tango ηζωήµας » ΤΣΑΡΛΙ ΤΣΑΠΛΙΝ: Τριάντα χρόνια από τον θάνατο του ανεπανάληπτου «Σαρλό» Το µουσικό ταξίδι του πάθους

Transcript

1 ΕΝΓΚΕΛΜΠΕΡΚ Το χωριό των αγγέλων Ειδυλλιακές εικόνες από τις ελβετικές Αλπεις ΣΕΛ ΙΑΝ ΤΖΑΚ Τα µυστικά της δηµοσιογραφίας ηζωήµας Από την εφηµερίδα «Independent» στο περιοδικό «Granta» ƒø ª ηζωήµας » ΤΣΑΡΛΙ ΤΣΑΠΛΙΝ: Τριάντα χρόνια από τον θάνατο του ανεπανάληπτου «Σαρλό» ΚΛΑΪΒ ΟΟΥΕΝ: Ο ζεν πρεµιέ µε το σαιξπηρικό παρελθόν ΤΑΞΙ Ι: Εξορµήσεις στα πετρόκτιστα χωριά των Αγράφων tango Το µουσικό ταξίδι του πάθους Από τις φτωχογειτονιές του Μπουένος Αϊρες στην Αθήνα µε τον Gustavo Russo

2 2 ηζωήµας agenda ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ Α Επιµέλεια: ΤΙΝΑ ΜΑΝ ΗΛΑΡΑ κυριακή ΕΙ ΙΚΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΑΘΗΝΑ Πάνω ακριβώς από το «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο» στεγάζεται ένας πρωτότυπος χώρος ψυχαγωγίας, το «Up Stage Gialino». Πρόκειται για ένα ζεστό και φιλόξενο στέκι που παρουσιάζει καλλιτέχνες από διαφορετικές τάσεις και είδη, όπως τραγουδιστές, µουσικούς, µάγους, ζογκλέρ σε ένα τρελό, εναλλακτικό πανηγύρι. Από σήµερα ειδικά το «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο» θα φιλοξενεί µια ιδιαίτερη παράσταση, αυτή των Dirty Granny Tailes, η οποία θα µας παρασύρει σε έναν κόσµο όπου τα έµψυχα αντιστρέφονται σε άψυχα. Στο «Up Stage Gialino», Λ. Συγγρού 143, Νέα Σµύρνη, ΣΥΝΕ ΡΙΟ ΑΘΗΝΑ Συνεχίζεται και σήµερα το συνέδριο που είναι αφιερωµένο στον Κυριάκο Ο µύθος του Ορφέα ζωντανεύει ξανά στη Λυρική Eνας πολύ γνωστός µύθος προστίθεται στο ανανεωµένο ρεπερτόριο της Λυρικής Σκηνής. Ο θρήνος του Ορφέα για τον χαµό της αγαπηµένης του δεν σταµάτησε ποτέ να συγκινεί το κοινό. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, θα χαρούµε την ειδική εκδοχή του µύθου που δηµιούργησε ο σκηνοθέτης Stephen Langridge για το Παρίσι σε συνεργασία µε εκλεκτούς Ελληνες συντελεστές. Ετσι, τη χορογραφία υπογράφει ο εξαίρετος χορογράφος και χορευτής Φώτης Νικολάου, τη µουσική διεύθυνση έχει ο Γιώργος Πέτρου και τους φωτισµούς έκανε η Ελευθερία Ντεκώ. Στον ρόλο του Ορφέα ο Colin Ainsworth και της Ευρυδίκης η Ελενα Κελεσίδη. οξιάδη µε τον γενικότερο τίτλο «Ο Κωνσταντίνος οξιάδης και το έργο του», το οποίο διοργανώνει ο Σύνδεσµος Συνεργατών και Φίλων Κ.Α. οξιάδη υπό την αιγίδα του Ιδρύµατος Κωνσταντίνου και Εµµας οξιάδη και την ευγενή φιλοξενία του Μουσείου Μπενάκη. Συµµετέχουν γνωστά ονόµατα του πανεπιστηµιακού χώρου, αλλά και Ελληνες και ξένοι συνεργάτες του Κυριάκου οξιάδη. Περισσότερες πληροφορίες στο τηλ ή δευτέρα ΣΥΝΕ ΡΙΟ ΑΘΗΝΑ Με την ευκαιρία της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου «Οι κανόνες της τέχνης» του Pierre Bourdieu από τις εκδόσεις Πατάκη οργανώνεται ειδικό αφιέρωµα στη σκέψη του Γάλλου κοινωνιολόγου στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Θα µιλήσουν οι Παναγιώτης Μουλλάς, Νίκος i Από την Εθνική Λυρική Σκηνή, θέατρο «Ολύµπια», Ακαδηµίας 59, τηλ.: Παραστάσεις: 26, 28, 31 Ιανουαρίου και 2, 4, 7 και 9 Φεβρουάριο Παναγιωτόπουλος, Βασίλης Παπαβασιλείου, Παναγιώτης Πούλος και Εφη Γιαννοπούλου. Τη συζήτηση θα συντονίσει η δηµοσιογράφος Μικέλα Χαρτουλάρη. Θα ακολουθήσει προβολή της διάλεξης του Pierre Bourdieu «Από τους κανόνες της τέχνης στη µιζέρια του κόσµου», η οποία δόθηκε το 1992 στο πλαίσιο ειδικού αφιερώµατος. Θα υπάρξει παράλληλη µετάφραση και ελληνικός υποτιτλισµός της ταινίας. Στο Auditorium του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών, Σίνα τρίτη ΜΟΥΣΙΚΟΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΆΣΕΙΣ ΑΘΗΝΑ Σήµερα και αύριο θα παρουσιαστεί η παράσταση «The Magic of the musicals»,, που προσπαθεί να συνοψίσει τις καλύτερες στιγµές των µεγαλύτερων µιούζικαλ, όπως «Chicago», «Cabaret», «The phantom of the opera», «Grease», «Fame», «West side story» κ.ά. Την καλλιτεχνική επιµέλεια υπογράφει ο Αντώνης Καρατζίκης και τις χορογραφίες η Μαρία Τσαπατσάρη. Λ. Συγγρού 143, Ν. Σµύρνη, τηλ.: ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΘΗΝΑ «Του κρασιού και του έρωτα - Οίνος, ποίηση και µουσική». Οι οίνοι παλαίωσης «Ιανός» του Αγγελου Ρούβαλη συναντούν τη λυρική ποίηση µελοποιηµένη από τον Σάκη Παπαδηµητρίου µε ερµηνευτή τον Βασίλη Λέκκα, από την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά «Του κρασιού και του έρωτα». ιαβάζουν ο Ηλίας Λογοθέτης και η Μαρία Ζαχαρή. Παρεµβαίνουν ο Λάµπρος Λιάβας και ο Γιάννης Μπουτάρης. Είσοδος ελεύθερη. Στις 20:30, στο βιβλιοπωλείο Ιανός, Σταδίου 24, τηλ.: τετάρτη ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Παρουσίαση Θεατρικό Αναλόγιο 2007 Κάθε χρόνο το Θεατρικό Αναλόγιο εµπλουτίζεται µε νέες φωνές και γίνεται όλο και καλύτερο. Τα έργα που θα παρουσιαστούν έχουν γραφεί από γνωστούς και πολλά υποσχόµενους νέους καλλιτέχνες από διαφορετικές τάσεις της δραµατουργίας. Την καλλιτεχνική διεύθυνση του προγράµµατος, που θα πλαισιωθεί από στρογγυλά τραπέζια και πλήθος εκδηλώσεων, έχει η Σίσσυ Παπαθανασίου. Οι παραστάσεις θα διαρκέσουν από τις 20 έως τις 24 Ιανουαρίου, στο θέατρο «Αλεκτον», στον πεζόδροµο Σφακτηρίας 23 & Πλαταιών, στον Κεραµεικό. Κρατήσεις θέσεων - επικοινωνία στο τηλ

3 ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Περιφερειακές εκθέσεις ζωγραφικής Κάτι αρχίζει να γίνεται στην περιφέρεια, µε ολοένα και περισσότερα καλλιτεχνικά δρώµενα και εκπλήξεις. Πολλές είναι οι γκαλερί που κάνουν απρόσµενα την εµφάνισή τους στην ελληνική περιφέρεια και οι ταλαντούχοι καλλιτέχνες που προβάλλουν το ενδιαφέρον έργο τους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγµα του καλλιτέχνη Αρτεµίσιου, ο οποίος εκθέτει τα έργα του στο ηµοτικό Πνευµατικό Κέντρο Καλαµάτας, Αριστοµένους 33, τηλ.: Εως τις 25 Ιανουαρίου Ενα από τα έργα του Νταλί που εκτίθενται στο Guggenheim Museum της Νέας Υόρκης διδύµου Gilbert & George, στη µεγαλύτερη και πιο φηµισµένη γκαλερί του Λονδίνου. του βιβλίου «Οι ιστορίες του σώµατος» της Σώτης Τριανταφύλλου και της Εφης Χαλυβοπούλου από τις εκδόσεις Athens Voice, σήµερα στο ΚΜΣΤ, στη συµπρωτεύουσα, στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων της έκθεσης «Μεταµφιέσεις: θηλυκότητα, ανδροπρέπεια και άλλες βεβαιότητες». Σήµερα, στις 19:30. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό πέµπτη ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΑΘΗΝΑ Η νέα δουλειά του Κωνσταντίνου Λαδιανού φέρει έντονα τα στοιχεία της µαύρης κωµωδίας που έχει τον τίτλο «Feed me» στη gazon rouge, 15 Βίκτωρος Ουγκώ, Αθήνα, τηλ.: Από τις 25 Ιανουαρίου έως τις 24 Φεβρουαρίου παρασκευή ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΑΘΗΝΑ Η ερµηνεία του Στέλιου Μποτωνάκη διακρίνεται από το ροκ ύφος, τη δυναµική ενορχήστρωση και την έντονη παρουσία. Εκτός από τα δικά του τραγούδια ερµηνεύει τραγούδια των David Bowie, Rolling Stones, Doors, Σαββόπουλου κ.ά. Στο «Café Αλάβαστρον», αµάρεως 78, στο Παγκράτι, τηλ.: σάββατο Εικαστικά ΑΘΗΝΑ Ανοιξε ήδη τις πύλες της η µεγάλη έκθεση του αρχιτέκτονα Νίκου Βαλσα- µάκη µε αναδροµή σε όλη την επαγγελµατική του πορεία από το 1953 έως σήµερα. Στο Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138 ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ Tate Gallery Αναδροµική έκθεση των αδελφών Τζέικ και Ντίνος Τσάπµαν ξεκίνησε πριν από λίγες µέρες στο Λίβερπουλ, µε τον χαρακτηριστικό τίτλο «Κακή τέχνη για κακούς ανθρώπους». Εως τις 4 Μαρτίου. ΛΟΝ ΙΝΟ Tate Modern Λιγότερο από ένας µήνας απέµεινε για να ξεκινήσει η µεγάλη έκθεση του τροµερού ΒΑΣΙΛΕΙΑ Fondation Beleyer «Ο έρως στη σύγχρονη τέχνη» είναι ο τίτλος του αφιερώµατος στα ερωτικά του Πικάσο και του Ροντέν από το Ιδρυµα Μπελεγιέ, µε πάνω από 200 έργα και µεγάλη -αλλά πάντα πολύ ερωτικήθεµατολογία. ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ Guggenheim Museum Ενα µεγάλο πανόραµα της ισπανικής τέχνης από τον 16ο έως τον 20ό αιώνα προβάλλει η µεγάλη εικαστική έκθεσηγεγονός στο µουσείο Γκουγκενχάιµ. Ελ Γκρέκο, Θουρµπαράν, Βελάσκεθ, Γκόγια αλλά και Νταλί, Πικάσο, Μιρό, Χουάν Γκρις είναι µερικοί από τους ζωγράφους που έργα τους εκτίθενται αυτή την περίοδο στη Νέα Υόρκη. ΣHΜΕΡΑ, ΚΥΡΙΑΚH 21 ΙΑΝΟΥΑΡIΟΥ 20:00 «Μια εξαιρετικά απλή δουλειά», του βραβευµένου νέου συγγραφέα Κωνσταντίνου Τζαµιώτη. Πρόκειται για έναν θεατρικό µονόλογο µε πολλαπλές προεκτάσεις. 22:00 «Τελευταίος εραστής», του θεατρικού συγγραφέα και σεναριογράφου Βασίλη Ραΐση. Μια νέα γυναίκα πηγαίνει στο θέατρο χωρίς να ξέρει ότι η παράσταση που θα δει απευθύνεται σε έναν και µόνο θεατή. ΕΥΤEΡΑ 22 ΙΑΝΟΥΑΡIΟΥ «Ναπολεοντία» (θεατρικό έργο εν εξελίξει), του γνωστού συγγραφέα Ανδρέα Στάικου «Μη σκαλίζεις την άµµο», των Aντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη. ΤΡIΤΗ 23 ΙΑΝΟΥΑΡIΟΥ «Baby», του Γιώργου Ζαρκαδάκη. Σκηνοθετική επιµέλεια: Ολγα Ποζέλη «Summer Τimes», της Ειρήνης Καλαντζή και έσποινας Γραµµατικού. Σκηνοθεσία: Ασπα Τοµπούλη. Επιµέλεια χώρου και κοστουµιών: Μαρία Κονοµή. ΤΕΤAΡΤΗ 24 ΙΑΝΟΥΑΡIΟΥ «Η κρυφή πληγή», του Παναγιώτη Μέντη. Παραγωγή: Θεατρικός οργανισµός «Στιγµή» µF [13 µικροί φόβοι ή µικρές δυνάµεις] του Χρήστου Πολυµενάκου.

4 4 ηζωήµας βιβλίο νέεςεκδόσεις REGIS DEBRAY ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ - ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΕ ΡΟΣ, 2006 Η ιστορία του Νυµφαίου µέσα από ένα... παραµύθι Για τις οµορφιές του αγαπηµένου του τόπου κάνει λόγο στο λεύκωµά του ο Νίκος Μέρτζος - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΤΙΝΑ ΜΑΝ ΗΛΑΡΑ Το Νυµφαίο δεν είναι µόνο ένα από τα οµορφότερα χωριά της Ελλάδας. Είναι κι ένας πρότυπος οικισµός που σέβεται την παράδοση και που περιβάλλεται από ένα σπάνιο περιβαλλοντολογικό κέντρο και πυκνό δάσος από οξιές. Χάρη µάλιστα στις σωτήριες πρωτοβουλίες του προέδρου του οικισµού και συγγραφέα του βιβλίου, κ. Νίκου Μέρτζου, και του οινοποιού κ. Γιάννη Μπουτάρη, ο οικισµός κατάφερε να ονοµαστεί διατηρητέος και να βρει τους κατάλληλους χρηµατοδότες που κυριολεκτικά το αναγέννησαν. Εννοείται βέβαια ότι οι πρωτοβουλίες του πολυσχιδούς κ. Μέρτζου δεν περιορίστηκαν εκεί. Πάντοτε παρών σε οποιαδήποτε ανάγκη του χωριού, φρόντισε να το περιφρουρήσει και να διαφυλάξει το φυσικό του χρώ- µα. Ακόµη και σήµερα µπορείτε να τον δείτε να περιφέρεται στο χωριό ανεβοκατεβαίνοντας τις πλαγιές µε το άλογό του και ξεναγώντας ο ίδιος -πολλές φορές- τον κόσµο. Εκατοντάδες είναι, άλλωστε, οι τακτικοί επισκέπτες και φανατικοί του χωριού που δείχνουν να επιστρέφουν σε αυτό κάθε εποχή του χρόνου. Ο ίδιος ο κ. Μέρτζος στο λεύκωµα που δηµιούργησε για τον αγαπηµένο του τόπο προτίµησε να διηγηθεί την ιστορία του σαν παραµύθι. Γι αυτό και επέλεξε τις εξίσου παραµυθένιες φωτογραφίες του φακού του Γιαννέλου για να στολίσουν το όµορφο λεύκωµά του - που φαίνεται πως τελικά µιλούν από µόνες τους υποκαθιστώντας, όπου χρειάζεται, τον χειµαρρώδη λόγο του προέδρου. Το όµορφο Νυµφαίο ή αλλιώς Νιβεάστα ή Νεβέσκα φαντάζει πραγµατικά εξίσου µυθικό όσο το όνοµά του. Η ιστορία του ξεκινάει την Τουρκοκρατία, όταν οι Μακεδόνες που ΝΙΚΟΣ ΜΕΡΤΖΟΣ «ΝΥΜΦΑΙΟΝ, ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ» ΜΙΛΗΤΟΣ, 2006 ζούσαν κοντά στη γειτονική λίµνη Ζάζαρη γοητεύτηκαν από τα λαγκάδια µε τις οξιές και αποφάσισαν να εγκαταστήσουν εκεί τον οικισµό τους. Βέβαια, ο επίσηµος εποικισµός του χωριού ακολούθησε κάπως αργότερα µε τους Βλάχους που εγκαταστάθηκαν εκεί για να γλιτώσουν από τους Τούρκους. Το χωριό άρχισε να αποκτά σύντοµα φήµη για τους εξαιρετικούς τεχνίτες αργυροχοΐας που διέθετε -τους καλύτερους, όπως έλεγαν, των Βαλκανίων- και τους πανέξυπνους εµπόρους. Μερικές από τις πιο δραστήριες οικογένειες µεγαλεµπόρων διέµεναν εκεί, µε αποτέλεσµα το χωριό να αποκτήσει γρήγορη και προϊούσα άνθηση. Η Νεβέσκα αποκτά µεγάλη φήµη, παρά τη δυσπρόσιτη τοποθεσία της σε υψόµετρο µέτρων κρυµµένη ανάµεσα σε πανύψηλες οξιές. Το όνοµα «Νυµφαίο» δίνεται στο χωριό πολύ αργότερα, στις αρχές του 19ου αιώνα. Η σταδιακή ανάπτυξη του χωριού, όπως ήταν φυσικό, θα περάσει µεγάλη κρίση λόγω του Εµφυλίου, καθώς το χωριό θα βρεθεί στο µάτι του κυκλώνα εξαιτίας της θέσης του µέσα στο Βίτσι. Οι οικονοµικές δυσκολίες, η αστυφιλία και η σταδιακή εγκατάλειψη του χωριού δεν θα το αφήσουν ανεπηρέαστο τα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Ωστόσο, οι δραστήριοι κάτοικοι µε πρωτεργάτες, εκτός από τον κ. Μέρτζο και τον κ. Μπουτάρη, πλήθος επιχειρηµατιών (πρέσβης κ. Τζων Σωσσίδης, ο επιχειρηµατίας κ. Πρόδροµος Εµφιετζόγλου και πολλοί άλλοι) θα φροντίσουν ώστε το χωριό να ενταχθεί στο εθνικό δίκτυο πολιτισµού, παράδοσης και κοινοτικού βίου και τελικά να αποκτήσει κάπου στη δεκαετία του 90 το οριστικό χρώµα της παραδοσιακής κοινότητας που έχει σήµερα. Γι αυτό και το χωριό θεωρείται πλέον ένα από τα πιο φηµισµένα της Ευρώπης και το λεύκωµα που κυκλοφόρησε ο πρόεδρός του σίγουρα δικαιώνει µε τον καλύτερο τρόπο τη φήµη του. Ο Ντεµπρέ είναι σίγουρα µια από τις πιο γνωστές και δραστήριες προσωπικότητες του 20ού αιώνα και του χώρου της ευρύτερης Αριστεράς. Αριστερός διανοούµενος, είναι πολύ γνωστός για την επαναστατική του δράση στη Λατινική Αµερική στο πλευρό του Τσε, ενώ γνωστή είναι και η ανάµιξή του στο επαναστατικό κίνηµα της Βολιβίας. Παρέµεινε στη φυλακή τριάντα περίπου χρόνια και κατάφερε να αποφυλακιστεί χάρη στις πρωτοβουλίες µεγάλων προσωπικοτήτων που πρωτοστάτησαν για να αφεθεί ελεύθερος. Επιστρέφοντας στη Γαλλία αναλαµβάνει εξέχουσα θέση στην κυβέρνηση Μιτεράν ως σύµβουλος εξωτερικών υποθέσεων. Πολυγραφότατος, συνέγραψε δοκίµια, βιβλία, άρθρα σε εφηµερίδες. Το «Ανθρώπων Κοινωνίες» είναι το τελευταίο του µπεστ σέλερ, µετά το περίφηµο «Εξηγώντας τη ηµοκρατία στην κόρη µου», µε το οποίο προσπαθεί να αναλύσει το προβληµατικό φαινόµενο της θρησκείας. Ειδικά µετά την υπόθεση της «µαντίλας», το θρησκευτικό φαινόµενο επέχει σηµαίνουσα θέση στην εκκοσµικευµένη Γαλλία και ταλανίζει ακόµη τους πολίτες της. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΕΣΜΟΥ (ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: SEBASTIAN KRAEMER-JANE ROBERTS) ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ, 2006 Η τάση του ανήκειν είναι έµφυτη και αρχέγονη. Ανέκαθεν ο άνθρωπος επιζητούσε την προστασία µιας κοινωνικής οµάδας ή έστω µιας ιδεολογικής κατεύθυνσης. Επιβεβαιώνοντας µε τον καλύτερο τρόπο το αριστοτελικό ρητό ότι ο µοναχικός άνθρωπος είναι ζώο ή Θεός, το βιβλίο προσπαθεί να ανιχνεύσει το αναπόφευκτο των ανθρώπινων σχέσεων. Ακόµη λοιπόν και σε µια εποχή παγκοσµιοποίησης και έντονου ανταγωνισµού αυτά που µετρούν είναι η εµπιστοσύνη, η ασφάλεια, η αποδοχή και η δηµιουργικότητα, έννοιες δηλαδή ουσιαστικές και σύµφυτες µε την ανθρώπινη φύση. Στην κατανόηση και στην περιγραφή του συναισθηµατικού δεσµού υπεισέρχονται διάφοροι παράγοντες και αµέτρητες πλευρές της ψυχολογίας και της κοινωνικής έρευνας. Αυτές αναλύονται διεξοδικά στο βιβλίο στο οποίο συµβάλλει µια πλειάδα εκλεκτών επιστηµόνων όπως οι John Benington, Beatrix Campbell, Jonathan Gosling, Jeremy Holmes, Tessa Jowell, Helena Kennedy. ΑΛΕΞΑΝ ΡΟΣ Μ. ΑΣΩΝΙΤΗΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ, 2006 Η πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα τηλεόραση, ειδικά στην ελληνική πραγµατικότητα, διαδραµατίζει σηµαίνοντα ρόλο στα πάντα. Γι αυτό και ανέκαθεν ήταν το κατεξοχήν στοιχείο της συγγραφικής ανάγκης για αποδόµηση. Με αχαλίνωτη φαντασία, δηµιουργική ειρωνεία και ένα ευφάνταστο µπουνιουελικού τύπου καταστροφισµό ο Ασωνίτης φτιάχνει δικό του δαιµόνιο µυθιστόρηµα µε πρωταγωνιστές τους ήρωες και τα µέσα της τηλεόρασης. «Από δω και στο εξής θα βλέπετε τον εαυτό σας κάθε µέρα, όλη µέρα, ως ότου να πεθάνετε» είναι απλώς το µότο ενός πρωτότυπου βασανιστηρίου, ενώ Super Net, Real TV, Apocalypsis TV είναι µερικά από τα χαρακτηριστικά κανάλια που υπάρχουν στο βιβλίο. Καταιγιστικοί οι ρυθµοί της αφήγησης, ενώ ο παρανοϊκός λόγος δεν είναι παρά απεικόνιση µιας απόλυτα σχιζοφρενικής πραγµατικότητας. Ακόµη και ο Φουκό που µπορεί να σας έρθει κάποια στιγµή στον νου, δεν είναι τυχαίος, αφού ο Ασωνίτης κατάφερε να εκµεταλλευτεί µε δηµιουργικό τρόπο όλα τα εργαλεία του σε ένα µυθιστόρηµα που δεν αφήνει τίποτε όρθιο και, κυρίως, τίποτε ανεκµετάλλευτο.

5 10+1ερωτήσεις» Στάθης Βατανίδης* «Για τον καλλιτέχνη η γκαλερί είναι το παράθυρο προς τον κόσµο» ηζωήµας 5 1 Μιλήστε µας λίγο για τα καινούρια σας έργα που εκτίθενται αυτή την περίοδο στην γκαλερί «Σκουφά». Νοµίζω ότι η καινούρια µου δουλειά είναι λιγότερο φορτωµένη, πιο αφαιρετική και ανταποκρίνεται πλήρως στην ανάγκη µου για παιχνίδι. Το στοιχείο που κυριαρχεί είναι το πλεξιγκλάς. Γιατί όσο την ετοίµαζα, θυµήθηκα την εποχή που ήµασταν µικροί και φτιάχναµε τη φάτνη. Στο βάθος κολλούσαµε τη σπηλιά, πιο έξω τα προβατάκια, ακόµη πιο έξω τον Ιωσήφ. Ηθελα, λοιπόν, να φτιάξω µία σειρά από έργα σε αυτή τη λογική και να παραπέµπουν σε κάτι που µοιάζει µε θεατρική σκηνή ή να φαίνονται τοποθετηµένα σαν πίσω από µία βιτρίνα. 2 Μπορεί ένας εικαστικός να υπάρξει εκτός γκαλερί; Για τον καλλιτέχνη η γκαλερί είναι το παράθυρο προς τον κόσµο. Μόνο όταν εκθέτει σε µία γκαλερί µπορεί να επικοινωνήσει τη δουλειά του µε τον κόσµο. Και για κάθε καλλιτέχνη δεν υπάρχει µεγαλύτερη απόλαυση. ιαφορετικά δεν µπορεί να υπάρξει. Φανταστείτε έναν ηθοποιό που παίζει χωρίς να υπάρχει κοινό. 3 Κάθε φορά που προετοιµάζετε µία έκθεση, υπάρχει στο µυαλό σας κάποιος συνειδητός στόχος; Η αλήθεια είναι πως τις περισσότερες φορές η δουλειά -όταν γίνεται συστηµατικά και αδιάκοπα- σε πηγαίνει κάπου από µόνη της. Θέλω να πω ότι αυτά που κάνω τώρα δεν τα έκανα ούτε πέρυσι, ούτε πρόπερσι. Οπως όταν φτιάχνεις µία φασολάδα και την πρώτη φορά δεν σου βγαίνει καλή. Τη δεύτερη φορά θα σου βγει καλύτερη, ενώ την τρίτη θα είναι ακόµη πιο καλή. ουλεύοντας, λοιπόν, το πράγµα προχωράει από µόνο του. Σαν να βελτιώνεσαι, σαν να βλέπεις ή σαν να σου ξυπνάνε άλλα πράγµατα, ενώ πολλά γίνονται τυχαία. 4 Πόσο εύκολο είναι για έναν καλλιτέχνη να αποφεύγει την επανάληψη; Καθόλου εύκολο δεν είναι. εν µπορεί ο καθένας ξαφνικά να γίνει Πικάσο και να κάνει τη ροζ εποχή, τα κυβιστικά ή τα αφρικανικά. Οι πιο πολλοί καλλιτέχνες παλεύουν πάνω σ ένα συγκεκριµένο θέµα, αλλά κι αυτό δεν µπορούν να το κατακτήσουν πλήρως. 6 Επίσης, δίνετε την εντύπωση πως µέσα από κάθε έργο σας προσπαθείτε να αφηγηθείτε σύντοµες ιστορίες. Ακριβώς αυτό προσπαθώ να κάνω. Να αφηγηθώ µία σύντοµη, ανθρώπινη ιστορία. Ακόµη και στα έργα όπου δύο φιγούρες κάθονται απλώς σε ένα δωµάτιο. Εκεί, βέβαια, µπορεί να µην υπάρχει δράση, αλλά η εσωτερική δράση που δηµιουργείται από την αίσθηση της αναµονής. *Ζωγράφος 7 Και µέσα απ αυτές τις ιστορίες πού θέλετε να καταλήξετε; εν υπάρχει συγκεκριµένος προορισµός. Οπως το τρένο που σταµατάει από στάση σε στάση, έτσι και ο καλλιτέχνης κυνηγάει διαρκώς την επόµενη στάση, µόνο που αυξάνει διαρκώς την ταχύτητά του για να φτάσει στον επόµενο προορισµό στον λιγότερο δυνατό χρόνο. Εν ολίγοις, είναι σαν να κυνηγάς ένα όνειρο ή ένα ψέµα. Και σ αυτό το κυνήγι δεν υπάρχει καµία πρακτική σκοπιµότητα. Μόνο ένα ταξίδι για τη σωτηρία της ψυχής είναι, που απορρέει από την ανάγκη του ανθρώπου για γαλήνη εσωτερική. Εγώ παλεύω και αγωνίζοµαι γι αυτό που λέγεται ζωγραφική τελάρου. Και δουλεύω πάρα πολύ, γιατί, µέρα µε τη µέρα, κάπου µε πηγαίνει. 8 Αυτό πιστεύετε ότι είναι και το χάρισµά σας; Αυτό που κάθε άνθρωπος κάνει πιο εύκολα είναι το χάρισµά του. Για παράδειγµα, εγώ που έχω χάρισµα να φτιάχνω ανθρώπινες φιγούρες, όταν πρέπει να ετοιµάσω µία θαλασσογραφία εκνευρίζοµαι, αγχώνοµαι ή δεν τη φτιάχνω πολύ καλά. Εάν όµως πρέπει να ετοιµάσω µία φιγούρα, το αποτέλεσµα θα είναι και γρήγορο και σηµαντικό καλλιτεχνικά. 9 Ποιο θεωρείτε το πιο κολακευτικό σχόλιο που έχει γραφτεί για τη δουλειά σας; Ενας Ιταλός τεχνοκριτικός είχε γράψει πως το χρώµα στα έργα µου σκεπάζει και ταυτόχρονα ξεσκεπάζει. Και νοµίζω ότι έχει δίκιο, γιατί µέσα από τους κόσµους που φτιάχνω, ξεσκεπάζω τα συναισθήµατά µου και σκεπάζω τους φόβους µου. 10 Πώς αξιολογείτε τον εαυτό σας ως καλλιτέχνη; Θεωρώ τον εαυτό µου ειλικρινή σε ό,τι κάνω. Μπορεί κάποιοι να µε θεωρούν passé, επειδή τα έργα µου είναι διαβαστερά. Αν όµως κάποιος σκύψει µε µεγαλύτερη προσοχή, υπάρχουν πράγµατα να ανακαλύψει. 5 Γιατί ο άνθρωπος κατέχει τόσο κεντρική θέση στη δουλειά σας; Κοιτάξτε, µπορώ µε µεγάλη άνεση να ζωγραφίσω ένα δέντρο ή ένα καράβι, αλλά η αλήθεια είναι ότι προτιµώ να τα χρησιµοποιώ µόνο όταν πρόκειται να πλαισιώσουν το δραµατικό στοιχείο που λέγεται άνθρωπος. Τα έργα µου, λοιπόν, είναι ανθρωποκεντρικά, γιατί πιστεύω πολύ στη δραµατική ένταση του ανθρώπου. Και µόνο να στέκεται και να µη µιλάει καθόλου, η περιοχή γύρω του υφίσταται έναν κραδασµό, γιατί κουβαλάει πάνω του το άπειρο των συναισθηµάτων: µίση, πάθη, έρωτα, φιλαρέσκειες, φιλοδοξίες, ζήλιες +1 Εσάς τι σας έσπρωξε στην ενασχόληση µε την τέχνη; Μόνο µέσα από την τέχνη δηµιουργείται στον άνθρωπο η αίσθηση της πληρότητας. Οχι µόνο µέσα από τη ζωγραφική, αλλά και µέσα από τον κινηµατογράφο, το θέατρο, τη λογοτεχνία ή την ποίηση, δηµιουργούνται στον άνθρωπο καινούρια ερωτήµατα ή εντοπίζονται οι απαντήσεις στα υπάρχοντα ερωτήµατα. Γι αυτό και θεωρώ τραγική την απόσταση που έχουν πάρει σή- µερα οι άνθρωποι από την τέχνη. ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΝΤΑΛΕΩΝ

6 6 ηζωήµας µε πάθος Πάθος, µελαγχολία, νοσταλγία, θλίψη, προδοσία, µεταµέλεια, εκδίκηση. ηλαδή έρωτας. Συναισθήµατα που περιγράφονται µόνο από το επιθετικό παράπονο ενός αργεντίνικου µπαντονεόν. Ηχοι και βήµατα πέρα από τον χρόνο ή τις κοινωνικές τάξεις, µε τα οποία θα µας µαγέψουν για άλλη µια φορά οι Tango Seduccion του Gustavo Rosso ΤΗΣ EΛΕΝΗΣ ΚΕΧΑΓΙΑ tango Mια θλιµµένη σκέψη που χορεύεται Γυναίκες που φοράνε τουαλέτες µε βαθιά σκισίµατα και διχτυωτά καλσόν και άνδρες µε µαλλιά µε µπριγιαντίνη, τιράντες, γιλέκα και κοστούµια γίνονται ένα επάνω στη σκηνή. Μια µάχη γεµάτη ένταση που δεν έχει νικητή. Εκρηξη λαχτάρας, πόθου και πάθους. Μουσική που σε αγγίζει, σε παρασέρνει, µπαίνει στην ψυχή σου και την αναστατώνει. Αυτό είναι το τάνγκο. Και αυτό θα δούµε από τις 25 Ιανουαρίου έως και τις 18 Φεβρουάριου στην Αθήνα από τον διάσηµο χορευτή και χορογράφο Gustavo Russo. Ο Russo, γέννηµα θρέµµα του Μπουένος Αϊρες, έρχεται στην πόλη µας µαζί µε την οµάδα του, η οποία αποτελείται από 20 χορευτές, µουσικούς αλλά και τραγουδιστές, για να µας παρουσιάσουν την παράσταση «Tango Seducciόn». Και δεν υπάρχει καλύτερη ευκαιρία από αυτό για να γυρίσουµε τον χρόνο πίσω και να βρούµε τι είναι πραγµατικά το τάνγκο.

7 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: AFP/IML IMAGE GROUP Χορεύτηκε και τραγουδήθηκε στα πιο περιθωριακά µέρη προτού κυριαρχήσει στα αριστοκρατικά σαλόνια της εποχής του Μεσοπολέµου στην Ευρώπη και τον κόσµο. Περίπλοκη ιστορία. Οι Γάλλοι αποικιοκράτες στη οµινικανή ηµοκρατία, κάπου στον 18ο αιώνα, χρησι- µοποιούσαν τους σκλάβους σαν µουσικούς, ενώ εκείνοι χόρευαν «la contre dance», ένα είδος γαλλικής µουσικής, από το οποίο θεωρείται ότι προήλθε ο ρυθµός του τάνγκo. Οι ίδιοι σκλάβοι έπαιζαν µουσική και για δική τους ευχαρίστηση. Επειδή µάλιστα ταξίδευαν πολύ, η µουσική τους επηρεάστηκε αρκετά από την κουβανική µουσική καθώς και από τη συγγενική της, ισπανική θαρθουέλα. Αυτοί οι βάρδοι-σκλάβοι µέσα στις αρα- µπάλες (λαϊκές συνοικίες) του Μπουένος Αϊρες και του Μοντιβίδεο γέννησαν µια µουσική και έναν χορό αλλιώτικο από τους άλλους. Και εκεί η λαϊκή ψυχή βρίσκει την έκφρασή της. Γέννησε ήρωες µελαγχολικούς, µοναχικούς, σιωπηλούς και σκληρούς. Αντρες που ζουν και έχουν µάθει να κυριαρχούν στον δρόµο. Γέννησε πικάντικα τραγούδια. Οι λαϊκοί τροβαδούροι (παγιαδόρες) αρχικά αυτοσχεδίαζαν µέσα σε πουλπερίες και αλµασένες παίζοντας συγχρόνως κιθάρα. Η παγιάδα είναι το λαϊκό τραγούδι, προάγγελος του τάνγκo. Η πρώτη αυτή γενιά των ερµηνευτών ονοµαζόταν Guardia Vieja (Παλιά φρουρά). Ο παγιαδόρ, λοιπόν, µέσα στα τραγούδια του δεν κάνει τίποτε άλλο από το να εξυµνεί τον εαυτό του. Αυτά τα χαρακτηριστικά τα δανείστηκε το τάνγκo και στην εξέλιξή του τα έκανε µεγάλες ποιητικές και µουσικές στιγµές. Η θλίψη, η νοσταλγία, η µελαγχολία είναι ο κοινός παρονοµαστής των περισσότερων τραγουδιών και οι δηµιουργοί σχεδόν πάντα κυκλώνουν το ρεπερτόριό τους µε διάχυτη µελαγχολία. Και όπως σε όλες τις µουσικές όποιας εποχής και όποιου πολιτισµού και αν είναι, το βασικό θέµα είναι ένα: ο έρωτας. Με ό,τι αυτός φέρνει µαζί του. Και φέρνει πολλά. Την προδοσία της γυναίκας, την εξαπάτηση και τη µοιχεία, την εγκατάλειψη, τη µεταµέλεια και τη συγγνώµη. Και επειδή η αγάπη είναι πολύ κοντά στο µίσος, φυσικά δεν λείπουν και τέτοιες αναφορές. Και µαζί τους η ανάγκη για εκδίκηση. Η µάνα είναι ένα ακόµα αγαπηµένο θέµα των λαϊκών τραγουδιών. Ετσι κι εδώ. Η µάνα είναι ιερή. Αλλά και για τη φιλία µιλάνε οι στίχοι των τάνγκo τραγουδιών. Κυρίως σε συνθήκες αποχωρισµού. Θάνατος, φυγή, µετανάστευση. Ενα άλλο χαρακτηριστικό των στίχων είναι η περιγραφή της γειτονιάς. Τα καµπαρέ, ένα φανάρι, ένα παράθυρο, το µισοσκόταδο, ένας λασπωµένος δρόµος αναφέρονται συχνά, πλάθοντας έτσι ολόκληρη την εικόνα. Από τη γειτονιά δεν θα µπορούσαν να λείπουν και οι άνθρωποί της. Ο κο- µπαδρόν ή κοµπαδρίτο, η παραστρατηµένη και δυστυχισµένη µιλονχίτα, ο µαστροπός, ο παραλής της γειτονιάς, η αµορόζα και η γυναίκα της νύχτας. Είναι σίγουρα εκπληκτικό να διαπιστώνεις πόσο ορισµένοι στίχοι µοιάζουν µε στίχους του δικού µας ελληνικού ρεµπέτικου. ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΛΑΣΠΗΣ Πήρες τ απάνω σου µετά, / κι υπηρέτρια από κοντά, περνούσες για καµιά αγία, / ήσουν ζηλευτή αρκετά, κι είχες κι αέρα αισθητά. Και έγινες κοπέλα µου, / ύστερα η κυρία ενός κουβαρνταλή / εµπόρου παραλή. Μα τον άφησες ταπί, / µαδηµένο από µαλλί, στην πόρτα ενός καφέ αµάν Ποίηση Πασκουάλ Κοντούρσι. Μουσική Αύγουστος Α. Χεντίλε. Σύνθεση του Το τραγούδι αυτό ήταν το πρώτο σε ποίηση Κοντούρσι που ηχογράφησε ο Κ. Γκαρδέλ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: AFP/IML IMAGE GROUP ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: AFP/IML IMAGE GROUP ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: AFP/IML IMAGE GROUP Από τα καταγώγια της Αργεντινής στα σαλόνια της Ευρώπης. Το τάνγκο εισβάλλει στη ύση µε µεγαλύτερο «πρεσβευτή» τον Ροδόλφο Βαλεντίνο Το πάθος της «Κάρµεν» µε όρους Αργεντινής µετέφερε στη µεγάλη οθόνη ο διάσηµος Ισπανός σκηνοθέτης Κάρλος Σάουρα µε την ταινία του «Tango» Εκφραση ζωής για τους Αργεντινούς το τάνγκο, χορεύεται καθηµερινά παντού: στους δρόµους, σε αίθουσες διδασκαλίας, στις τανγκερίες, στα καφέ Στις αρχές του 20ού αιώνα γίνεται η αγαπηµένη µουσική των µαφιόζων, που είχαν συνήθεια να επισκέπτονται τους οίκους ανοχής. Το τάνγκo, παρότι άρρηκτα συνδεδεµένο µε τα χαµηλά κοινωνικά στρώµατα, αρχίζει να εξαπλώνεται, ωστόσο η ελίτ προσπαθεί να το περιορίσει. Παρά την περιφρόνηση όµως, το τάνγκo έχει βρει πια ως και λόγιους θερµούς υποστηρικτές, όπως ο συγγραφέας Ρικάρντο Γκιράλδες. Ο Γκιράλδες παίζει σηµαντικό ρόλο στη διεθνή απήχηση του χορού, που έχει κατακτήσει τον κόσµο µέχρι το τέλος του Α Παγκοσµίου Πολέµου, γράφοντας το ποίηµα «Tango», στο οποίο περιγράφει τη µουσική ως τον «παράφορο έρωτα ενός τυράννου που µε ζήλια φρουρεί την κυριαρχία του σε γυναίκες». Και δεν έχει άδικο. Η περιγραφή του αντικατοπτρίζει επακριβώς τι είναι το τάνγκo ως χορός. Οι πολύπλοκοι χοροί που γεννιόντουσαν µέσα από την πλούσια µουσική αντικατοπτρίζουν τη συνήθεια των ανδρών να χορεύουν τάνγκo σε οµάδες, εκδηλώνοντας τόσο τον ανδρισµό όσο και τη σεξουαλική τους επιθυµία, δηµιουργώντας τελικά το ξεχωριστό µίγµα ευαισθησίας και επιθετικότητάς του. Η µουσική τώρα του τάνγκo, αρχικά παιζόταν µε όργανα που µπορούσαν µε ευκολία να µεταφερθούν: φλάουτο, κιθάρα, βιολί. Στα τέλη του 19ου αιώνα συναντάµε το µπαντονεόν, το πιο σηµαντικό όργανο στην ορχήστρα. Σε αντίθεση µε το ακορντεόν, το µπαντονεόν δεν έχει πλήκτρα όπως το πιάνο αλλά κουµπιά και από τις δύο πλευρές. Επίσης, σε αντίθεση και πάλι µε το ακορντεόν, τα περισσότερα κουµπιά του παράγουν διαφορετική νότα όταν ανοίγει και διαφορετική όταν κλείνει. Η διάδοσή του οφείλεται στον Βισέντε Γκρέκο. Το τάνγκo αρχίζει να κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη, κυρίως στη Γαλλία. Ο Ροδόλφο Βαλεντίνο έγινε του σύµβολο του σεξ που έφερε το τάνγκo σε νέα ακροατήρια, µε τις απεικονίσεις του χορού στον κινηµατογράφο. Εκείνη την εποχή το φλάουτο αντικαθίσταται µε κόντρα µπάσο. Ο άνθρωπος που «έβγαλε» το τάνγκo από τον υπόκοσµο και το µετέτρεψε σε απόλυτο χορό της µεσαίας τάξης ήταν ο Κάρλος Γκαρντέλ. Ενας από τους µεγαλύτερους µουσικούς του τάνγκo όλων των εποχών, ο πρόδροµος της χρυσής εποχής που θα ακολουθούσε. Μετά τον θάνατό του ακολούθησε διχασµός σε κινήµατα υπέρ και κατά της εξέλιξης του τάνγκo : ηµοφιλείς ορχήστρες, ηχογραφήσεις επί ηχογραφήσεων, πειραµατισµοί και φανατικό κοινό. Το τάνγκo είναι παντού. Η χρυσή εποχή είναι γεγονός. Στα επόµενα χρόνια υπήρξε ύφεση, αναγεννήθηκε όµως µέσα από τον Αστόρ Πιατσόλα, ο οποίος έγινε γνωστός µε την κυκλοφορία του «El dia que me quieras» του Κάρλος Γκαρντέλ. Εκτοτε οι πειραµατισµοί δεν σταµάτησαν ποτέ. Τζαζ τάνγκo, νουέβο τάνγκo, τάνγκo ροκ, ελέκτρο τάνγκo. Παρ όλους τους πειραµατισµούς, το στοιχείο που έκανε το τάνγκo τόσο ξεχωριστό δεν άλλαξε. Η περίπλοκη σχέση ρυθµού (αντίστικτος) και µελωδίας παρέµεινε χαρακτηριστική και αξεπέραστη. i Ο Αργεντινός χορογράφος και χορευτής Gustavo Russo µε τους Tango Seducciόn θα εµφανίζεται στο «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο» από τις 25 Ιανουαρίου έως τις 18 Φεβρουαρίου (Λεωφόρος Συγγρού 143, Νέα Σµύρνη, τηλ )

8 8 ηζωήµας συναυλίες Σόνια Θεοδωρίδου και Κυπριανός Κατσαρής έρχονται στο Μέγαρο Μουσικής Η διάσηµη σοπράνο και ο διεθνούς φήµης συνθέτης θα βρεθούν σε λίγες µέρες στην Αθήνα - ΤΗΣ ΤΙΝΑΣ ΜΑΝ ΗΛΑΡΑ Ο Κυπριανός Κατσαρής θα εµφανιστεί στις 24 Ιανουαρίου στο Μέγαρο Μουσικής Ηεξέχουσα σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου εξακολουθεί να µας εκπλήσσει µε τις εµφανίσεις της και το εκτεταµένο -από την άποψη των επιλογών- ρεπερτόριό της. Παρότι έχει εµφανιστεί στα πιο σπουδαία λυρικά θέατρα της Ευρώπης, όπως Frankfurt Oper, National Theater Muenich, Stuttgart, Theatre Royal de la Monnaie-Bruxelles, Theatre Chatelet de Paris κ.α., δεν φοβάται να ανοίγεται και σε νέα είδη. Κατά καιρούς έχει εντυπωσιάσει µε τις εµφανίσεις της στο Τελ Αβίβ µε τη Φιλαρµονική Ορχήστρα του Ισραήλ, υπό τη διεύθυνση του Αντόνιο Παπάνο, αλλά και για την ερ- µηνεία της στον ρόλο της Ελβίρας στην όπερα Ντον Τζοβάνι του Μότσαρτ, όπως επίσης και στην Κρατική Οπερα της Βουδαπέστης ως σολίστ στο Ρέκβιεµ του Βέρντι. Επίσης, έχει εµφανιστεί αρκετές φορές στο Ηρώδειο µε τη Λυρική Σκηνή και στο Θέατρο της Επιδαύρου. Εγκωµιαστικά ήταν τα σχόλια που απέσπασε από την παρουσία της στο Φενίτοε της Βενετίας, στη Φιλαρµονική Gasteig του Μονάχου υπό τη διεύθυνση του Χέλµουτ Ρίλινγκ και στην Οπερα της Ρουέν υπό τη διεύθυνση του Ντέιβιντ Στερν. Παρ όλα αυτά έχει ανοιχτεί µε επιτυχία και σε διαφορετικά είδη. Παλαιότερα είχε τραγουδήσει µε επιτυχία «Τάνγκο» -µια οµολογουµένως ριζοσπαστική κίνηση- ενώ αυτή τη φορά διάλεξε τους επαναστατικούς ήχους του Κουρτ Βάιλ. Εναν συνθέτη που δείχνει να αγαπάει ιδιαίτερα και γι αυτό επανέρχεται σε αυτόν µε ιδιαίτερη αγάπη. Οι εµφανίσεις της στο Μέγαρο έχουν προγραµµατιστεί για την Κυριακή 28 και ευτέρα 29 Ιανουαρίου, στο πλαίσιο της σειράς «Γέφυρες». Τις ενορχηστρώσεις υπογράφει ο Θοδωρής Κοτεπάνος και τη σκηνοθετική επιµέλεια ο Uwe Schwarz. Συ- µπράττει µικρό ορχηστρικό σύνολο. Στην «Αίθουσα ηµήτρης Μητρόπουλος», στις Αφιλοκερδώς Λίγες µέρες νωρίτερα, από τη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών θα περάσει ο διεθνούς φήµης συνθέτης Κυπριανός Κατσαρής για µια µοναδική συναυλία µε τη συνοδεία της Καµεράτας-Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής. Τα έσοδα µάλιστα από τη συναυλία θα διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς και συγκεκριµένα για τις ανάγκες του Σωµατείου για τη Φροντίδα των Ατό- µων µε Νευρο- µυικές Παθήσεις-MDA Ελλάς. Ο Κυπριανός Κατσαρής, που θα συµµετάσχει αφιλοκερδώς, έχει συµπράξει µε τις φηµισµένες ορχήστρες όπως η Φιλαρ- µονική του Βερολίνου, του Λονδίνου, της Ιαπωνίας κ.ά., ενώ έχει συνεργαστεί µε τους καλύτερους µαέστρους στον κόσµο όπως οι Λέοναρντ Μπέρνσταϊν, Σάιµον Ρατλ, Ροστροπόβιτς, Κουρτ Μαζούρ κ.λπ. Επίσης έχει συ- µπράξει µε τις µεγαλύτερες δισκογραφικές εταιρείες, ενώ τον Ιανουάριο του 2001 ίδρυσε την προσωπική του εταιρεία, την Piano 21. Σύµφωνα µάλιστα µε έγκριτο µουσικό περιοδικό, συγκαταλέγεται στους εκατό καλύτερους πιανίστες του 20ού αιώνα. Μαζί µε τον Κατσαρή θα εµφανιστεί η Καµεράτα υπό τη διεύθυνση του Christopher Warren-Green. Θα ακουστούν έργα των Bach, Chopin, Mozart, Bach κ.λπ. Η συναυλία θα δοθεί στις 24 Ιανουαρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στην «Αίθουσα Φίλων της Μουσικής», στις Εισιτήρια προπωλούνται και για τις δυο συναυλίες στο τηλ.: i ύο παραστάσεις θα δώσει στην Αθήνα η σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου Η Σόνια Θεοδωρίδου ερµηνεύει Κουρτ Βάιλ στο Μέγαρο Μουσικής, την Κυριακή 28 και τη ευτέρα 29 Ιανουαρίου, στις O Kυπριανός Κατσαρής συµπράττει µε την καµεράτα για τους σκοπούς του σωµατείου MDA. Στις 24 Ιανουαρίου,.στις Πληροφορίες: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

9 νέαcd ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΕΛΕΝΗ ΚΕΧΑΓΙΑ ekexagia@mnm.gr Οταν οι νότες ντύνονται µε χρώµα Ο µεγάλος Μάνος Χατζιδάκις, το έργο του ως αστείρευτη πηγή έµπνευσης, οι µουσικοί θησαυροί του, οι παρακαταθήκες και οι συνεχιστές της κοσµοθεωρίας του Ηκληρονοµιά του Μάνου Χατζιδάκι δεν είναι µόνο µουσική. Εχει κατά κύριο λόγο να κάνει µε ένα αισθητικό µοντέλο και γεµάτο µελωδίες, εικόνες, αναµνήσεις χρώµατα. Ισως να µην είναι τυχαίο ότι η ορχήστρα που µας κληροδότησε ονοµάζεται «Ορχήστρα των Χρωµάτων» και η δισκογραφική εταιρεία που αυτός ίδρυσε φέρει το ευφάνταστο όνοµα «Σείριος». Και οι δύο οργανισµοί βαδίζουν πάνω στα χνάρια του µεγάλου συνθέτη, αναπαράγοντας µε την ίδια συνέπεια την κοσµοθεωρία του. Απόδειξη οι δύο τελευταίες κυκλοφορίες µε έργα που αφορούν ή εµπνέονται από τον Μάνο Χατζιδάκι. Τ.Μ. Το θέατρο και οι 4 µουσικοί θεατρικοί µύθοι Τρεις συνθέτες µε το ίδιο πρότυπο ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙ ΑΚΙΣ 4 ΘΕΑΤΡΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ ΣΕΙΡΙΟΣ Από τον «Σείριο» κυκλοφόρησε πρόσφατα το CD «Μάνος Χατζιδάκις - 4 θεατρικοί µύθοι» µε µουσικά αποσπάσµατα από τέσσερις παραστάσεις που έντυσε µουσικά ο µεγάλος συνθέτης. Πρόκειται για τα θρυλικά «Παραµύθι χωρίς όνοµα», «Ματωµένος γάµος», «Καπετάν Μιχάλης», «Ο κύκλος µε την κιµωλία», δηλαδή τις χαρακτηριστικές συνεργασίες του συνθέτη µε το Θέατρο Τέχνης και το Εθνικό, αντίστοιχα. Κύκλοι τραγουδιών µε τεράστιο ιστορικό βάρος, που αφορούν διαφορετικές αλλά πολύ χαρακτηριστικές περιόδους του έργου του µεγάλου συνθέτη. Ευτυχώς η εσωτερική συνάφεια των διαφορετικών έργων αποδόθηκε άριστα στις συγκεκριµένες επανεκτελέσεις µε ανάλαφρο και παιχνιδιάρικο -άρα απόλυτα χατζιδακικό- µουσικό δέσιµο. Αψογες οι ενορχηστρώσεις και πολύ συγκινητικές οι ερµηνείες από τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τον Μανώλη Λιδάκη. ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΠΡΩΤΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΛΕΣΧΗ ΤΟΥ ΙΣΚΟΥ Η «Ορχήστρα των Χρωµάτων», βαδίζοντας στο γνωστό µεταροµαντικό πλάνο του Μάνου Χατζιδάκι (µε τη µεγάλη του αγάπη στις µελωδίες του Μάλερ και του Ντεµπισί), ανίχνευσε τρεις Ελληνες συνθέτες µε κοινές µουσικές αναζητήσεις. Βέβαια δύσκολα κανείς θα συνέκρινε τον µινιµαλιστικό Γιώργο Κουµεντάκη µε τον Μάρκο Μωυσίδη (που αποτίει φόρο τιµής στον Τακεµίτσου), αλλά το αποτέλεσµα σε δικαιώνει µε το παραπάνω. Το «Ταξίδι στη νύχτα» αναφέρεται στη µουσική που έγραψε ο Γιώργος Κουµεντάκης για την αλησµόνητη παράσταση «ράκουλας» της Οµάδας Εδάφους (την προ των Ολυµπιακών περίοδο του Παπαϊωάννου), το «In a state of flux Ila» στις ρευστές µουσικές κινήσεις του Μιχάλη Λαπιδάκη, ενώ το «Toru s Dream» είναι το έργο που συνέθεσε ο Μωυσίδης στη µνήµη του Τόρου Τακεµίτσου µε έντονο το ονειρικό στοιχείο. Πρόκειται για πρώτες εκτελέσεις από την «Ορχήστρα των Χρωµάτων». + JAMES MORRISON UNDISCOVERED UNIVERSAL Λυρικότητα και µελωδικότητα στο έπακρο. Η soul σε πολύ καλές στιγµές. Ο James Morrison κερδίζει τις εντυπώσεις, κάνοντας πραγµατικά έναν πολύ καλό δίσκο. Αναζητήστε τον. ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ ΛΟΛΑ LEGEND Η µουσική και τα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου σε στίχους του Βαγγέλη Γκούφα, που επένδυσαν την κινηµατογραφική ταινία «Λόλα» µε τον Νίκο Κούρκουλο και την Τζένη Καρέζη. Τραγουδούν η Τζένη Καρέζη και η Βίκυ Μοσχολιού. ΑΡΤΕΜΗΣ ΕΥΘΥΜΗΣ ETSI EINAI, GIATI ETSI PAEI LYRA Η αλήθεια είναι ότι οι στίχοι τους έχουν νόηµα και έντονη ανησυχία. Η µουσική τους κινείται ανάµεσα στη ραπ και στο µέταλ, µε πολύ γρήγορο τέµπο. Από το νέο cd single οι φαν του συγκροτήµατος θα µείνουν ικανοποιηµένοι.

10 10 ηζωήµας in memoriam ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: AFP/IML IMAGE GROUP Ο Τσάρλι Τσάπλιν µε την κόρη του (αριστερά) και τη Σοφία Λόρεν (δεξιά) O χαρισµατικός Τσάρλι Τσάπλιν και η µυθική φιγούρα του Σαρλό Ο συµπαθητικός αλητάκος της µεγάλης οθόνης ήταν η προσωποποίηση της αντίδρασης στο κατεστηµένο, ο άνθρωπος του δρόµου που τα έβαζε µε την αστυνοµία, τον νόµο, τα αφεντικά, τον δικτάτορα, εκείνος που ενσάρκωσε τη διαρκή αµφισβήτηση των θεσµών σε µια εποχή που οι κοινωνίες διψούσαν να κάνουν το ίδιο - ΤΗΣ ΦΟΙΒΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ fivip@otenet.gr Το 1932 άρχισαν τα γυρίσµατα για την ταινία «Μοντέρνοι καιροί», που πρωτοπαρουσιάστηκε τέσσερα χρόνια αργότερα Χλευάζοντας τον Χίτλερ και τον ναζισµό στον «Μεγάλο δικτάτορα» ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: AFP/IML IMAGE GROUP Συµπληρώνονται φέτος τριάντα χρόνια από τον θάνατο του ανεπανάληπτου Τσάρλι Τσάπλιν, γνωστού σε όλους µας ως Σαρλό. Ο άνθρωπος που επινόησε αυτόν τον συγκλονιστικό κινηµατογραφικό χαρακτήρα, ενσάρκωσε µε επιτυχία τον περιπλανώµενο περήφανο αλητάκο µε τους λεπτούς τρόπους και την αξιοπρέπεια ενός τζέντλεµαν που φορούσε φαρδιά ρούχα και παπούτσια, που κρατούσε πάντα ένα µπαστούνι και χαµογελούσε κάτω από ένα εκφραστικό µουστάκι. Αυτή η κατασκευασµένη από τον ίδιο εικόνα διάφερε σε όλα από την πραγµατική προσωπικότητα του Τσάπλιν, δηµιουργώντας ένα ενδιαφέρον παράδοξο γεµάτο αντιφάσεις που αξίζει να ξαναθυµηθούµε. Ο σερ Τσάρλι Τσάπλιν (16 Απριλίου εκεµβρίου 1977) ήταν ένας Αγγλος κωµικός ηθοποιός και σκηνοθέτης που έγινε από τους πιο γνωστούς στο Χόλιγουντ, χάρη στη δηµιουργική του προσωπικότητα, που ταυτόχρονα έγραφε, έπαιζε, σκηνοθετούσε και παρήγαγε τις δικές του ταινίες. Η επαγγελµατική του ζωή, που διήρκησε πάνω από 65 χρόνια, ξεκινώντας από τις βικτοριανές µουσικές σκηνές του Λονδίνου µέχρι τον θάνατό του στα 88 του χρόνια, σηµατοδότησε µια από τις πιο αξιοθαύµαστες πορείες του 20ού αιώνα που απέκτησε διεθνή φήµη στη βιοµηχανία του θεάµατος ως χαρακτηριστικό πολιτισµικό είδωλο. Γεννήθηκε στην περιοχή Γουόλγορθ του Λονδίνου από γονείς τραγουδιστές στο βαριετέ: ο πατέρας βαρύτονος και τσελίστας και η µητέρα ηθοποιός, χορεύτρια και τραγουδίστρια. Ο Τσάπλιν δεν είχε ανάµνηση από τον πατέρα του, ο οποίος εγκατέλειψε νωρίς την οικογένειά του. Αργότερα έγινε γνωστό ότι πέθανε αλκοολικός στα 37 του χρόνια. Η µητέρα του Λίλι Χάρλεϊ έγινε αργότερα µοδίστρα, που επειδή είχε άτακτο ωράριο εργασίας έδωσε τα τέσσερα παιδιά της σε ένα πτωχοκοµείο, ενώ η ίδια νοσηλευόταν κατά καιρούς σε ψυχιατρεία. Οταν αργότερα ξαναπήρε τα παιδιά της τα παρότρυνε να ακολουθήσουν επαγγέλµατα θεάµατος και ψυχαγωγίας. Ο Τσάρλι προορίστηκε να γίνει ηθοποιός και ο αδελφός του Σίντνεϊ τροµπετίστας, προσλήφθηκε δε σε τουριστικό σκάφος. Στα χρόνια , όταν η µητέρα βρισκόταν πάλι σε ψυχιατρική κλινική, ο Τσάρλι εργάστηκε ως εφηµεριδοπώλης, τυπογράφος, υαλουργός. Κάποια στιγµή του προτάθηκε από πρακτορείο ηθοποιών σε ηλικία 12 ετών να παίξει τον κλητήρα Μπίλι σε ένα αστυνο- µικό φιλµ µε τον Σέρλοκ Χολµς. Μέχρι τα 17 του χρόνια παρουσιάστηκε σε διάφορα θεατρικά µπουλούκια. Το 1909 ο Τσάπλιν πήρε µέρος σε περιοδεία στο Παρίσι και έναν χρόνο µετά στην Αµερική. Και οι δύο περιοδείες απέτυχαν, γιατί τα θεατρικά κοµµάτια που επελέγησαν δεν προκάλεσαν ενδιαφέρον. Λίγο µετά ξαναπήγε στην Αµερική, µε την ελπίδα να βρει µονιµότερη απασχόληση. Το 1913 η ανάπτυξη του βωβού κινηµατογράφου βρισκόταν σε εξέλιξη. Σε περίπου αίθουσες της Αµερικής παρουσιάζονταν πρώιµα καουµπόικα φιλµ και µελοδράµατα και σχεδόν κάθε µέρα έβγαινε σε κυκλοφορία ένα νέο φιλµ. Τη χρονιά αυτή ο Τσάπλιν, ήδη 24 χρόνων, προσπάθησε να βρει µόνιµη απασχόληση σε κάποια εταιρεία παραγωγής, αλλά δεν είχε σηµαντικές επιτυχίες. Εναν χρόνο αργότερα, το 1914, στέκεται πιο τυχερός. Πρωτοπαρουσιάζει σε µια εταιρεία τη γνωστή φιγούρα του Σαρλό και γίνεται δεκτός για το φιλµ «Making a living». Σταδιακά, στο φιλµ «Kid auto races at venice», αυτή η φιγούρα µε τα συρτά βή- µατα και το περιστρεφόµενο µπαστουνάκι βελτιώνεται. Στο τρίτο φιλµ µε τίτλο «Mabel s strange predicament» η φιγούρα του Σαρλό παίρνει την τελική της µορφή. Στο µεταξύ, τα µηνύµατα για την επιτυχία της φιγούρας εξαπλώνονται σε Ευρώπη και Αµερική και ο Τσάπλιν γίνεται διάσηµος σε σύντοµο χρονικό διάστηµα. Μόνο το 1914 γυρίζει 35 φιλµ µε τον Σαρλό. Την ίδια χρονιά δραστηριοποιείται και ως σκηνοθέτης του εαυτού του,

11 Η γέννηση ενός βουβού ήρωα, που είχε τόσα να πει... «εν είχα την παραµικρή ιδέα για το τι µακιγιάζ έπρεπε να χρησιµοποιήσω. εν µου άρεσε η ιδέα να σηκώνοµαι το πρωί ως ο ρεπόρτερ τύπου στο έργο "Making a living". Ετσι, ψάχνοντας στην γκαρνταρόµπα µου βρήκα ένα µεγάλο παντελόνι, µεγάλα παπούτσια, ένα µπαστούνι και ένα καπέλο για ντέρ- µπι. Ηθελα όλα επάνω µου να σχηµατίζουν µια τέλεια αντίφαση. Το παντελόνι να είναι φαρδύ, το παλτό στενό, το καπέλο µικρό και τα παπούτσια µεγάλα σαν βάρκες. Στην προσπάθειά µου να φαίνοµαι πιο µεγάλος από την ηλικία µου, χωρίς όµως να χάσω την εκφραστικότητά µου, πρόσθεσα ένα µουστάκι. Ακό- µα δεν είχα επινοήσει τον χαρακτήρα. Την ίδια τη στιγµή που ντύθηκα κατάλαβα ποιος ακριβώς ήµουν. Αρχισα να τον γνωρίζω και να τον γεννάω από τη στιγµή που περπάτησα στη σκηνή». παίζοντας στο φιλµ «Caught in the rain» έναν µεθυσµένο. Ο Τσάρλι είναι πλέον ήδη επιτυχηµένος και αρχίζει να αντιγράφεται από άλλους κωµικούς. Στα επόµενα χρόνια συνεργάζεται µε διάφορες εταιρείες και γνωρίζεται επαγγελµατικά µε πολλούς σηµαντικούς ανθρώπους από τον χώρο του θεάτρου και του κινηµατογράφου. Τα οικονοµικά του βελτιώνονται σηµαντικά και βλέπει µε αισιοδοξία το µέλλον. Το 1919 ιδρύει µε τη Μαίρη Πίκφορντ και τον Ντάγκλας Φέρ- µπανκς την εταιρεία παραγωγής ταινιών United Artists, για να είναι ανεξάρτητος από τους παραγωγούς. Αν και σε πρώτη φάση η εταιρεία παρουσιάζει οργανωτικά και οικονοµικά προβλή- µατα, το 1927 καταφέρνει µε πρωταγωνιστή τον Τσάπλιν µια τεράστια επιτυχία µε το φιλµ «The gold rush». Το 1929 πήρε για την ταινία του «The circus» το πρώτο Βραβείο Οσκαρ. Αν και ήδη έχει αρχίσει η εξέλιξη του κινηµατογράφου µε οµιλία, ο Τσάπλιν ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: AFP/IML IMAGE GROUP παραµένει στον βωβό, αλλιώς η εκφραστική φιγούρα του Σαρλό δεν θα έχει νόηµα. Το 1932 αρχίζουν τα γυρίσµατα για τη γνωστή ταινία «Modern times», µια βωβή ταινία µε ηχητικά εφέ που πρωτοπαρουσιάζεται το Τέσσερα χρόνια αργότερα (1940) πρωτοπαίζεται η θρυλική ταινία του Τσάπλιν µε τίτλο «The great dictator» η πρώτη «οµιλούσα» ταινία µε την οποία χλευάζει ασταµάτητα την προσωπικότητα του Χίτλερ και τον ναζισµό. Λίγο πριν πέσει η αυλαία ο Σαρλό βγάζει έναν πύρινο λόγο κάνοντας σκληρή κριτική στον τρόπο ζωής και το κοινωνικό γίγνεσθαι: «Λυπάµαι αλλά δεν θέλω να είµαι αυτοκράτορας -αυτή δεν είναι η δουλειά µου- δεν θέλω να κυβερνήσω ή να κατακτήσω κανέναν. Θα επιθυµούσα να βοηθήσω τον καθένα εάν είναι δυνατόν, Εβραίο, µαύρο, λευκό. Ολοι θέλουµε να βοηθήσουµε ο ένας τον άλλον, έτσι είναι τα ανθρώπινα όντα. Ολοι θέλουµε να ζήσουµε από την αµοιβαία ευτυχία, όχι από την αµοιβαία δυστυχία. εν θέλουµε να µισήσουµε και να περιφρονήσουµε ο ένας τον άλλον. Σε αυτόν τον κόσµο υπάρχει χώρος για τον καθέναν και η γη είναι πλούσια και µπορεί να προσφέρει σε όλους. Ο τρόπος της ζωής µπορεί να είναι ελεύθερος και όµορφος. Αλλά έχουµε χάσει τον τρόπο ( ) Σκεφτόµαστε πάρα πολύ και αισθανόµαστε λίγο. Περισσότερο από τα µηχανήµατα χρειαζόµαστε την ανθρωπιά. Περισσότερο από την ευφυΐα χρειαζόµαστε τη συµπόνια και την ευγένεια». Το 1947 αρχίζουν οι πρώτες παρενοχλήσεις στο πλαίσιο του µακαρθισµού λόγω αριστερών φρονηµάτων του Τσάπλιν. Το 1952, ενώ βρίσκεται στην Αγγλία, πληροφορείται ότι κατά την επιστροφή του στην Αµερική θα τον αντιµετώπιζαν ως νέο µετανάστη. Ετσι αποφασίζει να παραµείνει στην Ευρώπη. Το 1954 αποβάλλει και την αµερικανική υπηκοότητα, ενώ παράλληλα δέχεται βραβεία από διάφορες ευρωπαϊκές και αµερικανικές οργανώσεις και εταιρείες. Πεθαίνει τα Χριστούγεννα του 1977 στην Ελβετία και δυστυχώς κάποιοι κλέβουν για άγνωστους λόγους το νεκρό του σώµα το οποίο τελικά βρέθηκε αργότερα και θάφτηκε. Ο οικείος και παιχνιδιάρης αλητάκος, όσο αφόρητα σοβαρός και σκεπτόµενος ήταν στη ζωή του, τόσο επιπόλαιος, γκαφατζής και απρόβλεπτος ήταν στις ταινίες του. Οταν έπρεπε συνταίριαζε και τα δύο, παρόλο που γενικά το προφίλ του στην ιδιωτική του ζωή ήταν υψηλό και σφραγισµένο από πολυάριθµες σχέσεις µε σηµαντικές γυναίκες. Ετσι πέρασε στην ιστορία για τη φαντασία του, το δηµιουργικό του πνεύµα και τη χαρά που σκόρπιζε στους γύρω του παρόλη την κεκαλυµµένη µελαγχολία ενός γνήσιου κλόουν που είχε ως καθήκον να παίζει µε τα συναισθή- µατά του για να ψυχαγωγήσει το κοινό. Πίσω από την κινηµατογραφική του περσόνα κρυβόταν σίγουρα ένας ανθρωπιστής που µε το παράδειγµά του έδωσε τη δική του µάχη, αφήνοντας σηµαντικά µηνύµατα σε όλη την ανθρωπότητα.

12 12 ηζωήµας στα µέτρα Η ψηλότερη χιονοδροµική πίστα του βουνού. Για επαγγελµατίες, αλλά και ερασιτέχνες σκιέρ Το χωριό Ενγκελµπερκ απλώνεται στους πρόποδες του όρους Τιτλ (Titlis) Η κορυφή του όρους Titlis διακρίνεται µέσα από τα σύννεφα Ενγκελµπερκ, το χωριό των αγγέλων Ειδυλλιακές εικόνες από τις ελβετικές Αλπεις, βόλτα στην κοντινή Λουκέρνη και µαθήµατα τυροκοµίας σε µοναστήρι -ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΚΕΧΑΓΙΑ Κάπου στα µέτρα υψόµετρο, µέσα στο πράσινο, είναι χτισµένο ένα γραφικό χωριό: το Ενγκελµπερκ. Βρισκόµαστε περίπου 50 χιλιόµετρα νότια της Λουκέρνης. Μία ώρα απόσταση µε το τρένο. Το κρύο είναι αρκετό και η οµίχλη καλά κρατεί. Το Ενγκελ- µπερκ είναι χτισµένο στους πρόποδες του όρους Τιτλ (Titlis). Πλακόστρωτα δροµάκια, γραφικά σπίτια που σε κάνουν να χαζεύεις και να σκέφτεσαι πως ίσως ήρθε η ώρα να φύγεις για τα ξένα. Απόλυτη ηρεµία. Είναι φυσιολογικό, αφού βρισκόµασταν λίγες ηµέρες πριν από τα Χριστούγεννα και είναι καθηµερινή. Το ξενοδοχείο, χτισµένο στις αρχές του 19ου αιώνα, σχετικά έρηµο λόγω ηµερών, τροφοδοτεί σχόλια περί φαντασµάτων και διαφόρων πνευµάτων Οπως αποδείχτηκε στην πορεία, βέβαια, κανένας απρόσµενος επισκέπτης δεν εµφανίστηκε. Εδώ δεν εµφανίστηκε καλά-καλά το µόνο πράγµα που περι- µένει ένα τουριστικό χωριό κάτω από το χιονοδροµικό κέντρο: το χιόνι. Κάθε βράδυ τα στοιχήµατα έδιναν και έπαιρναν, αφού τη µια νύχτα είχε ξαστεριά και την άλλη ο ουρανός είχε χρώ- µα κόκκινο, προµήνυµα του χιονιά. Το χιόνι, όµως, δεν έλεγε να φανεί. Η επόµενη µέρα ήταν ηµέρα δράσης. Θα ανεβαίναµε στο βουνό. Μπροστά µας είχαµε σαράντα πέντε λεπτά διαδρο- µής -µε το τελεφερίκ- για να φτάσουµε στα µέτρα, στην κορυφή του βουνού, όπου είναι και η µόνη πίστα που λειτουργεί. Τέσσερα τελεφερίκ αλλάξαµε. Η ροή των βαγονέτων συνεχόµενη. Ανεβαίνουµε Είµαστε κάτω από τα σύννεφα, εν συνεχεία µέσα στα σύννεφα και τελικά επάνω από τα σύννεφα. Το χωριό έχει πια χαθεί από τα µάτια µας. Χαράδρες, απότοµες πλαγιές που σε εντυπωσιάζουν. Πού να είχε και χιόνι Φτάνουµε στην κορυφή. Πριν χωριστούµε σε αθλητικούς και µη τύπους, µπαίνουµε µέσα σε έναν παγετώνα ειδικά δια- µορφωµένο ώστε να δέχεται το κοινό. Περπατάµε στην καρδιά του πάγου. Υστερα από αρκετές ώρες η κατάβαση ξεκινά. Το απόγευµα είναι αφιερωµένο στο χωριό που µας φιλοξενεί. Το Ενγκελµπερκ έχει µία υπέροχη εκκλησία και ένα πανέµορφο µοναστήρι. Εκεί ο επισκέπτης µπορεί να δει από κοντά τον τρόπο παρασκευής των νοστιµότατων τυροκοµικών προϊόντων. Η κάθοδος στην πόλη Τι πιο εύκολο από το να πάρεις το τρένο και να κατέβεις στη Λουκέρνη. Ντυµένοι ζεστά, µε τις φωτογραφικές µηχανές ανά χείρας και άγριες διαθέσεις εν όψει shopping κατεβαίνουµε στην πόλη. Η διαδροµή φανταστική. Καταπράσινα λιβάδια, ποτάµια, λίµνες και υπέροχα σπίτια διασκορπισµένα στους λόφους. Βγαίνοντας από το τρένο ένας άλλος κόσµος ξεδιπλώνεται. Μία πόλη χτισµένη πάνω σε λίµνη. Γέφυρες για τους πεζούς ενώνουν τη µία άκρη µε την άλλη. Και φυσικά όλο το κέντρο πεζοδροµη- µένο. Πολυκαταστήµατα, καφέ και κιόσκια µε φαγώσιµα, απαραίτητα µε το περπάτηµα στην αγορά. Το κρύο και η υγρασία σου τρυπούν τα κόκαλα. Τα χρώµατα µελαγχολικά και η πόλη στολισµένη, πεντακάθαρη και ήσυχη. Ολα έχουν µια ηρεµία και µια οργάνωση που σε κάνει να γυρνάς σε συζητήσεις όπως «καλά εµείς στην Ελλάδα ούτε σε διακόσια χρόνια», «εδώ θα µεταναστεύσω», «αυτή είναι ζωή» Το Ενγκελµπερκ και η Λουκέρνη αποτελούν ιδανικούς χει- µερινούς προορισµούς. Και αν είστε τυχεροί θα βρείτε πολύ χιό-

13 Μαζί µου έλα, πάνω απ τα σύννεφα Αριστερά, διακρίνεται το τελευταίο περιστρεφόµενο τελεφερίκ νι (όπως είναι και το φυσιολογικό). Θα δείτε ανθρώπους να κάνουν παγοδροµίες µέσα στο χωριό και θα κάτσετε δίπλα στο τζάκι απολαµβάνοντας σοκολάτες και τυριά. Ακόµα, θα εκπλαγείτε από τα υπέροχα και άκρως ευκολόπιοτα ελβετικά κρασιά. Πώς θα πάτε Φτάνοντας στη Ζυρίχη, το σηµαντικό είναι να αντιµετωπίσετε τα πράγµατα µε ψυχραιµία. Ενα τεράστιο αεροδρόµιο-εµπορικό κέντρο µε σιδηροδροµικό σταθµό είναι εκεί για να σας υποδεχθεί. Το εκπληκτικό είναι ότι ξεκινώντας από την Αθήνα και ταξιδεύοντας µε τη Swiss ή τη Lufthansa και σε συνεργασία µε το αεροδρόµιο, οι αποσκευές δεν «περιµένουν» τον κάτοχό τους. Εφόσον το επιθυµεί, δηλώνει από την αρχή τον προορισµό του (και το ξενοδοχείο του) και οι αποσκευές τον «περιµένουν» εκεί, ό,τι ώρα και αν αποφασίσει να πάει στο ξενοδοχείο του. Εννοείται ότι δεν πρόκειται να χαθούν. Και ενώ οι αποσκευές έχουν πάρει τον δρόµο για τον τελικό προορισµό τους, εσείς µπορείτε να κάνετε τις βόλτες σας. Και για το τέλος µία πολύ σηµαντική πληροφορία: οι τιµές είναι φυσιολογικές (σε σχέση πάντα µε έναν ανάλογο προορισµό στην Ελλάδα) και οι άνθρωποι καθόλου «ξενέρωτοι Ελβετοί». Το γραφικό µοναστήρι του Ενγκελµπερκ, όπου ο επισκέπτης µαθαίνει από πρώτο χέρι πώς παρασκευάζεται το τυρί Βγαίνοντας από τον σιδηροδροµικό σταθµό της Λουκέρνης το πρώτο πράγµα που βλέπεις είναι η λίµνη Ταξιδεύοντας µε τη Swiss ή τη Lufthansa, οι αποσκευές φτάνουν µέχρι το δωµάτιο του ξενοδοχείου χωρίς κόπο και καθυστερήσεις

14 14 ηζωήµας συνέντευξη Ο Ιαν Τζακ, ιδρυτής της εφηµερίδας «Independent» και για χρόνια συντελεστής των «Sunday Times», σήµερα διευθύνει το «Granta» - ένα από τα καλύτερα περιοδικά στον κόσµο. Τον πετύχαµε κάπου στο κέντρο της Αθήνας -είχε έρθει για δύο µέρεςκαι του αποσπάσαµε τα µυστικά της καλής δηµοσιογραφίας. Αφήστε που για χάρη µας δεν πρόλαβε να δει την Ακρόπολη -THΣ ΤΙΝΑΣ ΜΑΝ ΗΛΑΡΑ Λίγοι γνωρίζουν καλά τη δηµοσιογραφία όσο ο Ιαν Τζακ. Και λίγοι έχουν ζήσει τις εµπειρίες του. Από τους κύριους ιδρυτές του κυριακάτικου «Independent» και κατόπιν βασικός συντελεστής των «Sunday Times», σήµερα διευθύνει το «Granta», ένα από τα πιο έγκυρα και δηµοφιλή περιοδικά στον κόσµο. Πρόσφατα µάλιστα το περιοδικό κυκλοφόρησε και στα ελληνικά και έτσι είχαµε την ευκαιρία να δούµε τον δηµοφιλή διευθυντή του να επισκέπτεται τα µέρη µας. Τον πετύχαµε λίγο µετά την παρουσίαση του περιοδικού στο Βρετανικό Ινστιτούτο και ήπιαµε µαζί του ένα καφέ -πού αλλού;- στη «Βιβλιοθήκη». Εννοείται, βέβαια, ότι, ανάµεσα στα άλλα, φροντίσα- µε να του αποσπάσουµε τα µυστικά της καλής δηµοσιογραφίας. 1. Η ιστορία πρέπει να είναι πιασιάρικη. Μην ξεχνάτε, ο Μάκβεθ έγινε γνωστός χάρη στον Σαίξπηρ... Καλό δηµοσιογραφικό κείµενο πάνω απ όλα σηµαίνει πιασάρικη ιστορία. Κι αυτό ισχύει σε κάθε περίπτωση. Ανεξαρτήτως σε ποια κατηγορία ανήκει (εάν δηλαδή είναι λογοτεχνικό ή απλώς δηµοσιογραφικό), το κείµενο οφείλει να είναι πάνω απ όλα καλογραµµένο και παραστατικό. Αλλωστε ο συγγραφέας είναι αυτός που θα αναδείξει τους πρωταγωνιστές κι όχι οι πρωταγωνιστές τον συγγραφέα. Ο Μάκβεθ έγινε γνωστός χάρη στον Σαίξπηρ και όχι το αντίθετο. Κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάµε. 2. Το µυστικό του «Granta» είναι: απλό στήσιµο, δυνατός τίτλος Το µυστικό του «Granta» είναι ότι δεν προσπαθεί να ενταχθεί σε ένα σύστηµα ούτε να προσποιηθεί κάτι που δεν είναι. Μέσω του non fiction novel κατάφερε να κερδίσει αναγνώστες από όλα τα πεδία και να κάνει τη λογοτεχνική γραφή πιο ενδιαφέρουσα και ζωντανή. Είναι απλό στο στήσιµο, έχει πάντα έναν δυνατό τίτλο και φροντίζει να κερδίσει τον αναγνώστη από την πρώτη κιόλας σειρά. Γιατί είναι απαραίτητο για ένα έντυπο να βάζει τον αναγνώστη στο κλίµα από την αρχή. 3. Φήµη χάρη σε ένα καλό ρεπορτάζ Είναι καλό να αποκτάς φήµη χάρη σε ένα καλό ρεπορτάζ. Εγώ είχα την τύχη να βγω στην πρώτη γραµµή λόγω της υπόθεσης «Γιβραλτάρ» που έβγαλα στα πρωτοσέλιδα του «Observer» στα τέλη της δεκαετίας του 80. Πρόκειται για τις παράνοµες εκτελέσεις τριών µελών του IRA από την κυβέρνηση της Θάτσερ και µάλιστα χωρίς δυνατά αποδεικτικά στοιχεία. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΗΝΑΣ 4. Να αφουγκράζεσαι τα σηµεία των καιρών Οταν ο «Observer» έγραφε για το «Granta» ότι «έχει το πρόσωπό του κολληµένο στο παράθυρο, αποφασισµένο να είναι ο µάρτυρας του κόσµου», δεν το έγραφε τυχαία. Γιατί κύριο µέληµα του περιοδικού είναι να αφουγκράζεται τα σηµεία των καιρών. Και κυρίως να αποτυπώνει πτυχές που οι υπόλοιποι δεν µπορούν. Για παράδειγµα, το τελευταίο τεύχος για την «Αφρική» (πρόσφατα κυκλοφόρησε και στα ελληνικά) έδειξε να κινητοποιεί πολύ κόσµο σε Αµερική και Αγγλία για τα προβλήµατα που αντιµετωπίζει η αφρικανική ήπειρος. Σκόπιµα λοιπόν επιλέχθηκαν συγγραφείς που µπορούν να γράφουν για τη χώρα τους επειδή γνωρίζουν τα πράγµατα από πρώτο χέρι. IAN TZAK «Σας αποκαλύπτω τα 9 µυστικά της καλής δηµοσιογραφίας»

15 Το έντυπο πρέπει να σε ταξιδεύει εκεί όπου δεν µπορείς να πας Είναι απαραίτητο για έναν δηµοσιογράφο να µπορεί να ξέρει τι συµβαίνει στον υπόλοιπο κόσµο, ανεξαρτήτως του ρεπορτάζ στο οποίο ειδικεύεται. Εγώ, παρότι δεν είµαι υπέρ της παγκοσµιοποίησης, θεωρώ ότι ένα περιοδικό πρέπει να µπορεί να σε ταξιδεύει και να σου µεταφέρει εικόνες που δεν θα µπορούσες να δεις, στιγµές που δεν θα µπορούσες να ζήσεις. Ενα κείµενο πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να φέρνει κοντά στον αναγνώστη αυτό που δεν µπορεί να αγγίξει. ιαφορετικά τι νόηµα έχει σήµερα η δηµοσιογραφία; 6. Αµεσο κείµενο, γλαφυρό και στακάτο εν πίστευα ποτέ στους πανεπιστηµιακούς τίτλους αλλά στις δυνατές πένες. Ανέκαθεν ήξερα ότι αυτά που µε ενδιαφέρουν είναι η διερευνητική δηµοσιογραφία και η ζωντανή λογοτεχνία. Κι ευτυχώς γαλουχήθηκα µε µια παράδοση που πιστεύει πολύ σε αυτό. Σε αντίθεση δηλαδή µε τη γαλλική ή γερµανική σχολή, η Βρετανία πιστεύει ακόµη στη γλαφυρότητα και αµεσότητα του κειµένου. Οτιδήποτε φλύαρο δεν χωράει στη στακάτη και ξεκάθαρη αλήθεια ενός βρετανικού κειµένου. 7. Να ανιχνεύεις το καινούριο, να έχεις χιούµορ και να λες τα πράγµατα µε το όνοµά τους Πρέπει πάντα να ανιχνεύεις το καινούριο, ανεξάρτητα του σε ποια γενιά ανήκεις. Ως άποψη και ως γραφή. εν ξέρω τι ακριβώς συµβαίνει σήµερα στην ελληνική λογοτεχνία αλλά εµείς στη Βρετανία έχουµε την τύχη να διαθέτουµε µια πολύ ταλαντούχα νέα γενιά. Ευτυχώς γι αυτούς, δεν παίζουν µε τα συµβατικά σύµβολα της γενιάς του 30, αποτυπώνουν τα νέα µεταναστευτικά ρεύµατα και ζουν στους ρυθ- µούς της πόλης. Επιπλέον, αφουγκράζονται τα πάντα µε διαύγεια, διαθέτουν καταπληκτικό χιούµορ και κυρίως δεν φοβούνται να πουν τα πράγµατα µε το όνοµά τους. Ετσι καθιερώνεσαι στη συνείδηση των αναγνωστών. Η επιβράβευση, ξέρετε, έρχεται µόνο από το κοινό. Τα βραβεία δεν παίζουν κανέναν ρόλο αν δεν στηρίζονται στην αγάπη του κοινού. Γιατί ανεξάρτητα από την εκτίµηση του χώρου, αυτός που τελικά θα σε κρίνει είναι ο αναγνώστης. Μπορεί δηλαδή τα βραβεία του «Granta» να θεωρούνται πλέον θεσµός, αλλά αυτό δεν θα γινόταν αν δεν συναινούσε ο ίδιος ο αναγνώστης µε τις επιλογές µας. Αυτός είναι ο πρώτος κριτής κι ο τελευταίος, όσο κι αν κάποιοι υποστηρίζουν το αντίθετο. «Ενας διάσηµος συγγραφέας, που έχει δηµοσιεύσει αρκετές φορές στο Granta, µου έλεγε ότι όταν γράφει νιώθει σαν να στέκεται στη µέση της Trafalgar Square γυµνός σε στύση» 8. Πρέπει να παίρνεις ρίσκα Είναι καλό να παίρνεις ρίσκα, αν και νοµίζω ότι συµβαίνει έτσι κι αλλιώς. Αλλιώς δεν είσαι καλός συγγραφέας. Ενας διάσηµος συγγραφέας, που έχει δηµοσιεύσει αρκετές φορές στο «Granta», µου έλεγε ότι όταν γράφει νιώθει σαν να στέκεται στη µέση της Trafalgar Square γυ- µνός σε στύση. 9. Ελληνες, µη µένετε κλεισµένοι στον µικρόκοσµό σας Αν θα συµβούλευα κάτι τους σηµερινούς Ελληνες συγγραφείς, αυτό θα ήταν να αναζητήσουν την ταυτότητά τους και να την επεξεργαστούν. Αν και δεν ξέρω καλά ελληνικά, γνωρίζω ότι βρίσκονται κοντά στη γαλλική παράδοση, τουλάχιστον από αυτά που έχουν µεταφραστεί στα αγγλικά. Και κυρίως να µη µένουν κλεισµένοι στον µικρόκοσµό τους - η εξωστρέφεια σώζει πάντα. i Το βρετανικό περιοδικό «Granta» κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις ΓΙΑΝΝΙΚΟΣ

16 16 ηζωήµας Α B Γ Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΟ ΕΙ ΟΣ ΤΟΥ A B Γ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΗΣ A Β Γ ΝΥΧΤΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ A Β Γ ΤΖΑΜΠΑ ΚΑΙΕΙ Η ΛΑΜΠΑ Το APOCALYPTO είναι µια ταινία που πολύ γρήγορα µετατρέπεται σε ένα αιµατοβαµµένο κυνηγητό, µια ανελέητη και απολαυστική επίδειξη οπτικού εντυπωσιασµού, σκηνοθετικού πυρετού, σαδιστικού παροξυσµού και σκοτεινά ατµοσφαιρικού εθνογραφικού θρίλερ ΑΠO ΤΟΝ ΤΑΣΟ ΘΕΟ ΩΡΟΠΟΥΛΟ ttheodoropoulos@mnm.gr ΣΥΝΕΡΓΑΣIΑ Eλενα Χρηστοπούλου elena.christopoulou@gmail.com cine mass ΣΤΟΝ ΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΚΑΡ (PART 3) Αλλη µία οσκαρικών προδιαγραφών ταινία, οι «Κρυφές επιθυµίες», βγαίνει αυτή την εβδοµάδα στις αίθουσες, κι εµείς συνεχίζουµε να παρακολουθούµε τις προτιµήσεις κριτικών, σωµατείων, αλλά και τις υποψηφιότητες των BAFTA, όσο πλησιάζουµε στην ηµεροµηνία αναγγελίας των φετινών υποψηφιοτήτων για τα Οσκαρ Συνεχίζεται η κούρσα µε το σωµατείο των σκηνοθετών, για τα βραβεία του οποίου υποψήφιοι είναι οι Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου («Babel»), Mάρτιν Σκορσέζε («Ο πληροφοριοδότης»), Μπιλ Κόντον («Dreamgirls»), Tζόναθαν Ντέιτον και Βάλερι Φάρις («Little Miss Sunshine») και Στίβεν Φρίαρς («Η βασίλισσα»). Το σω- µατείο των σεναριογράφων, όσον αφορά στο βραβείο που θα απονείµει στο πρωτότυπο σενάριο, προτείνει τα «Babel», «Little Miss Sunshine», «Η βασίλισσα», «Πιο παράξενο κι από παράξενο» και «Πτήση 93». Στην κατηγορία του διασκευασµένου σεναρίου υποψήφιοι είναι «Ο πληροφοριοδότης», «Ο διάβολος φοράει Prada», «Thank you for smoking», «Κρυφές επιθυµίες» και «Μπόρατ». Τέλος, ανακοινώθηκαν οι υποψήφιες πεντάδες για τα BAFTA, τα ετήσια βραβεία της Βρετανικής Ακαδηµίας Κινηµατογράφου. «Babel», «O πληροφοριοδότης», «Little Miss Sunshine», «O τελευταίος βασιλιάς της Σκοτίας» και «Η βασίλισσα» διεκδικούν το βραβείο καλύτερης ταινίας. Οι σκηνοθέτες όλων των προηγούµενων ταινιών, πλην του «Τελευταίου βασιλιά της Σκοτίας», στη θέση του οποίου µπαίνει ο Πολ Γκρίνγκρας µε τη δουλειά του στην «Πτήση 93», είναι υποψήφιοι για το βραβείο σκηνοθεσίας. Πενέλοπε Κρουζ («Γύρνα πίσω»), Ελεν Μίρεν («Η βασίλισσα»), Τζούντι Ντεντς («Notes on a scandal»), Κέιτ Γουίνσλετ («Κρυφές επιθυµίες») και Μέριλ Στριπ («Ο διάβολος φοράει Prada») συναγωνίζονται για την ερµηνεία τους στον Α γυναικείο ρόλο. Λεονάρντο Ντι Κάπριο («Ο πληροφοριοδότης»), Ρίτσαρντ Γκρίφιθς («The history boys»), Φόρεστ Γουαϊτάκερ («Ο τελευταίος βασιλιάς της Σκοτίας»), Πίτερ Ο Τουλ («Venus») και η Πριν από δύο εβδοµάδες σας είχαµε παρουσιάσει τις προτιµήσεις -όσον αφορά στις καλύτερες στιγµές του από 9 ενώσεις κριτικών, και πιο συγκεκριµένα του Λος Αντζελες, του Ντάλας, της Νέας Υόρκης, της Βοστόνης, της Ουάσιγκτον, του Σαν Φρανσίσκο, του Σαουθίστερν, του Λας Βέγκας και του National Board of Review. Σε αυτές προστέθηκαν άλλες 12 (Kάνσας, Online Film Critics Society, National Society of Film Critics, Οστιν, African American Film Critics, Γιούτα, Οκλαχόµα, Σικάγο, Φλόριντα, Σαν Ντιέγκο, Φίνιξ, Τορόντο), οπότε µέχρι στιγµής, σε σύνολο 21 ενώσεων κριτικών, οι προτιµήσεις και τα βραβεία διαµορφώνονται ως εξής: O ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΟ ΟΤΗΣ: Καλύτερη ταινία: 5 βραβεία. Σκηνοθεσία (Μάρτιν Σκορσέζε): 12 βραβεία. Α αντρικός ρόλος (Λεονάρντο Ντι Κάπριο): 1 βραβείο Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ: Καλύτερη σκηνοθεσία (Στίβεν Φρίαρς): 1 βραβείο Α γυναικείος ρόλος (Ελεν Μίρεν): 20 βραβεία. Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΣΚΟΤΙΑΣ: Α αντρικός ρόλος (Φόρεστ Γουαϊτάκερ): 16 βραβεία ΠΤΗΣΗ 93: Καλύτερη ταινία: 9 βραβεία Σκηνοθεσία (Πολ Γκρίνγκρας): 4 βραβεία DREAMGIRLS: Καλύτερη ταινία: 1 βραβείο µεγάλη έκπληξη, ο Ντάνιελ Κρεγκ («Casino Royale»), διεκδικούν το βραβείο ερµηνείας για τον Α αντρικό ρόλο. Για το πρωτότυπο σενάριο υποψήφιοι είναι και πάλι οι συνήθεις ύποπτοι «Βabel», «Little Miss Sunshine», «H βασίλισσα», «Πτήση 93» αλλά και «Ο λαβύρινθος του Πάνα». Στο διασκευασµένο σενάριο συναγωνίζονται «Ο πληροφοριοδότης», «Ο διάβολος φοράει Prada», «Ο Τελευταίος βασιλιάς της Σκοτίας», το «Notes on a scandal», αλλά και ο Τζέιµς Μποντ του «Casino Royale». έκα οι συνολικές υποψηφιότητες για τη «Βασίλισσα» στα BAFTA, ενώ την ακολουθεί ο Τζέιµς Μποντ του «Casino Royale» µε 9 (η µοναδική ταινία της σειράς που έχει γνωρίσει τέτοια καλλιτεχνική αποδοχή) και «Ο λαβύρινθος του Πάνα» µε 8. (Τα αποτελέσµατα των Χρυσών Σφαιρών που απονεµήθηκαν στις Kαλύτερη σκηνοθεσία (Μπιλ Κόντον): 1 βραβείο ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΒΟ ΖΙΜΑ: Καλύτερη ταινία: 3 βραβεία Καλύτερη σκηνοθεσία (Κλιντ Ιστγουντ): 1 βραβείο ΤΑ ΠΑΙ ΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ: Καλύτερη σκηνοθεσία (Αλφόνσο Κουαρόν): 2 βραβεία Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑ: Καλύτερη ταινία: 1 βραβείο ΜΠΟΡΑΤ: Α αντρικός ρόλος (Σάσα Μπάρον Κοέν): 4 βραβεία ΚΡΥΦΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ: Καλύτερη ταινία: 1 βραβείο 15 Ιανουαρίου θα τα διαβάσετε σε άλλη σελίδα της έκδοσης). ΚΡΙΤΙΚΗ Α B Γ APOCALYPTO Περιπέτεια / Θρίλερ Σκηνοθεσία: Μελ Γκίµπσον. Σενάριο: Μελ Γκίµπσον, Φαρχάντ Σαφίνια. Με τους: Ρούντι Γιάνγκµπλαντ, Ντάλια Χερνάντεζ, Τζόναθαν Μπριούερ. ΗΠΑ, 2006, 139. ιανοµή: ODEON

17 Για να είµαι ειλικρινής δεν πολυκατάλαβα τι ακριβώς «αποκαλύπτει» ο Μελ Γκίµπσον στο τελευταίο αιµατοβαµµένο, υπερφιλόδοξο έπος του, αν και ο ίδιος ο σκηνοθέτης φροντίζει από την αρχή να µας καταστήσει σαφές το µήνυµά του: οι µεγάλοι πολιτισµοί καταστρέφονται εκ των έσω, η ευµάρεια και το µεγαλείο τους κουβαλά µέσα του τους σπόρους της αποσάθρωσής τους και όταν σαπίσουν και αποδυναµωθούν εξαφανίζονται πανεύκολα µε τη βοήθεια ενός εξωγενούς παράγοντα. Ναι, ΟΚ, αλλά αυτό το point χάνεται γρήγορα από την ταινία, η οποία πολύ γρήγορα µετατρέπεται σε ένα αιµατοβαµµένο κυνηγητό, µια ανελέητη και απολαυστική επίδειξη οπτικού εντυπωσιασµού, σκηνοθετικού πυρετού, σαδιστικού παροξυσµού και σκοτεινά ατµοσφαιρικού εθνογραφικού θρίλερ, γυρισµένου στη γλώσσα των Μάγια. Είναι τέτοια η δύναµη των εικόνων του Γκίµπσον και τόσο πρόδηλος ο στόχος του να χτυπήσει κέντρο στις αισθήσεις του θεατή, που οι όποιες παρατηρήσεις και το φιλοσοφικό του κίνητρο πίσω από τη δηµιουργία της ταινίας εξαφανίζονται πολύ γρήγορα µέσα στα αλλεπάλληλα «µαστιγώµατα» που προσφέρει στον ανυπεράσπιστο κάτοικο της σκοτεινής αίθουσας. Ούτε µάθηµα Ιστορίας, ούτε βαθιά αλληγορία, όπως µπορεί να πιστεύει ο ίδιος ο σκηνοθέτης, αλλά σίγουρα κάτι που δεν έχεις συχνά την ευκαιρία να δεις, κυριολεκτικά συναρπαστικό σινεµά που το βιώνεις µε τις αισθήσεις σου. Στο παρακµάζον βασίλειο των Μάγια ή των Αζτέκων (οι πρωταγωνιστές µιλάνε στη διάλεκτο των Μάγια) τα µέλη της φιλήσυχης φυλής ενός νεαρού κυνηγού απάγονται από τους κατοίκους της πόλης προκειµένου να θυσιαστούν στους θεούς. Λέω Μάγια ή Αζτέκων, γιατί υπάρχει µια ηθεληµένη από την πλευρά των δηµιουργών ιστορική σύγχυση, οι οποίοι προτιµούν να ξετυλίξουν την ιστορία τους σε ένα γενικό και αόριστο παρελθοντικό χρόνο, χωρίς όµως να δώσουν ακριβές στίγµα, αναµιγνύοντας στοιχεία και αναφορές διάφορων χρονικών περιόδων και πολιτισµών. Ενας από τους απαχθέντες, όµως, ο Τζάγκουαρ Πόου, θα κάνει ό,τι µπορεί για να ξεφύγει και να επιστρέψει στη γυναίκα και στο παιδί του. Με αναφορές στην βιβλική «Αποκάλυψη» και µια καθηλωτική σκηνοθετική ένταση που εκτελεί µε υπερταχεία τις χαµένες διαδροµές, οι οποίες θα µπορούσαν να ενώνουν διαφορετικά µεταξύ τους έργα, όπως ο «Κόναν ο βάρβαρος», το «Αποκάλυψη τώρα», «Ο τελευταίος των Μοϊκανών» και το «Ολοκαύτωµα των κανιβάλων», το «Apocalypto» σου µεταφέρει µε οπερατικά ανατριχιαστικό αισθητικά τρόπο, σαν ατµόσφαιρα, αυτό που δεν καταφέρνει να ορθώσει σαν λόγο και σε παρασύρει στη δίνη του καθηλώνοντάς σε στην καρέκλα σου. Σίγουρα ατελές σε επιµέρους στοιχεία και πιθανότατα ανήθικο όσον αφορά στην «εκµεταλλευτικότητά» του, δεν παύει ούτε στιγµή να είναι πραγµατική εµπειρία. Και µολονότι αντανακλά φοβιστικά την ψυχοπαθολογία του Μελ Γκί- µπσον, ο οποίος σίγουρα χρειάζεται ψυχιατρική βοήθεια, κάτι που ουκ ολίγοι κριτικοί του εξωτερικού αναφέρουν χλευαστικά στην προσέγγισή τους απέναντι στο φαινόµενο, είναι αυτό ακριβώς το σκοτάδι που βρίσκεται µέσα στο µυαλό του δηµιουργού του που απογειώνει την ταινία σε σφαίρες µεγαλείου. Γιατί η τέχνη ανέκαθεν δεν τα πήγαινε καλά µε την ψυχική υγιεινή. A B Γ SUGARTOWN: ΟΙ ΓΑΜΠΡΟΙ Nτοκιµαντέρ Σκηνοθεσία/ Σενάριο: Κίµων Τσακίρης. 2006, Ελλάδα / Γερµανία, 82. ιανοµή: ROSEBUD Και να που µία από τις όµορφες εκπλήξεις της χρονιάς είναι ντοκιµαντέρ, και µάλιστα ελληνικό. Για γέλια και για κλάµατα στον υπερθετικό βαθµό µε αυτά που δείχνει. Το 2002, στη Ζαχάρω του νοµού Ηλείας που αντιµετωπίζει έλλειψη γυναικών, ο δήµαρχος σκεπτόµενος, µεταξύ άλλων, τις επερχόµενες δηµοτικές εκλογές, τάζει στους συντοπίτες του γυναίκες και τους πηγαίνει στη Ρωσία προς εύρεση νύφης. Ιστορία άκρως αληθινή και θεοπάλαβη, µε τέσσερις χωριανούς που δεν ξέρουν γρι αγγλικά και ρωσικά να ταξιδεύουν στην πόλη Κλιν της Ρωσίας και µε τη βοήθεια της εκεί αντιδηµάρχου (η οποία διαθέτει και γραφείο τουρισµού) και του παπά της πόλης να γνωρίζονται µε ζωντοχήρες και µη, όλων των ηλικιών, οι οποίες ονειρεύονται µια καλύτερη ζωή και βλέπουν τους γαµπρούς σαν διαβατήριο. Ο Κί- µων Τσακίρης παρακολουθεί τους ήρωές του στη Ζαχάρω, στη Ρωσία και πίσω στο χωριό όπου τους επισκέπτονται αυτή τη φορά οι Ρωσίδες και χωρίς να προβεί σε κανέναν κραυγαλέο σχολιασµό αφήνει τους χαρακτήρες και τα γεγονότα να µιλήσουν από µόνα τους. εν µεγεθύνει, δεν εξωραΐζει, δεν πειράζει πουτανιάρικα το υλικό του, γιατί το εµπιστεύεται απόλυτα και εκείνο τον ανταµείβει. Το αποτέλεσµα σε κάνει ώρες-ώρες να κοπανιέσαι από τα γέλια µπροστά στη βλάχικη κουτοπονηριά, την ειλικρινή αφέλεια και το ελληνορωσικό κουλέρ λοκάλ της υπαίθρου, και άλλες να σφίγγεται το στοµάχι σου από το επαρχιώτικο µαράζωµα και τη δυστυχία ανθρώπων άλλων ταχυτήτων και νοοτροπιών, παρατηµένων σε µια ξεχασµένη ύπαιθρο, οι οποίοι θα µπορούσαν να θεωρηθούν µε αστικά κριτήρια προσέγγισης ως και κοινωνικά απροσάρµοστοι. Πολλές αλήθειες λέγονται στην ταινία του Τσακίρη, αλλά όχι εκβιαστικά, ούτε σαν µανιφέστο. Κυλάνε χαλαρά και αβίαστα από τις εικόνες του, τους δουλεµένους ρυθµούς του και την τί- µια προσπάθειά του αφενός να τοποθετήσει σε λογικά πλαίσια µια ιστορία εξωφρενικού παραλόγου και αφετέρου να κατανοήσει κινηµατογραφικά και επικοινωνιακά µια πραγ- µατικότητα που µοιάζει µε ανέκδοτο. A B Γ Κρυφές επιθυµίες (Little Children) ράµα Σκηνοθεσία: Τοντ Φιλντ. Σενάριο: Τοντ Φιλντ, Τοµ Περότα (βασισµένο στο βιβλίο του Τοµ Περότα) Με τους: Κέιτ Γουίνσλετ, Πάτρικ Γουίλσον, Τζένιφερ Κόνελι. 2006, ΗΠΑ, 130. ιανοµή: VILLAGE FILMS Εχοντας ήδη παροµοιαστεί µε το «American Beauty», η ταινία του Φιλντ αποπειράται να κριτικάρει την αµερικανική suburbia µε τις υστερίες, τα µυστικά και τα προσωπεία της, ευτυχώς σε λιγότερο φανφαρόνικους τόνους από το «Beauty». Στο επίκεντρο είναι η Σάρα (Γουίνσλετ), δυστυχισµένη µητέρα και σύζυγος ενός αδιάφορου άντρα, ο οποίος προτι- µά να τη βρίσκει µε τσόντες στο Ιντερνετ. Ξεκινώντας ως µια πρόκληση, η γνωριµία της µε τον όµορφο Μπραντ (Γουίλσον), έναν άνεργο πατέρα, ο οποίος φροντίζει τον γιο του ενώ η γυναίκα του (Κόνελι) δουλεύει για να φέρει το ψω- µί στο τραπέζι, εξελίσσεται σε παθιασµένη σχέση. Παράλληλα, η απειλητική παρουσία ενός πρόσφατα αποφυλακισµένου παιδεραστή δανείζει έναν µαύρο τόνο στην ατµόσφαιρα, προσφέροντας κυρίως ευκαιρία στον Φιλντ να σκιαγραφήσει τόσο τις αντιδράσεις της κοινωνίας όσο και την πολύπλοκη ψυχοσύνθεση του «κακού». Με αυστηρότητα, αλλά και σατιρική διάθεση, ο Τοντ Φιλντ ακολουθεί τους χαρακτήρες καθώς παλεύουν να διατηρήσουν την ενήλικη ψυχραιµία τους, αν και γίνεται ολοένα πιο ξεκάθαρο ότι παραµένουν απλώς µικρά παιδιά (εξ ου και ο τίτλος «Little Children»). Μόνο που για κάποιον λόγο στο τέλος αφήνεται σε µια αισιοδοξία, αταίριαστη µε το υπόλοιπο κλίµα. Μια σφιχτοδεµένη στο σύνολό της δουλειά, που θυµίζει αρκετά την περσινή επιτυχία-έκπληξη του «Crash» (χωρίς τον φορτισµένο συναισθηµατισµό): στιβαρό και σοβαρό, µε τρανταχτό «µήνυµα», ολίγον αχώνευτους, αλλά ευδιάκριτους και κατανοήσιµους χαρακτήρες, και, φυσικά, πακεταρισµένη, prêt-a-porter ηθική. E.X. ΠAPOYΣIAΣH Η ΙΑΡΡΗΞΗ (BREAKING AND ENTERING) Ροµαντικό δράµα Σκηνοθεσία / Σενάριο: Αντονι Μινγκέλα. Με τους: Τζουντ Λο, Ζιλιέτ Μπινός, Ρόµπιν Ράιτ Πεν. 2006, ΗΠΑ / Ην. Βασίλειο, 120. ιανοµή: ΑUDIO VISUAL Ο Γουίλ διατηρεί αρχιτεκτονικό γραφείο στο Λονδίνο, όµως τόσο η επαγγελµατική όσο και η προσωπική του ζωή έχουν πιάσει πάτο. Μέχρι τη στιγµή που µια σειρά διαρρήξεων στο γραφείο του θα ανατρέψει τα δεδοµένα της ζωής του και ο έρωτας θα προκύψει από εκεί που δεν το περίµενε cdornotcd ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΜΩΡΑΪΤΗ Ο Ρέµος είναι τυχερός; «Τι τυχερός, βρε παιδί µου......αυτός ο Ρέµος. Με όλους τους µεγάλους έχει συνεργαστεί πια». Την έχω ακούσει πολλές φορές αυτή τη φράση. Και φέτος που συνεργάζεται µε τη Μαρινέλλα, την ακούω πιο συχνά από ποτέ. Είναι αλήθεια......ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο Αντώνης Ρέµος έχει συνεργαστεί µε την Αλκηστη Πρωτοψάλτη, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Γιώργο Νταλάρα και τώρα µε τη Μαρινέλλα. Κανένας τραγουδιστής της γενιάς του -ανεξαρτήτως µουσικού είδους που υπηρετεί- δεν είχε τέτοιο µπαράζ συνεργασιών. Γιατί συµβαίνουν αυτά στον Ρέµο; Εχει όντως ανοίξει η τύχη του, συνεργάζονται µαζί του επειδή είναι «καλό παιδί» ή επειδή «πουλάει»; Και άλλοι πουλάνε και άλλοι πλασάρονται ως «καλά παιδιά», ωστόσο δεν έχουν καταφέρει τέτοιες συνεργασίες. Πετυχαίνει τις µεγάλες συνεργασίες......διότι απλώς τις επιδιώκει, αγωνίζεται γι αυτές, πολεµάει για να τις κερδίσει. Αντίθετα απ ό,τι δείχνει, ο Ρέµος δεν είναι ο «χαλαρός» τύπος που κάθεται στην πολυθρόνα του και έρχονται στα πόδια του ο Νταλάρας, η Πρωτοψάλτη ή η Μαρινέλλα. Αναγνωρίζει την ιεραρχία, γνωρίζει την ιστορία του τραγουδιού και έχει µία ακατανίκητη επιθυµία να µοιραστεί τη σκηνή µαζί του. Είναι τυχαίο......που ο Ρέµος κατάφερε να βγάλει τη Μαρινέλλα από το σπίτι της ύστερα από 15 χρόνια αποχής από τις πίστες; Για να το πετύχεις αυτό δεν αρκεί να είσαι... ο Γκαστόνε Ντακ. Θέλει κόπο και σεβασµό. «Τίποτα δε γίνεται τυχαία» τραγουδά η Μαρινέλλα. Το τραγούδι όµως στον Ρέµο ταιριάζει. +Ολοι µε ένα σουξέ......προσπαθούν να κάνουν καριέρα. Βγάζουν CD µε τραγούδια και τελικά µόνο ένα καταφέρνουν να προωθήσουν στα ραδιόφωνα και στο κοινό. Στον κανόνα......υπάρχουν µόνο δύο εξαιρέσεις την τελευταία χρονιά. Ο Γιάννης Πλούταρχος,που είδε πέντε τραγούδια του να κάνουν επιτυχία από το τελευταίο του CD «Κρυµµένα Μυστικά», και η Eλενα Παπαρίζου (φωτογραφία) που έβγαλε ισάριθµες επιτυχίες α- πό το «Υπάρχει λόγος». Μεγάλα ονόµατα......ετοιµάζουν τη δισκογραφική τους επιστροφή: Γιώργος Νταλάρας (φωτογραφία) Αλκηστη Πρωτοψάλτη και Ελευθερία Αρβανιτάκη βρίσκονται ήδη στο στούντιο και ετοιµάζουν τους νέους τους δίσκους. Και οι τρεις θα κυκλοφορήσουν µέσα στο «Μα εγώ τραβάω ζόρι»......τραγουδάει ο Σάκης Ρουβάς. «Εµείς που αγαπάµε / και ζόρια δεν τραβάµε», η Χρύσπα. Αν φτάσαµε να περι- µένουµε από τη λέξη «ζόρι» να κάνει σουξέ, αντιλαµβάνεστε τι ζόρι τραβάει η ελληνική δισκογραφία...

18 18 ηζωήµας θέατρο οισκηνές Αθήνα Αγγέλων Βήµα , Σατωβριάνδου 36 Επιστροφή, του Γ. Ρίτσου, σε σκην. Κ. αµάτη. Με τους Μ. Ιωνά, Μ. Μαλταµπέ. ευτ. -Τρ. στις Αθηνά , εριγνύ 10 Πήρε τοστ το Σαββατόβραδο, του Μ. Σεφερλή, σε σκην. του ίδιου. Με τους Μ. Σεφερλή, Γ. Καπετάνιο κ.ά. Τετ. στις 19.30, Πέµ. & Παρ. στις 21.15, Σάβ. στις & 21.15, Κυρ. στις , 17, 15. Αθηναΐς , Καστοριάς Βοτανικός ιαµάντια και µπλουζ, της Λ. Αναγνωστάκη, σε σκην. Αθ. Καραγιαννοπούλου. Με τους Ζ. Λάσκαρη, Μ. Σολωµού κ.ά. ουλάρες, του Σ. Κραουνάκη, σε σκην. του ίδιου. Με τους Πωλίνα, Γ. Νανούρη κ.ά. Αθηνών , Βουκουρεστίου 10 Νυφικό κρεβάτι του Γιαν Ντε Χάρντογκ, σε σκην. Β. Μυριανθόπουλου. Με τους Αλ. Γεωργούλη, Φ. Ξυλά. Τετ. έως Κυρ. στις 21.15, Σαβ. & Κυρ. και στις 18.15, 23, 20, 18, 15. Ακάδηµος , Ιπποκράτους 17 Art της Γ. Ρεζά, σε σκην. Γ. Βούρου. Με τους Σ. Πέππα, Κ. Αποστολίδη κ.ά. Τετ. & Κυρ , Πέµ. & Παρ. στις 21.30, Σάβ. στις & , 17, 15. Αλεκτον , Σφακτηρίας 23, Κεραµεικός Παίζετε ζάρια, κύριε Φάουστ του Κ. Καρτελιά, σε σκην. Κ. Μαζάνη. Με τους Γ. Μάζη, Σ. Πάτροκλο κ.ά. Πέµ., Πάρ., Σάβ., Κυρ , 10. Αλίκη , Αµερικής 4 Τσινετσιτά των Μ. Ρέππα, Θ. Παπαθανασίου, σε σκην. των ίδιων. Με τους Κ. Κόκλα, Μ. Καβογιάννη κ.ά. Αλκµήνη , Αλκµήνης 12, Κάτω Πετράλωνα Κύρια Μαργαρίτα, του Ρ. Ατάιντε, σε επιµ. Α. αβής. Με τους Α. Μακρή, Κ. Σταθοπούλου. Τρ.-Τετ , Παρ , 10. Αλκυονίς , Ιουλιανού Φιλάργυρος, του Μολιέρου, σε σκην. Γ. Μεσσάλα. Με τους Γ. Μεσσάλα, Ν. Θεµελή κ.ά. Παρ. έως Κυρ. στις 21.30, Σάβ. & Κυρ. και στις , 13. Το ηµερολόγιο ενός τρελού, του Γκόγκολ, σε σκην. Γ. Μεσσάλα. Με τον Γ. Μεσσάλα. Αλµα , Ακοµινάτου Ιερά τέρατα, του Ζαν Κοκτό, σε σκην. Γ. Μόσχου. Με τους Κ. Μαραγκού, Ν. Αρβανίτη κ.ά. Τετ. & Κυρ. στις 19.00, Πεµ. & Παρ. στις 21.00, Σάβ. στις και στις , 17, 15. Altera Pars , Μεγ. Αλεξάνδρου 123, Κεραµεικός Βρεταννικός, του Ρακίνα σε σκην. Π. Νάκου. Με τους Μ. Χειµώνα, Π. Νάκο κ.ά. ευτ., Τρ , 12. Αλφα , Πατησίων 37 Ταρτούφος, του Μολιέρου, σε σκην. Κ. Τσιάνου. Με τους Θ. Καρακατσάνη, Γ. Κωνσταντίνου κ.ά. Τετ., Σάβ., Κυρ. στις 18.30, Πέµ. στις 19.30, Τετ., Παρ., Σάβ., Κυρ. στις , 18, 16. Αµιράλ , Αµερικής 10 Πολύ κακό για το τίποτα, του Σαίξπηρ, σε σκην. Ρ. Οικονοµίδου. Με τους Χ. Ρώµα, Ρ. Λοϊζίδου κ.ά. Σάβ., Κυρ , Τετ., 20.15, Πέµ., Παρ., Σάβ. & Κυρ , 18. Αµόρε , Πριγκιποννήσων 10 Σάρα, του Γκ. Εφ. Λέσινγκ, σε σκην. Γ. Χουρβαδά. Με τους Α. Μουτούση, Ν. Κουρή κ.ά. Τετ. έως Σάβ. στις Κυρ. στις 19.00, 22, 16, 12. Ο πελεκάνος, του Α. Στρίντµπεργκ, σε σκην. Ν. Μαστοράκη. Με τους Α. Ξάφη, Γ. Πυρπασόπουλο. Τέτ., Σάβ , Κυρ & Παρ , 16. Ανεσις , Κηφισίας 14 έκατη έβδοµη νύχτα, του Α. οξιάδη, σε σκην. Α. Καφετζόπουλου. Με τους Γ. Κοτανίδη, Σ. Σµυρναίου κ.ά. Τετ. & Κυρ. στις 20.00, Πέµ. έως Σαβ. στις 21.00, 22, 16, 14. Αντιθέατρο - Μαρίας Ξενουδάκη , Μοσχονησίων 36, Πλ. Αµερικής Ησαλόκ, του Α. Ζαχαρέα, σε σκην. Α. Ζαχαρέα. Από την οµάδα Al-Sim. ευτ., Τρ., Κυρ , 10. Απλό Θέατρο , Χαριλάου Τρικούπη 4 Επτά λογικές απαντήσεις, του Λ. Προυσαλίδη, σε σκην. Α. Αντύπα. Με τους Ε. Κοταµανίδου, Ρ. Οικονοµίδου κ.ά. Τετ. & Κυρ. στις 18.15, Πέµ. έως Σαβ. στις , 18, 16. Μαυροπούλι, του Ντ. Χάροουερ, σε σκην. Β. Γεωργιάδου. Με τους. Καταλειφό, Μ. Καλλι- µάνη κ.ά. Τετ. & Κυρ. στις 19.30, Πέµ. έως Σαβ. στις 21.15, 20, 15. Αποθήκη , Σαρρή 40, Ψυρρή Σεσουάρ για δολοφόνους, των Μπ. Τζόρνταν και Μ. Ανταµς, σε σκην. Κ. Αρβανιτάκη. Με τους Σ. Βογιατζάκη, Ζ. ούκα κ.ά. Τετ. στις 20.00, Πέµ. Παρ, Σάβ., Κυρ. στις 21.15, Σάβ., Κυρ. και , 18, 15. Αργώ , Ελευσηνίων 15 Το ανοιχτήρι, του Βικτώρ Λανού, σε σκην. Γ. ρακόπουλου. Από τη Θεατρική Οµάδα Ξανθίας. Τετ. έως Σάβ. στις , 10. Ο καραγκιόζης τροµοκράτης, των Α. ανέλη, Μ. Μουζάκη, σε σκην. των ίδιων. Κυρ., ευτ., Τρ. στις , 5. Σκοτώνουµε τη µαµά; της Σ. Κίτλεϊ, σε σκην. Μ. Κάλµπαρη. Με τους Τζ. Ρουσσέα, Γ. Μπρέ- µπου κ.ά. Τετ., Πέµ., Παρ. στις 21.00, Σάβ. στις & 21.00, Κυρ. στις , 15. Ασκηση , Φραγκούδη 18-20, Καλλιθέα Αmerica Hurrah, του Ζαν Κλοντ Βαν Ιταλι, σε σκην. Π Μουστάκη. Από την οµάδα «Ασκηση». Πέµ. έως ευτ. στις 21.15, 20, 15. Αtelier Πάρνηθος , Πάρνηθος 29, Κυψέλη Οι αγνούµενες - Missing, της Ρεζά Ντε Βετ, σε σκην. Κ. Ρίτσου. Με τους Γ. ηµητράκη, Σ. Φράστα κ.ά. Σάβ. στις , Κυρ. στις 20.00, 15, 10. Αττις , Λεωνίδου 7 Η τελευταία µάσκα - Falimento, του Κ. Λογαρά, σε σκην. Θ. Τερζόπουλου. Με τους Τ. ή- µα, Μ. Ηλία κ.ά. ευτ.-τρίτ. στις , 15. Bar restaurant Μέλι , Εθν. Αντιστάσεως 4, Καισαριανή Γελώντας άγρια, του Κ. Ντούρανγκ, σε σκην. Ν. Κοντούλη. Από τη θεατρική οµάδα Art-Ioi. ευτ.-κυρ. στις Βασιλάκου , Πλαταιών & Προφ. ανιήλ 3 Ντα, του Χιου Λέοναρντ σε σκην. Γ. Μιχαλακόπουλου. Με τους Γ. Μιχαλακόπουλο, Ε. Μαλικένζου κ.ά. Τετ. & Κυρ. στις 20.00, Πέµ. έως Σάβ. στις 21.15, Σάβ. και στις , 17. Βαφείο , Αγ. Ορους 16 & Κων/πόλεως, Βοτανικός Βινσεντ Βαν Γκογκ, ο αυτόχειρας της κοινωνίας, του Ι. Στόουν, σε σκην. Μ. Ξενουδάκη. Με τους Μ. Ξενουδάκη, Τ. Βογόπουλο κ.ά. Πέµ., Παρ., Σάβ & Κυρ Βεάκη , Στουρνάρη 32 Χορεύοντας στη σιωπή, του Α. Κασόνα, σε σκην. του Ν. Καραγεώργου. Με τους Μ. Παπακωνσταντίνου, Χ. Βασιλόπουλο κ.ά. Τετ. στις 20.00, Πέµ. έως Κυρ. στις 21.00, Σάβ. & Κυρ. στις , 22, 20, 18, 16. Βέµπο , Καρόλου 18 ον Καµίλο, του Σ. Πατατζή, σε σκην. Θ. Θεολόγη. Με τους Γ. Παρτσαλάκη, Ν. αδινόπουλο κ.ά. Τετ. στις 19.15, Πέµ. έως Κυρ. στις 21.15, Σάβ. & Κυρ. στις , 18, 16. Συγγνώµη µαµά, του Γ. Βασιλειάδη, σε σκην. Γ. Βασιλειάδη. Με τους Κ. Παπανίκα, Α. Χατζή κ.ά. ευτ. στις 19.00, Τρ. στις , 16. Βικτώρια , Γ Σεπτεµβρίου 144 & Μαγνησίας Φαλακρή τραγουδίστρια, του Ε. Ιονέσκο, σε σκην.. Κοµνηνού. Από την οµάδα «90 ο C» Πέµ. έως Κυρ. στις , 15. Οσιον τέλος, σε σκην. Αλ. Βαλσάρη. Με τους Γ. Καρατζιώτη, Χ. Χαραλάµπους. ευτ.-τριτ. στις 21.30, Παρ. στις Βρετάνια , Πανεπιστηµίου 7 Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα, του Γ. Ράσελ, σε σκην. Γ. Κιµούλη. Με τους Γ. Κιµούλη, Ε. Ρουµελιώτη. Τετ. στις 19.20, Πέµ. έως Κυρ. στις 21.20, Σάβ. & Κυρ. και στις 18.20, 23, 20, 18, 15. Bios , Πειραιώς 84 Motherland, σε σκην. Ν. Φλέσσα, Ρ. Κελαϊδίτη. Από την οµάδα biltz. Παρ. έως Τρ. στις , 12. Booze Cooperativa , Κολοκοτρώνη 58 Του δρόµου, σε σκην. Κ. Κατζουράκη. Με τους Κ. Γέρου, Π. Παναγόπουλο. Σ αγαπώ... και µου λύπης, σε σκην. Κ. Μπάρας. Με τους Σ. Κορώνη, Τ. Πίττα κ.ά. Τετ., Πέµ., Παρ., Σάβ. & Κυρ Γκλόρια , Ιπποκράτους 7 Τρελές γαζέλες... σε ψηλά τακούνια του Ζαν Μαρί Σεβρέ, σε σκην. Κ. αµάτη. Με τους Α. Ανδριανού, Μ. Γεωργιάδου κ.ά. Τετ. έως Σαβ. στις 21.30, Τετ. & Σαβ. και στις 18.30, Κυρ. στις , 16. ηµήτρης Ποταµίτης , Ιλισίων 21 & Κερασούντος Μαµά έρχοµαι, του Α. Καραγιάννη, σε σκην. Α. Λιακόπουλου. Με τους Κ. Κούκιο, Γ. Κοντοπόδη κ.ά. Τετ. έως Κυρ. στις 21.15, Παρ. και στις , 15. Αγνωστος αριθµός, του Αλµπέρτου Εσκενάζη, σε σκην. του ίδιου. Με τον Αλ. Εσκενάζη. ευτ.-τρ. στις , 15. ηµήτρης Χορν , Αµερικής 10 Το τρέντυ θα σφυρίξει τρεις φορές, σε σκην. Σ. Φασουλή. Με τους Σ. Φασουλή, Μ. Τουµασάτου κ.ά. Τετ. στις 20.00, Πέµ. έως Κυρ. στις 21.15, Σάβ. & Κυρ. και στις , 22, 18. ιάνα , Ιπποκράτους 7 Νύχτα ραδιο-φόνων του Ν. Σίλβερ, σε σκην. Γ. Κακλέα. Με τους Ε. Ράντου, Β. Χαραλαµπόπουλο κ.ά. Τετ. έως Σαβ. στις 21.30, Κυρ & , 20, 17. ίπυλον , Καλ. Σαµουήλ & ιπύλου, Ψυρρή Ο γολγοθάς µιας ορφανής ανύπαντρης µητέρας των Λ. Παπαδόπουλου, Ρ. Μουζενίδου, σε σκην. της Ρ. Μουζενίδου. Με τους Μ. Βλαχοδηµήτρη, Ι. Κεσούλη κ.ά. Τετ. στις 19.00, Πεµ. έως Σαβ. στις , 15. Εθνικό Θέατρο - Νέα σκηνή , Αµοργού 20, Κυψέλη Πέντε σιωπές, της Σίλα Στίβενσον, σε σκην. Α. Τοµπούλη. Με τους Κ. Γέρου, Γ. Κέντρο κ.ά. Παρ. στις 21.00, Σάβ., Κυρ. στις & στις , 18. Το γάλα, του Β. Κατσικονούρη, σε σκην. Ν. Μαστοράκη. Με τους Μ. Παπαδηµητρίου, Κ. Παπαχρόνη κ.ά. Τετ., Πέµ., Παρ., Σάβ., Κυρ. στις , 10. Εθνικό Θέατρο - Κάππα , Κυψέλης 2 Ματωµένος γάµος, του Λόρκα, σε σκην. Σ. Χατζάκη. Με τους. Μπεµπεδέλη, Τ. Τρύπη κ.ά. Εθνικό Θέατρο - Κοτοπούλη-Ρεξ , Πανεπιστηµίου 48 Ερρίκος ο, του Λ. Πιραντέλο, σε σκην.. Μαυρίκιου. Με τους Α. Παΐζη, Ν. Καραθάνο κ.ά. Τετ., Σάβ. στις 18.00, Πέµ., Παρ., Σάβ. στις 21.00, Κυρ. στις , 10. Εθνικό Θέατρο - Πειραµατική Σκηνή , Ακαδήµου 13, Μεταξουργείο Ντιµπούκ, του Μ. Μάγιερς, σε σκην. Σ. Χατζάκη. Με τους. Παπανικολάου,. Κούρτη. Πέµ. έως Σάβ. στις , 10. Ταρτούφος του Μολιέρου, σε σκην. Λ. Μελε- µέ. Με τους. Ηµελλο, Στ. Σωπύλη κ.ά. Τετ. & Κυρ. στις 19.00, Τρ. στις , 10. Οι δέκα εντολές. Η πρώτη ανεβαίνει σε σκην. της Μ. Λυµπεροπούλου και η δεύτερη σε σκην. της Κ. Ευαγγελάτου. Τετ.-Κυρ. στις , 10. Εµπορικόν , Σαρρή 11, Ψυρρή Σ αγαπώ, σε λατρεύω, χωρίζουµε, των Τζο Ντι Πιέτρο & Τζ. Ρόµπερτς, σε σκην. Χ. Χατζηπαναγιώτη. Με τους Χ. Χατζηπαναγιώτη, Β. Σταυροπούλου κ.ά. Τετ. στις 20.00, Πέµ. έως Κυρ. στις 21.15, Σάβ. & Κυρ. και στις , 21, 18, 17. Εξαρχείων , Θεµιστοκλέους 69 Καυτός πάγος της Μ. Λέιβερι, σε σκην. Τ. Βουτέρη. Με τους Τ. Βουτέρη, Α. εκαβάλλα κ.ά. Τετ. έως Σαβ. στις 21.00, Κυρ. στις , 17, 14. Εσωθέατρο , Ακταίου 3, Θησείο Εγκληµα και τιµωρία του Ντοστογιέφσκι, σε σκην. Γ. Καλατζόπουλου. Με τους Τ. Προύσαλη, Μ. ραγάτση κ.ά. Πέµ. έως Σάβ. στις 21.30, Κυρ. στις , 12. Ηβη , Σαρρή 27 Η θεία από το Σικάγο, του Α. Σακελλάριου, σε σκην. Π. Φιλιππίδη. Με τους Α. Παναγιωτοπούλου, Α. Λάµπρη κ.ά. Τετ. στις 19.30, Πέµ., Παρ. στις 21.15, Σάβ. & Κυρ. στις & , 18. Θεατρική Σκηνή , Νάξου 84 Το σπίτι µας, του Ντ. Στόρεϊ, σε σκην. Α. Αντωνίου. Με τους Α. Αντωνίου, Ν. Ασίκη κ.ά. Τετ 19.15, Πέµ. έως Σάβ. στις 21.15, Κυρ. στις , 15. Θέατρο Αρώνη , Βίκτωρος Ουγκώ 55 & εληγιάννη Γυναίκες στα χιόνια, του Α. & Κ. Κούφαλη, σε σκην. Κ. Σπυρόπουλου. Με τους Χ. Αλεξανιάν, Χ. Θεοδωροπούλου. Τρ., Πέµ., Παρ., Σάβ. στις 21.15, Τετ., Κυρ. στις 19.30, Σάβ. στις , 16. Θέατρο Οραµα , Εθνικής Αµύνης 58, Παπάγου Τα παιδιά του λύκου, του Τζον Πίκοκ, σε σκην. Α. Παπαστάθη. Από την οµάδα Fuga. Θέατρο Παραµυθίας , Παραµυθίας 27, Κεραµεικός Τα ζωντανά πρόσωπα Νο 3, του Π. Κακατσίδη, σε σκην. του ίδιου. Από την οµάδα «Πεταλούδα στο τελευταίο θρανίο». Σάβ., Κυρ., ευτ. στις , 15. Θέατρο της Ανοιξης , Γερµανικού 20, Μεταξουργείο Νοσφεράτου ιδόντικους, σε σκην. Γ. Μαργαρίτη. Από την οµάδα Ex Animo. ευτ. & Τρ. στις , 12. Θέατρο της Ηµέρας , Γεννηµατά 20 Εχθρός του λαού, του Ιψεν, σε σκην. Ν. Περέλη. Από την οµάδα «Αλλη σκηνή». Πέµ., Παρ., Σάβ. στις 21.00, Κυρ. στις , 10. Θέατρο του Ηλιου , Φρυνίχου 10 Εκεί, εκεί στην κόλαση, από την οµάδα «Ab ovo». Τετ έως Κυρ. στις , 10. Θέατρο του Νέου Κόσµου , Αντισθένους 7 & Θαρύπου Οι σεξουαλικές νευρώσεις των γονιών µας, του Λούκας Μπαΐρφους, σε σκην. Β. Θεοδωρόπουλου. Με τους Γ. Φέστα, Κ. Καρβούνη κ.ά. Τετ έως Σάβ. στις 21.15, Κυρ. στις , 15. Ο κλόουν της Μ. Λαϊνά, σε σκην. Σ. Μικρούτσικου. Με τους Μ. Κατσανδρή, Χ. Μαλάκη. ευτ. & Τρ. στις , 12. Κατσαρίδα, του Β. Μαυρογεωργίου, σε σκην. του ίδιου. Με τους Β. Μαυρογεωργίου, Κ. Γάκη. Τετ έως Σάβ. στις 21.15, Κυρ. στις , 12. Θοδωρής ετών 33, µ.χ., των Γ. Ζιρόπουλου και Θ. Μπαλωµένου σε σκην. του Θ. Μπαλω- µένου. Με τους Γ. Σαρακατσάνη, Γ. Ζιρόπουλος κ.ά. ευτ., Τρ. στις , 12. Θησείον , Τουρναβίττου 7, Ψυρρή Festen των Τ. Βίντεµπεργκ, Μ. Ρούκοφ, Μπ. Χάνσεν, σε σκην. Α. ανέζη-knutsen. Με τους Κ. Μαρκουλάκη, Θ. Μπαζάκα κ.ά. Τετ. έως Παρ. στις 21.00, Σαβ. & Κυρ. στις και στις , 16. Ιδεοθέατρον , Στουρνάρη 57 & 3ης Σεπτεµβρίου Απολογία Σωκράτους, του Πλάτωνα, σε σκην. Ρ. Αναστασάκη. Με τους Ρ. Αναστασάκη, Η. Βαξεβανέρη κ.ά. Σάβ. στις , 10. Ιλίσια - Βολανάκη , Παπαδιαµαντοπούλου 4 Παίζουν το τραγούδι µας του Νιλ Σάιµον, σε σκην. Ε. Παπακωνσταντίνου. Με τους Π. Τρικαλιώτη, Ν. Ψαρρά. Πέµ. έως Κυρ. στις 21.30, Σαβ. & Κυρ. και στις 18.30, 21, 18, 16. Αµερικανός βούβαλος του Ντ. Μάµετ, σε σκην. Α. Καφετζόπουλου. Με τους. Αλεξανδρή, Α. Καφετζόπουλο κ.ά. ευτ., Τρ. στις , 16. Ιλίσια - Ντενίση , Παπαδιαµαντοπούλου 4 Funny girl της Ι. Λέναρτ, σε σκην. Γ. Κακλέα. Με τη Μ. Ντενίση, Κ. Γιουλάκη κ.ά. Τετ. & Κυρ , Πέµ. & Παρ. στις 21.00, Σάβ. στις & , 20, 16. Κάτια ανδουλάκη , Αγίου Μελετίου 61Α & Πατησίων Μάρτυρας κατηγορίας της Αγκάθα Κρίστι, σε σκην. Α. Καλογρίδη. Με τους Κ. ανδουλάκη, Κ. Σπυρόπουλο κ.ά. Τετ. & Κυρ. στις 19.30, Σάβ. στις 18.15, Πέµ., Παρ., Σάβ. στις , 20, 17. Κιβωτός , Πειραιώς 115 Το µαγαζάκι του τρόµου σε σκην. Β. Ανδρίτσου, Θ. Μαρσέλλου. Με τους Β. Ανδρίτσου, Οδ. Παπασπηλιόπουλου κ.ά. Τετ. στις 20.00, Πεµ. Παρ, Σάβ., Κυρ. στις 21.15, Σάβ., Κυρ. και , 17, 15. Κνωσσός , Κνωσσού 11 & Πατησίων 195 Το κοστούµι, του Καν Τεµπά, σε σκην. Σ. Κουγιατέ. Με τους Μπ. Μάλφα, Γ. Σταµατίου κ.ά. Παρ. στις 21.15, Σάβ & 21.15, Κυρ. στις , 15, 10. Λαµπέτη , Λ. Αλεξάνδρας 106 Μπαµπά µην ξαναπεθάνεις Παρασκευή των Α. Ρήγα,. Αποστόλου, σε σκην. Α. Ρήγα. Με τους Α. Γαλανοπούλου, Ε. Γερασιµίδου κ.ά. Μεταξουργείο , Ακαδήµου 14 Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ του Ε. Αλµπι, σε σκην. Ε. Μποζά. Με τους Α. Βαγενά, Γ. Νινιό κ.ά. Πεµ. έως Σαβ. στις 21.00, Τετ. & Κυρ. στις , 18, 15. Μικρό Παλλάς , Στοά Σπυροµήλιου & Αµερικής 2 Συνέβη και όποιος θέλει το πιστεύει του Θ. Αθερίδη, σε σκην. του ίδιου. Με τους Θ. Αθερίδη, Σ. Καρύδη κ.ά. Τετ. στις 20.00, Πέµ. έως Κυρ. στις 21.15, Σάβ. & Κυρ. στις , 18. Μινώα , Πατησίων 91 Ενα αταίριαστο ζευγάρι, του Ν. Σάιµον, σε σκην. Θ. Θεολόγη. Με τους Σ. Μουστάκα, Φ. Σοφιανό κ.ά. Τετ. στις 19.30, Πέµ. έως Κυρ. στις 21.30, Σάβ., Κυρ. και στις , 16. Μορφές Εκφρασης , Αλκµήνης 14 Τρία χωρίς Ελένη, του Λ. Τσίπη, σε σκην. του ίδιου. Από την οµάδα «Σκηνοβάτες». Κυρ., ευτ., Τρ. στις , 10. Μουσούρη , Πλ. Καρύτση 7 Ψέµα στο ψέµα, του Α. Νίλσον, σε σκην. Π. Φιλιππίδη. Με τους Π. Φιλιππίδη, Π. Χαϊκάλη κ.ά. Τετ. στις 19.30, Πέµ. έως Κυρ. στις 21.15, Σάβ. & Κυρ. και στις 18.15, 23, 18. Τα µυστικά της αποτυχίας µου, του Γ. Ηλιόπουλου, σε σκην. Π. Ζούνη. Με τους Α. Βασιλακάκη,. Γριζιώτη κ.ά. ευτ., Τρ. στις , 15. Μπρόντγουεϊ , Πατησίων & Αγ. Μελετίου 61 Ο Αϊ-Βασίλης είναι λέρα, της Ζ. Μπαλασκό, σε σκην. Κ. Αρζόγλου. Με τους Χ. Σώζο, Ζ. Ρόχα κ.ά. Τετ. στις 18.30, Πέµ. & Παρ. στις 21.15, Σάβ. στις & 21.15, Κυρ. στις , 16, 15. Νέο Ελληνικό Θέατρο , Σ. Τρικούπη 34, Εξάρχεια Το θρίλερ του έρωτα, του Γ. Σκούρτη, σε σκην. Γ. Αρµένη. Με τους Γ. Αρµένη, Λ. Καφαντάρη. Τετ. έως Παρ. στις 21.15, Σάβ. στις & 21.15, Κυρ. στις , 15. Ενός πουλιού µόνο η φωνή, του Γ. Παπαδόπουλου, σε σκην. Β. Χατζηνικολάου. Με τους Κ. Γρηγοριάδη, Ρ. Σχίζα κ.ά. Τετ. έως Σάβ. στις , 15. Νέο Ριάλτο , Κυψέλης 54 Αµλετ ο Β, του Σ. Μπόµπρικ, σε σκην. Β. Κυριακίδη. Με τους Β. Κυριακίδη, Ε. Μουρίκη κ.ά. Τετ. έως Κυρ. στις 21.15, Σάβ. & Κυρ. και στις , 15, 14. Οδού Κεφαλληνίας , Κεφαλληνίας 16 Ο χορός του θανάτου, του Στρίντµπεργκ, σε σκην. Ν. Χατζόπουλου. Με τους Μπ. Αρβανίτη, Γ. Βόγλη κ.ά. Τετ. & Κυρ. στις 20.00, Πέµ., Παρ., Σάβ. στις , 18, 15. Η λάµψη των Αλπεων, του Π. Τουρίνι, σε σκην.. Παπαδόπουλου. Με τους Γ. Γαλάτη, Κ. Γαλανάκη κ.ά. Τετ. & Κυρ. στις 20.00, Πέµ., Παρ., Σάβ. στις , 18, 15. Ορφέας , Πανεπιστηµίου 38 Magic!... Magic!..., µε τον µάγο Luigelo. Τετ. έως Κυρ. στις 21.00, Τετ., Σάβ. & Κυρ. και στις Παλλάς , Βουκουρεστίου 3 2, του ηµήτρη Παπαϊωάννου. Τετ. έως Κυρ. στις , 20, 40, 50, 80, 100. Πειραιώς , Πειραιώς 131 Μύγα τσε τσε, των Ρ. Κούνεϊ και Τζ. Τσάπµαν, σε σκην. Θ. Παπαθανασίου και Μ. Ρέππα. Με τους Α. Αντωνόπουλο, Υ. Μανέ κ.ά. Τετ. στις 20.00, Πέµ. Παρ, Σάβ., Κυρ. στις 21.15, Σάβ., Κυρ. και , 19, 17. Περοκέ , Οδυσσέως 2 Πώς να κλέψετε τους κληρονόµους σας, του Α. Εϊκµπορν, σε σκην. Β. Τσιβιλίκα. Με τους Β. Τσιβιλίκα, Α. Κωνσταντινίδη κ.ά. Τετ. στις 19.15, Πέµ. έως Κυρ. στις 21.15, Σάβ., Κυρ. και , 20, 15. Πολιτεία , Σαρρή 40, Ψυρρή Ο σπιούνος των Βαλκανίων, του Ν. Κοβάσεβιτς, σε σκην. Ν. Μπουσδούκου. Με τους Β. Βλάχο, Ο. Μπασλή κ.ά. Τετ. & Κυρ , Πέµ. έως Σάβ. στις , 13. Πορεία , Τρικόρφων 3 & Γ Σεπτεµβρίου The man who, του Π. Μπρουκ & Μ. Εστιέν σε σκην. R. Jett. Mε τους Β. Καραµπούλα,. Παπαδόπουλο κ.ά. ευτ. στις , 13. άφνης και Χλόη, σε σκην. C. Grauzinis. Με τους. Ελευθεριάδη, Β. Κυπραίου κ.ά. Τετ. στις 19.00, Πέµ., Πάρ., Σάβ. στις 21.15, Κυρ. στις , 15, 13. Πόρτα , Μεσογείων 59 Ολόκληρος ο Σαίξπηρ σε µία ώρα, σε σκην. Κ. Αρβανιτάκη. Με τους Γ. Γεννατά, Ν. ραγού- µη κ.ά. Τετ. έως Κυρ. στις 21.30, Σάβ. και στις 18.30, Κυρ. και στις , 18, 17, 16. Προσκήνιο , Καπνοκοπτηρίου 8 & Στουρνάρη Σκηνές από ένα γάµο, Ι. Μπέργκµαν, σε σκην. Ν. Κοντούρη. Με τους Κ. Καραµπέτη, Μ. Χατζησάββα. Τετ. στις 19.30, Πέµ. & Παρ. στις 21.15, Σάβ. στις & 21.15, Κυρ. στις , 15. Ο Μαρξ στο Σόχο, του Χ. Ζιν, σε σκην. Αθ. Καραγιαννοπούλου. Με τον Α. Αντωνόπουλο. ευτ. στις 19.30, Τρ. στις 21.00, 18, 14. Ροές , Ιάκχου 16 Γκάζι Other side, του Ντ. Ντουκόφσκι, σε σκην. Λ. Φωτοπούλου, Ν. Κατσιαδάκη, Λ. Γεωργακόπουλο. Με τους Λ. Φωτοπούλου, Ν. Κατσιαδάκη, Λ. Γεωργακόπουλο. Σηµείο , Χαριλάου Τρικούπη 10 Λεόντιος και Λένα, του Μπίχνερ, σε σκην. Α. Κουνενιδάκη. Από την οµάδα «Play». Τετ. έως Σάβ. στις 21.00, Κυρ. στις , 12. Το στοίχηµα, του Τσέχοφ, σε σκην. Κ αλακούρα. Από την οµάδα «Πλάνη». ευτ., Τρ. στις , 10. Στοά , Μπισκίνη 55 Αξύριστα πηγούνια, του Γ. Τσίρου, σε σκην. Θ. Παπαγεωργίου. Με τους Ι. Μιχαηλίδη, Γ. Σκιαδαρέση κ.ά. Τετ. & Κυρ , Πέµ., Παρ., Σάβ. στις , 15, 13. Σύγχρονο Θέατρο της Αθήνας , Ευµολπίδων 39, Γκάζι Ανθρωπος ελέφαντας, του Σ. Τσακίρη, σε σκην. του ίδιου. Με τους Γ. Βούρο, Τ. Παπαµόσχου κ.ά. Τετ. στις 19.30, Πέµ., Παρ. στις 21.00, Σάβ. στις & 21.00, Κυρ. στις , 15. Τέχνης - Υπόγειο , Πεσµαζόγλου 5 Ενα όνειρο, του Σαίξπηρ, σε σκην. του Ν. Μαστοράκη. Με τους Σ. Ματζώρο, Κ. Φιορέτο κ.ά. Σάβ. στις 18.15, Πέµ., Παρ., Σάβ. στις 21.15, Τετ. & Κυρ. στις , 15, 10. Ο Λιόντας, σε διασκ. & σκην. του Κ. Καπελώνη. Με τους Μ. Κοιλάκο, Κ. Βελέτζα κ.ά. ευτ. & Τρ. στις Τέχνης - Φρυνίχου , Φρυνίχου 14 Τριαντάφυλλο στο στήθος, του Τ. Ουίλιαµς, σε σκην. της E.A.Gonzalez. Με τους Α. Τσιλύρα, Γ. Καραµίχο κ.ά.. Τετ. & Κυρ. στις 20.00, Πέµ. έως Σάβ. στις 21.15, Σάβ. και στις , 15. Τζένη Καρέζη , Ακαδηµίας 3 Ηταν όλοι τους παιδιά µου, του Α. Μίλερ, σε σκην. Γ. Ιορδανίδη. Με τους Κ. Καζάκο, Α. Γρηγοριάδου κ.ά. Τετ. στις 19.15, Πέµ. έως Κυρ. στις 21.15, Σαβ., Κυρ. στις , 18, 16. Τόπος Αλλού , Κεφαλληνίας 17 & Κυκλάδων Νανούρισµα, του Β. Θεοτόκη, σε σκην. του ίδιου. Με τους Β. Θεοτόκη, Ε. Τριανταφύλλου κ.ά. Παρ., Σάβ. στις 22.45, Κυρ. στις , 15. Τρένο στο Ρουφ , Κωνσταντινουπόλεως, Σταθµός Ρουφ Αλλο τρένο η αγάπη, της Α. ηµητρούκα, σε σκην. Τ. Λύγαρη. Τέτ. έως Σάβ. στις 21.30, Κυρ. στις

19 ηζωήµας 19 επισκηνής *«Μ ένα καράβι φορτηγό» Βασισµένη σε πραγµατικές ιστορίες Ελλήνων ναυτικών, όπως καταγράφηκαν µέσα από την αλληλογραφία τους, είναι η παράσταση που συνέθεσε δραµατουργικά και σκηνοθέτησε η Μάνια Παπαδηµητρίου για το «Ανοιχτό Θέατρο». Οσοι ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν αυτή την ενδιαφέρουσα θεατρική δουλειά, που έχει τίτλο «Μ ένα καράβι φορτηγό», καλό θα ήταν να το προγραµµατίσουν έγκαιρα, αφού ανεβαίνει για περιορισµένο αριθµό παραστάσεων και η αυλαία θα πέσει οριστικά στα τέλη Ιανουαρίου. ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΝΤΑΛΕΩΝ Αυλαία για τη «Σάρα» Οσο µεγάλη εµπορική επιτυχία και αν σηµειώνει µία παράσταση, το θέατρο «Αµόρε» δεν ξεφεύγει από τον αρχικό προγραµµατισµό του, γεγονός που επιβεβαιώνεται για µία ακόµη φορά αύριο, όποτε κατεβαίνει οριστικά η «Σάρα» του Λέσινγκ. Μία παράσταση που έσπασε ταµεία, χάρη στην εξαιρετικά εύστοχη σκηνοθεσία, αλλά και στις διεισδυτικές ερµηνείες της Αµαλίας Μουτούση και του Νίκου Κουρή. Παράταση στην επιτυχία Το Εθνικό Θέατρο, από την άλλη, που αφήνει χρονικά περιθώρια στις επιτυχηµένες παραγωγές του, εξετάζει σοβαρά το ενδεχόµενο να δώσει παράταση στον «Ερρίκο» του Λουίτζι Πιραντέλο, που ανεβαίνει στη σκηνή Κοτοπούλη - Ρεξ, σε σκηνοθεσία ηµήτρη Μαυρίκιου. Το µόνο πρόβληµα είναι ότι για την ίδια σκηνή περιµένει τη σκυτάλη ο Κώστας Τσιάνος, µε το «Μάνα Κουράγιο» του Μπρεχτ. Το «2» συνεχίζεται. Παράταση όµως πήρε και το «2» του ηµήτρη Παπαϊωάννου, το οποίο πρόκειται να συνεχιστεί έως τις 4 Μαρτίου. Και γιατί να µη συνεχίσει άλλωστε; Εχει ήδη κόψει εισιτήρια, ενώ υπάρχουν ακόµη χιλιάδες θεατές που ενδιαφέρονται να το παρακολουθήσουν, για να σχηµατίσουν άποψη για την αµφιλεγό- µενη παράσταση που βρίσκεται εδώ και µήνες στο επίκεντρο του δηµόσιου ενδιαφέροντος. Είναι δυνατόν µια θεατρική παράσταση, η οποία αντικειµενικά πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να αποτελέσει σηµαντική καλλιτεχνική επιτυχία (συγκροτηµένο και έµπειρο σκηνοθέτη, επιτελείο προικισµένων και καλά ασκηµένων ηθοποιών, ένα καλά µεταφρασµένο κείµενο) να ναυαγήσει εξαιτίας µιας και µόνο λανθασµένης επιλογής; «Το σπίτι µας» του κ. Ντέιβιντ Στόρεϊ, όπως ανεβαίνει στη «Θεατρική Σκηνή», αποδεικνύει έµπρακτα πως όχι µόνο είναι δυνατόν, αλλά και εξαιρετικά εύκολο. Ας πάρουµε, όµως, τα πράγ- µατα από την αρχή. Η σκηνοθετική γραµµή που ακολούθησε ο κ. Αντώνης Αντωνίου ήταν εξαιρετικά συνεπής και εύστοχη. Χωρίς να υπερβάλλει, να παρερµηνεύσει ή να αυθαιρετήσει, έδωσε στο κοινό µία αρ- µονική και ρυθµική παράσταση, η οποία αν και δεν φέρει ανεξίτηλη τη σφραγίδα του σκηνοθέτη, αποτελεί ένα αυτόνοµο σκηνοθετικό δηµιούργηµα. Επίσης, όλοι ανεξαιρέτως οι ηθοποιοί -από τον κ. Αντώνη Αντωνίου (που εκτός από σκηνοθέτης είναι και πρωταγωνιστής στην παράσταση) και την κυρία Νατάσα Ασίκη µέχρι την κυρία Μιχαέλα Αντωνίου, τον κ. ηµήτρη Κανέλλο και τον κ. Φερνάν Ζοζέφ Ροµπλόαποδείχθηκαν εξαιρετικά πειστικοί στην ερµηνεία υποκριτική «Το σπίτι µας» Χωρίς να υπερβάλλει ή να αυθαιρετεί, ο Αντώνης Αντωνίου έδωσε στο κοινό µία αρµονική και ρυθµική παράσταση, σε ένα έργο χωρίς δραµατουργικές εκπλήξεις των ρόλων τους. Με οξυδέρκεια κατάφεραν να προσεγγίσουν τους ήρωες του Στόρεϊ και µε εντιµότητα πέτυχαν να τους µεταφέρουν στο σανίδι ως ολοκληρωµένους χαρακτήρες. Είχαν βέβαια σαν όπλο τη µετάφραση της κυρίας Αντωνίου, η οποία µε γλωσσική ευαισθησία και ερµηνευτική µέριµνα απέδωσε το έργο στα ελληνικά. Το πρόβληµα στην παράσταση, λοιπόν, δεν ήταν άλλο από το ίδιο το θεατρικό έργο του Ντέιβιντ Στόρεϊ, το οποίο επέλεξε να ανεβάσει για τη χειµερινή σεζόν ο θίασος «Θεατρική Σκηνή». Ενα έργο που φέρνει στη σκηνή στιγµιότυπα από τη ζωή πέντε ανθρώπων (τριών ανδρών και δύο γυναικών), οι οποίοι ζουν ως προσωρινά έγκλειστοι σε ένα σπίτι για ασθενείς µε ελαφρώς διαταραγµένα τα φρένα. Και παρόλο που φέρει την υπογραφή ενός σηµαντικού και πολυβραβευµένου σύγχρονου δραµατουργού, δεν επιτυγχάνει τις αρχικές του επιδιώξεις: ενώ προσπαθεί να ζωντανέψει στο σανίδι πέντε χαρακτήρες που ζουν µε µοναδικό όπλο την ονειροπόληση και τις φαντασιώσεις, για να φέρει στην επιφάνεια την αδυναµία επικοινωνίας, την ανθρώπινη µοναξιά και τα υπαρξιακά αδιέξοδα των ηρώων, καθίσταται τελικά ένα κουραστικό µωσαϊκό από παραληρήµατα. Μεγάλο σε διάρκεια, φτωχό σε δραµατουργικές εκπλήξεις, αδύναµο να κρατήσει την προσοχή του θεατή.

20 20 ηζωήµας hitech ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΥΚΟΜΗΝΟΣ Apple iphone: Αποκάλυψη τώρα Κινητό τηλέφωνο και συσκευή για πρόσβαση στο Ιντερνετ Επί σειρά πολλών µηνών κυκλοφορούσε στο ιαδίκτυο έντονα η φήµη ότι η εταιρεία Apple, δηµιουργός των υπολογιστών Macintosh και του πασίγνωστου ipod (για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι φορητό player ψηφιακής µουσικής και βίντεο, το επικρατέστερο στην αγορά, µε πάνω από 70 εκατοµµύρια χρήστες), θα εισέλθει στην ολοένα αναπτυσσόµενη αγορά των κινητών τηλεφώνων. Υστερα από πολλές εικασίες, συζητήσεις, «εσωτερικές πληροφορίες» και λοιπά, η επίσηµη αποκάλυψη έγινε στην έκθεση Macworld Expo 2007, διά στόµατος Steve Jobs η «κεφαλή» της Apple. Το όνοµα αυτού: iphone. Είναι το αποτέλεσµα του «µαγειρέµατος» ενός ipod, ενός προηγµένου κινητού τηλεφώνου και µιας συσκευής για πρόσβαση στο Ιντερνετ (Internet Communicator), αλλά µε έναν εντελώς πρωτοποριακό τρόπο επικοινωνίας µε τον χρήστη, εµείς θα λέγαµε «ανθρωποκεντρικό», ο οποίος προσφέρει -κατά την Appleπιο εύκολη χρήση (σε σχέση µε τις ανταγωνιστικές συσκευές, τα λεγόµενα «έξυπνα κινητά τηλέφωνα», αλλιώς smartphones). Με τον χαρακτηρισµό «ανθρωποκεντρικό» εννοούµε ότι ο τρόπος χειρισµού καθώς και η σχεδιαστική φιλοσοφία του iphone είναι βασισµένη τον παράγοντα «άνθρωπο», µάλιστα τον «µέσο» άνθρωπο, ο οποίος δεν είναι γνώστης της τεχνολογίας και συνεπώς δεν µπορεί (λόγω πολυπλοκότητας) να εκµεταλλευτεί τα οφέλη της. Το πρώτο που παρατηρεί κανείς αντικρίζοντας το iphone είναι η παντελής έλλειψη πληκτρολογίου. Αλλά τα µάτια µαγεύονται από κάτι άλλο: στην πρόσοψη δεσπόζει µια τεράστια ευρεία (wide) οθόνη 3,5 ιντσών TFT ανάλυσης 320Χ480 στα 160 ppi (pixels per inch εικονοστοιχεία ανά ίντσα), µε τεχνολογία αφής. Εδώ φτάνουµε στον τρόπο επικοινωνίας µε τον χρήστη. εν υπάρχει γραφίδα ή κάποιο άλλο «στιλό» για να το χρησιµοποιούµε στην οθόνη αφής. Σωστά το καταλάβατε, είναι το δάκτυλό µας. Στοπ, διόρθωση: τα δάκτυλά µας! Με την επαναστατική τεχνολογία «multi-touch» της Apple (που βεβαίως πατένταρε), η οθόνη αναγνωρίζει χειρισµούς µε παραπάνω από ένα δάχτυλο (δηλαδή να πατάµε ταυτόχρονα δύο σηµεία της οθόνης µε τα δάχτυλά µας), ενώ παράλληλα αγνοεί πατήµατα που έγιναν κατά λάθος. Το λειτουργικό σύστηµα που «φοράει» το iphone είναι το Mac OS X, το οποίο διαθέτουν όλοι οι υπολογιστές της Apple. Με βάση το γραφικό περιβάλλον του και το µεράκι των προγραµµατιστών της, η Apple δηµιούργησε το πιο εύκολο στη χρήση «µηχανάκι». Με ένα απλό πάτηµα στο σύµβολο του ipod, µπορούµε να δούµε τις φωτογραφίες, τα βίντεο και να ακούσουµε τη µουσική µας, να στείλουµε sms, να σερφάρουµε στο ιαδίκτυο, όλα αυτά µε απλά, ευδιάκριτα εικονίδια που απλώς τα πατάµε µε τα δάχτυλά µας. Η πλοήγηση µεταξύ των µενού είναι σκέτη απόλαυση, ένα «παιχνίδι» µε τη φαντασία θα λέγαµε από µόνο του, σε τέτοιον βαθµό που έπειτα από µια επαφή µε το κινητό θα απορείτε πώς και µπορούσατε και λειτουργούσατε τα κινητά τηλέφωνα µέχρι σήµερα! Θέλετε να κάνετε ένα τηλέφωνο; Απλώς πατήστε το εικονίδιο µε το τηλέφωνο και θα σας δείξει τα favorites (αγαπηµένα), Με το επαναστατικό σύστηµα της αφής (δεξιά) το iphone είναι εύχρηστο, ενώ διαθέτει και Internet (αριστερά) και GPS (µέσον) recents (τελευταίες κλήσεις), contacts (επαφές), keypad (εικονικό αριθµητικό πληκτρολόγιο) και Voic . Για να «κυλίσουµε» τη λίστα των καταχωρήσεων απλώς σέρνουµε προς τα πάνω ή κάτω το δάχτυλό µας επί της οθόνης και «µαγικά» η λίστα «κυλά» αντίστοιχα, ενώ για την επιλογή του επιθυµητού προσώπου προς κλήση απλώς πατάµε το ίδιο το εικονίδιό του και η κλήση πραγµατοποιείται. Φυσικά µε το keypad µπορούµε να εισάγου- µε οποιονδήποτε αριθµό κλήσης επιθυµούµε. Οσον αφορά στη λέξη Voic , είναι µια ενδιαφέρουσα δυνατότητα του iphone: µπορούµε να ακούσουµε επιλεκτικά (µέσα από µία λίστα) τα µηνύµατα του τηλεφωνητή µας µε όποια σειρά θέλουµε και µεµονωµένα, όπως ακριβώς βλέπουµε και τα µας, αποφεύγοντας έτσι π.χ. το µαρτύριο του να πρέπει να ακούσουµε όλα τα προηγούµενα µηνύµατα µέχρι να φτάσουµε στο πέ- µπτο που µας ενδιαφέρει. Την πανδαισία της τεχνολογίας «multi-touch» καταλαβαίνει ο χρήστης µόλις δει φωτογραφία για πρώτη φορά. Για να τη µεγεθύνει/σµικρύνει χρησιµοποιεί τα δάχτυλά του µε πρωτότυπο τρόπο: µε τον αντίχειρα και τον δείκτη (ή όποιον άλλο συνδυασµό δαχτύλων σάς βολεύει) ενωµένους στο κέντρο της οθόνης, αποµακρύνοντας τον έναν από τον άλλον («ανοίγοντάς» Το iphone είναι το αποτέλεσµα του «µαγειρέµατος» ενός ipod, ενός προηγµένου κινητού τηλεφώνου και µιας συσκευής για πρόσβαση στο Ιντερνετ, αλλά µε έναν εντελώς πρωτοποριακό τρόπο επικοινωνίας µε τον χρήστη τους δηλαδή προς τις άκρες της οθόνης), η φωτογραφία µεγαλώνει ενώ σµίγοντάς τους µικραίνει. Μην ξεχάσουµε την camera και µάλιστα των 2 megapixels. εν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, µια και τα κινητά έχουν φτάσει τα 3.2 MP, όµως κάνει επαρκώς τη δουλειά της. Η οθόνη όµως έχει και κάποιες περαιτέρω καινοτοµίες. Μπορούµε να χρησιµοποιούµε το iphone κρατώντας το κανονικά/κάθετα (διάταξη «πορτρέτου») ή πλάγια/οριζόντια (διάταξη «τοπίου»). Η καινοτοµία είναι ότι το κάνουµε απλώς περιστρέφοντας το κινητό κατά 90 µοίρες! Βλέπουµε µια φωτογραφία ή βίντεο σε διάταξη «πορτρέτου» και µε το που περιστρέφου- µε το χέρι µας, το iphone περιστρέφει την εικόνα του σε διάταξη «τοπίου» αυτόµατα, χωρίς καµία καθυστέρηση ή «σπασίµατα» στα γραφικά, ούτε στην αναπαραγωγή του βίντεο! Αυτή η δυνατότητα υλοποιείται µε µία από τις καινοτοµίες της οθόνης, το επιταχυνσιόµετρο, που αντιλαµβάνεται την αλλαγή θέσης. Παράλληλα, η οθόνη διαθέτει δύο αισθητήρες, έναν φωτός ώστε να ρυθµίζεται αυτόµατα η φωτεινότητα της οθόνης σε σχέση µε τον περιβάλλοντα φωτισµό και έναν που αντιλαµβάνεται την απόσταση της οθόνης από το πρόσωπο του χρήστη, ώστε όταν πλησιάζουµε το κινητό στο αφτί µας για να µιλήσουµε η οθόνη σβήνει αυτόµατα για να αποφευχθούν ατυχή πατήµατα (επίσης µε το σβήσιµο εξοικονοµείται ενέργεια από την µπαταρία). Από πλευράς Ιντερνετ, παρέχεται ο πολύ «δυνατός» πλοηγός της Apple (που συνοδεύει όλους τους υπολογιστές της) ονόµατι «Safari» και θα κάνει τη δουλειά του πολύ άψογη, µια και λειτουργεί µε τον ίδιο ακριβώς τρόπο που δουλεύει και στον υπολογιστή, άρα όποιος έχει έστω και στοιχειώδη εµπειρία µε το «Safari» (ή και οποιονδήποτε άλλο πλοηγό όπως Internet Explorer, Firefox, Opera) θα αισθανθεί «σαν στο σπίτι» του. Το ίδιο ισχύει και για την αποστολή / λήψη . Επίσης σε συνεργασία µε την εταιρεία Google παρέχεται το Google Maps, ένας παγκόσµιος διαδικτυακός χάρτης. Από πλευράς χωρητικότητας το iphone θα διατεθεί σε δύο εκδόσεις: µία µε 4 Gigabyteς και µία µε 8 Gigabyteς, αλλά δυστυχώς δεν θα µπορεί η µνήµη να επεκταθεί µε κανέναν τρόπο. Υποστηρίζει τετραπλό GSM (MHz: 850, 900, 1800, 1900), τεχνολογία EDGE, Bluetooth 2.0 EDR και ασύρµατη δικτύωση µε το πρωτόκολλο Wi-Fi ( b/g). υστυχώς το πρότυπο EDGE δεν υποστηρίζεται στην Ευρώπη (ούτε και στην Ελλάδα), συνεπώς η έλλειψη 3G είναι σηµαντική, αν και µέχρι την κυκλοφορία του iphone (Ιούνιος 2007 Αµερική, τέλη 2007 Ευρώπη) στα µέρη µας, αναµένεται η συµπερίληψή του. Οι τιµές για την αµερικανική αγορά είναι -υποχρεωτικά µε διετές συµβόλαιο- στα 499 δολάρια για την έκδοση µε 4 Gigabyteς και 599 δολάρια για τα 8 Gigabyteς. Θα είναι δυναµική η εισαγωγή της Apple στην κινητή τηλεφωνία; Θα δείξει τον δρόµο στους ανταγωνιστές για έναν απλοϊκό / «ανθρωποκεντρικό» τρόπο επικοινωνίας και χρήσης συσκευών; Ο χρόνος θα δείξει. Οπως λέει και ο λαός µας: Ιδωµεν (για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την επίσηµη ιστοσελίδα: