ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΜΑΞΙΜΟΥ ΓΡΑΙΚΟΥ, ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΑΙ ΙΝΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΑΥΤΟΥ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ

Transcript

1 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΚΟΜΙ ΗΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΜΑΞΙΜΟΥ ΓΡΑΙΚΟΥ, ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΑΙ ΙΝΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΑΥΤΟΥ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ ποιήθη ν γί ρει ο θωνος π θανασίου εροµονάχου Σιµωνοπε ρί ου, µνογράφου ς γίας ο Χρισ ο Μεγάλης κκλησίας α ήσει ο γίου Καθηγουµένου ς.μ. Μ. ο Βα οπαιδίου Πανοσιολογιω ά ου ρχιµανδρί ου κ.κ. φραίµ. ( ν συµπεριελήφθη ε ς καν ν καί ινα ροπάρια κ ς κολουθίας ς κυρίας µνήµης ο γίου, Ποίηµα Γέρον ος ωσ φ Μοναχο Βα οπαιδινο ) * ,αϡϟζ *

2 Τ 12 ο µην ς ουλίου µνήµη ς κ ς λαύρας ο σίου Σεργίου ς Ρωσίας ε ς ν ερ ν Μον ν ο Βα οπαιδίου µε ακοµιδ ς ν ιµίων λειψάνων ο σίου κα Θεοφόρου Πα ρ ς µ ν Μαξίµου ο Βα οπαιδινο, ο νέου µολογη ο, ο πικληθέν ος «Γραικο». ΕΝ Τ ΜΙΚΡ ΕΣΠΕΡΙΝ Ε ς Κύριε κέκραξα σ µεν σ ίχους δ κα ψάλλοµεν ξ ς προσόµοια. χος α. Τ ν ο ρανίων αγµά ων. (Γ. ωσήφ) Τ φιλοσόφ σπουδ σου, ν ξω νθρωπον, πλού ησας θεόφρον, κα σκήσει ν χάριν, ν θείων ποσ όλων νδον λαβών, κκλησίας πλήρωµα, α ς διδαχα ς σου, σ ηρίξας θλη ικ ς, αύ ας Μάξιµε σφράγισας. Τ ν ν πα έρων ζηλώσας, θείαν παράδοσιν, πράξει κα θεωρί ν σ ν βίον υπώσας, σφράγισας γάπ λαο ς νουθε ν, κα κκλησίας δόγµα α, θεολόγ σου γλώσσ πικρο ν, γ ς πρ έων κα ηξίωσαι. Το Βαπ ισ ο σ ν ζ λον, κµιµησάµενος, µε άνοιαν διδάσκεις ο ς λαο ς θε ε πά ερ, πλ ν φθόν ν κρα ούν ων διαβληθείς, ε ρκ κα ακέκλεισαι, χρόνους ριάκον α Μάξιµε κα ε χα ς, πεσφράγισας ν βίον σου. ( θανασίου) ς ερώ α ον θρέµµα, Βα οπαιδίου Μονή, σήµερον πά ερ θε ε, κ Ρωσίας λθόν α, δι σεπ ν λειψάνων σ ν χαρ, ποδέχε αι Μάξιµε, κα σπερ µή ηρ ν κόλποις ο ς αυ ς, εκνικ ς σε γκαλίζε αι. όξα. χος πλ. β. (Γ. ωσήφ) Τ ς Μεγίσ ης Μον ς µ ν κάλλισ ον θρέµµα, Μάξιµον ν ερώ α ον, ν διπλ ν ν χάριν λαβόν α, σίου ε κα διδασκάλου, κα καλ µολογί ν βίον πισφραγίσαν α, παινέσωµεν σήµερον φιλεόρ ως, ν θήκην ν ιµίων α ο λειψάνων κ Ρωσίας ποδεχόµενοι. ι κα α ς πρεσβεύει, σ ν ο ς λοιπο ς µ ν Πα ράσιν, π ρ ν ψυχ ν µ ν. Κα ν ν. α ός. Θεο όκε σ ε µπελος ληθινή, βλασ ήσασα ν καρπ ν ς ζω ς. Σ κε εύοµεν, πρέσβευε έσποινα, µε ο θεοφόρου, κα πάν ων ν γίων, λεηθ ναι ς ψυχ ς µ ν. 2

3 Ε ς πόσ ιχα. Σ ιχηρ διόµελα. χος β. Ο κος ο φραθ. Χαίρει ερά, Μον Βα οπαιδίου, Μάξιµε δεχοµένη, θε α λείψανά σου, κ ς Ρωσίας κον α. Σ ίχ. ποµένων πέµεινα ν Κύριον κα προσέσχε µοι, κα ε σήκουσε ς δεήσεώς µου. σ εψεν Χρισ ός, ν πάν ιµόν σου κάραν, ν ς διδασκαλίας, κα ς µολογίας, σ έφει πά ερ Μάξιµε. Σ ίχ. Κα σ ησεν π πέ ραν ο ς πόδας µου, κα κα εύθυνε διαβήµα ά µου. Χάριν πνευµα ικήν, βρύουσι λείψανά σου, Μάξιµε θεοφόρε, Βα οπαιδίου θρέµµα, κα θωνος καύχηµα. όξα. χος α. (Γ. ωσήφ) Το Ε αγγελίου ς χάρι ος, δόκιµος ργά ης φθης, ς ρε ς δοχε ον, σιε Μάξιµε ν ς πίσ εως γ ρ σπόρον, κεχερσωµέναις καρδίαις καλλιεργήσας, προθέλυµνα ξέ εµες, θνείων παραδόσεων ζιζάνια κα καλ ς ν γ να ελέσας, µαρ υρικο ς θλοις σφράγισας, ν ζωήν σου οίδιµε κα ν ν γγέλοις συνών, κα ο θείου κάλλους ν ρυφ ν, π ρ µ ν κέ ευε, ν ιµών ων λείψανά σου γιε. Κα ν ν. α ός. Τ πρεσβεί, Κύριε, πάν ων ν γίων κα ς Θεο όκου, ν σ ν ε ρήνην δ ς µ ν, κα λέησον µ ς ς µόνος ο κ ίρµων. πολυ ίκιον. Τ ς νακοµιδ ς. χος γ. Τ ν ραιό η α. Σεπ ν λειψάνων σου, ν νακόµισιν, σιε Μάξιµε, ελο ν ες σήµερον, γιαζόµεθα ψυχάς, κα σώµα α προσκυνο ν ες, α α ς ο Πνεύµα ος, ο γίου σκηνώµα α, κα παρακαλο µέν σε, Βα οπαίδιον φύλα ε, κ πάσης προσβολ ς ο βελίαρ, διαλώβη ον µακάριε. α ός. Σ ν µεσι εύσασαν ν σω ηρίαν ο γένους µ ν, νυµνο µεν Θεο όκε Παρθένε ν σαρκ γ ρ κ σο προσληφθείσ, Υ ός σου κα Θε ς µ ν, δι Σ αυρο κα αδεξάµενος πάθος, λυ ρώσα ο µ ς κ φθορ ς ς φιλάνθρωπος. 3

4 ΕΝ ΤΩ ΜΕΓΑΛΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ Ε ς ό, Κύριε κέκραξα, σ µεν σ ίχ. σ κα ψάλλοµεν σ ιχηρ προσόµοια. χος β. ε κ ο ξύλου σε. Χαίρει Μονή σου σεπ ή, ν ποδοχ ν ποιουµένη, θείων λειψάνων σου, Μάξιµε µακάριε, κα ε φροσύνως σκιρ, ε ς Ρωσίαν γ ρ πέµψασα, πάλαι σ ηρ ξαι, πίσ ιν ν ρθόδοξον, ν ν ν σίων χορ, χει σε συνόµιλον πά ερ, κα πρ ς ν Χρισ ν µέγαν πρέσβυν, ς σε γιό η ι κα έσ εψε. Μέ οχος σοφίας κοσµικ ς, γεγον ς ρισόλβιε πά ερ, κα θείου Πνεύµα ος, ν σοφίαν ε ληφας, α ς ρε α ς σκηθείς, κα ς φ ς θεοπύρσευ ον, κλήθης φω ίσαι, θνος Ρώσων σιε, παπειλούµενον, σκό ει ς γνοίας κα θος, σ σαι ρθόδοξον ε, ο ο α ς προλήψεσιν σείε ο. φις πλαν ν γένος µ ν, βλέπων ο ς καρπούς σου γώνων, Μάξιµε σιε, κα σο φρύαξε, δεσµο ς γκλείσας σε, κα παν οίαις κακώσεσιν, πέβαλεν πως, σ όµα σου γιον, δικαιώµα α, π σιν ξαγγέλλων µφράξ, λλ µα αιώθη ε ς έλος, ο Κυρίου σφόδρα σε δοξάσαν ος. Πόθ σου ιµ µεν δεσµά, ν ε ρκ ν ς θλίψεις ο ς πόνους, ν κα αφρόνησιν, π ρ ς πίσ εως πέσ ης σιε, δι α ν γ ρ µοίωσαι, ο ς σοι δίκως, ληθείας νεκα, πάσχουσιν Μάξιµε θεν, ν σορ ν σ ν λειψάνων, ς πηγ ν κβλύζουσαν χάριν, Πνεύµα ος γίου προσκυνο µέν σου. πιες πο ήριον πικρόν, ς γνωµοσύνης θεόφρον κα κα ακέκλεισαι, χρόνοις πρ ς ριάκον α, σπερ κακο ργος ε ρκ, λλ Κύριος πέµψας σοι, ν γγελον πά ερ, ν ψυχήν σου η φρανε, ξαισί µφ θεν σε ιµ µεν ς µέγαν, µολογη ν ληθείας, Μάξιµε ρισµέγισ ε κα πάν ιµε. νθος πανευ δες ο Χρισ ο, ο γίου ρους δόξα, Μάξιµε σιε, κλέος δ α ώνιον, Βα οπαιδίου Μον ς, σαπόσ ολε πάν ιµε, Ρωσίαν φω ίσας, διδασκαλί σου κα θείοις δόγµασι, σήµερον λειψάνων σου θήκην, πανακοµίζον ας πόθ, πάν ας κα ευλόγει α ς πρεσβείαις σου. 4

5 όξα. χος πλ. β. Τ ς Θεολογίας ν χάριν ε ληφώς, βαθέα ο Πνεύµα ος καλ ς διηρµήνευσας, ς δ π ρ Χρισ ο καλ ς µολογίας ξιωθείς, γέγονας διδάσκαλος ποµον ς, Μάξιµε ρισµέγισ ε. θεν ο ς σεπ ο ς λειψάνοις σου ς Χάρι ος µε αδοθείσης, αύ ης κα ο συµµονασ αί σου µε έχοµεν, ν νακόµισίν σου σήµερον φαιδρ ς πι ελο ν ες κα δεόµεθα κ εν ς πρέσβευε Πά ερ σιε, π ρ ν ψυχ ν µ ν. Κα ν ν. χος α ός. Τίς µ µακαρίσει σε Παναγία Παρθένε; ίς µ νυµνήσει σου ν λόχευ ον όκον; γ ρ χρόνως κ Πα ρ ς κλάµψας Υ ς µονογενής, α ς κ σο ς γν ς προ λθεν, φράσ ως σαρκωθείς φύσει Θε ς πάρχων, κα φύσει γενόµενος νθρωπος δι µ ς ο κ ε ς δυάδα προσώπων εµνόµενος, λλ ν δυάδι φύσεων, συγχύ ως γνωριζόµενος α ν κέ ευε, σεµν Παµµακάρισ ε, λεηθ ναι ς ψυχ ς µ ν. Ε σοδος, Φ ς λαρόν, Προκείµενον ς µέρας κα ναγνώσµα α. Σοφίας Σολοµ ν ος νάγνωσµα. ικαίων ψυχα ν χειρ Θεο, κα ο µ ψη αι α ν βάσανος. δοξαν ν φθαλµο ς φρόνων εθνάναι, κα λογίσθη κάκωσις ξοδος α ν κα φ µ ν πορεία σύν ριµµα. Ο δέ ε σιν ν ε ρήν. Κα γ ρ ν ψει νθρώπων ν κολασθ σιν, λπ ς α ν θανασίας πλήρης. Κα λίγα παιδευθέν ες, µεγάλα ε εργε ηθήσον αι, ι Θε ς πείρασεν α ο ς κα ε ρεν α ο ς ξίους αυ ο. ς χρυσ ν ν χωνευ ηρί δοκίµασεν α ο ς κα ς λοκάρπωµα θυσίας προσεδέξα ο α ούς. Κα ν καιρ πισκοπ ς α ν ναλάµψουσι κα ς σπινθ ρες ν καλάµ διαδραµο ν αι. Κρινο σιν θνη κα κρα ήσουσι λα ν, κα βασιλεύσει α ν Κύριος ε ς ο ς α νας. Ο πεποιθό ες π α συνήσουσιν λήθειαν, κα ο πισ ο ν γάπ προσµενο σιν α. ι χάρις κα λεος ν ο ς σίοις α ο κα πισκοπ ν ο ς κλεκ ο ς α ο. Σοφίας Σολοµ ν ος νάγνωσµα. ίκαιοι ε ς ν α να ζ σι, κα ν Κυρί µισθ ς α ν, κα φρον ς α ν παρ ψίσ. ι ο ο λήψον αι βασίλειον ς ε πρεπείας κα διάδηµα ο κάλλους κ χειρ ς Κυρίου, ι δεξι σκεπάσει α ο ς κα βραχίονι περασπιε α ν. Λήψε αι πανοπλίαν ν ζ λον α ο κα πλοποιήσει ν κ ίσιν ε ς µυναν χθρ ν νδύσε αι θώρακα δικαιοσύνην κα περιθήσε αι κόρυθα κρίσιν νυπόκρι ον. Λήψε αι σπίδα κα αµάχη ον σιό η α, ξυνε δ πό οµον ργ ν ε ς ροµφαίαν συνεκπολεµήσει α κόσµος π ο ς παράφρονας. 5

6 Πορεύσον αι ε σ οχοι βολίδες σ ραπ ν κα ς π ε κύκλου ξου ν νεφ ν π σκοπ ν λο ν αι, κα κ πε ροβόλου θυµο πλήρεις ιφήσον αι χάλαζαι. γανακ ήσει κα α ν δωρ θαλάσσης, πο αµο δ συγκλύσουσιν πο όµως ν ισ ήσε αι α ο ς πνε µα δυνάµεως κα ς λα λαψ κλικµήσει α ούς κα ρηµώσει π σαν ν γ ν νοµία κα κακοπραγία περι ρέψει θρόνους δυνασ ν. κούσα ε ο ν, βασιλε ς, κα σύνε ε µάθε ε δικασ α περά ων γ ς. νω ίσασθε ο κρα ο ν ες πλήθους κα γεγαυρωµένοι π χλοις θν ν ι δόθη παρ Κυρίου κρά ησις µ ν κα δυνασ εία παρ ψίσ ου. Σοφίας Σολοµ ν ος νάγνωσµα. ίκαιος ν φθάσ ελευ σαι, ν ναπαύσει σ αι. Γ ρας γ ρ ίµιον ο πολυχρόνιον, ο δ ριθµ ν µεµέ ρη αι. Πολι δέ σ ι φρόνησις νθρώποις κα λικία γήρως, βίος κηλίδω ος. Ε άρεσ ος Θε γενόµενος γαπήθη κα ζ ν µε αξ µαρ ωλ ν µε ε έθη. ρπάγη, µ κακία λλάξ σύνεσιν α ο δόλος πα ήσ ψυχ ν α ο βασκανία γ ρ φαυλό η ος µαυρο καλά, κα εµβασµ ς πιθυµίας µε αλλεύει νο ν κακον. Τελειωθε ς ν λίγ πλήρωσε χρόνους µακρούς ρεσ γ ρ ν Κυρί ψυχ α ο δι ο ο σπευσεν κ µέσου πονηρίας. Ο δ λαο δόν ες κα µ νοήσαν ες, µηδ θέν ες π διανοί οιο ον, ι χάρις κα λεος ν ο ς σίοις α ο κα πισκοπ ν ο ς κλεκ ο ς α ο. ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΙΤΗΝ Ψάλλοµεν πρ ον διόµελον ο γίου ο Ναο, κα ε α παρόν α διόµελα ο σίου. χος α. Ε φραίνου Μεγίσ η Μον Βα οπαιδίου, ι φαιδρ ς ς σιον ποδέχ σήµερον κ Ρωσίας πανάγον α, ν πάλαι ς διδάσκαλον σοφ ν αύ ξαπέσ ειλας. Κα ν δραγµά ων ν πληθ ν ού ου ν χερσ κα έχουσα, Κυρί βόησον ε λογηµένος ε Φιλάνθρωπε, ν πολυ εκνίαν µου πευλογήσας, κα χαρισάµενος ποίµν µου µέγισ ον ε χέ ην, Μάξιµον ν θεόσοφον. χος β. Τ ν κ περιουσίας ς γνώσεως πα ησίαν κεκ ηµένος Μάξιµε, νδρικ ς καθώρµησας νελε ν ν προλήψεων δύσπ ω α χυρώµα α θεν ο ς σοφο ς σου λόγοις κα α ς θεοπνεύσ οις σου συγγραφα ς, πάν α λίθον κίνησας ε ς ποκάθαρσιν ο θους κα ν δογµά ων δι Κυρί ε αρεσ ήσας, πρέσβευε δεόµεθα ο ηρε ν µ ς ν µφο έροις ν καθαρό η α. 6

7 χος γ. ποσ ολικ ς ν Ρωσί κδαπανηθείς, ο ς ποσ όλοις δι ν δεσµ ν κα ς ε ρκ ς συνηµιλλήθης πά ερ Μάξιµε. Ο γ ρ ο δε συµφέρον σκο ώδης δεισιδαιµονία θεν φω ο Χρισ ο συγκραθε ς ν πολυε ε ποµον, νικη ς ροπαιο χος νεδείχθης, Χρισ ν ξαι ούµενος π ρ ν πίσ ει συµµονασ ν ιµών ων σε. χος δ. Τ ν ο αβ δ ερ ν Ψαλ ρα περαγαπήσας, ν πράξει ού ου λόγια ήρησας λέγον α ποµένων πέµεινα ν Κύριον κα προσέσχέ µοι, κα α α ν ζοφώδει φυλακ ναµηρυκάζων, κα εγλύκανας Μάξιµε, πικρ ν ς ξ γνωµοσύνης συµβάσεως. Π ς γ ρ ποµένων σωθήσε αι κα Χρισ µοιωθήσε αι, π ρ Ο δίκως πάσχει. θεν ς µολογίας σ έφος ν ν κα έχων, µνήσθη ι κα µ ν ν ιµών ων σε λείψανα, Πά ερ ς φιλάδελφος. όξα. χος πλ.α. ς ρος π ον ο Θεο λιπάνθης α ς προχοα ς ο Πνεύµα ος, Μάξιµε µακάριε. Κα λος νακραθε ς χάρι ι δι ς ν ποµον καρ ερίας, γιάσθης ς µολογη ς ς ληθείας Χρισ ο. θεν ς Χάρι ος µε αδοθείσης ο ς λειψάνοις σου, πάν ες γιαζόµεθα προσκυνήσει ού ων, ξαιρέ ως δ σεβασµία σου Με άνοια, ν κα άρδευσον πλουσίως ν πρεσβει ν σου α ς ε γνώµοσιν κχύσεσι. Κα ν ν. α ός. Μακαρίζοµέν σε, Θεο όκε Παρθένε, κα δοξάζοµέν σε ο πισ ο κα χρέος, ν πόλιν ν σεισ ον, ε χος ηκ ον, ν αγ προσ ασίαν, κα κα αφυγ ν ν ψυχ ν µ ν. ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΙΧΟΝ. Προσόµοια σ ιχηρά. χος πλ. α. Χαίροις σκη ικ ν. (Γ. ωσήφ) Χαίροις ς ερ ς σου Μον ς, σ έφανος ν ως παινός ε κα καύχηµα, κα θεία παραµυθία, ν ν α µαθη ν, ο ς διδάσκεις πά ερ κ ο βίου σου, συνέσει κοσµούµενος, ρε ν κα αγώγιον, πρ ος ν ι, κα ε θ ς ν προαίρεσιν, ο ς α ο σί σε, σω ήρια λεγες Μάξιµε καρ ερώ α ε, ο ράνιε νθρωπε, ρθοδοξίας σ λος, ν ε σεβ ν κήρυξ γέγονας, παιδεύων διδάσκων, κα πρός θείαν πολι είαν καθοδηγ ν α ούς. Σ ίχ. ποµένων πέµεινα ν Κύριον κα προσέσχε µοι, κα ε σήκουσε ς δεήσεώς µου. χων ν ε σεβ λογισµόν, διαφερόν ως ν παθ ν α οκρά ορα, πέβης νεπισ ρέπ, προαιρέσει ρθ ς, θεί θεωρί δι πράξεως, 7

8 θεολόγος θεόληπ ος, µυσ ογράφος σοφώ α ος, πυρίνη γλ σσα, ς α ρέσεις φλογίζουσα, σπερ µάχαιρα, ξυ ά η κα δίσ οµος, πλάνας ς κ ς ύσεως, νέ ρεψας λόγοις σου, Μάξιµε θείων δογµά ων, κριβ ς νασ ήλωσις Χρισ ν κα απέµψαι, α ς ψυχα ς µ ν δυσώπει, µέγα λεος. Σ ίχ. Κα σ ησεν π πέ ραν ο ς πόδας µου κα κα εύθυνε διαβήµα ά µου. Χαίροις ς σοφίας σεπ όν, κα Θείου Πνεύµα ος γν ν κα αγώγιον, κλ µαξ ν ε δε ό ε, ακ β ρε ν, ς κ ήσω πά ερ ερώ α ε γάπην ν κρεί ονα, πρ ς Θε ν συνεπλήρωσας, κα ν πλησίον, πρ σα ο σ ε ίµηκας, ο ς ποθο σι δέ, ν Χρισ ν πόθ δειξας. Μάξιµε ερώ α ε, φω ίζων ο ς λόγοις σου, ς κκλησίας σ ηρίζων, κα ν θ ν ν ρθό η α, σφραγίσας ο ς πόνοις, ς πόσ ολός ις λλος, ν µαρ υρίαν σου. όξα. χος πλ. β. σιε πά ερ, ο Παρακλή ου φω λλαµφθείς, πο αµο ς δά ων ζω ς νέβλυσας, κα διψ ν ας λαο ς νδεί ηκοµένους, ε ς λειµ νας χλοηφόρους µε έβαλες θη δ ού ων ναπλάσας, λα ν Κυρίου α ούς νέδειξας. ποσ όλων κα µαρ ύρων κοινωνήσας ο ς θλοις, µολογί ν βίον σου σφράγισας, κα ν ν ν ο ρανο ς ο ς µισθούς πολαύων, µέµνησο κα µ ν, Μάξιµε πανθαύµασ ε, ν δεξαµένων σήµερον, πάνσεπ ά σου λείψανα. Κα ν ν. α ός. ποιη ς κα Λυ ρω ής µου Πάναγνε, Χρισ ς Κύριος, κ ς σ ς νηδύος προελθών, µ νδυσάµενος, ς πρ ην κα άρας, ν δ µ λευθέρωσε. ιό σοι Πάναγνε, ς ο Θεο Μη ρί ε, κα Παρθέν ληθ ς, βο µεν σιγή ως ό, Χα ρε, ο γγέλου Χα ρε έσποινα, προσ ασία κα σκέπη, κα σω ηρία ν ψυχ ν µ ν. «Ν ν πολύεις», Τρισάγιον κα πολυ ίκια. Τ ς µνήµης. χος δ. Ταχ προκα άλαβε. (Γ. ωσήφ) σκήσει πρό ερον, παιδαγωγήσας σαυ όν, ν ρει ο θωνος, κα νεκρωθε ς Θε, ν κόσµον κα έλαβες µέγας φανε ς παµµάκαρ, σαπόσ ολος νέος, σ ρεψας πλανωµένους, ε ς δο ς ο Κυρίου, δι θεόφρον Μάξιµε, µ ν µνηµόνευε. α ός. Τ π α νος πόκρυφον, κα γγέλοις γνωσ ον µυσ ήριον δι σο Θεο όκε ο ς π γ ς πεφανέρω αι, Θε ς ν συγχύ νώσει σαρκούµενος, κα Σ αυρ ν κουσίως π ρ µ ν κα αδεξάµενος, δι ο νασ ήσας ν πρω όπλασ ον, σωσεν κ θανά ου ς ψυχ ς µ ν. 8

9 Τ ς νακοµιδ ς. χος γ. Τ ν ραιό η α. Σεπ ν λειψάνων σου, ν νακόµισιν, σιε Μάξιµε, ελο ν ες σήµερον, γιαζόµεθα ψυχάς, κα σώµα α προσκυνο ν ες, α α ς ο Πνεύµα ος, ο γίου σκηνώµα α, κα παρακαλο µέν σε, Βα οπαίδιον φύλα ε, κ πάσης προσβολ ς ο βελίαρ, διαλώβη ον µακάριε. α ός. Σ ν µεσι εύσασαν ν σω ηρίαν ο γένους µ ν, νυµνο µεν Θεο όκε Παρθένε ν σαρκ γ ρ κ σο προσληφθείσ, Υ ός σου κα Θε ς µ ν, δι Σ αυρο κα αδεξάµενος πάθος, λυ ρώσα ο µ ς κ φθορ ς ς φιλάνθρωπος. ερον. χος πλ.α. Τ ν συνάναρχον Λόγον. Τ ν σεπ ν σου λειψάνων ν νακόµισιν, ορ άζον ες Μάξιµε παµµακάρισ ε, ο ς γ νας ο ς πολλο ς νευφηµο µέν σου, κα δεόµεθα πισ ς, Βα οπαιδίου ο κισ αί ν Μάνδραν σου αύ ην Πά ερ, κα ευλογ ν α ς ε χα ς σου, µ διαλείπ ς πρ ς ν Κύριον. α ός. Χα ρε πύλη Κυρίου διόδευ ος χα ρε ε χος κα σκέπη ν προσ ρεχόν ων ε ς σ χα ρε χείµασ ε λιµ ν κα πειρόγαµε, εκο σα ν σαρκί, ν Ποιη ήν σου κα Θεόν, πρεσβεύουσα µ λλείπ ς, π ρ ν νυµνούν ων, κα προσκυνούν ων ν όκον σου. ΕΝ ΤΩ ΟΡΘΡΩ Με ν Α σ ιχολογίαν Κάθισµα. χος δ. Ταχ προκα άλαβε. (Γ. ωσήφ) εσµο ς προσωµίλησας, κα φυλακα ς ζοφερα ς, ς φύλαξ κα πρόβολος, ν ρθοδόξων θεσµ ν, θεόσοφε Μάξιµε θεν κα µαρ υρίου, ν γ να νύσας, φθης σιοµάρ υς, ε κλε ς ο Σω ρος, α ούµενος µ ν, φ ς θε ον κα λεος. όξα. Κα ν ν. Τ ς Θεο όκου Παραµυθίας. µοιον. σε ε συµπάθη ος, Παραµυθία κλεινή, διάσωσον παν ας, ξ δοκή ων δειν ν, κα βλάβης ο φεως, σο ο ς σπαζοµένους, ν γίαν ε κόνα, πόθ κα ς λι άς σου, κζη ο ν ας πρ ς Κ ίσ ην, κα µόνον Ζωοδό ην µ ν, ν σωµά ωσας. 9

10 Με ν Β σ ιχολογίαν Κάθισµα. χος δ. Κα επλάγη ωσήφ. (Γ. ωσήφ) πε άγης Θε κα πε άγη σοι σοφέ, σαρκ ς πάθη κα νο ς, ς παθείας φω ί, θεωρί ο κρεί ονος κα ελάµφθη σοφί παιδευθείς, θε α πάσχων λαλε ς κα γέγονας ποιµήν, σ ζων κ πλάνης λαούς, Πνεύµα ος φθης σεπ ν δοχε ον, ο προσί ου κα θείου φω ός. Μάξιµε πά ερ, ν σ ιµών ων, µέµνησο παµµακάρισ ε. όξα. Κα ν ν. Τ ς Θεο όκου Παραµυθίας. µοιον. Παραµύθιον µ ν, κα κα αφύγιον θερµόν, κα προσ ά ις σφαλής, ς ε οκυ α ν Χρισ όν, µ ν Παρθένε πέλεις ν ληθεία, θεν ε λαβ ς, ναβο µέν σοι φύλα ε εί, αύ ην ν Μάνδραν σου, σεπ σου ε κόνι γάλλε αι, Παραµυθία κα έρπε αι, κα δίδου αύ, ψόθεν Κόρη, ς µη ρικ ς χορηγίας σου. Με ν Πολυέλεον Κάθισµα. χος πλ.δ. Τ ν Σοφίαν κα Λόγον. ς πολύ ιµον κόσµον σ Μονή, ν λειψάνων σου θήκην κα απλου ε, ιµ σα ο ς θλους σου, ν Ρωσί µακάριε, σω ηρίαν π σιν, ε ο ς παρέχον ας, κα καρδίας πάν ων, πισ ν κκαθαίρον ας θεν συνελθόν ες, ν γίαν σου µνήµην, ελο µεν γηθόµενοι, ν Χρισ ν µεγαλύνον ες ς Μον ς σου γλάϊσµα, πρέσβευε µόν Θε, ν π αισµά ων, φεσιν δωρήσασθαι, συµµονασ α ς σου ιµ σι, ο ς θείους γ νάς σου. όξα. Κα ν ν. µοιον. Θεο όκε Παρθένε ν σ ν Μονήν, ν ύπους ε κόνων σου ερ ν, ιµ µεν περίσκεπε, µη ρικ προσ ασί σου, µονασ α ς διδο σα, γάπην σκήσεως, κα ψυχα ς µβάλλουσα, Υ ο σου γάπησιν, να ς καρδίας, καθαιρόµενοι Κόρη, ψώµεθα πώπο ε, δόξαν Τού ου ν φθι ον, κα συσ άσεως ύχωµεν, ς δε ο σκήσαν ες πρίν, ν ο ς πέλει κα Μάξιµος έσποινα, ο λειψάνων ιµ µεν, φαιδρ ν νακόµισιν. Ε α ο ναβαθµοί Α ν ίφωνον ο δ χου. «κ νεό η ός µου» Προκείµενον. ποµένων πέµεινα ν Κύριον κα προσέσχε µοι, κα ε σήκουσε ς δεήσεώς µου. Σ ίχ. Κα σ ησεν π πέ ραν ο ς πόδας µου κα κα εύθυνε διαβήµα ά µου. 10

11 Π σα πνοή. Τ Ε αγγέλιον σιακ ν ς ε εκεµβρίου. Ν. όξα. Τα ς ο σο σίου. Κα ν ν. Τα ς ς Θεο όκου. διόµελον. χος πλ. β. Σ ίχ. λε µον, λέησόν µε Θεός κα µέγα λεός σου κα κα πλ θος ν ο κ ιρµ ν σου, ξάλειψον νόµηµά µου. ς θησαυρ ν πολυ ελ, Βα οπαιδίου σήµερον, περιχαρ ς λαµβάνει π Ρωσίας, θεοφόρα σου λείψανα πά ερ Μάξιµε, κα µη ρικ ς πανηγυρίζουσα εσπό βο δόξα σοι Κύριε, ε λογήσας προσέ ι ν γιό εκνον καρπογονίαν µου. ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ Πρ ον ψάλλε αι ε ς Καν ν ς Θεο όκου, ε α παρ ν ο γίου Μαξίµου, Ποίηµα Γέρον ος ωσήφ, ο κροσ ιχίς: «Βα οπαιδίου Μάξιµον κλειν ν γεραίρω. ωσήφ». δ α. χος πλ.δ. ρµα ηλά ην Φαραώ. Βεβαρηµένον ο ς πολλο ς µου π αίσµασι, ν νο ν Φιλάνθρωπε, φώ ισον κα λ σον, ν µ ν διάνοιαν, πως µνήσω Μάξιµον, ν σ ν δο λον ξίως, κα ν α ο µέγαν παινον, πλέξω ε φροσύνως γηθόµενος. ρµα ηλά ην ν χθρ ν κα έ ρωσε, ν νοη ν Φαραώ, νεανικ ς ο ον ρδην ξεφαύλισε ν γ ρ θ ν σεµνό η α, ο ς λαο ς κα ηχήσας, ς ε σεβείας ο ς δόγµασι, Μάξιµος θε ος παίδευσε. Τα ς φω οβόλοις ρε α ς κοσµούµενος, ς πανοπλίαν Χρισ ο, λολαµπ ς λλος, νεφάνης λιος, κα αφω ίζων σιε, ο ς λαο ς διδαχα ς σου, κα ν α ρέσεων πρό ιζον, π σαν ν πά ην νέσπασας. Ο ς Μον ς σου δελφο ιµ σί σου, ν µνήµην Μάξιµε, κα νθέου βίου, ρόπαια κηρύ ουσι, κα ν νδρείαν κάθειρξιν ν φυλακ γ ρ ζοφώδ, δεκαε ς νυσας, σπερ ις β καρ ερώ α ε. Πρ ς σ ν σπλάγχνοις δεξαµένην χραν ε, π ρ σ εκ ον, ν ν κβο πίσ ει, ς γεέννης ρ σαί µε, κα ς ποκειµένης µοι, δι πλ θος π αισµά ων, κολάσεως λευθέρωσον, σο α ς µη ρικα ς παρακλήσεσιν. 11

12 ερος, Καν ν πόθεσιν χων ν πανακοµιδ ν ν ιµίων λειψάνων ο σίου, ο κροσ ιχίς: «πάνοδον µέλπω ν λειψάνων Μαξίµου. (θανάσιος)». δ α. χος δ. νοίξω σ όµά µου. Ε φραίνε αι σήµερον, ερά σου Με άνοια, πανέν ιµε Μάξιµε, σεπ ά σου λείψανα, ς µυρίολβον, κδεχοµένη πλο ον, κα δει γεραίρουσα, σο θαυµάσια. Πα έρων σό ιµος, κα ποσ όλων σάξιος, δείχθης βί σου, Μάξιµε νδοξε, κα πείληφας, ο Πνεύµα ος ν χάριν, δι ς κα εφώ ισας, πλάν καθεύδον ας. σκήσας ν θωνι, σοφίαν κόσµου πέ ιψας, σοφίαν λόµενος, ν κ ς πράξεως, δι γέγονας, διδάσκαλος θεόφρων, κα δόγµα ρθόδοξον, γνώσει σ ήριξας. Νοός µου µαύρω αι, π ικ ν Παναµώµη ε, κα σκό ει βεβάρυµµαι, ξ µελείας µου, µ δυνάµενος, βαδίζειν ο Κυρίου, δ ν ν θεόσ σ ον, θεν µε φώ ισον. Κα αβασία. νοίξω σ όµα µου κα πληρωθήσε αι Πνεύµα ος κα λόγον ρεύξοµαι βασιλίδι Μη ρί, κα φθήσοµαι φαιδρ ς πανηγηρίζων, κα σω γηθόµενος αύ ης θαύµα α. δ γ. Πρ ος Κανών. σ ερεώσας κα ρχάς. νακαθάρας σου ν νο ν, ν πράξει κα θεωρί, θεολόγος ν ως Πά ερ γένου, κα διδάγµα α σοφά, συγγράφων διε έλεσας, κα κκλησίας κόσµος, λαµπρ ς δείχθης µακάριε. χνηλα ν πάσ σπουδ, ο ς βήµασι ν πα έρων, µιµη ς ού ων δείχθης θεόφρον, κα π µων ν Σ αυρόν, δ ν σ εν ν διήνυσας, κα ν ν γ ν ν πρ έων, σ ν ού οις Μάξιµε ε ληφας. οκιµασθε ς σπερ χρυσός, ν καµίν ν πόνων, νικη ς ροπαιοφόρος γένου, ε σεβείας προφαν ς, ζήλ πυρπολούµενος, πινικίοις ψάλλων, δα ς σ χαρι ώσαν ι. 12

13 σχ ν σ πά ερ ε ληφώς, κα ζήλ πεπυρσευµένος, ς κιβδήλους διδαχ ς ν φρόνων, διεσκέδασας ρθ ς, διδασκαλίαις Μάξιµε, ν γ ρ Θεο Σοφίαν, πανόσιε κα επλού ησας. συναΐδιος Πα ρί, κα Πνεύµα ι Θε ς Λόγος, ναπλ σαι βουληθε ς ν γενάρχην, καθ πόσ ασιν σαρκί, ν σο γν συνείληπ αι, γιω έραν πάν ων, σ Θεοµ ορ ε ράµενος. ερος. Το ς σο ς µνολόγους. νο ς σου γένε ο δοχε ον, ν θείων λλάµψεων σοφέ, δι ν βάθη γνωκας, ο Πνεύµα ος κα ρισ α, γραφ ν πανεσ ήλωσας, ξ γνοίας ε σφρύσαν α. οξάριον ίψας δια έον, ν δόξαν σκόπεις ο Θεο, Μάξιµε θεόσοφε, δι κα ν λήθειαν, δι νθρωπάρεσκον, πρ σχυρ ν ο κ µείωσας. Ο σκό ει προλήψεων βιο ν ες, ο κ φερον βλέπειν σου φ ς, λλ βέλει ρωσαν, ο φθόνου πά ερ Μάξιµε, κα κα σο ε ργάσαν ο, πλε σ α δειν ο αλαίπωροι. Να ς γενοµένη Θεο Λόγου, ναόν µε πέργασαι γνή, Α ο α ς κεσίαις σου, ν θύειν ξίωσον, µαυρο ν α πάθη µου, κα ο Θεο µε χωρίζον α. Κα αβασία. Το ς σο ς µνολόγους Θεο όκε, ς ζ σα κα φθονος πηγή, θίασον συγκρο ήσαν ας, πνευµα ικ ν σ ερέωσον, κα ν θεί δόξ σου, σ εφάνων δόξης ξίωσον. π γ δ ς, Κάθισµα ο γίου. χος δ. Ταχ προκα άλαβε. (Γ. ωσήφ) Τ ς θείας λαµπρό η ος, κα αυγασθε ς φω ί, σκό ος πήλασας, ν λεθρίων παθ ν, πα ρ µ ν Μάξιµε φθασας παθείας, περιπόθη ον ψος, δόξης διαδόχου, παξίως µε έχων, σκηνώσας ε ς δυ ον φ ς, ς βασιλείας Χρισ ο. όξα. Τ ς νακοµιδ ς. µοιον. Λειψάνων ν θήκην σου, περιχαρ ς µονασ αί, κα πόθ ζέον ι κα ασπαζόµεθα, Μον ς µ ν καύχηµα, πως λάβωµεν χάριν, ν ο βίου σκήσει, κα Χρισ φθ µεν, ε ωδέσ α α σκεύη, ς σ µακαριώ α ε, Μάξιµε γέγονας. 13

14 Κα ν ν. Τ ς Θεο όκου Παραµυθίας. µοιον. Τ ν ποίµνην σου φύλα ε, θεοκυ ορ γνή, κ πάσης κάσ ο ε, κα αδροµ ς χθρικ ς, σ γαθό η ι χον ες γ ρ ς ε χος, ν σεπ ήν σου ε κόνα, νπερ Παραµυθίαν, κα αλλήλως καλο µεν, πρ ς αύ ην κα αφεύγοµεν, ε κα σ ζόµεθα. δ δ. Πρ ος Κανών. Σύ µου σχύς, Κύριε. π ρ Χρισ ο, παθε ν γάπης λόµενος, ξω κόσµου κα πα ρίδος γέγονας, ν µπαθ σάρκα κα θνη ήν, κα ς κά ω φέρειν, προφάσεις ποδυσάµενος, ψος παθείας, κα ς θεολογίας, πεκόµισας Μάξιµε χάρισµα. Μάρ υς κλεινός, προαιρέσει γενόµενος, ν µισούν ων, µάσ ιγας πέµεινας, κα δεσµ φέρεις καρ ερ ν, κα ε ρκ ν ζοφώδη, ν κ φθόνου σε κιζων, δοκο ν ές σε κωλύειν, ο κράζειν νενδό ως, δυνάµει σου δόξα Φιλάνθρωπε. νακραθείς, λος γάπ ο κ ίσαν ος, ο κ παύσω, ν πολλ ν γώνων σου, ς µοιβάς, χων κα νο ν, κα µον ς ς πλείσ ας, σπερ Κύριος φησεν, δι κα µέχρι έλους, διε έλεις κραυγάζων, δυνάµει σου δόξα Φιλάνθρωπε. Ξύλον ζω ς, θανασίας παράδεισος, ρα ος, Κόρη ναδέδειξαι, ν ζω ς, καρπ ς φυ ευθείς, ο Θεο Λόγος, κυοφορε αι κα ίκ ε αι, π σιν ποσ άζων ζωηφόρους λπίδας, ο ς πισ ς Θεο όκον φρονο σί σε. ερος. καθήµενος ν δόξ. Μάξιµε σεπ ή σου θήκη, µυρισµο ς θείου Πνεύµα ος, π σιν ποπνέει, κα ψυχ ς σ ηρίζει ε ς σκησιν, ν ν ολ ν ο Κυρίου, π ρ ν δεσµά, καθυπέµεινας, ς κακο ργος πάν η νεύθυνος. ν Μον Βα οπαιδίου, θε ον Σχ µα πείληφας, κα ν αύ α θις, µε χρόνους πλείσ ους πέσ ρεψας, συµµονασ ς γιάζων ο ς λειψάνοις σου, ν πόθ, προσκυνο µεν οίδιµε Μάξιµε. Λόγοις θείοις κα γραφα ς σου, ν Ρωσίαν κα ήρδευσας, κ φιλαδελφίας, κα πακο ς φορµώµενος, λλ χθρ ς ληθείας σ κα έκλεισεν, ν καθύγροις, φυλακα ς ν εί που λεύθερον. Παναµώµη ε δυσώπει, ν Υ όν σου κα Κύριον, πως ν δεσµ ν µε, λύσ κα χαρίση αι νεσιν, αλαιπώρ ψυχ µου κα δωρήση αι, θε ον λεος, ς φιλάνθρωπος ν κα φιλόψυχος. 14

15 Κα αβασία. Τ ν νεξιχνίασ ον θείαν βουλήν, ς κ ς Παρθένου σαρκώσεως, σο ο ψίσ ου, προφή ης ββακούµ, κα ανο ν κραύγαζε δόξα δυνάµει σου Κύριε. δ ε. Πρ ος Κανών. να ί µε πώσω. ερε ς ς ις λλος, α γλ ο Πνεύµα ος, Πά ερ πήσ ραψας, θεολόγ γλώσσ, ε σεβείας µέγα µυσ ήριον, σκό ει γνωσίας, ο ς κ βο λαο ς φω ίζεις, πισ ρέφων κ πλάνης ο ς λόγοις σου. Με ανοίας ο ς πόνοις, πάθη καθηράµενος, να ς πανέν ιµος, λος ο ς πα ρ σι µιµη ς χρηµά ισας σιε, ρε ν δοχε ον, λον σαυ ν µε αµορφώσας, π δόξης ε ς δόξαν χάρι ι. ρει θεί ν θ, πρό ερον ο κήσας σιε Μάξιµε, ο ς σοφο ς πα ρ σι πε άγης φρονίµως µακάριε, κα δικαίως φθης, χαρί ων πλήρης ν κείνων, κα διδάσκεις πείρ µεµάθηκας. Ν ν σε ε χος πλου ο ν ες, κα προσ ασί σου περιφρουρούµενοι, σ δ θεί δόξ, γκαυχώµενοι σ µακαρίζοµεν, σ γ ρ Παναγία, ν ν ψυχ ν µ ν πηγάζεις, ε φροσύνην κα ν γαλλίασιν. ερος. ξέσ η σύµπαν α. ς βρύσις χρισ ό ειθρος, κβλύζουσι χαρίσµα α, Μάξιµε θε α λείψανά σου, διαπισ ο ν α, ι Κύριος, ο ς πολυχρονίους διωγµούς, κα σ παθήµα α, πεδέξα ο σπερ θυµίαµα. Τιµ µεν πολύαθλε, γ νας ο ς ιµίους σου, κα κα αφιλο µεν δεσµά σου, κ ηµοσύνην, κα αγεραίροµεν, κα συκοφαν ίας ς δεινάς, Μάξιµε θαυµάζοµεν, δι ν χάριν Κυρίου γόρασας. ρα ος βίος σου, θλά σου πανίερα, ο δρ ες σπερ θε α µ ρα, κκλησί, Μάξιµε φθησαν, θεν σ ν λειψάνων ν σορόν, κ Ρωσίας φέρον ες, προσκυνο µεν ο δε µονάζον ες. Νικ σου δέησις, εσπό ου δέκασ ον, έσποινα γν Θεοκυ - ορ, θεν βο µεν µ διαλίπ ς Σεµνή, χε ρας πρ ς Χρισ ν α ρειν εί, να φιλάνθρωπον, πιδείξ Α ο ς θεό η ος. 15

16 Κα αβασία. ξέσ η σύµπαν α, π θεί δόξ σου, σ γ ρ πειρόγαµε Παρθένε, σχες ν µή ρ ν π πάν ων Θεόν, κα έ οκας χρονον Υ όν, π σι ο ς µνο σί σε, σω ηρίαν βραβεύον α. δ σ. Πρ ος Κανών. λάσθη ί µοι Σω ήρ. Κα σ µον ν κορωνίς, γάλλου ν ν Βα οπαίδιον, σο νυµνο σα υ ο νδραγαθήµα α, σκήσει πρό ερον κα µολογί, ν ζω ν α ο σφραγίσαν ος. Λιµένος πρίν ο καλο, Βα οπαιδίου σ άδιον, ε σ λθες κα ρερικ ς κα διπλο ν ν σ έφανον, πείληφας σιε, ν διπλο ν γ να, κ ελέσας ν ελέσ α α. Ε ρήνης ν ως υ ός, φάνης Μάξιµε σιε, κα µφω σ µα κα νο ν, ε ς ν νηρµόνισας, κα λαο ς ο ς θεσι, περιπλανηθέν ας πανέφερες ο ς λόγοις σου. ά ρευσον κα µ ν, πάθη Πά ερ κα ραύµα α, χθρ ς πολεµ ν, δολίως ργάζε αι, κα σ ζε ν Μάνδραν σου, ς γν ς Παρθένου, ν γεραίρουσαν ν µνήµην σου. Νηδύος φθης κών, ξ πειράνδρου γεννώµενος, σαρκος ς Θεός, Χρισ σαρκοφόρος δέ, ς νθρωπος πέφυκας, ο ς µφερείας, ο πισ ο ε δος σέβοµεν. ερος. Τ ν θείαν αύ ην. Ληρώδεις µύθους διέλυσας, κα πό ω κκλησίας δίωξας, πά ερ Μάξιµε, ν καθαρ ν σ ον λόγοις σου, ς πίσ εως παρέχων, ο ς προσιο σί σοι. φάνης κµων νάλω ος, υπ όµενος σφοδρ ς δι λήθειαν, κα νεκαίνισας, θος ρθόδοξον Μάξιµε, γενόµενος βιβλίον, κ βίου µφρονος. ε ς βέλη σου σιε, ν πλάνην ληθεί κα έ ρωσας, κα σαπόσ ολος, ν Ρωσί γεγένησαι, ν π σιν ποσ όλοις σάζων βίον σου. Ψαλµο ς κα µνοις σε µέλποµεν, ο δο λοί σου γν Παναµώµη ε, πικαλούµενοι, ν µη ρικ ν προσ ασίαν σου, ν ρ ς δευ έρας Χρισ ο λεύσεως. 16

17 Κα αβασία. Τ ν θείαν αύ ην κα πάν ιµον, ελο ν ες ορ ν ο θεόφρονες, ς Θεοµή ορος, δε ε ς χε ρας κρο ήσωµεν, ν ξ α ς εχθέν α Θε ν δοξάζον ες. Κον άκιον. χος πλ. δ. Τ περµάχ. Βα οπαιδίου ξαίρε ον χρισ όθρεµµα, κα ρους θω πανεύοσµον γλάϊσµα, θε ον Μάξιµον ιµήσωµεν παξίως, ν λειψάνων ν σορ ν νακοµίζον ες, κ Ρωσίας νθα πλήθη κα εφώ ισε, ού κράζον ες Χαίροις Μάξιµε µέγισ ε. Ο κος. γγελος κ ο θω ε ς Ρωσίαν σ άλης, φέγγος ληθείας νέγκαι κα ν αύ ς πόσ ολος ναφανείς, ρθοδόξων δόγµα κα θος νεσ ήλωσας, δι συµµονασ αί σου σήµερον νακοµίζον ες ν θήκην ν λειψάνων σου βο µεν α α Χα ρε δι ο θως δοξάσθη, χα ρε δι ο Ρωσία φω ίσθη. Χα ρε ν πεσόν ων δογµά ων νόρθωσις, χα ρε κλονουµένων θ ν νάσ ασις. Χα ρε µέγας ς σοφίας πο αµ ς ς θεϊκ ς, χα ρε ς φιλαδελφίας πλου ισµ ς ξ ρε ς. Χα ρε ι διδάσκεις κριβείας ν γν σιν, χα ρε ι κηρύ εις ληθείας ν κ σιν. Χα ρε δεσµ ν βασ άσας ν λυσιν, χα ρε ε ρκ ς ποµείνας δικον. Χα ρε δι ο Βα οπαίδιον χαίρει, χα ρε δι ν χαρµοσύνως κραυγάζει Χαίροις Μάξιµε µέγισ ε. Συναξάριον. Τ ΙΒ ο α ο µηνός, ορ άζοµεν ν κ ς λαύρας ο σίου Σεργίου ς Ρωσίας ε ς ν ερ ν Μον ν ο Βα οπαιδίου µε ακοµιδ ν ν ιµίων λειψάνων ο σίου κα θεοφόρου Πα ρ ς µ ν Μαξίµου ο Βα οπαιδινο, ο νέου µολογη ο, πικληθέν ος «Γραικο». Σ ίχοι. Μαξίµου θήκην, Μον Βα οπαιδίου, έχου λθο σαν ξ γίας Ρωσίας. Μεγίσ η δέξα ο Μον σήµερον Μαξίµ σ έα. 17

18 Τ α µέρ, µνήµη ν γίων µαρ ύρων Πρόκλου κα λαρίου. Σ ίχοι. νεγκε γυµν ς πυκν Πρόκλος βέλη Ξίφει δ λάριος µήθη κάραν. ωδεκά βέλος ε λε Πρόκλον, ξίφος λάριόν ε. γία Βερονίκη α µο οο σα, ν άσα ο Χρισ ός, ν ε ρήν ελειο αι. Σ ίχοι. λου νοη ς δρά ε αί σου ν ν, Λόγε, κρασπέδου σου πρ ν µόνου δραξαµένη. γιος µάρ υς Σεραπίων νέος πυρ ελειο αι. Σ ίχοι. Π όν ι Χρισ θ µα κα Σεραπίων, Χρισ ο παρ χθρ ν ε ς π ρ βεβληµένος. Μνήµη ν γίων µαρ ύρων νδρέου ο σ ρα ηλά ου, ρακλείου, Φαύσ ου, Μην, κα ς συνοδίας α ν. Σ ίχοι. ς ρµα α µα ε ράϊππον ε ς Πόλον Ε ρο σα, ξώρµησε ε ρ ς Μαρ ύρων. Μνήµη ο γίου µάρ υρος Μάµαν ος, πέραν ν Σίγµα ι. Σ ίχοι. Μάµαν α ν δ γέρασ ον παρίδω, Π ς ν φανείην φίλος ε ναι Μαρ ύρων; σιος πα ρ µ ν Μιχα λ Μαλεΐνος, πνευµα ικ ς πα ρ κα γέρων ο σίου θανασίου ο ν θω, ν ε ρήν ελειο αι. Σ ίχοι. Ζήσας, Μιχαήλ, ς σαρκος ν βί, µωνύµ ν ν συµπαρίσ ασαι Νό. Τ α µέρ, µνήµη ο γίου Σεραπίωνος, πισκόπου ο Βλαδιµίρ. Σ ίχοι. Σειρ συνήφθη Ποιµένων Σεραπίων, Ο ποιµενάρχησαν Θεο σοφί. Μνήµη ο σίου ρσενίου ο δι Χρισ ν Σαλο, ο ν Νόβγκορον. Σ ίχοι. ρσιν ποιο σιν ψυχοποµπο Κυρίου, Ψυχ ν α ρον ες Κυρί ρσενίου. 18

19 Μνήµη ο σίου Σίµωνος, γουµένου ς Μον ς Βολόµσκ. Σ ίχοι. Σίµωνος χων ν ζ λον ποσ όλου, Σίµων Θε ε αρεσ ε σίως. Τα ς ν σ ν γίων πρεσβείαις, Χρισ Θεός, λέησον µ ς. µήν. δ ζ. Πρ ος Κανών. Πα δες βραίων. ρους πέβης θεωρίας, Μάξιµε θεόφρον σπουδ σου, κα ψώσεις Θεο, νέλαβες κραυγάζων, ε λογη ς ε Κύριε, Θε ς ε ς ο ς α νας. Νέµοις ο ς πόθ σου ελο σι, µνηµόσυνα συγγνώµην θε ε πά ερ, ο ς µνο ν ας δ ν ν, φώ ισον µελ δο ν ας, ε λογη ς ε Κύριε, Θε ς ε ς ο ς α νας. Γένους πο ο φω ισθέν ος, πά ερ µνήσθη ι κα πρέσβευε σωθ ναι, ξ θέων δειν ς, κρα ούν ων ν χ ρ, κα κωλυόν ων ψάλλειν ν ν Θε ς ε λογη ς ε. ν α ς ζάλαις φε ρόν σε λιµένα, ν α ς λύπαις χαρ ν κα ε φροσύνην, κα ν α ς νόσοις αχιν ν βοήθειαν, κα ν ο ς κινδύνοις, ύσ ιν κα προσ ά ιν, ν ο ς πειρα ηρίοις. ερος. Ο κ λά ρευσαν. πεκάθηρας, Γραφ ς πά ερ Μάξιµε, θεί σοφί σου, λλ χθρ ς ν ψυχ ν, µ φέρων φέλειαν, ν ε λαβ ν κα σο, πεγείρε αι, κα πειρασµο ς παν οίοις σε, νόη ος µβάλλει. Νο ν κρα ήσας, ε ς Χρισ ο παθήµα α, ο κ δειλίασας, ν φυλακ δεσµευθείς, δίκως ς πάσχων γάρ, Α µοίωσαι, θεν Μάξιµε, µολογίας ε ληφας, κα θλήσεως σ έφος. ραιώθησαν, ο πόδες σου ρισόλβιε, ι δέθησαν, ν ξύλ δι Χρισ όν, δι µε ς Μάξιµε, κα ασπαζόµενοι, ού ους πλείονα, λαµβάνοµεν χαρίσµα α, κα δοξάζοµεν εσπό ην. Νέον δε ξόν µε, παλαιωθέν α έσποινα, ξ µελείας µου, α ς πρ ς Υ όν σου λι α ς, κα µένειν µε ρω ον κ ν βελ ν ο χθρο, κα αξίωσον, ε λογηµένη πως σε, ε ς α νας µεγαλύνω. 19

20 Κα αβασία. Ο κ λά ρευσαν κ ίσει ο θεόφρονες, παρ ν Κ ίσαν α λλ πυρ ς πειλήν, νδρείως πα ήσαν ες, χαίρον ες ψαλλον περύµνη ε, ν Πα έρων Κύριος, κα Θε ς ε λογη ς ε. δ η. Πρ ος Κανών. Τ ν ν ρει γί. η όρων δείχθης κληρονόµος, θεοφθόγγων ν θείων ποσ όλων, ν ού ων δ ν βάδισας προθύµως, γράφων κα διδάσκων, ν Κύριον µνε ε κα περυψο ε ε ς πάν ας ο ς α νας. νέ ειλέ σοι πρωίµως θεοφόρε, ν νω θρόνων πάρεδρος σοφία, κα ο κονόµος ρισ ος γεγένησαι, ξια µερίζων, π σι ο ς α ο σί σε, λύσιν ν π αισµά ων, ψυχ ν ε σω ηρίαν. κέ ευε Μάξιµε θεόφρον, ς Μον ς σου φυλά εσθαι ρώ ους, χθρο προσβολ ν ο ς αύ παροικο ν ας, ν ε σεβ µήγυριν, Κύριον µνο ν ας κα περυψο ν ας ε ς πάν ας ο ς α νας. εόν ων σ α ον γνωρίσας, πε άγης ν νέος κ ο κόσµου σπουδ σοφ ς ξωθεν σοφίας, ρισ α κλέγων, γέγονας δοχε ον, Θεο γιασµένον. φρικ ο, ησο µου µυσ ηρίου, ν γασ ρ π ς ο κε ς χώρη ος ν φύσει; π ς ν µ ν ρέπ ως σ ρκα λαβες, ν θεο ς δι ο κ ον; π ς δ ν εκο σαν γνεύουσαν φυλά εις. ερος. Πα δας ε αγε ς. Μύρον ς γάπης ο Κυρίου, λειψάνοις σου κα εκκέχυ αι Μάξιµε, α α κα οσφραίνον α, ς ψυχ ς ιµών ων σε, δεικν ν κα κκαθαίρον α, πάθη δυσέκπλυ α, θεν πά ερ, πλ σον µύρου Χάρι ος, κα µ ς ο ς πισ ς σε γεραίρον ας. γγελος πώφθη σοι ρισµάκαρ, παράκλησιν µε αδο ς γίου Πνεύµα ος, ε ς ν ικα άσ ασιν, Θείας Με αλήψεως, ν ο δεινο δι κ αί σου φθόν κινούµενοι, π χρόνους, πλείσ ους πεσ έρησαν, ν ε νωµένον θεό η ι. Ξένος γεγόνεις ς Μον ς σου, πείκων προσ άγµα ι Μάξιµε, κα ν ξέν κησας, ξένος ν ο ς πράγµασι, ο κόσµου ού ου λον σου, χων φρόνηµα, πρ ς ν νω, πολι είαν σιε, ς νυν κληρονόµος γεγένησαι. 20

21 ρις ο Πνεύµα ος πάρχεις, ψυχ ς ν πισ ν κα αποικίλλουσα, ρε α ς σου έσποινα, θεν ν δυσείµονα, ψυχήν µου α ς λλάµψεσι, ς µη ρικ ς σου σ οργ ς, κ π αισµά ων, άχος ποκάθαρον, κα φ ς ο Χρισ ο αύ ο κησον. Κα αβασία. Α νο µεν ε λογο µεν κα προσκυνο µεν τ ν Κύριον. Πα δας ε αγε ς ν καµίν, όκος ς Θεο όκου διεσώσα ο, ό ε µ ν υπούµενος ν ν δ νεργούµενος, ν ο κουµένην πασαν, γείρει ψάλλουσαν ν Κύριον µνε ε ργα, κα περυψο ε, ε ς πάν ας ο ς α νας. δ θ. Πρ ος Κανών. ξέσ η π ού ο ρανός. κέ ευε ρισµάκαρ ς σ ς Μον ς, βασίλειον ν ν ερά ευµα, σεβασ όν, µένειν νωµένον κα ε λαβές, κα ν ρθ ν παράδοσιν, νπερ σ χάραξας ν α, φυλάσσειν χρι έλους, Μάξιµε θεοφόρε Βα οπαιδίου γκαλλώπισµα. ρα ός σου βίος κα σεπ ή, ν έλεσας Μάξιµε νθεος, ποσ ολή, ς εροκ ρυξ κα φω ισ ής, ς χανο ς ωσσίδος γ ς, σκό ει γνωσίας κα µαρασµ, ν σ ρεψας ε χα ς σου, ρθ ν δογµά ων πίσ ιν κα ν θ ν πρ ς πανόρθωσιν. Συνέσει κα σοφί πνευµα ικ, νεδείχθης διδάσκαλος ρισ ος, θεολογ ν, κα Λα ίνων θραύων δειν ν φρύν δ πα έρων δόγµα α, ώµ νεκήρυξας κα σπουδ, ο βίου µαρ υρο ν ος κα µολογί, ελευ ή σου σ εφάνω αι. δύνε αι α σίως σ Μονή, ς σ εφάνους α ς έκνα φέρουσα, περιχαρ ς, Μάξιµε, ν Σάββαν ν θαυµασ όν, κα ν κλειν ν Ε θύµιον σ ν δωδεκάδι ν θλη ν, Γεννάδιον Κοσµ ν ε, γάπιον ν πάνυ, σ ν Νικοδήµ κα Νεόφυ ον. Φθαρε σαν ν ψυχήν µου κλαίω πικρ ς εκο σα Θε ν περάγαθον ς συµπαθής, ασαι κα λύ ρωσαι ν εί, κολαφιζόν ων χραν ε, κα πεµβαινόν ων µοι δυσµεν ν, σ ζόµενός σε πως, προθύµως µεγαλύνω, ς σω ηρίας µου ν πρόξενον. 21

22 ερος. πας γηγενής. Μάξιµε κλεινέ, ς ε πανήγαγες ν ερ σου Μον! ς κων κεχώρισαι, κα πλείσ ους πόνους δι ν Κύριον, ν ξέν καθυπέµεινας, λλ δο χειµών, φρο δος φθη, αρ λθε χόρευε, κα ε φραίνου ν α θα ς θελες. ρος ς γν ς, σκιρ γαλλόµενον, σήµερον Μάξιµε, ι σε πείληφε, δεδοξασµένον πανασ ρέφον α, κα σ συµπαρισ άµενον, θωνι ν χορ, βλέπων δει, µνον πινίκιον, δοξάσαν ι δόξ φθάρ σε. µνους κα δάς, Μάνδρα σου Μάξιµε, προσ δει σήµερον, ν γ ρ πρώην σ ειλεν, ε ς ν Ρωσίαν σοφ ν διδάσκαλον, κ αύ ης ποδέχε αι, ς σαπόσ ολον, κα λειψάνων, θήκην κα ασπάζε αι, α ουµένη γίας πρεσβείας σου. νασσα γνή, κα ερον Μάξιµον χεις ν κλήρ σου, ν µολογήσαν α, ρθοδοξίας θε α δόγµα α, κα ν Ρωσίαν πλήσαν α, διδασκαλίαις σοφα ς, µεθ ο Μ ερ, Κυρί πρέσβευε, κα µ ς µε ασχε ν ς θεώσεως. Κα αβασία. πας γηγενής, σκιρ ά ω πνεύµα ι, λαµπαδουχούµενος πανηγυριζέ ω δέ, ΰλων Νόων φύσις γεραίρουσα, ερ θαυµάσια, ς Θεοµή ορος, κα βοά ω Χαίροις παµµακάρισ ε, Θεο όκε γν ειπάρθενε. ξαποσ ειλάριον. χος β. Το ς µαθη α ς συνέλθωµεν. Βα οπαιδίου γάννυ αι, γιό οκος λαύρα, κα θήκην ν λειψάνων σου, κ Ρωσίας ν α θα, ς πλο ον νακοµίζει, Μάξιµε θεοφόρε, ν δ Χρισ ν δοξάζουσα, α ρει φων ν µεγάλην σκέπε εί, ποίµνην αύ ην Κύριε α ς πρεσβείαις, εσποίνης Θεοµή ορος, κα γίων µου έκνων. µοιον. έσποινα πολυώνυµε, Μον ς Βα οπαιδίου, πρέσβις κα αίσχυν ος, πρ ς Χρισ ν α ρε χε ρας, π ρ µ ν ν ο κούν ων, δε κα σκουµένων, πως ν χάριν δ µ ν, κα γλυκαίν καρδίας, µνήµ Α ο, να καθαιρόµενοι ποφθ µεν, µέ οχοι γιό η ος, ν σχά µέρ. 22

23 ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ. σ µεν σ ίχους δ κα ψάλλοµεν σ ιχηρ προσόµοια. χος πλ. δ. ο παραδόξου θαύµα ος. Μάξιµε θωνος καύχηµα, φ ς ληθείας Χρισ ο, ψυχ περικλείσας σου, κ ο σκό ους σωσας, δελφούς κινδυνεύον ας, διδασκαλί πανσόφ χρώµενος, κα φιλαδέλφ πνο νυ όµενος. θεν δόξασε, ν ζωήν σου Κύριος σ έφος διδούς, ς µολογίας σοι κα σιό η ος. Μάξιµε πά ερ θεσπέσιε, ς κυβερνή ης σοφός, πρ ς λιµένα δήγησας, σκάφος κυµα ούµενον, κκλησίας ο ς λόγοις σου, κα λακ ο ν α χθρ ν δίωξας, σφενδόν θεί µολογί σου θεν πέµεινας, ληθείας νεκα ο ς διωγµούς, ο ς περ πεξήγειρεν, σω ηρίαν µισ ν. Μάξιµε θείων λειψάνων σου, περιχαρ ς ν δοχήν, σεπ ή σου Με άνοια, ποιουµένη γάννυ αι, ν εσπό ην δοξάζουσα, ι πρ ην σε ξαπέσ ειλεν, πλο ν διδάχον κα ν ν πείληφε, ς γιό η ος, φέρον α πεισ ήρια δι ν πλου ε, µέγα πρ ς ν Κύριον, σ ν ιλήπ ορα. Μάξιµε νέος πόσ ολος, Ρώσων φανε ς ληθ ς, ν κινδύνοις κα θλίψεσι, βίον σου πέσ εψας, κα ν χάριν πείληφας, µολογίας ν πλείσ οις εσιν, ε ρκ ζοφώδει κα ακλειόµενος θεν ρισόλβιε, πα ησίαν χων ν ν πρ ς ν Χρισ όν, π ρ ν ιµών ων σε, ε κέ ευε. όξα. χος πλ. δ. Ο κ ξ Α γύπ ου λλ ξ ρ ης φυς, νέος Μωϋσ ς, µε αδο ς ο ς Ρώσοις ν ρ ον ς ζω ς, κα ού ους ποσείσας ς πλάνης ν προλήψεων. λλ φθόν ο χθρο, δεσµ ν κα θλίψεων µε έσχες, νεκεν ληθείας Μάξιµε. θεν χαλκευθε ς ποµον, ι πλέον λαµψας α ς ρε α ς σου. ι κα µε θάνα ον θαυµα ουργίαις δοξάσθης, ς ο ιµίου σκήνους σου πηγ ς χάρι ος γεγονό ος. Ταύ ης κα µ ς ξίωσον σιε θων α, νακοµίζον ας πόθ Με ανοί σου, κα προσκυνο ν ας λειψάνων σου µέρος, ε ς ε λογίαν α ώνιον. Κα ν ν. α ός. έσποινα πρόσδεξαι ς δεήσεις ν δούλων σου, κα λύ ρωσαι µ ς π πάσης νάγκης κα θλίψεως. οξολογία µεγάλη πολυ ίκιον ο σίου, κ εν ς κα πόλυσις. 23

24 ΕΝ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙ Ψάλλοµεν Τυπικά. Ε ς δ ο ς Μακαρισµούς, ο σίου. Πρ ος Κανών. δ γ. χος πλ. δ. σ ερεώσας κα ρχάς. νακαθάρας σου ν νο ν, ν πράξει κα θεωρί, θεολόγος ν ως Πά ερ γένου, κα διδάγµα α σοφά, συγγράφων διε έλεσας, κα κκλησίας κόσµος, λαµπρ ς δείχθης µακάριε. οκιµασθε ς σπερ χρυσός, ν καµίν ν πόνων, νικη ς ροπαιοφόρος γένου, ε σεβείας προφαν ς, ζήλ πυρπολούµενος, πινικίοις ψάλλων, δα ς σ χαρι ώσαν ι. σχ ν σ πά ερ ε ληφώς, κα ζήλ πεπυρσευµένος, ς κιβδήλους διδαχ ς ν φρόνων, διεσκέδασας ρθ ς, διδασκαλίαις Μάξιµε, ν γ ρ Θεο Σοφίαν, πανόσιε κα επλού ησας. συναΐδιος Πα ρί, κα Πνεύµα ι Θε ς Λόγος, ναπλ σαι βουληθε ς ν γενάρχην, καθ πόσ ασιν σαρκί, ν σο γν συνείληπ αι, γιω έραν πάν ων, σ Θεοµ ορ ε ράµενος. ερος. δ σ. χος δ. Τ ν θείαν αύ ην. Ληρώδεις µύθους διέλυσας, κα πό ω κκλησίας δίωξας, πά ερ Μάξιµε, ν καθαρ ν σ ον λόγοις σου, ς πίσ εως παρέχων, ο ς προσιο σί σοι. φάνης κµων νάλω ος, υπ όµενος σφοδρ ς δι λήθειαν, κα νεκαίνισας, θος ρθόδοξον Μάξιµε, γενόµενος βιβλίον, κ βίου µφρονος. ε ς βέλη σου σιε, ν πλάνην ληθεί κα έ ρωσας, κα σαπόσ ολος, ν Ρωσί γεγένησαι, ν π σιν ποσ όλοις σάζων βίον σου. Ψαλµο ς κα µνοις σε µέλποµεν, ο δο λοί σου γν Παναµώµη ε, πικαλούµενοι, ν µη ρικ ν προσ ασίαν σου, ν ρ ς δευ έρας Χρισ ο λεύσεως. 24

25 πολυ ίκιον ς µνήµης. χος δ. Ταχ προκα άλαβε. σκήσει πρό ερον, παιδαγωγήσας σαυ όν, ν ρει ο θωνος, κα νεκρωθε ς Θε, ν κόσµον κα έλαβες µέγας φανε ς παµµάκαρ, σαπόσ ολος νέος, σ ρεψας πλανωµένους, ε ς δο ς ο Κυρίου, δι θεόφρον Μάξιµε, µ ν µνηµόνευε. Τ ς νακοµιδ ς. χος γ. Τ ν ραιό η α. Σεπ ν λειψάνων σου, ν νακόµισιν, σιε Μάξιµε, ελο ν ες σήµερον, γιαζόµεθα ψυχάς, κα σώµα α προσκυνο ν ες, α α ς ο Πνεύµα ος, ο γίου σκηνώµα α, κα παρακαλο µέν σε, Βα οπαίδιον φύλα ε, κ πάσης προσβολ ς ο βελίαρ, διαλώβη ον µακάριε. ερον. χος πλ.α. Τ ν συνάναρχον Λόγον. Τ ν σεπ ν σου λειψάνων ν νακόµισιν, ορ άζον ες Μάξιµε παµ- µακάρισ ε, ο ς γ νας ο ς πολλο ς νευφηµο µέν σου, κα δεόµεθα πισ ς, Βα οπαιδίου ο κισ αί ν Μάνδραν σου αύ ην Πά ερ, κα ευλογ ν α ς ε χα ς σου, µ διαλείπ ς πρ ς ν Κύριον. Κον άκιον. χος πλ. δ. Τ περµάχ. Βα οπαιδίου ξαίρε ον χρισ όθρεµµα, κα ρους θω πανεύοσµον γλάϊσµα, θε ον Μάξιµον ιµήσωµεν παξίως, ν λειψάνων ν σορ ν νακοµίζον ες, κ Ρωσσίας νθα πλήθη κα εφώ ισε, ού κράζον ες Χαίροις Μάξιµε µέγισ ε. Κα έλος Κον άκιον «Τ περµάχ». πόσ ολον ζή ει 21 ανουαρίου κα Ε αγγέλιον 5 εκεµβρίου. Κοινωνικόν Ε ς µνηµόσυνον α ώνιον, σ αι δίκαιος. λληλούϊα. Μεγαλυνάρια. κεν κ Ρωσίας θήκη σεπ ή, ν Βα οπαιδί, ο Μαξίµου ο ερο, λείψανα θε α, κοµίζουσα κα χάριν, ο ς ε λαβ ς ιµ σι, α α παρέχουσα. Χαίροις Μεγίσ η κα ερά, ο Βα οπαιδίου, Μον θεοφιλής, ι πρ ς ο ς λλοις, πείληφας σο ς κόλποις, λείψανον υ ο σου, Μαξίµου σήµερον. Σ ίχοι. Κα Γραικ ν Μάξιµον, Μον Μεγίσ η, πλού ησας µέγισ ον πρ ς Χρισ ν πρέσβυν. Συνε έθη παρο σα κολουθία ν ερ Μον Σίµωνος Πέ ρας γίου ρους θω,