Άννα Ρούε. Ένα μυστικό πλανιέται στον αέρα. Εικόνες: Κλαούντια Καρλς
|
|
- Ἀμιναδάβ Θεοδοσίου
- 5 χρόνια πριν
- Προβολές:
Transcript
1 Άννα Ρούε Ένα μυστικό πλανιέται στον αέρα Εικόνες: Κλαούντια Καρλς
2
3 1 Το πρώτο που με ξύπνησε ήταν η περίεργη μυρωδιά. Παράξενη και έντονη, πλανιόταν παντού γύρω μου. Δεν έβγαινε μόνο από τα έπιπλα ή τη σκουρόχρωμη ξύλινη επένδυση του τοίχου. Ερχόταν από παντού. Το δεύτερο ήταν ο μικρός μου αδερφός, που με φώναζε από κάτω με όλη του τη δύναμη: «Λούτσι! Έεεελααα!». Κρύφτηκα αποφασιστικά κάτω από το πάπλωμα. Δεν ήμουν ακόμη έτοιμη να δω τι με περίμενε. Άλλωστε ήταν πολύ νωρίς για να σηκωθώ. Και ας κελαηδούσαν σαν τρελά τα πουλάκια έξω, και ας πλημμύριζε το δωμάτιο από φως. Αλλά γι αυτό το τελευταίο έφταιγε το γιαγιαδίστικο κουρτινάκι τύπου μπιστρό, που κάλυπτε μόνο το κάτω μέρος του παραθύρου. 13
4 Χτες που το πρωτοείδα, αποφάσισα να το ξεφορτωθώ αμέσως μόλις ξυπνήσω. Στο κάτω κάτω δεν ήμουν εκατόν είκοσι χρονών, όπως το πλεκτό κουρέλι που κρεμόταν στο κοντάρι. Μετά όμως σκέφτηκα πως κατάφερε να μείνει σ αυτό το κοντάρι περίπου εκατό χρόνια. Όσο άσχημο κι αν ήταν, ίσως άξιζε καλύτερη μεταχείριση. Άλλα κορίτσια στη θέση μου δε θα το φιλοσοφούσαν. Θα ζητούσαν κατευθείαν μια καινούρια κουρτίνα. Αλλά η μαμά μου με είχε μάθει να σέβομαι υποχρεωτικά τα παλιά πράγματα. Καμιά φορά έλεγε κάτι περίεργα, του τύπου «τα παλιά αντικείμενα είναι φύλακες ιστοριών». Και μπορεί να μην ενδιέφεραν κανέναν αυτές οι ιστορίες, τη μαμά όμως λίγο την ένοιαζε. Έβλεπε κάτι παλιό; Αυτόματα το θεωρούσε και πολύτιμο. Τελεία. Έτσι και το αμφισβητούσες, έμπαινες σε μπελάδες με τη μαμά. Και οι μπελάδες δεν ήταν ακριβώς το χόμπι μου. «Λούουουτσι! Πρωινό!» Ο Μπένο ήταν, όπως πάντα επίμονος. Αναστέναξα. Ο αδερφός μου έβλεπε τη μετακόμιση σαν μια μεγάλη περιπέτεια. Η παλιά βίλα, ο κήπος, τα παλιομοδίτικα αντικείμενα Όλα του φαίνονταν πολύ συναρπαστικά. Λογικό, ήταν μόλις πέντε χρονών. Κοίταξα μια τελευταία φορά τις ρωγμές στο ταβάνι και σηκώθηκα από το κρεβάτι. Μόλις είχα ολοκληρώσει την πρώτη μου διανυκτέρευση στη Βίλα Εύα. 14
5 Και όπως φαινόταν, θα ακολουθούσαν πολλές ακόμα. Φόρεσα τζιν και ένα μπλουζάκι και κατέβηκα τη σκάλα. Τα ξύλινα σκαλιά έτριζαν σε κάθε βήμα, αναγγέλλοντας την άφιξή μου. Κάτω μύριζε το ίδιο περίεργα. Σαν να ανακατεύονταν πολλές μυρωδιές μαζί. Όχι δυσάρεστες, αλλά σίγουρα παράξενες. Αυτό το μείγμα με ακολουθούσε και ταυτόχρονα ερχόταν καταπάνω μου. Υπήρχε παντού, όπως όταν βρίσκεσαι σε έναν κλειστό χώρο, σε ένα ασανσέρ για παράδειγμα, και μπαίνει μέσα κάποιος που έχει ψεκαστεί με άρωμα και η μυρωδιά απλώνεται παντού και εγκλωβίζεται εκεί. Έλπιζα να μη με διαποτίσει και στο μέλλον μαρτυράει την άφιξή μου από μακριά, με ή χωρίς τη θέλησή μου. Ευτυχώς υπήρχαν και κάποιες γνώριμες μυρωδιές, όπως η μυρωδιά από το φρυγανισμένο ψωμί, το λιωμένο βούτυρο και τον καφέ, οπότε πέρασα στριμωχτά από τα κιβώτια της μετακόμισης και πήγα στην κουζίνα. Η οικογένειά μου καθόταν από ώρα στο τραπέζι. Ο Μπένο έγλειφε τη μαρμελάδα από το ψωμί του και κουνιόταν μπρος πίσω στην καρέκλα. «Η σκέτη μαρμελάδα δεν πιάνεται για πρωινό». Η φωνή του μπαμπά φανέρωνε ότι δεν ήταν η πρώτη φορά μέσα στη μέρα που το έλεγε αυτό. «Καλημέρα» είπα. «Καλημέρα, θησαυρέ μου!» Η μαμά ήπιε μια γουλιά από τον καφέ της και γύρισε σελίδα στην εφημερίδα της. Τίποτα δεν είχε αλλάξει λοιπόν. Άρπαξα μια φέτα ψω- 15
6 μί, την άλειψα κι εγώ με μια στρώση μαρμελάδας όσο πιο παχιά γινόταν και κάθισα δίπλα στον Μπένο. «Κοιμήθηκες καλά;» Η μαμά μού έριξε ένα από εκείνα τα βλέμματα που μπορούσαν να λιώσουν και παγόβουνο. Συνήθως τα κατάφερνε, αλλά όχι σήμερα. «Καλούτσικα» μουρμούρισα και δάγκωσα το ψωμί μου. Η δεξιά γωνία στο στόμα του μπαμπά ανασηκώθηκε. «Έτσι πάει, η πρώτη νύχτα είναι πάντα η πιο δύσκολη. Στο δωμάτιό μας κάνει ένα ρεύμα λες και βρίσκεσαι σε βουνοκορφή. Ο αυχένας μου είναι εντελώς πιασμένος». Έτριψε τον ώμο του με υπερβολή, ενώ στο πρόσωπό του σχηματίστηκε μια γκριμάτσα αυτολύπησης, λες και θα πέθαινε από στιγμή σε στιγμή. Αυτός ήταν ο μπαμπάς. Πάντα προσπαθούσε να σώσει την κατάσταση με κάποιο αστείο. Αλλά σήμερα όλες του οι προσπάθειες έπεφταν στο κενό. «Θα μπορούσαμε απλώς να είχαμε μείνει στο σπίτι μας. Ή έστω να μετακομίσουμε σε ένα κανονικό σπίτι. Που να έχει και ηλεκτρική θέρμανση ας πούμε» Η μαμά γέλασε σαν να μην πίστευε στα αυτιά της. «Τι είναι αυτά που λες; Η Βίλα Εύα είναι όνειρο! Θα έπρεπε να πανηγυρίζουμε που την πήραμε τόσο φτηνά. Οι φίλες σου θα σκάσουν απ τη ζήλια τους». «Εκτός και αν το εύθραυστο μουσείο μας προλάβει να καταρρεύσει και τις θάψει στα συντρίμμια του». Πήρα μια βαθιά ανάσα. «Αν μάθουν και για το μπάνιο, που περιμένεις μία ώρα για να ζεστάνει λίγο νερό ο θερμοσίφωνας σίγουρα θα ζηλέψουν». 16
7 «Λούτσι!» Η μαμά δίπλωσε την εφημερίδα της και με κοίταξε με μάτια που πετούσαν σπίθες. «Και παλιά έτσι έκαναν οι άνθρωποι για να έχουν ζεστό νερό και κανείς δεν έπαθε ποτέ τίποτα. Θα έπρεπε να χαίρεσαι που μένεις εδώ και όχι σε κάποια απρόσωπη πολυκατοικία. Η βίλα είναι παλιά και απερίγραπτα όμορφη. Ποιος άλλος έχει θερμοσίφωνα-αντίκα τη σήμερον ημέρα;» «Αυτό λέω κι εγώ! Κανένας!» Απέστρεψα το βλέμμα. Η μαμά μου εργαζόταν ως συντηρήτρια αρχαιοτήτων, δηλαδή εκθείαζε καθετί που ήταν κατασκονισμένο ή χαλασμένο. Έλαμπε από χαρά όταν έδινε στα παλιά αντικείμενα την αρχική τους αίγλη. Γι αυτό και συχνά τη φωνάζαμε «νοσοκόμα αρχαιοτήτων», πράγμα που δεν την ενοχλούσε καθόλου. Το πιο πολυφορεμένο ρούχο της ήταν η ρόμπα εργασίας της, λερωμένη με χρώματα και γύψο. Τη φορούσε και καθόταν, γονάτιζε ή ξάπλωνε πάνω σε σκαλωσιές μέσα σε εκκλησίες, έπιανε το πινέλο της και αποκαθιστούσε τοιχογραφίες που κανένας δε διέκρινε πια εκτός από την ίδια. Και μπορεί στη Βίλα Εύα να μην υπήρχαν τοιχογραφίες, υπήρχε όμως μπόλικη παμπάλαια σαβούρα, που χρειαζόταν επειγόντως τη βοήθειά της. Κοίταξα τον Μπένο, που είχε αρπάξει την ευκαιρία: η μαρμελάδα είχε εξαφανιστεί στο στόμα του και το ψωμί κάπου κάτω από το τραπέζι. Σηκώθηκε και πήγε να βρει τα λέγκο του. Έπνιξα ένα γελάκι για να μην τον μαρτυρήσω. «Δυστυχώς, τα Σάββατα ο φούρνος εδώ κλείνει το με- 17
8 σημέρι». Η μαμά ήπιε μια τελευταία γουλιά από τον καφέ της και με κοίταξε. «Χρειαζόμαστε επειγόντως ψωμί για αύριο. Ξέρω, μόλις ξύπνησες, αλλά έχουμε τόσες δουλειές να» «Ναι, ναι, πάω. Κανένα πρόβλημα». Εδώ και έναν χρόνο η σαββατιάτικη επίσκεψη στον φούρνο ανήκε στα καθήκοντά μου. «Ευχαριστώ, αγάπη μου» είπε η μαμά με γλυκιά φωνή. «Ο φούρνος είναι ευθεία κάτω απ το σπίτι, λίγο πριν τη διασταύρωση». «Οκέι». Έβαλα γρήγορα το πιάτο μου στον νεροχύτη. Βασικά χαιρόμουν που είχα λόγο να ξεπορτίσω. Έπλυνα τα δόντια μου και προς στιγμήν αναρωτήθηκα ποιος ήταν ο πιο γρήγορος τρόπος να τιθασεύσω τα μαλλιά μου σε ένα χτένισμα. Αλλά ούτε και σήμερα βρήκα πολλές λύσεις για τα καστανόξανθα πράσα μου. Τελικά τα έπιασα κοτσίδα πρώτον δεν είναι χτένισμα που πολυτραβάει την προσοχή και δεύτερον φτιάχνεται γρήγορα. Μπήκα στο χολ, πήρα τα λεφτά που είχε αφήσει η μαμά, φόρεσα τα αθλητικά μου, πέταξα ένα «Τα λέμε» και έκλεισα πίσω μου την πόρτα. Πήδηξα τα τέσσερα σκαλιά της βεράντας μας και κατέβηκα την οδό Λαβέντελβεγκ για να πάω στον φούρνο. Οι φράκτες των κήπων δεξιά κι αριστερά μού έφταναν μόνο μέχρι το γόνατο και, ως παιδί της πόλης, το βρήκα ασυνήθιστο. Ο φούρνος δεν ήταν μακριά. Αναγνώρισα από μακριά την ταμπέλα με το ζωγραφισμένο κρουασάν. Όταν έφτα- 18
9 σα στο τέλος του δρόμου, άνοιξα την πόρτα και προς στιγμή τρόμαξα με το καμπανάκι που κουδούνισε πάνω απ το κεφάλι μου. Ο χώρος είχε παλιομοδίτικη διακόσμηση, ήταν στενός και οι άνθρωποι συνωστίζονταν. Κλασικό συνοικιακό μαγαζάκι! Συμπάθησα αμέσως τον καινούριο μας φούρναρη και στήθηκα στην ουρά. Οι μυρωδιές από ζεστά ψωμάκια βανίλια και κανέλα ήταν υπέροχες. Μπροστά μου στέκονταν δύο αγόρια. Το ένα γύρισε προς το μέρος μου. Με περνούσε σχεδόν ένα κεφάλι και τουλάχιστον δύο τάξεις στο σχολείο. Πριν προλάβω να στρέψω το βλέμμα αλλού, εκείνο ανασήκωσε το φρύδι. Αμέσως ένιωσα τη θερμοκρασία μου ν ανεβαίνει. Ύστερα μου χαμογέλασε κιόλας. Προσευχόμουν να μη γίνω πάλι κατακόκκινη! Το έκανα με μεγάλη επιτυχία κάθε φορά που ένιωθα άβολα. «Γεια» είπε. «Είσαι καινούρια εδώ;» Τσακ! Το σώμα μου άρχισε αμέσως να μεταμορφώνεται σε σπίρτο. Άκαμπτο σαν μπαστούνι και στην κορυφή το κόκκινο κεφάλι. «Εμ μετακομίσαμε χτες στη Βίλα Εύα» είπα μόνο και μόνο για να πω κάτι. «Εκείνο το παλιό σπίτι με» «Μιλάς σοβαρά; Μένεις στη Βίλα Εύα;» Άνοιξε διάπλατα τα μάτια του και σκούντησε το καστανό αγόρι δίπλα του. Το χαμόγελό του έγινε πλατύτερο. «Τι έχεις να πεις, Ματς; Μένει δίπλα μας. Στην αγαπημένη σου στοιχειωμένη βίλα!» Στοιχειωμένη βίλα; Καλά αρχίσαμε. Είμαι εδώ λιγότερο 19
10 από μία μέρα και ήδη ο κόσμος γελάει μαζί μου που μένω στη Βίλα Εύα. Πήρα μια βαθιά ανάσα και έσφιξα τα χείλη. Ο Ματς, το αγόρι με τις καστανές μπούκλες, έκανε έναν εκνευρισμένο μορφασμό. «Βούλωσ το, Λέον!» Ο ξανθός γέλασε και του έριξε ένα φιλικό χτύπημα στον ώμο. «Μην τον ακούς» είπε και στράφηκε πάλι προς το μέρος μου. «Ο αδερφός μου έχει μανία με τη Βίλα Εύα. Τώρα θα έρχεται επίσκεψη κάθε μέρα για να του κάνεις ξενάγηση». Έσκυψε φευγαλέα προς το μέρος μου και ψιθύρισε: «Θέλει να ανακαλύψει το μεγάλο μυστικό». «Τι σπαστικός που είσαι!» Ήταν σειρά του Ματς να κοκκινίσει. Μάλλον από θυμό όμως, παρά από αμηχανία. Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, μου έριξε ένα αδιευκρίνιστο βλέμμα. Έπειτα στράφηκε στη γυναίκα στο ταμείο. «Εμ γεια. Θέλω έξι ψωμάκια, ένα κρουασάν και μία φραντζόλα». Ο Λέον συνέχισε να μου χαμογελάει. «Μήπως έχεις και όνομα, κορίτσι από τη Βίλα Εύα;» «Ναι, έχω όνομα» απάντησα και σήκωσα το πιγούνι μου προς τα πάνω, γιατί ένιωθα άβολα με όλα αυτά. Εκείνη τη στιγμή ο Ματς πλήρωσε και έβαλε στο χέρι του Λέον μία από τις σακούλες. Έκανε ένα φευγαλέο νεύμα προς το μέρος μου και βγήκε βιαστικά απ το μαγαζί μαζί με τον αδερφό του. Παρήγγειλα γρήγορα ένα ψωμί και τέσσερα κρουασάν, παριστάνοντας πως δεν άκουσα τη φωνή του Λέον, που φώναξε «Γεια χαρά, κυρία Ναι, έχω όνομα!». 20
11 Στην επιστροφή περπάτησα με διπλάσια ταχύτητα. Έφτασα μπροστά στο σπίτι μας και κοντοστάθηκα. Τι να εννοούσε ο Λέον όταν είπε ότι ο αδερφός του έχει μανία με τη Βίλα Εύα; Τι αγόρι είναι αυτό που παθιάζεται με ένα παλιό σπίτι; Και γιατί το είπε «στοιχειωμένο»; Άνοιξα αργά την πόρτα του κήπου και κοίταξα ψηλά τους τοίχους του σπιτιού. Εξωτερικά η βίλα έμοιαζε με μικρό παλατάκι, που το βούτηξαν στο γλάσο και μετά το στόλισαν τουλάχιστον αν την έβλεπες από μακριά με μισόκλειστα μάτια. Χτες που φτάσαμε, η μαμά μουρμούριζε συνέχεια «μαγικό» και έδειχνε τα κάγκελα με τα περίτεχνα σχέδια, τα ατελείωτα πηχάκια στα παράθυρα και τα πολύχρωμα τζάμια. Όταν όμως πλησίαζες, γινόταν φανερό: το σπίτι ήταν ένα βήμα πριν την κατάρρευση. Η πρόσοψη είχε φθαρεί στις γωνίες, τα παράθυρα δεν έκλειναν καλά, το λούστρο ξεφλούδιζε, υπήρχαν παράξενες μυρωδιές και παντού στους τοίχους και στα τζάμια σκαρφάλωνε άγριος κισσός. Το χειρότερο όμως ήταν η τοποθεσία της βίλας. Έξι ολόκληρες ώρες για να φτάσουμε στην ονειρεμένη κωμόπολη στη μέση του πουθενά, λίγο πριν τα ολλανδικά σύνορα. Σκυλοβαρεθήκαμε στο αυτοκίνητο. Όταν είσαι πέντε, μπορεί και να σου αρέσουν οι μετακομίσεις, αλλά στα δεκατρία σου σίγουρα όχι! Πλησίασα αργά στη βεράντα μπροστά από την είσοδο. Μακάρι να μη μάλωνε ποτέ ο μπαμπάς με τον διευθυντή του σχολείου του. Έτσι δε θα έψαχνε αλλού για θέση καθηγητή μουσικής, ούτε θα πρότεινε να μετακο- 21
12 μίσουμε και τώρα δε θα βρισκόμουν εγκλωβισμένη στην οδό Λαβέντελβεγκ 33 της Υπνούπολης. Ως συνήθως, άρχισα να φαντάζομαι πως είχα μυστικές υπερδυνάμεις και μπορούσα να αλλάξω τα πάντα. Και υπήρχαν μπόλικα που θα άλλαζα. Πρώτα απ όλα θα σταματούσα να κοκκινίζω τόσο εύκολα, ή να χάνω τα λόγια μου κάθε φορά που μου μιλάει κάποιος και έτσι δε θα χρειαζόταν να ντρέπομαι για τίποτα. Και πάνω απ όλα: θα έκανα τα μαγικά μου για να γυρίσω στο παλιό μας σπίτι. Δυστυχώς, όμως, δεν ήξερα να κάνω μαγικά και από υπερδυνάμεις δε διέθετα ούτε μία. Αποδώ και πέρα η ζωή μου θα γινόταν βαρετή και από πάνω θα ήμουν και ολομόναχη. Σκέφτηκα πως σύντομα θα πήγαινα στο ίδιο σχολείο όπου διδάσκει ο μπαμπάς και ανατρίχιασα. Πόσο πιο ρεζίλι μπορούσα να γίνω; Παραμέρισα τη σκέψη γρήγορα. Ήταν ακόμη καλοκαίρι, άρα και περίοδος χάριτος για μένα. Φτάνει να μην ξανασυναντούσα τον Λέον. Πήρα στα χέρια μου το κινητό: ούτε σήμερα είχα σήμα. Οπότε δε γινόταν να στείλω φωτογραφίες του σπιτιού στη Μόνα, την κολλητή μου να το δει και να μου πει μια κουβέντα συμπαράστασης. Αναστέναξα. Η Μόνα έμενε στο Βερολίνο, εκατό χιλιόμετρα αποδώ. Αν βρισκόταν πιο κοντά, θα ήταν καλύτερα τα πράγματα. Τι θα έκανα χωρίς αυτήν; Μήπως να την έπαιρνα τηλέφωνο; Αλλά θα κοιμόταν τώρα. Αν δεν είχε σχολείο ή άλλο λόγο να ξυπνήσει νωρίς, απλά δεν το έκανε. Εξάλλου βρισκόταν 22
13 στην Ιταλία με τους γονείς της, όπως κάθε καλοκαίρι. Παρηγορήθηκα στη σκέψη αυτή και έκρυψα το κινητό μου. Προσπάθησα να διώξω τις αρνητικές σκέψεις και κοίταξα τον Μπένο, που κλοτσούσε την μπάλα πέρα δώθε στον κήπο. Ακούμπησα τη σακούλα με το ψωμί δίπλα στην πόρτα, έκατσα στα σκαλιά της βεράντας μας και έμεινα να τον χαζεύω. Μια σμάλτινη πινακίδα πάνω από το κεφάλι μου κουνήθηκε από τον αέρα. Τα γράμματα είχαν ξεφτίσει και διαβάζονταν με δυσκολία. Τα μάτια είναι το κλειδί για την ψυχή, αλλά η μύτη είναι η πύλη, διάβασα με κόπο. Μύτη; Λες να αναφερόταν στις παράξενες μυρωδιές του σπιτιού; Ένα περίεργο συναίσθημα απλώθηκε στο στομάχι μου. Ξαφνικά αναρωτήθηκα αν όντως τα έβρισκα παράξενα όλα αυτά, ή μήπως λίγο τρομακτικά. Πού στο καλό είχαμε έρθει; 23
14 Μέσα στην παλιά βίλα υπάρχει μια παράξενη μυρωδιά μυρίζει σαν χίλια πράγματα ταυτόχρονα. Αυτό είναι το πρώτο που παρατηρεί η Λούτσι όταν φτάνει στο νέο της σπίτι. Αλλά οι μυρωδιές δεν οδηγούν πουθενά και το κλειδί που βρίσκει κάτω από τις ξύλινες σανίδες δεν ταιριάζει σε καμιά κλειδαριά. Άραγε υπάρχει κάποιο κρυφό δωμάτιο στη βίλα; Μαζί με τον μικρό της αδερφό, Μπένο, και το γειτονόπουλο, Ματς, η Λούτσι αρχίζει την εξερεύνηση. Και όταν καταφέρνουν να μπουν στο μυστικό κομμάτι της βίλας, τα παιδιά δεν πιστεύουν στα μάτια τους. Στο δωμάτιο υπάρχουν ράφια που φτάνουν ως το ταβάνι, φορτωμένα με αμέτρητα μπουκαλάκια αρωμάτων, το ένα δίπλα στο άλλο. Κάποια λαμπυρίζουν, κάποια άλλα βγάζουν φυσαλίδες και όλα κρύβουν εκπλήξεις, αλλά και κινδύνους. Ειδικά ένα συγκεκριμένο μπουκαλάκι θα ήταν καλύτερο να έμενε για πάντα κλειστό ISBN: από 9 ετών ΒΟΗΘ. ΚΩΔ. MHX/ΣΗΣ 81737
Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο
4 Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο Σεβάχ. Για να δει τον κόσμο και να ζήσει περιπέτειες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ
ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ * Αυτά τα τελευταία μην τα δένουμε και κόμπο όμως. Δυστυχώς... ΥΠΟΘΕΣΗ: ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΒΡΑΒΕΙΑ (ΚΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΦΙΛΙΑ)* Εικόνες: Λέλα Στρούτση ΑΘΗΝΑ Τετάρτη, 7.00 το πρωί Το φως ήταν λιγοστό.
Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη
διαβάζω ιστορίες Αποστολή Κρυμμένος Θησαυρός Λίνα Σωτηροπούλου Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη 11 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Το δώρο της γιαγιάς Μόλις χτύπησε το ξυπνητήρι, με έπιασε πανικός. Δεν μπορούσα να καταλάβω για ποιον
Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.
Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Κάθεται στο παράθυρο του δωματίου της και σκέφτεται, στεναχωρημένη τους παλιούς της φίλους και συμμαθητές.
Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό
- Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό μου να παίξουμε; Αν θέλει, ναι. Προσπάθησε να μην
Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών
Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης». «Ο Δημήτρης
Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»
Ο εγωιστής γίγαντας Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» 2010-2011 Κάθε απόγευμα μετά από το σχολείο τα παιδιά πήγαιναν για να παίξουν στον κήπο του γίγαντα.
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ (Αόρατος) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κάποτε στη γη γεννήθηκε το Όνειρο. Το όνομά του δεν ήταν έτσι, όμως επειδή συνεχώς ονειρευόταν, όλοι το φώναζαν Όνειρο. Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, ήταν σαν
το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης
το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης του 8ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών 2013-2014 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βάτραχος που τον έλεγαν "Φρογκ" και πήγαινε στην 5η Δημοτικού.
«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»
«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1 ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ τι πιστεύω για την εξαφάνιση, αλλά δώσε μου λίγο χρόνο. Όχι,
Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω.
1 Εδώ και λίγες μέρες, ένα από τα πάνω δόντια μου κουνιόταν και εγώ το πείραζα με τη γλώσσα μου και μερικές φορές με πονούσε λίγο, αλλά συνέχιζα να το πειράζω. Κι έπειτα, χτες το μεσημέρι, την ώρα που
ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ
ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα κόκκινο μπαλόνι σε έναν παιδότοπο. Ήταν μόνο του και παρόλο που τα παιδάκια έπαιζαν μαζί του, δεν είχε κανέναν φίλο που να είναι σαν κι αυτό. Όλη
«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»
ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 «Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» (Φλώρινα - Μακεδονία Καύκασος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011
Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή
Αγγελική Δαρλάση Το παλιόπαιδο Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή σε όλους αυτούς που οραματίστηκαν έναν καλύτερο κόσμο και προσπαθούν για να γίνει, έστω και λίγο, καλύτερος 6 «Φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη
Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών
Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».
Πρόλογος. Καλή τύχη! Carl-Johan Forssén Ehrlin
Πρόλογος Νιώθουμε πολύ άσχημα όταν βλέπουμε ένα παιδί να κλαίει ή να πονάει χωρίς να μπορούμε να κάνουμε κάτι, ιδιαίτερα αν είμαστε γονείς. Ανάλογα με τις περιστάσεις τα παιδιά είναι άλλοτε χαρούμενα,
ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους
ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Γεννήθηκα πολύ μακριά. Δεν γνωρίζω ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους θυμάμαι. Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό σαν ανάμνηση
κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος
14 Φτάνοντας λοιπόν ο Νικήτας σε μια από τις γειτονικές χώρες, εντυπωσιάστηκε από τον πλούτο και την ομορφιά της. Πολλά ποτάμια τη διέσχιζαν και πυκνά δάση κάλυπταν τα βουνά της, ενώ τα χωράφια ήταν εύφορα
Μια φορά κι έναν καιρό
Χριστουγεννιάτικο παραμύθι; Μια φορά κι έναν καιρό Αλλά μήπως δεν ήταν μια φορά κι έναν καιρό, μα μόλις χτες; Ή μήπως όλα αυτά που θα σας αφηγηθώ γίνανε πριν από λίγα μόνο χρόνια; Τι να σας πω κι εγώ;
Εικόνες: Eύα Καραντινού
Εικόνες: Eύα Καραντινού H Kοκκινοσκουφίτσα Mια φορά κι έναν καιρό, έμεναν σ ένα χωριουδάκι μια γυναίκα με το κοριτσάκι της, που φορούσε μια κόκκινη σκουφίτσα. Γι αυτό ο κόσμος την φώναζε Κοκκινοσκουφίτσα.
Κάτι μου λέει πως αυτή η ιστορία δε θα έχει καλό
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ! Κάτι μου λέει πως αυτή η ιστορία δε θα έχει καλό τέλος. Κρέμομαι στο χείλος ενός γκρεμού από τις άκρες των σπασμένων μου νυχιών. Το μόνο πράγμα που βρίσκεται ανάμεσα σ εμένα
Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη
Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη υπάρχει ένα σπίτι με άσπρα παράθυρα. Μέσα σε αυτό θα βρούμε ένα χαρούμενο δωμάτιο, γεμάτο γέλια και φωνές, και δυο παιδιά που θέλω να σας γνωρίσω «Τάσι, αυτή η πιτζάμα σού
Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά
1 Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά με τη μουσούδα μου στο πρόσωπό της, τόσο όσο χρειαζόταν
Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα...
Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα... Αμέσως έβγαλα το κινητό από τη θήκη και έστειλα μήνυμα στο κινητό της μαμάς πού
Η καλύτερη στιγμή των Χριστουγεννιάτικων διακοπών
Η καλύτερη στιγμή των Χριστουγεννιάτικων διακοπών Κ.Ν Α.Κ.Γ.Κ Η καλύτερη στιγμή μου ήταν η Πρωτοχρονιά που όταν ο παππούς μου έκοβε τη βασιλόπιτα και εγώ κέρδισα το φλουρί που ήταν ένα ευρώ. Ο Μπαμπάς
Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών
Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».
Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα.
1. Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα. Καιρό είχες να ρθεις, Κλουζ, μου είπε ο κύριος Κολχάαζε, ανοιγοκλείνοντας το ψαλίδι του επικίνδυνα κοντά στο αριστερό μου αυτί. Εγώ τα αγαπώ τ αυτιά μου. Γι αυτό
Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών
Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».
μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Δύο Σε μια σπουδαία αρχαία πόλη που την έλεγαν Ουρούκ, ζούσε ένας νεαρός βασιλιάς, ο Γκιλγκαμές. Πατέρας του Γκιλγκαμές ήταν ο βασιλιάς Λουγκαλμπάντα και μητέρα του η
Παπαγεωργίου Αννα-Μαρία του Αθανασίου, 10 ετών
Παπαγεωργίου Αννα-Μαρία του Αθανασίου, 10 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο
Δύο ιστορίες που ρωτάνε
...... Δύο ιστορίες που ρωτάνε Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος Σελιδοποίηση - Μακέτα εξωφύλλου: Ευθύµης Δηµουλάς 1991 MANOΣ KONTOΛEΩN & EKΔOΣEIΣ «AΓKYPA» Δ.A. ΠAΠAΔHMHTPIOY A.B.E.E. Η παρούσα 18η έκδοση, Φεβρουάριος
2 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΚΟΤΣΙΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΖΑΝΝΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ: «ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΑΙΡΗ»
2 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΚΟΤΣΙΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΖΑΝΝΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ: «ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΑΙΡΗ» Δεν είχε καλά χαράξει και η κυρία Μαίρη άνοιξε το μαγαζί. Πέταξε τα
Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης
Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο: «ημέρα της αποχώρησης Αγαπημένο μου
ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΕΓΓΟΝΟΣ: Παππού, γιατί προτιμάς να βάζεις κανέλα και όχι κύμινο στα σουτζουκάκια; ΠΑΠΠΟΥΣ: Το κύμινο είναι κομματάκι δυνατό. Κάνει τους ανθρώπους να κλείνονται
Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών
Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».
Γεωργαλή Μελίνα του Νικολάου, 11 ετών
Γεωργαλή Μελίνα του Νικολάου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».
ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ:
ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2007-2008 Τάξη: Γ 3 Όνομα: Η μύτη μου είναι μεγάλη. Όχι μόνο μεγάλη, είναι και στραβή. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο με λένε Μυτόγκα. Μα η δασκάλα τα μαλώνει: Δεν
17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ
το Δημοτικό η δασκάλα λέει στους μαθητές της: -Παιδιά, ελάτε να κάνουμε ένα τεστ εξυπνάδας! Ριχάρδο, πες μου ποιο είναι αυτό το ζωάκι: Περπατά στα κεραμίδια, έχει μουστάκι, κάνει νιάου και αλλά έχει και
Βρισκόμαστε σε ένα μικρό νησί, που βρίσκεται εκεί που ο κόσμος, όχι όλος, πίστευε και θα πιστεύει ότι παλιά υπήρχε η Ατλαντίδα, δηλαδή για να σας
Βρισκόμαστε σε ένα μικρό νησί, που βρίσκεται εκεί που ο κόσμος, όχι όλος, πίστευε και θα πιστεύει ότι παλιά υπήρχε η Ατλαντίδα, δηλαδή για να σας βοηθήσουμε να καταλάβετε το νησάκι αυτό βρίσκεται ανάμεσα
Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους,
Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους, μια γριά γυναίκα. Τ όνομά της ήταν Μαραλά. Κανένας δεν
ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι
ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ Α 1 2017-2018 6 ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου Περιλήψεις βιβλίων που έχουν διαβάσει τα παιδιά από τη σειρά «μικρές καληνύχτες». Η Τρίτη μάγισσα Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι Μου έκανε εντύπωση
«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός»
ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 «Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» (Πόντος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια
Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου
Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου Σε μια αυλή, ζούσαν καμιά δεκαριά γαλοπούλες, μαύρες και με μακριούς λαιμούς κι όλη την ώρα φώναζαν γλου-γλου-γλου. Αχώριστες ήταν και τριγυρνούσαν και τσιμπολογούσαν. Κι έτσι
Δύο μικρά δεινοσαυράκια θέλουν να πάνε σχολείο μαζί με τα παιδάκια
Αναστασία Τζαβάρα Δύο μικρά δεινοσαυράκια θέλουν να πάνε σχολείο μαζί με τα παιδάκια Μέσα σε μια πολιτεία δεινοσαύρων μπορείς να βρεις μεγαλόσωμους δεινόσαυρους με ουρές μακριές σαν σωλήνες, αστραφτερά
Ερωτηματολόγιο Προγράμματος "Ασφαλώς Κυκλοφορώ" (αρχικό ερωτηματολόγιο) Για μαθητές Β - Γ Δημοτικού
Ερωτηματολόγιο Προγράμματος "Ασφαλώς Κυκλοφορώ" (αρχικό ερωτηματολόγιο) Για μαθητές Β - Γ Δημοτικού Tάξη & Τμήμα:... Σχολείο:... Ημερομηνία:.../.../200... Όνομα:... Ερωτηματολόγιο Προγράμματος "Ασφαλώς
Η πριγκίπισσα με τη χαρτοσακούλα
Η πριγκίπισσα με τη χαρτοσακούλα Ρόμπερτ Μανσκ Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου Κάποτε υπήρχε μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν Ελισάβετ Ζούσε σε ένα κάστρο και είχε ακριβά ρούχα πριγκίπισσας Επρόκειτο
Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής
Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Ο Μικρός Πρίγκιπας έφτασε στη γη. Εκεί είδε μπροστά του την αλεπού. - Καλημέρα, - Καλημέρα, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, ενώ έψαχνε να βρει από πού ακουγόταν η
Η Αλφαβητοχώρα. Γιώργος Αμπατζίδης. Ελλάδα. A sea of words 5 th year
Η Αλφαβητοχώρα Γιώργος Αμπατζίδης. Ελλάδα Η μέρα έμοιαζε συνηθισμένη στην Αλφαβητοχώρα. Ο κύριος ې διαφήμιζε τα φρέσκα λαχανικά του στο μανάβικο δείχνοντας με καμάρι πως το μαρούλι είχε ακόμα την πρωινή
Κείμενα Κατανόησης Γραπτού Λόγου
Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας Πιστοποίηση Επάρκειας της Ελληνομάθειας 18 Ιανουαρίου 2013 A2 Κείμενα Κατανόησης Γραπτού Λόγου Διάρκεια Εξέτασης 30 λεπτά Διάρκεια Εξέτασης 30 λεπτά Ερώτημα 1 (7 μονάδες) Διαβάζετε
Μια φορά και ένα καιρό, σε μια μουντή και άχρωμη πόλη κάπου στο μέλλον, ζούσαν τρία γουρουνάκια με τον παππού τους. Ο Ανδρόγεως, το Θρασάκι και ο
Μια φορά και ένα καιρό, σε μια μουντή και άχρωμη πόλη κάπου στο μέλλον, ζούσαν τρία γουρουνάκια με τον παππού τους. Ο Ανδρόγεως, το Θρασάκι και ο Χαρίδημος. Τις μέρες τους τις περνούσαν βαρετά και μονότονα
ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ. ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις;
ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις; ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ Μια χαρά είμαι. Εσύ; ΑΡΗΣ Κι εγώ πολύ καλά. Πάρα πολύ καλά! ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ Σε βλέπω
Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή
Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή Τζήκου Βασιλική Το δίλημμα της Λένιας 1 Παραμύθι πού έχω κάνει στο πρόγραμμα Αγωγής Υγείας που είχε τίτλο: «Γνωρίζω το σώμα μου, το αγαπώ και το φροντίζω» με την βοήθεια
Τα παραμύθια της τάξης μας!
Τα παραμύθια της τάξης μας! ΟΙ λέξεις κλειδιά: Καρδιά, γοργόνα, ομορφιά, πυξίδα, χώρα, πεταλούδα, ανηφόρα, θάλασσα, φάλαινα Μας βοήθησαν να φτιάξουμε αυτά τα παραμύθια! «Χρυσαφένια χώρα» Μια φορά κι έναν
Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο
Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Ο Ηλίας ανεβαίνει Ψηλά Ψηλότερα Κάθε Μάρτιο, σε μια Χώρα Κοντινή, γινόταν μια Γιορτή! Η Γιορτή των Χαρταετών. Για πρώτη φορά,
17.Β. ΜΙΚΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ 4 - ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΡΙΑ
Ήταν ο Σοτός στην τάξη και η δασκάλα σηκώνει την Αννούλα στον χάρτη και τη ρωτάει: Αννούλα, βρες μου την Αμερική. Σην βρίσκει η Αννούλα και ρωτάει μετά τον Σοτό η δασκάλα: -Σοτέ, ποιος ανακάλυψε την Αμερική;
ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love)
http://hallofpeople.com/gr.php?user=κοέν%20λέοναρντ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ Στίχοι τραγουδιών του Από το http://lyricstranslate.com/el/leonard-cohen-lyrics.html (Ain t no cure for love) Σε αγαπούσα για πολύ, πολύ
μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Τέσσερα ΜΠΡΟΜΠΝΤΙΝΓΚΝΑΓΚ Έπειτα από το ταξίδι του στη μικροσκοπική χώρα των Λιλλιπούτειων, ο Γκιούλλιβερ έμεινε στο σπίτι με τη γυναίκα του και τα παιδιά του αλλά πριν περάσουν
ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη
ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 [3] Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αφιερωμένο στον πατέρα μου Αλκιβιάδη Copyright
3 ο βραβείο ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ. Βασιλεία Παπασταύρου. 1 ος Πανελλήνιος διαγωνισμός λογοτεχνικής έκφρασης για παιδιά (2010-2011)
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ 1 ος Πανελλήνιος διαγωνισμός λογοτεχνικής έκφρασης για παιδιά (2010-2011) 3 ο βραβείο Βασιλεία Παπασταύρου 1 ο Δημοτικό Σχολείο Ν. Ερυθραίας 2 Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ο Καραγκιόζης
ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ.
ΣΤΡΑΓΓιΣΜΑ ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ. ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ, ΠΟΥ ΕΣΥ Κι Η ΑΔΕΛΦΗ ΣΟΥ ΛΕιΠΑΤΕ, ΤΗΣ ΤΑ 'ΠΑ ΟΛΑ. ΜΕ ΑΚΟΥΓΕ ΣΟΒΑΡΗ.
Μαρία Κωνσταντινοπούλου Ψυχολόγος - ειδική παιδαγωγός
ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ Ένα παραμύθι για τη διαφορετικότητα, για μικρούς αλλά και για μεγάλους (αυτισμός) Τα παιδιά είναι ελεύθερα να ζωγραφίσουν τις παρακάτω σελίδες όπως αυτά αισθάνονται... Μαρία Κωνσταντινοπούλου
ΙΑ ΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ
1η Σελίδα Η Γιώτα θα πάει για πρώτη φορά κατασκήνωση. Φαντάζεται πως θα περάσει πολύ άσχημα μακριά από τους γονείς και τα παιχνίδια της για μια ολόκληρη εβδομάδα. Αγχώνεσαι ή νοιώθεις άβολα όταν είσαι
Modern Greek Beginners
2017 HIGHER SCHOOL CERTIFICATE EXAMINATION Modern Greek Beginners ( Section I Listening) Transcript Familiarisation Text Τι θέλεις να σπουδάσεις του χρόνου; Θέλω να γίνω φαρμακοποιός. Σε ποιο πανεπιστήμιο;
Η χριστουγεννιάτικη περιπέτεια του Ηλία
Βασίλης Τερζόπουλος Ο Ηλίας ζει παρέα με τον σκύλο του τον Ρούντολφ και δουλεύει στο ταχυδρομείο της πόλης του. Όταν μεγάλωσε, όμως, πήρε μια σημαντική απόφαση και κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς βρίσκεται
Ερωτηματολόγιο Προγράμματος "Ασφαλώς Κυκλοφορώ" (αρχικό ερωτηματολόγιο) Για μαθητές Δ - Ε - ΣΤ Δημοτικού
Ερωτηματολόγιο Προγράμματος "Ασφαλώς Κυκλοφορώ" (αρχικό ερωτηματολόγιο) Για μαθητές Δ - Ε - ΣΤ Δημοτικού Tάξη & Τμήμα:... Σχολείο:... Ημερομηνία:.../.../200... Όνομα:... Ερωτηματολόγιο Προγράμματος "Ασφαλώς
Ανδρέας Αρματάς Φραντσέσκα Ασσιρέλλι
Ανδρέας Αρματάς Φραντσέσκα Ασσιρέλλι Η Λελέκα δεν είναι μόνη Πολλά παιδιά ταλαιπωρούνται από φοβίες και νιώθουν ανήμπορα να τις αντιμετωπίσουν. Υπάρχουν όμως και πολλά παιδιά που ξεπερνούν τελικά τους
Την επομένη ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε καλημέρα.
Τ ην πρώτη μέρα, την είδα να χαμογελάει. Ήθελα αμέσως να τη γνωρίσω. Ήμουν σίγουρη ότι δεν θα τη γνώριζα. Δεν ήμουν ικανή να την πλησιάσω. Πάντα περίμενα τους άλλους να το κάνουν και ποτέ δεν ερχόταν κανείς.
λινη βάση του κουνιστού αλόγου την είχε μισοφάει
ταν παραμονή Χριστουγέννων και ο Θίοντορ πάλευε ν ανοίξει ένα χαρτόκουτο. Και το χαρτόκουτο τον κέρδιζε. Κάποιος είχε επιδείξει μεγάλο ζήλο χρησιμοποιώ ντας την κολλητική ταινία. Κάποιος ήθελε να είναι
Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα.
Ήρθε ένας νέος μαθητής στην τάξη. Όλοι τον αποκαλούν ο «καινούριος». Συμφωνείς; 1 Δεν είναι σωστό να μη φωνάζουμε κάποιον με το όνομά του. Είναι σαν να μην τον αναγνωρίζουμε. Σωστά. Έχει όνομα και με αυτό
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ολοκαίνουριο κόκκινο τετράδιο. Ζούσε ευτυχισμένο με την τετραδοοικογένειά του στα ράφια ενός κεντρικού βιβλιοπωλείου.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ολοκαίνουριο κόκκινο τετράδιο. Ζούσε ευτυχισμένο με την τετραδοοικογένειά του στα ράφια ενός κεντρικού βιβλιοπωλείου. Κάθε μέρα έμπαινε πολύς κόσμος στο βιβλιοπωλείο και
Από τους μαθητές/τριές Μπεγκέγιαγ γ Χριστιάνα Παπαδάκης Χριστόφορος Παπαδάκης Π Κωνσταντίνος Ροδουσάκης Μάνος Ραφτοπούλου Πόπη
BULLING Από τους μαθητές/τριές έ Μπεγκέγιαγ γ Χριστιάνα Παπαδάκης Χριστόφορος Παπαδάκης Π Κωνσταντίνος Ροδουσάκης Μάνος Ραφτοπούλου Πόπη Δεν έχουν όλες οι πόλεις του κόσμου ειρήνη! Κάποιες έχουν πόλεμο.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΝΑΡΑΚΗΣ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗ. Εικονογράφηση Βίλλυ Καραμπατζιά
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΝΑΡΑΚΗΣ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗ Εικονογράφηση Βίλλυ Καραμπατζιά Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί
ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε.
ιστορίες της 17 ιστορίες της Πρωτοχρονιάς Παραμύθια: Βαλερί Κλες, Έμιλι-Ζιλί Σαρμπονιέ, Λόρα Μιγιό, Ροζέ-Πιερ Μπρεμό, Μονίκ Σκουαρσιαφικό, Καλουάν, Ιμπέρ Μασουρέλ, Ζαν Ταμπονί-Μισεράτσι, Πολ Νέισκενς,
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Παιδικό δωμάτιο Κάπου στην Αθήνα ΑΓΟΡΙ Ένα αγόρι ξανθό, με μάτια που αστράφτουν, στεκόταν όρθιο μπροστά στη βιβλιοθήκη του. Το αγόρι σήκωσε το βλέμμα του ψηλά. Ήξερε τι έψαχνε.
Συγγραφή: Αλεξίου Θωμαή ΕΠΙΠΕΔΟ: A1 ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ. ΑΠΟ:
Συγγραφή: Αλεξίου Θωμαή ΕΠΙΠΕΔΟ: A1 ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΑΠΟ: alexandra2005@yahoo.gr ΠΡΟΣ:elenitsasiop@gmail.com ΘΕΜΑ: Κυριακή, στο σπίτι μου! 1 Άσκηση
Η ζωή είναι αλλού. < <Ηλέκτρα>> Το διαδίκτυο είναι γλυκό. Προκαλεί όμως εθισμό. Γι αυτό πρέπει τα παιδιά. Να το χρησιμοποιούν σωστά
Δράση 2 Σκοπός: Η αποτελεσματικότερη ενημέρωση των μαθητών σχετικά με όλα τα είδη συμπεριφορικού εθισμού και τις επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή! Οι μαθητές εντοπίζουν και παρακολουθούν εκπαιδευτικά βίντεο,
Άννα & Έλσα O ΓΗΤΕΥΤΗΣ ΤΩΝ ΑΡΚΟΥΔΩΝ. Έρικα Ντέιβιντ
Άννα & Έλσα H Αδελφικη Αγαπη Ειναι η Ισχυροτερη Μαγεια O ΓΗΤΕΥΤΗΣ ΤΩΝ ΑΡΚΟΥΔΩΝ Έρικα Ντέιβιντ Κεφάλαιο 1 Ήταν μια ασυνήθιστα ζεστή μέρα στο βασίλειο της Αρεντέλας. Η πριγκίπισσα Άννα έστρεψε το κεφάλι
ΑΝ ΚΑΙ ΖΩ ΣΤΟΝ ΒΥΘΌ, το ξέρω καλά πια. Ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους και να τους πεις όσα θέλεις είναι να γράψεις ένα
ΑΝ ΚΑΙ ΖΩ ΣΤΟΝ ΒΥΘΌ, το ξέρω καλά πια. Ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους και να τους πεις όσα θέλεις είναι να γράψεις ένα βιβλίο. Υπάρχουν έξι βιβλία με τις ιστορίες μου, μα σε όλα
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010 Έμπλεη ευγνωμοσύνης, με βαθιά
Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει
Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ
Κοσωφίδης Γεώργιος-Ιωάννης, 11 ετών
Κοσωφίδης Γεώργιος-Ιωάννης, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».
Κατερίνα Ζωντανού. Γράμματα. Στη Νεφέλη και στον Αναστάση. K.Z. Εικονογράφηση: Γεωργία Στύλου. από τον
Κατερίνα Ζωντανού Γράμματα από τον Στη Νεφέλη και στον Αναστάση. K.Z. Εικονογράφηση: Γεωργία Στύλου Τ ελευταίες μέρες του χρόνου και ο Αϊ-Βασίλης ετοιμάζεται πυρετωδώς για τη μεγάλη του αποστολή. Έχει
Πάει τόσος καιρός από το χωρισμό σας, που δε θυμάσαι καν πότε ήταν η τελευταία φορά
Πάει τόσος καιρός από το χωρισμό σας, που δε θυμάσαι καν πότε ήταν η τελευταία φορά που έκλαψες για πάρτη του! Ωστόσο, ακόμα στοιχειώνουν κάποιες σκέψεις το μυαλό σου. Ήταν μία από τις χειρότερες εμπειρίες
Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''
1 2 Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 3 Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να
Το δικό µου σκυλάκι. Ησαΐα Ευτυχία
Συχνά στη ζωή µας βρισκόµαστε στη θέση που πρέπει να υποστηρίξουµε τη γνώµη µας για να πείσουµε τους άλλους ότι έχουµε δίκαιο! Μερικές φορές το πετυχαίνουµε µερικές όχι! Η επιχειρηµατολογία απαιτεί τέχνη,
Αϊνστάιν. Η ζωή και το έργο του από τη γέννησή του έως το τέλος της ζωής του ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΒΑΚΑΛΗ-ΣΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ. Εικόνες: Νίκος Μαρουλάκης
ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΦΕΥΡΕΤΕΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΒΑΚΑΛΗ-ΣΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ Αϊνστάιν Η ζωή και το έργο του από τη γέννησή του έως το τέλος της ζωής του Εικόνες: Νίκος Μαρουλάκης Περιεχόµενα Κεφάλαιο 1:...3 Κεφάλαιο
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ Το εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα δημιουργήθηκε από την EASST, μία ανεξάρτητη μη κερδοσκοπική οργάνωση που ιδρύθηκε το 2009 στην Αγγλία με
Ο Φώτης και η Φωτεινή
Καλλιόπη Τσακπίνη Ο Φώτης και η Φωτεινή Μια ιστορία για ένα παιδί με αυτισμό Επιστημονική επιμέλεια: Σοφία Μαυροπούλου Εικονογράφηση: Κατερίνα Μητρούδα Βόλος 2007 Περιεχόμενα Προλογικό σημείωμα...1 Ο
Ο Αϊ-Βασίλης και...το όνομα του παιδιού σας...
Διαβάστε αποσπασματικά το παραμύθι: Ο Αϊ-Βασίλης και...το όνομα του παιδιού σας... Το παραμύθι είναι και για αγοράκι αλλά, για της ανάγκες του δείγματος σας παρουσιάζουμε πώς μπορεί να δημιουργηθεί ένα
O xαρταετός της Σμύρνης
...... O xαρταετός της Σμύρνης Σελιδοποίηση: Ευθύµης Δηµουλάς Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος 2009 MANOΣ KONTOΛEΩN & EKΔOΣEIΣ «AΓKYPA» Δ.A. ΠAΠAΔHMHTPIOY A.B.E.E. Λάµπρου Κατσώνη 271 & Γεωργίου Παπανδρέου
Τάξη: Γ. Τμήμα: 2ο. Υπεύθυνη τμήματος : ΑΝΕΣΤΗ ΑΣΗΜΙΝΑ. Εκθέσεις μαθητών.. ΜΑΘΗΤΗΣ: ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ.
Τάξη: Γ Τμήμα: 2ο Υπεύθυνη τμήματος : ΑΝΕΣΤΗ ΑΣΗΜΙΝΑ. Εκθέσεις μαθητών.. ΜΑΘΗΤΗΣ: ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ. Θέμα :Τι θέλω να αλλάξει στον κόσμο το 2011. Το έτος 2010 έγιναν πολλές καταστροφές στον κόσμο.
Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις
Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις µικρές γοργόνες και ήταν πολύ ευτυχισµένος. Όµως, ήταν
Μπελιμπασάκη Αγάπη του Παναγιώτη, 9 ετών
Μπελιμπασάκη Αγάπη του Παναγιώτη, 9 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».
ΕΡΓΑΣΙΕΣ. Α ομάδα. Αφού επιλέξεις τρία από τα παραπάνω αποσπάσματα που σε άγγιξαν περισσότερο, να καταγράψεις τις δικές σου σκέψεις.
Α ομάδα ΕΡΓΑΣΙΕΣ 1. Η συγγραφέας του βιβλίου μοιράζεται μαζί μας πτυχές της ζωής κάποιων παιδιών, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες. α) Ποια πιστεύεις ότι είναι τα μηνύματα που θέλει να περάσει μέσα
Μυστικά για Τσουρέκια χωρίς Ζύμωμα
Μυστικά για Τσουρέκια χωρίς Ζύμωμα Τι σας έχω; δεν είναι συνταγή αλλά θα σας βοηθήσει να φτιάξετε τέλεια τσουρέκια. Θα σας πω όλα τα μυστικά, για τα τσουρέκια μου χωρίς ζύμωμα. Ότι μπορώ να σκεφτώ, που
ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ Στη σειρά κυκλοφορούν: ΤΟΜ ΣΟΓΕΡ Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ Κείμενο: Αντώνης Παπαθεοδούλου Εικονογράφηση : Ίρις Σαμαρτζή Επιμέλεια- ιόρθωση : Mάνος Μπονάνος 2019, Εκδόσεις Κυριάκος
ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους.
ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΙΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Νούρου Εγώ Κουάμι ο αδερφός μου Ράζακ ένας φίλος που συναντήσαμε στον δρόμο Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για
Προσπάθησα να τον τραβήξω, να παίξουμε στην άμμο με τα κουβαδάκια μου αλλά αρνήθηκε. Πιθανόν και να μην κατάλαβε τι του ζητούσα.
Μια μέρα πήγαμε στην παιδική χαρά με τις μαμάδες μας. Ο Φώτης πάντα με το κορδόνι στο χέρι. Αν και ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερός μου, ένιωθα πως έπρεπε πάντα να τον προστατεύω. Σίγουρα δεν ήταν σαν όλα τα
Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου
Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου Χρόνια ήρθαν, χρόνια πάνε, και στη ζούγκλα κάποτε, ζούσε ένα μικρό λιοντάρι, ο Λεωνίδας που όμως είχε μια μεγάλη οικογένεια. Ο μπαμπάς, η μαμά, οι θείοι και οι θείες, οι παππούδες
Σακιδη Δανάη του Αλέξανδρου, 13 ετών
Σακιδη Δανάη του Αλέξανδρου, 13 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».