Θα γίνει η Χρυστάλλα Ιφιγένεια;

Transcript

1 01- KATHI_19-7_KATHI NEW 18/07/15 00:38 Page 1 12/7/2015 Τ /7/2015 ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 Eτος 6 ο Aρ. φύλλου 354 Κυπριακή Πολιτική και Oικονομική Eφημερίδα 1,50 (Απλή έκδοση) 2,90 (Βασική) 3,90 (Ενισχυμένη) ΓΡΑΦΟΥΝ ΣHMEPA SPORTS ΑΠΟΕΛ: Κόντρα σε Βαρντάρ και μουρμούρα EUROPA: Ματιές σε β και γ γύρο ΔΙΕΘΝΗ: Η παρακμή της Σελεσάο Ο ΜΑΡΚΟΣ ΠΑΓΔΑΤΗΣ ΣΤΗΝ «Κ» Είμαι σε πολύ καλό δρόμο ΜΕ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ με 2.00 > Στο Σαν Μαρίνο ταξιδεύει τη Δευτέρα η Εθνική Davis Cup «Ο ΣΤΟΧΟΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ 2015 ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΣΤΟΥΣ 50 ΠΡΩΤΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΝΤΡΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 142 KΑΛΟΚΑΙΡΙ '15 ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΙ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΣΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ T142 T142 ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΙΣ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ ΞΑΝΑ ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΚΟΥΤΣΟΚΟΥΜΝΗΣ Επανεκλέγεται χωρίς εκλογική διαδικασία για πέμπτη συνεχόμενη φορά EKMEK KADAYIFI Marks&Spencer 129 Costas Theodorou 159 ialugen 18 ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Αξιότιμε κ. Γιούνκερ ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΙΚΑΛΑΣ Η αλαζονεία φταίει για όλα ΕΛΕΝΗ ΞΕΝΟΥ Εμείς οι έξυπνοι ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΑΡΗΣ Η άπιστη εμπιστοσύνη ΕΡΑΤΩ ΚΟΖ. ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ Ευρωπαϊκά μηνύματα ΜΕΛΑΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Τέλος της αθωότητας για τη Γερμανία Marks&Spencer 55 Cortifiel Corso ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Παρουσιάστε, αρμ! ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ Ενας νέος εθνικός στόχος ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ Η Νέα Δημοκρατία σήμερα + ΜΑ + ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΟΙ CELEBS ΤΟ ΧΑΒΑ ΤΟΥΣ... ELSAYED Ενώ παιζόταν η τύχη της χώρας τους στις Βρυξέλλες οι Ελληνίδες επώνυμες έκαναν τις διακοπές τους ποζάροντας στους paparazzi. ΤΟΥΜΑΖΟΣ ΤΣΙΕΛΕΠΗΣ Λύση με εγγυήσεις δεν πάει το ΑΚΕΛ σε δημοψήφισμα Προτροπή για να αποδεχτεί την εκ περιτροπής προεδρία για να μη χαθεί και αυτή η συγκυρία για τη λύση του Κυπριακού, απευθύνει το μέλος του Π.Γ. του ΑΚΕΛ Τουμάζος Τσιελεπής στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη. Στη συνέντευξή του στην «Κ», ο κ. Τσιελεπής εξηγεί πως είναι αυταπάτη να νομίζουμε ότι εύκολα μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτή τη σύγκλιση και παράλληλα προειδοποιεί όσους μεθοδεύουν λύση με παραμονή στρατευμάτων και νατοϊκές εγγυήσεις να υπολογίζουν σε δημοψήφισμα χωρίς τις ψήφους του ΑΚΕΛ. Σελ. 8 Η Uniastrum στοιχειώνει την κάθαρση Το φως της δικαιοσύνης ακόμα δεν έφτασε να φωτίσει τη διαδρομή 50 εκατ. που κατέληξαν στην Καραϊβική! Η Τράπεζα Κύπρου έχοντας μπει στη νέα εποχή προχωρεί στην απομόχλευση των εργασιών της στο εξωτερικό, με την πώληση της Uniastrum για μόλις 7 εκατ. ευρώ από τα 447 εκατ. ευρώ που κόστισε η εξαγορά το 2008, να επαναφέρει στο προσκήνιο Τι αλλάζει στο Δημόσιο Στην «Κ» η συμφωνία Το φθινόπωρο του 2016, αν όλα εξελιχθούν ομαλά, θα γίνει το πρώτο ουσιαστικό βήμα για τη μεταρρύθμιση της δημόσιας υπηρεσίας, με την πρώτη γραπτή εξέταση για τις θέσεις που θα πληρωθούν το Η «Κ» εξασφάλισε και παρουσιάζει τη συμφωνία που ανακοινώθηκε την Τετάρτη μεταξύ κυβέρνησης και ΠΑΣΥΔΥ, μετά από διαβουλεύσεις μηνών. Οικονομική, σελ. 4 Νέα εποχή στις σχέσεις ΗΠΑ-Ιραν Συμφωνία της Βιέννης Έπειτα από μαραθώνιο διαβουλεύσεων μεταξύ έξι μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία) και του Ιράν, η τελική συμφωνία της Βιέννης για τα πυρηνικά όπλα αφαιρεί μία από τις πιο επικίνδυνες εστίες έντασης και μελλοντικών πολέμων στην ηφαιστειακή ζώνη της Μέσης Ανατολής, δημιουργώντας έτσι νέες προοπτικές. Σελ. 22 τις ευθύνες που επικρέμονται της σκανδαλώδους, σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και τις εκθέσεις, εξαγοράς. Πρωταγωνιστές, σημαίνοντα πρόσωπα και κρατούντες θέσεις-κλειδιά εκείνη την περίοδο, οι αποφάσεις των οποίων όχι μόνο ΚΥΠΕ Σβήνουν φωτιές σε χώρα-κυβέρνηση Πρόωρες εκλογές ή νέο σχήμα με κορμό ΣΥΡΙΖΑ στα 4 πιθανά σενάρια λειτούργησαν ως και καταστροφικά για το ίδιο το Συγκρότημα κατά το παρελθόν αλλά συνέβαλαν και στο σφοδρό πλήγμα της οικονομίας της Κύπρου. Η «Κ» έχοντας επισημάνει όλα τα κατά καιρούς στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, Μένουν αδικαίωτοι για 41 ολόκληρα χρόνια Η μνήμη! Μόνο αυτή μπορεί να φυλάει το δάκρυ ακόρεστο 41 χρόνια. Η μνήμη για τον γιο, τον αδελφό, τον σύζυγο που θυσιάστηκε στον βωμό της προδοσίας και της βαρβαρότητας. Ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας που κάθε χρόνο τέτοιες μέρες μαζεύει δάφνες, δάκρυα και μνήμες, φέτος στις 27 Ιουλίου, θα τσακίσει τις μαρμάρινες πλάκες του και θα ανασκάψει από τα σπλάχνα του το τραγικό Noratlas, το ΝΙΚΗ 4 του επισμηναγού Βασίλη Παναγόπουλου για διερευνηθεί η πιθανότητα να έχουν ταφή μαζί με το κουφάρι του σκάφους και καταδρομείς που έρχονταν από την Κρήτη για να υπερασπιστούν το νησί μας. Σελ. 10 Πύρινα μέτωπα σε όλη την Ελλάδα εμφανίστηκαν την Παρασκευή με 54 πυρκαγιές να έχουν κινητοποιήσει πυροσβεστικές και στρατιωτικές δυνάμεις και να έχουν προκαλέσει μεγάλες υλικές καταστροφές. Πρόωρες εκλογές, οικουμενική κυβέρνηση ή κυβέρνηση ειδικού σκοπού, κυβέρνηση με τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.-Ποταμιού-ΠΑΣΟΚ, ή κυβέρνηση κεντροαριστεράς, με αποχώρηση των ΑΝ.ΕΛ. από το κυβερνητικό σχήμα, είναι τέσσερα σενάρια της επόμενης ημέρας, μετά τα αριθμητικά δεδομένα που διαμορφώνονται για την κυβέρνηση από το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Βουλή για τα προαπαιτούμενα. Σελ. 20, 21 Τα μυστικά του σχεδίου Grexit της Κομισιόν. Σελ. 19 ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Η συνδρομή της Κύπρου σε κρίσιμες στιγμές. Σελ. 6 Το χρονικό της ανάμιξης της Ουάσιγκτον στην κρίση. Σελ. 5 Μπούντενσταγκ: Τελευταία ευκαιρία, αλλιώς διαζύγιο. Σελ. 18 Διαπραγμάτευση σε ρευστό πολιτικό πεδίο. Σελ. 20 «Εμφύλιος πόλεμος» μεταξύ Μαξίμου-ΣΥΡΙΖΑ. Σελ. 20 Ζωή Κωνσταντοπούλου από το «σαλόνι» της Σορβόννης. Σελ. 21 αναλύει τα δεδομένα που δίνουν την πλήρη εικόνα και οριοθετεί μέσω και του γενικού εισαγγελέα Κώστα Κληρίδη, το πού βρίσκεται σήμερα η συγκεκριμένη υπόθεση τόσο στο ποινικό όσο και στο αστικό της μέρος. Σελ. 4 Επιστροφή της βάσης της Δεκέλειας Θα μείνουν τα στρατιωτικά σημεία Ανοικτό αφήνει το Λονδίνο το ενδεχόμενο της επιστροφής στην Λευκωσία του εδάφους στη βάση Δεκέλειας στην περίπτωση λύσης του Κυπριακού, κρατώντας για τη Βρετανία μόνο το τμήμα του εδάφους που κρίνει ως σημαντικής στρατιωτικής σημασίας. Το πραγματικό ενδιαφέρον της Βρετανίας δεν είναι η διατήρηση των εγγυήσεων, διαμηνύει το Λονδίνο. Σελ. 3 Από τους «κοριούς» στη σημερινή ΚΥΠ Αποκαλύψεις για παρακολουθήσεις Μέσω υπηρεσιών που έχει αγοράσει από ιταλική εταιρεία η ΚΥΠ έχει αποκτήσει πρόσβαση σε υπηρεσίες παρακολούθησης κινητών τηλεφώνων και ηλεκτρονικών ταχυδρομείων. Η άμεση αντίδραση του Προεδρικού στις αποκαλύψεις για την ΚΥΠ έχει να κάνει με τη διαχείριση του ενδεχομένου δημοσιοποίησης των υποκλοπών. Σελ. 7 ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ Η μνήμη των πολιτών Καθώς οι εξελίξεις στο Κυπριακό ακολουθούν την πορεία τους και τα μέχρι στιγμής συμπεράσματα καταδεικνύουν πως υπάρχει η αμοιβαία θέληση και ο συντονισμός για θετική κατάληξη, το έτερο μέγα θέμα, της οικονομίας, είναι και θα παραμείνει ψηλά στην ατζέντα του πολίτη. Διαπιστώνεται πως ενώ και το τραπεζικό σύστημα προσπαθεί ν απαλλαγεί από τα βαρίδια του παρελθόντος, την ώρα που και οι δημοσιονομικοί δείκτες παραμένουν σε σταθερή τροχιά, τα αποτελέσματα των ερευνών και η υπόδειξη των ευθυνών για το πολύπλευρο οικονομικό έγκλημα που συντελέστηκε στη χώρα, είναι ακόμη μπροστά μας. Τα όποια εμπόδια γραφειοκρατικά και άλλα, πρέπει να υπερκεραστούν και η πολιτεία, ως οφείλει, να τιμήσει τον πολίτη που στάθηκε στην πρώτη γραμμή, σηκώνοντας τα βάρη, δίνοντάς του απαντήσεις για το ποιοι έφταιξαν. Πολλοί είναι εκείνοι που επιθυμούν τα όσα έγιναν να διυλιστούν στη λήθη, περισσότεροι όμως οι πολίτες που δεν είναι αμνήμονες. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΕΝΘΕΤΟ «ΖΩΗ» Ζωή, σελ. 8 Την Κυριακή 26 Ιουλίου μαζι με την «Κ» ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Σχέδια συνεργασίας με Τουρκοκύπριους Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΘΟΚ Γιάννης Τουμαζής κάνει τον απολογισμό του, δύο χρόνια μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. ΜΝΗΜΕΣ Η Κερύνεια της ποίησης 41 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, θυμόμαστε την αγαπημένη πόλη μέσα από τον λυρικό λόγο Κυπρίων ποιητών που την έζησαν και την αγάπησαν, ΕΚΔΗΛΩΣΗ Τα τραγούδια των γειτόνων μας Ένα πρότζεκτ που εξετάζει τι θα συμβεί αν τραγουδήσουμε τα τραγούδια του γείτονά μας, με τον οποίο ζούμε στην ίδια χώρα με κάποια συγκρουσιακή σχέση. ΚΡΙΤΙΚΗ: Θέατρο, μουσική, βιβλίο, τηλεόραση, κινηματογράφος

2 02-KATHI NEW_Master_cy 17/07/15 22:31 Page 2 2 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Γράφει ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Αξιότιμε κ. Γιούνκερ ΟΜΗΡΟΥ & ΣΕΒΕΡΗ/ Γράφει ο ΟΝΑΣΑΓΟΡΑΣ Θα γίνει η Χρυστάλλα Ιφιγένεια; Έχω εξοργιστεί, μα τον Θεό! Ποιος σας έδωσε, κ. Γιούνκερ, την εντύπωση ότι είμαστε ιθαγενείς που με μια ντουζίνα καθρεφτάκια θα μας πείσετε πως ό,τι λέτε πρέπει να το δεχθούμε σαν «κεκτημένο»; Είναι, δεν λέω, πολύ σημαντική μια επίσκεψη στην Κύπρο του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ωστόσο, από καιρό αναμέναμε και ιδιαίτερα από εσάς, να ανακοινώσετε μια πιο ενεργό ανάμιξη ή έστω παρουσία της Ε.Ε. σε αυτό μου μας καίει τις ζωές μισό αιώνα τώρα: στη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού για ένα μέλλον ειρήνης τουλάχιστον για τα παιδιά μας. Αλήθεια, λόγω και της παρουσίας στην Κομισιόν του φίλτατου Χρήστου Στυλιανίδη, πίστευα ότι θα ερχόσασταν στην Κύπρο «σαν έτοιμος από καιρό». Όχι με καθρεφτάκια αλλά με μια συγκροτημένη δέσμη πολιτικής έναντι των εξελίξεων στο Κυπριακό, που είναι εξ όσων γνωρίζουμε ελπιδοφόρες όσο ποτέ. Αντί αυτού ακούσαμε, με μέγιστη έκπληξη, να μας ανακοινώνετε τον επαναδιορισμό (!) του Πέτερ βαν Νούφελ ως Προσωπικού σας Αντιπρόσωπου στην Αποστολή Καλών Υπηρεσιών του ΟΗΕ στην Κύπρο. Εκείνη τη στιγμή ένοιωσα θύμα κακόγουστης φάρσας, που μάλιστα ένας τόσο υψηλός προσκεκλημένος, την αποτολμούσε σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση. Να μου επιτρέψετε, αξιότιμε Πρόεδρε, να σας θυμίσω ότι ο κ. Βαν Νούφελ είναι λειτουργός της Νομικής Υπηρεσίας της Επιτροπής, η οποία είχε αποφανθεί κατά παραγγελία ότι το σχέδιο Ανάν ήταν συμβατό με το κεκτημένο. Αυτής που ετοίμασε τον Κανονισμό για το απευθείας εμπόριο και εξακολουθεί να επιμένει στην ορθότητα της νομικής του βάσης παρά τις εντελώς αντίθετες θέσεις των Νομικών Υπηρεσιών του Συμβουλίου και του Ευρωκοινοβουλίου. Όντας χρόνια στο δημοσιογραφικό κουρμπέτι, εκτιμώ ότι πλέον δεν έχει το εκτόπισμα που χρειάζεται έναντι των διαπραγματευτών και του κ. Αϊντε ώστε να αναλύσει, πείσει και επιβάλει πρόνοιες, αρχές και τις αξίες του κοινοτικού κεκτημένου. Ούτε και έναντι των άλλων Θεσμών της Ε.Ε. Εκτιμώ, με το λιγοστό μου μυαλό, ότι ο εκπρόσωπος της Ε.Ε., σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, έπρεπε να έχει διορισθεί από το Συμβούλιο ή ακόμη και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ως εμβληματική προσωπικότητα με κύρος και αναμφισβήτητες γνώσεις για το κεκτημένο. Εκτιμώ ακόμη ότι αυτό θα έπρεπε να είχε επιδιωχθεί από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Αν το έκανε και δεν συνάντησε τη δική σας συγκατάθεση, λογικά θα έχει τώρα αμφιβολίες, αν αυτό που διακηρύξατε στη Λευκωσία ότι νιώθετε «προσωπικά δεσμευμένος για την επιτυχία αυτής της απαιτητικής προσπάθειας, την οποία αναλαμβάνουν οι ηγέτες και οι δύο κοινότητες», είναι ουσιαστική δέσμευση ή λόγια κενά περιεχομένου. Σε αυτή την ελπιδοφόρα και τελευταία ίσως προσπάθεια λύσης, θα είναι πραγματικά κρίμα να αποδειχθούν φρούδες οι διαβεβαιώσεις ότι η λύση θα συνάδει με το κεκτημένο, ιδιαίτερα τώρα που σε αυτό συμφωνεί και η τουρκοκυπριακή πλευρά. Εύχομαι να μην επαληθευτεί η εκτίμηση του πρώην Φινλανδού Επιτρόπου Όλι Ρεν ότι ο Βαν Νούφελ τελικά θα τετραγωνίσει τον κύκλο και το λέω, διότι θλίβομαι να παρατηρήσω κ. Πρόεδρε της Κομισιόν και όλων ημών των Ευρωπαίων φορολογουμένων, ότι στις ερωτήσεις που σας υποβλήθηκαν από τους δημοσιογράφους, απαντήσατε με εύηχες κολακευτικές γενικολογίες, τετραγωνίζοντας τον κύκλο και θυμίζοντας κάτι από Μπαρόζο ΥΓ: Αν πάλι ξεχάσατε να πείτε κάτι σημαντικό, είμαι ανοικτός σε συνέντευξη. paraschosa@kathimerini.com.cy Γιορτές και πανηγύρια αρχίζουν από σήμερα στα Κατεχόμενα για να γιορτάσουν την εισβολή. Στην παρουσία μάλιστα και του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. Πηγές μου από τον Λόφο της Εξουσίας αναφέρουν ότι η πλευρά μας αναμένει με μεγάλο ενδιαφέρον όσα ο Ερντογάν και ο Ακιντζί θα πουν στις επετειακές τους ομιλίες. Όπως μου αναφέρθηκε «χωρίς να τρέφουμε αυταπάτες ότι υπάρχει περίπτωση να μη γιορτάσουν την εισβολή, τα μηνύματα που θα στείλουν θα είναι ενδεικτικά της τουρκικής στάσης, διαλλακτικότητας και ανοχής στις συνομιλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη»... Σύμφωνα με άλλη πηγή ο Ακιντζί ακούστηκε να λέει πως «φέτος θα υπάρξει έκπληξη για τον τρόπο με τον οποίο θα γίνουν οι εορτασμοί». Εν αναμονή των εκπλήξεων λοιπόν... Στον απόηχο της επίσκεψης του Γιούνκερ στην Κύπρο, έμεινε η τελευταία λέξη που είπε μιλώντας στην Βουλή. «Η λέξη συμβιβασμός δεν πρέπει να σας φοβίζει» είπε, συμπληρώνοντας με νόημα: «Άλλωστε είναι μια λέξη-κλειδί για την καθημερινότητα της Ε.Ε.». Κάτι έμαθε από κι αυτός από τις περιπέτειες του Τσίπρα... Πάντως, οι αγκαλιές και τα φιλιά του προς τον Νίκαρο και οι αναφορές του στον καλό του φίλο Nikos, συνεχίστηκαν μέχρι την τελευταία στιγμή. Όσο κι αν επικρίνουμε τον Νίκαρο για χίλια δυο, θα πρέπει να παραδεχθούμε πως στις φιλίες αποδεικνύεται «η χαρά της παρέας». Το επιβεβαιώνουν πρωτοκλασάτα και ετερόκλιτα ονόματα της διεθνούς πολιτικής από τον Πούτιν μέχρι τον Μπάιντεν, τον Σίσι μέχρι τον Νετανιάχου μέχρι και τον... Ακιντζί. Μόνο τον Έρογλου δεν κατάφερε να καλμάρει... Βγαίνουν τα μαχαίρια από τα θηκάρια στον ΔΗΣΥ. Η αμφισβήτηση του Φούλη από άτομα και μάλιστα με «γελοία δήθεν επιχειρήματα και χωρίς στοιχεία» φαίνεται να τον έχει εκνευρίσει παρά το γεγονός ότι συγκρατείται... γερά. Ο Ανδρέας Πιτσιλλίδης ο οποίος επιτέθηκε με επίθετα και χαρακτηρισμούς όχι μόνο στον «Ο Κάλχας ήταν ξεκάθαρος, χρειάζεται μια Ιφιγένεια για να φυσήξει ούριος άνεμος...» Φούλη αλλά και σε άλλους αξιωματούχους του κόμματος δέχεται αρκετές επικρίσεις κυρίως στα κοινωνικά δίκτυα και αυτό η πλευρά του Φούλη το θεωρεί ως την καλύτερη απάντηση στον «ταραξία» θεολόγο. Στέλεχος του ΔΗΣΥ διερωτήθηκε προχθές κατά πόσον ο Πιτσιλλίδης κατέφυγε στην «πρόταση μομφής» κατά του Φούλη σε συνέντευξη Τύπου επειδή έχουν τελειώσει οι τηλεοπτικές εκπομπές που τον πρόβαλλαν... «Μα αν έχει τόσο σημαντικά στοιχεία για κακοδιαχείριση, όπως λέει, θα έπρεπε να τα καταθέσει στα αρμόδια όργανα του κόμματος και στην Αστυνομία, όχι να φωνασκεί» ανέφερε, συμπληρώνοντας με μια ερώτηση: «Για να δούμε με ποιους άλλους θα τσακωθεί μέχρι τον καταρτισμό του ψηφοδελτίου του κόμματος;». Πάντως, εκείνο που αναμένουν κάποια στελέχη του ΔΗΣΥ είναι κατά πόσον θα κάνει τελικά την θρυλούμενη αρχηγική του εμφάνιση μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου ή θα δώσει ξανά αναβολή... Μέχρι πριν από λίγες ημέρες όλοι ανέμεναν πως η υπόθεση της Χρυστάλλας Γιωρκάτζη θα έβγαινε ξανά στη δημοσιότητα τον ερχόμενο Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο. Νεώτερες πληροφορίες μου ωστόσο αναφέρουν ότι υπάρχει ακόμα και υπό συνθήκες καύσωνα κινητικότητα γύρω από το θέμα της κυρίας διοικήτριας. Σύμφωνα με αξιόπιστη πηγή μου ενδέχεται να υπάρξουν εξελίξεις ακόμα και μέσα στον Αύγουστο ή αρχές Σεπτεμβρίου... Η ίδια πηγή μου αναφέρει ότι δεν αποκλείεται η διοικήτρια Χρυστάλλα να μετατραπεί τελικά σε... Ιφιγένεια. Θα αποτελέσει δηλαδή θυσία για επαναπροσέγγιση του Νίκαρου με τον Κώστα Κληρίδη, οι οποίοι, επί του παρόντος, απαξιούν ή νιώθουν ντροπή να κάνουν το πρώτο βήμα για επίσημη συνάντησή τους. Μια καταλυτική απόφαση στο θέμα της Χρυστάλλας - Ιφιγένειας θα έφερνε τους δύο άνδρες πιο κοντά και ίσως να τερμάτιζε το ψυχρό κλίμα που καλύπτει τις σχέσεις τους. Πηγή μου από τη Νομική Υπηρεσία αναφέρει ότι «ο Κώστας Κληρίδης το έχει πάρει απόφαση ότι η Χρυστάλλα είναι καταδικασμένη να οδηγηθεί στο Ανώτατο γι αυτό και δεν πρόκειται να υπάρξει κωλυσιεργία ως προς αυτό το θέμα». Η ίδια πηγή σημειώνει πως «αυτό το οποίο όλοι αναμένουν να δουν τώρα δεν είναι το κατά πόσον θα οδηγηθεί η Χρυστάλλα στο Ανώτατο, μιας που η απόφαση έχει ληφθεί και από την κυβέρνηση και από τη Βουλή, αλλά η αντίδραση της ίδιας της Χρυστάλλας και ο τρόπος που η διοικήτρια θα χειριστεί την υπόθεση»... Μετά από το ολοκαύτωμα στις Βρυξέλλες η Αθήνα καίγεται και κυριολεκτικά! Μιλώντας χθες με συνάδελφο στην Αθήνα μου είπε με μαύρο χιούμορ ότι στην ελληνική πρωτεύουσα παρά την τραγικότητα της κατάστασης κυκλοφορούν και ανέκδοτα. Το τελευταίο που άκουσε ήταν ότι την ημέρα των μεγάλων πυρκαγιών η Ζωή Κωνσταντοπούλου εντοπίστηκε να παίζει με τσακμακόπετρα στον Υμηττό... ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα δούμε άραγε εντός των ημερών άλλη μια γυναίκα υπουργό στην κυβέρνηση Αναστασιάδη, καταξιωμένη μάλιστα και με δράση ζηλευτή; Όχι δεν εννοώ την Ελένη Θεοχάρους... ΚΟΥΪΖ: Ποιος βουλευτής ανησυχεί, αφού νιώθει ότι δεν έχει πια τη στήριξη του κόμματός του σε σκάνδαλο που τον αφορά και που σύντομα θα πυροδοτήσει σημαντικές εξελίξεις; Να την αποδεχθεί με κάθε κόστος και να παραμείνει στο ευρώ; Να την αποδεχθεί και σταδιακά να προετοιμαστεί για έξοδο από το ευρώ; Να την απορρίψει, υιοθετώντας ως νόμισμα τη δραχμή; Να συσταθεί κυβέρνηση ευρείας αποδοχής; H άποψή σας Η ελληνική κυβέρνηση μετά και το αποτελέσματα του δημοψηφίσματος πώς έπρεπε να κινηθεί στο θέμα της συμφωνίας με τους θεσμούς. Να παραιτηθεί; 22,2% 19,9% 7,5% 12,2% 38,2% Σύνολο Ψήφων: 482 Την παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ προκρίνει η πλειοψηφία των αναγνωστών που εξέφρασαν άποψη στην ψηφοφορία που διεξήχθη στην ηλεκτρονική έκδοση της «Κ». Σε ποσοστό που αγγίζει το 40% οι αναγνώστες θεωρούν ότι η ελληνική κυβέρνηση μετά και το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος θα έπρεπε να αποδεχθεί με κάθε κόστος τη συμφωνία με τους θεσμούς. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν οι εγεγγραμμένοι χρήστες στο site της «Κ» Με άριστα το 10 1Στα euros. Θα ασχοληθούμε οσονούπω με τα ποιοι τα φάγανε για την Uniastrum αλλά και γιατί οι καταγγελίες Καρογιάν που έφτασαν με φάκελο στον τότε Εισαγγελέα Πέτρο Κληρίδη, ακόμη διαβάζονται. Τελικά πωλήθηκε για 7εκατ., ευρώ! Λίγο παραπάνω από το budget μιας ομάδας στο πρωτάθλημα 2Το χαλούμι. Επειδή μιλάμε πιθανώς και για τη βιομηχανία του μέλλοντος στην Κύπρο, με το όφελος να είναι μεγάλο και πολλαπλό αλλά και σαφώς οικονομικό, απαιτούνται πέρα από τις αγκαλιές και τα φιλιά του Γιούνκερ και μια κοινά αποδεκτή αλλά και ορθή προσπάθεια για το χαλούμι που είναι δικό τους και δικό μας... 3Στην τσίπ(ρ)α. Αν δεν με γελά η μνήμη μου, ο Πρίγκιπας και η αυλή του, ήταν εναντίον του μνημονίου και δόξαζαν τον Τσίπρα για τις κινήσεις του. Τώρα που η τούμπα του Αλέξη μπήκε στα πρακτικά, βγαίνει ο ίδιος ο Πρίγκιψ και μας λέει «εμείς τα λέγαμε». Κοντή μνήμη ο λαός και ο γράφων, δεν διαθέτουν για να δικαιολογούν τόσο μεγάλη έλλειψη τσίπας από τον Πρίγκιπα και τους αυλικούς. 4Στο πιπέρι. Η όλη τουμποκατάσταση στο ΣΥΡΙΖΑ η οποία ξεκίνησε ΑΡΙΣΤΟΙ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΩΝ / Γράφει Ο ΣΠΟΝΔΟΦOΡΟΣ Δεν μπορώ άλλο, τα έχω παίξει. Πού να ήταν εδώ η Ζωή, και τότε θα έβλεπες από τον αρχηγό και πάει προς τα κάτω, μετουσιώνει τα στελέχη σε κοινωνούς καταστάσεων για τις οποίες δεν ήταν προετοιμασμένοι. Ο βουλευτής Μιχελογιαννάκης, με όλα τα παραπάνω, είπε δύο φορές ότι αισθάνεται σαν μ@%&*ας, επειδή δεν είχε ετοιμαστεί. Το κακό είναι ότι πολλοί αισθάνονται έτσι, λίγοι όμως το παραδέχονται. 5Στη Στρατηγό. Η Ελένη Θεοχάρους, μέσα από άρθρο της, κατακεραύνωσε πάλι τα ΜΟΕ και την πολιτική Αναστασιάδη. Όταν υπάρχει θέμα ταυτότητας και στη δική σου ταυτότητα γράφει ΔΗΣΥ αντί «εγώ», υπάρχει πρόβλημα. Και εσύ που λες ότι είσαι στον ΔΗΣΥ αλλά θέλεις να κάνεις δικό σου κόμμα και για τον ΔΗΣΥ που ξέρει γιατί δεν βγαίνει να πάρει θέση. Από Σεπτέμβριο βλέπουμε. 6Στις πιτσιλιές. Καταγγέλλω δυο ματάκια, από τον Πιτσιλλίδη για τον Αβέρωφ που θα γίνει Overof, μιας και βγαίνει πάνω και από αυτή την κατάσταση όπως έκανε με τον Παναγή. Ο τελευταίος χάλασε κάμποσο σάλιο αλλά δεν τεκμηρίωσε τίποτα από τα όσα είπε για τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ. Ο Πιτσιλλίδης θα τεκμηριώσει ή θα μείνει στις πιτσιλιές; Αν δεν είχε πάει η Ελίτα διακοπές, θα τον βλέπαμε και εκεί. 7Στους πυραύλους. Μη σκιάζεστε λέει επειδή πέσανε δυο πύραυλοι από μαχητικό στο Ακρωτήρι και απλώς δεν σκάσανε επειδή είπε ο 846 ημέρες* ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ * Από την ημέρα της καταστροφής της Κύπρου, χωρίς να κατηγορηθεί κανείς. καλός Θεός να μη μας δώσει άλλη καλοκαιρινή λαχτάρα. Αν έσκαγαν θα είχαμε κάθε λόγο να ανησυχούμε, τώρα που δεν, έλα καλέ και τι έγινε; Business as usual. 8Στο κλίμα. Είπε ο κύριος Τορναρίτης ότι το κλίμα στις συνομιλίες είναι εύκρατο. Όπερ μεθερμηνευόμενο, μετά από μακροχρόνιες παρατηρήσεις των διάφορων μετεωρολογικών στοιχείων καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως ο καταλληλότερος για να λύσει το Κυπριακό θα μπορούσε να είναι και ένας μετεωρολόγος. 9Στα ευρώ. Ερώτηση. Πόσα ευρώ την ημέρα απαιτούνται για τη φύλαξη της FBME; Απάντηση. Αν τα βάλεις το ένα πίσω από το άλλο, φτάνεις μέχρι τη Λάρνακα, είπαν στον Σπονδοφόρο. Υπερβολές ή μήπως όχι; ΚΟΥΙΖ: Ποιος μεγαλοδικηγόρος 10 παρείχε υπηρεσίες ταυτόχρονα και σε grande Πάφιο Developer και στην Τρ. Κύπρου κατά τη διάρκεια σημαντικότατων ημερών που εμπεριείχαν μεγάλα και προνομιακά deal; Πρόεδρος Δ.Σ.: ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ Διευθύνων Σύμβουλος: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΟΤΤΙΔΗΣ Διευθυντής: ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Αρχισυντάκτης: ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΙΚΑΛΑΣ Αρχισυντάκτης Οικονομικού: ANΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Υπεύθυνος Υλης: MIXAΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Υπεύθυνος Ατελιέ: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΑΜΙΑΝΟΥ Iδιοκτησία «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΔΟΣΗ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ» Νίκου Κρανιδιώτη 7Ε, 3ος όροφος, 2411 Έγκωμη, Λευκωσία, Κύπρος info@kathimerini.com.cy Τηλ.: Fax: Σύνταξη Fax: Διαφημιστικό Τμήμα - Μικρές Αγγελίες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Eκδίδεται σε συνεργασία και μετά από άδεια της εταιρείας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε. Διευθυντής: ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ Διεύθυνση συντάξεως: ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ - ΚΩΣΤΗΣ ΦΑΦΟΥΤΗΣ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΤΕΛΑΣ

3 03-POLITIKI_Master_cy 18/07/15 00:24 Page 3 Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 3 Επιστρέφεται η βάση Δεκέλειας με τη λύση Οι Βρετανοί θα διατηρήσουν μόνο στρατιωτικής σημασίας τμήμα Της ΜΕΛΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Από τις συζητήσεις Λευκωσίας - Λονδίνου προκύπτει πως το πραγματικό ενδιαφέρον της Βρετανίας εστιάζεται στη διασφάλιση της παρουσίας μέσω της βρετανικής βάσης στο Ακρωτήρι και όχι στη διατήρηση των εγγυητικών της δικαιωμάτων στην Κύπρο. Η επαναξιολόγηση των πολιτικοστρατιωτικών αναγκών και του ρόλου που η Βρετανία διαδραματίζει στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, σε συνδυασμό με την πρόθεση του Λονδίνου για ορθολογιστική χρήση των βρετανικών βάσεων στην Κύπρο και αξιοποίηση εκείνου του ποσοστού εδάφους που κρίνεται απαραίτητο για την εξυπηρέτηση των στρατιωτικών αναγκών τους διαφοροποιούν προς το θετικότερο την προσφορά του Λονδίνου προς τη Λευκωσία για παράδοση μεγάλου μέρους των εδαφών των βάσεων προς την Κυπριακή Δημοκρατία στην περίπτωση επίλυσης του Κυπριακού. Στο πλαίσιο αυτό, όπως πληροφορείται η «Κ» από διπλωματικές πηγές, το Λονδίνο στις συζητήσεις της με τη Λευκωσία αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο της επιστροφής στην Κυπριακή Δημοκρατία του εδάφους στη βάση Δεκέλειας στην περίπτωση της λύσης του Κυπριακού, διατηρώντας μόνο εκείνο το τμήμα του εδάφους που κρίνεται σημαντικής στρατιωτικής σημασίας για την ίδια. Η Βρετανία στη βάση των Συμφωνιών Ζυρίχης Λονδίνου διατηρεί 99 τετραγωνικά μίλια που καλύπτουν το 2,74% του κυπριακού εδάφους. Το 2004, η Βρετανία πρόσφερε την επιστροφή συνολικά 40 τετραγωνικών χιλιομέτρων κυπριακού εδάφους στην περίπτωση αποδοχής του Σχεδίου Ανάν για την επίλυση του Κυπριακού. Η προσφορά της Βρετανίας επανατέθηκε σε διάφορες περιπτώσεις υπό την προϋπόθεση πάντα της επίλυσης του Κυπριακού, ενώ επαναλήφθηκε και κατά την προχθεσινή συνάντηση του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών Φίλιπ Χάμοντ με τον Κύπριο ομόλογό του Ιωάννη Κασουλίδη, στο πλαίσιο της μονοήμερης επίσημης επίσκεψης του στην Κύπρο. Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες της «Κ», η αντίληψη που αποκομίζει η Λευκωσία από τις συζητήσεις που έχει με το Λονδίνο για το ενδεχόμενο κατάργησης του συστήματος των εγγυήσεων με τη λύση του Κυπριακού είναι πως το πραγματικό ενδιαφέρον της Βρετανίας εστιάζεται στη διασφάλιση της παρουσίας της στο νησί μέσω κυρίως των βρετανικών βάσεων στο Ακρωτήρι και όχι στη διατήρηση των εγγυητικών της δικαιωμάτων στην Κύπρο. Στο μεταξύ, εν όψει και της απουσίας του Ελληνοκύπριου διαπραγματευτή Ανδρέα Μαυρογιάννη στην Αντίς Αμπέμπα για τη συμμετοχή του ως Ειδικού Υπουργικού Απεσταλμένου της Κύπρου στην 3η Διάσκεψη για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης που διοργανώνουν τα Η.Ε., τη σκυτάλη στη Λευκωσία για τη συνέχιση των διαπραγματευτικών διαδικασιών πήραν τις προηγούμενες ημέρες οι ομάδες εργασίας για το περιουσιακό, τα θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης και οικονομίας. Όπως έχει ανακοινωθεί, οι διαπραγματευτές των δύο κοινοτήτων Ανδρέας Μαυρογιάννης και Οζντίλ Ναμί θα έχουν την επόμενη συνάντησή τους στις 24 Ιουλίου προκειμένου να προετοιμάσουν τις συνομιλίες που θα έχουν Αναστασιάδης και Ακιντζί τρεις ημέρες αργότερα, στις 27 Ιουλίου. Στην ατζέντα των ηγετών των δύο κοινοτήτων θα βρίσκονται 8 9 θέματα από τα κεφάλαια της διακυβέρνησης, του περιουσιακού και των κριτηρίων στο εδαφικό, τα οποία και θα συζητήσουν σε διασταυρούμενη διαπραγμάτευση. Μέχρι τότε πάντως, και σε κάθε περίπτωση πριν από το τέλος Ιουλίου, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα ανακοινώσει το όνομα του Ελληνοκύπριου μέλους της τριμερούς επιτροπής που συμφωνήθηκε μεταξύ των ηγετών των δύο κοινοτήτων και του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ κατά τη διάρκεια της διήμερης επίσημης επίσκεψης του στην Κύπρο. Η τριμερής επιτροπή θα αποτελείται από έναν Ελληνοκύπριο, έναν Τουρκοκύπριο και έναν εμπειρογνώμονα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενεργώντας υπό την αιγίδα των Η.Ε. θα υποβοηθήσουν για την εναρμόνιση της τουρκοκυπριακής πλευράς στο πλαίσιο της προετοιμασίας της για τη μετά τη λύση εποχή, αλλά και θα επεξεργάζονται σε τεχνικό και νομικό επίπεδο τις θέσεις που κατατίθενται από τις δύο πλευρές για τη συμβατότητά τους με το κεκτημένο. Πριν από το τέλος Ιουλίου, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα ανακοινώσει το όνομα του Ελληνοκύπριου μέλους της τριμερούς επιτροπής που συμφωνήθηκε με τον Μουσταφά Ακιντζί παρουσία του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Το χαλούμι ενώνει τις δύο κοινότητες Πέρα από τον διορισμό του Πίτερ βαν Νούφελ, τη σύσταση της τριμερούς επιτροπής και τη δέσμευση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση του κόστους της λύσης, η επίσκεψη Ζαν Κλοντ Γιούνκερ σφραγίστηκε και με τη συναντίληψη των ηγετών των δύο κοινοτήτων Νίκου Αναστασιάδη και Μουσταφά Ακιντζί για το χαλούμι. Συναντίληψη την οποία ανακοίνωσε και επίσημα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όπως αναφέρεται πρόκειται για μια ανακοίνωση πέντε σημείων, η οποία προνοεί έλεγχο και πιστοποίηση από το Διεθνές Γραφείο Πιστοποίησης Veritas, αλλά και τροποποίηση του κανονισμού της Πράσινης Γραμμής, η οποία θα υιοθετηθεί την ίδια ημέρα που θα δημοσιευτεί στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η αίτηση για εγγραφή του χαλουμιού/χελίμ ως προϊόντος προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση: 1. Σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα, διορίζεται το διεθνώς αναγνωρισμένο Γραφείο Veritas ως το αρμόδιο σώμα για τις διαδικασίες ελέγχου που προνοούνται στον Κανονισμό. 2. Η Κομισιόν με επιστολή της θα επιβεβαιώσει ότι το Γραφείο Veritas θα είναι το αρμόδιο σώμα για τη διενέργεια των συγκεκριμένων διαδικασιών σε σχέση με τους επίσημους ελέγχους που αναφέρονται στο πρώτο σημείο. 3. Οι εκθέσεις του Γραφείου θα αποστέλλονται στις αρμόδιες αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. 4. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εγκρίνει πρόταση τροποποίησης του Κανονισμού της Πράσινης Γραμμής την ίδια ημέρα που θα δημοσιευτεί στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της επίσημης αίτησης για εγγραφή του χαλουμιού/χελίμ ως προϊόντος προστατευόμενης προστασίας προέλευσης. 5. Όπως προνοείται στις Συνθήκες της Ε.Ε., η Κομισιόν θα διασφαλίσει τον πλήρη σεβασμό της σχετικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας. ΚΥΠΕ

4 04-TO THEMA_Master_cy 17/07/15 22:15 Page 4 4 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟ ΘΕΜΑ Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 Η Uniastrum έφυγε, μετέωρη η κάθαρση Πωλήθηκε για 7 εκατ., ευρώ η «ευκαιρία της ζωής μας», όπως έλεγαν τότε μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Κύπρου Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΚΑΛΑ Όταν εν έτει 2008 η Τράπεζα Κύπρου και το τότε Δ.Σ. αποτείνονταν μεταξύ άλλων και στην JP Morgan ώστε να βρεθεί μια καλή τράπεζα για εξαγορά, κανείς δεν περίμενε ότι αυτή για την οποία το Συγκρότημα ξόδεψε 447εκατ. ευρώ θα πωλούνταν για μόλις 7εκατ. ευρώ μόλις 7 χρόνια αργότερα. Σημειωτέον, δεν ήταν αυτή η τράπεζα που πρότεινε για εξαγορά η JP Morgan, αλλά αυτός είναι ένας αστερίσκος μπροστά στα όσα έλαβαν χώρα αργότερα, μέρος των οποίων ακούστηκαν και στη διερευνητική Επιτροπή υπό τον κ. Πική. Ιούλιος του 2013 και ο κ. Ευδόκιμος Ξενοφώντος, μέλος του τότε Δ.Σ., τονίζει στην επιτροπή πως τα υπόλοιπα μέλη θεωρούσαν την εξαγορά ως «την ευκαιρία της ζωής τους», αν και κατ ουσία αυτή ολοκληρώθηκε δύο μήνες μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers και με τη Ρωσία σε οικονομικά δυσμενείς συνθήκες. Δεδομένα που δεν λήφθηκαν υπόψη από τον τότε διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, Αθανάσιο Ορφανίδη, ο οποίος και έδωσε τις σχετικές εγκρίσεις μετά την ενημέρωση που έλαβε από το Συγκρότημα. Η σχετική επιστολή φέρει ημερομηνία 30 Σεπτεμβρίου 2008, αποδέκτης αυτής ήταν ο Αντρέας Ηλιάδης, ενώ την υπέγραφε ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας. Είχαν όμως προηγηθεί δύο κομβικά σημεία: Δύο επιστολές η πρώτη με την υπογραφή του Αντρέα Ηλιάδη προς στον Ανώτερο διευθυντή της Κ.Τ. Κώστα Πουλλή, ο οποίος ήταν προϊστάμενος της Διεύθυνσης Ρυθμίσεως και «Το ζήτημα της ύπαρξης στοιχείων για την εξαγορά της Uniastrum ανέδειξε η «Κ» με σχετικά δημοσιεύματα στις 09/06/2013, στις 16/06/2013 και στις 21/07/2013. Είχε προηγηθεί στις 06/06/2013, η επίδοση επιστολής από τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ Μάριο Καρογιάν, στον τότε γενικό εισαγγελέα Πέτρο Κληρίδη». Εποπτείας όπου εκεί, πλην της ενημέρωσης για τη συμφωνία εξαγοράς μέσω της θυγατρικής BOC Russia (Holdings) Limited, του 80% της Uniastrum, ζητείται σχετική χορήγηση άδειας αλλά και έγκριση για την αύξηση του κεφαλαίου της κατά $50εκατ. Μία δεύτερη επιστολή που εστάλη, αφορούσε κυρίως τεχνικά ζητήματα της εξαγοράς αλλά αποσαφήνιζε πως η Τράπεζα Κύπρου θα καταβάλει ποσό ύψους 626 εκατ. δολαρίων στη θυγατρική της στη Ρωσία, τα 576 εκατ. δολάρια για την εξαγορά και τα υπόλοιπα για την αύξηση κεφαλαίου. Σύμφωνα πάντως με τη σχετική έκθεση της Alvarez&Marshal, «μέλη του Δ.Σ. δήλωσαν ότι δεν είχαν αρκετό χρόνο να εξετάσουν το due diligence που πραγματοποιήθηκε πριν από την έγκριση της συμφωνίας από τους Ernst&Young». Παρελθόν από τις εργασίες της Τράπεζας Κύπρου, αποτελεί από την Παρασκευή η Uniastrum. Η διαδρομή των 50 εκατ. Η ανακριτική ομάδα της αστυνομίας, στο πλαίσιο της έρευνας για την πορεία της οικονομίας της Κύπρου εντόπισαν τη διαδρομή που ακολούθησε το συνολικό ποσό, το οποίο προοριζόταν για την εξαγορά της Uniastrum. Μία διαδρομή, με αφετηρία την Κύπρο, και ενδιάμεσο κομβικό σημείο την Αρμενία, όπου με βάση τα ευρήματα των ανακριτών, ένα ποσό της τάξης των 50 εκατομμυρίων ευρώ άλλαξε χέρια και πορεία, και δεν έφθασε ποτέ στον τελικό προορισμό, που ήταν η ρωσική πρωτεύουσα. Οι έρευνες έχουν δείξει επίσης, ότι τα χρήματα αυτά (που θα δίνονταν για την ανακεφαλαιοποίηση της Uniastrum όπως προαναφέρθηκε) κατέληξαν όπως αποκάλυψε η «Κ» στο φορολογικό παράδεισο των Islands of Belize στην Καραϊβική για την εξαγορά της Uniastrum. Με βάση τα ίδια ευρήματα των ανακριτών, η μετακίνηση του ποσού από την Αρμενία προς τα Islands of Belize, μέσω πέντε εταιρειών που ενέγραψε Κύπριος μεγαλοδικηγόρος. Το ζήτημα της ύπαρξης στοιχείων ανέδειξε η «Κ» με σχετικά δημοσιεύματα στις 09/06/2013, στις 16/06/2013 και στις 21/07/2013. Είχε προηγηθεί στις 06/06/2013, η επίδοση επιστολής από τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ Μάριο Καρογιάν, στον τότε γενικό εισαγγελέα Πέτρο Κληρίδη. Όπως προκύπτει και από τα στοιχεία της έκθεσης της Α&Μ για την εξαγορά της Uniastrum, το γεγονός ότι παραγνωρίστηκε η συμβουλή των δικηγόρων της White & Case της Μόσχας ότι το deal υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν έπρεπε να εγκαταλειφθεί ή να συζητηθεί σημαντική μείωση της τιμής του, η επιμονή Ανδρέα Ηλιάδη να προχωρήσει και να κλείσει τάχιστα την πιο πάνω συμφωνία αλλά και η παραχώρηση 50 εκατ. από την ΤΚ στη Uniastrum για ενίσχυση της ρευστότητάς της πριν από το κλείσιμο της συμφωνίας ήταν στοιχεία που έχρηζαν, σύμφωνα με την έκθεση, άμεσης διερεύνησης. Ο ίδιος ο πρώην επικεφαλής του Συγκροτήματος δήλωνε τον Σεπτέμβριο του 2013 στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Θεσμών πως «δεν χάθηκαν τα 50 εκατ. που προορίζονταν για αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου της Uniastrum». Φεύγοντας από το Γραφείο του γενικού εισαγγελέα, Ιούνιος του 2013, ο κ. Καρογιάν είχε δηλώσει πως όταν περιήλθε σε γνώση του η έκθεση Alvarez and Marsal αντιλήφθηκε ότι η υπόθεση αυτή μοιάζει πολύ πιο σκοτεινή από όσο είχε αρχικά διαφανεί και πως για τη συγκεκριμένη υπόθεση περιέχονται στην έκθεση «σημεία και τέρατα». Η υπόθεση της Uniastrum πέρασε και από τον πρώην γενικό εισαγγελέα Πέτρο Κληρίδη και από τον νυν Κώστα Κληρίδη. Η απαντητική επιστολή της ΚτΚ προς την Τρ. Κύπρου που δίνει το πράσινο φως για την εξαγορά. Ποιοι και για ποιες κινήσεις ελέγχονται «Σε καλό δρόμο οι έρευνες» Η «Κ» επικοινώνησε με τον γενικό εισαγγελέα της Δημοκρατίας Κώστα Κληρίδη για να θέσει το ερώτημα του πού βρίσκονται σήμερα οι έρευνες, δύο χρόνια αφότου βγήκαν στην επιφάνεια οι υποθέσεις και οι καταγγελίες περί χρηματισμού στην εξαγορά της Uniastrum. «Ο φάκελος χωρίζεται σε δύο μέρη, στο αστικό και στο ποινικό αντίστοιχα. Το Όπως προκύπτει από τα γεγονότα, κατά την περίοδο της εξαγοράς της Uniastrum, στην ηγεσία της Τρ. Κύπρου ήταν ο Ανδρέας Ηλιάδης ως CEO και οι Νικόλας Καρυδάς και Χρίστης Χατζημιτσής ως ανώτεροι γενικοί διευθυντές Συγκροτήματος. Παράλληλα, διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου ήταν ο Αθανάσιος Ορφανίδης, ενώ υπεύθυνος εποπτείας ήταν ο Κώστας Πουλλής. Υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία πάνω στα οποία ελέγχονται οι προαναφερόμενοι και αυτά, όπως είχε καταγράψει η «Κ» και βρίσκονται υπό διερεύνηση τα τελευταία δυο χρόνια, είναι τα εξής: Έλλειψη ρευστότητας στη Uniastrum και ύπαρξη κακού πορτοφολιού δανείων. Ζημιογόνα απόδοση 25 από τα 43 παραρτήματα της Uniastrum. Πληρωμή κρυφών μισθών στο προσωπικό της Uniastrum. Παραγνώριση από την Τ.Κ. της συμβουλής των δικηγόρων της White & Case της Μόσχας ότι το deal υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν έπρεπε να εγκαταλειφθεί ή να συζητηθεί σημαντική μείωση της τιμής του. Διαφορετική γνώμη σε σχέση με το πιο πάνω οι Κύπριοι δικηγόροι, οι οποίοι ενδεχομένως ελέγχονται και για σύγχυση αρμοδιοτήτων. Επιμονή Ανδρέα Ηλιάδη να προχωρήσει και να κλείσει τάχιστα την πιο πάνω συμφωνία. Παραχώρηση από την Τ.Κ. στη Uniastrum για ενίσχυση της ρευστότητάς της πριν από το κλείσιμο της συμφωνίας. Συμβουλή του Νικόλα Καρυδά ότι έπρεπε να δοθεί το ποσό αυτό, γιατί η Uniastrum χρειαζόταν τα κεφάλαια αυτά για να επιβιώσει. Από την Κ.Τ. όπως επισημαίνεται και από την έκθεση, παραγνωρίστηκαν οι πολύ αρνητικές συνθήκες που επικρατούσαν εκείνο το διάστημα, ένεκα της κατάρρευσης της Lehman Brothers. Ταυτόχρονα, ελέγχεται λόγω της παραχώρησης έγκρισης πριν από την ετοιμασία του due diligence από τους Ernst & Young. Σύμφωνα με την έκθεση θα έπρεπε να ληφθεί σοβαρά υπόψη και από τις δύο πλευρές,.τ.κ. και ΚΤΚ, η επιδείνωση της επικρατούσας τότε οικονομικής κατάστασης στη Ρωσία, η ιστορία και η πορεία της U, ενώ υπογραμμίζεται «η παντελής παραγνώριση από τον Κώστα Πουλλή βασικών μειονεκτημάτων του όλου deal και σημειώνεται η σπουδή του να δώσει την έγκρισή του». Η τράπεζα Κύπρου, έχοντας μπει αστικό που άπτεται ζητημάτων κεφαλαιαγοράς είναι σε προχωρημένο στάδιο και σύντομα αναμένονται εξελίξεις, ενώ στο ποινικό μέρος υπάρχουν ορισμένα νομικά κωλύματα εφόσον είναι απαραίτητη και χρονοβόρα η δικαστική συνδρομή που έχει ζητηθεί από το εξωτερικό και πιο συγκεκριμένα από τη Ρωσία», τόνισε ο γενικός εισαγγελέας. σε μια νέα εποχή και προσπαθώντας να αποκοπεί από τις επιζήμιες εργασίες στο εξωτερικό, σημειώνει μια νίκη έστω και πύρρειο με την πώληση της Uniastrum στα 7εκατ., ευρώ. Ο υπολογισμός κατά τη διάρκεια της εξαγοράς, δεν επαληθεύτηκε σε καμία στιγμή από το 2009 και εντεύθεν, εφόσον το πλάνο ήταν να επέλθουν κέρδη της τάξης των 45εκατ. ευρώ, όταν συνολικά τα τρία πρώτα χρόνια τα κέρδη ανήρθαν στα 25 εκατ. ευρώ. Οι ζημιές το 2012 ανήλθαν στα 35 εκατ. ευρώ, αλλά ουσιαστικά η απομείωση της υπεραξίας είχε ακουμπήσει τα 330 εκατ. ευρώ. Η λογιστική ζημιά από την πώληση ανέρχεται σε 29 εκατ. εκ της οποίας 24 εκατ. προκύπτουν από τη μεταφορά των σχετικών αποθεματικών συναλλαγματικών διαφορών στον λογαριασμό αποτελεσμάτων. Η υπόλοιπη λογιστική ζημιά ύψους 5 εκατ. αντιπροσωπεύει τη διαφορά του τιμήματος πώλησης και της καθαρής λογιστικής αξίας των εργασιών προς πώληση και επικυρώνει την ορθότητα των απομειώσεων που αναγνωρίστηκαν προηγουμένως. Η συνολική καθαρή έκθεση του συγκροτήματος στη Ρωσία, μετά την πώληση, θα περιοριστεί σε 114 εκατ.

5 05-POLITIKI_Master_cy 17/07/15 19:47 Page 5 Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 5 ΗΠΑ: Πιέζουν Βερολίνο για αναδιάρθρωση Το χρονικό της ανάμιξης της Ουάσιγκτον στην ελληνική κρίση με αποκορύφωμα τις πιέσεις προς Τσίπρα να δεχθεί συμφωνία ΟΥAΣΙΓΚΤΟΝ Ανάλυση του ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΖΟΥΠΑΝΙΩΤΗ Την Τετάρτη, στο μέσον της αναταραχής στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για τη συμφωνία της Ελλάδας με τους πιστωτές, ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης εξέπληξε τους πάντες, απευθύνοντας μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού του κόμματος «Στο Κόκκινο» ευχαριστίες προς την Ουάσιγκτον: «Πρέπει να ευχαριστήσω δημόσια την αμερικανική κυβέρνηση και τον κ. Ομπάμα, καθώς χωρίς τη <<<<<< Ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης χαρακτήρισε την αμερικανική παρέμβαση ιστορικό γεγονός. Ωστόσο, επιβεβαίωσε ότι σε θέματα όπως τα εργασιακά, οι ΗΠΑ άσκησαν σφοδρή πίεση προς την Ελλάδα. δική τους βοήθεια και την επιμονή ότι η συμφωνία πρέπει να περιλαμβάνει το ζήτημα του χρέους ίσως να μην είχαμε πετύχει» Λίγο αργότερα κι αφού δημοσιογράφος ενημέρωσε τον κ. Δραγασάκη ότι υπάρχουν αντιδράσεις στα κοινωνικά δίκτυα για τη δήλωση, ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης διευκρίνισε ότι θεωρεί την αμερικανική παρέμβαση ιστορικό γεγονός, καθώς μέσω αυτής κατανοήθηκε η ανάγκη για ύπαρξη συμφωνίας, ωστόσο ήταν σαφής επιβεβαιώνοντας και σχετική μας αρθρογραφία ότι σε θέματα όπως τα εργασιακά, οι ΗΠΑ άσκησαν σφοδρή πίεση προς την Ελλάδα. Ο Γιάννης Δραγασάκης ήταν ένα από τα τρία μέλη της κυβέρνησης (συμπεριλαμβανομένων και του υπουργού Οικονομικών και του πρωθυπουργού) που ήταν σε συνεχή επαφή με τους Αμερικανούς. Μάλιστα, σύμφωνα με καλά ενημερωμένη πηγή, ο Έλληνας αντιπρόεδρος συνομιλούσε κυρίως με τον υφυπουργό Οικονομικών Νέιθαν Στις. Είναι προς το συμφέρον όλων τα μέρη να καταλήξουν σε ένα εποικοδομητικό αποτέλεσμα. Τη θέση αυτή διατύπωσε ο υπ. Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λιου, που διακρίνεται στη φωτογραφία να συνομιλεί με τον πρόεδρο Ομπάμα στους κήπους του Λευκού Οίκου. Kρίσιμο Σαββατοκύριακο Ποιος ήταν ωστόσο ο ρόλος των ΗΠΑ στο κρίσιμο για την Ελλάδα περασμένο Σαββατοκύριακο; Στην πραγματικότητα τίποτε το καθοριστικό. Ενώ οι Αμερικανοί ήταν αυτοί που σε συνεργασία με τους Γάλλους αποφάσισαν αμέσως μετά το δημοψήφισμα ότι πρέπει να βρεθεί λύση, η οποία να διασφαλίζει παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, συμφώνησαν με το Παρίσι τις βασικές παραμέτρους της συμφωνίας κι απ εκεί και μετά περιορίστηκαν στο να παρακολουθούν τις εξελίξεις. Όταν το Eurogroup ολοκληρώθηκε το απόγευμα του Σαββάτου χωρίς συμφωνία και οι γερμανικές απαιτήσεις δεν προμήνυαν οτιδήποτε το θετικό για τη σύνοδο των ηγετών της Ευρωζώνης, ο κ. Τσίπρας επικοινώνησε με τον αμερικανό υπουργό Οικονομικών. Σύμφωνα με ελληνικές πηγές, ο πρωθυπουργός είπε στον κ. Λιου ότι για να υπάρξει συμφωνία πρέπει όλες οι πλευρές να την επιθυμούν κι ότι η Ελλάδα απέδειξε ότι το θέλει. Το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών δεν επιβεβαίωσε παρά 5 ώρες αργότερα τη συνομιλία, περίπου στις 4 τα ξημερώματα της Δευτέρας (ώρα Ελλάδας). Από την ανακοίνωση δεν προκύπτει αν ο κ. Λιου συνομίλησε με κάποιον άλλο Ευρωπαίο ομόλογό του (ήταν προφανώς καθ οδόν προς την Αιθιοπία), ενώ ο τόνος της ανακοίνωσης έδειχνε πως παρά την αναγνώριση θετικών κινήσεων από την Αθήνα, οι πιέσεις ήταν στραμμένες προς την ελληνική κυβέρνηση. Το μόνο θετικό στοιχείο, η σταθερή αναφορά από τους Αμερικανούς στη βιωσιμότητα του χρέους και στη λύση που θα διασφαλίζει παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. «Ο κ. Λιου σημείωσε ότι παρακολουθεί στενά τις συζητήσεις στις Βρυξέλλες και έχει ενθαρρυνθεί από αναφορές πως έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος, αν και ξεκάθαρα απαιτείται πρόσθετη εργασία. Σημείωσε ότι η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικές κινήσεις και κατέδειξε την πολιτική βούληση για να εφαρμόσει δύσκολες μεταρρυθμίσεις και ότι θα απαιτηθεί συνέχιση της ευελιξίας από όλα τα μέρη». Ο κ. Λιου υπογράμμισε ότι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης απαιτεί να αποδειχθεί ότι το πρόγραμμα θα εφαρμοστεί και ότι θα υπάρξουν μέτρα για να καταστεί το χρέος βιώσιμο. «Ο υπουργός Λιου τόνισε εκ νέου ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας, της Ευρώπης και της παγκόσμιας οικονομίας, όλα τα μέρη να καταλήξουν σε ένα εποικοδομητικό αποτέλεσμα που θα θέσει την Ελλάδα σε μια πορεία προς PETE SOUZA τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, καθώς και τη βιωσιμότητα του χρέους και της ανάπτυξης εντός της Ευρωζώνης». Η επόμενη αντίδραση από το Treasury ήλθε το βράδυ της Δευτέρας, όταν ο Λιου με γραπτή ανακοίνωση από την Αντίς Αμπέμπα χαιρέτισε τη συμφωνία, παραθέτοντας και το πλαίσιό της: «Δέσμευση της Ελλάδας να κάνει βαθιές και δύσκολες δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», από τη μία κι από την άλλη, «δέσμευση των πιστωτών της να παράσχουν οικονομική στήριξη και να συμβάλουν στη δημιουργία μιας πορείας για να επιστρέψει η Ελλάδα στην ανάπτυξη, και να επιτύχει βιωσιμότητα του χρέους της». Ωστόσο, ο επίλογος της δήλωσης, ότι «αυτές οι υποσχέσεις θα απαιτήσουν δύσκολα βήματα από όλα τα μέρη και σημαντικό έργο απομένει να γίνει», έδειχνε σαφή ανησυχία από μέρους της αμερικανικής κυβέρνησης και την Τρίτη αποφασίστηκε επιστρέφοντας από την Αντίς Αμπέμπα, ο Λιου να σταματήσει Τρίτη και Τετάρτη στη Γερμανία και τη Γαλλία, για συναντήσεις της με τους ομολόγους του της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και της Γαλλίας Μισέλ Σαπέν και τον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι. Στις επαφές τόνισε ότι η συμφωνία παρέχει τη βάση για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης μεταξύ των μερών και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια πορεία προς τα εμπρός για την Ελλάδα εντός της Ευρωζώνης. Τόνισε, επίσης, τη σημασία της επίτευξης βιωσιμότητας του χρέους στις επερχόμενες διαπραγματεύσεις, ενώ σε τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο υπογράμμισε τη σημασία της πλήρους εφαρμογής της συμφωνίας. Διαβάζοντας πίσω από τις λέξεις, ο κ. Λιου είχε ακόμη μία σκληρή συνομιλία με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος εξέφρασε δυσπιστία κατά πόσο η Αθήνα θα εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις κι ότι η συμφωνία αποτελεί τελευταία ευκαιρία για παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Ανησυχία για την Ελλάδα Στην πραγματικότητα και η Ουάσιγκτον δεν είναι βέβαιη κατά πόσον η συμφωνία στην οποία κατέληξαν η Ελλάδα με τους πιστωτές της θα προχωρήσει. Κατ ακρίβεια υπάρχουν δύο ζητήματα. Το πρώτον αν η συμφωνία είναι «εφικτή», δηλαδή κατά πόσον θα δημιουργηθούν όλες οι προϋποθέσεις για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, καθώς προϋπόθεση είναι η βιωσιμότητα του χρέους. Το δεύτερο είναι μήπως η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα με την κρίση στην κυβέρνηση δεν επιτρέψει στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων με τους πιστωτές και δώσει πάτημα στη Γερμανία κι άλλες δυνάμεις να συνεχίσουν την πίεση για Grexit. Την εκτίμηση ότι υπάρχει ανησυχία στην Ουάσιγκτον για τις εξελίξεις στην Ελλάδα συμμερίζονται και ηγετικά στελέχη της κυπριακής παροικίας, που συναντήθηκαν την Τετάρτη στην αμερικανική πρωτεύουσα με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Τόνι Μπλίνκεν, την βοηθό υφυπουργό Εξωτερικών Αμάντα Σλόατ και στελέχη στου Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας. Από τις συζητήσεις προκύπτει ότι η αμερικανική κυβέρνηση θα επιμείνει στο ζήτημα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους για να είναι βιώσιμο, ενώ διαπίστωσαν με έκπληξη θετικό κλίμα σε αμερικανική βοήθεια προς την Ελλάδα

6 06-POLITIKI_Master_cy 17/07/15 18:14 Page 6 6 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 Η ουσιαστική συνδρομή της Κύπρου στις διαπραγματεύσεις της Ελλάδας Πώς άλλαξε προς το καλύτερο το κλίμα με την απομάκρυνση Βαρουφάκη και την έλευση Τσακαλώτου στο προσκήνιο. Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΚΑΛΑ Από τον Ιανουάριο οπότε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ορκίστηκε μέχρι και την περίοδο των ύστατων διαπραγματεύσεων με διακύβευμα τη θέση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, οι σχέσεις των οικονομικών επιτελείων Ελλάδας-Κύπρου, είχαν περιοριστεί αυστηρά στις εκατέρωθεν πρώτες συστάσεις που έλαβαν χώρα μεταξύ των δύο ΥΠΟΙΚ στο πρώτο Eurogroup του Προερχόμενοι από διαφορετικές σχολές σκέψης και αντίληψης της οικονομίας, οι Χάρης Γεωργιάδης και Γιάνης Βαρουφάκης δεν είχαν κοινό σημείο επαφής, γεγονός που μόνο ως επιζήμιο κρινόταν και από την κυπριακή πλευρά αλλά και από άλλες χώρες μέλη της Ευρωζώνης. Σε αντιδιαστολή, οι σχέσεις σε ανώτατο επίπεδο μεταξύ Νίκου Αναστασιάδη και Αλέξη Τσίπρα, προσομοίαζαν ειδικά τις μέρες και τις ώρες πριν από τη σύναψη της τελικής συμφωνίας με σχέσεις «πατέρα και γιου». Είναι ενδεικτικό το περιστατικό, σύμφωνα με μαρτυρίες παρόντων, που έλαβε χώρα κατά την προτελευταία συνεδρίαση της Συνόδου Κορυφής. Η στιχομυθία που διημείφθη και η παραίνεση του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη όταν πήρε από τους ώμους τον Έλληνα Πρωθυπουργό και του είπε: «Αλέξη, πάρε τη συμφωνία, γιατί κάθε φορά θα έρχεται κάτι χειρότερο για τη χώρα», είναι χαρακτηριστική. Βασισμένη δε, στην εμπειρία που είχε ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κύπρου, μετά το πρώτο «Όχι» για κούρεμα καταθέσεων από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και του τι ακολούθησε στη συνέχεια. Στο ίδιο μοτίβο κινήθηκαν και σε γενικότερο διπλωματικό επίπεδο οι κινήσεις του ΠτΔ, εφόσον οι επαφές του με τους Ευρωπαίους ηγέτες ήταν συνεχόμενες. Υπενθυμίζεται πως με προτροπή του Προέδρου της ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, ο Νίκος Αναστασιάδης επικοινώνησε τηλεφωνικά τόσο με την καγκελάριο της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ όσο και με τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ σε μια προσπάθεια σύγκλισης των μερών για εξεύρεση λύσης, στις 18 Ιουνίου, σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για την Ελλάδα εφόσον είχε επέλθει επικοινωνιακό black out μεταξύ της χώρας και των Θεσμών. Ανάλογες ήταν και οι κινήσεις Αναστασιάδη κατά τη διάρκεια της τελευταίας Συνόδου Κορυφής όπου εκεί ο Κύπριος Πρόεδρος εξάντλησε τη διπλωματική του επιρροή στις κατ ιδίαν συζητήσεις με τους προέδρους της Ευρωζώνης ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή, ενώ η γραμμή επικοινωνίας με το πρωθυπουργικό γραφείο στην Ελλάδα και το Προεδρικό Μέγαρο στην Κύπρο δεν έκλεισε ποτέ. Υπήρξε παραίνεση προς τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα και με την παρότρυνση του κυπριακού επιτελείου ώστε να επικοινωνήσει ο ίδιος με το επιτελείο των Φινλανδών σε μια προσπάθεια εξομάλυνσης της κατάστασης. Το «δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς θέλει η Ελλάδα» που ακουγόταν κατά κόρον τους τελευταίους μήνες από αξιωματούχους των Βρυξελλών, συμπεριλάμβανε και την κυπριακή πλευρά. Mετά Βαρουφάκη δεδομένα Έντονη υπήρξε η ανησυχία στην πορεία των πεντάμηνων διαπραγματεύσεων και για το ζητούμενο εκ μέρους της Ελλάδας σε αυτές, και σε προσωπικό επίπεδο από τον ίδιο τον ΥΠΟΙΚ της Κύπρου Χάρη Γεωργιάδη. Σε τακτή επικοινωνία που είχε η «Κ» με τον Υπουργό καθ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, κατέστη ξεκάθαρο ότι υπό τον Γιάνη Βαρουφάκη επικεφαλής των διαπραγματεύσεων εκ μέρους της Ελλάδας, δεν υπήρξε ποτέ προσέγγιση προς την κυπριακή πλευρά, όχι μόνο διαπροσωπική αλλά και σε στοιχειώδες επίπεδο ενημέρωσης. Το «δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς θέλει η Ελλάδα» που ακουγόταν κατά κόρον τους τελευταίους μήνες από αξιωματούχους των Βρυξελλών, συμπεριλάμβανε και την κυπριακή πλευρά, κάτι που ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με το διαχρονικό και το πολυεπίπεδο των σχέσεων των δύο χωρών που έχει παραδοσιακά αναπτυχθεί. Από την πλευρά του ο Κύπριος ΥΠΟΙΚ αντιλαμβανόμενος και ο ίδιος τον συσχετισμό δυνάμεων που έχει η Κύπρος στο Eurogroup, σε συνδυασμό με την έλλειψη ενημέρωσης περί των θέσεων της ελληνικής πλευράς, βρέθηκε σε διφορούμενη θέση: Από τη μια να επιθυμεί τη στήριξη της Ελλάδας από την άλλη όμως να αγνοεί το ζητούμενο εκ μέρους του οικονομικού επιτελείου. Ενδεικτικό της απόστασης μεταξύ των Βαρουφάκη και Γεωργιάδη, υπήρξε το περιστατικό που έλαβε χώρα μετά από συνεδρίαση του Eurogroup και καθώς οι δύο τους βρέθηκαν στο ίδιο λεωφορείο για το αεροδρόμιο των Βρυξελλών. Αν και οι θέσεις τους ήταν η μία απέναντι στην άλλη, δεν αντάλλαξαν ούτε ένα βλέμμα, πόσο μάλλον να υπάρξει συζήτηση επί συγκεκριμένου θέματος. Τα δεδομένα αυτά και η κραταίωσα ατμόσφαιρα, σύμφωνα με πηγές από το κυπριακό ΥΠΟΙΚ, άλλαξαν άρδην με την έλευση Τσακαλώτου ως επικεφαλή των διαπραγματεύσεων. Τόσο ο υπουργός Οικονομικών της Κύπρου όσο και σύσσωμο το κυπριακό επιτελείο, συνάντησαν μια εντελώς διαφορετική κατάσταση, επικοινωνιακά ανοιχτή και διαχυτική, που «ωφέλησε γενικότερα την ελληνική προσπάθεια εφόσον πλέον μπορούσαμε να μιλήσουμε, να συζητήσουμε και να ανταλλάξουμε απόψεις κι όχι να ακούσουμε διάλεξη» όπως τόνισε στην «Κ» αρμόδια πηγή του κυπριακού ΥΠΟΙΚ για προσθέσει ότι, «καμία σχέση με πριν και η αλλαγή αυτή φάνηκε και επί της ουσίας με το όλο ύφος αλλά και την προσέγγιση που ακολούθησε το οικονομικό κλιμάκιο της Ελλάδας υπό τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Το γενικότερο ύφος ήταν ασύγκριτα καλύτερο από ό,τι προηγουμένως και μέσα σε αυτά τα πλαίσια διευκόλυνε όσους ήθελαν να βοηθήσουν την Ελλάδα». Σύμφωνα με καλά διασταυρωμένες πληροφορίες, ακόμη και τώρα που η διαπραγμάτευση έχει πάρει το δρόμο της, ο Κύπριος ΥΠΟΙΚ έχει δώσει τον αριθμό του προσωπικού του τηλεφώνου στον ομόλογό του Ευκλείδη Τσακαλώτο και έχει θέσει εαυτόν στη διάθεσή του για οποιαδήποτε βοήθεια, δεδομένης αφενός και της δυσάρεστης «εμπειρίας» που απέκτησε ο Χάρης Γεωργιάδης με το κούρεμα καταθέσεων στην Κύπρο αλλά και κυρίως με την ορθή διαχείριση των capital controls το τρέχον διάστημα αλλά και όταν αυτά αρθούν. Αναστασιάδης και Τσίπρας βρέθηκαν στο ίδιο μονοπάτι, σε διαφορετική χρονιά και την «εμπειρία» αυτή προσπάθησε να μεταδώσει ο πρώτος στον δεύτερο. Η προσοχή στους Φιλανδούς Προσπάθειες συντονισμού σημειώθηκαν εκ μέρους του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, πέραν από τους ηγέτες της Ευρωζώνης και ως προς την πτέρυγα του ΕΛΚ στα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα. Από την άλλη, και εφόσον υπήρξε πλέον δίοδος επικοινωνίας μεταξύ των δύο επιτελείων, δόθηκε και η δυνατότητα ανταλλαγής πληροφοριών και κλίματος που υπήρχε στο παρασκήνιο των συζητήσεων για την Ελλάδα, με στόχο κυρίως την προσπάθεια αντιμετώπισης των Φινλανδών, οι οποίοι επιβεβαίωσαν την πληροφορία ότι θα ήταν από τους πλέον δύσκολους διαπραγματευτές. Υπήρξε μάλιστα παραίνεση προς τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα και με την παρότρυνση του κυπριακού επιτελείου ώστε να επικοινωνήσει ο ίδιος με το επιτελείο των Φινλανδών σε μια προσπάθεια εξομάλυνσης της κατάστασης. Θετικά λειτούργησε και η παρουσία Τσακαλώτου, στον οποίο κυβερνητικοί παράγοντες Ο Ματέο Ρέντσι, δίπλα από τον Έλληνα Πρωθυπουργό, ήταν επίσης από εκείνους που βοήθησαν τα μέγιστα στην προσπάθεια της Ελλάδας. στην Κύπρο αποδίδουν την αλλαγή του κλίματος σε επίπεδο Eurogroup εφόσον στους διαδρόμους πριν και μετά τις συνεδριάσεις του σώματος μία ήταν η λέξη που βρισκόταν σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» στα χείλη όλων με το βλέμμα στον πρώην ΥΠΟΙΚ Γιάνη Βαρουφάκη: «καταστροφή». Θετικά επίσης αποτιμάται και στην Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό σύμφωνα με πληροφορίες από κυβερνητικές πηγές της μεγαλονήσου και η συμπόρευση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, κάτι που όπως λένε χαρακτηριστικά «θα έπρεπε να είχε συμβεί εδώ και πολύ καιρό για το καλό της χώρας». ΑSSOCIATED PRESS ΑSSOCIATED PRESS ΑΡΘΡΟ / Του ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΧΑΣΑΠΗ Διαπραγμάτευση: Όλα όσα δεν πρέπει να κάνετε Διδάγματα για τις επιχειρήσεις από το πολιτικό στραπάτσο της Ελλάδας. Στα μεσαιωνικά κάστρα, όταν αντιμετώπιζαν την πολιορκία από έναν εισβολέα, οι πολιορκούμενοι χρησιμοποιούσαν διάφορα κόλπα, προκειμένου να μπλοφάρουν και να παραπλανήσουν τον εχθρό. Μέχρι την ώρα που ξέμεναν από τρόφιμα και πυρομαχικά. Χωρίς φαγητό, νερό και βόλια, πόσο θα άντεχαν; Στη σημερινή Ελλάδα είναι γνωστό ότι εδώ και μήνες το εμπόριο έχει γονατίσει και οι τράπεζες βρίσκονταν στον ασφυκτικό αναπνευστήρα των δανειστών (emergency liquidity assistance). Παρά ταύτα, οι άρχοντες της πολιτικής συνέχιζαν να μπλοφάρουν σε διαπραγματεύσεις με τους δανειστές της χώρας, τις οποίες οι ίδιοι έδειχναν διατεθειμένοι να επιμηκύνουν. Ποια διδάγματα αποκαλύπτονται για τις επιχειρήσεις, από τους τρόπους με τους οποίους χειρίστηκαν τις διαπραγματεύσεις οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες; Οι σκέψεις αυτές γράφονται βράδυ Κυριακής (12/7), πριν καταλήξει ο τρέχων κύκλος διαπραγματεύσεων, αλλά τα διδάγματα έχουν ήδη αποκρυσταλλωθεί, ενώ το άρθρο δεν είναι πολιτικό. Στη διαπραγμάτευση δεν υποτιμάς τον αντίπαλο. Στην πραγματικότητα, δεν σκέφτεσαι και δεν αντιμετωπίζεις την άλλη πλευρά ως αντίπαλο, επιδιώκοντας μια συμφωνία η οποία θα αφήσει και τις δύο πλευρές ικανοποιημένες και με το αίσθημα της νίκης (winwin). Η άλλη πλευρά είναι ένας εταίρος με τον οποίο έχεις επιλέξει να συνεταιρισθείς σε εμπορικές πράξεις, άρα βλέπεις οφέλη, ακόμη και αν η υλοποίηση αποτελεί ένα δύσβατο δρόμο. Κατά συνέπεια, σε όλη τη διαπραγμάτευση επιδεικνύεις σεβασμό στον αντίπαλο, κάτι που δεν μπόρεσε να κάνει ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, όταν δήλωνε δημόσια για τη «δημιουργική ασάφεια» των προτάσεών του. Στη διαπραγμάτευση δεν προσβάλλεις τον αντίπαλο. Πολλώ μάλλον, δεν προσβάλλεις τον αντίπαλο δημόσια. Ειρωνικά και χλευαστικά λόγια ερμηνεύονται ως σημείο συναισθηματικής απόγνωσης. Θα δικαιολογείτο κάποιος να τα ξεστομίσει σιγανά, μεταξύ των συνεργατών του στη διαπραγματευτική ομάδα, για να τσεκάρει τη συναντίληψη των συναδέλφων, έστω και ως μέτρο ανακούφισης. Και όμως, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας προσέβαλε την Πρόεδρο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αψηφώντας ότι πρόκειται για μια κυρία που δείχνει να επιζητεί τον θαυμασμό. Στη διαπραγμάτευση δεν εγκαταλείπεις το τραπέζι μονομερώς. Αν η μια πλευρά χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να τοποθετηθεί σε μια πρόταση, τότε προτείνει τη διακοπή και μία νέα συνεδρία, πράγμα που καταλήγει σε μια συμφωνημένη νέα ημερομηνία. Η μονομερής εγκατάλειψη των διαπραγματεύσεων δηλώνει τον πρόωρο τερματισμό τους και στην πολιτική συνήθως ακολουθείται από μια στρατιωτική επέμβαση ή ένα εμπάργκο. Στις εμπορικές διαπραγματεύσεις, μια μονομερής εγκατάλειψη σημαίνει ότι η μία πλευρά αναζητεί πλέον ένα νέο εμπορικό εταίρο ή την δικαστική επίλυση. Είναι ιδιαίτερα ερασιτεχνικό να εγκαταλείπεις, για να επανέλθεις λίγες μέρες αργότερα, αιτούμενος την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Και όμως, η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα εγκατέλειψε μονομερώς τη διαπραγμάτευση, για να οργανώσει ένα δημοψήφισμα, το οποίο δεν ήταν παρά ένας χάρτινος πύργος. Στη διαπραγμάτευση δεν κάνεις κινήσεις που ο αντίπαλος να θεωρήσει ως σοβαρή αδυναμία σου. Κάθε διαπραγματευτική ομάδα έρχεται διεξοδικά προετοιμασμένη, έχοντας καταγεγραμμένα τα δυνατά και αδύνατα σημεία των θέσεων της, την τακτική που θα ακολουθήσει, την επιθυμητή (όχι την ιδανική) λύση, καθώς και το ύστατο σημείο υποχώρησης. Κατά τη διαδικασία, η ομάδα καταβάλλει προσπάθειες να προβάλει τα διαπραγματευτικά της ατού, και να καλλωπίσει τις αδυναμίες της. Και όμως, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, νωπός από μια μεγάλη εκλογική νίκη, ακύρωσε μόνος του την λαϊκή εντολή, προσφεύγοντας σε ένα ανεξήγητο δημοψήφισμα, δηλωτικό της αδυναμίας της κυβέρνησης του να εξηγήσει στον λαό μια επώδυνη λύση και τη θετική προοπτική της. Ξαφνιάζεστε, που η άλλη πλευρά τον περίμενε να επιστρέψει με αγριότερες διαθέσεις; Κλείνεις τη διαπραγμάτευση πριν φτάσεις στο ύστατο σημείο. Κάθε ικανός διαπραγματευτής γνωρίζει καλά μέχρι πού μπορεί να αντέξει. Μια εμπορική πράξη δεν μπορεί να καταλήξει σε μια ζημιογόνο αγορά ή πώληση. Κάθε πλευρά δικαιούται να προσβλέπει σε ένα λογικό κέρδος για την ίδια, αλλά και για τον εμπορικό εταίρο της. Και όμως, οι Έλληνες διαπραγματευτές κατάφεραν να κάνουν δώρο στον ελληνικό λαό το κλείσιμο των τραπεζών, δηλαδή την ασφυξία της οικονομίας, γιατί έδειξαν να μη συνειδητοποιούν πώς παίζεται το παιχνίδι, και ποιο είναι το ύστατο σημείο υποχώρησης. Στη διαπραγμάτευση μετράς προσεκτικά τους συσχετισμούς δυνάμεων. Μια σοβαρή διαπραγματευτική ομάδα έχει σαφή επίγνωση της ισχύος της κάθε πλευράς, και συμπεριφέρεται ανάλογα. Αν είναι σε μειονεκτική θέση, προσπαθεί να πείσει την ισχυρή άλλη πλευρά ότι επενδύει, μαθαίνει, προσαρμόζεται, εισάγει νέες τεχνολογίες, εκπαιδεύει το προσωπικό της. Ταυτόχρονα, προβάλλει το όραμά της για ανάπτυξη, μέσα και από την επιδιωκόμενη διαπραγμάτευση, για την οποία αιτείται μια ευνοϊκή μεταχείριση. Αν βρίσκεστε στην ισχυρή πλευρά, αναζητείτε δείγματα αξιοπιστίας στην άλλη πλευρά, ως εγγύηση ότι θα τα καταφέρει να κάνει το όραμα και το υποσχόμενο επιχειρηματικό πλάνο της πραγματικότητα. Και όμως, εδώ και τόσους μήνες, βιώνουμε μια πολιτική διαπραγμάτευση, όπου η ελληνική πλευρά δείχνει να ξεχνά ότι πρόκειται για δανειστές και χρεωμένους. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, λοιπόν, που οι Ευρωπαίοι εταίροι εγείρουν τώρα τη δυσπιστία τους, ως προς την ικανότητα εφαρμογής ενός σκληρού προγράμματος από την ελληνική κυβέρνηση. Εν κατακλείδι ο υπογράφων, όπως κάθε Έλληνας, πονά με το πολιτικό και οικονομικό στραπάτσο της Ελλάδας. Είναι υποχρέωση, όμως, να μπορέσουμε να αναλύσουμε τα λάθη, προκειμένου και η χώρα να ανορθωθεί, αλλά και οι επιχειρήσεις να εξάγουν τα συμπεράσματά τους, ως προς τη στρατηγική των διαπραγματεύσεων. Ο κ. Ξενοφών Χασάπης είναι σύμβουλος και εκπαιδευτής Στελεχών Επιχειρήσεων. xenophon.hasapis@gmail.com

7 07-POLITIKI_Master_cy 17/07/15 18:11 Page 7 Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 7 Από τους «κοριούς» στην ΚΥΠ του Πενταρά Οι αποκαλύψεις για παρακολουθήσεις των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και το παρασκήνιο της άμεσης αντίδρασης του Προεδρικού Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΟΜΑΡΑ Η αιφνιδιαστική «παραίτηση» του προϊσταμένου της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών το περασμένο Σάββατο φούντωσε και πάλι όλες εκείνες τις φωνές που υποστηρίζουν, ότι η ΚΥΠ επιδεικνύει έναν ιδιαίτερο υπερβάλλοντα ζήλο στην ενάσκηση των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων που της έχουν ανατεθεί. Οι υποψίες που υπάρχουν για τα πρόσωπα στα οποία η ΚΥΠ είχε στήσει αφτί, οργιάζουν, προσδίδοντας διαστάσεις κατασκοπευτικού θρίλερ. Μία εβδομάδα μετά τις αποκαλύψεις για υλικό που είχε υποκλαπεί για λογαριασμό της ΚΥΠ και παρά την παραίτηση του Ανδρέα Πενταρά συνεχίζει να αποτελεί μυστήριο, ποιος ή ποιοι συμπεριλαμβάνονται στη λίστα των παρακολουθήσεων. Μέσω υπηρεσιών που έχει αγοράσει από ιταλική εταιρεία η ΚΥΠ έχει αποκτήσει πρόσβαση σε υπηρεσίες παρακολούθησης κινητών τηλεφώνων και ηλεκτρονικών ταχυδρομείων. Μυστήριο επίσης αποτελεί ο τρόπος, αλλά και η μέθοδος με την οποία η ΚΥΠ είχε πρόσβαση σε πάσης φύσεως ηλεκτρονικές επικοινωνίες. Οι λιγοστές εξηγήσεις που δόθηκαν μετά τις αποκαλύψεις συνεχίζουν να προκαλούν τεράστια ερωτηματικά για τα κανάλια εκείνα που χρησιμοποιούσε η ΚΥΠ στην επιτέλεση του έργου που της έχει ανατεθεί και έχει να κάνει επίσημα με θέματα που σχετίζονται με την κρατική ασφάλεια. Και αν οι «κοριοί» που είχαν στηθεί ήταν η αφορμή για αποπομπή του Ανδρέα Πενταρά από τη θέση του επικεφαλής της υπηρεσίας, η αιτία, όπως λέγεται στο παρασκήνιο, σχετίζεται με τις λεπτές ισορροπίες τόσο στο Προεδρικό όσο και στο κυβερνών κόμμα. Για όσους γνώριζαν για την εμφύλια συναγερμική σύρραξη, η αποπομπή Πενταρά δεν Ο Ανδρέας Πενταράς το περασμένο Σάββατο, παρά το γεγονός ότι είχε υποβάλει την παραίτησή του, δεν γνώριζε ότι το Προεδρικό ανακοίνωσε επίσημα ότι αποτελεί παρελθόν από την ΚΥΠ. ήταν κεραυνός εν αιθρία, αλλά η επικράτηση της ηγεσίας της Πινδάρου έναντι του δυνητικού αντίπαλου δέους, που είναι η πλευρά του πανίσχυρου, όπως χαρακτηρίζεται, υπουργού Εσωτερικών Σωκράτη Χάσικου. Ένα άλλο στοιχείο που δεν πέρασε απαρατήρητο εντείνοντας το κλίμα καχυποψίας, ήταν η ασυνήθιστα ακαριαία αντίδραση του Προεδρικού, που, μέσα σε λιγότερο από δέκα μέρες, αποδέχθηκε την «εθελουσία» έξοδο του προϊσταμένου της ΚΥΠ. Η «παραίτηση» Πενταρά και ο τρόπος με τον οποίο δημοσιοποιήθηκε προκάλεσε έκπληξη ακόμα και στον ίδιο μέχρι τότε προϊστάμενο της ΚΥΠ, ο οποίος πληροφορήθηκε από δημοσιογραφικές πηγές ότι η κυβέρνηση ανακοίνωσε την παραίτησή του. Αντίδραση, που ενίσχυσε τις πληροφορίες που υπάρχουν ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ ότι την παραίτηση Πενταρά τη ζήτησε ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οι πληροφορίες που υπάρχουν για τους λόγους άμεσης αντίδρασης του ΠτΔ διίστανται. Ανεπίσημες πηγές υποστηρίζουν ότι το Προεδρικό έσπευσε να απομακρύνει τον προϊστάμενο της ΚΥΠ, προκειμένου να μπορέσει να χειριστεί αποτελεσματικά τυχόν δημοσιοποίηση του υλικού που υποκλάπηκε από την ιταλική εταιρεία με την οποία συνεργάζεται η ΚΥΠ. Άλλες πηγές θέλουν κάποιους μέσα από το Προεδρικό να μην αξιολογούσαν και τόσο θετικά το έργο που παρήγαγε η ΚΥΠ. Ως παράδειγμα οι επικριτές Πενταρά παραθέτουν τις εκτιμήσεις της Υπηρεσίας για τις τελευταίες εκλογές στα Κατεχόμενα. Ωστόσο και εδώ φαίνεται ότι κάποιοι αξιολογούν θετικά το έργο της ΚΥΠ. Ενδεικτικό της εικόνας είναι οι απόψεις που Η άμεση αντίδραση του Προεδρικού στις αποκαλύψεις για την ΚΥΠ έχει να κάνει με τη διαχείριση του γενικότερο ζητήματος των υποκλοπών στο ενδεχόμενο δημοσιοποίησής τους. εκφράζονται κατά καιρούς σε διπλωματικούς κύκλους. Το άλλο μέτωπο που ενδεχομένως να έχει σχέση με τις εξελίξεις στην κορυφή της ΚΥΠ έχει να κάνει με τα του Συναγερμού. Στους κύκλους του κόμματος ήταν τοις πάσι γνωστό, ότι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ δεν διατηρούσε και τις καλύτερες των σχέσεων με τον Ανδρέα Πενταρά. Ο εκ Πάφου πρόεδρος του Συναγερμού θεωρούσε υπεύθυνο τον επίσης εκ Πάφου τέως προϊστάμενο της ΚΥΠ για την ύπαρξη ενός έγγραφου που είχε στα χέρια της η ΜΟ- ΚΑΣ και αφορούσε ευαίσθητα προσωπικά του δεδομένα. Παρά το γεγονός ότι έγιναν προσπάθειες, το χάσμα παρέμεινε. Το φάγωμα Ανδρέα Πενταρά κάποιοι το θεωρούν και ως παράπλευρη απώλεια των λεπτών ενδοσυναγερμικών ισορροπιών. Η εξέλιξη του «Μεγάλου Αδελφού» Η ιστορία του «Μεγάλου Αδελφού» ξεκινά από εποχές, όπου οι δυνατότητες της τεχνολογικής υποστήριξης ήταν ανύπαρκτες. Αν κάποιος θελήσει να καταγράψει την εξελικτική του πορεία, η φυσική παρακολούθηση ήταν η κλασική μέθοδος που φθάνει σε κάποιες περιπτώσεις μέχρι και τις μέρες. Η τεχνολογική επανάσταση αποδείχθηκε ίσως το χρησιμότερο εργαλείο στην επιτέλεση του έργου των αρχών ασφαλείας παγκοσμίως, που, λόγω της φύσης του ενέπνευσε και τη βιομηχανία του κινηματογράφου. Και στην Κύπρο η τεχνολογική πρόοδος χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από ιδρύσεως της ΚΥΠ και όπως αποκαλύπτεται η πρακτική αυτή συνεχίζεται μέχρι και τις μέρες μας. Οι παρακολουθήσεις με βάση τη φύση τους μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες: Στις κοντινές παρακολουθήσεις, τις απομακρυσμένες, τις υποκλοπές μέσω δικτύων τηλεφωνίας και τις «αόρατες». Οι τοποθέτηση «κοριών» ήταν η πρώτη μορφή εξέλιξης στις παρακολουθήσεις και εντάσσεται στην κατηγορία των κοντινών υποκλοπών. Η συγκεκριμένη μέθοδος παραπέμπει στην παγίδευση μιας τηλεφωνικής συσκευής ή ενός χώρου με μικρόφωνα - πομπούς που απαιτούσαν ένα δέκτη σε κοντινή απόσταση. Στην ίδια κατηγορία εντάσσεται και η παγίδευση ενός τηλεφώνου από τα εξωτερικά σημεία διανομής των τηλεφωνικών γραμμών. Οι συσκευές καταγραφής φωνής άλλαξαν τα δεδομένα, μειώνοντας τον αρνητικό παράγοντα της ανθρώπινης εμπλοκής και παρουσίας. Η συνεχιζόμενη τεχνολογική εξέλιξη στις επικοινωνίες βάδιζε παράλληλα με τις υπηρεσίες ασφαλείας. Ως αποτέλεσμα ήταν οι παρακολουθήσεις να κάνουν ένα βήμα μπροστά και να μεταβούν στις υποκλοπές από απομακρυσμένο σημείο. Απαραίτητη προϋπόθεση, η κατοχή κινητών υποδομών, οι οποίες υπέκλεπταν ασύρματα συνομιλίες από μεγάλες αποστάσεις, τις οποίες κατέγραφαν ή αναμετέδιδαν. Στην κατηγορία των απομακρυσμένων υποκλοπών εντάσσεται και η παγίδευση σταθερών τηλεφώνων από σημεία διανομής των τηλεφωνικών δικτύων. Η έκρηξη του διαδικτύου άλλαξε τα δεδομένα στις παντός είδους παρακολουθήσεις. Οι υποκλοπές έγιναν «αόρατες», αρκεί κάποιος να διέθετε το απαραίτητο λογισμικό. Η πιο προσφιλής μέθοδος ήταν η επονομαζόμενη «Δούρειος Ίππος». Μέσω ενός κακόβουλου λογισμικού το οποίο ήταν κρυμμένο σε ένα γραπτό μήνυμα ή σε μια αναβάθμιση λογισμικού κάποιου προγράμματος παγιδευόντουσαν κινητά και υπολογιστές με την άθελη συγκατάθεση του κατόχου. Αυτή η μέθοδος συνεχίζεται μέχρι και τις μέρες μας. Η επανάσταση όμως στις παρακολουθήσεις είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί όπως λέγεται και η ΚΥΠ. Η αγορά λογισμικού από πλευράς υπηρεσίας δεν ήταν τίποτε άλλο, όπως μας εξήγησαν ειδικοί, από το δικαίωμα πρόσβασης που απέκτησε η ΚΥΠ στο σύστημα Galileo ιταλικής εταιρείας, το οποίο μέσω διαδικτύου μπορεί να παρακολουθεί τους πάντες και τα πάντα. Αρκεί να δοθεί η ανάλογη εντολή από τον χρήστη που έχει πρόσβαση στο όλο σύστημα. Πέρα από τις πολιτικές και όποιες άλλες προεκτάσεις, η διαρροή υποκλαπέντος υλικού κατέδειξε ότι η Κυπριακή Υπηρεσία Πληροφοριών έχει ξεφύγει από ξεπερασμένες μεθόδους παρακολούθησης στόχων χρησιμοποιώντας τεχνολογίες και μεθόδους που χρησιμοποιούν άλλες 66 χώρες. Ωστόσο, πέρα από τις όποιες διαβεβαιώσεις έχουν δοθεί το κλίμα καχυποψίας που υπάρχει από ιδρύσεως της ΚΥΠ συνεχίζει να την ακολουθεί.

8 08-POLITIKI_Master_cy 17/07/15 19:48 Page 8 8 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 Το μέλος του ΠΓ του ΑΚΕΛ Τουμάζος Τσιελεπής στην «Κ» Δεν μπορούμε να αποφύγουμε την εκ περιτροπής προεδρία «Είναι δικαίωμα του Προέδρου να επιλέξει οτιδήποτε άλλο, αλλά μην είναι χειρότερο και να μπορεί να συμφωνηθεί» Συνέντευξη στη ΜΕΛΑΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Η πολύχρονη τριβή του με το Κυπριακό που περιλαμβάνει και την άμεση εμπλοκή του στις κατά καιρούς διαπραγματεύσεις δικαιολογημένα τον καθιστούν ως έναν από τους λίγους Κύπριους που γνωρίζουν τόσο καλά και σε βάθος όλες τις πτυχές του προβλήματος. Η συνέντευξη του Τουμάζου Τσιελεπή στην «Κ» δικαιολογημένα επικεντρώθηκε στις πρόσφατες εξελίξεις στο Κυπριακό μετά και την επανέναρξη των συνομιλιών. Συγκυρία που δεν πρέπει να χαθεί η τωρινή για την επίλυση του Κυπριακού, εξηγεί ο Τσιελεπής γι αυτό και προτρέπει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να αποδεχτεί την εκ περιτροπής προεδρία για να τελειώνουμε με το κεφάλαιο της διακυβέρνησης. Όσοι μεθοδεύουν λύση με παραμονή στρατού και εγγυήσεων θα πρέπει να υπολογίζουν στο δημοψήφισμα χωρίς το ΑΚΕΛ, προειδοποιεί ο συνομιλητής μας. Αναφέρεται, επίσης, για όσους ανησύχησαν από την πρόοδο που υπήρξε στο Κυπριακό την περίοδο Χριστόφια Ταλάτ. Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα στο τραπέζι των συνομιλιών είναι ενθαρρυντικά κατά την άποψή σας; Ουσιαστικές συνομιλίες είχαν να γίνουν εδώ και πέντε περίπου χρόνια, από τότε που είχε αναλάβει ο Έρογλου την ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Σήμερα επιτέλους κάτι κινείται και νομίζω ότι αυτό οφείλεται στην ανάδειξη του Ακιντζί στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας, γεγονός που συνέπεσε με τον τερματισμό της τουρκικής Navtex. Οφείλω να ομολογήσω ότι στη βελτίωση της Ανησυχούσαν από την πρόοδο στο Κυπριακό Χειριστήκατε κατά την άποψή σας ορθά τους συνεργάτες σας στην κυβέρνηση Χριστόφια και πόσο οι σχέσεις σας αυτές επέδρασαν στη διαχείριση του Κυπριακού; Λάθη δεν κάνει όποιος δεν κάνει τίποτα. Όμως, υπήρξε μεγάλη υπερβολή στον ισχυρισμό ότι δεν σεβόμασταν τους συνεργάτες μας. Ήταν απίστευτα όλα αυτά που συνέβαιναν τότε και ο πραγματικός λόγος ήταν ότι υπήρχε πρόοδος στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και ανησυχούσαν επειδή διαφωνούσαν. «Με την πάροδο του χρόνου δεν ξέρω πόσα πράγματα θα απομείνουν για ρύθμιση. Οι έποικοι αυξάνονται και ήδη εδώ γεννήθηκαν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Περιουσίες χάνονται συνεχώς και το ΕΔΑΔ θεωρεί πλέον νόμιμο το ξεπούλημα τους έναντι πινακίου φακής», λέει ο κ. Τσιελεπής. Καμία σύγκρουση μεταξύ διζωνικής ομοσπονδίας και συμβατότητας με το κοινοτικό κεκτημένο, υποστηρίζει στην «Κ» το μέλος του ΠΓ του ΑΚΕΛ Τουμάζος Τσιελεπής, παραπέμποντας προς επιβεβαίωση των όσων ισχυρίζεται στο έγγραφο των συγκλίσεων των Η.Ε. για τις τέσσερις ελευθερίες. κατάστασης συνέβαλε και η αλλαγή στάσης του Προέδρου Αναστασιάδη, που έχει αρχίσει πλέον να αξιοποιεί και τις συγκλίσεις του παρελθόντος. Εξακολουθούν, όμως, να υπάρχουν προβλήματα σε ορισμένα βασικά θέματα, όπως για παράδειγμα στο θέμα της εκτελεστικής εξουσίας, των 4 ελευθεριών στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλα. Πρόκειται για τα θέματα που στο παρελθόν είχαν δαιμονοποιηθεί περισσότερο από τα άλλα και αυτό δημιουργεί κάποιες δυσκολίες και στον ίδιο τον Πρόεδρο. Αναφερόμενος σε συγκλίσεις του παρελθόντος εννοείτε τις συγκλίσεις Χριστόφια Ταλάτ; Όπως προανέφερα, εκείνες οι συγκλίσεις είχαν δαιμονοποιηθεί. Αρχικά από ορισμένες πολιτικές δυνάμεις και στην πορεία, από όλους. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό δημιουργεί πρόβλημα σήμερα. Βεβαίως, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ελεύθερος να πράξει ό,τι νομίζει, όμως, η δική μας άποψη είναι εκεί που δεν υπάρχει λόγος να προσπαθεί να αλλάξει κάτι, να μην το πράττει. Μία από τις συγκλίσεις Χριστόφια Ταλάτ είναι και η εκ περιτροπής προεδρία με διασταυρούμενη σταθμισμένη ψήφο την οποία επανέφερε η τουρκοκυπριακή πλευρά στις διαπραγματεύσεις. Να υπενθυμίσω ότι η εκ περιτροπής προεδρία ήταν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης από το 1993 και περιλαμβανόταν και στις πέντε εκδοχές του Σχεδίου Ανάν. Τότε οι αντιδράσεις δεν επικεντρώνονταν σε αυτό το ζήτημα. Εμείς γνωρίζαμε ότι κάτι που είναι στο τραπέζι από τόσα χρόνια, περιλήφθηκε σε σχέδια των Η.Ε. και αγγίζει ευαίσθητες ισορροπίες σε θέματα αποτελεσματικής συμμετοχής στα ομοσπονδιακά όργανα και τις αποφάσεις, δεν ανατρέπεται εύκολα. Γι αυτό τον λόγο, αντί να επικεντρωθούμε σε μια μάταιη προσπάθεια να αποφύγουμε την εκ περιτροπής, επιδιώξαμε να τη βελτιώσουμε και το πράξαμε με τον γνωστό τρόπο: Για την εκλογή του Προέδρου πρέπει να ψηφίζουν όλοι οι Κύπριοι μαζί, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι. Αυτή ήταν μια ιστορική καινοτομία. Ποτέ στο παρελθόν, ούτε πριν ούτε μετά την ανεξαρτησία, δεν υπήρχε κοινή ψηφοφορία Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Παρόλα αυτά η συγκεκριμένη σύγκλιση δεν έγινε αποδεχτή από την υπόλοιπη πολιτική ηγεσία. Μπορούμε να επιτύχουμε κάτι καλύτερο; Οι Τουρκοκύπριοι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν την εκ περιτροπής. Μας δόθηκε μια δυνατότητα με τον Έρογλου αλλά γιατί; Επειδή απέρριψε τη διασταυρούμενη ψήφο. Τώρα η κατάσταση είναι διαφορετική. Η σημερινή τουρκοκυπριακή ηγεσία δεν πρόκειται να θυσιάσει την εκ περιτροπής χάριν της απαλλαγής από τη διασταυρούμενη ψήφο. Έτσι, δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες ότι είναι εύκολο να απαλλαγούμε από την εκ περιτροπής προεδρία. Γι αυτό και η εισήγηση του ΑΚΕΛ προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι να αποδεχτεί αυτή τη σύγκλιση για να κλείσει ουσιαστικά και το κεφάλαιο της διακυβέρνησης; Αυτή είναι η δική μας θέση. Όμως, δεν μπορούμε να επιβάλουμε στον Πρόεδρο την άποψή μας. Είναι δικαίωμα του να επιλέξει οτιδήποτε άλλο, αλλά να φέρει κάτι που να μην είναι χειρότερο και που έχει πιθανότητα να συμφωνηθεί με την άλλη πλευρά. Με το να αρνείσαι μια σύγκλιση και να την αντικαθιστάς με μια θέση που δεν έχει πιθανότητα αποδοχής από την άλλη πλευρά, θα οδηγηθείς σε ένα νέο αδιέξοδο και είναι κρίμα, γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχει η συγκυρία. Ξέρετε, οι συγκυρίες έρχονται και παρέρχονται και το καθήκον της πολιτικής ηγεσίας είναι να μπορεί να τις αντιλαμβάνεται και να τις αξιοποιεί. Αν χαθεί και αυτή η συγκυρία, δεν ξέρεις αν και πότε θα έρθει η επόμενη. Το πότε έχει σημασία, διότι με την πάροδο του χρόνου δεν ξέρω πόσα πράγματα θα απομείνουν για ρύθμιση. Οι έποικοι αυξάνονται και πληθύνονται και ήδη εδώ γεννήθηκαν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Περιουσίες χάνονται συνεχώς και το ΕΔΑΔ θεωρεί πλέον νόμιμο το ξεπούλημά τους έναντι πινακίου φακής. Άρα το καθήκον μας είναι να προσπαθήσουμε να κινηθεί προς τα εμπρός η διαδικασία. Ασφαλώς, το μεγάλο μέρος της ευθύνης αναλογεί στην Τουρκία, γιατί εκείνη είναι που έχει τα κατοχικά στρατεύματα στην Κύπρο και τους έποικους. Όμως, για να έρθει και η ώρα της Τουρκίας θα πρέπει να επιλύσουμε τις εσωτερικές πτυχές του Κυπριακού, αυτές δηλαδή που μπορεί και ο Ακιντζί να διαπραγματευτεί. Αν τα καταφέρουμε, η πίεση προς την Τουρκία να αναλάβει τις ευθύνες της θα είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι είναι τώρα. ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΥΡΑΝΙΔΗΣ Όσοι μεθοδεύουν νατοϊκές εγγυήσεις και ύπαρξη στρατού μετά τη λύση να μετρήσουν αν τους φτάνουν οι ψήφοι τους για να περάσουν μια λύση μέσα από δημοψήφισμα. ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ Τραπεζικά, Λογιστική & Χρηματοοικονομικά Νομική Διοίκηση Επιχειρήσεων Αρχιτεκτονική Τοπίου Εφαρμοσμένη Πληροφορική Εκτίμηση & Ανάπτυξη Ακινήτων Ψυχολογία Αρχιτεκτονική Έχετε πληροφόρηση από το διεθνή παράγοντα για πιέσεις προς την Τουρκία; Πληροφόρηση δεν έχουμε. Επειδή, όμως, ακούγονται διάφορα για νατοϊκές εγγυήσεις και ύπαρξη στρατού στην Κύπρο μετά τη λύση, πρέπει να σας πω ότι δεν είναι το ΝΑΤΟ που απαιτεί να είναι εγγυητής. Δεν είναι οι Ευρωπαίοι που μας λένε ότι πρέπει να έχουμε στρατό για να συμμετέχει σε επιχειρήσεις της Ε.Ε. Εμείς μόνοι μας τα παράγουμε αυτά. Το ΑΚΕΛ δεν πρόκειται να δεχθεί τέτοιες ρυθμίσεις. Το έχουμε ξεκαθαρίσει κατ επανάληψη και το ξεκαθαρίζω για ακόμη μία φορά. Για εμάς ισχύει η αρχή της αποστρατικοποίησης, για εμάς οι εγγυήσεις Στη βελτίωση της κατάστασης συνέβαλε και η αλλαγή στάσης του Προέδρου Αναστασιάδη, που έχει αρχίσει πλέον να αξιοποιεί και τις συγκλίσεις του παρελθόντος λέει ο κ. Τουμάζος Τσιελεπής. Βέτο από ΑΚΕΛ σε εγγυήσεις είναι αχρείαστες. Γι αυτό, όσοι μεθοδεύουν τέτοιου είδους ρυθμίσεις θα πρέπει να μετρήσουν αν τους φτάνουν οι ψήφοι τους για να περάσουν μια λύση μέσα από δημοψήφισμα. Το λέμε και το εννοούμε. Δεν έχουν ούτε το άλλοθι της πίεσης από τους ξένους. Δεν χρειαζόμαστε ένα μικτό στρατό στην Κύπρο με ίση σύνθεση, με πιθανό διοικητή εκ περιτροπής από Ελλάδα και Τουρκία και με εγγυήσεις από μια συμμαχία που ξέρουμε ποιο ρόλο είχε διαδραματίσει στο Κυπριακό. Συμβιβάζεται η έννοια της διζωνικότητας και των εγγυημένων πλειοψηφιών με το ευρωπαϊκό κεκτημένο; Δεν προκύπτει σύγκρουση μεταξύ των δύο και σας παραπέμπω στο έγγραφο των συγκλίσεων των Η.Ε. Εκεί θα βρείτε ένα έγγραφο που ονομάζεται Τέσσερις Ελευθερίες. Μέσα σε εκείνο το έγγραφο υπάρχουν δύο βασικά στοιχεία. Το ένα είναι ο περιορισμός στη ροή Τούρκων πολιτών μετά τη λύση ούτως ώστε να διασφαλίζεται η πληθυσμιακή αναλογία 4:1. Το άλλο είναι ότι όλοι οι Κύπριοι θα έχουν απεριόριστο δικαίωμα να διακινούνται, να εγκαθίστανται, να αποκτούν περιουσία, να εργάζονται, να ανοίγουν επιχείρηση σε οποιαδήποτε γωνιά του νησιού χωρίς κανένα απολύτως περιορισμό. Αυτό σημαίνει εγγυημένες πλειοψηφίες; ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ MBA Τραπεζικά, Επενδυτικά και Χρηματοοικονομικά Δημόσια Διοίκηση Εκπαιδευτική Διοίκηση Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας Πληροφοριακά Συστήματα Αρχιτεκτονική Τοπίου Διεθνές Ευρωπαϊκό & Οικονομικό Δίκαιο Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση Εκπαιδευτική Ψυχολογία Συμβουλευτική Ψυχολογία Real Estate Διαχείριση Κατασκευών Ελληνικός Πολιτισμός Θεολογία

9 09-POLITIKI_Master_cy 17/07/15 18:13 Page 9 Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 9 Επικεντρωμένος σε 3 άξονες ο ΔΗΣΥ Ξεκάθαρη είναι η στόχευση της Πινδάρου σε Κυπριακό, οικονομία και μεταρρυθμίσεις Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΚΑΛΑ Μακριά από τα όσα ακούστηκαν όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα πέριξ της κοινοβουλευτικής ομάδας, κινούνται άπαντες στον Δημοκρατικό Συναγερμό, με τη στόχευση να επικεντρώνεται ξεκάθαρα σε τρεις άξονες. Στις εξελίξεις στο Κυπριακό και τις συνομιλίες, την οικονομία και στις μεταρρυθμίσεις που έγιναν αλλά και όσες αναμένεται να λάβουν χώρα, αποτελούν για την Πινδάρου το πλάνο πάνω στο οποίο αναμένεται να κινηθεί το κόμμα. Με αυτά τα δεδομένα, ομολογημένη είναι επίσης και η επιθυμία να μείνει ο ΔΗΣΥ μακριά από την όποια φιλολογία έχει για την ώρα αναπτυχθεί γύρω από την ονοματολογία των βουλευτικών. «Τα περί των εκλογών θα τα δούμε από του χρόνου» τονίζει με σαφήνεια αρμόδια πηγή για να προσθέσει ότι «έχουμε πολύ σοβαρά θέματα μπροστά μας και είναι καλό να επικεντρωθούμε σε αυτά μένοντας προσηλωμένοι στους στόχους για το Κυπριακό και την οικονομία». Ξεκαθαρίζεται παράλληλα πως δεν έχει ξεκινήσει καμία συζήτηση στο εσωτερικό για τις βουλευτικές, ενώ την ίδια ώρα προτεραιότητα αποτελεί το λεγόμενο «μομέντουμ» κυρίως όσο αφορά τις εξελίξεις στο Κυπριακό. «Υπάρχει και πρέπει να συνεχιστεί η πορεία του Κυπριακού πάνω στο τωρινό μομέντουμ και μένει μελλοντικά να διαφανεί και αν η Τουρκία με τη σειρά της θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Τα των εκλογών από τον Φεβρουάριο του 2016 και βλέπουμε» πρόσθεσε στην «Κ» πηγή με γνώση των εσωτερικών διεργασιών του ΔΗΣΥ. Στο πλαίσιο των βουλευτικών πάντως, μένει να διαφανεί και το ποιοι τελικά από την κυβέρνηση θα κατέλθουν στον στίβο των βουλευτικών εκλογών, παράγοντας ο οποίος τροφοδοτεί σενάρια και σπέρνει την ονοματολογία ειδικά στις μεγάλες πόλεις. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, το σκηνικό αναμένεται να ξεκαθαρίσει μετά από συναφή επικοινωνία Δεν υπάρχει ζήτημα ονοματολογίας αυτή την ώρα στην Πινδάρου, για τις Βουλευτικές. και διάλογο που θα έχει και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης με τους υπουργούς του. «Για την ώρα, δεν υπάρχει κάτι. Το συνέδριο του κόμματος είναι τον Ιούνιο του 2018», δήλωσε η ίδια πηγή, θέλοντας να καταδείξει ότι μέχρι τότε δεν υφίστανται θέματα και σενάρια που ίσως κάποιοι καλλιεργούν και εξυφαίνουν από τώρα. Οι μεταρρυθμίσεις Βασικός άξονας και για την οικονομία της χώρας αλλά και την ευρωστία του δημοσίου, αποτελεί για τον ΔΗΣΥ η προώθηση των μεταρρυθμίσεων: της δημόσιας διοίκησης, ο κατάλογος των διοριστέων και η μίνι φορολογική μεταρρύθμιση. Το αποτέλεσμα ευελπιστούν στην Πινδάρου ότι θα έρθει με θετικό πρόσημο από τις προαναφερόμενες μεταρρυθμίσεις σε συνδυασμό με τις πολιτικές ανάπτυξης και την τελική υλοποίηση του κυπριακού προγράμματος. Θεωρείται δε από συγκεκριμένους κύκλους του «Δεν γίνεται να σηκώνεις συνέχεια σπαθιά» Μια από τις αντιρρήσεις που εντοπίζεται και σε επίπεδο κομματικής βάσης αλλά και ενστάσεις που καταγράφονται και φτάνουν μέχρι και την ηγεσία του ΔΗΣΥ, αφορούν το γιατί το κόμμα δεν απαντά με παρρησία στις επικρίσεις που δέχεται κυρίως από την αντιπολίτευση. Η λογική πίσω από τη στάση του κόμματος φαίνεται να είναι απλή και να εκπορεύεται από την ψυχραιμία που αντιμετωπίζει το κάθε θέμα ξεχωριστά και τη βαρύτητα με την οποία θα επιλέξει τελικά να απαντήσει, ισορροπώντας στο διακύβευμα των συμμαχιών που απαιτούνται για την πολιτική συνοχή με άξονα το καλό της χώρας. «Δεν μπορείς όλες τις άλλες μέρες να σηκώνεις με το μόνο-μόνο σπαθιά και κάθε Πέμπτη να αναζητείς συμμαχίες», ήταν το χαρακτηριστικό σχόλιο στελέχους του ΔΗΣΥ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ «Όταν βλέπεις χώρες που είναι σε μνημόνια και τις κοινοβουλευτικές ομάδες των κυβερνήσεων με πλειοψηφία να διαλύονται στην κυριολεξία, τότε μόνο μπορείς να κάνεις τη σύγκριση και να καταλάβεις τη δουλειά που γίνεται από την ομάδα του ΔΗΣΥ» κόμματος πως οι επενδύσεις στην Κύπρο, βάσει και της πορείας που έχει πάρει η οικονομία είναι «θέμα ημερών» όπως τονίζουν χαρακτηριστικά. Από το κάδρο φυσικά δεν λείπει και το ΓΕΣΥ, με τους φόβους που εκφράστηκαν κυρίως από την αντιπολίτευση τις τελευταίες ημέρες και μετά την παραίτηση Πατσαλή για καθυστέρηση στην υλοποίηση, να μη βρίσκουν σύμφωνη την Πινδάρου. «Ο ΔΗΣΥ βρίσκεται σε συνεννόηση και επικοινωνία με την κυβέρνηση και θα θέσει τους προβληματισμούς και τα κριτήρια που κατά τη γνώμη του απαιτούνται για την πλήρωση της θέσης», λένε χαρακτηριστικά στελέχη του κόμματος για να προσθέσουν προς επίρρωση αυτών πως «είναι από τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις το ΓΕΣΥ και πρέπει να προχωρήσει άμεσα». Γεγονός που, από τον Σεπτέμβριο και πάλι, θα φέρει στο προσκήνιο και θα δοκιμάσει τις αντοχές της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος. «Όταν βλέπεις χώρες που είναι σε μνημόνια και τις κοινοβουλευτικές ομάδες των κυβερνήσεων με πλειοψηφία να διαλύονται στην κυριολεξία, τότε μόνο μπορείς να κάνεις τη σύγκριση και να καταλάβεις τη δουλειά που γίνεται από την ομάδα του ΔΗΣΥ» δήλωσε αρμόδια κοινοβουλευτική πηγή στην «Κ» Υπενθύμιση υπευθυνότητας από ΔΗΚΟ λόγω Ελλάδας Η αλλαγή στάσης την ύστατη στιγμή από την κυβέρνηση της Ελλάδας, η εγκατάλειψη της πολιτικής σύγκρουσης και προσωπικά από τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στη διαπραγμάτευση για το μνημόνιο, τελικά, της χώρας, άλλαξε και τις ισορροπίες στο ΔΗΚΟ. Η μέχρι πρότινος επιχειρηματολογία και πίεση προς την κυβέρνηση για πιθανώς ανάλογη κίνηση και εκ μέρους της Δημοκρατίας που αποσκοπούσε στην πιθανότητα επαναδιαπραγμάτευσης του κυπριακού μνημονίου, ανήκει πλέον στο παρελθόν. Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος σε αυτό το πνεύμα είχε επανειλημμένα κάνει λόγο για «προβληματικές πρόνοιες» στο πρόγραμμα της Κύπρου και πως η όποια αλλαγή στους όρους που ίσχυαν πριν το τρίτο μνημόνιο για την Ελλάδα, πιθανώς να βοηθούσαν και την Κύπρο. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε για μεγάλο διάστημα και η συνταύτιση με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μεταξύ αυτών και με το ΑΚΕΛ, που κορυφώθηκε και με την κατάθεση σχετικής πρότασης για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Το ΔΗΚΟ, όπως δήλωσε και μέσα στην εβδομάδα ο Νικόλας Παπαδόπουλος, υπενθυμίζει πως με τις δικές του προσπάθειες και πρωτοβουλίες ψηφίστηκε το πλαίσιο αφερεγγυότητας και «κρατήθηκε η Κύπρος στο δικό της πρόγραμμα στήριξης, διαφυλάττοντας και τη σταθερότητά του», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά. Χαιρέτισε τη συμφωνία Πριν από την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Θεσμών, ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ καλούσε τον πρωθυπουργό της Ελλάδας και τους εταίρους στην Ε.Ε. να βρεθεί τρόπος ώστε αμφότερα τα μέρη να καταλήξουν σ έναν έντιμο συμβιβασμό. Μάλιστα, το κόμμα του κέντρου ήταν από τα πρώτα που χαιρέτισαν τη συμφωνία όταν αυτή επετεύχθη, κακίζοντας όμως παράλληλα «την απαράδεκτη συμπεριφορά χωρών, που μέχρι την τελευταία στιγμή επιδίωκαν την απομόνωση της Ελλάδας και την εκδίωξή της από την Ευρωζώνη» ενώ σε σχετική του τοποθέτηση και ο Νικόλας Παπαδόπουλος, κάλεσε άπαντες στην Κύπρο να αναλογιστούν την κατάσταση που πιθανώς να ήταν σήμερα η χώρα αναφορικά με τα όσα λαμβάνουν χώρα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ελλάδας. ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΙΚΑΛΑΣ THE CYPRUS INSTITUTE OF NEUROLOGY & GENETICS MSc Programs Medical Genetics Molecular Medicine Neuroscience Biomedical Research Scholarships Available csmm@cing.ac.cy

10 10-POLITIKI_Master_cy 17/07/15 18:11 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 Ο Τύμβος αποκαλύπτει τη θυσία των ηρώων Στις 27 Ιουλίου ξεκινούν οι εργασίες εκσκαφής του ΝΙΚΗ 4, όπου πιστεύεται ότι έχουν θαφτεί και καταδρομείς και αεροπόροι Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΟΜΑΡΑ Τι και αν έχουν περάσει σαράντα ένα χρόνια από το μαύρο καλοκαίρι του 1974, οι μνήμες και οι θύμισες παραμένουν τόσο ζωντανές, τόσο νωπές, λες και ο χρόνος δεν γύρισε σελίδα. Το μυαλό όσων έζησαν τα τραγικά γεγονότα, αλλά και των νεότερων, ως μια νομοτελειακή ανάγκη, γυρίζει πίσω για να βιώσει και πάλι την απαρχή της πιο τραγικής πτυχής στη σύγχρονη ιστορία του τόπου. Η φετινή θλιβερή επέτειος αποκτά ιδιαίτερη σημασία, μιας και θα φέρει στο φως τα σημάδια ενός τραγικού περιστατικού, που, αν και γνωστό, παραμένει καλά θαμμένο δίπλα από το παλαιό αεροδρόμιο Λευκωσίας. Ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας, μνημείο θυσίας και ηρωισμού των Ελλήνων που έπεσαν μαχόμενοι το καλοκαίρι του 74, θα αποκαλύψει μετά από σαράντα ένα χρόνια ότι μία χούφτα Έλληνες προσπάθησαν να διασώσουν την ηχηρή απουσία της Ελλάδας, δίνοντας τη ζωή τους για την τιμή των όπλων. Στις 27 Ιουλίου θα ξεκινήσουν οι εργασίες αποκάλυψης του ΝΙΚΗ 4, που θάφτηκε εκεί το πρωινό της 22ας Ιουλίου. Η αποκάλυψη της ανεπίσημης μέχρι σήμερα εμπλοκής της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής, όπως δήλωσε στην «Κ» ο Φώτης Φωτίου, Επίτροπος για Ανθρωπιστικά Θέματα, πέρα από νομικό και πολιτικό θέμα είναι και ανθρωπιστικό. Από τους 33 νεκρούς καταδρομείς και αεροπόρους έχουν εντοπιστεί στο στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμειας και ταυτοποιηθεί τα οστά δεκατριών καταδρομέων. Οι πληροφορίες που έχουν οι αρχές της Δημοκρατίας είναι ότι μαζί με το Noratlas στον Τύμβο έχουν ταφεί οι υπόλοιποι καταδρομείς που αγνοούνται. Ένα μνημείο ηρώων πεσόντων αεροπόρων στην είσοδο της Αεροπορικής Βάσης Ελευσίνας μοναδική μνήμη ότι το 1974 μια χούφτα Ελλήνων στρατιωτών έδωσαν τη ζωή τους για την τιμή των όπλων. EPA Η συγκλονιστική μαρτυρία του πιλότου του ΝΙΚΗ 3 Ο Σωτήρης Στέφας επέστρεψε στην Ελλάδα το πρωινό της 21ης Ιουλίου με ένα από τα NORATLAS που δεν είχαν την τύχη των ΝΙΚΗ 4, 6, 12, και του δικού του ΝΙΚΗ 3. «Το όνομα ΝΙΚΗ δόθηκε από ένα - δύο χειριστές που είπαν «πώς θα ονομάσουμε την αποστολή»; Και επειδή επάλλετο στις καρδιές μας η εθνική συνείδηση και θεωρούσαμε την Κύπρο πατρίδα μας δώσαμε το όνομα ΝΙΚΗ». Στις 19 Ιουλίου 1974 προτού εκδηλωθεί η τουρκική εισβολή, ο Σωτήρης Στέφας, πιλότος των μεταγωγικών Noratlas, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Κύπρο, θυμάται πως εσπευσμένα διέκοψε την καλοκαιρινή του άδεια και επέστρεψε στην αεροπορική βάση Ελευσίνας. «Είχα πάρει άδεια και ήμουν στο Κιάτο (κωμόπολη στην Κορινθία) και παραθέριζα με την οικογένειά μου. Έρχεται η αστυνομία στις 19 Ιουλίου το βράδυ και μου λέει τρέξε στη βάση σου. Παίρνω το αυτοκίνητο και έρχομαι εδώ και βλέπω να γίνεται χαμός». Από την Ελευσίνα ο Έλληνας πιλότος μεταβαίνει στην αεροπορική βάση Σούδας στις 21 Ιουλίου, μη γνωρίζοντας την αποστολή στην οποία θα συμμετείχε. «Κανένας δεν ήξερε να μας πει τίποτα. Πήγαμε στην καντίνα και μεταξύ τσιγάρου και καφέ συζητούσαμε και λέγαμε η αποστολή μας θα είναι, οπωσδήποτε, η Κύπρος. Τώρα τι θα μεταφέραμε δεν γνωρίζαμε». Ο Σωτήρης Στέφας ήταν τελικά ένας από τους 15 πιλότους που τα μεσάνυχτα της 21ης προς 22α Ιουλίου πέταξαν προς την Κύπρο. Ο ίδιος θυμάται πως δόθηκε η κωδική ονομασία ΝΙΚΗ. «Το όνομα ΝΙΚΗ δόθηκε από ένα - δύο χειριστές που είπανε «πώς θα ονομάσουμε την αποστολή»; Και επειδή επάλλετο στις καρδιές μας η εθνική συνείδηση και θεωρούσαμε την Κύπρο πατρίδα μας δώσαμε το όνομα ΝΙ- ΚΗ». Η επιχείρηση ΝΙΚΗ ξεκίνησε στις 10:30 μ.μ. της 21ης Ιουλίου Από τη Σούδα τη βραδιά εκείνη κατάφεραν και απογειώθηκαν 15 Noratlas, μεταφέροντας την 1 Μοίρα Καταδρομών από το Μάλεμε της Κρήτης. Τα 15 Noratlas έφεραν τον κωδικό ΝΙΚΗ και τον αριθμό σειράς απογείωσης. Το μεταγωγικό αεροσκάφος του Στέφα το ΝΙΚΗ 3 απογειώθηκε από τη Σούδα στις 10:40 μμ της 21ης Ιουλίου. «Βογκώντας το αεροπλάνο ξεκόλλησε και περάσαμε τα βουνά της Σούδας και μετά πετώντας χαμηλά στην θάλασσα με σβηστά τα φωτά πλεύσης πηγαίναμε για την Κύπρο. 500 πόδια από τη θάλασσα χαμηλά για να μη μας βλέπουν τα ραντάρ. Στα μισά της διαδρομής εγώ έπαθα βλάβη στον αριστερό κινητήρα. Κανονικά έπρεπε να ματαιώσω και επειδή ήμουν κάθετα της Ρόδου έπρεπε να είχα πάει στη Ρόδο να προσγειωθώ. Όμως δεν το έκανα αυτό, η συνείδησή μου έλεγε να πάω έστω και με ένα κινητήρα. Βεβαίως με κίνδυνο να πάρω στον λαιμό μου 34 ψυχές». Πάνω από τη Ρόδο με κατεύθυνση την Λευκωσία έχασε έναν κινητήρα, η μοίρα κατά τραγικό τρόπο του έπαιξε ένα «ευχάριστο» παιχνίδι που όμως έμελε να τον σημαδέψει. «Με ένα κινητήρα το μόνο που έκανα ήταν να ελαττώσω ταχύτητα από τα 150 στα 125 και συνέχισα την αποστολή μου. Ενημέρωσα όμως τους από πίσω και μάλιστα τον μακαρίτη Παναγόπουλο, ήταν το ΝΙΚΗ 4 και με ακολουθούσε. Του λέω, Βασίλη, έχω βλάβη στον αριστερό κινητήρα, έχω ελαττώσει την ταχύτητά μου, κοίταξε, όταν περάσεις, να μη συγκρουστούμε». Τελικά, το ΝΙΚΗ 4 του Βασίλη Παναγόπουλου προσπέρασε το ΝΙΚΗ 3 του Σωτήρη Στέφα λίγο πριν από τον τελικό προορισμό. Όπως θυμάται ο βετεράνος πιλότος η υποδοχή των Noratlas έγινε εν μέσω καταιγιστικών πυρών. Πριν από την προσγείωση στον δίαυλο 27 του αεροδρομίου Λευκωσίας ο Στέφας γίνεται αυτόπτης μάρτυρας του πιο τραγικού συμβάντος της επιχείρησης ΝΙΚΗ. «Όπως βύθισα στη Μακεδονίτισσα βλέπω μια μεγάλη φωτιά κατάλαβα ότι ήταν αεροσκάφος. Ήταν το ΝΙΚΗ 4, το έμαθα αργότερα. Ανατρίχιασα που είδα το θέαμα με τις φλόγες». Σε διαδικασία προσγείωσης, το ΝΙΚΗ 3 δέχεται και αυτό ένα βλήμα, όμως για καλή του τύχη, όπως μας εξομολογήθηκε ο Έλληνας πιλότος, στον κινητήρα που είχε πάθει βλάβη. Ο Στέφας τελικά κατάφερε και προσγείωσε το ΝΙΚΗ 3. Στο έδαφος πια θα συνειδητοποιήσει το μέγεθος της τραγωδίας. «Εκεί που πηγαίναμε βλέπω ένα αεροσκάφος να προσγειώνεται και να έρχεται καταπάνω μας. Ήταν το ΝΙΚΗ 6. Λέω αυτός ή στα λάστιχα την έχει φάει ή στο πιλοτήριο. Τρέχω προς το αεροπλάνο και βγαίνει το πλήρωμα. Λέω παιδιά είστε εντάξει το Cargo ήταν γεμάτο αίματα. Τι είχε γίνει. Το βλήμα είχε περάσει στο μέσον και όπως είχαν τα οπλικά τους συστήματα εξαγάγει το βλήμα στο κέντρο του Cargo και αυτοί που καθόντουσαν φάγανε τα θραύσματα. Άλλοι μείνανε στον τόπο και άλλοι, τραυματίσθηκαν». Το πρωινό της 21ης Ιουλίου 1974 στο αεροδρόμιο Λευκωσίας έπεσαν στο καθήκον 33 Έλληνες στρατιώτες αεροπόροι και καταδρομείς. Άλλοι 11 τραυματίσθηκαν. Η υποδοχή των Noratlas Ο Κώστας Ορφανός ήταν ένας από τους ελεγκτές στον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου Λευκωσίας που τους δόθηκε εντολή να υποδεχθούν τα ελληνικά μεταγωγικά αεροσκάφη. «Από την πρώτη ημέρα μας είπαν ότι θα έλθουν ελληνικά αεροπλάνα στην Κύπρο. Μας έβαλαν να παρακολουθούμε μια συγκεκριμένη συχνότητα για αρκετές ώρες μετά μας είπαν να σταματήσουμε. Το βράδυ της 21ης είχαν δώσει εντολή και ήλθαν εδώ άνθρωποι από τα δημόσια έργα και επισκεύασαν τον μικρό διάδρομο τον 27». Ο πύργος ελέγχου του αεροδρομίου Λευκωσίας ειδοποιήθηκε για την άφιξη των Noratlas το βράδυ της 21ης Ιουλίου. Ο Κώστας Ορφανός, όπως θυμάται, ειδοποιήθηκε πριν τα μεσάνυχτα να ανέβει στον πύργο ελέγχου, για να προσγειώσει τα αεροσκάφη που θα ερχόντουσαν μετά τις 12 τα μεσάνυχτα. «Τα πρώτα αεροσκάφη που ήλθαν διαμαρτύρονταν συνέχεια ότι τους χτυπούσαν από κάτω. Ερχόντουσαν ψηλά και στο τέλος έκαναν βύθιση για να προσγειωθούν στο διάδρομο. Εγώ εκείνο που έκανα ήταν να ειδοποιήσω τον διοικητή της αεροπορίας, ο οποίος ήταν εδώ στον «Όπως βύθισα στη Μακεδονίτισσα βλέπω μια μεγάλη φωτιά, κατάλαβα ότι ήταν αεροσκάφος. Ήταν το ΝΙΚΗ 4, το έμαθα αργότερα. Ανατρίχιασα που είδα το θέαμα με τις φλόγες». Πύργο Ελέγχου, ότι θα έπρεπε να βρουν ένα τρόπο να ενημερώσουμε τις δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς να μη ρίχνουν στα αεροπλάνα, γιατί είναι δικά μας. Τώρα πιστεύω ότι καθυστέρησε πάρα πολύ να γίνει αυτό και μέχρι, σχεδόν τα τελευταία αεροπλάνα είχαν δεχθεί πυρά και κατά την προσγείωση και την απογείωση». Ο Κώστας Ορφανός, ο άνθρωπος που προσγείωσε τα 15 NO- RATLAS αποχώρησε από τον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου στις 23 Ιουλίου Πριν το αεροδρόμιο παραδοθεί στα Ηνωμένα Έθνη και τους Βρετανούς, θυμάται τι απέγιναν τα ελληνικά μεταγωγικά που δεν επέστρεψαν στη βάση τους. «Τα είχαμε πάρει πίσω στον διάδρομο 32 και τους είχαν βάλει φωτιά και στα τρία τα κάψανε για να μη φανούν σημάδια ότι ήλθαν εδώ ελληνικά αεροπλάνα». Από τα 15 Noratlas που απογειώθηκαν από τη Σούδα στην Ελλάδα επέστρεψαν τα 11. Το ΝΙ- ΚΗ 3 του Σωτήρη Στέφα που παρουσίασε βλάβη στον ένα κινητήρα, το ΝΙΚΗ 6 που καταστράφηκε ολοσχερώς και το ΝΙΚΗ 12 που έμεινε από καύσιμα δεν επέστρεψαν ποτέ στη βάση τους. Το 4ο Noratlas ήταν το ΝΙΚΗ 4 του Βασίλη Παναγόπουλου που μέχρι σήμερα παραμένει θαμμένο στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας». Ο Σωτήρης Στέφας αρνείται ότι υπήρχε διαταγή τότε οι πιλότοι των αεροσκαφών να εξαφανίσουν κάθε ίχνος που θα καταμαρτυρούσε τις ενοχές της Ελλάδος, αλλά και τη μοναδική ανεπίσημη εμπλοκή της κατά την τουρκική εισβολή. Ήταν τόλμημα, πιστεύω, μεγάλο για να φθάσουν εδώ. Το αεροδρόμιο Λευκωσίας το κράτησαν αυτοί οι άνθρωποι, που ήλθαν από Ελλάδα, που ήταν των ΛΟΚ, ψελλίζει ο Κώστας Ορφανός, λίγο πριν η εξομολόγησή του φθάσει στο τέλος της. ΑΡΧΕΙΟ ΓΕΑ

11 11-POLITIKI_Master_cy 17/07/15 19:48 Page 11 Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 11 Δύσκολη ζωή στο Ακρωτήρι λόγω Βάσεων Το πρόσφατο ατύχημα με την αποκόλληση πυραύλων από μαχητικό, έφερε και πάλι αναστάτωση στους κατοίκους Της ΦΡΟΣΩΣ ΒΙΟΛΑΡΗ «Ως Αστυνομική Διεύθυνση των Βάσεων εκτιμούν και αντιλαμβάνονται τους φόβους και τις ανησυχίες των κατοίκων, ωστόσο, το περιστατικό με την αποκόλληση πυραύλων ήταν κάτι μεμονωμένο», δηλώνει ο Αστυνομικός Διευθυντής των Βρετανικών Βάσεων, Γιώργος Κιτέος Ένα ατύχημα και μια παραλίγο τραγωδία στην περιοχή των Βρετανικών Βάσεων στην περιοχή του Ακρωτηρίου στην Λεμεσό έφερε στο φως ξανά τις ανησυχίες των κατοίκων για την καθημερινότητά τους. Οι Βρετανικές Βάσεις κινητοποιήθηκαν την περασμένη Τρίτη μετά από αποκόλληση δύο πυραύλων τύπου Brimstone από μαχητικό αεροσκάφος τύπου Tornado, την ώρα που αυτό πραγματοποιούσε προσγείωση στο στρατιωτικό αεροδρόμιο των Βάσεων. Με την αποκόλληση σήμανε συναγερμός, με τις αρχές των Βρετανικών Βάσεων να επιβεβαιώνουν άμεσα το συμβάν μέσω του εκπροσώπου Τύπου Κρίστιαν Γκρέι. Εντός 24 ωρών κατέφθασαν στην περιοχή εμπειρογνώμονες, οι οποίοι άμεσα απομάκρυναν τους πυραύλους από τον δίαυλο και αργά το βράδυ της ίδιας μέρας προχώρησαν στην καταστροφή τους με ελεγχόμενη έκρηξη. Η ζωή όμως των χιλίων περίπου κατοίκων της περιοχής Ακρωτηρίου είναι μόνιμα εκτεθειμένη σε κίνδυνο, όπως δηλώνει και ο κοινοτάρχης της περιοχής, Γιώργος Στυλιανού. Μιλώντας στην «Κ» εξέφρασε Συχνές οι πτήσεις των Tornado πάνω από τις βάσεις. τις έντονες ανησυχίες του, οι οποίες μετά και το συμβάν της περασμένης Τρίτης, έγιναν εντονότερες. «Δεν έχουμε βοήθεια από κανένα, αν και έχουμε στείλει υπομνήματα σε όλους τους αρμόδιους φορείς. Η περίπτωση μας είναι δύσκολη, ωστόσο θα πρέπει να είμαστε πιο ασφαλισμένοι», τονίζει ο κ. Στυλιανού. Η κατάσταση στην περιοχή τους τελευταίους έξι μήνες έχει γίνει ακόμη πιο δύσκολη και ως βασική αιτία αναδεικνύεται η χρησιμοποίηση των Βάσεων Ακρωτηρίου ως ορμητήριο των αεροσκαφών της RAF εναντίον θέσεων του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ. Αυτό μας επιβεβαιώνει ο κ. Στυλιανού, δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι η κατάσταση το τελευταίο εξάμηνο είναι άνευ προηγουμένου. «Κάθε βράδυ γύρω στις 10, δύο αεροπλάνα απογειώνονται, σηκώνοντας κυριολεκτικά την περιοχή στο πόδι». Από τις πτήσεις επίδειξης στο Ακρωτήρι. Έντονες αντιδράσεις από όλα τα κόμματα Τις έντονες αντιδράσεις τους και για τα όσα συνέβησαν πρόσφατα εξέφρασαν τα πολιτικά κόμματα. Από την πλευρά του Προεδρικού δεν δόθηκε οποιαδήποτε συνέχεια στο θέμα, ούτε και έγιναν σχετικά διαβήματα τόσο στις Αρχές των Βρετανικών Βάσεων, ούτε και στον Βρετανό ΥΠΕΞ, Φίλιπ Χάμοντ, ο οποίος βρέθηκε την Παρασκευή στην Κύπρο, πραγματοποιώντας μονοήμερη επίσκεψη εργασίας. Τον άμεσο τερματισμό του «ταμπού» που επικρατεί γύρω από το θέμα των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο ζητούν οι Οικολόγοι. «Θα πρέπει να ειδωθεί εκ νέου ο ρόλος τους στο νησί μας, καθώς επίσης και ο τρόπος με τον οποίο δρουν, τονίζουν στην «Κ» και εκφράζουν επικρίσεις προς την κυβέρνηση για την αδράνειά της τόσο στην περίπτωση του ατυχήματος με την αποκόλληση των δύο πυραύλων Brimstone, όσο και στο γενικότερο πλαίσιο που διέπει το καθεστώς των Βάσεων. Το ΑΚΕΛ με τη σειρά του, διαβλέπει ότι οι βάσεις επιχειρούν κουκούλωμα του ατυχήματος. Αυτή τη θέση επανέλαβε σε δηλώσεις του στην «Κ» ο βουλευτής Λεμεσού και μέλος της Επιτροπής Το μέλος της Επιτροπής Άμυνας και βουλευτής του ΑΚΕΛ Κώστας Κώστα τόνισε ότι θα πρέπει να θεωρείται ξεκάθαρο ότι οι βάσεις πρέπει να απομακρυνθούν. Άμυνας της Βουλής Κώστας Κώστα που τόνισε ότι θα πρέπει να θεωρείται ξεκάθαρο ότι οι βάσεις πρέπει να απομακρυνθούν και αυτό είναι κάτι για το οποίο το κόμμα της Αριστεράς έχει παγιωμένες θέσεις. «Οι Βρετανικές Βάσεις προσπαθούν για ευνόητους λόγους να καλύψουν το θέμα. Οι δύο πύραυλοι κατέπεσαν σε κοντινό σημείο από τον δίαυλο. Τι θα γινόταν εάν οι δύο αυτοί πύραυλοι κατέπεφταν από μεγαλύτερο ύψος και σε κατοικημένη περιοχή;», διερωτήθηκε σε έντονο ύφος στις δηλώσεις του στην «Κ» ο βουλευτής του κόμματος. «Ένα μεμονωμένο περιστατικό» Μεμονωμένο χαρακτήρισε το περιστατικό της περασμένης Τρίτης σε δηλώσεις του στην «Κ», ο Αστυνομικός Διευθυντής των Βρετανικών Βάσεων, Γιώργος Κιτέος, ο οποίος ανέφερε ότι «ως Αστυνομική Διεύθυνση των Βάσεων εκτιμούν και αντιλαμβάνονται τους φόβους και τις ανησυχίες των κατοίκων, ωστόσο, το περιστατικό με την αποκόλληση πυραύλων ήταν κάτι μεμονωμένο, για το οποίο δεν θα πρέπει να συντρέχουν λόγοι ανησυχίας». Η περιοχή του Ακρωτηρίου, είναι η νοτιότερη περιοχή του νησιού στην Επαρχία Λεμεσού. Μεγάλο μέρος του χωριού ανήκει στις Βρετανικές Βάσεις, από το 1959 με την Συνθήκη Εγκαθίδρυσης.

12 12-PARAPOLITIKA_Master_cy 18/07/15 00:13 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 Ο Ζαν Κλοντ και τα παιδιά της γαλαρίας Σταθεροποιηθήκαμε λέει Όποια κι αν είναι η αλήθεια για τον κ. Γιούνκερ, εμείς κρατήσαμε αυτά που μας είπε, πολλά εκ των οποίων ήταν απλά παχιά λόγια. Εκθείασε, όπως ήταν αναμενόμενο και την οικονομική μας ανάπτυξη να την πω, υγεία να την πω Είπε συγκεκριμένα ότι «η ευρωπαϊκή Κύπρος που επισκέπτομαι σήμερα δεν είναι η ίδια με αυτή του Μαρτίου του Η οικονομία ανακάμπτει, η εμπιστοσύνη αυξάνεται, ενώ ο χρηματοπιστωτικός τομέας σταθεροποιείται». Είναι αλήθεια, φίλτατε Ζαν Κλοντ, «ο χρηματοπιστωτικός τομέας σταθεροποιείται γύρω στα δισ. μη εξυπηρετουμένων δανείων Τα παιδιά της γαλαρίας Δεν ξέρω γιατί, αλλά όλες αυτές τις μέρες της ελληνικής κρίσης είχα την αίσθηση μιας γενικής επιστράτευσης. Μιας εγρήγορσης που την τύλιγε λίγο η ανησυχία και λίγο ο φόβος αν και πολλοί είχαν τη λανθασμένη εντύπωση ότι ο ομφάλιος λώρος της κυπριακής με την ελληνική οικονομία έχει αποκοπεί. Τίποτε δεν αποκόπτεται σε ένα κόσμο που η οικονομίες αλληλοεξαρτούνται και επηρεάζονται από θηριώδη συμφέροντα. Σε ένα κόσμο που οι πάνω μιλάνε με όρους δισεκατομμυρίων και οι κάτω με όρους πείνας κι επιβίωσης. Βλέποντας δε τις συζητήσεις στη Βουλή των Ελλήνων, ολοένα και τριγυρνούσαν στη σκέψη μου τα παιδιά της γαλαρίας του Μάνου Χατζιδάκι, «που βλέπαν τους συντρόφους τους και τα όνειρά τους στα φέρετρα, από σφαίρες που ρίξαν δοσίλογοι και φασίστες, φορώντας γαλάζιους μανδύες εθνικοφροσύνης» [ ] «Στον καιρό της Κατοχής τα μετέπειτα παιδιά της γαλαρίας ζούσαν απάνω στη σκηνή και παίζανε τον ρόλο τους, τον όποιο ρόλο τους, έστω και τον πιο μικρό, με αυταπάρνηση, με το αίμα τους, με τη ζωή τους, χωρίς καιροσκοπισμό και ιδιοτέλεια, χωρίς προοπτική ανταλλάγματος. Μ ένα μονάχα στόχο, την επαλήθευση ενός επίμονου ονείρου. Και ήταν το όνειρο για μια ελεύθερη ζωή σχηματισμένη μακριά από απάνθρωπους νόμους, από ανάλγητους κρατικούς μηχανισμούς, από εξορίες και φυλακές και εκτελέσεις. Τίποτα δεν έγινε αλήθεια». [ ] «Γι αυτό και η νίκη του ασαφούς και ερμαφρόδιτου ελληνικού σοσιαλισμού» Στην ίδια βάρκα Τώρα, σήμερα, «τα παιδιά της γαλαρίας έχουνε άσπρα μαλλιά. Όσα απόμειναν ξέχασαν τα όνειρά τους, έχουν συμβιβαστεί οριστικά με ό,τι ορίζει τη μοίρα τους, έξω απ Δεν είναι κακία του Ιανού. Μας το είπε κοινοβουλευτικός άνδρας και το μεταφέρουμε: «Δεν ήταν καλά ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ όταν ήρθε στη Βουλή, παραπατούσε. Η στήλη εισηγείται να τον καλέσει ο δήμαρχος Λεμεσού να ανοίξει τη Γιορτή του κρασιού! αυτούς» και χαμογελούν πικρά ακούγοντας «πόσο ηλίθια ηχούν τα λόγια και τα συνθήματα των αρχηγών στις εκλογές» και πόσοι τόνοι ψέματος χρειάζονται για να σκεπαστεί η αλήθεια. Η αλήθεια που στην περίπτωση μας είναι η απόσταση, η τεράστια απόσταση από το όραμα του Ζακ Μανέ για την Ενωμένη Ευρώπη, που έβγαινε από ένα καταστροφικό πόλεμο με δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς, με την Ευρώπη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που ποσώς την ενδιαφέρουν οι νεκροί, οι γυμνοί και οι πεινασμένοι. Σε αυτό το πλαίσιο κι ενώ η Ελλάδα έζησε ένα σκληρό θρίλερ το περασμένο Σαββατοκύριακο μεταξύ χρεοκοπίας και ολέθρου, βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος βγήκαν την Τετάρτη στη Βουλή με κασμάδες να βυθίσουν τη βάρκα του αδυσώπητου καπιταλισμού, διατεινόμενοι ότι έτσι στηρίζουν και σώζουν τον Αλέξη Τσίπρα. «Σύντροφοι» είναι κουφό να βυθίσεις τη βάρκα που είσαι μέσα κι εσύ και τα παιδιά σου και η πατρίδα σου. Αν όλοι μαζί είχατε Σχέδιο Β και το παρουσιάζατε στο λαό λέγοντας π.χ. «με αυτό σε πέντε χρόνια θα είμαστε ελεύθεροι από τα δεσμά του χρέους» σίγουρα θα σας στήριζε το 80%. Όμως όταν έχεις να επιλέξεις μεταξύ μονόδρομου και γκρεμού κι έχεις μαζί και τα παιδιά σου, επιλέγεις τη ζωή έστω κι να θα ναι δύσκολη. Αυτό καταλαβαίνει ο Ιανός, αυτό λέει. Έτσι για να δικαιωθούν έστω και αργά έστω και δύσκολα, τα όνειρα των εγγονών ημών, των παιδιών της γαλαρίας Αναδιάρθρωση του χρέους Ηγετικά στελέχη της κυπριακής παροικίας συναντήθηκαν την Τετάρτη στην Ουάσιγκτον με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Τόνι Μπλίνκεν, τη βοηθό υφυπουργό Εξωτερικών Αμάντα Σλόατ και στελέχη στου Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας και συζήτησαν τις εξελίξεις της ελληνικής οικονομικής κρίσης. Από τις συζητήσεις προκύπτει ότι η αμερικανική κυβέρνηση θα επιμείνει στο ζήτημα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους για να είναι βιώσιμο, ενώ διαπίστωσαν με έκπληξη θετικό κλίμα σε αμερικανική βοήθεια προς την Ελλάδα. ΚΥΠΕ Ο ΗΡΩΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Μάριος Δημητριάδης Ο υπουργός Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων κ. Μάριος Δημητριάδης. Οι 33 προσφορές για την εξεύρεση διαχειριστή για τις εμπορικές δραστηριότητες του λιμανιού της Λεμεσού αποδεικνύουν ότι και το timing και η διαδικασία επιλογής ήταν σωστά και δικαιώνεται η πεποίθησή του ότι οι συνθήκες είναι ώριμες στο θέμα της ανταγωνιστικότητας του λιμανιού. Σχέδιο βοήθειας Ο πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ, Φίλιπ Κρίστοφερ, δήλωσε στην «Κ» ότι «αν και ήλθαμε για την 41η επέτειο της τουρκικής εισβολής, όλοι μας ζήτησαν τη γνώμη μας για την κατάσταση στην Ελλάδα. Τους είπαμε ότι πρέπει να δουν ξανά ένα ολοκληρωμένο σχέδιο βοήθειας, το οποίο θα συμβάλλει να κερδίσουν οι ΗΠΑ ακόμη μεγαλύτερη επιρροή στην Ελλάδα. Τους είπαμε να δουν θετικά τη δωρεάν οικονομική, στρατιωτική και ανθρωπιστική βοήθεια και δάνεια, όπως ακριβώς κάνουν με άλλες φιλικές και συμμαχικές χώρες, όπως η Αίγυπτος και το Ισραήλ». Σύμφωνα με τον Φίλιπ Κρίστοφερ, οι συνομιλητές τους ήταν πολύ δεκτικοί και εισηγήθηκαν να προσεγγίσουν οι ομογενείς και μέλη του Κογκρέσου, κάτι που θα συμβεί. Θα λάβουν ενδείξεις Ο εκτελεστικός διευθυντής του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας, Έντι Ζεμενίδης, είπε εξάλλου ότι οι αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης επέδειξαν ενδιαφέρον στα θέματα βοήθειας (οικονομικής, ανθρωπιστικής, στρατιωτικής) και επενδύσεων κι ότι στις επαφές που θα έχουν με στελέχη του Κογκρέσου, οι ομογενείς θα λάβουν μία ένδειξη για τα περιθώρια που υπάρχουν σε συγκεκριμένα προγράμματα. Γράφει Ο ΙΑΝΟΣ ΑΜΕΡΩΤΑ / Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Παρουσιάστε, αρμ! ΒΟΛΕΣ / Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΑΡΗΣ Η άπιστη εμπιστοσύνη Ο Χριστόφορος Φωκαΐδης, αποκάλυψε για πρώτη φορά δημόσια, στη διαδικτυακή εκπομπή the_experts στην kathimerini.com.cy και στον Τάσο Τρύφωνος πως το Υπουργείο της Άμυνας, επεξεργάζεται ένα συνολικό νομοσχέδιο για την αναδιάρθρωση και τον εκσυγχρονισμό της Εθνικής Φρουράς, ο οποίος εκσυγχρονισμός κινείται και γύρω από τον άξονα της μείωσης της στρατιωτικής θητείας στους δεκατέσσερις μήνες. Αυτό, αν γίνει, θα είναι ναι, μεταρρύθμιση. Ουσιαστική και εφαρμοσμένη. Θα είναι μια εξέλιξη που θα χαροποιήσει και θα χαιρετιστεί από το σύνολο της κοινωνίας. Δεν υπάρχει οικογένεια, που να μη λυπάται για το χαράμι δύο από τα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής των δεκαοχτάρηδων στο στρατό. Γιατί, κακά τα ψέματα, τα όσα χάνουν και τα όσα χάσαμε όλοι μας δύο χρόνια στο στρατό είναι σαφώς περισσότερα από αυτά που κερδίσαμε. Και όχι μόνο οι στρατιώτες, σε προσωπικό επίπεδο, αλλά χαμένη είναι και η κοινωνία και η οικονομία του τόπου. Όσον αφορά στην Εθνική Φρουρά, με τη στασιμότητα που είναι δεδομένη στο επίπεδο της επιχειρησιακής ετοιμότητας, ο μη ριζικός ανασχεδιασμός του τρόπου λειτουργίας της θα είναι καταστροφικός. Λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσε δεκαετίες πριν, με τη φύλαξη σήμερα της γραμμής αντιπαράθεσης υστερεί, χωρίς σύγχρονα μέσα παρακολούθησης, και με μειωμένο προϋπολογισμό. Η μείωση της θητείας στους δεκατέσσερις μήνες είναι μια μεταρρύθμιση που θα πολλαπλές θετικές επιπτώσεις. Από τη μία, θα μειωθεί η φυγοστρατία, ο ανενεργός ακαδημαϊκός χρόνος των νέων θα μειωθεί στο μισό, η διάκριση σε βάρος των ανδρών σε σχέση με την επιστροφή τους από τις σπουδές και την ένταξή τους στο εργατικό δυναμικό επίσης θα μειωθεί κατά ένα χρόνο και θα αναθεωρήσει τον τρόπο που οι νέοι, δικαίως σε ένα βαθμό, αντιμετωπίζουν σήμερα τον στρατό. Από την άλλη, η μείωση της θητείας, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, θα προσληφθούν επαγγελματίες οπλίτες. Με επαγγελματίες στον χειρισμό των οπλικών συστημάτων, αυτόματα οι απαιτήσεις για τη σωστή χρήση θα αυξηθούν, η λανθασμένη χρήση και οι ζημιές θα μειωθούν. Επί της αρχής, θα δημιουργήσουμε ένα πιο επαγγελματικό στρατό, μικρότερο σε μέγεθος, μα πιο αποτελεσματικό και πιο οργανωμένο στρατό, στα πλαίσια και τις προδιαγραφές άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Είναι κρίμα να έχουμε σήμερα μια Εθνική Φρουρά, που να σπαταλά και όχι να αξιοποιεί το αισθητά μεγάλο για τα δεδομένα του τόπου προϋπολογισμό της. Την ίδια ώρα, θα είναι μια χρυσή ευκαιρία να κοιτάξουμε και τα υπόλοιπα θέματα της Εθνικής Φρουράς. Τη συνεχή εκπαίδευση και όχι την ταλαιπωρία των εφέδρων, τη σωστή αξιοποίηση του μόνιμου προσωπικού, τη διαφάνεια στις προσφορές, τη διαφάνεια στις μετακινήσεις και στις τοποθετήσεις των στρατιωτών και των αξιωματικών, τη μείωση της κακοδιαχείρισης, τη σωστή συντήρηση του πανάκριβου εξοπλισμού, τη σωστή και δίκαιη αντιμετώπιση όλων όσων έχουν να κάνουν με την Εθνική Φρουρά. Είναι κρίμα, να έχουμε μια Εθνική Φρουρά, που με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο επηρεάζει όλους του πολίτες του τόπου. Από τους στρατιώτες, τις μανάδες τους, τους εφέδρους, τους υπαξιωματικούς και τους αξιωματικούς, την πολιτική ηγεσία, τους πολιτικούς υπαλλήλους και να είναι τόσο αποκομμένη από την υπόλοιπη κοινωνία. Είναι κρίμα να έχουμε μια Εθνική Φρουρά, που να σπαταλά και όχι να αξιοποιεί το αισθητά μεγάλο για τα δεδομένα του τόπου προϋπολογισμό της. Είναι κρίμα να μιλάμε για στρατό - βραχνά και όχι για στρατό που θα εκπαιδεύει και θα αξιοποιεί τις δυνατότητες των νέων του τόπου. Υπάρχει σήμερα μια μεγάλη ευκαιρία και για την Εθνική Φρουρά, και για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά και για τον υπουργό της Άμυνας που θα πρέπει να τραβήξει το μεγάλο κουπί. Αν το κάνει, να είναι σίγουρος πως θα κερδίσει πολλούς πολιτικούς πόντους και θα μείνει στην ιστορία ως ο υπουργός της δεκατετράμηνης θητείας. Την ίδια ώρα, η διακυβέρνηση θα καταγράψει στο δεφτέρι μια τεράστια μεταρρύθμιση, από αυτές που μετρούν στα μάτια και στο χέρι της κοινωνίας και των πολιτών και η Εθνική Φρουρά θα κερδίσει τη χαμένη της αξιοπιστία και το αξιόμαχο που σήμερα της λείπει. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. dmdemetriou@me.com Οι Γερμαναράδες μαζί με τους δορυφόρους τους τήρησαν κατά γράμμα τους κανόνες του πολέμου. Στόχος, όπως διαφαίνεται μέσα από τα μισόλογα και τους ψιθύρους, τα πετρέλαια της Ελλάδας και της Κύπρου. Στην περίπτωση της Αθήνας απαιτούσαν το λεγόμενο ταμείο αποκρατικοποιήσεων να βρίσκεται στο Λουξεμβούργο εμμέσως σε γερμανικά χέρια και σε αυτό να ενεχυριαστούν τα πετρέλαια της χώρας. Στην περίπτωση της Λευκωσίας, φαίνεται ότι τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα, αφού μπήκαν στη μέση, οι Εβραίοι και οι Αμερικάνοι. Τα περίφημα «πορτοκάλια» που πρόσφερε ο Χριστόφιας στη Μέρκελ, δεν είχαν τελικά άρωμα πετρελαίου. Στον πόλεμο της προπαγάνδας, τα πυρά προετοιμασίας για την τελική επίθεση, ήταν για τη Λευκωσία, οι καταγγελίες ότι γίνεται ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, από Ρώσους μεγιστάνες. Μια ιστορία η οποία έκλεισε δέκα χρόνια προηγουμένως, με την ένταξη της Κύπρου, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άσε που τα «βρώμικα» ρούβλια μετακόμισαν από τότε, στη Γερμανία, την Αγγλία, την Ελβετία και άλλες «καθαρές» χώρες. Για αρκετούς μήνες, τα προπαρασκευαστικά πυρά έριχναν κυρίως τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, με πηγές το βαθύ κράτος του Βερολίνου. Ακολουθούσαν πολλά άλλα ΜΜΕ στην Ευρώπη, τα οποία έριχναν «κεραυνούς» κατά της Κύπρου, προετοιμάζοντας τον κόσμο, ώστε να μην αντιδράσει για τη «σφαγή» της οικονομίας του νησιού. Στην περίπτωση της Αθήνας, πριν από έξι περίπου χρόνια, τα πυρά πρώτα των γερμανικών μέσων ενημέρωσης και ακολούθως πολλών άλλων ΜΜΕ στην Ευρώπη, ακόμη στην ίδια την Ελλάδα, στόχευαν τάχα τους «τεμπέληδες» Έλληνες, οι οποίοι «έτρωγαν» από τους φόρους των «επιμελών» Βορειοευρωπαίων. Μόνο που οι στατιστικές δείχνουν ότι οι «τυχεροί» Έλληνες που δουλεύουν, έχουν πολύ ψηλότερη παραγωγικότητα. Άσε που τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έγιναν μεταρρυθμίσεις, οι οποίες σε άλλες χώρες, για να γίνουν, θα χρειάζονταν πολλές δεκαετίες, όπως παραδέχονται πολλοί οικονομολόγοι. Τους τελευταίους μήνες άλλαξαν τροπάρι και μιλούν για την έλλειψη τάχα «εμπιστοσύνης» προς το ελληνικό κράτος. Φυσικά ξεχνούν τα σκάνδαλα, παρασιωπούν τις γερμανικές μίζες και «παίζουν πελλόν» στις φωνές για τιμωρία των πρωταγωνιστών, ακόμη και Ελλήνων, οι οποίοι κρύβονται στη Γερμανία. Η άπιστη εμπιστοσύνη των Γερμανών, ήταν και είναι, απατηλή. Διαβάζοντας τις εφημερίδες και ακούγοντας δηλώσεις ανθρώπων που λάμβαναν μέρος στις διαπραγματεύσεις μαθαίνεις ότι τα «σαΐνια» ακολουθούσαν τη μέθοδο του «σαλαμιού» στις απαιτήσεις τους. Διαβάζοντας τις εφημερίδες και ακούγοντας δηλώσεις ανθρώπων που λάμβαναν μέρος στις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα ή τους θεσμούς μαθαίνεις ότι τα «σαΐνια» ακολουθούσαν τη μέθοδο του «σαλαμιού» στις απαιτήσεις τους. Ζητούσαν πέντε και όταν υπήρχε συμφωνία, απαιτούσαν άλλα πέντε και ούτε καθεξής. Η πλάκα είναι ότι άκουγαν απόψεις, συμφωνούσαν με τα επιχειρήματα, αλλά επέμεναν στον στόχο που έθεταν τα «αόρατα» αφεντικά. Οι τροϊκανοί, ως καλοί λογιστάδες, μετρούσαν νούμερα, αλλά ποτέ δεν σκέφτονταν ότι για τους ανθρώπους, το ένα συν δύο, δεν σημαίνει τρία, αλλά μπορεί και να σημαίνει από ένα μέχρι χίλια. Γι αυτό και «έκαψαν» την Κύπρο με τις εκτιμήσεις της «Pimco» και την Ελλάδα με τους λανθασμένους, τάχα, πολλαπλασιαστές. Τα ίδια ομολόγησε και ο ιδιοφυής Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος αποκάλυψε ότι συμφωνούσαν κατ ιδίαν με τον φοβερό Σόιμπλε, αλλά όταν ο Γερμανός υπουργός έκανε δηλώσεις, έλεγε ακριβώς τα αντίθετα. Τα ίδια έπαθε και ο σπουδαίος Αλέξης Τσίπρας, μαζί με τους πολιτικούς αρχηγούς, οι οποίοι συμφώνησαν με την πανίσχυρη τάχα, Γαλλία για το πρόγραμμα που θα κατέθεταν στην σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης και όμως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, οι Γερμαναράδες προχώρησαν σε «πραξικόπημα» έκαναν «εικονικούς πνιγμούς» στον Τσίπρα και τον Τσακαλώτο και αυτοί περί άλλων φαίνεται ότι τύρβαζαν. Όμως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Και όπως λέει και ο σοφός λαός, όσοι ανοίγουν τον τάφο του άλλου, πέφτουν πρώτα αυτοί μέσα.

13 13-GNOMES CY_Master_cy 17/07/15 21:08 Page 13 Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 ΑΠΟΨΕΙΣ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 13 ANAΔΙΑΤΑΞΕΙΣ / Tης ΜΕΛΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Τέλος της αθωότητας για τη Γερμανία Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι άφησαν πίσω τους την Ευρώπη ηθικά, οικονομικά, στρατιωτικά, ιδεολογικοπολιτικά συντετριμμένη, διαιρεμένη μεταξύ Δύσης και Ανατολής, ανίσχυρη μεταξύ των δύο τότε υπερδυνάμεων, ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και αντιμέτωπη με τη γεωπολιτική πρόκληση του ονομαζόμενου γερμανικού ζητήματος: τη διαχείριση, δηλαδή, της πολιτικής αναμόρφωσης και της οικονομικής ανοικοδόμησης της μετά-πολεμικής Γερμανίας, αλλά με τέτοιο τρόπο που να μην της δινόταν ξανά η ευκαιρία να οδηγήσει την ευρωπαϊκή ήπειρο σε ένα νέο πόλεμο όπως είχε κάνει επανειλημμένα τα τελευταία 100 χρόνια. Σύμφωνα με τους αμερικανικούς σχεδιασμούς για τη μεταπολεμική δυτική Ευρώπη, το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση (η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα στην αρχική της μορφή) θα συνέβαλλαν προς αυτή την κατεύθυνση. Το μεν ΝΑΤΟ θα κρατούσε δεμένη τη Δυτική Γερμανία στρατιωτικά και πολιτικά με τους υπερατλαντικούς δυτικούς σύμμαχους της. Άλλωστε, το ανεπίσημο δόγμα του ΝΑΤΟ ήταν: Americans in, Russians out, Germans down, εννοώντας να διατηρήσουν οι Αμερικανοί την παρουσία και ενεργό εμπλοκή τους στην Ευρώπη, να κρατήσουν τη Ρωσία εκτός, και να διατηρήσουν υπό έλεγχο τη γερμανική ισχύ. Η δε ΕΟΚ, σύμφωνα πάντα με τους αμερικανικούς σχεδιασμούς για τη μεταπολεμική δυτική Ευρώπη, θα κρατούσε δεμένη οικονομικά τη Γερμανία με τους δυτικούς Ευρωπαίους σύμμαχους της μέσω της οικονομικής ολοκλήρωσης, στηριγμένη στους κανόνες της φιλελεύθερης οικονομίας και της ελεύθερης αγοράς. Το γερμανικό ζήτημα επανήλθε στο πολιτικό προσκήνιο, όταν μετά την κατάρρευση του τείχους του Βερολίνου το 1989, ο τότε καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας Χέλμουτ Κολ επιδίωξε και πέτυχε την επανένωση της Γερμανίας, ενσωματώνοντας στις πολιτικοοικονομικές δομές της Δυτικής Γερμανίας την Ανατολική, με αντάλλαγμα τη διατήρηση των δεσμεύσεων της χώρας του έναντι του ΝΑΤΟ και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ειδικότερα δε προς τη Γαλλία το αντάλλαγμα ήταν το ευρώ. Έτσι προέκυψε η Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992, η οποία, μεταξύ άλλων, δρομολογούσε και την οικονομική και νομισματική ένωση της Ευρώπης. Η μόνη που παρέμεινε μέχρι τέλους να διαφωνεί με την ενοποίηση της Γερμανίας, ευρισκόμενη αντιμέτωπη με τους Τζορτζ Μπους, Χέλμουτ Κολ, Φρανσουά Μιτεράν και Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ήταν η Μάργκαρετ Θάτσερ. Φέροντας το βάρος του ολέθρου και της καταστροφής μιας ολόκληρης ηπείρου μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους που η ίδια προκάλεσε, η μεταπολεμική Δυτική Γερμανία μετεξελίχθηκε σε ένα μεταμοντέρνο (postmodern) κράτος. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής αναμόρφωσης, η Δυτική Γερμανία, στην οποία είχαν επιβληθεί περιορισμοί στην ανάπτυξη της στρατιωτικής της ισχύς και κατ επέκταση στην πλήρη άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, αναδιπλώθηκε στη διεθνή κοινότητα προβάλλοντας ένα νέο σύστημα αξιών στηριγμένο στην πολιτική ισχύ (civilian power). Ως μορφή μαλακής ισχύς (soft power), η πολιτική ισχύς προτάσσει την οικονομία και το εμπόριο ως βασικά στοιχεία απόκτησης και προβολής μιας εναλλακτικής ισχύς αποστασιοποιημένης από τη χρήση ή την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας και την ηγεμονική εξουσία. Αντίθετα, στο προσκήνιο εισέρχεται το πολιτικό εργαλείο του διαλόγου και της συναίνεσης για την επίλυση διαφορών. Η Δυτική Γερμανία και αργότερα η επανενωμένη Γερμανία για επτά δεκαετίες έκτισε το διεθνές πολιτικό της προφίλ σε αυτά τα χαρακτηριστικά. Προφίλ όμως που κατέρρευσε, όταν η Γερμανία προβλήθηκε ως ο ηγεμόνας της Ευρωζώνης, επιβεβαιώνοντας θεωρητικές προσεγγίσεις στον ακαδημαϊκό χώρο πως ούτε και η πολιτική ισχύς είναι αθώα ισχύς, αφού μπορεί να μεταβάλει την οικονομία σε όπλο εκβιασμού και επιβολής του ισχυρού προς τον αδύνατο. Συμπερασματικά, εβδομήντα χρόνια μετά, η Γερμανία απέδειξε πως η γεωπολιτική πρόκληση της Ευρώπης για τη διαχείριση του γερμανικού ζητήματος παραμένει. antonioum@kathimerini.com.cy Και που λες Ζωή, το ύφος δεν μετριέται με το ύψος ΕΝ ΚΑΜΙΝΩ / Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΚΑΛΑ Η αλαζονεία φταίει για όλα Εκεί που περίμενες πως το πολιτικό ήθος στην Ελλάδα θα άλλαζε με την έλευση της Αριστεράς, βγαίνει μια αριστερά από αριστερά και με ύφος χιλίων καρδιναλίων, συμπεριφέρεται σαν πάντα η βουλή (καταρχήν) να της χρωστούσε κάτι. Λες και η έλευση στην εξουσία η οποία ατυχώς συνάδει με μια κακώς εννοούμενη παντοδυναμία, δίνει το δικαίωμα στον οποιονδήποτε έχει μια θέση να τη χρησιμοποιεί για να την πει στους άλλους. Σπάνια είδα συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων και να μη γυρίσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου (εκείνη που τιμά διαρκώς τον Τσίπρα αλλά στα ζόρια δηλώνει «παρούσα») να την πει στον ομιλητή. Καταχειροκροτούσαν στη συνεδρίαση του σώματος για την ψήφιση του αριστερού μνημονίου, οι βουλευτές από τις έδρες τους, καθώς εκείνη έδινε τη θέση της στον Μητρόπουλο. Μεταξύ αυτών και ο Βαγγέλης Βενιζέλος του ΠΑΣΟΚ, που στον δικό του πολιτικό λόγο όλα τα προηγούμενα χρόνια αλλά και στα πεπραγμένα του κόμματος επί Οι Eλληνες, πρώτοι κατέβηκαν από τα δέντρα και πρώτοι ξανανεβαίνουν, ενθυμούμενοι τα ιστορικά τους έπη. μεταπολίτευσης, η αλαζονεία περίσσευε και συμπαρέσυρε δικαίους και αδίκους. Με αυτή την αλαζονεία και την ψευδεπίγραφη σιγουριά πήγε και ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην Ευρώπη για διαπραγμάτευση, νομίζοντας ότι θα αλλάξει τα πάντα. Ορίστε τα αποτελέσματα και επί προσωπικού ποια είναι. Να μην δοκιμάσει; Δεν λέω αυτό αλλά το ίδιο ύφος διατηρούσε και ο Βαρουφάκης. «Εγώ ξέρω από οικονομία εσείς δεν ξέρετε». Το φώναζε το βλέμμα του κάθε φορά, έστω και αν ήταν έτσι (πιθανότατα) θα έπρεπε να είναι πιο ταπεινός εφόσον το ζήτημα της Ελλάδας είναι ό,τι και το χρέος: Μεγαλειώδες. Και αυτός τιμάει τον Τσίπρα αλλά τη βραδιά της ψηφοφορίας ήταν στην Αίγινα για μπάνια στην πισίνα. Σε κάθε ιεραρχία, λέει ένα γνωμικό, κάθε μέλος τείνει να ανέρχεται μέχρι το επίπεδο της ανικανότητάς του. Υπάρχει μια εγγενής ανικανότητα στη διαχείριση της εξουσιαστικής αλαζονείας. Οι Έλληνες, πρώτοι κατέβηκαν από τα δέντρα και πρώτοι ξανανεβαίνουν, ενθυμούμενοι τα ιστορικά έπη (από τον Λεωνίδα και εντεύθεν) και γεμίζοντας περηφάνια και αλαζονεία προς τους άλλους το στήθος τους, με καπάκι το «σιγά που ξέρεις εσύ, εγώ τα ξέρω όλα». Θυμίζει έντονα το «δεν θα μας αγγίξει η κρίση» αλαζονικό τσιτάτο του Δημήτρη Χριστόφια όταν η κρίση είχε γονατίσει αυτή καθαυτή την Αμερική και τον μισό πλανήτη. Όχι, η Κύπρος ήταν από άλλο πλανήτη και δεν θα την άγγιζε κανείς. Αλαζονεία η οποία καθόρισε και ανάλογες συμπεριφορές και τις τραγικές ημέρες μετά την έκρηξη στο Μαρί. Η αλαζονεία της Κύπρου κόπηκε μαχαίρι με το κούρεμα και με την πεποίθηση ότι έχουμε φίλους στη Ρωσία να μας βοηθήσουν να κάνει φτερά. Αν θελήσει κανείς να ψάξει για τη ρίζα όλων αυτών, για το λανθασμένο της ανωτερότητας που πουλάμε ο ένας προς τον άλλο και προς τα έξω, μια εξήγηση θα μπορούσε να είναι οι εξής. Επειδή είμαστε το παρελθόν και το δικό μας ευτυχώς ή δυστυχώς έχει να κάνει με τη συναρμογή και την ερμηνεία του κόσμου κατά τους αρχαίους χρόνους, θεωρούμε ότι και σήμερα μπορούμε να πορευόμαστε όπως θέλουμε επειδή οι ξένοι μας «χρωστάνε». Αυτό το τουπέ προκύπτει και στις μεταξύ μας συζητήσεις, στις οποίες σπάνια παραδεχόμαστε τα λάθη μας αλλά ό,τι κάνουμε το κάνουμε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο, οπότε η συμπεριφορά που δείχνουμε προς τα έξω γυρνάει και προς τα μέσα εφόσον μεταξύ άλλων «ανακαλύψαμε» και τον εμφύλιο. Και αν δεν τον ανακαλύψαμε, μια χαρά τον υπηρετούμε είτε γηπεδικά είτε κομματικά. Αλίμονο, δεν θέλω να περάσω προς τα έξω πως τούτο το κείμενο είναι με ψυχολογικούς όρους γραμμένο και προκύπτει μέσα από ενδελεχή μελέτη της κοινωνίας. Ούτε δείχνω τα λάθη για να κρύψω τα σωστά, όπως «μας κάνουν οι ξένοι». Παρόλα αυτά δεν έχουμε και πολλά να δείξουμε σαν μοντέρνοι Έλληνες, εξού και βγαίνουμε στους δρόμους μα είτε μετάλλιο κερδίσουμε είτε τη Eurovision, και θεωρώ πως φταίει κατά πολύ η αλαζονεία μας. Και πάλι όμως, προσωπικά, κακώς θεωρούσα ότι μπορεί να αλλάξει με την έλευση μιας οποιασδήποτε κυβέρνησης. Το ζήτημα εν τέλει είναι βαθιά ατομικό, πολιτικό και άπτεται όσο τετριμμένο και αν μοιάζει στο «τι μπορείς να κάνεις εσύ για την πατρίδα σου» tsikalasm@kathimerini.com.cy ΜΕΤΑTΡΟΠΕΣ / Της Δρος ΕΡΑΤΟΥΣ ΚΟΖ. ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ Ευρωπαϊκά μηνύματα Τα τελευταία εικοσιτετράωρα πραγματοποιήθηκε στο νησί η επίσκεψη του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, που έστειλε πολλαπλά μηνύματα όσο αφορά το Κυπριακό. Θα προσπαθήσω να κωδικοποιήσω επιγραμματικά το νόημα των μηνυμάτων αυτών. Η επίσκεψη του Προέδρου Γιούνκερ στην Κύπρο, που αποτελεί την πρώτη επίσημη επίσκεψη του σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. μετά την εκλογή του στην Προεδρία της Επιτροπής, δίνει ένα ισχυρό μήνυμα ότι η Ευρωπαϊκή οικογένεια, στην οποία η Κυπριακή Δημοκρατία ανήκει από την 1η Μαίου 2004, παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στο Κυπριακό και είναι πρόθυμη στη δεδομένη στιγμή να συμβάλει με όποιο τρόπο κριθεί βοηθητικός. Στις δημόσιες δηλώσεις του ο κ. Γιούνκερ απέφυγε επιμελώς να υπεισέλθει σε οποιεσδήποτε λεπτομέρειες όσο αφορά τον ρόλο της Ε.Ε. στη λύση του Κυπριακού, πέραν του ότι θα επαναδιορίσει τον κ. Πίτερ βαν Νούφελ, νομικό σύμβουλο στη Νομική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ως τον προσωπικό του αντιπρόσωπο στην αποστολή καλών υπηρεσιών των Η.Ε. στην Κύπρο. Υπενθυμίζεται ότι ο κ. βαν Νούφελ είχε πρωτοδιοριστεί στην ίδια θέση από τον τέως Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο στις 2 Ιουλίου Στην επίσημη ανακοίνωση για τον επαναδιορισμό του κ. βαν Νούφελ, ο Πρόεδρος Γιούνκερ ανέφερε ότι ο προσωπικός του αντιπρόσωπος θα βοηθά τα δύο μέρη στις διαπραγματεύσεις με τεχνική και νομική εμπειρογνωμοσύνη για να διασφαλιστεί ότι η όποια λύση θα είναι συμβατή με το Κοινοτικό δίκαιο και τις Ευρωπαϊκές αξίες. Πρόσθεσε δε ότι ο κ. βαν Νούφελ θα συνεχίσει να παρέχει πρακτικές συμβουλές στην αποστολή καλών υπηρεσιών των Η.Ε. στην Κύπρο για θέματα που σχετίζονται με την Ε.Ε. και θα λειτουργεί ως σύνδεσμος μεταξύ της Αποστολής και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο Πρόεδρος Γιούνκερ, παρόλο ότι ρωτήθηκε επανειλημμένα, απέφυγε να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες όσο αφορά τους όρους εντολής του κ. βαν Νούφελ και τον τρόπο με τον οποίο θα ασκεί την αποστολή του, ούτως ώστε να είναι πιο αποτελεσματικός σε σύγκριση με την προηγούμενη θητεία του, τονίζοντας μόνο ότι ο ρόλος του θα είναι πιο ορατός. Είναι γνωστό ότι επί ηγεσίας Ντερβίς Έρογλου δεν δόθηκε η δυνατότητα στον κ. βαν Νούφελ να διαδραματίσει οποιοδήποτε ουσιαστικό ρόλο, λόγω αντιδράσεων της τ/κ πλευράς και ως συνέπεια η εμπλοκή του στην όλη διαδικασία ήταν εν πολλοίς συμβολική. Προ ημερών ο κ. Έσπεν Μπαρθ Αϊντε ανέφερε ότι οι δύο ηγέτες «συμφωνούν 100% ότι σε ολόκληρο το ομοσπονδιακό κράτος που θα προκύψει από τη λύση του Κυπριακού θα εφαρμόζεται το ευρωπαϊκό κεκτημένο». Θα πρέπει, βέβαια, αυτό να το δούμε να μετουσιώνεται στην πράξη, ιδιαίτερα μέσα από την αποδοχή εκ μέρους της τουρκοκυπριακής πλευράς ενός πιο εποικοδομητικού και αποτελεσματικού ρόλου του κ. βαν Νούφελ στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων, που θα στοχεύει μεταξύ άλλων στην εμπέδωση της πεποίθησης ότι στα πλαίσια της συνολικής διευθέτησης θα πρέπει να γίνονται σεβαστές οι βασικές ελευθερίες σε όλη την επικράτεια της Ομοσπονδιακής Κύπρου, χωρίς διακρίσεις και χωρίς μόνιμες παρεκκλίσεις. Ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει να δοθεί στην ελευθερία διακίνησης και εγκατάστασης προσώπων, στην ελευθερία διακίνησης αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίων, καθώς και στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καθορίζονται στη Χάρτα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ε.Ε., που αποτελούν ουσιαστικά μέρος του Ευρωπαϊκού Δικαίου, όπως αναπτύχθηκε μέσα από την νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του ΕΔΑΔ. Τότε μόνο θα μπορούμε να μιλούμε για θετική εξέλιξη, αν η τουρκοκυπριακή πλευρά αντιληφθεί ότι οι διαχρονικές απαιτήσεις της για παρεκκλίσεις από το κοινοτικό κεκτημένο στο πλαίσιο της λύσης, για να διασφαλιστεί δήθεν η λεγόμενη «αρχή της διζωνικότητας και δικοινοτικότητας», που για την τ/κ πλευρά προϋποθέτει εγγυημένες πλειοψηφίες πληθυσμού και ιδιοκτησίας περιουσίας, συγκρούονται με τις αρχές και αξίες της Ε.Ε. και τις θεμελιώδεις ελευθερίες. Αυτό που πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι ότι η ίδια η λύση θα πρέπει να είναι συμβατή με το Κοινοτικό Κεκτημένο και όχι απλώς ότι το Κεκτημένο θα εφαρμόζεται μετά την λύση. Ο ρόλος του κ. βαν Νούφελ προς την κατεύθυνση αυτή θα ήταν καθοριστικής σημασίας στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Η Κύπρος δεν μπορεί να αποτελεί τη μοναδική πανευρωπαϊκή εξαίρεση του κανόνα εφαρμογής αυτών των βασικών ελευθεριών, αρχών και αξιών σε έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η τυχόν μη συμβατότητα των διαφόρων πτυχών της λύσης με το Κεκτημένο, θα αποτελούσε προσβολή για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση και ένα εξαιρετικά κακό προηγούμενο για το ευρωπαϊκό όραμα, ενώ θα καθιστούσε μια τέτοια sui generis διευθέτηση μη βιώσιμη. erato@marcoullis.com AKAΡΙΑΙΑ / Της ΕΛΕΝΗΣ ΞΕΝΟΥ Εμείς οι έξυπνοι Τα ακούσαμε όλα αυτές τις μέρες με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα. Τόσο πολύ ταυτιστήκαμε με το ελληνικό πρόβλημα που ξαφνικά μετατραπήκαμε όλοι σε ειδήμονες οικονομολόγους και πολιτικούς αναλυτές. Και αν αυτό κουτσά-στραβά μπορώ να το καταπιώ, εκείνο που μου στέκεται στο λαιμό είναι η αβάσταχτη πεποίθησή μας ότι εμείς τα έχουμε καταφέρει καλύτερα από τους Έλληνες και άρα δικαιούμαστε να σηκώνουμε το φρύδι και να μιλάμε αφ υψηλού για την «τσαπατσουλιά» των καλαμαράδων και τον «λαϊκισμό» του Αλέξη που οδήγησαν στον «όλεθρο». Θεωρίες του τύπου «όφειλαν να συγυρίσουν το σπίτι τους και να μην τα περιμένουν όλα από την Ευρώπη» ή «ας δούλευαν τόσα χρόνια παρά να πετάνε γαρύφαλλα στις πίστες» που ακούγονται από τους καφενέδες μας μέχρι τους διαδρόμους της Βουλής είναι τουλάχιστον εξοργιστικά, δεδομένου ότι προέρχονται από εμάς τους ίδιους και όχι από πολίτες ενός κράτους που έχει αποδείξει, έστω και σε έναν τομέα της δημόσιας διοίκησης, τη σοβαρότητα του. Και για να αποδείξει ένα κράτος τη σοβαρότητα του δεν αρκεί να ακολουθεί πιστά τις οδηγίες της Τρόικας και να τηρεί κατά γράμμα τα μνημόνια, πετσοκόβοντας συντάξεις και μισθούς αλλά να τολμά να προβαίνει σε εκείνες τις μεταρρυθμίσεις που μαρτυρούν πως στόχος δεν είναι να αποσπάσουμε τα μπράβο από τον όποιο Γιούνκερ ή τον όποιο Ντάισελμπλουμ, αλλά να θέσουμε τις βάσεις μιας πραγματικά χρηστής διοίκησης και ενός πραγματικού κράτους πρόνοιας. Να δείξουμε με αποφασιστικότητα ότι θέλουμε να ξεβρομίσουμε από τη σαπίλα του κατεστημένου χωρίς να λογαριάζουμε έτσι για αλλαγή το πολιτικό κόστος και να πάρουμε επιτέλους μια ανάσα από τον βόθρο της διαπλοκής και της διαφθοράς που για χρόνια σκεπάζαμε επιμελώς και δεξιοτεχνικά κάτω από το μικρό χαλί μας. Και κυρίως να μην επιτρέψουμε και πάλι στο εθνικό μας πρόβλημα να μετατραπεί από τους κάθε λογής πολιτικάντηδες σε άλλοθι της εγκληματικής τους ανεπάρκειας να διοικήσουν με όραμα και όχι με το βλέμμα στα ποσοστά του κόμματος τους ή ακόμα χειρότερα στην τσέπη τους. Τι ακριβώς έχουμε καταφέρει, λοιπόν, εμείς για να μιλάμε με τόση άνεση και τόση αυτοπεποίθηση για τα στραβά του ελληνικού λαού και των ελληνικών κυβερνήσεων; Μήπως αυτή η οικονομική κρίση που μας χτύπησε μας έκανε να αλλάξουμε νοοτροπία; Πού ακριβώς φάνηκε η αλλαγή της νοοτροπίας μας; Στην αγωνιστικότητά μας; Στην αποφασιστικότητά μας να μην ανεχτούμε άλλη κοροϊδία από τους πολιτικάντηδές μας; Στο πόσο ωρίμασε η πολιτική μας σκέψη; Στο πόσο οξύνθηκε το πολιτικό μας κριτήριο; Στο πόσο τόλμησε έστω και ένας πολιτικός μας να έρθει σε ρήξη με το κατεστημένο; Στο πόσο κατάφερε έστω και ένας πολιτικός μας να μας αποδείξει ότι δεν ενεργεί με βάση το συμφέρον του κόμματός του αλλά του τόπου; Τι ακριβώς πετύχαμε; Πετύχαμε μήπως εκείνες τις μεταρρυθμίσεις που θα εξυγιάνουν τη δημόσια διοίκηση; Συρρικνώσαμε τη δημόσια υπηρεσία; Πετύχαμε την τροποποίηση στους διορισμούς της εκπαίδευσης για να βελτιώσουμε την παιδεία μας; Βελτιώσαμε το σύστημα υγείας μας, πολεμώντας επιτέλους τα συμφέροντα που εμποδίζουν το ΓΕΣΥ να τεθεί σε εφαρμογή; Ψηφίσαμε τον νόμο που θα διασφαλίζει διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων; Συγυρίσαμε την τοπική αυτοδιοίκηση; Παραιτήθηκε κανείς από οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του; Είχε κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα το οποιοδήποτε πόρισμα στην πάταξη της διαπλοκής; Τι ακριβώς πετύχαμε, λοιπόν, ώστε να θεωρούμε ότι έχουμε το δικαίωμα να παίζουμε τους έξυπνους; Ή μήπως στρέψαμε και πάλι την προσοχή μας στη λύση του εθνικού μας προβλήματος, πέφτοντας και πάλι στην παγίδα των πολιτικών μας ηγετών που το μόνο που έχουν καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια δεν είναι να χτίζουν ένα κράτος δικαίου αλλά τις καριέρες τους πάνω στις διαχωριστικές γραμμές; Αυτή ήταν όμως ανέκαθεν η αδυναμία μας. Να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να παραδεχτούμε πως δεν υπήρξαμε τελικά τόσο έξυπνοι όσο θέλαμε να πιστεύουμε. elenixenou11@gmail.com

14 14-EPISTOLES CY_Master_cy 17/07/15 21:08 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΨΕΙΣ Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 Παιδεία, όχι λαφαζανιές Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Α. ΛΑΜΠΙΤΣΗ Σε τρία λεξικά, που έχω μπροστά μου, η λέξη «λαφαζάνης» δεν υπάρχει. Ούτε στο λεξικό του Μπαμπινιώτη ούτε σ αυτό του Φυτράκη ούτε, τέλος, στο μονότομο λεξικό του Δημητράκου. Όμως, στο «Ετυμολογικό Λεξικό της Ομιλουμένης Κυπριακής Διαλέκτου», του Κυριάκου Χατζηιωάννου, διαβάζουμε ότι η λέξη λαφαζάνης προέρχεται από την τούρκικη λέξη lâfazan και σημαίνει τον φλύαρο. Στην Κύπρο την γνωρίζουμε καλά, ιδιαιτέρως με τη σημασία του φαφλατά, του πολυλογά, του αερολόγου, όπως και τις παράγωγες λέξεις «λαφαζανεύκω», «λαφαζανιά» και «λαφαζαννίκκιν». Μας τις ξαναθύμισε έντονα τις τελευταίες μέρες ο Έλληνας υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος (κατά σύμπτωση;) φέρει το συγκεκριμένο όνομα. Πάντως, οι δικές του λαφαζανιές δεν λέγονται ως αερολογίες, αλλά έχουν συγκεκριμένο σκοπό: να οδηγήσουν τη χώρα στο χάος, επειδή αυτό εξυπηρετεί συγκεκριμένους στόχους, που μόνο ο ίδιος και μερικοί άλλοι γνωρίζουν. Αν οι λαφαζανιές του εισακούονταν, η χώρα θα οδηγείτο στο απόλυτο χάος και στην πλήρη καταστροφή. Δεν θα ασχοληθώ με την επικίνδυνη πρότασή του για «απαλλοτρίωση» των χρηματικών αποθεμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος, επειδή δεν είναι δυνατόν να μην ήξερε ότι αυτό θα οδηγούσε σε αποσύνδεση της Ελλάδας από τον σύγχρονο κόσμο. Εκτός και είναι ακριβώς αυτό που επιδίωκε, οπότε είναι πολύ πιο επικίνδυνος από όσο θεωρήθηκε. Αλλά, σ αυτήν την περίπτωση ξεφεύγει από την έννοια του λαφαζάνη, λέξη η οποία ενίοτε στον τόπο μας συνδέεται και με ένα πλαίσιο αφέλειας. Περισσότερο, λοιπόν, με ενοχλεί η δήλωσή του πως παρά την καταψήφιση του πολυνομοσχεδίου, με το οποίο η Ελλάδα δημιούργησε ήδη τις προϋποθέσεις για χρηματοδότησή της με 86 δισ. ευρώ από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς οικονομικής στήριξης, εξακολουθεί να στηρίζει την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Διότι αυτό και αν είναι λαφαζανιά. Φλυαρία, δηλαδή, χωρίς σοβαρότητα, που τείνει να είναι κοροϊδευτική για όσους την ακούνε. Διότι τι αποτελεί μεγαλύτερη κοροϊδία από αυτό; Να είσαι δηλαδή σίγουρος ότι η κυβέρνηση θα επιβιώσει με τις ψήφους της αντιπολίτευσης, εσύ θα συνεχίσεις να παίρνεις τον μισθό σου ως βουλευτής και υπουργός και να το παίζεις τζάμπα μάγκας, στο όνομα δήθεν των ιδεολογικών σου πιστεύω. Και η πραγματικότητα, την οποία ευτυχώς ο πρωθυπουργός οίδε (από το αρχ. Οίδα=γνωρίζω) έστω και αργά, πού πάει; Είναι αυτή υπεύθυνη στάση πολιτικού; Όλα όσα έχουμε δει τις τελευταίες ημέρες στην Ελλάδα, περιλαμβανομένων των πιο πάνω, δεν αφήνουν στον γράφοντα καμιά αμφιβολία ότι όσα πέρασε και περνά ο Ελληνισμός τα τελευταία χρόνια είναι αποτέλεσμα της λειψής του παιδείας. Διότι, πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί αυτή η αυτοκαταστροφική μανία των Ελλήνων; Πώς εξηγείται το γεγονός ότι ενώ δεν έμενε πολύς καιρός μέχρι την αντιστροφή των οικονομικών δεδομένων προς το καλύτερο, προτίμησαν να ακολουθήσουν δημαγωγικές προσκλήσεις; Δυσκολεύεσαι να πιστέψεις τις ήττες του Ελληνισμού. Δυσκολεύεσαι να καταμετρήσεις πόσες φορές βρέθηκε σε τόσο δύσκολες στιγμές. Αδυνατείς να αντιληφθείς πώς ένας λαός που, αποδεδειγμένα από τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, εργάζεται περισσότερο από τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, δεν μπορεί να ορθοποδήσει. Βέβαια, είναι γνωστό ότι οι Έλληνες είναι αμέθοδοι, αλλά, πάλι, πώς συμβαίνει να ενεργούν με τόση επιπολαιότητα, όταν αποδεδειγμένα όχι μόνο δεν υστερούν νοητικά αλλά, όπως έγραψε στο περίφημο κείμενό του ο δικαστής Κέλλυ, «ο Έλληνας, από άποψη διανοητική κατείχε πάντοτε τα πρωτεία»; Δεν υπάρχουν εύκολες εξηγήσεις σ αυτά τα ζητήματα. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, η παιδεία είναι αυτή που θωρακίζει ένα λαό απέναντι στους δημαγωγούς και τους λαφαζάνηδες. Η παιδεία είναι αυτή που δημιουργεί αυτογνωσία. Διάβαζα στο Διαδίκτυο τις δηλώσεις του Γερούν Ντάισελμπλουμ, ότι βαρέθηκε τους Έλληνες πολιτικούς με τους ιδεολογικούς τους καυγάδες, και τα σχόλια των αναγνωστών ήσαν όλα υβριστικά προς τον ίδιο. Ούτε ένας λόγος αυτοκριτικής. Ένδειξη, προφανώς, ότι δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε μεταξύ λογικής και συναισθήματος. Πλήρης απουσία κριτικής σκέψης. Αυτό και αν είναι έλλειψη παιδείας. Να γιατί πρέπει να επενδύσουμε σ αυτήν. lampitsis.p@cytanet.com.cy Ηεπίσκεψη Γιούνκερ στη Λευκωσία («η πρώτη επίσημη διμερής επίσκεψή μου σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. από τότε που έγινα Πρόεδρος της Επιτροπής») αποτελεί ένα ακόμα δείγμα γραφής ότι η συμμετοχή της νήσου στην Ε.Ε. δημιουργεί εξελίξεις ικανές να δώσουν νέα ώθηση στη δυναμική των συνομιλιών για επίλυση του Κυπριακού. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ διαθέτει την ικανότητα να κτίζει γέφυρες σε προσωπικό και πολιτικό επίπεδο, να επικοινωνεί με έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο και αυτό σε αντίθεση με τον προκάτοχό του βοηθά ιδιαιτέρως στην επίτευξη ορισμένων στόχων. Ανακοίνωσε (16 Ιουλίου) τον επαναδιορισμό του Πέτερ βαν Νούφελ ως προσωπικού του αντιπρόσωπου στην αποστολή «των καλών υπηρεσιών του ΟΗΕ για την Κύπρο». Ο Β. Νούφελ, σύμφωνα με σχετικά ανακοίνωση της Επιτροπής, «θα υποβάλλει εκθέσεις στον ίδιο τον Πρόεδρο της Επιτροπής προσωπικά και θα εξασφαλίσει ότι οποιαδήποτε λύση θα είναι συμβατή με το ευρωπαϊκό δίκαιο και τις ευρωπαϊκές αξίες, θα προσφέρει νομικές και πρακτικές συμβουλές στην αποστολή του ΟΗΕ για τα θέματα που αφορούν την Ε.Ε. και θα λειτουργεί ως σύνδεσμος μεταξύ της αποστολής και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής». Ο Γιούνκερ σημείωσε ότι πλέον «θα έχει έναν πιο διακριτό ρόλο», υιοθετώντας εν μέρει την κριτική που δικαίως έχει ασκηθεί στον Νούφελ ότι η έως τώρα παρουσία του περνά απαρατήρητη. Δήλωσε επίσης ότι «η Επιτροπή θα λάβει ενεργά μέρος στο θέμα της χρηματοδότησης που θα προκύψουν από τις ανάγκες για την επανένωση της Κύπρου». Στις 13 Ιουνίου οργανώθηκε από τον Νεοκυπριακό Σύνδεσμο και το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας συνέδριο με κύριο θέμα τη συλλογική κυπριακή ταυτότητα. Στο συνέδριο έγινε μια ενδιαφέρουσα σειρά παρουσιάσεων και αναπτύχθηκε διάλογος γύρω από το κοινωνικοπολιτικό θέμα των παραγόντων που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη διαμόρφωση μιας τέτοιας ταυτότητας που να μπορεί να στηρίξει μια μόνιμη επίλυση του Κυπριακού. Σημείο αναφοράς των ομιλητών ήταν τα ευρήματα μιας σχετικά πρόσφατης έρευνας κοινής γνώμης ανάμεσα στην ε/κ και στην τ/κ κοινότητα που διοργάνωσε ο Νεοκυπριακός Σύνδεσμος και που τα αποτελέσματα της πρώτης φάσης ανακοινώθηκαν τον περασμένο Φεβρουάριο. Τα συναφή αποτελέσματα της έρευνας, αλλά και τις προεκτάσεις τους, παρουσίασαν ο Νίκος Περιστιάνης και οι Τουρκοκύπριοι Hakan Karahasan και Basak Ekenoglu. Τον πολιτικό προβληματισμό όπως τον συνδιαμορφώνουν οι πρόσφατες εξελίξεις με την εκλογή του Μουσταφά Ακιντζί διερμήνευσε ο Τάκης Κονής, ενώ τις προοπτικές για το μέλλον και για τον ρόλο των πολιτικών κομμάτων και κινήσεων και άλλων παραγόντων, συζήτησαν οι Σταύρος Μαλάς και Ρένα Χόπλαρου. Πιο κάτω καταγράφω μερικά από τα ενδιαφέροντα θέματα Ο Γιούνκερ ως παίκτης της λύσης Ο Πρόεδρος Γιούνκερ ανακοίνωσε ότι «μια τριμερής επιτροπή θα βοηθήσει την τουρκοκυπριακή κοινότητα για την προσαρμογή της στο κεκτημένο. Η επιτροπή θα συνίσταται από Ε/κ, Τ/κ και την Επιτροπή». Αυτή η εξέλιξη είναι σημαντική, καθώς ανταποκρίνεται σε μια εξελικτική διαδικασία επίλυσης και συναντά τη σκέψη του Μ. Ακιντζί, «δεν θέλουμε τη συνέχιση του status quo. Ήμασταν εκτός Διεθνούς Δικαίου για πολλά Του ΛΑΡΚΟΥ ΛΑΡΚΟΥ Για ποια κυπριακή ταυτότητα; προβληματισμού που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του συνεδρίου. Από τα κύρια ευρήματα της Έρευνας που χρησιμοποίησαν οι ομιλητές/συζητητές για να αναπτύξουν τις απόψεις και θέσεις τους ήταν: Αισθάνονται: «Κύπριοι», Ε/κ 48%, Τ/κ 88%. «Κύπριοι και Έλληνες», 43%. «Κύπριοι και Τούρκοι»,6%. Στο ερώτημα «πόσο χρήσιμη θα ήταν η καλλιέργεια μιας κυπριακής ταυτότητας», απάντησαν θετικά Ε/κ 67%, Τ/κ 80%. Και στο ερώτημα για τη λύση της Ομοσπονδίας: «μια σχετικά καλή λύση με πολλά όμως προβλήματα», Ε/κ 20%, Τ/κ 54%. «αναγκαίο κακό», Ε/κ 32%, τ/κ 7%. Υποδείχθηκε επίσης ότι τα κύρια προβλήματα που θα πρέπει να υπερπηδηθούν για να μπορέσουν να αποδώσουν οι προσπάθειες για καλλιέργεια μιας κοινής κυπριακής ταυτότητας είναι, ανάμεσα σε άλλα, και το γεγονός ότι οι δυο κοινότητες ζουν χωριστά η μία από την άλλη για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς και η αβεβαιότητα για το αν θα μπορέσουμε τελικά να ζήσουμε ειρηνικά κάτω από την ίδια κρατική στέγη. Αναφέρθηκε, επίσης, ως αρνητικός παράγοντας η κομματική εσωστρέφεια που θα προκληθεί από το γεγονός ότι στην ε/κ πλευρά είναι προγραμματισμένες βουλευτικές εκλογές τον προσεχή Μάιο. Ως θετικός παράγοντας θεωρήθηκε Του δρος ΓΙΩΡΓΟΥ Δ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗ η αυξανόμενη τάση τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα ανάμεσα στην ε/κ κοινότητα, για ένα «κυπριακό» κράτος σε αντιπαραβολή με παλαιότερα χρόνια που το «κυπριακό» κράτος ήταν αποδεκτό ως μια μεταβατική αναγκαιότητα. Παράλληλα, και σε σχέση με την τ/κ Κοινότητα, αναλύθηκε το γεγονός ότι η αυξημένη αποδοχή για μία κυπριακή ταυτότητα και για ένα κυπριακό κράτος απεξαρτημένο από τη «μητέρα πατρίδα» είχε σημαντικά σκαμπανεβάσματα ανάλογα με την προοπτική για λύση (βλ. Σχέδιο Ανάν» καθώς και από τη στάση που τηρεί η ελληνοκυπριακή κοινότητα για μια λύση). Υποδείχθηκε, συναφώς, και η θετική ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε με την εκλογή του Μουσταφά Ακιντζί, καθώς και το γεγονός ότι στην τ/κ Κοινότητα ο παράγων «λαϊκή εντολή», όπως εκφράσθηκε πρόσφατα, υπερισχύει των σκοπιμοτήτων των πολιτικών κομμάτων. Σημαντική συνεισφορά στον γενικό προβληματισμό ήταν το ερώτημα αν, με βάση τους παραδοσιακούς εθνικοκοινοτικούς παράγοντες, (καταγωγή, θρησκεία, γλώσσα, κτλ.), που χαρακτηρίζουν κατά ξεχωριστό τρόπο την καθεμία από τις δύο μεγάλες κοινότητες του κυπριακού λαού, θα μπορούσαμε να πετύχουμε να χτίσουμε τελικά μια ενιαία «πολυεθνική/πολυπολιτισμική» κυπριακή ταυτότητα πολλά χρόνια. Θέλουμε η κοινότητά μας να είναι μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης» (1/7/ 2015). Θεωρώ ότι η επίσκεψη Γιούνκερ υπήρξε θετική στα ζητήματα που συνδέουν την Κύπρο με την Ε.Ε. με επίκεντρο τον ρόλο της Ε.Ε. στη θεσμική θωράκιση της λύσης. Κρίσιμο παραμένει το ζήτημα του ρόλου της Ε.Ε. στον τομέα της οικοδόμησης ενός περιβάλλοντος ασφάλειας γύρω από τη συμφωνία επίλυσης, γεγονός το οποίο η Λευκωσία έχει κάθε λόγο να προωθήσει στις διαβουλεύσεις της με την Ε.Ε., και ειδικότερα με τον Πρόεδρο Γιούνκερ. Το δικαίωμα της μονομερούς επέμβασης μη αποκλειομένης της στρατιωτικής στα εσωτερικά ενός κράτους-μέλους της Ε.Ε. αντίκειται σε όλες τις συνθήκες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε η Ε.Ε. από το 1957 έως σήμερα. Στη τελική διευθέτηση του Κυπριακού δύο μηχανισμοί μπορεί να παράσχουν τις απαιτούμενες εγγυήσεις: ο ΟΗΕ, με το άρθρο 7 του Καταστατικού Χάρτη και η Ε.Ε. στο πιο υψηλό επίπεδο. Η Ε.Ε. μπορεί να εγγυηθεί την εφαρμογή της λύσης μέχρι το τελικό της στάδιο από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, από την Επιτροπή, από το Συμβούλιο Υπουργών. Ανάλογη απόφαση μπορεί να λάβει και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι αναγκαία η επεξεργασία μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφαλείας για την επανενωμένη Κύπρο. Η Ε.Ε. μπορεί να συμβάλει ώστε να ξεπεραστεί η συγκρουσιακού χαρακτήρα συμφωνία του 60, με μια νέα που θα προωθεί τη θεσμική διαβούλευση και την πολιτική συνεννόηση με στόχο την ειρηνική και με διπλωματική μέσα επίλυση προβλημάτων, έτσι που το ξεπέρασμά τους να συντελείται σε ένα περιβάλλον ασφαλείας στο οποίο να απαγορεύεται η χρήση ή η απειλή χρήσης βίας. Η Συνθήκη της Λισσαβόνας επιτρέπει στην Κύπρο να αξιοποιήσει την πρόνοια της «Ρήτρας αμοιβαίας συνδρομής», η οποία προβλέπει ότι «σε περίπτωση κατά την οποία κράτος-μέλος δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του, τα άλλα κράτη-μέλη οφείλουν να του παράσχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών». Με τον Γιούνκερ στο τιμόνι, η Επιτροπή μπορεί να επιβεβαιώσει τη θέλησή της να αποτελέσει ισχυρό παίκτη στις προσπάθειες για την ειρηνική επίλυση προβλημάτων, όπως έδειξε η διπλωματική δραστηριότητα για την επίλυση του ζητήματος του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν Άστον, Μογκερίνι. Με τη συμβολή της στην επίλυση του Κυπριακού, η Ε.Ε. θα αποκτήσει ένα ευρύτερο πολιτικό κύρος ως ένας ισχυρός «παίκτης» στο περιβάλλον ασφαλείας γύρω από τη διαδικασία επίλυσης. Ο επίλογος ανήκει στον Γιούνκερ και, αυτό, νομίζω, ήταν το κεντρικό μήνυμα που ήθελε να στείλει σε όλους τους Κυπρίους: «Η Κύπρος είναι φάρος σταθερότητας σε ένα ιδιαιτέρως ασταθές και ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον, είστε ένας σταθερός παίκτης, διότι είστε Ευρωπαίοι. Μια ευρωπαϊκή, σταθερή, ευημερούσα Κύπρος δεν έχει να φοβηθεί τίποτα». στην περίπτωση που θα βρεθεί μια λύση που θα επανενώνει τη χώρα και τον λαό. Η υπαλλακτική τοποθέτηση ήταν ότι θα είναι στρατηγικά πιο σημαντικό και πιο μόνιμο μακροπρόθεσμα αν επιδιώξουμε να χτίσουμε μια «πολιτική» ταυτότητα στη βάση του σεβασμού του νέου κρατικού σχήματος, αυτού της Ομοσπονδίας, με συστατικά: το «κράτος» μας, το «Σύνταγμά» μας, «τον σεβασμό προς τον νόμο και την τάξη». Δηλαδή στη βάση ενός «κρατικού πατριωτισμού». Η επιλογή, επομένως, θα είναι: Να επιδιώξουμε να χτίσουμε μια ενιαία κυπριακή ταυτότητα στη βάση του «ποιοι είμαστε» ή του «ποιοι θέλουμε να είμαστε»; Στη συζήτηση υποδείχθηκε πως χρειάζεται να εμπλακεί ενεργά και η νέα γενιά με κοινά προγράμματα εργασίας μεταξύ των σχολείων και με ανοικτές συζητήσεις για τους εκατέρωθεν φόβους και τις κοινές προοπτικές. Επεξηγήθηκε, τελικά, ο ρόλος που έχουν να διαδραματίσουν τα πολιτικά κόμματα, οι ΜΚΟ, οι επιχειρηματικές και οι επαγγελματικές οργανώσεις, οι εκπαιδευτικοί, καθώς και οι θρησκευτικοί αρχηγοί και των δύο κοινοτήτων, στην καλλιέργεια μιας αποτελεσματικής συλλογικής κυπριακής ταυτότητας. christodoulides.g@cytanet.com.cy Πολιτικός Δαρβινισμός Της ΑΝΤΡΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Είναι σήμερα φανερό, λόγω και των πρόσφατων εξελίξεων στην Ελλάδα, πως η σκέψη του Κέυνς και άλλων οικονομολόγων της δικής του κλάσης γίνεται πιο επίκαιρη από ποτέ, πως οι νεοφιλελεύθερες συνταγές είναι αδιέξοδες μα και «ανθρωποκτόνες». Ο συνδυασμός μιας μονοδιάστατης νομισματικής πολιτικής σε κυρίαρχα κράτη με διαφορετικό οικονομικό μοντέλο με την εμμονή της προσκόλλησης σε ισοπεδωτική δημοσιονομική πειθαρχία αποτελούν τον «θάνατο» των πολλών και την αύξηση των κερδών των λίγων. Οι ευρωπαϊκές πολιτικές «αλληλεγγύης» είναι πλέον ταυτισμένες με ένα δόγμα «Πολιτικού Δαρβινισμού», ο οποίος εφαρμόζεται από μια άτεγκτη υποβολή των προτεραιοτήτων των ισχυρών προς τους πιο αδύνατους. Η απουσία κυρίαρχης νομισματικής πολιτικής οδηγεί σε άλλες επιλογές, όπως τον περιορισμό του εργατικού κόστους, τη μείωση των δημόσιων κοινωνικών δαπανών, τη μη παρέμβαση του κράτους σε κερδοφόρους οργανισμούς και την ανακατανομή εμπορικών δραστηριοτήτων προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτή η στυγνή εφαρμογή του πολιτικού Δαρβινισμού οδηγεί πλέον στη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης και στην οικονομική περιθωριοποίηση της μισθωτής εργασίας. Προχωρώντας όμως ένα βήμα πιο πάνω, και εστιάζοντας στην επιχειρηματολογία που έχουν χρησιμοποιήσει οι Γερμανοί, αλλά και άλλοι Ευρωπαίοι εταίροι στη περίπτωση της Ελλάδας, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι προσπαθούν να παρουσιάσουν την Ελλάδα σύμφωνα με τις δικές τους προτεραιότητες. Προσπαθούν να παρουσιάσουν μια Ελλάδα πλήρως αναξιόπιστη, ανίκανη να τηρήσει οποιαδήποτε δέσμευσή της. Κι όλα αυτά στον βωμό πολιτικών και οικονομικών σκοπιμοτήτων. Βεβαίως είναι πασιφανές ότι ο στόχος τους είναι η αποδυνάμωση μιας αριστερής κυβέρνησης η οποία, ακόμα, απολαμβάνει μεγάλης μερίδας του ελλαδικού λαού. Όλα αυτά δείχνουν πως η Ευρώπη πλέον φαντάζει αλλιώς. Βαδίζει σε άλλα μονοπάτια καθώς ο γερμανικός πολιτικός Δαρβινισμός έχει φανερώσει τους εφιάλτες των ανισοτήτων προκαλώντας τεκτονικές κοινωνικές ανακατατάξεις που οδηγούν την έννοια και σημασία της Ευρώπης αιώνες πίσω. Η απάνθρωπη εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας χωρίς καμία έννοια προστασίας, οι μαζικές εκποιήσεις αλλά και οι εξευτελιστικές αποτιμήσεις της δημόσιας περιουσίας έχουν αντικαταστήσει την έννοια των δημοκρατικών θεσμών και το σεβασμό των ατομικών ελευθεριών. Οι νουθεσίες κορυφαίων οικονομολόγων αποτελούν πλέον τρανταχτή απόδειξη των νέων δεδομένων που διαμορφώνονται στην Ευρώπη. Ποτέ η παραδοσιακή πολιτική δεν είχε φθαρεί όσο έχει φθαρεί στις μέρες μας, ποτέ οι εκπρόσωποί της δεν έγιναν τόσο αναξιόπιστοι και τόσο καταγέλαστοι. Εδώ αξίζει να σταθούμε και λίγο στον Καρλ Μαρξ, ο οποίος διατύπωνε ότι «όλη η καταγεγραμμένη ιστορία της υπάρχουσας κοινωνίας είναι η ιστορία της ταξικής πάλης». Διαμόρφωσε την έννοια της πάλης των τάξεων, ως τη κινητήρια δύναμη της κοινωνικής εξέλιξης: «Η ιστορία όλων των ως τα τώρα κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων». Οι πολιτικές ελίτ που κυβερνούν παίζουν το παιχνίδι των αστικών τάξεων, τα συμφέροντα των οποίων και εκπροσωπούν, αποφασίζοντας για τη σύναψη δανείων μεταξύ του κράτους και των διαφόρων κεφαλαιούχων πιστωτών. Και όταν τα κράτη αποτύχουν φορτώνουν τα βάρη στα ασθενέστερα στρώματα. Είναι πασιφανές ότι το θέμα είναι ταξικό. Σε μια νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική κοινωνία η άρχουσα τάξη, στη παρούσα κατάσταση κάποιοι Ευρωπαίοι Εταίροι, χρησιμοποιεί τον πλούτο και τη δύναμή της για να εκμεταλλευθεί την καταπιεζόμενη τάξη, ακόμα και ένα λαό. Είναι πλέον καθαρό πως δεν έχουμε μια Ευρώπη της αλληλεγγύης αλλά μια ταξική Ευρώπη. Υπό αυτή τη σκέψη, οι Ευρωπαίοι εταίροι θα πρέπει να επανεξετάσουν την έννοια της Ευρώπης των λαών και να κατανοήσουν πως οι πολιτικές της εσωτερικής υποτίμησης και της συρρίκνωσης των δημοσίων δαπανών οδηγούν στη φτώχια και τη «θανατική καταδίκη» των λαών. Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα γι αυτούς και τις πολιτικές τους όπως σωστά υπέδειξε ο Καβάφης «κι αν δε μπορείς να κάμεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον: όσο μπορείς μην την εξευτελίζεις». Η κ. Aντρη Χαραλάμπους είναι μέλος Κ.Ε ΑΚΕΛ.

15 15-ELLADA_Master_cy 17/07/15 21:09 Page 15 Κυριακή 19 Iουλίου 2015 ΙΣΤΟΡΙΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 15 Η ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας Η κρίσιμη περίοδος της συγκρότησης του νέου κράτους έως την αποχώρηση του τελευταίου Βρετανού κυβερνήτη Της ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΓΙΑΓΚΟΥ* 55 χρόνια πριν Η υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου, τον Φεβρουάριο 1959, άνοιξε τον δρόμο για την ανεξαρτησία της Κύπρου. Ωστόσο, μέχρι την επίσημη εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις 16 Αυγούστου 1960, μεσολάβησε μια κρίσιμη μεταβατική περίοδος (συχνά αγνοείται η σημασία της), κατά την οποία συγκροτήθηκε ο μηχανισμός της νεοσύστατης δημοκρατίας. Ενα από τα σώματα που είχαν ιδρυθεί για την εφαρμογή των συμφωνιών του 1959 ήταν η επιτροπή του Λονδίνου (αποτελούμενη από αντιπροσώπους των τριών Εγγυητριών Δυνάμεων, καθώς και των δύο κοινοτήτων), η οποία είχε κυρίως ως έργο της θέματα που αφορούσαν τον βρετανικό 16 Αυγούστου Το πρώτο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας με τη συγκρότηση των κρατικών οργάνων. 17 Αυγούστου «Η Κύπρος κατέστη χθες ανεξάρτητον κράτος, εν μέσω ενθουσιωδών εκδηλώσεων χιλιάδων λαού», γράφει η «Κ» στην πρώτη σελίδα. 16 Αυγούστου Η ιστορική στιγμή της υπογραφής των τελικών κειμένων της εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος υπογράφει, ο τελευταίος Βρετανός κυβερνήτης σερ Χιου Φουτ παρακολουθεί και, αριστερά του, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Φαζίλ Κιουτσούκ. στρατό. Στις αρχές του 1960, ένα από τα ζητήματα στα οποία η πρόοδος των διαβουλεύσεων στο Λονδίνο φάνηκε να σκοντάφτει ήταν αυτό των βρετανικών βάσεων. Συγκεκριμένα, υπήρχαν διαφωνίες ως προς το μέγεθος, την έκταση της κυριαρχίας τους, καθώς και στο θέμα της εκχώρησής τους σε περίπτωση βρετανικής αποχώρησης. Καθώς η συζήτηση όδευε προς αδιέξοδο, οι Βρετανοί συγκάλεσαν διάσκεψη στο Λονδίνο, στις 16 Ιανουαρίου 1960, με τη συμμετοχή των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας, καθώς και με τους ηγέτες των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και Φαζίλ Κουτσιούκ, αντίστοιχα. Στο Λονδίνο, οι Βρετανοί ήλπιζαν ότι, με κάποιες μικρές προσαρμογές, οι διαπραγματεύσεις θα κατέληγαν σε συμφωνία εγκαίρως, έτσι ώστε η ημέρα ανακήρυξης της ανεξαρτησίας να καθοριζόταν τον Φεβρουάριο. Ωστόσο, τόσο ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος όσο και ο Φαζίλ Κουτσιούκ ήταν από κοινού αποφασισμένοι να μειώσουν το μέγεθος των βάσεων, χωρίς να υποκύπτουν σε πιεστικά χρονοδιαγράμματα. Η προηγούμενη εμπειρία των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου, επομένως, όπου το θέμα της πίεσης του χρόνου ήταν τόσο έντονο, έφερε τώρα τα αντίθετα αποτελέσματα. Ηταν αδύνατον για τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο να αποδεχθεί τις βρετανικές προτάσεις ως είχαν. Πράγματι, Μακάριος και Κουτσιούκ πήγαν στο Λονδίνο αποφασισμένοι να μειώσουν το μέγεθος των βάσεων. Ετσι, όπως υπογραμμίζει η Νταϊάνα Μαρκίδου, οι διαβουλεύσεις για το ζήτημα των βάσεων αποτέλεσαν μοναδικό παράδειγμα κατά το οποίο Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι βρήκαν κοινό έδαφος και διαβουλεύονταν χωρίς να τους βαραίνει η παρουσία των αντίστοιχων μητέρων-πατρίδων τους. Από τον Φεβρουάριο του 1960, μετά την αποτυχία της διάσκεψης, οι διαπραγματεύσεις μεταφέρθηκαν στη Λευκωσία, ενώ ο Βρετανός πρωθυπουργός, Χάρολντ Μακμίλλαν, επιφόρτισε τον υφυπουργό Εξωτερικών, Τζούλιαν Αμερι, με το καθήκον της διαπραγμάτευσης. Ο Αμερι πέρασε ένα διάστημα τεσσάρων μηνών στο νησί. Ο ίδιος εκπροσωπούσε τη σκληροπυρηνική πτέρυγα του Συντηρητικού Κόμματος, η οποία πίστευε ότι οι βάσεις θα λειτουργούσαν ως «μικρές αποικίες» ή ως «κυπριακά Γιβραλτάρ». Σε κάθε περίπτωση, στο διάστημα αυτό οι σχέσεις του με τον κυβερνήτη Φουτ δεν έμειναν ανεπηρέαστες, καθώς ο τελευταίος ανησυχούσε για τις συνέπειες που θα μπορούσε να είχε η συνεχιζόμενη διαφωνία επί του θέματος των βάσεων. Μάλιστα, μπροστά στο διαφαινόμενο αδιέξοδο παρουσιάστηκε ακόμα και η πιθανότητα η μεταβατική περίοδος να εξελιχθεί ως μια μόνιμη διευθέτηση. Ο Βρετανός πρωθυπουργός, όμως, δεν επιθυμούσε να διακινδυνεύσει, στο ξεκίνημα της δεύτερής του θητείας, νέα εκδήλωση του κυπριακού προβλήματος. Οι Βρετανοί υποχώρησαν τελικά σε όλα τα βασικά σημεία εκτός από την κυριαρχία των βάσεων. Ετσι, για παράδειγμα, η περιοχή των βάσεων μειώθηκε σε έκταση 99 τετραγωνικών μιλίων στην περιοχή της Δεκέλειας και της Επισκοπής (ενώ οι Βρετανοί αρχικά απαιτούσαν περισσότερα από 200 τετραγωνικά μίλια). Εκτός από τις δύο βάσεις, οι Βρετανοί εξασφάλισαν διευκολύνσεις για τις στρατιωτικές τους ανάγκες σε διάφορα σημεία της Κύπρου. Η συμφωνία για τις βρετανικές βάσεις επιτεύχθηκε στις 6 Ιουλίου 1960, ανοίγοντας τον δρόμο προς την επίσημη ανακήρυξη της ανεξαρτησίας. Οι πρόνοιες του Συντάγματος Παράλληλα, ήδη από τον Απρίλιο του 1959, έτρεχαν οι διεργασίες για το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το δύσκολο αυτό έργο ανέλαβε μια Συνταγματική Επιτροπή, μέλη της οποίας ήταν ο Θεμιστοκλής Τσάτσος και ο Νιχάτ Ερίμ (εκ μέρους της Ελλάδας και Τουρκίας, αντίστοιχα), ο Γλαύκος Κληρίδης και ο Ραούφ Ντενκτάς (εκ μέρους της ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής κοινότητας, αντίστοιχα), όπως και ένα ουδέτερο μέλος, ο Ελβετός καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Μαρσέλ Μπριτέλ. Το Λονδίνο δεν συμμετείχε σε αυτή την επιτροπή. Ετσι, η Κύπρος αποτελεί μοναδική περίπτωση αποικίας στην οποία οι Βρετανοί δεν άφησαν πίσω τους ένα Σύνταγμα στη διαμόρφωση του οποίου να είχαν λάβει οι ίδιοι μέρος. To κείμενο του Συντάγματος υπογράφηκε στις 6 Απριλίου, ενώ παράρτημά του, με τροποποιήσεις, στις 6 Ιουλίου, την ίδια δηλαδή μέρα που επιτεύχθηκε και η συμφωνία για τις βάσεις. Το τελικό κείμενο του Συντάγματος υπογράφηκε από τον κυβερνήτη Φουτ, τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και τον Φαζίλ Κουτσιούκ (οι οποίοι είχαν τον Δεκέμβριο του 1959 εκλεγεί, αντίστοιχα, ως πρόεδρος και αντιπρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας), καθώς και από τους γενικούς προξένους της Ελλάδας και της Τουρκίας στην Κύπρο. Το Σύνταγμα ήταν απότοκο των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου. Χαρακτηριστικά, τα 27 άρθρα της Βασικής Διάρθρωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως αποφασίστηκαν στη Ζυρίχη, αντιστοιχούν στα θεμελιώδη άρθρα του Συντάγματος των οποίων η τροποποίηση δεν επιτρέπεται. Σε αυτό ενσωματώθηκαν επίσης οι Συνθήκες Συμμαχίας και Εγγυήσεως που συμφωνήθηκαν στη Ζυρίχη τον Φεβρουάριο του Το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ένα από τα εκτενέστερα του κόσμου (με 199 άρθρα και τρία παραρτήματα). Πρόκειται για κείμενο ιδιόμορφο, λεπτομερές, πολύπλοκο και άκαμπτο. Βασικά προβλήματά του η απαγόρευση της ένωσης (για την οποία η ελληνοκυπριακή πλευρά διεξήγαγε τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ) καθώς και της διχοτόμησης (σταθερή επιδίωξη της τουρκοκυπριακής πλευράς). Πρόκειται για Σύνταγμα δοτό, αφού ο κυπριακός λαός δεν κλήθηκε <<<<<< Είναι ένα από τα εκτε - νέστερα Συντάγματα του κόσμου, ένα κείμενο ιδιόμορφο, λεπτομερές, πολύ πλοκο και άκαμπτο. ποτέ να το επικυρώσει με την ψήφο του. Η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας αντικαθίσταται από τη δυαδική αρχή η οποία χαρακτηρίζει τις βασικότερες διατάξεις του. Ετσι, το Σύνταγμα χωρίζει τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας σε δύο κοινότητες: την ελληνική και την τουρκική. Οπως έχει παρατηρηθεί, το Σύνταγμα στηρίζεται στην πολιτική λειτουργία δύο αριθμητικά άνισων κοινοτήτων, χωρίς όμως να διασφαλίζει με οποιονδήποτε τρόπο πώς θα ρυθμίζονται οι διαφορές σε περίπτωση που η μία ή και οι δύο κοινότητες αρνούνται να συνεργαστούν. Η πρώτη συνεδρίαση του πρώτου Υπουργικού Συμβουλίου της Κυπριακής Δημοκρατίας, με επικεφαλής τον Πρόεδρο και Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Τα θεσμικά όργανα Σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι πάντα Ελληνοκύπριος και ο αντιπρόεδρος είναι πάντα Τουρκοκύπριος, οι οποίοι εκλέγονται από τις αντίστοιχες κοινότητές τους. Εχουν και οι δύο δικαίωμα αρνησικυρίας σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και ασφάλειας. Η σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου ήταν δεκαμελής, με επτά μέλη να προέρχονται από την ελληνική κοινότητα και τρία από την τουρκική. Σχετικά με τη νομοθετική εξουσία, το Σύνταγμα προβλέπει τη λειτουργία ενιαίας Βουλής των Αντιπροσώπων και δύο Κοινοτικών Συνελεύσεων. Η σύνθεση της ενιαίας Βουλής σε σύνολο 50 βουλευτών είναι σε ποσοστιαία αναλογία 70% για Ελληνοκυπρίους και 30% για Τουρκοκυπρίους. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία, εκτός από όσες αφορούν εκλογικούς νόμους, τους δήμους και θέματα φορολογίας που λαμβάνονται με χωριστή πλειοψηφία Ελλήνων και Τούρκων βουλευτών. Για τη δικαστική εξουσία το Σύνταγμα προβλέπει τη λειτουργία δύο ανωτάτων δικαστηρίων (Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο και Ανώτατο Δικαστήριο). Το Σύνταγμα προβλέπει ακόμα έξι ανεξάρτητους αξιωματούχους της Δημοκρατίας: τον γενικό εισαγγελέα, τον γενικό ελεγκτή, τον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας και τους βοηθούς τους. Επιπλέον, η αναλογία Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στη δημόσια υπηρεσία είναι πάλι 7:3. Προβλέπεται επίσης η δημιουργία στρατού ανδρών, ο οποίος αποτελείται κατά 60% από Ελληνοκυπρίους και 40% από Τουρκοκυπρίους. Επιπλέον υπάρχει πρόβλεψη για δημιουργία χωριστών δήμων στις πέντε μεγάλες πόλεις του τόπου. Κατά την εφαρμογή του Συντάγματος, κατά την πρώτη τριετία ζωής της Κυπριακής Δημοκρατίας θα προκύψουν αρκετές προστριβές και εντάσεις τόσο από τις τελευταίες τρεις πρόνοιες όσο και από την πρόνοια για χωριστές πλειοψηφίες. Χαμηλών τόνων η ιδρυτική τελετή του νέου κράτους Η εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας πραγματοποιήθηκε τα μεσάνυχτα της 15ης προς 16η Αυγούστου Η ιδρυτική τελετή ήταν χαμηλών τόνων, όπως και η αποχώρηση του τελευταίου κυβερνήτη, Χιου Φουτ. Χωρίς την εκφώνηση λόγων ή την εκτέλεση στρατιωτικών ύμνων, ο Φουτ επιβιβάστηκε με την οικογένειά του στο πολεμικό πλοίο Chichester και αναχώρησε από το λιμάνι της Αμμοχώστου. Εκλεισε έτσι ο κύκλος της αποικιοκρατίας, που είχε ξεκινήσει στο νησί με την άφιξη των Βρετανών το Στο ξεκίνημα της μετα-αποικιακής της εμπειρίας, η Κύπρος αναζήτησε τη θέση της στο διεθνές περιβάλλον. Πράγματι, στις 21 Σεπτεμβρίου 1960, η Κυπριακή Δημοκρατία έγινε μέλος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Στις 13 Μαρτίου 1961, η Κύπρος έγινε επίσης μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, μια απόφαση που λήφθηκε όχι χωρίς ενδοιασμούς, μετά την εμπειρία του απελευθερωτικού αγώνα ενάντια στον αποικιακό ζυγό. Πάντως, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν εντάχθηκε τελικά στο ΝΑΤΟ, όπως προνοούσε η μυστική «συμφωνία κυρίων» που υπογράφηκε στη Ζυρίχη μεταξύ του Ελληνα πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Τούρκου ομολόγου του Αντνάν Μεντερές. Η ένταξη της νεόδμητης Δημοκρατίας στο δυτικό στρατόπεδο δεν πραγματοποιήθηκε, παρά τις προτροπές Καραμανλή, ενώ η Λευκωσία θα αναζητήσει τελικά σύνδεση με το στρατόπεδο των Αδεσμεύτων. * Η κ. Αναστασία Γιάγκου είναι ειδική επιστήμων στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου. Ο τελευταίος Βρετανός κυβερνήτης της Κύπρου, σερ Χιου Φουτ, επιβιβάστηκε με την οικογένειά του στο πολεμικό Chichester στο λιμάνι της Αμμοχώστου.

16 16-ELLADA_Master_cy 18/07/15 00:28 Page Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 Ενας νέος εθνικός στόχος Οιστορικός του μέλλοντος θα είναι πολύ σκληρός με τα όσα έγιναν στην Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο. Τα τραγικά λάθη των εταίρων και δανειστών, η ατολμία του παλαιού πολιτικού προσωπικού και η εγκληματική ανευθυνότητα του νέου κόστισαν πάρα πολύ ακριβά στον τόπο. Είμαστε και ένας λαός που ενθουσιάζεται και παθιάζεται παράφορα, οπότε ήλθε και έδεσε η σούπα της καταστροφής. Ο λογαριασμός είναι πολύ μεγάλος και ακόμη δεν τον έχουμε συνειδητοποιήσει. Μπορεί, όμως, να είμαστε τυχεροί μέσα στην ατυχία μας; Πιστεύω πως ναι. Ας πάρουμε τα νέα δεδομένα. Ο κ. Τσίπρας ανέβηκε στο «μνημονιακό τρένο». Απαξ και ανέβεις σ αυτό δύσκολα κατεβαίνεις με δική σου βούληση. Ενα σημαντικό κομμάτι της κοινής γνώμης άρχισε να αντιλαμβάνεται πόσο άκρως επικίνδυνα ήταν τα σχέδια επί χάρτου των διαφόρων οπαδών του Plan B. Πέντε χρόνια βομβαρδισμού με θεωρίες συνωμοσίας και mind control θα πάρει καιρό να θεραπευθούν. Και σίγουρα ένας σκληρός πυρήνας συμπατριωτών μας δεν θα πιστέψει την πραγματικότητα αν δεν περάσει όχι μόνο την προθανάτια εμπειρία που ζήσαμε τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά και την εμπειρία της επιθανάτιας αγωνίας. Υπάρχει όμως και μια άλλη παράμετρος. Η Γερμανία, για μια ακόμη φορά, έδειξε ότι δεν μπορεί να χειρισθεί τη δύναμή της. Εχει υποστεί τεράστια ζημιά το κύρος και το προφίλ της από τους χειρισμούς του κ. Σόιμπλε. Δεν το λέμε αυτό μόνο εμείς οι Ελληνες. Αποτελεί κοινό τόπο στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, στον αγγλοσαξονικό κόσμο και στη βερολινέζικη ελίτ που ενδιαφέρεται για το ευρωπαϊκό project. Η Γερμανία εμφανιζόταν έως πρόσφατα ως η διστακτική δύναμη, η χώρα που δεν ήθελε να εμφανίζεται ως κυρίαρχη ηγέτιδα της Ευρώπης για να μην ξυπνήσει ιστορικές μνήμες και στερεότυπα. Η συμπεριφορά του κ. Σόιμπλε, όσες αφορμές και αν έδωσε η Αθήνα, ξύπνησε ό,τι θέλει να ξεχάσει η ίδια η Γερμανία και να ξεχάσουν οι άλλοι γι αυτήν. Χωρίς αμφιβολία θα υπάρξει μία ιστορική διόρθωση, Κ ατά συνθήκη, σε ένα κόμμα που κατακτά την εξουσία υπερκερώνται οι όποιες αντιθέσεις των διαφόρων τάσεων τυχαίνει να ενυπάρχουν σε αυτό, και τελικώς προκύπτει για ικανό τουλάχιστον διάστημα εικόνα συνοχής και ενότητος, έστω και εάν αυτή είναι συχνά επίπλαστη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα ιδιόρρυθμο, σε ακρότατο σημείο, αναίρεσε στην πράξη την πάγια αυτή αρχή, πριν κλείσει ένα εξάμηνο ασκήσεως της εξουσίας. Τριάντα εννέα βουλευτές της Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν ψήφισαν τη συμφωνία που συνήψε η κυβέρνηση με τους δανειστές της χώρας, διαβεβαιώνοντας παράλληλα ότι στηρίζουν τον πρωθυπουργό, κ. Αλέξη Τσίπρα. Δεν πρόκειται περί ανατροπής, αλλά περί μοναδικής παραδοξότητος, εάν όχι ασυναρτησίας. Αντίθετα, μία παράταξη που υπέστη ήττα εκλογική βυθίζεται, κατά κανόνα, σε νοσηρή εσωστρέφεια, με τους «δελφίνους» να διαγκωνίζονται σκληρότατα, αναδεικνύοντας και μεγεθύνοντας τις διαφορές των όποιων τάσεων είναι εκ των πραγμάτων εγγενείς σε κάθε κόμμα εξουσίας. Η παραίτηση του κ. Αντώνη Σαμαρά, μετά το δημοψήφισμα, και η ανάδειξη του κ. Βαγγέλη Μεϊμαράκη σε προσωρινό πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας έδωσαν μια «αναίμακτη» διέξοδο σε ένα πρόβλημα οξύτατο. Ο κ. Μεϊμαράκης δεν προέρχεται από την κοινωνική και την πολιτική «ελίτ» της χώρας. Δεν έχει σπουδάσει σε περίοπτα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Από μιαν άποψη, ευτυχώς. Δεν είναι αυτά τα προαπαιτούμενα της παρούσης. Την τελευταία πενταετία, έχει διαμορφωθεί μια ιδιόρρυθμη κατάσταση στη συντηρητική παράταξη. Η Νέα Δημοκρατία έχει αποξενωθεί από το λαϊκό στοιχείο, που την πλαισίωνε παραδοσιακά. Υπάρχει, ως εκ τούτου, ανάγκη προσεγγίσεως αυτών των πολιτών όχι με ιδίωμα ακραίο, Του ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ Του ΚΩΣΤΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ την οποία μπορούμε να εκμεταλλευθούμε αν παίξουμε έξυπνα τα χαρτιά μας. Αυτό, ωστόσο, προϋποθέτει πως θα πάρουμε απόφαση όλοι μας, από τον κ. Τσίπρα έως τον τελευταίο πολίτη, ότι θα βάλουμε έναν νέο εθνικό στόχο και θα τον πετύχουμε. Τους παλαβούς, αυτούς που θέλουν να μπουν στις βάρκες με τις οποίες έρχονται σε εμάς οι μετανάστες για να κυνηγήσουν το επαναστατικό τους όνειρο, δεν πρόκειται να τους πείσουμε ποτέ. Οι υπόλοιποι, όμως, είμαστε πολλοί, είμαστε η πλειοψηφία. Ο στόχος πρέπει να είναι διπλός: υλοποιούμε μεταρρυθμίσεις, που ούτως ή άλλως πρέπει να γίνουν, και εξασφαλίζουμε μία γενναία ρύθμιση του χρέους. Γίνεται. Συζητείται τώρα πίσω από κλειστές πόρτες, ακόμη και στο Βερολίνο. Οι εταίροι και δανειστές δεν θα ξανακάνουν το λάθος να θέσουν παράλογους όρους για την επόμενη αξιολόγηση. Οφείλουν όμως να είναι ειλικρινείς και σαφείς στην υπόσχεσή τους: «αυτή ακριβώς είναι η ρύθμιση του χρέους, μόλις υλοποιήσετε Α, Β, Γ, Δ, θα την πάρετε». Καθυστερημένος λαός δεν είμαστε. Ανθρωποι σοβαροί να βοηθήσουν σε αυτό το εθνικό project υπάρχουν και θέλουν να προσφέρουν. Το μοντέλο διοικητικής διαχείρισης των Ολυμπιακών Αγώνων μάς δίνει ένα παράδειγμα για το πώς μπορεί να λειτουργήσει το κράτος. Είπαμε, κάναμε τραγικά λάθη. Τυφλωθήκαμε από τον θυμό μας και πιστέψαμε στις εύκολες, επικίνδυνες δημαγωγικές λύσεις. Μείναμε, όμως, μέσα στην Ευρώπη. Θα είναι τραγικό να μείνουμε πάνω στα ερείπια και να μοιρολογούμε. Θα είναι τραγικό να έχει γίνει τόσο μεγάλη καταστροφή για ένα πείσμα και ένα «πουκάμισο αδειανό». Αυτή η διαλυμένη κοινωνία ψάχνει απεγνωσμένα ένα μικρό όραμα και ένα πειστικό σχέδιο για να νιώσει ότι ξεκολλάει από το τέλμα. Το στοίχημα των μεγάλων μεταρρυθμίσεων με στόχο το χρέος είναι ένα έτοιμο αφήγημα που ψάχνει τον θίασο που θα το υπηρετήσει. Σαν να τον βλέπω ώριμο να αλλάξει ρόλο... Η Νέα Δημοκρατία σήμερα όπως επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς, επί της προεδρίας του κ. Αντ. Σαμαρά, από τη συνιστώσα της Ν.Δ. που ουδεμία σχέση έχει με την κεντροδεξιά. Ο κ. Μεϊμαράκης είναι εκ πεποιθήσεως και ιδιοσυγκρασίας ένας δεξιός πολιτικός, παραδοσιακής κοπής και διαμορφώσεως. Τόσο απλά. Και η δεξιά είναι σύστημα διακριτών αρχών, με πνεύμα συλλογικότητος, πίστη σε μία ιεραρχημένη κοινωνία, έλλειψη νευρικότητος και ανασφάλειας. Η δεξιά στην Ελλάδα υπήρξε πάντα λαϊκή και οικτίρμων δεν είναι ακραίος φιλελευθερισμός και άναρθρες κραυγές εναντίον των «μπολσεβίκων». Αλλά η Ν.Δ. δεν είναι αποκλειστικώς κόμμα της δεξιάς. Ηδη από τον Ελληνικό Συναγερμό του Αλέξανδρου Παπάγου, η συντηρητική παράταξη εμβολιάσθηκε με ένα σημαντικό τμήμα των Φιλελευθέρων, και η παράδοση αυτή συνεχίσθηκε επί ΕΡΕ και επί Ν.Δ. Την κεντρώα και φιλελεύθερη διάσταση, υπό την κλασική της μορφή, εκφράζει η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, που παροπλίσθηκε από τον κ. Σαμαρά. Αρκούν τα επιτίμια. Σημείο αναφοράς της Ν.Δ., όμως, είναι αδιαμφισβήτητα ο κ. Κώστας Καραμανλής σε αυτόν οφείλεται το γεγονός ότι απετράπη η διάσπαση του κόμματος μετά την ήττα κατά τις τελευταίες εκλογές, όταν ακαίρως άρχισε ένας αγώνας διαδοχής. Η Ν.Δ. έχει ανάγκη ηρεμίας και ανασυγκροτήσεως εκ βάθρων. Οι δύο εμφανίσεις του κ. Μεϊμαράκη στη Βουλή συσπείρωσαν την κοινοβουλευτική ομάδα με τρόπο εντυπωσιακό. Το κεφάλαιο αυτό, που ανέλπιστα δημιουργήθηκε, δεν πρέπει να σπαταληθεί ανοήτως. Η συμβολή του κ. Καραμανλή θα είναι καθοριστική και τη φορά αυτή. Οταν τα πάντα διαλύονται, κάτι θα πρέπει να διασωθεί. Ο κ. Μεϊμαράκης έχει αμβλύνει την ένταση και την οξύτητα στο κόμμα αδήριτος ανάγκη παραμένει ο πλήρης επαναπροσδιορισμός της φυσιογνωμίας της Ν.Δ. Θ εραπευτές που ασχολούνται με παρ ολίγον αυτόχειρες έχουν παρατηρήσει ότι συχνά οι άνθρωποι αυτοί ενεργούσαν με μια περίεργη αίσθηση όχι ότι προχωρούσαν προς τον αφανισμό, αλλά προς μιαν άλλη ύπαρξη, απαλλαγμένοι από τα προβλήματα αυτής. Κάποιοι επεδίωκαν με αυτόν τον τρόπο να τιμωρήσουν όσους και όσα τους βασάνιζαν, με την έξοδό τους προς έναν καλύτερο κόσμο. Ισως αυτή η παρατήρηση μας βοηθήσει να κατανοήσουμε πώς άνθρωποι οι οποίοι δείχνουν μεγάλη οικειότητα με τις απολαύσεις αυτής της ζωής μιλούν με περισσή ευκολία για «Κούγκι», για «χορό του Ζαλόγγου», για την καταστροφή της Ευρώπης, του ευρώ και του καπιταλισμού: μέσα στην ανωριμότητά τους φαίνονται να πιστεύουν ότι η καταστροφή θα είναι απλώς ένα πέρασμα σε έναν άλλο κόσμο όπου αυτοί δικαιωμένοι από τα γεγονότα θα μπορούν να βλέπουν από μακριά όσους τους πίκραναν να οδύρονται για τα λάθη τους. Παρατηρώντας τη συμπεριφορά και τις δηλώσεις κάποιων πρωταγωνιστών της δημόσιας ζωής τον τελευταίο καιρό, είναι εντυπωσιακό πως αυτοί που γοητεύονται περισσότερο από οράματα ηρωικής αυτοκαταστροφής είναι αυτοί που δείχνουν τη λιγότερη επαφή με το περιβάλλον. Το χάος μας ενώνει Του ΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑ ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ Tου ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ Οταν παρουσιάζουν την ηρωική ήττα σε έναν φανταστικό κόσμο ως προτιμότερη του συμβιβασμού στον αληθινό, είναι προφανές ότι βλέπουν τους εαυτούς τους ως άξιους απογόνους μεγάλων ιστορικών μορφών. Σε αυτήν την αντίληψη δεν υπάρχουν μπανάλ λεπτομέρειες, όπως οι γέροι που αγωνιούν για τη σύνταξή τους, οι επιχειρήσεις που δεν μπορούν να εισάγουν πρώτες ύλες και εμπορεύματα, οι νέοι που αποκλείονται από σπουδές και άλλες επαφές με τον έξω κόσμο κ.ά. Οταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στη συνέντευξη στην ΕΡΤ, εξήγησε πως με την έξοδο από το ευρώ η σύνταξη θα καλύπτει τις ανάγκες τριών ημερών, απαντούσε με τον πιο καθαρό τρόπο σε όσους ισχυρίζονται ότι η επιστροφή στη δραχμή θα τιμωρήσει τους εταίρους και δανειστές περισσότερο απ όσα δεινά θα επιφέρει στον ελληνικό λαό. Δήλωνε το διαζύγιό του με τη θεωρία ότι η απειλή να οδηγηθούμε εμείς στο χάος θα είχε θετικό αποτέλεσμα. (Ο κ. Τσίπρας απαντούσε και σε ένα άλλο, επικίνδυνο επιχείρημα ότι ήδη έχουμε χάσει τόσα, που δεν έχουμε τίποτε άλλο να χάσουμε με την έξοδο από το ευρώ.) Εδώ βρίσκεται το «κλειδί» για όσα συνέβησαν τις τελευταίες εβδομάδες. Ο κ. Τσίπρας γνώριζε ότι η χώρα έτρεχε προς τον γκρεμό, αλλά δεν έβρισκε τη δύναμη να συγκρουστεί με όσους ενθάρρυναν αυτή την πορεία. Ηθελε μεγάλη αποφασιστικότητα και προσωπικό σθένος για να αποδεχθεί ότι η πορεία των τελευταίων μηνών ήταν λάθος και να συγκρουστεί με τους συντρόφους του. Το δημοψήφισμα με το εμφατικό «Οχι» ήταν σαν μια τελευταία παρέλαση θριάμβου ενός στρατού που γνώριζε ότι όδευε προς τον αφοπλισμό του. Ο πρωθυπουργός γνώριζε ήδη ότι εάν δεν συνθηκολογούσε, ο στρατός αυτός θα συνέχιζε ολοταχώς προς στον γκρεμό. Επειδή η ιστορία ενός έθνους δεν είναι παραμύθι, επειδή ο λαός θα συνέχιζε να υπάρχει, καταδικασμένος να ζει μέσα στα συντρίμμια, σε μια χώρα όπου η κυβέρνησή του τον οδήγησε στη σύγκρουση χωρίς καμία σκέψη για τις πιθανές συνέπειες. Είναι αξιοσημείωτη η αποκάλυψη του αφελέστατου σχεδίου «απαλλοτρίωσης» των αποθηκών της Τραπέζης της Ελλάδος: αποδεικνύει το μέγεθος της αφροσύνης κάποιων που βρέθηκαν σε θέσεις που μπορούν να καθορίσουν τις ζωές μας... Τους τελευταίους μήνες, ο σχεδιασμός της κυβέρνησης όσον αφορά το κορυφαίο ζήτημα της χρηματοδότησης της χώρας από τους εταίρους και δανειστές βασιζόταν στο επιχείρημα ότι εάν δεν ενέδιδαν σε όσα ζητούσαμε, θα επιμέναμε στην πορεία μας έτσι ώστε να απειλήσουμε το όλο οικοδόμημα του ενιαίου νομίσματος. Το χάος το παρουσιάζαμε ως επιχείρημα. Σαν να μη μας τρόμαζε ενώ θα ήμασταν τα πρώτα θύματα, όπως είδαμε με το κλείσιμο των τραπεζών και τη ραγδαία επιδείνωση της ήδη λαβωμένης οικονομίας. Σήμερα, ο κ. Τσίπρας υποχρεώνεται να αντιμετωπίσει όχι μόνον τις τεράστιες, αντικειμενικές δυσκολίες της ελληνικής οικονομίας, αλλά και τις συνέπειες του πολύμηνου «φλερτ» με το χάος. Οταν ξεκαθαρίσει το τοπίο με τους εσωκομματικούς θιασώτες του χάους, θα δει ότι ο όψιμος φόβος του για το χάος τον έφερε να μιλάει την ίδια γλώσσα με την Αγκελα Μέρκελ. Η καγκελάριος, προσπαθώντας να πείσει τους δύσπιστους Γερμανούς βουλευτές να εγκρίνουν την έναρξη συζητήσεων για νέα σύμβαση μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων, είπε προχθές: «Η εναλλακτική σε αυτή τη συμφωνία δεν θα ήταν μια συντεταγμένη έξοδος από το ευρώ... αλλά ένα προβλεπόμενο χάος». Οταν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι, όχι όπως τα φανταζόμαστε, το χάος μας ενώνει είτε ως απειλή είτε ως πρόβλεψη. Ας είναι αυτή η γνώση το πρώτο βήμα προς μια σχέση σε πιο στέρεη βάση. Πρωτεύει πολιτικά η κοινωνική αναμόρφωση <<<<<< Γλώσσα, ιστορική συνεί δηση, «νόημα» βίου, είναι η αντίσταση στον ολοκλη ρωτισμό του οικονομισμού. ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ Γνώρισε δοκιμασίες σκληρές ο Ελληνισμός από τότε που συρρικνώθηκε, για λόγους αδήριτης ιστορικής αναγκαιότητας, σε εθνικό κράτος. Κινδύνεψε, όχι λίγες φορές η κρατική του υπόσταση, απειλήθηκε επανειλημμένα η εδαφική του ακεραιότητα, ξεριζώθηκαν ελληνικοί πληθυσμοί από κοιτίδες πανάρχαιες καταγωγής τους. Εζησε πολέμους, ξενικές κατοχές, φτώχεια, βασανιστικές στερήσεις, προδόθηκε ή αδικήθηκε βάναυσα από «συμμάχους» και «προστάτες». Γεύτηκε την ντροπή ώς το μεδούλι της ψυχής του ο Ελληνας για σπιθαμιαίους ηγέτες του, ανίκανους, εγωλάγνους, ξιπασμένους μεταπράτες ιδεολογιών, που δίχασαν τον λαό και τον ματοκύλισαν. Χώρια η πίκρα και ο καϋμός για την προγραμματική στο κράτος απαιδευσία που εξασφάλιζε ευκολότερη εξαγορά ψήφων και συνειδήσεων την παγίωση του πρωτογονισμού του αποκαλούμενου «πελατειακό κράτος». Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί, όχι επιπόλαια, ότι στη δραματική αυτή διαδρομή των δύο αιώνων κρατικού βίου, είχαν οι Ελληνες κάποια αντιστηρίγματα σθεναρά: Είχαν γλώσσα, που την πίστευαν ατίμητο κληροδότημα, παθιάζονταν για την ακεραιότητά της. Είχαν ζωντανή ιστορική συνείδηση, αντλούσαν αυτοπεποίθηση και κριτήρια αρχοντιάς από την Ιστορία τους. Συνέχιζαν, έστω εθιμικά, τυπολατρικά, αλλά διέσωζαν τη διαφορά του εκκλησιαστικού «τρόπου» από την ατομοκεντρική, νομική θρησκευτικότητα. Σήμερα και τα τρία αυτά αντιστύλια έχουν μάλλον απολείψει: Η ασυλία της αγλωσσίας καλύπτει αναρίθμητο πλήθος δημόσιων αγορητών, μέχρι και πρώην πρωθυπουργούς. Ετσι και ο ανταποκριτής της Κρατικής Τηλεόρασης μπορεί να μεταδίδει, καθημερινά, ανακοινώσεις του Διεθνή Νομισματικού Ταμείου (ναι: το διεθνές, του διεθνή!!). Χωρίς να διανοείται κανείς να του διακόψει την ανταπόκριση και να τον απολύσει παραχρήμα. Σήμερα, παράλληλα, λογαριάζεσαι σαν «προοδευτικός» πολίτης μόνο αν δηλώνεις μαχητικός αντι-πατριώτης διεθνιστής και προπαγανδίζεις στην τηλεόραση, πουλώντας εντυπώσεις, ότι οι Ελληνες, τετρακόσια χρόνια υπόδουλοι στους Τούρκους είχαν άνετο βίο, και το 1821 επαναστάτησαν μόνο στοιχεία του κοινωνικού περιθωρίου, ληστοσυμμορίτες πλιατσικολόγοι. Σήμερα, τρίτο, έστω και η υποψία για τη διαφορά του εκκλησιαστικού γεγονότος από τη φυσική, την ενστικτώδη θρησκεία του ατομοκεντρικού νομικισμού απουσιάζει προκλητικά από τον επίσημο λόγο των κορυφαίων της τυπολατρίας. Δεν μοιάζει να υπάρχει κανένα συλλογικό, βιωματικό αντιστήριγμα, στόχος κοινός που να εξασφαλίζει τη συνοχή των Ελλήνων. Τα κριτήρια που διαβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής, τη χαρά της ζωής, είναι αποκλειστικά και μόνο οικονομικά, μετράνε την καταναλωτική ευχέρεια. Καθιέρωσε αυτά τα κριτήρια μια συγκεκριμένη πολιτική, υπηρετική του πελατειακού κράτους: πολιτική ασύδοτων παροχών, επιδοτήσεων, χαριστικών διορισμών και σκανδαλωδών συνταξιοδοτήσεων, ατιμώρητης λεηλασίας του κρατικού ταμείου, για να εξαγοραστούν ψήφοι. Το κλίμα που δημιούργησε αυτό το πολύχρονο και ξέφρενο γλεντοκόπι της ασύδοτης κομματοκρατίας, διέλυσε (στην κυριολεξία) τον κοινωνικό ιστό, μετέβαλε την κάποτε ελλαδική κοινωνία σε ζούγκλα ακοινωνησίας, πρωτόγονων εγωκεντρικών θωρακίσεων. Ο πολύ πρόσφατος μανιασμένος διχασμός οπαδών του «όχι» και οπαδών του «ναι» δεν αντιθέτει πολιτικές επιλογές, πεποιθήσεις, ιδεολογικές σκληρύνσεις. Μοιάζει μάλλον να συσπειρώνει τον ορμέμφυτο, άλογο πανικό για το ενδεχόμενο απώλειας της ευμάρειας ή αποκλεισμού κάθε προοπτικής για κατάκτηση της ευμάρειας. Ο,τι ονομάζουμε παρακμή είναι, ακριβώς, η παραίτηση των πολλών από το άθλημα των σχέσεων κοινωνίας. Για να «κοινωνήσει» ο άνθρωπος τις εμπειρικές του πιστοποιήσεις, αλλά και τις σκέψεις, τις κρίσεις, τις γνώμες του, πρέπει να διασώζει την ετοιμότητα να αναγνωρίσει στον άλλον ή στους άλλους μιαν ορθότερη ενδεχομένως πιστοποίηση, άποψη, οπτική να δεχθεί - παραδεχθεί πιθανό του σφάλμα, έλλειψη, αστοχία, επομένως την ανάγκη να προσλάβει και αξιοποιήσει αυτό που ο άλλος τού προσφέρει. Αυτή την κοινωνική ετοιμότητα την αποκλείει ο πρωτογονισμός της εγωτικής αυτάρκειας, το ένστικτο αυθυπεράσπισης, αυτοθωράκισης, επιβολής. Υπερασπίζοντας την ποδοσφαιρική ομάδα που επέλεξα, το κόμμα που ψηφίζω, τις ιδεολογικές μου πεποιθήσεις, τη θρησκευτική μου «πίστη», τις κρίσεις-γνώμες μου για πρόσωπα ή γεγονότα, υπερασπίζω ενστικτωδώς (γι αυτό και συνήθως ανεπίγνωστα) το εγώ μου, την αυτοκαταξίωσή μου, την αυτοπροστασία μου. Αυτή η υπεράσπιση είναι ορμέμφυτη, λογικά ανεξέλεγκτο ένστικτο, τυφλή ανάγκη. Η αντίσταση στην επιθετική εγωτική αυτοάμυνα, η ελευθερία από τον ορμέμφυτο εγωκεντρισμό, συνιστά ό,τι ονομάζουμε «καλλιέργεια» του ανθρώπου, «πολιτισμό». Να είχες κατακτήσει πολιτισμό και να τον απεμπόλησες, το λέμε «παρακμή», το να είσαι πάντα καθηλωμένος στον κτηνώδη ατομοκεντρισμό, το λέμε «βαρβαρότητα». Στη σημερινή Ελλάδα, η παρακμιακή εγωπάθεια διαλύει κάθε λειτουργία σχέσεων κοινωνίας της ζωής και της χρείας. Στις συζητήσεις των άλλοτε φίλων, των γειτόνων, των άγνωστων της ουράς στα ΑΤΜ, είναι αδύνατο να πραγματωθεί συν-ομιλία. Ολοι τα ξέρουμε όλα, είμαστε όλοι φανατισμένα σίγουροι ότι κατέχουμε την αλάθητη αλήθεια. Κάθε ένας μας σήμερα είναι απόλυτα βεβαιωμένος ότι διαθέτει την απόλυτης εγκυρότητας πηγή πληροφοριών: Κάποιον γνωστό ή γνωστόν γνωστού από τον οποίο και εξασφαλίζουμε την αυθεντική είδηση! Κατέχουμε όχι μόνο την εγγυημένα ορθή ερμηνεία γεγονότων, δηλώσεων, ενεργειών των διαχειριστών της ζωής μας, αλλά ξέρουμε με αράγιστη σιγουριά και τις προθέσεις τους: Πού απέβλεπαν, σε τι αποσκοπούσαν, τι σχεδίαζαν κρυφά και προετοίμαζαν ύπουλα ή ευφυέστατα οι άρχοντες, που το εγώ μας έχει επιλέξει να τους θαυμάζει ή να τους βδελύσσεται. Η ανάκαμψη από μια τέτοια κατρακύλα στον πρωτογονισμό της ανάγκης για εγωτική κατασφάλιση και υπεροχή δεν κατορθώνεται σε εβδομάδες ή μήνες, ούτε με την τυφλότερη δυνατή πειθάρχηση στον εξανδραποδισμό που επιβάλλουν οι «προηγμένες» κοινωνίες των κοιτίδων του ατομοκεντρικού παλιμβαρβαρισμού. Μοναδικό όπλο μιας συλλογικότητας για να φτάσει να γίνει κοινωνία, να ελευθερωθεί είτε από την «προηγμένη» καταναλωτική αποκτήνωση είτε από τον βυθισμό στην εξαθλιωτική φτώχεια, μοναδικό όπλο-μέσο-εργαλείο είναι η πολιτική. Η ζωή μας και η ποιότητα της ζωής μας, το γόνιμο ή το εφιαλτικό μέλλον των παιδιών μας, θα κριθούν από τις πολιτικές επιλογές μας: Χρειαζόμαστε πολιτικούς με νοο-τροπία κοινωνικού αναμορφωτή, όχι διαχειριστή συνταγών καταναλωτικής βουλιμίας. Κυρίως: χρειαζόμαστε σοβαρότητα, όχι άλλα καραγκιοζιλίκια.

17 17-ELLADA_Master_cy 17/07/15 23:00 Page 17 Κυριακή 19 Iουλίου 2015 ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 17 ΦΑΛΗΡΕΥΣ / Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ Τέσσερα χρόνια σε εννέα μήνες «Δ εν επιβιώνει ούτε ο πιο δυνατός ούτε ο πιο έξυπνος επιβιώνει ο πιο προσαρμοστικός». Αυτή η φράση του Δαρβίνου περιγράφει το εγχείρημα που πρέπει να φέρει εις πέρας ο Αλέξης Τσίπρας. Ως εδώ ήταν ο χαβαλές των καταλήψεων και τα «γιούργια» τώρα, όλη η εξυπνάδα και όλη η δύναμη του πρωθυπουργού πρέπει να συγκεντρωθούν στην προσπάθεια της προσαρμογής του ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα του τρίτου Μνημονίου. Στα λόγια ακούγεται απλό, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για προσπάθεια τιτάνια και πολυσχιδή, με αμφίβολο αποτέλεσμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, τηρουμένων των αναλογιών, ήταν μέχρι τώρα ένα πολιτικό φαινόμενο ανάλογο του ΕΑΜ σε αρκετά σημεία του. Η εκδοχή του εθνολαϊκισμού του, που απευθύνεται εξίσου σε δεξιούς και αριστερούς, είναι καθαρά εαμικής προέλευσης και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει ο καθένας, αν κάνει τον κόπο να διαβάσει το φυλλάδιο «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ» του Δ. Γληνού. Οπως το ΕΑΜ για να εξαπλωθεί εκμεταλλεύθηκε το κενό εξουσίας που δημιούργησε η Κατοχή, παρομοίως και ο ΣΥΡΙΖΑ γιγαντώθηκε εκμεταλλευόμενος το πολιτικό κενό που προκάλεσε η αδυναμία του παλαιού δικομματικού συστήματος να εξηγήσει στον κόσμο την οικονομική κρίση, δηλαδή να αναλάβει τις ευθύνες του. Οπως και το ΕΑΜ ήταν ο ευρύτερος φορέας μέσω του οποίου το ΚΚΕ απέβλεπε στην κατάληψη της εξουσίας με πρόσχημα την απελευθέρωση, έτσι και το συνονθύλευμα του ΣΥ- ΡΙΖΑ είχε στον πυρήνα του μια ομάδα νεομπολσεβίκων, οι οποίοι έβλεπαν (και εξακολουθούν να βλέπουν) την κυβέρνηση ως ευκαιρία για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό κοινωνίας και οικονομίας. Ευτυχώς, οι ανησυχητικές ομοιότητες παύουν εδώ και, προχωρώντας παρακάτω, η επανάληψη της Ιστορίας μοιάζει όλο και περισσότερο με φάρσα. Η οικονομική κρίση δεν είναι παγκόσμιος πόλεμος ούτε η απότομη μείωση του εισοδήματός μας συνιστά ανθρωπιστική κρίση, όσο και να το θέλει η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ. Ο δε Λαφαζάνης και οι προγάστορες «μπουκαδόροι» της Αριστερής Πλατφόρμας του δεν είναι παρά καρικατούρες του Ζαχαριάδη, που έχουν σφυρηλατήσει το αγωνιστικό τους φρόνημα στα καφενεία ρουφώντας φραπέδες. Το εαμικό εγχείρημα δεν επαναλαμβάνεται στον σημερινό ανεπτυγμένο κόσμο, μικρό τμήμα του οποίου είναι και η Ελλάδα, παρά τις βαλκανικές και άλλες ιδιαιτερότητές της. Το πλέγμα των υπερεθνικών θεσμών συνεργασίας μεταξύ των κρατών, ακόμη και σταδιακής συγχώνευσης ορισμένων κρατικών λειτουργιών, που αναπτύχθηκε μετά τον καταστροφικότερο πόλεμο που γνώρισε η Ευρώπη στην Ιστορία της, εξουδετερώνει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα πραγματοποίησης εγχειρημάτων παρόμοιων με αυτό που είχαν συγκεχυμένα στον νου τους οι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ. Το μεγαλύτερο εμπόδιο, βέβαια, για τις επιδιώξεις τους ήταν από την αρχή το ευρώ. Ομως το σχέδιο που είχαν για τον σοσιαλισμό δεν ήταν ακριβώς σχέδιο: αντανακλούσε την ημιμάθεια και την ελαφρότητα των ανθρώπων που το επεργάζονταν. Εντούτοις, τον στόχο της εξόδου από το ευρώ παραλίγο να τον καταφέρουν, χάρη στο αλλόκοτο, παρδαλό πλάσμα που μέχρι πρότινος παρίστανε τον υπουργό Οικονομικών. Αυτός όμως είναι επαγγελματίας και είχε τη δική του ατζέντα δεν τον ενδιέφερε να χτίσει τον σοσιαλισμό, αλλά να χρησιμοποιήσει τη χώρα προκειμένου να πετύχει ένα δεινό πλήγμα κατά του ευρώ, ώστε μετά να εξαργυρώνει τη φήμη του στο κύκλωμα των διαλέξεων. Φθάσαμε πολύ κοντά, εντούτοις, διότι οι επιδιώξεις των κομμουνιστών του ΣΥ- ΡΙΖΑ και του παρδαλού τσαρλατάνου με το ξυρισμένο κρανίο συνέκλιναν επικίνδυνα κάποια στιγμή με το δημοψήφισμα τύπου Λουκασένκο. Ας μη γελιόμαστε, από όλο αυτό μας έσωσε ο Τσίπρας, τρομάζοντας με όλα αυτά που οι άλλοι είτε δεν είχαν ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΥ σκεφθεί είτε δεν τους ένοιαζαν: το τεράστιο κόστος της εξόδου και τις ανυπολόγιστες συνέπειες της μετάβασης στη δραχμή. Δεν τόλμησε τη ρήξη, όχι επειδή ξαφνικά εγκατέλειψε τις ιδεολογικές θέσεις του, αλλά επειδή αντελήφθη ότι, στο τέλος της περιπέτειας, θα μπορούσε να περιλαμβάνεται και ο ίδιος στις καταμετρημένες απώλειες. Εφόσον, λοιπόν, το βασικό κίνητρο του Τσίπρα είναι να διατηρήσει την εξουσία, είναι υποχρεωμένος να προσαρμοσθεί. Αν θα τα καταφέρει, είναι κάτι το οποίο θα κριθεί όχι τόσο από τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, αλλά από το ξεκαθάρισμα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Αυτή την ώρα, στην ίδια Κ.Ο. συνυπάρχουν εκείνοι οι οποίοι στηρίζουν την αλλαγή πλεύσης της κυβέρνησης και οι άλλοι που απέχουν ή καταψηφίζουν. Οι πρώτοι πληρώνουν το κόστος της προσαρμογής, ενώ οι δεύτεροι είναι οι «μάγκες» που δεν βρέχουν τα πόδια τους. Η συνύπαρξη αυτή είναι αδύνατο να λειτουργήσει αρμονικά: το έχουμε δει σε όσα κόμματα υπέστησαν την ίδια κατάσταση στο παρελθόν. Ομως, οι περίπου 40 βουλευτές της Πλατφόρμας (αλήθεια, τι γελοίο όνομα για πολιτική κίνηση...) δεν έχουν την πρόθεση να φύγουν. Ο πρώτος λόγος είναι ότι, όσο μένουν στην ίδια Κ.Ο., θα έλκουν προς την πλευρά τους και τους άλλους. Αφού οι διαφωνούντες εξακολουθούν να διαφωνούν και παρ όλα αυτά να μην υφίστανται καμία συνέπεια από το κόμμα, γιατί να μην πάω κι εγώ μαζί τους; Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο θα σκέπτονται όλο και περισσότεροι στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ όσο θα παρατείνεται η αφύσικη συνύπαρξη. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι μόνοι τους, χωρίς την κάλυψη ενός ευρύτερου σχήματος, οι νεοκομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν ελπίδα αξιοπρεπούς επιβίωσης. Οι σαράντα βουλευτές σήμερα είναι πολύ περισσότεροι από όσους θα μπορούσαν να εκλέξουν αν η τάση τους μετείχε αυτόνομα στις εκλογές. Επομένως, αυτοί δεν πρόκειται να φύγουν πρέπει ο Τσίπρας, με κάποιον τρόπο, να τους διώξει. Πώς γίνεται αυτό; Αλλο τρόπο εκτός από τις εκλογές, τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ. Ο Τσίπρας άλλαξε κατεύθυνση μία φορά, να αλλάξει και δεύτερη είναι μάλλον απίθανο, αν έχει συναίσθηση του κινδύνου. Συνεπώς, αν έχουμε εκλογές τον Σεπτέμβριο, τότε η τετραετία αυτού του ΣΥΡΙΖΑ, όπως τον γνωρίσαμε ώς τώρα, θα έχει διαρκέσει εννέα μήνες... kassimatis@kathimerini.gr ΤΕΥΧΟΣ 40 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2015 Μμμ!...Τραγανοί, λαχταριστοί σπιτικοί λουκουμάδες! το απόλυτο καλοκαιρινό γλυκό! Ακόμη μεζεδάκια παραλίας, συνδυασμένα με ντιπς από υλικά εποχής και δροσιστικές σαλάτες ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

18 18-ELLADA_Master_cy 17/07/15 23:57 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 Τελευταία ευκαιρία, αλλιώς «διαζύγιο» Κυβέρνηση «συνασπισμού» Το παρασκήνιο της συζήτησης στην Μπούντενσταγκ για το ελληνικό ζήτημα Του ΤΑΣΟΥ ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ <<<<<< Το τρίτο πακέτο διάσωσης, ο ρόλος του ΔΝΤ, η εμμονή του κ. Σόιμπλε για Grexit και οι ελληνικές προθέσεις για το πρόγραμμα. Η γερμανική κυβέρνηση μπαίνει σε διαπραγματεύσεις για την κατάληξη των οποίων αμφιβάλλει. Αυτό έγινε σαφές στο περιθώριο των εργασιών της Μπούντενσταγκ αναφορικά με την έναρξη συζητήσεων για το ελληνικό πρόγραμμα από τις επαφές που είχε ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με κοινοβουλευτικά στελέχη του κόμματός του. Την Παρασκευή η καγκελάριος Μέρκελ κάλεσε τους βουλευτές του κόμματός της να συμφωνήσουν στην «τρίτη ελληνική διάσωση», με το δίλημμα: συμφωνία η χάος. Το χρονοδιάγραμμα ωστόσο που παρουσίασε το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών στους βουλευτές μοιάζει εξαιρετικά φιλόδοξο. Στη σελίδα 8 του εγγράφου, όπου περιγράφεται η χρηματοδότηση-γέφυρα, αναφέρεται επί λέξει ότι: «Η χρηματοδότηση-γέφυρα συνδέεται με τις αλλαγές στον ΦΠΑ, τις συντάξεις, το δημοσιονομικό συμβούλιο και την ΕΛΣΤΑΤ. Η οριστική αποδοχή του τρίτου προγράμματος είναι προγραμματισμένη για τα μέσα Αυγούστου του 2015». Τόσο η κ Μέρκελ όσο και ο κ Σόιμπλε θεωρούν τη συμμετοχή του ΔΝΤ συνθήκη χωρίς την οποία η Γερμανία δεν θα συμμετάσχει στο τρίτο πακέτο. Το υπουργείο Οικονομικών θεωρεί ότι, ακόμα και αν δεν συμμετέχει το ΔΝΤ στην πρώτη δόση μετά από μία αναδιάρθρωση του χρέους που θα συζητηθεί το φθινόπωρο, θα πάρει μέρος στη δεύτερη δόση μετά την αναδιάρθρωση. Ομως σε όλες του τις τοποθετήσεις ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κατέστησε σαφές ότι θεωρεί ένα «Grexit την καλύτερη λύση», παρά την κριτική που δέχθηκε. Ο Σόιμπλε χρησιμοποίησε στην ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής επανειλημμένα την έκφραση «τελευταία ευκαιρία», μιλώντας για το τρίτο πακέτο διάσωσης. Σε αντίθετη περίπτωση είπε ότι θα οδηγηθούμε σε συναινετικό διαζύγιο. Ο ίδιος δεν φαίνεται να πιστεύει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ μπορεί να οδηγήσει τις διαπραγματεύσεις σε επιτυχή κατάληξη. Αυτό φάνηκε και από το γεγονός ότι το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών περίμενε έως τη νύχτα της Τέταρτης, μέχρις ότου η ελληνική Βουλή αποφασίσει να στείλει ένα έγγραφο 9 σελίδων και 26 συνημμένα στην Μπούντενσταγκ για την ψηφοφορία της Παρασκευής. Αυτό έγινε αφού εξέτασε άρθρο-άρθρο και παράγραφο-παράγραφο τα όσα είχαν αποφασισθεί την προηγούμενη μέρα στην Αθήνα. Το ίδιο πρωί ο Σόιμπλε επανέφερε στη δημοσιότητα τη θέση του για το προσωρινό Grexit, την ώρα που η γερμανική «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ» επιχειρούσε να ανακαλύψει ποια από τα μέλη του γερμανικού υπουργικού συμβουλίου είχαν διαβάσει και εγκρίνει τη «φόρμουλα» του Γερμανού υπουργού Οικονομικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι οι χριστιανοδημοκράτες υπουργοί που ρωτήθηκαν, απάντησαν με τη φράση «οι εργασίες του υπουργικού συμβουλίου διέπονται από εμπιστευτικότητα». Ο Σόιμπλε ανέπτυξε τη φόρμουλα αυτή κάποια στιγμή τον Απρίλιο, όταν οι διαπραγματεύσεις με τον τότε ομόλογό του Γιανη Βαρουφάκη πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Σύμφωνα με πηγές της γερμανικής κυβέρνησης, υπήρχε πάνω στο τραπέζι τουλάχιστον το τελευταίο δίμηνο, και είχε γίνει γνωστή στον Ελληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα από την ίδια την κ Μέρκελ κατά τη συνάντησή τους στη Ρίγα. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών την είχε συζητήσει και με τον αντικαγκελάριο και ηγέτη του SPD Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο οποίος όμως λέει ότι δεν γνώριζε το συγκεκριμένο non paper. O κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Τόμας Οπερμαν υποστηρίζει ότι μετά την υποβολή του ελληνικού αιτήματος για τον ESM η «φόρμουλα Σόιμπλε» δεν είχε νόημα, καθώς εικάζετο η βούληση της Αθήνας να μη βγει από το ευρώ αλλά να διεκδικήσει ένα τρίτο πακέτο. «Συνεπώς τι νόημα είχε η υποβολή της πρότασης μία μέρα μετά την παρουσίαση του ελληνικού αιτήματος;». Ο επίσης σοσιαλδημοκράτης Ολλανδός υπουργός Οικονομικών Γερούν Ντάισελμπλουμ είπε ότι ο Σόιμπλε έκρινε πως η συγκεκριμένη φόρμουλα θα του ήταν χρήσιμη για να περάσει η έγκριση του τρίτου ελληνικού πακέτου από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του. Αυτό τον ρόλο έπαιξε, καθώς ουδέποτε βγήκε από τις αγκύλες που είχε βάλει η πλειονότητα των μελών του Eurogroup. Την Παρασκευή, στη γερμανική Βουλή η καγκελάριος Μέρκελ κάλεσε τους βουλευτές του κόμματός της να συμφωνήσουν στην «τρίτη ελληνική διάσωση». Από το 2011 το σχέδιο για το Ταμείο Τρίτη μεσημέρι στις Βρυξέλλες, μετά τη συνεδρίαση του Ecofin. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εξηγεί τι συνέβη με το Ταμείο των 50 δισ. ευρώ. «Κάποια στιγμή μάς έφεραν έναν Γάλλο ειδικό. Πολύ σπουδαίος ειδικός (σ.σ.: ο Σόιμπλε χρησιμοποιεί αυτή την έκφραση όταν θέλει να σαρκάσει κάποιον). Ηθελε να αποφύγει την αναφορά του ποσού. Μιλούσε, μπλα μπλα μπλα μπλα... Εγώ έλεγα μόνο 50 δισ., 50 δισ. Ο,τι και να έλεγε, έλεγα 50 δισ.». Στην ίδια συνέντευξη, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών διευκρίνισε ότι στη διάρκεια της δραματικής συνεδρίασης του Eurogroup για το γνωστό Ταμείο, που λίγο έλειψε να τινάξει τη συμφωνία στον αέρα, ο Μάριο Ντράγκι επισήμανε ότι μαζί με τις τράπεζες που θα «έπιαναν» με τις μετοχές τους τα 25 δισ. το Ταμείο, με τα άλλα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου, θα μπορούσε να πιάσει τα «50 δισ. σε βάθος χρόνου». Ο Σόιμπλε μίλησε για «τιτλοποίηση» των περιουσιακών στοιχείων, όπως άλλωστε είχε προτείνει σε παλαιότερη μελέτη της το 2011 η «Ρόλαντ Μπέργκερ» με το περίφημο project Eureka. Το σχέδιο αυτό είχε συνταχθεί τον Σεπτέμβριο του 2011, παραμονές της δεύτερης και επιτυχημένης απόπειρας «κουρέματος», και ήταν μια προσπάθεια να υποκατασταθεί το «κούρεμα», που δεν το ήθελαν τότε οι τράπεζες πανευρωπαϊκά, «με κάτι άλλο». Η εταιρεία συμβούλων υπολόγιζε το σύνολο της δημόσιας περιουσίας που θα μεταβιβαζόταν σε μια holding company στα 125 δισ. ευρώ. Αυτή με τη σειρά της θα μεταβιβαζόταν στην Ε.Ε. Με τα χρήματα αυτά το ελληνικό χρέος μέσω επαναγοράς ομολόγων από το ελληνικό Δημόσιο θα μειωνόταν από 145% σε 88%. «Ετσι θα μειωνόταν η έκθεση της ΕΚΤ και του Ευρωπαίου φορολογούμενου στο ελληνικό δημόσιο χρέος», υποστήριζαν οι συντάκτες της έκθεσης. Τα κίνητρα του Σόιμπλε δεν ήταν διαφορετικά. Οπως λένε πηγές της γερμανικής κυβέρνησης, σκοπός της πρότασης για το Ταμείο ήταν να διασκεδαστούν οι ανησυχίες των διαφωνούντων βουλευτών του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος αλλά και των Γερμανών φορολογουμένων από τους οποίους θα ζητηθούν στο πλαίσιο του υπό διαπραγμάτευση δανείου άλλα 14 δισ. ευρώ, ανεβάζοντας τη συνολική έκθεση του γερμανικού Δημοσίου στα 94 δισ. ευρώ. Στις προτεραιότητες του σχεδίου της «Ρόλαντ Μπέργκερ» ήταν να μην πουληθούν τα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία για «ένα κομμάτι ψωμί» (fire sale privatization), ενώ ταυτόχρονα θα μπορούσε το ελληνικό δημόσιο χρέος το 2025 να μειωθεί στο 25%. «Ολα αυτά φυσικά αποδείχθηκαν υπεραισιόδοξα», λέει Ελληνας κυβερνητικός αξιωματούχος της εποχής εκείνης (2011) Φεβρουάριος του 2011 Το σχέδιο των δανειστών να πάρουν ως ενέχυρο την περιουσία του ελληνικού Δημοσίου δρομολογείται, σύμφωνα με Ελληνα διαπραγματευτή, τουλάχιστον από τον Φεβρουάριο του «Τότε η τρόικα μας ζητούσε επί μήνες να βάλουμε αξίες ελληνικών περιουσιακών στοιχείων μέχρι 50 δισ. σε ένα όχημα. Οι δανειστές ζητούσαν επί μήνες να γίνει δεκτή η πρόταση για να διασκεδαστούν οι φόβοι των Κοινοβουλίων τους ότι η Ελλάδα παίρνει πολλά χρήματα σε σχέση με τη δυνατότητά της να τα αποπληρώσει», λέει στην «Κ» πηγή της τρόικας, αλλά οι Ελληνες διαπραγματευτές την απέκρουσαν. Αργότερα οι ελληνικές τράπεζες, για να αποφύγουν το «κούρεμα» των ομολόγων που είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους, πρότειναν το σχέδιο ΑΤΛΑΣ που έμοιαζε με το Eureka. Ούτε και αυτό όμως προχώρησε. Πάντως, η πρόταση δεν προερχόταν μόνο από τη Γερμανία αλλά και από άλλες χώρες, όπως η Φινλανδία, που αντιμετώπιζαν με εξαιρετική καχυποψία το κατά πόσο η Ποιοι αποτελούν την ανθελληνική Βόρεια Συμμαχία της Ευρώπης EPA Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα Σόιμπλε, το τρίτο ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης πρέπει να εχει συνταχθεί έως τις 10 Αυγούστου και, στη συνέχεια, να «περάσει» από τα κοινοβούλια. Ο Γερμανός υπ. Οικονομικών υπολογίζει οτι στις 15/8 μπορεί να γίνει η πρώτη εκταμίευση των 82 δισ. ευρώ, που θα περιλαμβάνει την επιστροφή στον EFSM των 7,1 δισ. ευρώ, τις δόσεις της ΕΚΤ του Αυγούστου και ό,τι αλλο συμφωνηθεί ακόμα. Επειτα θα ακολουθήσει η πρώτη αξιολόγηση. Στο τέλος της, θα υπάρξει reprofiling του χρέους. Και τότε θα μπορέσει να εισέλθει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα, παρότι δεν θα έχει πάρει μέρος στην πρώτη εκταμίευση. Ιδανικά, το Βερολίνο θα ήθελε μια κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» να οδηγήσει τη χώρα επί μήνες στο τρίτο πρόγραμμα. Ωστόσο, γνωρίζει ότι ο κ. Τσίπρας δεν αντέχει πολιτικά κάτι τέτοιο. Η εμπειρία έχει δείξει ότι τα διαδοχικά νομοσχέδια των πακέτων οδηγούν σε φθορά και τις πιο συμπαγείς κοινοβουλευτικές ομάδες, και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αποτελέσει εξαίρεση. Το reprofiling του χρέους θα μπορούσε, υπό κάποιες συνθήκες, να παρουσιασθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ως επιτυχία στην αναδιάρθρωση του χρέους αφού είναι επιτυχία και να αποτελέσει τον καταλύτη για κάλπες, πριν καν συμπληρωθεί χρόνος από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου ελληνική πλευρά μπορούσε να ανταποκριθεί στο βάρος των δανείων που είχε ήδη συσσωρεύσει. Πολλές ανατολικοευρωπαϊκές χώρες είχαν την εμπειρία των οργανισμών ιδιωτικοποίησης της κρατικής τους περιουσίας, όπως συνέβαινε και με την ίδια τη Γερμανία με τον οργανισμό μεταβίβασης της δημόσιας περιουσίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας Treuhandandanstalt. Η εταιρεία πούλησε μέσα σε τέσσερα χρόνια επιχειρήσεις ή τμήματα επιχειρήσεων και ξενοδοχεία, εστιατόρια και καταστήματα. Η συνολική περιουσία της Ανατ. Γερμανίας είχε αποτιμηθεί σε 600 δισ. δυτικογερμανικά μάρκα (στα μέσα του 1990) αλλά στο τέλος της θητείας της η «Τρόιχαντ» εμφάνισε ζημίες 230 δισ. Πολύ καλύτερα ήταν τα νούμερα από την πλευρά της διατήρησης θέσεων εργασίας, καθώς από τα 4 εκατομμύρια θέσεις σε μια οικονομία που δεν θα μπορούσε να επιβιώσει σε έναν ενιαίο νομισματικό χώρο, διατηρήθηκε 1,5 εκατομμύριο θέσεων εργασίας. Η εταιρεία ήταν ένα κρατικό παραλογιστήριο με έξοδα 155 δισ. ευρώ και έσοδα 40 δισ. Οι τεράστιες δαπάνες προέκυψαν από τα χρέη των επιχειρήσεων που είχε αναλάβει να ιδιωτικοποιήσει και τα... κληρονόμησε. Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ Παρά τη γερμανική πρωτοκαθεδρία στην Ευρώπη, τα προβλήματα της Αθήνας στις διαπραγματεύσεις δεν περιορίζονται στην ανοιχτή πλέον υιοθέτηση του Grexit ως εναλλακτικού σεναρίου από το Βερολίνο. To περασμένο Σαββατοκύριακο, κατά το εφιαλτικό διήμερο Eurogroup, η Φινλανδία ήταν αυτή που εμφανίστηκε ως η πιο αρνητική στο ενδεχόμενο ενός τρίτου πακέτου στήριξης προς την Ελλάδα. Η φινλανδική κυβέρνηση έχει ως έναν εκ των τριών πυλώνων του το κόμμα των Φινλανδών (μέχρι πρότινος, Αληθινών Φινλανδών). Υστερα από περισσότερο από μία δεκαετία στην αφάνεια, το ξενοφοβικό κόμμα, υπό την ηγεσία του νυν υπουργού Εξωτερικών της χώρας Τίμο Σόινι, πέρασε στο προσκήνιο χάρη στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Ο κ. Σόινι, κατακεραυνώνοντας διαδοχικές κυβερνήσεις για τη διάσωση των υπερχρεωμένων χωρών του Νότου, είδε τη δημοτικότητα του κόμματός του να εκτοξεύεται. Στις εκλογές του περασμένου Απριλίου, οι Φινλανδοί αναδείχθηκαν δεύτερο κόμμα. Σε δήλωσή του αφού ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του υπουργού Εξωτερικών, ο ηγέτης τους επανέλαβε την άποψή του ότι η Ελλάδα δεν ανήκει στην Ευρωζώνη. Σε μία χώρα η οικονομία της οποίας θα έχει φέτος οριακά θετικούς δείκτες ανάπτυξης έπειτα από τριετή ύφεση και όπου καταβάλλονται σκληρές προσπάθειες για τη δημοσιονομική ισορροπία, η κοινή γνώμη βλέπει με καχυποψία τη νέα δανειοδότηση της Ελλάδας. Σύμφωνα με έρευνα της εταιρείας YouGov σε έξι χώρες της Ε.Ε., που διενεργήθηκε μετά το δημοψήφισμα, στη Φινλανδία σημειώθηκε το χαμηλότερο ποσοστό στην ερώτηση για το αν πρέπει να απομειωθεί το ελληνικό χρέος (μόλις 14%). Το 73% των ερωτηθέντων στη Φινλανδία επέρριψε την ευθύνη για την κρίση στις ελληνικές κυβερνήσεις, πρώην και νυν, ενώ μόλις 5% απάντησαν ότι φταίει η τρόικα. Σύμφωνα με αναφορές στη φινλανδική κρατική τηλεόραση το περασμένο Σάββατο, η Μεγάλη Επιτροπή του φινλανδικού κοινοβουλίου, υπό την πίεση του κόμματος των Φινλανδών, έδωσε εντολή στον υπουργό Οικονομικών Αλεξ Στουμπ <<<<<< Γιατί αντέδρασαν σε βοήθεια προς την Αθήνα οι Φινλανδία, Ολλανδία, Εσθονία και Σλοβακία. να μη συναινέσει σε τρίτο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα. Την Πέμπτη, ωστόσο, η Μεγάλη Επιτροπή η σύνθεση της οποίας αντικατοπτρίζει τον συσχετισμό δυνάμεων στην ολομέλεια έδωσε το «πράσινο φως» για την έναρξη των διαπραγματεύσεων. Πάντως, σε περίπτωση που το Ελσίνκι τελικά αρνηθεί να υποστηρίξει το νέο πρόγραμμα, οι διαδικασίες εκτάκτου ανάγκης του ESM επιτρέπουν την έγκρισή του με πλειοψηφία 85% (το μερίδιο της Φινλανδίας είναι 1,78%, άρα δεν μπορεί από μόνη να ασκήσει βέτο). Η υπόσχεση Ρούτε Επιθετική στάση απέναντι στη χώρα μας θα τηρήσει και η Ολλανδία, όπως φάνηκε και από την κοινοβουλευτική συζήτηση της περασμένη Πέμπτης. Ο πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε ηγείται ενός συνασπισμού που συναπαρτίζεται από το δικό του κόμμα, το φιλελεύθερο κεντροδεξιό VVD, και το κεντροαριστερό Εργατικό Κόμμα (στο οποίο ανήκει και ο Γ. Ντάισελμπλουμ). Σε τηλεοπτικό debate πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2012, ο κ. Ρούτε είχε δεσμευθεί ότι δεν θα ενέκρινε την παροχή άλλων χρημάτων των Ολλανδών φορολογουμένων για την Ελλάδα πέραν του δευτέρου προγράμματος. Είναι μία υπόσχεση που τον στοιχειώνει σήμερα, καθώς του την υπενθυμίζουν ΜΜΕ όπως η μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα Telegraaf (η Bild της Ολλανδίας) και ο ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος της Ελευθερίας, Χ. Βίλντερς. Ο κ. Βίλντερς, το κόμμα του οποίου κέρδισε 15 από τις 150 έδρες της Bουλής των Αντιπροσώπων το 2012 και εμφανίζεται ενισχυμένο στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, έγραφε στον απόηχο του ελληνικού δημοψηφίσματος στο Twitter ότι το «όχι» ισοδυναμεί με Grexit, το οποίο θα το ακολουθούσε προσεχώς το Nexit (η έξοδος της Ολλανδίας από το ευρώ). H πίεση από το Κόμμα της Ελευθερίας περιορίζει ακόμη περισσότερο το περιθώριο ελιγμών του κ. Ρούτε όσον αφορά την Ελλάδα. Σημειώνεται ότι σε πρόσφατη δημοσκόπηση του ινστιτούτου Peil με αφορμή το δημοψήφισμα, το 41% των ερωτηθέντων τάχθηκε υπέρ του Grexit, έναντι 50% που τάχθηκαν κατά. Σλοβακία και Εσθονία Δύο ακόμα χώρες που έχουν επικρίνει σφόδρα την κυβέρνηση Τσίπρα τους τελευταίους μήνες και που πρέπει να ψηφίσουν (είτε σε επίπεδο επιτροπής είτε στην ολομέλεια) για την έναρξη διαπραγματεύσεων είναι η Σλοβακία και η Εσθονία. Η Σλοβακία δεν συμμετείχε στο αρχικό πρόγραμμα δανεισμού προς την Ελλάδα το Τον περασμένο Φεβρουάριο, ο πρωθυπουργός της, ο πρώην κομμουνιστής Ρόμπερτ Φίκο, διεμήνυσε την πλήρη διαφωνία του στη χαλάρωση των όρων του ελληνικού προγράμματος και τόνισε ότι η κυβέρνησή του είναι «ήρεμη» απέναντι στο ενδεχόμενο ενός Grexit. Στην Εσθονία, η συγκυβέρνηση τόσο ο πρωθυπουργός, του κεντροδεξιού Κόμματος της Μεταρρύθμισης (RL) όσο και ο υπουργός Οικονομικών, της συντηρητικής Ενωσης για την Πατρίδα και τη Δημοκρατία (IRL) υπογραμμίζει την ανάγκη ανάκτησης της εμπιστοσύνης μέσω της επιβολής αυστηρής αιρεσιμότητας. Οι Εσθονοί, έχοντας υποστεί ένα βαρύτατο πρόγραμμα προσαρμογής την περίοδο , δεν έχουν ιδιαίτερη υπομονή για τη μεταρρυθμιστική αβελτηρία της Αθήνας. Σε δημοσκόπηση ειδησεογραφικού site τον Ιούνιο, το 84% των ερωτηθέντων τάχθηκε υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ενώ μόλις 9% ήταν υπέρ της παραμονής της. Οπως εξηγεί η Οτίλια Νταντ, αναλύτρια της Teneo Intelligence, «ο κυβερνήσεις της Εσθονίας και της Σλοβακίας τήρησαν σκληρή στάση στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα, αλλά δεν αντιτίθενται αναγκαστικά στο τρίτο πακέτο διάσωσης. Αυτοί που θα επικρίνουν τη συμφωνία είναι τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, όχι τα κυβερνώντα κόμματα».

19 19-ELLADA_Master_cy 17/07/15 23:57 Page 19 Κυριακή 19 Iουλίου 2015 ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 19 Τι αποκαλύπτει η «μαύρη βίβλος» του Grexit Με κάθε λεπτομέρεια το σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη Συνθήθη Σένγκεν Της ανταποκρίτριας μας στις ΒΡΥΞΕΛ- ΛΕΣ ΕΛΕΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ Στον 13ο όροφο του κτιρίου Βerlaymont στις Βρυξέλλες, λίγα μέτρα από το γραφείο του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, φυλάσσεται σε ειδικό δωμάτιο ασφαλείας και μέσα σε ένα χρηματοκιβώτιο το σχέδιο της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Εκεί, σε έναν πολυσέλιδο τόμο, που γράφτηκε σε λιγότερο από έναν μήνα από 15μελή ομάδα της Κομισιόν, απαντώνται ερωτήματα για το πώς θα αντιμετωπιστεί <<<<<< Το πολυσέλιδο έγγραφο που συνέταξε 15μελής ομάδα φυλάσσεται σε ένα χρηματοκιβώτιο σε ειδικό δωμάτιο ασφαλείας, σε κτίριο των Βρυξελλών. μια τέτοια έξοδος, περιλαμβάνοντας, όσο σοκαριστικό και αν ακούγεται, ακόμα και το ενδεχόμενο της εξόδου της χώρας από τη Συνθήκη Σένγκεν, καθώς δεν θα οδηγείτο μόνο εκτός ευρώ αλλά και εκτός Ε.Ε. Η Ελλάδα μπορεί να ξέφυγε την περασμένη εβδομάδα από τον άμεσο κίνδυνο εξόδου από την Ευρωζώνη, με την έναρξη των διαπραγματεύσεων για ένα τρίτο μνημόνιο, αλλά, όπως είπε στην «Κ» ο πρόεδρος του Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, αυτή η συμφωνία «αποτελεί μόνο το πρώτο βήμα». Μέχρι τη δραματική Συνόδο για την Ελλάδα, που ακολούθησε λίγα 24ωρα μετά το δημοψήφισμα, για το σχέδιο αυτό πολλά ακούγονταν αλλά τίποτα δεν ήταν επιβεβαιωμένο. Ομως τις πρώτες ώρες της Τετάρτης, όταν είχε λήξει η Σύνοδος, από το πόντιουμ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εμφανώς θυμωμένος με τους χειρισμούς του Ελληνα πρωθυπουργού, αποκάλυψε σε δεκάδες δημοσιογράφους ότι το σχέδιο αυτό υπάρχει και είναι έτοιμο. Σύμφωνα με Ευρωπαίο αξιωματούχο, σε εκείνη τη Σύνοδο Κορυφής η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε ήδη έναν δεμένο τόμο, ένα πολυσέλιδο έγγραφο, το οποίο περιγράφηκε στον Ελληνα πρωθυπουργό, πριν από την έναρξη της Συνόδου, από τον ίδιο τον κ. Γιουνκέρ με όλες τις λεπτομέρειες ενός Grexit, δίνοντάς του να καταλάβει το νομικό και πολιτικό πλαίσιο μιας τέτοιας απόφασης. Στο πολυσέλιδο έγγραφο, σύμφωνα με Ευρωπαίο αξιωματούχο που έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει το περιεχόμενό του, υπάρχουν λεπτομερείς απαντήσεις σε 200 θέματα που θα προέκυπταν σε περίπτωση Grexit. Αυτά τα ερωτήματα, όπως εξηγεί ο ίδιος αξιωματούχος, είναι αλληλένδετα, καθώς μία έξοδος από το ευρώ θα δημιουργούσε αλυσιδωτά γεγονότα, τα οποία θα εξελίσσονταν σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα. Από τη δραχμοποίηση της οικονομίας έως τους συναλλαγματικούς ελέγχους που θα πραγματοποιούνταν στα σύνορα της χώρας και που, τελικά, θα οδηγούσαν και στην έξοδο της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σένγκεν. Οι συντάκτες Το σχέδιο αυτό, σύμφωνα με Ευρωπαίο αξιωματούχο, εκπονήθηκε υπό συνθήκες απόλυτης μυστικότητας. Μια ειδική ομάδα 15 ατόμων Ο Ζαν - Κλοντ Γιουνκέρ πριν από την έναρξη της Συνόδου Κορυφής περιέγραψε στον Ελληνα πρωθυπουργό όλες τις λεπτομέρειες ενός Grexit, δίνοντάς του να καταλάβει το νομικό και πολιτικό πλαίσιο μιας τέτοιας απόφασης. της Κομισιόν, με άμεση επαφή με την Ελλάδα, ξεκίνησε να το προετοιμάζει, ενώ ήταν επίσης σε άμεση επαφή με σειρά ανώτατων αξιωματούχων και γενικών διευθύνσεων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή που είχαν ειδικότητα σε συγκεκριμένους τομείς. Η συγγραφή του σχεδίου είχε ξεκινήσει όταν η ημερομηνία εκπνοής του προγράμματος (τέλος Ιουνίου) πλησίαζε, ώστε να είναι προετοιμασμένη η Επιτροπή για παν ενδεχόμενο, ενώ από τη στιγμή που αναγγέλθηκε το δημοψήφισμα, την Παρασκευή 26 Ιουνίου, οι σχετικές διαδικασίες επιταχύνθηκαν. Το Σαββατοκύριακο του δημοψηφίσματος οι εργασίες εντατικοποιήθηκαν, ώστε πλέον δύο μέρες αργότερα, την Τρίτη εκείνης της Συνόδου, το σχέδιο να έχει την τελική του μορφή. Σύμφωνα με πολύ καλά πληροφορημένη πηγή, οι εμπλεκόμενοι στη δημιουργία του σχεδίου δούλεψαν «με πόνο ψυχής», όπως περιγράφει χαρακτηριστικά στην «Κ», αλλά και «συγκλονισμένοι», γιατί δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι τα πράγματα είχαν φτάσει σε αυτό το σημείο, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς είχαν άμεση εμπλοκή με τα προγράμματα διάσωσης της Ελλάδας. Στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή άλλωστε υπήρχε η ελπίδα ότι έστω και μέχρι την τελευταία στιγμή θα βρισκόταν η λύση, καθώς τα μέλη αυτής της ομάδας γνώριζαν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον τις συνέπειες εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και καταλάβαιναν το κόστος μίας τέτοιας απόφασης. Ενας από τους εμπλεκόμενους, με άμεση γνώση της ελληνικής πραγματικότητας στην κρίσιμη φάση της κατάρτισης, είπε χαρακτηριστικά στην υπόλοιπη ομάδα πως «αν εφαρμοστεί το σχέδιο αυτό, στους δρόμους της Αθήνας θα ακούγονταν οι ερπύστριες των τανκς.» Από μια κλωστή Και ενώ αυτό το σχέδιο μπορεί τώρα να αποτελεί μακρινό σενάριο, μόλις λίγες μέρες νωρίτερα, τη Δευτέρα, στις 7 το πρωί και μετά από 17 ώρες συνεχούς διαπραγμάτευσης στη Σύνοδο Κορυφής, ανώτατος Ευρωπαίος αξιωματούχος περιγράφει στην «Κ» ότι η έξοδος της Ελλάδας κρεμόταν από μία κλωστή. Τσίπρας και Μέρκελ εκείνη την ώρα ζήτησαν διακοπή των διαπραγματεύσεων. Από τη μια ο κ. Τσίπρας ζητούσε 24 ώρες για να διαβουλευθεί με το ελληνικό Κοινοβούλιο, και από την άλλη η κ. Μέρκελ ζητούσε άλλη Σύνοδο την Τετάρτη, δύο μέρες αργότερα. «Ηταν σαν να έψαχναν δικαιολογία για να το διακόψουν», λέει ο ανώτατος αξιωματούχος με άμεση σχέση στα γεγονότα της Συνόδου. «Ηταν πολύ επικίνδυνη αυτή η στιγμή, αλλά και πολύ αυθόρμητη, καθώς ήταν μία αυθεντική αντίδραση στην κούραση και στον εκνευρισμό που ένιωθαν και οι δύο», λέει στην «Κ». Συγχρόνως περιγράφει ότι και οι δύο ήταν βέβαιοι ότι είχαν συμβιβαστεί τη στιγμή που τους χώριζαν μόλις 2,5 δισ. Ο Ντόναλντ Τουσκ, πρόεδρος του Συμβουλίου και βασικός διαμεσολαβητής μεταξύ των δύο πλευρών, λέει στην «Κ» ότι στο τέλος οι διαφορές αφορούσαν πόσα «εικονικά» χρήματα θα έμπαιναν στο ταμείο ιδιωτικοποιήσεων για επενδύσεις και πόσα για αποπληρωμή του χρέους. Η θέση της κ. Μέρκελ ήταν να διοχετευθούν 10 δισ. ευρώ για επενδύσεις και του κ. Τσίπρα ήταν να αφορούν 15 δισ. για επενδύσεις. «Εκεί τους είπα πως αν τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις χωρίς αποτέλεσμα, είμαι έτοιμος να πω δημόσια ότι η Ευρώπη είναι κοντά στην καταστροφή για 2,5 δισ.»... Ο επίμονος Αμερικανός υπουργός κ. Τζακ Λιου Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ Η Ουάσιγκτον κλιμακώνει τις πιέσεις προς την κατεύθυνση της οριστικής επίλυσης της ελληνικής κρίσης, η οποία, κατά την εκτίμηση της κυβέρνησης Ομπάμα, και όχι μόνον αυτής πλέον, προϋποθέτει την ελάφρυνση του χρέους, το οποίο, μετά τη διαφαινόμενη βαθιά ύφεση για το 2015, θα εκτιναχθεί σε δυσθεώρητα ύψη. Σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις, και με δεδομένη την κάθετη διολίσθηση της ελληνικής οικονομίας, ως απόρροια και του κλεισίματος των τραπεζών, η σχέση χρέους προς ΑΕΠ θα ξεπεράσει το 200%. Υπό αυτό το πρίσμα, οι ΗΠΑ καλούν την Ευρωζώνη να σταματήσει τον στρουθοκαμηλισμό, να επιδείξει ρεαλισμό και να αντιμετωπίσει άμεσα το ζήτημα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης, ευχαρίστησε δημόσια τον πρόεδρο Ομπάμα και την κυβέρνηση των ΗΠΑ, καθώς πρωτοστατούν στην άσκηση πιέσεων για ελάφρυνση του χρέους το ταχύτερο δυνατό, ζητώντας ουσιαστικά επίσπευση της διαδικασίας, έκκληση η οποία μέχρι τώρα προσκρούει πρωτίστως στην άρνηση του Βερολίνου. Το ίδιο μήνυμα εκπέμπει το τελευταίο διάστημα με τον πλέον ηχηρό τρόπο και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, του οποίου οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος. Την περασμένη Τρίτη το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου αποφάσισε ομόφωνα να δοθεί στη δημοσιότητα η τελευταία σχετική ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, η οποία ερμηνεύεται ως η πλέον ηχηρή και τεχνικά λεπτομερής θεσμική προειδοποίηση. Αυτό ήταν το επίμονο επιχείρημα του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών, Τζακ Λιου, στις συνομιλίες που είχε στη διάρκεια των προηγούμενων ημερών με τους ομολόγους του της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο Βερολίνο, και της Γαλλίας, Μισέλ Σαπέν στο Παρίσι, όπως και με τον πρόεδρο της <<<<<< Δεν είναι τυχαίο ότι ο Γ. Δραγασάκης ευχαρίστησε δημόσια τον πρόεδρο Ομπάμα και την κυ βέρνηση των ΗΠΑ. ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι στη Φρανκφούρτη. Δεν είναι τυχαίο ότι, μετά τη συνάντησή του με τον κ. Λιου, ο Ευρωπαίος κεντρικός τραπεζίτης διεμήνυσε πως όλοι συμφωνούν ότι η αναδιάρθρωση είναι αναγκαία και το ζητούμενο πλέον είναι ο τρόπος και ο χρόνος που θα υλοποιηθεί αυτή. Στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, στο ΔΝΤ, αλλά και από δηλώσεις μεμονωμένων Ευρωπαίων ιθυνόντων, διαμορφώνεται η κοινή πεποίθηση ότι θα επιλεγεί μακρά περίοδο χάριτος, όπως η τριακονταετία που πρότεινε το Ταμείο. Αλλωστε, το ΔΝΤ θέτει ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή του στο τρίτο πρόγραμμα την αναδιάρθρωση του χρέους. Παρότι η Αγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αναγνωρίζουν πλέον ότι, υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσε να υπάρξει ελάφρυνση χρέους, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να έχει τη μορφή «κουρέματος», επιμένoυν ότι αυτή η προοπτική μπορεί να εξεταστεί στο πλαίσιο ενός Grexit, σύμφωνα με το γνωστό σχέδιο που εκπονήθηκε από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών. Μετά την άσκηση έντονων πιέσεων για τη διασφάλιση της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, τώρα η Ουάσιγκτον επιμένει και στο δεύτερο σκέλος, αυτό της επίλυσης και του ζητήματος του χρέους, ώστε να διαλυθούν τα σύννεφα της αβεβαιότητας που εξακολουθούν να πλανώνται απειλητικά πάνω από την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομία. Η παρέμβαση του κ. Λιου δεν είναι μονοδιάστατη. Εχει ως αποδέκτη και την Αθήνα. Στις επικοινωνίες του με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον ομόλογό του, Ευκλείδη Τσακαλώτο, ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών υπογράμμισε την αναγκαιότητα απρόσκοπτης προώθησης και πλήρους εφαρμογής της συμφωνίας, καθώς οι περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες διαμηνύουν ότι προϋπόθεση για να εξεταστεί το «επόμενο βήμα» είναι να μην επαναληφθούν οι καθυστερήσεις και οι παλινδρομήσεις του παρελθόντος, και να υλοποιηθούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θεωρούνται από όλους, Ευρωπαίους και Αμερικανούς, ως το απαραίτητο θεμέλιο για να οικοδομηθεί η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Οι πιέσεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ αντανακλούν και τις αναλύσεις που δημοσιεύονται τις τελευταίες εβδομάδες από τα εγκυρότερα ιδρύματα της Ουάσιγκτον, που υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα του συνδυασμού ελάφρυνσης χρέους και υλοποίησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων από την κυβέρνηση Τσίπρα. Ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών, Τζακ Λιου, έσπευσε στην Ευρώπη και συναντήθηκε τις προηγούμενες ημέρες με Σόιμπλε, Σαπέν, Ντράγκι. AFP

20 20-ELLADA_Master_cy 18/07/15 00:12 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Κυριακή 19 Ιουλίου 2015 Διαπραγμάτευση σε ρευστό πολιτικό πεδίο Πρώτος στόχος για το Μαξίμου, να ψηφιστούν τουλάχιστον από 120 βουλευτές της συγκυβέρνησης τα προαπαιτούμενα την Τετάρτη Των Κ.Π. ΠΑΠΑΔΙΟΧΟΥ Β. ΖΗΡΑ Σε ένα άκρως ρευστό πολιτικό πεδίο, που μπορεί να οδηγήσει σε εκλογές εντός του φθινοπώρου, ή το αργότερο τον Ιούνιο του 2016, καλείται να διαπραγματευτεί τη νέα δανειακή σύμβαση-μνημόνιο, ο πρωθυπουργός κ. Αλ. Τσίπρας μετά την ντε φάκτο διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, λόγω της ηχηρής διαφοροποίησης της Αριστερής Πλατφόρμας. Ο κ. Τσίπρας, ήδη από την περασμένη Πέμπτη, διαχώρισε τη θέση του από τον κ. Π. Λαφαζάνη και τους 32, αναγνωρίζοντας πως, επί της ουσίας, ηγείται κυβέρνησης μειοψηφίας, η οποία είναι σε θέση να νομοθετεί τουλάχιστον τα προαπαιτούμενα μέτρα μόνο υπό την αίρεση της στήριξης από Ν.Δ., Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ, που πάντως έχουν δεσμευθεί ότι θα στηρίξουν εμπράκτως την προσπάθεια παραμονής της χώρας εντός Ευρωζώνης για όσο απαιτηθεί, χωρίς να θέτουν όρους και χρονοδιαγράμματα. Ο πρωθυπουργός διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι οι όποιες πολιτικές πρωτοβουλίες αναλάβει αναφορικά με τον χρόνο των εκλογών θα έχουν ως ορόσημο την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους για τη νέα δανειακή σύμβαση, η οποία θα διαρκέσει, με βάση τη συμφωνία των Βρυξελλών, κατ ελάχιστον έναν μήνα. Ομως, νωρίτερα, ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να περάσει έναν ακόμη μεγάλο «κάβο» εντός της Βουλής: την ψηφοφορία της Τετάρτης, με το δεύτερο κύμα προαπαιτούμενων, που θα περιλαμβάνει «επικίνδυνες» πολιτικά διατάξεις, για τους αγρότες, αλλά και μέσω του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Πρώτος στόχος, ως εκ τούτου, του Μεγάρου Μαξίμου είναι οι θετικές ψήφοι από ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ. να υπερβούν το πολιτικό και ηθικό όριο των 120 ψήφων στην επικείμενη ψηφοφορία, το οποίο θεωρείται το ελάχιστο για την έγκριση νομοσχεδίων και την επιβεβαίωση εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν πρέπει να αποκλειστεί ακόμη και το ενδεχόμενο συγκρότησης κυβέρνησης ειδικού σκοπού, με άλλο πρόσωπο ως πρωθυπουργό. Πάντως, εάν ο κ. Τσίπρας υπερβεί τον σκόπελο της Τετάρτης, θα είναι σε θέση να οριστικοποιήσει τον πολιτικό του σχεδιασμό, επιλέγοντας, όπως προαναφέρθηκε, ο ίδιος μεταξύ δύο εναλλακτικών προτάσεων για τον χρόνο προσφυγής στις κάλπες. Εξάλλου, η Ν.Δ. αλλά και το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ έχουν καταστήσει σαφές πως είναι δική του ευθύνη να ολοκληρώσει και να υλοποιήσει τη συμφωνία με τους εταίρους, και, στο ορατό τουλάχιστον μέλλον, δεν εξετάζουν «επιθετικές» πολιτικές κινήσεις, όπως η κατάθεση πρότασης μομφής. Οι δύο εκδοχές Το πρώτο και επικρατέστερο σενάριο τοποθετεί τις εκλογές το φθινόπωρο, αφού θα έχει ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση εφαρμογής του νέου προγράμματος από την τρόικα και θα έχει ξεκινήσει η συζήτηση για ελάφρυνση του χρέους. Ο κ. Αλ. Τσίπρας θα διεκδικήσει την ανανέωση της λαϊκής εντολής, χωρίς, βεβαίως, την Αριστερή Πλατφόρμα. Μάλιστα, πληροφορίες αναφέρουν πως ο πρωθυπουργός έχει αποφασίσει να εκκαθαρίσει το εσωκομματικό τοπίο άμεσα, δηλαδή αμέσως μετά την ψήφιση του δεύτερου σκέλους των προαπαιτούμενων, την προσεχή Τετάρτη. Οι εισηγητές της συγκεκριμένης «φόρμουλας» σημειώνουν πως ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να κριθεί στις κάλπες <<<<<< Η ανησυχία των Βρυξελλών για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών το φθινόπωρο και τις επιπλοκές που θα προκαλέσουν, ποιες είναι οι εναλλακτικές προτάσεις προς τον πρωθυπουργό. πριν υλοποιήσει τον κύριο όγκο της συμφωνίας, καθώς εξελέγη πρωθυπουργός με εντελώς διαφορετική εντολή, στην αναμέτρηση της 25ης Ιανουαρίου. Μειοψηφική μεταξύ των υποστηρικτών του πρωθυπουργού είναι η άποψη πως οι εκλογές μπορούν να καθυστερήσουν ακόμη και μέχρι τον Ιούνιο, υπό την αίρεση, βεβαίως, ότι θα υπάρξει συναίνεση της αντιπολίτευσης, που εκ των πραγμάτων κρατάει, σε μεγάλο βαθμό πλέον, τα κλειδιά παραμονής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. στην εξουσία. Οσοι αντιτίθενται στην προοπτική εκλογών το φθινόπωρο επικαλούνται την ανάγκη της κατ ελάχιστον σταθεροποίησης της οικονομίας μετά το διπλό σοκ των capital controls και των επερχόμενων υφεσιακών μέτρων. Επίσης, επισημαίνουν πως θα δοθεί στον κ. Τσίπρα ο χρόνος να περάσει το τεστ της κυβερνησιμότητας, καθώς από τις εκλογές μέχρι και τα τέλη Αυγούστου, τουλάχιστον, όλη η προσοχή του ήταν και θα είναι στραμμένη στη διαπραγμάτευση. Σημειώνεται, τέλος, ότι η εν εξελίξει «στροφή» του πρωθυπουργού στον ρεαλισμό και η υιοθέτηση του προτάγματος παραμονής στην Ευρωζώνη εξασθενεί τα σενάρια περί δημιουργίας ευρωπαϊκού μετώπου στις επόμενες εκλογές, όποτε και εάν τελικώς πραγματοποιηθούν. Το χρονοδιάγραμμα Το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών το φθινόπωρο προκαλεί ανησυχία στις Βρυξέλλες, εξαιτίας των επιπλοκών που θα μπορούσε να προκαλέσει. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που έχει συμφωνηθεί, οι διαπραγματεύσεις για το νέο Μνημόνιο πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί το αργότερο έως τα μέσα Αυγούστου, ώστε να εγκριθεί το νέο δάνειο από το ελληνικό και τα άλλα κοινοβούλια των κρατών-μελών και να καταβληθεί η πρώτη δόση έως τις 20 Αυγούστου για να πληρωθεί στην ΕΚΤ ομόλογο 3,2 δισ. ευρώ. Τυχόν αθέτηση πληρωμής στην ΕΚΤ θα έχει τεράστιες συνέπειες. Οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης συναντούν ισχυρές αντιδράσεις στα κοινοβούλια και την κοινή γνώμη τους, στην προσπάθεια να πείσουν την έγκριση ενός τρίτου δανείου προς την Ελλάδα. Το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας επαναλαμβάνει συνεχώς πως διαφωνεί με τη συμφωνία που προ ημερών αποδέχθηκε δυσχεραίνει το έργο τους. Αν, επιπλέον, διαφανεί ότι η Ελλάδα δύο μήνες μετά την έγκριση του δανείου θα εισέλθει και πάλι σε κατάσταση πολιτικής αβεβαιότητας, αυξάνοντας τις πιθανότητες να μην υλοποιηθεί το Μνημόνιο, τότε οι αντιδράσεις στα κράτη-μέλη θα ενισχυθούν. Το σκηνικό θα θυμίζει το 2012, όταν πολλοί από τους εταίρους ζητούσαν να υπογράψει και ο κ. Σαμαράς το Μνημόνιο που είχε συμφωνήσει ο κ. Παπαδήμος. Με τη διαφορά ότι τώρα η αναξιοπιστία της χώρας είναι απόλυτη, και οι υποστηρικτές του Grexit πολύ περισσότεροι. Σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, το ενδεχόμενο ενός νέου κύκλου πολιτικής αβεβαιότητας τον Οκτώβριο θα μπορούσε ακόμη και να μπλοκάρει τη συμφωνία για το δάνειο αν η Αθήνα δεν δώσει επαρκείς εγγυήσεις για την εφαρμογή του Μνημονίου. Το βέβαιο είναι πως δεν θα επιτρέψει την έναρξη των συζητήσεων για την ελάφρυνση του χρέους. Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης προβλέπει ότι οι συζητήσεις για το χρέος θα ξεκινήσουν αμέσως μετά την πρώτη επιτυχή αξιολόγηση υλοποίησης του Μνημονίου από την τρόικα, η οποία εκτιμάται ότι θα γίνει το νωρίτερο τον Οκτώβριο. Εάν η Ελλάδα έχει εμπλακεί ή ετοιμάζεται να εμπλακεί σε μια προεκλογική αντιπαράθεση, οι πιθανότητες εφαρμογής των μέτρων του Μνημονίου είναι μηδενικές. «Εμφύλιος» Mεγάρου Μαξίμου - ΣΥΡΙΖΑ Ανασχηματισμός με ορίζοντα εκλογών Του ΣΩΤΗΡΗ ΣΙΔΕΡΗ Στην πολύωρη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε υπό τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου την περασμένη Πέμπτη το βράδυ, με τη συμμετοχή πολλών συνεργατών του, ο κ. Αλέξης Τσίπρας φέρεται να πήρε την απόφαση να κινηθεί μετωπικά κατά των διαφωνούντων, αλλά και να δρομολογήσει ο ίδιος τις διαδικασίες, με στόχο να διατηρήσει την κυριαρχία του στον κομματικό μηχανισμό και την κοινωνία. Παράλληλος στόχος του κ. Τσίπρα είναι να προσδώσει πλέον νέα ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, όπως αναφέρουν κομματικές πηγές, θα διατηρεί τα αριστερά χαρακτηριστικά του, αλλά θα διαχωρίζεται εμφανώς από την Αριστερή Πλατφόρμα. Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες κομματικές πηγές, ο κ. Τσίπρας θα επιδιώξει να κινηθεί από το τέλος αυτής της εβδομάδας, με τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο πρωθυπουργός θα επιδιώξει να μεταφέρει κατ ευθείαν τις διαδικασίες στο Διαρκές Συνέδριο, το οποίο μπορεί να συγκληθεί άμεσα, δηλαδή το πρωί να συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή και το απόγευμα να αρχίσει το Συνέδριο με τη σύνθεση του προηγούμενου, όπου εκτιμά ότι διαθέτει την πλειοψηφία. Πώς συγκαλείται Σύμφωνα με το άρθρο 16 του Καταστατικού του ΣΥΡΙΖΑ, τη σύγκληση του Διαρκούς Συνεδρίου μπορεί να ζητήσει η Κεντρική Επιτροπή, ή Οργανώσεις Μελών που αντιπροσωπεύουν το 1/4 των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, ή απευθείας το 15% των μελών του κόμματος. Τις τελευταίες ημέρες, μετά την επίτευξη της συμφωνίας και μέχρι την ψήφιση των προαπαιτούμενων, ο πρωθυπουργός και οι δυνάμεις που πρόσκεινται σε αυτόν έχαναν με ταχύτητα έδαφος. Για τον λόγο αυτό ο κ. Τσίπρας απέφυγε να πάρει μέρος σε κομματικές διαδικασίες και καθυστέρησε την ενεργοποίηση των κομματικών οργάνων για να αποτιμήσει την κατάσταση πιο ψύχραιμα. Λίγες ημέρες αργότερα, κομματικές πηγές εκτιμούν ότι η διαρροή δυνάμεων έχει σταθεροποιηθεί, και ο κ. Τσίπρας με δικές του πρωτοβουλίες στο κομματικό πεδίο και με πολιτική αντιπαράθεση με τους διαφωνούντες θα επιδιώξει την ανασυγκρότηση των δικών του δυνάμεων για να επανακτήσει την κυριαρχία του. Με αυτή την οπτική, ο πρωθυπουργός θα θελήσει να κλείσει το εσωκομματικό μέτωπο, όσο αυτό είναι εφικτό, πριν από το τέλος του καλοκαιριού, προκειμένου να μην ξεκινήσει προεκλογική εκστρατεία, αν οι εκλογές γίνουν τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, εν μέσω πολεμικής αντιπαράθεσης με την Αριστερή Πλατφόρμα. Ωστόσο, κάθε άλλο παρά θετική είναι η εικόνα στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ουσιαστικά έχει παραλύσει. Τα 109 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής επί συνόλου 201 που υπέγραψαν την κοινή δήλωση, ζητώντας την άμεση σύγκληση του οργάνου, δεν επέμειναν τελικά. Οι τάσεις προσπαθούν να αποτιμήσουν το μέγεθος του κλονισμού που έχει υποστεί ο κομματικός κορμός και να οργανώσουν την άμυνά τους στη διαφαινόμενη επιθετική τακτική του πρωθυπουργού. Το κλίμα αμηχανίας, έντασης και αναζήτησης ταυτότητας και οι κατευθύνσεις του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώθηκαν εύγλωττα στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας την Τρίτη 14 Ιουλίου, ένα 24ωρο μετά την επίτευξη της συμφωνίας στις Βρυξέλλες. Εκεί ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος είπε, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, ότι η συμφωνία δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη, ούτε πολιτικά, ούτε οικονομικά. Ο γραμματέας του κόμματος, Τάσος Κορωνάκης, εκτίμησε ότι η πορεία μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να σταματήσει με την υπογραφή της συμφωνίας, επισημαίνοντας ότι η μετάλλαξη θα ενισχύεται με την εφαρμογή των μέτρων, ενώ σημείωσε ότι η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ υποτίμησαν την υπεροπλία των αντιπάλων και πρότεινε εκλογές τον Σεπτέμβριο. Ο Πάνος Λάμπρου πρότεινε να μην κυριαρχήσει η πόλωση και να αποφευχθούν ακρότητες περί προδοτών κ.λπ., επισημαίνοντας ωστόσο ότι η ήττα δεν έχει στρατηγικά χαρακτηριστικά και ότι μπορεί να σημειωθεί ανάκαμψη, ενώ πρότεινε άμεσα να γίνει το Διαρκές Συνέδριο. Σταθερός στις θέσεις του επί μήνες, ο Ρούντι Ρινάλντι από την ΚΟΕ, οι τέσσερις βουλευτές της οποίας καταψήφισαν τα προαπαιτούμενα στη Βουλή, σημείωσε ότι είναι το χειρότερο από τα μνημόνια που θα εφαρμοστούν. Ο κ. Ρινάλντι μελετά τις επόμενες κινήσεις της ΚΟΕ, ενόψει των κομματικών διαδικασιών, και είναι πιθανό να αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αίσθηση προκάλεσε η κριτική ορισμένων μελών της Πολιτικής Γραμματείας που έκαναν λόγο για «θύλακες του καθεστώτος στου Μαξίμου», αναφερόμενοι στους κυρίους Σαγιά, Χουλιαράκη, ενώ κριτική δέχθηκε και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης. Χαρακτήρα «μπαλώματος» των κενών που προκλήθηκαν από την άρνηση των προερχόμενων από την Αριστερή Πλατφόρμα υπουργών να υπερψηφίσουν τα προαπαιτούμενα της συμφωνίας με τους εταίρους και διατήρησης των ισορροπιών στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με τον κυβερνητικό εταίρο κ. Πάνο Καμμένο, έχει ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, που ανακοινώθηκε το βράδυ της Παρασκευής. Το τελικό σχήμα, όπως διαμορφώθηκε, αφορά ουσιαστικά τις αντικαταστάσεις των κ. Π. Λαφαζάνη, Δ. Στρατούλη και Κ. Ησυχου, οι οποίοι καταψήφισαν τα μέτρα, του κυβερνητικού εκπροσώπου Γαβριήλ Σακελλαρίδη, που είχε εκφράσει την επιθυμία να αλλάξει αντικείμενο, αλλά η απομάκρυνσή του από την κυβέρνηση θεωρείται υποβάθμιση, και την πλήρωση των κενών που άφησαν η κ. Νάντια Βαλαβάνη και ο κ. Νίκος Χουντής, που παραιτήθηκαν πρόσφατα, και ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος με τη μετακίνησή του στο υπουργείο Οικονομικών. Ο κ. Τσίπρας δεν υλοποίησε, τελικά, το δεύτερο σχέδιο που υπήρχε στο τραπέζι και συζητούσε με συνεργάτες του, αυτό του σχηματισμού κυβέρνησης μακράς πνοής, η οποία θα ενσωμάτωνε στις τάξεις της και αρκετά εξωκοινοβουλευτικά στελέχη και θα είχε ως στόχο τη σε βάθος χρόνου υλοποίηση του δύσκολου προγράμματος που συνεπάγεται η επίτευξη συμφωνίας με τους εταίρους. Το σχήμα που επέλεξε δείχνει ότι το σενάριο εκλογών σύντομα παραμένει στις σκέψεις του. Πάντως, με τον ανασχηματισμό ο κ. Τσίπρας έστειλε σαφές μήνυμα σύγκρουσης προς την εσωκομματική αντιπολίτευση, παύοντας τους τρεις προερχόμενους από την Πλατφόρμα υπουργούς. Ο κ. Λαφαζάνης είχε προσδώσει και εκείνος χαρακτηριστικά σύγκρουσης στην εν λόγω διαδικασία, καθώς είχε δηλώσει ξεκάθαρα ότι δεν ήταν στις προθέσεις του να παραιτηθεί, εκτός και αν του το ζητούσε ο πρωθυπουργός. Το έτερο μήνυμα που έστειλε ο κ. Τσίπρας στην εσωκομματική αντιπολίτευση ήταν η υπουργοποίηση του κ. Γιάννη Αμανατίδη, ο οποίος, αν και συνδέεται με την Πλατφόρμα, υπερψήφισε τα μέτρα. Η αντικατάσταση των διαφωνούντων υπουργών είχε καταστεί μονόδρομος για τον πρωθυπουργό, όχι μόνο ως μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, αλλά και διότι θα ετίθετο, σε αντίθετη περίπτωση, θέμα αξιοπιστίας της κυβερνητικής δέσμευσης να νομοθετηθούν αλλά και να υλοποιηθούν τα μέτρα. ΔΩΡΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ