ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΙΒ. 12 Δεκεμβρίου Σπυρίδωνος Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ ( 348). Ἰωάννου ὁσίου, ἐπισκόπου Ζιχνῶν ( 1333)

Transcript

1 12 εκεμβρίου Σπυρίδωνος Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ ( 348). Ἰωάννου ὁσίου, ἐπισκόπου Ζιχνῶν ( 1333) Ἦχος α Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχος 1. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος Αὐτοῦ. (Τό ὡς ἄνω) Στίχος 2. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ Ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχος 3. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τό ὡς ἄνω) 1

2 Ἁπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος Ἦχος α Της Συ νο δου της πρω της α νε δειχ θης υ περ µα χος και θαυ µα τουρ γος θε ο φο ρε Σπυ ρι ι δων α τηρ η µων δι ο νε κρα συ εν τα φω προ σφω νεις και ο φιν εις χρυσουν µε τε βα λες και εν τω µελ πειν τας α γι ας σου ευ χας Αγ γε λους ε σχες συλ λει τουρ γου ουν τας σοι Ι ε ρω τα τε ο ξα τω σε δο ξα σαν τι δο ξα τω σε ε στε φα νω σαν τι δο ξα τω ε νερ γουν τι δι α σου πα σιν ι α α µα α τα 2

3 όξα ατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω νεύµατι. Τό αὐτό Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αιώνας τῶν αιώνων ἀµήν. Θεοτοκὶον. Του α βρι ηλ φθεγ ξα µε νου σοι αρ θε νε το χαι ρε συν τη φω νη ε σαρ κου το ο των ο ο λων ε σπο της εν σοι τη α γι α Κι βω τω ως ε φη ο δι και ος α βιδ ε δειχ θης πλα τυ τε ε ρα των ου ρα νων βα στα σα σα τον Κτι στην σου δο ξα τω ε νοι κη σαν τι εν σοι δο ξα τω προ ελ θο ον τι εκ σου δο ξα τω ε λευ θε ρω σαν τι η µας δι α του το ο κου ου σου ου ου ου 3

4 ετὰ τὴν α' Στιχολογίαν Κάθισµα Ἦχος γ Τὴν ὡραιότητα Α µην Ο φιν µε τε βα λε ες εις χρυ σον Α γι ε και ταις των λο γων σου ου νευ ραις α πε ε πνι ξας τον δυσ σε βη και πο νη ρον Α α ρει ον θε ο φο ο ρε α σι λει δε γε γο να ας ι α τρος πα να οι δι µε και νε κρους ε ξη γει ρας αι µο να ας τε α α πη λα α σας δι ο σου συ νελ θο ον τες υ µνου µεν Ι ε ραρ χα την µνη η µην την πα αν τι ι µον Χα όξα... τό αὐτό. Καὶ νῦν... ροεόρτιον Ἦχος γ Τὴν ὡραιότητα ρας πε πλη ρων ται αι παν τα τα πε ρα 4

5 τα η Θε ο το κος γα αρ γεν ναν ε πει ει γε ται τον α σι λε α του παν τος ω θαυ µα τος αν ερ µη νε ευ του Αρ χε ται ο α ναρ χο ος και σαρ κου ται ο α σαρ κος Σπη λαι ον εισ δε χε ται τον συ νε ε χον τα α α πα αν τα Η η θλε εµ α γα αλ λου και χο ρευ ε η κτι σις η µε ρανρο ε ο ορ τι ι ον ετὰ τὴν β' Στιχολογίαν Κάθισµα Ἦχος δ' Ταχὺ προκατάλαβε Ἦχος ι Τοις λο γοις ε κο σµη σας την Εκ κλη σι 5

6 αν Χρι στου τοις ερ γοις ε τι µη σας τα κατ ει κο να Θε ου Σπυ ρι δων µα κα ρι ε ε λαµ ψας εν τω κο σµω τη εν σοι οι σω φροσυ νη χα ρι τας ι α µα των α πα στρα α πτων τοις πα σι δι ο και ε ορ τα ζο µεν πι στει την µνη η µην σου όξα... τὸ αὐτὸ Καὶ νῦν... ροεόρτιον αρ θε νοι προ ε ξαρ ξα τε τη της αρ θε νου χα ρα µη τε ρες αι νε σα τε την προ πο µπην της ητρος Χρι στου του Θε ου η µων α γοι συν τοις Αγ γε λοις συν η 6

7 µι ιν οι οι µε νες ερ χε ται γαρ εν πο λει η θλε ε εµ του γεν νη σαι Αυ της ταις ι κε σι αις σω σον η µας ο Θε ος ετὰ δὲ τὸν ολυέλεον Κάθισµα τοῦ Ἁγίου. Τὴν Σοφίαν... Ἦχος η Α να κτο ροις και µυ υ σταις θε ο πρε πως εν συλ λο γω παν σε ε πτω φι λο σο φων τρα νω ω ως δι ε σα φη σας της Τρι α δος την δυ να µιν και γαρ κη ρυτ των ω φθης µο να δα θε ο τη τος και εν µι α ου \σι α σα φως ε δογ µα τι σας ο 7 ο θεν υ περ λο

8 γον κατ ε πι ι πνοι αν θει ει αν κα θει ει ει λες τον φλυ α ρον τη δυ να α µει του νευ µα τος Ι ε ραρ χα θε ε σπε σι ι ε ρε σβευ ε Χρι στω τω Θε ω των πται σµα των α φε σιν δω ω ρη σα α σθαι τοις ε ορ τα ζου σι πο ο θω την α γι αν µνη η µη ην σου Χαι ὸξα...καὶ νῦν... Θεοτοκίον ρε θρο νε πυ ρι ι µορ φε του Θε ου Χαι ρε Κο ρη Κα θε ε δρα βα σι λι κη Κλι ι νη πορ φυ ρο στρω τε χρυ σο πορ φυ ρε θα λα µε Χλα µυς α λουρ γο χρο ε τι µαλ φε 8

9 στα τον Τε µε νος α στρα πη φο ρον αρ µα Λυ χνι α πο λυ φω τε Χαι αι ρε Θε ο το κε δω δε κα α τει χε ο ο λις και υ υ υ λη χρυ ση λα τε και α στα ας α γλα ο µορ φε α γλα ο χρυ σε ε Τρα πε ε ζα θε ο κο ο σµη τον Σκη νω µα Χαι ρε εν δο ξε υµ φη η λι ο ο στα λα α κτε Χαι ρε µο νη ψυ χη ης µου ευ πρε ε πει ει α Εἶτα, τό α ἀντίφωνο τοῦ δ ἦχου 9

10 Ἦχος Εκ νε ο τη το ο ο ος µου πο ο ολ λα α α πο λε ε µει µε ε πα α α θη η αλλ α αυ τος α αν τι ι λα α α βου ου ου και σω ω ω σον Σω ω τη ὶς η ηρ µου ου Οι µι σου ουν τες Σι ω ω ων αι αι σχυ υν θη η η τε ε ε ε ε α πο ο του Κυ υ ρι ι ι ου ου ως χο ο ο ο ο ορ το ο ο ο ος γαρ πυ υ ρι ι ι ι ι ε ε σε ε ε σθε ε ε ε ε α ὶς πε ξη ραµ µε ε ε νοι οι 10

11 ο ξα α τρι και Υι ω ω και αι Α γι ι ω νε ευ µα α τι ι Α γι ω νευ µα τι ι ι πα α α σα ψυ υ χη ζω ω ου ου ου ται αι και κα α θα αρ σει υ ψου ου ου ται αι λα α αµ πρυ υ νε ε ε ται τη η τρι ι α δι κη η ο ο να α α δι ι ι ι ι ι ε ε ρο κρυ υ φι ι ι ω ως Και νυ υν και α α ει και εις του ου ους αι αι ω ω ω νας των αι ω ω νωνα α µη ην 11

12 Α γι ω νευ µα α τι ι α να α βλυ υ υ ζει τα α τη η ης χα α α α ρι το ος ρει ει ει θρα α αρ δε ε ε ε ε ευ ο ο ο ο ον τα α α α πα α σαν τη ην κτι ι ι σι ι ι ι ιν προς ζω ω ω ο γο ο νι ι ι α αν ροκείµενον Το στο ο µα µου λα λη η σει σο φι αν και η µε λε ε ε τη της καρ δι ι ας ίς µου συ νε σην Στίχ. Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τά ἔθνη. Τὸ τρίτον 12

13 Το στο µα µου λα λη η σει σο φι ι ι αν και η µε ε λε ε τη της καρ δι ι ας µου συ νε σι ι ι ι ιν 13

14 ὁ ιάκονος: Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν ὁ χορὸς: Κύριε ἐλέησον ὁ Ἱερεὺς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν,.... ὁ χορὸς: Αμήν Ἦχος ι α α α σα πνο ίς η αι νε σα τω τον Κυ υ ρι ον Το τρίτον Αι νε σα α τω πνο ο η πα σα τον Κυ υ ρι ο ο ον ὁ ιάκονος: Καὶ ὑπέρ τοῦ καταξιωθῆναι. ὁ χορὸς: Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωμεν τοῦ 14

15 ἁγίου Εὐαγγελίου, ὁ Ἱερεὺς: Εἰρήνη πᾶσι. ὁ Χορὸς: Και τω νευµα τι σου ὁ Χορὸς: ΕΚΕΡΙΟΣ Ι Ἱερεὺς: Ἐκ τοῦ κατὰ ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσμα, ιάκονος: ρόσχωμεν. ο ξα σοι Κυ ρι ε ο ξα σοι Ἱερεὺς:... Χορὸς: όξα Σοι Κύριε, δόξα Σοι. ετά το Εὐαγγέλιο, Χορὸς: όξα Σοι Κύριε, δόξα Σοι. Εἶτα ἀναγινώσκεται ὁ ψαλµός Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα. Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς 15

16 λόγοις Σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσο-μαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύ-νην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. ὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου, καὶ τὸ νεῦμά Σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς Σου, καὶ 16

17 ἀσεβεῖς ἐπὶ Σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν Σου μόσχους. 17

18 ετά τὸν Ψαλµό Ἦχος ι ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι ταις του Ι ε ρα αρ χου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θει των ε µω ω ων εγ κλη µα των Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θει των ε µω ω ων εγ κλη µα α των Ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα 18

19 το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτοιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα α α α µου α τε ρων α γλα ι σµα Σπυ ρι δων σο φε και α κρο θι ι νι ι ι ι ον τη των θαυ µα τω ω ων σου ου αι αι αι γλη της οι κου µε ε ε νη ης φω τι ι ζω ω ων τα πε ε ε ε ε ρα α α α τα και της Α ρει ου λυσ σης κα θαι ρε ε της φα νεις τον Σω τη ρα α ι κε ε ε ε τε ε ε ευ ε σω θη η ναι τα ας ψυ χα α ας η η η 19

20 η µω ω ω ω ων 20

21 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... Κύριε, ἐλέησον (ιβ ). Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον (δίς) Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σο ο ον 21

22 Εἶτα ψάλλοµεν τον Κανόνα τῆς Θεοτόκου ᾨδὴ α' Ὑγρὰν διοδεύσας ὡσεὶ ξηράν Ἦχος α Υ γραν δι ο δευ σας ω σει ξη ραν και την Αι γυ πτι ι αν µο χθη ρι αν δι α φυ γων ο Ι σρα η λι της α νε βο ο α τω λυ τρω τη και Θε ω η µων α σω µεν ὶς Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας ολ λοις συ νε χο µε νος πει ρα σµοις προς σε κα τα φε ευ γω σω τη ρι αν ε πι ζη των Ω η τερ του Λο γου και αρ θε ε νε 22

23 των δυ σχε ρων και δει νων µε δι α σω σον Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας α θων µε τα ρατ του σι προ σβο λαι πολ λης α θυ µι ι ας ε µπι πλω σαι µου την ψυ χην ει ρη νευ σον Κο ρη τη γα λη η νη την του Υι ου και Θε ου σου α να µω µε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Σω τη ρα τε κου σαν σε και Θε ον δυ σω πω αρ θε ε νε λυ τρω θη ναι µε των δει 23

24 νων σοι γαρ νυν προ σφευ γων α να τει ει νω και την ψυ χην και την δι α νοι αν Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας ο σουν τα το σω µα και την ψυ χην ε πι σκο πης θει ας και προ νοι ας της πα ρα σου α ξι ω σον µο νη Θε ο µη η τορ ως α γα θη α γα θου τε λο χευ τρι α 24

25 Α Ὁ Κανὼν τοῦ Ἁγίου ᾨδὴ α', Ἦχος β' Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ,... Ἦχος ου γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Των πρα ε ων γην κα τα λα βων α τερ ως πρα ο τα τος και συµ πα θης και κα θα ρος γε νο µε νος τον ε πα νι στα µε νον τη καρ δι α µου κα τα πρα α υ νον κλυ δω να ο πως εν γα λη νη θει ει α γε γο νως α νευ φη µη σω σε Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ 25

26 η µων ε ωρ γι αις θει αις την ψυ χην α τερ κα θη ρα µε νος θε ο ει δης Σπυ ρι δων ε χρη µα τι σας και του θει ου νευ µα τος την υ περ λα µπρον κα τε πλου ου τη σας ελ λαµ ψιν ο θεν κα ταυ γα ζεις τους ει λι κρι νως σε µα κα ρι ζον τας ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Εκ ποι µνι ων ω σπερ τον αυ ιδ σε α να λα βο µε νος ο λα στουρ γο ος λο γι 26

27 κη ης ποι µνης ε θε το ποι µε ε να πα να ρι στον τη α πλο τη τι και πρα ο ο τη τι λα µπον τα και τη α κα κι α Ο σι ε ποι µην καλ λω πι ζο µε νον Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι α ω νων α µην να γι α α χραν τε Α γνη φω τι σον α γι α σον τον λο γι σµον και την ψυ χην µου δε ο µαι τα νε ε φη σκε δα ζου σα της α γνοι ας µου και του σκο ο τους ε ξαι ρου σα του της α µαρ τι ας ο πως κα τα χρε ος 27

28 µα κα ρι ζω σε Εἶτα ψάλλοµεν τον Κανόνα τῆς Θεοτόκου ᾨδὴ γ, Οὐρανίας ἁψῖδος... Ἦχος α Ου ρα νι ας α ψι δος ο ρο φουρ γε Κυ ρι ε και της εκ κλη σι ας δο µη τορ συ µε στε ρε ω σον εν τη α γα πη τη ση των ε φε των η α κρο της των πι στων το στη ριγ ὶς µα µο νε φι λαν θρω πε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας ρο στα σι αν και σκε πην ζω ης ε µης 28

29 τι θη µι Σε Θε ο γεν νη τορ αρ θε νε συ µε κυ βερ νη σον προς τον λι µε να σου των α γα θων η αι τι α των πι στων το στη ρι γµα µο νη πα νυ µνη τε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Ι κε τευ ω αρ θε νε τον ψυ χι κον τα ρα χον και της α θυ µι ας την ζα λην δι α σκε δα σαι µου συ γαρ Θε ο νυµ φε τον αρ χη γον της γα λη νης τον Χρι στον ε κυ η σας µο νη πα να χραν τε 29

30 Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Ευ ερ γε την τε κου σα τον των κα λων αι τι ον της ευ ερ γε σι ας τον πλου τον πα σιν α να βλυ σον παν τα γαρ δυ να σαι ως δυ να τον εν Ι σχυ ι τον Χρι στον κυ η σα σα Θε ο µα κα ρι στε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Χα λε παις αρ ρω στι αις και νο σε ροις πα θε σιν ε ξε τα ζο µε νω αρ θε νε συ 30

31 µοι βο η θη σον των ι α µα των γαρ α νελ λι πη σε γι νω σκω θη σαυ ρον α να µω µε τον α δα πα νη τον Ὁ Κανὼν τοῦ Ἁγίου ᾨδὴ γ', Ἦχος β' «Ἐν πέτρᾳ µε... Ἦχος ου Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Τον νου ου ουν σου α πα θει α κα τα α λαµ πρυ νας και θει α τα πει νω ω σει κα θω ρα ι ι σας χα ρι σµα τα του νε ευ µα 31

32 τος υ πε δε ξω δι ω κειν πνευ µα τα λυ ει ειν νο ση µα τα των πι στως τι µω ων των σε Ι ε ρω τα τε Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Τον ο φι ιν τον αρ χε κα κον α α πο κτει νας τον τρο πον τον φι λα αρ γυ ρον συµ πα τη σας οι κτει ρων τον δε ο ο µε νον Ι ε ραρ χα ο φιν µε τε βα λες χρυ σουν εις κο σµι ι ον ι ε ραις εν τευ ξε σι α τερ Ο σι ε 32

33 ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Α νηλ θε ες προς το ο ρος της θε ε ω ρι ας ει σε δυς εις τον γνο ο φον της α πα θει ας πλα ξι δε της καρ δι ι ας σου ει σε δε ξω ο µον σω τη ρι ον ως ι ε ρω τα τος και θε ρα πων γνη η σι ος του ε σπο του σου Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Θε ρα πε ευ σον τα τραυ µα τα τη ης ψυ 33

34 χης µου τον νουν µου σκο τι ζο ο µε νον α µε λει α Θε ο νυµ φε κα τα αυ γα σον ι να ψαλ λω ουκ ε στιν α µεµ πτος ως συ α να µω µε και ουκ ε στιν α α χραν τος πλην σου ε σποι να α α α Κάθισµα Ἦχος πλ. δ', Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον Ἦχος η Εκ ποι µνι ων προ βα α των την του Χρι στου Εκ κλη σι αν ποι µαι αι νειν προ χει ρι σθεις ποι µη η ην θε ο προ βλη τος συ Σπυ ρι δων α νε λαµ ψας κα κο δο ξι ας λυ κους ε λα σας τοις λο γοις σου εν ευ σε βει 34

35 ας πο α αυ την εκ τρε φο µε νος ο ο θεν α να µε σον θε ο φο ο ρων α τε ε ρων την πι ι ι στιν ε τρα νω σας τη σο φι ι α του νευ µα τος Ι ε ραρ χα µα α κα ρι ι ε ρε σβευ ε Χρι στω ω τω Θε ω των πται σµα των α φε σιν δω ω ρη σα α σθαι τοις ε ορ τα ζου σι πο ο θω την α γι αν µνη η µη ην σου όξα... Καὶ νῦν... ροεόρτιον Ἦχος ὁ αὐτὸς Τὸ προσταχθὲν µυστικῶς Των γε νε θλι ι ι ων του Χρι στου τα 35

36 ρο ε ο ορ τι ι α ε πι τε λου ου ουν τες οι πι στοι πα νη γυ ρι ι σω ω µεν και α ξι ως α παν τες προ υ υ παν τη σω µεν ως α α α γοι δω ρο φο ρου ουν τες τας α ρε τας και α δο ον τες των Αγ γε ε λων α σµα και νον τω εκ Κο ο ο ρη ης θε ο παι δος εν η θλε εµ α νευ σπο ρας γεν νω µε νω Θε ω η η µων ον δο ξα α ζει τα συ µπαν τα α α α α 36

37 Εἶτα ἀναγινώσκεται το Κοντάκιον Ἦχος β' Τὰ ἄνω ζητῶν Τῷ πόθῳ Χριστοῦ τρωθεὶς Ἱερώτατε, τὸν νοῦν πτερωθείς, τῇ αἴγλῃ τοῦ νεύματος, πρακτικῇ θεωρίᾳ, τὴν πρᾶξιν εὗρες θεόληπτε, θυσιαστήριον θεῖον γενόμενος, αἰτούμενος πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν. Ὁ Οἶκος Τὸν ἐκ κοιλίας ἡγιασμένον Ἱεράρχην Κυρίου, ἀνευφημήσωμεν νῦν Σπυρίδωνα, τὸν τῆς χάριτος πλάκας δεξάμενον θείας δόξης, καὶ ἐν θαύμασι περιβόητον πᾶσι, καὶ ὡς θερμὸν καὶ αὐτόπτην τῆς θείας ἐλλάμψεως, ὡς τῶν πενήτων προστάτην, καὶ τῶν ἁμαρτανόντων ψυχαγωγόν οὗτος γὰρ θύων τῷ βήματι τοῦ Χριστοῦ, Ἱεράρχης πιστός ἀναδέδεικται, αἰτούμενος πᾶσι θείαν ἔλλαμψιν. Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν Τῇ Ι' τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τοῦ Ὁσίου ατρὸς ἡμῶν καὶ θαυματουργοῦ Σπυρίδωνος. Στίχοι Ὁ θαυματουργὸς κἂν τέθνηκε Σπυρίδων, Τοῦ θαυματουργεῖν οὐκ ἔληξεν εἰσέτι. 37

38 Ἀμφὶ δωδεκάτην Σπυρίδων βίοτον λίπε τόνδε. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ἁγίου άρτυρος Συνετοῦ. Στίχοι Τὸν Συνετὸν κτείνουσι ἄφρονες ξίφει, Τὸν εὐσεβῆ τιμῶντα πίστιν ἐμφρόνως. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ἁγίου ατρὸς ἡμῶν Ἀλεξάνδρου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων, τοῦ Ἱερομάρτυρος. Στίχοι Ὁ Ἀλέξανδρος, εἷς ὢν τῶν θυηπόλων, Ἄνευ αἵματος, εἷς ἦν καὶ τῶν αρτύρων. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τῶν Ὁσίων ατέρων ἡμῶν Ἀμωναθᾶ καὶ Ἄνθου. Στίχοι ισῶ τὰ τῆς γῆς Ἄγγελοι δέξασθέ με, Ἀμωναθᾶς ὁ θεῖος ἐκλείπων λέγει. Τὸ τοῦ ροφήτου προσφόρως αυΐδ λέγων, Ὡς ἄνθος ἀγροῦ θεῖος Ἄνθος ἐρρύη. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν. 38

39 ΚΑΤΑΑΣΙΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΕΩ Ἦχος α Ὠδή α Χρι στο ος γεν να ται δο ξα σα τε Χρι στος εξ ου ρα νω ων α παν τη σα τε Χρι στο ος ε πι γης υ ψω θη τε Α σα τε τω Κυ ρι ω πα α σα η γη η η η και εν ευ φρο συ υ νη α νυ µνη σα τε λα οι ο τι δε ε δο ο ξα α σται Ὠδή γ Τω προ των αι ω νων εκ α τρος γεν νη θεν τι αρ ρε ευ στως Υι ω και επ ε σχα των εκ αρ θε νου σαρ κω θεν τι α σπο ρως Χρι στω ω τω Θε ω βο η σω µεν Ο 39

40 α ΕΚΕΡΙΟΣ Ι νυ ψω σας το κε ρας η µων Ὁ α χορός Α γι ος ει Κυ υ ρι ι ε Ὠδή δ Ρα βδος εκ της ρι ζης Ι εσ σαι και αν θος εξ αυ της Χρι στε εκ της αρ θε νου α νε βλα στη σας εξ ο ο ρους ο αι νε τος κα τα σκι ι ου δα σε ος ηλ θες σαρ κω θεις εξ α πει ραν δρου ο α α υ λος και Θε ος ο ξα τη δυ να µει σουου Κυ υ ρι ι ε Ὠδή ε Θε ο ος ω ω ω ων ει ρη η η η νης α τηρ οι κτιρ µων της µε γα λης ου λη ης σου τον Αγ γελον ει ρη νην πα ρε ε 40

41 χο µε νον α πε ε στει λας η µιν ο θεν θε ο γνω σι ας προς φως ο δη γη θεν τες εκ νυ κτος ορ θρι ζον τες δο ξο λο γου µεν σε φι λα αν θρω ω πε Ὠδή στ Σπλαγ χνων Ι ω ναν εµ βρυ ον α πη µε σεν ε να λι ος θηρ οι οι ον ε δε ξα το τη αρ θε νω δε ε νοι κη σας ο Λο γος και σα αρ κα λα βων δι ε λη λυ θε φυ λα ξας α δι α φθο ρον η ης γαρ ουχ υ πε στη ρευ σε ως την τε κου σαν κα τε σχεν α πη η µααν τον 41

42 Ὠδή ζ Οι αι δες ευ σε βει α συν τρα φεν τες δυ υσ σε βους προ σταγ µα τος κα τα φρο νη σαν τες πυ ρο ος α πει λην ουκ ε πτο η θησαν αλλ εν µε σω της φλο γος ε στω τες ε ψαλ λον Ο των α τε ε ρων Θε ος ευ λο γη το ο ος ει Ὠδή η Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον Θαυµα τος υ περφυ ους η δρο σο βο λος ε ξει κο νι σε κα µι νος τυ πον ου γαρ ους ε δε ξα το φλε γει ε ους ως ου δε 42

43 πυρ της Θε ο τη τος αρ θε νου ην υ πε ε δυ νη δυν δι ο ο α νυ µνουν τες α να µελ ψω µεν Ευ λο γει τω η Κτι σις πα α σα τον Κυ ρι ον και υ περ υ ψου ου τω εις παν τας τους αι ω ω ω να α α α ας 43

44 Τιµιωτέρα πρώτου ἦχου. Ἦχος α ε γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω τω σω τη ρι µου Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την 44

45 τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο υ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ 45

46 του εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου 46

47 βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε ε πλη σεν α γα θων και πλου τουν τας ε ξα πε στει λεν κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον 47

48 τε κου σαν νο µεν Στίχος στ την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ Αν τε λα βε το Ι σρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη η ναι ε λε ε ε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα 48

49 λυ νο µεν Εἴτα ψάλλεται ἡ θ ᾠδὴ τοῦ κανόνος ε γα λυ νον ψυ χη η µου ου την τι µι ω τε ε ραν και εν δο ξω τε ε ραν των α νω στρα τευ µα α α των υ στη ρι ον ξε νον ο ρω ω και πα ρα δο ξον ου ρα νον το Σπη λαι ον θρο νον Χε ρου βι κον την αρ θε νον την φα ατ νην χω ρι ι ον εν ω ω α νε κλη θη ο α χω ρη τος Χρι στος ο Θε ος ον α νυ µνουν τες µε γα α λυ υ νο ο 49

50 µε ε ε εν 50

51 Ἐξαποστειλάριον Φῶς ἀναλλοίωτον Λόγε Ἦχος α Σε εξ α λο γου ποι οι µνη η η ης µε τη γα γε εν εις λο ο ο γι κην το νευ µα πνευ µα το φο ο ρε ε ε ε ως τον ω σε α και αι αι αυ ιδ ων ε µι µη σω ω το πρα α α ον Σπυ ρι δων φως οι οι κου µε ε ε νης Ἕτερον, Ἐν νεύµατι τῷ Ἱερῷ. Ἦχος ὁ αὐτός Ε δο ξα σεν εν θαυ µα σι ι ι ι και εν τε ρα α σι πλει στοις ο Κυ ρι ος µα 51

52 κα ρι ε ε ε ε εν γαρ θει α α Συ νο δω Τρι α δα α νε κη ρυ ξα α α ας και νε κρους α νε στη σας τον ο φιν χρυ σουν ειρ γα α σω ω ω ω πο τα µου δε ε το ρει θρον πα ρα δο ξοις προ σευ χαι αις α νε στει λας και αι δι ηλ θες Θεοτοκίον Ἐν νεύµατι τῷ Ἱερῷ Ε κυ η σας α να χραν τε ε ε ε τον Θε ου Θε ε ον Λο γον τω κο σµω την σω τη ρι ο ο ο ον εκ τε λουν τα α παν σο φως οι κο νο µι αν α ρι ι στη η η ην 52

53 δι α του το ο σε παν τες υ µνο λο γου µεν α ξι ι ω ω ω ως ως πρε σβευ ου ου σαν του τω λυ τρω θη ναι η µας νο σων και παν τοι ω ων κιν δυ νων 53

54 ΕΚΕΡΙΟΣ Ι Εἰς τοὺς Αἴνους. Ἦχος α α α α σα πνο ο η η αι αι αι νε ε σα α α τω ω το ον Κυ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει τε τον Κυ ρι ι ον εκ τω ω ω ων ου ρα α νω ων αι νει ει ει τε ε α αυ το ο ον εν τοι οι οις υ ψι ι ι ι στοις Σοι πρε ε πει υ υ υ µνος τω ω ω ω Θε ε ε ε ω ω Αι νει τε αυ το ον πα α α αν τες οι Α αγ γε ε λοι οι οι α α α αυ του αι νει ει ει ει τε α α αυ τον πα σαι αι δυ 54

55 να α α µεις α αυ του ου Σοι πρε ε πει υ υ µνοςτω ω ω Θε ε ε ε ω ω ω ω Στιχηρὰ ροσόµοια τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγµάτων Αι νει τε αυ τον 3 3 ε πι ταις δυ να 3 στει αις αυ του αι νει τε αυ τον 3 3 κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του Εν τη του νευ µα τος αι αι γλη κα τα λα µπο µε νος το ζο φε ρον κα θει λεν ο σο φος Ι ε ραρ χης Α ρει ου το λη ρω δες 55

56 ο θεν α πλως δογ µα τι σας Τρι α α δα πι στως υ πο σο φων ε δο ξα σθη και συ νε των και την συ νο δον ε κυ υ ρω ω σεν Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα α ρα Εν τη του νευ µα τος αι αι γλη κα τα λα µπο µε νος το ζο φε ρον κα θει λεν ο σο φος Ι ε ραρ χης Α ρει ου το λη ρω δες ο θεν α πλως δογ µα τι σας Τρι α α δα πι στως υ πο σο φων ε δο ξα σθη και συ νε 56

57 των και την συ νο δον ε κυ υ ρω ω σεν Αι νει τε αυ 3 τον εν τυµ 3 πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαις και ορ γα α νω Ταις ου ρα νι αις α κτι ι σι πε ρι λα µπο µε νος και τη Χρι στου δυ να µει τας ι α σεις πα ρε χων ψυ χων τε και σω µα των των πι στει και νυν εκ τε ε λου ουν των την µνη µην\\σου θε ο µα κα ρι στε α τερ θαυ µα τουρ γε µη ελ λι πης υ περ ε ευ χε ε σθαι 57

58 Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λα γµου πα σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι ον Του α µπε λω νος ερ γα α της δι α της πι στε ως των εν το λων ε δει χθης του Χρι στου θε ο φο ρε δι ο της α σι λει ας της α νω λα βων µυ στι ι κω ως το δη να ρι ον α δι α λει πτως προ σευ χου υ περ η µων των τι µων των σε Σπυ ρι ι δων σο φε 58

59 Εἰς τούς Αἲνους, όξα..., Ἦχος δ ΕΚΕΡΙΟΣ Ι Ἦχος α ο ο ξα α τρι ι ι ι ι ι και αι Υι υι υι ω και Α γι ι ω νε ε ε ευ µα α α α τι Ο ο ο σι ε ε α α α τερ Ι ε ρα αρ χα α α α οι οι οι δι ι ι ι µε α πο στο λι κης δι δα α α σκα α λι ι ι ας γε νο ο µε ε νο ο ος ε εµ πλε ε ω ως και του θει ου νευ µα α τος κα α τα α γω ω ω γι ι ι ι ον δι ι ε να ρε του πο λι τει ει ας α α να δει χθεις της Εκ 59

60 κλη σι ι ας του ους λυ υ υ κου ους δι α δογ µα α α τωων α α πη η η η λα α α α σας και την ορ θο δο ξον πι ι στιν σα φως τρα α νω ω ω σα ας στυ λος α να α δει κνυ υ σαι και ευ σε βει ει α α ας προ ο µα α α χος Ο θεν και θαυ µα τουρ γω ω ω ων εν τοις πε ε ε ε ε ρα α α α σιν ο φιν εις χρυ σουν µε ε ε τε ε ε βα λες και νε κραν προς ε ρω ω ω ω τη η η η σι ιν η η η η η γει ει ει ει ρας α αλλ ω α τε 60 ε ρω ων α

61 ξι ι α γα α στε ε και ι δα σκα α λω ων συ υ νο ο ο µι ι ι ι λε τον Σω τη η η η ρα α πρε ε ε ε ε ε σβε ε ε ε ε πρε ε σβε\\ ευ ε ε του σω ω θη η η ναι τα ας ψυ υ χας η η µω ων Και νυν και α ει ει και εις τους αι ω ναςτων αι ω νων α µην Εκ παν τοι οι ων κιν δυ υ νων τους δου ου λους σου φυ λατ τε ευ λο γη µε νη Θε ο το κε ι να σε δο ξα ζω µεν την ελ πι δα των ψυ χων η µων 61

62 ο οξολογία. Ἦχος ο ξα σοι τω δει ξαν τι το φως δο ξα εν υ ψι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν σοι δι α την µε γα α λην σου δο ξαν Κυ ρι ε α σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε α τερ παν το κρα τορ Κυ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε και Α 62

63 γι οννευ µα Κυ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ο ος του α τρος ο αι ρων την α µαρ τι ι αν του κο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο σµου ρο σδε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του α τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος Συ ει ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο 63

64 ξαν Θε ου α τρος α µην Καθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω Σε και αι νε ε σω το ο νο µα α σου εις τον αι ω να και εις τον αι ω να του αι ω νος Κα τα ξι ι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα τα αυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη ναι η µας Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των πα τε ε ρων η µων και αι νε το ον και δε δο ξα σµε ε νον το ο νο µα σου εις 64 τους αι ω

65 νας α µην ε ε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα περ ηλ πι σα µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει ει Κυ ρι ε ε δι δα ξο ον µε τα δι και ω µα τα σου (τρίς) Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γεν νη η θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ι ε ε λε η σον µε ι α σαι την ψυ χη ην µου ο τι η µαρ τον σοι Κυ ρι ε προς σε κα τε ε φυ γον δι δα ξον µε του ποι ειν το θε λη µα σου ο 65

66 τι συ ει ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο µε θα φως α ρα τει νον το ε λε ος σου τοις γι νω σκου σι σε Α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος (τρίς) µας Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η ο ξα α τρι ι και Υι ω και α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην 66

67 Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας Α ᾈσµατικόν. α γι ο ος ο Θε ε ε ο ος Α α γι ο ος Ι σχυ υ υ ρο ος Α α γι ι ος Α α θα α α α να α α α τος ε ε λε η σο ον η η µα α α α ας Ἁπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος Ἦχος α Της Συ νο δου της πρω της α νε δειχ θης υ περ µα χος και θαυ µα τουρ γος θε ο φο ρε Σπυ ρι ι δων α τηρ η µων δι ο νε 67

68 κρα συ εν τα φω προ σφω νεις και ο φιν εις χρυσουν µε τε βα λες και εν τω µελ πειν τας α γι ας σου ευ χας Αγ γε λους ε σχες συλ λει τουρ γου ουν τας σοι Ι ε ρω τα τε ο ξα τω σε δο ξα σαν τι δο ξα τω σε ε στε φα νω σαν τι δο ξα τω ε νερ γουν τι δι α σου πα σιν ι α α µα α τα α α α 68

69 Εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ Ἦχος η Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον Κυ Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε λε η η σον 69

70 Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ Κυ Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 70

71 ΕΚΕΡΙΟΣ Ι Ἀντίφωνον α Ἦχος ι Α µη η ην Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και παν τα τα εν τος µου το ο νο µα το Α γι ον αυ του Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και µη ε πι λαν θα νου πα σας τας αν τα πο δο σεις αυ του Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 71

72 τερ σω σον η µας 3 Κυ ρι ος εν τω ου ρα νω η τοι οι µα σεν τον θρο νον αυ του και η α σι λει α αυ του παν των δε σπο ζει Τὸ τρίτον Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β Α Αι µη η ην νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον αι νε σω Κυ ρι ον εν τη ζω η µου ψαλ λω τω Θε ω µου ε ως υ παρ χω 72

73 Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α α κα ρι ος ου ο Θε ος Ι α κωβ βο η θος αυ του η ελ πις αυ του ου ε πι Κυ ρι ον τον Θε ον αυ του Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α α σι λευ σει Κυ ρι ος εις τον αι ω να ο Θε ος σου Σι ων εις γεν νε α 73

74 αν και γεν νε αν Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι ο α ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων Α µην Ο µο νο γε νης Υι ος και Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε 74

75 τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως εν αν θρω πη σας σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α Τό γ ἀντίφωνο. Ἦχος α ας Στίχ. Το στο µα µου λα λη σει σο φι αν και η µε λε τη της καρ δι ας µου συ 75

76 νε σιν Της Συ νο δου της πρω της α νε δειχ θης υ περ µα χος και θαυ µα τουρ γος θε ο φο ρε Σπυ ρι ι δων α τηρ η µων δι ο νε κρα συ εν τα φω προ σφω νεις και ο φιν εις χρυσουν µε τε βα λες και εν τω µελ πειν τας α γι ας σου ευ χας Αγ γε λους ε σχες συλ λει τουρ γου ουν τας σοι Ι ε ρω τα τε ο ξα τω σε δο ξα σαν τι δο ξα τω σε ε στε φα νω σαν τι δο ξα τω ε νερ γουν τι δι α σου πα σιν ι α α µα α τα α 76

77 α α Εἰσοδικόν Ἦχος ι ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µε εν Χρι στω ω ω ω ω Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α 77

78 Ἁπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος Ἦχος α Της Συ νο δου της πρω της α νε δειχ θης υ περ µα χος και θαυ µα τουρ γος θε ο φο ρε Σπυ ρι ι δων α τηρ η µων δι ο νε κρα συ εν τα φω προ σφω νεις και ο φιν εις χρυσουν µε τε βα λες και εν τω µελ πειν τας α γι ας σου ευ χας Αγ γε λους ε σχες συλ λει τουρ γου ουν τας σοι Ι ε ρω τα τε ο ξα τω σε δο ξα σαν τι δο ξα τω σε ε στε φα νω σαν τι δο ξα τω ε νερ γουν τι δι α σου πα σιν ι α α µα α τα 78

79 Ἀπολυτίκιον τοῦ ἁγίου τοῦ αοῦ 79

80 ΚΟΤΑΚΙΟ ΡΟΕΟΡΤΙΟ ΤΩ ΧΡΙΣΤΟΥΕΩ Ἦχος α Η αρ θε νος ση η µε ρον τον προ αι ω νι ον Λο ο ο γον εν Σπη λαι ω ε ερ χε ται α πο τε κειν α πορ ρη η η τως Χο ρευ ε η οι κου µε ε ε νη α κου τι σθει ει ει σα δο ο ξα σον µε τα Αγ γε λων και των οι µε ε ε νων βου λη θεν τα ε πο φθη η ναι παι δι ον νε ον τον προ αι ω νων Θε ο ο ο ον 80

81 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΑΩΣΑ ΤΟΥ ΑΙΟΥ ροκείμενον. Ἦχος βαρύς. Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ. Στίχ. Ἄσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν. ρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ανάγνωσμα 5:8-19 Ἀδελφοί, ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ νεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνη καὶ ἀληθείᾳ δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. Καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. ιὸ λέγει Ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. λέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. ιὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, 81

82 ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν νεύματι, λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ. Ἀλληλούϊα. Ἦχος α Οἱ ἱερεῖς σου ἐνδύσονται δικαιοσύνην, καὶ οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται. Στίχ. Ὅτι ἐξελέξατο Κύριος τὴν Σιών. Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν ασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου εωργίου Κουλούρας έροιας. 82