f A t í JJ f E l y 0 M i f 01 OS

Transcript

1 .. ' Ε ΙΚ Ο Ν Ο Γ Ρ Α Φ Η Μ Ε Ν Ο * Π Ε Ρ ΙΟ Δ ΙΚ Ο Ν Δ ΙΑ Π Α ΙΔ ΙΑ Ε Φ Η Β Ο Υ Σ λκ Α Ι»Ν Ε Α Ν ΙΔ Α Σ ' Σννκ3ϊφμ«νογ tinb τοΰ *Jnoyty ÍPV, ^ ζ - ίΐκ ι^ ίίά ζ ώς r i mx* i^ogftv ϊαι&οάν «o& ueév βΐγγραμμλ, ΛύρΔβχάν'βΐς τήν χώραν ήμών ^πηρβαΐας- C a lin o toó 01>»νμ \ςκσΰ:0ατρ4αρχ 4ου Kœvotavnvowxôtetpç <bç άνάγνω^μα qvütqv καί χρηβιμώταχον παΐδο^ν. ΣΥΝΔΡΟ Μ Η Π ΡΟ Π Λ ΚΡ ίιτε Α Έ σ α > τ ί ίκ ο ΰ :., ^ 'Ε ξ ω τ ε ρ ιχ ο ΰ : _ ΕτησΙα.. ' δή. S, ; -Έτηβίπ....,<Ρ0 1Ο,.Έξιίμηνβί..» ί,βο λέϊ6μ>]νο5. " 5,50 Τβίμηγος ι.. * 2,50! ΤδΙμηνος.,»ή Si Ai βίλ'δ^ομλί άβχονται.τή'μ l'uv -έκαστου μηνύς. Ε Κ Δ Ι Δ Ε Τ Δ Ι A T A Σ Α Β Β Α Τ Ο Υ. '. Τ ΙΜ Η ΕΚΑΣΤΟ Υ Φ ΥΛΛΟ Υ Λ. 2 0 '' Ι Α Ρ Ϋ β Η T O β ;. ΔιΛ tô v sax-nl$tov>, BtKineQ. %. lo.'blai-reç.l.! î φύλλα κ^ιηινβυμένων èiæv, Α κ«1 Ê ' η α }Μ ί«χιμώντα* ixctjtov 3äi. 25 /ws/vnov ' ' ^ ΓΡ44-ΕΙ0Ν EU ΑβΗΚΑΙΙ.. Όδάε Eùgwrtiou ftg. 83, Âaijà xi> Eíogpduciov. ΰ1 ΪΘΥΝΤΒ2 ΕΔΙ ΒΚΔ0ΤΗ3 HIKOAAOÜ Π, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΔΟΣ H é ÿ t ô â o f S '. Τ ό μ ο ς -2 1 t ' Έ ν Ά φ -ή ν α ίς, 2 9 X a g r i o v Ετος S G T '. ' A ^. 1 7 f A t í JJ f E l y 0 M i f 01 OS Ι«Υ0ΙΣΤΟΡΗΜΛ ΤΠ Ο ü U L i B S ;C H» r * C Í B I i Π Ε Ρ Ο Σ Π Ρ Ω Τ Ο Ν :... Κ Ε Φ Α Λ Δ Ι Ο Ν Θ - (Σ ννίχιια) 1 Αλλά. θά,έ-προτίj/.cü5sv» ώς ííaailsv, νκ-όθάνη "αρά vaster, -,ςτά y.îpta των θησαυρόν. Αυτό πλέον τσΰ εί-. χε γί,ν./, ii«v5y.2'jt«, όύχωσίο. Καί όταν συνέλάόε μ ετ.ό/.ί γεν τήν τρίλλί'βραν ιδίαν, τβ τολμηρότερα σχίδιον, S b, έφόθήθη^ιόλρυ νάτόέκτελέσιμ '. Η «τραπός, τήνόποίαν δι- ' ήρχίντοέκείνην την στιγμή.1», ήτο το χεί/.ος ενός β αρίορου,. τόόποϊονεχαινε κάτωθεν των εις ' βάθος εικοσιν έω ς' τριά-, κρντα μέτρων.., -. >. 01. οδηγοί, 1 συνηθισμένοι δίς αυτούς τβύς.δρόμους' χ«: Ιχοντες πεποιοησιν εις τά ζωά των, λυτέ καν εσυλλογίζοντο τον -κίνδυνον ένός παρατιατή-. μ «τ ΐς, Ό Τζούλης όμως.-τον εσυλλογ-ίζετο, όχι διάνά τον. σοφύγη, άλλ απεναντίας Sie να τόνπροκαλέσ'ί. 1 Το σχέδιόν του τωόντι δεν» το τίποτε ολιγώτερον, - παρά να κατρακυλήση, μάζί μέ το μβυλαρι.του, έίςτό βάραορον.,. Leu «μα- έφθανε κάτω, 0» ί- (άλεπε τ! θά έκαμνε,. Γι-παραφροσύνη!: Ή ιτιβατ νοτηςητον,ενενήντα τοϊς Ακατον,οτι θα έσκοτώνετο μέ αυτό',-j. τοκατρακυλημα' άλλ είχε κ,.'ε ' J. ναδβκα τοτςέκατόν, ότι.ήμκο- 1 pîuos va γλυτώ σει Καί αυτό;: ; του. Ιφβανε. Διότι, /.εφθανε-ί oös? καί ακέραιος εις. το βά-..j 4 9ος του βαράθρου, Θά είχε -pwitpsv, -εως νά ύπαγουν να τον «υρουν, νά.κρύψήτήν'περιουσίαν του εις μέρος, «σφάλές. Αφού λαόεν αΰτήν τήν «πόφασιν,.? Τζούλης ήρχισε να καραδοκ'ή τήν κατάλληλον στιγμήν, St«νά έκτελέσ^ τό παράτολμον σ.χεοιόν τον. Σ ϋς τ ό β ά ρ α & ρ ρ ν 1 Ή ευκαιρία, αυτή τω -παρουσιασθη έκα- -τόν. μέτρα' πάρα κάτω.. ' Έ κ ε? ή ατραπός'έσκιάζετο από εν πε- <Κβι,άρχιζίι,*μί«ω{ ΐ ι * <p<u.6epόν 'κατρακώληjicei...» (Σελ. -130/ a r. a'j λώρί.ον äs'vspov με κομμόν, ιδιορρύθμου οχήματος, τό.όποιον ευκόλως θάνεγνώρι-. ζεν ό Τζούλης, εν ή περιπτ.ώσει 9«ήρχετρ '-αργότερα νά πάρη -τον. θησαυρόν.',αΰτό το SêvSpcy δηλαδή 9ά τό ειχεν ώς σημάδι. Έ κτος τούτο,υ, ή πλευρά τού 'βαράθρου, ' - εις. εκεμνο'τρ μέρος, είχε Θάμνους, ακόμη- '-καί δένδρα, πού Θά εχρηςίμεθάν otà vàva- /.όπτουνν.α; να έπ.όραδύνουν τήν πτώοιντου. Ό Τζούλης ώμοίαζε μέ. τά. ; έλεύθεραεκετνα.στρρυοία, περί των όποιων ό Βίκτωρ Ούγγώ, λιγει κάπου, οτ; εύκολως- γί νοντα'. αετοί.-δίότο, μολονότι ένεθυμήθη τόν πατέρα tou,,μ.ολρνότι. Oà r,0a >Æ, πρό τής τολ- ' μηρας απόπειρας νά αςίςζ τό. Ί-χέρι.. τού φίλου.του Αουλοΰ, _ ; -μολονότι έβυλλογίοθη.ότι,ή.το. άνοηοία -νά ρκότιοθη, αυτός'ή'...νά αακατευοη,'διά νά.ςώόη εν χρηματικόν' ποσόν, τό όποιον άπετελει. έλάχιστον μ.έρος τής ' -..περιουσίας τοϋ εκατομμύριού-., χον, - Ιν τούτοι;, μ..ολ αυτά, δεν έδίοταοεν ουτε στιγμήν.. Ή ςιλοτιμ.ία, τό πείσμα,, άν θέλετε, ή το. ή,βάσις τοίυ y a ' ρακτηρος τόδ μι.κροΰ αύτοϋ,ι ί«- "ρισινοΰ. Δεν ύπεχώρε; πρό ούδενός. Ή το- ό γνήσιος άπ^γονος toû Γαίρια των α'αθλίαν» καί'' τού -μικροΰ τυμπανιστοϋ. ',Μπαρά. Ψυχρώς, απαθώς, έμετρρϋ- - σε τώρα τα βήματα πρννηόν χώριζαν άπο το,ú ppc; ίποϊ-,-ει'χεν έ κ λ εΐη... ή. ' ] Ακόμη εγκοσι...- άκόμη'- 1δίκα... ακόμη πεντί.,',-ν ά τό μεγάλο δένδρο L, -V; -Ε ίχε κατορθωογ, ; 'σίγ«- σ?.γά σύροιν τόνχαλινόν τοό- ξώόυ too, : νάτο φερη εις τήν ιίκρην-άκρη». -τής ατραπου',-εί'ς τό'χέίλός τρΰ κρη i t ij, /tuptî να. κινήση-τήν προσο,χην τών περί άύτ^ν,.λ '.'Ένοί τε/^υτατον, βλέμμα

2 t î A IA tîa -A SlS TûN -ΪΙΑΙαΩΝ 5 5 M ag tio»» Δ -ΐΑ Π Α Α Σ έσ ΤΩΝ Π Α ΙΔ Ω Ν πρός τόν Λουλού, και έξαφνα, τραδα δυνατά fo κεφάλι του ζώου ' πρός το μέρος -του βαράθρου,. Το μουλάρι άνθίσταται, προσπαθεί νά χρατηθή, άλλ είνε αργά. Ι ϊ δεξιά του απλή -γλυστ«?1 επί του βράχου, ποδ σχημκτ,ίζεί τήν -ατραπόν. Το ζώον χάνειτήν ισορροπίαν κ εξαφανίζεται si? τήν άβυσσον, συμπαρασύρον τον αναβάτην'. - Μ έ την πτώσιν αυτήν, το σχοινί- ποΰ ίκρατονσεν ό Μαροκινός, έτεντώθη ("-) καί,' St«νά μή πάρασυρθή καί αυτός, ήναγκοοθη να το κρίση. Κ α ίά ρχιζει «μέσω; Iva φοβερόν κατρακΰλημα κατά μήκος τής άποκοήμνου κατωφερείας "Ανθρωπος καί ζωον, jcaípvöuv- δοό τρείς' κοντρονβ ά λ ΐς. Ά 'λ λ ό Τζούλης έχει συσπειρωθή ώ ς' σφαίρα ε πάνω.εις τήν ράχην τοδ μουλαριού'- καί σκεπάζων το κεφάλι μετά.χέρια.του,, περιμένει τ ο -θέλημα τοϋ θ ίο ΰ, ο όποιος προστα-' '.τέυέΐτάς πράξειςτών τριλλών ή των ηρώων. Ε ις τήν ίλιγγιώδη αυτήν κατάδασιν, βλέπει I - ι ξαφνά πλησίον τού Iva arto τούς θάμνους εκείνους, et? τήν βόήθειβη των όποιων ειχεν. έλπίση πολύ. 'Α πλώ νει- -τό χέρι του. καί:.. αρπάζει - δυνατά Iva κλώνον. Ό κλώνος θραύε.*. ται, ά λ λ " αύτό.ά'ρκεϊ διά να ελάττωση' κάπως τήν ταχύτητα τής πτώσεως. ' 'Ολίγον' παρακάτω, το ' σύμπλεγμά του Τζούλη κοί τοΰ ζώου του προσκόπτει εις τον κορμόν ενός δένδρου. Ό κρότος τής συγκροό- «εως-,ιφθασε ρ. χρ [ τών ταξ*ιδιωτών, ο!"όποιοι παρήάολούθουν τήν σκηνήν αυτήν '»τρομ.οι. Κ «ί ένας άπό αυτούς, εν τω μέσω τής σιγής, έπρόφερε τήν λέξιν «Γχεστόρμπεν.!», ή όποία γερμανικά οημαίνει νεκρός,. Έ ν ά ο φ α ί ΐ ϊ α. «Εκύτιαξ* χρόί_ τά κάτω,. (Ε ελ, 134,. σ ι. βή Ευτυχώς ό ξένος ήπατήθη. -Κατά του δένδρου-' εκείνου είχε πρόσκρουση μόνον τό μουλάρι, το όποιον έχρησίμευσεν είς τον άνα (άτην του ώς άσπίς. Κ «ι τώρα, με σπασμένα τά πλευρά, τό δυςτυχισμένον -ζωον έξέπνεεν άγω-,ϋΐωδώς. ' Ό Τζοόλης ό[μως, σώος * * ι άδλα- -6ή ς,' έκτος ασήμαντων αμυχών, μέ μ ε- { * ) *» β5λ, 126. ίΐχύνα προηγουμένου, φύλλου. γαλήν χαρά# ήσθάνθή τον ΐάίιτόν :του ακίνητον -.. ' Ό-κοβμό; -τοϋ.: δένδρου τούς είχε σταματήση et; τό μέσον σχεδόν τοδ κρημνου.. i. '. ; '! Ό Τζούλης, ο όποιος διετήρει όλην ou τήν ψυχραιμίαν, επωφελήθη τής-στιγμής εκείνης καί μέ τό μαχαίρι πού είχε εις τήν ζώνην του-, εκοψε τά σχοινιά, μέ τά όποτα ' ήσαν δεμένα τά πόδια του είς τήν σέλλαν. Ούτως άπεχωρισθή από τό εκ- πνέον ΰποζύγιόν του. Ή θέσις του είχε βελτιωθή πολύ, αλλά δέν ειχεν ίπιτύχη.ακόμη κείνο πού 'ήθελε.. Δεν ήμποροΰσε να μείνη εκεί, πιασμέ- - νος από τό δένδρον,' έως νά / / έλθουν νά τόν βοηθήσουν. Τούτο διά τόν Τζούλην θά ήτο αποτυχία, διότι βιβαί- // ( ως -δεν τφ ήτο δυνατόν νά / ÍJ / βγάλη τον θησαυρόν του / If καί νά τόν'κρύψη ασφαλώς' V, /, ' ir..', εϊ? τήν κρίσιμον Θέσιν οπού t ' â, ri I εϋρίσκετο. - 'Είς άλλου τί-, j ποτέ δέν τόν πειθεν., δτι. ό Μβρκήσιος θά Ιστιλλεν J ανθρώπους προς βοήθειαν του. Κ αί: άν ' τόν άφινι νάποοάνή εκεί ; Αντί πάση; Θυσία; λοιπόν ίπρεπε να φθάσυ, ώς κατω.' Τότε του ήλθε μία ιδέα μεγα/.οφυής. - Ή σίλήνη είχε πρυφθή πίσω - -άπό μίαν κορυφήν τοΰ βούνοΰ.'-ούτε ό Τζούλης διίκρινι ίλ έ 'ν τούς ληστά. -, ούτι αύτοί- βέβαια ί Θα ήμποροϋσαν,νά τόν δια κρίνουν είς τό σκότος.τοδ βαράορου.- Έπήρε τά-σχοινιά, ποδ.,ειχε κόψτ,-πρό' ολίγου, τά- δυνέδεσεν όλα μαζί κ έσχημάτ'ισεν ένα σχοινί μήκους -τα ώς όκτώ-μέτρων. Ή τ ο apa -αρκετόν διά νά'φθάσβ ώς τόν πυθμένα τοδ βαράθρου ; Tcù έφάτη ότι; δ = ;- Τότε τό Ιδεσε στερεά άπό τό σωτήριον ' δένδρον ' καί. ήρχισε νά καταβαίντ,. "Οταν δ ΙφΟασεν ώςτο «λλ.ο άκρο.ν.τοδ σχοινιού,, έκύταξε προς τά κάτω. Με όλόν τό σκότος, διέκρινεν άμυδρώς τας λεύκας κηλιδας τών πετρών καί συνεπέρανεν έκ τούτου, ότι δεν 'ήτο κρέμα-, σμένος πολύ υψηλά.. -Καί άφισε γενναίως τό σχοινί.... Ή καλή του' τύχη ήθέλησε νά πια/, επί εδάφους υγρού, μαλακού, διότι. Iva 'ρυάκι διέσχιζε τό βάθος τής φάραγγος'-.έκείνης, τό όποιον, τήν έποχήν τών μεγάλων βροχών, Οά μετεβάλλετοείς χείμαρρον, Επιτέλρυςό Τζοϋληςάνέπνευσεν. Είχε σωθη.έσήκωσε.τό κεφάλι κ. έκν.τταξε τόν ίλι-γγιώδη κρημνόν, ;ίιά τοδ. όποιού- έίχε κατρακυλήσ^, Ή κορυφή του -.διεγράφετο ώς μαύρη γραμμή επί τοΰ ενάστρου ου* ρ*νού τόσον -υψηλά, μά "όσον ύψηλά, ώστε ο Τζούλης, συίδογισθείς μέ τί τρόπον κατέβη άπό,τό ϋψος εκετνο, δέν η μπόρεσε νά μή ψιδυρίση : ' «Μωρέ, τί σοδ είμαι!».. Ά λ λ α δέν χρονοτρίβησε πολύ διά ν«θανμάση τόν κρημνόν καί τόν.αυτόν, -ίου είχεν άλλό νά κάμη, πολύ σπουδβιότερο.ν ΉκολοϋΘησε' τήν κοίτην τοδ χειμάρρου, μέτρων τά βήματά,του καί,ψηλαφών. τά πλευρά τοΰ βράχου διά νά εύρ^ κανένα κοίλωμά. Εύρεν ενα άλλ ητο' στενόν. Μέ τό μαχαίρι του τότε άδιιασε τό χώμα,π οΰ 'τό εφραττε, και κατώρθωσε ν άνοιξή είς τόν βράχον μίαν τρύπαν σάν ενα μεγάλο πεπόνι. Δέν τοΰ έχρειάζετο μεγαλητέρα διά νά κρύψ^ δύο εκατομμύρια. Κατόπιν έβγαλε την βλούζαν τθυ,: ξήλωσε τάς φόδρας ν' επήρεν άπό μέσα τά χαρτονομίσματα. Έ κα με τό'ίδιον ;δια τό ' -παντ'αλόνΐ του, αδέιασεν επίσης, και τά υποδήματά τού- Τά έδίπλωσεν όλα μέ τήν βλοόζ*ν, ή όποία ήτο άπό δυνατόν 3ιάδροχον' ύφασμα, καί Ιδεσε τό πακέτο1 μέ το σχοινί, ποδ τοϋ είχεν ήδη χρησι- '^ύση, 1 _ - Άφοΰ έτελείωσεν αυτήν τήν εργασίαν, παρετήρησεν, ότι τό σκότος δέν ητο πλέον τόσον πυκνόν. :Ε ίς τας κορυφές τών βουνών ό,ούρ«νός έχρωμάτίζετο ύπορροδινος. Τόν Μαι'ον, είς τό Μαρόκον, εξημερώνει πολύ ενωρίς. ' Ό Τζούλης ήτό φοβερά έςηντλημένος' κ έπρνοΰσεν έίώ κ εκ εί. Τότε μόνον παρετήρησεν, ότι τό ύποκάμισόν του ειχε,κηλϊδας αίματος καί ήσθάνθη είςτό πρύ. σωπό,ν του τό τσούςιμον μιας πληγής. _ Έ π ήγε τότε κατ' ευθείαν είς τό ρυάκι κ έπλύθη. Τ ό δροσερόν νιρόν τόν άνεζωογόνησε. Οταν δ τελείωσε καί, αύτήν τήν «τουβλέτταν»,. είχιν εξημέρωση ίντελώς. Ή πρώτη.φροντίς τοΰ Τζούλή ήτο νά παρατηρήση γύρω του, 'διά,ν«ιδη πώς θά εύρισκεν άργότερα τήν τρύπαν, είςτήν; όποιαν έκρυψε την περιουσίαν του. Κ Ιλοβε - τρία διάφορα σημεία άναγνωρίσεω ς:' τό δένδρον, είς τόν κορμόν τοϋ όποιου είχε μείνή τό πτώμα τοΰ μουλα- ριοϋ' τό. υψηλόν >λι ίδιοτρόπου οχήματος ίένδρον τής άνωθεν άτραποϋ,. καί ενα βράχον πυραμοειδή, ό όποίος «όρί- σκετ'ο είς τό βάθος της φάραγγος. Ούτώ -θά ήτο1είίκολον ν«προσδιορίσει επακριβώς τήν.θέσιν τόδ νέου του χρηματοκιβωτίου. Γ((Λαμπρά! έσυλλίγίσθη χαρούμενος. Δέν Οά τό ςεχάσω ποτέ Κ αι.σί είκοσι ί χρόνιά νά ξανα^υρίσω, θά τό βρδάμέσως» Ό ήλιος ειχεν ήδη άνατείλη, καί υπό τάς ακτίνας, αί όποίαι. Ιπληττο.ν λοξώς τήν φάραγ^α,. ό Τζούλής διέκρινε μεγάλην κινησιν πέζών επί τής άνωθεν άτραποϋ.. <Τί, τί ; εκαμε. Μήπως ον λησταί σκοπεδρυν νά.έλθουν.νά μέ πάρουν ; θά. -έπροτιμόΰόα, μ τήν αλήθεια,, να μή μοΰ έκαμνίν αυτήν τήν τιμήν!». ' Ένύ ίκΐζιμλΐ/αν νά ξημερώα^. ; Αΰχό συνέβαινε πράγματι. : "Α μα Ιμαθεν ό Μαρκήσιος, ότι ό αψ, θρωπος ποδ έκρημνίσθη ήτο ό Τζούλης, διέταξε νά σταθοδν. Ό Λουλού, σάν τρελλός άπό τήν λύπην του, ετρεξεν είς τον πρώην γραμματ τέα.καί τόν ίκέτευσε νά στείλη βοήθειαν εις τθν δυςτυχή του φίλον. : Κύριε Λουλού; τω ά-εκρίθη ό κακούργος με τήν παλαιάν του εκείνην ευγένειαν θά ήθελα πολύ νά σας ευχαριστήσω αμέσως,., άλλα δέν. είμπορεί' νά γίνη'τέποτεόσον.εωε νύκτα."ας σταθούμε εδώ ώς νά ξημερώση, καί τότε θά ίδοδμεαν ό φίλος σάς ζη ή άν έσκοτώθη. 5Α χ, κύριε Δυπόν! κύριε Δυπόν! ίκέτευεν ό υιός τοϋ εκατομμυριούχου. Μή μοδ τό λέτε πώς έσκοτώθη.!.. Εγώ ε λ π ίζ ω...-. 'Όλα-γινονται, κύριελουλου άλλα τό τοίχωμα τοΰ κρημνοί εινε κατακάθετον καί το βάθος. τουλάχιστον τριάντα μ έτρα.,.. Τελοσπάνιων θά ΐδοδμε. Σ ε μιά ώρα θα εΐνε.ήμερα, Καί μή θέλων νά εγπη περισσότερα, ό. -κακούργοςδιέταςετ* τής σταθμεύσεως. Δύο άνδρες ίτάχθησχν,ώς σκοποί, ό. ενας'τριακόσια μιτρά μπρος κ«ί ό άλλος τρια-' κόσια μέτρα πίσω. Τήν φροντίδα τής. φρουρήσεω; τοΰ Λουλού τήν. άνελάμβανεν 5 κ. γραμμαίεύς αυτοπροσώπως. ιφθάνει ποΰ χάσαμε τόν έ να, είπε. Εύτυχως μας μένει ό καλλίτερος. *Α'ς τόν διατηρήσωμε!», Ό δυστυχής Λουλού. πέρασεν εν άγω- νία-τό υπόλοιπον τής νυκτός. Ό λην τήν ώραν έσυλλογίζετ τόν Τζούλην του, ό ο ποίος, μέ τό κεφάλι σπασμένο, κατέκειτί ίσως είς τό τρομερόν εκείνο βάρ*θρ«ν.; Επιτέλους ςημέρωσεν. Ό Λουλού ήτοιμάζετο νά έξυπνήση τόν φύλακα του, άλλ ό 'κ. Δυπόν, ό ο ποίος έμισοκοιματο, τόν πρόλαβε κ έση;: κώθη μόνος του. Κύριε Λουλού', τφ εΐπενώ ς πάντοτε εύγενώς; φέγγει αρκετά είμποροΰμεν νάρχίσωμεν τάς ρεύνας μας. ' "Ω, σάς ευχαριστώ, κύριε! σάς ευχαριστώ! φώναςεν ό Λουλού, ευτυχής ποδ' εΰρίσκεν ολίγον οίκτον είς τόν ληστήν. Δέν θά πήτε Ομως νά μοδ λύσουν αΰτλ τα σχοινιά,, ποδ. μέ πονοΰν ; ' '. Αμέσως! απεκριθη ό πρώην γραμματεύς. 'ί ' {'Σ π ίΐβ ι ο ν ν έχ εία ). ΓΡΗ Γ. ΙΕ Ν Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ i v m m Κ Α Τ Α ΠΑΟΚ, AITtNOBlltOH fflïoutophula, ' /Σ ν ν ϊχ εια ϊδ ε σελ. 128), ' Ο επισκέπτη; ειφτ,χίίη.; Τίτον ό κ,.μάρ,τανα, ο κοσμηματοπώλης, τοΰ κόμη- τος Δι-ΙΧ/ερβιλ, κα[ κράτόδσε μιά άδα:.μαντοθηκκ ' - 1 > 1 ' Τότέ ο/μι εξη /ηθησαν. Ό-εύφυης αστυνομικός είχε,ζητήση ν- αντικαταστήσω γιά ίλίγες ημέρες. τόν:, Έ- ρίκον Μακλού γιά ν άσφαλίβγ, τό πολύ - τιμον περιδέραιου. Ή ταν πεπεισμένος ό- - Ι.ρόελίν ότι μέ- όλα τά προληπ -,ικά μέτρα που. θά. έλάμβανε. ή αστυνομία,, ή συμμορία ΙΓ λ 'κ ποί -είχε διακλαδώσεις παντού, ίσως ακόμη καί σ ;ό μέγαρον Δε-- Ιίλιρβιλ, θά πραγμάτοποιούσι- τους σκο-1.πού- τ ε ς.,ε ιχ ε πας στόν; κ. ' Μορτανά κα! τοδ. τα είχ,-ν μπιστευοή ό'/.α. Τ ιν ει-. χε παρακάλεση νά «α- ; ( ^, τβΐχευάση ενα 1ΐερ ί- Sepaio-v άπό ψεύτικα δίαμαντια άκριβώ; ό μοιο με τό- αληθινό Γιά τήν εργασία αύτή 1 /ρειασύή _$ >t ήμερες. Ο Έρίβλίν είχε τοποθετήσς τό ψίύφίκο -περιδέραιόν μέσα στη- βιτρίνα, στή θέσι τοΰ άλ ;θινο ϋ -/.* τό αληθινό, ιό είχε παραϊώτς 'στον ίδιον τόν- κ. Μ:ρ «νά, Λοιπόν, έκαμε ό κ. Κράμπ, ή;συμ- μοριά 1-Ιλόκ... Έ πήρε τό ψεύτικο, είπε ό κ.. Μορτανα γελών, χάρις είς τήν συνετήν πρόνοιαν αύτοΰ-τοΰ νέου. Ή δψις τοδ άγαθου κ. Ααρόζ είχε φαιδρύνθή. Ερριλίν, ειπέ, σ$ συγχαίρω, Ε ί σαι πολύ επιτήδειο;. Μ ή με συγχαίρετε ακόμη, κύριέ δ.ευθυντά. θ ά είμαι άςίος συγχαρητηρίων μόνον τήν ημέραν ποΰ θά συλλάβω τον ΙΙλό κ. Ά ν δέν τό κατορθώσω εγώ, 'τότε θά μέ.πιάσς., κείνος. - Ό ενός άπό τούς δύο μας πρέπει νά λείψς άπό τή 'μέση. 1 1, Ö. Σ κ ύ λ ο ; Afforov. 1 ι^β-τ. 1 Στας 18 Μαρτίου τό βράδυ,, εν«σάββατο, ό Έρβελίν ήτο. καλεσμένος στοϋ φίλου καί συμπατριώτου του' Λουδοβίκου Λψρά. Ό Λΐυδοβί/.ος Λερά εδινε.τραπέζι προ; τιμήν τοδ Έρβελίν ποΰ, οπω; νθυμεΐσθε, ώνομάζετο. Ιωσήφ καί είχε εκείνην τήν ήμέραν τήν εορτήν του. Ό αστυνομικός μας λοιπόν, άφοϋ σχόλασε άπό τήν υπηρεσία.του, εφθασε κατά ίτάς όκτώ τό βράδυ, στό σπίτι.-ςοΰ φίλου του Λουδοβίκου, οτήνόδόν'ρεμπέβάλ; ποίϊ εύρί.σν.έται στή - συνοικία. τών Γηλόφων- Σχωμόνί, ί, Η'συνοικία άύτη οεν είνε. ασφαλής το βράδυ. Μ ε τά άπλα'-της σπίτια, πόΰ δεν υπερβαίνουν τ * τρία πατώματα, έ χει τήν ;δψ: τοΰ παλάιοΰ 'λαϊκού Παρισιού, Κον- '.τα.,στής ευθηνές κατοικίες^, οπού μάνουν 'ήσυχοι καί "φιλόπονοι τεχνίται,.είνε1κτι*. σμένα πολλά-πανδοχεία πενιχρά. 'όπου οί άστεγοι εργάται- ευρίσκουν, άσυλόνετην νύκτα άντί ευτελούς,τιμής. Έννρΐιται, οτ: στα πανδοχ$ία :αύτά τά μαλώματα 1 καί ' τα γρο'νθοκοπήματα έινε συχνά" για τί δεν.ξενίζονται μέσα πάντοτε άνθρωποι τίμιοι, αλλά πολλές, φορές κα: άνθρωποι υπσ- : πτοι, κακοποιοί κάθε είιόυς. Στη1 συνυι-.-/.\α τών Γηλόφων-Σχωμόν : βλέπε^ -κάνεις άκόμη. καί καπηλεία έξωτιρικοδ>.άμφιβό1--. λου,'πρδοί θαμώνες των?έν είνέγαθόλου φιλήσυχοι. Τ ά, καπη-. λ εία 1 αύιά χρησιμεύουν κά ποτε'κάί. ώς ταγίδες,--.όπου ή αστυνομία κάνει γέτ.ιτυ'χείς, συλλήψεις.. Τέτοια ήταν,ή συνοικία, όπου ο Έρβε-- λ!ν θα περνομσετή βραέυά.τής 18η'ςΜαρτ;ου. ο Ή Βίφανζέρα ΐξύπνήσί ίά 1- ο.αία τή; μιμ(ι2; τη;...» (ΣίΧ. 1Î8, ΟΓ.,.α') Τόγτϋμα έποίκΐ/λν δηγήσιΐς άναμνήσεων 0Τ'-γ '-τής πατρέδος.ίκαί;1.,'ή í-. ώρες έπέρασαν. π όβον ;.'. γρήγορα. ποϋ ο ί- φ-ίλ,όΐ1 =" εμιιναν ίκπ/.ηκτρι,: ό ταν ακόυσαν'ν» σή μαί- yr, δύο-μιτά -τά μ.εσάτ νύκτα. ; Ό..''Έρβ,λίν εσηκώθή;...';,. 1 ''Δέν1είνε φρόνιμο, είπε,.ν «- ;ρυπνουμε ώς τέτοια wpa. Ευτυχώς Ιχω μαζί μου τό ρεβόλβϊρ μου, γιατί ή συνοικία σας δέν είνε καί τόσον ασφαλής. Καθώς εβγαΐνε, ή κ.- Λερά το,ΰ έοωκε εν*1μικρό 8έμα /.έγουσα: ', Είνε τά κοκκαλάκια τοβ πουλιού μα;. Τά έμάζεοσα γιά '.τό σκ'υλάκ'ι?«?, γιά τόν'καλό σας ΐίιερρό.., νω! σάς ευχαριστώ. Είνε δίκν,ο. -νά Ιχη καί ό Πιερρο τό μερίδιό του- avo το συμπόσιό μας. Ό 'Έ ρ β ελίν αφίσε τούς. φίλου; του κι προχώρησε μέσα στό σκότος. γιατί, στ«, μέρη αΰτά ό φωτισμός εινε' πολύ ανεπαρκής. Κατέβαινε τήν όδόν Ρεμπεβά/;,,γ<ά νά'-πάρκ, τήν Λεωφόρον τής ΓΙυ/./νη Λλλα-μόλίς ε!'χε;διατρεξφ, είκοσι μέτρα,κι σταμάτησε άπότομώ : "Ενάς σκύλος.φοβερός, ένας πελώριος μολοσσός, έστέκετο άνωρθωμένος μπροστά TOU. ν : ' -. '. f E i u r e i α υ ν ίχ α α ) Μ ΑΡΙΑ ΘΑΛΕΡΟΤ.

3 Ht Δ ΙΑ Π Λ Α Σ ΙΣ "T fin ΠΑΤΑΩΝ 8 9 M açelotf '» Ä I A f ia A S is '- T ü N Π Α ΙΛ Ω ^ Μ 1 7 * Α Σ Χ Η Μ Η Φ Ά Ρ Σ Μ Τ Ο Ύ * * 0 Toros y Et ενα λαμπρό νοονο,. τόν χ, Νικόδημο, ό ό ποιο;,τόνί χαϊδεύει πολύ tcù χάμνιι δ,τι μπορβί γιά νά του e'vi ευχάριστος.'αλλά νά Íáijtí τώρα τί ώραΐα πού roù άύιαποδ/διι ό χόριο; ββπτιοτιχό; ΤΟ» τήί χχλωσόν««τ ο υ ΐ.. Μιά μέρα, πού?/.ανε χρΰο,' ç: χ. Ν ι- χόδημος έχάθητο μπροστά,στό τζάκι χ' διάβσζί ήσυχα,τήν ε φημερίδα του. Ό πονηρός T o tos, ποο άφορμή πάντα ζητοίσε διά νά κάνη τον.καλόν άντ. Ορωπο νά θυμώνη, μπτ /.6 σιγά σιγά στό δω μ ά τιο... Ο χ. Ν ι- κοίημος, β»(3ί«μένο; pro διάβασμα, δίν τύν άκουόε χαθόλου. Kod ó δαχτιστιχός Ëotdflij tx íi από πίσω too, σχεπτομενος τί ' χαχο νά του κάμη; VE I σίν. ή ταν δα, κανένα πρόβλημα τη; αριθμητικής, διά νά μή τό εύρη. Αύτό τό βρήχε γρήγορα., Και άμα είδε ött ό νουνος tou, έχεί ποδ έχάθητο, έπεχοιμήθη,. ό T o to ; Ίήβε ένα χουβάρι οπά'γο χονδρό,, τό ξετύλιξε, χ έδεσε χαλά τη-μιάν άχρη τ ο ύ. «πάγον στή ράχι τήί καρέκλα;, χαί τήν άλλη ςτά πόμολο τή ; Oúpaj. Ό χατεργαράχος Ιλο-' σ^α μ ε το στάρί-.χ6«' το-, προ,φφορο'.νστα χ«?ά* ',,;, -λ "'. ^ \ Σ τά σου, τ ή ς 1 λέει. ή μάνα με ΐό θάρρος ποΰ τήν ώπλιζε. τό.μαρτύριο τψν. παιδιώ ν-της ποδ ~άς, κορίτσι,μχυ ; Σ τη ν έ κ κ λ η ο ;«, άπαντά- ή ' δούλα. Π ά ω νά δώσω ά ύ τό τό πρόσφορο νά μνή- μονεύσουν.τήν χυρά μου..,'α κ ο ύ,.κ ο ρ ίτ σ ι μου, τ ή ς λ έ ε ι. Σ αύτή τή μικρή φωληα που -β λέπ είς έοω. πέρα', τρια παιοάκλα ορφανά, νηοτικά,κλα ί' όντας αποκοιμήθηκαν. Μ ισθός πε',ό μ.εγά- λ ο ς Οάναι. γ ιά τήν,ψυχή τ η ; χυόος σου, άν τό ψωμάκι <m o το φάνε τά ορφανά, μοο..., Καί, λ υ γ μ ό ; έπ ια σε -τή δύστυχη μητ τέρα καί δεν μπορούσε,'νά εξακολούθησή τ ή.μ ι λ ί ά,τ η ;... - : Ή ί δούλα, άφοΰ τα λαντεύτηκε λιγ ά κι, δειλά δειλά, Ιδ ω κ ε τό πρόσφορο στή,χήρα κ Γ έφ υγε. Ή ρ θ ε στο σπίτι κι άρχίνησε γρήγορα τήν δουλειά της γ )ά νά μή.βρη καιρό ή κυρά της κκ! τή ρωτήστ, αν έκανε τό θέλημα κ ι άναγκασοή νά τής πή ψέμμα.,- Τήν νύχτα =να φανερό όραμα ανησύχησε όλο τό σπίγγ,': Ή ' άρχόντρπού/ά είδε μ. -άνοιχτά σχε-' 5ό.ν:τά μάάίά τήχ μήτί'ρα της_νά τήν χαϊ-,'δεΰη στ«πίδχ'α, νά.τήν ήσυχάζη άπό τή τρόμάρα της και νά τής λέη. «ζια.δί μου, 'ήολλ,ες- φορές ώς, τώρα" μουχανες λέιτουργ ^ ς. καί μούστελνες το -στάρι, μά σάν σήμερα ' ποτέ ίέν, ερχαριστήθηκαί Ε χε τήν ίε'ύχή μου».κι «φοΰ τής είπε γελαστή τά λόγια αύτά, χάθηκε σαν άσπρο σύννεφο Η κόρη πετ-άχθη τρομαγμένη 'καί διη - γήθη στόν άφτρα τής, τό. τί είδε. Φώναξε τή',,δούλ.α, τήν^ρώτήσε άν άλλαξε εκκλησία,σήμερα, αν εδώκε, σ άλά,ο παπά πείό ευλαβικό ά-ό ιούς πρώτους τό πρόσφορο, κάί μετά μιχράν «ντιστασιν τής φοβισμένης δούλας, έμαθε τήν ώραία άλήθεία. Ά πό τότε τά ψυχοσάββατα Ιπερνε το στάρι καί τά. πρόσφορα, x r άντί νά- ΐά στελνή -στην εκκλησ,ΐά, τά μοίραζε στα όρφανα παιδιά, χαί κάθε φορά -Ιό/επε τό' ojo πρώτο χαμόγελο τ ή ς - πεθαμένης μάνα; νά γλυκαίνή τά ονείρατά. της., ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΕΤΣΤΡ- Ε ΤΣΤΡΑ ΤΙΑ ΔΟ Τ ÍN 0 I S I A T I K ^ 2 f tt P f f * E, -Στ'Α λοκάάσρο τό ρυάκι Τρέχει τρέχει τό νεράκι' _, Κάθε χόρτο πού είνε μπρόά του '-.., ' Στόν.κατήφορο ό'άψρόσ tou\ -' ; - -. τό κυλά.; 'ΚσΟιστή οέ μιά ττεζούλα -Μιά πασίχαρή παιδούλα Τ ό κυττά,,ΐύ λ α ρίχνει,χώρια-χώρια - '! K a i' voui&i τα βαπόρια ", - '. Θωρηκτά;. - Πάρα πέρά δυό άγοράκια. ' Μέ.γυμνά τά- ποο αράκια,. ' - ' r'. '. Παχόυλά,. Περπάτοϋν μέσα,στό αύλάκι - ' - - Κάί' θολώνουν τό νεράκι, ".., Τ ί καλάγ Καθισμένη κεΐ σιμά-τουί :γ, 'Μ έ χαμόγελο ή.μάμμάτους,. ' Τ ά κυττάζεί- Καί στόν Πλάστην ύμυουί ψάλλει 'Πού Τήί.- Ανοιξ/μ τά κάλλη - -- '." '.'Μάς μοιράζει.' ^' '. χ. ΧΕΛΜΗΣ γάριαζεν, ότι,ό-πρώτο ς πού θά εμχάινε ' ςτό δωμάτιο, χαθώς θά γοιγε-τήν'ίύρα, θά ίρριχν? χάτωίτδν νουνό Νικόβημο χαί Οά ήταν πολύ άστείο... ΓΙράγ.- ματι, διά νά μή χάση τό θέαμα, δ Τοτός χρίφθη οπίσω άπό ένα παραβάν. K ai άχριβοίς *Σ<ι«μό*! φώναξε-- καλά τωπα Ιγ ω Ι., Ά ί τά'πλενρά μονί..» «Síffa? t i έπαβί;, Νιχόδημε ; ροίτησ«ιχπληκτος δ πατέρας βοΰ ηλβί ζάλη ;..u Ό Τ βίός, πί«ο> άπό τό παραβάν, ΐξεχαρδίζετο άπό τά γέλια, χ εδάγχα- - Τ Ο ΨΤΧΟΣΑΡΡΑΤΟ Ά χ 5STO và οας διηγηβώ μίόι «λη- Οινή ιστορία' χο3 ^γινΐ σέ μ^ά. παρχία, όπως ρ ον οιηγε7το ή μοι;, Ιλεγεν ή μητέρα ότα '/.ορίτσία της, όταν έτοιμάσβην.αν νά πανί.βτ'ον τάφο τής γιάγήας των το ψνχοσάδβ'ριτο. ' Ή τα ν ε μήά άρχάότοποόλα, 'τ;&3 μόλιςτγκίαι μέρες ät ^ s^ p si τήν μανοόλα της. ΚάΟΐ ΠαραΤΆίμη λοιπον τ'; tc/& ταχτιχό νά βράσει ' λίγο 'στάρί yai và οτείλζ] χι', sv«πρόσρορο στήν.syyxvjeïa ό>ς, οτου σαραντίσή,ή θανή της. ' Αυτό ήταν πολύ καλό γ ά τήν ψϋχή τής μοχαρίτισσας, ίκείνή τή στιγμή άκουοε τή φωνή τόδ πατέρα τον χάτιο ςτόν χήπο, Κάποιον μάλωνε...ήταν θυμωμένο;;.. «Τόσο τό χαλλίτερο,, εσνλλογίοδη. δ Τ ο τό ;, θά. τράβήξη τήν πόρτα μι περισσότερη όρμή. Γ έλια ποδ Οά χ ά μ ω Ι... Και νά, ακούει «έ λίγο τά βήματα toó πατέρα τον έξω ςτό διάδρομο. Τό π ό -: μολο στρέφεται μέ κρότο χαίή Ούρα άνοιγει. Ό νούνό; Ν ι- ' χόδημος,. ποδ τραντάζεται ςτήν χαρέχλα τον, ξυπνά εντρομ«;,' iúúuiti'ooi;, πρό ολίγον νά δια-' δάζη ött χάπον εγεινε μεγάλο; νε τά γείλη το» διά νά μήν έχραγή.. Ά π ό τ } «χοινλ,δμω; ποδ σννέδεε - τήν χαρέχλα,'' μ! τήν Ούρα, οι δνο φίλο, νόησαν τ ί σονε βη.' οτα, ε'χεΐνο T - ζιζάνιο, ό Τοτός μοδ έπαιξε πάλι αΰιή τήν άσχημη φάρσ α!»"«ιπεν ó votivos ο Π ον εινί, νό,τρν διορθώσω εγώ ;» έφώναξεν ό πατέρα;,-έχείνη τή στιγμή, άχοόονται τά γέλια τον ΓοτοΟ,.πον δέν μπόρεσε πιά vi τά χριτήοη., «Εδώ μοδ είσαι ; Τώρα νά ίδή; Ν Καί ό τής ελιεγαν, χαί ή φιλόστοργος χ,οπέλλ* όέν ήθελε χαμμλά έδόομαδα ν' άγ.τί, τταρα- -ονέμμένη τήν 1 οχή τ ή ; μάνας της.. Μήά λο,ίπρν άπό τής ΤΙαραιτχευές, τη-?.tíihr μ ϊ λαχτάρα, όπως πάντα, ετοίμασε το στάρι χαί τ'ο-πρόίφορο χαί ταόωχε τής δούλας νά ' τά πάή «τήν εχχληοΐά, άοον πρώτα τά ράντισε με χάμπίβα πιχρά ά xp'ja λα: τά έψαλλε με βοοδούς βτεναγμούς τής^^χής της.,. ' Σ ενα παράμερο δρομάκι χι' άτο,έ να μικρό σπιτάκι, έβγαιναν κάτι - φωνίτσες μικρών παιδίίδν, σαν μικρών,χίλιδονιώ,ν όταν περιμένουν μ ανοιχτό τό στόμα τή μανούλα τους νά τα ταίσ;,, yai «φώναζαν! σεισμό;. «Ώ διάβολέ! ί «νλλογίσθή, τάΐδιαθαχβιμε.χ' έδώ1» Ε κείνη-τή «ιιγμή, δ μπαμπά; τον Τοτον, αισθανόμενος άντί* «τάσι ;τή Ούρα, τήν τράβηξε τόοο δυνατά-, ώστε ή χαρέχλα άναποδογνρίοίη, χαι ο χ. Νιχό- 1 βημο; επεοε κάτω ανάσκελα. μπαμιίάς αρπάζει τήν ξεσκονίστρα των χαλιών. σωστό xvovto xai μείρφ ' τά πλενρά τοδ Τ ο τ ο ν.ά τ[ όιραίο ξύλο! «; βεβαιώ λοιηόν, οτι. ό Τό τ ό ;. έχλαψε πολύ περισσότερο άπ- ο,τι εγχε γελάσή.,. Χι αντα χι Ιγόρεναν ανυπόμονα τή γλυ- κεήα οψς του καρβελιού ποΰ θά μοιραζότανε δίχαια, γλυκά άπό τή, μητερίτοα. τους. Εκείνη όμως ή δύοτυχη, άφου μέ σπαραχτική άπελχιοία έρριψε,τή τελευταία ματιά στό άόέήανό δουλάπι, ήλ9ε, χοντά τους, τα χάίδευσε μ βουρχωμένα μάτήα και τά παρηγόρησε, με μήά,ίύεργετική, ψεύτικη1ελπίδα, ιπώς τό ψωμά θ άργήσηλίγονά γενη- σήμερα, ώς οτου τά καίμένα, περίμένόντας μπροστά στό άδεήο τραπέζι,, άποκοιμήθο'υν μέ Τη λαχτάρα τής ελπίδας. ' 'i. Ή μάνα σκυθρωπή,, 'καταπικραμένη έστεκε στό κατώφλι τής -, πόρτας της, όταν Ή π ρ ώ τη π ίπ α Ή ιστορική αύτή πίπα ' με τό ά λ λέχοτον : σ χ ή μ α,4 ν ε καμ ω μ ένη από ë - να μόνον κομ.-ι μάτι/ ' ξ>'ύ λ ςυ. Ήροσεφέρθη ε ις τό» σερ Ο ύά λ- τερ A r i e g h «ί,π ; των Ί ν ό δ ν τή ς Α μ ε ρ ικ ή ς, ir.1.1 τή ς βασιλείας τ ή ς Κ κ.σίβ ετ Κ ίν ε ίσω ς ή πρώτη πίπα που «ΐσήχθη «ί ;. τ ή ν.α γ γ λ ία ν. Α φ θο ν ία κ α ρ π Ω ν Ή ε ικών αυτή, ε κ φωτ ο γ ρ α φ ί α ς, ; πάριστα ένα κλώνον μιας. αχλαδιάς άπό τόν δενδρόκηπον τού χ. Μ. I I. Σαδαρύ, κτηματίου ε ϊς τήν Κουτάνσην τ ή : Μ ά γ- ής (Γ α λ λ ία ]. -Μόνο» ό κλώ ν ος, αύτός ϊ - χ ει επάνω το υ, πενηντατέσσαρα αχλάδια! Τ' 0 nqottictov χΐιδξχον τον καλόν α ν ν ό ρ ο μ η ζ ο ν ε ϊ γ ε f f ' ά ν α ν έ ω α ΐ ς.. τ ή ς ttvvs g áañ s τ ο ν Έ δ δ ο μ ο ιδ ια Γ ο ια ίά γ ω ν εο μ ο Ι Ιδού V. ) Πρόβλημα. π έν τε τρίγωνα. Π ρ ό κειτα ι νά σ χ η μ α τίσ ετε έ να τέλειον τετράγωνον, κό- π ιρ ν τες έν τώ ν τριγώ νω ν α ύ τ ώ ν ε ις δυο καί.- άψίνοντές τά ά λλα άχέραί - ' Ρ '. ) Παίγνίον E í t á i t j. i i c à τ ^ ς Μ ε γ ά λ η ς Έ ί, Ι ά ί ο ς Β Α Σ Τ Γ A ΚΗΣ Β Ε ΣΑ Τ Σ Α Σ Π Α Σ Β Α Ρ Γ Ρ Ο Σ Τ Ο Ρ Π Φ K H S. Ζ Α Π ' Α Ρ Ν ά συνβρμο'λογηθοίη. άι συλλίδαί αΰται, ώστενάπότελεσθοϋντά ονόματα εξ με- - γάλων Εθνικών Ευεργετών. :, ά ', *? γ,) Φ ώ ν ή ε ν τ δ λ ε π ο ν Έ«ι6λπ ΰίΐό τοο'πολίι«astie«? σν;- Ον - κ - χρ - κν Νάναγ/ωσθή ή^άρχαία «ύτή παροιμία. 5 ' ) Δ ιά τ ο υ ς Γ α λ λ ό μ * θ έ Τ -. EocdJ-ri 6xà τ^ς " Πςιγχιπίνιης τ ά * AûW«ei«>v ' ί 1 * '., - "V ivant gâns co rp s, P arlan t sa n s v o ix. C h acun m endent, ;.. Aqiotatt: Ai Xv<ÿsn όσωνίήιτο'τι ζηριμάιων τοδ,χντοί φ»λλ «βίόϋ,--ιβ»νό3ίύον.τά» ψχό ϊνός μόνον δ,χιλέιττού γρβμμχτοσήμοί/.. - Λ ύ α ε ις τοο 1 5 ο υ φ ύ λ λ ο ο Ό σύντροφος τούάφήμεριδοπώλ.οο. εόρίσκεται εάν. άνατιροφή ' ή είκώ ν,.. εις,το άνωθεν τού προσώπου του.'διάστημά, μέ μάτι το κεραμίδι του κασκέτου του,. : β".) '.Là_ n écessité d o n n e d e l indus t r i e.,γ'.-) Ή λιο ς,, Σέλ,ήνη, ' Κομήτης, Κρόνος, Ά ρ η ς, Π,οσειδών, κόκκινα μ έ χ ρ υ σ ά γ ρ ά μ μ α τα, δ»- ο-, σονς BeKovv và.xpvaohëaovv τ ά φ ν λ - λάόιά rtùv. εί?, τόμ ον, èive ηόη Ε Τ Ο ΙΜ Α κ α ίπ α Κ ο ν ν τ α ί *? τρ Γραφείου μ α ς. Χ τέχκονται δε τα ^ υ- ρϋμικως «τρός τούς μβάξον? OÇ -το άντίτίμ ον, δρα%. ή φ ρ. 7 5.

4 1 3 8 ; ÍI MA.1IAä 2 I 2,: T ù N lî'a 'lm în 2 9 Μ αρτίορ, tôa *c$veo ^ * Ôqyôv 50Ö 'Jk Ε Λ Ι 5 Σ Τ Ν Ε Ρ Γ Λ Σ Ι Κ ^ ΚΥΝΗΓΟ Σ ΔΑΚΡΥΩ Ν _ Ε ή '.ο τρ έφ α μ ε μ έ τό. δάοκαλό μου άπό τό κυνή γ ι; Κα,ταοχοτςομένοι ά π ό τή ν χοΰρ α β ιΐ καο ήσαμε νά ξεκουρααθοϋμε χαί νά τσιμπήσουμε κ ά τι οτόνΐοκιο -μ εα ς -καρυδιάς. Ή! τ ί γλύκά ήτα ν έχ.είνο ιό ψ ω μ ο τύ ρ ι I Μ μ μ ά { ιό έκοψαν ά παν το ατή γλύκά χ<ι τρυγόνια καί ο ί τσα λαπ ετεινοί. «Γ ια 1δ ίες, μού λ έγ ει δάσκαλός μου, τρύγον ίχ ια μάς έρχονται. Σ ύ κάθη α ε εδώ κα ί γυ) π ηγαμ ο νά τά π ρ ο υ γ γ ίξω νά ελθουψ πρδς τή ν >ί«ρυδί <». "Ε μ ειν α σκυμμέ-. νος καί «εριμβνα,. 'Ύ σ τερ α άπό λίγη ω ρα ή καρυδγά. φιλοξένησε ε ις ιά κλώνιμ-της παρολάνω ά π όεέκοσι. τρυγόνια. Ά ίτό Τ ή -σ υ γ κ ίν η σ ί-μ ο υ κόντεψ ε νά μ οδ «έο η τό δίκανο. ΐνα «μπάμ* άκ.ού- «θ η χ 6 καί συγχρόνω ς σχεδόν Ικ εφ τα ν δύο. τρυγόνια, τό Ινα κατόπιν τόΰ άλλου. «Μπράβο- μέ μ ιά, δύο κα τέβ α σ ες. "Ο χ ι ' τό 'ά λ λ ο κ λα ίει τό τ α ίρ ι του» άπήντΐ 3 α.'ή μ ο υ ν.έ τ ο ιμ ο ς νά άδειάατο καί την. άλλη κάνη' στό. ζω ντα νό, άλ'λά ή φώ-, ν.'ι το δ δασκάλου μ ου μ έ διέκοψ ε. «Μ η, ΐή, π α ιδί μ ο υ, καί είν ε κακούργημα» ιΐπ ε,ά λ λ ά ό τό νος τ ή ς φ ωνής το υ έδ ε ι χνε δ τ ι ϊκλεβ. Γ υ ρ ίζ ω καί ίτόν βλέπω νά ο-τόγγίζ > τά μ ά τ ι«το ύ. ' ' ίλΰ ιιισθητος Β ρ ά χ ο ς Τ Ο ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ. Σ τήν Τρικυμιώδη Θάλασσαν - _ Κ τύ π η σ ε δ κώ δω ν, τί χαρά. Α ί τ ά ξ ε ις ανοίγουν, μίιτ μ ία.κ α ί τά π α ιδιά βγαίνουν, χαρούμενα ώ αά ν-πουλιά' τών όποιω ν ή - «ο ιξε τό κ λουβ ί. Τ ά μικρά τρέχουν καί γελούν, α ί ολίγον μεγ.αλείτεραι. διωργαιώ νόυν π αιγνίδια, κ εμ ε ίς α ί μεγάλαι περιπατοϋμεν μέ π ροσπ οιητήν σοβαρότητα, ιιέν λησμονοΰμεν ό τ ι, ή μ εθ α ή μ εγ α λειτ έ ρ α τά ξις τού: οχολείομ.. Τ ά παιδάκια το ύ νηπ ια γω γείου π αίζουν κυνηγητό καί εύρηκαν ενα τρ ό π ο θα υμάσιο για νά μή π ιά ν ο ν τα ι π ο τ έ ' καν εις δίν «τά ιρίιλάει* ίη- λαδή κ α ν είς.δ έγ π ρ ό κ ειτα ι νά τά πιάση. Τ ά γ έ λ ια καί αί φιρναι γίνονται όλοέν ζω η ρ ό τερ α. Τ ά πούλια κελα δούν, δ ά έ- ; ρ α ς τραγουδεϊ μ έσ ς τ ά κλαδιά τω ν δέν-.'δρω ν,-καί δ ή λ ιο ς, βλέπω.ν. τήν χαράν κ α ί τ ά τ ρ ε λ λ ά π α ιγνίδίά ιώ ν.μαθητριώ ν, γ ε- λρ. καί. α ύ τό ς, ψηλά οτόν ούρανό. ΕύΟυ- Κία κ ά ί φ α ιδρότης βασιλεύουν. Μ ά τό ιά λ ειμ μ α τ ό όποιον τόσον άγα-τώμεν, δέν διαρκοϊ πολύ Π αλιν χτύ π η σ ε δ κώ δω ν., Α Ι δέν τόν ύπεδέχοησαν όπω ς πρώ τα μέ φ ω ν ές καί μ έ γέλια.' Τ ά π α ιδ ιά, άνέβήκαν. ο ιω π η λ ά.κ α ί ξαναμπήκαν οτάς τ ά ξ ε ις τω ν. -Ο ή,λ.ιος^ γελφ ά κόμη καί τά π ουλιά κελο,'ίδοϋν, αλλά χά εύ θυ μ α κ ο ρ ίτσ ια δέν «Ιν ε πλέον στη ν.α ύ λή, Μ ελετούν άπάνω, ο ίό ς τά Ιβ ις των,.^αθάίγο υν πολλά, πολλά..πράγματα', καί οεάύ, ό κ α θη γ η τή ς τους δέν τα.β λ έπ η, «υτ.ίάζδυ.ν τόν κήπον., μέ λαχτάρα. Ζηλεύουν τά πουλιά καί τή ς π ετα λ ο ύ δ ες π όύ Λαίζουγ έλεύ θ ερ α έ ν φ τ ά παιδιά- μ ελετούν. Β α λ κ α ν ικ ή Σ υ μ μ α χ ία Α Π Ο Τ Ο ΛΕΞΙΚΟΝ MOT Ά ρ β τ ι} : Π ράγμ α εις «ό ν τα ς Ιθ ιο τό ν, δ ιό τ ι δέν είνε άλλο π αρά ή χα λίνω σις τω ν π α θώ ν.. Δ ό ξ ά : Ο πμδός τ ή ς Α ρετής καί τή ς π α ιδ εία ς. Ε γ κ ρ ά τ ε ια ; Κ α τά τόν 'Σ ω κράτη κ ρ η π ίς τ η ς α ρετή ς. Ε ρ τ υ χ ία : "Α δελφή τ ή ς εργασία ς.. Μ ελ έτ η ; Τ ό ιιόνον πράγμα δι* οδ ήμπ α ρ εΐν ά άνυψωθή κανείς είς μέγαν β α θ μόν.. Π α ιδ ε ία : φ ο ρ ε ύ ; προόδου κ «1 εύ τυ - χ ίο ς. Δ ιά τ ο ύ τη ς λ έγ ει ό Κ ο ρ α ή ς, δύνα-. ta t, νά όδηγηθή ό άνθρωπος,,είς τόν λιμένα τ ή ς σ ω τη ρ ία ς. Χ α ρ ά ν ά ληθη δοκιμάζουν μόνον τα π αιδιά κ α θ ά ; κ α ί ό εχ ω ν.καρδία ν αγνήν όσον. ή π α ιδ ικ ή. Τ ό'.ψβυό.βΐ κατά τ ό ν 'Μ. Ν άπολέοντά δέν χ ρ η σ ιμ εύ ει, ûtptiô^ëcoç οτου. π ιστευ θή δν, χρειάζονται τουλάχιστον άλλα δέκα.. Ο Ι Δ Υ Ο Δ Ρ Ο Μ Ο Ι Ε ίν ε δυδ δρόμοι σ τή ζω ή ': Μ οναχικός, μ' ανθοσπαρμένος,. Σ τ ό λ έ γ ρ δ ϊν ά ς χαραγμένος,.χωρίς μουρμούρες ρ ά α μπί βοή. Μ ό λ ις κανένας τόν προσέχει "Ο τα ν- πέρνα έκ εΐ σιμά του; Σ ά ν τό ν ερ ό.π ο ύ ς ' άμμο τρ έχ ει' Κ α ί πνίγει δ άμμος τό μοορμούρι- ; ' ' : -.[σ μ α το υ. Ό ά λλος μοιάίει φουσκωμένο Ά π ό τή ν κοίτη'ποταμό*. Α ιώνια καταδικασμένο. Μ έ γρίνιες νά Κυλά καί μέ Θυμό Ό ενας έχ ει τέλ ο ς-ό μ ω ς...δ έν έχει δ άλλος πουθενά^ Ό πρώτος, τελειώ νει δρόμος Ε κεί πού ό άλλος άρχινρ. Κ άν έρωτξίς ή κοινωνία ΤΙ όνομα οτού ε δρόμους.δίνει, Σ τό ν πρώτο : Μ ετριοφροσύνη,' Σ τό ν δεύτερο ς ΦίΛοδοέία... i Ε λ λ η ν ι κ ό ν Μ ε χ α λ ε ΐ ο ν π ω ς HYPE τ ο ν Ί π π ο ν τ ο υ Γάσκυιν τις,.ά π ο λ έρ α ς τόν ϊ/ίπ οντον, Ιτοιχ ο κ όλλη σ εν ε ις τά ς οδούς τ ή ς π ό - λεω ς τήν έπομένην..άπ ειληηκήν προχή ρ υ ςιν. «Ό εδρών χδν Χππον μου παρακαλεϊχα ι νά μού τόννρέρη ά μ έσ ω ς, διά νά μήν άναγκασάώ νά μ ετα χ ειρ ίσ θ ώ χό μέσον, *ό όποιον μ εχ εχ ειρ ίσ θη κά π οτε καί ό. π α τήρ μου ε ις παρομοίάν περίστασιν^. Μ ετά τιν α ς ή μ έρ α ς, ό ίπ π ο ς έπ ισ τρ έ- φ η π ρ α γ μ α τικ ές ε ίς τόν κύριόν τ ο υ, λ / ι ; \ '. / T - t Y '. ' * ϊυνδρομη... ιρϋ,κβφ.β, «Α γαθή τ ύ χ η, Ιψ ώ ναξεν :ό Γά οχω νί Ιό ν δέν μ ού τόν εφ ερον καί σήμερον θά μ ετα χ ειρ ιζό μ η ν τό μέσον το μακαρίτου π α τρ ό ς μ ου, Κ α ί π οιον μέσον μ ετ ε- χ έιρ ίσ θ η μ α κ α ρ ί τ η ς ;» ή ρ ώ τη σ εν ό έ- π ισ τρέψ α ς τόν ΐπ π ό ν. «Ά π ο λ έσ α ς καθ ώ ς ; 1γ ώ, τόν ϊππον το υ, ά π εκρ ίθη δ Γ ά β κ ω ν, κάί μή άνευρων αυτόν, έφ ορτ ώ θ η Ιπ ί τή ς ό χ ε ώ ς το υ τ ό ΐφ ίπ π ιο ν, -κ α ί.το ιο υ το τρ ό π ω ς έπεστρε-ψ ε π εζό ς είς τήν.πατρίδα το υ.» ( Έ χ τον ΓαΧΧικοό) Θ η λ ν κ ό ς Δ ιά β ο λ ο ς. Τ Ο Α Σ Τ Ο Κ Α Σ Τ Ο Ν Ε π ί τ ή ς βα σιλεία ς Λουδοβίκου- X I ο ί νόμοι τή ς ύγιεινής ε ις τήν.γαλλίαν δέν τηρούντο καί τόσον. Κ α ί αύτός α κόμη ο βα σιλεύς δέν, έ φ ρ ό ν ιιζε διά τήν κ α θ α ρ ιό τ η τ α.. Η μ έ ρ α ν τινά, Ιν φ οδτος δ ιέβα ινε τόν άντιθάλαμον τώ ν άνακτόρώ ν, ε ίς ευ γενής π α ρ ετή ρηα εν.είς τόν λαιμόν ιο ύ β α σ ιλ έω ς μίαν ψ έίραν. Τ ή ν ου νέλαβεν ευ σ εβ ά σ τω ς μ ετα ξύ. δείκ του καί άνχ ίχ ειρ ο ς., Τ ϊ κ ά μ ν εις έκ εΐ ; τόν ή ρ ώ τη σ εν ό μονάρχης, _ Ό εύ γενής, στενοχω ρημένος, ήναγκάσθη νά όμολογήση τ ό αίτιον τ ή ς άναιδ εία ς το υ, ; ϋ ί ά. ψ είρα ; είπ ε Λ ουδοβίκος δ X I. " Ε I καί t l μέ το ύ το ; Μ ήπω ς δ έν είμ α ι καί Ιγ ώ άνθρ ω π ος δ π ω ς '.κάΐ ό έσ χ α το ς τώ ν ύπηκόων μου ;.. Κ α ί έκραγί ς είς γ έλ ω τα, έ χ ώ σ ε μέ τρόπον εν χρυσούν λουδοβίκιόν ε ίς. τήν χεϊρ α το ύ έκπ ληκτου εΰ γενοΰς. Τ ο ύ το διεδ όθη μ ετα ξύ τώ ν α ύ λικώ ν, καί μ ε τ όλίγα ς ή μ έρ α ς κ α τώ τερ ό ς τ ις Ι ξ αύτώ ν, θέλω ν yrü εύ χα ριστήση τόν κ ύ ρ ιό ν -το ύ, «α τ ώ ρ θ ω σ ε νά συλλαβή ένα ψύλλον είς τό ν ώμόν τό υ. Τ ί τρ έχ ει ; ήρώ τη σεν ό βα σιλεύς, λ ΤΑ Ι. τ ίπ ο τ ε απουδαΐον, Μ εγα λείο - τα τε ένας άπλοΰς ψύλλος. 'Ε ν α ς ψ ύλλος, χω ρ ιά τη, ένας ψύλλος εϊπ ες ; Μ ήπω ς μ έξέλ α β ες ηχά ιόν σκύλλον ooj) ;. Κ α ί ένφ ό Α στόχαστος α όλικός κ α τέπνιγε τήν έντροπήν τό υ, ό βασιλεύς δ ιέτα ξεν. δνα τώ ν άξιω μα τι,κώ ν τ ό υ, νά δ ώ σουν είκ ο σ ι. αβδισμούς ε ίς τόν ά νεπ ιτήδειον κόλακα. Σ η μ α ί α τη ς Ά π ρ ο π ύ λ ε ω ς Π Α ΙΔ ΙΚ Ο Ν ΠΝΕΥΜΑ Υ έ Μ αγενμένη Α μ μ ονδιά ói.ír.n -είς Ινα γκάκι τών Τριών Κβμβρών.τήν έπιγρ«- ' ήν : «F ra iclle m e n t verni» (Φρεωώδάμμίνον) «Τί να θέλει νάκή.»οχεπτεταιχαί ξόνιι τή>. μύτην την. Γ ιά α ς κυττάξω». Καί βγάζει iva γαλλο-έλληνιχόν ' λεξικόν τήΐτβίπης, κ ιί κάίεται ήσύχω; εις τό παγκόίκιΐ! Εστάλη ΐπ ά τοβ ΛοξιΜμΙγον Ρ ή ν ^ TSÎS M A la ß A A S ls Τ ω ^ ΠΑΙΑΟΝ' Δέν εΐ.νε χάί τόσον δύσκολου, Έ λευ& ίρ - - M IK PÀ Μ Υ Χ Τ ΙΚ Α άιίσβ Ά ιειρ οε., Μ εδρι σχης.' θέματα διά νά1 - Μ ικ ρ ά Μ υ σ τ ικ ά ίπ ιδ μ ιμ ο ν ν. ν ' ά ν τ α λ : Τ Ο Μ Ο Ι μοδ.γράφής., Ηρώΐον, βλέπεις,- -εις τόν ^χόχλον μας άναχινόδτνται τόσα.ζητήματα,-ή ζη λ ά ξ ο ύ ν ή 'Μ πάρόύίϋχάπνίομένη ' Γ α λ α ν ό λευκή' (0) μέ Π ριγκήίίιοαμν ιώ ν Δ ολλαρίω ν I :.m im it s il παη» ^ a t a x w, 1ώότε- π ά ν τα Ίχ ει χάνεις νά σχέ- Σκληρά» -Ειμαρμένην,.* Υ πόδουλον.-'ελληνί πτίται.χαί :νά>σχολιόζη, νά λέγ^ τήν γνώμην, Sa, Χ α ν ο υ μ ά κ ι,. ή Έ λ ευ & ερω θ εΐοα Η ιτει ί ί ' ' - ÏÏPDTH P io a o i '( ) Μ ; του,τελός-πάντών.-έπειτα ειίιε αυτά ποϋ συμβαίνουν. είς σέ. Δέν είνε δυνατόν νά μήν εχης ρ ο ς (0 j μέ ^/ο»ίαύ, Ε φ ιδ ρ ο ν Μ π ιμ πικ ον,. j r Τ ό μ ο ι i t ( o l Ιξή ς: 6, 7, 1 5, Μ Ζ εψ νριτίδα, 'Α τρόμητο Ε υ ζ ω ν ά κ ι, Β αλ κανι ΐντυπώφεις άπότήν,ζωήν. Είμπορεϊς νά μ Ο Ϊ Ö 1 6, 1 7, 1 8, 1 9, 2 0, 2 1, 2 2, 2 3 ) Η «ή ν.σ υ μ μ α χ ία ν ί 1 1 ψ Ν οεμ βρίου, Ξελιγιβγράφης τάς ηυριωτέρας. Έ π ε ιτ α a m αί απο 21 πρός ρ. I iwtffto.5, Val τάχυδρομίχώς φ Λ ί μένον έ λ α η μ ά ρ ψ ' ή ΚαρμηλΛν.ς (0 ) μέ ρίαί,ποβ θά'σοϋ γέννώνται. Είμπορεί; να μοδ,β] Ι,ΙΟ 'ο ιβ τό Εσώ τ.κβί 1,3Q ίιά τό 'Ε ξω τ. JJ] 1 Υ πτρήψανον Έ λ λ η ν ίδα, Ρ ε ίμ α το Β οσπ ά,τάς γρόφης διά νά σου τάς λύω. Χίλια θέματα τελοσπάντων είμετορείς.νό εύρίσχης... Ijl Τ ό μ ο ι 7 ο ί εξής : 1, 8, 9, 1 1, 1 2, 3 ρ ο υ,κ ά μ a τ ο ϋ Ί ο ν ίο ν, ή Ό ν ειροπ όλ ο ς Κ α ρ ί ΐ 1 4, 2 4, πρός φρ. 2,5 0 εχαστο;.. Π δ ιά (0) μέ.27ίάί«ρί«,'.ά '^Ονειρα, Τσιγγάνικο Κ αί ποδνά τάεΰρω τώρα, Ρ εζεν τά ; Εινε Β ά λ ς ; Έ φ ε δ ρ ο ν.μ πιμπίχον, "Η ρώ α Μ πιζά- 91 (Ο! Τ όμ οι τής Δ ' Π εριόδου 2ος, 3 ος, 11 όλόχληρον βουνόν άπό χειρόγραφά, ποδ διά νά νίου "Αγγελον ισδ Π όνον.. i f 4ος, 66ς, 1 0 ο : «a i 13ος Ιξη ν τλ φ η οαν.) 18 τό ψάξω, θά ήθελα όλοχληρον ήμέραν. Λφίνω δέ δ τι χάθε τόσον ' τά πμλαιότερα χομμάτια, S3. ΔΕΥΤΕΡΑ HEPI Í9 Í-1813 g 3σα δέν ευνοεί ό χλήρος εντός πέντε, έ'ξ, ε Ή.Δ ιά ιπ λ α σ ις ά σ α ά ζ ε τ ά ι τού; φίλους τ η ς : 'W Τ ό μ ο ι 5 : τών ετών 1 894, 1895, A πτά μηνών, τά χαιω, διά νά μή γέμιση το Φ εγγαρόχαιδο (αωτογραφία ίλήφθη-ί Β ν ζ α ν -. Ü 1896, 1897 καί 1898, ων έκαστος τι Μ μ ίτα ι : Ά δ ετο ς φρ. 3 i Xp«ao8.?p -6* Μ ΓΗ] Διά τάς Επαρχ.άόετος 3, δθ,χρνσόδ.6.50 ςΐ σπίτι χαρτιά. Λυπούμαι πολύ ποδ δέν μπορώ νά σ ευχαριστήσω αλλά τί νά χάμω ;.Τ ό δεχάλεπτον είνε εις τήν -διάθισίν σόυ. ιιγον 'Αετόν (ό.αριθμός σου εινε " δέν τά είπαμε; δτι δέν δημοσιεύονται όλα τά έγχρίνόμένα ;) Έλληνί$ά (νά σέ ίδώ λοιπόν j ) "Ενδοξον ** Διά τό Έ ξώ τερ., «4,». 7, Ájj Ο νειροπόλε τής Δ όξη :, Ά σχήσεις νά μή Σ ούλι (ναι μέν χάθε φυλλαδίου αί μοδ στέίλη;, παρά όταν θά προχηρυχθή ό (Ασκήσεις έχουν άλλην προθεσμίαν διά'τήν rÿi Τ ό μ ο ι 7 ; τών έτών ι [μ] σνετιχός Διαγωνισμό;^ Δέν μαντεύεις τήν αιτίαν που μεριχαί ταινίαι γράφονται μέ τό θεσμία αύτή είνε -δύο-περίπου,; μηνούν' τοδ αποστολήν τών λύσεων πάντοτι,ομως ή προ R 1901, 1902', 1903, 1904 χαί 1 905, ών jj έχαβτος τιμβται ίλεύθίρος τ«χι»2ρ.τιλών: χέρι, ενώ ΕΚρεπε.νά - είνε τύμωμέναι, ;-Ή α σημερινού π : χ.; «ί- λύσεις εϊνη δεχταέ μέχρι Μ Ά δ ι τ ό ς <ρρ.7 Χ ρ υ σ ό δ ετο ς f ρ. ΙΟ.' περγία I Ε ίς τό προσωρινόν τυπογραφιίον, τέλους Μχίου*. τοδ επομένου πρέπει νά εινε. Τ ό μ ο ι 8 ; τών Ιτών 1 906, έως r? ιόλις ήμποροϋσαν να μοδ τυποίνουν τό φ ύλ- - μέχρι τής Τής Ίρυνίου, τοδ μεθεπομένου μέ-'- 1913, ών έχαστος τιμβτα«!.' á Λι.ον.- Α λ λ ά τώρα ποϋ- πανέλαβί τάς έργα- Xpt τή; I S «,. xa; ούτω καθεξήθ' ένοησεί Ά ν ετο ς ψρ. 8 Χρυσόδιτο; f ρ. 1 0 [ijj σίας του τό παλαιόν, θά τυπωθούν χ *ί at ταί- τώ ρ α ;) Α κτίνα -X. (xa; άλλοι' πολλοί δ ι!-' 7 1 *1 «3 νίάι, έννοια σας, ' μαρτυρήθησαν. άλλ τ, Β αλ κανικ ή - Σ νμ μ αχία Τά εξής μοΰ.διηγείται τό Α τρόμητο Ε ν - γεόωσε ήδη. ίκανοποιητιχωτάτηγ 'άπάντησιν) ΑΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑΤΗΣ AlftïAAIEilI ζοιν άκ ι:,ό διδάσχαλός μας ϊμάζευσε προ-1 ' Έρημίτιόα (έσιείλα ) Δ οξαομίνον. Ρ ή ν ο ν (ίό - ίθές. χαμμιά είχοσαριά Ν ά τ ΙΙίγχιρτων χα'ι τυχώς, τό τετράδιον' α,ύτό δέ.ν.είχε στολή Ιίχ Κάρτερ χαί άφοδ άνάψ.ε μιά χαλή φωτιά, ακύμήλαι έκαμα.έγά τήν διαγραφήν J-Ja ^ v o - Ά 9 ή ν ά ι, 3 8 όβος Β ΰριηίδον τά πέταξε. μέσα. ("Εννοείται, 5τι τά Ιμά- ατεφ ή Γαλανόλευκόν (δέν έχουν Σχολείου ol ζευσε από παιδιά). Ε μ ε ίς ' οί συνδ.ρομηταί. Πρόσκοποι- νομζω μόνον γραφεΐον ήύσυνιντευτήν 23ην Ίανοναρίσυ 1914, σου πατήσαμε /.άτι γέλια, ένό5 οί άλλοι σχεδόν. χτήριον' άλλά δέν 'ξίύρω ποϋ- -όποιο; άπό..ϋχλαύν ϊ Γ ια τί τόσον, καταλάβαιναν τό τους Αθηναίους φίλους μας «Τνε, Πρόσκοπο;,- Η ϋ Π Ε Γ Γ Ι Λ τών ίργάτών τυπογράφων ουμφέρον των τά ταλαίπωρα παιδιά... ας μάς πληροφορήση ). Π ριγ χ ή π ιοοαν ιώ ν έληξε χαί ή. αδιάπλασις, άπρ τον παρόντος Σ εύγαριστώ δι όσα ένθουσιαστίχά. γράφεις, -Δολλαρίεον (οέν ξεύρω διατί* άλλ* είνε τα φύλλου, τυπώνεται πάλιν, 5πω; πρώτα, είς ιδαέΐίοον,.χαί χαίρω πολύ διά τήν αγάχτικό; χχί, υποθέτώ,, 5 :ι θά σου τό άνταπο- τά Τυπογραφεΐον τοϋ χ. Άποστολοπούλου. πην πού μοΰ έχετε δλοι -στό. σπίτις Κάμε δο'.ση ) Μ εγάλην Καρδίό,ν^ (άπό τό καλάθι Ξαναύλέπιτε λοιπόν τα στοιχεία χαι τόν λοιπόν συνδρομητήν αυτόν τόν. φίλον σου, ίσώθη νά Ιδοδμε μόνον αν θά χλη^ωθή') ρυθμόν έν γίνει πού έχετε συνίιδίση τοίρα τόσα χρόνια. Εΐσ9ε ευχαριστημένοι ;. άφοδ εχ η επιθυμίαν νά γινηί Μ π αρ ου ιοκαπ νιομ έν η ν Γαλανόλ ενκη ν [υ,νοώ, - ' ύστερ άπό τόσες. φοιτητικές. φασαρίες,ναί(.'έ να λάθος ποΰ μού διίφυγεν; Ε ίς τήν ίπ ' πολύ γρήγορα θά δήμόσιιυοοδν αποτελέσματα. - Δ ΙΑ ΤΗ Ν Σ. Σ. I. 112 Γωνίαν του 11ου. φύλλου, ίξίχασα υά χαί είμποριίς νά έλπίζής')' Αίγλη*. ισϋ. Έ λ λ η - σημειώσω οτι οί σταυρό:. χο ΐίιω ς,' αποτελούν Ε γ χ ρ ίν ο ν τεα! «Γά μέλλον τοδ Τοτοϋ«νιομοΰ (χαίρω πολύ- τό. γραμματάχιύου μοΰ πόλιν τής Έ λ λ ά ο ο ς. Τό, -σημειώνω τώρα, τοδ Μ εγάλου ΝαποΧέοντΟζ- «Ό. 'Αστήρ ήρεσε χαί. ελπίζω' δτι,. άν έπιμείνηζ, θά δία -. διότι αί λύσεις εκείνου τοβ φύλλου ε!νε όεχταί τής Έ ίπ ιδ ο ς» τοδ Δ οξαομ ένου Ρ ή ν ο ν πρέψης ) Ε λλη νικόν ΜεγαλεΙον (χαί τά «έ)ά - μέχρι τής 29 Α πριλίου... ο Πριν χαί τώρα» τής Τ ρικυμ ιώ δους θ ιλ ά ο - -?. ζ «< ό Α.,. ι. ι μ Λι ^> «.C é» «* ι.μ ^ Ό Ά ό τ ή ρ τής 'Ε λ ευ θερίας συμφωνεί'μέ οη ς -τ «Γλυκει-ά μαμμά μου, σύ Ιο τής Π ριγό σ ι εγραψεν ή Β α λ κ α ν ικ ή Σ ν μ μ α χ ία περί κη αίοαη ς τώ ε Δ ο λ λ α ρ ίω ν «Σκηνή του δρό άγόριών χαί χοριτσιών, χαί ε,ί; τό τέλος λέγει': μου» τής ΛίεχάίΙ?;«Κ αρδιάς ' 11σι0ι/.ή Ζωή^ άλλά σέ παραπέμπω- εις την ανωτέρω απανϊιζον φκατ εμέ,.γυναίκες όικηγόροιύά εχε'ρ- τού Φάωμοί, Διάφοόα τοδ. "Ελληνας,τον τησιν πρό; τήν 'Α κτίνα X. ] Τρελλήν -Νε πολύ περισσότερον, άπό τούς άνδρας, Κ ιλ κ ίς «'Η Φυτολογία» τής Β αλκανικής ρ ά ιδα ν (έστειλα ') Φ άιανα (έχει καλώς*, ενίδιότι τάΐς αρμόζει χαλλίτερα αότο τό επάγγελμ ά.. Κάί <ηίως ύπάρχουν αλλοϊ γυναίκες δικηγόροι, άλλά δέν χερδίζουν περισσότερον, Σ ν μ μ α χ ία ς ' «Λύπη παιδιοΰο του Κύματος' σχθές, σήμερα, αϊριμ» τού Τίλλαυ Ά γ ρ α ' «Λέων χαί Άλώτίηξ»τοδ Α τρόμητο Ε ύ ζω χρίθη είς τό προηγούμενοι φύλλον] Γρυπό κάον&ο (χαίρω που έγεινε; χαλά άλλά π ρ ό -, σ ε χ ε είς '.τό 'έξής' τήν 6γεί«ν σου )' Π ολικόν "Οσον διά τήν δυσμένειαν που σο3 έ - νόκι' Μι/pi διάφορα, -ιστορικά χαί άλλα Ά ο ι έ ο α (δέν αμφιβάλλω 'δτι θά καταβάλη'ς διιξεν ώ ; τώρα ό χλήρός, δεθάίως δέν ευθύνομαι ανέκδοτα, ΙΙαιδιχά Πνεύματα, Παίγνια-χλπ: χαι τήν ηολίγον περισσοτέραν' προσπάθειαν έγώ. Έ ά ν δέν εψηφίβθη ϊν ψευδώνυμον διαφόρων.... που χρειάζεΐαι έστειλα ) Π ρίγκιπα τοδ Β υ είς μίβν προχρίματιχήν εκλογήν, εΐμπορεί ό 'Α π ο ρ ρ ίπ τ ο ν τ α ι : αεύχή προς τήν Π α ζαντίου (έστειλα ) Κ ύ μ α (ή φωτογρβφία.εήήκάτοχός τουνά τόάνανιώση ή νά πάρη άλλο, φθη- σί εύχ.αριστω πολύ") Λ υδίαν Λ ίθ ο ν ' τρίδα».-«-.«έλα; χελιδόνι». «Ή Γαλανό,έντός της επομένη; τριμηνίας,. μέ τήν ελπίδά λευχη (άτεχνα όλα). * Ή _1Εξόμολ0γησις» (αυτό τό τσάι δέν-θά γίνη ποτέ, διότι δέν νά ψηφισθή κατά τήν νέαν έχλογήν, σκοπεύω νά πυκνώσω τήν Ιχδοσιν δ λ * τμ (πα σίγνωστον), : " Η Β αλ κ ανικ ή Σ υ β μ α χ ία μοδ διηγείται παιθίχά περιοδικά τοδ κόσμου ιινι τό πολύ; σήμερα τό έξη ς: Μία μέρα, στό σχολειό μα; λέγαμε γιά επιμέλεια χαί,.μιά μαθήτρια είπε Ε Γ Κ Ρ ΙΧ Ε ΙΕ ν Ε Υ Δ Ο Ν Υ Μ Ω Ν εβδομαδιαία- δύο φορίς τήν εβδομάδα 8έν- ίπδίίεται. -/ανένι) Ρ αψ αήλον (άκατάλληλον) διά μιδς ά λ λ η ς: Έ σ ύ ι ται ή.πρώτη τής τάξεων: Σ έ λ/γο ϊφυγε εχείνη, χχί ή.πρώτη άν ôèv συνοδεύεται Οπό τού δικαιώματος φρ.^1.. τιρ ο ν ) Α άτρευτήν Κ υανόλευκου (ευχαριστώ (Οόδέν ψευδώνυμον έγχρίνεται ή άνανεοϋται. τόν. χόχλον μας" στείλε χανέν άλλο Λάιδικώ-.γυρίζει *αί μου λέει : Τό πίστεψε, φαντό- Τ ά ίγκρινομενα ή άνάνεοομπνοέσχυσυν μέχρι τ η ς πολύ.δια τάς ενέργειας ) 'Η ρ ίοΐκ ή ν Σ άμ όγ 3ικΝ οβμββίσνί914. Ό σ α - σνγοδει5ονταΐ'ά«ά A d - σου I Μα ολες ξέρουν, δτι Ισύ líoat ή πιό.επιμελής. Δέν ειπα τίποτε, άλλα'είμαι βε νίση, άλλά τώρα πάλιν ό καιρός,?ιωρθώθητ) (χ' ίδώ τής πρ.οάλλες όλίγον-'έλειψμ ;νά χ ιό -, νήχουν είς άνόρια, «a t όσα άεεό Κ. είς κορίτσια,. 5αίά, ότι άφοδ έφυγα, ίά.τ ό είπε σέ χάμμιάν Ν έ α ψ ε υ δ ώ ν υ μ α : Α ίγλη τοδ Έ λ λ η η - Ονειροπάλον Κ α ρ δ ιά ν, Έ ν Τούτο) Ν ίκ α, άλλη. Ε, λοιπόν, σάρέσει αότό ; Πές το ομ ον, α. (Κ. Κ.) Ό νειροπ άλ ος Κ α ρ δ ιά, χ. "Η οΐυα τού 1913 χτλ. κτλ. ανανδρία, ύποχρισία, άπατη, πές τό ό,τι.οέ- (Μ.Δ ;) Δ οξασμένο Ξ ίφ ος, χ. ( Κ.Δ ;) Ά φ ρ ι- λης. Μ»?έν μπορείς νά τό κής.» Δέν ομένον Π έλαγος, i. { Γ. Κ. Ποια ή διεύ Ε ίς. δσάς^ πιστολάς _έλαβι μιτά τήν 20ην πιστεύω νά ϊχη χανιίς άντίρρησιν I -θυνσίς σου ; ) - 1 I Μ αρτίου, θάπαντήσω είς τό προσςχές.

5 rt iw É ^ jw A T ii^ i_. Α σ κ η σ ε ^.'.' Ϊ 4 2 ά Δ ιά γ ω ν ιο μ ^ ς Λ ύ ά ε ιο ν. ' Δ εκ εμ β ρ ίο υ A $ λ α ρ τίου ) όρ9ι irp m H L liwcwhtfi«& i m i n t i O t ίχ ο ν τ ες ' φεύδώνυμον ίγκεκριμένον δια τά 1918 β«ν8(η>μηται. fj Αδελφοί.συνδρομητώ ν, ιδύνάντατ ' Λ «υμμετάοχουν τοο δια-.γολίσμσο τούτου τίδν Λύσεων ΔΩ ΡΕΑ Ν. ά ν τες οΐ Αλλοι π ρ έκ ει νά έαωκλεΐω/ν διά Π τάζ λύσεις γιον έκάατου φυλλαδίου, -όσαί-.δήχ,οτε κ α ί &ν ε ΐν ε, γραμματόσημον άσφοά, γιστον 11) λεκτ δν ot συνίρ ομητα ί κ α ΐτ ά ο ίλ - φ ια τ ω ν, m l So λεπ τώ ν, ot κατά ψύλλον άγο ό «0 τά ί, Αλλως δεν λαμβάνοντάι ύ κ δψ ιν a t λύσεις τ ω ν. ' χάρτης τω ν. λύσεων έπ ΐ το ύ 0xoCmi καί Ο μ όνον δέογ νά γοάφωσι τά ς λύσεις τω ν χ ά ν τες ανεξαιρέτω ς ot διαγωνιξόμονοι, χ ω λ ε ΐ- ; ν α ι ΐ ν τ φ Γραφείψ μας ε ις φαχίλλσύς, δ ν ί-. χ α ο ιό ς π * ρ ι έ» ι 2U φ ύλλα καί τιμ ά τα ι φ ρ. I.. 1 λύσεις το ύ παρόντος ψύλλου είν ε δεκτοί Α ' παντανόθεν μέχρι 2!η ς. Η αίου, ; ί χέρα ν δ έ τ η ς προθεσμίας ια ύ τη ς, μόνον έάν. ληιρθοον.πρό νής.&ημοιιεύοεώς tow γίνονταν δεπεαί. ' " ; ' ' βΐς χ ά ν τ ι «ίταϋντα, Λ εξίγ ρ ιφ ος.. *Έν Κσάτο; τής ΑΔ:ας Εύθό; 9ά φανερώσης, λ 1 Έάν, τόν κάτοικόν too Μ έ άνβή στεφάνωσής.. v., -. Εστάλη όχ6 Κ. Τβσμοπόΐλου :Αογ.οηαίΗ τ«χάς Σ υλλαβόγριφ ος Μ έ γ.δ άπλώς,ένώμο'.. > Α ιγύπ τιον Θεόν,. Καί,πόλιν φανερώνω.. Έ κ τών Έλληνιν-ών.,, ' Εστάλη Λ χ6 τά Έί-ληνάπουλο ιο ύ Αίμον Σ υ λ λ α β ό γ ρ ιφ ο ; ; Γράμμα μέ; ζύον εάν ουνδίσης - Κοίνόν'δοχείον ίάχοτελέσης,... Β σιά λη ί α ό τη ς Τ ρ ε λ λ ή ς Ν εράιδας Μ εζαγραμ μ ατισμ ός Μ1 ϊχεις μίβα ατό κεφάλι..,ι?έν* γρ'άμμα ctv μού άλλάξρς, -., Δέ.ν πιστεύω" ύά,τρομάξης. Πο3 ένα πλοΐον Ο ϊ πρσδάλη. λ - Έ σνάλη ύχά της Ατρόμητου Σωφραζέτας *.. «* * * * Ψ α ρ ο κ ό κ κ α λ ο ν. * -. *»* **'» * * * * * # ΝάντικιτασταΟοΰν οί άσιερίσκοι διά γραμμάτων ρϋτως οιατί νίναγινώοχωνται χβτά οβιράν ; Θεός αρχαίος,. καρπός, άγριον ζάλον, τόπος ανθηρός, νήβος τοΰ ^αρωνικοδ, άνβος, -χατίφυτος. τόπος, καρπός.-. Έσίώλη Όπό τής Ενθουσιώδους Κυπριοχούλας Κ ρνη τογ ραψ ^ Η ^ ν = Ρητωρ ,2,. ~ 'Αρχαία πόλις. 3 ύ 0 7, = Λ «τγ ν ό ς ποιητές = Ε Ϊ ; τ^ν 30 Τοράννοιν...5 b 4-8. = 'H o ró y :3 2 t = Ζ ί5 ο ν ;.. =π Αρναιά πόλις, Έβεαί-η ösifr TSÄvßAXi^VijioC Ίθ^ώδους Φ ίονη ^ ν τόλ ιπ ον... - ατγνς - δτ; - πτρ; - κλνσ. Έοιιϋ.η ύπό τοο Αωδωναίου : B A t A f la Ä S ls f f i í í ϋ λ ί Α Ω Ν é >' Μαρ\}<ή>..,274..Έααγραφΐ/ ' - 2 Ο Δ 1 Ρ Τ ' -, r π ε τ. ϊ ι α : -.. ' Έ. Ε S ' Η Ν Q Ν ά xev- μ ιά 1Έ π ιγ ρ α ο ή - H o S ίύ κοχα i i 'i l a ß a e t ö j. ' " βεοίάκη <030 τής Δόΐηξ Ά κ ρ ο σ τ ιχ Ις έ ξ όντι& ότ& ν Ν ά εύρ ίβ οδ» ά ν τ ίβ ετ ά,'τώ ν κ α τ ω τ ίρ ω λ ί ξρων τοτα ΰτα, ώ ι τ ε. τά ρχικά τω ν νάποΐελοδν- μ ία ν τ ω ν * Α ρ ««ι ω ν ς ' /. isv d í, διώρορος, ά ρ^ Ο μ αι, χύιμοΰμαι, Ívffsíoiov, v o í, μύ. e t Εοτήλη <Wtó της 'ΗβοΛκδ?.Σόμον Γ ρ ίφ ο ι.,,.. V«!- vat vet ' ; v a l v a t v a t. - τ ε? - ) '..-τ εβ ' f - - v al, -Ξ 132. v a l ναι μ τε^ ^,χ ο ν vat val t i p v al ' * * v a l vot vat v a t vat via,. Ε ατήλή icio τοδ Πατρκοτιχού Πόθου 7ΐ0>?ος τοΰ ο υ Άιαγωνκτμοΰ. "Ajeo τά jrpootjfές άρχεται 6 νέος. Λ Υ, Σ Ε 1 2 των Π γενμαζ. Ά οχ ή αειαν τον, φύλλων /.Ά λκι6ιί3η ς "Αλκη, βίας 3ίς.' 2. Λύτη : - λ ύ τ η ς. 3. *Ι.τ ώ. 4, Ό αύλός, ή αόλι).. ρ 5. Ή Έ λ λ Λ ίέδ α ξ ά ο ύ η (:<Ή άνάίνωόι; εν. τοβ Η και κατόπιν κνκλικώς.). ;Τ ό ίδιον,είνε 1 7. Ε Ι Τ 1 Α (ΤίνΕδος, Π ιρσ ιός, ίρ Τ ο ς, ΜάιΌς» ρίλαινα-ι 8. Κ α λώς ακοιίειν μάλλον πλοοτετν 8Α ε. 9. '2 ί ό σ υ νίιΐεια έχ ει ιτνωιείας (ί'α αύν επί αε - /? αύν ε.λΐ ας.) - ' ',10. ΜελινΤτ.ις (μ ίλ ι, νί, τίς. 11. Χ ί- λων - Μίλων Μ ίνως-ειμων-κίμων. Ί ί. Ή ρ ω ς, Ή ρ α.''- ' ' > ' : 14. Η Ξ - Σ 15. Διά τοΰ Α :. ; ς ε ο, Ι.Ν Ν;, ΙΑ Β Α Σ Ο Λ Ο Μ Ω Ν. Α Δ ΑΜ ΙΦΔ Β Α Φ Ω Μ Ω Ο Α ΜΩ 2 Κ Ν. 2 ( ό.. Ά ξ εν η ς οίνειοι ' αδικίαν (ΐιοειν ( I I ά.άγιωοις κάτά αττ]λάς εκ δεξιών πρός τα άριαιερά, εχ των. κάτω δλ-προς τά άνω και εκ'χών άνω- πρός τά κάτω εναλλάξ)! 17. Σ ' 2 '. I I. ' 2 ' - Ο Α X Ο Ρ Β Γ Ν - Τ II Ε Ω Α Ρ - Μ I Σ Ν Μ ; " Α Ο Ο Ο Φ Β '., Σ. Σ ΙΓ - II 18. Μ Α Ρ Τ Γ Ο Σ - ΙΑ Π Ω Ν ΙΑ (Μ άιο:, ΐΑρΑράτ, ΡόΓΓαλον, Τ α Ω ς, Ί ω Ν ϊ ;, 'όοΐρις-, Σ ια μ. 4 9! Οαδεΐς,σιρ{ο(κς μετενόηοί. 20. _Σνν ϋ εο ϊς οΰόεν&ς απόρήαω μεν (ίύν- 9ε ε ς' ρ ό δ -εν - ιί>ς-άπορ - εις ω μεν.), Δ Α Ρ Τ Γ Γ Ο - Ο Τ Ο Δ ό Γ Ο ί : J A T P O Z " Κ ΙΧ. Π. ΠΛΠΛΔΟΠΟΤΛΟΣ Π λα τεία Όμονοίμς *05άςA<5gó,u8.α, Ώραι έπακίψεων10 12κ»ί 3 5 Μ ί Κ ^ Κ Ι ^ Γ Γ Ε Λ W ['Η λ ό ξ ις μ ό ά π λ α οτοιχεία τιδν 9. σ τιγ,ιπ.' λωττά 19, oict.δλ-ταύς αυνδ^ομητάς μας λεπτά 5 μόνον* μέ χ.'α χ S α οτόιςςεΐα τ ό οαπλασιον; xat μέ κ ε φ α λ α ί α τ ό x g iatd o io v. Βλάχι<ττό;. 8g os ΐί> λέξεις,, δηλα&ηκαί a t &λιγφτε }αι τ ώ ν Ιό -π ληρφ -. νονναι ά ς νά ήοαν 15. Ό χ φ ο ι ο τ ό ς β τ ί κ ο ς, δοτά καί άτιο μίαν λέξιν, μ ε κ&φαλαΐα ί χαχεα η άπλά ovow fta τ<5ν 8 στιγμών, ίιπολογίξεται ώς έ ξ λ έξεις όπλαϊ. A l μή οονολενόμεναι/όπο ιο δ ά ν ε ι ιίμ ο υ άγγέλίαι δέν δημοαιεύουνάι]. 1 Σ Υ Λ Λ Ο ΓΟ Σ «ΚΡΑΤΑΙ& ΕΛΛ Α Σ δρύοη έν Άβήναις Σύλλογος όνόάατι ΚΡΑ- Ι ΤΑ ΊΑ.Ε Λ Λ Α Σ S 4 διάδοαιν τ% Διαπλάα«ω;-. Ζητούνται μντιπρόοωποι πανταχόοίν. ίίίω ς iv Κώναταντινουπόλει- καί Χαλκίδι.Συνδρομή ' τριμηνιαία λεπτά 60. Διεύβυνοις: Σόλ,λογονι «Κραιαιά «Έ λ )Λ ;», P oste-restante, Άβήνας.,.. ; ' Πρόεδρος : Ξ Ε Λ ΙΓΩ Μ Ε Ν Ο Σ ΚΛΑΨ ΙΑΡΗΣ Αντιπρόεδρος : Α ΐμ α τ ο β α φ ή ς M a jft ä o v iii. Γραμμάτεύς: Κ ν μ α τ ίζ ο ν ο α Κ υ α ν ό λ ΐν χ ζ ς Τ α μ/ας : Κ λ ά δ ο ς Δ ά φ ν η ς ' ;... Σύμβουλοι : Δ α φ ν ο ο τ εφ α ν ιο μ έ ν η Ε λ λ ά ς,,/.α\ Α ή τ τ η τ ο ς Κ ο ρ ν τ ο α ίο ς. (ΙΔ',3(!) OJ'EIFCHO/ilSIE Í1SH2 Α τρ ό μ η τ ο Ε ύ ζ ω ν ά κ ι, 'Α τρόμ η τος Σ ω -. φ ρ α ζ έττ α, Ά ο τ ή ρ τ ή ς Έ λ ευ & τρ Ιας, Δ ο ξ α ο μ ίν ο , 'Ε λλάς τοΰ Ρ ή γ α, Ε ν γενές ló a v tx ó v,2 6 η 'Ο κ τω β ρ ίο υ, 1 η Φε β ρ ο ν α ρ Ιο υ,ί σ τ ό ς Α ράχνη ς, Μ έγας Σ τ ρ α τη λ άτη ς, Σ η μ α ία ' τοΰ 'Α β έρ α φ, Τ ά τ α υ - ί,ίά ν ό ς. 'ϊ'ποψό?' 1 δημοψηφίσματος, ίποστηοιζόμινοι' ί>πό tr ; Άόξηςοϊ,αΧ τής «Ν έας Έ λ λ φ δ ο ς» Π αιδιά μή μέ ξεχνάτε Α Φ Ρ Ο Ε Σ Σ Α θ Α Λ Α Ε Σ Α Τ ύ η ο ις ο Α υ γ ή ς Ά Ο η ν ΰ ν «Α Π Ο Σ Τ Ο Α Ο Π Ο Υ Α Ο Υ Π λ α τ ε ία Ά γ. θ ε ο δ ώ ρ ω ν Υ Π Ο Ψ Η Φ ΙΑ Δ ΙΑ ΠΡΩΤΕΙΑ νταλλάσσω τα χ. δελτάρια πανταχόβεν ποο- Α ΐιμ ώ καλλονάς.. Άπάντηβις ταχίοτη. Π ρ ιγ χ ίη ιο αα τ& ν άοώ.αρίω ν, δδός Ιίο λυκλείτου, 16, AfiSjvev.... (4 ά',4 0 ) άντες ψηίΐσατε τό αληθώς ώραϊον ψευδώνυμον:- Π ΓΕΝΝΑΙΟ -Ψ ΤΧΟ Σ Σ Τ Ρ Α Τ Η Λ Α Τ Η Σ! sbaom aaiaiqi mmimi Ο ί Λ Τ Τ Α I T O Y 1 4 c * Φ Ύ Α Λ Ο Υ ( δ ε τάς λύσεις ιις ιή κ οελ. 139.), A S H S G N i Ν, S : Κουτσου 1έλης. - B E A K Α Χ. Άοεαδνη Μ. Χτεςυοΐδου. Η Ρ Α Κ Λ β ΙΟ Υ : Ν. Γ. Άβ«νοακί&ϊ ς; X ciq. Γ. Λ ιαιώ κης. ΙΘ Α Κ Η Σ : Θ εοδ. Α. Κουβαοβς... ΚΑΛΑΜ ΟΝ Γ. Η λ..πουλόπουλης, Λίον. Λ. φωτόπουλος. Κ Ο Ρ ΙΝ Θ Ο Υ ; Ε λ λ η ν ικ ή ν ΜεγαλέΙόνν. Κ Υ Δ Ω Ν ΙΩ Ν ι Σ χ.-ά. Κ αήόλλης. ' ' -. - Κ Ω Ν Χ Τ ΙΠ Ο.Λ Ε ίίσ : Σ οφ ία Σ ΝιχολαΙδου. Μ Ο Ν Α Σ Τ Η Ρ Α Κ ΙΟ Υ : Κ. Γ. Π ω ιοχ?ισι6κου- Π Α Τ Ρ Ω Ν : Μ εγάλη Ε λ λ ά ς, Φ ρυοιανελδς, Ντιντ η ς Ι.ι,Φαρμιοιίδη. Π Ε ΙΡ Α ΙΩ Σ : Εύμγ. Σ. Σρυλολξς. - ΡΑ Χ Α 1Σ (Γοοτυνίάς) ι Ν. Π αχαδόχουλος. Σ Μ Υ Ρ Ν Η Σ : Ν.. θ. Ν άολαιήης,ιμ άβίκα θ. Νι- «ολαΐδβυ..., Υ Δ ΡΑ Σ : AvSg. Ζ ουκνιός, Ιω άννα Σ. Β εν ι- ξέλ ο ϋ (18,14)... -! ΤΑ ΒΡΑ ΒΕΙΑ ΤΛν. σύβόνχων. ό ο θ ή ν τ ή ν λύσιν τ ά δνόματα Ίτέθ η σ ά ν 'ειη τ η ν ΚληριοτΙΛα. κ ο ί έχληρώαη ό έν Ιΐά κ η Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Α. Κ Ο Υ Β Α Ρ Α Σ ώ ό χ ο ΐ- ος.ένεγραφη 8ιΛ τρ εις μήνας άχ.ό. 1ης Απριλίου