Ασκήσεις σε τεντωμένο σχοινί μεταξύ Αθήνας και Βρυξελλών

Transcript

1 01- KATHI -15-2_KATHI NEW 14/02/15 01:07 Page 1 8 /2/2015 ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 Eτος 6 ο Aρ. φύλλου 332 Κυπριακή Πολιτική και Oικονομική Eφημερίδα 1,50 (Απλή έκδοση) 2,90 (Βασική) 3,90 (Ενισχυμένη) ΣHMEPA SPORTS ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ: Δύο κινήσεις που φωνάζουν πρωτάθλημα ΟΜΟΝΟΙΑ: Προς νέα μείωση ευρώ Η απάντηση των γιατρών του ΑΠΟΕΛ ΔΩΡΕΑΝ ΜΕ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΜΕ 2.00 Ο δρ Γιάννης Παπαγιάννης απαντά μέσω της «Κ», για λογαριασμό του ιατρικού επιτελείου του ΑΠΟΕΛ, στα περί λαθών και ανεπάρκειας με αφορμή το θέμα Βινίσιους > Πρόβλημα φυσικής κατάστασης επί Δώνη > Οχι στα μαγικά της Μαριάννας του Βελιγραδίου > Ο Στάθης αντιμετωπίζει εκ γενετής σπονδυλολίσθηση Ferrari Κυνηγώντας τον ασημένιο στόχο Ελλάδα Από τελικός έγινε αδιάφορο το ΠΑΟΚ-ΟΣΦΠ ΤΕΥΧΟΣ 11 ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2015 Οι γευστικές εκπλήξεις της Σκαρίνου Ηκοιν κοινότητα της ορεινής Λάρνακας ας κρύβει μεγάλους θησαυρούς στην κουζίνα της ες Μακαρό ακαρόνια α σμί λας Σχινόπιτες Καττιμ έρι σ Σιάμισ ιη Κουλού ρια χωρ ιάτικα ικα Χαλουμ υμόπ όπιτα Ραβιόλες Μακαρόνια σμίλας Σχινόπιτες Καττιμέρι Πισίες Σιάμισιη Κουλούρια χωριάτικα Χαλουμόπιτα Καλοηρκά κά ά ΓΡΑΦΟΥΝ Χρίστος Χριστοδούλου Ανόρθωση Ενα παλατάκι στην προσφυγιά Ο ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΗΝ «Κ» Τον Ιούνιο οι αποφάσεις για τις μεταρρυθμίσεις «Έφτασε η εποχή να δοθούν λύσεις», αναφέρει σε συνέντευξή του στην «Κ» ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Κώστας Καδής. Λύσεις, για το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, τη δομή του σχολείου αλλά και την ποιότητα των εκπαιδευτικών, όπως σημειώνει. Στόχος του Υπουργείου είναι η διαμόρφωση των τελικών αναλυτικών προγραμμάτων, η ενίσχυση πετυχημένων θεσμών, όπως τα μουσικά και αθλητικά σχολεία, αλλά ιδιαίτερα μεγάλη πρόκληση αποτελεί ο εκσυγχρονισμός των πολιτικών για τους εκπαιδευτικούς. Σελ. 12 ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Οι μίζες των S-300 ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Κι ας τρώγωμεν μίζες ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΙΚΑΛΑΣ Καμμένος για Καμένος. ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΕΡΣΙΑΝΗΣ Δεν μπορώ να περιμένω ΕΛΕΝΗ ΞΕΝΟΥ Οι πολλαπλές προκλήσεις ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΑΡΗΣ Το χρήμα είναι αέρας ΕΡΑΤΩ Κ. ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ Στρατηγική διεθνοποίηση ΜΕΛΑΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Ιστορίες ειρήνης και πολέμου ΔΗΜΗΤΡΗΣ Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Η «εντός των τειχών» μάχη ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ Η ευθύνη και τα σύμβολα ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ Η γλώσσα των «σημείων» ΑSSOCIATED PRESS Ασκήσεις σε τεντωμένο σχοινί μεταξύ Αθήνας και Βρυξελλών Τα αγκάθια για έναν έντιμο συμβιβασμό και πιθανό νέο Eurogroup τέλος της εβδομάδας Αγώνα δρόμου για έναν έντιμο συμβιβασμό που, εάν δεν ολοκληρωθεί, θα έχει τουλάχιστον «θεμελιωθεί» στο αυριανό καθοριστικό Eurogroup, διεξάγει ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, έπειτα από μία εβδομάδα μεγάλων εντάσεων, αλλά και διακυμάνσεων στις σχέσεις με τους εταίρους. Οι χαμηλές προσδοκίες επιβεβαιώνονται εξάλλου από το γεγονός Ο συμβιβασμός είναι εφικτός, αν η Αθήνα στείλει στην Ευρώπη το μήνυμα ότι είναι διατεθειμένη να προβεί σε βήματα προσέγγισης για να επιτευχθεί συμφωνία. Αυτό είναι το κοινό πνεύμα που διατρέχει τα άρθρα γνώμης που συγκέντρωσε η «Κ», σε μία προσπάθεια να αποκρυσταλλώσει τις διαθέσεις Ευρωπαίων πολιτικών, οικονομολόγων, δημοσιογράφων, καθώς και στελεχών διεθνών οργανισμών και think tanks. Ντόμινο οι αμφισβητήσεις ταυτοποιήσεων Τουλάχιστον άλλες δύο οικογένειες συγγενών αγνοουμένων αμφισβητούν τις διαδικασίες της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων (ΔΕΑ) και μελετούν το ενδεχόμενο λήψης μέτρων προς αποκατάσταση, όπως λένε, της αλήθειας αλλά και της αξιοπρέπειάς τους. H οικογένεια Γ. Φορή καλεί τη ΔΕΑ να δώσει στη δημοσιότητα το πρωτόκολλο που ακολουθήθηκε στην περίπτωση του δικού τους ανθρώπου, καθότι θεωρεί ότι η Επιτροπή παραβίασε κάθε πρωτόκολλο, προσθέτοντας στο κασελάκι με τα οστά του πατέρα τους και σκόρπια μικρά οστά άλλων. Σελ. 5 ΑSSOCIATED PRESS ότι στο παρασκήνιο ήδη συζητείται το ενδεχόμενο ενός νέου έκτακτου Eurogroup στα τέλη της επόμενης εβδομάδας, υπό την προϋπόθεση ότι θα σημειωθεί πρόοδος και η Αθήνα θα παρουσιάσει πειστικές προτάσεις στην αυριανή συνεδρίαση. Στο γενικότερο κλίμα αισιοδοξίας που καλλιεργείται ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνγκερ, εμφανίζεται επιφυλακτικός υποδεικνύοντας πως παραμένουν πολλά ακόμη να γίνουν μέχρι αύριο γι αυτό και παραμένει ανήσυχος. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», στο ίδιο μήκος κύματος, επιφυλακτική έως και απαισιόδοξη εμφανίζεται και η Λευκωσία και αυτό παρά τις επίσημες δηλώσεις περί του αντιθέτου. Σελ. 3, 6 Συνέντευξη Βαρουφάκη στην «Κ» Μια αμοιβαία σύγκλιση, έστω και «στο και 5», με τους εταίρους, προαναγγέλλει ο υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, μέσω της «Κ», λίγες ώρες μετά τις τελευταίες συνεδριάσεις στις Βρυξέλλες και λίγο πριν από το αυριανό κρίσιμο Eurogroup. Αθήνα και Ευρωζώνη καλούνται να βρουν κοινό τόπο, με τον Έλληνα υπουργό, που στη φωτογραφία κάνει χειραψία με τον Γερμανό ομόλογό του Β. Σόιμπλε, να δηλώνει «ανοικτός στις καλές ιδέες των ομολόγων μας» και «πεπεισμένος ότι η Ευρώπη ξέρει να παράγει έντιμες συμφωνίες μέσα από έντιμες διαφωνίες». Σελ. 20 Τα επόμενα βήματα για το αύριο της Ελλάδας Τι υποστηρίζουν 12 Ευρωπαίοι και Αμερικανοί πολιτικοί, οικονομολόγοι, στελέχη διεθνών οργανισμών «Η ελληνική κυβέρνηση είναι αυτή που πρέπει να κάνει προτάσεις», λέει ο Μάνφρεντ Βέμπερ του ΕΛΚ. Ενόψει της αυριανής κρίσιμης συνόδου του Eurogroup, οι φιλοξενούμενοι αναλυτές διεκδικούν από το οικονομικό επιτελείο απτές προτάσεις, προκειμένου να βρεθούν ρεαλιστικές «πηγές ανάπτυξης, παραγωγικότητας και κρατικών εσόδων», όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο Γιάκομπ Κίρκεγκαρντ του Ινστιτούτου Πέτερσον. Όπως και τον Ιούνιο του 2012, όταν το διακύβευμα ήταν η έξοδος από την Ευρωζώνη και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπέι ετοιμαζόταν να κάνει διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων όπως αποκαλύπτει η «Κ», έτσι και σήμερα η νέα ελληνική κυβέρνηση καλείται εκ νέου να επιβεβαιώσει ότι η θέση της χώρας είναι μέσα στο ενιαίο νόμισμα. Σελ Μπρα ντε φερ Μόσχας και Ε.Ε. για ειρήνη Μέχρι το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, η κυβέρνηση Ομπάμα εμφανιζόταν έτοιμη να στείλει σύγχρονα όπλα στο Κίεβο, γεγονός που απειλούσε να οδηγήσει σε δραματική κλιμάκωση τον ουκρανικό εμφύλιο πόλεμο, με αμεσότερη ανάμειξη της Ρωσίας και απρόβλεπτες επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή ασφάλεια. Το ενδεχόμενο αυτό αποσοβήθηκε προσωρινά με τη νέα συμφωνία για κατάπαυση του πυρός που επετεύχθη στο Μινσκ, κατά την περιπετειώδη σύνοδο των ηγετών Ρωσίας, Ουκρανίας, Γαλλίας και Γερμανίας. Σελ. 23 Ο ΡΩΣΟΣ ΠΡΕΣΒΗΣ ΣΤΗΝ «Κ» Στην ατζέντα Ρωσίας-Κύπρου η στρατιωτική συνεργασία «Οι Ρώσοι δεν συνηθίζουν να μιλάνε για δουλειές πριν αυτές να γίνουν» είναι η απάντηση του πρεσβευτή της Ρωσίας στη Λευκωσία, Στανισλάβ Οσάτσι, σχετικά με τη στρατιωτική συνεργασία της Μόσχας με τη Λευκωσία. Ο Ρώσος διπλωμάτης συνέστησε υπομονή μέχρι την επικείμενη επίσκεψη του Προέδρου Αναστασιάδη στη Μόσχα και τόνισε ότι «οι σχέσεις Ρωσίας Τουρκίας ποτέ δεν στάθηκαν εμπόδιο για τη συνεργασία Ρωσίας Κύπρου. Σελ. 6 ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Ανάσα στην αγορά από μείωση επιτοκίων Αναμένοντας τις ανακοινώσεις από την ΚΤΚ, ο Συνεργατισμός ήδη προχώρησε σε μείωση 1% στα στεγαστικά, το ίδιο αναμένεται να κάνουν και οι τράπεζες που καλωσόρισαν τις εξαγγελίες της Χρυστάλλας Γιωρκάτζη, ενώ προνοείται και «ποινή» αν υπάρξει καθυστέρηση. Οικονομική, σελ. 4 ΤΡΑΠΕΖΙΚΑ Δομικές αλλαγές στην Ελληνική Η αυξημένη ρευστότητα που παρουσιάζει η τράπεζα σε συνδυασμό με τη Γενική Συνέλευση και την παραίτηση των δικαιωμάτων προτίμησης που θα ψηφιστεί, δίνει το πράσινο φως για στοχευμένες εξαγορές δανειακών χαρτοφυλακίων και αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Οικονομική, σελ. 4 ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ Αγνοούμενοι Το νέο σκάνδαλο που ξέσπασε γύρω από το ζήτημα των αγνοουμένων με την αποκάλυψη ότι η Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων (ΔΕΑ) έδωσε για ταφή εκτός από οστά που ανήκαν στον αγνοούμενο από τη Άσσια Γεώργιο Φορή και οστά άλλων αγνοουμένων, αποκαλύπτει για άλλη μία φορά ένα ολέθριο σφάλμα που διέπραξαν σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις από το 74 και εντεύθεν. Άφησαν τη διαχείριση του πιο λεπτού ανθρωπιστικού ζητήματος στα χέρια επιτηδείων που έχτισαν καριέρες, παίζοντας με τα αισθήματα των συγγενών, τις ευαισθησίες του κόσμου και κομματικά πάρε-δώσε διορισμών, επιδομάτων και προνομίων. Με εξαίρεση την κυβέρνηση Κληρίδη, όταν το γενικό πρόσταγμα της υπόθεσης αγνοούμενοι ανέλαβε ο Ιωάννης Κασουλίδης και άρχισε η διαδικασία των εκταφών και των ταυτοποιήσεων, όλες οι άλλες κυβερνήσεις αποδείχθηκαν ανάξιες των προσδοκιών των οικογενειών των αγνοουμένων και της κοινωνίας. ΤΕΥΧΟΣ 35 ΜΑΡΤΙΟΣ 2015 Τα χορτοφαγικά αλλιώς... Σελ. 24 ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΟΜΟΝΟΙΑ Έτσι ανέτρεψε τα δεδομένα Σαν επιβάτες σε τρενάκι του ρόλερ κόστερ νιώθουν οι φίλαθλοι της Ομόνοιας τη φετινή σεζόν, παρακολουθώντας την ομάδα τους εντός γηπέδων. ΑΠΟΕΛ Η νέα ομάδα του Θόρστεν Φινκ Ένα μήνα παρουσίας στον πάγκο του ΑΠΟΕΛ συμπλήρωσε ο Γερμανός τεχνικός, με θετικό πρόσημο στον απολογισμό του και προοπτική για καλύτερη συνέχεια. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ K SPORTS ΜΠΑΣΚΕΤ Αποφασισμένος για σκληρές τομές Ο Λούης Δημητρίου ανέλαβε την προεδρία της Ομοσπονδίας και ήδη ξεκίνησε ενέργειες σε διάφορους τομείς για να αλλάξει η εικόνα του μπάσκετ. ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ Επαναρχίζει η δράση Μετά από διάλειμμα δύο μηνών, οι κορυφαίες δεκαέξι ομάδες της διοργάνωσης επιστρέφουν στη σέντρα με τις νοκ άουτ αναμετρήσεις.

2 02-KATHI NEW_Master_cy 13/02/15 21:32 Page 2 2 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Γράφει ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Οι μίζες των S-300 και τα τρία κακά της μοίρας μας Χρόνια τώρα επιμένω ότι αυτός ο τόπος υποφέρει λόγω της έλλειψης λογοδοσίας, ασυδοσίας και ατιμωρησίας, εξού και μέσα σε 55χρόνια ανεξαρτησίας, η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκεται υπό κατάρρευση, καθώς οι θεσμοί που στηρίζουν μία συντεταγμένη πολιτεία έχουν εξευτελιστεί από ίδιους τους φορείς τους, προέδρους, υπουργούς, βουλευτές, εισαγγελείς και κόμματα. Η εκτίμησή μας επιβεβαιώνεται με τον πλέον δραματικό τρόπο από την καταδίκη του πρώην διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας και πρώην υπουργού οικονομικών επί κυβέρνησης Κληρίδη Χριστόδουλου Χριστοδούλου σε φυλάκιση για φοροδιαφυγή (!) καθώς και τη 15ετη φυλάκιση στον Κορυδαλλό του πρώην υπουργού Εσωτερικών, επίσης επί κυβέρνησης Κληρίδη, Ντίνου Μιχαηλίδη (και του γιου του Μιχάλη). Και οι δύο πρώην υπουργοί εν τη βασιλεία τους ήταν πανίσχυροι ακριβώς λόγω έλλειψης λογοδοσίας γι αυτό και αισθάνονταν και άτρωτοι. Θεωρούσαν ότι κανείς δεν μπορούσε να αγγίξει τους ίδιους και το περιβάλλον τους, γι αυτό και ασύδοτοι όπως ήταν δεν δίστασαν να εμπλέξουν είτε έμμεσα είτε άμεσα τα παιδιά τους σε έκνομες δραστηριότητες. Ο μεν Χριστοδούλου άφησε εκτεθειμένη στη δημόσια κατακραυγή και χλεύη την κόρη του, ο δε Μιχαηλίδης πήρε μαζί του στη φυλακή για 15 χρόνια και τον γιο του. Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα θα πει κάποιος. Ίσως. Ωστόσο, εκείνοι που παιδεύονται περισσότερο είναι οι νομοταγείς φορολογούμενοι που πληρώνουν τον λογαριασμό, αφού τα επίχειρα των πράξεων των δύο πρώην υπουργών και τόσων άλλων ασύδοτων πληρώσαμε και πληρώνουμε σαν λαός στο πολλαπλάσιο. Κι εξηγούμαι: ο μεν κ. Χριστοδούλου συνελήφθη για φοροδιαφυγή για ποσόν ενός εκατομμυρίου που εισέπραξε από την εταιρεία FOCUS, η οποία εμπλέκεται σε σκάνδαλο μιζών με πολιτικά κόμματα, υπόθεση που δεν έχει από την κυπριακή δικαιοσύνη αχθεί ενώπιον των δικαστηρίων (!) ο δε κ. Μιχαηλίδης εκδόθηκε και δικάστηκε για διακίνηση παράνομων αμοιβών από την αγορά των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων TOR M1 επί υπουργίας Άκη Τσοχατζόπουλου. Καμιά τέτοια υπόθεση δεν υπάρχει στην Κύπρο, η οποία και παρέλαβε τους TOR M1! Μάλιστα, να σας θυμίσω ότι ο κ. Χριστοδούλου ήταν υπουργός Οικονομικών όταν από την Κύπρο περνούσαν και ξεπλένονταν τα δισεκατομμύρια Μιλόσεβιτς, έγκλημα που αν και εμείς θέλουμε να το ξεχνάμε, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και οι Αμερικανοί στρατηγικοί σύμμαχοί μας δεν το ξέχασαν κι αυτό έπαιξε ρόλο όταν τον Μάρτη του 2013 μας κούρεψαν σύριζα Το ότι τέλος η κυπριακή δικαιοσύνη πάσχει καθότι συμπράττει με την πολιτική διαπλοκή επιβεβαιώνεται κι από άλλο ένα γεγονός: Μαζί με τον κ. Μιχαηλίδη καταδικάστηκε σε ισόβια από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων στην Αθήνα και ο καταζητούμενος Σύρος επιχειρηματίας με κυπριακό και άλλα διαβατήρια Αλ Ζαγιάντ Φουάντ, ο οποίος μέχρι πρότινος και για δεκαετίες ζούσε στην έπαυλή του στην Έγκωμη και ο οποίος είναι ο έμπορος όπλων, μέσω του οποίου προμηθευτήκαμε τους TOR M1 αλλά και τους πολύ πιο ακριβούς S-300 που σήμερα σκουριάζουν στην Κρήτη. Και το ερώτημα είναι: Άμα για τους TOR M1 έπεσε τόσο μεγάλη μίζα, για τους πολύ ακριβότερους S-300 πόση μίζα έπεσε; Και γιατί ουδείς, ούτε το μικρότερο κοινοβουλευτικό κόμμα, δεν έθεσε θέμα έστω και εξ αφορμής της δίκης που γινόταν στην Αθήνα; Γιατί; Θα το ξαναγράψω κι θεωρηθώ γραφικός: Η πολιτική στην Κύπρο έχει ανάγκη από ανθρώπους που δεν την έχουν ανάγκη! paraschosa@kathimerini.com.cy Μικρός μεγάλωνα με τραγούδια της αγροτιάς και του μόχθου. Της γης και του κάματου, από τη Μεσαορία ώς τη Μεσαρά που είναι τα ίδια χώματα. Ψηλά στη λίστα με τις καλύτερες μουσικές επιλογές για να συνοδέψω εκείνο το lifestyle, είχα τοποθετήσει τα Αγροτικά. Τα παιδιά κάνουνε χαρά τα παιδιά, βλέπουνε μπόλικη σοδειά. Θα ρθουν πάλι τσούρμο οι μεσάζοντες θα κερδοσκοπήσουν και πάει λέγοντας. Μόλις πρόσφατα όμως κατάλαβα το νόημα των στίχων, ήρθε ο βουλευτής στο χωριό βόλτες από κει και από εδώ. Αυτό που κατεβαίνουν από την Ελλάδα και κλείνουν δρόμους, για να πιει καφέ ο εξ Ελλάδος πολιτικός με τον τάδε Κύπριο φίλο του (και όμως), που παίζουν τα δελτία συνεχώς «σήμερα ο Υπουργός Τάδε της Ελλάδος πήγε εκεί, έφαγε ήπιε, αύριο θα συναντηθεί με τον δείνα», με ξεπερνάει. Άντε να το καταλάβω με τον Τσίπρα. Πρωθυπουργός είναι, φέρελπις, ας το δεχτώ. Με τον Πάνο Καμμένο δεν το δέχομαι. Να κατεβαίνει με ύφος 150 καρδιναλίων, πάλι καλά που δεν ήρθε εξ ουρανού στο Προεδρικό με Σινούκ, και να διακηρύττει ότι η «Κύπρος δεν είναι μακριά», με πνίγει σαν τον αέρα ανάμεσα σε διπλοπαρκαριμένα αυτοκίνητα. Είναι η Κύπρος μακριά ή όχι; Να σου πω: Ώρες-ώρες, μέρες-μέρες σαν να είναι μακριά. Εξαρτάται από πού ξεκινάς για να έρθεις. Κυριολεκτικά, είναι μιάμιση ώρα πτήση αν υποθέσω ότι ξεκινάς από Ελλάδα και άρα καθυστερήσεις που έκαναν την εμφάνισή τους κάποιες λίγες φορές που χρειάστηκε στη νεότερη κυπριακή ιστορία, μάλλον δεν οφείλονται στην απόσταση. Μεταφορικά, η Κύπρος δεν είναι καθόλου μακριά. Η Ελλάδα και η Κύπρος αποφασίζουν για τις υποθέσεις τους και η μία συμπαρίσταται στην άλλη (sic). Η συμπαράσταση αυτή, δεν μπορεί να γίνει μέσω Skype, οπότε είμαστε δίπλα. Ώμο με ώμο. Και να οι βόλτες από εδώ και από εκεί, σαν τον Διογένη με τον σκυλάκο του, μόνο που αντί για άνθρωπο εγώ ψάχνω για λογική ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ/ Γράφει ο ΜΙΧAΛΗΣ ΤΣΙΚΑΛAΣ Καμμένος για Καμένος. Μα λέω κάτι πετυχημένα ώρες-ώρες στα λεγόμενα του πρώην επικεφαλής της ΟΝΝΕΔ και νυν των ΑΝΕΛ, κυρίου Πάνου Καμμένου. Ερχόμενος στην κοντινή Κύπρο, σαν να κούφανε λιγάκι παριστάμενους και συνοδεύοντες, όταν ξεστόμισε ότι η Κύπρος πρέπει να προχωρήσει σε αγορά μαχητικών αεροσκαφών και για ασφάλεια πρέπει να τα παρκάρει στην Ελλάδα! Το επίθετο ξανά; Καμμένος; Μισό λεπτό να πάρω τον Χάρη ένα τηλέφωνο. Έλα, Υπουργέ, εδώ ο Πάνος θέλει να πάρουμε μαχητικά αεροπλάνα. Μας παίρνει; Ρε, Μιχάλη; Μας δουλεύεις, ρε φίλε, μεσημεριάτικα; ΟΚ, αυτός ο διάλογος δεν έγινε μεταξύ εμού και του Χάρη, αλλά ο Πάνος το είπε. Και το εννοούσε. Να πάρουμε μαχητικά και όχι να πάρουμε των ομαθιών μας και να φύγουμε. Και για ασφάλεια, πάνω από όλα η ασφάλεια first που λένε και οι Αμερικάνοι, και για μην τα πάρει στο κρανίο ο Ταγίπας, θα τα παρκάρουμε στην Ελλάδα. Τελικά δεν είναι το safety first που πρέπει να προσέξουμε αλλά το mind the gap! Είναι δυνατόν να έρχεσαι σε μια χώρα, να καταθέτεις τα στεφάνια σου στους ήρωες στους οποίους πήγες περπατώντας να τιμήσεις στη γη που έπεσαν και να λες -Υπουργός- ότι θα πρέπει να κάνουμε την «αγορά του αιώνα»; Δεν είναι ας πούμε κουβέντα του καφενέ ή ανάλυση της κερκίδας, ούτε καν μια στιγμή διαύγειας στα χαοτικά πλαίσια μια παρεξηγημένης διάνοιας για να τη δικαιολογήσω. Είσαι ΥΠΑΜ, ανώτατος άρχοντας σε ένα Υπουργείο που άμα, φτου σκόρδα, στραβώσει το κλίμα και βγει από το ευρώ η Ελλάδα ποιος ξέρει τι έχει να γίνει με τη γεωστρατηγική πολιτική τόσο σε Ελλάδα όσο και Κύπρο, και αντί να βάλεις κάτω ένα χρονοδιάγραμμα, ένα μπούσουλα με πέντε δέκα επιλογές που θα έχουν τα πόδια τους στη γη, βγάζεις άνευ ενεργειακού ποτού φτερά στους ώμους και πετάς! Πού πετάς; Πού πας; Όχι, μη κοντά στον Ήλιο, όχι, στάσου μύγδαλα! Τον άκουσαν και οι παριστάμενοι και τα έχασαν. Κάτι καραβανάδες του στρατού μας ας πούμε, που νομίζανε ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ ότι τα είχανε δει όλα από τα ψάρια στην πολυετή χακί τους καριέρα και που μετά το τέλος της πρότασης μέχρι και όρκο πως είδαν το Άγιο Πνεύμα να πετάει πάνω από τα κεφάλια τους ήταν έτοιμοι να πάρουν. Τόσο έντονο ήταν το σφύριγμα στα αυτιά τους! Προσπαθώντας να πιστέψουν την ατάκα του Καμμένου, οτιδήποτε άλλο γινόταν εκείνη τη στιγμή θα ήταν απολύτως επίσης πιστευτό: Από το Άγιο Πνεύμα πάνω από το στρατόπεδο μέχρι τα Νεφελίμ της Τακλαμακάν που είναι προ των πυλών στο Ζακάκι και πώς να σηκωθώ από ντιβάνια και καρέκλες και πού να πάω; Να βρω τον πρώτο διδάξαντα, τον Άκη που είναι Κορυδαλλάκι και να τον ρωτήσω αν μεταλαμπάδευσε τίποτα σε πάθος και εις τους επίγονους; Ενθυμήστε δε τον Άκη και τους πύρινους λόγους και τα τότε «ήρθε ο Άκης στο χωριό βόλτες από εκεί και από εδώ» όταν ήταν ΥΠΑΜ και κατέβαινε στην Κύπρο; Μεγαλεία και λεβεντιές. Και ακούω μάλιστα, πως θα κάνουμε μέχρι και Νικηφόρο αν χρειαστεί. Μα δεν είχαμε κόψει αμφότεροι τις ασκήσεις επειδή έχουμε κρίση; Μισό, να πάρω τον Χάρη και πάλι Η κλήση σας προωθείται στο. Με βαρέθηκε ο άνθρωπος και το έκλεισε. Καλά έκανε. Καλά θα κάνουμε και εμείς οι υπόλοιποι που νομίζουμε πως είναι σώφρον να κατεβαίνουμε για βόλτες στο «χωριό» από εκεί και από εδώ ερχόμενοι από την «πόλη» για να πουλήσουμε πατριωτισμό, να μετράμε τα λόγια μας. Δεν είναι συναυλία συνοδεία ατάκας «του χρόνου να τα πούμε στην Κερύνεια». Δεν είναι εφήμερη η Κύπρος και περιστασιακός έρωτας η Κύπρος για να τη θαμπώσεις με μεγάλα λόγια. Και έστω αν θέλω να πιστέψω, κακόπιστα, ότι κάθε ΣΥΡΙΖΑ δυο γνώμες, εσύ ΑΝΕΛ σωστά; Μη εμφανίζεσαι σαν ΑΛΕΝ λοιπόν και προς Θεού, την επόμενη φορά κάνε με να σκάσω προσπαθώντας η πρόταση να μη δικαιολογεί το επίθετο. Με τις απολογίες μου και με αγάπη. Πάντα tsikalasm@kathimerini.com.cy Ο ΦΙΛΙΣΤΩΡ Επιλογή: ΜΙΧΑΛΗΣ Ν. ΚΑΤΣΙΓΕΡΑΣ 49 χρόνια πρίν στην «Κ» 18.ΙΙ.1966 CONTRA INTELLIGENTIAM: (Από επιφυλλίδα στην «Κ» του Αμ. [ύντα] Α. -και όχι Μ., όπως από τυπογραφικό σφάλμα αναγράφεται - Παπαβασιλείου με τίτλο «Οι ανυποψίαστοι της άκρας αριστεράς».) Οι πνευματικοί άνθρωποι της άκρας αριστεράς είναι... φανατικοί παντογνώσται! Εχοντας ως βασικό όργανο τον ιστορικό υλισμό και την μαρξιστική διαλεκτική (που της έκοψαν χωρίς οίκτο, το... κεφάλι [εννοεί ίσως τον Νικολάι Μπουχάριν;]), διασχίζουν την ατέλειωτη σειρά των διεθνών προβλημάτων με την αυταρέσκεια που επιτρέπει η άγνοια. Τίποτε δεν τους ξεφεύγει. Κατέχουν τα πάντα: από τα μυστικά της ρωσοκινεζικής διενέξεως μέχρι των ανακατατάξεων στις τάξεις του αλβανικού κομμουνιστικού κόμματος, κι από την υψηλή «μαγειρική» του σοσιαλιστικού ρεαλισμού ως την τέχνη του μαγειρέματος «δηλώσεων μετανοίας»... Εύθικτοι σ όλα, κατήγοροι για τους πάντας. Ψιλικατζήδες, όταν πρόκειται να κρίνουν τους άλλους, μένουν ειρηνικά αδιάφοροι στις επικρίσεις των άλλων. Είναι οι αλάνθαστοι και οι άμωμοι. Ολοι οι άλλοι οι έξω του κομμουνιστικού κόμματος, είναι οι υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει εις βάρος του πνεύματος: Είναι οι «αντιδραστικοί», είναι οι «καπιταλιστές», είναι οι «εξαγορασμένες συνειδήσεις». Αυτοί, οι πνευματικοί άνθρωποι της άκρας αριστεράς, είναι οι στυλοβάται της πνευματικής ελευθερίας [ ]. Γνωρίζουν τα πάντα, εκτός από κάποιους Ρώσους συγγραφείς ονόματι Σινυάφσκι και Ντάνιελ, κι από κάποια δίκη που γίνεται στη Μόσχα με υπόδικους τους δύο αυτούς. Πώς, αλήθεια, συμβαίνει να τα αγνοούν αυτά; [ ] Θα θέλαμε να ρωτήσουμε τους πνευματικούς ανθρώπους της άκρας αριστεράς, π.χ., τον κ. Αυγέρη, τον κ. Βάρναλη, τον κ. Βρεττάκο, τον κ. Γιάννη Ιμβριώτη: πότε, αλήθεια, θα πάρουν μια θέση -οποιαδήποτε- απέναντι στο γεγονός της δίκης της Μόσχας; Πότε θα μιλήσουν; Ας προσέξουν: το ουσιώδες -το ουσιώδες σχετικά με την πνευματική τους υπόσταση- δεν είναι να πάρουν μια θέση αντίθετη στα συμφέροντα του ιδεολογικού κόσμου όπου ανήκουν, αλλά να εκφράσουν μέσα στο άπλετο φως του δημοσίου βήματος την όποια πεποίθηση νομίζουν ότι έχουν δικαίωμα να εκφράσουν. [ ] Τους ζητείται να δείξουν μια συνέπεια στα καθήκοντά των ως ιδεολογικώς στρατευμένων πνευματικών εργατών. Με άριστα το 10 EΝΩΝΟΥΜΕ ΔΥΝAΜΕΙΣ / Γράφει Ο ΣΠΟΝΔΟΦOΡΟΣ Κυνηγώντας νοικοκυρές σε απόγνωση 1Στους δολοφόνους. Απλά να αναφέρω πως στην Τσερίου έχασαν τη ζωή τους τρεις ψυχές τα τελευταία δέκα χρόνια. Αν αυτό δεν είναι αρκετό για να συγκινηθεί κάποιος σε Δήμο Στροβόλου, Υπουργείο Συγκοινωνιών, Αρχηγείο Αστυνομίας, μάλλον είναι καιρός να συγκινηθούν τα τασάκια Πρόεδρε. 2Στην κοροϊδία. Κάθε μέρα πρωί πρωί στη Λευκωσία για να πας δουλειά χαιρετάς τρία (τουλάχιστον) μπλόκα της αστυνομίας που στήνονται για να πιάσουν νοικοκυρές σε απόγνωση που πάνε μπακάλικο. Πόζα, γυαλί, δερμάτινα και μηχανές. Το βράδυ τα αστυνομικά μπλόκα πάνε για ζιβανίες και κλαίμε ανθρώπινες ζωές. 3Στον Κόκο. Μία από τις μεγάλες πολιτικές παρακαταθήκες του Δημήτρη Χριστόφια ήταν και είναι ο Γιώργος Ιακώβου. Αυτός ο γίγαντας πολιτικής σκέψης και άμεπτου ηθικής υπόστασης. Ο παρ ολίγον Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο μόνιμος ΥΠΕΞ των κυβερνήσεων ΑΚΕΛ, το δόκιμο παράδειγμα πολιτικού ανδρός. Η σοφία του Κόκου (όπως και του Προέδρου Χριστόφια) δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ούτε και στην απόφασή του να ξηλώσει τα DNA test των αγνοουμένων από το Ινστιτούτο Γενετικής και να τα στείλει στα ξένα, με τα γνωστά αποτελέσματα. 4Στους κροκόδειλους. Το δάκρυ κύλησε αργά αργά από τα βουρκωμένα μάτια στο healthy μάγουλο. Αντίο, φίλε Παναγιώτη. Καλή αντάμωση στην ΕΔΥ. 5Στο λουξ. Ο Σάββας είναι ομορφονιός, με το τένις του, το μπουζούκι του, τις κατακτήσεις του. Που θέλετε να κρατείται στις φυλακές, δίπλα από τον Βενιζέλο, τη Σκορδέλη και τον Χριστόδουλο; Οϊμέ. 6Στο ΑΚΕΛ. Αν πάει κι άλλος Ακελικός στη στενή για την υπόθεση της Πάφου, προβλέπω, Άντρο, η γραμματεία να συνεδριάζει στο κτήριο με τους βαρυποινίτες. 7Στην Ερώτηση. Αν αποποιηθώ το δικαίωμα της σύνταξής μου και σε ένα χρόνο μετανιώσω, μπορώ να ξεπαίξω; 8Στη σύνταξη. Ο Πρόεδρος έσυρε τον χορό της αποποίησης του δι- ΦΙΛΙΠΠΟΣ Σε λίγο το #AKEL θα σηκώσει και τη γαλανόλευκη στην Εζεκία Παπαϊωάννου. Ένωση κι ας τρώμε πέτρες. καιώματος της διπλής σύνταξής του. Ακολούθησαν Κασουλίδης και λοιποί συγγενείς. Ποιος ή μάλλον ποια δεν ακολούθησε; 9Στα ρημάδια τα λεφτά μου. Αν περιμένετε την Chrystal να αποποιηθεί την ή μέρος της τριπλής σύνταξής της θα περιμένετε πολύ καιρό... Έτσι κι αλλιώς η διοικήτρια λαμβάνει πολύ λιγότερα λεφτά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας... μόνο τον χρόνο, ενώ ο Healthy μισθός είναι λίγο πάνω από Στα νεύρα. Αγαπητέ Πρόεδρε, 10 μην τα παίρνεις στο κρανίο για την Chrystal, όμως την επόμενη φορά που θα προτείνεις σε κάποιον να γίνει υπουργός και θα σου απαντήσει «θα μείνω εδώ που είμαι ελεγκτής, επειδή είναι μεγαλύτερη η αποζημίωση» σημαίνει πως είναι παραδόπιστος, όπως έλεγε και στις σπονδές της η γιαγιά του Σπονδοφόρου. Όταν λοιπόν ανακαλύπτεις πως είναι παραδόπιστοι μην τους διορίζεις να φυλάνε τα θησαυροφυλάκια. Απλά πράγματα. Πρόεδρος Δ.Σ.: ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ Διευθύνων Σύμβουλος: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΟΤΤΙΔΗΣ Διευθυντής: ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Διευθυντής Σύνταξης: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Αρχισυντάκτης Οικονομικού: ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΙΚΑΛΑΣ Υπεύθυνος Υλης: MIXAΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Υπεύθυνος Ατελιέ: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΑΜΙΑΝΟΥ Iδιοκτησία «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΔΟΣΗ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ» Νίκου Κρανιδιώτη 7Ε, 3ος όροφος, 2411 Έγκωμη, Λευκωσία, Κύπρος info@kathimerini.com.cy Τηλ.: Fax: Σύνταξη Fax: Διαφημιστικό Τμήμα - Μικρές Αγγελίες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Eκδίδεται σε συνεργασία και μετά από άδεια της εταιρείας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε. Διευθυντής: ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ Διεύθυνση συντάξεως: ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ - ΚΩΣΤΗΣ ΦΑΦΟΥΤΗΣ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΤΕΛΑΣ

3 03-POLITIKI _Master_cy 13/02/15 20:51 Page 3 Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 3 Απαισιόδοξη η Λευκωσία για συμφωνία στο Εurogroup Δεν βλέπει αρνητικές επιπτώσεις σε αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις Αθηνών Βρυξελλών Της ΜΕΛΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Όλα τα βλέμματα είναι πλέον στραμμένα στις Βρυξέλλες και στην αυριανή τακτική συνεδρία του Εurogroup. Η συμφωνία του Έλληνα Πρωθυπουργού λίγο πριν από την έναρξη της συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με τον επικεφαλής του Εurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, για επαφές των εμπειρογνωμόνων μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των τριών θεσμών (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) μέχρι και αύριο, ανέτρεψε μερικώς την ανησυχία ή και τη δυσφορία που άφησε στις Βρυξέλλες το προηγούμενο Εurogroup λόγω της μη κατάληξης σε κοινό ανακοινωθέν. Στο γενικότερο πάντως κλίμα αισιοδοξίας που καλλιεργείται ότι επίκειται συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων της μετά και αυτή την εξέλιξη, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνγκερ, εμφανίζεται επιφυλακτικός υποδεικνύοντας πως παραμένουν πολλά ακόμη να γίνουν μέχρι αύριο γι αυτό και παραμένει ανήσυχος. Όπως επισήμανε χαρακτηριστικά, απαιτείται μια προσέγγιση κοινής λογικής, γιατί όταν γίνεται αναφορά σε ακύρωση αντικοινωνικών μέτρων θα πρέπει αυτά να αντικαθίστανται από κάποια άλλα μέτρα. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», στο ίδιο μήκος κύματος, επιφυλακτική έως και απαισιόδοξη για την κατάληξη σε συμφωνία με την Ελλάδα στο αυριανό Εurogroup εμφανίζεται και η Λευκωσία και αυτό παρά τις επίσημες δηλώσεις περί του αντιθέτου. Για μια σειρά λόγων, όπως αναφέρουν στην «Κ» κυβερνητικές πηγές, η ελληνική υπόθεση δεν φαίνεται να κερδίζει έδαφος στις Βρυξέλλες. Στην ανάγνωση των γεγονότων, όπως τα βλέπει η Λευκωσία, η οποία στήριξε τις ελληνικές θέσεις τόσο στο Eurogroup όσο και στη Σύνοδο Κορυφής, οι μεν νότιες χώρες, με επικεφαλής την Ισπανία, δεν αποδέχονται τη λογική των δύο μέτρων και δύο σταθμών στην Ευρώπη, ενώ οι βόρειες χώρες δεν είναι διατεθειμένες να συγκρουστούν με τη Γερμανία, η οποία δεν αποδέχεται διαφοροποίηση του πλαισίου των όρων δανειοδότησης. Πολύ περισσότερο, όπως επισημαίνουν στην «Κ» οι ίδιες πηγές, που η κυβέρνηση Τσίπρα έχασε στο παιχνίδι των εντυπώσεων κατά το προηγούμενο τριήμερο στις Βρυξέλλες, και γιατί προσήλθε στις ευρωπαϊκές συνόδους χωρίς προτάσεις, αλλά και γιατί διαφάνηκε μια πολυφωνία στις τάξεις της νέας ελληνικής κυβέρνησης σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα που τίθενται επί τάπητος στη διαπραγμάτευση, την οποία Η ανυπαρξία οποιασδήποτε συστημικότητας μεταξύ των οικονομιών Ελλάδας Κύπρου, και, αφετέρου, οι ουσιαστικές διαφορές στα οικονομικά προγράμματα που ακολουθούν, δεν προβλέπεται να δημιουργήσουν ιδιαίτερες δυσκολίες στη Λευκωσία, σε περίπτωση που οι εξελίξεις στο αυριανό Eurogroup είναι αρνητικές για την Αθήνα. <<<<<<< Οι εκτιμήσεις της κυπριακής πλευράς για την ανταπόκριση που βρήκαν οι θέσεις της κυβέρνησης Τσίπρα στην πρώτη ευρωπαϊκή δοκιμασία. έχουν καταγράψει οι ευρωπαίοι εταίροι της με ιδιαίτερη ανησυχία. Βέβαιη, πάντως, αισθάνεται η Λευκωσία πως δεν θα υπάρξει καμία επίδραση στην Κύπρο και την κυβέρνηση από τις όποιες εξελίξεις σημειωθούν με την Ελλάδα είτε στο ενδεχόμενο τελικής συμφωνίας στις Βρυξέλλες είτε στο ενδεχόμενο σύγκρουσης και αποτυχίας με όποια σενάρια και αν επακολουθήσουν, ακόμη και του ακραίου σεναρίου της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Σύμφωνα με τις κυβερνητικές προσεγγίσεις, όπως αυτές έχουν μεταφερθεί στην «Κ», στο μεν ενδεχόμενο αρνητικής κατάληξης για την Ελλάδα, αφενός, η ανυπαρξία οποιασδήποτε συστημικότητας μεταξύ των οικονομιών των δύο χωρών και, αφετέρου, οι ουσιαστικές διαφορές στα οικονομικά προγράμματα που ακολουθούν, δεν προβλέπεται να δημιουργήσουν ιδιαίτερες δυσκολίες και προβλήματα στην Κύπρο. Χωρίς να ομολογείται ξεκάθαρα, κάτι ωστόσο που αφήνεται να εννοηθεί σαφέστατα είναι πως σε ένα ενδεχόμενο ναυαγίου της ελληνικής προσπάθειας, η κυβερνητική πλευρά στην Κύπρο θα αισθανθεί δικαιωμένη για τις πολιτικές που ακολούθησαν και ακολουθούν στο πλαίσιο της συνεργασίας της με την τρόικα, ως άλλη μια επιβεβαίωση της ανυπαρξίας εναλλακτικής πορείας εξόδου από την οικονομική κρίση και το μνημόνιο. Καμία επίδραση, όμως, δεν βλέπει η Λευκωσία να προκύπτει ούτε και στο ενδεχόμενο θετικής κατάληξης μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της, αναφέρουν οι ίδιες κυβερνητικές πηγές στην «Κ». Θέση η οποία προκύπτει, όπως μας επισημαίνουν οι ίδιες πηγές, από την εκτίμηση πως εύκολα μπορούν να αιτιολογηθούν οι μέχρι τώρα κυβερνητικές επιλογές και στάση της Κύπρου στη βάση των ουσιαστικών διαφορών που χαρακτηρίζουν την κυπριακή οικονομική πραγματικότητα από την ελληνική, τα δεδομένα που συνθέτουν την οικονομική κρίση στην κάθε χώρα, το μέγεθος των κρατών και συνεπώς της σημασίας τους εντός της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των κρατικών δομών των δύο χωρών και την ετοιμότητα, αλλά και προσαρμοστικότητα τους στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

4 04-POLITIKI _Master_cy 13/02/15 21:57 Page 4 4 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 Γιατί ο Ομπάμα στηρίζει (και) τον Τσίπρα Ο ρόλος των ΗΠΑ στην αποτροπή της κρίσης στη σχέση Ελλάδας Ευρωζώνης και οι γεωστρατηγικές του προεκτάσεις ΝEΑ ΥOΡΚΗ Ανάλυση του ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΖΟΥΠΑΝΙΩΤΗ Η πορεία των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων-δανειστών της και οι προοπτικές που ανοίχτηκαν την Τετάρτη και την Πέμπτη ώστε να υπάρξει σε συμφωνία για το μέλλον του ελληνικού προγράμματος διάσωσης, προκαλούν ικανοποίηση στην Ουάσιγκτον, η οποία ήταν η πρώτη που επένδυσε πάνω στην Ελλάδα και κυρίως, να αποφευχθεί η έξοδός της από την Ευρωζώνη. Η ταχύτητα με την οποία κινήθηκε η αμερικανική κυβέρνηση προκαλεί σίγουρα έκπληξη σε παλαίμαχους αναλυτές και δημοσιογράφους, οι οποίοι βρέθηκαν πίσω από τα γεγονότα και προσπαθούσαν να προλάβουν τις εξελίξεις. <<<<<<< Το πρώτο τηλεφώνημα, το γερμανικό εμπόδιο και η επόμενη μέρα στις σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η αλήθεια είναι πως η αμερικανική κυβέρνηση είχε επιδείξει από την αρχή της ελληνικής κρίσης συμπάθεια προς την Ελλάδα. Προσπάθησε και συνέβαλε στο να παραμείνει στην Ευρωζώνη, στήριξε ηθικά και πολιτικά τόσο τον Γιώργο Παπανδρέου όσο και τον Αντώνη Σαμαρά, ωστόσο αρκετές φορές η εμπλοκή της χτύπησε στην εμμονή της Γερμανίας, που ωμά έλεγε στους Αμερικανούς να κοιτάζουν τα του οίκου τους. Γιατί, λοιπόν, η αμερικανική κυβέρνηση να ενδιαφερθεί τόσο πολύ για μια κυβέρνηση συνεργασίας ενός αριστερού κόμματος (το οποίο όλα τα αμερικανικά ινστιτούτα περιέγραφαν ως εξτρεμιστικό, αντιαμερικανικό και μάλιστα κάποια μέλη του κατηγορήθηκαν για υπεράσπιση τρομοκρατών) κι ενός δεξιού κόμματος με τάσεις κατά της παγκοσμιοποίησης και ιδεολογία ανάλογη του Tea Party; Σίγουρα, όπως προκύπτει κι από τις δημόσιες δηλώσεις Αμερικανών επισήμων προεξάρχοντος του Προέδρου Ομπάμα μεγάλο μέρος είναι καθαρά οικονομικό. Μία έξοδος της Ελλάδας που θα προκαλούσε έστω σοβαρή κρίση στην Ευρωζώνη (αν όχι κατάρρευση) θα προκαλούσε σοβαρούς τριγμούς στην παγκόσμια οικονομία, αλλά και την αμερικανική, σε μία στιγμή μάλιστα που η τελευταία έχει όχι μόνο εξέλθει από την κρίση, αλλά προχωρά με καλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Κάτι που ο Ομπάμα και οι Δημοκρατικοί δεν θέλουν να χάσουν ενόψει των εκλογών του Στο οικονομικό πεδίο μάλιστα ο Ομπάμα έχει τους ρυθμούς με το μέρος του. Η αναπτυξιακή του πολιτική οδήγησε τις ΗΠΑ σε πορεία ανάπτυξης, ενώ η πολιτική της σκληρής λιτότητας της Ανγκελα Μέρκελ την Ευρωζώνη σε κρίση και αποπληθωρισμό. Όμως οι βασικοί λόγοι του αμερικανικού ενδιαφέροντος είναι κυρίως γεωστρατηγικοί. Μία κρίση στην Ευρωζώνη θα εξασθένιζε περαιτέρω την ευρωατλαντική συμμαχία σε μία περίοδο μεγάλων προκλήσεων στην Ουκρανία, αλλά και τη Μέση Ανατολή και τη βόρειο Αφρική. Παράλληλα, οι φόβοι ότι ο εξαναγκασμός της Ελλάδας σε έξοδο από την Ευρωζώνη και μία πλήρης χρεοκοπία, ίσως οδηγούσε τη νέα αριστερή κυβέρνηση για την οποία οι ΗΠΑ γνώριζαν ελάχιστα είτε στο να προκαλέσει παράλυση των ευρωατλαντικών θεσμών, ή/και στο να αναζητήσει αλλού ερείσματα και στήριξη. Η ταχύτητα με την οποία κινήθηκε η αμερικανική κυβέρνηση, ήταν πρωτοφανής. Εκδόθηκε αμέσως ανακοίνωση από τον Λευκό Οίκο, μία ώρα αργότερα ο Πρόεδρος Ομπάμα συνομίλησε με τον Αλέξη Τσίπρα (όλοι ανέμεναν ότι θα το έκανε μετά την ψήφο εμπιστοσύνης), έστειλε αποστολή στην Αθήνα για να διαβουλευθεί και να ενημερωθεί πλήρως για τις θέσεις της Αθήνας και τελικά αναβάθμισε το ελληνικό ζήτημα στην ατζέντα της συνάντησής του με την καγκελάριο Μέρκελ. Θεωρείται ότι καθοριστικό ρόλο στις αποφάσεις της αμερικανικής κυβέρνησης έπαιξαν οι εκθέσεις του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα David D. Pearce. Παρακολουθώντας την εξέλιξη της αμερικανικής παρέμβασης, ακόμη κι όταν σε κάποιες περιπτώσεις οι δημόσιες δηλώσεις έγερναν περισσότερο προς τη πλευρά των προτροπών προς την Ελλάδα για συνεργασία με τους εταίρους, ουδείς πρέπει να αμφιβάλλει για τον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισαν, έστω κι αν ο υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου που είχε μια έντονη συνάντηση με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην Κωνσταντινούπολη, είπε ότι «δεν είμαστε μεσολαβητές μεταξύ Ελλάδας Ευρωζώνης». Ο παράγοντας Ερντογάν και η Κύπρος Από την εξίσωση πάντως απουσιάζει κάποια παράμετρος, ίσως γιατί είναι πρώτη φορά που η απόφαση στήριξης της Ελλάδας ελήφθη χωρίς καμία παρέμβαση. Ούτε το ελληνικό λόμπι κινήθηκε ούτε άλλες χώρες. Η μόνη λογική εξήγηση είναι πως ανεξαρτήτως δημοσίων δηλώσεων, υπάρχει πιθανότητα η Ουάσιγκτον να μη θεωρεί ασφαλή εταίρο την Τουρκία και όντως να θεωρηθεί κρίσιμο τον ρόλο της Ελλάδας. Δηλαδή οι σχεδιασμοί για Ελλάδα Κύπρο Ισραήλ, με πιθανή συμπερίληψη και της Αιγύπτου, να μην αποτελούν ελληνικούς και κυπριακούς ευσεβείς πόθους, αλλά οι πραγματικές στρατηγικές επιδιώξεις των ΗΠΑ. Αν αυτό ισχύει, η πρόκληση για την αμερικανική κυβέρνηση είναι να «εκπαιδεύσει /εισαγάγει» τον ΣΥΡΙΖΑ στη νέα πραγματικότητα. Ο αμερικανικός ρόλος στο σπάσιμο του πάγου με τη Γερμανία, σίγουρα βοηθά, γιατί έριξε δυνατές γέφυρες μεταξύ Αθήνας Ουάσιγκτον. Η εκλογή του Δημήτρη Αβραμόπουλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας κι η πιθανότητα να υπάρξει επίσημη επίσκεψη στις ΗΠΑ πριν από τα τέλη του έτους, μπορεί να είναι ένα δεύτερο καλό βήμα. Ωστόσο, υπάρχει μεγάλη απόσταση που θα πρέπει να διανυθεί και μάλιστα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. EPA Η πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα δεν υπηρετεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ, εξού και η στήριξη του Μπαράκ Ομπάμα στον νέο πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, όπως και στους προκατόχους του, Α. Σαμαρά και Γ. Παπανδρέου. Τις τελευταίες εβδομάδες μέρος της δημόσιας συζήτησης έχει επικεντρωθεί στις ελληνορωσικές σχέσεις. Πώς θα κινηθεί η νέα κυβέρνηση; Θα επιδιώξει να λάβει δάνειο από τη Μόσχα; Θα ανατρέψει τους υφιστάμενους συσχετισμούς; Θα χρησιμοποιηθεί η Ρωσία ως διαπραγματευτικό χαρτί; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που αναζητούν απαντήσεις. Ορισμένοι δε κύκλοι του εξωτερικού έφθασαν στο σημείο να μας νουθετήσουν, υπογραμμίζοντας πως η αλληλεγγύη που ζητούμε προϋποθέτει ταύτιση με τους εταίρους μας. Ας δούμε, λοιπόν, τα πραγματικά δεδομένα, αφού σημειώσουμε πως οι ελληνορωσικές σχέσεις δεν υπήρξαν ποτέ μέχρι σήμερα στρατηγικές. Μπορούμε να καταφύγουμε στη Ρωσία αν προκύψει αδυναμία κάλυψης μιας εκ των επόμενων δόσεων; Μόνο ως έσχατη <<<<<<< Το ρίσκο διασύνδεσης του ρωσικού παράγοντα με την εν εξελίξει διαπραγμάτευση είναι πρόωρο, άτοπο και αχρείαστο για την Αθήνα. λύση και συνδυαστικά με άλλους. Αν οπωσδήποτε θέλουμε να διευρύνουμε τον αριθμό των πιστωτών μας, υπάρχουν περισσότερο αξιόπιστες και με μεγαλύτερες δυνατότητες χώρες, όπως η Κίνα. Ομως, μη λησμονούμε τα πολιτικά και θεσμικά εμπόδια που όσο βρισκόμαστε εκτός αγορών είναι σχεδόν ανυπέρβλητα. Σημειώνεται, πάντως, πως η εξαγορά ελληνικών ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά αποτελεί μία καθ όλα νόμιμη και αποδεκτή διαδικασία. Πέραν τούτου, με τα μακροοικονομικά δεδομένα της ρωσικής οικονομίας ζοφερά, τυχόν προσφυγή σε δανεισμό από τη Μόσχα έχει βραχυχρόνιο και παροδικό χαρακτήρα και δεν αποτελεί σοβαρή μακροπρόθεσμη εναλλακτική. Αλλωστε, τα ανταλλάγματα σε ένα ANAΛYΣH / Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΦΙΛΗ To ρωσικό αντίβαρο και οι κίνδυνοι Το πλαίσιο μέσα στο οποίο καλείται να κινηθεί η Αθήνα επιτάσσει την εξεύρεση μιας εκλεπτυσμένης ισορροπίας, όπου από τη μία θα διευρύνει το πεδίο των συμμαχιών της και τα περιθώρια διαπραγματευτικών της ελιγμών, και από την άλλη δεν θα διαταράσσει τους δεσμούς της με παραδοσιακούς εταίρους. τέτοιο ενδεχόμενο είναι βέβαιο ότι θα υπερέβαιναν κατά πολύ όσα επιθυμούμε να προσφέρουμε. Είναι διατεθειμένη η Αθήνα να αναθεωρήσει τη θέση της στους ευρωατλαντικούς θεσμούς; Η πρόσφατη αντίθεσή της με τη συνήθη ευρωπαϊκή πρακτική τυπικής διανομής εγγράφων και κατόπιν επικύρωσης μιας «ενιαίας» θέσης χωρίς διάλογο και συναίνεση των κρατών-μελών γιατί να προδιαθέτει για ανατροπή; Μήπως η άποψη περί ανάγκης εξομάλυνσης της κατάστασης μεταξύ Δύσης Ρωσίας δεν απηχεί αρκετά εκ των κρατών-μελών της Ε.Ε.; Το πλαίσιο μέσα στο οποίο καλούμαστε να κινηθούμε επιτάσσει την εξεύρεση μιας εκλεπτυσμένης ισορροπίας, όπου από τη μία θα διευρύνουμε το πεδίο των συμμαχιών μας και παράλληλα τα περιθώρια διαπραγματευτικών μας ελιγμών, και από την άλλη δεν θα διαταράσσουμε τους δεσμούς μας με παραδοσιακούς εταίρους, των οποίων η συμβολή στην επίλυση σειράς ζητημάτων εθνικής προτεραιότητας είναι κρίσιμη. Εδώ πρέπει να αντιστρέψουμε το επιχείρημα ότι η εμβάθυνση της σχέσης μας με τη Μόσχα συνεπάγεται απoκοπή από Ε.Ε. και ΝΑΤΟ. Με τη συμμετοχή μας σε ένα μπλοκ ευρωπαϊκών κρατών με κοινές θέσεις στον τρόπο αντιμετώπισης της Ρωσίας αποφεύγουμε την περιθωριοποίηση. Με την προσεκτική χωρίς εξάρσεις και εκβιαστικά υπονοούμενα προσέγγιση με το Κρεμλίνο (όπως πράττουν διαχρονικά πολλοί εκ των συμμάχων μας) δείχνουμε ότι σε συγκεκριμένες θεματικές τα συμφέροντά μας μπορούν και πρέπει να συμπληρώνονται με δυνάμεις εκτός Δύσης, χωρίς να απειλείται η ενότητα της τελευταίας. Ειδικότερα, η συμπερίληψη της Κίνας, με την οποία η οικονομική συνεργασία έχει ωριμάσει, κρινόμενη ως πετυχημένη και εδραιωμένη, θα αποκλιμακώσει τις πιέσεις και θα αποδυναμώσει την αίσθηση μονοδιάστατης αλλαγής προσανατολισμού προς τη Ρωσία. Καθότι η επίτευξη οριστικής συμφωνίας με τους δανειστές θα κριθεί το προσεχές διάστημα (και με τα νεύρα τεντωμένα), το ρίσκο διασύνδεσης του ρωσικού παράγοντα με την εν εξελίξει διαπραγμάτευση είναι πρόωρο, άτοπο και EPA αχρείαστο. Μπορεί να στείλει λάθος μηνύματα ως προς τις προθέσεις μας την πλέον ακατάλληλη στιγμή, να γίνει προϊόν εκμετάλλευσης ώστε τυχόν αρνητική τροπή να αποδοθεί στη δυστροπία μας, αλλά και να «κάψει» ένα μελλοντικά χρήσιμο αντίβαρο. Αν κινηθούμε με οπορτουνιστική διάθεση συγκυριακής αναδιάταξης των ισορροπιών, διακινδυνεύουμε να απογοητεύσουμε αλλήλους, αφού οι μεν θα μας δαιμονοποιήσουν ως τη χώρα που προκειμένου να ισχυροποιηθεί ανασύρει σπασμωδικά σχέσεις με διεθνώς απομονωμένους και προσωρινά «ανεπιθύμητους», οι δε θα μας κατηγορήσουν ότι τους χρησιμοποιήσαμε για αντιπερισπασμό, εντούτοις διστάζουμε να ολοκληρώσουμε τη στροφή προς την πλευρά τους. Και στα δύο σενάρια, θα εμφανιστούμε ως αναξιόπιστοι εταίροι, κλονίζοντας την εμπιστοσύνη αμφοτέρων. Ενώ και το αρνητικό momentum λόγω Ουκρανίας δεν διευκολύνει αναιρέσεις στις οποίες μπορεί να χρεωθούν σκοπιμότητες που απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα. Αρα, ο κίνδυνος είναι η ταυτόχρονη αποστασιοποίηση από νυν και δυνητικούς συμμάχους, χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα, με το ουσιαστικό διακύβευμα για αυτούς να ξεπερνά κατά πολύ την Ελλάδα. Ούτως ή άλλως, η διαμόρφωση μιας νέας πολιτικής συνεργασιών και συμπράξεων απαιτεί σχέδιο, συνέπεια, προσήλωση και ασφαλώς χρόνο. Συνεπώς, η πολιτική διάσταση των διαβουλεύσεων δεν μπορεί παρά να περιστραφεί γύρω από ένα και μόνο σημείο: την πάση θυσία διατήρηση μιας μίνιμουμ περιφερειακής σταθερότητας με άξονα την Ελλάδα στο εύθραυστο τόξο που εκτείνεται από την ανατολική Μεσόγειο στη ΝΑ Ευρώπη και εν συνεχεία στη Μαύρη Θάλασσα. Και για αυτό οφείλουν όλοι να καταβάλουν το αναλογούν τίμημα. Ο δρ Κωνσταντίνος Φίλης είναι διευθυντής Ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, που εδρεύει στην Ελλάδα. ΑSSOCIATED PRESS

5 05-POLITIKI _Master_cy 13/02/15 23:34 Page 5 Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 5 Ντόμινο οι αμφισβητήσεις ταυτοποιήσεων Κι άλλες οικογένειες αμφισβητούν τις διαδικασίες της ΔΕΑ για τους αγνοούμενους και ετοιμάζονται να λάβουν μέτρα Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΡΑΣΧΟΥ Άλλες δύο περιπτώσεις οικογενειών αγνοουμένων θέτουν υπό αμφισβήτηση τη διαδικασία που ακολουθεί η Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων (ΔΕΑ) ως προς τις ταυτοποιήσεις και την απόδοση των ορθών οστών στις οικογένειες. Συγκεκριμένα μετά το ζήτημα που ηγέρθη την Παρασκευή ύστερα από δημοσίευμα της εφημερίδας «Ο Φιλελεύθερος» κατόπιν καταγγελίας της οικογένειας Γεώργιου Φορή από την Άσσια ότι της παρέδωσαν προς ταφή, εκτός από οστά του αγνοούμενού τους και οστά άλλων τριών προσώπων, μέλη άλλων δύο οικογενειών που επικοινώνησαν με την «Κ» εξέφρασαν σοβαρές αμφιβολίες για τις περιπτώσεις δικών τους αγνοούμενων. Στη μία περίπτωση δεν προχώρησαν στην ταυτοποίηση ιδιωτικώς αρχικά λόγω ενδοιασμών αλλά και οικονομικού προβλήματος, ενώ στη δεύτερη περίπτωση οι συγγενείς προβληματίζονται ως προς το τι θα πρέπει να κάνουν. Γι αυτό και οι δύο ζήτησαν προς το παρόν να τηρηθεί η ανωνυμία τους. Φιάσκο ή λάθος Σε ό,τι αφορά την περίπτωση Γεώργιου Φορή, η οικογένεια αντιλαμβάνεται ότι η ΔΕΑ ευθύνεται λόγω παραβίασης του πρωτοκόλλου που ίσχυε πολλά χρόνια τώρα. Γι αυτό και μέσω της «Κ» καλεί τη ΔΕΑ να δώσει στη δημοσιότητα το πρωτόκολλα που ακολουθήθηκαν στην περίπτωση του δικού τους ανθρώπου. Σημειώνεται ότι η οικογένεια, πριν παραλάβει τα οστά από τη ΔΕΑ, είχε εκφράσει συγκεκριμένους ενδοιασμούς σχετικά με τα οστά που τους είχαν δείξει, ωστόσο, όπως μας ελέχθη από μέλος της οικογένειας «ο τρόπος που μας αντιμετώπισε η ΔΕΑ ήταν ανήθικος και καθόλου επιστημονικός». Η οικογένεια παρέλαβε τα οστά στις 31/12/2014 και τα παρέδωσε αμέσως σε επιστήμονες του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου (ΙΝΓΚ) για ταυτοποίηση. Από την έρευνα προέκυψε ότι στην οικογένεια δόθηκαν και οστά που δεν ανήκαν στον Γ. Φορή. Το Ορνίθι και η παραίτηση Κάνοντας μια μεγάλη παρένθεση θα πρέπει να σημειώσουμε ότι 70 περίπου κάτοικοι του χωριού Άσσια συνελήφθησαν τον Αύγουστο του 1974 από τον τουρκικό στρατό, εκτελέστηκαν ομαδικά και ρίχτηκαν σε πηγάδια στην περιοχή Ορνίθι δίπλα από το τ/κ χωριό Αγιά κοντά στο χωριό Αφάνεια. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 στο πλαίσιο στρατιωτικής επιχείρησης, που στόχευε να καλύψει τα ίχνη ενός εγκλήματος πολέμου, τα οστά εκτάφηκαν και μεταφέρθηκαν σε άλλο μέρος. Το 2009 στο πλαίσιο των εκταφών υπό τη ΔΕΑ ανοίχθηκαν τα πηγάδια στο Ορνίθι και εντοπίστηκαν 7 σκελετοί (4 ολόκληροι και 3 ελλιπείς) και πολλές εκατοντάδες μικρά οστά που έπεσαν από τους σκελετούς που μετακινήθηκαν. Μέχρι πριν από έναν χρόνο η Τ/κ εκπρόσωπος στη ΔΕΑ κ. Γκ. Κιουτσιούκ διατεινόταν ότι δεν γνώριζε πού είχαν μεταφερθεί τα οστά των Ασσιωτών. Τον Φεβρουάριο του 2014 πληροφόρησε τα άλλα μέλη της ΔΕΑ ότι έμαθε την τοποθεσία και υπέδειξε χώρο πλησίον του τ/κ χωριού Φωτά, όπου έγιναν ανασκαφές χωρίς αποτέλεσμα, οπότε και η κ. Κιουτσιούκ εισηγήθηκε να αποδοθούν όσα οστά είχαν ήδη βρεθεί στις οικογένειες και να κλείσει η υπόθεση. Ο Θεόφιλος Θεοφίλου τότε εκπρόσωπος της Ε/κ πλευράς στη ΔΕΑ εισηγήθηκε να σταλεί επιστολή στις οργανώσεις των Ε/κ και Τ/κ συγγενών διαβεβαιώνοντας ότι παρά την παράδοση σε αυτούς μερικών οστών θα συνεχιζόταν η προσπάθεια να ανεύρεση όλων των οστών. Η Τ/κ εκπρόσωπος έθεσε βέτο, ενώ το τρίτο μέλος, ο Ελβετός Α. Αρνί, ενώ αρχικά συμφώνησε με τον κ. Θεοφίλου στη συνέχεια υπαναχώρησε. Ενάμιση μήνα μετά ο κ. Θεοφίλου υπέβαλε την παραίτησή του στον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ο οποίος διόρισε στη θέση του τον κ. Νέστορα Νέστορος. Τι δεν έγινε Σε όλους του χώρους ταφής που έγιναν «οργανωμένες» επεμβάσεις και μετακινήσεις οστών όπως στο Ορνίθι, τον Κορνόκηπο, τον Άγιο Ιλαρίωνα κ.α., η ΔΕΑ θα έπρεπε να είχε απαιτήσει τον εντοπισμό των οστών που μετακινήθηκαν, τόσο για οικονομικούς λόγους αλλά κυρίως για αποφυγή δημιουργίας περαιτέρω προβλημάτων στους συγγενείς, όπως συνέβη με την περίπτωση Φορή. Κι αυτό γιατί τα μικρά οστά και τα υπολείμματα παρουσιάζουν μεγάλα προβλήματα, όπως είναι οι χρονοβόρες εκταφές, διαδικασίες ανθρωπολογικών εξετάσεων και εξετάσεις γενετικού υλικού, αφού τα μικρά και Το λάθος που έγινε από τη ΔΕΑ, όχι μόνο είχε προβλεφθεί αλλά και προαναγγέλθηκε τόσο από τους επιστήμονες του Ινστιτούτου Γενετικής (ΙΝΓΚ) όσο και από την Επιτροπή Βιοηθικής. Η φωτογραφία είναι από συνεδρία της Επιτροπής Αγνοουμένων της Βουλής τον Ιούνιο του 2012 στην κορύφωση του πολέμου εναντίον του ΙΝΓΚ, διευθυντής του οποίου τότε ήταν ο νυν υπουργός Υγείας, από τον «συνασπισμό» ΔΕΑ, ΠΟΣΑ και Επιτρόπου Ανθρωπιστικών Θεμάτων της προηγούμενης κυβέρνησης Γιώργου Ιακώβου. Στον τόπο αυτό όμως ουδείς λογοδοτεί για τα λάθη έστω κι αν αυτά στοιχίζουν ανθρώπινες ζωές και υπολείψεις. σκόρπια οστά δεν μπορούν να συνδεθούν ανθρωπολογικά. Γνωρίζοντας τον τρόπο που ενεργούν η ΔΕΑ και οι επιτροπές συγγενών αγνοουμένων, το πιο πιθανόν, στην προκειμένη περίπτωση, είναι να προσπαθήσουν να επιρρίψουν ευθύνες στους ανθρωπολόγους. Ωστόσο, το πρόβλημα βρίσκεται στην παραβίαση των πρωτοκόλλων από την ίδια τη ΔΕΑ συνεπεία του πολέμου που η ΔΕΑ, η Παγκύπρια Επιτροπή Συγγενών Αγνοουμένων (ΠΟΣΑ) και ο τέως επίτροπος Ανθρωπιστικών Θεμάτων Γιώργος Ιακώβου έκαναν εναντίον του ΙΝΓΚ, για να αποσπάσουν την Τράπεζα Γενετικού Υλικού και το πρόγραμμα ταυτοποιήσεων (που γινόταν δωρεάν) από το ΙΝΓΚ και να το δώσουν με συμβόλαια τα προηγούμενα δύο χρόνια σε αμερικανικό εργαστήρι στη Βοσνία και φέτος σε εργαστήρι στις ΗΠΑ έναντι φυσικά χοντρών αμοιβών αλλά και αποζημιώσεων σε ειδικούς. Ως αποτέλεσμα της ασύγγνωστης εκείνης συμπεριφοράς που είχε τη στήριξη της κυβέρνησης Χριστόφια, τα πρωτόκολλα που είχε εγκαθιδρύσει το ΙΝΓΚ για τις ταυτοποιήσεις και παραδόσεις λειψάνων στους συγγενείς, παραβιάστηκαν κατά συρροή, αφού οι μεν γενετιστές ήταν στη Βοσνία ή στις ΗΠΑ και οι ανθρωπολόγοι στην Κύπρο, ενώ σύμφωνα με το πρωτόκολλο πριν από την απόδοση των ταυτοποιημένων οστών συναντιούνται, θέτουν επί τάπητος τα στοιχεία τους, τα επιβεβαιώνουν και υπογράφουν τη σχετική έκθεση, η οποία θα πρέπει και να είναι όσο γίνεται λεπτομερής. Νίπτουν τας χείρας Μετά την αποκάλυψη της περίπτωσης Φορή η ΔΕΑ, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία στην ουσία ρίχνει την μπάλα στην οικογένεια, καλώντας την να δώσει τα αποτελέσματα αναλύσεων που αυτή διενήργησε στο ΙΝΓΚ. Μόνο με αυτά τα αποτελέσματα, αναφέρεται, η ΔΕΑ θα είναι σε θέση να προσδιορίσει εάν και σε ποιο βαθμό έχει ενδεχομένως υπάρξει λάθος στις αναλύσεις που έχουν ήδη γίνει από την ΔΕΑ». Την ίδια ώρα η ΠΟΣΑ εκφράζει την έντονη ανησυχία της γιατί, όπως αναφέρει, «τείνει να θέσει υπό αμφισβήτηση τον τρόπο λειτουργίας του προγράμματος εκταφών και ταυτοποιήσεων της ΔΕΑ» και ζητά όπως «δοθούν σαφείς και πειστικές απαντήσεις για τις διαδικασίες που ακολουθούνται, τόσο για τις γενετικές και ανθρωπολογικές αναλύσεις όσο και για την παράδοση των οστών και αν τηρούνται στον ενδεδειγμένο βαθμό τα διεθνώς αποδεκτά επιστημονικά πρωτόκολλα». Οποία υποκρισία!

6 06-POLITIKI _Master_cy 13/02/15 18:29 Page 6 6 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 Ο ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ «Κ» Η Ρωσία είναι πάντα με το μέρος σας στο Κυπριακό Αυξημένες προσδοκίες για αναβάθμιση των σχέσεων Ρωσίας Κύπρου μετά το ταξίδι του Προέδρου Αναστασιάδη στη Μόσχα Συνέντευξη στη ΜΕΛΑΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Λίγες μόλις ημέρες πριν από την επίσκεψη του Προέδρου Αναστασιάδη στη Μόσχα, ο Ρώσος πρεσβευτής στην Κύπρο, Στανισλάβ Οσάτσι, σε συνέντευξή του στην «Κ», διαβεβαιώνει τη Λευκωσία πως η Μόσχα παραμένει πάντα στο πλευρό της στο Κυπριακό και εκφράζει την αισιοδοξία του πως τα όσα θα συμφωνηθούν στο Κρεμλίνο από τους Αναστασιάδη και Πούτιν θα οδηγήσουν στην αναβάθμιση των σχέσεων των δύο χωρών. Χρησιμοποιώντας διπλωματική γλώσσα, ο κ. Οσάτσι απαντά τόσο στο ενδεχόμενο υπογραφής στρατιωτικής συμφωνίας μεταξύ Κύπρου Ρωσίας για την παραχώρηση στρατιωτικών διευκολύνσεων στη Μόσχα, όσο και στο ενδεχόμενο εμπλοκής της χώρας του στους κυπριακούς υδρογονάνθρακες. Όταν όμως, η συζήτηση περνά στην ουκρανική κρίση ο Ρώσος πρεσβευτής αφήνει κατά μέρος τη διπλωματία και καταγγέλλει ευθέως τις ΗΠΑ ότι αυτές δημιούργησαν συνειδητά το όλο θέμα, επειδή δεν θέλουν να αφήσουν τη Ρωσία να ορθοποδήσει για να διατηρήσουν Ευελπιστώ ότι η επίσκεψη θα στεφθεί με επιτυχία και θα συμβάλει στην αναβάθμιση της πολύπλευρης συνεργασίας που έχουμε μεταξύ Ρωσίας Κύπρου. οι ίδιες τον ρόλο του μόνου πλανητάρχη. Καλεί δε τις Βρυξέλλες, ενεργώντας προς το συμφέρον τους, να πάψουν να εκτελούν τυφλά, όπως ισχυρίζεται, τις οδηγίες της Ουάσιγκτον και να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους με τη Ρωσία. Πώς προχωρούν οι διεργασίες στις διπλωματικές υπηρεσίες των δύο χωρών στο πλαίσιο της προετοιμασίας της επίσημης επίσκεψης του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Μόσχα στο τέλος Φεβρουαρίου; Η επίσκεψη αρχηγού ενός κράτους στο εξωτερικό έχει ιδιαίτερα μεγάλη σημασία από άποψη και συμβολισμού και πολιτικού περιεχομένου. Γι αυτό η προετοιμασία τέτοιας επίσκεψης είναι εξαιρετικά υπεύθυνο και δύσκολο έργο. Προϋποθέτει την κατάρτιση αναλυτικού προγράμματος παραμονής και συναντήσεων, την επεξεργασία της ατζέντας των διαπραγματεύσεων, την κατάρτιση ενός αριθμού διμερών εγγράφων που πρόκειται να υπογραφούν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, καθώς και λύση πολλών εθιμοτυπικών και πρακτικών ζητημάτων. Στη δική μας περίπτωση, η προπαρασκευαστική δουλειά διεξάγεται σε στενή συνεργασία των σχετικών Διευθύνσεων και Εθιμοτυπιών των δύο χωρών, της Ρωσικής Πρεσβείας στη Λευκωσία και της Κυπριακής Πρεσβείας στη Μόσχα. Η δουλειά αυτή έχει ως στόχο οι διαπραγματεύσεις και επαφές που προγραμματίζονται να αποδειχθούν ωφέλιμες για την ανάπτυξη των σχέσεων των χωρών μας και για την περαιτέρω σύσφιγξη της φιλίας μεταξύ των λαών μας. Διαπιστώνω ότι οι διεργασίες στο πλαίσιο της προετοιμασίας της επίσημης επίσκεψης του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, στη Μόσχα προχωρούν κανονικά. Ευελπιστώ ότι η επίσκεψη θα στεφθεί με επιτυχία και θα συμβάλει στην αναβάθμιση της πολύπλευρης συνεργασίας που έχουμε μεταξύ Ρωσίας Κύπρου. Στην Κύπρο συχνά τίθεται το «Οι Ρώσοι δεν συνηθίζουν να μιλάνε για δουλειές πριν αυτές να γίνουν» απαντά στην «Κ» ο πρεσβευτής της Ρωσίας, Στανισλάβ Οσάτσι, στην ερώτησή μας αν τελικά θα υπογραφεί στρατιωτική συμφωνία μεταξύ Κύπρου Ρωσίας για παραχώρηση στρατιωτικών διευκολύνσεων στη Μόσχα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση γίνονται προσπάθειες από μία ομάδα χωρών για επαναφορά του θέματος επιβολής ενός τρίτου κύματος οικονομικών κυρώσεων κατά της χώρας σας με αφορμή την κρίση στην Ουκρανία. Πώς βλέπετε την στάση της Κυπριακής Δημοκρατίας σε αυτό το ζήτημα; Γνωρίζουμε και εκτιμούμε τη στάση της Κυπριακής Δημοκρατίας που θεωρεί ότι η κρίση στην Ουκρανία πρέπει να διευθετηθεί με πολιτικές, διπλωματικές και όχι με στρατιωτικές μεθόδους. Αξιολογούμε ως σημαντική την κατανόηση του γεγονότος ότι οι αντιρωσικές κυρώσεις δεν οδηγούν στην επίτευξη του στόχου της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών. Από την άλλη, αντιλαμβανόμαστε και το γεγονός ότι η Κύπρος ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμμορφώνεται στην πειθαρχία της. Ολοένα και περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές αναφέρονται σε μια νέας μορφής ψυχρού πολέμου προκειμένου να περιγράψουν την υφιστάμενη κατάσταση των σχέσεων Ρωσίας ΗΠΑ. θέμα πρόσκλησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας για εμπλοκή της στις έρευνες για εξόρυξη, παραγωγή και εκμετάλλευση των κυπριακών υδρογονανθράκων. Έχετε γίνει δέκτης τέτοιων προσκλήσεων ή και παρότρυνσης για εμπλοκή της χώρας σας; Πρέπει να παρατηρήσω ότι δύο ρωσικές εταιρείες που σχημάτισαν κοινοπραξία με τη γαλλική ΤΟΤΑL πήραν μέρος στον δεύτερο γύρο αδειοδότησης για ένα από τα οικόπεδα υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, όμως η κοινοπραξία απέτυχε. Πέραν τούτου, μία ρωσική εταιρεία πήρε μέρος στον διαγωνισμό για την «προσωρινή» προμήθεια του φυσικού αερίου για την ΑΗΚ, και παρά το γεγονός ότι η τιμή μας αποδείχθηκε η πιο χαμηλή επίσης απέτυχε. Και ως προς τις αποφάσεις για συμμετοχή σε τέτοιους είδους έργα, στις συνθήκες της οικονομίας της αγοράς που επικράτησε στη Ρωσία, τις παίρνουν Πώς αξιολογείτε αυτές τις εκτιμήσεις, αλλά και ποιες προοπτικές υπάρχουν για βελτίωση των σχέσεων των δύο χωρών ίσως και με τη μεσολάβηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Η Ρωσία είναι υπέρ της ανάπτυξης των σχέσεων με τις ΗΠΑ, με την Ε.Ε., με όλους. Και δεν φταίει η Ρωσία που η κατάσταση των σχέσεων Ρωσίας ΗΠΑ μοιάζει με ψυχροπολεμική. Η Ουκρανία αποτελεί μόνον την αφορμή για τις αντιρωσικές ενέργειες που προτρέπονται από την Ουάσιγκτον. Εάν δεν υπήρχε η Ουκρανία, κρίση την οποία δημιούργησαν συνειδητά οι ίδιες οι ΗΠΑ και ορισμένοι σύμμαχοί τους στην Ευρώπη, θα έβρισκαν άλλες αφορμές. Και ο λόγος είναι για να μην αφήσουν τη Ρωσία να ξανασταθεί στα πόδια της, προκειμένου να διατηρήσουν τον ρόλο Εκτιμούμε τη στάση της Κύπρου στο Ουκρανικό <<<<<<< Οι ΗΠΑ δεν θέλουν να αφήσουν τη Ρωσία να ξανασταθεί στα πόδια της. τους ως του μόνου πλανητάρχη που είχαν μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Ωστόσο, η αντιρωσική εκστρατεία, με τις ΗΠΑ να ηγείται, δείχνει ότι δεν προκαλεί ζημιά στη Ρωσία μόνον, αλλά και στις χώρες που συμμετέχουν στις αντιρωσικές ενέργειες. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι σε αυτή την αντιπαράθεση οι ΗΠΑ χάνουν πολύ λιγότερο από τους Ευρωπαίους. Έτσι η ίδια η ζωή υπαγορεύει την επιτακτική ανάγκη να πάψουν οι Βρυξέλλες να εκτελούν τυφλά τις οδηγίες της Ουάσιγκτον και να αποκαταστήσουν κανονικές σχέσεις με τη Ρωσία. Ένας συνδυασμός διεθνών εξελίξεων έχουν επηρεάσει δυσμενώς την οικονομία της χώρας σας. Πώς αυτή η οικονομική κρίση επηρεάζει το πρόγραμμα της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης, αλλά και ευρύτερα την εξωτερική πολιτική της χώρας σας; Μεταξύ των μέτρων που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση των φαινομένων κρίσης στη ρωσική οικονομία παραμένει η ενίσχυση και επέκταση των σχέσεων με τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες. Όπως γνωρίζετε, από την 1η Ιανουαρίου 2015 ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Το Παράλληλο Παγκόσμιο Οικονομικό Σύστημα Οι χώρες του BRICS, μέλος της οποίας είναι και η Ρωσία, τον περασμένο Ιούλιο συμφώνησαν στη δημιουργία νέας Παγκόσμιας Επενδυτικής Τράπεζας και Αποθεματικού Ταμείου. Πότε να αναμένουμε ότι θα ενεργοποιηθούν αυτοί οι νέοι θεσμοί; Θα ήταν ρεαλιστικό να αναμένουμε ότι αυτοί οι νέοι θεσμοί θα μπορούσαν να δώσουν διέξοδο σε χώρες που περνούν κρίση χρέους όπως, για παράδειγμα, η Ελλάδα; Μία από τις προτεραιότητες για τη Ρωσική Ομοσπονδία είναι η συνεργασία στο πλαίσιο του BRICS. Με στόχο την εμβάθυνση της συνεργασίας, κατά τη διάρκεια της 6ης Συνάντησης Κορυφής στη Βραζιλία στις 15 Ιουλίου του 2014 οι ηγέτες της Ρωσίας, της Κίνας, των Ινδιών, της Βραζιλίας και της Νοτίου Αφρικής υπέγραψαν την συμφωνία για τη δημιουργία της Νέας Τράπεζας και του Ομίλου Συμβατικών Συναλλαγματικών Αποθεμάτων. Η Τράπεζα θα εδρεύει στη Σαγκάη και ο πρώτος Πρόεδρος της θα είναι εκπρόσωπος των Ινδιών. Θα λειτουργήσει το Η Τράπεζα με ένα αρχικό κεφάλαιο των 10 δισ. δολαρίων θα ειδικεύεται σε έργα υποδομής στις χώρες-μέλη του BRICS. Στο μέλλον θα είναι ανοιχτή για ένταξη νέων χωρών που είναι μέλη του ΟΗΕ. Έχει συμφωνηθεί ότι το συνολικό ποσοστό των μελών του BRICS στο κεφάλαιο της Τράπεζας θα είναι το λιγότερο 55%. Η Νέα Τράπεζα Ανάπτυξης θα μπορέσει να συναγωνίζεται με την Παγκόσμια Τράπεζα και ανάλογα περιφερειακά ταμεία. Όσον αφορά τον Όμιλο των Συναλλαγματικών Αποθεμάτων του BRICS διαμορφώνεται για να προστατεύει τα εθνικά νομίσματα των χωρών-μελών από την μεταβλητότητα των χρηματιστικών αγορών. Θα είναι ύψους των 100 δισ. δολάρια, από τα οποία 41 δισ. θα προέρθουν από την Κίνα, από 18 δισ. θα εξασφαλίσουν η Ρωσία, η Βραζιλία και οι Ινδίες και 5 δισ. η Νότιος Αφρική. Οι λειτουργίες του Ομίλου θα είναι παρόμοιες με εκείνες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. τέθηκε σε ισχύ η συμφωνία για τη δημιουργία της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης, η οποία προς το παρόν ενώνει τη Ρωσία, το Καζακστάν και τη Λευκορωσία. Αναμένεται ότι το συντομότερο θα προσχωρήσει στην Ένωση η Αρμενία, και στο μέλλον και η Κιργισία. Στους κυριότερους στόχους ολοκλήρωσής των σχέσεων των κρατών-μελών εντός της Ένωσης περιλαμβάνονται ενδυνάμωση και ο εκσυγχρονισμός των οικονομιών των κρατών-μελών, καθώς και η αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητάς τους στην παγκόσμια αγορά. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση διαμορφώνεται σύμφωνα με τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Δεν είναι μυστικό ότι υπό τις συνθήκες των κυρώσεων που μας έχουν επιβληθεί, η Ρωσία αναπτύσσει τις σχέσεις της με πολλές άλλες χώρες, κυρίως της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Παράλληλα, πιστεύουμε βαθιά ότι οι δυτικοί μας εταίροι και πρώτα από όλα τα ευρωπαϊκά κράτη ενδιαφέρονται για την ταχύτερη εξομάλυνση των εμπορικών σχέσεων μαζί μας. οι ίδιες οι εταιρείες, λαμβάνοντας υπόψη μια σειρά από οικονομικούς βασικά παράγοντες. Η αποστολή της Πρεσβείας μας συνίσταται στο να ενημερώνει τις εταιρείες για τέτοιες ευκαιρίες. Και την αποστολή αυτή, η Πρεσβεία μας την εκπληρώνει. Το ενδεχόμενο εμπλοκής της χώρας σας στους κυπριακούς υδρογονάνθρακες είναι από τα θέματα που θα τεθούν στη συνάντηση του Προέδρου Αναστασιάδη με τον Πρόεδρο Πούτιν; Ένα από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης των επικείμενων συνομιλιών στη Μόσχα θα είναι οι διμερείς μας σχέσεις. Σε αυτά τα πλαίσια μπορεί να συζητηθούν και διάφοροι τομείς της οικονομικής συνεργασίας Ρωσίας Κύπρου. Πρόσφατα, ενόψει και της επικείμενης επίσκεψης του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Ρωσική Ομοσπονδία επανήλθε στη δημοσιότητα το αίτημα της χώρας σας για παραχώρηση στρατιωτικών διευκολύνσεων από την Κυπριακή Δημοκρατία. Το θέμα αυτό θα βρίσκεται στην ατζέντα της συζήτησης μεταξύ των δύο Προέδρων; Στην ατζέντα της συζήτησης μεταξύ των δύο Προέδρων θα βρίσκεται πιστεύω και το θέμα συνεργασίας των χωρών μας στο στρατιωτικο-τεχνικό τομέα που αναπτύσσεται εδώ και δεκαετίες. Οι σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας ποτέ δεν στάθηκαν εμπόδιο για τη συνεργασία Ρωσίας Κύπρου, ούτε για τη στήριξη του αγώνα των Κυπρίων για τη δίκαιη λύση του Κυπριακού. Η Τουρκία δεν υποστήριξε τις αντιρωσικές κυρώσεις και εκμεταλλεύθηκε τις ευκαιρίες για τη διεύρυνση των σχέσεων της με τη Ρωσία. Έχουν προχωρήσει οι προετοιμασίες των δύο μερών για την υπογραφή ανάλογης συμφωνίας στη Μόσχα κατά την εκεί επίσκεψη του κ. Αναστασιάδη; Οι Ρώσοι δεν συνηθίζουν να μιλάνε για δουλειές πριν αυτές να γίνουν. Μπορώ να πω μόνο ότι ετοιμάζονται για υπογραφή μερικές συμφωνίες. Όμως ποιες ακριβώς είναι αυτές θα το μάθετε κατά την επίσκεψη. Ποιες άλλες συμφωνίες, που αναμένονται να υπογραφούν μεταξύ των Προέδρων, αξιολογείτε ως ιδιαίτερης σημασίας για την περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων των δύο χωρών; Θα προσθέσω μόνον ότι οι συμφωνίες που πρόκειται να υπογραφούν τις μέρες της επίσκεψης καλούνται να συμβάλουν στην ανάπτυξη των σχέσεων των δύο χωρών μας σε σημαντικούς τομείς. Η Κυπριακή Δημοκρατία προσέβλεπε πάντα στη Ρωσική Ομοσπονδία ως μια σταθερά στην οποία μπορούσε να στηρίζεται για να προβάλλει σε όλα τα διεθνή φόρα τις θέσεις της και το δίκαιο του αγώνα της στο κυπριακό πρόβλημα. Η αναβάθμιση των σχέσεων Ρωσίας Τουρκίας δημιουργούν ανησυχίες στη Λευκωσία. Πόσο αιτιολογημένες είναι αυτές οι ανησυχίες; Νομίζω ότι δεν είναι αιτιολογημένες. Οι σχέσεις Ρωσίας Τουρκίας και πρώτα από όλα οι οικονομικές τους σχέσεις αναπτύσσονται εδώ και δεκάδες χρόνια. Όμως, ποτέ δεν στάθηκαν εμπόδιο για τη συνεργασία Ρωσίας Κύπρου, ούτε για τη στήριξη του αγώνα των Κυπρίων για τη δίκαιη λύση του Κυπριακού. Η Ρωσία πάντα ήταν με το μέρος της Κύπρου σε αυτόν τον αγώνα. Η σημερινή ανάπτυξη της συνεργασίας μας με την Τουρκία οφείλεται στο γεγονός ότι η Τουρκία δεν υποστήριξε τις αντιρωσικές κυρώσεις και έτσι όχι μόνον δεν εμπόδισε τις σχέσεις μας, αλλά αντίθετα εκμεταλλεύθηκε τις ευκαιρίες για τη διεύρυνσή τους.

7 07-ADV NKS_Master_cy 13/02/15 20:15 Page 1 H N.K. Shacolas (Holdings) Ltd δεν χρωστά φόρους Το επιβεβαιώνουν και οι Ελεγκτές PwC Με πραγματική έκπληξη και μεγάλη λύπη είδαμε να περιλαμβάνεται η Εταιρεία μας N.K. Shacolas (Holdings) Ltd στον κατάλογο με τους 50 μεγαλύτερους οφειλέτες του Τμήματος Φορολογίας, που δόθηκε στη Βουλή και παράτυπα διέρρευσε. Αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, διότι η Εταιρεία μας δεν οφείλει στο Φόρο , όπως λανθασμένα σημειώνεται στην κατά τα άλλα «Άκρως Απόρρητη» επιστολή του έντιμου Υπουργού Οικονομικών, ούτε και υπάρχει αστική δίωξη. Το μόνο μη αμφισβητούμενο ποσό που οφειλόταν ήταν μόνο , για το οποίο σχετική ειδοποίηση λήφθηκε μόλις πριν λίγες μέρες, και αυτό ήδη καταβλήθηκε. Είναι επίσης παράδοξο το γεγονός ότι, ενώ ο κύριος Υπουργός αναφέρει στην επιστολή του ότι «στον κατάλογο δεν συμπεριλαμβάνονται φορολογίες που βρίσκονται υπό ένσταση...», περιλήφθηκε η N.K. Shacolas (Holdings) Ltd, παρά το ότι έχει καταθέσει Ιεραρχική Προσφυγή για επιβληθείσα φορολογία για το έτος 1997, η οποία φορολογία σύμφωνα με τους Συμβούλους μας δεν δικαιολογείται. Είναι σημαντικό επίσης να λεχθεί ότι το αρμόδιο τμήμα της Κυβέρνησης με επιστολή του ημερομηνίας 4 Φεβρουαρίου 2015, αναγνώρισε ότι υπήρχε ένσταση ενώπιον του Εφοριακού Συμβουλίου. Αποδέχθηκε επίσης ότι υπολόγισαν με λανθασμένο τρόπο το φόρο που δεν είναι 4,3 εκ. όπως αναφέρεται αλλά 2,2 εκ., το οποίο εν πάση περιπτώσει η Εταιρεία μας αμφισβητεί μέσα στα πλαίσια της Ιεραρχικής Προσφυγής που από τον Ιούνιο του 2012 έχει υποβάλει. Παρά ταύτα, στην επιστολή του Υπουργού ημερομηνίας 9 Φεβρουαρίου 2015, τα γεγονότα αυτά, λανθασμένα, αγνοήθηκαν, καθότι η αρμόδια Υπηρεσία δεν φιλοτιμήθηκε να ενημερώσει τον κύριο Υπουργό ότι το ποσό είναι λανθασμένο και πρέπει να διορθωθεί, και ότι ασκήθηκε από το 2012 Ιεραρχική Προσφυγή, η εκδίκαση της οποίας καθυστέρησε όχι εξ υπαιτιότητας της Εταιρείας μας. Όσον αφορά φορολογίες ύψους 2,6 εκ. για Φόρο Εισοδήματος και Έκτακτη Αμυντική Εισφορά που εκδόθηκαν το Δεκέμβριο 2014, οι Σύμβουλοί μας συμβούλευσαν την Εταιρεία ότι οι φορολογίες αυτές είναι αδικαιολόγητες, γιατί είναι φορολογίες πάνω σε χρηματοδοτήσεις για επενδύσεις, που είναι και αντικίνητρο. Και σε αυτήν την περίπτωση η Εταιρεία θα υποβάλει έγκαιρα σχετική ένσταση μέσα στα χρονικά πλαίσια που προβλέπει και επιτρέπει η Νομοθεσία, δηλαδή μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου Σημειώνουμε με την ευκαιρία ότι, τόσο η N.K. Shacolas (Holdings) Ltd, όσο και οι άλλες Εταιρείες του Ομίλου Σιακόλα, καταβάλλουν με συνέπεια όλες τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Για τον Όμιλο Σιακόλα η φορολογία είναι αναγκαίο κοινωνικό μέτρο, γι αυτό πάντοτε με ευλάβεια μεριμνά για την πληρωμή των ορθών πληρωτέων φόρων. Υπεύθυνα δηλώνεται ότι τα τελευταία 4 χρόνια ο Όμιλος Σιακόλα πλήρωσε συνολικά 93,98 εκ. σε διάφορες φορολογίες, χωρίς να υπολογίζονται άλλοι δασμοί πέραν των 50 εκ. ετησίως. Μόνο για το 2014 ήδη καταβλήθηκαν φόροι 22 εκ., εκ των οποίων αφορούν Φόρο Ακίνητης Ιδιοκτησίας. Το δε 2013 που ήταν χρονιά με τις πιο δύσκολες οικονομικές συνθήκες του τόπου μας, πληρώθηκαν φόροι ύψους 23,3 εκ. Με σεβασμό προς τις Κρατικές Υπηρεσίες και επίσης στη Βουλή, πρέπει να δηλώσουμε ότι νιώθουμε πολύ στενοχωρημένοι που η Εταιρεία μας και ο Όμιλός μας έχουν άδικα και αδικαιολόγητα δημόσια δυσφημιστεί. Αισθανόμαστε πικρία και απογοήτευση. Αναφορικά με τα γεγονότα, παραθέτουμε πιο κάτω λεπτομερή επιστολή ημερομηνίας 10 Φεβρουαρίου 2015 των Ελεγκτών μας PricewaterhouseCoopers (PwC), που επιβεβαιώνει τα πραγματικά γεγονότα. Θέμα: Άκρως απόρρητη επιστολή του Υπουργού Οικονομικών προς τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων ημερομηνίας 9 Φεβρουαρίου 2015 που παράτυπα διέρρευσε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης Κατάλογος που περιλαμβάνει τους πενήντα μεγαλύτερους οφειλέτες του Τμήματος Φορολογίας Αγαπητέ κύριε Σιακόλα Το παρόν σημείωμα σκοπό έχει όπως παραθέσει συνοπτική φοροτεχνική εξέταση των οφειλόμενων φόρων ύψους 6,9 εκ. που καταλογίζονται στην εταιρεία N.K. Shacolas (Holdings) Ltd, σύμφωνα πάντα με την υπό αναφορά επιστολή του Υπουργού Οικονομικών. Συγκεκριμένα, τα εν λόγω ποσά φόρων διαφαίνεται να αφορούν τα ακόλουθα: (α) Φόροι κεφαλαιουχικών κερδών ύψους 4,3 εκ. ( 1,8 εκ. κεφάλαιο πλέον 2,5 εκ. τόκοι και επιβαρύνσεις) για το έτος 1997 Τα εν λόγω ποσά προκύπτουν από φορολογίες που εκδόθηκαν σε σχέση με μείωση του ποσοστού συμμετοχής της N.K. Shacolas (Holdings) Ltd στο μετοχικό κεφάλαιο της ITTL Ltd (κάτοχο ακίνητης ιδιοκτησίας στην Κυπριακή Δημοκρατία), ως αποτέλεσμα αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της τελευταίας στην οποία η N.K. Shacolas (Holdings) Ltd δεν συμμετείχε. Η θέση του Τμήματος Φορολογίας, ως εκφράζεται μέσα από διάφορες επιστολές και φορολογίες που εκδόθηκαν, είναι ότι η εν λόγω πράξη συνιστά εγκατάλειψη χρήσης του δικαιώματος στο μετοχικό κεφάλαιο της ITTL Ltd που υπόκειται σε φόρο κεφαλαιουχικών κερδών. Αντιθέτως, η θέση της N.K. Shacolas (Holdings) Ltd, ως εκφράζεται μέσα από επιστολές, σχετικές ενστάσεις και εκτεταμένη επιχειρηματολογία που υποβλήθηκαν στο Τμήμα Φορολογίας, είναι ότι η εν λόγω πράξη δεν συνιστά διάθεση για σκοπούς φόρου κεφαλαιουχικών κερδών. Επιπρόσθετα με την ουσία/αρχή της διαφοράς απόψεως με το Τμήμα Φορολογίας (ως πιο πάνω), η N.K. Shacolas (Holdings) Ltd θέτει επίσης θέμα λανθασμένου τρόπου του δήθεν υπολογισμού του φόρου κεφαλαιουχικών κερδών, ο οποίος θεωρητικά θα έπρεπε να ανέρχεται σε 2,2 εκ. (συμπεριλαμβανομένων τόκων και επιβαρύνσεων) δηλαδή περίπου στο εν δεύτερο του ποσού των φορολογιών που εκδόθηκαν και συμπεριλαμβάνονται στην επιστολή του Υπουργού Οικονομικών. Η N.K. Shacolas (Holdings) Ltd έχει ήδη ασκήσει τα δικαιώματά της για εμπρόθεσμη Ιεραρχική Προσφυγή στο Εφοριακό Συμβούλιο (ημερομηνίας 14 Ιουνίου 2012) έναντι της πιο πάνω μονομερούς απόφασης και τελικής φορολογίας του Τμήματος Φορολογίας. Μετά από παρατεταμένη μη λειτουργία του θεσμού του Εφοριακού Συμβουλίου, η N.K. Shacolas (Holdings) Ltd έχει πρόσφατα ενημερωθεί με γραπτή επιστολή του Τμήματος Φορολογίας ημερομηνίας 4 Φεβρουαρίου 2015 για τα ακόλουθα: (i) αποδοχή του Τμήματος Φορολογίας για το λανθασμένο του τρόπου υπολογισμού του φόρου κεφαλαιουχικών κερδών επομένως το ποσό της επίδικης φορολογίας μειώνεται σε 2,2 εκ. (συμπεριλαμβανομένων τόκων και επιβαρύνσεων) αντί 4,3 εκ. που εκ παραδρομής αναφέρεται στην επιστολή του Υπουργού Οικονομικών. (ii) επανέναρξη των σχετικών διαδικασιών προς εκδίκαση της εν λόγω υπόθεσης από το Εφοριακό Συμβούλιο αναμένεται ορισμός ημερομηνίας ακροάσεων όσον αφορά την ουσία/αρχή της διαφοράς. Έχοντας συνοπτικά αναλύσει τα πιο πάνω, σημειώνουμε ότι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πώς είναι δυνατό η εν λόγω φορολογία κεφαλαιουχικών κερδών (έναντι της οποίας έχει ήδη ασκηθεί Ιεραρχική Προσφυγή στο Εφοριακό Συμβούλιο και η εκδίκαση εκκρεμεί από το 2012) να συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο της επιστολής του Υπουργού Οικονομικών η οποία ρητά αναφέρει ότι αυτή δεν συμπεριλαμβάνει, ανάμεσα σε άλλα, φορολογίες που βρίσκονται υπό εξέταση στο Εφοριακό Συμβούλιο. (β) Φόρος Εισοδήματος και Έκτακτη Αμυντική Εισφορά συνολικού ύψους 2,6 εκ. ( 1,8 εκ. κεφάλαιο πλέον 0,8 εκ. τόκοι και επιβαρύνσεις) για τα έτη 2004 με 2008 Τα πιο πάνω απορρέουν (ως επί το πλείστον) από σχετική τροποποιητική επιστολή και αντίστοιχες φορολογίες που εκδόθηκαν από το Τμήμα Φορολογίας κατά το Δεκέμβριο του Σημειώνουμε ότι σκοπός της N.K. Shacolas (Holdings) Ltd είναι όπως ασκήσει το δικαίωμά της προς υποβολή εμπρόθεσμης ένστασης κατά των πιο πάνω φορολογιών μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου 2015 δηλ. δεν έχει ακόμη εκπνεύσει το οποιοδήποτε νομοθετημένο δικαίωμα για υποβολή σχετικής ένστασης. Οι λόγοι που η N.K. Shacolas (Holdings) Ltd προτίθεται να υποβάλει ένσταση κατά των υπό αναφορά φορολογιών βασίζονται, σε μεγάλο βαθμό σε διαφωνία ως προς την αρχή/ουσία των τροποποιήσεων στη βάση των οποίων οι φορολογίες αυτές έχουν καθοριστεί από το Τμήμα Φορολογίας. Συγκεκριμένα η διαφωνία σε θέματα αρχής/ουσίας κυρίως αφορά τις πιο κάτω τροποποιήσεις: επενδύσεων σε μετοχές ως εκπιπτόμενο έξοδο. Σημειώνουμε ότι ο Όμιλος Σιακόλα έχει στο παρελθόν εξασφαλίσει σχετικές νομικές γνωματεύσεις που ουσιαστικά αντιπαρέρχονται τη λογική και νομοθετική βάση των τροποποιήσεων που προβάλλονται από το Τμήμα Φορολογίας. Επισημαίνουμε επίσης ότι η συμπερίληψη των πιο πάνω φορολογιών στον κατάλογο της επιστολής του Υπουργού Οικονομικών θα πρέπει να θεωρείται ως υπερβολική και άδικη, δεδομένου ότι για μεν την πρώτη περίπτωση για Φόρο Κεφαλαιουχικών Κερδών ύψους 4,3 εκ. εκκρεμεί Ιεραρχική Προσφυγή από το 2012 ενώπιον του Εφοριακού, για δε τη δεύτερη για Φόρο Εισοδήματος και Έκτακτη Αμυντική Εισφορά ύψους 2,6 εκ. δεν έχει ακόμη εκπνεύσει η προθεσμία που παρέχεται για υποβολή ένστασης, την οποία η Εταιρεία προτίθεται να υποβάλει έγκαιρα. Με τιμή PricewaterhouseCoopers 11 Φεβρουαρίου 2015

8 08-PARAPOLITIKA_Master_cy 13/02/15 21:47 Page 8 8 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 Ποιος φοβάται τη λίστα Λαγκάρντ Τα κρυμμένα εκατομμύρια Ο κακός χαμός έγινε διεθνώς από την περασμένη Δευτέρα και εντεύθεν καθώς βγήκαν στο φως τα αποτελέσματα έρευνας 150 δημοσιογράφων για τους τρόπους που η HSBC Ελβετίας επέτρεψε σε χιλιάδες πελάτες της, μεταξύ των οποίων βιομήχανοι, πολιτικοί και καλλιτέχνες, να κρύψουν δισεκατομμύρια δολάρια για να αποφύγουν να πληρώσουν φόρους. Πέρσι τον Ιανουάριο στην κατοχή της Μοντ περιήλθε ένας τεράστιος όγκος στοιχείων της HSBC για και πλέον πελάτες από 200 χώρες. Η εφημερίδα ζήτησε συνδρομή από άλλες εφημερίδες κι ένα pool 150 δημοσιογράφων επεξεργάστηκαν τα στοιχεία κι έβγαλαν στην επιφάνεια πολλά «αμφιβόλου» προέλευσης δισεκατομμύρια και πολλούς ύποπτους για φοροδιαφυγή. Η Μοντ πήρε τη «λίστα Λαγκάρντ» επεξεργασμένη από τις γαλλικές αρχές και μοίρασε παιχνίδι μέσω της διεθνούς ομοσπονδίας δημοσιογράφων, στο οποίο από ελληνικής πλευράς μετείχαν «Τα Νέα» «Κυπριακές συμμετοχές» Όπως λοιπόν προκύπτει από τη δημοσιοποίηση της λίστα από την εφημερίδα, προκύπτουν 1343 «Κυπριακές συμμετοχές» σε αυτή. Εμείς δεν θα ασχοληθούμε με αυτές καθαυτές τις «συμμετοχές». Θα διατυπώσουμε μια απορία: Γιατί η δική μας κυβέρνηση δεν ζητά επίσημα τα στοιχεία από τη Γαλλία, όπως έκαναν πολλές άλλες χώρες, οι οποίες από φόρους και πρόστιμα που επέβαλαν στη συνέχεια μάζεψαν πολύ χρήμα. Συγκεκριμένα οι ΗΠΑ εισέπραξαν το κολοσσιαίο ποσόν του ενός τρισεκατομμυρίου και 900 δισ. ενώ ο Καναδάς 57 εκατ., η Βρετανία 135 εκατ., η Ιρλανδία 4.5 εκατ., η Ισπανία 264 εκατ., η Γαλλία 186 εκατ., η Ιταλία 600 εκατ., το Βέλγιο 435 εκατ., και η Ινδία 508 εκατ. Κύπρος και Ελλάδα δεν έκαναν ουδεμία κίνηση και εισέπραξαν το παράσημο της ανοικτής παλάμης. Γιατί κύριοι κυβερνήτες; Φοβάται κανείς τις αποκαλύψεις; Η ακριβή διαιτησία Η Επιτροπή Νομικών της Βουλής θα συζητήσει την προσεχή Τρίτη το ζήτημα της Τράπεζας FBME ενόψει του κινδύνου η Κυπριακή Δημοκρατία να χάσει στη διεθνή διαιτησία στο Παρίσι, οπότε και οι φορολογούμενοι θα κληθούμε λόγω στραβών χειρισμών της Κεντρικής Τράπεζας να πληρώσουμε περίπου μισό δισεκατομμύριο δολάρια. Στη συνεδρία της Τρίτης κλήθηκε ο γενικός εισαγγελέας, ο οποίος ωστόσο διά επιστολής Έβαλα τα δερμάτινα Γιάνης, έφερες τη Yamaha; του ενημέρωσε τη Βουλή ότι αρνείται να παραστεί στη συνεδρία. Γιατί άραγε; Μήπως επειδή είμαστε μικρή χώρα και ξέρουμε ο ένας τον άλλο; Σκοπεύουν να την κλείσουν Πάντως οι πληροφορίες του Ιανού λένε ότι το team της ΚΤΚ που «διαχειρίζεται» το ζήτημα σκοπεύει να κλείσει την Τράπεζα, χωρίς να νοιάζεται αν οι όλοι χειρισμοί τους πιθανότατα να στοιχίσουν στους φορολογούμενους πέραν του μισού δισ. Θυμίζω τους αγαπητούς φορολογούμενους ότι εκκρεμεί ακόμη μια διαιτησία στην Ουάσιγκτον, αυτή με τον Α. Βγενόπουλο για την οποία επίσης υπάρχει σοβαρή εκτίμηση ότι θα τη χάσουμε και θα πληρώσουμε πέραν του ενός δισ. δολάρια. Να δούμε πόσα θα μας στοιχίσουν οι «στραβές» της Χρυστάλλας. Ή μήπως δεν είναι στραβές; Ύποπτη επιμονή Μάλιστα, στην περίπτωση της FBME η επιμονή της ΚΤΚ να κρατά την τράπεζα κλειστή είναι πια πέραν από ύποπτη καθότι οι Αμερικανοί (η υπηρεσία FinCEN του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ) έχουν κάνει πίσω καθότι από τους ελέγχους που έκαναν δεν έχει προκύψει οτιδήποτε το μεμπτό. Επιπρόσθετα ήρθε και η παρουσίαση στη FinCEN και της έκθεσης της εγκληματολογικής έρευνας που έκανε η Ernst & Young και το διεθνές δικηγορικό γραφείο Hogan Lovells για να επιβεβαιώσουν ότι οι Αμερικανοί δεν έχουν έρεισμα για να παραπονούνται. Γιατί ωστόσο επιμένουν οι της ΚΤΚ, θα το μάθουμε εν καιρώ και μάλλον όταν μας έρθει ο λογαριασμός. Τότε όμως θα πρέπει να λογοδοτήσουν κι άλλοι για το μεγάλο πλήγμα που θα υποστούν τα δημόσια ταμεία και μάλλον θα πρέπει να ελεγχθούν και οι προσωπικοί λογαριασμοί εκείνων που διαχειρίζονται σήμερα την υπόθεση από πλευράς ΚΤΚ. Διαφορετικά θα έχουν πιάσει κορόιδα όλους εμάς και την κυβέρνηση πρώτα. Κι ο Εκπρόσωπος στη ΝΥ Δεν είναι μόνο τρεις τελικά οι Κύπριοι επίσημοι που θα επισκεφθούν τις ΗΠΑ αυτό το δίμηνο. Πλην του διαπραγματευτή Ανδρέα Μαυρογιάννη, του υπουργού Εξωτερικών Ιωάννη Κασουλίδη και του υπουργού Ενέργειας Γιώργου Λακκοτρύπη, θα επισκεφθεί τις ΗΠΑ την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου κι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Νίκος Χριστοδουλίδης. Το μέχρι στιγμής το πρόγραμμά του περιλαμβάνει παρουσία στο συνέδριο της Κυπριακής Ομοσπονδίας Αμερικής, εκπροσώπηση της κυβέρνησης στις εκδηλώσεις της Ομογένειας για την εθνική παλιγγενεσία (θα παρευρεθεί δηλαδή στην εθνική παρέλαση στην 5η Λεωφόρο του Μανχάταν) και τέλος θα παρευρεθεί στην εκδήλωση του Παμπάφιου Συνδέσμου Αμερικής, όπου και θα τιμηθεί με το Βραβείο Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης τα χρόνια που σπούδαζε στην Αμερική ήταν μέλος του Παμπάφιου και υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος στο διοικητικό συμβούλιο. Για άλλες επαφές δεν γνωρίζουμε (σίγουρα κάτι θα υπάρξει στον ΟΗΕ) κυρίως στην Ουάσιγκτον, όπου δεν είναι ακόμη καν γνωστό πότε θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση για την επέτειο της Ελληνικής Ανεξαρτησίας στον Λευκό Οίκο. ΚΥΠΕ Ο ΗΡΩΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Χρυστάλλα Γιωρκάτζη Η διοικήτρια της ΚΤΚ κ. Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, η οποία σε δύο διεθνείς διαιτησίες «παίζει» με ενάμισι δισ. δολάρια. Αν χάσει; Θα πληρώσουμε εμείς τα κορόιδα οι φορολογούμενοι Προεκλογική εκστρατεία Επαφές στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον είχε την εβδομάδα που πέρασε, ο Ελληνοκύπριος μεσολαβητής Ανδρέας Μαυρογιάννης. Οι επαφές ωστόσο στη Νέα Υόρκη ήταν υπό διαφορετική ιδιότητα, αυτή του υποψηφίου για την προεδρία της Γενικής Συνέλευσης, από το Σεπτέμβριο του Η Κύπρος ως γνωστόν στον ΟΗΕ συμμετέχει στην Ασιατική Ομάδα, η οποία δικαιούται εκείνο το χρόνο την προεδρία της Γενικής Συνέλευσης κι οι εκλογές θα γίνουν του χρόνου τον Ιούνιο. Στη διάρκεια της θητείας του στη Νέα Υόρκη, ο πρέσβης Ανδρέας Μαυρογιάννης υπηρέτησε αντιπρόεδρος στη Γενική Συνέλευση κι ανέπτυξε σημαντικές πρωτοβουλίες στην προσπάθεια μεταρρύθμισης του ΟΗΕ. Κι αυτά είναι τα ισχυρά του όπλα. Τα αρνητικά, ότι ο υποψήφιος των νησιών Φίτζι (μόνιμος αντιπρόσωπος της χώρας του στον ΟΗΕ και Σκωτσέζος στην καταγωγή) έχει πολύ καλές δημόσιες σχέσεις και καλή θητεία στον οργανισμό, ενώ προέδρευσε το 2012 της «Ομάδας των 77». Η υποψηφιότητα σίγουρα θα ενισχυθεί από την Τουρκία (ο έτερος υποψήφιος, Καζακστάν, μάλλον θα αποσυρθεί) και βέβαια καθώς του χρόνου την προεδρία της Γ.Σ. θα έχει η Δανία, πολλοί θα λένε, «πώς είναι δυνατόν δύο χρονιές στη σειρά να προεδρεύει χώρα-μέλος της Ε.Ε.;». Πάντως κατά την παραμονή του στη Νέα Υόρκη ο Ανδρέας Μαυρογιάννης μίλησε σε συνάντηση υψηλού επιπέδου για τη μεταρρύθμιση του ΟΗΕ ενώ κάλεσε σε γεύμα ηγετικά μέλη της ασιατικής ομάδας. Όσο για την Ουάσιγκτον, υπήρχε σίγουρα μία συνάντηση με την βοηθό υφυπουργό Εξωτερικών, Αμάντα Σλόατ. Γράφει Ο ΙΑΝΟΣ ΑΜΕΡΩΤΑ / Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Η πρώτη μεγάλη «εντός των τειχών» μάχη ΒΟΛΕΣ / Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΑΡΗΣ Το χρήμα είναι αέρας Η μετεξέλιξη της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι ακόμα μια καυτή πατάτα που πρέπει να διαχειριστούμε τους επόμενους μήνες. Είναι ακόμα ένα πάρτι που κάπου εδώ τελειώνει. Οι υπεράριθμοι δήμοι, με τους ισάριθμους δημάρχους και τους πολλαπλάσιους δημοτικούς συμβούλους, με τα υπέρογκα χρέη, και τις προβληματικές υπηρεσίες κάπου εδώ τελειώνει. Είναι προφανές πως οι δήμαρχοι θα στηρίξουν την πρόταση που δεν μειώνει τον αριθμό των δήμων, και επίσης προφανές είναι πως το Υπουργείο Εσωτερικών θα προκρίνει το μοντέλο δημιουργίας δευτεροβάθμιου οργάνου με υπερεξουσίες που θα λογοδοτεί στον εκάστοτε ΥΠΕΣ. Είναι το πάντα παραδοσιακό power game που παίζεται συνήθως με τους ίδιους όρους από αρχαιοτάτων χρόνων. Οι έχοντες όμως την εκτελεστική εξουσία, στην προκειμένη ο υπουργός Εσωτερικών, κάνουν ένα βασικό σφάλμα: θεωρούν πως θα είναι εσαεί στις θέσεις που είναι σήμερα και πως θα έχουν πάντα το πάνω χέρι. Ούτε περνάει από το μυαλό τους πως κάποια στιγμή θα είναι στην αντιπολίτευση και πως άλλοι θα διοικούν και θα ελέγχουν. Το σημαντικό βέβαια δεν είναι το ποιος θα έχει το πάνω χέρι και ούτε αν θα διατηρηθούν όλοι οι δήμοι και όλα τα «βασίλεια», όπως χαρακτήρισε ο Χάσικος τους δήμους. Το σημαντικό είναι οι δήμοι να παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες προς τους δημότες τους, να λειτουργούν χωρίς να επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, και να μετεξελιχθούν σε ό,τι θα μετεξελιχθούν στη βάση ενός συνολικού στρατηγικού πλάνου εκσυγχρονισμού του κράτους μας. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι μέρος Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι μέρος του συστήματος, κομμάτι του κράτους. Οι υπηρεσίες της αντικατοπτρίζουν το επίπεδο της κοινωνίας μας, του πολιτισμού μας. του συστήματος, κομμάτι του κράτους. Οι υπηρεσίες της αντικατοπτρίζουν το επίπεδο της χώρας, της κοινωνίας μας, του πολιτισμού μας. Αν έχουμε σκουπίδια στους δρόμους ή καθαρά πάρκα είναι θέμα των δήμων. Και σήμερα οι δήμοι κάνουν πολύ περισσότερα. Εκδίδουν μέχρι και άδειες οικοδομής. Το ότι χρειαζόμαστε δύο άδειες για να ξεκινήσει μια οικοδομή, μία από την πολεοδομία και μία από τον δήμο, ή το ότι πληρώνουμε δύο φόρους ακίνητης ιδιοκτησίας τον χρόνο, μία στον δήμο και μία στο κτηματολόγιο είναι δύο από τα δεκάδες παραδείγματα που αποδεικνύουν την σύγκρουση των ρόλων της τοπικής αυτοδιοίκησης και τους κράτους. Αποδεικνύουν πως ποτέ δεν είχαμε ξεκάθαρη εικόνα για το τι πραγματικά θέλουμε από τους δήμους και ποιες είναι στο τέλος της μέρας οι αρμοδιότητές τους. Η ώρα των αποφάσεων για το μέλλον των δήμων έχει έρθει. Ό,τι αναβολή ήταν να πάρουμε από την Τρόικα την πήραμε. Πολύ φοβάμαι όμως πως δεν ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε. Θέλουμε να μη δυσαρεστήσουμε κανέναν και να κάνουμε και τη δουλειά μας. Αυτό δεν γίνεται. Είναι δεδομένο πως οι δήμοι είναι πολύ περισσότεροι από όσοι αναλογούν στον πληθυσμό μας, και είναι επίσης δεδομένο πως δεν γίνεται να χάνουμε πόρους σε διπλοδουλειές. Το θετικό από όλη αυτή τη συζήτηση είναι πως υπάρχει διάθεσή για συνέργειες μεταξύ των δήμων. Να συνενώσουν υπηρεσίες, να μειώσουν τα κόστη τους και να επιβιώσουν χωρίς να αναγκαστούν να κλείσουν. Οι δήμαρχοι δείχνουν να ανακτούν την πρωτοβουλία των κινήσεων και έτοιμοι για να το παλέψουν μέχρι τέλους, με την επιλογή να συνενωθούν οι δήμοι να την έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους. Βέβαια, παλεύουν με τρύπιες ασπίδες απέναντι στο κράτος, με χρέη υπέρογκα και δάνεια μη εξυπηρετούμενα. Για τη διαχρονική κακοδιαχείριση στους δήμους κανείς δεν μπορεί να βγάλει την ουρά του απ έξω. Η χαλαρότητα στον έλεγχο, οι προσφορές και τα έργα εκατομμυρίων, ο τρωτός τρόπος προσλήψεων από δημοτικό γραμματέα μέχρι τροχονόμο, ήταν κάτι που βόλευε τους πάντες. Από τα κόμματα μέχρι και τον τελευταίο δημότη που ήξερε έναν δημοτικό σύμβουλο. Η περίφημη μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα, ο εκσυγχρονισμός του κράτους και η βελτίωση των παρεχόμενων προς τους πολίτες υπηρεσίες ξεκινά από τους δήμους και τις αλλαγές που θα γίνουν σε αυτούς. Αν ξεκινήσουμε αυτές τις αλλαγές βλέποντας από μικρό παράθυρο είμαστε καταδικασμένοι στην αποτυχία. Είναι η πρώτη μεγάλη μάχη με το κατεστημένο και τις νοοτροπίες δεκαετιών που μας σπρώχνουν προς τα κάτω. Ας δούμε τη μεγάλη εικόνα και ας «σφάξουμε» ό,τι χρειάζεται, ίσως και λίγο παραπάνω, για να κερδίσουμε τον τόπο μας. Γιατί μάχη χωρίς αίμα δεν γίνεται. «Το χρήμα είναι αέρας», που έρχεται και φεύγει, όπως προστάζει η παντοδύναμη φύση, συνηθίζουν να λένε οι φιλόσοφοι και οι θρησκευόμενοι. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι οικονομολόγοι, οι οποίοι τονίζουν ότι η οικονομία είναι πρώτα ψυχολογία και μετά νούμερα. Και όλα αυτά κόντρα στη λογική των λογιστών, που φαντάζονται την παντοδυναμία των αριθμών, ταλαιπωρώντας τους φτωχούς και καταφρονημένους. Ευτυχώς ή δυστυχώς, τα πάθη και οι αρετές των ανθρώπων δεν διέρχονται από την τσέπη κανενός πλουσίου και η δύναμη του χρήματος δεν μπορεί να μετρηθεί σε κανένα κρεβάτι του πόνου και σίγουρα δεν μπορεί να διέλθει από κανέναν τάφο. Η ελπίδα στους καταφρονημένους της Κύπρου, αλλά και στους ταλαιπωρημένους της Ευρώπης, γεννιέται στην Αθήνα. Ο νεαρός και ο αδιάφθορος Αλέξης Τσίπρας, μαζί με τους τολμηρούς συνεργάτες του, δίνουν τη μάχη κατά του μινώταυρου της Τρόικας και του μνημονίου, ο οποίος ήδη έφαγε χιλιάδες αυτόχειρες και βασανίζει εκατομμύρια άνεργους και πεινασμένους στην Ελλάδα. Οι ξένοι μιλούν για θυσία της Ιφιγένειας, δηλαδή της Ελλάδας, ώστε να φυσήσει ο αέρας και να κινήσουν τα καράβια για την Τροία, δηλαδή για τον πόλεμο κατά της λιτότητας και της φτώχιας στην Ευρώπη. Στην πραγματικότητα η θυσία της Ιφιγένειας, γίνεται εδώ και χρόνια και τώρα οι Έλληνες, μάλλον βρίσκονται μέσα στον Δούρειο Ίππο και ετοιμάζονται για να νικήσουν τροϊκανούς, οι οποίοι βασανίζουν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη. Βρίσκονται ήδη μέσα στα τοίχοι της Ευρώπης και ετοιμάζονται για την έξοδο από τον Δούρειο Ίππο, για την τελική μάχη, κατά των κοντόφθαλμων και αδίστακτων πολιτικών των Βρυξελλών. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης σίγουρα δεν μπορεί να καταστεί Τσίπρας, αλλά μπορεί να επιστρέψει στον παλιό, καλό του εαυτό, όταν αντιστεκόταν στο ρεύμα του λαϊκισμού και του εθνικισμού. Οι πάλαι ποτέ νοικοκυραίοι στην Κύπρο σήμερα ελπίζουν και προσπαθούν να ξεχάσουν ότι ξεγελάστηκαν από τα σαΐνια των Αθηνών και τη βλακεία των ηγετών τους. Αυτών που διοικούσαν τις χρεοκοπημένες τράπεζες, αυτών που διέγραψαν χωρίς ανταλλάγματα τα ελληνικά ομόλογα και αυτών που χάρισαν τις κυπριακές τράπεζες στην Ελλάδα. Οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι ο πλούτος στηριζόταν στα αιματοβαμμένα δολάρια, δηνάρια, ρούβλια και άλλα νομίσματα, τα οποία ξεπλένονταν στις κυπριακές τράπεζες για δεκαετίες. Αισθάνονται ότι πληρώνουν για την ένοχη σιωπή τους και εναποθέτουν την τιμωρία των εγκεφάλων της μεγάλης απάτης στη θεία δίκη, η οποία δεν ξέρει ούτε από διαπλοκή ούτε και από διαφθορά. Εξάλλου δεν μπορούν να κάνουν και διαφορετικά. Η πολιτική ηγεσία στην Κύπρο σήμερα είναι απαξιωμένη από τα σκάνδαλα, τη διαφθορά και τη διαπλοκή. Το όνειρο των υδρογονανθράκων φαίνεται να καθίσταται απατηλό, ενώ οι προοπτικές επίλυσης του Κυπριακού, χάνονται και πάλι πίσω από τους νομικισμούς και τους τακτικισμούς του Εθνικού Συμβουλίου. Ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, πληγωμένος πολιτικά, ηθικά και σωματικά, σίγουρα δεν μπορεί να καταστεί Τσίπρας, αλλά σίγουρα μπορεί να επιστρέψει στον παλιό, καλό του εαυτό, όταν αντιστεκόταν στο ρεύμα του λαϊκισμού και του εθνικισμού. Διαθέτει και το μυαλό και την τόλμη για λήψη αποφάσεων και κυρίως το σθένος για συγκρούσεις. Εξάλλου, γι αυτό ψηφίστηκε από τους πολίτες και όχι για να ακολουθεί το ρεύμα. Αν η γερασμένη σήμερα πολιτική μας ηγεσία δεν τολμήσει να προχωρήσει σε τομές και να αφήσει χώρο για τους νέους, σίγουρα θα βρεθεί και στην Κύπρο ένα «παιδαρέλι» όπως ο Αλέξης Τσίπρας και θα τους στείλει όλους, απαξιωμένους, στα σπίτια τους και στις φυλακές. Κανένας δεν είναι ισχυρότερος από τη φύση και οι αναντικατάστατοι είναι μόνο στα νεκροταφεία.

9 09-GNOMES CY_Master_cy 13/02/15 23:08 Page 9 Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 ΑΠΟΨΕΙΣ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 9 ΣΧΟΛΙΟ / Tου ΜΙΧΑΛΗ ΠΕΡΣΙΑΝΗ Δεν μπορώ να περιμένω Με την οικονομική κρίση που αποκάλυψε τη γύμνια του τραπεζικού συστήματος των εύκολων κερδών, της απρόσεκτης πιστωτικής επέκτασης και των πολιτικών-κομματικών «συνεννοήσεων», ήρθε και ένα νέο κύμα εποπτικών και ρυθμιστικών ελέγχων στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Κάτω από την πίεση της επιβίωσης, που δεν ήταν βέβαιη για αρκετό καιρό, και κάτω από το βάρος εκτενών και πολύπλοκων ρυθμιστικών απαιτήσεων, οι κυπριακές τράπεζες (όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο), εστίασαν την προσοχή τους στην αντιμετώπιση των άμεσων απαιτήσεων. Πρώτα η επιβίωση με τις ταχείες διορθώσεις στα προβλήματα που ήταν σοβαρά και άμεσα, και στη συνέχεια η ικανοποίηση των εποπτικών απαιτήσεων που όλο και άλλαζαν, ανάγκασαν τους τραπεζίτες να βάλουν κάτω το κεφάλι και να εστιάσουν την προσοχή τους στο πώς να αποφύγουν το μοιραίο. Σήμερα όμως, με την επιβίωση να μην αποτελεί ανησυχία και με τις εποπτικές ρυθμίσεις να έχουν αρχίσει να εκλογικεύονται, άρχισε να φαίνεται μια γύμνια που είχε αγνοηθεί από την αρχή της κρίσης. Καθώς ο τραπεζικός κόσμος είχε το κεφάλι κάτω, γύρω του άλλαζαν τα πάντα, χωρίς να το καταλάβουν. Ο πελάτης πήρε χαμπάρι πως έχει επιλογές. Έχει πλέον απαιτήσεις. Δεν ανέχεται την υπεροψία και τα μικρά (πολύ μικρά) γράμματα στα συμβόλαιά του. Θέλει να τον σέβεσαι, να του συμπεριφέρεσαι σωστά και να είσαι δίκαιος, διαφανής και εξυπηρετικός, προσφέροντας εναλλακτικές επιλογές. Όλα αυτά δεν πρέπει να μας ξαφνιάζουν. Οι πελάτες των τραπεζών, εντυπωσιασμένοι από το μέγεθος και τον μύθο που περιέβαλλε τις τράπεζες στην Κύπρο, την Ευρώπη και τον κόσμο, έχει πλέον ξυπνήσει. Και δεν είναι μόνο αυτό. Η εταιρική υπεροψία αποκαλύφθηκε με τον χειρότερο τρόπο διότι, μεταξύ άλλων ο πελάτης άλλαξε τις συνήθειές του. Το 22% των πελατών, 9% περισσότεροι από ό,τι πριν από πέντε χρόνια, πλέον ψωνίζουν τραπεζικά προϊόντα από το διαδίκτυο, χωρίς να επισκέπτονται τα καταστήματα. Το 70%, κάνουν τις έρευνές τους για τα προϊόντα στο διαδίκτυο συχνά μάλιστα από τα κινητά τους τηλέφωνα πριν αποφασίσουν τι θα αγοράσουν. Η αύξηση της τελευταίας πενταετίας φτάνει στο 28%. Ακόμα και η επίλυση προβλημάτων, μια διαδικασία που παραδοσιακά γινόταν επί τόπου στα καταστήματα, έχει πλέον μεταφερθεί στον κυβερνοχώρο και στα κέντρα τηλεφωνικής εξυπηρέτησης, με τις σχετικές μετρήσεις να δείχνουν πως οι πελάτες λύνουν τα προβλήματά τους χωρίς επίσκεψη στα καταστήματα, κατά 11% με 15% πιο συχνά από ό,τι πριν από πέντε χρόνια. Η νέα συμπεριφορά των πελατών φέρνει και νέες απαιτήσεις. Θέλουν να γίνεται η δουλειά τους γρήγορα, εύκολα, φτηνά και με προβλέψιμο αποτέλεσμα. Θέλουν οι ερωτήσεις τους να απαντώνται αμέσως και με ακρίβεια. Θέλουν οι πληροφορίες να είναι απλές, κατανοητές και άμεσα διαθέσιμες. Ακόμα και το άνοιγμα των λογαριασμών, μια διαδικασία που διέπεται από πολλούς κανόνες λόγω της ανησυχίας για ξέπλυμα που αναγκάζει τις τράπεζες να γνωρίζουν κατ ιδίαν τον πελάτη πολλές φορές, γίνεται πλέον διαδικτυακά κατά 11% περισσότερο από ό,τι πριν από πέντε χρόνια. Άλλες διαδικασίες, όπως η αντικατάσταση καρτών, είναι πλέον εντελώς αυτοματοποιημένες. Η εικόνα που δημιουργείται, δημιουργεί μεγάλες πιέσεις στις τράπεζες. Πέρα από την καθαρά «τραπεζική», ή «λογιστική» πλευρά της κρίσης, η επόμενη τραπεζική «κρίση» θα αφορά στην αποστροφή των πελατών από τις υπηρεσίες που προσέφερε η τραπεζική βιομηχανία όλα αυτά τα χρόνια. Η απαίτηση είναι πλέον εκεί. Οι πελάτες δεν έχουν καμία διάθεση να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους τις ώρες που κάνουν τις δουλειές τους, την απαίτηση για άμεσες λύσεις και ξεκάθαρες πληροφορίες επειδή οι τράπεζες «έτσι λειτουργούν». Η απαίτηση των πελατών να είναι εκείνοι οι βασιλιάδες και οι τραπεζίτες να λειτουργούν ως υπηρέτες τους, δεν θα αλλάξει. Κι αυτό είναι μια όμορφη ανακάλυψη. Επιβάλλει μια εκ του μηδενός αναγέννηση της τραπεζικής βιομηχανίας. Παγκοσμίως, ορισμένες τράπεζες έχουν ήδη αρχίσει να προσαρμόζονται. Αλλά η νέα εποχή που ξεκινά και στην Κύπρο, θα φέρει καλύτερη εξυπηρέτηση, μεγαλύτερη ευκολία, φθηνότερες τράπεζες και διαφάνεια. Κι αυτή είναι μια προοπτική που δεν μπορεί παρά να ενθουσιάζει. Αγωνιώ. mpersianis@gmail.com ΑΡΑΔΕΣ / Του ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Κι ας τρώγωμεν μίζες Μοιάζει σαν να μας κάνει πλάκα η Ιστορία αλλά ευτυχώς πάντοτε βρίσκει τον τρόπο να ξεχωρίζει τα σοβαρά από τα φαύλα: «Η Ελλάδα είναι εδώ» έσπευσε να μας διαβεβαιώσει ο νέος υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος την ώρα που το ραδιόφωνο μετέδιδε την είδηση για τη φυλάκιση του Ντίνου Μιχαηλίδη και του υιού του, για το σκάνδαλο του Άκη Τσοχατζόπουλου, του πάλαι ποτέ πανίσχυρου υπουργού που μάς πουλούσε πατριωτισμό τσεπώνοντας τις μίζες από τα όπλα που αγοράζαμε, οι χουβαρντάδες. Προφανώς τα χει χαμένα η Ιστορία, όταν βλέπει τα στελέχη της κυβερνητικής παράταξης να συμπεριφέρονται τόσο άβολα μπροστά στις διεκδικήσεις του αριστερού πρωθυπουργού της μητέρας πατρίδας και να απαντούν με αμηχανία ότι παραμένουν εθνικόφρονες (!) στις <<<<<<< Η Κύπρος, η Ελλάδα και τα παιχνίδια της Ιστορίας. επικρίσεις του ΑΚΕΛ, που θέλει λέει να διώξουμε την Τρόικα που εκείνο κάλεσε. Ευτυχώς έχουμε μια κυβέρνηση που όταν πει κάτι το κάνει, όπως ας πούμε τη Μεταρρύθμιση. Δύο χρόνια μετά τις εξαγγελίες της, το μόνο που άλλαξε είναι την κυρία Εμανουέλλα, που παραιτήθηκε για λόγους συνείδησης και τη διαδέχθηκε η κυρία Ειρένα, η οποία επίσης τα παράτησε επειδή όλοι οι καλοί χωρούν στις τράπεζες, που διώχνουν τους αδέξιους και προσλαμβάνουν τους δεξιούς. Για τον Παναγιώτη Αντωνίου που έδιωξαν από το Προεδρικό δεν έχω εξήγηση, γιατί ήταν δεξιός μηδέ αδέξιος, γι αυτό και ελπίζω ότι ο Πρόεδρος κάπου αλλού θα τον βολέψει, θέσεις πολλές, άξιοι λίγοι, άξιος ο μισθός τους. Εξάλλου τώρα μπήκε μια τάξη, υπάρχουν θεσμοί και διαδικασίες και γενικός διευθυντής, δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει. Κι όταν το υπουργικό αποφασίζει τη μετακίνηση δύο γενικών διευθυντών υπουργείων, το εννοεί: Για μία εβδομάδα. Τόσο κράτησε η μετακίνηση της κυρίας Ολυμπίας Στυλιανού και της κυρίας Αίγλης Παντελάκη. «Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο;» είναι το ερώτημα που βασανίζει τον κάθε πολίτη, όταν ακούει ας πούμε ότι ο Σάββας Βέργας, θα κρατείται λέει εκτός φυλακών, γιατί απειλείται. Κανένας δεν μας είπε από ποιον απειλείται ο κύριος Βέργας. Και κυρίως πώς απειλείται; Προφανώς όχι με SMS, διότι τα γεγονότα απέδειξαν ότι ο τέως Δήμαρχος δεν πολυκατέχει την τεχνολογία. «Δεν είμαι άτομο που έχει συνηθίσει να κρύβεται ή να υπεκφεύγει, αλλά ούτε και να φοβάται να αναλάβει τις ευθύνες των πράξεών του» μας έλεγε τον περασμένο Νοέμβριο, όταν ξέσπασε το σκάνδαλο με το ΣΑΠΑ. Και πρόσθετε με αυτοπεποίθηση και θράσος: «Ο Δήμαρχος της πόλης εκλέγεται και υπερασπίζεται τα συμφέροντα της πόλης. Παύεται όταν παραβεί τους νόμους και κριθεί ένοχος. Δεν έχω σκοπό να συμβάλω με την παραίτησή μου σε ενέργειες πολιτικού πραξικοπήματος αλλά και πολιτικού κανιβαλισμού, απλά και μόνο για να ικανοποιηθούν οι πολιτικές φιλοδοξίες κάποιων». Και απειλούσε με αποκαλύψεις, για καλπονοθεία στις εκλογές για την προεδρία του ΔΗΚΟ, για να εκβιάσει ποιον; Τον Καρογιάν ή τον Νικόλα; Ο Βέργας όμως δεν εκβιάζει και δεν εκβιάζεται. Σωστό. Ιδού και η αποθέωση της αρχικής του δήλωσης, τότε που κατάγγελλε ότι ήταν το θύμα μιας συνωμοσίας για την πολιτική του εξόντωση: «Από την πρώτη στιγμή είχα δηλώσει την πλήρη εμπιστοσύνη μου προς τη δικαιοσύνη και τους θεσμούς». Γι αυτό και αργότερα παραιτήθηκε. Επειδή είχε εμπιστοσύνη προς τη δικαιοσύνη και τους θεσμούς. Όχι γιατί θα έκανε deal. Εξάλλου η Εισαγγελία μας δεν κάνει τέτοια πράγματα. Εκτός κι αν συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος, όπως λένε αυτοί που καταλαβαίνουν. Οι βουλευτές μας ας πούμε, που είναι και δικηγόροι και νομοθέτες. Και έχουν και γραφεία στο όνομά τους. Όπως ο Πρόεδρός μας. Όπως και ο προηγούμενος Πρόεδρός μας. Και τα παιδιά τους. Μοιάζει να μας κάνει πλάκα η Ιστορία, αλλά ας μην είμαστε αυστηροί μαζί της: Απλώς επαναλαμβάνεται. Πότε σαν τραγωδία και ενίοτε σαν φάρσα. Κι εμείς, ανυποψίαστοι κι ωραίοι, μέσα στο θαύμα που βουλιάζει. «Λίγοι καλοί κι αυτοί μοιραίοι, παραιτημένοι κατά βάθος ω με πόση ένταση και πάθος γίνονται πρώτοι οι τελευταίοι». antoniouy@kathimerini.com.cy ΚΥΠΕ AKAΡΙΑΙΑ / Της ΕΛΕΝΗΣ ΞΕΝΟΥ Οι πολλαπλές προκλήσεις Δέκα εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Τόσο υπολογίστηκε το κόστος για την κάλυψη των συντάξεων των εν ενεργεία αξιωματούχων του κράτους. Και για να το θέσω πιο λιανά, θα πληρώνουμε δέκα εκατομμύρια ετησίως, ώστε 126 αξιωματούχοι να λαμβάνουν και τον παχυλό μισθό τους και την παχυλή σύνταξή τους. Την ίδια ώρα ο αριθμός των ανέργων αυξάνεται, τα κοινωνικά παντοπωλεία εξακολουθούν να αποτελούν μέρος της σημερινής πραγματικότητας και χιλιάδες πολίτες αγωνίζονται καθημερινά να επιβιώσουν σε συνθήκες οικονομικής δυσπραγίας. Αν αυτή η τόσο αντιφατική εικόνα δεν μας προκαλέσει σοβαρά ερωτηματικά σχετικά με τον τρόπο σκέψης και δράσης των κυβερνώντων μας όσο και των αντιπροσώπων μας στη Βουλή, τότε προφανώς είμαστε συνυπεύθυνοι για τη διατήρηση του διαχωρισμού των πολιτών σε ευνοούμενους και μη ευνοούμενους σε μία εποχή όπου κάτι τέτοιο θα έπρεπε να είναι αδιανόητο. Θα μου πείτε, υπάρχει η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου που έκρινε ως αντισυνταγματική τη σχετική νομοθεσία που ψήφισε η Βουλή, άρα λογικά αυτό σημαίνει ότι το θέμα θεωρείται λήξαν.ένα από τα βασικά μαθήματα που πήρα από τις σπουδές μου στη Νομική είναι ότι η δικαιοσύνη, όταν μένεις προσκολλημένος στο γράμμα του νόμου, δεν είναι πάντα δίκαιη. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, όπου δεν είναι δίκαιη ακριβώς γιατί παραμένει προσκολλημένη στο γράμμα και όχι στο πνεύμα του νόμου, χρειάζεται πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα, ώστε η δικαιοσύνη να μη στερηθεί μια από τις βασικές αρετές που την ορίζουν: Την ηθική. Δεν είναι θέμα δικαστικής απόφασης, λοιπόν. Είναι θέμα πολιτικής ηθικής. Αν οι πολιτικοί μας ταγοί διέθεταν αυτό το ήθος, τότε το θέμα των διπλών συντάξεων θα έπρεπε να τύχει ρύθμισης από την εκτελεστική εξουσία ή θα έπρεπε να κατατεθεί και πάλι από τη Βουλή προς συζήτηση.μπορεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο πρόεδρος της Βουλής να έχουν αποποιηθεί τις συντάξεις που δικαιούνται αλλά δεν νομίζω ότι πρέπει να τους δώσουμε και εύσημα, επειδή έχουν πράξει το αυτονόητο. Από την ώρα που μπήκαμε σ αυτή τη δυσάρεστη τροχιά της οικονομικής μας κατάρρευσης οι πολιτικοί μας είχαν πολλές ευκαιρίες να αποδείξουν ότι έχουν συναίσθηση της δυσάρεστης καθημερινότητας που βιώνει ο πολίτης καθώς και της ευθύνης που φέρουν για την οικονομική μας κατάντια. Και αυτή η συναίσθηση δεν αποδεικνύεται ούτε με τις «δεσμεύσεις» που εξαγγέλλουν, ούτε με τις κομματικές τους αντιπαραθέσεις, ούτε με τους λαϊκισμούς που εξαπολύουν μπροστά στις κάμερες. Αποδεικνύεται με πράξεις που περιορίζουν στο ελάχιστο την κατηγοριοποίηση των πολιτών σε ευάλωτες ομάδες και σε ευνοούμενες. Από την πρώτη στιγμή λοιπόν αυτής της οικονομικής κατρακύλας οι πολιτικοί μας (κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι) δεν έδειξαν, ούτε και απέδειξαν ότι έχουν την τόλμη και την αποφασιστικότητα να πράξουν κάτι τέτοιο. Αντιθέτως κάθε φορά που προκύπτει θέμα «ευνοούμενων» ομάδων η στάση με την οποία το αντιμετωπίζουν αποπνέει την ίδια ακριβώς δυσοσμία που αποπνέει η σαθρότητα του συστήματος. Ήταν και παραμένει χαρακτηριστική η στάση τους σε ό,τι αφορούσε το θέμα της περικοπής των δικών τους προνομίων. Και ενώ θα περίμενε κανείς σε μια χώρα όπου τα οικονομικά της δεδομένα ανατρέπονται με αυτόν τον βίαιο τρόπο, οι πολιτικοί ηγέτες να έχουν τα κότσια να αποποιηθούν όλοι μαζί τις προνομιακές τους απολαβές, αντ αυτού έπραξαν το αντίθετο. Έδειξαν με κάθε δυνατό τρόπο την απροθυμία τους να περιορίσουν τα δικά τους προνόμια είτε αυτά λέγονταν αφορολόγητες λιμουζίνες είτε προνομιακές θέσεις στα αεροπλάνα, είτε διπλές συντάξεις, είτε κομματική χορηγία. Και τώρα επανέρχεται το θέμα με τις διπλές συντάξεις όπου δέκα εκατομμύρια τον χρόνο θα διατίθενται (από τις τσέπες των πολιτών) για να έχουν 126 αξιωματούχοι και μισθό και σύνταξη την ίδια ώρα που κάποιοι άλλοι επισκέπτονται καθημερινά τα κοινωνικά παντοπωλεία. Πραγματικά απορώ: Είναι σε αυτούς τους πολιτικούς που εναποθέτουμε τις ελπίδες μας ότι θα αλλάξει το σαθρό σύστημα το οποίο μας οδήγησε στο σημερινό μας χάλι; elenixenou11@gmail.com ΜΕΤΑTΡΟΠΕΣ / Της Δρος ΕΡΑΤΟΥΣ ΚΟΖΑΚΟΥ ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ Στρατηγική διεθνοποίηση Πέρασε ήδη ένας χρόνος από την υιοθέτηση του Κοινού Ανακοινωθέντος και παρά τη σοβαρή δουλειά που έγινε για προετοιμασία των θέσεών μας και την προκαταρκτική ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των δύο πλευρών, οι ουσιαστικές διαπραγματεύσεις βρίσκονται ακόμα καθηλωμένες στον αναπνευστήρα, μετά τους λεονταρισμούς της Τουρκίας με την έκδοση των NAVTEX και τη συνεχιζόμενη παρουσία του BAR- BAROS στην κυπριακή ΑΟΖ. Παρόλο που η απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας για αναστολή της συμμετοχής μας στις διαπραγματεύσεις ήταν και παραμένει η μόνη ορθή υπό τις περιστάσεις, εντούτοις ανησυχώ έντονα, γιατί όπως εξελίσσονται τα πράγματα τον έλεγχο των κινήσεων και εξελίξεων στο Κυπριακό έχει η Τουρκία και όχι η δική μας πλευρά. Έχω την αίσθηση ότι στην Τουρκία και στην Τ/κ ηγεσία συμφέρει η συνέχιση της στασιμότητας, τόσο λόγω των επερχόμενων εκλογικών διαδικασιών, αλλά και γιατί έτσι εξυπηρετείται η πάγια τουρκική πολιτική προώθησης ενός Σχεδίου Β για αναβάθμιση ή/και αναγνώριση του ψευδοκράτους. Οι κίνδυνοι, σε περίπτωση μιας παρατεταμένης στασιμότητας για παγίωση των τετελεσμένων και ολίσθηση μας στη διχοτόμηση, είναι τόσο μεγάλοι που επιβάλλεται να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες, με την ενεργό συνδρομή και της νέας Ελληνικής Κυβέρνησης, ούτως ώστε να δημιουργηθούν εκείνες οι συνθήκες που να επιτρέψουν την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Θα πρέπει με άλλα λόγια μέσα από πρωτοβουλίες να αναλάβουμε εμείς τον έλεγχο των κινήσεων και όχι να «συρόμαστε» πίσω από αποφάσεις της Τουρκίας. Ήδη έχουμε καθυστερήσει πολύ και το κενό που δημιουργείται χωρίς διαπραγματεύσεις τυγχάνει εκμετάλλευσης για προώθηση του Σχεδίου Β. Το θέμα της ανάληψης πρωτοβουλιών είναι πρωταρχικό και επείγει όσο ποτέ άλλοτε. Δυστυχώς όμως, η πολυφωνία απόψεων στο Εθνικό Συμβούλιο αποτελεί τραγική διαπίστωση της έλλειψης συναίνεσης και κοινών στρατηγικών στόχων. Έχουν επίσης λεχθεί πολλά για την ανάγκη να κτιστούν συμμαχίες με άλλες χώρες, όμως βρισκόμαστε μακριά από την ευόδωση μιας τέτοιας προσπάθειας, η οποία κατά την άποψη μου θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα μιας στρατηγικής διεθνοποίησης. Με μια νέα Ελληνική κυβέρνηση στο πηδάλιο της εξουσίας, δίνεται η ευκαιρία για μια ενισχυμένη και πιο συντονισμένη συνεργασία στην προώθηση λύσης του Κυπριακού. Κάποιες από τις πρωτοβουλίες που προανέφερα θα μπορούσαν να αναληφθούν από την Αθήνα, φτάνει να υπάρχει μια συνολική στρατηγική μέσα στην οποία να κινηθούν. Είναι λυπηρό ότι οι ΗΠΑ και η Βρετανία, παρά τις κατά καιρούς διαβεβαιώσεις τους, παραμένουν ακόμα προσκολλημένες στην εξυπηρέτηση <<<<<<< Με μια νέα Ελληνική κυβέρνηση στο πηδάλιο της εξουσίας, δίνεται η ευκαιρία για μια ενισχυμένη και πιο συντονισμένη συνεργασία στην προώθηση λύσης του Κυπριακού. τουρκικών συμφερόντων ή στην καλύτερη περίπτωση στο να μη διαταραχθούν τα δικά τους στρατηγικά συμφέροντα με την Τουρκία. Μετά την πρόσφατη συνέντευξη του Βρετανού Ύπατου Αρμοστή, είναι ξεκάθαρο ότι η χώρα αυτή δεν σταματά να υπονομεύει την Κυπριακή Δημοκρατία, με πρόσφατο παράδειγμα την ανακίνηση του θέματος της λεγόμενης «απομόνωσης» των Τουρκοκυπρίων. Θα πρέπει στο ανώτατο επίπεδο να τεθούν επί τάπητος αυτά τα θέματα και χωρίς περιστροφές να λεχθεί στους Βρετανούς ότι συνέχιση αυτής της πολιτικής θα πλήξει σοβαρά τις σχέσεις μας. Όσο αφορά τις ΗΠΑ πολλά μπορούν να γίνουν για να δοθεί πραγματική ουσία στη σχέση των δύο χωρών. Προκαλεί έντονη απογοήτευση η ασυνέπεια που παρατηρείται μεταξύ διακηρύξεων (του αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν περί «πολλά υποσχόμενης σχέσης γνήσιου στρατηγικού εταίρου») και της έμπρακτης έκφρασής τους. Στην πρόσφατη κρίση που προκάλεσε η Τουρκία στην κυπριακή ΑΟΖ είδαμε μια υποτονική αντίδραση Αμερικανών αξιωματούχων, αλλά και μια μη βοηθητική στάση, σε πλήρη σύμπραξη με τη Βρετανία, στο πλαίσιο της υιοθέτησης του τελευταίου ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας. Θα πρέπει να προσέξουμε τη σχέση μας με τη Ρωσική Ομοσπονδία, που διαχρονικά αποτέλεσε ασπίδα στις προσπάθειες υπόσκαψης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γι αυτό πρέπει να αναδείξουμε τομείς συνεργασίας με τη φίλη αυτή χώρα που θα κρίνονταν ιδιαίτερα σημαντικοί για την ίδια. Η προσεχής επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας στη Μόσχα παρέχει αυτή την ευκαιρία. Στον ίδιο χώρο του Συμβουλίου Ασφαλείας, οι συνεργασίες μας με τη Γαλλία και την Κίνα θα πρέπει να επεκταθούν σε όλους τους τομείς που θα ενδιέφεραν αυτές τις χώρες, που μαζί με τη Ρωσία θα πρέπει να καταστούν τρεις από τους πιο ισχυρούς μας συμμάχους εντός του Συμβουλίου. Οι συμμαχίες μας με τις γειτονικές μας χώρες, Ισραήλ, Αίγυπτο, Λίβανο, Ιορδανία, και Παλαιστίνη θα πρέπει να καταλάβουν κεντρική θέση στην εξωτερική μας πολιτική και να κτιστούν όχι μόνο στον τομέα των υδρογονανθράκων, αλλά και τομείς που ενδιαφέρουν κυρίως αυτές τις χώρες. Μία συλλογική και πολύπλευρη προσπάθεια, με την εμπλοκή πολιτικών κομμάτων, επιχειρηματικού, ακαδημαϊκού και ερευνητικού τομέα θα φέρουν σίγουρα καλύτερα αποτελέσματα. erato@marcoullis.com

10 10-EPISTOLES CY_Master_cy 13/02/15 20:07 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΨΕΙΣ Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 ANAΔΙΑΤΑΞΕΙΣ / Tης ΜΕΛΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Ιστορίες ειρήνης και πολέμου Ιστορικάο πόλεμος και η ειρήνη στην Ευρώπη συνδεόταν με την επιτυχία ή την αποτυχία της ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ κυρίως της Γαλλίας, των γερμανικών κρατιδίων, της Ρωσίας και της Βρετανίας. Οι κατά καιρούς πιο αδύνατοι κρίκοι αυτής της αλυσίδας συνασπίζονταν μεταξύ τους με συμφωνίες συμμαχίας προς εξισορρόπηση του ισχυρότερου. Οι συμφωνίες συμμαχίας συνομολογούνταν και διαλύονταν ανάλογα με τις διαφοροποιήσεις που επέρχονταν στη μεταξύ τους ισχύ ως εργαλείο αποτροπής των επεκτατικών βλέψεων του εκάστοτε ισχυρότερου στην υπόλοιπη γηραιά ήπειρο. Αυτή η πολιτική πρακτική που αποτελούσε τη μεγάλη εικόνα της ευρωπαϊκής ιστορίας από τον 17ο αιώνα και μετά έμοιαζε περισσότερο με κινήσεις πιονιών στην σκακιέρα. Οι κάθε φορά λανθασμένες ή αδέξιες κινήσεις από τους πολιτικούς διαχειριστές είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αγεφύρωτων ανισορροπιών που οδηγούσαν και σε ένα νέο μεγάλο πόλεμο στην Ευρώπη. Το σκηνικό αυτό διαφοροποιήθηκε με το τέλος του Β Παγκόσμιου Πολέμου, όταν πλέον η πλήρως κατεστραμμένη Ευρώπη διαιρέθηκε και πέρασε το μεν δυτικό μέρος στη σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ, το δε ανατολικό στη σφαίρα επιρροής της ΕΣΣΔ. Ένα σκηνικό που ανατράπηκε με τη μετέπειτα κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, οπότε και η ανατολική Ευρώπη εντάχθηκε στις δομές, θεσμούς και μηχανισμούς της Δύσης. Το ουκρανικό ζήτημα δεν είναι άλλο από ζήτημα ορίων διείσδυσης της Δύσης στην Ανατολή. Η σύγκρουση, δηλαδή, μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για τα όρια επέκτασης της ΕE και του ΝΑΤΟ και, συνεπώς, επέκτασης της ζώνης επιρροής των ΗΠΑ σε βάρος αυτών που η Ρωσία θεωρεί ως ζωτικά της συμφέροντα. Ο δε επαναπροσδιορισμός των μεταξύ τους εδαφικών ορίων είναι δηλωτικός μιας ευρύτερης κρίσης που διέρχονται οι σχέσεις των δύο, απόρροια της ανησυχίας από την πλευρά των ΗΠΑ για την αυξανόμενη ισχύ και επιρροή της Ρωσίας στην παγκόσμια πολιτική σκηνή και την αμφισβήτηση από την πλευρά της Ρωσίας του ρόλου των ΗΠΑ ως του παγκόσμιου ηγεμόνα του διεθνούς συστήματος. Η πρόσφατη συμφωνία για κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία μέσα από τη νέα συμφωνία του Μινσκ, αν και δεν έχει επιλύσει οριστικά το όλο πρόβλημα, ενόσω παραμένουν ανοικτά κρίσιμα πολιτικοστρατιωτικά ζητήματα, καταγράφεται ως μια επιτυχία της γαλλογερμανικής πρωτοβουλίας για εξεύρεση πολιτικής λύσης στο πρόβλημα και όχι στρατιωτικής. Ένας διαχωρισμός που γινόταν ολοένα και πιο εμφανής εντός της ΕE κυρίως. Αν και η γαλλογερμανική πρωτοβουλία αναπτύχθηκε σε πλήρη συνεννόηση και συνεργασία με την Ουάσιγκτον είναι ενδεικτική της προσπάθειας των δύο αυτών χωρών της Ευρώπης να αποφευχθεί ένας νέος ψυχρός πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας στο ευρωπαϊκό έδαφος. Στην πραγματικότητα, λαμβάνοντας υπόψη τις υφιστάμενες διεθνείς πολιτικές συγκυρίες και τους συσχετισμούς δυνάμεων μεταξύ ΗΠΑ, Ρωσίας και Ευρώπης, αλλά και εντός της ίδιας της Ευρώπης, γίνεται αντιληπτό πως η Γερμανία έχει κομβικό ρόλο να διαδραματίσει στην εκτόνωση της αμερικανορωσικής κρίσης με αφορμή το Ουκρανικό. Και λόγω της ισχύς της εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και λόγω των ιδιαίτερων σχέσεων συνεργασίας και αλληλεξάρτησης συμφερόντων που έχει αναπτύξει τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με τη Ρωσία, η Γερμανία βρίσκεται στην πλεονεκτικότερη και μειονεκτικότερη θέση ταυτόχρονα να μετατραπεί σε γέφυρα συνεννόησης και εκτόνωσης της αμερικανορωσικής κρίσης. Η Άγκελα Μέρκελ το γνωρίζει, όπως βέβαια γνωρίζει και τις ιστορικές ενδογενείς αδυναμίες της γερμανικής διπλωματίας να αναδιπλώνεται σε ανάλογους ρόλους. Η Κύπρος πάντως έχοντας όλα τα μέτωπα ανοικτά και σε σχέση με το Κυπριακό και εσχάτως και τα ενεργειακά, αλλά και σε μια χρονική συγκυρία που η γειτονική Μέση Ανατολή φλέγεται και επαναχαράσσεται, έχει κάθε λόγο να απεύχεται την επαναφορά ενός ψυχροπολεμικού σκηνικού στις σχέσεις ΗΠΑ και Ρωσίας. Σε ένα πολωτικό σκηνικό διαχωρισμού μεταξύ Δύσης και Ανατολής, μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, η Κύπρος θα ξαναβρεθεί αντιμέτωπη με τα διλήμματα των δεκαετιών του 1960 και 1970, όπως και η πρόσφατη εμπειρία στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Η.Ε. έχει αποδείξει. antonioum@kathimerini.com.cy Ο ι αλλαγές που παρουσίασε ο υφυπουργός παρά τω προέδρω Κ. Πετρίδης στις 10 Φεβρουαρίου αποτελούν ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της επίλυσης χρόνιων προβλημάτων στον χώρο της δημόσιας διοίκησης και στη διοικητική δομή της προεδρίας. Οι προτάσεις δείχνουν ότι έγινε καλή προεργασία, και, ως εκ τούτου, μπορεί να υλοποιηθούν. Τα σωστά αυτά βήματα δεν μπορούν να δώσουν βέβαια την κρίσιμη ώθηση στα πράγματα, αν δεν συνοδεύονται από ένα σχέδιο αποκέντρωσης και μεταφοράς εξουσιών στο «αμέσως πιο κάτω επίπεδο». Από τον Πρόεδρο στους υπουργούς, από τους υπουργούς στους γενικούς διευθυντές (ΓΔ), από τους ΓΔ στους επάρχους/δημάρχους και, όπου είναι εφικτό, σε τμηματάρχες. Το Υπουργικό Συμβούλιο ασχολείται ή έχει τον τελικό λόγο σε μια σειρά από λεπτομέρειες παντελώς ξένες με την επιτελική αποστολή του. Η ευθύνη μπορεί να μεταφερθεί στο αμέσως πιο κάτω επίπεδο, καθώς έτσι απαλλάσσεται από τα επουσιώδη και μένει ο επιτελικός του χαρακτήρας. Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν, αν δεν συνδυαστούν με ένα πρόγραμμα μέτρων αποκέντρωσης, θα αποδώσουν λιγότερα από τα αναμενόμενα, καθώς ο σημερινός όγκος γραφειοκρατίας δεν αντιμετωπίζεται μόνο με διοικητικής φύσεως αλλαγές, αλλά και με λιγότερο όγκο εργασίας για να γίνεται αποτελεσματικότερη εργασία. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και το θέμα με την αποστολή της Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ). Είναι η ΕΔΥ με την έως τώρα δομή της η πιο κατάλληλη λύση; Μήπως χρειάζεται να αλλάξει ο τρόπος επιλογής της ηγεσίας της και ο τρόπος εργασίας της; Σε Μεταρρυθμίσεις με αξιώσεις κάθε περίπτωση η ολιγομελής ΕΔΥ είναι αδύνατο να γνωρίζει πώς να αξιολογεί όλο το σύστημα του δημοσιοϋπαλληλικού φάσματος! Είναι παντελώς αδύνατο μία μικρή ομάδα να αξιολογεί τους πάντες χωρίς επαρκή γνώση! Ένα μέρος της εργασίας της μπορεί να μεταφερθεί στις Συμβουλευτικές Επιτροπές (ΣΕ) που σήμερα αξιολογούν σε επίπεδο Υπουργείων. Η ΕΔΥ, σε μια τέτοια ρύθμιση, μπορεί να λειτουργεί ως «εφετείο» που θα εποπτεύει και θα κρίνει τις αποφάσεις που θα λαμβάνουν οι Συμβουλευτικές Επιτροπές σε περίπτωση που ένας υπάλληλος θεωρεί ότι χρειάζεται επανεξέταση της απόφασης ή και να αξιολογούν την ανώτερη κλίμακα της ιεραρχίας στη Δημόσια Υπηρεσία. Αυτή η μεταρρύθμιση θα βελτιώσει το σημερινό αδιέξοδο με τις συνεχείς προσφυγές στα δικαστήρια για θέματα προαγωγών στη δημόσια υπηρεσία. Στο γενικό επίπεδο κάθε μεταρρύθμιση είναι μια υπόθεση μιας συνολικής στρατηγικής που να καλύπτει τις ενότητες αποκέντρωση, αλλαγές στη διοικητική δομή, αξιολόγηση, ρόλος ΕΔΥ, Του ΛΑΡΚΟΥ ΛΑΡΚΟΥ ανασυγκρότηση της δημοτικής και επαρχιακής διοίκησης, εκσυγχρονισμός των Ημικρατικών Οργανισμών. Για τους τελευταίους πιστεύω ότι χρειάζεται να περάσουν στο στάδιο της λιγότερης γραφειοκρατίας με την εποπτεία μόνο από ένα Υπουργείο και κάτω από τον πλήρη έλεγχο της Ελεγκτικής Υπηρεσίας. Η σημερινή δομή είναι ξεπερασμένη, θέτει φραγμούς στην αυτενέργεια και τις πρωτοβουλίες των οργανισμών, είναι εμπόδιο στην προσπάθειά τους να λειτουργήσουν με σύγχρονο πνεύμα ή να ανταγωνιστούν οργανισμούς σε άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε. που λειτουργούν με πιο ευέλικτο τρόπο. Κάθε αλλαγή είναι δύσκολη. Χρειάζεται αποφασιστικότητα. Δεν είναι εύκολο κάποιο σώμα να μεταφέρει εξουσίες κάπου αλλού, η δύναμη της συνήθειας είναι μεγάλη και συχνά προσφέρει μικρές ή μεγάλες εξουσίες που με τη σειρά τους προσφέρουν ισχύ. Αν επιμείνουμε σε σημερινές πρακτικές, δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε ανταγωνιστικοί στο διεθνές περιβάλλον και, βεβαίως, δεν θα μπορέσουμε να προσφέρουμε ποιοτικές υπηρεσίες στους Κύπριους πολίτες. Οι αλλαγές είναι επιβεβλημένες, γιατί η έξοδος από τη σημερινή παρακμή επιβάλλει ανατροπές σε ένα σύστημα που καλλιεργούσε τη γραφειοκρατία, προωθούσε την αδιαφάνεια και συγκάλυπτε τη διαφθορά. Το παλαιό σύστημα πραγμάτων απέτυχε και η αποτυχία του συστήματος διοίκησης σε διάφορα επίπεδα συνέβαλε στο δικό του επίπεδο στη χρεοκοπία της οικονομίας. Η μόνη δυνατότητα που έχουμε μπροστά μας είναι η συνεπής προσπάθεια για μεταρρυθμίσεις σε όλο το εύρος της διοικητικής δομής, γιατί αυτό συνιστά έναν κρίσιμο όρο για την έξοδο από την υστέρησή μας, και, έτσι, την αποφασιστική συμβολή της δημόσιας διοίκησης σε μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική. Οι εποπτικές αρχές δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους σε όσα συνδέονται με το τραπεζικό έγκλημα, αλλά και στο πιο κάτω επίπεδο δεν βγήκε κάποιος να δημοσιοποιήσει τις σκέψεις του, να αναλάβει κάποιο «κόστος» για χάριν του γενικότερου συμφέροντος της νήσου. Αυτά χρειάζεται να πάρουν τον δρόμο μιας συνεπούς αλλαγής, γιατί έχει συσσωρευτεί τεράστιος όγκος ώριμου υλικού για επεξεργασία εξαιτίας της ακινησίας δεκαετιών! Το κράτος της Κύπρου ενσωματώνεται σε διεθνείς διεργασίες, συνεπώς τα δικά μας προβλήματα απαιτούν ευρύτερης εμβέλειας αποφάσεις. Από την ικανότητα της ενδυνάμωσης της συμμετοχής της Κύπρου στα διεθνή σχήματα, θα εξαρτηθεί το πόσο γρήγορα θα βγούμε από τη σημερινή περιπέτεια και πόσο γρήγορα θα λάβουμε μέρος στις ευρύτερες διεργασίες με περισσότερες αξιώσεις. Η επέλαση των χρωμάτων και η στοχευμένη επικοινωνία Σάλος προκλήθηκε τις τελευταίες μέρες από τις ενδυματολογικές επιλογές δύο γυναικών με δημόσια παρουσία. Πρώτη περίπτωση, η εμφάνιση της νέας προέδρου του ελληνικού κοινοβουλίου, η οποία κατέφθασε στο Προεδρικό Μέγαρο για την ορκωμοσία της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης με δίχρωμο σύνολο. Και ξαφνικά έπαψε η ορκωμοσία να είναι «νέο» Πόση δύναμη, λοιπόν, μπορεί να έχει ο συνδυασμός δύο χρωμάτων, έστω κι αν πρόκειται για ημίπαλτο-παντελόνι! Αίφνης, το λαχανί και το φούξια ξέφυγαν από τη χρωματική παλέτα κι απλώθηκαν, θέριεψαν και παρέσυραν μαζί τους πολιτικούς, δημοσιογράφους, αναλυτές, πνίγοντας στο πέρασμά τους την ουσία των γεγονότων. Απρόσμενα, δύο φωτεινά σχεδόν συμπληρωματικά χρώματα απείλησαν το σύστημα κι επέφεραν το σκότος: δημιούργησαν εντάσεις (αυτό θα έκαναν ούτως ή άλλως ως συμπληρωματικά χρώματα) που κλιμακώθηκαν και ξέφυγαν από την αναμενόμενη διάδραση των χρωμάτων μεταξύ τους, αναδεικνύοντας τον συντηρητισμό, την κακεντρέχεια και τη σεξιστική προδιάθεση Της ΑΣΠΑΣΙΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑ επωνύμων και μη, φέρνοντας στην επιφάνεια, επίσης, τη «βαθιά γνώση» σε θέματα μόδας, ειδημόνων και μη, την οποία δεν γνώριζα ότι έχουμε ως λαός. Δεύτερη περίπτωση, η Πρώτη Κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, η οποία εμφανίστηκε στη Σαουδική Αραβία με εμπριμέ, τρίχρωμο trois pièces κι ακάλυπτο κεφάλι. Κι ενώ για την ενδυματολογική επιλογή της Ελληνίδας πολιτικού είχαμε πολλά να «κόψουμε και να ράψουμε», γι αυτήν της Αμερικανίδας κυρίας δεν πήραμε θέση, διότι έχει ήδη διαρρεύσει η είδηση ότι διάσημοι σχεδιαστές επιμελούνται την εμφάνισή της. Μη μας πουν κι αδιάβαστους Κι ενώ κατακρίναμε την επιλογή της Ελληνίδας πολιτικού με άκρατο συντηρητισμό, χειροκροτήσαμε την αντίστοιχη της Αμερικανίδας κυρίας ως «χαστούκι» στον συντηρητισμό! Όπως σχολίασε η εφημερίδα Washington Post σε τίτλο σχετικού άρθρου, η εμφάνιση της κυρίας Michelle Obama αποτέλεσε μια τολμηρή πολιτική δήλωση. Ενώ αντίστοιχα, για μεγάλη μερίδα των ελληνικών μέσων ενημέρωσης, η εμφάνιση της κυρίας Ζωής Κωνσταντοπούλου ήταν ένα στιλιστικό ατόπημα. Μια έξυπνη, μορφωμένη, δυναμική, σύγχρονη γυναίκα δεν κάνει στιλιστικά λάθη, κάνει στιλιστικές επιλογές. Η εικόνα που εμείς δημιουργούμε για να προωθήσουμε τον εαυτό μας προς τα έξω είναι η οπτική μας ταυτότητα: ένας τρόπος για να επικοινωνήσουμε το γούστο, το ύφος, τις απόψεις, το υπόβαθρο, τις προθέσεις, την εποχή που διανύουμε ή τη διάθεση της στιγμής. Ή ακόμα, απλώς για να δηλώσουμε «παρών/παρούσα». Στην εποχή του απόλυτου καταναλωτισμού και της αδιάκοπης διαφήμισης, συγκαλυμμένης και μη, έχουμε και τις αμέτρητες ευκαιρίες και όλα τα μέσα στη διάθεσή μας για να ψιθυρίσουμε φωναχτά αυτό που δεν θέλουμε να πούμε δυνατά. Να αυτοπροσδιοριστούμε μέσα από τη διαφήμιση του εαυτού μας. Ως ακαδημαϊκός, βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες τις δύο αυτές ενδυματολογικές εμφανίσεις, το ρούχο-εικόνα και την προέκταση του νοήματός του κατά τον Ρολάν Μπαρτ, όχι μόνο για την επικοινωνιακή τους ισχύ αλλά και για τις αντιδράσεις που προκάλεσαν σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Η διπολικότητα των αντιδράσεων απέναντι στις δύο τόσο συναφείς περιπτώσεις, όπως και οι περιπτώσεις καθαυτές, θα μπορούσαν να αποτελέσουν μελέτες περίπτωσης στα μαθήματα του Μεταπτυχιακού της Γραφιστικής Επικοινωνίας που προσφέρεται από το Τμήμα Πολυμέσων και Γραφικών Τεχνών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου. Διότι πρόκειται ξεκάθαρα για διαφημιστικά/επικοινωνιακά παιχνίδια τα οποία έχουν ως στόχο την παρουσίαση και προώθηση στάσεων και αντιλήψεων και είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την εκάστοτε κουλτούρα. Δεν θα αξιολογήσω αισθητικά τις συγκεκριμένες ενδυματολογικές επιλογές, εφόσον δεν είναι ο τομέας μου. Θα βάλω, όμως, άριστα με τόνο στις σημειολογικές προεκτάσεις αυτών των επιλογών, καθώς και στην επιτυχημένη και καλά στοχευμένη οπτική επικοινωνία. Η κ. Ασπασία Παπαδήμα είναι επίκουρη καθηγήτρια, συντονίστρια του ΜΑ Γραφιστική Επικοινωνία στο Τμήμα Πολυμέσων & Γραφικών Τεχνών, Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Η εμμονή στο «όραμα» Του ΑΝΤΩΝΗ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ Oταν, αρχές της οικονομικής κρίσης, καλεσμένος σε τηλεοπτική εκπομπή ο γ.γ. της ΠΕΟ Πάμπος Κυρίτσης ζητούσε αύξηση εργασίας, μισθών και ωφελημάτων, ερωτηθείς πώς θα γινόταν αυτό με τα τότε οικονομικά δεδομένα, απάντησε με αφοπλιστική αφέλεια πως δεν τον ενδιαφέρουν οι αριθμοί. «Αν με ενδιέφεραν οι αριθμοί θα γινόμουν λογιστής», είπε. «Εγώ είμαι οραματιστής». Η ίδια φιλοσοφία χαρακτήρισε τη στάση μας διαχρονικά σε όλα τα μεγάλα θέματα εθνικά και οικονομικά. Η λογική πως στα «οράματα» οι αριθμοί δεν χρειάζεται να «βγαίνουν». Μαζί με την ξεκάθαρη αδυναμία μας, μέσα από τα τόσα μας λάθη, να διδαχθούμε κάτι, έστω. Σ ένα ακόμα δίλημμα μεταξύ λογικής και μιας χωρίς έλεγχο πορείας, λοιπόν, δεν θα μπορούσε η πλειοψηφία να είχε επιλέξει τίποτε διαφορετικό απ ό,τι όλες τις προηγούμενες φορές. Τη στιγμή που η Ελλάδα είναι έτοιμη να συγκρουστεί με τον τοίχο και ψάχνει τρόπους να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο η ίδια έβαλε τον εαυτό της, δημοσιογράφοι και πολιτικοί έχουν στήσει την κυβέρνηση στον τοίχο, απαιτώντας από αυτήν όχι να τη στηρίξει αλλά να δεθεί στο όχημά της και να την ακολουθήσει. Το «όραμα» αυτή τη φορά επιβάλλει σύγκρουση με τη Γερμανία και την Ευρώπη. Ούτε τι πήραμε μέχρι στιγμής, ούτε τι χάνουμε από μια τέτοια σύγκρουση, έχει σημασία. Αφού σ ένα όραμα δεν χωράνε λογική και αριθμοί. Μεταξύ αυτών, και ο Στέφανος Στεφάνου ο οποίος σε άρθρο του («Καμώνεται πως δεν ακούει») κατακρίνει την κυπριακή κυβέρνηση η οποία ενώ η ελληνική ζήτα στήριξη, αυτή κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Αφού προχωρεί σε μια «ανεπιθύμητη σύγκριση» μεταξύ της «διεκδικητικής στάσης» της Ελλάδας και της «δουλικής στάσης» της κυπριακής κυβέρνησης, εξηγεί ότι «τα μνημόνια που επιβλήθηκαν τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, στηρίζονται (σ)την ίδια φιλοσοφία της «θεραπείας σοκ»... Με (την οποία) εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου Ενώ οι τράπεζες διασώζονται με πάρα πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, οι μισθοί, οι συντάξεις... και το κοινωνικό κράτος, πετσοκόβονται Η φτώχεια διευρύνεται η ανεργία παραμένει... ψηλά.» Για να καταλήξει: «Μπροστά στην απροθυμία των κυβερνώντων να στηρίξουν την Ελλάδα και να διεκδικήσουν για την Κύπρο, πρέπει να ορθωθεί η δύναμη των πολιτών». Πέραν του ότι αποφεύγει να αναφέρει ότι στη διάσωση των τραπεζών με δισ. συνέβαλε και το δικό του κόμμα, υπερψηφίζοντας τη χρηματοδότηση, με δημόσιο χρήμα, της Λαϊκής, ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος ως γνήσιος «οραματιστής» βολικά αρνείται να αγγίξει την ουσία. Όπως και ο Πάμπος Κυρίτσης, αδιαφορεί αν βγαίνουν οι αριθμοί ή που οδηγούν οι εναλλακτικές. Δεν είναι δουλειά του να απαντήσει αν μία οικονομία με σοβαρά ελλείμματα μπορεί απλώς να συνεχίσει να παράγει ελλείμματα. Αν μπορεί να υπάρξει μακροπρόθεσμα ανάπτυξη χωρίς διαρθρωτικές αλλαγές και αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Δεν θα διερωτηθεί τι διαφορετικό έκανε η δική του κυβέρνηση από αυτό που σήμερα προτείνει. Θα φορτώσει στο μνημόνιο τη φτώχεια και την ανεργία. Δημιουργώντας την εντύπωση ότι τέλος του μνημονίου οδηγεί και σε τέλος των προβλημάτων. Μήπως όμως φτώχεια δεν υπήρχε και πριν μπούμε στο μνημόνιο; Ανεργία δεν υπήρχε πριν από την ένταξη της χώρας στον μηχανισμό στήριξης; Δεν είναι αυτός ο λόγος που προσφύγαμε στον μηχανισμό; Αν κάποιος θεωρεί ότι η δανειακή σύμβαση δεν δουλεύει όσο θα έπρεπε, μπορεί η εναλλακτική να είναι η σύγκρουση με τον τοίχο; Αν στόχος είναι η ανάπτυξη, η αύξηση εργασίας, αυτά επιτυγχάνονται καλύτερα εντός ή εκτός ευρώ; Ο Στέφανος Στεφάνου, όπως και άλλοι, είτε από ανικανότητα είτε συνειδητά, δημιουργεί εντός κοινωνίας μια τεράστια πλάνη. Παρουσιάζει το μνημόνιο ως τον λόγο της οικονομικής κρίσης. O μηχανισμός στήριξης όμως δεν ήταν η αρχή αλλά το αποτέλεσμα μιας προβληματικής οικονομικής διαχείρισης. Απόδειξη τούτου είναι ότι ακολούθησε την αδυναμία μας να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας, δεν προηγήθηκε αυτής. Αλλά και το ότι είναι το δικό του κόμμα που αναγκάστηκε να αποταθεί σ αυτόν, ζητώντας βοήθεια. Σήμερα καλεί την κυβέρνηση να κάνει αυτό που η δική του κυβέρνηση δεν έκανε: ακολουθώντας την ελληνική κυβέρνηση σε μια τακτική μεγάλου ρίσκου να απορρίψει τη βοήθεια, ρισκάροντας την κατάρρευση. Το πιο εκπληκτικό είναι ότι δεν απαιτεί απλά στήριξη της Ελλάδας, αλλά υιοθέτηση της διαπραγματευτικής λογικής της. Ζητά από την κοινωνία να πιέσει την κυβέρνηση να μπει σε μια διαπραγμάτευση τύπου Βαρουφάκη, την οποία ίσως καλύτερα απ οποιονδήποτε άλλο περιγράφει o Kaletsky στην Guardian: «κρατά το πιστόλι στο δικό του κρόταφο και ζητά λύτρα ώστε να μην πατήσει τη σκανδάλη». Να βάλει και αυτή το πιστόλι στον κρόταφο για συμπαράσταση προς την ελληνική κυβέρνηση. Και βέβαια, ούτε αυτός, ούτε οι υπόλοιποι δεν το κάνουν από ξαφνική αγάπη για την Ελλάδα. Το κάνουν διότι σύγκρουση με τη διεθνή κοινότητα θεωρούν ότι εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Για να χρεωθεί η κυβέρνηση ευθύνες, για τον εύκολο λαϊκισμό, για τη ρήξη με την Ευρώπη, της οποίας ποτέ δεν θέλησαν να είναι μέρος. Επειδή νιώθουν ότι μέσω του ΣΥΡΙΖΑ η «Αριστερα» δικαιώνεται. Αγνοώντας (ίσως και όχι τελικά) το γεγονός ότι κατάρρευση δεν θα αφορά μόνο την κυβέρνηση, αλλά ολόκληρη τη χώρα. Και είναι πραγματικά να απορεί κανείς αν στην Κύπρο έχουμε έστω και την ελάχιστη αντίληψη του πού οδηγούμε τη χώρα. Γι αυτό που σίγουρα δεν μπορεί να απορεί κανένας είναι γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε σήμερα. antopoly@cytanet.com.cy

11 11-POLITIKI _Master_cy 13/02/15 22:11 Page 11 Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 11 Για όλους και με νόμο το «πόθεν έσχες» Πρωτοβουλίες για τη ρύθμιση του ασυμβίβαστου Της ΜΑΡΙΝΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ Χαίνουσα πληγή, για θεσμούς και δημοκρατία, θεωρείται το ζήτημα σύγκρουσης συμφερόντων και ασυμβίβαστου και αυτό γιατί η μία μετά την άλλη αποκαλύπτονται οι περιπτώσεις που μεγαλοσχήμονες πολιτικοί και πολιτειακοί αξιωματούχοι υπό τη δικηγορική τους ιδιότητα εμφανίζονται να εμπλέκονται σε ζητήματα τάξεως και σύγκρουσης συμφερόντων. Από τα σκάνδαλα της Δρομολαξιάς, το ΣΑΠΑ, το σκάνδαλο με τη διοικήτρια της Κεντρικής Τράπεζας, την εμπλοκή του δικηγορικού γραφείου του Νικόλα Παπαδόπουλου στο ΣΑΠΑ την ανάληψη της υπεράσπισης Aristo Developers εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέχρι και τη σχέση του δικηγορικού γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας με τη Ryanair. Το αυτονόητο αίτημα της κοινωνίας για καταπολέμηση της διαπλοκής και η απόδοση δικαιοσύνης στις αυξανόμενες περιπτώσεις που όζουν διαπλοκής, προσπαθεί να ικανοποιήσει το ΑΚΕΛ με προτάσεις νόμου τόσο για το ασυμβίβαστο όσο και για το «πόθεν έσχες». Στην Εζεκία Παπαϊωάννου σημειώνουν πως φιλοσοφία του κόμματος μέχρι τώρα ήταν ότι κάποια ζητήματα ρυθμίζονται με γνώμονα την ηθική και τη δεοντολογία. Ωστόσο, οι αυξανόμενες περιπτώσεις διαπλοκής και σύγκρουσης συμφερόντων, όπως σημειώνουν, καθιστά αναγκαία την αυστηρή νομοθεσία τόσο στο ασυμβίβαστο όσο και στο «πόθεν έσχες». Συνεπεία αυτού το ΑΚΕΛ καταθέτει προτάσεις νόμων που θα αυξήσουν τους μηχανισμούς ελέγχου πρόληψης της σύγκρουσης συμφερόντων αλλά και της τιμωρίας όσων αξιωματούχων εμπλέκονται σε σκάνδαλα διαπλοκής και διαφθοράς. Η πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΑΚΕΛ προβλέπει την πλήρη απαγόρευση της ανάληψης εργασίας ή την παροχή υπηρεσίας προς το δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα από εν ενεργεία πολιτειακούς αξιωματούχους ή από επιχειρήσεις που άμεσα ή έμμεσα συνδέονται με αυτούς. Σημαντικό είναι Νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία, καθώς και όσοι διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα ή επηρεάζουν με κάποιο τρόπο εκ της θέσεώς τους τα δημόσια οικονομικά, θα είναι υπόλογοι για το πόθεν έσχες. το γεγονός ότι στον νόμο πρόκειται να περιληφθεί νέο άρθρο στο οποίο θα σημειώνεται ότι δεν επιτρέπεται η ανάληψη εργασίας από οποιαδήποτε επιχείρηση της οποίας η επωνυμία αποτελείται ή παραπέμπει στο ονοματεπώνυμο του αξιωματούχου. Έτσι θα τεθεί και ένα τέρμα στην γκρίζα ζώνη του τι είναι νόμιμο και τι ηθικά ορθό. Στο ΑΚΕΛ επικρατεί έντονα η άποψη πως οι τελευταίες περιπτώσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας με αποκορύφωμα τη σχέση του δικηγορικού γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας με τη Ryanair έχουν πληγώσει ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και ενδεχομένως να οδηγήσει σε φαινόμενα γενικής ισοπέδωσης. Αυτό σε συνδυασμό με τη ζημιά που υπέστη το κόμμα στην υπόθεση της Δρομολαξιάς, έχει κινητοποιήσει το κόμμα της Αριστεράς να αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες σε ζητήματα όπως η οικονομική διαφάνεια, η πάταξη της διαπλοκής και της διαφθοράς. Μπλόκο σε θεσμούς Στον κατάλογο των κρατικών αξιωματούχων στους οποίους θα εφαρμόζεται ο νόμος είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της βουλής, υπουργοί, υφυπουργοί, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο γραμματέας του Υπουργικού, βουλευτές, ο Πρόεδρος και μέλη του Ανωτάτου Δικαστηρίου, της δικαστικής εξουσίας και ο γενικός και βοηθός γενικός εισαγγελέας. Περιλαμβάνονται ακόμα ο γενικός και βοηθός ελεγκτής, ο διοικητής της ΚΤ, οι ευρωβουλευτές, ο αρχηγός και ο υπαρχηγός της ΕΦ και της αστυνομίας, ο διοικητής και υποδιοικητής της ΚΥΠ, οι δήμαρχοι, οι κοινοτάρχες, οι δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι, οι αρχηγοί κομμάτων, ο πρόεδρος και τα μέλη της ΕΔΥ και της εκπαιδευτικής υπηρεσίας, επίτροποι, πρυτάνεις δημόσιων πανεπιστημίων και μέλη ΔΣ των ημικρατικών οργανισμών. Πέραν του ζητήματος του ασυμβίβαστου, το ΑΚΕΛ προτείνει και την ψήφιση σωστού νομοθετικού πλαισίου για το «πόθεν έσχες» εμπλέκοντας στη διαδικασία περισσότερα πρόσωπα. Στον κατάλογο θα συμπεριλαμβάνονται οι τρεις εξουσίες (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική) αλλά και όσοι διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα ή επηρεάζουν με κάποιο τρόπο εκ της θέσεώς τους τα δημόσια οικονομικά. Στόχος είναι η ψήφισή του πριν από τη λήξη της τρέχουσας κοινοβουλευτικής περιόδου και την εφαρμογή του στην επόμενη θητεία. Με τον ίδιο τρόπο θεωρείται για το ΑΚΕΛ δεδομένη και η δήμευση περιουσίας πολιτειακών αξιωματούχων και δημόσιων λειτουργών που καταδικάζονται για οικονομικά εγκλήματα. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ ΕΔΕΚίτικες κινήσεις τακτικής λίγο πριν από την αναμέτρηση Σκληρή γραμμή ο Γ. Βαρνάβα, μετριοπάθεια ο Μ. Σιζόπουλος Της ΜΑΡΙΝΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ Τεταμένο παραμένει το κλίμα στην ΕΔΕΚ, μετά και από τις δηλώσεις ένθεν και ένθεν που πληγώνουν την εικόνα του κόμματος, λίγες μόνο μέρες πριν από την εκλογική αναμέτρηση της 1ης Μαρτίου για την ανάδειξη του νέου αρχηγού, θέση την οποία μέχρι στιγμής διεκδικούν οι Μαρίνος Σιζόπουλος και Γιώργος Βαρνάβα. Η αιχμηρή ανακοίνωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, η οποία χαρακτήριζε ως «άρχοντα της διχόνοιας και της υπονόμευσης» τον αναπληρωτή πρόεδρο και υποψήφιο για την προεδρία του κόμματος Μαρίνο Σιζόπουλο, καθώς και η απάντηση του τελευταίου περί σοσιαλιστικού ήθους, προκαλεί θύελλα αντιδράσεων εντός της ΕΔΕΚ και προμηνύει μία θερμή προεκλογική περίοδο. Σκληρό παιχνίδι ετοιμάζονται να παίξουν οι κοινοβουλευτικοί, γεγονός που επιβεβαιώνεται τόσο από την περιβόητη ανακοίνωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, όπως και από τις δηλώσεις του Γιώργου Βαρνάβα και του Νίκου Νικολαΐδη που επικρίνουν την πολιτική Σιζόπουλου. Ο Γιώργος Βαρνάβα εγκαταλείπει σταδιακά την πολιτική του «τρίτου πόλου», αφού όπως αποδείχτηκε δεν κατάφερε να πείσει βασικούς πυρήνες που θεωρούν κόκκινο πανί τον Μαρίνο Σιζόπουλο. Και αυτό γιατί τα εν λόγω στελέχη θεωρούσαν μέχρι σήμερα την υποψηφιότητα Γιώργου Βαρνάβα ανεπαρκή, μπροστά στο πολιτικό βάρος του Μαρίνου Σιζόπουλου. Άλλωστε, οι σκέψεις τόσο του Νίκου Νικολαΐδη όσο και του Κούλλη Μαυρονικόλα, να διεκδικήσουν την προεδρία, επιβεβαιώνουν πως ο Γιώργος Βαρνάβα ήταν για τα δύο στελέχη «αδύναμο χαρτί». Η σκλήρυνση της γραμμής του τις τελευταίες μέρες αλλά και η πλήρης συμπόρευσή του με τους κοινοβουλευτικούς, τον «έβαλε στο πολιτικό παιχνίδι» κατά κομματικούς κύκλους. Οι ίδιοι θεωρούν ότι ήδη έχει ενισχυθεί το ηγετικό του προφίλ, ενώ παράλληλα κατάφερε να αφυπνίσει στελέχη τα οποία ανήκουν στον «ομηρικό» κύκλο. Μπροστά στην επιθετική πολιτική του Γιώργου Βαρνάβα, ο Μαρίνος Σιζόπουλος επιλέγει να ακολουθήσει τον δρόμο της μετριοπάθειας. Ήδη ο περίγυρός του αναφέρει πως η ανακοίνωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας φαίνεται να λειτούργησε περισσότερο υπέρ του. Και αυτό γιατί ναι μεν αφύπνισε τους «Ομηρικούς», αλλά την ίδια στιγμή, η σκληρή γλώσσα του Γιώργου Βαρνάβα, φόβισε τα ουδέτερα στελέχη που επιζητούν μετριοπάθεια και επούλωση των πληγών του κινήματος. Τα ίδια στελέχη θεωρούν πλήγμα για τους κοινοβουλευτικούς το γεγονός ότι δεν έχουν ξεκάθαρους στόχους. Η ανάγνωση που επικρατεί τόσο στο στρατόπεδο του Μαρίνου Σιζόπουλου όσο και στα ουδέτερα στελέχη, είναι ότι το μέτωπο των κοινοβουλευτικών, ενώνει η αντιπάθειά τους προς τον Μαρίνο Σιζόπουλο και όχι η στήριξή τους προς τον Γιώργο Βαρνάβα. Κατά συνέπεια «αυτό φαίνεται να οδηγεί την κοινοβουλευτική ομάδα σε κινήσεις πανικού» σύμφωνα με στελέχη που πρόσκεινται στον Μ. Σιζόπουλο. Πάντως, στη συνεδρία του Πολιτικού Γραφείου της περασμένης Τετάρτης, πολλά ήταν τα στελέχη τα οποία επέκριναν την συμπεριφορά της κοινοβουλευτικής ομάδας. Σύμφωνα με πληροφορίες στην «Κ» τόσο ο Μαρίνος Σιζόπουλος όσο και ο β αντιπρόεδρος Κωστής Ευσταθίου ζήτησαν να μη συζητηθεί περαιτέρω το ζήτημα, εν τη απουσία των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας. Όπως όλα δείχνουν την επόμενη βδομάδα αναμένεται εκ νέου συνεδρία του Πολιτικού Γραφείου, στο οποίο αναμένεται να ανέβουν οι παλμοί. Πυρά προς Ομήρου Σε στενωπό φαίνεται να βρίσκεται πλέον ο παραιτηθείς πρόεδρος Γιαννάκης Ομήρου. Η αιφνίδια αποχώρησή του προκάλεσε την έκπληξη όλων των στελεχών, ωστόσο η επιμονή του να μη μιλήσει ανοικτά για τις αιτίες που τον οδήγησαν στην παραίτηση, προκαλεί τη δυσφορία πολλών στελεχών. Ήδη ο Μαρίνος Σιζόπουλος, ο οποίος κατηγορείται ως ο κύριος αυτουργός της αποχώρησής του, τού ρίχνει το γάντι, να τοποθετηθεί ξεκάθαρα για τα όσα αφήνει να αιωρούνται. Κομματικοί κύκλοι αναφέρουν πως η επιλογή του, τόσο να εμπλέξει το όνομά του σε μία ιδιαίτερα επιθετική ανακοίνωση, αναιρεί τη μέχρι τώρα εικόνα ενότητας που τον χαρακτήριζε και προκαλεί σκιές στην υστεροφημία του.

12 12-POLITIKI_Master_cy 13/02/15 22:15 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ «Κ» Ιούνιο οι αποφάσεις για τις μεταρρυθμίσεις Eφτασε η εποχή να δοθούν λύσεις τόσο για το περιεχόμενο της εκπαίδευσης όσο και για τη δομή του σχολείου μας Συνέντευξη στη ΜΑΡΙΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ Διάφορα προβλήματα στο εκπαιδευτικό σύστημα χρονίζουν, με κυριότερο το χαμηλό επίπεδο των μαθητών του δημόσιου γυμνασίου και λυκείου. Μάλιστα, πρόσφατα ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου, σε επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ανέφερε πως η Μέση Εκπαίδευση βρίσκεται σε πλήρη κατάρρευση. Συμμερίζεστε τις ανησυχίες του κ. Χριστοφίδη; Θεωρώ υπερβολικό να λέμε ότι το δημόσιο σχολείο καταρρέει. Βλέπουμε καθημερινά στα σχολεία μας να αναπτύσσονται αξιόλογες πρωτοβουλίες και καλές πρακτικές. Ωστόσο, τα προβλήματα που παρουσιάζει ο πρύτανης στην επιστολή του είναι υπαρκτά. Πρόκειται για προβλήματα που δεν δημιουργήθηκαν την τελευταία περίοδο αλλά προϋπήρχαν και διογκώθηκαν μέσα από το πέρασμα του χρόνου. Απασχολούν, μάλιστα, τις εκάστοτε κυβερνήσεις εδώ και πολλά χρόνια. Υπάρχει τρόπος το εκπαιδευτικό σύστημα να εξέλθει από τη σημερινή κατάσταση; Τα πράγματα έχουν ωριμάσει και έφτασε η περίοδος να δοθούν λύσεις. Αυτό άλλωστε είναι απαίτηση της κοινωνίας και των γονιών, που θέλουν να δουν να βελτιώνεται το εκπαιδευτικό σύστημα. Το ζήτημα της μεταρρύθμισης δεν είναι μονοδιάστατο. Είναι πολλά τα ζητήματα που συνθέτουν τόσο τη μεταρρύθμιση όσο και το σκηνικό της εκπαίδευσης. Έχουν να κάνουν τόσο με το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, τη δομή του σχολείου μας αλλά και την ποιότητα των εκπαιδευτικών μας. Αυτή τη στιγμή καταβάλλεται προσπάθεια για τομές και εκσυγχρονισμό σε όλα αυτά τα επίπεδα. Ήδη ξεκινήσαμε την Παρασκευή, με ομάδες εργασίας, την προσπάθεια διαμόρφωσης των τελικών αναλυτικών προγραμμάτων έτσι ώστε να γνωρίζουν οι εκπαιδευτικοί μας τι ακριβώς θα διδάσκουν, με ακρίβεια και χωρίς σύγχυση. Παράλληλα, θα υιοθετήσουμε δείκτες επιτυχίας και δείκτες επάρκειας οι οποίοι θα προσδιορίζουν τι πρέπει να γνωρίζει ένας μαθητής σε κάθε γνωστικό αντικείμενο χωριστά αλλά και με ποιον τρόπο θα φτάσει στο να το μάθει. Συνεπώς, μπορούμε να πούμε πως βάζουμε τάξη στα θέματα που συνδέονται με το περιεχόμενο του σχολικού προγράμματος. Σε πρόσφατες δηλώσεις αναφέρατε ότι ο κύκλος του Ενιαίου Λυκείου έχει κλείσει και ότι γίνονται σκέψεις για επιστροφή στους κλάδους σπουδών. Η μεγαλύτερη προσπάθειά μας εντοπίζεται στο να διορθώσουμε τα κακώς έχοντα στο Λύκειο. Σήμερα, στο Ενιαίο Λύκειο οι μαθητές μας έχουν μία πληθώρα επιλογών «Για το σύστημα διορισμού εκπαιδευτικών έχουμε ετοιμάσει συγκεκριμένες προτάσεις, τις οποίες με καλή διάθεση θα συζητήσουμε με τους εκπαιδευτικούς. Είμαστε όμως αποφασισμένοι, αν χρειαστεί, να το φτάσουμε και μέχρι τη Βουλή» λέει στην «Κ» ο υπουργός Παιδείας. Με το υφιστάμενο σύστημα αξιολόγησης, περίπου όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι άριστοι. Θα το αλλάξουμε ώστε να παίρνει ο καθένας εκείνο που του αξίζει, δίνοντας και κίνητρα συνεχούς βελτίωσης. μαθημάτων, η οποία όμως, ουσιαστικά, δεν τους ωφελεί. Πολλοί από αυτούς επιλέγουν τα «εύκολα» μαθήματα με στόχο να αποκτήσουν εύκολα υψηλή βαθμολογία. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να έχουμε μαθητές που μπαίνουν στα πανεπιστήμιά μας με βαθμολογίες 18 και 19, χωρίς όμως να έχουν βασικές δεξιότητες. Πρόβλημα παρουσιάζει επίσης και η πρόσβαση στα Πανεπιστήμια. Δεν γίνεται για παράδειγμα να μπαίνεις σε ένα πρόγραμμα σπουδών, χωρίς να έχεις εξεταστεί σε βασικά μαθήματα που είναι συναφή με το πρόγραμμα αυτό ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσο διαθέτεις γερές βάσεις για να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις του. Και τι θα γίνει γι αυτό; Θέλω να διευκρινίσω ότι, με τη νέα μορφή του Λυκείου, δεν κάνουμε λόγο για επιστροφή στους παλιούς κλάδους σπουδών. Θα διαμορφωθεί ένα νέο σύστημα, το οποίο μπορεί να προσομοιάζει κάπως στο σύστημα κλάδων σπουδών, ωστόσο θα είναι εκσυγχρονισμένο και θα περιλαμβάνει νέες κατευθύνσεις, οι οποίες δεν υπήρχαν στο παρελθόν. Γενικότερα το νέο σύστημα θα είναι προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις της εποχής. Δεν επιστρέφουμε πίσω, πάμε μπροστά. Το άλλο που θα επιδιώξουμε είναι να ενισχύσουμε πετυχημένους θεσμούς που έχουν σχέση με το σχολικό πρόγραμμα, όπως είναι τα μουσικά και τα αθλητικά σχολεία. Μελετάμε για παράδειγμα τη δυνατότητα τα σχολεία αυτά να γίνουν εξατάξια, με αποτέλεσμα να καλλιεργούν τα ταλέντα των παιδιών μας από μικρότερη ηλικία. Στο επίπεδο της δημοτικής εκπαίδευσης, από το ερχόμενο καλοκαίρι θα εφαρμόσουμε σε πιλοτική βάση τον θεσμό του καλοκαιρινού σχολείου που θα προσφέρει γνώσεις και ψυχαγωγία στα παιδιά, με στόχο αφενός τη διευκόλυνση των εργαζόμενων γονέων και αφετέρου τη δημιουργική απασχόληση των μικρών μαθητών. Διαχρονικό σημείο τριβής αποτελούν οι μεταρρυθμίσεις σε ό,τι αφορά τους εκπαιδευτικούς. Ξεκινήσαμε ήδη, με ομάδες εργασίας, τη διαμόρφωση των τελικών αναλυτικών προγραμμάτων ώστε να γνωρίζουν οι εκπαιδευτικοί μας τι ακριβώς θα διδάσκουν. Προτίθεστε να προχωρήσετε σε κάποιες ουσιώδεις αλλαγές; Ο εκσυγχρονισμός των πολιτικών για τους εκπαιδευτικούς αποτελεί μεγάλη πρόκληση για το Υπουργείο. Καταρχάς, για το σύστημα διορισμού έχουμε ετοιμάσει συγκεκριμένες προτάσεις, τις οποίες μένει να συζητήσουμε με τους εκπαιδευτικούς. Είμαι αισιόδοξος πως μπορούμε να βρούμε λύσεις διότι, όπως είπα και πριν, τα πράγματα ωριμάσαν, ενώ πιστεύω ότι και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί αντιλαμβάνονται πως δεν υπάρχουν ουσιαστικά επιχειρήματα εναντίον της αλλαγής του συστήματος. Είναι τόσο εξόφθαλμα τα προβλήματα του υφιστάμενου συστήματος που δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι είναι δυνατό να λειτουργήσει αποτελεσματικά. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Υπάρχουν όμως και ευαίσθητα ζητήματα όπως αυτό των συμβασιούχων που εργάζονται ήδη στο εκπαιδευτικό σύστημα. Το γνωρίζουμε ότι υπάρχει το ζήτημα αυτό και η πρότασή μας λαμβάνει υπόψη αυτούς τους ανθρώπους και ευελπιστούμε ότι θα τα καταφέρουμε να φτάσουμε σε λύση συναινετικά. Η δεύτερη εκσυγχρονιστική πρόταση έχει σχέση με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού έργου. Με το υφιστάμενο σύστημα αξιολόγησης, περίπου όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι άριστοι. Θέλουμε να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση ώστε η αξιολόγηση να γίνεται στη βάση συγκεκριμένων αντικειμενικών κριτηρίων και να παίρνει ο καθένας εκείνο που του αξίζει, δίνοντας σε όλους το κίνητρο να βελτιώνονται συνεχώς. Τέλος, είναι και το σύστημα της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών μας, για το οποίο πρώτη φορά παρουσιάζεται ολοκληρωμένη πρόταση εκσυγχρονισμού του. Τι θα γίνει εάν στο σύστημα διορισμών και στις άλλες πολιτικές για τους εκπαιδευτικούς δεν φτάσετε σε συναινετικές λύσεις; Η τελική απόφαση για το σύστημα διορισμού θα ληφθεί από τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Εμείς είμαστε αποφασισμένοι ένα σύστημα που θεωρούμε δίκαιο και ορθολογικό να το φτάσουμε μέχρι τη Βουλή και εκεί πια ο καθένας θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Πολλές φορές έγινε προσπάθεια να εκσυγχρονιστούν αυτά τα συστήματα και φτάσαμε σε συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις. Εμείς θέλουμε να φτάσουμε σε λύση με τη συναινετική οδό. Αν δεν υπάρξει όμως συναίνεση, αν και είμαι αισιόδοξος πως θα υπάρξει, θα φτάσουν οι προτάσεις μας μέχρι τέλους. Τότε ο καθένας θα κληθεί να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στην κοινωνία και απέναντι στα παιδιά αυτού του τόπου. Γιατί αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει πρώτιστα και πάνω από όλα είναι τα παιδιά μας. Πότε θα παρουσιάσετε τις προτάσεις σας; Ήδη έχουμε μπει σε ένα σωστό και δομημένο διάλογο, με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Βάσει αυτού του διαλόγου κωδικοποιούνται οι απόψεις των εμπλεκομένων μερών και συμπληρώνονται από τις ομάδες εργασίας οι προτάσεις μας. Οι αναθεωρημένες προτάσεις μας θα παρουσιαστούν ολοκληρωμένα στους εκπαιδευτικούς, ελπίζουμε πριν από το Πάσχα. Ο στόχος είναι, μετά από ένα τελικό γύρο διαβούλευσης με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, να φτάσουμε τον Ιούνιο στη λήψη αποφάσεων, ορισμένες εκ των οποίων θα ληφθούν από το Υπουργικό Συμβούλιο, ενώ άλλες από τη Βουλή. Από ιδιωτικά σχολεία σε δημόσια πανεπιστήμια Υπάρχουν κάποιες άλλες πρωτοβουλίες από πλευράς του Υπουργείο σε ό,τι αφορά τη βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος; Δουλεύουμε πάνω σε ένα νέο πλαίσιο εισαγωγής των μαθητών μας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το οποίο θα διευκολύνει την είσοδο μαθητών ιδιωτικών σχολείων στα δημόσια πανεπιστήμια. Θα εφαρμοστεί μία εναλλακτική εξέταση κάτω από την ομπρέλα του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού διαφορετική ωστόσο από τη φιλοσοφία που έχουν σήμερα οι Παγκύπριες Εξετάσεις. Θεωρούμε ότι στα ιδιωτικά σχολεία, που συγκεντρώνουν σήμερα το 18 % των μαθητών του τόπου, υπάρχει πλέον ενδιαφέρον για τα πανεπιστήμια της Κύπρου, και θα πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτό το ενδιαφέρον για να προσελκύσουμε στα Πανεπιστήμιά μας καλούς φοιτητές από τα σχολεία αυτά. Άλλη καινοτομία που εισάγουμε στην προσπάθειά μας να καταστήσουμε την Κύπρο περιφερειακό κέντρο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, είναι η προσφορά μεταπτυχιακών προγραμμάτων και στα αγγλικά. Στο ίδιο πλαίσιο, με στόχο να προσελκύσουμε ερασμιακούς φοιτητές, ορισμένα μαθήματα από κάθε πρόγραμμα προπτυχιακών σπουδών θα προσφέρονται και στην αγγλική. Θεωρούμε ότι με αυτό τον τρόπο θα μπορούμε να προσελκύσουμε μεγάλο αριθμό φοιτητών από άλλες χώρες και τα οφέλη θα είναι πολλαπλά. Η συγκεκριμένη πρόταση βρίσκεται στη Νομική Υπηρεσία για νομοτεχνικό έλεγχο. Θα περάσει από το Υπουργικό Συμβούλιο και στη συνέχεια από τη Βουλή με απώτερο σκοπό την εφαρμογή της από το επόμενο κιόλας ακαδημαϊκό έτος. Ένα άλλο ζήτημα, το οποίο εκκρεμεί για πολλά χρόνια, είναι το θέμα της πιστοποίησης της ποιότητας των πανεπιστημίων μας. Προς το σκοπό αυτό, ολοκληρώνεται τις επόμενες μέρες η συζήτηση στη Βουλή για τη δημιουργία Φορέα Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας της Ανώτερης εκπαίδευσης. Ο φορέας αυτός, θα ελέγχει την ποιότητα των προγραμμάτων σπουδών σε όλα τα πανεπιστήμια, δημόσια και ιδιωτικά, μέσα από εσωτερικές και εξωτερικές αξιολογήσεις, αναβαθμίζοντας συνεπώς το κύρος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στον τόπο μας. ΚΟΛΕΓΙΟ ΤΕΡΡΑ ΣΑΝΤΑ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Στην Α Γυμνασίου, για τη σχολική χρονιά Δευτέρα, 9 Μαρτίου 2015, στις 15:00, στους χώρους της σχολής Κατά την εγγραφή, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προμηθευτούν την εξεταστέα ύλη και σχετικό υλικό. Για έναν αιώνα τώρα, το Κολέγιο Τέρρα Σάντα προσφέρει ποιοτική εκπαίδευση, με χαμηλά δίδακτρα σε όλες τις βαθμίδες. Λειτουργεί Παιδοκομικός Σταθμός, Νηπιαγωγείο, Προδημοτική, Δημοτικό και Γυμνάσιο- Λύκειο (αγγλική περιοχή- προετοιμασία για εξετάσεις GCE, ελληνική περιοχή- προετοιμασία για παγκύπριες εξετάσεις). Από το σχολικό έτος , το Πανεπιστήμιο Κύπρου, εφαρμόζοντας πρωτοποριακές μεθόδους διδασκαλίας, συνεργάζεται με το Κολέγιο, γεγονός που καθιστά τη σχολή «Πρότυπο Σχολείο Μέσης Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κύπρου». Οι σύγχρονες ανακαινισμένες εγκαταστάσεις, όπως και το άρτια καταρτισμένο προσωπικό, που συνδυάζει την εμπειρία των δοκιμασμένων εκπαιδευτικών με τον ενθουσιασμό των νεοτέρων, αποτελούν εχέγγυα για εισδοχή των μαθητών μας στα Πανεπιστήμια της Κύπρου, της Ελλάδας, της Αγγλίας, της Ιταλίας και άλλων χωρών. Υπάρχει διαθέσιμος μικρός αριθμός θέσεων σε κάθε βαθμίδα. Οι εγγραφές έχουν αρχίσει και συνεχίζονται. Για περισσότερες πληροφορίες τηλ.: /

13 13-POLITIKI_Master_cy 13/02/15 20:52 Page 13 Kυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 13 Γυρίζουν σελίδα στην άμυνα, Αθήνα-Λευκωσία Αποτροπή και όχι κλιμάκωση το νέο δόγμα Πρόσω ολοταχώς για αγορά πλωτών και εναέριων μέσων στην Εθνική Φρουρά Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΟΜΑΡΑ Τις βάσεις για επιστροφή των στρατιωτικών σχέσεων Κύπρου Ελλάδας στη «χρυσή» περίοδο της δεκαετίας 90 έθεσε η επίσκεψη του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου στη Λευκωσία. Μία επίσκεψη που ουσιαστικά επικαιροποιεί και θέτει σε εφαρμογή το μνημόνιο χειρισμού κρίσεων που υπεγράφη την 1η Οκτωβρίου 2014 από τον τότε ΥΠΕΘΑ Δημήτρη Αβραμόπουλο και τον υπουργό Άμυνας Χριστόφορο Φωκαΐδη. Οι αποφάσεις που ελήφθησαν κατά την εδώ παρουσία του Πάνου Καμμένου αφήνουν απόλυτα ικανοποιημένη τη Λευκωσία σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Όπως έλεγε αρμόδια στρατιωτική πηγή στην «Κ» χρόνια ζητήματα επιτελικής και επιχειρησιακής υφής τα οποία βρισκόντουσαν σε ακινησία «ξεκολλάνε» και θα αποτελέσουν το πλαίσιο στο οποίο θα στηριχθεί το νέο δόγμα σχέσεων Αθήνας και Λευκωσίας στον στρατιωτικό τομέα. Παράλληλα με τους κοινούς σχεδιασμούς και δράσεις σε τροχιά υλοποίησης φαίνεται να εισέρχονται τα εξοπλιστικά προγράμματα της Εθνικής Φρουράς που θα διαμορφώσουν σημαντικά τη σημερινή διάταξη του στρατού. Απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις εντός της ΑΟΖ οι ηγεσίες των υπουργείων Άμυνας των δύο χωρών κινούνται στη λογική αποφυγής κλιμάκωσης της έντασης σε θέματα ενέργειας αλλά παράλληλα στον σχεδιασμό σε βάθος χρόνου αντιμετώπισης τόσο με μέσα όσο και με το κτίσιμο στρατιωτικών συμφωνιών στην περιοχή. Τις βάσεις για αναβάθμιση των σχέσεων Κύπρου Ελλάδας στον στρατιωτικό τομέα έθεσαν οι υπουργοί Άμυνας Π. Καμμένος και Χρ. Φωκαΐδης. Ανοιχτή γραμμή Το πρώτο σοβαρό τεστ του νέου πλαισίου αμυντικής συνεργασίας Κύπρου Ελλάδας θα γίνει μέσα στο 2015 και θα αφορά την ενίσχυση των δυνατοτήτων σε επιτελικό επίπεδο. Στο πνεύμα αυτό στο στάδιο του σχεδιασμού βρίσκεται μεγάλη επιτελική άσκηση ΓΕΕΘΑ- ΓΕΕΦ με συμμετοχή ακόμα και της πολιτικής ηγεσίας των δύο υπουργείων Άμυνας. Στην άσκηση θα εξετασθούν στην πράξη οι πρόνοιες του μνημονίου χειρισμού κρίσεων το οποίο ουσιαστικά αποτελεί τη διάδοχη κατάσταση του πάλαι ποτέ Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Το αμέσως επόμενο διάστημα το ΓΕΕΦ θα τοποθετήσει αξιωματικό της Εθνικής Φρουράς στο ελληνικό Πεντάγωνο, ο οποίος θα λειτουργεί ως ο συνδετικός κρίκος των δύο επιτελείων. Στο επιχειρησιακό κομμάτι εγκαταλείπεται η πρακτική που ακολουθήθηκε μετά τα δημοψηφίσματα του 2004 με τη σταδιακή αποδυνάμωση των στρατιωτικών ασκήσεων της Εθνικής Φρουράς. Οι κοινές ασκήσεις Κύπρου Ισραήλ στον τομέα έρευνας και διάσωσης και όχι μόνο θα επεκταθούν και προς την πλευρά της Ελλάδας κάτι που συνέβαινε στο παρελθόν με την εμπλοκή ελληνικών πολεμικών μέσων σε κορυφαίες ετήσιες ασκήσεις της Εθνικής Φρουράς. Το άλλο σημαντικό ζήτημα της συνεργασίας των δύο χωρών στον στρατιωτικό τομέα είναι σε θέματα εκπαίδευσης. Πέρα από τις κοινές ασκήσεις σε θέματα έρευνας ή και τρομοκρατίας με τη συμμετοχή και άλλων χωρών της περιοχής η Ελλάδα φέρεται διατεθειμένη να παραχωρήσει διευκολύνσεις σε προσωπικό και μέσα της Εθνικής Φρουράς για σκοπούς εξάσκησης. Αίρεται το μορατόριουμ Από τα πιο σημαντικά ζητήματα που αφορούν την Εθνική Φρουρά θεωρείται από στρατιωτικούς κύκλους ο ανασχηματισμός δυνάμεων που επιχειρείται μέσω της ενίσχυσης της Εθνικής Φρουράς με νέα ΚΥΠΕ <<<<<<< Κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, με την εμπλοκή και τρίτων χωρών. μέσα. Η έμφαση που δινόταν στην ενίσχυση του στρατού ξηράς αλλάζει με ενίσχυση των μέσων σε θάλασσα και αέρα. Ενόψει της αγοράς πλωτών μέσων ανοιχτής θαλάσσης σε εξέλιξη βρίσκεται το κομμάτι εκπαίδευσης του προσωπικού που θα στελεχώσει τα πλοία που θα αγορασθούν. Εκπαίδευση που θα πραγματοποιηθεί από το Πολεμικό Ναυτικό της Ελλάδας με στόχο τα πληρώματα να είναι έτοιμα να αναλάβουν καθήκοντα το συντομότερο δυνατόν. Παράλληλα με την αγορά των πλωτών μέσων θα προχωρήσει η προμήθεια μη επανδρωμένων πτητικών μέσων που θα χρησιμοποιηθούν για σκοπούς επιτήρησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Στο θέμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων ο υπουργός Εθνικής Άμυνας πρότεινε την προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών, πρόταση που προκάλεσε έκπληξη στη Λευκωσία, η οποία δεν φαίνεται να συμμερίζεται τις απόψεις του νέου υπουργού Εθνικής Άμυνας. Αυτό το οποίο τονίσθηκε στις επαφές των δύο υπουργών Άμυνας ήταν ότι οι σχεδιασμοί των δύο χωρών έχουν αποτρεπτικό χαρακτήρα και όχι την κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή. Μετακομίζει το ΥΠΑΜ Παράλληλα με τις στρατιωτικές σχέσεις με άλλες χώρες στο Υπουργείο Άμυνας θεωρούν ότι προχωρά και το ζήτημα της αναδιάρθρωσης της Εθνικής Φρουράς. Πέρα από το θεσμικό πλαίσιο της όλης προσπάθειας σε εξέλιξη βρίσκεται και ενιαία στέγαση του πολιτικού και στρατιωτικού σκέλους της Εθνικής Φρουράς. Μετά την προκήρυξη ενδιαφέροντος για ενοικίαση νέων εγκαταστάσεων έχουν εντοπιστεί έξι κτήρια στην περιοχή Λευκωσίας τα οποία πληρούν τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί. Η τελική επιλογή θα γίνει λίαν συντόμως και όπως τονίζεται στόχος είναι να μειωθεί το κόστος στέγασης. Στις νέες κτηριακές εγκαταστάσεις θα στεγαστούν το Υπουργείο Άμυνας, το ΓΕΕΦ και άλλες συναφείς υπηρεσίες. Η ενιαία στέγαση εκτιμάται ότι θα απαλείψει σοβαρά λειτουργικά προβλήματα όπως είναι αυτό με τα διπλά επιτελεία ΥΠΑΜ-ΓΕΕΦ. Μέχρι το καλοκαίρι υπολογίζεται ότι θα έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του προσωπικού που στελεχώνει τις υπηρεσίες του Υπουργείου Άμυνας με στρατιωτικό προσωπικό που δεν διαθέτει στοιχειώδεις γνώσεις νέων τεχνολογιών να παίρνει μετάθεση τον ερχόμενο Ιούνιο σε μονάδες. Ο «τσιπρισμός» αποτελεί πλέον τη νέα μόδα στην Κύπρο, ιδιαίτερα προσφιλή ανάμεσα στις πολιτικές ομάδες που έχουν κάνει λάβαρο τον αντιμνημονιακό δρόμο και τα ευχολόγια, και που προσπαθούν να πείσουν ότι υπάρχει άλλος δρόμος για έξοδο από την κρίση, πέραν από την εφαρμογή του Μνημονίου. Αυτό που δυστυχώς δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό, είναι πως η οικονομική κρίση που μαστίζει εδώ και χρόνια την Ελλάδα, δεν έχει ούτε τα ίδια αίτια, ούτε την ίδια αντιμετώπιση, αλλά ούτε και τις ίδιες λύσεις, με την κρίση που βιώνουμε στην Κύπρο. Ακόμη και στο πιο αισιόδοξο σενάριο που όλοι επιθυμούμε, η Ελλάδα να πείσει τους Ευρωπαίους για πίστωση χρόνου, αυτό δεν θα έχει ιδιαίτερο αντίκτυπο στην Κύπρο. Για τον λόγο ότι εμείς ήδη έχουμε εφαρμόσει μεγάλο μέρος του Μνημονίου, ήδη πληρώσαμε ακριβά για να σώσουμε την οικονομία μας και αυτή η μεγάλη θυσία από όλους έχει ήδη θετικό αντίκρισμα. Για να αποφύγουμε την κατάρρευση του τραπεζικού μας συστήματος, το οποίο ήταν δυσανάλογα μεγάλο για το μέγεθος της κυπριακής οικονομίας, γίναμε το «πειραματόζωο» της Ευρώπης με το κούρεμα των καταθέσεων της Λαϊκής και της Τράπεζας Κύπρου. Με άλλα λόγια, μία μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας, και όχι μόνο, πλήρωσε με τις ίδιες του τις καταθέσεις την επιβίωση του τραπεζικού μας συστήματος. Σήμερα, σχεδόν δύο χρόνια μετά, και μέσα από συλλογική προσπάθεια και θυσίες, οι συστημικές μας τράπεζες, με βάση και τα τεστ αντοχής, θεωρούνται ανακεφαλαιοποιημένες, διοικούνται από επαγγελματίες που έχουν την απαραίτητη εμπειρογνωμοσύνη και δεν είναι επιρρεπείς σε πολιτικές παρεμβάσεις, και έχουν γίνει ελκυστικές προς τους ξένους επενδυτές. Το τραπεζικό μας σύστημα έχει σταθεροποιηθεί, και αναμένει τα απαραίτητα «εργαλεία» για να μπορέσει να αντιμετωπίσει και την πρόκληση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Η τραγική κατάσταση των δημόσιων οικονομικών, απόρροια της αλόγιστης και σπάταλης δημοσιονομικής πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης, ήταν εξίσου σημαντικός παράγοντας για να οδηγηθούμε στο Μνημόνιο. Όλοι οι πολίτες, και ιδιαίτερα ο ιδιωτικός τομέας, έχουν υποστεί τις αρνητικές συνέπειες της κρίσης: μειώσεις μισθών, συντάξεων και ωφελημάτων, απώλεια εργασίας κτλ. Όλα ΑΡΘΡΟ / Της ΣΑΒΙΑΣ ΟΡΦΑΝΙΔΟΥ «Τσιπρισμός» αυτά αποτελούν τις θυσίες που έκαναν οι Κύπριοι πολίτες, για να «νοικοκυρέψουμε» τα δημόσια οικονομικά μας και να αντιμετωπίσουμε τα δημοσιονομικά μας ελλείμματα. Σήμερα, χάρη σε αυτές τις θυσίες, η επίδοση της κυπριακής οικονομίας έχει ξεπεράσει κατά πολύ τους φιλόδοξους στόχους του Μνημονίου, επιτυγχάνοντας το 2014, μικρό πλεόνασμα και μειώνοντας σταθερά το δημόσιο μας χρέος. Η κυπριακή οικονομία αναμένεται φέτος, μετά από πολλά χρόνια, να έχει οριακό ρυθμό ανάπτυξης. Το μέρος του Μνημονίου που απέμεινε να υλοποιηθεί αφορά τις διαθρωτικές αλλαγές που θα έπρεπε εμείς οι ίδιοι να προωθήσουμε εδώ και δεκαετίες στην Κύπρο, ανεξαρτήτως Μνημονίου. Διαθρωτικές αλλαγές που θα βοηθήσουν στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων, στην προώθηση μεγάλων αναπτυξιακών έργων και στην πολυπόθητη επανεκκίνηση της οικονομίας μας. Ακόμη και οι πιο λαλίστατοι των πολιτικών που αντιμάχονται το Μνημόνιο συμφωνούν ότι η οικονομία μας έχει ανάγκη από μεγάλες διαθρωτικές αλλαγές για να μπορέσει να ανακάμψει. Συνεπώς, το όποιο θετικό αποτέλεσμα των προσπαθειών του πρωθυπουργού της Ελλάδας, δεν θα επηρεάσει ιδιαίτερα το Κυπριακό Μνημόνιο. Γιατί εμείς, σε αντίθεση με την Ελλάδα, κτίσαμε την αξιοπιστία μας με την εφαρμογή εκείνων των πολιτικών που οδηγούν αργά, αλλά σταθερά, την Κύπρο έξω από την κρίση. Γιατί εμείς, όχι μόνο έχουμε εφαρμόσει με θυσίες μεγάλο μέρος του Μνημονίου, αλλά έχουμε ήδη δει θετικά αποτελέσματα. Αντί λοιπόν κάποιοι να προσπαθούν να οικειοποιηθούν τις πολιτικές του Αλέξη Τσίπρα, θα ήταν καλύτερα να επιδείξουν πραγματική βούληση για να τερματιστεί το αδιέξοδο με τις εκποιήσεις και το πλαίσιο αφερεγγυότητας. Για να μπορέσει η Κύπρος να συνεχίσει απρόσκοπτα την εφαρμογή του Μνημονίου και τις θετικές αξιολογήσεις, να εκμεταλλευτεί το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης που εξήγγειλε η ΕΚΤ, να ενισχύσει την αξιοπιστία της σε ξένους επενδυτές και να καταφέρει επιτέλους να βγει στις αγορές με ευνοϊκούς όρους. Αυτός είναι και ο μόνος δρόμος για έξοδο της Κύπρου από το Μνημόνιο και την κρίση. Η κ. Σάβια Ορφανίδου είναι οικονομολόγος, μέλος μολιτικού Γραφείου ΔΗΣΥ.

14 14-ISTORIA_Master_cy 13/02/15 17:21 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 Ο Βρετανός πρωθυπουργός, Χάρολντ Μακμίλαν Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Πολ Ανρί Σπάακ Ο αρχηγός της ΕΟΚΑ, Γεώργιος Γρίβας, αποκαλούμενος «Διγενής». Ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Ευάγγελος Αβέρωφ -Τοσίτσας. Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Φατίν Ρουστού Ζορλού. Ο Μακάριος υπέρ της ανεξαρτησίας Η συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου στη Βρετανίδα βουλευτή του Εργατικού Κόμματος Μπάρμπαρα Κασλ Της ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΓΙΑΓΚΟΥ Το καλοκαίρι του 1958 τα δεδομένα στο Κυπριακό είχαν λάβει ιδιαίτερα πολύπλοκη τροπή. Η προώθηση του σχεδίου Μακμίλαν, όπως προτάθηκε από το Λονδίνο, έκανε έντονη την προοπτική της διχοτόμησης. Παρά την απόρριψή του από την ελληνική κυβέρνηση και τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, το σχέδιο Μακμίλαν, λόγω του χωριστικού του χαρακτήρα, μπορούσε να τεθεί σε εφαρμογή μόνο με τη συνεργασία της Αγκυρας και των Τουρκοκυπρίων. Πράγματι, η Προσπάθεια αδρανοποίησης σχεδίου Μακμίλαν 57 χρόνια πριν Τουρκία αποδέχθηκε το σχέδιο και η απόφαση για διορισμό κυβερνητικού αντιπροσώπου της στη Λευκωσία (ως ημερομηνία για την υλοποίηση αυτής της κρίσιμης κίνησης ανακοινώθηκε η 1η Οκτωβρίου 1958) άσκησε ιδιαίτερη πίεση στην Αθήνα. Οι προσπάθειες της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή επομένως θα συγκεντρωθούν στην αποτροπή αυτής της εξέλιξης. Πέρα από αυτό, προηγήθηκε στις αρχές Ιουνίου η έναρξη μεγάλων διακοινοτικών ταραχών στην Κύπρο -η σφαγή των Ελληνοκυπρίων στο χωριό Κιόνελι είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα- οι οποίες περιέπλεξαν την κατάσταση. Το ξέσπασμα των ταραχών τη δεδομένη χρονική στιγμή ενίσχυε την πεποίθηση σε Βρετανία, Ελλάδα και ΗΠΑ, ότι αυτές υποκινήθηκαν με εντολές της Τουρκίας με σκοπό να προβληθεί η διχοτόμηση ως μόνη δυνατή λύση. Στην Κύπρο οι Βρετανοί, απρόθυμοι να στραφούν κατά των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι ευθύνονταν για τις ταραχές, φοβούμενοι παράλληλα πιθανές συνέπειες στην πολιτική της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή (η τουρκική φιλία συνέχιζε να είναι απαραίτητη για τη Βρετανία), αντέδρασαν συλλαμβάνοντας πάνω από Ελληνοκυπρίους και ελάχιστους Τουρκοκυπρίους, κάτι που προκάλεσε αντιδράσεις. Σε αυτές τις κρίσιμες ώρες, μια πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου τροχιοδρομεί τις εξελίξεις σε ένα άλλο επίπεδο: Πρόκειται για τη συνέντευξη που έδωσε στη Βρετανή βουλευτή του Εργατικού Κόμματος, Μπάρμπαρα Κασλ. Στη συνέντευξη αυτή ο Αρχιεπίσκοπος τάχθηκε για πρώτη φορά επίσημα υπέρ της λύσης ανεξαρτησίας. Η Βρετανή πολιτικός, η οποία στο παρελθόν είχε κάνει δηλώσεις υπέρ της Κύπρου, έφθασε στην Αθήνα στα μέσα Σεπτεμβρίου (όπου βρισκόταν ο Μακάριος μετά την απελευθέρωσή του από τις Σεϋχέλλες) έπειτα από πρόσκληση της Εθναρχίας. Ηδη από τις 15 Σεπτεμβρίου ο Μακάριος στις συζητήσεις που είχε μαζί της, προβληματισμένος από την τροπή που είχαν λάβει οι εξελίξεις, φάνηκε έτοιμος να παραιτηθεί της Ενωσης για λύση ανεξαρτησίας υπό την εγγύηση των Ηνωμένων Εθνών. Είναι δύσκολο να υποστηριχθούν με βεβαιότητα τα κίνητρα της αλλαγής της πολιτικής του Μακαρίου, ο οποίος ενώ 24 Σεπτεμβρίου Η «Κ» προβάλλει την ανησυχία του Λονδίνου ότι η νέα πρόταση Μακαρίου θα τύχει υποστηρίξεως στον ΟΗΕ και το ότι οι Βρετανοί θεωρούν απαράδεκτη κάθε λύση του Κυπριακού χωρίς τη συμμετοχή των Τούρκων. βάσιζε πάντα την πολιτική του στον τελικό στόχο της αυτοδιάθεσης, ξαφνικά υποστήριξε καθεστώς ανεξαρτησίας, το οποίο απέκλειε την ένωση. Οπως σχολιάζει ο François Crouzet, φαίνεται ότι οι εξελίξεις του καλοκαιριού του 1958 έκαναν μεγάλη εντύπωση στον Μακάριο και τον έπεισαν ότι ο στόχος της ένωσης ήταν πολύ δύσκολος λόγω της έντονης αντίδρασης της Αγκυρας για λύση αντίθετη με τα συμφέροντά της. Επίσης, σε επίπεδο Ηνωμένων Εθνών, η ευελιξία κινήσεων ήταν πια περιορισμένη λόγω της στάσης της Ουάσιγκτoν, η οποία ευθυγραμμίστηκε σε αυτή τη φάση πλήρως με το Λονδίνο. Η Κασλ ενημέρωσε τον Βρετανό πρέσβη στην Αθήνα για τη νέα στάση του Μακαρίου και στη συνέχεια πραγματοποίησε επίσκεψη στην Κύπρο, όπου συναντήθηκε με τον Βρετανό κυβερνήτη σερ Χιου Φουτ, χωρίς ωστόσο να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα όπου ο Μακάριος την εξουσιοδότησε να δημοσιοποιήσει το κείμενο συνέντευξης που της παραχώρησε. Στη δημοσιότητα Πράγματι στις 22 Σεπτεμβρίου 1958, το κείμενο της συνέντευξης δόθηκε στη δημοσιότητα. Στη συνέντευξη ο Μακάριος δήλωσε ότι η επικείμενη εφαρμογή του σχεδίου Μακμίλαν εκ μέρους της Τουρκίας, με την προγραμματισμένη αποστολή του Τούρκου αντιπροσώπου στη Λευκωσία την 1η Οκτωβρίου, δημιουργούσε επικίνδυνα δεδομένα όχι μόνο για την Κύπρο αλλά και για την ευρύτερη περιοχή. Κατηγόρησε το Λονδίνο ότι επιδίωκε να δώσει στην Αγκυρα κυριαρχικά δικαιώματα στην Κύπρο, και ότι με την πολιτική του περιέπλεξε την κατάσταση, μεταβάλλοντας το ζήτημα σε μια ελληνοτουρκική διένεξη στην οποία το ίδιο επιχειρούσε να εμφανιστεί ως διαιτητής. Σε ερώτηση της Κασλ πώς σκόπευε να αντιμετωπίσει την κατάσταση, ο Μακάριος απάντησε ότι «ζωηρώς ενδιαφέρομαι να εύρω τρόπον διά του οποίου η ειρήνη εις την Κύπρον δύναται να αποκατασταθή και να σταματήση η αιματοχυσία από όλας τας πλευράς. Προς τούτο εισηγούμαι όπως μετά μίαν καθωρισμένην περίοδον αυτοκυβερνήσεως η Κύπρος καταστή ανεξάρτητος χώρα μη συνδεομένη με την Ελλάδα ή την Τουρκία», προσθέτοντας τον όρο ότι «το καθεστώς αυτό δεν θα μεταβληθή είτε δι ενώσεως με την Ελλάδα είτε διά διαμελισμού είτε δι άλλου τρόπου, εκτός εάν τα Ηνωμένα Εθνη εγκρίνουν τοιαύτην μεταβολήν». Με αυτή την κίνηση ο Μακάριος σηματοδότησε επίσημα μια ριζική αναθεώρηση της μέχρι τότε πολιτικής του. Ηταν η πρώτη φορά που διατυπωνόταν δημόσια από την ελληνική πλευρά η ιδέα της ανεξαρτησίας. Ο Αρχιεπίσκοπος της Κύπρου Μακάριος με τη βουλευτή των Εργατικών Μπάρμπαρα Κασλ, η οποία στο παρελθόν είχε κάνει δηλώσεις υπέρ της Κύπρου. Εκπληξη και αντιδράσεις σε Αθήνα και Αγκυρα Η πρωτοβουλία του Μακαρίου αναπόφευκτα προκάλεσε έκπληξη, αλλά και αντιδράσεις. Ο αρχηγός της ΕΟΚΑ στρατηγός Γεώργιος Γρίβας αντέδρασε έντονα όταν έμαθε τα νέα. Ο Μακάριος τον είχε ενημερώσει με επιστολή εξηγώντας, ανάμεσα σε άλλα, ότι οι συνθήκες που δημιουργούνταν με την εφαρμογή του σχεδίου Μακμίλαν ήταν τέτοιες που για να αποτραπεί το ενδεχόμενο διχοτόμησης και να μεταβληθεί η κατάσταση, έπρεπε να παρουσιάσει νέες προτάσεις. Ο Γρίβας δεν πείστηκε από τα επιχειρήματα του Αρχιεπισκόπου και θύμωσε που ενήργησε μόνος του. Παράλληλα οι δηλώσεις του Μακαρίου προκάλεσαν αμηχανία αλλά και δυσαρέσκεια και στην ελληνική ηγεσία. Παρά το γεγονός ότι η Αθήνα ήταν ήδη θετικά διακείμενη προς την ιδέα της ανεξαρτησίας, δυσαρεστήθηκε που ο Αρχιεπίσκοπος έδρασε μόνος του, χωρίς πρώτα να τη συμβουλευθεί. Επειτα, η πρωτοβουλία του Μακαρίου της στέρησε ένα διπλωματικό πλεονέκτημα καθώς επιδίωκε να προταθεί η λύση ανεξαρτησίας από τρίτη πλευρά και η ίδια η Αθήνα να την αποδεχθεί, παρουσιάζοντας το γεγονός ως παραχώρηση από μέρους της. Επίσης θεώρησε ότι η συντηρητική κυβέρνηση του Χάρολντ Μακμίλαν στο Λονδίνο θα ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτική εάν όχι ξεκάθαρα αρνητική απέναντι σε μια πρόταση την οποία προώθησε μέλος της εργατικής αντιπολίτευσης. Επομένως η διαφωνία αφορούσε τον τρόπο που έγινε η πρόταση και όχι τους ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΕΥΑΝΘΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής με την Μπάρμπαρα Κασλ. στόχους της. Ωστόσο, έπειτα από συνάντηση που είχε ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Αβέρωφ με τον Αρχιεπίσκοπο στις 28 Σεπτεμβρίου, η Αθήνα ανακοίνωσε ότι στηρίζει απόλυτα την πρόταση του Μακαρίου. Αναπόφευκτα, αρνητικά αντέδρασαν τόσο η Τουρκία όσο και οι Τουρκοκύπριοι, που δήλωσαν ότι η πρόταση ήταν απλά μια υπεκφυγή με σκοπό την αναβολή της εφαρμογής του σχεδίου Μακμίλαν και τον εντυπωσιασμό του ΟΗΕ. Αντίστοιχα, ούτε το Λονδίνο είδε θετικά την ανακοίνωση. Από τη μια, υπήρξε συμπάθεια και στήριξη από τους Εργατικούς, από την αντιπρόεδρο άλλωστε των οποίων προωθήθηκε η κίνηση. Από την άλλη όμως, το επίσημο Λονδίνο αξιολόγησε αρνητικά την εξέλιξη, καθώς θεωρήθηκε ένας τακτικός ελιγμός που θα έφερνε τη Βρετανία σε δύσκολη θέση. Πράγματι, όπως υπογραμμίζει ο François Crouzet, δεν ήταν η άρνηση του Γρίβα που θα μπλόκαρε τις καταστάσεις (ο στρατηγός άλλωστε δεν θα προέτασσε ανυπακοή στις αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης και του Μακαρίου) όσο η αντίδραση Τουρκίας και Βρετανίας. Η αρνητική στάση των Βρετανών υπαγορευόταν από την ανάγκη τους να μη δυσαρεστήσουν την Τουρκία, ενώ παράλληλα το Λονδίνο επιθυμούσε να μη συζητηθεί εκ νέου το Κυπριακό στον ΟΗΕ. Η αλλαγή πολιτικής του Μακαρίου θα αποτελέσει τελικά τη βάση για τη διαπραγμάτευση των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου. Ομως η κίνησή του προς στιγμήν έπεσε στο κενό, καθώς συνέπεσε με νέα μεσολαβητική πρωτοβουλία του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Πολ- Ανρί Σπάακ. Η πρωτοβουλία προέκυψε έπειτα από επιστολή που ΙΔΡΥΜΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ απηύθυνε ο Ελληνας πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής στον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ στην οποία διατύπωσε την απειλή ότι τυχόν εφαρμογή του σχεδίου Μακμίλαν θα μπορούσε να έχει ως συνέπεια την αποχώρηση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ. Ο Σπάακ έφθασε στην Αθήνα στις 23 Σεπτεμβρίου 1958 προτείνοντας αναβολή εφαρμογής του σχεδίου και σύγκληση νέας Διάσκεψης ανάμεσα σε Βρετανία, Ελλάδα, Τουρκία, Τουρκοκυπρίους και Ελληνοκυπρίους. Ωστόσο παλινδρομήσεις του Μακαρίου σε σχέση με το αν έπρεπε ή όχι η Ελλάδα να μετέχει στη Διάσκεψη αποδυνάμωσαν τελικά τη θέση της Αθήνας, ιδιαίτερα σε σχέση με επικείμενη νέα συζήτηση στον ΟΗΕ που θα λάμβανε χώρα στα τέλη Νοεμβρίου. Πράγματι, στη συζήτηση στον ΟΗΕ το ψήφισμα που κατέθεσε η Ελλάδα υπέρ της ανεξαρτησίας της Κύπρου δεν εγκρίθηκε. Ομως, αυτή την κρίσιμη στιγμή, για άλλους, περιφερειακούς και στρατηγικούς κυρίως λόγους, η Τουρκία άλλαξε στάση. Στη Νέα Υόρκη, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Φατίν Ζορλού, προσέγγισε τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, Ευάγγελο Αβέρωφ, για έναρξη διμερών διαπραγματεύσεων. Αυτές θα οδηγήσουν τελικά στις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, τον Φεβρουάριο του Η δρ Αναστασία Γιάγκου είναι ειδική επιστήμων στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου.

15 15-KOINONIA_Master_cy 13/02/15 18:30 Page 15 Kυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 ΚΟΙΝΩΝΙΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 15 Το αγνό μεράκι που έγινε επάγγελμα Εδώ και 50 χρόνια «ντύνει» τη Λευκωσία (και όχι μόνο), κάνοντάς ολόκληρο το νησί να χορεύει σε ρυθμούς καρναβαλιού Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗ <<<<<<< Η ιστορία πίσω από το κατάστημα Μασκέ Αμαλία, που κρατά ζωντανή την αποκριάτικη παράδοση. Οι Απόκριες στην Κύπρο είναι απόλυτα συνυφασμένες με τη Λεμεσό, γι αυτό και η ύπαρξη ενός αμιγώς καρναβαλίστικου σημείου αναφοράς στη Λευκωσία είναι είδηση ή, για την ακρίβεια, μία ολόκληρη ιστορία μισού αιώνα. Συγκεκριμένα, στον Άγιο Δομέτιο, υπάρχει ένα κατάστημα, το Μασκέ Αμαλίας, που τα τελευταία 50 χρόνια δηλώνει παρών στο καρναβάλι και βεβαίως αυτή την περίοδο έχει την τιμητική του. Δημιουργός του η κυρία Αμαλία Δρουσιώτου. Με εφόδια το μεράκι και τον ενθουσιασμό για τις απόκριες η κ. Αμαλία έραβε κάθε χρόνο επτά καρναβαλίστικες στολές για τις τέσσερες κόρες της και τα τρία της αγόρια. Οι ιδέες δεν έλειπαν ποτέ, οπότε με τα χρόνια το άτυπο βεστιάριο της κ. Αμαλίας ολοένα και μεγάλωνε. Έτσι, το 1965 κάποιος συγγενής τη ρώτησε τι έχει σκοπό να κάνει με τόσες στολές που είχαν μαζευτεί στα ερμάρια, και της έβαλε την ιδέα να τις ενοικιάζει. Φυσικά η νεολαία της γειτονιάς πολλές φορές είχε δανειστεί δωρεάν στολές της κ. Αμαλίας. Η συγγενική προτροπή σύντομα πήρε σάρκα και οστά. Η κ. Δρουσιώτου ξεκίνησε δειλά-δειλά να ενοικιάζει τις στολές της, να σπέρνει και στην πιο αστική και σοβαρή Λευκωσία την ιδέα του καρναβαλιού, της πελλόμασκας και το «δαιμόνιο» της μεταμφίεσης. Ακολούθησαν πολλά ταξίδια στην Αθήνα, όπου η κ. Αμαλία με ζήλο αναζητούσε βιοτεχνίες που ικανοποιούσαν τα δικά της ποιοτικά στάνταρτ, ποτέ άλλωστε δεν υπέκυπτε σε χαμηλής ποιότητας στολές. Καταλάβαινε ότι οι στολές που ενοικιάζονται πρέπει να είναι ανθεκτικές, να μπορούν επαναχρησιμοποιηθούν και να βρίσκονται πάντοτε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Από το μακρινό πια 1965 που η κ. Αμαλία Δρουσιώτου αξιοποίησε τον ιδιόκτητό της χώρο μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1990 το κατάστημα διοικείτο αποκλειστικά από την ίδια, ώσπου ο ένας της γιος, ο Μάριος Δρουσιώτης, σιγά-σιγά άρχισε να παίρνει τα ηνία από τη μητέρα του, με την ίδια φυσικά να βρίσκεται όσο περισσότερες ώρες μπορούσε στο καταθετήριο της ψυχής της, το κατάστημα που με τόσο μεράκι είχε καταφέρει να κάνει σημείο αναφοράς της καρναβαλίστικης Κύπρου. Ο σημερινός ιδιοκτήτης Μάριος Δρουσιώτης μάς είπε ότι από την εποχή που με τον Καρυδά, (μεταφορέα της εποχής), έστελναν στολές σε ολόκληρη την Κύπρο με ειδικές βαλίτσες μεταφοράς και πληρώνοντας εισιτήριο θέσης επιβάτη, μέχρι τις μέρες μας, έχοντας περάσει πια 50 χρόνια το κατάστημα Μασκέ Αμαλίας έχει εδραιωθεί. Ρωτώντας τον κ. Δρουσιώτη πώς αντεπεξέρχεται το κατάστημα τις περιόδους εκτός καρναβαλιού μας είπε ότι υπάρχει συνεργασία με σχολεία, που ενοικιάζουν στολές για τα θεατρικά τους έργα, τις ειδικές εκδηλώσεις τους (1η Απριλίου, 25η Μαρτίου κτλ.), αλλά και με κανάλια για σκοπούς τηλεοπτικών παραγωγών, και ερασιτεχνικά θέατρα και θιάσους για τις παραστάσεις τους. Το Κυπριακό... αλλιώς Ο σύζυγος της κ. Αμαλίας Παντελάκης Δρουσιώτης εργαζόταν στο περίφημο τότε ξενοδοχείο Λήδρα Πάλας και οι καθημερινές παραστάσεις του ήταν γεμάτες εικόνες πολιτικών, επιφανών Κυπρίων, αλλά και εκδηλώσεις. Τον Φεβρουάριο του 1969 με τη λήξη της δεύτερης φάσης των διακοινοτικών, οι συνομιλητές Κληρίδης και Ντενκτάς σε κοινή δήλωσή τους διατύπωναν «συγκρατημένη αισιοδοξία», για μία ειρηνική συμβίωση Ε/κ και Τ/κ, τα πήγαινε έλα των δύο ηγετών στο Λήδρα Πάλας ήταν συνεχή και εντατικά, πράγμα που ο κ. Παντελάκης μετέφερε στο σπίτι του, εκφράζοντας ίσως και την αγωνία του για το μέλλον του νησιού. Η κ. Αμαλία, δημιουργική και ευφάνταστη, σκέφτηκε τα πράγματα αλλιώς, να ντύσει τα δύο της παιδιά, τα δύο αδέλφια Μάριο και Φίλιππο, Γλαύκο Κληρίδη και Ραούφ Ντενκτάς αντίστοιχα, έχοντας ίσως στο πίσω μέρος του μυαλού της ότι και οι δύο ηγέτες μοιράζονταν τον ίδιο τόπο, όπως τα δύο παιδιά το παιδικό τους δωμάτιο. Μπήκαν μπροστά, λοιπόν, βελόνες και σακοράφες, υφάσματα και κλωστές, περούκες και χαρτοφύλακες φερμένα από το εξωτερικό από την κ. Αμαλία, φαντασία και μεράκι, και τα δύο παιδιά παρουσιάστηκαν ως Κληρίδης και Ντενκτάς στις 13 Φεβρουαρίου του 1969 στο αποκριάτικο πάρτι του ΑΠΟΕΛ στο Λήδρα Πάλας. Μάλιστα, όπως μας αφηγήθηκε ο κ. Μάριος ο κάθε αδελφός κατέφθασε στο ξενοδοχείο ξεχωριστά με αυτοκίνητο που τους αποβίβασε στην κεντρική είσοδο του Λήδρα Πάλας, αναπαριστώντας κατά κάποιο τρόπο τις συνομιλίες της περιόδου. Η εμφάνιση αυτή, όπως είναι φυσικό, έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση σε όλους, δίνοντας στα δύο αδέλφια το πρώτο βραβείο σε σχετικό διαγωνισμό του χορού. Βέβαια, η μαεστρία της κ. Αμαλίας κατάφερε να πάρει και το δεύτερο βραβείο του διαγωνισμού, αφού οι αδελφές του βραβεύτηκαν ως Δαίδαλος και Ίκαρος. Το βραβείο που έγραψε ιστορία κέρδισε και μία θέση στα πρωτοσέλιδα της εποχής, τον Φεβρουάριο του Οι Μάριος και Φίλιππος Δρουσιώτης σε ρόλο Γλαύκου Κληρίδη και Ραούφ Ντενκτάς. Το Μασκέ Αμαλίας στον Άγιο Δομέτιο είναι το πρώτο κατάστημα με ενοικιαζόμενες στολές στη Λευκωσία και από τα λίγα που έχουν απομείνει στις μέρες μας.

16 16-ELLADA_Master_cy 14/02/15 00:37 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 Η ευθύνη και τα σύμβολα Του ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ Σύγχυση μεταξύ προόδου και οπισθοδρόμησης Του ΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑ Οσο περνούν οι ημέρες τόσο πιο καθαρό θα γίνεται το δίλημμα στο μυαλό του πρωθυπουργού. Η διαπραγμάτευση κάποια στιγμή θα τελειώσει. Αν όχι τη Δευτέρα, λίγες ημέρες αργότερα. Ο κ. Τσίπρας θα πρέπει είτε να συμβιβασθεί με την ιδέα ενός μεταλλαγμένου προγράμματος και μιας μετονομασθείσας τρόικας είτε να οδηγήσει τη ρήξη στα πραγματικά άκρα. Τι θα πει στα πραγματικά άκρα; Να είναι έτοιμος να δεχθεί ένα τηλεφώνημα από τον κ. Ντράγκι <<<<<< Στον ρεαλισμό ο κ. Τσίπρας ενδέχεται να χρειασθεί συμμάχους που δεν θα μπορούσε ποτέ να φαντασθεί ως συγκυβερνήτες του. Ο μικροαστικός ριζοσπαστισμός Η παλαιά Ευρώπη μπορούσε να επαίρεται πριν από λίγα χρόνια για την εδραίωση του αστικού αντιπροσωπευτικού συστήματος στην πλέον δημοκρατική του έκφανση. Οχι, όμως, πλέον. Η οικονομική κρίση συνέτριψε τη μεσαία τάξη και ανέδειξε έναν μικροαστικό ριζοσπαστισμό τόσο στα αριστερά όσο και στα δεξιά του υφισταμένου -έως πρόσφατα- πολιτικού φάσματος. Μια νέα πολιτική τάση αμφισβητήσεως διαμορφώνεται, περιορίζοντας τον ζωτικό χώρο που άλλοτε κατείχαν η Κεντροδεξιά και η σοσιαλδημοκρατία. Στην Ελλάδα η νέα τάση του μικροαστικού ριζοσπαστισμού ανέδειξε στα αριστερά τον ΣΥΡΙΖΑ, στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας τους Ανεξάρτητους Ελληνες και στο απώτατο άκρο τη Χρυσή Αυγή. Από τα τρία κόμματα, μόνον ο ΣΥ- ΡΙΖΑ έχει πλαισιωθεί από εκπροσώπους μιας μάλλον εξωστρεφούς ακαδημαϊκής «ελίτ», σε ορισμένες περιπτώσεις αρκούντως εξοικειωμένους και άνετα κινούμενους στο διεθνές περιβάλλον. Οι εν εξελίξει διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες θα ήταν δυνατόν να εκληφθούν ως μια διαδικασία εμβολιασμού του ευρωπαϊκού κατεστημένου για την αντιμετώπιση μιας νέας «νόσου» μιας αναδυόμενης νέας πολιτικής τάξης πραγμάτων. Είναι μια κατάσταση δυσάρεστη για την κατεστημένη ευρωπαϊκή αντίληψη. Αλλά προκειμένου να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν -να διατηρηθούν με άλλα λόγια οι υφιστάμενες δομές λειτουργίας και ελέγχου- θα πρέπει να υπάρξει αλλαγή. Αυτό προϋποθέτει ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα προσαρμόσει κάποιες προεκλογικές του εξαγγελίες προς το ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο, και εκ παραλλήλου ότι η Ενωση θα επιβεβαιώσει ότι δεν αγνοεί τη λαϊκή ετυμηγορία, όπως αυτή εκφράσθηκε στις τελευταίες εκλογές Του ΚΩΣΤΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ που εκπροσωπεί την «σιδερένια γροθιά» της Ευρωζώνης και ο οποίος θα του πει: «κ. πρωθυπουργέ, πολύ φοβάμαι ότι αν δεν συμφωνήσετε με την Ευρωζώνη μέχρι αύριο το πρωί, θα αναγκασθώ να διακόψω την παροxή ELA στις τράπεζές σας». Είναι η απειλή που υλοποιήθηκε στην Κύπρο και ανάγκασε την Ελλάδα και την Ιρλανδία να ακολουθήσουν κατά γράμμα τα μνημόνια. Υποθέτω ότι είναι άλλο να το διαβάζεις ή να το σκέφτεσαι και άλλο να το ζεις κάποια Παρασκευή βράδυ... Ο κ. Τσίπρας έχει ήδη πάρει μία σχετική γεύση από την ωμότητα ανάλογων συζητήσεων. Μέσα στην Ευρώπη η Ελλάδα δεν έχει ισχυρούς συμμάχους. Αυτό φάνηκε στο τελευταίο Eurogroup, αλλά και στη σύνοδο κορυφής. Πραγματική εναλλακτική λύση χρηματοδότησης και μόνιμης γεωπολιτικής συμμαχίας δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Οι Αμερικανοί είπαν αυτά που είχαν να πουν, αλλά δεν σηκώνουν και πολύ το τηλέφωνο. Οι Κινέζοι ξεκαθαρίζουν ότι θέλουν την Ελλάδα στην Ευρωζώνη και την απόλυτη τήρηση των δικών τους συμφωνιών. Το παιχνίδι με τη Ρωσία πήγε όπως είχε σχεδιασθεί, αλλά δεν υπήρχαν ποτέ υπερβολικές προσδοκίες. Κάποια ώρα, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας θα βρεθεί στο δίλημμα να εισέλθει στα γρανάζια των μνημονίων και της συνεχούς διαπραγμάτευσης με την Ευρωζώνη ή να διατρέξει το πραγματικό ρίσκο της εξόδου. Δεν είναι εύπεπτο ρίσκο. Ανάλογες αποφάσεις άντε να έχουν πάρει δυοτρεις πρωθυπουργοί στη σύγχρονη Ιστορία μας. Είναι η ώρα που θα παλεύει στο μυαλό του η «Καισαριανή» με ό,τι αυτή συμβολίζει με τον ρεαλισμό. Είναι η ώρα που εγκαταλείπεις μάλλον την ιδέα ότι παραμένεις πρόσωπο-μύθος για την παγκόσμια Αριστερά και συμβιβάζεσαι με τον ρόλο ενός λιγότερο συμβατικού πρωθυπουργού σε περίοδο κρίσης. Ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να αποφασίσει στον δρόμο και με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Στη ρήξη θα βρει συνοδοιπόρους μέσα στο κόμμα του και ενδεχομένως από τα υπόλοιπα αντισυστημικά κόμματα. Στον ρεαλισμό ενδέχεται να χρειασθεί συμμάχους που δεν θα μπορούσε ποτέ να φαντασθεί ως συγκυβερνήτες του. Η ώρα της απόφασης για τον πρωθυπουργό δεν θα αργήσει πάντως. Συμβιβασμός με ευρώ ή πλήρης ρήξη με περιπέτεια χωρίς επιστροφή; Λίγο πριν από τις εκλογές είχε δηλώσει σε μια συνέντευξη στον Ν. Χατζηνικολάου πως είναι σαφώς «υπέρ του ευρώ, χωρίς όμως άλλες θυσίες για τον λαό». Πρόκειται για μία φράση που επιδέχεται πολλών αναλύσεων. Για το καλό του τόπου ελπίζουμε να κερδίσει η ευθύνη και να χάσουν τα σύμβολα. Και η αλήθεια είναι πως τις τελευταίες ημέρες βλέπουμε δείγματα που δείχνουν ότι ο κ. Τσίπρας θα βαδίσει, με δισταγμούς και μισή καρδιά, στον μοναχικό δρόμο της ευθύνης. σε μια χώρα. Πρόκειται για εγχείρημα καινοφανές και ριψοκίνδυνο, αλλά όταν ένα σύστημα αδυνατεί να προχωρήσει στις απαραίτητες προσαρμογές, καθίσταται απάνθρωπο και καταρρέει τελικώς. Κάποτε η ενσωμάτωση των νέων τάσεων υπαγόταν στην αποκλειστική ευθύνη του μονάρχη, που εξέφραζε το «όλον» της όποιας κοινωνίας, ανεξαρτήτως διαιρέσεων και ανταγωνισμών. Δεν είναι συνεπώς παράδοξο ότι ο βασιλεύς Κωνσταντίνος, πρώην των Ελλήνων, ήταν από τους πρώτους που εδήλωσε ότι θα έπρεπε οι Ευρωπαίοι εταίροι μας να δώσουν «μια ευκαιρία» στον νέο πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Κάποιοι δυσαρεστήθηκαν ενδεχομένως. Πρόκειται όμως για εκείνους που αντιμετώπισαν τη μοναρχία ως τη θεραπαινίδα των προσωπικών ή των κομματικών τους συμφερόντων και τελικώς την υπονόμευσαν. Κάποιοι προεξοφλούν επίσης ότι το ευρωπαϊκό πολιτικό κατεστημένο θα σπεύσει να συντρίψει τον ΣΥΡΙΖΑ, προς γενικό παραδειγματισμό. Αλλά ο μικροαστικός ριζοσπαστισμός -της Δεξιάς ή της Αριστεράς, αδιάφορο- έχει εξαπλωθεί ευρύτατα σε όλη την Ευρώπη και μια απόπειρα βιαίας καταστολής θα τον καθιστούσε πολύ πιο θηριώδη. Τίποτε βέβαια δεν κρίθηκε οριστικά ακόμη. Αλλά εάν οι συνομιλίες των Βρυξελλών καταλήξουν σε έναν συμβιβασμό, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα θα διοχετεύσει την «επαναστατική της ορμή» στο εσωτερικό, εφαρμόζοντας το σκέλος του Μνημονίου που αφορά τα ανώτατα κοινωνικά και οικονομικά κλιμάκια και τα οποία οι προηγούμενες κυβερνήσεις έκριναν σκόπιμο να αγνοήσουν, παρά τις προτροπές και συνεχείς υπενθυμίσεις των εταίρων μας. Εχει να διαδραματίσει κάποιον ρόλο και η σημερινή κυβέρνηση εντός του ευρωπαϊκού συστήματος. ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ Tου ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ Οι δραματικές συναντήσεις αξιωματούχων της ελληνικής κυβέρνησης με τους ξένους ομολόγους τους μονοπωλούν την προσοχή μας αυτές τις ημέρες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι, είτε οδηγηθούμε σε αδιέξοδο είτε επιτευχθεί συμφωνία είτε συνεχιστεί η αναμονή, η Ελλάδα αντιμετωπίζει πολλές άλλες και μεγάλες προκλήσεις. Ισως το σοβαρότερο πρόβλημα είναι μια γενική σύγχυση για το ποιοι είμαστε και πού πάμε. Η οικονομική κρίση προκάλεσε σημαντικότατες πολιτικές εξελίξεις οι οποίες, με τη σειρά τους, μας έφεραν σε ένα πολιτισμικό σταυροδρόμι. Σήμερα κρίνεται όχι μόνο η θέση μας στην Ευρώπη αλλά και ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον. Τις τελευταίες ημέρες, ο μαραθώνιος του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, του υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη και άλλων να πείσουν ξένους ηγέτες για τα δίκαια της Ελλάδας αποκάλυψε για άλλη μία φορά τη μεγαλύτερη αδυναμία της κοινωνίας και της διοίκησής μας είναι η προχειρότητα, ο αυτοσχεδιασμός, ο έντονος συναισθηματισμός και η τυφλή πίστη στην υπεροχή των επιχειρημάτων μας. Ενώ οι κ. Τσίπρας και Βαρουφάκης ισχυρίζονται ότι φέρουν σχέδιο για τη σωτηρία της Ευρώπης, στις συναντήσεις της τελευταίας εβδομάδας δεν κατέθεσαν συγκεκριμένες ιδέες και στοιχεία που θα έπειθαν τους ομολόγους τους για το δίκιο τους. Αλλά υπάρχει αντίπαλη ομάδα στο τραπέζι και περιμένει πράξεις και δεσμεύσεις, όχι λόγια. Ούτε οι προηγούμενες κυβερνήσεις επέδειξαν την αναγκαία σοβαρότητα, και αυτό το βρήκε μπροστά της η νέα κυβέρνηση. Στην αρχή της κρίσης, η Ε.Ε. δεν είχε τους θεσμούς και τους μηχανισμούς να διαχειριστεί τη χρεοκοπία κάποιου μέλους. Αυτό προκάλεσε πολλά λάθη και προχειρότητες εκ μέρους των ηγετών της Ενωσης, με αποτέλεσμα να ανοίξουν παλιά ρήγματα μεταξύ χωρών και να υποστεί μεγάλο πλήγμα η εικόνα της ενότητας και ισότητας των χωρών-μελών. Εκτοτε, και αφού σχηματίστηκαν νέοι θεσμοί για τη διαχείριση της κρίσης, οι περισσότερες χώρες βασίζουν τις πολιτικές τους στην τήρηση των (νέων και παλιών) κανόνων και διαδικασιών. Η Ελλάδα, από την άλλη, δοκιμάζει συνεχώς τα όρια των διαδικασιών και των χρονοδιαγραμμάτων. Σε πολλά έχουν δίκιο οι Ελληνες, έχοντας υποστεί τεράστιο πλήγμα στα οικονομικά τους, στην εθνική και προσωπική τους αξιοπρέπεια. Αλλά το αποτέλεσμα είναι να ενισχύεται η εντύπωση ότι κάποιοι λαοί είναι πιο ορθολογικοί και πιο πειθαρχημένοι από άλλους. Οι επιπτώσεις των στερεοτύπων και του διχασμού είναι σοβαρές εμποδίζονται όλοι να δουν με καθαρό βλέμμα το πεδίο των διαφορών μεταξύ τους, να αξιολογήσουν τους κινδύνους και να επιδιώξουν το καλύτερο αποτέλεσμα. Η ένταση με τους Ευρωπαίους προκαλεί επιπόλαιες και απλοϊκές σκέψεις σε αρκετά κυβερνητικά στελέχη. Ο υπουργός Αμυνας Πάνος Καμμένος εγείρει την προοπτική να στραφούν οι Ελληνες στη Ρωσία και την Κίνα για βοήθεια, ξεχνώντας, ίσως, ότι οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ ήταν αυτοί που βοήθησαν την Ελλάδα και παραμένουν οι μόνοι που μπορούν να συνεχίσουν να μας στηρίζουν στον βαθμό που έχουμε ανάγκη. Αλλοι υπουργοί ανήγγειλαν την ακύρωση μεταρρυθμίσεων και την αντίθεσή τους σε σημαντικές επενδύσεις, προκαλώντας ερωτήματα στην Ε.Ε. αλλά και σε ξένες χώρες. Οι Κινέζοι εξέφρασαν επισήμως την ανησυχία τους. Θέλουν να παραμείνει η Ελλάδα εντός Ευρωζώνης και να τηρήσει τις συμφωνίες που έχει υπογράψει. Το ίδιο ζητούν η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ. Η αναξιοπιστία δεν δημιουργεί ρήγμα μόνο με τους «Δυτικούς» εταίρους μας, αλλά υπονομεύει όλες τις σχέσεις μας. Οχι μόνο με άλλες χώρες αλλά και εντός συνόρων, όπου η τήρηση των νόμων, Η γλώσσα των «σημείων» <<<<<< Οποια κι αν θα είναι η έκβαση, ο τόπος έχει γυρίσει σελίδα. Πριν από τρεις εβδομάδες, η ελλαδική κοινωνία έδωσε την εντολή διακυβέρνησης της χώρας σε έναν πολιτικό σχηματισμό που, εύλογα, κινούσε τη δυσπιστία των ορθολογικά σκεπτόμενων πολιτών: Δεν είχε εμφανίσει συγκροτημένο κοινωνικό πρόγραμμα, κοινωνικές σκοποθεσίες, ο πολιτικός αυτός σχηματισμός. Μιλούσε μόνο για διαχειριστικές προτάσεις, μυωπικά οικονομίστικες, ωσάν η χώρα να περνούσε μιαν εφήμερη κρίση και όχι βυθισμό σε παραλυτική παρακμή, διολίσθηση σε πρωτογονισμό μανιασμένης ιδιοτέλειας. Δεν παρουσίασε ποτέ ο πολιτικός αυτός σχηματισμός θέσεις του για την παιδεία (και όχι απλώς για τα τεχνικά προβλήματα της εκπαίδευσης), για εξωτερική πολιτική γόνιμης και ρεαλιστικής ελληνικής ιδιοπροσωπίας, για την εντόπια γαγγραινώδη παραποίηση του συνδικαλισμού, τη λειτουργική αχρήστευση της Δικαιοσύνης. Είχε έναν νέο σε ηλικία αρχηγό ο συγκεκριμένος πολιτικός σχηματισμός, με ηγετικά χαρίσματα καταφανώς υπέρτερα των φθαρμένων θλιβερών μετριοτήτων που επιβίωναν σε όλα τα άλλα παρακμιακά απομεινάρια του κομματικού συστήματος. Αλλά είχε και παρελθόν πολύ βεβαρημένο ο ίδιος σχηματισμός: Σαράντα ολόκληρα χρόνια στα σχολειά και στα πανεπιστήμια, στη δημοσιογραφία και στα ηλεκτρονικά μέσα, συνολικά στο πεδίο της «διανόησης», λειτουργούσε σαν Ζντανοφικός φασιστικός εφιάλτης, με μεθόδους και νοοτροπία τρομοκρατών. Επιπλέον, στο όνομα του ιστορικο-υλιστικού διεθνισμού, πρακτόρευε απροκάλυπτα τη φανατισμένη τυφλότητα του σκοπιανού εθνικισμού, τις ραδιουργίες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, τη μεθοδική αγλωσσία και τη στρέβλωση της ιστορικής συνείδησης των Ελλήνων. Με αυτές τις προδιαγραφές ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ την εντολή να κυβερνήσει τη χώρα. Και με την ανάληψη της εντολής αρχίζει το αναπάντεχο, η έκπληξη: Για πρώτη φορά στα ελλαδικά πολιτικά χρονικά, κόμμα που θριάμβευσε στις εκλογές σχηματίζει κυβέρνηση με δεκατέσσερα από τα μέλη της (ναι, 14) να είναι εξωκοινοβουλευτικές προσωπικότητες ποτέ κόμμα δεν είχε τολμήσει τέτοια κοινωνική επιστράτευση. (Το καθεστώς ώς τώρα ήταν: ο πρωθυπουργός να μοιράζει τα υπουργεία για να εξοφλήσει ιδιοτελέστατα προσωπικά χρωστούμενα ή για να κολακέψει εκλογικές περιφέρειες). Δεύτερη έκπληξη: οι ικανότητες και το ύφος - ήθος των υπουργών, τουλάχιστον όσων ενεργοποιήθηκαν αμέσως και με φρενήρεις ρυθμούς για τα επείγοντα προβλήματα της χώρας. Ολόκληρη η Ευρώπη ξαφνιάζεται, μαζί κι ένα ευρύτερο διεθνές περιβάλλον το μαρτυρεί η πρωτοφανής, απίστευτη έκταση και ένταση ενδιαφέροντος Τύπου και ηλεκτρονικών μέσων για την Ελλάδα και τα προβλήματά της. Αντί για την εικόνα άτολμων, συμπλεγματικών μετριοτήτων διορισμένων (ως εικός) από τους δανειστές για να εκπροσωπούν τα συμφέροντα της Ελλάδας έναντι των δανειστών, περάσαμε στην εικόνα προσωπικοτήτων με εκπληκτικές ικανότητες, σπάνια κατάρτιση, αστραφτερή ευτολμία, φανερή, εργώδη προετοιμασία και πίστη μαχητική στο δίκιο της χώρας τους. Πότε και πώς προγραμματίστηκαν και οργανώθηκαν αστραπιαία οι περιοδείες του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, στην έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Πότε και πώς εξασφαλίστηκαν οι συναντήσεις τους με τους κορυφαίους των ισχυρών της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το πλήθος των συνεντεύξεων στον διεθνή Τύπο και στις τηλεοράσεις. Κυρίως, από πού και πώς ξεπήδησε αυτό το απαρόμοιαστο ανθρώπινο υλικό, να εκπροσωπεί μιαν Ελλάδα που είχε ταυτιστεί διεθνώς στις συνειδήσεις με τη φαυλότητα, τη λαμογιά, την ανικανότητα και βουλιμική χωριατιά πολιτικοί δίχως το κάτσιασμα της μειονεξίας και χαμόγελα λακέδων μπροστά στα αφεντικά τους, αλλά με ραχοκοκαλιά και αξιοπρέπεια, ηρεμία και αποφασιστικότητα. Η έκπληξη δεν εξουδετερώνει την κριτική σκέψη και στάση, δεν ξεχνάμε την καταγωγή του ΣΥΡΙΖΑ και το παρελθόν του. Αλλά είναι ψυχοπαθολογική εμπάθεια και μικρόνοια να κλείνουμε τα μάτια μπροστά σε αυτό που βλέπουμε, επειδή δεν δικαιολογείται από το παρελθόν του. Επιτέλους, η πειστικότερη γλώσσα για τον ψυχικά υγιή πολίτη είναι η σημειωτική (γλώσσα των σημείων): Ο υπουργός Οικονομικών να ταξιδεύει σε «οικονομική» θέση και να κοιμάται ΑSSOCIATED PRESS η πληρωμή των φόρων κ.ά. δεν φαίνεται να δεσμεύουν τους πάντες ισόνομα, προκαλώντας μια αίσθηση διάχυτης αδικίας. Το πολιτισμικό ερώτημα, δηλαδή, δεν είναι εάν ανήκουμε στη Δύση αλλά εάν είμαστε μια σύγχρονη, σοβαρή χώρα ή όχι. Η ελληνική κρίση είναι αποτέλεσμα μιας οικονομίας και μιας πολιτικής τάξης που αρνήθηκαν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις ενός κόσμου που αλλάζει συνεχώς. Η νέα κυβέρνηση έχει υποσχεθεί πολλά όπως την καταπολέμηση της διαφθοράς και την ενίσχυση της αίσθησης δικαίου και ισονομίας αλλά κι αυτή είναι διχασμένη. Διαθέτει ανθρώπους που μπορούν να συμβάλουν στην οικοδόμηση μιας πιο δίκαιης και πιο σοβαρής κοινωνίας από την άλλη, πολλές από τις πολιτικές που ανακοίνωσαν μέλη της κυβέρνησης και η ακύρωση αρκετών μεταρρυθμίσεων δείχνουν μια σύγχυση μεταξύ προόδου και οπισθοδρόμησης, μεταξύ συμφιλίωσης και διχασμού. Εγείρονται πάθη που κινδυνεύουν να διευρύνουν παλιά και να ανοίξουν νέα ρήγματα στην κοινωνία. Κρίσιμα ζητήματα απαιτούν την προσοχή όχι μόνο των πολιτικών αλλά και όλων των πολιτών. Αυτά θα κρίνουν το μέλλον μας είτε παραμείνουμε εντός ευρώ είτε βρεθούμε εκτός. κατάκοπος δίπλα σε τυχαίους συνεπιβάτες, πετώντας από πρωτεύουσα σε πρωτεύουσα για να συναντηθεί με τους «τα πρώτα φέροντας» στην Ευρώπη. Και την ίδια στιγμή να καταργούνται στην Ελλάδα οι προκλητικοί στόλοι υπουργικών και βουλευτικών αυτοκινήτων, να βγαίνουν σε πλειστηριασμό πρωθυπουργικά αεροσκάφη. Η γλώσσα των «σημείων», η σημειωτική γλώσσα, καθρεφτίζει το ήθος και το φρόνημα του ανθρώπου, τα κίνητρα και τις προθέσεις του, ασυγκρίτως εναργέστερα από τη γλωσσική εκφραστική. Τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού τις κατέστησε επίσης μιαν έκπληξη η γλώσσα του σώματός του, το γνήσιο πάθος εκφοράς του λόγου «έβαλε την ψυχή του» σε αυτά που έλεγε. Οταν στο τέλος εγκατέλειψε το χειρόγραφο για να εκφραστεί αυθόρμητα, η συγκίνηση έσπασε τη φωνή του, ήταν ολοφάνερο. Εκείνη η στιγμή, η ανεπιτήδευτη εκρηκτική συγκίνηση, ήταν αυτό που περίμεναν δεκαετίες ολόκληρες οι Ελληνες: Να δουν επιτέλους έναν πολιτικό να μιλάει με πόνο ψυχής για την κοινωνία και την πατρίδα του, όχι σαν δασκαλεμένος διαφημιστής απορρυπαντικών ή αλλαντικών. Αυτή η κυβέρνηση δεν αποκλείεται να αποτύχει στις επιδιώξεις της. Να εξαναγκαστεί, από το οιηματικό πείσμα του αμοραλισμού των «αγορών» να εγκαταλείψει τον αγώνα. Δεν αποκλείεται και να τα θαλασσώσει η ίδια μέσα στη σύγχυση θρησκοληψίας των «συνιστωσών» του ΣΥΡΙΖΑ. Ομως, ακόμα κι αν αποτύχει, αν συντριβεί από έξωθεν εκβιασμούς ή έσωθεν αγκυλώσεις, τα όσα κατόρθωσε στις πρώτες μέρες του βίου της έχουν γυρίσει σελίδα για τον τόπο: Τώρα οι Ελληνες ξέρουν, τουλάχιστον, τι θα πει «διαπραγμάτευση» και τι θα πει «συλλογική αξιοπρέπεια». Ο,τι ζήσαμε στο τελευταίο εικοσαήμερο θα λειτουργεί από εδώ και πέρα σαν μέτρο και δείχτης της ποιότητας στην πολιτική. Η Ιστορία δεν γυρίζει πίσω. Επιστροφή στην αθλιότητα και στην ντροπή του πράσινου, του γαλάζιου ή του κόκκινου (συνασπισματικού) ΠΑΣΟΚ δεν αντέχεται πια. Η δουλεία στην καταναλωτική αποχαύνωση μοιάζει να τελειώνει.

17 17-ELLADA_Master_cy 14/02/15 00:58 Page 17 Kυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 17 Το ιστορικό διάγγελμα που δεν μεταδόθηκε Τι έλεγε το μήνυμα του Χέρμαν βαν Ρομπέι προς τους Ελληνες το 2012, πριν από την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ «Επειτα από παράκληση ορισμένων πολύ ανήσυχων επαφών μου στην Αθήνα, είχα σκεφτεί σοβαρά το ενδεχόμενο να κάνω άμεσα έκκληση στον ελληνικό λαό εκ μέρους των Ευρωπαίων εταίρων του, σε ένα τηλεοπτικό μήνυμα. [...] Τελικά, ακολουθώντας τη συμβουλή Ελλήνων ηγετών, αποφάσισα να μην το κάνω». Με τις φράσεις αυτές, από το βιβλίο του «Η Ευρώπη στη θύελλα», που κυκλοφόρησε τον περασμένο Σεπτέμβριο στη χώρα μας, ο τέως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπέι αποκάλυψε μια άγνωστη πτυχή των έξι ταραγμένων εβδομάδων μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων του Μαΐου και του Ιουνίου του Η «Κ» αποκαλύπτει σήμερα το περιεχόμενο του μηνύματος αυτού που δεν μεταδόθηκε ποτέ. Ο Βέλγος πολιτικός, από τους πιο φιλέλληνες του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου, σκόπευε να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό «με αισθήματα απόλυτου σεβασμού αλλά και μεγάλης ευθύνης για το κοινό μας μέλλον» και να δώσει τη δική του εκδοχή για το διακύβευμα της 17ης Ιουνίου. Τότε, όπως και τώρα, η προοπτική εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη ήταν το κυρίαρχο θέμα παγκόσμια. Ο κ. Βαν Ρομπέι θα ξεκινούσε την τηλεοπτική του έκκληση με την προσφώνηση «Ελληνίδες, Ελληνες» στα ελληνικά. Θα εξηγούσε τη λογική στην οποία βασίστηκε η μακρά πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και θα αναφερόταν στο «κοινό σύστημα αξιών» που συνδέει τις ευρωπαϊκές χώρες. «Η δημοκρατία, η ελευθερία, η κοινωνική αλληλεγγύη, η δικαιοσύνη, το κράτος δικαίου, η συναίνεση», θα έλεγε. «Ολες αυτές οι αξίες αποτελούν τη μεγάλη συνεισφορά της Ελλάδας στον σύγχρονο πολιτισμό και γι αυτό είμαστε ακόμα ευγνώμονες. Αυτός είναι ο λόγος που η απουσία της Ελλάδας απ αυτό το κοινό εγχείρημα ήταν και είναι αδιανόητη». Ο τέως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπέι είχε σκοπό να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό ενόψει των εκλογών της 17ης Ιουνίου του REUTERS / YVES HERMAN «Στην ίδια βάρκα» Θα ακολουθούσε το γενικό σκεπτικό που τον ώθησε στο διάγγελμα: «Οταν μια ομάδα χωρών μοιράζεται ένα κοινό νόμισμα, το πρόβλημα κάθε χώρας γίνεται πολύ σύντομα κοινό πρόβλημα όλων. Ετσι γίνεται αυτονόητη η ανάγκη να αναζητούμε στα προβλήματά μας κοινές λύσεις. Αυτό δεν αναιρεί, φυσικά, το απόλυτο δικαίωμα κάθε λαού να επιλέγει την κυβέρνηση που επιθυμεί. Είναι όμως ξεκάθαρο ότι οι επιλογές κάθε χώρας έχουν επιπτώσεις που ξεπερνούν τα όριά της. Ο,τι αποφασίζει η Ελλάδα έχει επιπτώσεις και στα άλλα μέλη της Ευρωζώνης. [...] Είμαστε στην ίδια βάρκα». «Προ δύο ετών, η Ελλάδα, όταν διαπίστωσε ότι οι αγορές δεν ήταν πλέον πρόθυμες να τη δανείσουν, ζήτησε, όπως ήταν φυσικό, τη βοήθεια των εταίρων της», θα συνέχιζε ο κ. Βαν Ρομπέι, φτάνοντας στην καρδιά του ζητήματος. «Οι Ευρωπαίοι πολίτες και φορολογούμενοι, παρά τις δικές τους δυσκολίες, αποφάσισαν ότι έπρεπε να στηρίξουν τον λαό της Ελλάδας σε αυτή τη δύσκολη στιγμή. Ακόμα κι αυτοί των οποίων οι χώρες είναι φτωχότερες από την Ελλάδα. Οπως είναι όμως φυσικό επιθυμούν να δουν την υποστήριξή τους να έχει αποτελέσματα και να δημιουργεί προοπτικές. Τα προβλήματα που οδήγησαν την Ελλάδα σ αυτή την κατάσταση πρέπει να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά. Η χώρα σας δεσμεύτηκε να αντιμετωπίσει τις αιτίες τις κρίσης και να υιοθετήσει τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται ώστε να μπορέσει στο μέλλον να σταθεί ξανά στα δικά της πόδια. Αυτή η δέσμευση αποτυπώνεται σε ένα πρόγραμμα το οποίο εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιό σας. Αποτελεί την άλλη όψη του νομίσματος του δανείου που δόθηκε στην Ελλάδα από τους 16 εταίρους της ύστερα από θετική ψήφο των Κοινοβουλίων τους». Θα αναγνώριζε ότι η εφαρμογή των μέτρων «είναι επώδυνη» και ότι το πρόγραμμα έπρεπε να συμπληρωθεί με πολιτικές «που δημιουργούν δουλειές και ενισχύουν την οικονομική ανάπτυξη». Αλλά θα τόνιζε εκ νέου ότι «δημοκρατία σημαίνει [...] να καταλήγουμε σε συμφωνίες και να τις σεβόμαστε». Και θα κατέληγε: «Γνωρίζουμε και εκτιμούμε το γεγονός ότι για τη συντριπτική σας πλειοψηφία η επιλογή να συμμετέχετε στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη θεωρείται αυτονόητη. Εκ μέρους όλων των Ευρωπαίων εταίρων, σας διαβεβαιώνω ότι και εμείς θεωρούμε αυτονόητο το ότι ανήκετε στην κοινή μας οικογένεια. Ελπίζουμε ειλικρινά ότι η ψήφος σας θα επιβεβαιώσει αυτή την επιλογή και όλα όσα σημαίνει αυτό, ώστε να γίνει η Ελλάδα και πάλι ισχυρή και αυτοδύναμη.»η Ευρώπη μπορεί να είναι ισχυρή μόνο όταν όλα τα μέλη της είναι ισχυρά. Η Ελλάδα είναι ένα μεγάλο ευρωπαϊκό έθνος προς το οποίο τρέφουμε μεγάλο σεβασμό. Θα καλωσορίσουμε την κυβέρνηση που θα επιλέξετε, με βαθύ σεβασμό, με την πεποίθηση ότι θα αντιμετωπίσει εμάς τους Ευρωπαίους εταίρους με παρόμοιο τρόπο». Ποιος το σταμάτησε Καταλυτικός παράγοντας για τη μη εκφώνηση του διαγγέλματος από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ήταν ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός της Ελλάδας, Παναγιώτης Πικραμμένος. Οπως αφηγείται ο κ. Πικραμμένος στην «Κ», ενημερώθηκε μέσω της μόνιμης αντιπροσωπείας της Ελλάδας στις Βρυξέλλες ότι ο κ. Βαν Ρομπέι σκόπευε να εκφωνήσει διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό και μάλιστα ότι είχαν γίνει οι απαραίτητες συνεννοήσεις με τηλεοπτικό συνεργείο. O τότε πρωθυπουργός, όπως θυμάται, προβληματίστηκε με την είδηση, δεδομένης της κρίσιμης συγκυρίας και της τεταμένης προεκλογικής ατμόσφαιρας στη χώρα. Κατόπιν διαβουλεύσεων με στενούς του συνεργάτες κυρίως τον διευθυντή του διπλωματικού του γραφείου Δ. Παρασκευόπουλο αποφάσισε να καλέσει τον κ. Βαν Ρομπέι στο τηλέφωνο και να του ζητήσει να δει το περιεχόμενο του διαγγέλματος. Ο τελευταίος δέχθηκε πρόθυμα και έστειλε το κείμενο. «Ηταν ένα κείμενο φιλελληνικό, με τις καλύτερες των προθέσεων», λέει ο κ. Πικραμμένος. «Θεωρούσα όμως ότι, στο κλίμα των ημερών, θα εκλαμβανόταν ως παρέμβαση στην προεκλογική εκστρατεία». Σε δεύτερο τηλεφώνημα την ίδια ημέρα, αφού επαίνεσε το περιεχόμενο του μηνύματος, ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός μετέφερε τις ανησυχίες αυτές στον κ. Βαν Ρομπέι. Ο Βέλγος αποδέχθηκε την εκτίμηση του κ. Πικραμμένου και δεν προχώρησε στο διάγγελμα. Β THN EΡΧΟΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

18 18-ELLADA_Master_cy 14/02/15 00:19 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 Τα βήματα για το αύριο της Ελλάδας Τι υποστηρίζουν με άρθρα τους στην «Κ» 12 Ευρωπαίοι και Αμερικανοί πολιτικοί, οικονομολόγοι, στελέχη διεθνών οργανισμών Ο συμβιβασμός είναι εφικτός, αν η Αθήνα στείλει στην Ευρώπη το μήνυμα ότι είναι διατεθειμένη να προβεί σε βήματα προσέγγισης για να επιτευχθεί συμφωνία. Αυτό είναι το κοινό πνεύμα που διατρέχει τα άρθρα γνώμης που συγκέντρωσε η «Κ», σε μια προσπάθεια να αποκρυσταλλώσει τις διαθέσεις Ευρωπαίων πολιτικών, οικονομολόγων, δημοσιογράφων, καθώς και στελεχών διεθνών οργανισμών και think tanks. «Η ελληνική κυβέρνηση είναι αυτή που πρέπει να κάνει προτάσεις», λέει ο Μάνφρεντ Βέμπερ του ΕΛΚ. Ενόψει της αυριανής κρίσιμης συνόδου του Eurogroup, οι φιλοξενούμενοι αναλυτές διεκδικούν από το οικονομικό επιτελείο απτές προτάσεις, προκειμένου να βρεθούν ρεαλιστικές «πηγές ανάπτυξης, παραγωγικότητας και κρατικών εσόδων», όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο Γιάκομπ Κίρκεγκαρντ του Ινστιτούτου Πέτερσον. Οπως και τον Ιούνιο του 2012, όταν το διακύβευμα ήταν η έξοδος από την Ευρωζώνη και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπέι ετοιμαζόταν να κάνει διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων όπως αποκαλύπτει η «Κ» έτσι και σήμερα η νέα ελληνική κυβέρνηση καλείται εκ νέου να επιβεβαιώσει ότι η θέση της χώρας μας είναι μέσα στο ενιαίο νόμισμα. Υπάρχουν βέβαια ακόμη φωνές που δεν έχουν πειστεί επ αυτού: «Φοβάμαι ότι δεν είμαι αισιόδοξος για τις πιθανότητες η Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ», εκτιμά ο Ντέσμοντ Λάχμαν, πρώην στέλεχος του ΔΝΤ. Οι προειδοποιήσεις των αρθρογράφων προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα είναι ποικίλες και ενδιαφέρουσες: «Το να επιρρίπτει κανείς ευθύνες σε άλλη χώρα ή σε ένα μοναδικό (ή μοναδική) πολιτικό για την ελληνική δυστυχία καθιστά αδύνατη μια νέα αρχή στην Ελλάδα», σημειώνει ο Γερμανός δημοσιογράφος Αλεξάντερ Γκέρλαχ. Δυσάρεστη έκπληξη δοκίμασε ο Γκι Φερχόφσταντ, πρόεδρος των Φιλελεύθερων στην Ευρωβουλή, από την έκκληση του κ. Τσίπρα προς τη Γερμανία να αποπληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις για τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. «Με αυτά τα λόγια, μας επέστρεψε σε μια από τις σκοτεινότερες περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας», αναφέρει στο άρθρο του στην «Κ». «Η πολιτική διαχείριση είναι σύνθετη», παραδέχεται ο Ιμπραήμ Ραχμπαρί, διευθυντής της Citi Research, αλλά η συμφωνία μονόδρομος. Γιατί αφενός οι Ελληνες έχουν πολλά να χάσουν και αφετέρου η απώλεια της Ελλάδας θα ήταν πλήγμα για την Ευρώπη. Παρ όλα αυτά, ακόμη κι αν συναφθεί η συμφωνία αύριο, «η επίπονη δουλειά που απαιτείται ώστε η Ελλάδα να επιστρέψει στη βιώσιμη ανάπτυξη θα έχει μόλις αρχίσει». ΞΕΝΙΑ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗ, ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΩΚΟΥ Μάνφρεντ Βέμπερ Η Αθήνα να κάνει προτάσεις Βολφάνγκο Πικολί Οχι σε οπισθοδρομική δίνη Αλεξάντερ Γκέρλαχ Χρειάζονται κάθε βοήθεια Ο ελληνικός λαός ψήφισε δημοκρατικά και σεβόμαστε την ψήφο του. Κανείς δεν αμφισβητεί το αποτέλεσμα των εκλογών ή την εκλογή του κ. Τσίπρα ως νέου πρωθυπουργού της Ελλάδας. Ωστόσο, πρέπει επίσης να υπογραμμίσουμε ένα πράγμα: ο ελληνικός λαός εξέλεξε μια νέα κυβέρνηση όχι ένα νέο κράτος. Κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν σεβαστές οι δεσμεύσεις που δόθηκαν παλαιότερα στο όνομα της χώρας. Τι θα συνέβαινε αν μια νέα κυβέρνηση μιας βορειοευρωπαϊκής χώρας αποφάσιζε να αμφισβητήσει την οικονομική βοήθεια που έχει δοθεί στην Ελλάδα; Κανείς δεν θα το αποδεχόταν. Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα. Πρόκειται για ζήτημα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης. Πρέπει να πω ότι σχεδόν δύο εβδομάδες μετά τις ελληνικές βουλευτικές εκλογές έχει χαθεί μεγάλο μέρος της εμπιστοσύνης που κατάφερε να ξανακερδίσει ο Αντώνης Σαμαράς έναντι των Ευρωπαίων εταίρων και των επενδυτών. Η απώλεια σχετίζεται με δύο ζητήματα. Πρώτον, την επιλογή των Ανεξάρτητων Ελλήνων ως κυβερνητικού εταίρου. Θεωρώ ότι είναι εξόχως ανησυχητικό για το κοινό ευρωπαϊκό μας μέλλον το γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ συμμάχησε με ένα λαϊκιστικό κόμμα που για παράδειγμα συχνά εκφράζει σαφείς αντιεβραϊκές απόψεις. Δεύτερον, η απώλεια της εμπιστοσύνης σχετίζεται γενικότερα με όλες τις υποσχέσεις που έδωσε ο κ. Τσίπρας προεκλογικά και τις οποίες δεν θα μπορέσει να εκπληρώσει. Διότι απλούστατα δεν είναι ρεαλιστικές. Ωστόσο, θα ήθελα να τονίσω ότι εμείς, ως κοινοβουλευτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, αντιλαμβανόμαστε πολύ καλά τις προσπάθειες που κατέβαλε και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο ελληνικός λαός τα προηγούμενα χρόνια. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο ελληνικός λαός ανησυχεί για το μέλλον του και για το μέλλον των παιδιών του. Αυτό που υποστηρίζουμε είναι ότι είναι ζωτικό η Ελλάδα να συνεχίσει στον δρόμο των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και της δημοσιονομικής εξυγίανσης ώστε να βγει από την κρίση και να επανέλθουν η ανάπτυξη και η απασχόληση. Ολοι μας επιθυμούμε την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Είμαστε πρόθυμοι να εργαστούμε εποικοδομητικά με τη νέα ελληνική κυβέρνηση ώστε να βρούμε κοινές λύσεις για το κοινό ευρωπαϊκό μας μέλλον. Ομως είναι η Αθήνα αυτή που πρέπει να στείλει το σήμα του διαλόγου. Η ελληνική κυβέρνηση είναι αυτή που πρέπει να κάνει προτάσεις. Η ευθύνη για τις εξελίξεις των επόμενων εβδομάδων ανήκει στην ελληνική κυβέρνηση. Επιθυμούμε να βρούμε κοινά σημεία ώστε να υπάρξει εποικοδομητικός διάλογος μεταξύ εταίρων. Απαραίτητη προϋπόθεση για τον διάλογο είναι ο σεβασμός των υφιστάμενων δεσμεύσεων. Ο κ. Μanfred Weber είναι πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Για έναν αριστερό πολιτικό σχηματισμό που έχει δεσμευθεί να βελτιώσει την πορεία της Ευρώπης, η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει ένα αξιοπερίεργο μειονέκτημα: αντί να αναφέρεται στο μέλλον, η νέα ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να διεξάγει τις μάχες του παρελθόντος. Η έκρηξη του Γιάνη Βαρουφάκη στο Eurogroup της Τετάρτης θα έπρεπε να έχει αποτελέσει την τακτική της κυβέρνησης των Αθηνών το 2011: η καταγγελία της μη βιώσιμης εμμονής των δανειστών στην πολιτική λιτότητας. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι η λιτότητα δεν βρίσκεται πια στην πρώτη γραμμή των Ευρωπαίων εταίρων του, ενώ το ίδιο ισχύει και για την τόσο δυσφημισμένη τρόικα. Η Ε.Ε. συνεχίζει να περιμένει από την Ελλάδα τήρηση των μεταρρυθμίσεων και των συμφωνιών. Εκτός αυτού, όμως, τα πράγματα έχουν εξελιχθεί σημαντικά. Η Κομισιόν αντιμετώπισε με αξιοσημείωτη ευλυγισία την εφαρμογή των στόχων του ελλείμματος, υπουργοί Οικονομικών επεξέτειναν επανειλημμένα τα χρονικά όρια επίτευξης των στόχων αυτών, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπό τον Γιουνκέρ προωθεί τη δική της αναπτυξιακή πρωτοβουλία. Επιπλέον, ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, με το πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων και την πρόσφατη ανακοίνωσή του για πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, επιτρέπει ακόμη και στις υπερχρεωμένες χώρες να αναχρηματοδοτηθούν με πολύ χαμηλό κόστος. Ακόμη και στη Γερμανία, η ρητορική περί νέων περικοπών στα προγράμματα κοινωνικών δαπανών πήρε τέλος, ανατρέποντας μια τάση δεκαετιών. Αντίθετα, η έμφαση σήμερα μετακινήθηκε σε πιο «μαλακούς» στόχους, π.χ. στη βελτίωση της φοροεισπρακτικής ικανότητας, όπως για παράδειγμα μέσω της ενίσχυσης των μηχανισμών είσπραξης φόρου εισοδήματος και της φορολόγησης του μεγάλου πλούτου. Πέρα από τη λιτότητα, ο ρόλος της τρόικας είχε ήδη αμφισβητηθεί από κράτημέλη πρώτης γραμμής, όπως η Γαλλία. Το Ευρωκοινοβούλιο είχε ζητήσει πριν από ένα χρόνο τη διάλυσή της και την ίδρυση Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου. Την ίδια στιγμή, η πρόσφατη απόφαση του γενικού εισαγγελέα του Δικαστηρίου της Ε.Ε. ορίζει τη σταδιακή συρρίκνωση της εμπλοκής της ΕΚΤ. Ειρωνεία αποτελεί έτσι το γεγονός ότι οι επιλεγμένοι στόχοι του ΣΥΡΙΖΑ, η λιτότητα και η τρόικα, έχουν απολέσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την παλαιά επιρροή τους. Η Ευρώπη επέλεξε την πορεία προς τα εμπρός. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει έτσι να κινηθεί ταχύτατα, αλλιώς κινδυνεύει να βρεθεί εγκλωβισμένος σε κοντόφθαλμη, οπισθοδρομική δίνη, που θα κρατήσει την Ελλάδα στάσιμη ή ακόμη χειρότερα θα την καταδικάσει να επιστρέψει στο παρελθόν. Ο δρ Wolfango Piccoli είναι διευθυντής ερευνών του γραφείου εκτίμησης ρίσκου Teneo Intelligence. Η Γερμανία αποφάσισε να αλλάξει πολιτική απέναντι στο ευρώ πριν από τις ελληνικές εκλογές. Αυτό έγινε σαφές όταν η καγκελάριος Μέρκελ επέτρεψε στην ΕΚΤ να πλημμυρίσει την αγορά με φρεσκοτυπωμένα ευρώ. Μέχρι πρόσφατα, ήταν εντελώς αδιανόητο να παραχωρήσει η Γερμανίδα καγκελάριος πολιτικό ρόλο στην ΕΚΤ. Αλλά αυτό έκανε. Εν συνεχεία η Ελλάδα ψήφισε και το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο, τόσο για το Βερολίνο όσο και για τις Βρυξέλλες. Η ρητορική των κ. Τσίπρα και Βαρουφάκη είναι υψηλών τόνων, αλλά και αυτό είναι καθοριστικής σημασίας για την Ευρώπη περιλαμβάνει υπαινιγμούς ότι η Ελλάδα θα συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει. Εκ φύσεως, οι αντιλήψεις στη Γερμανία είναι διαφορετικές από τις αντιλήψεις στην Ελλάδα. Οι Ελληνες ήθελαν να ανήκουν στην Eυρωζώνη και τρύπωσαν μέσα ενώ η χώρα δεν ήταν έτοιμη για το κοινό νόμισμα. Οταν μπήκαν μπορούσαν να δανείζονται με χαμηλότερα επιτόκια, με όρους που δεν αντανακλούσαν την πραγματική πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας. Ολα αυτά επιδεινώθηκαν εξαιτίας της συμπεριφοράς διεφθαρμένων ελίτ, που έκαναν πάρτι πάνω στις επισφαλείς οικονομικές συνθήκες στη χώρα. Από την πλευρά της, η γερμανική κοινή γνώμη περίμενε ότι το πακέτο διάσωσης των 240 δισ. θα χρηματοδοτούσε τις συντάξεις φτωχών μητέρων και θα διασφάλιζε τις θέσεις εργασίας Ελλήνων ψαράδων. Τώρα μαθαίνουμε ότι κανένα μέρος των χρημάτων αυτών δεν έφθασε σε αυτούς, ότι φτωχές μητέρες περιμένουν ένα πιάτο σούπα στα συσσίτια της Εκκλησίας, ότι ένα εκατομμύριο Ελληνες είναι πλέον ανασφάλιστοι, ότι περίπου 50% των νέων είναι άνεργοι και ότι τα χρήματα για μια ακόμη φορά διασφάλισαν την επιβίωση της ελίτ. Εμείς οι Γερμανοί δεν θέλαμε αυτό το αποτέλεσμα για την Ελλάδα. Είμαι πεπεισμένος πως η κυρία Μέρκελ και η CDU (της οποίας το όνομα περιλαμβάνει τη λέξη «χριστιανός») θα συμφωνούσε μαζί μου. Ευρωπαίοι που λιμοκτονούν; Ποτέ ξανά! Η Ευρώπη έχει δείξει αλληλεγγύη προς την Ελλάδα. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσει καμία πλευρά. Εμείς οι Ευρωπαίοι δείξαμε στον κόσμο, πάνω από όλα στους κερδοσκόπους, ότι η Ε.Ε. θα μείνει ενωμένη, και όχι μόνο σε περιόδους ηρεμίας. Αυτό είναι κάτι που μια μέρα θα αναγνωρισθεί. Δεν είναι καλό όμως ότι ο κ. Τσίπρας αρνήθηκε αγενώς να επισκεφθεί το Βερολίνο. Το να επιρρίπτει κανείς ευθύνες σε άλλη χώρα ή σε ένα μοναδικό (ή μοναδική) πολιτικό για την ελληνική δυστυχία καθιστά αδύνατη μια νέα αρχή στην Ελλάδα. Μπορεί κανείς να βγάλει τον Θεό από την πολιτική, όπως έκανε ο κ. Τσίπρας σεβόμενος την κομμουνιστική παράδοση. Αλλά νομίζω ότι ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του χρειάζονται κάθε δυνατή βοήθεια. Ο δρ Goerlach είναι εκδότης και διευθυντής του γερμανικού περιοδικού The European. Πολ Καζαριάν Κάντε τις σωστές ερωτήσεις Γιάκομπ Κίρκεγκαρντ Nα υπάρξει συμφωνία Τζέιμς Κ. Γκάλμπρεϊθ Ορίστε ό,τι αποδέχεστε Γιατί αποτελεί ταμπού στην Ελλάδα η συζήτηση για τη μεταρρύθμιση με τη μεγαλύτερη σημασία, δηλαδή η διαφάνεια και η λογοδοσία για τα δημόσια οικονομικά; Ο κρατικός τομέας αποτελεί σχεδόν το ήμισυ της οικονομίας. Μέσω φόρων κάθε είδους παρακρατείται περίπου το μισό του εισοδήματος. Ωστόσο οι κυβερνώντες απέτυχαν να παρακολουθήσουν την οικονομική θέση της χώρας και να δώσουν λογαριασμό για τον τρόπο που χρησιμοποιούνται αυτοί οι πόροι. Οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι έχουν πολιτική ευθύνη να δρουν προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος. Παρ όλα αυτά, πάρα πολλοί πολιτικοί δεν έκαναν την επιλογή της διαφάνειας. Κάντε τις σωστές ερωτήσεις στον πρωθυπουργό και στους υπουργούς: Γιατί αποτελεί ταμπού η συζήτηση της πλέον σημαντικής μεταρρύθμισης; Γιατί δεν αποτελούν τη σημαντικότερη μεταρρύθμιση η διαφάνεια και η λογοδοσία σε σχέση με τα δημόσια οικονομικά; Γιατί δεν εφαρμόζονται τα διεθνή λογιστικά και ελεγκτικά πρότυπα στους λογαριασμούς της κυβέρνησης; Γιατί δεν φαίνεται η μηνιαία μεταβολή του καθαρού δημοσίου χρέους; Πώς μπορούμε να πάρουμε οικονομικές αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον μας όταν δεν γνωρίζουμε πού ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα; Δείξτε το θάρρος και κάντε τις σωστές ερωτήσεις σε συσκέψεις, σε συνεντεύξεις Τύπου και μέσω των κοινωνικών δικτύων. Η Ελλάδα χρειάζεται διαφάνεια και λογοδοσία όσον αφορά τα δημόσια οικονομικά, αν επιθυμεί να οικοδομήσει πίστη και σιγουριά για τη Δημοκρατία της. Το 2013 η Ελλάδα είχε δαπάνες ύψους 80 δισ. ευρώ και περιουσιακά στοιχεία ύψους 92 δισ. ευρώ. Κανείς οργανισμός δεν γίνεται να διοικηθεί αποδοτικά και δεν γίνεται να αντιμετωπιστεί η διαφθορά χωρίς αξιόπιστα λογιστικά πρότυπα που στην περίπτωση της Ελλάδας σημαίνει Ipsas (διεθνή λογιστικά πρότυπα δημοσίου τομέα). Δεν υπάρχει πιο χτυπητό παράδειγμα αδιαφάνειας και μη λογοδοσίας από το ταμπού να συζητηθεί με ποιο τρόπο το 2013 το καθαρό δημόσιο χρέος της Ελλάδας ήταν 18% του ΑΕΠ και το κόστος εξυπηρέτησής του ήταν μόλις το ένα τρίτο αυτού της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και της Ιταλίας. Τώρα η Ελλάδα βρίσκεται εν μέσω μιας από τις μεγαλύτερες μάχες της ως λίκνο της δημοκρατίας, τη μάχη για τα πρότυπα Ipsas. Για να κερδίσετε αυτή τη μάχη, μη φοβάστε να κάνετε τις σωστές ερωτήσεις. Η ανταμοιβή είναι η οικοδόμηση πίστης και σιγουριάς. Ο κ. Paul Kazarian είναι διευθύνων σύμβουλος της επενδυτικής εταιρείας Japonica. Οπως οι περισσότεροι δύσκολοι πολιτικοί συμβιβασμοί, η συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρωζώνης είναι πιθανόν να γίνει μόνο αφού φτάσουμε στο σημείο όπου καμία από τις δύο πλευρές δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι ενέδωσε πολύ εύκολα και στο όριο μιας διορίας που, αν χαθεί, οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές. Υπάρχει ακόμα χρόνος να αποφευχθεί αυτός ο κίνδυνος. Οι βραχυπρόθεσμες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας πρέπει να εξασφαλισθούν, αλλά μάλλον υπάρχει περιθώριο συνεννόησης μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρωζώνης. Λίγοι θα κλάψουν για τον χαμό της τρόικας. Η ίδια η ΕΚΤ θέλει να αποχωρήσει και το ΔΝΤ πιθανότατα προτιμά τον αυστηρά τεχνικό-συμβουλευτικό ρόλο που είχε στη διάσωση των ισπανικών τραπεζών. Αρα, το καλύτερο θα ήταν να αντικατασταθεί το νομικό πλαίσιο της τρόικας από μία συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρωζώνης αποκλειστικά. Τόσο τα σχετικά βραχυπρόθεσμα και ακριβά δάνεια του ΔΝΤ όσο τα ομόλογα στην κατοχή της ΕΚΤ, θα πρέπει να συγκεντρωθούν υπό τη σκέπη του ESM/EFSF και να μετατραπούν σε οικονομική βοήθεια της Ευρωζώνης, με χαμηλότερο κόστος και παράταση λήξεων. Η αναδιάρθρωση του επίσημου χρέους αυτής της μορφής θα απελευθερώσει δημοσιονομικούς πόρους στα επόμενα χρόνια, διευκολύνοντας την Ελλάδα στην προσπάθεια τήρησης της υποχρέωσης για ογκώδη πρωτογενή πλεονάσματα. Εν τω μεταξύ, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να δεσμευτεί ότι θα υλοποιήσει τη συντριπτική πλειονότητα προγράμματος διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που εκκρεμεί. Αν θα είναι το 70% του υφιστάμενου προγράμματος, όπως έχει υπονοήσει ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης, ή το 99%, θα εξαρτηθεί από την ικανότητά του να βρει εναλλακτικές πηγές ανάπτυξης, παραγωγικότητας και κρατικών εσόδων. Ενας συνετός συμβιβασμός θα απέτρεπε μια ακόμα κρίση στην Ελλάδα, ενώ θα επέτρεπε στη νέα ελληνική κυβέρνηση να τηρήσει σημαντικό μέρος των προεκλογικών της υποσχέσεων και στην Ευρωζώνη να εξουδετερώσει τον πολιτικό κίνδυνο που αποτελούν κυβερνήσεις εκτός του κυρίου ρεύματος. Ο κ. Jacob Kirkegaard είναι αναλυτής του Peterson Institute for International Economics για θέματα Ευρώπης. Η ελληνική κυβέρνηση ήρθε στις Βρυξέλλες να συζητήσει όλο το εύρος των οικονομικών θεμάτων με τους Ευρωπαίους εταίρους της, συμπεριλαμβανομένων προϋπολογισμών, χρέους και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Αυτό που διακυβεύεται είναι αν θα υπάρχουν κεφάλαια ώστε να συνεχίσει να πληρώνει τους λογαριασμούς, με πολιτικούς όρους που η Ελλάδα μπορεί να αποδεχθεί. Δύο παράγοντες περιπλέκουν το θέμα. Ο πρώτος είναι το προηγούμενο Μνημόνιο, μαζί με τις σφιχτές προθεσμίες που τέθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση για να παγιδεύσει τη νέα. Ο δεύτερος είναι η ευρωπαϊκή διαδικασία αποφάσεων, η οποία δίνει φαινομενικά πολύ μεγάλο βάρος σε κυβερνήσεις μικρών χωρών, πολλές από τις οποίες είναι εσωτερικά ανασφαλείς. Ο ευκολότερος δρόμος για αυτές είναι να επιμείνουν στο να μην υπάρξει καμία αλλαγή οτιδήποτε άλλο σημαίνει γι αυτές αυτοακύρωση. Μέχρι τώρα, η ελληνική επιτυχία είναι το ότι έχει θέσει ωμές αλήθειες σε αίθουσες γεμάτες από αυτοεξυπηρετούμενες παραισθήσεις. Αυτό αποκαλύπτει αντιφάσεις, προκαλεί εύκολους διαξιφισμούς που εύκολα αντικρούονται. Φέρνει επίσης φοβέρες και απειλητικές χειρονομίες που έχουν στόχο να δοκιμάσουν την αποφασιστικότητά της. Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να έχει περάσει το τεστ. Τώρα πρέπει να προχωρήσει στο επόμενο βήμα. Το επόμενο βήμα είναι να ορίσει προσεκτικά όσα μπορεί να αποδεχθεί. Ως προς τις μεταρρυθμίσεις, μέχρι και το 70% του προηγούμενου Μνημονίου είναι ήδη (και ήταν πάντα) κοινός τόπος. Οσα δεν είναι οι ιδιωτικοποιήσεις σε τιμή ευκαιρίας, η καταστροφική απελευθέρωση της αγοράς εργασίας και ο ανέφικτος στόχος για πρωτογενή πλεονάσματα 4,5% μπορούν να τεθούν. Μπορεί να βρεθεί λογική γλώσσα που να μπορεί να περιγράψει τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης. Οταν αυτό γίνει, η τελική απόφαση θα ανήκει στην Ευρώπη και κυρίως στη Γερμανία. Θα συνεχίσει να πιέζει ρισκάροντας μια ελληνική κατάρρευση; Αν ναι, είναι καλύτερο να το γνωρίζουμε σύντομα. Ωστόσο η Ευρώπη μπορεί να αποφασίσει, αν όχι από πραγματισμό, τουλάχιστον από μια μεγαλύτερη στρατηγική εικόνα, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αφεθεί να αποτύχει. Σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να υπάρξει συμφωνία και θα μπορεί να ξεκινήσει η αναγέννηση της Ελλάδας. Ο κ. James K. Galbraith είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «The End of Normal: The Great Crisis and the Future of Growth».

19 19-ELLADA_Master_cy 14/02/15 00:49 Page 19 Kυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 19 Μαθήματα Ιστορίας Γκι Φερχόφσταντ Η θέση της Ελλάδας είναι στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τώρα εξαρτάται από τη νέα ελληνική κυβέρνηση να αποφασίσει αν τα πράγματα θα παραμείνουν έτσι ή όχι. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μιλώντας την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες δεν μας προξένησε ανησυχία: «Σεβόμαστε τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Θέλουμε να αναπροσαρμόσουμε αυτό το πλαίσιο, όχι να το σπάσουμε. Και πιστεύουμε ότι μπορούμε να βρούμε μια βιώσιμη, κοινώς αποδεκτή, λύση εντός αυτού του πλαισίου». Πράγματι αυτός είναι ο σωστός δρόμος. Η Ελλάδα θα πρέπει να καθίση μαζί με την υπόλοιπη Ενωση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να συζητήσει πώς θέλει να αναπροσαρμόσει το ελληνικό χρέος και ιδίως πώς να αντικαταστήσει τα «τυφλά» μέτρα λιτότητας με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην ελληνική οικονομία και αγορά εργασίας. Για αυτό νιώσαμε κατάπληξη όταν μία εβδομάδα αργότερα ο κ. Τσίπρας κατά την πρώτη του ομιλία προς το ελληνικό Κοινοβούλιο προσέφερε λίγα στοιχεία για το πώς σκοπεύει η κυβέρνησή του να αλλάξει την ελληνική κοινωνία. Αντ αυτού κάλεσε τη Γερμανία να αποπληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις για τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Με αυτά τα λόγια, μας επέστρεψε σε μια από τις σκοτεινότερες περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας. Δεν «έσπασε το πλαίσιο» απλώς, αλλά τάχθηκε κατά του ίδιου του πνεύματος του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να επικεντρωθεί πρωτίστως στο πώς θα προσφέρει προοπτική στην ελληνική νεολαία. Αν αντί για αυτό επιθυμεί να δώσει μάθημα Ιστορίας, ας μιλήσουμε για το πώς είναι η Ελλάδα το λίκνο της δημοκρατίας μας. Για το πώς οι Ευρωπαίοι σε όλες τις χώρες, και στη Γερμανία και όχι μόνο στην Ελλάδα, πολέμησαν τον ναζισμό και άλλα βάρβαρα πολιτικά συστήματα. Ας μιλήσουμε για όσα μας συνδέουν ως Ευρωπαίους και για το πώς θα βγούμε μαζί από αυτή την κρίση. Ο κ. Guy Verhofstadt είναι πρόεδρος της Κ.Ο. των Φιλελευθέρων στο Ευρωκοινοβούλιο. Το εύκολο και το δύσκολο Μη σας ξεγελούν η στάση, οι κομπασμοί και η θεατρικότητα που έλαβαν χώρα αυτή την εβδομάδα στην Ευρώπη. Η σύναψη συμφωνίας για την Ελλάδα είναι πιθανή. Με το 76% των Ελλήνων να τάσσεται υπέρ της παραμονής στην Ευρωζώνη, είναι απίθανο η νέα κυβέρνηση να ριψοκινδυνεύσει την έξοδο από αυτήν. Εχοντας εκθέσει στην Ελλάδα περίπου 332,5 δισ. ευρώ μέσω ομολόγων, οι χώρες της Ευρωζώνης δεν θα θελήσουν να σπρώξουν την Ελλάδα στη χρεοκοπία. Είναι πιθανό να υπάρξουν δύο συμφωνίες: μία ώστε να αντιμετωπιστούν οι άμεσες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας και μία για τη συνολική αντιμετώπιση του ελληνικού δημοσίου χρέους. Η σύγκρουση για την πρώτη συμφωνία οφείλεται στο γεγονός ότι η Ελλάδα επιθυμεί να διαγράψει το σχέδιο της συμφωνίας διάσωσης και να αρχίσει από το μηδέν, ενώ η Γερμανία επιθυμεί τη διατήρησή του ακριβώς όπως έχει. Οι δύο πλευρές πιθανότατα θα συναντηθούν στη μέση (ή μάλλον πιο κοντά στη Γερμανία), Μέγκαν Γκριν με ένα μίνι Μνημόνιο που θα περιλαμβάνει περιορισμένη χρηματοδότηση για τους επόμενους μήνες σε αντάλλαγμα για την εφαρμογή μέτρων που θα αποδέχονται η Ελλάδα και η τρόικα, όπως θεσμική μεταρρύθμιση και καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Διαθέτοντας πλέον περιθώριο θα μπορέσουν να συμφωνήσουν μια μακροπρόθεσμη λύση για το χρέος και τη χρηματοδότηση της χώρας. Η πιθανότερη έκβαση των διαπραγματεύσεων είναι μια νέα συμφωνία διάσωσης, που θα ονομάζεται κάπως αλλιώς και επιμήκυνση της διάρκειας των ελληνικών κρατικών ομολόγων σε συνδυασμό με μείωση του επιτοκίου. Η εξασφάλιση αυτών των συμφωνιών θα είναι η εύκολη δουλειά που έχει μπροστά της η ελληνική κυβέρνηση. Η επίπονη δουλειά ώστε η Ελλάδα να επιστρέψει στη βιώσιμη ανάπτυξη μόλις θα έχει αρχίσει. Η κ. Megan Greene είναι επικεφαλής οικονομολόγος της εταιρείας διαχείρισης κεφαλαίων Manulife Asset Management. AFP Εφαρμογή πέντε σημείων Η κυβερνητική αλλαγή επανέφερε στο προσκήνιο τη συζήτηση για ένα «κούρεμα» του χρέους. Το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας όμως δεν είναι το ύψος του χρέους της. Πολύ μεγαλύτερη πρόκληση είναι για την ελληνική κυβέρνηση η ανάπτυξη μιας συντονισμένης στρατηγικής, που θα καθιστά βιώσιμο το υφιστάμενο χρέος, αλλά πάνω από όλα θα συνεχίζει και θα επιταχύνει τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας και των κρατικών θεσμών της χώρας. Γιατί ακόμη και σήμερα η Ελλάδα εκμεταλλεύεται πλημμελώς τους πόρους της, ενώ οι κρατικοί θεσμοί είναι συχνά αναποτελεσματικοί και ανεπαρκείς. Μόνο αν το πετύχει αυτό, θα μπορέσει να τερματιστεί η κρίση και θα κατορθώσει η χώρα να προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον στους πολίτες της. Για να επιτευχθεί αυτός ο σύνθετος στόχος, κλειδί είναι η εφαρμογή των παρακάτω σημείων: αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών και των Ευρωπαίων εταίρων μετατροπή του χρέους σε βιώσιμο Ωρα για πολιτικές υπερβάσεις Τα πρωτοσέλιδα είναι γνώριμα παραμονή της κρίσιμης συνεδρίασης του Eurogroup της Δευτέρας που θα αποφασίσει την τύχη του προγράμματος της Ελλάδας. Κάποιοι Ελληνες μπορεί να αναρωτηθούν: τι άλλο μας έμεινε να χάσουμε; Η σωστή απάντηση είναι: πολλά. Η μη αξιοποίηση διαθέσιμων ευκαιριών είναι κι αυτή μία απώλεια (οι οικονομολόγοι μιλούν για «κόστος ευκαιρίας»). Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που κάθε οικονομικός δείκτης στην Ελλάδα βελτιωνόταν. Η τρέχουσα κρίση απειλεί να αναστρέψει τη μετριοπαθή αυτή πρόοδο και να διαψεύσει τις ελπίδες για καλύτερο μέλλον. Ούτε, όμως, η απώλεια της Ελλάδας ήταν κέρδος για την Ευρώπη. Οι αψιμαχίες μεταξύ των δύο πλευρών δημιουργούν ενίοτε την εντύπωση ότι ξεχνούν ότι δεν πρόκειται για παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος. Η Ευρωζώνη πιθανότατα θα επιβίωνε από το Grexit, αλλά η θυσία της Ελλάδας στον βωμό του ηθικού κινδύνου, των εκλογικών αναγκών της ισπανικής κυβέρνησης και των Γερμανών ευρωσκεπτικιστών, θα υποτιμούσε το ευρωπαϊκό εγχείρημα. Είναι η ώρα για πολιτικές υπερβάσεις. Νέοι παίκτες Μαρσέλ Φράτζσερ Νέος γύρος συνομιλιών ξεκινά στο αυριανό Eurogroup στις Βρυξέλλες. Ιμπραήμ Ραχμπαρί συνέχιση και προσαρμογή της μεταρρυθμιστικής πορείας παρακολούθηση αυτών των μεταρρυθμίσεων με διαφορετική από την υφιστάμενη μορφή ενίσχυση του ελληνικού συστήματος καινοτομίας Η εφαρμογή μιας τέτοιας στρατηγικής συμβάλλει ώστε να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας σε μια παγκοσμιοποιημένη υφήλιο και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Οι συνέπειες από την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον σαφείς: μία τέτοιου είδους μεταρρυθμιστική διαδικασία δεν μπορεί να εφαρμοστεί εις βάρος του πληθυσμού, ούτε εξαιρώντας ένα στρώμα προνομιούχων. Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να επικοινωνούνται στον λαό - κι ελπίζω ότι δεν είναι ακόμη αργά γι αυτό στην Ελλάδα. Ο κ. Marcel Fratzscher είναι διευθυντής του DIW, του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικής Ερευνας. και ιδέες πρέπει να καλωσοριστούν. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο κυκλικά προσαρμοσμένο πλεόνασμα του προϋπολογισμού στην Ευρωζώνη. Η Γερμανία θέλει «να βοηθήσει την Ελλάδα να βοηθήσει τον εαυτό της». Αλλά πρόσφατη δική της εμπειρία δείχνει πως όταν απαιτούνται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, το δημοσιονομικό πλαίσιο δεν πρέπει να είναι πολύ αυστηρό. Συνεπώς η συνταγή είναι: όχι άλλη λιτότητα, αλλά περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που χρειάζονται επειγόντως. Πρέπει να εγκαταλειφθούν πολιτικές που πλήττουν την απασχόληση (γιατί να αυξηθούν οι κατώτατοι μισθοί όταν η ανεργία είναι 25%;). Και πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να αναγνωρίσει ότι η Ελλάδα φέρει την ευθύνη για την έλλειψη εμπιστοσύνης στην Ευρώπη. Αρα μένει η παρακολούθηση και μπαίνει τέλος στους αιχμηρούς συμβολισμούς. Η πολιτική διαχείριση είναι σύνθετη, αλλά οι επιλογές μοιάζουν μάλλον εύλογες. Ο κ. Ebrahim Rahbari είναι διευθυντής European and Global Economics στο Citi Research. Τζιάνι Πιτέλα Xρέος και συμφωνίες Η ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών υποστηρίζει πάντοτε την αλλαγή της οικονομικής προσέγγισης της Ευρωπαϊκής Ενωσης ώστε να επιτρέπεται στα κράτη-μέλη να έχουν μεγαλύτερο περιθώριο κινήσεων και ευελιξία. Η ελληνική κρίση έδειξε πώς μπορεί να βλάψει η λιτότητα την οικονομία το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας και τη ζωή των πολιτών. Πέντε χρόνια λιτότητας έφεραν τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας. Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα αποτελεί το φυσικό αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης. Το αίτημα για περισσότερη κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη που έρχεται όχι μόνο από τους Ελληνες πολίτες πρέπει να ληφθεί υπόψη, διαφορετικά η Ευρωπαϊκή Ενωση ριψοκινδυνεύει να σαρωθεί από λαϊκιστικές δυνάμεις. Εμείς ως Σοσιαλιστές και Δημοκράτες συμφωνούμε με την ελληνική κυβέρνηση ότι είναι ανάγκη για επαναδιαπραγμάτευση του χρέους όσον αφορά την περίοδο λήξης των ομολόγων. Από την άλλη πλευρά εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε τη νομική αρχή Pacta sunt servanta, που σημαίνει ότι πρέπει να τηρούνται οι συμφωνίες, σε αυτή την περίπτωση ότι πρέπει να αποπληρωθεί το ελληνικό χρέος. Καλούμε μετ επιτάσεως την κυβέρνηση Τσίπρα να εφαρμόσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και ζητούμε από τους ευρωπαϊκούς θεσμικούς οργανισμούς να εξετάσουν το ζήτημα της επαναδιαπραγμάτευσης του ελληνικού χρέους, κάτι που πλέον δεν αποτελεί ταμπού.τέλος, θέλουμε με την ελληνική κρίση να ασχοληθούν οι ευρωπαϊκοί θεσμικοί οργανισμοί και να αντικαταστήσουν την τρόικα της οποίας τα μέτρα αποδείχτηκαν καταστροφικά. Ο κ. Gianni Pittela είναι πρόεδρος της Προοδευτικής Συμμαχίας Σοσιαλιστών και Δημοκρατικών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ντέσμοντ Λάχμαν Αξεπέραστες διαφορές Φοβάμαι ότι δεν είμαι αισιόδοξος για τις πιθανότητες η Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ, αλλά επίσης πιστεύω ότι μία έξοδος μπορεί να είναι προς το μακροπρόθεσμο συμφέρον της χώρας. Θεωρώ ότι οι πολιτικοί περιορισμοί τόσο της ελληνικής όσο και της γερμανικής κυβέρνησης δεν αφήνουν πολλά περιθώρια διαπραγματευτικών ελιγμών ώστε να υπάρξει μία συμφωνία για μία νέα βιώσιμη συμφωνία δανεισμού. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα με δεδομένο πόσο μεγάλες είναι οι διαφορές που πρέπει να ξεπεραστούν μεταξύ των δύο πλευρών. Αυτές οι διαφορές δεν έχουν μόνο να κάνουν με το ακανθώδες ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους και της χρηματοδότησης-γέφυρας. Περιλαμβάνουν επίσης ποιο είναι το σωστό μέγεθος του ελληνικού πρωτογενούς πλεονάσματος, πώς θα χρηματοδοτήσει η νέα κυβέρνηση το φιλόδοξο πρόγραμμα κοινωνικών δαπανών, πώς θα αντισταθμίσει τα χαμένα φορολογικά έσοδα και πώς θα επιστρέψει τις διαρθρωτικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις στην πορεία τους. Πιστεύω ότι θα βρεθεί κάποιος συμβιβασμός ώστε να υπάρξει ένα πλαίσιο για τις διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, θεωρώ ότι όταν ξεκινήσουν οι πραγματικές διαπραγματεύσεις για την ουσία ενός προγράμματος, οι δυσκολίες που θα προκύψουν δεν θα μπορέσουν να ξεπεραστούν. Ο κ. Desmond Lachman είναι ερευνητής του American Enterprise Institute, πρώην στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

20 20-ELLADA_Master_cy 14/02/15 00:17 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015 Τα αγκάθια για έναν έντιμο συμβιβασμό Πιθανό νέο Eurogroup τέλος της εβδομάδας Τι διεκδικεί η Αθήνα, τι εξετάζουν οι δανειστές Ποιοι οι βασικοί συσχετισμοί δυνάμεων Του Κ. Π. ΠΑΠΑΔΙΟΧΟΥ Αγώνα δρόμου για έναν έντιμο συμβιβασμό που εάν δεν ολοκληρωθεί, θα έχει τουλάχιστον «θεμελιωθεί» στο αυριανό καθοριστικό Eurogroup, διεξάγει ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, έπειτα από μια εβδομάδα μεγάλων εντάσεων, αλλά και διακυμάνσεων στις σχέσεις με τους εταίρους. Οι χαμηλές προσδοκίες επιβεβαιώνονται εξάλλου από το γεγονός ότι στο παρασκήνιο ήδη συζητείται το ενδεχόμενο ενός νέου έκτακτου Eurogroup στα τέλη της επόμενης εβδομάδας, υπό την προϋπόθεση ότι θα σημειωθεί πρόοδος στο μεσοδιάστημα και η Αθήνα θα παρουσιάσει πειστικές προτάσεις στην αυριανή συνεδρίαση. Στον απόηχο του σκηνικού ρήξης, το βράδυ της Τετάρτης, όταν η Αθήνα έθεσε «βέτο» στο κοινό ανακοινωθέν που σηματοδοτούσε αποδοχή και ολοκλήρωση του υφιστάμενου προγράμματος, πλέον όλοι οι δίαυλοι σε πολιτικό και τεχνικό επίπεδο έχουν ανοίξει. Ομως, η τελική συμφωνία με τους εταίρους, αλλά και το περιεχόμενο των πολιτικών που θα συνδιαμορφωθούν προκειμένου η Ελλάδα να συνεχίσει να έχει χρηματικές ροές, παραμένουν στον «αέρα». Επί της ουσίας, η Αθήνα παραμένει ενώπιος ενωπίω με μια διπλή διαπραγμάτευση: - Για τη συμφωνία επί του πολιτικού πλαισίου μέσω του οποίου θα τροποποιηθεί, αλλά και θα παραταθεί το υφιστάμενο πρόγραμμα. - Για τα μέτρα και τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν το επόμενο εξάμηνο, αλλά και για τους δημοσιονομικούς στόχους του Σε πολιτικό επίπεδο η ελληνική πλευρά διεκδικεί ρητή αναφορά, ότι το υφιστάμενο πρόγραμμα, που λήγει στις 28 Φεβρουαρίου, δεν «παρατείνεται» απλώς, αλλά και «τροποποιείται». Σύμφωνα με πληροφορίες, σχετική διατύπωση υπήρξε σε ένα από τα προσχέδια του κειμένου συμπερασμάτων στο Eurogroup της περασμένης Τετάρτης. Ομως, απαλείφθηκε με την επιμονή του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Β. Σόιμπλε και στους κ. Γ. Δραγασάκη και Γ. Βαρουφάκη προτάθηκε εναλλακτική «φόρμουλα» που έκανε λόγο απλώς για «παράταση» του προγράμματος, με την απλή δέσμευση των εταίρων ότι «θα ληφθούν υπόψη και τα σχέδια της νέας κυβέρνησης». Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, στόχος της Αθήνας είναι να είναι σαφής η τροποποίηση του προγράμματος, αλλά και να γίνει ρητή αναφορά στην ανάγκη αντιμετώπισης των συνεπειών της κρίσης στους ασθενέστερους, ώστε να ανοίξει ο δρόμος προκειμένου τα μέτρα στη συγκεκριμένη κατεύθυνση να χρηματοδοτηθούν από κοινοτικά ταμεία. Η διατύπωση του κειμένου συμπερασμάτων είναι κρίσιμη σε επίπεδο πολιτικού συμβολισμού για την κυβέρνηση, καθώς ήδη έχει βγάλει από την «ατζέντα» την -επίσης «τοξική»- παράμετρο της τρόικας, τουλάχιστον με τον τρόπο που λειτουργούσε έως τώρα. Επίσης, πρόθεση της Αθήνας είναι το κέντρο βάρος των ελέγχων να μεταφερθεί στην Κομισιόν που θα είναι ο βασικός συνομιλητής της κυβέρνησης, με τους εκπροσώπους της ΕΚΤ και το ΔΝΤ να εμφανίζονται στο προσκήνιο μόνο όποτε τούτο καθίσταται αναγκαίο. Τέλος, μόλις σχηματοποιηθεί πλήρως η φόρμουλα για την «επόμενη ημέρα» της Ελλάδας στην Ευρωζώνη επιδιώκεται να διαμορφωθεί ένα δίπολο όπου «οι πολιτικοί θα συνομιλούν με τους πολιτικούς και οι τεχνοκράτες με τεχνοκράτες». Ομως, αυτό είναι μόνο το ένα σκέλος των εκκρεμοτήτων μέχρι την επίτευξη της τελικής συμφωνίας. Το δεύτερο σχετίζεται με τις τεχνικές διαπραγματεύσεις που άρχισαν την Παρασκευή στις Βρυξέλλες μεταξύ της ελληνικής αντιπροσωπείας και των εκπροσώπων της Κομισιόν, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Η κυβέρνηση έχει προσέλθει στη συζήτηση διατεθειμένη για συγκεκριμένους συμβιβασμούς, αλλά και με τις δικές της διεκδικήσεις. Τα τρία μεγάλα βήματα από ελληνικής πλευράς είναι η παραδοχή ότι δεν θα ανατραπεί ο μεγάλος όγκος των συμφωνηθέντων τα προηγούμενα χρόνια, η δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 1,5% κατ ελάχιστον και η συνέχιση της αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας, όχι με τη μορφή των «καθαρών» αποκρατικοποιήσεων, αλλά μέσω σχημάτων στα οποία θα έχει συμμετοχή ο ιδιωτικός τομέας. Στον αντίποδα, η κυβέρνηση διεκδικεί: Πρώτον, το πράσινο φως για να υλοποιηθούν τα μέτρα για την ανακούφιση των ασθενέστερων, ή ανάσχεσης της «ανθρωπιστικής κρίσης», όπως περιγράφεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεύτερον, να μην ενταχθούν στα προαπαιτούμενα του επομένου εξαμήνου μέτρα που προβλέπονταν στο τελευταίο Μνημόνιο, όπως η επανεξέταση του ασφαλιστικού και των εργασιακών σχέσεων. Τρίτον, να συμφωνηθεί από τώρα η αλλαγή του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος από το 3 στο 1,5%. Η τελευταία αυτή παράμετρος είναι από τις πλέον κρίσιμες, γιατί με βάση την τελική παραδοχή για το προβλεπόμενο πλεόνασμα θα καταρτιστεί ο προϋπολογισμός του 2015, όμως συμφωνία των εταίρων στη συγκεκριμένη κατεύθυνση είναι δύσκολη πριν από τον Αύγουστο όταν θα συζητηθεί η επόμενη φάση των σχέσεων με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, καθώς και το ζήτημα του χρέους. Για την τελική έκβαση αυτού του σύνθετου «πακέτου» διαπραγμάτευσης καθοριστικός θα είναι ο ρόλος του Βερολίνου και προσωπικά της κ. Αγκελα Μέρκελ. Ομως, οι βασικοί συσχετισμοί έχουν ήδη διαφανεί από το δραματικό διήμερο στις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με πληροφορίες, «πιεστικά» προς την Αθήνα λειτουργεί στο παρασκήνιο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς ο επικεφαλής της κ. Μ. Ντράγκι κρατάει τα κλειδιά της ρευστότητας στην ελληνική οικονομία. Αντιθέτως, εποικοδομητικά στην κατεύθυνση της εξεύρεσης κοινά αποδεκτής λύσης λειτουργούν η διευθύντρια του ΔΝΤ κ. Κριστίν Λαγκάρντ -παρασκηνιακά και οι ΗΠΑκαι από την Κομισιόν, ο πρόεδρος κ. Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ και ο Π. Μοσκοβισί. Βεβαίως, η κατάληξη της διαπραγμάτευσης είναι μόνο το πρώτο μεγάλο στοίχημα για τον κ. Αλ. Τσίπρα. Το δεύτερο, είναι η απορρόφηση των συμφωνηθέντων στο εσωτερικό της χώρας, καθώς οι προσδοκίες έχουν αυξηθεί. Τα δύο «μέτωπα» που μπορεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση είναι η Αριστερή Πλατφόρμα και ο κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ. Πάντως, το πιθανότερο είναι τυχόν αντιδράσεις να μην εκδηλωθούν άμεσα, αλλά μεσοπρόθεσμα, όταν δηλαδή η κυβέρνηση θα πρέπει να συγκεκριμενοποιήσει, σε συνεννόηση με τους εκπροσώπους των δανειστών, τις μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα που θα πρέπει να υλοποιηθούν μέσα στο επόμενο εξάμηνο στο πλαίσιο της «συμφωνίας γέφυρας» για την οποία κάνει λόγο η κυβέρνηση. Παρασκήνιο, πρωταγωνιστές και ρόλοι-κλειδιά στο Eurogroup «Δύο εβδομάδες προθεσμία, μετά τελειώνει ο χρόνος» Της ανταποκρίτριάς μας στις ΒΡΥΞΕΛ- ΛΕΣ ΕΛΕΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ <<<<<< Τι είπε ο Γ. Βαφουράκης, τι πείραξε τους «απέναντι», ποιοι διάλογοι διημείφθησαν μεταξύ τους και τι έγινε μετά την αποχώρηση Σόιμπλε. Μετά μία εβδομάδα εξελίξεων στις Βρυξέλλες, με τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, από τη μια, να εξηγεί το πρόγραμμά του στους 28 ηγέτες της Ε.Ε. και, από την άλλη, τον υπουργό Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, να κάνει το ίδιο στο τραπέζι του Εurogroup, η αυριανή μέρα αναμένεται να είναι η πιο σημαντική: θα ληφθούν οι αποφάσεις για το πώς θα κινηθεί η ελληνική οικονομία τους επόμενους μήνες. Θα έχει προηγηθεί ένα τετραήμερο εντατικής δουλειάς της νέας ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας με τους συνήθεις εκπροσώπους των ΔΝΤ, ΕΚΤ και Ε.Ε., αλλά αυτή τη φορά στη βάση συγκεκριμένων στοιχείων και αριθμών. Κι έτσι, οι έμπειροι πλέον περί το ελληνικό πρόγραμμα εκπρόσωποι των δανειστών θα μπορούν με ευκολία να εντοπίσουν ποια από αυτά ικανοποιούν τους δημοσιονομικούς στόχους του υφιστάμενου προγράμματος, ποια όχι και ποια είναι συμβατά με το ύφος του προγράμματος. Η ενόχληση των περισσότερων υπουργών Οικονομικών, την περασμένη Τετάρτη, ήταν ότι η τοποθέτηση Βαρουφάκη ήταν «γενική», χωρίς νούμερα και στοιχεία, όπως και τα σχόλιά του, με αποτέλεσμα ο πρόεδρος του Eurogroup να του τονίσει χαρακτηριστικά ότι «θέλω απαντήσεις με ένα ναι ή με ένα όχι, παρακαλώ». «Ηταν 18 εναντίον ενός» λέει χαρακτηριστικά Ευρωπαίος αξιωματούχος για να περιγράψει το κλίμα μέσα στην αίθουσα, καθώς οι Ευρωπαίοι εταίροι κράτησαν όλοι κοινή στάση με εξαίρεση την Κύπρο υποστηρίζοντας ότι η Αθήνα πρέπει να ζητήσει την παράταση του υφιστάμενου Μνημονίου. Αλλωστε, ένα από τα προβλήματα που έπρεπε να αντιμετωπίσει ο Ελληνας υπουργός, ενώ γραφόταν η κοινή δήλωση το βράδυ της Τετάρτης, ήταν ότι δεν ικανοποιείτο το αίτημά του για συγκεκριμένη αναφορά στην ανθρωπιστική κρίση της Ελλάδας, μεταξύ άλλων. Και αυτό, γιατί και άλλες χώρες είχαν θίξει τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκονται και οι ίδιες και ότι δεν είναι διατεθειμένες για περισσότερες παραχωρήσεις προς την ελληνική πλευρά. Χαρακτηριστική ήταν η παρέμβαση του Λιθουανού υπουργού Οικονομικών, ο οποίος είπε στον κ. Βαρουφάκη ότι, παρότι στη χώρα του ο κατώτατος μισθός είναι 300 ευρώ, η Λιθουανία έχει δείξει αλληλεγγύη στηρίζοντας οικονομικά την Ελλάδα. Ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Μ. Ντράγκι, υπενθύμισε ότι η έλλειψη χρόνου είναι το βασικό θέμα αυτή τη στιγμή και τάχθηκε υπέρ της παράτασης, ώστε να αποφευχθεί η αβεβαιότητα που έχει δημιουργηθεί. Επίσης, συμβούλεψε τον κ. Βαρουφάκη να είναι πολύ προσεκτικός με τις εκφράσεις που χρησιμοποιεί, καθώς είναι πολύ επικίνδυνο να αναφέρεται στη χώρα «ως χρεοκοπημένη». Η κ. Λαγκάρντ, από τη μεριά της, τάχθηκε και αυτή υπέρ της παράτασης του προγράμματος, αλλά δήλωσε διατεθειμένη να συζητηθούν τα λάθη του προγράμματος. Συγχρόνως, σύγχυση δημιουργήθηκε με τη στάση της Ελλάδας στην κοινή δήλωση των εταίρων. Ο Αυστριακός, ο Φινλανδός, ο Ισπανός, αλλά και ο Γερμανός υπουργός είχαν ήδη αποχωρήσει από την αίθουσα με την εντύπωση ότι έχει υπάρξει συμφωνία, αφήνοντας τη γραμματεία του Eurogroup να συντάξει την κοινή δήλωση. Η αλλαγή στην ελληνική στάση και στη συνέχεια οι δηλώσεις της ελληνικής πλευράς, που αρνείτο ότι είχε συμφωνήσει, δεν δημιούργησαν θετικές εντυπώσεις. Το κλίμα έντασης αποκλιμακώθηκε όταν την επομένη έγινε επικοινωνία μεταξύ Τσίπρα και Ντάισελμπλουμ, όπου συμφώνησαν αυτό που είχε προταθεί και την προηγούμενη μέρα στο Eurogroup. Δηλαδή, να ξεκινήσει μία τεχνική αξιολόγηση των θέσεων των δύο πλευρών, για να να βρεθεί το κοινό έδαφος. Την Πέμπτη, στην αίθουσα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το θέμα της Ελλάδας δεν απασχόλησε τους 28 ηγέτες παραπάνω από 15 λεπτά. Ο κ. Ζ. Κ. Γιουνκέρ ήθελε να συζητηθεί περισσότερο, αλλά αντίστοιχη διάθεση δεν υπήρχε από κανέναν άλλο. Οι μόνοι σύμμαχοι της Ελλάδας ήταν η Κύπρος και λιγότερο η Γαλλία. Ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι διέκοψε τον κ. Τσίπρα ενοχλημένος όταν μίλησε για την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι και η δική του χώρα πέρασε δύσκολες προσαρμογές, ενώ την τάξη «επέβαλε» ο πρόεδρος του Συμβουλίου, κ. Τουσκ. Του απεσταλμένου μας σε ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ και ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ <<<<<< Η «Κ» βρέθηκε στις «δυσάρεστες» αίθουσες των Βρυξελλών και μίλησε με εκπροσώπους από τον άκαμπτο Βορρά αλλά και τον υπερχρεωμένο Νότο. «Ο χρόνος τελειώνει. Στις επόμενες δύο εβδομάδες πρέπει να δείξουν συμβιβαστική διάθεση». Η δήλωση αυτή, Γερμανού αξιωματούχου, με πολύ σημαντική ευρωπαϊκή εμπειρία, που δεν συγκαταλέγεται στους σκληρούς, είναι ενδεικτική των δυσκολιών που έχει αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση στις πρώτες επαφές της στις «δυσάρεστες» όπως τις αποκαλεί ο Γ. Βαρουφάκης αίθουσες των Βρυξελλών. Σε συνομιλίες που είχε τις περασμένες μέρες η «Κ» με εκπροσώπους πολλών ευρωπαϊκών χωρών από τον άκαμπτο Βορρά αλλά και τον υπερχρεωμένο Νότο προέκυψαν, με εντυπωσιακή ομοφωνία, μια σειρά από κοινές αντιδράσεις στη διπλωματική φρενίτιδα του κ. Τσίπρα και του επιτελείου του. Μέρος της κριτικής των Ευρωπαίων αφορά ζητήματα ύφους και διαπραγματευτικής τακτικής από τις ακατάσχετες διαρροές έως την τάση του κ. Βαρουφάκη να προκαλεί, κατά κάποιον τρόπο, αυτούς που πρέπει να πείσει (τα περί χρεοκοπημένης Ιταλίας, η παρομοίωση της τρόικας με βασανιστές της CIA κ.ο.κ.). Υπάρχουν όμως και κρίσιμα ζητήματα ουσίας, που καθιστούν εξαιρετικά σύνθετο εγχείρημα την επίτευξη της συμφωνίας την οποία και οι δύο πλευρές επιζητούν. «Υπάρχει η αίσθηση ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει μάθει ακόμα τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ενωση» σημειώνει μία πηγή, απηχώντας ένα αίσθημα που εξέφρασαν πολλοί. Αναφέρει, μάλιστα, τον Ματέο Ρέντσι ως ένα πρόσφατο παράδειγμα πολιτικού που κατέφθασε στις Βρυξέλλες ως υπερ-ενθουσιώδης κατακτητής, για να προσγειωθεί γρήγορα στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα στην οποία πλέον έχει προσαρμοστεί άριστα. Σύμφωνα με Πορτογάλο συνομιλητή της «Κ», «υπάρχει ένα μεσσιανικό στοιχείο» στην προσέγγιση της νέας κυβέρνησης, η οποία «πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι και οι άλλες κυβερνήσεις έχουν λάβει δημοκρατική εντολή από τους ψηφοφόρους τους». Η κοινή στάση των κρατών-μελών της Ευρωζώνης απέναντι στα ελληνικά αιτήματα για επαναδιαπραγμάτευση από μηδενική βάση είχε φανεί ήδη από το Euro Working Group, προ δεκαημέρου. Συνήθως, οι συνεδριάσεις του Euro Working Group προετοιμάζουν μεγάλο μέρος του κοινού ανακοινωθέντος που θα προκύψει στο Eurogroup, αφήνοντας κενά μόνο τα ακραιφνώς πολιτικά σημεία. Αυτή τη φορά δεν προχώρησε επαρκώς αυτή η προπαρασκευαστική δουλειά, κυρίως επειδή η ελληνική πλευρά δεν παρουσίασε λεπτομερή πρόταση με συγκεκριμένους αριθμούς. Αντ αυτού, έγινε μια γενική συζήτηση για τις τρεις επιλογές ενώπιον της Ελλάδας: παράταση, νέο πρόγραμμα ή καθόλου πρόγραμμα. Με μια φωνή, οι 18 εταίροι τάχθηκαν υπέρ της πρώτης επιλογής, ως του ταχύτερου τρόπου αποφυγής του άμεσου κινδύνου πιστωτικής ασφυξίας. Την περασμένη Τετάρτη ήταν η σειρά των υπουργών Οικονομικών, μαζί με την Κριστίν Λαγκάρντ, τον Μάριο Ντράγκι και τον Πιερ Μοσκοβισί, να βιώσουν στο πετσί τους την ιδιότυπη προσέγγιση της ελληνικής κυβέρνησης. Σύμφωνα με άτομο με άμεση γνώση του τι διημείφθη, ήταν ένα ασυνήθιστο Eurogroup από πολλές απόψεις: από τη διάρκεια της παρουσίασης του Ελληνα υπουργού, το γεγονός ότι ζήτησαν τον λόγο όλα τα κράτημέλη, αλλά και το ότι ο κ. Βαρουφάκης «διαπραγματεύθηκε για κάθε λέξη στο κοινό ανακοινωθέν». Η φινλανδική αντιπροσωπεία, όπως έμαθε η «Κ», ήταν μεταξύ εκείνων που ήταν έκπληκτες που δεν υπήρχε, ούτε σε αυτή τη συνεδρίαση, ποσοτικοποιημένη πρόταση από τους Ελληνες. Οι Φινλανδοί είναι ένας από τους λόγους που τα χρονικά περιθώρια στενεύουν επικίνδυνα. Το κοινοβούλιό τους, το οποίο πρέπει να εγκρίνει οποιαδήποτε τροποποίηση του ελληνικού προγράμματος, σε λίγες εβδομάδες θα διαλυθεί, ενόψει των εκλογών της 19ης Απριλίου. Οπως εξήγησαν στην «Κ» πηγές της φινλανδικής αντιπροσωπείας στις Βρυξέλλες, η προεκλογική εκστρατεία στη χώρα τους θα επικεντρωθεί στις περικοπές που πρέπει να γίνουν κι εκεί. Οι Φινλανδοί, όπως και ο κ. Σόιμπλε, έφυγαν νωρίς από τη συνεδρίαση του Eurogroup. Στο αεροπλάνο, καθώς ετοιμάζονταν να αποχωρήσουν, έλαβαν μήνυμα ότι ο Έλληνας υπουργός ήθελε να κάνει μία ακόμα μικρή αλλαγή. Μόνο όταν προσγειώθηκαν στο Βερολίνο, έμαθαν ότι δεν υπήρχε ανακοινωθέν.