ΟΙ ΥΠΑΙΘΡΙΕΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΕΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ

Transcript

1 1 ο ΓΕΛ ΣΟΧΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΟΙ ΥΠΑΙΘΡΙΕΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΕΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Α1 ΓΕΛ ΣΟΧΟΥ 1

2 Περιεχόμενα ΠΡΟΛΟΓΟΣ... 4 MΕΡΟΣ... 5 ΠΡΩΤΟ... 5 ΥΠΑΙΘΡΙΕΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΕΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ... 6 ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ :... 7 ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ... 7 ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ... 9 ΟΡΕΙΝΗ ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ / MOUNTAIN BIKE ΣΚΙ ΒΟΥΝΟΥ/SNOWBOARD RΑPPEL / ΚΑΤΑΡΡΙΧΗΣΗ ΙΠΠΑΣΙΑ ΑΝΑΨΥΧΗΣ RAFTING ΚΑΝΟΕ-ΚΑΓΙΑΚ CANYONING ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟ ΠΛΑΓΙΑΣ SKYDIVING ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΣΚΙ KITE SURFING/KITEBOARDING ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΑ ΑΝΑΨΥΧΗΣ (SAILING) Η ΕΡΕΥΝΑ ΜΑΣ ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ Τι είναι η καλή φυσική κατάσταση για την υγεία; Αερόβια άσκηση και υγεία Ψυχολογικά οφέλη από την άσκηση

3 Γιατί το σώμα πρέπει να είναι δυνατό και ευλύγιστο; Παράγοντες που επηρεάζουν την καλή φυσική κατάσταση Η ΕΡΕΥΝΑ ΜΑΣ ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΙΠΠΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΙΠΠΙΚΟ ΟΜΙΛΟ ΣΟΧΟΥ ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΒΕΡΤΙΣΚΟ Διαδρομή ΛΙΜΝΗ ΚΟΡΩΝΕΙΑ Διαδρομή ΛΙΜΝΗ ΒΟΛΒΗ Διαδρομή ΚΟΙΛΑΔΑ ΡΕΝΤΙΝΑΣ (ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΤΕΜΠΗ) Διαδρομή ΒΟΡΕΙΟΙ ΟΡΕΙΝΟΙ ΟΓΚΟΙ - ΒΕΡΤΙΣΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΩΗΝ ΛΙΜΝΗ ΜΑΥΡΟΥΔΑ Διαδρομή ΝΟΤΙΟΙ ΟΡΕΙΝΟΙ ΟΓΚΟΙ: ΠΡΟΠΟΔΕΣ ΧΟΡΤΙΑΤΗ ΚΑΙ ΧΟΛΟΜΩΝΤΑ ΠΑΡΑΘΕΜΑ Πρώτες βοήθειες στην ορειβασία και άλλα υπαίθρια σπορ ΠΑΡΑΘΕΜΑ ΕΡΕΥΝΑ ΠΑΡΑΘΕΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

4 ΠΡΟΛΟΓΟΣ Με την ερευνητική μας εργασία που παρουσιάζουμε ολοκληρώνεται ένας σημαντικός κύκλος εργασιών της ομάδας μας. Η περίοδος που πέρασε ήταν πολύ κουραστική αλλά δημιουργική. Παρ όλες τις δυσκολίες συντονισμού που παρουσιάστηκαν θεωρούμε ότι μας πρόσφερε πολλά σε γνώσεις, ενώ βελτίωσε αισθητά τις μεταξύ μας σχέσεις στο σχολείο. Θα θέλαμε, με την ευκαιρία της παράδοσης της Ερευνητικής μας Έκθεσης να ευχαριστήσουμε: την υπεύθυνη καθηγήτρια κ. Νούση Δανάη, η οποία μας καθοδηγούσε μας επέβλεπε και μας βοηθούσε όποτε εμείς το χρειαζόμασταν. Επίσης να ευχαριστήσουμε όλους αυτούς που συμπλήρωσαν τα ερωτηματολόγια ( μαθητές, καθηγητές, αθλητές) και μας βοήθησαν στη συλλογή πληροφοριών. Σκοπός της ερευνητικής εργασίας μας, ήταν να αναζητήσουμε πληροφορίες και να γνωρίσουμε τις υπαίθριες δραστηριότητες αναψυχής. Να βρούμε τις στάσεις των συμμαθητών μας ως προς αυτές, να μάθουμε τα οφέλη τους για την υγεία μας και να προτείνουμε τρόπους και δράσεις με τις οποίες θα αποκτήσουμε θετική στάση προς τις υπαίθριες δραστηριότητες βελτιώνοντας ταυτόχρονα την υγεία μας. Στο πρώτο μέρος της εργασίας μας λοιπόν, ψάξαμε και βρήκαμε πληροφορίες για τις υπαίθριες αθλητικές δραστηριότητες. Διαλέξαμε να σας παρουσιάσουμε τις πιο ενδιαφέρουσες! Κάναμε έρευνα ανάμεσα στους μαθητές του Γυμνασίου και του Γενικού Λυκείου Σοχού για να δούμε αν και πόσο ασχολούνται με υπαίθριες αθλητικές δραστηριότητες, ποια είναι η γνώμη τους για αυτές και τους λόγους για τους οποίους συμμετέχουν ή όχι. Τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά, όταν διαπιστώσαμε ότι οι περισσότεροι αγαπούν την άθληση στη φύση και προσπαθούν να βρίσκουν χρόνο να ξεφεύγουν με αυτό τον τρόπο από την πίεση της σχολικής ζωής. Ανέλαβαν το πρώτο μέρος οι : Ανδρέου Φωτεινή, Κεμανετζή Ελένη, Ζαφειριάδου Σταματία Καρασσαβίδου Ελένη, Κυρικλίδου Δέσποινα, Κιρκινέζης Μάριος, Κυρατζάκος Βιτάλι, Ζαχαρέγκας Αλέξανδρος, Ιατρού Σωκράτης, Λέτσιος Ραφαήλ. Στο δεύτερο μέρος, προσπαθήσαμε να βρούμε για ποιους λόγους πρέπει να αθλούμαστε, με τον τρόπο που θέλει ο καθένας (εμείς στην φύση) και διερευνήσαμε το πώς επιδρά η άσκηση στην βελτίωση του καρδιοαναπνευστικού μας συστήματος. Διαπιστώσαμε ότι όσοι ασχολούνται συστηματικά με τον αθλητισμό, πετυχαίνουν να μειώσουν την καρδιακή τους συχνότητα σε κατάσταση ηρεμίας. Δηλαδή η καρδιά τους καταφέρνει με λιγότερους χτύπους να στέλνει το αίμα σε όλο το σώμα. Δουλεύει πιο αποδοτικά και κουράζεται λιγότερο! Στο δεύτερο μέρος συνεργάστηκαν οι: Λίνα Κουκουρούτσα, Ελένη Ζαΐμη, Ελένη Κιόσκου, Σοφία Γουτακόλη, Χαράλαμπος Καρασσαβίδης, Σταύρος Κατσούφης. Στο τρίτο μέρος, σας προτείνουμε χώρους όπου μπορείτε να αθληθείτε στη φύση, εδώ στον τόπο μας, καθώς μερικές συμβουλές πρώτων βοηθειών σε περίπτωση τραυματισμού. Το τρίτο μέρος έφεραν εις πέρας οι: Καρακούτας Αστέριος, Κουκουτζέλης Χρήστος, Κουμαλάτσος Θοδωρής, Ευστρατιάδης Σταμάτης, Εκούνγουε Πέτρος, Βασιλαδιώτης Δημήτρης. Οι ίδιοι επιμελήθηκαν την σύνταξη και την σελιδοποίηση της συνολικής εργασίας. 4

5

6 MΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ 5

7 ΥΠΑΙΘΡΙΕΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΕΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε όλο και περισσότεροι να ασχολούνται με τον αθλητισμό γενικά, αλλά και συγκεκριμένα με τις υπαίθριες αθλητικές δραστηριότητες. Ο όρος υπαίθριες αθλητικές δραστηριότητες ή υπαίθριες δραστηριότητες αναψυχής είναι δραστηριότητες που γίνονται στην φύση με σκοπό την αναψυχή. Στον όρο υπαίθριες δραστηριότητες δεν συμπεριλαμβάνεται η έννοια του ανταγωνισμού, όπως νοείται στα άλλα αθλήματα. Συναγωνισμός αν υπάρχει, είναι μόνο με τον εαυτό μας, όταν προσπαθούμε να ξεπεράσουμε κάποιο εμπόδιο απλό ή δύσκολο και να γευτούμε τη χαρά που μας δίνει αυτό. Υπαίθριες δραστηριότητες αναψυχής λοιπόν, είναι ένας όρος που περικλείει την ευχαρίστηση την εποικοδομητική χρησιμοποίηση του ελεύθερου χρόνου κυρίως στη φύση, καθώς και δραστηριότητες που προσφέρουν ξεκούραση, χαλάρωση και αναζωογόνηση από την ρουτίνα της εργασίας. Στην εργασία μας, θα αναφέρουμε ορισμένες τέτοιες αθλητικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στην φύση. 6

8 ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ : ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ Πεζοπορία είναι η σωματική δραστηριότητα κατά την οποία διανύεται περπατώντας μια μεγάλη απόσταση. Η απόσταση αυτή πρέπει να είναι τουλάχιστον 5 χιλιόμετρα αλλιώς δεν θεωρείται πεζοπορία αλλά απλά περπάτημα. Μπορούμε να διακρίνουμε τρεις κατηγορίες πεζοπορίας ανάλογα με το βαθμό δυσκολίας της. 1) ΑΠΛΗ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ 2) ΟΡΕΙΝΗ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ 3) ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ ΑΠΛΗ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ Είναι η πιο απλή μορφή πεζοπορίας. Με ελάχιστη διανυόμενη απόσταση τα 5 χλμ (ή σε χρόνο περίπου μια - δύο ώρες ), γίνεται σε εδάφη με πολύ μικρή κλίση, χωρίς μεγάλη υψομετρική διαφορά, με ελαφρύ εξοπλισμό ο οποίος αποτελείται από αθλητικά παπούτσια ή παπούτσια trekking, ελαφρό συμβατικό ντύσιμο ανάλογα την εποχή και από ένα μικρό σακίδιο, όπου μπορεί να υπάρχει λίγο νερό και πρόχειρη τροφή. Είναι το είδος της πεζοπορίας που είναι προσιτό στον καθένα αρκεί να είναι καλά στην υγεία του. Η απλή πεζοπορία μπορεί να γίνει οπουδήποτε υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον και συγκεκριμένα σε δάσος, σε βουνό, σε νησί, δίπλα στη θάλασσα κ.λ.π. Για να χαρακτηριστεί μια διαδρομή απλή πεζοπορία, η υψομετρική διαφορά που καλύπτεται κατά τη διάρκεια της διαδρομής δεν θα πρέπει να ξεπερνάει τα 300μ. Για μεμονωμένα άτομα, οικογένειες, νεαρά παιδιά, η απλή πεζοπορία λίγων ωρών, μισής ημέρας ή και ολόκληρης ημέρας, αποτελεί μια άριστη σωματική δραστηριότητα. 7

9 ΟΡΕΙΝΗ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ Αποτελεί το δεύτερο σκαλοπάτι της πεζοπορίας. Ορεινή πεζοπορία ονομάζεται το περπάτημα που διεξάγεται σε ορεινά πεδία για λόγους άσκησης και αναψυχής και διαρκεί από λίγες ώρες έως μια ημέρα. Το επίπεδο δυσκολίας των διαδρομών εξαρτάται κυρίως από το συνδυασμό της χιλιομετρικής απόστασης της διαδρομής και της συνολικής υψομετρικής διαφοράς μεταξύ του σημείου της έναρξης και του σημείου τερματισμού. Επίσης επηρεάζεται από τη μορφολογία του εδάφους την ορατότητα και τις καιρικές συνθήκες. Η απόσταση των χλμ. και οι 5-8 ώρες πορείας αποτελούν τον κανόνα αλλά τα χιλιόμετρα, σε σχέση με τις ώρες, χάνουν λίγο την αξία τους γιατί το έδαφος είναι ορεινό και μπορεί να παρουσιάζει δυσκολίες, με αποτέλεσμα να διανύονται λίγα χλμ. ανά ώρα. Στατιστικά έχει διαπιστωθεί ότι η μέση ωριαία ταχύτητα είναι 3-4 χλμ./ώρα. Η ορεινή πεζοπορία μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε βουνό. Τα βασικά χαρακτηριστικά της ορεινής πεζοπορίας είναι η υψομετρική διαφορά της διαδρομής που μπορεί να φθάσει τα μέτρα και το ότι η πορεία γίνεται συνήθως σε υψόμετρα μεγαλύτερα των 500μ. (όχι αναγκαστικά). Σημειώνεται και πάλι εδώ ότι η πραγματοποίηση μιας πορείας ειδικά σε υψόμετρα πάνω από 1000μ. μπορεί να γίνει εξαιρετικά δύσκολη, κατά τη διάρκεια του χειμώνα, λόγω άσχημων καιρικών συνθηκών. Τα άτομα που θα κάνουν ορεινή πεζοπορία πρέπει να είναι εξασκημένα, να έχουν ήδη κάνει απλές πεζοπορίες και να είναι ικανά να αντιμετωπίσουν πιθανές δυσκολίες. Η ορεινή πεζοπορία είναι ιδανική για νέους ανθρώπους ικανοποιητικά γυμνασμένους οι οποίοι έχουν διάθεση να γνωρίσουν έναν άλλο τρόπο ζωής. 8

10 ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ Η ορειβασία αποτελεί την πλέον δύσκολη μορφή της πεζοπορίας. Συνήθης στόχος της ορειβασίας είναι η κατάκτηση κάποιας κορυφής. Στην ορειβασία η απόσταση δεν παίζει ουσιαστικό ρόλο έχει όμως παρατηρηθεί ότι κατά μέσο όρο διανύονται 2-3 χλμ. την ώρα. Πιο σημαντικό στοιχείο είναι ότι ανά ώρα καλύπτονται περίπου 300 μέτρα υψομετρικής διαφοράς που σημαίνει ότι για να ανέβει κανείς 1000 μέτρα απαιτούνται περίπου 4 ώρες μαζί με τις στάσεις. Μια συνήθης ορειβατική ανάβαση διαρκεί 7-10 ώρες μαζί με την επιστροφή. Ο εξοπλισμός ειδικά την χειμερινή περίοδο πρέπει να είναι πλήρης και πολλές φορές συμπληρώνεται με τα crampons (σκάρες με καρφιά που τοποθετούνται κάτω από τα παπούτσια για το περπάτημα σε πάγο) και με το piolet (ειδικό μπαστούνι με αιχμηρές άκρες για ασφάλεια σε παγωμένο χιόνι). Ένα καλό σακίδιο και τα ειδικά ορειβατικά ρούχα συμπληρώνουν τον εξοπλισμό Τα άτομα που θα ασχοληθούν με την ορειβασία πρέπει να είναι απολύτως υγιή σε άριστη φυσική κατάσταση και να έχουν περάσει από τα δύο προηγούμενα στάδια της απλής και της ορεινής πεζοπορίας. Η πείρα και η μακρόχρονη ενασχόληση με την ορειβασία είναι σημαντικά. Στα πρώτα στάδια που θα ασχοληθεί κανείς με ορειβασία σκόπιμο είναι να ακολουθήσει κάποιο ορειβατικό σωματείο προκειμένου να εξοικειωθεί με τη βοήθεια έμπειρων ορειβατών. 9

11 ΟΡΕΙΝΗ ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ / MOUNTAIN BIKE Η ορεινή ποδηλασία είναι ένα άθλημα, στο οποίο ο αθλητής - αναβάτης, οδηγεί ένα ποδήλατο (mountain bike) ειδικά κατασκευασμένο, για εκτός δρόμου διαδρομές μέσα στη φύση, σε δασικούς δύσβατους δρόμους, αλλά και μονοπάτια. 1. Απαιτεί πολύ καλή φυσική κατάσταση, αντοχή, ισορροπία, αυτονομία και φυσικά ποδηλατικές δεξιότητες. Επίσης, συχνά απαιτείται από τον ποδηλάτη, η δυνατότητα επιδιόρθωσης του ποδηλάτου σε περίπτωση βλάβης. Η τεχνική στην ποδηλασία συνήθως μαθαίνεται από πολύ μικρή ηλικία. 2. Η Ελλάδα προσφέρεται για ορεινή ποδηλασία, σχεδόν σε όλες τις εποχές του χρόνου και ειδικότερα άνοιξη - καλοκαίρι - φθινόπωρο. Το ανάγλυφό της, προσφέρει μια πλειάδα μονοπατιών και δασικών δρόμων, στους οποίους μπορεί ν' απολαύσει κανείς ορεινή ποδηλασία, σε όλες τις κλίσεις και σε όλα τα εδάφη. Το mountain bike είναι ένα ποδήλατο ειδικά σχεδιασμένο και κατασκευασμένο για κίνηση μακριά από τους δρόμους της πόλης, σε έδαφος δύσβατο και με μεγάλες κλίσεις. Οι συνθήκες αυτές απαιτούν γερή κατασκευή, ειδικά λάστιχα (τρακτερωτά), πολύ δυνατά φρένα και αμορτισέρ και ειδικό σύστημα σασμάν με πολλές (18 έως 27) ταχύτητες, που διευκολύνουν την ποδηλασία στο ανώμαλο έδαφος και στις ανηφοριές. Μπορούμε να κάνουμε mountain bike σχεδόν παντού στη φύση και βασική προϋπόθεση είναι βέβαια να ξέρει κάποιος ποδήλατο. Η ονομασία mountain bike πρωτοεμφανίστηκε σε έντυπη μορφή το Στις αρχές του 1970 το σπορ αυτό άρχισε να γίνεται δημοφιλές στην περιοχή της Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές του 1980 οι εταιρίες κατασκευής ποδηλάτων ξεκίνησαν την κατασκευή των ποδηλάτων βουνού χρησιμοποιώντας εξειδικευμένα ελαφριά υλικά όπως το αλουμίνιο M4. 10

12 ΣΚΙ ΒΟΥΝΟΥ/SNOWBOARD Το Σκι Βουνού είναι μια υπαίθρια δραστηριότητα αναψυχής που χρησιμοποιεί τα σκι και εξοπλισμό για ταξίδι πάνω στο χιόνι. Τα σκι (πέδιλα) χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με μπότες και συνδέονται μεταξύ τους με τη χρήση δέστρας. Το σκι απαιτεί ειδικό εξοπλισμό και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είναι οι ποικίλες καιρικές συνθήκες σε ορεινό έδαφος και οι αντικειμενικοί και υποκειμενικοί κίνδυνοι. Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες τεχνικές κίνησης όπως σε άλλα αθλήματα. Είναι ατομικό άθλημα και ο κάθε αθλητής χρησιμοποιεί ειδική προστατευτική ενδυμασία, παπούτσια και κατάλληλα πέδιλα. Προέρχεται από την Σκανδιναβία και αρχικά κάλυπτε την ανάγκη μετακίνησης των ανθρώπων πάνω στο χιόνι. Αυτό επιτυγχάνονταν με ένα ζευγάρι μακρόστενες ξύλινες σανίδες, οι οποίες δένονταν σε παπούτσια ή σε μπότες, τα γνωστά ως σκι από τα οποία πήρε το όνομά του το άθλημα. Τα αρχαιότερα δείγματα σκι βρέθηκαν στη Σουηδία και τη Φινλανδία και έχουν ηλικία έως χρόνων. Ήταν κοντύτερα και πιο πλατιά από τα σημερινά πέδιλα. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα δεν υπήρχε ικανοποιητικός τρόπος σταθερής πρόσδεσης των σκι στις μπότες. Αυτό άλλαξε το 1860, όταν ο Νορβηγός Sondre Nordheim χρησιμοποίησε πρώτος δέστρες που σταθεροποιούσαν τις μπότες στα σκι, όχι μόνο στο μπροστινό τους μέρος αλλά και στη φτέρνα. Η βελτίωση αυτή το έκανε μέσο τόσο αναψυχής όσο και άθλησης. 11

13 RΑPPEL / ΚΑΤΑΡΡΙΧΗΣΗ Rappel (Ραπέλ) ονομάζεται η τεχνική με την οποία ο αθλητής κατεβαίνει από ψηλά χρησιμοποιώντας ένα σχοινί. Το ένα άκρο του σχοινιού στερεώνεται στη ζώνη ασφαλείας ενώ το άλλο περνά μέσα από ένα σταθερό σημείο-«άγκυρα» στην κορυφή και το κρατά ο αθλητής στα χέρια του. Με τη χρήση μιας συσκευής belay ο αθλητής ελέγχει την κάθοδο λασκάροντας ελεγχόμενα το σχοινί. Η καταρρίχηση είναι η τεχνική κατάβασης από βράχο ή η κατάβαση σε φαράγγι μετά την αναρρίχηση. Η κατάβαση συνήθως γίνεται πάνω στο σχοινί με το οποίο χρησιμοποιήθηκε για την άνοδο. ΙΠΠΑΣΙΑ ΑΝΑΨΥΧΗΣ Ιππασία αναψυχής είναι μια διασκεδαστική υπαίθρια αθλητική δράση, και είναι επίσης μια καλή μορφή άσκησης. Η ιππασία ενδυναμώνει τον πυρήνα των μυών του σώματος. Επίσης, αποτελεί δραστηριότητα που ανακουφίζει το στρες και την ψυχική κούραση δίνοντας την ευκαιρία στον συμμετέχοντα να ασκηθεί μέσα στη φύση. 12

14 RAFTING δρόμο της βάρκας ή σε κάθε άλλη περίπτωση ανάγκης. Το Ράφτινγκ έχει πάρει την ονομασία του από την Αγγλική λέξη raft = σχεδία και είναι ομαδικό σπορ κατάβασης ποταμού με φουσκωτή βάρκα. Το rafting είναι η κατάβαση ποταμού με φουσκωτή βάρκα που κινείται με κουπιά, ωστόσο σε αντίθεση με την κωπηλασία, το ρεύμα του ποταμού είναι αυτό που καθορίζει την ταχύτητα ενώ τα κουπιά χρησιμοποιούνται για να κατευθύνουν, για την αποφυγή των εμποδίων που βρίσκονται στον Το πλήρωμα αποτελείται από έναν επαγγελματία οδηγό ποταμού και από 6-12 κωπηλάτες ανάλογα με το μέγεθος της βάρκας το οποίο καθορίζεται από το βαθμό δυσκολίας του ποταμού και την ποσότητα των νερών του. Ο έμπειρος οδηγός που βρίσκεται στη βάρκα καθοδηγεί το πλήρωμα και δίνει τις ανάλογες εντολές για να κωπηλατεί ανάλογα έτσι ώστε να αποφεύγονται τα φυσικά εμπόδια που συναντώνται κατά τη διάρκεια της κατάβασης. Το ράφτινγκ δίνει τη δυνατότητα επίσκεψης τοποθεσιών μοναδικής ομορφιάς, οι οποίες με κανέναν άλλο τρόπο δεν είναι προσεγγίσιμες, γι' αυτό και τα τελευταία χρόνια αυξάνεται ραγδαία ο αριθμός των συμμετεχόντων. Όπως όλα τα σπορ περιπέτειας έτσι και το ράφτινγκ έχει βαθμό επικινδυνότητας άρα και κάποιους κανόνες ασφαλείας. Βαθμοί Δυσκολίας. Οι βαθμοί δυσκολίας των ποταμών με τις εντολές του οδηγού είναι από I w.w. έως VI w.w. Η κλίμακα αυτή διαμορφώνεται ανάλογα με τον όγκο του νερού, την κλίση του εδάφους και τα εμπόδια (βράχια) που βρίσκονται στο ποτάμι. 13

15 Βαθμός 1: Πολύ μικρές άγριες περιοχές, ενδέχεται να απαιτούν μερικούς ελιγμούς. (Επίπεδο: Πολύ Βασικό). Βαθμός 2: Λίγο άγριο νερό, ίσως μερικούς βράχους, ενδέχεται να απαιτηθούν κάποιοι ελιγμοί (Επίπεδο: Βασική δεξιότητα κωπηλασίας). Βαθμός 3: Μικρά κύματα κατά τη ροή με αφρό, ίσως να υπάρχει μικρή απότομη πτώση, αλλά κανένα σημαντικό κίνδυνο. Ενδέχεται να απαιτήσει σημαντικούς ελιγμούς. (Επίπεδο: Εμπειρία στη κωπηλασία). Βαθμός 4: Μεσαία κύματα κατά τη ροή με αφρό, ίσως να υπάρχουν και βράχια, ίσως μια σημαντική απότομη πτώση. Ενδέχεται να απαιτηθούν μερικοί απότομοι ελιγμοί (Επίπεδο: Προχωρημένη εμπειρία σε κύματα με αφρό). Βαθμός 5: Μεγάλα κύματα κατά τη ροή με αφρό, μεγάλο όγκο, με ύπαρξη μεγάλων βράχων και κινδύνων. Ενδέχεται να υπάρχουν μεγάλες πτώσεις, όπου απαιτούνται ακριβείς ελιγμοί. (Επίπεδο: Προηγμένη εμπειρία σε κύματα με αφρό). Βαθμός 6: Η Κατηγορία 6 θεωρείται ότι είναι επικίνδυνη και σε καμία περίπτωση ασφαλής. Οι Rafters πρέπει να αναμένουν να συναντήσουν σημαντικές αναταραχές, τεράστια κύματα, τεράστιους βράχους και πολλούς κινδύνους. Οι πτώσεις μπορεί να είναι αρκετά σοβαρές και να μη μπορεί η βάρκα και ο εξοπλισμός να τις αντέξουν. Η διάσχιση ποταμού κατηγορίας 6 έχει δραματικά αυξημένη πιθανότητα να καταλήξει σε σοβαρό τραυματισμό σε σύγκριση με τις μικρότερες τάξεις. (Επίπεδο: Η επιτυχή ολοκλήρωση κατάβασης ποταμού κατηγορίας 6 χωρίς σοβαρό τραυματισμό ή θάνατο ευρέως θεωρείται ότι είναι θέμα μεγάλης τύχης ή εξαιρετικής ικανότητας). 14

16 ΚΑΝΟΕ-ΚΑΓΙΑΚ Το Κανοε-Καγιάκ είναι μια υπαίθρια δραστηριότητα αναψυχής με ευρεία απήχηση παγκοσμίως. Συνδυάζει την αθλητική δράση στην ύπαιθρο και λαμβάνει χώρα σε ποτάμια λίμνες και θάλασσα. Τα κανό και τα καγιάκ σήμερα φτιάχνονται από μια ποικιλία υλικών και έχουν πολλές διαφορετικές χρήσεις με κυρίαρχα υλικά τα μοντέρνα πλαστικά και το φάιμπερ γκλας. ΚΑΝΟΕ Σκάφη ελαφριά, μακρόστενα χωρίς καρίνα. Τα κανό είναι ελαφριά και κινούνται με τη μυϊκή δύναμη ενός ή περισσοτέρων κωπηλατών οι οποίοι χρησιμοποιούν κουπί διπλό ή μονό. Το Κάνοε δεν έχει πηδάλιο, η πορεία κρατιέται με το κουπί. ΚΑΓΙΑΚ Τα καγιάκ είναι μικρότερα σε μέγεθος από τα κανόε, με μυτερή πλώρη και πρύμνη και συνήθως με ένα μόνο άνοιγμα. Εκεί κάθεται ο κωπηλάτης που χρησιμοποιεί διπλό μονοκόμματο κουπί, με τα πόδια απλωμένα και χωμένα στο μπροστινό μέρος. Έτσι, το κορμί του από τη μέση και πάνω φαίνεται να αποτελεί προέκταση του σκάφους. Το καγιάκ λόγω κατασκευής είναι πολύ ελαφρύ και ευέλικτο και τουμπάρει εύκολα. Ο κωπηλάτης σε αυτή την περίπτωση έχει δύο επιλογές: μπορεί να κάνει μια περιστροφή μέσα στο νερό (eskimo roll), χρησιμοποιώντας τους γοφούς και το κουπί και να ξαναβγεί στην επιφάνεια, ή να βγει από το σκάφος. 15

17 CANYONING διανυκτερεύσεις μέσα στο φαράγγι, αν αυτό είναι μακρύ και δύσκολο. Το Canyoning είναι ένα καινούριο σπορ των τελευταίων δεκαετιών. Είναι η διάσχιση των φαραγγιών ακολουθώντας την πορεία των υδάτων και προσπερνώντας κάθε εμπόδιο με τεχνικά μέσα. Δηλαδή η κατάβαση ενός φαραγγιού περπατώντας μέσα από το νερό, κάνοντας βουτιές σε βαθιά νερά, φυσικές τσουλήθρες που έχουν σχηματιστεί πάνω στους βράχους από την διάβρωση των νερών και κατάβαση με σχοινιά, όταν έχει καταρράκτες. Η ορολογία Canyoning, στα ελληνικά λέγεται διάσχιση φαραγγιών. Το canyoning περιέχει ορειβασία, αναρρίχηση, σπηλαιολογία, κολύμβηση. Είναι ένα σπορ που συνδυάζει πολλά από τα αθλήματα του βουνού! Μια διάσχιση φαραγγιού, συνήθως διαρκεί λίγες ώρες, αλλά μπορεί να διαρκέσει και πολλές ημέρες, με ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗ Αναρρίχηση είναι η προώθηση σε κάθετη ή κεκλιμένη σκληρή επιφάνεια με την χρήση ειδικών τεχνικών και κινήσεων. Διακρίνεται στην «ασφαλισμένη» αναρρίχηση (με κανόνες και πρακτικές κίνησης και ασφάλισης και με τη χρήση σχοινιού) και στο bouldering, την αναρρίχηση δηλαδή σε χαμηλά βράχια ή κλειστές πίστες, χωρίς τη χρήση σκοινιού με μόνη, ενδεχομένως, εξασφάλιση από την χρήση ειδικών στρωμάτων. Υπάρχει ακόμα και η «σόλο» αναρρίχηση που λαμβάνει χώρα χωρίς τη λήψη μέτρων ασφαλείας. Υφίστανται επίσης και διάφορες άλλες δευτερογενείς μορφές αναρρίχησης όπως π.χ. η «δενδροαναρρίχηση». 16

18 ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟ ΠΛΑΓΙΑΣ Το αλεξίπτωτο πλαγιάς είναι από τα πιο δημοφιλή extreme sports στον κόσμο του βουνού και έχει αποκτήσει μεγάλο φανατικό κοινό εξαιτίας της απλής κατασκευής του, της ευκολίας του και των μεγάλων δυνατοτήτων του. Στις αρχές του '60, ο αλεξιπτωτιστής Pierre Lemoigne, κατάφερε να κατασκευάσει έναν θόλο αλεξίπτωτου που θα είχε ραμμένες διόδους για τη ροή του αέρα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παρέχει το αλεξίπτωτο πλήρη έλεγχο στον χρήστη. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε ο αλεξιπτωτιστής να απογειωθεί από μια πλαγιά και να προσγειωθεί ακριβώς στο σημείο που θέλει στο έδαφος. Το άθλημα απαιτεί καλή φυσική κατάσταση, άριστη τεχνική, ψυχική και πνευματική διαύγεια, παρατηρητικότητα, αλλά και γνώσεις μετεωρολογίας και αεροδυναμικής, που παρέχονται από ειδικούς εκπαιδευτές. Ανάλογα με τον καιρό, το αλεξίπτωτο πλαγιάς μπορεί να φτάσει μέχρι ύψους μέτρων και να διανύσει απόσταση 2-2,5 χλμ. SKYDIVING Βουτιά στην αδρεναλίνη κάνει όποιος επιλέγει να δοκιμάσει το skydiving. H ελεύθερη πτώση, Sky Diving ή Parachuting, χρησιμοποιείται είτε με αλεξίπτωτο ή FAF (Free Accelerated Fall), όταν ο ίδιος ο αθλητής ελέγχει την ταχύτητα πτώσης, είναι ένα extreme sport, που έχει το δικό του πιστό κοινό στην Ελλάδα. Υπάρχουν αρκετά μέρη στα οποία μπορεί κάποιος να επιχειρήσει μια ελεύθερη πτώση, όμως πιο δημοφιλείς περιοχές είναι γύρω από τη Θεσσαλονίκη, στη Λαμία και στη Θήβα. Η αρχική εκπαίδευση στην Ελλάδα διαρκεί ένα τριήμερο και περιλαμβάνει θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση, καθώς και την πρώτη πτώση. Στα πρώτα άλματα το αλεξίπτωτο ανοίγει αυτόματα, ενώ αργότερα ο εκπαιδευόμενος μαθαίνει πώς να ανοίγει ο ίδιος το κύριο αλεξίπτωτο του. 17

19 ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΣΚΙ στηριζόμενος στην ελάχιστη βρεχόμενη επιφάνεια των πέδιλων του σκι. Παράλληλα με το χειμερινό σκι υπάρχει και το θαλάσσιο σκι, που έχει τους δικούς του κανονισμούς, το δικό του ξεχωριστό εξοπλισμό και βέβαια τη δική του ομορφιά. Τα τελευταία χρόνια έχει διαδοθεί ιδιαίτερα στη χώρα μας, αφού διαθέτει ατέλειωτες παραλίες κατάλληλες για το θαλάσσιο σκι όπως και πολύ καλές καιρικές συνθήκες για την άσκησή του. Το θαλάσσιο σκι είναι ένα από τα πιο δημοφιλή θαλάσσια αθλήματα, συνδυάζοντας το υδάτινο στοιχείο με την ταχύτητα. Το θαλάσσιο σκι είναι μια από τις πιο δημοφιλείς καλοκαιρινές δραστηριότητες ιδιαίτερα στη χώρα μας, όπου ο συμμετέχων μπορεί να απολαύσει το φυσικό κάλος των ακτών με την αδρεναλίνη και τον ενθουσιασμό στα ύψη, KITE SURFING/KITEBOARDING To kitesurfing είναι ένα σπορ περιπέτειας της επιφάνειας νερού και περιγράφεται ως ο συνδυασμός των wakeboarding, windsurfing, surfing, paragliding, και γυμναστικής (ενόργανης). Το kitesurfing είναι μια δραστηριότητα που χρειάζεται μια σανίδα, ένα πανί σαν αερόστατο, θάλασσα και αέρα. Το άθλημα αυτό αποκτά χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότερους φίλους καθώς είναι πολύ εντυπωσιακό, γεμάτο αδρεναλίνη και προσφέρει ξεχωριστές εμπειρίες σε όσους το προσπαθούν. To Kitesurfing είναι ένα καινούριο και ανερχόμενο σπορ περιπέτειας στην Ελλάδα. 18

20 ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΑ ΑΝΑΨΥΧΗΣ (SAILING) Η ιστιοπλοΐα είναι η τέχνη του αρμενίσματος στο νερό (σε θάλασσα ή σε λίμνη) χρησιμοποιώντας ως αποκλειστική ή κύρια πηγή ενέργειας τον άνεμο. Το όνομά της είναι σύνθετο από το ιστίο + πλους, δηλαδή πλεύση με το πανί που τα παλιά χρόνια χρησιμοποιούσαν τα σκάφη για να ταξιδεύουν. Τα πανιά δένονταν στα κατάρτια (ιστούς), και με τη βοήθεια του αέρα τα σκάφη που ονομάζονταν ιστιοφόρα αρμένιζαν στις θάλασσες όλου του κόσμου. Και σήμερα ακόμη υπάρχουν πολλά τέτοια σκάφη, που όμως διατηρούν τις μηχανές ως βοηθητικές, σε περίπτωση που επικρατεί άπνοια, δηλαδή δεν φυσάει αέρας. Στη σημερινή εποχή η ιστιοπλοΐα θεωρείται μια υπαίθρια δραστηριότητα αναψυχής ευρέως διαδεδομένη. Είναι ένα σπορ αναψυχής που δίνει την αίσθηση της ανεξαρτησίας στον συμμετέχοντα, προκαλώντας τον παράλληλα σωματικά και ψυχικά. Είναι συναρπαστική γιατί συνδυάζει τη γοητεία της θάλασσας με τις ικανότητες των αθλητών, που πρέπει να είναι πολύ καλά γυμνασμένοι, ειδικά στα πόδια και τη μέση. Πριν η ιστιοπλοΐα μεταλλαχθεί σε μια μορφή αθλητικής αναψυχής αλλά και τρόπο ζωής, χρησιμοποιούταν ως τρόπος μεταφοράς για διάφορους λόγους. Τα Ιστιοπλοϊκά σκάφη χρησίμευαν για το εμπόριο, τη μεταφορά, αλλά και την εξερεύνηση άγνωστων τόπων. Για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα οι άνθρωποι βασίζονταν στα ιστιοπλοϊκά σκάφη προκειμένου να ταξιδεύουν διανύοντας μεγάλες αποστάσεις στη θάλασσα. Τον 17 ο αιώνα τα ιστιοπλοϊκά σκάφη άρχισαν να χρησιμοποιούνται και για αναψυχή. Η ιστιοπλοΐα ή το Yachting ως μορφή αναψυχής έχει τις ρίζες του στην Ολλανδία. Το άθλημα της Ιστιοπλοΐας εισήχθη στην Αγγλία από τον Charles II και κατόπιν αυτού διαδόθηκε με το πέρας του χρόνου παντού και έφτασε μέχρι την Αμερική. Στις μέρες μας η ιστιοπλοΐα είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα, δημοφιλή και συναρπαστικά θαλάσσια αθλήματα. Τα πλεονεκτήματα αυτού του αθλήματος είναι πολλά αφού καταφέρνει και συνδυάζει την άμεση επαφή με τη φύση και τη σωματική άσκηση του πληρώματος. Σαν άθλημα η ιστιοπλοΐα χρειάζεται πολύ εκπαίδευση και αρκετή μυϊκή δύναμη προκειμένου το σκάφος να κινείται γρήγορα και να προσαρμόζεται στον άνεμο και στα ρεύματα της θάλασσας. 19

21 Η ΕΡΕΥΝΑ ΜΑΣ 1 Εμείς θέλοντας να δούμε ποια είναι η σχέση των μαθητών με τις υπαίθριες αθλητικές δραστηριότητες αναψυχής, αν συμμετέχουν ή όχι, πόσο συχνά και για ποιους λόγους ρωτήσαμε μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου Σοχού να μας πουν τις απόψεις τους, φτιάχνοντας ένα ερωτηματολόγιο το οποίο παραθέτουμε στο τέλος. Τα αποτελέσματα της έρευνάς μας είναι τα εξής: Το σύνολο των παιδιών που έλαβαν μέρος στην έρευνά μας ήταν 145 παιδιά των οποίων τα 86 ήταν κορίτσια και τα 59 αγόρια. 1. Συμμετοχή σε υπαίθριες αθλητικές δραστηριότητες Όχι 39% Ναι 61% Στην ερώτηση μας αν συμμετέχουν σε υπαίθριες δραστηριότητες αναψυχής ( πεζοπορία, ορειβασία, ποδηλασία βουνού, και άλλα) μας απάντησαν <<ναι>> το 61% των μαθητών και <<όχι>> το39%. Αναλυτικά, τα αγόρια απάντησαν ναι στη συμμετοχή 64%, ενώ τα κορίτσια μας απάντησαν ναι το 58%! 1.α. Συμμετοχή σε υπαίθριες αθλητικές Όχι 36% Ναι 64% 1.β. Συμμετοχή σε υπαίθριες αθλητικές Όχι 42% Ναι 58% 2.Συμμετοχή και συχνότητα Περισσότερο 15% 1-2 φορές την εβδομάδα 57% 1-2 φορές το μήνα 28% Όσοι μας απάντησαν ότι <<συμμετέχουν>> θέλαμε να μάθουμε πόσο συχνή ήταν η συμμετοχή τους. Εδώ, μας απάντησαν το 28% των μαθητών που αθλούνται στη φύση τα καταφέρνουν μόλις 1-2 φορές το μήνα, το 57% αθλείται 1-2 φορές την εβδομάδα και το 15% περισσότερο από 3φορές την εβδομάδα!!! 20

22 3. Δεν συμμετέχουν αλλά θα ήθελαν σύνολο Δεν θα ήθελα 30% Θα ήθελα 70% Από αυτούς που δεν συμμετέχουν, οι περισσότεροι μας απάντησαν ότι θα το ήθελαν. Συγκεκριμένα το 70% των μαθητών που δεν συμμετέχει σε κάποια υπαίθρια αθλητική δραστηριότητα, δήλωσε ότι θα το ήθελε!!! Στους παρακάτω πίνακες φαίνονται αναλυτικά και οι διαφορές στις απαντήσεις μεταξύ αγοριών και κοριτσιών, όπου τα περισσότερα αγόρια, το ποσοστό τους φτάνει το 74%, θα ήθελαν να συμμετέχουν παρόλο που δεν μπορούν, ενώ τα κορίτσια θα ήθελαν το 67% αντίστοιχα. 3. α.δεν συμμετέχουν αλλά θα ήθελαν (κορίτσια ) Δεν θα ήθελα 33% Θα ήθελα 67% Δεν θα ήθελα 26% 3. β.δεν συμμετέχουν αλλά θα ήθελαν (αγόρια) Θα ήθελα 74% Σε αυτό το σημείο μας ενδιέφερε να μας απαντήσουν και για ποιους λόγους δεν συμμετέχουν σε υπαίθριες αθλητικές δραστηριότητες αναψυχής. Τους δόθηκαν οι εξής επιλογές: α) ασχολούμαι με άλλη αθλητική δραστηριότητα, β)δεν μου αρέσει ο αθλητισμός, γ)έχω πολύ διάβασμα, δ)για οικονομικούς λόγους, ε) επειδή δεν με ακολουθεί η παρέα μου, ε) επειδή φοβάμαι (πχ τραυματισμούς αδέσποτα). Οι απαντήσεις τους έχουν ως εξής: 21

23 Στο μεγαλύτερο ποσοστό των αγοριών, αρέσει κάποιο άλλο άθλημα, με το οποίο ασχολούνται και γι αυτό δεν συμμετέχουν σε υπαίθριες δραστηριότητες, ενώ στα κορίτσια σημαντικό ρόλο επίσης παίζει το γεγονός ότι έχουν διάβασμα και το ότι δεν τους ακλουθεί η παρέα τους, παρόλο που οι περισσότερες δήλωσαν ότι ασχολούνται με άλλο άθλημα! 4. Δεν συμμετέχω επειδή: Δεν μου αρέσει ο αθλητισμός Ασχολούμαι με άλλο άθλημα Έχω διάβασμα Φοβάμαι Για οικονομικούς λόγους Δεν με ακολουθεί η παρέα μου Αγόρια Κορίτσια Τέλος, στην ερώτηση για ποιους λόγους πιστεύουν ότι συμμετέχουν ή θα συμμετείχαν, μας απάντησαν ότι πιστεύουν πρώτον, κατά κύριο λόγο ότι θα χαλαρώσουν από το άγχος τους, δεύτερον, θα βελτιώσουν την υγεία τους και τη φυσική τους κατάσταση και τρίτον, θα αποκτήσουν αυτοπεποίθηση! 5. Πιστεύω ότι συμμετέχοντας: Θα βελτιώσω την υγεία μου Θα χαλαρώσω από το άγχος Θα κάνω καινούριες παρέες Θα αποκτήσω αυτοπεποίθηση Αγόρια Κορίτσια Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι οι περισσότεροι μαθητές αγαπούν την άθληση στη φύση, και προσπαθούν να βρίσκουν χρόνο να ξεφεύγουν με αυτό τον τρόπο από την πίεση της σχολικής ζωής!!! 22

24 ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ 23

25 ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ Τι εννοούμε με τον όρο υγεία 1. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας «Υγεία είναι η κατάσταση της πλήρους φυσικής, πνευματικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι απλά η απουσία ασθενειών και αναπηριών». Η τεχνολογία και η αυτοματοποίηση της εποχής καταδικάζουν τα άτομα σε ακινησία. Ενώ οι απαιτήσεις της εποχής μας σε φυσική σωματική εργασία μειώνονται, η ανάγκη για σωματική άσκηση αυξάνει, ακριβώς επειδή η άσκηση μπορεί να συμβάλλει στη φυσική και πνευματική ευεξία. 2. Πολλοί λένε ότι πρέπει να γυμναζόμαστε σε όλη μας τη ζωή, διότι με αυτόν τον τρόπο προστατεύουμε καλύτερα την υγεία μας. Αν η γυμναστική μας γίνει συνήθεια κατά τη διάρκεια της σχολικής μας ζωής, θα συνεχίσουμε να γυμναζόμαστε σε όλη μας τη ζωή. Τα σημαντικότερα οφέλη από τη φυσική άσκηση είναι: 1. Μείωση του κινδύνου καρδιοπάθειας ή πρόωρου θανάτου. 2. Μείωση του κινδύνου νοσημάτων όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, τα εγκεφαλικά επεισόδια, η οστεοπόρωση, κ.ά. 3. Αύξηση των καύσεων με αποτέλεσμα να μειώνεται το υπερβάλλον σωματικό βάρος. 4. Χαλάρωση και μείωση του άγχους. 5. Ενδυνάμωση των μυών και αύξηση της ενέργειας και του σθένους. 6. Βελτίωση της εμφάνισης και της στάσης του σώματος. 7. Σωματική και ψυχική ευεξία και αύξηση της αυτοπεποίθησης. 8. Μείωση του κινδύνου κρυολογήματος. 24

26 Τι είναι η καλή φυσική κατάσταση για την υγεία; 1. Είναι η ικανότητα των ατόμων να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος. Όταν κατορθώνεις να ανταποκρίνεσαι σε όλες τις υποχρεώσεις σου και σε όλες τις δραστηριότητες χωρίς να κουράζεσαι και συνεχίζεις να έχεις ενέργεια για έκτακτες απαιτήσεις, τότε η φυσική σου κατάσταση για υγεία είναι σε καλό επίπεδο. Αυτό επιτυγχάνεται κυρίως με την αερόβια άσκηση δηλαδή πάνω από 30 λεπτά συνεχόμενης άσκησης. 1. Αντοχή είναι η ικανότητα του σώματος να εργάζεται για μεγάλες χρονικές περιόδους χωρίς να κουράζεται. Είναι συνδυασμός καρδιοαναπνευστικής αντοχής και μυϊκής δύναμης. 2. Δύναμη είναι η ικανότητα ενός μυός ή ομάδας μυών να παράγουν έργο. 3. Ευλυγισία ή ευκαμψία είναι το εύρος κίνησης μιας άρθρωσης. 4. Ταχύτητα είναι η ικανότητα να κινείς το σώμα σου ή μέρος αυτού γρήγορα. 5. Σύνθεση σώματος είναι το ποσοστό λίπους και άλιπης μάζας του σώματος σου. Το σωματικό λίπος δεν πρέπει να είναι πάρα πολύ ή πολύ λίγο. Αερόβια ικανότητα είναι ο γενικός δείκτης της λειτουργικής προσαρμοστικότητας του οργανισμού και τη μετράμε για να σταθμίσουμε τη βιολογική αξία του ατόμου. Ο ανώτατος όγκος οξυγόνου που μπορούν να καταναλώσουν οι ιστοί ενός ατόμου στη μονάδα χρόνου, ονομάζεται μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου και εκφράζει την αερόβια ικανότητα του ατόμου. Αναερόβια ικανότητα είναι η ικανότητα των μυϊκών κυττάρων να παράγουν ενέργεια χωρίς οξυγόνο. Οι ασκήσεις χωρίζονται σε: Ισομετρικές αυτές που συστέλλουν τους μύες χωρίς να προκαλούν κίνηση και απαιτούν λίγο ή καθόλου οξυγόνο. Ισοτονικές αυτέςπου συστέλλουν τους μύες και προκαλούν κίνηση χωρίς να απαιτούν πολύ οξυγόνο. Αναερόβιες αυτές που απαιτούν πολύ οξυγόνο αλλά είναι πολύ σύντομες για να έχουν ευεργετική επίδραση. Αερόβιες αυτές που απαιτούν αρκετό οξυγόνο και διαρκούν αρκετά για να έχουν φανερό αποτέλεσμα. 25