Ὄναγρος ΤΙ NΤΡΟΠΗ! Ἐφημερίς γιὰ τὴν ἀνατροπή τοῦ Ἀναστασιάδη

Transcript

1 Ὄναγρος Ρε Μένιο, τούτο με Που την αναβολή των εκλογών που είπεν ο Τορναρίτης, σαν ππουσλίκκιν ακούεται σε μένα... Ἐφημερίς γιὰ τὴν ἀνατροπή τοῦ Ἀναστασιάδη έναν πππούστην τι περιμένεις; ATA K T Ο Σ, AΠP O B ΛEΠTΟ Σ K I A N A Γ Ω Γ Ο Σ n 1 6 Ι Α Ν Ο Υ Α Ρ Ι Ο Υ n T E Y X O Σ 3 1 n Ε Τ Ο Σ 2 ο Ο Κυπριανού σε μια πρόσφατη φωτογραφία του. Όπως βλέπετε, δεν έχει αρχίδια, αν είχε θα έπρεπε να ζητήσει συγνώμην από την Ειρήνη Χαραλαμπίδου για να τελειώνει αυτή η ιστορία. Όσο τσουλί κι αν είναι η βουλευτής του ΑΚΕΛ, ακόμη και αν είναι αρχιπούτανος, δεν αρμόζει σε κανέναν να προσπαθεί να βγάλει φωτογραφία του βρακιού της. Έλεος πια, είστε βουλευτές και όχι μέλη του υπόκοσμου! ΤΙ NΤΡΟΠΗ! Ο Όναγρος τελικά βρήκε την φωτογραφία που έβγαλε ο Κυπριανού και την δημοσιεύουμε στην σελίδα 6 με μια σχετική επιφύλαξη, επειδή όπως μας ανέφερε ο Κυπριανού, δεν αττυμάται ποιας εν το βρακούιν, της Ειρήνης οξά της Αθηνάς οξά της Κουκουμά.

2 ΕΦΕΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ Εφημερίδα Ὄναγρος άλλως ὄναρκος ΕΦΕΣΗ ΣΤΟ ΣΟΥΝΝΕΤΤΙΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ: ΣΙΕΡΚΑΣ ΛΤΔ Νομός Λευκωσίας, Ελλάς ΕΚΔΟΤΗΣ: Βάσος Φτωχόπουλλος Σελιδοποίηση: Σοφία Γεωργίου Φωτογραφίες γαδάρων: Σοφία Γεωργίου, άλλως διθεσίτιδα Καγκαρόγαρος: Κ. Σανταμάς ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΕΥΧΟΥΣ: Κούλλης Θεοδώρου Αλεξία Αναστασίου Ανδρέας Πιτσιλλίδης Λούης Πατσαλίδης Lucky Papaphilippou Γιαννάκης Ομήρου και πολλοί άλλοι γαδάροι, γάαροι τζιαι όναρκοι. ΕΦΕΣΗ ΣΤΟ ΚΑΤΙΝΙΟ ΔΕΝ ΓΡΑΦΟΥΝ Σ AYTO TΟ ΤΕΥΧΟΣ και ούτε θα τους αφήσουμε να γράψουν ποτέ: Λούης Ηγουμενίδης Θανάσης Φωτίου Ειρήνη Χαραλαμπίδου ΝΟΜΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ: Δεν έχουμε διότι πολλοί δικηγόροι θα καταλήξουν στις φυλακές. ΣΚΥΛΛΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ: Σαββάκης Παλαιολόγος και Έλλη Πίτσιου

3 ΓΑΜΩ ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΤΕΣ 3 Πορτοκλωτσώντας Η ΚΡΥΦΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΜΠΟΥΡΖΟΥΑΖΙΑΣ Είναι ωφέλιμο να βλέπει κανείς ποια στρώματα, ποιες δυνάμεις και ποιες τάξεις στηρίζουν ακόμη τις διάφορες πολιτικές στο κυπριακό πρόβλημα. Ας δούμε τη σημερινή κατάσταση και ποιοι είναι αυτοί που με σθένος υποστηρίζουν τις διάφορες επαναπροσεγγιστικές και ενδοτικές πολιτικές στο κυπριακό πρόβλημα. Ποιοι είναι αυτοί που υποστηρίζουν τη Διζωνική- Δικοινοτική Ομοσπονδία και τις δυνάμεις που την πατρονάρουν και πώς μας προέκυψαν τόσο ξαφνικά και με τόση αυτοπεποίθηση; Πρώτοι απ όλους που υποστηρίζουν τη ΔΔΟ είναι οι ανθέλληνες και όλοι αυτοί οι οποίοι ΔΕΝ θέλουν η Κύπρος να συσχετίζεται με οποιοδήποτε τρόπο με την Ελλάδα και τον ελληνικό πολιτισμό, τον οποίο θεωρούν έτσι κι αλλιώς υποδεέστερο του αγγλικού ή ακόμη και του κυπροτουρκικού. Τέτοιοι στην Κύπρο είναι πολλοί αλλοδαποί που ζουν χρόνια στο νησί, άλλοι που είναι παντρεμένοι με άτομα κυπριακής καταγωγής και άλλοι που αποτελούν τις μικρές εθνικές μειοψηφίες του νησιού, οι οποίες φυσικά έχουν κατά κάποιο τρόπο με τα χρόνια κυπροποιηθεί. Μια, όμως, μεγάλη μερίδα από αυτούς είναι οι Άγγλοι υπήκοοι που βρίσκονται στην Κύπρο, κατάλοιπα της αποικιοκρατίας ή άτομα που έχουν ζήσει πολλά χρόνια στην Αγγλία είτε λόγω οικογενειακών ή επαγγελματικών υποχρεώσεων. Στους αλλοδαπούς θα πρέπει να προσθέσουμε και τους καλλιτέχνες, οι οποίοι για κάποιο περίεργο λόγο ενώνουν τις φωνές τους με ό,τι πιο αντιδραστικό υπάρχει σε αυτό τον τόπο. Προσθέτουμε, φυσικά, και τους λογής-λογής αιρετικούς, από τους Καθολικούς και Προτεστάντες μέχρι τους Ιεχωβάδες και νεογεννηθέντες Χριστιανούς και τους μεθοδιστές και σατανιστές. Θα ήταν άδικο αν δεν προσθέταμε και όλους τους άλλους πιστούς άλλων δογμάτων που έχουν τεράστιο πρόβλημα με την ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ μας. Σε αυτούς προσθέτω και τους ελληνόφωνους άθεους, αγνωστικιστές και κομμουνιστές, όπως φυσικά και τους Τουρκοκύπριους. Όλοι αυτοί, όμως, δεν θα μπορούσαν να είναι ΑΠΕΙΛΗ για την Κύπρο αν δεν υπήρχαν και άλλα στηρίγματα ριζωμένα στην κυπριακή κοινωνία. Τέτοιοι είναι οι δεξιοί αστοί των πόλεων και η ιεραρχία του αριστερού κινήματος υπό την καθοδήγηση του διαχρονικού προδότη των κυπριακών συμφερόντων, του μοναδικού ΑΚΕΛ. Με ένα ΤΖΙΑΙ και ένα ΑΚΑΤΑΧΝΩΤΑ οι δεξιοί αστοί συνενώνονται με τους αστούς του ΑΚΕΛ και αποτελούν τον άλλο μεγάλο πόλο των υποστηρικτών της ΔΔΟ και της κυπροποίησης του νησιού. Κυπροποίηση, φυσικά, σημαίνει κάτι άλλο στις μέρες μας. Η Κύπρος και τα παράγωγά της έως πρόσφατα σήμαιναν Ελλάδα, ελληνισμός, ελληνότροποι, ελληνοκεντρικοί. Όταν λέγαμε πως είμαστε Κυπραίοι ήταν αυτονόητο ότι εννοούσαμε ΕΛΛΗΝΕΣ. Λέγαμε Κυπραίοι για να ξεχωρίζουμε από τους Τούρκους κατακτητές και τα κατάλοιπά τους, τους γιουρούκκηες των εισβολών τους. Όταν κάποιος αναφερόταν στην κυπριακή παράδοση εννοούσε την ελληνική παράδοση του τόπου και όχι κάποια αφηρημένη και εφευρεθείσα αυθαίρετα κοινή παράδοση των Ελλήνων και Τούρκων του νησιού. Ας επιμένουμε λίγοι στα εθνικόφρονα τζάκια της Λευκωσίας. Είναι γνωστό ότι σήμερα οι περισσότεροι αστοί της Λευκωσίας, τουτέστιν οι τοκογλύφοι της δεκαετίας του 20 και 30, είναι εξίσου ισχυροί όπως τότε. Μόνο που σήμερα συνεχίζουν τη δουλειά τους με άλλους τίτλους και άλλα μέσα. Η κάστα αυτή των πλουσίων -παρότι παραδοσιακά δεξιοί και εθνικόφρονες- σήμερα εμφανίζεται όχι μόνο ως αγγλόφιλη και αγγλοθρεμμένη, αλλά και ως ανθελληνική, ως ρεαλιστική, ως προοδευτική, ως κάστα συμφιλίωσης με την άλλη κοινότητα και την κατοχή, που την επιβάλλει ως κοινότητα και όχι ως μειοψηφία που είναι. Αυτοί οι αστοί είναι υπεράνω κυβερνήσεων. Ήταν και με τον Μακάριο και με τον Κυπριανού και με τον Βασιλείου και με τον Κληρίδη και με τον Χριστόφια και τώρα και με τον Αναστασιάδη. Είναι τα ΚΡΑΤΙΚΑ ΤΖΑΚΙΑ, δηλαδή οι αστοί που δημιούργησε η ύπαρξη του κυπριακού κράτους. Τα τζάκια της Χώρας είναι ακόμη αναμμένα και λάμπουν στον ουρανό του νησιού. Λάμπουν πια όχι ως πραγματικός χρυσός, αλλά ως αστέρια του νεοταξικού ορθολογισμού, που θέλει τους λαούς παγκοσμιοποιημένους, αλλοτριωμένους και καταναλωτές των κάθε λογής προϊόντων τους. Αυτά τα τζάκια είναι και οι πιο επικίνδυνοι εκφραστές της κυπριοσύνης και, κατ επέκταση, της ΔΔΟ. Είναι πιο επικίνδυνοι, διότι έχουν το άλλοθι των μορφωμένων ανθρώπων, έχουν και το άλλοθι ότι κάποτε υπήρξαν οι εθνικόφρονες της νήσου πολλοί δε είχαν και τα παράσημα των Ελλαδιτών διπλωματών για να αποδείξουν την ελληνικότητά τους- έχουν και το άλλοθι ότι έχουν και την καταγωγή τους από την Ελλάδα ή τα σχολεία της. Έτσι, η Σεβέρη, η Μαραγκού, οι Γαλανοί, το Τριανταφυλλέικο, ο Χατζηδημητρίου, ο Χατζηιωάννου μπορούν με την ίδια άνεση, ανά πάσα στιγμή, να μεταπηδούν από στρατόπεδο σε στρατόπεδο -και ολίγον Έλληνες και ολίγον Κύπριοι και, κυρίως, ολίγον Φραγκολεβαντίνοι. Όταν η Μαραγκού κάνει τις εκδρομές «πατριδογνωσίας» στα Κατεχόμενα συμβάλλει, κατά την άποψή της, όχι μόνο στην επαναπροσέγγιση με το σύνοικο στοιχείο, αλλά και στην αναδίφηση στην ιστορική μας ελληνική μνήμη. Αυτό είναι το άλλοθί της, όπως το άλλοθι του Γαλανού είναι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, την οποία ανακάλυψε πρόσφατα ως Δήμαρχος της Αμμοχώστου, για να προβάλλει διαμέσου του Αγίου Γεωργίου του Εξορινού την επιστροφή της πόλης του κι ας σκυλλογαμιέται η υπόλοιπη Κύπρος. Οι χώρκατοι αστοί της Κύπρου δεν νοιάζονται ποια θα είναι η μορφή της λύσης που μαγειρεύεται φτάνει η διανομή του φαγητού να γίνεται από αυτούς. Όπως τώρα τα παίρνουν, πολλές φορές χοντρά, για να παίζουν τον ρόλο του «καλού παιδιού» (δείτε τις διασυνδέσεις όλων αυτών με το παγκόσμιο κεφάλαιο για να καταλάβετε), έτσι και αύριο θέλουν να συνεχίσουν να είναι οι αντιπρόσωποι των Άγγλων, των Αμερικανών και των Ευρωπαίων, που διανέμουν την πίτα για να υποταχθούν οι λαοί. Δεν θα ήταν σωστό αν σε αυτή τη λίστα των Ανθελλήνων-Νεότουρκων δεν αναφερόμαστε και στους ιδεολόγους της ελληνοτουρκικής φιλίας. Μιλάμε για τους νέους καλλιτέχνες, ποιητές, χορευτές, ζωγράφους, κινηματογραφιστές, ηθοποιούς και λοιπούς, οι οποίοι, τσαπίζοντας με είκοσι κυπριακές λέξεις και κάμποσα «τζιαι» ενδιάμεσα, νομίζουν πως ανακάλυψαν τη νέα γλώσσα των νέων Κυπρίων, που με ένα «τζιαι» και ένα «τσιε» θα πιάσουν χεράκια με τους Τούρκους και θα μας «επανενώσουν» σε μια αγγελικά πλασμένη ΔΔΟ. Δεν είναι τυχαίο πως η γλώσσα των αστών και των προοδευτικών και των καλλιτεχνών είναι τα αγγλικά και τα μπασταρδεμένα ελληνοτουρκικά, τα οποία πρόσφατα απέκτησαν επίσημα και το λεξικό τους. Όσο κι αν πληθαίνουν αυτές οι ομαδοποιήσεις δεν μας τρομάζουν. Οι Κύπριοι στην πλειοψηφία τους ακόμη κάνουν τον σταυρό τους, ακόμη έχουν τους Αγίους τους, ακόμη νοιώθουν συγκίνηση ακούγοντας τον εθνικό τους ύμνο και τα λαϊκά τραγούδια τους, ακόμη δεν χάνουν μνημόσυνο των αγωνιστών της Ελευθερίας μας, ακόμη στην ΕΟΚΑ επιστρέφουν για να νοιώσουν περήφανοι, ακόμη στους ποιητές μας βρίσκουν το κουράγιο να αντιστέκονται στους λογής-λογής προσκυνημένους.

4 ΤΖΙΧΑΤΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΖΙΑΙΧΑΤΙΣΤΕΣ Θα έχετε προσέξει κι εσείς ότι η λέξη ΤΖΙΑΙ δίνει και παίρνει στην τηλεόραση μας και σε όλες τις εκδηλώσεις της καθημερινής ζωής των απλών, αλλά και των πνευματικών ανθρώπων ειδικά των καλλιτεχνών. Η μόδα άρχισε με τον Πρόεδρο Χριστόφια και τα στελέχη του ΑΚΕΛ, οι οποίοι συνειδητά, όταν ήθελαν μάλιστα να δείξουν το λαϊκό τους προσωπείο, αμολούσαν και κάμποσα ΤΖΙΑΙ. Μετά πήρε τα ηνία ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο οποίος ενώ προσπαθεί να μιλήσει στην κοινή νεοελληνική δεν μπορεί χωρίς το ΤΖΙΑΙ. Σήμερα δεν υπάρχει σοβαρός πολιτικός που να μην ρίχνει και 5-6 κυπριακούρες και μάλιστα επιδεικτικά, για να γαργαλίσει το αίσθημα του λαού. Όταν οι πολιτικοί αμολούν κυπριακούρες δεν μας πειράζει και τόσο πολύ, διότι αυτό μετριέται στη συνείδηση του κόσμου ως άλλο ένα στοιχείο στα αρνητικά τους. Το κακό, όμως, έχει παραγίνει. Σήμερα απ όλα τα κανάλια δημοσιογράφοι, παρουσιαστές και λαός προωθούν την ιδέα της χρήσης μιας κακοποιημένης κυπριακής διαλέκτου, κυρίως δηλαδή της κατάχρησης της λέξης ΤΖΙΑΙ. Κι αυτό από μόνο του δεν είναι τραγικό. Όμως συνοδεύεται και από άλλα υπόγεια ή φανερά ιδεολογήματα. Οι θαυμαστές του ΤΖΙΑΙ, δηλαδή οι δικοί μας ΤΖΙΑΙΧΑΤΙΣΤΕΣ, τυγχάνει στην τεράστια πλειοψηφία τους να είναι και φιλοχανουμάκια, δηλαδή έχουν σαν αδέλφια τους, όχι τον ελλαδικό λαό, αλλά τα χανούμια και τους Τουρκοκύπριους τζιαι, δκιάλε μαύρε, γιατί τζιαι τους καημένους τους εποίκους έννεν λλία που τους εκάμαμεν. Μάλιστα, υπάρχει κι ένας ανταγωνισμός ανάμεσα στα κανάλια για το ποιο θα εκφέρει περισσότερα ΤΖΙΑΙ και ποιο θα φιλοξενήσει περισσότερους Τουρκοκύπριους που, ως γνωστόν, είναι οι μάνες του ΤΖΙΑΙ και της κακοποίησης της γλώσσας μας. Έτσι κι αλλιώς όμως, αρκετοί νέοι μας μιλούν περίπου όπως οι Τουρκοκύπριοι. Όταν ακούς, π.χ. μια συνέντευξη από κάποιο νέο καλλιτέχνη πρέπει να στήσεις καλά τ αυτιά σου για να καταλάβεις αν είναι Έλληνας ή Τουρκοκύπριος. Η χρήση της διαλέκτου έτσι όπως γίνεται και με το ειδικό βάρος που έχουν σήμερα το διαδίκτυο και η τηλεόραση δεν είναι ένα αυτόνομο γεγονός. Είναι μόνο ένα στοιχείο από την όλη εθνική και πολιτισμική μας συρρίκνωση. Είναι μόνο ένα στοιχείο από μια σωρεία που θέλουν τον Ελληνισμό της Κύπρου όσο πιο αδύνατο πολιτισμικά γίνεται για να περάσουν τα άνομα σχέδιά τους οι ιμπεριαλιστές, το κεφάλαιο και οι ντόπιοι γιουρούκκηδες. Η επιστροφή στις ρίζες είναι ένα άλλο σημείο που χρησιμοποιείται κατά κόρον πια για να καταλήξει κι αυτό στην αποδυνάμωσή μας, εθνικά και πολιτισμικά. Η εμμονή όλων καναλιών, κομμάτων και κράτους- να ενισχύσει αυτή την περιβόητη επιστροφή στις ρίζες δεν είναι τίποτε άλλο από τη μετατροπή μας σε φολκλορίστικα ανθρωπάκια χωρίς πολιτισμό, χωρίς δική τους ταυτότητα. Η ταυτότητα που προβάλλεται από τις εκπομπές κυπριακής παράδοσης με τη χρήση της κυπριακής διαλέκτου, όπως την ξέρει το κυπριώτικό σκετς, είναι η επικίνδυνη αποθέωση του ΚΙΤΣ. Είναι ό,τι πιο κακόγουστο έχουμε να δείξουμε, ό,τι πιο αυτοκαταστροφικό προβάλλουμε. Διότι, αγαπητοί αναγνώστες, όταν οι Κυπραίοι χορεύουν καρτζιλαμάδες, χορεύουν και τα ίδια οι Τουρκοκύπριοι. Μάλιστα, αυτοί ισχυρίζονται ότι είναι δικοί τους όλοι οι χοροί, γι αυτό άλλωστε έχουν και τουρκικά ονόματα. Υιοθετούν τους χορούς μας και τα τραγούδια μας κι εμείς τον χαβά μας. Προβάλλουμε αυτή την πτυχή ως μεγάλη νίκη και μεγάλη απόδειξη ότι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι έχουν μια ΚΟΙΝΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ, όπως έχουν και μια κοινή πατρίδα που πρέπει να τη μοιραστούν, φυσικά, όχι στις αναλογίες πληθυσμού, αλλά στις αναλογίες δύναμης και στρατιωτικής ισχύος. Οι Τουρκοκύπριοι δεν έχουν πρόβλημα προς το παρόν να μοιράζονται την κουλτούρα μας και τον πολιτισμό μας. ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ. Γνωρίζουμε, επίσης, πως αυτοί για να αντέξουν σε μια ελληνική Κύπρο πρέπει να ελληνίζουν, γι αυτό και δεν τους πειράζει να τραγουδούν το γιασεμίν και τον «κατιφέ». Άλλωστε τουρκικά ονόματα είναι... Ούτε τους πειράζει να τρώνε χαλούμι κι ας το λένε χελλίμ, ούτε να πίνουν καμιά ζιβανία μαζίν μας, ολάν! Όσοι δεν καταλαβαίνουν πως δεν φτάνει να χορεύεις κυπριακούς χορούς με κυπριακές στολές τζιαι να μιλάς με το «τζιαι τζιαι» με τα «ακατάχνωτα» για να παραμείνεις Έλληνας σε αυτό το ελληνικό νησί, τότε προφανώς θα παίξουν το παιχνίδι των Τούρκων. Την παράδοση την υποστηρίζεις ΜΟΝΟ όταν την αμφισβητείς, ΜΟΝΟ όταν την ανατρέπεις, ΜΟΝΟ όταν την ξεπερνάς. Αν επιμέναμε στο δημοτικό τραγούδι δεν θα είχαμε το ρεμπέτικο, δεν θα είχαμε το λαϊκό, δεν θα είχαμε τον Θεοδωράκη και τον Χατζηδάκι, δεν θα είχαμε τον Σαββόπουλο και τόσους άλλους που ύμνησαν το ελληνικό τραγούδι. Αν δεν είχαμε τον Μόντη, τον Πασιαρδή και τον Βασιλείου να προχωρήσουν πιο πέρα τη διάλεκτό μας, δεν θα ηχούσε τόσο ωραία στ αυτιά μας ο Μιχαηλίδης και ο Λιπέρτης. Ο Πασιαρδής έγραψε τον δικό του Τζιυπριανό, πατώντας πάνω στο πτώμα του Βασίλη Μιχαηλίδη, γι αυτό και τον υποστηρίζει και προβάλλει το μεγαλείο του. Ο Λάρκου με τα τραούθκια του εγάμησε τον Βασίλη Μιχαηλίδη, όποιες κι αν ήταν οι προθέσεις του. Όσοι δεν καταλαβαίνουν πως η παράδοση, όπως προβάλλεται σήμερα και κυρίως φωνακτά μέσα από τα λογής-λογής προγράμματα και παιχνίδια της τηλεόρασης, ΤΟΥΡΚΟΠΟΙΕΙ τον πολιτισμό κοιμούνται ύπνο βαθύ στην καλύτερη περίπτωση και στην άλλη είναι απλώς πληρωμένα τσογλάνια του συστήματος που θέλει την Κύπρο νησί ουδέτερο, πολυεθνικό, γκέι, σιγκαπούρικο και, γιατί όχι, νεο-οθωμανικό. ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΥΓ.: Κόρη Βασιλική, τι γυρεύκεις μέσα στα πίτουρα, εν ηξέρεις ποιοι εν να σε φάσειν; Εν οι όρνιθες που εννά σε φάσειν αφού πρώτα σιέσουν τες τσιλλαρκές τους πάνω σου. Η παράδοση κόρη Βασιλική, έννεν λάιφσταιλ και φρου φρου και αρώματα. Σταμάτα αυτό το παιχνίδι με την τηλεοπτική παράδοση, ζημιά κάμνεις χωρίς κανένα κέρδος για τα ζητήματα που υποτίθεται υποστηρίζεις. Μείνε στο τραγούδι σου, μια χαρά ήσουν, άσε τα μπέιμπυ ντολ φουστανάκια, άσε και τα ΤΖΙΑΙ και τα ΤΣΙΕ πριν η τηλεόραση σε ξεφτιλίσει εντελώς. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ Ποίηση: Βασίλης Μιχαηλίδης Μουσική: Μάικ Χατζηγαβριήλ Εικονογράφηση βιβλιαρίου: Ελένη Νικοδήμου Τη διεύθυνση παραγωγής και την ενορχήστρωση υπογράφει ο Νικόλας Φαρμακαλίδης. Η παραγωγή έγινε από την Neila Productions στο Λος Άντζελες. ΕΥΧΕΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗ Αν είναι αλήθεια πως ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου έστειλε τις γιορτές κάρτες με την ευχή ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΒΟΡΡΑ, τότε πρέπει ο λαός μας να προβληματιστεί αν θα στείλει τα παιδιά του να σπουδάσουν στο εν λόγω Πανεπιστήμιο. Εκτός αν, φυσικά, ο Πρύτανης καλεί τον λαό σε ένοπλη αντίσταση κατά του Αττίλα, που διαφεντεύει τώρα τον Βορρά μας, δηλαδή την κατεχόμενη πατρίδα μας. Νομίζω κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Ο Πρύτανης είναι σαφέστατος. Εννοεί την οικειοθελή υποδούλωσή μας στα σχέδια των Αναστασιάδη-Χριστόφια, για επανένωση «βορρά-νότου» σε τρία κρατίδια που, όχι μόνο θα καταργούν την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά θα παραδίδουν επίσημα και με βούλα μεγάλα κομμάτια της κατεχόμενης σήμερα πατρίδας μας. Ευχόμαστε κι εμείς με τη σειρά μας να φυσήξει μπόλικος αέρας από τον Βορρά, να εισέλθει στον κώλο του κ. Χριστοφίδη και να καταλήξει στον εγκέφαλό του, μήπως και καταλάβει πως τις λέξεις δεν τις αμολούμε αυθαίρετα, αλλά βουτούμε τες πρώτα μέσα στο εγκέφαλό μας τζιαι ύστερα κάνουμε μαγκιές. «ΑΣΥΛΕΙΑ» ΚΑΙ ΡΙΚ Μιας και μιλήσαμε πιο πάνω για τις λέξεις, θυμηθήκαμε και το εξής ευτράπελο που αποδεικνύει ότι με λίγη θέληση όλα τα λάθη μπορούν να διορθωθούν. Σε πρόσφατο δημοσιογραφικό πρόγραμμα του ΡΙΚ εμφανίστηκε στην κάτω γωνία της οθόνης η λέξη ΑΣΥΛΕΙΑ, γραμμένη με κατάληξη εία. Το είδε ένας από τους δημοσιογράφους και αναφώνησε «το ασυλία εν με ι και όχι με ει». Τα τσακάλια του ΡΙΚ το «διόρθωσαν» και έγραψαν ΑΣΙΛΕΙΑ! Άσιλα, σαΐνια οι ΡΙΚάσπιδες. Θυμίζει τον Κύπριο ακελικό μετανάστη, Χαράλαμπο Σκατά, ο οποίος μετά από παρατήρηση συγχωριανού του ότι δεν είναι σωστό να κυκλοφορεί με τέτοιο όνομα στο Λονδίνο, πήγε και το άλλαξε και το έκανε Τζον Σκατάς...

5 Η Νεοκυπριακή «Ακαδημαϊκή» Νομενκλατούρα* Του Ανδρέα Μορφίτη Κατά τη δεκαετία του 1970 και συγκεκριμένα το 1975 λειτούργησε στην Κύπρο ο λεγόμενος «Νεοκυπριακός Σύνδεσμος» κύρια επιδίωξη του οποίου ήταν η καλλιέργεια μιας καθαρά Κυπριακής συνείδησης ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους, με στόχο την επαναπροσέγγιση όπως πίστευαν με τους Τουρκοκύπριους και την «αναδιαμόρφωση» ενός νέου Κυπριακού Κράτους Έθνους. Απαραίτητα μεθοδολογικά «εργαλεία» για την επίτευξη των σκοπών και στόχων του Συνδέσμου ήταν η απάμβλυνση, εξασθένιση, αλλοίωση και τελικά η κατάργηση της Ελληνικής εθνικής συνείδησης των Ελληνοκυπρίων και η αντικατάσταση της με μια νέα Κυπριακή συνείδηση που θα οδηγούσε σταδιακά στη δημιουργία ενός νέου υβριδικού «Έθνους» των Κυπρίων! Όλη αυτή η «φιλοσοφία» αλλά και οι συνεπαγόμενες μεθοδεύσεις προσέκρουσαν τότε στη σθεναρή αντίδραση των Ελληνοκυπρίων, γι αυτό και οι προσπάθειες συνεχίστηκαν υπογείως μέχρι και σήμερα με στόχο τη σταδιακή και διαχρονική διάβρωση της ιστορικής συνείδησης του λαού μας. Τα αποτελέσματα αυτών των μακρόχρονων μεθόδων και προσπαθειών αντανακλώνται επί των ημερών μας είτε με την προβολή νεοφανών ιδεολογημάτων είτε με την εμφάνιση μιας νέας, νεοκυπριακής «νομενκλατούρας» που εμφανίζεται ενδεδυμένη με τον μανδύα του ακαδημαϊκού ή του νεοκουλτουριάρη και φαίνεται να ηγείται αυτής της εκστρατείας. Αφορμή για τη συγγραφή του παρόντος σημειώματος μού έδωσε η συνέντευξη του Χάρη Ψάλτη, επίκουρου καθηγητή Κοινωνικής Αναπτυξιακής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στην Αντιγόνη Δρουσιώτη του Συγκροτήματος του Φιλελευθέρου. Σταχυολογώ τις κυριότερες μόνο θέσεις και απόψεις του κ. καθηγητού. «Η τεχνική επιτροπή για την Εκπαίδευση θα πρέπει να σταματήσει τη στερεοτυπική αφήγηση της Ιστορίας, που αντί να φέρνει την επανένωση, φέρνει τη διχοτόμηση» (δηλαδή να σταματήσουμε να μιλάμε για εισβολή, για κατοχή, για τα διχοτομικά σχέδια της Τουρκίας από την εποχή του Νιχάτ Ερίμ κτλ, γιατί φέρνουμε τη διχοτόμηση. «Το μάθημα της Ιστορίας θα πρέπει να αλλάξει γιατί διατρέχεται από μια εθνοκεντρική αντίληψη, κάνοντας λόγο για καλλιέργεια εθνικής ταυτότητας». «Τέτοιες αντιφάσεις δεν βοηθούν καθόλου τους εκπαιδευτικούς να κατανοήσουν ότι μονόπλευρες αφηγήσεις θυματοποίησης (που για πολλούς εκπαιδευτικούς είναι δυστυχώς ο τρόπος να καλλιεργήσουν πατριωτισμό, το «δεν ξεχνώ» όπως και εθνική ταυτότητα) αντιστρατεύονται την καλλιέργεια κριτικής ιστορικής σκέψης αλλά ταυτόχρονα και την κουλτούρα συμφιλίωσης» (Δηλαδή κατά τον κ. καθηγητή η ιστορία της τουρκικής εισβολής του 1974 είναι μονόπλευρη αφήγηση θυματοποίησης και το «δεν ξεχνώ» είναι σοβινιστικό σύνθημα! ). «Άλλη όμως η ερμηνεία από τους Ελληνοκύπριους για παράδειγμα το τι έγινε το και άλλη από τους Τουρκοκύπριους» επισημαίνει ο κ. καθηγητής. (Ο κ. Ψάλτης δεν μας έδωσε τη δική του ερμηνεία για την περίοδο Θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο για τους αναγνώστες του παρόντος κειμένου). Για μένα, τον απλό Ελληνοκύπριο πολίτη που έζησε τις δραματικές δεκαετίες του 1963 και του 1974 η «μονόπλευρη αφήγηση» όπως την ονομάζει ο κ. Ψάλτης- είναι πως η Τουρκία το 1963 βομβάρδισε την Τηλλυρία και κατέκαυσε γη και ανθρώπους με βόμβες ναπάλμ, ενώ το 1974 εκμεταλλευόμενη το άφρον και εγκληματικό πραξικόπημα εισέβαλε στην Κύπρο, προέβη σε μαζικές λεηλασίες, φόνους και βιασμούς και κατέκτησε δια της βίας των όπλων το 38% του Κυπριακού Κράτους το οποίο έκτοτε και κατέχει. Στη συνέχεια της συνέντευξης του ο κ. Ψάλτης αναφέρθηκε σε έρευνα που ολοκληρώθηκε πρόσφατα και παραθέτει τα ποσοστά για τα ναι, τα όχι και τα ίσως, σε περίπτωση δημοψηφίσματος. Μόνο που ο κ. Ψάλτης δεν μας είπε ποιό ήταν το αντικείμενο του δημοψηφίσματος αφού η μορφή της τελικής λύσης ευρίσκεται ακόμα στο στάδιο των διαφορών, των συγκλίσεων, των υποθέσεων, των αναιρέσεων, των αμφισβητήσεων και των ασαφειών!!!! Τόση σοβαρότητα στην επιστημονική δεοντολογία και έρευνα!!! Ένας άλλος νεωτεριστής διανοούμενος της ίδιας σχολής με τον κ. Ψάλτη είναι και ο Τουρκολόγος Ιάκωβος Χατζηπιερής ο οποίος σε συνεργασία με ένα Τουρκοκύπριο συνάδελφο του συνέταξαν «Το κοινό λεξικό της Ελληνοκυπριακής και Τουρκοκυπριακής διαλέκτου», που εμπεριέχει κοινές λέξεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και το οποίο ο εκδότης υπέβαλε στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού με αίτημα να αναγνωριστεί ως επίσημο σύγγραμμα και να μπει στις βιβλιοθήκες των σχολείων και των Δήμων της Κύπρου. Πρόσθεσε ακόμα ότι το όραμα του είναι να δημιουργηθεί στην Κύπρο μια τρίτη γλώσσα ανάμικτη που θα χρησιμοποιείται από όλους τους Κυπρίους όταν γίνει η επανένωση των δυο κοινοτήτων. Αν λοιπόν το 1974 η Τουρκία κατέλαβε με τη βία των όπλων τη μισή μας σχεδόν Πατρίδα (που ο Κύπριος Πανεπιστημιακός ονομάζει «μονόπλευρη αφήγηση θυματοποίησης» των Ελληνοκυπρίων) άλλο τόσο στο διάστημα από το 1974 μέχρι σήμερα πέτυχε να αλώσει τις συνειδήσεις, τις αντιστάσεις, τις αντιλήψεις και τις συμπεριφορές μας, σε σημείο που φαίνεται πως δεν έχει μείνει πια τίποτε όρθιο που θα μπορέσει να μας σώσει από την αλλοτρίωση, την υποταγή και τον αφανισμό. Διερωτώμαι τελικά που αρχίζει και πού σταματά η ακαδημαϊκή και πνευματική νεοκουλτούρα μας και ποια εχέγγυα επιβίωσης μάς έχουν απομείνει στη γη των προγόνων μας. Εγείρονται όντως σοβαρά ερωτήματα τα οποία θα έπρεπε το καθ ύλην αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού ποιάς παιδείας και ποιού πολιτισμού να απαντήσει. Θα ήταν επίσης χρήσιμο να έχουμε και τις επίσημες θέσεις του Ανωτάτου Πνευματικού Ιδρύματος της χώρας μας, για το οποίο ο Κύπριος πολίτης δαπανά εκατομμύρια από τα υστερήματα των κόπων και των μόχθων του. Ακούει κανείς; *Νομενκλατούρα (από το λεξικό του Γιώργου Μπαμπινιώτη): «Η προνομιούχος κοινωνική τάξη των κρατικών και οικονομικών αξιωματούχων στο πλαίσιο ολοκληρωτικού καθεστώτος, κυρίως κομμουνιστικού, αλλά και σε δημοκρατικά καθεστώτα». Υ.Γ. Σε απόλυτη ταύτιση και συστράτευση με τη νεοκυπριακή νομενκλατούρα βρίσκεται σχεδόν το σύνολο των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμά-των της χώρας μας, που από πρωϊας μέχρι νυκτός μας σερβίρουν τα υποπροϊόντα τους τα οποία κατακρεουργούν,αποδομούν, υποβιβάζουν και εξευτελίζουν το πολιτιστικό υπόβαθρο και το γλωσσικό αισθητήριο του λαού μας στο όνομα μιας ανόητης κυπριοποίησης των πάντων με την προσδοκία ότι έτσι θα καταστούμε πιο ωφέλιμοι στον αγώνα για την... επανένωση της πατρίδας μας με το σύνοικο τουρκικό στοιχείο. Σ αυτό το δύσμοιρο τόπο χάθηκε εντελώς και προ πολλού κάθε έννοια του μέτρου, της λογικής και της ισορροπίας.τί λένε οι εκπαιδευτικοί μας άρχοντες και οι πνευματικοί μας ταγοί; Υπνώττουν ή έχουν απονευρωθεί τελείως; ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΕΜΠΕΛΗ ΔΡΑΚΟΥ Τραγουδούν: Ελευθερία Αρβανιτάκη, Monsieur Doumani, Φοίβος Δεληβοριάς, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Σωκράτης Μάλαμας, Απόστολος Ρίζος, Λιζέτα Καλημέρη, Δώρος Δημοσθένους, Σοφία Παπάζογλου

6 ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ Η φωτογραφία της Χαραλαμπίδου που τράβηξε ο Α. Κυπριανού.

7 ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ 2 Ο ΝΙΑΖΙ, ΤΟΥ ΝΙΑΖΙ Δεν προλαβαίνει να χαρεί το ένα βραβείο ο Νιαζί και του έρχεται το δεύτερο. Έτσι είναι οι εκλεκτοί διανοούμενοι του κυπριακού συγκροτήματος εξουσίας. Ο Νιαζί δεν είναι μόνο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου, αλλά και σύμβουλος του Αναστασιάδη. Δηλαδή, ένας Τούρκος βαθιά μέσα στην ελληνική κοινότητα, ποικιλοτρόπως και όχι μόνο σεξουαλικά. Είναι, φυσικά, και σύμβουλος του Ακκιντζί και, γάαρε πολίτη, συνέχισε να πληρώνεις φόρους για να κάθεται πάνω στο σβέρκο του ο κάθε Νιαζί. Ο ΚΙΟΠΠΕΚΚΗΣ Ο ΧΑΤΖΗΠΙΕΡΗΣ Να ένας άλλος έξυπνος του Πανεπιστημίου μας, ο κύριος Ιάκωβος Χατζηπιερής, ο οποίος μαζί με έναν Τουρκοκύπριο συνέγραψαν ένα νέο ελληνοκυπριακοτουρκοκυπριακό λεξικό με κοινές λέξεις οι οποίες, αν ενισχυθούν με νέες λέξεις, μπορεί να φτιάξουν μια νέα γλώσσα, την ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ, η οποία θα πηγαίνει γάντι με τη νέα λύση που έρχεται. Είχα γράψει γι αυτή τη νέα γλώσσα πριν εμφανιστεί το λεξικό της, αλλά δεν ακούγατε, ω γάααροι Κυπραίοι. Τώρα, ρε ππεζεβέγκηες (να μια κοινή λέξη), ρε εσιέκκηες, θα μπορείτε επικοινωνείτε με τους εποίκους τζιαι με τους καρτάσηες σας στην καινούργια γλώσσα τζιαι πού καλλίτερα που το 1984, το μπαρ του Όργουελ στα κατεχόμενα, όπου κανείς ακούει τα μουγκρητά αυτής της νέας παρθενογένεσης, της ρωμιοτουρτζικής γλώσσας. Απορώ, φυσικά, πώς κυκλοφορεί αυτός ο Χατζηπιερής. Εν αντρέπεται τα μούτρα του; Εν καταλαβαίνει πως είναι γελοίος; Εν έσιει μάνα τζιαι συγγενείς να του το πουν; Ο ΨΑΡΤΗΣ, Ο ΣΚΑΤΑΣ, H CIA Ο Χάρης Ψάλτης μπορεί να φορά παντελόνια, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι κοπέλα, όπως η Ρεπούση και η Σία. Μια χαρά γυναικούλα είναι, αντάξια των μεγάλων σκρόφων του ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας αλλάξουν την πίστη και να μας εξευρωπαΐσουν μουσουλμανοποιώντας μας (Δείτε το εξαιρετικό άρθρο του Μορφίτη, στη σ. 5). ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΔΥΚ Οι Ελλαδίτες δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τραίνο - έτσι τουλάχιστον ισχυρίζεται το τραγούδι. Να, όμως, που η ΕΛΔΥΚ έρχεται να διαψεύσει όλους όσοι ισχυρίζονται πως το ελληνικό έθνος, ο λαός του δηλαδή, δεν αναγνωρίζεται με τίποτα από τον καιρό που εξαφανίστηκαν οι τοπικές φορεσιές. Οι Έλληνες Ελλαδίτες ζουν και βασιλεύουν σ την Κύπρο, όσο κι αν ακούγεται παράξενο. Είναι τα παιδιά της ΕΛΔΥΚ που με ένα μουστάκι κατάφεραν και ελληνοποίησαν ξανά το έθνος μας. Δεν υπάρχει πια σοβαρός Ελδυκάριος που να μη φέρει μουστάκιον τύπου Τάσσου Παπαδόπουλου ή μουστάκιον τύπου μεσογειακού εραστή, απ αυτά που δέσποζαν τη δεκαετία του 50 και 60 σε όλη την Ελλάδα. Βλέπεις τους Ελδυκάριους να περπατάνε περήφανοι στις στράτες της Λευκωσίας και αισθάνεσαι μια σιγουριά πως, ναι, θα έρθουν καλύτερες μέρες για τον Ελληνισμό, πως μπορούμε με το δικό μας πρόσωπο, τις δικές μας ιδιοσυγκρασίες να αντισταθούμε στον βούρδουλα που μας θέλει ομοιόμορφα ανθρωπάκια. Δείτε π.χ. τους Αθηναίους και Κύπριους νέους με τα μούσια και μουσάκια τους. Σαν μαϊμούνες μοιάζουν, σαν αδέσποτα μαμμόθρεφτα ρουφούν τα freddo τους. Καλούμε τους νέους της χώρας να αγκαλιάσουν τους Ελδυκάριους, άλλωστε τους καταλαβαίνεις αμέσως με το διακριτικό τους μουστάκι, να τους κεράσουν ένα καφέ ή μια πίτα σουβλάκια ή ακόμα, αν μπορούν, την γκόμενα ή την αδελφή τους αν έχουν φυσικά. Να ένας τρόπος να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ΕΛΔΥΚ, που δίνει θάρρος και ελπίδα στην Κύπρο ποικιλοτρόπως και όχι μόνο επειδή είναι ο στρατός μας. Υ.Γ. Η παρότρυνση μας δεν ισχύει για τον Κ.Τ. από τα Λύμπια, μιας και η αδελφή του δεν βλέπεται με τίποτα και θα γίνουμε ρεζίλι. 7 Π A Z A P A K I A l Π A Z A P A K I A l Π A Z A P A K I A ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΑΖΑΡΑΚΙ ΒΙΒΛΙΟΥ Σ TO BIBΛIOΠΩΛEION ΓIAΛOYΣA Όλες οι εκδόσεις ΑΙΓΑΙΟΝ l ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΠΑΡΑΛΑΒΕΣ l ΠΑΙΔΙΚΑ l MAΓΕΙΡΙΚΕΣ και πολλά άλλα

8 DAVID BOWIE Oh no love! you're not alone You're watching yourself but you're too unfair You got your head all tangled up but if i could only Make you care Oh no love! you're not alone No matter what or who you've been No matter when or where you've seen All the knives seem to lacerate your brain I've had my share, I'll help you with the pain You're not alone Just turn on with me and you're not alone Let's turn on with me and you're not alone (wonderful) Let's turn on and be not alone (wonderful) Gimme your hands cause you're wonderful (wonderful) Gimme your hands cause you're wonderful (wonderful) Oh gimme your hands. Kαλό σου ταξίδι, φίλε Ντέιβιντ. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει, όπως ελαφρά ήταν η καρδιά μας όταν μαζί με τον Ίαν αγοράσαμε τον πρώτο σου δίσκο, την πρώτη μέρα που κυκλοφόρησε και ακούγοντας τον για ώρες ολόκληρες ξανά και ξανά ανακαλύπταμε ένα άλλο μουσικό κόσμο. Την ίδια μέρα, θυμάμαι αγοράσαμε και το Ζ την μουσική του Θεοδωράκη από την ταινία του Γαβρά και ο Ίαν ανακάλυπτε πως υπάρχουν σε όλο τον κόσμο μουσικές που συγκινούν τον άνθρωπο. Ακούγαμε το Ziggy Stardust και το Ζ και ανακαλύπταμε πως ο κόσμος δεν είναι μόνος του. Ντέιβιντ, you re not alone. Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Ο Υ Ν l Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Ο Υ Ν Γ Ι Α Π Α Ρ Α Γ Γ Ε Λ Ι Ε Σ Τ Η Λ Ε Φ Ω Ν Η Σ Τ Ε Σ Τ Ο

9 Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΟΝΑΓΡΟΥ ΣΕΙΡΑ: MIKΡΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΟΛΗ Η ΣΕΙΡΑ ΜΟΝΟ 55 ΕΥΡΩ ΜΕΡΑ ΗΜΙΓΥΜΝΩΝ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ Κάθε χρόνο οι αμερικανοί υιοθετούν και μια νέα ημέρα την οποία πρέπει να γιορτάζουμε. Μέρα του πατέρα, μέρα των ηλεκτρόλογων, μέρα του καρδιακού, μέρα των γκέυ, μέρα των προσφύγων κτλ, κτλ, κτλ. Το 2002 στην Νέα Υόρκη υιοθέτησαν την ΜΕΡΑ όπου οι επιβάτες μπορούν να κυκλοφορούν στο μετρό ημίγυμνοι, χωρίς παντελόνια ή φουστάνια. Έκτοτε αντέγραψαν αυτήν την βλακεία και άλλα μετρό ανά τον κόσμο. Φέτος το έκαναν και στο μετρό του Λονδίνου, απ όπου και η φωτογραφία μας. Μάλιστα θεάθηκαν και δύο κυπραίες που βρέθηκαν στην Όξφορντ Στριτ για ψώνια. Ευτυχώς που δεν έχουμε μετρό στην Λευκωσία διότι θα γινόταν το αδιαχώρητο με τους βουλευτές του ΔΗΣΥ που θα έτρεχαν σαν τους πελλούς να φωτογραφήσουν τα βρακούθκια των γυναικών. Άσε που κάθε μέρα θα έπρεπε να υποστούμε την Χαραλαμπίδου, την Κουκουμά, την Κυριακίδου και πολλές άλλες κυπραίες ημιτίτσιρες.

10 Π Α Ρ Ο Υ Σ Ι Α Σ Η Β Ι Β Λ Ι Ο Υ Την Πέμπτη 14 Ιανουαρίου στο βιβλιοπωλείον «Γιαλούσα» μέσα στο «Αιγαίον» πλησίον Πύλης Αμμοχώστου, Λευκωσία Oμιλητές: Χάρη Σπανού Στέφανος Σταυρίδης Χαιρετισμοί από Κύπριους και Ελλαδίτες ανθρώπους των γραμμάτων Ο Χρίστος Πέτρου θα τραγουδήσει αγαπημένα τραγούδια του Σάββα Παύλου ΔΩΡΕΑΝ ΠΟΤΑ ΚΑΙ ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ [...] Την έκδοση πάντως της λιπερτικής ποίησης διευκολύνουν ή απλοποιούν κάποιοι παράγοντες: 1. Αν εξαιρέσουμε την ποίηση της νεανικής περιόδου του, στην οποία χρησιμοποιεί μορφές της πανελλήνιας γλώσσας, το σύνολο, σχεδόν, των διαλεκτικών του ποιημάτων είναι συγκεντρωμένο είτε στους τέσσερις τόμους των Τζιυπριώτικων τραουδκιών είτε προδημοσιεύτηκαν αποκλειστικά στην εφημερίδα Ελευθερία της Λευκωσίας (πριν το 1923) και στο περιοδικό του κυπριακού μεσοπολέμου Πάφος (μετά το 1934). Αυτή η συμπερίληψη του συνόλου, σχεδόν, της διαλεκτικής ποίησής του σε αυτοτελείς εκδόσεις διευκολύνει ερευνητές, μελετητές και επιμελητές έκδοσής της. 2. Ο ίδιος ο ποιητής είχε, κατά πάσαν πιθανότητα, άμεση ή έμμεση ανάμειξη στην έκδοση αυτών των αυτοτελών εκδόσεων, που τις επιμελούνταν μάλλον φίλοι του (ίσως ο Γ. Μαρκίδης που έγραψε και τους προλόγους). Δεν υπάρχουν σχετικές αναφορές ή ενδείξεις περί τούτου. Μόνο στον Δ τόμο ο Άντης Περνάρης στα «Δυο προλογικά λόγια» του αποκαλύπτει την ιδιότητά του ως επιμελητής της έκδοσης, αλλά και με την προσθήκη: «Στην καταγραφή των τραγουδιών... πολύτιμος βοηθός μου στάθηκε ο φίλτατος καθηγητής στο Παγκύπριο κ. Κυρ. Χατζηϊωάννου». Μπορούμε, εν ολίγοις, να υποθέσουμε πως οι τέσσερις τόμοι των Τζιυπριώτικων αποτυπώνουν και τη βούληση του ποιητή τους. Το πρόβλημα, λοιπόν, μάλλον μετατίθεται: Πόσο σωστά ο ίδιος ο ποιητής αποδίδει την κυπριακή διάλεκτο και, πάρα πέρα, ποια είναι η σωστή απόδοση της ποίησης αυτής, χωρίς να προδίδεται, κατά το δυνατόν, ούτε ο ποιητής ούτε η διάλεκτος; Εδώ ακριβώς παρεμβαίνουν και οι προσωπικές επιλογές του εκάστοτε επιμελητή. 3. Ο Δ. Λιπέρτης είχε την τύχη ν ασχοληθούν με έκδοση των έργων του δύο εξέχοντες μελετητές, γλωσσολόγοι και λεξικογράφοι της κυπριακής διαλέκτου. Πρώτα ο Κυρ. Χατζηϊωάννου στην έκδοση του Δ τόμου (1937), όπως είδαμε, και ο Κ.Γ. Γιαγκουλλής στην πιο έγκυρη, ώς σήμερα, έκδοση των Απάντων του (εκδ. Χρ. Ανδρέου, 1988). [...]

11 Η ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ ΜΑΣ Σ Τ Ι Σ Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σ Α Ι ΓΑ Ι Ο Ν ΕΙΔIΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ Όλα τα βιβλία αξίας 160 ευρώ, τώρα ΜΟΝΟ 80 ΕΥΡΩ

12 Ὄναρκος Ρε Σαββάκη, τούτο το σύμφωνο συμβίωσης εν η επισημοποίηση του ππουσσλικκιού; Ἐφημερίς γιὰ τὴν ἀνατροπή τοῦ Ἀναστασιάδη Εν ηξέρω, ρώτα τον Μυλωνά που εν δημοσιογράφος. Ο ΥΠΟΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΗΣΥ Η ηγεσία του ΔΗΣΥ δεν έχει τον Θεό της. Από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι τον τελευταίο βουλευτή και τον τελευταίο αξιωματούχο έχουν ξεπέσει στην ασυδοσία και το βούρκο. Από τον Πρόεδρό μας, που ψεύδεται ασυστόλως καθημερινώς μέχρι τον πορνο-κυπριανού και έως τον ρίνγκο της Ανατολής, τον Χαμπουλλά, έχουν όλοι βυθιστεί στην βρώμα, την ψευτιά, την κλεψιά και την απατεωνιά, επιμένοντας μάλιστα να φορούν το φωτοστέφανό τους. Από τον Χάσικο, που αλλό λλίον εννά δέρνει που την τηλεόραση ζωντανά, μέχρι τον Δίπλαρο και τον Θεμιστοκλέους, όλοι μας περιπαίζουν και θέλουν με το εσιέκκιπι κιόλας να τους σεβόμαστε. Η Μαφία της Νέας Υόρκης και του Σικάγου είχε πιο έντιμους γκάγκστερ από τους αξιωματούχους του ΔΗΣΥ. Δεν φτάνουν όλα τ άλλα, έχουμε και το νούμερο τον Νίκο Τορναρίτη να δίδει μαθήματα πατριωτισμού, ότι τάχατες το ΚΟΜΜΑ δεν θ ασχοληθεί με τις εκλογές για να δωθεί η ευκαιρία να συγκεντρωθούν όλοι στην λύση του Κυπριακού. Είναι πασιφανές ο λόγος που τα νούμερα Αβέρωφ και Τορναρίτης δεν θέλουν εκλογές ΤΩΡΑ. Τι θα κάνουν με τον υπόκοσμο που ανέθρεψαν; Ποιους θα προωθήσουν για τα αξιώματα και ποιους θα καθαρίσουν; Αν υπάρχουν έντιμες φωνές μέσα στον ΔΗΣΥ, ΤΩΡΑ είναι η ώρα να μιλήσουν, τώρα είναι η ώρα να καθαρίσουν τον σταύλο του Αναστασιάδη, τώρα είναι η ώρα να σώσουν την αξιοπρέπεια της παράταξης τους και να δώσουν μια σχετική ελπίδα στους έντιμους οπαδούς τους. Μια φωνή μόνο μπορεί να φέρει την άνοιξη κι επειδή μάλλον δεν υπάρχει ας τους δώσουμε όλους την κλωτσιά να παν στ ανάθεμα. BIBΛIOΠΩΛ E ION ΓIAΛOY Σ A ANOIKTON KAΘΗΜΕΡΙΝΩΣ πλην Κυριακής το πρωί και το απόγευμα l Όλα τα νέα βιβλία των εκδόσεων ΑΙΓΑΙΟΝ l Νέες παραλαβές και βιβλία σε χαμηλές τιμές ΚΟΠΙΑΣΤΕ ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ ΚΑΦΕ