ΧamǤjεlǤ] # αδιόρατο/αµυδρό χαµόγελο aðjǥratǥ/amiðrǥ ΧamǤjεlǤ] / vage

Transcript

1 1 V vable m. (blemme, gnagsår) ϕλύκταινα, η [i fliktεna] # (træl, blemme) καρούλα, η [i karula] vade v. (va, gå over) διαβαίνω [ðiavεnǥ] # τσαλαβουτάω [tsalavutaǥ] / som det er mulig å vade over (som lar seg krysse til fots) βατός [vatǥs] vadefugl m. καλοβατικό πτηνό, το [tǥ kalǥvatikǥ ptinǥ] vadested n. πέραµα (ποταµού), το [tǥ pεrama pǥtamu] # πόρος, ο [Ǥ pǥrǥs] # το διάβα/ διάβασµα του ποταµού [tǥ ðjava/ðjavazma tu pǥtamu] vadestøvler m.pl. (vadere) ψηλές µπότες από καουτσούκ [psilεz bǥtεs apǥ kautsuk] vadsekk m. (υϕασµάτινος) ταξιδιωτικός σάκος, ο [Ǥ (ifazmatinǥs) taksiðǥtikǥs sakǥs] # το [tǥ sakvuajaz] # (pakksekk, ryggsekk, reiseveske) γυλιός, ο [Ǥ, σακβουαγιάζ jiljǥs] vaffel f.n. (kake) γκοϕρέτα, η [i gǥfrεta] vag adj. (ubestemt, ubestemmelig, svevende, flytende, utflytende) αόριστος [aǥristǥs] # αδιόρατος [aðjǥratǥs] # απροσδιόριστος [aprǥzðiǥristǥs] # ασαϕής [asafis] # (tvetydig) αµϕιλεγόµενος [amfilεDžǥmεnǥs] # (uklar, utydelig, udefinert) ακαθόριστος [akaϑǥristǥs] # (vag, dunkel, uklar, matt) αµυδρός [amiðrǥs] # θαµπός [ϑambǥs] # θολός [ϑǥlǥs] # (ullen, tvetydig) αοριστολογικός [aǥristǥlǥjikǥs] # (utydelig, blek, svak, kraftløs) αχνός [aχnǥs] (uklar, tåkete) οµιχλώδης [ǤmiΧlǤðis] / en vag erindring µια αµυδρή/θαµπή ανάµνηση [mja amiðri /ϑambi anamnisi] / en vag fornemmelse av redsel (en skrekkblandet fornemmelse) ένα απροσδιόριστο αίσθηµα τρόµου [εna aprǥzðjǥristǥ εsϑima trǥmu] / en vag idé ακαθόριστη/αµυδρή/θαµπή ιδέα [akaϑǥristi/amiðri/ϑambi iðεa] / et vagt begrep αόριστη σκέψη [aǥristi skεpsi] / et vagt smil αόριστο χαµόγελο [aǥristǥ ΧamǤjεlǤ] # αδιόρατο/αµυδρό χαµόγελο aðjǥratǥ/amiðrǥ ΧamǤjεlǤ] / vage forstillinger οµιχλώδεις ιδέες [ǤmiΧlǤðis iðεεs] / vage løfter αόρεστες υποσχέσεις [aǥrεstεs ipǥsçεsis] / vage minner/erindringer θολές αναµνήσεις [ϑǥlεs anamnisis] / vage planer ακαθόριστα σχέδια [akaϑǥrista sçεðia] / være vag (om noe) αοριστολογώ [aǥristǥlǥDžǥ] vagge v. (ha en vaggende gange) περπατώ µε κούνηµα [pεrpatǥ mε kunima] / de fleste sjømenn har en vaggende gange οι περισσότεροι ναυτικοί περπατάνε µε κούνηµα [i pεrisǥtεri naftiki pεrpatanε mε kunima] / den tjukke dama vagget ut av butikken η χοντρή βγήκε κουνάµενη από το µαγαζί [i ΧǤndri vjikε kunamεni apǥ tǥ maDžazi] vaghet f.m. (svakhet, dunkelhet, uklarhet, matthet) αµυδρότητα, η [i amiðrǥtita] # (uklarhet, utydelighet, tvetydighet) αοριστία, η [i aǥristia] # αοριστολογία, η [i aǥristǥlǥjia] # ασάϕεια, η [i asafia] vagina f.m. γυναικείο αιδοίο, το [tǥ jinεkiǥ εðiǥ] # (γυναικείος) κόλπος, ο [Ǥ (jinεkiǥs) kǥlpǥs] # κόλπος (της γυναίκας), ο [Ǥ kǥlpǥs (tiz jinεkas)] # (γυναικείος) κολεός, ο [Ǥ (jinεkiǥs) kǥlεǥs] # (vulg.) µουνί, το [tǥ muni] vaginal adj. (anat.) κολπικός [kǥlpikǥs] vaginitt m. (med.)(også: trøske) κολπιτίδα, η [i kǥlpitiða] vagl n. (vagle, sittepinne for høns) κούρνια, η [i kurnja]

2 2 vagle seg v. (om fugl: slå seg ned, sitte (og sove)) κουρνιάζω [kornjazǥ] vagt adv. (uklart, utydelig, bare så vidt) θολά [ϑǥla] vaie v. (bølge, blafre, flagre) κυµατίζω [kimatizǥ] / flagg som vaier i vinden σηµαίες που κυµατίζουν στον αέρα [simεεs pu kimatizun stǥn aεra] vaier m. συρµατόσχοινο, το [tǥ sirmatǥsçinǥ] # (bardun, tau, kabel) καλώδιο, το [tǥ kalǥðiǥ] vake f.m. (det å holde seg våken, våking) ξενύχτι, το [tǥ ksεniχti] vake v. se våke vaken adj. se våken vakker adj. (pen) ωραίος [ǤrεǤs] # όµορϕος [ǤmǤrfǤs] # (pen, tiltrekkende) νόστιµος [nǥstimǥs] # (veldig pen, helt skjønn) περικαλλής [pεrikalis] # (vakkert utført, estetisk) περίτεχνος [pεritεχnǥs] # (estetisk, smakfull) καλαίσθητος [kalεsϑitǥs] # (naturskjønn) γραϕικός [DžrafikǤs] / bli/gjøre vakker οµορϕαίνω [ǤmǤrfεnǤ] / den er vakker είναι πολύ ωραίος [inε pǥli ǤrεǤs] / ei vakker kvinne νόστιµη γυναίκα [nǥstimi jinεka] : ei vidunderlig/vakker kvinne (ei kvinne av eterisk skjønnhet ) µια γυναίκα αιθέριας οµορϕιάς [mja jinεka εϑεrias ǤmǤrfjas] # (ei uvanlig vakker kvinne) γυναίκα έκτακτης οµορϕιάς [jinεka εktaktis ǤmǤrfjas] / en slående vakker person (en kjempesmart person) καταπληκτικός άνθρωπος [katapliktikǥs anϑrǥpǥs] / en vakker kjole όµορϕο ϕόρεµα [ǤmǤrfǤ fǥrεma] / en vakker kveld όµορϕη βραδιά [ǤmǤrfi vraðja] / et vakkert landskap (vakker natur, naturskjønne omgivelser) ένα γραϕικότατο τοπείο [εna DžrafikǤtatǤ tǥpiǥ] / enestående vakker (utsøkt, uforlignelig) ασύγκριτος [asiŋgritǥs] # άϕθαστης οµορϕιάς [afϑastis ǤmǤrfjas] πανέµορϕος [panεmǥrfǥs] : enestående vakker natur τοπεία ασύγκριτης οµορϕίας [tǥpia asiŋgritis ǤmǤrfias] / et vakkert tempel περικαλλής ναός ο [Ǥ pεrikaliz naǥs] / hun kommer til å bli vakker når hun blir stor θα οµορϕύνει όταν µεγαλώσει [ϑa ǤmǤrfini Ǥtan mεDžalǥsi] / hun var veldig vakker ήταν όµορϕη σαν τα κρύα νερά [itan ǤmǤrfi san da kria nεra] / jeg har hørt at det er en vakker by (det sies at det skal være en vakker by) έχω ακοστά ότι είναι ωραία πόλη [εχǥ akusta Ǥti inε Ǥrεa pǥli] / landsbygda er vakker om våren η εξοχή είναι πανέµορϕη την άνοιξη [i εksǥçi inε panεmǥrfi tin aniksi] / så vakker hage dere har! (så vakker hagen deres er!) τι ωραίος που είναι ο κήπος σας! [ti ǤrεǤ pu inε Ǥ kipǥs sas] / ubeskrivelig vakker απερίγραπτα ωραίο [apεriDžrapta ǤrεǤ] / vakker dekor περίτεηνη διακόσµηση [peritεχni ðiakǥzmisi] / vakker natur όµορϕα τοπεία [ǤmǤrfa tǥpia] / vakkert vær όµορϕος καιρός [ǤmǤrfǤs kεrǥs] / være på sitt vakreste είµαι στις δόξες µου [imε stiz ðǥksεz mu] : hagen er på sitt vakreste i mai ο κήπος είναι στις δόξες του το Μάη [Ǥ kipǥs inε stiz ðǥksεz tu tǥ mai] vakkert adv. (pent, skjønt) όµορϕα [ǤmǤrfa] # ωραία [Ǥrεa] # θαυµάσια [ϑavmasia] / han spiller vakkert på piano παίζει ωραία πιάνο [pεzi Ǥrεa pjanǥ] / så vakkert! τι όµορϕα! [ti ǤmǤrfa] vakle v. (nøle, svinge, vingle, tvile) αµϕιρρεπώ* [amfirεpǥ] # αµϕιταλαντεύοµαι [amfitalandεvǥmε] # επαµϕοτερίζω [εpamfǥtεrizǥ] # (vingle, nøle, snakke seg bort fra noe, overf. ro) κλωθογυρίζω [klǥϑǥjirizǥ] # (gå tilbake, trekke seg tilbake, vike

3 3 tilbake) πλαινδροµώ [palinðrǥmǥ] # παλινωδώ [palinǥðǥ] # (smuldre, gå i oppløsning) καταρρέω [katarεǥ] # (vingle, rystes, skake, knake i sine sammenføyninger) κλονίζοµαι [klǥnizǥmε] # (stå ustøtt, svaie) κουνιέµαι [kunjεmε] # (snuble, miste fotfestet, trå feil, vakle) παραπατώ [parapatǥ] / dette bordet vakler αυτό το τραπέζι κουνιέται [aftǥ tǥ trapεzi kunjεtε] / han vaklet ut av rommet βγήκε από το δωµάτιο παραπατώντας [vjikε apǥ tǥ ðǥmatiǥ parapatǥndas] / kongehuset/ regjeringen vakler ο θρόνος /η κυβέρνηση κλονίζεται [Ǥ ϑrǥnǥs/i kivεrnisi klǥnizεtε] / slaget fikk han til å vakle κλονίστηκε από το χτύπηµα [klǥnistikε apǥ tǥ Χtipima] / vakle mellom to syn/framgangsmåter αµϕιρρεπώ*/αµϕιταλαντεύοµαι/διστάζω/ κλονίζοµαι ανάµεσα σε δυο γνώµες /δυο τρόπους ενέργειας [amfirεpǥ/ amfitalandεvǥmε/ðistazǥ /klǥnizǥmε anamεsa sε ðjǥ DžnǤmεs/ðjǤ trǥpus εnεrjias] vaklende adj. (tvilende, tvilrådig, nølende) αµϕίγνωµος [amfiDžnǥmǥs] # αµϕίρροπος [amfirǥpǥs] # (tvilrådig, ubesluttsom) διστακτικός [ðistaktikǥs] # δισταχτικός [ðistaχtikǥs] # παλίµβουλος [palimvulǥs] # (sjanglende, ravende) τρεκλίζοντας [trεklinǥndas] # (ustabil, usikker) άστατος [astatǥs] # αστατής [astatis] # (dagl.)(tvilrådig, vaklende, vankelmodig) δίβουλος [ðivulǥs] # δίγνωµος [ðiDžnǥmǥs] / et vaklende imperium (et imperium som holder på å gå i oppløsning) µια αυτοκρατορία που καταρρέει [mja aftǥkratǥria pu katarεi] / gå vaklende bort (fjerne seg med vaklende skritt) αποµακρύνοµαι τρεκλίζοντας /παραπατώντας [apǥmakrinǥmε trεklizǥndas/parapatǥndas] / med vaklende skritt µε άστατη βήµατα [mε astati vimata] vaklevoren adj. (lealaus, skjelven, utslitt) αδύνατος [aðinatǥs] # (vaklevoren, lealaus, falleferdig) ετοιµόρροπος [εtimǥrǥpǥs] # (ustabil, usikker) άστατος [astatǥs] # αστατής [astatis] # επισϕαλής [εpisfalis] # (ustø, utrygg) επικίνδυνος [εpikinðinǥs] / en vaklevoren stige επισϕαλής σκάλα [εpisfalis skala] / en vaklevoren stol µια ετοιµόρροπη καρέκλα [mja εtimǥrǥpi karεkla] : ikke sitt på den stolen, den er litt vaklevoren µην κάθεσαι σ' αυτή την καρέκλα, είναι λιγάκι επικίνδυνη [miŋ gaϑεsε safti tiŋ garεkla inε liDžaki εpikinðini] vakling f. (tvilrådighet, manglende vilje, manglende viljestyrke) αβουλία, η [i avulia] # (nøling, vingling) αµϕιταλάντευση, η [i amfitalandεfsi] # επαµϕοτερισµός, ο [Ǥ εpamfǥtεrizmǥs] # (nøling, vingling, betenkeligheter) δισταγµός, ο [Ǥ ðistaDžmǥs] # διστακτικότητα, η [i ðistaktikǥtita] # δισταχτικότητα, η [i ðistaχtikǥtita] # παλινωδία, η [i palinǥðia] # (vingling, ubesluttssomhet) ήξεις αϕήξεις* [iksis-afiksis] # (ubesluttsomhet, svikt, rystelse, risting) κλονισµός, ο [Ǥ klǥnizmǥs] vaksinasjon m. (vaksinering) εµβολιασµός, ο [Ǥ εmvǥliazmǥs] # δαµαλισµός, ο [Ǥ ðamalizmǥs] # εµβόλιο, το [tǥ εmvǥliǥ] # µπόλιασµα, το [tǥ bǥljazma] vaksine m. εµβόλιο, το [tǥ εmvǥliǥ] # µπόλι, το [tǥ bǥli] # βατσίνα, η [i vatsina] # (koppevaksine, vaksine oppr. mot kukopper) δαµαλίδα, η [i ðamaliða] vaksinere v. βατσινώνω [vatsinǥnǥ] # εµβολιάζω [εmvǥljazǥ] # δαµαλίζω [ðamalizǥ] (dagl.) µπολιάζω [bǥljazǥ] / bli vaksinert κάνω εµβόλιο [kanǥ εmvǥliǥ] / er De/dere vaksinert mot...? έχετε εµβολιαστεί κατά...; [εçεtε εmvǥliasti kata] / ikke vaksinert αµπόλιαστος [ambǥliastǥs] / jeg er ikke vaksinert mot δεν έχω

4 4 εµβολιαστεί κατά... [ðεn εχǥ εmvǥliasti kata] / jeg er vaksinert mot... έχω κάνει εµβόλιο για.. [εχǥ kani εmvǥliǥ ja] / vaksinerer noen mot kolera εµβολιάζω/ µπολιάζω κάποιον για χολέρα/της χολέρας [εmvǥljazǥ/bǥljazǥ kapiǥn ja ΧǤlεra/tis ΧǤlεras] vakt f.m. (vaktmann, vokter) ϕρουρός ο [Ǥ frurǥs] # βαρδιάνος, ο [Ǥ varðjanǥs] # βαρδιάτορας, ο [Ǥ varðjatǥras] # (mil. vaktpost, skiltvakt) καραούλι, το [tǥ karauli] # (vaktmann, vakthavende, til sjøs: vakttørn, rortørn) βάρδια, η [i varðia] # (oppasser, eksamensvakt, inspektør) επιτηρητής, ο [Ǥ εpitiritis] # f. επιτηρήτρια, η [i εpitiritria] / stå vakt i porten (være portvakt) έχω βάρδια στην πύλη [εχǥ varðia stim bili] / være (på) vakt (stå vakt, være vakthavende) είµαι βάρδια [imε varðia] # (holde vakt, være skiltvakt) κρατάω/ϕυλάω καραούλι [krataǥ/filaǥ karauli] (være forsiktig, se seg for, se opp) έχω το νου µου [εχǥ tǥ nu mu] : være på vakt mot (se etter, holde øye med, ha tilsyn med,) έχω το νου µου σε [εχǥ tǥ nu mu sε] : vær på vakt mot lommetyver! (se opp for lommetyver!) να 'χετε το νου σας στους πορτοϕολάδες [εçεtε tǥ nu sas stus pǥrtǥfǥlaðεs] vaktarrest m.(mil.) αυστηρός περιορισµός, ο [Ǥ aftirǥs pεriǥrizmǥs] # αυτηρή κράτηση, η [i afstiri kratisi] vaktel m. ορτύκι, το [tǥ Ǥrtiki] / vaktler grillet på trekull ορτύκια στα κάρβουνα [Ǥrtikia sta karvuna] vakthavende adj. (i helsevesenet) (tjenestegjørende) θεράπων* [ϑεrapǥn] / vakthavende lege θεράπων ιατρός, ο [Ǥ ϑεrapǥn iatrǥs] # γιατρός που εϕηµερεύει [jatrǥs pu εfimεrεvi] vakthold n. (bevoktning) ϕύλαξη, η [i filaksi] # (vakthold, tilsyn under skriftlig eksamen) επιτήρηση, η [i εpitirisi] / vaktholdet/tilsynet under eksamen var svært slapt η επιτήρηση στις εξετάσεις ήταν πολύ χαλαρή [i εpitirisi stis εksεtasis itam bǥli Χalari] vakthund m. (vaktbikkje, gjeterhund) µαντρόσκυλο, το [tǥ mandrǥskilǥ] vaktlag n. (mil.)(lag, avdeling, feltvakt, skiltvakt) απόσπασµα, το [tǥ apǥspazma] vaktliste f.m. (turnusliste) κατάσταση υπηρεσίας, η [i katastasi ipirεsias] vaktmann m. ϕρουρός, ο [Ǥ frurǥs] # θεµατοϕύλακας, ο [Ǥ ϑεmatǥfilakas] / en observant vaktmann ( vaktmann som ikke sover ) ακοίµητος ϕρουρός ο [Ǥ akimitǥs frurǥs] vaktmester m. επιστάτης, ο [Ǥ εpistatis] # επιµελητής, ο [Ǥ εpimεlitis] # f. επιµελήτρια, η [i εpimεlitria] / (en som holder orden) ευταξίας, ο [Ǥ εftaksias] # f. επιστάτρια, η [i εpistatria] vaktpost m. (skiltvakt, utkikkspost, observasjonspost, vakttårn) βίγλα, η [i viDžla] # καραούλι, το [tǥ karauli] vaktskifte n. (mil.) αλλαγή ϕρουράς, η [i alaji fruras] vaktsom adj. (våkende, på vakt) άγρυπνος [aDžripnǥs] # ϕρουρός [frurǥs] vaktsomhet m. (årvåkenhet, påpasselighet) επαγρύπνηση, η [i εpaDžripnisi] # εγρήγορση, η [i εDžriDžǥrsi] vakttårn m. (skiltvakt, vaktpost, utkikkspost, observasjonspost) βίγλα, η [i viDžla] # (utkikkspost) παρατηρητήριο, το [tǥ paratiritiriǥ]

5 5 vakuum n. κενό, το [tǥ kεnǥ] vakuumpakning m. (les: vakuumpakket) συσκευασία στο κενό [siskεvasia stǥ kεnǥ] vakuumpumpe f.m. (sugepumpe) αντλία κενού, η [i andlia kεnu] vakuumrør n. (elektronrør) λυχνία κενού, η [i liχnia kεnu] valaker m. (mann fra Valakia; naiv fyr) βλάχος, ο [Ǥ vlaχǥs] valen adj. (nummen, følelsesløs) απονεκρωµένος [apǥnεkrǥmεnǥs] # µουδιασµένος [muðjazmεnǥs] / valne (numne av kulde) (χέρια) απονεκρωµένα από το κρύο [(çεria) apǥnεkrǥmεna apǥ tǥ kriǥ] : være/bli valen (av kulde) ξεπαγιάζω [ksεpajazǥ] : jeg er valen på hendene ξεπάγιασαν τα χέρια µου [ksεpajasan ta çεria mu] : vi var valne på fingrene (fingrene våre var numne av kulde) το κρύα µούδιαζε τα δάχτυλά µας [tǥ kriǥ muðjazε ta ðaχtila mas] valg n. (antakelse, avgjøresle) επιλογή, η [i εpilǥji] # (stemmegiving, mulighet, alternativ, utvelgelse, pol. valg) εκλογή, η [i εklǥji] # (valg til styre) αρχαιρεσία, η [i arçεrεsia] av fritt valg (etter eget valg) από προσωπική επιλογή [apǥ prǥsǥpiki εpilǥji] / et tilfeldig valg µια αυθαίρετη επιλογή [mja afϑεrεti εpilǥji] / gjøre et klokt valg κάνω ϕρόνιµη εκλογή [kanǥ frǥnimi εklǥji] : gjør et klokt valg! διάλεξε ϕρόνιµα! [ðjalεksε frǥnima] : gjøre/treffe sitt valg (gå for noe, velge noe) κάνω την εκλογή µου [kanǥ tin εklǥji mu] / holde valg (ha valg (på nytt styre/ny formann etc.)) κάνω αρχαιρεσία [kanǥ arçεrεsia] # (avholde valg, skrive ut (ny)valg) κάνω/ενεργώ εκλογές [kanǥ/εnεrDžǥ εklǥjεs] / ikke ha noe valg (ikke ha noe alternativ) δεν έχω άλλη εκλογή [ðεn εχǥ ali εklǥji] : i denne saken har jeg ikke noe valg σ' αυτό το ζήτηµα δεν έχω εκλογή [saftǥ tǥ zitima ðεn εχǥ εklǥji] : jeg har ikke noe valg (det er ingen annen råd) δε γίνεται αλλιώς [ðε jinεtε aljǥs] : jeg hadde ikke noe valg, jeg måtte gå (jeg var nødt til å gå) δεν είχα άλλη επιλογή παρά να ϕύγω [ðεn iχa ali εpilǥji para na fiDžǥ] / (om verv el. embete) som besettes ved valg αιρετός [εrεtǥs] / ta/gjøre et valg κάνω µια επιλογή [kanǥ mja εpilǥji] / treffe sitt valg (bestemme seg (for noe)) διαλέγω [ðialεDžǥ] / valg av (ny) metode επιλογή µεθόδου [εpilǥji mεϑǥdu] / valg av yrke er en alvorlig sak η εκλογή επάγγελλµατος είναι σοβαρή υπόθεση [i εklǥji εpaŋgεlmatǥs inε sǥvari ipǥϑεsi] / valget er ditt (velg selv!) διάλεξε και πάρε! [ðialεksε kε parε] # (det står opp til deg/dere å avgjøre) η επιλογή είναι στη διάκρισή σας [i εpilǥji inε sti ðiakrisi sas] / vinne/tape valget κερδίζω/χάνω τις εκλογές [kεrðizǥ/χanǥ tis εklǥjεs] / være forsiktig/nøye i sitt valg προσέχω στην εκλογή µου [prǥsεχǥ stin εklǥji mu] valg- pref. (avstemmings-, voterings-) εκλογικός [εklǥjikǥs] valgavlukke n. (stemmeavlukke) εκλογικός θάλαµος ο [Ǥ εklǥjikǥs ϑalamǥs] # θάλαµος / παραβάν/ψηϕοϕορίας, ο [Ǥ ϑalamǥs paravan/psifǥfǥrias] valgbar adj. εκλόγιµος [εklǥjimǥs] # εκλέξιµος [εklεksimǥs] valgbarhet f.m. εκλεξιµότητα, η [εklεksimǥtita] valgbrosjyre f. εκλογικό βιβλιάριο, το [tǥ εklǥjikǥ vivliariǥ] valgfag n. µάθηµα ελεύθερης επιλογής, το [tǥ maϑima εlεfϑεris εpilǥjis] valgflesk n. προεκλογικές υποσχέσεις, οι [i prǥεklǥjikεs ipǥsçεsis]

6 6 valgfri adj. ελεύθερης επιλογής [εlεfϑεris εpilǥjis] valgfrihet m. (rett til å velge) ελευθερία εκλογής, η [i εlεfϑεria εklǥjis] valgfusk n. καπλονοθεία, η [kaplǥnǥϑia] # καπλονόθευση, η [i kalpǥnǥϑεfsi] # εκλογική νοθεία, η [i εklǥjiki nǥϑia] # (fiksing av valgresultatene) νόθευση των εκλογικών αποτελεσµάτων [nǥϑεfsi tǥn εklǥjikǥn apǥtεlεzmatǥn] / drive (med) valgfusk (fikse et valg/en avstemning) καλπονοθεύω [kalpǥnǥϑεvǥ] # (forfalske valgresultatet) παραποιώ το εκλογικό αποτέλεσµα [parapjǥ tǥ εklǥjikǥ apǥtεlεzma] valgkamp m. προεκλογικός αγώνας, ο [Ǥ prǥεklǥjikǥs aDžǥnas] / drive valgkamp κάνω µια προεκλογική καµπάνια [kanǥ mja prǥεklǥjiki kambanja] valgkampanje m. εκλογική περιοδεία, η [i εklǥjiki pεriǥðia] # προεκλογική εκστρατεία/ καµπάνια, η [i prǥεklǥjiki εkstratia/kambanja] / drive/starte (en) valgkampanje κάνω µια προεκλογική καµπάνια [kanǥ mja prǥεklǥjiki kambanja] valgkatastrofe f.m. (stort valgnederlag) εκλογική κατάρρευση, η [i εklǥjiki katarεfsi] / De liberales valgkatastrofe η εκλογική κατάρρευση των ϕιλελευθέρων [i εklǥjiki katarεfsi tǥn filεlεfϑεrǥn] valgkomité m. (uttakingskomité) επιτροπή επιλογής, η [i εpitrǥpi εpilǥjis] valgkontrollør m. διαλογέας (σε ψηϕοϕορία), ο [Ǥ ðialǥjεas (sε psifǥfǥria)] # καταµετρητής (ψήϕων), ο [Ǥ katamεtritis (psifǥn)] valgkrets m. εκλογική περιϕέρεια, η [i εklǥjiki pεrifεria] # (velgerne i et område/i en valgkrets) οι εκλογείς µιας παριϕέρειας [i εklǥjεz mjas pεrifεrias] valgliste f.m.pl. (manntall over stemmeberettigede) εκλογικός κατάλογος, ο [Ǥ εklǥjikǥs katalǥDžǥs] # pl. (manntallslister) εκλογικοί κατάλογοι, οι [i εklǥjiki katalǥji] valglokale n. εκλογικό τµήµα, το [tǥ εklǥjikǥ tmima] valgmann m. (velger, medlem av uttakingskomité) εκλέκτορας, ο [Ǥ εklεktǥras] valgmanntall n. µητρώο ψηϕοϕόρων, το [tǥ mitrǥǥ psifǥfǥrǥn] valgnederlag n. εκλογική ήττα, η [i εklǥjiki ita] valgperiode f.m. (i off. tjeneste: tjenestetid, embetsperiode) θητεία, η [i ϑitia] valgresultat n. εκλογικά αποτελέσµατα, τα [ta εklǥjika apǥtεlεzmata] / valgresultatet (utfallet av valgene) η έκβαση των εκλογών [i εkvasi tǥn εklǥDžǥn] : det som avgjorde/ble avgjørende for valgeresultatet εκείνο που έκρινε την έκβαση των εκλογών [εkinǥ pu εkrinε tin εkvasi tǥn εklǥDžǥn] valgseier m. εκλογική νίκη, η [i εklǥjiki niki] # εκλογικός θρίαµβος, ο [Ǥ εklǥjikǥs ϑriamvǥs] valgskred n. (stor valgseier) σαρωτική/θριαµβευτική εκλογική νίκη, η [i sarǥtiki/ ϑriamvεftiki εklǥjiki niki] # εκλογικός θρίαµβος, ο [Ǥ εklǥjikǥs ϑriamvǥs] / forvente et valgskred (forvente en brakseier ved valget) προεξοϕλώ σαρωτική εκλογική νίκη [prǥεksǥflǥ sarǥtiki εklǥjiki niki] valgspråk n. (motto, sentens, ordspråk) απόϕθεγµα, το [tǥ apǥfϑεDžma] # γνωµικό, το [tǥ DžnǤmikǤ] # (valgspråk på våpenskjold) ρητό στο οικόσηµο, το [ritǥ stǥ ikǥsimǥ] valgstemme f.m. ψήϕος, ο/η [Ǥ/i psifǥs] valgstyre n. εϕορευτική επιτροπή, η [i εfǥrεftiki εpitrǥpi] valgstyrer m. (en som skal påse at alt går riktig for seg ved valg, valgkontrollør) δικαστικός

7 7 αντιπρόσωπος, ο [Ǥ ðikastikǥs andiprǥsǥpǥs] valgsystem n. εκλογικό σύστηµα, το [tǥ εklǥjikǥ sistima] valgt adj. αιρετός [εrεtǥs] / valgt med omhu (håndplukket) διαλεγµένος προσεχτικά [ðialεDžmεnǥs prǥsεχtika] valgtale m.pl. (politisk tale) δεκαρικό, το [tǥ ðεkarikǥ] / holde en valgtale βγάζω έναν δεκαρικό [vDžazǥ εnan ðεkarikǥ] / lange (kjedelige) taler δεκάρικοι λόγοι [ðεkariki lǥji] valgurne f.m. (stemmeurne) ψηϕοδόχος, ο [Ǥ psifǥðǥχǥs] # κάλπη, η [i kalpi] validitet m. (ekthet, gyldighet, pålitelighet) βασιµότητα, η [i vasimǥtita] # εγκυρότητα, η [i εŋgirǥtita] # (jur.: rettsgyldighet, lovgyldighet) κύρος, το [tǥ kirǥs] valkyrje f.m. βαλκυρία, η [i valkiria] valmue f.m. παπαρούνα, η [i paparuna] valnøtt f.n. καρύδι, το [tǥ kariði] valnøtt- pref. (laget av valnøtttre) καρυδένιος [kariðεnjǥs] # κάρινος [karinǥs] valnøttbord n. καρυδένιο τραπέζι, το [tǥ kariðεnjǥ trapεzi] valnøttkake f.m. καρυδόπιτα, η [i kariðǥpita] # (sprø kake med valnøtter og sirup/sukkersirup i) καταΐϕι, το [tǥ kataifi] # (baklava) µπακλαβάς, ο [Ǥ baklavas] valnøttolje m. καρυδόλαδο, το [tǥ kariðǥlaðǥ] valnøttskall n. καρυδοτσούϕλο, το [tǥ kariðǥtsuflǥ] # καρυδόϕλουδα, η [i kariðǥfluða] valnøttre n. καρυδιά, η [i kariðja] valp m. (også neds. om menneske, en dumrian) κουτάβι, το [tǥ kutavi] # (valp, bastard) κουλούκι, το [tǥ kuluki] vals m. βαλς, το [tǥ vals] / danse vals χορεύω βαλς [ΧǤrεvǤ vals] valse m. (sylinder) κύλινδρος, ο [Ǥ kilinðrǥs] valse v. (med dampveivals etc.) κυλινδρίζω [kilinðrizǥ] # (valse, rulle) κυλινδρώνω [kilinðrǥnǥ] / valse en hage/en vei κυλινδρώνω έναν κήπο/δρόµο [kilinðrǥnǥ εnaŋ kipǥ/εnan ðrǥmǥ] valsing f.m. (metall.) (utvalsing) έλαση, το [i εlasi] # (med dampveivals etc., rulling) κυλίνδρισµα, το [tǥ kilinðrizma] # κυλίνδρωση, η [i kilinðrǥsi] valuta m. συνάλλαγµα, το [tǥ sinalaDžma] # (mynt) νόµισµα (εθνικό), το [tǥ nǥmizma (εϑnikǥ)] / en sterk valuta ισχυρό νόµισµα [isçirǥ nǥmizma] / fremmed valuta (fremmed mynt) ξένο νόµισµα, το [tǥ ksεnǥ nǥmizma] # ξένο συνάλλαγµα, το [tǥ ksεnǥ sinalaDžma] # pl. ξένα νοµίσµατα [ksεna nǥmizmata] / få/gi valuta for pengene (være verdt pengene) αξίζει τα λεϕτά [aksizi ta lεfta] : det er et dyrt hotell, men du får valuta for pengene είναι ακριβό ξενοδοχείο αλλά το αξίζει [inε akrivǥ ksεnǥdǥçiǥ ala tǥ aksizi] / god valuta for (mye for) καλό για [kalǥ ja] : mye for 5 καλό για 5 [kalǥ ja pεndε εvrǥ] / gresk valuta το Ελληνικό νόµισµα [tǥ εlinikǥ nǥmizma] / hard valuta σκληρό νόµισµα [sklirǥ nǥmizma] / la en valuta flyte (tillate flyt i en valuta) επιτρέπω τη διακύµανση ενός νοµίσµατος [εpitrεpǥ ti ðiakimansi εnǥs nǥmizmatǥs] / utenlandsk valuta ξένο συνάλλαγµα, το [tǥ ksεnǥ sinalaDžma] valutafond n. νοµισµατικό ταµείο, το [tǥ nǥmizmatikǥ tamiǥ] / Det internasjonale

8 8 valutafond το ιεθνή Νοµισµατικό Ταµείο [tǥ ðiεϑni nǥmizmatikǥ tamiǥ] valutahandel m. (økon.) αντιπραγµατισµός, ο [Ǥ andipraDžmatizmǥs] # (børsspekulering) χρηµατιστηριακή κερδοσκοπία, η [i Χrimatistiriaki kεrðǥskǥpia] # (dagl.) σπέκουλα, η [i spεkula] # (spekulering på transaksjoner med utenlandske valutaer) κερδοσκοπία δια συναλλαγών σε ξένα νοµίσµατα [kεrðǥskǥpia ðia sinalaDžǥn sε ksεna nǥmizmata] # (dagl.) αρµπιτράζ, το [tǥ arbitraz] valutakontroll m. έλεγχος συναλλάγµατος, ο [Ǥ εlεŋχǥs sinalaDžmatǥs] valutareserve m. αποθέµατα ξενού συναλλάγµατος, τα [ta apǥϑεmata ksεnu sinalaDžmatǥs] / tæring på valutareservene διαρροή συναλλάγµατος [ðiarǥi sinalaDžmatǥs] valutarestriksjon m. συναλλαγµατική απαγόρευση, η [i sinalaDžmatiki apaDžǥrεfsi] valør m. (anstrøk, skjær, nyanse, fargetone) απόχρωση, η [i apǥχrǥsi] vamp m. (fortryllende, forførende kvinne, sirene) γόησσα, η [i DžǤisa] vampyr m. (zool.)(flaggermus) βάµπιρος, ο [Ǥ vambirǥs] # (blodsuger) βρυκόλακας, ο [Ǥ vrikǥlakas] vandal m. (etnol.) Βάνδαλος, ο [Ǥ vanðalǥs] # (barbar) βάνδαλος, ο [Ǥ vanðalǥs] vandalisme m. (hærverk) βανδαλισµός, ο [Ǥ vanðalizmǥs] vandalsk adj. βανδαλικός [vanðalikǥs] # βανδαλιστικός [vanðalistikǥs] vandel m. (liv, levnet) ζωή, η [i zǥï] / plettfri vandel (et uklanderlig levnet) ανεπίληπτη ζωή, η [i anεpilipti zǥï] vandre v. (gå, traske, streife) βαδίζω [vaðizǥ] # (om tankene: vandre, streife) βόσκω [vǥskǥ] : hvor vandrer tankene dine nå? (hvor har du tankene dine?) που βόσκει ο νους σου; [pu vǥski Ǥ nus su] / vandre i mørke/i blinde (være uvitende) βαδίζω στο άγνωστο [vaðizǥ stǥ aDžnǥstǥ] / vandre omkring i gatene (reise omkring) γυρίζω τους δρόµους [jirizǥ tuz ðrǥmus] / vandre omkring uten mål og mening/på måfå περιϕέροµαι ασκόπως [pεrifεrǥmε askǥpǥs] / vi vandret omring i ruiene i Mystras hele morgenen όλο το πρωΐ γυρίζαµε στα ερείπια του Μυστρά [ǤlǤ tǥ prǥï jirizamε sta εripia tu mistra] vandre- (omvandrende, omstreifende, nomadisk) αποδηµητικός [apǥðimitikǥs] vandrende adj. (omstreifende, omflakkende) αλήτικος [alitikǥs] # (vandre-, vandrings-) πεζοπορικός [pεzǥpǥrikǥs] vandrer m. (fotturist, veifarende) πεζοπόρος, ο [Ǥ pεzǥpǥrǥs] vandring f.m. (fottur, spasertur, marsj) οδοιπορία, η [i ǤðipǤria] / etter ti dagers vandring ύστερα από οδοιπορία δέκα ηµερών [istεra apǥ ǤðipǤria ðεka imεrǥn] vane m. συνήθεια, η [i siniϑia] # εθισµός, ο [Ǥ εϑizmǥs] # (sedvane, praksis) έξη, η [i εksi] # (særegenhet, menneskelig svakhet, uvane) ιδίωµα, το [tǥ iðiǥma] / av gammel vane από συνήθεια/έξη [apǥ siniϑia/εksi] : gjøre noe av gammel vane κάνω κάτι από έξη [kanǥ kati apǥ εksi] / det å legge seg til en vane η απόκτηση/το κόψσιµο µιας συνήθειας [i apǥktisi/tǥ kǥpsimǥ mjas siniϑias] / dyre vaner (også: kostbar smak) κριβά γούστα [akriva Džusta] / en dårlig vane (en uvane) µια κακή συνήθεια [mja kaki siniϑia] # ένα κακό ιδίωµα [εna kakǥ iðiǥma] : dårlige vaner κακές έξεις

9 9 [kakεs εksis] / få/legge seg til dårlige vaner κακοµαθαίνω [kakǥmaϑεnǥ] / gammel vane er vond å vende (gamle vaner er det vanskelig å rykke opp med rot) οι παλιές συνήθειες δεν ξεριζώνονται εύκολα [i paljεs siniϑisεz ðεn ksεrizǥnǥndε εfkǥla] # (gamle vaner dør ikke lett/er seiglivet) οι παλιές συνήθειες δύσκολα πεθαίνουν [i paljεs siniϑisεz ðiskǥla pεϑεnun] / gjøre det til en regel/vane å ikke røyke på senga το 'χω δόγµα να µην καπνίζω στο κρεβάτι [tǥχǥ ðǥDžma na min kapnizǥ stǥ krεvati] / ha enkle, nøkterne vaner έχω εγκρατείς συνήθειες [εχǥ εŋgratis siniϑiεs] / ha for vane (ha lagt seg til en vane) είναι έξη µου [inε εksi mu] # έχω το ιδίωµα να [εχǥ tǥ iðiǥma na] : ha for vane å stå tidlig opp το 'χω κανόνα να σηκώνοµαι νωρίς [tǥχǥ kanǥna na sikǥnǥmε nǥris] : han har for vane å jukse til eksamen είναι έξη του ν' αντιγράϕει στις εξετάσεις [inε εksi tu na andiDžrafi stis εksεtasis] : han har for vane å røyke på senga έχει τι ιδίωµα να καπνίζει στο κρεβάτι [εçi tǥ iðiǥma na kapnizi stǥ kravati] : han har sine små vaner/egenheter έχει τις µικρές του συνήθειες/µανίες [εçi tiz mikrεs tu siniϑiεs/maniεs] / kvitte seg med en vane εγκαταλείπω µια συνήθεια [εŋgatalipǥ mja siniϑia] : kvitte seg med/ kutte ut en dårlig vane κόβω/υπερνικώ µια κακή έξη [kǥvǥ/ipεrnikǥ mja kaki εksi] / legge av en dårlig vane/en uvane αϕήνω/κόβω µια κακή συνήθεια [afinǥ/kǥvǥ mja kaki siniϑia] # εξοστρακίζω κακή συνήθεια [εksǥstrakizǥ kaki siniϑia] # (her: avhengighet av f. eks. narkotika) αποβάλλω µια κακή έξη [apǥvalǥ mja kaki εksi] : legge av dårlige vaner απαρνιέµαι/αποκτώ/κόβω κακές συνήθειες [aparnjεmε/apǥktǥ / kǥvǥ kakεs siniϑiεs] : legge av/bryte/frigjøre seg fra gamle vaner ξεκόβω από παλιές συνήθειες [ksεkǥvǥ apǥ paljεs siniϑiεs] / legge seg til gode vaner (danne/få gode vaner) δηµιουργώ καλές συνήθειες [ðimiurDžǥ kalεs siniϑiεs] / gjøre noe til en vane το παίρνω κάτι σκοινί γαϊτάνι [tǥ pεrnǥ kati skini-Džaitani] : ikke gjør det til en vane (se til at det ikke blir en vane hos deg) κοίτα µη σου γίνει συνήθεια [kita mi su jini siniϑia] / ha for vane å stå opp tidlig έχω τη συνήθεια να σηκώνοµαι νωρίς [εχǥ ti siniϑia na sikǥnǥmε nǥris] / sin vane tro κατά τη συνήθειά (µου) [kata ti siniϑja (mu)] # (etter gammel skikk/av gammel vane) πιστός στην παλιά µου συνήθεια [pistǥs stim balja mu siniϑia] / usunne vaner ολέθριες συνήθειες [Ǥlεϑriεs siniϑiεs] vanedannende adj. εθιστικός [εϑistikǥs] # εξαρτησιογόνος [εksartisiǥDžǥnǥs] vanedranker m. (alkoholiker) αλκοολικός, ο [Ǥ alkǥǥlikǥs] / han er vanedranker (han ligger under for alkohol) είναι καθ' έξη µέθυσος [inε kaϑ εksi mεϑisǥs] vanfør adj. (funksjonshemmet, ufør) ανάπηρος [ anapirǥs] / en vanfør person (invalid, funksjonshemmet) ανάπηρος, ο/η [Ǥ/i anapirǥs] # κουτσοπόδης, ο [Ǥ kutsǥpǥðis] # f. κουτσοπόδα, η [i kutsǥpǥða] # µισός άνθρωπος, ο [Ǥ misǥs anϑrǥpǥs] vanførhet f.m. (invaliditet, arbeidsudyktighet) αναπηρία, η [i anapiria] # ανικανότητα, η [i anikanǥtita] vanhellig adj. (profan, ugudelig) ανίερος [aniεrǥs] # ανόσιος [anǥsiǥs] # (profan, uinnviet) βέβηλος [vεvilǥs] vanhellige v. (krenke, begå helligbrøde) ανοσιουργώ [anǥsiurDžǥ] # (skjende, krenke) βεβηλώνω [vεvilǥnǥ] # µιαίνω [mjεnǥ] / vanhellige ei kirke/et ikon/ei grav βεβηλώνω ναό/εικόνα/τάϕο [vεvilǥnǥ naǥ/ikǥna/tafǥ] / vanhellige et hellig sted

10 10 βεβηλώνω/ µιαίνω έναν ιερό χώρο/ένα ιερό µέρος [vεvilǥnǥ/mjεnǥ εnan iεrǥ ΧǤrǤ/εna iεrǥ mεrǥs] vanhelligelse m. (helligbrøde, avskyelig forbrytelse) ανοσιούργηµα, το [tǥ anǥsiurjima] # (skjending, krenkelse, blasfemi) βεβήλωση, η [i vεvilǥsi] # µαγάρισµα, το [tǥ maDžarizma] vanilje m. βανίλ(λ)ια, η [i vanilia] vaniljeis m. παγωτό βανίλια, το [tǥ paDžǥtǥ vanilia] / to vaniljeis δυο παγωτά βανίλια [ðjǥ paDžǥta vanilia] vaniljekremkake f.m. (bakverk fylt med vanilkjekrem eller eggekrem) γαλακτοµπούρικο, το [tǥ DžalaktǤmburikǤ] # γαλακτοµπούρεκο, το [tǥ DžalaktǤmburεkǤ] # γαλατοµπούρικο, το [tǥ DžalatǤmburikǤ] # (vaniljekrem med sjokolademousse over servert i plastbeger) προϕιτερόλ, το [tǥ prǥfitεrǥl] vaniljepudding m. κρέµα βανίλια, η [i krεma vanilia] vaniljesmak m. άρωµα βανίλιας, η [i arǥma vaniljas] vanke sammen med v. (blande seg med, pleie omgang med, omgås med) συναναστρέϕοµαι [sinanastrεfǥmε] # συµϕύροµαι [simfirǥmε] # συγχρωτίζοµαι [siŋχrǥtizǥmε] # κάνω παρέα µε [kanǥ parεa mε] # (stå i med, ha et forhold til) γυρίζω µε [jirizǥ mε] / hun vanker sammen med en gift mann γυρίζει µ' ένα παντρεµένο [jirizi mεna pandrεmεnǥ] / han vanker sammen med kriminelle συγχρωτίζεται µε εγκληµατίες [siŋχrǥtizεtε mε εŋglimatiεs] vankelmodig adj. (vaklende, ubesluttsom, tvilrådig) αµϕίρροπος [amfirǥpǥs] # παλίµβουλος [palimvulǥs] # (ubesluttsom, lunefull, omskiftelig, ustabil) άστατος [astatǥs] # αστατής [astatis] # (omskiftelig, labil) αψίκορος [apsikǥrǥs] # (dagl.)(tvilrådig, vaklende, usikker) δίβουλος [ðivulǥs] # δίγνωµος [ðiDžnǥmǥs] vankelmodighet f.m. (ustabilitet, uberegnelighet, ustadighet) αστάθεια χαρακτήρα, η [i astaϑia Χaraktira] vanlig adj. συνηθισµένος [siniϑizmεnǥs] # κοινός [kinǥs] # (normal, standard) κανονικός [kanǥnikǥs] # (ordinær, enkel) απλός [aplǥs] # (alminnelig, ordinær, billig) της αράδας [tis araðas] # (utbredt, hyppig) δια(δε)δοµένος [ðiaðεðǥmεnǥs] # (rådende, gjengs,dominerende) επικρατέστερος [εpikratεstεrǥs] / den mest vanlige uttalen η επικρατέστερη µορϕή προϕοράς [εpikratεstεrǥs] / det er helt vanlig! (noe som hører med i det daglige) συνηθισµένα πράγµατα! [siniϑizmεna praDžmata] # (bestilling av drinker) det vanlige τα ίδια όπως πάντα/συνήθως [ta iðia ǤpǤs panda/ siniϑǥs] # (hovedregelen) (ο) κανόνας [Ǥ kanǥnas] : vått vær er det vanlige her i juli οι βροχές είναι κανόνας εδώ τον Ιούλιο [i vrǥcεs inε kanǥnas εðǥ tǥn juliǥ] / en vanlig mann απλός άνϑρωπος [aplǥs anϑrǥpǥs] / et vanlig inntrykk (en utbredt oppfatning) µια πολύ δια(δε)δοµένη εντύπωση [mja pǥli ðia(ðε)ðǥmεni εndipǥsi] / et vanlig syn κοινό θέαµα [kinǥ ϑεama] : det er et vanlig syn i våre byer είναι κοινό θέαµα στις πόλεις µας [inε kinǥ ϑεama stis pǥliz mas] / femdagersuke er blitt det vanlige i Europa η εβδοµάδα των πέντε ηµερών γενικεύθηκε στην Ευρώπη [i εvðǥmaða tǥm pεndε imεrǥn jεnikεfϑike stin εvrǥpi] / han er en vanlig arbeidskar είναι απλός εργατής [inε aplǥs εrDžatis] / hans talent for fremmede språk er noe

11 11 utenom det vanlige η κλίση του τις ξένες γλώσσες είναι κάτι το ασυνήθιστο [i klisi tu tis ksεnez DžlǤsεs inε kati tǥ asiniϑistǥ] / på den vanlige måten (på vanlig måte) µε τον κανονικό τρόπο [mε tǥŋ kanǥnikǥ trǥpǥ] / vanlig arbeidstid κανονικό ωράριο [kanǥnikǥ ǤrariǤ] / vanlig brev (ikke rekommandert) απλό γράµµα [aplǥ Džrama] / vanlig lærer απλός δάσκαλος [aplǥz ðaskalǥs] / vanlig post (ikke e- post) απλό ταχυδροµείο [aplǥ taçiðrǥmiǥ] / vanlige folk (vanlige dødelige) οι κοινοί θνητοί [i kini ϑniti] # (mannen i gata) ο µέσος άνθρωοπος [Ǥ mεsǥs anϑrǥpǥs] : dette hotellet er ikke for vanlige folk το ξενοδοχείο αυτό δεν είναι για τους θνητούς [tǥ ksεnǥðǥçiǥ aftǥ ðεn inε ja tus ϑnitus] / vanlige medlemmer τα απλά µέλη [ta apla mεli] : de vanlige medlemmene i et parti τα απλά µέλη ενός κόµµατος [ta apla mεli εnǥs kǥmatǥs] / vanlige størrelser νούµερα της αράδας [numεra tis araðas] / å reise med fly er (blitt) så vanlig i våre dager τα αεροπορικά ταξίδια είναι τόσο κοινά σήµερα [ta aεrǥpǥrika taksiðja inε tǥsǥ kina simεra] vanligvis adv. συνήθως [siniϑǥs] vann n. (kjem.) νερό, το [tǥ nerǥ] # ύδωρ, το [tǥ iðǥr] / det kommer ikke noe varmt vann δεν έχει ζεστό νερό [ðεn εçi zεstǥ nεrǥ] / destillert vann απεσταγµένο νερό [apεstaDžmεnǥ nεrǥ] / grumsete/skittent vann (avløpsvann, kloakkvann) βροµόνερο [vrǥmǥnεrǥ] / hardt vann σκληρό νερό [sklirǥ nεrǥ] / hvor varmt er vannet? τι θερµοκρασία έχει το νερό; [ti ϑεrmǥkrasia εçi tǥ nεrǥ] / (om båt) ta inn vann µπάζω νερά [bazǥ nεra] / ha nytt vann i en vase (skifte vannet i en vase) ανανεώνω το νερό σ' ένα βάζο [ananεǥnǥ tǥ nεrǥ sεna vazǥ] / late vannet (urinere, pisse) κάνω το νερό µου [kanǥ tǥ nεrǥ mu] / rennende vann (innlagt vann) τρεχούµενο νερό, το [tǥ trεχumεnǥ nεrǥ] / slå kaldt vann i blodet på (ta motet fra, dempe begeistringen, skremme, kue) αποθαρρύνω [apǥϑarinǥ] / ta inn vann (om båt) µπάζω/κάνω νερά [bazǥ/kanǥ nεra] : båten tar inn vann η βάρκα κάνει νερά [i varka kani nεra] : skipet begynte å ta inn vann το πλοίο άρχισε να µπάζει/να κάνει νερά [tǥ pliǥ arçisε na bazi/na kani nεra] : skipet tar inn mye vann το πλοίο βάζει πολύ νερό/πολλά νερά [tǥ pliǥ vazi pǥli nεrǥ/pǥla nεra] / ta seg vann over hodet (ta på seg noen en ikke greier, gape over mer enn en kan svelge) επιχειρώ κάτι που είναι πάνω από τις δυνάµεις µου [εpiçirǥ kati pu inε panǥ apǥ tiz ðinamiz mu] / under vann κάτω από το νερό [katǥ apǥ tǥ nεrǥ] : jeg kan være under vann i to minutter µπορώ να µείνω κάτω από το νερό δυο λεπτά [bǥrǥ na minǥ katǥ apǥ tǥ nεrǥ ðjǥ lεpta] / vann fra springen νερό της βρύσης [nεrǥ tiz vrisis] / vann og avløp (offentlig vannforsyning) Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Πρωτεύουσας, η [i εtεria iðrεfsis kε apǥçεtεfsis prǥtεvusas] : fork. ΕΥ ΑΠ [εiðap] / vannet i et svømmebasseng το νερό µιας πισίνας [tǥ nεrǥ mjas pisinas] / varmt og kaldt vann ζεστό και κρύο νερό [zεstǥ kε kriǥ nεrǥ] / varmt vann (termosflaske) θερµός, ο [Ǥ ϑεrmǥs] / ved hjelp av vann (på grunn av vann) µε τη δράση του νερού [mε ti ðrasi tu nεru] vann- pref. (som angår vann) ένυδρος [εniðrǥs] # (som angår/hører hjemme i det våte element) του υγρού στοιχείου [tu iDžru stiçiu] # (zool.) (som lever i eller nær vann) υδρόβιος [iðrǥviǥs] # (bot.)(som vokser i eller nær vann) υδροχαρής [iðrǥχaris] vannaktig adj. (vassen) νερουλός [nerulǥs] # υδατώδες [iðatǥðεs] # (om mat: tynn,

12 12 vassen) ζουµερός [zumεrǥs] vannavgift f.m. τέλος ύδρευσης, ο [Ǥ tεlǥs iðrεfsis] # (faktura for vannforsyning) τιµολόγιο ύδρευσης, το [tǥ timǥlǥjiǥ iðrεfsis] vannavkjølt adj. υδρόψυκτος [iðrǥpsiktǥs] / vannavkjølt motor υδρόψυκτος κινητήρας, ο [Ǥ iðrǥpsiktǥs kinitiras] vannbløtemiddel n. (avherdingsmiddel, avherder) αποσκληρυντικό (ύδατος), το [tǥ apǥsklirindikǥ (iðatǥs)] vannbrett n. (etter motorbåt: vannski) θαλάσσιο σκι, το [tǥ ϑalasiǥ ski] / drive med (gå inn for) vannbrettsport επιδίδοµαι σε θαλάσσιο σκι [εpiðiðǥmε sε ϑalasiǥ ski] vannbrettkjører m. θαλάσσιος σκιέρ, ο/η [Ǥ/i ϑalasiǥs skjεr] vannbrettsport m. (vannskisport) θαλάσσιο σκι, το [tǥ ϑalasiǥ ski] vanndam f.m. (dam, demning, damanlegg) υδατοϕράκτης, ο [Ǥ iðatǥfraktis] vanndamp m. (vanngass) υδραέριο, το [tǥ iðraεriǥ] # αχνός νερού, ο [Ǥ aχnǥs nεru] # ατµός νερού, ο [Ǥ atmǥs nεru] # υδρατµός, ο [Ǥ iðratmǥs] vanndråpe m. σταγόνα νερού, η [i staDžǥna nεru] vanne v. ποτίζω [pǥtizǥ] # (overrisle, gjennombløte) αρδεύω [arðεvǥ] # καταβρέχω [katavrεχǥ] / ikke vannet απότιστος [apǥtistǥs] / jeg fikk/hadde ikke tid til å vanne (i) hagen δεν ξάδειασα να ποτίσω τον κήπο [ðεn ksaðiasa na pǥtisǥ tǥŋ gipǥ] / vanne blomstene (egent. passe på/stelle blomstene) ϕροντίζω τα λουλούδια [frǥndizǥ ta luluðia] / vanne en støvete vei καταβρέχω ένα σκονισµένο δρόµο [katavrεχǥ εna skǥnizmεnǥ ðrǥmǥ] / vanne plenen καταβρέχω το γρασίδι [katavrεχǥ tǥ Džrasiði] / vanne ut (utvanne) νερώνω [nεrǥnǥ] # (utvanne, få saltet ut av (f eks. torsk)) ξαλµυρίζω [ksalmirizǥ] # ξαρµυρίζω [ksarmirizǥ] : vanne ut melk (spe ut melk med vann) νερώνω γάλα [nεrǥnǥ Džala] / vanne ut vinen (blande ut vinen med vann) βαϕτίζω το κρασί [vaftizǥ tǥ krasi] # νερώνω το κρασί µου [nεrǥnǥ tǥ krasi mu] vannfarge m. υδρόχρωµα, το [tǥ iðrǥχrǥma] # ακουαρέλα, η [i akuarεla] # (dagl.) νεροµπογιά, η [i nεrǥbǥja] # νεροζούµι, το [tǥ nεrǥzumi] # (vannfarger) νεροµπογιές, οι [i nεrǥbǥjεs] # (maling med vannfarger, akvarell) υδατογραϕία, η [i iðatǥDžrafia] # ακουαρέλα, η [i akuarεla] / male med vannfarger ζωγραϕίζω µε νεροµπογιές [zǥDžrafǥ mε nεrǥbǥjεs] vannfinner m. (vannsøker med ønskekvist) ραβδοσκόπος, ο [Ǥ ravðǥskǥpǥs] vannforsyning f.m. υδρονοµή, η [i iðrǥnǥmi] # ύδρευση, η [i iðrεfsi] # (offentlig vannforsyning: vann og avløp) Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Πρωτεύουσας, η [i εtεria iðrεfsis kε apǥçεtεfsis prǥtεvusas] : fork. ΕΥ ΑΠ [εiðap] vannfri adj. (kjemi) άνυδρος [aniðrǥs] vannfugl m. (sjøfugl) νεροπούλι, το [tǥ nεrǥpuli] vannførende adj. υδροϕόρος [iðrǥfǥrǥs] # (geol.)(aquafer) vannførende lag υδροϕόρος ορίζοντας, ο [Ǥ iðrǥfǥrǥs ǤrizǤndas] vannglass n. νεροπότηρο, το [tǥ nεrǥpǥtirǥ] vannhjul n. υδροτρόχος, ο [Ǥ iðrǥtrǥχǥs] # (skovlehjul) ϕτερωτή, η [i ftεrǥti] vannholdig adj. (vasstrukken, vassen) υδαρής [iðaris] vannhull n. (vanningssted) γούρνα, η [i Džurna]

13 13 vanning f.m. (irrigasjon) άρδευση, η [i arðεfsi] # πότισµα, το [tǥ pǥtizma] # (fukting, væting, sprinkling) βρέξιµο, το [tǥ vrεksimǥ] # κατάβρεγµα, το [tǥ katavrεDžma] / jeg er ferdig med vanninga (i hagen) : ξέγνοιασα µε το πότισµα (του κήπου) [ksεDžniazma mε tǥ pǥtizma (tu kipu)] / overflatisk vanning (overrisling) επιϕανειακή άρδευση [εpifaniaki arðεfsi] / permanent vanning µόνιµη άρδευση [mǥnimi arðεfsi] / vanning med vannspreder/sprinkleranlegg (kunstig vanning) άρδευση µε τεχνητή βροχή [arðεfsi mε tεχniti vrǥçi] vannings- pref. αρδευτικός [arðεftikǥs] vanningsanlegg n. (overrislingsanlegg) αρδευτικό σύστηµα, το [tǥ arðεftikǥ sistima] vanningsgrøft f. (vanningskanal) αρδευτική τάϕρος, η [i arðεftiki tafrǥs] # αρδευτικό αυλάκι, το [tǥ arðεftikǥ avlaki] # (pl.) αρδευτικοί τάϕροι [tǥ arðεftiki tafri] vanningsrør n.pl. αρδευτικοί σωλήνες, οι [i arðεftiki sǥlinεs] vanningssted n. (vannhull) γούρνα, η [i Džurna] vanninntak n. (vannledning) είσοδος νερού, η [i isǥðǥs neru] vannis m. (fruktis, sorbet) γρανίτα, η [i Džranita] vannkanne f.m. (vannmugge) νεροκανάτα, η [i nεrǥkanata] vannkanon m. εκτοξευτήρας νερού, ο [Ǥ εktǥksεftiraz nεru] # (v. brukt til å oppløse demonstrasjoner) αντλία για τη διάλυση διαδιλωτών, η [i andlia ja ðjalisi ðiaðilǥtǥn] vannkant m. (strandkant) κράσπεδο (λίµνης), το [tǥ kraspεðǥ (limnis)] vannkappe f.m. (mek.)(kjølekappe) υδροχιτώνιο, το [tǥ iðrǥçitǥniǥ] vannkilde f.m. (ile, olle, oppkomme) βρύση, η [i vrisi] / ei vannkilde i skogen βρύση στο δάσος [vrisi stǥ ðasǥs] vannkjøler m. υδροψύκτης, ο [Ǥ iðrǥpsiktis] vannklar adj. (klar, krystallklar, gjennomsiktig) αθόλωτος [aϑǥlǥtǥs] # γάργαρος [DžarDžarǤs] vannklosett n. (WC, wc, toalett) αποχαρητήριο, το [tǥ apǥχaritiriǥ] vannkoker m. βραστήρας, ο [Ǥ vrastiras] # θερµαντήρας, ο [Ǥ ϑεrmandiras] vannkopper m.pl.(med.) ανεµοβλογιά, η [i anεmǥvlǥja] vannkraft f.m. υδραυλική/υδάτινη ενέργεια, η [i iðravliki/iðatini εnεrjia] # δύναµη του νερού, η [i ðinami tu nεru] vannkran f.m. βρύση, η [i vrisi] # κάνουλα, η [i kanula] # (tappekran (med krannebb)) (ραµϕοειδής) κάνουλα, η [i (ramfǥiðis) kanula] # (dagl.) ρουξούνι, το [tǥ ruksuni] / åpne vannkrana (skru på vannet) ανοίγω τη βρήση [aniDžǥ ti vrisi] vannkur m. (hydroterapi) υδροθεραπεία, η [i iðrǥϑεrapia] vannlating f.m. κατούρηµα το [tǥ katurima] / og du har ingen vansker med vannlatingen? (er vannverket ditt i orden?) είναι τα υδραυλικά σου εντάξει; [inε ta iðravlika su εndaksi] vannlatingsbesvær n. (med.: dysuri) δυσουρία, η [i ðisuria] vannledning m. (vannrør) υδροσωλήνας, ο [Ǥ iðrǥsǥlinas] # (akvedukt) αγωγός νερού, ο [Ǥ aDžǥDžǥz nεru] vannlilje f.m. νούϕαρο, το [tǥ nufarǥ] vannlinje f.m. (linje som vannflaten danner langs skipssiden) ίσαλος γραµµί, το [tǥ isalǥs

14 14 Džrami] # παρίσαλος, η [i parisalǥs] # τα νερά του πλοίου [ta nεra tu pliu] # (vannstandslinje/-merke) υδατόσηµα, το [tǥ iðatǥsima] / (naut.) letteste vannlinje (tomskipslinje) άϕορτος ίσαλος [afǥrtǥs isalǥs] (jf. lastelinje) vannlunge f.m. (trykkluftsapparat for dykkere) συσκευή (οξυγόνου) αυτοκατάδυσης, η [i siskεvi (ǤksiDžǤnu) aftǥkataðisis] # ϕιάλη (οξυγόνου) αυτοκατάδυσης, η [i fjali (ǤksiDžǤnu) aftǥkataðisis] vannløselig adj. υδροδιαλυτός [iðrǥðialitǥs] # διαλυτός σε νερό [ðialitǥs se nεrǥ] vannmangel m. (tørke) λειψυδρία, η [i lipsiðria] # έλλειψη νερού, η [i εlipsi nεru] vannmann m. (astrol.)(aquarius, Vannmannen) Ψδροχόος, ο [Ǥ iðrǥχǥǥs] vannmelon m. καρπούζι, το [tǥ karpusi] # (planten) καρπουζιά, η [i karpuzja] vannmerke n. (på pengeseddel) νερά (χαρτονοµίσµατος), τα [ta nεra (ΧartǤnǤmizmatǤs)] vannmettet adj. (vasstrukken) πληµµυρισµένος [plimirizmεnǥs] vannmugge f.m. λαγήνι, το [tǥ lajini] # νερολάγηνο, το [tǥ nεrǥlajinǥ] # (νερο)κανάτα, η [i (nεrǥ)kanata] vannmølle f.m. νερόµυλος, ο [Ǥ nεrǥmilǥs] # υδρόµυλος, ο [Ǥ iðrǥmilǥs] vannmåler m. υδροµετρητής, ο [Ǥ iðrǥmεtritis] # µετρητής νερού, ο [Ǥ mεtritiz neru] # (apparat som viser vannforbruket) όργανο ένδειξης κατανάλωσης νερού [ǤrDžanǤ εnðiksis katanalǥsiz nεru] vannpipe f.m. ναργιλές, ο [Ǥ narjilεs] vannplaning f.m.(om kjøretøyer) υδρολίσθηση τροξών (αυτοκινήτου) η [i iðrǥlisϑisi trǥχǥn (aftǥkinitu)] / få vannplaning πέϕτω σε υδρολίσθηση [pεftǥ sε iðrǥlisϑisi] vannplante f.m. υδροχαρές ϕυτό, το [tǥ iðrǥχarεs fitǥ] # αµϕίβιο ή υδρόβιο ϕυτό, το [tǥ amfiviǥ i iðrǥviǥ fitǥ] / vannplanter ένυδρα ϕυτά [εniðra fita] vannpolo m. υδατοϕαίρηση, η [i iðatǥfεrisi] # γουότερ πόλο, το [tǥ DžuǤtεr pǥlǥ] vannpytt m. (søledam) λούτσα, η [i lutsa] / jeg tråkket i en vannpytt έπεσα σε µια λούτσα [εpεsa sε mja lutsa] vannreserevoar n. δεξαµενή, η [i ðεksmεni] / Maratonsjøen er i realiteten et vannreservoar η Λίµνη του Μαραθώνα είναι στην πραγµατικότητα δεξαµενή [i limni tu maraϑǥna inε stin praDžmatikǥtita ðεksmεni] vannrett adj. (hrisontal) οριζόντιος [ǤrizǤndiǤs] vannrett adv. (horisontalt) οριζόντια [ǤrizǤndia] / (i kryssord) vannrett og loddrett οριζόντια και κάθετα [ǤrizǤndia kε kaϑεta] vannrotte f.m. υδρόµυς, ο [Ǥ iðrǥmis] # νεροπόντικας, ο [Ǥ nεrǥpǥndikas] vannrutsjebane f.m. (badesklie) τσουλήθρα λουοµένων, η [i tsuliϑra luǥmεnǥn] vannrør n. (vannledning) υδροσωλήνας, ο [Ǥ iðrǥsǥlinas] # αγωγός νερού, ο [Ǥ aDžǥDžǥs nεru] vannselger m. νερουλάς, ο [Ǥ nεrulas] vannseng f.m. στρώµα (κρεβατιού) γεµισµένο µε νερό, το [tǥ strǥma (krεvatju) jεmizmεnǥ mε nεrǥ] vannshow n. (am. sport) εορτή του υγρού στοιχείου, η [i εǥrti tu iDžru stiçiu] vannski f.m. (vannbrett, vannskisport) θαλάσσιο σκι, το [tǥ ϑalasiǥ ski] vannskibane f.m. (vannskisenter, akvadrom) κέντρο θαλάσσιου σκι, το [tǥ kεndrǥ ϑalasiu

15 15 ski] vannskille n. υδροκρίτης, ο [Ǥ iðrǥkritis] # (åskam, åsrygg) κορυϕογραµµή, η [i kǥrifǥDžrami] vannskisport m. (vannbrettsport) θαλάσσιο σκι, το [tǥ ϑalasiǥ ski] vannskorpion m. (insekt) νέπα, η [i nεpa] vannskrue m. (mek.)(arkimedisk vannskrue) κοχλίας του Αρχιµήδη ο [Ǥ kǥχlias tu arçimiði] σπείρα του Αρχιµήδη, η [i spira tu arçimiði] vannslange m. (vanningsslange, hageslange) µάνικα ποτίσµατος, η [i manika pǥtizmatǥs] vannspeil n. (speilblankt hav) θάλασσα καθρέϕτης, η [i ϑalasa kaϑrεftis] vannsport m. θαλάσσια σπορ, το [tǥ ϑalasia spǥr] vannsyk adj. (om jord)(vass-sjuk) υπερβολικά µουσκεµένος [ipεrvǥlika muskεmεnǥs] # υπερβολικά µουλιασµένος [ipεrvǥlika muliazmεnǥs] vannsøker m. (med ønskekvist) ραβδοσκόπος, ο [Ǥ ravðǥskǥpǥs] vanntank m. ντεπόζιτο, το [tǥ dεpǥzitǥ] vanntett adj. αδιάβροχος [aðjavrǥχǥs] # στεγανός [stεDžanǥs] # (ugjennomtrengelig for vann) αδιαπέραστος /απέραστος από νερό [aðiapεrastǥs/apεrastǥs apǥ nεrǥ] # (lufttett, vanntett, hermetisk lukket) ερµητικά κλειστός [εrmitika klistǥs] / en vanntett beholder (vanntett grop) στεγανός βόθρος [stεDžanǥz vǥϑrǥs] / vanntett emballasje αδιάβροχη συσκευασία, η [i aðjavrǥçi siskεvasia] / vanntett materiale αδιάβροχο ύϕασµα, το [tǥ aðjavrǥχǥ ifazma] / være vanntett (holde vann) κρατώ νερό [kratǥ nεrǥ] : dette karet er ikke vanntett αυτό το δοχείο δεν κρατάει νερό [aftǥ tǥ ðǥçiǥ ðεn kratai nεrǥ] vanntønne f.m. νεροβάρελο, το [tǥ nεrǥvarεlǥ] vanntårn n. πύργος υδροδεξαµενής, ο [Ǥ pirDžǥs iðrǥðεksamεnis] vannur n. κλεψύδρα, η [i klεpsiðra] vannvarmer m. (varmtvannsbereder, varmekolbe) θερµοσίϕωνας, ο [Ǥ ϑεrmǥsifǥnas] vannvogn f.m. υδροϕόρος, ο [Ǥ iðrǥfǥrǥs] # υδροϕόρο όχηµα, το [tǥ iðrǥfǥrǥ Ǥçima] # νερουλάδικο, το [tǥ nεrulaðikǥ] # (vogn til å vanne gate/vei med) καταβρεχτήρι, το [tǥ katavrεχtiri] vannvæske f.m.(tårevæske i øyet) υδατώδες υγρό οϕθαλµού [iðatǥðεs iDžrǥ Ǥfϑalmu] vannymfe f.m. (Medusa, kvinneuhyre i gr. mytologi, gorgon) Γοργόνα, η [i DžǤrDžǤna] vanry n. (miskreditt) ανυποληψία, η [i anipǥlipsia] # ατίµωση, η [i atimǥsi] # (fornedrelse, ydmykelse, vanære, reduksjon) εξευτελιζµός, ο [Ǥ εksεftεlizmǥs] # (dårlig rykte/omdømme) κακοδοξία, η [i kakǥðǥksia] / bringe noen i vanry (vanære noen, skjemme noen ut) ϕέρνω ατίµωση σε κάποιον [fεrnǥ atimisi sε kapiǥn] : du har brakt deg selv i vanry med det du har gjort εξευτελίστηκες µ' αυτό που έκανες [εksεftεlistikεz maftǥ pu εkanεs] / komme i vanry (komme i miskreditt, miste anseelse) πέϕτω σε ανυποληψία [pεftǥ sε anipǥlipsia] # βγάζω κακό όνοµα [vDžazǥ kakǥ ǤnǤma] vanrøkte v. (vanskjøtte, forsømme) αµέλω [amεlǥ] vansire v. (skjemme) ασχηµαίνω [asçimεnǥ] / de rød flekkene vansirer ansiktet hennes αυτές οι κοκκινίλες της ασχηµίζουν το πρόσωπο [aftεs i kǥkinilεs tis asçimisun tǥ prǥsǥpǥ]

16 16 vansiret adj. (vanskapt, misdannet) ανάπηρος [anapirǥs] vanskapt adj. δύσϕορµος [ðisfǥrmǥs] # (vansiret, misdannet) ανάπηρος [anapirǥs] # (abnorm, misdannet, uhyrlig) εκτρωµατικός [εktrǥmatikǥs] # εξαµβλωµατικός [εksamvlǥmatikǥs] # (dårlig laget, misdannet, deformert) κακοκάµωτος [kakǥkamǥtǥs] # κακοκαµωµένος [kakǥkamǥmεnǥs] # κακοϕτιαγµένος [kakǥftiaDžmεnǥs] vanskapthet f.m. (misdannelse, lyte, deformitet) δυσµορϕία, η [i ðismǥrfia] vanskapning m. (misfoster, monstrum, monster) έκτρωµα, το [tǥ εktrǥma] # εξάµβλωµα, το [tǥ εksamvlǥma] vanske m. (vanskelighet, problem, hindring) δυσχέρεια, η [i ðisçεria] # δυσκολία, η [i ðiskǥlia] # δυσκόλεµα, το [tǥ ðiskǥlεma] # µπελάς, ο [Ǥ bεlas] / alle slags vansker dukket opp εµϕανίστηκαν κάθε λογής δυσκολίες [εmfanistikan kaϑε lǥjiz ðiskǥliεs] / få store vansker (støte på alvorlige problemer) συναντώ/αντιµετωπίζω σοβαρές δυσκολίες [sinandǥ/andimεtǥpizǥ sǥvarǥ ðiskǥliεs] / ha vansker med (ha vanskelig for) δυσκεύοµαι [ðiskεvǥmε] # έχω δυσκολίες σε/µε [εχǥ ðiskǥliεs sε/mε] : ha vansker med å skrive/lese γράϕω/διαβάζω µε δυσκολία [DžrafǤ/ðiavazǤ mε ðiskǥlia] : jeg hadde visse vansker med å finne huset ditt δυακολεύτηκα να βρω το σπίτι σου [ðiskǥlεftika na vrǥ tǥ spiti su] : jeg har ikke store vansker med engelsken δεν έχω πολλές δυσκολίες στ' Αγγλικά µου [ðεn εχǥ pǥlεz ðiskǥliεs staŋglika mu] / lage vansker (skape problemer) ϕέρνω δυσκολίες [fεrnǥ ðiskǥliεs] : lage vansker/bryderi for seg selv (skaffe seg problemer) βάζω µπελάδες στο κεϕάλι µου [vazǥ bεlaðεs stǥ kεfali mu] : hvorfor lage vansker for seg selv? hvorfor bry seg? γιατί να βάλες µπελάδες στο κεϕάλι σου; [jati na valεz bεlaðεs stǥ kεfali su] / uovervinnelige/uoverkommelige vansker ανυπέρβλητες δυσκολίες [anipεrvlitεz ðiskǥliεs] vanskelig adj. (kinkig, vrien) δύσκολος [ðiskǥlǥs] # ανάποδος [anapǥðǥs] # δυσχερής [ðisçεris] # (vrien, hard, stiv) ζόρικος [zǥrikǥs] # κερατένιος [kεratεniǥs] # (krevende, anstrengende) επίπονος [εpipǥnǥs] # (farlig, formidabel, overveldende, foruroligende) επίϕοβος [εpifǥvǥs] # (plagsom) ταλανιστικός [talanistikǥs] # βασανιστικός [vasanistikǥs] # (vanskelig å tilfredsstille, kresen, nøye) απαιτητικός [apεtitikǥs] # (vanskelig å forstå, dunkel, uklar, obskur) δυσνόητος [ðiznǥïtǥs] # (ugunstig) ενάντιος [εnandiǥs] / den økonomiske situasjonen er vanskelig η οικονοµική κατάσταση είναι δυσχερής [i ikǥnǥmiki katastasi inε ðisçεris] / denne kunden er vanskelig (å tilfredsstille) αυτός ο πελάτης είναι πολύ απαιτητικός [aftǥs Ǥ pεlatis inε pǥli apεtitikǥs] / denne oversettelsen var fryktelig vanskelig/ei hard nøtt å knekke αυτή η µετάϕραση ήταν παλούκι [afti i mεtafrasi itan paluki] / det er litt vanskelig, men είναι κοµµάτι δύσκολο αλλά [inε kǥmati ðiskǥlǥ ala] / en vanskelig operasjon (= kirurgisk inngrep) µια δύσκολη εγχείρηση [mia ðiskǥli εŋçirisi] / en vanskelig/besværlig oppgave βαρύ έργο [vari εrDžǥ] # κουραστική δουλειά [kurastiki ðulja] : ha en vanskelig oppgave foran seg (stå foran et vanskelig arbeid, få noe å bryne seg på) έχω µια δυσκολή δουλειά µπροστά µου [εχǥ mja ðiskǥli ðulja brǥsta mu] : vi har en vanskelig oppgave/tøff jobb foran oss έχοµε δυσχερές έργο µπροστά µας [εχǥmε ðisçεrεs εrDžǥ brǥsta mas] / en vanskelig person (en vrien fyr)

17 17 ζόρικος, ο [Ǥ zǥrikǥs] # (en hard negl) σκληρό καρύδι [sklirǥ kariði] : han var alltid (en) vanskelig (person) ανέκαθεν ήταν δύσκολος [anεkaϑεn itan ðiskǥlǥs] / en vanskelig situasjon µια δύσκολη κατάσταση [mja ðiskǥli katastasi] : han satte meg i en veldig vanskelig situasjon µε έϕερε σε πολύ δύσκολη θέση [mε εfεrε sε pǥli ðiskǥli ϑεsi] / et vanskelig barn (en trassig unge/et krevende barn) δύστροπο/ κουραστικό παιδί [ðistrǥpǥ/kurastikǥ pεði] / et vanskelig gemytt (et vanskelig lynne, en omskiftelig karakter) ευµετάβολος χαρακτήρας [εvmεtavǥlǥs Χaraktiras] / et vanskelig problem ένα δύσκολο πρόβληµα [εna ðiskǥlǥ prǥvlima] / gjøre det vanskelig for en µου δυσκολεύω [mu ðiskǥlεvǥ] / hvis du synes det er vanskelig/ tungt/en stor belastning αν ζοριστείς [an zǥristis] / ikke gjør det vanskeligere for meg µην επαυξάνεις τις δυσκολίες µου [min εpafksanis tiz ðiskǥliεz mu] : jeg skal gjøre det vanskelig for han (jeg skal gjøre livet surt for han) θα του δυσκαλέψω τη ζωή [ϑa tu ðiskalεpsǥ ti zǥï] : snøen gjorde det vanskelig å ta seg fram/gjorde turen vanskelig for oss το χιόνι µας δυσκόλεψε το δρόµο [tǥ çǥni maz ðiskǥlεpsε tǥ ðrǥmǥ] / ha vanskelig for (ha vanskeligheter med) δυσκολεύοµαι [ðiskǥlεvǥmε] : jeg har vanskelig for å tro (på) han (finne det vanskelig å tro på han) το βρίσκω δύσκολο να τον πιστέψω [tǥ vriskǥ ðiksǥlǥ na tǥm bistεpsǥ] # δυσκολεύοµαι να τον πιστέψω [ðiskǥlεvǥmε na tǥm bistεpsǥ] / han kan være veldig vanskelig mange ganger είναι πολύ ανάποδος µερικές ϕορές [inε pǥli anafǥrǥz mεrikεs fǥrεs] / han syntes det ble veldig vanskelig/problematisk og ga det opp ζορίστηκε πολύ και τα παράτισε [zǥristikε pǥli kε ta paratisε] / litt (for) vanskelig (i vanskeligste laget) µάλλον δύσκολο [malǥn ðiskǥlǥ] / det er litt for vanskelig for meg είναι µάλλον δύσκολο για µένα [inε malǥn ðiskǥlǥ ja mεna] / pokker så vanskelig αγγούρι [aŋguri] : historieoppgavene var pokker så vanskelige τα θέµατα στην Ιστορία ήταν αγγούρι [ta ϑεmata stin istǥria itan aŋguri] / vanskelig uttale δύσκολη προϕορά [ðiskǥli prǥfǥra] / vanskelig å beskrive (ubeskrivelig) δυσπερίγραπτος [ðispεriDžraptǥs] / vanskelig å flytte (på) (vanskelig å bevege/rikke) δυσκίνητος [ðiskinitǥs] : pianoet var vanskelig å flytte på, men το πιάνο ήταν δυσκίνητο αλλά [tǥ pjanǥ itan ðiskinitǥ ala] / vanskelig å forstå (vanskelig tilgjengelig, dunkel) βαθιονόητος [vaϑiǥnǥitǥs] # βαθυνόητος [vaϑinǥitǥs] # (om hensikt, mysterium etc.: vanskelig å forstå/fatte/komme til bunns i) δυσεξιχνίαστος [ðisεksiχniastǥs] # vanskelig å få til (vanskelig å oppnå/ gjennomføre) δυσκατόρθωτος [ðiskatǥrϑǥtǥs] / vanskelig å kurere δυσθεράπευτος [ðisϑεrapεftǥs] # δυσίατος [ðisiatǥs] / vanskelig å løse (om problem/uoverensstemmelse: kinkig) δυσεπίλυτος [ðisεpilitǥs] / vanskelig å oppnå δυσκατόρθωτος [ðiskatǥrϑǥtǥs] # (vanskelig å oppnå, vanskelig å få tak i/skaffe) δυσαπόκητος [ðisapǥkitǥs] / vanskelig å selge/omsette δυσκολοπούλητος [ðiskǥlǥpulitǥs] / vanskelig å skaffe/komme over/få tak i (utilgjengelig, sjelden) δυσεύρετος [ðisεvrεtǥs] / (om tekst:) vanskelig å tolke δυσεµήνευτος [ðisεrminεftǥs] / vanskelig å utale δυσκολοπρόϕερτος [ðiskǥlǥprǥfεrtǥs] / vanskelige forhold (vanskelige omstendigheter) ενάντιες περιστάσεις [εnandiεs pεristasis] / vanskelige tider δύσκολοι καιροί [ðiskǥli kεri] / være vanskelig for en å si/peke på δυσκολεύοµαι να πω [ðiskǥlεvǥmε na pǥ]

18 18 vanskelig adv. (tungt, alvorlig) βαριά [varia] # δύσκολα [ðiskǥla] / jeg kan vanskelig avse/bruke tid og penger til å δύσκολα µπορώ να διαθέσω το χρόνο και το χρήµα για να [ðiskǥla bǥrǥ na ðiaϑεsǥ tǥ ΧrǤnǤ kε tǥ Χrima ja na] vanskeliggjøre v. (komplisere, hindre, forhindre) δυσκολεύω [ðiskǥlεvǥ] / avslaget hans vanskeliggjorde situasjonen η άρνηση του έµπλεξε την κατάσταση [i arnisi tu εmblεksε tiŋ katastasi] / det gjør situasjonen vanskelig (det kompliserer saken) αυτό δυσκολεύει την κατάσταση [aftǥ ðiskǥlεvi tiŋ gatastasi] vanskelighet f.m. (problem) δυσχέρεια, η [i ðisçεria] # δυσκολία, η [i ðiskǥlia] # (dagl.) (plage, uleilighet) µπελάς, ο [Ǥ bεlas] / alle vanskelighetene ble overvunnet όλες οι δυσκολίες υπερνικήθηκαν [Ǥlεs i ðiskǥliεs ipεrnikiϑikan] / få vanskeligheter (få det vanskelig) τα βρίσκω µπαστούνια [ta vriskǥ bastunja] / gjøre noen rustet til å møte/takle livets vanskligheter οπλίζω κάποιον ν' αντιµετωπίσει τις δυσκολίες της ζωής [ǤplizǤ kapiǥn nandimεtǥpisi tiz ðiskǥliεs tiz zǥis] / ha vanskeligheter (ha noe å stri med/kjempe mot) αγωνίζοµαι εναντίον δυσκολιών [aDžǥnizǥmε εnandiǥn ðiskaljǥn] / holdningen hans kan føre til/skape alle mulige slags vanskeligheter η στάση του µπορεί να επιϕέρει παντός είδους δυσκολίες [i stasi tu bǥri na εpifεri pandǥs iðuz ðiskǥliεs] / jeg kom opp i vanskeligheter µου 'λαχαν δυσκολίες [mu laχan ðiskǥliεs] / jeg sparte ham for vanskeligheten/bryet med å... τον γλίτωσα από το µπελά να... [tǥŋ glitǥsa apǥ tǥ bεla na] / lage vanskeligheter (være motvillig/uvillig til, nekte) δυστροπώ [ðistrǥpǥ] / lage vanskeligheter for noen (trenge noen opp i et hjørne, sette noen i ei lei knipe) βάζω κάποιον σε µπελάδες [vazǥ kapiǥn sε bεlaðεs] # δηµιουργώ µπελάδες σε κάποιον [ðimiurDžǥ bεlaðεs sε kapiǥn] : han kan (muligens) komme til å lage vanskeligheter for oss θα µπορούσε να µας δηµιουργήσει µπελάδες [ϑa bǥrusε na maz ðimiurjisi bεlaðεs] / råke på uventede vanskeligheter (få uforutsette problemer) απαντώ απροσδόκητες δυσκολίες [apandǥ aprǥzðǥkitεz ðiskǥliεs] : når han råkte på vanskeligheter όταν βρήκε τα ζόρια [Ǥtan vrikε ta zǥria] : støte på vanskeligheter βρίσκω δυσκολίες /τα ζόρια [vriskǥ ðiskǥliεs/ta zǥria] : αντιµετωπίζω δυσκολίες [andimεtǥpizǥ ðiskǥliεs] : støtte du på mange vanskeligheter? αντιµετώπισες πολλές δυσκολίες; [andimεtǥpisεs pǥlεz ðiskǥliεs] # συνάντησες πολλές δυσκολιές; [sinandisεs pǥlεz ðiskǥljεs] / uforutsette vanskeligheter απρόβλεπτες δυσκολίες [aprǥvlεptεz ðiskǥliεs] / uoverstigelige vanskeligheter ανυπέρβλητες δυσχέρειες [anipεrvlitεz ðisçεriεs] / vanskeligheten består i følgende (problemet er som følger) η δυσκολία έγκειται στο εξής [i ðiskǥlia εŋgitε stǥ εksis] / være i vanskeligheter (ha visse problemer, ha trøbbel) έχω κάτι µπελάδες [εχǥ kati bεlaðεs] vanskjebne m. (utur, uflaks) αναποδιά, η [i anapǥðja] # κακοδαιµονία η [i kakǥðεmǥnia] # κακοτυχία, η [i kakǥtiçia] # (ulykke) δυστύχηµα, το [tǥ ðistiçima] # (motgang, ulykker) ατυχίες [atiçiεz] vanskjøtsel m. (vanstyre, vanstell, dårlig forvaltning) κακοδιαχίριση, η [i kakǥðiaçirisi] (vanstell, forsømmelse likegladhet) παραµέληση, η [i paramεlisi] / vanskjøtsel av hagen η παραµέληση του κήπου [i paramεlisi tu kipu] vanskjøtte v. (vanrøkte, forsømme) αµέλω [amεlǥ] # (forvalte noe dårlig, forkludre noe)

19 19 διαχειρίζοµαι κάτι άσχηµα [ðiaçirizǥmε kati asçima] vanskjøttet adj. (upleid, forsømt, tilsidesatt) απεριποίητος [apεripiitǥs] # αϕρόντιστος [afrǥndistǥs] / hagen var vanskjøttet ο κήπος ήταν αϕρόντιστος [Ǥ kipǥs itan afrǥndistǥs] vansmekte v. (forgå/tæres av lengsel) βαλαντώνω [valandǥnǥ] # µαραζώνω [marazǥnǥ] / vansmekte av tørst (være tørr i munnen av tørst) γανιάζω από το δίψα [DžanjazǤ apǥ tǥ ðipsa] vanstell n. (forsømmelse likegladhet, tilsidesettelse) παραµέληση, η [i paramεlisi] vanstyre n. (vanstell, dårlig forvaltning) κακοδιοίκηση, η [i kakǥðiikisi] # κακοδιαχείριση, η [i kakǥðiaçirisi] vanstyre v. (regjere/administrere dårlig) κακοδιοικώ [kakǥðiikǥ] vanstyrt adj. (dårlig styrt) αδιοίκητος [aðiiktiǥs] # (dårlig styrt, vanskelig å holde orden på) κακοδιοικητός [kakǥðiikitǥs] vant til adj. (henfallen til) εθισµένος σε [εϑizmεnǥs sε] # συνεθισµένος σε [sinεϑizmεnǥs sε] # µαθηµένος σε [maϑimεnǥs sε] / ikke vant til (uvant med) αµάθητος σε [amaϑitǥs sε] # συνήθιστος σε [asiniϑistǥs sε] : han er ikke vant til arbeidet ennå είναι ακόµα αµάθητος στη δουλειά [inε akǥma amaϑitǥs sti ðulja] : han er ikke vant til denslags behandling δεν είναι συνεθισµένος σε τέτοια µεταχείριση [ðεn inε sinεϑizmεnǥs sε tεtia mεtaçirisi] : jeg er ikke vant til å stå tidlig opp/våkne tidlig είµαι αµάθητος /ασυνήθιστος στο πρωϊνό ξύπνηµα [imε amaϑistǥs/asiniϑistǥs stǥ prǥinǥ ksipnima] / vant til hardt arbeid εθισµένος στη σκληρή δουλειά [εϑizmεnǥs sti skliri ðulja] vante n. (vott, hanske) γάντι, το [tǥ Džandi] vantro m. (hedning, ateist, agnostiker) άπιστος, ο [Ǥ apistǥs] # (foreld. tyrk. betegnelse for en kristen/ikke-muslim, en «vantro hund») γκιαούρης, ο [Ǥ giauris] # (skepsis, tvil) δυσπιστία, η [i ðispistia] / de vantro (de ikke-troende) οι άπιστοι [i apisti] / et blikk fylt av vantro/skepsis (et mistroisk blikk) µια µατιά γεµάτη δυσπιστία [mja matja jεmati ðispistia] vantro adj. (ureligiøs, ikke troende, uten religion) άθρησκος [aϑriskǥs] # (mistroisk, tvilende) άπιστος [apistǥs] # δύσπιστος [ðispistǥs] / et vantro smil/blikk δύσπιστο χαµόγελο/βλέµµα [ðispistǥ ΧamǤjεlǤ/vlεma] vanvare : av vanvare (av uaktsomhet, uforvarende, uten å vite det) άθελα [aϑela] # ασυναίσθητα [asinεsϑita] # ασυναισθήτως* [asinεsϑitǥs] # χωρίς επίγνωση [ΧǤris εpiDžnǥsi] vanvidd n. (anfall av galskap, raserianfall) αλλοϕρωσύνη, η [i alǥfrǥsini] # τρέλα, η [i trεla] # µανία, η [i mania] / drive noen til vanvidd ϕέρνω κάποιον σε κατάσταση αλλοϕροσύνης [fεrnǥ kapiǥn sε katastasi alǥfrǥsinis] # (drive en til vanvidd, gjøre en gal) αποµωραίνω [apǥmǥrεnǥ] # ζουρλαίνω/λωλαινω κάποιον [zurlεnǥ/lǥlεnǥ kapiǥn] : barna drev meg nesten til vanvidd med bråket sitt µ' αποµώραναν τα παιδιά µε τις ϕωνές τους [mapǥmǥranan ta pεðja mε tis fǥnεs tus] : disse barna driver meg til vanvidd! θα µε λωλάλνουν αυτά τα παιδιά! [ϑa mε lǥlalun afta ta pεðja] / umiskjennelige tegn på vanvidd αναµϕισβήτητα σηµάδια τρέλας [anamfizvitita simaðia trεlas]

20 20 vanvittig adj. (avsindig, rasende, forstyrret, forvirret) αλλόϕρων [alǥfrǥn] # αλλόϕρον* [alǥfrǥn] # (gal, vanvittig) µανιακός [maniakǥs] # παράϕρων [parafrǥn] # τρελός [trεlǥs] # (ellevill; urimelig) εξωϕρενικός [εksǥfrεnikǥs] # (arkaisk: månesyk; dødsmerket) αλαϕροΐσκιωτος [alafrǥïskiǥtǥs] / si /gjøre vanvittige ting λέω/κάνω εξωϕρενισµούς [lεǥ/kanǥ εksǥfrεnizmus] vanvittighet f.m. (absurditet, urimelighet) εξωϕρενισµός, ο [Ǥ εksǥfrεnizmǥs] vanære f.m. (skam) ατιµία, η [i atimia] # ατίµωση, η [i atimǥsi] # (skam, nedrighet, gemenhet) αχρειότητα, η [i aχriǥtita] # όνειδος, ο [Ǥ ǤniðǤs] # (fornedrelse, ydmykelse, vanry) εξευτελιζµός, ο [Ǥ εksεftεlizmǥs] # ντρόπιασµα, το [tǥ drǥpjazma] vanære v. (skitne til, sverte, tilsmusse, plette, besudle) ατιµάζω [atimazǥ] # αµαυρώνω [amavrǥnǥ] # λερώνω [lεrǥnǥ] # κατασπιλώνω [kataspilǥnǥ] # κηλιδώνω [kiliðǥnǥ] # ντροπιάζω [drǥpjazǥ] # εξευτελίζω [εksεftεlizǥ] # (skjemme ut, gjøre skam på, være en skam for) ατιµάζω [atimazǥ] # (vanhellige, skjende) βεβηλώνω [vεvilǥnǥ] / vanære navnet til... κατασπιλώνω το όνοµα τού... [kataspilǥnǥ tǥ ǤnǤma tu] : du har vanæret familiens navn εξευτέλισες τ' όνοµα της οικογένειάς µας [εksεftεlisεs tǥnǥma tis ikǥjεnjaz mas] : hans navn ble vanæret το όνοµά του ατιµάστηκε [tǥ ǤnǤma tu atimastikε] / vanære noen (bringe noen i vanry, bringe skam over noen) ϕέρνω ατίµωση σε κάποιον [fεrnǥ atimisi sε kapiǥn] / vanære noens minne βεβηλώνω τη µνήµη κάποιου [vεvilǥnǥ ti mnimi kapiu] vanærende adj. (uverdig, foraktelig, ussel, skammelig) αξιοκαταϕρόνητος [aksiǥkatafrǥnitǥs] # (æreløs, skammelig) άτιµος [atimǥs] # ατιµωτικός [atimǥstikǥs] # επαίσχυντος [εpεsçindǥs] / en vanærende fred (en æreløs fred) επαίσχυντη ειρήνη [εpεsçindi irini] vaporisere v. (fordampe, forstøve, omdannes til gass/damp) εξαερώνω [εksaεrǥnǥ] var adj. (sky) συνεσταλµένος [sinεstalmεnǥs] # (sky, redd) αθάρρε(υ)τος [aϑarε(f)tǥs] (følsom, nærtagende, sensibel) εύθικτος [εfϑiktǥs] / være føre var δείχνω προνοητικότητα [ðiχnǥ prǥnǥïtikǥtita] : være føre var (vise forutseenhet) ved å ta forholdsregler δείχνω προνοητικότητα µε τη λήψη µέτρων [ðiχnǥ prǥnǥïtikǥtita mε ti lipsi mεtrǥn] vare f.m. (vare, vareslag) είδος, το [tǥ iðǥs] # (handelsvare) εµπόρευµα, το [tǥ εmbǥrεvma] # (produkt) προϊόν, το [tǥ prǥïǥn] / alle varene i denne katalogen όλα τα είδη σ' αυτόν τον κατάλογο [Ǥla ta iði saftǥn dǥŋ gatalǥDžǥ] / annenklasses varer (varer av dårlig kvalitet) δεύτερα εµπορεύµατα [ðεftεra εmbǥrεvmata] / bedervede varer (ødelagte varer) χαλασµένα εµπορεύµατα [Χalazmεna εmbǥrεvmata] / beslaglagte varer (frilagervarer, varer i tollopplag) δεσµευµένα εµπορεύµατα [ðεzmεvmεna εmbǥrεvmata] / er disse varene kommet (fraktet) med fly eller båt? τα εµπορεύµατα αυτά µεταϕέρονται αεροπορικώς ή δια θαλάσσης; [ta εmbǥrεvmata afta mεtafεrǥnde aεrǥpǥrikǥs i ðja ϑalasis] / gjenglemte/kasserte varer αζήτητα εµπορεύµατα [azitita εmbǥrεvmata] / lett bedervelige varer ϕθαρτά αγαθά, τα [ta fϑarta aDžaϑa] / levere varene (overf.: gjøre det som å gjøres, gjøre sin del, holde ord) παραδίνω τα εµπορεύµατα [paraðinǥ ta εmbǥrεvma] / stille ut/legge utover varene sine på fortauet απλώνω τα εµπορεύµατά µου στο δρόµο [aplǥnǥ ta εmbǥrεvmata mu