3 A Mamai Str , Athens. Σel./Fax: info@medsos.gr. Website:

Transcript

1 1. Σο κάποτε πυκνό δίκτυο ποταμϊν και ρεμάτων των μεγάλων πόλεων, ιδίωσ τθσ Ακινασ, λόγω τθσ ζντονθσ αςτικοποίθςθσ, δεν είναι ςτο μεγαλφτερο μζροσ του εμφανζσ, αλλά καλυμμζνο από τον αςτικό ιςτό, ενϊ αποτελεί μζροσ του αποχετευτικοφ δικτφου των πόλεων, κακιςτϊντασ ςυχνά προβλθματικι τθ διαχείριςι του. Θεωρείτε ότι ο ςχεδιαςμόσ για τθν εξάπλωςθ του οικιςτικοφ χϊρου των πόλεων ζχει γίνει ςφμφωνα με ολοκλθρωμζνο ςχζδιο; Ποφ εντοπίηετε πικανζσ ελλείψεισ; Πϊσ κα μποροφςαν αυτζσ να αντιμετωπιςτοφν; αφϊσ και δεν ζχει γίνει ολοκλθρωμζνοσ ςχεδιαςμόσ μια και δεν υλοποιικθκαν οι βαςικζσ κατευκφνςεισ του Ρυκμιςτικοφ ςχεδίου του 1985, οφτε ακολουκικθκαν κατευκφνεισ ενόσ ολοκλθρωμζνου περιφερειακοφ ςχεδιαςμοφ. Ζχουμε παρεμβάςεισ που δεν ακολουκεί θ μία τθν άλλθ. Κάναμε ζργα διευκζτθςθσ του Κθφιςοφ ςτο νοτιότερο τμιμα του και τϊρα αντιμετωπίηουμε αποςπαςματικά του κζμα τθσ Εςχατιάσ, χωρίσ να γνωρίηουμε κατά πόςο θ διευκζτθςθ αυτι κα επθρεάςει το ςφνολο. Άρα απαιτείται επειγόντωσ αλλαγι πολιτικισ. Όχι ςτθν κάλυψθ των ρεμάτων, ναι ςτθν αποκάλυψι τουσ και ςτα ανοιχτά ρζματα. Η ανάδειξθ των ρεμάτων και όχι το μπάηωμά τουσ, αποτελεί ςτοιχείο βιοκλιματικισ αναβάκμιςθσ μιασ περιοχισ. Ζχει ςθμαςία να υπάρχουν τα ρζματα ωσ πράςινεσ οάςεισ και να δρουν ωσ «κατεβαςιζσ» του αζρα από τουσ ορεινοφσ όγκουσ προσ τισ πιο πυκνοδομθμζνεσ περιοχζσ. Η λφςθ που προτείνω εδράηεται ςτθ χάραξθ μιασ νζασ πολιτικισ μεγάλων πράςινων και μπλε διαδρόμων, πυκνά φυτεμζνων, που να διζρχονται από μικροφσ και μεγάλουσ κοινόχρθςτουσ χϊρουσ, να ενϊνουν λειτουργικά τθν πόλθ με το περιαςτικό πράςινο, ϊςτε να διευκολφνεται θ κίνθςθ των αερίων ρευμάτων πάνω από τθν πόλθ. Σα τρία ρζματα πρϊτθσ προτεραιότθτασ, Ιλιςόσ, Πικροδάφνθ και Ρεματιά Χαλανδρίου / Ποδονίφτθσ, μποροφν να αποτελζςουν τα ίχνθ πάνω ςτα οποία κα διζλκουν οι προτεινόμενοι Πράςινοι ιάδρομοι, όπωσ επίςθσ και το ρζμα Εςχατιάσ, μεταξφ Πάρνθκασ και διακλάδωςισ του με τον Κθφιςό ςτουσ Αγ. Αναργφρουσ, κακϊσ και ο Κθφιςόσ / ρζμα Βαρυμπόμπθσ, μεταξφ Κτιματοσ Σατοΐου και Σρεισ Γζφυρεσ. Μζςα ςε ζνα τζτοιο πλαίςιο κα είμαςτε ςε κζςθ να καταπολεμιςουμε και το φαινόμενο τθσ αςτικισ κερμικισ νθςίδασ. 2. Οι πρόςφατεσ πλθμμφρεσ ςτθν Αττικι επανζφεραν το κζμα τθσ ελλιποφσ διαχείριςθσ και αξιοποίθςθσ των νερϊν τθσ βροχισ, με αποτζλεςμα -αφενόσ- να αφινονται να απορρζουν επιφανειακά δθμιουργϊντασ πλθμμυρικά φαινόμενα (αιφνίδιεσ πλθμμφρεσ- flash floods) με δυςμενείσ οικονομικζσ, κοινωνικζσ και περιβαλλοντικζσ ςυνζπειεσ και αφετζρου- να μθ γίνεται ςυλλογι, αποκικευςθ και αξιοποίθςι τουσ. Ποιόσ κεωρείτε ότι είναι ο ενδεδειγμζνοσ ςχεδιαςμόσ των ςυςτθμάτων φδατοσ των πόλεων για τθ βζλτιςτθ δυνατι διαχείριςθ και αξιοποίθςθ των όμβριων υδάτων και πϊσ κεωρείτε ότι μποροφν να υπερκεραςτοφν από πλευράσ Πολιτείασ τα ηθτιματα ελλιποφσ διαχείριςθσ για τθν αποτελεςματικι διαχείριςθ και τθν προςταςία των υδάτινων ςωμάτων; Οι πρόςφατεσ πλθμμφρεσ απζδειξαν με εμφατικό τρόπο ότι τα ηθτιματα αντιπλθμμυρικισ προςταςίασ ςτο Λεκανοπζδιο Ακθνϊν δεν ζχουν λυκεί. Μια ςειρά ρεμάτων, τόςο ςτισ ορεινζσ αφετθρίεσ τουσ όςο και ςτα πεδινά τμιματά τουσ, εξακολουκοφν να αποτελοφν εςτίεσ φερτϊν υλϊν και, επιπλζον, να υφίςτανται ςτενϊςεισ των διατομϊν τουσ. Οι επιχωματϊςεισ για

2 ανζγερςθ αυκαίρετων χτιςμάτων και θ καταςκευι ανεπαρκϊσ μελετθμζνων τεχνικϊν ζργων ευνοοφν τθ ςυςςϊρευςθ φερτϊν υλϊν ςε όλο το μικοσ των ανοικτϊν ρεμάτων, αλλά και ςτισ αφετθρίεσ των κλειςτϊν τμθμάτων τουσ. Πολφ ςυχνά, ο ανεπαρκϊσ μελετθμζνοσ εγκιβωτιςμόσ ενόσ ρζματοσ ευκφνεται για τον υποβακμιςμζνο χαρακτιρα των περιοχϊν από τισ οποίεσ διζρχεται. Επιπλζον, μζςω μιασ ζντονθσ αναπτυξιακισ λογικισ, καταςτρζφονται ςθμαντικοί αςτικοί υγροβιότοποι. Αντίκετα, οι ανοικτζσ κοίτεσ των ρεμάτων, με τισ κατάλλθλεσ διευκετιςεισ, μποροφν να αποτελζςουν ςυνεχείσ ηϊνεσ πραςίνου. Μάλιςτα, όταν θ κζςθ του ςυμπίπτει με το κατάλλθλο προςανατολιςμό και αεριςμό, τα ανοιχτά ρζματα αποτελοφν διαδρόμουσ μετακίνθςθσ αερίων μαηϊν. υμβάλλουν ςτθν ανανζωςθ τθσ ατμόςφαιρασ, τόςο ςε επίπεδο πόλθσ όςο και ςε επίπεδο τοπικϊν μικροκλιματικϊν ςυνκθκϊν. ε επίπεδο ςχεδιαςμοφ λφςθ κα μποροφςε, επίςθσ, να δοκεί μζςω τθσ ςυγκράτθςθσ των επίγειων νερϊν τθσ βροχισ με μια ςειρά από μικροφσ ταμιευτιρεσ ςε μθτροπολιτικά πάρκα, αλλά και ςε μικρότερεσ δθμόςιεσ εκτάςεισ. Μια τζτοια προςπάκεια ζγινε ςτο Πάρκο Αντϊνθσ Σρίτςθσ, ςτο ςχεδιαςμό του οποίου είχε προβλεφκεί θ αναςφςταςθ του νεροφ. ε επίπεδο δθμόςιασ διαχείριςθσ απαιτείται εκ των πραγμάτων ζνασ ολοκλθρωμζνοσ ςχεδιαςμόσ ςε επίπεδο λεκανοπεδίου Ακθνϊν. Παράλλθλα, κεωρϊ επιβεβλθμζνθ τθ μεταβίβαςθ αρμοδιοτιτων από τθν κεντρικι διοίκθςθ ςτα άλλα δφο επίπεδα λιψθσ αποφάςεων, δθλαδι, τισ περιφζρειεσ και τουσ Διμουσ. Επικυμθτζσ είναι επίςθσ οι διαδθμοτικζσ ςυνεργαςίεσ ςε επίπεδο διαχείριςθσ όμβριων υδάτων και θ διάχυςθ τθσ όποιασ τεχνογνωςίασ διακζτει θ ΕΤΔΑΠ ςτα προαναφερκζντα επίπεδα λιψθσ αποφάςεων. 3. Η χριςθ υδάτινου ςτοιχείου ςτισ μεγάλεσ πόλεισ τθσ χϊρασ παραμζνει ςιμερα ιδιαίτερα περιοριςμζνθ, παρότι αποτελεί ςθμαντικό ςτοιχείο βιοκλιματικοφ ςχεδιαςμοφ και ςυντελεί ςτθ βελτίωςθ του μικροκλίματοσ (π.χ. δροςιςμόσ του χϊρου). Με ποιό τρόπο κεωρείτε ότι μπορεί να ενταχκεί θ χριςθ του νεροφ ςτο ςχεδιαςμό των ςφγχρονων πόλεων ωσ μζροσ ενόσ ευρφτερου ςχεδιαςμοφ για ζνα βιϊςιμο αςτικό περιβάλλον; Ποιόσ είναι ο ρόλοσ των πολιτϊν ςτθν προςπάκεια αυτι; Η δθμιουργία, όπου αυτό είναι εφικτό, μεγάλων υδάτινων επιφανειϊν πάνω από τισ οποίεσ διζρχονται τα αζρια ρεφματα είναι θ βζλτιςτθ πολιτικι. Όμωσ αυτό δεν είναι εφκολο ςτισ περιπτϊςεισ των πόλεων του Ευρωπαϊκοφ νότου. Παρόλα αυτά το να αυξθκοφν τζτοιεσ επιφάνειεσ επεκτείνοντασ το υδάτινο ςτοιχείο ςτο Κθφιςό και τον Ιλιςό είναι μια εφικτι προοπτικι. Όπωσ ζχω πει και ςτο παρελκόν τον Κθφιςό τον κλείςαμε πριν 10 μόλισ χρόνια για τισ ανάγκεσ των Ολυμπιακϊν Αγϊνων. Γιατί να μθν τον ξανανοίξουμε; Γιατί να μθ χρθςιμοποιιςουμε τον Ιλιςό για να φτάςουμε ςε πιο κεντρικζσ περιοχζσ, δθμιουργϊντασ πράςινεσ ροζσ; Ο ευρωπαϊκόσ χϊροσ ζχει πολλά τζτοια παραδείγματα. Σο πιο γνωςτό και εμβλθματικό είναι θ μετατροπι των αξόνων ταχείασ κυκλοφορίασ παράπλευρα του θκουάνα ςτο Παρίςι, που καταςκευάςτθκαν ςτισ αρχζσ τθσ δεκαετίασ 1980, ςε άξονεσ περιπάτου και αναψυχισ, τθν καλοκαιρινι κυρίωσ περίοδο. Οι αντιδράςεισ που αντιμετϊπιςε ο διμαρχοσ Bertrand Delanoë ιταν ζντονεσ ςτθν προςπάκειά του να περιορίςει τθ χριςθ των ΙΧ αυτοκινιτων κατά το μιςό, όμωσ το πρόγραμμα πζτυχε και ςιμερα, μετά τθ δεξιά όχκθ, επεκτείνεται και ςτθν αριςτερι. Άλλο ζνα ςχετικό παράδειγμα είναι αυτό τθσ υπογειοποίθςθσ του περιφερειακοφ άξονα Μ-30 κατά μικοσ του ποταμοφ Manzanares ςτθ Μαδρίτθ που

3 αποτζλεςε τθν αρχι μθτροπολιτικισ παρζμβαςθσ μικουσ 10 χλμ, πιο γνωςτισ ωσ Madrid - Rio. Δθμιουργικθκε κατ αυτόν τον τρόπο ζνα μεγάλο γραμμικό πάρκο πραςίνου, ακλθτιςμοφ και αναψυχισ περίπου 700 εκταρίων, το οποίο επεκτείνεται, αναβακμίηοντασ τουσ, ςε ζξι διμουσ τθσ ιςπανικισ πρωτεφουςασ. Αναφορικά με το δεφτερο ςκζλοσ τθσ ερϊτθςισ ςασ, φοβάμαι ότι ο ρόλοσ των πολιτϊν είναι εκ των πραγμάτων περιοριςμζνοσ. Γι αυτό και επιβάλλεται ο ςυμμετοχικόσ ςχεδιαςμόσ ςε κζματα που αφοροφν τθν πόλθ ωσ μια ςτοιχειϊδθσ δθμοκρατικι λειτουργία. Είμαςτε από τισ λίγεσ χϊρεσ που θ ενθμζρωςθ κεωρείται πολυτζλεια. 4. Σο αςτικό περιβάλλον περιλαμβάνει πλικοσ τεχνικϊν και αρχιτεκτονικϊν ζργων, τα οποία όμωσ πρζπει να χαρακτθρίηονται από ςκοπιμότθτα με ικανοποιθτικι αιςκθτικά μορφι ενταγμζνθ ςτο χϊρο χρθςιμοποιϊντασ τα λειτουργικά ςτοιχεία του ζργου. Πϊσ νοείτε τθν ζνταξθ των ςυγκεκριμζνων ζργων προκειμζνου να επιτευχκεί ζνα βιϊςιμο αςτικό περιβάλλον που να αποςκοπεί ςτθν παράλλθλθ διαςφάλιςθ ςυνκθκϊν άνεςθσ και ποιότθτασ ηωισ και ορκολογικισ χριςθσ και διαχείριςθσ των φυςικϊν πόρων (ενζργειασ, νεροφ, εδάφουσ); Σα μεγάλα δθμόςια και ιδιωτικά κτίρια, τα γραφεία, τα εμπορικά κζντρα κ.λ. πρζπει να ςχεδιάηονται με τζτοιο τρόπο που όχι μόνο να διαςφαλίηουν τθ λιγότερθ ενεργειακι κατανάλωςθ ςτο εςωτερικό τουσ, κάτι το οποίο τα τελευταία χρόνια είναι πλζον αυτονόθτο, αλλά ταυτόχρονα, και κυρίωσ, να μθν επιβαρφνουν το άμεςο μικροκλίμα π.χ. θ αντανάκλαςθ του ιλιου πάνω ςε μεγάλεσ γυάλινεσ επιφάνειεσ οδθγεί ςτθν αφξθςθ τθσ κερμοκραςίασ ςε ζνα κτίριο που τοποκετείται κοντά ςε αυτό. Είναι χαρακτθριςτικό το περιςτατικό ςτο Λονδίνο, όπου ζνασ εξωτερικόσ κακρζφτθσ αυτοκινιτου ζλιωςε κυριολεκτικά, εξαιτίασ τθσ ςτάκμευςθσ του οχιματοσ κάτω από ζνα γυάλινο ουρανοξφςτθ. Η επιφάνεια του ςυγκεκριμζνου κτιρίου λειτοφργθςε ωσ ζνα τεράςτιο κάτοπτρο, το οποίο κατεφκυνε ςθμειακι ακτινοβολία ςτο γειτνιάηον αυτοκίνθτο, ικανι να του λιϊςει τον κακρζφτθ. Γενικά, ο όροσ «baukultur» (καταςκευαςτικι αντίλθψθ ςυναφισ με τθν ζννοια τθσ αιςκθτικισ ποιότθτασ), που αναφζρεται ςτθν αλλθλεπίδραςθ τθσ αρχιτεκτονικισ, του ςχεδιαςμοφ των υποδομϊν και τθσ πολεοδομίασ, προκειμζνου να δθμιουργθκοφν ελκυςτικοί δθμόςιοι χϊροι, προςανατολιςμζνοι προσ τον χριςτθ, με ςτόχο να επιτευχκοφν υψθλά πρότυπα διαβίωςθσ, κα πρζπει να νοθκεί υπό τθν ευρφτερθ δυνατι ζννοια, δθλαδι ωσ το ςφνολο των πολιτιςμικϊν, οικονομικϊν, τεχνολογικϊν, κοινωνικϊν και οικολογικϊν πτυχϊν που επθρεάηουν τθν ποιότθτα και τθ διαδικαςία του ςχεδιαςμοφ και τθσ καταςκευισ, όχι αποκλειςτικά των δθμόςιων χϊρων αλλά του ςυνόλου τθσ πόλθσ, ςυμπεριλαμβανομζνων των κτιρίων τθσ. 5. Ο δθμόςιοσ αςτικόσ χϊροσ, πζρα από το να εξυπθρετεί τισ βαςικζσ ανκρϊπινεσ λειτουργίεσ κίνθςθσ και άνεςθσ, ςυμβάλει ςτθν αναβάκμιςθ τθσ ποιότθτασ ηωισ, ςτθν αναηωογόνθςθ των κοινωνικϊν ςχζςεων, κακϊσ και ςτθν ενδυνάμωςθ του ρόλου των τοπικϊν αρχϊν, ςτθ ςυμμετοχι των πολιτϊν και ςτθ δθμιουργία πόλων ζλξθσ για ενθμζρωςθ, ψυχαγωγία και ανάπαυςθ. Ποφ εντοπίηονται οι κυριότερεσ ελλείψεισ ςτθ διαμόρφωςθ ενόσ δθμόςιου χϊρου που να πλθροί τουσ παραπάνω ςτόχουσ; Ποιά είναι τα μορφολογικά και λειτουργικά χαρακτθριςτικά ενόσ δθμόςιου αςτικοφ χϊρου προκειμζνου να εκπλθρϊνεται ςτο μζγιςτο βακμό ο ρόλοσ του;

4 Σα τελευταία χρόνια, θ πολεοδομικι ςκζψθ και οι ςχεδιαςμοί για τισ πόλεισ αλλάηουν κατεφκυνςθ. Καλλιεργοφνται αντιλιψεισ γφρω από νζεσ μορφζσ κινθτικότθτασ των κατοίκων των πόλεων, νζεσ μορφζσ δθμόςιου χϊρου και, ωσ εκ τοφτου, γφρω από μία νζα αςτικότθτα. το πλαίςιο αυτό, βρίςκεται ςε εξζλιξθ θ ςυηιτθςθ για τθ μετατροπι των αςτικϊν αυτοκινθτοδρόμων, αλλά και άλλων οδικϊν αξόνων ταχείασ κυκλοφορίασ που διατρζχουν και κατακερματίηουν τα κζντρα των πόλεων, ςε ςφγχρονεσ Αςτικζσ Λεωφόρουσ. Οι περιςςότερεσ περιπτϊςεισ μετατροπισ οδικϊν αξόνων ταχείασ κυκλοφορίασ ςε Αςτικζσ Λεωφόρουσ αποτελοφν αναπόςπαςτα τμιματα προγραμμάτων αςτικισ αναηωογόνθςθσ των κζντρων των πόλεων, που αποδίδουν το χϊρο πρωτίςτωσ : τουσ πεηοφσ, ωσ πεηόδρομοι τουσ ποδθλάτεσ, με τθ δθμιουργία ποδθλατοδρόμων ι διαδρόμων για rollers τα Μζςα Μαηικισ Μεταφοράσ, ωσ αποκλειςτικζσ λωρίδεσ λεωφορείων ι μζςων ςτακερισ τροχιάσ, κακϊσ και ε εντατικζσ φυτεφςεισ, ωσ δεντροςτοιχίεσ, νθςίδεσ πραςίνου ι γραμμικά πάρκα. Για τθν άςκθςθ μιασ ςφγχρονθσ πολεοδομικισ πολιτικισ θ μετατροπι των οδικϊν αξόνων ταχείασ κυκλοφορίασ ςε Αςτικζσ Λεωφόρουσ πρζπει να ςυνδυάηεται, όπου αυτό είναι εφικτό, με τθ δθμιουργία ενόσ ολοκλθρωμζνου ικτφου Πράςινων / Πολιτιςτικϊν ιαδρόμων. Οι διάδρομοι αυτοί γεφυρϊνουν το εξωαςτικό και περιαςτικό πράςινο των ορεινϊν όγκων με μεγάλουσ και μικρότερουσ αδόμθτουσ χϊρουσ ςτο εςωτερικό τθσ πόλθσ και διζρχονται από ςθμαντικοφσ τόπουσ ιςτορικοφ ενδιαφζροντοσ. τθ Μθτροπολιτικι Ακινα προτείνεται θ δθμιουργία ενόσ ικτφου επτά (7) Μθτροπολιτικϊν Πράςινων ιαδρόμων που εκτείνονται ςε μικοσ χλμ. και ςυγκεκριμζνα: 1. Πράςινοσ ιάδρομοσ 1 : Από Τμθττό / Αιςκθτικό άςοσ Καιςαριανισ / Μονι Καιςαριανισ ζωσ Αιγάλεω / ιομιδειοσ Βοτανικόσ Κιποσ (Χαϊδάρι) / Μονι αφνίου (μικοσ περίπου 18χλμ) 2. Πράςινοσ ιάδρομοσ 2: Από Τμθττό / Μθτροπολιτικό Πάρκο Γουδι / Αγ. Ιωάννθσ Θεολόγοσ ζωσ Ποικίλο Όροσ / Θζατρο Πζτρασ Πετροφπολθσ και Θζατρο Φοίνικα Περιςτερίου (μικοσ περίπου 17 χλμ.) 3. Πράςινοσ ιάδρομοσ 3 : Κθφιςόσ. Από Πάρνθκα / Κτιμα Σατοΐου ζωσ Σρεισ Γζφυρεσ (μικοσ περίπου 15 χλμ.) 4. Πράςινοσ ιάδρομοσ 4: Ρζμα Εςχατιάσ. Από Πάρνθκα / Μθτροπολιτικό Πάρκο Πφργου Βαςιλίςςθσ Σρεισ Γζφυρεσ Προαςτιακόσ ζωσ Πολιτιςτικό Πάρκο Πειραιά / Ηετιϊνεια Ακτι (μικοσ περίπου 25 χλμ) 5. Πράςινοσ ιάδρομοσ 5: Ρεματιά Χαλανδρίου / Ποδονίφτθσ. Από Πεντζλθ / Αρχαία Λατομεία ζωσ Σρεισ Γζφυρεσ (18 χλμ.) 6. Πράςινοσ ιάδρομοσ 6: Νότιο τμιμα Ιλιςοφ. Από Μθτροπολιτικό Πάρκο Φαλιρου ζωσ Πλατεία Θθςείου και ωσ Κονϊνειο Σείχοσ Πειραιά (μικοσ περίπου 13 χλμ) 7. Πράςινοσ ιάδρομοσ 7: Ρζμα Πικροδάφνθσ. Από Παλαιό Φάλθρο ζωσ Τμθττό / Θζατρο Βράχων (μικοσ περίπου 9 χλμ.). Παράλλθλα, θ αποκατάςταςθ τθσ φυςικισ ςυνζχειασ μεταξφ καλαςςίου μετϊπου, ορεινϊν όγκων και ςθμαντικϊν τοπιακϊν χϊρων ανάγεται ςε βαςικι προτεραιότθτα για τθν αςτικι

5 αναηωογόνθςθ τθσ Ακινασ, δίπλα ι ςε ςυνδυαςμό ςε μια ςειρά Πολιτιςτικϊν ιαδρόμων, όπωσ ςφνδεςθ νζου Μουςείου Ακροπόλεωσ με Εκνικό Αρχαιολογικό Μουςείο μζςω Πανεπιςτθμίου, ςφνδεςθ Κεραμεικοφ με Ακαδθμία Πλάτωνοσ, ςφνδεςθ Ιςτορικοφ Κζντρου Ακινασ με Αρχαιολογικό Χϊρο Ελευςίνασ, μζςω Ιεράσ Οδοφ, ςφνδεςθ Ολυμπίου / Μουςείο φγχρονθσ Σζχνθσ, με Πολιτιςτικό Κζντρο Φαλιρου ι αναβάκμιςθ του άξονα τθσ Πειραιϊσ. 6. φμφωνα με το Νζο Ρυκμιςτικό χζδιο Ακινασ Αττικισ (Ν. 4277/2014) «Ο παράκτιοσ χϊροσ τθσ Αττικισ αποτελεί ςυγκριτικό τθσ πλεονζκτθμα και ο ολοκλθρωμζνοσ ςχεδιαςμόσ του πρόκειται να μεγιςτοποιιςει τα οφζλθ, οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά, που προκφπτουν από τθν αξιοποίθςι του» (Άρκρο 16, παρ. 1). Ωςτόςο, θ πρακτικι που ακολουκείται επί του παρόντοσ περιορίηεται ςτθν ευρεία εκποίθςθ των «φιλζτων» του παράκτιου μετϊπου και θ οποία δε ςυνάδει με τθν πρόβλεψθ για μια ολιςτικι προςζγγιςθ ςτθ διαχείριςι του. Ποιά είναι κατά τθ γνϊμθ ςασ τα βαςικά ςτοιχεία που κα πρζπει να περιλαμβάνει ζνασ ολοκλθρωμζνοσ ςχεδιαςμόσ για τον Αττικό παράκτιο χϊρο; H Ακινα, επειδι είναι παράκτια πρωτεφουςα, πρζπει να αφιςει ανοιχτό και προςβάςιμο το παράκτιο μζτωπό τθσ. Σο μζγα ηθτοφμενο για το παράκτιο μζτωπο είναι ο ενιαίοσ, μθ κατακερματιςμζνοσ ςχεδιαςμόσ του, όχι μόνο ςτθ νοτιανατολικι πλευρά του, αλλά και ςτισ περιοχζσ του ζςω αρωνικοφ (Δραπετςϊνα, Αςπρόπυργοσ, Ελευςίνα) που είναι και οι πιο υποβακμιςμζνεσ. Βαςικόσ άξονασ αυτοφ του ςχεδιαςμοφ είναι θ ολοκλιρωςθ προγραμμάτων για το άνοιγμα τθσ πόλθσ προσ τθ κάλαςςα και τθ διαςφάλιςθ του κοινόχρθςτου χαρακτιρα των ακτϊν. Οι ειδικότεροι ςτόχοι και κατευκφνςεισ πολιτικισ για τον Παράκτιο Χϊρο, είναι οι εξισ: Προςταςία, διατιρθςθ και αποκατάςταςθ του τοπίου, των αρχαιολογικϊν και ιςτορικϊν τόπων και των παράκτιων οικοςυςτθμάτων, καλάςςιων και χερςαίων. Ενιαία διαχείριςθ τθσ παράκτιασ ηϊνθσ λαμβάνοντασ υπόψθ, τόςο το καλάςςιο και χερςαίο τμιμα τθσ, όςο και τισ λεκάνεσ απορροισ που καταλιγουν ςε αυτιν. Εφαρμογι τθσ αρχισ τθσ ελεφκερθσ πρόςβαςθσ ςτισ ηϊνεσ αιγιαλοφ και παραλίασ. Διεφρυνςθ και ενίςχυςθ του δθμόςιου, κοινόχρθςτου χαρακτιρα όλθσ τθσ παραλιακισ ηϊνθσ και κυρίωσ τθσ ηϊνθσ αιγιαλοφ και παραλίασ, με αποφυγι ςυνεχοφσ τοποκζτθςθσ ςκιάςτρων και εξαςφάλιςθ τθσ ςυνζχειασ με κακαίρεςθ των περιφράξεων, απομάκρυνςθ του ΙΧ αυτοκινιτου και αποφυγι εκτεταμζνων χϊρων ςτάκμευςθσ, διαμόρφωςθ δικτφων πεηοπορίασ και ποδθλάτου και αποκατάςταςθ των ςυνδζςεων μεταξφ των ακτϊν και τθσ ενδοχϊρασ τουσ. Απομάκρυνςθ αςφμβατων με τθν ακτι και τον κοινόχρθςτο χαρακτιρα τθσ δραςτθριοτιτων και αποςυμφόρθςι τθσ από εντατικζσ αποκλειςτικζσ χριςεισ, πλθν των επιλεγμζνων προσ τοφτο αναπτυξιακϊν ηωνϊν και κεςμοκετθμζνων χριςεων. Περιοριςμόσ των λιμενικϊν ζργων ςτα απολφτωσ αναγκαία και ςε χαρακτθριςμζνεσ προσ τοφτο ηϊνεσ, με εφαρμογι ιπιων τεχνικϊν ςε ςυνάρτθςθ με τθ καλάςςια δυναμικι. Θεςμικι και λειτουργικι αναδιοργάνωςθ του ςυςτιματοσ λιμζνων, προσ όφελοσ τθσ αποτελεςματικότθτασ και τθσ βζλτιςτθσ χωρικισ και λειτουργικισ

6 οργάνωςισ τουσ. Εφαρμογι αςτικοφ ςχεδιαςμοφ υψθλισ ποιότθτασ, με βιοκλιματικζσ αρχιτεκτονικζσ εφαρμογζσ, εμπλουτιςμό τθσ φφτευςθσ με κατάλλθλα για τθν ακτι είδθ, διεφρυνςθ μαλακϊν επιφανειϊν ςτισ υπαίκριεσ διαμορφϊςεισ, αντικατάςταςθ υλικϊν επίςτρωςθσ με φιλικά ςτο περιβάλλον υλικά και, γενικά, αναβάκμιςθ του τεχνθτοφ και φυςικοφ τοπίου. υντονιςμόσ των προγραμμάτων και δράςεων των εμπλεκομζνων ανά ηϊνθ φορζων, κακιζρωςθ τθσ χρονικισ προτεραιότθτασ του ςχεδιαςμοφ και ενίςχυςθ τθσ ςυμμετοχισ των πολιτϊν μζςω διαδικαςιϊν διαβοφλευςθσ. Πρόβλεψθ ειδικϊν μζτρων για τθν τιρθςθ τθσ νομοκεςίασ, π.χ. κατεδάφιςθ αυκαιρζτων, κακϊσ και για τθν απόδοςθ μζρουσ των εςόδων που προκφπτουν από αποδοτικζσ χριςεισ ςτο Πράςινο Σαμείο, ϊςτε να κατανεμθκοφν ςε ζργα περιβαλλοντικισ προςταςίασ και ςυντιρθςθσ των φυςικϊν περιοχϊν.