χρόνια. Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας. Κατάλογος εκδόσεων. φθινόπωρο-χειμώνας

Transcript

1 χρόνια Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας Κατάλογος εκδόσεων φθινόπωρο-χειμώνας

2 γενικές πληροφορίες O ι Πανεπιστημιακές Eκδόσεις Κρήτης ιδρύθηκαν το 1984, όταν η Παγ κρητική Ένωση Aμερικής, τιμώντας μια μεγάλη παράδοση εθνικών προσφορών του απόδημου Eλληνισμού, αποφάσισε να διαθέσει τους ετήσιους τόκους ενός κεφαλαίου που είχε σχηματισθεί από εθελοντικές εισφορές των μελών της Eνώσεως για την αρχική χρηματοδότηση της λειτουργίας ενός Πανεπιστημιακού Eκδοτικού Oίκου κατά τα πρότυπα των αντίστοιχων οίκων του αγγλοσαξονικού κόσμου. Mε κοινή συμφωνία της Παγκρητικής Eνώσεως Aμερικής και του Iδρύματος Tεχνολογίας και Έρευνας (ITE), οι Πανεπιστημιακές Eκδόσεις Kρήτης λειτουργούν ως ανεξάρτητο μη κερδοσκοπικό εκδοτικό τμήμα στο πλαίσιο του ITE, το οποίο τις στηρίζει από πλευράς υποδομής και λογιστικών υπηρεσιών. Για τη χρηματοδότηση της εκδοτικής τους δραστηριότητας οι ΠEK βασίζονταν μέχρι πρόσφατα κατά το μέγιστο μέρος (περίπου το 90%) στα έσοδα από τις πωλήσεις των βιβλίων τους, και κατά το υπόλοιπο στην ετήσια οικονομική τους ενίσχυση από το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας και την Παγ κρητική Ένωση Αμερικής. Από το 2011 και εξής είναι κατά 100% αυτοχρηματοδοτούμενες. Oι κύριοι εκδοτικοί στόχοι των ΠΕΚ είναι: H δημιουργία μιας ελληνόγλωσσης πανεπιστημιακής βιβλιογραφίας στο ύψος των καθιερωμένων διεθνών προτύπων. H εκδοτική στήριξη της επιστημονικής έρευνας του ελ λη νικού πολιτισμού σε όλες του τις εκφάνσεις. H διάδοση των επιστημονικών ιδεών και του επιστημονικού πολιτισμού στο ευρύτερο κοινό (επιστημονική εκλαΐκευση). Την κύρια ευθύνη της διοίκησης των ΠΕΚ την έχει ο διευθυντής τους, συνεπικουρούμενος από την Εκδοτική Επιτροπή για όλο το φάσμα των εκδοτικών αποφάσεων, και από τους διευθυντές σειρών για ειδικότερες εκδοτικές επιλογές. Τα βιβλία και τις μουσικές εκδόσεις των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης μπορείτε να τα βρείτε σε βιβλιοπωλεία και δισκοπωλεία, αντίστοιχα, σε όλη την Ελλάδα. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας ή επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας. ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ & e-books O ιστότοπος των ΠΕΚ ( παρέχει στους επισκέπτες του όλες τις υπηρεσίες ενός κανονικού και πλήρως ενημερωμένου βιβλιοπωλείου και όχι μόνο: Ψηφιακά βιβλία (ebooks). Ένας μεγάλος αριθμός εκδόσεων των ΠΕΚ είναι διαθέσιμες και σε ψηφιακή μορφή, για υπολογιστές, tablets, ipad και συσκευές ηλεκτρονικής ανάγνωσης. Βρίσκετε αυτό που ψάχνετε. Στον ιστότοπό μας διατίθενται όχι μόνον όλα τα βιβλία των ΠΕΚ, αλλά και εκδόσεις άλλων ιδρυμάτων, πανεπιστημίων και λοιπών μη κερδοσκοπικών οργανισμών. Τα βιβλία παρουσιάζονται αναλυτικά, με περίληψη, πλήρη περιεχόμενα, ενδεικτικά απο σπάσματα, καθώς και με όλες τις τεχνικές πληροφορίες γι αυτά (σχήμα, αριθμός σελίδων, τιμή, ISBN, συγγενείς εκδόσεις κ.ά.). Αγοράζετε ηλεκτρονικά. Μπορείτε να παραγγείλετε από τον ιστότοπο τα βιβλία που σας ενδια φέρουν και να τα παραλάβετε αμέσως τα e-books, και σε διάστημα 2-4 ημερών τα έντυπα πληρώνοντας με την πιστω τική σας κάρτα, μέσω απολύτως ασφαλών τραπεζικών διαδικασιών, ή με αντικαταβολή. Εκπαιδευτικά συμπληρώματα για διδάσκοντες και φοιτητές. Στην ιστοσελίδα των περισσο τέρων συγγραμμάτων ο επισκέπτης θα βρει ως βασικό εκπαιδευτικό τους συμπλή ρωμα το σύνολο του εικονογραφικού υλικού των βιβλίων, σε μορφή «ηλεκτρονικών διαφανειών». Τα αρχεία PowerPoint μπορούν ελεύθερα να τα «αντλήσουν» και να τα χρησιμο ποιήσουν τόσο οι διδάσκοντες, όσο και οι φοιτητές. Στην ίδια σελίδα οι διδάσκοντες μπορούν να ζητήσουν δωρεάν αντίτυπο του συγγράμματος που τους ενδιαφέρει. Για όλα τα παραπάνω, είναι διαθέσιμες υπηρεσίες «Αναζήτησης» και «Βοήθειας», ώστε κάθε πληροφορία ή διαδικασία παραγγελίας και αγοράς να γίνεται με ακόμη πιο φιλικό και εύκολο τρόπο. Επισκεφθείτε μας!

3 χρόνια Ένα στοίχημα που κινδυνεύει να κερδηθεί Το 2014 οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης συμπληρώνουν 30 χρόνια από την ίδρυσή τους, το Τούτη είναι λοιπόν μια καλή αφορμή για έναν δημόσιο απολογισμό του έργου τους. Οι σελίδες που ακολουθούν είναι η (ενημερωμένη με νεώτερα στοιχεία) παρουσίαση που έγινε στα μέλη της Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας του Ελληνικού Κοινοβουλίου κατά την επίσημη επίσκεψή τους στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας τον Ιούλιο του Την ίδια επίσημη παρουσίαση θεωρούμε χρήσιμο να προσφέρουμε και στους αναγνώστες των βιβλίων μας που παρακολουθούν με κάποιο ενδιαφέρον, ελπίζουμε την πορεία μας όλα αυτά τα χρόνια.

4 4 Ποιο ήταν το στοίχημα Ότι μπορεί να μεταφερθεί και να λειτουργήσει στην Ελλάδα ένας θεσμός του αγγλοσαξωνικού κόσμου που ούτε καν στις μεγάλες χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης π.χ. στη Γερμανία ή τη Γαλλία δεν μπόρεσε να μεταφερθεί με επιτυχία. Και να γίνει αυτό όχι στην Αθήνα το εκδοτικό κέντρο της χώρας αλλά σε μια εκδοτική έρημο όπως η Κρήτη. Όταν ακόμα και μεγάλα αστικά κέντρα πλην Αθηνών δεν κατάφεραν να έχουν εκδοτικούς οίκους εθνικής εμβέλειας. Και επίσης, να γίνει αυτό με μια οικονομική ενίσχυση ασύγκριτα μικρότερη τηρουμένων και των αναλογιών με εκείνη που δόθηκε σε ανάλογα εγχειρήματα στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Σύντομο ιστορικό Έτος ίδρυσης 1984: Με ιδρυτική χορηγία της Παγκρητικής Ενώσεως Αμερικής 1. Δημιουργία μιας ελληνόγλωσσης πανεπιστημιακής βιβλιογραφίας στο ύψος των καθιερωμένων διεθνών προτύπων Κύριοι εκδοτικοί στόχοι: 2. Εκδοτική στήριξη της επιστημονικής έρευνας στο πεδίο της ελληνικής ιστορίας, των γραμμάτων και του ελληνικού πολιτισμού 3. Διάδοση των επιστημονικών ιδεών και του επιστημονικού πολιτισμού στο ευρύτερο κοινό (εκλαΐκευση της επιστήμης). Καθεστώς λειτουργίας: Με κοινή συμφωνία της Παγκρητικής Ενώσεως Αμερικής (ΠΕΑ) και του Ιδρύματος Τεχνολογίας & Έρευνας (ΙΤΕ), οι ΠΕΚ θα λειτουργούσαν ως ανεξάρτητο τμήμα του ΙΤΕ, το οποίο δεσμεύτηκε να τους προσφέρει λογιστική στήριξη και περαιτέρω οικονομική ενίσχυση εφόσον οι οικονομικές του δυνατότητες θα το επέτρεπαν. Με τελικό στόχο (σύμφωνα με το καταστατικό του Ιδρύματος) να γίνουν ένας πλήρως αυτοχρηματοδοτούμενος εκδοτικός οργανισμός. Πρότυπο για μίμηση: (τηρουμένων των αναλογιών): Τα μεγάλα University Presses του αγγλοσαξωνικού κόσμου (Cambridge, Oxford, Harvard, Princeton κ.λπ.) Περίπου τριάντα χρόνια μετά, υπάρχει όμως το έργο για να κρίνει τις προθέσεις. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι τα πεπραγμένα μας. Ποια είναι τα αποτελέσματα του...πειράματος.

5 Τα αποτελέσματα από ακαδημαϊκή πλευρά Πώς κρίνει η ακαδημαϊκή κοινότητα και οι αναγνώστες την ποιότητα των βιβλίων μας; 1. Διακρίσεις από επιστημονικές εταιρείες και οργανισμούς Πέντε βραβεία από την Ακαδημία Αθηνών Δύο βραβεία από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Μουσικής & Θεάτρου Βραβείο Μετάφρασης 2004 από το Υπουργείο Εξωτερικών της Ιταλίας Δύο βραβεία από την επιστημονική εταιρεία Euroscience Βραβείο από την Πανελλήνια Ένωση Βιοεπιστημόνων Εκδοτικό βραβείο από το περιοδικό «Διαβάζω» Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2010 στον τομέα κριτικής-δοκιμίου Βραβείο 2012 & Έπαινος 2013 & 2014 από την Ένωση Γραφιστών Ελλάδος για σχεδίαση βι βλίων Οι ΠΕΚ τιμώμενος πολιτιστικός οργανισμός από το Μουσείο Μπενάκη το 2013 Βραβείο δοκιμίου 2014 από το περ. «Ο αναγνώστης» 2. Αριθμός πανεπιστημιακών μαθημάτων στα οποία οι διδάσκοντες προτείνουν βιβλία των ΠΕΚ ως διδακτικά εγχειρίδια... ~ Αριθμός αντιτύπων βιβλίων των ΠΕΚ που διανέμονται σε φοιτητές (κατόπιν δικής τους επιλογής) κάθε χρόνο.... ~ Αριθμός αντιτύπων βιβλίων των ΠΕΚ που πωλούνται σε βιβλιοπωλεία κάθε χρόνο... ~ Τα αποτελέσματα από οικονομική πλευρά Εκπληρώθηκε ο καταστατικός στόχος να γίνουν οι ΠΕΚ ένας πλήρως αυτοχρηματοδοτούμενος οργανισμός; 5 Αποτελέσματα 2013 (Πηγή: Λογιστήριο ΙΤΕ) Έσοδα από πωλήσεις: Έσοδα από επιχορηγήσεις (ΙΤΕ, ΕΕ, κ.λπ.): 0 Έξοδα (εκδοτικές δαπάνες, μισθοδοσία, ενοίκια, μεταφορές, διαφήμιση κ.λπ.): ~2,4 εκ. ~1,8 εκ. Πλεόνασμα: 0,6 εκ. Συμπέρασμα 1: Οι ΠΕΚ είναι ήδη ένας πλήρως αυτοχρηματοδοτούμενος κοινωφελής οργανισμός. Επιτελεί την αποστολή του αντλώντας πόρους όχι από τον κρατικό κορβανά αλλά από την κοινωνία των πολιτών προς την οποία απευθύνεται το έργο του. Η συνολική οικονομική εικόνα από την ίδρυσή τους έως σήμερα ( ): Έσοδα από πωλήσεις: ~27,3 εκ. (90%) Επιχορήγηση ΙΤΕ: ~2,5 εκ. (9%) Επιχορήγηση ΠΕΑ: ~0,3 εκ. (1%) Συμπέρασμα 2: Για κάθε ευρώ δημόσιας χορηγικής ενίσχυσης που έλαβαν οι ΠΕΚ (μέσω του ΙΤΕ) όλα τα προηγούμενα χρόνια, έφεραν πίσω άλλα 10. Επιπλέον: Λόγω των χαμηλών τιμών των πανεπιστημιακών τους βιβλίων έναντι ομοειδών βιβλίων άλλων εκδοτών οι ΠΕΚ επιχορηγούν το ελληνικό κράτος με τουλάχιστον 1 εκ. ετησίως τα τελευταία χρόνια!

6 6 Και μερικά πιο γενικά συμπεράσματα από το «πείραμα της Κρήτης» 1. Αντίθετα με την κρατούσα γενική άποψη, είναι δυνατόν να υπάρχει ένας κοινωφελής οργανισμός ένας δημόσιος θεσμός που να συνδυάζει την ευγένεια των σκοπών (αυτήν που περιμένει κανείς από το δημόσιο) με την αποτελεσματικότητα και την υψηλή ποιότητα (αυτήν που κανείς δεν έμαθε να περιμένει από το δημόσιο). Δημόσιο και ποιότητα δεν είναι ασυμβίβαστα. Στην υψηλότερη εκδοχή τους έτσι πιστεύουμε εμείς δεν μπορούν παρά να συνυπάρχουν. 2. «Εκεί έξω» έξω από τα τείχη που έκτισε γύρω του το δημόσιο, ξεχνώντας ότι υπάρχει για να υπηρετεί την κοινωνία εκεί έξω λοιπόν, υπάρχει μια κοινωνία πολιτών με ποιοτικές απαιτήσεις, που νοσταλγεί να δει έναν δημόσιο οργανισμό να κάνει καλά τη δουλειά του. Κι όταν τον βρει, είναι έτοιμη να τον περιβάλει με την αγάπη και την εμπιστοσύνη της. Οι ΠΕΚ είναι σήμερα αυτές που είναι ακριβώς χάρις στην υποστήριξη αυτής της κοινωνίας: της κοινωνίας των πολιτών. 3. Αντίθετα επίσης με την κρατούσα γενική άποψη, το κίνητρο του κέρδους δεν είναι το μοναδικό κινούν αίτιο των πραγμάτων. Υπάρχει και η ικανοποίηση που μπορεί να προσφέρει μια δημιουργική εργασία, η οποία υπηρετεί κι έναν ευδιάκριτο κοινωνικό σκοπό. Μια εργασία που έχει νόημα. Οι εργαζόμενοι των ΠΕΚ μόλις 12 τον αριθμό πέτυχαν ό,τι πέτυχαν όχι χάρις στο οικονομικό κίνητρο (που είναι ανύπαρκτο) αλλά χάρις στο γεγονός ότι κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον εργασίας που ζητά από όλους τον καλύτερό τους εαυτό. Και τον βγάζει. Πιστεύουμε ότι όσοι πραγματικά νοιάζονται για το μέλλον των δημόσιων θεσμών στη χώρα θα βρουν στην περίπτωση των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης μερικά χρήσιμα «διδάγματα». Και αν κοιτάζαμε γύρω μας μ έναν διαφορετικό τρόπο απ ό,τι συνήθως, θα βλέπαμε ότι οι «ενδιαφέρουσες περιπτώσεις» είναι περισσότερες απ όσες φανταζόμαστε. Η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Βέροιας αυτήν που μας την έκανε γνωστή το Ίδρυμα Bill Gates το 2009 βραβεύοντάς την είναι μόνο μία από αυτές. Δικαιολογούμαστε λοιπόν να κλείσουμε τούτη την παρουσίαση και μ ένα γενικότερο «δίδαγμα». Το εξής: Αυτή η χώρα είναι λίγο καλύτερη απ ό,τι νομίζουμε.

7 Ποιότητα στο πανεπιστημιακό βιβλίο Μια αναδρομική ματιά στις βασικές επιλογές μας 7 Αν, με αφορμή τα τριάντα χρόνια μας, μας ζητούνταν να συνοψίσουμε σε μία μόνο φράση την πιο σημαντική προσφορά μας στην ελληνική πανεπιστημιακή εκπαίδευση, η φράση θα ήταν μάλλον τούτη: Ποιότητα στο πανεπιστημιακό βιβλίο. Αυτό που υποσχεθήκαμε ξεκινώντας ήταν: «να προσφέρουμε στον έλληνα φοιτητή και αυριανό επιστήμονα μια πανεπιστημιακή βιβλιογραφία στο ύψος των καθιερωμένων διεθνών προτύπων». Το οποίο σήμαινε πρακτικά ότι θα μεταφράζαμε τα πιο καταξιωμένα συγγράμματα της διεθνούς βιβλιογραφίας κυρίως στον χώρο των θετικών επιστημών που ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας και θα εκδίδαμε μόνο όσα πρωτότυπα έργα θα ήταν συγκρίσιμης ποιότητας με τα αντίστοιχα ξένα. Αυτό το διεθνές κριτήριο ποιότητας προσδιόρισε τις επιλογές μας στο πανεπιστημιακό βιβλίο όλα αυτά τα χρόνια. Πέρα όμως από την ποιότητα του περιεχομένου την οποία διασφάλιζαν (στο μέτρο του δυνατού) αυστηρές διαδικασίες κρίσεως προσπαθήσαμε επίσης να εγγυηθούμε και ό,τι άλλο συνιστά βασικό στοιχείο ποιότητας ενός βιβλίου. Την ποιότητα της γλώσσας πάνω απ όλα ιδίως στις μεταφράσεις βιβλίων θετικών επιστημών όπου η ελληνική γλώσσα υφίσταται την πιο ακραία δοκιμασία αλλά και την τυπογραφική και αισθητική ποιότητα επίσης. Ώστε τα πανεπιστημιακά μας βιβλία να εκπέμπουν τον οφειλόμενο σεβασμό προς τους αναγνώστες τους είτε αυτοί είναι φοιτητές στους οποίους διανέμονται δωρεάν είτε όχι. Αποφασίσαμε έτσι, από πολύ νωρίς, να γυρίσουμε την πλάτη προς το σύστημα των συγγραμμάτων και τα εκδοτικά, συγγραφικά και αναγνωστικά ήθη που υπέθαλπε και επιβράβευε και να στρέψουμε με εμπιστοσύνη το πρόσωπο προς μια κοινωνία πολιτών-αναγνωστών ελεύθερων να επιλέξουν. Αποφασίσαμε ότι θα επιλέγουμε και θα φροντίζουμε τα πανεπιστημιακά μας βιβλία, έχοντας κατά νου όχι «αιχμάλωτους αναγνώστες» όπως αντιμετώπιζε τους φοιτητές το σύστημα των συγγραμμάτων αλλά πολίτες που επισκέπτονται τα βιβλιοπωλεία για να επιλέξουν τα βιβλία της αρεσκείας τους. Οπότε βέβαια και οι τιμές των πανεπιστημιακών μας βιβλίων όφειλαν να είναι εκείνες που θα μπορούσαν να τα κάνουν προσιτά σε τέτοιου τύπου αναγνώστες, και όχι οι εξωπραγματικές τιμές που είχαν καθιερωθεί στο εσωτερικό του συστήματος των συγγραμμάτων για τους...γνωστούς λόγους. To γεγονός ότι τα πανεπιστημιακά βιβλία των ΠΕΚ χαίρουν σήμερα μιας καθολικής αναγνώρισης από την πανεπιστημιακή κοινότητα της χώρας φοιτητές και διδάσκοντες είναι, πιστεύουμε, το μακροχρόνιο αποτέλεσμα της προσήλωσής μας στις παραπάνω βασικές επιλογές. Αυτό όμως που οι περισσότεροι αγνοούν και είναι ανάγκη να γίνει ευρύτερα γνωστό σε τούτο τον δημόσιο απολογισμό μας είναι το μεγάλο οικονομικό όφελος που προκύπτει για το ελληνικό δημόσιο από τις χαμηλές τιμές των πανεπιστημιακών μας βιβλίων. Τιμές που είναι δύο έως τρεις φορές μικρότερες από τις τιμές ομοειδών βιβλίων άλλων εκδοτών, αλλά και τις αντικειμενικές τιμές που το ίδιο το Υπουργείο έχει ορίσει για βιβλία με τα συγκεκριμένα τεχνικά χαρακτηριστικά. Και ως αποτέλεσμα αυτών των χαμηλών τιμών, το Υπουργείο Παιδείας πληρώνει κάθε χρόνο περίπου δύο φορές λιγότερα χρήματα για τα δικά μας βιβλία από όσα θα κατέβαλλε βάσει των δικών του αντικειμενικών τιμών. Και οι οποίες, βεβαίως, παύουν να ισχύουν όταν η τιμή του εκδότη είναι μικρότερη από αυτές! Και ο ακριβής υπολογισμός μέσω του συστήματος «Εύδοξος» που περιλαμβάνει και τον αλγόριθμο αντικειμενικής κοστολόγησης του Υπουργείου δείχνει ότι, μόνο για τα τέσσερα τελευταία ακαδημαϊκά έτη ( ), το ποσόν που εξοικονόμησε το ελληνικό Δημόσιο αγοράζοντας πανεπιστημιακά βιβλία από τις ΠΕΚ αντί ομοειδών βιβλίων άλλων εκδοτών φθάνει τα 4 εκ. ευρώ! Ενώ για τα τριάντα χρόνια της λειτουργίας μας η συνολική εξοικονόμηση για το ελληνικό Δημόσιο προκύπτει ίση με τουλάχιστον 12,5 εκ. ευρώ. Δηλαδή περίπου πέντε φορές μεγαλύτερη από το συνολικό ύψος της δημόσιας επιχορήγησης που δεχτήκαμε μέσω του ΙΤΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια (μέχρι και το 2010). Τέλος, ας μην ξεχαστεί τελείως ότι αν υπήρξε μια εστία αντίστασης στα όσα συνέβαιναν στο εσωτερικό του συστήματος των συγγραμμάτων όλα αυτά τα χρόνια, αυτή η εστία ήταν οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Από τις οποίες προήλθαν επίσης και όλες οι απόπειρες να μεταρρυθμιστεί το σύστημα ώστε να εξαλειφθούν οι πιο σκανδαλογόνες πλευρές του και να εξασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή εκπαιδευτική αποτελεσματικότητα των διατιθέμενων πόρων. Παρότι πολύ δυσάρεστο για τη λειτουργία των δημόσιων θεσμών στη χώρα, είναι όμως απόλυτα αληθινό ότι σε κρίσιμες περιστάσεις, το δημόσιο συμφέρον στο σύστημα των συγγραμμάτων δεν το εκπροσώπησε το ελληνικό κράτος αλλά οι ΠΕΚ. Και είναι αυτό ένα αναπόσπαστο στοιχείο της ιστορίας τους.

8 8 νέες εκδόσεις Θόδωρος Χατζηπανταζής Διάγραμμα ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου Α πό τις αρχές της δεκαετίας του 1980, που η μελέτη της ιστορίας και θεωρίας του θεάτρου εισχώρησε επίσημα με σημαντική καθυστέρηση στα πανεπιστημιακά ιδρύματα και στα ερευνητικά κέντρα της χώρας, η επιστημονική έρευνα στο συγκεκριμένο τομέα έχει αναπτυχτεί με πολύ εντυπωσιακούς ρυθμούς. Έχουν επομένως ωριμάσει πλέον οι συνθήκες για να αξιοποιηθούν τα επιμέρους ευρήματά της στη σύνθεση μιας γενικής ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου, στην επιφυλακτική έστω συνεκτίμηση του αποθησαυρισμένου νέου υλικού για το σχεδιασμό μιας εικόνας συνόλου. Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να ανοίξει το δρόμο προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση. Παίρνοντας υπόψη τις μαρτυρίες για τη θεατρική δραστηριότητα στις ελληνόγλωσσες κοινότητες της ανατολικής Μεσογείου, από τα χρόνια του Κυπριακού Κύκλου των Παθών και του Κρητικού Θεάτρου, ως το κίνημα του μεταμοντερνισμού στην Αθήνα των τελευταίων δεκαετιών του 20ού αιώνα, η αφήγηση επιχειρεί να επισημάνει τα βασικότερα ρεύματα που κυριάρχησαν στην εδώ τέχνη της σκηνής, για ένα διάστημα μεγαλύτερο της μισής χιλιετίας. Και φροντίζει να χαρτογραφήσει τις αφετηρίες και τους σταθμούς, τις συνέχειες και τις ρήξεις, που έχουν συμβάλει στη διαμόρφωση μιας συμπαγούς τοπικής καλλιτεχνικής παράδοσης. Στόχος δεν είναι εδώ να απογραφούν απλώς όσο γίνεται περισσότερα πρόσωπα και γεγονότα που έχουν πάρει μέρος στη σχετική ζύμωση. Στόχος είναι να αναδειχτούν και να αναλυθούν τα σημαντικότερα ανάμεσά τους. Και κυρίως να ερμηνευτούν και να τοποθετηθούν σε ένα όσο γίνεται ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο. [Ιστορία του Θεάτρου]

9 νέες εκδόσεις 9 ΓΙωρΓός Β. ΔΕρτΙΛης Ιστορία του ελληνικού κράτους, Ο τίτλος «Ιστορία του ελληνικού κράτους» είναι μια βραχυλογία, μια απλούστευση. Το κράτος είναι ένα πρίσμα, ένας φακός, ένα κέντρο εστίασης, ένας τρόπος να φέρνουμε μέσα στο οπτικό μας πεδίο την κοινωνία που παρατηρούμε. Αμέσως μετά, όμως, μπορούμε να εστιάσουμε το βλέμμα μας στους ανθρώπους. Το ελληνικό κράτος δημιουργείται το 1828 εκ του μηδενός και, έως το 1920, αλλάζει ριζικά την ζωή των ανθρώπων που το δημιούργησαν με την φαντασία τους και με την επαναστατική τους πράξη. Τους επιβάλλει την αυθεντία και την νομιμότητά του, την βία και την εξουσία του ελέγχει την αναμεταξύ τους βία τέμνει, δικάζει και τιμωρεί δεσμεύει την Εκκλησία χωρίς να την υποτάσσει, την προσκυνά και την χρησιμοποιεί, στηρίζει επάνω της μέγα μέρος της δικής του νομιμότητας εκπαιδεύει τους νέους και τις νέες, τους μαθαίνει τον νόμο, την τάξη, την υποταγή, την εξίσωση έθνος-κράτος, τον πατριωτισμό. Με άλλα λόγια, το νεαρό ελληνικό κράτος επιβάλλει στους ανθρώπους ό,τι εν πολλοίς επιβάλλουν όλα τα κράτη. Και εκείνοι, με την σειρά τους, το ανέχονται, το αποδέχονται, το απορρίπτουν, υποκύπτουν, το περιβάλλουν με τα εθνικά σύμβολα, το διεκδικούν, εξεγείρονται, το καταλύουν προς στιγμήν για να το θεσμίσουν εξ υπαρχής, το στηρίζουν, το στελεχώνουν, το διαβρώνουν, το χρησιμοποιούν εναντίον αλλήλων. Εκείνοι διατυπώνουν τις εθνικιστικές του φαντασιώσεις, εκείνες μεταδίδουν στα παιδιά τους τις αλυτρωτικές του προσδοκίες και, όλοι μαζί, ακολουθούν τις σημαίες του, τροφοδοτούν με φόρους τα ταμεία του και με αίμα τους πολέμους του. Γράφοντας το βιβλίο αυτό, σκοπός μου δεν ήταν να διηγηθώ «τι έγινε», αλλά να κατανοήσω το «γιατί έγινε». Δεν ήταν να διηγηθώ μια ιστορία, αλλά να την ερμηνεύσω. Και ήθελα να μιλήσω όχι μόνο στον ειδικό αναγνώστη, τον ιστορικό, τον κοινωνιολόγο, τον οικονομολόγο, όχι μόνο στον σπουδαστή της Ιστορίας και των κοινωνικών επιστημών. Ήθελα να μιλήσω, ίσως ακόμη περισσότερο, στους γενικούς αναγνώστες, στον αναγνώστη και την αναγνώστρια που αγαπούν το διάβασμα. Είναι τα πρόσωπα που περιδιαβάζουν συνεχώς στην σκέψη του κάθε συγγραφέα και οδηγούν το χέρι και την καρδιά του και που έχουν από τον συγγραφέα μόνο δύο απαιτήσεις: να μοιραστεί μαζί τους την όποια γνώση του, προσφέροντάς τους και ολίγη τέρψη. Δύο μόνο απαιτήσεις, αλλά μεγάλες: επιβάλλουν στον συγγραφέα σαφήνεια και απλότητα γραφής, και μιαν ελάχιστη, έστω, καλαισθησία. Άλλωστε, εκτός από την σαφήνεια, αυτός είναι νομίζω ο άλλος τρόπος που έχει ο συγγραφέας για να πλησιάσει ή, όπως λέμε, να «κοιτάξει στα μάτια» τον αναγνώστη. (Απόσπασμα από τα «Προλεγόμενα» του βιβλίου) [Ιστορία] ΓκρΕΓκορυ Έλλιοττ Χoμπσμπάουμ: Ιστορία και πολιτική O ιστορικός Έρικ Χομπσμπάουμ είναι αναμφισβήτητα ο κορυφαίος αναλυτής της σύγχρονης εποχής. Οι πανοραμικές μελέτες του για τον δέκατο ένατο και τον εικοστό αιώνα, για την εποχή που εκτείνεται από τη Γαλλική Επανάσταση ώς την πτώση του σοβιετικού κομμουνισμού, έχουν διαμορφώσει την ιστορική συνείδηση τόσο των ειδικών όσο και του ευρύτερου αναγνωστικού κοινού. Αλλά και τα κείμενά του πάνω στα εργατικά κινήματα και τη σοσιαλιστική πολιτική κατέχουν κεντρική θέση στις συζητήσεις της αριστεράς. Παρ όλα αυτά, δεν είχε επιχειρηθεί μέχρι τώρα καμιά εκτεταμένη μελέτη για το έργο του Χομπσμπάουμ. Ο Γκρέγκορυ Έλλιοττ καλύπτει αυτό το κενό με υποδειγματικό τρόπο. Αναλύει τόσο τα επιστημονικά επιτεύγματα του Χομπσμπάουμ όσο και τη διανοητική και πολιτική του πορεία. Και με τον τρόπο αυτό θέλει να τοποθετήσει τη σκέψη του Χομπσμπάουμ μέσα στο πλαίσιο μιας γενικευμένης κρίσης αυτοπεποίθησης στην Αριστερά μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. [Ιστορία και Κοινωνία]

10 10 νέες εκδόσεις GIULIO CARLO ARGAN & AchILLe BONITO OLIVA Η μοντέρνα τέχνη, & Η τέχνη στην καμπή του 21ου αιώνα «Σ αυτό το βιβλίο έθεσα ως στόχο να εξηγήσω σε ποιο βαθμό και μέσα από ποιες διεργασίες οι εικαστικές τέχνες συνέβαλαν στη διαμόρφωση της ιδεολογίας και του πολιτισμικού συστήματος της σύγχρονης κοινωνίας και συμμετείχαν άμεσα και αυτόνομα στις εντάσεις, αντιφάσεις και κρίσεις της εποχής μας. Αδυνατώντας να διαχωρίσω την ιστορία της τέχνης από την πολιτική και οικονομική ιστορία αλλά και από την ιστορία της επιστήμης και να σκιαγραφήσω το γενικό πλαίσιο της ιστο ρίας των τελευταίων δύο αιώνων, δόμησα τη μελέτη μου σε δύο επίπεδα, ή μάλλον σύμφωνα με δύο διαφορετικές κλίμακες μεγέθους: αφενός, σε μια σειρά από κεφάλαια περιέγραψα και ανέπτυξα με συνοπτικό τρόπο τις σπουδαιότερες ποιητικές, καταδεικνύοντας έτσι πώς εντοπίζονται και διαμορφώνονται στην τέχνη τα μεγάλα πολιτισμικά θέματα των τελευταίων δύο αιώνων και προσπαθώντας να παράσχω επαρκή εικονογραφική τεκμηρίωση και αφετέρου, οι σελίδες με την ανάλυση των έργων δεν στοχεύουν απλώς στο να προβάλουν την ποιοτική αξία των έργων που έχουν επιλεγεί ανάμεσα στα πιο σημαίνοντα, αλλά να δώσουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να παρακολουθήσει τις διεργασίες με τις οποίες οι σπουδαιότεροι σύγχρονοι καλλιτέχνες συνέβαλαν, με τη δική τους αυτόνομη έρευνα στον δικό τους ιδιαίτερο τομέα, στη διαμόρφωση του πολιτισμού». Τζ. Κ. Αργκάν Συνεχίζοντας το κορυφαίο έργο του δασκάλου του, ο Ακίλε Μπονίτο Ολίβα συμπληρώνει την ιστορία της τέχνης από το 1970 μέχρι τις μέρες μας. [Ιστορία της Τέχνης]

11 νέες εκδόσεις 11 ετοιμάζεται... 2 xxxxxxxxxxx ΠΑΝΑΓΙωτης ΔΟΞαρας Τέχνη ζωγραφίας Οι πρώτες μεταφράσεις κειμένων τέχνης στα ελληνικά Σ τον εικονογραφημένο κώδικα με τίτλο «Τέχνη Ζωγραφίας» περιέχονται, μεταφρασμένα στα ελληνικά, μερικά από τα πλέον σημαντικά κείμενα περί τέχνης: μεταξύ άλλων, οι πραγματείες περί ζωγραφικής των Leonardo da Vinci και Leon Battista Alberti, κείμενα με τεράστια επίδραση στην καλλιτεχνική πράξη και τη θεωρία περί τέχνης των παλαιότερων αιώνων. Η σύνταξη του κώδικα είναι έργο τού, δραστήριου στα τέλη του 17ου και στις πρώτες δεκαετίες του 18ου αιώνα, ζωγράφου Παναγιώτη Δοξαρά, ο οποίος προσανατολιζόταν στην έκδοσή του. Η μεταφορά των πλέον βασικών πραγματειών, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε τεχνικό επίπεδο, στον ελληνικό χώρο για πρώτη φορά, η μεταφραστική πράκτική, το ύφος των σχεδίων που εικονογραφούν τις πραγματείες, αλλά και τα συνοδευτικά κείμενα, από τα οποία ένα ανήκει σε έναν αφανή ορθόδοξο μοναχό και το άλλο σε έναν από τους πλέον επιφανείς ιησουΐτες ιεροκήρυκες παρουσιάζουν πολλαπλό ενδιαφέρον, τόσο από πλευράς ιστορίας της τέχνης όσο και ευρύτερης ιστορικής, γλωσσικής και θρησκευτικής διάχυσης των ιδεών από τον δυτικό στον ανατολικό-ορθόδοξο κόσμο. Το «Τέχνη Ζωγραφίας» έχει ώς τώρα ερμηνευτεί από τους μελετητές βάσει διαφορετικών και εν πολλοίς αντιτιθέμενων ιδεολογικών θεωρήσεων, διαμορφωμένων, κατά κάποιον τρόπο, ερήμην των ίδιων των περιεχομένων τού ακόμα ανέκδοτου κώδικα. Καθώς μάλιστα το όνομα του δημιουργού του, στο σύνολο της βιβλιογραφίας περί νεοελληνικής τέχνης, έχει τοποθετηθεί στην αρχή της γενεαλογίας και της περιοδολόγησής της, ήδη από τον 19ο αιώνα δόθηκε στον εν λόγω κώδικα μια ιδιαίτερη θέση στην ιστοριογραφία, ιδιαίτερα σε αυτήν που αφορά τη σαφώς στραμμένη προς τη Δύση καλλιτεχνική παραγωγή. Το «Τέχνη Ζωγραφίας» σώζεται σε δύο απόγραφα, το ένα φυλάσσεται στη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη της Βενετίας και το άλλο στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αθήνας, χρονολογημένα στα 1720 και 1724 αντίστοιχα. Πληρέστερο είναι το δεύτερο, το οποίο εκδίδεται εδώ σε παραλληλισμό πάντως με εκείνο της Μαρκιανής. Της έκδοσης του κώδικα προηγείται εισαγωγή όπου, ύστερα από την εξέταση των βιοεργογραφικών στοιχείων του Δοξαρά, παρουσιάζονται τα περιεχόμενα του κώδικα, οι πηγές τους και η μεταφραστική τακτική. Τέλος, επιχειρείται η ένταξη της δημιουργίας του κώδικα στα συμφραζόμενα της εποχής του, στον «κόσμο του Δοξαρά». Παρατίθεται επίσης ένα γλωσσάριο των καλλιτεχνικών και τεχνικών λέξεων που μεταφράζονται από τα ιταλικά στα ελληνικά. [Ιστορία της Τέχνης]

12 12 νέες εκδόσεις ΛόυκΙΑ ΑΘαναςακη, ΤΑΣΟΣ ΝΙκόΛΑΪ ης, ΗΜός ΣΠΑΘαρας (επιμ.) Ιδιωτικός βίος και δημόσιος λόγος στην ελληνική αρχαιότητα και στον ιαφωτισμό Μελέτες αφιερωμένες στην Ιωάννα Γιατρομανωλάκη Σ τόχος του τόμου είναι να αναδείξει τους ποικίλους τρόπους με τους οποίους απεικονίζεται και σημασιοδοτείται ο ιδιωτικός βίος στον δημόσιο λόγο και συγκεκριμένα στο Αττικό δράμα, την ρητορεία, την φιλοσοφία, τις πολιτικές και ηθικές πραγματείες και την βιογραφία. Ιδωμένες εν συνόλω, οι επιμέρους μελέτες που θα βρει ο αναγνώστης στο Α μέρος συνιστούν μια προσπάθεια χαρτογράφησης των ορίων ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο χώρο στην ελληνική αρχαιότητα. Στην εκτενή μελέτη του Β Μέρους η εστίαση μετατοπίζεται από τον αρχαίο κόσμο στους νεότερους χρόνους, και συγκεκριμένα στον στοχασμό του 17ου και 18ου αιώνα για τη γλώσσα και τον δημόσιο λόγο. Οι μελέτες που συγκεντρώνονται προσεγγίζουν κομβικά ζητήματα της ρητορείας, της κοινωνικής ιστορίας και του πολιτικού στοχασμού της αρχαιότητας, ενώ παράλληλα αναδεικνύεται η πρόσληψη του αρχαίου πολιτικού λόγου από τους θεμελιωτές της σύγχρονης ηθικής και πολιτικής φιλοσοφίας. [Φιλολογία] ΙΛΙΑ ΧατζηπαναΓΙωτη-SANGMEISTER (επιμ.) Ταξίδι, γραφή, αναπαράσταση. Μελέτες για την ταξιδιωτική γραμματεία του 18ου αιώνα Π ώς πρέπει να τρέφεται, να παρατηρεί και να γράφει ένας ταξιδιώτης του 18ου αιώνα; Πόσο κοστίζει την εποχή του Διαφωτισμού μία διανυκτέρευση σ ένα μοναστήρι και ποιος ξεναγεί τους προσκυνητές στους Αγίους Τόπους; Ποιος είναι ο μυστηριώδης Αθανάσιος που προσλαμβάνει ως γραμματέα τον δεκαεννιάχρονο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ; Τι γνωρίζει ένας γάλλος έμπορος για τον Σταυράκη, τη μαντάμ Τυανίτη και τον οπιομανή γιατρό Σκαρλάτο Καρατζά; Ποιες συνθήκες επικρατούν στα ιδρύματα εγκλεισμού στην ανατολική Μεσόγειο στα 1786; Πώς ένας συγγραφέας χρησιμοποιεί την περιγραφή των ταξιδιών του για να εγκατασταθεί στην Αγγλία; Ποιος είναι ο κομψός Ισαάκμπεης που συναντά η λαίδη Κρέιβεν στην Κωνσταντινούπολη και για τον οποίο ακούει ο Κωνσταντίνος Καρατζάς στο Βερολίνο; Πώς ένας πρέσβης προκαλεί ένα νέο τιράζ; Ποια κείμενα κρύβονται στις Κερκυραϊκές Αρχαιότητες του Ευγένιου Βούλγαρη; Πώς βλέπει τις γυναίκες σε ένα χαμάμ η λαίδη Μόνταγκιου και ένας γάλλος καθολικός κριτικός; Πόσα θύματα έχουν τον 18ο αιώνα οι επιδημίες χολέρας στα ελληνικά νησιά; Πώς εξαφανίστηκαν οι τρούλλοι του Αγίου Λαζάρου στη Λάρνακα; Τι κοινό έχει ο γενίτσαρος Πατρόνα Χαλίλ με τον ναπολιτάνο Μαζανιέλλο και τι σημαίνει «επανάσταση» πριν από τη Γαλλική Επανάσταση; Οι δεκατρείς μελέτες του τόμου δεν απαντούν μόνο στα ερωτήματα αυτά. Αξιοποιώντας λησμονημένα ή άγνωστα περιηγητικά κείμενα για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ανανεώνουν την έρευνα της ταξιδιωτικής γραμματείας της εποχής του Διαφωτισμού και προτείνουν νέους, διεπιστημονικούς τρόπους προσέγγισής της. Ο τόμος διερευνά το ταξίδι ως φαινόμενο, τις υλικές συνθήκες της διεξαγωγής του και τις προσπάθειες κανονικοποίησής του μελετά την τυπολογία, την «ποιητική» και την πρόσληψη των κειμένων της ταξιδιωτικής γραμματείας διερευνά τις αναπαραστάσεις του «Άλλου» και τη σχέση τους με τις συλλογικές ταυτότητες αξιοποιεί τα περιηγητικά κείμενα ως πηγή για την πολιτισμική ιστορία, την ιστορία των εννοιών και των ιδεών, για την ιστορία του καθημερινού βίου, την ιστορική δημογραφία και την αρχαιολογία. [Ιστορία]

13 νέες εκδόσεις 13 ΣτΕΦανός ΚακλαΜανης, αλεξης ΚαΛόκαιρινός, ΔηΜητρης Πολυχρονάκης (επιμ.) Λόγος και χρόνος στη νεοελληνική γραμματεία (18ος - 19ος αιώνας) Πρακτικά συνεδρίου προς τιμήν του Αλέξη Πολίτη Ο τόμος απαρτίζεται από 32 κείμενα που έχουν την αφετηρία τους στις ανακοινώσεις του ομότιτλου συνεδρίου νεοελληνικών σπουδών που οργάνωσε το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης το 2013 προς τιμήν του Αλέξη Πολίτη, κορυφαίου μελετητή της περιόδου αυτής. Με κεντρικούς άξονες τις διάφορες μορφές και λειτουργίες του λόγου και του χρόνου από την εποχή του Διαφωτισμού ώς τις παραμονές των Βαλκανικών πολέμων ανιχνεύονται οι δράσεις, οι ιδέες και οι πραγματώσεις της ελληνικής κοινωνίας και χαρτογραφούνται οι σημαντικότεροι αναβαθμοί που οδήγησαν στη διαμόρφωσή της. Μέσα από ένα πλήθος πηγών και μεθόδων προσέγγισης συζητώνται καίρια και δυσεπίλυτα προβλήματα της πνευματικής ιστορίας του τόπου μας, ανασυντίθενται οι σημαντικότερες ατομικές και συλλογικές πρωτοβουλίες που καταγράφηκαν στον ελλαδικό κόσμο και στα μεγάλα κέντρα του απόδημου Ελληνισμού, και αναδεικνύονται τα νοητικά, αισθητικά και κοινωνικά ρεύματα και η έκφραση των ατομικών συνειδήσεων. Το δημοτικό (κλέφτικο) τραγούδι στα ιστορικά του συμφραζόμενα, ο λαϊκότροπος έντυπος και χειρόγραφος λόγος, οι γλωσσικές, αισθητικές και ιδεολογικές αναζητήσεις πριν και μετά τον Αγώνα της Παλιγγενεσίας, η κληρονομιά αλλά και οι καινούργιες πραγματικότητες και ανάγκες του νεοσύστατου κράτους, η επικοινωνία και τα δίκτυα λογίων του ελλαδικού και του ευρωπαϊκού κόσμου στα χρόνια της Μεγάλης Ιδέας, οι αποτυπώσεις του Ρομαντισμού στη λογοτεχνία του 19ου αιώνα, η σχέση του δημιουργού με την ιστορική και λογοτεχνική συγκυρία, οι μύθοι και οι φαντασιακές κατασκευές σε μια εποχή που διέπεται από τα μεγάλα εθνικά και ιδεολογικά προτάγματα, αποτελούν μερικά μόνο από τα ζητήματα που οι συγγραφείς του τόμου πραγματεύονται με περισσή φροντίδα και γνώση στις μελέτες τους. [Φιλολογία] Τα Βαλκάνια Εκσυγχρονισμός, ταυτότητες, ιδέες Συλλογή κειμένων προς τιμήν της καθηγήτριας Νάντιας Ντάνοβα Τ ο επιστημονικό έργο και η συνολική πνευματική προσφορά της καθηγήτριας Νάντιας Ντάνοβα, της κορυφαίας νεοελληνίστριας ιστορικού της Βουλγαρίας, καθόρισαν, εδώ και μισό σχεδόν αιώνα, το πεδίο των ελληνο-βουλγαρικών ιστοριογραφικών και πνευματικών σχέσεων. Με αισθήματα αναγνώρισης και επιστημονικής φιλίας, ιστορικοί και άλλοι επιστήμονες από την Ελλάδα και τη Βουλγαρία, συνέβαλαν, μαζί με άλλους βαλκανιολόγους, στη συγγραφή ενός τόμου-τεκμηρίου για το ευρύ αυτό πεδίο επαφών και παραγωγής γνώσης που καλλιέργησε και ανέδειξε η δυναμική προσωπικότητα της Ντάνοβα. Με διεθνικό και πολυτασικό χαρακτήρα, ο παρών τόμος αποτυπώνει αφενός πρόσφατες κατακτήσεις και κατευθύνσεις της βουλγαρικής και ελληνικής ιστοριογραφίας στο πεδίο της ιστορίας των Βαλκανίων και των ελληνο-βουλγαρικών σχέσεων, αναδεικνύοντας αφετέρου με άλλα, όχι ευθέως συνδεδεμένα με την ελληνο-βουλγαρική προβληματική κείμενα δυνατότητες και προοπτικές γόνιμου επιστημονικού διαλόγου. [Ιστορία]

14 14 νέες εκδόσεις ΑΝΝΑ ΜΑΧΑΙΡΑ Η διπλή ζωή του Σταντάλ Το έργο του, η κριτική και η αναπαραγωγή της επαναστατικής κουλτούρας O Σταντάλ θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους γάλλους λογοτέχνες του 19ου αιώνα, και ορισμένα μυθιστορήματά του, όπως το Κόκκινο και το Μαύρο ή Το Μοναστήρι της Πάρμας, συγκαταλέγονται ανάμεσα στα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο Henri Beyle, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του συγγραφέα, γεννήθηκε τις παραμονές της μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης, έζησε την Επανάσταση στα παιδικά και νεανικά του χρόνια και πέρασε την ωριμότητά του στον απόηχο της επανάστασης αλλά και της άρνησής της, στα χρόνια που ο ιστορικός Χoμπσμπάουμ αποκάλεσε «Εποχή των Επαναστάσεων». Η Άννα Μαχαιρά αναζητά στη Διπλή ζωή του Σταντάλ τη σύνδεση ακριβώς του συγγραφέα με την ιστορία. Η αναζήτηση προχωρά σε δύο επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο συγκροτείται από το έργο του Σταντάλ και τον τρόπο με τον οποίο ο λογοτέχνης επεξεργάζεται σε αυτό τα βιώματά του τον ενθουσιασμό του, τις ελπίδες, τις απέχθειες και τις απογοητεύσεις του από τη συναρπαστική περίοδο της Επανάστασης και του Ναπολέοντα. Καθώς όμως, και σε αυτή την περίπτωση, το έργο επέζησε του δημιουργού του, η Διπλή ζωή αναζητά σε ένα δεύτερο επίπεδο τις εναλλαγές της δεξίωσης του έργου του Σταντάλ από τη λογοτεχνική κριτική και την κοινωνία. Η συγγραφέας μας οδηγεί εδώ από την περιορισμένη απήχηση που είχε το έργο στην πλειονότητα των συγχρόνων του Σταντάλ, αλλά και την απόρριψή του από τον Ουγκώ και τον Φλωμπέρ, στην ανάδειξή του κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα σε αγαπημένο θέμα της λογοτεχνικής κριτικής από τον Ταιν μέχρι τον Προυστ. Οι μεταπτώσεις της κριτικής συνεχίστηκαν και στον 20ό αιώνα, κατά τον οποίο οι πολυσχιδείς όψεις του έργου του Σταντάλ επέτρεψαν σε εκ διαμέτρου αντίθετα πολιτικά και λογοτεχνικά κινήματα και συγγραφείς π.χ. τη φιλομοναρχική οργάνωση Action française, τον Γκέοργκι Λούκατς και τον Μαξίμ Γκόρκι να θεωρήσουν ότι βρήκαν σε αυτό τα στοιχεία που αναζητούσαν. Πέρα από τη μελέτη των γραπτών του Σταντάλ και την αξιοποίηση αρχειακού υλικού σχετικού με τη ζωή και το έργο του, η έρευνα για το βιβλίο στηρίχθηκε στη μελέτη της ογκώδους διεθνούς κριτικής βιβλιογραφίας. [Ιστορία και Κοινωνία] ΜΑΞ ΤΣΑΡΛΣΓόυόρΘ Φιλοσοφία και θρησκεία Τυπολογία των σχέσεών τους από την αρχαιότητα έως σήμερα Σ το βιβλίο αυτό, ο Μαξ Τσάρλσγουορθ παρουσιάζει την ιστορία της φιλοσοφίας της θρησκείας ως ένα σπουδαίο πνευματικό επίτευγμα του δυτικού πολιτισμού. Η ιστορία που αφηγείται ξεκινά από την ελληνική αρχαιότητα, με την αυτονόμηση της σφαίρας του ορθού λόγου και τη γέννηση της φιλοσοφίας, και φτάνει μέχρι τα πιο πρόσφατα ρεύματα του 20ού αιώνα. Ο συγγραφέας επιχειρεί να οργανώσει την ύλη του σε πέντε βασικούς τύπους σε πέντε θεμελιώδεις φιλοσοφικές προσεγγίσεις της θρησκευτικής σφαίρας. Στο πλαίσιο της πρώτης προσέγγισης, στην οποία κυριαρχεί η πλατωνική παράδοση, ο φιλοσοφικός λόγος εκτοπίζει την παραδοσιακή θρησκεία και η φιλοσοφία αξιώνει τελικά να γίνει η ίδια θρησκεία. Στο πλαίσιο της δεύτερης προσέγγισης, στην οποία δεσπόζει η μορφή του Θωμά Ακυινάτη, ο ρόλος της φιλοσοφίας είναι υπερασπιστικός, απολογητικός: η φιλοσοφία αναλαμβάνει να προασπίσει μέσω του λόγου την πίστη απέναντι στους αμφισβητίες της. Στο πλαίσιο της τρίτης προσέγγισης, με προεξάρχοντα εκπρόσωπο τον Ιμμάνουελ Καντ, ο θεωρητικός λόγος κρίνεται ανίκανος να μιλήσει με εγκυρότητα πάνω στα θέματα της θρησκείας, για τα οποία αρμόδια αναγορεύεται η πίστη και ο λόγος που αφορά την πράξη. Στις δύο τελευταίες ενότητες, ο συγγραφέας επικεντρώνεται σε δύο σύγχρονες φιλοσοφικές προσεγγίσεις του θρησκευτικού πεδίου: τη «γλωσσανάλυση», με κύριο εκφραστή τον Βίττγκενσταϊν, όπου η έμφαση δίνεται κυρίως στη μελέτη της θρησκευτικής γλώσσας, και στον «μεταμοντερνισμό», όπου μέσω της διαδικασίας της αποδόμησης, η φιλοσοφία αναλαμβάνει να αποκαθάρει τον εαυτό της από τις σιωπηρές μεταφυσικές προκαταλήψεις της. [Φιλοσοφία]

15 νέες εκδόσεις 15 ΑΡΕΤΗ ΒαςΙΛΕΙόυ Τρυγών η φιλέρημος. Το θέατρο του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη και η αναζήτηση εθνικοθρησκευτικής ταυτότητας στο τελευταίο τέταρτο του 19ου και στο πρώτο τέταρτο του 20ού αιώνα Α ρκούντως λησμονημένος ως διηγηματογράφος και παντελώς ανεξερεύνητος ως δραματουργός, ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης παραμένει έως και σήμερα ένας εν πολλοίς γνωστός-άγνωστος της νεοελληνικής λογοτεχνίας, καλυμμένος κάτω από τη βαριά σκιά της καλλιτεχνικής δημιουργίας του τρίτου του εξαδέλφου Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Το παρόν βιβλίο δεν φιλοδοξεί να αποκαταστήσει αυτή τη λογοτεχνική αδικία, η οποία έχει άλλωστε επισημανθεί ήδη εδώ και πολλές δεκαετίες από αρκετούς μελετητές του διηγηματογραφικού του έργου. Αντιθέτως, επιχειρεί να μελετήσει νηφάλια το έργο του, κυρίως το θεατρικό, εντάσσοντάς το μέσα στο ιστορικό, ιδεολογικό και αισθητικό πλαίσιο της εποχής του, δηλαδή κυρίως του τελευταίου τέταρτου του 19ου αιώνα, αλλά και του πρώτου τέταρτου του 20ού. Η μελέτη του δραματουργίας του επιχειρεί να ανατρέψει τον αποκλειστικό χαρακτηρισμό του συγγραφέα ως ηθογράφου, ο οποίος συνοδεύει μονίμως τη διηγηματογραφία του, και να τον εισαγάγει στο πεδίο του πολιτικού φαινομένου του ελληνικού εθνικισμού του 19ου αιώνα που επηρεάζει και τις αισθητικές του επιλογές. Η εθνική ιστορία και ο εγχώριος εκκοσμικευμένος πολιτικός αλυτρωτισμός διαπλέκεται στo θέατρό του με τη μεταφυσική της Ορθοδοξίας, προκειμένου να προσφέρει το όραμα του μελλοντικού πεπρωμένου της απελευθερωμένης ελληνικής φυλής, της θεϊκής αποστολής του περιούσιου λαού. Στον αισθητικό τομέα, εξετάζεται το ρομαντικό οπλοστάσιο των «σαιξπηριζουσών» τραγωδιών του, αλλά και τα αστικά ηθογραφικά μονοπάτια των κωμωδιών του, ενώ ανιχνεύεται και η «τύχη» των έργων του στους ποιητικούς διαγωνισμούς, αλλά και στη σκηνή του 19ου αιώνα. Το βιβλίο συνοδεύεται από την έκδοση του χειρόγραφου δράματός του Πόλεως άλωσις, το οποίο απόκειται έως σήμερα στα Αρχεία του Ε.Λ.Ι.Α. [Ιστορία του θεάτρου] LUCA GIULIANI (επιμ.) Αριστουργήματα της Αρχαίας Τέχνης Π ολύ συχνά γίνεται λόγος για αριστουργήματα της τέχνης χωρίς να διευκρινίζεται τι ακριβώς εννοούμε. Τι σημαίνουν άραγε οι όροι τέχνη και αριστούργημα; Η σημασία τους έχει υποστεί βέβαια αξιοσημείωτη μεταβολή από την αρχαιότητα μέχρι την εποχή του μοντερνισμού και οι δύο ωστόσο βασίζονται σε εννοιολογικά σχήματα της νεότερης εποχής. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, τι νόημα έχει να μιλάμε για αριστουργήματα της αρχαίας τέχνης; Από τον 19ο αιώνα η Κλασική Αρχαιολογία επιχείρησε αν μη τι άλλο να καθορίσει σε ποιες περιπτώσεις είναι θεμιτή η χρήση του όρου. Αριστούργημα, λοιπόν, θα έπρεπε να αποκαλείται το έργο εκείνο που αποκαλύπτει την αναγνωρίσιμη υπογραφή του αριστοτέχνη, το στίγμα της μεγαλοφυΐας. Στον παρόντα, πλούσια εικονογραφημένο τόμο ο εκδότης και οι συγγραφείς των άρθρων επιδιώκουν να αποστασιοποιηθούν από την αισθητική κατηγορία της μεγαλοφυΐας και να επανέλθουν σε μια παλαιότερη αντίληψη περί «μαεστρίας» με την έννοια της τεχνικής ικανότητας και της δεξιοτεχνίας. Τον αναγνώστη περιμένει ένα ευχάριστο ανάγνωσμα που τέρπει τις αισθήσεις και σκοπό έχει να τον βοηθήσει να κατανοήσει την επίδραση της αισθητικής γοητείας μέσα από την παραδειγματική προσέγγιση οκτώ σημαντικών έργων τέχνης της αρχαιότητας. Παράλληλα επιδιώκει να αποκαλύψει ολοένα και νέες πτυχές καλλιτεχνικής δεξιοτεχνίας που ρίχνουν καινούριο, καμιά φορά απροσδόκητο φως σε γνωστά αριστουργήματα. [Ιστορία / Νέες προσεγγίσεις στο αρχαίο κόσμο]

16 16 νέες εκδόσεις ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΖΟΥΡΟΣ Σε αναζήτηση σκοπού σε έναν κόσμο χωρίς σκοπό Σκέψεις για μια ρεαλιστική ηθική Ο σκοπός είναι τροφή, σαν το ψωμί. Το να λέμε ότι το ψωμί είναι για το σώμα και ο σκοπός για την ψυχή είναι λάθος. Γιατί δεν υπάρχει σώμα χωρίς ψυχή και ψυχή χωρίς σώμα πρόκειται για «ένα και το αυτό». Η διαφορά είναι ότι για το ψωμί γνωρίζουμε τις φυσικές και βιολογικές ιδιότητές του γνωρίζουμε το «πώς» λειτουργεί ως τροφή. Μας πήρε κάποιες χιλιάδες χρόνια να φτάσουμε ώς εκεί. Για τον σκοπό δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο σημείο αυτό, αλλά είναι ζήτημα χρόνου. Γνωρίζουμε όμως κάτι πολύ σημαντικό: ότι το Σύμπαν πορεύεται χωρίς σκοπό ότι ο σκοπός είναι έξω από τη φύση ότι είναι απλώς μια ταμπέλα που εμείς κολλήσαμε επάνω της. Σ αυτό δεν διαφέρουμε πολύ από το τετράχρονο παιδί και τον Άγιο Βασίλη που κατεβαίνει από την καμινάδα. Σε λίγα χρόνια ο Άγιος Βασίλης θα αποτελεί για το παιδί μια ευχάριστη ανάμνηση μιας αυταπάτης. Δεν είναι τόσο εύκολο με τον σκοπό. Γιατί από τη στιγμή που ο σκοπός αναγνωριστεί ως αυταπάτη θα έχει χάσει την αξία του ως τροφή. Φθάνουμε έτσι μπρος στο μεγάλο δίλημμα. Απ τη μια είναι η «χωρίς σκοπό» πραγματικότητα. Απ την άλλη είναι η βιοτική μας ανάγκη για σκοπό. Δεν βοηθάει να επιβάλουμε στον εαυτό μας την εντύπωση ότι υπάρχει σκοπός το να ζούμε σε μια «ενσυνείδητη» αυταπάτη δεν είναι λύση. Τι μας απομένει; Το βιβλίο προτείνει ότι υπάρχουν υποκατάστατα του σκοπού και καλεί τον αναγνώστη να τα ανακαλύψει. [Εκλαΐκευση της επιστήμης] PETER BOWLER, MORUS IWAN RHYS Η ιστορία της νεότερης επιστήμης Μια επισκόπηση Σ το βιβλίο αυτό, οι Peter J. Bowler και Iwan Rhys Morus εξερευνούν τόσο την ίδια την ιστορία της επιστήμης όσο και την επίδραση που άσκησε στη νεότερη σκέψη εν γένει, και καταγράφουν όλες τις μείζονες εξελίξεις που έλαβαν χώρα στο πεδίο της επιστημονικής σκέψης, από τις επαναστατικές ιδέες του 17ου αιώνα μέχρι τα ζητήματα που εγείρονται στις μέρες μας από τη θεωρία της εξέλιξης, τη γενετική, την πυρηνική φυσική και τη σύγχρονη κοσμολογία. Γραμμένη από δύο έμπειρους ιστορικούς της επιστήμης, η Ιστορία της νεότερης επιστήμης καλύπτει ένα ιδιαίτερα ευρύ φάσμα επιστημονικών πεδίων και εξετάζει σύγχρονες θεματικές, όπως τη σχέση της επιστήμης με τη θρησκεία, την εκλαΐκευση της επιστήμης, την επίδραση που ασκεί ο πόλεμος στην εξέλιξη της επιστήμης και τη θέση των γυναικών στην ιστορία της επιστήμης. Το βιβλίο ενθαρρύνει τους αναγνώστες να δουν την ιστορία της επιστήμης όχι ως μια σειρά ασύνδετων ονομάτων και ημερομηνιών αλλά ως ένα σύνθετο πλέγμα σχέσεων ανάμεσα στην επιστήμη και τη σύγχρονη κοινωνία. [Ιστορία της Επιστήμης]

17 νέες εκδόσεις 17 ΓΙαννης Μανέτας Περί φυτών αφηγήματα Μικρές ιστορίες για φυτά που άλλαξαν τον κόσμο Με σκίτσα της Μυρσίνης Μανέτα Πώς η μικρή παπαρούνα επηρέασε μεγάλες αυτοκρατορίες και πώς το ζαχαροκάλαμο καθόρισε τη διαδρομή του δουλεμπορίου στους νέους χρόνους; Γιατί η μπανάνα συνδέεται με τις «μπανανίες» και τα γενετικώς τροποποιημένα φυτά με τον Δρα Frankenstein; Πώς μερικά φυτά καταφέρνουν και επιβιώνουν σε θερμοκρασίες δεκάδων βαθμών Κελσίου κάτω απ το μηδέν, ενώ άλλα σε σχεδόν απόλυτη ξηρασία; Γιατί ο κρίνος και ο κινέζικος λωτός έχουν συνδεθεί με το άσπιλο και το αμόλυντο; Πώς ήταν τα πρώτα φυτά που εποίκησαν την ξηρά και πώς ενδέχεται να είναι τα φυτά σε άλλους κατοικήσιμους κόσμους; Το βιβλίο περιλαμβάνει 37 μικρά και μεγάλα αφηγήματα για φυτά που επηρέασαν την ιστορία, και επηρεάστηκαν απ αυτήν, ή για άλλα που οι εξαιρετικές επιδόσεις τους εξάπτουν τη φαντασία όχι μόνο των επιστημόνων αλλά και του ευρύτερου κοινού. Η ανάγνωσή του δεν προϋποθέτει παρά μόνο πολύ βασικές γνώσεις βιολογίας. Το βιβλίο απευθύνεται στον ανήσυχο αναγνώστη που με όπλα την κοινή λογική και την απλή ανθρώπινη περιέργεια προσπαθεί να αντιληφθεί και να κατανοήσει τον κόσμο που μας περιβάλλει. Και τα φυτά αποτελούν την ιδεώδη αφορμή για μια τέτοια συναρπαστική περιπέτεια. Τι θα έβλεπε η Αλίκη στη χώρα των φυτών Νέα έκδοση, με σκίτσα της Μυρσίνης Μανέτα Γιατί η κίνηση είναι περιττή στα φυτά; Πώς κάνει σεξ και πώς αμύνεται ένας ακίνητος οργανισμός; Γιατί τα φυτά είναι ασύμμετρα και χωρίς σταθερό μέγεθος; Γιατί μερικά είναι πρακτικώς αθάνατα; Γιατί στον φυτικό κόσμο η δημιουργία κλώνων είναι καθημερινό φυσικό φαινόμενο; Με ποιον μηχανισμό καταφέρνουν τα φυτά να εκμεταλλεύονται μια πρακτικά ανεξάντλητη, εξωγήινη ενεργειακή πηγή; Με ποιον τρόπο ρυθμίζουν τη σύσταση της γήινης ατμόσφαιρας, τον υδρολογικό κύκλο, τη ροή της ύλης και της ενέργειας και, τελικά, το κλίμα; Γιατί τα φυτά δεν υπέστησαν στο παρελθόν μαζικές εξαφανίσεις, όπως τα ζώα; Πώς αντιλαμβάνονται τα φυτά τον έμβιο και άβιο κόσμο και πώς επικοινωνούν μεταξύ τους; Είναι, εν τέλει, τα φυτά ευφυείς οργανισμοί; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που πραγματεύεται τούτο το βιβλίο, σε μια προσπάθεια να πεισθεί ο αναγνώστης ότι κακώς τα φυτά θεωρούνται απλοί οργανισμοί χωρίς εμφανή συμπεριφορά και ευφυ?α, άρα και χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στην πραγματικότητα θα εκπλαγεί τόσο ευχάριστα όσο η Αλίκη όταν έπεσε στη λαγότρυπα για να βρεθεί σ έναν κόσμο τόσο διαφορετικό από τον δικό μας. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΓΓΛΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Alice in the Land of Plants, Springer Verlag, 2012 [Εκλαΐκευση της επιστήμης]

18 18 νέες εκδόσεις PETER ATKINS, JULIO DE PAULA Φυσικοχημεία - νέα έκδοση Η «Φυσικοχημεία του Atkins» αποτελεί ίσως το πιο καταξιωμένο διεθνώς προπτυχιακό σύγγραμμα στο αντικείμενό του. Η συγγραφική ομάδα προσπαθεί συνεχώς να ανανεώνει το περιεχόμενο του βιβλίου, ακολουθώντας την πρόοδο της επιστήμης, με την ενσωμάτωση σε αυτό πολλών σύγχρονων εφαρμογών των αρχών της φυσικοχημείας. Η νέα μετάφραση στα ελληνικά (από την 9η αγγλική έκδοση) συντονίζεται με αυτήν την προσπάθεια, σε τούτη την επίτομη, έγχρωμη έκδοση. Το ύλη που καλύπτεται είναι ευρύτατη. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζονται οι έννοιες της Θερμοδυναμικής και οι εφαρμογές τους, μελετώνται οι μεταπτώσεις φάσης και η χημική ισορροπία και γίνεται αναφορά στην Ηλεκτροχημεία. Στο δεύτερο και μεγαλύτερο μέρος αναπτύσσονται οι αρχές και οι βασικές έννοιες της Κβαντικής Μηχανικής, με εφαρμογή των οποίων στη συνέχεια μελετάται η δομή των ατόμων και των μορίων. Οι γνώσεις αυτές, αλλά και η μελέτη της συμμετρίας των μορίων, συνδυάζονται για την ερμηνεία των ατομικών και μοριακών φασμάτων σε τρία κεφάλαια αφιερωμένα στη φασματοσκοπία. Η παρουσίαση της Στατιστικής Θερμοδυναμικής συνδέει το δεύτερο μέρος με τις έννοιες της θερμοδυναμικής που αναπτύχθηκαν στο πρώτο. Τέλος, μελετώνται οι ιδιότητες των μακρομορίων και των στερεών. Στο τρίτο μέρος αναπτύσσεται η κινητική θεωρία των αερίων και μελετώνται τα φαινόμενα μεταφοράς. Στη συνέχεια, ορίζεται η ταχύτητα αντίδρασης και γίνεται μια εκτενής μελέτη των μηχανισμών και της δυναμικής απλών, αλλά και σύνθετων, χημικών αντιδράσεων, ενώ στο τελευταίο κεφάλαιο εξηγείται η δράση των καταλυτών. Η παρουσίαση των εννοιών εξακολουθεί να γίνεται με τρόπο απλό, χωρίς όμως να παραβλέπεται η επιστημονική αυστηρότητα, όπου αυτή είναι αναγκαία. Τα πολυάριθμα παραδείγματα, οι λυμένες ασκήσεις καθώς και η πλούσια συλλογή άλυτων ασκήσεων και προβλημάτων βοηθούν σε αυτή την κατεύθυνση. Πολλά από τα άλυτα προβλήματα που έχουν προστεθεί αντλούν δεδομένα από αποτελέσματα πραγματικών πειραμάτων, δίνοντας έτσι στον αναγνώστη την ευκαιρία να αντιληφθεί την άμεση σχέση που έχει πάντα στην επιστήμη η θεωρία με το πείραμα. Τέλος, οι συγγραφείς έχουν προσπαθήσει να αναδείξουν τη διαθεματικότητα της φυσικοχημείας, προσθέτοντας ενότητες που καταδεικνύουν την επίδρασή της σε άλλες επιστήμες, όπως η βιολογία, η επιστήμη περιβάλλοντος, η επιστήμη υλικών κ.λπ. Η έντυπη έκδοση συνοδεύεται από ηλεκτρονικό συμπλήρωμα ελεύθερα διαθέσιμο από την ιστοσελίδα του βιβλίου στο με διαδραστικές εφαρμογές (applets), διαδραστικά σχήματα και άλλο βοηθητικό υλικό. [Φυσική / Χημεία] THOMAS COVER, JOY THOMAS Στοιχεία της θεωρίας πληροφορίας Η δεύτερη έκδοση αυτού του θεμελιώδους εγχειριδίου διατηρεί τον σαφή και διεγερτικό τρόπο παρουσίασης της πρώτης έκδοσης, προσφέροντας και πάλι στον αναγνώστη ένα διδακτικό μείγμα μαθηματικών, φυσικής, στατιστικής και θεωρίας της πληροφορίας. Το βιβλίο καλύπτει αναλυτικά όλα τα ουσιώδη θέματα της θεωρίας πληροφορίας, μεταξύ των οποίων η εντροπία, η συμπίεση δεδομένων, η χωρητικότητα διαύλου, η θεωρία ρυθμού-παραμόρφωσης, η δικτυακή θεωρία πληροφορίας και ο έλεγχος υποθέσεων. Η παρουσίαση της ύλης δίνει στον αναγνώστη τη δυνατότητα να κατανοήσει σε βάθος τη θεωρία και τις εφαρμογές του αντικειμένου. Οι συλλογές προβλημάτων και η τηλεγραφική σύνοψη στο τέλος του κάθε κεφαλαίου αποτελούν ένα επιπρόσθετο βοήθημα για τον αναγνώστη. Στα ιστορικά στοιχεία που παρουσιάζονται σε κάθε κεφάλαιο ανακεφαλαιώνονται τα βασικά σημεία. Τα Στοιχεία της θεωρίας πληροφορίας παραμένουν το ιδανικό εγχειρίδιο για τη διδασκαλία του γνωστικού αντικειμένου σε τμήματα πληροφορικής, επιστήμης υπολογιστών, ηλεκτρολόγων μηχανικών, στατιστικής και τηλεπικοινωνιών. [Επιστήμη Υπολογιστών]

19 νέες εκδόσεις 19 BERG M.J., TYMOCZKO L.J., STRYER L. Βιοχημεία - νέα έκδοση Α πό τη πρώτη έκδοση της ΒΙΟΧΗΜΕΙΑΣ του Lubert Stryer το 1975 (σήμερα Berg, Tymoczko και Stryer), αυτό το πρωτοποριακό σύγγραμμα βοήθησε σημαντικά στη διαμόρφωση του τρόπου διδασκαλίας της βιοχημείας, και έχει καταστεί ένα από τα πιο αξιόπιστα βιβλία στο πεδίο. Κείμενα με εξαιρετικά καθαρή γραφή, συνοδευόμενα από πρωτοποριακά γραφικά, με κάλυψη των πιο πρόσφατων σημαντικών τεχνικών και ανακαλύψεων, και με ιδιαίτερη έμφαση στον συσχετισμό με τη βιολογία και την ιατρική. Η έβδομη έκδοση έχει επικαιροποιηθεί πλήρως, και συμπεριλαμβάνει πολλές νέες προόδους στη κατανόηση της γονιδιακής ρύθμισης, καθώς και ανανεωμένη κάλυψη της ολοκλήρωσης του μεταβολισμού στα πλαίσια της δίαιτας και της παχυσαρκίας. Έχουν προστεθεί πολλά νέα ιατρικά παραδείγματα ώστε η βιοχημεία να καταστεί μια ζωντανή πραγματικότητα για τους φοιτητές, και τους καθηγητές συγγενών μαθημάτων. Ο νέος συνεργάτης της έκδοσης, Dr. Gregory Gatto, ενεργός ερευνητής στη φαρμακοβιομηχανία GlaxoSmithKline, εξασφαλίζει ότι η έβδομη έκδοση παρουσιάζει τις τεχνολογίες αιχμής στη σύγχρονη βιοχημική έρευνα που πρέπει να κατανοήσουν οι φοιτητές. Οι ασκήσεις στο τέλος κάθε κεφαλαίου έχουν αναθεωρηθεί και επικαιροποιηθεί, παρέχοντας στους φοιτητές πολλές εξαίρετες νέες ασκήσεις ώστε να ελέγχουν το πόσο καλά κατανοούν την ύλη. Η έκδοση υποστηρίζεται από πλούσιο διαδικτυακό υλικό ελεύθερα προσβάσιμο, όπως, π.χ., απεικόνιση βιοχημικών δομών στην «Τράπεζα Πρωτεϊνικών Δεδομένων», «ζωντανές εικόνες», παρουσίαση τεχνικών και μηχανισμών αντιδράσεων, ηλεκτρονικές διαφάνειες και άλλα χρήσιμα εποπτικά μέσα. [Βιολογία] PAUL HIEMENZ, TIMOTHY LODGE Χημεία πολυμερών Η Χημεία Πολυμερών είναι ένα διεθνώς καθιερωμένο διδακτικό εγχειρίδιο στο πεδίο της επιστήμης πολυμερών, ένα πεδίο με εντυπωσιακές τεχνολογικές εφαρμογές αλλά και ένα πλήθος από θεμελιώδη επιστημονικά ερωτήματα. Πυρήνας της προσέγγισης των δύο καθηγητών συγγραφέων της είναι η κατανόηση των χημικών φαινομένων σε μοριακό επίπεδο, με την παρουσίαση των εννοιών από τις απλούστερες προς τις πιο σύνθετες, όπως αυτές προκύπτουν από τις υποκείμενες μοριακές δομές. Όπου κρίθηκε απαραίτητο, επιστρατεύθηκαν έννοιες από τα πεδία της φυσικής, της βιολογίας, της επιστήμης υλικών, της χημικής μηχανικής και της στατιστικής. Ωστόσο, ο αναγνώστης χρειάζεται να έχει μόνο προπτυχιακού επιπέδου γνώσεις οργανικής χημείας και φυσικοχημείας. Η ελληνική έκδοση στηρίζεται στη 2η αμερικανική, όπου έχουν ενσωματωθεί όλες οι νεότερες θεωρίες και περιγράφονται πειράματα που έως πρόσφατα ήταν ανέφικτα. Το βιβλίο ανταποκρίνεται στις διδακτικές ανάγκες προπτυχιακών και μεταπτυχιακών μαθημάτων στα πεδία της χημείας, της επιστήμης υλικών, της χημικής μηχανικής αλλά και της νανοτεχνολογίας. Τα επιμέρους θέματα που καλύπτει είναι: ο σταδιακός, ο αλυσωτός και ο ελεγχόμενος πολυμερισμός τα συμπολυμερή και η στερεοκανονικότητα η σκέδαση του φωτός από διαλύματα πολυμερών και η θερμοδυναμική τους τα δίκτυα, οι γέλες και τα ελαστομερή η ιξωδοελαστικότητα, η υαλώδης μετάπτωση, τα κρυσταλλικά πολυμερή κ.ά. Την ύλη συμπληρώνουν λυμένα προβλήματα-παραδείγματα, προβλήματα που βασίζονται σε δεδομένα από τη βιβλιογραφία και σχεδόν 200 ανασχεδιασμένες εικόνες. [Χημεία]

20 20 νέες εκδόσεις ΣΤΕΦανός ΤΡΑΧανας Στοιχειώδης κβαντική φυσική Βιβλίο για ένα ανοιχτό διαδικτυακό μάθημα Γ ραμμένο ειδικά για τις ανάγκες της ανοικτής διαδικτυακής εκπαίδευσης, τούτο το ηλεκτρονικό-διαδραστικό πολυβιβλίο είναι η δική μας πρώτη απόκριση στις προκλήσεις της νέας εποχής. Χωρισμένο σε αυτόνομα μαθήματα, με δυνατότητα άμεσης αυτοεξέτασης σε καθένα από αυτά, αλλά και πολλές πρόσθετες επιλογές όπως η Αίθουσα Διαλέξεων, το Εργαστήριο, η Βιβλιοθήκη, η Πρόσθετη Βοήθεια και το Forum, το βιβλίο επιχειρεί να φέρει στο σπίτι τού κάθε ενδιαφερόμενου πολίτη ένα ολοκληρωμένο ακαδημαϊκό περιβάλλον με τις ίδιες ευκαιρίες μάθησης που έχει στη διάθεσή του (για το συγκεκριμένο αντικείμενο) και ο φοιτητής ενός καλού πανεπιστημίου. Το «βιβλίο» δοκιμάστηκε για πρώτη φορά κατά το προηγούμενο ακαδημαϊκό έτος, στο πλαίσιο των πρώτων ανοικτών διαδικτυακών μαθημάτων που προσφέρθηκαν στη χώρα μας με πρωτοβουλία του Φυσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης. Και η υποδοχή του από τους διαδικτυακούς φοιτητές ήταν αποκαλυπτική για τις δυνατότητες που διανοίγονται. Όμως το συγκεκριμένο βιβλίο ή το «βιβλιομάθημα» όπως εμείς αποκαλούμε αυτή την οντότητα που συνδυάζει και τα δύο δεν είναι παρά το πρώτο βήμα στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε την τεχνογνωσία που θα μας επιτρέψει αργότερα μια συστηματική ποιοτική παρέμβαση στο πεεδίο των διαδικτυακών μαθημάτων ελεύθερης πρόσβασης. [Φυσική]