ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΜΑΡΤΙΟΣ 2013 ΕΤΟΣ Θ - ΤΕΥ ΧΟΣ 131

Transcript

1 ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΜΑΡΤΙΟΣ 2013 ΕΤΟΣ Θ - ΤΕΥ ΧΟΣ 131 Μη νιαίο Πε ριο δι κό του Ι ε ρού Να ού Αγί ων Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού. Διεύ θυν ση: I. N. Αγ. Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού T.Θ / ΑΘΗ ΝΑ Τη λέ φω νο Ι ε ρού Να ού: Τη λέ φω νο & Φαξ: aisidor@otenet.gr TA ΠΕ ΡΙΕ ΧΟ ΜΕ ΝΑ ΑΡ ΘΡΑ TOY ΤΕΥ ΧΟΥΣ: A/A ΤΙ ΤΛΟΣ ΘΕ ΜΑ ΤΟΣ... ΣΕ ΛΙ ΔΑ 1ο Εναγώνιος προβληματισμός ο Ο Άγιος Τρύφωνας ο Ας μην γίνει η γλώσσα μας είδος υπό εξαφάνιση ο Επίσκεψη στους Αγίους Ισιδώρους του Λυκαβηττού ο Ευχαριστήριος επιστολή Συλλόγου Πίστη o Περί υγείας και ευεξίας - Τα μυστικά της καλής υγείας o Ιατρικό θέμα- Γιατί δεν αναπνέω από τη μύτη o Τα νέα από τη ζωή του προσκυνήματός μας o Πρόγραμμα ιερών ακολουθιών μηνός Μαρτίου o Διηγήσεις από το γεροντικό...26 Ει κό να εξω φύλ λου: Η εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Ναζαρέτ Διευ θυ ντής Πε ριο δι κού: πα τήρ Δη μή τριος Λου πα σά κης. Επι μέ λεια Έκ δο σης & Αρ χι συ ντα ξία: πατήρ Χα ρά λα μπος Βαρ βα γιάν νης ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Αρ χι μαν δρί της Ιγνά τιος Χα τζη νι κο λά ου [Θε ο λό γος τέ ως Λυ κειάρ χης] Κων/νος Αρ. Δημητρακόπουλος: Δάσκαλος Ιωάννης Μάγκος [Εκπαιδευτικός Τεχνολόγος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός] Μαρία Παπαχρίστου Παθολόγος - Ενταντικολόγος Νι κό λα ος Συλ λι γαρ δά κης [Ι α τρός Χει ρουρ γός Ω.P.Λ] Σο φία Αντω νιά δου [Κα θη γή τρια Φι λό λο γος] Θε ο δώ ρα Κάπου [Ει δι κευό με νη Πα θο λό γος] Πό λυ Βαρ τζιώ τη - Γα λε νια νού [Διαι το λό γος] Φαίη Σμυρναίου Φοιτήτρια Πάντειου Παν/μίου Αρ χείο-φω το γρα φι κό υλι κό: Ι ε ρός Να ός - 3 -

2 ΕΝΑΓΩΝΙΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ Π ολλές φορές έχομε γράψει, και όχι μόνο εμείς, τα δράματα των νέων μας, για τα οποία, όπως τονίζουμε, δεν φταίνε κυρίως αυτά. Δράματα, παλιά και σημερινά, που προκαλούν αγωνία και προβληματισμό ειδικά στους γονείς τους. Τα παιδιά, θύματα πολλών δυνάμεων και τις περισσότερες φορές, σκοτεινών. Μπροστά σ αυτό το πράγματι τρομερό δράμα με τρομακτικές επιπτώσεις όχι μονάχα σ αυτά, αλλά και στον στενό ή ευρύ χώρο τους. Θα έπρεπε να στεκόμαστε με αγάπη, στοργή, κατανόηση, φροντίδα και λογική παιδαγωγική απέναντι σ αυτά τα θύματα. Πολλές οι αγωνίες των εχεφρονούντων και ειδικά στους γονείς αυτών των θυμάτων. Θα μου επιτρέψουν οι αγαπητοί μου αναγνώστες να αναφέρω την εναγώνια επιστολή ενός προβληματιζόμενου γονέα, του κ. Θεμιστοκλή Δ. Κοράκη, ορθοπεδικού χειρουργού και διδάκτορας Πανεπιστημίου, από την Αθήνα, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε εφημερίδα των Αθηνών, και απευθύνεται στον πρόεδρο της Βουλής και τον υπουργό Δικαιοσύνης: Ως γονέα με προβληματίζει ο κατήφορος στον οποίο παρασύρονται πολλοί νέοι. Τα αίτια είναι γνωστά. Θα παρακαλέσω να μου επιτραπεί να επισημάνω μερικά:1) Η Τ/V, η οποία κατήντησε σε Σχολείο εγκλήματος. Δεν υπάρχουν θέματα ωφέλιμα, παιδαγωγικά, επιστημονικά. 2) Τα νυκτερινά κέντρα, στα οποία παρασύρονται πολλοί με κινδύνους σοβαρών ασθενειών και ιδίως ηθικούς. 3) Τα ανήθικα δημοσιεύματα, καθώς και οι παρόμοιες διαφημίσεις. 4) Η μάστιγα των ναρκωτικών, τα οποία διακινούν χάριν του κέρδους ασυνείδητη, μερικοί και εχθροί της πατρίδος μας. 5) Όμως οι γονείς έχουμε την μεγαλυτέραν ευθύνη. Αρκετοί και λόγω της εξόδου της μητέρας από το σπίτι, δεν διαθέτουν χρόνον να κάνουν διάλογο με τα παιδιά τους, να τους λύνουν τις απορίες τους. Γι αυτό αυτά καταφεύγουν στον φίλο ή τη φίλη, των οποίων αγνοούν τα πιστεύω και τις απόψεις τους για την ζωή. 6) Ακόμη η υπερκαταναλώσεις, το κακό παράδειγμα των γονέων και η απουσία ιδανικών, οι διαπληκτισμοί, το διαζύγιον, οδηγούν τα παιδιά να ζητήσουν την ευτυχία σε θολά νερά (φυγή από το σπίτι, κακές συναναστροφές, ναρκωτικά κλπ.)

3 Δυστυχώς, σήμερα η οικογένεια διέρχεται κρίσιν σοβαράν. Πως θα ξεπερασθεί η κρίσης; Αναμφισβητήτως με την επάνοδον από όλους στις χριστιανικές Αξίες, αλλά και νομοθετικώς υπάρχει ελπίς να βελτιωθεί η κατάστασις. Γι αυτό καταφεύγουν και εις υμάς. Τέτοιες αγωνίες και τέτοιοι προβληματισμοί, και μάλιστα όχι από ευκαταφρόνητους ανθρώπους θα πρέπει να βγουν και να ειπωθούν από όλους, γονείς τε και μη, και να φθάσουν επιτακτικά προς όλους τους υπεύθυνους, της πολιτείας και της εκκλησίας. Τα πράγματα είναι δύσκολα. Οι επιπτώσεις ραγδαίες και καταστροφικές. Δεν είναι μονάχα οι δρόμοι και οι γέφυρες, τα δημόσια ή δημοτικά έργα κλπ. Πάνω απ όλα είναι οι ηθικές αξίες. Ο σεβασμός του ανθρώπου, που είναι εικόνα του Θεού (Γένεσις 1,2,6) και η διάσωσής του και η καταξίωσις του ως θεανθρώπινη οντότητα μέσα στην κοινωνία και όχι ως αντικείμενο πάσης εκμεταλλεύσεως... Αυτή πρέπει να είναι η διαρκώς αγωνία μας και ο κυρίαρχος προβληματισμός μας. Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Θ. Χατζηνικολάου Θεολόγος- τ. Λυκειάρχης- Ιεροκήρυξ Στιγμιότυπο από την επίσκεψη του Υπουργού Επικρατείας κ. Δημητρίου Σταμάτη κατά την διάρκεια της πανηγύρεως του Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου - 5 -

4 Ο ΑΓΙΟΣ ΤΡΥΦΩΝΑΣ Ο άγιος Τρύφωνας, τον οποίον η εκκλησία μας εορτάζει την 1ην Φεβρουαρίου, έζησε τον 3ο μχ αιώνα στην πόλη Λάμψακο της Φρυγίας. Οι γονείς του πίστευαν στον αληθινό Θεό και του μετέδωσαν την ευλάβεια και την πίστη στον Χριστό. Παρά το ότι δεν είχε σπουδάσει την ιατρική επιστήμη, καθιερώθηκε στη συνείδηση των πιστών ως α- νάργυρος ιατρός, γιατί από την νεανική του ηλικία είχε λάβει το ιαματικό χάρισμα από το Πανάγιο Πνεύμα, με το οποίο ιάτρευε όλους τους ασθενείς εντελώς δωρεάν. Η εκκλησία μας τον έχει κατατάξει στον εικοσάριθμο χορό των αγίων Αναργύρων. Εκτός από το ιαματικό χάρισμα είχε λάβει και το χάρισμα κατά των δαιμόνων. Τόσο μεγάλη ήταν η εξουσία του στους δαίμονες, ώστε εκείνοι τρέπονταν σε φυγή και μόνο στο άκουσμα του ονόματός του. Η φήμη του, ως μεγάλου ιατρού και θεραπευτή, είχε ξεπεράσει τα όρια της ιδιαίτερης πατρίδας του και είχε φτάσει μέχρι την πρωτεύουσα του ρωμαϊκού κράτους, τη Ρώμη. Κατά το έτος 224 μχ αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο ελληνικής καταγωγής Γορδιανός. Αυτός είχε μια μοναχοκόρη, η οποία είχε προσβληθεί από δαιμόνιο και υπέφερε πολύ από αυτό. Οι γονείς της ήταν πολύ λυπημένοι και μάταια προσπαθούσαν να την θεραπεύσουν με γιατρούς και βότανα. Ανήμπορος ο αυτοκράτορας να βοηθήσει την κόρη του, απελπίστηκε και επιθυμούσε τον θάνατό της μάλλον παρά να την βλέπει να βασανίζεται. Τότε το δαιμόνιο άρχισε να φωνάζει πως θα βγει από την κόρη μόνο όταν έλθει ο Τρύφων, γιατί μονάχα εκείνος έχει την δύναμη να το διώξει. Ο Αυτοκράτορας έστειλε τους στρατιώτες του να αναζητήσουν τον Τρύφωνα και υποσχέθηκε πολλά πλούτη σε όποιον θα τον εύρισκε. Κάποιοι από τους ανθρώπους του αυτοκράτορα έφτασαν στη Λάμψακο, όπου κατοικούσε ο Τρύφων, ο οποίος ζούσε βόσκοντας χήνες και ήταν τότε μόλις δέκα επτά ετών. Πληροφορημένος από το Άγιο Πνεύμα πλησίασε τους ανθρώπους και χωρίς εκείνοι να τον ρωτήσουν τους είπε: «εγώ είμαι ο Τρύφων, τον οποίον ζητείτε». Γεμάτοι χαρά εκείνοι τον ανέβασαν στο βασιλικό άλογο και τον οδήγησαν στη Ρώμη. Τρεις ημέρες όμως πριν φθάσουν στην πόλη, το δαιμόνιο εγκατέλειψε την κόρη, μη α- ντέχοντας να αντικρύσει το πρόσωπο του Αγίου. Ο αυτοκράτορας υποδέχτηκε τον Άγιο ως θεραπευτή της κόρης του με μεγάλες τιμές. Ο Άγιος τότε, αφού νήστεψε και προσευχήθηκε για έξι ημέρες, παρουσίασε τον δαίμονα στο πλήθος υπό μορφή σκύλου, ο οποίος ομολόγησε τις πονηρές του πράξεις, γεγονός που έκανε πολλούς να πιστέψουν στο Χριστό. Μετά την επιστροφή στην πατρίδα του, ο Τρύφωνας μοίρασε όλα τα πλούτη, με τα οποία τον είχε ανταμείψει ο αυτοκράτορας, στους φτωχούς. Μετά τον θάνατο του Γορδιανού ανέβηκε στον θρόνο της Ρώμης ο - 6 -

5 Δέκιος, άνθρωπος κακός και άσπλαχνος, ο οποίος έτρεφε μεγάλο μίσος κατά των χριστιανών. Αυτός κήρυξε φοβερό διωγμό εναντίον τους και εξέδωσε διάταγμα να φονευθούν όλοι οι χριστιανοί και να εξαλειφτεί παντελώς η χριστιανική πίστη. Τότε έπαρχος στις ανατολικές επαρχίες του κράτους ήταν ο Ακυλίνος, ο οποίος διέμενε στη Νίκαια και εφάρμοζε με μεγάλη ακρίβεια τα διατάγματα του αυτοκράτορα. Κάποιοι φανατικοί ειδωλολάτρες, οι οποίοι μισούσαν τον Άγιο Τρύφωνα, πήγαν στη Νίκαια και είπαν στον έπαρχο ότι στην Λάμψακο υπάρχει κάποιος άνθρωπος, ιατρός στο επάγγελμα, ο οποίος καταφρονεί τον αυτοκράτορα, έχει απαρνηθεί τους θεούς και πιστεύει στον Χριστό, τον οποίον κηρύττει Θεό αληθινό. Αυτός έχει παραπλανήσει με τα λόγια του και τις πράξεις του πολλούς κατοίκους της πόλεως και τους έχει κάνει χριστιανούς. Θυμωμένος πολύ ο έπαρχος έστειλε τους στρατιώτες του να συλλάβουν τον Άγιο και να τον οδηγήσουν μπροστά του. Όταν έφεραν τον Άγιο στο κριτήριο, ο έπαρχος προσπάθησε με λογικά επιχειρήματα και υποσχέσεις να τον πείσει να αρνηθεί τον Χριστό αλλά αυτό στάθηκε αδύνατο. Η σταθερότητα του μάρτυρα εξαγρίωσε τον Ακυλίνο, ο οποίος διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Στην αρχή τον έδειραν πολύ και του καταξέσχισαν τις σάρκες. Εκείνος υπέμεινε με θαυμαστή υπομονή και καρτερία το μαρτύριο. Βλέποντας ο έπαρχος ότι δεν φέρει κανένα αποτέλεσμα, διέταξε να τον δέσουν πίσω από τα άλογα, με τα οποία θα πήγαινε για κυνήγι. Ξυπόλυτος ο Άγιος έτρεχε πίσω από τα άλογα, τα οποία άλλοτε τον έσερναν και άλλοτε τον ποδοπατούσαν, ενώ το χώμα βαφόταν από το άγιο αίμα του. Κατά την διάρκεια αυτού του μαρτυρίου ο Μεγαλομάρτυς Τρύφων υπέμενε τους φρικτούς πόνους προσευχόμενος και όπως ο πρωτομάρτυρας Στέφανος παρακαλούσε τον Θεό να συγχωρήσει τους διώκτες του. Ο έπαρχος, μετά την επιστροφή του από το κυνήγι, κάλεσε πάλι τον μάρτυρα και τον προέτρεψε με κολακείες και υποσχέσεις να προσκυνήσει τον αυτοκράτορα και να θυσιάσει στους Θεούς. Επειδή εκείνος αρνήθηκε, διέταξε τους στρατιώτες να τον κτυπήσουν αλύπητα με τα σπαθιά τους. Αλλά ο Άγιος υπέμεινε αγόγγυστα και αυτό το μαρτύριο. Αντιλαμβανόμενος ο Ακυλίνος, ότι είναι αδύνατο να μεταπείσει τον μάρτυρα, αποφάσισε να δώσει τέλος στο μαρτύριο και διέταξε να τον οδηγήσουν έξω από την πόλη και να τον αποκεφαλίσουν. Όταν έφτασαν στο ορισμένο μέρος, ο μάρτυς ευχαρίστησε τον Θεό, που τον αξίωσε να τελειώσει τον αγώνα του, έκλινε το κεφάλι του και παρέδωσε την ψυχή του, πριν προλάβει ο δήμιος να τον αποκεφαλίσει. Τότε οι πιστοί παρέλαβαν το τίμιο λείψανο, το τύλιξαν σε σεντόνι με αρώματα και πήγαν να το ενταφιάσουν στην Νίκαια. Αλλά ο μάρτυς εμφανίστηκε σε όραμα και ζήτησε να τον μεταφέρουν στην Λάμψακο και να τον ενταφιάσουν εκεί. Ο τάφος του έγινε τόπος προσκυνήματος και πηγή ιάσεως για πολλούς ασθενείς που προσέτρεχαν εκεί. Μαρία Εφορακοπούλου-Παπαχρήστου Παθολόγος-Εντατικολόγος - 7 -

6 ΑΣ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ ΕΙΔΟΣ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ Στα πλαίσια της εργασίας μου, συνάντησα πολύ πρόσφατα μία ιστοσελίδα, φτιαγμένη από έναν ξένο καθηγητή Πανεπιστημίου, που διδάσκει Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά, η οποία είχε ένα αξιοσημείωτο περιεχόμενο: σύγχρονες ειδήσεις στα Αρχαία Ελληνικά!! Και αναρωτήθηκα γιατί δεν προχώρησε κανένας καθηγητής των δικών μας Φιλοσοφικών Σχολών σε ανάλογη ενέργεια, για να προβάλει όχι αυτό που τον γοητεύει απλώς, αλλά αυτό που ανήκει στο λαό του εδώ και αιώνες. Κάποιοι θέλησαν και θέλουν ακόμα δυστυχώς μάλιστα κάποτε το έκαναν φανερά και τώρα υποχθόνια- να γκρεμίσουν ένα οικοδόμημα που άντεξε αιώνες τώρα και λέγεται ελληνική γλώσσα. Και μετά αναθάρρησα, όταν είδα πως και μη Έλληνες από καταγωγής αλλά Έλληνες με την έννοια του μετέχοντος στην ελληνική παιδεία στέλνουν σε όλη την υφήλιο τη γλώσσα μας «όπως τη μιλούσαν πριν τρεις χιλιάδες χρόνια» και την τιμούν σαν ζωντανή γλώσσα! Γιατί ναι! Η αρχαία μας γλώσσα δεν είναι νεκρή, είναι απλώς εξελιγμένη. «Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα, μιλούμε, ανασαίνουμε και τραγουδούμε με την ίδια γλώσσα», έλεγε ο Γιώργος Σεφέρης. Αλήθεια, ποια ελληνική λέξη είναι αρχαία και ποια νέα; Γιατί μια ομηρική λέξη μάς φαίνεται δύσκολη και ακαταλαβίστικη; Δυστυχώς, οι Έλληνες σήμερα ασχέτως μορφώσεως μιλάμε ομηρικά, αλλά δεν το ξέρουμε, επειδή αγνοούμε την έννοια των λέξεων που χρησιμοποιούμε. Για του λόγου το αληθές, ας θυμηθούμε πόσες φορές μείναμε άναυδοι [αυδή = φωνή], δηλαδή ανίκανοι να αρθρώσουμε λέξη, πόσα επιδόρπια ευχαριστηθήκαμε σε επίσημα ή μη γεύματα [δόρπος λεγόταν το δείπνο], πόσους αποκαλέσαμε αναιδείς [αιδώς = ντροπή], πόσο άγχος μάς κατατρύχει ολημερίς [άγχω = σημαίνει σφίγγω το λαιμό], πόσοι λωποδύτες «γδύνουν» καθημερινά σπίτια και καταστήματα [λώπος είναι στον Όμηρο το ένδυμα], πόσες φορές νιώσαμε σαν αχθοφόροι, γυρίζοντας φορτωμένοι με τα ψώνια της οικογένειας [άχθος = βάρος]! Ποιος δεν ξέρει το αλεξίπτωτο, τον Μ. Αλέξανδρο (αυτόν που αποκρούει τους άνδρες) και ποιο ψηλό κτήριο δεν χρησιμοποιεί αλεξικέραυνο [αλέξω στην εποχή του Ομήρου σημαίνει εμποδίζω, αποτρέπω]; Δεν υπάρχει άλλωστε σπίτι χωρίς τηλέφωνο ή τηλεόραση και τα παιδιά παίζουν συχνά με τηλεκατευθυνόμενα [με το επίρρημα τήλε στον Όμηρο εννοούσαν μακριά]. Εμείς - 8 -

7 αποκαλούμε λεχώνα τη γυναίκα που μόλις γέννησε και μένει στο κρεβάτι [κρεβάτι = λέχος]. Πόρο έλεγαν τη διάβαση, το πέρασμα, σήμερα χρησιμοποιούμε τη λέξη πορεία. Επίσης αποκαλούμε εύπορο κάποιον που έχει χρήματα, γιατί έχει εύκολες διαβάσεις, μπορεί δηλαδή να περάσει όπου θέλει, και άπορο αυτόν που δεν έχει πόρους, το φτωχό. Όσο για τη ρύπανση [ρύπος = ακαθαρσία], αυτή προσπαθούμε ανεπιτυχώς να την περιορίσουμε. Απ την άλλη, υπάρχουν λέξεις από τα χρόνια του Ομήρου, που ενώ η πρώτη τους μορφή μεταβλήθηκε - η χειρ έγινε χέρι, το ύδωρ νερό, η ναυς πλοίο, στη σύνθεση ωστόσο διατηρήθηκε η πρώτη μορφή της λέξεως: από τη λέξη χειρ έχουμε χειρουργό, χειριστή, χειροτονία, χειραφέτηση, χειρονομία, χειροδικώ κ.τ.λ., από το ύδωρ προκύπτει ύδρευση, υδραγωγείο, υδραυλικός, υδροφόρος, υδρογόνο, υδροκέφαλος, αφυδάτωση, ενυδρείο, κ.τ.λ. Από δε τη λέξη ναυς ναυπηγός, ναύαρχος, ναυμαχία, ναυτικός, ναυαγός, ναυτιλία, ναύσταθμος, ναυτοδικείο, ναυαγοσώστης, ναυτία, κ.τ.λ. Νομίζω πως όλα συνηγορούν στο ότι δεν υπάρχουν αρχαίες και νέες ελληνικές λέξεις, αλλά μόνο ελληνικές. Η Ελληνική γλώσσα είναι ενιαία και ουσιαστικά αδιαίρετη χρονικά. Το φλέγον είναι πως αυτή η αρχέγονη γλώσσα έχει ανάγκη τη στήριξή μας, την προστασία μας και κυρίως την εκτίμησή μας, ειδικά τώρα που βαλλόμαστε από παντού. Ας μην την αφήσουμε έρμαιο στα χέρια των καταχραστών της κι ας σταθούμε φύλακες όχι της ίδιας απλώς αλλά του εαυτού μας, γιατί μπορεί όλοι σήμερα να είμαστε και να οφείλουμε να είμαστε πολίτες του κόσμου, όμως δεν δικαιούμαστε να απεμπολήσουμε την ύπαρξή μας, αφού η γλώσσα μας είμαστε εμείς οι ίδιοι. Αλλιώς, πώς γίνεται να καυχιόμαστε για τους προγόνους μας, που τους αποδεχόμαστε ως δικούς μας, ενώ θεωρούμε ξένη τη γλώσσα που μιλούσαν; «Θα θελα να κοιμηθώ μια μέρα και να ξυπνήσω σ έναν αιώνα όπου και τα πουλιά ακόμη να κελαηδούν ελληνικά και νικητήρια». Οδυσσέας Ελύτης. Πηγή για την προέλευση πολλών λέξεων αποτελεί το «Απολλώνιου Σοφιστού Λεξικόν κατά στοιχείον Ιλιάδος και Οδύσσειας». Σοφία Αντωνιάδου Καθηγήτρια Φιλόλογος - 9 -

8 ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΙΣΙΔΩΡΟΥΣ ΤΟΥ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΥ Έ να όμορφο κυριακάτικο πρωινό του Γενάρη όλοι εμείς οι μικροί σπηλαιολόγοι του 18ου Δ.. Σχ. Κερατσινίου, αναχωρήσαμε για το κέντρο της Αθήνας. Όχι, αυτή τη φορά δε θα επισκεπτόμασταν κάποιο μουσείο. Θα ανηφορίζαμε το Λόφο του Λυκαβηττού για να επισκεφτούμε την άγνωστη για τους περισσότερους Αθηναίους ημισπηλαιώδη εκκλησία των Αγίων Ισιδώρων. Αυτή η μέρα ήταν ξεχωριστή για τους σπηλαιολόγους της Ελληνική Σπηλαιολογικής Εταιρείας, αφού σ αυτήν την όμορφη γωνιά του Λυκαβηττού θα έκοβαν την πίτα τους. Και για μας όμως τους φίλους των σπηλαίων θα ήταν μια ευκαιρία να βρεθούμε σ ένα ακόμα σπήλαιο και μάλιστα εντελώς διαφορετικό απ όλα τ άλλα. Φτάνοντας στο μικρό δασάκι αποβιβαστήκαμε από το λεωφορείο και μετά από λίγο περπάτημα βρεθήκαμε να ανεβαίνουμε τα πέτρινα σκαλιά της εκκλησίας. Παντού διακρίναμε όμορφα παρτέρια με λουλούδια και μικρούς κήπους με διαφόρων ειδών δένδρα.. Κάτω η πολύβουη πόλη της Αθήνας απλώνονταν μέχρι όσο μπορούσαν να δουν τα μάτια μας. Δε μας συγκινούσε τόσο πολύ θέαμα της μεγαλούπολης όσο η ησυχία που βασίλευε στο προαύλιο του σπηλαιώδη ναού. Μετά από λίγο βρεθήκαμε να ανεβαίνουμε τα τελευταία σκαλιά που μας οδηγούσαν στο όμορφο εκκλησάκι. Μας υποδέχτηκε ο πατήρ Δημήτριος, που τόσα πολλά είχαμε ακούσει για το πλούσιο έργο που εκτελεί τα τελευταία χρόνια.. Μας ζήτησε να καθίσουμε για να μας ενημερώσει για το ιστορικό της εκκλησίας και τη ζωή των δύο Αγίων. Έτσι μάθαμε για την πλούσια δράση του Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτη που έζησε στην Αίγυπτο μέχρι τα βαθιά του γεράματα αλλά και για το βασανιστικό τρόπο που θανατώθηκε ο Άγιος Ι- σίδωρος ο Χιοπολίτης από τους Ρωμαίους, επειδή ασπάστηκε το χριστιανισμό. Ενώ ακούγαμε όλα αυτά δε χορταίναμε να θαυμάζουμε την απλότητα της εκκλησίας μα πιο πολύ το ιερό της που ήταν ολόκληρο χωμένο μέσα σε μια σπηλιά. Μάλιστα σε κάποιο σημείο του βράχου, μπροστά από το ιερό και πίσω από την εικόνα της Παναγίας τα τοιχώματα ήταν υγρά από το συνεχές σταγόνισμα του νερού. Πριν τελειώσει ο ιερέας, δεν παρέλειψε να μας αναφέρει ότι ο χώρος αυτός

9 χρησιμοποιήθηκε ως ησυχαστήριο από το Μέγα Βασίλειο και το Γρηγόριο το Θεολόγο, όταν Αυτοί σπούδαζαν στη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών. Επίσης μάθαμε ότι το χώρο αυτό είχε επισκεφτεί και ο Άγιος Γεράσιμος, αυτός ο φοβερός Άγιος κατά των πονηρών πνευμάτων που τον είχαν ονομάσει και Καψάλη. Μετά την ενημέρωση ήρθε η ώρα για την κοπή της πίτας από τους σπηλαιολόγους. Το λόγο πήρε ο Πρόεδρος της Εταιρείας. ο κ. Κων. Μερδενισιάνος που αφού μίλησε για το σπουδαίο έργο της Εταιρείας κάλεσε τον πρώην Αντιπρύτανη κ. Μιχ. Δερμιτζάκη να κόψει την πίτα για να μοιραστεί στη συνέχεια σε όλους τους παρευρισκομένους. Η αγωνία μας για το φλουρί έλαβε πολύ γρήγορα τέλος, αφού έπεσε στον ιερέα που πήρε έτσι βιβλία της Ε.Σ.Ε. Η εκδήλωση τέλειωσε από εμάς τραγουδώντας τραγούδια που είχε γράψει ο δάσκαλος μας, κ.μ. Πιτυκάκης, για τα σπήλαια και είχε ενορχηστρώσει η μουσικός του σχολείου μας κ. Παν. Αργυρέα.. Αλήθεια πόσο άρεσε σε όλους μας αυτή η όμορφη, μικρή δραπέτευση στο κέντρο της Αθήνας! ΚΑΡΑΒΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΙΩΑΝΝΑ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΤΗΣ Ε1 ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ 18ΟΥ ΔΗΜ. ΣΧ. ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ Στιγμιότυπο από την λιτανεία της εικόνος των Αγίων Ισιδώρων και της κοπής της Ισιδωρόπιτας

10 - 12 -

11 - 13 -

12 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΕΞΙΑΣ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΥΓΕΙΑΣ Ο ι μεγάλες ποσότητες κρέατος και γενικά οι τροφές που είμαι πλούσιες σε λίπη πρέπει να αποφεύγονται διότι πέρα απ το ότι δημιουργούν λίπος, που έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση βάρους είναι δε και υπεύθυνα για καρδιακά προβλήματα και ζαχαρώδη διαβήτη. Επίσης εντείνουν την ανικανότητα και είναι πιθανό να οδηγήσουν σε προβλήματα του αναπαραγωγικού συστήματος. Μια δίαιτα πλούσια σε φυτικές ίνες, παρουσιάζει βελτίωση της γαστρεντερικής υγείας και λειτουργίας, αλλά και της όψης του δέρματος. Συγχρόνως βελτιώνει την ανοχή της γλυκόζης και την ανταπόκριση της ινσουλίνης, καθώς και μείωση της υπερλιπιδαιμίας, υπέρτασης και άλλων παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου. Επίσης αύξηση του αισθήματος κορεσμού, οπότε καταναλώνουμε μικρότερες ποσότητες φαγητού και προστατευόμαστε από περιττό βάρος. Δύο γεύματα την εβδομάδα με όσπρια είναι απαραίτητα, όπως επίσης πέντε μερίδες φρούτων και λαχανικών σε ημερήσια βάση. Μπόλικο νερό, (συμπεριλαμβάνονται οι χυμοί και τα αφεψήματα), άσκηση έστω και μισή ώρα γρήγορο περπάτημα χωρίς στάσεις, κάθε μέρα, είναι ένα μυστικό της καλής υγείας μας. Κατανάλωση ψαριών και θαλασσινών (χταπόδι, σουπιά, γαρίδες, κλπ ) 2 3 φορές την εβδομάδα, γαλοπούλα ή κοτόπουλο ή κουνέλι 1 φορά την εβδομάδα, και λίγα γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά, λαχανικά μαγειρευμένα, ψητά ή βραστά, καθώς και στον ατμό, είναι το εισιτήριο για το ευ ζην. Λέμε ναι στα φρέσκα φρούτα αλλά ναι και στα αποξηραμένα (δαμάσκηνα, σύκα, βερίκοκα, σταφίδες) που σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες περιέχουν περισσότερες φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά, σε σύγκριση με τα φρέσκα φρούτα. Καρυκεύματα (με εξαίρεση το αλάτι), και αρωματικά φυτά, βοηθούν στην απώλεια βάρους. Δεν ξεχνάμε 2 χουφτίτσες την εβδομάδα, από ποικιλία ανάλατων ξηρών καρπών, καθώς και ένα κομματάκι μαύρης σοκολάτας, αν όχι σε καθημερινή βάση μέρα παρά μέρα (βοηθάει στη μνήμη). Για την περίοδο βέβαια της σαρακοστής αντικαθιστούμε τα πουλερικά και τα ψάρια με θαλασσινά και προσθέτουμε περισσότερα λαδερά, όσπρια και ξηρούς καρπούς, τους οποίους μπορούμε να συνδυάσουμε με δημητριακά. Επίσης ρύζι με όσπρια ή με αποξηραμένα φρούτα, σαλάτες με α- ποξηραμένα ή φρέσκα φρούτα, καταναλώνουμε χορτόσουπες, τάρτες και πίτες με λαχανικά, που αυτή την εποχή βρίσκονται σε μεγάλη ποικιλία και αυθονία. Αφεψήματα κρύα ή ζεστά, μέλι, φυστικοβούτυρο, μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού πρέπει να περιλαμβάνονται στη διατροφή μας. Το ταχίνι (το οποίο θεωρείται μία από τις πέντε κορυφαίες τροφές στον πλανήτη

13 μας) θα πρέπει να παίζει βασικό ρόλο στη διατροφή μας, αφού περιέχει μεγάλες ποσότητες ασβεστίου, το οποίο στερούμαστε από τη μη κατανάλωση γαλακτοκομικών αυτή την εποχή. ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ: Mπισκότα με κουάκερ και δαμάσκηνα. YΛΙKA: 100 γραμ. Μαργαρίνη, 20 γραμ. Φρουκτόζη, 60 γραμ. καστανή ζάχαρη, μια βανίλια, μισό γραμ. Αλάτι, 1 γραμ. Μοσχοκάρυδο, 50 γραμ. Αυγά, 25 γραμ. Γάλα 4,5 %, 100 γραμ. αλεύρι ολικής αλέσεως, 150 γραμ. κουάκερ (αλεσμένο στο μπλέντερ), 70 γραμ. δαμάσκηνα ξερά, ψιλοκομμένα, 2 γραμ. Σόδα. ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Στον κάδο του μίξερ, χτυπάμε την μαργαρίνη με την ζάχαρη την φρουκτόζη, το αλάτι, την βανίλια και το μοσχοκάρυδο, μέχρι να αφρατέψουν. Στο μεταξύ, έχουμε χτυπήσει τα αυγά με το γάλα, και το μίγμα αυτό, το ρίχνουμε σιγάσιγά στον κάδο του μίξερ, μέχρι να ενωθούν τα υλικά μεταξύ τους. Προσθέτουμε το αλεύρι με την σόδα, το κουάκερ και τα δαμάσκηνα, και ανακατεύουμε με κουτάλα, μέχρι να ομογενοποιηθούν. Τοποθετούμε το μίγμα σε σακούλα ζαχαροπλαστικής, και κόβουμε στρογγυλά δισκάκια ( σχηματίζεται τρύπα στην μέση). Καλό είναι να τα τοποθετήσουμε σε ριζόχαρτο. Ψήνουμε στους 170 βαθμούς Κελσίου, για 15 λεπτά περίπου. Βγαίνουν 23 τεμάχια και το καθένα περιέχει περίπου 75 θερμίδες. Σημ. 1) Το κουάκερ είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες, φυτικές ίνες, κάλιο, ασβέστιο, φωσφόρο, σίδηρο, μαγνήσιο, βιταμίνες Β και ψευδάργυρο. Βοηθά στην καλή υγεία του εντέρου και του μεταβολισμού, τον έλεγχο του σωματικού βάρους, την ρύθμιση της χοληστερόλης και την δίαιτα των διαβητικών. 2) Τα αποξηραμένα δαμάσκηνα, πλούσια σε φυτικές ίνες, κάλιο, ασβέστιο, φωσφόρο, σίδηρο, μαγνήσιο, βιταμίνες Α και Β. Βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου και έχουν καθαρτικές ιδιότητες. Η ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΦΕΤΟΣ ΣΤΙΣ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ. Πόλυ Βαρτζιώτη - Γαλενιανού Διαιτολόγος Φερρών 22, Πλ.Βικτωρίας, Αθήνα Τηλ , Κιν m.galenianos1000@tellas.gr Μιχάλης Γ. Γαλενιανός Ασφάλεις Ζωής, Υγείας, Σύνταξης Αυτοκινήτων, Πυρός, Αμοιβαία Κεφάλαια Κιν , Τηλ m.g.galenianos@gmail.com

14 ΙΑΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΑΠΝΕΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΤΗ; Ε ίναι ένα πολύ συνηθισμένο σύμπτωμα από το οποίο πάσχουν πάρα πολλοί άνθρωποι. Μία ποικιλία διαφορετικών παραγόντων μπορεί να προκαλέσουν το αίσθημα ρινικής απόφραξης με ή χωρίς καταρροή (ρινόρροια). Μιλώντας γενικά, αυτά τα συμπτώματα μπορούν να οφείλονται σε μία κατασκευαστική/ανατομική ανωμαλία όπως π.χ. στραβό ρινικό διάφραγμα ή στραβή μύτη, υπερτροφία των ρινικών κογχών, ή κάποια μάζα μέσα στην μύτη όπως αιματώματα ή αποστήματα μετά από κακώσεις, ή όγκοι όπως λεύμφωμα Τ-κυττάρων (T-cell), ή να οφείλονται σε οίδημα του ρινικού βλεννογόνου ως αποτέλεσμα κάποιου φλεγμονώδους ερεθίσματος. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε κυρίως στα παιδιά τα κρεατάκια που συχνά εκδηλώνονται με καταρροή, αναπνοή από το στόμα, συχνές εκκριτικές ωτίτιδες, ροχαλητό. Όχι σπάνια ένας συνδυασμός προϋπάρχουσας κατασκευαστικής ανωμαλίας και ήπιας φλεγμονώδους αντίδρασης, όπως οι διαφόρων τύπων ρινίτιδες οδηγούν στην ανάπτυξη των συμπτωμάτων. Για άλλη μία φορά, η λήψη ενός προσεκτικού ιστορικού συνήθως θα μας οδηγήσει στην διάγνωση και μία προσεκτική εξέταση από ΩΡΛ θα αποκαλύψει οποιαδήποτε φυσική ανωμαλία. Τα χαρακτηριστικά των ρινικών συμπτωμάτων όπως το μακροχρόνιο ιστορικό, η σταθερότητα, το συνήθως μονόπλευρο πρόβλημα ή επιδείνωση στη μία πλευρά, η προηγούμενη κάκωση της μύτης, το ροχαλητό/υπνική άπνοια σε μεγάλο βαθμό υποδηλώνουν την αιτιολογική τους προέλευση. Η φλεγμονή της ρινικής οδού μπορεί να εκδηλωθεί με αμφοτερόπλευρη προσβολή, φτέρνισμα, ρινικό κνησμό (φαγούρα), πυρετό εκ χόρτου, άσθμα, ρινόρροια (καταρροή), οπισθορρινική έκκριση, αλλεργία π.χ. σε κατοικίδιο ζώο, αλλεργία στην σκόνη κ.λ.π. Ξένα σώματα ρινός- αυτό συχνά συμβαίνει σε νέα παιδιά και μία μεγάλη ποικιλία αντικειμένων είναι γνωστό ότι μπορούν να βρεθούν μέσα στη μύτη. Τα περισσότερα ξένα σώματα στην ρινική κοιλότητα προκαλούν ευρεία φλεγμονώδη αντίδραση και ρυπαρές ρινικές εκκρίσεις συχνά αναπτύσσονται με την πάροδο των ημερών (ιδιαίτερα τα οργανικά υλικά συμπεριφέρονται μ αυτόν τον τρόπο). Συνήθως το αντικείμενο τοποθετείται στη μύτη χωρίς

15 να το γνωρίζουν τα συγγενικά πρόσωπα και παραμένει χωρίς συμπτώματα μέχρις ότου αναπτυχθούν ρινικές εκκρίσεις. Γι αυτό το λόγο, μονόπλευρη ρινική έκκριση, ιδιαίτερα σε μικρό παιδί, πρέπει να θεωρείται ότι οφείλεται σε ξένο σώμα, και η εξέταση της ρινός, είναι επιβεβλημένη έστω και υπό γενική αναισθησία. Πιθανόν να αναπτυχθεί δευτερογενής φλεγμονή του δέρματος του προδρόμου της ρινός εξαιτίας της εμμένουσας ρινικής έκκρισης. Μικρά συνήθως μη-οργανικά, ξένα σώματα πιθανόν να παραμένουν μέσα στην μύτη, χωρίς να γίνουν αντιληπτά επί χρόνια (όπως πλαστικά μπαλάκια, χάντρες, κομμάτια από παιχνίδια, ή φασόλια, ξηρούς καρπούς κ.λ.π.). Σ αυτήν την περίπτωση, οι ρινικές εκκρίσεις γίνονται συμπαγείς γύρω από το αντικείμενο και μπορεί να αναπτυχθεί στη μύτη συμπαγές υλικό ή ρινόλιθος. Αυτά μπορεί να αποκτήσουν εντυπωσιακό μέγεθος πριν εμφανιστούν με ρινική απόφραξη και/ή επίσταξη (αιμορραγία από την μύτη). Σκολίωση Ρινικού Διαφράγματος Η πιο συνηθισμένη παραμόρφωση της μύτης που προκαλεί αναπνευστική δυσχέρεια, μαζί με την υπερτροφία των ρινικών κογχών. Συνήθως είναι τραυματικής αιτιολογίας ενώ σπανιότερα οφείλεται στο διαφορετικό ρυθμό ανάπτυξης που παρατηρείται μεταξύ ρινικού διαφράγματος και μέσου τριτημόριου του προσώπου. Η θεραπεία είναι χειρουργική όπου αφαιρείται ή ευθειάζεται ο παραμορφωμένος χόνδρος και το οστό, ενώ καταβάλλεται προσπάθεια να διατηρηθεί ο βλεννογόνος της μύτης. Συλλιγαρδάκης Νικόλαος Ωτορινολαρυγγολόγος Για περισσότερα άρθρα μπορείτε να μπείτε στην σελίδα του Facebook

16 ΤΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ ΙΣΙΔΩΡΕΙΑ 2013 Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και τιμή εορτάσθηκε εφέτος η μνήμη του προστάτου & εφόρου του ιερού μας ναού Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου. Για πρώτη φορά στην διαχρονική πορεία αυτού του ιστορικού ναού, η πανήγυρις διήρκησε τέσσερις ημέρες, ενώ οι λατρευτικές και εορταστικές εκδηλώσεις ονομάσθηκαν «Ισιδώρεια» κατά το πρότυπο άλλων πανηγύρεων όπως «Δημήτρια», «Πρωτοκλήτεια» κ.α. Ξεχωριστή ευλογία και χάρη έλαβε ο ιερός μας ναός και όλοι οι πιστοί με τον ερχομό για προσκύνηση τεμαχίου ιερού λειψάνου του Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου, ενώ η είδηση αυτή αποτέλεσε την αιτία και αφορμή για την αθρόα προσέλευση αμέτρητων πιστών απ όλη την Αττική και όχι μόνο. Η αρχή των «Ισιδώρειων» έγινε στις 6 το απόγευμα της Παρασκευής 1 Φεβρουαρίου με την επίσημη υποδοχή κλήρου και λαού του ιερού λειψάνου του Αγίου μας στην πύλη εισόδου που βρίσκεται στο δρόμο, ενώ στη συνέχεια όλοι σε λιτανεία με ύμνους και δοξολογίες συνόδευσαν τον Άγιό μας μέχρι τον ιερό ναό όπου εκεί ετέθει σε προσκύνηση για όλες τις ημέρες των Ισιδωρείων. Μετά το πέρας της λιτάνευσης αυτής εψάλλησαν σε κλίμα συγκίνησης και χαράς τα εγκώμια του Αγίου και στη συνέχεια ακολούθησε ιερά αγρυπνία την οποία ετέλεσε ο π. Ηλίας Αντωνόπουλος, εφημέριος του Ι.Ν. Αγ. Βασιλείου του Δήμου Αγίου Δημητρίου και έψαλλε ο πρωτοψάλτης του ίδιου ναού Σέργιος Ταλάρης. Την επόμενη ημέρα το πρωί Σάββατο 2 Φεβρουαρίου εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου, τελέσθηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία από τον εφημέριό μας πατέρα Δημήτριο Λουπασάκη με τη συμμετοχή πλήθους πιστών. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας στις 5.30, εψάλλει ο αναστάσιμος εσπερινός και ακολούθησε ιερά αγρυπνία την οποία ετέλεσε ο πατήρ Σωτήριος Αμησινόπουλος εφημέριος του Ι.Ν Τριών Ιεραρχών Ευόσμου Θεσ/νίκης, φίλος του ιερού μας ναού και του εφημερίου μας πατρός Δημητρίου, ιδιαίτερα αγαπητός και σεμνός. Τον διακρίνει η μεγάλη του αγάπη για το Θεό και τους συνανθρώπους του, η ανιδιοτέλεια, η συγχωρητικότητα και η αβραμιαία φιλοξενία του

17 σ όσους επισκέπτονται την Θεσ/νίκη και την οικία του. Έχει μία θαυμάσια οικογένεια με μία λαμπρή πρεσβυτέρα τη Μαρία, τέσσερα ξεχωριστά παιδιά και έναν εγγονό. Ο ένας του υιός, που έψαλλε στην αγρυπνία, ο Ελευθέριος είναι ιεροσπουδαστής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, ενώ ιερός του πόθος είναι να εισέλθει εις την τάξη των κληρικών. Την Κυριακή 3 Φεβρουαρίου το πρωί τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία και το απόγευμα της ίδιας ημέρας στις 6, εψάλλει ο μέγας Πανηγυρικός εσπερινός με περισσή λαμπρότητα. Τον άγιο Ισίδωρο τίμησαν με την παρουσία και την συμμετοχή τους ιερείς, διάκονοι, μοναχοί και πλήθους πιστών, ενώ τα δύο αναλόγια με τον πρωτοψάλτη Νικόλαο Καββαθά και τον λαμπαδάριο Απόστολο Παπαχρήστου είχαν πλαισιωθεί από καταξιωμένους ιεροψάλτες και όλοι με μία φωνή ανέπεμπαν ύμνους δοξολογίας και ευχαριστίας προς τον Τριαδικό Θεό, την Υπεραγία Θεοτόκο και τον εορτάζοντα και τιμώμενο Άγιο Ισίδωρο. Μετά το πέρας του εσπερινού ακολούθησε ιερά αγρυπνία την οποία τέλεσε και πάλι ο πατήρ Σωτήριος. Την κυριώνυμο ημέρα της εορτής Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου το πρωί εψάλλει ο Πανηγυρικός Όρθρος του Αγίου και η Θεία Λειτουργία ενώ οι ιεροψάλτες του ιερού μας ναού αποδίδοντας τιμή στον Άγιό μας έψαλλαν ύμνους ευχαριστήριους με ύφος κατανυκτικό και πανηγυρικό ταυτόχρονα. Ο όρθρος περιελάμβανε ανάμεσα στους άλλους ύμνους προς τον Άγιο Ισίδωρο αργές καταβασίες, αργή δοξολογία, δοξαστικά και τροπάρια του Αγίου ενώ στην Θεία Λειτουργία με ύφος Πατριαρχικό, απέδωσαν μαθήματα μεγάλων διδασκάλων της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής, όπως του Θρ. Στανίτσα, Αθ. Καραμάνη κ.α. Το ιερό κήρυγμα της ημέρας εκφώνησε ο εφημέριός μας πατέρας Δημήτριος, ο οποίος αναφέρθηκε στο βίο και το μεγάλο ποιμαντικό και συγγραφικό έργο του Αγίου Ισιδώρου, ενώ δεν ξέχασε να ευχαριστήσει όλους όσους βοηθούν και στηρίζουν το έργο που επιτελείται στον ιερό ναό. Ζήτησε όλοι μαζί να συνεχίσουμε τον αγώνα και την προσπάθεια αυτή με σεμνότητα και ταπεινότητα ώστε να αναδειχθεί ακόμα περισσότερο το όνομα των Αγίων Ισιδώρων και να μεγαλώσει αυτή η πνευματική κυψέλη που βρίσκεται σε μία σπηλιά του Λυκαβηττού, απόμερη και ερημική αλλά στην οποία συρρέουν αμέτρητοι άνθρωποι για να λάβουν το πνευματικό μέλι το οποίο θα γλυκάνει την ψυχή και την ζωή τους. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας μοιράσθηκαν σε όλους εδέσματα και γλυκίσματα μέσα σ ένα έντονο εορταστικό κλίμα

18 Το απόγευμα της ίδια ημέρας στις 4 τελέσθηκε το μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου και στις 5.30 ακολούθησε ο μεθέορτος εσπερινός και η λιτάνευση της ιεράς εικόνος των Αγίων Ισιδώρων με τη συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου Αθηναίων και πλήθους πιστών, όπως πάντα. Στις τρεις στάσεις της λιτανείας έγιναν δεήσεις υπέρ της Αγίας Εκκλησίας μας, του Έθνους, της Πατρίδος μας, του ιερού ναού των Αγίων Ισιδώρων, των εργαζομένων και διακονούντων τον ιερό ναό και των μελών της Φιλαρμονικής του Δήμου. Μετά την επιστροφή στον ναό και στον προαύλιο χώρο έμπροσθεν αυτού έγινε η καθιερωμένη κοπή της Ισιδωρόπιτας (έξι τον αριθμό, προσφορά ευλαβούς προσκυνήτριας) και μοιράσθηκαν σ όλους κομμάτια της πίτας ενώ σ όλα τα παιδιά που παρευρίσκονταν μοιράσθηκαν πλούσια δώρα. Ακολούθησε η τελευταία ιερά αγρυπνία των «Ισιδώρειων» την οποία τέλεσε ο εφημέριός μας πατήρ Δημήτριος και η συμμετοχή των πιστών ήταν μεγάλη παρά την κόπωση της ημέρας. Όσοι έμειναν έως τέλους απόλαυσαν μία ιδιαίτερα κατανυκτική Θεία Λειτουργία λαμβάνοντες την χάρη και την ευλογία του Αγίου Ισιδώρου. Θέλουμε να ευχαριστήσούμε τον Δήμο Αθηναίων για την αρωγή του στην ιερά μας πανήγυρη (καθαριότητα και Φιλαρμονική), το εργαστήριο του Χρήστου Τσαγκάρη για την προσφορά όλων των σφολιατοειδών και όλους όσους αθόρυβα και ταπεινά βοήθησαν και συνετέλεσαν στην οργάνωση της πανηγύρεώς μας, για τον στολισμό του ναού με όμορφα άνθη, την προσφορά γλυκισμάτων στους πιστούς και τους καλεσμένους. Τέλος ευχαριστούμε τις κυρίες και όλα τα παιδιά του ναού που φρόντισαν τον ευπρεπισμό και την καθαριότητα του Ναού μας. Την Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου εκδήμησε προς Κύριο ο Νικόλαος Αντωνόπουλος εκ Πύργου Ηλείας, πατέρας του γνωστού και αγαπητού σ όλους μας πατρός Ηλία. Ήταν ένας άριστος οικογενειάρχης που εμφύσησε στα τέκνα του την πίστη, την αγάπη στην Εκκλησία και την Πατρίδα, ενώ άξιο τέκνο του πατήρ Ηλίας υπηρετεί τον Κύριό μας επιβραβεύοντας έτσι τους κόπους και τις θυσίες του. Ας είναι αιωνία του η μνήμη. Την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία προς τιμή του Αγίου ιερομάρτυρος Χαραλάμπους του Θαυματουργού και του Οσίου Ζήνωνος του Ταχυδρόμου προστάτου των ταχυδρομικών υπαλλήλων. Έπ ευκαιρία της συμπληρώσεως ενός έτους από την κουρά εις μοναχό

19 και την εις διάκονο χειροτονία από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ του π. Χαραλάμπους Βαρβαγιάννη, εκ μέρους των αρθρογράφων του περιοδικού, του εφημερίου μας πατρός Δημητρίου, της εκκλησιαστικής επιτροπής, του φιλοπτώχου ταμείου, του συλλόγου των Αγίων Ισιδώρων και όλων των εκκλησιαζομένων απευθύνουμε ολόθερμα εγκάρδιες ευχές για υγεία, μακροημέρευση και πνευματική προκοπή, ενώ πάντα να είναι χαραγμένα τα λόγια του Κυρίου μας προς τον εργάτη του αμπελώνος Του από την παραβολή των ταλάντων «δούλε αγαθέ και πιστέ. Επί ολίγα ει πιστός, επί πολλών σε καταστήσω. Είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου». Τη Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου τελέστηκε Νυχτερινή Θεία Λειτουργία επί τη εορτή της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας το άφθαρτο σκήνωμα της οποίας βρίσκεται στην νήσο Κέρκυρα. Έπ ευκαιρία της εορτής αυτής ευχόμαστε χρόνια πολλά στην Θεοδώρα Κάπου ειδικευόμενη ιατρό Παθολογίας-Ογκολογίας και πολύτιμη συνεργάτιδα του περιοδικού μας. Ο Κύριός μας και η Παναγία να της χαρίζουν υγεία και πρόοδο στην προσωπική της ζωή αλλά και στην ιατρική της καριέρα για την διακονία και την ανακούφιση των συνανθρώπων της. Από τις 14 έως 16 Φεβρουαρίου ομάδα αποτελούμενη από τους πατέρα Δημήτριο Λουπασάκη, την κόρη του Ειρήνη-Νίκη, τον μοναχό π. Κωνσταντίνο, τον ιεροψάλτη Νικόλαο Καββαθά και τους αδελφούς Νικόλαο και Γεώργιο Μπιζά, πραγματοποίησαν προσκυνηματική εκδρομή στον Άγιο Δημήτριο στη Θεσσαλονίκη. Όπως πολλοί γνωρίζουν ο Άγιος Δημήτριος είναι ο πρώτος και μεγάλος προστάτης του εφημερίου μας πατρός Δημητρίου και της οικογενείας του, αλλά και όλων των υπολοίπων που συμμετείχαν στην εκδρομή και ήταν ιδιαίτερη η συγκίνηση όλων όταν εισήλθαν εις τον Μεγαλοπρεπή Βυζαντινό ναό-μνημείο, του Πολιούχου και Προστάτου της Θεσσαλονίκης. Διάχυτη και έντονη ήταν η ευωδία που αναβλύζει από τα σεπτά και ιερά χαριτόβρυτα λείψανα του Αγίου, ενώ όταν πλησιάζει κάποιος για να προσκυνήσει την Αγία Λάρνακα, βλέπει καθαρά το άγιο μύρο, που αναβλύζει από τα ιερά λείψανα, να ρέει άφθονο και να υπερχειλίζει μπροστά στα μάτια όλων των πιστών. Είναι ένα από τα Μεγάλα και Αδιαμφισβήτητα Θαύματα της Αγίας μας Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας που διώχνουν κάθε αμφιβολία και αμφισβήτηση για την ορθή πίστη μας. Σε όλους είναι γνωστός ο ένδοξος Βίος και το μαρτύριο του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Δημητρίου όπως και τα άπειρα και μεγάλα θαύματα και θαυμαστά

20 που έχουν συντελεστεί στην πόλη της Θεσσαλονίκης με το Άγιο όνομα του ανά τους αιώνες έως και σήμερα. Η φανερή παρουσία του Αγίου σε δύσκολες εποχές και ποικίλες καταστροφές για να εμψυχώσει τον λαό της πόλης αυτής, όπως και τα άπειρα καθημερινά θαύματα που επιτελεί και σήμερα, έχουν συνδέσει άρρηκτα το όνομα του με τη ζωή και την ιστορία της πόλης. Όλοι πιστεύουν ότι ο διαχρονικός άρχοντας είναι ο Άγιος τους, ο φρουρός και ο οδηγός τους. Στη συνείδηση και στη ψυχή του κάθε κατοίκου της πόλης αυτής είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα το όνομα του, ενώ όλοι με ευλάβεια, δέος και σεβασμό μιλούν γι αυτόν. Το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου το πρωί μετά τον εκκλησιασμό οι πατέρες του ιερού ναού π. Δημήτριος Βακάρος, π. Γεωργίος Θεοδωρής πρόσφεραν πνευματικές ευλογίες στους προσκυνητές μας ενώ ο γνωστός σε όλους για το τεράστιο συγγραφικό του έργο και τη διακονία του στον Άγιο Δημήτριο, π. Δημήτριος Βακάρος τους ευλόγησε όλους και ευχήθηκε για κάθε ένα χωριστά. Δεν μπορούμε να παραλείψουμε να αναφέρουμε ότι η μικρή μας ομάδα φιλοξενήθηκε στην οικία του π. Σωτηρίου Αμησινόπουλου γνωστό από τις αγρυπνίες που συντέλεσε στα Ισιδώρεια. Ο,τι και να αναφέρουμε είναι πολύ λίγο για να περιγράψει την αβραμιαία γεμάτη αγάπη φιλοξενία της πρεσβυτέρας του Μαρίας και των τέκνων τους. Ξεναγούσαν καθημερινώς τον π. Δημήτριο και τη συνοδεία του ακούραστα και έτσι επισκέφθηκαν ιερά προσκυνήματα και μνημεία της πόλης. Ευχόμαστε υγεία και πρόοδο στην οικογένεια τους και ο Άγιος Δημήτριος με τους Αγίους Ισιδώρους να τους χαρίζουν τα προς σωτηρίαν αιτήματα τους. Την Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου τελέσθηκε Νυχτερινή Θεία Λειτουργία προς τιμή της Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας [19 Φεβρουαρίου]. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε το ιερό μνημόσυνο της μακαριστής γερόντισσας Φιλοθέης μοναχής-προσκυνητρίας, της οποίας η ζωή της ήταν μέσα στην άσκηση, την νηστεία, την αγρυπνία, την προσευχή και την προσφορά στον άνθρωπο. Στήριγμά της είχε τον Τίμιο Σταυρό, η δύναμη και η χάρη Του Οποίου θεράπευε κάθε ασθένεια σωματική και ψυχική και χάριζε παρηγοριά και ελπίδα σε κάθε ταλαιπωρημένο άνθρωπο. Το ασθενές σώμα της την 7η Αυγούστου του 1975, εξουθενωμένο από βαριά ασθένεια, αποχωρίστηκε από το πνεύμα της και τώρα αναπαύεται αιώνια αγιασμένο, το δε πνεύμα της συγχορεύει με τους Αγίους και δέεται υπέρ ημών. Την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου, η κακοκαιρία που έπληξε την ευρύτερη περιοχή της Αττικής, άφησε τα σημάδια της και στη δική μας εκκλησία. Ο μεγάλος όγκος του νερού που έπεσε σε μικρό χρονικό διάστημα αλλά και η