Brave New World Aφιέρωμα Τεχνολογία Πιξελ Πιξελ ο γενναιος ΗD κοςμος μας απο τo TwiTTer ως το Blu-ray ςελ. 20

Transcript

1 Brave New World Aφιέρωμα Τεχνολογία Πιξελ Πιξελ ο γενναιος ΗD κοςμος μας απο τo TwiTTer ως το Blu-ray ςελ. 20 GET A LÉFO! FREE PRESS ÄÙÑÅÁÍ ÏÄÇÃÏÓ ÔÇÓ ÁÈÇÍÁÓ ÊÕÊËÏÖÏÑÅI ÊÁÈÅ ÐÅÌÐÔÇ No

2 Πλανήτης Σαλαμίνα Μια παραξενη εκδρομη στα Μετοπισθεν του κοσμου Free Press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη. Fuck the crisis, Let's dance! AYTO TO σabbato στo BeAT Thσ πλατειασ καρυτση τα πιο δυνατα ονοματα τησ χορευτικησ Μουσικησ παιζουν Μεχρι το χαραμα τησ κυριακησ για τα τριτα στη σειρα lifo nights. λεπτομερειεσ σελ. 59 ελευθερη εισοδοσ για ολουσ ινβοχ GET A LÉFO! FREE PRESS ÄÙÑÅÁÍ ÏÄÇÃÏÓ ÔÇÓ ÁÈÇÍÁÓ ÊÕÊËÏÖÏÑÅI ÊÁÈÅ ÐÅÌÐÔÇ No Τους ένωσε η αγάπη, θα τους χωρίσει Αφιέρωμα στην Τεχνολογία Σελ. 20 Νέες συνήθειες που αλλάζουν τη ζωή μας. Στήλες Untitled (the studio), 2006 NEW GREECE Νιώθουμε «αυτονομημένοι» από την τωρινή Ελλάδα εδώ και χρόνια, λυπούμαστε που δεν αποφασίσαμε να την εγκαταλείψουμε όσο η ηλικία μάς το επέτρεπε και τώρα αρκούμαστε σ ένα μικρό θερινό «διάλειμμα από την καφρίλα»... Προσχωρούμε ευχαρίστως στη «Νέα Ελλάδα» του Χρήστου Μιχαηλίδη! Μ. και Μ. Χρόνη ΠΙΑΣΕ ΜΕ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ Με ποιον ακριβώς τρόπο καταπιέζει ή προσβάλλει τους συντάκτες του άρθρου «Πιάσε με αν μπορείς» η απαγόρευση κατανάλωσης φαγητού και ποτού στο μετρό; Με διαφορετικό, φαντάζομαι, από αυτόν με τον οποίο προσβάλλει όλους μας η βρωμιά όλων των κοινόχρηστων χώρων όπου επιτρέπεται η κατανάλωση φαγητού και ποτού. Νομίζω ότι πολλοί αναγνώστες θα σας ήταν ευγνώμονες αν αφήνατε στην άκρη τέτοιου είδους εξυπνακίστικα ρεπορτάζ και προωθούσατε, στο βαθμό που μπορείτε, την πιο υπεύθυνη συμπεριφορά των Αθηναίων (στο μετρό και παντού). Έστω κι αν μόνο ο θάνατος το ζευγοσ γιαλομ Μιλα για τη συζυγικη του ζωη, τον ταφο που εχει αγορασει, τα εγγονια του στην ιαπωνια Τhank you for smoking θα ειμαστε η Μονη χωρα που θα συνεχισει να καπνιζει αρειμανιωσ; COVER_TEL.indd 1 25/3/2009 1:23:03 πμ αυτό σημαίνει ότι θα φάνε το εκμέκ τους στο σπίτι. Στέλλα Κάσδαγλη 1 ος ΕΞΑΨΑΛΜΟΣ Αγαπητή LifΟ, Διάβασα, όχι με έκπληξη αλλά με θυμηδία στο τελευταίο τεύχος αυτό που γράφει ο αρθρογράφος σας Δημήτρης Πολιτάκης για την Ελλάδα, την «τελευταία θεοκρατική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Τον παραπέμπω, απούσης της εγκύκλιας παιδείας που θα έπρεπε να κάνει αυτήν τη δουλειά, στο λήμμα «θεοκρατία» σε έγκυρα λεξικά, όπως του Μπαμπινιώτη, του Ιδρύματος Τριανταφυλλίδη ή του Δημητράκου. Αν, παρ όλα ταύτα, επιμένει πως δεν βιάζει χοντρά ή τη γλώσσα ή την πραγματικότητα ή και τα δύο, διερωτώμαι με ποια κριτήρια του δίνεται η τεράστια ευθύνη, επηρεάζοντας συνειδήσεις, να δημοσιογραφεί. Ευχαριστώ, Σωτήρης Μητραλέξης Pitsirikos 6 Editorial 10 Ι was there 14 Aθηναίοι 30 Hμερολόγια κουζίνας 44 Booklovers Club 45 Bedtime stories 72 Starfax 77 Naked City 78 ΜΙΛΑ ΚΙ ΕΣΥ (ΑΛΛΑ ΠΕΣ ΚΑΤΙ!) It takes two to tango. Στείλε τις απόψεις σου στη LifΟ (μέχρι 200 λέξεις) στο letters@lifo.gr με ονοματεπώνυμο και ένα τηλέφωνο επικοινωνίας. Με ταχυδρομείο: LifΟ, Βουλής 22, , Αθήνα.

3 Comment is free Σχολιάστε τα «λόγια» της εβδομάδας στο best of Verbatim Επιμέλεια: Θεόφιλος Δουμάνης «Θα πω στη Μισέλ ότι με συνέκριναν σήμερα με το Μέγα Αλέξανδρο. Είμαι περίεργος να δω αν αυτό θα μου εξασφαλίσει λίγο περισσότερο σεβασμό. Το αφεντικό είναι ακόμη αυτή». Ο μπαράκ ομπάμα ενθουσιάζεται από τη σύγκριση του αρχιεπισκόπου αμερικής δημητρίου (ή τον παίρνει στο ψιλό). «Ο Αλμούνια και ο κάθε Μαμούνιας θέλει να κάνει τη δουλειά του κι εμείς κάνουμε τη δική μας. Δεν ψήφισε ο λαός τον Μαμούνια, τον Καραμανλή ψήφισε». Λείπει ο βαθύς κριτικός λόγος από την πολιτική. Το κενό συμπληρώνει ο γεράσιμος γιακουμάτος (όταν απουσιάζει η Θώδη). «Είμαστε θυμωμένοι που οι πλούσιοι ζουν μέσα στη χλιδή, ενώ οι απλοί άνθρωποι απολύονται και χάνουν τα σπίτια τους. Οι τραπεζίτες θα πρέπει να φυλακίζονται. Αυτή είναι μόνο η αρχή». Ποιος μου χτυπά την πόρτα; Μέλη της οργάνωσης «Τα αφεντικά των τραπεζών είναι εγκληματίες» προκαλούν ζημιές στο σπίτι και στο αυτοκίνητο του φρεντ γκούντγουιν, πρώην διευθύνοντα συμβούλου της Royal Bank of Scotland, που οδήγησε την τράπεζα στα πρόθυρα της χρεωκοπίας και πήρε σύνταξη ενός εκατομμυρίου δολαρίων... «Δεν νομίζω ότι η πλειονότητα των πολιτικών μπορεί ν αντιμετωπίσει την κρίση. Είδα με τα μάτια μου πολιτική εκδήλωση στην Κρήτη όπου είχαν έρθει τα πούλμαν με τους χειροκροτητές. Νόμιζα ότι ήμουν στο Μεσαίωνα». Ο αργύρης μπακιρτζής των Χειμερινών λυμβητών για το χάσμα των γενεών. Κο- Αθήνα-Βρυξέλλες 500 χρόνια Ο ομογενής γιώργος χατζημαρκάκης, ευρωβουλευτής με το γερμανικό fdp, για το ελληνικό πολιτικό φολκλόρ. «Μ ένα σμπάρο δυό τρυγόνια». Η ισραηλινή εφημερίδα «χααρέτζ» αποκαλύπτει ότι μπλούζα με αυτό το σύνθημα φορέθηκε από ανεξακρίβωτο αριθμό Ισραηλινών στρατιωτών μετά το τέλος της βασικής τους εκπαίδευσης. Η μπλούζα δείχνει στο στόχα- στρο μια έγκυο μουσουλμάνα. «Λυπάμαι για την οποιαδήποτε ντροπή προκάλεσα στην Τζάκι. Κατανοώ απόλυτα το λόγο που πολλοί εκνευρίστηκαν και προσεβλήθησαν». Μάντεψε τι κάνω τα βράδια που λείπεις.ο ρίτζαρντ τίμνεϊ, σύζυγος της τζάκι σμίθ,υπουργού Εσωτερικών της Μ. Βρετανίας, παραδέχεται ότι νοίκιασε τσόντες και τις χρέωσε στο υπουργείο. «Όταν ένα πρόσωπο με επιρροή, θρησκευτική ή πολιτική προσωπικότητα, κάνει μία ψευδή επιστημονική δήλωση που μπορεί να καταστρέψει την υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων, πρέπει να την αποσύρει και να επανορθώσει δημοσίως... Ο,τιδήποτε λιγότερο από τον Πάπα θα ήταν πελώρια κακή υπηρεσία προς το κοινό και τους ανθρώπους της Υγείας, συμπεριλαμβανομένων πολλών χιλιάδων καθολικών που εργάζονται ακούραστα για να προσπαθήσουν να εμποδίσουν την εξάπλωση του HIV/AIDS παγκοσμίως». Και οι λέξεις σκοτώνουν... Η ιατρική επιθεώρηση «lancet», από τις πλέον έγκριτες παγκοσμίως, καλεί τον πάπα να πάρει πίσω τη δήλωσή του ότι το προφυλακτικό επιδεινώνει τη μάστιγα του HIV/AIDS. «Όμως είναι λίγο ενοχλητική μια κολακεία προς τους νέους, συχνά κομφορμιστική. Οι νέοι βέβαια φαίνο- νται πιο ελεύθεροι, όμως υιοθετούν ρόλους (το είχα διαβάσει σ ένα κείμενο του Παζολίνι), έχουν ανάγκη τους ρόλους, βλέπουν πολύ τηλεοπτικές σειρές, είναι φορτωμένοι με ιδεολογίες. Οι γέροι, αντίθετα, δεν έχουν ανάγκη τους ρόλους, απαλλασσόμενοι σταδιακά από τις πεποιθήσεις και τις ελπίδες που μας καταδυναστεύουν σε όλη μας τη ζωή. Θα σας προτείνω το ποίημα του Νικόλαου Κάλα Προς την αγάπη : Μόνον μετά, αφού κατενοήθη η ματαιότητα κάθε καινούργιας προσπάθειας / ο βίος έχει πιθανότητες να γίνει έξοχος...».

4 Comment is free Σχολιάστε τα «λόγια» της εβδομάδας στο Aπό τον Pitsiriko Talk of the Town Γιάννα Αγγελοπούλου Ξεκινά η αναδιανομή του πλούτου Η εκδότρια Γιάννα Αγγελοπούλου κάνει την αρχή Προβληματισμό έχει προκαλέσει στους υπόλοιπους εκδότες η απόφαση της Γιάννας Αγγελοπούλου να αρχίσει να μοιράζει χρήματα μέσω του «Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής». Η κυρία Αγγελοπούλου πιστεύει πως η αναδιανομή του πλούτου πρέπει να γίνει μέσω των εφημερίδων και δήλωσε μάλιστα με αποφασιστικότητα: «Ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στο λαό. Εγώ λεφτά έχω, λεφτά προσφέρω». Στις προθέσεις της εκδότριας του «Ελεύθερου Τύπου» είναι να απολύσει όλους τους δημοσιογράφους της εφημερίδας και να μοιράσει τους μισθούς τους στους αναγνώστες. Σύμφωνα με την κυρία Αγγελοπούλου, αφού κανένας δεν διαβάζει την εφημερίδα -και όλοι την αγοράζουν για τις προσφορές-, δεν χρειάζεται να πληρώνει δημοσιογράφους. Σκέφτεται μάλιστα σοβαρά να εκδίδει την εφημερίδα της σε σχήμα και μέγεθος λαχείου, για να μην κάνει περιττά έξοδα στο τυπογραφείο. Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το ποιο θα είναι το μέλλον των δημοσιογράφων του «Ελεύθερου Τύπου», η κυρία Αγγελοπούλου απάντησε πως οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να αγοράζουν την εφημερίδα και ίσως κάποια στιγμή σταθούν τυχεροί και κερδίσουν 10 χιλιάδες ευρώ. Το δρόμο που χάραξε η κυρία Αγγελοπούλου αποφάσισε να ακολουθήσει και ο Νίκος Χατζηνικολάου στη «Real News», αλλά διευκρίνισε πως, για την ώρα, η οικονομική του επιφάνεια δεν του επιτρέπει να μοιράσει όσα χρήματα μοιράζει ο «Ελεύθερος Τύπος». Παράλληλα, ο κ. Χατζηνικολάου διαμαρτύρεται για αθέμιτο ανταγωνισμό και ζητά από την ΕΣΗΕΑ να επέμβει και να βάλει ένα όριο στα χρήματα που θα έχουν δικαίωμα να μοιράζουν οι εφημερίδες, ώστε να μην απαξιωθεί το δημοσιογραφικό λειτούργημα και να κερδηθεί η μάχη της ενημέρωσης. Η ΕΣΗΕΑ, από την πλευρά της, εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να αποσύρει τη φράση «Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης» από την αίθουσα συνελεύσεών της και να την αντικαταστήσει με τη φράση «Το χρήμα είναι η ψυχή των πάντων». Μεγάλη μερίδα του δημοσιογραφικού κόσμου εκφράζει τον προβληματισμό της για τις προσφορές χρημάτων μέσω των εφημερίδων, ενώ παράλληλα εκφράζονται ανησυχίες πως σύντομα οι εφημερίδες θα μοιράζουν όπλα, ναρκωτικά και γυναίκες. Δέκα επιφανείς εκδότες ζητούν να απαγορευτούν οι προσφορές χρημάτων, ώστε να επιστρέψουμε στις αγνές μέρες της έντυπης δημοσιογραφίας, όταν οι εφημερίδες προσέφεραν CD, DVD, σπίτια, εξοχικά και αυτοκίνητα. Πάγωσε η τσιμινιέρα Στους δρόμους τα ελληνικά μοντέλα Η οικονομική κρίση δεν μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστη την ελληνική μόδα. Έτσι, η Εβδομάδα Ελληνικής Μόδας -που διεξήχθη στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι- διήρκεσε μόνο τρεις μέρες. Αν η οικονομική κρίση συνεχιστεί, η Εβδομάδα Ελληνικής Μόδας την επόμενη χρονιά θα διαρκέσει μια ώρα και θα μετονομαστεί σε «Ώρα Ελληνικής Μόδας» - υπάρχει μάλιστα η σκέψη να διοργανωθεί παράλληλα με την Ώρα της Γης, ώστε να κάνουν οικονομία στο ρεύμα. Η Εβδομάδα Ελληνικής Μόδας σημαδεύτηκε από την απεργία των εγχώριων μοντέλων, αλλά οι ξένες καλλονές κάλυψαν άψογα το κενό των Ελληνίδων συναδέλφων τους, αφού άλλωστε οι περισσότερες δημιουργίες των Ελλήνων σχεδιαστών είναι ξεπατικωτούρες από τις συλλογές των ξένων δημιουργών μόδας. Τα μοντέλα που απεργούσαν είχαν μαζευτεί έξω από το χώρο της εκδήλωσης και φώναζαν συνθήματα όπως «Δεν πληρώνεις τα μοντέλα - Τσέλιο κάνε πασαρέλα» και «Δεν γίνεται να τρώμε εμείς μαρούλια και σαλάτες - κι οι μόδιστροι μια ζωή μπριζόλες μαρινάτες». Στη συνέχεια τα μοντέλα αποδοκίμασαν τις δυο απεργοσπάστριες συναδέλφους τους και διαλύθηκαν ήσυχα, αφού πρώτα τραγούδησαν το «Πάγωσε η τσιμινιέρα». Mεγάλη επιτυχία είχε η Ώρα της Γης Βοήθησε η παράδοση που έχουμε στο σκοταδισμό Πρωτοφανής ήταν η συμμετοχή των Ελλήνων στην εκστρατεία για την Ώρα της Γης. Το περασμένο Σάββατο οι Έλληνες κατέβασαν τους διακόπτες για μια ώρα και ύστερα βγήκαν έξω για να διασκεδάσουν, αφήνοντας ανοιχτά όλα τα φώτα του σπιτιού, τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις για να νομίζουν οι κλέφτες πως κάποιος είναι στο σπίτι. Βέβαια, δεν ήταν λίγοι αυτοί που, αντί για τα φώτα, άφησαν αναμμένα τα κεριά στο σαλόνι, αλλά αυτό είχε ως αποτέλεσμα να προκληθούν δεκάδες πυρκαγιές σε όλη τη χώρα, να γίνει η νύχτα μέρα και η Πυροσβεστική να μην προλαβαίνει τις πύρινες λαίλαπες που πετάγονταν από παντού. Η προθυμία των Ελλήνων να κατεβάσουν τους διακόπτες -και να κουτουλάνε μέσα στα σκοτάδια για μια ώρα- προκάλεσε αίσθηση στην παγκόσμια κοινότητα που δεν γνωρίζει πως ο λαός μας έχει μεγάλη παράδοση στο σκοταδισμό, ενώ παράλληλα δεν βλέπει την τύφλα του. Η μαζική συμμετοχή των Ελλήνων στη συμβολική κίνηση κατά της κλιματικής αλλαγής οφείλεται εν μέρει και στην οικονομική κρίση, αφού πολλοί συμπατριώτες μας έχουν αντιληφθεί πως σύντομα δεν θα έχουν τη δυνατότητα να Μάριος Φραγκούλης πληρώνουν το λογαριασμό της ΔΕΗ και έχουν ήδη ξεκινήσει τις προπονήσεις για να κινούνται μέσα στο σπίτι τους στα σκοτεινά. Οι οικολογικές ευαισθησίες είναι μια πρώτης τάξεως δικαιολογία για όλους όσοι θα μείνουν άνεργοι, μιας και θα μπορούν να υποστηρίζουν σε όσους τους επισκέπτονται πως ζουν χωρίς φως, νερό και τηλέφωνο, όχι επειδή βρωμάει το χνώτο τους από την πείνα αλλά σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις κλιματικές αλλαγές. Η πιο μαγική στιγμή του περασμένου Σαββάτου ήταν όταν έσβησαν τα φώτα της Ακρόπολης και χιλιάδες άνθρωποι ενθουσιάστηκαν και άρχισαν να ζητωκραυγάζουν επειδή δεν μπορούσαν να δουν τον Παρθενώνα. Κάποιοι εξαγριώθηκαν επειδή δεν έσβησε και το φεγγάρι, ενώ δεν ήταν λίγοι αυτοί που ήθελαν να κάνουν μήνυση στη Σελήνη επειδή δεν θέλει το καλό της Γης. Στην Πνύκα ο Μάριος Φραγκούλης μάγεψε το κοινό με τις εξαίσιες μελωδίες του - η επιλογή του Μάριου Φραγκούλη δεν ήταν τυχαία, αφού διαθέτει φωνή καμπάνα και σε περίπτωση που γινόταν μπλακ-άουτ θα τον άκουγε όλος ο πλανήτης. Η βραδιά έκλεισε με ένα ομαδικό ερωτικό όργιο στο λόφο του Φιλοπάππου, όπως προστάζει το έθιμο.

5 Η λύση του προηγούμενου Έτσι θα... ο πρωθυπουργός, αν χαθούν οι εκλογές σύμφωνα με πληροφορίες της κυριακάτικης «Real News». ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙ mindgame Scrabble No 84 Έτσι γεννήθηκε ο εικονιζόμενος. Σ Ν Υ Α Ο Ρ Ο Ε Σ Κ Μ Φτιάξτε τη μεγαλύτερη λέξη που μπορείτε χρησιμοποιώντας τα 11 γράμματα που βλέπετε. Κάθε γράμμα χρησιμοποιείται μόνο μια φορά. Κερδίζει αυτός που τα χρησιμοποιεί όλα. Η λύση στο επόμενο τεύχος. προσεχωσ με προσμονη Παυλίδης, Κ44, Εαρινός Κύκλος The LifO company Παύλος Παυλίδης & Β-Μovies Περιμένω τον Παύλο Παυλίδη που μετά τις sold out συναυλίες του στη Θεσσαλονίκη ανεβαίνει απόψε μαζί με τους B-Movies στη σκηνή του Gagarin για μία και μοναδική αθηναϊκή συναυλία. Έχοντας στις αποσκευές του το τελευταίο ζωντανά ηχογραφημένο διπλό CD του στο θέατρο Απόλλων της Σύρου καθώς και νέα τραγούδια από τη δισκογραφική δουλειά που θα κυκλοφορήσει στο τέλος του χρόνου, ο ηγέτης των Ξύλινων Σπαθιών ανοίγει μια καινούργια σελίδα στις μουσικές αναζητήσεις του. Για δύο και πλέον ώρες ο Παύλος Παυλίδης θα παρουσιάσει στο κλαμπ της οδού Λιοσίων και πολλά αγαπημένα τραγούδια από τα Ξύλινα Σπαθιά με τρόπο εντελώς ξεχωριστό. Θεόφιλος Δουμάνης Περιμένω το Ιγκιτούρ, την παράσταση που έχει σκηνοθετήσει ο Θέμελης Γλυνάτσης βασισμένη στο πειραματικό κείμενο του Γάλλου ποιητή Στεφάν Μαλαρμέ, με αποσπάσματα που έχουν μεταφραστεί από τη Μαρία Ευσταθιάδη και παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Το Ιγκιτούρ περιγράφει την πορεία ενός νέου άντρα προς το θάνατο, ο οποίος δεν σηματοδοτεί το απόλυτο τέλος αλλά μια εκρηκτική αφετηρία. Η ιδιαίτερη performance συνδυάζει το θέατρο, τη μουσική, το sound design και την εγκατάσταση και παρουσιάζεται για έξι βράδια στο Κ44, ξεκινώντας από τις 4/4. Τις συνθέσεις υπογράφουν οι Γιάννης Κοτσώνης, Δανάη Στεφάνου και Δημήτρης Παπαδάτος και θα παρουσιάζει ζωντανά κάθε βράδυ ο Γιάννης Κοτσώνης. Περιμένω επίσης την καινούργια έκδοση της Έβδομης Σφραγίδας του Μπέργκμαν σε Bluray από την Criterion σε νέο transfer, μαζί με το ντοκιμαντέρ της Marie Nyrerod με τις συγκινητικές εξομολογήσεις του σκηνοθέτη στο νησί του λίγο πριν το τέλος της ζωής του, συν το tribute του Γούντι Άλεν από το M. Ηulot Περιμένω την τρίτη συναυλία του 6ου Ανοιξιάτικου Κύκλου Συναυλιών Οργάνου 2009 την Κυριακή των Βαΐων στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου. Δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερο τρόπο για να μπω στο πνεύμα του Πάσχα, εκτός φυσικά από τους Χαιρετισμούς. Κι αφού δεν έχουμε πολλές ευκαιρίες να πηγαίνουμε σε συναυλίες εκκλησιαστικού οργάνου, αυτό το δυναμικό αθηναϊκό φεστιβάλ (μέχρι 13/5) μας δίνει την ευκαιρία. Με τη Χριστίνα Αντωνιάδου στο εκκλησιαστικό όργανο και την Παιδική Χορωδία του Ωδείου Kodaly (Ελλάδα) υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Μιχάλη Πατσέα. Στις 8.30 το βράδυ. Δημήτρης Ρηγόπουλος

6 ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΝΤΥΠΟ editorial Από τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο Mακαρονάδες του ήθους και του σεξ Οι εξωφρενικές δηλώσεις του Πάπα για το ΑΙDS. Eίμαι σοκαρισμένος από τη δήλωση του Πάπα ότι με τη χρήση προφυλακτικού τελικά διαδίδεται το ΑΙDS. Στα εκατομμύρια των καθολικών που τον πιστεύουν, αυτή η σκοταδιστική ανακρίβεια μπορεί να αποβεί έως και εγκληματική. Ο Πάπας εννοεί ότι η σεξουαλική χαλάρωση που επέρχεται με την προφύλαξη οδηγεί σε επίμονο και πολυσυλλεκτικό σεξ - συνεπώς κάτι άρρωστο. Μια ομάδα επιστημόνων από το περιοδικό «Lancet» βγήκε και (σχεδόν σχίζοντας τα ρούχα της) εγκάλεσε το θρησκευτικό ηγέτη, ζητώντας του να μη διαγράφει με μια αστόχαστη μονοκοντυλιά δεκαετίες επιστημονικής προσπάθειας. Προσπαθώ να καταλάβω. Ο Πάπας δεν είναι βεβαίως τόσο ηλίθιος ώστε να πιστεύει αυτό που είπε. Ούτε όταν εν αιθρία καταδικάζει την ομοφυλοφιλία αγνοεί τα βογκητά που αντιλαλούν τις νύχτες στα περιστύλια του Βατικανού. Όταν χτυπά σιωπητήριο και διαβαστούν οι λατινικές προσευχές, ο πανίσχυρος οίκος του γίνεται ένα απέραντο dark room. Το ξέρει. Αλλιώς, δεν θα ανερχόταν στον πιο μακιαβελικό θώκο των θρησκευτικών εξουσιών. Ωστόσο, συνειδητά λέει το ψέμα, για λόγους επικοινωνιακούς. Το πρωτοφανές είναι ότι τώρα, προκειμένου να κάνει τη δουλειά του, δεν ορρωδεί ούτε μπροστά στην ανθρώπινη υγεία. Μοιράζει απλόχερα σκοτάδι. Σοκάρομαι, όχι γιατί υπάρχει περίπτωση να πάρει στο λαιμό του κανέναν Έλληνα. Στην Ελλάδα ο Πάπας είναι μια αδρανής καρικατούρα, αν όχι κάτι αντιπαθές. Και η σεξουαλική ενέργεια τόσο ανθηρή, που δεν την πτοούν τα παραμιλητά ενός εσχατόγερου σε προχωρημένο Πάρκινσον. Απλώς συνειδητοποιώ ότι έτσι κάνουν όλοι όσοι έχουν μεγάλη, αδιαπραγμάτευτη εξουσία: αδιαφορούν για τους υπηκόους τους με στυγνό, αταλάντευτο επαγγελματισμό. Και λένε το ψέμα με ακίνητα βλέφαρα. Έτσι όπως σημαδεύει ο Υβ Μοντάν στον Κόκκινο Κύκλο. Αν ένας θρησκευτικός ηγέτης, που αχνά έστω σχετίζεται με τη συγχώρεση, την κατανόηση και την παρηγοριά διαδίδει τέτοια σκοτεινά μηνύματα, τότε τι να υποθέσουμε για τους πολιτικούς, που σχεδόν όλοι έχουν αποδειχτεί ανθρωπάκια με μεγάλες σκιές; Υποθέτουμε τα χειρότερα - και μάλλον καλά κάνουμε. take 1 το 1 λαθοσ τoy τευχoyσ Η συνεργάτιδα του Άρη Ζαμπίκου, του αρχιτέκτονα που έφτιαξε το νέο κτίριο της γκαλερί Breeder, ονομάζεται Πουλχερία Τζόβα. Το κτίριο της γκαλερί κέρδισε ένα από τα τρία πρώτα βραβεία του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής. Συγχαρητήρια και πάλι! Βρίσκετε λάθη ή παραλείψεις στη LifO; Στείλτε γράμμα, ή στο lathi@lifo.gr. Στο εξώφυλλο το έργο του Μίλτου Μανέτα Nikescape (2005, συλλογή Δάκη Ιωάννου) Εκδότης-Διευθυντής Στάθης Τσαγκαρουσιάνος Διεύθυνση Έκδοσης Κατερίνα Ι. Ανέστη Σύμβουλος Έκδοσης Μιχάλης Μιχαήλ Art Director Στάθης Μητρόπουλος Αρχισυντάκτης M.Hulot Συντακτική Ομάδα Δέσποινα Τριβόλη, Μερόπη Κοκκίνη, Σωκράτης Σωκράτους, Μαρίνα Φωκίδη, Δημήτρης Πολιτάκης, Pitsirikos, Δημήτρης Ρηγόπουλος, Θεόφιλος Δουμάνης, Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, Σταύρος Διοσκουρίδης, Ματίνα Καλτάκη, Γιώργος Καρουζάκης, Κωστής Παπαγιώργης, Χρήστος Μιχαηλίδης, Νίκος Δήμου, Στέλιος Κούλογλου, Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, Νίκη Μηταρέα, Χρήστος Παρίδης, Γιώργος Σαλαμάς, Ειρήνη Χειρδάρη, Σπύρος Vj Συντονισμός Ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη Διόρθωση Κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου Γραμματεία Σύνταξης Ελένη Τσατσαλμά Υπεύθυνη Λίστας Μαρία Παππά Συνεργάτες Φώτης Βαλλάτος, Μιχάλης Δέλτα, Σταύρος Θεοδωράκης, Ευθύμης Φιλίππου, Σοφία Ιγνατίδου, Έλενα Σκουλά, Μενέλαος Τζαφάλιας, Νίκος Τσεπέτης, Τίνα Δασκαλαντωνάκη, Άρης Δημοκίδης Assistant Art Director Rinétta Κοσκινίδου Aτελιέ Βανέσσα Φερλέ Φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Αναστασία Βουτυροπούλου, Μαριάννα Βεριγάκη, Μάρω Θωμά, Παντελής Ζερβός, Freddie F., Σπύρος Σιμωτάς, Γεράσιμος Δομένικος, Charlie Makkos, Γιάννης Κωσταρής, Ινώ Μέη, Ασπασία Κουλύρα,Natasha Papadopoulou Εμπορικός Διευθυντής Γιάννης Ανδριτσόπουλος Senior Direct Market Manager Έφη Κουτσονικολή Advertising Manager Ισμήνη Βoυρδαχά Υπεύθυνη Διαφήμισης Άλκηστη Μαλάμη Παραγωγή Διαφήμισης Φωτεινή Δαλαμάγκα, Βαγγέλης Γραμμένος, Κατερίνα Λυγιρού, Μπάμπης Γιαννικάκης Υποδοχή Διαφήμισης Σύλβια Ηλίδη Διαχείριση Web Site Aγγελική Βαξάλη, Σπύρος Γκατζούνας Οικονομικός Διευθυντής Δημήτρης Παπαγεωργίου Διευθυντής Λειτουργιών Γιώργος Σιμάτος Λογιστήριο Μαρία Κοκκινίδου Υπεύθυνος Διανομής Μάριος Πηλαβάκης Εκτύπωση - Βιβλιοδεσία ΧΑΪΔΕΜΕΝΟΣ ΑΕΒΕ Ιδιοκτησία ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Boυλής 22, Σύνταγμα, Αθήνα τηλ , fax info@lifo.gr Σε περίπτωση που δεν βρίσκετε τη LifO στα σημεία διανομής, μπορείτε να καλείτε τον υπεύθυνο διανομής Μάριο Πηλαβάκη, , dianomi@lifo.gr Εβδομαδιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ 7639 Eικονογράφηση από το τελευταίο τεύχος του GQ

7 ημέρες κουλτούρας & εκτόνωσης ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Xiang Shi Έργα της Χiang Shi έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν σε ομαδικές εκθέσεις στην γκαλερί και στο Μουσείο Φρυσίρα, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε ατομική της έκθεση. Η Shi ζωγραφίζει κοντινά λεπτομερή πορτρέτα. Τα έργα της, ανθρωποκεντρικά και φωτορεαλιστικά με λαμπερά χρώματα, ξεχωρίζουν - πόσο μάλλον που η τελευταία της δουλειά αποτελείται από υπερμεγέθεις καμβάδες (2x2 μέτρα). Με τους πίνακές της μοιάζει να κάνει μια σχεδόν ψυχαναλυτική καταγραφή των προσώπων που ζωγραφίζει - κάθε λεπτομέρεια του προσώπου είναι εκεί. Η Shi, αν και Κινέζα, έχει σπουδάσει στην École des Βeaux Arts και ζει μόνιμα στο Παρίσι. Xiang Shi, Τhanassis Frissiras Gallery, Kριεζώτου 7, Κολωνάκι, πράγματα που πρέπει να ξέρετε για τη 12η Ανοιξιάτικη Βιβλιαγορά και το Πασχαλινό Μπαζάρ στο Μουσείο Γουλανδρή. 1Εδώ μπορεί κανείς να βρει λαμπάδες, γλάστρες, λάδι και κρασί βιολογικής καλλιέργειας και σπιτικές μαρμελάδες. 2Φέτος θα υπάρχει ειδικό πρόγραμμα για παιδιά: εργαστήρια κατασκευών καθώς και θεατρικό παιχνίδι. 3Το μπαζάρ παραμένει αξεπέραστο γιατί είναι ο παράδεισος του βιβλιόφιλου - βρίσκουμε πάντα φανταστικά μεταχειρισμένα βιβλία και περιοδικά σε πολλές γλώσσες. Πέρσι μόνο βρήκαμε μια σπάνια αμερικανική έκδοση του σκανδαλιστικού Fanny Hill του Τζον Κλίλαντ (του πρώτου σύγχρονου ερωτικού μυθιστορήματος) κι ένα σχεδόν ανέγγιχτο αντίτυπο της Σπηλιάς του Πρόσπερ του Λόρενς Ντάρελ. ΠΑΡΤΙ Encore II - Ιn Flagranti Στη δεύτερη (II) εκδοση του Εncore, του νέου project της ομάδας των Amateurboyz, θα εμφανιστούν οι In Flagranti (Sasha Crnobrnja και Alex Gloor) - δίδυμο από τη Νέα Υόρκη που παίζει ένα μείγμα πειραματικής ηλεκτρονικής disco. Θα παρουσιάσουν πρώτα το υλικό της νέας τους κυκλοφορίας και μετά θα κάνουν ένα δίωρο DJ set. Οι πόρτες ανοίγουν στις 12, το live αρχίζει στη Εncore II, 3/4, BG club, 3ης Σεπτεμβρίου 166, εισ. 13 ευρώ ( με ένα ποτό Bacardi). Stop the press! Mη χάσετε την έκθεση της Lily Ludlow που ξεκινά σήμερα στην γκαλερί Ρεβέκκα Καμχή. EΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ despina@lifo.gr Ανοιξιάτικη Βιβλιαγορά και Πασχαλινό Μπαζάρ, 4-5/4, (10:30-15:00), Κέντρο ΓΑΙΑ, Όθωνος 100, Κηφισιά, ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Βυζάντιο «Το ταπεινό μου Βυζάντιο» είναι η νέα ενότητα του εικαστικού Τάσου Λιακόπουλου. Στρατιώτες άγιοι, άγγελοι, αυτοκράτορες και αυτοκράτειρες, εικόνες, σύμβολα πίστης και λιτανείες συνθέτουν βυζαντινά θέματα. Ο Λιακόπουλος χρησιμοποιεί υλικά φθαρμένα από το χρόνο: ξύλα ξεβαμμένα από τη θάλασσα, άχρηστα αντικείμενα, παλιά σίδερα και σκουριασμένα χρηστικά σκεύη, άμμο και βότσαλα. Τάσος Λιακόπουλος, Iανός, Σταδίου 24, έως τις 30/4, ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Xenofon «Από το υλικό των ονείρων είμαστε φτιαγμένοι και τη μικρή ζωή μας ύπνος την περιβάλλει». Πάνω σε αυτό το στίχο της Τρικυμίας του Σαίξπηρ έχει δημιουργήσει ο Xenofon 7 πανοραμικά τρίπτυχα μεγάλων διαστάσεων στο Βlack Duck. Η Βίκυ Βολιώτη, ο Στέλιος Κλήμης και ο Χάρης Γιακουμάτος ερμήνευσαν τους ονειρικούς χαρακτήρες σε ένα σύγχρονο Θέατρο Σκιών. Black Duck - Ντόρα Ρίζου, Σταδίου και Χρήστου Λαδά 9Α, Αθήνα, ΜΗ ΧAΣΕΤΕ: To «Declare Independence», την έκθεση του Αλέξανδρου Τσαμούρη (έως τις 2/5) στην γκαλερί Fizz τα τριάντα γλυπτά της Αλεξάνδρας Αθανασιάδη που θα φιλοξενούνται στο αίθριο του κτιρίου της οδού Πειραιώς του Μουσείου Μπενάκη τους υπέροχους jazz NUKeLEUS στο Παράφωνο στις 7/4 και το πάρτι του Κορμοράνου στις 4/4 στο Trova.

8 Σαράντα χρόνια μετά την πρώτη προβολή και τα βραβεία του Ζ του Κώστα Γαβρά ο Spike 69 και ο Buns δίνουν τη δική τους διάσταση στον τίτλο. Best of the best! Οι περαστικοί που κοντοστέκονταν και κοιτούσαν απορημένοι... OI ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΗΣ LIFO KYKΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Γκράφιτι για τα σαράντα χρόνια του Ζ Στο Γαλλικό Ινστιτούτο, Tρίτη 31 Μαρτίου Στο πεζοδρόμιο της Σίνα οι δύο νεαροί καλλιτέχνες ετοιμάζονται για το γκράφιτι στον τοίχο του Γαλλικού Ινστιτούτου, παραγγελία του Ινστιτούτου με αφορμή την έναρξη του φετινού 10 ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου. Το φεστιβάλ ξεκινάει την Πέμπτη 2 Απριλίου, αλλά την Πρωταπριλιά η πρεσβεία της Γαλλίας στην Ελλάδα και το Γαλλικό Ινστιτούτο τιμούν τα σαράντα χρόνια από τη δημιουργία της ταινίας Ζ του Κώστα Γαβρά και με αυτή την αφορμή δίνουν την ευκαιρία στον Spike 69 και στον Buns που τον βοηθάει να εκφραστούν δημιουργικά. Είναι λίγες ώρες πριν την έναρξη της τελετής απονομής του τιμητικού βραβείου στον Κώστα Γαβρά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και αριστερά στην πύλη κρεμάνε ένα τεράστιο πανό που γράφει «40 χρόνια Ζ», το ίδιο ακριβώς σύνθημα που γράφει και ο Spike 69 με σπρέι στον τοίχο. Ο Spike 69 είναι Ελληνογάλλος που προτιμάει να μιλάει ελληνικά. «Τα γαλλικά τα χρησιμοποιώ για να μη με καταλαβαίνουν οι γύρω μου» μου λέει, «αλλά εδώ αυτό δεν ισχύει». Ξεκινούν να σχεδιάζουν το περίγραμμα, κολλώντας ταινία και μετά βάφουν με μαύρο σπρέι ένα τεράστιο «Ζ», ακριβώς εκεί που πρέπει, στο δρόμο. Εκεί θα διαδραματιζόταν η ταινία, αν είχε γυριστεί σήμερα, και το τεράστιο γκράφιτι έχει και συμβολικό χαρακτήρα. Όσο το γράμμα αρχίζει να σχηματίζεται ο Spike μου λέει ότι έχει βαρεθεί να είναι παράνομος κάνοντας σχέδια σε έρημα κτίρια. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που συνεργάζεται με το Γαλλικό Ινστιτούτο. Πέρσι τον είχαν στείλει ως ράπερ να αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα σε ένα διεθνές φεστιβάλ για δώδεκα μέρες. Και τώρα ανοίγει τη δική του σχολή γκράφιτι στην Αθήνα. «Δεν γίνεται να είμαι άλλο παράνομος, όπως καταλαβαίνεις» λέει Μ. Ηulot

9 Λυκαβηττός 2009 Να τι απάντησαν στον Γιώργο Λούκο για τη χρήση του θεάτρου: «Δεν υπάρχει πρόβλημα άμεσα, αρκεί να μην είναι τελείως γεμάτο. Προσοχή στο άνω διάζωμα». OI ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΗΣ LIFO KYKΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Where have you been? Στείλτε μας τα δικά σας favourites στο Φωτό: Εύη Φυλακτού Μίρεν, Μπέζος, Μέντες και Λιγνάδης Παρουσίαση προγράμματος Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Μουσείο Μπενάκη, 31 Μαρτίου, 12 το μεσημέρι «Είναι απίστευτο, όλη η Αθήνα σήμερα μυρίζει νεραντζιές» ακούω συνεχώς. Ίσως αυτό το άρωμα που αποσπά την προσοχή ευθύνεται για τις σημαντικές αργοπορίες. Προφανώς, μόνο την προσοχή του υπουργού Πολιτισμού δεν απέσπασε, ο οποίος στις 12 ακριβώς βρίσκεται στην αίθουσα, έτοιμος να μιλήσει. Και αυτό κάνει, Αμαλία Μουτούση Ειρήνη Παππά μέσα σε μια αίθουσα σχεδόν άδεια, και με τον Γιώργο Λούκο να ψάχνει με το βλέμμα διάφορους καλλιτέχνες για να τους καλέσει να καθίσουν μπροστά. Στην πρώτη σειρά μια ετερόκλητη (μάλλον) συνύπαρξη: η Ειρήνη Παππά πλάι στον Θάνο Μικρούτσικο (με μαύρο τζόκερ) και τον Μανώλη Μητσιά. Ο υπουργός, με χαμηλή φωνή σχεδόν και με χαμηλό βλέμμα (δεν μπορεί να μη χαμογελάσει κανείς, ανακαλώντας άλλες υπουργικές παρουσίες, με σεντόρεια φωνή και σβέρκο κόκορα), μίλησε για τη σπουδαιότητα του φεστιβάλ αλλά και του πολιτισμού γενικότερα (οk), που είναι σαν το ουράνιο τόξο σε ένα συννεφιασμένο ουρανό (κάπως έτσι), παραδέχθηκε ότι το φεστιβάλ ήταν ένα δύσκολο στοίχημα του Γιώργου Λούκου και τα κατάφερε, και αποχώρησε λόγω βεβαρυμένου προγράμματος. Ο Γιώργος Λούκος, πάλι μόνος, εξηγεί πως πέρσι έγινε ρεκόρ με εισιτήρια, πως το μεγαλύτερο μέρος του κοινού είναι μεταξύ ετών, και από αυτό, το 32% δεν είχε πάει ποτέ στο Ηρώδειο ή δεν γνώριζε το Φεστιβάλ Αθηνών. Και καθώς η αίθουσα μοιάζει να γεμίζει από τους αργοπορημένους, αρχίζει η παρουσίαση του προγράμματος Τhe weekly verdict Μιχάλης Μιχαήλ 1 FASHION WEEK Πόση μόδα μπορεί να αντέξει αυτή η χώρα; Ειρήνη Παππά, Γιώργος Λούκος Μ ΑΡΈΣΕΙ / ΔΕΝ Μ ΑΡΈΣΕΙ 2 Η ωραιότερη στήλη του κυριακάτικου Τύπου στο «Βημαgazino». Άντζελα Μπρούσκου, Αμαλία Μουτούση, που φέτος θα διαρκέσει (ως προς την Αθήνα) μέχρι τις 15 Ιουλίου (μείον δύο εβδομάδες δηλαδή). Είναι εξαρχής προφανές ότι φέτος το φεστιβάλ επιθυμεί να διερευνήσει, ακόμη και χαρτογραφήσει, τη σχέση της μουσικής με την ποίηση, δίνοντας τον πρώτο λόγο στον Γιάννη Ρίτσο - η αυλαία του φεστιβάλ ανοίγει με τους δραματικούς του μονολόγους που ερμηνεύουν οι Ρούλα Πατεράκη και Καρυοφυλλιά Καραμπέτη σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη και ο Ακύλας Κα- ραζήσης σε σκηνοθεσία κτωρα Αρδίττη. Το Βίθέατρο είναι ξανά ο βασιλιάς του φεστιβάλ, καθώς έρχεται ο πρωτοπόρος Γκι Κασσιέρς (πρώτη φορά στην Ελλάδα) για να παρουσιάσει μια παράσταση βασισμένη στο Μεφίστο του Κλάους Μαν, το περίφημο Deutsches Theater με τους Αρουραίους (μια ακόμη σπουδαία γερμανική σκηνή μετά τη Σαουμπίνε και τη Φολκσμπίνε, Νίκος Ξυδάκης, Όλια Λαζαρίδου που γνωρίσαμε καλά τις προηγούμενες χρονιές), και η Βικτόρια Τσάπλιν, κόρη του Τσάρλι, με το διάσημο κλόουν σύζυγό της Ζαν Μπατίστ Τιερρέ (ο Τσάπλιν την αποκλήρωσε όταν τον παντρεύτηκε) φέρνουν το αόρατο τσίρκο. Λιγότερο πειραματισμό μυρίζουν οι ελληνικές επιλογές, όπου η Ασπασία Παπαθανασίου επιστρέφει με μια σκηνική ανάγνωση, η Λήδα Πρωτοψάλτη πάει για πρώτη φορά στην Επίδαυρο (επιτέλους) με τις Τρωάδες του ΚΘΒΕ, ο Νίκος Μαστοράκης σκηνοθετεί Νεφέλες για τον ΘΟΚ (χμ!), ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί για λογαριασμό του Εθνικού την Άλκηστη (η πρώτη του φορά στην Επίδαυρο), ενώ ο Χουβαρδάς κάλεσε για τη δεύτερη παράσταση του Εθνικού στην Επίδαυρο τον Ντίμιτερ Γκότσεφ για τους Πέρσες. 3 ΒΙΖΥΗΝΟΣ Τέσσερις παραστάσεις με το έργο του στην Αθήνα αυτή την εποχή. Δεν είναι τυχαίο. Όσο περνάει η ώρα είναι προφανές ότι η Επίδαυρος θα είναι το μεγαλύτερο sold out όλων των εποχών για το φεστιβάλ, αφού η παράθεση των ονομάτων συνεχίζεται με εντυπωσιακές ξένες ελεύσεις: το Εθνικό Θέατρο της Μεγάλης Βρετανίας στέλνει τη Φαίδρα του Ρακίνα με πρωταγωνίστρια την Έλεν Μίρεν, ο Ισραηλινός Άμος Γκιτάι παρουσιάζει το Ο πόλεμος των υιών του φωτός κατά των υιών του σκότους με τη συμμετοχή της Ζαν Μορό, ενώ ο Σάμ Μέντες σκηνοθετεί το Χειμωνιάτικο παραμύθι με τους Ρεμπέκα Χολ, Ίθαν Χωκ, Σάιμον Ράσσελ Μπηλ κ.ά. Ταυτόχρονα, το φεστιβάλ κάνει από φέτος άνοιγμα στην καλλιτεχνική φωτογραφία με τις εκθέσεις δύο Ελλήνων φωτογράφων, του αγαπημένου μας Γιάννη Μπουρνιά που θα εστιάσει στην αστική αρχιτεκτονική και συναισθηματική τοπιογραφία, και του Κώστα Ορδόλη που εστιάζει στη φωτογράφιση θεατρικών παραστάσεων. Αδύνατο να συγκρατήσει κανείς όλες τις παραστάσεις και τα ονόματα - το αναλυτικό πρόγραμμα με τις όμορφες εικόνες που σχεδίασαν φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών πρέπει να μελετηθεί αναλυτικά. Η συνέντευξη τελειώνει, η αίθουσα έχει σχεδόν γεμίσει και η αίσθηση κοινή: Loukos (still) rules. VIDEO CLIP ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ 4 ΣΥΜΜΕΤΟΧΉΣ ΣΤΗ ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ Κουρασμένο, όπως και ο ερμηνευτής του. Φωτό: Νίκος Κατσαρός Αντώνης Σαμαράς, Θάνος Μικρούτσικος, Μανώλης Μητσιάς Κατερίνα Ι. Ανέστη 5 ΜΑΝΤΌΝΑ Έλεος με τη μανία με τα παιδάκια. Mάκης Τσέλιος Χριστόφορος Κοτέντος Βασίλης Ζούλιας Άγγελος Μπράτης Ορσαλία Παρθένη Δημήτρης Πέτρου Delight Για μία θέση κάτω από την τέντα (του Τσέλιου) Fashion Week Athens, A/W, , 27-29/3, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων Φέτος η Εβδομάδα Μόδας ήταν πιο μικρή και μαζεμένη σε σχέση με άλλες χρονιές - από τις 30 και κάτι επιδείξεις της τελευταίας σεζόν μέχρι τις 11 επιδείξεις της τωρινής είναι μεγάλη η απόσταση. Τι είδαμε λοιπόν στη φετινή Fashion Week Athens (αντί για «Ελληνική Εβδομάδα Μόδας», όπως λεγόταν τις οκτώ προηγούμενες σεζόν που την ευθύνη της διοργάνωσης είχε ο Πανελλήνιος Σύλλογος Σχεδιαστών); Η έναρξη έγινε με ουρλιαχτά: «Θα πάρω τηλέφωνο τον Τριανταφυλλόπουλο» απειλούσε μια κυρία που δεν χωρούσε στην αίθουσα- τέντα που θα γινόταν η επίδειξη του Μάκη Τσέλιου. Ήταν μια από τις λίγες κολεξιόν στις οποίες είδαμε τόσα πολλά αντρικά, ενώ τα γυναικεία κινήθηκαν στους τόνους του άσπρου και του μαύρου: πουά, φιόγκοι, βολάν και σούρες με αέρα μπουντουάρ. Στους ΜIRO το crowd ήταν πιο νεανικό - είδαμε γεωμετρικά σχέδια, bondage αναφορές κι ασύμμετρα κοψίματα. Η γυναίκα που ντύνει ο Χριστόφορος Κοτέντος είναι αναμφισβήτητα μια τρομακτική σεξοβόμβα των πόλεων που προκαλεί το δέος και σπάει τα τακούνια της στα πεζοδρόμια: μπλε σκούρο, μεγάλοι ώμοι και βάτες, δερμάτινα φουστάνια, μίνι παγιετέ φορέματα με ντεκολτέ. Μας άρεσε! Η γυναίκα του Βασίλη Ζούλια πάλι είναι μια σικ κυρία: τα ρούχα του ήταν όπως πάντα ραμμένα με high class παλαιομοδίτικο αέρα. Η κολεξιόν του Άγγελου Μπράτη ήταν ως συνήθως κομψή: μας άρεσε πολύ ένα σμαραγδί κομμάτι με παντελόνι και λάιμ ελαφρύ ριχτό τοπ. Στο show της Ορσαλίας Παρθένη υπήρχε όπως και σε όλα της τα show ένα ολοκληρωμένο concept -με αρχή μέση και τέλος- τα ρούχα παίζανε σε μια παλέτα «σκοτωμένων» χρωμάτων, ενώ σχεδόν όλα τα μοντέλα φορούσαν υπέροχες κορδέλες-τουρμπάνια. (Προσοχή στις κιθάρες την επόμενη φορά - η μουσική κόντεψε να μας ξεκουφάνει.) O Filep Motwary και η Μaria Mastori φέτος έδειξαν μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο Sophia του Janos Visnyovszky, βασισμένη στις ουγγρικές παραδοσιακές στολές, που μας θύμισε έντονα την ταινία Orlando με την Τilda Swinton. Οι τρεις νέοι σχεδιαστές που μοιράστηκαν την τελευταία επίδειξη είχαν και τη θερμότερη υποδοχή - στην αίθουσα γινόταν χαμός από τα χειροκροτήματα και τα ουρλιαχτά. Πρώτος ήταν ο Δημήτρης Πέτρου, που συνδύαζε tailoring με νεο-πανκ αισθητική. Η ροζ τουαλέτα του θα ήταν το ιδανικό ένδυμα για την Gwen Stefani. Ακολούθησε η νεο-γεωμετρική συλλογή των Delight: οκτώ outfits σε γεωμετρικά σχέδια. Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν και η συλλογή του Δημήτρη Ζαφειρίου με τα αιχμηρά του σχέδια - δέκα σύνολα σε γκρι σκούρο, μαύρο και ιβουάρ με έντονες λεπτομέρειες. Περιμένουμε να δούμε τι μορφή θα έχει το επόμενο fashion week - ελπίζουμε να μη σταματήσει αυτή η σημαντική προσπάθεια των Ελλήνων σχεδιαστών μετά από εννιά σεζόν. Δέσποινα Τριβόλη Παναθηναϊκός-Σιένα Τρίτη 24 και Πέμπτη 26/04 17 Κανείς δεν διαφωνεί πως το γήπεδο ποδοσφαίρου είναι η απόλυτη οπαδική μέθεξη. Αλλά η συγκίνηση που μπορεί να νιώσεις παρακολουθώντας έναν αγώνα του ελληνικού πρωταθλήματος είναι παρόμοια με το να τρως ριζότο θαλασσινών σε φαστφουντάδικο. Στην καλαθοσφαίριση, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι δύο «αιώνιοι» έχουν ρόστερ που είναι μέσα στα πέντε καλύτερα της Ευρώπης και έτσι βλέπεις ποιότητα παικτών και προπονητών εφάμιλλη με των ποδοσφαιρικών ομάδων της Manchester United και της Barcelona. Με αυτά τα στάνταρ ένα παιχνίδι του μπασκετικού Παναθηναϊκού με τη Σιένα για την πρόκριση στο Final Four είναι υψηλής ποιότητας ψυχαγωγία. Τρίτη και Πέμπτη της προηγούμενης εβδομάδας στο ΟΑΚΑ. Η κοινωνιολογία του φίλαθλου κόσμου μπορεί να χρειαστεί χιλιάδες λέξεις. Αυτοί που πάνε για την κερκίδα και δεν ξέρουν ούτε το σκορ, αυτοί που πάνε για το μπάσκετ, αυτοί που πάνε για το «φαίνεσθαι» και κάθονται σε κάτι γιγάντιες πολυθρόνες γύρω από το παρκέ (αλά Σπάικ Λι στους New York Knicks και Τζακ Νίκολσον στους Lakers), αυτοί που πάνε γιατί τους τράβηξαν κάποιοι άλλοι -αρκετές γυναίκες, τρίχρονα παιδιά και όσοι πιστεύουν πως ακόμα αθλείται ο Νίκος Γκάλης- και, τέλος, αυτοί που πάνε για να δούνε τις fan patrol (cheerleaders) και να κερδίσουν μπλουζάκια. Τα αγωνιστικά είναι γνωστά. Χαρά την Τρίτη με τη νίκη, μανούρα την Πέμπτη με την ήττα. Τέτοια νεύρα, όμως, που στο δρόμο, αν σκούνταγες κανέναν κατά λάθος, θα γινόταν Βιετνάμ. Μέσα στο γήπεδο, εκτός από το ματς, ο χρόνος γεμίζει και με διάφορα made in NBA show. Fan patrol (αριστουργηματικές), διαγωνισμοί, δώρα, εκπλήξεις, δυνατή μουσική και ένα χαρωπό πανηγύρι που πολλές φορές δεν εναρμονίζεται με τα συναισθήματα του φιλάθλου. Μεγάλες στιγμές: η εμφάνιση του Παύλου Γιαννακόπουλου, που σε μια στιγμή έντασης κατευθύνθηκε προς τους οργανωμένους οπαδούς και τους κατσάδιασε σαν να ήταν παιδιά του («Καθίστε φρόνιμα» κατέληξε), η αποθέωση του αρχηγού Δημήτρη Διαμαντίδη σε κάθε εμφάνισή του και οι ανυπέρβλητες φελινικές κινηματογραφικές συζητήσεις Ομπράντοβιτς-Ιτούδη για το σύστημα της ομάδας. «Το γήπεδο είναι αγχολυτικό» μου είπε κάποτε ένας ταρίφας και δεν είχε καθόλου άδικο. Η συμμετοχή σε οχλοκρατικά happening είναι κατά κανόνα ηρεμιστικό. Σταύρος Διοσκουρίδης Φωτό: Studio Panoulis

10 Gangs of Athens χαρακτηρεσ τησ πολησ σε δρομουσ και δωματια Από τον Supermarket Boy και τη Loaded's Daughter. blogspot.com KYLIE Εμπνευση: Rock casual, easy going. ΟΡΣΑΛIΑ ΠΑΡΘEΝΗ Εμπνευση: '70s επιρροές, φωτογραφίες της Sarah Moon. ΣΩΤHΡΗΣ Εμπνευση: Από την collection του Δ. Πέτρου και την αρχιτεκτονική. ΕΛEΝΗ ΛΟΥΚA Έμπνευση: Από το Θεό, από την αλήθεια και την ορθοδοξία. Πορεία προς το δημαρχείο Αθηνών για τους ελεύθερους χώρους Δευτέρα, 30 Μαρτίου Όταν χτύπησε για άλλη μια φορά το τηλέφωνο το απόγευμα της Δευτέρας, ήταν κάποιοι φίλοι, κάτοικοι των Εξαρχείων, που μας ενημέρωναν για τη συνάντηση που γινόταν στο πάρκο ή, μάλλον, στο πάρκιγκ που έγινε πάρκο, όπως το αποκαλούν και οι κάτοικοι της περιοχής, στη συμβολή των οδών Ναυαρίνου και Χαρ. Τρικούπη, από όπου θα ξεκινούσε πορεία προς το δημαρχείο για τους ελεύθερους χώρους. Την πορεία την προλάβαμε στην οδό Πατησίων, να κατεβαίνει προς την Ομόνοια. Πλησιάζοντας ξεχώριζε το σύνθημα «Το πάθος για τη λεμονιά είναι δυνατότερο απ όλα τα μπετά». Πετυχημένο ομολογουμένως, αφού το άκουσμα της λέξης «λεμονιά» σε ένα σύνθημα δεν μπορεί παρά να σε κάνει να χαμογελάσεις. Μπήκαμε κι εμείς μέσα στη μεγάλη ουρά που πρέπει να σχημάτιζαν πάνω από άτομα. Ο κόσμος πολύς και διάφορος, όλων των ηλικιών. Λίγο πιο κάτω ακούμε κάποιους να φτιάχνουν αυτοσχέδιες ρίμες. «Ό,τι πιάνει ο Μίδας γίνεται χρυσός, ό,τι πιάνει ο δήμαρχος γίνεται μπετόν» και να διορθώνουν επιτόπου τις ατέλειες: «Ό,τι πιάνει ο Μίδας γίνεται χρυσό, ό,τι πιάνει ο δήμαρχος γίνεται μπετό». Επικρατεί ένα ευχάριστο κλίμα στην πορεία, αν και στις κουβέντες του κόσμου κυριαρχεί η πρόταση του ΤΕΕ και του δήμου για το πρώην πάρκινγκ-πάρκο και τα προσφυγικά. Για την ιστορία, προτάθηκε από το ΤΕΕ, αντί για την απαλλοτρίωση του πάρκιγκ-πάρκου, η οποία κρίνεται πολυέξοδη, να παραχωρηθεί από το δήμο το μεγαλύτερο τμήμα από τα προσφυγικά. Όταν ο πρόεδρος του ΤΕΕ δήλωσε ότι δεν θα πρέπει να υπάρξει καθυστέρηση, για να μην παγιωθεί η κατάσταση στη Χαρ. Τρικούπη και Ναυαρίνου, ο κ. Κακλαμάνης απάντησε ότι δεν έχει αντιληφθεί ότι υπάρχει πάρκο κι αυτή η τελευταία δήλωση του δημάρχου φαίνεται ότι όξυνε τα πνεύματα που σε λίγο κατευθύνονταν στην οδό Αθηνάς, όπου πλέον τα ΜΑΤ και οι ένστολοι αστυνομικοί έκαναν κι αυτοί αισθητή την παρουσία τους, έτσι όπως στέκονταν παρατεταγμένοι κατά μήκος του δρόμου. Με νέο σύνθημα πια, που και πάλι περιελάμβανε φυτά (τι ωραία!), προχωράμε μπροστά στο δημαρχείο. «Θυμάρι, ρίγανη και μέντα, και όχι σκουπίδια, μπάτσους και τσιμέντα». Στεκόμαστε μπροστά από το δημαρχείο. Στους πρώτους ορόφους του κτιρίου τα στόρια είναι κατεβασμένα. Μόνο στον τελευταίο διακρίνονται κάποια αμπαζούρ ανοιχτά, να φωτίζουν ένα σομόν, θα έλεγε κανείς, χρώμα στους τοίχους. Κάποιοι φωνάζουν χαριτολογώντας: «Βγες, ρε δήμαρχε, και πες μας ότι θα το κάνεις πάρκο!». Άλλοι διαφωνούν. Δεν θέλουν λέει να κάνει τίποτα ο δήμαρχος παρά να τους αφήσει ελεύθερο το χώρο να συνεχίζουν να τον διαμορφώνουν και να τον περιποιούνται, όπως έχουν κάνει μέχρι στιγμής. Άλλωστε, οι περισσότεροι συμφωνούν ότι όλη η διαδικασία της διαμόρφωσης ενός χώρου που ήταν πάρκιγκ σε πάρκο με πρωτοβουλία των ίδιων ήταν Τα συνθήματα: αυτό που τους έκανε να ξυπνήσουν και να γίνουν πιο ενεργοί πολίτες και να συνυπάρξουν δημιουργικά ως γείτονες. Λίγο πιο κάτω, συγκεντρωμένοι είναι και κάτοικοι άλλων περιοχών της Αθήνας, αφού το κάλεσμα για την πορεία απευθυνόταν σε πολλές οργανώσεις και συλλόγους. Το μάτι μας πιάνει μια «εγκατάσταση» που έχει στηθεί ακριβώς απέναντι από την είσοδο του δημαρχείου. Αποτελείται από ξεραμένα δέντρα από του Φιλοπάππου (άλλη πικρή ιστορία κι αυτή), πλακάτ που σημειώνουν «Είναι να μην εκνευρίζεσαι όταν ο δήμος σβήνει τα φώτα για το περιβάλλον, ενώ αφήνει τη βλάστηση στου Φιλοπάππου να πεθαίνει» και έναν κύριο που στέκεται με ένα χαρτονένιο πριόνι και φοράει μια αυτοσχέδια μάσκα με το πρόσωπο του δημάρχου. Η ώρα έχει πάει 19:30 και η πορεία παίρνει σιγά σιγά το δρόμο της επιστροφής προς τα Εξάρχεια. Κανένα «ευτράπελο» ευτυχώς, εκτός από δυο τρία σακουλάκια με μπογιά που εκτοξεύτηκαν στους τοίχους τους δημαρχείου. Στο δρόμο για την επιστροφή, σ ένα ανοιχτό άδειο πάρκιγκ, κάποιος γράφει με σπρέι «Προσεχώς πάρκο, ερχόμαστε!» Μερόπη Κοκκίνη «Ό,τι πιάνει ο Μίδας γίνεται χρυσό, ό,τι πιάνει ο δήμαρχος γίνεται μπετό», «Θυμάρι, ρίγανη και μέντα, και όχι σκουπίδια, μπάτσους και τσιμέντα» ΣΟΥΛΕΪΜAΝ Εμπνευση: Από την πόλη μου, το Ντάκα του Μπαγκλαντές, το σπίτι μου. ΣΤΕΛΛΑ ΓΚΡEΚΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΡΘEΝΗΣ Εμπνευση: Από το τραγούδι, από την κόρη μου, την Ορσαλία Παρθένη. Fashionology_casino nights ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Εμπνευση: Από τη μουσική, το sex και τα πρωινά ξυπνήματα. ΜIΧΑΗΛ Έμπνευση: Από περιοδικά, τους φίλους μου, από ταινίες και παιδικά έργα. Στάθης Μητρόπουλος Do's: Old Ηollywood, βελούδινα γάντια, κοστούμι, φουλάρι στο λαιμό, ψεύτικο Rolex, wayfarers, τσιγάρο με πίπα, ουίσκι χωρίς πάγο, γατίσιο βλέμμα, vintage γούνα, πετράδια, άσος στο μανίκι. Dont's: Χρυσή αλυσίδα/φλοράλ πουκάμισο/σηκωμένα μανίκια, τσάντα μαϊμού Vuitton, βλέμμα λιγωμένου προικοθήρα, τσουλίστικο λευκό μίνι, καλσόν δαντέλα, κρίκοι στ' αυτιά, φωτογραφική.

11 αφιερωμα 21 Floor with cables, Miltos Manetas BRAVE Πέρασαν ήδη 7 μήνες από το τελευταίο αφιερωματικό τεύχος της LifO στην τεχνολογία και στο μεταξύ μεσολάβησαν αρκετά πράγματα που επιβεβαίωσαν την προηγούμενη αναφορά μας στην αναίρεση της έννοιας «μέλλον», πάντα σε σχέση με τις εμπορικές εφαρμογές της. Ένα από αυτά ήταν η ταχύτατη ανάδυση νέων site και εφαρμογών κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Twitter (το SMS του Web), που σερβίρουν νέα με ρυθμούς REM στις οθόνες μας σε 140 χαρακτήρες! Tα blogs φαίνονται «So 2004». Νέα gadget και νέοι όροι μπαίνουν στην καθημερινότητά μας. Η LifO «μελετά» το νέο τοπίο.

12 wireless in athενs Πού μπορώ να σερφάρω τζάμπα και wireless με το laptop μου; ΟGreek born Mίλτος Μανέτας βρίσκεται στο Λονδίνο -ίσως έχει γυρίσει μόλις από μια βόλτα στο Ηighgate, δίπλα στο σπίτι του-, μιλάει με ιταλική προφορά, γρήγορα, με μεγάλες προτάσεις και μια αλληλουχία νοημάτων που επιστρέφουν πάντα στο βασικό concept «το Ίντερνετ είναι μια χώρα - αιωρούμενη». Σε λίγες μέρες φεύγει για το γύρο του κόσμου (Νέα Υόρκη, ΜΙΤ, Silicon Valley, Σαν Φρανσίσκο, Λος Άντζελες, Ιαπωνία, Βομβάη) προκειμένου να ετοιμάσει τα έργο του για την Μπιενάλε της Βενετίας: το πρώτο Ιnternet pavilion! «Μου ζήτησαν να κάνω μια αναδρομική έκθεση με πίνακές μου, ήταν όμως δύσκολο να βρω οικονομική στήριξη. Άρχισα να ψάχνω τι να κάνω, πήγα σε παλάτια, σε μουσεία, ό,τι ήθελα να κάνω όμως ήταν απλά ακριβό. Έτσι, αποφάσισα ότι δεν χρειάζομαι χώρο. Έχω το Ίντερνετ, που είναι η καινούργια διεθνής χώρα, μια χώρα παράλληλη, πάνω από τις υπόλοιπες. Είναι η αιωρούμενη χώρα και της αξίζει να έχει το δικό της pavilion στην Μπιενάλε. Η ιδέα μου ήταν να μην κάνω τίποτα από αυτά που ήδη ξέρω. Περισσότερο από το να εκθέσω με ενδιαφέρει να δημιουργήσω. Θα κάνω το γύρο του κόσμου προκειμένου να φτιάξω ένα πορτρέτο του Ίντερνετ μέσα στο Ίντερνετ. Σαν να βάζω ένα καθρέφτη και μέσα σε αυτόν να καθρεφτίζεται το ίδιο το Ίντερνετ. Θα μαζέψω τα κομμάτια αυτού του πορτρέτου, όπως γίνεται και όταν ζωγραφίζεις έναν πίνακα και κοιτάς το πρόσωπο από κάθε πιθανή γωνιά πριν το ζωγραφίσεις. Έτσι, η μπιενάλε θα είναι μια πεθαμένη έκθεση, με την έννοια ότι τα έργα θα κρέμονται σαν νεκρά, ενώ το Ιnternet pavilion θα παραμένει ζωντανό καθ όλη τη διάρκεια, αφού θα είναι ένα παράθυρο που έρχονται και το γεμίζουν καινούργια πράγματα. Γιατί το ονομάζεις «the biggest pavilion ever»; Θα είναι το μεγαλύτερο που έχει γίνει ποτέ σε μπιενάλε, θα είναι όσο μεγάλο θέλεις. Λέμε ότι ο ουρανός είναι μεγάλος, με την έννοια του ατελείωτου, όμως το pavilion θέλω να δίνει την αίσθηση ότι τελειώνει κάπου. Αυτός ο χώρος που μοιάζει σχεδόν άπειρος πρέπει να σου δημιουργεί την αίσθηση ότι κάπου κλείνει, ότι υπάρχουν όρια. Αυτό είναι το Ίντερνετ, ένας χώρος όπου συνυπάρχουν το θετικό και το αρνητικό. Θέλω να δούμε τη σκιά του στο μέλλον, το πραγματικό Ίντερνετ, το επόμενο, που θα είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που ξέρουμε. Το Ίντερνετ σήμερα είναι σαν τα σχέδια των πρωτόγονων στις σπηλιές. Πώς βρίσκεις όμως το συναισθηματικό ρεπερτόριο που απαιτεί η καλλιτεχνική δημιουργία μέσα σε ένα χώρο «τεχνικών απαιτήσεων», όπως το Διαδίκτυο; Όλη μου η δουλειά από το 2000 είναι πάνω σε αυτό: πώς μπορούμε να βρούμε το κομμάτι του Ίντερνετ που είναι συναισθηματικό. Αυτό είναι το δικό μου ενδιαφέρον, όχι το dark και κομπιουτερίστικο Ίντερνετ. Η ουσία του Ίντερνετ είναι ανθρώπινη. Στηρίζεται στα συναισθήματα - σκέψου πως κάνοντας «κλικ» πας εντελώς αλλού. Είναι όμως και η χώρα των ρόλων, της πλήρους απώλειας (ή παραποίησης;) της ταυτότητας. Αγαπημένο θέμα της τέχνης Όταν ένας εγκληματίας πήγαινε στην Αμερική για πρώτη φορά, μπορούσε να αλλάξει ταυτότητα και να υποδυθεί έναν άλλο χαρακτήρα. Αυτό δεν είναι κάτι νέο. Δεν έχει να <<my god! it's another place>> Γιατί πιστεύει ο εικαστικός Μίλτος Μανέτας πως το Ίντερνετ είναι μια χώρα που μόλις ανακαλύψαμε, η νέα Αμερική; Από την Κατερίνα Ι. Ανέστη. κάνει με την ταυτότητα ως τεχνολογικό χωράφι το να υποκρίνεσαι και να αλλάζεις διαρκώς. Κάποιος μπορεί να είναι αγόρι, αλλά στο Ίντερνετ να κάνει το μικρό κορίτσι (αυτό που πάντα ήθελε να είναι). Το Ίντερνετ είναι μια χώρα ανοιχτή, δεν υπάρχουν νόμοι και το χρήμα δεν αντανακλά την πραγματικότητα. Είναι αναρχικό. Εσύ πως πήγες στην «Αμερική»; Εγώ πήγα και απλώς τη βρήκα αυτή την «Αμερική». Δεν ανακαλύπτει πράγματα η τέχνη, πάει εκεί που είναι οι πιθανότητες και τις απεικονίζει. Είναι ένα πορτρέτο πιθανοτήτων. Τους δίνει μια εικόνα και τις αλλάζει κιόλας. Από εκεί που ήταν Ίντερνετ γίνεται πίνα- RGR (1998) Φωτό: Jason Evans Έχω το Ίντερνετ, που είναι η καινούργια διεθνής χώρα, πάνω από τις υπόλοιπες. Είναι η αιωρούμενη χώρα και της αξίζει να έχει pavilion στην μπιενάλε. κας, απελευθερώνει αντικείμενα ή έννοιες από τη δυναστεία της ύπαρξης. Φαντάσου κάποιον που ζωγραφίζει μια καρέκλα: αυτομάτως αυτή αλλάζει και γίνεται φάντασμα του πίνακα. Δεν θα ξανακάτσεις σε αυτή την καρέκλα χωρίς να σκεφτείς τον πίνακα. Η τέχνη έχει αυτή την επαναστατικότητα, μας ξαναδίνει πίσω τη ζωή που έχουμε χάσει μέσα στις πληροφορίες. Είναι αυτό που λέει ο Έλιοτ, πως έχουμε χάσει τη γνώση μέσα στις πληροφορίες. Όμως η τέχνη την ξαναφέρνει πίσω, όχι ως ποσότητα αλλά ως πιθανότητα. Αυτό κάνω με τη δουλειά μου, ένα πορτρέτο του Ίντερνετ που την ίδια στιγμή το καταργεί. Στο νέο εικαστικό περιβάλλον αλλάζει και η υφή ή η ανάγκη του ταλέντου; Με το Ίντερνετ θέλεις λιγότερο ταλέντο για να κάνεις ένα σπουδαίο έργο τέχνης. Αλλά τελικά έχει ελάχιστη σχέση το ταλέντο με την τέχνη. Δεν κάνουν οι ταλαντούχοι τα σπουδαία έργα τέχνης. Αλλά, ποιοι τα κάνουν; Αυτοί που τα έχουν βρει! Δεν χρειάζεται να είναι ταλαντούχος ο Κολόμβος για να μην πάει στην Ασία, αντιθέτως, χρειάζεται να είναι λίγο ατάλαντος καπετάνιος, να μη σκεφθεί τα πιθανά προβλήματα που θα αντιμετωπίσει, να βγει εκτός πορείας για να φτάσει στην Αμερική. Αν είσαι busy, αν έχεις πράγματα να σε κρατάνε, τότε δεν ανακαλύπτεις την Αμερική αλλά πας στην Ινδία και αγοράζεις ινδικά προϊόντα. Κοιτώντας το site και τις εκθέσεις σου όμως είναι προφανές ότι είσαι απίστευτα busy Είμαι, αλλά την ίδια στιγμή μπορώ να περπατώ στο Παρίσι και να χαζεύω τη σκόνη στους δρόμους. Η ζωή μου είναι κομμάτια πραγμάτων που δεν έχουν ολοκληρωθεί, προτιμώ να είμαι χαμένος στα άστρα. Αυτό το δικαίωμα πρέπει να σώσει ο καλλιτέχνης, όχι να το να κάνει εκθέσεις. Δουλεύω όταν είμαι υποχρεωμένος, αλλά προσπαθώ να το κάνω ποιοτικά, όπως τώρα, που μιλάμε. Δεν προσπαθώ να πω αυτό που ξέρω για μένα αλλά πράγματα που δεν ξέρω. Αναζητάς τη συγκίνηση στην τέχνη; Αυτό που με οδηγεί, ο λόγος που κάνω τέχνη είναι η συγκίνηση. Πάντα γυρνάω να δω τους τρεις καλλιτέχνες που μου δημιουργούν φόρτιση. Ποιούς; Τα τρία Ρ: Ρούμπενς, Ρέμπραντ, Ραφαέλ, με αυτήν τη σειρά. Βλέπω ένα έργο του Ρούμπενς και τα χάνω, δεν μπορώ να κρατήσω τα συναισθήματά μου, μετά του Ρέμπραντ και διαπιστώνω πως ξεπερνάει τον προηγούμενο, και στο τέλος του Ραφαέλ, και αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να σε αγγίζει έτσι ένας πίνακας. Σε ποια στιγμή αποφάσισες να στρέψεις την τέχνη σου στο Ίντερνετ; Σε κάποια φάση αδιεξόδου; Κάθε άλλο, εκείνη την ώρα ήμουν πραγματικά ευτυχισμένος. Είχα μόλις καταφέρει να κάνω μια σειρά από πίνακες. Δεν είχα ποτέ ταλέντο ως ζωγράφος και ήταν για μένα αυτή η μεγαλύτερη φαντασίωση. Ήμουν απόλυτα ευτυχής και, ξαφνικά, εκείνη τη στιγμή άρχισα να ασχολούμαι με το Ίντερνετ. Αλλά, πραγματικά, δεν ξέρω πώς έγινε αυτό. Το έπαθα σαν τον Κολόμβο που πήγε στην Αμερική, αλλά δεν είχε καταλάβει ότι βρίσκεται εκεί, νόμιζε ότι είναι στην Ινδία. Πας στην παραλία, χαζεύεις, και ξαφνικά λες «Μy God, it s another place!». Ένας χώρος που γίνεται δυνατός, παίρνει υπόσταση και επισκιάζει τα υπόλοιπα. Ο χώρος του Ίντερνετ. Η Μπιενάλε στη Βενετία θα διαρκέσει από τις 7 Ιουνίου ως τις 22 Noεμβρίου. Σύνταγμα: Στην πλατεία ακριβώς μοναδικοί χρήστες το έχουν χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα. Θησείο: Από την Ασωμάτων μέχρι και την Πνύκα. Κατά τη διάρκειατης βόλτας τους έχουν συνδεθεί άτομα. Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: Από τις 09:00 το πρωί μέχρι τις 07:00 το απόγευμα η έρευνα συνοδεύεται και με σερφάρισμα. Πλατεία Κοτζιά: Όλη η πλατεία από Αθηνάς μέχρι Αιόλου άνθρωποι τάισαν τα περιστέρια και συνδέθηκαν με το Διαδίκτυο. ΟΛΠ Πειραιά: Σε όλους τους επιβάτες παρέχεται δωρεάν Wi-Fi σύνδεση. Πανεπιστήμιο Αθηνών: Φοιτητές και εργαζόμενοι παίρνουν, σε συνεννόηση με τις Αρχές, password για free είσοδο σε όλους τους χώρους των πανεπιστημίων. AWMN: Το Ασύρματο Μητροπολιτικό Δίκτυο Αθηνών (www. athenswireless.net) είναι μια τρομερή συνομοταξία που έχει δημιουργηθεί, μέσω της οποίας αυτοί που είναι μέλη μπορούν να έχουν ελεύθερο wireless. Κεραίες που έχουν «μείνει» ορφανές δίνουν το σήμα δημιουργώντας ένα δίκτυο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της πρωτεύουσας. Επικοινωνήστε με το site και μπείτε και σεις στο κόλπο. Σταύρος Διοσκουρίδης Athenswifi Δημόσιο ασύρματο δίκτυο της Αθήνας. Δωρεάν σύνδεση από Θησείο μέχρι πλατεία Κοτζιά με πάνω από συνδέσεις. high definition Πού θα χορτάσουμε την ορεξή μας για ΗD ξοδεύοντας τα λιγότερα χρήματα; Video Camera TOSHIBA CAMILEO HD Τη βρήκαμε 97 στο Είναι Toshiba, είναι HD ready αφού έχει δυνατότητα λήψης video ανάλυσης 1280x720, είναι ψηφιακή φωτογραφική μηχανή ανάλυσης 5 megapixel (2592x1944), είναι συσκευή υπαγόρευσης, είναι mp3 player, WEB Cam, ενώ μπορεί να λειτουργήσει και ως αποθηκευτικό μέσο. Επίσης, διαθέτει έξοδο HDMI, ανιχνευτή κίνησης, λειτουργία YouTube link για να ανεβάζετε άμεσα τις δημιουργίες σας online. Τέλος, δέχεται κάρτες SD χωρητικότητας έως 32 GB και η μπαταρία Li-ion προσφέρει αυτονομία μέχρι 105 λεπτά. Τι άλλο να ζητήσει κανείς με λιγότερα από 100 ευρώ; Media Player TV HD Media Player Full HD 1080p Το βρήκαμε 95 στο Easy Buy World - gr. Το περίμενε πολύς κόσμος το συγκεκριμένο Media Player της Western Digital. Αυτό αποδεικνύει και το γεγονός ότι το συγκεκριμένο μοντέλο συνεχώς εξαντλείται, όπου και να το αναζητήσαμε. Και δικαιολογημένα, αφού με λιγότερα από 100 ευρώ μπορείτε να συνδέσετε απευθείας στην HD τηλεόρασή σας οποιοδήποτε εξωτερικό σκληρό δίσκο που έχετε αποθηκεύσει τα HD αρχεία σας, χωρίς τη μεσολάβηση υπολογιστή! Δύο είναι τα killer χαρακτηριστικά του: παίζει όλων των ειδών τα αρχεία HD και έχει έξοδο HDMI που σας εξασφαλίζει Full HD εικόνα, ανάλυσης 1080p. Τηλεόραση Samsung SM- T240HD LCD-TV 24 Τη βρήκαμε 305 στα Multirama. Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις «μεγάλες και σίγουρες» τηλεοράσεις που κοσμούν τα high tech σαλόνια, εκτός ίσως από το μέγεθος, αφού πρόκειται για μια οθόνη 24 ιντσών. Κατά τ άλλα, προσφέρει Full HD με εικόνα μέγιστης ανάλυσης 1920x1080, δυναμική αντίθεση :1, πολύ καλό χρόνο απόκρισης 5ms, διαθέτει ενσωματωμένο ψηφιακό δέκτη και, το σημαντικότερο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως απλό monitor για υπολογιστή. Τέλος, στο θέμα των συνδέσεων προσφέρει δύο HDMI εισόδους, καθώς και Component, D-Sub 15 pin, DVI-D και Scart. Spyros VJ

13 top 10 οι ειδησεισ στην εποχη του twitter Γιατί το Twitter είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη μετά το Google; Το γεγονός ότι τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης χάνουν συνεχώς έδαφος έναντι των online τόσο σε αμεσότητα όσο και σε εγκυρότητα (ένα πάλαι ποτέ ταμπού) είναι μια πραγματικότητα μη αναστρέψιμη. Ποιος δεν θυμάται το «καμένο», πλέον, ειδησεογραφικό slogan των 90s «έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση»; Αυτό το μότο βρίσκει πλέον εφαρμογή μόνο στον online κόσμο. Τελεία. Βρίσκει εφαρμογή μέσω των blogs και online εργαλείων σαν το Flickr, το YouTube και το Twitter και της δυνατότητας που δίνουν στους χρήστες για άμεση δημοσίευση γεγονότων, σκέψεων ή καταστάσεων με εικόνα, κείμενο και video σε πραγματικό χρόνο. Ειδική αναφορά θα πρέπει να γίνει στο Twitter (www. twitter.com) και στον πρωταγωνιστικό ρόλο που τείνει να παίξει πλέον στη διάδοση ειδήσεων, ακριβώς την ώρα που συμβαίνουν, μέσω του Διαδικτύου. Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Φανταστείτε ότι περπατάτε στη μέση της Πανεπιστημίου όταν ξαφνικά οι περαστικοί καθώς και οι άνθρωποι από τα τριγύρω μπαλκόνια αρχίζουν να φωνάζουν τι κάνουν εκείνη τη στιγμή, τι βλέπουν στον υπολογιστή τους ή μπροστά τους ή τι θα ήθελαν να κάνουν! Στη συνέχεια, σας δίνεται η δυνατότητα να «φιλτράρετε» ποιες φωνές θέλετε ν ακούτε, ανάλογα με το τι σας ενδιαφέρει από τα λεγόμενα. Ένα τέτοιο θέαμα μπορεί να φαίνεται αποκρουστικό στον πραγματικό κόσμο, όμως περιγράφει όσο το δυνατόν πιο πειστικά τι συμβαίνει στον ψηφιακό κόσμο του Twitter. Το Twitter (μηχανισμός micro-blogging, δηλαδή μιας πλατφόρμας δημοσίευσης κειμένου και link με την προϋπόθεση να μην υπερβαίνουν τους 140 χαρακτήρες) μετατρέπεται στον «πομπό» των ανθρώπων που βιώνουν και μεταδίδουν real time γεγονότα, σκέψεις, links κ.ά. προς τον υπόλοιπο κόσμο. Με έναν απλό μηχανισμό εγγραφής μπορεί ο καθένας να παρακολουθεί live feed ειδήσεων από όλο τον κόσμο, αρκεί να κάνει follow κανάλια επικοινωνίας όπως το BBC, τους «New York Times», την «Guardian» ή την «Ελευθεροτυπία»! Για να βρει και να κάνει follow κάποιος τους μεγαλύτερους ειδησεογραφικούς οργανισμούς του πλανήτη ή απλώς τους κολλητούς του, τους αναζητά στην ενσωματωμένη μηχανή αναζήτησης με 2-3 κλικ. Το social χαρακτηριστικό του είναι πως ο χρήστης όχι μόνο ακολουθεί αλλά ακολουθείται από άλλους χρήστες (followers), αρκεί να θεωρεί πως έχει κάτι ενδιαφέρον να πει. Το μεγάλο «μπαμ» έγινε με την εκλογική αναμέτρηση στις ΗΠΑ τον περασμένο Νοέμβριο και, αργότερα, με τα γεγονότα που συντάραξαν τη Βομβάη και ολόκληρο τον κόσμο, μερικές εβδομάδες μετά. Παρόμοια συμμετοχή των πολιτών -σε μικρότερη κλίμακα- ως αυτοπτών και αυτήκοων μαρτύρων καθώς και αναμεταδοτών γεγονότων συνέβη και το Δεκέμβρη κατά τη διάρκεια όσων συντάραξαν την Αθήνα μετά τη στυγνή δολοφονία του 15χρονου μαθητή. Αν και αντιμετωπίστηκε αρχικά ως άλλο ένα web trend, με ορισμένους πολιτικούς να σπεύδουν να αποκτήσουν λογαριασμό, το Twitter έδειξε τη δύναμή του με την αμεσότητα και, ως επί το πλείστον, με την εγκυρότητά του. Εγκυρότητα που επιτυγχάνεται από τη στιγμή που ο ίδιος ο χρήστης φιλτράρει τους υπόλοιπους χρήστες, τα post (tweets) των οποίων παρακολουθεί. Το πρόγραμμα δίνει τη δυνατότητα άμεσης συνδιαλλαγής μεταξύ χρηστών, αναμετάδοσης μιας ανάρτησης (retweeting ή εν συντομία RT), ενώ με την προσθήκη του συμβόλου # και μιας λέξης έχει τη δυνατότητα να συγκεντρώνει αναρτήσεις πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Έτσι, τα γεγονότα της Αθήνας συγκεντρώθηκαν κάτω από το tag #griots. Με μια απλή αναζήτηση με αυτό τον όρο στο search του προγράμματος μπορείτε να δείτε την εξέλιξη των αναρτήσεων. Πιστέψτε μας, θα εκπλαγείτε. Δείτε ένα νέο online, social μέσο επικοινωνίας και ενημέρωσης εν τη γενέσει του, με ρυθμούς ανάπτυξης που θα ζήλευε ακόμα και το Facebook, με πάνω από 5 εκατομμύρια ενεργούς χρήστες παγκοσμίως που το κατατάσσουν ως το τρίτο μεγαλύτερο κοινωνικό δίκτυο μετά το Facebook και το MySpace! Πρόκειται για στοιχεία που δικαιολογούν το χαρακτηρισμό του από έγκυρα έντυπα όπως το «Wired» και οι «New York Times» ως «της μεγαλύτερης ανακάλυψης μετά το Google»! Spyros Vj Follow us! twitter.com/spyros_vj βlu-ray Είναι όντως εμπειρία το Blu-ray, και πού θα πάει αυτό; Θα χρειαστεί να αλλάξω για άλλη μια φορά το format της ταινιοθήκης μου; Όταν εμφανίστηκε το DVD και άρχισαν να γίνονται ψηφιακοί «καθαρισμοί» στις παλιές ταινίες, όλοι μιλούσαν για την τέλεια εικόνα και την πλήρη αποκατάσταση του έργου τέχνης στη μορφή που του αξίζει, με ήχο και εικόνα στην καλύτερη δυνατή ποιότητα, ειδικά για χαμένα αριστουργήματα της εποχής του βωβού κινηματογράφου. Θυμάμαι το σοκ που ένιωσα την πρώτη φορά που είδα το Πάθος της Ζαν ντ' Αρκ του Ντράγιερ με τα υπέροχα κάδρα αποκατεστημένα, που ήταν και ο θρίαμβος του DVD. Πέταξα τις βιντεοκασέτες και τα αγόρασα όλα σε DVD, πιστεύοντας ότι είναι το απόλυτο μέσο, ότι δεν υπήρχε περίπτωση να βρεθεί κάτι πιο τέλειο. Φτάνεις στο σημείο να ψάχνεις την πιο πλήρη έκδοση, ξαναγοράζεις ταινία που ήδη έχεις επειδή της έκαναν νέα επεξεργασία και πρόσθεσαν και κάποια extras, γίνεσαι μανιακός συλλέκτης, με όλα τα κακά που αυτό συνεπάγεται. Ξαφνικά, εμφανίζεται το Blu-ray και στα διαλύει όλα. Κι άντε πάλι απ την αρχή. «Ο δίσκος Blu-ray (επίσης γνωστός ως BD) είναι ένας τύπος οπτικών δίσκων υψηλής πυκνότητας για την αποθήκευση ψηφιακών πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένου υψηλής ευκρίνειας βίντεο» διαβάζω στη Wikipedia. «To όνομά του προέρχεται από το μπλε ιώδες λέιζερ που χρησιμοποιείται για να διαβάσει και να γράψει αυτό τον τύπο οπτικού δίσκου. Λόγω του πιο σύντομου μήκους κύματός του (405 NM), μπορούν να αποθηκευτούν περισσότερα στοιχεία απ ό,τι στο πρότυπο του DVD, το οποίο χρησιμοποιεί κόκκινο λέιζερ (650 NM). Ένας μονής στρώσης δίσκος Βlu-ray μπορεί να αποθηκεύσει 25 gigabytes, πάνω από πέντε φορές την ικανότητα αποθήκευσης ενός μονής στρώσης DVD που ανέρχεται στα 4,7 GB. Ένας δίσκος Βlu-ray διπλής στρώσης μπορεί να αποθηκεύσει 50 GB, σχεδόν έξι φορές την ικανότητα ενός DVD διπλής στρώσης που ανέρχεται στα 8,5 GB. Το Βlu-ray αναπτύχθηκε από την Blu-ray Disc Association, μια ομάδα από επιχειρήσεις που αντιπροσωπεύουν τα ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης, το υλικό υπολογιστών και την παραγωγή ταινιών». Σημασία έχει ότι η ποιότητα της εικόνας είναι από μόνη της εμπειρία και, αν δοκιμάσεις να δεις μια ταινία, σου είναι αδύνατο να γυρίσεις στα «συμβατικά» DVD. Ήδη οι τίτλοι είναι εκατοντάδες (μπορεί και χιλιάδες) και συνέχεια αυξάνονται. Το κακό είναι ότι πρέπει να ξαναρχίσεις να μαζεύεις απ την αρχή. Το καλό ότι δύσκολα θα ξεπεραστεί το format και θα βγει κάτι ακόμα πιο «τέλειο» τα επόμενα χρόνια. Ας ευχηθούμε δηλαδή Μ. Ηulot Public 1. Grand Theft Auto IV για PC. 2. Street Fighter για PS 3 και XBOX HAWX για PS 3 και XBOX FEAR 2 για PC. 5. Call of Duty World of War για PC. 6. Pro evolution Soccer 2009 για PS 3 και PS World of Warcraft για PC. 8. Resident Evil 5 για όλες τις κονσόλες. 9. Dawn of War για PC. 10. Mario Galaxy για DS. Metropolis 1. Time Card Word of Warcraft για PC. 2. Resident Evil 5 για όλες τις κονσόλες. 3. World of Warcraft-The Burning Crusade για PC. 4. CDM Collectors/Rome Gold (Rome & Barbarian Invasion) για PC. 5. Dragonball Z Shin PSP game. 6. Sims 2 Apartment Life PC για PC. 7. World of Warcraft-Wrath of The Lich King για PC. 8. GTA 4 για PC. 9. Value Line Battlefield 1942 Anthology WWII για PC. 10. World of Warcraft για PC. Πλαίσιο 1. Empire Total War (PC). 2. Resident Εvil 5 (PS3). 3. Killzone 2 (PS3). 4. Pro Evolution 2009 (PS3). 5. Wii Fit (Wii). 6. Grant Theft Auto 4 (PC). 7. Halo Wars (XBOX360). 8. Dawn Of War 2 (PC). 9. Street Figther 4 (PS3). 10. Football Manager 2009 (PC). my popular game Ποια είναι τα πιο δημοφιλή games αυτήν τη στιγμή και για ποιο λόγο τα section τους στα μαγαζιά ηλεκτρονικών είναι τα πιο πετυχημένα; Τα νούμερα δείχνουν ότι τους τελευταίους μήνες τα εισιτήρια στο σινεμά έχουν μειωθεί κατά 40%. Το κοινό προτιμάει τη διασκέδαση κατ οίκον και μάλλον αυτή η τάση είχε δρομολογηθεί πολύ πριν εμφανιστεί στον ορίζοντα η «κρίση». Αντιθέτως, τα videogames γνωρίζουν τεράστια άνθιση, τα section που πουλάνε κονσόλες και games είναι τα πιο δημοφιλή και οι πωλήσεις έχουν πολύ μεγάλη αύξηση σε σχέση με πέρσι (γύρω στο 15%). Το γεγονός είναι ότι το PC υπάρχει πια σε κάθε σπίτι και τα καταπληκτικά γραφικά που διαθέτουν τα νέα παιχνίδια κάνουν τα videogames τον πιο εύκολο και προσιτό τρόπο διασκέδασης για το κοινό κάτω των 30. Επίσης, οι νέες κονσόλες είναι πολυ-μηχανήματα που παίζουν μέχρι και Blu-ray με άριστη εικόνα και λειτουργούν ακόμα και ως «διασκεδαστές» για μεγάλους (βλ. Wii). M. Hulot Μai Ueda & Nintendo controller, Miltos Manetas web tv Σε ποια φάση βρίσκεται το web tv στην Ελλάδα; Όταν μιλάμε για web tv, εννοούμε πρωτότυπο content μέσω Internet. H πρώτη προσπάθεια ήταν του Στέλιου Κουλογλου με το tvxs.gr, που φιλοδοξεί να «παίζει» θέματα που περιφρονούν τα παραδοσιακά media - ήταν μάλιστα και το πρώτο που έβγαλε βίντεο των κουκουλοφόρων μαζί με αστυνομικούς. Την ίδια κατεύθυνση ακολούθησαν κι άλλα ειδησεογραφικά site με μεικτό content: εικόνα αλλά και κείμενο μαζί δηλαδή, όπως το του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, που πήγε την ιδέα ένα βήμα παραπέρα με δίλεπτα δελτία ειδήσεων και livecams από το Σύνταγμα. Μόνο με πρωτότυπο υλικό λειτουργεί και το που έχει βίντεο ποικίλης ύλης: από γεωπονικά θέματα, μόδα και γαστρονομία μέχρι συνεντεύξεις. Ως κόμβος για web tv λειτουργεί και το kanalia.tv που είναι ακόμα σε στάδιο beta. Το site χωρίζεται σε διαδικτυακή τηλεόραση, top videos, tv websites και live κάμερες. Εδώ μπορεί κανείς να βρει τα δέκα καλύτερα διαδικτυακά κανάλια, περίεργα και πρωτότυπα (μεταξύ άλλων, Eurovision tv, single malt tv, happy tree friends) και live κάμερες από διάφορες χώρες του κόσμου. Υπάρχουν ακόμα το tvonline.gr, το οποίο διαφημίζεται ως το πρώτο ελληνικό διαδικτυακό κανάλι gr, το οποίο θα έχει πρωτότυπο content κι «ετοιμάζεται πυρετωδώς», σύμφωνα με την ανακοίνωσή του, ενώ πολλοί ειδησεογραφικοί οργανισμοί ή κανάλια έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν live streaming, όπως το site του Σκάι, ενώ το Mega έχει ξεκινήσει να ανεβάζει ειδησεογραφικό υλικό online, υλικό το οποίο διοχετεύεται και στη σελίδα των «Νέων». Δέσποινα Τριβόλη

14 vinieta Τι μπορώ να κάνω με το GPS μου στην Αθήνα; phone test Ποιο κινητό να διαλέξει κανείς;τέσσερα νέα, πανέξυπνα κινητά αποτελούν το talk of the town στους κύκλους των παθιασμένων με τα gadget. gadgetology Ποια gadget θα τραβήξουν την προσοχή μας και τι θα τραβήξει η πιστωτική μας; 27 Sony Ericsson Xperia X1 Καταπληκτικό design σε μια στιβαρή κατασκευή και το καλύτερο πληκτρολόγιο στην κατηγορία του! Παράλληλα, με το XPERIA X1 η Sony Ericsson κάνει μια πρώτη «κρούση» στα κινητά με λειτουργικό Windows Mobile. Η τριών ιντσών, WVGA, touch οθόνη του, ανάλυσης 480x800 pixel και χρωμάτων, θα ενθουσιάσει με το μέγεθος και τη φωτεινότητά της, αλλά σίγουρα είναι ένα βήμα πίσω σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Αυτό που ξεχωρίζει είναι το πολύ προσεγμένο media player του XPERIA, ενώ για την αποθήκευση των αρχείων εικόνας και ήχου υπάρχει υποδοχή για κάρτες μνήμης micro SD. Apple iphone Μπορεί να μη διακρίνεται για τις δυνατότητές του ως camera-phone σε σχέση με τον ανταγωνισμό, αφού με τη «βασική» κάμερα των 2 Megapixel και χωρίς flash οι φωτογραφίες του κάνουν μόνο για αποτύπωση κανενός τρακαρίσματος κατά τη διάρκεια της ημέρας, όμως οι αρετές του είναι «αλλού»! To user experience που παρέχει το iphone με το καταπληκτικό του interface καθώς και η πλατφόρμα που δίνει τη δυνατότητα στο χρήστη να εγκαθιστά εφαρμογές για οτιδήποτε μπορεί να σκεφτεί ανθρώπου νους είναι αυτά τα στοιχεία που ανάγουν τη χρήση του iρhone σε μια multi touch εμπειρία! ΚΙΝΗΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ Sony Ericsson Xperia X1 Μπορεί να υστερεί ελάχιστα από τα «θηρία» των 8 Μegapixels ως προς τις φωτογραφικές της δυνατότητες, αλλά η καινούργια συσκευή της Sony Ericsson κερδίζει στο design και στην «εξυπνάδα» τον ανταγωνισμό ως smartphone. Οθόνη αφής, ανάλυσης 800x480, πολύ καλό user interface που πατάει στην πλατφόρμα Windows Mobile 6.1 και ένας sliding μηχανισμός που αποκαλύπτει το πιο εύχρηστο qwerty πληκτρολόγιο. LAPTOP Apple MacBook Pro Το λεπτότερο, το ταχύτερο, το ελαφρύτερο. Όσο και να προσπαθούμε, δεν γίνεται να αποφύγουμε τους υπερθετικούς βαθμούς για το ολοκαίνουργιο (και τσουχτερότερο) Laptop της Apple που έκανε ακόμα και φανατικούς των PC να αλλαξοπιστήσουν! Μερικά χαρακτηριστικά: ενιαίο σώμα από αλουμίνιο, απίστευτης ευκρίνειας οθόνη, δυνατότητες χειρισμού πολλαπλής αφής. Πανίσχυροι επεξεργαστές και κάρτες γραφικών. ΒΙΝΤΕΟΚΑΜΕΡΑ HD Sony HDR-XR 520VE Είναι κούκλα! Με βίντεο σε ανάλυση Full HD (1080p) καθώς και εντυπωσιακά καλές φωτογραφίες. Το minimal μαύρο σώμα της HDR-XR 520VE κρύβει έναν ευαίσθητο GPS που έχει τη δυνατότητα να επικολλήσει στα video σας τις ακριβείς γεωγραφικές συντεταγμένες, απ όπου κινηματογραφήσατε. Οι geotagged αναμνήσεις σας θα αποθηκευτούν σε ένα πραγματικά μεγάλο ενσωματωμένο σκληρό δίσκο χωρητικότητας 240 GΒ! Πολλά περισσότερα από το να φτάσετε στον προορισμό σας. Από τον Σταύρο Διοσκουρίδη.Eικονογράφηση: Sébastien Nikolaou. Το GPS παγκοσμίως ζει τη μεγάλη επανάστασή του αφού όχι μόνο καθιερώθηκε στα αυτοκίνητα, αλλά κάνει τώρα τη μεγάλη επέλαση στα κινητά τηλέφωνα. Δεν χρησιμοποιείται πια μόνο ως ένα σύστημα εντοπισμού των οδών αλλά δημιουργεί νέες δυνατότητες που καθιστούν τη χρησιμότητά του σχεδόν παρόμοια με αυτή του κινητού. Στην πόλη μας, όμως, περισσότερο χρησιμοποιείται από τους επαγγελματίες αυτοκινητιστές: ταξιτζήδες, μεταφορείς και όλα τα επαγγέλματα που έχουν σχέση με ρόδες και διαδρομές. Όχι όμως χωρίς προβλήματα. Ο τεχνολογικός αναλφαβητισμός που παρά τη διαρκή μείωση συνεχίζει να υφίσταται είναι ένα από αυτά. Ο Γεράσιμος Χαραλαμπόπουλος είναι τριάντα τέσσερα χρόνια οδηγός ταξί. «Το έβαλα το μαραφέτι, αλλά δεν ξέρω να το χρησιμοποιώ. Τους δρόμους συνεχίζω και τους βλέπω με το χάρτη» θα μας πει. Και να μάθει ο κ. Χαραλαμπόπουλος να το χειρίζεται θα του παρουσιαστούν και άλλα κωλύματα. Η κακή ρυμοτομία της πόλης, τα πολλά ονόματα που μπορεί να έχει ένας δρόμος καθώς και η λάθος ονοματοδοσία που μπορεί να υπάρχει στους δρόμους, αφού είναι «δημαρχικό συνήθειο» να αλλάζουν ονόματα ανάλογα με την ιδεολογική και κομματική προίκα κάθε τοπικού άρχοντα. Έτσι είναι συχνό φαινόμενο το μηχάνημα να σου λέει να στρίψεις δεξιά, ενώ δεν υπάρχει δρόμος, να σε πηγαίνει σε μια άλλη Γεωργίου Παπανδρέου από τις 4 που μπορεί να υπάρχουν σε μια περιοχή ή να μη βρίσκει την οδό Πανεπιστημίου γιατί την έχει ως Ελευθερίου Βενιζέλου. Για να διορθώσετε τους χάρτες, ανατρέξτε ή στο κατάστημα που αγοράσατε το GPS ή μπείτε σε σχετικά site στο Ίντερνετ και κατεβάστε τους ανανεωμένους (π.χ. Στο navimania.gr, εκτός από την κριτική των περίπου 30 GPS που κυκλοφορούν αυτόνομα στην αγορά αλλά και αυτών που μπαίνουν στα κινητά που έχουν 3G τεχνολογία, βρήκαμε και μια δυνατότητα που δεν δίνει ο κατασκευαστής: ένα χάρτη που σου δείχνει πώς μπορείς να κινηθείς στην Αθήνα όταν είναι σε ισχύ ο δακτύλιος. Αυτή είναι μια από τις πολλές υπηρεσίες που μπορεί να σου προσφέρει ένα GPS στην πρωτεύουσα. Κανονικά, οι προδιαγραφές του μπορούν να σου προσφέρουν πολλά παραπάνω. Πότε όμως θα γίνει αυτό; Όταν πιθανότατα η πόλη, οι επιχειρήσεις της και οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας αποφασίσουν να αναβαθμιστούν τεχνολογικά. Για να καταλάβετε, όμως, τι εννοούμε με τα παραπάνω, σας αναφέρουμε τα παρακάτω ενδεικτικά: Δεν το συνιστούμε, αλλά με το GPS μπορείτε να έχετε καταγεγραμμένες όλες τις κάμερες, τα μπλόκα και τα φανάρια που αργούν και να μπορείτε να τρέξετε σαν το δαίμονα, αποφεύγοντας την Τροχαία. Ήδη το λογισμικό υπάρχει στα ελληνικά (Destinator) όπου σε προειδοποιεί για τα μπλόκα και ποια βενζινάδικα έχουν νοθευμένη βενζίνη. Εάν κινείστε με μέσο μεταφοράς και έχετε το GPS στην τσέπη σας, μπορεί να το χρησιμοποιήσετε είτε ως ξυπνητήρι είτε ως υπενθύμιση μόλις φτάσετε στη στάση που θέλετε να κατεβείτε. Ψωνίστε φθηνότερα. Σκανάρετε το bar code του προϊόντος που θέλετε και αυτόματα το GPS σάς δείχνει πού θα το βρείτε φθηνότερα στην περιοχή που βρίσκεστε. Καλέστε ταξί. Έρχεται αμέσως στο σημείο που το καλέσατε και το ίδιο μπορεί να συμβεί και με την αστυνομία ή τις πρώτες βοήθειες. Χρησιμοποιείστε το ως οδηγό πόλης. GPS LifΟ δηλαδή. Διαβάστε το ζώδιό σας, κάντε εντύπωση στην κοπέλα σας λέγοντάς της ποιος αστερισμός είναι πάνω από το κεφάλι σας. Και στην ανάγκη το GPS είναι δίπλα σας, εντοπίζοντας την κοντινότερη δημόσια τουαλέτα. Δικτυωθείτε κοινωνικά. Τσεκάρετε πού είναι οι φίλοι σας και μιλήστε μαζί τους. HTC Touch HD Η οθόνη 3,8 ιντσών του HTC Touch HD με ανάλυση 480x800, χρωμάτων είναι το χαρακτηριστικό που τραβάει αμέσως την προσοχή στο HTC Touch HD. Το κινητό, με λειτουργικό Windows Mobile, θα ενθουσιάσει τους θιασώτες της Microsoft και θα τρέξει με σταθερότητα εφαρμογές και το interface της HTC με την ονομασία «Touch Flo 3D». Η κάμερα 5 Megapixel με αρκετά γρήγορο φακό, φέρνει πάνω από το ικανοποιητικό φωτογραφικά αποτελέσματα. Θα πρέπει να προσθέσουμε την αντίδραση του τηλεφώνου με μια απαλή δόνηση σε κάθε άγγιγμα, που δίνει στο χρήστη την αίσθηση ότι πατάει πραγματικά κουμπιά. Blackberry Storm Με το Blackberry Storm η καναδική εταιρεία Research In Motion κάνει την πρώτη σοβαρή προσπάθειά της στο χώρο των touch συσκευών, προσφέροντας μια ικανοποιητική συσκευή με μεγάλη, ευαίσθητη στην αφή, TFT οθόνη χρωμάτων. Παράλληλα, παρέχει full υποστήριξη για , κάτι για το οποίο διακρίθηκαν όλα τα Blackberry στο παρελθόν, και σερφάρισμα στο Ιnternet. Οι χρήστες του Blackberry θα αρκεστούν σε μια μέτρια κάμερα 3,2 Megapixel και ένα media player με τις βασικές λειτουργίες, αλλά θα δεινοπαθήσουν από την ταχύτητα αντίδρασης του software σε διάφορες εντολές και tasks. Spyros VJ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ HD Samsung LE46A786R2F Oι Κορεάτες εκαναν προσιτή την τεχνολογία LED, ανέβασαν την αντίθεση της εικόνας σε δυσθεώρητα ύψη για τον ανταγωνισμό ( :1), έβαλαν τα δυνατά τους στο design και στον οικολογικό προσανατολισμό και μας παραδίδουν αυτό το Full HD στολίδι. Στην υπέροχη αυτή τηλεόραση, όπου τα μαύρα είναι πραγματικά μαύρα και τα λευκά λευκότερα, θα δείτε τα Blu-ray σας και οτιδήποτε άλλο σε HD σε όλη τους τη δόξα. Πρόκειται για ό,τι πιο ευκρινές θα έχετε δει ποτέ σας! ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ DSLR Canon Powershot G10 Τις έχουμε δει να κυκλοφορούν κατά χιλιάδες, μέσα σε τσέπες, σε τσάντες και backpacks. Οι compact φωτογραφικές μηχανές έχουν εξελιχθεί πολύ τόσο στο «μάταιο» αγώνα των Megapixel όσο και σε άλλες δυνατότητες. Μόλις όμως είδαμε την ολοκαίνουργια prosumer φωτογραφική της Canon, την G10, τα μάτια μας κόλλησαν στο υπέροχο ρετρό design, στην ευκρινέστατη οθόνη 3 ιντσών, στην ανάλυση των 14,6 Megapixels και στο σφιχτοδεμένο σώμα της. NETBOOK Asus Eee PC S101 Εξωτερικά εντυπωσιάζει με το μικρό του μέγεθος και το μοναδικό του design. Όμως, εκτός από την εύκολη μεταφορά και το design, το Asus Eee PC S101 κερδίζει το στοίχημα των προδιαγραφών και των επιδόσεων. Eκτός από την τεράστια αυτονομία των 5 ωρών που προσφέρει, υποστηρίζει το πρωτόκολλο Wi-Fi n για ταχύτατη πρόσβαση στο Ίντερνετ, διαθέτει οθόνη 10,2 ιντσών τεχνολογίας LED, επεξεργαστή Intel Atom και RAM 1GB. Spyros VJ

15 λέας-μπραντ Πιτ ξεστομίζει τη μοναδική ατάκα «Με διέκοψες κι έπαιζα pro μαλάκα». Key words: Ton Troy η νεα αναγνωση Kύριε εκδότα, είναι το kindle απειλή για το βιβλίο; Από τον Σταύρο Διοσκουρίδη. Αν τσεκάρεις σήμερα στο amazon.com πόσο στοιχίζει ένα kindle (ηλεκτρονικό βιβλίο στα ελληνικά), θα διαπιστώσεις πως δεν μπορείς να βρεις ούτε ένα καινούργιο - μόνο μεταχειρισμένα. Το τρομερό αυτό gadget, που στη μνήμη του χωράει εκατοντάδες βιβλία και σου επιτρέπει να διαβάζεις όλα τα μεγάλα περιοδικά και τις εφημερίδες, έχει σαρώσει στον υπόλοιπο κόσμο, και κυρίως στην Αμερική. Παρόμοια είναι η κατάσταση και με το Sony E Reader. Ρωτήσαμε έξι εκδοτικούς οίκους τι πιστεύουν για το ηλεκτρονικό βιβλίο και πώς προετοιμάζονται για την έλευσή του. Επνάσταση αλλά και απειλή βλέπει ο Θάνος Ψυχογιός από τις εκδόσεις Ψυχογιός, δηλώνοντας πως: «Το kindle 2 αποτελεί επανάσταση στην παραδοσιακή μορφή του βιβλίου από το Γουτεμβέργιο (1460). Είναι βέβαιο ότι θα διευρύνει το αναγνωστικό κοινό αλλά και θα αποσπά- σει μεγάλο μερίδιο από το έντυπο βιβλίο. Πρώτα τα βιβλιοπωλεία και αργότερα οι εκδότες θα δεχτούμε μεγάλη πίεση από το kindle 2 και τις άλλες ηλεκτρονικές μορφές διανομής και ανάγνωσης του βιβλίου». Ο Αργύρης Καστανιώτης από τις εκδόσεις Καστανιώτη είναι ήδη έτοιμος για τη νέα πρόκληση.«οι συσκευές ανάγνωσης ψηφιακών βιβλίων με το ηλεκτρονικό χαρτί δίνουν στον αναγνώστη όλες τις ευκολίες που προσφέρει το ψηφιακό μέσο για τη διακίνηση και διαχείριση της ηλεκτρονικής βιβλιοθήκης του, προσπαθώντας να προσομοιώσουν την αίσθηση του τυπωμένου κειμένου. Τα βιβλία των εκδόσεών μας εδώ και χρόνια στοιχειοθετούνται ψηφιακά. Την περίοδο αυτή ετοιμάζουμε ένα πρόγραμμα έκδοσης παλαιότερων και νεότερων τίτλων μας σε μορφή αναγνώσιμη από τις διάφορες ηλεκτρονικές συσκευές ανάγνωσης». Το ίδιο και οι εκδόσεις Πατάκη, αφού, όπως μας λέει η Άννα Πατάκη, «Το kindle, η συσκευή ανάγνωσης που διατίθεται μόνο στις ΗΠΑ, αποκλειστικά μέσω του ηλεκτρονικού βιβλιοπωλείου amazon.com, είναι πια συνώνυμο του πρώτου επιτυχημένου e-book, καθώς του έδωσε σάρκα και οστά, φέρνοντας πωλήσεις που δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει. Πριν από δέκα χρόνια λέγαμε στις εκδόσεις Πατάκη ότι το ηλεκτρονικό βιβλίο είναι ήδη παντού και ακόμη πουθενά, σήμερα έχουμε τη δυνατότητα να ψηφιοποιήσουμε το μεγαλύτερο ποσοστό του καταλόγου μας, ενώ αυτό που μας απασχολεί κυρίως σ αυτήν τη φάση είναι το πλαίσιο στο οποίο το ηλεκτρονικό βιβλίο μπορεί να υπάρχει με ασφάλεια και σε αρμονία με την υπάρχουσα αγορά του βιβλίου». Το συντονιστή των εκδοτικών τμημάτων στα Ελληνικά Γράμματα Γιάννη Καραχάλιο τον ενδιαφέρει περισσότερο να αυξηθεί ο συνολικός αριθμός των αναγνωστών βιβλίου παρά το ποιο από τα δύο θα υπερισχύσει: «Δεν μπορούμε να την αντιμετωπίζουμε φοβικά κάθε ανθρώπινη κατάκτηση. Είναι μια μεγάλη πρόοδος που οφείλουμε να την αντιμετωπίσουμε στην κατεύθυνση της μαζικής διεύρυνσης των αναγνωστών. Ειδικά στο χώρο μας, με το μεγάλο πρόβλημα αναγνωσιμότητας που παρουσιάζει. Το βιβλίο, στην παραδοσιακή μορφή του, θα συνυπάρξει με το ηλεκτρονικό. Το μερίδιο του τελευταίου ασφαλώς θα αυξηθεί. Το ζητούμενο για όλους μας είναι να αυξηθεί θεαματικά ο συνολικός αριθμός των αναγνωστών βιβλίου». Ο Νίκος Μεγαπάνος από τις εκδόσεις Ωκεανίδα βλέπει ένα ντόμινο αλλαγών αφού, «όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, θα αλλάξει εκ βάθρων ό,τι κάνουμε μέχρι σήμερα. Θα την ακούσουν οι τυπογράφοι, οι βιβλιοπώλες, οι εκδότες και οι συγγραφείς. Μιλάμε για την επόμενη πενταετία. Η πρόοδος είναι απειλή. Προτιμώ να το λέω ευκαιρία. Άλλες κινήσεις: προσπαθώ και εγώ να καταλάβω, διαβάζω και αναρωτιέμαι». Τέλος, ο Άρης Μαραγκόπουλος από τις εκδόσεις Τόπος λέει: «Το ηλεκτρονικό βιβλίο, όπως είναι δεμένο με το Διαδίκτυο, έχει όλο το μέλλον με το μέρος του. Βεβαίως, ισχύει και η άποψη που λέει ότι το έντυπο βιβλίο είναι ακριβώς σαν τα πιρούνια ό,τι και αν έχει επινοήσει η τεχνολογία ούτε εκείνο ούτε αυτά αλλάζουν δραστικά. Θα υπάρχουν πάντα, στο βαθμό που η χρήση τους καθορίζει την πολιτισμική μας επιβίωση. Ωστόσο ηλεκτρονικά γράφουμε, διαβάζουμε στο Διαδίκτυο, επικοινωνούμε. Οπότε είναι απλώς αστείο να θεωρούμε την ψηφιοποίηση απειλή. Εκτός αν θεωρούμε απειλή (ακόμα;) και τους υπολογιστές. Μια ματιά στο site του Τόπου ( πείθει για τη δική μας ευνοϊκή στάση απέναντι στο θέμα». Ιt's a fact 2% είναι σήμερα το μερίδιο του ηλεκτρονικού βιβλίου στις ΗΠΑ. Θα φτάσει το 20% σε 5 χρόνια. IPTV Γιατί με αφορά; Αξίζει τον κόπο; Σιγά σιγά (σαν τη σφαίρα) αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της μια νέα κατάσταση στα τηλεοπτικά δρώμενα που υπόσχεται να πάει την εμπειρία της τηλεθέασης ένα βήμα πιο πέρα από την καλωδιακή και πολλά βήματα πιο πέρα από τη συμβατική/αναλογική τηλεόραση. Ο Spyros VJ αποπειράται να δώσει μια πρώτη εικόνα από τα καινούργια δεδομένα στο χώρο της ψηφιακής/ιντερνετικής τηλεόρασης. r ΤΙ ΕΣΤΙ IPTV; Εν ολίγοις, το IPTV είναι το σύστημα μεταφοράς ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος μέσω Ιnternet, κυρίως μέσω ευρυζωνικών συνδέσεων. Με άλλα λόγια, αντί να λαμβάνουμε στο σπίτι μας ή οπου- δήποτε αλλού τηλεοπτικό σήμα μέσω των παραδοσιακών τρόπων εκπομπής και λήψης (πομπός/αναμεταδότης και κεραία/δέκτης) λαμβάνουμε το σήμα ψηφιοποιημένο μέσω της σύνδεσής μας στο Ιnternet. r ΤΑ ΥΠΕΡ; Οι δύο νέοι παίκτες στο χώρο της ψηφιακής τηλεόρασης (Conn-X TV και HOL-TV) μάς παρέχουν τον απόλυτο έλεγχο σε ό,τι μεταδίδουν και φθάνει μέσω Ιnternet στις οθόνες μας. Έτσι, μπορούμε να παγώσουμε την εικόνα του ζωντανού προγράμματος που λαμβάνουμε, να αντιγράψουμε το αγαπημένο μας πρόγραμμα για μετέπειτα θέαση, να έχουμε πρόσβαση σε premium περιεχόμενο όπως πρόσφατες ταινίες κατά παραγγελία, εξειδικευμένα κανάλια κ.λπ. Και όλα αυτά με εικόνα υψηλής ευκρίνειας HDTV, κάτι που μέχρι τώρα φάνταζε μακρινό στη χώρα μας και το ζηλεύαμε στα προγράμματα που κατεβάζαμε. r ΤΑ ΚΑΤΑ; Όπως ο,τιδήποτε που πρωτο- λανσάρεται στην αγορά, έτσι και το IPTV είναι με μαθηματική ακρίβεια σίγουρο ότι θα κάνει ένα beta testing (δηλαδή έναν άτυπο έλεγχο για λάθη παραλείψεις και bugs) στις πλάτες των καταναλωτών που θα σπεύσουν να γίνουν συνδρομητές. r ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ; Αυτήν τη στιγμή δύο εταιρείες τηλεπικοινωνιών παρέχουν αυτή καθεαυτή IPTV: Η Hellas ON Line και το Conn-X. Καλό θα ήταν, πριν αποφασίσετε να υιοθετήσετε τη νέα πλατφόρμα (και εφόσον υποστηρίζεται η περιοχή σας), να ψάξετε διεξοδικά τι προσφέρει ο κάθε πάροχος και σε τι τιμές, ώστε να κάνετε την πιο συμφέρουσα κίνηση. Lost Πώς μπορεί κάποιος να σβήσει τα ίχνη του από το Facebook; Τη στιγμή ακριβώς που έχει πιάσει άπαντες μια μορφή μανίας με το Facebook, πολλοί νιώθουν μια ακατανίκητη ανάγκη να κάνουν delete στο λογαριασμό τους και να εξαφανιστούν απ αυτό. Πειραματίστηκες, κουράστηκες, θέλεις να το πετάξεις απ τη ζωή σου. Δύσκολο. Κι αυτό γιατί το Facebook, εκτός από το να αλλάζει πολιτικές χρήσης προσωπικών δεδομένων και να κάνει μη δημοφιλή face lifts κάθε τρεις και λίγο, γνωρίζει καλά πώς να κρατάει δέσμιους τους καταναλωτές του. Η διαδικασία πλήρους διαγραφής είναι χρονοβόρα και απαιτεί υπομονή. H «απενεργοποίηση» του προφίλ σου (που βρίσκεται εδώ: www. facebook.com/editaccount.php) δεν σβήνει τα στοιχεία σου από τους server του f/b. Το καθιστά «μη προσβάσιμο», τα στοιχεία σου όμως και κάθε φωτογραφία ή ό,τι άλλο έχεις ανεβάσει παραμένουν στους server του Facebook για πάντα! Για να κάνεις ολοκληρωτικό delete: ß Διαγράφεις «τα πάντα», με εκατοντάδες κλικ. Τα πάντα! Φωτογραφίες, φίλους, γνωστούς, δημοσιεύσεις στο the wall, mini-feeds, link που έχεις ποστάρει, applications, δώρα, pokes, ενδιαφέροντα Τα πάντα! Επικοινωνείς σε ένα από τα παρακάτω με κάποιον εκπρόσωπο του Facebook, κάνοντας ξεκάθαρο ότι έχεις διαγράψει τα πάντα από το profile σου και γράφοντας οπωσδήποτε το username σου. Οι διευθύνσεις είναι: privacy@facebook. com, comment-info-rt@facebook.com, info@ facebook.com. Μόλις λάβεις το απαντητικό από υπάλληλο του Facebook που επιβεβαιώνει πως διέγραψαν το λογαριασμό σου, προσπάθησε να κάνεις log in όπως όταν ήσουν κανονικό μέλος. Εάν δεν λάβεις κάποιο invitation σημαίνει ότι όλα πήγαν καλά. M. Hulot youtube τοp 10 Υπάρχει ζωή μετά το Κρασάκι του Τσου; Ποια είναι τα πιο πετυχημένα κλιπ ελληνικής προέλευσης στο YouTube; 1. Greek bike accident tth9krdtxii&feature=related 7,970,773 views Eνα ποδήλατο στουκάρει σε ένα αυτοκίνητο. Το εντυπωσιακό είναι ότι ο αναβάτης επιζεί, βρίζει, απομακρύνεται και μετά επιστρέφει για το πατροπαράδοτο ελληνικό μπινελίκι. Κey words: Greek bike accident 2. Καλομοίρα watch?v=zsf12qndmrg 3,002,406 views H συμμετοχή μας στην περσινή Εurovision, όπως ήταν αναμε- νόμενο έχει και τα περισσότερα χιτ από κάθε άλλο live. Κey words: Eurovision 2008 Greece 3. Stavento watch?v=ecd5jbdmena 2,013,629 views Το πιο επιτυχημένο ίσως τραγούδι της τελευταίας χρόνιας σε live εκτέλεση στα βραβεία του MAD με έκπληξη την εμφάνιση της Έλενας Παπαρίζου Key words: ΜΑD VMA 2008 Stavento-Elena Paparizou 4. Χιούμορ τουαλέτας =sg2pw6giics&feature=chan nel_page 1,138,437 views Παρωδία σκηνής από το πολύ επιτυχημένο σίριαλ 50-50, στην οποία ο Σάκης Μπουλάς (Παυλίτος) και η Νικολέττα Ράλλη (Μαρία) μπαίνουν σε ένα εστιατόριο, όπου συναντούν την πρώην γυναίκα του Παυλίτου με τον καινούργιο της φίλο. Η σκηνή είναι η ίδια, το μόνο που έχει ντουμπλαριστεί είναι οι φωνές. Η επιτυχία του συγκεκριμένου κλιπ αποτελεί μυστήριο: κάθε δεύτερη λέξη είναι μια βρισιά - χιούμορ τουαλέτας. Κey words: Greek parody 5. Sakis watch?v=esczjlvu_de 846,074 Η live εκτέλεση του τελευταίου χιτ του Σάκη Ρουβά «Σε θέλω» στα βραβεία του MAD -που έγινε αργότερα και το βιντεοκλίπ του τραγουδιού- έχει, όπως θα περίμενε κανείς άπειρα χιτ. Key words: Mad Video Music Awards Sakis Rouvas 6. Παρωδία Τροία watch?v=cchy3b3n2xo 422,652 Άλλη μια παρωδία, λίγο πιο εμπνευσμένη αυτήν τη φορά. Ενδεικτικός ο διάλογος «Toν τρώει» (Τοn Troy), «Ποιος τον τρώει ρε παιδιά;», «Ο Αχιλλέας». Πρέπει να είναι η μοναδική περίπτωση στην οποία ο Αχιλ- 7. Γαρδέλης watch?v=leas39jd- 4c&feature=related 226,547 Μοναδικό 80s απόσπασμα από το Καμικάζι αγάπη μου, όπου ο Σταμάτης Γαρδέλης τραγουδάει στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας. «Ποιος είσαι εσύ που ρθες εδώ να σπάσεις πλάκα. Άντε σπάσε ρε μαλάκα». Λεπτομέρεια που κερδίζει τις εντυπώσεις είναι ότι ο κιμπορντίστας φοράει μόνο μαγιό. Κey words: ante spase re malaka 8. Αρρώστια watch?v=xlc_bvumgts 126,563 Το τραγούδι της Άννας Γούλα με τα περισσότερα hits είναι και το λιγότερο εμπνευσμένο. Μας δείχνει την Αννούλα σε κρεβάτι νοσοκομείου περιτριγυρισμένη από χαρούμενους νοσοκόμους. Απολαυστικά και τα σχόλια ειδικά από ανθρώπους που νομίζουν πως η Άννα Γούλα είναι πραγματική τραγουδίστρια. Κey words: Eimai arrwsti 9. Sex Pistols γκέγκε watch?v=tw8yhxf5cls 103,556 Έχει γίνει αφορμή για άπειρες διασκευές-παρωδίες, χάρη στην ερμηνεία του Έλληνα «Τραβόλτα» Γιώργου Πετρόχειλου σε φριχτή 80s ταινία. Μετά από τσακωμό με τον παπά-πατέρα του με τα ψεύτικα κολλημένα γένια, όπου και ξεστομίζει την αλησμόνητη ατάκα «Όχι πατέρα, η αλήθεια βρίσκεται στους Sex Pistols. Γκέγκε;» ο Πετρόχειλος γδύνεται και χορεύει φορώντας μόνο ένα μικρό ροζ σλιπάκι, κρατώντας στο χέρι του ένα μεγάλο κασετόφωνο. Κey words: Sex pistols gkegke? Δέσποινα Τριβόλη

16 LOVE TALK «Ερωτεύτηκα λίγο, απογοητεύτηκα όσο έπρεπε και ζω επίσης στο υπέροχο παράλληλο σύμπαν του σινεμά που έχει πολύ μεγάλη δράση και πολύ μεγάλο έρωτα. Ούτως ή άλλως, πιστεύω ότι ο έρωτας και το πένθος είναι πολύ προσωπικά πράγματα για να τα μοιράζεσαι με αγνώστους». Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Κριτικός κινηματογράφου. Mεγάλωσε στον Πειραιά, ζει στο Νέο Ψυχικό. Μικρός ήθελε να γίνει γλύπτης, μετά ντράμερ (αυτό ακόμη το θέλει). Mέχρι τα 30 ονειρευόταν πως κόπηκε στα μαθηματικά και ξυπνούσε κάθιδρος. Aπο τon m. hulot, Φωτο: παντελης Ζερβος > Μεγάλωσα στον Πειραιά, στην Καλλίπολη, πάνω απ τα Βραχάκια της Πειραϊκής. Εκεί πήγα δημοτικό, στο Καρπάθικο, και γυμνάσιο στο μεικτό Καλλιπόλεως. Εκεί έπαιξα, εκεί γνώρισα τους καλύτερούς μου φίλους -δύο από τους οποίους κρατάω ακόμα- εκεί πρωτοερωτεύτηκα. > Άρχισα να κολλάω με το σινεμά όταν πήγα για πρώτη φορά στην Αθήνα. Στο Ράδιο Σίτι. Τότε έκαναν road show προβολές και έδειχναν για ένα χρόνο το Κουρδιστό Πορτοκάλι, για ένα χρόνο το Jesus Christ Superstar. Ήμουν χρόνων όταν άρχισα να πηγαίνω - στην αρχή με τους γονείς μου, μετά με τους φίλους μου. Θυμάμαι που χτυπιόμουν επειδή δεν με έβαζαν στο Jesus Christ Superstar γιατί ήμουν 12μισι κι όχι 13, κι ότι ακόμα πιο μικρός είχαμε πάει με τον αδελφό μου να δούμε μια τσόντα με την Άννα Φόνσου. Με είχε πιάσει ο αδερφός μου απ τον ώμο κι είχε πει «το παιδί μπαίνει;» και η κυρία τού είχε απαντήσει «γιατί, νομίζεις ότι μπαίνεις εσύ;». > Το ακόμα πιο μεγάλο μου κόλλημα ήταν οι προβολές που είχε οργανώσει η Μητροπούλου στο Έμπασι. Εκεί είδα ως έφηβος πια όλο τα αμερικανικό σινεμά του 40 και του 50, είδα την αμερικανική πρωτοπορία του 60, αγγλικά ολόκληρο τον Αντονιόνι, τον Φελίνι και τον Μπουνιουέλ. Ήταν μια εξωγήινη κατάσταση και είπα αυτό θέλω να κάνω. Να βλέπω και να γράφω για σινεμά. Ήμουν 16-17, αλλά δεν άλλαξα γνώμη ποτέ, παρ' ότι έκανα κι άλλο επάγγελμα. Ήμουν καθηγητής αγγλικών για να βγάλω χρήματα, για να αυτοχρηματοδοτηθώ και να σπουδάσω στη Γαλλία. Ήξερα ότι αυτό είναι μεταβατικό επάγγελμα, αν και ήταν πολύ δελεαστικό το χρηματικό κι έκανα και κάτι που μου άρεσε. Τότε δεν υπήρχαν σχολές ΜΜΕ ή θεωρητικές κινηματογραφικές στην Ελλάδα και σκέφτηκα, ας μπω εκεί που είναι το λιγότερο κακό: στο Κοινωνιολογικό της Παντείου. Σε δυο χρόνια, μετά τα απανωτά μαθήματα του Φίλια, βαρέθηκα φρικτά. Ο μόνος που έβρισκα ενδιαφέροντα ως άνθρωπο μέσα στη σχολή ήταν ο Βέλτσος επειδή δεν δίδασκε ποτέ ακριβώς Κοινωνιολογία, δίδασκε συνήθως τις ταινίες που είχε δει την προηγούμενη. Ήταν κι η γέφυρά μου να πάω στο Παρίσι, στη Σορβόννη, να κάνω ένα μάστερ στο Ινστιτούτο Τύπου και Πληροφόρησης. > Άρχισα να γράφω στο περιοδικό «Σινεμά» με το που ξεκίνησε. Θυμάμαι το πρώτο πράγμα που μου είπε ο Γιώργος Τζιότζιος, που ήταν τότε διευθυντής: «Πάρα πολύ ωραία αυτά που γράφεις, αλλά κόψε τις παραπομπές και το ακαδημαϊλίκι. Ξέρουμε ότι πήγες σε πανεπιστήμιο, γράψε κανονικά». > Η λογική ότι «όταν κάποιος θέλει κάτι πολύ συμβαίνει» ισχύει, όχι όμως όταν το δείχνει με τη μορφή τερατώδους φιλοδοξίας. Πιστεύω ότι αυτό είναι απόλυτο μπούμερανγκ. Υπάρχει μία διαστροφή στα media, ότι οι άνθρωποι που κρίνουν την εργασιακή σου αποτελεσματικότητα πρέπει να διακρίνουν στα μάτια σου και μία διάθεση ταπεινότητας. Μια συστολή. Η συστολή -αρκεί να είναι φυσική- κάνει πάρα πολύ καλό στην εξέλιξη της δουλειάς, το αδηφάγο είναι πολύ αυτοκαταστροφικό. Είναι πολύ καλό για «αρπαχτή», συγκυριακά, αλλά δεν νομίζω ότι πιάνει. Στην τηλεόραση ποτέ δεν ζήτησα τίποτα. Τα πράγματα ήρθαν στην πορεία. Με βήματα προς τα μπρος αλλά και πίσω, γιατί οι εκπομπές και τα έντυπα δεν πηγαίνουν πάντα καλά. Κατά κάποιον τρόπο η δουλειά αναπληρώνεται σαν πληγή. Σαν ένα κύτταρο που αναπλάθεται, όταν κάτι σ αρέσει. > Χωρίς το σινεμά θα μπορούσα να ζήσω, χωρίς τη μουσική δεν θα μπορούσα. Ίσως επειδή έχω φάει τόσο πολύ το σινεμά στη μάπα, αναπαράγοντάς το με κριτική, που στις διακοπές για ενάμιση μήνα δεν βλέπω καμία ταινία. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην ακούσω μουσική όμως κάθε μέρα που περνάει. Καταστάσεις μου έρχονται στο νου μέσα από τραγούδια, αλλά ποτέ από ταινίες. Είναι πιο προσωπικό πράγμα η μουσική, χτυπάει σε ένα κέντρο του εγκεφάλου που είναι πιο παιδικό. > Στην τηλεόραση έμεινα από την καλή καρδιά κάποιων ανθρώπων που πίστευαν ότι μπορεί να φανώ χρήσιμος σε ένα συγκεκριμένο πολιτιστικό τομέα. Ήμουν σχεδόν απ την αρχή στον Πρωινό Καφέ, αρχές του 91. Πολλές φορές λένε ότι ο ανταγωνισμός κάνει καλό - μπορώ να σου πω ότι ήμασταν μια χαρά και χωρίς ανταγωνισμό, βγάζαμε στην εκπομπή ό,τι θέλαμε και η τηλεθέαση ήταν δεδομένη: εικαστικά θέματα, ποιητές, συγγραφείς. > Τα ιδιωτικά κανάλια δεν έχουν υποχρέωση να έχουν οτιδήποτε άλλο πλην του προϊόντος που τους φέρνει λεφτά. Δεν υπάρχουν έτσι ειδικές εκπομπές πλην της μαγειρικής, που είναι ένα πολύ καλό τηλεοπτικό «σπορ». Και χρήσιμο. Μία στήλη, όπως είναι το σινεμά, πιστεύω ότι έχει πολύ μεγαλύτερη χρησιμότητα σε μια πρωινή εκπομπή απ ό,τι μια ολόκληρη ειδική εκπομπή. Σε αυτό το κομμάτι που έχεις το πρωί σου δίνεται η δυνατότητα να φτάσεις σε πάρα πολύ κόσμο. Κι επειδή η επανάσταση, κατά τη γνώμη μου, δεν γίνεται βίαια αλλά λίγο λίγο, ή δεν γίνεται καθόλου, καλό είναι να βρεις έναν τρόπο να περάσεις αυτά που θέλεις μέσα απ το mainstream. > Θα ήθελα να αφήνομαι περισσότερο με τους ανθρώπους, να είχα λιγότερες άμυνες. Και ίσως λιγότερη συνείδηση του εαυτού μου, τι πρέπει να κάνω, πώς πρέπει να είμαι, πώς πρέπει να φαίνομαι, πώς πρέπει να κινηθώ. Το οποίο είναι φούσκα βέβαια, δεν είναι κάτι αρνητικό για τον κόσμο που είχα πάντα γύρω μου. Είχα πάντα μία αθέλητη πόζα, ειδικά όταν ήμουν μικρότερος. Νομίζω την έχω λιγότερο όσο μεγαλώνω. > Το απωθημένο μου είναι να γίνω ντράμερ. Και να ζω σε μια παραλία με ένα μαγιό, το πολύ. Να είμαι ναυαγοσώστης ή να έχω ένα μικρό σπίτι πάνω στην άμμο και να μην κάνω τίποτα. Βασικά, μ αρέσει πάρα πολύ να μην κάνω τίποτα, αλλά είναι αδύνατον από τότε που έκανα οικογένεια να μην κάνω τίποτα. Μπορώ να κάτσω δύο μήνες κοιτάζοντας απλά το ταβάνι. > Οι μέτριες ταινίες είναι θάνατος. Οι καλές ταινίες είναι μία πρόκληση στην αισθητική σου και στη φιλοσοφία σου. Κι επίσης, μία πολύ καλή αφορμή για ένα ωραίο κείμενο. Τις διασκεδάζεις. Σαν να έχεις πάει σε ένα λάθος ραντεβού και έχεις να βρίζεις για μέρες. Στις μέτριες δεν έχεις να πεις απολύτως τίποτα και δυστυχώς είναι πάρα πολλές. > Είμαι ευχαριστημένος από τη ζωή μου και ανθρωπίνως αχάριστος. Θα θελα να είχα περισσότερες στιγμές ευχαρίστησης, περισσότερους δίσκους, να ήξερα περισσότερα πράγματα, να χα περισσότερο χρόνο, αλλά δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να λειτουργήσω, αν αισθανόμουν ότι κάτι κατάφερα. Αυτό το κυνήγι της γνώσης είναι πάντα ένα άχθος στη ζωή μου, υπάρχει πάντα κάτι που μου διαφεύγει. Ότι στις τελικές εξετάσεις θα με πιάσουν. Είναι σαν ένα κακό όνειρο, η αγωνία ότι κάποιος θα με τσιμπήσει. Μέχρι τα 30 μου έβλεπα ένα όνειρο, ότι έμενα στα μαθηματικά και ξύπναγα κάθιδρος. > Μου αρέσει πολύ να ακούω μουσική, να μυρίζω δίσκους βινυλίου μέσα σε ζελατίνα, ειδικά από ελληνικό χαρτί, να χαϊδεύω μαλλιά, να ψάχνω για πεθαμένους ηθοποιούς και σκηνοθέτες στο Ίντερνετ και να συγκρίνω ηλικίες θανάτου, να κολυμπάω, μου αρέσουν το σεξ, ο ήλιος 31 O Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος είναι κριτικός κινηματογράφου στη LifO και συνεργάτης της εκπομπής Καφές με την Ελένη στον Αlpha.

17 Μεικτή Ζώνη Kωστής Παπαγιώργης Yπερκείμενα Νίκος Δήμου Σκίτσο: Denis Lhomme ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ Υπό επιστασία. Μια εκπομπή για το 21 και η συνειδητοποίηση πως δεν ενδιαφέρουν τα συμβάντα αλλά ο τρόπος που τα είδαν οι ξένοι. Μικρομάνες ΛΕΥΚΗ ΝΥΧΤΑ λόγω προσωπικών ατυχιών πώς να περάσει; Το κάπνισμα στο έχουνε μισοκόψει, το διάβασμα δεν τραβάει πια ύστερα από τις πρώτες ώρες, το γράψιμο φτουράει μόνο την ημέρα - άρα τι μένει; Μόνο η τηλεόραση. Μάλιστα, αφού τρέχει κιόλας η εθνική εορτή, κάτι μπορεί να δούμε τόσοι «επιστήμονες» προσφέρουν τα φώτα τους για να καταλάμψει επιτέλους η αλήθεια του 21. Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ στο «φιλελληνισμό» των Ευρωπαίων και στον τρόπο που τα μεγάλα συμβάντα του Αγώνα αντανακλώνταν στη συνείδηση των Δυτικών. Το οπτικό και το ακουστικό υλικό γνωστό (γκραβούρες της εποχής, έργα μεγάλων ζωγράφων, υψίφωνες και μέτζο σοπράνο κυρίες που ερμηνεύουν ελληνικά ποιήματα με δυτικό τρόπο) εξάλλου το όλο ζήτημα υποστηρίζεται από τα σχόλια ειδικευμένων φωνών που, με μια χροιά συγκαταβατικής ανωτερότητας, προσφέρουν στο κοινό τα αρμόδια «εργαλεία» για να κατανοήσουν το θέμα. ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΕΠΙΘΥΜΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ; Οι πίνακες του Ντελακρουά (ο του Σταυρού) πιάνουν φαρδιά πλατιά όλη την οθόνη. Η «Σφαγή της Χίου» (1824) παρουσιάζεται καταλεπτώς, καθώς ο σκηνοθέτης ζουμάρει υπομονετικά για να αποθαυμάσουμε το μεγαλείο της λεπτομέρειας. Μια τόσο εξωτική σφαγή πώς να αφήσει ασυγκίνητο το γαλατικό πνεύμα; Αν προσπαθήσει κανείς να διακρίνει κάτι αληθινά ντόπιο, μάλλον θα απογοητευθεί. Ο μεταρσιωτικός ρομαντισμός του Γάλλου καλλιτέχνη επινοεί εκεί που πιθανώς θα έπρεπε να αντιγράψει πειστικά βρίσκουμε κάποια νησιώτικη μορφή; κάτι χιώτικο ή ρωμαίικο; κάτι πειστικά τούρκικο; Ούτε κατά διάνοια. Άλλωστε ο χρωστήρας του δεν υπακούει σε δεδομένα. Το 1834 θα πλάσει τις «Γυναίκες του Αλγερίου» και έξι χρόνια μετά την «Είσοδο των Σταυροφόρων στην Κωνσταντινούπολη». Χωρίς καμιά υπερβολή, το 21 είναι μια εποχή που, για να ευδοκιμήσει δεόντως και να την ενστερνιστούν οι κατοπινές γενιές, επιβάλλεται να τεθεί «υπό επιστασία» από τους ιστορικούς - όπως και η οικονομία της χώρας μας σύμφωνα με την πρόσφατη απανταχούσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ θα μπορούσαν να μας μιλή- σουν -βραχυλογικώς έστω- για τα συμβάντα στο νησί, για τον Αντώνιο Μπουρνιά (λοχαγό στο ναπολεόντειο στράτευμα της Αιγύπτου) και τη σύμπραξή του με τον Λυκούργο Λογοθέτη (πραγματικό όνομα: Γεώργιος Παπλωματάς) ) οι οποίοι ευθύ- νονται απολύτως για τον εκβιαστικό ξεσηκωμό στο νησί και τα μύρια όσα ακολούθησαν. Με άλλα λόγια εμείς ζητάμε άμεσο ιστορικό υλικό, αναφορά προσώπων και συμβάντων, περιγραφή του νησιού (το οποίο, ως γνωστόν, ευημερούσε όντας προστατευμένο από τη Βαλιδέ Σουλτάνα), ενώ οι ιστορικοί θέτουν την άμεση ιστορία «υπό επιστασία» και ταπεινή αποσιώπηση για να την υποκαταστήσουν μεταρσιωτικά με ευρωπαϊκά σχήματα. Σημασία δεν έχουν τα συμβάντα, αλλά ο τρόπος που τα αποδέχθηκαν οι Ευρωπαί- οι φίλοι μας. Το κόλπο ντε φάβα είναι περίτεχνο: αφενός αφανίζει το πραγματικό και αφετέρου στη θέση του βάζει όχι τη «βρώμικη ιστορία» αλλά το πεντακάθαρο απόσταγμα του φιλελληνισμού. Καθαρές δουλειές. ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ που ο Κ. Δημαράς ανακάλυψε το νεοελληνικό διαφωτισμό (1945), μέγα πεδίο ελευθερώθηκε για τη νεοελληνική ιστορική επιστήμη. Το συμπέρασμα είναι προφανές: η χώρα μας ανήκε αναμπάμ παπαντάμ στην ευρωπαϊκή οικογένεια, κατά συνέπεια αστοχούμε αν μιλάμε για πληθυσμούς που ξεσηκώθηκαν κατά της οθωμανικής κυριαρχίας. Δεν είμαστε Αλγέρι, ούτε Αίγυπτος, ούτε Βουλγαρία, ούτε Σερβία, ούτε Αλβανία - η Ελλάδα είναι μια χώρα αταύτιστη γεωγραφικά και πολιτισμικά ενδέχεται κάποιες ιστορικές συγχύσεις να τη μείωσαν παραδειγματικά, ωστόσο η ουσία του ελληνισμού αντλεί τη δύναμή του από το Παρίσι και το Λονδίνο. Σε τι απέβλεπε λοιπόν η νέα ιστορική επιταγή; Σταματήστε να κατατρίβεστε με τις περιγραφές γεγονότων, με τις «ηρωικές μορφές του 21» και άλλα παρόμοια συμπαρομαρτούντα. Καλοί οι κατσαπλιάδες, άλλα ο Αγώνας -αν ευοδώθηκε- το οφείλει στην κάθοδο 100 μορφωμένων Ελλήνων που -ενάντια στους ντόπιους άγριους- κατάφεραν να στήσουν τον πρωτογενή κρατικό μηχανισμό. Ο ΜΕΣΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ που κατά τύχη ή κατά ειδική πρόθεση διάβασε κάποια κιτάπια επί του φλέγοντος θέματος, μένει με την απορία: γιατί η Ελληνική Επανάσταση είναι η μόνη που δεν είχε αρχηγό; Γιατί στην Ελληνική Επανάσταση όλοι οι στρατιωτικοί αρχηγοί βγήκαν προδότες (Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Μπακόλας, Βαρνακιώτης, Λόντος, Ζαΐμης, Τουρκοφάγος, Ανδρούτσος) ενώ, για παράδειγμα, μηδαμινά ανδράρια (και συνεργάτες των Τούρκων) όπως ο διαβόητος Τάτσης Μαγγίνας σταδιοδρόμησαν λαμπρά; Υπάρχει άλλη επανάσταση που να ξεκίνησε έξω από τα υποτιθέμενα σύνορα της χώρας της; Σε ποια άλλη επανάσταση η πολιτική εξουσία σκάρωνε κάθε χρόνο ένα Σύνταγμα ώστε να έχει τους στρατιωτικούς αρχηγούς στο χέρι; Σε ποια άλλη επανάσταση, οσάκις γινόταν μάχη, οι πολιτικοί έτρεμαν στη σκέψη ότι θα την κέρδιζαν οι στρατιωτικοί; ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΥΠΕΡΒΟΛΗ, το 21 είναι μια εποχή που, για να ευδοκιμήσει δεόντως και να την ενστερνιστούν οι κατοπινές γενιές, επιβάλλεται να τεθεί «υπό επιστασία» από τους ιστορικούς - όπως και η οικονομία της χώρας μας σύμφωνα με την πρόσφατη απανταχούσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε η ίδια η Επανάσταση -που απέτυχε παταγωδώς, λόγω Ιμπραήμ- τέ- θηκε ήδη από τότε υπό αγγλική επιστασία λόγω δανείων. «Μας χρειάζεται μια Ελλάδα!» είχε δηλώσει ρεαλιστικότατα ο Κάνινγκ.. Το λέει ακόμη στην πλατεία Κάνινγκος. Φωτό: Ασπασία Κουλύρα Οχι, δεν θα ξαναγράψω για την Άνοιξη, παρόλο που ήρθε. Είναι η μόνη πια που τηρεί το λόγο της. Δίβουλη, δίγνωμη με βροχές και κρύα ανάμεσα - αλλά έρχεται. Τόσα άλλα που μας υπόσχονται δεν φτάνουν ποτέ. r Ούτε για την πολιτική θα γράψω, παρόλο που πάλι έμπλεξα με αυτήν. Τι τη θέλω τη Δράση, αφού ξέρω πως πάνω από όλα είναι ένα πείσμα, μία αντίδραση, αντίδοτο στην ασφυξία. r Θα γράψω για έξι Σομαλές γυναίκες, νέες, κορίτσια πράμα, που ζούνε σε ένα μικρό δωμάτιο με τα πέντε παιδιά τους - τα δύο βρέφη. r Από τη χώρα του χάους, τη Σομαλία, όπου δεν υπάρχει ούτε κυβέρνηση ούτε Αρχές - τίποτα. Μόνο πολέμαρχοι με ιδιωτικούς στρατούς που μάχονται, αρπάζουν, καίνε, σφάζουν, βιάζουν. Πώς από εκεί βρέθηκαν εδώ, περνώντας σαν σκιές από χώρες μεγάλες και άγνωστες, η καρδιά τους το ξέρει. r Έξι γυναίκες σε ένα δωμάτιο, η μία πάνω στην άλλη, κι όμως μυρίζει καθαριότητα. Και τα παιδιά σου τείνουν τα χέρια και χαμογελούν. r Τι περιμένουν; Τι ελπίζουν; Είναι όλο τρυφερότητα και λάμπουν με το παραμικρό. Εγκαρτέρηση και αγάπη ακτινοβολούν τα ωραία τους πρόσωπα. r Κι εγώ βλέπω τις δημοσκοπήσεις, όπου η πλειοψηφία των Ελλήνων απαιτεί να φύγουν αμέσως οι λαθρομετανάστες. Να φύγουν κι ας πάνε όπου θέλουν, αλλά μακριά από εδώ. Να μην μπλέκονται στα πόδια μας, να μην παίρνουν τις δουλειές μας, να μη βρωμίζουν τον τόπο μας. r Πληρώνουν διακόσια πενήντα ευρώ το μήνα γι αυτό το δωμάτιο - αλλά μην το πεις, μην το καταγγείλεις, γιατί θα βρεθούνε στο δρόμο. Στο δρόμο όπου τις απειλεί η απέλαση. Ο καθένας όπως μπορεί εκμεταλλεύεται το φόβο και την αδυναμία τους. r Η χώρα μας είναι η τελευταία στις χορηγήσεις ασύλου - ούτε ένας στις δέκα χιλιάδες. Στην Πέτρου Ράλλη οι ικέτες στήνουν ουρές από τα μεσάνυχτα κι όλο δέχονται επιθέσεις - ξύλο άγριο. r Έξι κορίτσια, μικρομάνες. Ποιος θα εξαργυρώσει τα χαμόγελα ευγνωμοσύνης για ένα κουτί γάλα, για μία μπανάνα. Θεέ μου, τι πίκρα γύρω μας και δεν τη βλέπεις ΤΟΣΗ ΤΥΦΛΑ απέναντι στην ίδια του την ιστορία, τόση βορβορώδη ψευδολογία και εγκληματική διαβουκόληση του πληθυσμού του κανένα κράτος δεν έχει να παρουσιάσει. Ωστόσο η κοινή συνείδηση παρέμεινε πιστή στα πά- τρια. Επί δύο αιώνες όλοι βολεύονται με το μέγα κυβερνητικό αξίωμα του 21: όστις κλέπτει το κράτος ουδένα κλέπτει. ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Ζέεβ Στέρνχελ. Ο αντι-διαφωτισμός, μτφρ. Άννα Καρακατσούλη, επιμ. Αλέξανδρου Κιουπκιολή, Πόλις. Για πρώτη φορά δίνεται ο λόγος και στην «αντιδραστική» σκέψη όχι μόνο στον Λοκ, στον Ρουσώ και στον Μοντεσκιέ αλλά και στον Μπεργκ, στον Χέρντερ, στον Βίκο και στον Σορέλ. Άγριο πάρτι.

18 Spin Doctor ΗΤΑΝ σχεδόν βέβαιο ότι θα γινόταν κι αυτό: τις προηγούμενες μέρες κάποιες εφημερίδες άρχισαν να μοιράζουν χρήματα στους αναγνώστες τους. Πριν τρέξετε στα περίπτερα, ας διευκρινιστεί ότι το χρηματικό ποσό ( έδωσε ο «Ελεύθερος Τύπος») κερδίζουν 5 αναγνώστες που θα βρουν μέσα στην εφημερίδα έναν τυχερό αριθμό: στην περίπτωση των ελληνικών ΜΜΕ η μόνη διαφορά από το κλασικό λαχείο ή το Ξυστό είναι ότι καταστρέφονται και ορισμένα δένδρα... ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ είναι ότι αυτή η ιδιότυπη λαχειοφόρος αγορά παραπέμπει στην πηγή της κακοδαιμονίας του ελληνικού Τύπου: την εξάρτησή του από οικονομικά και παλιότερα από πολιτικά κέντρα εξουσίας. Για να έχουν στο χέρι τις εφημερίδες και τους δημοσιογράφους, οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις είχαν θεσπίσει το περίφημο Λαχείο Συντακτών. Το λαχείο αυτό, που ήταν το σημαντικότερο απ όλα τα λαχεία της εποχής, κληρωνόταν παραμονή Πρωτοχρονιάς (όπως το σημερινό Κρατικό Λαχείο) και όλα τα έσοδα πήγαιναν στο Ασφαλιστικό Ταμείο των Δημοσιογράφων. ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΑΝΕΛΑΒΕ την εξουσία το 1967 η χούντα κατήργησε το Λαχείο Συντακτών γιατί είχε άλλους τρόπους να ελέγχει τον Τύπο: όσοι δεν συμμορφώνονταν προς τις υποδείξεις πήγαιναν κατευθείαν φυλακή. Στη συνέχεια όμως άρχισε και αυτή να παραχωρεί ειδικά προνόμια στο δημοσιογραφικό κόσμο που συνεχίστηκαν και μετά τη μεταπολίτευση του Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι ελληνικές εφημερίδες συνέχισαν, πολύ περισσότερο από άλλες χώρες, να είναι μπλεγμένες στο πολιτικό παιχνίδι, εξαρτημένες από κυβερνήσεις και συχνά από κόμματα. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΛΛΑΞΕ προς το χειρότερο τις επόμενες δεκαετίες, όταν στον εκδοτικό χώρο εισήλθαν επιχειρηματίες που αγόρασαν εφημερίδες λιγότερο από δημοσιογραφικό μεράκι και περισσότερο για να παίρνουν εργολαβίες και να κλείνουν οικονομικές συμφωνίες με τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Αυτό που ονομάστηκε «διαπλοκή» αποθεώθη- Στέλιος Κούλογλου Παίρνεις εφημερίδα; Ίσως την κάνεις λαχείο Από το Λαχείο των Συντακτών στα DVD και στο ζεστό χρήμα. Πωλίν Κόκλα Ιλουμινάτο! Η πρόσφατη προσφυγή στο ζεστό, cash χρήμα απλώς λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Καθώς οι προσφορές εξαντλούνται γρήγορα λόγω του ανταγωνισμού, ποια θα είναι η επόμενη ιδέα; κε όταν στο παιχνίδι μπήκε η ιδιωτική ραδιοφωνία και τηλεόραση που ελεγχόταν σε πολλές περιπτώσεις από τους ίδιους εκδοτικούς ομίλους. Η ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ των μέσων ενημέρωσης για τελείως διαφορετικούς σκοπούς απ αυτούς που υποτίθεται ότι υπηρετούν έχει όμως και τις αρνητικές της συνέπειες. Όσο κουτόχορτο και να το ταΐζουν, το κοινό συνειδητοποιεί κάποια στιγμή ότι το κοροϊδεύουν κανονικά. Στην περίπτωση της ραδιοτηλεόρασης που προσφέρεται στο τζάμπα, αυτό εκφράζεται με κρίση αξιοπιστίας. Στην περίπτωση των εφημερίδων με κυκλοφοριακή πτώση. Φυσικά, η είσοδος του Ίντερνετ, του free press σε μικρότερο βαθμό και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής προκαλούν κυκλοφοριακά προβλήματα στον γραπτό Τύπο του κόσμου. Όμως, στην Ελλάδα οι εφημερίδες είναι σε ελεύθερη πτώση και σε λίγα χρόνια (αν όχι μήνες) θα πάψουν να υπάρχουν, τουλάχιστον τυπωμένες. Και αυτό γιατί το προϊόν που προσφέρουν είναι χαμηλής ποιότητας. ΠΟΛΛΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ στο εξωτερικό προσαρμόστηκαν, βελτιώνοντας το περιεχόμενο και τις έρευνές τους, ψάχνοντας για καλούς αρθρογράφους και υπογραφές που θα δημιουργούσαν μια πιο σταθερή σχέση με το αναγνωστικό κοινό. Στην Ελλάδα όμως -εξαιτίας και του Λαχείου Συντακτώνδεν υπάρχει δημοσιογραφική, ερευνητική παράδοση ούτε αντίστοιχη νοοτροπία. Έτσι, οι εφημερίδες άρχισαν να διαφημίζουν, αντί για κοινωνικές έρευνες, DVD και στη συνέχεια να μοιράζουν από εκπτωτικά κουπόνια σε σούπερ μάρκετ μέχρι αυτοκίνητα. ΑΠ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ η πρόσφατη προσφυγή στο ζεστό, cash χρήμα απλώς λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Καθώς οι προσφορές εξαντλούνται γρήγορα λόγω του ανταγωνισμού, ποια θα είναι η επόμενη ιδέα; Δεν αποκλείεται να αρχίσουν να μοιράζουν γυναίκες (ή άνδρες, ανάλογα με το φύλο του πελάτη). Τότε μόνο θα μπορείς να πεις ότι αγόρασες εφημερίδα, αλλά την... έκανες λαχείο. Ο Πάπας δήλωσε ότι τα προφυλακτικά εξαπλώνουν το ΑIDS. Κι ότι ο ίδιος είναι έγκυος. football factory Προ-πόλεμος Δημήτρης Θεοδωρόπουλος Στο Ισραήλ δεν έχεις πολλές επιλογές. Την ώρα του σαρωτικού ελέγχου σκύβεις το κεφάλι. Το κλίμα δεν σηκώνει αστικές πολυτέλειες με ανθρώπινα δικαιώματα και προσωπικές ελευθερίες. Μόνο απαντήσεις σε γελοίες ερωτήσεις και μια ανακούφιση, όταν κάποιος υπάλληλος με κακό γούστο στις αμερικανικές ταινίες δράσης σε δέχεται ξινισμένος στη χώρα. Το υπέστησαν οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής πρόσφατα. Σκοτεινοί υπάλληλοι, καφκικές καταστάσεις, γελοίες διατυπώσεις, τρομολαγνικές καταστάσεις και σφραγισμένα διαβατήρια. Η αποθέωση του νέου κόσμου ανασφάλειας. Η Εθνική έπαιξε τις προάλλες σε ένα κατάφυτο προάστιο του Τελ Αβίβ. Πράσινοι κήποι, προσεγμένα σπίτια και μια αύρα κοσμοπολιτισμού να πλανιέται γύρω από το ολοκληρωτικό Σάββατο της εβραϊκής αργίας. Αυτής όπου δεν επιτρέπεται να λειτουργήσουν ούτε οι μηχανές του espresso, γιατί «είναι αμαρτία». Αυτό είναι αμαρτία. Όχι ο θάνατος ούτε η παράλογη προσομοίωση πολέμου. Όχι το αίμα ούτε η πρόσκληση του προπονητή του Ισραήλ στο στρατηγό Ιλάν Μάλκα, το διοικητή μιας ταξιαρχίας που βομβάρδισε τη Λωρίδα της Γάζας, να μιλήσει σαν σύγχρονος Σταλόνε στους παίκτες του γιατί «οι ποδοσφαιριστές πρέπει να καταλάβουν πως το ποδόσφαιρο είναι πόλεμος, είναι επιβίωση, είναι πάλη και πατριωτική επιβεβαίωση». Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τέτοια προβλήματα. Η αποστολή του Ισραήλ, μόλις έφτασε στην Κρήτη, δεν υπέστη καν την προσβολή του ελέγχου διαβατηρίων. Αθόρυβα, χαλαρά και με μια υπόνοια ραγιαδισμού, οι Ισραηλινοί μπήκαν στη χώρα, χωρίς καν μια επίφαση ελέγχου από κάποιον βαρεμένο (και στατιστικά επιβεβαιωμένο μυστακοφόρο) υπάλληλο. Οι Ισραηλινοί περπάτησαν στην Κρήτη με τη Μοσάντ να τους συνοδεύει, ελεύθερους σκοπευτές να τους προστατεύουν και ανύποπτα αστυνομικά σκυλιά να μυρίζουν γι αυτούς. Για μια αστυνομική ταινία με επίφαση ποδοσφαίρου, ίσως να είναι μια ιδανική ιστορία. Έχει ψέμα, έχει (ξεραμένο) αίμα, ακόμα και αν δεν έχει σπέρμα. Το μόνο που δεν έχει είναι πραγματικό, πατροπαράδοτο, απλό και κατανοητό ποδόσφαιρο. Δεν είναι η πρώτη φορά. dboras@lifo.gr Παρατηρητής ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ προηγούμενο σημείωμά μου εδώ, στον «Παρατηρητή» της LifO, στο οποίο υποστήριζα ότι μοιάζει να είναι γόνιμο πια το πολιτικό τοπίο «για κάτι καινούργιο», που όχι μόνο θα ανατρέψει το παλιό αλλά θα αλλάξει και ουσιαστικά τη ζωή των ανθρώπων, πολλοί αναγνώστες μού έγραψαν, διατυπώνοντας το ερώτημα «το πιστεύεις πραγματικά αυτό;». Πιστεύω, ναι, ότι το πολιτικό τοπίο είναι γόνιμο για μια τέτοια αλλαγή. Δεν πιστεύω, όμως, ότι η κοινωνία είναι έτοιμη να την «προσκαλέσει», να την υποδεχτεί και να την υποστηρίξει. Το χωράφι θέλει σκάψιμο εξαρχής. Να ανανεωθεί το χώμα, να μπει καινούργια σπορά. Η «παλιά σοδειά» δεν μπορεί να αντιδράσει πια. Είναι άρρωστες οι ρίζες της, αδύναμες να υποστηρίξουν αυτό που κάποτε στεκόταν γερά στη γη, με όλα τα καλά και όλα τα άσχημά του. Ο,ΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ υπάρχει τώρα (και υπάρχει, είν αλήθεια) μοιάζει να ναι καταδικασμένο να ξεραθεί μαζί με το παλιό. Άλλωστε, εάν εξαιρέσει κάποιος το ΠΑ- ΣΟΚ, που επί Γιώργου Παπανδρέου μοιάζει να είναι το μοναδικό κόμμα που δοκιμάζει και «καινούργιες καλλιέργειες» (οι οποίες, μένει να δούμε, αν θα «πιάσουν»), οι υπόλοιποι πολιτικοί σχηματισμοί θυμίζουν, κάθε μέρα όλο και πιο πολύ, «τα κουρασμένα παλικαράκια» του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, χωρίς όμως, πια το καλαμπούρι τους! ΩΣΤΟΣΟ, ΘΕΩΡΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ πως είναι και ολίγον άδικο να στεκόμαστε τόσο επικριτικά μόνο απέναντι σ αυτούς, όταν ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι κανένα καινούργιο πολιτικό ρεύμα δεν μπορεί να ευδοκιμήσει, εάν δεν το θέλει ο ίδιος ο λαός και δεν «βγει» από τον ίδιο το λαό. Επί του παρόντος (και φοβούμαι πως αυτό το «παρόν» έχει πολύ δρόμο μπροστά του ακόμα), ο λαός είναι λιγότερο έτοιμος απ ό,τι είναι το ίδιο το χωράφι. Δίνει ακόμα την εντύπωση πως τον βολεύει να το συντηρεί μισοξεραμένο, όπως είναι τώρα. Έμαθε να «ζει» από αυτό και φοβάται πως, αν το ανανεώσει, αν το σπείρει ξανά, θα χάσει τα λίγα (που σε αρκετές περιπτώσεις είναι πολλά) με τα οποία ως τώρα έμαθε να πορεύεται. ΕΑΝ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΡΙΖΙΚΑ, από μέσα του, ο ίδιος ο λαός, το «καινούργιο» που λέμε ότι θέλουμε δεν θα ρθει ποτέ. Ο «μικρός» που κλέβει, επικαλούμενος ότι το ίδιο κάνει και ο άλλος, ο «μεγάλος», είναι εξίσου, αν όχι και περισσότερο, ένοχος με αυτόν. Εδώ χρειάζεται μια φιλοσοφία «Γκάντι», που λέει ότι θα πολεμήσω το κακό, όχι αντιγράφοντάς το αλλά αντιδρώντας σ αυτό, αναδεικνύοντάς το με κάθε τρόπο, εκθέτοντάς το και μη πειθαρχώντας σε καθετί που γεννά και συντηρεί την αδικία. ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ των πολιτών σήμερα, αν δεν είναι σκοπίμως αποτραβηγμένο στον εαυτό του (με ό,τι και αν συνεπάγεται αυτή η απόσυρση), δεν αντιδρά καθόλου και για Χρήστος Μιχαηλίδης Όχι ελπίδα. Όσο και αν ενοχλεί, η αλήθεια είναι πως μόνο απελπισία νιώθει κανείς στις μέρες μας. 35 τίποτα. Ο «κύκλος της διαφθοράς», που κάποτε μπορούσε να τον ενοχλεί και ήθελε να τον σπάσει, σήμερα είναι «σπίτι» του ή είναι ακόμα έξω από αυτό τον κύκλο και προσπαθεί, λαχταρώντας, να μπει μέσα. Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ «ΜΕΣΟΣ» ΠΟΛΙΤΗΣ (που, εν τη δυστυχία του, είναι ίσως ο πιο βολεμένος!) εμφανίζεται να αντιδρά μόνο για τα ανομήματα των άλλων. Διεκδικεί μόνο ό,τι αισθάνεται πως είναι δικό του. Αντιδρά μόνο όταν νιώσει πως διακυβεύεται το προσωπικό του συμφέρον. Ο ΓΚΑΝΤΙ, ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ του απογοητεύσεις, έλεγε: «Μπορεί η Ινδία να μην είναι ακόμα έτοιμη για την επανάσταση, όπως την πιστεύω και την οραματίζομαι εγώ». Εννοούσε μια επανάσταση στην οποία πρώτοι οι πολίτες θα άλλαζαν τρόπο ζωής και σκέψης. Μια επανάσταση «από τα κάτω προς τα πάνω» (που εδώ, τώρα, δεν μοιάζει εφικτή), που θα βασίζεται απαρέγκλιτα στη βία, αλλά ταυτόχρονα θα αμφισβητεί, θα ανατρέπει και θα εκδηλώνει σταθερή ανυπακοή σε καθετί που θα κρίνεται άδικο και παράλογο για τη ζωή και την αξιοπρέπεια του απλού ανθρώπου. ΟΜΩΣ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΙ αντιληπτό ότι αυτά τα «βασικά κριτήρια» αφορούν τους πολλούς και θεωρηθεί, αντίθετα, ότι είναι «υπόθεση ολίγων, μόνο, γραφικών και ρομαντικών», τότε η επανάσταση πάει περίπατο. Αντικειμενικώς, το «άδικο» στη σημερινή ελληνική κοινωνία είναι όρος μεταβλητός, όχι σταθερός. Το «παράλογο» ερμηνεύεται και αυτό κατά το δοκούν. Άρα, πώς θα πορευτούμε μαζί αφού ούτε και σ αυτά τα πολύ στοιχειώδη και βασικά δεν συνεννοούμαστε; Πώς θα μιλήσουμε, φερ ειπείν, στα σοβαρά για ουσιαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, όταν οι μισοί από εμάς αποδεχόμαστε, συντηρούμε ή και είμαστε μέρος του «παρά φύσιν» επαγγέλματος των ιδιαίτερων μαθημάτων; Αλλαγή με εξαιρέσεις δεν γίνεται. Θα δεχτούμε όλοι, ιδιοκτήτες και ενοικιαστές, να δηλώνουμε ακριβώς όσα εισπράττουμε ή πληρώνουμε; Ή θα συνεχίσουμε όλοι να βολευόμαστε με «φανερά και κρυφά»; ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΜΕΤΡΟ κριθεί απ όλη την κοινωνία ως άδικο ή παράλογο, η μόνη αντίδραση μπορεί να είναι η ολοκληρωτική ανυπακοή στην πληρωμή του - όχι η δημιουργία ενός αντικλεπτικού μηχανισμού, που και αυτός θα βασίζεται στην απάτη. Αυτό το «γιατί όχι και εγώ;» είναι που δημιούργησε το σημερινό έκτρωμα στο οποίο ζούμε όλοι. Όσο θα απουσιάζει από εμάς αυτή η απλή προσέγγιση (πού, όμως, απαιτεί «και αρετή και τόλμη» - εύκολη δεν είναι), πράγματι δεν υπάρχει καμιά ορατή ελπίδα ότι θα έρθουν μέρες καλύτερες. Όπως έλεγε κι ο Σαββόπουλος σε μια πρόσφατη κουβέντα μας, «μόνο απελπισία νιώθει κανείς τώρα». Όχι ελπίδα.

19 Popaganda Whatever, nevermind. Δεκαπέντε χρόνια συμπληρώνονται τη Δευτέρα από την αυτοκτονία του Κερτ Κομπέιν κι αναρωτιέται κανείς τι έχει απομείνει από την κληρονομιά του τελευταίου σημαντικού και επικίνδυνου ροκ σταρ. ΣΕ ΜΙΑ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΑΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ Ο Παλαιστής, ο Μίκι Ρουρκ φλερτάρει σ ένα μπαρ με τη Μαρίζα Τομέι, όταν ακούγεται από το τζουκμπόξ ένα κομμάτι των Ratt, γκρουπ της συνομοταξίας των μάτσο φλωρομέταλ αλητοτεκνών από το Λος Άντζελες όπως οι Guns n Roses, οι Motley Crue και οι Poison. «Αυτή ήταν μουσική» της λέει κι αυτή επιδοκιμάζει με βλέμμα νοσταλγίας. «Αλλά έσκασε μετά αυτή η αδελφή, ο Κερτ Κομπέιν, κι έκανε τη διασκέδαση αμαρτία». Πολύ αμφίβολο αν κάποιος πραγματικός λαϊκός παλαιστής θα ξεστόμιζε μια τέτοια «έξυπνη» και ρεβιζιονιστική ατάκα αν δεν του την έβαζε στο στόμα ένας hipster σκηνοθέτης σαν τον Αρονόφσκι - ενδεικτική πάντως της αγρίως αναθεωρητικής αντίληψης των καιρών μας, από την οποία δεν γλιτώνουν ούτε οι ιδανικοί ροκ αυτόχειρες. Ένας άλλος εκπρόσωπος των «μεταλάδων κομμωτηρίου» -ο Sebastian Bach των Skidrow, «όμορφος σαν κορίτσι»- είχε δηλώσει όταν η επιτυχία των Nirvana είχε αρχίσει πλέον να παίρνει τη μορφή χιονοστιβάδας: «Ποιος το περίμενε, ε; Εμείς χάσαμε και οι σπασίκλες νίκησαν». Ο Κερτ Κομπέιν όμως δεν ήταν σπασίκλας. Ούτε όμως είχε και σχέση με τις ψευδαισθήσεις μεγαλείου και γκλαμ παρακμής άλλων φιλόδοξων ροκ σταρ. Όπως είχε γράψει πριν μερικά χρόνια ο Ρόμπερτ Κριστγκάου,, ο Κομπέιν «δεν είχε πολλά κοινά με το ναρκισσισμό του Μικ Τζάγκερ, του Άλις Κούπερ,, του Τζόνι Ρότεν ή του Μάικλ Στάιπ και τίποτε από τη ματαιοδοξία, το ντύσιμο ή το θεατρικό savoir-faire τους. Ούτε ήταν όμως και σύμβολο «παιδιού του λαού», όπως ο Σπρίνγκστιν. Πιο πολύ έμοιαζε με την ενσάρκωση κάθε γεννημένου loser που την κοπάναγε συστηματικά από τη γυμναστική - το παιδί του τελευταίου θρανίου με το οποίο μπορούσες να «λιώσεις» μαζί, ο ντροπαλός τύπος (και παιδί χωρισμένων γονιών) που αναζητούσε μητρική στοργή, ο «arty weirdo» χαρισματικός του περιθωρίου. Για δυο τρία λοιπόν χρόνια, μέχρι τη στιγμή που η αυτοκτονία του καταγράφηκε ως κορυφαία πράξη εγκατάλειψης, πρόσφερε σε μια γενιά losers έναν ήρωα που ένιωθε κι ο ίδιος loser, ακόμα και μετά την τεράστια επιτυχία των Nirvana - σε αντίθεση με έναν ήρωα, τους θριάμβους του οποίου μπορούσαν απλά να θαυμάζουν, να ζηλεύουν εξ αποστάσεως. Έτσι μεταμόρφωσε μόνος του σχεδόν μια συνομοταξία χλιαρών τάσεων που αποκαλούνταν αφηρημένα «indie» σε ένα καυτό και άμεσα εμπορεύσιμο είδος με γενικό τίτλο «alternative» Η ποσότητα ηρωίνης στις φλέβες του τη στιγμή που τράβηξε τη σκανδάλη ήταν αρκετή για Urban Lab Δημήτρης Ρηγόπουλος Νέο πλήγμα για τα Εξάρχεια η τραμπούκικη επίθεση πριν δύο Σάββατα σε μπαρ της πλατείας που έκανε το έγκλημα να επιτρέψει σε γκέι πελάτες του να διασκεδάσουν / οι «γνωστοίάγνωστοι» τα έκαναν Γης Μαδιάμ, γρονθοκόπησαν και δημοσιοποίησαν στεντορεία τη φωνή τις απόψεις τους / «έξω οι πούστηδες από τα Εξάρχεια», «τι μουσική ακούτε ρε», «πούστηδες, θα σας γαμήσουμε όλους απ τον κώλο, εδώ είναι Εξάρχεια!» / μετά, φυσικά, αποχώρησαν κύριοι / ποια αστυνομία και ποιο ασθενοφόρο / ας το πάρουμε απόφαση / τα Εξάρχεια είναι εδώ και πολύ καιρό άβατο για όσους δεν ανήκουν στην ευρύτερη Αριστερά και στον αναρχοαυτόνομο χώρο / καταλαβαίνεις ότι είσαι ανεπιθύμητος μόλις πατήσεις το πόδι σου στην πλατεία / πρέπει να είσαι «κάπως» για να γίνεις αποδεκτός / και την επόμενη φορά που θα ακούσω για την πολύχρωμη γειτονιά των Εξαρχείων θα φροντίσω να έχω μαζί μου μια σακούλα / στα όρια των Εξαρχείων, Πανεπιστημίου και «Το καθήκον της νιότης είναι να προκαλεί τη διαφθορά» είχε πει ο Κομπέιν σε μια από τις (σπάνια) νηφάλιες και λιγότερο κυνικές αποστροφές Κερτ Κομπέιν Δημήτρης Πολιτάκης τρεις θανάτους από υπερβολική δόση. Ο πυροβολισμός όμως έκανε ξεκάθαρες τις προθέσεις του. Προορισμός του εξαρχής ήταν η λήθη ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ βολεύτηκαν. Οι REM παραμένουν «μεγάλοι και τρανοί», αν και έχουν να βγάλουν άλμπουμ της προκοπής πάνω από δεκαπέντε χρόνια, ο Τζόνι Ρότεν διαφημίζει βούτυρο (!) στη βρετανική τηλεόραση, και γενικά οι περισσότεροι πρώην εναλλακτικοί σταρ έχουν γίνει επιτυχημένα franchise του εαυτού τους. Ακόμα και οι τύποι από τους Motley Crue και τους Poison είτε κυκλοφορούν σπιτικές τσόντες στις οποίες πηδάνε την Πάμελα Άντερσον είτε παρουσιάζουν κάτι διεστραμμένα reality shows στο MTV. H ουσία είναι πάντως ότι όντως οι σπασίκλες νίκησαν τελικά. Οι σύγχρονοι αστέρες του εναλλακτικού ροκ είναι σχεδόν όλοι «καλά παιδιά», hipsters του κολεγίου προερχόμενοι συνήθως από την αστική τάξη, οι οποίοι συχνά προτάσσουν στην ατζέντα τους και ζητήματα οικολογίας, κοινότητας, μπλα μπλα μπλα Τα τραγούδια του Κομπέιν -αντίθετα κι από τους στίχους του προτελευταίου Μέγα Οσιομάρτυρος της εποχής μου, του Ίαν Κέρτις των Joy Divison, που ήταν ουσιαστικά εφηβικά portals στα βιβλία του Μπάλαρντ και του Μπόροουζ- ήταν έντονες, μανιοκαταθλιπτικές βινιέτες ανομίας, μηδενισμού και εξέγερσης σε μελωδικό punk-metal φόντο (αυτό που αποκλήθηκε «grunge»). «Το καθήκον της νιότης είναι να προκαλεί τη διαφθορά» είχε πει ο Κομπέιν σε μια από τις (σπάνια) νηφάλιες και λιγότερο κυνικές αποστροφές του, ενώ ένα πρόχειρο κολλάζ στίχων του που ανασύρω απ το μυαλό φανερώνει τις εμμονές του με τη λήθη και το αναπόφευκτο αδιέξοδο του ατομικισμού: «το ότι είσαι παρανοϊκός δεν σημαίνει ότι δεν σε κυνηγάνε κάποιοι» («Territorial Pissings»), «η καλύτερη μέρα που είχα ποτέ ήταν όταν έμαθα να κλαίω κατά βούληση» («On A Plain»), «εξαργύρωσα το εφηβικό άγχος και τώρα βαριέμαι και γερνώ» («Serve the Servants»), «δώστε μου ένα μεταθανάτιο Λέοναρντ Κοέν κόσμο για να αναστενάζω αιώνια» («Pennyroyal Tea») OH WELL, WHATEVER, nevermind Τουλάχιστον, μπορώ να κομπάζω στους νεότερους ότι είδα τους Nirvana ζωντανούς κάποτε, όταν μέτραγαν, και ο θάνατος του «αρχηγού» τους ακυρώνει κάθε προοπτική επανένωσης και συμμετοχής σ αυτά τα πακέτα νοσταλγίας που βγαίνουν κάθε τόσο στη γύρα ζητώντας τη συνδρομή μας στο συνταξιοδοτικό τους πλάνο. Εμάς να δούμε ποιος θα μας γηροκομήσει Μπενάκη, τα Metropolis έκαναν ένα γενναίο βήμα ανοίγοντας στο τριώροφο νεοκλασικό του παλιού ξενοδοχείου Παλλάδιον τη νέα τους φωταγωγημένη ναυαρχίδα / χαρά στο κουράγιο τους, πάντως, με όλα αυτά που συμβαίνουν / πάντα μου άρεσαν τα μεγάλα βιβλιοπωλεία, τα μεγάλα δισκάδικα στο κέντρο των πόλεων / και τώρα στην Πανεπιστημίου τόσο φως, σούπερ! / φυσικά, Εξάρχεια δεν είναι μόνο τραμπούκικες επιθέσεις και «γνωστοί-άγνωστοι» / η ιστορία με το οικόπεδο Χαριλάου Τρικούπη και Ναυαρίνου φουντώνει / εκδηλώσεις, χάπενινγκ, δρώμενα, ρίξτε μια ματιά στο parkingparko.blogspot. com / το θέμα της ιδιοκτησίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας που διεκδικείται από τους κατοίκους για να μετατραπεί σε πάρκο προκάλεσε και το διεθνές ενδιαφέρον / μέσα στην προηγούμενη εβδομάδα ξένα πρακτορεία φιλοξενούσαν φωτoρεπορτάζ από την «τσιμεντόπληκτη» Αθήνα με στοιχεία για τα χαμηλά ποσοστά αναλογίας πρασίνου κατοίκων, συμπληρώνοντας ότι τώρα οι κάτοικοι της Αθήνας παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους / έτσι όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση το ΤΕΕ δεν έχει πολλά περιθώρια κινήσεων / το καλύτερο σενάριο θα ήταν ο δήμος να του παραχωρήσει οικόπεδο κάπου αλλού στην Αθήνα και να γίνει ανταλλαγή ιδιοκτησιών / εν τω μεταξύ, την Κυριακή που μας πέρασε η Ανοιχτή Συνέλευση Πάρκου Κύπρου και Πατησίων προχώρησε στη φύτευση 13 μεγάλων πεύκων μετά φαγητού και μουσικής / αχ, με τόσα νερά που είχαμε το χειμώνα ελπίζω να έπιασαν και τα χιλιάδες δέντρα των αναδασώσεων / το μέλλον τους θα κριθεί ουσιαστικά το καλοκαίρι / και τότε θα μας χρειαστούν ακόμα περισσότερο με κουβάδες και λάστιχα / δεν το χορταίνω τον ήλιο αυτές τις μέρες / θέλω να πάρω το αμάξι και να πάω Σούνιο / εκεί που χτυπά η καρδιά της αρχετυπικής Αττικής. ( ÎÅÍÇ ÄÇÌÏÓÉÅÕÓÇ eυριπίδης στυλιανίδης «KΑΤΑΣΤΗΣΑΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ» O υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών µιλά για το πόσο δύσκολη δουλειά είναι να αλλάξει κανείς τη «µεταφορική» συνείδηση των Ελλήνων και τους στόχους του υπουργείου. r Πόσο δύσκολο να περάσετε και να επιβάλλετε το µήνυµα της «πράσινης» µετακίνησης; Στη χώρα µας, τα προηγούµενα χρόνια, είχαµε συνηθίσει ακόµα και για τις πιο σύντοµες µετακινήσεις να επιστρατεύουµε το αυτοκίνητό µας, απόρροια της νοοτροπίας µας αλλά και των ελλιπών υποδο- µών στα αστικά µέσα συγκοινωνίας. Αποτέλεσµα αυτής της «συνήθειας» ήταν η συµφόρηση των αστικών οδικών δικτύων και η κατακόρυφη αύξηση των ρυπογόνων σωµατιδίων, που επιβάρυναν το περιβάλλον µε αποτέλεσµα να υποβαθµίζεται διαρκώς η ποιότητα ζωής µας. Σήµερα οι δικαιολογίες έχουν αρχίσει να εκλείπουν. Οι δηµόσιες αστικές συγκοινωνίες αλλάζουν. Με τα καινούργια, αντιρρυπαντικής τεχνολογίας λεωφορεία της ΕΘΕΛ και του ΟΑΣΘ η χώρα µας διαθέτει πλέον έναν από τους πιο σύγχρονους συγκοινωνιακούς στόλους σε ολόκληρο τον κόσµο. Τα νέα οχήµατα δροµολογούνται σε γραµµές που παρουσιάζουν αυξηµένη επιβατική κίνηση, ώστε οι πολίτες να απολαµβάνουν καλύτερες και ταχύτερες συνθήκες µετακίνησης σε συνδυασµό µε το σεβασµό και την πρόνοια για το περιβάλλον. Παράλληλα, µε την κατασκευή του µετρό της Θεσσαλονίκης καθώς και µε την επέκταση του υπόγειου σιδηροδροµικού δικτύου στην Αθήνα, παρέχουµε τη δυνατότητα στους πολίτες να κινηθούν µε ταχύτητα και ασφάλεια. Ταυτόχρονα, αναβαθµίζουµε και επεκτείνουµε τα σιδηροδρο- µικά δίκτυα τόσο για τις µετακινήσεις των πολιτών όσο και για τις µεταφορές εµπορευµάτων, ώστε να βελτιωθούν οι υπηρεσίες που παρέχονται στο κοινωνικό σύνολο. Τα µέσα σταθερής τροχιάς αποτελούν έναν άνετο, γρήγορο και φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο µετακινήσεων που επιλέγουν καθηµερινά και εµπιστεύονται οι πολίτες. Η κοινωνία σήµερα µπορεί να εµπιστευθεί τις δηµόσιες συγκοινωνίες, καθώς παρέχουν άνεση, ασφάλεια και ταχύτητα στις µετακινήσεις διατηρώντας το φιλικό προς το περιβάλλον χαρακτήρα τους. r Εσείς, στην καθηµερινότητά σας, τι επιλογές κάνετε προς µία µετακίνηση περισσότερο «πράσινη»; Όποτε οι υποχρεώσεις µού το επιτρέπουν, προτιµώ να χρησιµοποιώ τη βέσπα µου. Μ αρέσουν επίσης τα µέσα σταθερής τροχιάς. Στην ιδιαίτερή µου πατρίδα, την Κοµοτηνή, επιλέγω να περπατάω για να συναντώ τους συµπολίτες µου ή, όταν ο καιρός είναι καλός, χρησιµοποιώ το ποδήλατό µου. Δυστυχώς, όµως, οι πολιτικές µου υποχρεώσεις συχνά µου στερούν τη χαρά της ελεύθερης µετακίνησης. r Ποια είναι τα στοιχεία/συνήθειες της αστικής µετακίνησης που θεωρείτε τις µεγαλύτερες πληγές σήµερα; Δυστυχώς, και λόγω των παλαιότερων συνθηκών, καταστήσαµε επί χρόνια το αυτοκίνητο προέκταση του εαυτού µας. Μ αυτό δεν µετακινούµασταν απλά αλλά επιδιώκαµε να καταξιωθούµε κοινωνικά, να γοητεύσουµε, να εκδηλώσουµε µια ακατανόητη «µαγκιά». Η εποχή όµως άλλαξε. Τα µέσα µαζικής µεταφοράς είναι το αύριο. Μας παρέχουν µεγαλύτερη ταχύτητα, άνεση, αξιοποίηση χρόνου, είναι πιο οικολογικά, πιο κοινωνικά, πιο «in», όπως θα έλεγαν οι νέοι. Δεν µπλοκάρεις στην κίνηση, δεν εκνευρίζεσαι, δεν χάνεις χρόνο για να βρεις πάρκινγκ. Είναι ο κόσµος που έρχεται και η νέα γενιά τον κατανοεί. r Θα βοηθήσει η εφαρµογή ενός προγράµ- µατος πιστής «πράσινης» µετακίνησης να γίνει η Αθήνα πραγµατική µητρόπολη; Ο σχεδιασµός και η υλοποίηση της πολιτικής του υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών για τις «πράσινες» µετακινήσεις στοχεύει στη δηµιουργία των κατάλληλων συνθηκών που θα παρέχουν στο κοινωνικό σύνολο υπηρεσίες που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες, όπως η ασφάλεια και η ταχύτητα, ενώ ταυτόχρονα διατηρούν και ενισχύουν τα φιλικά προς το περιβάλλον χαρακτηριστικά. Η κινητικότητα είναι ένας τοµέας στον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση εστιάζει την προσοχή της. Οι καλύτερες δηµόσιες συγκοινωνίες οδηγούν στη βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος και στην ουσιαστική αναβάθµιση της ποιότητας ζωής των πολιτών. Αυτό συµβαίνει γιατί αφενός µειώνονται οι εκποµπές ρύπων και η ηχορρύπανση και αφετέρου δεν χάνουµε άσκοπα χρόνο στις µετακινήσεις. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι η βελτίωση των αστικών συγκοινωνιακών δικτύων σε συνδυασµό µε την ανάπτυξη των «πράσινων» µετακινήσεων αποτελούν κύριες συνιστώσες στην ουσιαστική αναβάθµιση των χαρακτηριστικών των πόλεων. r Ποιες είναι οι δικές σας αγαπηµένες διαδροµές στην πόλη; Η Αθήνα συνδυάζει το βουνό µε τη θάλασσα και τις σύγχρονες υποδοµές µε τα ιστορικά στοιχεία. Οι διαδροµές λοιπόν που µπορεί να ακολουθήσει κάποιος κάτοικος ή επισκέπτης παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αν θα επέλεγα κάποια, θα ήταν αυτή µε το τραµ που διασχίζει περιοχές όπως ο Άλιµος, το Παλαιό Φάληρο και ο Φλοίσβος, και κινείται στην παραλιακή προσφέροντας τη µαγευτική θέα της θάλασσας.

20 x-press Mε καταιγισμό ποστ (δεν κοστίζουν) απάντησε ο κ. Γιάννης Παπαγιάννης στην απόλυση που του ενεχείρισε ο κ. Χατζηνικολάου κατόπιν πιέσεως, ισχυρίζεται, από τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο. Χαρακτηρίζει τον πρώτο «καραγκιοζάκο βουτυρομπεμπέ της Πολιτείας» και τον δεύτερο «λεχρίτη της Εκάλης», ενώ ταυτόχρονα τους κατηγορεί για σοβαρότατα αδικήματα. Είναι αλήθεια ότι μετά τα μπλογκς, οι συσχετισμοί της δύναμης δεν είναι ακριβώς αυτοί που φαίνονται Το ποντίκι βρυχάται και ετοιμάζει αλλαγές Κόπηκε δυο φορές στον αέρα η ομιλία Καραμανλή από τη Ζάκυνθο, διότι το γιγαντιαίο τεχνολογικό επίτευγμα μιας τέτοιας διαπλανητικής κάλυψης ενέχει, ασφαλώς, κινδύνους. Επίσης, οι κάμερες δεν έτρεμαν. Και ελάχιστοι πέθαναν από ηλεκτροπληξία Διαπορούν στα χαμαιτυπεία του έθνους ορισμένες κυρίες με πολιτική συνείδηση γιατί να φρουρείται ο Γιώργο Λιάγκας με σωματοφύλακες που τους πληρώνει το Δημόσιο. Και δεν βρίσκουν απάντηση. Βέβαια, στο στρατό, ορισμένες εξ αυτών ορίστηκαν να φυλάνε όλμους, οβίδες, πυρομαχικά. Αλλά ουδείς γνωρίζει εάν ο κ. Λιάγκας είναι αναφλέξιμος. Ή αν εμπεριέχει κάποιο πολύτιμο συστατικό (ουράνιο ίσως;). Σε οβίδα, πάντως, μοιάζει Κόπασε η οργή του κ. Κουρή, έτσι όπως κόρωσε. Και ακριβώς για τους ίδιους λόγους. Άνδρας με ακλόνητη ατζέντα Προσπαθεί να ανανεωθεί το «Νitro», με τον Σάκη Ρουβά στο εξώφυλλο. Είναι σαν να ζητάς από την Κοκκινοσκουφίτσα να βγει καβάλα στο κυβερνοδιάστημα Εξαιρετικά χαμηλή η κυκλοφορία του «Ελεύθερου Τύπου» την περασμένη Κυριακή. Μόλις πανελλαδικά. Τα ψέματα τελειώσανε Μέχρι 20% θα πέσει η διαφήμιση στα βρετανικά μέσα το Και, όπως η Ξένια Κουρτόγλου είπε στο Mέγαρο Μουσικής, οι μοναδικοί που θα διασωθούν είναι το Διαδίκτυο και τα free press. (Eις επίρρωσιν αυτής της άποψης, ας σημειωθεί ότι το πρώτο τρίμηνο του 2009 η LifO παρουσίασε μικρή αύξηση 9%, ως προς το αντίστοιχο τρίμηνο του 2008!) Όμορφο και Aκόμα μια φορά πριν ξεψυχήσω Λυσανίας Μπαντ-σέλερ Love Company λειτουργικό το νέο site της «Ελευθεροτυπίας». Άξιζε τον κόπο η αναμονή Χρήματα μοιράζουν ορισμένες εφημερίδες. Θα τους ταίριαζε να μοιράζουν αυτό που μοίραζαν παλιότερα ορισμένες τουρκικές εφημερίδες: τάφους! Και μέσα εκεί να θάψουν την ελληνική δημοσιογραφία, που την ξέκαναν. Αφ ης στιγμής τα ονομάσαμε «πνευματικά προϊόντα» -βιβλία, ταινίες, τραγούδια, ζωγραφιές, θέατρα- ανέκυψε και το ζήτημα των πελατών. Ωραία, το έγραψες, το εξέδωσες, μοιράστηκε στα βιβλιοπωλεία - αρκεί αυτό; Αν υποθέσουμε ότι κανείς μα κανείς δεν αγόρασε το βιβλίο ούτε καταδέχτηκε να το διαβάσει, δεν ισοδυναμεί με απόλυτη ανυπαρξία; Όχι, λένε οι μυημένοι ο Ζαρατούστρα πούλησε μόλις τρία αντίτυπα όταν πρωτοκυκλοφόρησε. Αν πάλι κάποιος άγνωστος δημοσιεύει και παρ ελπίδα φτάνει τις 10, 50, 150 εκδόσεις το βιβλίο του, πώς εκτιμάται η επιτυχία; Είναι ατράνταχτη απόδειξη ανωτερότητας; Η μήπως υποκρύπτει σαθρότητα, φτήνια, φιλισταϊκό πνεύμα και τα παρόμοια; Επειδή ο αριθμός των αντιτύπων κατάντησε σαν τα ρήματα της Πυθίας, οι περισσότεροι συγγραφείς πέφτουν θύματα των αριθμών. Το βέβαιο είναι ότι η επιτυχία, έστω και σκάρτη, στήνει γιορτή και μοιράζει άφθονα κατευναστικά. Αντίθετα το μπαντ-σέλερ βάζει στα κακά στενά το δημιουργό του, υποσκάπτει τη φύση του, του περνάει αόρατη θηλιά στο λαιμό. Μια άγνωστη λεπτομέρεια σε αυτή την αντίθετη μοίρα είναι ότι οι πολυπώλητοι «γλιτώνουν» από τα βιβλία τους, ενώ οι ολιγοπώλητοι καταδικάζονται σε αέναες αναγνώσεις των «αδικημένων» βιβλίων τους. Gsus in town 6 προτάσεις για τη θεματική ανανέωση του Πρωινού Καφέ Από τον Gsus 1 Κατάργηση της Λίτσας Πατέρα. Αντικατάστασή της με άλλες μεθόδους πρόβλεψης μελλούμενων και εν γένει παραψυχικών φαινομένων: κινέζικο, κέλτικο ωροσκόπιο, ανάγνωση κρόκου αυγού, κουκκιών, χαρτομαντεία, κρυσταλλομαντεία, επαναφορά, εξορκισμοί, μάγοι σαμάνοι. Καθημερινή εναλλαγή επιστημόνων, ανάλογα με τη μέθοδο. Αν και, κανονικά, θα έπρεπε λόγω τίτλου να χρησιμοποιούν αποκλειστικά και μόνο την ανάγνωση του ντελβέ από παραδοσιακές καφετζούδες. 2 Φυσικά, ως φόντο στα διάφορα τέτοια σολωμονικά θα χρησιμοποιηθεί μια τεράστια αφίσα της Λίτσας Πατέρα ως ελάχιστος φόρος τιμής στη σταθερότερη αξία της πρωινής ζώνης τα τελευταία είκοσι χρόνια (αμέσως επόμενη: stylingκωνσταντίνοσκασπίρης, προφέρεται μία λέξη). Τώρα μπορεί να αφοσιωθεί στην πολιτική, με όποιο κόμμα προβλέψει. 3 Καθιέρωση στήλης σκληρού πορνό. Είναι η φυσική συνέχεια της στήλης της μόδας με εσώρουχα από συνοικιακές μπουτίκ και μοντέλα που περιφέρονται ηδονικά με τα σουτιέν επί τρεις ώρες κρατώντας ένα τριαντάφυλλο και η έμπρακτη αναγνώριση των ταξιτζήδων, φαναρτζήδων και συνταξιούχων ως δυναμικού κοινού πρωινών εκπομπών, που τόσα χρόνια είχαν στιγματιστεί ως ξελιγωμένοι ματάκηδες. 4 Μαγειρική με ταυτόχρονη αλλαγή πάνας, στρώσιμο κρεβατιών, πλύσιμο πιάτων, τίναγμα παπλώματος, κουβέντα με γειτόνισσα, «σιχτίρισμα» σχετικό με το γάμο. Εναλλακτικά: μαγειρική με ταυτόχρονη παροχή νομικών συμβουλών επί ασφαλιστικών θεμάτων, δημιουργική μαγειρική με μόνα υλικά κέτσαπ και μακαρόνια (για φοιτητές). 5 Αντικατάσταση της στήλης «γκόσιπ στη μισή οθόνη και στην άλλη μισή παίζει το πλάνο σε λούπα» με τη διάδοση φήμης σε πραγματικό χρόνο τη στιγμή της σύλληψης της ιδέας από τα στελέχη περιοδικών που παρευρίσκονται στο πάνελ. Συμμετοχή του κοινού με sms, ποια να γκαστρώσουμε σήμερα, ποιους να βάλουμε να τσακωθούνε. 6 Επαναφορά της γυμναστικής. Τουλάχιστον μισή ώρα ημερησίως (για να καλύψουν τα χρόνια της αδράνειας) με όλες τις κλασικές γυμνάστριες του παρελθόντος με λίκρα καλσόν, κορμάκια μοβ να κάνουν στεπ. Πίσω τους δύο μοντέλα να επαναλαμβάνουν τις ασκήσεις. Γιάννα Νταρίλη γύρνα πίσω! ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΟΛΛΑΖ! Η δεύτερη σειρά του Γιώργου Ελευθεριάδη σε συνεργασία με τη Shop & Trade «Collage Social» παρουσιάζει φωτεινά και χαρούμενα χρώματα, ψυχεδελικά εμπριμέ αλλά και ριγέ. Όλα έχουν έναν αέρα εξωτικού νησιού. Τα υφάσματα είναι ελαφριά, όπως μετάξι, ζέρσεϊ και βαμβακερό voile και το όλο λουκ της κολεξιόν με τις αυτοσχέδιες λευκές πλατφόρμες, τα φλούο στραπς και τα έντεχνα «ανεμοδαρμένα» μαλλιά είναι ένα πολύτιμο μάθημα για την τέχνη του mix-n-match. Οι φόρμες χαλαρές και πολυμορφικές, με ασύμμετρα κοψίματα και layers είναι ιδανικές για καλοκαιρινές περιπλανήσεις στη ζούγκλα της πόλης ή στα ανέμελα αιγαιοπελαγίτικα νησιά. Επιτέλους, το fun επιστρέφει στη μόδα! Κεντρική διάθεση: SHOP & TRADE, Ακομινάτου 37, personal shopper - market research - ημερολογια κουζινασ Επιμέλεια: Μερόπη Κοκκίνη