Τον αγωνιζόμενο λαό στοχεύει η θεωρία των άκρων Οι μαζικοί αγώνες μπορούν να νικήσουν!

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Τον αγωνιζόμενο λαό στοχεύει η θεωρία των άκρων Οι μαζικοί αγώνες μπορούν να νικήσουν!"

Transcript

1 δεκαπενθήμερη εφημερίδα του Κ.Ο. του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (μαρξιστικού-λενινιστικού) Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 χρόνος 31ος φ Τον αγωνιζόμενο λαό στοχεύει η θεωρία των άκρων Οι μαζικοί αγώνες μπορούν να νικήσουν! Κλείνουν τις μονάδες Υγείας του ΕΟΠΥΥ Καταργούν το δικαίωμα στην περίθαλψη σελ. 7 Αναστασιάδης Σαμαράς: Πρόθυμοι σε ό,τι ζητήσουν ΗΠΑ Ε.Ε. και Ισραήλ Στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου, μια γενικευμένη ανάφλεξη, με βάση την ιμπεριαλιστική επέμβαση, αποφεύχθηκε για την ώρα, ωστόσο οι ιμπεριαλιστικές κόντρες δε παύουν στιγμή. σελ Απόφαση του ΚΟ του ΚΚΕ(μ-λ) Το εγχείρημά μας δεν θα κριθεί μόνο στις διακηρύξεις και στις θέσεις (που βεβαίως έχουν μεγάλη σημασία). Θα κριθεί, επίσης, και στη δυνατότητα να συγκροτήσει ένα δυναμικό πρωτοπόρων αγωνιστών και που θα πρωτοστατήσει στην οργάνωση και τη συγκέντρωση των λαϊκών δυνάμεων. σελ Χρηματοδοτικό ή/και δημοσιονομικό είναι τελικά το «κενό» που προδιαγράφεται και αναγγέλλεται για το 2014; Δηλαδή, ο λαός και η εργατική τάξη της χώρας «χρωστάει» και άλλα «χρωστούμενα» στους ιμπεριαλιστές και στα κράτη τους που μας «δανείζουν», για να μας «σώσουν»; Ή μήπως «χρωστάει» και άλλα «χρωστούμενα» και στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο που μας ξεζουμίζουν και μας εξαθλιώνουν, για να μας «σώσουν» και αυτοί; Με αυτό το κεφαλαιώδες ερώτημα μπήκαμε στο τελευταίο τρίμηνο του χρόνου, για να μας ανακοινώσουν μέσω αυτού, όπως ήδη το έκαναν με το σχέδιο προ πολογισμού, πως η επίθεση δεν έχει τέλος. Μετράνε κιόλας δημόσια σε βάθος δεκαετιών την εξέλιξη της πολιτικής της υποδούλωσης και λεηλασίας της χώρας και της συντριβής των εργατικών-λαίκών δικαιωμάτων. Διατυμπανίζουν, δηλαδή, οι ιμπεριαλιστές και το ντόπιο κεφάλαιο πως στοχεύουν να είναι για πάντα αφέντες της χώρας, της εργατικής δύναμης, της ζωής του λαού μας και μάλιστα αφέντες αδυσώπητοι με τους δούλους τους, χωρίς δικαιώματα. Έτσι, όπως απαιτεί για τις δικές τους ανάγκες και συμφέροντα η διέξοδος από την κρίση, ώστε να επαναθεμελιώσουν «ανόθευτο» από τις εργατικές-λα κές κατακτήσεις του 20ου αιώνα το σύστημα τους συνέχεια σελ. 2 Έκτη εβδομάδα απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ σελ. 14 Βραζιλία - Απεργία των καθηγητών Ένα κίνημα διαμαρτυρίας σε εξέλιξη Σ τη βάση της πρότασης που έθεσε η ΠΑΑΣ, διαμορφώθηκε ένα δίκτυο σχημάτων και αγωνιστών στη χώρα στη βάση μιας σημαντικής πολιτικής συμφωνίας, το οποίο -παρ όλο που παρουσιάζει αρκετές καθυστερήσεις στην εμπλοκή στην ταξική-μαζική πάλη, έχει κιόλας δείξει ότι, σε πολλές περιπτώσεις, συγκεντρώνει σημαντικό κομμάτι κόσμου του αγώνα και της Αριστεράς και παρακολουθείται από ακόμα μεγαλύτερο. Στην πανελλαδική σύσκεψη της 26-27/10 θα επικυρώσουμε αυτό το βήμα, έχοντας επίγνωση ότι ταυτόχρονα ανοίγουμε μια νέα περίοδο πάλης και δοκιμασίας του εγχειρήματος. Τόσο στην αναμέτρηση αυτής της συγκρότησης με το σύστημα και τις απαιτήσεις της πάλης, όσο και στο εσωτερικό του, αναφορικά με τα πολιτικά χαρακτηριστικά και τις αντιλήψεις που θα διαμορφώνει. Η «λαοπρόβλητη» κυβέρνηση της Ντίλμα Ρουσέφ καταφεύγει όλο και πιο συχνά στην αστυνομική καταστολή, προκειμένου να τιθασεύσει τους εργαζόμενους και τη νεολαία που αντιδρούν στην υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου. Στις 15 αυτού του μήνα, με την ευκαιρία της Εθνικής Ημέρας Εκπαίδευσης, χιλιάδες καθηγητές διαδήλωσαν στους δρόμους των μεγάλων πόλεων της χώρας. σελ. 18

2 2 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 Τον αγωνιζόμενο λαό στοχεύει η θεωρία των άκρων συνέχεια από τη σελίδα 1 Ξανά το πολιτικό αδιέξοδο Αυτή είναι η πραγματική αντίθεση και η επιδίωξη, στη βάση της οποίας και έχει διαμορφωθεί και εξελίσσεται το πολιτικό ζήτημα της χώρας. Πρόκειται αναμφίβολα για μια γιγάντια επιδίωξη. Που θέλει ολόκληρη τη χώρα ειδική οικονομική ζώνη, για να της λεηλατούν κάθε πλούτο και δυνατότητα οι ιμπεριαλιστές δυνάστες, σε συνεργασία με το ντόπιο κεφάλαιο. Και για να τη χρησιμοποιούν οι Αμερικανονατοϊκοί ως ορμητήριο, βάση και γεωπολιτικό εργαλείο τους - όπως τώρα στον «άξονα» με Ισραήλ-Κύπροστα πολεμικά σχέδια και τις εξορμήσεις τους. Μια επιδίωξη που θέλει την εργατική τάξη διαλυμένη σαν τέτοια, φτηνή και ανίκανη να οργανωθεί και να αντισταθεί και το λαό σε κατάσταση μόνιμης εξαθλίωσης και σε καθεστώς κοινωνικού μεσαίωνα. Και είναι πια φανερό στον καθένα πως αυτή η γιγάντια επιδίωξη γεννά ολοένα κι άλλο «χρέος» και απαιτεί διαρκώς και άλλα μέτρα, αναπαράγοντας και βαθαίνοντας τα πολιτικά αδιέξοδα του συστήματος. Κάπως έτσι, η κυβέρνηση Σαμαρά, παρόλο που οι ψεύτικοι φίλοι του λαού της έβγαλαν από τη μέση το προηγούμενο διάστημα «επικίνδυνες» απεργίες και ενδεχόμενα λαϊκού ξεσηκωμού, παρόλο που ξετυλίγει δια των ιμπεριαλιστικών υποδείξεων και καθοδηγήσεων- επιχείρηση «συμμαζέματος» της ΧΑ και ισχυροποίησης του ρόλου της, δείχνει και πάλι να «λαχανιάζει» και να αγκομαχά, ενόψει των μεγάλων καθηκόντων που έχει αναλάβει για λογαριασμό του συστήματος. Οι γκρίνιες των διάφορων πτερύγων του βασικού κυβερνητικού κόμματος, της ΝΔ, που δεν έχουν ούτε τη μείωση λίγων λεπτών του ευρώ στο πετρέλαιο θέρμανσης για να κρυφτούν πίσω της, εκφράζουν ακριβώς την ανησυχία τους για το πώς θα πάνε στην ακόμα πιο μεγάλη επίθεση που προδιαγράφεται για το αμέσως επόμενο διάστημα, απέναντι σε ένα λαό που τον έχουν βυθίσει κιόλας στην ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση. «Κούφιες» διεργασίες Μαζί και δίπλα με τη ΝΔ αγκομαχούν, ανησυχούν και επιχειρούν «διεργασίες» και διαμορφώσεις και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις του συστήματος. Γίνεται κάθε «φιλότιμη» προσπάθεια να συσταθεί η λεγόμενη κεντροαριστερά, μιας και φαίνεται πως το ΠΑΣΟΚ καθαυτό και ότι έχει μείνει από αυτό δεν θα μπορεί να αποτελέσει βασικό πολιτικό στήριγμα του συστήματος στο όχι μακρινό μέλλον. Όμως, παρά την ενθαρρυντική φασαρία που επιχειρούν τα γνωστά συγκροτήματα για την «πρωτοβουλία των 58», τους «5 δημάρχους» και όλο το γνωστό πολιτικό προσωπικό της «εποχής Σημίτη», είναι από την αρχή φανερό πως είναι περιορισμένα τα πολιτικά και τα «υλικά» όρια τους. Πώς μπορεί η όλη αυτή προσπάθεια να εμφανιστεί στο λαό ως εναλλακτική της σημερινής κυβερνητικής λύσης, όταν το ΠΑΣΟΚ που αποτελεί το βασικό κομμάτι της αναζητούμενης «κεντροαριστερής ελιάς» είναι σήμερα ο συνεταίρος και ο συνεργάτης της κυβερνητικής επίθεσης; Και τελικά, καθώς ο «νέος άνεμος» του Ολάντ αποδείχθηκε αμιγώς ιμπεριαλιστικός και οι γερμανικές εκλογές επιβεβαίωσαν τη συνέχιση της γερμανικής επίθεσης και ενδεχομένως με την κυβερνητική συμμετοχή και των γερμανών «κεντροαριστερών» (SPD), σε ποιο ιμπεριαλιστικό κέντρο θα μπορεί να βρει «κατανόηση» για μετριασμό της επίθεσης στο λαό η «ελληνική ελιά»; Μήπως στην Ουάσιγκτον, που έχει ήδη ξεκινήσει ένταση των οικονομικοπολιτικών εκβιασμών στην Ευρώπη και έχει παραγγείλει τις γνωστές πολεμικού χαραχτήρα απαιτήσεις για τη χώρα μας, αναφορικά με το ρόλο της στη φλεγόμενη περιοχή της Α. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής; Στη βάση αυτών των πραγματικών δεδομένων, χαρακτηρίσαμε «κούφιες» τις διεργασίες στις οποίες στροβιλίζεται το τελευταίο διάστημα ολόκληρο αυτό το αντιδραστικό και φθαρμένο πολιτικό προσωπικό. Και είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και ο «υπεύθυνος» Κουβέλης κρατά προς το παρόν!- αποστάσεις από τους «58», γιατί ακριβώς αντιλαμβάνεται πως το εγχείρημα δεν κουβαλά καμιά «προίκα διόρθωσης» της άγριας πολιτικής ενάντια στο λαό. Εξάλλου, λίγο πιο δίπλα βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ που με τα σημερινά δεδομένα αποτελεί το μόνο κόμμα εκτός της ΝΔ που θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση μιας κυβερνητικής λύσης για το σύστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ που η ηγεσία του, για να δείξει πόσο υπεύθυνη δύναμη είναι, εκτός από τη «συντεταγμένη έξοδο από την κρίση» που έχει διακηρύξει προς τα ξένα και ντόπια κέντρα, προχώρησε αυτές τις μέρες και σε ένα ακόμα βήμα: Διαχώρισε και διέγνωσε εντός της ΝΔ κάτι σαν «δημοκρατικές συνιστώσες» που δεν είναι έξαλλες και αντιδραστικές όσο άλλες δυνάμεις του κυβερνητικού κόμματος. Προφανώς αυτή τη διάκριση η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, την εμφανίζει ως άμυνα και ως γραμμή υπεράσπισης της «δημοκρατικής ομαλότητας» απέναντι στις κλιμακούμενες αντιδραστικές πιέσεις του συστήματος συνολικά ενάντια στην Αριστερά και το λαϊκό κίνημα. Όμως όχι μόνο δεν είναι άμυνα, αλλά αντίθετα είναι προσαρμογή στις πιέσεις αυτές. Είναι η συνέχιση της εφαρμογής της γραμμής «θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα», στο όνομα της οποίας (νομιμότητας) η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αφού διαπίστωσε ότι δεν μπορεί να «πείσει» τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες, τον Ολάντ, το Λευκό Οίκο, να αλλάξουν πολιτική, επιχειρεί να «πείσει» το λαό ακόμα και δια της ανοιχτής υπονόμευσης- να μην κάνει αγώνες. Αλλά είναι βέβαιο, και ιδιαίτερα στις παρούσες συνθήκες, ότι η άρνηση της γραμμής της πάλης και της σύγκρουσης, η αναζήτηση «συντεταγμένης πορείας», δηλαδή συνεννόησης με τα ντόπια και ξένα κέντρα και δυνάμεις του συστήματος είναι η βασιλική οδός για την ήττα του λαού. Που μάλιστα θα μπορούσε και να εξελιχθεί και με την «αριστερά» (τύπου ΣΥΡΙΖΑ) σε ακόμα πιο πρωτεύοντα ρόλο από αυτόν που ήδη κατέχει στο πολιτικό σκηνικό. Η τροχιά της κατάστασης Δεν μπορεί κανείς να προδιαγράψει τους τρόπους και τις μορφές με τις οποίες το σύστημα θα απαντήσει και θα απαντά στο πολιτικό του πρόβλημα. Όμως μια αναδρομή στα τελευταία τρία χρόνια στα οποία δεν δίστασαν να ανεβοκατεβάσουν πρωθυπουργούς τύπου Παπαδήμου θα μπορούσε να βοηθήσει για να αντιληφθούμε πως, στις συνθήκες μιας ανώμαλης κατάστασης που η επίθεση έχει διαμορφώσει, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και οι ντόπιοι δυνάμεις δεν θα εμφανίσουν κανένα «δογματισμό» αναφορικά με την τήρηση του Συντάγματος και των μεταπολιτευτικών ειωθότων, για να δώσουν μικρής ή μεγαλύτερης διάρκειας πολιτικές λύσεις. Αρκεί αυτές να στηρίζουν τη συνέχιση της επίθεσης και την ισορροπία με τις όποιες διαταραχές της- της διπλής εξάρησης από ΗΠΑ και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές. Σε αυτή τη βάση, είναι χρήσιμη για το σύστημα η «κεντροαριστερή φασαρία» που εκτός των άλλων έδωσε την ευκαιρία στο Σημίτη να δηλώσει την πάγια- προθυμία του να «υπηρετήσει τη χώρα». Όπως, βέβαια, τους είναι χρήσιμη και επιθυμητή η ανάσυρση του Καρατζαφέρη ή όποιου ανάλογου θα μπορούσε να διαχειριστεί το «κενό» της ΧΑ, με τρόπο υπεύθυνο και βολικό για το σύστημα και τις ανάγκες του. Αυτό όμως που είναι βέβαιο είναι ότι θα αγριέψει η επίθεση στο λαϊκό κίνημα, τους αγώνες και την Αριστερά. Η επαναδιατύπωση της κατεύθυνσης της φασιστικοποίησης από τον ίδιο το Σαμαρά και συνολικά το κυβερνητικό κέντρο ως επίσημης κατεύθυνσης του συστήματος βαθμιαία υλοποιείται: Οι συλλήψεις, ακόμα και καταδίκες φυλάκισης, μαθητών, αφισοκολλητών, εργατών στη Χαλκίδα και στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, μπήκαν στην ημερήσια διάταξη. Οι κραυγές «για τα εγκλήματα της Αριστεράς» στη Μαρφίν του πάντα έγκριτου Πάγκαλου, δίπλα σε σενάρια «τρομοκρατίας» δια στόματος Δένδια και μαζί με τη νέα στρατιωτική άσκηση ΤΑΛΩΣ-13, «καταστολής πλήθους», είναι επίσης βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Την κατεύθυνση που θέλει να βάλει στο «γύψο» τη λαϊκή πάλη, τα σωματεία και κάθε συλλογικότητα του λαού και της νεολαίας, να αφαιρέσει ακόμα και τα στοιχεία αντιπολιτευτικής ρητορείας από τη ρεφορμιστική Αριστερά και να απομονώσει τις αγωνιστικές και επαναστατικές πολιτικές δυνάμεις και οργανώσεις. Αυτή είναι η κατά βάση απάντηση που το σύστημα λογαριάζει να δώσει στα πολιτικά αδιέξοδα του. Αυτή η κατεύθυνση είναι και προϋπόθεση για να ανεβοκατεβάζει «πολιτικές λύσεις», ακόμα και για να διευρύνει τη γκάμα των διαθέσιμων να το υπηρετήσουν πολιτικά από τις δυνάμεις της ρεφορμιστικής αριστεράς στο βαθμό που αυτές ακολουθήσουν το δρόμο της υποταγής-προσαρμογής-αποχής από τα μέτωπα πάλης που η κατάσταση αναδεικνύει. Ο λαός και η νεολαία ζουν στην ανεργία, τη φτώχεια, την κοινωνική εξαθλίωση. Έχουν ανάγκη να αντισταθούν και να διεκδικήσουν και αυτή τους η ανάγκη αποτελεί την πραγματική βάση πάνω στην οποία μπορεί και πρέπει να χτιστεί η απόκρουση και η ανατροπή της φασιστικοποίησης. Στα πλαίσια δηλαδή των μαζικών αγώνων που απαιτούνται και μπορούν να ξεδιπλωθούν για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου. Προφανώς, σε αυτές τις άγριες συνθήκες, δε χωρούν «συμβολικοί αγώνες» και διαμαρτυρίες που θα δώσουν «μηνύματα». Αυτού του είδους οι «κινητοποιήσεις» όχι μόνο δεν μπορούν πια να συσπειρώσουν μαζικά εργαζόμενους και νεολαία αλλά είναι και πολύ ευάλωτοι σε μια κατεύθυνση που επιδιώκει να αποδείξει την «ακλόνητη κυριαρχία» της πολιτικής του συστήματος. Ούτε βέβαια αποτελεί πολιτική απάντηση σε αυτή την κατάσταση το κάλεσμα «συγκρότησης ψηφοδελτίων για Δήμους και Περιφέρειες» που απευθύνει το ΠΡΙΝ της 12/10! Ο χρόνος -δηλαδή οι απαιτήσεις της ταξικής πάλης- συμπυκνώθηκε και τρέχει με μεγαλύτερες ταχύτητες. Μόνο στο πεδίο του κινήματος και της μαζικής πάλης μπορούμε να τον «προλάβουμε», παλεύοντας μέσα στο λαό και με το λαό για την υπόθεση του. Εκεί θα οικοδομούνται και οι αναγκαίες πολιτικές και οργανωτικές απαντήσεις της υπόθεσης αυτής. Αυτή είναι και η κατεύθυνση που πρέπει να αναδειχτεί στην πανελλαδική σύσκεψη της Οκτώβρη των σχημάτων που συγκροτήθηκαν στη βάση της πρότασης της ΠΑΑΣ. Αυτή πρέπει να είναι και η κατεύθυνση που πρέπει να καθοδηγήσει την πάλη ολόκληρου αυτού του δυναμικού μετά τη σύσκεψη, για να διευρύνει πολύ περισσότερο την μαχόμενη σύνδεση του με τους εργαζόμενους και τη νεολαία, για να ενισχύσει την Λαϊκή Αντίσταση σε αντικαπιταλιστική και αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. ενισχύστε την εκδοση Ετήσια Συνδρομή: Εσωτερικού 45 ευρώ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: IBAN: GR Εξωτερικού 65 ευρώ BIC: ETHNGRAA Προλεταριακή Σημαία Κωδ.3112 Εκδόσεις ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ, Αστική μη κερδοσκοπική εταιρία Διευθύνεται αϖό Συντακτική Εϖιτροϖή Εκδότης: Γρ. Κωνσταντόϖουλος Υϖεύθυνος Σύνταξης: Β. Σαµαράς Εδρα: Εµµ. Μϖενάκη 43, Αθήνα, Τηλ: Fax: simea@kkeml.gr Θεσ/νίκη, Εγνατία 126 Τηλ: cpgmlthe@the.forthnet.gr

3 Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προλεταριακή Σημαία 3 Εφυγε ο σ. Πέτρος Κωστούλας Αποψη Ενάμισυ χρόνο μετά τη δραστηριοποίησή της, η ΠΑΑΣ ετοιμάζεται να προχωρήσει στην πανελλαδικοποίησή της, επιδιώκοντας να ανοίξει νέους δρόμους στους κοινωνικούς αγώνες του λαού. Αγώνες που ανέπτυξαν μεγάλα τμήματα της εργατικής τάξης, η πλειοψηφία του λαού το τελευταίο διάστημα, φτάνοντας όμως σε όρια που έθεσαν το επίπεδο συγκρότησής τους αλλά και η στάση του μεγαλύτερου κομματιού των οργανώσεων που αναφέρονται στην Αριστερά. Η σαρωτική επίθεση και η ολομέτωπη αμφισβήτηση κάθε εργατικής κατάχτησης από την κυβέρνηση δείχνει ότι τίποτε δεν θα μείνει όρθιο, ούτε καν κοινωνικά δικαιώματα που μέχρι πρότινος θεωρούνταν δεδομένα (παιδεία, υγεία, περίθαλψη, ασφάλιση). Ενδεικτικά, δεν χρειάστηκε καμιά συνταγματική τροποποίηση, ώστε να καταργηθεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, όπως και δεν χρειάστηκε καμία διαβούλευση για την κατάργηση τομέων που το δημόσιο είχε παρέμβαση. Η ΕΡΤ αλλά και οι αμυντικές βιομηχανίες ακολουθούν το ξεπάτωμα της παιδείας και των νοσοκομείων, καθιστώντας κι αυτή την επιβίωση διεκδικήσιμο αίτημα. Απέναντι σε αυτή την βίαιη επέλαση του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου, η Αριστερά δείχνει να αναχωρεί από την ταξική πάλη, κηρύσσοντας το μάταιο των αγώνων και προκρίνοντας το πεδίο των εκλογών και τις αφηγήσεις για λαϊκή εξουσία και σοσιαλισμούς που θα προκύψουν έξω από την ταξική πάλη ή από τη δικαιότερη διαχείριση ενός συστήματος που σαπίζει εξαθλιώνοντας τη κοινωνία του. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι με ποιους όρους θα συνεχιστεί η αντίσταση και η διεκδίκηση σε αυτές τις συνθήκες και πάνω σε ποιους άξονες πάλης. Εδώ καλείται να απαντήσει η ΠΑΑΣ, αναδεικνύοντας το πραγματικό πεδίο αναφοράς των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων. Ένα πεδίο όπου οι βασικοί άξονες πάλης δεν μπορεί παρά να είναι αντιιμπεριαλιστικοί, αντικαπιταλιστικοί, αντιδιαχειριστικοί και να έχουν αναφορά στα άμεσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λαϊκές μάζες. Κάτι που βέβαια δεν αρκεί, αν δεν τείνει στην αναγωγή των όποιων εστιών αντιστάσεων σε ένα συνολικότερο μέτωπο αντίστασης που θα στοχεύει στην ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής λαίλαπας. Στο χρόνο που διήνυσε η ΠΑΑΣ, ιχνογράφησε την ύπαρξη αυτού του ρεύματος, έστω και με δυσκολίες και πισωγυρίσματα. Πολιτικό ρεύμα διεσπαρμένο πανελλαδικά αλλά και κινηματικά, με την εμφάνιση ομαδοποιήσεων που κάτω από ένα σχετικά ομογενοποιημένο πλαίσιο προσπάθησε, όχι πάντα πετυχημένα, να συσπειρώσει ένα δυναμικό που δεν θέλει να εγκαταλείψει την ταξική πάλη ούτε να ξυπνάει και να κοιμάται με το πότε θα στηθούν οι κάλπες, έχοντας πάντα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του τη βελτίωση των ποσοστών του, σε κάποιες έκτακτες εθνικές εκλογές. Οι λεονταρισμοί των «θερμών» φθινοπώρων που διαδέχονταν «καύσωνες» της άνοιξης και τράβα κορδέλα αποδείχτηκε ότι ήταν λόγια διαφυγής και όχι προθέσεις στήριξης εργατικών ξεσπασμάτων ή ακόμη περισσότερο δημιουργίας κινηματικού ρεύματος που θα έθετε σε νέα βάση την αντίσταση που έχει ανάγκη ο λαός και οι εργαζόμενοι. Αυτό το κενό καλείται να διαχειριστεί αυτό το ρεύμα. Οι πολιτικές δυνάμεις που πρωτοστάτησαν στην δημιουργία της ΠΑΑΣ, οι αγωνιστές που έστερξαν να την στηρίξουν, απαιτούν από αυτή να προχωρήσει σήμερα ένα βήμα παραπέρα στη συγκρότηση αυτού του δυναμικού, χωρίς αυταπάτες για πόλους και συγκροτήσεις που δεν αντιστοιχούν στο σημερινό επίπεδο μαζικότητας, πολιτικής συμφωνίας και κοινής δράσης. Οι δυνάμεις αυτές, παράλληλα, διαβλέπουν στην πανελλαδικοποίηση την ευκαιρία να αποτελέσει εφαλτήριο αυτού του δυναμικού, ώστε να μπορεί να δρα, να συντονίζεται και να προχωρά με καλύτερους βηματισμούς. Το επόμενο σαββατοκύριακο καλούνται να αναβαθμίσουν τη συμφωνία τους σε μια μετωπική πολιτική συνεργασία που θα ανταποκρίνεται τόσο σε μια πιο διευρυμένη πολυσυλλεκτικότητα των σχημάτων και του κόσμου που θέλει να κινηθεί σε αυτά αλλά και την δυνατότητα πραγματικής δημιουργικής συμμετοχής του, χωρίς να νιώθει απλά υλοποιητής κάποιων κεντρικών αποφάσεων. Με πρώτιστη επιδίωξη την ενίσχυση των όποιων αντιστάσεων ξεσπούν αλλά και το πάρσιμο εκείνων των πρωτοβουλιών που θα Πώς προχωράμε Την Πέμπτη 3 Οκτώβρη, έφυγε από την ζωή, σε ηλικία 77 χρόνων, ένας μαχητής του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Ο σ. Πέτρος, αφού πάλεψε θαρραλέα επί τρία χρόνια, με σοβαρά προβλήματα υγείας που τον ταλαιπώρησαν, έφυγε ήσυχα στο σπίτι του, στη Νέα Αγχίαλο Μαγνησίας. Γεννήθηκε στην Σούρπη Μαγνησίας το 1936 και μεγάλωσε σε μία οικογένεια που έδωσε τα πάντα στον αγώνα του λαού ενάντια στους ξένους κατακτητές και τους ντόπιους λακέδες τους. Κυνηγητό, φυλακίσεις, εξορία των γονιών και των αδελφών του είχε να θυμάται ο σ. Πέτρος από τα παιδικά του χρόνια, γεγονότα που τον ατσάλωσαν για την δική του συμμετοχή στο κίνημα, μέχρι τέλους. Ο σ. Πέτρος ήταν οικοδόμος. Με το κατέβασμά του στην Αθήνα, οργανώθηκε στην ΕΔΑ και ήταν από τα πιο ενεργά μέλη του σωματείου του. Ήταν συγκλονιστικές οι αφηγήσεις του σε συναντήσεις της Ταξικής Πορείας για την μαζικότητα και την αποφασιστικότητα του κλάδου στους αγώνες για την διεκδίκηση του 7ωρου, της ασφάλισης, την αύξηση στο μεροκάματο, στην διάρκεια της δεκαετίας του 60. Ανήσυχο πνεύμα, δεν βολευόταν στα εύκολα και κυρίως δεν αποδεχόταν την υποταγή στον ταξικό αντίπαλο. Με αυτές τις σκέψεις, στην διάρκεια της δικτατορίας, το 1968, διαχώρισε την θέση του από τον ρεβιζιονισμό και έρχεται σε επαφή με τον μαρξιστικό-λενινιστικό χώρο. Από την μεταπολίτευση του 1974, ως μέλος της ΠΕΣΠ Οικοδόμων, συμμετέχει ενεργά στο σωματείο και σε όλους τους αγώνες της περιόδου, κάτι που τον κατοχυρώνει ως στέλεχος του κινήματος, σε όλο τον κλάδο. Στην δεκαετία του 80, πρωτοστατεί στην συγκρότηση της Αγωνιστικής Κίνησης Οικοδόμων και εκλέγεται στο ΔΣ του συνδικάτου Οικοδόμων. Με την συνταξιοδότησή του, γυρνάει στην Νέα Αγχίαλο αλλά δεν «συνταξιοδοτείται» από το κίνημα, το αντίθετο. Παρόλες τις δυσκολίες της περιόδου, συμμετέχει ενεργά και αποφασιστικά στην κομματική ζωή της οργάνωσης του ΚΚΕ(μ-λ), σε Βόλο και Λάρισα. Το προχωρημένο της ηλικίας του δεν αποτελούσε εμπόδιο για τον σ. Πέτρο να συμμετέχει σε όλες τις δράσεις της οργάνωσης και μας μάλωνε, αν καμιά φορά τον απαλλάσσαμε από καθήκοντα, για να μην κουράζεται. Συμμετείχε ενεργά στην πανελλαδική συγκρότηση της Ταξικής Πορείας και ήταν ιδιαίτερη η συμβολή του στην συγκρότηση της Ταξικής Πορείας οικοδόμων στην Λάρισα, όπου κέρδισε την εμπιστοσύνη, τον σεβασμό και την αγάπη πολλών μεταναστών εργατών. Η ταξική αδιαλλαξία του και η απαιτητικότητά του για απαντήσεις σε όλα τα πολιτικά ζητήματα αποτελούσαν στοιχείο θαυμασμού από τους υπόλοιπους νεότερους συντρόφους του. Χάσαμε έναν πολύτιμο σύντροφο. Τα μέλη του ΚΚΕ (μ-λ) που παραβρεθήκαμε στην κηδεία του τον αποχαιρετίσαμε με συγκίνηση, δίνοντας υπόσχεση να συνεχίσουμε με την ίδια δύναμη και επιμονή. επιτρέψουν την έκφραση της λαϊκής αγανάκτησης. Η ανασύνθεση σε μια πιο προωθημένη συγκρότηση των σχημάτων που δημιουργήθηκαν στο χρόνο που πέρασε είναι επιβεβλημένη και ορατή ανάγκη για καθένα που συμμετέχει στους αγώνες. Η μετωπική πολιτική «ομπρέλα» που μπορεί να προκύψει πρέπει να δίνει τη δυνατότητα στις συγκροτήσεις που έχουν υπάρξει ή θα προκύψουν να λειτουργούν ως πολιτικά υποκείμενα στο χώρο τους και στην περιοχή τους, παράγοντας κατευθύνσεις και αιτήματα που θα επιτρέψουν σε αγωνιστές να συμβάλλουν ουσιαστικά, με την αποτελεσματική εμπλοκή τους, στην ταξική πάλη. Να κατοχυρώνει αυτή την δυνατότητα που αποτελεί τελικά τη ζωογόνα δύναμη αυτού του εγχειρήματος, χωρίς να προκαλεί συγχύσεις, όπως άλλα μετωπικά προτάγματα όπου πίσω από την ανοχή μιας «διαφορετικότητας» αποκρύβεται η αποδοχή μιας καθόλα διαχειριστικής στάσης που ενυπάρχει με αντιδιαχειριστικές κορώνες, ακριβώς για να νομιμοποιεί την επί της ουσίας εκλογική συνεύρεση αποκλινουσών πολιτικών επιλογών. Άλλωστε, η διαφορετική σύνθεση που ενυπάρχει ήδη σε κάποια σχήματα ούτε μπορεί να αγνοηθεί ούτε να καταργηθεί. Πρέπει ν' αποτελεί πρόκριμα αυτού του εγχειρήματος, ώστε να μπορέσει να μπολιάσει ευρύτερες μάζες σε μια αντιιμπεριαλιστική- αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, χωρίς να καλλιεργεί αυταπάτες για εκλογικούς συσχετισμούς και αναθέσεις της ταξικής πάλης σε κάποιους πιο ειδικούς. Όσο αυτό το δυναμικό θα παρεμβαίνει πιο συντεταγμένα και θα παίρνει πρωτοβουλίες, θα κατοχυρώνεται στις λαϊκές συνειδήσεις ως μια ξεχωριστή οντότητα που θα συμβάλει στην κλιμάκωση της ταξικής πάλης σε σωστή κατεύθυνση.

4 4 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 Χρησιμοποιούν τη δολοφονία στη «Μαρφίν» για να ενοχοποιήσουν πολιτικές οργανώσεις και διαδηλωτές Η εφαρμογή της λεγόμενης «θεωρίας των δύο άκρων» έχει ήδη μπει μπροστά. Με το χαρακτηρισμό του αγωνιζόμενου λαού της Χαλκιδικής ενάντια στο καταστροφικό εργοστάσιο χρυσού ως «εγκληματικής οργάνωσης» και τις νέες διώξεις κλήσεις 55 κατοίκων. Με τις συλλήψεις και την επιβολή ποινών 20 ημερών φυλάκισης σε μαθητές του 1ου ΕΠΑΛ Λαμίας, που πραγματοποιούσαν κατάληψη στο σχολείο (7/10). Με τις συλλήψεις και την απαγγελία κατηγοριών σε μαθητές του ΕΠΑΛ Ηγουμενίτσας, που πραγματοποιούσαν επίσης κατάληψη (15/10). Με την εισβολή των ΜΑΤ στο κτίριο της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας στη Χαλκίδα, που είχαν καταλάβει εργαζόμενοι και απολυμένοι από εργοστάσια και επιχειρήσεις, και τις 13 συλλήψεις που ακολούθησαν (16/10). Αλλά και με την επιχείρηση στοχοποίησης και ενοχοποίησης πολιτικών χώρων και οργανώσεων. Η προσπάθεια εμπλοκής ατόμων και οργανώσεων της Αριστεράς με την προβοκάτσια της Μαρφίν, όπου έχασαν τη ζωή τους τρεις άνθρωποι, κατά τη διάρκεια της μεγαλειώδους διαδήλωσης της γενικής απεργίας της 5 Μάη του 2010, είναι χαρακτηριστική. Κι αν εδώ τη μια πλευρά αποτελούν οι γελοιότητες της υποψήφιας βουλευτή Α Αθήνας της Ν.Δ., Σιδέρη, για «σύλληψη των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ» ή τα δημοσιεύματα του «Στόχου» κι άλλων ακροδεξιών εντύπων και ιστοσελίδων που εμπλέκουν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τη Μαρφίν δημοσιεύματα βέβαια που αναπαράγονται κι από τον επίσημο αστικό Τύπο (π.χ. Athens Voice) η άλλη πλευρά είναι τα όσα δηλώνουν τα επίσημα κυβερνητικά χείλη. Ο Σαμαράς να ξεσπαθώνει ενάντια στον «εξτρεμισμό, το λαϊκισμό και τα άκρα» και να μιλά για «εγκλήματα της Αριστεράς που θα χτυπηθούν ανελέητα». Ο Δένδιας να καλεί τον ΣΥΡΙΖΑ «ν απομονώσει τα ακραία στοιχεία του». Ενώ άλλα στελέχη σαν τον Πάγκαλο, τον Κρανιδιώτη αλλά και τα Μ.Μ.Ε. να παίζουν στην ορχήστρα της «καταδίκης των άκρων και της βίας». Στο στόχαστρο βέβαια της κυβέρνησης δεν βρίσκεται απλώς και μόνο η Αριστερά. Η λογική που αναπτύσσει γύρω απ τις δολοφονίες της Μαρφίν ενοχοποιεί κάθε διαδηλωτή που πορευόταν, περνώντας μπροστά απ την τράπεζα την ώρα του εμπρησμού, θεωρώντας τον λίγο πολύ «συνένοχο». Ποινικοποιώντας και μ αυτό τον τρόπο τη συμμετοχή στη διαδήλωση. Οι λογικές και πρακτικές αυτές αποτελούν μια επικίνδυνη τροπή στις συγκεκριμένες επιλογές της πολιτικής διαχείρισης, που μετά απ τη λεγόμενη πάταξη του «ενός άκρου», επιδιώκει να πατάξει και το άλλο: την Αριστερά και τον αγωνιζόμενο λαό. δημοκρατικά δικαιώματα Οι κολασμένοι της Λαμπεντούζα αποδεικνύουν τον κάλπικο «αντιρατσισμό» των ιμπεριαλιστών και των υποτελών τους Κάθε μέρα που περνά, νέα εγκλήματα του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος έρχονται να προστεθούν στο μακρύ λογαριασμό που έχει ανοίξει με τους λαούς το σύστημα αυτό. Οι μετανάστες απ την Ασία και την Αφρική έχουν τα πρωτεία στα θύματα της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και των δολοφονιών. Μια ακόμα λοιπόν μαζική δολοφονία είχαμε στις 3 του Οκτώβρη στ ανοιχτά του νησιού Λαμπεντούζα της Ιταλίας, ενός νησιού που βρίσκεται μεταξύ της Τυνησίας και της Σικελίας, όταν το πλοιάριο που μετέφερε μετανάστες απ τη Βόρεια Αφρική προς την «πολιτισμένη» Ε.Ε. ναυάγησε εκεί, με αποτέλεσμα να πνιγούν 339 άνθρωποι, άνδρες, γυναίκες και μωρά παιδιά. Περίπου μια βδομάδα μετά, στις 11 του Οκτώβρη, σε νέο ναυάγιο, άλλοι 30 μετανάστες χάνουν τη ζωή τους εκεί. Οι Σύροι στην πλειοψηφία τους πρόσφυγες που επέβαιναν στο πλοιάριο κι είχαν αποπλεύσει απ τη Λιβύη δέχονταν και πυροβολισμούς κατά τον απόπλου, με αποτέλεσμα πολλοί απ αυτούς να τραυματιστούν σοβαρά. Συρία, Αίγυπτος, Λιβύη, Τυνησία, Σομαλία, Ερυθραία είναι μερικές απ τις χώρες προέλευσης των μεταναστών αυτών, ενώ στοιχεία της τελευταίας 20ετίας αναφέρουν περίπου μετανάστες που έχασαν τη ζωή τους στα νερά της Μεσογείου. Και χιλιάδες ακόμα αγνοούμενους. Ποιοι έχουν την ευθύνη για την κατάσταση στις χώρες αυτές, και τόσες άλλες, που ωθούν μαζικά τους εξαθλιωμένους λαούς τους στη μετανάστευση; Είναι ή όχι οι ιμπεριαλιστές αυτοί που διαλύουν χώρες και ξεζουμίζουν κι εξαθλιώνουν ολόκληρους λαούς, που υποδαυλίζουν έριδες ή διεξάγουν πολέμους, που στήνουν και στηρίζουν φασιστικές κλίκες; Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι για τα καραβάνια των μεταναστών. Των χιλιάδων αυτών ανθρώπων που, όταν καταφέρνουν να επιζήσουν, η «μοίρα» που τους επιφυλάσσεται στις χώρες «υποδοχής» τους είναι να επανδρώσουν τα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα του καπιταλιστικού μεσαίωνα της Ευρώπης για ν αβγατίζει τα κέρδη του το ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο. Ή η «μοίρα» των «αχρείαστων», σε περίοδο κρίσης, που πρέπει να στοιβαχθούν κατά χιλιάδες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης» (στη Λαμπεντούζα, για παράδειγμα, μετανάστες κρατούνται σ ένα «κέντρο υποδοχής» χωρητικότητας 250), να κυνηγηθούν από κατασταλτικά σώματα σαν τη Frontex, που συνεχώς αναβαθμίζονται, ή να πέσουν θύματα της ρατσιστικής βίας και του μίσους που γεννιούνται και καλλιεργούνται επίσης απ αυτό το σάπιο σύστημα. Πόσο υποκριτικές μπορεί να είναι λοιπόν οι διακηρύξεις «κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας» που υπογράφουν τα 17 κράτη-μέλη της Ε.Ε., όπως πρόσφατα στη Ρώμη, και το σχετικό νομικό πλαίσιο, όταν τα συμφέροντα, οι επιδιώξεις κι η βούληση των αστικών τάξεων και των κυβερνήσεών τους απαιτούν πολιτικές υπερεκμετάλλευσης και σκληρής καταστολής; Σ ένα τέτοιο πλαίσιο, η εξαρτημένη αστική τάξη της χώρας και η κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ φέρνουν τώρα, προς ψήφιση, στη Βουλή και το λεγόμενο «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο». Ένα νομοσχέδιο που, πέρα απ τον υποκριτικό του χαρακτήρα, έχει πολλαπλές χρήσεις. Γιατί αν ο πρώτος δεν μπορεί να συγκαλύψει την άθλια πραγματικότητα της Αμυγδαλέζας, των «κέντρων υποδοχής» στα νησιά και κράτησης στην Πάτρα, την Κόρινθο ή την Ηγουμενίτσα, την περιθωριοποίηση στις πόλεις, την υπερεκμετάλλευση και το δουλεμπόριο, τα φραουλοχώραφα του αίματος στη Νέα Μανωλάδα, τις επιχειρήσεις σκούπα της αστυνομίας και τις απελάσεις, τους δαρμένους, βασανισμένους και μαχαιρωμένους μετανάστες όλων των τελευταίων χρόνων από κράτος και παρακράτος, οι χρήσεις του είτε εντάσσονται στο πλαίσιο των λογαριασμών που έχει ανοίξει, για άλλους λόγους, η κυρίαρχη διαχείριση με το φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής είτε εξυπηρετούν τη λεγόμενη θεωρία των 2 άκρων. Το νομοσχέδιο προβλέπει ποινές φυλάκισης μέχρι 3 χρόνια και πρόστιμα μέχρι ευρώ για πρόσωπα που προκαλούν, διεγείρουν ή προτρέπουν σε πράξεις που μπορεί να θεωρηθούν πως «εκθέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη». Ενώ με ανάλογες ποινές τιμωρείται κι ο «δημόσιος εγκωμιασμός, άρνηση ή εκμηδένιση εγκλημάτων γενοκτονίας, πολέμου και κατά της ανθρωπότητας». Όχι, δεν απέκτησαν οι εκφραστές του συστήματος της άγριας καταπίεσης και εκμετάλλευσης αντιφασιστικές ευαισθησίες κατά των εγκλημάτων του ναζισμού. Τα βέλη στρέφονται προς το λεγόμενο «άλλο άκρο», όταν υπάρχει κι ως δεδομένο, απ το 2005 ήδη, το «αντικομμουνιστικό μνημόνιο της Ε.Ε.» κι οι αποφάσεις του Ευρωκοινοβουλίου που εξομοιώνουν τον κομμουνισμό με το ναζισμό, το σταλινισμό με το ναζισμό και που μιλούν για την ανάγκη «διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων». Καμιά αυταπάτη να μην τρέφουμε για τις πραγματικές προθέσεις των εκφραστών του συστήματος αυτού, καμιά εμπιστοσύνη δεν πρέπει να δείξουμε στην υποτιθέμενη πρόθεσή τους να καταδικάσουν και ν αντιμετωπίσουν το ρατσισμό, το φασισμό, το νεοναζισμό, που αποτελούν δημιουργήματα του ίδιου του συστήματός τους. Αυτό είναι δουλειά του εργατικού και λαϊκού κινήματος! Κι αυτό ακριβώς είναι που βρίσκεται στο στόχαστρό τους. Αθωώθηκε η αγωνίστρια Havva Suicmez (Emine) Σε απεργία πείνας τούρκοι και κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες Μετά από 7 μήνες προφυλάκισης, αθωώθηκε στις 14/10 απ το Εφετείο Θεσσαλονίκης η αγωνίστρια Havva Suicmez (Gilmaz Gonul) (Emine). Η αγωνίστρια αυτή, που ζει επί 15 χρόνια στη χώρα μας κατέχοντας πολιτικό άσυλο και είναι μέλος της Επιτροπής αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, είχε συλληφθεί τον Απρίλη του 2013 μετά από ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, κατηγορούμενη για την υπόθεση της έκρηξης στην Τριανδρία της Θεσσαλονίκης το 2010 και για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Το σαθρό κατηγορητήριο κατέρρευσε. Στις 15/10, ωστόσο, τούρκοι και κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες ξεκίνησαν στο Σύνταγμα απεργία πείνας σε ένδειξη συμπαράστασης στους αγωνιστές Erdogan Cakir, Ahmet Duzgun Yuksel, Hasan Biber και Mehmet Yayla που συνεχίζουν την απεργία πείνας στις φυλακές Κορυδαλλού απ τις 24 Σεπτέμβρη με αίτημα τη μη έκδοσή τους στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Τουρκία, που αποφάσισαν τα εφετεία της Αθήνας και του Πειραιά. Την Πέμπτη 17/10 η κυβέρνηση δίνει εντολή στην αστυνομία να συλλάβει απεργό πείνας. Εκδήλωση Συζήτηση της Κίνησης για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαιώματα της Εποχής μας Η Κ.Ε...Ε. καλεί σε εκδήλωση συζήτηση με θέμα «Το μνημονιακό τόξο, το φασιστικό βέλος και οι λαϊκές ελευθερίες στην εποχή μας» την Τρίτη 22 Οκτωβρίου, στις 6μμ, στην αίθουσα του πρώτου ορόφου της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20. Ομιλητές: Μανόλης Αρκολάκης, Κώστας Αρβανίτης, ημήτρης Καλτσώνης, Γιώργος Κασιμάτης, Γιώργος Κατρούγκαλος

5 Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προλεταριακή Σημαία 5 Η βία του συστήματος και το δικαίωμα του λαού στην Αντίσταση Ηκυβέρνηση Σαμαρά και όλα τα κέντρα του συστήματος, μέσα και έξω από την χώρα, γνωρίζουν ότι η αντιλαϊκή βάρβαρη πολιτική τους, που κλιμακώνεται χωρίς σταματημό, θα βρίσκει όλο και πιο συχνά, όλο και πιο μαζικά, όλο και πιο αποφασιστικά την διογκούμενη λαϊκή οργή, με αγώνες και κινητοποιήσεις. Με αυτό σαν «δεδομένο», το σύστημα έχει μπει προ πολλού στην φάση της μηδενικής ανοχής στις αντιδράσεις και τις αντιστάσεις του εργαζόμενου λαού. Η εργατική τάξη και όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να υποταχτούν, να συντριβούν ιδεολογικά-πολιτικά. Πρέπει να διαλυθούν οι οργανωμένες λαϊκές δυνάμεις που αμφισβητούν το «δικαίωμα» του συστήματος στην εκμετάλλευση, την καταπίεση, την εξάρτηση, στην διαμόρφωση ενός σύγχρονου μεσαίωνα σκλαβιάς. Κάθε αντίσταση, κάθε κινητοποίηση, κάθε εργατικός λαϊκός αγώνας δέχεται την τρομοκρατική επίθεση των δυνάμεων καταστολής με τον πιο ωμό και βάρβαρο τρόπο. Και επειδή οι δυνάμεις καταστολής δεν «επαρκούν», μπαίνουν σε διατεταγμένη υπηρεσία όλοι οι πολιτικοί και ιδεολογικοί μηχανισμοί του αστικού κράτους, για να εξαναγκάσουν, να χειραγωγήσουν, να διαστρέψουν την πραγματικότητα, να απαιτήσουν την υπογραφή νέων δηλώσεων νομιμοφροσύνης. Η κυβέρνηση Σαμαρά έχει περάσει σε μία παρατεταμένη επίθεση απέναντι στο δικαίωμα του λαού να οργανώνεται, να αντιστέκεται, να διεκδικεί το δικαίωμά του στην ζωή. Με την προβοκατόρικη θεωρία περί «δύο άκρων» και την «καταδίκη της βίας από όπου και αν προέρχεται», προσπαθεί να πετύχει δύο βασικούς στόχους. Από την μία, να στριμώξει τις δυνάμεις της ρεφορμιστικής αριστεράς να υποταχτούν ακόμη περισσότερο στην αστική νομιμότητα της βάρβαρης επίθεσης, στην εξάρτηση από ΕΕ και ΝΑΤΟ. Από την άλλη, να τρομοκρατήσει τον εργαζόμενο λαό, ώστε να μην διανοηθεί να αναβαθμίσει ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά την πάλη του, να φράξει τον δρόμο της επαφής του με τις επαναστατικές ιδέες για την συνολική ανατροπή του σάπιου συστήματος και την οικοδόμηση μίας νέας κοινωνίας όπου ο εργαζόμενος λαός θα είναι αφέντης στον κόπο και στον τόπο του. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που όλο το σκυλολόϊ του συστήματος επικεντρώνεται στην «βία» και τα «άκρα». Αξιοποιώντας την «εξάρθρωση» της ΧΑ, δεν άργησαν να αποκαλύψουν ποιος είναι ο πραγματικός τους εχθρός και στόχος. Οι λαϊκές δυνάμεις, οι επαναστατικές και κομμουνιστικές οργανώσεις, ο ίδιος ο λαός. Το σύστημα μπορεί να κάνει την δουλειά του, είτε με τους φασίστες στην πρώτη γραμμή είτε όχι. Δεν εκχωρεί το «δικαίωμά» του να ασκεί το ίδιο την βία και την καταπίεση στον λαό με όλους τους μηχανισμούς που διαθέτει, για να διαιωνίσει την κυριαρχία του, για την οριστική καθυπόταξη του εχθρούλαού. Η απαίτηση για καταδίκη της βίας και των «άκρων» είναι η προσπάθεια του συστήματος να απαντήσει στην οργή του λαού με τον μόνο τρόπο που ξέρει, την κλιμάκωση της επίθεσης, την ένταση της φασιστικοποίησης, την ποινικοποίηση των αγώνων και τις καταδίκες αγωνιστών. Για να αποδεχθεί ο λαός πως μόνο η βία του συστήματος είναι «νόμιμη», αφού επιβάλλεται εξίσου και στο ένα και στο άλλο «άκρο». Έτσι, η κυβέρνηση, το αστικό κράτος και τα διάφορα κέντρα του συστήματος μεταβάλλονται στους αδέκαστους κριτές, στους εφαρμοστές του «νόμου και της τάξης». Παριστάνουν πως είναι έξω και πάνω από τις ταξικές αντιθέσεις και την ταξική πάλη, υπερβαίνουν, δήθεν, τις πολιτικές αντιθέσεις και την διαπάλη, μεταμφιέζονται σε ουδέτερους, σε θεσμικούς, σε θεματοφύλακες της «ομαλότητας της κοινωνικής και πολιτικής ζωής». Τώρα τι είδους «ομαλότητα» υπάρχει στην πραγματική ζωή εκατομμυρίων εργαζόμενων, το γνωρίζουν πολύ καλά οι ίδιοι που βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με την φτώχεια και την εξαθλίωση, με την απαγόρευση πρόσβασης σε στοιχειώδη δικαιώματα, στην δουλειά, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση, την παιδεία. Είναι η «ομαλότητα» που θέλει να επιβάλλει το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, για να διαιωνίσει την αναπαραγωγή του και να προχωρήσει σε νέες εξορμήσεις κερδοφορίας. Είναι η «ομαλότητα» που εξασφαλίζει απρόσκοπτα την ιμπεριαλιστική εξάρτηση από ΕΕ και ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, που αποτελούν και βάθρα στήριξης του ντόπιου συστήματος στην αναμέτρησή του με τον λαό. Δεν κατέταξε τυχαία ο Σαμαράς από την Νέα Υόρκη σε «ακραίους» όσους αμφισβητούν την εξάρτηση και ζητούν την αποχώρηση από ΕΕ και ΝΑΤΟ, τους βασικούς «πυλώνες» από όπου η κεφαλαιοκρατική αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό αντλεί δύναμη και εξασφαλίζει τους όρους κυριαρχίας και εκμετάλλευσης του λαού. Το παγκόσμιο καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα μπήκε στην νέα εποχή του μετά τις καταρρεύσεις του 89-91, με το δόγμα του «τέλους της ιστορίας». Με την πεποίθηση ότι μπορεί να επιβάλλει το σταμάτημα των κοινωνικών και πολιτικών εκρήξεων, να παρουσιάσει την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους για κυριαρχία, σαν αδιατάρακτους νόμους της ανθρώπινης ζωής. Η ήττα του επαναστατικού και κομμουνιστικού κινήματος που έφερε την παλινόρθωση, αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί την «καύσιμη ύλη» της στρατηγικής επίθεσης στην εργατική τάξη και τους λαούς. Ο σοσιαλισμός κατηγορείται σαν «εγκληματικό σύστημα» που προκάλεσε «εκατομμύρια θύματα», όλοι οι ηγέτες του επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος θεωρούνται «στυγεροί δικτάτορες» και γίνεται συστηματική προσπάθεια η πραγματικότητα και όλες οι κατακτήσεις της σοσιαλιστικής οικοδόμησης να διαστραφούν. Στην αντικομμουνιστική του εκστρατεία, το σύστημα βρήκε σύμμαχο όλες τις ρεβιζιονιστικές και ρεφορμιστικές δυνάμεις της αριστεράς που, δηλώνοντας πίστη στον μονόδρομο του καπιταλισμού, απέτασσαν τα «επαναστατικά μονόπρακτα» και όλη την ιστορία του εργατικού, επαναστατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα, όσο και αν έχει απαλλαγεί, προσωρινά, από το «φάντασμα του κομμουνισμού» που απειλούσε την ίδια του την ύπαρξη, με όλη του την πολεμική, αναγνωρίζει ότι δεν έχει «ξεμπερδέψει» οριστικά μαζί του. Ξέρει, όμως, πολύ καλά ότι το ίδιο γεννά καθημερινά και τους όρους της επαναστατικής ανατροπής του από την εργατική τάξη και τους λαούς και στήνει συνέχεια αναχώματα, για να εμποδίσει την εξέλιξη αυτή. Μέσα από την επίθεσή του, σκοπεύει στην αποσυγκρότηση, ιδεολογικά- πολιτικά-οργανωτικά, της εργατικής τάξης, της μόνης που μπορεί να αμφισβητήσει έμπρακτα και συνολικά την κυριαρχία του και μπορεί να οικοδομήσει μία νέα κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Η βία των εκμεταλλευτών και η επαναστατική λαϊκή πάλη Οι εκμεταλλευτές και οι «ιδιοκτήτες» του πλανήτη, όντας μία αισχρή μειοψηφία, δεν έχουν άλλο τρόπο να ασκούν την κυριαρχία τους παρά με την ωμή και βάρβαρη βία πάνω στους λαούς. Άλλοτε της προσέδιδαν «θεϊκά» ιδεώδη, όταν έσφαζαν τους ειδωλολάτρεις ιθαγενείς, για να τους «εκπολιτίσουν», αφανίζοντας ολόκληρους πληθυσμούς από τον ανθρώπινο χάρτη. Άλλοτε της προσέδιδαν «εθνικά» ιδεώδη που έπρεπε να βρουν διέξοδο στην υποταγή των εχθρών «αλλοεθνών». Και πάντα, για να υπερασπιστούν το «ιερό δικαίωμα» της ατομικής ιδιοκτησίας από τους ανατροπείς που θέλουν να φέρουν τα «πάνω κάτω» και να παραβιάσουν τον «θεϊκό» ή «φυσικό νόμο», ανάλογα την περίπτωση, της κυριαρχίας των εκμεταλλευτριών τάξεων. Οι εκμεταλλευόμενοι και όλοι οι καταπιεσμένοι δεν είχαν και δεν έχουν άλλο δρόμο από την πάλη τους, την αντίστασή τους, τις αμέτρητες θυσίες των αγώνων τους για μία καλύτερη ζωή. Και σε καθοριστικές ιστορικές στιγμές, να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να αναμετρηθούν με τους καταπιεστές τους και να τους ανατρέψουν, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα για αυτό τον σκοπό. Η επαναστατική λαϊκή πάλη νομιμοποιείται κοινωνικά και πολιτικά από τη μεγάλη πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού, όταν γίνεται υπόθεσή του, μέσα από την δική του οργάνωση και πολιτική συγκρότηση. Νομιποποιείται, επίσης, από την πάλη για μία άλλη κοινωνία όπου οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου θα έχουν και την εξουσία στα χέρια τους. Οι καταπιεσμένοι δεν περιμένουν να αντλήσουν αυτή τη νομιμότητα από τους εχθρούς τους, οι οποίοι θα «κατανοήσουν» και θα παραχωρήσουν «δημοκρατικά» την εξουσία τους στους «από κάτω». Και είναι καθήκον των κομμουνιστών να επιμένουν ότι μία τάξη ανατρέπεται από μία άλλη τάξη και μία νέα κοινωνία οικοδομείται μέσα από την επαναστατική πράξη, η οποία παίρνει, αναγκαστικά, βίαιη μορφή, καθώς δεν περιμένουμε οι εκμεταλλευτές να παραδώσουν τα «κλειδιά». Δεν μπορεί να υπάρξει καμία ριζική αλλαγή στην ζωή των εργαζόμενων ανθρώπων χωρίς την συντριβή του παλιού και σαπισμένου συστήματος. «Κλέφτης, αντάρτης, παληκάρι, πάντα ο ίδιος ο λαός» Ως προοδευτικοί, αριστεροί, επαναστάτες και κομμουνιστές, όχι μόνο δεν έχουμε δικαίωμα να «καταδικάσουμε την βία από όπου και αν προέρχεται» αλλά έχουμε καθήκον να υπερασπιζόμαστε όλους τους σπουδαίους αγώνες που έχει δώσει ο λαός μας ενάντια στους ντόπιους και ξένους δυνάστες του. Να υπερασπιστούμε το δικαίωμα του λαού στην ενεργητική αντίσταση απέναντι στους καταπιεστές του, με την οικοδόμηση μαζικών όρων κινήματος διεκδίκησης και ανατροπής. Οι επαναστάτες και οι κομμουνιστές δεν δρουν «εξ ονόματος» του λαού. Αντίθετα, αποτελούν οργανικό τμήμα του, πρωτοπόρο κομμάτι στους αγώνες και τις θυσίες του. Δεν δρουν πάνω και έξω από το επίπεδο ανάπτυξης του κινήματος αλλά προσπαθούν να το ανεβάσουν στο ύψος που απαιτεί η εποχή μας, μέσα από την μαζική πολιτική πάλη και συμμετέχοντας στην ταξική πάλη έτσι όπως αυτή διεξάγεται. Δεν υποτάσσονται στο «ρεύμα» της ηττοπάθειας, του συμβιβασμού και της ταξικής συνεργασίας αλλά δεν λειτουργούν πραξικοπηματικά και διαχωριστικά ως προς τις εργατικές και λαϊκές μάζες. Δεν «παίζουν με τα όπλα» (όπως έλεγε ο Νίκος Ζαχαριάδης) αλλά γνωρίζουν πολύ καλά ότι «η εξουσία εκπορεύεται από την κάνη του όπλου» και ότι οι λαοί νικούν με το όπλο στο χέρι. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η πολιτική κατεύθυνση της αναμέτρησης με το καπιταλιστικό ιμπεριαλιστικό σύστημα και όλα του τα στηρίγματα θεωρείται «παράνομη» και αντιμετωπίζεται «ανάλογα» από τις αντιδραστικές δυνάμεις. Έχουμε, όμως, από την άλλη, απέραντη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του λαού που, μέσα στον ζόφο των ημερών μας, από τους μαθητές μέχρι τους εργάτες της Λάρκο και των Ναυπηγείων και από τους εκπαιδευτικούς μέχρι τον λαό της Χαλκιδικής, δείχνει καθημερινά ότι δεν υποτάσσεται στα τρομοκρατικά διλήμματα και τις νέες δηλώσεις νομιμοφροσύνης.

6 6 Προλεταριακή Σημαία ΥΓΕΙΑ Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 Διαθεσιμότητες εργαζομένων - Κλείσιμο νοσοκομείων Η αρχή έγινε Κλείνουν τις μονάδες Υγείας του ΕΟΠΥΥ Καταργούν Μπορεί ο υπουργός Υγείας να επαίρεται ότι ''κέρδισε το στοίχημα'' που προφανώς μόνος του έβαλε, η κυβέρνηση και η τρόικα πάντως έθεσαν το ζήτημα στην πραγματική του διάσταση: ουδείς εργαζόμενος πλέον από το χώρο της δημόσιας περίθαλψης μπορεί να αισθάνεται ασφαλής και με το δικαίωμά του στη δουλειά κατοχυρωμένο. Ταυτόχρονα, κανένα νοσοκομείο και κανένας φορέας πρωτοβάθμιας περίθαλψης δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο. Ηπολιτική των διαθεσιμοτήτων-απολύσεων και του κλεισίματος νοσοκομείων που ξεκίνησε στα μέσα του καλοκαιριού ''ολοκλήρωσε'' τον πρώτο κύκλο. Πέντε νοσοκομεία κλειστά (τρία στη Θεσσαλονίκη και δύο στην Αττική), το Ινστιτούτο νοσημάτων θώρακος με κατεβασμένα τα ρολά και δυο ακόμη νοσοκομεία στην Αθήνα σε τροχιά λουκέτου. εν είναι και μικρό πράγμα, θα έλεγε κανείς, μέσα σε διάστημα δυόμισυ μηνών εργαζόμενοι τέθηκαν σε καθεστώς διαθεσιμότητας, ''αξιολογήθηκαν'' και περιμένουν να ξαναπιάσουν δουλειά σε μεγαλύτερα νοσοκομεία. Απολογιστικά, θα λέγαμε, ότι πρωταρχικός στόχος της κυβέρνησης ήταν το κλείσιμο μονάδων υγείας, η μείωση του δημόσιου τομέα της περίθαλψης και η συνακόλουθη διεύρυνση του πεδίου δράσης του ιδιωτικού. Στο πεδίο αυτό, πράγματι δεν μπόρεσε να υπάρξει σθεναρή αντίσταση, τόσο από πλευράς των εργαζομένων στα νοσοκομεία όσο και από τον λαϊκό παράγοντα. Πολλοί έβαλαν το χεράκι τους για μια τέτοια εξέλιξη. Ο συντεχνιακός τρόπος που αντιμετώπισε το ζήτημα μερίδα εργαζομένων, η αδυναμία και κυρίως η απροθυμία των συνδικαλιστικών ηγεσιών του χώρου να θέσουν και κατά βάση να παλέψουν το ζήτημα με γραμμή σύγκρουσης με την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της, η συγκέντρωση όλων των πυρών από πλευράς του συστήματος στον συγκεκριμένο στόχο, έπαιξαν το ρόλο τους. Παράλληλα, η αδυναμία πραγματικού συντονισμού όλων των εργαζομένων σε κοινό μέτωπο για την απώθηση της αντιδραστικής επιδρομής, το γεγονός ότι δεν απλώθηκαν οι αγώνες τόσο στα μεγάλα νοσοκομεία του κέντρου της Αθήνας όσο και πανελλαδικά, ήταν σημαντικοί παράγοντες. Εξαιρέσεις υπήρξαν φυσικά, δεν μπόρεσαν, ωστόσο, να διαφοροποιήσουν την εξέλιξη των πραγμάτων. Η σχετική επιτυχία κυβέρνησης και τρόικας στο κεφάλαιο αυτό ήδη έχει ανοίξει την όρεξη για την εξαπόλυση του δεύτερου κύματος της επίθεσης, με αιχμή του δόρατος την πρωτοβάθμια περίθαλψη και τον ΕΟΠΥΥ. Ένα τρίτο κύμα θα αφορά το κλείσιμο νοσοκομείων της επαρχίας, για να ξαναγυρίσει το πράγμα εκεί απ' όπου ξεκίνησε, στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη. Το πόσο γρήγορα θα εκδηλωθούν αυτές οι επιθέσεις εξαρτάται φυσικά από τη συνολικότερη πολιτική κατάσταση αλλά και τις «ιεραρχήσεις» ξένων και ντόπιων κέντρων. Οι προθέσεις δεν κρύβονται πλέον και ο στόχος έχει απομείνει. Άλλωστε είναι αρκετά πράγματα ακόμη που να παραπέμπουν σε δικαίωμα, με ελεύθερη πρόσβαση και δωρεάν χαρακτήρα. Από την άποψη αυτή, βρισκόμαστε στην αρχή της επίθεσης στο δικαίωμα του λαού στην περίθαλψη, όπως αυτή μορφοποιείται στη συγκεκριμένη φάση. Η εμπειρία του πώς κατόρθωσε η κυβέρνηση να κλείσει τα πρώτα νοσοκομεία μπορεί, αν εκτιμηθεί σωστά, να οδηγήσει σε σοβαρότερη συγκρότηση, συλλογικότητα και μαζικότητα, απαραίτητες προϋποθέσεις για την αποτροπή μελλοντικών επιθέσεων. Ο δεύτερος στόχος των απολύσεων υγειονομικών δεν προχώρησε προς το παρόν. Ο ελιγμός, ωστόσο, της κυβέρνησης να επανατοποθετήσει τους εργαζόμενους σε άλλα μεγαλύτερα νοσοκομεία πρέπει να ερμηνευθεί σωστά. Η πίεση που ασκήθηκε πάνω σ' αυτό ακριβώς το ζήτημα και προς πολλές κατευθύνσεις ήταν καθοριστική. Θα ήταν εύκολο, άραγε, για την κυβέρνηση να «πείσει» τη λεγόμενη κοινή γνώμη ότι η απόλυση νοσοκομειακών υπαλλήλων θα ήταν προς το συμφέρον του λαού; Οι κινητοποιήσεις, απεργιακές και άλλες, των εργαζομένων, στα νοσοκομεία που έκλειναν ή υποβαθμίζονταν, υπήρξαν σημαντικές, αν αναλογιστεί κανείς την περίοδο στην οποία εκδηλώθηκαν. Καλοκαίρι, με τη συνδικαλιστική ηγεσία ανοιχτά εχθρική και χωρίς πολιτική στήριξη. Οι δηλώσεις του ίδιου του Γεωργιάδη, με απαξιωτικό τρόπο για τους απεργούς, εξέφραζαν το φόβο επέκτασης της πυρκαγιάς σε γειτονικά ή στα υπόλοιπα νοσοκομεία. Έγιναν πάντως σημαντικές κινήσεις, μερικές φορές αρκετά μαζικές, που συσπείρωσαν τα εν δυνάμει υποψήφια «θύματα». Οι εργαζόμενοι καταλάβαιναν ότι οι διαθεσιμότητες ήταν προστάδιο απολύσεων και μαζικοποιούσαν τις απεργιακές συγκεντρώσεις που πραγματοποιούνταν, με ρυθμό μιάς κάθε εβδομάδα, από κάποιο σημείο και πέρα, με την πιο σημαντική στην Αθήνα να πλησιάζει το νούμερο της χιλιάδας. εν έλειψαν μάλιστα από ορισμένα νοσοκομεία και 48ωρες απεργίες που προσπάθησαν να θέσουν τη λογική των απεργιακών μορφών διάρκειας για την αποτροπή -μεταξύ των άλλων- και των απολύσεων. Η συγκεκριμένη μανούβρα της κυβέρνησης δεν πρέπει να ξεγελάει κανέναν. Οι απολύσεις στο ημόσιο θα προέλθουν μέσα και από τα νοσοκομεία. Η επιλογή να μη γίνουν στην παρούσα φάση μόνο ως τακτικός ελιγμός πρέπει να ερμηνευθεί. Σε κάθε περίπτωση, κυβέρνηση και τρόικα άνοιξαν τα χαρτιά τους. Το μέλλον προβλέπεται ζοφερό, τόσο στο ζήτημα των διαθεσιμοτήτων-απολύσεων όσο και στο πεδίο του κλεισίματος κι άλλων νοσοκομείων. Και τα αιτήματα-στόχοι πάλης δεν μπορούν να είναι διαφορετικά: -Να επαναλειτουργήσουν τα νοσοκομεία που έκλεισαν και να μην κλείσουν κι άλλα -Να ανατραπούν νέες διαθεσιμότητες-απολύσεις κάτω από αυτό το πρίσμα. Ο αγώνας, με κεντρικούς αυτούς τους δύο στόχους, μόλις ξεκίνησε. Έχει φουντώσει, το τελευταίο διάστημα, η συζήτηση για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ). Η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας, με βάση τις στρατηγικές επιλογές του συστήματος και την απαρέγκλιτη εφαρμογή των εντολών της τρόικας, ανοίγει ένα νέο, μεγάλο μέτωπο στην επίθεση, που αφορά το σύνολο του εργαζόμενου λαού και τη νεολαία. Τι σχεδιάζει η κυβέρνηση Με βάση αυτά που έχουν γίνει γνωστά και έχουν δημοσιοποιηθεί, σχεδιάζεται η «αναδιάρθρωση όλων των δομών στη βάση ενός δικτύου ΠΦΥ», με την «ενοποίησή» τους «υπό ένα οργανωτικό σχήμα και υπό ένα προϋπολογισμό». Θα κλείσει όλα τα ιατρεία του ΙΚΑ και θα τα συγχωνεύσει με τα Κέντρα Υγείας- δημιουργώντας «μία (1) πλήρη μονάδα υγείας ανά Καλλικρατικό Δήμο»- που θα «χρηματοδοτούνται από κλειστό σφαιρικό προϋπολογισμό που διαμορφώνεται ανά Περιφέρεια». «Όλοι οι ασφαλισμένοι εφοδιάζονται με κάρτα υγείας, εγγράφονται σε ένα δίκτυο αναφοράς και σε ένα γιατρό αναφοράς (τον ακούμε και με τον όρο «οικογενειακός γιατρός») και «ταξιδεύουν» στο σύστημα Υγείας, με παραπομπή από τους γιατρούς αναφοράς προς άλλες ειδικότητες, ή νοσοκομεία, ή συμβεβλημένους ιδιώτες και το αντίστροφο». Αυτά αναφέρονται στις προτάσεις που παρουσίασε ο διοικητής του ΕΟΠΥΥ στην συνάντηση της Καλαμάτας, που έγινε στις Σεπτέμβρη, με θέμα: «ΕΟΠΥΥ: Η κρίση και η διέξοδος». Στη συνάντηση αυτή, που συμμετείχαν κι άλλοι «επιστήμονεςειδικοί», όπως ο Κυρ. Σουλιώτης (επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που παρουσίασε πρόταση στο Υπουργείο Υγείας), χορηγοί ήταν 11 μεγάλες εταιρείες του χώρου της υγείας, φαρμακευτικές και διαγνωστικά κέντρα (ROCHE, NOVARTIS, ELPEN, PFIZER, AMGEN, Abbvie, GENESIS, MSD, novo nordisk, Βιοιατρική). Γίνεται κατανοητό ποιοι και σε ποια κατεύθυνση σχεδιάζουν, για να μας προσφέρουν διεξόδους. Να σημειώσουμε ότι, στα χέρια του «αδιάφθορου βιβλιοπώλη» υπουργού Υγείας, υπάρχει και μελέτη της Task Force του Ράιχενμπαχ, για την οποία το υπουργείο θα πληρώσει 4,5 εκατομμύρια ευρώ, όπως αποκαλύφτηκε στον τύπο. Σ αυτή τη φάση, η κυβέρνηση ανοίγει στα γεμάτα αυτό το θέμα, επιλέγοντας την τακτική να αφήσει ανοιχτά για τον προσχηματικό διάλογο (διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους, το λένε) ζητήματα, όπως «αγοραστής ή πάροχος ο νέος ΕΟΠΥΥ;» και «με ή χωρίς ιδιωτικό ιατρείο οι γιατροί;». Προσπαθεί έτσι να θολώνει τα νερά. «Στου κασίδη του κεφάλι» Όλα αυτά τα σχέδια γίνονται την περίοδο που πολίτες είναι ασφαλισμένοι στον ΕΟΠΥΥ ενώ οι ανασφάλιστοι ανέρχονται σε (με προφανή την τάση να αυξάνονται με γρήγορους ρυθμούς), χωρίς να προβλέπεται ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗ στο σύστημα για τους δεύτερους (τα στοιχεία είναι από τον διοικητή του ΕΟΠΥΥ, το Σεπτέμβρη του 2013). Η προσέλευση των ασθενών στα Νοσοκομεία παρουσίασε αύξηση 30% (συγκριτικά με την προ μνημονίου περίοδο) και 17% στα Κέντρα Υγείας, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου τον Αύγουστο του 2011, ενώ σήμερα αυξήθηκε ακόμα περισσότερο, στο 40%, σύμφωνα με στοιχεία της ΟΕΝΓΕ (ομοσπονδία νοσοκομειακών γιατρών). Σύμφωνα με έρευνα της ΕΣΔΥ (Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης), τον Σεπτέμβρη του 2013, 6 στους 10 πολίτες (56,9%) δηλώνουν ότι έχει επηρεασθεί η ψυχική τους υγεία, 61,6% κάνουν αυτοδιάγνωση μέσω internet, 55,7% δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν φάρμακα, ενώ 3 στους 10 (28,4%) αραίωσαν την συχνότητα λήψης φαρμάκων με δική τους πρωτοβουλία, ώστε να κάνουν οικονομία. Είναι φανερό ότι σε συνθήκες γενικευμένης φτώχειας, εξαθλίωσης και ανασφάλειας, οι εξελίξεις προοιωνίζουν εφιαλτικές συνθήκες για το μέλλον.

7 Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 ΥΓΕΙΑ Προλεταριακή Σημαία 7 το δικαίωμα στην περίθαλψη Τι αλλάζει για τους εργαζόμενους στον ΕΟΠΥΥ Καταργούνται μονάδες υγείας: Σήμερα υπάρχουν 545 μονάδες και θα μείνουν 325, αν ισχύσει η πρόβλεψη 1 μονάδα σε κάθε δήμο. Άρα 220 μονάδες υγείας ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ. Το προσωπικό του ΕΟΠΥΥ, υγειονομικοί υπάλληλοι και διοικητικοί, κινδυνεύουν με διαθεσιμότητα- απολύσεις ενώ οι γιατροί θα μετακινηθούν με χειρότερες συνθήκες και αμοιβές στο νέο καθεστώς. Κινδυνεύουν με απόλυση χιλιάδες εργαζόμενοι, που θα κριθεί ότι περισσεύουν και δεν χρειάζονται. Έτσι, θα ικανοποιηθεί και η θέληση της τρόικας για απολύσεις στο δημόσιο τομέα. Ανατρέπονται οι εργασιακές σχέσεις: Με την κατάργηση της μονιμότητας, με την επέκταση ελαστικών σχέσεων εργασίας (εργολαβικοί, εργαζόμενοι με μπλοκάκι, πεντάμηνα κλπ), με μειώσεις μισθών και με γενικευμένη την εργασιακή ανασφάλεια, οι εργαζόμενοι μετατρέπονται σε σύγχρονους δούλους. Τι αλλάζει για τους ασθενείς Δυσκολεύει η πρόσβαση στις μονάδες υγείας: Με τον οικογενειακό γιατρό, θέλουν να αποτρέψουν τον κόσμο από το να έχει εύκολη πρόσβαση στις μονάδες υγείας και τα νοσοκομεία. Λόγω των μεγάλων αναμονών, ο κόσμος απογοητευμένος θα πηγαίνει στα ιδιωτικά ιατρικά κέντρα. Η μείωση των μονάδων υγείας (220 λιγότερες από σήμερα) και η υποστελέχωση (σήμερα λείπουν γιατροί από το ΕΣΥ και από τον ΕΟΠΥΥ, σύμφωνα με την ΟΕΝΓΕ) δείχνουν πολύ καθαρά ότι η δυσκολία προσφυγής στο σύστημα υγείας θα αναγκάζει τους ασθενείς να απευθυνθούν στους ιδιώτες παρόχους υπηρεσιών υγείας. Θα πληρώνουμε περισσότερα για επισκέψεις-εξετάσειςφάρμακα: Στο 5ευρο για τα εξωτερικά ιατρεία προστίθεται από το 25ευρο για τη νοσηλεία στο Νοσοκομείο. Πληρώνουμε ήδη τις τηλεφωνικές κλήσεις για ραντεβού (75 εκατομμύρια ευρώ υπολογίζεται να εισπράξουν από τους ασφαλισμένους για την πενταετία). Από την , ο ασφαλισμένος θα πληρώνει για κάθε συνταγή χαράτσι 1 ευρώ, που, με τα δεδομένα του 2013, υπολογίζεται να αποφέρει περίπου 66 εκατομμύρια ευρώ. Όλο και περισσότερα φάρμακα βγαίνουν από τη λίστα, ονομαζόμενα ΜΗΣΥΦΑ (μη συνταγογραφούμενα φάρμακα) και οι ασθενείς θα τα πληρώνουν από την τσέπη τους. Παράλληλα, συζητείται η αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στις εξετάσεις και τα φάρμακα. Χειροτερεύουν οι όροι περίθαλψης: Οι περικοπές δαπανών και υλικών στερεί ακόμη και τα πλέον απαραίτητα. Από τον προϋπολογισμό του 2014 για ασφάλιση-περίθαλψη, προβλέπεται μείωση κατά 2,7 δις ευρώ (από 15,9 στα 13,2) ενώ από το 2012 έχουμε μείωση 3,8 δις. Οι μεγάλες έως απαγορευτικές- αναμονές, τα ράντζα, η γενίκευση των γενόσημων και το σχέδιο να γίνεται η πιστοποίηση των ιατρικών μονάδων από ιδιωτικές εταιρίες, παρακλάδιαθυγατρικές των μεγάλων ιατρικών εταιρειών, θα υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο το επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών. Από το «όπου φτωχός και η μοίρα του» δεν θα μπορεί να ξεφύγει κανείς. Γιατί γίνονται όλα αυτά Οι πολιτικές αυτές υπαγορεύονται από την στρατηγική επιλογή του συστήματος να εμπορευματοποιήσει πλήρως τις υπηρεσίες Υγείας. Αφού μάζεψαν όλα τα ασφαλιστικά ταμεία σε έναν φορέα (ΕΟΠΥΥ), αφού λεηλάτησαν την περιουσία τους, τώρα, με μία απόφαση, αλλάζουν τα δεδομένα για όλους τους ασφαλισμένους. Ο ΕΟΠΥΥ δεν θα είναι «πάροχος υπηρεσιών υγείας» αλλά θα μετατραπεί σε «αγοραστή». Σαν μεσάζοντας-ντήλερ, από τον οποίο δεν μπορεί να έχεις και πολλές απαιτήσεις, ο ΕΟΠΥΥ δεν θα είναι υποχρεωμένος, στη βάση της καθολικότητας, του δικαιώματος, του κοινωνικού αγαθού και της αλληλεγγύης, να προσφέρει περίθαλψη για όλους. Το θεμελιώδες δικαίωμα στην περίθαλψη είναι υπό αίρεση. Τόσο οι εργαζόμενοι στις μονάδες του ΕΟΠΥΥ όσο και οι ασφαλισμένοι είμαστε αναγκασμένοι να αντισταθούμε. Στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, να οικοδομήσουμε ένα ΜΕΤΩ ΠΟ, για να μην κλείσουν οι μονάδες υγείας, να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος, να μην περάσουν τα μέτρα. Στη βάση της ίδιας στρατηγικής επιλογής, αμφισβητείται και ο δωρεάν χαρακτήρας της Υγείας. Συγκεκριμένα, η μελέτη της TASK FORCE λέει ότι οι υπηρεσίες υγείας θα πρέπει να είναι «οικονομικά προσιτές σε όλους». Δεν θα είναι λοιπόν ΔΩ ΡΕΑΝ. Με μια μονοκονδυλιά, επιχειρούν να κάνουν αυτό που τόσα χρόνια προσπαθούν. Να ξεριζώσουν από το μυαλό του λαού μας την αντίληψη της δωρεάν περίθαλψης και να μας αναγκάσουν να δεχτούμε ότι όποιος θέλει να έχει την υγειά του, θα έχει «λίγες και ακριβές επιλογές». Βασικό εργαλείο σ αυτή την κατεύθυνση είναι η πολιτική της ιδιωτικοποίησης. Κλείνουν τις δομές, για να ανοίγουν οι δουλειές του κεφαλαίου. Βάζουν ιδιώτες μέσα στο δημόσιο σύστημα (γιατρούς με μπλοκάκι προβλέπει η task force). Αποκόπτουν τις μονάδες υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό και τις εντάσσουν στις περιφέρειες με «σφαιρικό προϋπολογισμό», που ανοίγει το δρόμο στη λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, κατά περίπτωση. Όχι μόνο δεν αποκλείεται αλλά αντίθετα διευκολύνεται και το ξεπούλημα στο ιδιωτικό κεφάλαιο, αν αυτό θεωρηθεί κερδοφόρο. Η διεύρυνση της αγοράς στο ιδιωτικό κεφάλαιο (ντόπιο και ξένο) αποτελεί μόνιμη επιλογή των αστικών κυβερνήσεων. Έτσι και τώρα, μέσα από την συρρίκνωση, την απαξίωση και την διάλυση των δομών και υπηρεσιών περίθαλψης, δημιουργείται ευνοϊκό έδαφος για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Η TASK FORCE προτείνει, λοιπόν, στη μελέτη της, να δημιουργηθούν ιδιωτικά πολυιατρεία με «καινοτόμα πακέτα υπηρεσιών», για να αγοράζει ο νέος φορέας ΠΦΥ. Αφού, λοιπόν, ο ταλαίπωρος ασφαλισμένος δεν θα μπορεί να βρει άκρη, θα απευθύνεται στο ιδιωτικό πολυιατρείο της φανταχτερής πρόσοψης και της illustration διαφήμισης. Οι εικόνες από το μέλλον θα μοιάζουν πολύ με τα ενεχυροδανειστήρια, που φύτρωσαν σαν μανιτάρια στις απέναντι γωνίες από κάθε τράπεζα, για να σουφρώνουν τα χρυσαφικά και τα ασημικά των απελπισμένων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η πρόσφατα (αρχές Οχτώβρη) ανακοινωθείσα συμφωνία της GlaxoSmithKline (πολυεθνική φαρμακοβιομηχανία) με την Φαμάρ (του ομίλου Μαρινόπουλου) για 4 χρόνια με δουλειές αξίας 2,2 εκατ ευρώ, για τη συσκευασία τεσσάρων ΜΗΣΥΦΑ (που όπως είδαμε συνέχεια θα πληθαίνουν) και με αποτέλεσμα τη δημιουργία 30 νέων θέσεων εργασίας. Έτσι, στις πλάτες και σε βάρος των εκατομμυρίων ασφαλισμένων, κλείνουν οι δουλειές, για τις οποίες αύριο οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι θα κοκορεύονται ότι καταπολεμούν την ανεργία και ότι έρχεται η ανάπτυξη, με την απελευθέρωση της αγοράς... Τι πρέπει να γίνει Το μέλλον που μας ετοιμάζουν είναι κάτι παραπάνω από ζοφερό. Δεν έχουμε πολλές επιλογές. Τόσο οι εργαζόμενοι στις μονάδες του ΕΟΠΥΥ όσο και οι ασφαλισμένοι είμαστε αναγκασμένοι να αντισταθούμε. Στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, να οικοδομήσουμε ένα ΜΕΤΩΠΟ, για να μην κλείσουν οι μονάδες υγείας, να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος, να μην περάσουν τα μέτρα. Οι ανθρώπινες ανάγκες δεν μπορούν να πετσοκόβονται, για να χωρέσουν στο κρεβάτι του Προκρούστη, όπως μοιρολατρικά αποδέχονται οι λογικές των Κοινωνικών Ιατρείων και της φιλανθρωπίας. Ο αγώνας για ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, χωρίς προϋποθέσεις, είναι ανάγκη ζωής και απαίτηση των καιρών.

8 8 Προλεταριακή Σημαία ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 Όταν η Coca Cola απολύει εργαζόμενους και με το περίσσευμα... βάφει σχολεία! Από τις 30 του Σεπτέμβρη που η εργοδοσία της Coca Cola - 3E ανακοίνωσε στους 33 εργοδηγούς ότι πρέπει να αποδεχτούν τις απολύσεις τους με τους δικούς της όρους (εθελούσια έξοδο), οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τον απεργιακό τους αγώνα με αποφάσεις συνελεύσεων του εργοστασιακού σωματείου. Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στις εγκαταστάσεις στη Νέα Ραιδεστό και βλέπουν ότι χρησιμοποιούνται για αποθήκες και μεταφορές προϊόντων, ξέρουν ότι η εταιρεία θα διαθέτει τα προϊόντα της και μετά τις απολύσεις, με εργολαβικές εταιρείες, όπου οι μισθοί των εργαζόμενων θα είναι πολύ χαμηλότεροι. Με 24ωρη απεργία στην αρχή και επαναλαμβανόμενες 48ωρες στη συνέχεια, βρίσκονται στην πύλη του εργοστασίου, ενώ ταυτόχρονα εκδηλώνεται η αλληλεγγύη με απεργίες σωματείων του κλάδου και ψηφίσματα. Η επίθεση της εταιρείας δεν περιορίζεται στους εργαζόμενους της Θεσσαλονίκης. Εξαπολύεται σε όλους τους εργαζόμενους με κινήσεις διάσπασης και αποδυνάμωσης, με ατομικές προτάσεις για εθελούσια έξοδο, αυξάνοντας την αποζημίωση κατά μερικές χιλιάδες ευρώ. Η δε πρόταση της εταιρείας στους 33 ήταν να αποδεχτούν τις απολύσεις και, αφού δημιουργήσουν ατομική επιχείρηση ή εταιρεία, να τους παραχωρήσει τα φορτηγά για να κάνουν τη διανομή ως εργολάβοι πλέον. Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο! Και την εμπειρία τους θέλει, και όσο πιο φθηνά γίνεται. Χωρίς τα βάρη της σύμβασης εργασίας, χωρίς τα βάρη για τις επισκευές των φορτηγών! Όλα υπολογισμένα και σχεδιασμένα σύμφωνα με τις επιταγές και τις συμφωνίες των μνημονίων και των μεσοπρόθεσμων της κυβέρνησης και της τρόικας για το γκρέμισμα των καταχτήσεων στη δουλειά. Όμως δεν αρκείται σε αυτό, γιατί δεν έχει τα αποτελέσματα που περίμενε, αφού υπάρχουν οι εργαζόμενοι που δέχθηκαν την εθελουσία σε προηγούμενες κινητοποιήσεις και ακόμη δεν έχουν βρει μεροκάματο. Ετοιμάζεται διαφορετικά. Με τρομοκρατία και ποινικοποίηση του αγώνα. Ήδη οι μοτοσυκλέτες της αστυνομίας εμφανίζονται στο χώρο του εργοστασίου, η κλούβα των ΜΑΤ σταθμεύει στην πλατεία της Θέρμης και οι εξοπλισμένοι αστακοί των ΜΑΤ σκορπίζονται στην πλατεία, με στόχο την τρομοκράτηση των απεργών. Από την άλλη, πάει την απεργία στα δικαστήρια, ζητώντας να βγει παράνομη και καταχρηστική, για να πάρει ως απάντηση μία μαζικότατη συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια, την Παρασκευή 11 Οκτώβρη. Επιπλέον, η εταιρεία στέλνει ατομικές επιστολές στους απεργούς για να τους πείσει ότι δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας και ότι άδικα παλεύουν. Μέθοδος που χρησιμοποιείται τελευταία κατά κόρον σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Κι ακόμα, ετοίμασε και έφερε στο εργοστάσιο απεργοσπαστικό μηχανισμό που αποχώρησε άπραγος κάτω από τις αποδοκιμασίες των συγκεντρωμένων. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν θα τον φέρει και δεν θα τον χρησιμοποιήσει. Σημασία έχει η συνέχιση της απεργίας! Και είναι χαρακτηριστική η απόφαση της συνέλευσης της 15ης του Οκτώβρη: «Αποφασίσαμε την κήρυξη τεσσάρων 48ωρων απεργιών από της έως της με αίτημα την άμεση επαναπρόσληψη των 33 άδικα απολυμένων συναδέλφων μας και την επαναλειτουργία του εργοστασίου.» Αυτήν την απόφαση θα μπορέσει να ενισχύσει ο συντονισμός και η συμπόρευση με τους άλλους απεργούς στην Θεσσαλονίκη (του ΑΠΘ για παράδειγμα), ο συντονισμός με τους άλλους εργαζόμενους της πολυεθνικής στη χώρα. Ακόμη, το ξεδίπλωμα της αλληλεγγύης στις γειτονιές, με την αποκάλυψη του ρόλου της στις χορηγίες για βαψίματα σχολείων και γυμναστηρίων, για διαγωνισμούς μέσω δήμων για ταλαντούχα παιδιά, την ώρα που απολύει εργαζόμενους και καταδικάζει στην ανέχεια τις οικογένειές τους, ενώ συνεχίζει να είναι μια πολυεθνική γίγαντας στο τομέα των κερδών. Σε εκδήλωση του σωματείου, τα παιδιά των εργαζόμενων έκαναν ζωγραφιές με θέμα «Ζωγραφίζω τον κόσμο τώρα που η Coca Cola απέλυσε τον μπαμπά μου». Την επόμενη φορά, λοιπόν, τα παιδιά να κάνουν ζωγραφιές με θέμα: «Νίκησε η απεργία του μπαμπά μου και ο κόσμος είναι ομορφότερος»! Νίκη στον αγώνα των απεργών της Coca Cola! Άμεση επαναπρόσληψη των 33 απολυμένων! Αλληλεγγύη στον αγώνα των δύο απολυμένων της ACS Ζωγράφου! Τον αγώνα τους συνεχίζουν να δίνουν οι δυο εργαζόμενοι που απολύθηκαν από το κατάστημα της ACS Ζωγράφου τον Γενάρη του Απολύθηκαν για τη συνδικαλιστική τους δράση, για το γεγονός ότι κράτησαν το κεφάλι ψηλά, κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία, για το γεγονός ότι είχαν γίνει αγκάθι στο μάτι της εργοδοσίας, γιατί συμμετείχαν στους απεργιακούς αγώνες, γιατί προάσπιζαν τα δικαιώματα των εργαζόμενων του κλάδου. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετώπισαν την απόλυση τους και τον αγώνα τους που ξεκίνησε από τότε. Ως κομμάτι, δηλαδή, των αγώνων του εργατικού κινήματος απέναντι στο κεφάλαιο και την εργοδοσία. Γι αυτό και από την πρώτη στιγμή, μέσα από τη δική τους δικαίωση, προσέβλεπαν στην παρακαταθήκη που θα έμενε για τον κλάδο της ταχυδρόμησης- ταχυμεταφοράς στον οποίο, εδώ και χρόνια, χτυπιούνται ανελέητα τα εργασιακά δικαιώματα. Εκτός, όμως, από την απόλυση τους, είχαν να αντιμετωπίσουν και ένα επιπλέον ζήτημα: η αποζημίωση απόλυσης που τους κατέβαλε η εργοδοσία ήταν με την ιδιότητα του εργάτη και όχι του υπαλλήλου. Παρότι οι δύο εργαζόμενοι δικαιώθηκαν πρωτόδικα, ο εργοδότης προσέφυγε στο εφετείο προκειμένου να κερδίσει χρόνο αλλά και να πτοήσει τους εργαζόμενους. Ωστόσο, και η πρόσφατη απόφαση του εφετείου δικαιώνει τους δύο εργαζόμενους, κρίνοντας άκυρες τις απολύσεις και αναγνωρίζοντας τους την υπαλληλική ιδιότητα. Η απόφαση αυτή είναι ήδη μια σημαντική επιτυχία, όχι μόνο για τους δυο εργαζόμενους, αλλά για ολόκληρο τον κλάδο. Ειδικότερα αν σκεφτεί κανείς την περίοδο στην οποία βγαίνει μια τέτοια απόφαση. Την ίδια στιγμή, δηλαδή, που οι αντεργατικοί νόμοι των τελευταίων τριών χρόνων επιβάλλουν ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα, χωρίς συλλογικές συμβάσεις και με κατάργηση όλων των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτές. Την ίδια στιγμή που το κεφάλαιο και η εργοδοσία, πλήρως αποθρασυμένοι, προχωρούν σε μαζικές απολύσεις, πετώντας τους εργαζόμενους στην ανεργία, την φτώχεια και την εξαθλίωση. Την ίδια στιγμή που γενικεύεται η επισφαλής και απλήρωτη εργασία. Την ίδια στιγμή που ο ιμπεριαλισμός και το ντόπιο κεφάλαιο μετατρέπουν τη χώρα σε μια απέραντη Ειδική Οικονομική Ζώνη και το εργατικό δυναμικό σε σύγχρονους δούλους. Αυτή η κατάσταση αποτυπώνεται γλαφυρά και στο χώρο της ταχυδρόμησης-ταχυμεταφοράς. Γενικεύονται οι πιέσεις και οι μονομερείς ενέργειες από τη μεριά της εργοδοσίας για αλλαγή των εργασιακών σχέσεων. Γενικεύεται η υπογραφή νέων ατομικών συμβάσεων που «μηδενίζουν το κοντέρ» των δικαιωμάτων και διαμορφώνουν μισθούς των ευρώ, υπό τον εκβιασμό «υπογράφεις ή απολύεσαι». Παράλληλα, το αντιδραστικό καθεστώς του «φραντσάιζ», σε συνδυασμό με το αντεργατικό διαμορφωμένο νομικό οπλοστάσιο, αποτελεί το Δούρειο Ίππο για το παραπέρα σάρωμα των εργασιακών δικαιωμάτων και την παραπέρα κλιμάκωση της εργοδοτικής ασυδοσίας. Ο διαχωρισμός σε μητρική εταιρία και πράκτορες δίνει τη δυνατότητα τόσο στη μητρική όσο και στον πράκτορα (που συνήθως είναι εγκάθετος της μητρικής) να ανοιγοκλείνουν όποτε θέλουν καταστήματα, να πετάνε ξαφνικά τους εργαζόμενους στην ανεργία, να μην αναλαμβάνουν καμιά υποχρέωση απέναντι σε αυτούς. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, μόλις τον τελευταίο χρόνο, είναι η Speedex Εξαρχείων, η Γενική Ταχυδρομική Αιγάλεω, η ACS σε Άλιμο και Γλυφάδα. Μια κατάσταση που θα γενικευτεί ραγδαία, αφού η κρίση του συστήματος επιβάλλει ανακατάταξη κεφαλαίων (εξαγορά-συγχώνευση εταιριών) και στον κλάδο της ταχυδρόμησης-ταχυμεταφοράς. Ήδη δρομολογείται η ιδιωτικοποίηση του «φιλέτου» των ΕΛΤΑ, με τους ξένους κολοσσούς του κλάδου να εκφράζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αυτός ο ανταγωνισμός θα έχει τρομακτικές συνέπειες για τους εργαζόμενους του κλάδου που, στις νέες εφιαλτικές συνθήκες, θα κληθούν από το κεφάλαιο (ξένο και ντόπιο) να πληρώσουν είτε τα κέρδη τους είτε τα «ελλείμματα» τους. Αν, λοιπόν, η απόφαση του εφετείου είναι μια σημαντική επιτυχία για τους δυο εργαζόμενους και για όλο τον κλάδο σε μια τέτοια συγκύρια, η πλήρης δικαίωση τους δεν μπορεί να στηριχτεί μόνο στις αποφάσεις της αστικής δικαιοσύνης. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι εργαζόμενοι, γι αυτό άλλωστε ζητούν τη στήριξη από σωματεία, εργατικά σχήματα, φοιτητικούς συλλόγους, συλλογικότητες, σχήματα γειτονιάς κ.ά. Γιατί γνωρίζουν καλά ότι αυτό είναι υπόθεση του ίδιου του εργατικού-λαϊκού κινήματος και των όρων που διαμορφώνει μέσα από κάθε αναμέτρηση, μικρή ή μεγάλη. Γι αυτό άλλωστε πρέπει να αξιοποιηθεί αυτή η εξέλιξη, να στηριχτεί πλατιά μέχρι τη τελική δικαίωση τους, να δώσει ελπίδα και κουράγιο στους εργαζόμενους. Να στείλει μήνυμα αντίστασης, οργάνωσης και ανυποχώρητου αγώνα, συλλογικής δράσης και ταξικής αλληλεγγύης σε κάθε τόπο δουλειάς, ενάντια στην τρομοκρατία του κεφαλαίου και της εργοδοσίας. Ερωτηματικά προκαλεί και πάλι η επιλεκτική στάση του ΣΕΤΤΕΑ, του κλαδικού σωματείου, αφού για μια τέτοια εξέλιξη (που μάλιστα αφορά μέλη του) δεν έχει βγάλει ένα ψήφισμα αλληλεγγύης, φέρνοντας στο μυαλό την απαράδεκτη στάση του συγκεκριμένου σωματείου και στην περίπτωση της Γενικής Ταχυδρομικής Αιγάλεω. Και μάλιστα, την ίδια στιγμή που για το ζήτημα της ACS Αλίμου και Γλυφάδας έχει κηρύξει πρόσφατα (8 Οκτώβρη) 24ωρη απεργία και 8ωρο αποκλεισμό στα κεντρικά της εταιρίας. Από τη μεριά μας, καλούμε τους εργαζόμενους -και ειδικότερα του κλάδου των ταχυμεταφορών- και τις αγωνιστικές εργατικές συλλογικότητες να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα αυτό μέχρι την οριστική του δικαίωση και την πλήρη αποζημίωση των δύο εργαζομένων. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνται ήδη τα μέλη της Ταξικής Πορείας και των Αγωνιστικών Κινήσεων φοιτητών-εκπαιδευτικών, προσπαθώντας να ανοίξουν το ζήτημα μέσα στα σωματεία και τους φοιτητικούς συλλόγους.

9 Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 Απεργία στην InMaint ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ Προλεταριακή Σημαία 9 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ-Α Ε Υ ΣΤΙΣ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ ΠΑΜΕ προς (απο)κλιμάκωση; Σε απεργιακές κινητοποιήσεις βρίσκονται οι εργαζόμενοι στην InMaint διεκδικώντας να παρθούν πίσω οι τρεις ανακοινωμένες απολύσεις, να μη γίνει καμία μείωση μισθού, να γίνει αποδεκτή η ΣΣΕ των ηλεκτροτεχνιτών, να τηρούνται τα μέτρα υγιεινής στο χώρο εργασίας. Η εταιρεία είναι θυγατρική του ομίλου εταιρειών της INTRACOM και αναλαμβάνει εργολαβικά την τεχνική υποστήριξη τραπεζών, νοσοκομείων και άλλων επιχειρήσεων. Στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας, η διοίκηση ανακοίνωσε την απόλυση τριών εργαζομένων και απείλησε να προχωρήσει σε νέες άμεσες απολύσεις όσο και σε μειώσεις μισθών 15-20%. Οι μειώσεις αυτές δεν είναι οι πρώτες μέσα στη χρονιά και αφορούν μισθούς ήδη χαμηλούς. Οι διοικήσεις των εταιρειών του ομίλου δε χάνουν ευκαιρία να εφαρμόσουν μειώσεις και απολύσεις σε όλα σχεδόν τα κομμάτια εργαζομένων του ομίλου, εκμεταλλευόμενοι όποια νέα δυνατότητα τούς δίνουν οι ψηφισμένοι αντεργατικοί νόμοι. Οι μειώσεις μισθών σε όλες τις εταιρείες, κάθε χρόνο, είναι πια δεδομένη, το τετραήμερο εργασίας εφαρμόστηκε ήδη στην Intracom Defense και όποια συλλογική σύμβαση έληγε, σήμαινε και παραπάνω μειώσεις για το αντίστοιχο κομμάτι εργαζομένων. Την ίδια γραμμή ακολούθησε και η διοίκηση της ΙΝΜΑΙΝΤ. Με την «ευκαιρία» της λήξης της ΣΣΕ των ηλεκτροτεχνιτών, που αποτελούν σημαντικό κομμάτι των εργαζομένων, τον προηγούμενο Μάιο, αποφάσισε δραστικές μειώσεις για όλους σχεδόν τους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι, με γενική συνέλευση, ομόφωνα αποφάσισαν 24ωρη απεργία τη Δευτέρα 7/10 και μετά από νέα στάση εργασίας και γενική συνέλευση την Τρίτη 8/10 αποφάσισαν νέα 48ωρη απεργία Τετάρτη 9/10 και Πέμπτη 10/10. Η απεργία είχε σχεδόν καθολική συμμετοχή,ε 60 στους 65 εργαζόμενους να απεργούν, πράγμα το οποίο ήταν ιδιαίτερα δύσκολο, εξαιτίας του διαφορετικού χώρου εργασίας των εργαζομένων. Μαζική ήταν η συμμετοχή και στις καθημερινές συγκεντρώσεις - περιφρουρήσεις, στην πύλη της εταιρίας. Είναι επίσης σημαντικό να σημειώσουμε ότι η δεύτερη 48ωρη απεργία πραγματοποιήθηκε παρά τις απειλές από την πλευρά της διοίκησης, που έκανε μήνυση στο σωματείο, για την κήρυξη της απεργίας ως καταχρηστικής. Η απόφαση μάλιστα του δικαστηρίου ήταν καταδικαστική για το σωματείο, κρίνοντας ότι η απεργία θα έπρεπε να είχε ανακοινωθεί 3 μέρες νωρίτερα! Μετά από νέα ανακοίνωση της εταιρείας, την Τρίτη 16/10, για ακόμα 7 απολύσεις, καθώς και την επιμονή της στις μειώσεις μισθών, είναι κρίσιμο και ανοιχτό ζήτημα η συνέχιση των κινητοποιήσεων από την πλευρά των εργαζομένων, παρά την τρομοκρατία. Στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του αγώνα αυτού, σημαντικό θα είναι και το άνοιγμά του στους υπόλοιπους εργαζομένους του ομίλου, για τους οποίους τα ζητήματα των απολύσεων και μειώσεων δεν είναι πια καθόλου ξένα. Τ ελικά, έστερξε η ΓΣΕΕ να προκηρύξει απεργία! Στις 6 του Νοέμβρη! Για να την προετοιμάσει καλά! Τώρα που ο μεγάλος κύκλος των κινητοποιήσεων στο ημόσιο έκλεισε (προς το παρόν τουλάχιστον), τώρα που ο κίνδυνος ενός ευρύτερου μετώπου πάλης των εργαζομένων απομακρύνθηκε (προσωρινά, έστω), η ηγεσία της ΓΣΕΕ καλεί σε μία ακόμη 24ωρη απεργία με όλα τα φόντα να είναι μία ακόμη τουφεκιά στον αέρα. Με αυτήν την απεργία θα δοθεί -υποτίθεται- η απάντηση στην εντεινόμενη επίθεση του συστήματος. Μόνο που θα πρέπει να μας απαντήσουν οι καρεκλοκένταυροι της συνομοσπονδίας γιατί αυτή η απάντηση θα είναι αποτελεσματική. Ποια είναι τα στοιχεία που, πρώτον, θα εμπνεύσουν τους εργαζόμενους να στηρίξουν την απεργία αυτή και, δεύτερον, θα πιέσουν την κυβέρνηση και το σύστημα που την στηρίζει να κάνουν πίσω από την επίθεση που έχουν δρομολογήσει. Και επιπλέον, θα πρέπει να μπουν στον κόπο να μας απαντήσουν γιατί αυτή η απεργία δεν προκηρύχτηκε κατά τη διάρκεια του πρόσφατου μεγάλου απεργιακού αγώνα. ύσκολες οι απαντήσεις, γι αυτό και δεν θα τις πάρουμε ποτέ από τους εργατοπατέρες. Αν και στις συνειδήσεις των εργαζομένων έχουν ήδη δοθεί. Όμως, τα ερωτήματα αυτά δεν απευθύνονται μόνο σε ΠΑΣΚΕ και ΑΚΕ. Απευθύνονται και στους «ταξικούς» συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ. Οι οποίοι εμφανίζουν την απεργία αυτή ως αποτέλεσμα της δικής τους πίεσης και της απόφασής τους να εξαγγείλουν απεργία για τις 23 Οκτώβρη. Μπράβο τους, λοιπόν! Κατάφεραν να «σύρουν» τους κυβερνητικούς εργατοπατέρες! Άσχετα βέβαια με το ότι η 23 Οκτώβρη «φαγώθηκε». Εξάλλου, μπλόφα ήταν. Όπως και τόσες απεργίες που έχει εξαγγείλει από μόνο του το ΠΑΜΕ (γνωρίζοντας ότι προσανατολίζεται σε κάτι αντίστοιχο η ΓΣΕΕ) και τις «κατάπιε αμάσητες» χάριν της «μαζικότητας» και της «επιτυχίας» που θα είχε μια γενική, πανεργατική απεργία! Μα, με ποιους; Με τους πουλημένους της ΓΣΕΕ; Με αυτούς που δεν ανέχονται να μοιραστούν ούτε δρόμο ούτε πλατεία; Ναι, ακόμη και με αυτούς, όταν το ζήτημα είναι να επιστρέψουμε στην... κανονικότητα, εκεί που τα κουκιά είναι μετρημένα και τα πάντα τακτοποιημένα και εντός ελέγχου. Και ας σημαίνει αυτή η «κανονικότητα» την ισοπέδωση των εργατικών δικαιωμάτων, την υποδούλωση της εργατικής τάξης, τη φασιστικοποίηση, την επέλαση του εργασιακού μεσαίωνα. «Την πρότασή τους για Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία στα μέσα Οκτώβρη, καλά προετοιμασμένη, που θα συζητηθεί πλατιά μέσα στα σωματεία και τους εργαζόμενους, που θα γίνει δική τους υπόθεση για να εξασφαλιστεί η επιτυχία της και η μαζική συμμετοχή σε αυτή, επανέφεραν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στη χτεσινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ. Απέναντι στις κωλυσιεργίες και τους τυχοδιωκτισμούς των άλλων δυνάμεων, το ΠΑΜΕ, τα συνδικάτα που συσπειρώνονται σε αυτό, αντιπαραθέτουν τη συγκεκριμένη δράση, με σχέδιο και οργάνωση μέσα στους χώρους δουλειάς, για να παρθεί απόφαση για απεργία, ν' ανοίξει μέτωπο στην εργοδοσία και την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, για να μπούνε σε κίνηση οι εργάτες και να κλιμακώσουν την πάλη τους.» (Ριζοσπάστης 24/9/2013, «Να γίνει υπόθεση της εργατιάς η Πανεργατική Απεργία»). Ναι, ήταν πρόταση του ΠΑΜΕ αυτή η απεργία! Οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε! Και ήταν τόσο καλόβολη για τους εργατοπατέρες! Μια τόσο βολική διέξοδος διαφυγής από το πρόβλημα εκείνης της περιόδου! Το ΠΑΜΕ παρουσιάζει αυτήν την απεργία πότε ως κλιμάκωση-συνέχιση των αγώνων που έχουν ξεσπάσει και πότε ως εφαλτήριο νέων αγώνων από τους εργαζόμενους αυτής της χώρας που τραβάνε τα πάνδεινα! Καλεί τα μέλη του -ομοσπονδίες, σωματεία και αγωνιστές- να δώσουν τη μάχη ώστε η απεργία να έχει τη μέγιστη δυνατή επιτυχία. Κάτι σαν τη «μητέρα των μαχών» που πρέπει να δώσουν η εργατική τάξη και όλοι οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας. Και αυτό ενώ έχουν προηγηθεί η απεργία των καθηγητών, οι κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στην υγεία, ενώ βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη κινητοποιήσεις -απεργιακές και μησε κλάδους του ημοσίου για τη διαθεσιμότητα, ενώ εργάτες σε εργοστάσια -από τα Αμυντικά Συστήματα έως εργοστάσια στην Εύβοια, αλλά και οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία- βρίσκονται σε συνεχείς κινητοποιήσεις εδώ και αρκετούς μήνες. Την ίδια στιγμή που οι απολύσεις δίνουν και παίρνουν, όπως η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση της Σπρίντερ. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις οι εργαζόμενοι δείχνουν τη διάθεση και την αποφασιστικότητα -άσχετα από απόψεις που μπορεί να επικρατούν- να αντισταθούν και να παλέψουν κατά της πολιτικής που τους στέλνει στην ανεργία. Απαιτούν το δικαίωμα στη δουλειά. Θα περίμενε κανείς από μια δύναμη η οποία καμώνεται την ταξική, που σε όλους τους τόνους διαχωρίζει τη θέση της από τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές, που καταγγέλλει τους πάντες ως ουρά της ΓΣΣΕ, με τις δυνάμεις που ισχυρίζεται ότι διαθέτει, να κινηθεί στην όσο το δυνατόν πιο ενεργητική στήριξη αυτών των αγώνων και βέβαια στο συντονισμό τους. ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΙΝΟΝΤΑΙ! ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ, ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ! Να επιδιώξει -κάτω από την πραγματική πίεση των αγώνων των εργαζόμενων- τον εξαναγκασμό των συνδικαλιστικών ηγεσιών να πάρουν απεργιακές αποφάσεις σε δευτεροβάθμιο ή τριτοβάθμιο επίπεδο, και - σε τελική ανάλυση- να στηρίξει τις προσπάθειες ξεπεράσματος των ηγεσιών αυτών. Άλλωστε, αυτός δεν υποτίθεται ότι είναι ο λόγος ύπαρξης του ΠΑΜΕ; Το ΠΑΜΕ, όμως, παρά τους βερμπαλισμούς του, κινείται σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση. Είτε παρουσιάζοντας μια άλλη, δήθεν αγωνιστική, πρόταση (π.χ. καθηγητές), είτε συντασσόμενο σχεδόν πλήρως με τις κυβερνητικές δυνάμεις (π.χ. υγεία) στάθηκε απέναντι από τις διαθέσεις ολόκληρων κλάδων ή σημαντικών τμημάτων τους, αντί να προσπαθήσει έστω να τις μπολιάσει με μια λογική στήριξης ώστε να έχουν διάρκεια. Όσο για το συντονισμό κλάδων και χώρων δουλειάς, όπου αυτό επιτεύχθηκε σε μια προσπάθεια να ξεπεραστούν οι ξεπουλημένες ηγεσίες, υπήρξε και πάλι άρνηση. Η προκήρυξη της απεργίας στις 23 Οκτώβρη ήταν το αποκορύφωμα της στάσης του αυτής. Σε όλες τις περιπτώσεις, το ΠΑΜΕ προβάλλει ως δικαιολογία την υπευθυνότητα. Τη «σωστή στάθμιση» των διαθέσεων του κόσμου, έτσι όπως τις ερμηνεύει αυτό δηλαδή. Χωρίς βέβαια να μας εξηγεί γιατί αυτό πάει κόντρα στους χώρους που οι εργαζόμενοι αποφασίζουν να ξεπεράσουν τις ηγεσίες τους, ακόμη και μέσα από μαζικές συνελεύσεις τις οποίες έχει κάνει σημαία τελευταία. έσμιο της συνολικής του ρεφορμιστικής λογικής, της υποταγής του στο σύστημα και στους συσχετισμούς, δεν πιστεύει στους αγώνες και τη δύναμη του λαού, αρνείται να αναλάβει ακόμη και το ρόλο για τον οποίο υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε. Καταλήγει έτσι και αυτό (είτε το θέλουν είτε όχι οι αγωνιστές που όντως έχει στις γραμμές του) να παίζει το ρόλο του κυματοθραύστη των αγώνων. Η «υπευθυνότητά» του απευθύνεται τελικά στο σύστημα και προτείνει «αγωνιστικές διεξόδους» αποκλιμάκωσης των αγώνων. Τελικά, πόσο διαφέρει η λογική του ΠΑΜΕ από τη λογική των κυβερνητικών συνδικαλιστών, τουλάχιστον ως προς το αποτέλεσμα; Είναι στο χέρι των εργαζομένων (και όχι στη δήθεν έγκαιρη προετοιμασία που επικαλούνται τόσο το ΠΑΜΕ όσο και η ΓΣΕΕ) να αποκτήσει αυτή η απεργία ουσιαστικό περιεχόμενο. Και αυτό θα γίνει μόνο στο βαθμό που νιώσουν ότι θα συμβάλει στη δημιουργία ενός γενικότερου κλίματος ξεσηκωμού των εργαζομένων. Που θα αναδείξει την ανάγκη και θα βάλει τις βάσεις ενός ευρύτερου συντονισμού για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής των μνημονίων. Οι εργαζόμενοι και θέλουν και μπορούν να δώσουν μάχες. Το ζήτημα είναι να νιώσουν ότι οι μάχες που καλούνται να δώσουν αφορούν τους ίδιους και την υπόθεσή τους. Και, τι παράξενο! Σε αυτές τις μάχες οι συγκεκριμένες ηγεσίες θα είναι οι πρώτες που θα φυγομαχήσουν!

10 10 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 Για την ΠΑΑΣ και ορισμένα ζητήματα ουσίας που συνδέονται μ' αυτήν Ηπαρέμβαση αυτή γίνεται κατ αρχάς με αφορμή το ζήτημα του ονόματος της ΠΑΑΣ αλλά εκ των πραγμάτων θίγει και ορισμένες άλλες πλευρές. Σε σχέση με το ζήτημα του ονόματος, ορισμένους συντρόφους τους προβληματίζει το γεγονός ότι ήδη εδώ και ένα διάστημα η ΠΑΑΣ κινείται και έχει γίνει γνωστή (όσο έχει γίνει) με την συγκεκριμένη ονομασία. Σ αυτή τη βάση, θεωρούν προβληματική την αλλαγή του ονόματος ή και αντιτίθενται σε κάτι τέτοιο, μιας και κατά κάποιο τρόπο το έχουμε «χρεωθεί». Για το όνομα Σε σχέση κατ αρχάς με το ζήτημα της «χρέωσης». Μια τέτοια άποψη είναι κατ αρχάς σεβαστή, μόνο που θεωρούμε πως δεν μπορούμε με βάση αυτό και μόνο να καταλήγουμε σε αποφάσεις τέτοιας σημασίας. Η ονομασία του σχήματος δεν είναι κάτι για το οποίο μπορούμε να πούμε «εντάξει δεν πειράζει, αν δεν εκφράζει αυτό που θέλουμε να οικοδομήσουμε» και να το βάλουμε «στην άκρη». Θα μας ακολουθεί σ όλη μας την πορεία, σ όλες μας τις δραστηριότητες, θα σηματοδοτεί την πολιτική μας κατεύθυνση, θα συναποτελεί στοιχείο προσέλκυσης (ή και απώθησης) ενός κόσμου. Το πιο ανησυχητικό, θα θέτει σε μια πορεία διλήμματα προσαρμογής είτε του περιεχομένου στον τίτλο είτε αντίστροφα. Αυτό το δίλημμα θα το απαντήσουμε «αύριο» και με όλα τα φορτία, τις αδράνειες και τις «κατοχυρώσεις» που θα χουν συσσωρευτεί ή θα το λύσουμε σήμερα και όσο είναι καιρός; Το ερώτημα, απ εκεί και πέρα, είναι με ποια κριτήρια και σε ποια βάση να αποφασίσουμε; Θα λέγαμε κατ αρχάς με βάση αυτά που ήδη λέμε και διακηρύσσουμε. Αν ξαναδεί κανείς τα κείμενα της ΠΑΑΣ αλλά και τις σχετικές τοποθετήσεις των δύο οργανώσεων που είχαν την πρωτοβουλία, θα διαπιστώσει ότι κινούνται (έστω με διαφορετικές διατυπώσεις) πάνω σε ορισμένους κοινούς άξονες. Την αναγκαιότητα της Αντίστασης, της πάλης απέναντι στην επίθεση που δέχεται ο λαός. Της πάλης ενάντια στο κεφάλαιο, την αστική τάξη, τον καπιταλισμό. Της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ κ.λπ. Γεννιέται λοιπόν το ερώτημα: Για ποιο λόγο στο όνομα του σχήματος να μην αποτυπώνεται και εκφράζεται το περιεχόμενο αυτών των διακηρύξεων αλλά να υπάρχει μονόπλευρη προβολή του ενός ζητήματος; Πού είμαστε - τι θέλουμε Απ εκεί και πέρα, αυτό που οφείλουμε να δούμε -και όχι μόνο σε σχέση με το όνομα- είναι το πού βρισκόμαστε, ποιοι είμαστε και τι θέλουμε να κάνουμε. Ποιον χαρακτήρα θέλουμε να προσδώσουμε, ποιο περιεχόμενο και ποιους στόχους να υπηρετήσουμε δημιουργώντας αυτό το σχήμα. Κατά την άποψή μας, βρισκόμαστε στην περίοδο αντιμετώπισης της επίθεσης του συστήματος και ταυτόχρονα της διαμόρφωσης όρων που θα επιτρέψουν στο κίνημα να περάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο. Αυτό περνάει μέσα από την ανάπτυξη της Αντίστασης, διεκδίκησης και πάλης και ταυτόχρονα μέσα από την αντιμετώπιση των συνεπειών της ήττας. Της αποσυγκρότησης της εργατικής τάξης. Της αποσύνθεσης του κομμουνιστικού κινήματος. Της διάλυσης των Μετώπων πάλης του λαού. Της κυριαρχίας αστικών, μικροαστικών, ρεφορμιστικών και οπορτουνιστικών απόψεων και αντιλήψεων που συντηρούν και αναπαράγουν αυτή την αρνητική κατάσταση. Η αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων αποτελεί απαράγραπτο όρο, για να μπορέσει το κίνημα να αναπτυχθεί και να περάσει σε μια πορεία πάλης σε ένα άλλο επίπεδο. Για το Μέτωπο Αντίστασης Πώς, μέσα από ποιους δρόμους και τρόπους βλέπουμε να αντιμετωπίζονται αυτά τα ζητήματα. Ασφαλώς και ένας δρόμος είναι μέσα από τις αναλύσεις, τις θέσεις, τις αποφάσεις, τις διακηρύξεις, μέσα από την ζύμωση και προπαγάνδα. Κυρίως, ωστόσο, μέσα από την προώθηση αυτών των θέσεων, αντιλήψεων και κατευθύνσεων στο πεδίο της ταξικής πάλης. Μέσα στον λαό, σε άμεση σύνδεση Έτσι και στη βάση μιας τέτοιας αντίληψης, έχουμε εδώ και χρόνια υιοθετήσει την γραμμή της Αντίστασης, Διεκδίκησης και Πάλης, με εργαλείο την Κοινή Δράση και στην προοπτική οικοδόμησης ενός ευρύτερου Μετώπου Αντίστασης. με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, τις διαθέσεις, τις προσδοκίες του, τους αγώνες που διεξάγει. Αυτή η επιλογή μας συνδέεται τόσο με την αντίληψη που έχουμε για το ποια είναι η σωστή σχέση του πολιτικού υποκειμένου με την ταξική πάλη, όσο και στη βάση της σημερινής κατάστασης, των όρων και των συσχετισμών που την χαρακτηρίζουν. Έτσι και στη βάση μιας τέτοιας αντίληψης, έχουμε εδώ και χρόνια υιοθετήσει την γραμμή της Αντίστασης, Διεκδίκησης και Πάλης, με εργαλείο την Κοινή Δράση και στην προοπτική οικοδόμησης ενός ευρύτερου Μετώπου Αντίστασης. Μια κατεύθυνση που απαντάει άμεσα τόσο στο ζήτημα της αντιμετώπισης της επίθεσης του συστήματος όσο και αυτή που οδηγεί στην οικοδόμηση εκείνων των όρων, προϋποθέσεων και συσχετισμών που κάνουν εφικτό το πέρασμα της πάλης σε ένα ανώτερο επίπεδο. Αποτελεί το πεδίο στο οποίο ήδη κινούνται και μάχονται οι λαϊκές μάζες. Αυτήν την τάση οφείλουμε να υποστηρίξουμε και να αναπτύξουμε και σε αντιπαράθεση με την τάση καλλιέργειας εκλογικών προσδοκιών. Επιχειρεί να απαντήσει άμεσα στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός με βάση την επίθεση που δέχεται. Αποτελεί το πεδίο όπου «συναντιέται» ένας κόσμος και όπου αποτινάζει την αίσθηση που βαραίνει πολλούς, ότι είναι ο καθένας μόνος απέναντι στην θύελλα. Το πεδίο όπου «μαθαίνει» στην αντιπαράθεσή του με τις δυνάμεις του συστήματος να αναγνωρίζει το ποιοι είναι οι εχθροί και ποιοι οι φίλοι του, αυτό δηλαδή που αποτελεί το αφετηριακό, το θεμελιακό στοιχείο της πολιτικοποίησής του. Μια τέτοια κατεύθυνση μας συνδέει με τον λαό στη βάση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει, των τρόπων που τα αντιμετωπίζει, των διαθέσεων, της πάλης που διεξάγει. Ταυτόχρονα αποτελεί το πεδίο δοκιμασίας απόψεων, αντιλήψεων, προτάσεων και πολιτικών δυνάμεων. Κι ας έχουμε καθαρό ότι όσο πιο αποφασιστικά κινείται ο κόσμος τόσο περισσότερο θα τείνει στην υιοθέτηση απόψεων που του ανοίγουν δρόμους. Αντίθετα, είναι σε καταστάσεις αδρανοποίησης του κόσμου που ανθούν τα κάθε λογής οπορτουνιστικά σαπρόφυτα. Στην ίδια βάση, αποτελεί το πεδίο ανάδειξης και σφυρηλάτησης των πρωτοπόρων στοιχείων του κινήματος, αυτών που σε μια πορεία μέλλεται να επανδρώσουν, συγκροτήσουν την πολιτική, επαναστατική του πρωτοπορία. Σ αυτή την κατεύθυνση οφείλουμε να δοκιμαστούμε. Να δοκιμάσουμε τις απόψεις μας. Να τις επιβεβαιώσουμε ή τροποποιήσουμε. Να τις «γονιμοποιήσουμε» στην επαφή τους με τον λαό, τα προβλήματα, την πάλη του ή ακόμη και μέσα από την αντιπαράθεση με άλλες απόψεις. Στην ίδια βάση, υποστηρίζουμε και ενισχύουμε έμπρακτα την τάση δημιουργίας εστιών αντίστασης και ανεξάρτητα διαφορών ή και λαθεμένων αντιλήψεων που μπορεί να χαρακτηρίζουν πολλές απ αυτές. Αυτό που καθορίζει την στάση

11 Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προλεταριακή Σημαία 11 μας είναι η πεποίθηση ότι οι πιέσεις που ασκεί η επίθεση και γενικότερα οι απαιτήσεις της ταξικής πάλης θα αποδειχτούν σε μια πορεία ισχυρότερες από τις ιδεοληψίες που χαρακτηρίζουν πολλούς απ όσους μετέχουν σ αυτές. Για τους ίδιους λόγους, υποστηρίζουμε ότι αυτές οι εστίες πρέπει να είναι «ανοιχτές», να δίνουν την δυνατότητα ενεργού και δημιουργικής συμμετοχής στον καθένα που θέλει να συμβάλει, που θέλει να αγωνιστεί. Ακόμη περισσότερο χρειάζεται να αντιπαλέψουμε, να «σπάσουμε» την λογική άλλων δυνάμεων που θέλουν να επιβάλουν όρους περιχαράκωσης και ελέγχου στα πλατειά σχήματα. Αυτή η κατεύθυνση μάς δίνει την δυνατότητα απέναντι στο εμπόριο της «Ενότητας της Αριστεράς» να αντιτάξουμε την αναγκαιότητα και δυνατότητα της Κοινής Δράσης. Αν υπάρχει σήμερα ένα πεδίο όπου ως ένα βαθμό μπορούν να συμπράξουν δυνάμεις της Αριστεράς, αυτό είναι το πεδίο της Κοινής Δράσης για τα άμεσα προβλήματα του λαού. Γενικότερα, αυτός είναι ο δρόμος διαμόρφωσης ευνοϊκότερων συσχετισμών για τον λαό. Και σε σχέση με αυτό το τόσο σημαντικό ζήτημα, οφείλουμε να χουμε καθαρά δυο πράγματα. Πρώτο, ότι οι συσχετισμοί ανάμεσα στις δυνάμεις του συστήματος και τον λαό διαμορφώνονται καθημερινά, την κάθε ώρα, την κάθε στιγμή μέσα από μικρές και μεγάλες αντιπαραθέσεις μέσα από κάθε κίνηση (ή «ακινησία»). Δεύτερο, καθοριστικό ρόλο στην δυνατότητα εξαναγκασμού της αστικής τάξης στο να υποχωρήσει στο α ή β ζήτημα έχει ο κάθε φορά συνολικός συσχετισμός. Γενικότερα, αυτή η κατεύθυνση προσδιορίζει το πεδίο συγκρότησης της εργατικής τάξης, των λαϊκών δυνάμεων αλλά και ανάδειξης, σφυρηλάτησης, συσσωμάτωσης και συγκρότησης της πρωτοπορίας του αγώνα. Μέσα στην πάλη και μέσα από την πάλη. Το πεδίο διαμόρφωσης όρων και προϋποθέσεων, για να περάσει ο αγώνας σε ένα άλλο επίπεδο. και τη συνολική της αποσυγκρότηση. Το κεφάλαιο γνωρίζει καλά ποιος είναι ο μεγαλύτερος και πιο επικίνδυνος αντίπαλός του, από τι έχει να φοβάται. Αν αποδεχόμαστε αυτή την αναγκαιότητα και αυτή τη στόχευση, αν αποδεχόμαστε την αναγκαιότητα της πάλης σ αυτό το μέτωπο όπως άλλωστε εμφανίζεται και σε αποφάσεις διακηρύξεις κ.λπ., αν αυτά ισχύουν, ποια εξήγηση μπορούμε να δώσουμε στο ότι αυτός ο στόχος απουσιάζει από το όνομα του σχήματος; Ας δούμε όμως και ορισμένες άλλες μορφές με τις οποίες εμφανίζεται το πρόβλημα. Αναφερόμαστε σε διατυπώσεις όπως ότι το μόνο που έχει σημασία σήμερα είναι ο αντιιμπεριαλιστικός αγώνας. Ότι ο αντιιμπεριαλισμός σήμερα είναι ο αντικαπιταλισμός της εποχής μας. Ότι ο αντιιμπεριαλιστικός αγώνας εμπεριέχει και μάλιστα με πληρότητα και τον αντικαπιταλιστικό. Προς ενίσχυση μάλιστα αυτών των απόψεων, υπάρχουν και αναφορές σε ιστορικά παραδείγματα κ.λπ. Μπορούμε ως ένα βαθμό να κατανοήσουμε αυτές τις απόψεις ως την προσπάθεια συντρόφων και συναγωνιστών να αντιπα- την υπόθεσή μας. Ο χαρακτήρας, ο προσανατολισμός η προοπτική ενός κινήματος αλλά και η δυνατότητα ανατροπών που μπορεί να επιφέρει βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με το επίπεδο συγκρότησης της εργατικής τάξης και των κομμουνιστικών δυνάμεων στα πλαίσιά του. Με το αν η εργατική τάξη και το κομμουνιστικό κόμμα κατορθώνουν στην πάλη να αναδειχτούν σε πρωτοπόρα και καθοδηγητική δύναμη του κινήματος. Αν δεν συντρέχουν αυτοί οι παράγοντες, καμιά απόφαση, καμιά διακήρυξη δεν μπορούν να αλλάξουν την τροχιά των πραγμάτων. Δεν μπορούμε να μιλάμε για αντιιμπεριαλιστικό αγώνα που θα «εμπεριέχει» και τον αντικαπιταλιστικό, χωρίς να συνυπολογίζουμε τους πραγματικούς όρους στη βάση των οποίων μπορεί να συντελείται κάτι τέτοιο. Σχετικά με κάποια επιχειρήματα «Αραβικό σοσιαλισμό», οι εξελίξεις πήραν εντελώς διαφορετική τροχιά. Αλλά και για να ρθουμε πιο «κοντά». Η Ιρανική Επανάσταση (1979) αποτέλεσε το ισχυρότερο χτύπημα που δέχτηκε ο Αμερικανικός (και όχι μόνο) ιμπεριαλισμός μετά το Βιετνάμ. Η απουσία ωστόσο ενός ισχυρού εργατικού κομμουνιστικού κινήματος οδήγησε στην κυριαρχία του ιερατείου (της φεουδαρχίας), με όλες τις συνέπειες που είχε αυτό για τον ιρανικό λαό, το κίνημα αλλά και τις γενικότερες συνθήκες στην περιοχή. Αλλά και στις πιο σύγχρονες εξεγέρσεις (την λεγόμενη και «Αραβική Άνοιξη»), βλέπουμε να εμφανίζεται το ίδιο πρόβλημα και μάλιστα με δραματικές συνέπειες για τους λαούς της περιοχής. Ας έρθουμε όμως ακόμα πιο κοντά, στην ίδια μας τη χώρα. Εξετάζοντας τα προγράμματα των διαφόρων πολιτικών δυνάμεων, από τον ΣΥΡΙΖΑ (πριν την στροφή στον κυβερνητικό «ρεαλισμό»), το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέχρι διάφορες «νεοπατριωτικές» δυνάμεις, θα βρει κανείς πολλά κοινά στοιχεία. Οξύτατες αντιεε αναφορές, αντιαμερικανικές δηλώσεις, διακηρύξεις έως και θέσεις που αντιστοιχούν σε μορφές λαϊκοδη- Για το δισυπόστατο περιεχόμενο της πάλης Θεωρούμε λαθεμένες και έχουμε αντιπαρατεθεί επανειλημμένα σε απόψεις που «αγνοούν» την ιμπεριαλιστική διάσταση του συστήματος και την εξάρτηση της χώρας από τους ιμπεριαλιστές, απόψεις που υπαγορεύονται από άλλες σκοπιμότητες και πολιτικές κατευθύνσεις. Άλλο τόσο, ωστόσο, θεωρούμε λαθεμένες τις απόψεις που υποβαθμίζουν τον αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει η αντιιμπεριαλιστική πάλη. Εδώ, πέρα από το πώς έχει γενικά το θέμα, θα θέλαμε να σταθούμε σε ένα ζήτημα ιδιαίτερης βαρύτητας. Αναφερόμαστε επανειλημμένα στην αναγκαιότητα της «εκ νέου συγκρότησης του προλεταριάτου σε τάξη για τον εαυτό της». Αυτή η αναγκαιότητα έχει άμεση σχέση με ένα καταλυτικής σημασίας δεδομένο. Ότι χωρίς μια εργατική τάξη συγκροτημένη, χωρίς δηλαδή τον κορμό ισχύος και σταθερής βάσης στήριξής του, το λαϊκό κίνημα δεν μπορεί να ολοκληρώσει τους στόχους του. Εδώ, πέραν των όσων άλλων θα μπορούσαν να ειπωθούν, αναδείχνεται ένα ερώτημα. Πώς και σε ποια βάση συγκροτείται η εργατική τάξη; Η εργατική τάξη συγκροτείται στη βάση της αντίθεσής της με το κεφάλαιο. Της αντίθεσής της με την αστική τάξη, της αντίθεσής της με τον καπιταλισμό. Μόνο υπ αυτόν τον όρο και πάνω σ αυτή τη βάση συγκρότησης, μπορούν να αναπτυχθούν τα όποια άλλα, τέτοια ή αλλιώτικα πολιτικά στοιχεία. Πολύ περισσότερο σήμερα και με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το κίνημα. Με την επίθεση του συστήματος να έχει ως κύριο στόχο της ακριβώς την εργατική τάξη Θεωρούμε λαθεμένες και έχουμε αντιπαρατεθεί επανειλημμένα σε απόψεις που «αγνοούν» την ιμπεριαλιστική διάσταση του συστήματος και την εξάρτηση της χώρας από τους ιμπεριαλιστές, απόψεις που υπαγορεύονται από άλλες σκοπιμότητες και πολιτικές κατευθύνσεις. Άλλο τόσο, ωστόσο, θεωρούμε λαθεμένες τις απόψεις που υποβαθμίζουν τον αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει η αντιιμπεριαλιστική πάλη. ρατεθούν σε απόψεις που υποβαθμίζουν ή και απορρίπτουν την αναγκαιότητα της αντιιμπεριαλιστικής πάλης. Δεν μπορούμε όμως να τις αποδεχτούμε και ως σωστές. Και για να ρθουμε σ αυτό που ενδιαφέρει Όσον αφορά τώρα τα ιστορικά παραδείγματα των οποίων γίνεται επίκληση από ορισμένες πλευρές. Τα προγράμματα και τις κατευθύνσεις για τον χαρακτήρα των επαναστάσεων την περίοδο της Τρίτης Διεθνούς, της «Νέας Δημοκρατίας» της Κίνας, των εθνικοαπελευθερωτικών, λαϊκοδημοκρατικών, αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων κ.λπ. Οι σύντροφοι που επικαλούνται αυτά τα ιστορικά παραδείγματα «ξεχνάνε» ορισμένα πολύ σημαντικά δεδομένα. Το ότι το παγκόσμιο εργατικό κομμουνιστικό κίνημα αποτελούσε την κινητήρια δύναμη όλων σχεδόν αυτών των κινημάτων και επαναστάσεων. Την επίδραση που είχε στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και του προσανατολισμού αυτών των κινημάτων η ύπαρξη της ΣΕ. Το γεγονός ότι στα πλαίσιά τους υπήρχε, στις περισσότερες περιπτώσεις, ένα συγκροτημένο και με καθοδηγητικό ρόλο εργατικό κομμουνιστικό κίνημα. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στις περιπτώσεις εκείνες που δεν υπήρχε ή χτυπήθηκε το κομμουνιστικό κίνημα, τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Όπως λ.χ. στην Αίγυπτο και σε άλλες αραβικές χώρες, με το Νασερικό και Μπααθικό κίνημα, και όπου, παρά τις διακηρύξεις για τον μοκρατικού προγράμματος (Εθνικοποίηση τραπεζών, και στρατηγικών τομέων της οικονομίας, έξοδος από ΟΝΕ-ΕΕ κ.λπ.). Ούτε είναι τυχαίο ότι ορισμένοι απ αυτούς ανατρέχουν και επικαλούνται το πρόγραμμα του ΕΑΜ, τις αποφάσεις και την πολιτική του ΚΚΕ από το 1934 και επόμενα κ.λπ. Μπορεί κανείς να πει (εμείς οπωσδήποτε όχι) ότι αυτές οι διακηρύξεις και προγράμματα διασφαλίζουν τον αντιιμπεριαλιστικό-αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα της πολιτικής αυτών των δυνάμεων; Κι αν όχι, για ποιο λόγο; Η απάντηση βρίσκεται στο ότι ο τέτοιος ή αλλιώτικος χαρακτήρας μιας πολιτικής δεν βρίσκεται τόσο στις διακηρύξεις όσο στο κατά πόσο έχουν εργατική, λαϊκή, κομμουνιστική υπόσταση και προσανατολισμό. Αυτό λοιπόν που οφείλουμε να έχουμε καθαρό σε σχέση με όλα αυτά, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια άλλη εποχή, με άλλες συνθήκες, όρους και άλλες απαιτήσεις. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου αυτά που χρειάζονται πρέπει να τα οικοδομήσουμε στη βάση των σημερινών απαιτήσεων της ταξικής πάλης. Μόνο έτσι μπορούμε να φτάσουμε σε απαντήσεις που δίνουν διέξοδο, που ανοίγουν δρόμους. Και αυτά πρέπει να αποτυπώνονται στις θέσεις, τις κατευθύνσεις, τα σχήματα που οικοδομούμε, στα συνθήματά μας, στους τρόπους και τις μορφές με τις οποίες απευθυνόμαστε στον κόσμο, στην πάλη μας. Σίγουρα δεν είναι εύκολα όλα αυτά και ούτε μπορούν να απαντηθούν από τη μια στιγμή στην άλλη. Αλλά αν ήταν εύκολα, σε τι θα τα χρειαζόμασταν;

12 12 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προλεταριακή Σημαία Στο διεθνές πεδίο οι πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με τη Συρία ανέδειξαν, πιο καθαρά από κάθε άλλη φορά, το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου πολέμου στην περιοχή της Μ. Ανατολής-Ν.Α. Μεσογείου με απρόβλεπτες συνέπειες για τους λαούς της περιοχής και όχι μόνο. Οι ΗΠΑ αναδιπλώθηκαν (αλλά βέβαια δεν ηττήθηκαν), η Ρωσία κατέγραψε την ισχυροποίηση της παρουσίας της στην περιοχή και συνολικά στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές ανέδειξαν ξανά όρια, αντιφάσεις και αντιθέσεις, με την Αγγλία να εμφανίζεται σοβαρά δοκιμαζόμενη για το σε ποιο «πόδι» από τα δύο (αμερικάνικο, ευρωπα κό) θα ρίξει το βάρος της. Πάνω από όλα, αναδείχτηκε το εσωτερικό πρόβλημα των ΗΠΑ, οι αντιθέσεις τους για το πώς θα εκβιάσουν τις εξελίξεις ώστε να διαμορφώσουν στρατηγικά τους όρους για να εκκινήσουν κούρσα πολέμων με το στόχο της παγκόσμιας κυριαρχίας. Στη βάση αυτού του ζητήματος έχει ανακύψει και το πρόβλημα του προ πολογισμού των ΗΠΑ, με διχασμούς που -όπως φαίνεται- δεν αφορούν μόνο ρεπουμπλικάνους-δημοκρατικούς, αλλά διατρέχουν και το εσωτερικό αυτών των δυνάμεων. Έτσι, πριν καλά-καλά τελειώσει αυτή η φάση της κρίσης, που είχε ως επίκεντρο το ζήτημα της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Συρία, είτε με το «επεισόδιο» στη ναυτική βάση της Ουάσιγκτον, είτε με το μπλοκάρισμα του προ πολογισμού (και ενώ, βέβαια, δεν λείπουν οι επιδιώξεις θέρμανσης της κατάστασης από τους παράγοντες της περιοχής, δηλαδή το Ισραήλ), αναζητείται η οδός για να τεθεί ξανά το ζήτημα. Η αναζήτηση της διαφυγής προς τον όλεθρο δεν εγκαταλείπεται και είναι βέβαιο ότι στο επόμενο «επεισόδιο» οι αντιθέσεις και οι κίνδυνοι θα βρίσκονται σε υψηλότερο επίπεδο και πάντα με κύριο ζητούμενο για τους βασικούς ιμπεριαλιστές τη διαμόρφωση στρατηγικών συμμαχιών για την προώθηση των στόχων τους. Η κατάσταση στο διεθνές 2. πεδίο και ιδιαίτερα στην περιοχή, μαζί με την ακατάπαυστη επίθεση στην εργατική τάξη και το λαό και με δεδομένο το θρυμματισμό των πάλαι ποτέ κοινωνικών συμβολαίων της μεγαλοαστικής τάξης με τα μεσοστρώματα, είναι οι παράγοντες που καθορίζουν την πολιτική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα μας. Στη βάση αυτών των παραγόντων, με την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα να κλιμακώνεται σε όλα τα πεδία και την εξάρτηση της αστικής τάξης από αλληλοσυγκρουόμενους προστάτες να βαθαίνει, γίνεται φανερή η κύρια τάση του συστήματος: Πάση θυσία και με κάθε απαιτούμενη ευελιξία απέναντι στις εναλλαγές πιέσεων από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, να υπηρετηθούν οι απαιτήσεις τόσο στο πεδίο των γεωπολιτικών-πολεμικών ιμπεριαλιστικών σχεδίων όσο και σε αυτό της καταλήστευσης της χώρας και του λαού. Αυτό σημαίνει ταυτόχρονα και την ανάγκη ισχυροποίησης της σημερινής κυβερνητικής λύσης αλλά και συνολικά την συγκρότηση-ισχυροποίηση του πολιτικού συστήματος (συνταγματικό τόξο της υποτέλειας), και την ανάγκη να «δεθεί» χειροπόδαρα ο λαός και η νεολαία. Το «νόμιμο κέντρο» της υποτέλειας είναι αυτό στο οποίο οφείλει να υπαχθεί και να υποταχθεί σύσσωμος ο λαός, καθώς το «άκρο» της μαζικής αντίστασης στην πολιτική του συστήματος θα επιχειρείται να αποκοπεί από τη λα κή-εργατική αναφορά του και με όλα τα μέσα να τεθεί στο «εκτός νόμου» περιθώριο. Αυτό είναι το success story που ανέλαβε και διακήρυξε ο Σαμαράς στο τελευταίο του ταξίδι στις ΗΠΑ εκκινώντας μετά από αυτό όχι μόνο τη νέα φάση της επίθεσης (προ πολογισμός, «νέο μνημόνιο» για το 2014), αλλά και την υλοποίηση εύφλεκτων γεωπολιτικών σχεδίων των ΗΠΑ στην περιοχή («άξονας» Ελλάδας-Κύπρου- Ισραήλ, πέρασμα του Κυπριακού σε άλλη φάση κ.λπ.). Η επιχείρηση ενάντια στη ΧΑ 3. εκφράζει τη συμφωνία των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των ντόπιων δυνάμεων του συστήματος (όχι χωρίς «ενστάσεις» για τις αναπόφευκτες παρενέργειες που η επιχείρηση έχει) για να υπηρετηθεί η διπλή κατεύθυνση-αναγκαιότητα του συστήματος που στο προηγούμενο σημείο περιγράψαμε. Αναδεικνύει, βέβαια, ταυτόχρονα τη λα κή αντιφασιστική οργή, τις ανησυχίες του συστήματος απέναντι στη δυναμική που αυτή μπορούσε να αποκτήσει μετά τη δολοφονία του Φύσσα. Αλλά στην κύρια πλευρά της, η επιχείρηση ενάντια στη φασιστική αυτή οργάνωση είναι μια επιχείρηση ανάδειξης και εμπέδωσης της φασιστικοποίησης ως κυρίαρχης και «θεσμικής» επιλογής διακυβέρνησης-διαχείρισης της χώρας και του λαού. Αυτή την κατεύθυνση έσπευσαν να αναδείξουν από την «πρώτη στιγμή» της επιχείρησης οι Σαμαράς-Βενιζέλος και άλλοι επίσημοι εκφραστές της κυβέρνησης και του συστήματος και όχι μόνο οι «σύμβουλοι του πρωθυπουργού». Αυτό το συνολικό και πραγματικό ζήτημα επισημάναμε με τη στάση μας στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο της Αθήνας στις 19/9, κόντρα σε αφελείς ή «αφελείς» αντιλήψεις που απομονώνουν το ζήτημα της αντιφασιστικής πάλης ως ζήτημα πάλης ενάντια στα όποια φασιστικά μορφώματα. Απόφαση του ΚΟ του ΚΚΕ(μ-λ) Η μέχρι τώρα εξέλιξη της επιχείρησης (που δεν μπορούμε να προδικάσουμε ως πού θα τη φτάσουν όσον αφορά αυτή καθαυτή τη ΧΑ και πώς θα διαχειριστούν τις επιθυμητές για το σύστημα παρακαταθήκες που η συμμορία αυτή έχει διαμορφώσει) είναι αναμφίβολα αποκαλυπτική για τους όρους που, σε χώρες σαν την Ελλάδα, ένα τέτοιο μόρφωμα μπορεί να συγκροτηθεί σε δύναμη κρούσης. Δηλαδή, ότι δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την πιο στενή «διαπλοκή» και σύμφυση με τους μηχανισμούς και τις υπηρεσίες που ελέγχουν οι ιμπεριαλιστές και το κράτος. Ενώ, ας σημειώσουμε ότι Ήδη το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν σημαντικές μάχες (εκπαιδευτικοί, χώροι υγείας) για τις οποίες πρέπει να υπάρξει αναλυτική συζήτηση-εκτίμηση στους αντίστοιχους τομείς δουλειάς που μπήκαν μέσα στους αγώνες αυτούς και σήκωσαν μεγάλο βάρος για να υπάρξουν και να προχωρήσουν ώς εκεί που έφτασαν. Η εκτίμηση αυτή πρέπει να γίνει στη βάση του ότι οι αγώνες αυτοί έθεσαν επί τάπητος το ζήτημα της συγκρότησης του ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΝ- ΤΙΣΤΑΣΗΣ, από την άποψη ότι αντικειμενικά διεκδίκησαν να μετατοπίσουν τα όρια του σημερινού συσχετισμού, στο βαθμό που πάλεψαν για την ανατροπή πλευρών της επίθεσης. Αυτός είναι ο πραγματικός δρόμος για το κίνημα και την υπόθεση της Αριστεράς!... Γι αυτό και κεντρικό συμπέρασμα του απολογισμού είναι η ανάγκη συγκρότησης-ενίσχυσης των πρωτοπόρων συγκροτήσεων μέσα στους χώρους, ώστε να διαμορφωθούν πιο ισχυρές προϋποθέσεις πάλης για τη συνέχεια. οι ως τώρα «έρευνες» -για ευνόητους λόγους- κρατάνε απ έξω το στρατό, παρ όλο που το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν «δημόσια επεισόδια» που, αν μη τι άλλο, μπορούν να υποψιάσουν για την ανάπτυξη και εκεί ανάλογων θυλάκων, όπως εξάλλου «παραδοσιακά» συνέβαινε στη χώρα. Ταυτόχρονα είναι φανερό ότι η επιχείρηση αυτή έχει πυροδοτήσει διεργασίες σε όλο το φάσμα του πολιτικού σκηνικού. Από τις «υγιείς ακροδεξιές» δυνάμεις τύπου Καρατζαφέρη (ή όποιους ανάλογους βρουν και εμφανιστούν) που σπεύδουν να καλύψουν «αναμορφωμένο» το «κενό» που δημιουργείται. Ως την «κεντροαριστερά» των Κουβέλη-Λοβέρδου και Σία που δηλώνουν σε όλους τους τόνους πως έλαβαν το μήνυμα των ιμπεριαλιστικών απαιτήσεων και θέλουν ρόλο στην υλοποίησή τους. Το μήνυμα, βέβαια, έφτασε και στο ΣΥΡΙΖΑ που καλείται να συγκλίνει ακόμα περισσότερο προς το «νόμιμο κέντρο» για να μπορεί να αποτελεί, στις ακόμα πιο πυρακτωμένες συνθήκες που προδιαγράφονται, αξιόπιστο για το σύστημα ενδεχόμενο εναλλαγής. Και βέβαια, αφορά και την ηγεσία του ΚΚΕ που κατασκευάζει «αναλύσεις» περί «ενδοαστικών αντιθέσεων» (που τάχα οδήγησαν στην επιχείρηση ενάντια στη ΧΑ), ενώ προφανώς, πίσω από τις επίσημες ρητορείες, αναζητεί πώς θα διαχειριστεί το δυναμικό που έχει απομονώσει από την ταξική πάλη στις νέες συνθήκες «θεσμοποίησης» της φασιστικοποίησης. Οι εξελίξεις αυτές γενικά και 4. ειδικά υπογραμμίζουν την ανάγκη να αναπτυχθούν μαζικοί εργατικοί-λα κοί-νεολαίιστικοι αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική επίθεση, την ιμπεριαλιστική εξάρτηση και συνολικά την ιμπεριαλιστική παρέμβαση στη χώρα και την περιοχή και τους πολεμικούς κινδύνους που αυτή φέρνει. Οι αγώνες αυτοί αποτελούν τελικά τη μόνη πραγματική λα κή απάντηση στην φασιστικοποίηση που επιβάλλει το σύστημα και στον ίδιο το φασισμό, αποτελούν το πραγματικό πεδίο υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού, του δικαιώματος της μαζικής λα κής πάλης, των σωματείων, των φοιτητικών συλλόγων και όλων των λα κών συλλογικοτήτων. Οι αγώνες αυτοί αποτελούν ανάγκη ζωής για το λαό και τη νεολαία, καθώς αποτελούν το μόνο δρόμο αντίστασης και υπεράσπισης των στοιχειωδών δικαιωμάτων του στη δουλειά, στην υγεία, στην παιδεία. Ήδη το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν σημαντικές μάχες (εκπαιδευτικοί, χώροι υγείας) για τις οποίες πρέπει να υπάρξει αναλυτική συζήτηση-εκτίμηση στους αντίστοιχους τομείς δουλειάς που μπήκαν μέσα στους αγώνες αυτούς και σήκωσαν μεγάλο βάρος για να υπάρξουν και να προχωρήσουν ώς εκεί που έφτασαν. Η εκτίμηση αυτή πρέπει να γίνει στη βάση του ότι οι αγώνες αυτοί έθεσαν επί τάπητος το ζήτημα της συγκρότησης του ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, από την άποψη ότι αντικειμενικά διεκδίκησαν να μετατοπίσουν τα όρια του σημερινού συσχετισμού, στο βαθμό που πάλεψαν για την ανατροπή πλευρών της επίθεσης. Αυτός είναι ο πραγματικός δρόμος για το κίνημα και την υπόθεση της Αριστεράς! Αυτόν το δρόμο αναζητούν να ανοίξουν οι εργαζόμενοι (όχι με ολοκληρωμένη βέβαια συνείδηση και συγκρότηση), ενώ ταυτόχρονα δρουν οι «κυβερνητικές αυταπάτες» (ΣΥΡΙΖΑ), η θέση ότι «δεν μπορούν να υπάρξουν-νικήσουν αγώνες σήμερα» (ΚΚΕ) και σχέδια «παλλα κών εξεγέρσεων» για να υλοποιηθεί το «μεταβατικό πρόγραμμα», που και αυτά αρνούνται-υπονομεύουν τη δυνατότητα ανάπτυξης-νίκης των υπαρκτών αγώνων. Αυτές οι επιδράσεις αποτέλεσαν τα πρακτικά και πολιτικά όρια των αγώνων αυτών, καθώς αναπαρήγαγαν μέσα στην πάλη και στο κίνημα τα όρια που το ίδιο το σύστημα θέτει. Γι αυτό και κεντρικό συμπέρασμα του απολογισμού είναι η Η μέχρι σήμερα πολιτική συμφωνία στα πλαίσια των σχημάτων της ΠΑΑΣ αλλά και των συναγωνιστικών της σχημάτων αποτελεί μια ικανοποιητική βάση για τη διεύρυνση και όχι τον αυτοπεριορισμό των μετώπων δράσης, πάλης και παρέμβασης της προσπάθειάς μας. Ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την πολιτική του, τις επεμβάσεις και τις σταυροφορίες του, τις βάσεις του και τους συνασπισμούς του. Ενάντια στην άγρια καπιταλιστική επίθεση που τσακίζει το λαό, που ευνοούν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ και υλοποιεί συστηματικά η ντόπια μεγαλοαστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό σε όλες του τις διασταυρώσεις. Αυτή η διεύρυνση των μετώπων πάλης πρέπει να αποτυπωθεί και στο όνομα της όλης μας προσπάθειας. ανάγκη συγκρότησης-ενίσχυσης των πρωτοπόρων συγκροτήσεων μέσα στους χώρους, ώστε να διαμορφωθούν πιο ισχυρές προ ποθέσεις πάλης για τη συνέχεια. Σε αυτή τη βάση πρέπει να προσεγγιστούν ξανά τα μέτωπα πάλης σε υγεία και παιδεία που παραμένουν ανοιχτά και κρίσιμα συνολικά για το λαό. Ταυτόχρονα, ιδιαίτερη και συγκεκριμένη «αφιέρωση» δυνάμεων -με ενίσχυση της καθοδηγητικής στήριξης- πρέπει να γίνει στην παρέμβαση στους μαθητές που για μια σειρά λόγους και αιτίες είναι φέτος «ανοιχτό» αλλά και απαιτητικό πεδίο για τις αριστερές-επαναστατικές ιδέες και δυνάμεις. Πέρασαν ήδη δύο χρόνια από 5. τον Οκτώβρη του 2011 όταν το Κ.Ο. κυκλοφόρησε την «Πρόταση Μετωπικού Συντονισμού Κοινής Δράσης και Αγώνα» στη βάση της οποίας παλέψαμε όλο αυτό το πολυτάραχο και απαιτητικό διάστημα να πετύχουμε μια πρώτη αποκρυστάλλωση της κατεύθυνσής μας. Της κατεύθυνσης που επιδιώκει την πολιτική και κινηματική συγκρότηση, οργάνωση και πάλη του λαού και της νεολαίας απέναντι στην επίθεση του συστήματος, τον ιμπεριαλισμό και το κεφάλαιο για να ανοίξει ο δρόμος της συγκρότησης του ΜΕΤΩ- ΠΟΥ ΠΑΛΗΣ και της επαναστατικής ανατροπής του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Στο διάστημα αυτό, κόντρα στον εξαιρετικά αρνητικό συσχετισμό που εκφράζεται και «εσωτερικεύεται» και μέσα στο κίνημα και την πάλη, και λαμβάνοντας υπόψη τις δικές μας αδυναμίες-καθυστερήσεις, κάναμε ένα πρώτο αλλά σημαντικό βήμα. Στη βάση της πρότασης που έθεσε η ΠΑΑΣ, διαμορφώθηκε ένα δίκτυο σχημάτων και αγωνιστών στη χώρα στη βάση μιας σημαντικής πολιτικής συμφωνίας, το οποίο - παρ όλο που παρουσιάζει αρκετές καθυστερήσεις στην εμπλοκή στην ταξική-μαζική πάλη, έχει κιόλας δείξει ότι, σε πολλές περιπτώσεις, συγκεντρώνει σημαντικό κομμάτι κόσμου του αγώνα και της Αριστεράς και παρακολουθείται από ακόμα μεγαλύτερο. Στην πανελλαδική σύσκεψη της 26-27/10 θα επικυρώσουμε αυτό το βήμα, έχοντας επίγνωση ότι ταυτόχρονα ανοίγουμε μια νέα περίοδο πάλης και δοκιμασίας του εγχειρήματος. Τόσο στην αναμέτρηση αυτής της συγκρότησης με το σύστημα και τις απαιτήσεις της πάλης, όσο και στο εσωτερικό του, αναφορικά με τα πολιτικά χαρακτηριστικά και τις αντιλήψεις που θα διαμορφώνει. Είναι προφανές ότι αυτές οι δύο πλευρές της πάλης είναι σε διαλεκτική σχέση: η πυκνότητα και το βάθος των σχέσεων με τη μαζική πάλη που η λα κή αντίσταση θα αποκτά θα αποτελέσουν και το πραγματικό υλικό με βάση το οποίο θα διαμορφώνει τα χαρακτηριστικά της. Και αυτά τα τελευταία θα αντεπιδρούν θετικά ή αρνητικά στους όρους που θα έχει για να «μπαίνει» στο κίνημα, να είναι δύναμη του κινήματος, να δίνει μάχες, να κερδίζει και να συγκροτεί τμήματα του λαού και της νεολαίας. Ο θετικός ώς τώρα απολογισμός της προσπάθειας αυτής και ό,τι αυτή έχει οικοδομήσει δίνει μια βάσιμη αισιοδοξία στη συνέχεια της πάλης μας. Βασική προ- πόθεση για να πάρει σάρκα και οστά αυτή η αισιοδοξία, είναι η δική μας, συντεταγμένη και καθολική στήριξη του εγχειρήματος στην πανελλαδική σύσκεψη και μετά από αυτήν. Στήριξη η οποία περνάει και μέσα από τη συμβολή μας στα πλαίσια του εγχειρήματος στην επεξεργασία και διαμόρφωση στόχων και καθηκόντων σε αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική-αντ ισυνδιαχειριστική κατεύθυνση. Ιδιαίτερα σε αυτή τη φάση οφείλουμε να σταθούμε στους όρους, τις δυνατότητες, τα όρια και το περιεχόμενο του αντιφασιστικού αγώνα, έτσι όπως τον αντιλαμβανόμαστε στα πλαίσια της πάλης ενάντια στην φασιστικοποίηση και την ανατροπή της επίθεσης. Η μέχρι σήμερα πολιτική συμφωνία στα πλαίσια των σχημάτων της ΠΑΑΣ αλλά και των συναγωνιστικών της σχημάτων αποτελεί μια ικανοποιητική βάση για τη διεύρυνση και όχι τον αυτοπεριορισμό των μετώπων δράσης, πάλης και παρέμβασης της προσπάθειάς μας. Ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την πολιτική του, τις επεμβάσεις και τις σταυροφορίες του, τις βάσεις του και τους συνασπισμούς του. Ενάντια στην άγρια καπιταλιστική επίθεση που τσακίζει το λαό, που ευνοούν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ και υλοποιεί συστηματικά η ντόπια μεγαλοαστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό σε όλες του τις διασταυρώσεις. Αυτή η διεύρυνση των μετώπων πάλης πρέπει να αποτυπωθεί και στο όνομα της όλης μας προσπάθειας. Το εγχείρημά μας δεν θα κριθεί μόνο στις διακηρύξεις και στις θέσεις (που βεβαίως έχουν μεγάλη σημασία). Θα κριθεί, επίσης, και στη δυνατότητα να συγκροτήσει ένα δυναμικό πρωτοπόρων αγωνιστών και που θα πρωτοστατήσει στην οργάνωση και τη συγκέντρωση των λα κών δυνάμεων. Αυτό το δυναμικό θα πρέπει να βάλει τις βάσεις για να ξεπεραστούν οι παραδομένες ηγεσίες του μαζικού, συνδικαλιστικού, λα κού κινήματος. Αυτό το δυναμικό θα κάνει ό,τι μπορεί για να ζωντανέψει τα πρωτοβάθμια σωματεία, τα συνδικάτα, τους συλλόγους. Ένα δυναμικό που θα συμβάλλει στη διαμόρφωση οργάνων πάλης του λαού στις συνοικίες, στα χωριά, στις επαρχιακές πόλεις. Άλλοτε από μέσα και άλλοτε απ έξω, όπου χρειαστεί θα στηρίζουμε, όπου χρειαστεί θα συμπληρώνουμε, και, όταν τα πράγματα είναι τελματωμένα, θα ανατρέπουμε. Το Κ.Ο. του ΚΚΕ(μ-λ) 12/10/2013

13 14 Προλεταριακή Σημαία ΝΕΟΛΑΙΑ Σάββατο 5 Οκτώβρη 2013 Τα «φέουδα ανομίας», οι «μειοψηφίες», οι απολύσεις και το δίκιο ενός αγώνα που συνεχίζεται! Για 6η συνεχόμενη εβδομάδα οι διοικητικοί υπάλληλοι του ΑΠΘ βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Ενάντια στις απολύσεις των συναδέλφων τους, ενάντια στην πολιτική που διαλύει το δικαίωμα στη δουλειά, το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο. Σε μαζικές γενικές συνελεύσεις, οι προτάσεις συνέχισης των κινητοποιήσεων ψηφίζονται με μεγάλη πλειοψηφία. Έχουν απέναντί τους την κυβέρνηση, το ΔΝΤ, την ΕΕ. Ένα πάνοπλο σύστημα που προσπαθεί με κάθε τρόπο να τους κάμψει, με απειλές για εισαγγελικές παρεμβάσεις και προσαγωγές, με τροπολογίες για προσωπική απογραφή του καθενός και απολύσεις όσων δεν στείλουν στοιχεία, με το χρυσωμένο χάπι της κινητικότητας ενός 50% από τους απολυόμενους, αν βιαστούν να δώσουν τις λίστες, με λασπολογία που μιλά για μειοψηφίες, συντεχνίες και μετατροπή των πανεπιστημίων σε φέουδα ανομίας. Είχαν να αντιμετωπίσουν και τις φωνές της απογοήτευσης και της έλλειψης εμπιστοσύνης στους αγώνες. Όλους αυτούς που προσπάθησαν να τους γυρίσουν πίσω «με το γάντι». Οι απεργοί όμως μέσα στον αγώνα κατάλαβαν τη δύναμή τους, κατάλαβαν ότι το πιο σημαντικό όπλο των εργαζομένων είναι το δίκιο τους. Γι' αυτό σε κάθε προσπάθεια διάσπασης και τρομοκράτησης γίνονται πιο δυνατοί, πιο αποφασισμένοι. Ξανανακαλύπτουν τις μαζικές διαδικασίες, την εμπιστοσύνη στον διπλανό αλλά και στο ότι οι αγώνες μπορούν να νικήσουν. Στην οικονομική κούραση από τις μέρες της απεργίας απαντούν με απεργιακά ταμεία. Στην ψυχολογική κούραση, κοιτάνε δίπλα και ξέρουν ότι δεν είναι μόνοι. Είναι εκεί οι συνάδελφοί τους, οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι σε νοσοκομεία και δήμους, οι εκπαιδευτικοί και όλοι όσοι στενάζουν κάτω από την πολιτική της φτώχειας, των απολύσεων και της εξαθλίωσης. Ξέρουν πια καλά ποιοι είναι μαζί τους και ποιοι εναντίον τους. Ξέρουν ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τους εκπροσώπους αυτής της πολιτικής στα πανεπιστήμια, τους πρυτάνεις. Ξέρουν ότι δεν είναι μεμονωμένες απολύσεις -προηγήθηκαν 80 συνάδελφοί τους- και ότι ο καθένας από αυτούς είναι εν δυνάμει απολυόμενος. Ξέρουν καλά ότι, αν οι ίδιοι δεν ριχτούν στη μάχη, κανείς δεν θα το κάνει γι' αυτούς. Δεν περισσεύει κανείς. Είναι όλοι απαραίτητοι. Η λογική της ανάθεσης στέρεψε μπροστά στον πραγματικό αγώνα. Έμαθαν πολύ καλά ότι, υποχωρώντας, η επίθεση του συστήματος θα γίνεται ακόμα πιο σκληρή, όλο και περισσότερα δικαιώματα θα τίθενται υπό αίρεση. Με την αντίσταση κατάφεραν μέχρι στιγμής να μην απολυθεί κανείς. Ο αγώνας των διοικητικών υπαλλήλων εδώ και έξι εβδομάδες δίνει το παράδειγμα, δίνει δύναμη σε όσους βάλλονται. Δεν είναι ένας αγώνας για την τιμή των όπλων, δεν είναι μια φούσκα που στη βάση τής συνδιαλλαγής θα σκάσει. Είναι η απόφαση ότι με τους αγώνες κερδίζουμε τη ζωή μας, η γνώση ότι τίποτα δεν μας χαρίστηκε, ότι οι πραγματικοί αγώνες δημιουργούν πραγματικό ρήγμα στην επίθεση. Γι' αυτό χρειάζεται να ανοίξουν το θέμα στην κοινωνία, να ενημερώσουν και να συναντηθούν με άλλους κλάδους που είναι σε κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη. Να κατανοήσουν οι εργαζόμενοι, η νεολαία, το προσωπικό του πανεπιστημίου που δεν χτυπιέται άμεσα ότι αυτή η επίθεση δεν θα σταματήσει εδώ και δεν αφορά λίγους. Οι αγώνες που ξεκινάνε δεν είναι μιας ριξιάς. Για να ανατρέψουμε αυτήν την πολιτική, χρειαζόμαστε εστίες αντίστασης παντού, αγώνες που δεν θα σταματούν πριν αρχίσουν, εξαγωγή και αξιοποίηση συμπερασμάτων, την όλο και μεγαλύτερη συγκρότηση και το συντονισμό των πρωτοπόρων αγωνιστών, ώστε να μπορούμε να οργανώνουμε και να παλεύουμε από καλύτερη θέση τις επόμενες φορές. -ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ -ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙ- ΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Έκτη εβδομάδα απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ Η κυβέρνηση προετοίμαζε εδώ και ένα χρόνο τη «διαθεσιμότητα» εργαζομένων στα ΑΕΙ- ΤΕΙ, προκειμένου να συμπληρωθεί εκείνος ο αριθμός των απολύσεων που επιβάλλουν ΕΕ και ΝΤ στο δημόσιο. Απέναντι σε αυτή την πολιτική, όμως, στάθηκαν οι διοικητικοί υπάλληλοι του ΕΚΠΑ, που διανύουν την έκτη εβδομάδα απεργίας τους (14/10-18/10)! Η απεργία αυτή, παρά τις μανούβρες και την τρομοκρατία της κυβέρνησης και τις τρικλοποδιές των πρυτάνεων, έχει διάρκεια και όλα δείχνουν πως θα συνεχιστεί. Ήδη έχουν φανεί τα πρώτα θετικά αποτελέσματα. Οι εργαζόμενοι, με την πάλη τους, κατάφεραν να προσπεράσουν πολλές από τις απειλές και τα μέτρα που πάρθηκαν, για να κάμψουν τον αγώνα τους. Την ΚΥΑ για την υποβολή των στοιχείων σε ορισμένη προθεσμία, διαδέχτηκαν οι απειλές για εισαγγελική παρέμβαση στα ΑΕΙ -ΤΕΙ και οι φήμες για κατάργηση ακόμα και ολόκληρου του κλάδου. Το τελευταίο μέτρο είναι που εφαρμόστηκε στην ΕΡΤ και έχει αποδειχτεί, επομένως, στην πράξη ότι η κυβέρνηση δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να το εφαρμόσει. Σημαντικό βήμα στον απεργιακό αγώνα των διοικητικών αποτελούν οι τελευταίες εξελίξεις με την απόφαση για νέα πενθήμερη απεργία. Αυτή η απόφαση πάρθηκε σε ένα πλαίσιο πολλαπλών διλημμάτων, μιας και είχε ήδη ανακοινωθεί η αντιδραστική νομοθετική ρύθμιση για την ατομική υποβολή στοιχείων εντός πέντε ημερών. Το μέτρο αυτό προέβλεπε ότι η μη υποβολή στοιχείων αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα, το οποίο θέτει τους εργαζόμενους σε αργία. Για άλλη μια φορά, δηλαδή, το σύστημα κινείται στη λογική του διαίρει και βασίλευε, αλλά και στα πλαίσια της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής, εξαπολύει ό,τι πιο μαύρο, προκειμένου να τσακίσει την απεργία. Στην ουσία, η κίνηση αυτή προωθεί την ατομική αξιολόγηση και φορτώνει τις απολύσεις στις πλάτες των εργαζόμενων, που καλούνται να λειτουργήσουν σαν μαντρόσκυλα του εαυτού τους αλλά και των συναδέλφων τους. Η τρομοκρατία όμως δεν κατάφερε να σπάσει τον αγώνα των εργαζομένων! Η προθεσμία των πέντε ημερών για την υποβολή των στοιχείων φτάνει στη λήξη της και οι διοικητικοί προχωρούν σε νέες γενικές συνελεύσεις, για να αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν την απεργία. Σε αυτές έχουν να αντιμετωπίσουν τις συνδικαλιστικές τους ηγεσίες, που προσπαθούν να βάλλουν νέες τρικλοποδιές στον αγώνα, ώστε να τα έχουν καλά με τα τσιράκια του υπουργείου, τους πρυτάνεις και το καθηγητικό κατεστημένο. Ωστόσο, έχουν να αντιμετωπίσουν και ένα νέο δεδομένο. Η κυβέρνηση έχει εξαπολύσει στα πανεπιστήμια το «μακρύ της χέρι», την παράταξη της ΑΠ, έχοντας ως στόχο να μη συνδεθεί ο αγώνας των εργαζομένων με τον αγώνα των φοιτητών. Οι φοιτητές, από την πρώτη εβδομάδα της απεργίας, έδειξαν την αλληλεγγύη τους με την στήριξη της περιφρούρησης των πυλών του ΕΚΠΑ άλλα και με την κατάληψη των σχολών τους, για να παλέψουν για τα δικά τους δικαιώματα (κόντρα σε ένα νέο σχέδιο Αθηνά, στις διαγραφές και τα δίδακτρα), που στη συγκεκριμένη συγκυρία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με εκείνα των εργαζομένων. Πρόσφατα κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο μια ιστοσελίδα συλλογής υπογραφών, η οποία παρουσιάζεται ως «ανεξάρτητη πρωτοβουλία» και φέρει τον τίτλο «ανοιχτές σχολές». Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, οι φοιτητές πρέπει να ανοίξουν τις σχολές τους, για να μη χαθεί το εξάμηνο και η εξεταστική αλλά και να συγκρουστούν με «αυτούς που κλείνουν τις πύλες των σχολών και δεν τους αφήνουν να βρεθούν με τους συμφοιτητές τους και να συζητήσουν». Πρόκειται, δηλαδή, για μια ξεκάθαρη προσπάθεια να ενεργοποιηθεί ο κοινωνικός αυτοματισμός και να χτυπήσει τον αγώνα των διοικητικών, αλλά και να μπει φραγμός στην οικοδόμηση ενός κοινού μετώπου αγώνα φοιτητών- εργαζομένων, που πλήττονται από τη βάρβαρη πολιτική. Παρά τις απειλές και την τρομοκρατία της κυβέρνησης και των συμμάχων της, ο αγώνας για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής των απολύσεων συνεχίζεται και μένει να δούμε τις νέες εξελίξεις από δω και πέρα. Σημ: Το άρθρο γράφτηκε πριν από τη συνέλευση των διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ, την Παρασκευή 18/10, και τη λήψη νέας απόφασης.

14 Σάββατο 5 Οκτώβρη 2013 ΝΕΟΛΑΙΑ Προλεταριακή Σημαία 15 Από τα τέλη Σεπτέβρη και έως σήμερα, η λίστα των επιθέσεων ενάντια σε σχολεία και αγωνιστές μαθητές ολοένα και μεγαλώνει. Σε διάφορες πόλεις της χώρας άλλοτε η αστυνομία, άλλοτε οι Δήμαρχοι, άλλοτε οι διευθυντές, άλλοτε διορισμένοι «αγανακτισμένοι πολίτες», τρομοκρατούν και συλλαμβάνουν μαθητές. Μεσσηνία, 24/9 Ο διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδεθσης Ν. Μεσσηνίας Πλατάρος, απευθύνεται στους εκπαιδευτικούς που διαμαρτύρονται στο γραφείο του σχετικά με την απόφασή του να λειτουργήσουν απογεύματα όσα σχολεία βρίσκονται υπό κατάληψη: «Θα πρέπει να κάνετε μάθημα το απόγευμα. Οφείλετε υπακοή». Βύρωνας, 25/9 Ο διευθυντής του 4ου γυμνασίου Βύρωνα απειλεί με χάσιμο της εκδρομής τους μαθητές που έχουν καταλάβει το σχολείο τους διαμαρτυρόμενοι για τη συγχώνευση του σχολείου τους. «Αγανακτισμένοι γονείς» τρομοκρατούν τους μαθητές. Τρίκαλα, 29/9 Προσάγονται 4 μαθητές του 3ου λυκείου ως ύποπτοι να καταλάβουν το σχολείο τους. Όργιο τρομοκρατίας ενάντια σε μαθητές Λαμία, 7/10 Παρουσία εισαγγελέα στις 11 το βράδυ γίνεται επιχείρηση της αστυνομίας στο κατηλειμμένο 1ο ΕΠΑΛ Λαμίας. Συλλαμβάνονται 20 άτομα και παραπέμπονται στη διαδικασία του αυτόφορου. Καστοριά, 8/10 Ομάδα της ΟΠΚΕ εισβάλει σε κατειλημένο συγκρότημα λυκείων της πόλης με κινηματογραφικό τρόπο και με το πρόσχημα ότι ψάχνουν για ναρκωτικά κάνουν σωματικούς ελέγχους σε μαθητές. 6ο Γυμνάσιο Καλλιθέας, 8/10 Αγανακτισμένος... ενήλικας, ίσως θείος μαθητή, απείλησε με μαχαίρι τους μαθητές που έκαναν κατάληψη, τραυμάτισε τα χέρια μαθήτριας στην προσπάθειά του να κόψει την αλυσίδα της κατάληψης με κόφτη, χτύπησε, χαστούκισε και τραμπούκισε με διάφορους τρόπους. Παράλληλα, ο πρόεδρος του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων απαιτούσε από τους μαθητές που βρίσκονταν έξω από το σχολείο να καταδόσουν τους μαθητές που συμμετείχαν στην κατάληψη. Ηγουμενίτσα, 16/10 Διευθυντές των σχολείων που συστεγάζονται με το ΕΠΑΛ στέλνουν αναφορά στην εισαγγελία. Με εντολή της η αστυνομία μπαίνει στο σχολείο και συλλαμβάνει 10 μαθητές του ΕΠΑΛ Ηγουμενίτσας. Ορίστηκε τακτική δικάσιμος και θα δικαστούν με βάση το νόμο για τις καταλήψεις. Αυτά έχει να επιδείξει η κυβέρνηση απέναντι στους αγώνες των μαθητών. Γιατί κατά τα άλλα, αδυνατεί να απαντήσει στα πραγματικά τους αιτήματα, αδυνατεί να υπερασπιστεί την πολιτική της. Οι καταλήψεις που έγιναν φέτος είχαν στην πλειοψηφία τους πολιτικό περιεχόμενο ενάντια στο νέο λύκειο, τις συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων και ενάντια στο σχολείο που μαστίζεται από τη φτώχεια των Μνημονίων. Απέναντι σε αυτά, πολιτικά επιχειρήματα του συστήματος, στήριξης των επιλογών του δεν υπάρχουν. Και τα περί εκσυγχρονισμού της εκπαίδευσης, συμμαζέματος του δημόσιου σχολείου και εκλογίκευσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας δεν πιάνουν σε κανένα αυτί που μαστίζεται από την απόρριψη και την προοπτική της ανεργίας και της ανέχειας. Το μαθητικό κίνημα έχει να αντιμετωπίσει πολλά περισσότερα από την επίθεση ενάντια στο δικαίωμα της νεολαίας να τελειώνει το σχολείο και να σπουδάζει. Έχει να αντιμετωπίσει τη λύσσα ενός συστήματος αποφασισμένου να τσακίσει με τον πιο σκληρό τρόπο κάθε αγώνα. ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ Π.Α.Α.Σ. Θεσπρωτίας Σ ήμερα το πρωί, έπειτα από μήνυση που κατέθεσαν οι ιευθυντές ΕΠΑΛ και ΙΕΚ Ηγουμενίτσας στο αστυνομικό τμήμα, συνελήφθησαν 10 μαθητές. Παρουσία των ιευθυντών η αστυνομική δύναμη έσπασε την κατάληψη, κόβοντας την αλυσίδα και συνέλαβε τους 10 μαθητές που βρίσκονταν εντός της κατάληψης. Στους μαθητές έχουν ήδη απαγγελθεί κατηγορίες και έχει σχηματιστεί δικογραφία. Το γεγονός αποτελεί συνέχεια προηγούμενων επιθέσεων σε διάφορα σχολεία ανά τη χώρα, όπως σε εκείνο της Λαμίας, αλλά και στο ΕΠΑΛ την Ηγουμενίτσας ξανά την προηγούμενη εβδομάδα. Η ΠΑΑΣ Θεσπρωτίας καταγγέλλει την επίθεση των δυνάμεων της αστυνομίας καθώς και την στάση των διευθυντών, που πηγαίνουν χέρι-χέρι με τις πολιτικές ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ- ΝΤ. Οι πολιτικές αυτές που οδηγούν το λαό στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση, είναι εκείνες που φέρνουν και τη φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής. Είναι οι πολιτικές που φέρνουν το «Νέο Σχολείο» των ταξικών φραγμών και που χτυπούν με όλα τα μέσα όποιον αγωνίζεται και αντιστέκεται. Καλούμε όλο το λαό να συνεχίσει και να μαζικοποιήσει τους αγώνες και τις αντιστάσεις του. Αυτή θα είναι η άμεση και αναγκαία απάντηση στην επίθεση και στην τρομοκρατία. Τον καλούμε να αγωνιστεί και να απαιτήσει να παρθούν πίσω τώρα οι κατηγορίες σε βάρος των μαθητών που αγωνίζονται ενάντια στο νέο μεσαίωνα που φτιάχνει το κεφάλαιο και στο μαύρο μέλλον που μας ετοιμάζουν. ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΩΡΑ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ Ε ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ, ΤΟΥ ΛΑΟΥ Η ΠΑΛΗ ΘΑ ΤΗ ΣΠΑΣΕΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΦΡΑΓΜΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΓΩΝΑΣ 16/10/2013 ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ των Μαθητών του ΕΠΑΛ Ηγουμενίτσας Ε μείς οι μαθητές του ΕΠΑΛ Ηγουμενίτσας θέλουμε να καταγγείλουμε τη φασιστική συμπεριφορά του διευθυντή μας αλλά και τη συμπεριφορά του διευθυντή του ΙΕΚ απέναντί μας. Επίσης θέλουμε να καταγγείλουμε την εισβολή της αστυνομίας στην κατάληψη του σχολείου μας, σήμερα τα ξημερώματα, μετά από μήνυση του διευθυντή ΕΠΑΛ και ΙΕΚ και τη σύλληψη 10 συμμαθητών μας στους οποίους απαγγέλθηκαν κατηγορίες και ορίστηκε δικάσιμος. εν είμαστε εγκληματίες, απλά παλεύουμε για τη δική μας μόρφωση που εσείς μας στερείτε. εν είναι λύση να πηγαίνετε τους αγωνιζόμενους μαθητές σε δικαστήρια αμαυρώνοντας το ποινικό τους μητρώο λόγω αντίστασής τους στα φασιστικά νομοσχέδια του κράτους. Ζητάμε συμπαράσταση από όλους τους μαθητές αλλά και από ολόκληρη την κοινωνία. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ ΤΟΥ ΕΠΑΛ ΛΑΜΙΑΣ

15 16 Προλεταριακή Σημαία ΔΙΕΘΝΗ Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 ΠΡΟΒΟΛΕΣ Τραγωδία και υποκρισία Ακόμα και γι αυτούς που έχουν συνηθίσει να βλέπουν πνιγμένους στα περάσματα της Μεσογείου, η τραγωδία που εκτυλίχθηκε στις δυτικές ακτές της Λαμπεντούζα ήταν μια εξαιρετική κατάσταση. Ο αριθμός των χαμένων ζωών ήταν τόσο μεγάλος που -όπως σχολίασε και ο φλεγματικός Γκάρντιαν- δεν μπορούσε να αγνοηθεί από τα κυρίαρχα ΜΜΕ και τις κυβερνήσεις. Ένας προς έναν, όλοι οι βασικοί ένοχοι έσπευσαν να καταθέσουν τη... συντριβή τους. Αποκορύφωμα, οι εικόνες από την παρουσία του Μπαρόζο στο νησί, ο οποίος εξαναγκάστηκε από την ιταλική κυβέρνηση να σπεύσει και εν μέσω αποδοκιμασιών να εκφράσει την λύπη του, σε ένα κακόγουστο ρεσιτάλ υποκρισίας. Όλοι όμως ξέρανε καλά. Ξέρουν πως, τον τελευταίο καιρό, οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες έχουν επιδεινωθεί σε πολλές χώρες της βόρειας Αφρικής, στο λεγόμενο Κέρας αλλά και στην Μέση Ανατολή, με επίκεντρο την Συρία. Κύματα χιλιάδων και χιλιάδων απελπισμένων προσπαθούν να ξεφύγουν από την πείνα, την καταπίεση και τους πολέμους. Καταστάσεις για τις οποίες καθοριστικό ρόλο έχει παίξει η νέο-αποικιοκρατία και ο ιμπεριαλισμός. ίπλα στις παλιές πληγές, άνοιξαν καινούριες. Η Σομαλία, η Ερυθραία, η Λιβύη κλπ. Κύριοι υπεύθυνοι οι δυτικοί ιμπεριαλιστές, το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι οποίοι, είτε με κυρώσεις είτε με βόμβες, έχουν πετύχει την πλήρη διάλυση αυτών των κοινωνιών και των τοπικών οικονομιών τους. Η απάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για μια ακόμη φορά, υπήρξε άθλια. ηλαδή, η ενίσχυση των περιπολιών και των ελέγχων από την δύναμη της Φρόντεξ, για να σφραγιστούν τα θαλάσσια περάσματα. Εκτός από δολοφονικός, είναι και αναποτελεσματικός ο τρόπος αντιμετώπισης. Τα ανθρώπινα κύματα που ωθούνται από την απελπισία είναι πολύ ισχυρά, για να σταματήσουν μπροστά σε «δίχτυα ασφαλείας». Η Μεσόγειος από καιρό έχει μετατραπεί σε ανθρώπινο νεκροταφείο. Και όσο θα συνεχίζονται οι ίδιες πολιτικές, τόσο θα κυριαρχεί ο ιμπεριαλισμός και η καπιταλιστική εκμετάλλευση, τόσο θα αυξάνονται οι μετανάστες και πρόσφυγες που θα είναι έτοιμοι να παίξουν την ζωή τους κορώναγράμματα για μια καλύτερη ζωή ή να γίνουν αντικείμενα εκμετάλλευσης από τα κυκλώματα. «Έφυγε» ο Βο Νγκουγέν Γκιαπ, ο στρατηγός της επανάστασης στο Βιετνάμ Σ τις 4 του Οκτώβρη πέθανε σε ηλικία 102 χρονών σε στρατιωτικό νοσοκομείο του Βιετνάμ ο Βο Νγκουγέν Γκιαπ, ο θρυλικός στρατηγός του λα κού στρατού του Βιετνάμ, ο άνθρωπος σύμβολο του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος της χώρας και μια από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης ιστορίας της. Γεννήθηκε στα Ήταν παιδί αγροτικής οικογένειας αλλά κατάφερε να σπουδάσει πολιτικές επιστήμες και οικονομικά. Εντάχθηκε στο ΚΚ Βιετνάμ και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Κίνα όταν το κόμμα κηρύχθηκε παράνομο. Εκεί γνώρισε τον Χο Τσι Μινχ και οργάνωσαν μαζί το εθνικοαπελευθερωτικό μέτωπο για την ανεξαρτησία του Βιετνάμ. Ήταν ο άνθρωπος που, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και χωρίς ιδιαίτερες σπουδές πάνω στην «τέχνη» του πολέμου, ορίστηκε από τον Χο Τσι Μινχ αρχηγός του αντάρτικου στρατού και κατάφερε μέχρι το 1954, στη μάχη του Ντιεν Μπιεν Φου, να συντρίψει του γάλλους αποικιοκράτες που αρνούνταν να δεχτούν την ανεξαρτησία του Βιετνάμ. Ιδιοφυής και με απίστευτες στρατηγικές ικανότητες, οργάνωσε έναν ολόκληρο λα κό στρατό, καταφέρνοντας μέσα από ζούγκλες και βουνά να τον φέρει μπροστά στο απόρθητο φρούριο των Γάλλων, το Ντιεν Μπιεν Φου, και να τους συντρίψει. Το Ντιεν Μπιέν Φου ήταν στρατηγικό σημείο για τον πόλεμο, θέση κλειδί που όποιος το κατείχε ήλεγχε πολλές διόδους. Το εγχείρημα άγγιζε τα όρια του ακατόρθωτου. Οι αντάρτες επί μήνες έφτιαχναν δρόμους και κουβαλούσαν βαριά όπλα σε κομμάτια, με μια τεράστια απόσταση. Όμως οι κούληδες του Γκιαπ, με μια απίστευτης έντασης επίθεση στο φρούριο, κατάφεραν να νικήσουν την αεροπορία και τη σοφία των στρατηγών της Δύσης, όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο Andre Μasson γάλλοι στρατιώτες αιχμαλωτίστηκαν και πάνω από σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν στη μάχη. Η πτώση του Ντιεν Μπιεν Φου ανάγκασε του Γάλλους να υπογράψουν κατάπαυση του πυρός, με αποτέλεσμα να ειρηνεύσει γενικότερα η περιοχή της Ινδοκίνας. Αποφασίστηκε η προσωρινή διαίρεση της χώρας με τον 17ο παράλληλο ως όριο πάνω από το οποίο ελέγχονταν από το Βιετμίνχ (Βόρειο Βιετνάμ) και κάτω από τους Γάλλους (Νότιο Βιετνάμ). Τους Γάλλους θα ακολουθήσουν οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, με την επέμβαση στη χώρα στις αρχές της δεκαετίας του '60. Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι μια νίκη των κομμουνιστών στο Βιετνάμ θα σήμαινε ένα ντόμινο επαναστάσεων σε όλη τη νοτιοανατολική Ασία, με τελική έκβαση την επικράτηση των εξεγερμένων λαών στην ευρύτερη περιοχή, δεν έμενε άλλος δρόμος για τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές από τη στρατιωτική επέμβαση. Και πάλι υπό την καθοδήγηση του Γκιαπ, μέσα από σχεδόν 15 χρόνια άγριων συγκρούσεων, ο λαός του Βιετνάμ κατόρθωσε να τους εκδιώξει από τη χώρα του. Δημιουργήθηκε το Εθνικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση του Νότου με μαχητές Βιετκόνγκ, με στόχο την ενοποίηση των δύο Βιετνάμ. Για να κατανοήσουμε τα μεγέθη, μέχρι το 1968 ο αριθμός των αμερικανών στρατιωτών στο Βιετνάμ θα φτάσει το μισό εκατομμύριο. Στη δύναμη των Αμερικανών θα πρέπει να προσθέσουμε και τακτικό στρατό του Ν. Βιετνάμ, Νοτιοκορεάτες κ.ά. Παρά τις ωμότητες των Αμερικανών, τα βασανιστήρια, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους συστηματικούς βομβαρδισμούς ολόκληρων χωριών και αγροτικών περιοχών, παρά το χημικό πόλεμο που εξαπέλυσαν (πορτοκαλί παράγοντας), τις βόμβες ναπάλμ και φωσφόρου, τις απειλές πυρηνικού πολέμου και τις τεράστιες ποσότητες συμβατικών βομβών που έριξαν (ισοδύναμες σε ισχύ με 400 ατομικές βόμβες της Χιροσίμα), ο στρατηγός Γκιαπ, πιστός στις αστείρευτες δυνάμεις ενός λα κού στρατού, κράτησε ψηλά το ηθικό του στρατού και του λαού του και συνέτριψε τη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη του κόσμου. Μετά την επίθεση των Βιετκόνγκ στο Τετ το 1968, πραγματοποιήθηκαν πολλές εξεγέρσεις στο Ν. Βιετνάμ και υπήρξε ένα τεράστιο κύμα συμπαράστασης στο βιετναμέζικο λαό σε όλον σχεδόν τον κόσμο. Το Γενάρη του 1973 υπογράφηκε κατάπαυση του πυρός, αλλά ο στρατός του Νότου επιτέθηκε σε συγκέντρωση κομμουνιστών στο Δέλτα του Μεκόνγκ. Έτσι ο στρατός του Βορρά αποφάσισε να δώσει οριστικό τέλος και επιτέθηκε στο Νότο. Μέσα σε δυο χρόνια απελευθερώθηκε όλο το Ν. Βιετνάμ και τον Απρίλη του 1975 απελευθερώνεται και η Σα γκόν. Στις 30 Απρίλη έφευγαν από την πόλη, κυριολεκτικά στο "παραπέντε", και οι τελευταίοι αμερικανοί "σύμβουλοι" που είχαν μείνει και στήριζαν το καθεστώς. Η εικόνα της φυγής των Αμερικάνων με τα ελικόπτερα από την ταράτσα της πρεσβείας των ΗΠΑ θα μείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη τους για πολλά χρόνια σαν ένας από τους χειρότερους εφιάλτες τους. Θα δείξει σε όλο τον κόσμο ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος. Ο Γκιαπ εκτός από κορυφαίος στρατηγός ήταν και μέλος του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος και αργότερα ορίστηκε υπουργός. Όμως οι λαοί όλου του κόσμου θα τον θυμούνται πάντα σαν το στρατηγό της επανάστασης, τον αρχιτέκτονα της νίκης του βιετναμέζικου λαού.

16 Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 ΔΙΕΘΝΗ Προλεταριακή Σημαία 17 Λιβύη Η απαγωγή/σύλληψη του πρωθυπουργού και άλλα χαοτικά Τελικά ο πρωθυπουργός της Λιβύης Αλί Ζεϊντάν απήχθη ή συνελήφθη; Ίσως δεν το μάθουμε ποτέ. Αυτό έγινε την προπερασμένη Πέμπτη. Η όλη αναστάτωση κράτησε μερικές ώρες αφού στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος. Τα διεθνή ΜΜΕ αρχικά μίλησαν για απαγωγή, αλλά το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Λιβύης Rana, επικαλούμενο αξιωματούχους του υπουργείου ικαιοσύνης, μετέδωσε ότι ο Ζεϊντάν συνελήφθη και δεν απήχθη. Ενώ λίγο πριν από την απελευθέρωσή του, η ταξιαρχία των πρώην ανταρτών «Επιχειρησιακό Κέντρο των Επαναστατών της Λιβύης», που θεωρητικά λειτουργεί υπό τις εντολές των λιβυκών αρχών, ανακοίνωσε ότι συνέλαβε τον πρωθυπουργό Αλί Ζεϊντάν «βάσει του λιβυκού ποινικού κώδικα, με εντολή της γενικής εισαγγελίας» και «τυγχάνει καλής μεταχείρισης». Σύμφωνα με την ταξιαρχία αυτή που είχε επιστρατευθεί από την κυβέρνηση για την τήρηση της ασφάλειας στην Τρίπολη, και η οποία ανήκει ανεπίσημα στα υπουργεία Άμυνας και Εσωτερικών, ο Ζεϊντάν συνελήφθη για «εγκλήματα και αδικήματα κατά της ασφάλειας του κράτους». Η αιτιολόγηση αυτή εξειδικεύεται από νέα ανακοίνωση της οργάνωσης ότι η σύλληψη έγινε μετά τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι, σύμφωνα με τις οποίες η λιβυκή κυβέρνηση ήταν ενήμερη της επιχείρησης σύλληψης του Αμπού Ανας αλ-λίμπι. Τον Αμπού Ανας αλ-λίμπι, το πραγματικό όνομα του οποίου είναι Ναζίχ Αμπντούλ Χαμέντ αλ-ράγιε, τον καταζητούσαν οι ΗΠΑ με τη κατηγορία για συμμετοχή του στις αιματηρές επιθέσεις του 1998 κατά των αμερικανικών πρεσβειών στην Τανζανία και την Κένυα, που είχαν προκαλέσει το θάνατο τουλάχιστον 200 ανθρώπων. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλί Ζεϊντάν, μετά την απελευθέρωσή του, μίλησε για «ατύχημα», αλλά την επόμενη μέρα μίλησε για «απόπειρα πραξικοπήματος», χωρίς όμως να κατονομάσει ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς. Οι αντιφάσεις αυτές φέρνουν με γλαφυρό τρόπο στο προσκήνιο την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα εδώ και περίπου δύο χρόνια, από τότε που η ιμπεριαλιστική επέμβαση, το καλοκαίρι του 2011, με επικεφαλής τις ΗΠΑ και βοηθούς Γαλλία και Βρετανία ανατρέπει το καθεστώς Καντάφι. Σε όλο αυτό το διάστημα έχουμε μια αλυσίδα αιματηρών επεισοδίων με κορυφαίο τη δολοφονία του αμερικανού πρέσβη Christopher Stevens και άλλων τριών διπλωματικών υπαλλήλων στο αμερικανικό προξενείο της Βεγγάζης το Σεπτέμβρη του 2012, το οποίο έγινε και η αφορμή για το ξήλωμα του επικεφαλής της CIA, αλλά και της Χίλαρι Κλίντον. Στη πραγματικότητα, πέρα από αυτή τη δολοφονία και το ψευδο-θρησκευτικό πρόσχημά της, η κατάσταση στη Λιβύη αρχίζει να εκτραχύνεται νωρίτερα με το φαινόμενο των καταλήψεων πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, τερματικών σταθμών, διυλιστηρίων κ.λπ. από ομάδες ενόπλων, το οποίο παίρνει μεγάλη έκταση πριν από την περίοδο των εκλογών. Οι εκλογές, τον Ιούλιο του 2012 (μετά από αλλεπάλληλες αλλαγές του εκλογικού νόμου για να μείνουν ικανοποιημένοι όλοι οι τοπικοί φύλαρχοι αλλά και οι διάφορες ένοπλες ομάδες) όξυναν τις αντιθέσεις και πολλαπλασίασαν τις αντιφάσεις. Μέσα σε περίπου ένα χρόνο, τρεις φορές άλλαξε ο πρωθυπουργός, που επιλέγεται από τα μέλη του 200μελούς Εθνικού Γενικού Συμβουλίου, στο οποίο οι 120 έδρες έχουν καταληφθεί από «ανεξάρτητους» που στην πλειοψηφία τους εκφράζουν διαφορετικές ένοπλες ομάδες, οι οποίες πολλές φορές εισέβαλαν στο Κοινοβούλιο διατυπώνοντας ποικίλα αιτήματα, σε σχέση με τον έλεγχο των κρατικών μηχανισμών. Η αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών είχε βρεθεί τότε στην Τρίπολη για να θέσει τα «θέλω» των αμερικάνων ιμπεριαλιστών ως προς την επόμενη ημέρα. Είχε, τότε, μιλήσει για «μια κυβέρνηση που θα αναδειχθεί με εκλογές, θα περιλαμβάνει όλες τις συνιστώσες της νέας πολιτικής σκηνής και θα αποκαταστήσει το συντομότερο δυνατό την ηρεμία, κατάσχοντας τα ανεξέλεγκτα όπλα που κυκλοφορούν στη χώρα». Το πλαίσιο που περιέγραφε ήταν περίπλοκο και για να διασφαλιστεί γίνονταν συζητήσεις για ενδεχόμενη ανάπτυξη δυνάμεων είτε υπό τον Αραβικό Σύνδεσμο είτε υπό την Αφρικανική Ένωση αφού σχεδόν καμία από τις ένοπλες ομάδες δεν συναίνεσε στις εκκλήσεις για ενσωμάτωση στους υπό διαμόρφωση μηχανισμούς του στρατού και της αστυνομίας. Σήμερα λοιπόν η κεντρική κυβέρνηση δείχνει να μην ελέγχει τίποτε, πιθανώς ούτε καν την πρωτεύουσα, και, όπως, αποδεικνύει η απαγωγή Ζεϊντάν, ούτε καν το ένα τμήμα της κυβέρνησης ελέγχει το άλλο! Το ερώτημα που τίθεται σήμερα είναι αν η Λιβύη μπορεί να επιβιώσει ως ένα τυπικά ενιαίο κράτος ή, για να το πούμε διαφορετικά, αν με βάση την πολυπλοκότητα των ζητημάτων που Το ότι οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές επιχειρούν να φέρουν τα πάνω κάτω στην περιοχή είναι φανερό. Από την άλλη, όμως, προκαλούν νέες ή και οξύνουν παλιές αντιθέσεις σε βαθμό που η κατάσταση να δείχνει αδιέξοδη. έχουν ανοίξει εκεί, οι ΗΠΑ θέλουν να παραμείνει τέτοιο. Η διάσπασή της όλο και πιο συχνά πιθανολογείται από διάφορες αναλύσεις. Από τη μια μεριά η Kυρηναϊκή με τη Bεγγάζη να είναι κοντά στο αραβικό στοιχείο και από την άλλη η Tριπολιτάνια με την Tρίπολη να κοιτά προς τη ύση και τις χώρες του πάλαι ποτέ Mαγκρέμπ και, τέλος, νοτιοδυτικά η περιοχή του Φεζάν, που είναι κατά βάση κομμάτι της Yποσαχάριας Αφρικής. Αν πιστεύαμε τα ΜΜΕ, μέχρι πριν από λίγο καιρό η Λιβύη ήταν στο δρόμο της ευημερίας: ο λαός απελευθερώθηκε από έναν τύραννο, η οικονομία επανακινήθηκε και απέμεναν μόνο κάποιες διευθετήσεις δημοκρατικής επίφασης για να σταθεροποιηθεί το πολιτικό σκηνικό! Η πραγματικότητα ωστόσο εξελίχθηκε και εξελίσσεται διαμετρικά αντίθετα. Τι και αν η Λιβύη έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στην Αφρική. Τι κι αν βρίσκεται στην 21η θέση σε φυσικό αέριο και στην 9η θέση στα αποθέματα πετρελαίου παγκοσμίως. Τι και αν δύο νέα κοιτάσματα φυσικού αερίου ανακαλύφθηκαν πρόσφατα, όπως ανακοίνωσε η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της χώρας. Όλα αυτά θεωρητικά μόνο αποτελούν τεράστια πηγή πλούτου για τα μόλις έξι εκατομμύρια κατοίκους της. Για την πλειονότητα των Λίβυων οι σημερινές συνθήκες άθλιας φτώχειας συνοδεύονται από ακόμη πιο δυσοίωνες προοπτικές για το αύριο. Το ότι οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές επιχειρούν να φέρουν τα πάνω κάτω στην περιοχή είναι φανερό. Από την άλλη, όμως, προκαλούν νέες ή και οξύνουν παλιές αντιθέσεις σε βαθμό που η κατάσταση να δείχνει αδιέξοδη. Κι αυτό παρά την ενεργότατη εμπλοκή των - κατά τα άλλα- συμμάχων των ΗΠΑ στην περιοχή: της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ. Βλέπουμε μια δυστοκία στις κινήσεις, είτε αυτές αφορούν ένα επόμενο βήμα είτε μια «τελική διευθέτηση». Και αυτό παρατηρείται όχι μόνο στον σημαντικότερο σήμερα γεωπολιτικό παράγοντα της περιοχής, τη Συρία, ή στο «στυλοβάτη» του αραβικού κόσμου, την Αίγυπτο, αλλά και στην όπως φαινόταν ευκολότερα ελεγχόμενη Λιβύη. Χ.Β.

17 18 Προλεταριακή Σημαία ΔΙΕΘΝΗ Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 Βραζιλία Απεργία των καθηγητών Ενα κίνημα διαμαρτυρίας σε εξέλιξη ύο μήνες κρατά πλέον το απεργιακό κίνημα των καθηγητών στα δημόσια σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη Βραζιλία. Αρχές Αυγούστου, με την έναρξη του χειμερινού εξαμήνου, ξεκίνησαν την απεργία οι καθηγητές στις μεγάλες πόλεις (Ρίο ντε Τζανέιρο, Σάο Πάολο, Μπέλο Οριζόντε και Πόρτο Αλέγκρε), διεκδικώντας μισθολογική αναπροσαρμογή και βελτίωση των συνθηκών της δουλειάς τους. Σιγά σιγά το κίνημα επεκτάθηκε και σε άλλες πρωτεύουσες πολιτειών, καθώς και σε μικρές επαρχιακές πόλεις. Μπαγκλαντές Απεργιακο κύμα στην κλωστοϋφαντουργία Μ ε τον κατώτατο μηνιαίο μισθό να βρίσκεται επίσημα στα 38 δολάρια, δεν είναι καθόλου παράξενο που το Μπανγκλαντές είναι σήμερα η δεύτερη χώρα, μετά την Κίνα, σε παραγωγή ενδυμάτων. Η σχετική βιομηχανία συνεισφέ- κινητοποιήσεις, απαιτώντας αυξήσεις των μισθών στα 104 δολάρια και βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Σε μια χώρα που ο συνδικαλισμός είναι ουσιαστικά παράνομος, με τακτικές δολοφονίες ανεξάρτητων συνδικαλιστικών στελεχών, με τις ΜΚΟ και τις Σημειωτέον, τα 38 δολάρια το μήνα ήταν αποτέλεσμα των αιματηρών διαδηλώσεων του 2010 και είναι φανερό ότι μόνο με νέους αιματηρούς αγώνες θα κερδίσουν οι εργάτες την όποια βελτίωση σε μισθούς και συνθήκες. Διότι οι συνεδριάσεις του ΟΗΕ στη Από το μήνα Μάιο, η χώρα ταλανίζεται από εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, με συμμετοχή πολλών στρωμάτων εργαζομένων, μικρομεσαίων και νεολαίας. Η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει ήταν η αποκάλυψη της ατιμωρησίας διεφθαρμένων πολιτικών και της διασπάθισης δημόσιου χρήματος, στο πλαίσιο της «εθνικής σημασίας διοργάνωσης» του Μουντιάλ και των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο, σε συνδυασμό με τον καλπάζοντα πληθωρισμό (η ισοτιμία του δολαρίου σχεδόν διπλασιάστηκε σε 6 μήνες) και την καθήλωση των μισθών. Μετά από χρόνια «πρωτογενούς πλεονάσματος» της τάξης του 5%, η Βραζιλία βυθίζεται κι αυτή, με τη σειρά της, στη χρηματοπιστωτική κρίση που χτυπά όλες τις «αναδυόμενες οικονομίες» των BRICS (μαζί με Ινδία, Ρωσία, Κίνα και Νότια Αφρική). Η «λαοπρόβλητη» κυβέρνηση της Ντίλμα Ρουσέφ καταφεύγει όλο και πιο συχνά στην αστυνομική καταστολή, προκειμένου να τιθασεύσει τους εργαζόμενους και τη νεολαία που αντιδρούν στην υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου. Στις 15 αυτού του μήνα, με την ευκαιρία της Εθνικής Ημέρας Εκπαίδευσης, χιλιάδες καθηγητές διαδήλωσαν στους δρόμους των μεγάλων πόλεων της χώρας. Η δράση ορισμένων κουκουλοφόρων του «μαύρου μπλοκ» στάθηκε αφορμή για να χτυπήσει η αστυνομία, με εκατοντάδες προσαγωγές και συλλήψεις, γεγονός που ενίσχυσε την αποφασιστικότητα του κλάδου. Οι δάσκαλοι της πρωτοβάθμιας αποφάσισαν να κατέβουν σε απεργία συμπαράστασης στους διωκόμενους συναδέλφους τους και έτσι το κίνημα των καθηγητών βρίσκεται σε εξέλιξη, με προφανή την αλληλεγγύη γονέων και μαθητών. ρει στο 78% των εσόδων από τις εξαγωγές της χώρας (19 δις δολάρια η αξία της βιομηχανίας ενδυμάτων) και τροφοδοτεί φυσικά την παγκόσμια αγορά, η οποία ελέγχεται από ελάχιστες πολυεθνικές εταιρείες, με φθηνά και ακριβά ρούχα, τα οποία κοστίζουν ελάχιστα για τους θησαυρίζοντες καπιταλιστές. Όπως μπορεί κανείς να υποπτευθεί, οι περισσότεροι εργάτες (γυναίκες και παιδιά) δουλεύουν με ακόμη χαμηλότερο μισθό που φθάνει τα 19 δολάρια το μήνα για 12 με 15 ώρες δουλειά την ημέρα σε εφιαλτικές συνθήκες. Τον περασμένο Απρίλιο κατέρρευσε οκταώροφο εργοστάσιο με πάνω από νεκρούς και τραυματίες. Δεν πρόκειται βέβαια για κανένα μεσαίωνα αλλά για κλασικότατο καπιταλισμό που εκμεταλλεύεται και ξεζουμίζει το νεαρό εργατικό δυναμικό των νέων βιομηχανικών χωρών, όπως ακριβώς έκανε στην Ευρώπη και στη Βόρειο Αμερική στο 19ο αιώνα. Είναι οι συνθήκες, οι όροι εργασίας και τα μεροκάματα που προσπαθούν, εδώ και τρία χρόνια να επιβάλλουν και στη χώρα μας. Στις 21 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, πάνω από εργάτες, σε 400 από τα εργοστάσια, προχώρησαν σε απεργιακές διεθνείς ομοσπονδίες που χρηματοδοτούνται από τη CIA να αλωνίζουν, γυναίκες και παιδιά, το κύριο εργατικό δυναμικό στον κλάδο, αψήφισαν την εργοδοτική τρομοκρατία και κατέβηκαν στους δρόμους. Εκεί αψήφησαν επίσης την κρατική τρομοκρατία, αφού η απάντηση της κυβέρνησης ήταν το χτύπημα των απεργών με τις δυνάμεις καταστολής να χρησιμοποιούν ελαστικές σφαίρες για να διαλύσουν το εξαγριωμένο πλήθος. Οι πρόσφατες απεργίες αποτελούν συνέχεια των μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων του 2006 και του 2010, όταν κατάφεραν να επιβάλλουν κατώτατο μισθό. Γενεύη μετά την κατάρρευση του κτιρίου τον περασμένο Απρίλη μόνο κακόγουστη φάρσα θυμίζουν, για αυτό ούτε οι εργοδότες από το Μπανγκλαντές ούτε οι πολυεθνικές εταιρείες ενδιαφέρθηκαν να συμμετάσχουν. Εν μέσω των κινητοποιήσεων, πριν μερικές μέρες πήρε φωτιά εργοστάσιο με πάνω από 50 νεκρούς εργάτες. Οι εργατικοί αγώνες όμως δείχνουν πώς πραγματικά συγκροτείται το κοινωνικό υποκείμενο, το οποίο θα παίξει καθοριστικό ρόλο για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, στις χώρες που προλεταριοποιείται σήμερα η πλειοψηφία των εργαζόμενων μαζών.

18 Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Προλεταριακή Σημαία 19 ΟΙΚΟΝΟΚΟΣΜΟΣ χρεώσεις Ουφ!(;) Τ ελικά, στο παραπέντε, όχι μόνον οι ΗΠΑ αλλά και ολόκληρη η παγκόσμια οικονομία, γλίτωσαν μια μεγάλη περιπέτεια κατά οικονομικούς αναλυτές. Με απειλές από τον οίκο αξιολόγησης Fitch, με αγωνιώδεις εκκλήσεις από μεριάς των ευρωπαίων και των τραπεζιτών της Ελβετίας, με την έκφραση έντονων ανησυχιών από τους Κινέζους (οι μεγαλύτεροι κάτοχοι αμερικάνικων ομολόγων) αλλά και τις εσωτερικές διαμεσολαβήσεις, τελικά λίγο πριν την έλευση της 17ης Οκτωβρίου, αμερικάνοι και ρεπουμπλικάνοι βουλευτές (στο Κογκρέσο) αλλά και γερουσιαστές (στη Γερουσία) κατέληξαν σε ένα κοινό κείμενο που αυξάνει το όριο χρέους των ΗΠΑ και εξασφαλίζει την χρηματοδότηση του αμερικάνικου δημόσιου μέχρι τις 7 Φλεβάρη του Μέχρι τότε θα πρέπει τα δύο κόμματα να καταλήξουν και σε ένα «λελογισμένο» πρόγραμμα δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, στα πλαίσια του αναθεωρημένου κρατικού προϋπολογισμού που ακόμα βρίσκεται στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Ο διχασμός των δύο κομμάτων της αμερικάνικης πολιτικής ελίτ κάθετα (δημοκρατικοί-ρεπουμπλικάνοι) αλλά και οριζόντια (ρεπουμπλικάνοι) αποτελεί έκφραση του μεγάλου ρήγματος στο μπλοκ εξουσίας των ΗΠΑ και της διάστασης περισσότερο για την ακολουθητέα εξωτερική παρά εσωτερική πολιτική του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Προς το παρόν, πόντους φαίνεται να κερδίζει ο Ομπάμα που επιπλέον δείχνει να αποκτά ένα άλλοθι για πιθανές αναπροσαρμογές στις κοινωνικές δεσμεύσεις του προγράμματος του (Οbamacare). Αν και είναι δύσκολο τώρα να ρίξει τον πήχη της «αντίστασης». Οι επιπτώσεις από μια αμερικάνικη «κήρυξη πληρωμών» είναι φανερό ότι θα είχε παγκόσμιες οικονομικές επιπτώσεις. Πρωταγωνιστές τα επιτόκια των αμερικάνικων ομολόγων που σε μια τέτοια περίπτωση θα καταποντίζονταν καθώς η αξία των ομολόγων θα έπεφτε κάθετα, αφού μετά τις 17 Οκτωβρίου η αμερικάνικη κυβέρνηση θα διέθετε μόνο το 68% των δυνατοτήτων της, για να πληρώσει τους «λογαριασμούς» του επόμενου μήνα, δηλαδή τα ομόλογα που θα λήγουν τότε. Η επίπτωση στους πιστωτές των ΗΠΑ θα είχε μεγάλο βάθος, καθώς πχ. η Ιαπωνία κατέχει 1,14 τρισ. δολάρια του αμερικανικού χρέους, ίσο με το 20% του ΑΕΠ της. Θα λέγαμε, μάλιστα, με νόημα ότι οι ΗΠΑ -που δανείζονται στο νόμισμα τους, γι αυτό δανείζονται και πιο φτηνά απ όλους στον κόσμο- ίσως θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το αυξημένο κόστος δανεισμού με μεγαλύτερη «ψυχραιμία» απ ό,τι οι δανειστές τους. Γι αυτό και ο συγκρατημένος πανικός από Ιάπωνες και Κινέζους. Μέχρι στιγμής πάντως, το λεγόμενο tapering, δηλαδή η εξαγγελία του παγώματος της μαζικής έκδοσης αμερικάνικων ομολόγων (και «φτηνού» χρήματος για την εξαγορά τους), αντί να μειώσει την τιμή τους και να αυξήσει τα επιτόκιά τους, έχει συμβάλει στην στροφή επενδυτών σε αμερικάνικα ομόλογα(!), καθώς έχει δημιουργήσει μια παγκόσμια ανησυχία σχετικά με την χρηματοδότηση και την παγκόσμια ρευστότητα. Ήδη δηλαδή είναι πιθανόν, μόνο και μόνο με αυτή την πορεία προς το «κέντρο», οι αμερικάνικες νομισματικές αρχές να έχουν μειώσει σε σημαντικό βαθμό το πληθωριστικό χρήμα που εκτύπωναν την τελευταία «κρίσιμη» τριετία. Ο χρυσός αποτελεί ένα θύμα αυτής της αντιστροφής. Μάλιστα, αρκετοί μιλάνε για σχεδιασμένη παρέμβαση στις αγορές χρυσού, προκειμένου να απογυμνωθούν συναλλαγματικά οι λεγόμενες αναπτυσσόμενες χώρες που φρόντισαν να μετατρέψουν σε χρυσό τα συναλλαγματικά τους διαθέσιμα, μπροστά στον κίνδυνο ανακοπής της απρόσκοπτης παγκόσμιας χρηματοδότησης με άρμα το δολάριο και ατραπούς τα αμερικάνικα ομόλογα. Η βίαιη κατάρρευση της τιμής του χρυσού έφερε την υποτίμηση των «χρυσών» αποθεμάτων και την υποτίμηση των νομισμάτων. Αγοραστής των αποθεμάτων που βγήκαν από τα θησαυροφυλάκια η ίδια η Αμερική σε πολύ φτηνές τιμές. Οίκοι αξιολόγησης προειδοποιούσαν πως έρχεται η ώρα των αρνητικών αξιολογήσεων για κάποιες από τις μεγάλες χώρες που θα απολέσουν το γνωστό ΑΑΑ. Ποιος μπορεί να νοιώθει «ανακουφισμένος» από την αποφυγή της αμερικάνικης αθέτησης πληρωμών (που η στήλη ποτέ δεν πίστεψε), όταν έχει ξεκινήσει ένας τέτοιος κηρυγμένος και ακήρυκτος παγκόσμιος οικονομικός (και βάλε ) πόλεμος; Ρήξη και παράκρουση για το ελληνικό χρέος Η αντιπαράθεση ανάμεσα στο ΔΝΤ και στους ευρωπαίους (αντιπρόσωπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΚΤ), σχετικά με την αντιμετώπιση του ελληνικού δημόσιου χρέους, μονοπωλεί τις στήλες των οικονομικών αναλύσεων διεθνούς εμβέλειας και μας προβληματίζει, αν το παρόν θέμα θα ήταν καλύτερα να απασχολεί την στήλη του «Οικονοκόσμου». Είχαμε αναφερθεί στα δύο σχέδια «διάσωσης» των δύο ακτών του Ατλαντικού στα προηγούμενα φύλλα, στο διάστημα όμως που μεσολάβησε η αντιπαράθεση ΔΝΤ-ΕΕ (που κρύβει την κατά βάθος πραγματική αντίθεση Αμερικάνων και Ευρωπαίων) πήρε μεγάλη ένταση και έκταση. Με χαρακτηριστικότερη τη δήλωση Άσμουνσεν ότι μιλούν οι Αμερικάνοι και το ΔΝΤ «για τα λεφτά των άλλων». Είναι φανερή η προσπάθεια των ευρωπαίων να αλλάξουν την ατζέντα και να μεταθέσουν τη βάση της προοπτικής του ελληνικού δημόσιου χρέους, από την βιωσιμότητα στην δυνατότητα εξυπηρέτησής του ή -όπως αυτό ονομάζεται- στο «αξιόχρεο του χρέους». Αυτό σημαίνει πως η συζήτηση πρέπει να μετατοπιστεί από την ανάγκη αντιμετώπισης της βιωσιμότητας του χρέους (που όλοι πλην της ελληνικής κυβέρνησης- θεωρούν μη βιώσιμο καθώς θα απαιτήσει δεκαετίες πρωτογενών πλεονασμάτων, για να υπάρξει ως τέτοιο) στην δυνατότητα αυτό να μπορεί να αποπληρώνεται. Το ΔΝΤ φυσικά έχει θέσει ένα πολύ σκληρό πλαίσιο για το μέλλον του χρέους καθώς στην πολύ πρόσφατη έκθεση του και στις παράλληλες εκτιμήσεις που την συνοδεύουν δηλώνεται ότι αναμένει μηδενικό πρωτογενές έλλειμμα για την τρέχουσα χρονιά και πως θα χρειαστούν επιπλέον μέτρα (συμπεριλαμβανομένων των φορολογικών παρεμβάσεων) ύψους 3,5% του ΑΕΠ (6,6 δισ. ευρώ περίπου), την τριετία Από ένα νέο «κούρεμα», το ΔΝΤ περιμένει το χρέος να μειωθεί στο 124% του ΑΕΠ ως το Το χρέος αναμένεται φέτος στο 172,6% του ΑΕΠ και το 2014 στο 172,6% του ΑΕΠ. Σαν να μην έφτανε αυτό, η γνωστή αμερικάνικη οικονομική επιθεώρηση Bloomberg προειδοποιεί πως μια «νέα ελληνική κρίση είναι πιθανότατη μέσα στο 2014». Η ευρωπαϊκή θέση βασίζεται σε τρεις άξονες. Ο πρώτος αφορά τα προαπαιτούμενα μέτρα που πρέπει να πάρει η χώρα και που, όσο δεν εξασφαλίζουν την κάλυψη των χρηματοδοτικών κενών (μέσα στο φαύλο κύκλο μέτρα-ύφεση-νέα μέτρα), θα υποχρεώνουν τους Έλληνες να πληρώνουν μισθούς και συντάξεις από ό,τι πρωτογενές πλεόνασμα παραχθεί. Ο δεύτερος αφορά την πρόσθετη χρηματοδοτική υποστήριξη και κάλυψη των κενών με νέα δάνεια που θα παραχωρήσουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Αυτό το νέο δάνειο ήδη οι εγχώριοι εντολοδόχοι της τρόικας φρόντισαν να το προαναγγείλουν, μιλώντας για ομόλογα χαμηλών επιτοκίων με ορίζοντα πενήντα χρόνων. Η αρχική διάψευση των «φημών» (σταθερή και σαφής από τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης) πολύ γρήγορα ακολουθήθηκε από τις δηλώσεις στους δημοσιογράφους του Προέδρου της ΕΚΤ Ντράγκι, που στην ουσία το προανήγγειλε στην όχι Τον «Οικονοκόσμο» και τις «χρεώσεις» γράφει ο Δημήτρης Μάνος τυχαία έδρα της Ουάσιγκτον, κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου. Εκεί που λίγο πριν είχε πραγματοποιηθεί η ετήσια σύσκεψη του ΔΝΤ. Πάντως πόσο ανακουφιστικό είναι τάχα αυτό;- ο επικεφαλής του ΕΜΣ τοποθέτησε την «ωρίμανση» του ελληνικού χρέους σε κλίμακα τριακονταετίας! Οι ευρωπαίοι, αφού ρούφηξαν όλο το φρέσκο αίμα της χρέωσης της χώρας, πρέπει τώρα να ασχοληθούν με το κουφάρι. Το ΔΝΤ εξ άλλου τους «έδωσε», βγάζοντας στη φόρα πως δεν επιλέχτηκε το κούρεμα του ελληνικού χρέους σε πιο ευνοϊκή για τη σχέση του με το ΑΕΠ περίοδο, γιατί έπρεπε να σωθεί το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά και η ΕΚΤ να απαλλαγεί, με κέρδος, από τα ελληνικά ομόλογα. Ο τρίτος παράγοντας έγκειται στην δημιουργία εκείνων των προϋποθέσεων και των όρων εγγύησης, για να επανέλθει ακόμα και «δειλά», η χώρα στις αγορές χρήματος, ώστε να συμπληρωθεί το τρίο (Πορτογαλία-Ιρλανδία-Ελλάδα). Κι αυτό, όμως, δεν βρίσκεται στο χέρι μόνο των χωρών της ευρωζώνης αλλά απαιτεί συναινέσεις με το ΔΝΤ και τους Αμερικάνους που βρίσκονται από πίσω. Η ρήξη πήρε τέτοια χαρακτηριστικά που άρχισαν να γράφονται και να προβάλλονται σενάρια περί αποχώρησης του ΔΝΤ από την χρηματοδότηση των προγραμμάτων στήριξης και «διάσωσης» της Ελλάδας. Ο Ντράγκι φρόντισε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, ξεκαθαρίζοντας πως το ΔΝΤ θα μείνει στην Ελλάδα μέχρι το Η σύγκρουση όμως ανάμεσα στους «θιασώτες» του κουρέματος και σε αυτούς της «εξυπηρέτησης» παίρνει όλο και πιο σκληρά χαρακτηριστικά και να γίνεται πια ευρύτερα γνωστή. Γι αυτό και πρόσβαση στις σχετικές πληροφορίες μπορούν σήμερα να έχουν και μη ειδήμονες περί τα οικονομικά. Σ αυτά τα πλαίσια, η προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του χρηματοδοτικού κενού του 2014 (που συνολικά η τρόικα και πέρα από τις αντιθέσεις της εκτιμά πάνω από 4 δις), μέσω της χρονικής μετακύλισης της αξίας των ομολόγων που λήγουν, βρίσκει πόρτες κλειστές. Οι ευρωπαίοι δεν τηρούν ούτε αυτά που έχουν υποσχεθεί, καθώς, σύμφωνα με τον ίδιο τον Στουρνάρα, η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης μπλοκάρουν τη μετακύλιση των λήξεων δανείων, ύψους 19 δισ. ευρώ, έως το 2016, εκ των οποίων 10 δισ. ευρώ λήγουν εντός του 2014, προβάλλοντας εκ των υστέρων το επιχείρημα ότι αποτελεί νομισματική χρηματοδότηση. Σ αυτή τη βάση, ήταν αρνητικά σαφείς οι θέσεις του Άσμουνσεν ότι δεν πρόκειται να ανανεωθούν τα ομόλογα ύψους 4,5 δις που έχουν δοθεί στις τράπεζες, όπως και κάθε ομόλογο, δηλαδή να μετακυλήσουν την εξόφλησή τους για αργότερα. Και το χρηματοδοτικό κενό θα παραμείνει κενό. Συνεπώς, η σκλήρυνση του αμερικανοευρωπαϊκού ανταγωνισμού στα όρια της ρήξης παράγει μια παράκρουση της πίεσης προς την αστική τάξη -και δι αυτής στο λαό- για ολοκληρωτική εφαρμογή των μέτρων που έχουν ήδη αποφασιστεί και σχεδιαστεί αλλά και για νέα μέτρα που θα συνοδεύουν τη νέα «βοήθεια».

19 20 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 Η αντιλαϊκή πολιτική δεν έχει ούτε «κενά» ούτε «ελλείμματα» Φ ούντωσαν τη βδομάδα που μας πέρασε οι συζητήσεις γύρω από τη διαχείριση του ελληνικού χρέους. Θα προκύψει «δημοσιονομικό κενό» για το 2014 και πόσο; Υπάρχει «χρηματοδοτικό κενό» για τη διετία και αν ναι, πόσα δισ.; Θα επιβεβαιωθούν ή όχι οι προβλέψεις της κυβέρνησης για «πρωτογενές πλεόνασμα» στον προϋπολογισμό του 2013; Ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων και αλληλοαναιρούμενες προβλέψεις και εκτιμήσεις τόσο από την ελληνική κυβέρνηση όσο και από ΕΕ, ΕΚΤ και ΝΤ. Και όλα αυτά παρουσιάζονται σαν μια «τιτάνια μάχη» που τάχα δίνουν Σαμαράς και Στουρνάρας ενάντια στις «πιέσεις» της τρόικας και των δανειστών μας. Στην πραγματικότητα αυτό που (ξανα)φούντωσε είναι οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών. Αντιθέσεις που ποτέ δεν έπαψαν και που εκδηλώνονται με κάθε ευκαιρία. Πίσω από τη συζήτηση για τα «κενά» ή τα «πλεονάσματα», για το «κούρεμα» ή την «επιμήκυνση» κρύβονται οι αντιθέσεις ΕΕ/Γερμανίας και ΝΤ/ΗΠΑ για το ποιος θα βγει περισσότερο ή λιγότερο χαμένος από τη διαχείριση της κρίσης. «Κούρεμα» του χρέους θέλει το ΝΤ, που αυτή τη φορά θα το πληρώσουν όχι οι ιδιώτες αλλά ο «επίσημος τομέας», δηλαδή οι κεντρικές τράπεζες και άρα οι προϋπολογισμοί των κρατών της ευρωζώνης, αφού στα χέρια τους κατά κύριο λόγο έχει περιέλθει το ελληνικό χρέος. Από την άλλη, «επιμήκυνση» προκρίνουν οι ευρωπαίοι, με παράταση του χρόνου αποπληρωμής (μιλάνε για πάνω από 50 χρόνια!) και νέα μειωμένα επιτόκια, έτσι ώστε ούτε αυτοί να Καταγγέλλουμε την αστυνομική επίθεση σήμερα το πρωί στο Σύνταγμα, τη σύλληψη της απεργού πείνας Fadik Adiyaman και την προσαγωγή τεσσάρων ακόμα πολιτικών προσφύγων της «Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και στο Κουρδιστάν», που βρίσκονταν εκεί από την Τρίτη 15 Οκτώβρη. Συμπαραστέκονταν με τον τρόπο αυτό στους τέσσερεις πολιτικούς πρόσφυγες, κρατούμενους στον Κορυδαλλό, που εδώ και 23 μέρες κάνουν απεργία πείνας διαρκείας για να σταματήσει η απέλασή τους στην Τουρκία, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Οι τρομοκρατικές επιχειρήσεις της αντιλαϊκής κυβέρνησης Ν -ΠΑΣΟΚ ενάντια στους Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές που ζουν στη χώρα μας, συνεχίζονται αδιάκοπα εδώ και πολλούς μήνες. Πολλοί πολιτικοί πρόσφυγες έχουν συλληφθεί, κακοποιηθεί και εκδοθεί ή κινδυνεύουν να εκδοθούν στην Τουρκία και σε άλλες χώρες, όπου θα αντιμετωπίσουν πολύχρονες φυλακίσεις και νέα βασανιστήρια για την πολιτική, κοινωνική και πληρώσουν τα σπασμένα αλλά και να διαιωνίζεται το καθεστώς της εξάρτησης. Όταν μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια. Η ιμπεριαλιστική στήριξη εκτός από παράγοντας ενίσχυσης της κυβέρνησης και του πολιτικού κέντρου Σαμαρά αποδεικνύεται ταυτόχρονα και ως παράγοντας αποσταθεροποίησης. Για άλλη μια φορά οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί συνθλίβονται στα πλαίσια των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Το success story του Σαμαρά δεν ναυαγεί μόνο στη σκληρή πραγματικότητα της φτώχειας και της εξαθλίωσης που ζει ο λαός μας αλλά ανατρέπεται και από τα πλέον επίσημα και συστημικά «χείλη». εν πρόλαβε καλά-καλά να στεγνώσει το μελάνι από τις πρόσφατες δηλώσεις Λαγκάρντ που απέκλειε νέα «οριζόντια» δημοσιονομικά μέτρα και ήρθε η έκθεση του ΝΤ που μιλάει για νέα πρόσθετα μέτρα 6,5 δισ. που πρέπει να παρθούν μέχρι το Για έξοδο από το τούνελ μιλάει ο Στουρνάρας και την ίδια στιγμή ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Προβόπουλος προβλέπει άλλα δύο χρόνια ύφεσης. «Επιστροφή στις αγορές» με το τέλος του μνημονίου το 2014 λέει η κυβέρνηση, για «ψευδαίσθηση» μιλάει η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής. Έτσι και αλλιώς τα βάρβαρα μέτρα είναι εδώ. Και στα παλιά προστίθενται συνεχώς και νέα προκειμένου να εκταμιευτούν οι δόσεις που απομένουν. Ενόψει της δόσης του Οκτωβρίου (1 δισ.) οι αμυντικές βιομηχανίες (ΕΑΣ, ΕΛΒΟ) και η ΛΑΡΚΟ «εξυγιαίνονται» με «σχέδια βιωσιμότητας» που προβλέπουν μαζικές ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ απολύσεις και «σαλαμοποίηση» της παραγωγικής τους δραστηριότητας προκειμένου να κλείσουν ή να εκποιηθούν σε υποψήφιους επενδυτές. ΕΥ ΑΠ και ΕΥΑΘ «τακτοποιούν» τις εκκρεμότητές τους με το ημόσιο (εξόφληση οφειλών) και οδεύουν προς ιδιωτικοποίηση. Νέο κύμα με άλλες διαθεσιμότητες, κυρίως από τους ΟΤΑ, αναμένεται μέχρι το εκέμβρη. Και από κοντά νέα μείωση συντάξεων από το 2014, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, πετσόκομμα στις κοινωνικές δαπάνες, φοροεπέλαση και χαρατσοεπιδρομή. Πίσω από το «κούρεμα» ή την «επιμήκυνση», πίσω από τα «κενά» ή το «πλεόνασμα», από την «επανεκκίνηση» της οικονομίας, τη «βιωσιμότητα» του χρέους κ.α. που προπαγανδίζουν η κυβέρνηση και οι επικυρίαρχοι της τρόικας, υπάρχει η επίθεση του κεφάλαιου για τη χειροτέρευση των όρων ζωής της εργατικής τάξης. Συμπίεση του λαϊκού εισοδήματος, κατεδάφιση δικαιωμάτων και καταχτήσεων, σύνθλιψη του βιοτικού επιπέδου των εργαζόμενων, αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου από «τους κάτω» προς «τους πάνω» και από «τους μέσα» προς «τους έξω». Μέσα απ αυτή την πολιτική αναζητούν διέξοδο στη κρίση και νέα πεδία κερδοφορίας για το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Και παρά τις όποιες μεταξύ τους διαφωνίες και αντιθέσεις, σ αυτή την αντιλαϊκή πολιτική είναι όλοι τους σύμφωνοι. Χωρίς βέβαια να ρωτήσουν το λαό και τους εργαζόμενους. Αλλά κι αυτοί δεν είπαν την τελευταία τους λέξη. Κάτω τα χέρια απ τους Τούρκους και Κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες! συνδικαλιστική δράση τους. Η επίθεση της κυβέρνησης ενάντια στο δικαίωμα των λαών να αγωνίζονται είναι μέρος της πολιτικής της φασιστικοποίησης που ασκείται απέναντι και στον ελληνικό λαό, στους εργαζόμενους και στη νεολαία, είναι αποτέλεσμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της χώρας. Ο αγώνας του ελληνικού και τούρκικου λαού ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το φασισμό είναι κοινός. Οι αγωνιστές που διώκονται από το τουρκικό καθεστώς έχουν δικαίωμα απόκτησης πολιτικού ασύλου. Ν' αφεθεί ελεύθερη η Fadik Adiyaman! Να σταματήσει η έκδοση των κρατούμενων πολιτικών προσφύγων και ν' αποσυρθούν οι κατηγορίες σε βάρος τους! Η τρομοκρατία δεν θα περάσει, του λαού η πάλη θα τη σπάσει! Λευτεριά και Άσυλο στους Τούρκους και Κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες! Πέμπτη 17/10/2013 Από την πρόσφατη επίσκεψη Αναστασιάδη στην Αθήνα, το μόνο που έγινε φανερό, μετά τις επαφές με τον Αντ. Σαμαρά, είναι πως και οι δύο μιλάνε, είτε για το κυπριακό είτε για το ρόλο Ελλάδας Κύπρου στην περιοχή της ταραγμένης νοτιοανατολικής Μεσογείου, ευθυγραμμισμένοι πλήρως στις ιμπεριαλιστικές απαιτήσεις των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ. Και οι δύο συμμορφώθηκαν, σε σχέση με προκατόχους τους, στην απώθηση της Ρωσίας από ρόλους στις χώρες τους ενώ ταυτόχρονα η επιμονή τους στην τριγωνική συμμαχία με το φιλοπόλεμο Ισραήλ, αποτελεί εγγύηση για τη ύση και τις ΗΠΑ και μεγαλύτερη ευθυγράμμιση ακόμη και στα πιο τυχοδιωκτικά και επικίνδυνα σχέδιά τους στην περιοχή. Της επίσκεψης Αναστασιάδη στην Αθήνα είχε προηγηθεί η επίσκεψή του στις ΗΠΑ, η επίσκεψη Σαμαρά Βενιζέλου επίσης στις ΗΠΑ και στη συνέχεια του Σαμαρά στο Ισραήλ, με σχεδόν όλο το υπουργικό συμβούλιο. Το πολιτικό προσωπικό της ελληνικής αστικής τάξης ψάχνει εναγωνίως διέξοδο, διαβλέποντας ορατά πια πως το ανεξέλεγκτο χρέος εμπλέκει ξανά τη χώρα στη δίνη του άγριου ανταγωνισμού των συμμάχων της Ε.Ε.- ΝΤ. Εδώ, μέσα στις ίδιες τις ΗΠΑ (όπως και στην Ε.Ε. φυσικά) ανακύπτουν οξύτατες και επικίνδυνες συγκρούσεις, στη βάση της βαθειάς κρίσης του παγκόσμιου καπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστήματος. Τίποτα δε μπορεί να καθορίσει η κυβέρνηση στη βάση αυτής της γενικευμένης αστάθειας και των οξύτατων ανταγωνισμών και το μόνο που σταθερά επιλέγει είναι το βάθεμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, φτάνοντας αυτή τη σχέση στα πιο επικίνδυνα όρια για την υπόσταση της χώρας, την Ειρήνη και τη ημοκρατία. Επίσης, δε ξεχνά να αντιμετωπίζει ολοένα και πιο εχθρικά τον εχθρό λαό και τις όποιες αντιστάσεις του στην πολιτική της φτώχειας και της ανεργίας, που ενισχύονται συνεχώς με νέα μέτρα. Στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου, μια γενικευμένη ανάφλεξη, με βάση την ιμπεριαλιστική επέμβαση, αποφεύχθηκε για την ώρα, ωστόσο οι ιμπεριαλιστικές κόντρες δε παύουν στιγμή. Σ αυτές τις συνθήκες, η στάση της κυβέρνησης, το τελευταίο διάστημα, γίνεται πρωτόγνωρα αντιδραστική, δουλική στα πιο επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια, όπως αποκάλυψαν οι δηλώσεις Βενιζέλου κατά την προετοιμασία της επέμβασης που απειλήθηκε στη Συρία αλλά και οι δηλώσεις Σαμαρά από τις ΗΠΑ, που περιγράφουν σαν το άλλο άκρο που πρέπει τώρα να χτυπηθεί, αυτούς που μιλάνε για έξοδο από ΝΑΤΟ και Ε.Ε. Η ένταση της πολιτικής της φασιστικοποίησης, με ανοικτό πόλεμο στην αριστερά και σε ό,τι κινείται στο λαό και στη νεολαία, δεν είναι άσχετη με τις επιλογές και τις δεσμεύσεις της αστικής τάξης στα ιμπεριαλιστικά αφεντικά της. Όταν στήνονται κοινά υπουργικά συμβούλια με το κράτος δολοφόνο των Παλαιστινίων και εμπρηστή των πολέμων στη Μέση Ανατολή εδώ και δεκαετίες, όταν ο ένδιας συζητάει για ασφάλεια μαζί τους και μια σειρά υπουργεία κλείνουν μπίζνες των σιωνιστών με τη ντόπια μεγαλοαστική τάξη και όταν ο Σαμαράς κάνει τις δηλώσεις που αναφέραμε από τις ΗΠΑ, αντιλαμβάνεται κανείς πως η στριμωγμένη στα αδιέξοδά της αστική τάξη ευθυγραμμίζεται, δίνοντας γη και ύδωρ και ταυτόχρονα προσπαθεί να βάλει το λαό στο γύψο, για να εκπληρώσει ανεμπόδιστα ό,τι της ζητηθεί, είτε στο επίπεδο του χρέους και της οικονομίας είτε στο επίπεδο της υπηρέτησης επεμβάσεων και επικίνδυνων γεωπολιτικών σχεδίων. Το ενεργειακό σκάκι Ζήτησε ο Σαμαράς αγωγό μεταφοράς αερίου από το Ισραήλ μαζί με το καλώδιο των 2000 ΜWAT και η Κύπρος εκλιπαρεί, επίσης, για σταθμό υγροποίησης LNG που θα τροφοδοτείται από το Λεβιάθαν και το Ταμάρ του Ισραήλ, μιας και το αέριο της Αφροδίτης είναι τελικά λίγο. Όμως, το Ισραήλ βλέπει και τη λύση αγωγού προς την Τουρκία και μέσω αυτού σύνδεση με τον ΤΑΡ. Κουβάρι το ενεργειακό σκάκι της περιοχής, πολλές οι ορέξεις πολλών παιχτών, μα για νάνους του γεωπολιτικού ανταγωνισμού σαν την Ελλάδα και την Κύπρο, θα μείνουν μονάχα ορέξεις, εφόσον οι ισχυροί παίχτες λύνουν και δένουν με την ισχύ των αεροπλανοφόρων τους και με τους ανταγωνισμούς τους βυθίζουν ολόκληρη την περιοχή στην αστάθεια και σε μόνιμη πολεμική διάταξη. Άλλωστε η οικονομική λεηλασία χωρών από τις ντόπιες άρχουσες τάξεις και τον ιμπεριαλισμό, που εντείνεται με την κρίση, βγάζει και θα βγάζει συνεχώς στο προσκήνιο και τους λαούς στην περιοχή, όπως και σ όλο τον πλανήτη. Απαντούν με δολοφονική στρατο-χούντα στην Αίγυπτο, εντείνουν τη φασιστικοποίηση και στην Τουρκία, τρομοκρατούν με τόμαχοκ και βομβαρδιστικά. Αυτή είναι η πραγματικότητα της περιοχής στη συγκυρία που διανύουμε. Και σ αυτή την πραγματικότητα, η αστική τάξη και το πολιτικό προσωπικό συμμαχεί με το Ισραήλ, δηλώνοντας υποταγή στη ύση σε ό,τι του ζητηθεί και εκλιπαρεί για όποιες μπίζνες μπορεί να διασφαλίσει. Η επιμονή των ΗΠΑ έκοψε από την αστική τάξη τις ορέξεις για τους τεράστιους αγωγούς σαν τον South Stream και έμειναν με τον ΤΑΡ των 10 δις κυβικών αζέρικου αερίου. Πολλές ελπίδες καλλιεργήθηκαν για αέριο νότια της Κρήτης, πολύς ντόρος για τις ΑΟΖ, για τη χρυσοφόρα συνεργασία με το Ισραήλ, τους αγωγούς του νότιου ρεύματος εφοδιασμού της Ευ-

20 Σάββατο 19 Οκτώβρη 2013 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προλεταριακή Σημαία 21 Αναστασιάδης Σαμαράς Πρόθυμοι σε ό,τι ζητήσουν ΗΠΑ Ε.Ε. και Ισραήλ ρώπης και τα σχετικά. Όμως πιθανότατα, καθώς ήδη φαίνεται, οι Iσραηλινοί, όπως και οι Kαταρινοί και άλλοι, ενδέχεται να συμμετάσχουν στη λεηλασία κάποιων φιλέτων της χώρας, να επενδύσουν στον τουρισμό τώρα που η αντεργατική επίθεση έχει φτιάξει ευνοϊκό έδαφος για καρχαρίες, ίσως και σε κάποιους ακόμη τομείς, μα μέχρι εκεί. Τα περί ενεργειακού κόμβου, που έτσι κι αλλιώς δε θα σήμανε κανένα όφελος για τον λαό, τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Κύπρο σιγά σιγά καταρρέουν. ε καταρρέει, όμως, η εμπλοκή της χώρας στα πιο επικίνδυνα φιλοπόλεμα σχέδια των σιωνιστών και του ιμπεριαλισμού. Παράλληλα, με την επίσκεψη Σαμαρά στο Ισραήλ, εξελίσσονταν κοινή αεροναυτική άσκηση στην περιοχή της Αττικής. Ανάλογη άσκηση με F15 και F16 θα πραγματοποιηθεί στις 19 του Οκτώβρη δυτικά της Καλαμάτας, ενώ στην ανατολική Κρήτη, αντί για χρυσοφόρες γεωτρήσεις, ξεσκονίζονται μετά από χρόνια τα παροπλισμένα ρωσικά συστήματα S300 για βολές, στις αρχές εκέμβρη, όπου ΗΠΑ και Ισραήλ επιδιώκουν να τσεκάρουν τις δυνατότητές τους. Ο Αβραμόπουλος, στο πλαίσιο της στρατιωτικής συνεργασίας επισκέπτεται το Ισραήλ τέλος Οκτώβρη, ενώ ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Φογκ Ράσμουσεν, σε πρόσφατη συνάντησή του στην Αθήνα με τον Σαμαρά, δήλωσε πως «ένα πράγμα δεν έχει αλλάξει, η αφοσίωση της Ελλάδας στη συμμαχία». Αυτό άλλωστε αποδείκνυε η δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης να διαθέσει στο ΝΑΤΟ στρατιωτικές δυνάμεις και μέσα στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού δόγματος της «έξυπνης άμυνας». ε χρειάζεται, βέβαια, να μιλήσουμε για την προθυμία του πολιτικού προσωπικού για τη μετατροπή της χώρας, ανά πάσα στιγμή, σε πολεμικό ορμητήριο με τις βάσεις αλλά και με τη χρήση κάθε σημείου της ελληνικής επικράτειας. Κυπριακό: νέο δημοψήφισμα στα σκαριά Βασική πλευρά ένταξης της Κύπρου καθολικά, μόνιμα και σταθερά στους δυτικούς σχεδιασμούς είναι η «επίλυση» του κυπριακού στο πλαίσιο μιας «λύσης» ανάλογης του κακόφημου σχεδίου Ανάν. Μιας «λύσης» που θα καταργεί κάθε έννοια ανεξαρτησίας του κυπριακού κράτους, θα νομιμοποιεί τη διχοτόμηση και θα το καθιστά ένα ιμπεριαλιστικό προτεκτοράτο. Η περίπτωση του Αναστασιάδη, μετά μάλιστα το σκάσιμο της κυπριακής φούσκας, και η προθυμία συνεργασίας της ελληνικής κυβέρνησης σε ό,τι πουν ΗΠΑ Ε.Ε., κάνουν τη συγκυρία ευνοϊκή, για να προχωρήσουν οι ιμπεριαλιστές τα σχέδια σταθεροποίησης του ελέγχου τους στο νησί, που πρόκειται να τα ονομάσουν σχέδια «επίλυσης» του κυπριακού. Βέβαια, οι περιπλοκές όχι μόνο δεν αποκλείονται μα είναι και το πιο πιθανό. Αυτό το λέμε, τόσο γιατί το λεγόμενο κυπριακό ζήτημα είναι περίπλοκο, 40 χρόνια μετά από την εισβολή του Αττίλα, αλλά και γιατί, στην ευρύτερη περιοχή, ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός και η αστάθεια που δημιουργεί όχι μόνο δε λύνει προβλήματα αλλά δημιουργεί συνεχώς καινούρια. Ωστόσο, από πλευράς ΗΠΑ, έχει τεθεί χρονοδιάγραμμα για συμφωνία εντός του 2013 και για δημοψήφισμα το Μάρτη του Ούτε η επιστροφή της πόλης φάντασμα Αμμοχώστου, όποτε και αν γίνει, ούτε η συμμόρφωση της Τουρκίας στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, με το άνοιγμα λιμανιών και αεροδρομίων στην κυπριακή αστική τάξη, δεν εμπνέουν την ελληνοκυπριακή κοινότητα που ζει τα δεινά των μνημονίων, που απλώνουν τη φτώχεια, με την ανεργία να αυξάνεται και να ξεπερνά ήδη το 20%. Αντίστοιχα, οι άνθρωποι της δουλειάς στο βόρειο τμήμα του νησιού (τουρκοκύπριοι), που ζουν μόνιμα στη φτώχεια, δεν εμπνέονται από μεθοδεύσεις της Τουρκίας και των ιμπεριαλιστών. Ο Βενιζέλος και ο Νταβούτογλου στις ΗΠΑ συμφώνησαν σε άμεση εμπλοκή της Ελλάδας και της Τουρκίας στο πνεύμα των συμφωνιών της Ζυρίχης, που ξεσήκωσαν τότε τον κυπριακό αλλά και τον ελληνικό λαό. Ο Βενιζέλος και όλο το αστικό πολιτικό προσωπικό στην Ελλάδα είναι πρόθυμοι, όπως είπαμε, για ό,τι τους ζητηθεί από τους ιμπεριαλιστές. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το πλαίσιο εξάρτησης της χώρας σήμερα, θα δέχονταν όχι μόνο το σχέδιο Ανάν του 2004, μα και πολύ χειρότερες απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών για την Κύπρο. Νιώθουν να τους είναι βάρος το κυπριακό πρόβλημα, που δημιουργήθηκε με αδιαμφισβήτητη ευθύνη της αστικής τάξης της Ελλάδας. Την ίδια στιγμή, προθυμοποιούνται και ανοίγουν δρόμους για τετραμερείς διαπραγματεύσεις, σαφώς υπαγορευμένες από τις ΗΠΑ. Όμως, για την κυβέρνηση Αναστασιάδη, τα ζητήματα μπαίνουν διαφορετικά. Το βροντερό όχι του κυπριακού λαού στο σχέδιο Ανάν μπορεί να μη μπόρεσε να μετεξελιχτεί σε ένα λαϊκό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα αλλά όμως ιστορικά έχει υπάρξει. Σήμερα, βέβαια, τα πράγματα είναι διαφορετικά. ύσκολα, από κάθε άποψη, για το λαό της Κύπρου, όπως και για όλους τους λαούς της περιοχής. Το γενικότερο κλίμα είναι διαφορετικό και η ιμπεριαλιστική τρομοκρατία καλά κρατεί. Άλλο τόσο, όμως, η δύσκολη πραγματικότητα που βιώνει ο κυπριακός λαός γκρεμίζει αυταπάτες για την Ε.Ε. και τους δυτικούς «οραματισμούς» του Αναστασιάδη. Όλα αυτά, καθώς και οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, κάνουν δύσκολο το έργο που ουσιαστικά έχει χρεωθεί από την εκλογή της η κυβέρνηση Αναστασιάδη. Οι διαπραγματεύσεις, για την ώρα, δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θ αρχίσουν στις 4 Νοέμβρη, όπως έχει συμφωνηθεί, μιας και δεν υπάρχει συμφωνία για Το βροντερό όχι του κυπριακού λαού στο σχέδιο Ανάν μπορεί να μη μπόρεσε να μετεξελιχτεί σε ένα λαϊκό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα αλλά όμως ιστορικά έχει υπάρξει. Σήμερα, βέβαια, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δύσκολα, από κάθε άποψη, για το λαό της Κύπρου, όπως και για όλους τους λαούς της περιοχής. Το γενικότερο κλίμα είναι διαφορετικό και η ιμπεριαλιστική τρομοκρατία καλά κρατεί. Άλλο τόσο, όμως, η δύσκολη πραγματικότητα που βιώνει ο κυπριακός λαός γκρεμίζει αυταπάτες για την Ε.Ε. και τους δυτικούς «οραματισμούς» του Αναστασιάδη. το κοινό ανακοινωθέν... Οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες! Συνολικότερα έτσι κι αλλιώς, σε μας τουλάχιστον, είναι ξεκάθαρο πως λύση στο κυπριακό με ιμπεριαλιστική υπαγόρευση δε μπορεί να υπάρξει. Από την άλλη, το νησί της Αφροδίτης παραμένει έρμαιο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Με τις εγγλέζικες βάσεις που παγιώνονται, με τους Ρώσους που φεύγουν αλλά παραμένουν και τον Αναστασιάδη να ετοιμάζει ταξίδι στη Μόσχα, με τους γερμανογάλλους που εισβάλλουν μέσω Ε.Ε., με τις ΗΠΑ που απαιτούν καθοριστικό λόγο, χειριζόμενοι τις αντιθέσεις στην ευρύτερη περιοχή, από θέση ισχύος των αεροπλανοφόρων τους. Η λύση του κυπριακού προβλήματος, 40 χρόνια μετά την εισβολή, έχει φορτωθεί τόσο με την παγίωση τετελεσμένων καταστάσεων όσο και με την αναταραχή από τον άγριο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό και τον πόλεμο που δε σταματά στην ευρύτερη περιοχή. Η κυπριακή αστική τάξη κάνει κινήσεις και σχεδιασμούς με το Χριστόφια ή τον Αναστασιάδη στο πλαίσιο της εξάρτησης και για την υπηρέτηση των συμφερόντων της ντόπιας πλουτοκρατίας, που σε καμιά περίπτωση δεν οδηγούν σε απαλλαγή από τους θανάσιμους κινδύνους που απειλούν την Κύπρο και το λαό της. Είχαμε μιλήσει σε άρθρα της Π.Σ. για τους ακροβατισμούς σε σχέση με το αέριο. Τότε, άλλοι της αριστεράς μας ή καμάρωναν για την πολυδιάστατη πολιτική της Αριστερής κυβέρνησης της Κύπρου (ΣΥΡΙΖΑ) ή δε τολμούσαν να κριτικάρουν το σ. Χριστόφια (ΚΚΕ). Ωστόσο κάποια πράγματα ήταν ξεκάθαρα και τότε και αποκαλύφθηκαν και είναι και τώρα Και απ αυτά το πιο σημαντικό είναι πως δεν υπάρχει λύση του κυπριακού έξω από κοινούς αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων. Μιλάμε για λαϊκούς αγώνες κόντρα στα ντόπια καθεστώτα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, του κόσμου της δουλειάς στο βορρά και στο νότο του νησιού. Αγώνες δύσκολους και απαιτητικούς, που μόνο αυτοί όμως μπορούν να ενώσουν ξανά τις δύο κοινότητες, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν. Σίγουρα οι συσχετισμοί στις μέρες μας είναι αρνητικοί για τους λαούς. Ας μην έχουμε αυταπάτες, όμως, ότι υπάρχουν άλλες πραγματικές λύσεις για την Κύπρο και το λαό της, έξω απ αυτή που μπορεί να δώσει η λαϊκή αντιιμπεριαλιστική πάλη. Οι εξελίξεις στην Κύπρο αφορούν άμεσα το λαό της χώρας μας. Η στάση της ελληνικής αστικής τάξης και στο κυπριακό και συνολικά στα τεκταινόμενα στην περιοχή είναι τυχοδιωκτική και ιδιαίτερα επικίνδυνη. Οι αγώνες του λαού μας για μεροκάματο και για το σύνολο των κοινωνικών και δημοκρατικών του δικαιωμάτων θα δυναμώσουν, εφόσον σπάσουν την ιδεολογική και όχι μόνο τρομοκρατία της κυβέρνησης Σαμαρά που βγάζει στην παρανομία την αντιιμπεριαλιστική πάλη και κάθε λαϊκή κινητοποίηση. Η αριστερά μας δυστυχώς έχει από καιρό συμμορφωθεί στις απαγορεύσεις. Ο λαός μας, όμως, κάθε άλλο παρά έχει πει την τελευταία του λέξη Ας τον εμπιστευτούμε και ας δοθούμε ολόψυχα στη μετωπική συγκρότηση συνεργασίας που, χωρίς αυταπάτες και κόντρα σε κάθε λογής απαγορεύσεις και αρνητικούς συσχετισμούς, θέλει να συμβάλλει στο δυνάμωμα της λαϊκής αντίστασης.

Εργατική Πρωτομαγιά: Δεν είναι αργία, είναι ΑΠΕΡΓΙΑ!

Εργατική Πρωτομαγιά: Δεν είναι αργία, είναι ΑΠΕΡΓΙΑ! Εργατική Πρωτομαγιά: Δεν είναι αργία, είναι ΑΠΕΡΓΙΑ! Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά βρίσκει τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, τα πλατιά λαϊκά στρώματα να συνεχίζουν να φτωχοποιούνται

Διαβάστε περισσότερα

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 20 Δεκέμβρη, στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας στη Χαλκίδα, η σύσκεψη πρωτοβάθμιων σωματείων,

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 20 Δεκέμβρη, στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας στη Χαλκίδα, η σύσκεψη πρωτοβάθμιων σωματείων, Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 20 Δεκέμβρη, στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας στη Χαλκίδα, η σύσκεψη πρωτοβάθμιων σωματείων, συνδικαλιστών, εργαζομένων, ανέργων και συνταξιούχων. Η πρωτοβουλία

Διαβάστε περισσότερα

ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές, βρισκόμαστε και σήμερα, εδώ, στο προσφυγικό Ωραιόκαστρο, σε αυτή τη συγκέντρωση και την πορεία

ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές, βρισκόμαστε και σήμερα, εδώ, στο προσφυγικό Ωραιόκαστρο, σε αυτή τη συγκέντρωση και την πορεία ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ 19.9.2016 Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές, βρισκόμαστε και σήμερα, εδώ, στο προσφυγικό Ωραιόκαστρο, σε αυτή τη συγκέντρωση και την πορεία αλληλεγγύης που ακολουθεί, στέλνοντας το μήνυμα της ταξικής

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ Όλοι στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιδρομή κατά της Συρίας! ΤΡΙΤΗ 17/4/2018 ΑΘΗΝΑ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ στις 7 μ.μ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ στο ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ στις 7 μ.μ. Οι Ιμπεριαλιστές Τη Γη Ξαναμοιράζουν

Διαβάστε περισσότερα

Τηλ.: Πάτρα 21/4/2018 ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

Τηλ.: Πάτρα 21/4/2018 ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ Τηλ.: 2613 610210 Πάτρα 21/4/2018 E mail: dimospatras@gmail.com ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ «Αγαπητές φίλες και φίλοι, 51 χρόνια μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα, ο καλύτερος τρόπος για

Διαβάστε περισσότερα

ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ ΠΡΟΣ: ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, ΣΥΛΛΟΓΟ «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ», ΔΟΕ

ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ ΠΡΟΣ: ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, ΣΥΛΛΟΓΟ «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ», ΔΟΕ ΠΡΟΣ: ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, ΣΥΛΛΟΓΟ «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ», ΔΟΕ ΣΤΗΝ ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ» ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΣΤΟ ΠΥΣΠΕ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας

Διαβάστε περισσότερα

Η αξιολόγησή τους δε θα γίνει και δική μας!

Η αξιολόγησή τους δε θα γίνει και δική μας! Η αξιολόγησή τους δε θα γίνει και δική μας! Από το Γρηγόρη Καλομοίρη, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της ΑΔΕΔΥ Η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης έστειλε επείγουσα (την τρίτη μέσα σε ένα μήνα) εγκύκλιο

Διαβάστε περισσότερα

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ 6-7 ΙΟΥΝΗ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Ταξική Ενότητα Εργαζομένων Forthnet - Netmed

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ 6-7 ΙΟΥΝΗ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Ταξική Ενότητα Εργαζομένων Forthnet - Netmed Ταξική Ενότητα Εργαζομένων Forthnet - Netmed ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ 6-7 ΙΟΥΝΗ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ Πέμπτη 6/6 /2013, 11:00-19:00 Γραφεία ΟΓΕ, Πλ.Ατταλείας,

Διαβάστε περισσότερα

για να γίνει η ελπίδα πράξη...

για να γίνει η ελπίδα πράξη... για να γίνει η ελπίδα πράξη... Οι φετινές φοιτητικές εκλογές διεξάγονται ύστερα από την συντριβή των μνημονιακών κομμάτων στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές. Ο λαός μας ελπίζει και αισιοδοξεί για τη δικαίωση

Διαβάστε περισσότερα

ΠΕΑΕΑ 15/10/ ΔΣΕ

ΠΕΑΕΑ 15/10/ ΔΣΕ ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΕΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΤΟΥ ΕΥΡΩΚΟΙΝΒΟΥΛΙΟΥ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΞΕ Η ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ

Διαβάστε περισσότερα

Ο.Λ.Μ.Ε. Ερμού & Κορνάρου 2 ΤΗΛ: 210 32 30 073-32 21 255 www.olme.gr Fax: 210 33 11 338 email: olme@otenet.gr Aθήνα, 30/10/15

Ο.Λ.Μ.Ε. Ερμού & Κορνάρου 2 ΤΗΛ: 210 32 30 073-32 21 255 www.olme.gr Fax: 210 33 11 338 email: olme@otenet.gr Aθήνα, 30/10/15 ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝ. ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΕΛΜΕ ΣΕ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΙΡΕΤΟΥΣ (24/10/2015) Η Γ.Σ. των Προέδρων των ΕΛΜΕ εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή της στους διωκόμενους συναδέλφους Π.

Διαβάστε περισσότερα

Γιάννης Μηλιός, Συνέντευξη στα Επίκαιρα 28/07/2012

Γιάννης Μηλιός, Συνέντευξη στα Επίκαιρα 28/07/2012 Γιάννης Μηλιός, Συνέντευξη στα Επίκαιρα 28/07/2012 1. Κατά τα φαινόμενα, οι δανειστές θα τραβήξουν στα άκρα τον χρηματοδοτικό στραγγαλισμό της χώρας, με μη καταβολή της δανειακής δόσης. Δημιουργείται ένα

Διαβάστε περισσότερα

Συγκέντρωση του ΠΑΜΕ για την 24ωρη απεργία του δημόσιου στην Αλεξανδρούπολη

Συγκέντρωση του ΠΑΜΕ για την 24ωρη απεργία του δημόσιου στην Αλεξανδρούπολη Συγκέντρωση του ΠΑΜΕ για την 24ωρη απεργία του δημόσιου στην Αλεξανδρούπολη Με βασικό σύνθημα: Απαιτούμε, βροντοφωνάζουμε όλοι μαζί: «πάρτε πίσω το νόμο λαιμητόμο» πραγματοποιήθηκε το πρωί της Πέμπτης

Διαβάστε περισσότερα

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.) ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.) ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ο.Ε.Φ.Σ.Ε.Ε.) Τηλ.: 210 5238779, fax: 210 5247494, email: omosfarm@yahoo.gr blog: oefsee.blogspot.gr Χαλκοκονδύλη 56, Αθήνα ΑΡΙΘΜΟΣ

Διαβάστε περισσότερα

Η ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΣΤΙΣ 30 & 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ

Η ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΣΤΙΣ 30 & 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ Ημερομηνία Ανάρτησης: 27/01/2012 Η ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΣΤΙΣ 30 & 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

Διαβάστε περισσότερα

Σάββατο 18 Μάρτη διεθνής ημέρα δράσης κατά του ρατσισμού, του πολέμου, του φασισμού και της φτώχειας

Σάββατο 18 Μάρτη διεθνής ημέρα δράσης κατά του ρατσισμού, του πολέμου, του φασισμού και της φτώχειας Σάββατο 18 Μάρτη διεθνής ημέρα δράσης κατά του ρατσισμού, του πολέμου, του φασισμού και της φτώχειας Συλλαλητήριο 15:00 Ομόνοια Ένα χρόνο μετά τη σύναψη της συμφωνίας της ντροπής ΕΕ Τουρκίας, τα σύνορα

Διαβάστε περισσότερα

48 ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

48 ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (Ο.Δ.Π.Τ.Ε.) Διεύθυνση: Πάντειο Πανεπιστήμιο Λεωφ. Συγγρού 136 Αθήνα Αθήνα 15 Οκτωβρίου 2011 Ταχ. Κωδ.: 17671 Αριθμ. πρωτ.: 181 Τηλέφωνα Προέδρου:6944191513

Διαβάστε περισσότερα

Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Νομού Μαγνησίας. Προς. Θέμα: «Γενική Συνέλευση 24 Σεπτέμβρη, Απεργία 26 Σεπτέμβρη»

Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Νομού Μαγνησίας. Προς. Θέμα: «Γενική Συνέλευση 24 Σεπτέμβρη, Απεργία 26 Σεπτέμβρη» Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Νομού Μαγνησίας Αντωνοπούλου 66 Βόλος, T.K. 382 21 Τηλέφωνα: 24210)20483 (Κάθε Δευτέρα 19:00-21:00) 6936)584278 Fax: 24210)20483 e-mail: elme.mag@gmail.com Ιστοσελίδα:

Διαβάστε περισσότερα

Με πρωτοβουλία του Παραρτήματος Συνδικάτου Οικοδόμων Βύρωνα-Καισαριανής-Ζωγράφου πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Καισαριανής,

Με πρωτοβουλία του Παραρτήματος Συνδικάτου Οικοδόμων Βύρωνα-Καισαριανής-Ζωγράφου πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Καισαριανής, Με πρωτοβουλία του Παραρτήματος Συνδικάτου Οικοδόμων Βύρωνα-Καισαριανής-Ζωγράφου πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Καισαριανής, σύσκεψη των σωματείων και μαζικών Φορέων των Ανατολικών

Διαβάστε περισσότερα

Συνέντευξη του ΠΑΜΕ υγείας και σωματείων για τα προβλήματα στο χώρο της υγείας

Συνέντευξη του ΠΑΜΕ υγείας και σωματείων για τα προβλήματα στο χώρο της υγείας Συνέντευξη του ΠΑΜΕ υγείας και σωματείων για τα προβλήματα στο χώρο της υγείας Η επίθεση, που οργανώνεται από την κυβέρνηση για την υγεία θίγει από τη μία τους υγειονομικούς και από την άλλη τους χρήστες

Διαβάστε περισσότερα

χρεωκοπημένες πολιτικές τους...

χρεωκοπημένες πολιτικές τους... μπροστά στις χρεωκοπημένες πολιτικές τους... Οι φοιτητικές εκλογές φέτος διεξάγονται σε ένα ανατρεπτικό κλίμα. Τόσο τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών και η συντριβή του δικομματισμού, όσο και οι

Διαβάστε περισσότερα

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, Ξεκινώντας θα μου επιτρέψετε να πω ότι η σημερινή πολιτική εκδήλωση του ΚΚΕ έχει για μένα ένα ιδιαίτερο βάρος και μια βαρύνουσα σημειολογία, ακριβώς όπως και

Διαβάστε περισσότερα

Παίρνουμε όλοι μέρος στις εκλογές του ΠΑΣΕ VODAFONE στις 14,15 και 16 Μαρτίου Ψηφίζουμε ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Δυναμώνουμε το ΠΑΜΕ

Παίρνουμε όλοι μέρος στις εκλογές του ΠΑΣΕ VODAFONE στις 14,15 και 16 Μαρτίου Ψηφίζουμε ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Δυναμώνουμε το ΠΑΜΕ Παίρνουμε όλοι μέρος στις εκλογές του ΠΑΣΕ VODAFONE στις 14,15 και 16 Μαρτίου 2017 Ψηφίζουμε ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Δυναμώνουμε το ΠΑΜΕ Για ένα σωματείο που θα είναι οργανωτής στον αγώνα απέναντι σε εργοδοσία,

Διαβάστε περισσότερα

κοινό εργατικό μέτωπο ρήξης- αντίστασης- ανατροπής ενάντια στη σύγχρονη δουλεία που πάνε να που πάνε να μας επιβάλουν κυβέρνηση-ε.ε.

κοινό εργατικό μέτωπο ρήξης- αντίστασης- ανατροπής ενάντια στη σύγχρονη δουλεία που πάνε να που πάνε να μας επιβάλουν κυβέρνηση-ε.ε. κοινό εργατικό μέτωπο ρήξης- αντίστασης- ανατροπής ενάντια στη σύγχρονη δουλεία που πάνε να κοινό εργατικό μέτωπο ρήξηςαντίστασης- ανατροπής ενάντια στη σύγχρονη δουλεία που πάνε να μας επιβάλουν κυβέρνηση-ε.ε.-δντ

Διαβάστε περισσότερα

ΚΑΛΕΣΜΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΚΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ Προς τις διοικήσεις των Συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο

ΚΑΛΕΣΜΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΚΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ Προς τις διοικήσεις των Συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο ΚΑΛΕΣΜΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΚΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ Προς τις διοικήσεις των Συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, Οι Ομοσπονδίες και

Διαβάστε περισσότερα

ΕΙΣΗΓΗΣΗ Μ. ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΣΗΕΑ ΣΤΟ ΜΙΚΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ Μ. ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΣΗΕΑ ΣΤΟ ΜΙΚΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Ημερομηνία Ανάρτησης: 08/12/2003 ΕΙΣΗΓΗΣΗ Μ. ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΣΗΕΑ ΣΤΟ ΜΙΚΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Εισήγηση Μανώλη Μαθιουδάκη Προέδρου ΕΣΗΕΑ στο Μικτό Συμβούλιο της 8ης Δεκεμβρίου 2003 Στην προηγούμενη συνεδρίαση

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΦΑΣΗ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

ΑΠΟΦΑΣΗ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΑΠΟΦΑΣΗ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΣ Την Παρασκευή 30/11/12 ο Σύλλογος Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου Πρέβεζας συμμετείχε, μαζί με συλλόγους από νοσοκομεία

Διαβάστε περισσότερα

Το ΠΑΜΕ βρίσκεται σταθερά στο πλευρό των λαών που αγωνίζονται ενάντια στον

Το ΠΑΜΕ βρίσκεται σταθερά στο πλευρό των λαών που αγωνίζονται ενάντια στον 1 Συγκέντρωση Πρωτομαγιάς 2017 Το ΠΑΜΕ βρίσκεται σταθερά στο πλευρό των λαών που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Με συνέπεια για 20 χρόνια έχει αναλάβει πρωτοβουλίες για τον συντονισμό και την κοινή

Διαβάστε περισσότερα

«Ευρώ ή Δραχμή;», «ΣΥΡΙΖΑ ή Μνημόνιο;», «λιτότητα ή χρεωκοπία», αυτά είναι μερικά από

«Ευρώ ή Δραχμή;», «ΣΥΡΙΖΑ ή Μνημόνιο;», «λιτότητα ή χρεωκοπία», αυτά είναι μερικά από Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους και όχι στης Βουλής τους διαδρόμους «Ευρώ ή Δραχμή;», «ΣΥΡΙΖΑ ή Μνημόνιο;», «λιτότητα ή χρεωκοπία», αυτά είναι μερικά από τα διλήμματα που κυριαρχούν τις τελευταίες μέρες

Διαβάστε περισσότερα

ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟ 2011

ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟ 2011 ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟ 2011 Στις 2 Νοέμβρη 2016 έχει οριστεί στο Εφετείο ύστερα από αναβολές- η δίκη της συντρόφισσας Λήδας Σοφιανού

Διαβάστε περισσότερα

Ο.Λ.Μ.Ε. Ερμού & Κορνάρου 2 ΤΗΛ: FAX: Αθήνα, 25/1/2018

Ο.Λ.Μ.Ε. Ερμού & Κορνάρου 2 ΤΗΛ: FAX: Αθήνα, 25/1/2018 ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΓΣ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΕΛΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ 30ωρο Η ΓΣ των Προέδρων των ΕΛΜΕ θεωρεί απαράδεκτες τις νέες ρυθμίσεις του 30ωρου για την επιβολή της υποχρεωτικής παραμονής των εκπαιδευτικών στο

Διαβάστε περισσότερα

Συμπολίτισσες και Συμπολίτες

Συμπολίτισσες και Συμπολίτες Συμπολίτισσες και Συμπολίτες Ήδη έχουν ειπωθεί αρκετά. Τη δύσκολη κατάσταση που περνάει ο λαός την γνωρίζουμε όλοι. Ξεθεμελιώνονται δικαιώματα και κατακτήσεις για τις οποίες έχει χυθεί πολύ αίμα. Για μεγάλο

Διαβάστε περισσότερα

Ενωμένος αγώνας όλων των δημοσίων υπαλλήλων! Μόνο έτσι θα εμποδίσουμε την αντιλαϊκή αξιολόγηση!

Ενωμένος αγώνας όλων των δημοσίων υπαλλήλων! Μόνο έτσι θα εμποδίσουμε την αντιλαϊκή αξιολόγηση! Ενωμένος αγώνας όλων των δημοσίων υπαλλήλων! Μόνο έτσι θα εμποδίσουμε την αντιλαϊκή αξιολόγηση! Όπως ακυρώσαμε τον νόμο Μητσοτάκη και βασικές πλευρές του νόμου Βερναρδάκη, έτσι μπορούμε να ακυρώσουμε και

Διαβάστε περισσότερα

24ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2005

24ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2005 Ημερομηνία Ανάρτησης: 14/11/2005 24ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2005 ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Διαβάστε περισσότερα

KKE ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ : Για την κατάρρευση του Τ.Υ.Δ.Ε. (Ταμείο Υγείας Δικηγόρων Επαρχίας) Κοινοβουλευτική Ομάδα

KKE ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ : Για την κατάρρευση του Τ.Υ.Δ.Ε. (Ταμείο Υγείας Δικηγόρων Επαρχίας) Κοινοβουλευτική Ομάδα Προς τους Υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Οι δικηγόροι και δικαστικοί επιμελητές της επαρχίας είναι οι πρώτοι από τους επαγγελματίες του

Διαβάστε περισσότερα

24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ

24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ Ημερομηνία Ανάρτησης: 18/09/2012 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΕΝΩΣΗ

Διαβάστε περισσότερα

Σήμερα, ακούστηκε η φωνή του Έλληνα, η φωνή της Ελληνίδας.

Σήμερα, ακούστηκε η φωνή του Έλληνα, η φωνή της Ελληνίδας. ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ Σήμερα, ακούστηκε η φωνή του Έλληνα, η φωνή της Ελληνίδας. Φωνή δυνατή. Φωνή

Διαβάστε περισσότερα

Συνέντευξη του υφυπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Στέργιου Πιτσιόρλα στην εφημερίδα REALNEWS και το δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή

Συνέντευξη του υφυπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Στέργιου Πιτσιόρλα στην εφημερίδα REALNEWS και το δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή Συνέντευξη του υφυπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Στέργιου Πιτσιόρλα στην εφημερίδα REALNEWS και το δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή 1. Βρισκόμαστε λίγο πριν την τρίτη αξιολόγηση κ. Πιτσιόρλα. Χωρούν καθυστερήσεις;

Διαβάστε περισσότερα

Προωθεί τις αντιδραστικές "μεταρρυθμίσεις" στην υγεία και στην εκπαίδευση (Νηπιαγωγείο, νέο Λύκειο, τεχνική εκπαίδευση, συγχωνεύσεις ΑΕΙ-ΑΤΕΙ,

Προωθεί τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην υγεία και στην εκπαίδευση (Νηπιαγωγείο, νέο Λύκειο, τεχνική εκπαίδευση, συγχωνεύσεις ΑΕΙ-ΑΤΕΙ, Πρόταση αγώνα των Παρεμβάσεων στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ (24/11/17), στο δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα και τους εργαζόμενους Πρόταση αγώνα των Παρεμβάσεων - Κινήσεων - Συσπειρώσεων στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ στη

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Επωνυμία εταιρείας ΚΑΠΑ RESEARCH A.E. ΑΡ. ΜΗΤΡ : 5 Επωνυμία εντολέα ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Σκοπός δημοσκόπησης Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά δείγματος Μέγεθος δείγματος/ γεωγραφική κάλυψη Χρονικό διάστημα συλλογής

Διαβάστε περισσότερα

Συνεχίζουμε τους αγώνες για την Υγεία στο Νομό συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, νέοι και νέες,

Συνεχίζουμε τους αγώνες για την Υγεία στο Νομό συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, νέοι και νέες, Συνεχίζουμε τους αγώνες για την Υγεία στο Νομό συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, νέοι και νέες, Εργαζόμενοι, άνεργοι, Οι πρωτοβουλίες και οι κινητοποιήσεις που οργάνωσαν οι φορείς, οι σύλλογοι

Διαβάστε περισσότερα

ζωή για τη δική της ευδαιμονία. Μας κληροδοτεί για το μέλλον προοπτικές χειρότερες από το παρελθόν. Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά.

ζωή για τη δική της ευδαιμονία. Μας κληροδοτεί για το μέλλον προοπτικές χειρότερες από το παρελθόν. Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά. Φίλες και Φίλοι, Από το 2007, όταν έθεσα για πρώτη φορά υποψηφιότητα για την ηγεσία της προοδευτικής παράταξης, χάσαμε πολλά. Μία ολόκληρη δεκαετία. Γύρω μας, ο κόσμος αλλάζει. Δυστυχώς,τώρα που ξαναγράφεται

Διαβάστε περισσότερα

Περιοδεία αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στο Δήμο Καλαμπάκας με επικεφαλής τον Τάσο Τσιαπλέ - ΚΑ

Περιοδεία αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στο Δήμο Καλαμπάκας με επικεφαλής τον Τάσο Τσιαπλέ - ΚΑ Περιοδεία στον Δήμο Καλαμπάκας πραγματοποίησε ο Τάσος Τσιαπλές, μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ και Περιφερειακός Σύμβουλος Θεσσαλίας της Λαϊκής Συσπείρωσης, συνοδευόμενος απο αντιπροσωπεία της Κ.Ο. Καλαμπάκας του

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ Για την Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρη - Δεκέμβρη 2017

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ Για την Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρη - Δεκέμβρη 2017 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ Για την Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρη - Δεκέμβρη 2017 Η Κεντρική Επιτροπή καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους οπαδούς και φίλους να δώσουν με ενθουσιασμό και αποφασιστικότητα,

Διαβάστε περισσότερα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ. Εκτιμήσαμε ότι ήταν μία από τις πιο «οδυνηρές» συναντήσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ. Εκτιμήσαμε ότι ήταν μία από τις πιο «οδυνηρές» συναντήσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Κοινοποίηση : Διοικητές 1 ης και 2 ης Υ.Πε. : Διοικητές Νοσοκομείων : ΠΙΣ : ΙΣΑ : ΙΣΠ : ΟΕΝΓΕ : 3μελείς, 5μελείς Επιτροπές ΕΙΝΑΠ Αθήνα, 29/03/18 Το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ συνεδρίασε τη Δευτέρα 27/03/18

Διαβάστε περισσότερα

Στην πλατεία Ρήγα Φεραίου Καλαμπάκας έγινε η Απεργιακή συγκέντωση από την Επιτροπή Εργαζομένων Καλαμπάκας.

Στην πλατεία Ρήγα Φεραίου Καλαμπάκας έγινε η Απεργιακή συγκέντωση από την Επιτροπή Εργαζομένων Καλαμπάκας. Στην πλατεία Ρήγα Φεραίου Καλαμπάκας έγινε η Απεργιακή συγκέντωση από την Επιτροπή Εργαζομένων Καλαμπάκας. Κεντρικός Ομιλιτής ήταν ο κ. Λεωνίδας Κεραμίδας ενώ πριν μίλησαν από την Ομάδα Γυναικών Καλαμπάκας

Διαβάστε περισσότερα

Με αφορμή τις αρχαιρεσίες στις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους

Με αφορμή τις αρχαιρεσίες στις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους Με αφορμή τις αρχαιρεσίες στις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους Τον Δεκέμβρη του 2015 ολοκληρώθηκαν οι αρχαιρεσίες σε ένα μεγάλο αριθμό Συλλόγων Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (60 στους 135, οι 28 στην

Διαβάστε περισσότερα

μεταναστευτικό ζήτημα θετικό βήμα το εγχείρημα της συγκέντρωσης της σχετικής νομοθεσίας σε ενιαίο κείμενο νόμου.

μεταναστευτικό ζήτημα θετικό βήμα το εγχείρημα της συγκέντρωσης της σχετικής νομοθεσίας σε ενιαίο κείμενο νόμου. Ομιλία της Συνηγόρου του Πολίτη Καλλιόπης Σπανού στη Διεθνή Συνδιάσκεψη της ΟΚΕ στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης με θέμα: «Μια ολοκληρωμένη και κοινή μεταναστευτική

Διαβάστε περισσότερα

Έρευνα της Vprc για το tvxs.gr

Έρευνα της Vprc για το tvxs.gr Έρευνα της Vprc για το tvxs.gr Το συντριπτικό 65% διαφωνεί με το «λουκέτο» στην ΕΡΤ Με συντριπτικό ποσοστό οι πολίτες τάσσονται κατά του «λουκέτου» που επέβαλε η κυβέρνηση στην ΕΡΤ. Το 65% των πολιτών

Διαβάστε περισσότερα

Κύριε εκπρόσωπε του Συμβουλίου της Ευρώπης, Κύριε Πρόεδρε του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας,

Κύριε εκπρόσωπε του Συμβουλίου της Ευρώπης, Κύριε Πρόεδρε του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας, ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΑΡΧΗΓΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΕΛΕΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ (Κ.Ε.Μ.Ε.Α) ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΨΗΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ (Παρασκευή 2 Ιουνίου 2017, Τεχνόπολη Δήμου

Διαβάστε περισσότερα

Σήμερα ξεκινάμε. Ξεκινάμε μια δύσκολη προσπάθεια υπό. αντίξοες συνθήκες, μια προσπάθεια αναγκαία, απαραίτητη,

Σήμερα ξεκινάμε. Ξεκινάμε μια δύσκολη προσπάθεια υπό. αντίξοες συνθήκες, μια προσπάθεια αναγκαία, απαραίτητη, Φίλες και φίλοι, Σήμερα ξεκινάμε. Ξεκινάμε μια δύσκολη προσπάθεια υπό αντίξοες συνθήκες, μια προσπάθεια αναγκαία, απαραίτητη, ζωτική για τον τόπο και την κοινωνία. Η Δημοκρατική αριστερά - Προοδευτική

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΤΩΝΗ ΣΙΑΤΑΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΤΩΝΗ ΣΙΑΤΑΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΤΩΝΗ ΣΙΑΤΑΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟ 38 ο ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΡΙΤΗ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2009 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ

Διαβάστε περισσότερα

Πανελλαδική Έρευνα. Μέγεθος Δείγματος: 800 άτομα (52% γυναίκες 48% άνδρες) Ημερομηνίες διεξαγωγής έρευνας 21 Μαρτίου 27 Μαρτίου

Πανελλαδική Έρευνα. Μέγεθος Δείγματος: 800 άτομα (52% γυναίκες 48% άνδρες) Ημερομηνίες διεξαγωγής έρευνας 21 Μαρτίου 27 Μαρτίου Πανελλαδική Έρευνα Μέγεθος Δείγματος: 800 άτομα (52% γυναίκες 48% άνδρες) Ημερομηνίες διεξαγωγής έρευνας 21 Μαρτίου 27 Μαρτίου Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων Πανεπιστήμιο Πατρών Ταυτότητα της έρευνας Έρευνα

Διαβάστε περισσότερα

Συνέντευξη του Τηλέμαχου Χυτήρη στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη»

Συνέντευξη του Τηλέμαχου Χυτήρη στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» Συνέντευξη στην εφημερίδα "Θεσσαλονίκη" Συνέντευξη του Τηλέμαχου Χυτήρη στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» 1. ΕΡΩΤΗΣΗ Μετά και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ αμφισβητούν ανοιχτά τις

Διαβάστε περισσότερα

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ Αγαπητοί γονείς Είχαμε επισημάνει στην αρχή της σχολικής χρονιάς ότι η νέα χρονιά, βρίσκει τα σχολεία σε χειρότερη κατάσταση από την περσινή, τους γονείς

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» - MEGA ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2013

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» - MEGA ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2013 ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» - MEGA ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 13 «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» - MEGA GREEK PUBLIC OPINION ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Ταυτότητα της έρευνας... σελ. 3 1. Βαθμός αισιοδοξίας για το αν η Ελλάδα θα παραμείνει

Διαβάστε περισσότερα

ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Εκατό χρόνια μετά το ξέσπασμά της, η Οχτωβριανή Επανάσταση, που ενέπνευσε την εργατική τάξη και τους λαούς σ όλο τον κόσμο εγκαινιάζοντας μια ολόκληρη εποχή

Διαβάστε περισσότερα

Οι Νέοι/ες και η στάση τους απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Οι Νέοι/ες και η στάση τους απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση Οι Νέοι/ες και η στάση τους απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση VPRC Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ 1/2 Ανάθεση: ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Σκοπός της έρευνας: Η διερεύνηση των απόψεων μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου σχετικά

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΗΜΕΡΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3 ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ-ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΗΜΕΡΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3 ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ-ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΗΜΕΡΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3 ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ-ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ 29-08-2012: ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΣ Π.Ε.Δ. ΑΤΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΩΝ Ο.Τ.Α. ΠΟΡΕΙΑ

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΣΥΠΕΡΤ ΣΤΙΣ 1 ΚΑΙ 2/2/18.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΣΥΠΕΡΤ ΣΤΙΣ 1 ΚΑΙ 2/2/18. ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΣΥΠΕΡΤ ΣΤΙΣ Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, 1 ΚΑΙ 2/2/18. Στα τρία χρόνια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ βιώσαμε όλοι οι εργαζόμενοι

Διαβάστε περισσότερα

7η Τριμερής Συνάντηση Κινημάτων Ειρήνης Ελλάδας Κύπρου Τουρκίας. Θεσσαλονίκη 9 10/ 12/2016. Ομιλία της ΕΕΔΥΕ από την Ελπίδα Παντελάκη, γ.γ.

7η Τριμερής Συνάντηση Κινημάτων Ειρήνης Ελλάδας Κύπρου Τουρκίας. Θεσσαλονίκη 9 10/ 12/2016. Ομιλία της ΕΕΔΥΕ από την Ελπίδα Παντελάκη, γ.γ. 7η Τριμερής Συνάντηση Κινημάτων Ειρήνης Ελλάδας Κύπρου Τουρκίας Θεσσαλονίκη 9 10/ 12/2016 Ομιλία της ΕΕΔΥΕ από την Ελπίδα Παντελάκη, γ.γ. της ΕΕΔΥΕ Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Διαβάστε περισσότερα

Συνάδελφοι οικοδόμοι και εργαζόμενοι στις κατασκευές,

Συνάδελφοι οικοδόμοι και εργαζόμενοι στις κατασκευές, ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ & ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ & ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΕΔΡΑ: ΑΘΗΝΑ, ΟΔΟΣ ΒΕΡΑΝΖΕΡΟΥ 1, ΠΛ. ΚΑΝΙΓΓΟΣ 2 ος όρ. Tηλ. 210.3827.122-210.3827.181 FAX. 210.3827.496 http://syndikatooikodomonathinas.gr/

Διαβάστε περισσότερα

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ EΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ. Δελτίο Τύπου. Αθήνα,

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ EΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ. Δελτίο Τύπου. Αθήνα, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ EΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ Δελτίο Τύπου Αθήνα, 17 2-2015 Ομιλία του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Πάνου Σκουρλέτη στην ημερίδα του Σώματος Επιθεωρητών

Διαβάστε περισσότερα

ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ

ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ Π.Ο.Ε. Ο.Τ.Α. ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Ε. Ο.Τ.Α. ΚΑΙ ΤΗΣ Π.Ο.Π. Ο.Τ.Α. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2007 Π.Ο.Ε. Ο.Τ.Α. ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ Θ. ΜΠΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Π.Ο.Ε.

Διαβάστε περισσότερα

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ 11:53

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ 11:53 ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ 11:53 Σελίδα 2 από 5 ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗΣ: 07/06/2019 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Διαβάστε περισσότερα

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι, Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την παρουσία σας στη σημερινή μας εκδήλωση. Όταν συζητούσαμε για την οργάνωση της

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι, Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την παρουσία σας στη σημερινή μας εκδήλωση. Όταν συζητούσαμε για την οργάνωση της Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι, Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την παρουσία σας στη σημερινή μας εκδήλωση. Όταν συζητούσαμε για την οργάνωση της επίσκεψής σας στις Βρυξέλλες, γνωρίζαμε ότι το ζήτημα

Διαβάστε περισσότερα

-ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ-ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

-ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ-ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΟΕΕ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ «ΛΑΓΟΥ» ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΩΝ ΟΜΙΛΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ: -ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟΥ ΓΙΑ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ-ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ-ΑΓΡΟΤΕΣ-ΑΝΕΡΓΟΥΣ -ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ

Διαβάστε περισσότερα

ΠΟΠΟΚΠ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Πανεπιστημίου Αθήνα. Τηλ:

ΠΟΠΟΚΠ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Πανεπιστημίου Αθήνα. Τηλ: ΠΟΠΟΚΠ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Πανεπιστημίου 67 105 64 Αθήνα Τηλ: 2103313732 2103314570 Fax: 2103314179 grammateia@popokp.gr Αθήνα, 2/7/2015 Αρ. Πρωτ: 3446 1 /

Διαβάστε περισσότερα

Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) Γραμματεία Λάρισας

Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) Γραμματεία Λάρισας Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) Γραμματεία Λάρισας Φίλες και φίλοι, συναγωνιστές και συναγωνίστριες, Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους νέους

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ. Γ. ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ. Γ. ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ Γ. ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΤΥΠΟΥ Α. Ερωτήσεις σύντομης απάντησης 1. Το αγροτικό ζήτημα

Διαβάστε περισσότερα

«Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»

«Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή» ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 25 ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 (2015) «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή» Ο Θούριος του Ρήγα Φεραίου εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την ανάγκη

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Επωνυμία εταιρείας ΚΑΠΑ RESEARCH A.E. ΑΡ. ΜΗΤΡ : 5 Επωνυμία εντολέα ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Σκοπός δημοσκόπησης Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά δείγματος Μέγεθος δείγματος/ γεωγραφική κάλυψη Χρονικό διάστημα συλλογής

Διαβάστε περισσότερα

Λεωνιδας ΚυρΚος. Η δυναμική της ανανέωσης

Λεωνιδας ΚυρΚος. Η δυναμική της ανανέωσης Λεωνιδας ΚυρΚος Η δυναμική της ανανέωσης Τα BIBΛIA TOY ΤΖον Λε Καρε ςtiς EKδOςEIς KAςTANIωTH * Κι ο κλήρος έπεσε στον ςμάιλι, μυθιστόρημα, 2008 ο εντιμότατος μαθητής, μυθιστόρημα, 2009 οι άνθρωποι του

Διαβάστε περισσότερα

Ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών.

Ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών. Ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών. Κύριε πρόεδρε σας είναι γνωστό ότι η ιδρυση της σχολής βιοιατρικής του πανεπιστημίου Θεσσαλίας στην Λάρισα αναβάλλεται για το μέλλον. Κατά πόσο πιστεύεται ότι αποτελεί για

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» - MEGA

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» - MEGA ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» - MEGA ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 14 «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» - MEGA GREEK PUBLIC OPINION ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» ΤΟΥ MEGA 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 14 1 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Ταυτότητα

Διαβάστε περισσότερα

Η λαϊκή άνοιξη του και οι αιτίες της ήττας.

Η λαϊκή άνοιξη του και οι αιτίες της ήττας. Η λαϊκή άνοιξη του 2010-2012 και οι αιτίες της ήττας. Παρέμβαση της Κίνησης Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας στο επιστημονικό 3ήμερο του ΜΑΧOΜΕ που πραγματοποιήθηκε 12-13- 14 Γενάρη στην Αθήνα Το θέμα της

Διαβάστε περισσότερα

ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ

ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ -1- ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΠΡΙΝ (18/01/2009) ΜΕ ΚΥΡΙΟ ΤΙΤΛΟ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Όταν δεν πρόκειται για απάτη, η «ελεύθερη πρόσβαση» είναι μια ρεφορμιστική στην ουσία

Διαβάστε περισσότερα

ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ Τηλ.: 2613 610210 Πάτρα 13/1/2017 E mail: dimospatras@gmail.com ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Με πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής πραγματοποιήθηκαν, σήμερα Παρασκευή 13 Γενάρη, συναντήσεις με

Διαβάστε περισσότερα

Πανελλαδική πολιτική έρευνα γνώμης ΠΕΙΡΑΙΑΣ Μάρτιος 200 Μάρτιος 2008 Έρευνα 11-13/3

Πανελλαδική πολιτική έρευνα γνώμης ΠΕΙΡΑΙΑΣ Μάρτιος 200 Μάρτιος 2008 Έρευνα 11-13/3 Πανελλαδική πολιτική έρευνα γνώμης ΠΕΙΡΑΙΑΣ Μάρτιος 2008 1 Ανάθεση : Εφημερίδα ΤΟ ΠΑΡΟΝ. Ταυτότητα της έρευνας Περίοδος έρευνας: Η έρευνα διεξήχθη από 11 έως και 13 Μαρτίου 2008. Τύπος έρευνας: Tηλεφωνική

Διαβάστε περισσότερα

Εργαζόμενοι, άνεργοι, επαγγελματίες, φτωχοί αγρότες, νέοι και νέες,

Εργαζόμενοι, άνεργοι, επαγγελματίες, φτωχοί αγρότες, νέοι και νέες, ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ Εργαζόμενοι, άνεργοι, επαγγελματίες, φτωχοί αγρότες, νέοι και νέες, Στις 25 Γενάρη έχουμε μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να ισχυροποιήσουμε το ΚΚΕ, τη μόνη δύναμη που και θέλει και μπορεί

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. Π ΑΝΕΛΛΗΝΙΑ Ο ΜΟΣΠΟΝΔΙΑ Ε ΝΩΣΕΩΝ Μ ΗΧΑΝΙΚΩΝ Δ Π.Ο.ΜΗ.Τ.Ε.Δ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Π.Ο.Π.Ο.Κ.Π. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Μπασκόζος για 3. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΑΣΚΟΖΟΣ (Αντιπρόεδρος

Διαβάστε περισσότερα

Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων Μισθωτών Γραφικών Τεχνών Τύπου-Χάρτου-Μ.Μ.Ε. & Συναφών Επαγγελμάτων. Ανακοίνωση

Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων Μισθωτών Γραφικών Τεχνών Τύπου-Χάρτου-Μ.Μ.Ε. & Συναφών Επαγγελμάτων. Ανακοίνωση Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων Μισθωτών Γραφικών Τεχνών Τύπου-Χάρτου-Μ.Μ.Ε. & Συναφών Επαγγελμάτων Αριστοτέλους 11 15, 6ος ορ. Αθήνα, τηλ: 210 5223756, fax: 210 5223721 Ανακοίνωση Ήρθε η ώρα να μπει ένα

Διαβάστε περισσότερα

Έρευνα της Marc για την «Ελευθεροτυπία»

Έρευνα της Marc για την «Ελευθεροτυπία» Έρευνα της Marc για την «Ελευθεροτυπία» Παρά τις πανηγυρικές εκδηλώσεις της κυβέρνησης και την προπαγάνδα της ότι το πρωτογενές πλεόνασμα και η προγραμματισμένη έξοδος στις αγορές συνιστούν τα πρώτα θετικά

Διαβάστε περισσότερα

ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΡΟΔΟΥ Ενημερωτικό Δελτίο Παρασκευή

ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΡΟΔΟΥ Ενημερωτικό Δελτίο Παρασκευή 1 ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΡΟΔΟΥ Ενημερωτικό Δελτίο Παρασκευή 11.11.2011 ΕΚΤΑΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Π.Ι.Σ Αθήνα 6.11.2011 ΘΕΣΕΙΣ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΡΟΔΟΥ Ρόδος 11.11.2011 Πραγματοποιήθηκε η Έκτακτη Γενική Συνέλευση

Διαβάστε περισσότερα

Δημοσκόπηση της Alco για το Πρώτο Θέμα

Δημοσκόπηση της Alco για το Πρώτο Θέμα Δημοσκόπηση της Alco για το Πρώτο Θέμα Παρά το προβάδισμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Αντώνης Σαμαράς διατηρεί την εμπιστοσύνη των πολιτών, ενώ ανακάμπτει η Χρυσή Αυγή Το κλίμα πόλωσης που δημιουργείται

Διαβάστε περισσότερα

Η εκδήλωση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα που επιχειρείται όλο και πιο έντονα η διαστρέβλωση και το ξαναγράψιμο της ιστορίας του Δευτέρου

Η εκδήλωση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα που επιχειρείται όλο και πιο έντονα η διαστρέβλωση και το ξαναγράψιμο της ιστορίας του Δευτέρου Η εκδήλωση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα που επιχειρείται όλο και πιο έντονα η διαστρέβλωση και το ξαναγράψιμο της ιστορίας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και γενικότερα, από την αστική τάξη, τις

Διαβάστε περισσότερα

Θέμα: Η ελληνική εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα στην Ελλάδα.

Θέμα: Η ελληνική εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα στην Ελλάδα. 1 4/11/2016 Σύσκεψη φορέων του λαϊκού κινήματος Θέμα: Η ελληνική εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα στην Ελλάδα. Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, Ευχαριστούμε

Διαβάστε περισσότερα

Τρίτη (Κοµµουνιστική) ιεθνής εύτερο Συνέδριο 1920. ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟ Κοµµουνιστική Αποχική Φράξια του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόµµατος

Τρίτη (Κοµµουνιστική) ιεθνής εύτερο Συνέδριο 1920. ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟ Κοµµουνιστική Αποχική Φράξια του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόµµατος Τρίτη (Κοµµουνιστική) ιεθνής εύτερο Συνέδριο 1920 ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟ Κοµµουνιστική Αποχική Φράξια του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόµµατος 1. Ο κοινοβουλευτισµός είναι η µορφή πολιτικής εκπροσώπησης

Διαβάστε περισσότερα

Ο.Λ.Μ.Ε. Ερμού & Κορνάρου 2 ΤΗΛ: FAX: Αθήνα, 22/10/2018

Ο.Λ.Μ.Ε. Ερμού & Κορνάρου 2 ΤΗΛ: FAX: Αθήνα, 22/10/2018 Απειλές της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας σε συναδέλφους Η Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ της χώρας, διαμαρτύρεται και καταγγέλλει την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας για την απαράδεκτη ενέργειά

Διαβάστε περισσότερα

Φορείς των νέων ιδεών ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ

Φορείς των νέων ιδεών ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ Δ. ΑΝΑΝΕΩΣΗ- ΔΙΧΑΣΜΟΣ (1909-1922) 1. Το κόμμα των φιλελευθέρων 1. Πριν τις εκλογές της 8ης Αυγούστου 1910 κανένα ΜΕΓΑΛΟ κόμμα δεν υποστήριζε τις μεταρρυθμίσεις που προτάθηκαν το 1909/1910 Φορείς των νέων

Διαβάστε περισσότερα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ. «Πιάσε το χέρι μου»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ. «Πιάσε το χέρι μου» ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ-ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ Ταχ. Δ/νση : Δεκελείας 97 Νέα Φιλαδέλφεια Τ.Κ. 14341 Τηλ.: 213 2049012 fax. 213 2049006

Διαβάστε περισσότερα

Συνεδρίαση Κεντρικής Διοίκησης 10 Φλεβάρη 2016

Συνεδρίαση Κεντρικής Διοίκησης 10 Φλεβάρη 2016 Συνεδρίαση Κεντρικής Διοίκησης 10 Φλεβάρη 2016 Εισήγηση Συναδέλφισσες συνάδελφοι Το σημερινό έκτακτο ΔΣ έχει ως θέμα Α. την εκτίμηση της απεργίας στις 4 Φλεβάρη και Β. την κλιμάκωση του αγώνα μας απέναντι

Διαβάστε περισσότερα

Απαίτησαν την απόσυρση του σχεδίου για το Ασφαλιστικό

Απαίτησαν την απόσυρση του σχεδίου για το Ασφαλιστικό ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ Απαίτησαν την απόσυρση του σχεδίου για το Ασφαλιστικό Με συνθήματα όπως «Τα ταμεία χτίστηκαν στου λαού τις πλάτες δεν τα παζαρεύουμε στους κεφαλαιοκράτες»,

Διαβάστε περισσότερα

Αύριο (θα έπρεπε να) απεργούμε...

Αύριο (θα έπρεπε να) απεργούμε... Αύριο (θα έπρεπε να) απεργούμε... 08/04/2014 Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko Αύριο απεργούμε. Απεργούμε γιατί κατάντησαν την κοινωνία εδώ: Απεργούμε. Γιατί οδήγησαν τον τόπο εδώ: Απεργούμε. Γιατί έφτασαν

Διαβάστε περισσότερα

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΥΣΚΕΨΗΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΥΣΚΕΨΗΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΥΣΚΕΨΗΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ 1-10-2014 Πραγματοποιούμε την σημερινή σύσκεψη για την καλύτερη οργανωτική προετοιμασία ενόψει των συλλαλητηρίων των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, στις 4 Οκτώβρη στις 11 το πρωί στην πλατεία

Διαβάστε περισσότερα

ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ ΠΑΤΡΑ : Απαιτούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον Προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική,

ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ ΠΑΤΡΑ : Απαιτούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον Προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική, ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ ΠΑΤΡΑ : Απαιτούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον Προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική, Πάτρα 15-3-2017 Τη θέση της Δημοτικής Αρχής για τις αλλαγές που προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση

Διαβάστε περισσότερα

εφαρμόστηκε παρά μόνο αποσπασματικά ένα σταθερό και αξιόπιστο σύστημα αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και του έργου των εκπαιδευτικών στην

εφαρμόστηκε παρά μόνο αποσπασματικά ένα σταθερό και αξιόπιστο σύστημα αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και του έργου των εκπαιδευτικών στην ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη χώρα μας ποτέ δεν ίσχυσε ούτε εφαρμόστηκε παρά μόνο αποσπασματικά ένα σταθερό και αξιόπιστο σύστημα αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και του έργου

Διαβάστε περισσότερα

Ενότητα 13 - Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της βιομηχανικής επανάστασης

Ενότητα 13 - Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της βιομηχανικής επανάστασης Ενότητα 13 - Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της βιομηχανικής επανάστασης Ιστορία Γ Γυμνασίου Απεικόνιση των γεγονότων στην Haymarket Square Σικάγο - Μάιος 1886 Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις

Διαβάστε περισσότερα

ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ Ε.Κ.Ν.Λ. ΡΙΖΛΟΥΛΗ ΚΏΣΤΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ 11/3/2016.

ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ Ε.Κ.Ν.Λ. ΡΙΖΛΟΥΛΗ ΚΏΣΤΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ 11/3/2016. ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ Ε.Κ.Ν.Λ. ΡΙΖΛΟΥΛΗ ΚΏΣΤΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ 11/3/2016. Εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες ^ Το Ε.Κ.Ν.Λ. και η επιτροπή

Διαβάστε περισσότερα