ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 20. Prides & Athens Pride Editorial 8. OUTVIEW My Queer Lady 14. Χμμ Σχεδόν 18. Brokeback Athens 28. ESCORTS.

Transcript

1

2

3

4 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 5. Editorial 6. Μας γράψατε, Σας γράφουμε 7. Καν το όπως η Έλεν Έκδοση: εθελοντές για θέματα φύλου, ισότητας και διακρίσεων Μία πρωτοβουλία του ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ My Queer Lady 8. OUTVIEW Spring rolled and brought in SUMMER!! 14. Χμμ Σχεδόν 18. Brokeback Athens 28. ESCORTS.gr 40. Μόδα 20. Prides & Athens Pride Photo Corner 46.Out &About 44. Athens Guide 48. Ζώδια Διανέμεται δωρεάν σε αντίτυπα Τα κείμενα του εντύπου εκφράζουν την άποψη των συντακτών και όχι της Be Positive. Η αναδημοσίευση ή μετάδοση μέρους η ολόκληρου του εντύπου επιτρέπεται με την έγγραφη άδεια του εκδότη. Συντονισμός έκδοσης: Γιάννης Παπαγιαννόπουλος Συντάκτες τεύχους: Κυριάκος Βογιατζής Λίνα Λαχανιώτη Χριστόφορος Αγγελίδης Πέτρος Αλεξανδρής Σοφία Ζησίμου Τάσος Λαζαρίδης Salonikios Επιμέλεια Κειμένων: Πέτρος Αλεξανδρής Illustrations Κώστας Γεωργαντάς Μανώλης Ζουλάκης Νίκος Γιαννακόπουλος Φωτογράφος Τεύχους: Γιάννης Καραγιάννης Καλλιτεχνική επιμέλεια Δημιουργικό: Γιώργος Κεφάλας ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ Τμήμα επικοινωνίας και χορηγιών: ΤΘ ΤΚ 10010, ΑΘΗΝΑ ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ EMPORIO VIDEO, ΦΥΛΗΣ 100, ΔΙΕΘΝΕΣ HOTEL, ΠΑΙΩΝΙΟΥ 52, ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ, ΠΑΤΗΣΙΩΝ & ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ 6, ΤΡΙΑΝΟΝ, ΚΟΡΔΙΚΤΩΝΟΣ 21 ΓΚΑΖΙ / ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ ALEXADER SAUNA, Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 134, ALMAZ, ΤΡΙΠΤΟΛΕΜΟΥ 12, ALMODOBAR, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 60, BIG, ΦΑΛΑΙΣΙΑΣ 12, BIOS, ΠΕΙΡΑΙΩΣ 84,BLUE TRAIN, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 84, FANTASEED, ΤΡΙΠΤΟΛΈΜΟΥ 6, FOU, ΚΕΛΕΟΥ 8, MAYO, ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ 33MICRASIA, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 70 MOE, ΚΕΛΕΟΥ 1-5, FCUK, ΚΕΛΕΟΥ 1-5, ΡΑΓΕΣ CAF, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 80, SCAPE CLUB, Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 139, SO BAR SO FOOD, ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ 23 SODADE, ΤΡΙΠΤΟΛΕΜΟΥ 10, ΒΑΤΡΑΧΟΣ, ΕΥΡΥΜΕΔΟΝΤΟΣ 3, ΓΚΑΖΑΚΙ, ΤΡΙΠΤΟΛΕΜΟΥ 31, ΘΕΑΤΡΟ ΒΑΦΕΙΟ, ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, ΘΕΑΤΡΟ ΚΙΒΩΤΟΣ, ΠΕΙΡΑΙΩΣ 115,ΘΕΑΤΡΟ ΣΧΕΔΙΑ, ΒΟΥΤΑΔΩΝ 34, ΘΕΑΤΡΟ ΧΟΡΟΡΟΕΣ, ΙΑΚΧΟΥ, ΚΑΖΑΡΜΑ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 84, ΜΥΡΟΒΟΛΟΣ, ΓΙΑΤΡΑΚΟΥ 12, ΝΟΙΖ,ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 70, ΟΝΑΡ ΕΣΤΙΝ, ΕΛΑΣΣΙΔΩΝ 2, ΣΑΠΦΩ, ΜΕΓ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 35, ΤΑΞΙΔΙ, ΖΑΓΡΑΙΩΝ 23, LABYRINTH, ΙΚΑΡΙΕΩΝ 12 ΕΞΑΡΧΕΙΑ / ΚΟΛΩΝΑΚΙ DECADANCE, ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΥ, ENERGIE, ΣΚΟΥΦΑ 29, FREEDOM COPY SHOP, ΣΤΑΙΚΟΥ 1-3, WUNDERBAR, ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ 80, ΑΘΗΝΑΙΚΟ, ΤΣΑΜΑΔΟΥ 10, ΒΡΑΚΙ, ΣΚΟΥΦΑ 50, ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ, ΔΕΛΦΩΝ 5, ΘΕΑΤΡΟ ΦΟΥΡΝΟΣ, ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ 168, ΚΟΚΟΙ ΚΑΦΕ, ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ 39, ΜΙΚΡΟ ΚΑΦΕ, ΑΡΑΧΩΒΗΣ 38, ΜΟΜΜΥ, ΔΕΛΦΩΝ 4, ΣΚΟΥΦΑΚΙ, ΣΚΟΥΦΑ 47, ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ, ΤΣΑΜΑΔΟΥ 13 ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ / ΘΗΣΕΙΟ / ΨΥΡΡΗ FLEX GYM, ΒΙΣΣΗΣ & ΠΟΛΥΚΛΕΙΤΟΥ 6, GROUP THERAPY, ΛΕΠΕΝΙΩΤΟΥ 11, NXD, ΕΡΜΟΥ 73, WORKS, ΕΡΜΟΥ, ΑΛΕΚΟΣ ISLAND, ΣΑΡΡΗ 41, ΚΙΡΚΗ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ 31, ΜΑΓΚΑΖΕ, ΑΙΟΛΟΥ 33, ΟΙΝΟΤΕΚΑ, ΑΒΥΣΣΗΝΙΑΣ & ΕΡΜΟΥ 105, MY BAR, ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ 12 ΣΥΓΓΡΟΥ PROUD SHOP, ΣΥΓΓΡΟΥ 72, TRAP, ΣΠΥΡΟΥ ΔΟΝΤΑ 10, ΓΡΑΝΑΖΙ, ΛΕΜΠΕΣΗ 20, ΕΝΥΔΡΕΙΟ, ΣΥΓΓΡΟΥ 13, ΚΟΥΚΛΕΣ, ΖΑΝ ΜΩΡΕΑΣ 32, ΠΟΛΥΧΡΟΜΟ, ΛΕΜΠΕΣΗ 12 ΣΥΝΤΑΓΜΑ / ΟΜΟΝΟΙΑ BOOZE COOPERATIVA, ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 57, EMPORIO VIDEO, ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ 39, EXO TOURS, ΝΙΚΗΣ 20, SILVER STAR, ΚΛΕΙΣΘΕΝΟΥΣ 7, STAR CINEMA, ΑΓ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 10, VIDEO PLANET, ΣΤΑΔΙΟΥ 61, VIDEOLAND, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ 65, VIDEORAMA, ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΕΝΑΚΗ 1, ΑΣΤΥ CINEMA, ΚΟΡΑΗ 4 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Stretto Καρόλου Ντηλ 18, Eli Ela Λ. Βύρωνος 5, Διαγώνιος, Γαζία Καρόλου Ντηλ 22, Βιβλιοπωλείο Ιανός Αριστοτέλους 7, Βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία Λ. Νίκης 3, Bigaroon Παύλου Μελά 44, DA.DA Περιστερίου 4, Λαδάδικα, Bluevision Αφροδίτης 6, Βαρδάρης, Enola, Βαλαωρίτου 19, Seven Film Gallery Αλ. Σβώλου 45, BARME Αγίου Μηνά 3, AZA Π.Π. Γερμανού 5, Don t tell mama Στ. Καλλάρη 9, Allos Mondo Στ. Καλλάρη 6, De Facto, Π.Μελά 19, Spirto Παύλου Μελά και Ζεύξιδος, Oλύμπιον πλ. Αριστοτέλους 10, Παπασωτηρίου Τσιμισκή 87, Πυξίδα Πατριάρχου Ιωακείμ 2, Ζουρνάλ Αλ. Σβώλου 1, Residents Στρ. Καλάρη 4, Clip Art Γρηγορίου Παλαμά 21, Bustart Taschen Γρηγορίου Παλαμά 21, Μπαρμπουνάκης Το κατώι του βιβλίου Αριστοτέλους 6, Ψιλικology Ζεύξιδος 4, I mcomingout Στ. Γονατά 5 με Πλατεία Ιπποδρομίου. ΚΕΡΚΥΡΑ PARTIES GAY CORFU 4

5 Όνειρα, έρωτας, αγάπη, βλέμματα, αστέρια, χαμόγελα,... ελπίδα. Σ αυτό το editorial μόνο τα σημαντικά. Έτσι απλά. Το εύχομαι και στο καλοκαίρι. Γιάννης editorial

6 ΜΑΣ ΓΡΑΨΑΤΕ ΣΑΣ ΓΡΑΦΟΥΜΕ... Αγαπητό περιοδικό, με λένε Κωνσταντίνο και είμαι 29 χρονών. Είμαι ενεργός σεξουαλικά από νεαρή ηλικία και ποτέ δεν είχα αντιμετωπίσει κάποιο σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα μιας και πάντα έπαιρνα προφυλάξεις. Τους 7 τελευταίους μήνες έχω σχέση. Συζητήσαμε με το σύντροφο μου να προχωρήσουμε σε απροφύλακτο σεξ μιας και οι πρόσφατες σχετικές εξετάσεις βγήκαν αρνητικές και για τους δυο μας. Υπάρχουν κίνδυνοι που δεν λαμβάνουμε υπόψη; Μπορεί να κολλήσω τίποτα; Κωνσταντίνος 29, Βριλήσσια Μπορείς να κολλήσεις πολλά πράγματα τα οποία, πίστεψέ με, δε θα ήθελες! Το ότι δεν έχεις κολλήσει μέχρι τώρα δεν οφείλεται στο «χέρι του θεού», αλλά στο ότι έπαιρνες προφυλάξεις! Συνέχισέ το! Φίλοι στο Antivirus, διαβάζω όποτε μπορώ το περιοδικό σας. Ομολογώ το βρίσκω πάρα πολύ ωραίο - ιδιώς τα τελευταία τεύχη είναι πολύ πιο καλά από παλιότερα-. Μ αρέσει που δε μένει μόνο σε μια gay κουλτούρα που έχει επικρατήσει και έχει και ενδιαφέροντα θέματα. Βέβαια κάτι πρέπει να κάνετε για να σας βρίσκουμε πιο έυκολα ή και online. Χρήστος 26, Καμίνια ΑΠ- ΑΠ- Φίλε χρήστο, σε ευχαριστούμε για τα κοπλιμάν. Προσπαθούμε και μέσω του μετρό που μοιράζουμε το περιοδικό αλλά και μέσα από τα stand που θα έχουμε πλέον σε κάποια μαγαζιά να είναι πιο εύκολο να μας βρείς. Επίσης απο δω και πέρα κάθε τεύχος θα το ανεβαζουμε και online στο Ολόκληρο το concept που «ντύνει» έξυπνα το νέο cafe του Γρηγόρη Βαλλιανάτου (πλ. Κοτζιά). Είναι εμπνευσμένο από το φυσικό φαινόμενο της έλξης των σωματιδίων, που ονομάζεται «Higgs», εξού και η επωνυμία του cafe. Τα «κλειστά» του χρώματα δεν ταιριάζουν σε ένα «χαρωπό» cafe που θέλει να τραβήξει ανάλογο κόσμο και να φωτίσει την γκρίζα πλατεία του δημαρχείου της Αθήνας. Λένα Πλάτωνος & ΣΙΑ στο Κύτταρο. Κορυφαία στιγμή η «Πρωτομαγιά» και η ευχή της όταν πήγαμε στο καμαρίνι: «Πάντα άνοιξη»! Τα τέσσερα νέα επεισόδια με τις «Τρεις Χάριτες». Ο ζεστός καιρός ανοίγει τη διάθεση, ξαλαφρώνει τα σώματα από περιττά ρούχα και ανάβει τα αίματα. Οι escorts που σέβονται τον εαυτό τους, δεν ντρέπονται γι αυτό που είναι και μιλούν άνετα για το επάγγελμά τους, με στόχο να το απενοχοποιήσουν (βλ. αφιέρωμα). Τα επόμενα επεισόδια του σίριαλ «Η Νέα Δημοκρατία κυβερνά». Σήμανε η ώρα για δίαιτα και χάσιμο κιλών από τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Οι escorts που δεν ενδιαφέρονται να βγουν ανοιχτά και να εκπροσωπήσουν επάξια τη δουλειά τους, μιλώντας για τα καλά και τα κακά της. Οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ (πλην της Κ. Μπατζελή) ψήφισαν υπέρ της κοινοτικής οδηγίας για την προστασία από των Ευρωπαίων πολιτών από διακρίσεις λόγω σεξουαλικών προτιμήσεων. Οι καλοκαιρινές συναυλίες στην Ελλάδα Τα δύο φεστιβάλ ομοφυλοφιλικών ταινιών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. 6 Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ είτε ψήφισαν κατά είτε απείχαν από την ψηφοφορία. Ντεπές Μόουντ Ας μπορούσαμε να προλάβουμε όλες τις προβολές!

7 ΚΑΝΤΟ ΟΠΩΣ Η ΕΛΕΝ Ψαρεύουμε από το διαδίκτυο νέα και ειδήσεις απο διάσημες γυναίκες που βγήκαν από τη ντουλάπα - γιατι η ορατότητα μετράει Η πολυαγαπημένη (από πολλές απόψεις) CharlizeTheron έκανε πρόσφατα άλλη μια δήλωση στήριξης στη ΛΟΑΤ κοινότητα. Σε συνέντευξή της στο Indie London δήλωσε ότι οι νόμοι για τον gay γάμο θυμίζουν απαρτχάιντ και ότι δε θέλει να αποτελεί μέρος μιας ελιτίστικης σεξουαλικής επιλογής «το καθεστώς είναι πρωτόγονο, δεν πιστεύω ότι ακόμα το συζητάμε». Ούτε κι εμείς! Θα έχετε ακούσει φαντάζομαι για το ζεύγος Lindsay Lohan-Samantha Rohnson. Αφού μονοπώλησε το ενδιαφέρον των απανταχού παπαράτσι για περίπου2 χρόνια έριξε τίτλους τέλους. Για την ακρίβεια τους έριξε η Sam και άφησε τη LiLo εμβρόντητη, καθώς όπως δήλωσε σε συνέντευξή της στην Ελεν, δεν το περίμενε και από τη μια μέρα στην άλλη βρέθηκε να μετακομίζει από το σπίτι της Sam. Παρά τη στεναχώρια της όμως η LiLo το διασκεδάζει κιόλας ανεβάζοντας ένα βιντεάκι στο web που αυτοσατυρίζεται. Έχει χιούμορ το κορίτσι και δε του φαινότανε! Στήριξη στη ΛΟΑΤ κοινότητα παρείχε και η Miley Cyrus μέσω του Twitter. Ποια είναι αυτή θα μου πείτε. Το απόλυτο teen idol της Αμερικής θα σας πω. Και τι μας κόφτει θα μου ξαναπείτε. Μας κόφτει για η Miley με την ταινία της να είναι ν1 και το cdτης επίσης έχει τεράστια επιρροή στο εφηβικό κοινό της Αμερικής και μια τέτοια κίνηση μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει για τους ΛΟΑΤ εφήβους. Αντιθέτως για την ίδια ήταν μια γενναία κίνηση καθώς το κοινό της είναι αρκετά συντηρητικό και το οικογενειακό της υπόβαθρο αρκούντως χριστιανικό! Αυτά να τα βλέπουν άλλοι που ούτε 16 χρόνων είναι ούτε και πολλά να ρισκάρουν έχουν. Τον Απρίλιο διεξήχθησαν στο Λος Αντζελες τα GLAAD Αwards (Gay and Lesbian Awards Against Defamation), τουτ εστιν τα βραβεία που δίνονται σε ανθρώπους που ενισχύουν την ορατότητα και την ανάπτυξη των ΛΟΑΤ ατόμων. Όπως θα φαντάζεστε ένα από αυτά πήρε και η Ελεν (είναι κάτι σαν τη Μεριλ Στριπ στα Οσκαρ) για την προβολή του γάμου της με την Portia de Rossi από το site της. Βραβείο παρέλαβαν για πολλοστή και τελευταία φορά φαντάζομαι και οι συντελεστές του L word που εμφανίσθηκαν στη σκηνή εν μέσω ξέφρενων χειροκροτημάτων και παρατεταμένου standing ovation. Go Jennifer λέω εγώ! Τέλος, τον περασμένο μήνα είχαμε κι άλλο ένα coming out από celebrity και έτσι έχουμε άλλη μια celesbian πλέον. Την Clementine Ford. Και για οσες δεν την ξέρουν με το όνομά της να σας πω ότι είναι κοπέλα που έπαιζε το ρόλο της Μολυστις 2 τελευταίες σεζόν του L Word και που έκανε τηshane να πέσει στον έρωτά της! Επίσης είναι η κόρη της Cybill Shepherd πρωταγωνίστριας της παλιάς δημοφιλούς σειράς «Αυτός, αυτή και τα μυστήρια» Λίνα Λαχανιώτη linalachanioti@gmail.com 7

8 3rd Athens Internati onal Gay & Lesbian Film Festi val 25-31/5/2008 Με μία εντυπωσιακή διεύρυνση τόσο ως προς τη διάρκεια όσο και ως προς το περιεχόμενο έρχεται να αποχαιρετήσει την άνοιξη το Φεστιβάλ Γκέι και Λεσβιακών Ταινιών της Αθήνας ή πιο μοδάτα: Athens International Gay & Lesbian Film Festival Outview. Το Outview διοργανώνεται για δεύτερη φορά και επέλεξε να αναπτυχθεί περισσότερο από πέρυσι, εξαιτίας της μεγάλης ανταπόκρισης που γνώρισε από το αθηναϊκό κοινό. Η διοργανώτριά του, Μαρία Cyber, θα μας πει ότι «το φετινό Outview είχε το θάρρος, το πείσμα και την υποστήριξή σας και μεγάλωσε. Ένα δυνατό ταξίδι 7 ημερών (25-31 Μαΐου) σας περιμένει στα ξεσκέπαστα καθίσματα του Τριανόν Filmcenter. Επτά ημέρες από νωρίς το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ, με ταινίες και κουβέντες στο φουαγέ και μετά, κάθε βράδυ, θα ακολουθούν official parties στα δικά μας μαγαζιά. Ένα 7ημερο που θα μας φέρει πιο κοντά όχι μόνο με την έβδομη τέχνη αλλά και με εμάς, την εικόνα μας, τη διαφορετικότητά μας.» Για τις κινηματογραφικές ταινίες, που θα παρουσιαστούν φέτος, η Μαρία Cyber μας έδωσε μια πρώτη γεύση: «Το φετινό Outview σας ξεναγεί κυριολεκτικά στον κόσμο με κάθε δυνατή έννοια. Μέσα από ντοκιμαντέρ και ιστορίες θα βιώσετε διαφορετικές καταστάσεις. Από τη Βικτωριανή Αγγλία και τις γυναικείες φυλακές, μέχρι τη Ζιμπάμπουε και το Πακιστάν. Από την τρυφερή Νορβηγία μέχρι την εφηβική Τσεχοσλοβακία με την πρώτη τους λεσβιακή ταινία, και φυσικά Καναδά, ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία και με ένα Έλληνα σκηνοθέτη που η ταινία του έκανε πρεμιέρα στο μεγάλο γερμανικό queer φεστιβάλ Verzaubert.» Δευτέρα 25 Μαΐου Playing With Gender (Ashley Altadonna, ΗΠΑ, 7', 2007) Σε μια παρωδία των εκπαιδευτικών ταινιών του 1950 στην Αμερική μια ομάδα νεαρών σε ένα πικνίκ μαθαίνουν για το φύλο, τον ρόλο του φύλου και την τρανς ταυτότητα. City Of Borders (Yun Jong Suh, ΗΠΑ, 2009, 77') Στην καρδιά της Ιερουσαλήμ, ερχόμενο σε αντιπαράθεση με γενιές από ρατσισμό, βία και καταπίεση, υπάρχει ένα σύμβολο ενότητας: το γκέι μπαρ Shushan. Τρίτη 26 Μαΐου Ready? OK! (James Vasquez, ΗΠΑ, 2008, 91') Όταν εύχεσαι ο γιος σου να ήταν στην ομάδα πάλης του σχολείου, πώς αντιμετωπίζεις έναν που λατρεύει τη μόδα, τις κούκλες και το cheerleading; The Premiere(Margret Bergheim, Νορβηγία, 9', 2007) Μια ηλικιωμένη κυρία παίρνει μια «ανορθόδοξη» απόφαση και μας αποδεικνύει ότι ποτέ δεν είναι αργά για να διαλέξεις την αγάπη. Out Late( Beatrice Alda, Jennifer Brooke, ΗΠΑ, 2008, 62') Η ταινία εξετάζει τις ζωές 5 ανθρώπων που αποφάσισαν να αποκαλύψουν ότι είναι γκέι, λεσβίες ή τρανς μετά από την ηλικία των 55 ετών Pride, Coming Out, Love Knows No Gender (Reel Grrls Shorts, 10') Το Reel Grrls ιδρύθηκε το 2001 και είναι ένα μοναδικό multimedia εκπαιδευτικό πρόγραμμα που ενδυναμώνει και δίνει κουράγιο σε νέες κοπέλες να εκφραστούν και να δημιουργήσουν. Αυτές είναι 3 από τις καλύτερες ταινίες τους. For my father (John Ibbitson, Καναδάς, 8', 2004) Πρόκειται για μια ταινία/απολογία του John Ibbitson προς τον πατέρα του, Alan Ibbitson για όλα τα προβλήματα επικοινωνίας και παρεξήγησης που επικρατούν μεταξύ τους για πολλά χρόνια. Fag Hags: Women Who Love Gay Men (Justine Pimlott, 2005, Καναδάς, 52') Πολλοί από εμάς τους γκέι έχουμε μια φίλη στην οποία βασιζόμαστε και λέμε όλα μας τα μυστικά: Μια αδερφομάνα ή αλλιώς οι γυναίκες που λατρεύουν τους γκέι άντρες All My Life (Maher Sabry, Αίγυπτος, 2008, 119') Για τον Rami, όλα φαίνονται ότι πάνε από το καλό προς το καλύτερο. Αλλά όταν ο σύντροφός του τον εγκαταλείπει για να παντρευτεί μια γυναίκα και οι καλύτεροί του φίλοι αρχίζουν και απομακρύνονται έρχεται αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα της γκέι ζωής στην Αίγυπτο. Τετάρτη 27 Μαΐου R ckenwind (Jan Kr ger, Γερμανία, 2009, 75') Οι νεαροί Johann και Robin εκδράμουν στην εξοχή του Βραδεμβούργου. Όσο πιο βαθιά προχωρούν στα δάση τόσο πιο παράξενο γίνεται το ταξίδι τους. Χάνουν τα ποδήλατά τους, βρίσκουν μια αναπάντεχα φιλόξενη αγκαλιά σε μια μικρή οικογένεια, γνωρίζουν άγνωστες πτυχές του εαυτού τους και του άλλου Whispering Moon (Das Fl stern des Mondes) (Michael Satzinger, Γερμανία, 2006, 97') Όταν οι Patrick και Jannis, δυο νεαροί γκέι κινηματογραφιστές, εισβάλουν σε ένα τσίρκο για να τραβήξουν ένα ντοκυμαντέρ, βρίσκουν μια κοπέλα που είναι τόσο ευαίσθητη στο φως της ημέρας που κυριολεκτικά ζει το βράδυ. Αλλά αυτή είναι μόνο η αρχή της περιπέτειάς τους Benny's Gym (Lisa Marie Gamlem, Νορβηγία, 2007, 25') Ο Alfred είναι ένας ντροπαλός 11χρονος που τον πειράζουν στο σχολείο. Αλλά όταν ένα από τα παιδιά που τον πειράζουν, ο Benny, του ζητήσει μια χάρη, οι δυο τους δημιουργούν μια στενή φιλία που πρέπει να κρατήσουν μυστική. QuickTrip (Cris Pablo, Φιλιππίνες, 2008, 80') Ο Cris Pablo είναι ένας από τους πρωτοπόρους του digital κινηματογράφου και θάμπωσε τους πάντες με το ντεμπούτο του Duda (Doubt). Η καινούρια του ταινία, το QuickTrip εξερευνά και προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει τη σημερινή γκέι νεολαία που είναι κολλημένη με την τεχνολογία στον βαθμό να μοιάζουν όλοι με κλώνους. Πέμπτη 29 Μαΐου Why We Sing (Lawrence B. Dillon, 2006, ΗΠΑ, 56') Πολλές φορές τα τραγούδια μας αγγίζουν πιο πολύ και από τις ίδιες τις λέξεις και αυτό είναι μια από τις μεγάλες δυνάμεις της μουσικής. Το Why We Sing μας δείχνει την γκέι, λεσβιακή και transgender χορωδιακή μουσική και την ικανότητα που έχει να εμπνεύσει και να ενώσει τους ανθρώπους. Lezbros (Melinda Bagatelos, HΠΑ, 2008, 10') Τι είναι Lezbro; Είναι αυτός που γουστάρει να κάνει παρέα με κοπέλες που γουστάρουν κοπέλες. Ετυμολογία: Lez (lesbian)=λεσβία + Bro (brother)=αδερφός. Forbidden Fruit (Sue Maluwa-Bruce, Γερμανία, 2000, 30') Αυτή η ταινία μας διηγείται την ιστορία δύο λεσβιών, των Nongoma και Tsitsi που ζουν στη Ζιμπάμπουε. Οι λεσβιακές σχέσεις είναι ταμπού στη χώρα αυτή και, όταν ανακαλύπτεται η σχέση τους, η Nongoma αναγκάζεται να το σκάσει από το χωριό της και να πάει στην πόλη Bi The Way (Brittany Blockman, Josephine Decker, ΗΠΑ, 2008, 93') Οι μισοί queer άνθρωποι αυτοαποκαλούνται bi, κάνοντας έτσι τους αμφιφυλόφιλους τη μεγαλύτερη μερίδα της LGBT κοινότητας. Καιρός ήταν να αποκτήσουν και ένα δικό τους ντοκυμαντέρ. Με μουσική από τους Bastard Fairies, Fischerspooner, Fridge, MGMT κλπ Kaden Later (Harriet Storm, ΗΠΑ, 2006, 9') Ένα σύντομο ντοκυμαντέρ για τον Kaden Rushford, έναν 29χρονο female-to-male transgender και τις σκέψεις του γύρω από τα θέματα της ταυτότητας και της σεξουαλικότητας.

9 TRIANON FILMCENTER Κορδίγκτωνος 21 & Πατησίων Chan Di Chummi (Khalid Gill, Γερμανία/Πακιστάν, 2009, 80') Μακάρι να έβρισκα πραγματική αγάπη Μακάρι να είχα έναν σύζυγο, ένα παιδί, μια δική μου οικογένεια αλλά αυτός ο σκληρός κόσμος δεν μου το επιτρέπει. Αυτά τα λόγια θα ακούσει κάποιος όταν γνωρίσει τους Khusras, μια στενά συνδεδεμένη trans κοινότητα στο Πακιστάν Oh Happy Day (Ian Poitier, Μεγ. Βρετανία, 2007, 96') Φρέσκια ρομαντική κωμωδία με επίκεντρο τον Jonathan, έναν έξυπνο και ταλαντούχο μαύρο Βρετανό διαφημιστή. Παρασκευή 29 Μαΐου Lizzy the Lezzy (Ruth Selwyn, Ισραήλ, 2008, 20 ) Η Lizzy the Lezzy δημιουργήθηκε από την Ruth Selwyn, και είναι το πρώτο λεσβιακό animation standup comedy. Sugar in the Blood (Reza Rameri, 2005, Γερμανία, 13') Για να σώσει την σχέση της η Anna σκοπεύει να κερατώσει την κοπέλα της. Τώρα το μόνο που της λείπει είναι να βρει μια σέξυ κοπέλα. Gespenster (Ghosts) (Christian Petzold, Γερμανία, 2005, 85') Η Fran oise επιστρέφει συνέχεια στο Βερολίνο. Κάθε φορά που επιστρέφει ελπίζει να βρει την κόρη της που είχε απαχθεί εκεί πριν πολλά χρόνια. Η Nina είναι ένα ευάλωτο κορίτσι, μόνη και απροστάτευτη σε ένα κόσμο κοινωνικών λειτουργών. Κατά την αγωνιώδη αναζήτησή της Fran oise στην πόλη συναντά την Nina. Η ομοιότητα είναι απίστευτη. Έχει το ίδιο σημάδι στον αστράγαλό της Gevald (Netalie Braun, Ισραήλ, 2008, 16') Ένα queer μιούζικαλ. Το "Shushan", το μόνο queer bar στην Ιερουσαλήμ είναι το τοπίο για αυτή την ταινία μια βραδιά του Νοέμβρη του Την επόμενη μέρα θα γίνει ένα "pride parade", ένα pride που είχε ακυρωθεί λόγω απειλών από θρησκευτικούς εξτρεμιστές. Dolls (Karin Babinska, Τσεχία, 2007, 99') Μια καταπληκτική εφηβική ταινία για 3 νεαρές Τσέχες που πειραματίζονται σεξουαλικά, καταναλώνουν αλκοόλ και έχουν την έντονη επιθυμία να δοκιμάσουν τον απαγορευμένο καρπό A Lez In Wonderland (Anna Margarita Albelo, 2006, Γαλλία, 28') Το Dinah Shore Lesbian Weekend στο Palm Springs γίνεται κάθε άνοιξη από το Σήμερα είναι ένα από τα μεγαλύτερα λεσβιακά event στον κόσμο που προσελκύει πάνω από γυναίκες. Girlfriend (Libby Tishler, Ισραήλ, 2008, 7 ) Πόσο πονάει όταν σε απατάει η κοπέλα σου, θα μπορούσες να την συγχωρέσεις; Worst Case Scenario: Butch Edition (Mary Guzman, 2008, ΗΠΑ, 4') Worst Case Scenario: Femme Edition (Mary Guzman, ΗΠΑ, 2008, 5') Δυο διασκεδαστικές ταινίες μικρού μήκους που παρωδούν την «υποτιθέμενη» συμπεριφορά που θα έπρεπε να έχει μια butch και μια femme λεσβία. Affinity (Tim Fywell, Μεγ. Βρετανία, 2008, 120') Μετά από τον θάνατο του πατέρα της, η Margaret Prior αποφασίζει να γίνει εθελόντρια επισκέπτης στις γυναικείες φυλακές του Millbank. Ανάμεσα στους δολοφόνους και τους κλέφτες η Margaret ελκύεται ολοένα και πιο πολύ από την αινιγματική πνευματίστρια Selina. Σάββατο 30 Μαΐου Devotee (R mi Lange, Γαλλία, 2008, 50') Πώς μπορείς να βρεις κάποιον όταν έχεις ένα ασυνήθιστο κορμί; Ο Herv είναι ένας 43χρονος άντρας γεννημένος χωρίς χέρια και πόδια και το σώμα του τον κάνει έναν outsider για τους άντρες που ποθεί. Γνωρίζει έναν ελκυστικό άντρα online, έναν devotee, δηλ. έναν άντρα που ελκύεται από ακρωτηριασμένα άτομα. M2M eyeball (Crisaldo Pablo, Φιλιππίνες, 2008, 45') Στο M2M Eyeball, ο Cris Pablo εξετάζει πως το internet έχει ανοίξει έναν καινούριο κόσμο για το gay cruising στους άντρες The Good American (Jochen Hick, Γερμανία, 2009, 90') Η καινούρια ταινία του Jochen Hick έχει ως θέμα τον Tom Weise, έναν από τους πρωτεργάτες του HustlaBall, ένα event που έγινε αρχικά για να ενθαρρύνει την αποδοχή των hustlers και αυτήν την στιγμή θεωρείται από τα πιο δυνατά gay events DISH (Brian Harris Krinsky, ΗΠΑ, 2008, 15') Δυο emo boys στο Ανατολικό Λος Άντζελες μιλάνε για τις ερωτικές περιπτύξεις άλλων ανθρώπων. Όταν ο Israel μαθαίνει από τον Louie τα πάντα, αποφασίζει πως έχει έρθει η ώρα να τα δοκιμάσει. Otto; or Up With Dead People (Bruce LaBruce, Γερμανία/Καναδάς, 2008, 95') Επαναπροβάλλεται στην Ελλάδα η ταινία μας έδειξε πέρα από τα γκέι ζόμπι πώς ο κόσμος της μαζικής κουλτούρας και του καταναλωτισμού μπορεί να μετατρέψει τα ίδια του τα μέλη σε περιθωριακούς Tremble & Spark (K.A. Burkhardt, ΗΠΑ, 2008, 23') Μια λεσβιακή σέξυ νουάρ ιστορία για τον φόνο, τη δολοπλοκία και μια πανέμορφη dominatrix. BDSM: It's Not What You Think (Erin Palmquist, ΗΠΑ, 2008, 26') Η ταινία αντιμετωπίζει το στίγμα και τα στερεότυπα που περιβάλουν το kinky και φετιχιστικό παιχνίδι με συνεντεύξεις από μεγάλες μορφές της BDSM κοινότητας. Bandaged (Maria Beatty, Γερμανία/ΗΠΑ, 2009, 90') Μια ιστορία τρόμου αναμειγμένη με την απαγορευμένη αγάπη σε αυτή την εξαιρετική ταινία εποχής από τη Maria Beatty. Κυριακή 31 Μαΐου Fig Trees (John Greyson, Καναδάς, 2009, 100') Ένα οπερατικό ντοκυμαντέρ για τον αγώνα δυο Aids ακτιβιστών, τους Tim McCaskell και Zackie Achmat Mr Right 22" (Reza Rameri, Γερμανία, 2007, 12') Πόσα ραντεβού χρειάζονται πριν βρεις τον κ. Σωστό; Ένας amateur στον χώρο των ραντεβού βγαίνει για πρώτη φορά με κάποιον που γνώρισε οnline και καθώς τον περιμένει, το μυαλό του πλάθει σενάρια για τον πιθανό τρόμο που μπορεί να τον βρει! My German Boyfriend (Wayne Yung, Γερμανία, 2004, 19') Ένας γκέι με κινέζικη και καναδέζικη καταγωγή πρέπει να ξεπεράσει φυλετικά στερεότυπα για να βρει τον ιδανικό του σύντροφο στο Βερολίνο. Straight (Nicolas Flessa, Γερμανία, 2008, 60') Ο φίλος της Jana, ο David, δεν έχει ποτέ χρόνο για αυτήν. Για να τον τιμωρήσει ξεκινάει μια σχέση με τον Nazim, έναν νεαρό Τούρκο. Αλλά παρόλο που ο Nazim υποκρίνεται ότι είναι straight, έχει παράλληλα σχέσεις με άντρες. Αυτό που η Jana δεν γνωρίζει όμως, είναι ότι ο εραστής του Nazim είναι ο David. Ediths heisse Spalte (J rn Hartmann, Γερμανία, 70 ) H Edith Schr der επιστρέφει! Σε μια σειρά από ξεκαρδιστικά ταινιάκια μικρού μήκους η Edith μας δείχνει πώς να κάνουμε ένα τσιμπούκι, πώς να χειριζόμαστε 3 πέη μαζί καθώς και την δική της προσωπική άποψή πάνω στην ομοφυλοφιλία, τους transgender και την κοπρολαγνία! Sex Positive (Daryl Wein, ΗΠΑ, 2008, 76') Το Sex Positive εξετάζει την ζωή του Richard Berkowitz, ενός πρωτοπόρου gay S&M hustler που έγινε ακτιβιστής για το AIDS στα 1980 s. Πέτρος Αλεξανδρής 9

10 MY QUEER LADY Στο pride, αδελφές μου, στο pride! 10

11 Η πρώτη φορά που πήγα σε pride ήταν στη Μαδρίτη το Ήταν κατακαλόκαιρο και έκανε τρελή ζέστη. Αλλά κάτι το ότι είχα τρελή περιέργεια, κάτι το ότι ήμουνα μόνη κατάμονη (και εννοώ κυριολεκτικά και όχι στην ψυχή)και κάτι το ότι είχα σιχαθεί να βλέπω τα X-files και την Gillian Anderson να μιλά άπταιστα ισπανικά είπα να ξεκουνηθώ και να πάω. Και πήγα. Και ήταν ωραία. Όχι αποκαλυπτικά ωραία. Όχι άλλαξε ο κοσμός μου ωραία. Ούτε καν δεν το ξαναχάνω ποτέ στη ζωή μου ωραία. Ήταν απλά πολύ ωραία. Είχε τα κλασικά άρματα, τις drag queens, τα διάφορα μπλοκ με κάθε σωματείο και οργάνωση που μπορεί να σκεφτεί κανείς και κυρίως είχε κόσμο. Άπειρο κόσμο. Άπειρο. Και η γυναικεία παρουσία δυναμικότατη. Σχεδόν Με dykes on bikes, με trans γυναίκες με δικό τους μπλοκ, με αμέτρητα λεσβιακά σωματεία κτλ. Και μιλάμε για το απλή αφορμή για γιορτή και χορό, στην Ελλάδα όμως, που ο παπάς, ο ελληναράς και η «πότε θα παντρευτώ» γκόμενα έχουν άποψη για το πως θα ζούμε όλοι οι υπόλοιποι, είναι κάτι πολύ παραπάνω. Είναι δικαίωμα στη διαφορετικότητα, δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, αλλά κυρίως είναι δικαίωμα στη διεκδίκηση του δημόσιου χώρου από όλους μας. Λίνα Λαχανιώτη Η επόμενη φορά που βρέθηκα σε Pride ήταν στην Αθήνα 10 χρόνια αργότερα. Και πάλι μόνη μου και πάλι κατακαλόκαιρο με ζέστη, με το L word πλέον στο lap top αντί των X-files,αλλά αυτή τη φορά δεν ήταν ωραία. Δεν ήταν καθόλου ωραία. Γιατί έλλειπε το κυριότερο συστατικό. Ο κόσμος. Και ομολογώ ότι ήταν απογοητευτικά. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ αποκαρδιωτική. Οι διοργανωτές έκαναν ότι μπορούσαν αλλά χωρίς κόσμο είναι πολύ δύσκολο να φτιάξει το κλίμα. Τελικά έφυγα. Ξαναπήγα στο Pride πέρσυ. Με τις γνωστές συνθήκες πάντα ( μόνη μου, καλοκαίρι, ζέστη και L-word ). Και ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα. Ο κόσμος ήταν πολύ περισσότερος, το κέφι ήταν ανεβασμένο, η διοργάνωση ήταν πολύ πιο προσεγμένη και υπήρχε κάποιος σχετικός παλμός. Μαδρίτη δεν ήταν σε καμία περίπτωση αλλά αυτή τη φορά έμεινα. Φεύγοντας όμως, αναρωτήθηκα γιατί δυσκολεύομαστε τόσο να κάνουμε κάτι συλλογικό. Γιατί οι περισσότεροι θεωρούμε το pride γελοίο, περιττό ή ακόμα και εξευτελιστικό για τη «σωστή» εικόνα των lgbtq προς την κοινωνία; Ποιά είναι αυτή η εικόνα που το pride υπονομεύει; Τι είναι το pride που δεν είμαστε εμείς; Γιατί το Pride είναι κατώτερο μας, ενώ τα μπαρ που πηγαίνουμε δεν ειναι; Εμείς κάνουμε τα μπαρ ωραία ή άσχημα, εμείς μπορούμε να κάνουμε και το Pride. Η διαφορά κατά τη γνώμη μου εστιάζεται στην πολυειπωμένη ορατότητα. Το Pride είναι ιστορικά συνδεδεμένο με τη διεκδίκηση δικαιωμάτων και για να διεκδικείς πρέπει πρώτα να υπάρχεις. Στην Ελλάδα όμως η ορατότητα πολλές φορές ταυτίζεται με την έκθεση. Και για κάποιους το να πάνε στο Pride μπορεί να είναι μεγάλη έκθεση. Μπορεί βέβαια και όχι και να είναι απλώς η ιδέα τους. Σε κάθε περίπτωση η θέση τους είναι σεβαστή. Δεν είμαι από αυτές που πιστεύουν ότι κάθε ευσυνείδητος gay πρέπει να συμμετέχει στο pride. Ούτε ότι όποιος δε συμμετέχει δε μπορεί να κάνει το δικό του ακτιβισμό. Δε χρειάζεται να πας στο pride για να δώσεις τα διαπιστευτήριά σου για το πόσο περήφανος είσαι ( αν είσαι ) για τον εαυτό σου, όπως δε χρειάζεται να κατεβαίνεις σε κάθε πορεία για να αποδείξεις ότι είσαι αριστερός και ούτω καθεξής. Αυτό που λέω είναι ότι καμιά φορά φοβόμαστε να κάνουμε κάτι γιατί το έχουμε στο μυαλό μας πολύ πιο διογκωμένο από ότι είναι στην πραγματικότητα. Και κυρίως, υποτιμάμε πράγματα και καταστάσεις παραγνωρίζοντας ότι αποτελούμε κι εμείς μέρος τους και μπορούμε να τα αλλάξουμε αν δε μας αρέσουν. Το Pride δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Όποιος συμμετέχει μπορεί να δώσει το στίγμα του. Και μπορεί σε πολλές χώρες το Pride να είναι πλέον μια 11

12 Spring rolled and brought in SUMMER!! Μμμ κάτι ήξερα εγώ όταν έλεγα στο προηγούμενο τεύχος ότι έρχεται η Άνοιξη. Μόνο που ήρθε φορτσάτη και ήδη παρέδωσε σκυτάλες στο καλοκαίρι. Τι περάσαμε πάλι;! οβελίας, κοκκορέτσι, παϊδάκια, ψήμα (χαλκιδικιώτικο), κόκκινα αυγά και μερικά κυβικά αλκοόλ. Ελλάδα όπως τη ξέρουμε και δεν θα ήθελα να αλλάξει. Βρίσκω συναρπαστικά τα εθιμοτυπικά μας τέρμα βουκολικά! Να γλείψω το κοκαλάκι, να σου σπάσω τ αυγό, να ρουφήξω το μεδούλι έχει το θεματάκι του ο μήνας της «αναστάσεως». Ο υδράργυρος πέρασε άλλη μια υπαρξιακή κρίση και φέτος, μη γνωρίζοντας που να μπαστακωθεί: στους 10oC ή στους 20oC; Όπως και να χει τον παρατηρώ τελευταία να κάθεται ψηλά. Ιούνιος. Καλοκαιρινή έκσταση. Ο πανούργος Πάνας υπερβολή, I know- έπιασε πάλι τον αυλό του και έστησε το τριμπούρδελο. Η βαβούρα της πόλης ηχεί τώρα διαφορετικά στα αφτιά μας και ο ήλιος μας ακτινοβολεί με την ευεργετική ραδιενέργεια του. Ο θόρυβος βαφτίστηκε μελωδία. Καλά όλα αυτά, μη ξεχνάμε ότι συμβαίνουν όσο μια ομάδα γκέι ακτιβιστών διαδήλωνε ειρηνικά στο Βατικανό, ένα χριστιανικό κολλέγιο κάπου στην Αμερική ετοιμάζει εστίες για γκέι, μια κηδεία ενός 11-χρονου από αυτοκτονία λόγω περιθωριοποίησης και βίας κατά της ομοφυλόφιλης σεξουαλικότητας του, δυο λεσβίες στερούνται ίσων εργασιακών δικαιωμάτων και η Νέα Υόρκη έβγαλε διαφημιστική καμπάνια μέσω της οποίας στοχεύει στον γκέι τουρισμό για να μπαλώσει ένα έλλειμμα 4 δισ. Ευρώ. Οι περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες (οξύμωρο: και λιγότερο ανεπτυγμένες από την Ελλάδα) δραστηριοποιούνται σαφώς περισσότερο από ότι εμείς στην διεκδίκηση όσων δικαιωμάτων και ευκαιριών για όλους. Όλοι γνωρίζουμε ότι ελευθερία σημαίνει ισονομία, δηλαδή όμοια αποδοχή για όλες τις κοινωνικές ομάδες, ίσες εργασιακές ευκαιρίες, ίση αντιμετώπιση από το κοινωνικό σύνολο. Και ναι συμφωνώ, ανήκει στις αρμοδιότητες του κράτους να διατηρεί ομαλες τις ενδοκοινωνικες σχεσεις και ισορροπιες, αλλά σιγουρα κατι θα περναει κι απ το χερι μας. Όπως παραδειγμα η παρελαση των γκευ που είναι μεσα τον Ιουνιο. Να μια καλη ευκαρια να ερθουμε εμεις πιο κοντα στους συντηρητικους και αρτηριοσκληρωτικους της κοινωνιας μας. 12

13 Για μενα δεν είναι γιορτη, δεν είναι πανηγυρι, δεν είναι εξτρεμισμος. Δεν εχει κανεις σκοπο να μπει στο ματι κανενος, δεν χρειαζεται να δινει κανεις υπερβολη. Οπως ειπε κι ενας αναγνωστης μας, «Εύχομαι πραγματικά να πάψει ο ρατσισμός κατά της σεξουαλικότητας (και κάθε διαφορετικότητας), όπως να σταματήσουν και οι ομοφυλόφιλοι να βάζουν τις ζωές τους στο περιθώριο. Ας έχουμε μια κοινωνία για όλους μας. [Γιώργος, 23, Α. Τούμπα]» (Γεια σου Γιώργαρε!). Η παρουσια μας είναι αρκετη για να φανει ότι η διαφορετικοτητα στο 4x4 δεν σχετιζεται με τις ζωες των αλλων αλλα είναι προσωπικη υποθεση. Με αφορμη το αφιερωμα του περιοδικου, εκανα μια τοσοδουλικη ερευνα στο κοινωνικο μου περιγυρο. Η συντριπτικη πλειοψηφια μου απαντησε, ότι η αντρικη πορνεια υπαρχει γιατι είναι ακριβη. Δεν θα επεκταθώ. Στο αφιερωμα για τα περαιτέρω. Σημειωστε μονο ότι ολοκληρώθηκε προ ημερων στη Γενεύη η διάσκεψη «Ντερμπάν 2» στην οποία συνολικά 140 κράτημέλη των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησαν την τελική διακήρυξη κατά του ρατσισμού. Τους πηρε λιγακι παραπανω από ότι θα επρεπε, αλλα δεν βαριεσαι να ηρεμησει και η ψυχουλα του Μαρτιν Λουθερ. Και αφου την εκανα τη νύξη στα της Αμερικης {κανω και μια γυριστη χωρις να το καταλαβετε σε άλλο θεμα}, καλα κρατει η διεθνης υφεση. Οντως η κριση ανθει στις μερες μας εις βαρος των ευυπόληπτων συμπολιτων μας. Όμως ακομα κι αυτό δεν είναι αρκετο να μας σταματησει από ένα περιπατο στην Ακροπολη, μια βολτα με το ποδηλατο στη παραλία Θεσσαλονικης, ένα καφε στα νερα της Δραμας, ραφτινγκ στο Νεστο, κ.ο.κ. Η ποιοτική καθημερινοτητα είναι θεμα δικη μας διαχειρισης. Εαν από το να κατσεις μονος σου να δεις μια ταινία, καλεσεις κι ένα φιλο, την εκανες την αναβαθμιση. Ποσα εχουν συμβει μεσα σε τοσο λιγο καιρο... Παει ο Χειμωνας, παει η Ανοιξη. Ουφ! Και δεν είναι οτι σκιαζομαι που θα ξαναρθει ο χειμωνας, παραμονο η αποσταση που αλλωτε φαινεται στο τελος του οριζοντα και αλλωτε ορθωνεται μπροστα μου ετοιμη να με ξεκάνει με μια και μονο παγωμενη εκπνοη, υπενθυμιζοντας κάθε ανυποπτη και αθώα στιγμη ότι ακομη και η μελωδια της ευτυχιας καποια στιγμη σιγει. Μενει ο γλυκος της απόηχος να τον μπερδευεις στο θρόισμα των φυλλων ή το νανουρισμα του αηδονιου. Η μελαγχολια της αναμνησης γινεται τοσο εθιστικη που στιβιαζει στη καθημερινοτητα τονους εικονων με θεμα τρεμμαμενα χειλη και τη ζωη στο φοντο. Αλλά, για τωρα ειπαμε! Νταουλια και ζουρναδες να βαρανε, ηρθε το καλοκαιρακι. Λιγο η προετοιμασια των διακοπων, λιγο η θαλασσα που ζεσταινει προκλητικα, κανουν τα προβληματα να ακουγονται συμφωνικη ορχηστρα. Ιονιο σου ερχομαι! Αιγαίο δεν τη γλυτωνεις! Χαλκδικη θα με βαρεθεις!!! Α ρε πουστη Πανα, μας ξελογιασες και φετος. Γανυμήδη ετοιμάσου να πιασεις τα αλωνι, ερχεται θερος. Καλο καλοκαιρι! 13

14

15 Ξέρεις μετά από καμμία τριανταριά διαφορετικούς άντρες με μούσκουλα ή χωρίς, τρυφερούς ή τριχωτούς, ενήλικοους και ανήλικους... θα έλεγε κανείς πως τα γούστα έχουν κατά κάποιο τρόπο κατασταλλάξει. Τελικά είναι το ίδιο; Τώρα άν σου πω Νίτσα μου ότι δεν είναι έτσι... τι θα μου πεις...και πακλαβάδες με σαντιχύ τους τάισα... και έπλυνα και σφουγγαρίσα... Όλα τα έκανα η καψερή... Και τελικά... Ερωτεύτηκα μία γυναίκα. Μην με κοιτάς έτσι Νίτσα μου... μα την αλήθεια μου. Και δεν πρασίνισα Νίτσαμ. Κι έχω περάσει κι όλες τις παιδικές... Ιλαρά, μαγουλάδες, οστρακιά και πάει λέγοντας. Το ίδιο είναι Νίτσα, μην λιποθυμήσεις περίμενε... Εντάξει όλα θα στα πω σταμάτα. Λοιπόν πως ήταν με εκείνο τον αχαϊρευτο τότε στο πανεπιστήμιο που μέσα σε πέντε λεπτά είχα πέσει ξερή και με τραβοτάναγε και καμμιά τέσσαρα χρόνια ο σαχλός...ε έτσι. Ήρθε στη δουλειά τι να κάνει η κοπέλα καλλιτέχνις όντας... έπρεπε να συννενοηθούμε για διάφορα ξέρεις Νίτσα μου... και εκεί που καθόμασταν και μιλούσαμε έπεσε η κεραμίδα στο κεφάλι μου. Χμμ... Σχεδόν! Δηλάδη η κεραμίδα... στο δικό μου κεφάλι. Και ξέρεις το μόνο που μου είχε συμβεί σχετικό μέχρι τότε ήταν εκείνη τη φορά μετά από τη φάση με τον Πάνο και εκείνη την παλαβή πρώην του, που είχα ερωτευτεί την Έλσα και είμασταν μαζί τρεις μήνες. Μέχρι που βαρεθήκαμε και ξαναψάχναμε άντρες. Αυτά από τέτοια γνώση Νίτσα μου. Τουλάχιστον προσωπική. Από φίλες και φίλους... ουυυυυυυυυυυυυυυυ. Έχω βοηθήσει εγώ για δικήρυξη ανεξαρτησίας ουκ ολίγες φορές. Και τι να κάνω εγώ Νίτσα μου που δεν ήξερα πως να καταλάβω αν με θέλει. Σε έναν άντρα κοιτάς από εδώ κοιτάς από εκεί... σε πιάνει, σε πιλατεύει, αυτό ήταν. Εδώ μέχρι και μυστικούς κώδικες έψαχνα...χάλια Νίτσα μου. Τελικά ανακάλυψα πως κι εδώ το ίδιο ήταν...κοιτάς δεξιά κοιτάς αριστερά...σου πετάει τη σπόντα κάνεις ναζάκι...νιαουρίζεις σε πιάνει σε πιλατεύει και αυτό είναι. Ναι ήταν πολύ κλασσικό, φεγαρόφως, θάλασσα, αμάξι... φάσωμα και τα φτιάξαμε. Αν τυποποιηθώ λίγο ακόμα θα έχω ονομασία προέλευσης. Έχω ένα κάτι με το ρομαντισμό όμως...πάω πάνω κάτω και τις γέφυρες μέσα στη νύχτα άμα τύχει. Κατά τα άλλα τι να σου πω, μίλησα στο μπαμπά μου στη μαμά μου στους φίλους και τις φίλες μου, δεν είναι και τόσο φοβερά τραγικό. Για την ακρίβεια δεν τους έκανε και καμμία εντύπωση γιατί δεν έχω αλλάξει και σε τίποτα και πάντα μου ήμανε αυθόρμητο και ειλικρινές. Τώρα μένουμε μαζί και έρχονται όλοι και τρώνε και πίνουμε τους καφέδες με τη σέσουλα. Που και που θα αναρωτηθούν όπως κι εγώ αν έχω αλλάξει σε κάτι ριζικά αλλά εκτός από τη ρίζα μου που έχει βγει και θέλει πάλι βάψιμο δεν ξέρω Νίτσα μου. Εμένα αυτά μου φαίνονται ενιαία. Πως να στο δώσω να το καταλάβεις. Ενιαία. Μου αρέσει ένα στυλ στησίματος του σώματος... Νίτσα μου... μία μικρή υπόκωφη μαγκιά, ένας μικρός τσαμπουκάς σε συνδυασμό με μία ευθραστότητα και μία ευαισθησία. Ένας Τζόνις Ντεπ, ένας Μπραντ Πιττ, το ευαίσθητο κωλοπαίδι. Ε μου αρέσει σε όλες του τις εκδόσεις με και χωρίς τους είκοσι πόντους κάτω από τη μέση Νίτσα μου. Εντάξει ψέμματα δεν θα πω, αν υπάρχουν δεν με χαλάνε. Η ΝΙΤΣΑ Σοφία Ζησσίμου 15

16

17

18 BROKEBACK ATHENS Δε θέλω να ζω. Θέλω πρώτα να αγαπώ και να ζω κατά προέκταση Ζέλντα Φιτζέραλντ Το «σ αγαπώ» 18 είναι απάτη

19 Πρόσφατα ένας φίλος μου χώρισε και η άλλη πλευρά τον κατηγόρησε πως «δεν ξέρει να αγαπά». Μου φάνηκε βαριά κουβέντα στην αρχή, αλλά μετά αναρωτήθηκα: γιατί να είναι σίγουρο πως όλοι ξέρουν να αγαπούν; Είναι γραμμένο στο DNA μας μήπως; Κάλλιστα μπορεί κάποιος να μην ξέρει να αγαπά. Το πρόβλημα είναι και πάλι θέμα ορισμού, τι ορίζει ο καθένας μας αγάπη δηλαδή. Αν δε συμπίπτουν οι ορισμοί μας, τότε είναι δεδομένο πως το «σ αγαπώ» είναι απάτη. Αγάπη λοιπόν. Δε θα μιλήσω για την αγάπη της μαμάς προς τα παιδιά της (ίσως η μοναδική γραμμένη στο DNA μας), ούτε για την αγάπη μας για την Πέγκυ Ζήνα ή την Έλενα Παπαρίζου, γιατί αυτό είναι θαυμασμός. Η αγάπη απέναντι στο σύντροφο και απέναντι στους φίλους μας είναι αυτή που με ενδιαφέρει. Επίσης θα προσπαθήσω να αποφύγω την παγίδα να γράψω «αγάπη είναι», γιατί ό,τι και να υποστηρίξω θα διαφωνήσετε οι περισσότεροι. Ας μιλήσουμε λοιπόν για το τι δεν είναι αγάπη. Αυτό που αισθάνεσαι για κάποιον που σου έχει συμπεριφερθεί άψογα και είναι «καλό παιδί», δεν είναι αγάπη. Διότι αν ήταν, θα ένιωθες αγάπη για όλους τους καλούς ανθρώπους πάνω στη γη. Λίγο κουραστικό, δε νομίζεις; Αυτό που νιώθεις μάλλον είναι εκτίμηση. Εκτιμάς το πόσο καλός άνθρωπος είναι και πόσο καλό σου έχει κάνει. Αυτή η εκτίμηση όμως απέναντι σε κάποιον που δε σου έχει συμπεριφερθεί σκάρτα, δεν αρκεί για να στηρίξει μια φιλία, ούτε φυσικά και μία σχέση. Αγάπη δεν είναι ούτε και το να σου κάνει ο άλλος όλα σου τα χατήρια. Να σε έχει κάνει «βασίλισσα» με δώρα, κοπλιμέντα κτλ. Αυτό μπορεί να είναι ακόμα χειρότερη παγίδα, να μη τον εκτιμάς, αλλά να νιώθεις υποχρέωση απέναντί του για όσα σου έχει προσφέρει. Αγάπη δεν είναι ούτε το να μη χορταίνεις να βρίσκεσαι με κάποιον. Δεν ξέρω αν αυτό είναι έρωτας, αλλά μία όμορφη εικόνα είναι αυτή του ξύλου που έχει πάρει φωτιά. Στην αρχή καίγεται με δυνατή φλόγα, που όμως τρεμοπαίζει, ανάλογα που φυσάει ο άνεμος. Όσο περνάει ο καιρός όμως, γίνεται κάρβουνο που καίει βαθιά, και δεν σβήνει. Αυτό (ίσως) είναι η αγάπη. Σίγουρα δεν είναι η πρώτη φάση όμως, η δυνατή φλόγα. Αν δε μπορείς να σταματήσεις να σκέφτεσαι κάποιον, αυτό που νιώθεις ίσως είναι κεραυνοβόλος έρωτας, ή τρομερή περιέργεια, ή απλά ενθουσιασμός. Τέλος αγάπη δεν είναι να θες κάποιον. Δεν είναι το να νιώθεις ότι τον έχεις ανάγκη και δε μπορείς μακριά του. Γιατί όταν είσαι με κάποιον, αρχίζεις να τον μαθαίνεις, και σύντομα (ίσως και μετά από μικρό χρονικό διάστημα λίγων ημερών/εβδομάδων) αρχίζει να παίζει ρόλο η συνήθειασυνήθισες να τον έχεις δίπλα σου, να του ανοίγεις την καρδιά σου, να μοιράζεσαι τη ζωή σου. Ένας ανώριμος θα πει «Σ αγαπώ γιατί σε χρειάζομαι», μία λανθασμένη συνεπαγωγή. Δεν προκύπτει αγάπη από το ότι νιώθεις πως κάποιος είναι απαραίτητος στη ζωή σου. Ένας ώριμος θα πει «Σε χρειάζομαι γιατί σ αγαπώ». Και εδώ ανήκουν οι φίλοι μας. Τους αγαπάμε, και γι αυτό τους έχουμε ανάγκη στη ζωή μας. Για παράδειγμα αν δεν επικοινωνήσεις με ένα φίλο σου, έστω τον Βρασίδα, δε μπορώ να σε φανταστώ να λες «ο Βρασίδας δεν είναι πια φίλος μου, έχει να μου στείλει μήνυμα τρεις ημέρες». Σκέψου τώρα τι θα συνέβαινε αν ο Βρασίδας ήταν ο εραστής σου με τον οποίο «τα χετε». Όχι στις τρεις, αλλά από την πρώτη μέρα χωρίς μήνυμα ένας από τους δύο θα γκρίνιαζε. Η πραγματική αγάπη δεν κινδυνεύει από λεπτομέρειες. Ένα άλλο θέμα που αφορά στην αγάπη είναι και ο χρόνος που έρχεται. Έχει ακουστεί και στην παρέα μου- και στις δικές σας φαντάζομαι- άπειρες φορές το «έλα μωρέ, δύο μήνες τα είχατε, αυτό που ένιωθες δεν ήταν αγάπη». Και έρχεται κάποιον εξυπνάκιας να συμπληρώσει «την αγάπη την νιώθεις μετά από 2/6/12 μήνες» κοκ. Λες και είναι επίδομα που θα το πάρεις μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Δε διαφωνώ πως η αγάπη είναι κάτι βαθύ και σίγουρο, και πως δύσκολα το νιώθεις από τον πρώτο μήνα, αλλά πόσο καιρό θα σου πάρει να το νιώσεις, μόνο εσύ ξέρεις. Το δικό μου κριτήριο αγάπης-και χιλιοειπωμένοείναι το ότι «δεν ξέρεις αν πραγματικά αγαπάς κάποιον, παρά μόνο αν τον χάσεις». Είναι αλήθεια πως αν πιάσεις τον εαυτό σου χρόνια μετά τον χωρισμό, αφού έχει φύγει ο αρχικός θυμός και η απογοήτευση, να νοσταλγείς το εν λόγω άτομο, μάλλον είχες προλάβει και είχες περάσει στο στάδιο της αγάπης. Ένα ακόμη θέμα είναι το κατά πόσον είναι εύκολο να κρατήσεις μία αγάπη ζωντανή. Όχι πως πρέπει να την κρατάς με το ζόρι ζωντανή, αλλά πόσο εύκολα κρατιέται με δεδομένο ότι οι άνθρωποι αλλάζουμε. Δες ότι φίλους σου από το σχολείο τους έχασες σιγά σιγά στο πανεπιστήμιο, χωρίς να έχετε μαλώσει ή να έχεις σταματήσει να τους αγαπάς, φίλους από το πανεπιστήμιο τους έχασες όταν ξεκίνησες τη δουλειά κτλ. Δεν είναι παράλογο αυτό, σε καμία περίπτωση. Δεν είμαστε φέτος οι ίδιοι άνθρωποι που ήμασταν πέρυσι, ούτε και οι άνθρωποι που αγαπάμε. Άρα αν βάλεις και πρακτικές δυσκολίες μαζί (που μένεις, που δουλεύεις, αν βλέπεστε συχνά κτλ), είναι απλά ευτυχής συγκυρία εμείς αλλάζοντας να συνεχίζουμε να αγαπάμε κάποιον που αλλάζει. Και πρέπει να είσαι πολύ χαρούμενος αν κρατάς στη ζωή σου ανθρώπους που αγαπάς ακόμα και χρόνια μετά. Τέλος κατά τη γνώμη μου η αγάπη είναι λίγο υπερεκτιμημένη. Δε το θεωρώ σωστό να ψάχνεις μόνο την αγάπη, γιατί είναι δύσκολο να βρεθεί (ή πιο σωστά να «χτιστεί»). Το πιο σωστό και πιο εύκολο είναι μάλλον να ψάχνεις να βρεις ανθρώπους με τους οποίους περνάς καλά. Φίλους, εραστές, δεν ξέρω, αλλά να περνάς ευχάριστα το χρόνο σου. Αν θα τους αγαπήσεις, αυτό θα φανεί όσο περνά ο καιρός. Κάπου στο σύμπαν υπάρχει η αδερφή ψυχή σου, ο άνθρωπος που θα αγαπήσεις και ερωτευτείς και ξετρελαθείς μαζί του. Το να βγεις έξω ψάχνοντάς τον είναι πολύ δυσκολότερο από το να κάτσεις μέσα και να παραγγείλεις μία πίτσα με τους φίλους σου. Συνέχισε να ψάχνεις, αλλά κάνε και τις υποχωρήσεις σου ώστε να περνάς καλά. Αισιοδοξία και ρεαλισμός πάνω απ όλα. Αυτά για τώρα. Θα τα πούμε στο επόμενο τεύχος Χριστόφορος Αγγελίδης 19

20 Προφεστιβαλικές εκδηλώσεις του ATHENS PRIDE Η οργανωτική επιτροπή του Athens Pride φέτος έχει βάλει τα δυνάτα της και προσπαθεί με κάθε τρόπο να δείξει ότι υπάρχει πολυ γόνιμο έδαφος στην lgbtq κοινότητα προκειμένου να αναπτυχθεί ένας εναλλακτικός παραγωγικός λόγος. Αυτό που χρειάζεται είναι ανθρώπους που θα πιστέψουν σε αυτό και θα έχουν φυσικά το κουράγιο να τρέξουν και να το αναδείξουν. 20