ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013 ΤΕΥΧΟΣ 184ον

Transcript

1 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013 ΤΕΥΧΟΣ 184ον

2 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΤΕΥΧΟΣ 184ον ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΚΩΔΙΚΟΣ 2589 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ «Ἀνέκλινεν Αὐτόν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι»...75 Σεβ. Μητροπολίτου Μονεμβασίας καί Σπάρτης κ. Εὐσταθίου ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ: ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΗΣ ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ 5, ΣΠΑΡΤΗ Τηλ Fax info@immspartis.gr imm-spar@otenet.gr Θέματα Λατρείας Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων...77 Θεοφ. Ἐπισκόπου Ἀνδρούσης κ. Θεοκτίστου Οἱ Πατέρες στόν σύγχρονο κόσμο Ὁ ἀληθινὸς δρόμος...78 Ἀρχιμ. Ἐφραίμ Μιλτιάδου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων Σπάρτης ΕΚΔΟΤΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΗΣ κ.κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Προσεγγίσεις καί προβληματισμοί Ἀνησυχητική μηδενικότητα...80 Ἀρχιμ. Πορφυρίου Κονίδη, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίων Ἀναργύρων Πάρνωνος ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΧΙΜ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΣΜΑΣ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ: 0,60 Νεανικοί Ἀγκυροβολισμοί Ἡ ἀρχὴ τῆς ἱστορίας...82 Εὐαγγέλου Θεοδώρου, Βιβλιοθηκονόμου Ἱερομόναχος π. Ἀθανάσιος Χαμακιώτης ὁ ἐλεήμων...83 Ἱεροδιακόνου π. Εὐσεβίου Ρασσιᾶ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ-ΑΝΝΑ Α. ΧΙΩΤΗ Τριακοσίων 48, Σπάρτη τηλ info@lakonikos.gr Ἀπό τή ζωή τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας Γεγονότα - Σχόλια...85 Χρονικά Ἱερᾶς Μητροπόλεως...91

3 75 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» «Ἀνέκλινεν Αὐτόν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι» Σεβ. Μητροπολίτου Μονεμβασίας καί Σπάρτης κ. Εὐσταθίου M έ κινητήρια δύναμη τή σταθερή καί ἀνόθευτη πίστη μας καί μέ ὁδηγό τόν ὑπέρλαμπρο ἀστέρα τῆς Βηθλεέμ, ὑπακούοντας στό εὐλογημένο καί κοσμοχαρμόσυνο προσκλητήριο τῆς φιλόστοργης Ἐκκλησίας μας, φθάσαμε καί ἐφέτος κατά τήν ἁγία αὐτή καί συγκλονιστική νύχτα στόν ὁλοφώτεινο τοῦ Ναοῦ χῶρο, γιά νά δοῦμε μέ τά μάτια μας «ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός». Βλέπουμε κατάπληκτοι νά ἐνδύεται ὁ ἅγιος, ὁ ἀχώρητος καί ἄφθαρτος Θεός τήν ἀλλοιωμένη καί φθαρτή δική μας σάρκα, γιά νά φορέσει καί σ ἐμᾶς τή θεοΰφαντη καί ἔνδοξη στολή τῆς ἀφθαρσίας. Κατεβαίνει στήν ταλαίπωρη, κακοποιημένη καί κατασκότεινη γῆ μας, γιά νά τή μεταμορφώσει σέ οὐρανό πολύφωτο. Μπαίνει στά μονοπάτια τῆς ἱστορίας, γιά νά ἀναμορφώσει τήν ἀνθρωπότητα καί νά κοσμήσει τά ἀνθρώπινα ἤθη μέ τήν ἀναζωογονητική Χάρη Του. Ἔρχεται στόν πολυστένακτο κόσμο μας, γιά νά προσφέρει πλούσια τήν ἀπύθμενη ἀγάπη Του καί τήν εἰρήνη, πού τόσο μᾶς χρειάζονται καί λαχταροῦμε. Εἶναι, ὅμως, ἀπίστευτο, ἀδελφοί μου, ἀλλά ἀληθινό. Εἶναι ἀνεξήγητη, ἀλλά θλιβερή πραγματικότητα. Δέν ὑπῆρχε τόπος γιά τή Βασίλισσα τοῦ κόσμου, τήν Παναγία μας. Δέν εὑρέθη στοιχειῶδες κατάλυμα γιά τό Δημιουργό τοῦ παντός, τόν Κύριο καί Δομήτορα τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς. Μέ ἄλλα λόγια, ὅταν ὁ Ἰωσήφ καί ἡ παρθένος Μαριάμ βρίσκονταν στή Βηθλεέμ, συμπληρώθηκαν οἱ ἡμέρες γιά νά γεννήσει καί ἡ Θεοτόκος γέννησε τό μονογενῆ Υἱό της καί τόν σπαργάνωσε καί τόν ἔβαλε στή φάτνη, διότι δέν ὑπῆρχε θέση στό πανδοχεῖο, γιά νά διαμείνουν. Σταῦλο, λοιπόν, ἔδωσε ἡ ἀχάριστη ἀνθρωπότητα στόν ἐνσαρκωθέντα Θεό. Ἐπρόκειτο γιά ἕνα σκοτεινό, ψυχρό καί ἀκάθαρτο σπήλαιο ἐντός λόφου, χωρίς παράθυρα μ ἕνα ἄνοιγμα πρός τό φῶς καί μέ μόνιμους κατοίκους τά ζῶα. Δέν ἦταν τό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ ὁ γραφικός τόπος πού παρουσιάζει ἡ φαντασία μας σέ ἐπίκαιρες ἑορταστικές ἐκδηλώσεις, ἀλλά τό χειρότερο καί πλέον ἀκατάλληλο μέρος, γιά νά γεννηθεῖ ἄνθρωπος. Ἦταν, βέβαια, φυσική καί ἀναπόφευκτη αὐτή ἡ συμπεριφορά τοῦ ἀνθρώπου πρός τό φιλάνθρωπο Θεό, διότι ἡ ἀνθρωπότητα τότε εἶχε ἐκφυλιστεῖ καί εἶχε μεταβληθεῖ σ ἕναν ἀπέραντο πνευματικό σταῦλο. Ἡ ἁμαρτία τῶν Πρωτοπλάστων καί οἱ ἁμαρτίες τῶν ἀπογόνων τους εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα τήν ἀποσύνθεση. Κατάπτωση τῆς γυναίκας, περιφρό-

4 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» 76 νηση πρός τό παιδί, δουλεία, ἀκολασία, κακία, πάθη, ἀδικίες ἦταν τά στίγματα τοῦ προχριστιανικοῦ κόσμου. Ὁ δυστυχής ἄνθρωπος δέν εἶχε κατανοήσει τήν τιμή καί τήν ἀξία πού εἶχε ὡς «κατ εἰκόνα Θεοῦ» Δημιούργημα καί γι αὐτό «παρεσυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καί ὡμοιώθη αὐτοῖς». Ἐξίσωσε, δηλαδή, τόν ἑαυτό του μέ τά ἀνόητα ζῶα καί ἐξομοιώθηκε μέ αὐτά. Σ αὐτόν τόν κόσμο γεννήθηκε ὁ Σωτήρας μας καί μέ τή χάρη τοῦ Βρέφους τῆς Βηθλεέμ ἁγιάσθηκαν καί ἀρωματίσθηκαν μυριάδες ψυχῶν. Ἀπό τήν ἐποχή τῆς Γεννήσεως τοῦ Λυτρωτῆ ὑπῆρξαν καί ὑπάρχουν ἀναρίθμητες ἅγιες ψυχές σ ὅλα τά κοινωνικά στρώματα καί σ ὅλα τά χριστιανικά ἔθνη. Ἀλλά τί τραγική εἰρωνεία! Καί σήμερα ἕνα μεγάλο μέρος τῆς ἀνθρωπότητας μοιάζει μέ σταῦλο. Ἐνῶ ἦλθε ὁ Θεραπευτής πού περίμεναν, πολλοί παραμένουν καί σήμερα ἀθεράπευτοι. Ἐνῶ ἦλθε ὁ Ἐλευθερωτής τῶν ψυχῶν, πολλοί ἐξακολουθοῦν νά εἶναι δεσμῶτες τῆς ἁμαρτίας. Πλήθη πολλά ἀγνοοῦν τόν ἀληθινό Θεό καί προσκυνοῦν τά εἴδωλα καί τά κτίσματα Αὐτοῦ. Τό ἐξωφρενικό εἶναι, ὅτι καί πλεῖστοι κατ ὄνομα χριστιανοί εἶναι μακράν τοῦ Θεοῦ. Οἱ συνήθειές τους, οἱ λόγοι τους, οἱ πράξεις τους δέν ἔχουν σχέση μέ τό Εὐαγγέλιο. Πολλοί μιλοῦν γιά τό Χριστό, ἀλλά στήν καθημερινότητά τους ἀρνοῦνται τό Χριστό καί κινοῦνται χωρίς Αὐτόν. Οἱ καρδιές πολλῶν μοιάζουν μέ σταῦλο ὅπου ἐμφωλεύουν τά διάφορα πάθη, τό ἄκρατο ἀτομικό συμφέρον, ὁ ἐγωισμός, ἡ φιληδονία, ἡ ποικιλώνυμη κακία. Ἀλήθεια, πόσοι ἀπό μᾶς συγκλονίζονται καί ἀγανακτοῦν, βλέποντας τά παιδιά μας συστηματικά νά διδάσκονται τήν ἀθεΐα, τήν ἐγκληματικότητα νά παίρνει ἀνεξέλεγκτες διαστάσεις, τήν Πολιτεία νά ὑπονομεύει τόν πατροπαράδοτο θεσμό τῆς οἰκογένειας, τά ναρκωτικά νά ἔχουν ἁλώσει τά σχολεῖα, τή φαυλότητα νά κατακλύζει πολλούς τομεῖς τῆς κοινωνίας μας; Ὁ θεοποιημένος ὑλικός πολιτισμός δέν μπορεῖ νά διαλύσει τό σκοτάδι τῆς ἠθικῆς νύχτας καί τά ποικίλα ἀδιέξοδα τῆς ὑλιστικῆς καί ἄθεης ζωῆς. Εἶναι μέγιστη ἀνάγκη, ἀδελφοί μου, νά πλησιάσουμε ἐμεῖς στό Σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ καί νά διερευνήσουμε τίς καρδιές μας. Νά ἐξετάσουμε μήπως τό ὑλικό συμφέρον μᾶς ἔχει ἐγκλωβίσει στή γῆ. Μήπως τά διάφορα πάθη ἔχουν καταλάβει τήν ψυχή μας καί γιά τό Σωτῆρα μας δέν ὑπάρχει τόπος. Μήπως διαβάζουμε πολλά βιβλία καί ρυπαρογραφήματα καί τό ἱερό Εὐαγγέλιο μᾶς εἶναι ἄγνωστο. Μήπως ὁ Ἱερός Ναός καί τά ἄχραντα μυστήρια εἶναι ξένα γιά μᾶς. Μέ αὐτές τίς σκέψεις καί μέ τήν ἐλπίδα ὅτι θά ἀγωνιστοῦμε νά ἐπανενθρονίσουμε στήν καρδιά μας τόν ἐνανθρωπήσαντα Κύριό μας, ἐγκάρδια χαιρετίζω τόν εὐαγῆ ἱερό Κλῆρο, τόν εὐσεβῆ λαό τῆς Μητροπόλεώς μας καί τούς προσφιλεῖς μας Ἀποδήμους, εὐχόμενος ὑγεία, χαρά, εἰρήνη καί κάθε εὐλογία πού ἔχει ἀφετηρία της τή φάτνη, ὅπου ταπεινά γεννήθηκε ὁ Χριστός.

5 Θέματα Λατρείας 77 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων Θεοφ. Ἐπισκόπου Ἀνδρούσης κ. Θεοκτίστου «Ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει τῆς ἀγνοίας, ἰδέτω φῶς μέγα τῆς ἐπιγνώσεως. «Τά ἀρχαῖα παρῆλθεν ἰδού γέγονε τά πάντα καινά». Τό γράμμα ὑποχωρεῖ, τό πνεῦμα πλεονεκτεῖ αἱ σκιαί παρατρέχουσιν, ἡ ἀλήθεια ἐπεισέρχεται Τοῦτό ἐστιν ἡμῖν ἡ πανήγυρις, τοῦτο ἑορτάζομεν σήμερον, ἐπιδημίαν Θεοῦ πρός ἀνθρώπους, ἵνα πρός Θεόν ἐνδημήσωμεν ἤ ἐπανέλθωμεν, ἵνα, τόν παλαιόν ἄνθρωπον ἀποθέμενοι, τόν νέον ἐνδυσώμεθα καί ὥσπερ ἐν τῷ Ἀδάμ ἀπεθάνομεν, οὕτως ἐν τῷ Χριστῷ ζήσωμεν, Χριστῷ και συγγεννώμενοι και συσταυρούμενοι καί συνθαπτόμενοι καί συνανιστάμενοι Τοιγαροῦν ἑορτάζωμεν μή πανηγυρικῶς, ἀλλά θεϊκῶς μή κοσμικῶς, ἀλλ ὑπερκοσμίως μή τά ἡμέτερα, ἀλλά τά τοῦ ἡμετέρου, μάλλον δέ τά τοῦ Δεσπότου μή τά τῆς ἀσθενείας, ἀλλά τά τῆς ἰατρείας μή τά τῆς πλάσεως, ἀλλά τά τῆς ἀναπλάσεως». «Ὁ λαὸς ποὺ ζοῦσε στὸ σκοτάδι τῆς ἀγνοίας, ἃς δεῖ τὸ μεγάλο φῶς τῆς ξεκάθαρης γνώσεως. «Πέρασε ἡ παλιὰ κατάσταση ποὺ δημιουργοῦσε ἡ ἁμαρτία τώρα νά, ἔχουν γίνει ὅλα καινούρια» Το γράμμα (ὁ τύπος τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου) ὑποχωρεῖ, τὸ πνεῦμα ὑπερισχύει οἱ σκιὲς φεύγουν γρήγορα, ἡ ἀλήθεια φτάνει Αὐτὸ πανηγυρίζουμε, αὐτὸ ἑορτάζουμε σήμερα, τὸν ἐρχομὸ τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους, γιὰ νὰ ἔρθουμε ἢ -γιὰ νὰ μιλήσουμε καλύτερα- νὰ ἐπιστρέψουμε πρὸς τὸ Θεό, γιὰ νὰ ντυθοῦμε τὸ νέο ἄνθρωπο, ἀφοῦ ἀποβάλουμε τὸν παλιὸ καὶ ὅπως ἀκριβῶς μὲ τὴν πτώση τοῦ Ἀδὰμ στὴν ἁμαρτία γίναμε θνητοί, ἔτσι μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ ἃς ζήσουμε αἰώνια, ἀφοῦ μαζὶ μὲ τὸ Χριστὸ θὰ γεννιόμαστε καὶ θὰ σταυρωνόμαστε καὶ θὰ ἐνταφιαζόμαστε καὶ θὰ ἀνασταινόμαστε. Λοιπὸν ἃς ἑορτάζουμε ὄχι μὲ πανηγύρια, ἀλλὰ ὅπως ταιριάζει στὸ Θεό ὄχι κατὰ τρόπο κοσμικό, ἀλλὰ κατὰ τρόπο ὑπερκόσμιο ἃς ἑορτάζουμε ἐπιδιώκοντας ὄχι τὰ δικά μας πράγματα, ἀλλὰ ἐκεῖνα ποὺ ἀνήκουν στὸ δικό μας ἢ καλύτερα ἐκεῖνα ποὺ ἀνήκουν στὸν Κύριο ὄχι ἐκεῖνα ποὺ ὁδηγοῦν στὴν ἀσθένεια, ἀλλὰ ἐκεῖνα ποὺ ὁδηγοῦν στὴ θεραπεία ὄχι ἐκεῖνα ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴ δημιουργία (τὸ σύμπαν), ἀλλὰ ἐκεῖνα ποὺ ἔχουν σκοπὸ τὴν πνευματική μας ἀναδημιουργία (δηλαδὴ τὴ σωτηρία μας)». Περικοπή ἀπό τόν 38 ο λόγο τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου «Εἰς τά Θεοφάνεια, εἴτουν Γενέθλια τοῦ Σωτῆρος» (Ε.Π. 36, )

6 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» 78 Οἱ Πατέρες στόν σύγχρονο κόσμο Ὁ ἀληθινὸς δρόμος Ἀρχιμ. Ἐφραίμ Μιλτιάδου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων Σπάρτης Ἡ ζωή μας πάνω στήν γῆ εἶναι ἕνας ἀδιάκοπος πόλεμος. Κάθε καλή μας σκέψη, κάθε καλό μας αἴσθημα πρέπει νά τό ὑπερασπιζόμεθα μέ ἀγῶνα. Ἡ ἁμαρτία διαρκῶς μᾶς ἀπατᾶ, μᾶς ἑλκύει, μᾶς πιέζει, μᾶς καταστρέφει ἀκατάπαυστα. Οἱ Πατέρες τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας λέγουν ὅτι ἡ ἁμαρτία εἶναι παρανομία. Ἀποτελεῖ παράβαση τοῦ θείου νόμου καί πρό παντός τῆς ἐντολῆς τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό καί τόν πλησίον. Ἀποτελεῖ ἐπανάσταση ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ μας. Ἀποτελεῖ παραμόρφωση καί βεβήλωση τῆς εἰκόνας τοῦ Θεοῦ μέσα μας. Εἶναι ἀκόμα ἐξασθένιση τῶν πνευματικῶν καί σωματικῶν δυνάμεων καί συγχρόνως ἀπώλεια τοῦ πνευματικοῦ καταφυγίου πού εἶναι ὁ Θεός. Σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι νά ἑνωθοῦμε μέ τόν Θεό. Ἡ ἁμαρτία ὅμως μᾶς χωρίζει ἀπ αὐτόν καί ἐδῶ στήν γῆ καί στήν αἰωνιότητα. Ὁ ἁμαρτωλός πού δέν ὑποτάσσεται στούς θείους νόμους, στούς νόμους τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης, εἶναι ἄγριο θηρίο, εἶναι ἐκτροπή τῆς θείας δημιουργίας. Οἱ ἁμαρτίες καί τά πάθη καταστρέφουν τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος. Ἡ νίκη κατά τῶν παθῶν χαρίζει ἡρεμία στήν ψυχή καί ὑγεία στό σῶμα. Ἡ ἁμαρτία εἶναι ὁ ἴδιος ὁ θάνατος. Κάθε ἁμαρτία ἀσχημίζει καί τραυματίζει τή ψυχή. Μόνο ὁ Θεός μπορεῖ νά ἱκανοποιήσει τήν δίψα τῆς ψυχῆς. Ἡ μακαριότητα προέρχεται ἀπό τό Θεό καί ὑπάρχει κοντά του. Μακρυά ἀπό Αὐτόν ὑπάρχει τυραννία τῶν παθῶν. Δυστυχῶς ἡ φιλαυτία μας, ἡ ὑπερβολική καί ἀποκλειστική ἀγάπη πρός τόν ἑαυτό μας, δέν μᾶς ἀφήνουν νά δοῦμε τί εἶναι αὐτό πού συμφέρει τήν ψυχή μας. Ἡ πραγματική ἀγάπη μᾶς βοηθάει νά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό τήν ἁμαρτία γιατί δέν βλέπουμε τούς ἄλλους σάν μέσα ἐξυπηρετήσεως τοῦ ἀτόμου μας, ἀλλά σάν ἀξίες, σάν πολύτιμες καί ἀπαραβίαστες ζωντανές ὑπάρξεις. Ὅταν μᾶς πλησιάζει ὁ ἀδελφός μας διαπνεόμαστε ἀπό κάθε σεβασμό, πρός αὐτόν, γιατί μέσα του βρίσκεται ὁ Κύριος, πού πολλές φορές ἐκφράζει τό θέλημα του χρησιμοποιώντας τόν συνάνθρωπό μας. Ὁ ἁμαρτωλός ἄνθρωπος θέλει νά κάνει ὅλο τόν κόσμο μέσο ἱκανοποιήσεως τοῦ ἑαυτοῦ του. Τελικά γίνεται ὁ ἴδιος μέσο, παιχνίδι τῶν προσωπικῶν του παθῶν καί τῶν δαιμόνων, πού κρύβονται πίσω ἀπό τά πάθη αὐτά. Οἱ Πατέρες μᾶς λέγουν ὅτι ἡ ἁμαρτία εἶναι μεταδοτική καί κληρονομική ἰδιαίτερα στό θέμα τῆς κληρονομικότητας, ἐάν οἱ γονεῖς ζοῦν ἀπρόσεκτη ζωή, ὑπάρχει μεγάλη πιθανότητα τά δικά τους πάθη νά ἐπηρεάσουν καί τά παιδιά τους. Εἶναι καί μεταδοτική γιατί ὁ ἄνθρωπος εὔκολα μιμεῖται χωρίς νά ἐξετάζει ἑάν τόν συμφέρει αὐτό τό ὁποῖο πράττει. Ὁλόκληρος ὁ κό-

7 79 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» σμος γίνεται σκοτεινός καί θλιβερός μέ τήν κοινή ὑποταγή στήν ἁμαρτία. Προσβάλλουμε τόν Κύριό μας μέ τήν ἄτακτη ζωή μας. Τόν σταυρώνουμε καθημερινά, ὄταν ζοῦμε ἀκατάστατα καί ἁμαρτωλά. Οἱ Ἅγιοι διαρκῶς ἐκοπίαζαν γιά νά καθαρίσουν τίς καρδιές τους. Πρέπει καί ἐμεῖς νά τούς μιμηθοῦμε καί νά προσπαθοῦμε νά παρακολουθοῦμε τήν ζωή μας χωρίς νά κάνουμε ἐκπτώσεις στή πνευματική ζωή. Ὅταν ὑποχωροῦμε στά μικρά, ὁπωσδήποτε θά ὑποχωρήσουμε καί στά μεγάλα. Μᾶς χρειάζεται σέ κάθε στιγμή ἕνας ἰσχυρός βοηθός. Συγκεκριμένα μᾶς χρειάζεται ὁ Λυτρωτής Χριστός ὁ ὁποῖος γι αὐτό ἦλθε καί ἔλαβε σάρκα γιά νά μᾶς σώζει πάντοτε, νά μᾶς βοηθεῖ, νά μᾶς ὑπερασπίζεται ἀπό τούς ἐχθρούς καί τίς ἁμαρτίες μας. Ἡ ἕλξη τῆς ἁμαρτίας εἶναι δυνατή, ἀλλά ὁ Κύριος εἶναι ἰσχυρότερος. Ἡ ἁμαρτία παγιδεύει καί αἰχμαλωτίζει σύντομα, ἀλλά ὁ κύριος εἶναι ταχύτερος καί σώζει. Οἱ καρποί τῆς ἁμαρτίας εἶναι στυφοί καί πικροί. Στίς μέρες μας δοκιμαζόμαστε γιατί ἐλαττώθηκε ἡ πίστις πρός τόν Θεό καί τίς αἰώνιες ἀλήθειες του. Διότι ἀπομακρυνθήκαμε ἀπό τήν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ, τά σωτήρια μυστήριά του. Πρέπει νά κατανοήσουμε βαθειά μέσα μας ὅτι μόνο ὁ Κύριός μας μπορεῖ νά μᾶς βγάλει ἀπό τά καθημερινά ἀδιέξοδα χωρίς ἐμεῖς νά πληρώσουμε τίποτα ὑλικό. Ἡ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στό Χριστό μας θά τακτοποιήσει ὅλα τά θέματα τοῦ ἐσωτερικοῦ καί ἐξωτερικοῦ μας κόσμου καί θά λύσει κάθε πρόβλημα στήν οἰκογενειακή, στήν οἰκονομική καί πολιτική ζωή τοῦ τόπου μας. Ἡ πραγματική ἀγάπη μᾶς βοηθάει νά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό τήν ἁμαρτία γιατί δέν βλέπουμε τούς ἄλλους σάν μέσα ἐξυπηρετήσεως τοῦ ἀτόμου μας, ἀλλά σάν ἀξίες, σάν πολύτιμες καί ἀπαραβίαστες ζωντανές ὑπάρξεις. Ὅταν μᾶς πλησιάζει ὁ ἀδελφός μας διαπνεόμαστε ἀπό κάθε σεβασμό, πρός αὐτόν, γιατί μέσα του βρίσκεται ὁ Κύριος, πού πολλές φορές ἐκφράζει τό θέλημα του χρησιμοποιώντας τόν συνάνθρωπό μας. Ὁ ἁμαρτωλός ἄνθρωπος θέλει νά κάνει ὅλο τόν κόσμο μέσο ἱκανοποιήσεως τοῦ ἑαυτοῦ του. Τελικά γίνεται ὁ ἴδιος μέσο, παιχνίδι τῶν προσωπικῶν του παθῶν καί τῶν δαιμόνων, πού κρύβονται πίσω ἀπό τά πάθη αὐτά.

8 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» 80 Προσεγγίσεις καί προβληματισμοί Ἀνησυχητική μηδενικότητα Ἀρχιμ. Πορφυρίου Κονίδη, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίων Ἀναργύρων Πάρνωνος Ε ἷναι γεγονός ὅτι σήμερα δέν μποροῦμε νά αἰσθανθοῦμε καί νά ἀπολαύσουμε τήν ὅποια χαρά. Δέν μποροῦμε νά ἀνυψωθοῦμε ἐσωτερικά τόσο σέ ψυχολογικό ὅσο καί σέ πνευματικό ἐπίπεδο. Μιά σιγανή ἐλεγκτική φωνή μέσα μας κόβει κάθε δίοδο πρός τήν εὐτυχία. Ἀκόμη καί ἡ διαπιστωμένη ὀμορφιά ἔφτασε νά γίνεται ὄχι μόνο ἀδιάφορη, ἀλλά ἀνυπόφορη, βάσανο ἤ καί ἀρρώστια... Αἰσθανόμαστε τό «βάρος» της νά πέφτει ὑπερβολικό στούς ὥμους μας Νοιώθουμε τή μιζέρια νά ζωγραφίζει μέ γκρίζους χρωματισμούς τήν καθημερινότητά μας. Ἕνα μηδενιστικό κενό καταλαμβάνει μέρα μέ τήν μέρα τήν ἐσωτερική μας ποιότητα, τό ὁποῖο σχεδόν ἐκμηδενίζει τήν ὕπαρξή μας καί πλημμυρίζει μέ πόνο καί ἀπαισιοδοξία τή ζωή μας... Ἄλλες φορές, πάλι, αἰσθανόμαστε ἀνάξιοι καί ἔνοχοι τῆς ὁποιασδήποτε ὀμορφιᾶς καί εὐεργεσίας... Καί ὁ βασικός λόγος γι αὐτά πού βιώνουμε δέν εἶναι τά ὅσα λυπηρά συμβαίνουν γύρω μας, ἀλλά ἡ μηδενική κενότητα πού καταλαμβάνει τό εἶναι μας. Ἡ ἀνησυχητική μηδενικότητα πού ριζώνει μέσα μας καί μᾶς κατευθύνει... Καί δέν μιλᾶμε γιά τήν «ὀντολογική μηδενικότητα», ὅπου ὁ ἄνθρωπος θά πρέπει νά ταπεινωθεῖ καί νά μηδενιστεῖ ὡς «ἐγώ» γιά νά ἀναστηθεῖ ὡς «καινός ἄνθρωπος» γιά τήν πνευματική κατάσταση, δηλαδή, ὅπου θά τόν ὁδηγήσει στήν ἀντίληψη τῆς ἀνώτερης πραγματικότητας καί τῆς Θείας Παρουσίας. Κάνουμε λόγο γιά τό ἀπόλυτο μηδέν, τό ἄπειρο ἐκεῖνο κενό πού σημαδεύει τόν ἐσωτερικό κόσμο τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου. Ἕνα κενό πού ὑπαγορεύει τόν δικό του τρόπο «νεκρῆς ζωῆς» καί συμπεριφορᾶς. Ἕνα κενό πού ἁπλώνεται καί ἐπιβεβαιώνει τήν ἀπουσία τοῦ Θεοῦ. Εἶναι, βέβαια, στιγμές πού αὐτή ἡ συγκεκριμένη ἀντίληψη τῆς τραγικῆς κατάστασης πού βιώνουμε ἐγείρει ἀντιδράσεις, ἀντιστάσεις καί ἀναζήτηση βοήθειας. Εἶναι στιγμές πού διαπιστώνουμε οὐσιαστική τήν ἀνάγκη ἀναζωπύρωσης ἑνός βασικοῦ μεταμορφωτικοῦ στοιχείου πού χωρίς περίσκεψη και αἰδώ παραθεωρήσαμε. Καί αὐτό τό μεγάλο ἀναγεννητικό καί μεταμορφωτικό στοιχεῖο εἶναι ἡ πίστη καί ἡ ἐμπιστοσύνη στόν Ἕνα καί Μοναδικό Θεό. Καί αὐτό, διότι ὅπως γνωρίζουμε, ἡ πίστη εἶναι ἐκείνη πού γεννᾶ τό ψυχικό σθένος γιά πνευματική ἀνάκαμψη. Ἡ πίστη εἶναι πού μᾶς ἐμπνέει καί μᾶς κινητοποιεῖ γιά δημιουργία. Ἡ πίστη μᾶς λυτρώνει καί δίνει

9 Προσεγγίσεις καί προβληματισμοί 81 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» τό ταπεινό αἴσθημα τῆς ἰσχύος γιά προσωπικές ὑπερβάσεις. Ἡ πίστη εἶναι πού μᾶς ζωογονεῖ στή νεκρωμένη κοινωνία πού ζοῦμε. Ἡ διαδρομή τῆς πίστης εἶναι πού μᾶς βγάζει ἀπό τό σκοτεινό τοῦνελ τῆς ἐσωτερικῆς μηδενικότητας πρός τόν φωτεινό παράδεισο τῆς ἀγαπητικῆς πληρότητας. Ἡ πίστη εἶναι ἐκείνη πού μπορεῖ νά μᾶς μεταλλάξει σέ παραγωγικά ὄντα. Ἡ πίστη εἶναι πού μᾶς κάνει κοινωνούς τοῦ Θεοῦ καί συγκληρονόμους τοῦ Χριστοῦ. Βέβαια, σέ αὐτό τό σημεῖο τῆς πίστης, σήμερα, ἔχουμε ὑποστεῖ πολύ μεγάλο πλῆγμα. Τά πάντα γύρω μας ἀποπνέουν ψεύτικη πνευματικότητα μιά ἀνύπαρκτη συνείδηση, μιά πίστη κενή. Ὅλα φαίνονται νά σαπίζουν σιγά-σιγά... Οἱ συγκεκριμένες διαχρονικές ἀξίες πού μᾶς χαρακτηρίζουν ὡς ἀνθρώπινα ὄντα καταρρέουν καί τή θέση τους ἀναπληρώνουν ἄλλες ἀπροσδιόριστες ἀξίες πού προκρίνουν τήν μηδενικότητα ἔναντι τῆς πίστης, τήν κενότητα ἔναντι τῆς πληρότητας. Ἄς ρίξουμε μιά ματιά στό περιβάλλον μας στά ἄλλοτε φωτεινά καί χαρούμενα πρόσωπα... Ἐκεῖνο πού ἀντικρύζουμε εἶναι γκρίζες, λίθινες, ταραγμένες μᾶζες πού κυνηγοῦν ἕνα καί μοναδικό στόχο: τό κερδοσκοπικό πνεῦμα μέ πρόσχημα τήν ἐπιβίωση. Λές καί μόνο μέ ἄρτο ζεῖ ὁ ἄνθρωπος! Βλέπουμε ἀνθρώπους ἀναλώσιμους καί παραδομένους στήν ἀγκαλιά τοῦ ψυχικοῦ καί συνακόλουθα τοῦ σωματικοῦ θανάτου. Διακρίνουμε συνανθρώπους μέ νεκρωμένες συνειδήσεις καί μηδενικό ψυχισμό πού ἀδιαφοροῦν γιά τά ἀποκαλυπτικά πολιτικά, πολιτιστικά καί θρησκευτικά δρώμενα. Πού δέν ἐνοχλοῦνται γιά τίς καταστροφές καί τίς σφαγές πού ὑφίστανται παντοῦ, ἀλλά καί στήν εὑρύτερη γειτονιά μας οἱ κατ εἰκόνα Θεοῦ ἀδελφοί μας. Ὅλη αὐτή ἡ αὐξανόμενη μηδενικότητα εἶναι ἄκρως ἀνησυχητική. Χρειάζεται νά ἀγωνιστοῦμε ὥστε νά ἀναστρέψουμε τήν ὅλη αὐτοκαταστροφική μας κατάσταση. Εἶναι ἀπαραίτητο νά πιστέψουμε. Νά πιστέψουμε στή δημιουργική μας ἰκανότητα, μά πάνω ἀπ ὅλα στόν Δημιουργό. Χωρίς τήν πίστη μας σέ Αὐτόν δέν μποροῦμε νά κάνουμε τίποτε. Ἐξ ἄλλου δέν ἔχουμε κάτι καλό πού νά μήν εἶναι δῶρο δικό Του. Εἶναι στιγμή νά ἀλλάξουμε τό ἀποτέλεσμα τῆς ἐσωτερικῆς μηδενικῆς μας ἐξίσωσης καί νά δώσουμε θετικό πρόσιμο στίς λύσεις μας. Λύσεις πού θά ἐμπνέουν καί θά καθρεφτίζουν τό ἐλπιδοφόρο μήνυμα τῆς μεγάλης ἐσωτερικῆς ἀλλαγῆς καί ὄχι τό θέαμα τῆς μηδενικῆς σήψης καί ἀφομοίωσης. Καί αὐτό ἀπαιτεῖ Χάρι Θεοῦ συνδυασμένη μέ ἀγωνιστική προσπάθεια καθημερινοῦ ἔμπονου ἀγῶνα. Ἄς ξεκινήσουμε κάποτε

10 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» 82 Νεανικοί Ἀγκυροβολισμοί Ἡ ἀρχὴ τῆς ἱστορίας Εὐαγγέλου Θεοδώρου, Βιβλιοθηκονόμου «Ἑ κὸν δὲ τεχθεῖς ἐκ Κόρης, τρῖβον βατὴν πόλου τίθησιν ἡμῖν» Καὶ ἔτσι γεννήθηκε τὸ θαῦμα τῆς ἱστορίας, γεννήθηκε ἡ πιθανότητα τοῦ θεοειδοῦς ἀνθρώπου - μέγεθος μετρήσιμο, ἡ οἰκειοποίηση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ δὲ φαντάζει πλέον αἰτούμενο ὕβρεως κατὰ πὼς τὸ λέγανε οἱ πρόγονοί μας, οἱ πρὸ Χριστοῦ. «Ὁ ἀχώρητος παντὶ ἐχωρήθη ἐν γαστρί» μετέχοντας τοῦ «ἡμετέρου φυράματος» «διὰ τὸ ἁγιασθῆναι τῷ ἀνθρωπίνῳ τοῦ Θεοῦ τὸν ἄνθρωπον» καθὼς λέει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Αὐτὴ ἡ στιγμὴ τῆς μέθεξης τοῦ Ἀκτίστου στὸν τρόπο ὕπαρξης τοῦ κτιστοῦ μηνύει μέσω τοῦ ἀστέρος τὴν ἀρχὴ τῆς σχέσης, γεννάει τὴ γιορτή, σημαίνει τὶς καμπάνες, χαράζει βαθιὰ στὴ λίθο τῆς ἱστορίας τὴν πραγματικὴ ἀφετηρία της Ἡ ἀδυναμία τοῦ ἀνθρώπου στὴ μεταπτωτικὴ ἐποχὴ νὰ ἑνωθεῖ μὲ τὸ Θεὸ - πρᾶγμα ποὺ παρατήρησε ἐκστασιασμένος ὁ Πλάτωνας, ὅταν στοὺς ἀναβαθμοὺς τοῦ φιλοσόφου ἔρωτος διατύπωνε τὴν περίφημη φράση «Θεὸς ἀνθρώπῳ οὐ μίγνυται» - γίνεται δυνατότητα χειροπιαστὴ μὲ τὴ Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου. Μέσα σὲ αὐτὴ τὴ σχέση, τὴ σχέση δηλαδὴ τῶν δύο φύσεων τοῦ Χριστοῦ, δηλώνεται ἡ δυνατότητα τοῦ ἀνθρώπου νὰ γράψει ἱστορία καὶ νὰ δημιουργήσει πολιτισμό. Ἐν ἐλευθερία, ἐν ἀγάπη, ἐν ἀληθεία, ἐν ἁπλότητι Τὰ Χριστούγεννα εἶναι γιορτὴ παιδικὴ κι αὐτὸ γιατί ὁ Χριστὸς ἐμφανίζεται στὸν κόσμο βρέφος, ζητώντας ἀπὸ ἐμᾶς νὰ γίνουμε παιδιά. Μονάχα ὡς παιδιὰ ἡ γιορτὴ παίρνει ἀξία, μονάχα ἐν ἁπλότητι θὰ ἀντικρίσουμε τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, μονάχα στὴν ταπείνωση τοῦ πνεύματος θὰ μᾶς ἐπισκεφθεῖ ὁ Μεγάλος Ἐπισκέπτης σὰν ἐπισκέφθηκε ὁ ἅγιος Βασίλης τὸ μαντρὶ Τοῦ Γιάννη τοῦ Βλογημένου. «Κείνη τὴ νύχτα τὸν περιμένανε ὅλες οἱ πολιτεῖες καὶ τὰ χωριὰ τῆς Οἰκουμένης, οἱ ἀρχόντοι, οἱ δεσποτάδες καί οἱ ἐπίσημοι ἀνθρῶποι μὰ ἐκεῖνος δὲν πῆγε σὲ κανέναν, παρὰ πῆγε καὶ κόνεψε στὸ καλύβι τοῦ Γιάννη τοῦ Βλογημένου». Καὶ ποὺ ξέρεις, ἀδερφέ, μπορεῖ ἐφέτος ὁ Μεγάλος Ἐπισκέπτης νὰ φτάσει μέχρι τὸ δικό μας κατώφλι καὶ νὰ χτυπήσει τὴν πόρτα. Ἴσως ἐφέτος νὰ φτώχυνε λιγάκι τὸ σπιτικό μας καὶ νὰ μᾶς ἐπισκεφθεῖ ὁ διωγμένος μας Θεός. Καὶ εἶναι τοῦτος ὁ Ἐπισκέπτης παράξενος ὁλότελα, σχεδὸν παράταιρος γιὰ τὰ γοῦστα τὰ δικά μας. Χρόνια τώρα στολίζαμε τὰ σπίτια μας μὲ λαμπιόνια καὶ στολίδια καὶ ἔτσι σὰν καρνάβαλοι ποὺ γινόμασταν ντρεπόταν ὁ Ἀφέντης νὰ περάσει ἀπὸ δῶ. Ὄχι ἀπὸ ὑπεροψία, ἀλλὰ ἀπὸ εὐγένεια. Νὰ μὴ μᾶς ἐνοχλήσει τὶς νύχτες ἐκεῖνες τῶν θλιμμένων ρεβεγιὸν καὶ τῆς ντάμας καρό. Τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων ἄλλωστε δὲν περιμέναμε ἐπισκέπτες, μονάχοι μας ρεμβάζαμε στὰ σαλόνια μὲ σκωτσέζικα ποτά, χοντροκόκκινες κοῦκλες μὲ γένια καὶ τραγουδάκια δυτικὰ ἱκανὰ νὰ συνοδεύουν τὴν πιὸ ρηχὴ καὶ ἐπιπόλαιη σκέψη μας. Τοῦτος ἐδῶ ὁ Ξένος ὅμως, ἀκροβατεῖ ἀνάμεσα στὴν Ἄκρα Ταπείνωση καὶ στὴν ἀκραία νοηματική των πανάρχαιων ἐκείνων στίχων τὶς ἐκκλησιαστικῆς ὑμνογραφίας «Ὁ ἀχώρητος παντί, πῶς ἐχωρήθη ἐν γαστρί; ὁ ἐν κόλποις τοῦ Πατρός, πῶς ἐν ἀγκάλαις τῆς Μητρός, πάντως ὡς οἶδεν ὡς ἠθέλησε καὶ ὡς ηὐδόκησεν, ἄσαρκος γὰρ ὧν, ἐσαρκώθη ἐκών, καὶ γέγονεν ὁ Ὤν, ὃ οὐκ ἦν δὶ' ἡμᾶς, καὶ μὴ ἐκστάς τῆς φύσεως, μετέσχε τοῦ ἡμετέρου φυράματος. Διπλοῦς ἐτέχθη, Χριστὸς τὸν ἄνω, κόσμον θέλων ἀναπληρῶσαι.» Τούτη ἐδῶ ἡ γιορτὴ ἐξὸν ἀπὸ τὸν Κύριο, μᾶς γνωρίζει οὐσιαστικὰ καὶ τὴν Πάναγνη Μαρία, τὴ σιωπηλὴ μητέρα τοῦ Θεοῦ στὰ μάτια τῆς ὁποίας βρίσκει καταφύγιο ὅλο το ἀνθρώπινο γένος «διότι, ὅπως καὶ γιὰ αὐτήν, οὐκ ἦν τόπος ἐν τῷ καταλύματι». Πίσω ἀπὸ φῶτα φανταχτερά, πίσω ἀπὸ τραγούδια καὶ λεφτὰ πεταμένα ξεπροβάλλει μιὰ Ἑλλάδα λιγάκι πιὸ κοντὰ σὲ αὐτὸ ποὺ εἶναι ἡ Ἑλλάδα. Μιὰ ρωμιοσύνη ταπεινή, ποὺ δὲ χρειάζεται λεφτὰ γιὰ νά γιορτάσει παρὰ μονάχα φιλόξενες καρδιὲς καὶ λίγη ταπείνωση. Νὰ σκηνώσει τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ζητάει στὶς ταλαιπωρημένες ζωές μας, περνᾶ ἀπ ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα μας χτυπώντας τὴν καρδιά μας. Σ αὐτὸ τὸ συναπάντημα, ροῦχα ἀκριβὰ καὶ δῶρα εἶναι ἄχρηστα. Δυὸ παιδιά, ἀκόμα καὶ σήμερα στὰ 2013, σὲ μίαν αὐλὴ μὲ ἕνα κονσερβοκούτι μποροῦν νὰ παίξουν καὶ ὕστερα νὰ νιώθουν χορτασμένα. Λίγο παιδιὰ ἂν γινόμασταν ἀμέσως θὰ χορταίναμε. Λίγο παιδιά, νὰ συναντήσουμε τὸν Ἐπισκέπτη ποὺ ἦρθε «μορφὴν δούλου λαβών» καὶ νὰ ξεκινήσουμε νὰ γράφουμε ἱστορία προσωπικὴ καὶ ἐθνική. Ἡ ἀρχὴ τῆς Θεανθρώπινης καὶ τῆς θεοειδοῦς ἀνθρώπινης ἱστορίας ἔγινε πρὶν δυὸ χιλιάδες χρόνια ἥσυχα καὶ ἁπλὰ ὅπως λέει καὶ ὁ ποιητής. Καιρὸς γιὰ τὸ δικό μας ξεκίνημα, γιὰ τὴν ἀρχὴ τῆς δικῆς μας ἱστορίας

11 Σύγχρονες μορφές Γερόντων καί Ἀσκητῶν 83 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» Ἱερομόναχος π. Ἀθανάσιος Χαμακιώτης ὁ ἐλεήμων Ἱεροδιακόνου π. Εὐσεβίου Ρασσιᾶ Ὁ π. Ἀθανάσιος, κατὰ κόσμον Γεώργιος Χαμακιώτης, γεννήθηκε τὸ 1891 σὲ ἕνα μικρὸ ὀρεινὸ χωριὸ τῶν Καλαβρύτων, τὴν Τουρλάδα. Οἱ γονεῖς τοῦ Βασίλειος καὶ Κωνσταντίνα ἦταν ἄνθρωποι φτωχοί, ἁπλοὶ καὶ πολὺ εὐσεβεῖς. Ὁ Γεώργιος ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ξεχώριζε γιὰ τὴ σύνεση, σεμνότητα, καλοσύνη καὶ ἔδειχνε ἰδιαίτερη κλίση πρὸς τὴν Ἱερωσύνη. Δεύτερο «Παπουλάκο» τὸν ὀνόμαζαν οἱ χωριανοί. Σὲ ἡλικία 15 χρόνων ἔγινε δόκιμος μοναχὸς στὴν Ἁγία Λαύρα, ὅπου μόναζε καὶ ὁ θεῖος του, Ἱερομόναχος π. Χαρίτων Ἀ ν αγνωστόπουλος. Μετὰ ἀπὸ ἑπταετῆ δοκιμασία καὶ ἀφοῦ τελείωσε τὴν Ἱερατικὴ σχολὴ Ἄρτης, ἐκάρη μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Ἀθανάσιος. Σὲ ἡλικία 25 ἐτῶν χειροτονήθηκε διάκονος καὶ στὶς 14 Σεπτεμβρίου 1921 σὲ ἡλικία 30 ἐτῶν πρεσβύτερος. Τὸ 1931 ἦρθε στὴν Ἀθήνα γιὰ λόγους ὑγείας, ὅπου ὑπηρέτησε γιὰ λίγο στὴν Ἀνάληψη, τὴ Γλυφάδα, τὴ Μάνδρα καὶ τὸ 1936 διορίστηκε ἐφημέριος σὲ ἕνα πολὺ παλιὸ καὶ ὄμορφο ἐκκλησάκι, τὴν Παναγία τὴ Νερατζιώτισσα στὸ Μαρούσι. Ἐκεῖ ἔζησε μέχρι τὸ Τὰ τελευταῖα τέσσερα χρόνια της ἁγίας του ζωῆς ἔζησε σὲ ἕνα μικρὸ μοναστηράκι, τὴν «Παναγία τὴ Φανερωμένη», ποὺ τὸ ἔφτιαξε ὁ ἴδιος στὴ σημερινὴ Ροδοπόλη (Μπάλα) Ἀττικῆς. Ὁ π. Ἀθανάσιος, ὁ εὐλαβής, ὁ ἐλεήμων καὶ πολύπειρος πνευματικός, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίω στὶς 17 Αὐγούστου 1967 πλήρης ἡμερῶν καὶ καλῶν ἔργων καὶ ἐνταφιάστηκε στὸ μοναστήρι τῆς Φανερωμένης ποὺ εἶχε ἀνεγείρει ὁ ἴδιος. Ὑπῆρξε μία ὄντως ὁσιακὴ μορφή. Ἦταν ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς. Ἡ ζωὴ τοῦ ἀναλώθηκε στὴ διακονία τοῦ Κυρίου καὶ τῶν ἀνθρώπων. Ζοῦσε πραγματικὰ σ ἕναν παροξυσμὸ ἀγάπης καὶ αὐτοπροσφορᾶς. Γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν φιλανθρωπία του θὰ μποροῦσαν νὰ γραφοῦν τόμοι. Κυριολεκτικὰ ἔδινε τὰ πάντα. -Κοιμᾶμαι φτωχὸς καὶ ξυπνάω πλούσιος, ἔλεγε χαριτολογώντας. -Λεφτά δὲν ἔχω καὶ χωρὶς λεφτὰ δὲν μένω. Ἔλεγε γιὰ τὴν ἄξια της ἐλεημοσύνης: -Παιδί, ξέρεις τί γίνεται μὲ τὴν ἐλεημοσύνη;

12 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» 84 Σύγχρονες μορφές Γερόντων καί Ἀσκητῶν Δίνει ὁ κόσμος κουρελόχαρτα καὶ ἀγοράζει παράδεισο! Τὰ χρήματα δὲν ἤθελε οὔτε νὰ τὰ ἀγγίζει. «Αὐτὰ σταύρωσαν τὸν Χριστό», ἔλεγε συχνά. Δὲν εἶχε τίποτε ἐπάνω του. Μὲ τὸ ἕνα χέρι τοῦ τὰ δίνανε μὲ τὸ ἄλλο τὰ ἔδινε. Τὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο τοῦ π. Ἀθανασίου ἦταν τεράστιο. Γιὰ νὰ ἀνακουφίσει τοὺς πάσχοντας ἀδελφούς του, ἰδιαίτερα στὰ χρόνια της κατοχῆς, συγκέντρωνε ροῦχα, τρόφιμα καὶ χρήματα. Ἕνας ἁπλὸς κουμπαράς, τὸ «κιβώτιον τῶν πενήτων», ὅπως τὸ ὀνόμαζε, ἦταν τὸ φιλόπτωχο ταμεῖο του, ποὺ γέμιζε ἀπ τὶς προσφορές, κυρίως τὸ «δίλεπτό» των πνευματικῶν του παιδιῶν. Ὁ ἴδιος ἔτρεχε παντοῦ καὶ ἔκανε τὰ πάντα. Ὑπηρετοῦσε ἡλικιωμένους καὶ παραλύτους. Ἦταν ὁ ἄγγελος παρηγοριᾶς τῶν ἐγκαταλελειμμένων φυματικῶν της περιοχῆς. Τοὺς πήγαινε αὐγὰ καὶ ἄλλα τρόφιμα καὶ ἔπαιρνε τὰ λερωμένα ροῦχα τους, τὰ ἐπλένε, τὰ σιδέρωνε καὶ τοὺς τὰ πήγαινε μὲ τὰ πόδια ἀπὸ τὸ Μαρούσι στὰ Μελίσσια. Καὶ ὅλα αὐτὰ «ἐν τῷ κρυπτῶ». Ἀκόμα καὶ τὶς τελευταῖες στιγμὲς τῆς ἐπίγειας ζωῆς του δὲν ξέχασε τὴν ἐλεημοσύνη. Ὅταν λίγες μέρες πρὶν τοῦ εἶπαν ὅτι ἦλθε ἡ σύνταξή του, ἀντέδρασε. -Γυμνός ἦρθα, γυμνὸς καὶ θὰ φύγω. Δῶστε τὰ ὅλα. Καὶ μερίμνησε νὰ δοθοῦν σὲ μιὰ φτωχὴ οἰκογένεια στὴν Πεύκη. Στὶς 16 Αὐγούστου, τελευταία μέρα τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ ὁ Γέροντας κάτι ψιθύριζε. Σὲ μιὰ στιγμὴ γύρισε τὸ κεφάλι καὶ εἶπε: Α! ἔφυγε. Ἡ μοναχὴ ποὺ τὸν ὑπηρετοῦσε τὸν ρώτησε ποιὸς τὸν ἐπισκέφτηκε, καὶ τῆς εἶπε: -Η ἐλεημοσύνη, παιδί! -Και τί τῆς εἴπατε; -Της εἶπα: Ὅ,τι εἶχα τὸ ἔδωσα. Δὲν ἔχω τίποτα ἄλλο! Ἡ ἐλεημοσύνη σίγουρα θὰ ἦταν ὁ καλύτερος πρεσβευτής του στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ. Γράφει ὁ ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος: «Μακάριος ὁ πολλοὺς εὐποιῶν πένητας πολλοὺς γὰρ εὐρήσει συνηγόρους κρινόμενος». Δηλαδή, μακάριος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ εὐεργετεῖ πολλοὺς φτωχούς, διότι ὅταν θὰ κρίνεται θὰ ἔχει πολλοὺς ὑπερασπιστές. Ὁ π. Ἀθανάσιος ἦταν μιὰ ἁγιασμένη μορφή, διότι ὅσο ὑπάρχει Χριστός, θὰ ὑπάρχουν καὶ ἅγιοι. Ὅσο ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία, ἡ ἁγιότητα δὲν θὰ εἶναι ἀδύνατη, ἀλλὰ δυνατή, ἁπλὰ ἀπαιτεῖ θέληση ἀπὸ τὸν ὑποψήφιο ἅγιο, τὴν ὑπακοὴ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ μεγάλους ἀγῶνες. Ἡ μνήμη κάθε ἁγίου ποὺ τιμᾶ ἡ ἁγία μας ἐκκλησία δὲν εἶναι μονάχα ἕνας φόρος τιμῆς πρὸς τὸν ἅγιο, δὲν εἶναι μονάχα μιὰ σύναξη λατρευτικὴ ποὺ οἱ χριστιανοὶ προσεύχονται γιὰ κάθε εἴδους βοήθεια, ἀλλὰ εἶναι μία ἀκόμη ἀφύπνιση, μιὰ ἀκόμη πρόσκληση, ὥστε καὶ ἐμεῖς νὰ ἀκολουθήσουμε τὴ δική τους πορεία, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν αἰώνια ζωὴ καὶ στὴν ἁγιότητα. Ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός, ἔχει ὅλα τα ἐφόδια ἐκεῖνα, γιὰ νὰ σωθεῖ, γιὰ νὰ ἁγιάσει, μὲ κορυφαῖο τὴ μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας ποὺ ἁγιάζει τὸν ἄνθρωπο, καὶ τὸν βοηθᾶ νὰ ξεριζώσει τὰ πάθη ἀπὸ τὴν καρδιά του καὶ τὸν ὁδηγεῖ πρὸς τὴν σωτηρία, πρὸς τὴν τελειότητα. Ὅλοι ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ εἴμεθα ὑποψήφιοι, ὑποψήφιοι γιὰ τὴν ἁγιότητα.

13 Ἀπό τή ζωή τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας 85 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» Γεγονότα - Σχόλια ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΘΛΗΤΡΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΑΣΣΙΜΗ Τὴν εὐγνωμοσύνη τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας ἐξέφρασε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Εὐστάθιος πρός τὴν ἀθλήτρια Σοφία Κασσίμη γιά τὴ σπουδαία ἐνέργειά της, νά στηρίξει τό Ἄσυλο Ἀνιάτων Σπάρτης. Τὸ κείμενο τοῦ Σεβασμιωτάτου ἔχει ὡς ἑξῆς: «Πληροφορηθήκαμε ὅτι ἡ ἀθλήτρια Σοφία Κασσίμη συμμετέχει γιὰ τρίτη φορὰ στὸ «ΣΠΑΡΤΑ- ΘΛΟΝ», μὲ ἀποκλειστικὸ σκοπὸ τὴ συγκέντρωση χρημάτων καὶ τὴ διάθεσή τους σε 5 εὐαγῆ ἱδρύματα, μεταξύ τῶν ὁποίων καὶ τὸ Ἄσυλο Ἀνιάτων Σπάρτης. Γιὰ τὴ συγκινητικὴ καὶ ἀξιέπαινη αὐτὴ πράξη ἀλληλεγγύης καὶ ἀνθρωπιᾶς ἐκφράζουμε τίς προσωπικὲς εὐγνώμονες εὐχαριστίες μας, τῶν ἐργαζομένων καὶ τῶν συμπαθέστατων τροφίμων τοῦ εὐαγοῦς ἱδρύματος πρὸς τὴν καταξιωμένη μαραθωνοδρόμο καὶ ὅλους ὅσοι ἐμπλέκονται στὴν ἀνωτέρω πρωτοβουλία. Εἴμαστε βέβαιοι ὅτι τὴν ἐνέργειά της θὰ καταγράψει χέρι ἀγγέλου στὸ βιβλίο τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὸ ὄνομά της θὰ καταλάβει τὴν πρέπουσα θέση στὴν ἱστορία τοῦ ἱδρύματος. Ἡ πνευματικὴ χαρὰ θὰ εἶναι ἡ πρώτη καὶ μεγάλη ἀμοιβή της. Οἱ Λάκωνες, καὶ ὄχι μόνο αὐτοί, θὰ ἐπαινέσουν μαζὶ μὲ τὴν ἐπίδοσή της στὸν κορυφαίο ἀθλητικό θεσμὸ τοῦ «ΣΠΑΡ- ΤΑΘΛΟΝ» καὶ τὴ φιλάνθρωπη πράξη της. Κάποιοι μάλιστα θὰ τὴ μιμηθοῦν. Παράλληλα, ἐκφράζουμε τὴ γλυκιὰ ἐλπίδα ὅτι τὸ προσκλητήριο ἀλληλεγγύης θὰ εὐαισθητοποιήσει περισσότερο τὶς καρδιὲς τῶν χριστιανῶν μας καὶ θὰ ἑνώσουν καὶ αὐτοὶ τὸ χέρι τους μὲ τὸ δικό μας, γιὰ νὰ εὐοδωθεῖ ὁ ἀγώνας μας νὰ διατηρήσουμε ἀνοικτά τά ἱδρύματά μας, ποὺ εἶναι ἡ τιμή μας, δείχνουν τὴν ταυτότητά μας καὶ ἀποτελοῦν τὸν καρπὸ τῆς πίστεώς μας καὶ τῆς ἔμπρακτης ἀγάπης μας. Θερμά παρακαλοῦμε τὸν Πανάγαθο Θεὸ νὰ χαρίζει στὴν κ. Κασσίμη, ποὺ πλέον ἀνήκει στοὺς σημαιοφόρους τοῦ Παλλακωνικοῦ Συναγερμοῦ τῆς Ἀγάπης, ὑγεία καὶ κάθε ἀγαθὸ στὴ ζωή της». ΕΚΔΡΟΜΗ ΝΕΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ Ι. ΝΑΟ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΥΣΤΡΑ Τὴν Παρασκευὴ 4 Ὀκτωβρίου 2013 ἐπισκέφτηκαν τὴν Ἱερὰ Μητρόπολή μας ὁ π. Ἰωάννης Σαρρὴς μὲ πολυμελῆ ὁμάδα νέων ζευγαριῶν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Αἰκατερίνης Πειραιῶς. Τοὺς ἐπισκέπτες συνάντησε καὶ καλωσόρισε στὴν Ἱερὰ Μητρόπολή μας τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Εὐστάθιος. Κατὰ τὴ συνάντηση ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας ἄκουσε τοὺς προβληματισμοὺς καὶ τὶς ἀνησυχίες τῶν νέων καὶ παρουσίασε μὲ τὸ μεστὸ καὶ ἐποικοδομητικὸ λόγο του τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας πάνω σέ αὐτὰ τὰ θέματα. Με ἔμφαση τόνισε πὼς στὴ ζωὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου καὶ ἰδιαίτερα τοῦ χριστιανού ἐπιτρέπονται ὅλα ὅσα ὠφελοῦν τὴν ψυχή του. Ὁ Μητροπολίτης μας, ἀφοῦ εὐχαρίστησε τὸν π. Ἰωάννη Σαρρῆ καὶ ὅλους τούς ἐκδρομεῖς γιὰ τὴν ἐπίσκεψή τους στὴν Ἱερὰ Μητρόπολή μας, τοὺς εὐχήθηκε νὰ ἔχουν ὑγεία καὶ πρόοδο στὴ ζωή τους. Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς παρουσίας τους στὴ Λακωνία οἱ ἐκδρομεῖς ἐκκλησιάστηκαν στόν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀμυκλῶν καὶ στὸν Ἱδρυματικό Ἱερό Ναὸ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος Ἀσύλου Ἀνιάτων. Ἐν συνεχεία πραγματοποίησαν ἐπίσκεψη στοὺς τροφίμους τοῦ Ἀσύλου Ἀνιάτων μὲ μοναδικὸ σκοπὸ νὰ τοὺς προσφέρουν ἀγάπη καὶ χαρά. Ἐπίσης εἶχαν τὴν εὐκαιρία νὰ ἐπισκεφθοῦν τὴν Ἱερὰ Μονὴ

14 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» 86 Ἀπό τή ζωή τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας Ζερμπίτσης, τὴν Ἱερὰ Μονὴ τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τὴ βυζαντινὴ καστροπολιτεία τοῦ Μυστρᾶ, τὸ Σαϊνοπούλειο ἀμφιθέατρο καὶ τὸ Μουσεῖο Ἐλιᾶς καὶ Ἑλληνικοῦ Λαδιοῦ τοῦ Πολιτιστικοῦ Ἱδρύματος Ὁμίλου Πειραιῶς. ΜΕ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΣΤΗ ΣΥΚΕΑ Μὲ λαμπρότητα καὶ θρησκευτικὴ κατάνυξη τιμήθηκε ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου στὸ ὁμώνυμο Ἱερὸ Προσκύνημα στὴν Συκέα τοῦ Δήμου Μονεμβάσιας, ἡ ὁποία ἔχει ἀναδειχθεῖ μία ἐκ τῶν μεγαλυτέρων πανηγύρεων στὴ Λακωνία. Ἡ εἰκόνα μὲ τοὺς μπλοκαρισμένους δρόμους ἀπὸ τὶς δεκάδες τῶν λεωφορείων καὶ τὶς ἑκατοντάδες τῶν αὐτοκινήτων ἔδιναν στήν περιοχὴ μιὰ ἄλλη εἰκόνα, ἀσυνήθιστη γιὰ τὴν καθημερινότητα, πού ὅμως μαρτυροῦσε τὸ μεγάλο ἑορταστικὸ γεγονός. Οἱ ἑκατοντάδες προσκυνητὲς εἶχαν σχηματίσει μεγάλη οὐρὰ καὶ περίμεναν ὑπομονετικά, ἀκόμη καὶ μία ὥρα, προκειμένου νὰ φθάσει ἡ σειρά τους γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὸ χαριτόβρυτο Ἱερὸ Λείψανο τοῦ Ἁγίου. Στὸν πανηγυρικὸ ἑσπερινὸ χοροστάτησε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης κ. Εὐστάθιος καὶ τὸν θεῖο λόγο κήρυξε ὁ Ἀρχιμ. π. Θεόκλητος Μέντης, Ἱεροκήρυξ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Στή συνέχεια τελέσθηκε Ἱερὰ Παράκληση στὸν Ἅγιο Νεκτάριο καὶ τὸ μεσονύκτιο Ἱερὰ Ἀγρυπνία. Τὴν κυριώνυμο ἡμέρα ὁ Σεπτὸς Ποιμενάρχης μας κ. Εὐστάθιος χοροστάτησε στὸν Ὄρθρο καὶ προεξῆρχε τῆς Ἀρχιερατικῆς Θείας Λειτουργίας καὶ τῆς Ἱερᾶς Λιτανεύσεως τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου καὶ τῆς Εἰκόνος τοῦ Θαυματουργοῦ Ἁγίου Νεκταρίου πλαισιωμένος ἀπὸ Ἱερεῖς τῆς περιοχῆς. Παράλληλα μίλησε ἐπίκαιρα γιὰ τις πολλὲς ἀρετὲς καὶ τὸ ἔργο τοῦ τιμωμένου Ἁγίου, ἐνῶ ἀναφέρθηκε καὶ στὴν ἐφετινὴ ἐπέτειο τῆς συμπληρώσεως πεντηκονταετίας ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ πρῶτος στὴν Ἑλλάδα ἐγκαινιασθείς Ἱερὸς Ναὸς στὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου. Στὸν ἑορτασμὸ παρέστησαν μεταξὺ ἄλλων, ὁ Ἀναπληρωτὴς Ὑπουργὸς Ἐσωτερικῶν κ. Λεωνίδας Γρηγοράκος, ὁ Ὑφυπουργὸς Ἐθνικῆς Ἄμυνας κ. Ἀθανάσιος Δαβάκης, ἡ Βουλευτὴς Λακωνίας κ. Φεβρωνία Πατριανάκου, ἡ Ἀντιπεριφερειάρχης Λακωνίας κ. Ἀδαμαντία Τζανετέα, ὁ Δήμαρχος Μονεμβασίας, κ. Ἡρακλῆς Τριχείλης, ὁ Διοικητὴς τοῦ Κ.Ε.Ε.Μ Ταξίαρχος κ. Δημήτριος Μακρής, οἱ Διοικητὲς τοῦ Ἀστυνομικοῦ Τμήματος καὶ τῆς Πυροσβεστικῆς Μολάων. Οἱ ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις ἔκλεισαν μὲ δεξίωση ποὺ παρέθεσε ἡ Διοικοῦσα Ἐπιτροπὴ στην αἴθουσα τελετῶν τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος. Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΣΤΟ ΕΤΗΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ ΚΥΡΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ Μὲ αἰσθήματα σεβασμοῦ, τιμῆς καὶ εὐγνωμοσύνης στὸ πρόσωπο τοῦ ἀκάματου ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου καὶ προασπιστῆ τῶν συμφερόντων τῆς Πατρίδος μας, τελέσθηκε τὸ ἐτήσιο μνημόσυνο τοῦ πολιοῦ Ἱεράρχου, Μητροπολίτου Μαρωνείας καὶ Κομοτηνὴς κυροῦ Δαμασκηνοῦ, τὴν Κυριακὴ 3 Νοεμβρίου 2013 στὸν Ἱερὸ Καθεδρικὸ Ναὸ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Κομοτηνῆς. Ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας κ. Εὐστάθιος εὐγενῶς προσκληθείς ἀπὸ τὸν Σεβ. Μητροπολίτη Μαρωνείας καὶ Κομοτηνὴς κ. Παντελεήμονα, ἀνταποκρίθηκε καὶ προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ τοῦ Μνημοσύνου, μετὰ τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Ξάνθης καὶ Περιθεωρίου κ. Παντελεήμονος, Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου καὶ Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἀνθίμου. Ἐπίσης, παρέστησαν ἐκπρόσωποι τῆς Πολιτικῆς καὶ Πολιτειακῆς ἡγεσίας, τοῦ Στρατοῦ, τῶν Σωμάτων Ἀσφαλείας, Συλλόγων, Φορέων καὶ Σωματείων τοῦ Νομοῦ καὶ τῆς πόλεως καὶ πλῆθος λαοῦ, προκειμένου νὰ προσευχηθοῦν

15 Ἀπό τή ζωή τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας 87 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» γιὰ τὴν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς τοῦ ἀοιδίμου Ἱεράρχου. ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΡΩΙΚΩΣ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ Τὸ πρωὶ τῆς Τρίτης 12 Νοεμβρίου, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Εὐστάθιος τέλεσε ἐπιμνημόσυνη δέηση ὑπὲρ τῶν πυροσβεστῶν, ποὺ ἔχασαν τὴ ζωὴ τους κατὰ τὴν ἐκτέλεση τοῦ καθήκοντος. Ἡ δέηση, ποὺ ὀργανώθηκε, ὅπως κάθε χρόνο ἀπὸ τὴ Πυροσβεστικὴ Ὑπηρεσία Σπάρτης, ἔλαβε χώρα στὸν Ταΰγετο καὶ συγκεκριμένα στὸ 17ο χλμ. τῆς Ἐθνικῆς ὁδοῦ Σπάρτης- Καλαμάτας, στὸ σημεῖο ποὺ ἔχει ἀνεγερθεῖ τὸ μνημεῖο τοῦ ἀειμνήστου Διοικητῆ τῆς Πυροσβεστικῆς Ὑπηρεσίας Σπάρτης, Ἀντιπυράρχου Ἠλία Γκάτσου. ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΠΡΩΤΟΠΡ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΛΕΡΗΣ Σὲ ἡλικία 89 ἐτῶν ἀπεβίωσε τὴν Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013 ὁ μακαριστὸς Πρωτοπρ. π. Νικόλαος Τσούκλερης. Ἡ ἐξόδιος Ἀκολουθία τελέσθηκε τὴν ἑπόμενη ἡμέρα, στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίας Κυριακῆς Ἀφυσσοῦ, προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Εὐσταθίου. Ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας στον ἐπικήδειο λόγο του, ἐκθείασε τὸ ἦθος, τὴν προσωπικότητα καὶ τὴν προσφορὰ τοῦ ἐκλιπόντος, ἐνῶ ἔκανε ἰδιαίτερη ἀναφορὰ στὴ δομημένη μὲ τὰ xριστιανικὰ ἰδεώδη οἰκογένειά του. Ὁ ἀοίδιμος π. Νικόλαος Τσούκλερης τοῦ Θεοδώρου καὶ τῆς Μαρίας, γεννήθηκε στοὺς Σουστιάνους τὸ Ἐνυμφεύθη στὶς 9 Νοεμβρίου 1952 τὴ Γεωργία Τσούκλερη, μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησαν δύο υἱούς, τὸν Θεόδωρο καὶ τὸν Κυριάκο. Ἀποφοίτησε ἀπὸ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Φροντιστήριο Κορίνθου. Χειροτονήθηκε Διάκονος στὶς 21 Αὐγούστου 1955 στὴ Σελλασία καὶ Πρεσβύτερος στὶς 21 Δεκεμβρίου 1955 στὴ Σπάρτη ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Μητροπολίτη Μονεμβασίας καὶ Σπάρτης κυρὸ Διονύσιο. Ὑπηρέτησε ὡς ἐφημέριος τὴν Ἐνορία Σουστιάνων ἀπὸ 1 Ἰουλίου Νοεμβρίου 1958 καὶ στὴ συνέχεια ἀπεσπάσθη στὴν Ἐνορία Ἀφυσσού, τὴν ὁποία ὑπηρέτησε ἐπὶ 36 συναπτὰ ἔτη, ἕως τὴν 1 Μαρτίου 1995 ὁπότε καὶ συνταξιοδοτήθηκε. Στὶς 16 Ἀπριλίου 2008, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μονεμβασίας καὶ Σπάρτης κ. Εὐστάθιος τοῦ ἀπένειμε τὸ ὀφφίκιο τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου, ἀναγνωρίζοντας τὴν πολυετῆ, εὐδόκιμη καὶ καρποφόρα γιὰ τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα ἱερατικὴ διακονία του. Ἄς εἶναι αἰωνία του ἡ μνήμη. Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΗΣ ΜΑΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΥΣ ΝΕΟΥΣ Σὲ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία στὸν Ἱερὸ Ναὸ Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν τοῦ Στρατοπέδου Συνταγματάρχη Κων/νου Δαβάκη ἱερούργησε καὶ ὁμίλησε τὴν Κυριακὴ 17 Νοεμβρίου 2013 ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Εὐστάθιος. Τὴ Θεία Λειτουργία παρακολούθησαν μὲ εὐλάβεια ὁ Διοικητὴς τοῦ ΚΕΕΜ Ταξίαρχος κ. Δημήτριος Μακρής, οἱ ἀξιωματικοί, ὑπαξιωματικοὶ καὶ οἱ ὁπλίτες τοῦ Κέντρου. Μιὰ κίνηση ποὺ πραγματοποιεῖ σὲ κάθε σειρὰ κατάταξης ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας καὶ ἀποδεικνύει τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὰ στρατευμένα νιάτα τῆς πατρίδος μας. ΜΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΦΕΤΟΣ Η ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΩΝΟΣ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ Μὲ εὐφροσύνη πνευματική, πάνδημη συμμετοχὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ κατάνυξη ἡ Σπάρτη καὶ ἡ εὐρύτερη περιοχὴ ἑόρτασαν καὶ ἐφέτος, τὴν Τρίτη 26 Νοεμβρίου, τὴ μνήμη τοῦ Ὁσίου Νίκωνος τοῦ Μετανοεῖτε, πολιούχου αὐτῆς. Τιμήθηκε προσηκόντως ἕνας μοναχός, ὁ ὁποῖος διὰ τοῦ μαρτυρίου τῆς συνειδήσεως συνεσταυρώθη μὲ τὸν Κύριό μας, συνέτριψε τὸν «παλαιὸ» ἄνθρωπο διὰ τῆς μετανοίας καὶ τῆς χριστομιμήτου ταπεινώσεως,

16 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» 88 Ἀπό τή ζωή τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας εἵλκυσε τὴ Θεία Χάρη, κατέστη θεοφόρος καὶ ἐντάχθηκε στὴν πολυπληθῆ χορεία τῶν ἁγίων, ὥστε γιὰ 1000 καὶ πλέον χρόνια νὰ προστατεύει καὶ νὰ ἐνδυναμώνει τὴν περιάκουστη καὶ εὐλογημένη ἀπὸ τὸ Θεὸ πόλη τοῦ Λυκούργου. Οἱ ἑορταστικὲς λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις, ὅπως ἔχουν καθιερωθεῖ ἀπὸ τὸ Σεβ. Ποιμενάρχη μας κ. Εὐστάθιο, σηματοδοτήθηκαν μὲ τὴν ἔξοδο τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τοῦ Ὁσίου καὶ τὴν ἐνθρόνισή της στὸ σολέα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, κατὰ τὸν ἀρχιερατικὸ ἑσπερινό τήν Πέμπτη 21 Νοεμβρίου. Ἡ ἀποκορύφωση τῆς πανηγύρεως ἔλαβε χώρα τὴν παραμονὴ καὶ τὴν κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς. Διεξοδικότερα, τὴ Δευτέρα 25 Νοεμβρίου τελέσθηκε ὁ Μέγας πολυαρχιερατικὸς ἑσπερινὸς. Στὴν ἀκολουθία χοροστάτησε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμος, ποὺ κήρυξε καὶ τὸ θεῖο λόγο, πλαισιωμένος ἀπὸ τὸν Σεβ. Ποιμενάρχη μας κ. Εὐστάθιο, τὸν Σεβ. Μητροπολίτη Καστορίας κ. Σεραφεὶμ καὶ τὸν Θεοφ. Ἐπίσκοπο Ἀνδρούσης κ. Θεόκτιστο. Στὴ μεστὴ ἀπὸ μηνύματα ὁμιλία του ὁ κ. Ἄνθιμος στάθηκε ἰδιαίτερα στὴν Ἀλήθεια, ποὺ ἀναζητοῦσαν οἱ ἄνθρωποι τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδας καὶ ποὺ αὐτὴ ἐνσαρκώθηκε στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἐνώπιον τοῦ Ποντίου Πιλάτου ἀποκάλυψε ὅτι: Ἐγὼ εἰμὶ ἡ Ἀλήθεια καὶ ἡ Ζωή. Ἐπίσης τόνισε τὴν ἰδιαίτερη σημασία τῆς Ἑλληνοχριστιανικῆς παράδοσης, ὡς πηγῆς γιὰ τὴν ἀναζωογόνηση τοῦ παραπαίοντος Δυτικοευρωπαϊκοῦ Πολιτισμοῦ καὶ κατέληξε, ὑπογραμμίζοντας τὸ διαχρονικὸ μήνυμα ποὺ ἀντλοῦμε ἀπὸ τὸ βίο καὶ τὴν πολιτεία τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὴν Τρίτη 26 Νοεμβρίου, κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, στὸν πανηγυρίζοντα Ἱερὸ Ναὸ τελέσθηκε ὁ ὄρθρος, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ, καὶ τὸ πολυαρχιερατικὸ συλλείτουργο, προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχη μας και συλλειτουργούντων τῶν προαναφερθέντων ἀρχιερέων καὶ τὸ Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Ἐπιδαύρου κ. Καλλίνικο. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Καστορίας ἀπευθυνόμενος στοὺς πιστούς, ποὺ εἶχαν κατακλύσει τὸ Ναό, σκιαγράφησε μὲ χαρακτηριστικὴ ἐνάργεια τὰ βασικότερα γνωρίσματα τοῦ ἡγέτη μὲ πρότυπο τὴ φυσιογνωμία τοῦ Ὁσίου Νίκωνος. Πιὸ συγκεκριμένα, μεταξὺ ἄλλων, ἀνέφερε ὅτι ὁ πραγματικὸς ἡγέτης, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἔμφυτες ἱκανότητες καὶ τὴν ἐν γένει γνώση, ἐπιβάλλεται νὰ ἔχει τὸ Θεὸ στὴν ψυχὴ του καὶ ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη πρὸς τὸ συνάνθρωπό του, προκειμένου νὰ ἀντεπεξέλθει στὴν ἀποστολή του. Μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἀκολούθησε ἡ λιτάνευση τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τοῦ Ὁσίου Νίκωνος, διαμέσου τῶν κεντρικῶν ὁδῶν τῆς Σπάρτης. Πλῆθος εὐσεβῶν χριστιανῶν παρακολούθησαν εὐλαβῶς τὴν τελετὴ καὶ συμπροσευχήθηκαν, γιὰ νὰ ἔχουν τὴν προστασία τοῦ ἁγίου στὴ ζωή τους. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας, κατακλείοντας τὴν πανηγυρικὴ σύναξη, εὐχαρίστησε ἐγκάρδια ὅλους αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι παρέστησαν καὶ συνετέλεσαν στὴν ἐπιτυχία τῆς πανηγύρεως. Ἰδιαίτερη εὐγνωμοσύνη ἐξέφρασε πρὸς τοὺς Ἁγίους Ἀρχιερεῖς ποὺ ἀνταποκρίθηκαν στὴν πρόσκλησή του, τοὺς Ἐφημερίους καὶ τοὺς λοιποὺς διακονοῦντες τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, τὸν εὐαγῆ Κλῆρο, τὶς Ἀρχές, τοὺς εὐσεβεῖς πιστούς, τὸ Στρατό, τὴν Ἀστυνομία, τὴν Πυροσβεστική, τοὺς διάφορους πολιτιστικοὺς Φορεῖς τῆς πόλεως (Λύκειο Ἑλληνίδων, Σῶμα Ἑλλήνων Ὁδηγῶν, Φιλαρμονικὴ κ.α) καὶ τοὺς Μαθητὲς τῶν Ἐκπαιδευτηρίων τῆς Σπάρτης, καθὼς καὶ τοὺς φοιτητὲς τῶν Πανεπιστημιακῶν σχολῶν. Ξεχωριστὲς εὐχαριστίες ἀπηύθυνε πρὸς τὸ διευθυντὴ τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τοὺς τεχνικοὺς γιὰ τὴν ἀναμετάδοση τόσο τοῦ ἑσπερινοῦ, ὅσο καὶ τῆς Θείας Λειτουργίας, καθὼς καὶ πρὸς τὰ τοπικὰ Μ.Μ.Ε. γιὰ τὴν προβολὴ τῆς πανηγύρεως. Ἀπὸ τοὺς ἐκπροσώπους τῶν Ἀρχῶν καὶ φορέων παρέστησαν ὁ ἀναπληρωτὴς Ὑπουργὸς Ἐσωτερικών κ. Γρη-

17 Ἀπό τή ζωή τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας 89 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» γοράκος, ὁ Ὑφυπουργὸς Ἐθνικῆς Ἄμυνας κ. Δαβάκης, ἡ Βουλευτὴς κ. Πατριανάκου, ὁ Γενικὸς Γραμματέας τοῦ Ὑπουργείου Τηλεπικοινωνιῶν κ. Δασκαλάκης, ὁ Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ Τατούλης, ἡ Ἀντιπεριφερειάρχης Λακωνίας κ. Τζανετέα, ὁ Δήμαρχος Σπάρτης κ. Ἀργειτάκος, ὁ Πρόεδρος τοῦ Περιφερειακοῦ Συμβουλίου κ. Πουλοκέφαλος, ὁ Στρατιωτικὸς Διοικητὴς Λακωνίας Ταξίαρχος κ. Μακρής, ὁ Διοικητὴς τῶν Πυροσβεστικῶν Ὑπηρεσιῶν Περιφέρειας Πελοποννήσου Ταξίαρχος κ. Γιόβας, ὁ Ἀστυνομικὸς Διευθυντὴς Λακωνίας κ. Μητσέας, ὁ Ὑποδιοικητὴς τῆς 124 Π.Β.Ε. Τριπόλεως Σμήναρχος κ. Χατζής, ὁ Διοικητὴς τῆς Πυροσβεστικῆς Ὑπηρεσίας Σπάρτης κ. Νικολέτος, Περιφερειακοί, Δημοτικοὶ καὶ Τοπικοὶ Σύμβουλοι κ.α. ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΣΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΙΑΤΩΝ ΣΠΑΡΤΗΣ Στὸ πλαίσιο τῆς ἐπίσκεψής του στὴ Σπάρτη, γιὰ τὸν ἑορτασμὸ τοῦ Πολιούχου τῆς Λακωνικῆς πρωτεύουσας Ὁσίου Νίκωνος τοῦ Μετανοεῖτε, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμος μὲ τὴ συνοδεία του, ξεναγήθηκαν τὸ ἀπόγευμα τῆς Τρίτης 26 Νοεμβρίου ἀπὸ τὸν Σεβ. Ποιμενάρχη μας κ. Εὐστάθιο στὶς ἐγκαταστάσεις τοῦ Ἱδρύματος Περιθάλψεως Χρονίως Πασχόντων «Ὁ Ἅγιος Παντελεήμων». Ὁ Διευθυντὴς τοῦ Ἱδρύματος π. Ἰωάννης Προφύρης ἀναφέρθηκε στὶς πολυποίκιλες δραστηριότητες τοῦ Ἀσύλου Ἀνιάτων καὶ στὴν προσπάθεια ποὺ καταβάλλεται, μέσα σὲ ἀντίξοες συνθῆκες, γιὰ τὴν ὅσο τὸ δυνατὸν καλύτερη παροχὴ ὑπηρεσιῶν στοὺς τροφίμους. Ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμος ἐξέφρασε τὸ θαυμασμό του γιὰ τὶς ἐγκαταστάσεις καὶ τὴ λειτουργία τοῦ Ἱδρύματος καὶ εὐχήθηκε νὰ συνεχίσει γιὰ πολλὰ χρόνια νὰ παρέχει τὶς ὑπηρεσίες του στὴν τοπικὴ κοινωνία καὶ ὄχι μόνο. ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ 1 ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΠΑΡΤΗΣ ΣΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΙΑΤΩΝ Τὴν Κυριακὴ 15 Δεκεμβρίου μία ὁμάδα μαθητῶν τοῦ 1ου Γυμνασίου Σπάρτης συνοδευόμενη ἀπὸ τὴ θεολόγο, τὸν καθηγητὴ ἀγγλικῶν του σχολείου καὶ γονεῖς ἐπισκέφθηκαν τὸ Ἵδρυμα Χρονίως Πασχόντων «Ὁ Ἅγιος Παντελεήμων» στὴ Μαγούλα. Τὰ παιδιὰ προσέφεραν στό Άσυλο Ἀνιάτων τρόφιμα, ποὺ εἶχαν συγκεντρώσει στὸ σχολεῖο τους. Στὴ συνέχεια ξεναγήθηκαν στὸ χῶρο ἀπὸ τὸν Διευθυντὴ τοῦ Ἱδρύματος π. Ἰωάννη Προφύρη, ἐνῶ στὴν αἴθουσα ἐκδηλώσεων τραγούδησαν Χριστουγεννιάτικα τραγούδια καὶ κάλαντα. Στὸ τέλος τῆς ἐπίσκεψης ἦταν διάχυτη ἡ χαρὰ μαθητῶν, συνοδῶν καὶ τροφίμων. Στό πλαίσιο τῆς διαρκοῦς προσφορᾶς συμφώνησαν γιὰ μιὰ ἐπίσκεψη στὸ προσεχὲς μέλλον. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟ ΣΤΑΘΜΟ «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ» ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ Μία ὄμορφη Χριστουγεννιάτικη γιορτὴ πραγματοποίησε τὸ ἀπόγευμα τῆς Δευτέρας 16 Δεκεμβρίου ὁ Βρεφονηπιακὸς Σταθμὸς «Ὁ Ἅγιος Βασίλειος» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Τὴν ἐκδήλωσε τίμησαν μὲ τὴ παρουσία τοὺς ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Εὐστάθιος καὶ τὰ ὑπόλοιπα μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμ-

18 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» 90 Ἀπό τή ζωή τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας βουλίου τοῦ Ἱδρύματος. Τοὺς παρευρισκόμενους καλωσόρισε ἡ Νηπιαγωγὸς κ. Σταυρούλα Κομποχόλη Βερούτη, ἡ ὁποία τόνισε τὴν ἀνάγκη ἔκφρασης που ικανοποιοῦν τὰ παιδιὰ μέσω τέτοιων ἐκδηλώσεων καθὼς καὶ τὴν ἐνθάρρυνση ποὺ πρέπει νὰ ἔχουν ἀπὸ τοὺς ἐνήλικες. Ἀμέσως μετὰ τὸ λόγο πήρε ὁ Διευθυντὴς τοῦ Ἱδρύματος π. Ἠλίας Βουρβουριώτης, ὁ ὁποῖος ἀρχικὰ ἀναφέρθηκε στὸ μήνυμα τῶν ἑορταστικῶν ἡμερῶν τῶν Χριστουγέννων. Στὴ συνέχεια εὐχαρίστησε τοὺς εὐεργέτες τοῦ Ἱδρύματος καὶ τοὺς γονεῖς γιὰ τὴν ἐμπιστοσύνη τους, ἐνῶ ἔκανε ἰδιαίτερη ἀναφορὰ στὴν ἀμέριστη συμπαράσταση τοῦ Σεβ. Μητροπολίτη καὶ Προέδρου τοῦ Δ.Σ τοῦ Ἱδρύματος κ. Εὐσταθίου. Ἀκολούθησε ἕνα εὐχάριστο πρόγραμμα ἀπὸ τὰ παιδιὰ μὲ σκέτς, Χριστουγεννιάτικα τραγούδια καὶ κάλαντα. Τὶς ἀξιέπαινες προσπάθειες τῶν παιδιῶν καὶ τῶν ἄξιων ἐκπαιδευτικῶν τους ἐπιβράβευσαν μὲ ζεστὸ χειροκρότημα οἱ γονεῖς καὶ συγγενεῖς των νηπίων, ποὺ εἶχαν κατακλύσει τὴν αἴθουσα ἐκδηλώσεων τοῦ Βρεφονηπιακοῦ Σταθμοῦ. Ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοὺς τὰ παιδιὰ πρόσφεραν ἕνα συμβολικὸ δῶρο στὸν Ποιμενάρχη μας, ὁ ὁποῖος τὸ δέχθηκε συγκινημένος. Ἡ ἐκδήλωση ὁλοκληρώθηκε μὲ τὸ μεστὸ καὶ εὐεργετικὸ λόγο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας, ὁ ὁποίος ἀρχικά ἐξέφρασε τὴν εὐχὴ τὰ παιδιά, ποὺ ἀποτελοῦν τὴν ἐλπίδα τοῦ τόπου, νὰ μὴ χάσουν μεγαλώνοντας τὴν ἁγνότητα τῆς ψυχῆς, τὴν εἰλικρίνεια καὶ τὸν αὐθορμητισμό τους. Ὁ Ποιμενάρχης μας μίλησε ἀκόμα γιὰ τὸ ὑπέρτατο ἀγαθό τῆς εἰρήνης καὶ ὁλοκλήρωσε τὸ σύντομο λόγο του μέ τὴν προτροπὴ νὰ διατηροῦμε τὴν πίστη καὶ τὴν αἰσιοδοξία μας, παρὰ τὰ προβλήματα ποὺ ἀντιμετωπίζουμε σὰν λαός, ἀλλὰ καὶ ὁ καθένας προσωπικά. Στὸ τέλος τῆς ἑορτῆς ὁ Σεβασμιώτατος μοίρασε σὲ κάθε ἐπισκέπτη ἕνα ἡμερολόγιο τοῦ νέου χρόνου, ἐνῶ ὑπῆρχε κέρασμα μὲ γλυκίσματα καὶ χυμούς, ποὺ εὐγενικὰ προσέφεραν γονεῖς καὶ συγγενεῖς τῶν νηπίων. ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΛΑΩΝ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΕ ΤΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΜΟΛΑΩΝ Τὸ Κέντρο Δημιουργικῆς Ἀπασχόλησης Παιδιῶν Μολάων ἐπισκέφτηκε τo Γηροκομεῖο τῆς πόλεως «Ἡ Ἁγία Παρασκευὴ» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Σκοπὸς τῆς ἐπίσκεψης ἦταν νὰ δώσουν τὰ παιδιὰ καὶ οἱ ἐργαζόμενοι τοῦ Κέντρου μιὰ χαρούμενη νότα στὴν καθημερινότητα τῶν ἡλικιωμένων, ποὺ φιλοξενοῦνται στὸ χῶρο αὐτό. Οἱ ἡλικιωμένοι μαζὶ μὲ τὸ Διευθυντὴ τοῦ Ἱδρύματος π. Παναγιώτη Λεγάκη ὑποδέχθηκαν μὲ χειροκροτήματα τοὺς ἐπισκέπτες. Τὰ παιδιὰ τραγούδησαν χριστουγεννιάτικα τραγούδια, συνομίλησαν μὲ τοὺς παπποῦδες καὶ τὶς γιαγιάδες καὶ προσέφεραν δῶρα φτιαγμένα ἀπό τά ἴδια. Στο τέλος τῆς ἐπίσκεψης τά παιδιά μὲ μιὰ φωνὴ εὐχήθηκαν στοὺς ἡλικιωμένους νὰ ἔχουν καλές γιορτὲς καὶ αὐτοὶ μὲ τὴν σειρὰ τοὺς ἀνταπέδωσαν τὶς εὐχές.

19 Χρονικά τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως 91 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» Χρονικά τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ κατὰ τὸν μῆνα Σεπτέμβριο 2013, Ἐ λ ε ι τ ο ύ ρ γ η σ ε τὴν 1ην εἰς τὸν Λεήμονα καὶ ἐτέλεσε τὸ τεσσαρακονθήμερον μνημόσυνον τῆς Σταυρούλας Χρυσικάκου μητρὸς τοῦ Ἐφημερίου Σκάλας καὶ ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου π. Εὐστρατίου, τὴν 8ην εἰς τὸν πανηγυρίζοντα Ἱερὸν Ναὸν Παναγίας Γιατρίσσης Κοκκινόραχης, τὴν 14ην εἰς τὸν πανηγυρίζοντα Ἱερὸν Ναὸν Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Ἀλευρούς, τὴν 18ην εἰς τὸ ΚΕΕΜ Σπάρτης, τὴν 20ην εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Ὁσίου Λεοντίου Μονεμβασίας, ἐπὶ τοῖς ὀνομαστηρίοις αὐτοῦ, τὴν 22αν εἰς τὸν ἑορτάζοντα Ἱερὸν Ναὸν τοῦ ἁγίου Εὐσταθίου ἰδρυματικοῦ Ναοῦ τοῦ Γηροκομείου Μολάων, τὴν 24ην εἰς τὸν πανηγυρίζοντα Ἱερὸν Ναὸν τῆς Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Δαιμονιᾶς, τὴν 25ην εἰς τὸν πανηγυρίζον παρεκκλήσιον Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου Σπάρτης καὶ τὴν 29ην εἰς τὴν Παλαιοπαναγιάν. Ἐ χ ο ρ ο σ τ ά τ η σ ε κατὰ τὸν ἑσπερινόν, τὴν 7ην εἰς τὸν πανηγυρίζοντα Ἱερὸν Ναὸν Γενεσίου τῆς Θεοτόκου Βρεσθένων, τὴν 14ην εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Ὁσίου Νίκωνος κατὰ τὴν Ἀκολουθίαν τῶν Χαιρετισμῶν τοῦ Σταυροῦ καὶ ἐν συνεχεία εὐλόγησε τοὺς ἄρτους τοῦ Σωματείου Ἐφέδρων ἀξιωματικῶν Λακωνίας, τὴν 19ην εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Ἑλκομένου Μονεμβασίας, τὴν 22αν εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Παντανάσσης Φαρακλοὺ ἐπὶ τῇ εὐρέσει τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος Παναγίας Ἐλώνης, τὴν 23ην εἰς τὸν πανηγυρίζοντα Ἱερὸν Ναὸν Μυρτιδιωτίσσης Βελανιδίων καὶ τὴν 25ην εἰς τὸν πανηγυρίζοντα Ἱερὸν Ναὸν τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου τῆς ὁμωνύμου ἐνορίας. Η ὐ λ ό γ η σ ε τὴν 1ην εἰς Φούτια τὸν γάμον τοῦ Χρήστου Παπούλη καὶ τῆς Καλλιόπης Μπαρμπαγιάννη θυγατρὸς τοῦ Ἐφημερίου Ἑλληνικοῦ π. Θεοδώρου καὶ τὴν 21ην εἰς τὸν Μητροπολιτικὸν Ναὸν τὸν γάμον τοῦ Νικολάου Σταθοπούλου καὶ τῆς Ἀναστασίας Βάρλα, θυγατρὸς ὑπερπολιτέκνων γονέων. Ἐ β ά π τ ι σ ε τὴν 8ην εἰς ἅγιον Δημήτριον Ζάρακος τὸ τέκνον τοῦ Ἐφημερίου της ἐνορίας π. Νεκταρίου, εἰς τὸ ὁποῖον ἐδόθη τὸ ὄνομα Εὐδοκία τὴν 21ην εἰς τὸν Μητροπολιτικὸν Ναὸν τὸ τέκνον τοῦ Ἀντωνίου Κεραστάρη καὶ τῆς Βαρβάρας Μητροπούλου εἰς τὸ ὁποῖον ἐδόθη τὸ ὄνομα Ἀγγελικὴ καὶ τὴν 29ην εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Ἁγίων Τεσσαράκοντά το τέκνον τοῦ Ἀριστείδη καὶ γῆς Νίκης Σειμανίδη εἰς τὸ ὁποῖον ἐδόθη τὸ ὄνομα Ἀντωνία. Ἐ τ έ λ ε σ ε τὸν ἁγιασμὸν ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους τὴν 11ην εἰς τὰ Σχολεῖα 4ον Δημοτικὸν Σπάρτης, 3ον Λύκειον Σπάρτης καὶ 4ον Λύκειον Σπάρτης καὶ εἰς τὸ Μουσικὸν Γυμνάσιον-Λύκειον. Π ρ ο ή δ ρ ε υ σ ε τὴν 6ην τῆς Δ.Σ. τοῦ Βρεφονηπιακοῦ Σταθμοῦ Σπάρτης, τὴν 13ην τῆς Δ.Σ. τοῦ Μουσείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τὴν 27ην τῆς συνεδριάσεως τοῦ

20 ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ» 92 Χρονικά τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μητροπολιτικοῦ Συμβουλίου, καὶ τὴν ἰδίαν ἡμέραν τοῦ Δ.Σ. τοῦ Κέντρου Ἀποθεραπείας. Σ υ ν ε κ ά λ ε σ ε τὴν 5ην Γενικὸν Ἱερατικὸν Συνέδριον εἰς τὴν Σπάρτην ἐνῶ μὲ πρωτοβουλία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἐπραγματοποιήθη διάλεξις διὰ τὸν ἁγίον Λεόντιον τὸν Μονεμβασιώτην εἰς τὸν ὁμώνυμον Ἱερὸν Ναὸν Μονεμβασίας ὑπὸ τοῦ καταξιωμένου ἐπιστήμονος κ. Χρίστου Μπαλόγλου. Κατὰ τὸν μῆνα Ὀκτώβριον 2013 Ἐ λ ε ι τ ο ύ ρ γ η σ ε τὴν 2αν τὴ ἀδεία καὶ εὐλογία τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Καλύμνου κ. Παϊσίου εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Ὁσίου Σάββα τοῦ Θαυματουργοῦ Καλύμνου, τὴν 5ην εἰς τὴν Βασιλικήν, τὴν 6ην εἰς τὸ Ξηροκάμπι, τὴν 13ην εἰς τὸν ἅγιον Νικόλαον Βοιῶν, τὴν 20ην εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγίου Διονυσίου Ἀθηνῶν κατὰ τὴν χειροτονίαν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἀργολίδος κ. Νεκταρίου τὴν 23ην εἰς τὸν Μητροπολιτικὸν Ναὸν (λειτουργία τοῦ ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου), τὴν 26ην εἰς τὸν πανηγυρίζοντα Ἱερὸν Ναὸν Τσεραμιού, τὴν 28ην εἰς τὸν Μητροπολιτικὸν Ναὸν καὶ ἐν συνεχεία προέστη τῆς Δοξολογίας ἐπὶ τῇ Ἐθνικὴ Ἐπετείω. Ἐ χ ο ρ ο σ τ ά τ η σ ε κατὰ τὸν ἑσπερινόν, τὴν 20ην εἰς τὶς Γοῦβες ἐπὶ τῇ τοπικὴ ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Νεομάρτυρος Ἰωάννου καὶ ἐν συνεχεία προέστη τῆς Ἱερᾶς Λιτανείας τῶν ἁγίων Λειψάνων ἐνῶ ἔμπροσθέν της οἰκίας τοῦ ἐτέλεσε τρισάγιον ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῶν γονέων τοῦ ἁγίου, τὴν 25ην εἰς τὸ πανηγυρίζον παρεκκλήσιον τοῦ ἁγίου Δημητρίου Μαγούλας καὶ τὴν 31ην εἰς τὸν πανηγυρίζοντα Ἱερὸν Ναὸν τῶν ἁγίων Ἀναργύρων Γηροκομείου Σπάρτης. Ἐ β ά π τ ι σ ε τὴν 26ην εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Ζερμπίτσης τὸ τέκνον τοῦ Παναγ. Βλάχου εἰς τὸ ὁποῖον ἐδόθη τὸ ὄνομα Δημήτριος, τὴν 27ην εἰς τὸν Μητροπολιτικὸν Ναὸν τὸ τέκνον τοῦ Σαράντου καὶ τῆς Ἄννας-Μαρίας Σκιαδὰ εἰς τὸ ὁποῖον ἐδόθη τὸ ὄνομα Ἀντώνιος. Η ὐ λ ό γ η σ ε τὴν 5ην εἰς τὴν Σκάλαν τὸν γάμον τοῦ Κῶν/νοῦ Τσέγκου καὶ τῆς Ἀντωνίας Ἁλικάκου. Π ρ ο έ σ τ η τὴν 4ην εἰς Ἀμύκλας τῆς Νεκρωσίμου Ἀκολουθίας τῆς Κηδείας τοῦ Δημητρίου Χίου, τὴν 12ην εἰς Βρονταμὰ τῆς κηδείας τοῦ Δημητρίου Χαλκιά, ἀδελφοῦ τοῦ Πρωτοπρ. π. Παναγιώτου Χαλκιᾶ, τὴν 19ην εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τῆς ἁγίας Βαρβάρας Φαλήρου τῆς κηδείας τοῦ Ἱερέως Ἰωάννου Νιφόρου, (περὶ τοῦ μεταστάντος ἐκλεκτοῦ κληρικοῦ, φίλου καὶ συγχωριανοῦ τοῦ Μητροπολίτου μας, ὡμίλησε ἐπαινετικῶς ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεὼν) καὶ τὴν 24ην τῆς κηδείας τοῦ Σπυρίδωνος Βέζου εἰς τὴν Ἑλίκαν, πατρὸς τοῦ Ἐφημερίου Κυπαρισσίου π. Χαραλάμπους. Ὢ ρ κ ι σ ε τὴν 4ην εἰς τὸ ΚΕΕΜ ἐνώπιόν των γονέων των καὶ παρουσία τῶν Ἀρχῶν, τοὺς Νεοσυλλέκτους τῆς Ε ΕΣΣΟ Π ρ ο ή δ ρ ε υ σ ε τὴν 14ην συνεδριάσεως τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπὶ τοῦ Μοναχικοῦ βίου ἐν Ἀθήναις, τὴν 30ην συνεδριάσεως τοῦ Μητροπολιτικοῦ Συμβουλίου, τὴν 31ην παρέστη καὶ προσεφώνησε τοὺς Φιλολόγους κατὰ τὸ Πανελλήνιον Συνέδριόν τους ἐν Σπάρτῃ.