Σαπφώ. Να το φεγγάρι έγειρε βασίλεψε και η Πούλια Είναι μεσάνυχτα - είναι μεσάνυχτα Περνά-περνά η ώρα Κι' εγώ κοιμάμαι μόνη μου

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Σαπφώ. Να το φεγγάρι έγειρε βασίλεψε και η Πούλια Είναι μεσάνυχτα - είναι μεσάνυχτα Περνά-περνά η ώρα Κι' εγώ κοιμάμαι μόνη μου"

ÊÊΔιομήδης Ρόκας
5 χρόνια πριν
Προβολές:

1 Σαπφώ Να το φεγγάρι έγειρε βασίλεψε και η Πούλια Είναι μεσάνυχτα - είναι μεσάνυχτα Περνά-περνά η ώρα Κι' εγώ κοιμάμαι μόνη μου Σαν άνεμος μου τίναξε ο έρωτας τη σκέψη, σαν άνεμος που σε βουνό βελανιδιές λυγάει. Ήρθες, καλά που έκανες, που τόσο σε ζητούσα, δρόσισες την ψυχούλα μου, που έκαιγε ο πόθος. Κι από το γάλα πιο λευκή, απ? το νερό πιο δροσερή, κι από το πέπλο το λεπτό πιο απαλή. Από το ρόδο πιο αγνή, απ? το χρυσάφι πιο ακριβή, κι από τη λύρα πιο γλυκειά, πιο μουσική. Πάει καιρός που κάποτε σ? αγάπησα, Ατθίδα, μα τότε μου?μοιαζες μικρό κι αθώο κοριτσάκι. Συ που μαγεύεις τους θνητούς, παιδί της Αφροδίτης, απ? όλα το καλύτερο εσύ?σαι το αστέρι. Κι από το γάλα πιο λευκή? 1 / 5

2 Ταις έμαις εταίραις (απόσπασμα)??και το γέλιο σου αχ που ξελογιάζει την καρδιά μου σου τ? ορκιζομαι. γιατί μόλις παω να σε κοιτάξω νιώθω ξάφνου να μου κόβεται η μιλιά μου?? (Απόδοση: Οδ.Ελυτης) Ήρθε και τρύπωσε ο Ερμής στο όνειρό μου μέσα. Και τού 'πα, «Αφεντάκο μου, πώς χάθηκε η ζωή μου! Και δε γελώ, δε χαίρομαι, μήτε τα πλούτη θέλω. Μα κάποιος πόθος με βαστά, ζητάω να πεθάνω, τις υγρές να δω με τους λωτούς, του Αχέροντα τις όχθες Μετάφραση του Σωτήρη Κακίση Αρχίλοχος Εγώ τόσα της έλεγα και την παρθένα πήρα. Τη πλάγιασα σιγά-σιγά στα χόρτα τ? ανθισμένα, τύλιξα το γυμνό κορμί στη μαλακή μου χλαίνη, η αγκαλιά μου σφάλισε τριγύρω στο λαιμό της. Κι έτρεμε απ? το φόβο της σα το μικρό λαφάκι, που τρέχει και το κυνηγούν οι κυνηγοί στο δάσο. 2 / 5

3 Κι η πεθυμιά του έρωτα σφίγγοντας τη καρδιά σα σύννεφο πελώριο μου τύλιξε τα μάτια κι έκλεψεν απ? τα στήθια μου τη πιο γλυκιά πνοή. Ανακρέων Ο δαμαστής ο Έρωτας κι η πορφυρή Αφροδίτη, μαζί σου παίζουν βασιλιά κι οι μαυρομάτες Νύμφες. Σε σένα που συχνά γυρνάς στις πιο ψηλές βουνοκορφές, ευλαβικά προσπέφτω. Τη προσευχή μου εισάκουσε κι έλα κοντά σε μένα, για να γενεί ό,τι ζητώ. Τον Κλεόβουλο, Διόνυσε, καλά να συμβουλέψεις, τον έρωτά μου, βασιλιά, για να δεχτεί τ? αγόρι.πάλι ο ξανθός ο Έρωτας τη κόκκινή του μπάλα μου πετά και με κεντρίζει με τη νια παιγνίδι ν? αρχινήσω, που?χει σαντάλια πλουμιστά. Μ? αυτή, μια και κρατά απ? τη τρανή τη Λέσβο που?ναι γεμάτη αρχοντικά, σνομπάρει τ? άσπρα μου μαλλιά κι αλλού κοιτά και χάσκει? Από το β στάσιμο της Μήδειας του Ευριπίδη, σε απόδοση Παντελή Πρεβελάκη Έρωτα εσύ, με περισσή όταν λαβώνεις δύναμη, μηδ' όνομα καλό από σε μηδ' αρετή μπορεί να βγει. Μα μετρημένα αν πορευτεί η Κύπριδα, άλλη σαν αυτή θεά δεν έχει νοστιμιά. 3 / 5

4 Ω δέσποινά μου, απάνου μου με το χρυσό δοξάρι σου μη ρίξεις την αφεύγατη σαγίτα, που 'χει την αιχμή βαμμένη στην αποθυμιά. Μετάφραση: Παντελής Πρεβελάκης. Σοφοκλής, Αντιγόνη, Γ στάσιμο Έρωτα, που δε γονάτισες ποτέ στον πόλεμο, Έρωτα, που ορμάς και γεμίζεις την πλάση, που στ' απαλά τα μάγουλα της κόρης νυχτερεύεις, που σεργιανάς τις θάλασσες και των ξωμάχων τα κατώφλια, κανείς δε σου γλυτώνει μηδέ θνητός μηδέ αθάνατος. φωλιάζεις στο κορμί και το μανίζεις. Εσύ των δικαίων ξεστρατίζεις το νου και στο χαμό τον σέρνεις. εσύ και τούτη την αμάχη φούντωσες μέσα σ' αυτό το σόι. της γόνιμης νύφης νικά λαγαρός των βλεφάρων ο πόθος που κυβερνά συντροφικά με τους άλλους θεσμούς τους μεγάλους. Η Αφροδίτη δίχως μέριμνες μας περιπαίζει 4 / 5

5 (μτφρ. Κ.Χ.Μύρης). 'Ερως ανίκατε Γιώργης Κοντογιάννης "Κρης" - Βασίλης Λέκκας - Μαρία Παπανικόλα 5 / 5

Σχετικά έγγραφα

Είσαι ένας φάρος φωτεινός

Είσαι ένας φάρος φωτεινός Του Προμηθέα η φωτιά βάζει τη σπίθα στην καρδιά και θα γεμίσει απ αυτή λάμψη ολόκληρη η γη φιλόξενα την πόρτ ανοίγεις κι απλόχερα το φως σου δίνεις αθάνατη εσύ θα μείνεις κρατάς