ΦΙΛΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ. Ενέργεια και Ενεργειακή Διαχείριση

Transcript

1 ΦΙΛΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ Ενέργεια και Ενεργειακή Διαχείριση

2 Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Επάρκεια των καυσίμων οικονομία του υδρογόνου Αποκεντρωμένα συστήματα εκδημοκρατισμός της παραγωγής ενέργειας Περιβαλλοντική και κοινωνική διάσταση Ασφάλεια εφοδιασμού μείωση του ενεργειακού ρίσκου και των εξαρτήσεων Απελευθέρωση των αγορών Εξέλιξη και προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας

3 Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Πρωτογενής ενέργεια Μετατροπή (θερμικοί σταθμοί, διυλιστήρια, τηλεθέρμανση) Μεταφορά, Διανομή Τελική ενέργεια Τελικοί καταναλωτές

4 ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ Τελική ενέργεια προς καταναλωτές Μετατροπή (λέβητας, A/Cs, φωτισμός, φούρνος, κλπ) Ωφέλιμη ενέργεια Τελική Ενέργεια Απώλειες μετατροπής Ωφέλιμη Ενέργεια Ωφέλιμη ενέργεια: η διαθέσιμη ενέργεια που έχει μείνει στον καταναλωτή για να καλύψει τις ανάγκες του μετά την τελευταία μετατροπή στο δικό του εξοπλισμό: π.χ.: 1 KWh τελική ενέργεια μετατρέπεται από μία λάμπα πυράκτωσης σε 0,1 kwh φωτισμού (ωφέλιμη ενέργεια) και 0,9 kwh θερμότητας (απώλειες) μετατροπής).

5 ΠΕΝΤΕ ΤΡΟΠΟΙ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Τελική Ενέργεια (ηλεκτρισμός, πετρέλαιο, κλπ) Λέβητας, συστήματα ρύθμισης, αγωγοί, άλλα συστήματα Ωφέλιμη ενέργεια (ζεστός αέρας στο χώρο) 1. Μείωση σπατάλης (θερμικές απώλειες, υπερβολικό εξαερισμό) 2. Ακρίβεια στον έλεγχο της θερμοκρασίας και πρόγραμμα θέρμανσης/ψύξης 3. Χρήση συσκευών εξοικονόμησης ενέργειας, θερμομόνωση 4. Ανάκτηση θερμότητας/ ψύξης 5. Επιλογή της οικονομικότερης μορφής ενέργειας (π.χ. ανανεώσιμες)

6 ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Φυσική πορεία συστήματος Τελική ενέργεια (ηλεκτρισμός, πετρέλαιο, κλπ) Λέβητας, συστήματα ρύθμισης, αγωγοί, άλλα συστήματα Ωφέλιμη ενέργεια (ζεστός αέρας στο χώρο) Απώλειες διανομής θερμότητας Απώλειες λέβητα Ωφέλιμη ενέργεια Ωφέλιμη ενέργεια Πορεία αναγνώρισης μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας 1) Αναγνώριση πιθανών μέτρων εξοικονόμησης ωφέλιμης ενέργειας. 2) Αναγνώριση πιθανών μέτρων εξοικονόμησης στο σύστημα διανομής. 3) Αναγνώριση μέτρων για τον λέβητα λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των προηγούμενων σταδίων.

7 ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΩΝ ΣΥΣΚΕΥΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΟΜΕΝΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ Νομικά μέσα/ εργαλεία αγοράς: Ενεργειακή επισήμανση (πληροφόρηση στους καταναλωτές σχετικά με την ενεργειακή απόδοση) Eco-design /επισήμανση CE (ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης και αξιολόγηση της συμμόρφωσης των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά). Υποχρέωση για ενσωμάτωση κριτηρίων εξοικονόμησης ενέργειας στις δημόσιες συμβάσεις

8 ΟΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Η ηλεκτρική ενέργεια πρέπει να παράγεται την ίδια στιγμή που καταναλώνεται. Το σύστημα κάθε δευτερόλεπτο πρέπει να πληρεί τις διακυμάνσεις της ζήτησης. Η αποθήκευση της ηλεκτρικής ενέργειας δεν είναι δυνατή (εκτός από την αποθήκευση νερού στα υδροηλεκτρικά φράγματα) Οι μπαταρίες δεν είναι επιλογή για ένα σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας. Οι επενδύσεις σε όλα τα στάδια (σταθμοί παραγωγής ενέργειας, διεθνείς διασυνδέσεις, γραμμές μεταφοράς, μετασχηματιστές, γραμμές διανομής) πρέπει να γίνουν για να καλύπτουν οποιαδήποτε αύξηση της ζήτησης αιχμής, ακόμη και αν αυτό διαρκεί μόνο για λίγα λεπτά ετησίως. Εκτός από την κάλυψη της ζήτησης, το σύστημα πρέπει να διατηρήσει την τάση, τον έλεγχο της συχνότητας, κλπ. αυτό ονομάζεται "βοηθητικές υπηρεσίες» και παρέχεται από σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με σημαντικό κόστος. Ισορροπία μεταξύ της παραγωγής και της ζήτησης επιτυγχάνεται μέσω των εισαγωγών εξαγωγών Η ηλεκτρική ενέργεια που εξοικονομείται στην τελική ζήτηση σημαίνει λιγότερες εισαγωγές ή περισσότερη διαθέσιμη ηλεκτρική ενέργεια για εξαγωγές και λιγότερες απώλειες στη μεταφορά και διανομή Αύξηση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας κατά 1kW στο φορτίο αιχμής (έστω και για λίγα λεπτά) σημαίνει επενδύσεις που έχουν διαθέσιμη ικανότητα 1kW σε ολόκληρο το σύστημα (διασυνδέσεις ή παραγωγή, μεταφορά, διανομή).

9 ΑΠΛΑ ΜΕΤΡΑ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ (1) Παθητικά συστήματα: περιορισμός των θερμικών-ψυκτικών φορτίων του κτιρίου εκμετάλλευση παθητικών ηλιακών συστημάτων θέρμανσης και τεχνικών ή και συστημάτων φυσικού-υβριδικού δροσισμού και κλιματισμού-ψύξης εκμετάλλευση του φυσικού φωτισμού σωστή επιλογή, εγκατάσταση, λειτουργία και συντήρηση των συμβατικών συστημάτων.

10 ΑΠΛΑ ΜΕΤΡΑ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ (2) Ενεργητικές δράσεις: Τακτική συντήρηση του λέβητα Αντικατάσταση λέβητα πετρελαίου με λέβητα φυσικού αερίου ή βιομάζας Σωστή μόνωση Διπλά υαλοστάσια (κυρίως στις βόρειες περιοχές της χώρας) Εξωτερική σκίαση Αξιοποίηση του φυσικού δροσισμού και του νυχτερινού αερισμού του κτιρίου Τοποθέτηση θερμοστατικών διακοπτών για ρύθμιση της θερμοκρασίας κάθε δωματίου ανάλογα με τις ανάγκες Χρήση φωτιστικών μέσων χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης Επιλογή ηλεκτρικών-ηλεκτρονικών συσκευών χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης Χρήση ηλιακών συστημάτων για ζεστό νερό χρήσης (ηλιακοί θερμοσίφωνες), θέρμανση και κλιματισμό ή και ηλεκτροπαραγωγή (με φωτοβολταϊκά συστήματα).

11 ΦΙΛΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ Διαχείριση Υδατικών Πόρων

12 ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ Οδηγία 2000/60/ΕΚ - Θέσπιση Νομοθετικού Πλαισίου για την προστασία των εσωτερικών επιφανειακών, των μεταβατικών, των παράκτιων και των υπόγειων υδάτων το οποίο: αποτρέπει την περαιτέρω επιδείνωση προωθεί τη βιώσιμη χρήση του νερού ενισχύει τη βελτίωση του υδάτινου περιβάλλοντος διασφαλίζει τη προοδευτική μείωση της ρύπανσης των υπόγειων υδάτων συμβάλει στο μετριασμό των επιπτώσεων από πλημμύρες & ξηρασίες Στόχος: «Καλή κατάσταση υδάτων» μέχρι το 2015 (και 2027)

13 ΟΔΗΓΙΑ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΡΑ Διαχείριση σε επίπεδο Λεκανών Απορροής Ενίσχυση πολιτικών Αποκέντρωσης Οικονομικές Αρχές και Εργαλεία Ολοκληρωμένη Διαχείριση Υδατικών Πόρων Αξιολόγηση οικολογικής κατάστασης των υδάτων Διασυνοριακή Συνεργασία Ενημέρωση και Συμμετοχή του κοινού

14 ΥΔΑΤΙΚΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΕΚΑΝΕΣ ΑΠΟΡΡΟΗΣ 14 Υδατικά Διαμερίσματα & 45 Λεκάνες Απορροής Ποταμών Σχέδιο Διαχείρισης για κάθε Υδατικό Διαμέρισμα (ΥΔ). Τo Σχέδιο Διαχείρισης θα έχει διάρκεια μέχρι το Το Σχέδιο Διαχείρισης επαναξιολογείται και επικαιροποιείται ανά 6ετία.

15 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

16 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΡΩΝ Σύμφωνα με την παρ. 1 του Άρθρου 11 (Πρόγραμμα Μέτρων) της Οδηγίας : «Κάθε κράτος μέλος μεριμνά για τη θέσπιση, για κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού ή για το τμήμα διεθνούς περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού που ευρίσκεται εντός της επικράτειάς του, προγράμματος μέτρων, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που καθορίζονται δυνάμει του άρθρου 4 (Περιβαλλοντικοί Στόχοι).» Το πρόγραμμα μέτρων περιλαμβάνει τα «Βασικά» Μέτρα και όπου απαιτείται «Συμπληρωματικά» Μέτρα.

17 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΕΤΡΩΝ Το Πρόγραμμα Μέτρων περιλαμβάνει «βασικά μέτρα» και «συμπληρωματικά μέτρα» Βασικά: μέτρα που περιλαμβάνονται ή και απορρέουν από την εφαρμογή της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας για την προστασία των υδάτων είναι οι ελάχιστες απαιτήσεις που πρέπει να ικανοποιούνται για την προστασία των υδάτων Συμπληρωματικά: μέτρα που εφαρμόζονται επιπλέον των βασικών η Οδηγία παραθέτει έναν ενδεικτικό κατάλογο συμπληρωματικών μέτρων, χωρίς να αποκλείει τη θέσπιση οποιουδήποτε μέτρου κριθεί σκόπιμο

18 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2000/60/ΕΚ Μέτρα για την εφαρμογή αρχής ανάκτησης του κόστους (Άρθρο 9) Μέτρα προαγωγής μιας αποτελεσματικής και βιώσιμης χρήσης ύδατος προκειμένου να μην διακυβεύεται η επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων (Άρθρο 4) Μέτρα διαφύλαξης της ποιότητας του πόσιμου ύδατος για να μειωθεί η απαιτούμενη επεξεργασία για την παραγωγή του (Άρθρο 7) Έλεγχοι σχετικά με τις απολήψεις και την ταμίευση γλυκέων υδάτων συμπεριλαμβανομένων αδειοδοτήσεων, κατάρτισης μητρώου κ.α. Έλεγχοι σχετικά με την τεχνική ανατροφοδότηση των συστημάτων υπόγειων υδάτων αδειοδοτήσεων, μόνο ως προς το αν η προέλευση των υδάτων θέτει σε κίνδυνο την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων Μέτρα και ελέγχους για τις σημειακές πηγές απορρίψεων που ενδέχεται να προκαλέσουν ρύπανση (Άρθρα 10, 16)

19 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2000/60/ΕΚ Μέτρα και ελέγχους για τις διάχυτες πηγές απορρίψεων που ενδέχεται να προκαλέσουν ρύπανση. Μέτρα και ελέγχους ως προς τις υδρομορφολογικές συνθήκες των ΤΥΣ και ΙΤΥΣ σε σχέση με την επίτευξη της απαιτούμενης ΚΟΔ (Άρθρο 5, Παράρτημα ΙΙ) Απαγόρευση των απορρίψεων ρύπων, απευθείας στα υπόγεια ύδατα, με επιφυλάξεις. Μέτρα για την εξάλειψη της ρύπανσης επιφανειακών υδάτων από τις ουσίες προτεραιότητας και την προοδευτική μείωση της ρύπανσης από άλλες ουσίες (Άρθρο 16) Μέτρα πρόληψης της σημαντικής διαρροής ρύπων από τεχνικές εγκαταστάσεις και για την πρόληψη ή/και τη μείωση των επιπτώσεων των επεισοδίων ρύπανσης λόγω ατυχήματος.

20 ΕΚΠΟΝΗΣΗ & ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΣΧΕΔΙΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ Σχέδια Διαχείρισης Έλεγχος επάρκειας 6ετία Εφαρμογή Παρακολούθηση

21 ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ Διαβούλευση για τη διαχείριση του νερού

22 ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ Φορείς λήψης αποφάσεων: έχουν θεσμική αρμοδιότητα στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη διαχείριση του νερού (Υπουργεία, Βουλευτές, Περιφέρειες, Δήμοι, κλπ). Εμπειρογνώμονες ειδικοί: επιστήμονες, σύμβουλοι εκπαιδευτικά ιδρύματα, ΜΚΟ ή ειδικοί φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Διαχειριστές: Φορείς που έχουν ρόλο εφαρμογής στη διαχείριση των υδάτων (ΔΕΥΑ, ΤΟΕΒ, Φορείς προστατευόμενων περιοχών, κλπ). Χρήστες - Καταναλωτές νερού: αγρότες, βιομηχανία, επιχειρήσεις, ή το ευρύτερο καταναλωτικό κοινό της ύδρευσης - άρδευσης.

23 ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ Αξιοποίηση της γνώσης και των ιδεών των Κοινωνικών Εταίρων Διαφάνεια στη λήψη των αποφάσεων Διαμόρφωση συλλογικής συνείδησης και απόκτηση εμπειρίας από όλους τους εμπλεκόμενους Λιγότερες παρανοήσεις και καθυστερήσεις

24 ΠΗΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ Διαβούλευση Σχεδίων Διαχείρισης Υδατικών Πόρων (

25 ΦΙΛΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ Διαχείριση Απορριμμάτων

26 ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

27 ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ Η έννοια της διαχείρισης απορριμμάτων Απορρίμματα: στερεά μόνο απόβλητα διαφόρων προελεύσεων, οικιακά, βιομηχανικά, δημοτικά, οικοδομικά κ.λπ. τα οποία φαινομενικά δεν μπορούν να αξιοποιηθούν. Βασικές πηγές: Περίσσευμα απόκτησης πρώτων υλών, Μετασχηματισμός πρώτων υλών σε προϊόντα, Περίσσευμα προϊόντων μετά τη χρήση τους. Μέθοδοι διαχείρισης: Υγειονομική ταφή Θερμική επεξεργασία (καύση ή πυρόλυση) Αναερόβια χώνευση Διαχωρισμός και ανακύκλωση χρήσιμων υλικών Παραλλαγές των ανωτέρω

28 ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ Σκοπός της διαχείρισης απορριμμάτων Ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον. Συλλογή, εναπόθεση, επεξεργασία ή καταστροφή των απορριμμάτων κατά τον ευνοϊκότερο τρόπο, Μείωση της παραγωγής τους, Ανάκτηση, επαναφορά και επαναχρησιμοποίηση υλικών. Αξιοποίηση: χρησιμοποίηση, ανακύκλωση, μηχανικός διαχωρισμός, ανάκτηση πρώτων υλών, ενεργειακή αξιοποίηση (καύση, πυρόλυση, αεριοποίηση). Μείωση απορριμμάτων: αποφυγή παραγωγής, ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση υλικών, κομποστοποίηση οργανικών, εναλλακτική διαχείριση επικίνδυνων και ειδικών απορριμμάτων. Ολοκληρωμένη διαχείριση: ασφαλής τελική διάθεση των υπολοίπων σε Χώρους Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).

29 ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ Ευρωπαϊκό πλαίσιο διαχείρισης απορριμμάτων Οδηγία-πλαίσιο 2006/12/ΕΚ περί στερεών αποβλήτων: (απαίτηση κατάρτισης σχεδίων διαχείρισης αποβλήτων). Ευρωπαϊκός Κατάλογος Αποβλήτων (ΕΚΑ, Απόφαση 1994/3/ΕΚ): κοινή ονοματολογία αναφοράς και κωδικοποίηση επικινδύνων και μη αποβλήτων. Οδηγία 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών. Κοινοτικές Οδηγίες για τη διαχείριση ειδικών ρευμάτων: o o o o o o o o Απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) Απόβλητα από κατασκευές και κατεδαφίσεις Οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους και ελαστικά οχημάτων Συσσωρευτές και μπαταρίες Συσκευασίες και απορρίμματα συσκευασιών Χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια Νοσοκομειακά απόβλητα Πολυχλωροδιφαινύλια (PCBs) και πολυλωροτριφαινύλια (PCTs) κ.λπ.

30 ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ Αρχές κοινοτικής πολιτικής: Ο ρυπαίνων πληρώνει, Η ευθύνη του παραγωγού και Η κοινή ευθύνη. Έμφαση στην: Πρόληψη της παραγωγής αποβλήτων (πρωταρχικός στόχος), Μείωση της παραγωγής τους, Μείωση της βλαπτικότητάς τους, Ανακύκλωση/ επαναχρησιμοποίησή τους, Ανάκτηση υλικών και ενέργειας, Ασφαλή διάθεση των υπολειμμάτων τους (ύστατη λύση).

31 Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ Ιεράρχηση επιλογών Διαχείρισης (πυραμίδα δράσεων):

32 ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ Γενικό πλαίσιο διαχείρισης απορριμμάτων στην Ελλάδα Ν.2939/2001 για την εναλλακτική διαχείριση συσκευασιών άλλων προϊόντων, όπως τροποποιήθηκε με τους Ν.3854/2010 και Ν.4042/2012, Ν.4042/2012 για την εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/99/ΕΚ πλαίσιο παραγωγής και διαχείρισης αποβλήτων, Ν.4014/2011 για την περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων. ΚΥΑ 50910/2727/2003 για τη διαχείριση στερεών αποβλήτων και τον Εθνικό και Περιφερειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης. ΚΥΑ 13588/725/2006 για την διαχείριση επικινδύνων αποβλήτων σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ. ΚΥΑ Η.Π.13588/725/2006 «Μέτρα, όροι και περιορισμοί για την διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων σε συμμόρφωση με την οδηγία 91/689/ΕΟΚ για τα επικίνδυνα απόβλητα» κ.λπ.

33 ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ Εθνικό πλαίσιο ανακύκλωσης & συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης ΚΥΑ Ε103/2010 για την εναλλακτική διαχείριση των χρησιμοποιημένων ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών. ΚΥΑ 36259/1757/Ε103/2010 για την εναλλακτική διαχείριση αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις (ΑΕΚΚ). ΚΥΑ /2004 «Καθορισμός ύψους ανταποδοτικών τελών από ατομικά ή συλλογικά συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης συσκευασιών/ άλλων προϊόντων. ΠΔ 82/2004 για την εναλλακτική διαχείριση των Αποβλήτων των Λιπαντικών Ελαίων ΠΔ 109/2004 για την εναλλακτική διαχείριση των μεταχειρισμένων ελαστικών των οχημάτων. ΠΔ 15/2006, τροποποίηση του ΠΔ117/2004 σε συμμόρφωση με την οδηγία 2003/108 σχετικά με τα απόβλητα ειδών ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) κ.λπ.

34 ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ Τεχνολογίες διαχείρισης απορριμμάτων Ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης: συλλογή, μεταφορά, αξιοποίηση και διάθεση στερεών αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της εποπτείας των εργασιών και της επίβλεψης των χώρων απόρριψης: Μεταφόρτωση στερεών αποβλήτων από τα μέσα συλλογής τους σε άλλα μέσα συγκέντρωσης για περαιτέρω διαχείριση. Διαλογή στην πηγή για τη μείωση των ποσοτήτων τελικής διάθεσης και την παράλληλη αξιοποίηση υλικών (κέντρα συλλογής, συλλογή σε ειδικούς κάδους, συλλογή πόρτα-πόρτα κ.ά.). Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) διαχωρισμός ομάδων υλικών με συνδυασμό χειρωνακτικής-μηχανικής διαλογής. Μηχανική Ανακύκλωση διαχείριση σύμμεικτων οικιακών στερεών αποβλήτων και ανάκτηση υλικών (βιοαποδομήσιμα οργανικά, χαρτί, πλαστικό, μείγμα χαρτιού και πλαστικού, σιδηρούχα μέταλλα, αλουμίνιο).

35 ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ Δυνατότητες ανάκτησης υλικών και ενέργειας από οικιακά απορρίμματα

36 ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ Εδαφική εναπόθεση απορριμμάτων Κατάλληλα είδη: οικιακά απορρίμματα ή αντίστοιχα από εμπορικές ζώνες, μπάζα, τέφρες και σκουριές απαλλαγμένες από υψηλές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων, σταθεροποιημένες και αφυδατωμένες λάσπες με λιγότερα από 20% στερεά. Ακατάλληλα είδη: ραδιενεργά, τοξικά, ειδικά και επικίνδυνα απόβλητα. Απαραίτητα μέτρα και συστήματα: Διασφάλιση συνθηκών ευστάθειας, Σύστημα αντιπυρικής προστασίας, Δίκτυο απορροής όμβριων υδάτων, Σύστημα διαχείρισης στραγγισμάτων, Σύστημα μόνωσης και στεγανοποίησης, Σύστημα αξιοποίησης βιοαερίου, Σύστημα ελέγχου και παρακολούθησης ΧΥΤΑ.

37 ΠΗΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ Ιστοσελίδα του ΥΠΕΚΑ, Εσωτερικές εκθέσεις Exergia Δελτία Τύπου ΕΕ, WWF Ελλάς, Οδηγός για τη Διαχείριση Απορριμμάτων