#45. Συνεντεύξεις: Βίκυ Σταυροπούλου Νικόλας Κολοβός. Δισέλιδο αφιέρωμα 10% CITY UNCOVERED // ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ

Transcript

1 #45 CITY UNCOVERED // ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ Δεκαπενθήμερη εφημερίδα για τη σεξουαλική διαφορετικότητα Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008 // free press Συνεντεύξεις: Βίκυ Σταυροπούλου Νικόλας Κολοβός Δισέλιδο αφιέρωμα 10%

2 editorial Τι σημαντικό που είναι στις μέρες μας κάποιοι άνθρωποι να φέρνουν το καινούριο. Να διαισθάνονται ή και να νιώθουν στο πετσί τους ότι το παλιό -και ενίοτε σάπιο- κουστούμι δεν μας χωρά. Να πειραματίζονται και να προτείνουν. Αυτό κάνουν η Βίκυ Σταυροπούλου και η θεατρική της παρέα φέτος στο θέατρο Εμπορικόν. Η αναλυτική και πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή της, που η εφημερίδα μας έχει την τιμή να φιλοξενεί σε αυτό το τεύχος, λέει πολλά. Κυρίως όμως λέει η ίδια πολλά, επί σκηνής, σε ένα λεσβιακό ρόλο, όπου με μαεστρία αποφεύγει τις κακοτοπιές, τις κοινοτυπίες και τις άθλιες μιμήσεις προτύπων που υποτίθεται βγάζουν γέλιο και καταντάνε τους ρόλους των λεσβιών καρικατούρες. Αν κάποιοι πρέπει σίγουρα - εκτός όλων ημών - να δουν αυτή την παράσταση είναι το δίδυμο Ρέπας - Παπαθανασίου, που εμένα προσωπικά με απογοήτευσαν άλλη μια φορά, μετά το θεατρικό Φούστα Μπλούζα, με τη φετινή κωμωδία τους Αυστηρώς Κατάλληλον και το ρόλο που έδωσαν στην Άννα Παναγιωτοπούλου να παίξει. Κρίμα, δηλαδή και για το ταλέντο της κας Παναγιωτοπούλου, την οποία πολύ συμπαθώ. Ούτε και με αυτό το χάλι της σημερινής τηλεόρασης συμφωνώ. Προχτές έβλεπα ένα σήριαλ από τα τουλάχιστον πέντε που υποτίθεται θίγουν το ζήτημα being gay και την αποδοχή. Βαρέθηκα να ακούω ίσα με τριάντα φορές να βγαίνει από το στόμα των πρωταγωνιστών οι λέξη γκέι. Σιγά που είναι ο τάδε γκέι, και τι με νιάζει αν είναι ο τάδε γκέι, και μήπως να την πέσω στον τάδε ή είναι γκέι ή αν βγω μαζί του θα με πουν κι εμένα γκέι... μας πρήξανε. Κάποια στιγμή οι σεναριογράφοι αλλά και οι σκηνοθέτες πρέπει να καταλάβουν ότι έχουμε μπουχτήσει από τα στερεότυπα ρολάκια και τη μέθοδο εκμάθηνσης διά της επαναλήψεως, δεν μας αντιστοιχούν πια. Πρέπει να αναλάβουν το ρίσκο του καινούριου, να προτείνουν κάτι στο κοινό. Πάμε σ άλλο θέμα. Ποιο ήταν το event του δεκαπενθήμερου; Αναμφισβήτητα η προβολή της ταινίας Otto/ Up with the dead people, του Bruce Labruce, στον κινηματογράφο Έλλη. Τρυφερή, ευαίσθητη και έντονα πολιτικοποιημένη ταινία παρόλο που ο κεντρικός της ήρωας ήταν ένα γκέι ζόμπι. Έχει λίγο από σπλάτερ αλλά η βαρύτητα δεν βρίσκεται εκεί. Καταπληκτικός ο ρόλος της κεντρικής ηρωίδας και πολύ καλός ο πρωταγωνιστής στο ρόλο του ζόμπι. Αν η Μαρία Cyber την ξαναπαίξει στο ερχόμενο Outview09, το Μάιο, απλά μην τη χάσετε. Το ίδιο και την έκθεση φωτογραφίας του ίδιου καλλιτέχνη, που παρουσιάζεται στη γκαλερί M-art Space μέχρι τις 21 Νοεμβρίου. Η επιστροφή του αγαπημένου μου φίλου SPIDERNET γίνεται δυναμικά. Θα αναλαμβάνει να μας κάνει μια γρήγορη ενημέρωση των γεγονότων με το δικό του ξεχωριστό ύφος. Στη συνέχεια τη σκυτάλη του σχολιασμού της επικαιρότητας θα παίρνουν, όπως πάντα, η Φλασιά, το Altera Pars, το Face Control και τα Αλλόκοτα. Σε αυτό το τεύχος θα βρείτε και μια συνέντευξη του Νικόλα Κολοβού, με αφορμή την πολύ καλή ταινία μικρού μήκους, I am gay, που προβλήθηκε στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της Δράμας και βραβεύτηκε στην κατηγορία Ελληνες δημιουργοί του κόσμου. Θα βρείτε φυσικά όλες τις άλλες μόνιμες στήλες μας αλλά και ένα ειδικό δισέλιδο αφιέρωμα σε μια έρευνα που έκανε το καλοκαίρι το 10%, για το θέμα των σχέσεων. Δεν ξέρω αν προσέξατε αλλά βρισκόμαστε στο 45ο τεύχος μας. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό, ε; Στην επόμενη κυκλοφορία η εφημερίδα κλείνει δυο χρόνια διαρκούς δεκαπενθήμερης παρουσίας. Θα τα πούμε όμως αναλυτικά όλα αυτά στο επόμενο τεύχος. Προς το παρόν καλή ανάγνωση... Μαριανέλλα Κλώκα 03 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ... Επικαιρότητα 04 / Απόψεις 06 / Αλλόκοτα/Λύκος 08 / Αφιέρωμα/Εικαστικά Θεσσαλονίκη Ψυχαγωγία 12 / Έξοδος/gay guide Υγεία/Μουσική/Αγγελίες % ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ - CITY UNCOVERED ΙΔΙΟΚΤΗΤΡΙΑ/ΕΚΔΟΤΡΙΑ/ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑ: ΜΑΡΙΑΝΕΛΛΑ ΚΛΩΚΑ editor@cityuncovered.gr ART DIRECTOR/ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΟΥΡΑΡΗ artdirector@cityuncovered.gr ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥΝ: ΙΣΑΒΕΛΛΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ isabella@cityuncovered.gr ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ thepanbox@yahoo.com ANDREA GILBERT andrea@cityuncovered.gr ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΙΤΣΙΟΣ kostism@cityuncovered.gr SPIDERNET info@cityuncovered.gr ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΛΙΒΑΝΟΥ marilena@cityuncovered.gr ΙΩΑΝΝΑ ΜΟΔΗ ioamodi@gmail.com ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΒΛΑΜΗ evagvlami@cityuncovered.gr ΜΑΡΙΑ CYBER info@proud.gr ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ ΜΑΡΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΥ marinagalanou@colourfulplanet. com ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΛΛΙΑΝΑΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΜΠΡΟΥΝΗΣ dimi.tsambrounis@gmail.com ΙΑΝΗΣ ΛΟ ΣΚΟΚΟ yannakis08@yahoo.gr ΕΙΡΗΝΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΡΤΕΜΙΣ ΙΣΑΒΕΛΛΑ ΑΚΤΥΠΗ ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΠΕΡΔΙΚΑ ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΛΙΑΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ: HOMER HOBI (ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ) JURIS LAVRIKOVS (ΒΡΥΞΕΛΕΣ) GWEN TROMBERT (ΠΑΡΙΣΙ) OCTAV POPESCU (ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ) DENNIS REDMOND (ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ) TONY ROBINSON (ΛΟΝΔΙΝΟ) ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΤΙΡΙΔΗΣ (ΘΕΣΣ/ΝΙΚΗ - ΒΟΡ. ΕΛΛΑΔΑ) THESS BEARS ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ: ΝΙΚΗ ΣΤΑΥΡΙΔΗ ΚΟΜΙΚ / ΣΚΙΤΣΟ: ΤΑΣΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΤΤΗ ΕΦΗ ΤΣΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΟΥΡΑΡΗ ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΖΑΡΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΖΑΡΗΣ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΠΩΛΗΣΕΩΝ: ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΛΙΒΑΝΟΥ - sales3@cityuncovered.gr ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ: com blogspot.com ΕΚΤΥΠΩΣΗ/ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ & ΣΙΑ Ε.Ε. ΕΔΡΑ: ΖΑΪΜΗ , ΑΘΗΝΑ - ΤΗΛ: Απαγορεύεται η μερική αναδημοσίευση κειμένων, σκίτσων ή φωτογραφιών χωρίς τη γραπτή άδεια της εκδότριας ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΗΣΑΠ ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΑ ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ ΑΘΗΝΑ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ ΣΕΠΟΛΙΑ ΠΑΝΟΡΜΟΥ ΣΥΓΓΡΟΥ - ΦΙΞ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΕΞΑΡΧΕΙΑ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ ΒΟΞ (ΕΚΔ. Α.ΛΙΒΑΝΗ) ΑΡΑΧΩΒΗΣ 56 - WUNDERBAR ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ 80 - BAIRES ΣΙΝΑ 21 - ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΤΣΑΜΑΔΟΥ 13 - ΣΚΟΥΦΑΚΙ ΣΚΟΥΦΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ KOAN ΣΚΟΥΦΑ 64 - ΒΡΑΚΙ / MODUS VIVENDI ΣΚΟΥΦΑ 50 - FREEDOM ΣΤΑΙΚΟΥ 1-3 & ΣΚΟΥΦΑ - KOUKOUTSI ΣΚΟΥΦΑ 64 - MASCOT ΚΑΛΛΙΔΡΟ- ΜΙΟΥ 70 - AFTER ΣΟΛΩΝΟΣ 46 - ROSEBUD ΣΤΑ- ΔΙΟΥ 45 ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ ΣΙΝΕΜΑ ΤΡΙΑΝΟΝ ΚΟΡΔΙΚΤΩΝΟΣ 21 & ΠΑΤΗΣΙ- ΩΝ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑ- ΝΗΤΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ 6 ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΣΙΝΕΜΑ ΑΛΦΑΒΙΛ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ ΙΛΕΑΝΑ ΤΟΥΝΤΑ ΑΡΜΑΤ. & ΚΛΕΦΤΩΝ 48 ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΑΣ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΙΑΝΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ 24 - ΚΙΝ/ΦΟΣ ΑΣΤΥ ΚΟΡΑΗ 4 - ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ BIOS ΠΕΙΡΑΙΩΣ 84 - ΒΟΟΖΕ COOPERATIVA ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 57 - ΚΕΝΤΡΟ ΖΩΗΣ ΔΙΟΧΑΡΟΥΣ 9 - ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΥΓΓΡΟΣ ΕΝΑΝΤΙ ΚΑΡΑΒΕΛ - ΝΟΣΟ- ΚΟΜΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ - ΜΑΡΑΣΛΗ & ΒΑΣ.ΣΟ- ΦΙΑΣ ΓΚΑΖΙ BIG ΦΑΛΑΙΣΙΑΣ 12 - MICRAASIA LOUNGE ΚΩΝ/ ΛΕΩΣ 60 - MAYO ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ 33 - FOU ΚΕΛΑΙΟΥ 8 - ΤΑΞΙΔΙ ΖΑΓΡΕΩΣ 23 - BLUE TRAIN ΚΩΝ/ΛΕΩΣ 84 - ΚΑΖΑΡΜΑ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ 84 - ΝΟΙΖ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ 70 - FANTASEED ΤΡΙΠΤΟΛΕΜΟΥ 6 - SODADE ΤΡΙ- ΠΤΟΛΕΜΟΥ 10 - ΚΑΝΕΛΑ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ 71 - ΠΡΟ- ΣΩΠΑ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ 84 - ΜΥΡΟΒΟΛΟΣ ΓΙΑΤΡΑΚΟΥ 12 - ALMAZ ΤΡΙΠΤΟΛΕΜΟΥ 12 - ΘΕΑΤΡΟ ΧΥΤΗ- ΡΙΟ ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ 44 - ΟΝΑΡ ΕΣΤΙΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 116 & ΕΛΑΣΙΔΟΥ 2 - ΣΑΠΦΩ ΜΕΓ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 35 - ALEXANDER ΣΑΟΥΝΑ ΜΕΓ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΟΕ ΚΕΛΑΙΟΥ SCAPE CAFE ΚΩΝΣΤΑΝΤΙ- ΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 84 ΣΧΟΛΕΣ ΑΘΗΝΩΝ ΓΕΩΠΟΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ - ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ - ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ - ΠΑΝΕΠΙΣΤΗ- ΜΙΟΥΠΟΛΗ ΨΥΡΡΗ ΑΛΕΚΟΣ ΣΑΡΡΗ 41 - GROUP THERAPY ΛΕΠΕΝΙΩ- ΤΟΥ 11 ΓΚΑΛΕΡΙ A.ANTONOPOULOU.ART ΑΡΙ- ΣΤΟΦΑΝΟΥΣ 20 XIPPAS GALLERY ΣΟΦΟΚΛΕ- ΟΥΣ 53 - BATAGIANNI ΑΓ.ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ LAMDA ΛΕΜΠΕΣΗ 15 - ΓΡΑΝΑΖΙ ΛΕΜΠΕΣΗ 20 - ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΛΕΜΠΕΣΗ 12 - ΚΟΥΚΛΕΣ ΖΑΝ ΜΩ- ΡΕΑΣ 32 - ΣΙΝΕΜΑ ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ ΣΥΓΓΡΟΥ 106 ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣ 7 & ΘΑΡΥΠΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ STRETTO ΚΑΡΟΛΟΥ ΝΤΗΛ 18 - EGLI EGLA Λ. ΒΎΡΩΝΟΣ 5 ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ - ΓΑΖΙΑ ΚΑΡΟΛΟΥ ΝΤΗΛ 22 - ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΙΑΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 7 - ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ Λ. ΝΙΚΗΣ 3 - BIGAROON ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ 44 - DA.DA CLUB ΠΕ- ΡΙΣΤΕΡΙΟΥ 4 ΛΑΔΑΔΙΚΑ - MADISON ΝΑΥΜΑΧΙΑΣ ΕΛΛΗΣ 4 ΛΑΔΑΔΙΚΑ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΟΛΥ- ΜΠΙΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 10 - SEVEN GALLERY ΑΛ. ΣΒΩΛΟΥ 45 - BARME ΑΓΙΟΥ ΜΗΝΑ 3 - AZA ΠΑΛΑΙ- ΩΝ ΠΑΤΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΥ 3 - DON T TELL MAMA ΣΤ. ΚΑΛΛΑΡΗ 9 - ALOS MONTO ΣΤ. ΚΑΛΛΑΡΗ 6 - ΖΟΥΡΝΑΛ ΑΛ. ΣΒΩΛΟΥ 1 - STUDIO KARAOKE BE A STAR ΤΣΙΜΙΣΚΗ 125 & ΔΑΓΚΛΗ ΓΩΝΙΑ - ΜΑ- ΜΙΣΙΟ / ENOLA ΒΑΛΑΩΡΙΤΟΥ 19 ΛΕΣΒΟΣ ΣΚΑΛΑ ΕΡΕΣΟΥ: SAPPHO TRAVEL - 10H MOYSA - AQUA - PARASOL - KINKY PLANET - SAPPHO GARDEN OF THE ART - ΚΟΥΚΙ ΡΕΒΥΘΙ - ΟΜΠΕΡΖΙΝ - ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΦΕ - ΖΟΡΜΠΑ THE BUDDHA - ΕΙΔΗ ΘΑΛΑΣΣΗΣ - ΚΑΝΤΙΝΑ ΣΑΠΦΩ ΕΡΕΣΟΣ: ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΜΥΤΙΛΗΝΗ: MARUSH CAFE - HEAVY BAR - ΝΑΥ- ΑΓΙΟ - ΠΑΝΘΕΟΝ - WEB COPY DESIGN - ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΜΥΚΟΝΟΣ MONTPARNASSE BAR ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ 24 ΜΙ- ΚΡΗ ΒΕΝΕΤΙΑ - RAMPOD CLUB ΧΩΡΑ ΜΥΚΟΝΟΥ TAXI SQUARE - BOOZE ΜΥΚΟΝΟΣ CLOTHING ΛΑΚ- ΚΑ ΜΥΚΟΝΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ - ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ HOTEL ΛΑΚΚΑ ΜΥΚΟΝΟΥ & ΡΟΧΑΡΗ -ROCHARI HOTEL ΡΟΧΑΡΗ - DIVA BAR ΑΛΕΚΑΝΔΡΑ ΜΥΚΟ- ΝΟΥ - GALLERAKI BAR ΜΙΚΡΗ ΒΕΝΕΤΙΑ - SUPER BAR SUPER PARADISE - KOYROS HOTEL ΤΑΓΚΟΥ ΜΥΚΟΝΟΥ - MYKONOS ACCOMODATION CENTER ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ 10 ΜΑΤΟΓΙΑΝΝΗ - THOMAS HOTEL - FATO A MANO - ELYSIUM HOTEL ΒΟΛΟΣ: ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΚΥΛΙΚΕΙΟ ΣΥΡΟΣ: CAFE BAR CUBE ΧΙΟΥ 33 ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ ΣΕΡΙΦΟΣ: ΤΟ ΚΑΦΕ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΑΝΩ ΧΩΡΑ ΛΑΡΙΣΑ: ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥΠΟΛΗ ΣΚΙΑΘΟΣ: DE FACTO BAR ΠΑΤΡΑ: ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΠΟΛΥΕΔΡΟ ΚΥΠΡΟΣ ΛΑΡΝΑΚΑ: SECRET CLUB PO BOX ΤΚ ΛΕΜΕΣΟΣ: JACARE ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α 67 ΓΕΡΜΑΣΟΓΙΑΣ ΛΕΜΕΣΟΥ - ΠΑΦΟΣ: DIFFERENT BAR ΑΓ.ΝΑΠΑΣ 6-7 DALIA COURT 02 City Uncovered Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

3 επικαιρότητα... στα γρήγορα Από όλα είχε ο μπαχτσές ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ Ο SPIDERNET ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥΜΗΝΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ Τι δεκαπενθήμερο κι αυτό: Οι Αμερικανοί ψήφισαν τον πρώτο μαύρο πρόεδρο στην ιστορία τους, ο Χατζηγάκης πέρασε κουτσό νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης, ο Γιωργάκης έληξε τη συνεργασία του με τον Γρηγόρη, οι ακροδεξιές φυλλάδες και τα ιστολόγια μεθούν από χαρά... Do you remeber 2 young gay males from Iran who were executed and hanged JUST BECAUSE THEY LOVED EACH OTHER!!!! Every day there is somebody in Iran from LGBT who is tortured, raped, abused or killed, just because he/she is gay. Hello? Does somebody have to be killed because of love? What is the price of love? We should stop that. They use to say that there are no gays in Islam world...it is NOT TRUE, there are gays all round the globe. So, what I want from all of you, to join this group, and to send me by a letter of protest. I will collect all received letters, and will send them in ALL Iranian representative offices in the world, I will send them to International Court for Human Rights in Den Haag in Holland, and I will send them to UN and UNHCR central offices. Also, I will send them to Croatian goverment and will work on permission for Iranian asylum seekers. PLEASE HELP!!!! Contact info: nbboy_2002@yahoo.com Members: 2,561 1η δεκεμβρίου παγκόσμια ημέρα πρόληψης HIV Από πού να ξεκινήσω... Μόλις γύρισα από τη μακρινή Αυστραλία, τέλειωσε το συμβόλαιό μου βλέπετε με την γκέι εφημερίδα που εργαζόμουν εκεί, έχασα και το φετινό Mardi Gras, καθώς δεν με βλέπω για δεύτερο ταξιδάκι προς τα αγαπημένα κανγκουράκια μέσα στο ίδιο τρίμηνο και να μαι πάλι στην Αθήνα. Πάω για καφέ, να ενημερωθώ βρε παιδί μου από την εκδότριά μας και την επομένη σκάνε όλα αυτά που σας περιγράφω στενογραφικώς παραπάνω. Τι να πω; Τουλάχιστον το θέμα στη ταλαίπωρη χώρα μας προκαλεί να είμαστε σε εγρήγορση, κάτι είναι κι αυτό... Ο κ. Μπαράκ Ομπάμα κέρδισε τις εκλογές με το μπλε σπαθί της αλλαγής, έκανε την ελπίδα να ανθίσει στις καρδιές εκατομμυρίων αμερικανών γυναικών και ανδρών, που είναι οι καϋμένοι μες στην ταλαιπώρια τον τελευταίο καιρό με τα τερτίπια των τραπεζών και να μαστε τώρα, όλος ο κόσμος να περιμένει την πρώτη του στο Λευκό Οίκο και στο οβάλ γραφείο. Πάντως δεν μπορείτε να πείτε, ο Μπαράκ κύριος... με το που έσκασε μύτη να ευχαριστήσει τους αγαπημένους του ψηφοφόρους, πρώτους πρώτους ανέφερε όλους εμάς τους γκέι και τις λεσβίες, τους μπάι και τους τρανστζέντερ... Αυτός είναι πρόεδρος αγάπη μου, όχι σαν μερικούς μερικούς που ούτε τις λέξεις δεν μπορούν να προφέρουν μπας και τους ακούσει ο γείτονας και ποιος ξέρει τι θα βάλει με το μυαλό του... Ούτε σαν μερικούς μερικούς που δηλώνουν ότι η κοινωνία δεν είναι έτοιμη, βλέπε τον υπουργούλη μας. Τι γενναιότητα κι αυτή να φέρει ένα τόσο πρωτοποριακό νομοσχέδιο στη βουλή, τύφλα να χει ο Θόδωρος (ο Κολοκοτρώνης ντε). Μιλάμε ότι ο άνθρωπος παραμυθιάζεται! Αλήθεια σας το λέω, πιστεύει ότι ήταν και πολύ πρώτο αυτό που έκανε, δεν μπορεί να μην είδατε από τα πλάνα της Βουλής την μεγάλη του περηφάνια... Και σα να μην έφτανε όλο αυτό που ακούσαμε με τον αποκλεισμό των ομόφυλων ζευγαριών (συγνώμη πάλι αυτό τι σημαίνει, ότι ανήκουν στην ίδια φυλή; δεν το καταλαβαίνω...) και την ετοιμότητα της κοινωνίας, τσουπ, ήρθε και η τροποποίηση της τελευταίας στιγμής για να μην δυσαρεστήσουμε μόνο τους ομόφυλους. Άρπα και την προσθήκη του συζυγικού επωνύμου να χεις. Ε, αφού το είπαν οι βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. τι να λέμε τώρα όλες οι υπόλοιπες... Ό,τι πει ο λαός! Κερασάκι στα προηγούμενα η διακοπή της συνεργασίας του Γκρεγκ με τον Γιωργάκη. Βρε Γρηγόρη, βρε Γρηγόρη (που έλεγε και ο αγαπημένος Μαρκοράς), γιατί προκαλείς, αγόρι μου, το κοινόν πράσινον αίσθημα του λαού; Γιατί δεν αφήνεις τα πράγματα ως έχουν, μια χαρά χάλια είναι... Τι τις θες τις δηλώσεις περί μειονοτήτων, και περί βλάχων και περί τούρκικης πρόσβασης στο Αιγαίο και μάλιστα on air; Τι; ακούς τη φωνή της συνείδησης; Τι; δεν μπορείς τη βλακεία; Μα πώς είναι δυνατόν, στην Ελλάδα ζεις. Δεν κατάλαβες ακόμα ότι δεν εκλέξαμε εδώ τον μαύρο προέδρο; Δεν κατάλαβες ακόμα ότι εδώ δεν μας ευχαριστεί κανείς δημόσια αν βοηθάμε, στηρίζουμε ή διαμορφώνουμε προφίλ, όχι ανθρώπων αλλά ολόκληρων κομμάτων, που δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει πολιτική και ανθρώπινα δικαιώματα; Τι; Το κατάλαβες; Αλλά δε μασάς; Μαζί σου τότε!!! Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008 City Uncovered 03

4 σχόλια στην επικαιρότητα Φλασιά Νομοσχέδιο κατά των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΒΛΑΜΗ lesbianbimafia.blogspot.com Ο υπουργός δικαιοσύνης στην εισαγωγή του νομοσχεδίου είπε: «η αξία του θρησκευτικού γάμου είναι και παραμένει μεγάλη και ασύγκριτη» και συμπλήρωσε ότι δεν έπρεπε να προχωρήσουν και στα ζευγάρια του ίδιου φύλου. Διότι, δεν πιστεύουν ότι σήμερα οι απαιτήσεις και οι ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας είναι αυτές. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ: Η ελληνική κοινωνία δεν θα έπρεπε να αντέχει τις κοινωνικές περιθωριοποιήσεις και τις επιπτώσεις που έχουν αυτές στον κοινωνικό μας ιστό. Το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης περιορίζεται ρητά στα ζευγάρια ετερόφυλων, χωρίς να παρέχεται κανένας λόγος στην αιτιολογική έκθεση, γιατί αποκλείονται τα πρόσωπα ιδίου φύλου. Αυτό που δεν υπάρχει και είναι αναγκαίο, είναι η νομική αναγνώριση συμβίωσης ατόμων του ιδίου φύλου, είναι αναγκαία η ρύθμιση των σχέσεων μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου και με το Κράτος, να σταματήσουν οι διακρίσεις εναντίον τους, να κατοχυρωθούν τα δικαιώματά τους, ανεξάρτητα από το σεξουαλικό προσανατολισμό των υποκειμένων. Κατέθεσε το δικό του Σύμφωνο Συμβίωσης που είναι μια αξιοπρεπέστερη πρόταση. Το Κ.Κ.Ε. είπε ότι οι ΛΟΑΤ δεν εντάσσονται ταξικά κι άρα δεν μπορούν να πάρουν θέση, πως ο θεσμός του γάμου προέκυψε από την ανάγκη της προστασίας των παιδιών και της γυναίκας και της εξασφάλισης της αναπαραγωγής και της διαιώνισης του είδους καθώς επίσης ότι υπάρχει η μόδα να μιλάμε για τα δικαιώματα των ζώων και για δικαιώματα μειονοτήτων. Γιατί να μιλάμε μόνο για ζευγάρια και όχι για τρίο, κουαρτέτο, κουιντέτο, σεξτέτο, οκτέτο κ.λπ. Έκλεισε λέγοντας ότι στη συζήτηση θα δηλώσει παρών. Το ΛΑ.Ο.Σ. συμπλήρωσε το ΚΚΕ προσθέτοντας στην επιχειρηματολογία της άρνησης τις κατσίκες, την παιδοφιλία και την κτηνοβασία. Αναρωτιώμαστε η κατσίκα-τράγος, το πρόβατο ενίοτε και οι κότες-κοκόρια ρωτιούνται; Δηλαδή υπάρχει συναίνεση μεταξύ κτηνοβάτη και ζώου; Επειδή μεταξύ των ΛΟΑΤ υπάρχει. Σε ποια έρευνα και ποια επιστήμη στηρίζονται η ΝΔ, το ΚΚΕ και το ΛΑΟΣ; Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α καταϊδρωμένος κοίταξε να καλύψει την πολιτική απάτη του καλοκαιριού του 2008, όταν δήλωνε πως δεν είπε ποτέ ότι θα κάνει πολιτικό γάμο σε ζευγάρια του ίδιου φύλου και στήριξε τώρα πια το Σύμφωνο Συμβίωσης στη Βουλή. Τρελή επανάσταση!!! Η άγνοια, ο ετερο-σεξισμός και η ομοερωτοφοβία στο μεγαλείο της σε αυτό το νομοσχέδιο. Το ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα δικαιώματα του ανθρώπου υποστήριξε: «το δίκαιο ιδρύθηκε για να εξυπηρετεί τις υπαρκτές κοινωνικές ανάγκες». Το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν κάλεσε τις ΛΟΑΤ ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) για να καταθέσουν τις γνώσεις τους για το νομοσχέδιο. Στη Γαλλία το PACS ψηφίστηκε το 1999, ονομάσθηκε Κοινωνικό Σύμφωνο Αλληλεγγύης και άλλαξε θετικά τα ποσοστά της κοινής γνώμης υπέρ των ΛΟΑΤ. Η εξεταστική επιτροπή που είχε προτείνει η Ε.Ε.Δ.Α στο Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν έγινε ή κι αν έγινε δεν είδαμε το πόρισμα που έβγαλε για το Σύμφωνο Συμβίωσης. Γνωρίζουμε όμως τη θετική γνώμη της ΕΕΔΑ από το Δεκέμβρη Το νομοσχέδιο δεν συμβαδίζει με την κυρίαρχη ηθική αλλά παρ όλα αυτά δεν συμπεριλαμβάνει τις-τους ΛΟΑΤ. Οι ΛΟΑΤ αξιολογούμε διαφορετικά τις κοινωνικές ανάγκες επειδή εμείς βιώνουμε τις διακρίσεις. Τα ευρωπαϊκά δικαστήρια είναι πάντα εκεί και μας περιμένουν. ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ Altera Pars Στου κουφού την πόρτα Είναι να απορείς με αυτά που γίνονται στον κόσμο. Μια οικονομική κρίση μας βρήκε και έρχονται τα πάνω κάτω σε κεκτημένα δικαιώματα. Η συσπείρωση προς τον συντηρητισμό και η παγκόσμια αγανάκτηση για το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, το οποίο θεωρείται υπαίτιο της κρίσης, δεν μπορούν να θεωρηθούν «αγαθή» δικαιολογία για να χάσουμε έστω και αυτά τα λίγα που κερδίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες. Έλεος, δηλαδή! Λίγο ακόμα και θα τρέχουμε σαν παλαβά κι εμείς κραδαίνοντας ανά χείρας χρυσόβουλα και κοινοτικές οδηγίες. Στην Αμερική βγήκε πανηγυρικά ο πρώτος μη λευκός πρόεδρος και πάνω που έλεγα πως επιτέλους κάτι αλλάζει, πέφτω από τα σύννεφα. Τέρμα οι γάμοι σε Αριζόνα, Καλιφόρνια και Φλόριντα και πραγματικά κατανοώ απόλυτα την αγανάκτηση των ΛΟΑΤ, που αφού έδωσαν μάχη για να κρατηθεί αυτό το κεκτημένο δικαίωμα τώρα βγαίνουν στους δρόμους διαδηλώνοντας. Παίζεται το τι θα γίνει με τους γάμους που έχουν ήδη τελεστεί γιατί η περίφημη Πρόταση 8 δεν αναφέρει πουθενά πως θα έχει αναδρομική ισχύ. Στην Αριζόνα δε, ούτε ν ακούσουν για τεκνοθεσίες και ομογονεϊκότητα. Τέρμα και αυτά! Όχι πως στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού τα πράγματα είναι ρόδινα. Το 24% των άγγλων, σύμφωνα με δημοσκόπηση στο κυριακάτικο φύλλο της αγγλικής εφημερίδας «The Observer» (26/10/2008), ζητά την ποινικοποίηση του γκέι σεξ παρά το γεγονός πως η Αγγλία έχει αναγνωρίσει από το 2005 τα ομοερωτικά ζευγάρια. Πάλι καλά που το 55% επιτρέπει στα ζευγάρια με ομορωτικό σεξουαλικό προσανατολισμό το δικαίωμα να τελούν γάμους, όμως το 56% λέει όχι στην τεκνοθεσία. Στην Ελλάδα η Κυβέρνηση δέχτηκε τροπολογία που πρότεινε ο ΛΑ.Ο.Σ. για το επώνυμο της γυναίκας, παρά τις τόσες διαμαρτυρίες των γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων. Αυτό το «αν θέλει μπορεί να διατηρήσει το δικό της επίθετο» δεν μου λέει απολύτως τίποτα γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά πως λάου-λάου και στην ζούλα θα βρεθούμε κάποια ωραία πρωία της ζωής μας απέναντι σε μια άλλη σκληρή πραγματικότητα. Δεν θα ήθελα να το παίξω μάντης κακών, αλλά ας ετοιμαστεί η κάθε παντρεμένη να κρατά στο χέρι ένα pedigree με το όνομα του πατρός, της μητρός και γενεών δεκατεσσάρων που να αποδεικνύει το πόθεν γεννηθέτω σε κάθε συναλλαγή με το δημόσιο (και όχι μόνο) μετά τον γάμο της. Κατά τα άλλα, άκουσα πως αυτό το νομοσχέδιο είναι «πραγματικά πρωτοποριακό» και πως «συμβαδίζει με τα σύγχρονα πρότυπα»! Με το συμπάθιο, αλλά αυτά είναι καβουροπερπατήματα που δεν συνάδουν με τίποτα σύγχρονο και πρωτοποριακό. Το τελευταίο, για να μην σας κουράζω, το οποίο πραγματικά με εξέπληξε, ήταν η διακοπή κάθε συνεργασίας του ΠΑΣΟΚ με τον Γρηγόρη Βαλλιανάτο, λόγω των δηλώσεων και προσωπικών απόψεων που εξέφρασε πρόσφατα ο δεύτερος. Οι απόψεις του Γρηγόρη πάνω σε θέματα άλλων μειονοτήτων είναι γνωστές αν όχι την τελευταία δεκαετία, τουλάχιστον τα τελευταία πέντε χρόνια. Τώρα τους ξίνισαν; Τώρα το συνειδητοποίησαν; Αυτά φαντάζουν σαν αφορμές και τα αίτια βρίσκονται σίγουρα αλλού, αλλά δεν είναι στην δική μου δικαιοδοσία να ασκήσω κριτική. Απλά καταγράφω γεγονότα που πέφτουν στην αντίληψη μου. Το θλιβερό στην όλη υπόθεση είναι πως έγινε τώρα που το ΠΑΣΟΚ κερδίζει πόντους έναντι της ΝΔ. Καλύτερα να μην φανταστώ τι θα μπορούσε να συμβεί αν αύριο είχαμε εκλογές!!! face control ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ greekgaylolita@gmail.com 1. Στη Βουλή, εκεί που ο χρόνος είναι αργός, η ακινησία χίλιες φορές καλύτερη απο την ενεργό δράση και οι ωραίες υποσχέσεις μουσκεύουν αδιάκοπα τον αόρατο καθρέφτη της κάμερας, η Νατάσσα Ράγιου με αφορμή τη συζήτηση για το σύμφωνο συμβίωσης διέγνωσε πως υπάρχει κενό με τα ομόφυλα ζευγάρια. Θα προτιμούσα χίλιες φορές να το έλεγε η Κατερίνα Παπακώστα, (άλλα μάζευε κι ας είναι και ρώγες;-) 2. Οι επικοινωνιακές ιστορίες συνήθως κρέμονται από μια κλωστή. Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος φαντάζει αποκλειστικά σύγχρονος μέσα στον βαρετό κόσμο της ελληνικής τηλεόρασης και γνωρίζει καλά πώς να χειρίζεται την κλωστή αυτή. Στην περίπτωση της συνέντευξης που έδωσε όμως στο Αποκαλυπτικό Δελτίο του δημοσιογράφου Γιάννη Παπαγιάννη και που αποτέλεσε και την αφορμή για την απολύσή του από σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου θα έπρεπε να γνωρίζει πως όταν ακουμπάς τη παλάμη σου στην πιρανχώδη οργαντίνα των τηλεοπτικών τρωκτικών, θα πρέπει να είσαι έτοιμος ν αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας. Ακόμα κι αν έχεις το δίκιο με το μέρος σου. 04 City Uncovered Τετάρτη 19 Νοεμβρίου Τ ακροδεξιά κόμματα είναι καταδικασμένα στο ροκ της αμάθειάς τους, στις χουλιγκανικές πορδές των μισαλλόδοξων διακηρύξεών τους, στα μεσαιωνικά σοφίσματά τους για μιαν ανύπαρκτη και υποτυπώδη ευρυθμία. Διαβάζοντας τις προάλλες για την behind the straight machine ζωή του νεκρού πλέον ηγέτη του αυστριακού ακροδεξιού κόμματος Συμμαχίας για το Μέλλον της Αυστρίας Στέφαν Πέτσνερ, μου ήρθε στο μυαλό η σκέψη πως όποιος υποκύπτει στην λογική του ντουμπλαρίσματος των συναισθημάτων του παύει ν αντιλαμβάνεται τη ζωή ως αντιπροσωπευτικό οικοδόμημα που τον βοηθάει να κοιτάξει απέναντι και μετατρέπεται σε νεκροζώντανο μηχανισμό. Και, Στέφαν, my dear, αυτό μάλλον το κατάλαβες πολύ αργά. 4. Η proposition8 καταψηφίστηκε, η Βαsillyσα της Ισπανίας Σοφία μέσα στο μαρασμό της πλήξης και στην έκρηξη straight αδρεναλίνης που της προκάλεσε το εβδομαδιαίο sunday tea conference, είπε να εκφράσει τις ομοφοβικές της κουτσουλιές, η Εισαγγελία Αθηνών μ ένα αλλοπρόσαλλο sampling υποτυπώδους επιχειρηματολογίας ζήτησε από τα ελληνικά νοσοκομεία να της γνωστοποιήσουν τα ονόματα και τις διευθύνσεις των ασθενών με αφροδίσια νοσήματα, στο Γκάζι, έξω από γνωστό γκέϊ κλάμπ κάτι φασιστοτυπίδια χτυπήσαν ένα παιδί, γενικώς το τελευταίο διάστημα πλανιέται μια δυσοιωνίλα αποθαρρυντική στο τίποτά της. Το θέμα είναι να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας. Best T-shirt Στείλε το μπλουζάκι σου: info@cityuncovered.gr

5 Ο Μπεν κι ο Ραλφ σκέφτοναι να παντρευτούν, το ξέρεις; χε χε... η δική μας κοινωνία είναι πιο έτοιμη! ΓΡΑΦΕΙ Η ΙΣΑΒΕΛΛΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ αλλόκοτα Περιμένοντας την απόλυση Η ανθρωπότητα είναι περίεργη τελικά. Ενώ είναι πραγματικά ευτυχισμένη με κάποια πράγματα, πράττει αλλιώς μόνο και μόνο γιατί... έτσι! Και όντως είναι ευτυχισμένη με κάποια πράγματα. Ανακουφίζεται όταν έχει ισότιμα πλάσματα να συζητήσει, δικαιώνει την ίδια της την ύπαρξη όταν συναναστρέφεται ή στηρίζει τους ανθρώπους με ευστροφία και προοδευτικό πνεύμα που μας κάνουν και πάμε λίγο παραπέρα, μένει στην ιστορία όταν γεννάει άτομα με ουσιαστική προοδευτική ιδεολογία που δίνουν ελπίδα για ίση, δίκαιη κοινωνία βασισμένη στην καλοήθεια και στην κατηγορηματική προσταγή. Ακόμα πιο ουσιαστικά, ξέρει εδώ και χιλιετηρίδες ότι η άμεση επιβίωση, η στέγη, η τροφή, η σωστή θερμοκρασία για το εύθραυστο γήινο σώμα, η προστασία από τις δολοφονικές τάσεις άλλων, είναι απλώς η απαραίτητη υποδομή για κάτι άλλο ακόμα πιο απαραίτητο και όχι ο μοναδικός σκοπός που έχουμε να πετύχουμε πάνω σε τούτη τη μπαλίτσα. Στις καλές της στιγμές, εκεί που ξεκόλλησε και έκανε μοναδικά αξιομνημόνευτα και πολιτισμένα πράγματα για το καλό των μελών της, ήταν όταν έδωσε τις ελευθερίες που φαίνεται ότι χωρίς αυτές δεν μας αρέσει. Ελευθερία του λόγου, πρόσβαση στην όποια παιδεία της όποιας εποχής, ισότητα μεταξύ των μελών της κοινωνίας της, δικαιώματα ίσα κλπ. Τόχει κάνει, το ξέρω, αλλιώς πού τα βρήκαμε όλα αυτά και τα συζητάμε; Έχουνε καταγραφεί και όσο πιο πρόσφατα είναι τόσο καλύτερα είναι. Δηλαδή έτσι συνέβαινε μέχρι τώρα. Κάθε έγγραφο που έβγαινε να αντικαταστήσει ένα άλλο κοσμογονικής σημασίας, πέστε το Σύνταγμα, Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πέστε το κάποιο Νόμο για δικαιώματα εδώ κι εκεί και παραπέρα χωρίς διακρίσεις, στις πλείστες περιπτώσεις ήταν καλύτερο από τα προηγούμενα, γιατί λέει, στην Δύση τουλάχιστον, η κατάκτηση των ελευθεριών είναι μονόδρομος προς τα μπρος. Δηλαδή, μόνο καλύτερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα γιατί τα χειρότερα τα είχαμε, λέει, δει. Μάλιστα. Στις 4 Δεκεμβρίου όμως που δικάζεται το αδίκημα που εξετελέσθη στην Τήλο από τους γκέι φίλους και λεσβίες φίλες που πήγαν να απαιτήσουν έμπρακτα το δικαίωμα στον γάμο, κινδυνεύει η χώρα τούτη ν αποκτήσει μία δικαστική απόφαση που να λέει γραπτά (λέω με το μη-νομικό μυαλό μου) ότι ο πολιτικός γάμος δεν αφορά ομόφυλα άτομα. Δηλαδή, να λέει γραμμένα σταράτα και ξεκάθαρα μία δήλωση διάκρισης, ομοφοβίας και καταπάτησης οποιασδήποτε έννοιας ίσων δικαιωμάτων. Καταλάβατε την ειδοποιό διαφορά; Πριν δεν έλεγε τίποτε ο Νόμος. Άρα μπορούσα να πιω καπουτσίνο στο κλαμπ της Δύσης και να μη φαίνεται το μεσοφόρι της φουστανέλας κάτω από το ντηζάινερ συνολάκι μου. Τώρα όμως είναι πολύ πιθανό να λέει. Όπως λέει και το σύμφωνο συμβίωσης που ήρθε και κατσικώθηκε αχρείαστο στο νομοθετικό μας πάνθεον με την τραγική του εξαίρεση των ομοφυλοφίλων έτσι για να μας τρίβει στη μούρη ότι τα πράγματα έχουν αρχίσει να σμιλεύονται γραπτώς. Με τί μούτρα τώρα θα πάμε εμείς με φράγκικα ρούχα ταξιδάκι στην Ευρώπη; Άρα ήρθε μάλλον η ώρα να θιχτούν και τα κακώς κείμενα και τα κρυφά να πάψουν να είναι κρυμμένα γιατί το καπάκι του μπαούλου άνοιξε ορθάνοιχτο και η μυρωδιά δεν είναι ευχάριστη. Περιμένουμε λοιπόν ότι θα χαθεί η δίκη και στην Τσαμπικολάνδη (έχω αναφαίρετο δικαίωμα να λέω ό,τι θέλω για την νήσο γιατί από κει έχω κάτι θλιβερά γονίδια) αλλά και στον Άρειο Πάγο όπου θα πάει μετά και περιμένουμε ότι το Πλην ομοφύλων ζευγαριών θα γραφτεί επιτέλους στην ταφόπλακα του συντηρητισμού. Και μετά ο αχανής ουρανός είναι το όριο. Ευρώπη, ξένα δικαστήρια, ρεζιλίκια διεθνώς κλπ. Αφήστε που καθώς περιμένουμε να ρίξει και το άλλο της παπούτσι η ύφεση, δεν έχουν και οι Δυτικοί/Δυτικές τίποτε άλλο να κάνουν. Θα περιμένουν να διασκεδάσουν τις απολύσεις και τον πανικό τής οικονομικής πανωλεθρίας με κάτι τέτοια. Άρα καλό θα κάνουμε στην σκεπτόμενη αν και οικονομικά φοβερά άγαρμπη - ανθρωπότητα αυτήν τη στιγμή. Άντε λοιπόν με τις ευχές μας για μία χασούρα πρώτης στην Ρόδο, έτσι ώστε να ασχοληθούμε σοβαρά πια με τα ρουχαλάκια που θα φοράμε στο εξής και από μέσα και απ έξω. Τα ράσα και οι φουστανέλες ας συντηρηθούν σε κανένα περιφερειακό μουσειάκι για αδιάφορες επισκέψεις από βαριεστημένους/ες επισκέπτριες/ες. Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008 City Uncovered 05

6 mini interview Είμαι γκέι ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΚΟΛΟΒΟΥ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑΝΕΛΛΑ ΚΛΩΚΑ Όσοι σινεφίλ δεν καταφέρνουν να ανηφορίσουν στη Δράμα κατακλύζουν το σινεμά ΤΡΙΑΝΟΝ που παρουσιάζει την εξαιρετική διοργάνωση στην Αθήνα. Είδαμε πολλές και καλές ταινίες μικρού μήκους φέτος, όπως άλλωστε κάθε χρόνο. Μια ταινία όμως, που συμμετείχε στο διαγωνιστικό μέρος και βραβεύτηκε, μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Πρόκειται για το I am gay του Νικόλα Κολοβού, έλληνα σκηνοθέτη που μένει στη Σουηδία, ο οποίος μας εξηγεί γιατί αποφάσισε να γυρίσει μια ταινία με κεντρικό θέμα το coming out... Όσοι από εμάς δεν καταφέραμε να πάμε στο φετινό φεστιβάλ ταινιών της Δράμας είχαμε την ευκαιρία να δούμε όλες τις ταινίες, μεταξύ τους και τη δική σου, το I am gay, την περασμένη εβδομάδα στο Τριανόν filmcenter στην Αθήνα. Εσύ παρακολουθείς στενά το θεσμό της Δράμας; Ποια είναι η γνώμη σου για το φεστιβάλ; Εγώ ήμουν στη Δράμα και παρακολούθησα το φεστιβάλ από κοντά. Μου άρεσε η οργάνωσή του και οι άνθρωποι που δούλευαν εκεί. Είναι ένα φεστιβάλ που εγώ, σαν σκηνοθέτης, θα ήθελα να ξαναεπισκεφτώ με καινούρια ταινία. Πέρασα πολύ καλά και έκανα πολλούς έλληνες φίλους και φιλενάδες. Γνωρίζεις ότι στην Ελλάδα γίνονται δυο φεστιβάλ κινηματογράφου με LGBT περιεχόμενο, ένα στην Αθήνα για 2η χρονιά φέτος και ένα στη Θεσσαλονίκη για 10η; Θα σε ενδιέφερε να παιχτεί το I am gay σε αυτά ώστε να περάσει σε ένα μεγαλύτερο κοινό εκτός των φανατικών σινεφίλ; Δεν το ήμερα αυτό έως την περασμένη εβδομάδα που με ειδοποίησε η οργάνωση Σύμπραξη από το φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Μάθανε για την ταινία μου και ενδιαφέρονται να τη δούνε. Για μένα είναι σημαντικό να προβάλλεται η ταινία και να την βλέπει ο κόσμος. Προσωπικά θα ήθελα να σου δώσω συγχαρητήρια για την ταινία. Άποψή μου είναι ότι ήταν από τις καλύτερες στο διαγωνιστικό τμήμα και σεναριακά αλλά και τεχνικά. Ήταν πολύ pop! Βραβεύτηκε άλλωστε και στη Δράμα. Το περίμενες; Σε ευχαριστώ πολύ! Όταν είδα τις άλλες ταινίες που διαγωνίζονταν σε αυτή την κατηγορία είχα μια αίσθηση ότι θα πάει καλά. Χαίρομαι για τα διο βραβεία που μου έδωσαν στη Δράμα, θα μου ζεσταίνουν όλο τον χειμώνα εδώ στη Σουηδία. Παρακολουθείς τα γεγονότα στη χώρα μας; Τους δυο γάμους που έγιναν στην Τήλο το καλοκαίρι, τα δικαστήρια που ακολουθούν, τώρα το Σύμφωνο Συμβίωσης που καταθέτει ο υπουργός δικαιοσύνης και αποκλείει σε παγκόσμια πρωτοτυπία τα ομόφυλα ζευγάρια Πώς τα σχολιάζεις όλα αυτά ζώντας σε απόσταση; Δεν τα έχω παρακολουθήσει. Αυτό που ξέρω είναι ότι κανείς δεν μπορεί να δώσει διαταγές ή να απαγορεύσει την αγάπη μεταξύ δυο ανθρώπων. Σίγουρα πάντως έχουμε καταφέρει να βρισκόμαστε διαρκώς εδώ και ένα χρόνο στην επικαιρότητα. Εκτός των δελτίων ειδήσεων στα οποία ακούγονται συνεχώς θέματα της LGBT ατζέντας, πολλά σενάρια φετινών παραγωγών στην τηλεόραση έχουν επηρεαστεί από τα θέματά μας. Το βλέπεις θετικό αυτό; Ναι, αυτό είναι πολύ θετικό και σημαντικό. Όμως δεν είναι καθόλου παράξενο να βλέπεις θέματα LGBT στην τηλεόραση και σε φιλμ, αφού αυτά τα θέματα είναι μέρος της κοινωνίας μας, συμβαίνουν γύρω μας. Πιστεύω ότι πάμε όλο και πιο μπροστά, όλο και περισσότερο καταλαβαίνει ο κόσμος και ενδιαφέρεται για αυτά τα ζητήματα. Η ταινία σου πραγματεύεται με φωτεινό τρόπο ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των γκέι και των λεσβιών σήμερα και από πάντα, το coming out. Τι είναι αυτό, νομίζεις, που έχει αναγάγει την ανακοίνωση της σεξουαλικής ταυτότητας στους γονείς σε μέγα θέμα κάθε νέου; Με όσους γκέι και λεσβίες έχω μιλήσει, τους είναι πολύ δύσκολο να το πουν στους γονείς τους. Το λένε στους φίλους τους, στα αδέρφια και τελευταία θα το πουν (αν το πουν) στους γονείς τους. Σκέφτονται ότι οι γονείς θέλουν να δουν παιδιά, να σε δουν να παντρεύεσαι και άλλα τέτοια χαριτωμένα και γι αυτό όλοι διστάζουν να τους μιλήσουν. Δεν θέλουν να στεναχωρήσουν τους γονείς τους. Έζησες παρόμοια πράγματα εσύ στο δικό σου coming out; Έχει πλάκα που όλοι (σχεδόν) πιστεύουν πως είμαι γκέι, επειδή έκανα μια ταινία που λέγεται «I AM GAY». Εγώ έγραψα μια ιστορία και έκανα μια ταινία για ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα των γκέι, το coming out. Αυτή είναι η δουλειά μου σαν σκηνοθέτης, να καταλάβω ένα πρόβλημα και να το δώσω να το καταλάβουν και άλλοι. Το «I AM GAY» είναι μια Νικόλας Κολοβός ταινία που μας δίνει ένα σοβαρό πρόβλημα με χιούμορ. Αν ήμουν γκέι μάλλον δεν θα έδινα την ταινία με τέτοιο ύφος. Συνήθως όταν είσαι βαθειά μέσα σε ένα πρόβλημα δεν τα βλέπεις με χιούμορ και σφαιρικά τα πράγματα... Εγώ αντιμετωπίζω άλλο πρόβλημα. Μου αρέσουν οι ξανθιές γυναίκες της Σουηδίας αλλά η μάνα μου επιμένει να πάρω «παπούτσι από τον τόπο μου κι ας είναι μπαλωμένο...!» Όλοι ένα πρόβλημα με τους γονείς μας το έχουμε τελικά... Διπλά μπράβο πάντως Νικόλα που έκανες ταινία με αυτό το θέμα αλλά και με αυτό το βλέμα. Ποιο είναι το επόμενό σου project; Δουλεύεις ήδη πάνω σε κάτι; Μετά το φεστιβάλ της Δράμας ήρθα σε επαφή με έναν παραγωγό στην Αθήνα και κάναμε αίτηση για μια ταινία μικρού μήκους στην Ελλάδα. Μαζί εξετάζουμε και το ενδεχόμενο μιας μεγάλου μήκους. Στη Σουηδία περιμένω απάντηση για άλλες δυο ταινίες, αν πάνε όλα καλά θα ξεκινήσω γυρίσματα την άνοιξη. Είναι, όμως, μεγάλο μου όνειρο να γυρίσω ταινία στην Ελλάδα, πολύ μεγάλο όνειρο. Σε ευχαριστούμε Νικόλα και σου ευχόμαστε καλή συνέχεια! Ευχαριστώ πολύ κι εγώ, καλή συνέχεια και στην εφημερίδα. 06 City Uncovered Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

7 Queer Λεξικό από το στόμα του Αρκαδία ΓΡΑΦΕΙ Η ΙΩΑΝΝΑ ΜΟΔΗ Ο ιδανικός τόπος (και) της ομοφυλόφιλης ευτυχίας... Βασικά αγροτική και ορεινή περιοχή της Ελλάδας, στην Αρχαιότητα και σήμερα. Στην τέχνη και στα γράμματα το όνομα Αρκαδία έχει καθιερωθεί, από τον 17ο αιώνα και πέρα, να συμβολίζει την εξιδανικευμένη, απλή και αγνή, ποιμενική ζωή. Πολλοί ομοφυλόφιλοι συγγραφείς ανάμεσά τους ο Βιργίλιος, ο Richard Barnfielf ( ), ο Τόμας Μαν, ο Ε.Μ. Φόρστερ*, εμπνεύστηκαν από την εικόνα της Αρκαδίας για να γράψουν για εκείνο τον κρυφό παράδεισο που προσφέρει ανακούφιση και παρηγοριά, επειδή είναι μακριά και απομονωμένος από τον πολύβουο κόσμο και ασφαλής από την αλαζονεία εκείνων που αρνούνται στον άνθρωπο την ελευθερία, εμποδίζουν τη δημιουργική δράση και καταστρέφουν την αθωότητα και την αγάπη. Οι συγγραφείς αυτοί οραματίζονται την Αρκαδία σαν ένα σκιερό καταφύγιο μέσα στα δέντρα, όπου μπορεί κανείς να ζήσει σε αρμονία με τα αισθήματά του. Η Αρκαδία τους προσέφερε ακόμα, ένα πλαίσιο για να παρουσιάσουν μια αλληγορική εικόνα της ομοφυλόφιλης ευτυχίας, σε εποχές όπου δεν μπορούσαν να εκδηλωθούν ανοιχτά γύρω από αυτό το θέμα. Μέσα στο παραδεισένιο περιβάλλον της Αρκαδίας η ομοφυλοφιλία βρίσκει την ιδανική έκφραση του καλού και ωραίου, συμπληρωμένη από την αποδοχή των θεών της Αρχαίας Ελλάδας και, όπως έμμεσα εκφράζουν οι ποιητές, ανώτερη από την πεζή ετεροφυλοφιλία. Σε ένα τόσο ειδυλλιακό τοπίο, καθαγιάζεται και βρίσκει τη θέση της και η αναζήτηση του «ιδανικού φίλου». Το λατινικό ρητό Et in Arcadia ego που συνήθως μεταφράζεται «Ήμουν κι εγώ στην Αρκαδία», θέλει μάλλον να δείξει τη νοσταλγία κάποιου για μια παλιά Χρυσή Εποχή. Σε μια ευρύτερη θεώρηση, η παράδοση γύρω από την Αρκαδία και τη βουκολική ζωή, στην ποίηση, ξεκινάει με το έργο του σπουδαίου αλεξανδρινού ποιητή Θεόκριτου. Στον Whitman (Ουίτμαν) όπως και στον Φόρστερ, η αρκαδική έμπνευση τους οδηγεί να οραματιστούν (και ενίοτε να το πραγματοποιήσουν, όπως στην περίπτωση του Carpenter) μια ζωή στην ύπαιθρο μαζί με τον αγαπημένο τους, μακριά από τη βία και τις αδικίες που συμβαίνουν στη μεγάλη πόλη. Πίνακας του Ν. Πουσέν: Et in Arcadia ego Η «Αρκαδία» στο γαλλικό κίνημα απελευθέρωσης των ομοφυλόφιλων Η λέξη «Αρκαδία» είναι συνδεδεμένη με τις αρχές του γαλλικού κινήματος για την απελευθέρωση των ομοφυλόφιλων. Το 1954 ξεκίνησε στη Γαλλία από τον André Baudry (Αντρέ Μποντρί), καθηγητή φιλοσοφίας και πρώην θεολόγο, η πρώτη συσπείρωση για την απελευθέρωση των ομοφυλόφιλων. Ο συγγραφέας Ροζέ Πεϊρεφίτ (Roger Peyrefitte) που προερχόταν από κλασσικές σπουδές πρότεινε για την ομάδα που είχε συσταθεί τον τίτλο «Αρκαδία» (Arcadie). Η «Αρκαδία» εξελίχτηκε στη σημαντικότερη οργάνωση γάλλων ομοφυλόφιλων μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήδη από τον Γενάρη του 1954 ξεκίνησε να εκδίδει ένα μηνιαίο περιοδικό που και αυτό είχε τον τίτλο Arcadie. Το περιοδικό που το υποστήριξαν ο Ροζέ Πεϊρεφίτ και ο Ζαν Κοκτώ*, ακολουθούσε το πρότυπο του ελβετικού Der Kreis. Περιείχε σημαντικά θεωρητικά άρθρα. Η γραμμή που ακολουθούσε ήταν πολύ συγκρατημένη αποκλείοντας οποιαδήποτε αναφορά στην πορνογραφία, ακόμα και στον ερωτισμό. Παρ όλα αυτά πολύ σύντομα απαγορεύτηκε η ανάρτησή του, η διαφήμισή του και η πώλησή του σε ανήλικους. Το 1957 η αρχική ομάδα έγινε οργάνωση με μέλη και δημιούργησε ένα κλαμπ όπου οργανώνονταν διαλέξεις, θεατρικές εκδηλώσεις και χορευτικές βραδιές. Η Arcadie σαν οργάνωση ήταν ένα τυπικό παράγωγο της «ομοφιλικής» φάσης του ομοφυλόφιλου κινήματος όπως αυτό αναδύθηκε από τις στάχτες του πολέμου και τα συντρίμμια που άφησε η ναζιστική κατοχή. Σαν οργάνωση είχε γενικά συντηρητικές απόψεις και μεγάλος αριθμός των μελών της ήταν κληρικοί και πρώην κληρικοί της καθολικής εκκλησίας. Ζητούσαν την πρόοδο της Εκκλησίας και την αποδοχή και αναγνώριση των «ομοφίλων» από τις αρχές του κράτους και την πολιτική και πνευματική ηγεσία. Αυτό θα γινόταν με την υπεύθυνη και αξιοπρεπή στάση των «ομοφίλων». Η τοποθέτηση αυτή, αντιδραστική κατά βάση, θεωρούσε τους ομοφυλόφιλους υπεύθυνους για τον αποκλεισμό τους και στόχευε στην αλλαγή της συμπεριφοράς τους για να πετύχουν την ενσωμάτωσή τους στη γαλλική κοινωνία. Ζητούσε ακόμη από τους ομοφυλόφιλους να ζουν κρυφά και να είναι διακριτικοί. Η φάση αυτή προηγήθηκε για να ακολουθήσει το γκέι κίνημα της δεκαετίας του 80. Πολλοί νέοι που πέρασαν από την οργάνωση Arcadie στα τέλη της δεκαετίας του 70 ίδρυσαν αργότερα το Επαναστατικό Μέτωπο Ομοφυλοφίλων (Front Homosexuel d Action Révolutionnaire). Τα μέλη της Arcadie και οι συμπαθούντες ονομάζονταν Αρκάδες (Arcadiens). Από το 1958 και ύστερα η Arcadie άνοιξε και προς τις γυναίκες, οι οποίες όμως παρέμειναν μειοψηφία. Το 1960 το περιοδικό Arcadie είχε δέκα χιλιάδες συνδρομητές και συνδρομήτριες. Παρ όλες τις συντηρητικές θέσεις της Arcadie, τα συνέδρια που οργάνωνε από το 1973 και πέρα, έδωσαν ορατότητα στο κίνημα των ομοφυλόφιλων. Το 1975 η οργάνωση αριθμούσε τριάντα χιλιάδες μέλη. Στο συνέδριο του 1979, η Arcadie, έθεσε το αίτημα να επεκταθεί ο αντιρατσιστικός νόμος και στα ομοφυλόφιλα άτομα. Ο Μισέλ Φουκώ ήταν ανάμεσα στους ομιλητές του συνεδρίου. Την ίδια χρονιά η Arcadie εκπροσωπείται στο καλοκαιρινό πανεπιστήμιο για την ομοφυλοφιλία που οργανώνεται κάθε χρόνο στη Μασσαλία. Στο μεταξύ είχε αναδυθεί το νέο ρεύμα ακτιβιστών για την απελευθέρωση των ΛΟΑΤ. Η οργάνωση Arcadie και ο «Σεβασμιώτατος Μποντρί» όπως τον αποκαλούσαν μερικοί, δεν μπόρεσαν να αποδεχτούν την εξέλιξη του γαλλικού γκέι κινήματος και τις επιδράσεις που είχε από το αμερικανικό αντίστοιχό του, βρέθηκαν να είναι αντίθετοι με την σεξουαλική ελευθερία που έφερνε μαζί του το νέο κίνημα, και το 1982 ο Μποντρί σταμάτησε την έκδοση του περιοδικού και έκλεισε το κλαμπ «Αρκαδία» αφήνοντας τη θέση σε άλλες πιο αγωνιστικές στρατηγικές. (Πηγή: Lionel Povert, Dictionnaire Gay, Ed. Jacques Grancher, Paris 1994/Wayne R. Dynes, Encyclopedia of Homosexuality, ed. Garland, New York & London, 1990) Άμφια Εταίρας Τ. Μουδατσάκις ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ matkonstant@yahoo.gr «Το πρωί ξημέρωσε με νότο που έκανε τα τραπέζια άλογα, αλέθοντας σανό στους δρόμους. Το μικρό νεκροταφείο είχε γεμίσει από ράκη δέντρων, καθώς ο άνεμος έδειχνε την μυϊκή του αλαζονεία. Οι βουκαμβίλιες έχωναν το βαμμένο νύχι τους η μία στην άλλη, ενώ ο νότος ζητούσε να πιάσει λαρύγγι στο κυπαρίσσι για να φωνάξει, κι όσο δεν το έβρισκε, ούρλιαζε. Ο νότος της Κρήτης! Πτώματα φυτών εναέρια ζητούσαν έδαφος. Ένα ξεχασμένο χαλί πετούσε από στέγη σε στέγη, μόλις η φαντασία του το εγκατέλειψε έπεσε καταμεσής στον δρόμο. Οι μπουγάδες καβγάδιζαν στις απλώστρες, ώσπου να ανταλλάξουν ασπρόρουχα.» σ. 147 Στα Δεινά της Μετανεωτερικότητας, ο Μπάουμαν έχει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κεφάλαιο για την ιστορία της σεξουαλικότητας όπου μιλάει για την εφεύρεση της παιδικής ηλικίας. Εκεί ισχυρίζεται ότι για εκατοντάδες χρόνια, τα παιδιά ήσαν κτήματα των γονιών τους (όπως οι κότες και τα κουνέλια), και ότι μεγάλωναν μέσα σε συντεχνίες (τα παιδιά των φτωχών) και σε αυλές (των αριστοκρατών) και όχι μέσα σε οικογενειακές εστίες. Δεν θεωρούνταν πλάσματα ευαίσθητα και ιδιαζόντως απορροφητικά που βρίσκονται σε τροχιά εξέλιξης, παρά μικρογραφίες ενηλίκων που όφειλαν να επωμίζονται το μερτικό τους στην δουλειά και την παραγωγή όσο το δυνατόν το συντομότερο. Μέχρι πριν διακόσια χρόνια, ούτε καν τα ρούχα τους δεν διέφεραν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, είναι και σχετικά πιο εύκολο να τοποθετηθούν τα παιδιά σαν αντικείμενα της σεξουαλικής επιθυμίας των ενηλίκων. Θυμήθηκα αυτή την συζήτηση διαβάζοντας τα Άμφια Εταίρας που ξεκινάει έναν αιώνα πριν, στα 1910, με την άφιξη μιας φιλόδοξης εταίρας, της Μεγάλης Μαχλάδος, σ ένα palazzo στο Ηράκλειο της Κρήτης. Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου η κοινωνική διαχείριση της σεξουαλικότητας είναι απόλυτα πολωμένη γύρω από τον γάμο. Η εταίρα προσωποποιεί τις δυνάμεις της διάλυσης, είναι μια ορκισμένη λάτρης της βέβηλης εξουσίας, κάθε της σχέση είναι πελατειακή και ανταγωνιστική. Αν και από την ιστορία δεν απουσιάζουν πορτραίτα της παιδικής σεξουαλικότητας, το θέμα του βιβλίου είναι μάλλον η υπονομευτική δύναμη της σεξουαλικότητας απέναντι στον κοινωνικό ιστό εν γένει. Αυτή παίρνει την μορφή μιας γενικευμένης αβεβαιότητας που επικρατεί για το ποιοι από τους χαρακτήρες είναι βιολογικοί απόγονοι ποιών. (Νόθος, μαθαίνουμε είναι εκείνος που η μητέρα του είναι απλά αστεφάνωτη, ενώ μπάσταρδος είναι εκείνος που έχει πολλούς πατέρες. ) Η σωστή ταυτοποίηση και η επανασύνδεση με τους πραγματικούς γονείς είναι ένα συχνά επαναλαμβανόμενο μοτίβο της πλοκής, σε βαθμό μάλιστα που γίνεται στο τέλος άνευρο αν όχι αστείο. Αντίστοιχη έλλειψη οικονομίας παρουσιάζει και ο αριθμός καθ εαυτός των χαρακτήρων που παρελαύνουν μέσα τα Άμφια χωρίς επαρκή διαφοροποίηση ή εμβάθυνση, ένας ζαλιστικός χορός από ορφανά που οι εναγώνιες αναζητήσεις και οι έρωτες τους πλησιάζουν επικίνδυνα στο επιχρυσωμένο μελό, ελλείψει άλλων διαστάσεων στον χαρακτήρα τους. Παρά την μάλλον ασπόνδυλη πλοκή, υπάρχει κάτι αδιαφιλονίκητα συναρπαστικό στην πρόζα του Μουδατσάκι, και επίσης σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα. Αναρωτιέται κανείς αν σχετίζεται με την ίδια εκείνη χαλαρότητα που σαμποτάρει την συνολική δομή αλλά σε πιο συμπτυγμένη κλίμακα (π.χ. σε κάποια πορτραίτα) λειτουργεί ως ευελιξία. Υπάρχουν όντως πολλά σημεία όπου ακραίες καταστάσεις (και πλάσματα) υλοποιούνται από τον Τ.Μ. με ηδονική και γκροτέσκα ευστοχία. Χαρακτηριστική στην γραφή του είναι μια πρωτεϊκή εικονοποιία, μια τέτοια υπερχείλιση από σχήματα λόγου σε μια και μόνη παράγραφο όπου οι εικόνες αυτονομούνται και σταματούν, σχεδόν, να υπηρετούν μια συγκεκριμένη νοηματική νομοτέλεια. Δεν μιλάμε για σουρεαλισμό, ούτε για ποίηση, αλλά για μια υπέροχη μανία γραφής και μια έλλειψη γλωσσικής συστολής που σε συνδυασμό με την φαντασία, καταφέρνουν να υπερβαίνουν συχνά αυτό που πιστεύεται ότι είναι δυνατόν να χωρέσει και να μεταδοθεί σε μια παράγραφο. Αυτή η προσέγγιση δεν δουλεύει παντού το ίδιο, και η στρατηγική της εξάρθρωσης της συμβατικής νοηματοδότησης μέσα από την συσσώρευση αλλεπάλληλων εικόνων έως την υπερβολή, δεν βρίσκει ομοιόμορφα τον στόχο της. Από μια άποψη, αυτό κάνει την γραφή του Τ.Μ. ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Δεν έχουμε εδώ ένα αριστούργημα, παρά έναν συγγραφέα (καταγόμενο από τον χώρο του θεάτρου, πράγμα όχι τυχαίο) με ένα δαιμόνιο εργαλείο στα χέρια του που, ωστόσο, ενίοτε στασιάζει και αυτοκαταβροχθίζεται. Όπου αυτό δεν συμβαίνει, τα αποτελέσματα είναι αξιομνημόνευτα! Θα προσθέσω μόνο ότι όσο εμφανές είναι στο βιβλίο το πάθος για την γλώσσα άλλο τόσο προσεγμένες είναι οι πραγματολογικές έρευνες της εποχής (- με κέρδισαν λεπτομέρειες όπως η δημοσίευση στην τοπική εφημερίδα του Ηρακλείου στις αρχές του αιώνα, των ονομάτων των πρώτων επιβατών των αεροπορικών πτήσεων.) Παραθέτω ένα απόσπασμα από τα ιδιαίτερα επιτυχημένα πορτραίτα, ενός σκαιού τοκογλύφου στα τελευταία του: «Η Νιόβη εργαζόταν τώρα στο σπίτι του Αμφίωνος Λυδάκη. Φρόντιζε τον γηραιό τελώνη, κατάκοιτο στα ογδόντα, που ψυχομαχούσε. Οι οικείοι του είχαν εγκαταλείψει τον ιδιόμορφο άντρα, που εδώ και μήνες είχε στερηθεί τον θάνατο. Φρένο ζωής του επέβαλε ένα ατέλειωτο τέλος. Η έσχατη εκπνοή, αν και έτοιμη να εξέλθει, παλινδρομούσε για να επιστρέψει εμποδισμένη ένας ανολοκλήρωτος εμετός παρά τις πιέσεις των σπλάχνων. Η ψυχή του είχε ρίζες, που όσο έτεινε προς τα έξω, εκείνες εισχωρούσαν πιο βαθιά στον άγονο πηλό του σώματος, προκαλώντας διαρκή αγωνία. Γλέντι θανάτου για έναν θάνατο που είχε ματαιωθεί. Έτσι, δεμένος ο Αμφίων πλήρωνε το φοβερό του κρίμα. Κρατούσε μια ζυγαριά και ζύγιαζε, άλλαζε τα πιατάκια, μετρούσε, έπαιζε το νόμισμα το δάγκωνε, το δοκίμαζε. Ουσιαστικά δεν κρατούσε τίποτε, επαναλάμβανε μόνο μιαν εφιαλτική παντομίμα Ο γέρων συνέχιζε ήταν ανώριμος για θάνατο, δεν είχε ακόμη εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του στη ζωή. Έπρεπε λοιπόν να στερηθεί το τέλος του πριν τελειώσει, να παίξει ως το τέλος να επιτύχει τη σωστή κίνηση στο ζύγιασμα, αφού οι προηγούμενες ήταν όλες λάθος και κάθε λάθος δυσκόλευε το τέλος. Κάπως έτσι είναι η κόλαση, όταν έχεις τις αισθήσεις σου τη ζεις με το δέρμα, με την αφή, όταν δεν τις έχεις, τότε δεν υπάρχει κόλαση.» Ενώ μυθιστορηματικά, τα Άμφια Εταίρας δεν πετυχαίνουν τον στόχο τους, η γραφή του Τηλέμαχου Μουδατσάκι έχει ένα δικό της στίγμα, πράγμα σπάνιο όσο και ευπρόσδεκτο. Εκδόσεις Καστανιώτη Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008 City Uncovered 07

8 συνέντευξη Βίκυ Σταυροπούλου: Είμαι περήφανη που υποδύομαι την Κλαρίς Μπερνστάιν ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΜΑΡΙΑΝΕΛΛΑ ΚΛΩΚΑ Το θεατρικό έργο «Νοέμβριος» παίζεται στο Μπρόντγουεϊ και σκίζει. Ο Ντέιβιντ Μάμετ, επηρεασμένος από την μεγάλη προσπάθεια «αλλαγής» που εκφράστηκε επιτυχώς τουλάχιστον ως προς το εκλογικό αποτέλεσμα - στο πρόσωπο του Μπαράκ Ομπάμα, έγραψε ένα έργο αντιπολίτευσης, άρα σαφώς επίκαιρο. Το έργο όμως είναι και για τα ελληνικά δεδομένα επίκαιρο, καθώς η λογογράφος του προέδρου είναι μια πανέξυπνη και ευαίσθητη λεσβία που επιμένει να παντρευτεί την καλή της με κουμπάρο τον πρόεδρο των Η.Π.Α. μπροστά στις κάμερες, την ίδια στιγμή που στην ελληνική βουλή μόλις ψηφίστηκε ένα σύμφωνο συμβίωσης που αποκλείει τα ομόφυλα ζευγάρια. Βρήκαμε τη Βίκυ Σταυροπούλου στα καμαρίνια του θεάτρου «Εμπορικόν» λίγο πριν την απογευματινή παράσταση του Σαββάτου. Άμεση και χαρούμενη, όπως πάντα, μας μίλησε για το ρόλο της λογογράφου λεσβίας που υποδύεται... City Uncovered Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

9 Θέατρο «Εμπορικόν» Σαρρή 11 Ψυρρή «Νοέμβριος», του Ντέιβιντ Μάμετ. Απόδοση: Θ. Πετρόπουλος, Σκηνοθεσία: Χ. Χατζηπαναγιώτης, Σκηνικά: Ν. Πετράτος, Κοστούμια: Κ. Παπανικολάου, Φώτα: Κ. Μαραγκουδάκη, Μουσική: Γ. Νένες. Πρωταγωνιστούν με σειρά εμφάνισης: Χ. Χατζηπαναγιώτης, Ιωσήφ Μαρινάκης, Χρήστος Βασιλόπουλος, Βίκυ Σταυροπούλου, Μάνος Πίντζης. Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης και η Βίκυ Σταυροπούλου στο Οβάλ γραφείο Παραστάσεις: Τετ: 20.00, Πεμ-Παρ: 21.15, Σάβ: & 21.15, Κυρ: Τιμή εισιτηρίου: 25, 22, 18 (φοιτ. λαϊκ.). Kάθε Πέμ. για θεατές κάτω των 25 και άνω των 60 ετών, 18 Το καλοκαίρι που μιλήσαμε για τα σχέδιά σου είχα την εντύπωση ότι το έργο αυτό έχει απλά ένα λεσβιακό ρόλο. Προς μεγάλη μου έκπληξη, θετική έκπληξη ομολογουμένως, μεγάλο μέρος του έργου περιστρέφεται γύρω από το γάμο ομόφυλων ζευγαριών, το λεσβιακό χαρακτήρα και τα όσα αυτό προκαλεί στα συντηρητικά μυαλά. Πόσο εύκολη ήταν η εξοικείωσή σου με αυτά τα θέματα; Ήταν πολύ εύκολη η εξοικείωσή μου και δεν το λέω για να δημιουργήσω εντυπώσεις, το εννοώ. Όταν προσεγγίζω ένα ρόλο, αυτό που εγώ προσπαθώ να κάνω είναι να τον συμμεριστώ, να μπω στον κόπο να καταλάβω τη λειτουργία του. Δεδομένου επίσης ότι έχω πάρα πολλούς φίλους γκέι, δεν μου ήταν κάτι ξένο και απόμακρο, ούτε κάτι που με σοκάρει ή που μου δημιουργεί μπερδεμένα συναισθήματα. Το θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό ο καθένας να έχει τη δική του σεξουαλική ταυτότητα, είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης και το συμμερίζομαι απόλυτα. Η επιλογή σου να παρουσιάσεις αυτή την εικόνα λεσβίας για την Μπερνστάιν ήταν κάτι που το μελέτησες, που το σκέφτηκες ή που σου βγήκε αυθόρμητα; Διαβάζοντας έναν ρόλο σε οδηγεί το ίδιο το κείμενο σε μονοπάτια. Αυτή η γυναίκα είναι πολύ ταλαντούχα λογογράφος. Το γεγονός ότι είναι λεσβία δεν είναι κάτι που σκέφτηκα ότι έπρεπε να το περάσω ως πολύ εμπορικό, αν και κάποιοι μου είπαν να γίνω πιο δωρική, να κάνω τη φωνή μου πιο βαριά, το περπάτημά μου κάπως. Νομίζω ότι το τι κάνει κάποιος στο κρεβάτι του δεν του καθορίζει απαραίτητα και την υπόλοιπη συμπεριφορά του. Δηλαδή εγώ ας πούμε, όπως ακριβώς είμαι, δεν θα μπορούσα να πάω με ένα κορίτσι; Με ενδιαφέρει γενικά η πολυσήμαντη προσέγγιση και όχι η μονοσήμαντη. Χαίρομαι που το ακούω αυτό και χάρηκα που το είδα στο έργο. Ξέρεις το να μην παγιδευόμαστε σε στερεότυπα είναι πολύ σημαντικό, κάποιες φορές τείνουν να μας καταδυναστεύουν Θεωρώ μεγάλες παγίδες τα στερεότυπα και μου φαίνονται και αρτηριοσκληρωτικές οι απόψεις που βασίζονται σε αυτά. Έτσι προσπάθησα να συμμεριστώ όλο αυτό που λέει αυτή η γυναίκα. Αντιμετωπίζει το ζήτημα με ιδιαίτερη ευαισθησία κι έτσι εγώ πήρα το κείμενο και απλά του έδωσα ζωή. Νομίζω, πάντως, ότι κερδίζεις το στοίχημα της καινοτομίας του ρόλου. Μακάρι Μαριανέλλα μου, ξέρεις αυτό είναι ένας καθημερινός αγώνας Διάβασα, άκουσα και συμφωνώ με το ότι παίζεις έναν ρόλο διαφορετικό αλλά και αφήνεις τον απαραίτητο χώρο στο ρεσιτάλ του Χρήστου Χατζηπαναγιώτη Αλίμονο, θα ήταν ντροπή μου να μην το έκανα. Ο κεντρικός άξονας του έργου είναι ο πρόεδρος. Θα ήταν εγωιστικό και παράταιρο να κάνω κάτι άλλο, από τη στιγμή που αποφάσισα να συμμετέχω σε αυτή την παράσταση. Εμείς εδώ, ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, ο Θοδωρής Πετρόπουλος κι εγώ είμαστε που συναποφασίζουμε το τι θα ανέβει κάθε χρονιά. Από τη στιγμή λοιπόν που στηρίζουμε μια επιλογή θα ήταν μεγάλη ανοησία εκ μέρους μου να προσεγγίσω το ρόλο με τέτοιο τρόπο ώστε, επειδή είναι μικρός, να κλέψω τις εντυπώσεις του κοινού. Θα ήταν άδικο και κουτό. Παίζει ρόλο λες το γεγονός ότι αυτή η ταυτότητα αφορά το σεξ; Πιστεύω ότι παίζει. Γι αυτό και με εντυπωσιάζει. Γιατί έτσι κι αλλιώς το σεξ θεωρώ ότι είναι τόσο μοναδικό και τόσο μύχιο στον καθένα, θα τολμήσω να πω είναι κάτι όπου όλα επιτρέπονται. Και αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν οι άνθρωποι να μην μπαίνουν στον κόπο να το συμμεριστούν αυτό. Και πού όλα αυτά; σε μια χώρα που και ιστορία έχει στο θέμα της ομοφυλοφιλίας και του λεσβιασμού και που είναι εκτεθειμένη «ανεπανόρθωτα» σε ένα ασυνήθιστα ερωτικό τοπίο Έτσι ακριβώς. Σα λαός μας πάει το φλερτ και ο έρωτας, είναι άδικο να το αναλώνουν τόσο λάθος όλο αυτό. Γιατί νομίζεις ότι είναι τόσο δύσκολο να υπάρξουν σήμερα διάσημοι άνθρωποι που θα παραδεχτούν ότι είναι γκέι ή λεσβίες; Η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να τους αποδεχθεί ή πρόκειται μάλλον για έλλειψη αυτοσεβασμού; Είναι ένας συνδυασμός των δυο στοιχείων που αναφέρεις. Δεν θέλω να κρίνω, δεν ξέρω πώς λειτουργεί ο καθένας. Θαυμάζω πάντως τους ανθρώπους που είναι διάσημοι και έχουν παραδεχθεί τη σεξουαλική τους ταυτότητα. Δεν θέλω να κατακρίνω τους άλλους, ούτε και γνωρίζω σε τι τριπ μπαίνει ο καθένας και αρνείται τη φύση του. Μου φαίνεται όμως ότι ένας άνθρωπος που απαρνιέται αυτό που είναι θα είναι μάλλον πολύ δυστυχισμένος. Είναι σχιζοφρένεια αυτό. Νομίζω ότι στη ζωή μπορείς να πας μπροστά μόνο μέσα από την αλήθεια, ειδικά όταν ασχολείσαι με την τέχνη. Η αλήθεια είναι αυτή που συγκινεί τον κόσμο, τον προσελκύει κοντά σε ό,τι κάνεις και του ερεθίζει συναισθήματα. Ο κόσμος το καταλαβαίνει το ψέμα και αντιδρά. Η συμβουλή μου σε αυτούς τους ανθρώπους είναι να βρουν το θάρρος και να το αποδεχτούν γιατί μόνο έτσι θα πάνε μπροστά. Γνωρίζεις ότι ο γκέι και ο λεσβιακός γάμος που τελέστηκαν στην Τήλο τον περασμένο Ιούνιο σέρνονται στα δικαστήρια από τον εισαγγελέα κ.σανιδά, ο οποίος αμφισβητεί την εγκυρότητά τους; Πώς το σχολιάζεις; Μου φαίνεται απαράδεκτο και σου μιλάει ένας άνθρωπος που γενικά δεν είναι υπέρ του γάμου, γκέι ή στρέιτ Αλλά το θεωρώ σχεδόν φασιστικό από τη στιγμή που κάποιοι άνθρωποι θέλουν να ενώσουν τη ζωή τους, ανεξαρτήτως φύλου, να υπάρχουν κάποιοι που να προσπαθούν να τους το απαγορεύσουν. Εάν θες την προσωπική μου γνώμη δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να γίνεται γάμος, όχι στους γκέι, γενικότερα μιλάω. Καταλαβαίνω όλους τους λόγους για το προσύμφωνο που αφορά περιουσιακά στοιχεία αυτοί που δεν αποκαλύπτουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα είναι μάλλον δυστυχισμένοι... και άλλα θέματα, έχει συμβεί και σε φίλο μου να συζεί με τον εραστή του πολλά χρόνια και όταν ξαφνικά πέθανε, κι ενώ είχανε φτιάξει πράγματα μαζί, αντί να περάσουν σε αυτόν πέρασαν στην οικογένεια του εραστή του Αυτό το καταλαβαίνω απόλυτα. Αναφορικά με το γάμο τώρα, παρόλο που εγώ σαν Βίκυ δεν συμφωνώ, μου φαίνεται αποτρόπαιο και φασιστικό από τη στιγμή που κάποιοι άνθρωποι συμφωνούν και γουστάρουν να το κάνουν να υπάρχουν εκπρόσωποι της δικαιοσύνης που να τους το απαγορεύουν. Είναι σαν να τους στερούν την ελευθερία, είναι α-πα-ρά-δε-κτο Ευτυχώς για όλους και για όλες μας η αίτηση των ασφαλιστικών μέτρων που ζήτησε ο κ.λάμπρου το καλοκαίρι για όσους κάνουν χρήση της λέξης λεσβία για να δηλώσουν σεξουαλικό προσανατολισμό απορρίφθηκε. Πώς αντιδρά το κοινό ακούγοντας τόσες πολλές φορές στο θέατρο τη λέξη λεσβία; Γενικά το κοινό που έχουμε εδώ στο θέατρο «Εμπορικόν» είναι ένα κοινό υποψιασμένο, η σύνθεσή του είναι κυρίως νέοι άνθρωποι. Αυτό ευθύς αμέσως κάνει τον κόσμο να το αντιμετωπίζει με πιο ανοιχτές προσλαμβάνουσες. Υπήρξε παράσταση όπου πετάχτηκε μια κυρία που καθόταν πρώτη σειρά και όταν είπα «Θέλω να παντρευτώ τη σύντροφό μου» σηκώθηκε και είπε: «Σα δεν ντρέπεσαι». Κάτι τέτοιο το αντιμετωπίζεις μόνο με χιούμορ. Πάντως χαίρομαι πολύ γιατί επειδή νομίζω ότι είμαι ένα οικείο πρόσωπο στον κόσμο, ελπίζω να μην παρεξηγηθώ και να φανεί ψωνισμένο αυτό που λέω, τον ρόλο τον αντιμετωπίζουν με μεγαλύτερη συμπάθεια. Και καθώς τον υπερασπίζομαι με όλο το είναι μου, νομίζω ότι το βλέπει πολύ θετικά ο κόσμος. Όταν αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό το έργο ο Θοδωρής είχε μια αγωνία και μου έλεγε: «Βίκυ εσύ είσαι το κορίτσι του λαού, ο κόσμος έρχεται για να γελάσει μαζί σου και εσύ αναλαμβάνεις να κάνεις ένα τόσο κόντρα πράγμα σε αυτό που θα περίμεναν από σένα, έως και προκλητικό για κάποιους. Αν δεν ήσουν εσύ θα αναρωτιόμουν ποια άλλη θα μπορούσε να το υπερασπιστεί με τόση αγάπη αυτό». Νομίζω ότι μέχρι στιγμής δικαιωνόμαστε. Ήταν δηλαδή ένα ρίσκο αυτή η επιλογή; Βέβαια, πάντα είναι ρίσκο το ανέβασμα μιας καινούριας δουλειάς. Ίσως αυτό είχε λίγο μεγαλύτερο ρίσκο, από την άποψη ότι ήταν κάτι «πιο προχωρημένο» για την κοινή λογική. Αυτό είναι βέβαια που το κάνει τόσο ενδιαφέρον και που με κάνει να το αγαπάω πολύ. Νομίζεις ότι η κοινωνία είναι έτοιμη να δεχθεί ίσα δικαιώματα σε γάμο και τεκνοθεσία μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών; Τι να σου πω, δεν ξέρω φοβάμαι ότι ίσως δεν είναι έτοιμη ή ίσως ένα μικρό κομμάτι της να μην είναι έτοιμο, δεν είμαι και σίγουρη όμως αν εγώ είμαι το μέτρο. Είμαι ένας άνθρωπος που έχει πολλούς φίλους γκέι και λεσβίες και έτσι το θεωρώ δεδομένο, φυσικό, δεν με σοκάρει, ούτε καν με εντυπωσιάζει Αλλά δεν ξέρεις τι γίνεται πιο πέρα Αναρωτιέμαι τι να γίνεται. Επειδή έχω μεγαλώσει σε μια λαϊκή γειτονιά, στο Περιστέρι, έχω συναναστραφεί με πολλούς ανθρώπους που κινδυνεύουν να κατηγοριοποιηθούν ως ρατσιστές απέναντι στο θέμα. Ίσως άθελά τους. Γιατί αν το καλοσκεφτείς, τι είμαστε; είμαστε ο πληθυντικός αριθμός γνωμών που δεχόμαστε ενώ μεγαλώνουμε. Τα ερεθίσματα λοιπόν που παίρνουμε από το περιβάλλον μας, από τη γειτονιά μας, την οικογένειά μας και το σχολείο μας συνήθως είναι αρνητικά. Περνάει αυτή η παλιά άποψη: «α πα πα αυτό είναι κακό, είναι ανωμαλία, είναι παράξενο..». Δουλεύοντας με τον εαυτό μου, όχι μόνο σχετικά με αυτό το θέμα αλλά γενικότερα με θέματα ρατσισμού, τις βρίσκω γελοίες αυτές τις ρατσιστικές απόψεις και αγωνίζομαι εναντίον τους. Και ξέρεις κάτι, με ενοχλεί πολύ η υποκρισία, υπάρχει πολύ υποκρισία σε αυτό το θέμα. Σε αυτές τις λαϊκές γειτονιές ή στην επαρχία όλοι αυτοί που κάνουνε σαν τους τρελούς και μιλάνε άσχημα για τη διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα με βάζουν σε υποψίες. Ας κλείσουμε την ενότητα της σεξουαλικής ταυτότητας λοιπόν και ας πάμε στην άλλη υπόσταση του έργου. Διαβάζουμε στο πρόγραμμα τα εξής λόγια του Ντέιβιντ Μάμετ: «Το όλο επιχείρημα, οι αντιθέσεις και οι διαμάχες έχουν να κάνουν από τη μια μεριά με έναν πρόεδρο διεφθαρμένο, στενοκέφαλο, τρομερά εγωιστή και ρεαλιστή και από την άλλη με την αριστερίζουσα, λεσβία, ρομαντική και σοσιαλίστρια στενογράφο του». Όσο το φιλελεύθερο οικοδόμημα καταρρέει αισθάνεσαι ότι η κοινωνία έχει ανάγκη να επιστρέψει στη χάρτα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να αρχίζει απλά να την εφαρμόζει; Περισσότερο από ποτέ. Τώρα είναι η στιγμή που πρέπει να συμβεί κάτι τέτοιο, όλα πάνε κατά διαόλου, όλοι κοιτάνε την πάρτη τους, την τσέπη τους, δεν ασχολείται κανείς με το περιβάλλον, μας έχουν αναγκάσει να κλεινόμαστε στο «εγώ» μας, μας αυξάνουν τις πλασματικές ανάγκες, μας χρεώνουν με δάνεια, γεννιόνται παιδιά και έχουν ήδη χρεωθεί από την οικογένειά τους με δάνεια και όλο αυτό μας οδηγεί στον πάτο. Είναι η κατάλληλη στιγμή να πηδήξουμε από τον πάτο και να βγούμε ψηλά και αυτό που λες είναι ένας τρόπος: να ασχοληθούμε με τα ανθρώπινα δικαιώματα επί της ουσίας και με τη φύση, με το περιβάλλον. Όταν είδα την παράσταση πριν μια εβδομάδα, στις Η.Π.Α. βρίσκονταν ακόμα σε προεκλογική περίοδο. Σήμερα ως γνωστόν έχουν τον πρώτο μαύρο πρόεδρο στην ιστορία τους. Πώς σχολιάζεις την εκλογή Ομπάμα; Περιμένεις κάτι διαφορετικό; Συμμερίζεσαι την ελπίδα τόσου κόσμου; Είμαι πολύ χαρούμενη που βγήκε ο Ομπάμα. Ο Ομπάμα με την Κλαρίς Μπερνστάιν, το ρόλο της γυναίκας που υποδύομαι στην παράσταση έχουν πάρα πολλά κοινά. Ο Μάμετ πρέπει να είχε παρακολουθήσει παλιότερο λόγο του Ομπάμα ενώ ήταν ακόμα γερουσιαστής, γιατί αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω αυτή την ταύτιση. Ποια ήταν γενικά η θέση και το μήνυμα του Ομπάμα; Η αισιοδοξία, η δημιουργία μιας ελπίδας μέσα στα σκατά και το κεντρικό του θέμα ήταν βασικά το να ρίξουμε τις διαχωριστικές γραμμές, όχι αλλόθρησκος, όχι άσπροςμαύρος, όχι γκέι στρέιτ, αυτό ακριβώς λέει και η Μπερνστάιν στο έργο: να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα του άλλου. Είναι φοβερή αρχή αυτή, γι αυτό είμαι και τόσο χαρούμενη που κάνω αυτό το ρόλο. Η Μπερνστάιν είναι το πιο ηθικό στοιχείο σε αυτό το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και είμαι υπερήφανη που την υποδύομαι. Λέει μια ατάκα της: «δεν είμαστε ένα έθνος διχασμένο, είμαστε μια δημοκρατία, μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις, αλλά γελάμε με τα ίδια ανέκδοτα, στα δύσκολα συμπαραστεκόμαστε ο ένας στον άλλο και κατά βάθος πιστεύω πως αγαπιόμαστε». Ελπίζω όλο αυτό που συμβαίνει στις Η.Π.Α. τώρα να μην είναι μια φούσκα, ελπίζω όλα αυτά που είπε ο Ομπάμα να τα εννοεί, να καταφέρει να βγει μπροστά, να νικήσει τη διαφθορά του συστήματος, να κάνει πραγματικότητα όσα είπε γιατί αποτελούν το όνειρο όλου του πλανήτη. Ποιο είναι το όνειρό σου για την ανθρωπότητα; Στροφή στον άνθρωπο και στο περιβάλλον. Πώς να το αρθρώσω σε μια πρόταση το όνειρό μου; Το όνειρό μου είναι να σωθεί η ανθρωπότητα. Να καταφέρουμε να πηδήσουμε ψηλά από τον πάτο που έχουμε πιάσει, ψηλά προς το φως, προς το καλό και το δίκαιο. Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008 City Uncovered

10 εικαστικά Mary Heilmann Neo Noir Λάδι σε μουσαμά Catherine Opie Jerome Caja Φωτογραφία Η αναδρομική έκθεση, Mary Heilmann: To Be Someone (New Museum), καλύπτει 40 χρόνια εικαστικής δραστηριότητας (ζωγραφική, κεραμική, έπιπλα). Η δουλειά της σημαντικής αυτής καλλιτέχνιδας είναι βαθιά επηρεασμένη από τα βιώματά της. Μεγάλωσε στην Καλιφόρνια, στις παραλίες του Λ.Α. και στα beatnik club του Σαν Φρανσίσκο. Οι ελευθερίες της εποχής εκείνης συνεχίζουν να αντανακλώνται στην έντονη, λαμπερή παλέτα, τη σπιρτόζα πινελιά, την πειραματική διάθεση και την αισιοδοξία που εκπέμπει το έργο της. Επίσης, η εμφανής αίσθηση του ρυθμού και της κίνησης στους πίνακες της παραπέμπει στην αγάπη της για τη σύγχρονη μουσική (Brian Eno, Sex Pistols, k.d. lang). Και η σπουδαιότερη παρατήρηση, ίσως: πολλοί νεότεροι καλλιτέχνες (Ross Bleckner, Jack Pierson, Sue Williams κ.α.) παραδέχονται τη σημαντική επίδραση του έργο της στη δική τους δουλειά. Ειδωμένο συνολικά, το έργο της Heilmann μοιάζει με τεράστιο δίχτυο που περικλείει και συνδέει μορφές, τεχνοτροπίες, φίλους και φίλες, τόπους και ιστορίες, μεταφέροντας στους θεατές μιαν απέραντη αίσθηση χαράς και ελπίδας. Η έκθεση, Catherine Opie: American Photographer (Guggenheim Museum), είναι μια ανασκόπηση της μεσαίας φάσης της σταδιοδρομίας της φωτογράφου. Καλιφορνέζα και αυτή, η Opie έγινε γνωστή στις αρχές των 90 με τα gender-bending Portraits, τα οποία αναδεικνύουν προσωπικότητες φίλους και φίλες της από την queer κοινότητα (drag, τρανσέξουαλ και καλλιτέχνες) του Λ.Α. και του Σαν Φρανσίσκο. Προσεγγίζει τους εικονιζόμενους άτομα συνήθως κοινωνικά περιθωριοποιημένα και αόρατα με τρόπο κλασικό αλλά και τρυφερό. Ταυτόχρονα με τα Πορτραίτα, φωτογράφισε αστικά τοπία τους περίφημους δρόμους του Λος Άντζελες τσιμεντένια, απόμακρα και άδεια από ανθρωπινή ζωή. Συνέχισε με τα φορμαλιστικά, επίσης άψυχα Houses, σύμβολα της σύγχρονης κοινωνίας. Τα εγχειρήματα των Πορτραίτων και των Σπιτιών συγχωνεύτηκαν αργότερα στη σειρά Domestic ( ). Η Opie διάσχισε την Αμερική φωτογραφίζοντας λεσβιακές οικογένειες στην καθημερινότητά τους, με τρόπο που ανέτρεπε τη συμβατική αντίληψη περί φαμίλιας, δημιουργώντας μια πιο περιεκτική και συνθέτη εικόνα της σύγχρονης οικογένειας. Οι πιο πρόσφατες φωτογραφίες της σειράς, In and Around Home, μοιάζουν πιο αυθόρμητες και οικείες, σαν στιγμιότυπα. Εδώ η Opie εστιάζει στην προσωπική της καθημερινότητα. Μας αφήνει να ρίξουμε ματιές στο σπιτικό της, το παιδί, το σκύλο, και τα φιλικά της πρόσωπα σε στιγμές χαράς και χαλαρότητας. American road trip ΓΡΑΦΕΙ Η ANDREA GILBERT Σ ένα ταξίδι στην Νέα Υόρκη, το περασμένο μήνα, είδα δυο μεγάλες εκθέσεις Αμερικανίδων: της φωτογράφου Catherine Opie και της αφαιρετικής ζωγράφου Mary Heilmann. Αν και το έργο τους διαφέρει εντελώς, μορφολογικά, υλικά και εκ πρώτης όψης θεματολογικά, διέκρινα μια ευρύτερη συγγένεια στην ερευνητική προσέγγιση της ζωής και του κόσμου γύρω τους. Και οι δυο τιμούν και καταγράφουν την μοναδική κουλτούρα της Αμερικής σε νοητικά και πραγματικά ταξίδια δρόμου, τα οποία ξεκινούν και για τις δύο απ την Καλιφόρνια, διασχίζουν όλη την χώρα και καταλήγουν στη Ν. Υόρκη. Παρασκευή 28 Νοεμβρίου Τρία βίντεο για το φεστιβάλ Queer Beograd, 2004, 2005, 2008, 30 (Σερβία, Βελιγράδι) Fremde Haut (Ξένο δέρμα), της Angelina Maccarone, Γερμανία 2005, 97 Σάββατο 29 Νοεμβρίου Paragraph 175, των Rob Epstein και Jeffrey Friedman, ΗΠΑ 2001, 81 (ντοκιμαντέρ) Two Girls, του Kutlug Ataman, Τουρκία 2005, Itty Bitty Titty Committee, της Jamie Babbit, ΗΠΑ 2007, 87 NOSOTROS 66, Κυριακή 30 Νοεμβρίου Anders Leben, Lesben im Alter (Μια διαφορετική ζωή - Λεσβίες σε μεγάλη ηλικία), της Isabel Rodde, Γερμανία 2005, Spider Lilies, της Zero Chou, Ταϊβάν 2007, Before Stonewall, των John Scagliotti και Greta Schiller, ΗΠΑ 1984, 87 (ντοκιμαντέρ) Sugar Sweet [Γλυκιά σαν ζάχαρη], της Desiree Lim, Ιαπωνία, (67 ). Το Sugar Sweet είναι η πρώτη γιαπωνέζικη λεσβιακή ταινία. Στην ταινία παρακολουθούμε την ιστορία μιας λεσβίας, της Naomi, που σκηνοθετεί ταινίες πορνό. Η Naomi βρίσκεται σε δύσκολη θέση όταν αρχίζει να δέχεται επικριτικά σχόλια από τους γύρω της, σχετικά με τη δουλειά της και αναζητά υποστήριξη σε μια ηλεκτρονική φιλία που αναπτύσσει με την Sugar. Queer Beograd Σερβία, 2004/2005/2008 (30 ) Η ενότητα των βίντεο για το φεστιβάλ queer beograd, παρουσιάζει τρεις στιγμές στην ιστορία του φεστιβάλ. Την στιγμή πριν: ακριβώς πριν την απόφαση της ομάδας queer beograd να οργανώσει ένα queer φεστιβάλ στο Βελιγράδι. Την πρώτη στιγμή: το πρώτο φεστιβάλ τον Μάιο του Την τελευταία στιγμή: το πέμπτο φεστιβάλ, τον Σεπτέμβρη του Fremde Haut [Ξένο Δέρμα] της Angelina Maccarrone, Γερμανία, (97 ). Η Φαρίμπα, κυνηγημένη από το Ιράν ως λεσβία, ζητάει πολιτικό άσυλο στη Γερμανία. Όταν οι αρχές της το αρνούνται, παίρνει την ταυτότητα ενός Ιρανού και το διεκδικεί εκ νέου. Βρίσκει μία παράνομη δουλειά σαν άνδρας, όμως ο έρωτάς της με μία Γερμανίδα και η προκατάληψη θέτουν σε κίνδυνο την αυτοεξορία της. 10 City Uncovered Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008 Paragraph 175 [Παράγραφος 175] των R. Epstein και J. Friedman, Η.Π.Α., (81 ). Τη δεκαετία του 1920, το Βερολίνο ήταν γνωστό ως η Εδέμ των ομοφυλόφιλων. Με την άνοδο του ναζισμού όλα άλλαξαν. Ανάμεσα στο 1933 και το 1945 πάνω από άντρες και γυναίκες συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας, σύμφωνα με την παράγραφο girls [Δυο κορίτσια], του Kultug Ataman, Τουρκία, (103 ). Το 2 girls είναι μία ταινία για δυο κορίτσια στην περίοδο της μετάβασης από την εφηβεία στην ενήλικη ζωή. Οι ηρωίδες συναντιούνται και είναι εμφανέστατα τελείως διαφορετικές η μια από την άλλη. Η συνάντησή τους έχει κάτι παράδοξο. Δυο κορίτσια που θα έπρεπε να μην έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους, γοητεύονται η μία από την άλλη Itty Bitty Titty Committee [Κομισιόν μικρών βυζιών],της Jamie Babbit Η.Π.Α., (87 ). H Άννα είναι μια νεαρή λεσβία στις ΗΠΑ του 21ου αιώνα. Είναι out αλλά ζει μία σχετικά συμβατική ζωή. Όλα αλλάζουν όταν έρχεται σε επαφή με μια ριζοσπαστική φεμινιστική ομάδα δράσης. Οι σχέσεις της, ερωτικές οικογενειακές και εργασιακές, επανακαθορίζονται υπό το πρίσμα μιας φεμινιστικής στάσης ζωής. Anders Leben, Lesben im Alter, [Μια διαφορετική ζωή - Λεσβίες σε μεγάλη ηλικία], Isabel Rodde, Γερμανία, (60 ). Το Anders Leben, Lesben im Alter είναι ένα ντοκιμαντέρ για τρεις γυναίκες. Κοντά στα 70 τους χρόνια, η Hannelore Keydel, η Christel Rieseberg και η Wienke Zitzlaff, μας παρουσιάζουν τις ζωές τους, τις σχέσεις τους, και όλα αυτά που τους χάρισαν την ευτυχία στη ζωή. Spider Lilies, [Άγρια κρίνα], της Desiree Lim, Ταϊβάν, (94 ). Η ταινία εστιάζει στη ζωή δύο κοριτσιών που οι ζωές, οι σχέσεις και οι ρόλοι τους έχουν ανατραπεί μετά από ένα μοιραίο γεγονός. Η Takeko έχει στούντιο για τατουάζ ενώ η Jade κάνει στριπτίζ μέσω διαδικτύου. Τις ενώνει το παρελθόν, αλλά η αμηχανία να συνδεθούν με αυτό και να ορίσουν το παρόν, φανερώνεται από τα αδιέξοδα και τις επιθυμίες τους. Before Stonewall [Πριν το Stonewall] των J. Scagliotti και G. Schiller, H.Π.Α., (87 ). Ο πλήρης τίτλος του ντοκιμαντέρ σε ελληνική απόδοση είναι Πριν το Stonewall: η δημιουργία της γκέι και λεσβιακής κοινότητας. Το φιλμ είναι μια εξαιρετική καταγραφή της εξέλιξης της ομοφυλοφιλικής κοινότητας, εστιάζοντας στην μη συμβατική συμπεριφορά και στη μοναχική αντίσταση των ομοφυλόφιλων που έζησαν πριν την εξέγερση του Stonewall.

11 Σινεμά ΕΠΙΜΕΛΕΙΤΑΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΙΤΣΙΟΣ Ψυχαγωγία Θέατρο «il Divo»*** ΑΔΕΛΦΙΚΟΣ ΕΡΩΣ ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ**** Ο Τζούλιο Αντρεότι αποτελεί ένα σύμβολο εξουσίας για την γειτονική χώρα εδώ και πενήντα χρόνια. Κοντά στα 90 και έχοντας κατηγορηθεί σχεδόν για τα πάντα, ο Αντρεότι παραμένει ήρεμος, δολοπλόκος, απροσπέλαστος. Σας θυμίζει κάτι; Η ιστορία ξεκινά από τον σχηματισμό της τελευταίας από τις επτά κυβερνήσεις του Αντρεότι. Από το 1993, ο Αντρεότι άρχισε να κατηγορείται πως είχε σχέσεις με την Κόζα Νόστρα. Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Πάολο Σορεντίνο απέσπασε το Ειδικό Βραβείο της Tv ΣΚΑΪ 4μμ. Τρίτη και Πέμπτη. «Πώς να αλλάξετε έναν άντρα/queer Eye for the Straight Guy». Από εκεί και η ατάκα της ελληνοαμερικάνας μάνας στο γιο: «George σε παρακαλώ κόψε το μαλλί». Απόλαυση το εναλλακτικό απόγευμα της Κυριακής στην ΕΤ-1 Στις 6μμ «Εποχές και συγγραφείς» (αποκαλυπτικό το αφιέρωμα στην συγγραφέα της «Λωξάντρας» Μαρία Ιορδανίδου), στις 7μμ «Η ζωή είναι αλλού» (από εκεί η ατάκα του Γρηγόρη Βαλλιανάτου «η ειλικρίνεια είναι πολιτισμός»), και στις 8μμ «Ο χορός των απαντήσεων» (πού αλλού μπορείς να δεις συνέντευξη της χορογράφου Πίνα Μπάους;). ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV. «ZERO HOUR» Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη. Η σειρά δραματοποιεί τις ώρες μερικών από τα πιο αξιοσημείωτα ιστορικά γεγονότα. Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών το Ο επίσης Ναπολιτάνος θεατρικός ηθοποιός Τόνι Σορβίλο, αποτελεί παλιό συνεργάτη του σκηνοθέτη. Συμμετέχει και στην ταινία «Γόμορρα». Η δυσκολία για τον Σορβίλο ήταν η απάθεια του ήρωα. Οι διαθέσεις επικοινωνούνται με ελάχιστες αλλαγές στην έκφραση. Η ειρωνική διάθεση του σκηνοθέτη διαφαίνεται και στην χιουμοριστική χρήση της μουσικής υπόκρουσης του φιλμ (κυρίως κλασική μουσική όπως η «Παβάνα» του Γκαμπριέλ Φορέ). H διάρκεια της ταινίας (κοντά 2 ώρες) λειτουργεί εις βάρος της. Ατάκα: «Αν δεν μπορείτε να πείτε κάτι καλό για κάποιον, μην μιλάτε γι αυτόν». το «Goldfinger». Ατάκα της ταινίας: «Τελικά όλα τα όπλα είναι πρωτόγονα. Ακόμη και τα ανθρώπινα πλάσματα». ALPHA Τετάρτη 19 Νοεμβρίου, 22:00 ΕΧΩ ΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ. Επεισόδιο 7ο: Η πρεμιέρα από το «ποντικάκι» είναι μια απογοήτευση για την Αλίκη. Το καλοκαίρι του 1954 φωνάζουν την Αλίκη να παίξει το ρόλο της Ιουλιέτας στο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», μετά την αποχώρηση της πρωταγωνίστριας από το θίασο. Εντυπώσεις Χάλια η σκηνοθεσία στον Γιώργο Παπαδάκη Λ.χ. στις 3/11 στις 6:30 π.μ. βλέπαμε επί ώρα πλάνο μακρινό και από ψηλά, την ώρα που μιλούσαν οικοδεσπότης και καλεσμένοι. Μαυρίλα στην εικόνα του X-Factor. Νομίζεις ότι έχουν διακοπή ρεύματος και η εκπομπή γίνεται με λάμπες. Το κοινό είναι σχεδόν αόρατο, η ατμόσφαιρα ομιχλώδης, λες και δίπλα καίγεται το φαγητό στο μάτι της κουζίνας. Το Fame Story ήταν πολύ καλύτερο, και από άποψη φωνών και από άποψη κριτικής επιτροπής. Η παράσταση ξεκινά με τις δύο αδελφές, την «Ρίττερ» και την «Ντένε», οι οποίες συζητούν για την επιστροφή στην πατρική εστία του αμφιλεγόμενου αδελφού τους «Λούντβιχ». Η παράδοξη συμπεριφορά του οδήγησε τον «Λούντβιχ» στον εγκλεισμό του σε ψυχιατρείο, από το οποίο αποφάσισε να τον βγάλει η «Ντένε», η μεγαλύτερη και πιο υποταγμένη στο «ιδιοφυές» πνεύμα του αδελφή. Μετά τα πρώτα 45 λεπτά του έργου ο «Λούντβιχ» κάνει την είσοδό του στη σκηνή και οι μάσκες πέφτουν στο μεγαλοαστικό βιεννέζικο σαλόνι. Το έργο γράφτηκε το 1984 και πρωτοπαίχτηκε το 1986 με τους Ίλσε Ρίττερ, Κίρστεν Ντένε και Γκερτ Φος. Ο Αυστριακός Τόμας Μπέρντχαρντ έδωσε στο έργο το όνομά τους. Και ο ίδιος ο συγγραφέας το 1949 αναγκάστηκε να περάσει αρκετά χρόνια σε νοσοκομεία και σανατόρια. Έχοντας τα αναγκαία μέσα σπούδασε τραγούδι, σκηνοθεσία και υποκριτική στο Σάλτσμπουργκ. Το «Ρίττερ, Ντένε, Φος» ξεχειλίζει από αναφορές στις αγαπημένες τέχνες του Μπέρντχαρντ, αφού οι δύο αδελφές είναι «θεατρίνες» και γνώστριες της κλασικής Dvd μουσικής. Ευκαιρία λοιπόν για τον Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο να προτείνει στον καλοκαιρινό του συνεργάτη Τάση Χριστογιαννόπουλο (καταπληκτικός «Τροβατόρε» πριν μερικά χρόνια στην Εθνική Λυρική Σκηνή) να αναλάβει την μουσική της παράστασης, ενώ ο ίδιος σκηνοθετεί. Η μετάφραση ανήκει στον Λευτέρη Βογιατζή (πρώτος Έλληνας «Λούντβιχ») και στην Σωτηρία Ματζίρη. Αξιόλογη παραγωγή που είχα καιρό να δω στο εν λόγω θέατρο (σκηνικά της Κούλας Γαλιώνη και γυναικεία κοστούμια της Καλλιόπης Κατσίπη). Οι φωτισμοί της Χριστίνας Θανάσουλα αναλαμβάνουν να αποδώσουν την μεταβλητή ψυχολογία των ηρώων σε ένα στατικό σκηνικό. Η Μάντυ Λάμπου («Ρίττερ») αποτέλεσε έκπληξη και δικαιώνει την από ετών αλλαγή στην καριέρα της (πρώην μοντέλο). Η Μαρία Καψή («Ντένε») αποδίδει με μαεστρία όλες τις απαραίτητες αποχρώσεις του ρόλου της (χιούμορ, γυναικεία υστερία, απόγνωση). Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος αποδεικνύει ότι λατρεύει τους «πειραγμένους» ήρωες, όσο δύσκολοι και αν είναι. Η τελευταία φορά που θυμάμαι να κάνει κάτι τόσο δύσκολο ήταν στην αγαπημένη «Στάση Κουταλιού» στις «Ροές». Τρεις υποδειγματικοί ηθοποιοί, τρία «Μπράβο». ****«ΡΙΤΤΕΡ, ΝΤΕΝΕ, ΦΟΣ» ΔΡΑ- ΜΑ του Τόμας Μπέρνχαρντ. ΘΕΑΤΡΟ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ (Ιλισίων 21 και Κερασούντος, Ιλίσια, τηλ ). Παραστάσεις: Βραδινές: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:15, Κυριακή στις 20:15. Τιμές εισιτηρίων: 20 (φοιτητικό 15 ). Διάρκεια: 120 λεπτά (με διάλειμμα). «ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ!»** Η παγκόσμια επιτυχία του καλοκαιριού με γυρίσματα στην Ελλάδα, δυστυχώς δεν είναι άνω του μετρίου. Η Μέριλ Στριπ «σκίζει» το «The winner takes it all». Το soundtrack της ταινίας κατάφερε να πάει την μουσική των ABBA για πρώτη φορά στο Νο1 της Αμερικής! Αριστούργημα*****, Πολύ καλό****, Καλό***, Ενδιαφέρον**, Μέτριο*, Κακό Νοέμβριος στη Θεσσαλονίκη ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΤΙΡΙΔΗΣ tsitiridis@yahoo.com Θεσσαλονίκη Πρεμιέρα Parties Δυναμικά ξεκίνησε ο Νοέμβριος και κάπως έτσι φαίνεται ότι συνεχίζει για την πόλη μας. Η αρχή έγινε με την πρεμιέρα της νέας ταινίας του Bruce la Bruce στον κινηματογράφο Φαργκάνη παρουσία του σκηνοθέτη. Ήταν μοναδική ευκαιρία για όλους εμάς να δούμε μια «διαφορετική» (από πολλές απόψεις) ταινία ενός σκηνοθέτη που και στο παρελθόν είχε έρθει στα πλαίσια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου και είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. Βλέποντας τις αντιδράσεις του κοινού στο τέλος της προβολής αλλά και την επιθυμία για συζήτηση με το σκηνοθέτη, κατάλαβα ότι η ταινία άρεσε. Η αίθουσα είχε κυρίως νέα παιδιά. Ελπίζω στο μέλλον να υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη ανταπόκριση σε τέτοιες πρωτοβουλίες. Πρεμιέρα Το 49ο Φεστιβάλ κινηματογράφου θα διεξαχθεί από τις 14 έως και τις 23 Νοεμβρίου και θα έχει όπως κάθε χρόνο ταινίες για όλα τα γούστα, παράλληλες εκδηλώσεις, πάρτι, συναυλίες, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας μεγάλα αφιερώματα. Αναζητήστε τα δικά σας θέλω μέσα από το πλούσιο πρόγραμμα που θα βρείτε στο Μην χάσετε σε καμιά περίπτωση τις Βίντεο-Εγκαταστάσεις του Κωνσταντίνου Γιάνναρη (14 Νοεμβρίου Δεκεμβρίου 2008). Η έκθεση περιλαμβάνει, εκτός από τις μικρού μήκους ταινίες, αποσπάσματα πειραματικών βίντεο, φωτογραφίες και εγκαταστάσεις, και συνοδεύεται από ένα έντυπο αντί καταλόγου: την προσωπική εικαστική μαρτυρία και διαδρομή αυτής της όψης του έργου του Κωνσταντίνου Γιάνναρη. Στο πλαίσιο της έκθεσης προβάλλεται και η βραβευμένη του ταινία «Από την άκρη της πόλης». Το Ελί Ελά κάνει στις 20 Νοεμβρίου Άννα Βίσση Party, αφιερωμένο στο come back της καλλιτέχνιδας και το γιορτάζει με δώρα, κληρώσεις cd, show και φυσικά πολύ μουσική και χορό. Οι εκπλήξεις τις Κυριακές θα συνεχίζονται. Το Bigaroon στις 28 Νοεμβρίου ετοιμάζει Chinese Party έκπληξη με XVanda show!! Party του Gayhellas στις 14 Δεκεμβρίου στo enola Τέλος σειρά εκδηλώσεων έχουν ετοιμάσει τα μαγαζιά για την 1 Δεκέμβρη εορτασμός της Παγκόσμιας ημέρας κατά του Aids. Στο Ελί Ελά το πάρτυ είναι την Κυριακή 30 Νοεμβρίου με σύνθημα «Ελάτε να γαμήσουμε το aids. Κάντε πολύ σεξ αλλά με προφύλαξη». Σε συνεργασία με το Blue vision, το περιοδικό Screw και το ΚΕ.Ε.Λ.ΠΝ.Ο. θα μοιραστούν πολλά δώρα για όλους, προφυλακτικά, λιπαντικά σε χαρούμενο κλίμα με χορό και σφηνάκια. Στο enola στις 1 Δεκέμβρη προγραμματίζεται επίσης σειρά εκδηλώσεων για το Aids. Εκδόσεις Το δεύτερο τεύχος του περιοδικού Screw κυκλοφορεί αναμεσά σας. Αν δεν μπορείτε να το βρείτε αναζητήστε το στο screw.gorgo.biz. Η ομάδα του Screw ενόψει του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του aids ετοίμασε για εσάς μια ειδική έκδοση με τίτλο Fucksheet Πρόκειται για ένα οκτασέλιδο ενημερωτικό φυλλάδιο για ασφαλές σέξ μεταξύ αγοριών. Προσεχώς έρχονται και άλλες εξτρά εκδόσεις. Gay guide Thessaloniki Eli Ela dance club L. Vironos 5 - Diagonios Bigaroon cafe/ bar Pavlou Mela 44 Da.Da club Peristeriou 4 - Ladadika Bar me bar Agiou Mina 3 Studio Karaoke Be a star Tsimiski 125 & Dagli gonia Μamisio restaurant / ENOLA club Valaoritou 19 Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008 City Uncovered

12 Έξοδος 15 & 21/11/2008 Το μεζεδοπωλείο Σαπφώ στο Μεταξουργείο θα φιλοξενήσει δύο ξεχωριστές μουσικές βραδιές. Από την καντίνα Moon της Ερεσού στην Αθήνα, η Μαρία και η Θάλεια θα σας περιποιηθούν όπως μόνο εκείνες ξέρουν, με παραδοσιακές γεύσεις Μυτιλήνης, καλό κρασί και κλίμα ιδιαίτερα φιλικό. Ο χώρος είναι μεγάλος, φωτεινός και άνετος και θυμίζει κάτι από Ανατολή. Οι τιμές είναι κι αυτές...ιδιαίτερα φιλικές, αφού ένα πλούσιο τραπέζι δεν ξεπερνάει τα 15 ευρώ το άτομο. Το Σάββατο, 15 Νοεμβρίου στις 22:00, η Τριχημεία έρχεται να σας συναρπάσει. Η Φραντσέσκα Βινάσα και η Νάνσυ Κουβαράκου ερμηνεύουν διασκευές γνωστών, αγαπημένων κομματιών, κυρίως από τις δεκαετίες του εξήντα και του εβδομήντα, συνδυάζοντας τα διαφορετικά τους ακούσματα με έναν τρόπο μοναδικό. Από την ποπ μέχρι την παραδοσιακή μουσική, μέσω της φολκ και των ροκ επιρροών, τα δυο κορίτσια δημιουργούν τη δική τους χημεία και δίνουν μια καινούρια πνοή σε γνωστά έντεχνα, ελαφρολαϊκά και ιταλικά τραγούδια που όλες αγαπάμε. Η Φραντσέσκα με τα κρουστά της και η Νάνσυ με την κιθάρα της, μας ταξιδεύουν με τις φωνές τους στο παρελθόν. Την Παρασκευή, 21 Νοεμβρίου στις 22:00, μια ακόμα μουσική βραδιά με λίγο διαφορετικό χαρακτήρα. Ο Μάνος με το ακορντεόν του και η Σοφία με την κιθάρα της, με φωνητικά και από τους δύο, ξεκινάνε από αγαπημένα έντεχνα κομμάτια και καταλήγουν σε γνωστά ρεμπέτικα. Μην τους ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ ΣΑΠΦΩ, Μεγ. Αλεξάνδρου 35, Μεταξουργείο, τηλ κρατήσεων: ως τις 30/11/2008 Μελίνα Ασλανίδου / Ραλλία Χρηστίδου Ύστερα από μία επιτυχημένη σεζόν και μία κεφάτη καλοκαιρινή περιοδεία η Μελίνα Ασλανίδου και η Ραλλία Χρηστίδου επιστρέφουν στον Σταυρό του Νότου Απέναντι. Μαζί τους και φέτος στο μπουζούκι ο δεξιοτέχνης Μανόλης Καραντίνης, σ ένα πρόγραμμα με πολλές εκπλήξεις. Η Μελίνα Ασλανίδου και η Ραλλία Χρηστίδου δίνουν μια μουσική παράσταση που συνδυάζει αγαπημένα και γνωστά τραγούδια με παλιές μελωδίες και κλασικά ακούσματα. Είσοδος με ποτό 15, μόνο Παρασκευές και ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ, Απέναντι, Φραντζή 14, Νέος Κόσμος, Αθήνα. Κάθε Κυριακή του Νοεμβρίου Η Κρινιώ Νικολάου και η Ειρήνη Χαρίδου ξανά μαζί σε ένα ειδικά επιλεγμένο πρόγραμμα για τους θαμώνες, κάθε Κυριακή στις ΑΛΜΑΖ, Τριπτολέμου 12, Αθήνα Ζωντανό πρόγραμμα την ίδια μέρα και στη Μυροβόλο. Για καφέ από νωρίς και μετά φαγητό και ποτό, αλλά προπαντός πολύ ΜΥΡΟΒΟΛΟΣ, Γιατράκου12, Μεταξουργείο coffee Pieros Trikorfon 10 & Alitsis, Victoria Sq. Sammis Filis 34, Victoria Sq. TEL: Test Me Pipinou 64, Victoria Sq. TEL: Fantastico Aristotelous 37, Victoria sq. TEL: bars Victoria use green metro line: Victoria station Gazi area use blue metro line: Keramikos station Blue Train Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: Fantaseed Triptolemou 8, Gazi Mirovolos Giatrakou 12, Keramikos TEL: S-Cape Cafe Konstantinoupoleos 80, Gazi TEL: Gazi area use blue metro line: Keramikos station Big Bar Falesias 12, Votanikos TEL: Mayo Persefonis 33, Gazi TEL: Onar Estin Ellasidon 2 & Pireos, Gazi Taxidi Bar Zagreos 23 & Konstantinoupoleos 46, Gazi Micraasia Lounge Konstantinoupoleos 70, Gazi TEL: El Cielo (taratsa) summer Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: Makrigianni use red metro line: Akropolis station Koukles Zan Moreas 32, Singrou, Koukaki TEL: Polychromo Lembesi 12, Makrigianni TEL: Trap S. Donda 10 & Singrou 35, Koukaki TEL: Αν ψάχεντε πολύ καλό ποτό, έθνικ μουσική, live τουμπερλέκι αλλά και show στην καρδιά του Γκαζιού δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε το micraasia. Στα deck ο Δημήτρης Αποστολόπουλος. Το αγαπημένο στέκι θα είναι πια ανοιχτό Δευτέρα μέχρι Σάββατο από τις με καφέ και τσάι. Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο θα λειτουργεί κανονικά μέχρι αργά το βράδυ ως μπαρ, με cheelin out Thursdays, ethnic Fridays & new york saturdays. Και οι τρεις βραδιές έχουν τις ιδιαιτερότητές τους και αξίζει να τις απολαύσετε. Δώστε όμως σίγουρα βαρύτητα στην Παρασκευή, τουλάχιστον όσοι/ες θαυμάζετε τα σόου, που κάνει εδώ και αρκετά χρόνια, ο Δημήτρης Αποστολόπουλος. Αυτή το φορά μιλάμε για Flamenco MICRAASIA, Κωνσταντινουπόλεως 70, Γκάζι. restaurants Gazi area use blue line: Keramikos st. Mamaca s Persefonis 41, Gazi TEL: Kanela Konstantinoupoleos 70, Gazi TEL: Prosopa Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: Metaxourgeio use red line: Metaxourgeio st. Sappho Megalou Alexandrou 35, Metaxourgeio TEL: Myrovolos Giatrakou 12, Metaxourgeio TEL: LINKS Τ Ο Π Ο Υ Λ Ο Β Ε Ρ Μ Ο Υ Κ Α Ι Σ Α Λ Λ Η Π Α Ρ Α Λ Ι Α Με ένα ακόμα δυνατό πολιτισμικό σοκ από το MTV βραβείο καλύτερου καλλιτέχνη όλων των εποχών στον Rick Astley (!) αποχαιρετούμε το Νοέμβριο. Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ από παιδί αντιμετώπιζα αυτό τον μήνα κάπως περίεργα, σχεδόν σιχτιρίζοντάς τον ως «περιττό», αφενός γιατί ο ενθουσιασμός μου για τη νέα σεζόν εξαντλείται στον Οκτώβριο (έχει περάσει και η γιορτή μου και δεν έχω κάτι να περιμένω...) και αφετέρου γιατί πάντα ανυπομονούσα να μπει ο Δεκέμβριος με τις λαμπερές γιορτές του. Πέραν της πλάκας βέβαια, ο ανοιξιάτικος καιρός που διατηρήθηκε αρκετά, μαζί με τα όμορφα πράγματα που γίνονται παντού στην πόλη, διαμορφώνουν μια ιδανική ατμόσφαιρα, ειδικά δε όσο πλησιάζουμε στον πολυαγαπημένο Δεκέμβριο και περιμένουμε την ίωση «τρίγωνα κάλαντα μες στη γειτονιά» να μας χτυπήσει κατακούτελα. Ξεχωριστή πρόταση για αυτό το δεκαπενθήμερο, με αφορμή την εμφάνιση των Palyrria, μια βόλτα στη Μαρίνα Ζέας στο παρεΐστικο Okio Cafe. 19 & 26/11, Κύτταρο Live, ΣΟΦΙΑ ΒΟΣΣΟΥ ΓΙΩΡΓΗΣ ΧΡΙ- ΣΤΟΔΟΥΛΟΥ (Έναρξη 22:00, Είσοδος 10, Φοιτητικό δωρεάν). 21, 22, 28 & 29/11, Κύτταρο Live, ΜΠΛΕ - ΟΝΑΡ (Έναρξη 22:30, Είσοδος με ποτό 20, Φοιτητικό 15 ) 23/11, Okio Music Cafe, PALYRRIA (Έναρξη 21:00) 28/11, Fuzz Club, TRICKY (Έναρξη 21:30, Είσοδος 35 ) City Uncovered Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008 music blah blog ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΥ dnm@mail.gr E C M T O U C H S T O N E S Μια από τις σημαντικότερες δισκογραφικές εταιρείες, που επί δεκαετίες προσφέρει μόνο καλές παραγωγές, κυρίως στον χώρο της jazz - αλλά και όχι μόνο - μουσικής, δίνει την ευκαιρία στους ακροατές (και ειδικά σε μας τους νεότερους) να γνωρίσουν τον πολύτιμο κατάλογό της. Με την σειρά Touchstones, η ECM επανακυκλοφορεί τους πιο δημοφιλείς δίσκους της, κυρίως από τις δεκαετίες του 70 και του 80, σε νέα συσκευασία με τον πρωτότυπο σχεδιασμό τους και στην πολύ χαμηλή τιμή των 9,90. Μεγάλοι καλλιτέχνες όπως ο Keith Jarrett, o John Surman, η Norma Winstone, o Jan Garbarek και πολλοί άλλοι που κατέθεσαν το ταλέντο τους μέσα στις ιστορικές ηχογραφήσεις της ECM, μας προκαλούν να ανακαλύψουμε τη μαγεία του ήχου τους, εμπλουτίζοντας παράλληλα τη δισκοθήκη μας με μουσική που δεν αγγίζει ο χρόνος. Την ECM, εκπροσωπεί στην Ελλάδα η Μικρή Άρκτος. μπουμ της Aguilera, που ηχογραφείται αυτή την περίοδο και αναμένεται την άνοιξη. K E E P S G E T T I N B E T T E R Πέρασαν κιόλας δέκα χρόνια και μετά από τρία άλμπουμ και τέσσερα Grammy, η Christina Aguilera, έχει καταφέρει να ακούγεται φρέσκια με κάθε νέα της δουλειά. Μας συστήθηκε ως ποπ λολίτα το 1999, αντίπαλο δέος της Britney Spears (κάτι που πραγματικά την αδικούσε), εξελίχθηκε σε r n b αγριόγατα το 2002 με το άλμπουμ «Stripped», για να μεταμορφωθεί εντελώς το 2006 σε λαμπερή ντίβα της δεκαετίας του 30 με το υπέροχο «Back to Basics». Το «Keeps Gettin Better A Decade of Hits» (RCA Sony BMG), η πρώτη συλλογή επιτυχιών της Christina, είναι ένα άλμπουμ «γέφυρα» που φέρνει ξανά στο παρόν το μουσικό της παρελθόν, ενώ ταυτόχρονα μας προετοιμάζει για το μέλλον. Δηλαδή, όλες οι μεγάλες της επιτυχίες, 2 νέα κομμάτια, αλλά και δυο νέες εκτελέσεις του «Genie in a bottle» και του «Beautiful» (εδώ, με τον τίτλο «You are what you are»), διασκευασμένα σε electro ύφος, που είναι και το concept του επόμενου άλμπουμ της Aguilera, που ηχογραφείται αυτή την περίοδο και αναμένεται την άνοιξη.

13 Gay & Friendly Athens guide Gazi area use blue line: Keramikos st. sauna T-shirt Freedom Copy Shop Staikou 1-3, Kolonaki TEL: Fou Club Keleou 8, Gazi TEL: Kazarma Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: Noiz Konstantinoupoleos 70, Gazi TEL: S-Cape Megalou Alexandrou 139, Gazi TEL: Sodade Triptolemou 10, Gazi TEL: Moe Keleou 1-5, Gazi Alexander Megalou Alexandrou 134 & Iera Odos, Gazi - Athens TEL: Mob: Athens Relax Xouthou 8 & Socratous, Omonia TEL: Flex Gym Vissis & Poliklitou 6, Monastiraki TEL: Ira Bath Zinonos 4, Omonia TEL: leather Rubber Rise-Rubber Productions Spiridonos Trikoupi 22, Exarchia Makrigianni use red line: Akropoli st. Lamda Club Lembesi 15 & Singrou TEL: clubs Fc_uk Keleou 3 TEL: Erotica Center Kapodistriou 44, Vathis Sq., Athens TEL: Lotus DVD P.O Box 28025, 11402, Gizi TEL: Extreme Agiou Konstantinou 57, Omonia TEL: Pink Visual Liosion 68, Stathmos Larisis TEL: Videoplanet Stadiou 61, Athens (Center) Videorama Em. Benaki 1, Athens (Center) sex shops Silverstar Klisthenous 7, Omonia TEL: X-Pleasure Lazaraki 4 & Papandreou, Glifada TEL: Hotline Panepistimiou 64, Athens (Center) TEL: Emporio Video Socratus 39, 1st floor TEL: Patision 24, 1st floor TEL: Filis 100, Victoria TEL: Kifisou 100 eisodos KTEL TEL: Fc_uk Keleou 3 TEL: net cafe Cafe 4U Ipokratous 44, Exarchia TEL: Enidrio Singrou 13, Makrigianni TEL: publishers Colourful Planet Andoniadou 6 & Patision Str., Pedio Areos Park TEL: Odos Panos Didotou 39, Exarchia TEL: Εκδόσεις Γοργώ swimming/cruising Limanakia, Limni Vouliagmenis Bus No. E22 from Sina str. & Panepistimiou Ribas Bus No. E22 from Sina str. & Panepistimiou Orfeos Str. Votanikos Agias Annis Votanikos Pedion Areos, Areos Park, Alexandras Av. Zappion Park, Center, Sintagma Vassilissis Olgas Av. National Gardens, Center Amalias Av. (toilets) Larissis Rail Station Diligianni str, (toilets) Παρασκευή έως Κυριακή Δευτέρα έως Πέμπτη 10 8 Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008 City Uncovered 13

14 το δυνατό ποσοστό Φορέστε κράνη και μπότες και προσοχή στους σοβάδες που πέφτουν: εκτελούνται εργασίες κατεδάφισης μύθων! του Λύο Καλοβυρνά Δίνουν και παίρνουν τα στερεότυπα για τους γκέι και τις λεσβίες: είστε έτσι, είστε αλλιώς. Ένα από τα πιο διαδεδομένα είναι ότι οι γκέι άντρες και γυναίκες είμαστε ανίκανοι να κάνουμε σοβαρές, σταθερές σχέσεις. Ευτυχώς, ήδη από τη δεκαετία του 1970 έχουν γίνει πολλές έρευνες για το πώς είναι πραγματικά οι ερωτικές και φιλικές σχέσεις των γκέι και των λεσβιών. Οι έρευνες προσπάθησαν να εξακριβώσουν πόσο ισχύουν στην πραγματικότητα τα στερεότυπα και να μας δώσουν πιο αξιόπιστες εικόνες για τη ζωή μας. Το 10% σας προσκαλεί σ' ένα ταξίδι κατάρριψης των μύθων. Μύθος 1 Οι γκέι και οι λεσβίες δεν θέλουν σταθερές σχέσεις, αλλά και όσοι θέλουν είναι ανίκανοι να τις δημιουργήσουν Συχνά οι γκέι και οι λεσβίες παρουσιάζονται ως δυστυχισμένα άτομα που δεν καταφέρνουν να αναπτύξουν σταθερούς συναισθηματικούς δεσμούς. Αλλάζουν συνέχεια ερωτικούς συντρόφους και καταλήγουν να γεράσουν μες στη μοναξιά και την απομόνωση. Τα ερευνητικά στοιχεία, ωστόσο, αντικρούουν το στερεότυπο. Οι μελέτες στάσεων δείχνουν ότι οι γκέι άντρες και γυναίκες θέλουν σταθερές και στενές σχέσεις (π.χ. Bell & Weinberg, 1978). Άλλες μελέτες ερεύνησαν τον βαθμό που οι γκέι άντρες και γυναίκες κατορθώνουν να αναπτύξουν στενές σχέσεις. Από έρευνα σε έρευνα, τα ποσοστά διαφέρουν, αλλά σταθερή σχέση είχαν το 40% με 60% των ερωτηθέντων γκέι αντρών (π.χ. Bell & Weinberg, 1978 Harry, 1993 Jay & Young, 1997 Peplau & Cochran, 1981 Spada, 1979) και το 45% με 80% των γκέι γυναικών. Επομένως, ένα μεγάλο ποσοστό των ομοφυλόφιλων συνάπτουν σταθερές ερωτικές σχέσεις, με τις λεσβίες να εμφανίζουν ελαφρώς μεγαλύτερα ποσοστά σταθερών σχέσεων από ό,τι οι γκέι άντρες. Ωραία, οι γκέι και οι λεσβίες κάνουμε σχέσεις. Κρατάνε όμως; Δεδομένου ότι δεν έχουμε μητρώα γάμων ούτε αντιπροσωπευτικές στατιστικές, είναι δύσκολο να εκτιμήσουμε πόσο κρατάει μια μέση ομοφυλοφιλική σχέση. Οι περισσότερες μελέτες εστίασαν σε νέους ενήλικες, των οποίων οι σχέσεις φαίνεται να κρατούν λίγα χρόνια, κάτι που σ' αυτή την ηλικιακή ομάδα ισχύει και για τις ετεροφυλοφιλικές σχέσεις. Οι λίγες μελέτες που έχουν γίνει σε μεγαλύτερους γκέι άντρες και γυναίκες ανακάλυψαν ότι δεν είναι καθόλου ασυνήθιστες οι σχέσεις που διαρκούν πάνω από μια εικοσαετία (π.χ. McWhirter & Mattison, 1984 Raphael & Robinson, 1980 Silverstein, 1990). Μύθος 2 Πολύς κόσμος πιστεύει ότι οι γκέι και λεσβιακές σχέσεις είναι κατώτερες από τις σχέσεις των ετεροφυλόφιλων. Για παράδειγμα, μια μελέτη έδειξε πως οι ετεροφυλόφιλοι φοιτητές πιστεύουν πως οι γκέι και λεσβιακές σχέσεις είναι λιγότερο ικανοποιητικές και είναι πιο πιθανό να έχουν τσακωμούς και λιγότερο αληθινό έρωτα απ' ό,τι οι στρέιτ σχέσεις (Testa, Kinder & Ironson, 1987). Προσπαθώντας να διερευνήσουν αυτό το στερεότυπο, οι Οι γκέι σχέσεις είναι δυστυχισμένες, ανώμαλες και δυσλειτουργικές ερευνητές χρησιμοποίησαν τις ερευνητικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται για να διαπιστωθούν παράμετροι όπως η ικανοποίηση από τη σχέση, η ψυχολογική προσαρμογή ενός ζευγαριού και ο έρωτας. Αποκαλυπτική είναι η μελέτη που έκαναν η Susan Cochran και η Letitia Anne Peplau (1980), στην οποία επιλέχθηκαν 50 λεσβίες, 50 γκέι άντρες, 50 στρέιτ άντρες και 50 στρέιτ γυναίκες όλοι τους με σταθερό ερωτικό σύντροφο και παρόμοια κοινωνικά και προσωπικά χαρακτηριστικά (ηλικία, μόρφωση, εθνότητα, διάρκεια σχέσης). Περίπου το 60% όλων των συμμετεχόντων απάντησε ότι ήταν «ερωτευμένοι» με τους συντρόφους τους. Oι υπόλοιποι απάντησαν ότι ήταν «αβέβαιοι». Οι λεσβίες κι οι γκέι ανέφεραν πολύ θετικά συναισθήματα για τους συντρόφους τους κι αξιολόγησαν τις σχέσεις τους πολύ ικανοποιητικές και πολύ στενές. Δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των γκέι, λεσβιών και στρέιτ όσον αφορά την ικανοποίηση από τη σχέση. Στη συνέχεια, ζητήθηκε απ' όλους τους συμμετέχοντες να περιγράψουν με δικά τους λόγια τα «καλύτερα» και τα «χειρότερα» στοιχεία της σχέσης. Μετά από συστηματική ανάλυση περιεχομένου, δεν βρέθηκε καμία σημαντική διαφορά στις απαντήσεις των ομάδων όλες ανέφεραν παρόμοια προβλήματα και χαρές. Σε μια προσπάθεια να ανακαλύψουν πιο λεπτές διαφορές, που μπορεί να διέφυγαν από το σύστημα κωδικοποίησης των απαντήσεων, οι ερευνητές τύπωσαν τα «καλύτερα» και τα «χειρότερα» σε κάρτες, αφαιρώντας κάθε πληροφορία φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Έδωσαν τις κάρτες σε ομάδες αξιολογητών και τους ζήτησαν να ξεχωρίσουν τις απαντήσεις σε κατηγορίες: άντρες και γυναίκες, στρέιτ και γκέι. Οι αξιολογητές δεν κατάφεραν να αντιστοιχίσουν σωστά τις απαντήσεις και, αντιθέτως, παραπλανήθηκαν από τις δικές τους προκαταλήψεις, υποθέτοντας λανθασμένα ότι οι δηλώσεις που αφορούσαν ζήλια ήταν πιο πιθανό να έγιναν από γκέι παρά από στρέιτ. Παρόμοια πορίσματα έχουν προκύψει και από άλλες έρευνες που χρησιμοποίησαν περισσότερες παραμέτρους. Εν γένει, οι γκέι και λεσβιακές σχέσεις δεν διαφέρουν από τις στρέιτ ως προς την ικανοποίηση ή τον έρωτα, ούτε ως προς το σκορ που έβγαλαν σύμφωνα με τις τυποποιημένες κλίμακες Locke-Wallace ή Spanier's Dyadic Adjustment Scale. (Cardell, Finn & Marecek, 1981 Dailey, 1979 Duffy & Rusbult, 1986 Kurdek & Schmitt, 1987 Peplau, Cochran & Mays, 1986 Peplau, Padesky & Hamilton, 1982.) Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι όλες οι γκέι και λεσβιακές σχέσεις είναι ευτυχισμένες και δεν έχουν προβλήματα. Απλά δείχνουν ότι τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια δεν έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να έχουν κακές ή δύσκολες σχέσεις απ' ό,τι τα στρέιτ ζευγάρια. / έρωση ευαισθητοποίηση έρευνα ενημέρωση ευαισθητοποίηση έρευνα ενημέρωση ευαισθητοποίηση έρευνα ενημέρωση ευαισθητοποίηση έρευνα ενημέρ 14 City Uncovered Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

15 Μύθος 3 Είναι αναπόφευκτο στα γκέι και λεσβιακά ζευγάρια ο ένας σύντροφος να παίρνει τον ρόλο του «άντρα» και ο άλλος το ρόλο της «γυναίκας». Πολλοί ετεροφυλόφιλοι που δεν γνωρίζουν προσωπικά γκέι και λεσβίες πιστεύουν ότι στα γκέι ζευγάρια ο ένας παρτενέρ παίρνει τον ρόλο του άντρα και ο άλλος της γυναίκας. Αυτό διότι κρίνουν με βάση τις δικές τους σχέσεις (C.A. Tripp 1975). Όπως δείχνουν πολλές εμπειρικές έρευνες, οι περισσότεροι γκέι άντρες και γυναίκες απορρίπτουν κατηγορηματικά τον παραδοσιακό χωρισμό ρόλων μεταξύ άντρα και γυναίκας ως μοντέλο για τη σχέση τους (π.χ. Blumstein & Schwartz, 1983 Harry, 1984 Lynch & Reilly 1986 Marecek, Finn & Cardell, 1982 McWhirter & Mattison, 1994 Peplau & Amaro, 1982.) Στα περισσότερα γκέι και λεσβιακά ζευγάρια, και οι δύο σύντροφοι εργάζονται, δηλαδή είναι «κουβαλητές» και έχουν οικονομική ανεξαρτησία. Εξετάζοντας τον καταμερισμό εργασιών στο σπίτι, τη σεξουαλική συμπεριφορά και τη λήψη αποφάσεων, οι έρευνες έδειξαν ότι πολύ σπάνια στα ομόφυλα ζευγάρια υπάρχουν ξεκάθαροι και σταθεροί ρόλοι άντραγυναίκα. Σε πολλές σχέσεις, παρατηρείται κάποια εξειδίκευση στις δραστηριότητες - ο ένας σύντροφος κάνει κάποιες δουλειές περισσότερο από άλλες. Ωστόσο, σπάνια ο ένας κάνει κυρίως τις «αντρικές» και ο άλλος τις «γυναικείες». Με άλλα λόγια, αυτός που μαγειρεύει δεν κάνει απαραίτητα και σίδερο ή πλυντήριο. Η εξειδίκευση έχει να κάνει περισσότερο με ατομικούς παράγοντες, όπως οι προσωπικές προτιμήσεις και τα ενδιαφέροντα. Μικρή μειοψηφία είναι τα ομόφυλα ζευγάρια που λειτουργούν με βάση το μοντέλο άντρα-γυναίκας (καταμερισμός εργασιών, σεξουαλικοί ρόλοι, ντύσιμο, άσκηση εξουσίας). Eφόσον το παραδοσιακό μοντέλο άντρα-γυναίκας δεν ισχύει στις ομόφυλες σχέσεις, υπάρχει άραγε κάποιο άλλο; Οι ερευνητές το εξέτασαν και αυτό. Ένα πιθανό μοντέλο μπορεί να βασίζεται στη διαφορά ηλικίας, με τον μεγαλύτερο σύντροφο να έχει ένα ρόλο αρχηγού ή μέντορα. Ωστόσο, οι σχέσεις με διαφορά ηλικίας αποτελούν μειοψηφία στην έρευνα που έκανε ο Harry (1982, 1984) σε ζευγάρια γκέι αντρών. Όταν υπήρχε διαφορά ηλικίας, ήταν σχετικά μικρή (5-10 χρόνια). Σε αυτά τα ζευγάρια εντοπίστηκε διαφορά όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων, η οποία αποτελούσε ευθύνη κυρίως του μεγαλύτερου συντρόφου. Οι γκέι και λεσβιακές ερωτικές σχέσεις, σύμφωνα με τις έρευνες, δείχνουν να βασίζονται περισσότερο σ ένα μοντέλο φιλίας. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι είναι πιο συνηθισμένο τα γκέι και λεσβιακά ζευγάρια να παραμένουν στενοί φίλοι μεταξύ τους μετά τον χωρισμό, σε αντίθεση με τους περισσότερους στρέιτ. Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, οι σύντροφοι έχουν την ίδια ηλικία και δίνουν έμφαση στη συντροφικότητα, το μοίρασμα και την ισότητα στις σχέσεις (π.χ. Harry, 1982, 1983c Peplau κ.ά., 1978 Peplau & Cochran, 1981). Το μοντέλο φιλίας κατά κανόνα ευνοεί την ισότητα στις σχέσεις. Σε αντίθεση με τον γάμο, οι κανόνες που διέπουν τη φιλία προϋποθέτουν ότι οι σύντροφοι είναι σχετικά ισότιμοι σε κοινωνικό κύρος και εξουσία και τείνουν να έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα. Μύθος 4 Οι γκέι και οι λεσβίες έχουν μικρό κοινωνικό και φιλικό κύκλο Τα στερεότυπα θέλουν τους γκέι και τις λεσβίες να ζουν μοναχικές ζωές, αποκομμένοι από την ευρύτερη κοινωνία, χωρίς τη στήριξη του οικογενειακού περιβάλλοντος. Σίγουρα αληθεύει ότι σε μια ομοφοβική κοινωνία, οι γκέι και οι λεσβίες βιώνουν αποξένωση και απομόνωση. Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε το ψυχικό κόστος και το άγχος που προκαλεί ο στιγματισμός και η κοινωνική απομόνωση. Σε ποιο βαθμό, όμως, καταφέρνουν να αντισταθμίσουν αυτά τα εμπόδια και να δημιουργήσουν δυνατούς και ικανοποιητικούς κοινωνικούς και φιλικούς κύκλους; Κάτι τέτοιο έχει τεράστια σημασία, γιατί η συναισθηματική στήριξη, βοήθεια και καθοδήγηση που παρέχει ένας φιλικός κύκλος συμβάλλει ιδιαίτερα στην ψυχική και σωματική υγεία. Η Aura (1985) συνέκρινε 50 λεσβίες και 50 στρέιτ γυναίκες σχετικά με το πώς βίωναν την κοινωνική στήριξη που λάμβαναν. Όλες τους είχαν σταθερή ερωτική σχέση και παρόμοια ηλικία, μόρφωση και διάρκεια σχέσης. Καμία δεν είχε παιδιά στο σπίτι. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι και οι στρέιτ και οι γκέι γυναίκες είχαν πολύ παρόμοιες απόψεις όσον αφορά τη σπουδαιότητα της κοινωνικής στήριξης και αντλούσαν παρόμοιο επίπεδο στήριξης από τις προσωπικές σχέσεις τους. Ωστόσο, υπήρχε μία διαφορά: οι λεσβίες και οι στρέιτ γυναίκες αντλούσαν στήριξη από διαφορετικές πηγές! Πολλές λεσβίες στηρίζονταν λιγότερο σε συγγενείς και περισσότερο στη σύντροφό τους ή σε φίλες σε σύγκριση με τις στρέιτ γυναίκες. Ενώ, για παράδειγμα, και οι λεσβίες και οι στρέιτ γυναίκες ανέφεραν ότι λάμβαναν εξίσου μεγάλη βοήθεια όταν έπρεπε να μετακομίσουν ή χρειάζονταν κάποιον να τις πάει στο αεροδρόμιο, οι λεσβίες στηρίζονταν περισσότερο σε φίλες και οι στρέιτ περισσότερο σε συγγενείς. Η Lewin ερεύνησε την κοινωνική στήριξη που λάμβαναν οι λεσβίες και οι στρέιτ διαζευγμένες γυναίκες που μεγάλωναν παιδιά (Lewin, 1981 Lewin & Lyons, 1982). Βρήκε ότι και οι λεσβίες και οι στρέιτ μητέρες στρέφονταν στους γονείς τους ή σε άλλους συγγενείς για στήριξη. Περίπου το 84% των λεσβιών μητέρων ανέφεραν ότι όλοι ή σχεδόν όλοι οι συγγενείς τους ήξεραν για την ομοφυλοφιλία τους. Αν και αυτό αρχικά προξενούσε συναισθηματική ταραχή για πολλές λεσβίες και την οικογένειά τους, με τον καιρό η οικογένειά τους το αποδέχτηκε. Σε γενικές γραμμές, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η παρουσία παιδιών μάλλον εξομοιώνει την κοινωνική στήριξη που λαμβάνουν οι λεσβίες και οι στρέιτ γυναίκες. Ο Kurdek (1988) ερεύνησε την κοινωνική στήριξη των ομόφυλων ζευγαριών. Όταν ρωτήθηκαν ποιος τους παρέχει κοινωνική στήριξη, σχεδόν όλοι ανέφεραν, εκτός από τον/την σύντροφό τους, τους φίλους τους. Επίσης, το 81% των γκέι αντρών και το 86% των λεσβιών ανέφεραν ως πηγή στήριξης κάποιον συγγενή, συνήθως τη μητέρα ή μια αδερφή. Με βάση το «Ερωτηματολόγιο Κοινωνικής Στήριξης Sarason» (1983), ο Kurdek δεν βρήκε καμία διαφορά μεταξύ των γκέι και των λεσβιών όσον αφορά τη στήριξη που λάμβαναν ή την ικανοποίησή τους από αυτή τη στήριξη. Βιβλιογραφία Alan P. & Weinberg, Martin S. Bell (1978), Homosexualities A Study of Diversity Among Men & Women An Official Publication o/t Institute for Sex Research (Kinsey). Karla Jay, Allen Young (1976), The gay report : lesbians and gay men speak out about sexual experiences and lifestyles. Peplau L. A. (1981), What Homosexuals Want, Psychology Today. Deborah C. Stearns and John Sabini (1997), Dyadic Adjustment and Community Involvement in Same-Sex Couples, Journal International Journal of Sexuality and Gender Studies, Springer Netherlands. Letitia Anne Peplau and Adam W. Fingerhut (2007), The Close Relationships of Lesbians and Gay Men Annual Review of Psychology, Vol. 58: Leslie Koepke, Jan Hare and Patricia B. Moran (1992), Relationship Quality in a Sample of Lesbian Couples with Children and Child-Free Lesbian Couples, Family Relations, Vol. 41, No. 2. Peplau, L., Padesky, C., & Hamilton, M. (1982). Satisfaction in lesbian relationships. Journal of Homosexuality, Επειδή δεν τα βγάζουμε από το μυαλό μας! 8(2), Peplau, L., & Spalding, L. (2000). The close relationships of lesbians, gay men, and bisexuals. In C. Hendrick & S. Hendrick (Eds.), Close relationships: A sourcebook (pp ). Thousand Oaks: Sage Publications, Inc. Kurdek, L. (1994). The nature and correlates of relationship quality in gay, lesbian, and heterosexual cohabitating couples: A test of the individual differences, interdependence, and discrepancy models. In B. Greene & G. M. Herek (Eds.), Lesbian and gay psychology: Theory, research, and clinical applications (Vol. 1, pp ). Thousand Oaks: Sage Publications. Kurdek, L., & Schmitt, J. P. (1986). Relationship quality of partners in heterosexual married, heterosexual cohabiting, and gay and lesbian relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 56(4), Kurdek, L., & Schmitt, J. P. (1987). Partner homogamy in married, heterosexual cohabiting, gay, and lesbian couples. The Journal of Sex Research, 23(2), Dailey, D. M. (1979). Adjustment of heterosexual and homosexual couples in pairing relationships: An exploratory study. The Journal of Sex Research, 15(2), Duffy, S., & Rusblut, C. (1986). Satisfaction and commitment in homosexual and heterosexual relationships. Journal of Homosexuality, 12, Cardell, M., Finn, S., & Maracek, J. (1981). Sex-role identity, sex-role behavior, and satisfaction in heterosexual, lesbian and male couples. Psychology of Women Quarterly, 5(3), Lewin, E., & Lyons, T. (1979). Lesbian and heterosexual mothers: Continuity and difference in family organization. Paper presented at meeting of the American Psychological Association, New York. Lesbian s appeal for custody of son rejected. (1995, April 22). The New York Times, p. 6. Lewin, E. (1981). Lesbianism and motherhood: Implications for child custody. Human Organization, 40(1),6-14. Philip Blumstein and Pepper Scwartz (1983). American Couples: Money, Work, Sex, New York, NY: William Morrow and Company. ρωση ευαισθητοποίηση έρευνα ενημέρωση ευαισθητοποίηση έρευνα ενημέρωση ευαισθητοποίηση έρευνα ενημέρωση ευαισθητοποίηση έρευνα ενημέρω Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008 City Uncovered 15

16