PHARMANEWS 1 8 Χ Ρ Ο Ν Ι Α Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Ι Α Σ Τ Ε Υ Χ Ο Σ / Μ Α Ϊ Ο Σ > ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΟΥΝΤΟΚΑΛΑΚΗΣ. > Dr ANTONIO MARIA CALAFIORE

Transcript

1 1 8 Χ Ρ Ο Ν Ι Α Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Ι Α Σ PHARMANEWS Τ Ε Υ Χ Ο Σ / Μ Α Ϊ Ο Σ > ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΟΥΝΤΟΚΑΛΑΚΗΣ Αναζητώντας τον «σωστό» γιατρό... > Dr ANTONIO MARIA CALAFIORE «Δεν είναι όλα τα χέρια των χειρουργών ίδια» > Σχετικά με το κάπνισμα... > «Αποκρυπτογράφηση» του Α (Η1Ν1) > Ιδιοκτησιακό καθεστώς φαρμακείων Θ. ΜΟΥΝΤΟΚΑΛΑΚΗΣ > Η μηχανή ανάμεσά τους Α. ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ > Η διεύρυνση της διαφθοράς Μ. ΠΙΤΣΙΛΙΔΗΣ > Το θλιβερό τέλος του Κώστα Καραμανλή > Κόψτε το μια μέρα όχι... κάθε μέρα! Σ.Φ.Ε.Ε. > Κατανοώντας τη φράση «φαρμακευτική δαπάνη» Θ. ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ > 151 και να καίνε... Τ. ΦΑΡΜΑΚΩΜΕΝΟΣ > Η εκδίκηση του παχουλού Μ. ΠΙΤΣΙΛΙΔΗΣ Α.Ε. ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΛΥΦΑΔΑ info@pitsilidis.gr (X+7) ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ EKΔOTΩN EΦHMEPIΔEΣ ΠEPIOΔIKA Ταχ. Γραφείο KEMΠA Αριθμός Άδειας 385/1989 ISSN

2

3

4

5

6

7 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ Η μηχανή ανάμεσά τους 10 EDITORIAL Το θλιβερό τέλος του Κώστα Καραμανλή 12 ΕΞΕΡΧΟΜΕΝΑ 151 και να καίνε 14 ] ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ Ο Σ.Φ.Ε.Ε. ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ «ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΔΑΠΑΝΗΣ» ΚΑΙ «ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΝ» / Κατανοώντας τη φράση «φαρμακευτική δαπάνη» Η διεύρυνση της διαφθοράς 20 ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ / Σχετικά με το κάπνισμα 22 ΜΗΝΑΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞH ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΟΥΝΤΟΚΑΛΑΚΗΣ / Αναζητώντας τον «σωστό» γιατρό 28 Dr ANTONIO MARIA CALAFIORE / «Δεν είναι όλα τα χέρια των χειρουργών ίδια» 36 ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ στον παθολόγο για τις ουρολοιμώξεις 46 ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ / Απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου 48 ] Κόψτε το μια μέρα όχι κάθε μέρα! 52 Θεραπεία μίας δόσης για την οξεία παρόξυνση της χρόνιας βρογχίτιδας 58 Σημαντική πρωτιά για την Pfizer 58 ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ / 52 «Αποκρυπτογράφηση» του A (H1N1) 60 Περιοδοντική υγεία και εγκυμοσύνη 64 Ηχορύπανση: Οι θόρυβοι που μας αρρωσταίνουν 66 ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ 72 ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΟ Η εκδίκηση του παχουλού 79 ΙΔΙOΚΤΗΣΙΑ Μ. ΠΙΤΣΙΛΙΔΗΣ Α.Ε., Αγ. Νικολάου 102, Γλυφάδα, τηλ.: , Fax: , info@pitsilidis.gr ΚΩΔΙΚΟΣ / 1438 ΕΚΔOΤΗΣ Mιχάλης Πιτσιλίδης, Λ. Πορφύρα 11, Bούλα ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Nινέττα Βατικιώτη ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ Θεόδουλος Παπαβασιλείου PHARMANEWS Μηνιαία Φαρμακευτική Εφημερίδα. Εκδίδεται στην Αθήνα. ΕΠΙΣΤΗΜOΝΙΚH ΔIEYΘYΝΣΗ Κωνσταντίνος Σπίγγος, Μιχάλης Πιτσιλίδης OΙΚONOMΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Γιώργος Παναγόπουλος ART DIRECTOR Βιργινία Κάππα ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Θεόδουλος Παπαβασιλείου, Νάνσυ Χρηστίδη, Έλενα Κιουρκτσή ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Βασιλική Κούτσικου ΥΠΟΔΟΧΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ Σοφία Κολοβού ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ Όλγα Κοσσυβάκη Βιβέττα Λαϊνιώτη ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟ Σταμάτης Κωνσταντάτος ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΣΗ Μιχάλης Αιγινίτης Το περιοδικό διατηρεί το δικαίωμα επιλογής και συντόμευσης των δελτίων τύπου που λαμβάνει. Τα υλικά (slides, φωτογραφίες, κλπ.) δεν επιστρέφονται.

8

9 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ Η μηχανή ανάμεσά τους περάστε μέσα γιατρέ Σας περιμένουμε «Παρακαλώ, εδώ και πολλή ώρα Έχουμε μεγάλο πρόβλημα Από εδώ σας παρακαλώ». Με αυτά τα λόγια η κυρία Λιαλίκοφ υποδέχεται το γιατρό Κορολιόφ στο διήγημα του Άντον Τσέχοφ «Μια ιατρική επίσκεψη». Η κυρία Λιαλίκοφ είναι εξαιρετικά ανήσυχη επειδή η μοναχοκόρη της ένοιωθε όλη την προηγούμενη νύχτα να χτυπά η καρδιά της τόσο γρήγορα και δυνατά που κανείς στο σπίτι δεν μπόρεσε να κοιμηθεί και όλοι φοβήθηκαν ότι θα πεθάνει. Η σκηνή που περιγράφει ο Τσέχοφ είναι τυπική της ατμόσφαιρας που χαρακτήριζε την επίσκεψη του γιατρού στο σπίτι, τις παλιότερες εποχές. Όλη η οικογένεια περίμενε με ανυπομονησία το γιατρό και ένοιωθε ανακούφιση με την άφιξή του. Ο γιατρός έμπαινε στο σπίτι με ύφος σοβαρό που έδειχνε ότι από τη στιγμή εκείνη αναλάμβανε αυτός τον έλεγχο της κατάστασης. Αφού έπαιρνε τις απαραίτητε πληροφορίες από τον άρρωστο και τους δικούς του, προχωρούσε μεθοδικά στην εξέταση του αρρώστου. Παρατηρούσε τα μάτια του, του ζητούσε να βγάλει έξω τη γλώσσα και μετά να ανοίξει καλά το στόμα για να δει μέσα στο λαιμό του, έπληττε με τα δάκτυλα το θώρακά του και στη συνέχεια, έβαζε τα ακουστικά στα αυτιά για να ακούσει την αναπνοή και τους ήχους της καρδιάς του και ψαχούλευε προσεκτικά την κοιλιά του επικεντρώνοντας την προσοχή του σε κάθε τι που ένοιωθε με τις άκρες των δακτύλων του και επισημαίνοντας θέσεις, όπου η πίεση του χεριού του προκαλούσε πόνο. Επιστρατεύοντας, έτσι, όλες του τις αισθήσεις -όραση, ακοή, αφή, όσφρηση (η αναπνοή του αρρώστου μυρίζει χαρακτηριστικά σε ορισμένες καταστάσεις) και σε πολύ παλιότερες εποχές, ακόμα και τη γεύση- ο γιατρός αναζητούσε τα σημεία που θα τον κατεύθυναν προς τη διάγνωση. Στη διάρκεια, όμως, των τελευταίων πενήντα χρόνων, τα πράγματα αλλάζουν με όλο και ταχύτερο ρυθμό. Σήμερα, οι επισκέψεις στο σπίτι σπανίζουν, ενώ στα Από τον Θ. Μουντοκαλάκη, Ομότιμο Καθηγητή Παθολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών ιατρεία των γιατρών όλο και κάποιο μηχάνημα (ηλεκτροκαρδιογράφος, συσκευή υπερήχων, ενδοσκοπικό όργανο) παρεμβάλλεται ανάμεσα στο γιατρό και τον άρρωστό του. Εντυπωσιακές συσκευές προηγμένης τεχνολογίας περιμένουν, εξ άλλου, τους αρρώστους στα διαγνωστικά κέντρα, που έχουν φυτρώσει σε κάθε γειτονιά. Στα κέντρα αυτά οι άρρωστοι παραπέμπονται συνήθως από το γιατρό τους. Δεν είναι λίγες, όμως, οι φορές, όπου ένας άρρωστος καταφεύγει σε ένα τέτοιο κέντρο με αποκλειστικά δική του πρωτοβουλία, παρακάμπτοντας το γιατρό του. Οι μοντέρνες διαγνωστικές μηχανές δεν απομακρύνουν τον άρρωστο μόνο από τον προσωπικό του γιατρό, αλλά και από το γιατρό που τις χειρίζεται. Παλιότερα, ο ακτινολόγος, φορώντας τη βαριά προστατευτική ποδιά του, βρισκόταν κοντά στον άρρωστο όταν του ζητούσε να κρατήσει την αναπνοή του για να του βγάλει μια ακτινογραφία. Σήμερα, ο άρρωστος απομονωμένος μέσα στο κλουβί του, δέχεται από το μεγάφωνο τις εντολές του γιατρού, που καθισμένος, σε άλλο χώρο, μπροστά σε ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή, πατά πλήκτρα παρακολουθώντας στην οθόνη την εξέλιξη της διαγνωστικής διαδικασίας. Αλλά και στο επεμβατικό πεδίο, η μηχανή παρεμβάλλεται, στις μέρες μας, ανάμεσα στον άρρωστο και το γιατρό του. Στις κλασικές χειρουργικές επεμβάσεις, έστω και ναρκωμένος ο άρρωστος γνωρίζει ότι ο γιατρός του βρίσκεται από πάνω του, με τα χέρια του σε άμεση επαφή με το δικό του σώμα, σε όλη τη διάρκεια της εγχείρησης. Στη σύγχρονη εποχή, ο χειρουργός έχει τη δυνατότητα να επεμβαίνει στο σώμα του αρρώστου, χειριζόμενος από μακριά τους βραχίονες ενός άψυχου ρομπότ. Πριν από εικοσιπέντε περίπου χρόνια, ο εκδότης ενός μεγάλου Αμερικανικού ιατρικού περιοδικού παρατηρούσε: «Το γεγονός ότι η φροντίδα υγείας μπορεί να βελτιωθεί με τη βοήθεια της τεχνολογίας δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία όσο το ύπουλο και κρυφό μήνυμα ότι η μηχανή θα υποκαταστήσει το γιατρό». Την ευθύνη για την αποτροπή ενός τέτοιου εφιαλτικού ενδεχομένου μοιράζονται εξίσου οι γιατροί και οι άρρωστοι. 10 PHARMANEWS > ΜΑΪΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ 182

10

11 EDITORIAL Το θλιβερό τέλος του Κώστα Καραμανλή ΗΠαρασκευή, 9 Μαΐου 2009 θα μείνει στη μνήμη μας για πάντα ως ημέρα κοινοβουλευτικής εκτροπής, του πρώτου δηλαδή εν δημοκρατία πραξικοπήματος της μεταπολίτευσης. Πράγματι, ο κ.κώστας Καραμανλής αποφάσισε εντυελώς αιφνιδιαστικά, το βράδυ αυτής της μαύρης Παρασκευής, να κλείσει τη Βουλή (!) λες και αποτελεί οικογενειακή του επιχείρηση, το βιντεοκλάμπ της Ραφήνας από το οποίο προμηθεύεται τα περίφημα DVD του. Χρειάζεται εδώ μια διευκρίνιση για να αναδειχθεί το πρωτοφανές τής υπόθεσης: Η Βουλή δεν ανέστειλε απλώς τη λειτουργία της ενόψει των Ευρωεκλογών, όπως έχει ξαναγίνει και όπως ισχυρίζονται στα παράθυρα οι ταλαίπωροι και απληροφόρητοι προπαγανδιστές-εκπρόσωποι της Νέας Δημοπρασίας (με συγχωρείτε για την ελαφρά τροποποίηση στον τίτλο του κυβερνώντος κόμματος, αλλά είναι πλέον αναγκαία προκειμένου να αποδίδει ο τίτλος την πραγματικότητα). Ο πρωθυπουργός, λοιπόν, αποφάσισε να τερματίσει την τρέχουσα σύνοδο της Βουλής περίπου δυο μήνες πριν την κανονική της λήξη, με αποτέλεσμα την άμεση παραγραφή όλων των αδικημάτων των υπουργών του, μέχρι και το 2007!!! Απίστευτο θράσος. Με τον τρόπο αυτό ο κ.κώστας Καραμανλής δίνει ένα βίαιο τέλος στην όποια διαδικασία κάθαρσης μέσω της αποστολής στη Βουλή των πολλών σκανδαλωδών υποθέσεων που εκκρεμούν. Οι περισσότεροι δικαστές δεν θα στείλουν στη Βουλή μια υπόθεση η οποία έχει παραγραφεί για τα πολιτικά πρόσωπα που εμπλέκονται. Επιπλέον, με το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της Βουλής, ο πρωθυπουργός δίνει μια διέξοδο στο πολύ σοβαρό πρόβλημα, πολιτικό και ψυχολογικό, που αντιμετωπίζει ο ίδιος προσωπικά. Γιατί θα πρέπει να σημειωθεί ότι την ίδια μέρα το πρωί, ο πρωθυπουργός μίλησε στη Βουλή μπροστά σε εντελώς άδεια έδρανα! Οι βουλευτές της συμπολίτευσης αγνόησαν μαζικά την παρουσία του αρχηγού τους στη Βουλή, κάτι που επίσης συμβαίνει για πρώτη φορά από το Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας Του Μ. Πιτσιλίδη pitsilidis@ gmail.com Για sms: προφανώς θεωρούν ότι ο αρχηγός τους φέρει μεγάλο μέρος ευθύνης για τη βροχή σκανδάλων που πέφτει ασταμάτητα στη χώρα από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση η σεμνή και ταπεινή Νέα Δημοπρασία. Εξάλλου από τη φοβερή υπόθεση Παυλίδη, του χειρότερου ίσως «πολιτικού» στη σημερινή σύνθεση της Βουλής, έγινε φανερό ότι η ισχύς του πρωθυπουργού βαίνει συνεχώς μειούμενη. Τρώει το ένα χαστούκι μετά το άλλο από τον κολοσσό της Ρόδου, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Ο Πρωθυπουργός είναι, δυστυχώς, γαντζωμένος με νύχια και με δόντια στην καρέκλα του, παρά το αντίθετο που διατυμπανίζει σε κάθε ευκαιρία. Η αλήθεια είναι, όπως πάντα, απλή. Αν δεν ήταν γαντζωμένος στην εξουσία όπως ένα θλιβερός ετοιμοθάνατος από τη ζωή, προ πολλού θα είχε αποφασίσει να διώξει του λαδιάρηδες και σκανδαλιάρηδες από το κόμμα του και να ζητήσει τη λαϊκή νομιμοποίηση. Αυτή είναι η απλή αλήθεια. Αντίθετα, ο Κώστας Καραμανλής προσπαθεί να καλύψει τους «συνεργάτες» του και επιλέγει τη λύση της αποχώρησης από τη Βουλή όταν τα πράγματα παίρνουν ιδιαίτερα δύσκολη τροπή. Και δεν είναι μόνον αυτό. Ο Τέλης Παυλίδης (σοφή η χρήση του Τέλης αντί του Αριστοτέλης που θα αποτελούσε προσβολή στον αρχαίο φιλόσοφο) επιστρέφει θριαμβευτικά στα νησιά του και στα τοπικά λαμόγια που αποτελούν τους σωματοφύλακές του, βεβαιώνοντας ότι θα είναι πάλι υποψήφιος, θέλει δεν θέλει ο αρχηγός του, τον οποίο εμφανώς γράφει στις σόλες των παπουτσιών του. Και δεν έχει άδικο. Σύμφωνα με το καταστατικό της Νέας Δημοπρασίας κάθε εν ενεργεία βουλευτής είναι αυτοδικαίως υποψήφιος στις επόμενες εκλογές! Επομένως, για να μην είναι υποψήφιοι στις επόμενες εκλογές φυσιογνωμίες όπως ο Παυλίδης ο Κολοσσός, ο Βουλγαράκης ο Πελεκητής ή ο Ρουσσόπουλος ο Εφραιμοειδής, απαιτείται αλλαγή του καταστατικού είτε πραξικόπημα. Το πολιτικό τέλος του κ.κώστα Καραμανλή είναι θλιβερό. Όλοι πιστεύουν ότι υπήρξε τόσο ανεπαρκής όσο κανείς στη μεταπολίτευση κι έτσι θα κλείσει την πορεία του: λίγο λίγο ως λίγος 12 PHARMANEWS > ΜΑΪΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ 182

12

13 ΕΞΕΡΧΟΜΕΝΑ 151 και να καίνε μέχρι στιγμής άνδρας, πυροβόλησε εξ «Άγνωστος επαφής στο κεφάλι 29χρονη γυναίκα την ώρα που αυτή είχε μπει σε ζαχαροπλαστείο στα Καμίνια». «Διακόσια ευρώ, ένα κινητό τηλέφωνο και άγνωστος αριθμός πακέτων με τσιγάρα είναι η λεία του ληστή που «χτύπησε» χθες, στις 22:30 το βράδυ, κατάστημα ψιλικών στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης». «Θύμα ληστείας έπεσε χθες, μέρα μεσημέρι, ένας οδηγός αυτοκινήτου στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης, την ώρα που άλλαζε το λάστιχο του αυτοκινήτου του». «Με τα κλειδιά στο χέρι έμεινε ο ιδιοκτήτης ενός λυόμενου σπιτιού στη Ραφήνα. Πήγε στο εξοχικό του για να το καθαρίσει ενόψει των καλοκαιρινών διακοπών, αλλά διαπίστωσε ότι, άγνωστοι είχαν ξηλώσει το λυόμενο, το είχαν φορτώσει με γερανό σε φορτηγό και εξαφανίστηκαν, χωρίς κανείς από τους περίοικους να αντιληφθεί οτιδήποτε». «Η Αθήνα είναι η τρίτη πιο βρώμικη πόλη της Ευρώπης σύμφωνα με δημοσκόπηση που έκανε μέσω του διαδικτύου ευρωπαϊκός ταξιδιωτικός οργανισμός». Όλα αυτά (και άλλα πολλά ακόμη) συνέβησαν μέσα στην προηγούμενη εβδομάδα. Την ίδια ώρα, ετοιμάζονταν ο «νέος γύρος» για το παραδικαστικό, η Ιερά Σύνοδος βρίσκονταν σε αναβρασμό για το θέμα της καθαίρεσης του πρώην μητροπολίτη Αττικής κ. Παντελεήμονα, η υπόθεση Siemens «ξύνεται» από δω, «ξύνεται» από κει και αναμένεται το σωστό εκλογικό timing» για να ανοίξουν οι πληγές, η υπόθεση Παυλίδη αναδεικνύεται ασήμαντη μπροστά στο αναπαυτικό βόλεμα που προσφέρουν οι βουλευτικές καρέκλες, η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο, η Υγεία από το χειρότερο στο χείριστο και κατά τα άλλα όλα καλά, όλα ανθηρά! Ο πρωθυπουργός δηλώνει κάθε λίγο και λιγάκι ότι, η κυβέρνηση Του Θεόδουλου Παπαβασιλείου «Ο αριθμός «151», δεν αφήνει περιθώρια για σαφήνεια, αποφασιστικότητα και ξεκάθαρες δηλώσεις» επέλεξε «τον δύσκολο δρόμο» και όχι τις «εύκολες λύσεις». Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τα λεγόμενά του; Δεν είναι πραγματικά δύσκολο, ίσως και άθλος, να καταφέρνεις να κρύβεσαι επιτυχώς για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; Δεν είναι δύσκολο να θεωρείσαι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός, ενώ προΐστασαι μιας ακατάλληλης (για ανηλίκους και ενηλίκους) κυβέρνησης; Σύμφωνα με την εφημερίδα «Το Βήμα», ο κ. Καραμανλής είπε στους συνεργάτες του, αμέσως μετά την ψηφοφορία στη Βουλή, ότι «δεν υπάρχει πια Παυλίδης για εμάς, τελείωσε», αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν πρόκειται να τον συμπεριλάβει ξανά στο ψηφοδέλτιο της Δωδεκανήσου. Ο πρωθυπουργός το άφησε να εννοηθεί Ο αριθμός «151», δεν αφήνει περιθώρια για σαφήνεια, αποφασιστικότητα και ξεκάθαρες δηλώσεις. Όλα εννοούνται, υπάρχουν ως σκέψεις, ως σενάρια, αλλά μέχρι εκεί. Η καρέκλα της Βουλής, θεωρείται «καρέκλα σκηνοθέτη» των πολιτικών σεναρίων, καθορίζοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια στο «παίξιμο» των βουλευτών, αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού - πρωταγωνιστή. Την ίδια ώρα, ο ίδιος ο κ. Παυλίδης, δηλώνει έτοιμος για νέα υποψηφιότητα στα Δωδεκάνησα. «Προχωράμε, για τον τόπο μας», είπε χαρακτηριστικά! Σαν ηθοποιός από άλλη ταινία, που θέλει να μετατρέψει το «κοινωνικό δράμα» της κυβέρνησης σε ελληνική κωμωδία με «φτηνό χιούμορ», καταστρέφοντας, παράλληλα, όλες τις βλέψεις για ένα εκλογικό Όσκαρ! (Όλα στο) Φως, κάμερα και πάμε γύρισμα Πρόζα, διαφάνεια και δάκρυ, θα αναγκάσουν σίγουρα το κοινό να ψηφίσει κατά συνείδηση Κι αν γίνουμε και λίγο Bollywood, δεν βαριέσαι! Σημασία έχει να κάνει εισπράξεις η ταινία, να περνάμε καλά στα παρασκήνια, κι ας μη βγαίνει αυτό στον κόσμο! 14 PHARMANEWS > ΜΑΪΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ 182

14

15 ΙΔΕΕΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ Ο Σ.Φ.Ε.Ε. ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ Κατανοώντας τη φράση Η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη - σύμφωνα με το International Classification of Health Accounts του ΟΟΣΑ, με το οποίο έχει εναρμονιστεί και η χώρα μας - είναι η δαπάνη για φάρμακα που χορηγούνται σε έξω-νοσοκομειακούς ασθενείς και η οποία καλύπτεται από την κοινωνική ασφάλιση. Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μία σύγχυση ανάμεσα στην «φαρμακευτική δαπάνη» και τις «συνολικές φαρμακευτικές πωλήσεις». Δηλαδή, «βαφτίζεται» ως «φαρμακευτική δαπάνη» το ποσό το οποίο σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΟΦ αποτελεί τις «φαρμακευτικές πωλήσεις». Θα πρέπει καταρχήν να καταστεί σαφές ότι τα στοιχεία του ΕΟΦ αποδίδουν τις συνολικές φαρμακευτικές πωλήσεις, σε λιανικές τιμές οι οποίες περιλαμβάνουν το κέρδος του φαρμακεμπόρου, το κέρδος του φαρμακοποιού και το ΦΠΑ. Συγκεκριμένα, η Λιανική Τιμή ενός φαρμάκου έχει την δομή που φαίνεται στο σχεδιάγραμμα 1. Ο ΕΟΦ καταγράφει σε μηνιαία βάση τις πωλήσεις φαρμάκων από τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις προς τα Νοσοκομεία και τις Φαρμακαποθήκες / Φαρμακεία. Αντίθετα, η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη - σύμφωνα με το International Classification of Health Accounts του ΟΟΣΑ, με το οποίο έχει εναρμονιστεί και η χώρα μας - είναι η δαπάνη για φάρμακα που χορηγούνται σε έξω-νοσοκομειακούς ασθενείς και η οποία καλύπτεται από την κοινωνική ασφάλιση. Άρα, η φαρμακευτική δαπάνη είναι κλάσμα μόνον των συνολικών φαρμακευτικών πωλήσεων. Για να είμαστε ακόμα περισσότερο ακριβείς, θα πρέπει να επισημανθεί επακριβώς ότι οι φαρμακευτικές πωλήσεις είναι ένα μέγεθος το οποίο συντίθεται από: Α) τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, η οποία επιβαρύνει την κοινωνική ασφάλιση (μέρος αυτής της επιβάρυνσης επιστρέφει στα δημόσια ταμεία, καθώς σε αυτή περιλαμβάνεται ΦΠΑ 9% και λοιπά) Β) τις πωλήσεις φαρμάκων προς τα νοσοκομεία (οι οποίες γίνονται σε Νοσοκομειακή Τιμή: Χονδρική Τιμή μείον 13%), Γ) τις πωλήσεις φαρμάκων τα οποία επανεξάγονται (παράλληλες εξαγωγές) Δ) τις πωλήσεις φαρμάκων τα οποία διατίθενται είτε σε πολίτες της Ελλάδος είτε σε τουρίστες και τα οποία πληρώνουν οι ίδιοι Ε) τις πωλήσεις φαρμάκων που χρησιμοποιούνται από ημεδαπούς ή αλλοδαπούς ασφαλισμένους σε ιδιωτικές Σχεδιάγραμμα 1 Δομή Λιανικής Τιμής Φαρμάκου (Λ.Τ. =100) 100% 80% 60% 8,2% 23,8% 5,3% 40% 20% 62,7% 0% Παραγωγός Xoνδρέμπορος Φαρμακοποιός ΦΠΑ 16 PHARMANEWS > ΜΑΪΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ 182

16 ΙΔΕΕΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ «ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΔΑΠΑΝΗΣ» ΚΑΙ «ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΝ» «φαρμακευτική δαπάνη» Διάγραμμα 1 Πωλήσεις Φαρμάκων σε Αξία και Μερίδια Πωλήσεων προς Νοσοκομεία και Φαρμακαποθήκες/ Φαρμακεία 100% 90% 80% 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0% 5,50 76,2% 76,0% 76,0% 74,6% 75,9% 75,9% 76,1% 4,24 72,5% 3,83 3,48 3,02 2,61 2,17 1,78 23,8% 24,0% 24,0% 25,4% 24,1% 24,1% 23,9% 27,5% Νοσοκομεία Φαρμακεία-Φαρμακαποθήκες Σύνολο 6,0 5,0 4,0 3,0 2,0 1,0 0,0 Πηγή: ΕΟΦ-ΙΦΕΤ και υπολογισμοί ΙΟΒΕ Τα στοιχεία περιλαμβάνουν τις παράλληλες εξαγωγές ασφαλιστικές εταιρείες και καλύπτονται από αυτές ΣΤ) τη συμμετοχή των ασφαλισμένων, η οποία δεν επιβαρύνει τα ταμεία Ως προς το σημείο (Β), οφείλουμε να τονίσουμε ότι οι πωλήσεις φαρμάκων προς στα νοσοκομεία περιλαμβάνονται στη νοσοκομειακή δαπάνη, επομένως εάν τις συμπεριλάβουμε, θα διπλομετρηθούν. Ως προς τα σημεία (Γ), (Δ) & (Ε), οφείλουμε να επισημάνουμε ότι οι πωλήσεις αυτές δεν αποτελούν δημόσια φαρμακευτική δαπάνη απεναντίας, αποδίδουν εισόδημα στο δημόσιο, μέσω του ΦΠΑ, του φόρου εισοδήματος, του φόρου μισθωτών υπηρεσιών, των εισφορών προς τα ταμεία κλπ. Ως εκ τούτου η φαρμακευτική δαπάνη, η οποία επιβαρύνει την κοινωνική ασφάλιση είναι πολύ μικρότερη των συνολικών φαρμακευτικών πωλήσεων. Συγκεκριμένα, για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους, η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη ανακοινώθηκε επισήμως με υπουργική απόφαση της κυρίας Φάνης Πάλλη Πετραλιά και προκύπτει ότι το 2006 ήταν? ,71 και το 2007 ήταν? ,45. Η δαπάνη αυτή όπως είναι γνωστό αντιπροσωπεύει τα ποσά που πλήρωσαν τα ταμεία, σε λιανικές τιμές συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ μείον την συμμετοχή των πολιτών. Αυτή ακριβώς είναι η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα. Το ποσό με το οποίο πράγματι επιβαρύνεται η κοινωνική ασφάλιση PHARMANEWS > ΜΑΪΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ

17 ΙΔΕΕΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ Πίνακας 1 Πωλήσεις Φαρμάκων σε Αξία (ex factory τιμές) ΕΤΟΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ (Ν.Τ.) ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ - ΣΥΝΟΛΟ ΦΑΡΜΑΚΑΠΟΘΗΚΕΣ (Κ.Τ.) χιλ. e % μεταβολής χιλ. e % μεταβολής χιλ. e % μεταβολής % % % % % % % % % % % % % % % % % % % % % Πηγή: ΕΟΦ-ΙΦΕΤ και υπολογισμοί ΙΟΒΕ Τα στοιχεία περιλαμβάνουν και τις παράλληλες εξαγωγές Η αναφορά των πωλήσεων φαρμάκων σε λιανικές τιμές, (οι οποίες πωλήσεις περιλαμβάνουν φάρμακα που λόγω των παράλληλων εξαγωγών- δεν θα φτάσουν ποτέ στην εγχώρια λιανική αγορά), δημιουργεί μία υπερβολικά διογκωμένη εικόνα της φαρμακευτικής δαπάνης. (δηλαδή το κράτος), κυμαίνεται κατ εκτίμηση στο 1/2 των συνολικών «φαρμακευτικών πωλήσεων». Αυτή είναι η «πραγματική» φαρμακευτική δαπάνη». Η εκτίμηση αυτή προκύπτει με βάση τις παραπάνω επισημάνσεις, αλλά και τα παρακάτω δεδομένα: Είναι σαφές ότι οι πωλήσεις φαρμάκων αποτελούν στοιχείο της προσφοράς του κλάδου και όχι της ζήτησης. Επομένως, ο σωστός τρόπος αναφοράς των πωλήσεων αυτών θα ήταν σε ex factory τιμές και όχι σε λιανικές, όπως συνηθίζεται. Η αναφορά των πωλήσεων φαρμάκων σε λιανικές τιμές, (οι οποίες πωλήσεις περιλαμβάνουν φάρμακα που λόγω των παράλληλων εξαγωγών- δεν θα φτάσουν ποτέ στην εγχώρια λιανική αγορά), δημιουργεί μία υπερβολικά διογκωμένη εικόνα της φαρμακευτικής δαπάνης. Επιπλέον, η μεταβολή των πωλήσεων σε τιμές λιανικής, περιλαμβάνει και την αύξηση που επήλθε από την αύξηση του ΦΠΑ τον Απρίλιο του 2005, κάτι το οποίο όμως δεν οφείλεται σε αλλαγή της καθεαυτής φαρμακευτικής αγοράς. Συνεπώς, οι πωλήσεις φαρμακευτικών προϊόντων σε όρους αξίας, ανήλθαν το 2007 στα 5,5 δισ. ευρώ (Πίνακας 1). Ο ρυθμός αύξησης των φαρμακευτικών πωλήσεων το 2007 ανήλθε στο 29,7%. Επιπλέον, με αυτόν τον τρόπο παρουσίασης των στοιχείων προσδιορίζεται ακριβέστερα το μερίδιο των πωλήσεων προς τα νοσοκομεία, το οποίο στον εναλλακτικό τρόπο υπολογισμού (με τη χρήση της λιανικής τιμής) εμφανίζεται πολύ χαμηλότερο λόγω του ότι οι πωλήσεις προς φαρμακαποθήκες/ φαρμακεία περιλαμβάνουν το κέρδος του φαρμακεμπόρου και του φαρμακοποιού. Συνεπώς, για να προσεγγίσουμε τη φαρμακευτική δαπάνη, πρέπει από το σύνολο των πωλήσεων, να αφαιρέσουμε το 27,5% που αφορά σε πωλήσεις νοσοκομειακών σκευασμάτων (Διάγραμμα 1), και στη συνέχεια, από τα υπόλοιπα 4 δισ. ευρώ φαρμακευτικών πωλήσεων, να αφαιρεθούν και οι παράλληλες εξαγωγές (για τις οποίες, όμως, δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία). Συνοψίζοντας, γίνεται αντιληπτό ότι στην Ελλάδα τα στοιχεία πωλήσεων φαρμάκων διαφέρουν αισθητά από τα στοιχεία φαρμακευτικής δαπάνης. Καθώς η φαρμακευτική δαπάνη είναι κλάσμα των συνολικών φαρμακευτικών πωλήσεων και εφόσον ληφθούν υπ όψη και όλες οι άλλες παράμετροι προκύπτει με εγκυρότητα και αξιοπιστία ότι η επιβάρυνση των Ταμείων από τα φάρμακα είναι στην πραγματικότητα πολύ μικρότερη απ αυτή που εμφανίζεται όταν βαφτίζουμε «δαπάνη» το συνολικό μέγεθος της εκτίμησης για τις «πωλήσεις». 18 PHARMANEWS > ΜΑΪΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ 182

18

19 ΙΔΕΕΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ Η διεύρυνση της διαφθοράς Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου Ηκαταβύθιση του ελληνικού πολιτικού συστήματος στο αποκρουστικό τέλμα της διαφθοράς δεν είναι δυσεξήγητη. Σχεδόν από γεννησιμιού του το ελληνικό κοινοβουλευτικό σύστημα έχει τις πόρτες ανοιχτές στην συναλλαγή και τις προσωπικές εύνοιες. Για χρόνια μιλάμε για τις διαστάσεις της ρουσφετολογίας στην πολιτική μας ζωή. Ελάχιστοι, όμως, φρόντισαν να επισημάνουν πως, το πελατειακό λεγόμενο σύστημα δεν είναι παρά ο προθάλαμος προετοιμασίας της ελληνικής κοινωνίας για διαφθορά και ηθική παρακμή. Πού όμως εδράζεται στην Ελλάδα η πελατειακή πολιτική σκηνή και το κύκλωμα της ευρείας ρουσφετολογίας, αν όχι στο ίδιο το εκλογικό σύστημα; Είναι τυχαίο άραγε πως, μοναχά στην Ελλάδα κυριαρχεί για χρόνια του σύστημα του σταυρού προτίμησης στις εκλογές κοινοβουλευτικών εκπροσώπων; Tι ακριβώς συμβολίζει ο σταυρός προτίμησης για την γενικότερη στάση της κοινωνίας απέναντι στην ηθική διάβρωση και την διαφθορά; Αποτελεί απλά την προετοιμασία της κοινωνίας, για την αντιμετώπιση της πολιτικής σαν συστήματος πλουτισμού, βόλεψης και τακτοποίησης προσωπικών θεμάτων και λογαριασμών. Η λογική του «κάνε μου αυτή την εξυπηρέτηση για να σε ψηφίσω», δεν είναι παρά η ψυχολογική προετοιμασία και ο εθισμός στον απόλυτο εκμαυλισμό του «κάνε μου την δουλειά και θα σου δώσω τόσα»!! Ο ίδιος ο πολίτης απαιτεί μέσω του πελατειακού συστήματος από τον πολιτικό να δέχεται και να επικροτεί την συναλλαγή. Άλλος απαιτεί εξυπηρετήσεις με αντάλλαγμα την ψήφο του κι άλλος τα χρήματά του. Και οι δύο ενθαρρύνουν την διαφθορά και την ηθική απαξίωση. Δίχως, λοιπόν, αποφάσεις για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα είναι απατηλός στόχος ο περιορισμός της συναλλαγής στην πολιτική και η συντριβή της διαφθοράς. Ολόκληρο, όμως, το κύκλωμα άσκησης πολιτικής στην Ελλάδα κινείται πάνω στα όρια της διαφθοράς. Ο συνδικαλισμός λ.χ. κατά βάση κρατικοδίαιτος συχνά προβάλλει αιτήματα της επιχειρηματικής τάξης σαν μετωπικές θέσεις για το συμφέρον των εργαζομένων. Τελευταία ήρθε στο φώς της δημοσιότητας η στάση των εργαζομένων στην ΕΛΒΟ (Δημόσιο και Μυτιληναίος) που επιχείρησαν συντονισμένα να εξασφαλίσουν την σύμφωνη γνώμη των κομμάτων για την περίφημη προμήθεια των 140 τρόλεϊ της εταιρίας ΜΑΝ, κόντρα πάντα στην επιτροπή αξιολόγησης που την είχε, για διάφορους λόγους, απορρίψει. Σύμφωνα με δημοσίευμα εφημερίδας (Ε.Τ. 11/5) οι συνδικαλιστές «εκείνη την εποχή πολιορκούσαν τα πολιτικά γραφεία της Χ. Τρικούπη, του Περισσού και της Κουμουνδούρου, ζητώντας να μην περιοριστούν το έργο της εταιρίας και οι θέσεις απασχόλησης». Ολόκληρο το σύστημα λειτουργίας της πολιτικής λοιπόν, κινείται πάνω στην λογική προώθησης επί μέρους συμφερόντων και επιδιώξεων, ανεξάρτητα βέβαια από το δημόσιο συμφέρον. Ουδείς πραγματικά νοιάζεται για τα χρήματα των φορολογουμένων. Όλοι φροντίζουν για τις στενές προσωπικές τους οικονομικές επιδιώξεις, τις οποίες συχνά ονοματίζουν «κοινό καλό». Έρχεται πρόχειρα στην μνήμη μου η στάση τότε της ΓΣΕΕ, αλλά και του συνδικαλιστικού οργάνου των εργαζομένων στον ΟΤΕ, ενάντια στις καταγγελίες μου για τις χαριστικές προμήθειες τω ψηφιακών του οργανισμού στην Siemens. Είχα κατηγορηθεί σαν ανθέλληνας (λες και η Siemens και η Ericsson που είχαν εξασφαλίσει την σχετική προμήθεια ήσαν ελληνικές εταιρίες!!), σαν ασυνείδητος νεοφιλελεύθερος και (αναπόφευκτα βέβαια) σαν πράκτορας ξένων συμφερόντων. Τώρα πλέον, που αποκαλύπτεται το βρωμερό παρασκήνιο εκείνων των ημερών, το συνδικαλιστικό κίνημα έχει χάσει την φωνή του. Είναι ολοφάνερο πως, η διαφθορά συνυπάρχει και επωάζεται στην αγκαλιά του κρατισμού. Εν τούτοις, πολλοί υποστηρικτές της διαφάνειας στην πολιτική δεν εννοούν να απαγκιστρωθούν από την αναγκαιότητα χρησιμοποίησης του δημόσιου τομέα σαν μοχλού κάθε νέας πολιτικής. Είναι χαρακτηριστικό πως, ακόμη και η πλέον πρόσφατη συγκροτημένη επίθεση εναντίον της νεοφιλελεύθερης οικονομίας της αγοράς (Warwick Funnell, Robert Jupe, Jane Andrew, In Government We Trust: Market Failure and the Delusions of Privatisation. Pluto Press, 2009) πάσχει δραματικά από έλλειψη εναλλακτικών προτάσεων για το μέλλον. Με οξείς βερμπαλιστικούς αφορισμούς και σκληρές επιθέσεις, κυρίως στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, το βιβλίο των καθηγητών Funnel, Jupe και Andrew δεν προσθέτει απολύτως τίποτε στην συζήτηση για μια πολιτική με μοχλό το κράτος. Η εμμονή των συγγραφέων βρίσκεται στην κατά την γνώμη τους αποτυχία της αγοράς και στην ανάγκη «επιστροφής της πίστης στο κράτος». Εντύπωση, επίσης, προκάλεσε και η θέση του γνωστού καθηγητή του Πανεπιστημίου του Σικάγο και δικαστή Richard Posner (A Failure of Capitalism: The Crisis of '08 and the Descent into Depression. Harvard University Press, 2009), που καταλόγισε στις αγορές την βασική ευθύνη για την πρόσφατη οικονομική κατάρρευση των οικονομικών συστημάτων. Αν κι ο δικαστής Posner ομολογεί τις ενοχές της παρέμβασης του δημοσίου στα στεγαστικά θαλασσοδάνεια, επιμένει όμως πως, η βασική ευθύνη βρίσκεται στην άνευ ελέγχου λειτουργία των χρηματαγορών. Εν τούτοις, κι αυτός από χρόνια οπαδός της ελεύθερης επιλογής και της ανοιχτής οικονομίας δεν δείχνει να είναι σε θέση να παρουσιάσει συγκροτημένες εναλλακτικές λύσεις. Η επιχειρηματολογία, όμως, όλων πάσχει στην ανεύρεση της λογικής βάσης, πάνω στην οποία θα πρέπει να στηριχθεί αυτή η καινούργια πίστη στον έστω περιορισμένο κρατισμό. Γενικότητες, συναισθηματική φόρτιση (μοναχά το κράτος λ.χ. υποστηρίζουν οι συγγραφείς του «In Government We Trust», μπορεί να φροντίζει τους αδύνατους) και σοβαρά κενά στις προτάσεις πολιτικής χαρακτηρίζει τις θέσεις των επανεμφανιζόμενων κρατιστών. Και βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν φαίνεται από πουθενά η δυνατότητα καταπολέμησης της διαφθοράς μέσα στα πλαίσια ενός μεγάλου δημόσιου τομέα. Το κράτος δυστυχώς εκτρέφει, ενθαρρύνει και συντηρεί τις κάτω από το τραπέζι ανήθικες συναλλαγές. 20 PHARMANEWS > ΜΑΪΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ 182

20

21 ΙΔΕΕΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ Σχετικά με το κάπνισμα Tου Αντώνη Kαρκαγιάννη, (Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Καθημερινή») Το κάπνισμα είναι πολύ κακή και βλαβερή συνήθεια. Σας το λέει ένας μανιώδης καπνιστής. Καπνίζω επί 64 χρόνια, δεν το έκοψα παρά μόνο όταν έτυχε να βρεθώ στην απομόνωση, νοσοκομειακή ή άλλη. Για την ώρα δεν μου προκάλεσε καρκίνο, αλλά έχει βλάψει πολύ σοβαρά την υγεία μου και πλέον με δυσκολεύει στην καθημερινή ζωή. Αν θα έπρεπε να συμβουλεύσω κάποιον, θα του έλεγα να μην καπνίσει ποτέ. Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι, αγαπώ το τσιγάρο και το κάπνισμα και δεν θέλω να το κόψω, παρόλο που μου είναι πλέον βασανιστικό. Δεν είναι απλή συνήθεια, είναι εξάρτηση που περικλείει τη στέρηση και το πέρασμα από τη στέρηση στην ανακούφιση και στην απόλαυση. Είναι περίπου το ίδιο με την απόλαυση που αισθάνεται ο πεινασμένος ή ο διψασμένος όταν βρίσκει τροφή ή νερό. Κάθε τσιγάρο που ανάβω, κρύβει αυτή την ειδική απόλαυση μετά τη στέρηση. Πιστεύω ότι, είναι η δύναμη που μας κρατάει δεμένους από τις εξαρτήσεις. Όταν απαλλαγείς από την εξάρτηση, θα στερηθείς και την απόλαυση που δεν αντικαθίσταται από καμιά άλλη ακριβώς όμοια. Επειδή, μάλιστα, έτυχε να βγάζω το ψωμί μου ως γραφιάς, η εναλλαγή της στέρησης και της απόλαυσης συνοδεύει το βάδισμα της γραφής, που συνήθως είναι και βάδισμα της σκέψης, και ταυτίζεται μαζί του. Εκατομμύρια άνθρωποι, που με κάποιο τρόπο συνέδεσαν το τσιγάρο με την καθημερινή τους ζωή, κατάφεραν να κόψουν το κάπνισμα και σχεδόν όλοι δηλώνουν ευτυχισμένοι που το έκοψαν. Συνεπώς, μην παίρνετε τοις μετρητοίς αυτά που σας λέω για μένα. Είναι μόνο για μένα και τίποτα περισσότερο. Θεωρώ όλα τα μέτρα που αποβλέπουν στον περιορισμό του καπνίσματος θεμιτά και ορθά. Εκτός από τις απαγορεύσεις, που συνήθως φέρουν το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Τα κατασταλτικά μέτρα για τη χρήση μιας ουσίας (ναρκωτικά, οινόπνευμα και τώρα καπνός) έχουν αποτύχει πλήρως και παντού. Δεν περιόρισαν τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, οινοπνεύματος ή καπνού. Αντιθέτως, στην πρώτη περίπτωση μέχρι σήμερα και στη δεύτερη, σε μεγάλη περίοδο σε συγκεκριμένη χώρα, διαμορφώνουν πραγματικά μυθική «μαύρη αγορά» με μεγάλα κέρδη, πολλές υποσχέσεις και πολλές φαντασιώσεις, που τελικά επιταχύνουν τη διάδοση της χρήσης. Θα απαγορεύσετε την πώληση τσιγάρων σε νέους κάτω των 18 ετών. Δεν μπορώ να φαντασθώ με ποιο τρόπο θα ελέγχεται αυτή η απαγόρευση. Εκείνο που φαντάζομαι και τρομάζω, είναι ότι έξω από κάθε σχολείο θα περιμένει και ένας «μαυραγορίτης», που θα πουλάει τσιγάρα σε υψηλή τιμή και, ενδεχομένως, μαζί με τα «παράνομα» τσιγάρα και μερικές άλλες παράνομες ουσίες. Εύχομαι να μην οδηγηθούμε στην εξάρτηση από το παράνομο τσιγάρο, όπως οδηγηθήκαμε στην ποικιλόμορφη και δαιδαλώδη εξάρτηση από το παράνομο ναρκωτικό. Δεν μπορώ να καταλάβω, επίσης, γιατί θα πρέπει να προστατεύσουμε ενήλικες και νοήμονες ανθρώπους και δεν τους αφήνουμε ελεύθερους να συμφάγουν στο ίδιο εστιατόριο με καπνιστές ή να τους στερήσουμε τη χαρά να το διακινδυνεύσουν. Ή αν θέλουν μπορούν να επιλέξουν ένα άλλο εστιατόριο... καθαρό και αποστειρωμένο. Γενικώς, παρατηρείται προτίμηση και σε μερικούς λατρεία στα κατασταλτικά μέτρα που μας απαλλάσσουν από τον κόπο να σκεφθούμε οτιδήποτε άλλο διαφορετικό. Νομίζουμε ότι θα μας απαλλάξουν από τα ναρκωτικά, από τα τσιγάρα, από τους μετανάστες, από τη βία και την εγκληματικότητα, από τις διαδηλώσεις. Δεν μας απάλλαξαν ποτέ και πουθενά. Εκείνο που τελικά μένει είναι οι κατασταλτικοί μηχανισμοί... Ορθή και λογική είναι η βαριά φορολόγηση των τσιγάρων. Όχι για να τιμωρήσουμε τους καπνιστές, αλλά για να γνωρίζουν, ότι καπνίζοντας επιβαρύνουν σημαντικά το σύστημα υγείας με επιπρόσθετες δαπάνες. 22 PHARMANEWS > ΜΑΪΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ 182