Οι αληθινές βασίλισσες του πάγου. Χιου Γκραντ ο Φιλέλληνας. Kim Yu-Na. η ακριβοπληρωμένη

Transcript

1 Χιου Γκραντ ο Φιλέλληνας «Θα βγείτε από την κρίση επειδή αγαπάτε τη χώρα σας, είστε ντόμπροι και αντέχετε» ΘΕΜΑ Οι άνθρωποι πίσω από τα πράγματα Μαρί Κυριακού «Στη δύσκολη εποχή που ζούμε η φιλανθρωπία είναι πιο αναγκαία από ποτέ» Μαρίνα Δοδέρος Η φίλη της Ωνάση εξομολογείται: «Οταν βρήκα νεκρή τη Χριστίνα» Joannie nnie Rochette Rochette η σόουγουμαν Πρώτο Θέμα Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Carolina Kostner Οι αληθινές βασίλισσες του πάγου - Τα μυστικά του πατινάζ - Οι χρυσές χορηγίες - Η μανία του τριπλού άξελ στην Ελλάδα το παιδί-θαύμα Mao Asada η αγαπημένη των διαφημιστών Kim Yu-Na η ακριβοπληρωμένη 10 εκατ. δολάρια το 2010 Κώστας Κόκλας «Στη φάση που είμαι θα έπαιζα όχι μόνο σε τούρκικο αλλά και σε κινέζικο σίριαλ» Νίκος Γίτσης Ο Ελληνας Richard Branson Μαριγώ Λεμού-Πατίτσα Η Pink Lady της ναυτιλίας χτυπάει ξανά, σαν δημοσιογράφος

2 2 Πρώτο Θέμα Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Αστέρια στον πάγο, τα αυθεντικά... Miki Ando η πατριώτισσα Η σύγκριση του καλλιτεχνικού πατινάζ στον πάγο ανάμεσα στην Ελλάδα και το εξωτερικό θυμίζει την απόσταση Ανατολής και Δύσης. Το σπορ που μόλις τώρα γίνεται μόδα στη χώρα μας έχει μεγάλη πορεία, πολλές βασίλισσες, εκατομμύρια δολάρια και αμέτρητα αφιερώματα στις ιλουστρασιόν σελίδες των μεγαλύτερων περιοδικών του κόσμου... Της Φένιας Γιαννουλάδη Τα ευεργετικά αποτελέσματα του πατινάζ επέδειξε η παγκόσμια πρωταθλήτρια Maria Butyrskaya όταν φωτογραφήθηκε για το «Playboy» Υπεύθυνοι ενθέτου: Δημήτρης Παγαδάκης, Τζένη Αγιανδρίτη Eπιμέλεια σύνταξης: Ρομίνα Ξύδα Συντακτική ομάδα: Ανδρέας Δερμιτζάκης, Χρήστος Ζαμπούνης, Μαρία Λεμονιά, Τίνα Μανδηλαρά, Σοφία Χουντάση ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ: ΑΠΕ, EUROKINISSI, NDP, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ, STUDIO PANOULIS, ΤΑΣΟΣ ΚΟΝΤΟΚΩΣΤΑΣ, ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΕΖΗ, REUTERS, APEIRON, IML, IDEAL IMAGES, VISUALPHOTOS.COM, PARRIS PRESS

3 Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 3 Η Αννα Χατζηαθανασίου μοιαζαν να πετούν πάνω από την επιφάνεια του πάγου. Αυτό το πράγμα με γοήτευε απίστευτα. «Ε Ηθελα κι εγώ να μάθω να πετάω», θυμάται ο Αλέξης Κωστάλας περιγράφοντας την πρώτη φορά που ήρθε σε επαφή με το καλλιτεχνικό πατινάζ, όταν είχε πάει για σπουδές στην Αμερική. «Ετσι ξεκίνησα τις προσπάθειες. Εφαγα πολλές τούμπες... Κάποιες ήταν αρκετά σοβαρές! Ε, μόλις σηκωνόμουν, επέστρεφα στον πάγο και συνέχιζα ακάθεκτος τον αγώνα μου». Οσοι έχουν δει έστω και μία φορά στη ζωή τους καλλιτεχνικό πατινάζ σε μεταδόσεις αγώνων της ΕΡΤ σίγουρα θα θυμούνται τη βελούδινη φωνή του Αλέξη Κωστάλα να περιγράφει με πάθος και θαυμασμό ταυτόχρονα τα τριπλά άξελ, τα τόλουπ, τις πιρουέτες Μπίλμαν και τα λουτς με τη χαρακτηριστική προφορά του. Με το ίδιο πάθος μιλάει ακόμα και σήμερα για το δύσκολο αυτό άθλημα, εκφράζοντας την ελπίδα πως μέσα από την προβολή που γνωρίζει το καλλιτεχνικό πατινάζ μέσω του «Dancing on Ice» θα βγει από τη λήθη των τελευταίων ετών. Ισως έτσι κινητοποιηθεί και η πολιτεία και αποφασίσει να στηρίξει την Ελληνική Ομοσπονδία Παγοδρομιών και τους ελάχιστους αθλητές που -με ρομαντική διάθεση- εξακολουθούν να πιστεύουν σε μια αλλαγή της σημερινής κατάστασης προς το καλύτερο. Και όπως φαίνεται, δεν έχει άδικο αφού, όπως δηλώνει και ο Παντελής Πολυχρόνης, υπεύθυνος του Blanos Sports Park στα Σπάτα, το οποίο διαθέτει και παγοδρόμιο, η προσέλευση του κοινού έχει όντως σημειώσει άνοδο από την έναρξη της προβολής της εκπομπής! Απογοητευμένη από την απουσία κρατικής βοήθειας είναι επίσης και η Αννα Χατζηαθανασίου, μία από τις ελάχιστες αξιόλογες Ελληνίδες αθλήτριες που κατάφεραν να συμμετάσχουν σε πρωταθλήματα και εκτός ελληνικών συνόρων. Σήμερα η Αννα -αν και έχει αλλάξει επαγγελματική πορεία στη ζωή της εδώ και χρόνιαδιατηρεί την επαφή της με το πατινάζ από τη θέση του κριτή σε διεθνές επίπεδο, ενώ παράλληλα βοηθάει τη μητέρα της -επίσης λάτρη του καλλιτεχνικού πατινάζ- με την επιχείρηση Ice Arena η οποία στήνει παγοδρόμια σε διάφορα σημεία της Αθήνας. Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν αδυνατεί να θυμηθεί την πρώτη φορά που φόρεσε παγοπέδιλα: «Πρέπει να ήμουν τριών ετών! Η μητέρα μου μόλις είχε γυρίσει από την Αμερική όπου ζούσε για κάποια χρόνια και ήταν ενθουσιασμένη με το πατινάζ. Εψαξε και βρήκε ένα από τα ελάχιστα παγοδρόμια που υπήρχαν και αρχίσαμε να πηγαίνουμε παρέα». Συνέχισε σε όλη την εφηβεία της μαζί με τη φίλη και συναθλήτριά της Σόφη Πασχάλη. Η επιτυχημένη πορεία τους όμως αναγκαστικά κάποια στιγμή ανακόπηκε. Δεν υπήρχαν υποδομές ολυμπιακών προδιαγραφών, δεν υπήρχαν οι απαιτούμενες επιδοτήσεις, δεν υπήρχε η κρατική μέριμνα προκειμένου να έχουν δυνατή εκπροσώπηση και παρουσία: «Το καλλιτεχνικό πατινάζ είναι μια πολύπλοκη ενασχόληση», εξηγεί. «Oπως κάθε άθλημα, απαιτεί πειθαρχία στον ύπνο, αυτοσυγκράτηση στο φαγητό και απάρνηση των κλασικών εφηβικών συνηθειών. Πρέπει να το αγαπάς πολύ και επιπλέον να είσαι διατεθειμένος να ξοδεύεις τα χρήματα που απαιτούνται: για τα παγοπέδιλα, τις λεπίδες, τα ρούχα, την είσοδο στο παγοδρόμιο για την εξάσκησή σου, αλλά και τους διαφορετικούς προπονητές που χρειάζεσαι - αφού πρέπει να κάνεις παράλληλα ληλαλα χορό, μπαλέτο και ειδικές ασκήσεις γυμναστικής για ενδυνάμωση της μέσης και προστασία των αρθρώσεων στα πόδια, τους αστραγάλους και τα γόνατα. Επιπλέον, το καλοκαίρι καί αίρι έπρεπε ε να φεύγουμε στοεξωτ εξωτερικό ερικόγια να συνεχίσουμε τις προπονήσεις πάλι με δικά μας έξοδα! Ημουν τυχερή που οι γονείς μου είχαν τη δυνατότητα τητα τα να με στέλνουν στην Αμερική. Εκεί συνειδητοποιούσες τη διαφορά στο επίπεδο και στις υποδομές». Και φυσικά στις χορηγίες. Εξαιτίας των δυσχερειών τα άτομα που τις δεκαετίες του 80 και του 90 έδιναν το «παρών» στις διεθνείς διοργανώσεις άρχισαν να λιγοστεύουν. Σήμερα με τα χρώματα της Ελλάδας αγωνίζονται ομογενείς από τον Καναδά ή τις ΗΠΑ. Οι βασίλισσες του πάγου Στον αντίποδα της ελληνικής πραγματικότητας, στο εξωτερικό οι χορηγίες μπορούν να στείλουν άτομα με ικανότητες στον πάγο κατευθείαν στη λίστα του περιοδικού «Forbes». Το χαρακτηριστικότερο και πιο πρόσφατο παράδειγμα αθλήτριας με το «άγγιγμα του Μίδα» -ή μάλλον το «πάτημα του Μίδα»- είναι η Kim Yu-Na, από τη Νότιο Κορέα. Με συμφωνίες για έμμεση προώθηση προϊόντων εταιρειών όπως η Hyundai, η Nike, η Samsung Electronics και δυνατούς χορηγούς όπως η Kookmin Bank, το ετήσιο εισόδημα της «Βασίλισσας Yu-Na», όπως την αποκαλούν οι θαυμαστές της, αγγίζει τα 9,7 εκατ. δολάρια τον χρόνο! Εντυπωσιακή ήταν και η συμφωνία με την τράπεζα-σπόνσορά της για 1 εκατ. δολάρια bonus, εάν κατάφερνε να πάρει το χρυσό στους χειμερινούς Ολυμπιακούς του Βανκούβερ το Φυσικά, πήρε το μετάλλιο, όπως και το εκατομμύριο. Ανάλογη τύχη έχουν και όσοι από τους αθλητές διεθνούς φήμης μπορούν να διαισθανθούν ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για να αποσυρθούν από τον αγωνιστικό στίβο και -εκμεταλλευόμενοι τη δημοτικότητά τους στο peak της καριέρας τους- να πάρουν μέρος σε σόου στον πάγο τα οποία τους αποφέρουν τεράστια κέρδη, όπως η Καναδή Joannie Rochette, η οποία αμέσως μετά το χρυσό σε διοργάνωση της περσινής χρονιάς αποφάσισε να σταματήσει την αγωνιστική της δράση και να αφιερώσει τον χρόνο της στα φαντασμαγορικά και προσοδοφόρα σόου. Σε έναν μόνο χρόνο έδωσε 70 παραστάσεις γυρίζοντας ολόκληρο τον κόσμο. Στη μάχη για μια αξιοπρεπή «σύνταξη» βοηθούν επίσης αμοιβές για φωτογραφήσεις και διαφημίσεις στην τηλεόραση, «άθλημα» στο οποίο έχει επιδοθεί η ιδιαίτερα δημοφιλής στην πατρίδα της γιαπωνέζα Mao Asada. Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να αυξήσει το ετήσιο εισόδημά της κατά 4 εκατ. δολάρια. Την πεντάδα των «χρυσών» κοριτσιών του καλλιτεχνικού πατινάζ συμπληρώνουν η Carolina Kostner από την Ιταλία με μακρά οικογενειακή παράδοση στα αθλήματα στον πάγο, αφού η μητέρα της ήταν αθλήτρια του πατινάζ στα 70s, ενώ ο πατέρας της, όπως και τα δυο της αδέρφια αθλητές του χόκεϊ, καθώς και η Miki Ando επίσης από την Ιαπωνία. Η τελευταία μάλιστα αφιέρωσε το περσινό της μετάλλιο στη χώρα της η οποία είχε χτυπηθεί σκληρά από τον σεισμό και το τσουνάμι που ακολούθησε. Με τρεις από τις πέντε αθλήτριες να κατάγονται από την Ασία, φαίνεται πως το παραδοσιακό κέντρο βάρους που κατείχαν οι χώρες του ανατολικού μπλοκ μετατοπίζεται. Και μπορεί οι Ασιάτισσες να έχουν τη δική τους εξωτική ομορφιά, αλλά σίγουρα δεν έχουν το σεξαπίλ της Ρωσίδας Maria Butyrskaya, η οποία είχε ποζάρει για το «Playboy» τον Νοέμβριο του 1998 ή της θρυλικής Katarina Witt που είχε επίσης φιλοξενηθεί στη Βίβλο των Αντρών. Και όπως είναι γνωστό, πάντα με το αζημίωτο! «Ξέρεις με πόσα χρήματα ισοδυναμούν τα λίγα δευτερόλεπτα που φορούν το μπουφανάκι με το σηματάκι του σπόνσορά τους, ενώ περιμένουν τα αποτελέσματα στον πίνακα και τις δείχνει η οθόνη;» ρωτάει ρητορικά η Αννα Χατζηαθανασίου χωρίς να γνωρίζει ούτε η ίδια την ακριβή απάντηση... Mao Asada η αγαπημένη των διαφημιστών Carolina Kostner Kim Yu-Na η ακριβοπληρωμένη το παιδί-θαύμα Catarina Witt η βετεράνος Joannie Rochette η σόουγουμαν

4 4 Πρώτο Θέμα Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Royal Festival Hall Προλογίζει ελληνική βραδιά στο Λονδίνο, βάζει το πρόσωπό του στο εισιτήριο και δηλώνει λάτρης της χώρας μας Γκραντ Χιου Φιλέλληνας με αποδείξεις Dress code black & white, αυστηρό πρωτόκολλο και guest list με τα πιο ισχυρά επιχειρηματικά ονόματα: στο Royal Festival Hall δύο Ελληνίδες κατάφεραν να προσελκύσουν όχι μόνο την ελλληνοβρετανική ελίτ, αλλά και τον πλέον ακριβοθώρητο Αγγλο ηθοποιό. Ο Χιου Γκραντ σπάει το εμπάργκο του προς τα media για χάρη της Ελλάδας Της Μαρίας Λεμονιά Αφροδίτη Ραϊκοπούλου, η συνθέτρια για χάρη της οποίας ο Χιου Γκραντ αποφάσισε να αναλάβει την επικοινωνία της διοργάνωσης Η παραγωγός της βραδιάς Κάρμεν Σγούρα και ο δούκας του Κεντ

5 Δημήτρης Χορν και Μελίνα Μουνδρέα Στέλιος Χατζηιωάννου Αλεξ Καρύδης Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 5 Τ ο διάσημο πρόσωπο του Χιου Γκραντ αυτή τη φορά δεν πρωταγωνιστεί στη μεγάλη οθόνη. Ο χολιγουντιανός σταρ φιγουράρει στο εισιτήριο που θα εξασφαλίσει την είσοδο σε μια καλλιτεχνική βραδιά με έντονο ελληνικό ενδιαφέρον. «Είναι από τις ελάχιστες φορές που ο εξαιρετικά φειδωλός Βρετανός ηθοποιός δέχεται να σηκώσει στους ώμους του την επικοινωνιακή πολιτική της διοργάνωσης, παρά τη γνωστή αλλεργία του προς τα media», σχολιάζουν καλλιτεχνικοί κύκλοι του Λονδίνου και συνεχίζουν: «Ο Χιου που αποφεύγει οποιουδήποτε είδους κοινωνική έκθεση όπως ο διάβολος το λιβάνι». «Εκτιμώ την πλούσια ελληνική ιστορία και την κουλτούρα σας», δηλώνει ο ίδιος στο «ΘΕΜΑ People». «Εχω επισκεφτεί τη χώρα σας, ευτυχώς για εμένα χωρίς να γίνω αντιληπτός, και έχω ενθουσιαστεί. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ωραίο από τα να τριγυρνάς στους αρχαίους χώρους και να εισπράττεις την ενέργεια γενεών και γενεών. Οι Ελληνες διαθέτετε αγάπη στον τόπο σας, ντομπροσύνη και αντοχή - τρία συστατικά που είχαν πάντα τη δύναμη να σας βγάζουν από τις κρίσεις. Αυτό θα υπερισχύσει και τώρα». Στη βραδιά που είναι προγραμματισμένη για τις 27 Φεβρουαρίου στο λονδρέζικο Royal Festival Hall έχει πρωταγωνιστικό ρόλο η Ελληνίδα συνθέτρια Αφροδίτη Ραϊκοπούλου, η γυναίκα που πριν από τρία χρόνια συνέθεσε τη μουσική για τη διεθνή καμπάνια του Ερυθρού Σταυρού. Σήμερα, ντύνοντας με μουσική τη θρυλική ταινία του βωβού κινηματογράφου «Faust» του Γερμανού εξπρεσιονιστή σκηνοθέτη Friedrich Wilhelm Murnau, που βγήκε στις οθόνες το 1926, έρχεται για να αποδείξει ότι η μουσική και η έβδομη τέχνη μπορεί να συναντηθούν έστω και πολλά χρόνια μετά: «Επέλεξα αυτό το έργο γιατί αντικατοπτρίζει τη μάχη του καλού με το κακό. Ενα θέμα εξαιρετικά επίκαιρο για εμάς τους Ελληνες», λέει η ίδια. Εξήντα πέντε μέλη της λονδρέζικης Philarmonia Orchestra, που τελεί υπό την αιγίδα της βρετανικής βασιλικής οικογένειας, θα αποδώσουν το σάουντρακ την ώρα που σε μια τεράστια οθόνη θα προβάλλεται η ταινία, ενώ ο Χιου Γκραντ θα προλογίσει τη βραδιά: «Πολλοί με ρωτούν πώς κατάφερα να πείσω τον Αγγλο ηθοποιό να αναλάβει τον ρόλο του guest. Ξέρω ότι ηχεί περίεργα αλλά δεν ήταν και τόσο δύσκολο», αποκαλύπτει η Αφροδίτη Ραϊκοπούλου. «Γνωρίζω τον Χιου και όταν του έκανα την πρόταση μου είπε: Είμαι έτοιμος να υποστηρίξω οποιαδήποτε μορφή αυθεντικής τέχνης. Αλλωστε στο σπίτι σου έχουμε περάσει πολύ όμορφα παίζοντας πιάνο». Της ζητάω να ανατρέξει στην ημέρα της γνωριμίας τους κι εκείνη χαμογελά: «Θα σου φανεί περίεργο, αλλά κάποια πράγματα έρχονται χωρίς να τα κυνηγήσεις. Πριν από κάποια χρόνια έκανα ένα πάρτι στο σπίτι μου κι ένας φίλος με ρώτησε αν μπορεί να φέρει μαζί του έναν ακόμη φίλο. Οταν ήρθαν, ανοίγω την πόρτα και τι βλέπω... τον Χιου Γκραντ, τον διάσημο γείτονά μας στην περιοχή του Νότινγκ Χιλ! Οταν αντιλήφθηκε ότι τον αντιμετωπίζαμε όπως όλα τα υπόλοιπα μέλη της παρέας, του άρεσε πολύ και με τον τρόπο του μας έδωσε να καταλάβουμε ότι δεν εκτιμά όλο αυτό το δήθεν παιχνίδι της δημοσιότητας που στήνεται γύρω από τους διάσημους. Καταλήξαμε εγώ να παίζω πιάνο κι εκείνος μαζί με τους υπόλοιπους να τραγουδά. Φεύγοντας μας είπε ότι ήταν μία από τις πιο ζεστές βραδιές της ζωής του». Το εισιτήριο των 250 λιρών, οι Ελληνες και η παρ ολίγον κυρία Ρουβά Παρόλο που το εισιτήριο ανέρχεται στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 250 αγγλικών λιρών, όταν το event ανακοινώθηκε στο Διαδίκτυο, οι κρατήσεις χτύπησαν κόκκινο, μία επιτυχία για την οποία δεν ευθύνεται μόνο η είδηση ότι ο Χιου Γκραντ θα είναι guest, αλλά και το γεγονός ότι έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον κι άλλοι επώνυμοι, όπως η Βρετανίδα ηθοποιός που διαφήμισε πρόσφατα την Ελλάδα στην αγγλική τηλεόραση Τζοάνα Λάμλεϊ. Η ίδια δήλωσε ότι επιθυμεί να παρακολουθήσει την παράσταση συνοδευόμενη από τον σύζυγό της, διάσημο διευθυντή ορχήστρας και φίλο του πρίγκιπα Καρόλου, Στέφαν Μπάρλοου. Και οι διασημότητες δεν σταματούν εδώ, αφού «θέση στο πιάνο» θα λάβει η αναγνωρισμένη σολίστ Γκαμπριέλα Μοντέρο, η οποία ζει μόνιμα στις ΗΠΑ και είχε επιλεγεί να παίξει μουσική στην ορκωμοσία του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Ανάμεσα στους καλεσμένους αναμένεται να βρίσκονται και μερικά από τα πιο ηχηρά ονόματα της ελληνικής κοινότητας του Λονδίνου, όπως ο Στέλιος Χατζηιωάννου, ο Μάικλ Κουλουκουντής, ο Τζόζεφ Καραβιώτης, ο Πίτερ Λιβανός, η Ασπασία Λεβέντη, ο Δημήτρης Χορν, η Μελίνα Μουνδρέα ο διάσημος πλαστικός χειρουργός Αλεξ Καρύδης και μέλη της οικογένειας Εμπειρίκου. Θέση στο Royal Box -χώρος απ όπου παρακολουθούν τις συναυλίες τα μέλη της βασιλικής οικογένειας- θα λάβουν εξέχουσες προσωπικότητες, αλλά και χορηγοί. Εκεί αναμένεται να καθίσουν ο δούκας του Κεντ, o Xιου Γκραντ, η Μιράντα Σκλαβενίτη της γνωστής επιχειρηματικής οικογένειας και δηλωμένη φαν της κλασικής μουσικής, η οποία μάλιστα βοήθησε και στην υλοποίηση της βραδιάς, αλλά και μέλη της οικογένειας Κινέζων επιχειρηματιών Γουάνγκ που συγκαταλέγονται στους μεγάλους χορηγούς της βραδιάς. Ανάμεσά τους η Ρεβέκκα Γουάνγκ, γνώριμη στα ελληνικά media από τη σύντομη σχέση της στο παρελθόν με τον Σάκη Ρουβά. Για τις υπόλοιπες τρεις θέσεις θα δοθεί μάχη με νικητές εκείνους που θα προσφέρουν τελικά τα περισσότερα χρήματα: «Μετά τη συναυλία θα ακολουθήσει ένα dinner gala για 180 άτομα», διευκρινίζει η παραγωγός Κάρμεν Σγούρα, η γυναίκα που έχει αναλάβει τη διοργάνωση της συγκεκριμένης βραδιάς έχοντας στο πλούσιο βιογραφικό της πολύ σημαντικές συνεργασίες όπως αυτές με τον Λουτσιάνο Παβαρότι, τον Φράνκο Τζεφιρέλι, την Ανι Λένοξ και την Oxford Philomusica. Το dress code θα είναι αυστηρά black & white, η διακόσμηση θα παραπέμπει στη νοσταλγική εποχή του Μεσοπολέμου και του ασπρόμαυρου κινηματογράφου, ενώ στον απολύτως prive πέμπτο όροφο του Royal Festival Hall η παγωμένη σαμπάνια, τα καρπάτσιο τόνου και τα φιλέ ντε Παρί με πατάτες αλ ντοφίν θα περιμένουν τους τυχερούς παρευρισκομένους... Στο πιάνο θα πάρει θέση η Γκαμπριέλα Μοντέρο, η οποία είχε επιλεγεί να παίξει μουσική στην ορκωμοσία του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα Παρούσα και η Τζοάνα Λάμλεϊ, Βρετανίδα ηθοποιός που διαφήμισε πρόσφατα την Ελλάδα στην αγγλική τηλεόραση Η Ρεμπέκα Γουάνγκ, γνωστή από τη σχέση της με τον Σάκη Ρουβά, θα είναι ανάμεσα στους θεατές

6

7

8 8 Πρώτο Θέμα Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Μαρί «Στην κρίση η φιλανθρωπία είναι πιο αναγκαία από ποτέ» Μια συγγραφική επιτυχία που λατρεύουν τα παιδιά και μια τηλεοπτική εκπομπή με έντονα κοινωνικό έργο, αναγνωρισμένη ακόμη και στο εξωτερικό. Ο «Μάικ ο Φασολάκης» ζει τις πρώτες χριστουγεννιάτικες περιπέτειές του και η συγγραφέας του βραβεύεται στη Βιέννη για την ανθρωπιστική της δράση Της Μαρίας Λεμονιά

9 Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 9 «Τα Χριστούγγενα του Μάικ» είναι το τρίτο βιβλίο της Μαρί Κυριακού Τ α δύο προηγούμενα συγγραφικά εγχειρήματά της γνώρισαν την απόλυτη επιτυχία. Ο «Μάικ ο Φασολάκης» αγαπήθηκε από τους μικρούς αναγνώστες αποκτώντας τον τιμητικό τίτλο του best seller, και κάπως έτσι έφτασε η ώρα για κάτι πιο γιορτινό: «Τα Χριστούγεννα του Μάικ», το τρίτο βιβλίο που φέρει την υπογραφή της Μαρί Κυριακού, έχει ως θέμα τα πιο όμορφα Χριστούγεννα του δημοφιλούς παιδικού ήρωα. Κοντά του έχει και τον φίλο του τον Βλάρο τον Γλάρο και πάνω απ όλα την Αγάπη! Το βιβλίο, που κυκλοφορεί ήδη από τις εκδόσεις Λιβάνη, συνοδεύεται και από CD, στο οποίο δανείζουν τις φωνές τους η Μαρί Κυριακού και ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος: «Πρόκειται για ένα παραμύθι που μεταφέρει στα παιδιά τη μαγεία των Χριστουγέννων και τους διδάσκει ότι όλα μπορούν να γίνουν όμορφα όταν υπάρχει αγάπη», τονίζει η συγγραφέας του βιβλίου. -Πώς μεταφράζεται, αλήθεια, μια συγγραφική επιτυχία; Η επιτυχία ενός βιβλίου και μάλιστα παιδικού δεν μετριέται σε αντίτυπα και πολλαπλές εκδόσεις, δηλαδή σε ψυχρά νούμερα, αλλά μετριέται με την αγάπη των παιδιών απέναντι στον ήρωα και τον συγγραφέα. Και σας διαβεβαιώνω ότι έχω εισπράξει αμέτρητη αγάπη και εκατοντάδες αγκαλιές! Πέρα από την αριθμητική επιβεβαίωση ότι έχουν γίνει best sellers. -Τελικά ο «Μάικ ο Φασολάκης» έχει μπει για τα καλά στη ζωή σας! Μα είναι ένα δικό μου δημιούργημα! Και όπως αντιλαμβάνεστε από το γεγονός ότι κυκλοφορεί το τρίτο βιβλίο που είναι «Τα Χριστούγεννα του Μάικ», όχι μόνον έχει μπει στη ζωή μου, αλλά πάντα υπάρχουν στη σκέψη μου οι επόμενες περιπέτειές του. -Πώς προέκυψε η ιδέα ενός χριστουγεννιάτικου βιβλίου; Τα Χριστούγεννα είναι η πιο σημαντική, η πιο γλυκιά γιορτή για τα παιδιά. Και ήθελα ο Μάικ να είναι μέρος της χριστουγεννιάτικης μαγείας των παιδιών. Να μάθουν από πολύ μικρή ηλικία ότι όλα μπορούν να γίνουν όμορφα με αγάπη. -Ποια είναι τα Χριστούγεννα που εσείς προσωπικά δεν θα ξεχάσετε ποτέ; Ελπίζω ότι θα είναι αυτά που έρχονται γιατί θα έχω στη συντροφιά μου τον Μάικ, την Αγάπη, τον Βλάρο τον Γλάρο και τον Τούλη τον Ελατούλη! -Ποιο ήταν το αγαπημένο παραμύθι των παιδικών σας χρόνων; Δεν είχα ένα αγαπημένο παραμύθι. Ειδικά τα Χριστούγεννα τρελαινόμουν με όλα τα παραμύθια που είχαν ιστορίες με τον Αγιο Βασίλη, τα ελαφάκια και τα στολισμένα χριστουγεννιάτικα δένδρα. -Σας τρομάζει το γεγονός ότι λόγω της οικονομικής κρίσης κάποια παιδιά δεν έχουν να φάνε; Δυστυχώς δεν είναι κάτι καινούριο για μένα. Το θέμα δεν είναι αν μας τρομάζει, αλλά τι Η Μαρί Κυριακού με τον Γιορκ Στάινερ, πρόεδρο του διεθνούς αυστριακού ανθρωπιστικού οργανισμού «Albert Schweitzer», o οποίος της απένειμε, πρόσφατα, το χρυσό παράσημο Ανθρωπιστικής Αξίας στο Παλαιό Δημαρχείο της Βιέννης κάνουμε γι' αυτό! Και εγώ, όπως γνωρίζετε, προσπαθώ χρόνια τώρα να στηρίξω αυτά τα παιδιά. -Η εκπομπή «Με αγάπη», πάντως, προσφέρει βοήθεια Εδώ και έξι μήνες έχουμε δημιουργήσει έναν τηλεφωνικό μαραθώνιο, τη «ΓΡΑΜΜΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ», στην οποία συγκεντρώνουμε χρήματα για να στηρίξουμε παιδιά που είτε είναι άπορα είτε χρειάζονται τη βοήθειά μας για τις θεραπείες τους. Και αυτή την τηλεφωνική γραμμή ελπίζουμε να την έχουμε για πολύ καιρό ακόμη ώστε να στηρίζουμε οικονομικά όσα περισσότερα παιδιά μπορούμε! -Το βιβλίο βλίο σας πρόκειται να κυκλοφορήσει και σε άλλες χώρες; Ηδη τον Δεκέμβριο θα κυκλοφορήσει στη Σερβία το πρώτο παραμύθι μου «Μάικ ο Φασολάκης - Θα σε γαργαλήσω!». Και ελπίζω να πάνε όλα καλά. -Υπάρχει περίπτωση να δούμε τον Μάικ κάποια στιγμή να γίνεται καρτούν; Μακάρι. Είναι κάτι που θα το ήθελα πολύ! -Ποια ατάκα από τα μέχρι τώρα βιβλία του Μάικ είναι η αγαπημένη σας; Πολλές! Λατρεύω τα επιφωνήματα και τις ατάκες του Βλάρου του Γλάρου, αλλά και τις ώριμες αντιδράσεις του Μάικ μου! -Η φάση που διανύει η χώρα μας σας προβληματίζει προσωπικά; Είναι δυνατόν ναμη με προβληματίζει; Σε όλους μας υπάρχουν επιπτώσεις. Το μόνο που εύχομαι είναι να τελειώσει όλο αυτό όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. -Η κρίση αυτή σας έκανε σε κάτι πιο σοφή; Πιο σοφή δεν με έκανε, πιο προβληματισμένη σίγουρα! -Σε μια τέτοια εποχή δεν είναι πιο έντονο το αίσθημα της φιλανθρωπίας; Νομίζω ότι ο κόσμος νιώθει πιο έντονα από ποτέ την ανάγκη να βοηθήσει διότι πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν περιέλθει σε μια κατάσταση που ποτέ δεν πίστευαν ότι θα φτάσουν. Αρα κατανοούν πόσο απαραίτητο είναι να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους. -Πώς νιώθετε που μια σειρά από φιλανθρωπικά σωματεία ετοιμάζονται να βάλουν λουκέτο; Είναι πραγματικά κρίμα και απαράδεκτο, διότι κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε μαρασμό και απελπισία χιλιάδες οικογένειες. Γι αυτό άλλωστε και τους στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις. -Πριν από λίγες ημέρες δεχτήκατε μια διεθνή αναγνώριση: είστε η μοναδική Ελληνίδα που βραβεύτηκε από τον διεθνή αυστριακό οργανισμό «Albert Schweitzer» με το χρυσό παράσημο Ανθρωπιστικής Αξίας. Είμαι ιδιαίτερα υπερήφανη και συγκινημένη. Εδώ και πέντε χρόνια η εκπομπή «Με αγάπη» στηρίζει εθελοντικές οργανώσεις, ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και εκατοντάδες παιδιά. Θέλω να ευχαριστήσω και τον όμιλο ΑΝΤ1 που ακόμη και σ αυτή τη δύσκολη οικονομικά κατάσταση ενθαρρύνει πάντα κάθε ανθρωπιστική προσπάθεια. -Τελειώνοντας θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: σας λείπει η συμμετοχή σας σε κάποιο σίριαλ ή νιώθετε γεμάτη από αυτά που κάνετε τώρα; Πέντε χρόνια τώρα απαντώ στην ίδια ερώτηση και δίνω την ίδια απάντηση. Εάν μου έλειπε, θα συνέχιζα να ασχολούμαι με την υποκριτική. Οχι, λοιπόν, δεν μου λείπει. «ΤΟ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΦΑΝΕ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΕΙΔΗΣΗ. ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΑΛΛΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙ ΑΥΤΟ! ΕΓΩ, ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ, ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΩ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ»

10 10 Πρώτο Θέμα Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Η Adriana Lima σε μια από τις εμφανίσεις της ως Black Angel. Με τέτοιο underwear το out wear είναι περιττό Victoria s Secret Show Million dollars babes! Φτερά χωρίς πούπουλα, αισθησιακά sexy εσώρουχα, πολύτιμοι λίθοι, κρύσταλλα Swarovski, διάσημοι τραγουδιστές και «επίγειοι άγγελοι» ήταν μερικά μόνο από τα highlights που έκαναν τη Νέα Υόρκη να πάρει φωτιά μόνο για μια νύχτα Του Ανδρέα Δερμιτζάκη ι γίνεται όταν συγκεντρώνεις νεις 38 από τις πιο ωραίες γυναίκες του πλανήτη και τους ζητάς να φορέσουν μερικά από τα πιο T sexy εσώρουχα του κόσμου; Το αποτέλεσμα είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά fashion shows, με το catwalk alk να πιάνει φωτιά από τις αιθέριες υπάρξεις αλλά και τις μοναδικές δημιουργίες της πιο γνωστής εταιρείας εσωρούχων στο κόσμο όπως είναι αυτή της Victoria s Secret. Οπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οι «άγγελοι» της εταιρείας κατάφεραν να στρέψουν επάνω τους το παγκόσμιο ενδιαφέρον αφού κάθε εμφάνισή τους πάνω στην πασαρέλα είναι εκρηκτική. Και πώς να μην είναι όταν το φετινό σόου χαρακτηρίστηκε ως το πιο ακριβό που έχει γίνει μέχρι σήμερα, με το κόστος του να ανέρχεται στο αστρονομικό ποσό των 12 εκατ. δολαρίων. Αμέτρητα ζευγάρια φτερών και 69 διαφορετικά look με κάθε είδος εσωρούχου έκλεισαν για φέτος την αυλαία ακόμη μιας επίδειξης που έκανε τον γύρο του κόσμου. Το φαντασμαγορικό σόου ήταν χωρισμένο σε έξι θεματικές ενότητες: Ballet, Super Angels, Passion Play, Angels Aquatic, I Put a Spell on You και Club Pink, με τα super models να ξεσηκώνουν σε κάθε τους βήμα τούς εκστασιασμένους καλεσμένους. Πρωταγωνίστριες της βραδιάς ανακηρύχτηκαν η Adriana Lima, η Alessandra Ambrosio, η Anne V και φυσικά η Miranda Kerr. Η σύντροφος του Orlando Βloom άνοιξε το σόου, φορώντας έναν στηθόδεσμο αξίας 2,5 εκατ. δολαρίων από διαμάντια, χρυσό 23 καρατίων και κρύσταλλα Swarovski, με τον ηθοποιό να χειροκροτεί την αγαπημένη και μητέρα του παιδιού του, φυσικά από την πρώτη σειρά. Ωστόσο η βραδιά δεν είχε μόνο καλλίγραμμες καλλονές, αλλά και διάσημα ονόματα της μουσικής βιομηχανίας που επιστρατεύτηκαν προκειμένου να απογειώσουν το κέφι τόσο των μοντέλων όσο και των celebrities που έδωσαν δυναμικό «παρών». Πρώτος τραγούδησε ο ράπερ Kanye West για να τον ακολουθήσει ο Jay-Z. Ωστόσο η πιο πολυσυζητημένη στιγμή ήταν όταν ο frontman του συγκροτήματος Maroon 5, Adam Levine, έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο στην αγαπημένη του Anne V τη στιγμή που εκείνη βρισκόταν πάνω στην πασαρέλα. «Αν και τον Adam τον περιτριγυρίζουν εκατομμύρια γυναίκες, εκείνος έχει μάτια μόνο για μένα», έσπευσε να δηλώσει το super model μετά το τέλος του show. Οπως ήταν φυσικό, από τη βραδιά δεν έλειψαν και οι σταρ που χειροκρότησαν τόσο τις σύγχρονες θεές του μόντελινγκ όσο και τις πολυτελείς και σέξι δημιουργίες που φορούσαν. Εκτός του Orlando Βloom, το «παρών» έδωσαν η Beyonce, η σχεδιάστρια μόδας Donna Karan, ο βραβευμένος με Oscar ηθοποιός Cuba Gooding Jr αλλά και η πρώην διευθύντρια της γαλλικής «Vogue» Carine Roitfeld, ενώ η βραδιά έκλεισε με τις μουσικές επιτυχίες της εκκεντρικής τραγουδίστριας Nicki Minaj. Και οι 38 «άγγελοι» της Victoria s Secret ανανέωσαν το ραντεβού τους για το επόμενο σόου της γνωστής εταιρείας, που αναμένεται

11 Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 11 Διαφάνεια, φτερά στρουθοκαμήλου και κρύσταλλα Swarovski για την Constance Jablonski Ο Kanye West και ο Jay-Z ανέλαβαν να διασκεδάσουν πρώτοι με τα τραγούδια τους τους καλεσμένους Ακριβούτσικο για εσώρουχο, αλλά άκρως εντυπωσιακό αποτέλεσμα με ή χωρίς πολύτιμους λίθους Η στιγμή που συζητήθηκε πιο πολύ απ' όλες ήταν όταν ο frontman του συγκροτήματος Maroon 5, Adam Lavine,έδωσε ένα πεταχτό φιλί στην αγαπημένη του Anne V Η Alessandra Ambrosio κάτω από το επιβλητικό σκηνικό που στήθηκε ειδικά για το fashion show να είναι και πάλι μοναδικό Κανένα μυστικό. Look εμπνευσμένο από την ταινία «Βόρειοι και Νότιοι» για την Toni Garrn

12 12 Πρώτο Θέμα Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Ο Ελληνας Ρίτσαρντ Μπράνσον Το Μπορακάι είναι ένας επίγειος παράδεισος στις Φιλιππίνες. Ενα τροπικό νησί με κατάλευκη παραλία, το οποίο εκτείνεται σε 4 χιλιόμετρα με φοίνικες που υποκλίνονται στη θάλασσα και το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα της Νοτιοανατολικής Ασίας. Τα εκατομμύρια των τουριστών που επισκέπτονται το Μπορακάι κάθε χρόνο πετάνε με τη Seair, την εταιρεία που ίδρυσε και διοικεί ο Νίκος Γίτσης Της Μαρίας Γιαννά Σ υναντήσαμε τον Νίκο σε ένα βουνό έξω από τη Νάουσα κατά τη διάρκεια ενός σύντομου ταξιδιού στην Ελλάδα που πραγματοποίησε πρόσφατα με σκοπό τις επενδύσεις. Τίποτα στο παρουσιαστικό και τη συμπεριφορά του δεν μαρτυρά ότι αυτός ο νέος άνθρωπος είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στην εξαιρετικά ανταγωνιστική αεροπορική βιομηχανία των Φιλιππίνων. Απλός και ευθύς, άμεσος και αφοπλιστικός, μιλάει για την περιπετειώδη ζωή του σαν να είναι κάτι καθημερινό. Ο Νίκος είναι Ελληνοαμερικανός δεύτερης γενιάς, γιος ενός μετανάστη από τη Δροσοπηγή Φλώρινας. Ξεκίνησε να δουλεύει στα 12 του ως βοηθός κουζίνας στο εστιατόριο του πατέρα του στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης και σε μόλις μια δεκαετία ήταν ήδη ιδιοκτήτης ενός πολεμικού αεριωθούμενου και 24 ακόμα αεροπλάνων. Ο πατέρας του, Στέργιος Γίτσης, έφυγε από τη μεταπολεμική Ελλάδα, όπως και χιλιάδες άλλοι στο τέλος της δεκαετίας του 50, σε ηλικία μόλις 18 χρόνων. Μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να στήσει ένα εστιατόριο και στα μέσα της δεκαετίας του 60 γύρισε στη Φλώρινα για να βρει Ελληνίδα σύζυγο. Οπως λέει ο Νίκος: «Για να πάρει κορίτσι απ την Ελλάδα». Ο Στέργιος και η Δωροθέα επέστρεψαν παντρεμένοι στην Αμερική και το 1968 γεννήθηκε ο Νίκος στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης. «Μέχρι τα 5 μου μιλούσα μόνο ελληνικά με φλωρινιώτικη προφορά», λέει γελώντας. Στα 14 του ήδη ήταν ικανότατος μάγειρας. «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δουλεύω», λέει ο ίδιος. Στα 18 του ξεκίνησε σπουδές Εφαρμοσμένων Μαθηματικών στο Rochester Institute of Technology, ένα πάθος που διατηρεί ακόμα και σήμερα. Αλλά ο Οδυσσέας μέσα του τον ώθησε να κυνηγήσει το όνειρό του να γίνει πιλότος: «Πήγα στο Κολοράντο και εκπαιδεύτηκα στην Eastern Airlines. Είχα εκπληρώσει το όνειρό μου να γίνω πιλότος αλλά δεν έβρισκα δουλειά. Ο μόνος τρόπος να μετατρέψω το χόμπι μου σε δουλειά ήταν να γίνω εκπαιδευτής πιλότων, κάτι που με οδήγησε στην Καλιφόρνια. Eκεί, το 1991, είχα την πιο καθοριστική πτήση της ζωής μου, όταν για συνεπιβάτη είχα τον Irene Dornier (σ.σ.: περιπετειώδης playboy, δισεκατομμυριούχος και πολυμήχανος). Αμέσως γίναμε φίλοι και σύντομα αποφασίσαμε να συνεργαστούμε: Ξεκινήσαμε ε να αγοράζουμε ουμε παροπλισμένα α πλάνα του γερμανικού Στρατού σε πολύ χαμηλές τιμές. Τα ρίχναμε στο εργοστάσιο του πατέρα του Irene όπου ανασκευάζονταν ν και στη συνέχεια τα αερο- πετάγαμε στην Αμερική μεταφέροντας εμπορεύματα». ματα Ετσι ο Irene e κι εγώ γυρίσαμε όλο τον κόσμο, από την Αλάσκα μέχρι την Αυστραλία και από τη Βενεζουέλα μέχρι το Χονγκ Κονγκ κάνοντας το χόμπι μας». Το ο πατέρας του Irene Dornier ήταν καλεσμένος σε ένα θέρετρο ρο στο αρχιπέλαγος Palawan των Φιλιππίνων ονόματι Club Noah, ένα ιδιωτικό ιωτι νησί στο οποίο υπήρχε μια ξενοδοχειακή μονάδα και ένας αεροδιάδρομος. «To Club Noah ήταν ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων περιτριγυρισμένο από υπέροχες τροπικές παραλίες σε ένα απρόσιτο ιδιωτικό νησί. Τότε σκεφτήκαμε ότι εμείς θα μπορούσαμε να μεταφέρουμε τους πελάτες/τουρίστες και το Club Noah να μας δίνει ποσοστά της επιχείρησης». Eτσι γεννήθηκε η Seair, με κεφάλαιο μόλις δολάρια και δύο αεροσκάφη! «Ο Irene κι εγώ πιλοτάραμε οι ίδιοι τα αεροπλάνα μας. Μέχρι να λειτουργήσει το ξενοδοχείο, αντί να μεταφέρω πλούσιους Αμερικάνους πελάτες, μετέφερα πουλερικά και ψάρια!». Στα πρόθυρα της υπογραφής της μεγαλύτερης αεροπορικής συμφωνίας μεταξύ Seair και Tiger Airways, o Nίκος μου διηγήθηκε ιστορίες στυγνού ανταγωνισμού, ριψοκίνδυνων πτήσεων και επιχειρηματικών ελιγμών με αφοπλιστικό χιούμορ. Eχοντας κλείσει 16 χρόνια λειτουργίας, η Seair με το πείσμα, την εργατικότητα και την έμπνευση υπό τη διοίκηση του Νίκου Γίτση έχει γίνει ένας επιχειρηματικός όμιλος που απασχολεί 500 υπαλλήλους και έχει επεκταθεί σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, υπηρεσίες επικοινωνίας και εταιρικής υποστήριξης. Τα τελευταία χρόνια ο Νίκος έχει στρέψει το βλέμμα του στον τόπο καταγωγής του, την Ελλάδα. «Oλοι οι Eλληνες έχουμε το γονίδιο του Οδυσσέα. Πάντοτε θέλουμε να γυρίσουμε στην Ελλάδα. Το όραμά μου είναι να συμβάλω στην ανάπτυξη της ιδιαίτερης πατρίδας μου - Νυμφαίο, Νάουσα, Τρία-Πέντε Πηγάδια, που είναι τόποι με εξαιρετικό πλούτο και πολλές ευκαιρίες για ανάπτυξη. Αν ξεπεράσουμε τα εμπόδια μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα». «Ποια εμπόδια;» τον ρωτάω και εκείνος απαντά γελώντας: «Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι οι ίδιοι οι Ελληνες που δεν έχουν φύγει ποτέ από την Ελλάδα». Στην ερώτησή μου σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της Seair απαντά: «Mας πολέμησαν πολλοί και με χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Διεισδύσαμε σε έναν χώρο όπου προϋπήρχαν πολύ ισχυροί παράγοντες που διέθεταν τεράστια κεφάλαια τη στιγμή που εμείς ξεκινούσαμε με δολάρια». Και συμπληρώνει: «Υπήρξε μια περίπτωση πτωσ που ένας μεγαλοπαράγοντας, προσκείμενος στην τότε κυβέρνηση των Φιλιππίνων, μας είχε κάνει ασφαλιστικά μέτρα. Προκειμένου να μη μας κατάσχουν το μοναδικό μας τότε αεροπλά- νο αναγκαστήκαμε αστή καμε να το πάρουμε κατά τη διάρκεια της νύχτας χωρίς άδεια από την αμερικάνικη βάση Clark. Το όλο στιγμιότυπο ι τυπ θύμιζε την ταινία Η μεγάλη απόδραση». Η αεροπορική ρική βάση «Clark» είναι το δεύτερο μεγαλύτερο αεροδρόμιο στις Φιλιππίνες και πλέον η έδρα των διεθνών επιχειρήσεων του Νίκου Γίτση. Το 2010 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας των νφιλιππίνων εγκαινίασε τα δύο νέα airbus της Seair στο αεροδρόμιο από το οποίο ο ίδιος είχε «δραπετεύσει» εύσε μερικά χρόνια πριν. Με καταγωγή από τη Φλώρινα ο επιχειρηματίας που κάνει πράξη το όνειρο των ανθρώπων να επισκεφθούν έναν επίγειο παράδεισο (το Μπορακάι στις Φιλιππίνες), σχεδιάζει τώρα να κάνει business και στη χώρα μας

13 Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 13 Το διάσημο θέρετρο «Club Noah» στο αρχιπέλαγος Palawan των Φιλιππίνων ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ «Οχι μόνο θα επιζήσουμε, αλλά θα ξαναγεννηθούμε» Εχοντας περιπλανηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής του εκτός Ελλάδας, ο Νίκος Γίτσης επιθυμεί πλέον να μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Ελλάδας και Φιλιππίνων και να δημιουργήσει μια οικογένεια όπου όλοι θα μιλάνε ελληνικά. Στα άμεσα σχέδιά του είναι να κάνει επενδύσεις μαζί με άλλους Ελληνες επιχειρηματίες στη Νάουσα και στο Νυμφαίο και να οργανώσει βιολογικές καλλιέργειες για εξαγωγές. Στην ερώτησή μου πώς βλέπει την τωρινή κατάσταση, απαντά: «Οσο η Ελλάδα έχει ακόμα Ελληνες όχι μόνο θα επιζήσουμε, αλλά θα ξαναγεννηθούμε όπως κάνουμε πάντα». Ο Nίκος Γίτσης και ο συνεταίρος του Irene Dornier φωτογραφημένοι στις Φιλιππίνες μπροστά από το πολεμικό αεροσκάφος τους

14 14 Πρώτο Θέμα Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Μαρίνα Δοδέρος Η φίλη της Ωνάση εξομολογείται: «Οταν βρήκα τη Χριστίνα νεκρή» Είκοσι τρία χρόνια μετά τον θάνατο της Χριστίνας Ωνάση στο Μπουένος Αϊρες, η επιστήθια φίλη και κουμπάρα της βάζει τέλος στην παραφιλολογία: «Θέλω να μάθει η Αθηνά ότι η μητέρα της δεν ήταν μια τρελή που έπαιρνε βαρβιτουρικά, αλλά ένας καταπληκτικός άνθρωπος που πέθανε από πνευμονικό οίδημα» Του Χρήστου Ζαμπούνη φωνή της στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής είναι Η ευχάριστη και έχει μια ιδιαίτερη θέρμη που διαθέτουν συνήθως οι άνθρωποι του Νότου αλλά και οι καλοαναθρεμμένοι κοσμοπολίτες. Μετά τις απαραίτητες φιλοφρονήσεις και τους δέοντες χαιρετισμούς από τον αδελφό της Γιώργο Τσολμεκτσόγλου και την κοινή μας φίλη Λίλα Εμπειρίκου, της ζητώ να μου μιλήσει για τη σχέση της με την κόρη του Ελληνα μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση και πιο συγκεκριμένα για το πρωινό της 19ης Νοεμβρίου του 1988, όταν βρήκε τη Χριστίνα νεκρή μέσα στην μπανιέρα της. Συναινεί δίχως όρους. «Θα σας μιλήσω διότι θέλω η Αθηνά να μάθει ότι η μητέρα της δεν ήταν μια τρελή που έπαιρνε βαρβιτουρικά, αλλά ένας καταπληκτικός άνθρωπος που κατέληξε από μια τελικώς φυσιολογική αιτία: από πνευμονικό οίδημα», εξηγεί ενώ εμφανέστατη θλίψη χρωματίζει τις φωνητικές της χορδές. Και συνεχίζει: «Με τη Χριστίνα γνωριστήκαμε το 1964 στην Πούντα ντελ Εστε της Ουρουγουάης. Είχε έλθει για να επισκεφθεί την αδελφή του πατέρα της Μερόπη Κονιαλίδη, που ζούσε μονίμως εκεί. Αμέσως νιώσαμε αδελφές ψυχές, γίναμε αχώριστες. Εκείνη ήταν 15 ετών κι εγώ 17. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ταξίδεψα οικογενειακώς στην Ελλάδα και τότε μου παρουσίασε τους γονείς της και τον αδελφό της Αλέξανδρο. Είχαμε το ίδιο χιούμορ και παρότι ήταν η κληρονόμος του πλουσιότερου ανθρώπου στον κόσμο με έκανε να νιώθω ίση μαζί της». (Λεπτομέρεια ιδιαίτερης σημασίας: η Μαρίνα είναι κόρη του ευκατάστατου βιομήχανου με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη Στυλιανού Τσολμεκτσόγλου και της γόνου της εφοπλιστικής οικογενείας της Ανδρου, Μόστζας Εμπειρίκου.) Τα δυο χρυσά κορίτσια ζουν μια ξέφρενη τζετ-σετ ζωή. «Εκείνη την εποχή ταξιδεύαμε συνέχεια. Ημασταν διαρκώς πάνω σε ένα αεροπλάνο. Το μεσημέρι γευματίζαμε στο Παρίσι, το βράδυ στην Αθήνα, την επομένη πηγαίναμε στον Σκορπιό, κι όταν βαριόμασταν, φεύγαμε για την Αργεντινή», αναπολεί. «Το 1969 δέχομαι Ο Τιερί Ρουσέλ συντροφιά με τη Χριστίνα και τη Μαρίνα, η οποία πιστεύει ότι εκείνος ποτέ δεν αγάπησε την φίλη της. Μόνο τα λεφτά της

15 Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 15 «ΣΤΙΣ ΧΤΥΠΑΩ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ. ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΚΡΙΣΗ. ΑΚΟΥΩ ΤΟΝ ΘΟΡΥΒΟ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΤΟ ΜΠΑΝΙΟ. ΦΩΝΑΖΩ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ. ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΚΡΙΣΗ. ΑΝΟΙΓΩ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ. ΒΡΙΣΚΩ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΠΑΝΙΕΡΑ. ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΗ» ένα τηλεφώνημα από τον Αρίστο ο οποίος έξαλλος μου ανακοινώνει ότι η κόρη του παντρεύτηκε μ έναν συνομίληκό του Αμερικανό και μου αναθέτει να τη φέρω πίσω αυτοστιγμεί. Επικοινωνώ με τη Χριστίνα και λίγες ημέρες αργότερα παίρνει το αεροπλάνο από την Αμερική κι έρχεται να με βρει στο Μπουένος Αϊρες. Η ασφυκτική πίεση του πατέρα της είχε αποτελέσματα. Ο γάμος της με τον Τζόε Μπόλκερ κράτησε μόλις μία εβδομάδα». Δεν θα είναι η μοναδική νεανική τρέλα της Χριστίνας. «Οταν πηγαίναμε στο Παρίσι μέναμε στο καταπληκτικό σπίτι που διέθετε ο πατέρας της στην Avenue Foch. Ενα βράδυ μού προτείνει να κατεβούμε στον δρόμο και να μιμηθούμε τις επί χρήμασι εκδιδόμενες κοπέλες που κάνουν πεζοδρόμιο στα σύνορα της λεωφόρου με το δάσος της Βουλώνης. Δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε λίγα μέτρα κι ένας πελάτης μάς προτείνει 500 γαλλικά φράγκα. Τότε καταφθάνει η αστυνομία και μας συλλαμβάνουν. Οταν η Χριστίνα εξηγεί στον αστυνομικό ότι είναι η κόρη του Ωνάση, αυτός της απαντάει: «Κι εγώ είμαι ο γιος του Ντε Γκολ». Τα καλοκαίρια στον Σκορπιό τής έχουν μείνει αξέχαστα. Η Τζάκι Κένεντι είναι η νέα οικοδέσποινα του νησιού. Συνοδεύεται από τα παιδιά της Τζον-Τζον και Καρολίνα. Ο Τζον-Τζον οδηγεί το κρις κραφτ και η Μαρίνα κάνει σκι. Τα κορίτσια κολυμπούν όλη μέρα, παίζουν χαρτιά και φλερτάρουν με τους νεαρούς που τις συνοδεύουν. Ενας από αυτούς, ο Τιερί Ρουσέλ, κατακτά την καρδιά της εύπιστης Χριστίνας. Η Μαρίνα Τσολμεκτσόγλου-Δοδέρος είναι η κουμπάρα στον γάμο τους που γίνεται το «Δεν της ήταν πιστός. Τριγυρνούσε συνέχεια με άλλες γυναίκες. Της έφαγε πολλά λεφτά», είναι το σύντομο σχόλιό της για τη βραχεία ένωση της φίλης της. Στις 20 Οκτωβρίου 1988 η Χριστίνα προσγειώνεται στο Μπουένος Αϊρες. Το χαμόγελο μετά την ταλαιπωρία που υπέστη με τον Ρουσέλ έχει επανέλθει στα χείλη της 38χρονης κληρονόμου. Η έλευση στον κόσμο της μονάκριβης κόρης της Αθηνάς την έχει μεταμορφώσει. Κάθε βράδυ χορεύει στα πάρτι που διοργανώνονται προς τιμήν της. Σ ένα από αυτά, το οποίο δίνεται για τα 40ά γενέθλια της Μαρίνας Τσολμεκτσόγλου-Δοδέρος, γίνεται ζευγάρι με τον αδελφό της Γιώργο Τσολμεκτσόγλου. «Μέσα σε δύο εβδομάδες ανακοίνωσαν τον γάμο τους. Πήγαν μάλιστα στον δεσπότη για να κανονίσουν τις λεπτομέρειες. Ετσι ήταν η Χριστίνα». Το Σαββατοκύριακο της 18ης Νοεμβρίου οι τρεις τους, με τη συνοδεία των σωματοφυλάκων της Χριστίνας, κατευθύνονται στο κάντρι κλαμπ του Tortuguitas, έξω από το Μπουένος Αϊρες, για να γιορτάσουν το ευχάριστο νέο. Δειπνούν κι ύστερα ο καθένας πάει στο δωμάτιό του. Οι ερωτευμένοι στο δικό τους και η Μαρίνα στο δικό της. Την επομένη ο Γιώργος φεύγει νωρίς για δουλειές στην πόλη. Η Χριστίνα κοιμάται. «Στις χτυπάω την πόρτα της. Καμία απόκριση. Ακούω τον θόρυβο του νερού στο μπάνιο. Φωνάζω το όνομά της. Καμία απόκριση. Αποφασίζω να ανοίξω την πόρτα. Βρίσκω τη Χριστίνα κοιμισμένη μέσα στην μπανιέρα. Σε μερικά δευτερόλεπτα αντιλαμβάνομαι ότι είναι νεκρή. Καλώ τους γιατρούς, τον αδελφό μου, την αστυνομία, αλλά είναι αργά. Στις 19 Νοεμβρίου 1988 η αγαπημένη μου φίλη κατέληξε από πνευμονικό οίδημα. Μετά τις νόμιμες διαδικασίες για την παλινόστωση της Χριστίνας στην Ελλάδα, όπως το επιθυμούσε, φτάνω στον Σκορπιό με το σώμα της, στον παράδεισο των κοινών μας αναμνήσεων. Εξι μέρες αργότερα κάτω από μια καταρρακτώδη βροχή εκατοντάδες πλοιάρια συνοδεύουν τη Χριστίνα στο ύστατο «αντίο». Η θλίψη μου ήταν ασύλληπτη όχι μόνο διότι έχανα την αδελφή ψυχή μου, αλλά και διότι "έφυγε" σε μια από τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής της, λίγο πριν παντρευτεί τον αδελφό μου». Νυχτερινή έξοδος στο Μπουένος Αϊρες τη δεκαετία του 60 με φλερτ της εποχής Η Χριστίνα Ωνάση σε νυχτερινή διασκέδαση με τη Μαρίνα και τον αδελφό της Γιώργο Τσολμεκτσόγλου Χριστίνα και Μαρίνα, Χριστούγεννα στο Σεν Μόριτς Η Χριστίνα Ωνάση σε καλοκαιρινές διακοπές με τη φίλη της Μαρίνα και τον πατέρα της, βιομήχανο από την Πόλη, Στυλιανό Τσολμεκτσόγλου

16 16 Πρώτο Θέμα Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 ΠΑΜΕ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΩΝ ανιφέστο», «καταστατικό», «συνέδριο». Οροι που αρμόζουν περισσότερο σε πολιτικό κόμμα παρά σε σύλλογο, και δη εκείνον των Ελλήνων «Μ αστρολόγων. «Σε ποιον;» θα αναρωτηθείτε εύλογα όσοι μέχρι πρότινος γνωρίζατε πως ίδιον της φυλής των αστρολόγων ήταν η διαμάχη, ο διαπληκτισμός, ή ακόμη και το μαλλιοτράβηγμα. Κι όμως, οι πλανήτες ευθυγραμμίστηκαν, τα άστρα συνωμότησαν και ο ουρανός δεν έπεσε στο κεφάλι των αστρολόγων, όπως στη γνωστή περιπέτεια του Αστερίξ, αλλά ευνόησε ώστε να δημιουργηθεί ο πρώτος επίσημος Σύλλογος Ελλήνων Αστρολόγων, ο οποίος επιστέγασε την ίδρυσή του με το 1ο Συνέδριο Αστρολογίας στο «Δαΐς» το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Κατά τη διάρκεια του διήμερου συνεδρίου, μάλιστα οι ντόπιοι ερμηνευτές του ουρανού και των σημαδιών του ανακήρυξαν με δόξα και τιμή το 2012 ως ελληνικό έτος αστρολογίας (πώς το 2010 ήταν ελληνικό έτος φέτας, ε, κάπως έτσι αλλά στο μεταφυσικότερο). Λες τελικά να μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι πως τελικά το 2012 δεν θα καταστραφεί ο κόσμος, θεωρία που κάποιοι υποστηρίζουν ερμηνεύοντας το ημερολόγιο των Μάγιας; Ρωτήσαμε πέντε γνωστά και έγκριτα μέλη του Συλλόγου Ελλήνων Αστρολόγων και μάθαμε. Πρώτος και καλύτερος ο κ. Κώστας Λεφάκης. Μπορεί ο ίδιος να μη συμμετείχε στην ίδρυση του συλλόγου, ο οποίος συστάθηκε τον Οκτώβριο στο σπίτι της αστρολόγου κυρίας Σμάρως Σωτηράκη, ωστόσο από το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ανήκει ως επίτιμο μέλος σε αυτόν. Οπως μας λέει, χαιρετίζει την κίνηση, αφού κάτω από τη στέγη του συλλόγου έχει συγκεντρωθεί μια μερίδα μορφωμένων, φανατικών επαγγελματιών -μου τονίζει μάλιστα πως στο συνέδριο συμμετείχαν και πολλοί άνδρες για να καταρρίψει το κλισέ δίπτυχο «γυναίκα αστρολόγος»-, οι οποίοι μπορούν με αυτόν τον τρόπο να διαχωρίσουν τη θέση τους από τη λαϊκή πλευρά των μέντιουμ και των χαρτοριχτρών. Για τον αστρολόγο που, όπως μου λέει, έχει μεγαλώσει οκτώ γενιές Ελλήνων, η εποχή για την ίδρυση του συλλόγου και την πραγματοποίηση του συνεδρίου ήταν ιδανική, μια και πάντα η περίοδος από τις 30 Οκτωβρίου μέχρι το τέλος του ημερολογιακού έτους έχει μια παραπάνω εσωτερικότητα. Δεν μπορώ να μην τον ρωτήσω αν νιώθει δικαιωμένος που επιτέλους οι Ελληνες αστρολόγοι αποκτούν το δικό τους επίσημο όργανο, για να λάβω την αποστομωτική απάντηση: «Οσο οι τρεις ξανθιές λένε τα ζώδια στην τηλεόραση εγώ δεν μπορώ να νιώσω δικαιωμένος». Χωρίς να γνωρίζω το χρώμα των μαλλιών της κυρίας Σωτηράκη, επικοινωνώ εν συνεχεία μαζί της για να έχω και τη δική της γνώμη. Μάλιστα πολλοί από τους ανθρώπους που συνομιλώ στη διάρκεια του ρεπορτάζ μου τονίζουν πως η κυρία Σωτηράκη ήταν μπροστάρισσα στην ίδρυση του συλλόγου. Εντρυφώντας στην Αστρολογία από το 1989, θέλει να μοιραστεί τη χαρά και την αγαλλίαση, όπως περιγράφει το συναίσθημά της, για την πραγματοποίηση του πρώτου εν Ελλάδι αστρολογικού συνεδρίου. Εκφράζει μάλιστα τη σιγουριά πως το σύμπαν δημιούργησε αυτή την αρνητική συγκυρία που βιώνουμε όλοι για να αφυπνιστούμε, να πάμε κόντρα στη μιζέρια και την κακοδαιμονία και να συσπειρωθούμε, όπως ακριβώς συνέβη και στην περίπτωση της επαγγελματικής κάστας των αστρολόγων. Οσο για το 2012, έτος με το Το άλλο... ΠΑΜΕ μετράει τ' άστρα Και η Aση Μπήλιου; Και ο Κώστας Λεφάκης; Και ο Γιώργος Πανόπουλος; Και πολλοί ακόμη Eλληνες αστρολόγοι συνασπίζονται κάτω από την ομπρέλα ενός εναλλακτικού ΠΑΜΕ, του «ΠΑΜΕ Αστρολογία» και ανακηρύσσουν το 2012 σε πανελλήνιο έτος αστρολογίας Από τον Κώστα Μπουρούση

17 Κυριακή 20 Νοεμβρίου ου 2011 Πρώτο Θέμα 17 «Η ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΛΟ ΟΙΩΝΟ, ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΚΑΝ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 19ης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ. ΩΣΤΟΣΟ Ο ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ» (ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ) οποίο η ίδια έχει ασχοληθεί ενδελεχώς, μια και πρόσφατα κυκλο-κλοφόρησε ένα βιβλίο αφιερωμένο στην πολυσυζητημένη χρονιά, είναι κατηγορηματική: τική: ο κόσμος δεν πρόκειται να καταστραφεί. Ανατρέχει μάλιστα στον ορυμαγδό αρνητικών όψεων των πλανητών που ξεκίνησαν το 2010 και συνεχίζονται, τις οποίες παραλληλίζει με εκείνες του 1929, την εποχή δηλαδή του παγκόσμιου κραχ, και του Β Παγκοσμίου Πολέμου που ακολούθησε μια δεκαετία μετά. Φως πότε θα δούμε; Σύμφωνα με την κυρία Σωτηράκη από το 2013 και κυρίως από το 2015 και τούδε. Τις ρίζες ωστόσο των δύσκολων αστρολογικών «επιρροών» η αστρολόγος Εβίτα Ζαχαριάδου τις τοποθετεί ακόμη παλαιότερα. Από το 1999, μου λέει, «τα σημάδια του ουρανού ήταν ευδιάκριτα και αυτό που συμβαίνει τώρα είναι πως απλώς τα προβλήματα βγήκαν στην επιφάνεια». Φύσει οπτιμίστρια, η κυρία Ζαχαριάδου, την οποία το ευρύ κοινό γνώρισε το καλοκαίρι που μας πέρασε από την αστρολογική εκπομπή με την Τζούλη Αγοράκη στον ΑΝΤ1, θεωρεί πως οι δυσκολίες που θα φέρει το 2012 είναι απαραίτητες, προκειμένου να βγούμε στο ξέφωτο της ατομικής αφύπνισης. Η Αστρολογία για εκείνη είναι ο μοχλός που μπορεί να δώσει λύσεις, ενώ το αστρολογικό κίνημα της Ελλάδας, που οργανώθηκε και επίσημα υπό την αιγίδα του «Πάμε Αστρολογία», είναι το Αση Μπήλιου αποτέλεσμα μιας κοινής λαχτάρας των Ελλήνων αστρολόγων. Επαγγελματικός κλάδος που, σύμφωνα με την προσέλευση του κοινού στο εν Αθήναις συνέδριο, αυξάνει και πληθαίνει, αν υπολογίσει κανείς πως μόνο σε ένα διήμερο ο σύλλογος ενέγραψε 120 νέα μέλη. Ενα από αυτά είναι και η κυρία Αση Μπήλιου. Παρότι η ίδια δεν συμμετείχε ενεργά στη σύσταση του συλλόγου, δηλώνει υπερήφανο μέλος του, και μάλιστα θεωρεί πως αποτελεί μια χρυσή ευκαιρία για να μπουν τα αστρολογικά πράγματα στις πραγματικές διαστάσεις τους. Την καταστροφολογία που έχει συνδεθεί με το 2012 αρκείται να τη χαρακτηρίσει Εβίτα Ζαχαριάδου «μπούρδες», ωστόσο η κυρία Μπήλιου είναι κάθετη πως και το 2012 και τις χρονιές που θα ακολουθήσουν είναι νομοτελειακό να αλλάξει το επίπεδο της συνειδητότητάς μας. Σαν να λέμε, ζόρικη εξέλιξη ή εξέλιξη με το ζόρι. Ο κ. Γιώργος Πανόπουλος, μέλος και αυτός του Συλλόγου Ελλήνων Αστρολόγων, είναι ακόμη πιο περιγραφικός: «Η Ελλάδα προσπαθεί να περάσει έναν ελέφαντα από περιστρεφόμενες ρεφό πόρτες. Η διαδικασία είναι επώδυνη, δύσκολη και θέτει το ζήτημα της επιβίωσης. Με τον Πλούτωνα στο κάδρο, με τις εκλείψεις μπροστά της -25 Νοεμβρίου/10 Δεκεμβρίου-, με ένα δύσκολο αστρολογικά 2012 αντιλαμβάνεται κανείς ότι βρισκόμαστε μπροστά σε αναταραχές και δομικές αλλαγές που έχουν σκοπό να μεταμορφώσουν ολοκληρωτικά και διά παντός τη χώρα και τους Ελληνες με απώλειες και θυσίες». Οσο για τον Λουκά Παπαδήμο, «Η ορκωμοσία του δίπλα σε Πανσέληνο δεν αποτελεί καλό οιωνό - με ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην μπορέσει να φτάσει καν στις εκλογές τις 19ης Φεβρουαρίου. Ωστόσο ο γενέθλιος Γιώργος Πανόπουλος χάρτης του δείχνει κάποιον πολύ σκληρό για να πεθάνει: φιλικός με τους "συμμάχους" (από τους οποίους η χώρα εξαρτάται ασφυκτικά από το 1830 και θα συνεχίσει δυστυχώς να εξαρτάται), αμείλικτος με τους αντιπάλους (που θα κάνουν τα πάντα για να αποτύχει) και αποτελεσματικός, πρακτικός και μεθοδικός στη δράση του». Για τον κ. Πανόπουλο οι αστρολόγοι ήταν προετοιμασμένοι για το οικονομικό τσουνάμι που χτύπησε τον κόσμο το 2008 με τη Lehman Brothers έχοντας υπόψη τους την είσοδο του Πλούτωνα στον Αιγόκερω και ασφαλώς πολύ πιο έγκυροι από τους διάσημους οικονομολόγους, οι οποίοι επίσης προβλέπουν αλλά διαψεύδονται πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις. Κώστας Λεφάκης Οσο για το τι δουλειά μπορεί να κάνει ένας σύλλογος αστρολόγων στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης; «Να χωρίσει την ήρα από το στάρι», απαντά ο ίδιος και συνεχίζει: «Να βάλει ένα φρένο στην αδιανόητη σύγχυση της αστρολογίας με τους ανυπόληπτους κλόουν της μεταφυσικής. Να δώσει στην αστρολογία την αναγνώριση και τον σεβασμό που της αξίζουν. Να προτείνει μια διαφορετική ανάγνωση του κόσμου μέσα από την ενδιαφέρουσα γλώσσα της αστρολογίας». Ο κ. Πανόπουλος επισημαίνει πως «αστρολογικά οι πλανήτες Ουρανός και Πλούτωνας ήταν πάντα παρόντες -όπως τώρα- κατά τη διάρκεια έντονων κοινωνικών Σμάρω Σωτηράκη αναταραχών και κομβικών σημείων της ανθρώπινης ιστορίας - από τη Γαλλική Επανάσταση και την ανεξαρτησία της Αμερικής μέχρι τα εξεγερμένα 60s. Ο κόσμος θα σαρωθεί». Ακόμη κι έτσι, όμως, οι Ελληνες μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Εχουμε πια τον δικό μας σύλλογο αστρολόγων. Με γεια μας!

18 18 Πρώτο Θέμα Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Κώστας Κόκλας info Θέατρο «Λαμπέτη», Λεωφ. Αλεξάνδρας 106, Αθήνα, τηλ.: «Στη φάση που είμαι όχι σε τούρκικη αλλά και σε κινέζικη παραγωγή θα δούλευα!» Αυθεντικός, ταλαντούχος, προσγειωμένος, απλός, ανθρώπινος: ιδιότητες που δύσκολα συναντάς σε έναν καλλιτέχνη με 22 χρόνια επιτυχημένης επαγγελματικής πορείας, δεκάδες πρωταγωνιστικούς ρόλους και αμέτρητο χειροκρότημα. Της Σοφίας Χουντάση α ήθελα να ξεκινήσουμε με τα επαγγελματικά, ένα -Θ πεδίο από το οποίο θα πρέπει να είσαι ικανοποιημένος αφού, παρά την κρίση, δουλεύεις και στην τηλεόραση και στο θέατρο. Δόξα τω Θεώ, είμαι ευχαριστημένος. Παρ όλα αυτά είναι τόσο δύσκολα τα πράγματα για τους συναδέλφους μου που δεν μπορώ να το απολαύσω. Εχω άξιους φίλους και συναδέλφους που είναι σπίτι τους και δεν κάνουν τίποτα. Αυτό και μόνο δεν σου δίνει δικαίωμα για προσωπικούς «πανηγυρισμούς». - Από την άλλη, γίνεται ένα ξεσκαρτάρισμα στον χώρο σου. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά το κόστος είναι μεγάλο διότι μέσα σε όλη αυτή την ιστορία χάνονται και άξιοι άνθρωποι. Ελπίζω να μείνουν οι καλύτεροι, αυτοί που κάνουν γι αυτή τη δουλειά. - Μετάνιωσες ποτέ που έγινες ηθοποιός; Ούτε στιγμή. Οταν τελείωσα το σχολείο θα μπορούσα να πάω να δουλέψω στο Δημόσιο, κάτι που επιθυμούσαν οι γονείς μου. Παρ όλα αυτά, από την ασφάλεια του Δημοσίου προτίμησα να πληρώσω το κόστος της επιλογής μου. Είχα παρατηρήσει τη νοοτροπία του δημόσιου υπαλλήλου και δεν μου άρεσε. Στο Δημόσιο δεν είσαι δημιουργικός ούτε παραγωγικός. Να γίνω δημόσιος υπάλληλος, γιατί; Για να κάθομαι σε μια πολυθρόνα και να με πληρώνουν για να ταλαιπωρώ τον κόσμο; Για να καταφέρω να γίνω ηθοποιός δούλεψα κάποια χρόνια αμισθί, κάνοντας παράλληλα μεροκάματα ως μπάρμαν, πωλητής και ό,τι άλλο φαντάζεσαι. Σημασία έχει ότι κατάφερα τον στόχο μου. - Τι θα κάνεις αν μείνεις χωρίς δουλειά; Από τα 14 χρόνια μου δούλευα και έβγαζα το μεροκάματο. Οι γονείς μου μού έμαθαν ότι η δουλειά δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι να είσαι χασομέρης. Θα μπορούσα να γυρίσω στη Ζάκυνθο, που είναι και το όνειρό μου. Ωστόσο, όταν ακούω κάποιους να λένε ότι θα γυρίσουν στο χωριό τους και θα μαζεύουν ελιές ή πατάτες, δεν είμαι σίγουρος ότι συνειδητοποιούν αυτό που λένε. Η ζωή του αγρότη δεν είναι εύκολη. Κάναμε το παν για να ξεχάσουμε τη χειρωνακτική δουλειά. Οι Ελληνες την ψωνίσαμε πολύ άσχημα - κι αυτό πληρώνουμε τώρα. - Ποια είναι η άποψή σου για τα διασκευασμένα σίριαλ που βλέπουμε στην τηλεόραση; Το σενάριο είναι δύσκολο πράγμα και δεν έχουμε πολλούς σεναριογράφους. Επίσης δεν διαθέτουμε πείρα στο σενάριο επειδή δεν έχουμε κινηματογραφική βιομηχανία. Τέσσερα με πέντε άτομα γράφουν καλά. - Ξενόφερτο είναι και το σίριαλ «Βασιλιάδες» όπου πρωταγωνιστείς... Πρόκειται για ένα ξένο concept μεταφερμένο στην ελληνική πραγματικότητα από μια αξιόλογη ομάδα σεναριογράφων. Το καστ πλαισιώνεται από τη Βασιλική Ανδρίτσου, τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση, τη Ζέτα Δούκα και γελάμε πολύ. Υποδύομαι τον αρχηγό μιας οικογέ- νειας που ξαφνικά αλλάζει η ζωή του. Εκεί που είναι ένας απλός βιοπαλαιστής γίνεται πλούσιος, αλλά ευτυχώς δεν την ψωνίζει, αποδεικνύοντας ότι μπορεί να έχεις χρήματα αλλά παράλληλα να διαθέτεις ανθρωπιά και κατανόηση, κάτι το οποίο σπανίζει στις μέρες μας. - Είχες δηλώσει ότι η ιδιωτική τηλεόραση στα 20 χρόνια ύπαρξής της δεν έχει δώσει ακόμη το στίγμα της, δεν έχει ωριμάσει. Μήπως έγιναν πολλά πρόχειρα σίριαλ; Δεν κατάφερε να ωριμάσει. Οσον αφορά στις πρόχειρες δουλειές, κι εγώ έχω κάνει. Πολλές φορές είχα πάει στον παραγωγό μου για να του πω ότι η τάδε δουλειά δεν θα πήγαινε καλά. Η απάντηση που έπαιρνα ήταν: «Εδώ τρώνε 70 άτομα ψωμί και δεν γίνεται κάθε χρόνο να κάνουμε επιτυχίες». Το σέβομαι γιατί κι εγώ δουλεύω για βιοποριστικούς λόγους, απλώς μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο. Χαλάστηκαν πολλά λεφτά σε άσχετα πράγματα. Η Μιρέλλα Παπαοικονόμου, για παράδειγμα, έκανε πάντα καλές δουλειές. Τα κανάλια όμως δεν τη θέλανε και δεν ήταν θέμα οικονομικό. Αλλά τι να κάνω εγώ; Ανοίξανε κανάλια χωρίς να γνωρίζουν ποιος είναι ο στόχος και οι προοπτικές τους. Δεν λειτούργησαν σαν σοβαροί επιχειρηματίες. - Βλέπεις τηλεόραση; Δεν βλέπω γιατί συγχύζομαι. Βλέπω να παίζει η φάτσα μου στις 5 το απόγευμα, μετά στις 9 το βράδυ και στη συνέχεια στις 6 τα ξημερώματα και δεν έχω να πάρω ούτε ευρώ από δικαιώματα εδώ και χρόνια. Το «Καφέ της Χαράς» και τα «Εγκλήματα» «ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ. ΕΓΩ ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΤΟ ΣΥΖΗΤΟΥΣΑ. ΝΑ ΓΙΝΩ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ, ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ; ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΔΟΥΛΕΨΑ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΜΙΣΘΙ, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ ΩΣ ΜΠΑΡΜΑΝ, ΠΩΛΗΤΗΣ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΑΛΛΟ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ...» κρατάνε τον ΑΝΤ1 δέκα χρόνια. - Ποια είναι η άποψή σου για τα τούρκικα σίριαλ; Γιατί τα βλέπει ο κόσμος; Πρέπει επιτέλους να ρίξουμε μια ματιά και να μάθουμε πώς γυρίζονται τα σίριαλ. Τα τούρκικα έχουν ωραία φωτογραφία, καλή παραγωγή και καλούς ηθοποιούς. Ακόμα και στα guest δεν παίρνουν κομπάρσους αλλά ηθοποιούς. Aλλος ένας λόγος που γνωρίζουν επιτυχία είναι επειδή δεν γυρίζονται σχεδόν καθόλου ελληνικά σίριαλ. Από την άλλη, τα κανάλια κοιτάζουν την τσέπη τους. Οταν το τούρκικο κοστίζει ευρώ το επεισόδιο και το ελληνικό , ποιο λες να επιλέξουν; - Θα δούλευες σε μια τούρκικη παραγωγή; Πού τέτοια τύχη; Και βέβαια θα δούλευα σε τούρκικη παραγωγή. Στη φάση που είμαι, ακόμα και σε κινέζικη θα δούλευα. Αυτή την περίοδο σημασία έχει να μάθουμε από τα λάθη μας και να μην κάνουμε τα ίδια. - Πρωταγωνιστείς επίσης στην παράσταση «Ζείτε Παίδες Ελλήνων» στο θέατρο «Λαμπέτη». Είναι μια επιθεώρηση των Αλέξανδρου Ρήγα και Δημήτρη Αποστόλου με τους Αβα Γαλανοπούλου, Λευτέρη Ελευθερίου, Σωτήρη Καλυβάτση, Ρένια Λουιζίδου, Μπέσυ Μάλφα, Κατιάνα Μπαλανίκα, Χρήστο Σιμαρδάνη και Μαρία Φιλίππου. Η παράσταση έχει πολλά τραγούδια και χορευτικά, ενώ το σενάριο καυτηριάζει την επικαιρότητα βάζοντας στη γωνία τούς πολιτικούς και την ελληνική πραγματικότητα.

19 Κυριακή 20 Nοεμβρίου 2011 Πρώτο Θέμα 19 comeback Η ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Νέο», όπου φιλοξενείται το άρθρο της Μαριγώς Λεμού-Πατίτσα Μαριγώ Λεμού-Πατίτσα Τώρα και δημοσιογράφος! Υστερα από αρκετούς μήνες αποχής από τα media και τα social events, η γνωστή εφοπλίστρια επιστρέφει δριμύτερη με άρθρο της σε περιοδικό της Ομογένειας, όπου παρουσιάζει τον εαυτό της λίγο-πολύ ως μια σύγχρονη Μπουμπουλίνα... Της Μαρίας Λεμονιά T ο comeback της Μαριγώς Λεμού-Πατίτσα, όποιο χαρακτήρα κι αν έχει, μόνο αδιάφορο δεν θα μπορούσε να είναι. Πόσο μάλλον όταν η εκκεντρική πεθερά της Μαριέττας Χρουσαλά επιστρέφει για να αποδείξει ότι εκτός από κυρίαρχος των πέντε ηπείρων και των επτά θαλασσών, είναι και «μετρ» της πένας. Η ίδια υπέγραψε άρθρο με τίτλο «Οι Ελληνίδες γυναίκες στη βιομηχανία της θάλασσας» στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Νέο» που κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες και απευθύνεται στους ομογενείς της Αμερικής. Η κυρία Πατίτσα, αφού διεκπεραίωσε τα deals των πολλών τονάζ, επέβλεψε τις διακοσμητικές λεπτομέρειες στο παλατάκι των τ.μ. του γιου της και έσπασε μια σειρά από δίλιτρες ροζ Moet & Chandon σε επιβλητικά σκαριά κορεάτικης υπογραφής, είπε να ξετυλίξει τις σκέψεις της. «Πολλές γυναίκες πολεμούν σκληρά στις μέρες μας όπως ακριβώς η Μπουμπουλίνα και η Μαντώ Μαυρογένους», γράφει στην αρχή του κειμένου της η γνωστή εφοπλίστρια και συνεχίζει: «Είναι γυναίκες που θυσιάζονται ως μάνες, αδελφές και σύζυγοι δίπλα σε ανθρώπους που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη θάλασσα. Ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται και οι ίδιες στην πρώτη γραμμή, είναι η κινητήριος δύναμη. Εκείνες που ωθούν τα πράγματα προς την επιτυχία. Οι άνδρες επιτυγχάνουν τους προσωπικούς τους στόχους διότι πίσω τους βρίσκονται κάποιες γυναίκες που τους υποστηρίζουν και συνεισφέρουν στη φιλοδοξία τους. Ο άνδρας κουβαλά τα χρήματα αλλά και η σύζυγος κρατά την πίστη ψηλά, φροντίζει τα παιδιά, στολίζει το σπίτι και ανάβει τα καντήλια στα εκκλησάκια του Αγίου Νικολάου προκειμένου να γυρίσει γερός πάλι πίσω». Μέσα από επαναλαμβανόμενες γλαφυρές περιγραφές που εμπεριέχουν υψηλές δόσεις από φεμινιστικά κρεσέντα, η Μαριγώ Πατίτσα αφήνει να εννοηθεί ότι, αν ο άνδρας-πλοιοκτήτης είναι αυτός που χαράζει τη ρότα, η γυναίκα του είναι εκείνη που κρατάει γερά το τιμόνι... My Fair Pink Lady... Εντύπωση προκαλούν επίσης και οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το άρθρο, με τη Μαριγώ Πατίτσα να ποζάρει αγέρωχη βαστώντας αλά μπρατσέτα τους δύο γιους της, Φιλήμονα και Λέοντα. Το dress code της αποτελεί πραγματική αποθέωση του ροζ, με ομόχρωμο πλατύγυρο καπέλο με βέλο και άκρως εντυπωσιακά γυαλιά, ενώ το λουλούδι στο πέτο, σε ροζ απόχρωση και πάλι, παραπέμπει στην κλασική καμέλια της Chanel, εμφανώς πιο ανθισμένη. Οι γιοι της προτίμησαν κοστούμια σε αποχρώσεις του Η Μαριγώ Λεμού με dress code «αποθέωση του ροζ» ποζάρει αλά μπρατσέτα με τους δύο γιους της, Φιλήμονα (αριστερά) και Λέοντα Η Μαριγώ κοιτά με λατρεία τη νεοφερμένη καλλονή νύφη της Μαριέττα Χρουσαλά, τη στιγμή που μαζί ετοιμάζονται να σπάσουν δύο μπουκάλια σαμπάνιας στα πλευρά του νεότευκτου τάνκερ «Aspasia Lemos» γκρι και του μπλε με μικρές ανθοδέσμες στο πέτο, ενώ την παράσταση έκλεψε δικαιωματικά η γραβάτα του Φιλήμονα, που με τη χρωματική της πανδαισία παρέπεμπε στην ανάλαφρη πλευρά της ζωής. Σε ένα ακόμη φωτογραφικό ενσταντανέ η Μαριγώ κοιτά με λατρεία τη νεοφερμένη καλλονή νύφη της Μαριέττα Χρουσαλά, τη στιγμή που μαζί ετοιμάζονται να σπάσουν δύο μπουκάλια σαμπάνιας στην παρθενική εμφάνιση του τάνκερ «Aspasia Lemos» στα ναυπηγεία της Νότιας Κορέας. Τα γάντια -λευκά για τους κυρίους και ροζ για τις κυρίες- ποζάρουν δυνατά στο σκηνικό, αφού, ως γνωστόν, τα εγκαίνια των πλοίων διαθέτουν πάντα το δικό τους πρωτόκολλο... «ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΔΙΟΤΙ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ ΤΟΥΣ»

20 20 Πρώτο Θέμα Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 Το νέο πρόσωπο της Θεσσαλονίκης Nέοι άνθρωποι που φέρνουν φρέσκο αέρα στην πόλη και ανανεωμένες γειτονιές επιβεβαιώνουν κάτι -επιτέλους!- ευχάριστο: η Θεσσαλονίκη μεταμορφώνεται σε μοντέρνο ελληνικό Σόχο! Το παραδέχονται και οι «New York Times» Η μέρα είναι γκρίζα και η παγωνιά έχει ήδη αρχίσει να τυλίγει την πανέμορφη πόλη του Θερμαϊκού, αλλά της ταιριάζει απόλυτα. Μια παρέα από νεαρά παιδιά ντυμένα χριστουγεννιάτικα, Νοέμβρη μήνα, αψηφούν το κρύο και με χαμόγελο στα χείλη μοιράζουν δωρεάν καφέδες - προσφορά ενός καταστήματος. Αλλοι πιο κάτω κάνουν ουρές για να κόψουν εισιτήρια για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου -που ειδικά φέτος είναι sold out-, ενώ κάποια πιτσιρίκια τριγυρνάνε με πολύχρωμα μπαλόνια. Είναι μια πόλη διαφορετική από τις άλλες φορές, σχεδόν μεταλλαγμένη, σχεδόν αισιόδοξη. Η διαφορά εμφανής. Παλιές γειτονιές γεμάτες με βιοτεχνίες, υφασματάδικα και μαγαζιά με φτηνά μπαχαρικά έχουν μετατραπεί σε επίκεντρα πολιτισμού και διασκέδασης -«το δικό μας Σόχο!» όπως λένε περήφανα οι Θεσσαλονικείς-, παλιοί χώροι σε γκαλερί με άποψη, παλιές παρέες σε δραστήριες ομάδες όπως η «Σφήνα» που ξεκίνησε την ιστορία με τα ανατρεπτικά δρώμενα στην πόλη, και γνωστοί επιχειρηματίες σε οραματιστές. Ακόμα και οι ιδιοκτήτες καταστημάτων έχουν αναλάβει να μεταμορφώσουν το τέως μίζερο ντεκόρ σε ένα ολοζώντανο σκηνικό με αισθητική και άποψη. Η Θεσσαλονίκη βγαίνει μπροστά, η Θεσσαλονίκη υπερβαίνει τον μύθο της, η Θεσσαλονίκη στρέφει επάνω της τα βλέμματα όλου του κόσμου - όπως των συντακτών των «New York Times» που αφιέρωσαν τις σελίδες τους στο νέο «πολιτιστικό της πρόσωπο». «Στην άνθηση που βλέπεις βοήθησαν και τα πακέτα που ήρθαν από το ΕΣΠΑ», μου λένε οι περισσότεροι Θεσσαλονικείς. «Κυρίως όμως άλλαξαν τα πράγματα επειδή οι νέοι που είχαν φύγει στο εξωτερικό αποφάσισαν να επιστρέψουν και να συναντηθούν εδώ», μου εξομολογείται ο Δημήτρης Κ., ένας street artist που πετύχαμε μ ένα σπρέι στο χέρι επί το έργον - ένας από τους υπεύθυνους για τα όμορφα γκραφίτι που στολίζουν τις εισόδους της Βαλαωρίτου. Βαλαωρίτου, το νέο Σόχο Εκεί λοιπόν, στη Βαλαωρίτου και στα γύρω στενάκια της ξεπροβάλλει το νέο πρόσωπο της πόλης, γεμάτο γκαλερί, trendy σημεία συνάντησης και νέους με λονδρέζικη αμφίεση. Τα παιδιά εδώ κρατάνε πολύχρωμες vintage τσάντες, έχουν μπλαζέ ύφος αλά Μόρισεϊ -τα φαντάζομαι να τραγουδούν όλους τους στίχους των Smiths-, ξέρουν από μουσική και οργανώνουν τους δικούς τους πολυχώρους και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ενα τέτοιο καφέ-πολυχώρος στην ίδια γειτονιά, με βερολινέζικο χρώμα και δικό του ραδιοφωνικό σταθμό, είναι το «Coo» που το «τρέχουν» τέσσερις «συνένοχοι», μεταξύ των οποίων και η Σοφία Κοκκίνη, ένα όμορφο κορίτσι που παράτησε μια καταπληκτική δουλειά ως υπεύθυνη διακόσμησης εσωτερικών χώρων στην Estee Lauder στο Λονδίνο για να έρθει εδώ να φτιάξει το δικό της εναλλακτικό καταφύγιο. Και τα κατάφερε. Το «Coο» είναι συνώνυμο μιας ολόκληρης σειράς από καφέ-πολυχώρους, όπως το γειτονικό του «Partizan», τα οποία οργανώνουν, από γκουρμέ απογεύματα μέχρι μουσικά αφιερώματα και θεματικά parties. Ετσι, ύστερα από κοκτέιλ με περίεργα ονόματα και ψαγμένες συζητήσεις μπορεί να απολαύσει κάποιος μεσογειακά ή γαλλικά πιάτα στο ψαγμένο «Coq au vin» ή στη νέα και πολύ τρέντι Στοά Κολόμπο, που δεν έχει καμία σχέση με τον γνωστό εξερευνητή αλλά με τον περίφημο μάγειρα Τζιάκομο Κολόμπο που κατοίκησε στην περιοχή: «Είναι αυτός που άνοιξε την πρώτη μπιραρία στην Ελλάδα», με πληροφορεί ο ηθοποιός και καλλιτεχνικός υπεύθυνος για τους Αγαμους Θύτες -που σκίζουν με τη νέα τους παράσταση στη συμπρωτεύουσα- Ιεροκλής Μιχαηλίδης, ο οποίος διατηρεί μαγαζί μέσα στην ιστορική στοά: «Στην ανακαίνιση που κάναμε σεβαστήκαμε απόλυτα την αρχιτεκτονική ιδιαιτερότητα του χώρου, το παλιό μωσαϊκό, το αίθριο στο ταβάνι, τη γεωμετρικότητά του», μου εξομολογείται εμφανώς περήφανος για το πολύ μελετημένο καφέ-μπαρ του «Fox Trot» που μόλις άνοιξε μέσα στη στοά. Δίπλα ακριβώς βρίσκεται η πανέμορφη και διάσημη «Cantina Tropicana», σε έναν πανέμορφο χώρο γεμάτο ξωτικές νότες. Και όλα αυτά σε μια στοά-στολίδι, λίγα μέτρα πιο κάτω από τα παρακμιακά μπαράκια του Βαρδάρη και τα φτηνά ξενοδοχεία με τις θηλυκές παρουσίες που ακόμη στέργουν τους λίγους εναπομείναντες παλιούς θαμώνες της περιοχής. Φωτογραφία από το πρόσφατο δημοσίευμα των «New York Times» Της Τίνας Μανδηλαρά Ισως αυτή όμως να είναι ακριβώς η γοητεία της περιοχής που υψώνει γοητευτικά και υψηλά, το σθένος μιας μεγάλης ιστορίας και ενός σπουδαίου, πολλά υποσχόμενου μέλλοντος. Εδώ δίνουν ραντεβού τα παιδιά με άποψη που γύρισαν στη γενέτειρά τους και (ξαν)αγάπησαν τη λατρεμένη τους πατρίδα, αποφασισμένα μάλιστα να εντάξουν στην πόλη όλα τα ανεξάντλητα όνειρά τους. Ενα από αυτά είναι η ιστορικός τέχνης-επιμελήτρια εκθέσεων Εύη Μπανιωτοπούλου, η οποία αφού τελείωσε το διδακτορικό της στο περίφημο St Martins του Λονδίνου και δούλεψε στους ναούς της τέχνης -όπως την Tate και τη Royal Academy of Arts- επέστρεψε στη γενέτειρά της για να διδάξει στο Διεθνές Πανεπιστήμιο και να βοηθήσει όπως μπορεί τις άπειρες πρωτοβουλίες που γίνονται στην πόλη: «Είναι πολύ σημαντικό το ότι πλέον διατίθενται με μεγάλη συχνότητα εναλλακτικοί χώροι για την έκθεση της τέχνης και την εκπόνηση πρότζεκτ ή τη στέγαση χώρων όπως πρώην στρατόπεδα. Αναφέρω χαρακτηριστικά τα Κόδρα και Παύλου Μελά, πρώην βιομηχανικούς χώρους, πρώην αποθήκες στην περιοχή του λιμανιού, ακόμη και εγκαταλελειμμένα κτίρια, όπως για παράδειγμα το ξενοδοχείο Αριστον που φιλοξένησε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα έκθεση και κύκλο εκδηλώσεων», μου λέει εξομολογητικά. Η Εύη με παίρνει από το χέρι και με οδηγεί στο περίφημο υπόγειο των Dynamo Project Space, της ομάδας που έχει βραβευτεί για τις εικαστικές πρωτοβουλίες της, τη συμβολή της στη μεταμόρφωση της πόλης, τις εκθέσεις της, αλλά και τα ειδικά σεμινάρια που διοργανώνει. Ψυχή της πιο δημιουργικής ομάδας αυτή τη στιγμή στην πόλη, που άνοιξε δρόμους και σε άλλες που συσπειρώθηκαν γύρω της, είναι ο αρχιτέκτονας-επιμελητής-λέκτορας και διευθυντής της Απόστολος Καλφόπουλος. Ετσι, στο πλευρό της Dynamo βρέθηκε και η Πολιτιστική Εταιρεία Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος που χρηματοδοτεί γενναία την αστική και πολιτιστική μεταμόρφωση της πόλης. Επικεφαλής της, ο επιχειρηματίας Σταύρος Ανδρεάδης, που βρίσκεται πίσω από μια σειρά από κινήσεις-πρωτοβουλίες για την ανάδειξη του εγκαταλελειμμένου θαλάσσιου μετώπου δυτικά του λιμανιού της Θεσσαλονίκης και μέχρι το Δέλτα του Αξιού ποταμού. Είναι σχεδόν συγκινητικός ο ενθουσιώδης τρόπος με τον οποίο μου μιλάει η διευθύντρια της Εταιρείας Ολγα Ταμπουρή-Μπάμπαλη για τα σχέδια της εταιρείας, την πρόσφατη συνεργασία που είχαν για το project αυτό με το Πανεπιστήμιο Columbia της Αμερικής και το ΑΠΘ, για όλα αυτά που θα κάνουν τη ζωή των κατοίκων καλύτερη, δίνοντας υλικό για ένα πιο «πράσινο» και ανθρώπινο μέλλον. Ηδη την Ολγα την έχω καταγράψει στο μυαλό μου ως τον ανθρώπινο φάρο της Θεσσαλονίκης, αφού είναι αυτή που με γνώρισε με τα παιδιά του free press -και της ομώνυμης δραστήριας ομάδας- Parallaxi. Επιπλέον είναι αυτή που διοργανώνει ως καλλιτεχνική διευθύντρια το πιο πετυχημένο -κατά τη γνώμη μου- καλοκαιρινό φεστιβάλ της χώρας, το Sani Festival. Ανθρωποι όπως η Ολγα και ο σύζυγός της, ο βιομηχανικός σχεδιαστής Θανάσης Μπάμπαλης, έχουν συμβάλει στο να ανέβει και το αντίστοιχο επίπεδο υπηρεσιών που προσφέρει η πόλη - ειδικά στον τομέα της γαστρονομίας. Ανάμεσα στα πεσμένα φύλα της πόλης και λίγο πιο κάτω από την Πλατεία Αριστοτέλους, στο μπιστρό του ξενοδοχείου «Excelsior» (ακριβώς απέναντι από το «City Hotel»), ο νέος σε ηλικία αλλά ήδη βραβευμένος σεφ Χάρης Σακαλής δίνει μαθήματα γευστικής εμπειρίας. Συμβολικά και μόνο το boutique Hotel «Excelsior» συνοψίζει το νέο πρόσωπο της Θεσσαλονίκης σε ένα νεοκλασικό των αρχών του αιώνα όπου στεγάζονται το στυλ και η καλαισθησία. Σαν αυτά που διδάσκουν πλέον με το παραπάνω οι Θεσσαλονικείς που μετατρέπουν κάθε απαρχαιωμένη γωνιά της πόλης σε καινούρια πρόταση, που βλέπουν τα όνειρά τους να γίνονται καθημερινά νέα σχέδια, που πιστεύουν ότι η δύναμη είμαστε εμείς οι ίδιοι. Επιστρέφοντας στην Αθήνα βρίσκομαι να μιλάω με τη συγγραφέα Βικτόρια Χίσλοπ για τη Θεσσαλονίκη. Το πρόσφατο βιβλίο της «Το Νήμα» ταξιδεύει αυτή τη στιγμή σε όλο τον κόσμο και έχει ως φόντο την πανέμορφη συμπρωτεύουσα, στην οποία είναι πλέον στραμμένα τα βλέμματα όλων. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Στοιχειώδες, αγαπητέ μου φίλε Αθηναίε...