ΟΙ ΜΝΗΜΔ ΜΟΤ Δ ΔΡΓΑ ΛΑΊ ΚΗ ΣΔΥΝΗ Τπό Αλαζηαζίνπ Κνινθνηξώλε. MY MEMORIES INTO ARTS/FOLKLORE By Anastasios Kolokotronis

Transcript

1 PERIOD L` The following is a separate art book of mine and represents a period of five years dedicated making miniature replicas and paintings Some pictures in the following section may have been appeared before and some poems I have written are about my village and are not translatable (my apology) ΟΙ ΜΝΗΜΔ ΜΟΤ Δ ΔΡΓΑ ΛΑΊ ΚΗ ΣΔΥΝΗ Τπό Αλαζηαζίνπ Κνινθνηξώλε MY MEMORIES INTO ARTS/FOLKLORE By Anastasios Kolokotronis Απνλνκή βξαβείνπ γηα ηε ζπκβνιή ζην πνιππνιηηηζκό ηεο Βηθηόξηα ζε έξγα ιατθήο ηέρλεο παξά ηνπ εληηκόηαηνπ πξσζππνπξγνύ ηηβ Μπξαθο ζηηο 2/ Award for Service Delivery to Multicultural Victoria- Arts/Folklore by the Premier of Victoria the Hon. Steve Bracks Fr. Dec 2/2005 Melbourne 2008 Πξνιεγόκελα-Preface

2 Η ηέρλε ηεο δσγξαθηθήο θαη ηεο ρεηξνηερλίαο κνπ άξεζε αθόκα από ηα παηδηθά κνπ ρξόληα. Δπεηδή νη γνλείο κνπ δελ είραλ ηελ νηθνλνκηθή ηνπο άλεζε λα κνπ αγνξάδνπλ παηρληδάθηα ηα έθαλα γηα κέλα ν ίδηνο κε όηη πιηθά έβξηζθα αιιά έθαλα θαη γηα ηνπο θίινπο κνπ πνπ παίδακε καδί. I loved painting and handcraft work since I was a young boy. Because my parents couldn t afford to buy me ready made toys I was making them for myself from any scrap material I could find, also I would make some for my friends when they couldn t make themselves to play with ηαλ πήγα ζηελ Ακεξηθαληθή Γεσξγηθή ρνιή, ακέζσο κεηά ηελ γεξκαληθή θαηνρή, ε ακεξηθαλίδα θαζεγήηξηα ησλ θαιώλ ηερλώλ Marion E Miller πξόζεμε εκέλα θαη ηνλ ζπκκαζεηή κνπ Νίθν Υαηδεκάξθν όηη είρακε ζέιεζε θαη ιίγν ηαιέλην θαη καο έπαηξλε κεηά ηηο ζρνιηθέο ώξεο γηα ηδηαίηεξα καζήκαηα δσγξαθηθήο. After the end of the 2 nd World War I went to the American Farm School to study agriculture, the art teacher Miss Marion E Miller observed that my fellow student Nikos Hadjimarkos and I had some talent of artistic ability and willing to learn, therefore she encouraged us to attend some after hour classes to teach us the painting techniques Η εθπαίδεπζή ζηε γεσπνλία θαη γεσξγνηερληθή εθηόο από ηα ζεσξεηηθά καζήκαηα θάλακε γηα αξθεηέο ώξεο ρξήζε ησλ ρεξηώλ καο ζε δηάθνξεο πξαθηηθέο δνπιεηέο πνπ ζρεηηδόληνπζαλ κε ηελ γεσξγία, θηελνηξνθία, θεπνπξηθή, πηελνηξνθία, επηζθεπέο κεραλεκάησλ θαη ειεθηξηθώλ εηδώλ θαη πνιιά άιια πνπ κνπ έδσζαλ ηελ επθαηξία λα κάζσ αξθεηά πξάγκαηα πνπ θάλεθαλ ρξήζηκα ζε όιε κνπ ηελ δσή θαη γηα ηα νπνία είκαη πνιύ επγλώκνλ My training in agriculture apart from having had half a day theory in the classroom I had to learn to use my hands properly to learn the practical part of the course, farming, gardening, husbandry, dairy, poultry etc, also machinery and electrical repairs and various other things which they became very useful in my life in later years with great appreciation σο καζεηήο ζηελ Ακεξηθαληθή Γεσξγηθή ρνιή ηεο Θεζζαινλίθεο This is the American Farm School of Thessaloniki in Greece

3 Σάζνο Κνινθνηξώλεο Tasos Kolokotronis Οη κλήκεο κνπ ζε έξγα ιατθήο ηέρλεο My memories into Arts /Folklore Μηθξέο ηζηνξηθέο πεξίνδνη Sort historical periods Γελλήζεθα ζηε Θεζζαινλίθε ην 1929 θαη κεγάισζα ζην παξαθείκελν ρσξηό Νέα Μαγλεζία Οη θάηνηθνη ηνπ ήηαλ πξόζθπγεο πνπ είραλ έξζεη ην 1922 από ηε Μαγλεζία ηεο κύξλεο ηεο Μηθξάο Αζίαο πνπ ζηελ πιεηνςεθία ηνπο ήηαλ γεσξγνί θαη θεπνπξνί I ve born in Thessaloniki in 1929 and grew up at the nearby village of Nea Magnesia. The inhabitants were refugees from the area of ancient city of Magnesia (Manisa) who ve been uprooted by force after the disastrous war in 1922 by the Turks. Most of them were farmers and market gardeners. Η εγθαηάζηαζή θαη ε πξνζαξκνγή ηνπο ζηελ λέα ηνπο παηξίδα κε δηαθνξεηηθό γισζζηθό ηδίσκα ήζε θαη έζηκα θαη ζε πεξηνρή αλαμηνπνίεηε αθαιιηέξγεηε θαη ζρεδόλ αθαηνίθεηε ήηαλ απηό πνπ ζπλαληήζαλε ηα πξώηα ηέζζεξα ρξόληα θαη ήηαλ ηξαπκαηηθή θαη ε θαηνίθεζε ηνπο ζε ζθελέο ήηαλ αθόξεηε. The establishment and adaptation in their new country with a different linguistic idiom and cultural background and in an area undeveloped, uncultivated and almost barren was what they faced the first four years and it was very traumatic living in tents for that long years was utmost unbearable ηαλ όκσο ην θξάηνο ην 1925 άξρηζε λα αλνηθνδνκεί ζπίηηα, ζηάβινπο, δξόκνπο. θαη λα ηνπ ρνξεγεί ηεκάρηα γεο γηα θαιιηέξγεηα κε θάπνηα πξνζθπγηθή απνδεκίσζε άξρηζαλ όινη κε δήιν θαη όξεμε λα μερεξζώλνπλ ηα άγνλα θαη βαιηώδε εδάθε θαη λα ηα κεηαηξέπνπλ ζε πξνζνδνθόξνπο ιαραλόθεπνπο θαη λα θηίδνπλ λέεο παηξίδεο από ην κεδέλ γη απηνύο θαη ηα παηδηά ηνπο.. When, finally the government in 1922 began to build houses, stables, roads and compensated them with some cash they began with great zeal and enthusiasm transforming the barren and marshy land into an income bearing gardens and farms. This was the beginning of building a new life in a new country. Καζώο κεγάισλα κάζαηλα θαη κηινύζα δύν γιώζζεο,ηα ειιεληθά θαη ηα ηνπξθηθά θαη ην πεξηβάιινλ ήηαλε κέζα ζε έλα πνιπζύρλαζην θαθελείν από πξόζθπγεο πξνεξρόκελνη από δηάθνξα κέξε ηεο Μηθξάο Αζίαο κε δηαθνξεηηθά ήζε θαη έζηκα θαη δηαιέθηνπο.

4 As I was growing up, I was learning to talk two languages, the Greek and Turkish and the surrounding of my upbringing was in the coffee house which was the gathering place for the refugees all with cultural differences and various spoken dialects. Η θαζεκεξηλή κνπ ζπλαλαζηξνθή κε ηνπο αλζξώπνπ απηνύο κνπ έδηλε ηελ επθαηξία λα αθνύσ θαη λα καζαίλσ δηάθνξεο ηζηνξίεο, γεληθά, γηα ηε δσή ηνπο, ηηο παηξίδεο ηνπο θαη γηα ηηο πεξηπέηεηεο ηνπο κε ηε πξνζθπγηά θαη γηα ηελ θαζεκεξηλή δσή ηνπο. Γη απηό ην θαθελείν ήηαλ θαη κία πεγή κάζεζεο γηα κέλα. My everyday association with those people gave me the opportunity to listen and learn all sorts of stories in general and also about their personal lives their places and their adventures and experiences about being refugees and also about their everyday life. Therefore the coffee shop for me was a source of learning 1950 Γεθέκβξηνο. Μία παξέα πξνζθύγωλ θάζνληαη ζηε ιηαθάδα ζην δπηηθό κέξνο ηνπ θαθελείνπ καο κε ηνλ παηέξα κνπ δεμηά. Σηε κέζε είλαη ε κεηέξα κνπ κε ηελ αδειθή κνπ December A group of refugees enjoy the winders sun at the west side of my dad s coffee house. On right is my father and in the middle my mother and sister. ΣΟ ΥΩΡΙΟ ΜΟΤ Ο ηόπνο πνπ γελλήζεθα, ε Νέα Μαγλεζία Ήηαλ ρσξηό παξάδεηζνο κ όιε ηε ζεκαζία Σν θηίζαλ γηα ηνπο πξόζθπγεο απ ηε Μηθξά Αζία Ήηαλ απηνί πνπ γιίησζαλ ησλ Σνύξθσλ ηε καλία

5 Γηα ρξόληα ππνθέξαλε κα κε ζθιεξή δνπιεηά Ληβάδηα μερεξζώζαλε γπλαίθεο θαη παηδηά Από ην κεδέλ αξρίζαλε λνηθνθπξηά αλνίμαλ Παηδηά θη εγγόληα απέθηεζαλ ηνλ πόλν ηνπο ηνλ πλίμαλ ινη καδί δνπιεύαλε κε δήιν θαη κεξάθη Σξώγαλ θξέζθα ιαραληθά πίλαλ πεγήο λεξάθη Ο ηόπνο ήηαλ έθνξνο θη όινη θαιιηεξγνύζαλ Ωξαία δαξδαβαηηθά ζηελ αγνξά πνπινύζαλ Δίραλε θάξα θη άινγα κνζράξηα θη αγειάδεο Μ αγάπε θξόληηδαλ γη απηά ήηαλ ζ όια πξνζηάηεο Σν βξάδπ κεηά ηε δνπιεηά γύξηδαλ ζην ζπηηάθη ηνλ θαθελέ θαηέιεγαλ γηα νύδν θαη θξαζάθη Ο θαθελέο ηνπ Πξόδξνκνπ πνπ ήηαλ ζα Βνπιή Πίλαλε θνπβεληηάδαλε πέξλα θαη ζπκβνπιή Αξγά πξηλ απ ηηο δώδεθα θεύγαλ λα μαπνζηάζνπλ Σελ άιιε κέξα απ ηελ αξρή δνπιεηά μαλά λα πηάζνπλ Σηο Κπξηαθέο δε μέρλαγαλ λα παλ ζηελ εθθιεζηά Μηα πξνζεπρή λα θάλνπλ λάρνπλ θαιή ζνδηά Καιά ηα ρξόληα πέξλαγαλ κέρξη θαη ην ζαξάληα Μα ζηηο 28 η Οθηώβξε ήξζαλ ζηξαβά ηα πάληα Σνλ πόιεκν καο θήξπμαλ μάθλνπ νη Ιηαινί Κ νη κήλεο πνπ αθνινύζεζαλ δελ ήηαλε θαινί Έμη κήλεο δε πέξαζαλ ήξζαλε νη Ναδί Σε ρώξα καο ζθιάβσζαλ θαη ην ιαό καδί Σέζζεξα ρξόληα θαηνρή πείλα θαη δπζηπρία ινη ηνπο πνιεκήζακε κε πείζκα θαη καλία Ήξζε θαηξόο πνπ ηέιεησζε ε δόιηα θαηνρή ινη ιέγαλ αλέηεηιε κηα λέα επνρή Γελ πέξαζε πνιύο θαηξόο θαη γηα κηθξή αηηία Αιιεινζθνησζήθακε γηα κηα πεληαεηία ινο ν θόζκνο ζάιεγε..«οη έιιελεο νη βιάθεο Φαγώλνληαη ζαλ ηα ζθπιηά, είλαη όινη καιάθεο» ηαλ πηα θαηαιάβακε δελ ήκαζηαλ εληάμεη Μπήθαλ ζηε κέζε νη δπλαηνί καο έβαιαλ ζε ηάμε Μεηά απηό ην παηεξηί πνπ είρε αίζην ηέινο Κάπνηα ραξά πηα έλνησζε ν λένο θαη ν γέξνο ινη ξίρηεθαλ ζηε δνπιεηά θαη άιινη θεύγαλ έμσ Σε μεληηηά πξνηίκεζα κνλά δπγά λα παίμσ Η ρώξα πνπ ζα πήγαηλα ήηαλ ε Βξαδηιία Μα ε ηύρε έηζη ηόθεξε λαξζώ ζηε Απζηξαιία Γνμάδσ πάληα ην ζεό πνύ ήξζα ζ απηή ηε ρώξα

6 Μνπ έδσζε όηη ήζεια κέρξη απηή ηελ ώξα Τγεία νηθνγέλεηα δπν θόξεο εμ εγγόληα Σξία δε θνξηηζόπνπια πνπ είλ ηα δηζεγγόληα Υώξα επινγεκέλε λάλαη θαιά αηώληα Σάζνο Κνινθνηξώλεο 2000 θίηζν. Γεμηά ηνπ θαθελείνπ ηνπ παηέξα κνπ κε ηε κεγάιε απιή κπξνζηά κε ηηο δύν ζηδεξνδξνκηθέο γξακκέο θαη ηελ εζληθή νδό κε ην ζπίηη από ην πίζσ κέξνο. Αξηζηεξά είλαη ην παληνπσιείν ηεο θπξ Αλαζηαζίαο Ισαλλίδνπ Left the Grocery shop of Mrs. Anastasia Ioannidou and on the right my fathers coffee shop and house, next to railways and National Highway

7 Γεθέκβξηνο Φωηνγξαθία ηνπ θαθελείνπ ηεο αλαηνιηθήο πιεπξάο κε ηελ αδειθή κνπ Βαζηιηθή. Με άδεηα, θαηά ηε δηάξθεηα πνπ ππεξεηνύζα ζην Τερληθό Σώκα Σηξαηνύ. December 1950 a picture of the east side of the coffee shop, here with my sister Vasiliki. On leave during my service with the Technical Arm Forces ια απηά ηα ρξόληα ηεο παηδηθήο κνπ ειηθίαο πνπ δνύζα θαη κεγάισλα ζην λέν ρσξηό θαη κέρξη ηελ εκέξα πνπ απνθάζηζα λα κεηαλαζηεύζσ ζηελ Απζηξαιία ζαύκαδα απεξίθξαζηα ηνπο αλζξώπνπο απηνύο γηα ην κεγαιείν ηεο ςπρήο ηνπο,ηελ ππνκνλή θαη επηκνλή λα ξηδώζνπλ θαη λα δεκηνπξγήζνπλ θάηη από ην ηίπνηα. All those years of my childhood life and upbringing in the newly establish village I watched with amazement those magnificent people and the greatness of their spirit to take root and create something from nothing. Η πεξηέξγεηα κνπ ζε δηάθνξα πξάγκαηα ζαλ παηδί ήηαλ πνιιέο θνξέο εηο βάξνο κνπ ηδηαίηεξα όηαλ αςεθνύζα ηηο εληνιέο ησλ γνληώλ λα κε θεύγσ καθξηά από ην ζπίηη θαη πξν παληόο από ην θαθελείν πνπ ν παηέξαο κνπ είρε πάληα ηελ αλάγθε κνπ λα ηνλ βνεζάσ ζην καγαδί κε ην ζεξβίξηζκα ή πιύζηκν ησλ πηάησλ. My curiosity as a child on various things sometimes was against me particularly when I ignored my dad s wish not to go away from home and in particular from the shop who always needed me to help him serving the customers or washing the dishes Η καλία κνπ ήηαλ λα πεγαίλσ λα βιέπσ δηάθνξα έξγα πνπ θαηαζθεύαδαλ ζην ρσξηό. πίηηα, ζηάβινπο. θνύξλνπο πεγάδηα, καγθαλνπήγαδα, θάξα αιέηξηα, ζβάξλεο θαη άιια γεσξγηθά κεραλήκαηα. Πήγαηλα αθόκα θαη ζηε Θεζζαινλίθε θαη έβιεπα ηνπο ηερλίηεο. Persistently I would go to watch various projects that were taking place in the village, like. Houses, stables, bread baking ovens, wells, water pumping machines, ploughs and other farming equipments. Even I would go to Thessaloniki to watch some craftsmen πνπ θαηαζθεύαδαλ αινγόθαξα δηαθόξσλ εηδώλ, ζάγκαηα, είδε ζηδεξηθώλ θαη ηνπο κεραληθνύο ζηα ζπλεξγεία απηνθηλήησλ πνπ ηα πεξηζζόηεξα ήηαλ ππαίζξηα ηόηε building all sort of horse carts, packsaddles, iron works, also I would stare at the mechanics doing repairs on cars which in those days garages were operating outdoors. ηελ Διιάδα ηόζν ηα πξνπνιεκηθά ρξόληα όζν θαη ηα κεηαπνιεκηθά ήηαλ δύζθνια γηα ηα νπνία έρσ γξάςεη ρσξηζηά γηα ηελ θάζε επνρή, όπσο επίζεο θαη γηα ηε πεληαεηή κνπ ζηξαηησηηθή ζεηεία σο εζεινληήο πνπ εληάρηεθα ην 1948 γηα λα απνθηήζσ ηελ εηδηθόηεηα ηνπ κεραληθνύ απηνθηλήησλ. Απνιύζεθα δε ην 1953 θαη ην 1954 απνθάζηζα λα κεηαλαζηεύζσ ζηελ Απζηξαιία γηα έλα θαιιίηεξν κέιινλ. In Greece the pro war years and also the years after the war were difficult for which I have written separately for each era as well as for my time in the Army as a volunteer for five years to be trained as a motor mechanic. I ve resigned in 1953 and in 1954 I ve decided to migrate to Australia for a better future.

8 The ship CYRENIA After in operation in two World wars and 40 years old she was commissioned to carry migrants mostly from Greece Build in England in 1911 for NZ under the name MAUNGANUI served in both WW as a merchant and as a hospital ship and later sold to Greek shipping interest and renamed to ΚΤΡΗΝΔΙΑ and started carrying migrants to Australia until 1956 and then sold for scrap. This was the ship I sailed with from Piraeus on and arrived in Sydney on 25 of December 1954 and transferred to the migrant training camp of GRETA, NSW. Γεθ ζην θαηάζηξσκα ηνπ πινίνπ ΚΤΡΗΝΔΙΑ κε ηνπο θίινπο κνπ αξηζηεξά ν Σάζνο Καβαιηώηεο ζην θέληξν εγώ, θαη δεμηά ν Λάδαξνο Σύξεο Dec.1954 on the deck of the ship CYRENIA with my friends from left Tasos Kavaliotis, I am in the middle and Lazaros Tyris on the right

9 Δλώ ηαμίδεπα γηα έλα άγλσζην κέξνο κε εμαζθαιηζκέλε δνπιεηά ζηέγε θαη θαγεηό κε ην πινίν πνπ είρε πνιιέο αλέζεηο, ζπκόκνπλ ηηο ηζηνξίεο πνπ άθνπα από ηνπο γνλείο θαη ζπκπνιίηεο κνπ όηαλ απηνί θεύγαλε κε ηα πινία από ηε κύξλε ζαλ πξόζθπγεο γηα λα γιηηώζνπλ ηε ζθαγή από ηε καλία ησλ Σνύξθσλ. While on board traveling to an unknown country but with a secure job meals and accommodation and with a ship offering comfort to all I remembered the horrible stories I d heard from my parents and fellow citizens about their forceful departure from Smyrna to escape from being slaughtered by the frenzy Turkish mobs Η άθημε κνπ ζηελ Απζηξαιία θαη ε πξνζαξκνγή ζηε θαηλνύξηα παηξίδα δελ ήηαλ εύθνιε αιιά νύηε θαη δπζθνιεύηεθα λα πξνζαξκνζηώ δηόηη ήμεξα αξθεηά θαιά ηα αγγιηθά, λα γξάθσ θαη λα δηαβάδσ πνπ ηα είρα κάζεη όηαλ ζπνύδαδα ζηελ Ακεξηθαληθή Γεσξγηθή ρνιή Θεζζαινλίθεο Δπίζεο εθηόο πνπ ήκνπλ ηθαλόο λα θάλσ γεσξγηθέο θαη εξγαηηθέο δνπιεηέο ήκνπλ θαη εηδηθεπκέλνο κεραληθόο απηνθηλήησλ. My arrival in Australia and the adaptation to my new country wasn t easy neither hard for me. I was privileged ην speak, read and write some English I ve had learned when I was studying at the American Farm School of Thessaloniki. Also, apart from being able to do any farming or laborers job I was a qualified motor mechanic. Σν μεθίλεκα ηεο δσήο κνπ ζηελ Απζηξαιία (πεξηιεπηηθά) Starting my life in Australia (in short) Μεηά από κία πεξηπέηεηα ελόο κελόο ζην Κέληξν Μεηαλάζηεπζεο ηεο Greta NSW πήξα καδί κνπ ηνπο θίινπο κνπ Λάδαξν Σύξε θαη Λεσλίδα Καξαθαηζάλε θύγακε ιαζξαία θαη ήξζακε ζηε Μειβνύξλε. Η πξώηε καο θαηνηθία ήηαλ θνληά ζην ζηαζκό Moreland ηνπ Coburg ζην ζπίηη κίαο Πνισλέδαο, δσκάηην κε πξσηλό. Απηή κεηά από κία εβδνκάδα καο έδησμε κε ην δηθαηνινγεηηθό όηη ηξώγακε πνιύ ςσκί, κηζό παθέην βνύηπξν θαη έλα βάδν καξκειάδα ην πξσί θαη θάλακε ληνπο θάζε κέξα. After an adventurous month at the Migrant Camp in Greta NSW I took with me my friends Lazaros Tyris and Leonidas Karakatsanis and came to Melbourne. Our first residence was a rented room with breakfast provided close to the railway station of Moreland in Coburg owned by a Polish lady. A week later she kicked us out because she thought we were eating too much bread and consumed excessive butter and one jar of jam every morning and had every day shower. Ακέζσο κάζακε όηη επί ηεο Sydney road θαη θνληά ζηε Moreland Road ππήξρε έλα ειιεληθό εζηηαηόξην café όπνπ πήγακε λα δεηήζνπκε βνήζεηα. Ο ηδηνθηήηεο ιεγόηαλ ηακνύιεο θαη καο έζηεηιε λα πάκε λα δνύκε ηνλ εμάδειθό ηνπ Δπζύκην ηακνύιε πνπ ήηαλ πνιύ θνληά θαη επί ηεο 20 Cozens St. Brunswick πνπ λνίθηαδε δσκάηην Soon we learned that on Sydney Road near Moreland Road there was a Greek café and went there for assistance. The owner was Mr Stamoulis and he sent us to meet his cousin Mr. Efthymios Stamoulis who lived in 20 Cozens St in Brunswick and had empty room

10 Η γλσξηκία καο κε ηνλ θπξ Δπζύκε ήηαλ πνιύ εληππσζηαθή. Με ζεξκή ππνδνρή θαη επγέλεηα αθνύ καο έδεημε ην κπξνζηηλό δσκάηην πνπ είρε καο θξάηεζε ην βξάδπ λα θακε καδί ηνπο. Δθεί γλώξηζα ηελ ζύδπγν ηνπ θπξία Μάρε θαη ηα παηδηά ηνπο πύξν, Νηθεθόξν θαη Διελίηζα Σελ άιιε κέξα καο βξήθε θαη δνπιεηά ζε παξαθείκελν εξγνζηάζην. Μαδί ηνπο έδεζα πεξίπνπ επηά κήλεο θαη έθπγα όηαλ παληξεύηεθα. Our acquaintance with Mr Thymios was quite impressive. He welcomed us with warm filings and kindness and took us around to show the front room that we would occupy and later he invited us to share with them a dinner. That is where I met his kind wife Mrs. Mahi and their children Spiro, Nikiforo and Helen. The next day he even found us a job at the nearby factory. I lived with Stamoulis family about seven months and I left when I got married. ιν ην δηάζηεκα απηό πνπ έδεζα κε ηελ νηθνγέλεηα ηακνύιε ήηαλ αλακθίβνια αμέραζηε αιιά θαη ζηα κεηέπεηηα ρξόληα είρακε θαιέο ζρέζεηο θαη ζπλεξγαζία ηδηαίηεξα κε ηνλ πύξν όηαλ είρακε ζπλεξγεία επηζθεπώλ. Αξγόηεξα δε έλα δηάζηεκα όηαλ ε νηθνγέλεηα ηνπ αείκλεζηνπ πύξνπ ηακνύιε έκελε αθόκα ζην 20 Cozens έζηειλαλ ηα παηδηά ηνπ ζην ειιεληθό ζρνιείν ηνπ Coburg όπνπ ηα δίδαζθε ειιεληθά ε ζύδπγνο κνπ. During my stay with the Stamoulis family it was undoubtedly unforgettable and the years that followed we always had good relationship and in particular with Spiro when both of us had car repairs workshops. When still at 20 Cozens St. their children attended the Co burg s Greek school where their teacher was my wife ζηελ 20 Κόδελο ζηξηη ηνπ Μπξάλζγνπηθ. αξ ν Λάδαξνο, εγώ θαη ν Λεσλίδαο opposite 20 Cozens St Brunswick. From left Lazaros, Me and Leonidas

11 oη ίδηνη κεηά από 51 ρξόληα ζπλάληεζε κπξνζηά ζηα γξαθεία ηνπ Ν. Κόζκνπ we are together again 51 years later in a reunion in front of N Kosmos offices. Η Απζηξαιία κνπ πξόζθεξε κία θαιή θαη ζπάληα επθαηξία λα απνθηήζσ κία εηδηθόηεηα κε επξύ κέιινλ θαη θαιό κηζζό πνπ ην εθηίκεζα απεξίθξαζηα. Σελ ίδηα ρξνληά, 1955, παληξεύηεθα κε ηελ λεναθηρζείζα από ηε Θεζζαινλίθε δηδαζθάιηζζα δεζπνηλίδα Υξηζηίλα Σδέγθα. ύληνκα απνθηήζακε δύν ζπγαηέξεο θαη αγνξάζακε δηθό καο ζπίηη θαη απηνθίλεην. This country has given me a good and rare opportunity to gain a qualification with a wide future and good pay which I have greatly appreciated. It was the same year in 1955 when I ve met and married the newly arrived from Greece teacher Christina Tzega, Soon we had two daughters, purchased our own house and a car Η εκέξα ηνπ γάκνπ καο ζηηο 1 ε Οθησβξίνπ 1955 ζηνλ Δπαγγειηζκό ηεο Μειβνύξλεο Our wedding day on 1 st October 1955 at Evangelismos church in Melbourne

12 1964 Ηκέξα ρνξνύ θαη δηαζθέδαζεο ζηε πίζσ απιή ηνπ ζπηηηνύ καο κα ηηο δύν θόξεο καο Time to dance and enjoyment at the backyard of our house with our two daughters ηηο αξρέο ηνπ 1955 ήξζα θαη εγθαηαζηάζεθα ζηε Μειβνύξλε δνύιεςα γηα ιίγεο κέξεο ζαλ εξγάηεο θαη ζηε ζπλέρεηα σο κεραληθόο ζηελ Αληηπξνζσπεία Απηνθηλήησλ Υόιληελ Queens Bridge Motors.Μεηά έμε κήλεο δνθίκαζα ην θόςηκν ηνπ δαραξνθάιακνπ κε απνηπρία θαη επέζηξεςα ζηε Μειβνύξλε θαη άξρηζα δνπιεηά ζηα εξγνζηάζηα θαηαζθεπήο πνιεκηθώλ αεξνπιάλσλ Commonwealth Aircraft Corporation CAC. Δθεί εθπαηδεύηεθα θαη απέθηεζα ηελ εηδηθόηεηα ηνπ κεραληθνύ θηλεηήξσλ θαη εμαξηεκάησλ. In early 1955 I came to live in Melbourne and my first job was in a plaster factory as a laborer and some days later as a motor mechanic at the Queens Bridge Motors, a largest Holden distributing company at the time. Six month later I ve decided to try my luck cutting sugar cane in Cairns where I failed and return to Melbourne for a new start at the Commonwealth Aircraft Corporation as an aircraft mechanic on engines and components.

13 January 1964 at CAC Commonwealth Aircraft Corporation (I am in front on right) Ο θ. Δ R Taggart επόπηεο γηα ηελ ζπλαξκνιόγεζε θαη δνθηκή ησλ θηλεηήξσλ Αtar ησλ Mirage κε ηνπο κεραληθνύο θηλεηήξσλ αεξνπιάλσλ, από αξηζηεξά,ηνλ Λεπηέξεο Λάην από ηελ Αίγππην ηνλ Αλαζηάζην Κνινθνηξώλε από ηελ Διιάδα θαη ηνλ Πίηεξ Μίθειηθ από ηελ Γηνπγθνζιαβία (πίζσ δεμηά). Mr. E. R. Taggart, jet engine assembly and test superintendent, checks an Atar engine for the Mirage bomber-fighter with aircraft engine mechanics from left Terry Layia from Egypt, Anastasios Kolokotronis,(myself) from Greece, and Peter Michelic from Yugoslavia back on right. Μεηά από δώδέθα ρξόληα εξγαζίαο ζηα εξγνζηάζηα αεξνπιάλσλ απνθάζηζα λα αξρίζσ δνπιεηά ζηελ αεξνπνξηθή εηαηξεία Ansett Airlines of Australia ζην αεξνδξόκην ηνπ Έζζεληνλ ζηε Μειβνύξλε πνπ ήηαλ ηόηε θαη δηεζλέο θαη θνληά ζην ζπίηη κνπ θαη κε ην πξνλόκην λα θάλσ θζελά θαη δσξεάλ ηαμίδηα εληόο θαη εθηόο ηεο ρώξαο. After twelve years service at the Aircraft Factory I decided to work with the Ansett Airlines of Australia at the Essendon Airport which was then Melbourne s only international terminal also close to me and with the privilege to travel on concessions within Australia and overseas ην εξγνζηάζην επηζθεπήο θηλεηήξσλ Ansett Airlines ζην Keilor Rd. Niddrie Δδώ έλαο θηλεηήξαο Alison γηα ηα αεξνζθάθε Electra. Οη κεραληθνί από Αξηζηεξά ν γξάθσλ κε ηνλ ζπληερλίηε Jo Baravechio θαη Charlie Farrugia 1967 At the Ansett Airlines engines workshop at Keilor Road Niddrie. Here is an Alison engine for the Electra aircraft. The mechanics working on the engine are, from left, me from Greece, Jo Baravechio from Italy and Charlie Farrugia from Malta.

14 ην ζπλεξγείν απηό επηζθεπάδακε όισλ ησλ εηδώλ κεραλέο θαη ηα εμαξηήκαηα ησλ κέρξη ην Καηόπηλ κεηαθέξζεθε ζε ζύγρξνλα εξγαζηήξηα ζην Σαιιακαξίλ. Σν παιηό εξγνζηάζην θαηεδαθίζηεθε θαη ζηε ζέζε ηνπ έγηλε θαηλνύξηα ππεξαγνξά At this workshop we repaired all types of engines and components until After that we reallocated in modern workshops at the Tullamarine Airport maintenance base. The old workshop later demolished to give way for a new shopping center Σν θαηλνύξην θαη ππεξζύγρξνλν αεξνδξόκην ζρεδηάζηεθε λα ζηεγάζεη ηηο δηεζλείο αεξνπνξηθέο γξακκέο αιιά θαη ηηο ηνπηθέο κε ππεξζύγρξνλα εξγαζηήξηα πςειήο ηερλνινγίαο θαη πξνζσπηθό θαηάιιεια εθπαηδεπκέλν The new and modern Airport designed to accommodate the international airlines as well as the local ones with workshops equipped with highly sophisticated technology and well trained staff and tradesmen.

15 1982. Δδώ είκαη ζηα εξγαζηήξηα ειεθηξνληθώλ, πδξαπιηθώλ θαη αεξνηερληθώλ εμαξηεκάησλ κε εηδίθεπζε ζηηο επηζθεπέο ησλ ζπζηεκάησλ ζπλερνύο κεηάδνζεο θίλεζεο ζε γελλήηξηεο ησλ αεξνζθαθώλ DC9, Boeing, Fokker F28 θιπ I am here in the electrical, hydraulic and pneumatic components repairs department specialized on (CSD) constant speed drives to generators of DC9, Boeing, Fokker F28 and others. Σν 1983 κε ηελ πξόνδν ηεο ηερλνινγίαο όιεο νη αεξνπνξηθέο εηαηξείεο αξρίζαλε λα ειαηηώλνπλ ην ηερληθό πξνζσπηθό θαη γηα λα κε ηνπο δηώρλνπλ πξνζθέξαλε εζεινληηθή απνρώξεζε κε αξθεηά θαιή πξνζθνξά απνδεκίσζεο ηελ νπνία δέρηεθα καδί κε άιινπο ηξεηο ρηιηάδεο. In 1983 the technological progress forced the Airlines to reduce their workforce by offering to workers voluntary retirement with very attractive payout instead of laying them off, which I accepted happily with more than three thousand other people. Αλ θαη ε δνπιεηά ήηαλ επράξηζηε, ελδηαθέξνπζα θαη απνδνηηθή ζθέθηεθα όηη θαη ν ειεύζεξνο ρξόλνο ήηαλ απαξαίηεηνο πνπ πάληα ήζεια λα ηνλ δηαζέζσ ζηα ηαμίδηα, ζηα παηδηά κνπ, ζηα εγγόληα αιιά λα αζρνιεζώ ιίγν θαη κε ηελ δσγξαθηθή θαη κε άιια έξγα ηέρλεο., ιίγν κε ηελ πνίεζε θαη ην γξάςηκν ηεο απηνβηνγξαθίαο κνπ θαη κε άιια γεγνλόηα πνπ έηπρε λα δσ θαη λα δήζσ. Although my job was pleasant, interesting, and well paid I thought I needed to be free to travel and spend some time with my daughters and grand children. Also I had in my mind to do some paintings and other kind of arts, poetry and to write my autobiography and various other stories I ve seen and experienced. Μεηά ηελ εζεινληηθή κνπ ηδηώηεπζε αζρνιήζεθα ιίγν κε ηε δσγξαθηθή θαη ηε κηθξνηερληθή ζε καθέηεο από θηίξηα, θάξα, θαη γεσξγηθά εξγαιεία ηνπ ρσξηνύ κνπ πνπ δελ ππάξρνπλ πιένλ. Δδώ θάλσ ην ηειείσκα ηεο εθθιεζίαο ηνπ Αγίνπ Αζαλαζίνπ κε ην λεθξνηαθείν ηεο κέζα ζην κηθξό θαη ζηελό εξγαζηήξηό κνπ. After my retirement from work I spent some time painting and later making small models of old buildings of interest in my village which no more exist, horse carts, agricultural

16 implements and tools. Here I am in my small and narrow workshop working on the church of Saint Athanasios of my village with the cemetery in front. Έξγα ειιεληθήο ιατθήο ηέρλεο Greek art / folklore Σα ειιεληθά έξγα ιατθήο ηέρλεο είλαη πνιιά θαη δηάθνξα θαη πξνζειθύνπλ κε πνιύ ελδηαθέξνλ ηελ πξνζνρή δηεζλώο από ηνπο αλζξώπνπο πνπ αγαπάλε ηηο ηέρλεο. Σα έξγα πνπ ζα παξνπζηάζσ ζηηο επόκελεο ζειίδεο ίζσο λα είλαη ζπάληα δηόηη αθνξνύλ εηδηθά ην ρσξηό κνπ, ηελ Νέα Μαγλεζία ηεο Θεζζαινλίθεο θαη ηεο επξύηεξεο πεξηνρήο ηνπ λνκνύ The Greek folklore arts are many in numbers and different from place to place and attract the interest of those who like and appreciate arts. The arts that I will present in the following pages perhaps are rare of its kind because they represent my village New Magnesia of Thessaloniki and the region. ια ηα έξγα ηα έρσ θάλεη από κλήκεο όπσο ηα είδα όηαλ ήκνπλ κηθξόο. Tα ζπκάκαη θαη ηα αγάπεζα από ηόηε θαη δηόηη ηα πεξηζζόηεξα από απηά δελ ππάξρνπλ πιένλ θαη έρνπλ ραζεί γηα πάληα.. Σα πιηθά δε πνπ κεηαρεηξίζηεθα ήηαλ από άρξεζηα ζαλίδηα θαη κέηαιια θαη δελ ζηνίρηζαλ θαζόινπ αιιά μόδεςα γηα ηα έξγα ρεηξνηερλίαο πεξίπνπ ηξεηο ρηιηάδεο ώξεο θαη πεξίπνπ ηξία ρξόληα θαη δελ είλαη γηα λα πνπιεζνύλ. All the handcrafts are made from memory the way I saw and remembered them when I was young and I loved them because most of them are not any longer in existence and lost for ever. The materials I ve used were from scrap timber and metals and cost me nothing except that I spent approximately three thousand hours and close to three years of work in my free time and they are not made to be sold Σα έξγα παξνπζηάζηεθαλ ζε επίζεκε ηειεηή ζηηο εγθαηαζηάζεηο ηνπ Δζληθνύ Κέληξνπ Διιεληθώλ Μειεηώλ θαη Έξεπλαο (ΔΚΔΜΔ ) ζηηο θαη ήηαλ εθεί ζε δηαξθή έθζεζε ζηνλ εηδηθό εθζεζηαθό ρώξν κέρξη ην ηέινο ηνπ 2008 νπόηε ζηακάηεζε λα ιεηηνπξγεί The handcrafts were presented in an official opening ceremony at the National Center for Hellenic Studies and Research (NCHSR) on and until the end of 2008 were on permanent display in their exhibition building when the center stopped operating Θα ήζεια λα παξνπζηάζσ ηα σξαία ζρόιηα ηνπ πεξηνδηθνύ ηνπ ΔΚΔΜΔ Newsletter «Δλεκεξσηηθό Γειηίν» πνπ εθδόζεθε ηνλ Γεθέκβξην ηνπ 2003 πνπ κε έθαλαλ ππεξήθαλν θαη ηνπο επραξηζηώ I would like to present the excellent comments made by the NCHSR National Centre of Hellenic Studies and Research of La Trobe University Newsletter in the December 2003 issue that made me proud and I wish to thank them

17 25 Μαξηίνπ 2003/25 March2003

18 Έλα κέξνο ησλ εγθαηαζηάζεσλ ηνπ ΔΚΔΜΔ ζην ρώξν ηνπ Παλεπηζηεκίνπ ΛΑ Σξνκπ One small section of the NCHSR in the La Trobe University Campus Σν παηξηθό ζπίηη θαη θαθελείν /My parents house & coffee shop Γελ ππάξρεη άλζξσπνο πνπ λα κελ είλαη ζπλαηζζεκαηηθά δεκέλνο κε ην ζπίηη θαη ην ρσξηό πνπ γελλήζεθε, κεγάισζε εθεί θαη ην ζπκάηαη. Έηζη θάζε ιεπηνκέξεηα ηνπ ηόπνπ απηνύ

19 θσηνγξαθήζεθε ζηε κλήκε κνπ θαιά γηα λα ηα θάλσ αξγόηεξα θαη ζε κηθξνγξαθίεο αιιά θαη λα ηα δσγξαθίζσ. There is no person who is not bound by sentimental feelings for the place which born raised and remembers. Thus every detail of the place and the things around embedded in my memory so to be able later to make them in small models and also to paintings ΜΑΚΔΣΑ. Απηό ήηαλ ην θαθελείν ηνπ παηέξα κνπ. Κηίζζεθε ην 1925 θαη θαηεδαθίζηεθε ην 1967.Αξηζηεξά είλαη ε δπηηθή πιεπξά θαη ε πξόζνςε ε αλαηνιηθή.ηε βόξεηα πιεπξά ήηαλ ε θαηνηθία καο Ήηαλ ην κεγαιύηεξν ηεο επνρήο εθείλεο. Σν 1940 κε ηνλ Διιελντηαιηθό πόιεκν ρξεζηκνπνηήζεθε ζαλ θέληξν επηζηξαηεύζεσο θαη επί γεξκαληθήο θαηνρήο ζην αξηζηεξό κέξνο ζηεγάζηεθε ην θνηλνηηθό γξαθείν κέρξη ην Δίρε κεγάιε απιή κε ζέα 180 ν κε κεγάια δέλδξα από αθαθίεο θαη ηέζζεξηο θιεκαηαξηέο Από ηελ δεμηά πιεπξά ήηαλ ε ζηδεξνδξνκηθέο γξακκέο Δηδνκέλεο θαη Αιεμαλδξνππόιεσο θαη ε Δζληθή νδόο Αζελώλ Δπξώπεο. MODEL this was my father s coffee house. Build in 1925 and demolished in On the left is the west side and the front is facing the east. It was the largest of that time. In 1940 and during the war between Greece and Italy the building used as mobilization center and during the German occupation the left side of the shop had been occupied as an office by the local council. The front yard was quite large with acacias trees all around and four vines. It had 180o view from the right towards the two railways, one to Yugoslavia and the other to Turkey. Also the National Highway leading to Athens and to Europe

20 ΜΑΚΔΣΑ. Απηή ήηαλ ε πιεπξά ηεο θαηνηθίαο καο πνπ είρε δύν ππλνδσκάηηα κία ζάια,θνπδίλα απνζήθε θαη ην απνρσξεηήξην έμσ. Έμσ ήηαλ επίζεο ε ζθάθε πιπζίκαηνο, ην ζρνηλί απιώκαηνο ξνύρσλ θαη ην θαδάλη γηα ην δέζηακα ηνπ λεξνύ. Σν καγείξεκα γηλόηαλ ζην ίδην κέξνο κε μύια όηαλ ην επέηξεπε ν θαηξόο. Σν θνπκάζη γηα πεξίπνπ είθνζη θόηεο ήηαλ θάησ από ην ηξαπέδη θνληά ζην θαδάλη, ην θαινθαίξη νη θόηεο θνηκόληνπζαλ επάλσ ζηα δέλδξα Σα δέληξα κπξνζηά ζηελ απιή ήηαλ αθαθίεο θαη κνπξηέο άζπξεο θαη καύξεο θαη γύξσ ζην θξάθηε ππήξραλ ηξηαληαθπιιηέο θαη άιια ινπινύδηα. Πίζσ από ηελ θνπδίλα ήηαλ ν ιαραλόθεπνο κε ιίγα νπσξνθόξα δέλδξα θαη ν θνύξλνο πνπ ςήλακε ηα ςσκηά MODEL this side of the building was a two bedrooms residential quarter with a small hall and a kitchen with storage space. The toilet was outside. The washing was done mostly outside in a wooden tub and the water heated with wood or dry tree branches in a large tank. In the same place we cooked the meals, weather permitting. The chook house for about 20 chooks was under a bench and in summer time the hens slept on the trees. The front yard trees consisted from black and white berry and acacia trees and alongside the fence mum grew roses and other flowers. Behind the kitchen there was a small plot for vegetables and some fruit trees and the bread baking oven. Η εθθιεζία ηνπ ρσξηνύ. The village church

21 ΜΑΚΔΣΑ. Η εθθιεζία ηνπ Αγίνπ Αζαλαζίνπ ηεο Νέαο Μαγλεζίαο κε ην λεθξνηαθείν ηεο. Κηίζζεθε πεξίπνπ ην 1870 θαη θαηεδαθίζηεθε ην 1970 γηα λα θηηζζεί θαηλνύξηα. Δδώ είλαη ζακκέλνη νη ληόπηνη αιιά θαη όινη ζρεδόλ νη πξόζθπγεο, γνλείο παππνύδεο, αδέιθηα θαη ζπγγελείο πνπ ήξζαλ ην MODEL the church of saint Athanasios of New Magnesia and the cemetery. Build approximately in 1870 and demolished in 1970 to give way for a new one. Here are buried the early settlers and also the refugees, my parents, grand parents, brother, sister and other relatives from Asia Minor who settle here after the 1922 war Σύληνκε ηζηνξία ηεο Νέαο Μαγλεζίαο θαη Γηαβαηά Short story of Nea Magnesia and Diavata