"Η αγάπη μας πρέπει να είναι ίδια προς όλους. Μόνο τότε είναι αγάπη Θεού. Κάτω από αυτήν τα πάντα λυγίζουν. Δίπλα της όλα λειώνουν" Άγιος Παΐσιος

Transcript

1 "Η αγάπη μας πρέπει να είναι ίδια προς όλους. Μόνο τότε είναι αγάπη Θεού. Κάτω από αυτήν τα πάντα λυγίζουν. Δίπλα της όλα λειώνουν" Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης 1

2 Μηνιαία Ἔκδοση Ι.Ν. Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Ἔτος 8 ον - Τεῦχος 10 ο Ιούνιος - Ιούλιος 2015 Ἰδιοκτήτης: Ι.Ν. Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος Μοναγρούλλι Λεμεσός Τήλ./Φάξ: Ἐφημέριος: Πρωτοπρεσβ. Γεώργιος Κόρτας, Τήλ.: Παρεκκλήσια: (ἅ) Ἁγίων Ἀναργύρων (β) Ἁγίας Παρασκευῆς Ἰδιαίτερες εὐχαριστίες ἀνήκουν στό τυπογραφεῖο Χριστάκη Χαραλάμπους, τό ὁποῖο ἀνέλαβε τά ἔξοδα τοῦ μηνιαίου περιοδικοῦ Στα κείμενα διατηρείται η ορθογραφία των συγγραφέων. «Τὴν ἐυχήν ὑπέρ πάντων ὁ Θεὸς πάντοτε τὴν ἀκούει, ἐνῶ τὴν ἀργολογία πάντοτε ἀποστρέφεται, ἂς φαίνεται καὶ πνευματική ὅτι εἶναι. Ἐπειδή κατά τοὺς Πατέρες, ἀργολογία εἶναι κυρίως νὰ περνᾶς τὸν καιρόν σου μὲ λόγια, χωρίς νὰ κάμης τοὺς λόγους σου πράξεις» 2

3 Ο Γεώργιος καταγόταν από την Αττάλεια της Παμφυλίας της Μικράς Ασίας και έζησε τον 19 ο μ.χ αιώνα. Μικρός συνελήφθη από κάποιον αγά, ο οποίος τον εξισλάμισε και όταν μεγάλωσε τον πάντρεψε με την κόρη του. Έτσι ο Γεώργιος αν και θυμόταν το παρελθόν του και είχε επίγνωση του τι ακριβώς συνέβη, βολεμένος ζούσε σαν Τούρκος απολαμβάνοντας τα γαθά που του προσέφεραν, λόγω του αξιώματος του πεθερού του. Οι γονείς του δεν έπαψαν ποτέ να τον αναζητούν και έτσι κάποτε έμαθαν τι συνέβη. Με την προτροπή των θεοσεβών γονέων, μια χριστιανή υπηρέτρια του Γεωργίου, ονομαζόμενη Μαρία, αποκάλυψε σ' αυτόν για την καταγωγή του και τον τρόπο του εξισλαμισμού του. Με την πρόφαση ότι θα πήγαινε για προσκύνημα στη Μέκκα, ο Γεώργιος μαζί με τη Μαρία, ήλθε στους Αγίους Τόπους, όπου παρέμεινε για δυο χρόνια. Κατόπιν έφτασε στην πόλη Κρήνη της Μικράς Ασίας, όπου παντρεύτηκε την Ελένη Μαυρογιάννη. Όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση του 1821, έφτασε στην Κρήνη με στρατό ο αγάς πεθερός του. Επιζητώντας το μαρτύριο ο Γεώργιος, πήγε στο Διοικητήριο και βοήθησε να κατέβει από το άλογο, ο διερχόμενος από την Κρήνη, πρώην πενθερός του, στον όποιο μετά από λίγο ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό λέγοντας του: «Είμαι ο Γεώργιος και είμαι Χριστιανός, και Χριστιανός θέλω να πεθάνω». Τότε οι Τούρκοι τον έριξαν στη φυλακή, όπου τον έδειραν σκληρά και έβαλαν στα πόδια του φάλαγγα, και στη συνέχεια πυρακτωμένο χάλκινο σκεύος στο κεφάλι του. Τελικά στις 25 Ιουνίου 1823 μ.χ., τον κρέμασαν στον τοίχο του σπιτιού του επισήμου Παντελάκη Φαρμάκη και τον απαγχόνισαν. 3

4 Ο γέροντας Αιμιλιανός μιλούσε για την «συνδέουσα απόσταση». Να κρατούμε δηλαδή μία απόσταση στην σχέση μας με τον άλλο η οποία όμως ενεργεί ευεργετικά. Δεν είναι ψυχρότητα, αλλά σεβασμός. Διότι όντως είναι πολύ επικίνδυνο η οικειότητα να γίνει εξοικείωση, και να χαθεί ο σεβασμός αναπτύσσοντας μία αδιάκριτη παρρησία μεταξύ μας. Το αποτέλεσμα είναι τελικά η ρήξη. Γιατί τελικά για να διατηρηθεί η ενότητα θα πρέπει να μην παύσει η διάκριση (διακριτικότητα). Κάθε σχέση έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες ανάλογα με την φύση της και τα πρόσωπα που την απαρτίζουν. Όμως κάθε σχέση πρέπει να θεμελιώνεται στην ελευθερία, στον σεβασμό και στην αγάπη, αλλιώς δεν θα τείνει προς την πνευματική τελείωσή μας. Όπως μου είχε πει και ένας σοφός γέροντας: «Πάτερ, με όλους να τα έχεις καλά, με κανέναν πολύ καλά», και όντως έχει απόλυτο δίκαιο... αρχιμ.παύλος Παπαδόπουλος 4

5 Η νηστεία ενισχύει την προσευχή. Γίνεται φτερό στην πορεία της προς τον ουρανό. Είναι μητέρα της υγείας, παιδαγωγός της νιότης, στολίδι των γηρατειών. Είναι συνοδοιπόρος των ταξιδιωτών και ασφάλεια των συγκατοίκων. Ο άνδρας δεν αμφιβάλλει καθόλου για τη συζυγική πίστη της γυναίκας του, όταν τη βλέπει να συζεί με τη νηστεία. Η γυναίκα δεν λιώνει από ζήλεια, όταν βλέπει τον άνδρα της να νηστεύει. Ποιος ζημιώθηκε ποτέ από τη νηστεία; Υπολόγισε την οικονομική κατάσταση του σπιτιού σου σε μια μέρα νηστείας. Υπολόγισέ την και σε μια συνηθισμένη μέρα. Θα διαπιστώσεις έτσι εύκολα, πόσο μεγάλο κέρδος έχεις με τη νηστεία. Σκέψου πως ακόμα και οι εφοριακοί αφήνουν τους φορολογουμένους να ζήσουν λίγο καιρό ήσυχοι και ανενόχλητοι. Ας επιτρέψει λοιπόν και η σάρκα μια μικρή ανάπαυλα στο στόμα. Ας κάνει μια μικρή ανακωχή αυτή, που, όταν χορτάσει, φιλοσοφεί γύρω από την εγκράτεια, ενώ, όταν πεινάσει, ξεχνάει όσα δέχτηκε πριν. Όποιος νηστεύει, δεν έχει ανάγκη από δάνεια ούτε χρειάζεται να πληρώνει τόκους. Η νηστεία γίνεται αφορμή να ευφραίνεται ο άνθρωπος. Γιατί όπως η δίψα κάνει γλυκό το πιοτό και η πείνα ευχάριστο το τραπέζι, έτσι και η νηστεία κάνει απολαυστικά τα φαγητά. Αν θέλεις λοιπόν να 'ναι ευχάριστο το τραπέζι σου, δέξου την αλλαγή της νηστείας. Αν όμως είσαι πάντα κυκλωμένος από πλούσια φαγητά, αδικείς τον εαυτό σου, γιατί εξαφανίζεις την απόλαυση με την άμετρη φιληδονία. Τίποτα δεν υπάρχει, που να μην περιφρονηθεί με τη συνεχή απόλαυσή του. Ενώ, αντίθετα, συχνά επιθυμούμε εκείνα τα φαγητά, που σπάνια γευόμαστε. Γι' αυτό και ο Δημιουργός μας επινόησε την ποικιλία στη ζωή μας, ώστε να νιώθουμε την απόλαυση όλων των αγαθών Του. Παρατήρησε τί συμβαίνει στη φύση: Ο ήλιος δεν είναι λαμπρότερος μετά τη νύχτα; Ο ύπνος δεν είναι γλυκύτερος μετά την αγρυπνία; Η υγεία δεν είναι περισσότερο επιθυμητή μετά τη δοκιμασία της αρρώστιας; Έτσι και το τραπέζι γίνεται περισσότερο ευχάριστο μετά τη νηστεία. Αυτό μάλιστα ισχύει για όλους. Και για τους πλουσίους, που έχουν άφθονα φαγητά, και για τους φτωχούς, που διαθέτουν λιγότερη τροφή. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος 5

6 «Ὁ Χριστός ἐστίν ἡ εἰρήνη ἡμῶν»(ἐφ.2,14). Ἡ εἰρήνη εἶναι ἀπαραίτητο συστατικό μιᾶς ἐπιτυχημένης οἰκογένειας. Ἡ ὄντως Εἰρήνη εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Ἑπομένως ἀληθινή εἰρήνη ὑπάρχει ὅπου ὑπάρχει ὁ Κύριος. Ὅταν στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων πού συναποτελοῦν τήν οἰκογένεια κατοικεῖ ὁ Χριστός, τότε ἡ οἰκογένεια ἔχει ἀληθινή εἰρήνη. Τότε ἡ συμβίωση εἶναι εἰρηνική. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τονίζει ὅτι «ὅταν ὑπάρχει εἰρηνική συμβίωση, τότε δέν εἰσχωρεῖ τίποτα δυσάρεστο στήν οἰκογενειακή ζωή». Ὅταν κανείς εἶναι εἰρηνικός εὔκολα ἀποκρούει τίς ὅποιες ἐχθρικές ἐπιθέσεις. Τότε ἡ προσευχή γίνεται σωστά καί ὁ νοῦς εἶναι νηφάλιος. Τότε ἡ λογική εἶναι φωτισμένη καί ὁ ἄνθρωπος ἐνεργεῖ σωστά ἀνάλογα μέ τίς περιστάσεις. Τότε ἡ οἰκογένειακή εἰρήνη διατηρεῖται. Ἀκόμη καί ὅταν ὑπάρχουν πολλές ἐξωτερικές δυσκολίες, αὐτές δέν ἐπηρεάζουν τήν εἰρηνική/εἰρηνευμένη λόγῳ τῆς κατοίκησης τοῦ Χριστοῦ οἰκογένεια. Ἡ Εἰρήνη-Χριστός ἑνοποιεῖ τόν ἄνδρα μέ τήν γυναίκα καί τούς κάνει ἕνα πνεῦμα. Τότε ὅλες οἱ ἐπιθέσεις τοῦ ταραχοποιοῦ διαβόλου εἶναι τελείως ἀνίσχυρες στό νά καταλύσουν τό ὀχυρό τῆς οἰκογένειας. Ὅταν ἔχουν εἰρήνη ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναῖκα πρῶτα μέσα τους καί κατόπιν μεταξύ τους, αὐτό τούς προφυλάσσει ἀπό τήν κάθε ἁμαρτία. Ὅταν μύρια κύματα λυσσομανοῦν ὁ ἕνας βοηθεῖ τόν ἄλλο, ὁ ἕνας στηρίζει τόν ἄλλο καθώς καί τά παιδιά ὥστε νά μήν συμβεῖ καμμία πτώση καί διαταραχθεῖ ἡ ἐσωτερική οἰκογενειακή εἰρήνη. Ἀλοίμονο ὅμως ἄν μεταξύ τῶν συζύγων δέν ὑπάρχει ὁ Χριστός. Τότε δέν θά ὑπάρχει καί ἀληθινή, μόνιμη, καί σταθερή- ἀδιατάρακτη εἰρήνη. Τότε ὁπωσδήποτε θά ὑπάρχει φιλονεικία, θά ὑποβόσκει μιά ἀντιπαράθεση, μιά διαμάχη. Πολύ εὔκολα σέ ἀνύποπτο χρόνο θά ξεσπᾶ ἡ ταραχή ἡ ὁποία θά ἐξαπλώνεται καί στά ὑπόλοιπα μέλη τῆς οἰκογένειας. Θά ταράζονται τότε καί τά παιδιά καθώς καί ὅποιοι ἄλλοι συμβιώνουν μέ τό ταραγμένο ζεῦγος (παπποῦδες, γιαγιάδες κ.λ.π.). 6

7 «Ἂν οἱ γονεῖς δὲν ζοῦν ζωὴ ἁγία, ἂν δὲν μιλοῦν μὲ ἀγάπη» παρατηρεῖ ὁ Γέροντας Πορφύριος, «ὁ διάβολος ταλαιπωρεῖ τοὺς γονεῖς μὲ τὶς ἀντιδράσεις τῶν παιδιῶν. Ἡ ἀγάπη, ἡ ὁμοψυχία, ἡ καλὴ συνεννόηση τῶν γονέων εἶναι ὅ,τι πρέπει γιὰ τὰ παιδιά. Μεγάλη ἀσφάλεια καὶ σιγουριά. Τὰ φερσίματα τῶν παιδιῶν ἔχουν ἄμεση σχέση μὲ τὴν κατάσταση τῶν γονέων. Ὅταν τὰ παιδιὰ πληγώνονται ἀπ τὴν κακὴ μεταξὺ τῶν γονέων τοὺς συμπεριφορά, χάνουν δυνάμεις καὶ διάθεση, νὰ προχωρήσουν στὴν πρόοδο. Κακοχτίζονται καὶ τὸ οἰκοδόμημα τῆς ψυχῆς τοὺς κινδυνεύει ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ νὰ γκρεμισθεῖ». Πολλές ἀνεξήγητες συμπεριφορές τῶν ἐνηλίκων ἔχουν τήν ρίζα τους στά ἄσχημα παιδικά βιώματα πού εἶχαν μέσα στήν ταραγμένη τους οἰκογένεια «Εἶχαν ἔλθει δύο κοπελίτσες σ ἐμένανε» διηγεῖται ὁ Γέρων Πορφύριος «κι ἡ μία εἶχε κάτι πολὺ ἄσχημα βιώματα καὶ μὲ ρωτοῦσαν ποὺ ὀφείλονται. Καὶ τοὺς εἶπα: - Εἶναι ἀπ τὸ σπίτι, ἀπ τοὺς γονεῖς σας. Κι ὅπως τὴν «ἔβλεπα» τὴν μία, λέω: - Ἐσὺ ἀπ τὴν μητέρα σου τὰ ἔχεις κληρονομήσει αὐτά. - Κι ὅμως, λέει, οἱ γονεῖς μᾶς εἶναι τόσο τέλειοι ἄνθρωποι. Εἶναι χριστιανοί, ἐξομολογοῦνται, μεταλαμβάνουν, ποὺ μπορεῖ νὰ πεῖ κανείς, ζήσαμε μέσα στὴ θρησκεία. Ἐκτός ἂν φταίει ἡ θρησκεία, ἀπαντάει ἐκείνη. Τοὺς λέω: - Τίποτα δὲν πιστεύω ἀπ αὐτὰ πού μοῦ λέτε. Ἐγὼ ἕνα μόνο βλέπω, οἱ γονεῖς σας δὲν ζοῦν τὴ χαρὰ τοῦ Χριστοῦ. Πάνω σ αὐτὸ ἡ ἄλλη εἶπε: - Ἄκουσε, Μαρία, καλὰ λέει ὁ παππούλης, ἔχει δίκιο. Οἱ γονεῖς μας πᾶνε στὸν πνευματικό, στὴν Ἐξομολόγηση, στὴν Θεία Μετάληψη, ναί Ἀλλὰ εἴχαμε ποτὲ εἰρήνη στὸ σπίτι; Ὁ πατέρας συνεχῶς γκρινίαζε μὲ τὴν μητέρας μας. Διαρκῶς πότε ὁ ἕνας δὲν ἔτρωγε, πότε ὁ ἄλλος δὲν ἤθελε νὰ πᾶνε κάπου μαζί. Ἔχει δίκιο, λοιπόν, ὁ παππούλης. 7

8 Η αγιωτάτη ταπείνωσις είναι το σωτηριωδέστατο φάρμακο των θλίψεων. Ταπεινώσου σε όλα και χωρίς ελάχιστη αμφιβολία θα τύχης οπωσδήποτε της ικανοποιητικής ελευθερίας των παθών. Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης Όταν κάνουμε συνέχεια προσευχή, θα μας φωτίζει ο Θεός τι να κάνουμε κάθε φορά και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Θα το λέει ο Θεός μέσα μας. Θα βρίσκει τρόπους ο Θεός. Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης Αυτός που αμάρτησε βλέπει συνολικά το μεγάλο κακό που ο ίδιος προκάλεσε, τις συνέπειές του, και μεταμελείται. Η μεταμέλεια είναι διάθεση επιστροφής προς τον Θεό, από τον οποίο είχε απομακρυνθεί. Ζητά με αυτό τον τρόπο, την κοινωνία μαζί του και το έλεός Του. Η φιλανθρωπία του Θεού, που δεν θέλει να χαθεί κανείς, αλλά θέλει όλοι να έρθουν σε επίγνωση της αλήθειας και να σωθούν, όχι μόνο δέχεται την μετάνοια εκείνων που με τη θέλησή τους μετανόησαν μετά τη συναίσθηση των αμαρτημάτων τους, αλλά και προσκαλεί σε μετάνοια αυτούς που από αναισθησία και πώρωση έχουν κυλιστεί στην αμαρτία, με σκοπό να τους σώσει. Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως Είναι στη φύση της αμαρτίας να σκοτίζει το νου μας, να μας δένει χειροπόδαρα. Ο χρόνος και ο τόπος της ενέργειας της Χάριτος του Θεού είναι εδώ μόνο. Μετά τον θάνατο ισχύουν μόνο οι προσευχές της Εκκλησίας, μα και αυτές μόνο για τους μετανοημένους αμαρτωλούς, δηλ. για εκείνους που έχουν κάνει τη ψυχή τους δεκτική του θείου ελέους. Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης Η προσευχή χωρίς μετάνοια δεν βοηθάει καθόλου! Αλλά μόλις η προσευχή συνδεθεί με την μετάνοια, τότε εισακούεται από τον Θεό. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς Επίσκοπος Αχρίδος 8

9 Οι κοσμικοί λένε: «Καλότυχοι αυτοί που ζουν στα παλάτια και έχουν όλες τις ευκολίες». Αλλ όμως μακάριοι είναι αυτοί που κατόρθωσαν να απλοποιήσουν την ζωή τους και ελευθερώθηκαν από την θηλειά της κοσμικής αυτής εξελίξεως των πολλών ευκολιών, ίσον των πολλών δυσκολιών, και απαλλάχθηκαν από τον φοβερό άγχος της σημερινής εποχής μας. Αν δεν απλοποιήση την ζωή του ο άνθρωπος, βασανίζεται. Ενώ, αν την απλοποιήση, δεν θα έχη αυτό το άγχος. Ένας Γερμανός μια φορά στο Σινά είπε σε ένα Βεδουϊνάκι που ήταν πανέξυπνο: «Εσύ είσαι έξυπνο, μπορείς να μάθης γράμματα». «Και μετά;» τον ρωτάει εκείνο. «Μετά θα γίνης μηχανικός». «Και μετά;» «Μετά θ ανοίξης ένα συνεργείο αυτοκινήτων». «Και μετά;» «Μετά θα το μεγαλώσης». «Και μετά;» «Μετά θα πάρης και άλλους να δουλεύουν και θα έχης πολύ προσωπικό». «Δηλαδή, του λέει, να έχω έναν πονοκέφαλο, να βάλω άλλον έναν πονοκέφαλο και μετά να βάλω και έναν άλλον; Δεν είναι καλύτερα τώρα που έχω ήσυχο το κεφάλι μου;» Ο περισσότερος πονοκέφαλος είναι από αυτές τις σκέψεις, να κάνουμε αυτό, να κάνουμε εκείνο. Αν ήταν πνευματικές οι σκέψεις, θα ένιωθε κανείς πνευματική παρηγοριά και δεν θα είχε πονοκέφαλο. Τώρα και στους κοσμικούς τονίζω πολύ την απλότητα. Γιατί πολλά από αυτά που κάνουν, δεν χρειάζονται και τους τρώει το άγχος. Τους μιλάω για την λιτότητα και την ασκητικότητα. Συνέχεια φωνάζω: «Απλοποιήστε την ζωή σας, για να φύγη το άγχος». Και τα περισσότερα διαζύγια από κει ξεκινούν. Πολλές δουλειές, πολλά πράγματα έχουν να κάνουν οι άνθρωποι και ζαλίζονται. Δουλεύουν και οι δύο, πατέρας και μάνα, αφήνουν και τα παιδιά εγκαταλελειμμένα. Κούραση, νεύρα - μικρό θέμα, μεγάλος καυγάς- αυτόματο διαζύγιο μετά, εκεί φθάνουν. Αν απλοποιούσαν όμως την ζωή τους, θα ήταν και ξεκούραστοι και χαρούμενοι. Αυτό το άγχος είναι καταστροφή! 9

10 Χρειάζεται πολλὴ προσοχὴ στὴ συγκράτηση τοῦ δεσμοῦ τῆς συζυγίας. Νὰ μὴ λαμβάνονται ὑπ ὄψιν τὰ σκάνδαλα, ἀπὸ τὰ ὁποία πηγάζουν οἱ παρεξηγήσεις. Συνιστοῦμε, εἰδικὰ στὸν ἄνδρα, ὡς τὴν κεφαλή, νὰ μὴν προδίδει τὴν ἀγάπη καὶ τὸ σύνδεσμο μὲ τὴ σύζυγό του, γιατί ὁ διάβολος καὶ τὰ ὄργανά του οὐδέποτε θὰ παύσουν νὰ πολεμοῦν γιὰ νὰ πληγώσουν τὴ ρίζα τῆς ζωῆς. Ἕνα δεῖγμα πραγματικῆς παρηγοριᾶς καὶ στηριγμού, ποὺ μᾶς συμβούλευσαν οἱ γέροντες σύμβουλοί μας, καὶ τῶν δύο φύλων, γιὰ τὶς δύσκολες ὧρες εἶναι: «Μὴν ξεχνᾶτε ποτὲ τὴν πρώτη ἑβδομάδα τοῦ γάμου σας». Εἶστε οἱ ἴδιοι ὅπως καὶ τότε. Τίποτε δὲ σᾶς χωρίζει. Ὑπενθυμίζουμε στοὺς ἄνδρες τὸ «συνοικοῦντες κατὰ γνῶσιν, ὡς ἀσθενεστέρω σκεύει τῷ γυναικείω» (Ἃ Πέτ. 3,7). Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἡ παρεκτροπὴ τῆς συζύγου θεραπεύεται μὲ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν τρυφερότητα, παρὰ μὲ τὴν ἐπίπληξη καὶ τὸ θυμό. Μὴν κάνεις παρατήρηση στὴ σύζυγό σου, σὲ περίπτωση λάθους, εἰδικὰ τὴν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ καὶ τῆς αἰχμῆς. Ἐφάρμοσε τὸ λόγο τοῦ Δαβίδ: «Ἐγὼ δὲ ὡσεὶ κωφὸς οὐκ ἤκουον, καὶ ὡσεὶ ἄλαλος οὐκ ἀνοίγων τὸ στόμα αὐτοῦ» (Ψάλμ. 37,13). Σὲ ἄλλη ὥρα, ὅταν εἶστε μόνοι σας, μακριὰ ἀπὸ τὰ παιδιά, ἐὰν ὑπάρχουν, πάρε μὲ τρυφερότητα τὴ σύζυγό σου στὴν ἀγκαλιά σου καὶ πές της. «Ἀγάπη μου, δὲν ξέρεις πόσο σὲ ἀγαπῶ; Ἐγὼ θέλω νὰ εἶσαι μία ἀξιοπρεπὴς κυρία. Αὐτὸ ποὺ ἔκανες δὲν σὲ τιμᾶ». Τότε μόνο δέχεται τὸ σφάλμα καὶ ζητᾶ συνειδητὰ συγγνώμη. Αὐτὰ εἶναι γεννήματα τῆς πείρας. Ἐὰν τὴν ὥρα τοῦ λάθους ἡ τῆς ζημιᾶς, τὴν ἐλέγξεις, θὰ πεισμώσει, θὰ ἀνταπαντήσει, θὰ μουτρώσει, θὰ ἐπικαλε σθεῖ προφάσεις καὶ θὰ πεῖ ψέματα! Ἡ σύνεση προλαμβάνει, ἐὰν χρησιμοποιηθεῖ τὸ φάρμακο τῆς ἀγάπης. Τὸ γραφικὸ «ἄφετε καὶ ἀφεθήσεται» καὶ τὸ «ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν σπλάχνοις Ἰησοῦ Χρίστου» πρέπει νὰ ἐπικρατεῖ ἀπαραιτήτως γιὰ νὰ ὑπάρχει ὁμαλότητα στὴν οἰκογένεια. Πολλὰ λάθη καὶ σκληρότητα ἔχουν οἱ ἄνδρες. Συνήθως πλεονάζει ἡ ἀπροσεξία καὶ ἡ ὑποχώρηση στὰ θέματα ἠθικῆς, ποὺ στοὺς καιροὺς μᾶς πέρασε τὰ ὅρια. Ἂν συμβεῖ κάτι τέτοιο στὴ γυναίκα, τότε ὁ πέλεκυς τῆς παιδείας καὶ ἐκδικήσεως πέφτει βαρύς. 10

11 Ἡ ἀγάπη πρὸς τὴ σύζυγο εἶναι ὡς πρὸς τὸν ἄνδρα καὶ δικαιοσύνη, γιατί τὸ μόνο πρόσωπο ποὺ ἀχώριστα καὶ πρακτικὰ θὰ παραμείνει στὸ πλευρὸ τοῦ εἶναι ἡ σύζυγός του, ἀφοῦ ὅλα τὰ πρόσωπα τοῦ περιβάλλοντός του σιγὰ-σιγὰ θὰ ἐκλείψουν, ἐνῶ στοὺς εὐσεβεῖς συζύγους ἡ συζυγία συνεχίζεται καὶ στὴν αἰωνιότητα. Γέροντος Ἰωσὴφ Βατοπαιδινοῦ, «Συζητήσεις στὸν Ἄθωνα». Ψυχωφελῆ Βατοπαιδινὰ 13 Ας μην μένουμε ποτέ στην μορφή που έχει η φοβία μας π.χ δεν φοβάσαι το σκοτάδι ή την σφίγγα ή το αεροπλάνο. Αυτά είναι σύμβολα του φόβου. Είναι μορφές που διαλέγει το εγώ για να περιορίσει και να συγκεκριμενοποιήσει το βαθύτερο άγχος. Επιλέγει ένα αντικείμενο ή μια εικόνα για να μην σκορπάει σε όλα και χάνεται. Έτσι κρύβει και την αιτία. Ας πούμε ένα παράδειγμα που έχει σχέση με εκείνους που λέμε ότι θέλουμε να ανήκουμε στο χώρο της εκκλησίας; Π.χ Όταν μιλάμε πολύ και με εμμονική αγωνία για τον θάνατο δεν φοβόμαστε τον θάνατο, αλλά σαφέστατα την ζωή. Η ζωή με τις ευθύνες, τον πόνο, τις επιθυμίες και τις ορμές είναι που μας αγχώνει. Η εμμονή με τον "θάνατο" γίνεται γλωσσικό σύμβολο για να κρύψει την αιτία του φόβου. Στην ζωή κρύβεται η αγωνία. Ο Χριστός δεν ζητάει να μείνουμε κοντά του από φόβο αλλά από έρωτα. Δεν θα κριθούμε για το πόσο φοβηθήκαμε αλλά για το πόσο τελικά αγαπήσαμε. π.λίβυος 11

12 12