Ξεδιπλώνοντας, µπροστά στή σύνθετη, κριτική µάδα τ ν συνοµιλητ ν. καµβάς τ ς στορίας DEKTIO EJJKGSIASTIJGS EMGLEQYSGS

Transcript

1 DEKTIO EJJKGSIASTIJGS EMGLEQYSGS ΕΚ ΟΤΗΣ: Μητροπολίτης ττικής καί Μεγαρίδος ΝΙΚΟ ΗΜΟΣ ριθµός φύλλου Σεπτεµβρίου 2010 καµβάς τ ς στορίας ά χρόνια τρέχουν. Ο α νες κυλο ν. Ο γενιές ρχονται καί πα - ρέρχονται. στόσο, τά στορικά γεγονότα ποτυ πώνονται καί διασώζονται στόν καµβά τ ς στορίας. Κάποια π α τά, µέ τήν τικέτα το νεωτερισµο το νόθου µοντερνισµο. Καί κάποια λλα, µέ τή σφραγίδα τ ς πιστ ς ντιγραφ ς παλαι ν προτύπων, πού - ναγνωρίστηκαν καί παινέθηκαν, ς συντελεστές τ ς τοπικ ς τ ς καθολι - κ ς πολιτιστικ ς καλλιέργειας καί νάπτυξης. Ξεδιπλώνοντας, µπροστά στή σύνθετη, κριτική µάδα τ ν συνοµιλητ ν µου, τ ν φίλων µου καί τ ν ντιπάλων µου ( ξιοσέβαστοι λοι), τόν - πέραντο καµβά τ ς στορικ ς γραφ ς, γγίζω τό δάχτυλο τ ς πισήµανσης καί τ ς προσοχ ς στή µακροχρόνια ξέλιξη µι ς ντιπαλότητας, πού δέν πι λύει προβλήµατα, λλά διχάζει καί ντιπαρατάσσει τίς νθρώπινες πάρ - ξεις. Μεταποιε τή φιλικότητα σέ χθρότητα. υσχεραίνει καί κυρώνει τή σύµπηξη καί τή γόνιµη λειτουργία τ ς κοινωνίας τ ς δελφοσύνης καί τ ς γάπης. Φαρµακώνει τίς καρδιές. Καί, συχνά, φτάνει στήν σχατη συνει - δησιακή πόρωση, στε νά µολύνει τό διάβα το πολιτισµο µας, µέ τήν κα-

2 2 τάστρωση θώων θυµάτων. ναφέροµαι στήν κκλησία καί στήν θεΐα. Στίς δυό πάλξεις, πού µε διαφορετικό ραµα καί µέ λλη πρακτική, κεντο ν κάποιες διόµορφες πτυχές στόν καµβά τ ς παγκόσµιας στορίας. κκλησία χει ς µοναδική ποστολή καί διατεταγµένη ε θύνη, νά χειραγωγε τήν νθρώπινη προσωπικότητα στό θρόνο τ ς θείας γάπης. Νά χτίζει τή σχέση τ ς κοινωνίας το πλάσµατος µέ τόν Πλάστη. Νά ναγεννάει τίς καρδιές. Νά νοηµατίζει τούς ραµατισµούς καί τήν γωνιστικότητα. Νά µεταφέρει τήν µπειρία τ ς γαπητικ ς προσέγγισης καί τ ς γκάρδιας συνοδοιπορίας στή γήϊνη πικαιρότητα. Νά ναδεικνύει τούς χθρούς, δελφούς. Νά σφουγγίζει τά δάκρυά τους. Νά µορφοποιε πολιτισµό διαµφισβήτητης νθρωπι ς. θεΐα, πό τό δικό της µετερίζι, ψώνει τό λάβαρο τ ς προοδευτικότητας. Καί, µέ τό συνοδευτικό (θά µο πιτραπε νά τό πογραµ- µίσω) «πλαστό, γγυητικό χαρτί» τ ς πιστηµονικ ς παγγνωσίας, κστρατεύει, γιά τήν νατροπή καί τήν ξάλειψη τ ς κκλησιαστικ ς µπειρίας καί γιά τήν ο κοδόµηση µι ς κοινωνίας παραδοµένης στήν λοφροσύνη καί στρατευµένης στίς α µατηρές ντιδικίες καί ναµετρήσεις τ ν ραστ ν τ ς νέλεγκτης ε µάρειας. ράµατα-µοναδικά καί διάκοπα ποδαυλιζόµενα- νάδειξη τ ν τοµικ ν δικαιωµάτων, κανοποίηση τ ς κόρεστης δίψας γιά προσωπικό πλουτισµό, µανιακή παρόρµηση γιά κοινωνική ναρ - ρίχηση, καθολική καθυπόταξη καί νταπόκριση στίς παιτήσεις τ ς σάρκας. Στόν κατάστιχτο καµβά τ ς δισχιλιετο ς στορίας, ψάχνω τίς γγραφές καί ταξινοµ τίς νδείξεις. κκλησία ησο Χριστο, ο κοδοµήθηκε στόν να καί µοναδικό θεµέλιο, στήν ΑΓΑΠΗ. χι στήν γαπητική φλυ αρία, πού ναβαθµίζει καί ραιοποιε τήν πεζότητα τή φαυλότητα. λλά στή γνήσια, στήν λέκιαστη, στήν λοκληρωµένη, στή θυσιαστική γάπη, πού κπορεύτηκε πό τή µεγάλη Θυσία το Σταυρο καί προσφέρθηκε, δυναµική καί σωστική, στήν νθρωπότητα, πό τή µιά κρη το κόσµου, σαµε τήν λλη καί πό τήν πρώτη γενιά τ ν προπατόρων µας, σαµε τήν σχατη. ταν νοίξετε τό Ε αγγέλιο, θά µείνετε κστατικοί, καθώς θά συναντήσετε τίς γγραφές, πού ναφέρονται στήν µεσότητα, στήν τρυφε - ρότητα καί στήν πληρότητα τ ς γάπης, πού προσφέρεται, ς θεία δωρεά, ς θεµέλιο στέρεης κοινωνίας τ ν νθρώπινων προσώπων µέ τόν περ-

3 3 ούσιο Θεό καί Πατέρα καί ς ποιότητα γνήσιας διασύνδεσης τ ν µελ ν τ ς νθρώπινης ο κογένειας στό σύνολό της. Μέ τήν ποκαλυπτική διδαχή, πού κανε Κύριος στούς µαθητές του, στήν τµόσφαιρα το Μυστικο είπνου, φανέρωσε λη τή δύναµη καί λο τό µεγαλε ο τ ς γάπης. «Καθώς γάπησέ µε πατήρ, κ γώ γάπησα µ ς µείνατε ν τ γάπ τ µ» ( ωάν. ιε 9). Σ ς γάπησα, µέ τήν πληρότητα, µέ τήν ποία µέ γάπησε Ο ράνιος Πατέρας, πηγή καί στία τ ς προσµέτρητης γάπης. Μείνετε σ α τή τήν γάπη. Γεµίστε τίς καρδιές σας. Νοι στε τή χαρά καί τήν ε - τυχία το θείου πληρώµατος. Καί φ στε την νά διαχυθε στίς νθρώπινες κοινωνίες σας. «Α τη στίν ντολή µή, να γαπ τε λλήλους καθώς γάπησα µ ς» ( ωάν. ιε 12). Τήν πρώτη καί θεµελιακή ντολή, πού σ ς δίνω, ε ναι νά νεργοποιε τε τήν γάπη. Νά γαπ τε, νας τόν λλο, πως γώ σ ς γάπησα, δίχως περιορισµούς καί δίχως διακρίσεις. Α τό ε ναι τό µήνυµα, α τό ε ναι τό νοιγµα, α τό ε ναι τό ραµα, πού χι µόνο ς διδαχή, λλά καί ς θυσιαστικό πόδειγµα, κατάθεσε Κύριός µας στήν ερή τράπεζα τ ς κκλησίας καί στίς καρδιές το κκλησιαστικο πληρώµατος. θεΐα (µέ πάγια θεωρητική τοποθέτηση καί πάγια σκοπιµό τητα) στρα - τεύεται καί στρατεύει τά πλήθη τ ν νιστόρητων καί δα ν, σέ µιά µάχη πέρα γιά πέρα ρνητική. Στόν γώνα ξουδετέρωσης τ ν πολύτιµων θησαυρισµάτων τ ς θυσιαστικ ς γάπης καί στήν ναπλήρωση το κενο µέ τά ράµατα καί τίς πρακτικές τ ς βαρβαρότητας. Κλέβει πό τίς καρδιές τά γνά α σθήµατα καί τά φυπνιστικά ρεθίσµατα, πού ποτελο ν θεϊκές κατα βολές καί ξαγιασµένες παρορµήσεις. µφυσ, στόν κενό χ ρο, τήν - χ θρότητα πρός τήν ερή κκλησιαστική ο κογένεια, τό ρµητικό µ σος - νάντια στούς νθρώπους, πού λατρεύουν τό Θεό τ ς γάπης. Καί ποδει - κνύει, ς µόνο τρόπο ντιµετώπισης καί πίλυσης τ ν κοινωνικ ν µ - πλοκ ν, τήν συγκράτητη προσφυγή στά µέσα τ ς καταστροφ ς. πό τόν πρ το Χριστιανικό α ώνα, σαµε τήν τραγική ποχή µας, ο µάρ - τυρες, πού σήκωσαν τό βάρος το διωγµο καί σύρθηκαν στούς τό πους τ ς θυσίας, συγκροτο ν στρατιά τέλειωτη. Γνωρίζουµε πολλούς π α τούς. χουµε τά χρονικά τ ς γιοσύνης τους καί τά στορικά τεκµήρια τ ς θυσίας τους. έν βλαψαν κανένα. έν δίκησαν κανένα. Μόνο τό γεγονός, τι γάπησαν, «ν λ καρδί» τό Θεό τ ς γάπης, θεωρήθηκε, πό τούς κ - προσώπους τ ς ε δωλολατρείας καί πό τούς θεους τ ν σχατων καιρ ν, γκληµα, προδοσία, κατάλυση τ ν θεσµ ν καί ε σαγωγή καιν ν δαιµονίων,

4 4 Τό ρχιεπισκοπικό lifting ντυπωσιασµένος καί-παράλληλα- νήσυχα προ - βληµατισµένος, πα ρακο - λουθ τήν προ γραµ µά - τιστη, συντόνιστη καί κκλησιολογικά νεξή γη - τη ροή τ ς σύγχρονης Συνοδικ ς καί ποιµαντικ ς πρακτικ ς. ιε - ρευ ν καί ψηλαφ τό διαµορφω- µένο καί παγιωµένο διοικητικό ρε - βος, πού τό πισηµαίνει καί τό στι - γµατίζει, σέ κλίµα πογοήτευσης καί πικρίας, λόκληρο τό ε αισθη - τοποιηµένο νο µον πλήρωµα. Τή Συνοδική διαβούλευση, πού διακινε ται καί διαµορφώνεται, ξω πό τήν ροθετική σήµανση τ ς Πεντηκοστ ς. Τά πικοινωνιακά σχήµατα καί τεχνάσµατα, πού- - λοένα καί περισσότερο- ποστασιοποιο νται, λόγιστα, πό τήν «φθιτη» ποστολική ε αισθησία το µέτρου, τ ς λήθειας καί τ ς κληρονοµηµένης πιστότητας στά προστάγµατα το Θεανθρώπου Κυρίου µας. Τήν ξαγγελία το - ποκαλυπτικο, Ε αγγελικο καί διδακτικο λόγου, τήν «π σχάτων» α τονοµηµένη-«ν σκοτασµ συν - ειδήσεως»- πό τήν καταξιωµένη πού πρεπε νά πληρωθε µέ τό µαρτύριο καί τήν κχυση το α µατός τους. Α τά ε ναι τά δεδοµένα, πού διασώζει καί καταθέτει στή γενιά µας καταµατωµένος καµβάς τ ς στορίας τ ν ε κοσι α ώνων. Σέ µ ς καταµε - τρε ται καί καταλογίζεται ε θύνη νά µελετήσουµε προσεκτικά τήν λυσίδα τ ν γεγονότων, νά διακριβώσουµε τά πιπόλαια λάθη τίς γκληµατικές σκοπιµότητες καί νά σηµα δέ ψουµε καινούργια χάραξη γιά τή συναδέλφωση τ ν νθρώπων καί τήν παναδηµιουργία τ ς κοινωνίας τ ς γάπης.

5 5 καί θεσµοθετηµένη Πατερική Παράδοση. γγίζω τίς πληγές καί-α τό- µατα-τίς βιώνω, ς προσωπικό, ξύτατο πόνο. Μέ πληγώνει βα - θύτατα κτροπή καί λλοτρίωση το πισκοπικο λειτουγήµατος, πού σηµοτοδοτε κακόγουστη ντιγραφή τ ν βαρύτατα ποχαλινωµένων ξουσιαστικ ν ραµάτων «το κόσµου τούτου» καί µετάλλαξη τ ς θυσιαστικ ς, χαρισµατικ ς πισκοπικ ς διακονίας σέ α τοθαυµαστική παρέλαση σέ µιά χρυσοστόλιστη γετική πασαρέλα. === σηµερινός ρχιεπίσκοπος, πό Θηβ ν ερώνυµος, γινε ποδεκτός στήν πρωτόθρονη κα - θέδρα τ ν θην ν, µέ λπίδες καί προσδοκίες τ ς πλειοψηφίας το ρθόδοξου λληνικο πληρώµατος. Καί πόλαυσε, κατά τή λιτανεία του πρός τόν ρχιεπισκοπικό θρόνο, τίς λοκάρδιες ε χές, γιά µιά συνειδητή καί λάθητη ε θυ - γράµµιση στήν καταξιωµένη πρακτική τ ν Θεοφώτιστων γίων Πατέρων µας. νεργοποίησή του, στόσο, στήν ρχιεπισκοπική παλξη, πέρασε πό τόσα σκοτεινά διαβούλια, κατέγραψε τόσες λαθεµένες πιλογές καί παρουσίασε τόσες ρνητικές πιδόσεις, πού σύν - τοµα µαύρωσαν καί ξουθένωσαν τό πισκοπικό του προφίλ. Ξύλωσαν τίς δοξαστικές ταινίες. δειξαν κάλυπτο καί συντόνιστο τόν ρχιεπισκοπικό θρόνο. Φίµωσαν τίς «χρηστές» λπίδες. Καί διέψευσαν τίς προσδοκίες το λαο. ντί τ ς πνευµατικ ς νάκαµψης, νέγραψαν, στή βίβλο τ ς σύγχρονης κκλησιαστικ ς µας - στορίας, σελίδες γετικ ς παξίας καί σκόπιµης ποιµαντικ ς στρέ - βλωσης. µπειρία, πλέον, κοινή καί διαπίστωση πάνδηµη, ε ναι τι ερώνυµος, δυστυχ ς, πέτυχε. ιακινήθηκε σέ σκοτεινές ντριγκες καί σέ ταιρικούς σχεδιασµούς κκοσµικευµένης σκοπιµότητας. Στήν πλατειά α λή το κκλησιαστικο πληρώµατος κατάντησε γνωστός, ς «νίκανος» καί «νύπαρκτος». ς δέξιος νά κφέρει µιά σωστή, πειστική ποψη καί νά σταλάξει στίς καρδιές το ποιµνίου µιά κρυστάλλινη, καθο - δηγητική συµβουλή. σοι παρακολουθο ν, µέ µάτι νύστακτο καί µέ κρίση νόθευτη, τή σύγχρονη θολή κκλησιαστική διαβούλευση καί µελετο ν καί ζυγίζουν προσεκτικά τή µορφή καί τήν ποιότητα το ποιµαντικο ργου, διαπιστώνουν, τι ερώνυµος διακινε ται κτός το χώρου τ ς µπονης ποιµαντικ ς

6 6 διακονίας, µέ φίλους καί συνεργάτες καί συναγωνιστές κείνους, πού-κατά τό µακαριστό Χριστόδουλο-δακτυλοδεικτο νται γιά «τή φιληδονία τους καί τή φιλοχρη - µατία τους», χουν πληγώσει τή λαϊκή συνείδηση καί χουν µηδε - νίσει τό κύρος τ ς Συνοδικ ς - µήγυρης. Ο δηµοσιογράφοι καί ο κ - φωνητές τ ν παραθύρων, τόν ποτίµησαν καί τόν σκιτσάρισαν, ς προσωπικότητα ντελ ς χα - µηλ ν τόνων. Καί, µέ τό στίγµα α - τό, τόν προώθησαν στά σύγχρονα θεϊστικά βουλευτήρια, γιά νά τόν ξιολογήσουν καί νά τόν ξιοποιήσουν, δεόντως. Νά τόν γνοήσουν κατά τίς ξορµήσεις τους. Νά τόν θεωρήσουν περιθωριοποιηµένο καί νίκανο νά κφέρει λόγο ντιρρητικό καί καταλυτικό τ ς νέρειστης διαλεκτικ ς τους. Καί, κατά προέκταση, νά πιδιώξουν τήν ριστική περιθωριοποίηση σύνολης τ ς σύγχρονης κκλησιαστικ ς γεσίας καί τήν πρόσδεση το λαο στό ρµα τ ς κοίµητης πολλαπλ ς κµετάλλευσης. = = = Θά ταν κτός σοβαρ ς κτί - µησης, πιφύλαξη, τι ερώ - νυµος δέν χει µετρήσει καί δέν χει ποτιµήσει τή ζηµιογόνο-περίπου τριετή-κακοδιαχείριση το πεύ - θυνου λειτουργήµατός του. Ο µοχλοί το στενο του περιβάλλοντος- σχετο ν κατ νά - θεση πό τόν τραυµατισµένο - γέτη τους πό προσωπική τους φιλοτιµία- πιδίδονται, καθηµερινά, στή δηµοσιογραφική στίλβωση το προφίλ του, στήν παλλαγή του πό κάθε σηµάδι σπίλου καί στή δηµόσια παρουσίασή του ς γετική φίρµα, πού µπορε νά διαχειριστε τήν κκλησιαστική ξ - ουσία µέ γεννα ο ραµα καί µέ διάφανη ντιµότητα. Καί, πρόσθετα, σχεδιάζουν πρωτοβουλίες καί δη µόσιες µφανίσεις, πού θά µπορο - σαν νά λειτουργήσουν ς lifting, ς φρεσκάρισµα τ ς ποσυντονισµένης ρχιεπισκοπικ ς προσωπικότητας, ς ναλαµπή θους- µέσα στό γενικευµένο σκοτάδι-καί ς καταξίωση τ ν προσόντων του καί τ ς ξίας τ ς «ν ξελίξει» πο - λυσχιδο ς δραστηρότητάς του. Πέρα, στόσο, πό τούς σχεδιασµούς καί τά τεχνάσµατα τ ν κολάκων, κάποια νοίγµατα τ ν τελευταίων µην ν, περισσότερο ντυπωσιακά, λλά λιγότερο ποτελεσµατικά, κινο ν τήν ποψία καί πείθουν, τι διος ρχιεπί - σκοπος ερώνυµος χει α τοστρα - τευτε σέ γώνα γιά µπλουτισµό τ ν τίτλων ξιοσύνης του καί γιά δυναµικότερη διείσδηση στά κοσµικά κέντρα τ ν ποφάσεων. µόχθος του καί τά νοίγµα-

7 7 τά του δέν χουν καµµιά σχέση µέ τήν ποιµαντική του πευθυνότη - τα. έν ε ναι πρόσβαση στίς - προσ ανατόλιστες µάζες. έν ε ναι παρηγοριά καί συναντίληψη στίς πονεµένες πάρξεις. έν ε ναι φιλική συµπαράσταση στή νεότητα. έν ε ναι νακούφιση τ ν γηρατει ν. Ε ναι, ποκλειστικά καί µόνο, συµφυρµός µέ τούς παράγοντες τ ς κοσµικ ς δύναµης καί προσ πάθεια σύµµειξης τ ς δικ ς του ρχιεπισκοπικ ς νεπάρκειας µέ τήν, ληθινά πλασµατικά, διαφηµισµένη ξιοπρέπεια καί δη - µοτικότητα το πολιτικο καί το πολιτισµικο περίγυρου. κόρεστη περιέργεια το δηµοσιογραφικο φακο, λλά καί πεζή νασχόληση το βιοπαλαιστή πολίτη µέ τήν καθηµερινότη - τα, α φνιδιάζονται, συναντώντας τόν νύπαρκτο σαµε σήµερα ρ - χιεπίσκοπο, νά ξανοίγεται σέ δρό- µους καί σέ στέκια ψηλ ς, γετικ ς ρµοδιότητας καί νά πλέκει φιλίες καί συνεννοήσεις, πού α - χµαλωτίζουν τήν κκλησία στό κοσµικό forum τ ς πολυκλαδικ ς, λ - λά καί διαίτερα σκοτειν ς, δια - πλοκ ς. Μέ τήν δεια τ ν ναγνωστ ν µου, θά περιφέρω καί γώ τό φακό τ ς δηµοσιογραφικ ς περιέργειας σέ µερικές πό τίς ξουσιαστικές πάλξεις, γιά νά σταµπάρω τίς θερµές χειραψίες το ρ - χιεπισκόπου ερώνυµου µέ τίς διασηµότητες τ ς µέρας, τίς νταλλαγές τ ν ε γενικ ν φιλοφρονήσεών τους, τίς-κατά τεκµήριο-ε λικρινε ς συµφωνίες τους καί τούς δηµοσιογραφικούς σχολιασµούς τ ν συµπεριφορ ν τους, µπροστά στά νοιχτά, τηλεοπτικά παράθυρα. = = = 1. Στίς 22 εκεµβρίου το 2009 Μακαριώτατος κ. ερώ νυ - µος δέχτηκε µιά διαίτερα πίσηµη πρόσκληση. Πρωθυπουργός τ ς χώρας τόν κάλεσε νά παραβρε - θε στή Συνεδρίαση το πουργικο Συµβουλίου καί νά κφέρει τίς πόψεις του για τό καυτό θέµα τ ς νοµιµοποίησης καί λληνοποίησης τ ν µεταναστ ν τ ς δεύτερης γενι ς. συνάντηση τ ν δυό γετικ ν προσώπων καί πρόσκληση πραγµατοποιήθηκαν κατά τή µε - σηµβρινή ρα, ταν πρωθυ πουργός, µέ τή συνοδεία δυό πουρ - γ ν, συναντήθηκε µέ τόν προκα - θήµενο τ ς κκλησίας τ ς λλάδος καί µέ τό ήµαρχο θηναίων στό χ ρο τ ν συσσιτίων τ ς δο Σωκράτους, κατά τήν ρα τ ς διανοµ ς το µεσηµβρινο φαγητο. κε κ. Παπανδρέου βρ κε τήν ε καιρία νά κφράσει τόν νθουσιασµό του γιά τή φιλάνθρωπη

8 8 πράξη καί, τελικά, νά καλέσει τόν κ. ερώνυµο στό πουργικό Συµ - βούλιο, πού θά συνεδρίαζε τό διο πόγευµα. ρχιεπίσκοπος δέ δίστασε νά νταποκριθε στήν ξόχως τι - µητική πρόσκληση. Μπ κε στό πρωθυπουργικό α τοκίνη το καί, σέ λίγο, βρέθηκε θρονιασµένος - κε, πού κανένας πό τούς προκα - τόχους του δέν ε χε παρακαθήσει. Κατά τίς δηµοσιογραφικές πληροφορίες, «Πρωθυπουργός κ. Γεώργιος Παπανδρέου, φο ναφέρθηκε στούς διακριτούς ρόλους κκλησίας καί πολιτείας, τόνισε µέ φορµή τήν ντιµετώπιση τ ν προ - βληµάτων, πού ντιµετωπίζουν ο µετανάστες καί ο ναξιοπαθο ν - τες, τι µπορε νά νοίξει µιά νέα σελίδα διαλόγου καί συνεργασίας µεταξύ τ ς κκλησίας καί τ ς πολιτείας στά θέµατα πρόνοιας... Καί ναφερόµενος στόν ρχιεπίσκοπο, κ. Παπανδρέου τόνισε: "Τιµ µε τήν προσφορά τ ς κκλησίας. χει να µεγάλο φιλανθρωπικό ργο. Θέλου - µε νά δώσουµε προοπτική στή συν - ερ γασία µας στούς τοµε ς τ ς πρόνοιας, τ ς φτώχειας καί τ ν µεταναστ ν". Τά κολακευτικά λόγια νέβασαν τό γράδο τ ς ρχιεπισκοπικ ς κανοποίησης. «Τό προνοιακό ργο τ ς κκλη - σίας ε ναι στήν πρώτη γραµµή, πισήµανε πό τή µεριά του ρχι - επίσκοπος, ναφέροντας πώς πρω τοβουλία α τή ξεκίνησε πό τή Λιβαδειά, που καί διακονο σε πί 40 τη ς µητροπολίτης Θηβ ν καί Λεβαδείας, καί µάλιστα προσκάλεσε τόν πρωθυπουργό νά πισκεφθο ν µαζί τήν Λιβαδειά, πρόσκληση τήν ποία πρωθυπουργός ποδέ - χτηκε». Γιά νά µή µακρηγορήσω, θά καταθέσω δυό µόνο σχόλια. α) κ. ερώνυµος δέ διακό - νησε, ς Μητροπολίτης στήν - παρ χία Θηβ ν καί Λεβαδείας πί σαράντα λόκληρα χρόνια. γινε Μητροπολίτης τό Καί πο - χώρησε πό κε, ς ρχιεπίσκοπος, τό Συναπτά τη ρχιερατείας στή Λιβαδειά, ε κοσι καί πτά. παύξησή τους σέ σαράντα, φείλεται στήν δικαίωτη, σκόπιµη προσθήκη Φ.Π.Α. καί στήν διοποίηση, ς α στηρά προσω - πικο, λου το προνοιακο ρ - γου, πού κανε µακαριστός προ - κάτοχός του. β) κ. ερώνυµος, γιά νά πείσει τούς κροατές του πουργούς, τι τό προνοιακό ργο τ ς κκλησίας τ ς λλάδος ε ναι πο - λυσχιδές, ντιµα ργανωµένο καί διαίτερα ποδοτικό, κάλεσε τόν πρωθυπουργό καί τή συνοδεία του νά πισκεφτο ν τή Λιβαδειά καί νά κτιµήσουν τή δική του πρω τότυ - πη καί θαυµαστή προνοιακή προσφορά. Κυριευµένος, στόσο, πό

9 9 τόν πυρετό το α τοθαυµασµο, δέν πλωσε τό δείκτη του στίς λ - λες Μητροπολιτικές περι φέρειες τ ς λλάδας, γιά νά δείξει τούς πίνακες τ ν δικ ν τους ξαί ρετων προνοιακ ν γκαταστά σεων καί νά χαράξει να, στω σύντοµο, λλά ντυπωσιακό πολογισµό. Τό γιατί ρκέστηκε στή δοξολόγη - ση τ ς Λιβαδει ς καί στό σιωπηλό νταφιασµό το µόχθου τ ς γά - πης λων τ ν συνιεραρ χ ν του, θά µείνει α νιγµα. ν κάποιοι πό σ ς θελήσουν νά ποτιµήσουν τά σηµερινά προνοιακά σχεδιάσµατα καί τή συνακόλουθη πράξη το ρχιεπισκόπου ερώνυµου στήν πρώτη κκλησιαστική περιφέρεια τ ς πατρίδας µας, θά κουραστο ν νά ψά - χνουν σέ χ ρο κενό. έ θά συναντήσουν κανένα προνοιακό δρυµα καί δέ θά φτάσει στά χέρια τους κανένα- ν δράσει-φιλανθρωπικό πρόγραµµα. Στό χ ρο α τ ς τ ς θλιβερ ς πραξίας, πο νά βρο ν στοιχε α θετικά καί ντυπωσιακά, γιά νά τά βαθµολογήσουν θριαµβικά καί νά ποδεχτο ν τίς φτηνές ξαγγελίες; ναγκαστικά, θά τίς - ποτιµήσουν καί θά τίς βαθµολογήσουν ς πικοινωνιακά νθοπέταλα, πού δέ γράφουν στορία. ηλαδή, (µηδέν). === 2. Τήν Τρίτη, 6 ουλίου 2010, Μακαριώτατος κ. ερώνυµος - ζησε, προσδόκητα- πόγεια µεθοδευµένη-µιά τιµητική διάκριση, πού κτόξευσε τίς ψευδεπίγραφες µετοχές τ ς πιστηµονικ ς του κατάρτισης σέ ψη πρόσιτα. Τήν προηγούµενη µέρα, ντε - λ ς α φνιδιαστικά, σίγησαν τά στιλιτευτικά, σέ βάρος του, δηµοσι - εύµατα τ ν φηµερίδων καί τά φαρ µακερά χτυπήµατα τ ν πικριτ ν του καί νακοινώθηκε πί - σηµα, τι κατά τήν α ριανή µέρα, 6 ουλίου 2010, Μακαριώτατος ρχιεπίσκοπος θην ν καί πάσης λλάδος θά ναγορευτε πίτιµος ιδάκτορας τ ν Τµηµάτων Θεολογίας καί Κοινωνικ ς Θεολογίας τ ς Θεολογικ ς Σχολ ς το Πανεπιστηµίου θην ν. Ποιοί ταν ο φίλοι ο ντεταλµένοι γλύπτες ε δώλων ξειδικευµένης σοφίας, πού µεθόδευσαν τήν α τόµατη νάδειξη, δέν τό µα - θε καί δέν θά τό µάθει κανένας. σύγ χρο νη πιστήµη τ ς προβολ ς καί τ ς ναρρίχησης ε ναι τόσο ργανωµένη, πού δέν φήνει σχισµές, ρκετές, γιά νά προδοθο ν ο σχεδιασµοί καί ο κινήσεις τ ν πόγειων διαβουλίων. Τά δικά µου σχόλια, σύντο- µα, λλά χι καταθέσεις ε νοιας ντιπάθειας, σταµατο ν στίς κόλουθες πισηµάνεις. α) Σχόλιο πρ το: Τό µοναδικό

10 10 συγγραφικό ργο το κ. ερώνυ - µου, πού παρουσιάστηκε καί µνή - θηκε, κατά τήν τελετή τ ς ναγό - ρευσής του σέ διδάκτορα τ ς Θεο - λογικ ς Σχολ ς το Πανεπιστη - µίου θην ν, ε ναι α τό, πού κυ - κλοφόρησε τό 1971, µέ τόν τίτλο: «Τά µεσαιωνικά µνηµε α Ε βοίας». Τό βιβλίο α τό πισηµαίνει καί περιγράφει τά ποικίλα ρχαιολογικά ε ρήµατα το Ε βοϊκο χώρου καί τ ς συγκεκριµένης στορικ ς φάσης, µπλουτισµένα µέ πλ θος φω - τογραφι ν, πού δίνουν τό πνευ - µατικό καί τό καλλιτεχνικό στίγµα τ ς µεσαιωνικ ς περιόδου. Κανένας δέ θά ποτολµο σε νά ψέξει τόν κ. ερώνυµο γι α τή τήν πιστηµονική του προσπά - θεια, ο τε νά παξιώσει τούς σύγ - χρονους Πανεπιστηµιακούς δα - σκάλους, πού νέβασαν τήν ργα - σία α τή στό β µα τ ς διαίτε ρης προβολ ς καί τόν συντάκτη της στήν τιµή το «διδάκτορα», ν δέν π ρχαν ντοκουµέντα, πού παξιώνουν καί τό βιβλίο καί τόν συγ - γραφέα του. να µόλις χρόνο, µετά τήν κυκλοφορία το ργου το κ. ερώνυµου, τότε καθηγητής τ ς Χριστιανικ ς ρχαιολογίας στό Πανεπιστήµιο τ ς Θεσσαλονίκης Κωνσταντ νος Καλοκύρης (µακαριστός δη), δηµοσίευσε ε δικό τε - χος, γιά νά ποδείξει τήν ε ρύτατη κλεψιτυπία, πού ποτόλµησε, ρχιµανδρίτης, τότε, κ. ερώνυµος Λιάπης. Καθηγητής- πικριτής καταστρώνει καί πισηµαίνει τά τεµάχια τ ν δικ ν του πιστηµονι - κ ν συγγραφ ν, πού τά κλεψε κ. ερώνυµος, δίχως νά ναφέ ρει ο τε τόν τίτλο το βιβλίου πό τό πο ο τά ντέγραψε, ο τε τό νο - µα το καθηγητ, πού διατη ρο σε τόν τιµητικό τίτλο το ρχαιολόγου ρευνητ καί τό copyright τ ς δηµοσίευσης τ ν ρχαιολογικ ν ε ρηµάτων του. ρχιµανδρίτης ερώνυµος παρουσίασε τίς ξένες περιγραφές καί ναλύσεις τ ν δηµιουργηµάτων τ ς µεσαιωνικ ς κκλησιαστικ ς τέχνης, ς δικές του. ποσιώπησε τήν πιγρα φή το βιβλίου, πό τό πο ο ρα νίστηκε τά ποσπάσµατα καί τό νοµα το συγγραφέα, πού µόχθησε καί φε - ρε στή δηµοσιότητα τόν ρχαιολογικό πλο το. Καθόλου τιµητική γιά τόν κ. ερώνυµο τόλµη τ ς κλεψιτυ - πίας. Καί πόλυτα παξιωτική γι α τόν δηµόσια ποκάλυψη το σκοτεινο γχειρήµατός του, πού ναγκάστηκε νά κάνει µακαριστός καθηγητής Καλοκύρης. ν µάδα τ ν κριτ ν, πού νέλαβε τήν πίσηµη προβολή το κ. ερώ - νυµου γιά τήν καθέδρα το διδά - κτορα, γίνονταν ποδέκτες τ ς σχετικ ς νηµέρωσης, δέ θά διακινδύνευαν τόν ε τελισµό το δικο τους πιστηµονικο κύρους,

11 11 γιά νά νεβάσουν τήν νυπόστατη α γλη το δράστη τ ς κλεψιτυπίας. β) Σχόλιο δεύτερο: ρχιε - πίσκοπος ερώνυµος, φο κοσµήθηκε ( πως διακοσµήθηκε) µέ τά διακριτικά το διδακτορικο ξιώµατος, κλήθηκε νά παρουσιά - σει στήν πίσηµη συνάθροιση το Πρυτάνεως καί τ ν Καθηγητ ν το Πανεπιστηµίου θην ν, µιά πό τίς πιστηµονικές του ργα - σίες. Καί πέλεξε νά στορήσει καί νά περιγράψει µιά πό τίς γκαταλελειµµένες καί ρειπωµένες ερές Μονές τ ς πρώην Μητροπολιτικ ς του περιφέρειας. Ο ναφορές του, µως, ταν τόσο στεγνές καί τόσο πεζές, πού δέ µαρτυ - ρο σαν κοπιαστική πιστηµονική ρευνα. ποιοσδήποτε πισκέπτης, πού θά ταν προικισµένος µέ νδιαφέρον γιά τά ρειπωµένα κτίσµατα καί-πολύ περισσότερογιά τά ποµεινάρια τ ν παλαι ν, στορικ ν µοναστηρι ν, θά µπο - ρο σε, µέ πολλή νεση, νά ξεναγήσει τόν κροατή στό συγκεκρι- µένο κατάλοιπο τ ς µεσαιωνικ ς δόξας. ρχιεπισκοπική διάλεξη δέν ε χε τίποτε τό περισσότερο - πό µιά λιτή, πρώτης µατι ς, περιγραφή καί καµµιά ναφορά, πού νά πείθει, πώς ποτελε ριµο καρπό πίπονης πιστηµονικ ς - ρευνας. Τά δυό στοιχε α, κλεψιτυ - πία, πού παξιώνει τή µιά καί µοναδική πιστηµονική συγγραφή το κ. ερώνυµου καί φελής περιγραφή νός ρειπωµένου µεσαιωνικο Μοναστηριο, ποδοµο ν τό µεγαλε ο καί τή δόξα τ ς διδα - κτορικ ς τιµ ς. ντί ριστείου - πιστηµονικ ς καταξίωσης, γγράφουν καυτή µοµφή καί στόν πό - πτως προαχθέντα καί στήν νυ - πο ψίαστη µή γυρη τ ν κλεκτό - ρων του καί να, πί πλέον, λοστρόγγυλο, ντυπωσιακό µηδενικό στό βιογραφικό του κατάλοιπο. === 3. Κατά τήν πόµενη κριβ ς µέρα, τήν Τετάρτη, 7 ουλίου το 2010, ρχιεπίσκοπος ερώνυµος κανε τό πόµενο τολµηρό του λ - µα, γιά µιά νέα πίδειξη το πι - βλητικο (!!) γετικο του ναστή- µατος καί γιά µιά περαιτέρω ναβάθµιση τ ς δηµοτικότητάς του. Μέ δική του ντολή, ο πιτελε ς του ργάνωσαν πίσηµη κδήλωση στό µφιθέατρο τ ς Παλαι ς Βουλ ς. Σ α τή κλήθηκε πρωθυπουργός, ρκετά πό τά µέλη το πουργικο Συµβουλίου καί διάφοροι λλοι παράγοντες τ ς Κοινοβουλευτικ ς πευθυνότητας καί τ ς Πανεπιστηµιακ ς α θεντίας. λοι κουσαν πό τό στόµα το Προκαθήµενου τ ς λληνικ ς κκλησίας τήν ντυπωσιακή να-

12 12 κοίνωση. τι καταργε ται πασί - γνωστη γιά τήν κακοδιαχείριση καί γιά τίς τροµακτικές πεξαιρέσεις κκλησιαστική Μ.Κ.Ο. λληλεγγύη καί, στή θέση της, πεισέρχεται λλη Μ.Κ.Ο. µέ τήν πωνυµία ΑΠΟΣΤΟΛΗ, πού θά ναλάβει τήν προώθηση το προνοιακο ργου τ ς κκλησίας. «Θά µπορο σα νά ποστη - ρίξω-ε πε νάµεσα σέ πολλά λλα ρχιεπίσκοπος- τι καί α τή κδήλωση ε ναι χι µόνο κφραση τ ς γωνίας τ ς διοικούσης κκλη - σίας µας γιά σα συµβαίνουν καί κτυλίσσονται τόν τελευτα ο καιρό στήν πατρίδα µας, λλά καί συµ - βολή της στό µέτρο το δυνατο της στή συλλογική προσπάθεια πού καταβάλλεται πό πολλές πλευρές πρός ναχαίτιση µι ς πληµµυρίδος». Στή συνέχεια Μακαριώτατος, µή διαθέτοντας δυναµικό, ε - ρη µατικό καί πειστικό λόγο, περι - ορίστηκε στό γαπηµένο του refrain. Ξεδίπλωσε, γιά πολλοστή φορά, τό µακρό κατάλογο τ ν φι - λανθρωπικ ν ργων, πού δέ στή - θηκαν, ο τε κ ν σχεδιάστηκαν, λ - λά ξαγγέλθηκαν, γιά πρώτη φο - ρά, µετά τήν νάρρησή του στόν ρχιεπισκοπικό θρόνο καί πού ξ - αγγέλλονται κάθε τόσο, ς πληρω - µένη τηλεοπτική διαφήµιση, δί - χως- σαµε σήµερα-νά µπαίνει µηδέ τό πρ το λιθάρι. «Τό σύµπλεγµα τ ν ργων: α. Πρότυπο Περιβαλλοντικό Κέντρο στήν Πάρνηθα. β. Μονάδα πανένταξης δελφ ν µας πού περιεπλάκησαν στήν µάστιγα τ ν ναρκωτικ ν. γ. Μονάδα φροντίδας καί γωγ ς α τιστικ ν παιδι ν. δ. Μονάδα φροντίδας κατακοίτων. ε. Στέγη λικιωµένων. στ. Κέντρα Φροντίδος Παιδι ν µέ Νοητική Στέρηση. ζ. ιπλασιασµός τ ν µερίδων φαγητο µερησίως ( πό µερίδες θά γίνουν ). η. κόµη θά µπορο σε νά δηµιουργηθε να δίκτυο ψυχικ ς στήριξης καί νίσχυσης... θ. ε κόνα παραπληγικ ν δελφ ν µας µερικοί πό τούς ποίους µ ς πισκέπτονται συχνά στά γραφε α µας µέ τά καροτσάκια τους δέν πρέπει νά µ ς φήνει διάφορους. λα α τά τά ργα, ποτίθεται, τι θά τά ξεκινήσει κ. ερώ - νυµος, πό τήν προϋπόθεση, - µως, τι νά το προσφερθο ν, πό τά Κρατικά ταµε α πό τίς Ε - ρωπαϊκές πιχορηγήσεις, τά παραίτητα χρήµατα. Καί, τά σχόλια, πού α θόρ - µητα πνίγουν τήν α σιοδοξία καί τίς λπίδες, ναδύονται, τό να µετά τό λλο. α) Σχόλιο πρ το: πό τό Φεβρουάριο το 2008, πού νέβηκε

13 13 τά σκαλοπάτια το ρχιεπισκοπικο θρόνου κ. ερώνυµος, σαµε σήµερα, ξαγγέλλει διάκοπα τό στερεότυπο κατάλογο τ ν δρυµά - των, πού θά κοσµήσουν τήν ρχιεπισκοπή καί λόκληρη τήν κκλη - σία τ ς λλάδος. Καί, ς α τή τή στιγµή, δέν ε δαµε καί δέ βλέπου - µε νά στήνεται ο τε να κιόσκι γαπητικ ς κοινωνίας καί προνοιακ ς µέριµνας. Ο ξαγγελίες φορ - τίζουν τίς κοές. λλά µόχθος δέν φήνει πίσω του ργο πρόνοιας καί δέν νακουφίζει τίς πληγω- µένες πάρξεις. β) Σχόλιο δεύτερο: ερώ - νυµος περιµένει νά το βάλουν στό χέρι καί νά γεµίσουν τίς τσέπες του µέ τίς λιπαρές ο κονοµικές παρο - χές. Καί µέ τά ξένα χρήµατα νά ρχίσει τά ργα. Ποτέ δέ µίλησε γιά ο κονοµίες τ ς ρχιεπισκοπ ς του καί τ ν λλων κκλησιαστικ ν ργανισµ ν, ς φετηρία το προνοιακο προγράµµατος. Καί ποτέ δέν ποσχέθηκε, τι ο Μητροπο - λ τες τ ς λληνικ ς κκλησίας-καί πρ τα πό λους διος-θά περι - ορίσουν στό λάχιστο τίς προσωπικές τους δαπάνες, γιά νά δροµολογήσουν, µέ τίς δικές τους θυσιατικές προσφορές τή θεµελίωση τ ν ργων τ ς γάπης. Τό ραµα τ ν προνοιακ ν δρυµάτων δια - πλέκεται µέ τό ραµα τ ς χρηµατοδότησης πό ξένους παράγοντες, πού θά µπιστευτο ν στήν κκλησιστική µας διοίκηση καί τή διαχείριση τ ν δωρε ν τους καί τή δηµιουργία το κλίµατος τ ς πλούσιας γαπητικ ς προσφορ ς. λλά τέτοια µπνευση καί τέτοια µπιστοσύνη δέν ε ναι κανή νά διοχετεύσει στίς βαρυφορτω- µένες καρδιές σηµερινή διοίκηση τ ς κκλησίας, πού ε θύνεται γιά τήν κακοδιαχείριση το γκωδέστατου σκανδάλου το α ώνα, το µετρου καί νεξήγητου πλουτισµο το µοναχο Παντελεήµονα Μπεζενίτη καί γιά τίς τέρµονες κλοπές πό τά ο κονοµικά ποθέ- µατα τ ς χτεσιν ς προνοιακ ς ργάνωσης, τ ς «λληλεγγύης». γ) Σχόλιο τρίτο: ν-κατά τήν πορεία τ ν σηµεριν ν, δυσµεν ν, κοινωνικ ν ξελίξεων-προκύψουν φθονες φιλάνθρωπες ο κονοµικές παροχές, ποιός µφιβάλλει, τι καί τελευτα ος λληνας πο - λίτης, θά µπορο σε νά στήσει, σέ κλάσµα χρόνου, µέλαθρα γάπης καί νά µονοπωλήσει τήν ε αισθησία καί τή δόξα το φιλάνθρωπου καί φιλάδελφου γέτη; Ποιά - νάγκη το κκλησιαστικο µηχανισµο, γιά τή διαχείριση τ ν δω - ρε ν καί γιά τήν νοικοδόµηση τ ς προνοιακ ς πολιτείας; δ) Τό τέταρτο σχόλιο ε ναι ναγκασµένο νά νασύρει τό µανδύα τ ς σιωπ ς καί νά φέρει σέ γνώση λόκληρου το κκλησιαστικο πληρώµατος να πί πλέον

14 14 σκάνδαλο, πού παραµένει, σκόπι- µα, σέ πόκρυψη. Πρόκειται γιά τήν Μ.Κ.Ο. «λ - ληλεγγύη», πού τώρα µπ κε στό ράφι τ ς στορίας καί παραχώρησε τή θέση της στή νέα Μ.Κ.Ο. ρ - γάνωση «ποστολή». ρχειοθετε ται τίτλος τ ς «Αλληλεγγύης», λλά φάκελλος τ ν ο κονοµικ ν φαιµάξεών της µένει στήν πικαι - ρότητα. Καταγγελίες πανωτές διαβιβάστηκαν, πό πολλές φε - τηρίες, στό κριτήριο τ ς ικαιο - σύνης καί περιµένουν τή διερεύ - νησή τους καί τή δικαστική πο - τίµησή τους. Καί κ. ερώνυµος κάνει, πώς δέν γνωρίζει τίποτα. ντιµετωπίζει τήν λληλεγγύη» ς παρελθόν. λλά δέν ξηγε τήν ποιότητα τ ς προσφορ ς της καί τό ψος τ ν κλοπιµαίων της. Γιατί α τή συµπεριφορά; Θίγονται πρόσωπα το ρχιεπι - σκοπικο του περιβάλλοντος; µήπως ο µακρυχέρηδες, πού φησαν πίσω τους τά κενά, ε ναι σχυ - ροί παράγοντες τ ς ντιπολίτευσης καί τρέµει τήν ργισµένη ν - τεπίθεσή τους; λα α τά τά στοιχε α σβή - νουν τά δοξαστικά φ τα τ ς πί - σηµης συνάντησης στό µφιθέατρο τ ς Παλαι ς Βουλ ς καί φήνουν, ς ποτέλεσµα, να, πί πλέον, µηδενικό. ρχιεπίσκοπος ποσχέθηκε πολλά, µέ κεφάλαιο, στό χαρτοφύλακά του, τό «µηδέν». = = = 4. Θά ναφερθ καί σέ µιά λλη ντυπωσιακή κδήλωση, πού ε χε διακρατική, Πανευρωπαϊκή µβέλεια, χι, µως καί πανευρωπαϊκή, ξιοκρατική προβολή το προκαθηµένου µας. Στίς 19 ουλίου, Μακαριώ - τατός µας, νταγµένος σέ µιά ε - κοσαµελ µήγυρη γετικ ν στελε - χ ν διαφόρων θρησκει ν καί κ - προσώπων ποικίλων προτεσταντικ ν ποχρώσεων, πού διακινο νται στόν ε ρύτατο Ε ρωπαϊκό χ ρο, λαβε µέρος σέ σύσκεψη, πού διοργάνωσε Πρόεδρος τ ς Ε ρωπαϊκ ς πιτροπ ς, κ. Μπαρόζο. Θά περιµένατε, σέ µιά τέτοια συνάντηση νά κδιπλώσει σοβα - ρότατα θέµατα, πού κπροσωπο ν τούς προβληµατισµούς, τίς νησυχίες καί τίς πικρίες, χι µόνο τ ς λληνικ ς ο κογένειας, τ ς Ε ρωπαϊκ ς νωσης, λλά λό - κληρης τ ς νθρωπότητας. Νά µιλήσει γιά τήν πρόσδεση στό ρµα τ ς λοφροσύνης, γιά τό πάγωµα τ ς γάπης, γιά τήν πενεργοποί - ηση τ ν µπειρι ν καί τ ν δυνα - µικ ν ραµάτων τ ς κοινωνικό - τητας, γιά τήν νύψωση, σέ πρ - τες ξίες, το τοµισµο καί τ ς

15 15 ε µάρειας, γιά τήν κατακύρωση το βέτο τ ς πολιτικ ς καί τ ς ο κονοµικ ς α ταρχικ ς λιγαρχίας. Γιά τίποτα πό α τά δέν κανε λόγο ερώνυµος. Περπάτησε στά χαµηλά καί στά πεζά. κφώ - νησε να σύντοµο λογίδριο, πού ε ναι α τόδηλο, τι το τό συνέταξαν λλοι, πανέλαβε τό γνωστό του refrain, τόν κατάλογο τ ν προνοιακ ν ργων, πού χει στό νο του νά ναπτύξει ( ν προλάβει), στήν περιοχή τ ς ποιµαντικ ς του δικαιοδοσίας καί λοκλήρωσε τή φιλότιµη προσφορά του µέ µιά πρόσκληση στόν κ. Μπαρόζο, νά πισκεφθε τήν θήνα. στόσο, παρέλειψε, νά καλέσει τόν κ. Μπαρόζο, νά πισκεφτε καί τή Λιβαδειά, γιά νά θαυµάσει τήν κταση χι τ ς Βασιλειάδας, λλά τ ς ε - ρω νυµιάδας. προοπτική τ ς πίσκεψης το κ. ερώνυµου στίς Βρυξέλλες, δωσε στούς λληνες ρθόδοξους, να ρέθισµα λπίδας. λλά, ε θύς µέσως, λπίδα σκιάστηκε καί πογοήτευση κυριάρχησε στόν ρίζοντα. τσι ξελίχτηκαν τά πράγµατα. Α τή ταν κβαση τ ς πί - σηµης πίσκεψης το ερώνυµου στίς Βρυξέλλες καί τ ς συµµετοχ ς του στήν κοινή διάσκεψη πολιτι - κ ν παραγόντων τ ς Ε ρωπαϊκ ς νωσης καί θρησκευτικ ν γετ ν. Α τόδηλο, τι βαθµολογία δέν µπορε νά ε ναι ε νοϊκή γιά τόν κ. ερώνυµο. Θά πρέπει νά σταµατήσει στό «µηδέν». === θρο στε τά µηδενικά, πού προκύπτουν πό τή σύντοµη πο - τίµηση τ ν προσπαθει ν το κ. ερώνυµου νά ναβαθµίσει τό κύ - ρος τ ς ρχιεπισκοπικ ς του προσωπικότητας καί το ργου, πού χει πιτελέσει στό διάστηµα τ ς τριετίας. Τό θροισµα θά σ ς δώσει, νδεικτικά, τό ε ρος καί τήν ποιό - τητα το ρχιεπισκοπικο lifting. Ο ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙ ΟΣ ΝΙΚΟ ΗΜΟΣ Dejapemhüleqo Dekt o Ejjkgsiastij r Emglóqysgr Jydij r 2360 Idiojtütgr- Ejd tgr Lgtqopok tgr Attij r ja Lecaq dor MIJODGLOS Die humsg A«k m Attij r Tupocqave o Jymstamt mou SamidÑ Iyamm mym 6, LoswÇto ISSN W

16 16 πόστολος Πα λος καί ο δι κτες του «Φ στος ο ν πιβάς τ παρχί µετά τρε ς µέρας νέβη ε ς εροσόλυµα πό Καισα - ρείας, νεφάνισαν δέ α τ ρχιερεύς καί ο πρ τοι τ ν ουδαίων κατά το Παύλου, καί παρεκάλουν α τόν, α τούµενοι χάριν κατ α - το, πως µεταπέµψηται α τόν ε ς ερουσαλήµ, νέδραν ποιο ντες νελε ν α τόν κατά τήν δόν. µέν ο ν Φ στος πεκρίθη τηρε - σθαι τόν Πα λον ν Καισαρεί, αυτόν δέ µέλλειν ν τάχει κπορεύεσθαι. Ο ο ν δυνατοί ν µ ν, φησί, συγκαταβάντες, ε τί στιν ν τ ν δρί τούτ κατηγορείτωσαν α το... Παραγενοµένου δέ α το περιέστησαν ο πό ερο - σολύµων καταβεβηκότες ουδα οι, πολλά καί βαρέα α τιώµατα φέροντες κατά το Παύλου, ο κ σχυον ποδε ξαι, πολογουµένου α το τι ο τε ε ς τόν νόµον τ ν ουδαίων ο τε ε ς τό ερόν ο τε ε ς τόν Καίσαρά τι µαρ τον, Φ στος δέ θέλων το ς ουδαίοις χά ριν καταθέσθαι, ποκριθείς τ Παύλ ε πε, θέλεις ε ς εροσαλήµ ναβάς κε περί τού των κρίνεσθαι π µο ; Ε πε δέ Πα λος, πί το βή- µατος Καίσαρος στώς ε µι, ο µε δε κρίνεσθαι. ουδαίοις ο δέν δίκησα, ς καί σύ κάλλιον πιγινώσκεις. ε µέν γάρ δικ καί ξιον θανάτου πέπραχά τι, ο παραιτο µαι τό πο - θανε ν, ε δέ ο δέν στιν ν ο τοι κατη γο - ρο σί µου, ο δείς µε δύναται α το ς χαρίσασθαι. Καίσαρα πικαλο µαι» (Πράξ. κε 1-11). Φ στος, ταν π γε στήν παρχία τ ς Συρίας, ταξίδεψε πό τήν Καισάρεια στά εροσόλυµα. Καί κε ρχιερέας καί ο πρόκριτοι τ ν ουδαίων το παρουσίασαν καταγγελίες ναντίον το Παύλου καί τόν παρακαλο σαν, ζητώντας νά τόν καλέσει Φ στος στά εροσόλυµα, χοντας σχέδιο, νά το στήσουν νέδρα στό δρόµο καί νά τόν σκοτώσουν. Φ στος ρνήθηκε. Τούς ε πε, τι κρατάει τόν Πα λο στήν Καισάρεια καί τι γρήγορα θά φύγει πό τά εροσόλυµα. Ο νώτεροι, πό σ ς, ς ρθο ν µαζί µου στήν Καισάρεια καί ς δια - τυ πώσουν κε τίς κατηγορίες τους...καί ταν γύρισε στήν Καισάρεια, µφανί στη - καν ο ουδα οι κατηγορώντας τόν Πα λο γιά πολλά καί βαρειά, τά πο α, µως, δέν µπόρεσαν νά τά ποδείξουν. δέ Πα λος, πολογήθηκε καί ε πε, τι δέν µάρτησε ο τε στό Νόµο το Μωϋσ, ο τε στό Ναό, ο τε στόν Καίσαρα. Φ στες, θέλοντας νά κάνει χάρη στούς ουδαίους, ε πε στόν Πα λο: Θέλεις νά π ς στά εροσόλυ µα καί νά κριθε ς κε, γιά λα α τά, πα ρόντος καί µο ; Πα λος πάντησε: δ στέκοµαι στό δικαστικό β µα το Καίσαρα, στό πο ο ε µαι ποχρεωµένος νά κρι θ. Τούς ουδαίους σέ τίποτα δέν τούς δίκησα, πρ γµα, πού καί σύ τό γνωρίζεις πολύ καλά. ν δικ κάποιον καί µο ταιριάζει ποινή το θανάτου, δέν παραιτο µαι. λλά κανένας δέν χει τό δικαίωµα νά µέ χαρίσει σ α τούς. πικαλο µαι τόν Καίσαρα. G < Eke heqg Pkgqov qgsg> st diad jtuo. Die humsg: el-pliroforisi.gr Ja o Ejd seir <SpoqÇ> st diad jtuo (ciç liç cmyqil a ló t succqavij ôqco toà Lgtqopok tou Attij r ja Lecaq dor Mijodülou) Die humsg: spora.gr