ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ 23 ΜΕΡΟΣ Αʹ ΙΔΕΕΣ ΑΞΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ 23 ΜΕΡΟΣ Αʹ ΙΔΕΕΣ ΑΞΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ"

Περσεύς Βιλαέτης
8 χρόνια πριν
Προβολές:

1 ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ 23 ΜΕΡΟΣ Αʹ ΙΔΕΕΣ ΑΞΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ; Πρόσεξε στην καθημερινότητά σου, πόσες από τις ενέργειές σου είναι δράσεις που περιέχουν πρόβλεψη και πόσες αντιδράσεις που περιέχουν έκπληξη. Αιχμάλωτος στα δίχτυα των αντίθετων δυνάμεων, ταλαιπωρείσαι σε μια ακατάπαυστη δυαδικότητα. Ανάμεσα στο ΝΑΙ και στο ΟΧΙ, νιώθοντας αδύναμος να αλλάξεις αυτό που σου συμβαίνει. Τελικά θα απαντήσεις στο ερώτημα «ΠΟΙΟΣ στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ είσαι; Και έστω ότι βρήκες την απάντηση. Αυτή θα σε ικανοποιήσει; Ή μήπως σε τελική ανάλυση δεν έχει αξία η απάντηση αλλά το ταξίδι που οδηγεί σε αυτή. Και τότε θα δεις ότι το ταξίδι περιέχει την απάντηση και όχι ο τελικός προορισμός. telika023s096.indd 23

Ανάμεσα στο ΝΑΙ και στο ΟΧΙ, νιώθοντας αδύναμος να αλλάξεις αυτό που σου συμβαίνει.

2 24 ΧΡΗΣΤΟΣ Π. ΜΠΕΛΛΟΣ Η φτώχεια είναι η αιτία που οδηγεί τους λαούς στο μίσος, στη σκληρότητα, στο έγκλημα. Σε αυτή την κατάσταση οι αρχηγοί κρατών επιβάλλουν τιμωρίες. Και έτσι προκύπτει το αδιέξοδο, από το οποίο θα εξέλθουν οι λαοί όταν οι κυβερνώντες αντιληφθούν ότι το έγκλημα εξαφανίζεται όχι με τιμωρίες αλλά με τη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των λαών, έστω και στοιχειωδώς. Ο ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ Μέσα στον ύπνο μου όλο βρέχει, έχει γεμίσει λάσπη το όνειρό μου. Εγώ βρίσκομαι στο σταθμό περιμένοντας το τρένο να περάσει. Μα βλέπω ότι σταθμάρχης δεν υπάρχει ούτε και επιβάτες, και οι ανεμώνες στις ράγες μαρτυρούν ότι έχει πολύ καιρό τρένο να περάσει. Μα τότε εγώ τι κάθομαι τρένο να περιμένω, αφού είναι σίγουρο τελικά ότι του κάκου το προσμένω. Και τότε κάθομαι και αναρωτιέμαι τι ήρθα εδώ να κάνω. Τώρα αρχίζω κάτι να θυμάμαι, ναι, ήρθα να παραλάβω τις αναμνήσεις μου, που τόσα χρόνια τις είχα ξεχασμένες. Οι αναμνήσεις είναι το παν στη ζωή μου, είναι το χθες, είναι τα έργα μου και οι ιδέες που έσπειρα και σήμερα θερίζω στο παρόν. telika023s096.indd 24

έστω και στοιχειωδώς. Ο ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ Μέσα στον ύπνο μου όλο βρέχει, έχει γεμίσει λάσπη το όνειρό μου. Εγώ βρίσκομαι στο σταθμό περιμένοντας το τρένο να περάσει.

3 ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ 25 Τις αναμνήσεις τις χρειάζομαι γιατί θα μου συνδέσουν το παρελθόν με το παρόν και θα βάλουν τάξη στη ζωή μου, για να ησυχάσω κάποτε από την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια. Ποπό, τι θα κάνω τώρα χωρίς αναμνήσεις; Νιώθω ξεκομμένος σαν την καλαμιά στον κάμπο. Και τότε άρχισε να τρέχει ο ιδρώτας ποτάμι στο μέτωπό μου από τη μεγάλη αγωνία που μ έχει καταλάβει και δε βρίσκω λύση και διέξοδο στο πρόβλημά μου. Και εκεί που είμαι στο σταθμό του τρένου και τυραννιέμαι, με όλες τις σκέψεις που μπήκαν στο μυαλό μου, ξάφνου ακούω τη φωνή της γυναίκας μου να λέει: Χρήστο, πάλι δεν άκουσες το ξυπνητήρι και θα αργήσεις, όπως πάντα, να πας γραφείο. Τότε κατάλαβα τι μου συμβαίνει και ευχαρίστησα τον Θεό που ήταν όνειρο. Αλλά έχω μια απορία. Αυτό με τις αναμνήσεις, ήταν μόνο όνειρο ή είχε ένα μεγάλο μέρος από την πραγματικότητα που ζω καθημερινά που φοβάμαι να κοιτάξω πίσω μου, λες και είναι πράξεις και ιδέες αλλουνού, και τώρα καλούμαι να γυρίσω πίσω και να αγκαλιάσω ό,τι έσπειρα, διότι είναι σπορά δική μου, και αφού είναι έτσι, δικός μου θα είναι και ο θερισμός. Και τώρα τι είναι πάλι αυτό που μου συμβαίνει; Στο ξύπνο μου υποφέρω πιο πολύ από τον ύπνο μου. telika023s096.indd 25

Και τότε άρχισε να τρέχει ο ιδρώτας ποτάμι στο μέτωπό μου από τη μεγάλη αγωνία που μ έχει καταλάβει και δε βρίσκω λύση και διέξοδο στο πρόβλημά μου.

4 26 ΧΡΗΣΤΟΣ Π. ΜΠΕΛΛΟΣ Τότε, Θεέ μου, με την άδειά σου θα ξαναπάω στο σταθμό του τρένου. Καλύτερα να περιμένω στο όνειρό μου παρά να υπομένω τα δεινά της πραγματικότητας. ΣΠΟΥΡΓΙΤΗ Σπουργίτη μου γλυκέ, εσύ ποτέ δεν υπέβαλες αίτηση στα ταξιδιωτικά γραφεία των γερανών και των πελαργών για μετανάστευση. Ούτε ποτέ εγκατέλειψες τα κατάμαυρα σύννεφα του ουρανού. Φτωχοντυμένος, νηστικός, μα πάντα παρών στη μάχη του χειμώνα, ψάχνοντας ένα κλαδί πράσινο, για να σταθείς, και ένα σπόρο στη γη να ξεμυτίσει. Αχ και να ήμουνα σπουργίτης! ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ Ωραίο να αγαπάς και ωραίο να αγαπιέσαι, μα πιότερο από την Αγάπη και το μίσος και το πάθος και τον πόνο είναι ο χώρος της ουδετερότητας της ανυπαρξίας, που έχει συντρόφισσα την Αλήθεια. Η Αγάπη έχει για θρόνο την Αλήθεια. Η Αγάπη κατοικεί στο χώρο του κάτι telika023s096.indd 26

Φτωχοντυμένος, νηστικός, μα πάντα παρών στη μάχη του χειμώνα, ψάχνοντας ένα κλαδί πράσινο, για να σταθείς, και ένα σπόρο στη γη να ξεμυτίσει. Αχ και να ήμουνα σπουργίτης!

5 ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ 27 και η Αλήθεια στο χώρο του τίποτα. Και εκεί που έκανα όλες αυτές τις σκέψεις, ήρθε κοντά μου ο Θεός και μου έδωσε με κατάφαση το χέρι του, το οποίο φίλησα και έτσι λυτρώθηκα από τα πολλά ερωτηματικά. Μα ένα παρέμεινε. Γιατί ο διπλανός μου άνθρωπος, που του το ζήτησα, δε μου έδωσε το χέρι να φιλήσω; Και μέσα σε όλη αυτή την παραδοξότητα και πικρία, προβάλλει ένα λουλούδι, και εγώ τότε βάζω δίπλα του την καρδιά μου, να ανθίσουν μαζί. Θεέ μου, τι ευχάριστο συναίσθημα! Ο ΘΑΝΑΤΟΣ Μερικοί υποστηρίζουν ότι ο θάνατος μοιάζει με τη λησμονιά. Με το θάνατο λησμονάς τον πόνο και την πίκρα της ζωής. Άλλοι ισχυρίζονται ότι ο θάνατος είναι η εκμηδένιση της ύπαρξης εις το διηνεκές και άλλοι, πάλι, ότι ο θάνατος είναι ένας ύπνος εις το διηνεκές. Αν όμως έτσι έχει το πράγμα, ο θάνατος δεν έχει καμία από τις ευεργετικές ιδιότητες του ύπνου και της λησμονιάς. Ο ύπνος συνοδεύεται από την έγερση, και ένας ξεκούραστος ύπνος κάνει τις ώρες μετά την έγερση ευχάριστες και παραγωγικές. Αν ωστόσο δεν ακολουθήσει η έγερση, δεν υπάρχουν τα ευεργετικά αποτελέσματα του ύπνου. telika023s096.indd 27

Γιατί ο διπλανός μου άνθρωπος, που του το ζήτησα, δε μου έδωσε το χέρι να φιλήσω; Και μέσα σε όλη αυτή την παραδοξότητα και πικρία, προβάλλει ένα λουλούδι, και εγώ τότε βάζω δίπλα του την καρδιά μου,

6 28 ΧΡΗΣΤΟΣ Π. ΜΠΕΛΛΟΣ Οπότε ο ορισμός του ύπνου ή της λησμονιάς, που παραλληλίζουμε το θάνατο, αφού δεν έχει έγερση, μας οδηγεί σε δυσάρεστα μονοπάτια. Στη συνέχεια, σε άλλη μας επίσκεψη στην ιστοσελίδα, θα προσεγγίσουμε την έννοια του θανάτου από διαφορετική φιλοσοφική σκοπιά, που να είναι τουλάχιστον πιο ευχάριστη και πιο ελπιδοφόρα. ΘΑΝΑΤΟΣ Ακολουθεί η άλλη άποψη περί θανάτου: Σύμφωνα με αυτή, ύστερα από το θάνατο και την καταστροφή του φυσικού σώματος, εξακολουθεί να υπάρχει κάτι από τον άνθρωπο, κάτι που άλλοι το λένε ψυχή, άλλοι πνεύμα, άλλοι ον, συνειδός κτλ. Ωστόσο, όπως και να το ονοματίσουμε, το γεγονός είναι πως τούτη η άποψη, ότι δηλαδή ο άνθρωπος, μετά το φυσικό του θάνατο, περνάει σε έναν άλλο χώρο ύπαρξης, σε άλλη διάσταση, όπου κουβαλάει μαζί του και όλες τις μνήμες από τις ευχάριστες ή τις δυσάρεστες καταστάσεις που έζησε, τις οποίες μετουσιώνει στην εστία της λησμονιάς, έχει τους περισσότερους θιασώτες πάνω στο θέμα «θάνατος». telika023s096.indd 28

ΘΑΝΑΤΟΣ Ακολουθεί η άλλη άποψη περί θανάτου: Σύμφωνα με αυτή, ύστερα από το θάνατο και την καταστροφή του φυσικού σώματος, εξακολουθεί να υπάρχει κάτι από τον άνθρωπο, κάτι που άλλοι το λένε ψυχή,

7 ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ 29 ΔΩΣ ΜΟΥ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ Θεέ μου, με πνίγει η στέγη που μου έβαλες κάτω από αυτή να ζήσω. Δε θέλω αυτό το μέγα δεσμωτήριο που μου έδωσες να με φυλάει. Δε θέλω τον καθωσπρεπισμό που με περιβάλλει, θέλω την άβυσσο, το χάος και το έρεβος, που υπήρχε πριν από εμένα. Θέλω να βρεθώ στην ασύνορη χώρα της αιώνιας σιωπής, στο άχωρο κενό του Μεγάλου Μηδενός, εκεί από όπου με πήρες και με έφερες στο χώρο της Δημιουργίας. Θέλω να βρεθώ πάνω από τους Πλανήτες και τους Ήλιους που μου έστειλες να με φωτίζουν και να με φυλάνε. Θέλω να βρεθώ στο χώρο του ανεκδήλωτου, απ όπου αναπήδησα σαν φωτεινή αχτίδα και ήρθα στο χώρο της Ύλης, της Δημιουργίας, για να εισπράξω το σημερινό μου χάλι. Να λοιπόν πώς κατάντησα, εκτός και αν συμβαίνει κάτι άλλο που εγώ δε βλέπω. Μα κι αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, γιατί με έχεις αφήσει να ζω την τύφλωσή μου; Γι αυτό σου ζητάω να μου δώσεις καθοδήγηση και διάκριση στη ζωή μου, ώστε να σηκώνομαι κάθε φορά που πέφτω σε τέτοιες σκέψεις. telika023s096.indd 29 5/9/13 1:38:04 PM

Θέλω να βρεθώ στην ασύνορη χώρα της αιώνιας σιωπής, στο άχωρο κενό του Μεγάλου Μηδενός, εκεί από όπου με πήρες και με έφερες στο χώρο της Δημιουργίας.

8 30 ΧΡΗΣΤΟΣ Π. ΜΠΕΛΛΟΣ ΤΟ ΑΝΤΡΟΓΥΝΟ Τι ταιριαστό είναι το αντρόγυνο, αφού καμία διχογνωμία δεν τους ταράσσει. Παιδιά δεν έκαναν, κι ας το είχαν τόσο ποθήσει. Και τώρα στην πολυθρόνα καθισμένοι, εκείνη παρακολουθεί στο χαζοκούτι τις οικογενειακές ιστορίες και αυτός διαβάζει την εφημερίδα του, σκύβοντας στο μισοσκόταδο με φόβο να του βγουν τα μάτια έξω (η οικονομία στο ρεύμα τον υποχρεώνει να βολεύεται με το φως του πορτατίφ του σαλονιού). Μοιάζει με ασυννέφιαστη συμβίωση η οποία θα λήξει έτσι μονότονα, ομαλά και μονιασμένα, χωρίς να φαίνεται αυτή η καταραμένη η πλήξη που έχει φωλιάσει στις καρδιές τους σαν νούφαρο που στέκεται στα βρόμικα νερά της λίμνης. Τελικά έτσι είναι η ζωή και πώς να την αλλάξεις... Γιατί, αν θέλεις να την αλλάξεις, πρέπει να κάνεις άλλα πράγματα. Αλλά για τέτοια είμαστε τώρα. Άσ τα για την άλλη ζωή. Ήταν μια πολύ όμορφη μέρα, μα δεν την έζησες, την άφησες και πέρασε, όπως και τις προηγούμενες. Και από τότε πέρασαν μέρες, πέρασαν χρόνια, που άσκοπα τα ξόδεψες ως χθες, χρόνια που θα μπορούσες τόσα να είχες κάνει. Αλλά ένα να θυμάσαι, αρκεί μία ημέρα ή και μόνο μία στιγμή για να χαλάσεις ή να φτιάξεις τη ζωή σου. Ποτέ δεν είναι αργά. Αρκεί να έχεις καθαρό μυαλό, σθένος και διάκριση στις πράξεις σου. Η ζωή είναι σαν ντισκοτέκ: οσάκις αλλάζει η μουσική, εσύ συνεχίζεις να χορεύεις στο νέο ρυθμό. telika023s096.indd 30 5/9/13 1:38:04 PM

οικονομία στο ρεύμα τον υποχρεώνει να βολεύεται με το φως του πορτατίφ του σαλονιού).

Σχετικά έγγραφα

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ