c c c Το HCO 3 είναι αμφιπρωτικό. Σαν οξύ HCO 3 + Η 2 Ο CO Η 3 Ο + c-x c x x 2 c (1) Σα βάση HCO 3 + Η 2 Ο Η 2 CO 3 + ΟΗ - c-y c y y = = 10 M

Transcript

1 ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΕΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΟΥ ΛΥΕΙΟΥ ΤETAΡΤΗ 1 OYNΟΥ 01 ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗ XHMEA BOXHMEA ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΗΣ ΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΘΕΜΑ Α Α.1. δ Α.. γ Α.. α. Λάθος : NaHCO Na + + HCO Το HCO είναι αμφιπρωτικό. Σαν οξύ HCO + Η Ο CO + Η Ο + x x x x a = x = a (1) Σα βάση HCO + Η Ο Η CO + ΟΗ y y y y = y = () w 9 = = 10 M a 1 (1) + a () > y > x [OH ] > [H O ], άρα βασικό διάλυμα β. Σωστό : Στο ισοδύναμο σημείο έχουμε διάλυμα NH 4 Cl (M) ΝΗ 4 Cl NH Cl NH H O NH + H O + Οπότε έχουμε όξινο ph. Ο κατάλληλος δείκτης πρέπει να μεταβάλλει το χρώμα σε περιοχή του ph που θα περιέχει το ph του ισοδύναμου σημείου. Η αλλαγή χρώματος γίνεται σε ph =,5 και ph = 5,5 όξινο που περιλαμβάνει το ph του ισοδύναμου σημείου.

2 Α.4. α. Τελικό σημείο είναι το σημείο που γίνεται η αλλαγή χρώματος του δείκτη, ενώ ισοδύναμο σημείο είναι το σημείο που γίνεται η πλήρης εξουδετέρωση. β. Το Buna S είναι συμπολυμερισμός 1, βουταδιένιου με στυλόλιο Το Buna Ν είναι συμπολυμερισμός 1, βουταδιένιου με ακρυλονιτρίλιο. Α5. Α : C CN Β : C Ι Ο OH Γ : C CΟΟΗ OH Δ : C CΟΟΝa OH E : C CΝa Z : C C Θ : CΗ=CΗ M : Μgl OΜg Σ : C OΗ Λ : l Π : C

3 ΘΕΜΑ Β Β1. Διάλυμα Δ 1 Διάλυμα Δ Διάλυμα Δ δ.ο. RNH δ.ο. HCl δ.ο. RNH Cl v 1 = 10 1 L + v = L v = 1, L n 1 n = 10 ol n = 10 ol 1 = 0,M α. ph = 11, άρα poh = (ol) RNH + HCl RNH Cl αρχ. n 1 10 αντ/παρ Δ 10 n Άρα n 1 = 10 1 ol, οπότε 1 = v β. Δ 1 () RNH + H O RNH + + OH ι.ι. 1 x 1 x x poh = = logx, άρα x = 10 M 6 x 10 = = = = 10 M γ. Στο αρχικό διάλυμα έχουμε n = 0,0 ol n = Mr = = = 45 Mr n 10 RNH ή C v H v+1 NH Mr = 14v v + 17 = 45 14v = 8 v = Άρα C H 5 NH ή NH Β. Διάλυμα Δ Διάλυμα Δ δ.ο. NH Cl δ.ο. NH Cl v = 1, L + H O v = 1L n = 0,01 ol n = 10 ol = 10 M (M) + NH Cl NH + Cl + (M) NH + H O NH + H O + ι.ι. y y y

4 10 = = = w a y 5,5 + a = y = a = 10 = [HO ] Άρα ph = lοg10 5,5 ph = 5,5 Β. Διάλυμα Δ 1 Διάλυμα Δ Διάλυμα Δ 4 (v = L) δ.ο. NH δ.ο. NH Cl δ.ο. NH v 1 = 10 1 L + v = 1L n Β = 10 ol n 1 = 10 ol n = 10 ol δ.ο. NH Cl 1 = 10 1 M = 10 M n Α = 10 ol Α = Β = 0,005M Το Δ 4 είναι ρυθμιστικό διάλυμα και ισχύει B [OH ] = 5 = 10 M A 5 poh = og[oh ] = og10 = 5 ph = 9 Β4. Έστω ότι προσθέτουμε n ol NaOH (ol) NH Cl + NaOH NH + NaCl + H O αρχ 10 n 10 αντ/ παρ n n n τελ 10 n 10 +n Άρα στο Δ 4 έχουμε : 10 + n NH n B = (10 + n ) ol, B = M 10 n NH Cl n Α = (10 n ) ol, Α = M ph = 10 poh = 4, άρα [ΟΗ ] = 10 4 Μ Το διάλυμα είναι ρυθμιστικό και ισχύει 10 + n B [OH ] = 10 = 10 n = 10 ol Α 10 n 11

5 ΘΕΜΑ Γ Γ1.α. Τα αμινοξέα περιέχουν στο μόριό τους δύο χαρακτηριστικές ομάδες: την αμινομάδα και την καρβοξυλομάδα β. Στα ευκαρυωτικά κύτταρα το αγγελιοφόρο RNA συντίθεται στον πυρήνα και είναι συμπληρωματικό του κομματιού DNA από το οποίο προκύπτει. γ. Η ινσουλίνη και η γλυκαγόνη είναι ορμόνες πεπτιδικής φύσεως, που εκκρίνονται από το πάγκρεας και ρυθμίζουν τη συγκέντρωση του σακχάρου στο αίμα. Γ. α. Σωστό Σχολικό βιβλίο σελίδες 18, 0 β. Λάθος Σχολικό βιβλίο σελίδα 18 γ. Λάθος Σχολικό βιβλίο σελίδες 75 Γ. β Γ4. γ ΘΕΜΑ Δ Δ1.α. Από τον τύπο V 0,1 V [s] v = K + [s] έχουμε : 1 = V = 10K + 1 (1) K + 0,1 V 0,4 = V = 5K + () K + 0,4 Aπό (1), () 10K + 1 = 5K + (1) K = 0, V = unit K = 0, β. V < V, άρα ο Χ είναι μη συναγωνιστικός αναστολέας Ο μησυναγωνιστικός αναστολέας προσδένεται σε περιοχή του ενζύμου διαφορετική από το ενεργό κέντρο. γ. Το S 1 το συναγωνίζεται το S για την κατάληψη θέσεων του ενεργού κέντρου, άρα έχουμε συναγωνιστική αναστολή ατά τη συναγωνιστική αναστολή η K του ενζύμου ως προς το υπόστρωμα (μειώνεται η συγγένειά τους εξαιτίας της παρέμβασης του αναστολέα). Η V παραμένει αμετάβλητη.

6 BHMA 1 Δ.α. γλυκόζη πυροσταφυλικό οξύ καταναλώνονται : ΑΤΡ παράγονται : 4 ΑΤΡ καθαρή παραγωγή : ΑΤΡ BHMA 1 β. 1 μόριο γλυκόζης μόρια πυροσταφυλικού οξέος BHMA μόρια πυροσταφυλικού οξέος μόρια ακέτυλοcoa γ. CO : παράγεται στο ο και ο βήμα ΝΑDH : παράγεται στο 1 o, ο και ο βήμα δ. CO NADH ATP GTP FADH 1 ο ΒΗΜΑ ο ΒΗΜΑ ο ΒΗΜΑ 4 6 Σύνολο