Project 4 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΗΜΑΤΑ. 2oΓΕΛ.ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: Πολυμίλη Ελένη EIFFEL ΒΕΝΕΤΙΑ ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ SYDNEY

Transcript

1 Project 4 ΧΡΙΣΤΟΣ ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΚΟΛΟΣΣΑΙΟ GOLDEN GATE ΔΙΩΡΥΓΑ ΠΑΝΑΜΑ NOTRE DAME ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΜΑΤΣΟΥ ΠΙΤΣΟΥ ΣΙΝΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ STONEHENGE DUBAI EIFFEL ΒΕΝΕΤΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΗΜΑΤΑ ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ SYDNEY ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΠΙΖΑΣ ΤΑJ ΜΑHΑL BIG BEN BATIKANO SAGRADA FAMILIA 2oΓΕΛ.ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: Πολυμίλη Ελένη

2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΟΛΟΓΟΣ. 2-3 BIG BEN ΤΟ ΚΟΛΟΣΣΑΙΟ SAGRADA FAMILIA TAJ MAHAL H ΔΙΩΡΥΓΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ Η ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ ΣΙΔΝΕΫ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΆΙΦΕΛ ΜΑΤΣΟΥ ΠΙΤΣΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΗΜΑΤΑ ΣΤΟ DUBAI ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΙΝΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΠΙΖΑΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟ-ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ STONEHENGE, ΧΡΙΣΤΟΣ Ο ΛΥΤΡΩΤΗΣ GOLDEN GATE BRIDGE ΠΑΛΑΤΙ ΤΩΝ ΒΕΡΣΑΛΛΙΩΝ

3 ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η οικοδόμηση ξεκινά από την ανάγκη που ένιωσε ο άνθρωπος για προστασία από τις καιρικές συνθήκες και τους διάφορους κινδύνους του περιβάλλοντος. Από εκεί και έπειτα, μετά την κατασκευή των πρώτων οικοδομημάτων και της παγίωσης της μορφής τους, ο άνθρωπος συνειδητοποίησε τη σημασία του χώρου. Το ζήτημα της εκμετάλλευσης του χώρου είναι και ένα από τα πιο βασικά που καλείται να λύσει η αρχιτεκτονική καθώς ο χώρος αντικατοπτρίζει ανάγκες και απαιτήσεις. Με αυτό τον τρόπο αρκετά αρχιτεκτονήματα ανά τον κόσμο απέκτησαν σπουδαία σημασία και αναγνωρίστηκαν παγκοσμίως. Πιο συγκεκριμένα λοιπόν, αρχιτεκτονική είναι η επιστήμη και η τέχνη που σχετίζεται με την κατασκευή οικοδομημάτων. Ο συνδυασμός επιστήμης και τέχνης δικαιολογείται από το γεγονός ότι τα οικοδομήματα καλύπτουν και αισθητικές αναζητήσεις εκτός από πρακτικές ανάγκες. Χάρη στην αρχιτεκτονική ούτως ή άλλως, πολλά είδη κτιρίων έχουν αποκτήσει μια παγιωμένη μορφή( π.χ. οι ορθόδοξες χριστιανικές εκκλησίες) που σημαίνει πολλά περισσότερα από την απλή εξυπηρέτηση στεγαστικών αναγκών. Τα έργα της αρχιτεκτονικής εκτός αυτού, επιτρέπουν την ανάγνωση της ιστορικής πορείας ενός πολιτισμού κατά συγκεκριμένο και άμεσο τρόπο. Όσον αφορά την προϊστορία και τα αρχιτεκτονήματα εκείνης της περιόδου, σε πολλές περιπτώσεις δεν είχε πρωτεύουσα σημασία η επεξεργασία, αλλά η υπολογισμένη τοποθέτηση του υλικού και η χρήση του χώρου. Τα μεγαλιθικά μνημεία της Μ. Βρετανίας με κυκλική διάταξη αποτελούν ένα τέτοιο δείγμα, με χαρακτηριστικότερο το Στόουνχετζ, το οποίο είναι και λαμπρό δείγμα της μνημειακής αρχιτεκτονικής. Από την άλλη στη Μεσοποταμία και στην Αίγυπτο, όπου οι γεωμετρικές γνώσεις είχαν αναπτυχθεί περισσότερο, ακόμα και για λόγους συμβολικούς, δοκιμάστηκαν περίπλοκα συστήματα αναλογιών και δημιουργήθηκαν καθαρά γεωμετρικές μορφές όπως στις πυραμίδες. Παράλληλα στην ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, η αρχιτεκτονική της Μεσογείου υπήρξε ιδιαίτερα σημαντική και οι ελληνικοί ναοί αποτελούν ένα θαύμα απλότητας. Κάθε αρχιτεκτονικό στοιχείο ξεχωρίζει καθαρά, ανάλογα με τον προορισμό του, και ποικίλλει ανάλογα με τον αρχιτεκτονικό ρυθμό του συνόλου. Έτσι, ο Παρθενώνας αποτελεί ένα επαναστατικό αρχιτεκτονικό σχέδιο και ο ίδιος, παρά το πέρασμα των αιώνων, εξακολουθεί να αποτελεί κορυφαίο και ανεπανάληπτο επίτευγμα της αρχιτεκτονικής, που συνδυάζει την κλασσική λιτότητα με το αναμφισβήτητο μεγαλείο. Όσον αφορά το Βυζάντιο, το πλέον χαρακτηριστικό οικοδόμημα της βυζαντινής αρχιτεκτονικής είναι ο ναός της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, ο οποίος πρόκειται για την κορύφωση της βυζαντινής αρχιτεκτονικής και

4 επηρέασε την ισλαμική θρησκευτική αρχιτεκτονική. Φτάνοντας στην Ανατολή, παρατηρούμε ότι η επίδραση του αραβικού πολιτισμού στην αρχιτεκτονική υπήρξε σημαντικότατη μιας και τότε αναπτύχθηκαν οι τεχνικές γνώσεις. Έτσι, το Σινικό Τείχος αποτέλεσε και αποτελεί ένα από τα πιο μεγαλεπήβολα αρχιτεκτονικά σχέδια που έγιναν ποτέ. Στο Μεσαίωνα όπου υπάρχει και η Αναγέννηση αλλά και η εμφάνιση του μπαρόκ, σημαντικό ρόλο καταλαμβάνει ο ρομανικός ρυθμός(πύργος της Πίζας), ο οποίος χαρακτηρίζεται από πλούτο εξωτερικών διακοσμητικών στοιχείων και επιρροές από την αρχαία ρωμαϊκή τέχνη. Τέλος, τη νεότερη εποχή, σημειώνεται τον 19 ο αι. μια ριζική ανανέωση στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική, όταν παράλληλα με την επανεμφάνιση των κλασσικών στοιχείων και την απομίμηση σχεδόν όλων των αρχαίων και εξωτικών τεχνοτροπιών αρχιτέκτονες άρχισαν να πειραματίζονται με νέα υλικά, μελετώντας με προσοχή τις γοτθικές οικοδομές για να ανακαλύψουν τα μυστικά τους. Δημιουργήθηκαν έτσι καταπληκτικές, ελαφρότατες σιδερένιες γέφυρες, τολμηρότατα μέγαρα αλλά και οικοδομήματα που παρουσιάζονταν γυμνά στην κατασκευή τους, όπως ο Πύργος του Άιφελ στο Παρίσι, ο οποίος είναι και σύμβολο της γαλλικής πρωτεύουσας. Αρχιτεκτόνημα της νεότερης εποχής είναι και η Σαγράδα Φαμίλια στη Βαρκελώνη, το πιο γνωστό έργο του Ισπανού αρχιτέκτονα Γκαουντί. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν τη σπουδαιότητα όλων των αρχιτεκτονημάτων ανά τον κόσμο μιας και το καθένα τους μας αποκαλύπτει μια διαφορετική πτυχή της αρχιτεκτονικής. Αξίζει έτσι να ενδιαφερθούμε λίγο παραπάνω και να μάθουμε για εκείνα και την ιστορία τους.

5 BIG BEN

6 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Big Ben είναι το ψευδώνυμο για την μεγάλη καμπάνα του ρολογιού στο βόρειο άκρο του παλατιού του Westminster στο Λονδίνο, (επίσημα γνωστή απλά ως Πύργος του Ρολογιού). Ο πύργος του ρολογιού κατέχει το μεγαλύτερο τεσσάρων όψεων ρολόι στον κόσμο και είναι ο τρίτος ψηλότερος πύργος του ρολογιού, ο οποίος συμπλήρωσε τα 150 χρόνια του στις 31 Μαΐου 2009, κατά την οποία εορταστικές εκδηλώσεις έλαβαν χώρα. Ο πύργος ολοκληρώθηκε στις 10 Απριλίου 1858 και έχει γίνει ένα από τα πιο εξέχοντα σύμβολα τόσο στο Λονδίνο όσο και στην Αγγλία, με την συχνή θέσπιση πλάνων και ταινιών που γυρίστηκαν στην πόλη.

7 Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ BIG BEN H καμπάνα του Μεγάλου Ρολογιού του Westminster - παγκοσμίως γνωστή ως «Μπιγκ Μπεν» - είναι η πιο διάσημη καμπάνα ποτέ στο Whitechapel. Το Μπιγκ Μπεν χτίστηκε το Σάββατο 10 Απριλίου 1858, αλλά η ιστορία του ξεκινά περισσότερο από δύο δεκαετίες νωρίτερα... Στις 16 Οκτωβρίου 1834, όπου έπιασε φωτιά, κατέστρεψε το παλάτι του Γουέστμινστερ, που ήταν η έδρα της βρετανικής κυβέρνησης. Μερικά από τα κομμάτια των Παλαιών Ανακτόρων, που επέζησαν από την φωτιά κυρίως το Westminster Hall, το οποίο χτίστηκε μεταξύ 1097 και 1099 από τον William Rufus - ενσωματώθηκαν στα νέα κτίρια που γνωρίζουμε σήμερα, μαζί με πολλά νέα χαρακτηριστικά. Στη βόρεια άκρη των Ανακτόρων υψώνεται ο πιο διάσημος από τους πύργους, ο Πύργος του Ρολογιού, ο οποίος είναι γνωστότερος ως "Μπιγκ Μπεν". Με ύψος 96,3 μέτρων, είναι ελάχιστα κοντύτερος από τον Πύργο της Βικτωρίας αλλά αρκετά πιο λεπτός. Στεγάζει το Μεγάλο Ρολόι του Ουεστμίνστερ, το οποίο κατασκευάστηκε από τον Έντουαρντ Τζον Ντεντ (Edward John Dent) σε σχέδια του ερασιτέχνη ωρολογοποιού Έντμουντ Μπέκετ Ντένισον (Edmund Beckett Denison). ] Χτυπάει την ώρα με ακρίβεια δευτερολέπτου: το Μεγάλο Ρολόι πέτυχε επίπεδα ακρίβειας τα οποία θεωρούνταν αδιανόητα από τους ωρολογοποιούς του 19ου αιώνα. Έχει παραμείνει ακριβές από τότε που τέθηκε σε λειτουργία το Δείχνει την ώρα σε τέσσερις πλάκες διαμέτρου 7 μέτρων, οι οποίες είναι κατασκευασμένες από γυαλί τύπου οπάλ και φωτίζονται από την εσωτερική τους πλευρά στη διάρκεια της νύχτας. Ο ωροδείκτης έχει μήκος 2,7 μέτρων και ο λεπτοδείκτης 4,3 μέτρων. Πέντε καμπάνες κρέμονται στο κωδωνοστάσιο πάνω από το ρολόι. Οι τέσσερις καμπάνες χτυπούν τα τέταρτα της ώρας, ενώ η μεγαλύτερη καμπάνα χτυπάει τις ώρες. Επισήμως ονομάζεται "Η Μεγάλη Καμπάνα του Ουεστμίνστερ", αλλά κοινώς αναφέρεται ως "Μπιγκ Μπεν". Η ονομασία αυτή έχει αβέβαιη προέλευση και, στο πέρασμα του χρόνου, αποδόθηκε και στον ίδιο τον πύργο. Η πρώτη καμπάνα που είχε αυτό το όνομα παρουσίασε ρωγμές στη διάρκεια των δοκιμών που πραγματοποιήθηκαν και κατασκευάστηκε εκ νέου. Η τωρινή καμπάνα ανέπτυξε και αυτή αργότερα μια ρωγμή, γεγονός που της απέδωσε χαρακτηριστικό ήχο. Είναι η τρίτη βαρύτερη καμπάνα στη Βρετανία, αφού ζυγίζει 13,8 τόνους. Στο φεγγίτη στην κορυφή του πύργου βρίσκεται ο Φανός του Άυρτον, ο οποίος είναι αναμμένος όταν κάποιο από τα δύο κοινοβουλευτικά σώματα συνεδριάζει αφού έχει πέσει το σκοτάδι. Τοποθετήθηκε το 1885 κατόπιν απαίτησης της Βασίλισσας Βικτωρίας, έτσι ώστε να μπορεί να διαπιστώνει

8 από τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ εάν οι βουλετές εργάζονταν. Ονομάστηκε έτσι από τον Άκτον Σμη Άυρτον, Ανώτατο Επίτροπο Έργων στα τέλη της δεκαετίας του 1870.

9 ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ Το 1844, το Κοινοβούλιο αποφάσισε να βάλει υπό κατασκευή τα νέα κτίρια, για τα κτίρια του Κοινοβουλίου, που θα πρέπει να ενσωματώνουν έναν πύργο και το ρολόι. Η προμήθεια για το έργο αυτό ανατέθηκε στον αρχιτέκτονα Charles Barry, ο οποίος κάλεσε αρχικά μόνο ένα ωρολογοποιό να παράγουν ένα σχεδιασμό και την προσφορά. Το υπόλοιπο του, χρειαζόταν απαιτητική δουλειά και γιαυτό έπρεπε να τεθούν σε διαδικασία διαγωνισμού. Διορίστηκε ο βασιλικός αστρονόμος, George Airy για να συντάξει τις προδιαγραφές για το ρολόι. Οι περισσότεροι ωρολογοποιοί της εποχής εκείνης θεωρούν την ακρίβεια αποτυχία για ένα μεγάλο πύργο του ρολογιού με εντυπωσιακούς μηχανισμούς και βαριά χέρια που εκτέθηκαν σε άνεμο και στις καιρικές συνθήκες και στην πίεση για μικρότερες προδιαγραφές. Ωστόσο, ο Airy ήταν ανένδοτος καθώς πίστευε ότι η πρώτες προδιαγραφές θα πρέπει να τηρούνται. Λόγω αυτού του αδιεξόδου, το Κοινοβούλιο διόρισε δικηγόρο τον Edmund Beckett Denison ως συν-διαιτητής με τον Airy. Ο Edmund Beckett Denison, και αργότερα ως Sir Edmund Beckett, έγινε ο πρώτος βαρόνος στο Grimthorpe, ήταν ένας δύσκολος άνθρωπος.

10 Ο Denison αποφάσισε να εφαρμόσει τον εαυτό του στο πρόβλημα του ρολογιού. Ήταν πριν από το 1851 που ήρθε με ένα σχέδιο που θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν την απαιτητική προδιαγραφή. Το ρολόι σχεδιασμένο από τον Denison χτίστηκε από τους Ε.Ι. Dent & Co, και ολοκληρώθηκε το Ο πύργος δεν ήταν έτοιμος μέχρι το 1859, έτσι το ρολόι κρατήθηκε για δοκιμή σε έργα του Dent για πάνω από πέντε χρόνια. (Κατά την περίοδο αυτή, o Denison εφεύρει ένα νέο σχέδιο διαφυγής για την βαρύτητα και ένα δοκιμαστικό ρολόι ελέγχθηκε και εγκρίθηκε από το βασιλικό αστρονόμο. Αυτό το ρολόι είναι πιστεύεται ότι είναι σήμερα σε χρήση, όπως το ρολόι της εκκλησίας στο St Dunstan του, σε Cranbrook στο Κεντ.) Στη συνέχεια ήρθαν οι καμπάνες, και ανακάλυψε ότι ο Denison Barry, τώρα ο Sir Charles Barry, είχε καθορίσει ένα κουδούνι με μεγάλο τόνο, αλλά δεν έκανε καμία πρόβλεψη για την παραγωγή του. Μελέτες του Denison για τα ρολόγια είχαν συμπεριληφθεί και τσα κουδούνια που είχε αναπτύξει με τις δικές του ιδέες για το πώς θα πρέπει να είναι σχεδιασμένα και κατασκευασμένα. Η μεγαλύτερη καμπάνα ποτέ είναι στη Βρετανία που μέχρι τη στιγμή εκείνη ήταν «Μέγας Πέτρος» στο York Minster. Αυτό ζύγιζε μόλις 10 ¾ τόνους, έτσι δεν είναι έκπληξη για τους καμπανοεφευρέτες που ήταν δύσπιστοι όσον αφορά την υποβολή προσφορών για τη σύμβαση για την παραγωγή του νέου κουδούνιου, ιδιαίτερα από τον Denison που επέμεινε στον δικό του σχεδιασμό για το σχήμα της καμπάνας, καθώς και για τη δική του συνταγή για

11 την bellmetal. Σε δύο περιπτώσεις τις απαιτήσεις του διέφεραν σημαντικά από τις παραδοσιακές και πρακτικές του συνήθειες. Τελικά, ένα κουδούνι έγινε με τις προδιαγραφές του, αν και κάπως υπερμεγέθης σε 16 τόνους, από τον John Warner & Sons στο Stockton-on-Tees στις 6 Αυγούστου 1856, αλλά αυτό ράγισε ανεπανόρθωτα, ενώ τέθηκε υπό δοκιμή στην αυλή παλάτι του Westminster. Ήταν τότε που ο Denison, που είχε τώρα QC, αφού το όνομά του, στράφηκε προς το χυτήριο της Whitechapel... O George Mears, όταν ήταν πλοίαρχος και ιδιοκτήτης του Whitechapel Bell Foundry, ανέλαβε το casting. Σύμφωνα με τα αρχεία του χυτηρίου, ο Mears ανέφερε αρχικά μια τιμή για τη χύτευση του κουδουνιού, αλλά αυτό αντισταθμίζεται με το ποσό των 1829 από το μέταλλο που ήταν σε θέση να διεκδικήσει από το πρώτο κουδούνι, έτσι ώστε το τελικό τιμολόγιο προσφοράς, στις 28 Μαΐου 1858, να ήταν στο ποσό των 572. Χρειάστηκε μια εβδομάδα για να διαλύσει την παλιά καμπάνα, τρεις φούρνοι που απαιτείται για να λιώσει το μέταλλο και το καλούπι το οποίο να έχει θερμανθεί όλη την ημέρα, πριν από την πραγματική χύτευση, ήταν η πρώτη φορά που είχε γίνει αυτό στη Βρετανία.. Χρειάστηκαν 20 λεπτά για να συμπληρώσει τη φόρμα με το λιωμένο μέταλλο, και 20 ημέρες για το μέταλλο για να στερεοποιηθεί και να κρυώσει. Μετά το κουδούνι δοκιμάστηκε με κάθε τρόπο από τον Mears, ο Denison το ενέκρινε πριν εγκαταλείψει το χυτήριο. Μεταφέροντας το κουδούνι τα λίγα χιλιόμετρα από το χυτήριο για τα κτίρια του Κοινοβουλίου ήταν ένα σημαντικό γεγονός. H Κυκλοφορία σταμάτησε μέχρι το κουδούνι, που ήταν τοποθετημένο σε ένα τρόλεϊ που σερνόταν από δεκαέξι λαμπρά άλογα, πέρασε τον δρόμο πάνω από τη Γέφυρα του Λονδίνου, κατά μήκος του δρόμου Borough, και πάνω από το Westminster Bridge. Οι δρόμοι είχαν διακοσμηθεί για την περίσταση και ενθουσιώδη πλήθη επευφημούσαν την καμπάνα κατά μήκος της διαδρομής.

12 ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ BIG BEN Είναι το πιο διάσημο ρολόι του κόσμου. Δε νοείται να βρεθεί κανείς στο Λονδίνο και να μη φωτογραφηθεί σε αυτό. Το Big Ben γιορτάζει τα 150 του χρόνια. Ο κόσμος που επισκέπτεται το Big Ben στέκεται εκστασιασμένος μπροστά από τον ύψους 106 μέτρων πύργο στη γέφυρα του Westminster, που βρίσκεται στη βορειοδυτική κατάληξη του Βρετανικού Κοινοβουλίου, στο παλάτι του Westminster. Η καμπάνα του Big Ben ζυγίζει περισσότερους από 13 τόνους και τοποθετήθηκε στον πύργο στις 10 Απριλίου Από τις 31 Μαΐου του ίδιου έτους - οπότε και πρωτολειτούργησε - το ρολόι λειτουργεί χωρίς να έχει σταματήσει ούτε λεπτό. Στην αρχή επρόκειτο να ονομαστεί "Victoria", προς τιμήν της Βασίλισσας. Ωστόσο, το "Big Ben" ήταν το όνομα του τελικά αποφασίστηκε να δοθεί, όχι στο ρολόι, όπως πολλοί πιστεύουν, αλλά στην καμπάνα του ρολογιού. Τον καιρό που κατασκευαζόταν, υπήρχαν δύο διάσημοι και δημοφιλείς άνδρες με το επώνυμο Ben. Ο ένας ήταν πρωταθλητής του μποξ. Ο δεύτερος ήταν ο Sir Benjamin Hall, μέλος του Κοινοβουλίου, ο οποίος ως υπεύθυνος Δημοσίων Έργων, ήταν και ο επικεφαλής των εργασιών, τόσο του πύργου, όσο και του ρολογιού και της καμπάνας. Μέχρι σήμερα, και οι δύο διεκδικούν (θεωρητικά) τα πνευματικά δικαιώματα του ονόματος "Big Ben". Τις επόμενες ημέρες αναμένεται να ξεκινήσουν δεκάδες εορταστικές εκδηλώσεις για τα 150 χρόνια του Big Ben, που έχει αφήσει και συνεχίζει να αφήνει τη δική του ιστορία, τόσο στη Βρετανική πρωτεύουσα, όσο και παγκοσμίως. Μεγάλοι, αλλά και παιδιά, θα απολαύσουν ξεχωριστά προνόμια στο κτίριο όπου βρίσκεται το ιστορικό ρολόι, το οποίο μάλιστα, σύμφωνα με δηλώσεις του καλλιτεχνικού διευθυντή Kourtney Harper, ανακηρύχθηκε ως το πλέον αγαπητό μνημείο των Βρετανώ

13 ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ BIG BEN Ο Alan Hughes, διευθυντής της εταιρείας Whitechapel Bell Foundry, η οποία κατασκεύασε το ρολόι στο Big Ben, αλλά και αυτό του Αγάλματος της Ελευθερίας στις ΗΠΑ και άλλων σπουδαίων ναών ανά τον κόσμο, εκφράζει την βεβαιότητά του ότι χιλιάδες κόσμου θα έλθουν για μια ακόμη χρονιά στο Λονδίνο για να το δουν, να το ακούσουν και να το φωτογραφήσουν. ''Είναι σίγουρα το πιο διάσημο ρολόι στον κόσμο. Όταν ακούς το Big Ben να χτυπά, δεν υπάρχει περίπτωση να μην αντιληφθείς ότι πρόκειται συγκεκριμένα για το Big Ben. Δεν είναι απλώς μια οποιαδήποτε μεγάλη καμπάνα. Είναι αυτή του Big Ben. Ο ήχος της είναι μοναδικός''. Εκτός από σπουδαία ιστορία, το Big Ben έχει πρωταγωνιστήσει σε τηλεοπτικές σειρές και μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές. Αν και πρόσφατα η καμπάνα είχε σταματήσει να χτυπά, λόγω εργασιών συντήρησης, το ρολόι λειτουργούσε κανονικά Κάθε φορά που κάποιος σκέφτεται το Λονδίνο, η επιβλητική όσο και μελαγχολική θέα του Big Ben, προβάλλει αναπόφευκτα στον ορίζοντα. Σύμβολο μιας ολόκληρης ιστορικής διαδρομής για τη Μεγάλη Βρετανία, για την Αγγλία, για το Λονδίνο, φαίνεται ότι ζήλεψε τον Πύργο της Πίζας. Με αποτέλεσμα να έχει προκαλέσει ρίγη ανησυχίας στους Βρετανούς. Σύμφωνα λοιπόν με δημοσιεύματα που είδαν το φως της δημοσιότητας, και προβλημάτισαν την αγγλική κοινωνία, το Big Ben έχει αρχίσει να παίρνει κλίση. Μια κλίση που για τους περισσότερους προσεκτικούς παρατηρητές είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού, έστω κι αν ακόμη είναι απειροελάχιστη. 12

14 Πολιτικοί μηχανικοί οι οποίοι κλήθηκαν να εκφέρουν άποψη για το θέμα, έγιναν ακόμη περισσότερο ανησυχητικοί καθώς διατύπωσαν την άποψη ότι αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, η κλίση του Big Ben θα εξελίσσεται σε ετήσια βάση, θα μεγαλώνει, και κάποια στιγμή δεν αποκλείεται να καταρρεύσει. Είναι από τις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι Βρετανοί λένε ότι φοβούνται πως θα τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι. 13

15 ΠΗΓΕΣ %CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%B5- %CE%BD%CE%B1- %CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B5%CE%B9_ html 14

16 ΤΟ ΚΟΛΟΣΣΑΙΟ 15

17 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το Amphitheatrum Flavium ή περισσότερο γνωστό με την ονομασία Colosseum (Κολοσσαίο, το Γιγαντιαίο) ήταν ένα αμφιθέατρο στην Ρώμη. Βρίσκεται στη ΝΑ. πλευρά της Ρωμαϊκής Αγοράς (Forum Romanum). 16

18 ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Το Κολοσσαίο άρχισε να κατασκευάζεται στην εποχή του Βεσπασιανού το 72 μ.χ., συνεχίστηκε την εποχή του Τιτου και ολοκληρώθηκε όταν ήταν αυτοκράτορας ο Δομιτιανός 80 μ.χ. ένα χρόνο μετά το θάνατο βεσπασιανού και η χρηματοδότηση του έργου έγινε από τα λάφυρα των πολέμων και όχι από το δημόσιο ταμείο. Ονομαζόταν αμφιθέατρο των Φλαβίων, από το όνομα της δυναστείας των αυτοκρατόρων που το έκτισαν. Για να κατασκευαστεί, εργάστηκαν χιλιάδες Ιουδαίοι αιχμάλωτοι που είχαν συλληφθεί από τον Τίτο μετά την καταστροφή των Ιεροσολύμων. Η ορχήστρα είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για να πραγματοποιούνται ναυμαχίες, μονομαχίες και θηριομαχίες τοις οποίες χρηματοδοτούσαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες. Εκεί γίνονταν επίσης μαρτύρια χριστιανών. Το Κολοσσαίο είναι ίσως το πιο εντυπωσιακό κτίριο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και το μεγαλύτερο κτίριο της εποχής. Μπορεί η θεόρατη δομή του να έχει περιέλθει σε ερείπια στις μέρες μας αλλά ακόμη παραμένει ένα επιβλητικό και όμορφο θέαμα. ένα χρόνο μετά το θάνατο Βεσπασιανού. Στην τοποθεσία που αποφασίστηκε να χτιστεί το Κολοσσαίο υπήρχε μια τεχνητή λίμνη και ένα μέρος του τεράστιου πάρκου του Νέρωνα στο οποίο περιλαμβάνεται επίσης η Χρυσή Πύλη (Domus Aurea) και το κολοσσιαίο άγαλμα του Νέρωνα (ο κολοσσός) που έδωσε στην γιγαντιαία αρένα το σημερινό της όνομα. Οι αυτοκράτορες χρησιμοποιούσαν το Κολοσσαίο για να ψυχαγωγεί το κοινό με αγώνες με ελεύθερη είσοδο. Τα εν λόγω διαγωνίσματα ήταν ένα σύμβολο κύρους και ισχύος και ένας τρόπος για έναν αυτοκράτορα να αυξήσει τη δημοτικότητά του. Οι αγώνες διαρκούσαν για μια ολόκληρη μέρα ή ακόμα και για αρκετές ημέρες στη σειρά. Συνήθως ξεκινούσαν με κωμικές πράξεις και εμφανίσεις εξωτικών ζώων και τελείωναν με μονομαχίες μεταξύ των ζώων και μονομάχων ή μεταξύ μονομάχων. Οι διαγωνιζόμενοι ήταν συνήθως δούλοι, αιχμάλωτοι πολέμου ή κατάδικοι. Μερικές φορές Ρωμαίοι πολίτες, μέχρι και αυτοκράτορες έλαβαν μέρος στη δράση. Για τα εγκαίνια του κτιρίου στο 80 μχ. οι εορτασμοί διήρκησαν εκατό ήμερες με αγωνίσματα και θεάματα και πραγματοποιήθηκαν από τον Τίτο, διάδοχο του Βεσπασιανού. Κατά τη διάρκεια των μονομαχιών, θανατώθηκαν περίπου άγρια ζώα. Το διασημότερο σύμβολο υπήρξε στην αρχαιότητα δεξαμενή ναυτικών μονομαχιών, αλλά και χώρος όπου 17

19 μαρτύρησαν χιλιάδες οπαδοί μιας νέας, τότε, θρησκείας, της χριστιανικής. Για την τύχη των μονομάχων που τραυματίζονταν σοβαρά αποφάσιζε το πλήθος. Αν ο αυτοκράτορας σήκωνε τον αντίχειρα σήμαινε πως ο τραυματισμένος μπορούσε να ζήσει, διαφορετικά έπρεπε να παλέψει με τα άγρια ζώα μέχρι θανάτου. Εκτός από τους ανθρώπους σκοτώνονταν και ζώα. Τα πιο πολλά σκοτώθηκαν στους αγώνες που έγιναν το 248 για τα χρόνια από την ίδρυση της Ρώμης. Εκεί ο ρωμαϊκός όχλος απέσπασε το χλευαστικό σχόλιο «Δεν χρειάζονται παρά άρτο και θεάματα».στη νότια πλευρά του το Κολοσσαίο είχε κοπεί από το σεισμό του 847. Τμήματα του κτιρίου - συμπεριλαμβανομένης της μαρμαρένιας πρόσοψης - χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή νεώτερων μνημείων, συμπεριλαμβανομένης και της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου. 18

20 ΣΗΜΕΡΑ Μετά από σεισμούς και λεηλασίες κατά την διάρκεια των αιώνων είναι σήμερα ερείπιο και ένα από τα δημοφιλέστερα τουριστικά αξιοθέατα της σύγχρονης Ρώμης. Ο Πάπας το επισκέπτεται κάθε Μεγάλη Παρασκευή, εις μνήμην τον χριστιανών μαρτύρων. Στα τέλη του 2011 θα ξεκινήσουν αναστηλωτικά έργα, τα έξοδα των οποίων υπολογίζονται στα 25 εκατομμύρια ευρώ και αναμένονται να διαρκέσουν δύομισι χρόνια. Την αποκατάσταση του μνημείου δήλωσε ότι θα χρηματοδοτήσει ο ιδρυτής της φίρμας Tod's, που κατασκευάζει δερμάτινα παπούτσια και τσάντες, Ντιέγκο Ντελά Βάλε. 19

21 ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Αν και ο σχεδιασμός του Kολοσσαίου βασίστηκε σε καθιερωμένα μοτίβα τα οποία χρησιμοποιούσαν για πολύ καιρό στα Ρωμαϊκά θέατρα και αμφιθέατρα, το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα εξαιρετικό κτίριο. Η αρκετά ψηλή πρόσοψη χωριζόταν σε τέσσερις οριζόντιες λωρίδες, αποτελούμενη από τρείς ορόφους στοών, τοποθετημένες η μία πάνω στην άλλη, 80 στο σύνολο, οι οποίες στηριζόταν με κίονες με δωρικά, ιωνικά και κορινθιακά στοιχεία, στεγασμένα από μία λιθόχτιστη σοφίτα διακοσμημένη με κορινθιακά πίλαστρα. Οι αψίδες υποδεικνύουν την εσωτερική κατασκευή με ακτινωτές σκάλες και με δακτυλιοειδή μονοπάτια, σχεδιασμένα για να παρέχουν πρόσβαση στις θέσεις γύρω από την οβάλ αρένα. Το κοινό εκτιμάται ότι ήταν με θεατές, περνούσε από έλεγχο έξω από το κτίριο σε μία περιοχή οριοθετημένη. Εκεί διέθεταν και τα εισιτήρια τα οποία αντιστοιχούσαν στις 76 αριθμημένες αψίδες του ισογείου, επιτρέποντας στους θεατές να προσεγγίζουν το τμήμα στο οποίο βρισκόταν η θέση τους γρήγορα και εύκολα. Οι τομείς των θέσεων υποστηριζόταν από θόλους σε τρείς σειρές, με ξύλινες βάσεις δεξιά επάνω. Η αρένα διαχωριζόταν από τις θέσεις με έναν φράχτη και μία ψηλή πλατφόρμα, στην οποία υπήρχαν μαρμάρινες θέσεις για τους επισήμους, συμπεριλαμβανομένου και θεωρεία για τον αυτοκράτορα και τους δικαστές, οι οποίοι είχαν τις δικές τους εισόδους. Το Κολοσσαίο χτίστηκε σε χαμηλής στάθμης έδαφος λίγο πιο ψηλά από την στάθμη της τοποθεσίας της λίμνης του Golden House του Νέρωνα. Βασίστηκε σε μία μεγάλη κατασκευή από πέτρα και μπετό, πάχους κατά μέσο όρο 13 m, τοποθετημένη σε μία ογκώδη στοίβα πηλού. Η πρόσοψη και οι εξωτερικές στοές, όπως και κάποιες από τις κύριες αποβάθρες στο έδαφος και στο επίπεδο του πρώτου ορόφου, ήταν από τραβερτίνη, έναν σκληρό και ανθεκτικό ασβεστόλιθο ηφαιστειακής προέλευσης. Πολλοί από τους ακτινωτούς τοίχους ήταν από μαλακότερο, ελαφρύτερο πορώδες λίθο (tufa), μία άλλη ηφαιστειακή πέτρα, ενώ πολλά από τα ανώτερα επίπεδα και οι θόλοι ήταν από μπετό. Εκατό χιλιάδες κυβικά μέτρα τραβερτίνη χρησιμοποιήθηκαν κατά την περίοδο της κατασκευής και πιθανότατα πρόκειται για την πρώτη, και μία από τις λίγες, κατασκευές που απαίτησε τόσο μεγάλη ποσότητα αυτού του υλικού. Η κατασκευή είχε τεράστιες απαιτήσεις, σε εργατικό δυναμικό, στα λατομεία τα οποία βρισκόταν 20

22 20 χιλιόμετρα ανατολικά της Ρώμης. Η μεταφορά του υλικού στην τοποθεσία της κατασκευής μπορούσε επίσης να δημιουργήσει προβλήματα. Οι τόνοι τραβερτίνη, έπρεπε να μεταφερθούν στη Ρώμη με πλοιάρια μέσω του Αίνου και του Τίβερη, και στη συνέχεια να φορτωθούν σε βοδάμαξες για να μεταφερθούν στον τελικό τους προορισμό, μία απόσταση 1.5 km με χρήση των πλησιέστερων αποβάθρων στην τοποθεσία της κατασκευής. Μετά από 8 χρόνια εργασιών, μία άμαξα που μετέφερε ένα τόνο τραβερτίνη, άφηνε τις αποβάθρες του Τίβερη κατά μέσο όρο κάθε 7 λεπτά για 12 ώρες κάθε μέρα, επί 300 μέρες για κάθε χρόνο κατασκευής. Οι μεγαλύτεροι ογκόλιθοι χρειαζόταν πιο σύνθετες άμαξες μεταφοράς οι οποίες ήταν πιο αργές και πιο δύσκολες στον χειρισμό. Οι άμαξες που μετέφεραν υλικά για εργασίες σε δημόσια κτίρια βρισκόταν ανάμεσα στις πολύ λίγες εξαιρέσεις οχημάτων που επιτρεπόταν να κυκλοφορούν στην πόλη κατά την διάρκεια της μέρας. Η σταθερή ροή των βαριά φορτωμένων οχημάτων μέσα από τα πιο πολυσύχναστα τμήματα της Ρώμης αποτελούσε ένα 21

23 συνεχές ενδιαφέρον για τους κατοίκους, όπως και ένας συνεχής παράγοντας υπενθύμισης του μεγάλου έργου. Η χρήση τετραγωνισμένων λίθων σε αυτή την κλίμακα δημιούργησε επίσης επιπλοκές κατά τη διαδικασία της κατασκευής. Ο τραβερτίνης είναι ένας σχετικά σκληρός λίθος ο οποίος απαιτεί υψηλό επίπεδο εργατικού δυναμικού, το οποίο θα εργάζεται υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Αν σκεφτούμε ότι επενδύσεις υλικών έγιναν σε πολύ λίγα σημεία, όπου ήταν ορατές κάποιες ατέλειες, όπως στην πρόσοψη, και ότι δεν χρειάστηκε να γίνει καμία προσπάθεια για να διατηρηθούν τα τμήματα της πέτρας ομοιόμορφα και στο ίδιο ύψος, συμπεραίνουμε την προσπάθεια που καταβλήθηκε για την αποπεράτωση του έργου αυτού. Οι οριζόντιες όψεις παρ' όλα αυτά κατασκευάστηκαν σε επίπεδα με μεγάλη προσοχή για να εξασφαλιστεί η σταθερότητα της κατασκευής. Οι ενώσεις ενισχύθηκαν περαιτέρω με 300 τόνους μεγάλων σιδερένιων ράβδων τοποθετημένες σε σειρά. Επιπλέον προβλήματα έπρεπε να αντιμετωπιστούν λόγω της ανέγερσης λίθινων όγκων σε μεγάλο ύψος και την τοποθέτηση τους σε κατάλληλη θέση. Η κατασκευή από μπετό απαιτούσε σχετικά ελαφριές σκαλωσιές για τους εργάτες και μικρή ποσότητα υλικών. Οι τετραγωνισμένοι λίθοι έπρεπε να ανυψωθούν με γερανούς σε πιο συμπαγής πλατφόρμες, και οι γερανοί έπρεπε να είναι σταθερά κατασκευασμένοι. Ενώ κάποιοι εργάτες προσέφεραν την δύναμη τους για την ανύψωση, κάποιοι άλλοι χρειαζόταν για να καθοδηγούν τους ογκόλιθους ενώ αυτοί ανυψωνόταν έτσι ώστε να τους τοποθετούν στην κατάλληλη θέση. Είναι κατανοητό, και δεν προκαλεί έκπληξη, το γεγονός ότι η ποσότητα του λίθου τραβερτίνη που χρησιμοποιήθηκε μειώνεται καθώς το κτίριο ανυψώνεται, έτσι ώστε στην τέταρτη σειρά-διάζωμα η πρόσοψη να αποτελείται μόνο από τον λίθο τραβερτίνη.. Αυτές τις μέρες υποστηρίζεται ότι, ολόκληρη η κατασκευή ανεγέρθηκε σε στάδια, και οι στηρίξεις τοποθετήθηκαν σε σημεία συγκεντρωμένης πίεσης μέσα στην κατασκευή. Το άνοιγμα του αμφιθεάτρου γιορτάστηκε με πολυτελή αγωνίσματα τα οποία διήρκησαν 100 μέρες. Το πάτωμα της αρένας δεν ήταν συμπαγές αλλά ήταν κατασκευασμένο από ξύλο, καλύπτοντας έναν εξαιρετικά σύνθετο υπόγειο χώρο. Ένα σύστημα από στενά περάσματα, κλουβιά και ανελκυστήρες λειτουργούσε με αντιστάθμισμα και επέτρεπε σε 64 άγρια θηρία να εμφανίζονται ταυτόχρονα στην αρένα, ενώ άλλες μηχανικές κατασκευές επέτρεπαν σε ειδικά σκηνικά να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται στο κέντρο της αρένας και να παρέχουν φόντο στην επακόλουθη σφαγή. 22

24 Η σοφίτα ή τα ψηλότερα διαζώματα προσέφεραν θέα σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία του αμφιθεάτρου, την μεγάλη τέντα, η οποία προφύλασσε τους θεατές από τις καιρικές συνθήκες. Ανάμεσα στα πίλαστρα υπήρχαν μεγάλα εξέχοντα κάνιστρα, τρία σε κάθε κόλπο, και ακριβώς πάνω από κάθε κάνιστρο η κορνίζα ήταν τρυπημένη από μία κατακόρυφη οπή σε σχήμα τετραγώνου. Αυτά πιθανότατα στήριζαν τους 240 ψηλούς ιστούς οι οποίοι παρείχαν υποστήριξη στο σκελετό της μεγάλης τέντας. Συνολικά: Ύψος: Αρένα: 156 x 189 m 52m 48 x 83 m Έκταση Αρένας: 3.357m Εξωτερική Περίμετρος: 545m Αριθμός αψίδων ανά επίπεδο: 180 Χωρητικότητα: θεατές 23

25 ΠΗΓΕΣ

26 ΣΑΓΡΑΔΑ ΦΑΜΙΛΙΑ 25

27 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η Σαγράδα Φαμίλια (ισπανικά:basilica y Templo Expiatorio de la Sagrada Familia,αγγλικά:Basilica and Expiatory Church of Holy Family,ελληνικά: Βασιλική και Εξαγνιστική Εκκλησία της Αγίας Οικογένειας) ένα έργο του Καταλανού αρχιτέκτονα Άντονι Γκαουντί ( ). Μία εκκλησία στην Βαρκελώνη της Καταλονίας η οποία αν και ημιτελής αποτελεί σίγουρα ένα από τα πιο θαυμαστά αρχιτεκτονήματα του κόσμου καθώς μαζί με αλλά έξι κτίρια του Γκαουντί στην Βαρκελώνη η Σαγράδα Φαμίλια αποτελεί τμήμα Μνημείου της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ουνέσκο. Τον Νοέμβριο του 2004 εγκαινιάστηκε και καθαγιάστηκε από τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ σε μία τελετή στην οποία συμμετείχαν άνθρωποι. Έτσι από τουριστικό μνημείο-σύμβολο για την πόλη της Βαρκελώνης έγινε εκκλησία και μπορεί πλέον να τελεστεί η Θεία Λειτουργία και να την παρακολουθήσουν οι πιστοί. Η Σαγράδα Φαμίλια έχει διχάσει τους πολίτες της Βαρκελώνης για τους λόγους ότι συναγωνίζεται τον Καθεδρικό Ναό της Βαρκελώνης για το σχέδιο του Γκαουντί και την πιθανότητα ότι η δουλειά που έγινε μετά τον θάνατο του δεν βασίστηκε στο σχέδιο του και πιο πρόσφατα για το υπόγειο τούνελ ενός τρένου της Ισπανίας που μπορεί να διαταράξει της σταθερότητα το κτιρίου. 26

28 ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Παρόλο που άρχισε να κατασκευάζετε πριν από 128 χρόνια δεν έχει τελειώσει ακόμα. Η επίσκεψη του Πάπα, ο καθαγιασμός σήμερα πιστεύετε ότι θα συμβάλουν στο να αυξηθεί η χρηματοδότηση και να ολοκληρωθεί υπό τις οδηγίες που άφησε ο δημιουργός της, ο οποίος δεν πρόλαβε να δει το έργο του ολοκληρωμένο λόγω του ότι απεβίωσε. Είδε μόνο ένα από τα καμπαναριά της τελειωμένο αν και στο σχέδιο ήθελε 18: 12 για τους Αποστόλους, 4για τους Ευαγγελιστές, ένα για την Παρθένο και το πιο ψηλό για τον Ιησού. Σήμερα μόλις οκτώ είναι ολοκληρωμένα. Αν και η Σαγράδα Φαμίλια είχε ξεκινήσει το 1882 όταν το έργο το ανέλαβε ο Γκαουντί το 1883, τη μεταμόρφωσε με το αρχιτεκτονικό και μηχανικό στυλ του συνδυάζοντας το γοτθικό ρυθμό και μορφές Μοντερνισμού με φιλόδοξες και διαρθρωτικές αλλαγές κολόνες και αψίδες. Ο Γαουντί αφιέρωε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο έργο και όταν πέθανε το 1926, λιγότερο από το ένα τέταρτο ήταν έτοιμο. Η κατασκευή της Σαγράδα Φαμίλια προχώρησε με αργούς ρυθμούς καθώς βασιζόταν σε ιδιωτικές δωρεές και διακόπηκε από τον ισπανικό εμφύλιο και επανάλαβε περιοδική πρόοδο την δεκαετία του 50. Η κατασκευή πέρασε τον μέσο όρο του 2010 με μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις να παραμένουν και μία αναμενόμενη ημερομηνία ολοκλήρωσης είναι το 2026 όπου τότε θα γίνει και η επέτειος 100 χρόνων από τον θάνατο του Γκαουντί, ενώ ενημερωτικό φυλλάδιο του έργου εκτιμά να ολοκληρωθεί το 2017 μετά την πρόσθετη χρηματοδότηση των τουριστών που επισκέφτηκαν την Βαρκελώνη στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1992.Σχέδια που έχουν επεξεργαστεί με την βοήθεια υπολογιστών έχουν χρησιμοποιηθεί για την επίσπευση της κατασκευής, η οποία προηγουμένως αναμενόταν να κρατήσει εκατοντάδες χρόνια με βάση τι τεχνικές οικοδόμησης στις αρχές του 20 ου αιώνα. 27