TODAY Nativity Fast Begins ΣΗΜΕΡΑ Ξεκινά Η Νηστεία Των Χριστουγέννων

Transcript

1 Saints Constantine and Helen Greek Orthodox Churc h of Washington, DC 8th Sunday of Luke November 15, 2015 TODAY Nativity Fast Begins ΣΗΜΕΡΑ Ξεκινά Η Νηστεία Των Χριστουγέννων My dearest and most beloved in Christ, Come join me and others as we begin the Celebration of 40 Liturgies for the Great Nativity Fast, the health and welfare of our Holy Community of Sts Constantine and Helen of Washington, DC Paternally, Father Michael Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί Ελάτε να γιορτάσουμε μαζί τις 40 Λειτουργίες για τη σπουδαία νηστεία της Γέννησης, την υγεία και την ευημερία της Ιερής Κοινότητας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης της Ουάσινγκτον, DC. Πατρικά, Πατήρ Μιχαήλ

2 MISSION STATEMENT The Sts. Constantine and Helen Greek Orthodox Church of Washington DC's mission is to energize, cultivate and guide its faithful by proclaiming the Faith and Gospel of Christ, and teaching and spreading the Orthodox Christian Faith. There are more people on this planet outside the Church than inside it. Millions have been baptized, millions have not. Millions participate in the celebration of the Lord s Supper, but millions do not. The Church as the body of Christ, as Christ living in the world, has a larger task than to support, nurture, and guide its own members. It is also called to be a witness for the love of God made visible in Jesus. Before his death Jesus prayed for his followers, "As you sent me into the world, I have sent them into the world" (John 17:18). Part of the essence of being the Church is being a living witness for Christ in the world HOW TO FOLLOW THE CHURCH SERVICES ON YOUR SMART PHONE/IPAD Step 1: Open your smart phone/ipad. Step 2: Turn on WiFi. Step 3: Select WiFi name: Greek Orthodox Step 4: Use password: greekwireless Step 5: Launch a browser. Type in Step 6: Select the date of the service. You will see Matins. Tap on GR-EN Text/Music. Step 7: When Matins is completed go back to the Table of Contents and tap on Divine Liturgy. Tap on GR-EN Text/Music. You re done Follow the Divine Liturgy complete in either Greek or English. 2

3 YMNOI THΣ ΗΜΕΡΑΣ HYMNS OF THE DAY Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον/Ἦχος βαρύς. Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου τὸν θάνατον, ἠνέῳξας τῷ Λῃστῇ τὸν Παράδεισον, τῶν Μυροφόρων τὸν θρῆνον μετέβαλες, καὶ τοῖς σοῖς Ἀποστόλοις κηρύττειν ἐπέταξας ὅτι ἀνέστης Χριστὲ ὁ Θεός, παρέχων τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος. Τῶν Μαρτύρων /Ἦχος πλ. αʹ Τὰ θαύματα τῶν Ἁγίων σου Μαρτύρων, τεῖχος ἀκαταμάχητον ἡμῖν δωρησάμενος, Χριστὲ ὁ Θεός, ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, βουλὰς Ἐθνῶν διασκέδασον, τῆς Βασιλείας τὰ σκῆπτρα κραταίωσον, ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος. Resurrectional Apolytikion/Grave Mode By means of Your Cross, O Lord, You abolished death. To the robber You opened Paradise. The lamentation of the myrrh-bearing women You transformed, and You gave Your Apostles the order to proclaim to all that You had risen, O Christ our God, and granted the world Your great mercy. For the Martyrs /Mode pl 1 You have given us the miracles of Your holy Martyrs as an impregnable wall, O Christ our God. At their entreaties, frustrate the plots of enemy nations, and strengthen our government, for You alone are good and love humanity. Aπολυτίκιον Αγ. Κωνσταντίνου & Ελένης Τοῦ Σταυροῦ σου τὸν τύπον ἐν οὐρανῷ θεασάμενος, καὶ ὡς ὁ Παῦλος τὴν κλήσιν οὐκ ἐξ ἀνθρώπων δεξάμενος, ὁ ἐν βασιλεύσιν, Ἀπόστολός σου Κύριε, Βασιλεύουσαν πόλιν τὴ χειρί σου παρέθετο ἣν περίσωζε διὰ παντὸς ἐν εἰρήνῃ, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε. Apolytikion of Sts. Constantine & Helen Having seen the image of Thy Cross in Heaven, and like Paul, having received the call not from men, Thine apostle among kings entrusted the commonwealth to Thy hand, O Lord. Keep us always in peace, by the intercessions of the Theotokos, O only Friend of man. Aπολυτίκιον Αγ. Ανδρέα Ὡς τῶν Ἀποστόλων Πρωτόκλητος, καὶ τοῦ Κορυφαίου αὐτάδελφος, τὸν Δεσπότην τῶν ὅλων Ἀνδρέα ἱκέτευε, εἰρήνην τὴ οἰκουμένη δωρήσασθαι, καὶ ταὶς ψυχαὶς ἡ μῶν τὸ μέγα ἔλεος. Κοντάκιον/Ἠχος δʹ/ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ Ὁ καθαρώτατος ναὸς τοῦ Σωτῆρος, ἡ πολυτίμητος παστὰς καὶ Παρθένος, τὸ ἱερὸν θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, σήμερον εἰσάγεται, ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, τὴν χάριν συνεισάγουσα, τὴν ἐν Πνευματι Θείῳ ἣν ἀνυμνοῦσιν Ἄγγελοι Θεοῦ Αὕτη ὑπάρχει σκηνὴ ἐπουράνιος. 3 Apolytikion of St. Andrew As first of the Apostles to be called, O Andrew, brother of him (Peter) who was foremost, beseech the Master of all to grant the world peace and our souls great mercy. Kontakion/ Μode 4/You were lifted The Savior's most pure and immaculate temple, the very precious bridal chamber and Virgin, who is the sacred treasure of the glory of God, on this day is introduced into the House of the Lord, and with herself she brings the grace in the divine Spirit. She is extolled by the Angels of God. A heavenly tabernacle is she.

4 Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Στα Νεα Ελληνικα Πρὸς Ἐφεσίους 2:14-22 Διότι αυτός είναι η ειρήνη όλων μας, ο οποίος τον Ιουδαϊσμόν και τον Εθνισμόν, τα δύο αυτά τα έκαμεν ένα, εκρήμνισε και διέλυσε το μεσότοιχον του Νομου, που σαν ανυπέρβλητος φραγμός εχώριζε τους δύο λαούς δηλαδή κατέλυσε και εξηφάνισε την έχθραν, που εχώριζε τους δύο λαούς, αφού κατήργησε με την θυσίαν της σαρκός αυτού τον νόμον των εντολών, ο οποίος έδιδε διαταγάς, που εδέσμευαν τον άνθρωπον. Και κατήργησε τον παλαιόν Νομον, δια να αναδημιουργήση και ενώση τους δύο αυτούς λαούς δια του εαυτού του εις ένα νέον άνθρωπον, χαρίζων τοιουτρόπως ειρήνην μεταξύ των και να συμφιλιώση προς τον Θεόν τους δύο λαούς, ενωμένους εις ένα πνευματικόν σώμα δια της σταυρικής του θυσίας, θανατώσας εν τω προσώπω του και εξαφανίσας την εχθράν και το μίσος. Και αφού κατέβη εις την γην, εκήρυξε το χαρμόσυνον μήνυμα της ειρήνης εις σας που εζούσατε μακράν από τον Θεόν, και εις ημάς που ήμεθα κοντά του. Διότι δια του Χριστού οδηγούμεθα και πλησιάζομεν προς τον Θεόν Πατέρα και οι δύο λαοί με το αυτό Αγιον Πνεύμα. Αρα δεν είσθε πλέον ξένοι, όπως προηγουμένως, και προσωρινοί πολίται της Εκκλησίας του Χριστού, αλλ' είσθε συμπολίται όλων των αγίων, και οικιακοί του Θεού. Εχετε δε κτισθή επάνω στον πνευματικόν θεμέλιον των Αποστόλων και των προφητών εις μίαν πνευματικήν οικοδομήν, την Εκκλησίαν, της οποίας ακρογωνιαίος και θεμελιακός λίθος είναι αυτός ούτος ο Ιησούς Χριστός. Επάνω δε εις αυτόν και με την δύναμιν αυτού όλη η οικοδομή συναρμολογείται και αυξάνεται κατά τρόπον αρμονικόν, ώστε να γίνη ναός άγιος, σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου. Εις αυτόν δε τον ναόν δια του Ιησού Χριστού οικοδομείσθε και σεις μαζή με τους άλλους πιστούς, δια να γίνετε κατοικία, εις την οποίαν θα μένη ο Θεός με το Πνεύμα του. ΤΗΕ EPISTLE St. Paul's Letter to the Ephesians 2:14-22 BRETHREN, Christ is our peace, who has made us both one, and has broken down the dividing wall of hostility, by abolishing in his flesh the law of commandments and ordinances, that he might create in himself one new man in place of the two, so making peace, and might reconcile us both to God in one body through the cross, thereby bringing the hostility to an end. And he came and preached peace to you who were far off and peace to those who were near; for through him we both have access in one Spirit to the Father. So then you are no longer strangers and sojourners, but you are fellow citizens with the saints and members of the household of God, built upon the foundation of the apostles and prophets, Christ Jesus himself being the cornerstone, in whom the whole structure is joined together and grows into a holy temple in the Lord; in whom you also are built into it for a dwelling place of God in the Spirit. 4

5 ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Στα Νεα Ελληνικα Κατὰ Λουκᾶν 10:25-37 Και ιδού, κάποιος νομοδιδάσκαλος εσηκώθηκε και με τον σκοπόν να πειράξη τον Χριστόν και να αποδείξη εις αυτόν ότι δεν γνωρίζει τον νόμον του είπε διδάσκαλε, τι πρέπει να κάμω, δια να κληρονομήσω την αιωνίαν ζωήν; Ο Κυριος δε του είπε στον νόμον τι είναι γραμμένον; Πως αντιλαμβάνεσαι αυτό που διαβάζεις στον νόμον; Ο νομικός δε αποκριθείς είπε στον νόμον είναι γραμμένον, να αγαπάς Κυριον τον Θεόν σου με όλην σου την καρδίαν και με όλην σου την ψυχήν και με όλην σου την δύναμιν και με όλον σου τον νουν. (Ολος δε ο ευατός σου, ο νους, η καρδία, η θέλησις, η δραστηριότης σου, το πνεύμα και το σώμα, να πλημμυρίζουν από την αγάπην προς τον Θεόν). Να αγαπάς δε και τον πλησίον σου, όπως τον ευατόν σου. Είπε δε προς αυτόν ο Κυριος πολύ ορθά απήντησες έτσι να κάνης και θα κληρονομήσης την αιώνιον ζωήν. ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε πρὸς τὸν Ἰησοῦν καὶ τίς ἐστί μου πλησίον; Εντροπιασμένος ο νομικός διότι εφάνηκε εις τα μάτια των άλλων ότι δια ζήτημα πολύ γνωστόν ηρώτησεν τον Χριστόν, ηθέλησε να δικαιολογηθή και είπε προς τον Ιησούν και ποιός είναι ο πλησίον μου, που πρέπει να αγαπώ σαν τον ευατόν μου; ὑπολαβὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ εἰς Ἱεριχώ, καὶ λῃσταῖς περιέπεσεν οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα. Επήρε δε ο Ιησούς, εξ αφορμής αυτής της ερωτήσεως, πάλιν τον λόγον και είπε την παραβολήν Ενας άνθρωπος κατέβαινε από την Ιερουσαλήμ εις την Ιεριχώ και έπεσε εις τα χέρια ληστών, οι οποίοι, αφού του επήραν τα χρήματα, τον εγύμνωσαν, τον επλήγωσαν και έφυγαν, αφήσαντες αυτόν μισοπεθαμένον. Κατά σύμπτωσιν ένας ιερεύς κατέβαινε στον δρόμον εκείνον και, μολονότι είδε τον τραυματίαν, τον επροσπέρασε, χωρίς να του δώση καμμίαν βοήθειαν. Το ίδιο και κάποιος Λευΐτης, όταν έφθασε στο μέρος εκείνο, επλησίασε τον πληγωμένον, τον είδε, αλλά τον επροσπέρασε ασυγκίνητος. Ενας όμως Σαμαρείτης, ο όποιος περνούσε από τον δρόμον εκείνον, ήλθε στο μέρος, όπου κατέκειτο μισοπεθαμένος ο τραυματίας, τον είδε και τον εσπλαγχνίσθηκε. Επλησίασε κοντά του, έδεσε με προσοχήν πολλήν τα τραύματά του, αφού προηγουμένως τα έπλυνε και τα άλειψε μα λάδι και κρασί, τον ανέβασεν στο ζώον του, τον επήγε εις κάποιο πανδοχείον και τον επεριποιήθηκε ο ίδιος. Την άλλην δε ημέρα εβγήκεν από το δωμάτιον του τραυματίου, όπου είχε διανυκτερεύσει, έβγαλε δύο δηνάρια, τα έδωσε στον ξενοδόχον και του είπε Περιποιήσου τον, με όσην επιμέλειαν ημπορείς. Και ο,τι εξοδέψεις παραπάνω, εγώ, όταν επιστρέψω από την πατρίδα μου, θα σου το πληρώσω σαν προσωπικόν μου χρέος. Λοιπόν, ηρώτησε τότε ο Κυριος τον νομοδιδάσκαλον, ποιός από τους τρεις αυτούς νομίζεις, ότι εφάνηκε πραγματικός πλησίον και αδελφός δια τον άνθρωπον αυτόν, που είχε πέσει στα χέρια των ληστών; Εκείνος δε είπε αυτός που έκαμε πράξιν ευσπλαγχνίας και αγάπης προς εκείνον. Είπε λοιπόν εις αυτόν ο Ιησούς πήγαινε και συ και πράττε όμοια με αυτόν. (Κανε το καλόν με αγάπην προς όλους, είτε Ιουδαίοι είναι είτε Σαμαρείται είτε φίλοι είτε εχθροί ). ΤΗΕ GOSPEL The Gospel of Luke 10:25-37 At that time, a lawyer stood up to put Jesus to the test, saying, "Teacher, what shall I do to inherit eternal life?" He said to him, "What is written in the law? How do you read?" And he answered, "You shall love the Lord your God with all your heart, and with all your soul, and with all your strength, and with all your mind; and your neighbor as yourself." And he said to him, "You have answered right; do this, and you will live."but he, desiring to justify himself, said to Jesus, "And who is my neighbor?" Jesus replied, "A man was going down from Jerusalem to Jericho, and he fell among robbers, who stripped him and beat him, and departed, leaving him half dead. Now by chance a priest was going down that road; and when he saw him he passed by on the other side. So likewise a Levite, when he came to the place and saw him, passed by on the other side. But a Samaritan, as he journeyed, came to where he was; and when he saw him, he had compassion, and went to him and bound up his wounds, pouring on oil and wine; then he set him on his own beast and brought him to an inn, and took care of him. And the next day he took out two denarii and gave them to the innkeeper, saying, 'Take care of him; and whatever more you spend, I will repay you when I come back.' Which of these three, do you think, proved neighbor to the man who fell among the robbers?" He said, "The one who showed mercy on him." And Jesus said to him, "Go and do likewise." 5

6 Συμβολον Της Πίστεως Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων. Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο. Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα. Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρα κατὰ τὰς Γραφάς. Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος. Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ Κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν. Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν. Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν. Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν. The Nicene Creed I believe in one God, Father Almighty, Creator of heaven and earth and of all things visible and invisible. And in one Lord Jesus Christ, the only-begotten Son of God, begotten of the Father before all ages. Light of Light, true God of true God, begotten not created, of one essence with the Father through Whom all things were made. Who for us men and for our salvation came down from heaven and was incarnate of the Holy Spirit and the Virgin Mary and became man. He was crucified for us under Pontius Pilate. He suffered and was buried. And He rose on the third day, according to the Scriptures. He ascended into heaven and is seated at the right hand of the Father. And He will come again with glory to judge the living and dead. His kingdom shall have no end. And in the Holy Spirit, the Lord, the Creator of life, Who proceeds from the Father, Who together with the Father and the Son is worshipped and glorified, Who spoke through the prophets. In one, holy, catholic, and apostolic Church. I confess one baptism for the forgiveness of sins. I look for the resurrection of the dead and the life of the age to come. Amen. Κυριακή Προσευχή Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ρῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. The Lord s Prayer Our Father, who art in heaven, hallowed be Thy name. Thy kingdom come, Thy will be done, on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread; and forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us. And lead us not into temptation, but deliver us from the evil one. ΕΥΧΕΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Πιστεύω, Κύριε, και ομολογώ ότι συ ει αληθώς ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος, ο ελθών εις τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι, ων πρώτος ειμί εγώ. Έτι πιστεύω, ότι τούτο αυτό εστί το αχράντον Σώμα σου και τούτο αυτό εστί το τίμιον Αίμα σου. Δέομαι ουν σου, ελέησόν με και συγχώρησον μοι τα παραπτώματά μου, τα εκούσια και τα ακούσια, τα εν λόγω, τα εν έργω, τα εν γνώσει και αγνοία, και αξίωσόν με ακατακρίτως μετασχείν των αχράντων σου μυστηρίων, εις άφεσιν αμαρτιών, και εις ζωήν αιώνιον. Αμήν. Ιδού βαδίζω προς Θείαν Κοινωνίαν, Πλαστουργέ, μη φλέξης με τη μετουσία, Πυρ γαρ υπάρχεις τους αναξίους φλέγον. Αλλ ουν κάθαρον εκ πάσης με κηλίδος. Του Δείπνου σου του μυστικού, σήμερον, Υιέ Θεού, κοινωνόν με παράλαβε, ου μη γαρ τοις εχθροίς σου το 6

7 μυστήριον είπω, ου φίλημα σοι δώσω, καθάπερ ο Ιούδας, αλλ ως ο Ληστής ομολογώ σοι. Μνήσθητι μου Κύριε, εν τη βασιλεία σου. Θεουργόν Αίμα φρίξον, άνθρωπε βλέπων, Άνθραξ γαρ εστί τους αναξίους φλέγων, Θεού το Σώμα, και θεοί με, και τρέφει, Θεοί το πνεύμα, τον δε νουν τρέφει ξένως. Έθελξας πόθω με Χριστέ, και ηλλοίωσας τω θείω έρωτι, αλλά κατάφλεξον πυρί αϋλω τας αμαρτίας μου, και εμπλησθήναι της εν σοι τρυφής καταξίωσον, ίνα τας δύο σκιρτών μεγαλύνω, Αγαθέ, παρουσίας σου. Εν ταις λαμπρότησι των αγίων σου, πως εισελεύσομαι ο ανάξιος; Εάν γαρ τολμήσω συνεισελθείν εις τον νυμφώνα, ο χιτών με ελέγχει. Ότι ουκ έστι του γάμου, και δέσμιος εκβαλούμαι υπό των Αγγέλων, καθάρισον, Κύριε, τον ρύπον της ψυχής μου, και σώσον με, ως φιλάνθρωπος. Δέσποτα φιλάνθρωπε, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός μου, μη εις κρίμα μοι γένοιτο τα Άγια ταύτα, δια το ανάξιον είναι με, αλλ εις κάθαρσιν και αγιασμόν ψυχής τε και σώματος, και εις αρραβώνα μελλούσης ζωής και βασιλείας. Εμοί δε το προσκολλάσθαι τω Θεώ αγαθόν εστί, τίθεσθαι εν τω Κυρίω την ελπίδα της σωτηρίας μου. Του Δείπνου σου του μυστικού, σήμερον, Υιέ Θεού, κοινωνόν με παράλαβε, ου μη γαρ τοις εχθροίς σου το μυστήριον είπω, ου φίλημα σοι δώσω, καθάπερ ο Ιούδας, αλλ ως ο Ληστής ομολογώ σοι. Μνήσθητι μου Κύριε, εν τη βασιλεία σου. PRAYERS BEFORE HOLY COMMUNION I believe, Lord, and I confess, that You are truly the Christ, the Son of the living God, Who came into the world to save sinners, of whom I am the first. Moreover, I believe that this is Your immaculate Body, and that this is Your precious Blood. Wherefore, I pray to You: have mercy on me, and forgive me my transgressions, those voluntary and involuntary, those in word, those in deed, those in knowledge and those in ignorance; and make me worthy to partake of Your immaculate Mysteries without condemnation, for the remission of sins and life everlasting. Amen. Behold, I approach for divine Communion; Creator, burn me not as I partake; For You are Fire, which burns the unworthy. But, rather, cleanse me from every impurity. Of Your Mystical Supper, Son of God, receive me today as a communicant; for I will not speak of the Mystery to Your enemies; nor will I give You a kiss, as did Judas, but like the thief I confess You: Remember me, Lord, when You come into Your Kingdom! Be awe-stricken, O man, beholding the deifying Blood; For it is a lighted Coal that burns the unworthy. The divine Body both deifies and nourishes me; It deifies the spirit, and wondrously nourishes the mind. You have smitten me with yearning, O Christ, and by Your divine zeal You have changed me; but burn away my sins with immaterial Fire, and make me worthy to be filled with delight in You; that, leaping for joy, O good One, I may magnify Your two comings. Into the brilliant company of Your saints, how shall I the unworthy enter? For if I dare to enter into the bridal chamber, my garment betrays me, for it is not a wedding garment, and I shall be bound and cast out by the Angels; Lord, cleanse my soul of pollution, and save me, for You love mankind. Master, Who loves mankind, Lord Jesus Christ my God, do not let these Holy Things be to me for judgment because of my unworthiness, but rather may they be for the purification and sanctification of soul and body, and as a pledge of the life and Kingdom to come. For it is good for me to cleave to God, to put my hope of salvation in the Lord. Of Your Mystical Supper, Son of God, receive me today as a communicant; for I will not speak of the Mystery to Your enemies; nor will I give You a kiss, as did Judas, but like the thief I confess You: Remember me, Lord, when You come into Your Kingdom! Remember me, Master, when You come into Your Kingdom! Remember me, Holy One, when You come into Your Kingdom! 7

8 SAINTS AND FEASTS Matthew the Apostle & Evangelist November 16 This Apostle, who was also called Levi, was the son of Alphaeus and had Galilee as his homeland. A publican before being called by Christ, he became one of the Twelve Apostles, and an Evangelist. While still in Palestine, he wrote his Gospel first in Hebrew, being also the first of all to write the Gospel. When he is depicted in icons, there is portrayed next to him the likeness of a man, one of the symbolic living creatures mentioned by Ezekiel (1.10), which, as Saint Irenaeus writes, is a symbol of our Saviour's Incarnation. Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ και ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ 16 Νοεμβρίου Ό Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος, πριν γίνει μαθητής του Κυρίου Ιησού Χριστού, ονομαζόταν Λευίς. Ό πατέρας του λεγόταν Αλφαίος και ήταν από τη Γαλιλαίο. Ό Ματθαίος έκανε το επάγγελμα του τελώνη, και ό Ιησούς τον βρήκε να κάθεται στο ι τελωνείο έξω από την Καπερναούμ. Και είπε ' προς αυτόν: "Ακολούθει μοι". Ό Ματθαίος, χωρίς καμιά καθυστέρηση, αμέσως τον ακολούθησε. Και όχι μόνο εγκατέλειψε το αμαρτωλό - για την εποχή εκείνη - επάγγελμα του τελώνη, αλλά και με χαρά φιλοξένησε τον Κύριο στο σπίτι του. Εκεί, μάλιστα, ήλθαν και πολλοί τελώνες και άλλοι αμαρτωλοί άνθρωποι, με τους οποίους ό Ιησούς συνέφαγε και συζήτησε. Οι φαρισαίοι, όμως, πού είχαν πωρωμένη συνείδηση, όταν είδαν αυτή την ενέργεια του Κυρίου, αμέσως τον κατηγόρησαν ότι συντρώγει με τελώνες και αμαρτωλούς. Ό Ιησούς το άκουσε και είπε εκείνα τα θαυμάσια λόγια: "Ου γαρ ήλθον καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν"1. Δηλαδή, λέει ό Κύριος, δεν ήλθα για να καλέσω εκείνους πού νομίζουν τους εαυτούς τους δίκαιους, αλλά ήλθα να καλέσω τους αμαρτωλούς, για να μετανοήσουν και να σωθούν. Στο Ματθαίο οφείλει ή Εκκλησία μας το πρώτο κατά σειρά στην Καινή Διαθήκη Ευαγγέλιο, πού γράφτηκε το 64 μ.χ. Ό Ματθαίος κατά την παράδοση κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αιθιοπία, όπου και πέθανε μαρτυρικά. 1. Ευαγγέλιο Ματθαίου, θ' 13. Gregory the Wonderworker & Bishop of Neo-Caesarea November 17 Saint Gregory was born in Neocaesarea of Pontus to parents who were not Christians. He studied in Athens, in Alexandria, in Beirut, and finally for five years in Caesarea of Palestine under Origen, by whom he was also instructed in the Faith of Christ. Then, in the year 240, he became bishop of his own city, wherein he found only seventeen Christians. By the time the Saint reposed about the year 265, there were only seventeen unbelievers left there. Virtually the whole duration of his episcopacy was a time of continual, marvellous wonders worked by him. Because of this, he received the surname "Wonderworker"; even the enemies of the truth called him a second Moses (see Saint Basil the Great's On the Holy Spirit, ch. 29). 8

9 SAINTS AND FEASTS ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Νεοκαισαρείας ο Θαυματουργός 17 Νοεμβρίου Γεννήθηκε περίπου το 210 με 215 μ.χ. Οι γονείς του ήταν ειδωλολάτρες και είχαν μεγάλη κοινωνική θέση στη Νεοκαισάρεια του Πόντου. Μετά τη στοιχειώδη εκπαίδευση του, ο Γρηγόριος μαζί με τον αδελφό του Αθηνόδωρο πήγαν στη Βηρυτό για να σπουδάσουν νομικά. ο Θεός όμως είχε άλλα σχέδια για το Γρηγόριο. Όταν περνούσε από την Καισαρεία, άκουσε το δεινό ερμηνευτή των Γραφών, Ωριγένη. ο Γρηγόριος τόσο πολύ ενθουσιάστηκε μαζί του, ώστε άφησε τα νομικά και διετέλεσε επί χρόνια μαθητής του. Κατόπιν πήγε στην Αλεξάνδρεια, και από εκεί επέστρεψε στη Νεοκαισάρεια με πλήρη θεολογική μόρφωση και άγιο ζήλο. Τότε ο Μητροπολίτης Αμασείας Φαίδημος διέκρινε τα χαρίσματα του και τον έκανε επίσκοπο Νεοκαισαρείας. Ή επισκοπή αυτή είχε μόνο 17 χριστιανούς! Ο Γρηγόριος, όμως, δεν το θεώρησε υποτιμητικό. Βασιζόταν πολύ στη δύναμη της θείας χάριτος και πάντα είχε στο μυαλό του τα ενθαρρυντικά λόγια του θείου Παύλου: "Ένδυναμού εν τη χάριτι τη έν Χριστώ Ιησοϋ"1. Να ενδυναμώνεσαι με τη χάρη πού μας δίνεται από τη σχέση και την ένωση μας με τον Ιησού Χριστό. Πράγματι, με τη χάρη του Θεού, ο Γρηγόριος έκανε καταπληκτικό αγώνα και εκχριστιάνισε σχεδόν όλη την πόλη. Και ενώ είχε παραλάβει 17 χριστιανούς, όταν πέθανε ειρηνικά στα τέλη του 270 μ.χ. είχαν απομείνει στην επισκοπική του περιφέρεια μόνο 17 ειδωλολάτρες! Υπήρξε δε τόσο εγκρατής στη γλώσσα του, ώστε δεν βγήκε απ' αυτή κανένας κακός, περιττός ή αργός λόγος. Γι' αυτό και ο Θεός τον κόσμησε και με το χάρισμα της θαυματουργίας. Β' πρός Τιμόθεον, Β' 1. The Entrance of the Theotokos into the Temple November 21st According to the tradition of the Church, the Theotokos was brought to the Temple at three years of age, where she was consecrated to God and spent her days until she was fourteen or fifteen years old; and then, as a mature maiden, by the common counsel of the priests (since her parents had reposed some three years before), she was betrothed to Joseph. ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 21 Νοεμβρίου Ή Άννα, μητέρα της Θεοτόκου, επειδή πέρασε όλη σχεδόν τη ζωή της στείρα, χωρίς να γεννήσει παιδί, παρακάλεσε προσευχόμενη το Θεό, μαζί με τον άνδρα της Ιωακείμ, να τους χαρίσει παιδί. Και αν γινόταν αυτό, αμέσως θα το αφιέρωναν στο Θεό. Και πράγματι, ο Θεός ευδόκησε και ή Άννα γέννησε την Υπεραγία Θεοτόκο Μαρία. Όταν αυτή έγινε τριών χρονών, την πήραν οι γονείς της και αφιέρωσαν τη θυγατέρα τους στο Θεό, αφού την πήγαν στο Ναό. Την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία, ο όποιος αφού την παρέλαβε, την εισήγαγε στα Αγια των Άγιων, όπου μόνο ο αρχιερέας έμπαινε μια φορά το χρόνο. Άλλα ο Ζαχαρίας γνώριζε δι' αποκαλύψεως τι έμελλε να συμβεί δια της κόρης αυτής. Εκεί ή Παρθένος έμεινε δώδεκα χρόνια. Βγήκε τότε, όταν ήλθε ή στιγμή να συμβάλει στη σάρκωση του Σωτήρα Χριστού, πού είναι "ό άγαπήσας ημάς και δούς παράκλησιν αιωνίαν και ελπίδα άγαθήν εν χάριτι"1. ο Όποιος, δηλαδή, μας αγάπησε και μας έδωσε παρηγοριά πού δε θα έχει τέλος, αλλά θα είναι αιώνια, και μας χάρισε ελπίδα αγαθών ουρανίων. 1. Β'προς Θεσσαλονικείς, β'16. 9

10 40-DAYS BABY BLESSING For your convenience we are letting you know that you can make an appointment to church your baby on the 40th day after its birth, no matter what day that might be. There is no reason that you have to inconvenience the mom and the baby, waiting in the back of the Narthex until the priest is available on a Sunday ONLY. Make an appointment to come to church when it is convenient for you at a time that will not disrupt the baby's routine. ANY day you would like. 9am through 6pm by appointment. Bring the entire family or come just with your husband and the baby. Whatever you want. No waiting no inconvenience. More private time with the priest to talk about the future baptism if you wish. Call the office for an appointment. MEMORIALS Mike Mellas, is the beloved husband of Mrs. Persa Mellas. Adored uncle of many nieces and nephews. Today s coffee hour is offered in memory of Mike Mellas, with love from his family. Future Memorials: Mr. George Frangou November 22, Years Mrs. Helen Stathopoulos November 22, Days PRAYER LIST If you would like us to remember you or your loved one in our prayers, please contact the church office. Constantine, Andreas, Pavlos, Elena, Elaine, Presbytera Flora, Louis, Kathy, Kalliope, Chris, John, Georgia, Bill, Sylvia, Zenon, Danielle, Delores, Demetrios, Maria, Harry, Irini, Gabriel, Mary, Katie and Alexander. PRAYER FOR A SICK PERSON Heavenly Father, physician of our souls and bodies, who have sent Your only-begotten Son and our Lord Jesus Christ to heal every sickness and infirmity, visit and heal me Your servant from all physical and spiritual ailments through the grace of Your Christ. Grant me patience in this sickness, strength of body and spirit, and recovery of health. Lord, You have taught us through Your word to pray for each other that we may be healed. I pray that You heal me as Your servant and grant me the gift of complete health. For You are the source of healing and to You I give glory, Father, Son and Holy Spirit. Amen. 10

11 TODAY!!! Please join us for our Parish Assembly Meeting, immediately following the Divine Liturgy, in the Church Hall. Great Vespers: Will now begin at 5:00pm, every Saturday Evening. Please join us at our Church Office Chapel, 701 Norwood Road, Silver Spring, Maryland Philoptochos: The food pantry collection box will be in the back of the hall every Sunday. Thank you in advance for your non-perishable food donations. Philoptochos Christmas Luncheon: Penny Strats and Nikki Pappas will be collecting Santa's Gifts for the Christmas Luncheon following the Divine Liturgy in the Church Hall. Attached is the flyer. Young At Heart: Will visit the Dumbarton Oaks Museum at nd Street, N.W., Washington, DC, on November 18th. We will meet at the museum entrance at 11:15 and have lunch in nearby Georgetown. Carpooling is recommended! Please R.S.V.P. to Christina Clifton at or (301) We hope you can join us!! Father Michael is Available to YOU 24/7: Please call or text FM s cell phone ( ) or (fm@papouli.net) for anything you might need, including appointments, questions or any special events. Ο ιερευς σας είναι στη διάθεσή σας 24/7. Παρακαλώ να τον καλείτε στο κινητό τηλέφωνο για οτι θελετε. Σας ευχαριστούμε! Confession: Father Michael is available for confession at your convenience. Please call his cell phone at (301) or fm@papouli.net for an appointment. Communion Wine: If you are interested in purchasing Commandaria Wine only for the church, please contact the church office at (240) for more information. To keep things consistent we use Commandaria wine for Holy Communion. We appreciate your expression of love for Him in providing us with this particular wine. May God continue to bless you always! 11

12 ADULTS Come learn, WHY DO I EXIST? (PAST) HOW DO I EXIST? (NOW) HOW WILL I EXIST? (FUTURE LIFE) Wednesday Nights NEXT SYNAXIS: November 18th Immediately following Paraklesis Service in the Chapel. Paraklesis at 5:50pm Synaxis Class 7pm to 8pm 12

13 HOW DID THE CONTEMPORARY NATIVITY FAST COME TO BE? By: Modeoflife The first mention of a preparatory period before Christmas is mentioned in a decree of the Council of Saragossa (380). The Council Fathers stated that every Christian should daily go to church from December 17 until the Theophany (January 6th). At the Synod of Mac (581) in Gaul (present day France) it was decreed that from November 11, the day of St. Martin, until December 24 every Christian should fast three times a week (Monday, Wednesday, Friday). Our pre-nativity period of preparation developed rather late. Scholars do not agree about the exact time it began. Some hold that it began in the sixth century. Others believe it began in the seventh or eighth century. The present liturgical pre- Nativity season was finally established at the Council of Constantinople (1166). The Council decreed that the fast would begin on November 15 and last until December 24 inclusive. Thus, there was created another 40 day fast. The pre-nativity fast is often called "Philip's Fast" because it begins on the day after the feast of St. Philip. The fast was introduced to prepare the Church for a worthy celebration of the great and holy day of the Birth of Christ. The regulations for the fast were far more lenient than the Great Fast before Pascha. Only Monday, Wednesday, and Friday were days of strict fasting without meat, dairy products or oil (in Slavic countries). On Sundays fish was permitted. Lay people were at first permitted to eat fish on other days, too, until the monastic rigoristic influence prevailed. It is interesting to observe that the famous 12th century Byzantine canonist Balsamon expressed the opinion that it would be enough if the lay people fasted only one week before Christmas. In 1958 a modern Greek author, Christos M. Enislides, welcomes Balsamon's suggestion and believes that the best solution would be for the Church at large to abstain from meat and dairy products for 33 days; during the last seven days of the fast everybody should observe the strict fast. But for now this is a mere proposition and should not be seen as the rule. Νηστεία των Χριστουγέννων: Πότε, γιατί και πώς; H νηστεία των Χριστουγέννων 1. Δεύτερη μακρά περίοδος νηστείας μετά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η νηστεία των Χριστουγέννων, γνωστή στη γλώσσα του ορθοδόξου λαού μας και ως σαραντα(η)μερο. Περιλαμβάνει και αυτή σαράντα ημέρες, όμως δεν έχει την αυστηρότητα της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Αρχίζει την 15η Νοεμβρίου και λήγει την 24η Δεκεμβρίου. 2. Η εορτή της κατα σάρκα γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη Δεσποτική εορτή του χριστιανικού εορτολογίου. Μέχρι τα μέσα του Δ' αιώνα η Εκκλησία της Ανατολής συνεόρταζε τη γέννηση και τη βάπτιση του Χριστού υπό το όνομα τα Επιφάνεια την ίδια ήμερα, στις 6 Ιανουαρίου. Τα Χριστούγεννα ως ξεχωριστή εορτή, εορταζομένη στις 25 Δεκεμβρίου εισήχθη στην Ανατολή από τη Δύση περί τα τέλη του Δ' αιώνα. Ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος, που πρώτος ομιλεί για την εορτή των Χριστουγέννων, την ονομάζει «μητρόπολιν πασών των εορτών» και μας πληροφορεί περί το 386 ότι «ούπω δέκατον έστιν έτος, εξ ου δήλη και γνώριμος ημίν αύτη η ημέρα (της εορτής) γεγένηται». Με τη διαίρεση της άλλοτε ενιαίας εορτής και την καθιέρωση των τριών ξεχωριστών εορτών, της Γεννήσεως την 25η Δεκεμβρίου, 13

14 της Περιτομής την 1η και της Βαπτίσεως την 6η Ιανουαρίου, διαμορφώθηκε και το λεγόμενο Δωδεκαήμερον, δηλαδή το εόρτιο χρονικό διάστημα από τις 25 Δεκεμβρίου ως τις 6 Ιανουαρίου. Έτσι διασώθηκε κατά κάποιο τρόπο η αρχαία ενότητα των δύο μεγάλων εορτών της Γεννήσεως και της Βαπτίσεως του Κυρίου. 3. Ή μεγάλη σημασία που απέκτησε με την πάροδο του χρόνου στη συνείδηση της Εκκλησίας η νέα εορτή των Χριστουγέννων και η ευλάβεια των πιστών και ιδιαίτερα των μοναχών, απετέλεσαν τις προϋποθέσεις για την καθιέρωση και της προ των Χριστουγέννων νηστείας. Σ' αυτό ασφαλώς επέδρασε και η διαμορφωμένη ήδη τεσσαρακονθήμερη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που προηγείτο του Πάσχα. Όπως η εορτή έτσι και η νηστεία, ως προετοιμασία για την υποδοχή των γενεθλίων του Σωτήρος, εμφανίστηκε αρχικά στη Δύση, όπου η νηστεία αυτή ονομαζόταν Τεσσαρακοστή τον άγιου Μαρτίνου επειδή άρχιζε από την εορτή του άγιου τούτου της Δυτικής Εκκλησίας. Το ίδιο επανελήφθη και σ' εμάς, όπου πολλοί τη νηστεία των Χριστουγέννων ονομάζουν του άγιου Φιλίππου επειδή προφανώς αρχίζει την επομένη της μνήμης του Αποστόλου. Οι πρώτες ιστορικές μαρτυρίες, που έχουμε για τη νηστεία προ των Χριστουγέννων, ανάγονται για τη Δύση στον Ε' και για την Ανατολή στον ΣΤ' αιώνα. 'Από τούς ανατολικούς συγγραφείς σ' αυτήν αναφέρονται ό Αναστάσιος Σιναιτης, ό πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νικηφόρος ο Ομολογητής, ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, καθώς επίσης και ο πατριάρχης Αντιοχείας Θεόδωρος Βάλσαμων. 4. Ή νηστεία στην αρχή, καθώς φαίνεται, ήταν μικρής διάρκειας. Ό Θεόδωρος Βαλσαμων, που γράφει περί τον ΙΒ' αιώνα και κατά συνέπεια μας πληροφορεί για τα όσα ίσχυαν στην εποχή του, σαφώς την ονομάζει «επταήμερον». Όμως υπό την επίδραση της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής επεξετάθη και αυτή σε σαράντα ήμερες, χωρίς εν τούτοις να προσλάβει την αυστηρότητα της πρώτης. Πως θα πρέπει να την νηστεύουμε; Καθ' όλη τη διάρκεια του σαρανταημέρου δεν καταλύουμε κρέας, γαλακτερά και αυγά. Αντίθετα, επιτρέπεται να καταλύουμε ψάρι όλες τις ήμερες πλην, φυσικά, της Τετάρτης και της Παρασκευής από την αρχή μέχρι και την 17η Δεκεμβρίου. Ψάρι καταλύουμε επίσης και κατά την εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, οποιαδήποτε ημέρα κι αν πέσει. 'Από την 18η μέχρι και την 24η Δεκεμβρίου, παραμονή της εορτής, επιτρέπεται η κατάλυση οίνου και ελαίου μόνο εκτός, βέβαια, των ημερών Τετάρτης και Παρασκευής που θα παρεμβληθούν και κατά τις οποίες τηρούμε ανέλαιη νηστεία. Επίσης με ξηροφαγία θα πρέπει να νηστεύουμε την πρώτη ήμερα της νηστείας, 15η Νοεμβρίου, καθώς και την παραμονή της εορτής, έκτος βέβαια κι αν πέσουν Σάββατο η Κυριακή. ΝΗΣΤΕΙΑ: ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΠΑΣΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ «Επίσης οφείλουμε να μην τηρούμε μόνο την τάξη της νηστείας που αφορά τις τροφές, αλλά να απέχουμε και από κάθε αμαρτία, έτσι ώστε, όπως νηστεύουμε ως προς την κοιλιά, να νηστεύουμε και ως προς τη γλώσσα, αποφεύγοντας την καταλαλιά, το ψέμα, την αργολογία, τη λοιδορία, την οργή και γενικά κάθε αμαρτία που διαπράττουμε μέσω της γλώσσας. Επίσης χρειάζεται να νηστεύουμε ως προς τα μάτια. Να μη βλέπουμε μάταια πράγματα. Να μην αποκτούμε παρρησία διά μέσου των ματιών. Να μην περιεργαζόμαστε κάποιον με αναίδεια. Ακόμη θα πρέπει να εμποδίζουμε τα χέρια και τα πόδια από κάθε πονηρό πράγμα. Με αυτό τον τρόπο νηστεύοντας μια νηστεία ευπρόσδεκτη στον Θεό, αποφεύγοντας κάθε είδους κακία που ενεργείται διά μέσου της καθεμιάς από τις αισθήσεις μας, θα πλησιάζουμε, όπως είπαμε, την άγια ήμερα της αναστάσεως αναγεννημένοι, καθαροί και άξιοι της μεταλήψεως των άγιων μυστηρίων». ΔΩΡΟΘΕΟΣ ΓΑΖΗΣ: Από το "Η νηστείαι της Εκκλησίας", Αρχιμ. Συμεών Κούτσα Εκδ. Αποστολική Διακονία, σελ εἰκόνας: Ἱ. Ἡσ. Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς, Ἅγ. Βασίλειος Λαγκαδᾶ 14

15 THE DIVINE FORTY ITURGIES AND THE NATIVITY FAST By: Modeoflife The Nativity Fast in the Orthodox Church begins on November 15th. From that time until December 17th (or some observe December 12th) we fast from meat, milk products, and eggs, though fish is allowed. After the 17th (or 12th) we fast also from fish. But fasting from food, according to the command of our Lord, must go hand in hand with spiritual fasting in order for it to be beneficial and have a deeper meaning. For this reason it must be coupled with prayer and almsgiving. Hence, with these fasting periods the Church calls us also to a deeper liturgical life and good works. It is for this reason that during the forty day period prior to the celebration of the Nativity of our Lord it is a tradition for priests to celebrate daily the Divine Liturgy. The Forty Liturgies celebrated during this time are a great blessing not only for those who participate, but also for those commemorated among both the living and reposed. As St. Ignatius of Antioch writes: "Take heed, then, often to come together to give thanks to God, and show forth His praise. For when you assemble frequently in the same place, the powers of Satan are destroyed, and the destruction at which he aims is prevented by the unity of your faith" (Eph. 13). The power of the Divine Liturgy isn't magical, but it is a manifestation of love and unity in Christ. It teaches us to forgive, to have love for one another, and to be united in Christ as one body. In such an assembly, where the living and reposed are commemorated, great blessings follow for all. The Divine Forty Day Liturgies of the Nativity season on behalf of the living and reposed are a manifestation of the love we should have for one another as members of the Church. Nothing makes more real and present the love of Christ for mankind, who took on flesh for the salvation of sinners, then the daily offering of the Divine Eucharist for the forgiveness of sins and life everlasting of the living and reposed. As St. John of Kronstadt writes: "In the Divine Liturgy is celebrated the Mystery of Love...perfect love... This love is found in the sacrifice of Christ." And Elder Paisios advised regarding the need to pray for the departed: "Leave in your prayers room for the reposed. The dead can do nothing for themselves. The living can. Bring to the church prosphoro (offertory bread), and give the names of the reposed to be commemorated by the priest in the proskomede (oblation). Do also memorials and trisagia. But the trisagion without the Divine Liturgy is nothing. The greatest thing we can do for someone is Forty Liturgies. It would be good to tie it in together with almsgiving." St. Symeon of Thessaloniki writes of the commemoration of the reposed during the Divine Liturgy: "During the Liturgy their portion which is placed on the diskos invisibly partakes of God, they are cleansed through the Sacred Blood and commune,...and they are consoled...and they rejoice in Christ." And St. John Chrysostom writes: "You should not have any doubt whatsoever that the dead will benefit spiritually. The priest does not plead in vain in the Holy Prothesis or at the Holy Table for the reposed in Christ, with faith in the God-man Lord." 15

16 Η Νηστεία των Χριστουγέννων και το Σαρανταλείτουργο 15 Νοεμβρίου από σήμερον άρχεται η τεσσαρακονθήμερος νηστεία των Χριστουγέννων... Επιτρέπεται εκτός Τετάρτης και Παρασκευής, μέχρι 17ης Δεκεμβρίου, από κατάλυσις οίνου καί ελαίου (Ράλλη- Ποτλη, Σύνταγμα Ιερών Κανόνων, Τόμος Δ' σελ.488, πρβλ. Πηδάλιον, Αθήναι 1841, υποσ, είς ερμηνεία του ΞΘ'κανόνος Αγ. Αποστόλων). Στὶς 15 Νοεμβρίου ἀρχίζει ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων. Πρόκειται γιὰ μιὰ περίοδο ἔντονης πνευματικῆς ἐργασίας καὶ ψυχοσωματικῆς προετοιμασίας γιὰ τὸν ἑορτασμό τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου. Ἀπὸ τὶς 15 Νοεμβρίου ἕως τὶς 17 Δεκεμβρίου (κατ ἄλλη παράδοση ἕως τὶς 12 Δεκεμβρίου) νηστεύουμε τὸ κρέας, τὰ γαλακτομικά καὶ τὰ αὐγά καὶ τρῶμε ψάρι (ἐκτὸς βεβαίως Τετάρτης καὶ Παρασκευῆς, ποὺ νηστεύουμε αὐστηρά). Μετὰ τὶς 17 (ἢ 12) Δεκεμβρίου νηστεύουμε καὶ τὸ ψάρι. Ἡ νηστεία ὅμως κατὰ τὴν ὑπόδειξη τοῦ Κυρίου μας ἔχει νόημα, ὅταν συνδυάζεται μὲ προσευχὴ καὶ ἐλεημοσύνη. Γιὰ τὸ λόγο αὐτό, ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν ἔναρξη τῆς νηστείας μᾶς προσκαλεῖ σὲ ἐντονότερη λειτουργικὴ ζωή καὶ ἀγαθοεργία. Ἔτσι, ἡ ἐκκλησιαστικὴ παράδοση προβλέπει γιὰ τὴν περίοδο αὐτὴ τὴν καθημερινὴ -ἂν οἱ συνθῆκες τὸ ἐπιτρέπουν- τέλεση τῆς θείας λειτουργίας, τὴν τέλεση δηλαδὴ σαρανταλείτουργου. Ἡ τέλεση τοῦ σαρανταλείτουργου ἀποτελεῖ πολὺ μεγάλη εὐλογία. Εἶναι μιὰ θαυμάσια εὐκαιρία γιὰ βίωση τὴς μυστηριακῆς καὶ λατρευτικῆς ζωῆς, γιὰ ἐπαφὴ μὲ τὸν πλοῦτο τῆς ὑμνολογίας καὶ τῆς ἀκροάσεως τῶν θείων Γραφῶν, γιὰ συχνότερη θεία κοινωνία, γιὰ συχνότερη συγκρότηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας. Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος μᾶς λέει: «Σπουδάζετε πυκνότερον συνέρχεσθαι εἰς εὐχαριστίαν θεοῦ καὶ εἰς δόξαν. Ὅταν γὰρ πυκνῶς ἐπὶ τὸ αὐτὸ γίνεσθε, 10.5 μπορούν Να πηγαίνετε στην εκκλησία λειτουργία, δηλαδή πρόσφορο, και να δίνετε το όνομα τού κεκοιμημένου, να μνημονευθή από τον ιερέα στην προσκομιδή. Επίσης, να κάνετε μνημόσυνα και τρισάγια. Σκέτο το τρισάγιο, χωρίς Θεία Λειτουργία, είναι ελάχιστο. Το μέγιστο, πού μπορούμε να κάνουμε για κάποιον, είναι το Σαράντα-Λείτουργο. Καλό θα είναι να συνοδευθή και με ελεημοσύνη. Αν έχεις ένα νεκρό, ό όποιος έχει παρρησία στον Θεό, και τού ανάψεις ένα κερί, αυτός έχει υποχρέωση να προσευχηθεί για σένα στον Θεό. Αν πάλι, έχεις ένα νεκρό, ό όποιος νομίζεις ότι δεν έχει παρρησία στον Θεό, τότε, όταν τού ανάβεις ένα αγνό κερί, είναι σαν να δίνης ένα αναψυκτικό σε κάποιον πού καίγεται (από δίψα). Οι άγιοι δέχονται ευχαρίστως την προσφορά του κεριού και είναι υποχρεωμένοι να προσευχηθούν γι αυτόν πού το ανάβει. Ο Θεός ευχαρίστως το δέχεται». (Μαρτυρίες προσκυνητών, Ζουρνατζόγλου Νικ.) Για την ωφέλεια από τα Ιερά Σαρανταλείτουργα και τα μνημόσυνα, αξιομνημόνευτο είναι και το περιστατικό πού ακολουθεί από το βιβλίο «Θαύματα και αποκαλύψεις από την Θεία Λειτουργία», (έκδ. Ιεράς Μονής Παρακλήτου). «Κάποιος άρχοντας από την Νικομήδεια αρρώστησε βαριά και, βλέποντας πώς πλησιάζει στον θάνατο, κάλεσε την γυναίκα του για να τής εκφράσει τις τελευταίες του επιθυμίες: Την περιουσία μου να την μοιράσεις στους φτωχούς και τα ορφανά. Τούς δούλους να τούς ελευθερώσεις. Αλλά στους ιερείς δεν θέλω να δώσεις χρήματα για λειτουργίες. Σ αυτή του την μεγάλη θλίψη ό ετοιμοθάνατος επικαλέστηκε με πίστη την ευχή τού άββά Ησαΐα, ενός άγιου μοναχού πού ασκήτευε κοντά στην Νικομήδεια, και αμέσως -ώ τού θαύματος!- έγινε καλά. Σηκώθηκε λοιπόν και πασίχαρος έτρεξε στον όσιο. Εκείνος τον καλοδέχτηκε, δοξάζοντας τον Θεό για το μεγάλο θαύμα. - 16

17 Θυμάσαι, παιδί μου, τον ρώτησε, ποιά ώρα συνήλθες από την αρρώστια; -Την ώρα πού επικαλέστηκα την ευχή σου, απάντησε εκείνος. Ό όσιος, με τον φωτισμένο του νου, γνώριζε τί είχε λεχθεί στην διάρκεια τής αρρώστιας του και ξαναρώτησε: -Άφησες, παιδί μου, χρήματα στους ιερείς, να λειτουργούν για την σωτηρία τής ψυχής σου; -Όχι, γέροντα. Τί θα είχα να ωφεληθώ άν άφηνα κάτι; Δεν θα πήγαινε χαμένο; Μην το λες αυτό. Ό άδελφόθεος Ιάκωβος γράφει: «Ασθενεί τις έν ύμίν; προσκαλεσάσθω τούς πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και προσευξάσθωσαν έπ αυτόν άλείψαντες αυτόν έλαίω έν το ονόματι του Κυρίου και ή ευχή της πίστεως σώσει τον κάμνοντα, και έγερεί αυτόν ό Κύριος καν αμαρτίας ή πεποιηκώς, άφεθήσεται αύτώ». Να λοιπόν πού οι ευχές των ιερέων είναι αποτελεσματικές, για όποιον τις ζητάει με πίστη. Δώσε τώρα κι εσύ ένα ποσό, για λειτουργίες, και θα λάβεις από τον Θεό την πρέπουσα πληροφορία. Έτσι κι έκανε. Έδωσε χρήματα σ έναν ιερέα για να του κάνει σαρανταλείτουργο, και γύρισε στον σπίτι του. Όταν συμπληρώθηκαν οι λειτουργίες, μετά από σαράντα μέρες, κι ενώ σηκωνόταν από τον ύπνο, βλέπει ξαφνικά ν ανοίγουν οι πόρτες του σπιτιού του και να μπαίνουν σαράντα άνδρες έφιπποι, λαμπροί και αγγελόμορφοι, είκοσι από δεξιά και είκοσι από αριστερά. -Κύριοι μου, φώναξε έκπληκτος ό άρχοντας, πώς μπήκατε σε σπίτι νθρώπου αμαρτωλού; - Εμείς οι σαράντα, πού βλέπεις, του απάντησαν εκείνοι, αντιπροσωπεύουμε τις λειτουργίες πού έγιναν για σένα στον φιλάνθρωπο Θεό. Μάς έστειλε Εκείνος, για να σε συνοδεύσουμε μέχρι την εκκλησίας. Πήγαινε μέσα χαρούμενος, χωρίς δισταγμό. Να, με τα πρεσβυτικά χέρια συμπληρώθηκαν οι σαράντα λειτουργίες, πού έγιναν για να ενωθεί ό Χριστός μαζί σου και να κατοικήσει στην καρδιά σου. Ύστερα από αυτά, ό άρχοντας μοίρασε την περιουσία του σε ευλαβείς ιερείς, για να γίνουν λειτουργίες «υπέρ αφέσεως των αμαρτιών αυτού», διακηρύσσοντας πώς οι θείες λειτουργίες και οι αγαθοεργίες μπορούν να ανεβάσουν την ψυχή του ανθρώπου από τα καταχθόνια στα επουράνια. Εἶναι ἡ μέγιστη καὶ πιὸ ἰσχυρὴ προσευχή καθὼς ἀποτελεῖ συμμετοχὴ στὴν προσευχὴ καὶ τὴ θυσία τοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων διδάσκει σχετικά: «Μέγιστη ὠφέλεια πιστεύουμε ὅτι θὰ λάβουν αὐτοί, γιὰ τοὺς ὁποίους δεόμαστε κατὰ τὴν ἁγία καὶ φοβερὴ θυσία τῆς Θείας Λειτουργίας, ἀκόμα κι ἂν εἶναι ἁμαρτωλοί, ἀφοῦ Χριστὸν ἐσφαγιασμένον ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων προσφέρομεν ἐξιλεούμενοι ὑπὲρ αὐτῶν τε καὶ ἡμῶν τὸν φιλάνθρωπον Θεόν». Καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Δὲν νομοθέτησαν τυχαία οἱ Ἀπόστολοι νὰ μνημονεύουμε κατὰ τὰ φρικτὰ μυστήρια (Θεία Λειτουργία) τοὺς κεκοιμημενούς. Γνωρίζουν ὅτι εἶναι πολὺ μεγάλη ἡ ὠφέλεια γι αὐτούς». Ἡ ἐμπειρία μαρτυρεῖ γιὰ τὴ δύναμη αὐτῆς τῆς προσευχῆς, ποὺ δὲν εἶναι «ἀτομικὴ προσευχὴ» ἀλλὰ ἡ προσευχὴ ὁλόκληρης τῆς Ἐκκλησίας. Πηγή: Σαρανταλείτουργο «υπέρ αναπαύσεως» Ο ΓΕΡΟ-ΔΑΝΙΗΛ ο αγιορείτης (1929), ο σοφός ησυχαστής των Κατουνακίων, έχει καταχωρισμένο ατά χειρόγραφά του και το ακόλουθο περιστατικό, πού συνέβη το 1869 στην πατρίδα του, τη Σμύρνη. Κάποιος ενάρετος χριστιανός κάλεσε στα τελευταία της ζωής του τον πνευματικό του παπα-δημήτρη και του είπε: Εγώ σήμερα πεθαίνω. Πες μου, σε παρακαλώ, τι πρέπει νά κάνω την κρίσιμη τούτη ώρα; Ό ιερέας, γνωρίζοντας την αρετή του και τη μυστηριακή προετοιμασία του, του πρότεινε το έξης: Δώσε εντολή νά σου κάνουν μετά το θάνατό σου τακτικό σαρανταλείτουργο σ' ένα εξωκλήσι. 'Έτσι κι έγινε. Ό κυρ- Δημήτρης - αυτό ήταν το όνομά του - άφησε εντολή στο γιο του νά κάνει μετά την κοίμησή του σαρανταλείτουργο. Κι εκείνος, υπακούοντας στην τελευταία επιθυμία του καλού του πατέρα, ανέθεσε χωρίς καθυστέρηση την εκτέλεση της στον παπα-δημήτρη. Ο σεμνός λευίτης δέχτηκε νά κάνει το σαρανταλείτουργο, πού ο ίδιος είχε προτείνει στο μακαρίτη, και αποσύρθηκε για όλο αυτό το διάστημα στο εξωκλήσι των άγίων Αποστόλων. Οι τριάντα εννέα λειτουργίες έγιναν απρόσκοπτα. Η τελευταία έπρεπε νά γίνει ήμέρα Κυριακή. Το βράδυ όμως του Σαββάτου πιάνει τον παπά ένας δυνατός πονόδοντος και τον αναγκάζει νά επιστρέψει ατό σπίτι του. Η πρεσβυτέρα του πρότεινε νά βγάλει το δόντι, μα εκείνος αρνήθηκε, γιατί έπρεπε την επόμενη νά τελέσει την τελευταία λειτουργία. Τα 17

18 μεσάνυχτα ο πόνος κορυφώθηκε, και τελικά ο παπάς αναγκάστηκε νά βγάλει το δόντι. Επειδή όμως παρουσιάστηκε αιμορραγία, ανέβαλε την τελευταία λειτουργία για τη Δευτέρα. Στο μεταξύ, το απόγευμα του Σαββάτου, ο Γεώργιος, ο γιος του μακαριστού Δημητρίου, ετοίμασε μερικά χρήματα για τον κόπο του ιερέα, με σκοπό νά του τα δώσει την επόμενη μέρα. Τα μεσάνυχτα ξύπνησε για νά προσευχηθεί. Ανακάθισε στο κρεβάτι κι άρχισε νά φέρνει ατό νου του τις αρετές, τα χαρίσματα και τα σοφά λόγια του πατέρα του. Κάποια στιγμή πέρασε απ' το μυαλό του ή ακόλουθη σκέψη: "Άραγε ωφελούν τα σαρανταλείτουργα τις ψυχές των κεκοιμημένων, ἢ τα καθιέρωσε ή εκκλησία για παρηγοριά των ζώντων;" Τότε ακριβώς τον πήρε ένας ελαφρός ύπνος, και είδε πώς βρέθηκε σε μια πεδιάδα με ομορφιά απερίγραπτη. "Ένιωθε ανάξιο τον εαυτό του νά βρίσκεται σε τέτοιον ιερό και παραδεισένιο χώρο. Μπροστά του απλωνόταν ένα απέραντο και κατάφυτο περιβόλι, πού μοσχοβολούσε με μίαν ανέκφραστη ευωδία. Αυτός οπωσδήποτε θα είναι ο παράδεισος!", μονολόγησε. "Ω, τι μακαριότητα περιμένει όσους ζουν ενάρετα στη γη!" Εξετάζόντας έκπληκτος τα υπερκόσμια κάλλη, είδε ένα λαμπρό ανάκτορο με έξοχη αρχιτεκτονική χάρη, ενώ οι τοίχοι του έλαμπαν απ' τα διαμάντια και το χρυσάφι. "Η αμορφία του ήταν ανέκφραστη. Πλησιάζει πιο κοντά, και τότε - τι χαρά! - βλέπει στην πόρτα του παλατιού τον πατέρα του ολοφώτεινο και λαμπροφορεμένο. Πώς βρέθηκες εδώ, παιδί μου; τον ρωτάει με πραότητα και στοργή. Ούτε κι εγώ ξέρω, πατέρα. Καταλαβαίνω πώς δεν είμαι άξιος γι' αυτόν τον τόπο. 'Αλλά πες μου, πως τα περνάς εδώ; πως ήρθες; Τίνος είναι αυτό το παλάτι; Ή φιλανθρωπία του ΣΩΤΗΡΟΣ Χριστού με τις πρεσβείες της Παναγίας, πού της είχα ιδιαίτερη ευλάβεια, με αξίωσε νά καταταχθώ σ' αυτό το μέρος. "Ήταν μάλιστα νά μπω σήμερα μέσα στο παλάτι ο οικοδόμος όμως, πού το χτίζει, πέρασε μία ταλαιπωρία- έβγαλε απόψε το δόντι του - κι έτσι δεν τέλειωσαν οι σαράντα μέρες της οικοδομής του. Για το λόγο αυτό θα μπω αύριο. 'Ύστερα απ' αυτά ο Γεώργιος ξύπνησε δακρυσμένος και έκπληκτος, αλλά και με απορίες. Πέρασε την υπόλοιπη νύχτα αναπέμποντας αίνους και δοξολογίες ατό Θεό. το πρωί, μετά τη θεία λειτουργία, πήρε πρόσφορα, νάμα και αγνό κερί και ξεκίνησε για το εξωκλήσι των άγίων Απόστολων. ο παπα-δημήτρης τον υποδέχθηκε με χαρά: Τώρα μόλις τελείωσα κι εγώ τη θεία λειτουργία. 'Έτσι ολοκληρώθηκε το σαρανταλείτουργο. Αυτό το είπε για νά Μην τον λυπήσει. Ο επισκέπτης τότε του διηγήθηκε το νυχτερινό του δράμα. Όταν έφτασε στο σημείο πού ο πατέρας του δεν μπήκε στο παλάτι, γιατί ο οικοδόμος έβγαλε το δόντι του, ο παπα- Δημήτρης ένιωσε φρίκη, αλλά και θαυμασμό. Εγώ είμαι, αγαπητέ μου, ο οικοδόμος πού εργάστηκε στην οικοδομή του παλατιού, είπε με χαρά. Σήμερα δεν λειτούργησα, γιατί έβγαλα το δόντι μου. θα λειτουργήσω όμως τη Δευτέρα, κι έτσι θα ολοκληρώσω το πνευματικό παλάτι του πατέρα σου. 18

19 The Forty-Day Liturgy Offers Great Benefit to those Living and Reposed Beloved brethren in Christ, The Forty-Day Liturgy is the celebration of the Divine Liturgy for forty consecutive days. Beginning this year, 2004 the Greek Orthodox Churches, with the Blessings of His Eminence Metropolitan Isaiah of Denver, will celebrate the Forty-Day Liturgies Σαρραντα Λειτουργίες for the Nativity (Christmas) Fast. We commence celebrating the Forty-Day Liturgy from the 15th of November namely from the first day of Lent. At each celebration of the Divine Liturgy, during the service of Prothesis, the priest commemorates the names of the living and of the reposed from our diptychs of Orthodox Christian names, which the faithful submit to us. Those individuals whom the priest commemorates during the Bloodless Sacrifice receive great benefit. The Divine Grace, which springs forth from the Bloodless Sacrifice-that is, the Divine Liturgy - is not only offered on behalf of the living, as we formerly mentioned, but in particular, for the reposed. That is why the priest ceaselessly implores not only "for the living," but also "for the rest of the reposed servants of God." Moreover, through the Divine Liturgy God is sacrificed for the salvation and sanctification of the entire world: by reason of this, the most effective aid that the Church has to offer on behalf of the reposed is the Bloodless Sacrifice. God deigned for man to benefit after death from Divine Liturgies with the commemoration of His name during the service of Prothesis; as Saint Athansios the Great affirms, the "Divine and Bloodless Sacrifice " is an "atonement. Saint Symeon of Thessaloniki is even more explicit than Saint Athansios concerning the great benefit provided for the departed through the Divine Liturgies, when he states the following: "...on behalf of the departed..the lawful and customary memorial services are performed but particularly and most importantly the daily Bloodless Sacrifice is held, inasmuch as nothing else is so beneflcial for the reposed, nor the cause of so much delight, enlightenment, and union with God, since the very Blood of the Lord is that which is shed on behalf of us worthless ones in this Sacrifice." Therefore, by virtue of this, the souls of the reposed are in a profiting position if they leave behind on earth relatives, friends, and pious acquaintances, because these individuals in the next life possess succourers and aid from the Church. The reposed possess no other assistance aside from that which we offer for them from earth with Divine Liturgies and other related aidful works (memorial services, etc.). For this reason, we have an obligation of love toward them, in assisting them as much as possible. The following question is then raised: in what manner may we assist the reposed? The answer is evident from what we formely mentioned, that is, with the aid of Divine Liturgies (memorial services, etc.): according to the precepts of the holy Fathers of the Church. Blessed are the hands which write the names of the reposed, so that they may be read during the service of Prothesis: thus granting unto the departed great benefit. With the commemoration of the names of the reposed during Prothesis of the Divine Liturgy, two things are achieved: firstly, the souls of the reposed receive great benefit. Secondly, Divine Grace is sent forth unto the individual who offers the names, because through this act of benevolence this person fulfills the commandment of love and mercy toward others. "Blessed are the merciful," says the Lord, 'for they shall obtain mercy (Matthew 5:7). 19

20 An Icon of Human Freedom (Part 2 From November 1, 2015 Bulletin) Bishop Kallistos Ware Sharing, Silence, Suffering If the Mother of God at the moment of the Annunciation is a true icon of human freedom, of authentic liberty and liberation, then her actions and reactions in the events that follow shortly afterwards in St. Luke s Gospel illustrate three basic consequences of what it means to be free. Freedom involves sharing, silence, and suffering. Freedom involves sharing. Mary s first action after the Annunciation is to share the good news with someone else: she goes with haste to the hill country, to the house of Zechariah, and greets her cousin Elizabeth.8 Here is an essential element in freedom: you cannot be free alone. Freedom is not solitary but social. It implies relationship, a thou [You] as well as an I. The one who is egocentric, who repudiates all responsibility towards others, possesses no more than a seeming and spurious freedom, but is in reality pitifully unfree. Liberation, properly understood, is not defiant isolation or aggressive selfassertion, but partnership and solidarity. To be free is to share our personhood with others, to see with their eyes, to feel with their feelings: If one member of the body suffers, all suffer together with it. 9 I am only free if I become a prosopon to use the Greek word for person which literally means face if I turn towards others, looking into their eyes and allowing them to look into mine. To turn away, to refuse to share, is to forfeit liberty. Here the Christian doctrine of God is immediately relevant to our understanding of freedom. As Christians we believe in a God who is not only one but one in three. The divine image within us is specifically the image of God the Trinity. God our creator and archetype is not just one person, self-sufficient, loving Himself alone, but He is a koinonia or communion of three persons, dwelling in each other through an unceasing movement of mutual love. From this it follows that the divine image within us, which is the uncreated source of our freedom, is a relational image, realized through fellowship and perichoresis (intermingling). To say, I am free, because I am formed in God s image, is equivalent to saying: I need you in order to be myself. There is no true person except where there are at least two persons in reciprocal relationship; and there is no true freedom except where there are at least two persons who share their freedom together. Here, then, is a first thing that Mary teaches us about freedom. It signifies relationship, openness to others, vulnerability. Without the risk and adventure of shared love, none of us can be free. If freedom involves sharing, then it also involves silence, listening. Let it be with me according to your word, Mary answers at the Annunciation; her attitude is one of listening to the Word of God. Indeed, had she not first listened to God s Word and through listening received it into her heart, she would never have conceived and borne the Word physically in her womb. St. Luke insists more than once upon this special characteristic of the Mother of God as the one who listens. After the visit of the shepherds to the newborn Christ, he states; Mary treasured all these words and pondered them in her heart. 10 After the story of Jesus in the temple at twelve years old, the evangelist ends with a similar comment: His Mother treasured all these things in her heart. 11 The need to listen is emphasized equally in Mary s injunction to the servants at the wedding feast of Cana, Do whatever He tells you, 12 her last recorded words in the Gospels, her spiritual legacy to the Church: Listen, accept, respond. Later in St. Luke s Gospel when the woman in the crowd blesses Christ s Mother, and He replies, Blessed rather are those 20

21 who hear the word of God and obey it 13 so far from implying any disrespect to the one who bore Him, Jesus seeks rather to indicate where her true glory is to be found. She is to be held in honor, not simply because of the physical fact of her motherhood, but because inwardly with all her will and with the full integrity of her personal freedom she listened to God s word and kept it. Such, therefore, is a second way in which the Mother of God acts as an icon of human freedom. For St. Gregory Palamas and for the Orthodox mystical tradition she is ahesychast, one who waits upon the Holy Spirit with the silence of the heart. Inner silence of this kind is not simply negative not a mere absence of sounds or pause between words but it is positive and alive, one of the deep sources of our being, part of the basic structure of our human personhood. Without silence we are not genuinely human, and without silence we are not genuinely free. Constant chatter enslaves, while the ability to listen is an essential part of freedom. The Mother of God is free because she listens. Unless we are capable of listening to others unless in some measure we possess, as she did, the dimension of creative inner silence we shall lack real liberty. Only the one who knows how to be silent, how to listen, is able to make decisions with an authentic freedom of choice. There is also a third aspect of freedom that St. Luke s Gospel underlines. A sword will pierce through your own soul also, 14 says Simeon to Mary at the Presentation of Christ in the Temple. Freedom involves suffering. It means kenosis (emptying oneself), cross-bearing, the laying down of one s own life for the sake of others. Mary s act of voluntary choice at the Annunciation brings her grief as well as joy. Among modern thinkers, the Russian Nicholas Berdyaev the captive of freedom, as his critics called him, a sobriquet (nickname) that gave him particular satisfaction has discerned with sharp clarity the costliness of freedom. I always knew, he states in his autobiography, Dream and Reality, that freedom gives birth to suffering, while the refusal to be free diminishes suffering. Freedom is not easy, as its enemies and slanderers allege: freedom is hard; it is a heavy burden. People often renounce freedom to ease their lot. 15 The arduous, sacrificial character of freedom is evident equally in Dostoevsky s parable The Tale of the Grand Inquisitor in The Brothers Karamazov. The inquisitor reproaches Christ for making humankind free, and thereby imposing on them a pain too sharp for them to endure. Out of pity for human anguish, so the inquisitor claims, he and his fellows have removed this cruel gift of freedom: We have corrected your work, he says to Christ. He is right: freedom is indeed a heavy burden, as Mary understood only too well when standing at the foot of the Cross. Yet without freedom there can be no true personhood and no mutual love. If we refuse to exercise the gift of freedom that God offers us, we make ourselves subhuman; and if we deny others their freedom we dehumanize them. Such are some of the ways in which the Mother of God, our mirror and paradigm, serves as an icon of human freedom. Am I not free? Yes, indeed; each of us is created free. Yet freedom is not only a gift but equally a challenge and a task, as the example of the Mother of God indicates. Freedom does not simply have to be accepted, but it needs to be discovered, learnt, used, defended and finally to be offered up. Let us complete the quotation from Kierkegaard with which we began. The most tremendous thing granted to human persons is choice, freedom. And if you want to save your freedom and keep it, there is only one way: in the very same second to give it back to God, and yourself with it. Only in the act of offering back our freedom to God through sharing, silence, and suffering can we truly become free persons in the image of the Trinity, after the example of the Blessed Virgin Mary. 21

22 PARISH ELECTIONS ARTICLE 26: RATIFICATION OF ELECTION OF PARISH COUNCIL AND AFFIRMATION OF OFFICE Section 1: No earlier than five (5) and not later than eight (8) days after the election is held, the Priest shall forward the results to the respective Hierarch. The Priest shall at the same time verify in writing that all candidates were qualified and that the election was conducted in accordance with these Regulations and the Parish Bylaws. It shall be confirmed that the Parish has met its financial obligations to the Archdiocese including the Total Commitment and the Archdiocese Benefits Program Assessment. Section 2: The election will not be considered final until receipt of ratification by the respective Hierarch, following the process described in Section 1 above. The affirmation of office shall not be administered until such ratification is received. The existing Parish Council shall continue to fulfill its function until the election of the new Parish Council is ratified and members have taken the affirmation of office. Section 3: After ratification of the election has been received from the respective Hierarch, a special ceremony shall be held at the conclusion of the Divine Liturgy, during which at least two thirds (2/3) of those persons to serve on the new Parish Council shall take the affirmation of office jointly. The affirmation shall be administered by the priest and shall be repeated by all those present who are to serve on the Parish Council. The affirmation of office shall be administered no later than the third Sunday in January. REGULATIONS OF THE GREEK ORTHODOX ARCHDIOCESE 34 Until such time, the prior Parish Council shall continue to fulfill the responsibilities of the Parish Council. In the event that a person who is to serve on the Parish Council is not present for the affirmation of office, the Priest shall administer the affirmation to him/her at the beginning of the first Parish Council meeting that such person attends. Exceptions to the deadline imposed in this Article 26, Section 3 may be made at the discretion of the respective Hierarch. Section 4: Each member or member-elect of the Parish Council is obliged, without exception, to execute the Disclosure Statement (attached hereto as Addendum A-3) pursuant to the Disclosure Policy (attached hereto as Addendum A) prior to assuming his/her office and to take the following affirmation of office and thereafter subscribe his/her name thereto: A. "I, (name) do solemnly affirm that I will uphold the dogmas, teachings, traditions, holy canons, discipline, worship and moral principles of the Greek Orthodox Church, as well as the Charter and Regulations of the Greek Orthodox Archdiocese of America, and that I will fulfill faithfully and sincerely the duties and obligations required of a member of the Parish Council. So help me God." B. A person declining to execute his/ her Disclosure Statement and/or to affirm and subscribe to the affirmation of office shall not be a member of the Parish Council and his or her office shall be deemed vacant. Section 5: In the event the respective Hierarch declines to ratify the election of one or more of the persons elected to a Parish Council, he shall state his reason for such action and shall direct the Parish to conduct a special election to fill the vacancy(ies) thus created. He may appoint person(s) to serve as interim members of the Parish Council until such election is held. In the event the respective Hierarch declines to ratify the election of a majority or more of the members of a Parish Council, he shall first consult with the Archbishop. ARTICLE 27: ELECTION OF PARISH COUNCIL OFFICERS Section 1: Following the administering of the affirmation of office, but in no event later than the third Sunday in January, the Parish Council shall convene to elect its officers under the chairmanship of the priest who shall not vote. At least two thirds (2/3) of the Parish Council must be present in order for the election of officers to take place. Neither absentee ballots nor proxies shall be permitted. Exceptions to the deadline imposed in this Article 27, Section 1 may be made at the discretion of the respective Hierarch. Section 2: The offices of the President or Treasurer shall not be held by the same person for more than six (6) consecutive years, except by special permission of the respective Hierarch. Section 3: In the event that the office of the President of the Parish Council shall become vacant, the Vice President or if more than one the First Vice President, shall assume the office of the President. Any other office, which may become vacant, shall be filled by election of the Parish Council. 22

23 YOUTH MINISTRY This past Sunday, November 8th, our GOYA got together for a Day with God. As it was the Synaxis of the Archangels, we discussed angels and their roles in our lives, with a quick lesson on hierarchies both within and outside of the church. To wrap up the lesson, we learned about St. Nektarios, his life, and miracles because his feast day was Monday the 9th. St. Nektarios is a fantastic example of love and patience for us all and since he s a modern day saint, many of his writings and teachings have been preserved in our faith including Agni Parthene! The GOYAns enjoyed food and a beautiful day after the lesson and we can t wait to gather again soon!" HIGH SCHOOL GOYA ns Join Father Michael for Bible Study When: November, 16 & 30 January 11, 18, & 25 December 1, 7 & 14 February 8, 15, 22, & 29 Place: Our Church Office Conference Room Time: Mondays 7pm to 8pm March 7, 21, & 28 April 4, 11 & 18 23

24 St. Kosmas Aitolos Bookstore BOOKSTORE HOURS: Monday thru Friday 10am-4pm ΑΘΕΑΤΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 2 Π. Ανδρέας Κονάνος Αγάπη για πάντα Άλλες οχτώ εκπομπές απ' τα "αθέατα περάσματα", τη ραδιοφωνική εκπομπή της ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, στους 91,2 Fm, γραμμένες σε κείμενο. Ο προφορικός λόγος της εκπομπής δεν μπορεί να μεταφερθεί αυτολεξεί στο χαρτί χωρίς προβλήματα. Γι' αυτό φροντίσαμε να γίνουν οι κατάλληλες προσαρμογές. Μα πάλι υπάρχει ένα πρόβλημα που πάντα θα υπάρχει σ' ό,τι κι αν κάνουμε σ' αυτή τη γη: είναι έργο ανθρώπινο. Και γι' αυτό φτωχό... The cost for this book is:$24.00 OΠΩΣ ΦΩTIΣE O ΘEOΣ Π. Συμεών Κραγιόπουλος Εκοιμήθη σήμερα τα ξημερώματα στις 6.00 π.μ. ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγ. Τριάδος Πανοράματος Θεσσαλονίκης, π. Συμεών (Κραγιόπουλος). Ο πατήρ Συμεών, όπως ήταν ευρέως γνωστός στους εκκλησιαστικούς κύκλους της Θεσσαλονίκης (και όχι μόνο), δραστηριοποιήθηκε επί δεκαετίες στην ποιμαντική των πονεμένων ανθρώπων, και κυρίως των νέων. Με κέντρο το Μοναστήρι της Αγ. Τριάδος και την αδελφότητα που σχηματίστηκε εκεί συν τω χρόνω, πρόσφερε παραμυθητική ανακούφιση σε πλήθος αδελφών που προσέτρεχαν εκεί για βοήθεια, αλλά και ευκαιρίες βίωσης της αυθεντικής λειτουργικής ζωής, με τις τακτές αγρυπνίες και τις λοιπές ακολουθίες του μοναστικού προγράμματος. Ο π. Συμεών όμως στάθηκε αρωγός των πιστών όχι μόνο ως πνευματικός, αλλά και μέσα από το συγγραφικό τάλαντο που διέθετε. Ο κάλαμός του μάς άφησε μεγάλο αριθμό έργων, ποιμαντικού και πνευματικού κατά βάση ενδιαφέροντος. Η θεματολογία του εκτείνεται σε έργα σχετικά με την οικογενειακή ζωή,τον πνευματικό αγώνα, σωτηριολογικά ζητήματα, τον πόνο στην ανθρώπινη ζωή, ενώ κυκλοφορούν πολλές ομιλίες του, που εκφωνήθηκαν με την ευκαιρία εκκλησιαστικών εορτών. The cost for this book is:$

25 25