Επαναληπτικό Διαγώνισμα

Transcript

1 Επαναληπτικό Διαγώνισμα Ιστορίας Προσανατολισμού Γ Λυκείου ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΣΗ ΘΕΜΑ Α1 Να δώσετε το περιεχόμενο των ακόλουθων ιστορικών όρων: α)υπηρεσία Παλιννοστήσεως και Περιθάλψεως(μον. 5) β)συνθήκη των Σεβρών (28 Ιουλίου-10 Αυγούστου 1920)(μον. 5) γ)βενιζελισμός(μον. 5) Μονάδες 15 ΘΕΜΑ Α2 Να χαρακτηρίσετε τις προτάσεις που ακολουθούν, γράφοντας στο τετράδιόσας, δίπλα στο γράμμα που αντιστοιχεί στην κάθε πρόταση, τη λέξη Σωστό,αν το περιεχόμενο της πρότασης είναι σωστό, ή τη λέξη Λάθος, αν τοπεριεχόμενο της πρότασης είναι λανθασμένο: α) Το 19 ο αιώνα, η Αγγλία απορροφούσε το σύνολο σχεδόν των εξαγωγών σταφίδας, αλλά και ένα σημαντικό ποσοστό μεταλλευμάτων (αργύρου). (μον. 2) β) Η μεγάλη μάζα των Ελλήνων της διασποράς άνηκε σε μεσοαστικά ή μικροαστικά στρώματα. (μον. 2) γ) Το 1879, στις ελληνικές εκλογές, υπήρχαν 25 τοπικά ψηφοδέλτια, ενώ το 1885 μόνο 4. (μον. 2) δ) Από το 1910 μέχρι το 1912 και από το 1920 μέχρι και τον Αύγουστο του 1928, ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε συμμετάσχει σε 5 εκλογικές αναμετρήσεις. (μον. 2) ε) Μετά την υπογραφή της συνθήκης των Μουρνιών, έπειτα από μακρότατες και επίπονες διαβουλεύσεις, ο Βενιζέλος με τις Μεγάλες Δυνάμεις κατέληξαν σε μία νέα ρύθμιση του Κρητικού Ζητήματος. (μον. 2) Μονάδες 10 1

2 ΘΕΜΑ Β1 Από ποιες περιοχές και κάτω από ποιες συνθήκες ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα τις περιόδους: α) 1906 με 1913; (7 μον.) β) 1919 με 1921; (6μον.) Μονάδες 13 ΘΕΜΑ Β2 Να αναφερθείτε στους παράγοντες που εμπόδισαν κατά τη διάρκεια του 19 ου αιώνα την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος και τη διάδοση της σοσιαλιστικής ιδεολογίας, αλλά και το σχηματισμό ταξικών κομμάτων. Μονάδες 12 ΟΜΑΔΑ ΔΕΤΣΕΡΗ ΘΕΜΑ Γ1 Λαμβάνοντας υπόψη το κείμενο του βιβλίου σας και το περιεχόμενο των παραπάνω πηγών: α) Να κατονομάσετε τους παράγοντες που συνθέτουν την πολυπλοκότητα του ζητήματος της διανομής των εθνικών γαιών. β) Να περιγράψετε την κατάσταση που επικρατεί μέχρι την μεταρρύθμιση του 1871, αλλά και το πλαίσιο μέσα στο οποίο έγινε ο σφετερισμός πολλών εθνικών γαιών. ΠΗΓΗ Οι «εθνικές γαίες», τη στιγμή της ανεξαρτησίας, αντιπροσώπευαν πάνω από το μισό του καλλιεργήσιμου εμβαδού της χώρας, και συμπεριλάμβαναν αναγκαστικά και τις ευφορότερες περιοχής που άλλοτε ανήκαν στους Τούρκους. Η εκμετάλλευση και η αξιοποίησή τους αποτέλεσαν ένα από τα πιο καυτά πολιτικά προβλήματα της χώρας, για ένα σχεδόν αιώνα. Για άλλη μια φορά οι αριθμοί που δίνονται για τη συνολική έκταση των εθνικών γαιών είναι αμφισβητήσιμοι. * + Ώς το τέλος του αιώνα, το πιο επείγον υπήρξε το πρόβλημα της παραχώρησης των εδαφών στους φτωχούς άκληρους αγρότες. Αλλά οι αγώνες που έγιναν για την κατανομή των εδαφών και η αντίδραση εκείνων που επωφελούνταν από τη συγκεχυμένη κατάσταση που επικρατούσε στη διαχείριση των εθνικών γαιών, επιβράδυναν τη διανομή. 2

3 Μέχρι το 1871, οπότε αρχίζει να επιταχύνεται ο ρυθμός διανομής των εθνικών γαιών, είχαν μοιραστεί μονάχα στρέμματα * +. Αλλά η επίσημα επικυρωμένη διανομή των εθνικών εδαφών, δεν καλύπτει παρά μονάχα ένα τμήμα του συνόλου. * + Είναι φανερό, ότι αυτή η γη, που εμφανίζεται σα να χάθηκε από το νόμιμο ιδιοκτήτη της, το κράτος, έγινε αντικείμενο ιδιωτικής οικειοποίησης. Η έλλειψη κτηματολογίου είναι μια από τις αιτίες που έκαναν εφικτή αυτή τη διαδικασία σφετερισμού, η οποία διευκολύνονταν από τη νομική και διοικητική αναρχία. * + Η πρώτη επίσημη αγροτική στατιστική, που έγινε το 1861, αναφέρει πως η Ελλάδα δεν είχε παρά στρέμματα καλλιεργημένης γης, όπου θα μπορούσαμε να προσθέσουμε στρέμματα δυνάμει καλλιεργήσιμης γης (Ευελπίδης ο.π., σελ. 48). Έτσι, λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι είναι αδύνατο να υπολογιστεί ακριβώς το τμήμα των εθνικών γαιών μέσα στο σύνολο των καλλιεργημένων εδαφών της χώρας, καθώς οι υπολογισμοί κυμαίνονται ανάμεσα στο 1/3 και τα 3/4 του συνόλου των εδαφών. Η έγγεια πρόσοδος, που τελικά εισέπραττε το Κράτος, ήταν εξαιρετικά χαμηλή για την πλειοψηφία των χωρικών που κατείχαν τις εθνικές γαίες. Έτσι, οι ειδικές συνθήκες μίσθωσης των γαιών εξομοιώνουν σχεδόν τον κάτοχό τους με το μικροιδιοκτήτη που έχει πλήρη κυριότητα. Πραγματικά, το Κράτος (ο ιδιοκτήτης γης), δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να ταυτιστεί μ έναν απόντα ιδιοκτήτη, έστω και μόνον από το γεγονός της πολύ μειωμένης «έγγειας προσόδου» που εισπράττονταν και που τόσο εξαιτίας του χάους, που δημιουργήθηκε στη διαχείριση των γαιών, όσο και για πολιτικούς και ψηφοθηρικούς λόγους, έπαιρνε τη μορφή ενός συμπληρωματικού φόρου, αντιπροσωπεύοντας κατά βάση το 15% της παραγωγής.... Το Κράτος, σαν ιδιοκτήτης, είναι ανίκανο να επιτελέσει τον κύριο οικονομικό και «τυπικό» ρόλο του ιδιοκτήτη που ζει εκτός έδρας: να καθορίσει δηλαδή τους τρόπους εξαγωγής της εγγείας προσόδου. Πιο σημαντικό είναι πως ο εκμισθωτής, ο μικροκαλλιεργητής με τα διασφαλισμένα οικονομικά δικαιώματα, λειτουργεί απέναντι στη γη του σα να ήταν δικαιωματικά ο νόμιμος ιδιοκτήτης της. Μέσα σ αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, έγινε ο σφετερισμός των μισών περίπου εθνικών γαιών. Παρατηρούμε άλλωστε, ότι αυτή η κατάσταση παγιώνεται χάρη στις διατάξεις του ρωμαϊκού δικαίου που ισχύει στην Ελλάδα. Πραγματικά, οι 3

4 διατάξεις οι σχετικές με τη χρησικτησία οδηγούσαν στην πλήρη ιδιοκτησία μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα «διανοία κυρίου» νομής. Έτσι, απαραίτητος όρος για να απαιτήσει κανείς έναν τίτλο ιδιοκτησίας ήταν να μην πληρώνει γεώμορο, γιατί κάθε πληρωμή αποτελούσε νομικά απόδειξη για τη σχέση εκμίσθωσης κι έτσι ανέστειλε τη χρησικτησία. * + Έτσι, λοιπόν, ο σφετερισμός των εθνικών γαιών τελικά δεν ήτανε τίποτα άλλο από μια διαδικασία που συνέβαλλε στην εξομάλυνση μιας κατάστασης η οποία για πολύ καιρό στάθηκε νομικά, κοινωνικά και οικονομικά διφορούμενη. Κ. Σσουκαλά, Εξάρτηση και αναπαραγωγή, σσ ΘΕΜΑ Δ1 Λαμβάνοντας υπόψη το περιεχόμενο των παραθεμάτων και τις γνώσεις σας από το σχολικό βιβλίο, να παρουσιάσετε και να αιτιολογήσετε την αντίδραση του Ε. Βενιζέλου απέναντι στην απόφαση των Κρητών βουλευτών να μετάσχουν στις εργασίες του ελληνικού κοινοβουλίου. Μονάδες 25 ΠΗΓΗ 1 ταθερή άρνηση του Βενιζέλου να επιτρέψει την είσοδο Κρητών βουλευτών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. χετικό έγγραφο προς το Προεδρείο της Βουλής: «Της Ελλάδος μη αποδεχθείσης εισέτι το Κρητικόν κήρυγμα της ενώσεως η Κρήτη ούτε από απόψεως εσωτερικού δημοσίου δικαίου πολύ δε ολιγώτερον από απόψεως διεθνούς δικαίου, δύναται να θεωρηθή αποτελούσα μέρος της Ελληνικής Επικρατείας, ώστε να δικαιούται ν αντιπροσωπεύηται κατά το Σύνταγμα εν τω εν Αθήναις Βουλευτηρίω Η Κυβέρνησις είναι αδύνατον να δεχθή όπως παρεδρεύσουν οι αναφέρομενοι μετά των νομίμων αντιπροσώπων του Ελληνικού λαού, υπομιμνήσκει δ ότι απόπειρα τυχόν αυτών, όπως βιαίως πραγματοποιήσωσι τους σκοπούς των, θ απετέλει έγκλημα κατά της εν Ελλάδι καθεστηκυίας τάξεως, την οποία έχει η κυβέρνησις καθήκον να προασπίση και αν ακόμη ευρεθή εις την λυπηροτάτην ανάγκην να χρησιμοποιήση προς τούτο την ένοπλονδύναμιν. Η κυβέρνησις άλλως τε ελπίζει ότι οι Κρήτες αντιπρόσωποι δεν θα φθάσουν να ωθήσουν τα πράγματα μέχρι τοιαύτης ακρότητος και ότι ο εγνωσμένος αυτών πατριωτισμός θα τους αγάγη εις την αναγνώρισιν ότι ο 4

5 επιδιωκόμενος υπ αυτών Εθνικός σκοπός ήκιστα δύναται να υπηρετηθή δια προκλήσεως εσωτερικών αταξιών και ανωμαλιών». Κ. βολόπουλος, Ι.Ε.Ε., τόμος Ι, σ. 284 ΠΗΓΗ 2 Η συνείδηση της ανεπάρκειας των προϋποθέσεων, οι οποίες θα ήταν δυνατόν να επιτρέψουν την αποτελεςματική διεκδίκηση των εθνικών δικαίων στο στρατιωτικό ή το διπλωματικό πεδίο, ενίσχυσε τον Ελευθέριο Βενιζέλο στην απόφαση να καλλιεργήσει κλίμα υφέσεως της σχέσεις με της βαλκανικούς γείτονες και, ιδίως, την Τουρκία. Ο της Έλληνας πρωθυπουργός επιδίωκε, πράγματι, από το ένα μέρος να αποφύγει μια άκαιρη και ίσως μοιραία περιπέτεια, και από το άλλο να κερδίσει πολύτιμο χρόνο στην προσπάθεια για την ενίσχυση του ένοπλου δυναμικού της χώρας. Η άμεση συνειδητοποίηση της γενικότερης της αναγκαιότητας εξηγεί τη συγκρατημένη και μετριοπαθή στάση του απέναντι στην επικυρίαρχη Τουρκία, στα τελευταία ιδίως χρόνια της πολιτείας του στην Κρήτη. Θα ήταν ακόμη δυνατόν να υποστηριχθεί ότι, ευθύς μετά τον Ιούλιο του 1908, είχε προσωρινά τουλάχιστον συμμεριστεί της τολμηρές ελπίδες ευρύτερων κύκλων του πανελληνίου για μια εποικοδομητική συνεργασία των δυο λαών στα πλαίσια του φιλελεύθερου συντάγματος που 313 επαγγελόταν η νεοτουρκική επανάσταση και, κατ επέκταση, στο επίπεδο των διακρατικών ελληνοτουρκικών σχέσεων. * + Άμεσα συναρτημένη με τη γενικότερη αυτή φροντίδα είναι δυνατό να θεωρηθεί και η τακτική του Βενιζέλου στην αντιμετώπιση των ειδικότερων προβλημάτων της κρητικής πολιτείας. Κ. βολόπουλος, Ι.Ε.Ε., τ. Ι, σ. 280 Καλή επιτυχία και καλές εξετάσεις!!! 5