28 η Οκτωβρίου 1940 Αφιέρωµα

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "28 η Οκτωβρίου 1940 Αφιέρωµα"

Transcript

1 28 η Οκτωβρίου 1940 Αφιέρωµα Εισαγωγή 28 Οκτωβρίου 1940: Μια ιστορική εθνική επέτειος που, κάθε χρόνο, γιορτάζεται µε κάθε επισηµότητα, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Ο δεύτερος παγκόσµιος πόλεµος είχε αρχίσει από το 1939, µε τη γερµανική εισβολή στην Πολωνία. Στις 10 Ιουνίου η Ιταλία εισέρχεται στον πόλεµο και τον Αύγουστο του 1940, θα προκαλέσει τη χώρα µας µε τον τορπιλισµό στην Τήνο του ευδρόµου «Έλλη», ανήµερα της µεγάλης γιορτής της Παναγίας. Είναι ο προάγγελος της ιταλικής επίθεσης στην Ελλάδα, που προετοιµάζεται µε κάθε µυστικότητα, πριν αυτή εκδηλωθεί στις 28 Οκτωβρίου του Η χώρα µας, χωρίς να διαθέτει τα τεράστια πολεµικά µέσα των εισβολέων Ιταλών και µε µόνα όπλα της την ψυχή και τη γενναιότητα του λαού της είπε ΟΧΙ στο ιταµό τελεσίγραφο του Ιταλού δικτάτορα Μουσολίνι, καταφέρνοντας, στο µέτωπο της Αλβανίας, καίριο κτύπηµα στις ιµπεριαλιστικές του φιλοδοξίες, σε σηµείο ταπείνωσης, γεγονός που ανάγκασε τον επίσης δικτάτορα της Γερµανίας, τον Χίτλερ, να ανασυντάξει τα πολεµικά του πλάνα και να προστρέξει σε βοήθεια του φανφαρόνου συµµάχου του. Η Ελλάδα, αφού αντιστάθηκε ηρωικά στις σιδηρόφρακτες στρατιές του Χίτλερ, υπέκυψε στις κατά πολύ ανώτερες στρατιωτικές του δυνάµεις και αναπόφευκτα υπέστη στις 24 Απριλίου 1941, την τριπλή κατοχή από τις συνασπισµένες δυνάµεις της Γερµανίας, της Ιταλίας και της Βουλγαρίας. Κι από την σκληρή αυτή κατοχή ξεπήδησε η εποποιϊα της Εθνικής Αντίστασης, που σε συνδυασµό µε τις νίκες των συµµάχων οδήγησαν στην πτώση των δυνάµεων του ναζιστικού και φασιστικού άξονα και στην απελευθέρωση της χώρας µας.

2 Αυτό είναι µε λίγα λόγια το ιστορικό πλαίσιο της µεγάλης αυτής ιστορικής επετείου. Όµως τα ωδεκάνησα την περίοδο εκείνη είναι σκλαβωµένα, υπό την κατοχή των Ιταλών, που µετά τη συνθήκη της Λωζάνης το 1923, απέκτησαν κυριαρχικά δικαιώµατα µε βάση το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες. Και όσο κι αν είναι αντιφατικό και οξύµωρο, από τον ελληνοϊταλικό πόλεµο του 1940, άρχισε να ξαναγεννιέται η ελπίδα ότι µαζί µε τη νίκη των ελληνικών και συµµαχικών δυνάµεων, θα ερχόταν επιτέλους και η ώρα της δικής τους απελευθέρωσης. Ας δούµε όµως υπό µορφή χρονολογίου τα κυριότερα γεγονότα από την έναρξη του Β παγκοσµίου πολέµου, µέχρι τα χρόνια της Κατοχής. 1 Σεπτεµβρίου 1939 Γερµανική εισβολή στην Πολωνία. Η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία και οι κτήσεις της κηρύσσουν τον πόλεµο στη Γερµανία. Η Ιταλία από τις 7 Απριλίου του 1939 είχε καταλάβει την Αλβανία. 9 Απριλίου 1940 Γερµανική επίθεση στη ανία και τη Νορβηγία. 10 Μαϊου 1940 Γερµανική επίθεση στην Ολλανδία το Βέλγιο και τη Γαλλία, που θα συνθηκολογήσει στις 22 Ιουνίου. 10 Ιουνίου 1940 Η Ιταλία εισέρχεται στον πόλεµο. ηµιουργείται έτσι ο γερµανοϊταλικός Άξονας. Ιούνιος-Ιούλιος 1940 Η Σοβιετική Ένωση καταλαµβάνει την Εσθονία, τη Λιθουανία, τη Λετονία, τη Βεσαραβία και άλλα όµορα εδάφη. Αύγουστος 1940 Οι Ιταλοί εισβάλλουν στην Αίγυπτο και οι Βρετανοί στη Σοµαλία. 4 Οκτωβρίου 1940 Συνάντηση Χίτλερ και Μουσολίνι. Καµιά αναφορά για Ελλάδα και Ρουµανία. 28 Οκτωβρίου 1940 Στις τρεις τα ξηµερώµατα της ευτέρας, 28 Οκτωβρίου του 1940, για τους Ιταλούς η δεκάτη ογδόη επέτειος από την φασιστική «πορεία προς τη Ρώµη», που έφερε, το 1922, τον Μουσολίνι στην εξουσία, ο Ιταλός πρεσβευτής στην Αθήνα Γκράτσι, επισκέπτεται, στην οικία του, τον πρωθυπουργό της Χώρας, Ιωάννη Μεταξά και του επιδίδει τελεσίγραφο µε το οποίο ζητούσε, εντός τριών ωρών, την ελεύθερη διέλευση και στάθµευση των ιταλικών στρατευµάτων στην Ελλάδα. Με τη γαλλική φράση «Alors, c est la guerre», που σηµαίνει «Πόλεµος λοιπόν», ο Μεταξάς απορρίπτει το ιταµό ιταλικό τελεσίγραφο και απευθύνει διάγγελµα προς τον ελληνικό λαό. Αρχίζει έτσι η ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδας, στο αλβανικό µέτωπο, την ώρα που ο λαός διαδηλώνοντας στους δρόµους της Αθήνας κατά της Ιταλίας, τρέχει µε ενθουσιασµό να καταταγεί και να πολεµήσει στο µέτωπο. Η Ιταλία επιδιώκει µ αυτήν την αιφνιδιαστική, ακόµη και για τους συµµάχους της, επίθεση, δύο στόχους: Να δηµιουργήσει αντιπερισπασµό στις επιτυχίες του Χίτλερ, βάζοντας φρένο στη γερµανική εξάπλωση στο βαλκανικό χώρο και ταυτόχρονα, να

3 περιορίσει τις βρετανικές θέσεις στη Μεσόγειο. Η Ελλάδα, εµπόδιο σ αυτές της τις φιλοδοξίες, έπρεπε µε κάθε τρόπο τιµωρηθεί. Η κατάσταση στα ωδεκάνησα. Την περίοδο της ιταλικής εισβολής στην Ελλάδα, πολιτικός και στρατιωτικός διοικητής στη Ρόδο και στα ωδεκάνησα ήταν ο διαβόητος τετράρχης του φασισµού, ο Cesare Maria De Vecchi, Conte di Val Cismon, όπως υπέγραφε και όπως ήθελε να αποκαλείται, µε αυτόν τον ποµπώδη τρόπο. 28 Οκτωβρίου 1940 Οι Ιταλοί συγκεντρώνουν σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως (Concentramento) στην τάφρο του φρουρίου, όλους τους άρρενες ωδεκανήσιους Έλληνες υπηκόους, ηλικίας ετών. Την ίδια ώρα στην Αθήνα, πυκνές οµάδες ωδεκανησίων, κάθε ηλικίας, από τις συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά, αλλά και από άλλα κέντρα της Αττικής, συγκεντρώθηκαν, µε τα δωδεκανησιακά λάβαρα, στο κέντρο της πρωτεύουσας και κατέκλυζαν τα γραφεία των ωδεκανησιακών Συλλόγων για να τους πιέσουν να ενεργήσουν προς τα υπουργεία, ώστε να µπορέσουν να καταταγούν στον Εθνικό Στρατό. Ένα ήταν το αίτηµα: «Να πολεµήσουν και οι ωδεκανήσιοι». Πρόεδρος της Κεντρικής ωδεκανησιακής Επιτροπής διορίζεται ο πατριώτης Ιωάννης Καζούλλης, ο οποίος είχε έλθει από την Αίγυπτο για ειδική αποστολή. 1 Νοεµβρίου 1940 Ο Αλέξανδρος ιάκος από τη Χάλκη, είναι ο πρώτος Έλληνας αξιωµατικός που «πέφτει» ηρωικά µαχόµενος στο λόφο της Τσούκας. 13 Νοεµβρίου 1940 Με την υπ αριθµ. Α.Π / συγκροτείται το Σύνταγµα Εθελοντών ωδεκανησίων, ως αυτοτελής µονάδα του στρατεύµατος, µε πρώτο προσωρινό διοικητή και διοικητή του Α τάγµατος, τον ταγµατάρχη από τη Σύµη, Μάρκο Κλαδάκη. 27 Νοεµβρίου 1940 Ο Ιταλός κυβερνήτης De Vecchi φεύγει από τη Ρόδο για τη Ρώµη. εν θα επιστρέψει πλέον και θα αντικατασταθεί από τις 16 εκεµβρίου από τον στρατηγό Ettore Bastico. 25 Ιουλίου 1941 Ο νάυαρχος Inigo Campioni αναλαµβάνει κυβερνήτης των νησιών.

4 Το αφιέρωµα της Κεντρικής ηµόσιας Βιβλιοθήκης Ρόδου στην 28 η Οκτωβρίου 1940, περιλαµβάνει τα παρακάτω κείµενα, επεξηγηµατικά και διαφωτιστικά για τα γεγονότα, που περιληπτικά, περιλαµβάνονται στην εισαγωγή και στο χρονολόγιο. Το ιταλικό τελεσίγραφο προς τον πρωθυπουργό της Ελλάδος Ιωάννη Μεταξά στις 28 Οκτωβρίου 1940 Ο Ιταλός πρεσβευτής στην Αθήνα, την περίοδο του πολέµου, Emanuele Grazzi, στο βιβλίο του «Η αρχή του τέλους. Η επιχείρηση κατά της Ελλάδος», έκδοση Εστίας, Αθήνα 1980, στις σελίδες , αφού περιγράφει όλο το διπλωµατικό παρασκήνιο που προηγήθηκε της ιταλικής διακοίνωσης, και το σκεπτικό µε βάση το οποίο «αναγκάσθηκε» η ιταλική κυβέρνηση να προβεί στο διάβηµα αυτό, παραθέτει το κείµενο της διακοίνωσης-τελεσιγράφου το οποίο καταλήγει ως εξής:» Όθεν η Ιταλική Κυβέρνησις κατέληξεν εις την απόφασιν να ζητήση από την Ελληνικήν Κυβέρνησιν ως εγγύησιν δια την ουδετερότητα της Ελλάδος και ως εγγύησιν δια την ασφάλειαν της Ιταλίας το δικαίωµα να καταλάβη δια των ενόπλων αυτής δυνάµεων δια την διάρκειαν της σηµερινής προς την Αγγλίαν ρήξεως, ωρισµένα στρατηγικά σηµεία του ελληνικού εδάφους. Η Ιταλική κυβέρνησις ζητεί από την Εληνικήν Κυβέρνησιν όπως µη εναντιωθή εις την κατάληψιν ταύτην και όπως µη παρεµποδίση την ελευθέραν διέλευσιν των στρατευµάτων των προοριζοµένων να την πραγµατοποιήσωσι. Τα στρατεύµατα ταύτα δεν παρουσιάζονται ως εχθροί του ελληνικού λαού και η Ιταλική Κυβέρνησις δεν προτίθεται ποσώς, δια της προσωρινής κατοχής στρατηγικών τινών σηµείων, επιβαλλοµένης υπό της ανάγκης των περιστάσεων και εχούσης καθαρώς αµυντικόν χαρακτήρα, να θίξη οπωσδήποτε την κυριαρχίαν και την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος. Η Ιταλική Κυβέρνησις ζητεί από την Ελληνικήν Κυβέρνησιν όπως δώσει αυθωρεί εις τας στρατιωτικάς αρχάς, τας αναγκαίας διαταγάς ίνα η κατοχή αύτη δυνηθή να πραγµατοποιηθή κατά ειρηνικόν τρόπον. Εάν τα ιταλικά στρατεύµατα ήθελον συναντήσει αντίστασιν, η αντίστασις αυτή θα καµφθή δια των όπλων και η Ελληνική Κυβέρνησις θα έφερε τας ευθύνας αι οποίαι ήθελον προκύψει εκ τούτου». Νοµίζουµε ότι τα σχόλια περιττεύουν, όπως περισσεύει η ιταµότητα και η αλαζονεία µιας δύναµης που θέλει «πάση θυσία» να καταγράψει στο ενεργητικό της κάποια στρατιωτική επιτυχία και να πάψει να είναι ο φτωχός συγγενής του ιταλογερµανικού Άξονα. Αλλά δεν το πετύχει.

5 Ο Έλληνας πρωθυπουργός, µπροστά σ αυτήν την πρόκληση δεν έχει τίποτα άλλο να πει από το «Alors, c est la guerre», «Πόλεµος λοιπόν». Και απευθύνει διάγγελµα προς τον ελληνικό λαό. Είναι το ΟΧΙ, που δια στόµατος του πρωθυπουργού, βροντοφώνησε και στην πράξη επικύρωσε και τίµησε ο ελληνικός λαός και ο ελληνικός στρατός στο αλβανικό µέτωπο αναγκάζοντας τον αλαζόνα εισβολέα να υποστεί ταπεινωτικές ήττες και ντροπιασµένος να υποχωρήσει µέσα από τα αλβανικά σύνορα., περιµένοντας µε αγωνία τη βοήθεια του ισχυρού του συµµάχου. ιάγγελµα Ιωάννη Μεταξά Αθήνα, 28 Οκτωβρίου 1940 «Η στιγµή επέστη που θα αγωνισθώµεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιµήν της. Μολονότι ετηρήσαµεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία, µη αναγνωρίζουσα εις ηµάς το δικαίωµα να ζούµεν ως ελεύθεροι Έλληνες, µου εζήτησε σήµερον την 3 ην πρωινήν την παράδοσιν τµηµάτων του εθνικού εδάφους, κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν, και µου ανεκοίνωσεν ότι, προς κατάληψιν αυτών, η κίνησις των στρατευµάτων της θα ήρχιζε την 6 ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτηµα αυτό καθ εαυτό και τον τρόπον µε τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν του πολέµου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος. Τώρα θα αποδείξωµεν εάν πράγµατι είµεθα άξιοι των προγόνων µας και της ελευθερίας την οποίαν µας εξησφάλισαν οι προπάτορές µας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωµον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τας ιεράς µας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών».

6 Παραθέτουµε, επιλεκτικά, κάποια κείµενα διακεκριµένων δηµοσιογράφων και λογοτεχνών που περιγράφουν το κλίµα και τα συναισθήµατα του λαού µας την κρίσιµη και ηρωική εκείνη περίοδο. Γιώργος Σεφέρης Μέρες Γ 16 Απρίλη εκέµβρη 1940 [ΑΘΗΝΑ-1977-ΙΚΑΡΟΣ] ευτέρα 28. Κοιµήθηκα δύο το πρωί, διαβάζοντας Μακρυγιάννη. Στις τρεις και µισή µια φωνή µέσα από το τηλέφωνο µε ξύπνησε: «έχουµε πόλεµο». Τίποτε άλλο, ο κόσµος είχε αλλάξει. Η αυγή, που λίγο αργότερα είδα να χαράζει πίσω από τον Υµηττό, ήταν άλλη αυγή: άγνωστη. Περιµένει ακόµη εκεί που την άφησα. εν ξέρω πόσο θα περιµένει, αλλά ξέρω πως θα φέρει το µεγάλο µεσηµέρι. Ντύθηκα κι έφυγα αµέσως. Στο Υπουργείο Τύπου δυο-τρεις υπάλληλοι. Ο Γκράτσι είχε δει τον Μεταξά στις τρεις. Του έδωσε µια νότα και του είπε πως στις 6 τα ιταλικά στρατεύµατα θα προχωρήσουν. Ο πρόεδρος του αποκρίθηκε πως αυτό ισοδυναµεί µε κήρυξη πολέµου, και όταν έφυγε κάλεσε τον πρέσβη της Αγγλίας. Αµέσως µετά τον Νικολούδη στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ο πρόεδρος ήταν µέσα µε τον πρέσβη της Τουρκίας. Στο γραφείο του Μαυρουδή, ο Μελάς έγραφε σπασµωδικά ένα τηλεγράφηµα. Ο Μαυρουδής µέσα στο παλτό του σαν ένα µικρό σακούλι. ιάβασα τη νότα του Γκράτσι. Ο Γάφος κι ο Παπαδάκης τηλεφωνούσαν. Καθώς ετοίµαζα το τηλεγράφηµα του Αθηναϊκού πρακτορείου, µπήκε ο Τούρκος πρέσβης για να ιδεί τη νότα και σε λίγο ο πρόεδρος µε όψη πολύ ζωντανή. Έπειτα άρχισαν να φτάνουν οι υπουργοί, χλωµοί περισσότερο ή λιγότερο, καθένας κατά την κράση του. Το υπουργικό συµβούλιο κράτησε λίγο. Ο Μεταξάς πήγε αµέσως στο γραφείο του κι έγραψε το διάγγελµα στο λαό. Το πήραµε και γυρίσαµε στο υπουργείο τύπου. Μέσα από τα τζάµια του αυτοκινήτου, η αυγή µ ένα παράξενο µυστήριο χυµένο στο πρόσωπό της. Έγραψα µαζί µε το Νικολούδη το διάγγελµα του βασιλιά. Καµιά δακτυλογράφος ακόµη. Πήγα σπίτι µια στιγµή και το χτύπησα στη γραφοµηχανή µου. Η Μαρώ µου είχε ετοιµάσει

7 καφέ. Γύρισα στο Υπουργείο καθώς σφύριζαν οι σειρήνες Στη γωνία Κυδαθηναίων µια φτωχή γυναίκα µε µια υστερική σύσπαση στο πρόσωπο. Τώρα όλοι µαζεµένοι στα υπόγεια της «Μεγάλης Βρετανίας». Ο βασιλιάς µε ύφος νέου αξιωµατικού. Υπόγραψε το διάγγελµά του και φύγαµε. Τηλεφώνησα στο τηλεγραφείο να σταµατήσουν τα τηλεγραφήµατα και των Γερµανών ανταποκριτών. Οι υπάλληλοι εκεί είναι ακόµη ουδέτεροι. εν µπορούν να πιστέψουν τη φωνή µου:-είστε βέβαιος; και των Γερµανών; -Και των Γερµανών είπα. -Τι δικαιολογία να δώσουµε; εν έχω καιρό για συζητήσεις: -Πέστε τους πως τώρα είναι χαλασµένα τα σύρµατα µε το Βερολίνο, κι αν φωνάζουν πολύ στείλτε τους σ εµένα. Πήρα και έδωσα το πρώτο πολεµικό ανακοινωθέν µας και κατέβηκα στους δρόµους για να ιδώ τα πρόσωπα. Το πλήθος έσπαζε τα τζάµια των γραφείων της «Αλα Λιτόρια». Παύλος Παλαιολόγος: Προς το καθήκον. (Από την εφηµερίδα «Ελεύθερον Βήµα» της 29 ης Οκτωβρίου 1940) Σειρήνες και κωδωνοκρουσίες. ευτεριάτικο πρωινό. Ανήσυχες µορφές στα παράθυρα. Κοιτάζονται οι γείτονες, συνεννοούνται µε το βλέµµα, και µένουν σύµφωνοι. Τα πάντα για την τιµή. εν είναι η µανία του πολέµου που τους εµπνέει, δεν είναι το πάθος της περιπέτειας. Είναι η συναίσθηση της αξιοπρέπειας. Όταν αυτή είναι εκτεθειµένη σε κινδύνους, τότε το τροπάριο της ειρηνοφιλίας διακόπτεται. Όχι από αγάπη προς τον πόλεµο. Από αγάπη προς αυτή την ειρήνη. Γιατί τίποτα δεν εξυπηρετεί την ειρήνη χειρότερα από την καλοπροαίρετη διάθεση των λαών να δέχονται ραπίσµατα. Κακός είναι ο πόλεµος. Αλλά υπάρχει κάτι πιο απαίσιο κι απ αυτόν ακόµα, η λάσπη που πέφτει και κηλιδώνει τις υπολήψεις των λαών όταν θελήσουν να τον αποφύγουν µε θυσία της τιµής τους. Τέτοιες κηλίδες τίποτα δεν είναι ικανό να τις καθαρίσει. Ούτε το σβήσιµο της γενεάς που τις έχει προκαλέσει. Οι γενεές φεύγουν, αλλά µένουν οι σελίδες της Ιστορίας, για να θυµίζουν τη ντροπή. Μένουν οι µεταγενέστεροι, και ζητούν ευθύνες από τη στάχτη µας. Στρατιώτες της ειρήνης όσο δεν προσβάλλεται η Ελευθερία και το ίκαιο. Όταν όµως κινδυνεύουν τα δύο αυτά αγαθά, τότε η εµµονή στην ειρήνη αποτελεί ανανδρία, αναξιοπρέπεια και αφιλοτιµία. Για όλα µπορούν να µας κατηγορήσουν. Ένα µόνο δεν θα πει κανείς: ότι δεν διατηρήσαµε, µέσα στο πέρασµα των αιώνων, άσπιλη την εθνική µας φιλοτιµία. Έτσι άσπιλη θα την διατηρήσουµε και τώρα. Κοινή είναι η θέληση: Να το ξαναφορέσουµε. Γνώριµη στολή του λαού µας. Τη φόρεσε ο παππούς, τη φόρεσε ο πατέρας, θα τη φορέσει τώρα ο γιος. Και πάντα για τον ίδιο σκοπό. Για την Τιµή και για την Ελευθερία. Για τους ίδιους λόγους καλούµαστε και σήµερα. Το καθήκον υπογράφει τις προσκλήσεις. Η φωνή του είναι η πιο επιβλητική απ όλες τις φωνές. Τη δέχεσθε χωρίς υπολογισµούς. Η περηφάνια αγνοεί την αρίθµηση. εν µετρά τις δυνάµεις εκείνου που θέλει να την τσαλακώσει. Βαδίζει µε το µέτωπο ψηλά στο δρόµο της τιµής. Οι Θερµοπύλες δεν είναι ένα γεωγραφικό σηµείο, δεν είναι ένα απλό ιστορικό γεγονός. Είναι ένα σύµβολο. Το

8 σύµβολο αυτό το διατήρησαν ψηλά οι γενεές των Ελλήνων. Από τις Θερµοπύλες ως το 21, και πέρα απ αυτό, µε κλειστό το βιβλίο της αριθµητικής βάδισε το έθνος στους δρόµους των πεπρωµένων του. Με την αριθµητική στο χέρι δούλοι θα είµαστε σήµερα. Στην περιφρόνηση της αριθµητικής οφείλουµε την εθνική µας υπόσταση. Το 1940 δεν θα κάµει εξαίρεση. Παλιά και πρόσφατη ιστορία δείχνει ποιο κατάντηµα περιµένει τους λαούς εκείνους που, µε οδηγό τον υπολογισµό, έστερξαν σε ταπεινώσεις και σε διασυρµό της τιµής τους. Η τιµή που σπίλωσαν δεν είναι η µόνη τους θυσία. Μαζί µ αυτήν έχασαν και τα υλικά αγαθά που πίστεψαν ότι θα εξασφάλιζαν αν δέχονταν τον εξευτελισµό. Καθήκον και συµφέρον είναι η προάσπιση της εθνικής τιµής. Στην εκτέλεση του καθήκοντος καλούνται οι πολίτες. Καθήκον προς τα µάρµαρα που αποτελούν τη δόξα των περασµένων, προς το βράχο που κοίλαναν ο ιδρώτας και το αίµα των γενεών που προηγήθηκαν, προς εµάς τους ίδιους, προς τους τάφους των πατέρων µας, προς τα λίκνα των παιδιών µας, που θα ντρέπονταν αν µας έβλεπαν απρόθυµους να συνεχίσουµε την εθνική µας παράδοση. Αλλά τέτοια περίπτωση δεν υπήρξε, δεν υπάρχει, δεν θα υπάρξει. Μας το είπε η χθεσινή µέρα. Θα µας το πουν οι επόµενες. Θα µας το λένε όλες οι µέρες, όσο υπάρχει ο γαλάζιος ουρανός µας, όσο υπάρχουν οι αφροί του Αιγαίου µας, για να σχηµατίζουν την απέραντη κυανόλευκη, που αγκαλιάζει πέρα ως πέρα τους ελληνικούς ορίζοντες. Γιώργος Θεοτοκάς : Τετράδια ηµερολογίου [ΑΘΗΝΑ-εστια] 3 Νοεµβρίου 1940 «Την πρώτη µέρα του πολέµου η διαδήλωση της λεωφόρου Κηφισιάς, που αποδοκίµασε την Ιταλική πρεσβεία και ύστερα πήγε να φωνάξει «ζήτω» έξω από την αγγλική, όταν πέρασε από τη γερµανική πρεσβεία κράτησε απόλυτη σιγή.» Ξέρω πως όλα αυτά ήταν όλως διόλου αυθόρµητα. Είδα τη διαδήλωση µε τα µάτια µου, την αποτελούσαν κατά µέγα µέρος φοιτητές και νοµίζω, αρκετοί ωδεκανήσιοι. Είναι πραγµατικά κάτι το αξιοπρόσεχτο αυτό το πολιτικό ένστικτο του ελληνικού πλήθους, που το καθοδηγεί αυθόρµητα να φωνάξει εδώ, αλλά να µην φωνάξει (τουλάχιστο προς το παρόν) εκεί.» Γίνεται λόγος για επικείµενη επίθεση εναντίον των ωδεκανήσων µε συνδυασµένη ενέργεια του αγγλικού στόλου και του στρατού µας της Κρήτης. Η είδηση αυτή µε συγκινεί ξεχωριστά»

9 Άγγελος Σικελιανός Εικοσιοχτώ του Οχτώβρη του 1940 ( ηµοσιεύθηκε στις 15 Νοεµβρίου 1940 στο περιοδικό Νέα Εστία, τεύχος 334) (Από τα Χωρικά της Σίβυλλας: ο «Όρθιος σκοπός») Το γένος βουλιαγµένο µες στον αιώνα να λυτρωθεί µονάχο του µπορεί µα να ξυπνήσει πρέπει η πλέρια Μνήµη βαθειά του, αδάµαστη και τροµερή Κανείς δε θα ξεφύγει τη γενιά του! το βάρος της θα σπάσει ως τη στιγµή που βγαίνοντας από τη λησµονιά του στο φως που πια δεν στέκουν δισταγµοί,. Της ζωής θε να ντυθεί την πανοπλία, και µ ακέριο τον άγιο σκελετό των περασµένων, θα στηθεί στη γη του µε το κεφάλι αλύγιστο κι ορτό! Ελέγαµε: ένα Μαραθώνα ακόµα! Ελέγαµε : Μια Σαλαµίνα ακόµα! Ελέγαµε: Ακόµα ένα εικοσιένα! Κι ήρτες τέλος συ, Μητέρα-Μέρα, οπού αγκάλιασες κι ανύψωσες ολόκληρα τα περασµένα στον ανώτατο λυτρωτικό σκοπό τους, στον υπέρτατο τους ηθικόν Ιστορικό Ρυθµό! Ω δικαίωση όλων των ελληνικών αγώνων! Ω ύψιστη ηθική στροφή µέσα στο χάος ολόκληρου του Κόσµου! Και µαζί, ω γιγάντια, πλέρια ιστορική καταβολή, από την οποία, Ν ι κ η τ έ ς, οι Έλληνες, θα ξεκινήσουµε αύριο, πρωτοπόροι της πνευµατικής ανάπλασης ολόκληρης της γης! Ω Μέρα-Μάννα, που µας έσπασες ακέρια κι ως το ύστατο, όλα τα κρυφά εσωτερικά δεσµά µας! Ω κοσµοϊστορική Ελευθερία, τόσο βαθειά λαχταρισµένη! Να Σε! Σε κατέχουµε! Σε νιώθουµε! Σε θέλουµε! Και θε να Σε κρατήσουµε όλοι, στο τεράστιο ύψος που µας φανερώθηκες απ τα χαράµατα των Εικοσιοχτώ του Οχτώβρη του 1940, κι ως µε τη συντέλεια των αιώνων, είτε ζήσουµε, είτε, αύριο που θα φέγγεις πάνω απ όλο τον πλανήτη το γιγάντιο φως Σου, θα βρισκόµαστε στα σπλάχνα Σου, ω Μητέρα, αθάνατοι νεκροί! 5 του Νοέµβρη 1940, Αθήνα

10 Στράτης Μυριβήλης: Η ώρα της ιστορίας. ( ηµοσιεύθηκε στις 15 Νοεµβρίου 1940 στο περιοδικό Νέα Εστία, τεύχος 334) Σε µιαν ώρα που κανείς δεν ξέρει, σε µια στιγµή που µόνο ο Θεός ορίζει, µέσα στο ναό της Ιστορίας σηµαίνει ξαφνικά η βαθειά καµπάνα της Μοίρας πάνω στα ριζικά των λαών. Τότε τα άτοµα που αποτελούν την εθνικήν ολότητα, πετούν θεληµατικά ένα µεγάλο µέρος από τα πιο ακριβά προνόµιά τους, αυτά ίσα-ίσα που κατοχυρώνουν τη µονάδα µέσα στο κοινωνικό σύνολο. Όλοι τότες, υποταγµένοι σε µιαν ακατανίκητη κεντροµόλο δύναµη, αναζητούν τον πυρήνα της οµογένειας, πυκνώνουνται γύρω εκεί, για να δώσουν, όσο γίνεται πιο υπεύθυνα, το µεγάλο «παρών» της φυλής,. Μπροστά στο κάλεσµα της Μοίρας.. Μια φυλή, ένα έθνος, ένας λαός, είναι προικισµένα µε βιολογικά νειάτα τόσο περισσότερο, όσο πιο γρήγορα και πιο αποτελεσµατικά θα µπορέσουν να κάνουν τη σωτήρια προσαρµογή, από το άτοµο στην οµαδική ολότητα. Σαν γίνει αυτό, τότες πια η φυλή, οπλισµένη µε όλα τα ψυχικά και ζωικά της χαρίσµατα, παίρνει την ιστορική της φυσιογνωµία και από µια σκόνη ατόµων, που ήταν πριν, γίνεται ξαφνικά µια πελώρια ενιαία µορφή, εµψυχωµένη από µια µοναδική θέληση. Αναπνέει µέσα της ένας ολάκερος λαός, µ ένα στήθος πελώριο, και το ρυθµό στις πράξεις και στους λογισµούς τους, τον δίνει µια θεόρατη καρδιά µε το σφυροκόπηµα του ρυθµού της. Μόνο στους λαούς πού ναι γερασµένοι βιολογικά, βλέπουµε τα άτοµα και τις µικρές οµάδες, να τραβάνε παραζαλισµένα, το καθένα το δρόµο του, µπροστά στην κρίσιµη ώρα, όταν επίσηµα θα βαρέσει η βαριά καµπάνα της Μοίρας. Αυτή η οµοθυµία των δέκα εκατοµµυρίων Ελλήνων, µε την οποίαν αντίκρυσαν το φοβερό γεγονός του πολέµου, είναι θαρρώ το πιο σπουδαίο φαινόµενο µέσα στην ιστορία του έθνους µας ολόκληρη. Η Ελλάδα σύσσωµη, σύψυχη, στάθηκε µπροστά στο ανοιχτό βιβλίο της Μοίρας και υπαγορεύει το νέο κεφάλαιο της ιστορίας της. εν έγινε αυτό µε εξαναγκασµούς ούτε µε φοβέρες. Τα δέκα εκατοµµύρια των Ελλήνων πρόσφεραν τους πληγωµένους εγωισµούς των, τις φιλοδοξίες και τα µίση και τα πάθη τους τα πολιτικά, και τους προσωπικούς φθόνους και τις µαταιοδοξίες τους, πρόσφεραν τις κοσµοθεωρίες τους και τις διαφωνίες τους και τις αυταρέσκειές τους, πρόσφεραν τις ελευθερίες τους στο βωµό της Ελλάδας, µε τον ίδιο τρόπο που τα ζευγάρια πρόσφεραν τις χρυσές βέρες τους και οι πτωχές υπηρέτριες τις οικονοµίες τους. Έτσι οι πεντακόσιες χιλιάδες των στρατευµένων νέων πρόσφεραν τα νειάτα και τη ζωή τους. Όλοι µε λεύτερη τη θέληση, όλοι από το περίσσευµα της καρδιάς. Αυτό το θάµα δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται µέσα στην ιστορία της φυλής, ε θα ναι και η στερνή. Γιατί η Ελλάδα, µέσα στο προνοµιούχο κύτταρό της, είναι ένας αιώνια νέος και ολοζώντανος οργανισµός. Είναι η ίδια η έννοια της νιότης, ενσαρκωµένη σε µια ράτσα εύστροφη, ευφάνταστη, γεµάτη πείσµα και γοητευτική τρέλα. Απ την άλλη µεριά των συνόρων µας χτυπά ένας λαός 45 εκατοµµυρίων. Τον νικούµε γιατί είµαστε µια φυλή αρσενική και λεύτερη, κι είναι µια φυλή από 45 εκατοµµύρια σκλάβους. Είναι ένας αγώνας άνισος αυτός και οι λαοί του κόσµου, οχτροί και φίλοι και αδιάφοροι, τον παρακολουθούν µε κατάπληξη. Ποιο θα ναι το τέλος του; Ελάχιστα ενδιαφέρει αυτό το τέλος. Ολάκερη η δικαίωσή µας στέκεται στην αρχή. Το πώς όλοι µαζί κάναµε τον πόλεµο, αυτό είναι η νίκη της φυλής. Όλα τ άλλα είναι µηχανολογία. Και δεν είναι µόνο µια πράξη τιµής ετούτη η οµόψυχη ενέργεια. Είναι

11 ακόµα µια πράξη υγείας και µια πράξη φαντασίας. Μόνο ένα οργανισµός πληµµυρισµένος από τη χαρά και τη δόξα της ζωής έχει τη δύναµη να ορµά προς τη θυσία µε τόσο κέφι. Και µόνο ένας λαός µε ισχυρή φαντασία, µπορεί να εξαρθεί πάνω από το υλικό βάρος των ατοµικών συµφερόντων και να χυµήξει µε τέτοια αποκοτιά, µε ανοιχτές τις φτερούγες προς την αναµµένη φλόγα. Σήµερα στεκόµαστε στην υψηλότατη κορφή της ιστορίας µας. Εκεί που ο αέρας είναι αµβροσία. Μπορούµε σήµερα να δεχτούµε τον Αισχύλο κοντά µας, δίχως να µας ταπεινώσει ο µεγάλος και ιερός ίσκιος του. Και είναι µια υπεράνθρωπη χαρά για κάθε πνευµατικό άνθρωπο, να µπορέσει να σταθεί µε ασφάλεια και µε επίγνωση σε τούτη την επικίνδυνη θέση, όπου το χώµα είναι σφραγισµένο από τα βήµατα των θεών και των ηρώων. Να σταθεί µε τη συνείδηση φωτισµένη από το µεγάλο ήλιο της φυλής, φωτισµένη ως τα βαθειά, έτσι όπως φωτίζεται ο καθάριος βυθός της θάλασσας, όταν τον χτυπάει κάθετα ο ήλιος, και ξεχωρίζεις µέσα να γαλανίζουν λογής-λογής πετράδια και νερολούλουδα. Όρθιος πάνω στη βίγλα της επίσηµης ώρας, γεµάτος από ολάκερο το παρελθόν της φυλής, γεµάτος από όλο το νόηµα της Ελληνικής Γης, που γέννηµα και φύτρο της είναι ο καθένας µας, έργο του ήλιου της και του χώµατος και της θάλασσάς της. Να σταθεί ο καθένας µας δικαιωµένος και ήσυχος µπρος σ οτιδήποτε κι αν πρόκειται να συµβεί. Φτάνει αυτό να ναι µέσα στο Νόµο της Ιστορίας της φυλής, που αυτός προστάζει και εµείς πράττουµε. Να σταθεί ευτυχισµένος και να αναπνεύσει µε όλο του το στήθος τον αέρα των ελληνικών αιώνων, που ναι µεθυστικός σαν κρασί, γιατί είναι γεµάτος από σπέρµατα ζωής, από τραγούδια και µύθους και φαντασίες. Ο καθένας να σταθεί έτσι µε τη ψυχή γυµνή µπροστά στο Θεό, ώσπου να αισθανθεί την ασήµαντη µονάδα της ύπαρξής του απόλυτα ενσωµατωµένη µέσα στην αιώνια µορφή της φυλής, αιώνιος κι αυτός µαζί της. Γιατί σήµερα µέσα στον καθένα µας υπάρχει ολάκερη η Ελλάδα, ζει µέσα µας µε όλους τους αιώνες της ιστορίας της, κοιτάζει µεσ από τα µάτια µας µε όλους τους ήρωές της, λατρεύεται στην προσευχή µας µε όλους τους θεούς της, χορεύει µέσα στη φαντασία µας µε όλα τα χρώµατα, τους ήχους και τις γραµµές της. Αν όλοι µπορέσουµε να φωτίσουµε την πράξη του πολέµου που πολεµούµε µε αυτό το ήρεµο και σταθερό φως, δεν υπάρχει φόβος να λυγίσει κανένα γόνατο, ως το τέλος. Αυτό το φως, το «ιλαρόν φως», που λέει η εκκλησία, είναι κείνο που έκαµε και κάνει όλους τους ήρωες της πανανθρώπινης ιστορίας να τραβάνε χαµογελαστοί το δρόµο της αποστολής τους, µε τόση ασφάλεια, µε τόση χάρη.

12 Ο πρώτος, Αλέξανδρος ιάκος, υπολοχαγός Πεζικού, ωδεκανήσιος Η ιστορία της θυσίας γραµµένη από τον Κώστα Τριανταφυλλίδη πολεµικό ανταποκριτή ( ) «Ψηλά πάνω στο Λυκοκρέµασµα, καθώς µεσηµέριαζε και ο ουρανός καθάριος πια και ολογάλανος, γελούσε σαν ανοιξιάτικος, και η φάλαγγα ξετυλιγµένη στη βουνοκορφή, συνέχιζε τη γρήγορη πορεία της, αντήχησε ακόµη ψηλότερα, στο δροσερό αέρα, ένα βουητό που ολοένα ζύγωνε και δυνάµωνε. Φτερά µετάλλινα αστράψανε στον ήλιο. Φαντάροι, πυροβολητές και καβαλλάρηδες, µε σηκωµένο το βλέµµα, κοιτούσανε περίεργοι και ανήσυχοι. -Τι να είναι τάχα; ικά µας ή εχθρικά; -Έχουνε σταυρό στην ουρά ελληνικά είναι!.. -Είναι ιταλικά βοµβαρδιστικά, είπε µε ήρεµη βεβαιότητα ένας µελαχρινός νέος. Στις επωµίδες του είχε τα δυο αστέρια του υπολοχαγού και από την ανοιχτή χλαίνη του, στο χιτώνιό του επάνω, φαινότανε το σήµα µε τα ανοιχτά φτερά του επίκουρου παρατηρητή. -Καλυφθήτε όλοι γρήγορα! Πρόσταξε. Οι άντρες κάµανε να σκορπίσουν. -Μη φοβάστε! Φώναξε κάποιος. Προκηρύξεις ρίχνουν. -Καλυφθήτε! Βοµβαρδίζουν! Υψώθηκε επιτακτικότερη η φωνή του υπολοχαγού. Τα άσπρα πραµατάκια που, σα φυλλαράκια χαρτί, είχαν αιωρηθή για µια στιγµή κάτω από το αεροπλάνα, χαθήκανε ξαφνικά από το µάτι. Ένας στριγγός ήχος ξέσκισε τον αέρα κι έπειτα το βουνό δονήθηκε από τις εκρήξεις. Πέρα από τη στράτα, στην απότοµη πλαγιά, οι βόµβες σκάσανε, ταράζοντας τους αντίλαλους ως τη Στρούντζα και το Τάλιαρο. Μέσα στα δέντρα και στους ψηλούς θάµνους είχανε σκορπίσει τώρα αξιωµατικοί και στρατιώτες. Οι καβαλλάρηδες τραβούσανε τ άλογά τους και οι πυροβολητές τα µουλάρια τους, για να τα καλύψουν.

13 Στο µονοπάτι επάνω έστεκε µόνος ο υπολοχαγός, µε το βλέµµα στυλωµένο στα τρία αεροπλάνα, που αποµακρύνονταν προς την ανατολή. Θα ξαναγυρίζανε τάχα να ρίξουνε κι άλλες βόµβες, να πυροβολήσουν; Ή µήπως είχαν άλλη αποστολή, σπουδαιότερη αλλού; Ο νεαρός αξιωµατικός δεν έλεγε να ξεκολλήσει το βλέµµα από τα τρία σηµάδια, που σβήνανε τώρα, χάνονταν στον ορίζοντα. Από τα ωδεκάνησα, από τη Χάλκη και τη Ρόδο, είχε χρειαστεί να κάµει πολύ δρόµο για να αντικρύσει πάλι τον εχθρό, το µισητό τύραννο. ώδεκα χρόνια είχε βαστάξει η πορεία για να φτάσει ο Αλέκος ιάκος από την ηλιολουσµένη και ήµερη και σκλαβωµένη πατρίδα στην άγρια Πίνδο, που τολµούσε τώρα να την πατήσει ο Ιταλός. Από ψηλά, πάλι στα σίγουρα, ο εχθρός του έδινε το πρώτο χτύπηµα. Όµως, η µεγάλη στιγµή της ανταποδόσεως δεν µπορούσε, βέβαια, να βρίσκεται µακρυά. Και ήταν, αλήθεια, πολύ κοντά η µεγάλη αυτή στιγµή, που η µοίρα του ιάκου την ήθελε λαµπρή και δοξασµένη, στιγµή αποθεώσεως.» Η στράτα που ανεβάζει από τη Ζούζουλη στη Τσούκα, µόλις βγει από το χωριό, χώνεται σε µια δασωµένη ρεµατιά και την ακολουθεί ως µισή ώρα δρόµο, µέχρις ένα εικονοστάσι, όπου φτάνεις ύστερα από µια δύσκολη ανηφοριά. Απ εκεί συνεχίζεις, σκαρφαλώνοντας σε πλαγιές και ξαναπέφτοντας µέσα σε ρεµατιές ως ένα διάσελο, που το περνάς αφήνοντας αριστερά σου και σε µικρή απόσταση τη ράχη Τσούκα, για να τραβήξεις πια κατά τη Φούρκα. Στο εικονοστάσι ο υπολοχαγός Αλέκος ιάκος, διοικητής του 2 ου λόχου του 1/4, είχε στήσει τις προφυλακές του, κρατώντας πιο πίσω, µέσα στη ρεµατιά, το λόχο ολόκληρο. Το παγερό σκοτάδι εκεί µέσα έκανε και τα κόκαλα ακόµα να αναριγούν. - Ν ανάψουµε φωτιές, κύριε υπολοχαγέ, είχανε ρωτήσει δειλά οι φαντάροι. Φωτιές; Οι κανονισµοί το απαγόρευαν. Σε κάθε στιγµή µπορούσε να παρουσιασθεί ο εχθρός και οι φωτιές ήταν ενδεχόµενο να προδώσουνε τις θέσεις των τµηµάτων. Η ρεµατιά όµως ήτανε βαθιά. Και το ρουµάνι που τη γέµιζε πυκνό ούτε ανταύγεια θ άφηνε να περάσει. Εξάλλου, ολόκληρη νύχτα µέσα σε τέτοια παγωνιά θ αχρήστευε το λόχο. - Ανάψτε όσες φωτιές θέλετε, απάντησε ο ιάκος. Ήτανε µεσάνυχτα περασµένα. Γερµένοι γύρω από τις φωτιές οι φαντάροι κοιµόνταν. Μόνο ο ρόγχος της ρεµατιάς και κάπου-κάπου µακρυά, το σκούξιµο κανενός αγριµιού ταράζανε τη σιωπή. Καθισµένος ανάµεσα στους κοιµισµένους στρατιώτες του, κοντά σε µιαν από τις φωτιές, µε το βλέµµα χαµένο στη φλόγα που τρεµόπαιζε, ο ιάκος αγρυπνούσε.. Σε λίγες ώρες, σε λίγα λεπτά ίσως, µια άλλη φωτιά θ άναβε. Χρόνια τώρα, από µικρό παιδί, προς αυτή βάδιζε. Ποιος ξέρει, µπορεί να ήτανε και το τέρµα του ταξιδιού. Θα έπρεπε όµως να είναι ωραίο το τέρµα Η φλόγα µπροστά του πέταξε µια µεγάλη διπλή γλώσσα που άνοιξε σαν αυλαία. Η στυλωµένη µατιά του είδε, σαν µέσα σε κρυστάλλινη µαγική σφαίρα, το νησάκι δίπλα στη Ρόδο ν ασπροβολάει στον ήλιο της Μεσογείου, αγκαλιασµένο από τα γαλανά νερά. Εκεί στη Χάλκη, πριν από εικοσιεννιά χρόνια είχε αρχίσει το ταξίδι Όλα εκεί κάτω ήτανε λευκά και γαλανά. Σαν τη Σηµαία την Ελληνική Σηµαία. Όλα εκεί κάτω τα είχανε κάµει οι Θεοί ελληνικά. Κι όµως, τόσα χρόνια τόσα χρόνια! η καταχνιά της σκλαβιάς πάσχιζε να σβήσει µέσα στις ψυχές τ άχραντα χρώµατα. Το λευκό και το γαλάζιο.

14 Η µνήµη λοξοδρόµησε λίγο κι αµέσως µια άλλη σηµαία έκαµε να ξετυλιχθεί και να ανεµίσει ανάµεσα στις πύρινες γλώσσες που ξάφνου ξανασήκωνε η φωτιά. Ήτανε στη Ρόδο. Κι αυτός ήτανε µαθητής στο Βενετόκλειο Γυµνάσιο. Ένα πρωινό, το σχολείο είχε γεµίσει από Καραµπινιέρους, που φωνάζανε και χειρονοµούσαν. Ιταλική λέγανε είναι η ωδεκάνησος. Ιταλική για πάντα και τούτο έπρεπε να το νιώσουνε καλά όλοι. Και τα σχολεία ήτανε ιταλικά κι έπρεπε να σηκώσουνε την ιταλική σηµαία. Αµέσως δάσκαλοι και µαθητές υποχρεωθήκανε να µαζευτούνε για να χαιρετίσουνε την έπαρση του λαβάρου που συµβόλιζε τη σκλαβιά τους. Στην πορτοκαλιά ανταύγεια της φωτιάς τ όµορφο πρόσωπο του Έλληνα αξιωµατικού πήρε µια σκληράδα, φάνηκε ν αγριεύει. Τη στιγµή που η τρίχρωµη µπαντιέρα υψωνόταν στο κοντάρι, κάτι ασυγκράτητο είχε ξεσπάσει µέσα του. Την οργή του την είχε φωνάξει. Τον πιάσανε αµέσως οι Ιταλοί και τον σύρανε στην καραµπινιερία. -Μικρό παιδί είναι, άµυαλο και δεν ξέρει τι κάνει.. Τα παρακάλια αυτά των φρονίµων και των τροµαγµένων τον είχαν επαναστατήσει περισσότερο από κάθε τι άλλο. Θα προτιµούσε να µείνει χρόνια στο µπουντρούµι παρά να ιδεί δικά του αγαπηµένα πρόσωπα, Έλληνες, να εξευτελίζονται για να σωθούν. Θα ερχόταν όµως η µέρα της εκδικήσεως, που θα ήταν και η µέρα του λυτρωµού. Το ήξερε και µε πόση βεβαιότητα! από τότε. Τώρα ένιωθε πως η µέρα δεν θα µπορούσε να είναι µακρυά. Κι ας φαινόταν ο ουρανός τόσο σκοτεινός τώρα. Κι ας βάραινε τις ψυχές η αγωνία. Αυτός ένιωθε πως η µεγάλη ώρα ζύγωνε Τότε τον πλησίασε ένα παλικάρι. -Λέτε να µας έρθουν απόψε οι Ιταλοί, κύριε υπολοχαγέ; -Ποιος ξέρει Λευτέρη, αποκρίθηκε ο ιάκος. -Μακάρι. Όσο νωρίτερα αρχίσει το πανηγύρι, τόσο το καλύτερο. Τα νεύρα σπάει αυτή η αβεβαιότητα. -Μη στεναχωριέσαι δε θα βαστάξει πολύ. Ο ιάκος κοίταξε συλλογισµένος το νεανικό πρόσωπο του συντρόφου του, που σκυµµένος ανασκάλευε τη φωτιά. Φαινότανε γερό παλληκάρι ο Λευτέρης Ντάσκας, έφεδρος ανθυπολοχαγός, διµοιρίτης στο 2ο λόχο του 1\4. Θα πολεµούσε τάχα σαν αληθινό παλληκάρι1 Τούτο η µάχη µόνο θα το έδειχνε. Στη µάχη φανερώνονται οι άνδρες Το βλέµµα του ιάκου ξαναχάθηκε µέσα στις φλόγες. Η µια απορία είχε φέρει την άλλη: Ο ίδιος ο Αλέκος ιάκος από τη ωδεκάνησο ο ίδιος τι θα έκανε τάχα όταν θ άναβε η µάχη; Πρώτη φορά θα γνώριζε αληθινό πόλεµο. Η µεγάλη και αποφασιστική δοκιµασία ανάµεσα σε ποιους θα τον έταζε; ε θέλησε να βασανίσει πολλή ώρα τη σκέψη του, Ξένοιαστα έδιωξε την απορία. Ήταν η αποστολή του, δυνατότερη από κάθε τι άλλο, αίσθηµα ή περίσταση, να πολεµήσει. Ήτανε το καθήκον του, που ελεύθερα αυτός, δίχως καµιά επιφύλαξη, το είχε δεχτή όταν έδινε τον όρκο, ως εύελπις πρώτα το 1930, ως αξιωµατικός του Ελληνικού Στρατού αργότερα το Περήφανες µέρες εκείνες! Τ όνειρο των παιδικών χρόνων γινόταν πραγµατικότητα. Θυµήθηκε πως είχε φύγει το 1929 από τη Ρόδο. Πως µέχρι την τελευταία στιγµή έτρεµε η καρδιά του µήπως οι Ιταλοί µαντέψουνε το µυστικό του και τον κρατήσουνε για πάντα αιχµάλωτο στα σκλαβωµένα νησιά. Θυµήθηκε έπειτα τη σκληρή µελέτη στην Αθήνα, για να µπει στη Σχολή. Τις εξετάσεις, την επιτυχία: Εύελπις, ανθυπολοχαγός, υπολοχαγός, επίκουρος παρατηρητής της αεροπορίας. Το χέρι του

15 γλύστρησε κάτω από τη χλαίνη και χάιδεψε το σήµα µε τ ανοιχτά φτερά. Ήτανε και τούτο µια επιτυχία, µια τιµητική διάκριση. Τον είχανε ξεδιαλέξει ανάµεσα στους πολλούς για να του το δώσουν. Τα βλέφαρά του είχαν αρχίσει να βαραίνουν, Οι φλόγες µπροστά του παίρνανε παράξενα σχήµατα. Η νύχτα έπρεπε να είναι πολύ προχωρηµένη. Τα µάτια του ιάκου σφάληξαν. Μια ντουφεκιά έπεσε, έπειτα µια άλλη, κι έπειτα ξέσπασε ένα βρόντηµα, σαν έκρηξη χειροβοµβίδας, που το ακολουθήσανε ριπές και πυκνότερο ντουφεκίδι. Τα ξαπλωµένα κορµιά, γύρω από τις φωτιές ανακάθισαν. Οι Ιταλοί! Ο ιάκος ήτανε κιόλας ορθός κι έτρεχε προς τις προφυλακές, φωνάζοντας στους διµοιρίτες του να συγκεντρώσουν τους άντρες. Στο εικονοστάσι επάνω, οι λάµψεις των πυροβολισµών ξεσχίζανε τη νύχτα. Ένας λοχίας κατατόπισε γρήγορα το ιάκο. Μέσα στο σκοτάδι και τη σιγή, βήµατα και οµιλίες ακατάληπτες είχαν ακουστή πάνω στη στράτα. Στο πρόσταγµα του σκοπού καµιά απόκριση δεν είχε δοθεί. Σαν έπεσαν όµως οι πρώτες ντουφεκιές από τη δική µας πλευρά, οι νυχτερινοί επισκέπτες είχαν απαντήσει µε χειροβοµβίδες και αυτόµατα. Τώρα ωστόσο καµιά αντίδραση δεν εκδηλωνόταν στα πυρά του φυλακίου. Ο ιάκος πρόσταξε να σταµατήσει το ντουφεκίδι. Ο Ντάσκας έφτανε κιόλας µε τους άντρες του. Αµίλητοι όλοι περίµεναν, κρατώντας την ανάσα τους, µε τ όπλο έτοιµο στο χέρι. Κάπου, µακρυά, προς το Γάβρο, ακούστηκαν ντουφεκιές και ριπές. Κι εκεί όµως τα πυρά σταµατήσανε γρήγορα. Πέρασε ώρα, ο ουρανός στην ανατολή άρχισε να γαλακτώνει, δίχως τίποτα να ξαναταράξει την ησυχία των βουνών. Κανένας όµως δεν είχε ξαναγυρίσει στις φωτιές, που έσβηναν αργά µέσα στη ρεµατιά Η Τσούκα όρθωνε τώρα τη δασωµένη ράχη της µπρος στους φαντάρους του 2 ου Λόχου του 1/4 Τάγµατος. Εδώ και κάµποσα λεπτά τα πολυβόλα είχανε σωπάσει εκεί πάνω. Κάτι θα είχανε παρατηρήσει οι Αλπίνι και, ταµπουρωµένοι στις ψηλές πλαγιές, κρυµµένοι µέσα στα δέντρα και πίσω από τους βράχους, περίµεναν.. Γρήγορα σκαρφάλωναν οι φαντάροι, ακροβολισµένοι, µε το ιάκο µπροστά. Αµίλητοι όλοι, µ εκείνο το σφίξιµο στην καρδιά, που νιώθει και ο πιο γενναίος, σαν περιµένει ν ακούσει την πρώτη σφαίρα να σφυρίζει. Και ξαφνικά, πάνω από τους φαντάρους που προχωρούσαν, ξέσπασε, δαιµονικό, το κροτάλισµα των ιταλικών οπλοπολυβόλων και πολυβόλων. Μελίσσι φτάσανε από παντού οι ριπές, σπαράζοντας τον αέρα. Οι σφαίρες θερίζανε τα φύλλα των δέντρων και τσακίζανε µ ένα ξερό κρότο τα κλαριά. υο-τρεις φαντάροι σωριαστήκανε µε βογγητά. Οι άλλοι κοντοσταθήκανε διστακτικοί, Μερικοί κάµανε να καλυφτούν. Η φωνή του ιάκου ακούστηκε επιτακτική, άγρια: -Μη σταµατάτε παιδιά! Ο ίδιος τάχυνε το βήµα. ίπλα του, τρέχοντας, σκαρφάλωνε ο Λευτέρης Ντάσκας. Οι φαντάροι ακολούθησαν. Τα πυρά του εχθρού γίνονταν ολοένα πυκνότερα. Οι Αλπίνι προσπαθούσανε τώρα να δηµιουργήσουνε αποτελεσµατικότερο φραγµό ρίχνοντας χειροβοµβίδες. -Παιδιά εφ όπλου λόγχη! Πρόσταξε ο ιάκος. Άστραψε το Ελληνικό ατσάλι. Έλαµψε και η µορφή του ιάκου.

16 Ναι, αυτή τη στιγµή αυτή τη στιγµή! ονειρευόταν πάντα: Αυτός µπροστά και από κοντά οι στρατιώτες του, τα παλληκάρια του, µε τη λόγχη στ όπλο για την Ελλάδα! Πρώτος ρίχτηκε µέσα στις εκρήξεις των ιταλικών χειροβοµβίδων. Οι φαντάροι χυµήξανε µαζί του, πατήσανε τις ιταλικές θέσεις. Ανεβοκατεβήκανε τα όπλα µε τις λόγχες. Ύστερ από λίγα λεπτά ο ιάκος έπιανε την κορφή. εν πρόλαβε όµως να ξανασάνει ο Λόχος, να εγκατασταθεί πάνω στη ράχη. Με µανία οι Αλπίνι ανταποδώσανε το χτύπηµα. Οι Έλληνες δεν µπορέσανε να κρατηθούνε στις θέσεις που µόλις είχανε καταλάβει. Στα ριζά του βουνού, ο ιάκος µάζεψε τους φαντάρους του. Τα µάτια του, φλογισµένα φαίνονταν µεγαλύτερα. -Πρέπει να το ξαναπάρουµε το ύψωµα, είπε. εν είναι µόνο ζήτηµα φιλότιµου να µην αφήσουµε τους Ιταλούς να µας εξευτελίσουν. Αλλά στη µάχη αυτή κρίνεται ίσως η τύχη της Πατρίδας. Ο αβάκης δεν µπορεί να προχωρήσει αν εµείς δεν καθαρίσουµε το βουνό. Πάµε, παιδιά! Πρέπει να δείξουµε πως είµαστε αληθινοί Έλληνες! -Πάµε, κύριε υπολοχαγέ! Πάλι µε τη λόγχη οι φαντάροι ακολούθησαν. Η Τσούκα κυριεύτηκε για δεύτερη φορά. Ο ιάκος βιαζότανε τώρα να στεριώσει καλά πάνω στην κορφή. Αλλά και πάλι δεν πρόλαβε. Το ιταλικό πυροβολικό από τη Φούρκα και οι όλµοι του εχθρού κάµανε για κάµποση ώρα τη ράχη της Τσούκας κόλαση, όπου κανένας δεν µπορούσε να σηκώσει το κεφάλι του. Κι αµέσως έπειτα οι Αλπίνι εξαπολύσανε νέα λυσσασµένη αντεπίθεση και ξηλώσανε και αυτή τη φορά τους φαντάρους του 1/4 από την κορφή. Κάτω από τα πυρά των ιταλικών αυτοµάτων όπλων, που χτυπούσανε καταιγιστικά τις προσβάσεις της Τσούκας, ο ιάκος ανασυγκρότησε τις διµοιρίες του και τις παρέσυρε σε τρίτη έφοδο προς την κορφή. Εκεί πάνω κατάραχα, οι φαντάροι ήρθανε στα χέρια µε τους Ιταλούς. Γαντζωµένοι στα βράχια, οι Αλπίνι πολεµήσανε µε άγριο πείσµα. Τη στιγµή που λυγίζανε, τους ήρθαν ενισχύσεις. Ο ιάκος και ο Ντάσκας κάνανε σα θηρία στην προσπάθειά τους να κρατηθούνε µε το λόχο πάνω στην Τσούκα. Οι Ιταλοί όµως τους σπρώξανε προς τη βορειοανατολική πλαγιά του βουνού, όπου τελικά τους έριξαν. Λαχανιασµένος, µε ξαναµµένο πρόσωπο, µε το χιτώνιο ξεσχισµένο, ο Αλέκος ιάκος ξαναµάζεψε για τρίτη φορά τους στρατιώτες του. Ο ίδιος κρατούσε τώρα το µάνλιχερ ενός σκοτωµένου φαντάρου. Όσοι από σας είστε άντρες, θάρθετε µαζί µου! Τα ιδρωµένα πρόσωπα των φαντάρων φανερώνανε κούραση και αποκαρδίωση. εν είναι µικρή δουλειά να κυριέψεις τρεις φορές την ίδια θέση, τρεις φορές να τη χάσης, κάθε φορά να έχεις αφήσει εκεί κορµιά συντρόφων σου και να σου λένε αµέσως να ξαναρχίσεις. -Να ξανασάνουµε, κύριε Υπολοχαγέ µουρµούρισε κάποιος. Ούτε στιγµή! Αν ξανασάνουµε εµείς, θα ξανασάνουν και οι Ιταλοί. Και τότε δεν θα την πάρουµε ποτέ την Τσούκα. Μια τελευταία προσπάθεια χρειάζεται παιδιά! Μην την αρνηθήτε.. Αναπτυχθήκανε ξανά οι φαντάροι και. Αργά, κινήσανε κατά πάνω, προς τα ιταλικά οπλοπολυβόλα, που δε λέγανε να σταµατήσουνε ούτε στιγµή. Η ώρα ήτανε δώδεκα. Ένας ολόχρυσος ήλιος µεσουρανούσε.. Η φωνή του ιάκου αντήχησε πάλι: Εµπρός µε τη λόγχη!

17 Μόνο ο Ντάσκας και λιγοστοί φαντάροι τον ακολούθησαν τούτη τη φορά. Ο λόχος είχε χάσει την ορµή του. Αυτό λοιπόν θα ήτανε το τέλος, το άδοξο τέλος; Θα µένανε εκεί κουρνιασµένοι, µε τους Ιταλούς νικητές από πάνω τους; Όχι! εν µπορούσε να γίνει αυτό. Εµπρός παιδιά! Εµπρός! Για µιαν Ελλάδα! Για µια µεγάλη Ελλάδα! Για µιαν ελεύθερη ωδεκάνησο! Η κραυγή δεν έµοιαζε να βγαίνει από ανθρώπινα στήθια. Ήτανε κάτι αλλόκοτο. Για µια µεγάλη Ελλάδα, για µιαν ελεύθερη ωδεκάνησο! Οι φαντάροι ορθώθηκαν όλοι. Μαζί σου λεβέντη! Η πρώτη γραµµή των Αλπίνι σαρώθηκε. Ο ιάκος βρέθηκε κατάφατσα µε ένα ιταλικό πολυβολείο. Προσέξτε κύριε υπολοχαγέ! Φώναξε ο Ντάσκας. Ένα κροτάλισµα ακούσθηκε. ίπλα στο ιάκο ένας φαντάρος έπεσε. Θέριεψε ο ιάκος. Πίσω από τις πέτρες που είχανε στήσει µε τη συνηθισµένη µαστοριά τους οι Αλπίνι, φαίνονταν οι χειριστές του Φίατ. Ορθός ο ιάκος σηµάδεψε µε το τουφέκι κι έριξε. Έπειτα όρµησε. Το ξερό κροτάλισµα αντήχησε πάλι.. Ο ιάκος σταµάτησε. Τ όπλο του έφυγε από τα χέρια.. Για την Ελλάδα για τη ωδεκάνησο την πάλλευκη ωδεκάνησο µέσα στη γαλάζια θάλασσα Το πολυβόλο εξακολουθούσε να βάλλει. Ο ιάκος τέντωσε το ανάστηµά του. Κάτι πήγε να φωνάξει µια τελευταία ίσως προσταγή στους φαντάρους του. Από τα χείλη του όµως δε βγήκε φθόγγος. Απότοµα, σα να τον είχε χτυπήσει κεραυνός, ο ήρωας σωριάστηκε άψυχο κορµί πρώτος Έλληνας αξιωµατικός που έπεφτε στη µάχη της Πίνδου, στη µάχη της Ελλάδος. Μας φάγανε τον υπολοχαγό! Φώναξε ο Ντάσκας. Ήταν οι τελευταίες λέξεις που πρόφερε. Καθώς ριχνόταν κατά το µέρος όπου είχε πέσει ο ιάκος, µια ριπή τον σώριασε και αυτόν νεκρό.. Η Τσούκα έµεινε τη µέρα εκείνη στα χέρια των Ιταλών. Η νίκη όµως ανήκε στο ιάκο. Απερίσπαστα και ανενόχλητα πια από εχθρικά πυρά στο πλευρό τους πάνω στη Τσούκα οι Αλπίνι είχανε τώρα όλη την προσοχή τους καρφωµένη στην κατεύθυνση της Ζούζουλης τα τµήµατα του δεξιού του Νότιου συγκροτήµατος µες το αβάκη επικεφαλής, είχαν εξορµήσει από τη Μαρδίτσα και κυρίευαν την ίδια µέρα τον Προφήτη Ηλία Φούρκας και την επόµενη τη Φούρκα, αφανίζοντας τις δυνάµεις που είχε αφήσει εκεί ο Τζιρόττι. Ταυτόχρονα, στο βόρειο τοµέα, Ο Μεσίρης και ο Γεωργιάδης παίρνανε, ύστερα από σκληρή µάχη, τη Λυκορράχη. Πάνω όµως στην αιµατοποτισµένη ράχη της Τσούκας, ο εχθρός είχε ιδεί, για πρώτη φορά από τη µέρα της εισβολής, να ξεσπάει έτσι εναντίον του η πολεµική µανία της οργισµένης Ελλάδος. Και. θορυβηµένος από την ξαφνική αγριότητα του χτυπήµατος, από ην ορµή και το πείσµα του ιάκου και των φαντάρων του, βέβαιος πως πίσω από τη δράκα αυτή των παλληκαριών έπρεπε να υπάρχουν στη Ζούζουλη µεγάλες ελληνικές δυνάµεις έτοιµες να συνεχίσουνε την επίθεση, ο Τζιρόττι χαλάρωνε για τρεις ολόκληρες ώρες την πίεσή του στο Ρωµιό, έστρεφε τα πυρά των πυροβόλων και των όλµων του προς τη Τσούκα, έστελνε ενισχύσεις εκεί έχανε πολύτιµο χρόνο. Και, όταν τέλος οι

18 Αλπίνι του 8 ου Συντάγµατος σπάσανε την αντίσταση του Πανταζή και περάσανε το Ρωµιό και ξεχυθήκανε προς τη Σαµαρίνα και το ίστρατο, ήτανε πια πολύ αργά γι αυτούς: οι πλαγιοφυλακές τους που σπεύσανε για να καταλάβουν τη διάβαση της Σκούρτζας, πάνω από το ουτσικό, τη βρήκανε πιασµένη από το ηµάρατο και την πρωτοπορία της Ταξιαρχίας του, που πριν λίγα µόλις λεπτά είχανε φτάσει. Κι από τη Σκούρτζα περάσανε τις επόµενες ηµέρες οι δυνάµεις που το Β Σώµα µάζευε αδιάκοπα στα Γρεβενά οι δυνάµεις που εγκλωβίσανε τον όγκο της «Τζούλια» στο ίστρατο, ενώ ο Στανωτάς ανέβαινε µε τη Μεραρχία του από το Μέτσοβο και, επάνω, από το Γράµµο ως το Σµόλικα, ο Βραχνός έκλεινε την υποχώρηση στον εχθρό και αντιµετώπιζε και τσάκιζε κάθε προσπάθεια του Πράσκα να σώση τους Αλπίνι του. Έτσι το Β Σώµα, έβλεπε τα τολµηρά όνειρά του να γίνονται πραγµατικότητα. Και πριν καν περάσουνε δέκα µέρες από την ώρα της θυσίας του ιάκου, ο παιάνας της µεγάλης νίκης του Έθνους ακουγόταν ως τα πέρατα του κόσµου. Σα µυθικός ήρωας, νέος, γεµάτος υγεία και οµορφιά σκοτώθηκε ο ιάκος. Σκοτώθηκε πάνω στα ψηλά βουνά της Πίνδου, στις επάλξεις της Πατρίδας του, µεθυσµένος από την πίστη του και τον ενθουσιασµό του. Έπεσε στην κρισιµότερη ώρα της Ελλάδος, για την Ελλάδα για τη Μεγάλη Ελλάδα που οραµατίζονται όσοι από µας έχουν αντρίκια ψυχή. Τρεις µέρες αργότερα, όταν άρχιζε πια το σάρωµα του εχθρού, κάποιο ελληνικό τµήµα, περαστικό από τη Τσούκα, βρήκε το κορµί του Αλέκου ιάκου πάνω σ ένα στρώµα από κλαδιά και φύλλα. Τα κουµπιά της στολής του έλειπαν. Να ήταν, τάχα, ένα βάρβαρο και ιερόσυλο πάθος που είχε σπρώξει τους Αλπίνι ν απλώσουνε βέβηλο χέρι πάνω στο σκοτωµένο παλληκάρι, ή, µήπως, η επιθυµία να πάρουν ευλαβικά κάποιο ενθύµιο από το άγιο λείψανο ενός αληθινού ήρωα; Στο µικρό κοιµητήριο της Ζούζουλης, αναπαύεται ο Αλέκος ιάκος από τη ωδεκάνησο. Ήταν ωραία η νίκη στην Πίνδο. Και η ωδεκάνησος σήµερα είναι ελληνική. Κ Κοτζιάς: Ελλάς ο πόλεµος και η δόξα της [ΑΘΗΝΑ-1947] Επιµνηµόσυνος λόγος του αντισυνταγµατάρχης πεζικού Ιωάννη Καραβία, υπέρ του ήρωος ωδεκανησίου υπολοχαγού Αλεξάνδρου ιάκου: «Αείµνηστε Λοχαγέ ιάκε, Την 31 ην Οκτωβρίου 1940 ήτανε µια παγερή βραδιά όταν σε συνάντησα στις βουνοπλαγιές της Ζούζουλης, στη διάβαση του Γράβου. Ήτανε η ώρα 9 το βράδυ- τις κρίσιµες εκείνες στιγµές για την πατρίδα µας- και σκοτεινιά βαριά. Έτρεξαν όλοι οι αξιωµατικοί της διλοχίας του 4 ου Συντάγµατος που ήρχετο από τα Γρεβενά προς ενίσχυσιν του αποσπάσµατος αβάκη- κοντά µου να µάθουν τα νέα. Ξαφνικά µε πιάνει από το χέρι σφιχτά, ένας ψηλός και ωραίος νεαρός αξιωµατικός και µε ρωτά: -Κύριε ταγµατάρχα δεν είσαι συ ο διµοιρίτης στη Σχολή Ευελπίδων;

19 Αµέσως ανεγνώρισα το ζωηρό ωδεκανησόπουλο το λεβεντόκορµο εύελπι Αλέξανδρο ιάκο. -Ναι εγώ είµαι του απάντησα. Και γυρίζω προς όλους για να τους καθησυχάσω και τους είπα: Αι επιχειρήσεις πάνε καλά. -Την ξέρουµε την απάντηση µου απήντησε. Αύριο όµως θα τους δείξουµε των Μακαρονάδων. Και πλησιάζοντάς µε στο αυτί µου είπε: «Μια χάρη θέλω: Να βάλεις εµένα µπροστά..» Α Τερζάκης: Ελληνική εποποiϊα [ΑΘΗΝΑ-1980-ΕΣΤΙΑ] (Για τον Αλέξανδρο ιάκο) Ο ένας λόχος κατορθώνει να φτάσει στις 10 η ώρα στο Γάβρο, ο άλλος όµως ανηφορίζει µε δυσκολία κι απώλειες στην πλαγιά της Τσούκας. Οι Ιταλοί την υπεράσπιζαν µε πείσµα. Επικεφαλής του λόχου του ο νεαρός υπολοχαγός ιάκος κυριεύει το ύψωµα, αλλά οι Ιταλοί κάνουν αµέσως σφοδρότατη αντεπίθεση µε πυροβολικό και όλµους. Βροντάει, καπνίζει η βουνοπλαγιά, ο ελληνικός λόχος ανατρέπεται, αποσύρεται, ο ιάκος όµως δεν το βάζει κάτω, θέλει να φτάσει µε κάθε τρόπο στον αντικειµενικό σκοπό του. Κάνει νέα έφοδο, µπαίνοντας µπροστά στους άντρες του µε ένα τουφέκι στο χέρι. Ανηφορίζει πάλι στο ύψωµα, µέσα σε καυτό χαλάζι σφαίρες, ριπές πολυβόλων, βλήµατα όλµων. Φτάνει κοντά στις θέσεις του εχθρού, αποκρούεται. Τότε ζητάει από τους άντρες του να κάνουν µια τρίτη εξόρµηση. Ήταν πια µεσηµέρι. Εκεί κοντά στο χείµαρρο, τη Μαρδίτσα, ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Ντάσκας είδε ξαφνικά µπροστά του ένα εχθρικό πολυβολείο. «Προσοχή κύριε Ανθυπολοχαγέ!» έβαλε µια φωνή, αλλά δεν πρόλαβε. Το πολυβολείο κροτάλισε ξερά και ο ιάκος έπεσε θερισµένος. Σε λίγο έπεφτε κι ο Ντάσκας. Ο λόχος ακέφαλος τώρα, κλονίστηκε, αποτραβήχτηκε στις αρχικές του θέσεις, ενώ οι νεκροί των δύο αξιωµατικών απόµεναν πίσω, εκεί που έπεσαν. Όταν η Τσούκα πάρθηκε τελικά, την άλλη µέρα, τα δύο πτώµατα θα βρεθούν µε τη νιότη τους ακρωτηριασµένη, σπαραγµένη. Έτσι κατάντησε για να εκδικηθεί η ντροπιασµένη του εχθρού ανανδρία. Κώστα Τσαλαχούρη: Η σύλληψη των Ελλήνων υπηκόων στη Ρόδο, στις 28 Οκτωβρίου 1940 (Από το βιβλίο «Σελίδες ιστορίας», εκδ. ήµου Ροδίων, Αθήνα 2002 «θέσις συλληφθέντων Ελλήνων υπηκόων αξιοθρήνητος εκ 500, εις στρατόπεδα συγκεντρώσεως Στάδιον Ρόδου, τάφρου τειχών πόλεως. Εν υπαίθρω υγρούς, ενδιαιτώνται πενιχρότατα». Η δραµατική αυτή έκκληση φτάνει στη Σµύρνη το πρώτο δεκαήµερο του Νοεµβρίου Πώς έφτασε, ποιος τη µετέδωσε; Ίσως δε θα µάθουµε ποτέ. Είναι το πρώτο

20 µήνυµα που µεταδίδεται στον έξω κόσµο, από τα ιταλοκρατούµενα ωδεκάνησα, ότι εκεί συνελήφθησαν όλοι οι Έλληνες υπήκοοι. Είναι αδύνατον να µεταδώσει οτιδήποτε ο Έλληνας πρόξενος στη Ρόδο Γεώργιος Χριστοδούλου, γιατί από τις 6 ή ώρα το πρωί βρίσκεται σχεδόν «φυλακισµένος»στο προξενείο. Να την έδωσε σε κάποιον ναι, αλλά ποιος την µετέδωσε; Ο Πρόξενος, έκπληκτος πληροφορείται ότι όλοι οι Έλληνες υπήκοοι, ηλικίας από 20 µέχρι 60 χρόνων, έχουν µεταφερθεί σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και ότι ο αριθµός των πολιτικών αιχµαλώτων, είναι περίπου πεντακόσιοι. Ο ίδιος γράφει: «Την ηµέραν της ενάρξεως του ελληνοϊταλικού πολέµου, συγκεκριµένως δε την 6 ην πρωινήν ώραν της 28 ης Οκτωβρίου, άνευ τινός προειδοποιήσεως, το Βασιλικόν Προξενείον περιεκυκλώθη υπό Ιταλών χωροφυλάκων (Carabinieri), οίτινες εγκατασταθέντες αποτόµως εις τον κήπον του Προξενείου, παρηµπόδισαν οιανδήποτε κίνησιν εµού τε και του προσωπικού του Προξενείου. Περί ώραν 8 ην της αυτής ηµέρας προσήλθεν αξιωµατικός της ιταλικής Χωροφυλακής όστις µοι ανήγγειλε, κατ εντολήν του Γενικού ιοικητού των Νήσων, ότι το ληφθέν µέτρον ωφείλετο εις την δηµιουργηθείσαν µεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας έντασιν των σχέσεων, ότι το Β. Προξενείον έδει του λοιπού να θεωρήται ως διατελούν εν καταστάσει τελείας αποµονώσεως, ότι τουτέστι τόσον εις εµέ τον ίδιον όσον και εις τον γραµµατέα του Προξενείου, την σύζυγόν µου και το υπηρετικόν προσωπικόν, το κατοικούν εν τω Προξενείω, απηγορεύετο πάσα έξοδος εκ του οικήµατος, ότι απηγορεύετο επίσης εις ηµάς να δεχθώµεν επισκέψεις, εν µια λέξει ότι πάσα επικοινωνία ηµών µετά του έξω κόσµου διεκόπτετο ολοσχερώς και ότι τα µέτρα ταύτα θα εξηκολούθουν µέχρις ου καταστή δυνατόν να αναχωρήσωµεν εκ Ρόδου ή έως ότου διευκρινισθή κατ άλλον τρόπον η κατάστασις». Αλλά ο Πρόξενος είχε τον τρόπο του να µάθει για την κατάσταση των συλληφθέντων. Και ιδού πώς, όπως ο ίδιος γράφει: «εδοµένου ότι η τύχη των ευρισκοµένων εις το στρατόπεδον συγκεντρώσεως Ελλήνων υπηκόων δεν έπαυσεν να µε απασχολή σοβαρώς, επεχείρησα δια καταλλήλων ερωτήσεων, ας απηύθυνον προς τους φυλάσσοντας το Β. Προξενείον χωροφύλακας, να εκµαιεύσω την παροχήν σχετικών τινών περί των πολιτικών τούτων αιχµαλώτων, πληροφοριών. Ούτω, εκ των απαντήσεων των χωροφυλάκων ηδυνήθην να συγκεντρώσω ορισµένα στοιχεία περί της ακριβούς θέσεως όπου ευρίσκοντο τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των Ελλήνων υπηκόων, ως και περί της εν γένει καταστάσεως εις ην ούτοι διετέλουν, τόσον υπό έποψιν κατοικίας, όσον και υπό έποψιν διαίτης. Η κατάστασις αυτών ήτο, πράγµατι, αξιοθρήνητος, εφ όσον έζων εις την ύπαιθρον, εγκατεστηµένοι υπό σκηνάς ευρισκοµένας, ως επί το πλείστον, εις την περιστοιχίζουσαν την παλαιάν πόλιν της Ρόδου τάφρον, ήτοι εις τόπον κατ εξοχήν υγρόν και εκτεθειµένον εις τας βροχάς και τους ανέµους και ενδιαιτώνται πενιχρώτατα». Από τη φρασεολογία γίνεται αντιληπτό ότι ο Χριστοδούλου µεταβίβασε την πληροφορία σε κάποιον και αυτός µε τη σειρά του την έδωσε στο κατάλληλο πρόσωπο για να φύγει στην απέναντι µικρασιατική ακτή και, µέσω Σµύρνης, για την Αθήνα. Ο Χριστοδούλου από µνήµης συντάσσει κατάλογο µε ονόµατα Ελλήνων υπηκόων και γράφει ότι οπωσδήποτε πρέπει να βρίσκονται µεταξύ των συλληφθέντων. Ο κατάλογος που συντάσσει περιλαµβάνει 92 ονόµατα, τα εξής: Αρβανιτάκης Σάββας, Αρβανιτάκης Αντώνιος του Σάββα, Αρβανιτάκης Α., Αρκάς Νικόλαος, Βεργωτής ή Σούρης ηµήτριος, Βεργωτής ή Σούρης Σταµάτιος, Βεργωτής Μιχαήλ, Βεργωτής Θωµάς, Βλαστός Εµµανουήλ, Βλαστός Φίλιππος, Βογιατζής,

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ (Αόρατος) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κάποτε στη γη γεννήθηκε το Όνειρο. Το όνομά του δεν ήταν έτσι, όμως επειδή συνεχώς ονειρευόταν, όλοι το φώναζαν Όνειρο. Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, ήταν σαν

Διαβάστε περισσότερα

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ 1 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ 1 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΕΡΑ Ευλογημένη τρεις φορές Του Οκτώβρη αυτή η μέρα, Που διώξανε τους Ιταλούς Απ την Ελλάδα πέρα. Ευλογημένος ο λαός που απάντησε το όχι ευλογημένος ο στρατός που με τη ξιφολόγχη, πάνω στην

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 «Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» (Φλώρινα - Μακεδονία Καύκασος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011

Διαβάστε περισσότερα

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο 4 Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο Σεβάχ. Για να δει τον κόσμο και να ζήσει περιπέτειες.

Διαβάστε περισσότερα

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ

Διαβάστε περισσότερα

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ Μη µου µιλάς γι' αυτά που ξεχνάω Μη µε ρωτάς για καλά κρυµµένα µυστικά Και µε κοιτάς... και σε κοιτώ... Κι είναι η στιγµή που δεν µπορεί να βγεί απ' το µυαλό Φυσάει... Κι είναι

Διαβάστε περισσότερα

Τα παραμύθια της τάξης μας!

Τα παραμύθια της τάξης μας! Τα παραμύθια της τάξης μας! ΟΙ λέξεις κλειδιά: Καρδιά, γοργόνα, ομορφιά, πυξίδα, χώρα, πεταλούδα, ανηφόρα, θάλασσα, φάλαινα Μας βοήθησαν να φτιάξουμε αυτά τα παραμύθια! «Χρυσαφένια χώρα» Μια φορά κι έναν

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΓΑΣΙΕΣ. Α ομάδα. Αφού επιλέξεις τρία από τα παραπάνω αποσπάσματα που σε άγγιξαν περισσότερο, να καταγράψεις τις δικές σου σκέψεις.

ΕΡΓΑΣΙΕΣ. Α ομάδα. Αφού επιλέξεις τρία από τα παραπάνω αποσπάσματα που σε άγγιξαν περισσότερο, να καταγράψεις τις δικές σου σκέψεις. Α ομάδα ΕΡΓΑΣΙΕΣ 1. Η συγγραφέας του βιβλίου μοιράζεται μαζί μας πτυχές της ζωής κάποιων παιδιών, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες. α) Ποια πιστεύεις ότι είναι τα μηνύματα που θέλει να περάσει μέσα

Διαβάστε περισσότερα

Η γυναίκα με τα χέρια από φως

Η γυναίκα με τα χέρια από φως ΛIΛH ΛAMΠPEΛΛH Σειρά: Κι αν σου μιλώ με Παραμύθια... Η γυναίκα με τα χέρια από φως Εφτά παραμύθια σχέσης από την προφορική παράδοση Τρεις τρίχες λύκου Ζούσε κάποτε, σ ένα μικρό χωριό, ένας άντρας και μια

Διαβάστε περισσότερα

Κεφάλαιο 5. Κωνσταντινούπολη, 29 Μαίου 1453, Τρίτη μαύρη και καταραμένη

Κεφάλαιο 5. Κωνσταντινούπολη, 29 Μαίου 1453, Τρίτη μαύρη και καταραμένη Κεφάλαιο 5 Κωνσταντινούπολη, 29 Μαίου 1453, Τρίτη μαύρη και καταραμένη Έφτασε μια μισάνοιχτη πόρτα, ένα μικρό κενό στο χώρο και το χρόνο, σαν ένα ασήμαντο λάθος της Ιστορίας για να πέσει η Πόλη. Εκείνο

Διαβάστε περισσότερα

ΧΑΡΤΙΝΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΜΑΔΑ Β. Ερώτηση 1 α

ΧΑΡΤΙΝΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΜΑΔΑ Β. Ερώτηση 1 α ΧΑΡΤΙΝΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΜΑΔΑ Β Ερώτηση 1 α Το βιβλίο με τίτλο «Χάρτινη Αγκαλιά», της Ιφιγένειας Μαστρογιάννη, περιγράφει την ιστορία ενός κοριτσιού, της Θάλειας, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας. Φεύγει

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 [3] Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αφιερωμένο στον πατέρα μου Αλκιβιάδη Copyright

Διαβάστε περισσότερα

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω έχω φίλο τον ήλιο Θεό Με του αγέρα το νέκταρ µεθάω αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω έχω φίλο τον ήλιο Θεό Με του αγέρα το νέκταρ µεθάω αγκαλιάζω και γη κι ουρανό. Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω έχω φίλο τον ήλιο Θεό Με του αγέρα το νέκταρ µεθάω αγκαλιάζω και γη κι ουρανό. Και χωρίς τα φτερά δεν φοβάµαι, το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά Στα ψηλά τα βουνά να κοιµάµαι στο Αιγαίο

Διαβάστε περισσότερα

Β Παγκόσµιος Πόλεµος Ο.Η.Ε.

Β Παγκόσµιος Πόλεµος Ο.Η.Ε. Γ. ΕΡΓΑΣΙΕΣ - ΑΣΚΗΣΕΙΣ (ενδεικτικά παραδείγµατα) Α Παγκόσµιος Πόλεµος Κ.Τ.Ε. Β Παγκόσµιος Πόλεµος Ο.Η.Ε. Να συνθέσετε ένα κείµενο 150 περίπου λέξεων στο οποίο να αναφερθείτε στους αρχικούς στόχους και

Διαβάστε περισσότερα

Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν

Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν άνδρα που τον έλεγαν Ιωσήφ. Οι γονείς της, ο Ιωακείμ και

Διαβάστε περισσότερα

ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Ο ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ. Β ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου

ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Ο ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ. Β ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Ο ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ Β1 2006-2007 6 ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου Μια μέρα τέσσερα παιδάκια την Καθαρά Δευτέρα πήγαν να πετάξουν τον χαρταετό τους. Ο ένας χαρταετός πήγε πολύ

Διαβάστε περισσότερα

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος» Ο εγωιστής γίγαντας Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» 2010-2011 Κάθε απόγευμα μετά από το σχολείο τα παιδιά πήγαιναν για να παίξουν στον κήπο του γίγαντα.

Διαβάστε περισσότερα

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η μουσική..............................................11 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΓΧΟΡΔΟ Η αρχοντοπούλα κι ο ταξιδευτής........................15 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΡΟΥΣΤΟ

Διαβάστε περισσότερα

Bίντεο 1: Η Αµµόχωστος του σήµερα (2 λεπτά) ήχος θάλασσας

Bίντεο 1: Η Αµµόχωστος του σήµερα (2 λεπτά) ήχος θάλασσας ΘΥΜΑΜΑΙ; Πρόσωπα Ήρωας: Λούκας Αφηγητής 1: Φράνσις Παιδί 1: Ματθαίος Παιδί 2: Αιµίλιος Βασίλης (αγόρι):δηµήτρης Ελένη (κορίτσι): Αιµιλία Ήλιος: Περικλής Θάλασσα: Θεοδώρα 2 ΘΥΜΑΜΑΙ; CD 1 Ήχος Θάλασσας Bίντεο

Διαβάστε περισσότερα

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Μάρτιος 2011 Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΡΟ-ΜΑΝΩΛΗ Πολύ παλιά, αιώνες πριν, ο Negru Voda, ο κυβερνήτης της Ρουμανίας, ήθελε να χτίσει ένα μοναστήρι

Διαβάστε περισσότερα

ΑΘ. ΧΑΡΧΑΛΑΚΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ

ΑΘ. ΧΑΡΧΑΛΑΚΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΝΥΓΗΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ κ. ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ ΑΘ. ΧΑΡΧΑΛΑΚΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ 28 ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΤΑΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΥΘΗΡΩΝ 1 ΚΥΘΗΡΑ, 28 η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015 Σεβασμιώτατε Κύριε

Διαβάστε περισσότερα

Το μαγικό βιβλίο. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια νεράιδα που πετώ στον ουρανό.

Το μαγικό βιβλίο. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια νεράιδα που πετώ στον ουρανό. Το μαγικό βιβλίο Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια νεράιδα που πετώ στον ουρανό. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια γοργόνα μέσα στα καταγάλανα νερά. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και γίνομαι

Διαβάστε περισσότερα

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 1 2 Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 3 Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να

Διαβάστε περισσότερα

Γνωρίζω Δεν ξεχνώ Διεκδικώ

Γνωρίζω Δεν ξεχνώ Διεκδικώ 2014-2015 Γνωρίζω Δεν ξεχνώ Διεκδικώ Η τουρκική εισβολή μέσα από φωτογραφίες Εργασίες από τα παιδιά του Γ 2 Το πρωί της 20 ης Ιουλίου 1974, οι Κύπριοι ξύπνησαν από τον ήχο των σειρήνων. Ο ουρανός ήταν

Διαβάστε περισσότερα

Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης

Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο: «ημέρα της αποχώρησης Αγαπημένο μου

Διαβάστε περισσότερα

Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά

Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Πριν πολλά χρόνια, ζούσε σε μια πόλη της Ναζαρέτ μια νέα και καλή γυναίκα που την

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝ ΚΑΙ ΖΩ ΣΤΟΝ ΒΥΘΌ, το ξέρω καλά πια. Ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους και να τους πεις όσα θέλεις είναι να γράψεις ένα

ΑΝ ΚΑΙ ΖΩ ΣΤΟΝ ΒΥΘΌ, το ξέρω καλά πια. Ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους και να τους πεις όσα θέλεις είναι να γράψεις ένα ΑΝ ΚΑΙ ΖΩ ΣΤΟΝ ΒΥΘΌ, το ξέρω καλά πια. Ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους και να τους πεις όσα θέλεις είναι να γράψεις ένα βιβλίο. Υπάρχουν έξι βιβλία με τις ιστορίες μου, μα σε όλα

Διαβάστε περισσότερα

Κεφάλαιο 8. Η γερµανική επίθεση και ο Β' Παγκόσµιος Πόλεµος (σελ )

Κεφάλαιο 8. Η γερµανική επίθεση και ο Β' Παγκόσµιος Πόλεµος (σελ ) Ιστορία ΣΤ τάξης Ενότητα Ε - «Η Ελλάδα στον 20 ο αιώνα» 1 Κεφάλαιο 8 Η γερµανική επίθεση και ο Β' Παγκόσµιος Πόλεµος (σελ. 208 211) Μετά την αποτυχία των Ιταλών να καταλάβουν την Ελλάδα, έσπευσαν να τους

Διαβάστε περισσότερα

Το παραμύθι της αγάπης

Το παραμύθι της αγάπης Το παραμύθι της αγάπης Μια φορά και ένα καιρό, μια βασίλισσα έφερε στον κόσμο ένα παιδί τόσο άσχημο που σχεδόν δεν έμοιαζε για άνθρωποs. Μια μάγισσα που βρέθηκε σιμά στη βασίλισσα την παρηγόρησε με τούτα

Διαβάστε περισσότερα

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν.

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν. Αποστόλη Λαμπρινή (brines39@ymail.com) ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν. Θα σε χτυπάνε, θα σε πονάνε,

Διαβάστε περισσότερα

ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΙΝΔΟ

ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΙΝΔΟ 1 ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΙΝΔΟ 1. Αξιωματικός 2. Λοχίας 3. 1 ος Φαντάρος 4. 2 ος Φαντάρος 5. 3 ος Φαντάρος 6. 4 ος Φαντάρος 7. 5 ος Φαντάρος 8. 6 ος Φαντάρος 9. 8 ος Φαντάρος 10. Ελληνοπούλα 11. Ελληνοπούλα 12.

Διαβάστε περισσότερα

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Ο Ηλίας ανεβαίνει Ψηλά Ψηλότερα Κάθε Μάρτιο, σε μια Χώρα Κοντινή, γινόταν μια Γιορτή! Η Γιορτή των Χαρταετών. Για πρώτη φορά,

Διαβάστε περισσότερα

Ένα και δυο: τη μοίρα μας δεν θα την πει κανένας Ένα και δυο: τη μοίρα του ήλιου θα την πούμ εμείς.

Ένα και δυο: τη μοίρα μας δεν θα την πει κανένας Ένα και δυο: τη μοίρα του ήλιου θα την πούμ εμείς. Ένα και δυο: τη μοίρα μας δεν θα την πει κανένας Ένα και δυο: τη μοίρα του ήλιου θα την πούμ εμείς. Δεν ξέρω πια τη νύχτα Δεν ξέρω πια τη νύχτα φοβερή ανωνυμία θανάτου, στον μυχό της ψυχής μου αράζει στόλος

Διαβάστε περισσότερα

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΥΜΝΑΖΕΤΑΙ (Κωµικό σκετς)

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΥΜΝΑΖΕΤΑΙ (Κωµικό σκετς) 1 Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΥΜΝΑΖΕΤΑΙ (Κωµικό σκετς) ΠΑΙΖΟΥΝ ΛΟΧΑΓΟΣ ΛΟΧΙΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΝΙΚΟΣ (στρατιώτες) Σήµερα θα πάµε µαζί να κάνουµε ασκήσεις και θεωρία. Για κάντε γραµµή. Αρχίζω. Προσέξτε. Πρώτα πρώτα ν ακούτε

Διαβάστε περισσότερα

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών Γυµνασίου - Λυκείου

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών Γυµνασίου - Λυκείου Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών Γυµνασίου - Λυκείου Μακρυνίτσα 2008 Ύµνος της οµάδας των Αρχαγγέλων Στον κόσµο που όλοι νιώθουν µοναξιά Η Αγάπη Του υπάρχει και ελπίζω Κι αν έφυγα

Διαβάστε περισσότερα

Συγγραφέας. Ραφαέλα Ρουσσάκη. Εικονογράφηση. Αμαλία Βεργετάκη. Γεωργία Καμπιτάκη. Γωγώ Μουλιανάκη. Ζαίρα Γαραζανάκη. Κατερίνα Τσατσαράκη

Συγγραφέας. Ραφαέλα Ρουσσάκη. Εικονογράφηση. Αμαλία Βεργετάκη. Γεωργία Καμπιτάκη. Γωγώ Μουλιανάκη. Ζαίρα Γαραζανάκη. Κατερίνα Τσατσαράκη Συγγραφέας Ραφαέλα Ρουσσάκη Εικονογράφηση Αμαλία Βεργετάκη Γεωργία Καμπιτάκη Γωγώ Μουλιανάκη Ζαίρα Γαραζανάκη Κατερίνα Τσατσαράκη Μαρία Κυρικλάκη Μαριτίνα Σταματάκη Φιλία Πανδερμαράκη Χριστίνα Κλωνάρη

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

Αν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; (Κάθε σωστή απάντηση 1 βαθµός)

Αν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; (Κάθε σωστή απάντηση 1 βαθµός) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 Φύλλο εργασίας 1 Ερµηνεύουµε σύµβολα! Αν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; Επικοινωνούµε έτσι κι αλλιώς 26 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; Σύνολο: (Κάθε σωστή.

Διαβάστε περισσότερα

Ταξίδι στις ρίζες «Άραγε τι μπορεί να κρύβεται εδώ;»

Ταξίδι στις ρίζες «Άραγε τι μπορεί να κρύβεται εδώ;» Ταξίδι στις ρίζες Είχε φτάσει πια η μεγάλη ώρα για τα 6 αδέρφια Ήταν αποφασισμένα να δώσουν απάντηση στο ερώτημα που τόσα χρόνια τα βασάνιζε! Η επιθυμία τους ήταν να μάθουν την καταγωγή τους και να συλλέξουν

Διαβάστε περισσότερα

Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου, Αυτοβιογραφία

Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου, Αυτοβιογραφία Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου, Αυτοβιογραφία Ποιά ηρωικά χαρακτηριστικά έχει η ηρωίδα κατά τη γνώμη σας; Κατά τη γνώμη μου και μόνο που χαρακτηρίζουμε την Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου ηρωίδα δείχνει ότι

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Δύο Σε μια σπουδαία αρχαία πόλη που την έλεγαν Ουρούκ, ζούσε ένας νεαρός βασιλιάς, ο Γκιλγκαμές. Πατέρας του Γκιλγκαμές ήταν ο βασιλιάς Λουγκαλμπάντα και μητέρα του η

Διαβάστε περισσότερα

Πανηγυρικός της 28η Οκτωβρίου 1940 που εκφωνήθηκε στο 2 ο Δημοτικό Σχολείο Σιάτιστας

Πανηγυρικός της 28η Οκτωβρίου 1940 που εκφωνήθηκε στο 2 ο Δημοτικό Σχολείο Σιάτιστας Πανηγυρικός της 28η Οκτωβρίου 1940 που εκφωνήθηκε στο 2 ο Δημοτικό Σχολείο Σιάτιστας κ. Αντιδήμαρχε, κ. Πρόεδρε του Τοπικού Συμβουλίου Σιάτιστας, κ. Σχολικέ Σύμβουλε της 5 ης Περιφέρειας της Περιφερειακής

Διαβάστε περισσότερα

Μαριέττα Κόντου ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ. Εικόνες: Στάθης Πετρόπουλος

Μαριέττα Κόντου ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ. Εικόνες: Στάθης Πετρόπουλος Ιστορίες που ζεις δυνατά Μαριέττα Κόντου ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ Εικόνες: Στάθης Πετρόπουλος Στο τώρα Έχω δώσει τόσες υποσχέσεις που νομίζω ότι έχω χάσει το μέτρημα. Δεν είναι που λέω ψέματα όταν δεν τις τηρώ, είναι

Διαβάστε περισσότερα

Ο ον Κιχώτης και οι ανεµόµυλοι Μιγκέλ ντε Θερβάντες

Ο ον Κιχώτης και οι ανεµόµυλοι Μιγκέλ ντε Θερβάντες Ο ον Κιχώτης και οι ανεµόµυλοι Μιγκέλ ντε Θερβάντες (Ο ον Κιχώτης ήταν ένας άρχοντας πολύ φτωχός σε λεφτά αλλά πλούσιος σε φαντασία. Ζούσε στην Ισπανία, στην ξακουσµένη επαρχία της Μάντσας. Όταν έφτασε

Διαβάστε περισσότερα

ΣΑΑΝΤΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ: «Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΡΟΔΑ» ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ

ΣΑΑΝΤΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ: «Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΡΟΔΑ» ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΣΑΑΝΤΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ: «Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΡΟΔΑ» ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ Τα παιδιά του Αδάμ είναι τα άκρα ενός σώματος, Μοιράζονται όλα την ίδια ρίζα. Όταν ένα άκρο περνάει τις μέρες του

Διαβάστε περισσότερα

Το συγκλονιστικό άρθρο. του Γλέζου στη Welt. Διαβάστε το συγκλονιστικό άρθρο του Μανώλη Γλέζου στη 1 / 5

Το συγκλονιστικό άρθρο. του Γλέζου στη Welt. Διαβάστε το συγκλονιστικό άρθρο του Μανώλη Γλέζου στη 1 / 5 άρθρο του Μανώλη Γλέζου στη γερμανική εφημερίδα Die Welt, στο οποίο εξηγεί στους Γερμανούς Το συγκλονιστικό άρθρο του Γλέζου στη Welt Διαβάστε το συγκλονιστικό άρθρο του Μανώλη Γλέζου στη 1 / 5 γερμανική

Διαβάστε περισσότερα

Χριστούγεννα. Ελάτε να ζήσουμε τα. όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά

Χριστούγεννα. Ελάτε να ζήσουμε τα. όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Ελάτε να ζήσουμε τα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Χριστούγεννα (μέσα από ιστορίες και χριστουγεννιάτικα παιχνίδια) 1 Στόχοι: Μέσα από διάφορες

Διαβάστε περισσότερα

Η πορεία προς την Ανάσταση...

Η πορεία προς την Ανάσταση... Η νύχτα της Ανάστασης Τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου χτυπούν χαρούμενα οι καμπάνες. Οι χριστιανοί φορούν τα γιορτινά τους και πηγαίνουν στην εκκλησία για να γιορτάσουν την Ανάσταση του Χριστού. Στα

Διαβάστε περισσότερα

T: Έλενα Περικλέους

T: Έλενα Περικλέους T: 7000 0090 www.greendot.com.cy Έλενα Περικλέους Ο πρασινομπαλίτσας επιστρέφει... γιατί τα παραμύθια λένε πάντα την ΑΛΗΘΕΙΑ Συγγραφή: Έλενα Περικλέους Εποπτεία: Άρτεμις Παλαιογιάννη / Σάκης Θεοδοσίου

Διαβάστε περισσότερα

ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1 Κύπρος Χρυσάνθης 17 του Νοέµβρη 1973 (Χαράµατα) Το ποίηµα δηµοσιεύτηκε στον τόµο Αντιφασιστικά 67-74 (1984) και αναφέρεται στην εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο, στις

Διαβάστε περισσότερα

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» «Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1 ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ τι πιστεύω για την εξαφάνιση, αλλά δώσε μου λίγο χρόνο. Όχι,

Διαβάστε περισσότερα

Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία

Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία Πικρίδου-Λούκα. 2014 Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε

Διαβάστε περισσότερα

Εικόνες: Eύα Καραντινού

Εικόνες: Eύα Καραντινού Εικόνες: Eύα Καραντινού H Kοκκινοσκουφίτσα Mια φορά κι έναν καιρό, έμεναν σ ένα χωριουδάκι μια γυναίκα με το κοριτσάκι της, που φορούσε μια κόκκινη σκουφίτσα. Γι αυτό ο κόσμος την φώναζε Κοκκινοσκουφίτσα.

Διαβάστε περισσότερα

Έρικα Τζαγκαράκη. Τα Ηλιοβασιλέματα. της μικρής. Σταματίας

Έρικα Τζαγκαράκη. Τα Ηλιοβασιλέματα. της μικρής. Σταματίας Έρικα Τζαγκαράκη Τα Ηλιοβασιλέματα της μικρής Σταματίας στην μικρη Ριτζάκη Σταματία-Σπυριδούλα Τα Ηλιοβασιλέματα της μικρής Σταματίας ISBN: 978-618-81493-0-4 Έρικα Τζαγκαράκη Θεσσαλονίκη 2014 Έρικα Τζαγκαράκη

Διαβάστε περισσότερα

Γυμνάσιο Αγ. Βαρβάρας Λεμεσού. Τίτλος Εργασίας: Έμαθα από τον παππού και τη

Γυμνάσιο Αγ. Βαρβάρας Λεμεσού. Τίτλος Εργασίας: Έμαθα από τον παππού και τη Γυμνάσιο Αγ. Βαρβάρας Λεμεσού Σχολείο Ετος: 2013-2014 Τίτλος Εργασίας: Έμαθα από τον παππού και τη γιαγιά μου Όνομα Μαθήτριας: Νικολέττα Χρίστου Τάξη: Γ 4 Όνομα Καθηγήτριας: Σταυρούλας Ιωάννου Λεμεσός

Διαβάστε περισσότερα

ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ. Επιλεγμένα ποιήματα. Μέσα από την Αγάπη. γλυκαίνει καθετί πικρό. το χάλκινο γίνεται χρυσό

ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ. Επιλεγμένα ποιήματα. Μέσα από την Αγάπη.   γλυκαίνει καθετί πικρό. το χάλκινο γίνεται χρυσό http://hallofpeople.com/gr/bio/roumi.php ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ Επιλεγμένα ποιήματα γλυκαίνει καθετί πικρό το χάλκινο γίνεται χρυσό το θολό κρασί γίνεται εκλεκτό ο κάθε πόνος γίνεται γιατρικό οι νεκροί θα αναστηθούν

Διαβάστε περισσότερα

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Παιδικό δωμάτιο Κάπου στην Αθήνα ΑΓΟΡΙ Ένα αγόρι ξανθό, με μάτια που αστράφτουν, στεκόταν όρθιο μπροστά στη βιβλιοθήκη του. Το αγόρι σήκωσε το βλέμμα του ψηλά. Ήξερε τι έψαχνε.

Διαβάστε περισσότερα

Πόλεμος για το νερό. Συγγραφική ομάδα. Καραγκούνης Τριαντάφυλλος Κρουσταλάκη Μαρία Λαμπριανίδης Χάρης Μυστακίδου Βασιλική

Πόλεμος για το νερό. Συγγραφική ομάδα. Καραγκούνης Τριαντάφυλλος Κρουσταλάκη Μαρία Λαμπριανίδης Χάρης Μυστακίδου Βασιλική Πόλεμος για το νερό Συγγραφική ομάδα Καραγκούνης Τριαντάφυλλος Κρουσταλάκη Μαρία Λαμπριανίδης Χάρης Μυστακίδου Βασιλική 3 ο Δημοτικό Σχολείο Ωραιοκάστρου Τάξη ΣΤ1 Θεσσαλονίκη 2006 ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ Άκουγα

Διαβάστε περισσότερα

Μια ιστορία με αλήθειες και φαντασία

Μια ιστορία με αλήθειες και φαντασία Μια ιστορία με αλήθειες και φαντασία ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΑΛΙΟΥ Γ ΤΑΞΗ Α 3 Η κυρία Ειρήνη από το Κάρμι, ξύπνησε πολύ νωρίς το πρωί για να ταΐσει τις κότες και τα κουνελάκια της. Ανυπομονούσε να πάει στο πανηγύρι

Διαβάστε περισσότερα

Αϊνστάιν. Η ζωή και το έργο του από τη γέννησή του έως το τέλος της ζωής του ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΒΑΚΑΛΗ-ΣΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ. Εικόνες: Νίκος Μαρουλάκης

Αϊνστάιν. Η ζωή και το έργο του από τη γέννησή του έως το τέλος της ζωής του ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΒΑΚΑΛΗ-ΣΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ. Εικόνες: Νίκος Μαρουλάκης ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΦΕΥΡΕΤΕΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΒΑΚΑΛΗ-ΣΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ Αϊνστάιν Η ζωή και το έργο του από τη γέννησή του έως το τέλος της ζωής του Εικόνες: Νίκος Μαρουλάκης Περιεχόµενα Κεφάλαιο 1:...3 Κεφάλαιο

Διαβάστε περισσότερα

Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη...

Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη... Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη... τον Δάσκαλο μου, Γιώργο Καραθάνο την Μητέρα μου Καλλιόπη και τον γιο μου Ηλία-Μάριο... Ευχαριστώ! 6 ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός»

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 «Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» (Πόντος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια

Διαβάστε περισσότερα

ΝΗΦΟΣ: Ένα λεπτό µόνο, να ξεµουδιάσω. Χαίροµαι που σε βλέπω. Μέρες τώρα θέλω κάτι να σου πω.

ΝΗΦΟΣ: Ένα λεπτό µόνο, να ξεµουδιάσω. Χαίροµαι που σε βλέπω. Μέρες τώρα θέλω κάτι να σου πω. Νήφο. Πεταλία; Εγώ, ναι. Σήκω. Δεν ξέρω αν µπορώ. Μπορείς. Είµαι κουρασµένος. Ήρθε η ώρα, όµως. Τα χέρια µου έχουν αίµατα. Τα πόδια µου είναι σαν κάποιου άλλου. Δεν έχουµε πολύ χρόνο. Ένα λεπτό µόνο, να

Διαβάστε περισσότερα

«ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ»

«ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ» «ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ» ΤΑΞΗ Γ1 2 ο Δ Σ ΓΕΡΑΚΑ ΔΑΣΚ:Αθ.Κέλλη ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Κατά τη διάρκεια της περσινής σχολικής χρονιάς η τάξη μας ασχολήθηκε με την ανάγνωση και επεξεργασία λογοτεχνικών βιβλίων

Διαβάστε περισσότερα

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Κάθεται στο παράθυρο του δωματίου της και σκέφτεται, στεναχωρημένη τους παλιούς της φίλους και συμμαθητές.

Διαβάστε περισσότερα

ασκάλες: Ριάνα Θεοδούλου Αγάθη Θεοδούλου

ασκάλες: Ριάνα Θεοδούλου Αγάθη Θεοδούλου ασκάλες: Ριάνα Θεοδούλου Αγάθη Θεοδούλου Με αφορµή το εκαπενθήµερο Οδικής Ασφάλειας που διοργανώθηκε στο σχολείο µας µε θέµα «Μαθαίνω να περπατώ µε ασφάλεια στο δρόµο», τα παιδιά της Β 2 αποφάσισαν να

Διαβάστε περισσότερα

Ο πόλεμος της ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ

Ο πόλεμος της ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΣΕΝΑΡΙΟ & ΣΧΕΔΙΟ: ESSEGESSE Ο πόλεμος της ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗ, ΕΤΟΣ 1773... Η ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ, ΞΕΣΠΑ ΜΕ ΣΠΟΡΑΔΙΚΕΣ ΑΝΤΑΡΣΙΕΣ... ΠΟΛΛΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ,

Διαβάστε περισσότερα

γεφύρια, τα οποία φέρνουν στην μνήμη από την χώρα καταγωγής τους, βρίσκοντας κοινούς τόπους στην διαπραγμάτευση του θέματος.

γεφύρια, τα οποία φέρνουν στην μνήμη από την χώρα καταγωγής τους, βρίσκοντας κοινούς τόπους στην διαπραγμάτευση του θέματος. Τα γεφύρια ενώνουν Σε μία διαπολιτισμική προσέγγιση των θεμάτων που έχουν σχέση με τα πέτρινα γεφύρια, διαπιστώνουμε εύκολα ότι οι κατασκευές αυτές απαντούν όχι μόνο στον ελλαδικό χώρο, αλλά σε ολόκληρη

Διαβάστε περισσότερα

Το ημερολόγιο της Πηνελόπης

Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Κωνσταντίνα Τσαφαρά Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Πάνε δέκα χρόνια που λείπει ο σύζυγός μου, ο Οδυσσέας. Τον γιο του τον άφησε μωρό και τώρα έχει γίνει πια ολόκληρος άντρας και

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑΠΑ ΣΟΦΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟ: ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΕΛΛΑΣ

ΤΑΠΑ ΣΟΦΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟ: ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΕΛΛΑΣ ΤΑΠΑ ΣΟΦΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟ: ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΕΛΛΑΣ ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ 1 Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ για να τιμήσουμε και να γιορτάσουμε μια επέτειο. Την επέτειο του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 1973. Η ημέρα

Διαβάστε περισσότερα

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 12. Οιδίποδας Επτά επί Θήβας

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 12. Οιδίποδας Επτά επί Θήβας Ένα μωρό που το πέταξαν, γιατί κάποιος χρησμός έλεγε ότι μεγαλώνοντας θα σκοτώσει τον πατέρα του, έγινε μετά από χρόνια ο βασιλιάς της Θήβας, Οιδίποδας. Χωρίς να φταίει, έφερε καταστροφή, και το χειρότερο,

Διαβάστε περισσότερα

Γυµνάσιο Σιταγρών Θεατρικοί διάλογοι από τους µαθητές της Α Γυµνασίου. 1 η µέρα. Χιουµορίστας: Καληµέρα παιδιά, πρώτη µέρα στο Γυµνάσιο.

Γυµνάσιο Σιταγρών Θεατρικοί διάλογοι από τους µαθητές της Α Γυµνασίου. 1 η µέρα. Χιουµορίστας: Καληµέρα παιδιά, πρώτη µέρα στο Γυµνάσιο. Ντέµι Ραµά 1 η µέρα Χιουµορίστας: Καληµέρα παιδιά, πρώτη µέρα στο Γυµνάσιο. Κακός µ.: Άντε να δούµε τι θα γίνει αυτή τη χρονιά. ύσκολα θα είναι στο Γυµνάσιο? Καλός µ.: Σιγά να µην είναι δύσκολα, άµα διαβάζεις

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού έπαιζε με την μπάλα του. Μετά από ένα δυνατό χτύπημα η μπάλα

Διαβάστε περισσότερα

Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν

Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν http://hallofpeople.com/gr/bio/andersen.php Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μακρινή χώρα, ζούσε ένας γκρινιάρης βασιλιάς. Κάθε μέρα ζητούσε από

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010 Έμπλεη ευγνωμοσύνης, με βαθιά

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους,

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους, Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους, μια γριά γυναίκα. Τ όνομά της ήταν Μαραλά. Κανένας δεν

Διαβάστε περισσότερα

THE ENGLISH SCHOOL ΑΓΓΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

THE ENGLISH SCHOOL ΑΓΓΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ Student name:. Result: THE ENGLISH SCHOOL ΑΓΓΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ Mid-Entry Exams 2015 A τάξη ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Διάρκεια εξέτασης: 1 ώρα και δεκαπέντε λεπτά ΟΔΗΓΙΕΣ Διάρκεια εξέτασης: 1 ώρα και 15 λ 1. Διάβασε

Διαβάστε περισσότερα

Άξαφνα κατάλαβα τι συνέβαινε. Ήμουν καταμεσής ενός τεράστιου κάμπου Στον κάμπο υπήρχε πλήθος μεγάλο Οι πίσω σειρές του χάνονταν και δεν φαίνονταν.

Άξαφνα κατάλαβα τι συνέβαινε. Ήμουν καταμεσής ενός τεράστιου κάμπου Στον κάμπο υπήρχε πλήθος μεγάλο Οι πίσω σειρές του χάνονταν και δεν φαίνονταν. Άξαφνα κατάλαβα τι συνέβαινε. Ήμουν καταμεσής ενός τεράστιου κάμπου Στον κάμπο υπήρχε πλήθος μεγάλο Οι πίσω σειρές του χάνονταν και δεν φαίνονταν. Μα μπροστά διαγράφονταν αμείλικτα ένας γκρεμός τεράστιος

Διαβάστε περισσότερα

Όπου η Μαριόν μεγαλώνει αλλά όχι πολύ σε μια βόρεια πόλη

Όπου η Μαριόν μεγαλώνει αλλά όχι πολύ σε μια βόρεια πόλη Όπου η Μαριόν μεγαλώνει αλλά όχι πολύ σε μια βόρεια πόλη Τούτη εδώ είναι μια ιστορία για ένα κοριτσάκι, τη Μαριόν, που ζούσε σ ένα βόρειο νησί, σε μια πόλη που την έλεγαν Νεμπγιαβίκ. Ήταν ένα μέρος με

Διαβάστε περισσότερα

TAK TAK ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΕΡΣΕΣ! Σ ΕΦΑΓΑ, ΠΑΛΙΟΒΑΡΒΑΡΕ! Σ ΕΜΕΝΑ ΜΙΛΑΣ, ΣΚΟΥΛΗΚΙ ΑΘΗΝΑΙΕ;

TAK TAK ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΕΡΣΕΣ! Σ ΕΦΑΓΑ, ΠΑΛΙΟΒΑΡΒΑΡΕ! Σ ΕΜΕΝΑ ΜΙΛΑΣ, ΣΚΟΥΛΗΚΙ ΑΘΗΝΑΙΕ; ΕΝΑ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΠΡΩΙΝΟ ΤΟΥ 490 Π.Χ., ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΡΟΜΑΚΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ. TAK TAK Σ ΕΦΑΓΑ, ΠΑΛΙΟΒΑΡΒΑΡΕ! Σ ΕΜΕΝΑ ΜΙΛΑΣ, ΣΚΟΥΛΗΚΙ ΑΘΗΝΑΙΕ; ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΕΡΣΕΣ! ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΛΩΡΙΟΙ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΩΠΕΣ.

Διαβάστε περισσότερα

«Το κορίτσι με τα πορτοκάλια»

«Το κορίτσι με τα πορτοκάλια» «Το κορίτσι με τα πορτοκάλια» «Κάθεσαι καλά, Γκέοργκ; Καλύτερα να καθίσεις, γιατί σκοπεύω να σου διηγηθώ μια ιστορία για γερά νεύρα». Με αυτόν τον τρόπο ο συγγραφέας του βιβλίου αρχίζει να ξετυλίγει το

Διαβάστε περισσότερα

Όροι και συντελεστές της παράστασης Ι: Αυτοσχεδιασμός και επινόηση κειμένου.

Όροι και συντελεστές της παράστασης Ι: Αυτοσχεδιασμός και επινόηση κειμένου. Όροι και συντελεστές της παράστασης Ι: Αυτοσχεδιασμός και επινόηση κειμένου. Ενότητα 1: Το σπασμένο μπισκότο. Γιάννα Ροϊλού. Τμήμα: Θεατρικών Σπουδών. Σελίδα 1 1 Σκοποί ενότητας..3 2 Περιεχόμενα ενότητας

Διαβάστε περισσότερα

Φωνή: Θανούλη! Φανούλη! Μαριάννα! Φανούλης: Μας φωνάζει η μαμά! Ερχόμαστε!

Φωνή: Θανούλη! Φανούλη! Μαριάννα! Φανούλης: Μας φωνάζει η μαμά! Ερχόμαστε! 20 Χειμώνας σε μια πλατεία. Χιονίζει σιωπηλά. Την ησυχία του τοπίου διαταράσσουν φωνές και γέλια παιδιών. Μπαίνουν στη σκηνή τρία παιδιά: τα δίδυμα, ο Θανούλης και ο Φανούλης, και η αδελφή τους η Μαριάννα.

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε.

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε. ιστορίες της 17 ιστορίες της Πρωτοχρονιάς Παραμύθια: Βαλερί Κλες, Έμιλι-Ζιλί Σαρμπονιέ, Λόρα Μιγιό, Ροζέ-Πιερ Μπρεμό, Μονίκ Σκουαρσιαφικό, Καλουάν, Ιμπέρ Μασουρέλ, Ζαν Ταμπονί-Μισεράτσι, Πολ Νέισκενς,

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα κόκκινο μπαλόνι σε έναν παιδότοπο. Ήταν μόνο του και παρόλο που τα παιδάκια έπαιζαν μαζί του, δεν είχε κανέναν φίλο που να είναι σαν κι αυτό. Όλη

Διαβάστε περισσότερα

πανέτοιμος για να έλθει είναι πολύ πρόθυμος και έτοιμος κάθε στιγμή με ευχαρίστηση, με χαρά, με καλή διάθεση, να έλθει να επισκιάσει και να βοηθήσει

πανέτοιμος για να έλθει είναι πολύ πρόθυμος και έτοιμος κάθε στιγμή με ευχαρίστηση, με χαρά, με καλή διάθεση, να έλθει να επισκιάσει και να βοηθήσει Κύριε των Δυνάμεων «Κύριε των δυνάμεων μεθ ημών γενού». Πώς ο Κύριος θα είναι μαζί μας. Ο Χριστός είναι δύναμη. «Κύριε των δυνάμεων μεθ ημών γενού». Άραγε τί θέλουν να πουν αυτά τα λόγια; Κάτι καλό όμως

Διαβάστε περισσότερα

Χάρτινη Αγκαλιά Συγγραφέας: Ιφιγένεια Μαστρογιάννη

Χάρτινη Αγκαλιά Συγγραφέας: Ιφιγένεια Μαστρογιάννη Χάρτινη Αγκαλιά Συγγραφέας: Ιφιγένεια Μαστρογιάννη Επιμέλεια εργασίας: Παναγιώτης Γιαννόπουλος Περιεχόμενα Ερώτηση 1 η : σελ. 3-6 Ερώτηση 2 η : σελ. 7-9 Παναγιώτης Γιαννόπουλος Σελίδα 2 Ερώτηση 1 η Η συγγραφέας

Διαβάστε περισσότερα

Το ημερολόγιό μου Πηνελόπη

Το ημερολόγιό μου Πηνελόπη Το ημερολόγιό μου Πηνελόπη Οι πρώτες μου σκέψεις Ο Οδυσσέας έφυγε και τώρα είμαι μόνη μου. Πρέπει να τα έχω όλα υπό έλεγχο Όμως, με τους μνηστήρες στα πόδια μου δε μπορώ άλλο!!! Πρέπει κάτι να κάνω γιατί

Διαβάστε περισσότερα

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ!

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ! ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ! (There is only one God) Πού μπορείς να πάς ώστε να απομακρυνθείς από το Θεό; Ο Θεός γεμίζει κάθετόπο και χρόνο. Δεν υπάρχει τόπος χωρίς να είναι εκεί ο Θεός. Ο Θεός μίλησε μέσα

Διαβάστε περισσότερα

Μήνυμα από τους μαθητές του Ε1. Σ αυτούς θέλουμε να αφιερώσουμε τα έργα μας. Τους έχουν πάρει τα πάντα. Ας τους δώσουμε, λοιπόν, λίγη ελπίδα»

Μήνυμα από τους μαθητές του Ε1. Σ αυτούς θέλουμε να αφιερώσουμε τα έργα μας. Τους έχουν πάρει τα πάντα. Ας τους δώσουμε, λοιπόν, λίγη ελπίδα» Μήνυμα από τους μαθητές του Ε1 «Εμείς, τα παιδιά της Ε1 τάξης, κάναμε μερικά έργα με θέμα τους πρόσφυγες, για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας σ αυτούς τους κυνηγημένους ανθρώπους. Τους κυνηγάει ο πόλεμος

Διαβάστε περισσότερα

«Ο ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ & ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ» ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Υπ. Καθηγήτριες: Ουρανία Φραγκουλίδου & Έλενα Κελεσίδου

«Ο ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ & ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ» ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Υπ. Καθηγήτριες: Ουρανία Φραγκουλίδου & Έλενα Κελεσίδου «Ο ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ & ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ» ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Υπ. Καθηγήτριες: Ουρανία Φραγκουλίδου & Έλενα Κελεσίδου Ένα μικρό κομμάτι της δουλειάς των μαθητών-τριών που συμμετέχουν Δώσαμε

Διαβάστε περισσότερα

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ:

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2007-2008 Τάξη: Γ 3 Όνομα: Η μύτη μου είναι μεγάλη. Όχι μόνο μεγάλη, είναι και στραβή. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο με λένε Μυτόγκα. Μα η δασκάλα τα μαλώνει: Δεν

Διαβάστε περισσότερα

Ζήτησε να συναντηθούμε νύχτα. Το φως της μέρας τον

Ζήτησε να συναντηθούμε νύχτα. Το φως της μέρας τον Μια φωνή τρυφερή και ευάλωτη Ζήτησε να συναντηθούμε νύχτα. Το φως της μέρας τον ενοχλούσε, είπε. Η νύχτα είναι πιο τρυφερή, πιο ευάλωτη. Η φωνή του χανόταν. Μια φωνή τρυφερή και ευάλωτη, σαν τη νύχτα του

Διαβάστε περισσότερα

«Η νίκη... πλησιάζει»

«Η νίκη... πλησιάζει» «Η νίκη... πλησιάζει» έµµετρο θεατρικό για της 25 η Μαρτίου εµπνευσµένο απ το παραµύθι της Ευγενίας Φακίνου «Τα Ελληνάκια» www.mkitra.com 1 Πράξη Πρώτη Σκηνή 1η Βγαίνουν δύο αφηγήτριες. Μια φορά κι έναν

Διαβάστε περισσότερα

ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ Copyright Συνοδινού Ράνια Follow me on Twitter: @RaniaSin Smashwords Edition ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή

Διαβάστε περισσότερα

Ο Αγιορείτης προστάτης της πολεμικής μας αεροπορίας!

Ο Αγιορείτης προστάτης της πολεμικής μας αεροπορίας! Ο Αγιορείτης προστάτης της πολεμικής μας αεροπορίας! (Ο ερημίτης μοναχός Ιωσήφ) Ο μοναχός Ιωσήφ (κατά κόσμον Χρήστος Μπαίρακτάρης) είναι μόλις 48 ετών. Κατάγεται από το χωριό Άγιος Βασίλειος της Κορινθίας

Διαβάστε περισσότερα

Γεια σας, παιδιά. Είμαι η Μαρία, το κοριτσάκι της φωτογραφίας, η εγγονή

Γεια σας, παιδιά. Είμαι η Μαρία, το κοριτσάκι της φωτογραφίας, η εγγονή ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΔΟΣΗ Γεια σας, παιδιά. Είμαι η Μαρία, το κοριτσάκι της φωτογραφίας, η εγγονή της Θείας Λένας. Η γιαγιά μου εξέδωσε αυτό το βιβλίο το 1964. Είναι ένα βιβλίο για μικρά παιδιά, με

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ!

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ! ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ! Δ ΤΑΞΗ 3 Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΙΣΩΝΙΑΣ ΣΕΣΚΛΟΥ Όλοι χρειαζόμαστε τη βοήθεια όλων Μια φορά κι έναν καιρό, μια

Διαβάστε περισσότερα

Εικόνες: Δήμητρα Ψυχογυιού. Μετάφραση από το πρωτότυπο Μάνος Κοντολέων Κώστια Κοντολέων

Εικόνες: Δήμητρα Ψυχογυιού. Μετάφραση από το πρωτότυπο Μάνος Κοντολέων Κώστια Κοντολέων Εικόνες: Δήμητρα Ψυχογυιού Μετάφραση από το πρωτότυπο Μάνος Κοντολέων Κώστια Κοντολέων Το τελευταίο όνειρο της γέρικης βελανιδιάς Κάπου σε κάποιο δάσος, εκεί στον λόφο που βρίσκονταν κοντά σε μια πλατιά

Διαβάστε περισσότερα