ΟΧΙ στο νeο μνημoνιο κυβeρνησης δανειστων

Transcript

1 ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΔΗΓΗΤΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΠΟΙΗΤΗ ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ Δεν είμ' εγώ σπορά της τύχης ο πλαστουργός της νιάς ζωής. Εγώ 'μαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής Κ. Βάρναλης # 1025 ΙΟΥΝΗΣ ευρώ ΟΧΙ στο νeο μνημoνιο κυβeρνησης δανειστων ι ΒΑΣΕΙΣ ΤΡΟΙΚΑ ΑΝΕΡΓΙΑ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΦΤΩΧΕΙΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΧΡΕΟΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΝΤΑΟΥΛΙΑ ΑΓΟΡΕΣ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΧΡΕΟΣ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ BRUSSELS GROUP ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΒΑΣΕΙΣ

2 2 Πανελλαδικός μαθητικός διαγωνισμός συλλογικής ερευνητικής εργασίας της ΚΝΕ και του Οδηγητή ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή: «Την ορμή μας την έχουμε απ τους αιώνες Θα βγούμε νικητές κι ας είναι οι θυσίες μας βαριές» (Ναζίμ Χικμέτ) 6 Σχόλια 8 Ετοιμάζουν νέο μνημόνιο ετοιμάζουμε αγωνιστική απάντηση! 9 «Εμείς είμαστε ο κόσμος» 10 Στη νέα αντιλαϊκή συμφωνία καμία ανοχή! Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει! 12 Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ: Στέγη δημιουργίας και έκφρασης για τους νέους Ιούνη, Παγκόσμια μέρα κατά των ναρκωτικών: «Ο αγώνας ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, είναι αγώνας για τη ζωή, για καθαρή σκέψη, για συνειδητή δράση» ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ 21 Αφιέρωμα στον κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ 29 Νεολαίοι που έγιναν ήρωες μέσα στη φωτιά της μάχης 3 OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: , Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN , Τηλ.: , Fax: , Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: (ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού: 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ). ΙΟΥΝΗΣ 2015 ΑΦΙΕΡΩΜΑ Στεκόμαστε σε κάθε μάχη που έχουμε μπροστά μας σαν μαχητές! Πάντα με ψηλά το κεφάλι! 32 Πολυνομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση: Μύθοι και πραγματικότητα 33 Ημερίδα του ΚΣ της ΚΝΕ με θέμα Σχολικός εκφοβισμός: Μύθοι και πραγματικότητα - Εκπαιδευτικό σύστημα και σχολικός εκφοβισμός 36 Ημερίδα του ΠΑΜΕ για το Ασφαλιστικό: Δε θα χαρίσουμε την κοινωνική ασφάλιση στους εκμεταλλευτές! χρόνια από τον θάνατο του Άρη Βελουχιώτη 40 Πλούσια δραστηριότητα για τα 70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών 42 Πολιτικό - πολιτιστικό διήμερο Ελλήνων και μεταναστών: Εργάτες ενωμένοι ενάντια στον καπιταλισμό και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους 43 Η γνώση είναι δύναμη! Πρόταση μελέτης για το καλοκαίρι Για τον Αναρχισμό. Η πάλη με τον μπακουνισμό την περίοδο της Α Διεθνούς Πρόλογος (μέρος 3 ο ) Μπήκαμε στην τελική φάση του διαγωνισμού, τη συνάντηση δηλαδή των ομάδων και την επιλογή των καλύτερων εργασιών ανά περιοχή. Αυτό το μήνα, σε κάθε πόλη θα γίνει εκδήλωση παρουσίασης όλων των εργασιών και ανάδειξης της καλύτερης για κάθε θέμα. Οι νικητές της κάθε περιοχής θα προκύψουν από την ψηφοφορία όσων θα παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις. Αν σε κάποια περιοχή υπάρχει μόνο μία ομάδα για ένα θέμα, αυτομάτως θα προκρίνεται στον τελικό. Αφού προκριθούν οι καλύτερες ομάδες από κάθε περιοχή στον τελικό, η κριτική επιτροπή του διαγωνισμού, παίρνοντας υπόψη της την πληρότητα στην κάλυψη του θέματος, την πρωτοτυπία, τη φαντασία και το μεράκι στις μορφές που θα αξιοποιηθούν από τους μαθητές, θα επιλέξει την καλύτερη εργασία για κάθε θέμα. Η καλύτερη εργασία για κάθε θέμα θα παρουσιαστεί στο 41 ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στην Αθήνα. Σε όλες τις ομάδες που πήραν μέρος στον διαγωνισμό θα δοθεί αναμνηστικό. ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ! Κομμουνιστική Επιθεώρηση κυκλοφορεί το τεύχος 3/2015 Αναλυτικά τα περιεχόμενα του τεύχους: Οικονομία-Πολιτική Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ: Εκτίμηση για τις οικονομικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και διεθνώς μετά τις εκλογές της 25 ης Γενάρη Σχεδιασμός δράσης για το επόμενο διάστημα. Μάκη Παπαδόπουλου: Φανερές και αθέατες όψεις της αστικής διαπραγμάτευσης. Υγεία Χριστίνας Ματσιακά: Η στρατηγική της ΕΕ στην Υγεία-Πρόνοια και η εφαρμογή της από τις αστικές κυβερνήσεις. Παιδεία Κέλλυς Παπαϊωάννου: Οι εξελίξεις στην ανώτατη εκπαίδευση. Η θέση του ΚΚΕ. Γυναικείο Ζήτημα Ελένης Μπέλλου: Η αντίληψη των Μαρξ - Ένγκελς για το γυναικείο ζήτημα, σε αντιπαράθεση με τις σημερινές θεωρίες περί κοινωνικού φύλου. 70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ: Για τα 70 χρόνια από το τέλος του Β Παγκόσμιου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου και τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών, 9 Μάη Αρχειακό υλικό: Αντιπολεμική Διακήρυξη Ελλήνων Διανοουμένων και Ντοκουμέντα της Αντιφασιστικής Στρατιωτικής Οργάνωσης (ΑΣΟ). Βιβλιοπαρουσίαση Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ: Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο Κομματικά Ντοκουμέντα Επιστολή φαντάρων στον Οδηγητή Εμείς οι φαντάροι, παιδιά του ελληνικού λαού, καταδικάζουμε την προσπάθεια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να δέσει τη χώρα μας ακόμα σφιχτότερα στα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια που παίζουν ΕΕ- ΝΑΤΟ στις πλάτες των λαών για τα δικά τους συμφέροντα. Δεν ανεχόμαστε να φτιαχτεί κι άλλη βάση θανάτου στη χώρα μας, να στέλνονται Έλληνες στρατιώτες όπου το απαιτεί η λυκοσυμμαχία που χαράζει με αίμα τα σύνορα των λαών. Απαιτούμε να φύγουν οι ΝΑΤΟϊκές βάσεις από την Ελλάδα. Κανένας στρατιώτης έξω από τα σύνορα. Ενώνουμε τη φωνή μας με σωματεία, συλλόγους, επιτροπές ειρήνης, που παλεύουν ενάντια στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και την συμμετοχή της πατρίδας μας στους ιμπεριαλιστικούς τους σχεδιασμούς. Φαντάροι από τα στρατόπεδα: 16 ΜΜΠ Διδυμότειχο 16 ΤΥΠ Διδυμότειχο 16 ΛΔΒ Διδυμότειχο 289 ΤΠ Σαμοθράκη 256 ΜΚ/ΤΕ Μανταμάδος - Μυτιλήνη 9 ΣΠ Καλαμάτα 98 ΤΥΕΘ Μυτιλήνη

3 Οδηγητής ϐ Ιούνης ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή «Την ορμή μας την έχουμε απ τους αιώνες Θα βγούμε νικητές κι ας είναι οι θυσίες μας βαριές» Μ αυτή την ορμή χιλιάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ μπαίνουμε στη μάχη για την επιτυχία του 41 ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, του Φεστιβάλ μας που στην υπερσαραντάχρονη διαδρομή του έχει βάλει τη σφραγίδα του στην ιδεολογική, πολιτική, αγωνιστική διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς, με τα ιδανικά, τις αξίες, τις θέσεις και την πρωτοπόρα πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Όλα εκείνα δηλαδή που στη συνείδηση χιλιάδων νέων σε όλη την Ελλάδα το έχουν καθιερώσει ως το μεγαλύτερο πολιτικό-πολιτιστικό γεγονός. Την ορμή που έχουμε στη δύναμή μας, την έχουμε εμείς, όχι απ την ντουμανιασμένη υπόσχεση κάποιου ανθρώπου της θρησκείας, μήτε απ τη λαύρα κάποιου ονείρου που καίει μια καρδιά. Την έχουμε μονάχα από κείνη την ασυγκράτητη πορεία της ιστορίας. (Ν. Χικμέτ, Ο τοίχος του ιμπεριαλισμού ) Στη διαδρομή αυτή το 41 ο Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή με τις εκδηλώσεις του που ξεκινούν ξεχωρίζει: Γιατί μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την πρώτη μεγάλη νεανική απάντηση απέναντι στα παλιά και νέα μνημόνια που διαπραγματεύεται η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Για την ενημέρωση και τον αγώνα ενάντια στο νέο μνημόνιο που είναι στα σκαριά, για ετοιμότητα δράσης στις σύνθετες εξελίξεις που έχουμε. Για να φουντώσει η συλλογική δράση ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που συνεχίζεται από εκεί που την άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση. Μέσα από τις εκδηλώσεις του 41 ου Φεστιβάλ προβάλλουμε στους νέους και στις νέες ότι δεν είναι μονόδρομος η ζωή χωρίς δικαιώματα, η ανεργία κι η μερική απασχόληση, η εργοδοτική τρομοκρατία, το ξήλωμα όσων κατακτήσεων κέρδισε ο λαός με τους μακροχρόνιους αγώνες του. Η νέα γενιά, οι νέοι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι μαθητές, οι φοιτητές και οι σπουδαστές μπορούν να αρπάξουν τη ζωή και το μέλλον τους. Να συνειδητοποιήσουν τη δύναμη που έχουν. Κόντρα στην υποταγή και τις αυταπάτες, στις μειωμένες απαιτήσεις και στη λογική του μικρότερου κακού. Κόντρα στην επίθεση που δέχεται η συνείδηση της νεολαίας ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, ότι όλα θα συνεχίσουν να είναι έτσι και στο μέλλον. Να γνωρίσουν και να εμπιστευτούν τη δύναμη του συλλογικού κι οργανωμένου αγώνα, να σταθούν στο πλευρό της εργατικής τάξης, ενισχύοντας τη Λαϊκή Συμμαχία. Γιατί το 41 ο Φεστιβάλ εντάσσεται στις πολύμορφες εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται μπροστά στα 100χρονα του Κόμματος και τα 50χρονα της ΚΝΕ που συμπληρώνονται το Πρόκειται για μια κορυφαία στιγμή για τη μοναδική ιστορική διαδρομή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Στόχος μας, μέσα απ όλες τις πρωτοβουλίες που θα πάρουμε, είναι η αποκάλυψη της αντιδραστικότητας και της βαρβαρότητας του καπιταλιστικού συστήματος. Η ανάδειξη της ρεαλιστικότητας και της αναγκαιότητας της νέας κοινωνίας. Της κοινωνίας της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με σύγχρονα δικαιώματα, του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Γιατί είναι το πρώτο Φεστιβάλ που πραγματοποιείται μετά από το 11 ο Συνέδριο της ΚΝΕ. Εκεί που με συναίσθηση της ευθύνης ανεβάσαμε τον πήχη ψηλά. Αποφασίζοντας να δουλεύουμε στην καθημερινή δράση με όρους προοπτικής, δημιουργώντας γερές υποδομές σε κάθε τομέα της δράσης μας. Για να γίνει η ΚΝΕ πιο γερή και μαζική, με γνώση, πείσμα, αντοχή, με μεγαλύτερη ικανότητα να ανταποκρίνεται σε όλες τις συνθήκες και σύνθετες εξελίξεις ως νεολαία του ΚΚΕ. Για την αγωνιστική διαπαιδαγώγηση των νέων των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων, το δυνάμωμα του βαθμού οργάνωσης και συνείδησης της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης. Δυναμώνοντας τους πολιτικούς δεσμούς της Οργάνωσής μας με τα χιλιάδες παιδιά των λαϊκών οικογενειών που έχουν συμφέρον και ανάγκη από την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ και τις θέσεις της ΚΝΕ. Θέτοντας ανάμεσα σε άλλα φιλόδοξους στόχους και για το ίδιο το Φεστιβάλ για «να περάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο, μέσα από μορφές επικοινωνίας, συμμετοχής και συσπείρωσης νέων με πολύμορφη πολιτιστική και αθλητική δραστηριότητα, που να δένονται πιο εύστοχα με το ανατρεπτικό κοινωνικό πολιτικό περιεχόμενο και την ιδεολογία μας». Δύο κόσμοι Με τις εκδηλώσεις του 41 ου Φεστιβάλ θέλουμε να συνδέσουμε το χθες με το σήμερα και το αύριο. Γιατί είναι τα διδάγματα του χθες κι η σιγουριά για την τελική νίκη του λαού που αποτελούν πηγή έμπνευσης, ορμής κι αντοχής, εφόδιο για τον αγώνα σήμερα κι αύριο, σε κάθε καμπή της δύσκολης πορείας μας. Αυτό σηματοδοτεί και το σύνθημα του φετινού Φεστιβάλ, που προέκυψε από τη σύνθεση στίχων από δυο διαφορετικά ποιήματα του μεγάλου κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ. Αναδεικνύοντας μέσα από το Φεστιβάλ ότι δυο διαφορετικοί κόσμοι βρίσκονταν, βρίσκονται και θα βρίσκονται σε μόνιμη και διαρκή σύγκρουση: Από τη μία ο κόσμος της δουλειάς, που με τη συλλογική προσπάθεια, το μυαλό, τα χέρια και τους κόπους της παράγει τα πάντα, πλουτίζει κι ομορφαίνει τον κόσμο. Και από την άλλη ο κόσμος των καπιταλιστών, μια χούφτα παράσιτα που καρπώνονται τη δουλειά, τον ιδρώτα, τους κόπους και τα βάσανα εκατομμυρίων. Από τη μία ο κόσμος των αμέτρητων θυσιών, της αντοχής, του ηρωισμού και των πιο μεγάλων πράξεων για την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Αυτοί που ρίχτηκαν στη μάχη, που δε λογάριασαν κόπους και θυσίες ούτε και την ίδια τους τη ζωή για το στόχο αυτό. Κι από την άλλη ο κόσμος των εκμεταλλευτών, των καταπιεστικών μηχανισμών, του αντικομμουνισμού. Της αγριότητας που επέδειξε και συνεχίζει να επιδεικνύει το αστικό κράτος, ιδιαίτερα όταν αμφισβητείται η εξουσία της αστικής τάξης. Ο κόσμος των ιμπεριαλιστικών πολέμων, του φασισμού που γεννιέται από τα σπλάχνα αυτού του σάπιου και άδικου συστήματος. Από τη μια ο κόσμος των πιο μεγάλων ιδανικών κι αξιών. Της συντροφικότητας, της ανιδιοτέλειας, της αλληλεγγύης, του διεθνισμού, του ασίγαστου αγώνα και της αταλάντευτης πάλης και πίστης στο δίκιο και στην προοπτική του αγώνα της εργατικής τάξης. Από την άλλη ο ατομισμός, ο θάνατος σου η ζωή μου, η μοιρολατρία, οι αυταπάτες, ο ρατσισμός. Αλλά και ο κόσμος των ναρκωτικών και της φυγής, η ελευθερία του να ναρκώνεις το μυαλό και τη ζωή σου. Από τη μια ο κόσμος της εξέλιξης, των σύγχρονων δυνατοτήτων που μπορούν να καλύψουν τις λαϊκές ανάγκες, μέσα από την ίδια την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Η ανάγκη και δυνατότητα να τεθεί σήμερα η επιστήμη και η τεχνολογία στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών με τις νέες σοσιαλιστικές-κομμουνιστικές κοινωνικές σχέσεις. Και από την άλλη ο κόσμος που κινείται με μόνο κριτήριο το μέγιστο δυνατό κέρδος, που γεννάει ανεργία και φτώχεια. Ο κόσμος που οδηγεί στην αντιδραστική αξιοποίηση όλων των σύγχρονων δυνατοτήτων, ουσιαστικά της κοινωνικής οπισθοδρόμησης, «ένας κόσμος τόσο εκπληκτικός / που μέσα στην αφθονία κανείς πεθαίνει». Από τη μια ο κόσμος των πιο πρωτοπόρων και προοδευτικών ιδεών. Της πραγματικής ελευθερίας που βρίσκεται στη βαθιά γνώση των νόμων κίνησης της κοινωνίας, της επαναστατικής κοσμοθεωρίας για την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, όπου η εργατική

4 4 τάξη έχει την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια της. Η καθημερινή προσπάθεια για την κατάκτηση της κοινωνικά χρήσιμης γνώσης. Και από την άλλη ό,τι πιο σάπιο, ό,τι πιο παλιό, ό,τι πιο αντιδραστικό υπάρχει, προκειμένου να διατηρηθεί το υπάρχον εκμεταλλευτικό σύστημα. Ο ανορθολογισμός και σκοταδισμός, το ξαναγράψιμο της ιστορίας, η ψευτιά και η συκοφαντία, οι ιδεοληψίες και οι προκαταλήψεις. Το 41 ο Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή είναι αφιερωμένο στους τιμημένους νεκρούς του αγώνα, στις θυσίες, την αντοχή του ΚΚΕ, για το δίκιο, για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης. Για τους νέους κομμουνιστές αποτελεί μεγάλη κληρονομιά και παρακαταθήκη η αντοχή, η αυτοθυσία, η αγωνιστική αδιαλλαξία, η ακλόνητη πίστη στον αγώνα για τη σοσιαλιστική επανάσταση, η δύναμη και η υπεροχή των κομμουνιστικών ιδεών που έπαιρναν τη μορφή της αλύγιστης στάσης στις ανακρίσεις, τα βασανιστήρια, τα κρατητήρια, τις εξορίες, τις φυλακές και το εκτελεστικό απόσπασμα. Αποτελεί πηγή τους νέους, οξύνοντας το ταξικό κριτήριο, ανεβάζοντας τις ίδιες τις απαιτήσεις από τη ζωή, προβάλλοντας τις αξίες και τα ιδανικά του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Καλλιεργώντας έτσι ένα εύφορο έδαφος για να ανεβαίνει η οργάνωση κι η συλλογική διεκδίκηση παντού. Για την αναβάθμιση του ίδιου του Φεστιβάλ μας. Για να περάσει σε μια ανώτερη ποιότητα. Να εμπλουτιστούν συνολικά οι μορφές και τρόποι παρέμβασης, δράσης, δημιουργίας εστιών συλλογικής οργάνωσης και δράσης στη νεολαία. Αξιοποιώντας την τέχνη που δημιουργεί αμφισβήτηση, φλόγα. Που καλλιεργεί την μαχητικότητα, την αντοχή στις δυσκολίες, την ταξική αφύπνιση, την αφοβία στον ταξικό αντίπαλο και μπροστά στους αρνητικούς συσχετισμούς. Την περηφάνια για την τάξη μας, για τα μεγάλα ιδανικά και την καθημερινή μάχη. Δίνοντας στήριγμα κι εφόδια ώστε να διαμορφώνεται μια νέα γενιά καλλιτεχνών, σε επαφή με το λαϊκό κίνημα, τις αξίες μας και τα ιδανικά μας. Το ταξίδι του 41 ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή ξεκίνησε Με σύνθημα Την ορμή μας την έχουμε από τους αιώνες... Θα βγούμε νικητές κι ας είναι οι θυσίες μας βαριές... (στίχοι του Ναζίμ Χικμέτ), οι εκδηλώσεις του 41 ου Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή ήδη οργώνουν εργατογειτονιές, πλατείες, χώρους άθλησης και μόρφωσης σε όλη την Ελλάδα. Μέλη και φίλοι της ΚΝΕ δίνουν παντού τη μάχη της επιτυχίας τους, συζητώντας και μεταφέροντας το αισιόδοξο μήνυμα του Φεστιβάλ. Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα έχουν προγραμματίσει ήδη προφεστιβαλικές εκδηλώσεις σε πολλές περιοχές. Ενδεικτικά, ήδη έχουν προγραμματιστεί οι παρακάτω εκδηλώσεις: ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 41 ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ Σεπτέμβρη, στο Πάρκο Τρίτση ( Ιλιον) Οργάνωση Περιοχής Αττικής 19-20/6 ΑΕΙ Αττικής στη Φοιτητική Εστία του Πανεπιστημίου Αθηνών 26-27/6 ΤΕΙ Αττικής στο Μπαρουτάδικο στο Αιγάλεω 20/6 στον Πειραιά, στην πλατεία Κουμπάκη (πρώην Σπαθά) στη Νίκαια Οργάνωση Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας 20/6 ΤΕΙ Σερρών 20-21/6 ΑΕΙ-ΤΕΙ στα γρασίδια της Φιλοσοφικής Σχολής 26-27/6 6 ο Εργατικό Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ στο Γεντί Κουλέ 27/6 στο Αιγίνιο 18/7 στο Λιτόχωρο Σεπτέμβρη το κεντρικό Φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά 9-10/6 ΤΕΙ Χαλκίδας Οργάνωση Περιοχής Στερεάς έμπνευσης, διδαχής στην πάλη μας σήμερα κι αύριο, γιατί «δεν έχουμε καιρό να κλαίμε τους συντρόφους, το τρομερό σας όμως κάλεσμα μες στην ψυχή μας». Γιατί βαδίζουμε στον ίδιο δρόμο της τιμής, του καθήκοντος, μέχρι την τελική νίκη. Σε αυτά τα πλαίσια το πρώτο μεγάλο πανελλαδικό ραντεβού είναι το 24 ο αντιιμπεριαλιστικό διήμερο στις 4-5 Ιούλη, στην Ακροναυπλία. Το ίδιο το περιεχόμενο του Φεστιβάλ και η φεστιβαλική δραστηριότητα μάς δίνουν τη δυνατότητα να γίνουμε πιο ικανοί, να δουλέψουμε πιο αποφασιστικά για να πραγματοποιήσουμε τους φιλόδοξους στόχους που έχουμε βάλει ως Οργάνωση σε όλα τα επίπεδα: Για να βαθύνουμε και να ανανεώσουμε τους δεσμούς μας με χιλιάδες παιδιά των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων, να δημιουργήσουμε νέους, ώστε η κάθε Οργάνωση Βάσης σε κάθε χώρο που δουλεύουν, σπουδάζουν και ζουν οι νέοι, να μεταδώσει το πρωτοπόρο αυτό μήνυμα, να σχεδιάσει και να δουλέψει από κοινού με όλους αυτούς Με την ορμή αυτή που παίρνουμε από το συνεχή αγώνα των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων σε όλον τον κόσμο. Από την κοσμοθεωρία μας, το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, το στόχο και τη βεβαιότητα για την απελευθέρωση από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, συνεχίζουμε. Αξιοποιούμε όλες τις μορφές παρέμβασης ώστε σε κάθε χώρο να ανεβαίνει η συλλογικότητα, η αμφισβήτηση, η οργανωμένη διεκδίκηση. Για να γίνουμε καλύτεροι οργανωτές, ικανότεροι στην καθημερινή ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση, στη διάδοση του Προγράμματος του ΚΚΕ και των θέσεων της ΚΝΕ. Οικοδομώντας γερές και μαζικές οργανώσεις της ΚΝΕ σε χώρους δουλειάς, μόρφωσης, εργατογειτονιές. Για να προβάλουμε πιο μαχητικά, πιο θαρρετά, με μεγαλύτερη επάρκεια, γνώση και αυτοπεποίθηση στους νέους την πιο σύγχρονη, την πιο καινοτόμα πρόταση: την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Οργάνωση Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας 12/6 ΤΕΙ Καστοριάς 13/6 Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας στην Κοζάνη 23/6 ΑΕΙ-ΤΕΙ Φλώρινας Οργάνωση Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης 19/6 στο Πολυτεχνείο Ξάνθης 20/6 ΑΕΙ Κομοτηνής στην παλιά Νομική 5-6/6 ΑΕΙ Βόλου 11/6 ΤΕΙ Λάρισας 24/6 ΤΕΙ Καρδίτσας 26/6 στα Τρίκαλα 28/8 στην Λευκάδα 4/9 στην Πρέβεζα 4-5/9 στην Άρτα 5/9 στην Κέρκυρα 11-12/9 στα Γιάννενα 28/8 στην Κόρινθο 29/8 στο Ναύπλιο 4/9 στην Τρίπολη 5/9 στην Σπάρτη 11-12/9 στην Καλαμάτα Οργάνωση Περιοχής Θεσσαλίας Οργάνωση Περιοχής Ηπείρου Οργάνωση Περιοχής Πελοποννήσου Οργάνωση Περιοχής Δυτικής Ελλάδας 19-20/6 ΑΕΙ-ΤΕΙ Πάτρας 21/6 στα Χανιά Οργάνωση Περιοχής Κρήτης Εξωτερικό 3 5/7 Κρέφελντ της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας στην Γερμανία

5 Οδηγητής ϐ Ιούνης ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή Διαγωνισμός Αφίσας και Φωτογραφίας «Απ τα μπουντρούμια και την εξορία, η νέα του κόσμου ξεκινά Ιστορία» Το στρατόπεδο "Παρθένι" στη Λέρο. Ψηφιδωτό σε ψαθί του Γιώργη Τρικαλινού (1970). Με αφορμή το 41ο φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή, η Επιτροπή Φεστιβάλ του ΚΣ της ΚΝΕ και η Συντακτική Επιτροπή του Οδηγητή διοργανώνουν διαγωνισμό αφίσας και φωτογραφίας, με θέμα: «Απ τα μπουντρούμια και την εξορία, η νέα του κόσμου ξεκινά Ιστορία». Με τον στίχο αυτό του Κώστα Βάρναλη, που γράφτηκε στον Άη-Στράτη το 1935, καλούμε νέες και νέους καλλιτέχνες, γραφίστες, φωτογράφους και σκιτσογράφους να τιμήσουν τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, τους χιλιάδες και χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες, αγωνιστές και αγωνίστριες που φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν απ το αστικό κράτος γιατί πάλεψαν για την λευτεριά του λαού και την κατάργηση της εκμετάλλευσης. Με δημιουργικότητα, έμπνευση και ευρηματικότητα να εμπνευστούμε και να τιμήσουμε όλους εκείνους και εκείνες που με την ηρωική τους στάση, την πίστη τους στο δίκιο και τη νίκη του λαού, έκαναν δεκάδες φυλακές και τόπους εξορίας σ όλη την χώρα, «ν αστράψουν φως»! Για τον διαγωνισμό αφίσας Οι δημιουργοί που θα ασχοληθούν με τη σχεδίαση της αφίσας μπορούν να εμπνευστούν από την ιστορική διαδρομή του ΚΚΕ, απ την ζωή και την δράση χιλιάδων επώνυμων και ανώνυμων που κλείστηκαν στις φυλακές και τις εξορίες. Η αφίσα θα πρέπει να οπωσδήποτε να περιέχει τα εξής: 1. ΚΝΕ 2. Σφυροδρέπανο Οι αφίσες που θα σταλούν θα πρέπει να έχουν τα εξής χαρακτηριστικά: 1. Μέγεθος τελικής εκτύπωσης 50x70 cm 2. Resolution έως 300 dpi 3. Χρωματικό σύστημα CMYK 4. Ο τύπος αρχείου να είναι pdf 5. Μαζί με αυτό το αρχείο να σταλεί το ίδιο και σε μορφή jpg σε Α4 ως δείγμα Οι αφίσες που θα σταλούν θα προβληθούν στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ efestival.kne. gr, σε ειδική ενότητα. Οι αφίσες που θα σταλούν ως την 1 η Σεπτέμβρη 2015 θα προβληθούν σε διαμορφωμένο χώρο στις κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ. Οι 3 καλύτερες αφίσες θα πάρουν ως έπαθλο την ποιητική συλλογή του Γιάννη Ρίτσου Μακρονησιώτικα (εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή). Όλοι οι συμμετέχοντες θα λάβουν αναμνηστικό. Για τον διαγωνισμό φωτογραφίας Οι φωτογράφοι μπορούν να συμμετέχουν στον διαγωνισμό φωτογραφίζοντας τόπους φυλάκισης, μαρτυρίου και εξορίας. Οι φωτογραφίες θα πρέπει να συνοδεύονται από περιγραφή του θέματος και τον τόπο λήψης. Οι φωτογραφίες που θα σταλούν μπορούν να έχουν περάσει ηλεκτρονική επεξεργασία. Οι φωτογράφοι μπορούν επίσης, με βάση τις φωτογραφίες που έχουν τραβήξει να φιλοτεχνήσουν και αφίσα. Οι φωτογραφίες θα πρέπει να σταλούν σε ψηφιακή μορφή (αρχείο jpg), να έχουν ελάχιστη ανάλυση 300 dpi και η μεγαλύτερή τους πλευρά να μην είναι μικρότερη από pixels. Οι φωτογραφίες που θα σταλούν θα προβληθούν στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ efestival. kne.gr, σε ειδική ενότητα. Οι φωτογραφίες που θα σταλούν ως την 1 η Σεπτέμβρη 2015 θα προβληθούν σε διαμορφωμένο χώρο στις κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ. Οι 5 καλύτερες φωτογραφίες θα δημοσιευτούν στο φύλλο Οκτώβρη του Οδηγητή. Όλοι οι συμμετέχοντες θα λάβουν αναμνηστικό. Κριτική Επιτροπή Οι αφίσες και οι φωτογραφίες θα κριθούν από Κριτική Επιτροπή που αποτελείται απ τους: Γιάννη Κλεφτογιάννη, γραφίστα Σπύρο Κουρσάρη, ζωγράφο Μανώλη Πάκια, φωτογράφο Στράτο Σαραντίδη, διακοσμητή-μακετίστα Μαριάννα Τσαγγάρη, γραφίστρια. Όροι συμμετοχής Ο κάθε δημιουργός έχει δικαίωμα συμμετοχής με μία έως τρεις αφίσες και πέντε φωτογραφίες. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να στείλουν τις δημιουργίες τους και τις φωτογραφίες τους μέχρι και τις 20 Σεπτέμβρη 2015, στην ηλεκτρονική διευθύνση mail@odigitis.gr. Επίσης και ταχυδρομικά στα γραφεία του Οδηγητή στη διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ 10681, Αθήνα. Στην περίπτωση που σταλούν ταχυδρομικά, θα πρέπει να εξασφαλιστεί η παραλαβή τους μέσα στην παραπάνω προθεσμία. Όλες οι δημιουργίες θα πρέπει να συνοδεύονται από τα στοιχεία του δημιουργού (ονοματεπώνυμο, τηλέφωνο). Σε διαφορετική περίπτωση οι συμμετοχές δε θα γίνονται δεκτές. Δεν θα εκτεθούν ή αναρτηθούν οι συμμετοχές που κατά την κρίση της Επιτροπής έχουν προσβλητικό περιεχόμενο ή περιεχόμενο άσχετο με τον διαγωνισμό. Η ΚΝΕ επιφυλάσσει σ αυτήν το δικαίωμα της αξιοποίησης του υλικού που θα της σταλεί (φωτογραφίες, αφίσες), με κάθε μέσο και τρόπο που θα κρίνει, κατόπιν συνεννόησης με τον δημιουργό, χωρίς καμία δέσμευση ή άλλη διατύπωση. Σε κάθε δημοσίευση-αξιοποίηση των αφισών και φωτογραφιών που θα υποβληθούν θα αναφέρεται διακριτικά το όνομα του δημιουργού. Η ΚΝΕ εγγυάται την προστασία των προτάσεων (αφισών ή φωτογραφιών) από τυχόν παραποίηση κατά την αξιοποίησή τους. Ο κάθε δημιουργός που θα συμμετέχει στον διαγωνισμό αυτό αναλαμβάνει την ευθύνη της αποκλειστικής δημιουργίας, της αυθεντικότητας και πρωτοτυπίας του έργου που θα στείλει. Όποιος συμμετέχει στον διαγωνισμό συναποδέχεται και τους παραπάνω όρους. Σ όλη την χώρα "διάσπαρτοι" είναι οι τόποι όπου φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και εξορίστηκαν χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες. Στις φωτογραφίες παρουσιάζονται τρεις απ αυτούς τους τόπους που μπορούν να εμπνεύσουν τους νέους και τις νέες δημιουργούς. Στην επάνω φωτογραφία, το εσωτερικό κελιού στο Μπλοκ 15, στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου. Στην κάτω αριστερά, οι φυλακές Ιτζεδίν στα Χανιά της Κρήτης και στην κάτω δεξιά, το μνημείο του "Δεσμώτη Αγωνιστή" στην Μακρόνησο. Κάλεσμα για δημιουργία νέου καλλιτεχνικού έργου Η Πολιτιστική Επιτροπή και η Επιτροπή Φεστιβάλ του ΚΣ της ΚΝΕ καλούν νέους μουσικούς να εμπνευστούν από το έργο του μεγάλου κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ και να μελοποιήσουν ποιήματά του. Η καταληκτική ημερομηνία για την κατάθεση των έργων είναι η Παρασκευή, 4 Σεπτέμβρη Η παρουσίασή τους θα γίνει στο 41 ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή, στη σκηνή Πολιτισμού. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν για διευκρινίσεις, καθώς και αν χρειάζονται υποστηρικτικό υλικό στο τηλ και στο festival@kne.gr.

6 6 Οι διαφοροποιήσεις στο ΣΥΡΙΖΑ... Ένα από τα αγαπημένα θέματα των αστικών ΜΜΕ είναι οι διαφωνούντες στο ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ζητάνε δήθεν ρήξη με τους δανειστές, απειλούν να μην ψηφίσουν την επερχόμενη συμφωνία κ.λπ. Η ρήξη για την οποία μιλάνε ορισμένοι στο ΣΥΡΙΖΑ είναι ρήξη-καρικατούρα, αφού αφήνει άθικτη την εξουσία των καπιταλιστών. Το πολύ-πολύ συνεπάγεται μεγαλύτερα προνόμια σε διαφορετικές μερίδες του κεφαλαίου από αυτές που ευνοούνται σήμερα (π.χ. μέσω επιστροφής σε εθνικό νόμισμα) και την αναζήτηση νέων συμμαχιών, εξίσου εχθρικών για το λαό οσο και η ΕΕ....και το δια ταύτα Να τι είπε ο Λαφαζάνης (υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας στο ΣΥΡΙΖΑ) σε συζήτηση που διοργάνωσε ο Economist: «Είναι σωστό ότι στην Ελλάδα (...) αναπτύσσονται αυτήν την περίοδο μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις. Κυρίως, βεβαίως, επενδύσεις του δημοσίου, όπως της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ, αλλά και του ιδιωτικού τομέα. Και αυτό είναι θετικό (...). Όσον αφορά την "απελευθέρωση των αγορών", βεβαίως η Ελλάδα και η πολιτική της κυβέρνησής μας είναι υπέρ ενός υγιούς ανταγωνισμού». Με τα μπούνια δηλαδή υπέρ της απελευθέρωσης των αγορών, των ιδιωτικοποιήσεων, των ιδιωτικών επενδύσεων που θα υποστηρίζονται όπως πάντα και από κάποιες κρατικές (αν και η ΔΕΗ και η ΔΕΠΑ είναι ήδη σε μεγάλο βαθμό ιδιωτικοποιημένες). Με δυο λόγια, με τα μπούνια με τον καπιταλισμό! Σχήμα λόγου όσα υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό «Η κατάργηση του Μνημονίου με ένα νόμο ήταν σχήμα λόγου» Αυτό δήλωσε προ ημερών η Ζωή Κωνσταντοπούλου, αποδεικνύοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μόνο σαν προεκλογικό τρικ την κατάργηση των μνημονίων προκειμένου να κλέψει ψήφους. Πάντως, πέρα από την κατάργηση του μνημονίου έχουμε καταγράψει κι άλλα σχήματα λόγου : Την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, που διατηρείται. Τα 751 ευρώ κατώτατος μισθός, που πλέον έχουν μετατεθεί για το 2016 (προς το παρόν...) Το αφορολόγητο στα ευρώ (έχει πάει στα αζήτητα και η συζήτηση γύρω από αυτή τη δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ) Τη 13 η σύνταξη σε όσους παίρνουν σύνταξη μέχρι και 700 ευρώ Η ΕΛΠΙΔΑ ΑΡΓΕΙ Η ΒΑΣΗ ΤΟΥ θανατου ΕΡΧΕΤΑΙ! Police FM Μέσα στο Μάη ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Γιάννης Πανούσης δήλωσε ότι η αστυνομία θα έπρεπε να φτιάξει ένα ραδιοφωνικό σταθμό με το όνομα μπλε φίλος (!!!!!!) για να ενημερώνει για τις επιτυχίες της Μπορεί οι περισσότεροι να λένε ότι όλα αυτά είναι σχέδια επί χάρτου, αλλά τα δημοσιογραφικά τσακάλια του Οδηγητή βρήκαν και αποκαλύπτουν όλο το σχέδιο για την λειτουργία του σταθμού Συγκεκριμένα: Η συντακτική ομάδα του σταθμού θα διευθύνεται από έμπειρο επικοινωνιακό στέλεχος με πείρα και αναγνωρισιμότητα, τον γνωστό Μπαλούρδο Την πρωινή ζώνη του σταθμού, το πρόγραμμα καθώς και την playlist αναλαμβάνει ο ταξίαρχος Θεοχάρης Το ενημερωτικό απογευματινό μαγκαζίνο θα συντονίζει δημοσιογραφικό team υπό τον αστυνόμο Μπέκα Τη μεταμεσονύκτια ζώνη με ανοιχτές τις γραμμές για το κοινό θα κρατάει ο Αστυνόμος Σαΐνης Δελτίο ειδήσεων δεν μπορεί παρά να εκφωνεί ο Πάνος Σόμπολος Ειδικές εκπομπές στη μεταμεσονύκτια ζώνη θα κάνει και ο Βύρων Πολύδωρας... Το ηχητικό σήμα του σταθμού θα είναι εμπνευσμένο από τραγούδι των Police ΥΓ: μετά τις παρελάσεις με τις φουστανέλες και τα γλέντια, μετά το σταθμό του αστυνόμου λέτε να φτιάξουν και καμία ΥΕΝΕΔ; αλλά οι δεσμεύσεις απέναντι στο κεφάλαιο γίνονται πράξη Μόνο οι δεσμεύσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο δεν ήταν σχήμα λόγου, αφού η συγκυβέρνηση έχει συμφωνήσει από τις 20 Φλεβάρη στην επέκταση του μνημονίου, αφού ήδη η συγκυβέρνηση έχει χαρίσει χρέη και πρόστιμα σε μεγαλοεπιχειρηματίες με ΠΝΠ, αφού ήδη η συγκυβέρνηση έχει δεσμεύσει τα ταμειακά διαθέσιμα δημόσιων οργανισμών για την αποπληρωμή του χρέους χωρίς να ακουμπήσει ούτε δεκάρα από τα σεντούκια των επιχειρηματικών ομίλων, ενώ και οι ιδιωτικοποιήσεις προχωράνε κανονικά ΥΓ: Ένα ακόμα σχήμα λόγου πάντως ανάλογου βεληνεκούς είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερό κόμμα. Τρίζουν τα κόκαλα αριστερών αγωνιστών που τράβηξαν τα πάνδεινα όταν ακούν από την αριστερή κυβέρνηση ότι θέλει να φτιαχτεί καινούριο σφαγείο του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο Δύο κόσμοι διαμετρικά αντίθετοι Στην Ελλάδα, όπως και σε κάθε καπιταλιστική χώρα, υπάρχουν δύο διαφορετικοί κόσμοι. O ένας είναι ο κόσμος των καπιταλιστών. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία που δημοσιοποίησε η ιστοσελίδα Vessel s Value ο ελληνόκτητος ποντοπόρος στόλος βρίσκεται στην πρώτη θέση παγκοσμίως, με την αξία του να φτάνει τα 106 δισ. δολάρια. Την ίδια ώρα, στον ίδιο κλάδο, για τους ναυτεργάτες: Οι Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας προβλέπουν να αμείβονται με κατώτερο μισθό 317,11 ευρώ το μήνα! Καταδικάζονται αν απεργήσουν, όπως έγινε πρόσφατα με 29 ναυτεργάτες στη Θάσο. Υπάρχουν πάνω από άνεργοι ναυτεργάτες στην Ελλάδα, για τους οποίους το επίδομα που προβλέπεται (για όσους καταφέρουν να το πάρουν) είναι 290 ευρώ... Για να έχουν τόσο πλούτο οι Έλληνες εφοπλιστές και να είναι πρώτοι παγκοσμίως πρέπει οι ναυτεργάτες να έχουν πετσοκομμένα δικαιώματα, οι σύγχρονες ανάγκες τους να θυσιάζονται για το καπιταλιστικό κέρδος. Δύο κόσμοι διαμετρικά αντίθετοι που βρίσκονται σε σύγκρουση, καθώς τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και της νεολαίας της δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών.

7 Οδηγητής ϐ Ιούνης Αναρωτιόμαστε... Μάθαμε ότι η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ έκανε κινητοποίηση (περίπου 10 ατόμων...) στα κτήρια των ΕΛΠΕ στο Μαρούσι, διαμαρτυρόμενη για τις συνθήκες που οδήγησαν στο πρόσφατο εργατικό ατύχημα. Αναρωτιόμαστε αν η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ ξέρει ότι ένας από τους βασικούς λόγους που τα ΕΛΠΕ έχουν γίνει παγίδα θανάτου για τους εργαζόμενους είναι η τελευταία συλλογική σύμβαση εργασίας στην εταιρεία, με την οποία πέρασαν μια σειρά από ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις των μόνιμων υπαλλήλων και άνοιξε ο δρόμος για την παραπέρα είσοδο των εργολάβων. Αναρωτιόμαστε, επίσης, αν η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει ότι αυτές οι ανατροπές επιβλήθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη και του εκλεγμένου με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στο ΔΣ των εργαζομένων, ο οποίος σήμερα είναι βουλευτής. Αναρωτιόμαστε τέλος, αν η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει τα όσα είπε ο Λαφαζάνης μετά το ατύχημα, ότι δηλαδή εργαζόμενοι και εργοδοσία πρέπει συγκροτήσουν ένα σκληρό μέτωπο για να περισώσουν μαζί την αξιοπιστία της εταιρείας, η οποία αποτελεί στολίδι για την ελληνική οικονομία. ΥΓ: Φήμες που θέλουν αντιπροσωπεία της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ να συναντήθηκε με τον ίδιο τον Λάτση και να του ζήτησε να βάλει τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη του, ελέγχονται ως ανακριβείς. Το ανέκδοτο της ανεξάρτητης ΕΡΤ Το γύρο των καναλιών και του διαδικτύου έκαναν τα πλάνα από τη συνεδρίαση της επιτροπής της Βουλής που είχε σκοπό να δώσει μια τυπική και μη δεσμευτική γνωμοδότηση για τους υποψήφιους διοικητές της ΕΡΤ. Όλοι, κυβερνητικοί βουλευτές και υποψήφιοι έσκιζαν τα ρούχα τους ότι η ΕΡΤ πλέον θα είναι ανεξάρτητη, πλουραλιστική κ.λπ. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από το σχετικό νόμο, αφού τα 5 από τα 7 μέλη του ΔΣ διορίζονται από τον εκάστοτε υπουργό Επικρατείας. Προκύπτει, όμως, ένα ακόμα ερώτημα: Όταν οι μελλοντικοί διοικητές της ΕΡΤ ανέχονται και αποδέχονται αδιαμαρτύρητα μια εξευτελιστική διαδικασία σε βάρος τους, με ερωτήσεις που παραπέμπουν σε ιερά εξέταση, είναι δυνατόν να προσφέρουν εχέγγυα ανεξαρτησίας και αντίστασης στις όποιες κυβερνητικές πιέσεις τους ασκηθούν; Ασφαλώς και όχι, και αυτό επιβεβαιώνει αυτό που από την πρώτη στιγμή είχε πει το ΚΚΕ, ότι δηλαδή η νέα ΕΡΤ θα είναι άλλο ένα κρατικό - κυβερνητικό φερέφωνο. Αποκωδικοποίηση Αν για κάτι δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς τους εκμεταλλευτές, την ΕΕ και τα επιτελεία τους είναι ότι βρίσκουν τον πιο εύηχο τρόπο για να πλασάρουν ό,τι πιο βάρβαρο έχουν σκεφτεί Μερικά παραδείγματα από την επικαιρότητα και όχι μόνο. Ανθρωπιστική επέμβαση: έτσι αποκαλούν οι μακελάρηδες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ τους πολέμους που διεξάγονται για τα συμφέροντα των λίγων όπου γης. Ενεργός γήρανση: έτσι αποκαλούν τα σχέδιά τους για τη γενιά μας, που τη θέλουν να δουλεύει για πενταροδεκάρες μέχρι να πεθάνει (χωρίς υπερβολή). Πολιτικές για την αντιμετώπιση της ανεργίας: έτσι ονομάζουν την κατάργηση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς και την επιβολή της σύγχρονης εργασιακής ζούγκλας των voucher και των άλλων προγραμμάτων στη νεολαία. Κοινωνική συνοχή: έτσι περιγράφουν την ανάγκη οι εκμεταλλευόμενοι να σκύβουν συνεχώς το κεφάλι στις απαιτήσεις των εκμεταλλευτών. Οι παρεμβάσεις μαρτυρούν και το περιεχόμενο Πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ για την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και των θεσμών. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον, πανηγύριζε με κάθε δήλωση σχετική με το ελληνικό ζήτημα που προερχόταν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Προσπαθούσε να πείσει ότι οι παρεμβάσεις από τις ΗΠΑ είναι προς όφελος του λαού και δείχνουν ότι η χώρα έχει ισχυρούς συμμάχους στη διαπραγμάτευση. Οι συνεχείς παρεμβάσεις των ΗΠΑ, αντίθετα, αποδεικνύουν ότι οι διαπραγματεύσεις αυτές δεν γίνονται για το συμφέρον των εργαζομένων και της νεολαίας. Γιατί δεν είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι καίγονται οι ΗΠΑ και οι G7 για το αν θα υπάρχουν 2 ή 3 συντελεστές ΦΠΑ στην Ελλάδα ή για το αν θα μειωθούν οι επικουρικές συντάξεις τώρα ή αργότερα ΥΓ: Ακόμα πιο ξεκάθαρα έκανε τα παραπάνω ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζακ Λιου, που είπε χωρίς περιστροφές ότι η Ελλάδα πρέπει να πάρει σκληρά μέτρα. ΜΙΚΡΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ Χάθηκε Η χρηματοδότηση του πανεπιστημίου Πατρών. Σύμφωνα με ανακοίνωση της πρυτανείας τα λεφτά φτάνουν μέχρι τέλος του μήνα. Αν έχετε πληροφορίες για το δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο που θα εξασφαλίσει ο ΣΥΡΙΖΑ επικοινωνήστε στο Spoudes@naloga_metintsepisas.mpaltas Σας είδα Να καταφέρνετε το αδύνατο. Από το 2,30% που είχατε στα ΤΕΙ καταφέρατε στις τελευταίες σπουδαστικές εκλογές να πέσετε στο 2,11%. Μη στεναχωριέστε εκεί στη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον περάσατε τα ΕΑΑΚ, που πήραν 1,96%... Σας άκουσα Στις φοιτητικές εκλογές του ΕΜΠ να φωνάζετε συνθήματα για τζιβάνες και μαριχουάνες. Φαίνεται ότι εκεί στη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ έχετε πάρει εργολαβία τη βρωμοδουλειά να φέρετε τη νεολαία στα μέτρα του συστήματος. Δε θα σας περάσει. Η αναδιανομή στην πράξη... Έχει γίνει πλέον σαφές ότι η νέα συμφωνία της κυβέρνησης με τους εταίρους της, όποτε και αν αυτή υπογραφεί, θα περιέχει αντιλαϊκά μέτρα. Ανάμεσά τους και αυξήσεις στους συντελεστές του ΦΠΑ, που θα αφορούν κυρίως τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, που ως τώρα βρίσκονταν στο μικρό συντελεστή. Παρ' όλα αυτά, διάφοροι εκπρόσωποι της κυβέρνησης έχουν το θράσος να λένε ότι η αλλαγή στο ΦΠΑ θα έχει χαρακτήρα αναδιανομής! Σε μια παράλληλη εξέλιξη, η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή νομοσχέδιο που χορηγεί φορολογική αμνηστία σε όσους έχουν αδήλωτα εισοδήματα, αρκεί να τα δηλώσουν και να πληρώσουν ένα 15%. Χαρακτηριστικά, το νομοσχέδιο αναφέρει «Για τα κεφάλαια ή/και τις επενδύσεις αυτές δεν ερευνάται (...) ο τρόπος απόκτησής τους». Δηλαδή, αδιάφορο το πώς τα απέκτησες, ας είναι και λαθρεμπόριο, εμπόριο ναρκωτικών, εμπόριο λευκής σαρκός κ.λπ. Την ίδια στιγμή, ο συντελεστής φόρου για μισθωτούς και συνταξιούχους φτάνει στο 22% για εισοδήματα μέχρι ευρώ το χρόνο! Συμπέρασμα: Η κυβέρνηση κάνει αναδιανομή, την ίδια που έκαναν και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Υπέρ των εκμεταλλευτών. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι Στο επίκεντρο της προεκλογικής εκστρατείας για το νέο πρόεδρο της FIFA υπήρξε το ζήτημα της διαφθοράς και του μαύρου χρήματος στο χώρο του ποδοσφαίρου. Για να επιβεβαιωθούν τα όσα ήδη ξέραμε, ήρθαν και οι συλλήψεις 10 παραγόντων του παγκόσμιου ποδοσφαίρου από τις ελβετικές αρχές, ενώ λέγεται ότι και ο πρώην πρόεδρος Ζεπ Μπλάτερ είναι μπλεγμένος σε διάφορες παράνομες συμφωνίες. Ακόμα, μέσα στο μήνα βραζιλιάνικη εφημερίδα αποκάλυψε ότι μια πολυεθνική σαουδαραβικών συμφερόντων παίρνει όλες τις αποφάσεις για την εθνική Βραζιλίας. Έχει δηλαδή αναλάβει ρόλο σκάουτερ, προπονητή μέχρι και γιατρού, αφού η ποδοσφαιρική ομοσπονδία είναι υποχρεωμένη να καταθέτει ιατρική γνωμάτευση στην εταιρεία για την κατάσταση των παικτών, για να διαπιστώνεται αν είναι σε θέση να παίξουν. Ε, δε γίνεται να αγοράζει ότι κι ότι... Γιατί τα συζητάμε όλα αυτα; Γιατί από αυτό φαίνεται πως το ψάρι του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού βρωμάει από το κεφάλι. Και η σαπίλα θα συνεχίζεται όσο το ποδόσφαιρο είναι αλυσοδεμένο στα σάπια συμφέροντα μεγαλοεπιχειρηματιών χορηγών... ΥΓ: Και από αυτά αποδεικνύεται ότι η σαπίλα στον αθλητισμό-εμπόρευμα δεν είναι ελληνικό φαινόμενο.

8 8 Ετοιμάζουν νέο μνημόνιο Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ο Τσίπρας προετοιμάζεται για συνάντηση με τον Γιούνκερ στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων. Έχει προηγηθεί το γεύμα των Μέρκελ, Λαγκάρντ, Ολάντ, Ντράγκι και Γιούνκερ και ανταλλάσσονται κείμενα συμφωνίας μεταξύ συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και εταίρων. Οι ανταγωνισμοί επίσης οξύνονται, κάτι που μαρτυρούν οι δεκάδες παρεμβάσεις των ΗΠΑ για να κλείσει η συμφωνία. Και δεν παρεμβαίνουν για την ψυχή της μάνας τους Εν τω μεταξύ, το Άγιο Πνεύμα είχε προλάβει να φωτίσει τον Τσίπρα ώστε να ομολογήσει με άρθρο του στη Λε Μοντ ότι η νέα συμφωνία που ψήνεται περιλαμβάνει πλήθος αντιλαϊκών δεσμεύσεων, όπως ιδιωτικοποιήσεις, αλλαγές στο ΦΠΑ, το ασφαλιστικό και τα εργασιακά. Οι εξελίξεις τρέχουν και τα μέλη της ΚΝΕ είμαστε σε πλήρη ετοιμότητα για να δοθεί αγωνιστική απάντηση στο νέο μνημόνιο κυβέρνησης-δανειστών. Για να ενημερώσουμε, να οργανώσουμε την πάλη, τη συμμετοχή της νεολαίας στον αγώνα με σύνθημα: Κάτω η νέα αντιλαϊκή συμφωνία. ετοιμάζουμε αγωνιστική απάντηση! Δεδομένα τα παλιά μνημόνια πάνε για νέο! Για το αντιλαϊκό περιεχόμενο της συμφωνίας κυβέρνησης-εταίρων δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Άλλωστε και τα περί κατάργησης του μνημονίου που κραύγαζε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα σχήμα λόγου, ένα προεκλογικό τρικ δηλαδή. Βάση για το νέο μνημόνιο άλλωστε είναι η συμφωνία της 20 ης Φλεβάρη. Με τη βούλα της κυβέρνησης επεκτάθηκε το ήδη υπάρχον μνημόνιο με ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, ενώ περιγράφονταν και οι άξονες των νέων αντιλαϊκών μέτρων που καλούνται τώρα να τα κωδικοποιήσουν και να περάσουν στην εφαρμογή τους. Τα μνημόνια, οι 400 εφαρμοστικοί νόμοι των προηγούμενων χρόνων μένουν ως έχουν. Είναι δεδομένα και πάνω σε αυτά θα προστεθούν και νέα. Δηλαδή: - Θα συνεχιστούν τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας, η επίθεση στα εργασιακά και το ασφαλιστικό. Θα γενικευτεί η εργασιακή ζούγκλα για τη νεολαία, ενώ η σύνταξη γίνεται άπιαστο όνειρο. - Συνεχίζονται οι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες που αφορούν την Παιδεία και την Υγεία, που ήδη αντιμετωπίζουν προβλήματα λειτουργίας. Στο διάστημα που μεσολάβησε από τότε μέχρι τώρα η κυβέρνηση με ΠΝΠ έχει δεσμεύσει τα ταμειακά διαθέσιμα δημόσιων οργανισμών για την αποπληρωμή των δανειστών. - Συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων Τώρα ψάχνουν πώς θα σερβίρουν το νέο μνημόνιο για να εξασφαλίσουν συναίνεση. Η φρενίτιδα των εκβιασμών των τελευταίων ημερών έχει αποδέκτες τους εργαζόμενους και τη νεολαία για να κρατήσουν στάση αναμονής. Η κυβέρνηση ακολουθεί τη γνωστή τακτική: δραματοποιεί τις εξελίξεις, αφήνει να διαρρέει πλήθος νέων μέτρων, για να καταλήξει σε ορισμένα απ αυτά και να πει στο τέλος νικήσαμε. Την ίδια στιγμή αξιοποιούνται διαφοροποιήσεις εντός ΣΥΡΙΖΑ, διαφημίζοντας σαν ρήξη μία εναλλακτική λύση για το σύστημα. Με την προβολή αυτής της καρικατούρας σαν ρήξη στόχο έχουν να εγκλωβίσουν τους νέους εντός των τειχών του εκμεταλλευτικού συστήματος. Οι εξελίξεις τρέχουν και τα μέλη της ΚΝΕ είμαστε σε πλήρη ετοιμότητα για να δοθεί αγωνιστική απάντηση στο νέο μνημόνιο κυβέρνησης-δανειστών Με τους ίδιους αντιλαϊκούς στόχους, στον ίδιο δρόμο από άλλη λωρίδα Πίσω από τους εκβιασμούς και τη σεναριολογία μπορεί να διακρίνει κανείς τι πραγματικά μας περιμένει. Τι θα σημαίνει για τη ζωή μας το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων. Οι λεγόμενες κόκκινες γραμμές έχουν γίνει το πράσινο φως για τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Αυτό που εξετάζουν είναι ο τρόπος υλοποίησής της. Για να δούμε πώς περιγράφει το πλαίσιο της συμφωνίας η Αυγή, η εφημερίδα της συγκυβέρνησης. - Γράφει λοιπόν: «Το πλαίσιο της συμφωνίας θα μπορούσε να είναι: τα χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα». Τα πρωτογενή πλεονάσματα όμως, είτε χαμηλά είτε υψηλά, πιάνονται με φοροληστεία σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Η εξασφάλιση πλεονασμάτων σημαίνει ότι τα χαράτσια παραμένουν. Τα πλεονάσματα τα θέλουν από τη μία για να στηρίζουν με κρατικό χρήμα τους επιχειρηματικούς ομίλους και από την άλλη για να αποπληρώνεται το χρέος. Τη λυπητερή για τα πλεονάσματα θα τη στείλουν πάλι στις εργατικές λαϊκές οικογένειες. Συνεχίζοντας, στο ίδιο άρθρο αναφέρεται ότι στο πλαίσιο της συμφωνίας πρέπει να είναι «η αναζήτηση μακροπρόθεσμης λύσης η οποία να εμπεριέχει ελάφρυνση του χρέους». Συζητάνε δηλαδή για τον τρόπο με τον οποίο θα πληρώσει ο λαός ένα χρέος που δε δημιούργησε, υποθηκεύοντας τα δικαιώματά μας και το μέλλον μας για την αποπληρωμή του. Η ελάφρυνση του χρέους σημαίνει ότι η συγκυβέρνηση διαπραγματεύεται ώστε ένα κομμάτι από αυτά που συνεχίζουν να αρπάζουν -ούτως ή άλλως- από το λαό, αντί να πάνε για το χρέος, να πάνε κατευθείαν στα σεντούκια των επιχειρηματικών ομίλων. Όπως και αν γίνει, η διαχείριση του χρέους, είτε με επιμήκυνση είτε με νέο κούρεμα τα βάρη θα τα φορτωθεί ο λαός. Πείρα υπάρχει και από το κούρεμα του χρέους το 2012 με το PSI που συνοδεύτηκε με σωρό αντιλαϊκών μέτρων. Καταλήγοντας, στο άρθρο αναφέρεται ότι η συμφωνία πρέπει να προβλέπει «και αναπτυξιακό πακέτο». Πακέτο στήριξης, δηλαδή, των επιχειρηματικών ομίλων, με στόχο να εξασφαλιστεί η ανάκαμψη της κερδοφορίας τους. Η καπιταλιστική ανάπτυξη, όμως, όταν και όποτε έρθει, θα πατήσει πάνω στα ερείπια των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων. Θα εξασφαλίσει ελάχιστες θέσεις εργασίας, ενώ οι επενδύσεις θα γίνουν μόνο σε ορισμένους κλάδους απ όπου μπορούν οι επενδυτές να εξασφαλίσουν τα μέγιστα κέρδη. Οι θέσεις εργασίας θα είναι με όρους γαλέρας, αφού η συγκυβέρνηση κρατάει ανέπαφο όλο το αντιλαϊκό οπλοστάσιο που ψηφίστηκε τα προηγούμενα χρόνια. Η ανεργία θα συνεχίζει να είναι στα ύψη και θα αξιοποιείται για να αποδέχονται ακόμα χειρότερους όρους όσοι εργάζονται και για να συνεχίζονται τα προγράμματα που ανακυκλώνουν την ανεργία με ημερομηνία λήξης. Παλεύουμε για τη ζωή που μας στερούν! Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει! Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν στο ακέραιο τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ. Σε αυτές τις συνθήκες τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ δρούμε πρωτοπόρα. Με στόχο να ανέβει η απαιτητικότητα της νεολαίας, να δυναμώσουν οι σύγχρονες διεκδικήσεις της, η κοινή δράση. Για να μην υπάρξει κι άλλος χαμένος χρόνος. Να δυναμώσουν οι αντιστάσεις ενάντια στα παλιά και στα νέα μνημόνια και την αντιλαϊκή συμφωνία που ψήνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ με τους εταίρους, για να στηρίξει τα συμφέροντα επιχειρηματικών ομίλων Το να ζει η νεολαία με την ανεργία, τα κακοπληρωμένα προγράμματα, με τη μερική απασχόληση ως μια μόνιμη κατάσταση, δεν είναι το μέλλον που της αξίζει. Η χώρα μας έχει όλες τις δυνατότητες να ζήσει ο λαός μας καλύτερα, για να εξασφαλιστεί μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Αυτές οι δυνατότητες, στο σημερινό σάπιο σύστημα, από ευλογία γίνονται κατάρα, γιατί αυτό απαιτεί η κερδοφορία των εκμεταλλευτών. Η νέα βάρδια της εργατικής τάξης σήμερα, μαζί με το εργατικό-λαϊκό κίνημα, έχει ανάγκη και συμφέρον να παλέψει για τη ζωή που της στερούν η ΕΕ, η εξουσία του κεφαλαίου και οι κυβερνήσεις τους. Σε αυτή την υπόθεση, τα μέλη της ΚΝΕ δίνουν όλες τους τις δυνάμεις και καλούν τους νέους να παλέψουν μαζί για τη ζωή που χάνουμε, για τα δικαιώματα που μας στερούν, για τις σύγχρονες ανάγκες μας. Για την πραγματική ρήξη, που σημαίνει αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους με το λαό στην εξουσία και αφέντη στον πλούτο που παράγει.

9 Οδηγητής ϐ Ιούνης «Εμείς είμαστε ο κόσμος» Ποιος δεν είδε στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην Αττάλεια της Τουρκίας τον υπουργό εξωτερικών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ Ν. Κοτζιά, χέρι χέρι με τον Τούρκο υπουργό εξωτερικών και αγκαλιά με τους άλλους χασάπηδες και τον Γενικό Γραμματέα της λυκοσσυμαχίας Στόλτενμπεργκ, να τραγουδούν και να χορεύουν: we are the world που σημαίνει «εμείς είμαστε ο κόσμος» και συνεχίζουν «εμείς είμαστε τα παιδιά, εμείς είμαστε οι μόνοι που θα φτιάξουν μία πιο φωτεινή μέρα». Ο Υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς...σέρνει τον χορό μαζί με τα υπόλοιπα γεράκια του ΝΑΤΟ, τραγουδώντας Εμείς είμαστε ο κόσμος. Ο κόσμος του ΝΑΤΟ που σπέρνει τον θάνατο σε εκατομμύρια λαών, με την ενεργό στήριξη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ο κόσμος τους... Μόνο στα τελευταία είκοσι χρόνια, είδαμε αυτούς που τραγουδούν «εμείς είμαστε ο κόσμος» να σκοτώνουν άμαχο πληθυσμό στη Γιουγκοσλαβία (1999), στο Αφγανιστάν (2001), στο Ιράκ (2003), στη Λιβύη (2011) και στη Συρία (2011). Τους είδαμε με το πρόσχημα της τρομοκρατίας να απειλούν εκατομμύρια κόσμο, με το πρόσχημα βιολογικών όπλων που δε βρέθηκαν ποτέ να χρησιμοποιούν εναντίον των λαών τα σύγχρονα υπερόπλα τους, να διαμελίζουν κράτη για τα συμφέροντά τους. Μπορούν αλήθεια αυτοί να «φτιάξουν μία πιο φωτεινή μέρα»; Μόνο πιο σκοτεινές και μαύρες μπορούν να κάνουν τις μέρες για τους λαούς. Οι πολύ πρόσφατες εξελίξεις στη γειτονιά μας, με την εμπλοκή της Ελλάδας στις ανοιχτές πληγές της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, δεν προμηνύουν μια «πιο φωτεινή μέρα». Και αυτό γιατί, με χίλια δυο προσχήματα, προωθούνται τα εξής: Μια νέα αεροπορική ΝΑΤΟϊκή βάση στην Κάρπαθο που θα λειτουργεί για τη μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα των μη επανδρωμένων στρατιωτικών αεροσκαφών (drones), ορμητήριο για τις επίδοξες επεμβάσεις του ΝΑΤΟ στην περιοχή, βρίσκεται στα Ο Υπουργός Άμυνας Π. Καμένος, από την πρόσφατη συνάντηση του στην Ουάσινγκτον με την Υφυπουργό Άμυνας των ΗΠΑ Κρ. Γουόρμουθ και τις εξαγγελίες περί νέας ΝΑΤΟικής αεροπορικής βάσης στο Αιγαίο και συγκεκριμένα στην Κάρπαθο. σκαριά της ελληνικής κυβέρνησης, όπως δήλωσε ο υπουργός άμυνας Π. Καμμένος. Με τις ευλογίες λοιπόν της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ φτιάχνεται ένα νέο ορμητήριο θανάτου. Γι αυτό έχουν σημασία οι κινητοποιήσεις που από την πρώτη στιγμή οργανώθηκαν από Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Σωματεία και μαζικούς φορείς σε Ρόδο, Ικαρία, Σάμο, Κρήτη, Λέσβο και άλλα νησιά, με βασικό αίτημα να μη δημιουργηθεί νέα και να κλείσουν όλες οι βάσεις και τα στρατηγεία των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που υπάρχουν σε ελληνικό έδαφος, διεκδικήσεις που χρειάζεται να αποτελούν σταθερούς στόχους πάλης του εργατικού λαϊκού κινήματος. Οι προκλητικές δηλώσεις του Υπ. Άμυνας για δημιουργία νέας ΝΑΤΟϊκής βάσης στο Αιγαίο έρχονται λίγο μόνο διάστημα μετά την επίσης προκλητική πρόσκλησή του σε αμερικανικά μονοπώλια να πάρουν μερίδιο από τους υδρογονάνθρακες του Αιγαίου, στο πλαίσιο της λεγόμενης συνεκμετάλλευσης. Όπως και οι εξαγγελίες ότι θα διατεθούν οι εγκαταστάσεις και οι Ένοπλες Δυνάμεις προς όφελος της υλοποίησης των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών. Γι αυτό πρέπει να δυναμώσει ο αγώνας για να επιστρέψουν όλες οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται σε αποστολές στο εξωτερικό. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν αρκείται μόνο σε δηλώσεις. Έδωσε ζεστό χρήμα στις τσέπες των αμερικάνικων μονοπωλίων, και συγκεκριμένα 500 εκατομμύρια δολάρια στην αμερικανική εταιρεία Lockheed για να συντηρήσει 5 παλαιωμένα στρατιωτικά αεροσκάφη, σχεδόν αντίκες, στα πλαίσια της τήρησης των υποχρεώσεών μας απέναντι στο ΝΑΤΟ. Την ίδια στιγμή, για τους ανέργους δεν υπάρχει μία για επιδόματα και μέτρα προστασίας. Για τους φοιτητές δεν υπάρχει σάλιο για να φτιαχτούν νέες ανθρώπινες εστίες για όσους το έχουν ανάγκη, ενώ οι προϋπολογισμοί για τα ιδρύματα πετσοκόβονται χρόνο το χρόνο όλο και περισσότερο. Χρειάζεται άρα να αποκαλύπτεται σταθερά στους νέους η υποκρισία και η κοροϊδία που χαρακτηρίζουν την ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, που στόχο έχει τη στήριξη ντόπιων και ξένων μονοπωλίων. Πρόσφατα, πραγματοποιήθηκε επίσης η διακλαδική στρατιωτική άσκηση Ηνίοχος, που περιελάμβανε σύνθετες αεροπορικές αποστολές στο FIR Αθηνών με τη συμμετοχή, για πρώτη φορά, ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων και δυνάμεων από ΗΠΑ και Ισραήλ. Παράλληλα, τρέχουν και άλλες εξελίξεις που φυσικά επιδρούν. Πρόκειται για: Φωτογραφία από την Διακλαδική Άσκηση Ηνίοχος 2015, με την συμμετοχή για πρώτη φορά δυνάμεων από ΗΠΑ και Ισραήλ, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ για την προετοιμασία νέων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή. Τις νέες τουρκικές παραβάσεις και παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου, με σειρά ΝΟΤΑΜ για παράνομες ασκήσεις στο Αιγαίο, οι οποίες πραγματοποιούνται εντός ΝΑΤΟϊκού πλαισίου και παρά τα τραγούδια στην Αττάλεια. Την όξυνση των σχέσεων στα Βαλκάνια μεταξύ Αλβανίας-Σερβίας και ΠΓΔΜ, την προβολή εκ νέου από πλευράς της αλβανικής κυβέρνησης των περί Μεγάλης Αλβανίας, με παράλληλη άνοδο του εθνικισμού. Τη συνεχή όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, και ενώ η Ελλάδα, με ευθύνη της συγκυβέρνησης, για την αναβάθμισή της επιδιώκει να παίξει ενεργό ρόλο στο τρίγωνο αστάθειας που εκτείνεται από την Ουκρανία ως την Λιβύη και την Μέση Ανατολή. Τις νέες επεμβάσεις που σχεδιάζουν ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στην περιοχή, με στόχο την προώθηση των σχεδίων τους για το ξαναμοίρασμα των αγορών, την εκμετάλλευση νέων ενεργειακών δρόμων και πλουτοπαραγωγικών πηγών. Δύο κόσμοι σε διαρκή σύγκρουση Οι εικόνες με τα γεράκια του πολέμου να τραγουδούν «εμείς είμαστε ο κόσμος» είναι συμβολικές για την ενότητά τους. Αυτοί απολαμβάνουν σχεδόν τα πάντα, μας εκμεταλλεύονται, κι όταν χρειαστεί μας στέλνουν στους πολέμους τους, που γίνονται για την αναδιανομή του πλούτου που κλέβουν απ τους λαούς τα μονοπώλια. Ο κόσμος τους και ο κόσμος μας συνεχίζουν να συγκρούονται στην Ελλάδα και σ όλο τον κόσμο. Οι φωτεινές τους μέρες, σημαίνουν για μας φτώχεια, πολέμους, ανεργία. Η δική μας φωτεινή μέρα είναι η μέρα της ανατροπής του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, του καπιταλισμού, και της αρχής της οικοδόμησης της νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού- κομμουνισμού, με τη χώρα μας αποδεσμευμένη από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, όλους τους οργανισμούς του κόσμου τους. Γιατί εμείς, οι εργαζόμενοι, ο λαός, οι νέοι των εργατικών-λαϊκών οικογενειών «είμαστε ο κόσμος, εμείς είμαστε οι μόνοι που θα φτιάξουν μία πιο φωτεινή μέρα». *Δείτε το σχετικό βίντεο της ΚΝΕ για την εξωτερική πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στη διεύθυνση

10 10 Στη νέα αντιλαϊκή συμφωνία καμία ανοχή! Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει! Όσο απομακρυνόμαστε από το εκλογικό περιτύλιγμα χρυσόσκονης με το οποίο επιχείρησε να ντύσει το αντιλαϊκό περιεχόμενο της πολιτικής του ο ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται πιο καθαρά η πλήρης αποδοχή από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όλου του αντιλαϊκού πλαισίου των προηγούμενων κυβερνήσεων, που έχουν στείλει στην γκιλοτίνα τη αξιοπρεπή ζωή, τη δουλειά και το μέλλον των νέων εργαζομένων, αλλά και η συνεπής συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Η κατάργηση των μνημονίων και των αντιλαϊκών νόμων από τη νέα συγκυβέρνηση έγινε σχήμα λόγου. Οι προεκλογικές υποσχέσεις πήγαν περίπατο. Η συγκυβέρνηση προχωρά σε νέα συμφωνία, σε ένα νέο μνημόνιο. Έχουν δεδομένο ότι θα ζούμε στη φτώχεια και την ανέχεια, με μισθούς χαρτζιλίκι. Έχουν δεδομένο ότι θα αυξάνονται οι μακροχρόνια άνεργοι, ότι η ανεργία στους νέους θα παραμένει σε υψηλά ποσοστά. Το περιεχόμενο της συμφωνίας που θα προκύψει είναι από χέρι αντιλαϊκό. Η διαπραγμάτευση μπορεί να είναι σκληρή, αλλά δεν αφορά τα δικά μας συμφέροντα. Δε συζητάνε για την αύξηση των αμοιβών των εργαζομένων, δε συζητάνε για την κατάργηση των αντιλαϊκών μέτρων που ψηφίστηκαν. Ίσα-ίσα πάνω σε αυτά οικοδομούν το νέο μνημόνιο που θα φέρει κι άλλα μέτρα σε βάρος των εργατικών λαϊκών οικογενειών. Αυτό μαρτυρούν και οι διαρροές γύρω από τη συμφωνία. Η κυβέρνηση ακολουθεί τη γνωστή τακτική: Αφήνει να διαρρέει πλήθος νέων μέτρων για να καταλήξει σε ορισμένα απ αυτά και να πει στο τέλος νικήσαμε. Το πλαίσιο συμφωνίας παραπέμπει ξεκάθαρα σε νέες αντιλαϊκές δεσμεύσεις με νέα μέτρα, όπως αύξηση της φοροληστείας και των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και άνοιγμα του δρόμου για περαιτέρω ανατροπές, ιδιαίτερα στο ασφαλιστικό. Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι οι ΗΠΑ παρεμβαίνουν για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων επιβεβαιώνει το αντιλαϊκό περιεχόμενο της επερχόμενης συμφωνίας. Δεν τους πήρε ο πόνος για τη ζωή μας και τα δικαιώματά μας. Έχουν άλλα συμφέροντα. Καθημερινά αποδεικνύεται ότι η ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων θυσιάζονται για τις ανάγκες και τα κέρδη των μονοπωλίων. Για αυτή την κερδοφορία, των μονοπωλίων, θρηνεί σήμερα η τάξη μας 4 δολοφονημένους εργάτες στα ΕΛΠΕ. Ήταν προμελετημένο και σχεδιασμένο, γιατί γνώριζαν πως η συντήρηση προβλέπεται να γίνεται κάθε 4 χρόνια ενώ η τελευταία είχε γίνει το 2009, γνώριζαν πως κανονικά η συντήρηση διαρκεί 2-3 μήνες, κι όμως η προηγούμενη έγινε σε 45 μέρες και αυτή στην συμφωνία ήταν να τελειώσει σε 29 μέρες. Γιατί; Για να τελειώσει όσο πιο γρήγορα γίνεται το shut down της επιχείρησης και να μπει σε πλήρη λειτουργία. Το κυνήγι του μέγιστου δυνατού κέρδους είναι το κίνητρο για τον καπιταλιστή. Απόδειξη γι αυτό οι δεκάδες σακατεμένοι εργαζόμενοι από εργατικά ατυχήματα, οι εκατοντάδες εργαζόμενοι με σοβαρά προβλήματα που δημιουργήθηκαν σε συνθήκες εντατικοποίησης της εργασίας και απουσίας των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς γιατί αυτά κοστίζουν στους καπιταλιστές. Έτσι λειτουργεί αυτό το σύστημα και αυτοί οι κανόνες δεν αλλάζουν. Τώρα χρειάζεται αγωνιστική ετοιμότητα για άμεση απάντηση στη νέα συμφωνία που ψήνουν συγκυβέρνηση και εταίροι. Το περιεχόμενο της συμφωνίας είναι δεδομένο ότι θα είναι αντιλαϊκό. Πρώτος σταθμός, πρώτη απάντηση είναι τα συλλαλητήρια της 11 ης Ιούνη σε όλη την Ελλάδα (φωτογραφία από παλιότερη κινητοποίηση). Όλοι στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, σ' όλη την Ελλάδα, στις 11 Ιούνη! Όχι κι άλλος χαμένος χρόνος. Καμιά αναμονή! Οι διαφωνίες και οι αντιπαραθέσεις εντός της κυβέρνησης, αλλά και στο ΣΥΡΙΖΑ καμιά σχέση δεν έχουν με την υπεράσπιση των εργαζομένων και των ανέργων. Έχουν να κάνουν με τις αντιθέσεις τμημάτων του κεφαλαίου για το πόσο και με ποιον τρόπο θα επωφεληθούν από τη νέα συμφωνία, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο θα παρουσιαστούν τα νέα βάρβαρα μέτρα στο λαό ώστε να υπάρξουν όσο το δυνατόν λιγότερες αντιδράσεις. Γι αυτό το σκοπό ξανασερβίρουν γνώριμα εκβιαστικά διλήμματα απέναντι στη νεολαία και τους εργαζόμενους. Σήμερα όμως υπάρχει πείρα που πρέπει να αξιοποιηθεί, να βγουν συμπεράσματα. Τώρα χρειάζεται να ανέβει η απαιτητικότητα της νεολαίας, να δυναμώσουν οι σύγχρονες διεκδικήσεις της, η κοινή δράση, η πάλη ενάντια στα παλιά και στα νέα μνημόνια και την αντιλαϊκή συμφωνία που ψήνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους εταίρους, για να στηρίξει τα συμφέροντα επιχειρηματικών ομίλων, στερώντας από τη νεολαία το δικαίωμα στην αξιοπρεπή δουλειά και ζωή. Παλεύουμε για τη ζωή που μας στερούν, διεκδικούμε όσα δικαιούμαστε! Απορρίπτουμε αυτή τη συμφωνία, διαδηλώνουμε για την ανάκτηση όλων των απωλειών και δικαιωμάτων μας, την κατάργηση των αντιλαϊκών εφαρμοστικών νόμων. Παλεύουμε για την κάλυψη των σύγχρονων εργατικών και λαϊκών αναγκών, για την ανάπτυξη προς όφελός του λαού κι όχι των μονοπωλίων. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με όρους κινήματος, διακδίκησης, με άνοδο της συσπείρωσης, της οργανωσης παντού. Παλεύουμε για τη ζωή που μας στερούν Κεφάλαιο, ΕΕ και κυβερνήσεις. Διεκδικούμε: Να καταργηθεί ο απαράδεκτος διαχωρισμός που καταδικάζει τους νεους και τις νέες να αμείβονται με ακόμη λιγότερα από τα 586 ευρώ του κατώτατου μισθού. Να καταργηθούν τώρα οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, να μην αμείβεται κανείς εργαζόμενος με μισθό κάτω από 751 ευρώ. Να καταργηθεί εδώ και τώρα το άθλιο σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης για τους ανέργους. Να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες και σύγχρονες υποδομές, ανάλογα με τις ειδικότητες στους χώρους κατάρτισης και μαθητείας. Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο της πρακτικής με μισθό χαρτζιλίκι. Να καλυφθούν τα κενά σε προσωπικό και υποδομές σε όλες τις ειδικότητες. Να δοθούν πίσω τα χρήματα που κόπηκαν από την εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια. Αυτα τα χρόνια η χρηματοδότηση μειώθηκε κατά 50%. Επιστροφή των αποθεματικών των ιδρυμάτων. Να ανοίξουν ξανά όσα σχολεία καταργήθηκαν ή συγχωνεύτηκαν. Να καλυφθούν όλα τα μεγάλα κενά σε δασκάλους και καθηγητές με μαζικούς μόνιμους διορισμούς. Να δοθεί έκτακτο κρατικό κονδύλι για τις λειτουργίες των σχολείων που στραγγαλίζονται από τα άδεια σχολικά ταμεία. Να επιστραφούν στα ΑΕΙ - ΤΕΙ τα 185 εκ. ευρώ που κουρεύτηκαν με το PSI. Να προσληφθεί όλο το αναγκαίο για τη λειτουργία των ιδρυμάτων εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό.

11 Οδηγητής ϐ Ιούνης Εργοδοτικό έγκλημα στα ΕΛΠΕ Τέσσερις εργάτες έγιναν θυσία στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους Άλλο ένα εργοδοτικό έγκλημα σε βάρος της ζωής της εργατικής τάξης συντελέστηκε στις 8 Μάη στις εγκαταστάσεις της εταιρείας Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ). Έξι εργάτες λαμπάδιασαν όταν ξέσπασε πυρκαγιά ύστερα από διαρροή και ανάφλεξη σε μονάδα των διυλιστηρίων, κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης. Οι τέσσερις από αυτούς υπέκυψαν τις επόμενες μέρες. Οι σύγχρονες ανάγκες μας μπορούν να ικανοποιηθούν! Σήμερα με βάση το επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης, της τεχνολογίας, με βάση τον τεράστιο πλούτο που παράγεται καθημερινά, τις τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες που έχει η χώρα μας, μπορούμε να ζούμε με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Μπορούμε όλοι να έχουμε σταθερή δουλειά με δικαιώματα, με βάση την ειδικότητα και το επάγγελμα που σπουδάζουμε, ελεύθερο χρόνο, να απολαμβάνουμε τον πολιτισμό, τον αθλητισμό. Μπορούμε όλοι να σπουδάζουμε χωρις να πληρώνουμε τίποτα. Μπορούν να υπάρχουν σε όλες τις εκπαιδευτικές μοναδες εξοπλισμός και υποδομές. Το εμπόδιο είναι ότι όλες αυτές οι δυνατότητες στραγγαλίζονται προς όφελος της κερδοφορίας των καπιταλιστών. Γι αυτό και σήμερα χρειάζεται να δυναμώσουν οι αγώνες της νεολαίας, η συμμετοχή της στην ταξική πάλη, στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες. Πρώτη απάντηση τα συλλαλητήρια της 11 ης Ιούνη! Η επιτυχία των συλλαλητηρίων της 11 ης Ιούνη σε όλη τη χώρα θα κριθεί καθοριστικά από τη συμβολή και συμμετοχή σ αυτά των νέων εργαζομένων με ελαστικές μορφές απασχόλησης, των νέων από τα διάφορα προγραμματα απασχόλησης, των νέων ανέργων, των νέων από τη μαθητεία και τις σχολές κατάρτισης, των εργαζόμενων σπουδαστών και φοιτητών. Αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες σε κάθε χώρο δουλειάς, σπουδών, σε κάθε γειτονιά για ενημέρωση και αποκάλυψη του αντιλαϊκού χαρακτήρα των μέτρων. Μπαίνοντας όσο το δυνατόν περισσότεροι νέοι από περισσότερους χώρους δουλειάς στην προετοιμασία τους. Οργανώνοντας συζητήσεις, συσκέψεις και συνελέυσεις σε κάθε χώρο. Μαζικοποιώντας τις συνελεύσεις των ταξικών Σωματείων, γεμίζοντάς τα με νέους εργαζόμενους και νέους από την μαθητεία. Είμαστε σε πλήρη ετοιμότητα να δοθεί απάντηση μόλις καταληχθεί και ανακοινωθεί η αντιλαϊκή συμφωνία κυβέρνησηςδανειστών. Τα συλλαλητήρια της 11 ης Ιούνη σε όλη την Ελλάδα να συμβάλουν στην οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς στην κατέυθυνση της δημιουργίας επιτροπών αγώνα και σωματειακών επιτροπών, στην οργάνωση στα ταξικά συνδικάτα περισσότερων νέων, στη σταθερή ζωντανή συζήτηση και αποκάλυψη του χαρακτήρα της πολιτικής της συγκυβέρνησης και των κυνδίνων που περικλείει για το λαό. Σε αυτή την υπόθεση το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δίνουν όλες τους τις δυνάμεις. Ημέρες πολύμορφης δράσης και πρωτοβουλιών της ΚΝΕ για νέους εργαζόμενους, μαθητευόμενους και ανέργους Νίκος Λάππας μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ Συνεχίζονται οι πολύμορφες παρεμβάσεις της ΚΝΕ με πανελλαδικές μέρες δράσης για νέους εργαζόμενους, μαθητευόμενους και ανέργους. Στόχος της πρωτοβουλίας είναι να ανέβει η απαιτητικότητα της νεολαίας, να δυναμώσουν οι σύγχρονες διεκδικήσεις της, η πάλη ενάντια στα παλιά και στα νέα μνημόνια και την αντιλαϊκή συμφωνία που «ψήνει» η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ με τους εταίρους. Εκατοντάδες ήταν οι πρωτοβουλίες στις 29 Μάη, μέρα πολύμορφων παρεμβάσεων για τους ανέργους. Περιοδείες και κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν σε περίπου 50 καταστήματα του ΟΑΕΔ, σε δεκάδες ΚΕΚ, σε λαϊκές γειτονιές και στέκια νέων ανέργων. Η συνέχεια δόθηκε στις 5 Ιούνη, μέρα πολύμορφης δράσης για τους εργαζόμενους στα προγράμματα απασχόλησης και τους πρακτικάριους στις δομές υγείας, που στην πλειοψηφία τους είναι απλήρωτοι, καθ όλη τη διάρκεια του προγράμματος, δουλεύουν ανασφάλιστοι σε νοσοκομεία και κλινικές ενώ οι συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας είναι γι αυτούς άγνωστες λέξεις. Η πρωτοβουλία της ΚΝΕ ολοκληρώνεται την Τρίτη 9 Ιούνη με την πανελλαδική μέρα δράσης για τους σπουδαστές στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Ήταν θέμα χρόνου να υπάρξουν νεκροί Στο διυλιστήριο βρίσκονταν σε εξέλιξη εργασίες γενικής συντήρησης. Από τους εργαζόμενους που δουλεύουν σε αυτές η μεγάλη πλειοψηφία είναι εργολαβικοί. Το προσωπικό των ΕΛΠΕ έχει μειωθεί κατά 25% περίπου μέσα σε μια πενταετία, στερώντας τα διυλιστήρια από ένα τμήμα του έμπειρου εργατικού δυναμικού. Οι εργολαβικοί δουλεύουν για ημέρες, όσο διαρκούν οι εργασίες συντήρησης, χωρίς να έχουν την απαιτούμενη γνώση του χώρου, την εμπειρία και την ειδίκευση. Αμείβονται με 3,8 ευρώ την ώρα (!!!) και δουλεύουν σε συνθήκες εντατικοποίησης, με δωδεκάωρες και δεκατετράωρες βάρδιες, προκειμένου να επανέλθει το διυλιστήριο σε λειτουργία το συντομότερο δυνατό, αφού η μη λειτουργία του διυλιστηρίου σημαίνει απώλεια εσόδων για την εργοδοσία. Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, δεν είναι να απορεί κανείς για τις αιτίες που οδήγησαν τους τέσσερις εργάτες στο θάνατο. Ξεχειλίζει η οργή για το πόρισμα της επιτροπής διερεύνησης Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και η διοίκηση των ΕΛΠΕ έβαψαν τα χέρια τους με το αίμα των νεκρών εργατών. Με το πόρισμα που συνέταξε η επιτροπή (αποτελούνταν από πέντε διευθυντικά στελέχη των ΕΛΠΕ και δυο εκπροσώπους των εργαζομένων), έρχονται τώρα να ολοκληρώσουν το έγκλημα. Στις καταγγελίες των εργαζομένων το πόρισμα απαντάει επί λέξει: «η δωδεκάωρη εργασία αποτελεί πάγια πρακτική των διυλιστηρίων κατά τη διάρκεια γενικής συντήρησης». Δηλαδή, με τον πιο επίσημο τρόπο, το κράτος και η διοίκηση των ΕΛΠΕ νομιμοποίησαν τη δωδεκάωρη δουλειά! Τα πλούτη τους βγαίνουν από τον ιδρώτα και το αίμα των εργατών Το εργοδοτικό έγκλημα στα ΕΛΠΕ, όπως και όλα όσα έχουν προηγηθεί, φέρνουν στην επιφάνεια κάποια πράγματα που ισχύουν έτσι κι αλλιώς στον καπιταλισμό. Ο κάθε επιχειρηματικός όμιλος μετρά από τη μια το κόστος της ζωής και της υγείας των εργαζομένων, κόστος που μετριέται σε πρόστιμα και αποζημιώσεις, καθώς και χαμένες εργατοώρες λόγω ατυχήματος ή ασθένειας. Από την άλλη βάζει το κόστος των μέτρων προστασίας, δηλαδή των τεχνικών μέτρων, της εκπαίδευσης, το κόστος από την καθυστέρηση των εργασιών για να γίνουν οι διαδικασίες με ασφάλεια, της απασχόλησης επαρκούς προσωπικού. Τελικά, το κόστος των μέτρων προστασίας είναι πολύ μεγαλύτερο από το κόστος που μπορεί να έχει ο εργοδότης αν δεν πάρει τα μέτρα. Γι αυτό και ο παγκόσμιος ετήσιος απολογισμός των θυμάτων της εργασίας υπολογίζεται σε 2,5 εκ. θανάτους από επαγγελματικές ασθένειες και ατυχήματα. Στους χώρους εργασίας έχουμε πολλαπλάσιους νεκρούς, τραυματίες και ανάπηρους από το σύνολο των πεδίων των μαχών! Ζήτημα ζωής και θανάτου ο αγώνας για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας Η υγιεινή και ασφάλεια είναι δικαίωμα των εργαζόμενων, δίπλα στο βασικό δικαίωμα να έχουν δουλειά. Η δουλειά αυτή να είναι σταθερή, με ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, αξιοπρεπή μισθό, δικαιώματα, άδειες, ασφάλιση, προστασία και σύνταξη για τα γηρατειά. Η υγεία και η ασφάλεια στο χώρο δουλειάς πρέπει να είναι στην πρώτη θέση της διεκδίκησης, των αιτημάτων και των αγώνων των συνδικάτων, συνολικά του λαϊκού κινήματος. Πάει χέρι-χέρι με την πάλη για την κατάργηση της αιτίας που κρύβεται πίσω από κάθε εργατικό ατύχημα, δηλαδή της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

12 12 Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ Στέγη δημιουργίας και έκφρασης για τους νέους Εδώ και περίπου ένα μήνα η λειτουργία του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ είναι γεγονός. Η δημιουργία του Στεκιού ήρθε να απαντήσει σε ένα ερώτημα που έθεσε η ΚΝΕ στο 11 o Συνέδριό της τον περασμένο Δεκέμβρη: Το πώς δηλαδή θα γίνει ακόμα πιο ικανή στην πολιτική - πολιτιστική παρέμβασή της, στην ανάπτυξη μιας πολύμορφης δραστηριότητας με συνέχεια, στην ανάδειξη του νέου προοδευτικού καλλιτεχνικού έργου. Δίνοντας εφόδια και την κατάλληλη υποδομή για τη δημιουργία καλλιτεχνικού έργου. Δίνοντας διέξοδο για τη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, κόντρα στην υποκουλτούρα και τη μαζική "εκτόνωση" που πλασάρει το σύστημα. Σήμερα, στο χώρο αυτό έχουν ήδη συγκεντρωθεί οι προσπάθειες των πολιτιστικών και άλλων ομάδων της ΚΝΕ, που προετοιμάζουν το 41 ο Φεστιβάλ, αλλά και στο πλαίσιο του επιστημονικού Συνεδρίου της ΚΕ του ΚΚΕ για το Ναζίμ Χικμέτ, στις Ιούνη. Ταυτόχρονα, έχουν ξεκινήσει τα πρώτα μαθήματα και οι πρώτες εκδηλώσεις (βιβλιοπαρουσιάσεις, μουσικά αφιερώματα, παρουσιάσεις συλλογικών εργασιών) με τη συμμετοχή εκατοντάδων νέων. Στο Στέκι, εκτός από τις ομάδες της ΚΝΕ, έχουν βρει χώρο έκφρασης και πολλοί άλλοι νέοι που έχουν συναντηθεί με την ΚΝΕ το προηγούμενο διάστημα ή που η ανάγκη τους για καλλιτεχνική δημιουργία, για επαφή με την τέχνη και τον πολιτισμό, τους οδήγησε στο Στέκι. Υπάρχουν χώροι για μαθήματα, για τη φιλοξενία των θεατρικών και χορευτικών ομάδων, για εκδηλώσεις και εκθέσεις, στούντιο για πρόβες και ηχογραφήσεις, χώρος για τις εικαστικές τέχνες, αίθουσα σεμιναρίων και διαλέξεων με βιβλιοθήκη, δωμάτιο και βεστιάριο των θεατρικών και χορευτικών ομάδων, χώρος αφιερωμένος στις πολύμορφες δραστηριότητες των μικρότερων φίλων της ΚΝΕ. Μουσικά στούντιο Υπάρχουν δύο χώροι στούντιο για τα μουσικά σχήματα που υπάρχουν. Οι χώροι διαθέτουν όλο τον απαραίτητο επαγγελματικό εξοπλισμό. Εδώ γίνονται τα μαθήματα κιθάρας, μπουζουκιού. Εδώ κάνει ήδη τις πρόβες του και τις ηχογραφήσεις το συγκρότημα της ΚΝΕ για το CD με τραγούδια των γυναικών από τις φυλακές Αβέρωφ, που θα κυκλοφορήσει στο 41 ο Φεστιβάλ ΚΝΕ Οδηγητή. Ακόμα, ο χώρος αξιοποιείται από το ροκ συγκρότημα της ΚΝΕ, το λαϊκορεμπέτικο σχήμα, το σχήμα παραδοσιακών οργάνων, ενώ σύντομα πρόκειται να ξεκινήσει τις πρόβες του και το κουαρτέτο εγχόρδων της ΚΝΕ. Σκοπός είναι να δημιουργηθούν σύντομα και άλλα σχήματα, όπως jazz κ.λπ. Ακόμα, ήδη έχουν ξεκινήσει τις πρόβες τους τα φοιτητικά και σπουδαστικά σχήματα που θα παίξουν στα Φεστιβάλ ΑΕΙ και ΤΕΙ της ΚΝΕ. Τέλος, υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες μέσα στη βδομάδα που μπορεί κάθε ερασιτεχνικό συγκρότημα, κατόπιν συνεννόησης, να κάνει την πρόβα του δωρεάν στο Στέκι, πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό αν αναλογιστεί κανείς ότι για μια πρόβα σε ένα ιδιωτικό στούντιο χρειάζονται τουλάχιστον ευρώ. Χώρος σεμιναρίων και διαλέξεων Στο χώρο υπάρχει βιβλιοθήκη, η οποία εμπλουτίζεται συνεχώς με νέες εκδόσεις, αλλά και από δωρεές βιβλίων από συντρόφους και φίλους. Στόχος είναι σύντομα να δημιουργηθεί και ψηφιακή ταινιοθήκη. Ο πίνακας και η μεγάλη οθόνη που υπάρχουν στην αίθουσα δίνουν τη δυνατότητα να πραγματοποιηθούν το επόμενο διάστημα σεμινάρια για διάφορα θέματα. Εκτός από αυτό, κάθε ομάδα που ετοιμάζει μια συλλογική εργασία μπορεί να αξιοποιήσει τον χώρο για να δουλέψει. Τέλος, ο χώρος είναι διαθέσιμος και για επί τόπου μελέτη για όποιον το επιθυμεί. Αίθουσες εκδηλώσεων Το Στέκι διαθέτει δύο μεγαλύτερες αίθουσες, που αξιοποιούνται ήδη για εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, εκθέσεις βιβλίου, αλλά και για τις πρόβες των ομάδων θεάτρου και χορού. Στη μια από αυτες, που διαθέτει και πιάνο, γίνονται τα μαθήματα φωνητικής-ορθοφωνίας. Χώρος για τις παιδικές ηλικίες Στον χώρο υπάρχουν παιδικά παιχνίδια, παραμύθια, υλικά ζωγραφικής και χειροτεχνίας, όπως μαρκαδόροι, χαρτόνια, ψαλίδια κ.λπ., πίνακας με κιμωλίες, αλλά και χώρος για σκάκι. Εδώ πραγματοποιούνται κάθε Παρασκευή εκδηλώσεις με τίτλο "Παίζω και Δημιουργώ!", οι οποίες περιλαμβάνουν πολύμορφες δραστηριότητες για παιδιά προσχολικής ηλικίας και μικρών τάξεων δημοτικού. Τις εκδηλώσεις επιμελείται ομάδα παιδαγωγών.

13 Οδηγητής ϐ Ιούνης Βεστιάριο Εδώ φυλάσσονται οι παραδοσιακές φορεσιές και κοστούμια που αξιοποιούνται από την ομάδα παραδοσιακών χορών, αλλά και από τη θεατρική ομάδα. Πολλές προέρχονται από δωρεές φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που προσφέρουν φορεσιές από τις προσωπικές συλλογές τους. ΔΕΥΤΕΡΑ : Μάθημα μπουζουκιού : Μάθημα φωνητικής και ορθοφωνίας ΤΕΤΑΡΤΗ : Λαϊκό-ρεμπέτικο σχήμα της ΚΝΕ : Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ Πρόγραμμα για μαθήματα και πρόβες ΤΡΙΤΗ : Μάθημα κιθάρας : Συγκρότημα της ΚΝΕ ΠΕΜΠΤΗ : Ροκ συγκρότημα της ΚΝΕ : Ομάδα σύγχρονου χορού ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ : "Παίζω και Δημιουργώ!" Δραστηριότητες για παιδιά ΣΑΒΒΑΤΟ : Σχήμα παραδοσιακής μουσικής Ανοιχτό για πρόβες καλλιτεχνικών ομάδων: Πέμπτη , Σάββατο και και Κυριακή Ανοιχτό για ομάδες συλλογικής εργασίας και έρευνας όλες τις ώρες και μέρες. Χώρος εικαστικών Στον χώρο υπάρχουν όλα τα απαραίτητα υλικά και αναλώσιμα για ζωγραφική και γενικά για τις εικαστικές τέχνες, όπως πινέλα, χρώματα, καμβάς, παλέτες, πηλός, ειδικές μήτρες κ.λπ. Ο χώρος ήδη αξιοποιείται από ομάδες σπουδαστών από καλλιτεχνικές σχολές, όπως η ΣΓΤΚΣ του ΤΕΙ Αθήνας, που ετοιμάζουν έργα με θέμα την πάλη ενάντια στα ναρκωτικά. Για δηλώσεις συμμετοχής στα μαθήματα και στις ομάδες επικοινωνήστε τηλεφωνικά ή μέσω , είτε ελάτε στο Στέκι. Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη και όλα τα μαθήματα είναι δωρεάν. Ε-mail: Τηλέφωνο: (από τις έως τις 21.00). Διεύθυνση: Τροίας 36, Βικτώρια. Ο λόγος στους δασκάλους! Οδηγητής βρέθηκε στο Στέκι αρκετές φορές μέσα στις πρώτες εβδομάδες της λειτουργίας του και είχε την ευκαιρία να συζητήσει με κά- O ποιους από τους υπεύθυνους των μαθημάτων και των ομάδων. Το πρόγραμμα εκδηλώσεων του Ιουνίου Οι πολύμορφες εκδηλώσεις θα συνεχιστούν στο Στέκι και τον Ιούνιο. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έχει ως εξής: Την Παρασκευή 5 Ιούνη, προβολή της ταινίας Τα χρόνια της θύελλας Το Σάββατο 6 Ιούνη, εκδήλωση των οργανώσεων της ΦΜΣ και της Υγείας για τα Μακρονησιώτικα του Γ. Ρίτσου Την Κυριακή 7 Ιούνη, παρουσίαση συλλογικής εργασίας για το Ναζίμ Χικμέτ από την ΤΟ Καλλιτεχνών της ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ Την Παρασκευή 12 Ιούνη, Ειρήνη του Αριστοφάνη, θεατρική παράσταση από τον θίασο Υιόβακχος Την Κυριακή 21 Ιούνη, σύσκεψη της ΟΠ Αττικής με μαθητικά καλλιτεχνικά σχήματα ενόψει του 41 ου Φεστιβάλ ΚΝΕ- ΟΔΗΓΗΤΗ. Την Tρίτη 23 Ιούνη, προβολή της ταινίας Basketball Diaries. Την Πέμπτη 25 Ιούνη, παρουσίαση συλλογικών εργασιών από ομάδες μαθητών από σχολεία της Αττικής. Στο τέλος θα γίνει ψηφοφορία για την πρόκριση στην τελική φάση του Πανελλαδικού Διαγωνισμού συλλογικής και ερευνητικής εργασίας της ΚΝΕ και του Οδηγητή. Η Πολυξένη, δασκάλα στο μάθημα ορθοφωνίας-φωνητικής, όσον αφορά τη δομή του μαθήματος, ανέφερε: «Το μάθημα ξεκινά με μια εισαγωγή, για να γνωρίσουν οι μαθητές από πού πηγάζει η φωνή. Έπειτα πραγματοποιούνται ασκήσεις χαλάρωσης προκειμένου να μην είναι πιεσμένοι οι μαθητές την ώρα του τραγουδιού. Τέλος, οι μαθητές με την καθηγήτρια στο πιάνο δοκιμάζουν τη φωνή τους». Η σημασία του συγκεκριμένου μαθήματος δεν περιορίζεται, όμως, στη βελτίωση των φωνητικών ικανοτήτων: «Δεν είναι μόνο ότι θα έρθει κάποιος εδώ και θα τραγουδήσει. Θα μάθει για ποιό λόγο γράφτηκε το τραγούδι που λέει, από ποιόν, ώστε να μπορέσει και να το εκφράσει καλύτερα. Ίσως η σημαντικότερη πρόκληση είναι να έρθουν περισσότεροι νέοι σε επαφή με το εργατικό-λαϊκό τραγούδι, με τραγούδια που έχουν ταυτιστεί με μεγάλες στιγμές της ταξικής πάλης». Ο Κυριάκος, συντονιστής - σκηνοθέτης της θεατρικής ομάδας μάς εξήγησε πως ο χώρος είναι ιδανικός για αυτού του είδους τη δουλειά: «Είναι ωραίο που πλέον έχουν ένα σταθερό χώρο οι ομάδες της ΚΝΕ. Μπορούμε να προετοιμαστούμε καλύτερα για να ανεβάσουμε παραστάσεις. Μπορούν να χρησιμοποιούν το χώρο και για άλλα καλλιτεχνικά δρώμενα και να οργανώσουμε μεγάλες εκδηλώσεις. Είναι μια πάρα πολύ καλή πρωτοβουλία αυτή που έχει πάρει η ΚΝΕ. Πάρα πολλοί νέοι που θέλουν να ασχοληθούν με τις τέχνες και δεν έχουν πόρους για να το κάνουν αυτό, δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί, τους δίνεται τώρα μια ευκαιρία για να μάθουν τραγούδι, κάποιο μουσικό όργανο ή να ασχοληθούν με το χώρο του θεάτρου. Σε μια τέτοια εποχή που η τέχνη κοστίζει πολύ ακριβά, το Στέκι μας είναι ένας χώρος αναζωογόνησης του πολιτισμού μας. Εύχομαι αυτός ο χώρος να γίνει μήτρα καλλιτεχνικών δημιουργιών για τα επόμενα χρόνια». Η πανέμορφη αυλή που διαθέτει το Στέκι, μπορεί επίσης να φιλοξενήσει διάφορες εκδηλώσεις. Φωτογραφία από την εκδήλωση για τον Β. Τσιτσάνη του λαϊκορεμπέτικου σχήματος της ΚΝΕ. Σημαντικές προσφορές Ξεχωριστή πλευρά των πρώτων ημερών λειτουργίας του Στεκιού, είναι οι προσφορές συντρόφων και φίλων για τις ανάγκες του. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν η προσφορά πολλών ποιητικών και λογοτεχνικών εκδόσεων για τη βιβλιοθήκη του στεκιού από την προσωπική βιβλιοθήκη του δρ. φιλολογίας Γ. Λέφα, σημαντικών δίσκων πολιτικού τραγουδιού από το ζεύγος Γαρίδα, παραδοσιακών φορεσιών για το βεστιάριο της κας Παπουτσή, καθώς και ενός πιάνου από την κα Ασ. Μηλιαρονικολάκη. Αξίζει, επίσης, να αναφερθεί ότι παραδοσιακές φορεσιές στην ΚΝΕ έχει δωρίσει και η Βαγγελιώ Λύτρα, που έχει φύγει από τη ζωή. Επί χρόνια έδινε το παρών, μαζί με τη χορευτική ομάδα που είχε, στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή.

14 14 26 ΙΟΥΝΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ «Ο αγώνας ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, είναι αγώνας για τη ζωή, για καθαρή σκέψη, για συνειδητή δράση» Η 26 η Ιούνη είναι η παγκόσμια μέρα κατά των ναρκωτικών. Οι οργανώσεις της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα θα πάρουν μία σειρά πρωτοβουλίες για να αναδείξουν τις θέσεις της ΚΝΕ και του ΚΚΕ για το πρόβλημα των ναρκωτικών. Στα πλαίσια αυτών των εκδηλώσεων το ΚΚΕ θα επανεκδώσει την μπροσούρα του τμήματος κατά των ναρκωτικών της ΚΕ για τη θέση του Κόμματος για το πρόβλημα των ναρκωτικών, ενώ η ΚΝΕ θα οργανώσει εκδήλωση με πολύμορφη δραστηριότητα στην Αθήνα, στην πλατεία Συντάγματος, στις 26 Ιούνη. Ο "Οδηγητής" μπροστά στην παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών συζήτησε με τον Παναγιώτη Κατηφέ, μέλος του Τμήματος κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλος του Εκτελεστικής Γραμματείας του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ). ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ "Οδηγητής": Γιατί το ΚΚΕ έχει ξεχωριστό τμήμα στα πλαίσια της ΚΕ που ασχολείται ειδικά με το φαινόμενο των ναρκωτικών; Παναγιώτης Κατηφές (Π.Κ.): Ανέκαθεν στην προσοχή του ΚΚΕ ήταν η πάλη ενάντια στα ναρκωτικά, ως ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο που οι κοινωνικές αιτίες της διάδοσής του εδράζονται στον καπιταλιστικό χαρακτήρα της κοινωνίας. Ας θυμηθούμε τις πρωτοβουλίες της ΕΠΟΝ στην κατοχή, που μαζί με την πάλη απέναντι στο ναζισμό έπαιρνε πρωτοβουλίες απέναντι στο χασίς, που έκανε θραύση στα εξαθλιωμένα στρώματα της νεολαίας και τα κρατούσε ουσιαστικά εκτός της πάλης. Από τη δεκαετία του 80 το Κόμμα μας έχει εξειδικεύσει την μελέτη, παρακολούθηση και την εξαγωγή θέσεων για το ζήτημα των ναρκωτικών, διαμορφώνοντας και ειδικό τμήμα στην Κεντρική Επιτροπή. Τα ναρκωτικά ως πολυπαραγοντικό φαινόμενο δεν είναι μόνο θέμα υγείας, δεν είναι μόνο θέμα δικαιοσύνης, ακουμπούν το σύνολο της ζωής του ανθρώπου. Κυρίως άπτονται των κοινωνικών του σχέσεων, γιατί ο χρήστης και ο εξαρτημένος επιλέγει τη φυγή αντί για τον αγώνα για να αλλάξει τη ζωή του. Το Κόμμα μας όλα αυτά τα χρόνια, σε επιστημονική βάση και πάντα σε συνεργασία με φορείς του χώρου των εξαρτήσεων, διαμορφώνει θέσεις και στόχους πάλης. Εξάλλου έχει αποδειχθεί ότι τα ναρκωτικά είναι όπλο στα χέρια της αστικής τάξης για να στεριώνει την εξουσία της, αξιοποιώντας τα ως μέσο χειραγώγησης και νέκρωσης της νεολαίας και των αγώνων της. Από αυτή την κατεύθυνση, η πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά είναι υπόθεση πρώτης γραμμής για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ και γι αυτό παλεύουμε να γίνει υπόθεση πρώτης γραμμής συνολικά του εργατικού λαϊκού μαζικού κινήματος. "Ο": Υπάρχουν κάποιες εξελίξεις γύρω από το φαινόμενο των ναρκωτικών. Αφενός στα ποσοστά χρήσης και εξάρτησης και αφετέρου στις πολιτικές αντιμετώπισης των ναρκωτικών. Πώς ερμηνεύει το ΚΚΕ αυτές τις εξελίξεις; Π.Κ.: Παρότι η χώρα μας είναι από τις χώρες με τα χαμηλότερα ποσοστά χρήσης, αυτό δε σημαίνει ότι η διάδοση των ναρκωτικών αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Σήμερα στην Ελλάδα,σε βάθος 15ετίας έχουμε τριπλασιασμό της χρήσης στους μαθητές φτάνοντας στο 9%, όταν στην ΕΕ είναι 22% και στις ΗΠΑ 35%. Σήμερα στη χώρα μας έχουμε μείωση της ηλικίας έναρξης και πειραματισμού με τα ναρκωτικά από τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου, ενώ έχουμε και αλλαγή στη σχέση των δύο φύλων, με τις νέες κοπέλες να κάνουν χρήση σε ίδιο ποσοστό με τα αγόρια. Ενώ, κυρίως λόγω της καπιταλιστικής κρίσης, οι χρήστες στρέφονται σε νέα φθηνά και ακόμα πιο επικίνδυνα ναρκωτικά και η πολυτοξικότητα, δηλαδή η παράλληλη χρήση πολλών ουσιών, έχει φτάσει να αγγίζει πάνω από το 80% των χρηστών στη χώρα μας. Τα σημάδια της καπιταλιστικής κρίσης στο ζήτημα των ναρκωτικών θα φανούν ακόμα πιο έντονα τα επόμενα χρόνια, γιατί σήμερα μεγαλώνει το μέρος του λαού και της νεολαίας που περιθωριοποιείται και πειραματίζεται με τα ναρκωτικά, αλλά σε Mε τον Παναγιώτη Κατηφέ, μέλος του Τμήματος κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλος του Εκτελεστικής Γραμματείας του Εθνικού Συμβουλίου κατά των ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) λίγα χρόνια μέρος αυτών θα έχει μπει στο στάδιο της εξάρτησης. Στον αντίποδα όλων αυτών έχουμε υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση στα Κέντρα Πρόληψης και στα "στεγνά θεραπευτικά προγράμματα". Είναι χαρακτηριστικό ότι Τα ναρκωτικά άπτονται των κοινωνικών σχέσεων του χρήστη, γιατί επιλέγει τη φυγή αντί για τον αγώνα προγράμματα πρόληψης γίνονται τα τελευταία χρόνια στο 1,5% με 3% των σχολείων της χώρας. Σήμερα κεντρική αντιναρκωτική πολιτική είναι η συντήρηση του φαινομένου και του χρήστη με την υλοποίηση της στρατη- Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ παλεύουν για μια κοινωνία όπου δεν υπάρχουν κοινωνικά αδιέξοδα και αποκλεισμοί, ανεργία και ανασφάλεια, ατομισμός. Δεν θα υπάρχουν οι γενεσιουργές αιτίες για φυγή στα ναρκωτικά.

15 Οδηγητής ϐ Ιούνης Σήμερα κεντρική αντιναρκωτική πολιτική είναι η συντήρηση του φαινομένου και του χρήστη με την υλοποίηση της στρατηγικής της ΕΕ με τα υποκατάστατα ηρωίνης γικής της ΕΕ με τα υποκατάστατα ηρωίνης. Αυτή την πολιτική στήριξαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ διαχρονικά, ακριβώς την ίδια στηρίζει και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Αρκεί να πούμε ότι αυτό που στηρίζουν ως θεραπεία στη χώρα μας, η μεθαδόνη και η βουπρενορφίνη, είναι σήμερα η πρώτη ουσία εξάρτησης σε 7 χώρες της Ευρώπης. Εμείς παλεύουμε για έναν Ενιαίο Δημόσιο και Δωρεάν Φορέα που θα πατά στους άξονες πρόληψη στεγνή θεραπεία κοινωνική επανένταξη έρευνα και θα ασκεί την αντιναρκωτική πολιτική στη χώρα μας χωρίς να αφήνει χώρο για δράση σε ιδιώτες, έναν φορέα ενταγμένο στο Υπουργείο Υγείας και χρηματοδοτούμενο πλήρως από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Εμείς λέμε ότι στη χώρα πρέπει να ανοίξουν τόσες δομές όσες έχει ανάγκη η χώρα με μόνιμο επιστημονικό προσωπικό. Αρκεί να σας πως ότι το 50% των χρηστών είναι συγκεντρωμένο στην Αττική και ολόκληρη η Περιφέρεια του Πειραιά δεν έχει Κέντρο Πρόληψης. Η τοξικομανία ως κοινωνικό φαινόμενο θα αντιμετωπίζεται στο βαθμό που η πάλη ενάντιά της θα συνδέεται με τη γενικότερη πάλη του μαζικού λαϊκού κινήματος ενάντια στην εκμετάλλευση. Ο χρήστης, ο εξαρτημένος όμως σήμερα απαιτείται να γίνει καλά, γι αυτό πρέπει η πάλη μας να στοχεύει σε μια αντιναρκωτική πολιτική που θα απαντά αποτελεσματικά στην είσοδο των χρηστών πίσω στην κοινωνική ζωή και όχι στη συντήρηση του φαινομένου με χρήστες νέου τύπου, εξαρτημένους από υποκατάστατα ηρωίνης. Στην Ολλανδία έχουμε συντριπτική αύξηση της χρήσης στο γενικό πληθυσμό και στους μαθητές, έχουμε την είσοδο νέων συνθετικών ναρκωτικών από πολύ μικρές ηλικίες. Σήμερα στην Ολλανδία πάνω από νέοι κάνουν καθημερινή χρήση συνθετικών ναρκωτικών χαπιών και μάλιστα έχουν ξεκινήσει συζητήσεις να νομιμοποιηθεί η χρήση τους για να έχει έσοδα το κράτος. Αυτός είναι ο καπιταλισμός, σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις χρήση ναρκωτικών νόμιμα, σε στέλνει στο θάνατο και στην αποξένωση, σε κάνει "άνθρωπο σκιά" στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής, απλά για να έχει έσοδα τα αστικό κράτος και κέρδη οι εταιρείες που πουλούν και εμπορεύονται ναρκωτικά με το μανδύα των ιδιωτικών κλινικών. Στις ΗΠΑ, όπου σε 23 πολιτείες επιτρέπεται η χρήση κάνναβης για "ιατρικούς" και ψυχαγωγικούς λόγους, οι εταιρείες που εμπορεύονται την κάνναβη είναι από αυτές με την μεγαλύτερη άνοδο των μετοχών τους σε περίοδο κρίσης. Πολλοί λένε ότι στις χώρες αυτές δεν έχουν αυξηθεί οι θάνατοι από ναρκωτικά και αυτό οφείλεται στη νόμιμη χρήση της κάνναβης. Αυτό δεν ισχύει, οι θάνατοι παραμένουν σε υψηλό επίπεδο, αλλά σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο έχει αλλάξει ο τρόπος που ο χρήστης λαμβάνει την ηρωίνη, κυρίως την καπνίζει και δε χρησιμοποιεί σύριγγα για το φόβο του HIV. Έτσι δεν έχουν αυξηθεί οι θάνατοι από overdose, γιατί έχουν μειωθεί οι χρήστες ενέσιμης ηρωίνης, όχι ότι έχουν μειωθεί οι χρήστες ή οι εξαρτημένοι από ηρωίνη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα ναρκωτικά σε οδηγούν σε δυο θανάτους, τον φυσικό και τον κοινωνικό, δηλαδή σε βγάζουν στο περιθώριο, σε στέλνουν στην απομόνωση του εαυτού σου, σε κάνουν δέσμιο της ουσίας, σαν άνθρωπος χάνεις την κοινωνική σου διάσταση. Η κοινωνική πείρα και έρευνες μαρτυρούν περίτρανα ότι με τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών έχουμε πάντα και παντού αύξηση της χρήσης και της εξάρτησης, μείωση της ηλικίας εισόδου στην χρήση λόγω της κοινωνικής ανοχής στα ναρκωτικά, γενιές στο περιθώριο και κερδοφορία όσων παράγουν και εμπορεύονται τα ναρκωτικά νόμιμα και παράνομα. Ακόμα και για την "αθώα" κάνναβη αξίζει να πούμε ότι το 25% όσων σήμερα είναι σε πρόγραμμα θεραπείας στην ΕΕ είναι για θεραπεία από την εξάρτηση που τους έχει διαμορφώσει η κάνναβη. "Ο": Στις 9 Μάη έγινε στο Σύνταγμα η λεγόμενη "γιορτή της κάνναβης", όπως λένε οι διοργανωτές, με τη στήριξη της νεολαίας του Τμήματος Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ. Το κεντρικό ζήτημα ήταν η νομιμοποίηση της κάνναβης. Ποια είναι η θέση του ΚΚΕ; Π.Κ.: Το ΚΚΕ παλεύει να αλλάξει τον τρόπο οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, να αλλάξει τάξη στην εξουσία, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού και της νεολαίας. Παλεύει για να ανθρωπεύσει ο άνθρωπος, για μια κοινωνία όπου ο άνθρωπος θα είναι ισότιμο και ελεύθερο μέλος της, ελεύθερος να παράγει, να προσφέρει, να ασκεί ο ίδιος την εξουσία και να απολαμβάνει όλα τα αγαθά που το κοινωνικό σύνολο παράγει. Το ΚΚΕ παλεύει για τη σοσιαλιστική κοινωνία όπου οργανικό κομμάτι της ολοκλήρωσης της προσωπικότητας του ανθρώπου, εκτός από την εργασία, είναι το σύνολο της δημιουργικής του έκφρασης, όπως ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, η ουσία της ίδιας της κοινωνικής δράσης. Παλεύουμε για μια κοινωνία όπου δεν υπάρχουν κοινωνικά αδιέξοδα και αποκλεισμοί, δεν υπάρχει ανεργία και ανασφάλεια, δεν υπάρχει ημιμάθεια, σχολική διαρροή και αλλοτρίωση, δεν υπάρχει ατομισμός, αλλά συλλογική κοινωνική δράση. Απλά παλεύουμε για μια κοινωνία όπου δεν θα υπάρχουν γενεσιουργές αιτίες για φυγή στα ναρκωτικά. Το ΚΚΕ έχει ξεκάθαρη θέση, λέει όχι σε όλα τα ναρκωτικά. Γιατί για το ΚΚΕ ο άνθρωπος και οι ανάγκες του είναι στο επίκεντρο της πάλης του, γιατί ο άνθρωπος δεν χρειάζεται καμία ουσία για να καλύπτει τα κενά που γεννά στη ζωή του ο καπιταλισμός. Μόνο ο άνθρωπος που έχει καθαρή συνείδηση μπορεί να αποκτά και ταξική συνείδηση, να αντιλαμβάνεται τη θέση του στην κοινωνία Δεν χωρά καμία ιδιωτική δράση στη θεραπεία και την πρόληψη, γι' αυτό πρέπει να υπάρχει ένας Ενιαίος Δημόσιος και Δωρεάν Φορέας που να στηρίζεται πλήρως και αποκλειστικά από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και το χρέος του στον συλλογικό αγώνα, που απορρέει από την ταξική του θέση. Το αστικό σύστημα αξιοποιεί τα ναρκωτικά ως μέσο κοινωνικής καταστολής, σε βγάζει στο περιθώριο, σου αλλοιώνει τη συνείδηση απλά για να μην οργανώσεις την δράση σου, για να μην παλέψεις να ανατρέψεις την αστική κυριαρχία. Όσοι στηρίζουν την άποψη ότι η κάνναβη δεν είναι ναρκωτικό, ότι η χρήση είναι θέμα ατομικής επιλογής, ότι η χρήση είναι θέμα ελευθερίας, έχουν πολύ βαριές ευθύνες και ουσιαστικά "ρίχνουν νερό στο μύλο" της αστικής κυριαρχίας. Σε μια ταξική κοινωνία δεν υπάρχει ποτέ ελευθερία, γιατί στηρίζεται στην εκμετάλλευση, γιατί οι ανάγκες του ανθρώπου γίνονται εμπόριο. Δυστυχώς εμπόριο θέλουν κάποιοι να γίνει και ο φυσικός ή κοινωνικός θάνατος των νέων ανθρώπων. Εμείς λέμε όχι σε όλα τα ναρκωτικά, όχι σε κάθε μορφή εξάρτησης, γιατί λέμε ναι στην καθαρή σκέψη, στην καθαρή συνείδηση, στη Αυτό που στηρίζουν όλες οι κυβερνήσεις ως θεραπεία στη χώρα μας, η μεθαδόνη και η βουπρενορφίνη, είναι σήμερα η πρώτη ουσία εξάρτησης σε 7 χώρες της Ευρώπης "Ο": Υπάρχουν παραδείγματα κρατών, με πιο χαρακτηριστικό αυτό της Ολλανδίας, που έχουν υιοθετήσει την πολιτική της νομιμοποίησης των ναρκωτικών. Ποια είναι τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής; Π.Κ.: Πουθενά στον κόσμο όπου έχει επιτραπεί η χρήση κάνναβης για δήθεν ιατρικούς και ψυχαγωγικούς σκοπούς δεν έχει μειωθεί ούτε η χρήση, ούτε η εξάρτηση, όπως μαρτυρούν όλες οι διεθνείς εκθέσεις που παρακολουθούν το πρόβλημα των ναρκωτικών.

16 16 συνειδητοποίηση της αντικειμενικής πραγματικότητας για να αλλάξεις τη ζωή σου και την κοινωνία. Για την βλαπτικότητα της κάνναβης στο άτομο, την κοινωνία και την κοινωνική δράση, έχουν πάρει καθαρή θέση όλα αυτά τα χρόνια οι θεραπευτικές κοινότητες και τα Κέντρα Πρόληψης. Έτσι πήραν θέση και τώρα μπροστά στην προσπάθεια να ξανανοίξει το θέμα της νομιμοποίησής της, αφού σήμερα το 20% όσων είναι ενταγμένοι σε "στεγνό πρόγραμμα" στη χώρα μας είναι γιατί είναι εξαρτημένοι από κάνναβη, γιατί όποτε ανοίγει η συζήτηση για τη νομιμοποίησή της έχουμε αύξηση της χρήσης σε όλο και πιο μικρές ηλικίες. Αρκεί να πούμε ότι η "γιορτή της κάνναβης" δεν στηρίχτηκε μόνο από το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από ΜΚΟ που θρέφονται με κονδύλια της ΕΕ και από Ισπανικές και Ολλανδικές εταιρείες που πουλούν και εμπορεύονται νόμιμα ναρκωτικά. Με την κυβερνητική στήριξη της νόμιμης χρήσης ναρκωτικών, ουσιαστικά ακυρώνεται όλη η προσπάθεια των θεραπευτικών προγραμμάτων και των Κέντρων Πρόληψης απέναντι στη χρήση και την εξάρτηση. Εξάλλου δεν πρέπει να λησμονάμε ότι μόνο τυχαίο δεν είναι ότι στην 9 η Μάη, μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, μέρα που ο Κόκκινος Στρατός και η ΕΣΣΔ συνέτριψαν το ναζισμό, σήμερα κάποιοι θέλουν να δώσουν περιεχόμενο, με παγκόσμιο μάλιστα χαρακτήρα, για νόμιμη χρήση ναρκωτικών. "Ο": Τι προτείνει το ΚΚΕ για την αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών; Τι μήνυμα στέλνετε στους νέους μπροστά στην 26 η Ιούνη, παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών; Π.Κ.: Ο αγώνας ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά είναι αγώνας για τη ζωή, είναι αγώνας για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, είναι αγώνας για καθαρή σκέψη, για συνειδητή δράση. Το ΚΚΕ παλεύει για μια αντιναρκωτική πολιτική που θα απαντά ουσιαστικά και επιστημονικά στο πρόβλημα της χρήσης και της εξάρτησης, για μια αντιναρκωτική πολιτική που θα απλώνει χέρι στον χρήστη να σηκωθεί, να μπει στη δράση, να αλλάξει την ζωή του και όχι σαν τη σημερινή, που απλά συντηρεί το φαινόμενο της τοξικομανίας. Η δική μας πρόταση έχει στο επίκεντρο την Πρόληψη. Την Πρόληψη ως βασικό εργαλείο ενός συστήματος άρρηκτα δεμένου με την θεραπεία, την κοινωνική επανένταξη και την έρευνα. Στηρίζουμε τη "στεγνή θεραπεία" χωρίς υποκατάστατα ηρωίνης, γιατί απαντά ουσιαστικά στο ζήτημα της συνείδησης και της ουσιαστικής αντιμετώπισης από τον ίδιο το χρήστη των προβλημάτων του, γιατί απαντά ενεργητικά στην αλλαγή της ζωής του χρήστη. Θεωρούμε ότι δεν χωρά καμία ιδιωτική δράση στη θεραπεία και την πρόληψη, γι' αυτό πρέπει ο Ενιαίος Δημόσιος και Δωρεάν Φορέας που εμείς προτείνουμε για την αντιμετώπιση του προβλήματος να στηρίζεται πλήρως και αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό. Σήμερα παλεύουμε για δημιουργία Κέντρων Πρόληψης και Θεραπευτικών Προγραμμάτων τόσων όσων έχει ανάγκη ο τόπος. Για μόνιμες προσλήψεις στις δομές αυτές, για ένταξη προγραμμάτων πρόληψης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης ως οργανικό κομμάτι της εκπαίδευσης. Εμείς λέμε ότι η θέση του χρήστη δεν είναι στη φυλακή αλλά σε θεραπευτικό πρόγραμμα. Λέμε καθαρά ότι εμείς παλεύουμε για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα τα ναρκωτικά, αυτό είναι το μήνυμα στους νέους. Στους αγώνες της ζωής μας δεν χρειαζόμαστε κανένα ναρκωτικό. Αυτό πρέπει να γίνει στόχος πάλης συνολικά της νεολαίας, του εργατικού κινήματος. Οι νέοι ν αποκτήσουν πείρα, να πάρουν θέση και να βάλουν στο περιθώριο αυτούς που θέλουν τους ίδιους στο περιθώριο. ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ Δεν είναι ελευθερία να ψάχνεις τη φυγή, τα ναρκωτικά είναι στο μυαλό καταστολή Μπροστά στην 26 η Ιούνη, Παγκόσμια Μέρα κατά των ναρκωτικών, η ΚΝΕ οργανώνει πλήθος δραστηριοτήτων σε όλη τη χώρα. Η ΚΝΕ είναι η μοναδική πολιτική νεολαία που έχει σταθερή και καθαρή θέση απέναντι σε όλα τα ναρκωτικά και δίνει όλες της τις δυνάμεις για να μάθει η νεολαία την αλήθεια, να μην παγιδευτεί στα σάπια επιχειρήματα που της πλασάρουν, στην προβολή της ναρκωκουλτούρας. Σε μια περίοδο που τα δικαιώματα της νεολαίας πετσοκόβονται, που η ανεργία θερίζει, που αντί για μισθό παίρνουμε ψίχουλα. Την ώρα που τα δικαιώματα στη μόρφωση, την υγεία, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό καταστρέφονται, οι γνωστοί υπερασπιστές της νομιμοποίησης των ναρκωτικών προβάλλουν σαν δικαίωμα την αυτοκαταστροφή. Παλεύουμε ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, γιατί παλεύουμε ενάντια στις αιτίες που τα γεννούν. Ενάντια στο σημερινό σάπιο σύστημα που γεννά φτώχεια, ανεργία, ανασφάλεια και θέλει τους νέους ανήμπορους να αντιδράσουν σε όσα τσακίζουν τη ζωή τους. Όλα αυτά θα βρεθούν στο επίκεντρο της δραστηριότητας που θα αναπτύξει η ΚΝΕ το επόμενο διάστημα και θα κορυφωθεί με πλήθος δραστηριοτήτων σε πολλές πόλεις της χώρας, αλλά και με κεντρική εκδήλωση με πολύμορφες δραστηριότητες, το απόγευμα της 26 ης Ιούνη στο Σύνταγμα. Προγραμματίζονται συναυλίες, αθλητικά τουρνουά, εκδηλώσεις, παρουσίαση συλλογικών εργασιών από μαθητικές ομάδες και πολλές ακόμα δραστηριότητες. Μέχρι στιγμής, έχουν ανακοινωθεί οι εξής δραστηριότητες: Κεντρική Μακεδονία 18 Ιούνη Εκδήλωση στο Κορδελιό Παρουσίαση μαθητικού project από ΟΒ μαθητών στην Σάντα του Κιλκίς Συναυλία στην Καλαμαριά 19 Ιούνη Hip-Hop συναυλία στα Γιαννιτσά 20 Ιούνη Τουρνουά ποδοσφαίρου 5x5 στην Κατερίνη 23 Ιούνη Συναυλία στην Πλατεία Ευόσμου Συναυλία στη Νέα παραλία 25 Ιούνη Συναυλία στο Ρολόι Νεάπολης 26 Ιούνη Συναυλία στη Βέροια Συναυλία μαθητών στις Σέρρες Πελοπόννησος 15 Ιούνη Προβολή ταινίας στη Ράχη Μεσσηνίας 17 Ιούνη Προβολή ταινίας στη Φιτιά Μεσσηνίας Ιούνη Τουρνουά μπάσκετ και ποδοσφαίρου στην Καλαμάτα 26 Ιούνη Εκδήλωση στο λιμάνι της Καλαμάτας 16 Ιούνη Τουρνουά μπάσκετ 3 on 3 στο Κιλκίς 17 Ιούνη Τουρνουά ποδοσφαίρου 5x5 στην Έδεσσα Στη Μεσσηνία προγραμματίζονται επίσης περιοδείες σε χώρους κατάρτισης. Στη Λακωνία, Αρκαδία και την Αργολίδα αθλητικά τουρνουά και εκδηλώσεις. Παρουσίαση της Έκδοσης του Τμήματoς κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ 17 Ιούνη, Αίθουσα ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) Η ΚΕ του ΚΚΕ θα παρουσιάσει την έκδοση για την θέση του Κόμματος για το πρόβλημα των ναρκωτικών σε φορείς. Μόνο ο άνθρωπος που έχει καθαρή συνείδηση μπορεί να αποκτά και ταξική συνείδηση, να αντιλαμβάνεται τη θέση του στην κοινωνία και το χρέος του στον συλλογικό αγώνα που απορρέει από την ταξική του θέση. Θα μιλήσει ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη συνέχεια, ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, θα παρουσιάσει την έκδοση του Τμήματος κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ. Θα ακολουθήσουν σύντομες παρεμβάσεις.

17 Οδηγητής ϐ Ιούνης ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ Κι άστραψε φως η Ακροναυπλία... Τιμάμε τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, συνεχίζουμε στους αγώνες σήμερα! Το 24ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ θα πραγματοποιηθεί στις 4-5 Ιούλη στο Ναύπλιο. Η επιλογή της συγκεκριμένης τοποθεσίας δεν είναι τυχαία. Το Διήμερο είναι ενταγμένο στον εορτασμό των 100 χρόνων του Κόμματος και των 50 χρόνων της ΚΝΕ και αφιερωμένο στους αλύγιστους της ταξικής πάλης. Οι κατασκηνωτές θα επισκεφθούν τον τόπο όπου ήταν οι φυλακές των πολιτικών κρατουμένων στην Ακροναυπλία, ενώ την Κυριακή 5 Ιούλη θα συμμετάσχουν στην εκδήλωση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος στον Άη Θανάση στην Τρίπολη, όπου λειτουργούσε το Έκτακτο Στρατοδικείο τα χρόνια Στα πλαίσια της εκδήλωσης θα ανεγερθεί μνημείο προς τιμήν των εκατοντάδων κομμουνιστών και αγωνιστών που καταδικάστηκαν σε εκτέλεση από το στρατοδικείο την περίοδο του εμφυλίου. Ηθικά νικητές οι κομμουνιστές σε έναν αγώνα σκληρό και άνισο Στις φυλακές της Ακροναυπλίας και τα στρατοδικεία της Τρίπολης γράφτηκαν στις ηρωικές σελίδες της ιστορίας του ΚΚΕ και συμπυκνώνουν τον αφάνταστο ηρωισμό, την αυτοθυσία, την αντοχή, την πίστη στο δίκιο του λαού και στον αγώνα για τη σοσιαλιστική επανάσταση. Αναδεικνύουν την υπεροχή των ιδεών των κομμουνιστών, την αγωνιστική αδιαλλαξία, την υπεροχή απέναντι στους αντιπάλους, την περήφανη στάση άρνησης υπογραφής δήλωσης μετανοίας με πολύ βαριές συνέπειες: το εκτελεστικό απόσπασμα, τα βασανιστήρια, την πολύχρονη φυλακή, πρωτοφανείς στερήσεις κ.ά. Είναι σύμβολα της σύγκρουσης δύο διαφορετικών κόσμων: Από τη μία, του κόσμου της περηφάνιας, της λεβεντιάς, της αντοχής, του ηρωισμού και των πιο μεγάλων πράξεων για την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Των τιμημένων νεκρών του αγώνα που δε λογάριασαν κόπους και θυσίες για τη ζωή και το μέλλον της ανθρωπότητας. Από την άλλη, του κόσμου των εκμεταλλευτών. Της αγριότητας της αστικής τάξης, των βασανιστών και των χαφιέδων του άδικου συστήματός τους. Του κόσμου που αναγόρευσε τους τόπους βασανιστηρίων σε σύγχρονους Παρθενώνες, που παρέδωσε στους φασίστες κατακτητές τους έγκλειστους αγωνιστές κομμουνιστές, όπως τους Ακροναυπλιώτες. Είναι σύμβολο ενός αγώνα σκληρού και άνισου, από τον οποίο ηθικά και πολιτικά νικητές βγήκαν οι κομμουνιστές. Ακροναυπλία, Ακροναυπλία δε σε λύγισε η βία.. Το κτήριο του Στρατοπέδου Συγκέντρωσης Κομμουνιστών της Ακροναυπλίας, που ήταν στο πρώην Ενετικό φρούριο (Ιτς Καλέ), βρίσκεται στο κέντρο της χερσονήσου της Ακροναυπλίας, ένα ψηλό ακρωτήριο ανατολικά του Ναυπλίου και αποτελεί την ακρόπολή του. Οι φυλακές εγκαινιάστηκαν στις 22 του Φλεβάρη του Στα χρόνια της 4 ης Αυγούστου σχεδόν όλη η ηγεσία του Κόμματος, χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν. Όσοι από τους κρατούμενους και εξόριστους σε όλη την Ελλάδα δεν λύγιζαν στα βασανιστήρια και κρίνονταν άκρως επικίνδυνοι για το καθεστώς, ήταν υποψήφιοι τρόφιμοι του κάτεργου της Ακροναυπλίας ή ενός άλλου, εξίσου φρικτού, των φυλακών της Κέρκυρας. Η δικτατορία του Μεταξά θέλησε να διαμορφώσει το πιο τρομερό κάτεργο. Σκοπός; Η εξόντωση των κομμουνιστών, της εμπροσθοφυλακής του λαϊκού κινήματος. Ο Μανιαδάκης (υφυπουργός Δημόσιας Ασφάλειας του Μεταξά) επέλεξε γι αυτό το κολαστήριο την Ακροναυπλία. Εχοντας όλα τα στοιχεία που χρειάζονταν στα χέρια του, έκανε την επιλογή όσων θα έστελνε εκεί από τα νησιά όπου ήδη βρίσκονταν οι περισσότεροι κομμουνιστές εξόριστοι. Επιλέχτηκε αυτός ο τρόπος από τη δικτατορία για να χτυπηθεί το πιο πρωτοπόρο κομμάτι του λαϊκού κινήματος, το ΚΚΕ, να συντριβεί η ραχοκοκαλιά του, τα πιο διαλεχτά στελέχη του. Από την Ακροναυπλία πέρασαν ηρωικές μορφές όπως ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Ναπολέων Σουκατζίδης, ο Μήτσος Παπαρήγας, ο Τάκης Φίτσος κ.ά. Προσπαθούσαν με κάθε μέσο να αποκεφαλίσουν το λαϊκό κίνημα και να τσακίσουν τους αγωνιστές του. Ο αριθμός όσων στάλθηκαν στην Ακροναυπλία μέχρι το 1943 ξεπέρασε τους 600. Η πλειοψηφία τους ήταν τα πιο δραστήρια μέλη και στελέχη του ΚΚΕ και της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ), αγωνιστές στενά συνδεδεμένοι με το λαό και τους αγώνες του. Λυσσασμένη προσπάθεια από το αστικό κράτος να μετανοήσουν οι αλύγιστοι Σκοπός του αστικού κράτους και των βασανιστών του λαού ήταν να αποσπάσουν από τους κομμουνιστές δήλωση μετανοίας, δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ, της ιδεολογίας και των σκοπών του. Χρησιμοποιούσαν κάθε μέσο για να κάμψουν την ψυχολογία των Ακροναυπλιωτών. Ένας απ τους πιο συνηθισμένους τρόπους πίεσης που χρησιμοποιούσε το υπουργείο, τα τοπικά τμήματα ασφαλείας και οι διοικητές του στρατοπέδου για απόσπαση δηλώσεων ήταν η τρομοκράτηση και ο εκβιασμός των συγγενών. Τις πιο φρικτές μεθόδους τις χρησιμοποιούσε η Ασφάλεια που δούλευε μέσα στις οικογένειες των φυλακισμένων, προσπαθώντας να πείσει τις γυναίκες να χωρίσουν τους άντρες τους ή τους γονείς να έρθουν σε ρήξη με τα παιδιά τους. Παρεμπόδιζαν οποιαδήποτε επικοινωνία των κρατουμένων με τον έξω κόσμο, λογόκριναν τα γράμματα που έστελναν και έπαιρναν οι κρατούμενοι, άλλοτε προσπαθούσαν να τους καλοπιάσουν. Είχαν ακόμα αναγάγει σε τέχνη το να πλαστογραφούν δηλώσεις, να παίρνουν δηλώσεις από κόσμο που δεν είχε καμία σχέση με τον κομμουνισμό και να τις δημοσιεύουν για να σπείρουν την αμφιβολία στον λαϊκό κόσμο. Φρικιαστικά ήταν ακόμα και τα βασανιστήρια που έκαναν στους κρατούμενους, όπως το πότισμα με ρετσινόλαδο ή το δέσιμό τους σε κολόνες πάγου. Το ποιες είναι οι απαιτήσεις της Ασφάλειας από τους δηλωσίες περιγράφεται στην έκδοση της Δικτατορίας Τέσσερα χρόνια διακυβερνήσεως Ι. Μεταξά : «Ίνα μη δε θεωρηθεί ότι η δημοσία αποκήρυξις της κομμουνιστικής ιδεολογίας υπό των μετανοούντων οπαδών της Γ Διεθνούς ενέχει πλατωνικόν χαρακτήρα, ανώδυνον διά τας κομμουνιστικάς τάξεις, το Ελληνικόν Υφυπουργείον καθιέρωσεν ως μέτρο βάσεως της ειλικρινείας παρομοίων δηλώσεων μετανοίας την πλήρη εξιστόρησιν της κομμουνιστικής δράσεως των μετανοούντων, την αποκάλυψιν των συνεργατών των και εξονυχιστικήν διαλεύκανσιν παντός σημείου.» 1 Κρατούμενοι στην Ακροναυπλία την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά.

18 18 Η επιλογή της Ακροναυπλίας από την Ασφάλεια δεν ήταν τυχαία. Ακόμα και αν παραβλέψει κανείς τα φρικτά βασανιστήρια και τα καθημερινά καψόνια που έκαναν οι φύλακες, με εντολή των ανωτέρων ή πολλές φορές με δική τους πρωτοβουλία για να κερδίσουν κανένα παράσημο, οι συνθήκες μπορούσαν από μόνες τους να λυγίσουν ψυχικά και σωματικά ακόμα και τους πιο γερούς. «Οι θάλαμοι άνοιγαν και γέμιζαν ο ένας μετά τον άλλο. Σε θαλάμους που κανονικά δεν έπρεπε να βάζουν πάνω από 50 στοίβαζαν 100 και στο τέλος 140 με 150. Ο συνωστισμός στους θαλάμους ήταν αφόρητος και η ατμόσφαιρα αποπνικτική, με όλες τις βλαβερές επιδράσεις στην υγεία και γενικά στη σωματική και ψυχική κατάσταση των κρατουμένων». 2 «Στο κρύο η κατάσταση γινόταν ανυπόφορη. Τη νύχτα δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Τα πόδια μου πάγωναν και, όταν ακουμπούσε το ένα στο άλλο, μου φαίνονταν πως ήταν δύο κολόνες πάγου.» 3 «Μεγάλο βάσανο ήταν οι ψύλλοι, οι κοριοί και τα ποντίκια. Ιδιαίτερα τη νύχτα δεχόμαστε άγριες επιθέσεις και δεν μπορούσαμε να κλείσουμε μάτι. Το κορμί μας ήταν κατάστικτο απ τα τσιμπίματα. Τα εσώρουχα και τα σεντόνια μας κατακόκκινα απ το αίμα, και το πλύσιμό τους μεγάλο βάσανο.» 4 «Η μόνη θέα ήταν νότια, προς το λιμάνι. Κι αυτή μόνο για τους πάνω θαλάμους. Αλλά και αυτή η θέα δεν ήταν εύκολα προσιτή. Απ το προαύλιο, σαν από πηγάδι, έβλεπες μόνο ένα κομμάτι του ουρανού. Και όλα αυτά για ανθρώπους που έμειναν κλεισμένοι στο κτίριο αυτό έξι ολόκληρα χρόνια» 5. Στην Ακροναυπλία πέθανε ο δάσκαλος Παύλος Σταυρίδης, που τον πυροβόλησαν. Ο μπάρμπα Θόδωρος Μάγγος και ο Ευριπίδης Ωρολογάς. Επίσης, ο Πασχάλης Πασχάλαγας και ο Θεοδόσης Σκαλαίος που πέθαναν στο νοσοκομείο "Σωτηρία", αφού είχαν μεταφερθεί φυματικοί από την Ακροναυπλία. Το προαύλιο "Δημήτρης Γληνός". Αλύγιστος αγώνας για ζωή Χρειαζόταν μεγάλη και ακατάβλητη σωματική και ψυχική αντοχή, απεριόριστη πίστη και ολοκληρωτική αφοσίωση στην υπόθεση του λαού, αυτοπειθαρχία και αυτοθυσία, για να μπορέσει ο κρατούμενος αγωνιστής να αντιπαλέψει και να υπερνικήσει όλες αυτές τις αντιξοότητες και να βγει στο τέλος απ την κόλαση αυτή νικητής και γερός, σωματικά και ψυχικά, έτοιμος για νέους αγώνες και θυσίες. Έτσι στάθηκαν οι κρατούμενοι αγωνιστές στην Ακροναυπλία. Με την πρώτη ευκαιρία που μπόρεσαν να οργανωθούν οι κρατούμενοι άρχισαν έργα που θα μπορούσαν να διευκολύνουν τη ζωή τους και να ελαττώσουν ή να εξουδετερώσουν τις δυσμενείς επιδράσεις των συνθηκών διαβίωσής τους. Είχαν σαν αρχή τους να μην παραμελούν τίποτε, έστω κι αν δεν θα προφτάσουν να χαρούν τα έργα τους. Έτσι δημιούργησαν την Ομάδα Συμβίωσης των Κρατουμένων της Ακροναυπλίας (ΟΣΚΑ). Η ομάδα σε τμηματικές (θαλαμικές) συνελεύσεις εξέλεγε 7μελές ή 9μελές γραφείο το οποίο έκανε καταμερισμό και ανέθετε σε καθένα από τα μέλη του έναν ορισμένο τομέα δουλειάς. Έτσι εκλέγονταν ο γραμματέας, γενικός συντονιστής και υπεύθυνος, ο ταμίας, ο υπεύθυνος συσσιτίου, ο υπεύθυνος στον υγειονομικό τομέα, ο υπεύθυνος για την εκπαίδευση, ο υπεύθυνος των συνεργείων. Το γραφείο της ομάδας λογοδοτούσε στις μηνιαίες θαλαμικές συνελεύσεις που γίνονταν το βράδυ, μετά το κλείσιμο, κρυφά απ τη διοίκηση. Πώς γίνονταν αυτές οι συνελεύσεις; «Για να μην τραβηχθεί η προσοχή των σκοπών κάθονταν όλοι στα κρεβάτια τους και όσοι έπαιρναν το λόγο μιλούσαν απ τη θέση τους σιγά και χωρίς χειρονομίες» 6 Οι κρατούμενοι έστρεφαν τις δραστηριότητές τους σε τρεις βασικές κατευθύνσεις: Στην οργάνωση του συσσιτίου, στην οργάνωση της μορφωτικής δουλειάς και στην οργάνωση της ψυχαγωγίας και του πολιτισμού. Τι ζητήματα αντιμετώπιζε η οργανωση της Ακροναυπλίας «Ένα από τα πρώτα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισε η ομάδα συμβίωσής μας και το εκλεγμένο απ τους κρατούμενους γραφείο της, ήταν το κτίσιμο φούρνου και οι ριζικές διαρρυθμίσεις και βελτιώσεις στα μαγειρεία. Ειδικοί τεχνίτες δεν έλειπαν. Από τότε το στρατόπεδο εξασφάλισε πολύ φτηνό και καλοψημένο ψωμί.» 7 «Το σοβαρό ζήτημα του νερού αντιμετωπίστηκε σχεδόν ικανοποιητικά με την κατασκευή δύο μεγάλων ντεπόζιτων στα μαγειρεία και την τοποθέτηση ενός καλά σκεπασμένου ντεπόζιτου σε κάθε θάλαμο κοντά στην πόρτα του πλυντηρίου. Επίσης εφοδιαστήκαμε με στάμνες κατά παρέες ή ατομικά. Με ενέργειες στη διοίκηση πετύχαμε να διορθωθεί μια μικρή δεξαμενή που βρισκόταν δίπλα στο στρατόπεδο και να τοποθετηθεί στη δεξαμενή Πλατάνου της πόλης ένα γερό μοτέρ για την ανύψωση του νερού ως το στρατόπεδο.» 8 Σχεδιάγραμμα του προαυλίου, του ισογείου και του β ορόφου της Ακροναυπλίας. Στην Ακροναυπλία τα μέλη του ΚΚΕ ήταν οργανωμένα σε κομματικές ομάδες Στην κορυφή αυτών των ομάδων βρισκόταν η Κομματική Επιτροπή, που την αποτελούσαν ανώτερα και ανώτατα στελέχη του Κόμματος. Συζητούσαν για τις εξωτερικές εξελίξεις μαθαίνοντας νέα με ό,τι μέσα διέθεταν, δεν σταμάτησαν ποτέ να προετοιμάζονται για να συνεχίσουν τον αγώνα τους έξω από τη φυλακή. Οι κομμουνιστές ήταν η πλειοψηφία μέσα στους κρατούμενους, η ραχοκοκαλιά τους, ο οργανωτικός νους, η καθοδηγητική δύναμη, δύναμη θάρρους, εμψύχωσης, αντοχής. Οι κομμουνιστές ήταν μπροστάρηδες σε όλες τις εκδηλώσεις συμβίωσης. Κατά καιρούς, μέλη αυτής της επιτροπής διετέλεσαν οι Γ. Ιωαννίδης, Λ. Στρίγκος, Μ. Σινάκος, Μ. Πορφυρογένης, Α. Γκρόζος, Γ. Ζευγός, Β. Μπαρτζιώτας, Μ. Παπαρήγας, Κ. Θέος κ.ά. Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες οι κομμουνιστές σκαρφίζονταν τα πάντα για να μην σταματήσει η συζήτηση για την κατάσταση που διαμορφωνόταν, για τις διεθνείς εξελίξεις. «[...]Πρέπει όμως, να εξασφαλίσουμε καθημερινά νέα από το στρατόπεδο για την Η Κομματική Επιτροπή και το Γραφείο της Ομάδας Ακροναυπλίας. Καθιστοί από αριστερά είναι οι : Κ. Θέος, Μ. Παπαρήγας, Γ. Ιωαννίδης, Μ. Λεβογιάννης, Β. Μπαρτζιώτας. Όρθιοι από αριστερά είναι οι: Μαχαιρόπουλος, Λιανός, Ζωγράφος, Σουκαράς, Κουλαμπάς και Μουζενίδης. πορεία των επιχειρήσεων στο Ανατολικό Μέτωπο (σ.σ. μετά τη Μάχη της Μόσχας). Πώς θα λύσουμε το πρόβλημα αυτό; Ο γραμματέας της Αχτιδικής Επιτροπής της Κομματικής Οργάνωσης του Άργους (που στο μεταξύ είχε ανασυγκροτηθεί), ο Θόδωρος Ζέγγος, πρώην Ακροναυπλιώτης που δραπέτευσε, μας βοήθησε να προμηθευτούμε ένα ραδιόφωνο. Το μπάσιμο του ραδιοφώνου στην Ακροναυπλία στάθηκε ολόκληρη επιχείρηση. Σ αυτήν πρωτοστάτησαν ο Νίκος Αραμπατζής, ο Γιώργης Γεωργίου και άλλοι κομμουνιστές. Το κρύψαμε μέσα σε κόφες (καλάθια) από ντομάτες. Οι Ιταλοί καραμπινιέροι ερεύνησαν τις πρώτες κόφες και δεν προχώρησαν παραπέρα, όπως έκαναν συνήθως. Το ραδιόφωνο βρισκόταν στις άλλες κόφες (στο κέντρο) κι έτσι μπήκε στην Ακροναυπλία.

19 Οδηγητής ϐ Ιούνης Σαν το πρώτο χελιδόνι. Αν μας ανακάλυπταν, κάμποσοι από εμάς θα έπαιρναν το δρόμο του εκτελεστικού αποσπάσματος![...] Οι δεσμώτες συνήθως τραγουδούσαν την ώρα που παίρναμε τις ειδήσεις και έτσι οι σκοποί δεν άκουγαν τον θόρυβο του ραδιοφώνου. Σε λίγο εξασφαλίσαμε από τους κομμουνιστές του Ναυπλίου καθημερινό δελτίο ειδήσεων με τα πολεμικά νέα και χρησιμοποιήσαμε το ραδιόφωνο με προσοχή. Οι κρατούμενοι της Ακροναυπλίας είναι πια λεπτομερειακά κατατοπισμένοι πάνω στην πορεία των πολεμικών επιχειρήσεων.» 9 "Το Πανεπιστήμιο του Κομμουνισμού" Έτσι αποκαλούσε ειρωνικά το αστικό κράτος την Ακροναυπλία. Ο λόγος; Οι κρατούμενοι στην Ακροναυπλία με κάθε τρόπο, με πρακτικό πνεύμα και μαχητική διάθεση οργάνωσαν μια πλούσια μορφωτική δουλειά μέσα στο κάτεργο. Το γραφείο της ομάδας έδινε ιδιαίτερη προσοχή στη μορφωτική δουλειά. Στο στρατόπεδο βρίσκονταν άνθρωποι όλων των κατηγοριών. Ορισμένοι ήταν αναλφάβητοι, άλλοι είχαν βγάλει μόνο τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, άλλοι δεν είχαν τελειώσει το γυμνάσιο. Υπήρχαν πολλοί φοιτητές και τελειόφοιτοι Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Παρά λοιπόν την ανομοιομορφία ως προς το επίπεδο μόρφωσης, ύστερα από καλομελετημένη και οργανωμένη προσπάθεια πολύ σύντομα η Ακροναυπλία μεταβλήθηκε σε πραγματικό πανεπιστήμιο. Υπήρχαν ομάδες που έκαναν όλα τα μαθήματα του δημοτικού και του γυμνασίου, ελληνικά, μαθηματικά, γεωμετρία, γεωγραφία, φυσική πειραματική, ομάδες εκθέσεων κ.λπ. Πέρα όμως από αυτά, κανένας που είχε ειδικότερες γνώσεις δεν έμεινε αναξιοποίητος και κανένας που ήθελε να μάθει περισσότερα δεν έμεινε ανικανοποίητος. Κατάφεραν μέσα σε αυτές τις συνθήκες να δημιουργήσουν ομάδες ξένων γλωσσών, φωνητικής και μουσικής, μαθήματα χορού. Γίνονταν επίσης και επαγγελματικά μαθήματα, κουρέων, ραφτάδων, μαραγκών-ξυλουργών. Οι γιατροί εκπαίδευαν νοσοκόμους για τις ανάγκες του στρατοπέδου κ.ά. Ουσιαστική συμβολή ήταν αυτή του κομμουνιστή δασκάλου Δημήτρη Γληνού. Από τις πρώτες μέρες που έφτασε στην Ακροναυπλία ήταν μέλος του γραφείου της Ομάδας Συμβίωσης. Άρχισε ενέργειες και Πέντε καταδικασμένοι σε θάνατο κρατούμενοι της Ακροναυπλίας, τον Γενάρη του 48. Όρθιοι από αριστερά: Παναγιώτης Τσόχλας (Βόλγας) απ το Καλαμάκι Κορινθίας. Εκτελέστηκε μαζί με 10 άλλους ΕΛΑΣίτες στο Ναύπλιο στις Δημήτρης Μαυραγάνης από την Κόρινθο. Τάκης Παπαθεοδώρου, ΟΚΝίτης από το Καλαμάκι. Καθήμενοι από αριστερά: Δημήτρης Πίτσας από το Καλαμάκι Κορινθίας. Σπύρος Τόγιας από το Σοφικό Κορινθίας. Η φωτογραφία, προέρχεται απ το Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ. παραστάσεις στο διοικητή του στρατοπέδου ζητώντας να δοθούν βιβλία, τετράδια και άλλα, να παραχωρηθεί ένα μικρό προαύλιο για να χρησιμοποιηθεί για μελέτη και να δοθεί άδεια για μορφωτικά μαθήματα και διαλέξεις, και το πέτυχε. Το προαύλιο αυτό ονομάστηκε από τότε από τους κρατούμενους Προαύλιο Γληνού. Ακόμα, η Ομάδα Συμβίωσης οργάνωνε πλήθος αθλητικών, πολιτιστικών και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων. Φυσικά, η δικτατορία δεν συμβιβάστηκε με τη δραστηριότητα που είχαν αναπτύξει οι φυλακισμένοι. Γι αυτό και πήρε μέτρα, απαγόρευσε τις διαλέξεις, απομόνωσε κρατούμενους ως επικίνδυνα στοιχεία γιατί έπαιρναν μέρος στην μορφωτική δραστηριότητα κ.ά. Οι αλύγιστοι της Ακροναυπλίας έβλεπαν τη ζωή και τον αγώνα μετά από αυτή. Οι κρατούμενοι μέσα στην Ακροναυπλία οργάνωναν τη ζωή τους, συζητούσαν για τις εξελίξεις με το νου και την καρδιά τους στραμμένα στον δίκαιο αγώνα του λαού που διεξαγόταν και έξω από αυτή. Γι αυτό όταν η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα, τον Οκτώβρη του 1940, με υπόμνημά τους ζήτησαν να πάνε στο μέτωπο αλλά η μεταξική δικτατορία τους το αρνήθηκε. Κι όταν η χώρα βρέθηκε υπό την κατοχή του άξονα, η διοίκηση του στρατοπέδου τους παρέδωσε στους Ιταλούς. Αυτός ήταν ο πατριωτισμός των αστών. Στα χρόνια της Κατοχής, η Ακροναυπλία άρχισε να αδειάζει από το Σεπτέμβρη του 1942 και ως το Φλεβάρη του 1943 είχε αδειάσει εντελώς. Οι κρατούμενοι μεταφέρθηκαν σε άλλους τόπους μαρτυρίου. Οι περισσότεροι εκτελέστηκαν από τους Ιταλούς και τους Γερμανούς. Απ αυτούς 65 εκτελέστηκαν στο Κούρνοβο, 14 σε Αθήνα-Πειραιά, 15 στο στρατόπεδο Παύλος Μελάς στη Θεσσαλονίκη, ήταν 135 από τους 200 της Καισαριανής, με πρώτο το Ναπολέοντα Σουκατζίδη. Μετά τον λήξη του Πολέμου, η Ακροναυπλία άνοιξε ξανά. Εκατοντάδες αγωνιστές κλείστηκαν ξανά στις φυλακές του μαρτυρικού βράχου. Ένας κρατούμενος, έγραψε στην οικογένεια του για τις συνθήκες στις φυλακές, τον Μάη του 45: Η ίδια η παληά Ακροναυπλία, όπως επί Μανιαδάκη και επί Γερμανών. Κι ακόμα χειρότερα Τον Νοέμβρη του 45, οι κρατούμενοι, άντρες και γυναίκες, ξεπερνούσαν τους 500. Από την Ακροναυπλία στο στρατοδικείο της Τρίπολης Σήμερα ακόμα υπάρχουν οι ζωγραφιές που έφτιαχναν οι κρατούμενοι στους τοίχους του υπογείου του δικαστικού μεγάρου Τρίπολης. Από τις εξελίξεις που υπήρχαν μετά τους αγώνες του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ την περίοδο της κατοχής, μετά την ηρωική μάχη της Αθήνας το Δεκέμβρη του 1944, τέθηκε στο λαϊκό κίνημα το δίλημμα: Υποταγή ή οργάνωση της πάλης και αντεπίθεση; Ο λαός με επικεφαλής το ΚΚΕ επέλεξε το δεύτερο δρόμο. Το 1946 ιδρύθηκε ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, ο λαϊκός στρατός που στα χρόνια συγκρούστηκε ένοπλα με την αστική εξουσία και τους ξένους συμμάχους της. Η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ αποτέλεσε την κορυφαία στιγμή ταξικής πάλης στη χώρα μας. Με το Γ ψήφισμα του 1946 και την ψήφιση των έκτακτων μέτρων ιδρύθηκαν Έκτακτα Στρατοδικεία σε όλη την Ελλάδα με στόχο την καταστολή και το τσάκισμα του λαϊκού κινήματος. Στην Πελοπόννησο το πρώτο Έκτακτο Στρατοδικείο συγκροτήθηκε στην Τρίπολη τον Αύγουστο του 1947 και λειτούργησε μέχρι το τέλος του Λόγω του μεγάλου αριθμού θανατικών καταδικών που εξέδωσε σε όλη τη διάρκεια λειτουργίας του, το Στρατοδικείο της Τρίπολης έμεινε γνωστό ως θανατοδικείο. Συνολικά δικάστηκαν άντρες και γυναίκες και καταδικάστηκαν Από αυτούς οι 370, το 12%, καταδικάστηκαν σε θάνατο, στην πλειοψηφία τους κάτω από 30 Γράμμα από έναν κρατούμενο της Τρίπολης δημοσιεύεται στο Ριζοσπάστη στις 6/9/1947 με τίτλο Στην Τρίπολη βασανίζουν φυλακισμένους. ετών. Οι υπόλοιποι καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης που αθροιστικά έφταναν τα χρόνια ή τις έξι χιλιετίες φυλάκισης. Καταδικάστηκαν εκατοντάδες στελέχη και μέλη του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ και αντάρτες του ΔΣΕ που πιάστηκαν ζωντανοί στα πεδία των μαχών. Καταδικάστηκαν και όσοι εξέφραζαν συμπάθεια ή βοηθούσαν τους αντάρτες του ΔΣΕ έστω και με μια φέτα ψωμί. Το Στρατοδικείο λειτουργούσε στο κέντρο της πόλης, στην αίθουσα του σημερινού δικαστικού μεγάρου και στα υπόγειά του βρίσκονταν τα κρατητήρια των κατηγορουμένων. Στους τοίχους των κρατητηρίων, υπάρχουν ακόμα ζωγραφιές και μηνύματα των καταδικασμένων και των μελλοθανάτων. Η πρώτη καταδικαστική απόφαση στο Έκτακτο Στρατοδικείο Τρίπολης πάρθηκε με την έναρξη της λειτουργίας του Στρατοδικείου στις 11 Αυγούστου 1947, οπότε καταδικάστηκαν 2 αγωνιστές σε θάνατο. Καταδικάστηκαν σε θάνατο δεκάδες στελέχη του ΚΚΕ και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Οι εκτελέσεις γίνονταν στο χώρο πίσω από τις φυλακές. Συνολικά εκτελέστηκαν 258 αλύγιστοι αγωνιστές που βοηθούσαν στα παράνομα δίκτυα μεταφοράς προς τον ΔΣΕ, τις γιάφκες, τα Κέντρα Πληροφοριών. Μαχητές του ΔΣΕ που πιάνονταν ζωντανοί στα πεδία των μαχών αλλά και όσοι βοηθούσαν τους αντάρτες έστω και με μια φέτα ψωμί. Είχαν όλοι τους την επιλογή να υπογράψουν δήλωση μετανοίας και να αφεθούν ελεύθεροι, να ζήσουν μια ήσυχη ζωή, αλλά δεν το έκαναν.

20 20 Ο τίτλος άρθρου στην Αλήθεια, εφημερίδα των εθνικόφρονων ελλήνων στις 7/12/1947 για τη σύλληψη της Αθηνάς Μπενέκου δείχνει το μίσος του αστικού κράτους για τους κομμουνιστές. Τον Αύγουστο του 1946, στο Στρατόπεδο της Τρίπολης συνελήφθησαν 20 νεοσύλλεκτοι επειδή ως μέλη του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ κατά την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης εκφράστηκαν θετικά για τον νεοϊδρυθέντα ΔΣΕ. Οι 12 από αυτούς παραπέμφθηκαν σε δίκη με κατηγορητήριο: για σοβαρές υποψίες. Η απόφαση του Στρατοδικείου καταδίκασε σε θάνατο πέντε από τους φαντάρους και τους υπόλοιπους σε πολλά χρόνια φυλακής. Στις 5 Φεβρουαρίου του 1948 οδηγήθηκαν τραγουδώντας στον τόπο της εκτέλεσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της δίκης δολοφονήθηκε ο Γ. Πουλίδης, ο δικηγόρος των φαντάρων, μετά το ξεμπρόστιασμα των στρατοδικών. Η κόκκινη δασκάλα Αθηνά Μπενέκου Το φθινόπωρο του 1947, η Αθηνά Μπενέκου, η κόκκινη δασκάλα, 27 ετών, μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ εισήλθε στην Τρίπολη με κομματική εντολή, για να οργανώσει το δίκτυο υποδοχής των νέων ανταρτών προς το βουνό. Επίσης είχε την ευθύνη να οργανώσει το σχέδιο ώστε οι δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού Πελοποννήσου να χτυπήσουν τις φυλακές Τρίπολης, απ όπου θα απελευθερώνονταν οι κρατούμενοι και θα αντλούσε δυνάμεις ο Δημοκρατικός Στρατός. Πιάστηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο και με συνοπτικές διαδικασίες εκτελέστηκε στις 8 Δεκεμβρίου Μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα είπε: «εδώ, στον τόπο που τον ποτίζετε με το αίμα μου, αύριο θα ρθουνε τα παιδιά σας, να τον ραίνουν με λουλούδια. Ζήτω το ΚΚΕ!» Ήταν η πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε στην Πελοπόννησο. Από κατηγορούμενοι κατήγοροι οι αγωνιστές Τον Ιούνιο του 1949, ο Κώστας Μουλόπουλος, ετών 34, μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ, κυβερνητικός αντιπρόσωπος της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης και υπεύθυνος για τη λειτουργία του παράνομου δικτύου στην Τρίπολη, μαζί με άλλους 21 συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο στρατοδικείο. Κατά τις ανακρίσεις, ο Μουλόπουλος προσποιήθηκε ότι στη δίκη θα κάνει αποκαλύψεις για το ΔΣΕ και το ΚΚΕ. Τότε, έστησαν μικρόφωνα έξω από τα δικαστήρια και κάλεσαν τα σχολεία της πόλης να ακούσουν τον ανανήψαντα ΕΑΜοβούλγαρο. Ο Μουλόπουλος, αντί για αποκαλύψεις έκανε απολογία που προπαγάνδιζε τις θέσεις του ΚΚΕ και αποκάλυπτε τους ενόχους. Έκανε τους στρατοδίκες να το φυσάνε και να μην κρυώνει. Ο Μουλόπουλος και άλλοι 9 καταδικάστηκαν σε θάνατο. Εκτελέστηκε στις 18 Ιούνη Εμπνεόμαστε διδασκόμαστε - συνεχίζουμε στο δρόμο που άνοιξαν οι αλύγιστοι της ταξικής πάλης Η στάση των κομμουνιστών στην Ακροναυπλία, στα στρατοδικεία και μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα αποτελεί για μας, τους νέους κομμουνιστές, μεγάλη κληρονομιά και παρακαταθήκη, τεράστια πηγή έμπνευσης, διδαχής στην πάλη μας σήμερα και αύριο, συνεχίζοντας στο δρόμο της τιμής και του καθήκοντος μέχρι τη νίκη. Χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες θα μπορούσαν με μια υπογραφή να έχουν αποφύγει τα βασανιστήρια, τις στερήσεις, το θάνατο. Όμως θυσίασαν το ατομικό τους συμφέρον, μια κανονική ζωή, για το συλλογικό καλό. Κι αυτό, γιατί ένιωθαν ότι απέναντι στους καταπιεστικούς μηχανισμούς της αστικής τάξης, δεν εκπροσωπούν ούτε υπερασπίζονται τον εαυτό τους αλλά το ψωμί, τα δικαιώματα, τη λευτεριά του λαού, στη δύναμη του οποίου πίστευαν και δεν έχασαν ποτέ την πίστη τους. Οι κομμουνιστές κρατούμενοι και καταδικασμένοι έβαζαν το εμείς πάνω από το εγώ. Πάνω από τον εαυτό τους έβαλαν τη δυστυχία των πολλών και το χρέος της αλύγιστης στάσης στον αγώνα κατά της κοινωνικής αδικίας. Τα κατάφερναν όχι λόγω της σωματικής τους αντοχής, αλλά λόγω της δύναμης των ιδεών τους, της ενεργητικής συμμετοχής στην ταξική πάλη σε όλες τις συνθήκες, της γνώσης των νόμων της κοινωνικής εξέλιξης. Δεν εγκατέλειπαν ποτέ τη μελέτη της θεωρίας μας. Άντεξαν στα αναρίθμητα βασανιστήρια και στις δυσκολίες της φυλακής γιατί είχαν βαθιά συναίσθηση ότι εκπροσωπούν τον νέο κόσμο που προσπαθεί να γεννηθεί κόντρα στον παλιό, κόντρα στον γερασμένο καπιταλισμό, που όσο κι αν σαπίσει δεν αποσύρεται μόνος του από το προσκήνιο της Ιστορίας και οδηγεί ολόκληρη την ανθρωπότητα σε ακόμα μεγαλύτερη βαρβαρότητα, γεννώντας φτώχεια, πολέμους, φασισμό. Γιατί ήξεραν ότι υπερασπίζονται αυτό που έπρεπε να γίνει, αυτό που είναι δίκαιο, αληθινό, αναγκαίο, ακόμα κι όταν φαινόταν ότι δεν μπορούσε να γίνει. Κανείς δε γεννιέται ήρωας, κανείς δε γεννήθηκε για να σταθεί απέναντι στο εκτελεστικό απόσπασμα. Οι ήρωες διαμορφώνονται, γαλουχούνται μέσα από μικρές και μεγάλες μάχες, μέσα από τη φωτιά της πάλης, την οργανωμένη ζωή, τις γραμμές του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Η Ακροναυπλία και τα εκτελεστικά αποσπάσματα σήμερα δεν υπάρχουν. Όμως όπως και τότε, έτσι και τώρα είναι ακόμα εδώ οι δύο διαφορετικοί κόσμοι που συγκρούονται και η σύγκρουση αυτή γίνεται ακόμα πιο βαθιά, θα πάρει στη συνέχεια όλες τις μορφές. Σήμερα συνεχίζει να υπάρχει το φως που λάμπει από τότε. Το ΚΚΕ δεν υπέγραψε και δεν υπογράφει δήλωση μετανοίας στον ιμπεριαλισμό, στο σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα. Αυτό το φως συνεχίζει να καθοδηγεί τη δράση μας. Οι νέοι κομμουνιστές εμπνεόμαστε, διδασκόμαστε από τους αλύγιστους της ταξικής πάλης. Το παράδειγμά τους μας καθοδηγεί στους αγώνες του σήμερα και του αύριο, για τα δίκια του λαού και της νεολαίας, κόντρα σε όσους τα στερούν, στο ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα. Μέσα σε αυτούς τους αγώνες δημιουργούνται και σήμερα νέοι αγωνιστές, σμιλεύονται καθημερινά. Παραπομπές 1. Αντώνης Φλούντζης, Ακροναυπλία και Ακροναυπλιώτες, 1979, εκδ. Θεμέλιο, Αθήνα, σελ Ό.π. σελ Ό.π. 4. Ό.π. σελ Ό.π. σελ Ό.π. σελ Ό.π. σελ Ό.π. σελ Βασιλης Γ. Μπαρτζιώτας, Κι Άστραψε Φως η Ακροναυπλία, 1977, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, σελ Ριζοσπάστης, , σ. 1 Η τοποθεσία που θα πραγματοποιηθεί η κατασκήνωση O Νίκος Γκότσης καταδικάστηκε 72 φορές σε θάνατο! Όταν άκουσε την απόφαση του στρατοδίκη απάντησε: «και άλλες τρεις από μένα κύριε Πρόεδρε!». Ο Ν. Γκότσης ήταν δικηγόρος, πέρασε από διάφορα πόστα και έφτασε μέχρι και διευθυντής Δικαστικού της 3ης Μεραρχίας του ΔΣΕ. Την περίοδο που σπούδαζε στη Νομική Αθηνών έπαιζε στην ποδοσφαιρική ομάδα του Ολυμπιακού. Η κατασκήνωση θα γίνει στην παραλία της Καραθώνας που βρίσκεται 3 χιλιόμετρα έξω από το Ναύπλιο. Είναι ένας όμορφος χώρος, με σκιά. Στα πλαίσια του διημέρου θα οργανωθούν πολύμορφες νεανικές δραστηριότητες, βιβλιοπαρουσιάσεις, αφιερώματα και συναυλίες. Ακόμα, στο χώρο του κάμπινγκ θα υπάρχει βιβλιοπωλείο, έκθεση φωτογραφίας και αρχειακού υλικού.

21 ΙΟΥΝΗΣ 2015 ΑΦΙΕΡΩΜΑ

22 «Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα» Με τον πατέρα του και την αδελφή του, Samiye Το αφιέρωμα αυτό, που έχει επιμεληθεί η Πολιτιστική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ και η Συντακτική Επιτροπή του Οδηγητή, εντάσσεται στη σειρά πρωτοβουλιών που προϋπαντούν το Επιστημονικό Συνέδριο που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ στις 13 και 14 Ιούνη, στην Αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό, για τον Τούρκο κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ, με τίτλο: Ναζίμ Χικμέτ: Για να γενούνε τα σκοτάδια λάμψη. Φυσικά, σε ένα τέτοιο αφιέρωμα δε φιλοδοξούμε κι ούτε θα μπορούσαμε να παρουσιάσουμε πλήρως το έργο του ποιητή ή να αναλύσουμε το ταραχώδες ιστορικό-κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε κι έδρασε ως κομμουνιστής κι ως ποιητής. Φιλοδοξούμε όμως απ τη μεριά μας και μέσα απ αυτό το αφιέρωμα να δοθεί έναυσμα στα μέλη της ΚΝΕ, στους νέους και τις νέες, να γνωρίσουν το έργο του ποιητή, να πάρουν μέρος στο Επιστημονικό Συνέδριο. Να γνωρίσουμε τον ποιητή, που δικούς του στίχους δανείστηκε φέτος η Οργάνωσή μας και τους έκανε σύνθημα του 41 ου Φεστιβάλ της, Την ορμή μας την έχουμε απ τους αιώνες... Θα βγούμε νικητές κι ας είναι οι θυσίες μας βαριές... «Γεννήθηκα στα 1902, δεν ξαναγύρισα στη γενέτειρά μου δε θα θελα να ξαναγυρίσω. Τριών χρονών, εγγονός του Πασά, βρισκόμουν στη Δαμασκό, στα δεκαεννιά μου φοιτητής στη Μόσχα, στα σαράντα εννιά πάλι στη Μόσχα κι από τα δεκατέσσερά μου γράφω στίχους...» Ο Ναζίμ Χικμέτ έγραψε την Αυτοβιογραφία στα Ένα χρόνο μετά έφυγε απ την ζωή. «Θάψτε με στην Ανατολία Σ ένα κοιμητήρι χωριού Κι αν γίνεται ένα πλατάνι νά ναι πάνω από το κεφάλι μου. Αυτό μου φτάνει» Έτσι είχε γράψει και όντως ένας αγρότης στην κεντρική Τουρκία έσκαψε τον τάφο του ποιητή κάτω από ένα πλατάνι. Αλλά η αστική τάξη της Τουρκίας τον φοβάται και νεκρό κι έτσι, ακόμα και σήμερα, βρίσκεται θαμμένος στην Ρωσία, που τότε ήταν η πατρίδα όλων των προλεταρίων. Τα νεαρά χρόνια του Ναζίμ Ο παππούς του, ο πασάς Μεχμέτ Ναζίμ, ήταν ποιητής και οπαδός της μυστικιστικής παράδοσης των Σούφι, που έγραφε όπως και οι άλλοι ποιητές της εποχής σε μια γλώσσα που περιείχε έντονα αραβικά και πέρσικα στοιχεία και λέξεις. Ο κόσμος, που μιλούσε την απλή τούρκικη γλώσσα, δεν καταλάβαινε. Και μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο, ούτε κι ο μικρός Ναζίμ που μάλιστα φοβότανε τον ήχο αυτής της γλώσσας. Μαθητής γυμνασίου ακόμα, ο Ναζίμ ξεκίνησε το ποιητικό του έργο. Η αφετηρία του ήταν όμως διαφορετική: ήθελε να μιλήσει στους ανθρώπους, να τον καταλάβουν. Αυτά τα πρώτα του εφηβικά ποιήματα ήταν εμπνευσμένα από την αστικοδημοκρατική επανάσταση των νεότουρκων και του Μουσταφά Κεμάλ και από τα εθνικοαπελευθερωτικά συνθήματα που δανείστηκε από τη Γαλλική Επανάσταση. Ο Χικμέτ μαζί με τον τότε κοντινό του φίλο και ποιητή Βαλά Νουρεντίν και άλλους αποφάσισαν να ενταχθούν στις δυνάμεις του Κεμάλ στην Ανατολή. Στη διαδρομή συναντήθηκε με Τούρκους Σπαρτακιστές φοιτητές που είχαν απελαθεί από τη Γερμανία και έμαθε για τους Μαρξ και Ένγκελς. Στην πορεία τους, με τα πόδια, για την Άγκυρα, ο Χικμέτ έγινε μάρτυρας της τρομερής φτώχειας και δυστυχίας των αγροτών της Ανατολής, συνειδητοποιώντας για πρώτη φορά το μέγεθος των κοινωνικών προβλημάτων στην χώρα του. Εμπνευσμένος από τα βάσανα και τις κακουχίες που συνάντησε, έγραψε το ποίημα Το βιβλίο με το πέτσινο εξώφυλλο (1921): «Μήτε τα πέντε ναμάζια [προσευχές], μήτε οι καμπάνες του δειλινού μπορέσανε τους φτωχούς καματάρηδες απ τα δεσμά να σώσουν. Πάλι είμαστε σκλάβοι εμείς κι έχουμε τους αφέντες μας, πάλι ένα μουσκλιόγιομο ντουβάρι κάθε του λιθάρι καταραμένο, σε δύο μοίρες χωρίζει του κόσμου τα παιδιά...» Κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου και ειδικά μετά το τέλος, άρχισε να διαφαίνεται ότι η αστική επανάσταση του Κεμάλ δεν θα καταργούσε τις ταξικές διαφορές, όπως έλεγε αρχικά, πράγμα αντικειμενικό. Μετά από συνάντησή του με τον ίδιο τον Κεμάλ, αρχίσε να το αντιλαμβάνεται και ο Ναζίμ. Ο ίδιος και ο Νουρεντίν ζήτησαν να σταλούν στο μέτωπο, αλλά τελικά αποφασίστηκε να αξιοποιηθούν ως δάσκαλοι στην πόλη Μπολού της κεντρικής Τουρκίας. Εκεί έμαθε για την επαναστατημένη Ρωσία και αποφάσισε να ταξιδέψει προς τα 'κει. Στην Τραπεζούντα, απ όπου πήραν το καράβι για την ΕΣΣΔ, έμαθε για τους 15 Τούρκους κομμουνιστές (ουσιαστικά την πρώτη Κεντρική Επιτροπή του ΚΚ Τουρκίας) που σφαγιάστηκαν στα ανοιχτά της Μαύρης Θάλασσας, και έγραψε το ποίημα Στους 15 συντρόφους : «Δε χύνουν δάκρυ μάτια που συνηθίσαν να βλέπουνε φωτιές δε σκύβουν το κεφάλι οι μαχητές κρατάν ψηλά τ' αστέρι με περηφάνια δεν έχουμε καιρό να κλαίμε τους συντρόφους το τρομερό σας όμως κάλεσμα μες στην ψυχή μας κι οι δεκαπέντε σας καρδιές θε να χτυπάνε μαζί μας το σιγανό σας βόγγισμα σαν προσκλητήρι χτυπά στ' αφτιά μας σαν τον αντίλαλο βροντής. Στάχτη θα γίνεις κόσμε γερασμένε σου 'ναι γραφτός ο δρόμος της συντριβής και δε μπορείς να μας λυγίσεις σκοτώνοντας τ' αδέρφια μας της μάχης και να το ξέρεις θα βγούμε νικητές κι ας είναι οι θυσίες μας βαριές.» Στην πρώτη πατρίδα των εργατών Έφτασε στην ΕΣΣΔ στα Εκεί ξεκινησε να σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο των Εργατών της Ανατολής (ΚΟΥΤΒ). Αργότερα πήγε στη Μόσχα όπου σπούδασε πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες. Εκεί γνώρισε τον Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι και άλλους φουτουριστές και κονστρουκτιβιστές καλλιτέχνες. Έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκοι) και του ΚΚ Τουρκίας. Στην κηδεία του Λένιν, ο Χικμέτ στεκόταν τιμητική φρουρά: «...Ο Λένιν είναι ξαπλωμένος ανάσκελα με τα χέρια σταυρωμένα μπροστά στο στήθος. Αντικρίζω το παράσημο του Κόκκινου Στρατού. Είναι ξαπλωμένος μέσα σ ένα φέρετρο στολισμένο γύρω γύρω με κόκκινα λουλούδια. Άντρες φυλάνε τιμητικά στις δύο πλευρές του φέρετρου...» (Ρομαντικοί, 1962). Ένα χρόνο μετά την αποφυλάκισή του, το 1951, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Σοβιετική Ένωση και ταξίδεψε στον κόσμο ως πολιτιστικός της πρεσβευτής. Ολ αυτά τα χρόνια δεν σταμάτησε να θαυμάζει αυτή την πρώτη προσπάθεια να οικοδομηθεί ο Σοσιαλισμός και να γράφει ποιήματα γι αυτήν: «...Όλος ο κόσμος γίνεται την Πρωτομαγιά Κόκκινη Πλατεία /Πλατεία όπου μίλησε ο Λένιν» (1963).

23 Αφιέρωμα Ναζίμ Χικμέτ 3 Πώς διαμορφώθηκε η τέχνη του Ο Ναζίμ Χικμέτ διαμορφώθηκε ως ποιητής την περίοδο που εδραιώνονταν τα μονοπώλια και εκδηλώνονταν πιο έντονα οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί, που η παραγωγή μεγεθυνόταν και συγκεντρωνόταν σε λιγότερα και ισχυρότερα χέρια την περίοδο δηλαδή, που ο καπιταλισμός περνούσε στο ανώτατο στάδιό του, τον ιμπεριαλισμό. Αυτό το πέρασμα στο μονοπωλιακό καπιταλισμό επηρέασε όλες τις πλευρές της ζωής, ανάμεσά τους και την τέχνη. Από τα πρώτα χρόνια του 20 ου αι., οι αστικοδημοκράτες κεμαλιστές είχαν ξεκινήσει ήδη τον εκσυγχρονισμό της γλώσσας. Η παλιά αυλική ποίηση, εμπνευσμένη από την Ισλαμική πίστη, γραφόταν σ ένα ιδίωμα γεμάτο με αραβικές και πέρσικες λέξεις, με βαρύ μέτρο, σε αραβικούς χαρακτήρες. Ξεκίνησαν τότε να αντικαθιστούν τις περσικές και αραβικές λέξεις με τουρκικές, μερικοί μάλιστα απέβαλαν τους αυστηρούς πέρσικους κανόνες για το μέτρο και υιοθετησαν τον ομοιοκατάληκτο, ή και τον ελεύθερο στίχο. Όμως η τέχνη τους ήταν στατική, στείρα, σαν ακίνητο νερό, έψαχνε νόημα στην ίδια της τη φόρμα, φτιάχνοντας αποστεωμένα και απόκοσμα πορτρέτα, των λουλουδιών, της φύσης, του κόσμου, που καμία σχέση δεν είχαν με την πραγματική ζωή. Και όπως είναι φυσικό, στη γλώσσα τους έμειναν τα απομεινάρια της παλιάς, καθώς είχε ακόμα πολλές αραβο-περσικές λέξεις. Η ποίηση του Χικμέτ αποτελεί τομή. Ο Ναζίμ Χικμέτ αποφάσισε να μιλήσει απλά για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής, δίχως μέτρο να τον εμποδίζει, αμιγώς στα τούρκικα. Ο λόγος του είναι αισιόδοξος, ζωντανός, καθαρός. Η θεματολογία του -για πρώτη φορά στην τουρκική λογοτεχνία και ποίηση- αντλείται από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη και οι λαϊκοί άνθρωποι καταπιάνεται με θέματα όπως είναι η ανεργία, η φτώχεια, τα εργατικά ατυχήματα, αλλά και με τις θυσίες και τις δυσκολίες των κομμουνιστών και των αγωνιστών στις φυλακές και τις εξορίες. Βλέπει τον κόσμο γύρω του όπως είναι (με τις δυσκολίες αλλά και τις ομορφιές του), με βάση όμως τις δυνατότητες που ξανοίγονται γι αυτόν στην εργατική εξουσία. Το πρωτοπόρο περιεχόμενο που αποφάσισε να εκφράσει τον κάνει πρωτοπόρο και στην επιλογή της γλώσσας. Έτσι, μιλώντας στο πρώτο ενικό, στην ουσία μιλάει σε επαναστατικό πληθυντικό, όπως λέει κι ο φίλος του, ο ζωγράφος Αμπιντίν Ντινό. Έμπνευσή του πάντα ο νέος κόσμος, που θα πνίξει μια μέρα τον παλιό. Και αυτό το πιστεύει με όλη του τη δύναμη. «Πήρα την απόφασή μου: Καλύτερα να πεθάνω παρά ν απαρνηθώ το δρόμο μου. [...] Τι μπορείς και τι είσαι διατεθημένος να προσφέρεις; Όλα, τα πάντα...» (Ρομαντικοί). Κομμουνιστής μέχρι τέλους Ο Χικμέτ ήταν κομμουνιστής μέχρι τέλους. Για ένα μικρό διάστημα ήταν μέλος της ΚΕ του TKP και παρά τα βασανιστήρια και την πολύχρονη φυλάκισή του, δεν πρόδωσε ποτέ τα ιδανικά του. Κι η ποίησή του ήταν κοφτερή σαν μαχαίρι απέναντι στους εχθρούς των εργατών. Η αστική τάξη πολλές φορές προσπάθησε να τον αποσπάσει και με το καλό: «πρέπει να καρτερήσουμε λίγο ακόμα ως τη μέρα που θ αφυπνιστεί απ τον ύπνο του και θα δείξει ποιος είναι και πού ζει...» γράφεται σ ένα άρθρο. «Του λόγου σου είσαι γυναικάς, σ αρέσουνε τα καλά φαγιά, τα καλά κρασιά, το όμορφο ντύσιμο. Ψοφάς να ταξιδέψεις στην Ευρώπη, στην Αφρική, στην Αμερική. Αν εγκαταλείψεις τα ιδανικά σου [ ] το αργότερο σε πέντε χρόνια θα γίνεις βουλευτής ή και υπουργός» (Ρομαντικοί). Έτσι έκανε πχ ο σύντροφός του, Βάλα Νουρεντίν, που πρόδωσε τα ιδανικά του το 1931 γράφει σε αστικές φυλλάδες, και πολιτεύεται σε διάφορα κόμματα. Όμως ο Ναζίμ είχε πάρει την απόφασή του για το ταξίδι της ζωής: «Ανοίγουμε τις πόρτες, κλείνουμε τις πόρτες, δρασκελάμε τις πόρτες και στο τέρμα του μοναδικού μας ταξιδιού μήτε πολιτεία μήτε και λιμάνι. Το τραίνο εκτροχιάζεται, το πλοίο ναυαγεί, τ αεροπλάνο συντρίβεται. Ένα μονάχα επισκεπτήριο στον πάγο χαραγμένο. Αν είχα δικαίωμα εκλογής να ξαναρχίσω ή όχι τούτο το ταξίδι, θα το ξανάρχιζα» ( Ταξιδεύοντας ) Αυτοί Αυτοί που είναι αναρίθμητοι σαν τα μυρμήγκια της γης τα ψάρια της θάλασσας τα πουλιά του ανέμου αυτοί που είναι δειλοί, γενναίοι αγαθοί και σοφοί αυτοί που είναι σαν παιδιά, αυτοί που καταστρέφουν, και δημιουργούν τα πάντα, το βιβλίο μας θα διηγηθεί τα δικά τους μονάχα κατορθώματα. Αυτοί που αφήνοντας τον προδότη ελεύθερα να βυσσοδομεί παρατούν τις σημαίες τους, κι εγκαταλείποντας το πεδίο στον εχθρό, τρέχουν να κλειστούν στον εαυτό τους, και αυτοί οι ίδιοι που τρυπούν με το μαχαίρι τον προδότη, αυτοί που γελούν σαν ένα πράσινο δέντρο, αυτοί που κλαίν τόσο εύκολα, αυτοί που βρίζουν τον πατέρα και τη μάνα τους, το βιβλίο μας θα διηγηθεί τα δικά τους μονάχα κατορθώματα. Και το σίδερο και το κάρβουνο και η ζάχαρη κι ο κόκκινος χαλκός και τα υφάσματα κι όλοι οι κλάδοι της βιομηχανίας κι η αγάπη κι η τυραννία κι η ζωή κι ο ουρανός κι η πεδιάδα κι ο γαλάζιος ωκεανός και τα μελαγχολικά ποτάμια κι η γη η οργωμένη και οι πολιτείες, όλα αλλάζουν μοίρα ένα πρωί με την αυγή, όταν ένα πρωί με την αυγή, στα σύνορα με το σκοτάδι, στηρίζοντας στη γη τα ροζιασμένα χέρια τους, σηκώνονται. Είναι αυτοί που αντανακλούν στους πιο σοφούς καθρέφτες τις πιο χρωματιστές εικόνες. Στον αιώνα μας, αυτοί οι νικητές κι αυτοί οι νικημένοι. Είπαν κατά καιρούς πολλά γι αυτούς, κι ακόμα γι αυτούς έχουν πει πως δεν είχαν να χάσουν τίποτα, παρά μονάχα τις αλυσίδες τους.

24 «Είμαι ένας Κομμουνιστής ποιητής και κάθε μέρα προσπαθώ να γίνω καλύτερος Κομμουνιστής και καλύτερος ποιητής» Ο Ναζίμ Χικμέτ μαζί με τον Πάμπλο Νερούδα. Η ποίηση του Χικμέτ είναι κάλεσμα για μάχη. Με την τέχνη του αλλά και με την ίδια του την δράση συνειδητά κι ανεπιφύλακτα τάσσεται με το πλευρό των καταπιεσμένων. Τους εμψυχώνει και τους προτρέπει να παλέψουν για την απελευθέρωσή τους, μέχρι να πάρει τέλος της δυστυχίας το συμπόσιο... H τέχνη του Ν. Χικμέτ, όπως και όλων των μεγάλων κομμουνιστών καλλιτεχνών, δεν αρκείται στην αναγνώριση της πραγματικότητας, αλλά επιδιώκει να την επηρεάσει οργανώνοντας την επιθυμία για την αλλαγή της σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες του ανθρώπου. Γι αυτούς τους σκοπούς της τέχνης μίλησε ο ποιητής στο λογοτεχνικό περιοδικό του Γαλλικού ΚΚ Γαλλικά Γράμματα, το Στη συνέντευξη αυτή, την οποία αναδημοσιεύουμε, αναφέρθηκε ακόμα στη διαλεκτική σχέση μορφής-περιεχομένου και στην κομματικότητα στην τέχνη. Μέσα από τις απαντήσεις του επιβεβαιώνεται ότι η κομματικότητα δεν είναι υπόθεση μιας τυπικής συμφωνίας με τη στρατηγική και την πολιτική του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά συνειδητή και σκόπιμη συστράτευση στους σκοπούς του, που μόνο μέσα από τη βαθιά αφομοίωση της κομμουνιστικής ιδεολογίας μπορεί να προκύψει. Γαλλικά Γράμματα : Τι είναι πρωτοποριακό στην τέχνη; Ναζίμ Χικμέτ: (...) Μια πρωτοπορία, όποια κι αν είναι, καθορίζεται απ το περιεχόμενό της και απ τη μορφή της. Στην πρωτοπορία, όπως εγώ την καταλαβαίνω, το περιεχόμενο είναι η δεδομένη αντανάκλαση της ανθρώπινης πραγματικότητας, που αποτελεί για μένα μια υποχρέωση. Η μορφή είναι η λακωνικότητα, το διάγραμμα και η ακρίβεια, γιατί πρέπει να είναι ακριβής, να είναι όχι σαν το φως του φεγγαριού, αλλά σαν το φως του ήλιου. Γ.Γ.: Έχετε επίσης προτιμήσεις για ορισμένα θέματα ή ορισμένες λέξεις; Ν. Χ.: Δεν πιστεύω ότι υπάρχει γλώσσα ειδική, λογοτεχνική ή καλλιτεχνική, ούτε ότι υπάρχουν θέματα ειδικά. Είμαι υπέρ όλων των λέξεων και όλων των θεμάτων. Κι έπειτα υπάρχει ένα άλλο ζήτημα που θα ήθελα να θίξω. Πιστεύω ότι μπορεί κανείς να εκφραστεί εξίσου αξιόλογα και με τους κλασικούς στίχους και με τον ελεύθερο στίχο. Κάθε ποίημα αποτελεί μια ενότητα. Πρόκειται μόνο να ζητήσουμε και να εφαρμόσουμε σε κάθε ποίημα τη μορφή που ταιριάζει στο περιεχόμενο. Διαδοχικά μπορεί να ταιριάζουν μορφές κλασικές ή φολκλορικές ή ακόμα καλύτερα πρέπει να βρούμε καινούργιες μορφές. Ακόμα, όταν μου συμβαίνει να χρησιμοποιώ το σονέτο, που η μορφή του δεν ανήκει στην παράδοση της χώρας μου, μ ενδιαφέρει να μιμούμαι το κλασικό σονέτο και να εμπνέομαι από το εσωτερικό βάθος της παράδοσης. Βέβαια υπάρχει μια ενότητα περιεχομένου και μορφής, μια αμοιβαία επίδραση μορφής και περιεχομένου. Το περιεχόμενο είναι το πρώτο, αλλά δεν πρέπει να αρνούμαστε και την επίδραση της μορφής στο περιεχόμενο. Γ.Γ.: Ποια οφείλει να είναι, κατά τη γνώμη σας, η θέση του ποιητή απέναντι στα πολιτικά προβλήματα; Πιστεύετε ότι έχει να παίξει κανένα ρόλο, να εκπληρώσει καμιά αποστολή; Πιστεύετε δηλαδή στην ανάγκη αυτού που καταχρηστικά λέγεται, πιθανόν λέγεται δέσμευση ; Ν. Χ.: Γνωρίζετε ότι είμαι μέλος του ΚΚ απ το 1923 και αυτό είναι η μόνη μου περηφάνια. (...) Δε θα μπορούσατε αλήθεια να μου πείτε το όνομα ενός μόνο μεγάλου συγγραφέα, σ όλη την ιστορία του κόσμου, που να μεινε ουδέτερος απέναντι στα μεγάλα προβλήματα της εποχής του; Μπορεί να το πιστεύει ότι είναι ουδέτερος, και να το διακηρύσσει μάλιστα, αλλά στην ουσία δεν είναι ποτέ! Όσο για μένα, προτιμώ να είμαι δεσμευμένος και μάλιστα μ όλη μου τη συνείδηση. Γ.Γ.: Με βάση την αρχή αυτή προς ποια κατεύθυνση πρέπει να στρέφεται η δραστηριότητα του δημιουργού; Ν. Χ.: Πιστεύω πως οι συγγραφείς, οι κομμουνιστές συγγραφείς, πρώτα απ όλα, οφείλουν να κάνουν λογοτεχνία που να γίνεται μια απ τις αναγκαίες πηγές γνώσης της ζωής. Θυμάμαι πάντα μια φράση της Κρούπσκαγια στις αναμνήσεις της για τον Λένιν, όπου έλεγε ότι για τον Λένιν η ρούσικη λογοτεχνία ήταν μια από τις πηγές της γνώσης της πραγματικότητας. Θα ήθελα να γράφω ποιήματα, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, που να έχουν αυτή την Πιστεύω πως οι συγγραφείς, οι κομμουνιστές συγγραφείς, πρώτα απ όλα, οφείλουν να κάνουν λογοτεχνία που να γίνεται μια απ τις αναγκαίες πηγές γνώσης της ζωής αρετή. Για το λαό μου, για τους άλλους λαούς, για τα μέλη του Κόμματός μου, από το καινούργιο μέλος ως το ανώτερο στέλεχος. Όμως στα πλαίσια του σκοπού αυτού πρέπει να ξέρουμε να είμαστε ακριβείς, να γράφουμε με λιτότητα, χωρίς φλυαρίες, χωρίς μισόφωτα, να μην προσπαθούμε να πιάσουμε το δεξί αυτί με το αριστερό μας χέρι. (...) Προσωπικά κηρύσσομαι αποφασιστικά υπέρ μιας λογοτεχνίας κομματικής, όμως αυτό δε σημαίνει καθόλου ότι στη Γαλλία ή αλλού δεν θαυμάζω τα έργα των μη κομμουνιστών συγγραφέων. Γ.Γ.: Τι εννοείτε με το όρο κομματική λογοτεχνία; Ν. Χ.: Προσπαθώ να το καταλάβω αυτό όπως ο Λένιν το καταλάβαινε. Μα μου είναι πολύ δύσκολο, γιατί σαν όλες τις βαθιές έννοιες, είναι επιφανειακά πολύ απλή. Καταρχήν σαν συγγραφέας, σαν μέλος του Κόμματος, η σχέση που αποκαθίσταται ανάμεσα σ αυτό και σε μένα δεν είναι παθητική, αλλά ενεργητική. Υπάρχει ανταλλαγή. Το Κόμμα μου προσφέρει κι εγώ με τη σειρά μου οφείλω κάτι να του προσφέρω. Είμαι συνδεδεμένος με το Κόμμα, με το καταστατικό του, με το πρόγραμμά του, που έγιναν δεκτά από το συνέδριο. Έξω απ αυτές τις καθορισμένες αρχές δεν παίρνω διαταγές από πουθενά και από κανέναν. Εμπνέομαι βέβαια απ τα συνθήματα του Κόμματος για να τα εκλαϊκεύσω, αλλά προσπαθώ να τα φέρω σ ένα επίπεδο αληθινά καλλιτεχνικό. Ο Ένγκελς έλεγε: «Οι ποιητές προαισθάνονται το μέλλον». Αν είναι ικανοί να προαισθάνονται το μέλλον, τότε πιστεύω ότι μπορούν να οσφραίνονται πολύ καλύτερα ακόμα τα προβλήματα του παρόντος. Δε θα μπορούσε να υπάρξει αντίθεση ανάμεσα στα γενικά θέματα που βάζει το Κόμμα και σ εκείνο που συναισθάνεται ο ποιητής. Γ.Γ.: Δε φοβάστε να μην καταλήξετε έτσι στο να εικονογραφείτε απλούστατα ή καλύτερα να φωτίζετε ορισμένα θέματα ξένα προς την έμπνευσή σας, ξένα προς την έμπνευση του ποιητή; Ν. Χ.: Προσοχή. Δεν λέω να εικονογραφήσουμε. Η τέχνη δεν είναι εικονογράφηση. Ωστόσο, όταν αυτό είναι αναγκαίο, αν μου ζητηθεί π.χ. να εμπνευστώ από ένα πρόβλημα επίκαιρο και να το εκλαϊκεύσω, θα το κάνω με τιμή. Έγραψα στη ζωή μου ποιήματα και τραγούδια περιστασιακά, π.χ. για μια απεργία. Όμως από την άλλη μεριά, προσπάθησα να αποδώσω μια ολόκληρη ιστορική περίοδο, μέσα σ ένα έπος. Παρ όλα τα εμπόδια, παρ όλες τις δυσκολίες, πιστεύω ότι μπορούμε να περιμένουμε σπούτνικ [σ.σ. ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος που τέθηκε σε τροχιά γύρω απ την Γη. Εκτοξεύτηκε απ την ΕΣΣΔ στις 4 Οκτώβρη 1957] επίσης στην περιοχή της τέχνης. Όλοι οι κοινωνικοί όροι υπάρχουν σήμερα γι αυτό, όμως δε βρισκόμαστε ακόμα παρά στο στάδιο των προκαταρκτικών πειραματισμών. Οφείλουμε ν αντιμετωπίσουμε και να υπερπηδήσουμε πολλές δυσκολίες, να δοκιμάσουμε πολλές αποτυχίες. Αν δεν βλέπει κανείς την προοπτική, δεν μπορεί να ελπίζει να φτάσει στο τέρμα των πειραματισμών.

25 Αφιέρωμα Ναζίμ Χικμέτ 5 Ο Χικμέτ στα ελληνικά Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Χικμέτ δεν είναι μεταφρασμένο στα ελληνικά. Από τις εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή κυκλοφορούν δυο τόμοι με έργα του Ναζίμ Χικμέτ καθώς και το έργο για παιδιά "Το Ερωτευμένο Σύννεφο". Επίσης κυκλοφορούν: "Τα ποιήματα των 9-10 μ.μ.", από τις εκδόσεις Θεμέλιο, και "Είναι όμορφη η ζωή, αδερφέ μου", από τις εκδόσεις Λιβάνη. Άλλες εκδόσεις είναι πλέον εξαντλημένες. Μελοποιημένη ποίηση του Χικμέτ υπάρχει στους δίσκους "Γράμματα στην Αγαπημένη" του Μάνου Λοΐζου και "Πολιτικά Τραγούδια" του Θάνου Μικρούτσικου. Ο τοίχος του ιμπεριαλισμού (...) Κείνος ο τοίχος, κείνος ο τοίχος, κείνος ο τοίχος! Στα ριζά εκείνου του τοίχου τουφεκάνε τους δικούς μας! ΑΠΟΚΡΙΣΗ: Κείνος ο τοίχος, κείνος ο τοίχος σας, έγνοια δε μας δίνει καμιά! Την ορμή που έχουμε στη δύναμή μας, την έχουμε εμείς, όχι απ την ντουμανιασμένη υπόσχεση κάποιου ανθρώπου της θρησκείας, μήτε απ τη λαύρα κάποιου ονείρου που καίει μια καρδιά. Την έχουμε μονάχα από κείνη την ασυγκράτητη πορεία της ιστορίας. Εκείνοι που θα τα βάλουνε μαζί μας θα πει πως τα βάλανε ενάντια: στους αιώνιους νόμους της κίνησης μες στην ύλη, της πορείας των λαών. Στάση δεν υπάρχει. Υπάρχει κίνηση. Το σήμερα για το αύριο οδεύει, το αύριο γκρεμίζει το σήμερα κι αυτό αδιάκοπα κυλά κυλά κυλά. Είμαστε μείς οι ήρωες του παρόντος, του αύριο οι κήρυκες. Είμαστε μείς η οργανωμένη μιλιά τούτης της πορείας που αδιάκοπα κυλά, γκρεμίζει και χτίζει. Είμαστε μείς που ταιριάζουμε τα βήματά μας στην πορεία της ιστορίας, εμείς που σφυροκοπάμε του ιμπεριαλισμού τα θεμέλια που βουλιάζουν, εμείς που χτίζουμε το αύριο. Κείνος ο τοίχος, κείνος ο τοίχος έγνοια δε μας δίνει καμία. Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στις Ιουνίου στην Αίθουσα Συνεδρίων του ΚΚΕ στον Περισσό -ως η κορύφωση ενός κύκλου πολιτιστικών εκδηλώσεων, κινηματογραφικών προβολών, συναυλιών, θεατρικών παραστάσεωνώστε να γίνει πλατύτερα γνωστό το έργο του σπουδαίου κομμουνιστή δημιουργού. Οι ενότητες του Συνεδρίου είναι οι ακόλουθες: Ενότητα 1η: Γειά στης ανθρωπιάς το μεγαλείο! Θα παρουσιαστεί το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο διαμορφώνεται από πολύ νωρίς η προσωπικότητα και η επαναστατική σκέψη του Χικμέτ, η πορεία των πολιτικό - ιδεολογικών και καλλιτεχνικών αναζητήσεών του, οι αισθητικές επιδράσεις που δέχτηκε και άσκησε με τη σειρά του, η τομή που επέφερε στην Τουρκική λογοτεχνία σε συνδυασμό με στοιχεία από τη βιογραφία του επαναστάτη δημιουργού. Ενότητα 2η: Τα τραγούδια μας πιο μπροστά στη γραμμή να ορμάνε στον εχθρό. Θα παρουσιαστεί το λογοτεχνικό έργο του Χικμέτ με έμφαση στο πρωτοπόρο περιεχόμενο και την πρωτοποριακή -για τα τότε δεδομένα της Τουρκικής λογοτεχνίας- μορφή του. Θα αναδειχτεί η ταξική θέση του Χικμέτ απέναντι στο βασικό ερώτημα τέχνη για ποιόν και για ποιο σκοπό; στο οποίο απαντά με τη συνειδητά ανεπιφύλακτη και μαχητική στράτευσή του στον αγώνα για τη συνένωση, εμψύχωση και προτροπή των καταπιεσμένων να παλέψουν για την κοινωνική τους απελευθέρωση μέχρι να πάρει τέλος της δυστυχίας το συμπόσιο. Ενότητα 3η: Καρδιά που αντιχτυπά και στο πιο μακρινό αστέρι Θα είναι αφιερωμένη στον προλεταριακό διεθνισμό του Χικμέτ, στη διεθνή απήχηση του έργου του, στη θέση της πάλης των Ελλήνων κομμουνιστών μέσα σ αυτό και γενικότερα τη στάση του απέναντι στα ελληνοτουρκικά προβλήματα, στην πρόσληψή του στην Ε λλάδα. Θα απαντηθεί η σύγχρονη εκστρατεία αποχαρακτηρισμού του με μεθόδους εκλεκτικισμού και άμβλυνσης των επαναστατικών αιχμών της δημιουργίας του. Πολιτιστικές εκδηλώσεις μπροστά στο Συνέδριο Την Τετάρτη 10 Ιούνη, στ ις 20.00, θα πραγματοποιηθεί στον Περισσό συναυλία από τουρκικό μουσικό συγκρότημα του Πολιτιστικού Κέντρου Ναζίμ Χικμέτ, με τη συμμετοχή και Ελλήνων καλλιτεχνών. Η είσοδος θα γίνεται με προσκλήσεις που διατίθενται από τις Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα συνεχίζεται και τις μέρες του Επιστημονικού Συνεδρίου. Στην έναρξή του, το Σάββατο 13 Ιούνη, θα παρουσιαστεί δραματοποιημένο απόσπασμα από το μνημειώδες κι άγνωστο έπος στο ελληνικό κοινό, Ανθρώπινα Τοπία της Πατρίδας μου, καθότι δεν έχει μεταφραστεί εδώ στην Ελλάδα, αν και είναι ίσως το σημαντικότερο έργο του. Το απόσπασμα, που έχει επιλεγεί, αναφέρεται στην κομσομόλα παρτιζάνα Ζόγια, που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς φασίστες. Θα παρουσιαστεί από τη θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού Κέντρου Ναζίμ Χικμέτ της Κωνσταντινούπολης. Στη λήξη του Συνεδρίου, την Κυριακή 14 Ιούνη, θα πραγματοποιηθεί χοροθεατρική παράσταση με τίτλο Μονάκριβή μου, βασισμένη σε γράμματα και ποιήματα του Χικμέτ από τη φυλακή με πρωτότυπη χορογραφία και μουσική από νέους Έλληνες δημιουργούς.

26 «Το να σαι αιχμάλωτος, ζήτημα δεν είναι, μα το να μην παραδοθείς -αυτό ναι» Στη φυλακή της Προύσας, έργο του Ναζίμ Χικμέτ (1946). O Ναζίμ Χικμέτ όπως και χιλιάδες κομμουνιστές διώχθηκε πολλές φορές εξαιτίας της δράσης του και της στράτευσής του στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Πρώτη φορά καταδικάστηκε το 1925 σε δεκαπέντε χρόνια φυλάκιση, επειδή ήταν συντάκτης στην παράνομη εφημερίδα Διαφώτιση, όργανο του TKP. Το 1933 φυλακίστηκε ξανά για 16 μήνες, με την κατηγορία ότι κολλούσε αφίσες με ανατρεπτικό περιεχόμενο. Η τρίτη φυλάκιση το 1938, με την κατηγορία ότι υποκινούσε ανταρσία στο στρατό και στο ναυτικό με τα κείμενά του, ήταν η μεγαλύτερη σε διάρκεια καθώς κράτησε δώδεκα χρόνια, μέχρι το Συνολικά ο Χικμέτ πέρασε σχεδόν 15 χρόνια από τη ζωή του στη φυλακή, όμως αυτό δεν κλόνισε την πίστη του στο δίκιο της εργατικής τάξης και στο αναγκαίο της τελικής της νίκης. Αντίθετα τον ωρίμασε ως κομμουνιστή και ποιητή. Στη φυλακή «Η περιπέτειά μου άρχισε μια νύχτα, που το χιόνι έφτανε ως τα γόνατα, με τράβηξαν απ το τραπέζι του δείπνου, με πέταξαν σ ένα περιπολικό, με πακετάρισαν σ ένα τρένο και μ έκλεισαν σ ένα δωμάτιο. Εδώ και τρεις μέρες συμπληρώθηκαν εννιά χρόνια. Στο διάδρομο ο άνθρωπος πάνω στο φορείο πεθαίνει μ ορθάνοιχτο στόμα, με τη θλίψη απ το πλήθος των σιδερένιων χρόνων στο πρόσωπό του. Σκέφτομαι την απομόνωση. Πρώτα 76 μέρες με τη σιωπηλή εχθρότητα της κλειστής πόρτας. Κατόπιν 7 βδομάδες στο αμπάρι κάποιου πλοίου. Ακόμα δεν είχα ηττηθεί: Το κεφάλι μου ήταν o δεύτερος άνθρωπος στο πλευρό μου. Έχω ξεχάσει τα πρόσωπά τους, θυμάμαι μόνο μια μακρόστενη μεγάλη μυτερή μύτη. Την ώρα που απαγγέλλανε την απόφασή μου είχαν μιαν έννοια μόνο: να φαίνονται επιβλητικοί. Φαινόντουσαν περισσότερο σαν αντικείμενα παρά σαν άνθρωποι. Σαν ρολόγια τοίχου, ανόητοι και υπερόπτες και σαν χειροπέδες, αλυσίδες κλ.π. θλιβεροί και αξιολύπητοι.» Ο Ναζίμ Χικμέτ στην φυλακή της Προύσας. Στο μετερίζι της φυλακής Για τους κομμουνιστές η φυλακή είναι ένα νέο μετερίζι, που κι από εκεί θα συνεισφέρουν στην κοινή υπόθεση. Δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά και για τον κομμουνιστή Ναζίμ Χικμέτ. Η περίοδος στη φυλακή διαμορφώνει την ποίησή του. Η επαφή του με τους λαϊκούς ανθρώπους επιδρά στην ωρίμανση της γλώσσας και της ποίησής του, που γίνεται πιο μεστή και απλή. Τότε δημιουργεί κάποια από τα πιο σημαντικά του έργα. Το 1941, στις φυλακές τη ς Προύσας ξεκινάει τη συγγραφή του μνημειώδους έπους του Ανθρώπινα Τοπία. «Θέλω, η συγκεκριμένη έκφραση αυτού του πλήθους να αφηγηθεί στον αναγνώστη σε γενικές γραμμές την κοινωνική κατάσταση της Τουρκίας μέσω των ανθρώπων που ανήκουν σε διάφορες τάξεις. Όχι βέβαια στατικά αλλά σε διαλεκτική πορεία και ροή. Θέλω, σε δεύτερο πλάνο, να κατανοηθεί ο κόσμος που περιτριγυρίζει την Τούρκικη κοινωνία. Θέλω, η απάντηση στο ερώτημα: από πού ήρθες, πού είσαι και πού πας να απαντηθεί μέσα από τις δυνατότητες της ποίησης.» Το έργο αυτό δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Το στέλνει σε τμήματα στην γυναίκα του και στους φίλους του. Όταν προσπαθεί να το συγκεντρώσει στη Μόσχα το 1956, φτάνουν στα χέρια του μόνο από τους περίπου στίχους που είχε γράψει στη φυλακή. Αλύγιστος μέχρι τέλους Ο Ναζίμ Χικμέτ, ακολουθώντας τη διεθνή πρακτική των φυλακισμένων κομμουνιστών, δεν αντιμετωπίζει τη φυλακή σαν απομόνωση, αλλά σαν σχολείο. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του βοηθά πάντα τους συγκρατούμενούς του, κάνει μαθήματα γλώσσας, λογοτεχνίας, αλλά και μαθήματα βασικών αρχών μαρξισμού. Για να βγάζει τα προς το ζην μεταφράζει έργα, σκαλίζει ξύλο, ενώ ζωγραφίζει και πίνακες, για να τα πουλήσει και να επιβιώσει. Δουλεύει περίπου δεκαέξι ώρες την ημέρα. Ενημερώνεται για τις διεθνείς εξελίξεις. Εμπνέεται από τον αγώνα της ΕΣΣΔ απέναντι στη ναζιστική Γερμανία, καθώς και από την αντιφασιστική πάλη στις κατακτημένες χώρες. Είναι χαρακτηριστικό ότι είχε φτιάξει αυτοσχέδιο χάρτη, για να μελετά την έκβαση των μαχών. Μέσα στην φυλακή γράφει και την ποιητική συλλογή Ποιήματα των 9-10 μμ για την οποία έγραψε στη γυναίκα του: «Άκου να δεις τι κάνω. Όλη μέρα δουλεύω τη μετάφραση, [...] διορθώνω τα Τοπία, τα επεξεργάζομαι. Ο ποιητής στο δικαστήριο (1931). Από τις 9 το βράδυ και μετά δε σκέφτομαι παρά μόνο εσένα [...] μεταξύ 9-10, μία ώρα, σου γράφω ποιήματα.» Οι κακουχίες που αντιμετωπίζει προκαλούν και επιδεινώνουν προβλήματα στην υγεία του. Το 1947 διαπιστώνεται πως η κύρια αιτία για τα προβλήματα αυτά είναι η στηθάγχη. Διανοητές από όλο τον κόσμο (Πολ Ελυάρ, Ζολιό Κιουρί, Πάμπλο Νερούντα, Ζαν - Πολ Σαρτρ, Πάμπλο Πικάσο, κ.ά.) πιέζουν για την απελευθέρωσή του. Δημοσιεύονται σχετικά άρθρα στον Τύπο, ξεσπά κύμα διεθνιστικής αλληλεγγύης για την αποφυλάκισή του. Στις 8 Απρίλη του 1950 ξεκινά απεργία πείνας. Παρά την άσχημη κατάσταση της υγείας του και την εισαγωγή του στο νοσοκομείο, την συνεχίζει. Κατακτά την ελευθερία του στις 15 Ιουλίου. «Όταν θα βγούμε απ την πόρτα του φρουρίου για να πάμε ν ανταμώσουμε το θάνατο θα μπορούμε να πούμε, πολυαγαπημένη μου, κοιτάζοντας για τελευταία φορά την πολιτεία: Μ όλο που τόσο λιγοστές χαρές μας έδωσες Εμείς ό,τι περνούσε από το χέρι μας το πράξαμε για να σαι ευτυχισμένη Η πορεία σου συνεχίζεται προς την ευτυχία Η ζωή συνεχίζεται Έχουμε τη συνείδησή μας ήσυχη Έχουμε στην ψυχή τη γεύση του ψωμιού σου του κερδισμένου τίμια...» ( Γράμμα VII )

27 Αφιέρωμα Ναζίμ Χικμέτ 7 «Πάντα η καρδιά μου στην Ελλάδα τουφεκίζεται...» Ο προλεταριακός διεθνισμός αποτελεί θεμελιακό στοιχείο στην ποίηση του Χικμέτ. Γνώριζε, όπως έλεγε κι ο Μαρξ, ότι «σε όλες τις χώρες οι προλετάριοι έχουν τα ίδια συμφέροντα και τον ίδιο εχθρό, έχουν να διεξάγουν τον ίδιο αγώνα». Για τον Χικμέτ δικός του άνθρωπος ήταν καθένας που βίωνε την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Σύντροφός του ήταν ο επαναστάτης σε κάθε γωνιά του κόσμου. Ακόμα και σε μια από τις πιο προσωπικές στιγμές ευτυχίας, όταν γεννήθηκε ο γιος του, δε σταματά να σκέφτεται ότι: «Όταν ο γιος μου ήρθε στον κόσμο Στις ελληνικές φυλακές γεννήθηκαν παιδιά. Οι πατεράδες τους έπεσαν απ το εκτελεστικό απόσπασμα, το πρώτο που αντίκρυσαν στον κόσμο ήταν τα σιδερένια κάγκελα...» ( Για τον άνθρωπο μετά την αποφυλάκιση ) Στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στο Βερολίνο (1951). Ο Χικμέτ στο Προεδρείο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Πάντα παρών στο διεθνιστικό καθήκον Με τους στίχους και την πάλη του βρίσκεται στο πλευρό των αγωνιζόμενων λαών, παίρνει θέση στις διεθνείς εξελίξεις. Το 1934 με τα Γράμματα στην Ταράντα-Μπαμπού καταγγέλλει την επίθεση της φασιστικής Ιταλίας στην Αιθιοπία. Το 1935 δημοσιεύει μπροσούρα για τη σχέση του καπιταλισμού με το φασισμό και τον πόλεμο. Για τον εμφύλιο της Ισπανίας γράφει το Χιονίζει μες στη νύχτα. Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, κι ενώ είναι φυλακισμένος, μέσα από τα ποιήματά του πολεμά κι αυτός μαζί με την ΕΣΣΔ. Ο Ναζίμ Χικμέτ το 1/3 της ζωής του βρίσκει καταφύγιο στην ΕΣΣΔ, θερμός υποστηρικτής της, εκπληρώνοντας έτσι το τότε βασικό διεθνιστικό καθήκον. Από εκεί, τα τελευταία χρόνια της ζωής του και παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας, ταξιδεύει ασταμάτητα σε όλο τον κόσμο πρεσβεύοντας τα ιδανικά του σοσιαλισμού και της ειρήνης, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τα πυρηνικά. Στηρίζει έμπρακτα τις χώρες που επιλέγουν τον σοσιαλισμό και τους λαούς που αγωνίζονται. Μερικοί απ τους σταθμούς του: Χιροσίμα, Πολωνία, Παρίσι, Κίνα, Αίγυπτος, Ιταλία, Τανγκανίκα, Κούβα κ.ά. Οι ΗΠΑ είναι η μοναδική χώρα που αρνείται να τον δεχτεί. «(...) Στους δρόμους της Κούβας, έξι εκατομμύρια λευκοί, μαύροι, κίτρινοι άνθρωποι, μιγάδες, φυτεύουν χορεύοντας και τραγουδώντας ένα φωτεινό σπόρο, το σπόρο των σπόρων Αμπιντίν, μπορείς να ζωγραφίσεις την ευτυχία; ( ) Μπορείς να ζωγραφίσεις το καλοκαίρι του 1961 στην Κούβα;» ( Χρυσό του σταριού ) Τραγούδησε εξίσου «τους χωριάτες του Αϊδινιου και τους ψαράδες της Σάμου»... Ο Χικμέτ αντιμάχεται τον εθνικισμό, το σοβινισμό, όχι από τη σκοπιά του κοσμοπολιτισμού, αλλά ως γνήσιος πατριώτης και διεθνιστής. Είχε αφομοιώσει τη λενινιστική θέση: «Η κυριαρχία του κεφαλαίου είναι διεθνής. Να γιατί και η πάλη των εργατών όλων των χωρών για την απελευθέρωσή τους σημειώνει επιτυχία μόνο όταν είναι κοινή πάλη των εργατών ενάντια στο διεθνές κεφάλαιο». Το 1952 ο ραδιοφωνικός σταθμός της Βαρσοβίας μεταδίδει γράμμα που απευθύνει ο Χικμέτ, μέλος πλέον της Διοίκησης του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, προς τον ελληνικό λαό: «Αδέλφια Ελληνες, υπάρχουν δύο Τουρκίες και δύο Ελλάδες. Η αληθινή και η ψεύτικη. [...] Η μια είναι η Ελλάδα του Μπελογιάννη και των χιλιάδων Ελλήνων πατριωτών που υποφέρουν στις φυλακές. Η πατρίδα του ελληνικού λαού. Αυτή είναι η γνήσια Ελλάδα. Είναι η Τουρκία με τους χιλιάδες Τούρκους πατριώτες, που σαπίζουν στα μπουντρούμια. Η Τουρκία του τούρκικου λαού. Αυτή είναι η γνήσια Τουρκία. [ ] Σαν εκπρόσωπος του λαού μου μπορώ να σας πω ότι ο τούρκικος λαός αγαπάει τον ελληνικό λαό και νοιώθει θαυμασμό για τα ηρωικά του κατορθώματα. Μπορώ να σας πω ότι οι Τούρκοι αγωνιστές μάθαιναν ακόμα και μέσα στη φυλακή τα νέα από τους απελευθερωτικούς αγώνες του λαού και του λαϊκού σας στρατού. Μπορώ να σας πω ότι παρακολουθούσαν τα γεγονότα στην Ελλάδα με δάκρυα στα μάτια». Οι εργάτες όπου γης αδέρφια της ψυχής του Ο Χικμέτ, ως γνήσιος διεθνιστής, αντιμάχεται πρώτα και κύρια την αστική τάξη της χώρας του. Αυτή άλλωστε του αφαίρεσε και την τούρκικη υπηκοότητα για 50 χρόνια. «Αν η πατρίδα είναι τα τσιφλίκια σας, το χρηματοκιβώτιό σας το βιβλιάριο επιταγών σας αν είναι πατρίδα πατρίδα αν είναι να ψοφάς στους δρόμους απ την πείνα να πίνουν το κόκκινο αίμα μας στα εργοστάσια αν είναι πατρίδα (...) εγώ είμαι προδότης Γράψτε πάνω σε τρεις στήλες με κατάμαυρους λέους τίτλους: Ο Ναζίμ Χικμέτ συνεχίζει να είν ακόμα προδότης» κραυγα- ( Προδότης ) Στα σκληρά χρόνια των διώξεων, των φυλακίσεων και των εξοριών για τους Έλληνες κομμουνιστές, ο Ναζίμ βρίσκεται στο πλευρό τους. Η δίκη του Μπελογιάννη τον στιγματίζει. Κατά τη διάρκειά της στέλνει έμπρακτο μήνυμα αλληλεγγύης. «Φίλοι, αδέλφια της ψυχής μου. Εσείς που πέσατε στις φυλακές και τα νησιά της κόλασης, που σας κρατούν αλυσοδεμένους μες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, γιατί πολεμάτε για την ανεξαρτησία, το ψωμί και τη λευτεριά του ελληνικού λαού, δεχτείτε την αγάπη μου και το θαυμασμό μου. Οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας, φιλιωμένοι ο ένας με τον άλλο, με τη βοήθεια των φιλειρηνικών λαών όλου του κόσμου, θα τσακίσουνε στο τέλος αυτούς τους εχθρούς τους. Αυτό το πιστεύω» 5 η Μέρα Απεργία Πείνας «Αδέρφια μου, Ποτέ δε μ αφήσατε μονάχο Ούτε και μένα, ούτε τη χώρα μου, ούτε το λαό μου Όσο αγαπώ εγώ τους δικούς σας Τόσο αγαπάτε τους δικούς μου, ναι, το ξέρω. Ευχαριστώ, αδερφοί μου, ευχαριστώ. Σκοπό δεν τόχω να πεθάνω Μα αν με σκοτώσουν Εγώ και πάλι ανάμεσό σας θα εξακολουθώ να ζω Θά μαι μέσα στους στίχους του Αραγκόν Στους στίχους που λέτε για τις όμορφες μέρες πούναι νάρθουν Θά μαι στου Πικάσο το περιστέρι Θά μαι στου Ρόμπσον τα τραγούδια Και πάνου απ όλα Πιο όμορφα απ όλα: Θά μαι στο νικηφόρο γέλιο των συντρόφων μου Πλάι-πλάι με τους λιμενεργάτες της Μαρσίλιας... Και νας σας πω, αδερφοί μου, την αλήθεια Αισθάνομαι έτσι ευτυχισμένος, ως την τρέλα ευτυχισμένος»

28 Χρονολόγιο Γεννιέται στη Θεσσαλονίκη. Η οικογένειά του ακολουθεί τον παππού του στο Άλεπ. Στη συνέχεια εγκαθίσταται στην Κωνσταντινούπολη. Ξεκινά σπουδές σε ιδιωτικό σχολείο, το οποίο θα εγκαταλείψει λόγω του κόστους και θα συνεχίσει στο δημόσιο. Γράφει το πρώτο του ποίημα. Εισάγεται στη σχολή αξιωματικών του ναυτικού. Δημοσιεύεται για πρώτη φορά ποίημά του. Ταξιδεύει στην Άγκυρα για να συμμετάσχει στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας υπό τον Κεμάλ. Στο ταξίδι συναντά Τούρκους σπαρτακιστές, που είχαν απελαθεί από τη Γερμανία. Έρχεται σε επαφή με την κομμουνιστική ιδεολογία. Γράφει το ποίημα Στους δεκαπέντε συντρόφους. Φτάνει στην ΕΣΣΔ. Γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκοι) και του ΚΚ Τουρκίας. Φοιτά στην ΚΟΥΤΒ. Στέκεται τιμητική φρουρά στο φέρετρο του Λένιν. Επιστρέφει στην Τουρκία. Συνεργάζεται με τα περιοδικά Διαφώτιση και Σφυροδρέπανο, προσκείμενα στο ΚΚΤ. Κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος. Καταργείται η ελευθερία του τύπου. Διώκονται οι κομμουνιστές. Καταφεύγει στη Σμύρνη για να οργανώσει παράνομο τυπογραφείο. Καταδικάζεται ερήμην σε φυλάκιση 15 ετών. Δραπετεύει στην ΕΣΣΔ. Καταδικάζεται ερήμην σε ακόμα 3 μήνες φυλακή. Επιστρέφει παράνομα στην Τουρκία και συλλαμβάνεται. Απελευθερώνεται μετά από εφτάμηνη κράτηση. Δημοσιεύεται η πρώτη του ποιητική συλλογή 835 στίχοι σε λατινικό αλφάβητο. Δεν βρίσκει δουλειά εξαιτίας της κομμουνιστικής του στράτευσης. Δημοσιεύει τη συλλογή Η πόλη που έχασε τη φωνή της, εμπνευσμένη από απεργία στα μέσα μεταφοράς. Το περιεχόμενό της θεωρείται ανατρεπτικό. Συλλαμβάνεται. Αφήνεται ελεύθερος κάτω από πίεση του πολυάριθμου λαϊκού ακροατηρίου. Ολοκληρώνει το θεατρικό έργο το κρανίο. Δημοσιεύεται το ποίημα Γιατί αυτοκτόνησε ο Μπενερτζή. Συλλαμβάνεται. Στη φυλακή ξεκινά τη συγγραφή του ποιήματος Το έπος του Σεΐχη Μπεντρεντίν. Ο δημόσιος κατήγορος απαιτεί να καταδικαστεί σε θάνατο. Το Γενάρη καταδικάζεται σε 5 χρόνια φυλάκισης. Τον Αύγουστο απελευθερώνεται με γενική αμνηστία. Γράφει σενάρια. Στα περισσότερα δεν αναφέρει το όνομά του, είτε για πολιτικούς λόγους είτε γιατί δεν τον εξέφραζε το περιεχόμενο. Δημοσιεύεται το έργο του Γράμματα στην Ταράντα-Μπαμπού. Μεταφράζεται σε πολλές γλώσσες και στα Ελληνικά. Εκδίδει την μπροσούρα γερμανικός φασισμός και ρατσισμός. Δημοσιεύεται το ποίημα Έπος του Σεΐχη Μπεντρεντίν, στο οποίο ιστορικοποιείται η αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης. Εκδίδει φυλλάδιο παρουσιάζοντας το Σοβιετικό Σύνταγμα Συλλαμβάνεται στις 17 Γενάρη. Κατηγορείται για υποκίνηση των δοκίμων του στρατού σε ανταρσία. Κλείνεται στην απομόνωση και το Μάρτη καταδικάζεται σε 15 χρόνια φυλακή. Μεταφέρεται στη φυλακή της Προύσας, αφού προηγουμένως είχε καταδικαστεί σε ακόμη 20 χρόνια φυλάκισης. Ξεκινάει τη συγγραφή του έπους Ανθρώπινα Τοπία. Συνεχίζει τα Ανθρώπινα Τοπία. Υποφέρει από προβλήματα στο συκώτι. Γράφει τα Ποιήματα των 9 και 10 μ.μ., μια μορφή επιστολών προς τη γυναίκα του, που ξεπερνούν τα όρια της προσωπικής σχέσης τους. Γράφει τα Ρουμπαγιάτ με την παραδοσιακή μορφή των περσικών τετράστιχων, αλλά με σύγχρονο διαλεκτικό - υλιστικό και επαναστατικό περιεχόμενο. Αρρωσταίνει με σπασμούς και στηθάγχη. Γράφει το ποίημα Μερικές συμβουλές σε αυτούς που θα εκτίσουν ποινή σε φυλακή. Ξεσπά κύμα διεθνιστικής αλληλεγγύης για την αποφυλάκισή του. Μετά από απεργία πείνας αποφυλακίζεται τον Ιούλη. Στη Βαρσοβία αποδίδεται στους Χικμέτ, Πικάσο, Ρόμπσον, Γουάντα, Τζακουμπόσκα και Νερούντα το Παγκόσμιο Βραβείο Ειρήνης. Του απαγορεύεται να παραβρεθεί. Καλείται για τη στρατιωτική του θητεία με στόχο να χαθεί κάπου στα βάθη της Ανατολής. Εγκαταλείπει παράνομα την Τουρκία. Στις 25/7 το τουρκικό κοινοβούλιο τον ανακηρύσσει προδότη. Tου αφαιρεί την υπηκοότητα. Φθάνει στη Μόσχα μέσω Ρουμανίας. Τον υποδέχεται η Ένωση Συγγραφέων. Συμμετέχει στο Φεστιβάλ Νεολαίας στο Βερολίνο και στο Συνέδριο για την Ειρήνη στη Βιέννη. Συμμετέχει στο 2 ο Παγκόσμιο Συνέδριο Ειρήνης. Εκλέγεται στην διοίκηση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης. Συναντάται με Αραγκόν, Σαρτρ, Ριβέρα, Νερούντα. Γνωρίζεται με τον Γιάννη Ρίτσο. Γράφει το θεατρικό: Υπήρξε ή όχι ο Ιβάν Ιβάνοβιτς; Μεταφέρει Το Ερωτευμένο Σύννεφο σε κινούμενα σχέδια. Συμμετέχει στο συνέδριο των Ανατολικών συγγραφέων στην Τασκένδη. Γράφει τα ποιήματα Ο θάνατος στην πλατεία και Χαιρετισμός στην Εργατική Τάξη της Τουρκίας Επισκέπτεται την Κούβα. Γράφει το Ρεπορτάζ στην Αβάνα και την Αυτοβιογραφία Ανακηρύσσεται Σοβιετικός πολίτης. Συμμετέχει στο Παγκόσμιο Συνέδριο για τον Αφοπλισμό στην Μόσχα. Ξεκινά τη συγγραφή του μοναδικού μυθιστορήματός του, με αυτοβιογραφικά στοιχεία, με τον τίτλο Η ζωή είναι ωραία, αδελφέ μου. Στην ΕΣΣΔ εκδίδεται με τον τίτλο Οι Ρομαντικοί Συμμετέχει στο Συνέδριο Ασιατών και Αφρικανών συγγραφέων. Γράφει το ποίημα Ρεπορτάζ από την Τανγκανίκα. Ολοκληρώνει τους Ρομαντικούς. Πεθαίνει από καρδιακή προσβολή στις 3 Ιουνίου στη Μόσχα. Ο ποιητής στην Μόσχα (1955)

29 Οδηγητής ϐ Ιούνης Νεολαίοι που έγιναν ήρωες μέσα στη φωτιά της μάχης Με αφορμή το 24ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ που θα πραγματοποιηθεί στο Ναύπλιο δημοσιεύουμε στον Οδηγητή αυτού του μήνα δύο ιστορίες με πρωταγωνιστές νεολαίους που μέσα στη φωτιά της μάχης έγιναν πραγματικοί ήρωες. Δύο ιστορίες, μία από τις φυλακές της Τρίπολης και μία από τα μπουντρούμια της Ακροναυπλίας, που αναδεικνύουν νεολαίους που στάθηκαν όρθιοι σε όλες τις δυσκολίες, από την πείνα μέχρι τα εκτελεστικά αποσπάσματα. Στους τοίχους του δικαστικού μεγάρου Τρίπολης φαίνονται ακόμα σήμερα οι ζωγραφιές των κρατούμενων. Οι νεολαίοι ΟΚΝίτες τα έβαλαν με την πείνα με τραγούδι και χορό! Στα χρόνια της κατοχής οι κρατούμενοι της Ακροναυπλίας, τσακισμένοι από τα βασανιστήρια της Ασφάλειας και την πολύχρονη φυλακή, βρέθηκαν τώρα τσακισμένοι από την πείνα. Την ίδια στιγμή που είχαν λυγίσει τα γόνατά τους, που είχαν σκελετωθεί τα σώματά τους έπρεπε να παλέψουν με όλα τα μέσα ενάντια στην πείνα. Το πρώτο που έπρεπε να διατηρήσουν ήταν το ηθικό. Να μην τους γονατίσει η πείνα ηθικά, να μη χάσουν τον εαυτό τους. Εκείνες τις μέρες ο δεσμώτης δημοσιογράφος και ποιητής Νίκος Παπαπερικλής γράφει την περίφημη Μπαλάντα του για την Ακροναυπλία, ένα μεγάλο επικό ποίημα για τους αγώνες των δεσμωτών της Ακροναυπλίας, όλο ζωή και ψυχική ρώμη. Οι στροφές του ποιήματος αυτού βρίσκονταν στα στόματα όλων: Ακροναυπλία, Ακροναυπλία, δε σε λύγισε η βία βάστα η φλόγα δυναμώνει και σιμώνει η λευτεριά! Ακροναυπλία, Ακροναυπλία, δε σε λύγισε η πείνα βάστα η φλόγα γιγαντώνει κι ανατέλλει λευτεριά! Συσσίτιο στο θάλαμο της Ακροναυπλίας. Οι νεολαίοι περνούν στην... επίθεση κατά της πείνας! Ο ΟΚΝίτης θυμόσοφος νεολαίος, Κάλφας Χρήστος, θυμάται τον στίχο του Ομήρου, τον απαγγέλλει κοροϊδευτικά: «Πιο αδιάντροπη απ την κοιλιά τη μαύρη άλλο δεν έχει που τη δική της όρεξη να βλέπεις σ αναγκάζει» και γελάει με το πλούσιο γέλιο του. Οι νεολαίοι, ενώ λυγάν τα γόνατά τους από το άδειο στομάχι, το ρίχνουν στο τραγούδι και το χορό. Οι ξαπλωμένοι στα κρεβάτια βγάζουν τα πρόσωπά τους για να δούνε τι συμβαίνει: - Μήπως ήρθαν τρόφιμα και τραγουδούν οι νεολαίοι από τη χαρά τους; Κοιτάνε με τα ασάλευτα μάτια τους, τα μάτια του πεινασμένου, την ομορφιά και την κορμοστασιά των νεολαίων. Σιγά-σιγά παίρνουν και αυτοί το σκοπό του τραγουδιού. Αισθάνονται την ανάγκη να νικήσουν τα σκελετωμένα μέλη του κορμιού τους. Η ζωή θέλει να νικήσει την πείνα. Η ζωή μπορεί, πρέπει να νικήσει την πείνα. Η ωραία Ελένη της Λακωνίας Η Ελένη Νικολάκου του Δημητρίου και της Ποτίτσας γεννήθηκε στον Αχώματο Γυθείου. Στη διάρκεια της ΕΑΜικής Αντίστασης πάλεψε από τις γραμμές της ΕΠΟΝ για το διώξιμο του κατακτητή, πράγμα που έκαναν και τα αδέλφια της. Η Ελένη ήταν μετρίου αναστήματος, με τα μαλλιά της ριχτά στους ώμους. Το σώμα της ήταν αρμονικό και όμορφο και αξιοζήλευτο σε όλο το χωριό της. Ήταν έξυπνη και κοινωνική. Στον τόπο της και τη νεότερη ιστορία θα παραμείνει για πάντα ως "η ωραία Ελένη της Λακωνίας". Όταν δημιουργήθηκε ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, η Ελένη οργανώθηκε σε μια ομάδα νέων που εργάζονταν στο χωριό της και την ευρύτερη περιοχή. Συγκέντρωνε χρήματα, είδη ιματισμού, φάρμακα και γραφική ύλη και τα προωθούσε στο βουνό. Τον Ιανουάριο του 1948, ύστερα από σκόρπισμα προκηρύξεων στο Γύθειο, συνελήφθησαν η Ελένη και ο μικρότερος αδελφός της Χρήστος, ο Χαράλαμπος Πετροπουλάκης, η Βούλα Κολοκοτρώνη και ο Παγάνης, νεαρός υπάλληλος βιβλιοπωλείου της Σπάρτης, που προμήθευε την ομάδα με χαρτί για τον ΔΣΕ. Στις 6 Μαρτίου η Ελένη και οι συγκρατούμενοί της πέρασαν από στρατοδικείο στην Τρίπολη. Βασιλικός επίτροπος ήταν ο Στυλιανός Διαμαντάκος, που έμεινε γνωστός για την δίψα του για το αίμα αγωνιστών του ΔΣΕ και του ΚΚΕ. Ο Διαμαντάκος, για να προλάβει οποιαδήποτε ευνοϊκή κρίση των δικαστών ως προς την Ελένη προερχόμενη από την ομορφιά της, σε μια αποστροφή του προς τους δικαστές είπε: «Κύριοι στρατοδίκαι, μην σας δελεάσουν τα θέλγητρα της Ωραίας Ελένης του Μενελάου και επηρεαστείτε ως προς την ποινή». Η Ελένη αν και μικρή στην ηλικία δεν αποκήρυξε ούτε τον ΔΣΕ ούτε και το ΚΚΕ. Το στρατοδικείο ενδίδοντας στην έμμεση απειλή του βασιλικού επιτρόπου, επέβαλε στην Ελένη Νικολάκου και στον υπάλληλο του βιβλιοπωλείου την ποινή του θανάτου. Κατά το διάστημα που η Ελένη βρισκόταν στις φυλακές της Τρίπολης δημιουργήθηκε ένα ερωτικό ειδύλλιο ανάμεσα σε αυτήν και τον χωροφύλακα Αθανάσιο Δερνίκο από το χωριό Κονάρι Φθιώτιδας, ο οποίος ανάμεσα στα άλλα της υποσχέθηκε ότι θα της έσωζε την ζωή φυγαδεύοντάς την στον Πειραιά ή στους αντάρτες του Πάρνωνα. Στις 9 Μαρτίου θα γινόταν η εκτέλεση. Γι αυτό η Ελένη μεταφέρθηκε στις φυλακές του δικαστικού μεγάρου. Ο Αθανάσιος Δερνίκος φρόντισε ώστε να είναι αυτός σκοπός εκείνη τη νύχτα. Στις 2:45 π.μ. παραβιάζοντας την κλειδαριά του κελιού των μελλοθανάτων, κατάφερε να απελευθερώσει την αγαπημένη του και οι δύο κατέφυγαν στο χωριό Στάδιο (Αχούρια) Τεγέας. Όταν η απόδραση έγινε γνωστή και οι αστυνομικές αρχές κινητοποιήθηκαν, οι δύο νέοι προδόθηκαν από τον χίτη Παγώνη και συνελήφθησαν. Ο Δερνίκος καταδικάστηκε και αυτός σε θάνατο. Η Ελένη εκτελέστηκε στις 22 Μαρτίου. Με την εκτέλεση της Ελένης, που δεν δέχτηκε να της δέσουν τα μάτια, συνέβη κάτι περίεργο. Οι άνδρες του αποσπάσματος, έκθαμβοι από την ομορφιά της δεν κατεύθυναν τα πυρά τους στην καρδιά αλλά σε άλλο σημείο του σώματος της κοπέλας, με αποτέλεσμα η Ελένη να πέσει λιπόθυμη. Όταν συνήλθε, απευθύνθηκε στο απόσπασμα ρωτώντας «Τι σας έφταιξα και με βασανίζετε;» Τότε ο επικεφαλής του αποσπάσματος την γάζωσε με μια ριπή. Ο Δερνίκος πέρασε από το απόσπασμα μερικές ημέρες μετά. Τοπικές ιστορίες λένε ότι ζήτησε να εκτελεστεί στο ίδιο σημείο που εκτελέστηκε και η αγαπημένη του.

30 30 Στεκόμαστε σε κάθε μάχη που έχουμε μπροστά μας σαν μαχητές! Πάντα με ψηλά το κεφάλι! Έφτασε Ιούνης και χτυπάει το τελευταίο κουδούνι για φέτος... Τι να πρωτοπείς; Όλο το διάστημα από την πρώτη σχολική μέρα τον Σεπτέμβρη μέχρι το τέλος των εξετάσεων, για όλους εμάς που δύσκολα τα βγάζουμε πέρα δεν ήταν σε καμία περίπτωση εύκολη υπόθεση... Φτάνει στο τέλος της άλλη μια χρονιά στην οποία εμείς και οι οικογένειές μας κάναμε μεγάλους κόπους και προσωπικές θυσίες. Δεν βρεθήκαμε αντιμέτωποι με λίγα... Ωράρια, εξετάσεις που σε εξαντλούν, ένα κάρο λεφτά σε φροντιστήρια, γιατί αλλιώς δε βγαίνει, σχολεία χωρίς να έχουν ούτε τα βασικά σε βιβλία, καθηγητές, εργαστήρια κ.λπ. και απ την άλλη να μας λένε «...πλήρωνε, διάβαζε, μη βγάζεις άχνα, είναι μεγάλος ο ανταγωνισμός, ο καλύτερος θα περάσει στο Πανεπιστήμιο, θα βρει δουλειά αύριο-μεθαύριο». Οι αγώνες μας παρακαταθήκη γι αυτά που έρχονται... Όλα αυτά τα ζήσαμε από πρώτο χέρι και ξέρουμε τη "γλύκα"... Όλα αυτά μας έβγαλαν στους δρόμους. Οργανώσαμε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, συζητήσαμε, πήραμε πρωτοβουλίες. Δεν το βάλαμε κάτω, σηκώσαμε το κεφάλι ψηλά! Μαθητές από εκατοντάδες σχολεία, από την αρχή της χρονιάς, κινητοποιηθήκαμε ενάντια στα τεράστια προβλήματα που αφορούν το παρόν και το μέλλον μας, κάναμε γενικές συνελεύσεις, μαθητικά συλλαλητήρια, συγκροτήσαμε συντονιστικά σχολείων. Κλείνει η πόρτα του σχολείου, αλλά δεν "κλείνουν" όσα μας βασανίζουν... Ξέρουμε τι μένει εδώ, τι θα συναντήσουμε ξανά από Σεπτέμβρη, παρά τις "αλλαγές" που διαφημίζουν ότι έκαναν ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Πολύ που σκοτίστηκαν, που χωρίς λεφτά από την τσέπη των γονιών μας πρόσβαση στη γνώση δεν υπάρχει. Ίσα-ίσα διαπραγματεύονται πώς εμείς και οι οικογένειές μας θα χάσουμε όσο γίνεται περισσότερα, ώστε να πληρώσουμε εμείς το μάρμαρο και να εξασφαλιστούν τα τεράστια κέρδη των βιομηχάνων και των μεγαλοεπιχειρηματιών. Αυτή είναι η έγνοια τους. Αλλάζει ο οδηγός του τρένου, αλλά το ταξίδι συνεχίζει στον ίδιο δρόμο, στις ίδιες ράγες... Μας λένε ότι έγιναν και γίνονται αλλαγές στην εκπαίδευση. Άλλαξε το κερασάκι στην τούρτα... η τούρτα όμως έχει την ίδια πικρή γεύση. Αφήνει άθικτο το σχολείο που βάζει εμπόδια στη μόρφωση των μαθητών και τους ξεσκαρτάρει ανάλογα με το πορτοφόλι των γονιών τους, που σκορπάει γνώσεις κι όποιος τις προλάβει, που έχει μότο "ο θάνατός σου, η ζωή μου". Ούτε αλλάζει κάτι προς το καλύτερο, ούτε κρύβεται κάτι θετικό πίσω από τις αλλαγές που γίνονται. Δεν καταργείται κανένας από τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ούτε ο νόμος Αρβανιτόπουλου για το Νέο Λύκειο, ούτε ο νόμος Διαμαντοπούλου για τα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία. Συνεχίζεται ακάθεκτη η αντιεκπαιδευτική πολιτική του "νέου σχολείου" και των στρατηγικών της ΕΕ. Αλλάζει ο οδηγός του τρένου, αλλά το ταξίδι συνεχίζει στον ίδιο δρόμο, στις ίδιες ράγες... της ΕΕ, των μονοπωλίων, της εκμετάλλευσης των πολλών από μια χούφτα καπιταλιστές που δεν ξέρουν καν πού έχουν επιχειρήσεις και κάνουν ζωή μέσα στη χλίδα... Το Λύκειο παραμένει ένα ατέλειωτο εξεταστικό κέντρο, που μας φιλτράρει με βάση την τσέπη των γονιών μας κι όποιος αντέξει Οι μαθητές κατηγοριοποιούνται από νωρίς σε εκείνους που παίρνουν τα γράμματα και σ εκείνους που "δεν τα παίρνουν"... Παραμένει το φιλτράρισμα των μαθητών. Χαρακτηριστικά ήταν και τα θέματα που έπεσαν φέτος στις πανελλαδικές εξετάσεις. Στα Μαθηματικά Θετικής και Τεχνολογικής κατεύθυνσης και στα Αρχαία Θεωρητικής κατεύθυνσης κυριολεκτικά τσάκισαν τους μαθητές, ενώ στο μάθημα της Ηλεκτρολογίας της τεχνολογικής κατεύθυνσης Ι μπήκαν θέματα που ήταν εκτός ύλης, με τους "φροντιστηριάρχες" να τρίβουν τα χέρια τους και τα παιδιά από λαϊκές οικογένειες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάνε φροντιστήριο να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν. Ανάμεσα σε αυτά είναι και η σαφέστατη τοποθέτηση του αναπληρωτή υπουργού Παιδείας Τάσου Κουράκη στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, ο οποίος υπεραμύνθηκε τον ταξικό διαχωρισμό των σχολείων και του σπρωξίματος πολύ μεγαλύτερου ποσοστού παιδιών εκτός γενικής παιδείας από τα 15 τους χρόνια και ομολόγησε ότι αυτόν τον διαχωρισμό έχουν σκοπό να τον ενισχύσουν. «Το 70% των αποφοίτων στην Ευρώπη, στρέφονται στην τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση. Βεβαίως, αυτό κάνουμε», είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός. Άλλωστε, είναι γενικότερη κατεύθυνση το ατέλειωτο κυνήγι δεξιοτήτων με κριτήριο τις ανάγκες των μεγάλων επιχειρήσεων για φθηνούς εργαζόμενους. Και η παρούσα κυβέρνηση, λοιπόν, συνεχίζει στον ίδιο δρόμο...

31 Οδηγητής ϐ Ιούνης Δεν θα αφήσουμε χρόνο για χάσιμο. Περνάμε στην αντεπίθεση. Διεκδικούμε όσα μας αξίζουν και όσα μας στερούν. Ένα σχολείο που να μορφώνει και όχι να εξοντώνει Να δυναμώσει ο αγώνας για ένα σχολείο που να μορφώνει και όχι να εξοντώνει! Τώρα οι αγώνες των μαθητών πρέπει να γίνουν ακόμα πιο δυνατοί, με τη συμμετοχή ακόμα περισσότερων σχολείων, με πιο πολλούς μαθητές στον αγώνα. Δεν διαπραγματευόμαστε το δικαίωμα στη μόρφωση και τη ζωή. Μόνο ο δικός μας αγώνας θα ανατρέψει το "νέο σχολείο" που είναι εδώ, τις κατευθύνσεις της ΕΕ που στόχο έχουν να εκπαιδεύσουν τους αυριανούς εργαζόμενους όπως τους έχουν ανάγκη οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι για να αυξάνουν τα κέρδη τους. Δεν θα αφήσουμε χρόνο για χάσιμο. Δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Περνάμε στην αντεπίθεση. Διεκδικούμε όσα μας αξίζουν και όσα μας στερούν. Ένα σχολείο που να μορφώνει και όχι να εξοντώνει. Οργανώνουμε τον αγώνα μας και διεκδικούμε: Όχι στο "Νέο Λύκειο"! Όχι στα εξαντλητικά ωράρια, τα φροντιστήρια και τις επαναλαμβανόμενες εξετάσεις. Οι εξετάσεις στο Λύκειο να έχουν αποκλειστικά ενδοσχολικό χαρακτήρα. Δυνατότητα απεριόριστης επανάληψης των εξετάσεων για εισαγωγή. Κατοχύρωση βαθμολογίας. Να μην πληρώνουμε εμείς και οι οικογένειές μας ούτε 1 ευρώ για τις λειτουργίες της εκπαίδευσης. Κανένα σχολείο χωρίς καθηγητές. Να διοριστούν μόνιμοι καθηγητές για την κάλυψη όλων των αναγκών. Ασφαλείς και δωρεάν μεταφορές για όλους τους μαθητές και για όλες τις ώρες της ημέρας. Έκτακτο κονδύλι στους ήμους για να εξασφαλιστεί ένα γεύμα στα πλαίσια του σχολικού προγράμματος για όλους τους μαθητές. Σύγχρονα εργαστήρια και βιβλία με την ευθύνη του κράτους χωρίς την εμπλοκή ιδιωτών και εταιρειών. Να καταργηθεί το έτος μαθητείας στα ΕΠΑΛ, έτος τζάμπα εργασίας για τα αφεντικά. Καμία ποινικοποίηση των αγώνων που αποφασίζουν οι μαθητές. Τα σχολεία να μένουν ανοιχτά για να γίνονται αθλητικές δραστηριότητες καθημερινά. Να πραγματοποιούνται αθλητικά προγράμματα δωρεάν, ταυτόχρονα να διασφαλίζεται ειδικό προσωπικό, φύλακες, γυμναστές κ.λπ. Δωρεάν είσοδος των μαθητών σε δημοτικούς κινηματογράφους, θέατρα. Δημιουργία υποδομών για τη στήριξη της μαθητικής και ερασιτεχνικής δημιουργίας. Έχουμε όνειρα και δεν χωράνε στα καλούπια του συστήματος που ζούμε, του καπιταλισμού Παλεύουμε για ένα σχολείο που θα μας βοηθάει να αναπτύσσουμε ολόπλευρα την προσωπικότητά μας και ταυτόχρονα να αξιοποιούμε τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά μας, προκειμένου να συμβάλουμε από τη μεριά μας στην πρόοδο της κοινωνίας. Ένα σχολείο που θα διαπαιδαγωγεί τη νέα γενιά με τις αξίες της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και της προσφοράς για έναν καλύτερο κόσμο. Παλεύουμε για ένα σχολείο δωρεάν για όλους, στο οποίο όλοι οι μαθητές θα μορφωνόμαστε το ίδιο, με υποδομές, βιβλία, καθηγητές παντού. Όλοι θα είμαστε ίσοι απ όπου κι αν κρατάει η σκούφια μας. Θα εξασφαλίζει την ενεργητική συμμετοχή όλων των μαθητών και θα παίρνει υπόψη τις ανάγκες μας στον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Θα μας βοηθάει να αντιμετωπίζουμε δημιουργικά την εργασία και τη ζωή, όποιο επάγγελμα κι αν διαλέξουμε. Θα αναγνωρίζει την ανάγκη της κοινωνίας να έχει τεχνίτες, τεχνικούς και θα δίνει στέρεη και ουσιαστική γνώση για να μπορούν να παρακολουθήσουν την εξέλιξη της τεχνικής. Ένα σχολείο ενιαίο, δωδεκάχρονο, υποχρεωτικό για όλους. Ένα σχολείο που θα ανοίγει τους ορίζοντές μας. Που θα μας βοηθάει να οργανώνουμε την σκέψη και την ζωή μας, τη συλλογική δραστηριότητα μέσα κι έξω απ αυτό, σύμφωνα με τις ανάγκες της ηλικίας μας. Που θα μας στηρίζει από το πρώτο μας βήμα ώστε να μπορέσουμε να συμβάλουμε από τη μεριά μας στην πραγματική πρόοδο της κοινωνίας για έναν καλύτερο κόσμο. Που θα μας βοηθάει να προσεγγίσουμε τον πλούτο της γνώσης που έχει κατακτήσει η ανθρωπότητα, να κατανοούμε και να ερμηνεύουμε την φύση, τον κόσμο που ζούμε και την κοινωνική εξέλιξη, να παρακολουθούμε την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, να αξιοποιούμε τα επιτεύγματά τους για την περαιτέρω ανάπτυξη της παραγωγής, για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Αυτό το σχολείο θα γίνει πραγματικότητα στην κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, στην κοινωνία όπου δε θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Τη σοσιαλιστική κοινωνία, που κριτήριο θα έχει την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και των παιδιών του, όπου ο πλούτος δε θα μαζεύεται στα χέρια των λίγων, αλλά θα ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν. Κατερίνα Στύλου μέλος του Γραφείου Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ Τα θέματα που έπεσαν φέτος στις πανελλαδικές εξετάσεις στα Μαθηματικά κατεύθυνσης και στα Αρχαία κατεύθυνσης κυριολεκτικά τσάκισαν τους μαθητές, ενώ στο μάθημα της Ηλεκτρολογίας της τεχνολογικής κατεύθυνσης I μπήκαν θέματα που ήταν εκτός ύλης, με τους φροντιστηριάρχες να τρίβουν τα χέρια τους και τα παιδιά από λαϊκές οικογένειες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάνε φροντιστήριο να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν. Παρ όλο το πετσόκομμα, όμως, οι μαθητές δε χάνουν το χιούμορ τους... Δείτε ένα τρομερό σατιρικό βιντεάκι που έφτιαξε μαθητής για τα θέματα που μπήκαν στα Αρχαία κατεύθυνσης. Νομοσχέδιο για την παιδεία κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους! Στις 12 Μάη, με τις ψήφους των βουλευτών των κομμάτων της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας με τίτλο "Επείγοντα μέτρα για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση", του οποίου οι ρυθμίσεις στηρίζονται και διατηρούν σε πλήρη ισχύ τις αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων. Συγκεκριμένα, όπως αναδείχτηκε από τους βουλευτές του ΚΚΕ, το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης, το οποίο έχει γίνει πια νόμος, διατηρεί σε ισχύ το νόμο Αρβανιτόπουλου για το "Νέο Λύκειο", το νόμο Διαμαντοπούλου για τα Πρότυπα - Πειραματικά, καθώς και τη "στρατηγική" που θέλει τα ΕΠΑΛ να είναι σχολεία ενός "κατώτερου θεού". Το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο. Ψήφισε υπέρ των ρυθμίσεων που βρέθηκαν στο διεκδικητικό πλαίσιο του κινήματος, όπως η κατάργηση της "τράπεζας θεμάτων", ο βαθμός προαγωγής και απόλυσης, η επαναπρόσληψη εκπαιδευτικών, η επανεγγραφή των λεγόμενων "αιώνιων φοιτητών", με το σχολιασμό ότι «οι θέσεις της κυβέρνησης για την Παιδεία δεν απαλείφουν ούτε καν αμβλύνουν τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση». Ο σχολιασμός επιβεβαιώθηκε αμέσως μετά, όταν η κυβέρνηση απέρριψε και τις 6 τροπολογίες που κατέθεσε το ΚΚΕ στο νο- μοσχέδιο αυτό, ενώ από την άλλη, έκανε αποδεκτή τροπολογία της ΝΔ για τα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία, που ενισχύει παραπέρα αυτόν τον ελιτίστικο θεσμό! Σημειώνουμε, επίσης, ότι η συγκυβέρνηση έχει αρνηθεί δύο σημαντικές τροπολογίες του ΚΚΕ στο νόμο για την "ανθρωπιστική κρίση". Συγκεκριμένα: Α) Την παροχή ενός γεύματος ημερησίως στους μαθητές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, με δαπάνη του κρατικού προϋπολογισμού. Β) Τη διαγραφή χρεών των σχολικών επιτροπών και των ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ρεύμα, τηλέφωνο, νερό, θέρμανση). Η στάση της συγκυβέρνησης πάνω και σε αυτά τα ζητήματα είναι αποκαλυπτική. Η κυβέρνηση έχει προλάβει μέσα σε τρεις μήνες να κάνει και να πει αρκετά. Έχει υπογράψει κείμενο (20 Φλεβάρη) που μιλάει για επανεξέταση των δαπανών για την Παιδεία (!), έχει δεσμεύσει τα χρήματα των σχολικών επιτροπών, έχει δηλώσει δια στόματος του Κουράκη ότι θα στηριχτεί στην ελαστική εργασία και του χρόνου, για τη λειτουργία των σχολείων. Καμία αναμονή λοιπόν! Οργάνωση και αγώνας τώρα!

32 32 Πολυνομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση: Μύθοι και πραγματικότητα Αν κάποιος μείνει στον αφρό της αντιπαράθεσης γύρω από το πολυνομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση θα νομίζει ότι με αυτό συντελούνται κοσμογονικές αλλαγές. Τι σηματοδοτεί όμως το πολυνομοσχέδιο; Γίνεται κάποια ριζική αλλαγή ή συνεχίζεται η πεπατημένη των κατευθύνσεων της ΕΕ; Από τη μία οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζουν ότι «επανέρχεται η δημοκρατία», «γκρεμίζεται ο μνημονιακός νόμος-πλαίσιο». Από κοντά και οι δυνάμεις της ΕΑΑΚ/ ΑΝΤΑΡΣΥΑ που καλωσόρισαν την είσοδο «ενός ανθρώπου του κινήματος στο Υπουργείο Παιδείας». Από την άλλη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και διάφορα αστικά ΜΜΕ κινδυνολογούν ότι «διαλύονται τα πάντα», «επανέρχεται η αναρχία στα πανεπιστήμια». Η Καθημερινή έγραφε πρόσφατα: «Με αυτό που γίνεται σήμερα στην Παιδεία ακυρώνονται όλα όσα έγιναν στο επίπεδο των μεταρρυθμίσεων». Σε αυτά τα πλαίσια παρεμβαίνει και η φοιτητική παράταξη της ΝΔ (ΔΑΠ) σημειώνοντας πως με το συγκεκριμένο πολυνομοσχέδιο χάνονται οι στόχοι της αριστείας, ότι μέσω των αλλαγών στο σύστημα των πιστωτικών μονάδων τα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα οδηγούνται σε "grexit" και ότι οι αλλαγές σχετικά με το άσυλο επαναφέρουν το καθεστώς ανομίας στις σχολές. Πώς έχουν τα πράγματα; Όσον αφορά το ζήτημα της αριστείας, έχει ένα νόημα να καθορίσουμε την ακριβή έννοια του όρου όπως αυτή προσδιορίζεται με βάση τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ. Η έννοια της αριστείας δεν αφορά το πόσο αποτελεσματικά και ολοκληρωμένα ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα τροφοδοτεί με επιστημονική γνώση ανά αντικείμενο του φοιτητές του. Κυρίως αφορά το κατά πόσον τα αποτελέσματα της έρευνας είναι πραγματικά καινοτόμα για επιχειρήσεις και μονοπωλιακούς ομίλους. Θα δημιουργείται μια τράπεζα από όπου επιχειρήσεις θα μπορούν να αντλούν προϊόντα που θα βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους. Αυτός ο χαρακτήρας της αριστείας ρητά αποσαφηνίζεται και στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο, στις διατάξεις που αφορούν την έρευνα. Τα πανεπιστήμια εξακολουθούν να είναι δεσμευμένα στο πλαίσιο της επιχειρηματικής λειτουργίας, αφού και η σημερινή συγκυβέρνηση διατηρεί τη σύνδεση της τελικής τους χρηματοδότησης με την επίτευξη στόχων που αφορούν κέρδη μονοπωλιακών ομίλων. «Οι αλλαγές στο σύστημα των πιστωτικών μονάδων (ECTS) οδηγεί τα ελληνικά Πανεπιστήμια σε grexit» αναφέρει η ΔΑΠ. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι το πολυνομοσχέδιο ούτε στο ελάχιστο δεν αμφισβητεί το ECTS, κάτι για το οποίο έδωσε διαβεβαιώσεις και ο υπουργός. Και οι δύο πλευρές σηκώνουν σκόνη για να κρύψουν ότι από κοινού συμφωνούν και διατηρούν το εθνικό πλαίσιο προσόντων, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα το πτυχίο να μπαίνει στο ίδιο τσουβάλι με Κινητοποίηση του ΜΑΣ στο Υπουργείο Οικονομικών, ενάντια στην περικοπή των αποθεματικών. κάθε λογής πιστοποιήσεις δεξιοτήτων και τίτλους σπουδών, για τη διαμόρφωση του εργασιακού προφίλ του νέου εργαζομένου, που θα διαγκωνίζεται για μια (συνήθως κακοπληρωμένη) δουλειάς. Όσο για το άσυλο, εδώ πραγματικά διαστρεβλώνεται η πραγματικότητα: Δεν αλλάζει ουσιαστικά τίποτε, παραμένουν αυτούσια τα προβλεπόμενα στο μνημονιακό -κατά τον ΣΥΡΙΖΑ- νόμο Διαμαντοπούλου. Στην πραγματικότητα θέλουν μέσω αυτής της κούφιας αντιπαράθεσης να κρύψουν ότι παραμένουν οι προβλέψεις της προηγούμενης συγκυβέρνησης και θέσεις της ΔΑΠ όπως π.χ. οι εταιρείες security. Και η προηγούμενη συγκυβέρνηση και η σημερινή υπερασπίζονται το πανεπιστήμιο ΑΕ στο οποίο δεν χωρά η έννοια του ασύλου. Η αντιμονοπωλιακή και αντικαπιταλιστική δράση χαλάει τη μόστρα του. Η ΔΑΠ προπαγανδίζει το λεγόμενο ανταγωνιστικό πανεπιστήμιου που δήθεν αμφισβητεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αποδίδοντας στη συγκυβέρνηση θέσεις που αυτή δεν έχει. Έχει όμως σημασία να δούμε το εξής: το λεγόμενο ανταγωνιστικό πανεπιστήμιο, που θα συνδέεται καλύτερα με την αγορά εργασίας, είναι η γη της επαγγελίας για τους φοιτητές και σπουδαστές των λαϊκών οικογενειών; Ας πάρουμε για παράδειγμα τις σχολές που σχετίζονται με τον κατασκευαστικό κλάδο. Με βάση τις εξελίξεις στην αγορά εργασίας ο συγκεκριμένος κλάδος πλέον προσανατολίζεται στις ανακαινίσεις με νέα, φιλικά προς το περιβάλλον υλικά. Τα μόνα μεγάλα έργα -και αυτά σε περιορισμένη κλίμακα- αφορούν την ανέγερση ξενοδοχειακών μονάδων και τη μεταφορά ενέργειας και εμπορευμάτων. Είναι δηλαδή έργα που αφορούν γιγαντιαίους κατασκευαστικούς ομίλους. Το φοιτητικό κίνημα να βρεθεί σε αγωνιστική ετοιμότητα μπροστά στη νέα αντιλαϊκή επίθεση που προετοιμάζεται με τη νέα συμφωνία-μνημόνιο Το μέλλον που προδιαγράφεται λοιπόν για αυτούς τους αποφοίτους είναι συγκεκριμένο: ή ανεργία ή δουλειά σε μονοπωλιακές επιχειρήσεις με κατακρεουργημένα δικαιώματα. Την ίδια στιγμή οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζουν (μαζί με τους κομπάρσους ΕΑΑΚ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ) ότι το πολυνομοσχέδιο υιοθετεί διεκδικήσεις του φοιτητικού κινήματος, εκδημοκρατίζει το χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης, ότι η κατάργηση των Συμβουλίων Διοίκησης, οι αλλαγές στο άσυλο, καθώς και οι αλλαγές στον τρόπο εκλογής των διοικητικών οργάνων των πανεπιστημίων συνιστούν δημοκρατική ανατροπή! Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, που τόσα χρόνια με τη δράση του, αναδείκνυαν και αυτές τις πλευρές ως στόχους διεκδίκησης, ξεκινάνε από διαφορετική αφετηρία. Για εμάς, ούτε το πανεπιστήμιο του νόμου-πλαίσιο του 1982, ούτε το πανεπιστήμιο του νόμου Γιαννάκου, ούτε του νόμου Διαμαντοπούλου είναι το πανεπιστήμιο για το οποίο αγωνιζόμαστε. Γι αυτό και η κριτική μας στις διάφορες πτυχές των εκάστοτε νόμων ξεκινά από την αντιπαράθεση με τη συνολική λογική που τους διέπει, με την προβολή των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων. Για παράδειγμα, εναντιωνόμασταν στα Συμβούλια Διοίκησης, στη βάση της αντίθεσής μας στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο κι όχι φετιχοποιώντας τα. Δεν παλεύαμε τόσα χρόνια για ένα άλλο μοντέλο Συμβούλιων Διοίκησης, πιο λειτουργικών και αποτελεσματικών στην προώθηση της υπόθεσης Πανεπιστήμιο ΑΕ. Αυτό φαίνεται ότι ετοιμάζει το πολυνομοσχέδιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Άλλο παράδειγμα: η καθολική συμμετοχή στις εκλογές για τα όργανα των σχολών δε θα αλλάξει το χαρακτήρα και τον προσανατολισμό του πανεπιστημίου. Άλλωστε, κάτι τέτοιο δεν έγινε ούτε όταν εφαρμόστηκε η ίδια ακριβώς διάταξη από το νόμο Γιαννάκου, επί κυβέρνησης ΝΔ. Δεν παραιτούμαστε όμως από το δικαίωμα των συλλογικών οργάνων να παρεμβαίνουν συντεταγμένα, για να προωθούν τους στόχους του κινήματος από κάθε βήμα που έχουν στη διάθεσή τους. Τι κρύβουν πίσω από τον τεχνητό καβγά; Η υποχρηματοδότηση, που έφτασε το 50% τα τελευταία χρόνια από την προηγούμενη συγκυβέρνηση, όχι μόνο δεν σταμάτησε αλλά ενισχύθηκε με το πρόσφατο κλέψιμο των εναπομεινάντων αποθεματικών από τη νέα συγκυβέρνηση. Συνεχίζονται και διογκώνονται τα τεράστια προβλήματα στη λειτουργία των ιδρυμάτων και στη φοιτητική μέριμνα. Συνεχίζεται η πολιτική που θέλει τους φοιτητές πελάτες και τη μόρφωση πανάκριβο εμπόρευμα. Ο Υπουργός Παιδείας έχει πολλές φορές επισημάνει ότι κριτήριο για το πού και τι θα σπουδάζουμε θα είναι η τσέπη των γονιών μας και ότι χρήματα για τις διεκδικήσεις των φοιτητών δεν υπάρχουν... Παραμένουν εδώ και με τη νέα συγκυβέρνηση οι κατευθύνσεις της ΕΕ που αφορούν το σπάσιμο σε κύκλους σπουδών, τον προσανατολισμό και την χρηματοδότηση της έρευνας, τις αλλαγές στα προγράμματα σπουδών. Γι αυτό άλλωστε οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, με σχετική τους ερώτηση, ζήτησαν την επιτάχυνση εφαρμογής της διαδικασίας της Μπολόνια! Οι δυνάμεις της ΚΝΕ στα ΑΕΙ και ΤΕΙ θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό ώστε να μην στοιχηθούν οι φοιτητές και σπουδαστές κάτω από ξένες σημαίες, να μην εγκλωβιστούν σε κάλπικα διλήμματα και ξένους για τα συμφέροντά τους στόχους. Το φοιτητικό κίνημα να βρεθεί σε αγωνιστική ετοιμότητα μπροστά στη νέα αντιλαϊκή επίθεση που προετοιμάζεται με τη νέα συμφωνία-μνημόνιο. Να δυναμώσει η οργανωμένη διεκδίκηση για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, για ολοκληρωμένη επιστημονική μόρφωση, για δουλειά και προσφορά στο αντικείμενο σπουδών, για επιστήμη που θα καταθέτει τα επιτεύγματά της στην ανθρώπινη ευημερία. Κάθε νέος και νέα έχει συμφέρον να παλέψει για τη ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Σε αυτό το δρόμο μόνο μπορεί να εξασφαλιστεί ότι το πανεπιστήμιο και η έρευνα θα υπηρετούν τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, ότι θα σπουδάζουμε απρόσκοπτα, ότι το πτυχίο μας θα είναι η μόνη προϋπόθεση για σταθερή και μόνιμη δουλειά στο αντικείμενο που σπουδάσαμε.

33 Οδηγητής ϐ Ιούνης Ημερίδα του ΚΣ της ΚΝΕ με θέμα "Σχολικός εκφοβισμός: Μύθοι και πραγματικότητα" Εκπαιδευτικό σύστημα και σχολικός εκφοβισμός Ο Οδηγητής συνεχίζει τη δημοσίευση των παρεμβάσεων που έγιναν στην ημερίδα του ΚΣ της ΚΝΕ για τον σχολικό εκφοβισμό στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Σ αυτό το φύλλο δημοσιεύουμε την ομιλία του Κυριάκου Ιωαννίδη, υπεύθυνου του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του ΚΚΕ. Ο Κυριάκος Ιωαννίδης στην ημερίδα του ΚΣ της ΚΝΕ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Η είδηση έρχεται από το Βόλο. Μερίδα γονέων και καθηγητών του 2 ου ΓΕΛ Νέας Ιωνίας προτείνουν να τοποθετηθούν κάγκελα ανάμεσα στο 2 ο ΓΕΛ Ν. Ιωνίας και το 2 ο ΕΠΑΛ Ν. Ιωνίας, που συστεγάζονται και προαυλίζονται στον ίδιο χώρο. Ένα ερώτημα: Τι οδήγησε σε αυτή την αντιδραστική πρόταση και ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειές της στους μαθητές; Η όποια αντίδραση των μαθητών που πέρα από τα αόρατα ταξικά τείχη τούς ορθώνονται και καινούργια -ολοφάνερα και σιδερένια πια- θα γίνει κι αυτή αντικείμενο ψυχιατρικών συνεντεύξεων του άρρωστου μαθητή ή θα αναζητήσουμε τα αίτιά της σε μια κοινωνία που ξεσκαρτάρει ανθρώπους, που τη νεολαία της τη ρίχνει στα ναρκωτικά, στα αδιέξοδα; Και για να μπούμε στο θέμα της εισήγησης: Πώς σχετίζεται το φαινόμενο που ονομάζεται σχολικός εκφοβισμός με τη λειτουργία του σχολείου; Όχι ενός οποιουδήποτε σχολείου, αλλά του αστικού σχολείου και μάλιστα του σχολείου της καπιταλιστικής κρίσης. Είναι αλήθεια ότι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί προβληματίζονται αρκετά και αυτό φαίνεται και μέσα από μελέτες τους και εκθέσεις τους για το κλίμα μέσα στο σχολείο, ειδικά μέσα στην τάξη. Για παράδειγμα, έκθεση του ΟΟΣΑ αναφέρει ότι κατά μέσο όρο το 13% του διδακτικού χρόνου μέσα στη σχολική αίθουσα αφιερώνεται από τους εκπαιδευτικούς για να κρατηθεί η απαραίτητη τάξη και πειθαρχία. Προφανώς, τα παραπάνω αποτελούν ενδείξεις ενός προβλήματος που έχει βαθύτερα αίτια. Προβλήματα στον ορισμό του φαινομένου Προχωρώντας θα θέλαμε να θέσουμε ορισμένα ερωτήματα: Πώς οριοθετείται ως φαινόμενο το bullying; Είναι προβληματικός ή όχι ο ορισμός του; Πρόκειται για ψυχικό φαινόμενο, για πρόβλημα ατομικής συμπεριφοράς, που αναλόγως πρέπει να αντιμετωπιστεί από τον ειδικό ψυχίατρο ή ψυχολόγο, να βρεθούν ίσως κάποιοι καλύτεροι τρόποι απάντησης, ακόμα και καταστολής; Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε. Στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού δόθηκε το διεθνές όνομα bullying το Συνειδητά χρησιμοποιούμε τη φράση δόθηκε το όνομα, με την έννοια ότι θέτουμε έναν προβληματισμό αν η σχολική ζωή και πριν το 1994 δεν περιείχε και τέτοια φαινόμενα. Όπως και να είναι πάντως, το bullying μπήκε στη ζωή μας. Με έναν ορισμό μάλλον προβληματικό, που το πρόβλημά του είναι ότι όχι μόνο δεν ξεχωρίζει τα είδη βίας που ασκούνται, αλλά δεν μπορεί και ιστορικά να απαντήσει στο ερώτημα πώς προέκυψε (αν προέκυψε) η μετάλλαξη του πειράγματος, ο πετροπόλεμος σε ενδοσχολική βία. Φυσικά, κάποιος θα αντιτείνει ότι τα περιστατικά βίας, σύμφωνα με τον ορισμό που δίνεται, τριπλασιάζονται στο σχολείο σε σχέση με άλλους χώρους. Όπως πολύ σωστά επισημαίνεται, το πρόβλημα με έναν τέτοιο ορισμό είναι ότι δυσχεραίνει η προσπάθεια να εντοπιστούν τα κοινωνικά αίτια και από την επιπλέον αδυναμία να τεθούν ασφαλείς διαχωριστικές γραμμές μεταξύ της φυσιολογικής βίας που εκδηλώνεται στις σχέσεις μεταξύ των παιδιών και των εφήβων και εκείνης για την οποία θα πρέπει κανείς να ανησυχεί. Σημειώνουμε μάλιστα ότι μια μελέτη σε 14 χώρες έδειξε, μεταξύ άλλων, ότι στις μικρές ηλικίες ο εκφοβισμός δεν διακρίνεται εύκολα από τις λοιπές επιθετικές και ανεπιθύμητες συμπεριφορές, γεγονός που μεταβάλλεται μόνον στα μεγαλύτερα παιδιά. Μόνον αυτά καταφέρνουν να διαχωρίζουν τον εκφοβισμό από τον καυγά και, μάλιστα, να διακρίνουν επιμέρους μορφές του, όπως το σωματικό εκφοβισμό, το λεκτικό, τον έμμεσο εκφοβισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Υπάρχει, λοιπόν, το πρόβλημα του ορισμού και της γενικότητάς του, που είναι τόση ώστε αντικειμενικά να τίθεται ζήτημα οριοθέτησης για να γίνει και ως πράξη ποινικά κολάσιμη. Δεν φτάνει μόνο η ενημέρωση για το πρόβλημα Υπάρχει όμως και το δεύτερο ερώτημα, δηλαδή: Είναι τελικά αποκλειστικά ψυχικό φαινόμενο ή ακόμα απόρροια σχέσεων μεταξύ ομάδων που δεν σέβονται η μία τη διαφορετικότητα της άλλης; Σύμφωνα με τον καθηγητή Θανάση Αλεξίου, «η κυρίαρχη αντίληψη για τον ενδοσχολικό εκφοβισμό περιορίζεται στις συμπεριφορές και τις στάσεις των ατόμων και της οικογένειας, ενοχοποιώντας ουσιαστικά τη λαϊκή οικογένεια, γιατί αυτή είναι που, όπως διαφαίνεται στις περισσότερες προσεγγίσεις, αδυνατεί να διαχειριστεί το πρόβλημα ( επιθετικότητα, ματαίωση στόχων, ανασφάλεια, αποστέρηση, αυτοέλεγχο, σεξουαλική ταυτότητα κ.ο.κ.) και να εξοπλίσει τα μέλη της με τις ενδεδειγμένες ψυχοκοινωνικές δεξιότητες». Όλα, λοιπόν, είναι ζήτημα θεραπείας και επιμορφώσεων!!! Ομιλίες ειδικών, πρακτικές αντιμετώπισης, επιμορφώσεις, ψυχολόγοι, ψυχίατροι, θα κάνουν καλά τον άρρωστο, τον ανεπίδεκτο κοινωνικής μαθήσεως, δηλαδή αυτόν που εξωτερικεύει καταστροφικά τη βία που δέχεται από την καπιταλιστική κοινωνία. Βία είναι μέσα στο σχολείο το ένα παιδί να έχει πρόσβαση σε εξωσχολική στήριξη και το άλλο όχι. [...] Βία είναι να μην μπορείς να πας διακοπές και ο συμμαθητής σου να λέει πόσο ωραία πέρασε το καλοκαίρι. Βία είναι να ακούς τα μπράβο του δασκάλου και του καθηγητή και εσύ συνεχώς να είσαι το ξύλο το απελέκητο που πρέπει να τελειώνει το σχολείο νωρίς-νωρίς για να μάθει καμιά τέχνη Αν δεχτούμε αυτή την αντίληψη, τότε τα πάντα έχουν να κάνουν με την ευαισθητοποίηση και την επιμόρφωση. Μάλιστα, ο κ. Κουράκης ήδη έκανε λόγο για επιμόρφωση μέσω ΕΣΠΑ εκπαιδευτικών, ενώ ταυτόχρονα μίλησε για την ανάγκη οι δομές Αγωγής Υγείας να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του ζητήματος. Φυσικά, κάποιος θα πει «δεν χρειάζονται όλα αυτά; Δεν χρειάζεται να ενημερωθεί η λαϊκή οικογένεια, να μάθει πώς να αντιμετωπίζει το φαινόμενο αυτό;». Φυσικά, πρακτικές αντιμετώπισης τέτοιων φαινομένων είναι απαραίτητες, όπως επίσης είναι αναγκαία και η παρουσία εξειδικευμένων επιστημόνων, π.χ. ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών στα σχολεία. Όμως, αγαπητοί φίλοι, απαιτείται προσοχή! Η παρουσία τέτοιων επιστημόνων δεν είναι αναγκαία για να βρεθεί ο δήθεν άρρωστος μαθητής, ούτε για να μάθουν στους εφήβους να είναι φίλοι ή να σκέφτονται και να μιλούν σαν μικροί ψυχολόγοι. Γιατί, κακά τα ψέματα, εδώ δεν έχουμε μόνο να αντιμετωπίσουμε την ψυχιατρικοποίηση του φαινομένου, αλλά και μια προσπάθεια ο αυθορμητισμός των νέων να μπει στα καλούπια του πολιτικά ορθού, που σε μια προοπτική δεν θα είναι κάποιος πειραχτήρι, αλλά bully-νταής, θύτης... Η ενημέρωση, λοιπόν, είναι αναγκαία. Πρέπει να ενταχθεί όμως σε μια ευρύτερη συζήτηση για το ποιος γεννάει το πρόβλημα και όχι για να συσκοτιστεί το πρόβλημα. Γιατί η απάντηση δεν είναι γενικά κι αόριστα να αφιερώνουμε πολύ χρόνο στα παιδιά μας, να μιλάμε με τα παιδιά μας, να γίνουμε φίλοι με τα παιδιά, εμείς τα συζητάμε όλα με τα παιδιά μας, εμείς συζητάμε με το δάσκαλο, πρέπει να υποστηρίζουμε τα όνειρα των παιδιών κ.ο.κ. Πρώτα απ όλα, το σχολείο και η οικογένεια είναι κοινωνική σχέση. Και οι δυο κοινωνικοί θεσμοί κοινωνικοποιούν στο έδαφος ενός συγκεκριμένου κοινωνικού σχηματισμού, με τις ταξικές αντιθέσεις του, τα αδιέξοδά του κ.ά.

34 34 Η συζήτηση για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού, αλλά και για τη στήριξη και αλληλεγγύη προς τους μαθητές που αντιμετωπίζουν ένα οποιοδήποτε πρόβλημα (οικονομικό, υγείας κ.λπ.), πρέπει να ανοίξει πρώτα και κύρια ανάμεσα στους ίδιους τους μαθητές, μέσα στα 5μελή και 15μελή, στους συλλόγους των εκπαιδευτικών και των γονιών. Ταυτόχρονα με τη συλλογική μας διεκδίκηση για τη ζωή και το σχολείο που μας αξίζει πρέπει και μπορούμε να βάλουμε φραγμό και σε φαινόμενα όπως αυτό του σχολικού εκφοβισμού. Σε τι διαπαιδαγωγεί το σημερινό αστικό σχολείο Και για να πάμε λοιπόν στο σχολείο, το αστικό σχολείο, το αστικό σχολείο της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Είναι ή δεν είναι απόρροια των ταξικών φραγμών στη μόρφωση η χαμηλή αυτοεκτίμηση, που όπως λένε σχετίζεται με το bullying; Η ας το θέσουμε και πιο συγκεκριμένα: Όλα αυτά τα παιδιά που η ταξική εκμεταλλευτική κοινωνία τα σπρώχνει στην πρώιμη κατάρτιση και τη μαθητεία από τα 15 τους χρόνια, έχουν αποδεχτεί ότι δεν παίρνουν τα γράμματα, έχουν ή δεν έχουν εσωτερικεύσει τέτοιο μίσος για την κοινωνία που τους στερεί όνειρα και δικαιώματα, που τελικά μπορεί να προχωρήσουν - υπό προϋποθέσεις - σε αυτό που ονομάζουν σχολικό εκφοβισμό; Και ας δούμε μια υπενθύμιση από το ιστορικό παρελθόν. Αυτή η προσπάθεια από την πλευρά της αστικής τάξης να ψυχιατρικοποιήσει τα κοινωνικά φαινόμενα δεν είναι μόνο μια προσπάθεια να αποφύγει τον εντοπισμό των κοινωνικών αιτιών που τα γεννούν. Είναι επίσης και μια απόπειρα να σωφρονίσει, να καταστείλει τη νεολαία της εργατικής τάξης, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων στρωμάτων. Να κόψει κάθε προσπάθεια ο σπόρος του ταξικού ενστίκτου και μίσους να μεταπλαθεί σε συνειδητά οργανωμένη στράτευση ενάντια στον καπιταλισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι στο παρελθόν η προσπάθεια ανάδειξης φαινομένων νεανικής παραβατικότητας συνδέθηκε και με μια Απαιτείται η ίδια η λειτουργία, η πρακτική των λαϊκών οργανώσεων και κυρίως της νεανικής συλλογικότητας να δημιουργεί όρους αλληλεγγύης, απομόνωσης των όποιων ανάλογων συμπεριφορών, να μετουσιώνεται η δικαιολογημένη απέχθεια στο σύστημα σε οργανωμένη συλλογική πάλη σχετική άνοδο των αντιστάσεων της νεολαίας, η οποία μάλιστα κατάφερε να αντιμετωπίσει σχετικά μέσα από την αξία της αλληλεγγύης, και φαινόμενα που σήμερα συγκαταλέγονται στην έννοια του ενδοσχολικού εκφοβισμού. Και είναι να αναρωτιέται κανείς με την έκπληξη που δοκιμάζουν ορισμένοι, πέφτουν από τα σύννεφα θα λέγαμε, πώς γίνεται το σχολείο, που διαπαιδαγωγεί στις αρχές της ισότητας, του σεβασμού στη διαφορετικότητα του άλλου, να γεννά τέτοια φαινόμενα. Και μάλιστα, λένε ότι το πρόβλημα δεν είναι ακριβώς το σχολείο και το περιεχόμενό του, αυτό ας το αφήσουμε άθικτο, το ζήτημα είναι η οικογένεια. Όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Το αστικό σχολείο από τη μια ηθικολογεί και από την άλλη μετατρέπεται σε χώρο όπου μπαίνουν και βγαίνουν επιχειρήσεις, πολύ πρόσφατο άλλωστε είναι το παράδειγμα εισόδου των ΠΑΕ σε σχολικούς χώρους, που εν τέλει δημιουργεί στρατούς και οπαδούς. Το σχολείο αυτό είναι που χωρίζει σε μια προοπτική τα παιδιά, μαθαίνοντάς τους όμως - όπως λέει - να διαχειρίζονται τις αδυναμίες τους χωρίς άγχος, δηλαδή να μεταθέτουν τις κοινωνικές αιτίες για τη θέση τους στο σχολείο στον ίδιο τους τον εαυτό. Και ποιος θα μιλήσει για το περιεχόμενο του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού για τα παιδιά της Γ Γυμνασίου, που μέσα από το πρόσχημα των διαφορετικών ικανοτήτων και δεξιοτήτων, επιδιώκει να πείσει τους μαθητές για την εκ φύσεως ατομική διαφορετική επαγγελματική και εκπαιδευτική προοπτική τους; Με τις ασκήσεις αυτογνωσίας και το κάλεσμα στους μαθητές ν αγαπήσουν τον εαυτό τους, αυτό που ουσιαστικά επιδιώκεται είναι οι μαθητές ν αποδεχτούν ενεργητικά την πρόωρη ταξική επιλογή, να εσωτερικεύσουν τις ταξικές ανισότητες σαν προσωπικές διαφορές και να διαχειριστούν το άτομό τους έξυπνα και ευέλικτα προκειμένου να επιβιώσουν σ έναν κόσμο ανταγωνιστικό! Αν, λοιπόν, θέλει κάποιος να μιλήσει για βία, πρέπει να κοιτάξει και πέρα, και μάλιστα κυρίως πέρα από τους τέσσερις τοίχους της οικογένειας. Γιατί βία είναι μέσα στο σχολείο το ένα παιδί να έχει πρόσβαση σε εξωσχολική στήριξη και το άλλο όχι. Βία είναι το ένα παιδί να οργανώνει το χρόνο για να δώσει πανελλαδικές εξετάσεις για να περάσει σε κάποιο Πανεπιστήμιο και το άλλο να έχει συμβιβαστεί με τους ταξικούς τοίχους που ορθώνονται μπροστά του. Βία είναι να μην μπορείς να πας διακοπές και ο συμμαθητής σου να λέει πόσο ωραία πέρασε το καλοκαίρι. Βία είναι να ακούς τα μπράβο του δασκάλου και του καθηγητή και εσύ συνεχώς να είσαι το ξύλο το απελέκητο που πρέπει να τελειώνει το σχολείο νωρίς-νωρίς για να μάθει καμιά τέχνη. Όπως σωστά επισημαίνει ο καθηγητής Χρήστος Τουρτούρας: «Δεν είναι λίγα τα παιδιά της εργατικής τάξης, που, αντιδρώντας στην κυρίαρχη λογική, επιχειρούν την υπέρβαση του συστήματος, υιοθετώντας μιαν αντισχολική κουλτούρα, με ανάλογα αντικομφορμιστικές συμπεριφορές που προκαλούν το σύστημα. Μετατρέπονται σε μάγκες, που αναλαμβάνουν να ταράξουν την ηρεμία της σχολικής ζωής, διαχωρίζοντας τη θέση τους από τους κοινωνικά και σχολικά συμμορφωμένους συμμαθητές και δασκάλους τους, θέτοντας ωστόσο τελικά τους εαυτούς τους εκτός νυμφώνος. Πρόκειται για εκείνους τους νέους που, απαξιώνοντας με τη σειρά τους το σχολείο και την κοινωνία που τους έχει ματαιώσει πολλαπλώς, καταδικάζουν, ουσιαστικά, τους εαυτούς τους στη διαιώνιση και αναπαραγωγή της ταξικής τους θέσης, κάνοντάς την να φαντάζει ως αναπόδραστο πεπρωμένο. Πρόκειται για μια διαδικασία αναπαραγωγής του κυρίαρχου συστήματος μέσω του σχολικού μηχανισμού και μάλιστα, μέσα ακόμη και από την αμφισβήτηση και ανοιχτή αντιπαράθεση με αυτόν». Υπάρχει λοιπόν απάντηση; Κατά τη γνώμη μας, χρειάζεται με νηφάλιο τρόπο να ανοίξει η συζήτηση μέσα και στις δομές του κινήματος για τα πραγματικά κοινωνικά αιτία του φαινομένου, χωρίς υπερβολές και ωραιοποιήσεις. Πρώτα απ όλα όμως απαιτείται η ίδια η λειτουργία, η πρακτική των λαϊκών οργανώσεων και κυρίως της νεανικής συλλογικότητας να δημιουργεί όρους αλληλεγγύης, απομόνωσης των όποιων ανάλογων συμπεριφορών, να μετουσιώνεται η δικαιολογημένη απέχθεια στο σύστημα σε οργανωμένη συλλογική πάλη. Μόνο μέσα από τους κόλπους του κινήματος μπορεί να γεννηθεί η υγιής αντίθεση στο όποιο bullying εντοπίζεται και πάντως όχι με στάση πληροφοριοδότη που εθίζεται στο να δίνει το συμμαθητή του. Και όποιος θεωρεί ότι είναι ακραία μια τέτοια έκφραση, ας δούμε τι λέει και ο Συνήγορος του Παιδιού, που προτείνει την «αξιοποίηση» του θεσμού των μαθητικών συμβουλίων (15μελών και 5μελών) για την ενίσχυση των διαδικασιών κατανόησης, διαμόρφωσης και τήρησης των σχολικών κανόνων... Στο όνομα δηλαδή της αλληλεγγύης και της προστασίας των παιδιών από όσα εκείνοι -αυθαίρετα- βαφτίζουν βία, επιχειρείται μια πραγματικά βρώμικη προσπάθεια να νομιμοποιηθεί στις συνειδήσεις το κάρφωμα, ο χαφιεδισμός, η καταστολή και μάλιστα ακόμα κι αυτά τα όργανα του μαθητικού

35 Οδηγητής ϐ Ιούνης κινήματος, τα 5μελή και 15μελή, να παίξουν τέτοιο ρόλο. Η προσπάθεια αυτή και ο τρόπος που γίνεται, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα και δούρειο ίππο τα δικαιώματα των μαθητών που οι ίδιοι πρώτοι τσαλαπατάνε και λερώνοντας αξίες όπως η αλληλεγγύη, είναι πέρα για πέρα χυδαία. Οι μαθητές δεν χρειάζονται καθ υπόδειξη των αρχών, ομάδες φιλίας και ρόλους. Η αλληλεγγύη ανάμεσα στα παιδιά του λαού δεν έχει σχέση με τις καρικατούρες αυτές. Είναι βαθιά και αληθινή, ακριβώς γιατί είναι ταξική, είναι αλληλεγγύη ανάμεσα σε ίσους. Δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την τάχα φιλανθρωπία των αστών για τον πιο αδύναμο ή με το σεβασμό της αστικής νομιμότητας και των κανόνων που αυτή βάζει. Γιατί, αγαπητοί φίλοι, είναι διαφορετικό ζήτημα να εντοπίζεις ένα κοινωνικό φαινόμενο και να το αναλύεις επιστημονικά, με βάση την ιστορικότητα και την ταξικότητά του και είναι εντελώς διαφορετικό με βάση μια διόγκωση ενός υπαρκτού προβλήματος, που σχετίζεται και με ρατσιστικές αντιλήψεις, να επιδιώκεις να εδραιώσεις την αντίληψη για μια δήθεν ελευθερία. Στην πραγματικότητα, πίσω από τα όμορφα και τάχα αταξικά λόγια προβάλλει η μία και μόνη ελευθερία που χάρισε στην ανθρωπότητα ο καπιταλισμός και που τα παιδιά των εργατικών οικογενειών συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο: Η ελευθερία του καπιταλιστή να εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους. Η ελευθερία των εργαζομένων να τους εκμεταλλεύονται, να τους βασανίζουν μια ζωή, να τους ζεύουν στη δουλειά με το πολύ ελεύθερο και δημοκρατικό ερώτημα ή δουλεύεις για να κερδίζει ο καπιταλιστής ή πεθαίνεις της πείνας. Και τι χαρίζει αυτή την ελευθερία στους καπιταλιστές και τους εργαζόμενους; Μα, φυσικά, η ατομική, η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, πάνω στην οποία στέκει και η εξουσία τους. Να το άγιο δισκοπότηρο της ελευθερίας των αστών. Όταν αυτό αμφισβητηθεί, οι ευγένειες...τελειώνουν απότομα και τα λόγια περί δημοκρατίας και Συνταγμάτων μπαίνουν στο συρτάρι. Τότε είναι που θίγεται η ατομικότητα του καπιταλιστή, τότε είναι που τα διδάγματα για καταδίκη της βίας απ όπου κι αν προέρχεται πάνε περίπατο και μπαίνει σε κίνηση η οργανωμένη βία, το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του, ο νόμος και η τάξη ενάντια στους εργαζόμενους και τα παιδιά τους, ενάντια σε όποιον αμφισβητεί την εξουσία και την ιδιοκτησία του κεφαλαίου. Αυτή την απλή αλήθεια προσπαθεί να κρύψει από τους μαθητές το αστικό σχολείο και οι υπόλοιποι μηχανισμοί του κράτους των αστών. Αυτή την απλή αλήθεια κρύβουν και όσοι εξωραΐζουν το αστικό κράτος και επικαλούνται τις... δημοκρατικές ευαισθησίες ιμπεριαλιστικών οργανισμών, όπως είναι η ΕΕ, που τάχα εξασφαλίζουν τη διαφορετικότητα και την ελευθερία όλων. Όμως τελικά στοχεύουν στη νομιμοποίηση στη συνείδηση του μονοπωλίου της βίας από το κράτος των καπιταλιστών. Για το ρόλο του εκπαιδευτικού Στη συζήτηση για την ενδοσχολική βία χρειάζεται να ξεχωρίσουμε και το ρόλο του εκπαιδευτικού. Προφανώς μπορεί να μην είναι δική του η ευθύνη για την ανάπτυξη τέτοιων κοινωνικών φαινομένων, είναι όμως ο δρόμος της ανάληψης ατομικής και συλλογικής ευθύνης για τον ίδιο το δάσκαλο να οργανώσει τη σχολική ζωή με τέτοιο τρόπο, να ανοίξει τη συζήτηση στην τάξη έτσι ώστε η τάση των νέων για δημιουργία, για δράση πέρα από κάποια κλισέ, ο συσσωρευμένος θυμός για το σύστημα να βρει θετική, αγωνιστική, συλλογική διέξοδο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο δάσκαλος που θέτει το λειτούργημά του στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, εκ των πραγμάτων έρχεται σε ρήξη με την κατεύθυνση που τον θέλει απλά διεκπεραιωτή ενός μαθήματος που μεταδίδει τις αξίες και την ιδεολογία της αστικής τάξης. Ότι δουλεύει σταθερά με εκείνα ακριβώς τα παιδιά που είναι τα πιο δύσκολα, τα παιδιά που λόγω της ταξικής - κοινωνικής τους καταγωγής ο δρόμος τους προς τη μόρφωση, τη γνώση δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Ένας εκπαιδευτικός που προσπαθεί να κάνει πράξη την αλληλεγγύη μέσα κι έξω από το μάθημα, που σκύβει στη σχολική αποτυχία όχι για να τη θεωρήσει αποτέλεσμα της δικής του δουλειάς, αλλά έχοντας επίγνωση των ταξικών παραμέτρων της, αναλαμβάνει το δικό του μερίδιο ευθύνης, αφιερώνοντας και χρόνο για να ανεβάσει το μορφωτικό επίπεδο των παιδιών της λαϊκής οικογένειας. Που από το δικό του μετερίζι συμβάλλει ώστε να γίνεται κατανοητό πως πρέπει η κοινωνία να γράφει στις σημαίες της το ένας για όλους κι όλοι για έναν για να πάρει και το αντίστοιχο περιεχόμενο το σχολείο. Ένας εκπαιδευτικός που, όπως έγραψε ο Σοβιετικός παιδαγωγός Μακάρενκο, θέτει καθήκοντα στο μαθητή, αναγνωρίζοντας σε αυτόν τον αυριανό χτίστη της νέας ζωής. Ο ρόλος του σχολείου στη σοσιαλιστική κοινωνία Αγαπητές φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, Το Κόμμα μας με αίσθημα ευθύνης παρακολουθεί και μελετά τις εξελίξεις, χωρίς να παρασύρεται από τη μόδα, αλλά και χωρίς να κλείνει τα μάτια σε σύγχρονα φαινόμενα της κοινωνικής ζωής. Άλλωστε, από τις στήλες και του Ριζοσπάστη, αλλά και του περιοδικού Θέματα παιδείας αντιμετωπίσαμε έγκαιρα το φαινόμενο του ενδοσχολικού εκφοβισμού με νηφαλιότητα και χωρίς να τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις. Επιμένουμε όμως, αγαπητοί φίλοι, στον εντοπισμό των πολιτικών προεκτάσεων του ζητήματος. Με την ευκαιρία αυτή, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την ταξική οπτική στην αντιμετώπιση του bullying από το Συνήγορο του Παιδιού, που λέει ότι «τα σχολεία, για να μπορέσουν να είναι περισσότερο αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση συμπεριφορών βίας μεταξύ των μαθητών, χρειάζεται να πραγματώσουν και να ενισχύσουν το ρόλο τους ως θεσμός κοινωνικής διαπαιδαγώγησης των παιδιών στις αξίες και τους κανόνες της κοινωνίας στην οποία αυτά ζουν...». Ακριβώς εκεί είναι και το πρόβλημα και η λύση του προβλήματος: Σε ποια κοινωνία. Όσο η κοινωνία θα είναι χτισμένη πάνω στην ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής από μια χούφτα παράσιτα, τους καπιταλιστές, πάνω στην εκμετάλλευση των εκατομμυρίων εργαζόμενων και τη βία του αστικού κράτους, των θεσμών και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, οι κανόνες και οι αξίες με τις οποίες θα διαπαιδαγωγούνται οι μαθητές θα είναι αυτές του ατομισμού και του ανταγωνισμού, του πάτα επί πτωμάτων, του κέρδους και της επιχειρηματικότητας που στύβει τους εργάτες, της κολοβής κοινωνικοποίησης, της ελευθερίας των ναρκωτικών, των σάπιων ιδανικών. Όταν η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της ανατρέψουν την εξουσία του κεφαλαίου, κοινωνικοποιήσουν τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και αρχίσουν να οικοδομούν τη δική τους σοσιαλιστική κοινωνία και να παράγουν για τις δικές τους ανάγκες και όχι για τα κέρδη των καπιταλιστών, τότε και στο σχολείο δεν θα έχουν θέση τα σάπια ιδανικά των αστών. Σε αυτές τις συνθήκες οικοδομείται κι ένα σχολείο σε ριζική αντίθεση με αυτό που ζούμε ή ζήσαμε παλιότερα. Ένα σχολείο ενιαίο, που δεν κατηγοριοποιεί τους μαθητές, όπως σήμερα. Δίνει όσο το δυνατό σε όλους τους νέους την απαραίτητη Για όλους αυτούς που αναρωτιούνται τι φταίει, αν και πώς μπορούν να καταπολεμηθούν τέτοιου είδους φαινόμενα, προτείνουμε να διαβαστεί το Παιδαγωγικό Ποίημα, του μεγάλου Σοβιετικού παιδαγωγού Αντόν Σεμιόνοβιτς Μακάρενκο. Εκεί θα ανακαλύψουν πώς στα πλαίσια μιας άλλης κοινωνίας, εκεί όπου καταργήθηκε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός, τα χαμίνια και οι αλήτες μετατράπηκαν μέσα σε λίγα χρόνια σε πρωτοπόρους για την οικοδόμηση της νέας, της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Κυκλοφορεί σε δύο τόμους από τις Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή. γνώση για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους με βάση την επαγγελματική επιλογή που θα κάνουν. Το σχολείο αυτό δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό σχολείο, το ταξικό σχολείο, το ταξικό Λύκειο. Δεν στερεί, όπως σήμερα, από τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας την αναγκαία για τη σημερινή εποχή γενική μόρφωση ως υπόβαθρο για κάθε μελλοντική επαγγελματική επιλογή, και μάλιστα παίρνει μέτρα ειδικά για τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας για να βοηθηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο στις σπουδές τους και στα μαθήματά τους, που δεν θεωρεί κανένα παιδί για πέταμα, ανήμπορο μπροστά στη γνώση. Ο ρόλος του σχολείου υπηρετεί συνολικά το στόχο της ανάπτυξης των νέων κοινωνικών σχέσεων μέσα από τη διαπαιδαγώγηση των νέων ανθρώπων, στην κατεύθυνση της όσο το δυνατόν ολόπλευρα και ισόρροπα ανεπτυγμένης προσωπικότητας. Έτσι το σχολικό πρόγραμμα μαζί με το πνεύμα καλλιεργεί και το σώμα, μαζί με τη γνώση οργανώνει το συναισθηματικό κόσμο των μαθητών και την κοινωνική τους ζωή, αναπτύσσοντας την αισθητική και φυσική αγωγή, την κοινωνική δράση. Αυτό το σχολείο προετοιμάζει τους νέους ανθρώπους για να συμβάλουν στην παραγωγή και την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας και γι αυτό έχει ανάγκη να καλλιεργεί και να αναπτύσσει τη συντροφικότητα και τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, την αξία της μόρφωσης και της δουλειάς για την κοινωνία, την ομορφιά της αλήθειας και της επιστήμης, την πίστη στις αστείρευτες, ανεξάντλητες δυνάμεις του εργαζόμενου λαού. Ψάξ το...παραπάνω

36 36 ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ Δε θα χαρίσουμε την κοινωνική ασφάλιση στους εκμεταλλευτές! Το Σάββατο 23/5 πραγματοποιήθηκε ημερίδα του ΠΑΜΕ με θέμα Οι εξελίξεις στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και οι θέσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Η κοινωνική ασφάλιση διαχρονικά βρίσκεται στο στόχαστρο του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, καθώς και της σημερινής συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η κοινωνική ασφάλιση και οι παροχές που εξασφαλίζει για τους εργαζομένους κατακτήθηκαν με μεγάλους αγώνες. Αυτές τις κατακτήσεις ξηλώνουν βήμα-βήμα οι κυβερνήσεις υπηρετώντας τις ανάγκες του κεφαλαίου. Πλέον για την εργαζόμενη νεολαία είναι εξαίρεση η δουλειά με πλήρη ασφάλιση και δικαιώματα, ενώ η κατάσταση θα επιδεινωθεί κι άλλο με βάση τις ανατροπές στο ασφαλιστικό που ετοιμάζει η συγκυβέρνηση. Παρακάτω ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Σταύρου Παπαδόπουλου, μέλους της Επιτροπής του ΠΑΜΕ για το ασφαλιστικό στην ημερίδα του ΠΑΜΕ με θέμα τη στοχοποίηση των νέων. Η κοινωνική ασφάλιση μας αφορά όλους, καθώς έχει να κάνει με την υγεία, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που πρέπει να λαμβάνει ο εργαζόμενος, τις συνθήκες υγιεινής στον χώρο εργασίας, την ασφάλιση στην εργασία, την περίθαλψη στα εργατικά ατυχήματα, τα επιδόματα στα οποία μπορεί να έχει πρόσβαση όπως ο κοινωνικός τουρισμός και η εργατική κατοικία, τη σύνταξη. Τα σωματεία, οι επιτροπές νέων του ΠΑΜΕ να εξοπλιστούν από τις νέες θέσεις του ΠΑΜΕ για το ασφαλιστικό, να μπουν στην καθημερινή ζωή και δράση τους, να διαμορφωθούν αιτήματα, να οργανωθούν αγώνες, ώστε να πάρουμε πίσω όλα όσα μας πήραν τα προηγούμενα χρόνια, με αγώνες που θα διεκδικούν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και όχι ό,τι επιτρέπει η κερδοφορία των μονοπωλίων. Ασυμβίβαστες οι ανάγκες του κεφαλαίου με τις ανάγκες της νεολαίας Είναι ανάγκη του κεφαλαίου να διευρύνει συνεχώς την κερδοφορία του στις πλάτες των εργαζομένων, ανάγκη που υπηρετούν κατά γράμμα όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις και συνεχίζει πιστά η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με αποτέλεσμα να έχει φέρει το σύνολο της εργατικής τάξης της χώρας μας και ειδικότερα τους νέους εργαζόμενους στη σημερινή κατάσταση. Ειδικότερα στη νεολαία η κατάσταση είναι πραγματικά εκρηκτική, με το 50% των νέων να είναι άνεργοι και τους υπόλοιπους να δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες, ενώ κυριαρχούν ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, κακοπληρωμένη δουλειά και μαύρη ανασφάλιστη εργασία. Δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα... Πάνω σε αυτά σχεδιάζουν ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα που θα λειτουργεί όπως τα εξατομικευμένα ασφαλιστικά συμβόλαια που πουλάνε ιδιωτικές εταιρείες. Η σύνταξη και η υγεία θα εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά από τις εισφορές που θα δίνουν οι εργαζόμενοι. Θα βάζουν δηλαδή το χέρι στην τσέπη για να μπορούν να έχουν πρόσβαση στην υγεία, στην περίθαλψη και στη σύνταξη, προκειμένου τα μονοπώλια και το κράτος τους να απαλλαγούν από τη συμμετοχή τους στην κοινωνική ασφάλιση. Έτσι, η αύξηση του αριθμού των ενσήμων από στα για το δικαίωμα στην κατώτερη σύνταξη-όπως σχεδιάζεται από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους εταίρους - θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια, όταν η σημερινή γενιά εργαζομένων φτάσει σε ηλικία συνταξιοδότησης που πλέον έχει οριστεί στα 67 χρόνια, να μην έχει δυνατότητα να λάβει σύνταξη....για συντάξεις-επιδόματα φτώχειας Οι νέοι ασφαλισμένοι κινδυνεύουν να μην κατοχυρώσουν καθόλου το δικαίωμα στη σύνταξη, αφού πέρα από τη χειροτέρευση των όρων και των προϋποθέσεων, έχουν δραματικά ανατραπεί και οι όροι εργασίας. Πολλοί σημερινοί νέοι εργαζόμενοι στο τέλος του εργασιακού τους βίου δεν θα έχουν καταφέρει να εξασφαλίσουν κανένα εισόδημα για να επιβιώσουν, αφού θα πρέπει να έχουν συμπληρώσει 20 χρόνια δουλειάς για την κατώτερη σύνταξη (280 ευρώ) και 40 χρόνια για την ανώτερη. Λεφτά υπάρχουν... για το κεφάλαιο Στιγμιότυπα απο την ημερίδα του ΠΑΜΕ για την κοινωνική ασφάλιση. Δεν μπορεί να υπάρχει κοινωνική ασφάλιση χωρίς σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα. Όλες οι ανατροπές στο ασφαλιστικό και τα αντεργατικά μέτρα δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση αναγκαίο κακό προκειμένου να διαφυλαχτεί η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, όπως διακηρύσσει η συγκυβέρνηση, αλλά επιταγή των μονοπωλιακών ομίλων ώστε να αυξήσουν την κερδοφορία τους. Δεν είναι τυχαίο ότι την ώρα που φωνάζουν ότι «το ασφαλιστικό είναι στα όριά του», ότι «δεν έχουμε λεφτά για συντάξεις», μείωσαν εργοδοτικές εισφορές, κούρεψαν τα αποθεματικά των ταμείων, τράβηξαν από τον ΟΑΕΔ μέσα σε 2 μήνες κοντά 300 εκ. ευρώ για την πληρωμή του χρέους, ότι οι νέοι που δουλεύουν στα προγράμματα voucher ασφαλίζονται μόνο για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενώ η εργασία τους δεν υπολογίζεται σαν συντάξιμος χρόνος και ούτε υπάρχει η δυνατότητα ένταξης στο επίδομα ανεργίας του ΟΑΕΔ με το πέρας του προγράμματος. Η νέα γενιά δεν πρέπει να συμβιβάζεται με το γεγονός ότι δεν θα πάρει σύνταξη Δε συμβιβαζόμαστε με το μέλλον που μας ετοιμάζουν! Πολλοί νέοι εργαζόμενοι, βλέποντας την αλλαγή στο ασφαλιστικό και το ενδεχόμενο να μην πάρουν σύνταξη, αντιλαμβάνονται τις κρατήσεις για το ταμείο σαν χαμένα λεφτά, είτε επειδή δε γνωρίζουν τις παροχές του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης είτε επειδή τις βλέπουν να μειώνονται δραστικά, βλέπουν την ιδιωτική ασφάλιση σαν κάτι ανταγωνιστικό της κοινωνικής και μάλιστα με μικρότερο κόστος. Η νέα γενιά δεν πρέπει να συμβιβάζεται με το γεγονός ότι δεν θα πάρει σύνταξη. Θα κάνουμε ό, τι περνάει από το χέρι μας για να ακυρωθούν οι όποιες βλέψεις για αύξηση των αριθμών των ενσήμων για το δικαίωμα στη σύνταξη. Τις παροχές του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης τις έχουμε ανάγκη τώρα. Δεν είναι κάτι που θα απασχολήσει τους νέους στο μακρινό μέλλον. Σήμερα πρέπει να έχουμε δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ανεξάρτητα από τα ένσημα. Σήμερα είναι ανάγκη για τους πρακτικάριους που κάνουν την πρακτική τους να αμείβονται με βάση τις συλλογικές συμβάσεις και να ασφαλίζονται κανονικά. Σήμερα ο άνεργος πρέπει να εντάσσεται στο επίδομα ανεργίας για όσο διάστημα παραμένει άνεργος και αυτή η περίοδος να μετράται ως συντάξιμος χρόνος. Το παρόν και το μέλλον της νεολαίας συνδέεται και με τις γενικότερες κοινωνικές εξελίξεις στο πλαίσιο της ταξικής πάλης. Κάθε μέρα για εμάς θα πρέπει να είναι ημέρα αγώνα. Στηρίζουμε το πλαίσιο αιτημάτων του ΠΑΜΕ που αποτελείται από διεκδικήσεις άμεσες, που απαντάνε στις σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας, που η ικανοποίησή τους εμποδίζεται από την πολιτική του κεφαλαίου, από το σημερινό συσχετισμό στους χώρους δουλειάς. Θεωρούμε εφικτό και ρεαλιστικό αυτό που αντιστοιχεί στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Η αύξηση του πλούτου, η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας έχουν δημιουργήσει τη βάση για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Για να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι πλήρη ασφαλιστική κάλυψη υγείας-πρόνοιας που να παρέχεται δωρεάν και αξιοπρεπή σύνταξη. Ο αγώνας για να είναι αποτελεσματικός πρέπει να στοχεύει στους μεγαλοβιομηχάνους, στους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες που έχουν την εξουσία στα χέρια τους, που καρπώνονται όλο τον πλούτο που παράγει η εργατική τάξη, και όχι μόνο στους πολιτικούς της υπηρέτες, δηλαδή στην κυβέρνηση. Διαβάστε ακόμα: - την κεντρική εισήγηση στην Ημερίδα του ΠΑΜΕ - το πλαίσιο αιτημάτων του ΠΑΜΕ για το ασφαλιστικό Δείτε επίσης σε βίντεο όλες τις παρεμβάσεις στην Ημερίδα.

37 Οδηγητής ϐ Ιούνης χρόνια απ τον θάνατο του Άρη Βελουχιώτη Στις 16 Ιούνη του 45, ο Άρης Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας), πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ έφυγε απ την ζωή. 70 χρόνια μετά, ο Άρης Βελουχιώτης παραμένει ταυτισμένος στην λαϊκή συνείδηση με την ηρωική πορεία του ΚΚΕ, τον αγώνα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Τιμώντας τον Άρη Βελουχιώτη, η ΚΕ του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση στις 20 Ιούνη στην Άρτα, όπου θα μιλήσει ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Παρακάτω δημοσιεύουμε ένα μικρό αφιέρωμα για την ζωή και την δράση του καθώς και απόσπασμα απ την Απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ (Ιούλης 2011) για την πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη. Ο Άρης με αντάρτες στην Βίνιανη. Τα νεαρά χρόνια Ο Θανάσης Κλάρας γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου 1905 στη Λαμία. Καταγόταν από οικογένεια σχετικά εύπορη με τα κριτήρια της εποχής. Το 1919, και αφού τελείωσε το Δημοτικό και το Σχολαρχείο, γράφτηκε στην Αβερώφειο Γεωργική Σχολή της Λάρισας, όπου σπούδασε γεωπόνος. Διορίστηκε στην Γεωργική Υπηρεσία, απ την οποία όμως σύντομα παραιτήθηκε. Τα νεαρά του χρόνια πέρασαν εν μέσω έντονων πολιτικών αναταραχών και ζυμώσεων και ήταν πλούσια σε σημαντικά γεγονότα: Βαλκανικοί Πόλεμοι, Α Παγκόσμιος Πόλεμος, Μικρασιατική Εκστρατεία, ίδρυση του ΣΕΚΕ (μετέπειτα ΚΚΕ) κ.ά. Το 1922 οργανώνεται στην Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ) και το 1925 στο Κόμμα. Υπηρέτησε στο Στρατό στα και αρχικά έλαβε το βαθμό του δεκανέα. Μόλις όμως αποκαλύφθηκε η κομματική του ένταξη και δράση, οδηγήθηκε στον Πειθαρχικό Ουλαμό Καλπακίου. Εκεί στέλνονταν οι κομμουνιστές φαντάροι για να αναμορφωθούν μέσα από φοβερά μαρτύρια. Είναι χαρακτηριστικά όσα έγραψαν φαντάροι στον Ρ τον Οκτώβρη του 26 την περίοδο που υπηρετούσε και ο Θανάσης Κλάρας: «Στο Καλπάκι [...] εξορίζουν τους κομμουνιστές φαντάρους. Υποφέρουμε εδώ τα πάνδεινα. Μας βάζουν και κάνουμε τις πιο βαριές, αφάνταστα βαριές δουλειές. Άμα αποστάσει κανείς πάνου στις δουλειές αυτές ο βούρδουλας πέφτει αλύπητα πάνου στην πλάτη του. Μας έχουν κάτου από τρύπια τσαντήρια και μένουμε. Και μας δέρνουν για το παραμικρό εμάς τους φαντάρους. Πεινούμε...» Η κομματική του δράση πριν τον πόλεμο Μετά την απόλυσή του απ τον στρατό, ανέλαβε και ανταποκρίθηκε σε διάφορες χρεώσεις της ΟΚΝΕ και του Κόμματος. Στην ΟΚΝΕ χρεώθηκε συντάκτης στην εφημερίδα της Νεολαία και μέλος της ΠΕ της ΚΝ Αθήνας. Αργότερα πέρασε στο Κόμμα και δούλεψε σε διάφορες Οργανώσεις: στην ΚΟΑ, την Θεσσαλονίκη, την Καβάλα, την Κομοτηνή, την Αλεξανδρούπολη, την Μυτιλήνη. Ο Θανάσης Κλάρας, την περίοδο αυτή μέχρι και πριν την Δικτατορία του Μεταξά, αξιοποιήθηκε απ το Κόμμα και στην ειδική δουλειά της κομματικής περιφρούρησης, συμμετέχοντας στην οργάνωση αποδράσεων και στην εξασφάλιση πλαστών ταυτοτήτων για τις ανάγκες της παράνομης δουλειάς. Χρεώθηκε επίσης συντάκτης στον Ριζοσπάστη. Φυλακίστηκε πολλές φορές και εξορίστηκε στην Γαύδο. Από κει, παρά την μαρτυρική ζωή και την πείνα, στέλνει μαζί με άλλους εξόριστους κόβοντας απ το ψωμί και απ τα τσιγάρα την ενίσχυσή του (9 συσσίτια και ψωμί) στον εκλογικό έρανο του Κόμματος, το Μετά την επιβολή της Δικτατορίας της 4 ης Αυγούστου, συλλαμβάνεται το Νοέμβρη του 36 και εξορίζεται στην Αίγινα. Λίγους μήνες μετά, τον Ιούνη του 37, οπότε και μεταφέρθηκε στην Αθήνα για να δικαστεί, κατορθώνει να αποδράσει μαζί με άλλους συντρόφους. Ξανασυνδέεται με το Κόμμα και δρα παράνομα, αλλά πιάνεται ξανά τον Σεπτέμβρη του 37. Ξαναφυλακίζεται στην Αίγινα και στην συνέχεια στην Κέρκυρα. Εκεί τον Ιούνη του 39 υπέγραψε δήλωση μετανοίας και αφέθηκε ελεύθερος. Καπετάνιος του ΕΛΑΣ Με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου ο Κλάρας στρατεύθηκε σε μονάδα αντιαεροπορικού πυροβολικού, ενώ μετά την ήττα επέστρεψε στην υπό κατοχή πλέον Αθήνα. Στις αρχές του Καλοκαιριού του 41, ο Θανάσης Κλάρας, τυπώνει με δικά του αυτοσχέδια μέσα ένα φύλλο του Ριζοσπάστη, το πρώτο μέσα στην Κατοχή. Εν τω μεταξύ, στελέχη του Κόμματος που έχουν κατορθώσει να αποδράσουν απ τις φυλακές και τις εξορίες, ξεκινούν την ανασυγκρότηση του Κόμματος και συγκροτούν την λεγόμενη Νέα Κεντρική Επιτροπή. Ο Κλάρας ζητά να συνδεθεί με την ΚΕ και να αναλάβει όποια δουλειά του ανατεθεί. Η ΚΕ τον αποκατέστησε στο Κόμμα και τον Αύγουστο του ανέθεσε να συγκροτήσει αντάρτικο στρατό. Ταξιδεύοντας παράνομα έφτασε στην Λαμία το Νοέμβρη του 41, όπου ήδη είχε ανασυγκροτηθεί η Περιφερειακή Επιτροπή Φθιώτιδας Φωκίδας του Κόμματος. Από εκεί περιόδευσε σε διάφορες πόλεις και χωριά της Φθιώτιδας, της Ευρυτανίας και της Θεσσαλίας. Αργότερα επέστρεψε στην Αθήνα, όπου και υπέβαλε έκθεση στην ΚΕ και πήρε εντολή να συνεργαστεί με την περιφερειακή οργάνωση της Λαμίας του ΚΚΕ για τη δημιουργία ένοπλων ομάδων αντίστασης στη Ρούμελη. Τον Φλεβάρη του 42 ιδρύθηκε ο Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ). Τον Μάη του 42 πραγματοποιείται σύσκεψη στελεχών του Κόμματος στην Λαμία, όπου αποφασίζεται να βγουν αμέσως στο βουνό δυο ανταρτοομάδες. Ο Θανάσης Κλάρας, που πλέον θα λέγεται Άρης Βελουχιώτης και έτσι θα χαραχτεί στην μνήμη, τη συνείδηση και το τραγούδι του λαού- ανέλαβε τη συγκρότηση της μιας απ τις δυο ομάδες. Το Φλεβάρη του 1943 ο Βελουχιώτης κατέβηκε στην Αθήνα και ενημέρωσε την ηγεσία του ΚΚΕ για θέματα που αφορούσαν την ανάπτυξη του απελευθερωτικού κινήματος και του αντάρτικου. Στις 10 Μάρτη στάλθηκε και πάλι, ως καπετάνιος πλέον του πενταμε- Ο Άρης Βελουχιώτης και ο Στέφανος Σαράφης έφιπποι μπαίνουν στα Γιάννενα, τον Δεκέμβρη του 44.

38 38 λούς Αρχηγείου Ρούμελης, στις περιοχές της Ελεύθερης Ελλάδας. Οι αντικειμενικά αυξανόμενες ανάγκες συντονισμού του ραγδαία αναπτυσσόμενου αντάρτικου οδήγησαν το Μάη του 1943 στη συγκρότηση του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ. Ο Βελουχιώτης επωμίστηκε την ευθύνη του καπετάνιου του ΓΣ του ΕΛΑΣ, με στρατιωτικό αρχηγό το στρατηγό Στέφανο Σαράφη και πολιτικό αντιπρόσωπο του ΕΑΜ τον Ανδρέα Τζήμα (Σαμαρινιώτη). Τον Απρίλη του 44, ο Άρης στέλνεται στην Πελοπόννησο με αποστολή την ανάπτυξη του αντάρτικού και την συντριβή των Ταγμάτων Ασφαλείας. Τον Οκτώβρη επιστρέφει εκεί απ οπου ξεκίνησε, την συγκρότηση του αντάρτικου στην Λαμία - λεύτερη όμως πια - απελευθερωμένη απ τον ΕΛΑΣ. «Δεν του ταιριάζουν του παιδιού μας κλάματα μονάχα η περηφάνεια» (Γιάννης Ρίτσος) O μαζικός λαϊκός αγώνας στα χρόνια της κατοχής δεν κατόρθωσε να φθάσει στην τελική νίκη. Το ΚΚΕ, παρά την προσφορά του, δεν ήταν επαρκώς στρατηγικά-πολιτικά προετοιμασμένο να θέσει το ζήτημα της κατάκτησης της εργατικής εξουσίας ως αποτέλεσμα της αντιστασιακής πάλης και έπαθλο του λαϊκού αγώνα. Δεν κατόρθωσε να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις μιας πορείας που μπορούσε, τουλάχιστον από την άποψη του υποκειμενικού παράγοντα, να οδηγήσει στη νίκη, στην εργατική εξουσία. Σ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, που ακολούθησε την ηρωική μάχη του λαού της Αθήνας και του Πειραιά τον Δεκέμβρη του 44. Ο Άρης Βελουχιώτης αντιτάχθηκε στη Συμφωνία της Βάρκιζας και παρά τις προσπάθειες του Κόμματος να τον μεταπείσει, ανέλαβε πρωτοβουλίες, απειθαρχώντας στις Κομματικές Αποφάσεις, για την συγκρότηση νέου αντάρτικου στρατού. Ο Άρης είχε δίκιο στην αντίθεσή του στην Aντάρτες του ΕΛΑΣ στα βουνά της Αρκαδίας. Συμφωνία της Βάρκιζας. Η αντίδρασή του όμως αποτελούσε παραβίαση των θεμελιωδών αρχών συγκρότησης και λειτουργίας του ΚΚΕ, του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού συγκεκριμένα, δίχως τον οποίο δεν μπορεί να υπάρξει Κομμουνιστικό Κόμμα. Δεν καταδικάστηκε φυσικά η γνώμη του Άρη απ το ΚΚΕ, που είχε δικαίωμα να την εκφράσει και να την υποστηρίξει στα Κομματικά Όργανα, αλλά η πρακτική που δεν ήταν σύμφωνη με τις αρχές οργάνωσης και λειτουργίας του Κόμματος. Η 11 η Ολομέλεια της ΚΕ (Απρίλιος 1945) διέγραψε τον Αρη και τον αποκήρυξε, δίχως να δώσει την απόφαση στη δημοσιότητα. Στις 29 Μάη επέστρεψε στην Ελλάδα απ το Νταχάου όπου ήταν κρατούμενος 4 χρόνια ο Νίκος Ζαχαριάδης, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Ο Άρης επεδίωξε να συναντηθεί μαζί του. Σύμφωνα μάλιστα με μια μαρτυρία, την περίοδο που ο αστικός στρατός τον καταδίωκε και τελικά τον περικύκλωσε, βρισκόταν στον δρόμο για την Αθήνα, προκειμένου να συναντηθεί με τον Ν. Ζαχαριάδη. Παλικάρια του Άρη στο Βελούχι. Στις 16 Ιούνη, η ομάδα του Άρη περικυκλώθηκε απ τον αστικό στρατό έξω απ την Μεσούντα. Συνειδητοποιώντας πως δεν υπάρχει άλλη διέξοδος, έδωσε τέλος στην ζωή του. Από τραγική σύμπτωση, την ίδια μέρα, δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη, ανακοίνωση του ΠΓ που κατήγγειλε τον Βελουχιώτη. Τρεις μέρες μετά την αυτοκτονία του, στις 19 Ιουνίου 1945, ο Ριζοσπάστης σε άρθρο με τίτλο ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ έγραψε για τον Αρη: «Ο τόσο τραγικός θάνατος του Αρη Βελουχιώτη προκαλεί θλίψη ανάμεσα στους πραγματικούς πατριώτες, αγωνιστές της εθνικής ιδέας. Γιατί ανεξάρτητα από τη θέση που πήρε μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, θέση που αντικειμενικά εξυπηρετούσε την αντίδραση, δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να ξεχνάει κανείς ότι ο Αρης Βελουχιώτης ήταν ένας από τους πρωτοπόρους του αγώνα της Αντίστασης και από τους πρωταθλητές στην οργάνωση του αντάρτικου κινήματος...». Η τελική πράξη του δράματος ολοκληρώθηκε με μια χαρακτηριστική πράξη βαρβαρότητας: τα κεφάλια των Αρη και Μαυροσκούφη Τζαβέλα που πέθανε μαζί του κόπηκαν και κρεμάστηκαν σε δημόσια θέα σε φανοστάτη της πλατείας των Τρικάλων. Ο Άρης γέννημα του λαού και του ΚΚΕ Η σημαντική προσφορά του Άρη στον λαϊκό αγώνα, η πρωτοπόρα δράση του, συνειδητά από διάφορους καλοθελητές αστούς και οπορτουνιστές-ή ασυνείδητα απ τον λαό που τον τραγούδησε μυθοποιήθηκε. Η προσωπικότητα του Άρη αποκόπτεται έτσι απ τις συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες στις οποίες έδρασε, που τον διαμόρφωσαν σαν άνθρωπο και σαν αγωνιστή. Ο ίδιος άλλωστε έγραψε πως στις γραμμές του Κόμματος: «Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρο μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες» (βλ. αναλυτικά στη δίπλανή σελίδα). Ο Αρης Βελουχιώτης, άνθρωπος με εξαιρετικές οργανωτικές και στρατιωτικές ικανότητες, συνέβαλε σημαντικά, ως πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, στη διεξαγωγή του ένοπλου αγώνα κατά των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους. Κανένα πρόσωπο όμως, όσο ικανό κι αν είναι, δεν μπορεί να τραβήξει μπροστά την κίνηση της Ιστορίας αν δεν εκφράζει τις επιδιώξεις των πολλών, των μαζών, της συλλογικής θέλησης και δράσης μέσα στην αναγκαιότητα. Σήκωσε μπόι ο λαός και ανυψώθηκε και ο Άρης, έγινε θρύλος και αναδείχτηκε σε ηγετική προσωπικότητα του λαϊκού κινήματος μέσα στις συγκεκριμένες συλλογικές και ιδεολογικές δομές του ΚΚΕ. Η υπόμνηση αυτή δεν μειώνει την ατομική προσφορά του κάθε αγωνιστή στο λαό, στο κίνημα, στο Κόμμα. Όμως είναι απαραίτητη προκειμένου η αποτίμηση της δράσης τους να γίνεται όσο το δυνατόν αντικειμενικά. Η πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη Από την αρχή της δεκαετίας του 1960, εκ μέρους του Κόμματος, υπήρξαν πράξεις πολιτικής αποκατάστασης του Άρη, που ουσιαστικά απέρριπταν τις κατηγορίες που διατυπώθηκαν σε βάρος του ως προβοκάτορα κ.ά. Παρέμενε όμως ανοιχτό το ζήτημα της πολιτικής αποκατάστασής του. Έτσι, η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ με θέμα Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ. Β τόμος, περίοδος Αποκαταστάσεις (Ιούλης 2011) αποφάσισε την πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη. Αναφέρεται στην Απόφαση: «Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη αποφασίζει την επίσημη πολιτική αποκατάσταση του Αρη Βελουχιώτη. Θεωρεί ότι είχε δίκιο ως προς την εκτίμηση που έκανε για τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Παράλληλα η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη σημειώνει ότι η διαφωνία του Άρη με τη Συμφωνία της Βάρκιζας δε δικαιώνει τη στάση του απέναντι στη συλλογική θέση του Κόμματος και την παραβίαση από αυτόν της κομματικής πειθαρχίας, καθώς και την αξιοποίηση από τον Άρη της φήμης και του σεβασμού που είχε κατακτήσει την προηγούμενη περίοδο ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ και στέλεχος του ΚΚΕ. Η στάση του αυτή, που αποτέλεσε ρήξη με τη θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, δεν καθιστά δυνατή τη μετά θάνατο αποκατάσταση και της κομματικής του ιδιότητας. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη καταγγέλλει την απόπειρα της αστικής και οπορτουνιστικής προπαγάνδας και ιστοριογραφίας που παίρνουν δήθεν υπό την προστασία τους τον Άρη, για να επιτεθούν στο ΚΚΕ. Στη λαϊκή συνείδηση, ο Αρης Βελουχιώτης είναι ταυτισμένος με την ηρωική πορεία του ΚΚΕ, τον αγώνα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Ο Αρης Βελουχιώτης τάχθηκε υπέρ της ένοπλης πάλης, που την απορρίπτουν όσοι επιχειρούν να τον οικειοποιηθούν». Διαβάστε την Απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ ( ) για την πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη στο Β' τόμο του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ, σ

39 Οδηγητής ϐ Ιούνης Στο Κόμμα έδωσα όλη μου τη ζωή και θα συνεχίσω να δίνω για τον αγώνα του, για την επανάσταση Τον Σεπτέμβρη του 31, ο Ριζοσπάστης οδηγήθηκε σε δίκη για τις αποκαλύψεις του για τον Υπουργό Δικαιοσύνης. Στο δικαστήριο, ως συντάκτης του Ριζοσπάστη κατέθεσε και ο Θανάσης Κλάρας, που προέβη σε νέες αποκαλύψεις. Ο Πρόεδρος του δικαστηρίου, προκειμένου να μειώσει την αξία των όσων κατέθεσε, αναφέρθηκε στην καταδίκη του για κλοπή το 1924, ενώ διέταξε και την σύλληψή του. Στην προσπάθεια συκοφάντησης του Κόμματος, μέσω της παλιάς αυτής καταδικαστικής απόφασης, απάντησε ο Θανάσης Κλάρας, με δήλωσή του, που δημοσιεύτηκε ως πρωτοσέλιδο στο Νέο Ριζοσπάστη στις 9 Σεπτέμβρη του 31. Ανέφερε μεταξύ άλλων: «Καταδικάστηκα για κλοπή το 1924; Έκανα κλοπή το 1924; Ναι! Και έκανα την κλοπή και καταδικάστηκα! Γιατί έκλεψα; Γεννημένος μέσα στο καθεστώς αυτό της ληστείας, της διαφθοράς, του πνευματικού σκότους και της διαστρέβλωσης της πνευματικής, έχοντας για σύμβουλο τον διεφθαρμένο αστικό πολιτισμό, έφτασα στο σημείο να κλέψω. Όχι αυτό μόνο. Ρωτήστε τον τόπο της καταγωγής μου: Θα μάθετε πως στα μικρά μου χρόνια χαρτόπαιζα, μεθούσα, πιστόλιζα για το τίποτε και τον τυχόντα μέσα στα καφενεία. Αυτά ως το 1924, ακόμα και το 25 σχεδόν, όταν επιτέλους άρχισα με τη βοήθεια κομμουνιστών εργατών και διανοουμένων να βλέπω όχι θολά, μα με κάποια καθαρότητα. Έφτασε λίγος καιρός να απαλλαγώ απ την επίδραση του διεφθαρμένου αστικού πολιτισμού. Ήμουνα πια στους κόλπους του Κομμουνιστικού Κόμματος. Αν στη ζωή μου υπάρχει ένα σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια αφάνταστη από καιρό σε καιρό γυρίζω και βλέπω, είναι ακριβώς η εποχή που μπήκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρον μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες. Έκτοτε δεν έχω στο ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη επαναστατική. Μιλάν τα γεγονότα, μιλάει αυτή η αλήθεια. Ούτε ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ. Είναι αυτό σε βάρος μου; Είναι αυτό στοιχείο ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα; ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ότι γλίτωσα απ τη διαφθορά της συνείδησης, στην οποία με οδηγούσε το ληστρικό αστικό καθεστώς και κόσμησα τον Κλάρα που φερόντανε τροχάδην στον γκρεμό με ΑΓΝΑ ΕΠΑ- ΝΑΣΤΑΤΙΚΑ στοιχεία και μόνο με τέτοια. (...) Εσείς, λοιπόν, εσείς το καθεστώς που γεννά τη διαφθορά και τη ληστεία, εσείς που είστε υπεύθυνοι για όλα τα εγκλήματα τα κοινωνικά (...) εσείς μιλάτε για λωποδύτες; Όχι! Είστε εσείς το καθεστώς που διαφθείρει, ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα εξαγνίζει και δημιουργεί αγωνιστές αφοσιωμένους στην μεγάλη υπόθεση του προλεταριάτου. Είναι το κόμμα που οδηγεί τους εκμεταλλευόμενους στον ιστορικό δρόμο: Στην οριστική απελευθέρωση του προλεταριάτου. Και στο Κ όμμα αυτό έδωσα όλη μου τη ζωή και θα συνεχίσω να δίνω όσες δυνάμεις μου απομείνανε για τον αγώνα του για το ψωμί των εργαζομένων, κατά των φόρων και των πολέμων, για την επανάσταση». Έκθεση για την παρουσίαση των λογοτύπων για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ Ο ανοιχτός διαγωνισμός, που είχε προκηρύξει η ΚΕ του ΚΚΕ, για την διαμόρφωση λογότυπου σήματος για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία. Στο διαγωνισμό συμμετείχαν συνολικά 79 δημιουργοί με 104 έργα. Τα λογότυπα κρίθηκαν από τους ίδιους τους συμμετέχοντες και από κριτική επιτροπή. Το άθροισμα των μέσων όρων της βαθμολογίας των συμμετεχόντων και της κριτικής επιτροπής, έδωσε τα εξής αποτελέσματα: 1 ο αναδείχθηκε το λογότυπο του γραφίστα - εικαστικού Γιάννη Κλεφτογιάννη. 2 ο το λογότυπο της γραφίστριας Μαριάννας Τσαγκάρη. 3 ο το λογότυπο που δημιουργήθηκε με ομαδική δουλειά από την Ευθυμία Λιλή, την Δέσποινα Παπαστεργίου και την Πολυξένη Παπαστεργίου. Όλα τα σήματα που πληρούσαν τους όρους της προκήρυξης θα τυπωθούν σε ειδική έκδοση και θα εκτεθούν στο Κέντρο Τεχνών (Πάρκο Ελευθερίας) από τις 9 ως τις 17 Ιούνη. Στα εγκαίνια της έκθεσης (Τρίτη 9 Ιούνη, 20.00) θα γίνει η βράβευση των 3 πρώτων λογοτύπων, ενώ θα παρευρεθεί και θα χαιρετίσει ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Όλοι οι συμμετέχοντες που έστειλαν την δημιουργία τους θα παραλάβουν ως αναμνηστικό για την συμμετοχή τους την ειδική έκδοση με όλα τα λογότυπα που θα εκτίθενται, όπως και εικαστικό έργο, σε ψηφιακή εκτύπωση, μοναδικό αντίγραφο από το Ιστορικό Αρχείο του ΚΚΕ. Κέντρο Τεχνών (Πάρκο Ελευθερίας) Διεύθυνση: Πάρκο Ελευθερίας, Βασ. Σοφίας (στάση μετρό Μέγαρο Μουσικής) Ώρες Λειτουργίας: Τρίτη έως Σάββατο 10:00-20:00 Δευτέρα 15/6 κλειστά Κυριακή 14/6 ανοιχτά από τις μέχρι τις Είσοδος ελεύθερη Το λογότυπο που αναδείχθηκε 1 ο στο διαγωνισμό. Το 2 ο λογότυπο. Το 3 ο λογότυπο.

40 40 Πλούσια δραστηριότητα για τα 70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών Μαθαίνουμε την αλήθεια, παλεύουμε γι αυτήν! Με ε σύνθημα μαθαίνουμε την αλήθεια, παλεύουμε γι αυτήν αναπτύχθηκε τον προηγούμενο μήνα μια πλούσια δραστηριότητα από τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ σε όλη τη χώρα, με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών στις 9 Μάη.. Αξιοποιώντας πολύμορφους τρόπους, με μεράκι, πρωτοβουλία, αλλά και σεβασμό στην ιστορική αλήθεια, έστειλαν μήνυμα ενάντια στον φασισμό, τίμησαν, εμπνεύστηκαν και διδάχθηκαν από τον τιτάνιο λαϊκό αγώνα. Οι ΚΝίτες μπροστάρηδες στη διάδοση της αλήθειας! Μπροστά στην 9 η Μάη οι Οργανώσεις της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα οργάνωσαν ένα πλατύ άνοιγμα για να φτάσει σε χιλιάδες νέους η αλήθεια για τη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, την καθοριστική συμβολή της ΕΣΣΔ στο τσάκισμα του φασισμού και τους ηρωικούς αγώνες που έδωσε ο λαός μας, με μπροστάρη το ΚΚΕ, για τη λευτεριά και μια καλύτερη ζωή. Άλλωστε, αυτός ο τιτάνιος αγώνας των λαών είναι που προσφέρει πολύτιμα συμπεράσματα και για το σημερινό αγώνα. Πολύτιμο όπλο στο άνοιγμα των Οργανώσεων της ΚΝΕ ήταν ο Οδηγητής που κυκλοφόρησε τον Μάη με ειδικό ένθετοαφιέρωμα για τα 70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Μάλιστα, δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις μαθητών, μελών της ΚΝΕ, που με τον Οδηγητή στο χέρι όργωσαν τα σχολεία τους δίνοντας το περιοδικό της ΚΝΕ σε παιδιά που δεν το είχαν διαβάσει ποτέ, εμπνέοντάς τους να διαβάσουν, να ψάξουν και να μάθουν την πραγματική αλήθεια. Να μάθουν ότι η 9 η Μάη δεν είναι η μέρα της Ευρώπης, όπως διδάσκονται από τα σχολικά βιβλία, αλλά η μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των λαών. Σε αυτό το άνοιγμα στα σχολεία βοήθησε και η ειδική ανακοίνωση της ΚΝΕ για τους μαθητές, η οποία έφτασε σε χιλιάδες σχολεία -Γυμνάσια, Λύκεια και ΕΠΑΛ- σε όλη την Ελλάδα. Ταυτόχρονα η ΚΝΕ ετοίμασε ιστοσελίδα αφιερωμένη στα 70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών ( gr), πλούσια σε υλικά για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το χαρακτήρα του, τα εγκλήματα του καπιταλισμού, αλλά και την καθοριστική και ηρωική συμβολή του Σοβιετικού λαού στη Νίκη και βεβαίως την τεράστια συνεισφορά του ΚΚΕ στον αγώνα του λαού μας ενάντια στο φασισμό. Πέρα από τα εμπεριστατωμένα κείμενα, ο επισκέπτης είχε την ευκαιρία μέσα από την ιστοσελίδα να έρθει σε επαφή με πλήθος φωτογραφιών, βίντεο, εντυπωσιακά φωτοαφιερώματα, σοβιετικές αφίσες και animation. Εκτός απ αυτά, την πλούσια και πολύμορφη παρέμβαση της Οργάνωσης συμπλήρωσαν δεκάδες αφιερώματα, εκδηλώσεις, συζητήσεις, ιστορικοί περίπατοι, προβολές ταινιών, βιβλιοπαρουσιάσεις, επισκέψεις σε χώρους ιστορικής μνήμης, συναυλίες κ.ά., που στόχο είχαν οι νέοι να έρθουν σε επαφή με την αλήθεια, την ιστορία του τόπου και τα σύγχρονα διδάγματα που προκύπτουν απ αυτήν. Χαϊδάρι Καισαριανή Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ στην Αττική είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν οργανωμένα και να ξεναγηθούν στις μεγάλες εκθέσεις αρχειακού υλικού, φωτογραφίας και έργων Τέχνης που διοργάνωσε το ΚΚΕ στα δημαρχεία του Χαϊδαρίου και της Καισαριανής. Ιστορικοί περίπατοι-ταξίδια στο χρόνο... Ξεχωριστό ενδιαφέρον έδειξαν οι μαθητές για τους ιστορικούς περιπάτους που διοργάνωσαν οι Οργανώσεις της ΚΝΕ σε διάφορες περιοχές σε όλη τη χώρα. Ξεχωρίζουμε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Κυψέλη Το Σάββατο 10/5, οι μαθητικές Οργανώσεις Βάσεις Κυψέλης, Πατησίων και Γκράβας πραγματοποίησαν ιστορικό περίπατο στην Κυψέλη, ξεκινώντας από το 63 ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών (Φ. Νέγρη) με κατεύθυνση την Ευελπίδων. Φίλοι και μέλη της ΚΝΕ για περίπου δύο ώρες περιηγήθηκαν στα στενά της Κυψέλης και κάνοντας ένα ταξίδι στο χρόνο ήρθαν σε επαφή με μερικές από τις εκατοντάδες σελίδες ηρωισμού του λαού μας. Ο χρόνος αποδείχθηκε λίγος, αφού φάνηκε ότι σχεδόν για κάθε στενό υπήρχε και μια ιστορία από τη δράση του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ. Μάλιστα οι μαθητές έδειξαν διάθεση να ανανεώσουν το ραντεβού τους προκειμένου να εξερευνήσουν και άλλα σημεία της περιοχής, ενώ όπως οι ίδιοι μας είπαν για την ξενάγηση: Γιώργος, μαθητής Α Γυμνασίου στο 39 ο Γυμνάσιο Αθηνών: «Μου άρεσε που περάσαμε από διάφορα ιστορικά σημεία. Μάθαμε καινούργια πράγματα που δε μαθαίνουμε αλλού. Ήταν ωραίο που μια μεγάλη παρέα κάναμε αυτή τη βόλτα σήμερα. Περισσότερο μου άρεσε η ιστορία που ακούσαμε στο Λόφο (Σκοπέλου και Γιαννιτσών) για τη 2 η φρουρά του ΕΛΑΣ». Λίνα, μαθήτρια Β Λυκείου στο 2 ο ΓΕΛ Γκράβας: «Με εντυπωσίασε ότι η γειτονιά μου έχει τέτοια ιστορία με τόσους αγωνιστές που έζησαν εδώ. Πριν τον περίπατο δεν το γνώριζα. Στο σχολείο αυτά παραμένουν κρυφά, δεν μας τα μαθαίνουν. Θα ήθελα πολύ να ξανακάνουμε κάτι αντίστοιχο, να μάθουμε και για άλλα σημεία στη γειτονιά μας». Γκράφιτι για την 9 η Μάη στην Καισαριανή.

41 Οδηγητής ϐ Ιούνης Θεσσαλονίκη Τιμώντας την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, οι Μαθητικές Οργανώσεις της ΚΝΕ στη Θεσσαλονίκη πραγματοποίησαν περίπατο στο Γεντί Κουλέ, στο οποίο ο λαός της πόλης έγραψε ηρωικές σελίδες. Αρχικά οι μαθητές περιηγήθηκαν στο χώρο του Γεντί Κουλέ, ένα μνημείο από τον καιρό του Βυζαντίου, που η άρχουσα τάξη της Ελλάδας μετέτρεψε σε κανονικό κολαστήριο, καθώς εκεί φυλάκιζε και δολοφονούσε χιλιάδες κομμουνιστές ολόκληρο τον 20 ο αιώνα (από τη δικτατορία του Μεταξά, την Κατοχή μέχρι και τη χούντα). Οι μαθητές επισκέφτηκαν τα τμήματα αντρικών και γυναικείων φυλακών, το σημείο όπου γίνονταν οι εκτελέσεις, το χώρο της απομόνωσης των κρατουμένων. Αργότερα συμμετείχαν με ενδιαφέρον σε παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού, με θέμα Ψάχνοντας το μυστικό της 9 ης Μάη, λύνοντας γρίφους και απαντώντας σε ερωτήσεις κατά ομάδες. Στη συνέχεια, κατευθύνθηκαν προς το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης που βρίσκεται στην περιοχή. Εκεί υπήρχε έκθεση φωτογραφικού υλικού από τη δράση των ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ένας τηλεβόας κι ένας χειροκίνητος πολύγραφος που χρησιμοποιούνταν από την ΕΠΟΝ εκείνη την περίοδο. Αφού κράτησαν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των αγωνιστών, κατέθεσαν στεφάνι στον τάφο της Κούλας Ελευθεριάδου, μέλους της ΕΠΟΝ, στελέχους του ΚΚΕ, που αποτέλεσε παράδειγμα αυτοθυσίας και ηρωισμού και σε ηλικία μόλις 24 χρονών καταδικάστηκε σε θάνατο από το Έκτακτο Στρατοδικείο και εκτελέστηκε στο χώρο πίσω από το Γεντί Κουλέ. Τέλος, μοιράστηκε στους μαθητές αναμνηστική αφίσα και το γράμμα που έστειλε η Κούλα Ελευθεριάδου την παραμονή της εκτέλεσής της στην οικογένειά της, στο οποίο έγραφε: «Μην κλαίτε για το χαμό μου. Δεν χάθηκα. Επιτελώντας το εθνικό, λαϊκό, κομματικό μου καθήκον, πότισα κι εγώ με το λιγοστό μου αίμα το δέντρο της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Ενότητας και Λευτεριάς». Χιλιάδες νέοι σε όλη την Ευρώπη τίμησαν την 9 η Μάη! Σε δεκάδες πόλεις της Ευρώπης, Κομμουνιστικές Νεολαίες πραγματοποίησαν εκδηλώσεις μέσα στο Μάη, για να τιμήσουν την 70 η επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Ανάμεσα στις πολλές εκδηλώσεις, ξεχώρισαν η πορεία των μελών και φίλων του Μετώπου Κομμουνιστικής Νεολαίας στην Ιταλία, που περπάτησαν στα βήματα των πρώτων αντάρτικων ομάδων που σχηματίστηκαν στις οροσειρές της Παβίας στη Βόρεια Ιταλία, ενώ "γύρισαν" και ντοκιμαντέρ για την αντίσταση στην χώρα τους. Στις εκδηλώσεις για την απελευθέρωση του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν στην Αυστρία συμμετείχε με τις δυνάμεις της η Κομμουνιστική Νεολαία Αυστρίας, ενώ στην εκδήλωση στο πάρκο μνήμης για τα θύματα του ναζισμού στο Βελιγράδι, δεν επετράπη η είσοδος στα μέλη του Νέου Κομμουνιστικού Κόμματος Γιουγκοσλαβίας, και της νεολαίας του, της Ένωσης Νέων Κομμουνιστών Γιουγκοσλαβίας με τα σύμβολά τους, παρά μόνο όταν τελείωσε η κρατική "επίσημη τελετή". Την ίδια ώρα που στην Καισαριανή πραγματοποιούταν η μεγάλη εκδήλωση του ΚΚΕ για την 9 η Μάη, στην Κωνσταντινούπολη, η Κομμουνιστική Νεολαία διοργάνωνε μεγάλη εκδήλωση, με τη συμμετοχή εκατοντάδων νέων εργατών, μαθητών και φοιτητών. Στη Λευκωσία, η ΕΔΟΝ διοργάνωσε συζήτηση για την 9 η Μάη, ενώ ακολούθησε πορεία προς το Μνημείο Πεσόντων Αντιστασιακών. Στην Τσεχία, η Κομμουνιστική Ένωση Νεολαίας πραγματοποίησε αρκετές εκδηλώσεις μαζί με οργανώσεις των αντιστασιακών, ενώ σε εκδήλωση για την 9 η Μάη στην Πράγα, στέλεχός της σημείωσε ότι «η πάλη ενάντια στον πόλεμο και τον φασισμό μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνο σε σύνδεση με την πάλη ενάντια στην προέλευση τους - τον καπιταλισμό». Στη Ρωσία σε εκδηλώσεις που πραγματοποίησε η Επαναστατική Κομμουνιστική Ένωση Νεολαίας Ρωσίας - Μπολσεβίκοι, ανέδειξε ότι «οι ρωσικές αστικές αρχές προσπαθούν δραστήρια να φορέσουν την αντιφασιστική μάσκα, καλούν να θυμόμαστε και να είμαστε περήφανοι για τη νίκη διαστρεβλώνοντας εντελώς την ουσία της, καθώς και την ουσία του ίδιου του φασισμού... Κάθε ένας από εμάς που θυμόμαστε και είμαστε περήφανοι για τους παππούδες μας και τα θαρραλέα κατορθώματά τους, πρέπει να θυμόμαστε ότι η πάλη ενάντια στον φασισμό είναι πάλη ενάντια στον καπιταλισμό, πάλη για τον σοσιαλισμό. Και το να θυμόμαστε σημαίνει να παλεύουμε!» Επίσης, Κομμουνιστικές Νεολαίες διοργάνωσαν εκδηλώσεις, μεταξύ άλλων, σε Μαδρίτη, Βαρκελώνη, Παρίσι, Λυών, Μιλάνο, Ρώμη, Μάλμε, σε αρκετές πόλεις της Γερμανίας. Κατά την 11η Συνάντηση Ευρωπαϊκών Κομμουνιστικών Νεολαιών στην Φρανκφούρτη, Κομμουνιστικές Νεολαίες που συμμετείχαν, είχαν αποφασίσει οι δραστηριότητές τους μπροστά στην 9 η Μάη να προβάλλονται μέσα από κοινή ιστοσελίδα. Η ιστοσελίδα αυτή βρίσκεται στη διεύθυνση antifascistvictory. com και εκεί μπορείτε να βρείτε (στα αγγλικά) περισσότερα στιγμιότυπα και ανταποκρίσεις. Το μήνυμα της 9 ης Μάη ακούστηκε δυνατά στα σχολεία! Οι μαθητές, θέλοντας να γνωρίσουν την πραγματική ιστορία που τους κρύβουν τα σχολικά βιβλία και να τιμήσουν όσους έπεσαν στη μάχη ενάντια στον φασισμό, διοργάνωσαν σε δεκάδες τάξεις, σχολεία και σχολικά συγκροτήματα αντιφασιστικές συναυλίες, εκδηλώσεις, αντιφασιστικά αφιερώματα, προβολή ταινιών, αλλά και θεατρικές παραστάσεις. Παρακάτω παρουσιάζουμε ορισμένα μόνο παραδείγματα από τις πρωτοβουλίες που πήραν μαθητές και μαθητικά συμβούλια, μέσα από τα δικά τους λόγια... Σιβιτανίδειος Στο 15μελες του 2 ου ΕΠΑΛ της Σιβιτανιδείου παίρνοντας απόφαση καταδίκης της φασιστικήςναζιστικής Χρυσής Αυγής με αφορμή τη δίκη της, σκεφτήκαμε λόγω των 70 χρόνων από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών να κάνουμε μια εκδήλωση του 15μελους για να συζητήσουμε με τους συμμαθητές μας τι είναι ο φασισμός, γιατί έγινε ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος και γιατί ακόμη και σήμερα, 70 χρόνια μετά, συνεχίζουν να γίνονται πόλεμοι. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου με προβολή φωτογραφιών από την αντιφασιστική νίκη και με μορφή ερωταπαντήσεων για να συμμετέχουν όλοι οι μαθητές. Βγάλαμε συμπέρασμα πως σήμερα, όπως και τότε, υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, γι αυτό υπάρχει αδικία, πόλεμοι, φασισμός. Δικός μας μονόδρομος λοιπόν η οργάνωση του αγώνα για το δίκιο μας, για μια ζωή με βάση τις ανάγκες μας! Κωνσταντίνος Χαραλαμπόπουλος, μέλος του 15μελούς του 2 ου ΕΠΑΛ Σιβιτανιδείου Υμηττός Με αφορμή την επέτειο της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών στις 9 Μάη αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε μια αντιφασιστική εκδήλωση μέσα στο σχολείο μας. Πήραμε αυτή την πρωτοβουλία γιατί πιστεύουμε ότι ειδικά εμείς που είμαστε μαθητές πρέπει να μαθαίνουμε την αλήθεια και να τη διαδίδουμε. Θέλαμε να αναδείξουμε και στα υπόλοιπα παιδιά ότι μόνο μέσα από την οργάνωση και τον αγώνα μπορούμε να κερδίσουμε όσα πραγματικά έχουμε ανάγκη, ακόμα κι αν ο αντίπαλος μοιάζει ανίκητος. Αναλάβαμε, λοιπόν, να φτιάξουμε μία ομιλία που να απαντά σε ερωτήματα, όπως "γιατί έγινε ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος;", "ποιος στήριξε τον φασισμό;", "ποιος πολέμησε τους φασίστες στην Ελλάδα;" κ.ά. Μάθαμε για τον ηρωισμό του ελληνικού λαού την περίοδο της Αντίστασης, αλλά και για την ιστορία που κρύβεται δίπλα μας, το ηρωικό Κάστρο του Υμηττού. Αναδείξαμε την ανάγκη να απομονωθεί η ναζιστική Χρυσή Αυγή. Για την εκδήλωση, επίσης, φτιάχτηκε συγκρότημα που ανέλαβε τη μουσική της επένδυση με τραγούδια όπως το Ακορντεόν, ο τρίτος Παγκόσμιος, ο φασισμός, Bella Ciao κ.ά. Η εκδήλωση μάς βοήθησε ιδιαίτερα, καθώς μέσα από αυτή την προσπάθεια μάθαμε πράγματα που δε μαθαίνουμε στο σχολείο. Άννα, Λαμπρινή, Σαράντος, Ευρυσθένης, μαθητές 1 ου ΓΕΛ Υμηττού Μενεμένη Θεσσαλονίκης Με αφορμή την 9 η Μάη, η τάξη μας αποφάσισε με τη βοήθεια του συλλόγου γονέων να κάνει μια εκδήλωση στο χώρο του σχολείου. Πήραμε την απόφαση αυτή για να ενημερώσουμε τους συμμαθητές μας, να αναζητήσουμε την αλήθεια, που δε θα διαβάσουμε σε κάποιο σχολικό βιβλίο Στην εκδήλωση παρευρέθηκε μέλος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ που μας μίλησε για τα γεγονότα του Β Παγκοσμίου Πολέμου και πιο συγκεκριμένα για τις 9 Μαΐου, καθώς και για γεγονότα που συμβαίνουν σήμερα. Τόνισε ότι πρέπει να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο αύριο χωρίς κρίσεις, πολέμους, φασισμό. Με αφορμή την εκδήλωση, φτιάξαμε ένα κολλάζ με αποκόμματα και φωτογραφίες από τον Οδηγητή, που κέντρισαν το ενδιαφέρον των συμμαθητών μας. Στο τέλος κάποιοι από εμάς διαβάσαμε το ποίημα του Μπρεχτ, Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου και του Φώντα Λάδη Ο φασισμός. Γιάννης Βαγενάς & Κωνσταντίνος Εφραιμίδης, μαθητές Γ Γυμνασίου του 1 ου Γυμνασίου Μενεμένης Θεσσαλονίκης

42 ΙΟΥΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ Εργάτες ενωμένοι ενάντια στον καπιταλισμό και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους Στις Ιούνη, στο γνώριμο πλέον χώρο του Πάρκου Φιξ στα Πατήσια, θα πραγματοποιηθεί για 15 η χρονιά το πολιτικό-πολιτιστικό διήμερο Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων, που διοργανώνει η Κομματική Οργάνωση Αττικής (ΚΟΑ). Μπροστά στο διήμερο ο Οδηγητής συζήτησε με τον Μπάμπη Βαϊου, μέλος της Επιτροπής Μεταναστών της ΚΟΑ για τη δραστηριότητα που αναπτύσσει η ΚΟΑ για την επιτυχία του διημέρου και για τις θέσεις του ΚΚΕ για τη μετανάστευση. Οδηγητής : Ποιο είναι το θέμα του φετινού πολιτικού-πολιτιστικού διημέρου που διοργανώνει η Κομματική Οργάνωση Αττικής; Μπάμπης Βαΐου (Μπ. Β.): Το Πολιτικό - Πολιτιστικό Διήμερο Ελλήνων και Μεταναστών εργαζομένων της ΚΟΑ φέτος θα πραγματοποιηθεί με σύνθημα Εργάτες ενωμένοι ενάντια στον καπιταλισμό και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Μέσα από τις εκδηλώσεις του διημέρου θέλουμε να αναδείξουμε τις θέσεις του ΚΚΕ για την μετανάστευση, με ιδιαίτερο βάρος στο ζήτημα των προσφύγων και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Τις αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων που αιματοκυλούν τους λαούς όπου γης και ποια πρέπει να είναι η στάση των εργαζομένων ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής και θρησκείας απέναντι σε αυτούς. Σ αυτή την βάση θέλουμε να αναδείξουμε τις ευθύνες της ΕΕ και των κομμάτων που τη στηρίζουν και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Είναι υποκρισία να πονάς για τους μετανάστες που ξεριζώνονται από τις πατρίδες τους και θαλασσοπνίγονται στην Μεσόγειο και την ίδια ώρα να στηρίζεις μια ένωση, όπως η ΕΕ, που οι ανθρωπιστικές της βόμβες μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ καταστρέφουν πόλεις και χωριά, σκοτώνουν χιλιάδες και αναγκάζουν αυτό τον κόσμο να ξεριζωθεί για να σωθεί από τον θάνατο. Είναι υποκρισία όταν λες πως αυτή η ΕΕ, μια ένωση καπιταλιστών, μπορεί να γίνει μια ένωση των λαών. Που εκμεταλλεύεται ακόμα και το δράμα των προσφύγων για νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στις χώρες της βορείου Αφρικής, με πρόσχημα αυτή τη φορά το κυνήγι των δουλεμπόρων - διακινητών. Είναι υποκρισία να παριστάνεις το φίλο των μεταναστών και ταυτόχρονα να ανοίγεις καινούριο δολοφονικό ορμητήριο του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, όπως κάνει η συγκυβέρνηση σήμερα. Παράλληλα θέλουμε να αναδείξουμε ότι η πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ καμία ανακούφιση δεν πρόκειται να δώσει στα τεράστια προβλήματα των μεταναστών και προσφύγων. Η υποταγή στις κατευθύνσεις της ΕΕ, στις συνθήκες Σέγκεν και Δουβλίνο ΙΙ και ΙΙΙ θα εξακολουθήσει να μετατρέπει την Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών, όπου οι πρόσφυγες θα στοιβάζονται σε τρώγλες και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ταυτόχρονα, η ένταση της καταστολής στα θαλάσσια σύνορα με την αύξηση της χρηματοδότησης της Frontex και την ενίσχυση των αντιμεταναστευτικών επιχειρήσεων δεν μπορεί να αποτελέσει απάντηση στις διαρκώς αυξανόμενες ροές μεταναστών και προσφύγων από τις εμπόλεμες χώρες προς την ΕΕ. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το πάρκο Φιξ θα υποδεχτεί χιλιάδες Έλληνες και μετανάστες εργαζόμενους με τις οικογένειές τους. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει πρόγραμμα συζητήσεων, ειδικών εκδηλώσεων για τα παιδιά Ελλήνων και μεταναστών, καθώς και πλούσιο πολιτιστικό πρόγραμμα. Στον χώρο θα λειτουργεί βιβλιοπωλείο της Σύγχρονης Εποχής, ενώ το δικό τους ξεχωριστό χώρο θα έχουν και οι μεταναστευτικές κοινότητες. Το αναλυτικό πρόγραμμα του πολιτικού-πολιτιστικού διημέρου θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες (φωτογραφίες από τις αντίστοιχες περσινές εκδηλώσεις). Ο : Πως προετοιμάζεται το φεστιβάλ από τις κομματικές και τις ΚΝίτικες Οργανώσεις; Μπ. Β.: Το διήμερο της ΚΟΑ αποτελεί την κορύφωση μιας δουλειάς που πραγματοποιείται όλο το χρόνο σε χώρους δουλειάς και γειτονιές και που στόχο έχει να προπαγανδίσει τις θέσεις του Κόμματος για την μετανάστευση, αλλά και να συμβάλει στην ανάπτυξη κοινής οργανωμένης δράσης Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων για την ικανοποίηση των αναγκών τους και την αντιμετώπιση των προβλημάτων των μεταναστών. Μία δουλειά που θα συνεχιστεί και μετά το διήμερο με ανάλογες πρωτοβουλίες που θα οργανωθούν σε άλλες περιοχές της Αττικής, όπως στον Πειραιά και το Μενίδι. Μπροστά στο διήμερο οι οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ προχωρούν σε συσκέψεις, περιοδείες, εξορμήσεις που στόχο έχουν να κάνουν γνωστό πλατιά σε Έλληνες και μετανάστες το διήμερο. Να ανοίξει μέσα και από αυτή την δουλειά προετοιμασίας η κουβέντα σε σχολεία, εργοστάσια, γειτονιές, εκεί που Έλληνας και μετανάστης μαθαίνουν, δουλεύουν και ζουν πλάι πλάι. Οι κλαδικές οργανώσεις μπροστά στο διήμερο προγραμματίζουν συσκέψεις για τους μετανάστες εργάτες. Για παράδειγμα, η οργάνωση των κατασκευών έχει προγραμματίσει συσκέψεις με εργαζόμενους μετανάστες του κλάδου με θέματα, όπως Φασισμός, εχθρός του εργατικού λαϊκού κινήματος και οι συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης στους λαούς των Βαλκανίων και η πρόταση του ΚΚΕ. Παράλληλα πολλές θα είναι και φέτος οι μεταναστευτικές κοινότητες που θα συμμετέχουν στις εκδηλώσεις του διημέρου, όπου έχουν την δυνατότητα να προβάλουν στοιχεία από τον πολιτισμό και την κουλτούρα τους. Ο : Ποια είναι η θέση του ΚΚΕ για το ζήτημα της μετανάστευσης που και πρόσφατα ήρθε ξανά στην επικαιρότητα; Μπ. Β.: Η θέση του ΚΚΕ για το ζήτημα της μετανάστευσης πηγάζει από την ίδια την θέση του Kόμματος για τον καπιταλισμό, ο οποίος στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο δεν έχει τίποτα άλλο να προσφέρει στους εργαζόμενους πέρα από κρίσεις, πολέμους, φτώχεια και δυστυχία. Κατά συνέπεια η οριστική λύση της μετανάστευσης και προσφυγιάς, του ξεριζωμού των εργαζομένων από τον τόπο τους και τις οικογένειές τους βρίσκεται στην ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, στην οικοδόμηση μιας κοινωνίας, όπου οι λαοί σχεδιάζουν οργανωμένα την παραγωγή και θα διαφεντεύουν τον πλούτο που παράγουν με στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Πάνω σε αυτή την βάση διαμορφώνονται τα αιτήματα του ΚΚΕ για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των μεταναστών και την ουσιαστική ανακούφισή τους. Συγκεκριμένα διεκδικούμε: να δημιουργηθούν ανοιχτά κέντρα υποδοχής και προσωρινής φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών, με επαρκείς υποδομές ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, σίτιση και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Να καταργηθούν οι Κανονισμοί Δουβλίνο ΙΙ και ΙΙΙ. Να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και να χορηγούνται άμεσα ταξιδιωτικά έγγραφα σε όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες που έχουν προορισμό άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ. Να αποδίδεται το καθεστώς του ασύλου ή της επικουρικής προστασίας σε όλους τους πρόσφυγες, θύματα ιμπεριαλιστικών πολέμων, επεμβάσεων και αντιδραστικών καθεστώτων, με γρήγορες, αξιόπιστες και δίκαιες διαδικασίες. Να καταργηθεί η FRONTEX και οι άλλοι ευρωενωσιακοί μηχανισμοί καταστολής μεταναστών. Να νομιμοποιηθούν οι μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας, ιδιαίτερα αυτοί που βρίσκονται πολλά χρόνια και έχουν αναπτύξει ισχυρούς βιοτικούς δεσμούς. Να σταματήσει η συμμετοχή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές αποστολές σε ξένες χώρες. Με άλλα λόγια για Έλληνες και ξένους εργάτες μόνη διέξοδος είναι η σύγκρουση με την ΕΕ και τα μονοπώλια για άμεση ανακούφιση των μεταναστών.

43 Οδηγητής ϐ Ιούνης Η γνώση είναι δύναμη! Πρόταση μελέτης για το καλοκαίρι... Φυσιογνωμικό χαρακτηριστικό των κομμουνιστών, των νέων πρωτοπόρων, πάντα ήταν και είναι και σήμερα η προσπάθεια να κατακτούνε τη γνώση. Να μορφώνονται, να μαθαίνουν ό,τι πιο προοδευτικό έχει παράγει η ανθρώπινη νόηση στο πέρασμα των αιώνων. Όχι για να το κρατούν για τον εαυτό τους μονάχα, αλλά για να διαδίδουν τις ιδέες τους και αυτά που γνωρίζουν όσο πιο πλατιά και αποτελεσματικά γίνεται! Ειδικά στις σημερινές συνθήκες η μελέτη αποτελεί πολύ σημαντικό όπλο που τα μέλη της ΚΝΕ, συνολικότερα οι νέοι που αγωνίζονται, πρέπει να αξιοποιήσουν. Μέσα από το διάβασμα μπορούν να κατανοηθούν φαινόμενα και εξελίξεις της σύγχρονης διαπάλης που διεξάγεται και που τα αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Η πρόταση καλοκαιρινής αυτομόρφωσης που δημοσιεύεται στον Οδηγητή είναι χρήσιμη σε κάθε νέο και νέα, σε κάθε μέλος και φίλο της ΚΝΕ που θέλει να γνωρίσει, να έρθει σε μια πρώτη επαφή ή ακόμη και να εμβαθύνει την σχέση του με το επαναστατικό βιβλίο. Στην πρόταση περιλαμβάνονται έργα της κλασικής μαρξιστικής-λενινιστικής φιλοσοφίας, προοδευτική λογοτεχνία, ποιητικές συλλογές και σύγχρονες εκδόσεις του εκδοτικού οίκου Σύγχρονη Εποχή. Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, μα συ να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί! Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία. Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή! Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα! Μάθαινε, εξηντάχρονε! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία. Ψάξε για σχολείο, άστεγε! Προμηθεύσου γνώση, παγωμένε! Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν ένα όπλο. Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία. Εγκώμιο στη μάθηση, Μπέρτολτ Μπρεχτ Νέες εκδόσεις της Σύγχρονης Εποχής Σοσιαλισμός και Θρησκεία, B.I Λένιν Η νέα αυτή έκδοση της Σύγχρονης Εποχής περιέχει κείμενα του Λένιν, που μπορούν να συμβάλουν ώστε να κατανοηθούν ορισμένες βασικές θέσεις του επιστημονικού αθεϊσμού, ο οποίος αποτελεί συστατικό μέρος της μαρξιστικής-λενινιστικής θεωρίας. Φωτίζει και ειδικότερες πλευρές του θέματος, όπως το ποια είναι η στάση του κομμουνιστικού κινήματος απέναντι στη θρησκεία και την εκκλησία. Ποια είναι γενικότερα η στάση των τάξεων και των κομμάτων τους απέναντί τους. Η μελέτη του βιβλίου αυτού μπορεί να δώσει, ειδικά στη νέα γενιά, εκείνα τα απαραίτητα ερεθίσματα ώστε να κατανοηθεί στις σημερινές συνθήκες η ανάγκη έμπρακτης στάσης απέναντι στις επιβιώσεις της θρησκείας σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής. Αναδεικνύει τη σημασία του μαχόμενου υλισμού ως στοιχείο της σύγχρονης ταξικής συνειδητοποίησης. Θρησκεία και πολιτική στην Eλλάδα, του Αποστόλη Χαρίση. Πώς γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν οι θεοί και οι θεές, του Εμμανουήλ Γιαροσλάβσκι. Ψάξ το...παραπάνω Για τον Αναρχισμό. Η πάλη με τον μπακουνισμό την περίοδο της Α Διεθνούς, Κ.Μαρξ- Φ. Ένγκελς Τα βιβλία που προτείνονται και πολλά ακόμα, που δυστυχώς δεν μπορούμε λόγω χώρου να συμπεριλάβουμε σε αυτήν την πρόταση καλοκαιρινής αυτομόρφωσης, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ μπορούν να τα βρουν στα Βιβλιοπωλεία της Σύγχρονης Εποχής και στο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο στην ιστοσελίδα Ακόμα τέτοια βιβλία μπορούν να βρουν στις εκδηλώσεις και στα βιβλιοπωλεία των Φεστιβάλ της ΚΝΕ που ξεκινούν αυτό το μήνα. Καλή μελέτη! Αφορμή για την έκδοση αυτής της συλλογής κειμένων αποτελεί η συμπλήρωση 150 χρόνων απ την ίδρυση της Διεθνούς Ένωσης των Εργατών (Α Διεθνής). Η ίδρυση της Α Διεθνούς (1864) στην οποία πρωτοστάτησαν οι Μαρξ-Ένγκελς αποτέλεσε κοσμοϊστορικό βήμα που έκανε η εργατική τάξη στην προσπάθειά της να σκέφτεται με τη δική της συνείδηση και να δρα ενιαία. Η Συλλογή Κειμένων της Σύγχρονης Εποχής δίνει την δυνατότητα, ειδικά στη νεολαία, να γνωρίσει τις εξελίξεις της περιόδου της Α Διεθνούς και αφετέρου να βγάλει τα κατάλληλα συμπεράσματα που αφορούν τις μετέπειτα περιόδους, συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής. Στο επίκεντρο της διαπάλης των Μαρξ-Ένγκελς με τους μπακουνιστές τέθηκε το ζήτημα του κράτους και της εξουσίας. Ο αναρχισμός δεν κατανοεί τον ταξικό και ιστορικά παροδικό χαρακτήρα του κράτους και άρα αρνείται την αναγκαιότητα της επαναστατικής εξουσίας της εργατικής τάξης. Κεντρικός άξονας όλων των ρευμάτων του αναρχισμού είναι η έχθρα απέναντι στη συγκρότηση εργατικού κράτους, δηλαδή τη δικτατορία του προλεταριάτου, που αποτελεί νομοτέλεια της σοσιαλιστικής επανάστασης. Τα ζητήματα αυτά είναι επίκαιρα, ειδικά για τη νεολαία. Η συστηματική αντιμετώπιση των διάφορων αναρχοαυτόνομων αντιλήψεων αποτελεί στοιχείο του σύγχρονου ιδεολογικού μετώπου που οφείλει να έχει το επαναστατικό και ταξικό εργατικό κίνημα.

44 44 Αναμνήσεις ενός κουρέα, Τζοβάνι Τζερμανέτο Ο Τζοβάνι Τζερμανέτο, παιδί της εργατικής τάξης, γεννήθηκε στο Τορίνο στις Υπήρξε μέλος του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος από το 1906 έως το 1921, οπότε και προσχώρησε στο Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, στου οποίου την Κεντρική Επιτροπή εκλέχτηκε και μέλος. Συνελήφθη και πέρασε αρκετό διάστημα στη φυλακή εξαιτίας της δράσης του στο εργατικό κίνημα. Δύο φορές δέχτηκε την άνανδρη επίθεση των φασιστών. Το Έργο αυτό αποτελεί την αυτοβιογραφία του. Ο βασικός εχθρός βρίσκεται στην ίδια μας τη χώρα (συλλογή κειμένων) Το 2011 η Σύγχρονη Εποχή εξέδωσε συλλογή µε κείμενα του Β.Ι. Λένιν γραμμένα κατά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, µε τίτλο Για τον πόλεμο και τη σοσιαλιστική επανάσταση, όπου η νέα γενιά μπορεί να δει συνολικά τη λενινιστική αντίληψη για τον πόλεμο, καθώς και την τοποθέτηση του Κόμματος των μπολσεβίκων κατά την εξέλιξη του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Τα κείμενα της παρούσας Συλλογής γράφτηκαν επίσης την ίδια περίοδο και είναι χαρακτηριστικά της τοποθέτησης, αλλά και της δράσης των Γερμανών ιεθνιστών, όπως ήταν γνωστοί τότε οι μετέπειτα Σπαρτακιστές και στη συνέχεια πρωτεργάτες της ίδρυσης του ΚΚ Γερμανίας. ημοσιεύονται τα εξής κείμενα: Κλάρα Τσέτκιν, Γυναίκες προλετάριες, να είστε έτοιµες, Αύγουστος Φραντς Μέρινγκ, Για τη φύση του πολέµου, Νοέµβρης Ρόζα Λούξεµπουργκ, Το ξαναχτίσιµο της ιεθνούς,1915. Καρλ Λίµπκνεχτ, Ο βασικός εχθρός βρίσκεται στην ίδια µας τη χώρα, Μάης 1915 Τα κείμενα προσφέρονται για μελέτη από κάθε νέο και νέα που ενδιαφέρεται να γνωρίσει τις θέσεις των Γερμανών κομμουνιστών, που ως μια μικρή μειοψηφία και παρά τις οργανωτικές και πολιτικές αδυναμίες τους πήγαν κόντρα στο ρεύμα της εποχής και µε ηρωισμό υπερασπίστηκαν τον προλεταριακό διεθνισμό. Η επανάσταση του 1917 στη Ρωσία και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού δείχνουν τον δρόμο των λαών Για το κοσμοϊστορικό γεγονός που έλαβε χώρα τον Οκτώβρη του 1917 στη Ρωσία έχουν γραφτεί πολλά. Ακόμη περισσότερα για την 70χρονη πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στις χώρες της ΕΣΣΔ και των υπόλοιπων χωρών που επέλεξαν να απαλλαχθούν από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Στα πολλά ερωτήματα που μπορεί να έχει η νέα γενιά γύρω από θέματα όπως: πώς νίκησαν οι μπολσεβίκοι την επανάσταση; ποιος ο ρόλος του Λένιν και του Κόμματος των μπολσεβίκων; τι προσέφερε ο σοσιαλισμός; γιατί ανατράπηκε ο σοσιαλισμός; Εκδόσεις του ΚΣ της ΚΝΕ: Αλήθειες και Ψέματα για τον Σοσιαλισμό 1. Για τη σοσιαλιστική οικονομία. 2. Για τη σοσιαλιστική εξουσία. 3. Για την Παραχάραξη της Ιστορίας. Απόφαση του 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Εκτιμήσεις και συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20 ό αιώνα, με επίκεντρο την ΕΣΣΔ. Η αντίληψη του ΚΚΕ για το Σοσιαλισμό Κάθε νέος άνθρωπος που πραγματικά προβληματίζεται για το παρόν και το μέλλον του σίγουρα θα έχει αναρωτηθεί: Πως γίνεται άραγε να ανατραπεί ένα ολόκληρο κοινωνικοοικονομικό σύστημα, που αποτελούσε φάρο για τους εκατομμύρια εργαζόμενούς του, αλλά και για τους εργαζόμενους και τη νεολαία στις καπιταλιστικές χώρες, ένα σύστημα που πρόσφερε τόσα πολλά; Το ερώτημα αυτό απασχόλησε και απασχολεί το ΚΚΕ εδώ και πολλά χρόνια. Το απασχολεί πραγματικά γιατί το ΚΚΕ κρατάει ψηλά τη σημαία του αγώνα της κοινωνικής απελευθέρωσης, διδάσκεται από το παρελθόν για να οικοδομήσει ένα καλύτερο μέλλον. Δεν είναι εύκολη διαδικασία. Δεκάδες ήταν τα Κομμουνιστικά Κόμματα όπου Γης που κάτω από την πίεση των ανατροπών απεμπόλησαν τα επαναστατικά τους χαρακτηριστικά. Το πλήγμα για την εργατική τάξη ήταν και παραμένει τεράστιο σε όλα τα επίπεδα. Η Απόφαση του 18 ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, που εκθέτει τα συμπεράσματα των αιτιών ανατροπής της ΕΣΣΔ μαζί με τις πρωτόγνωρες κατακτήσεις των λαών της αποτελεί ένα τεράστιο όπλο στα χέρια της νέας γενιάς, στην προσπάθειά μας να κρατήσουμε τη φλόγα του σοσιαλισμού ζωντανή, να τη διαδώσουμε σε κάθε νέο της τάξης μας. Οκτώβρης 1917, η πορεία των μπολσεβίκων προς τη νίκη. Το τρένο τραβούσε για τα ξεχερσώματα. Οι Ζουρμπίν. Ψάξ το...παραπάνω Ο Λένιν τον Οκτώβρη, Λάσζλο Γκιούρκο Αντικείμενο του βιβλίου αυτού είναι ο ρόλος του Λένιν στη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση το 1917, γεγονός που έβαλε τη σφραγίδα του σε ολόκληρο τον 20 ό αιώνα. Ολόκληρο το βιβλίο είναι μια ζωντανή αφήγηση, όπου συνδυάζεται η ευσυνείδητη προσπάθεια του ιστορικού να διασταυρώσει πηγές, να καταγράψει την αλήθεια με την κινηματογραφική ροή των γεγονότων. Με γλαφυρό ύφος παρουσιάζει το χρονικό της επανάστασης, δίνοντας τα βασικά σημεία της πάλης των μπολσεβίκων και του επαναστατικού κινήματος στη Ρωσία. Στηρίζεται σε πρωτότυπες πηγές, καθώς και σε αρκετές αναμνήσεις πρωταγωνιστών της εποχής για να αναπαραστήσει όσο το δυνατό καλύτερα το κλίμα της εποχής. Ταυτόχρονα φωτίζει και πλευρές της σύγχρονης διαπάλης: ποιες είναι οι υποκειμενικές και οι αντικειμενικές προϋποθέσεις της επανάστασης; πως ο συσχετισμός των δυνάμεων κατά τη διάρκεια της επανάστασης δεν εξαρτάται από τον συσχετισμό στα αστικά όργανα, όπως το κοινοβούλιο; κ.α. Ένα βιβλίο ιδιαίτερα χρήσιμο για τη νέα γενιά που θέλει να γνωρίσει από κοντά αυτό το σπουδαίο γεγονός. Με ένα κλικ... εκατοντάδες τίτλοι για να παραγγείλεις

45 Οδηγητής ϐ Ιούνης Στην πορεία προς τα 100 χρόνια ζωής και δράσης του ηρωικού ΚΚΕ διδασκόμαστε και εμπνεόμαστε Για τα 70 χρόνια από τη λήξη του Β Παγκοσμίου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου ( ) Το 2018 συμπληρώνονται 100 χρόνια προσφοράς του ΚΚΕ στην υπόθεση του λαού. Στην πορεία αυτή θα υπάρχει μια έντονη εκδοτική δραστηριότητα που θα συμβάλει ώστε ειδικά οι νέοι άνθρωποι να γνωρίσουν την ιστορία του ΚΚΕ και του εργατικού κινήματος, να εμπνευστούν από αυτήν. Να έρθουν σε επαφή με την ιστορία των χιλιάδων ηρώων, επώνυμων και ανώνυμων που πέσανε στην πάλη για το σοσιαλιστικό αύριο. Με τη μελέτη αυτών των εκδόσεων κατανοείται παράλληλα και η εξής σημαντική πλευρά: τα διδάγματα των αγώνων παλιότερων περιόδων δεν έχουν απλά και μόνο μουσειακό χαρακτήρα, αλλά μπορούν να φωτίσουν με συμπεράσματα την καθημερινή μας πάλη για τη σοσιαλιστικήκομμουνιστική προοπτική. Δεκέμβρης του 44. Κρίσιμη ταξική σύγκρουση (Άρθρα και ντοκουμέντα) H έκδοση αφορά ιδιαίτερα τη νεολαία που βιώνει την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Στην Εισαγωγή της σημειώνονται τα εξής λόγια του Λένιν: «Εμείς παλεύουμε καλύτερα από τους πατεράδες μας. Τα παιδιά μας θα παλεύουν ακόμη καλύτερα και θα νικήσουν». Η λαϊκή ένοπλη πάλη το Δεκέμβρη του 1944 υπήρξε φαινόμενο μοναδικό σε όλη την καπιταλιστική Ευρώπη μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως μοναδικός υπήρξε και ο αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) την περίοδο Επί 70 χρόνια ο Δεκέμβρης του 1944 σπιλώνεται από εχθρούς και φίλους του ΚΚΕ, ενώ ορισμένοι σήμερα προσπαθούν να φέρουν στα μέτρα τους το Δεκέμβρη, καθώς και το ΕΑΜ. Η έκδοση αναδεικνύει τον ηρωικό αγώνα του ΚΚΕ και του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ. Ταυτόχρονα μπορεί να δώσει πολύ χρήσιμα συμπεράσματα στην σύγχρονη πάλη για το σοσιαλισμό με βάση τα ιστορικά συμπεράσματα εκείνης της περιόδου, όχι μόνο εκείνων των ημερών, αλλά συνολικότερα από την ΕΑΜική πάλη στη διάρκεια της Κατοχής. Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο Οι αποφάσεις της ΚΔ Τα 3 γράμματα του Ν. Ζαχαριάδη - Η θέση της «Παλιάς Κεντρικής Επιτροπής» Ανέκαθεν, αλλά και πολύ παραπάνω στο σήμερα οι αστικές δυνάμεις στην Ελλάδα ακολουθούν την πεπατημένη όλων των αστικών τάξεων. Κρύβουν το γεγονός ότι ο πόλεμος είναι η συνέχιση της ίδιας πολιτικής που ακολουθήθηκε σε καιρό ειρήνης, αλλά που στον πόλεμο ακολουθείται με τα όπλα. Από τη στιγμή που η πολιτική των κυβερνήσεων υπερασπίζει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο είναι φυσικό επακόλουθο και ο πόλεμος, στον οποίο θα πάρει μέρος η αστική τάξη, είτε αμυνόμενη είτε επιτιθέμενη, να είναι πόλεμος ληστρικός, εκμεταλλευτικός, άρα και ξένος με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Η έκδοση αυτή φωτίζει ορισμένες βασικές πλευρές εκείνης της περιόδου, χρήσιμες για τη πάλη μας σήμερα, όπως: - για τον χαρακτήρα του Β Παγκοσμίου Πολέμου - για τη στρατηγική της Κομμουνιστικής Διεθνούς, η οποία αντικειμενικά εκφραζόταν και στα υπόλοιπα ΚΚ, όπως και στο ΚΚΕ - για το πως το ΚΚΕ κατάφερε μέσα σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας, εκτοπισμών, διώξεων, φυλακίσεων και βασανισμών να αντέξει όρθιο και να οργανώσει την λαϊκή πάλη. Τα υλικά της έκδοσης αναδεικνύουν ότι καμιά εθνική ενότητα δεν υπήρξε στον ιταλοελληνικό πόλεμο. Υπήρξαν ασφαλώς αυταπάτες στις λαϊκές μάζες, όχι όμως και πραγματική εθνική ενότητα, γιατί αυτή είναι ανύπαρκτη σε μια ταξική κοινωνία. Μακρονησιώτικα -Γιάννης Ρίτσος Τα Μακρονησιώτικα γράφτηκαν τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη του 1949 στη Μακρόνησο και φυλάχτηκαν, με τη βοήθεια εξόριστων συντρόφων, θαμμένα στο χώμα μέσα σε σφραγισμένα μπουκάλια. Από εκεί τα διέσωσε ο μεγάλος Μάνος Κατράκης, παίρνοντάς τα μαζί του, όταν μεταφέρθηκε τον Ιούλη του 1950 στον Άη-Στράτη. Η έκδοση αποτελεί πιστή φωτογραφική αναπαραγωγή της πρώτης έκδοσης που βγήκε το 1957 στην πολιτική προσφυγιά, που αντίτυπό της είχε διασωθεί και σήμερα φυλάσσεται στο Αρχείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Για τη νέα γενιά έχει ιδιαίτερη σημασία να έρθει σε επαφή με αυτό το σπουδαίο έργο του Κομμουνιστή ποιητή Γ. Ρίτσου που συμπυκνώνει και εμπνέεται από τον αγώνα και τον ηρωισμό των χιλιάδων απλών ανθρώπων και παράλληλα μέσω του έργου του δίνει νέα δύναμη και κουράγιο σε αυτή την προσπάθεια που σήμερα συνεχίζουμε. Φασισμός και Κοινωνική επανάσταση, Ρατζάνι Πάλμε Ντατ Το συγκεκριμένο έργο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1934 και αποτελεί ένα ντοκουμέντο του κομμουνιστικού κινήματος, γραμμένο από ένα στέλεχος της Κομμουνιστικής Διεθνούς, τον Ρ. Π. Ντατ, που υπήρξε αναπληρωματικό μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΚΔ και στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος Μεγάλης Βρετανίας. Στο βιβλίο Φασισμός και Κοινωνική Επανάσταση αναδεικνύεται πως η αδυναμία της σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής σε σχέση με όσα υπόσχεται, όταν δεν μπορεί στέρεα να επανέλθει η φιλελεύθερη διαχείριση, φέρνει πιο κοντά τον φασισμό στη διακυβέρνηση. Αναλύονται οι χαρακτηριστικές περιπτώσεις της Γερμανίας από το 1918 έως το 1933, αλλά και της Ιταλίας. Το βιβλίο προσφέρει μια γνώση για την ανάγκη πάλης του κομμουνιστικού κινήματος, τόσο με τον φασισμό όσο και με τον ρεφορμισμό-οπορτουνισμό, που σε τελευταία ανάλυση εξίσου υπηρετούν τη διατήρηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, του συστήματος. Ποιος βοήθησε τον Χίτλερ;, Μαϊσκι Ιβάν Μιχαΐλοβιτς Το βιβλίο του Ιβάν Μ. Μαϊσκι, Σοβιετικού πρέσβη στη Μεγάλη Βρετανία την κρίσιμη ιστορική περίοδο είναι απαραίτητο να διαβαστεί και να διαδοθεί πλατιά γιατί αποτελεί μια σπουδαία ιστορική πηγή, αφού παρουσιάζει τις εκτιμήσεις και τις μαρτυρίες ενός στελέχους της σοβιετικής εξωτερικής πολιτικής, που βρέθηκε στο επίκεντρο, στην καρδιά των εξελίξεων πριν ξεσπάσει ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος. Ταυτόχρονα, η έκδοση συμβάλλει στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, στον αντίποδα της αστικής επιχείρησης για την αναθεώρηση και παραχάραξη της Ιστορίας. Κεντρικό στοιχείο της αστικής μυθοπλασίας αποτελεί η προβολή του συμφώνου μη επίθεσης μεταξύ Γερμανίας-ΕΣΣΔ (Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μόλοτοφ) ως επιλογής που διευκόλυνε τη ναζιστική Γερμανία και προκάλεσε το Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αστική ιστορική αναθεώρηση συμβαδίζει και στηρίζει τη σύγχρονη προβολή της αντιδραστικής θεωρίας των δύο άκρων. Μια θεωρία που επιχειρεί να ταυτίσει τις φασιστικές δυνάμεις με τους μόνους συνεπείς, σταθερούς, πραγματικούς αντιπάλους τους, τους κομμουνιστές και το ταξικά προσανατολισμένο εργατικό κίνημα, δηλαδή αυτούς που στοχεύουν στην εξάλειψη της αιτίας που γεννά το φασιστικό ρεύμα, τις εκμεταλλευτικές καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής στο μονοπωλιακό καπιταλισμό. Θεωρία που επιχειρεί να συσκοτίσει τη βασική αντίθεση της καπιταλιστικής κοινωνίας ανάμεσα στην αστική και στην εργατική τάξη και να εμφανίσει την αστική δημοκρατία ως το μοναδικό πραγματικό αντίπαλο του φασισμού. Γι αυτό και η αποτύπωση των πραγματικών ιστορικών γεγονότων απ τον Ιβάν Μάισκι έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού αποκαλύπτει την ουσιαστική ανοχή και στήριξη των σχεδίων της ναζιστικής Γερμανίας απ τις αστικές δημοκρατίες της Γαλλίας και της Αγγλίας με τη στήριξη και των ΗΠΑ. Αναμνήσεις για τον Ερνστ Τέλμαν, Ιρμα Τέλμαν. Ρεπορτάζ κάτω από την κρεμάλα, Γιούλιους Φούτσικ. Η δημοσιά του Βολοκολάμσκ, του Αλεξάντρ Μπεκ. Ψάξ το...παραπάνω Επιμέλεια κειμένων: Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ.

46 46 ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ - ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΕΝΓΚΕΛΣ Για τον Αναρχισμό Η πάλη με τον μπακουνισμό την περίοδο της Α Διεθνούς - ΠΡΟΛΟΓΟΣ (μέρος 3 ο ) Στα δύο προηγούμενα φύλλα του "Οδηγητή" ξεκινήσαμε τη δημοσίευση του Προλόγου της νέας έκδοσης της Σύγχρονης Εποχής, με τίτλο "Για τον Αναρχισμό. Η πάλη με τον μπακουνισμό την περίοδο της Α Διεθνούς". Στόχος είναι να συμβάλει στη διάδοση της έκδοσης, συνεχίζουμε έτσι με το τρίτο μέρος απ τον πρόλογο της έκδοσης, τον οποίο έχει επιμεληθεί η Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ. Ο Μαρξ, µετά από το 1850, στο έργο του "Η 18 η Μπρυµαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη", µελετώντας την πορεία της ταξικής πάλης στη Γαλλία και τις αλλαγές στην κρατική µηχανή έως και την εγκαθίδρυση (1848) της κοινοβουλευτικής δηµοκρατίας στη Γαλλία, έγραφε: «Όλες οι ανατροπές τελειοποιούσαν αυτήν τη µηχανή αντί να την τσακίζουν. [ ] Τα κόµµατα που αγωνίζονταν διαδοχικά για την εξουσία θεωρούσαν την κατάκτηση αυτού του τεράστιου κρατικού οικοδοµήµατος ως την κυριότερη λεία του νικητή.» 1 Αργότερα, όταν ξέσπασε η Κοµµούνα του Παρισιού, το 1871, έφερε µια σύντοµη κυριαρχία της εργατικής τάξης. Ο Μαρξ, µετά από την εκδήλωση της Κοµµούνας, όχι µόνο υπήρξε ένθερµος υποστηρικτής της, αλλά αναγνώρισε τη µελλοντική µορφή που µπορεί γενικά να πάρει το εργατικό κράτος, καθώς µιλάει για τη «νέα αυτή Κοµµούνα που τσακίζει τη σύγχρονη κρατική εξουσία» και παρακάτω επισηµαίνει πως το καθεστώς της Κοµµούνας θα απέδιδε στο κοινωνικό σώµα όλες εκείνες τις δυνάµεις «που τις κατανάλωνε ως τώρα η παρασιτική απόφυση, το κράτος». 2 Στoν πρόλογο της έκδοσης του "Κοµµουνιστικού Μανιφέστου" τον Ιούνη του 1872, ο Μαρξ επισηµαίνει πως «η Κοµµούνα ιδίως απέδειξε ότι δεν µπορεί η εργατική τάξη να πάρει στα χέρια της την έτοιµη κρατική µηχανή και να την βάλει σε κίνηση για τους δικούς της σκοπούς» 3. Την ίδια περίοδο µε την Κοµµούνα, γράφει ο Μαρξ, στις 17 Απρίλη 1871: «Να µην περάσει τη γραφειοκρατική-στρατιωτική µηχανή από το ένα χέρι στο άλλο, όπως γινόταν ως τώρα, αλλά να την τσακίσει.» 4 Ο Ένγκελς το 1891 κλείνει την εισαγωγή του στον "Εµφύλιο πόλεµο στη Γαλλία" µε την εξής φράση: «Δικτατορία του προλεταριάτου. Ε λοιπόν, κύριοι, θέλετε να µάθετε τι λογής είναι αυτή η δικτατορία; Κοιτάχτε την Παρισινή Κοµµούνα. Αυτή είναι η δικτατορία του προλεταριάτου.» Ο Λένιν στο έργο του "Κράτος και Επανάσταση" συµπυκνώνει το νόηµα του επαναστατικού µαρξισµού: «Οι εργάτες µετά από την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας θα συντρίψουν τον παλιό γραφειοκρατικό µηχανισµό, θα τον τσακίσουν συθέµελα, δε θα αφήσουν από αυτόν πέτρα πάνω στην πέτρα, θα τον αντικαταστήσουν µε ένα νέο µηχανισµό που θα αποτελείται από τους ίδιους τους εργάτες και τους υπαλλήλους.» 5 Απαντώντας δε στους επικριτές του επαναστατικού µαρξισµού, ο Λένιν έγραφε: «Δεν πρέπει ούτε και να σκεφτόµαστε για καταστροφή της παλιάς κρατικής µηχανής, γιατί πώς θα τα καταφέρουµε χωρίς τα υπουργεία και χωρίς υπαλλήλους σκέφτεται ο οπορτουνιστής, που είναι διαποτισµένος πέρα για πέρα από το φιλισταϊσµό και που στην ουσία όχι µόνο δεν πιστεύει στην επανάσταση, στο δηµιουργικό έργο της επανάστασης, αλλά και την φοβάται θανάσιµα (όπως την φοβούνται οι δικοί µας µενσεβίκοι και εσέροι). Πρέπει να σκεφτόµαστε µόνο την καταστροφή της παλιάς κρατικής µηχανής, δεν υπάρχει λόγος να βαθαίνουµε στα συγκεκριµένα διδάγµατα των προηγούµενων προλεταριακών επαναστάσεων και να αναλύουµε µε τι και πώς θα αντικαθιστούµε αυτό που καταστρέφεται, σκέφτεται ο αναρχικός [...]. Γι αυτό και ο αναρχικός καταλήγει στην τακτική της απόγνωσης και όχι στην αµείλικτα τολµηρή επαναστατική δουλειά πάνω σε συγκεκριµένα καθήκοντα, δουλειά που ταυτόχρονα συνυπολογίζει τους πρακτικούς όρους του κινήµατος των µαζών.» 6 Η μελέτη της πείρας της Παρισινής Κομμούνας από τους Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς - και αργότερα και από το Λένιν - συνέβαλε καθοριστικά στη θεωρητική επεξεργασία του μαρξισμού σε σχέση με το αστικό κράτος και τη στάση του προλεταριάτου απέναντί του.

47 Οδηγητής ϐ Ιούνης Οι παραπάνω επισηµάνσεις είναι απόλυτα χρήσιµες για την κατανόηση του βασικού µετώπου που άνοιγαν οι Μαρξ και Ένγκελς εκείνη την περίοδο, το οποίο στρεφόταν εναντίον του µπακουνισµού που κήρυττε γενικά την κατάργηση του κράτους και αποσπούσε τους εργάτες από την πολιτική πάλη. Αυτή η δραστηριότητα ελάττωνε την κριτική των Μαρξ και Ένγκελς ενάντια στις οπορτουνιστικές συµβιβαστικές τάσεις, τόσο µέσα στη Διεθνή όσο και µέσα στο Γερµανικό Σοσιαλδηµοκρατικό Κόµµα. Επίσης, η κριτική που ασκούσαν στις οπορτουνιστικές τάσεις δεν έπαιρνε δηµοσιότητα εκείνες τις στιγµές. Χαρακτηριστικό παράδειγµα είναι η ίδια η "Κριτική του Προγράµµατος της Γκότα" (γραµµένη από τον Μαρξ το 1875), η οποία δηµοσιεύτηκε από τον Ένγκελς µόλις το Αυτή η σκόπιµη "αυτοσυγκράτηση" στην κριτική από τη µεριά των Μαρξ-Ένγκελς έδινε στους αναρχικούς την αβάντα να χρεώνουν στους Μαρξ και Ένγκελς τις "αµαρτίες" της γερµανικής σοσιαλδηµοκρατίας. Έτσι, γράφει ο Ένγκελς: «Έπρεπε λοιπόν να το περιµένω πως θα µας φόρτωναν και τη µυστική πατρότητα αυτού του προγράµµατος» 7 (εννοεί του προγράµµατος της Γκότα). Από την άλλη µεριά, οι Γερµανοί σοσιαλδηµοκράτες αξιοποιούσαν αυτήν την κατάσταση προς όφελός τους πολύ περισσότερο µετά από το θάνατο του Ένγκελς. Και σκόπιµα παραποιούσαν τις θέσεις των Μαρξ-Ένγκελς για το κράτος και τον αστικό κοινοβουλευτισµό. Οι Μαρξ και Ένγκελς είχαν µελετήσει το αστικό κοινοβουλευτικό σύστηµα και µέσα από πολλά περιστατικά διαπίστωναν: «Η ολιγαρχία δε διαιωνίζεται µε το σταθερό κράτηµα της εξουσίας στο ίδιο χέρι, αλλά µε το να αφήνει την εξουσία να περνάει εναλλάξ από το ένα χέρι στο άλλο.» 8 Η πείρα της Κοµµούνας έδωσε ένα άµεσο παράδειγµα που το 1871 έκανε τον Μαρξ να διαπιστώνει συγκριτικά µε τον αστικό κοινοβουλευτισµό: «Η Κοµµούνα δεν επρόκειτο να είναι ένα κοινοβουλευτικό, αλλά ένα εργαζόµενο σώµα, εκτελεστικό και νοµοθετικό ταυτόχρονα», και παρακάτω: «Αντί ν αποφασίζει µία φορά κάθε τρία ή έξι χρόνια ποιο µέλος της άρχουσας τάξης θα εκπροσωπεί και θα τσαλαπατά το λαό στη Βουλή, αντί γι αυτό, το γενικό εκλογικό δικαίωµα θα εξυπηρετούσε τον οργανωµένο σε κοµµούνες λαό, όπως το ατοµικό δικαίωµα εκλογής χρησιµεύει σε κάθε εργοδότη στο να αναζητεί εργάτες, επιστάτες και λογιστές για την επιχείρησή του.» 9 Ο Μπακούνιν υποστήριζε την αποχή της εργατικής τάξης από το κοινοβούλιο και γενικά την αποχή από την πολιτική πάλη. Αρκετά κείµενα των Μαρξ-Ένγκελς, πολεµώντας τον Μπακούνιν, εστιάζουν στην ανάγκη αξιοποίησης του κοινοβουλίου από την εργατική τάξη. Αυτή, όµως, η αξιοποίηση έχει στο επίκεντρό της την επαναστατική κοινοβουλευτική δουλειά και όχι τη µετατροπή της εργατικής τάξης και των κοµµάτων της σε ουρά της αστικής τάξης. Όπως επισηµαίνει ο Λένιν: «Ο Μαρξ ήξερε να ξεκόβει ριζικά από τον αναρχισµό, που δεν κατάφερνε να χρησιµοποιεί ούτε το στάβλο του αστικού κοινοβουλευτισµού, ιδίως όταν ήταν φανερό πως δεν υπάρχει επαναστατική κατάσταση, όµως ο Μαρξ ήξερε συνάµα και να υποβάλλει σε πραγµατικά επαναστατική-προλεταριακή κριτική τον κοινοβουλευτισµό.» 10 Τη δεκαετία του 1870 η συµµετοχή εκπροσώπων της εργατικής τάξης στα κοινοβούλια έφερε νέες αυταπάτες, τις οποίες στηλίτευε ο Ένγκελς: «Η νόµιµη αυτή δηµαγωγία όµως οδήγησε στο να πιστέψουν µερικοί πως δε χρειαζόταν να κάνει κανείς τίποτα περισσότερο για να πετύχει την τελική νίκη του προλεταριάτου.» 11 Επίσης, ο Ένγκελς αναδείκνυε τα στενά όρια της αστικής νοµιµότητας τα οποία καταλύουν αυτές τις αυταπάτες, τη βαθύτερη ουσία του αστικού κράτους. Με αφορµή την εφαρµογή από τον Βίσµαρκ του έκτακτου νόµου για τους σοσιαλιστές, έγραφε ειρωνικά πως οι Γερµανοί εργάτες «έµαθαν ποια είναι η αξία των συνταγµατικών ελευθεριών, µόλις το προλεταριάτο επιτρέψει στον εαυτό του να τις πάρει στα σοβαρά και να τις χρησιµοποιήσει για να αντιπαλέψει την καπιταλιστική κυριαρχία.» 12 Παρά τις σωστές αυτές διαπιστώσεις και επισηµάνσεις, οι Μαρξ και Ένγκελς δεν απέρριπταν πλήρως την αξιοποίηση του κοινοβουλίου στην πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας, σε συνδυασµό µε όλες τις άλλες µορφές (ακόµα και την ένοπλη) δράσης της εργατικής τάξης. Για παράδειγµα, µετά από τη λήξη του Συνεδρίου της Χάγης, σε συγκέντρωση στην οµώνυµη πόλη, σε οµιλία του ο Μαρξ επισηµαίνει: «Ο εργάτης οφείλει µια µέρα να πάρει στα χέρια του την πολιτική εξουσία για να οικοδοµήσει µια νέα οργάνωση της εργασίας. Οφείλει να ανατρέψει την παλιά πολιτική που στηρίζει τους παρωχηµένους θεσµούς, εφόσον δε θέλει όπως οι πρώτοι χριστιανοί που περιφρονούσαν και απέρριπταν την πολιτική να χάσει για πάντα τη βασιλεία του επί της Γης. Αλλά εµείς δεν υποστηρίξαµε ποτέ πως η επίτευξη αυτού του σκοπού πρέπει να γίνει µε τα ίδια µέσα σ όλα τα µέρη. Γνωρίζουµε ότι πρέπει να παίρνονται υπόψη οι θεσµοί, τα ήθη και οι παραδόσεις των διάφορων χωρών. Και δεν αρνιόµαστε πως υπάρχουν χώρες, όπως η Αµερική, η Αγγλία και, αν γνώριζα καλύτερα τους θεσµούς σας, ίσως θα πρόσθετα σ αυτές και την Ολλανδία, όπου οι εργάτες µπορούν να επιτύχουν το σκοπό τους µε ειρηνικά µέσα. Αλλά κι αν αυτό είναι σωστό, οφείλουµε πάντως να παραδεχτούµε ότι στις περισσότερες χώρες της ηπείρου µοχλός της επανάστασής µας οφείλει να είναι η βία. Ακριβώς στη βία θα χρειαστεί να προσφύγει κανείς κάποια µέρα, ώστε να εγκαθιδρύσει οριστικά την κυριαρχία της εργασίας.» 13 Τέτοια στάση απέναντι στο αστικό κοινοβούλιο τροφοδοτούνταν και από το γεγονός ότι εκείνη την εποχή εµφανίζονταν νέα φαινόµενα, όπως το γενικό εκλογικό δικαίωµα σε αντίθεση µε τα προηγούµενα χρόνια και οι πρώτες εκλογικές επιτυχίες των σοσιαλδηµοκρατικών και εργατικών κοµµάτων. Ταυτόχρονα, οι Μαρξ και Ένγκελς προειδοποιούσαν για τον υπαρκτό κίνδυνο αστικοποίησης των εργατικών-σοσιαλιστικών κοµµάτων, εξαιτίας των κοινοβουλευτικών αυταπατών 14. Ο Ένγκελς επεσήµαινε: «Η υποχρέωση απέναντι στη νοµιµότητα είναι νοµική και όχι ηθική» και «παύει τελειωτικά, όταν οι εξουσιαστές παραβαίνουν τους νόµους». «Νοµιµότητα όταν και εφόσον µας βολεύει, όχι όµως νοµιµότητα µε οποιοδήποτε τίµηµα, ούτε καν στα λόγια.» 15 Η ίδια η συµµετοχή στο αστικό κοινοβούλιο, η χρόνια κοινοβουλευτική δουλειά, η λειτουργία µε κοινοβουλευτικά κριτήρια µαζί και µε άλλους παράγοντες (ρεφορµισµός, λεγκαλισµός) παγίωσαν τον οπορτουνισµό στα κόµµατα της Β Διεθνούς (ιδρύθηκε το 1879). Σε µια πορεία, στην πλειοψηφία των κοµµάτων της Β Διεθνούς η επικρατούσα άποψη εκφράστηκε µε τα λόγια του Καρλ Κάουτσκι: «Ο σκοπός του πολιτικού µας αγώνα παραµένει στην περίπτωση αυτή ο ίδιος που ήταν και ως τώρα: Κατάκτηση της κρατικής εξουσίας µε την απόκτηση της πλειοψηφίας στο κοινοβούλιο και ανύψωση του κοινοβουλίου σε αφέντη της κυβέρνησης.» 16 Παραπομπές 1. Κ. Μαρξ, Η 18 η Μπρυµαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη, σελ. 142, εκδ. Σύγχρονη Εποχή Κ. Μαρξ, Ο εµφύλιος πόλεµος στη Γαλλία, σελ. 72 και 73, εκδ. Σύγχρονη Εποχή 2. Κ. Μαρξ-Φ. Ένγκελς, Μανιφέστο του Κοµµουνιστικού Κόµµατος, σελ. 8, εκδ. Σύγχρονη Εποχή 3. Κ. Μαρξ, «Επιστολή στον Κούγκελµαν, 12 Απρίλη 1871», Διαλεχτά Έργα, τόµ. 2, σελ Β. Ι. Λένιν, Κράτος και επανάσταση, σελ. 131, εκδ. Σύγχρονη Εποχή ο.π σελ Κ. Μαρξ, Κριτική του προγράµµατος της Γκότα, σελ. 8-9, εκδ. Σύγχρονη Εποχή 6. Κ. Μαρξ, «aus dem Parlamente», MEW, τόµ. 11, σελ Κ. Μαρξ, Ο εµφύλιος πόλεµος στη Γαλλία, σελ. 70 και 72, εκδ. Σύγχρονη Εποχή 8. Β. Ι. Λένιν, Κράτος και επανάσταση, σελ. 58, εκδ. Σύγχρονη Εποχή 9. Φ. Ένγκελς, Κείµενα για την οικονοµία και την πολιτική, σελ. 200, εκδ. Σύγχρονη Εποχή 10. ο.π σελ Βλ. στην παρούσα έκδοση, σελ Βλ. το «Γράµµα του Ένγκελς στον Πολ Λαφάργκ, 22 Νοέµβρη 1894», στο Κ. Μαρξ-Φ. Ένγκελς, Για το ρεφορµισµό, σελ. 345, εκδ. Σύγχρονη Εποχή 15. «Ο Ένγκελς στον Ρίχαρντ Φίσερ, 8 Μάρτη 1895», MEW, τόµ. 39, σελ. 425, B. I. Λένιν, Κράτος και επανάσταση, σελ. 141, εκδ. Σύγχρονη Εποχή

48 ι 24 ο αντιιμπεριαλιστικο διημερο τησ κνε 4 5 ιουλη, ακροναυπλια Δηλώσεις συμμετοχής στις Oργανώσεις της ΚΝΕ Ενισχύστε οικονομικά τη διοργάνωση του Διημέρου