρόπο ώστε να απέχουν µεταξύ τους περί τα 3 µ. και συνυπολογίσουµε τις αποστάσεις από τους πλευρικούς τοίχους καθώς και το σηµείο ακρόασης, το οποίο επίσης απέχει 3 µ. από το νοητό οριζόντιο άξονα που ενώνει τα ακουστικά κέντρα των δύο ηχείων, καταλήγουµε σε ένα ωφέλιµο εµβαδό περίπου 15 τ.µ. Συνεπώς, η προσοχή σας θα πρέπει να επικεντρωθεί σε αυτά τα 15 διαθέσιµα τετραγωνικά, και όχι στα 50! ΠΟΣΗ ΙΣΧΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΤΕΛΙΚΑ; Τι ενισχυτή χρειαζόµαστε για την κάλυψη αυτών των 15 ωφέλιµων τετραγωνικών; Ας υποθέσου- µε πως έχετε ήδη αγοράσει ένα ζευγάρι ηχεία, των οποίων η µέση ευαισθησία δίδεται από τον κατασκευαστή στα 87dB/1W/1µ (επί του παρόντος δε µας ενδιαφέρει κανένα άλλο από τα χαρακτηριστικά του ηχείου). Το νούµερο αυτό µας λέει πως, αν τροφοδοτήσουµε το καθένα από τα δύο ηχεία µε 1W ισχύος και σταθούµε στο 1 µ. απόστασης, θα υποστούµε 87dB ακουστικής πίεσης. Στον πραγ- µατικό κόσµο της στερεοφωνίας προφανώς θα τοποθετήσουµε δύο τέτοια ηχεία, που σηµαίνει πως σε απόσταση 1 µ, και από τα δύο αυτά ηχεία θα «φορτωθούµε» µε ακόµα 3dB ακουστικής πίεσης, στο σύνολο 90dB. Σηµειωτέον δε πως και ο ίδιος ο χώρος επιδρά ενισχυτικά στο αποτέλεσµα, προσθέτοντας κατά µέσο όρο επιπλέον 3 db, για να φθάσουµε στα συνολικά 93dB. Όλα αυτά συµβαίνουν στο 1 µ. Τι θα συµβεί αν σταθούµε στα 2 µ.; Αµέσως θα χάσουµε 6dB, λόγω ενός φαινοµένου που ορίζεται διεθνώς ως «ο νόµος του αντίστροφου τετραγώνου». Βάσει αυτού, κάθε διπλασιασµός της απόστασης από την ηχητική πηγή οδηγεί σε 6dB πτώσης της ακουστικής πίεσης. Άρα, στα 2 µ. θα µετρήσουµε 87dB, ενώ στα 3 µ. -που είναι και το ζητούµενό µας- θα αφαιρεθούν επιπλέον 3dB. Έτσι, φθάνουµε στα 84dB, µια γενικώς άνετη στάθµη, ιδιαίτερα για συνθήκες... πολυκατοικίας, που το εντυπωσιακό είναι πως προκύπτει µε µόλις 1W ισχύος! Αρκεί να διπλασιάσουµε την ισχύ (2W), για να προστεθούν άλλα 3dB, ή να τη δεκαπλασιάσουµε (10W), για να προστεθούν 10dB (σύνολο 94dB), ώστε ουσιαστικά να διπλασιάσουµε την ακουστότητα, δηλαδή την πραγµατική ένταση του ήχου που ακούµε. Όπως καταλαβαίνετε, για κάποιον µε τις συγκεκριµένες προδιαγραφές χώρου, η αγορά ενός ενισχυτή ισχύος 100W είναι µάλλον άστοχη, διότι, υπό νορµάλ συνθήκες, θα χρησιµοποιεί µόλις το 1/10 αυτής. Η µόνη περίπτωση που πιθανόν να του φανεί χρήσιµο όλο αυτό το απόθεµα ισχύος είναι... την ηµέρα της γιορτής του. Στο τσακίρ κέφι και µε το ποτό στο χέρι, θα ανοίξει τη στάθµη στο τέρµα, για να «κεράσει» τους καλεσµένους του πάρτι του µε 104dB ακουστικής πίεσης (σύµφωνα µε τη βιβλιογραφία, τα 100dB SPL προκύπτουν από έναν κεραυνό σε µικρή απόσταση!). Ωστόσο, αυτό δεν έχει καµία σχέση µε αυτό που λέµε hi-fi. Άρα, πόση ισχύ θα πρέπει να αποδίδει ο ενισχυτής που θα επιλέξει κάποιος µε τις συνθήκες του παραδείγµατός µας; Οτιδήποτε πάνω από 50W είναι, ξεκάθαρα, υπερβολικό. «Μα, καλά», θα αναρωτηθείτε, «αφού στην πραγµατικότητα χρειαζόµαστε 10W, τα επιπλέον 40 πού εξυπηρετούν;». Υπό φυσιολογικές συνθήκες, µπορεί να µη χρειαστεί ποτέ να ξεπεράσετε τα 10-12W, όµως ένας ενισχυτής συµβατικής τεχνολογίας δε θα πρέπει ποτέ να δουλεύει στα όριά του. Οι λόγοι για αυτό είναι πολλοί. Κατ αρχάς, δε θα πρέπει να ξεχνάµε τη συµπεριφορά των υλικών στα όρια της λειτουργίας τους και τις συνεπαγόµενες παραµορφώσεις που προκύπτουν από αυτήν τη συνθήκη. Εν συνέχεια, θα πρέπει να σκεφτούµε το -απευκταίο- ενδεχόµενο ψαλιδισµού της εξόδου ενός ασθενικού ενισχυτή που οδηγεί ευθέως στην καταστροφή µεγαφώνων µε φαινοµενικά µεγάλη αντοχή. Επίσης, στην εξίσωση θα πρέπει να βάλουµε την αστάθµητη συµπεριφορά που παρουσιάζουν τα ηχεία ως ηλεκτρικά φορτία των ενισχυτών µας καθώς και αυτόν καθαυτόν το βαθµό απόδοσης του ενισχυτή µας (όλοι οι ενισχυτές, πλην των διακοπτικών, αποδίδουν πολύ περισσότερη άεργη ισχύ σε σχέση µε την ωφέλιµη). Για αυτούς τους λόγους, πρέπει πάντοτε να εξασφαλίζουµε ένα λογικό περιθώριο ασφαλείας, εκτός κι αν στοχεύσουµε σε ιδιαίτερες περιπτώσεις ενισχυτών, σχεδιασµένων ειδικά για να αποδίδουν λιγοστά Watt, για την οδήγηση ιδιαιτέρως εύκολων και ευαίσθητων ηχείων

2 Κ Α Τ Η Γ Ο Ρ Ι Α Ε Ω Σ GROUP Μια µεγάλη συµφωνική ορχήστρα παράγει περί τα 120dB ακουστικής πίεσης. Για να αποδοθεί αυτή η υψηλότατη στάθµη σε ένα µεσαίων διαστάσεων χώρο από ηχεία τυπικής ευαισθησίας, οι απαιτήσεις για ισχύ είναι της τάξης των kw! Ο χώρος που θέλουµε να καλύψουµε (οφείλει να) είναι το πρώτο µας µέληµα σε ό,τι αφορά την επιλογή του κατάλληλου ενισχυτή. ΠΟΣΟ «ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ» ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΤΑΘΜΕΣ ΜΟΥ; Σε αυτήν τη φάση η κουβέντα µας φθάνει, µοιραία, σε ένα κοµβικό σηµείο, όπου τίθεται ο εξής προβληµατισµός: Η υψηλή πιστότητα είναι ή δεν είναι ευθέως συνεπαγόµενη του ρεαλισµού; Δηλαδή, το σύστηµα οφείλει ή όχι να έχει την ικανότητα απόδοσης του ηχογραφηµένου υλικού όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικά, όπως θα το απολαµβάναµε σε ένα ζωντανό µουσικό γεγονός; Σαφώς και οφείλει να πληροί αυτήν τη προδιαγραφή, και µάλιστα σε όλους τους κρίσιµους τοµείς, ήτοι της τονικότητας, του timing και της στάθµης. Οι πρώτοι δύο έχουν να κάνουν αποκλειστικά και µόνο µε τη... µαστοριά των κατασκευαστών σε ό,τι αφορά τη σχεδίαση και -αυτό που λέµε- το «κούρδισµα» των συσκευών τους. Ο τρίτος, όµως, έχει να κάνει µε τους νό- µους της ακουστικής, κάτι που οι περισσότεροι από εµάς εκ των πραγµάτων δεν µπορούµε να ικανοποιήσουµε. Εξηγούµαι... Έχετε υπόψη το ύψος της ακουστικής πίεσης που παράγει µια µεγάλη συµφωνική ορχήστρα; Σύµφωνα µε τη βιβλιογραφία, 120dB. Ας δούµε πόση ισχύ χρειαζόµαστε για να επιτύχουµε την υψηλότατη στάθµη των 120dB στο χώρο του παραδείγµατός µας. Όπως αναφέραµε προηγουµένως, στα 3 µ. απόστασης και µε 1W ισχύος, το ηχείο που επιλέξαµε θα αποδώσει περί τα 84dB ευαισθησίας. Αν ακολουθήσουµε τον απλό συλλογισµό του δεκαπλασιασµού της ισχύος για το δεκαπλασιασµό της ακουστικής πίεσης ή του διπλασιασµού της ισχύος για την απόδοση +3dB, οι τι- µές διαµορφώνονται ως εξής: στα 10W παίρνου- µε 94dB, µε 100W φθάνουµε στα 104dB, ενώ στα 200W το κοντέρ θα γράψει 107dB. Μας µένουν ακόµα 13dB για να πιάσουµε το στόχο µας, για τα οποία όµως θα πρέπει να µπούµε στη... γειτονιά των kw. Έτσι, µε το δεκαπλασιασµό των 200W φτάνουµε στα 2kW για την απόδοση 117dB, ενώ το νήµα των 120dB θα το κόψει µόνος ένας ενισχυτής των -κρατηθείτε!- 4kW! Όλα αυτά θεωρητικά, βεβαίως, καθότι αφενός δεν υπάρχει ενισχυτής στο χώρο του οικιακού ήχου µε τέτοιες επιδόσεις ισχύος και αφετέρου, ακόµα κι αν υπήρχε, δείξτε µου ένα ηχείο της κατηγορίας hi-fi ή high-end που δε θα γίνει... λαµπάδα µε την υπόνοια και µόνο οδήγησής του από 4.000W ισχύος. Όπως βλέπετε, λοιπόν, οι «ρεαλιστικές στάθµες» για τις οποίες διαβάζετε και ακούτε κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση είναι. Αν, δε, αναλογιστείτε πως, όσο αυξάνουν οι διαστάσεις του χώρου, τόσο αυξάνει η ανάγκη για µεγαλύτερα, άρα και πιο απαιτητικά ηχεία, αντιλαµβάνεστε πως η επίτευξη ρεαλιστικών αποτελεσµάτων από πλευράς στάθµης αποτελεί προνόµιο... συναυλιακών εγκαταστάσεων. Για όλους εµάς τους υπολοίπους, η όσο το δυνατόν µεγαλύτερη προσέγγιση του ρεαλιστικού από τις συσκευές που αγοράζουµε είναι αυτό που εντέλει οριοθετεί τις κατηγορίες τόσο των µηχανηµάτων όσο και των συστηµάτων συνολικά. Βέβαια, όσο περισσότερο πλησιάζουµε, τόσο εκτοξεύονται τα κόστη. Ο ρεαλισµός πληρώνεται, και µάλιστα αδρά. Η ΔΟΚΙΜΗ ΜΑΣ... Κατόπιν όλων όσα κουβεντιάσαµε µέχρι στιγµής, ελπίζω να έχει γίνει κατανοητή η ανάγκη που έρχονται να καλύψουν οι δέκα ενισχυτές της δοκιµής µας. Η πλειονότητα αυτών «παίζει» µεταξύ των 50W και των 80W, µε τρανταχτή εξαίρεση έναν που υπόσχεται 180 ολόκληρα Watt, µια τιµή που, για τα δεδοµένα της κατηγορίας, θεωρείται έως και υπερβατική. Φυσικά, όλα αυτά µένει να αποδειχθούν στο εργαστήριο, ωστόσο αναφερόµαστε στις τιµές των κατασκευαστών, για να σας δώσου- µε µια τάξη µεγέθους. Σε γενικές γραµµές, έχουµε να κάνουµε µε ενισχυτές που προορίζονται να καλύψουν ένα χώρο παρόµοιο, ίσως και λίγο µεγαλύτερο από αυτόν του παραδείγµατός µας. Με άλλα λόγια, απευθύνονται σε όλους εσάς που είστε αναγκασµένοι να µετατρέψετε το σαλόνι σας σε... πολυχώρο ψυχαγωγίας. Μέχρι εδώ ακούγονται οι ιαχές του πλήθους των µουσικόφιλων που βιώνουν µια ανάλογη κατάσταση... Η συγκριτική δοκιµή που εντός ολίγου θα διαβάσετε είναι χωρισµένη σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες τιµής, ενώ η σύγκριση γίνεται αυστηρώς εντός των ορίων της καθεµίας. Μίας και σε γενικές γραµµές η ευρύτερη κατηγορία όπου ανήκουν οι ενισχυτές µας θεωρείται περίπου εισαγωγική, η κατάτµησή της στα τρία δηµιουργεί στην ουσία ισάριθµες υποκατηγορίες. Ο λόγος που αποφασίσαµε να σχεδιάσουµε τη δοκιµή κατά αυτόν τον τρόπο έχει να κάνει µε το ότι η διαφορά µεταξύ των 500 και των 700 ευρώ µπορεί να µη συνιστά ένα σπουδαίο άλµα σε ό,τι αφορά τις δυνατότητες ή το σχεδιασµό ενός ενισχυτή (το µόνο κέρδος πιθανόν να είναι µερικά παραπανίσια Watt), όµως για το κοινό που στοχεύει σε αυτήν την κατηγορία δεν παύει να είναι µία κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητη διαφορά τιµής. Αν σε αυτό συνυπολογίσετε το ότι ο βασικός µας στόχος ήταν να σαρώσουµε οτιδήποτε καινούργιο υπάρχει κάτω των ευρώ, εύκολα µπορείτε να συµπεράνετε τους λόγους που µας οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση. Έτσι, ξεκινάµε µε τέσσερις ενισχυτές της κατηγορίας «έως 550 ευρώ», στη συνέχεια δοκιµάζουµε τρεις στην κατηγορία «650 έως 750 ευρώ», και ολοκληρώνου- µε µε τρεις «ακριβούς» της κατηγορίας «800 έως ευρώ». Όλοι οι ενισχυτές οδήγησαν τα ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά ηχεία FB1i της PMC, ενώ η πηγή µας ήταν το player αναφοράς SCD-XA9000ES της Sony. Denon PMA-710AE Μία από τις νεότερες προσθήκες στη σειρά hi-fi συσκευών της Denon είναι ο υπό δοκιµή PMA-710AE. Ένας κλασικός «50άρης» µε... βιοµηχανικό look, που τοποθετείται ένα σκαλοπάτι πάνω από τον απολύτως εισαγωγικό και εξίσου καινούργιο «510». Η νέα γενιά ενισχυτών του κατασκευαστή δε θα λέγαµε πως φέρνει κάποια σπουδαία καινοτοµία από πλευράς σχεδίασης, αλλά πολύ περισσότερο έναν αναγκαίο αέρα ανανέωσης. Στα θετικά του συγκεκριµένου µοντέλου περιλαµβάνεται η ύπαρξη phono stage για κεφαλές ΜΜ καθώς και ξεχωριστές γραµµές τροφοδοσίας για τα audio και για τα λειτουργικά στάδια. Σε γενικές γραµ- µές, η κατασκευή του κρίνεται τυπική για τα δεδοµένα της κατηγορίας, όπως και οι δυνατότητές του. Στο στίβο των ακροάσεων, ο µικρός Denon ακούστηκε ιδιαίτερα τίµιος για την κατηγορία του. Προσφέρει ένα Harman Kardon HK980 Δεν είναι λίγη η δηµοσιότητα που απήλαυσε το τελευταίο διάστηµα ο -βραβευµένος, πλέον- ΗΚ990 της Harman, o µεγάλος αδερφός του HK980 που δοκιµάζουµε αυτόν το µήνα. Πράγµατι, από πλευράς τόσο δυνατοτήτων όσο και επιδόσεων, ξεχώρισε σε µια κατηγορία όπου η εταιρεία, παραδοσιακά, γνωρίζει τον τρόπο να δηµιουργεί νικητές. Όλα δείχνουν πως και ο µικρός (κατ ευφηµισµόν) ΗΚ980 θα απολαύσει τη δηµοσιότητα που του αξίζει, καθώς έχουµε να κάνουµε µε µια άκρως ποιοτική περίπτωση ενισχυτή, µε µπόλικη ισχύ, αρκετές δυνατότητες και σπουδαία εµφάνιση. Το πλήθος των επαφών σύνδεσης που υπάρχουν στην πίσω όψη θα καλύψει τις ανάγκες σας για πάρα πολύ καιρό, ενώ, αν κάνετε τον κόπο να αφαιρέσετε το καπάκι του, θα διαπιστώσετε την προσεγµένη κατασκευή του, τα καλά υλικά και τη γενικότερη τάξη που επικρατεί. Σηµειωτέον, όλες οι λειτουργίες του ενισχυτή ελέγχονται από µικροεπεξεργαστή. αποτέλεσµα ξεκούραστο, ευγενικό, χωρίς αιχµές ή άλλους είδους ολισθήµατα εντυπωσιασµού. Η λαµπρότητα-οξύτητα που συνηθίζεται στην κατηγορία είναι περιορισµένη στο µίνιµουµ, µε συνέπεια να ακούγεται αρκετά «στρογγυλός» και ισορροπηµένος. Το βασικό του µειονέκτηµα εντοπίζεται στον τοµέα της περιγραφής, γεγονός που του στερεί κάτι από το ανάγλυφο της σκηνής, ενώ και οι λεπτοµέρειες χαµηλής στάθµης δεν είναι το φόρτε του. Στο πεδίο του χρόνου συµπεριφέρεται φυσιολογικά, χωρίς να δρέπει δάφνες δυναµικότητας, ενώ τυπικές ήταν οι επιδόσεις του και στους τοµείς των δυνα- µικών αλλά και των αρµονικών. Συνολικά, πρόκειται για µια αξιοπρεπή περίπτωση ενισχυτή που, αν και δεν είναι σε θέση να αποτινάξει τον εισαγωγικό του χαρακτήρα, είναι εν γένει τίµιος. Ο βασικός λόγος για τη διάκριση του HK980 δεν είναι άλλος από τον ήχο του. Αν επιχειρούσαµε µια σύγκριση στο πλαίσιο της κατηγορίας, θα λέγαµε πως ο τονικός χαρακτήρας του βαδίζει στα χνάρια της ουδετερότητας του Pioneer (βλ. πιο κάτω), όµως µε καλύτερο διαχωρισµό καναλιών και πιστότερη αίσθηση βάθους σκηνής, ενώ και τα µικροδυναµικά αποδίδονται περισσότερο «κεντη- µένα». Αξιόλογα επαρκείς είναι και στον τοµέα των αρµονικών, όµως η µεσαία του ακούγεται ελαφρώς σφιγµένη, κάτι που ευελπιστούµε να στρώσει µε τον καιρό. Το χαµηλό του είναι πληθωρικό, γρήγορο, µε έλεγχο και µε µια αίσθηση ελαστικότητας, ενώ τα ψηλά του είναι γλυκά και λεπτοφυή. Γενικώς, είναι ένας πολύ ταλαντούχος ενισχυτής που, αν και δεν τον λες «audiophile», σίγουρα προσφέρει µια σειρά από στοιχεία που σπανίζουν στην κατηγορία. Άξιος... DENON PMA-710AE ΙΣΧΥΣ*: 2x60 Wrms (8Ω), 2x83 Wrms (4Ω) ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ: 20Hz-50kHz ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ: 0,01% (8Ω, 1kHz) ΣΗΜΑΤΟΘΟΡΥΒΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ: 107dB ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠXΥXΒ): 43,4x12,1x30,7 εκ. ΒΑΡΟΣ: 6,7 κιλά Άκρως φιλικός για τους νεοεισερχόµενους Κατασκευή βιοµηχανικού επιπέδου ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ: Κινοτεχνική ΕΠΑΦΗ: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 3,3 ΤΙΜΗ: 479 HARMAN KARDON HK980 ΙΣΧΥΣ*: 2x78 Wrms (8Ω), 2x123 Wrms (4Ω) ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ: 5Hz-150kHz ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ: δ/α ΣΗΜΑΤΟΘΟΡΥΒΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ: 95dB ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠXΥXΒ): 44x11,6x39,2 εκ. ΒΑΡΟΣ: 12,7 κιλά Καθετί επάνω του παραπέµπει σε ανώτερη κατηγορία τιµής Η µεσαία του ακούγεται λίγο «σφιγµένη» ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ: Wavemotion ΕΠΑΦΗ: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 3,5 ΤΙΜΗ:

3 GROUP Onkyo A-5VL Ιδού ακόµα ένας ενισχυτής που, κυριολεκτικά, παραλάβαµε πριν καλά καλά τον ξεπακετάρει ο ίδιος ο αντιπρόσωπος. Ο λόγος για τον ολοκαίνουργιο A-5VL της Onkyo. Το πρώτο, εξόφθαλµα προφανές θετικό στοιχείο του εν λόγω είναι οι κόµπακτ και, ως εκ τούτου, ιδιαίτερα γοητευτικές διαστάσεις του. Ο Α-5VL δε δηµιουργεί προβληµατισµούς µε τον όγκο του, όντας ικανός να χωρέσει οπουδήποτε σας βολεύει. Ωστόσο, αυτό δεν τον εµποδίζει να είναι πλήρης επαφών σύνδεσης, και µάλιστα µε το πρωτότυπο χαρακτηριστικό της προσφοράς ψηφιακών εισόδων. Με άλλα λόγια, µπορεί να εκτελέσει χρέη DAC, και για αυτόν το σκοπό είναι εξοπλισµένος µε το τσιπ PCM1796 της Burr-Brown αλλά και µε την τεχνολογία VLSC, που υπόσχεται λιγότερο ψηφιακό θόρυβο στο στάδιο της µετατροπής. Επί το έργον, δεν περνά απαρατήρητη µια ελαφριά τάση υπερέκθεσης των ανώτερων οκτάβων, γεγονός που ναι µεν προσθέτει αρµονικό περιεχόµενο στα όργανα της µεσαίας περιοχής, αλλά από την άλλη «τσιµπάει» κάπως τα συριστικά και τα κύµβαλα. Η µεσαία του είναι ιδιαίτερα ευκρινής, άµεση και µε εξαιρετική άρθρωση, ενώ η φυσικότητά της ξεπερνά τα στενά όρια της κατηγορίας. Η υψηλή περιοχή δε διακρίνεται από τη φινέτσα του Harman, καθώς ακούγεται πιο παχιά και άµεση, ενώ και η σκηνή είναι λιγότερο ανάγλυφη, αλλά σε κάθε περίπτωση σωστή. Τέλος, στο πεδίο του χρόνου ανταποκρίνεται µε περίσσιο νεύρο, όµως στον τοµέα των δυναµικών θα τον θέλαµε πιο συνεπή στις low level πληροφορίες. Όπως και να έχει, του αξίζει η «Άριστη Αγορά», µιας και ο συνεπής χαρακτήρας του σε συνδυασµό µε την... αστεία τιµή του δεν αφήνουν περιθώρια σκέψης περί του αντιθέτου. ONKYO A-5VL ΙΣΧΥΣ*: 2x50 Wrms (8Ω), 2x67 Wrms (4Ω) ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ: 5Hz-60kHz ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ: 0,08% (1W, 1kHz) ΣΗΜΑΤΟΘΟΡΥΒΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ: 100dB ΕΙΣΟΔΟΙ: 5xLine-in, 1xCoaxial, 1xOptical ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠXΥXΒ): 43,5x8x34 εκ. ΒΑΡΟΣ: 10,2 κιλά Η πιο συµφέρουσα πρόταση της δοκιµής Τσιµπηµένα τα ψηλά του ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ: Εισ. Εµπ. Ελλάδος ΕΠΑΦΗ: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 3,4 ΤΙΜΗ: Pioneer A-A6MK2 Η σειρά G-Clef της Pioneer αποτελεί, εδώ και αρκετό καιρό, την αµιγώς µουσική δήλωση της Pioneer στη µεσοχα- µηλή και χαµηλή κατηγορία τιµής. Φέτος ήταν η χρονιά της αναβάθµισης των λιγοστών εκπροσώπων της, των οποίων τα ονόµατα, πλέον, κοσµούνται από το διακριτικό «Mk2», που υποδηλώνει τη νέα γενιά αυτών των συσκευών. Ο Α- Α6ΜΚ2 είναι ο µικρός ολοκληρωµένος ενισχυτής της σειράς, που προσφέρει 60W ισχύος, phono stage και µια σειρά από βασικές επαφές σύνδεσης. Το «σκαλοπάτι» στην πρόσοψη συνιστά µία από τις πλέον πρωτότυπες σχεδιαστικές απόψεις του χώρου, ενώ η σφραγίδα των Air Studios δηµιουργεί υποσχέσεις στον τοµέα των επιδόσεων. Από πλευράς δυνατοτήτων, θα τον χαρακτηρίζαµε Σπαρτιάτη, ενώ και στον τοµέα της κατασκευής, µε εξαίρεση την dual mono αρχιτεκτονική, δεν έχει να επιδείξει κάτι το υπερβατικό για τα δεδοµένα της κατηγορίας. Όσο για τον ήχο του, η αλήθεια είναι πως δε µας εξέπληξε. Ακούσαµε αυτό που περιµέναµε, δηλαδή ένα γενικώς σωστό αποτέλεσµα στερούµενο οποιουδήποτε ενθουσιώδους στοιχείου. Έτσι, ο νέος Α-Α6 ακούγεται εν γένει καθαρός, ευκρινής, µε ουδέτερες χροιές και µε διόλου ευκαταφρόνητη έκταση στις ανώτερες οκτάβες. Οι τελευταίες, µάλιστα, διακατέχονται από µια άκρως ευπρόσδεκτη γλυκύτητα. Δεν είναι ιδιαίτερα παχύς ή σωµατώδης, είναι όµως αρκετά πιο περιγραφικός από τον Denon. Στο πεδίο του χρόνου, εντοπίσαµε µια ελαφριά αργοπορία των χαµηλότερων οκτάβων, οι οποίες ωστόσο παραµένουν στρογγυλές, µαλακές και µε µουσική αξία. Τέλος, η σκηνή είναι πιο διευρυµένη από αυτήν του Denon, όχι όµως τόσο τρισδιάστατη όσο του Harman. Συνολικά πρόκειται για µία από τις καλές προτάσεις της κατηγορίας, που θα ευχαριστήσει όσους θέλουν να κάνουν ένα εύκολο και σίγουρο ξεκίνηµα. PIONEER A-A6MK2 ΙΣΧΥΣ*: 2x51 Wrms (8Ω), 2x73 Wrms (4Ω) ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ: 0,05% ΣΗΜΑΤΟΘΟΡΥΒΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ: 103dB ΕΙΣΟΔΟΙ: 5xLine-in ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠXΥXΒ): 42x10x35,9 εκ. ΒΑΡΟΣ: 10 κιλά Καθαρός, ευκρινής και µε ουδέτερες χροιές Λιγοστές επαφές σύνδεσης ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ: Intersys ΕΠΑΦΗ: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 3,3 ΤΙΜΗ: 499

4 Κ Α Τ Η Γ Ο Ρ Ι Α GROUP Xindak XA6800R Λίγοι είναι σε θέση να αµφισβητήσουν το ότι τα τελευταία χρόνια η Κίνα είναι σε θέση να βγάλει διαµάντια ικανά να ανταγωνιστούν µε άνεση τις δυτικές υλοποιήσεις. Μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες περιπτώσεις Κινέζων κατασκευαστών είναι και η Xindak, η οποία µας έχει δείξει ορισµένα αξιόλογα δείγµατα γραφής, ένα εκ των οποίων είναι και ο υπό δοκιµή XA6800R. Με εµφάνιση ακριβού µηχανήµατος και γενικώς ποιοτική κατασκευή, ανοίγει τη µεσαία κατηγορία του συγκριτικού µας µε τον καλύτερο τρόπο. Από πλευράς σχεδίασης, πλασάρει ένα µίνιµαλ προφίλ, ενώ η προσοχή της εταιρείας έπεσε στον τοµέα της κατασκευής και των υλικών. Έτσι, στο εσωτερικό του θα βρείτε ηλεκτρολυτικούς πυκνωτές της Philips, MKP επί της διαδροµής του σήµατος, γέφυρες ανόρθωσης αλλά και... παλαιάς κοπής τρανζίστορ ικανά για 80 Wrms στα 8Ω. Άκρως audiophile προσέγγιση, δε νοµίζετε; Στην πράξη ο XA6800R ακούγεται παχύς, επιβλητικός και, γενικώς, «µεγάλος», θυµίζοντάς µας µε τον πλέον πειστικό τρόπο πως έχουµε αλλάξει κατηγορία. Το θέµα είναι σε ποια κατηγορία βρισκόµαστε, διότι ο ήχος του, όπως και η εµφάνισή του, παραπέµπουν σε συσκευές πολλαπλάσιας αξίας. Το εκτενές χαµηλό διαδέχεται η πλούσια περιοχή των σωµάτων, ενώ η σκυτάλη περνά αβίαστα στη φινετσάτη, ξεκούραστη και άκρως φυσική µεσαία περιοχή. Αν και δε διεκδικεί κάποιο βραβείο στον τοµέα της περιγραφής, το ψωµοτύρι του σαφώς και είναι η δυναµική περιοχή, η λεπτοµερέστατη άρθρωση και τα ικανότατα µεταβατικά. Η σκηνική παρουσία του είναι καλή, αλλά όχι εντυπωσιακή, ενώ η στρογγυλάδα στις ανώτερες οκτάβες τού στερεί µερικά... γραµµάρια αρµονικού περιεχοµένου. Συνολικά, µια ενδιαφέρουσα περίπτωση µουσικής συσκευής µε... το «Μ» κεφαλαίο, που ζητά πολύ λιγότερα από αυτά που προσφέρει. XINDAK XA6800R ΙΣΧΥΣ*: 2x82 Wrms (8Ω), 2x130 Wrms (4Ω) ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ: 10Hz-80kHz ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ: 0,02% (1kHz) ΣΗΜΑΤΟΘΟΡΥΒΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ: 95dB ΕΙΣΟΔΟΙ: 4xLine-in ΈΞΟΔΟΙ: - ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠXΥXΒ): 43x13,2x41,2 εκ. ΒΑΡΟΣ: 19,5 κιλά Audiophile µέχρι το κόκαλο Οι φυσικές του διαστάσεις ίσως να προβληµατίσουν κάποιους... ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ: Auditorium ΕΠΑΦΗ: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 3,7 ΤΙΜΗ: 750 Yamaha A-S700 Η σειρά Classic της Yamaha έχει διαγράψει µια αξιόλογη πορεία στους κύκλους των φίλων του καλού ήχου και της µουσικής. Οι εκπρόσωποί της, χάρη στη νοσταλγική τους εµφάνιση και στις ανταγωνιστικές ηχητικές επιδόσεις τους, έχουν αφήσει το ανεξίτηλο στίγµα τους στο χώρο, κάτι που επιχειρεί να επιτύχει και ο νεότατος A-S700. Πρόκειται για το πιο προσιτό Classic που µπορείτε να πάρετε. Πρόκειται για έναν ενισχυτή µε σαφείς αναφορές στο παρελθόν ως προς το ντιζάιν του, ενώ από τεχνικής πλευράς διακρίνεται για τα επαρκή αποθέµατα ισχύος (90W). Σε γενικές γραµµές η κατασκευή του (µέσα, έξω) είναι βιοµηχανικού επιπέδου, κάτι που, σύµφωνα µε την εµπειρία µας, δεν είναι κατ ανάγκην κακό για τη Yamaha. Από πλευράς δυνατοτήτων, προσφέρονται τα απολύτως απαραίτητα, µεταξύ αυτών και phono stage για κεφαλές ΜΜ. Αν και η κατασκευή του, όπως και να το κάνουµε, προδιαθέτει αρνητικά, ο ήχος του A-S700 απέβη µια ευχάριστη έκπληξη. Ακόµα και ένας όχι ιδιαίτερα ασκηµένος ακροατής αποκλείεται να παραβλέψει τη γλυκύτητα των χροιών, τη σπιρτόζα και αναλυτική υψηλή περιοχή αλλά και την υποδειγµατική άρθρωση, που µε άνεση κοντράρει τις κορυφαίες υλοποιήσεις της δοκιµής µας. Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουµε την ωραία τρισδιάστατη αίσθηση της σκηνής, το µπόλικο αρµονικό περιεχόµενο, την ταχύτητα και τα κοφτά µεταβατικά. Τι του λείπει; Σώµα στη µεσαία και παρουσία στη χαµηλή περιοχή. Είναι κάπως λεπτόηχος, γι αυτό θα τον συνιστούσαµε για οδήγηση µικρών ηχείων βάσης, όπου θα ξεδιπλώσει τα άλλα, διόλου ευκαταφρόνητα ταλέντα του. YAMAHA A-S700 ΙΣΧΥΣ*: 2x112 Wrms (8Ω), 2x163 Wrms (4Ω) ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ: 0,019% ΣΗΜΑΤΟΘΟΡΥΒΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ: 110dB ΈΞΟΔΟΙ: 2xRec-out ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠXΥXΒ): 43,5x15,1x38,3 εκ. ΒΑΡΟΣ: 10,9 κιλά Ανέλπιστά ταλαντούχος ηχητικά Μέτρια κατασκευή ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ: Φ. Νάκας ΕΠΑΦΗ: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 3,6 ΤΙΜΗ: 652 XTZ Class A-100D3 Ήχος, δυνατότητες και κατασκευή... αστρονοµικού επιπέδου για τα δεδοµένα της κατηγορίας! Τι άλλο θα έπρεπε να προσφέρει ο Α-100D3 της νεοεµφανιζόµενης σουηδικής XTZ, για να αποσπάσει την κορυφαία διάκριση της µεσαίας κατηγορίας της δοκιµής µας; Ας ξεκινήσουµε από το ότι είναι ο δυνατότερος ενισχυτής του συγκριτικού, µε ικανότητα απόδοσης 180W όταν λειτουργεί σε Τάξη Α/Β. Αν, όµως, πατήσετε το µαγικό κουµπί στο τηλεχειριστήριο, η λειτουργία του ενισχυτή θα τεθεί σε καθαρή Τάξη Α, για να αποδώσει 50 καυτά (στην κυριολεξία) Watt. Με άλλα λόγια, ο ενισχυτής έρχεται να καλύψει µια µεγάλη γκάµα ηχητικών απαιτήσεων, όντας ικανός να µεταµορφωθεί από ένα... τέρας τεστοστερόνης σε ένα λεπτεπίλεπτο µουσικό εργαλείο αξιώσεων, όποτε εσείς επιθυµείτε. Αν σε αυτό προσθέσετε τις συνολικά πέντε ψηφιακές εισόδους, το phono stage (MM/MC) και την άκρως επιµεληµένη κατασκευή, εύκολα θα καταλήξετε σε µερικούς από τους λόγους που ο Α-100D3 εκτοξεύθηκε στην κορυφή. Ηχητικά ο ενισχυτής είναι, µε µία λέξη, πλήρης. Ακούγεται πληθωρικός, δυναµικός, εξαιρετικά ελεγχόµενος και... υστερικά συνεπής στο πεδίο του χρόνου. Δεν του λείπει τίποτα, ενώ σε Τάξη Α προσεγγίζει τον τονικό χαρακτήρα του Xindak. Διακατέχεται από την ευγένεια του τελευταίου, όµως διακρίναµε περισσότερο αρµονικό περιεχόµενο και αυξη- µένη ικανότητα περιγραφής, ειδικά σε ό,τι αφορά τα περιγράµµατα των µουσικών οργάνων, κάτι που µε τη σειρά του τονώνει το ανάγλυφο της σκηνικής παρουσίας. Σε Τάξη Α/Β τα µεταβατικά του είναι κοφτερά σαν ξυράφια και η άρθρωση δαντελένια. Εν ολίγοις, δύσκολα µπορεί κανείς να του προσάψει κάποιο ελάττωµα. Πιθανώς να πρόκειται για την πιο ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς, που όχι απλώς αξίζει τα λεφτά της, αλλά µάλλον θα πρέπει να... αφήσουµε και πουρµπουάρ στον αντιπρόσωπο για την ανακάλυψή του. XTZ CLASS A-100D3 ΙΣΧΥΣ*: 2x105 Wrms (8Ω), 2x158 Wrms (4Ω) ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ: 0,03% ΣΗΜΑΤΟΘΟΡΥΒΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ: 107dB ΕΙΣΟΔΟΙ: 4xLine-in, 5xCoaxial, 1xSub-out, 1xPre-out ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠXΥXΒ): 54x28x52 εκ. ΒΑΡΟΣ: 19 κιλά Η επιλογή µεταξύ Τάξης Α και Α/Β εντυπωσιάζει ως δυνατότητα Τι δύσκολη που είναι η ζωή του reviewer τελικά; ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ: Location Sound ΕΠΑΦΗ: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 3,9 ΤΙΜΗ: 750 Κ Α Τ Η Γ Ο Ρ Ι Α Marantz PM8003 Ποδαρικό στην τρίτη και ακριβότερη κατηγορία της δοκιµής µάς κάνει ο PM8003 της Marantz. Ένας ολοκληρω- µένος ενισχυτής νέας εσοδείας, του οποίου οι διάσπαρτες κατασκευαστικές λεπτοµέρειες παραπέµπουν στις γνωστές, επιµεληµένες εκδόσεις KIS του διάσηµου κατασκευαστή. Οι βαρέος τύπου και εξαιρετικής ποιότητας µπόρνες σύνδεσης των ηχείων είναι µία από αυτές, όπως επίσης το χάλκινο τµή- µα του σασί που πλαισιώνει το κύκλωµα της συσκευής. Η καλή εικόνα συνεχίζεται και στο εσωτερικό του µηχανήµατος, όπου ο ποιοτικός τοροειδής µετασχηµατιστής τροφοδοσίας, οι custom πυκνωτές εξοµάλυνσης και το ρυθµιστικό της στάθµης Alps συνθέτουν την εικόνα ενός επιµεληµένου ενισχυτή µε audiophile προσανατολισµό. Με το διακόπτη «pure direct» πατηµένο, ο ήχος που µας προσέφερε ο PM8003 δικαιώνει τη φήµη της Marantz περί της πιο audiophile ιαπωνικής εταιρείας. Ο ενισχυτής έδω- σε το στίγµα του αµέσως, γεµίζοντας το χώρο µας µε την παχιά, αισθαντική, γεµάτη περιεχόµενο και παρουσία µεσαία περιοχή του και µε τα ευγενικά ψηλά του. Βέβαια, τα τελευταία ίσως να είναι λίγο περισσότερο «στρογγυλά» από όσο θα θέλαµε, κάτι που έχει άµεση επίπτωση στις αρµονικές απολήξεις των περισσότερων µουσικών οργάνων. Σώ- µατα και χαµηλό επίσης τελούν εν επαρκεία, µε βελούδινη χροιά και συνεπή µουσική ακολουθία, ωστόσο ένας ασκη- µένος ακροατής θα αντιληφθεί µια ελαφριά τάση νωχέλειας και ένα γενικότερο «άπλωµα» των κατώτερων οκτάβων. Η δυναµική περιοχή του είναι επαρκής, αν και όχι θεαµατικά διευρυµένη, όπως επίσης η στερεοφωνική σκηνή, που δεν εντυπωσιάζει από πλευράς τρισδιάστατου. Είναι σαφές πως ο τονικός χαρακτήρας της συσκευής είναι η ατµοµηχανή που τον βοηθά να κινείται µε αξιοπρέπεια στην άκρως ανταγωνιστική κατηγορία τιµής που ανήκει. MARANTZ PM8003 ΙΣΧΥΣ*: 2x78 Wrms (8Ω), 2x115 Wrms (4Ω) ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ: 0,02% ΣΗΜΑΤΟΘΟΡΥΒΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ: 106dB ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠXΥXΒ): 44x12,8x37,9 εκ. ΒΑΡΟΣ: 10,5 κιλά Ξεκούραστος ήχος µε µεστές χροιές Όχι τόσο εκτενής στην υψηλή περιοχή ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ: ΕΤΥΤ ΕΠΑΦΗ: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 3,7 ΤΙΜΗ:

5 GROUP Naim Nait 5i Ο ολοκαίνουργιος «50άρης» Nait 5i θα µπορούσαµε να πούµε πως αποτελεί τον τελευταίο κρίκο µιας µακριάς αλυσίδας εξαιρετικών, εισαγωγικών -για τα δεδοµένα της Naimενισχυτών, τα ίχνη της οποίας χάνονται κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 80. Ο εν λόγω, αν και µίνιµαλ από πλευράς δυνατοτήτων και παρουσιαστικού, αντιπροσωπεύει ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει ο Άγγλος κατασκευαστής από πλευράς λόγου τιµής/απόδοσης, µε δεδοµένους τους περιορισµούς της κατηγορίας. Έτσι, στον 5i έχουν εφαρµοστεί νέες τεχνοτροπίες, που απαντώνται από την κατασκευή του στιβαρού σασί του έως και τη σχεδίαση του κυκλώµατος. Συγκεκριµένα, σε ό,τι αφορά το τελευταίο, το κύκλωµα έχει υποστεί βελτιώσεις, µε στόχο τη µείωση των παραµορφώσεων, ενώ οι νέες κεραµικές ψύκτρες επιτελούν το έργο τους πιο αποτελεσµατικά. Επίσης, αξίζει να αναφερθεί πως στην πίσω όψη του υπάρχουν ειδικές επαφές τροφοδοσίας του CDp CD5i και του tuner ΝΑΤ-05XS, που στοχεύουν στη δη- µιουργία ενός αρµονικού σετ. Ηχητικά, περπατάει στο ίδιο ευγενικό audiophile µονοπάτι µε τον Marantz, προσφέροντας φινετσάτο και πολύ φυσικό αποτέλεσµα. Του λείπει λίγο σώµα στη µεσαία, σε σχέση µε το γιαπωνέζικο ενισχυτή, είναι όµως πολύ πιο ανοιχτός, καθαρός και εκτενής στις ανώτερες οκτάβες. Από τα πλέον γοητευτικά στοιχεία του είναι η αυξηµένη ικανότητα περιγραφής και τα ιδιαιτέρως διαυγή περιγράµµατα. Το χαµηλό του είναι επαρκές και αρκετά γρήγορο, ενώ τα δυναµικά του, αν και όχι ιδιαιτέρως θεαµατικά, ακούγονται πιο διευρυµένα από του Marantz. Αυτό σηµαίνει καλύτερη άρθρωση και περισσότερες low level λεπτοµέρειες. Τέλος, η σκηνή που δηµιουργεί είναι εµφανώς πολυεπίπεδη, ενώ ο ρυθµός και τα µεταβατικά αποδίδονται άριστα. Έκαστος στο είδος του και η Naim στον ήχο... NAIM NAIT 5I ΙΣΧΥΣ*: 2x51 Wrms (8Ω), 2x75 Wrms (4Ω) ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ: 10Hz-20kHz ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ: <0,02% ΣΗΜΑΤΟΘΟΡΥΒΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ: >80dB ΕΙΣΟΔΟΙ: 4xLine-in, 2xDIN ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠXΥXΒ): 43,2x7x30,1 εκ. ΒΑΡΟΣ: 6,4 κιλά Την ειδική επαφή για σύνδεση φορητού player σας την αποκαλύψαµε; Λακωνικός από πλευράς δυνατοτήτων ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ: Orpheus Audio ΕΠΑΦΗ: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 4,0 ΤΙΜΗ: Vincent SV-121 Μία από τις πιο πρόσφατες προσθήκες στους καταλόγους του Γερµανού κατασκευαστή είναι ο υπό δοκιµή SV Πρόκειται για το εισαγωγικό µοντέλο της σειράς Power Line, µε απόδοση 50W στο κανάλι. Από πλευράς κατασκευής, θα λέγαµε πως δικαιολογεί την ύπαρξή του στην «ακριβή» κατηγορία της δοκιµής µας, µιας και εκπέµπει µια ευπρόσδεκτη αίσθηση στιβαρότητας. Μόλις αφαιρέσαµε το καπάκι, βρεθήκαµε µπροστά σε ένα τακτικό, συµµετρικό κύκλωµα, αποτελούµενο από πολύ καλά υλικά, όπως πυκνωτές MKP επί της διαδροµής του σήµατος, ηλεκτρολυτικούς πυκνωτές Rubicon στο στάδιο της εξοµάλυνσης, ποτενσιόµετρο µπλε Alps, ποιοτικά ιαπωνικά ρελέ επιλογής εισόδου και έναν ικανό τοροειδή µετασχηµατιστή τροφοδοσίας. Σηµειωτέον πως η λειτουργία του ελέγχεται από µικροεπεξεργαστή, ενώ η ευδιάκριτη οθόνη στην πρόσοψη είναι άκρως εξυπηρετική. Ο τονικός χαρακτήρας του SV-121 είναι πιο κοντά σε αυ- τόν του ενισχυτή της Naim, παρά σε εκείνον της Marantz. Αν και στερείται την υψηλή ικανότητα περιγραφής του πρώτου, µοιράζονται την ανοιχτοσύνη, τον αέρα και την καθαρότητα στην ευρύτερη υψηλή περιοχή. Ωστόσο, ο γερµανικός ενισχυτής έχει µια τάση υπερβολής στις ανώτερες οκτάβες, µε αποτέλεσµα τα µουσικά όργανα που δραστηριοποιούνται σε αυτήν την περιοχή να ακούγονται περισσότερο λαµπρά από όσο θα θέλαµε. Επίσης, δεν είµαστε σε θέση να ισχυριστούµε πως ακούστηκε ιδιαιτέρως σωµατώδης, είναι όµως πολύ ελεγχόµενος, στακάτος και ρυθµικός στη χαµηλή περιοχή. Τα δυναµικά του είναι αρκούντως διευρυµένα, η σκηνική παρουσία καλή, αλλά όχι θεαµατική, και η αίσθηση του ρυθµού αποδίδεται πιστά χωρίς τάσεις επιτάχυνσης ή αργοπορίας. Συνολικά, πρόκειται για έναν ενισχυτή που προκρίνει την ποιοτική κατασκευή και τις εν γένει τίµιες ηχητικές επιδόσεις, χωρίς ιδιαίτερους εντυπωσιασµούς. VINCENT SV-121 ΙΣΧΥΣ*: 2x63 Wrms (8Ω), 2x88 Wrms (4Ω) ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ: <0,1% (1kHz, 1W) ΣΗΜΑΤΟΘΟΡΥΒΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ: 90dB ΕΙΣΟΔΟΙ: 5xLine-in, 1xXLR, 1xPre-out ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠXΥXΒ): 43x9,5x38 εκ. ΒΑΡΟΣ: 10 κιλά Η επιµεληµένη κατασκευή Του λείπει λίγο σώµα ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ: Orpheus Audio ΕΠΑΦΗ: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 3,8 ΤΙΜΗ: 885