ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ: «Εκείνοι, ο Αθηνών και ο Αλβανίας, ήταν στο πλευρό μου»

Transcript

1 21/11/2020 ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ: «Εκείνοι, ο Αθηνών ο Αλβανίας, ήταν στο πλευρό μου» / Επιρότητα Την βαθύτατη Πατριάρχου θλίψη Σερβίας για κυρού εκδημία Ειρηναίου, αλλά αοιδίμου συμπαράσταση, αγάπη τις εγκάρδιες ευχές για ταχεία ανάρρωση προς ς ασθενούντες Μακ. Αρχιεπισκόπους Αθηνών πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιο, εξέφρασε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, σ ομιλία, μετά Θεία Λειργία, Εισοδίων σ της οποία Υπεραγίας προεξήρχε, Θεοτόκου, για σήμερα, εορτή Σάββατο, των 21 Νοεμβρίου 2020, στον πανηγυρίζοντα φερώνυμο Ι. Καθεδρικό Ναό της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως, σ

2 μεγαλώνυμο Κοινότητα Σταυροδρομίου. Με τον Παναγιώτατο συλλειτούργησαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Σάρδεων κ. Ευάγγελος Ίμβρου Τενέδου κ. Κύριλλος. Ο Παναγιώτατος αναφέρθηκε σ εκδημία Μακαριστού Πατριάρχου Σερβίας, ενός σεβάσμιου Προκαθημένου, όπως είπε, που έχασε μάχη με τον Κορωνοϊό. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης εξήγησε ότι οι περιορισμοί της πανδημίας τον εμποδίζουν να μεταβεί σ Σερβία για εξόδιο Ακολουθία μακαριστού Πατριάρχου Ειρηναίου, όπως είχε πράξει στις εξοδίους Ακολουθίες άλλων Προκαθημένων, για τον λόγο αυτό ζήτησε από τον Μητροπολίτη Δαμπροβοσνίας κ. Χρυσόστομο, Τοποτηρητή Πατριαρχικού Θρόνου της Εκκλησίας της Σερβίας, να εκπροσωπήσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Στη συνέχεια, εξέφρασε συμπαράστασή τις εγκάρδιες ευχές προς ς Μακ. Αρχιεπισκόπους Αθηνών πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιο, οι οποίοι αμφότεροι νοσηλεύονται στο Νοσοκομείο «Ο Ευαγγελισμός», σ Αθήνα.«Τους ευχόμεθα να παρέλθει σύντομα η δοκιμασία ς να επανέλθουν αμφότεροι εις τα Πρωθιεραρχικά των καθήκοντα. Είναι αμφότεροι προσφιλείς αδελφοί, έχουμε συνεργασθεί πλειστάκις κατά το παρελθόν, μέσα εις τα πλαίσια των διμερών μας σχέσεων μέσα εις τα πλαίσια των Πανορθοδόξων σχέσεων. Με είχαν συνοδεύσει πριν από περίπου δώδεκα χρόνια σ Ουκρανία, όταν άλλοι Προκαθήμενοι εφοβήθησαν να έρθουν, εφοβήθησαν τας απειλάς τας οποίας εξετόξευε η Εκκλησία της Ρωσίας, εκείνοι, ο Αθηνών ο Αλβανίας, ήταν στο πλευρό μου λειργήσαμε μαζί εις το Κίεβο. Και εις Αγία Μεγάλην Σύνοδο της Κρήτης ήσαν πολύτιμοι συνεργάται Οικουμενικού Πατριαρχείου όλοι μαζί γράψαμε μία χρυσή σελίδα σ εκκλησιαστική ιστορία των κάτω χρόνων. Ας είναι καλά γρήγορα να είναι πάλι επί Θρόνου των».

3 Στη Θεία Λειργία παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Σεβ. Μητροπολίτες Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Καλλιουπόλεως Μαδύ κ. Στέφανος Σηλυβρίας κ. Μάξιμος, ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Τράλλεων κ. Βενιαμίν, Άρχοντες Οφφικιάλιοι Οικουμενικού Θρόνου, η Ευγεν. κ. Γεωργία Σουλτανοπούλου, Γενική Πρόξενος της Ελλάδος σ Πόλη, ικανός αριθμός πιστών, τηρουμένων των μέτρων προστασίας αποστάσεων που προβλέπονται για τον περιορισμό της πανδη-μίας.

4 Κατά τη διάρκειά της Θ. Λειργίας, ο Παναγιώτατος χειροτόνησε στον βαθμό Πρεσβυτέρου τον διάκονο κ. Νικόδημο Σαϊδάμ για Κοινότητα Σταυροδρομίου, ακο-λούθως στο βαθμό διακόνου τον υποδιάκονο κ. Αλέξιο Torrance, διακεκριμένο θεολόγο Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Notre Dame των ΗΠΑ. Σ ομιλία, πριν από τη χειροτονία νέου Πρεσβυτέρου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης έδωσε πατρικές συμβουλές για τη νέα αποστολή σ Εκκλησία. «Είναι μεγάλη ευλογία διά σε να καταστής ιερεύς Υψίσ μάλιστα ως μέλος ιερού κλήρου Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το πνεύμα, το ήθος, τας παραδόσεις της Μεγάλης Εκκλησίας οφείλεις να εκφράζης αμετακίνητος, ανύστακτος, αφιερωμένος ψυχή τε σώματι εις αποστολήν σου. Είσαι σαρξ εκ της σαρκός της Ομογενείας. Εφοίτησες εις τα σχολεία μας. Έχεις τα χαρίσματα Κωνσταντινουπολί. Εμαθήτευσες εις τα αναλόγια των ναών μας τα διηκόνησες ως καλλίφωνος ιεροψάλτης. Εσπούδασες Βιολογίαν ενταύθα, είσαι αυτήν στιγμήν τριτοετής φοιτητής εις Θεολογικήν Σχολήν Αριστοτε-λείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι ιδιαιτέρως σημαντικόν, ότι ως ιερεύς θα είσαι θεολόγος. Η θεολογική παιδεία είναι απαραίτητον

5 σημαντικώτατον στή-ριγμα εις ζωήν το έργον κληρικού. Εμπλουτίζει, εμβαθύνει, ομορφαίνει, εμπνέει διακονίαν. Ελέγετο, προ μερικών δεκαετιών, ότι ο θεολόγος ο ιερεύς οφείλουν να κρατούν «στο ένα χέρι Βίβλο στο άλλο εφημερίδα», εν τη εννοία ότι, μαζί με θεολογίαν, απαραίτητος είναι η πληροφόρησις η ενημέρωσις, η γνώσις των υπαρξιακών αναγκών των οραμάτων συγχρόνου ανθρώπου, των κοινωνικών προβλημάτων, πνεύματος της εποχής των τάσεων πολιτισμού. Σήμερον, βεβαίως, οι πάντες κρατούν το μαγευτικόν πάνσοφον smartphone, το οποίον εμπε-ριέχει τα πάντα, το κείμενον της Βίβλου, χωρίς να είναι βέβαιον ότι θα το αναζη-τήση ο χρήστης μέσα εις πληθώραν των δεδομένων, των data. Οι ροί μας απαιτούν πολλά από ς λειργούς Υψίσ. Οι ιερείς εί-ναι οι συγκυρηναίοι Χριστού οι κήρυκες της Αναστάσεώς Του. Εις διακονίαν των πρέπει να διασώζωνται η ευσέβεια ο πλούτος της φιλανθρώπου παραδόσεως της Ορθοδοξίας. «Ποιμένα αληθινόν, αποδείξει αγάπη. Δι αγάπην γαρ ο Ποιμήν ο Μέγας εσταυρώθη», υπογραμμίζει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος (Κλίμαξ, ΛΑ ). Ο ιερός κλήρος οφείλει να δίδη καλήν μαρτυρίαν της Εκκλησίας με αυταπάρνησιν αυτοθυσίαν, με διάκρισιν ταπείνωσιν, με ευαισθησίαν διά τον ανθρώπινον πόνον, με φιλάδελφον διάθεσιν προς πάντας».

6 Ο Παναγιώτατος απευθυνόμενος στον π.νικόδημο υπενθύμισε ότι σ Πόλη οι Χριστιανοί συμβιώνουν με ανθρώπους που ανήκουν σε άλλη θρησκεία. «Δι ημάς ς Χριστιανούς όλοι οι άνθρωποι είναι αδελφοί. Ο Χριστός εσαρκώθη, εσταυρώθη ανέστη δι όλον το ανθρώπινον γένος. Η Εκκλησία μας κηρύττει αγάπην προς τον πλησίον, η οποία είναι πάντοτε συγκεκριμένη. Δεν αγαπώμεν γενικώς αορίστως τον «άνθρωπον», αλλά πρόσωπα, τα οποία συναντώμεν εις καθημε-ρινήν μας ζωήν. Όπως έγραψε σύγχρονος σοφός καθηγητής, «αδελφός» ημών των Χριστιανών είναι πάντοτε «ο συγκεκριμένος άνθρωπος, με τον οποίο συναναστρεφό-μεθα, συνομιλούμεν συνεργαζόμεθα, όχι η αφηρημένη έννοια ανθρώπου ή της ανθρωπότητας» (Γ. Μαντζαρίδη, Ορθόδοξη πνευματική ζωή, εκδ. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 1986, σ. 72). Εδώ ανοίγεται εις σε, αγαπητέ πάτερ Νικόδημε, ευρύτατον πεδίον δράσεως προσφοράς. Να είσαι απαιτητικός προς τον εαυτόν σου. Να μη λησμονής τον άφθαστον λόγον Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου περί της ιερωσύνης: «Το της ιερωσύνης αξίωμα μέγα εστί θαυμαστόν», (PG 62, 525-6). Θα σε συνοδεύουν αι ευχαί μακαριστού Οικουμενικού Πατριάρχου Δημητρίου Πραέος, μετά οποίου σε συνδέουν συγγενικοί δεσμοί. Να μιμήσαι ταπείνωσίν, αγάπην, ακλόνητον εμπιστοσύνην εις πρόνοιαν φιλανθρωπίαν Θεού

7 αφοσίωσίν εις Μεγάλην Εκκλησίαν. Είη η μνήμη αυτού αιωνία! Να έχης πρότυπόν σου τον γέροντά σου Ιερώτατον Μητροπολί Τρανουπόλεως κύ-ριον Γερμανόν, διά των χειρών οποίου έλαβες χάριν πρώ βαθμού της ιερωσύνης, ο οποίος σε περιβάλλει με περισσήν αγάπην πατρικήν στοργήν. Να διδάσκεσαι από ευγένειαν, καλοσύνην, απλότητα, ταπείνωσιν ιεροπρέπειάν, η οποία, ως έχει γραφή, είναι διά τον ιερέα «ο αληθής στολισμός, ο περικοσμών αυτόν υπέρ πάντα κόσμον, ο καθιστών αυτόν πανταχού πάντοτε περί-βλεπτον, ο αναδεικνύων αυτόν τοις πάσι σεβαστόν ο επισπώμενος ευλάβειαν πάντων» (Νεκταρίου Πενταπόλεως, «Περί ιερωσύνης», Άπαντα Β, Αθήναι 2006, σ. 59)». Ολοκληρώνοντας ομιλία ο Οικουμενικός Πατριάρχης υπογράμμισε ότι παρά το ολιγάριθμο εκκλησίασμα σς Ναούς της Πόλεως το καθήκον Ιερού της Κλήρου είναι πάντοτε μέγα υψηλό. «Εις τας μεγάλας πόλεις της εκκοσμικευμένης Δυτικής Ευρώπης, το εκκλησίασμα είναι κατά κανόνα μικρόν, δεν υπερβαίνει τας δύο ή τρεις δεκάδας πιστών. Και ημείς εδώ, δι άλλους λόγους, έχομεν εις ς ναούς μας μικρόν αριθμόν πιστών. Το καθήκον μας όμως είναι πάντοτε μέγα υψηλόν: να είμεθα διάκονοι Χριστού οικονόμοι των μυστηρίων Θεού διά τον κάθε πιστόν, ανεξαρτήτως ποσοτικών μεγεθών. «Ψυχής γαρ απώλεια μιάς, τοσαύ έχει ζημίαν, όσην ουδείς παραστήσαι δύναται λόγος», μας υπενθυμίζει πάλιν ο Χρυσορρήμων «προφήτης της φιλανθρωπίας» (PG 60, 40)». Σ αντιφώνισή ο π.νικόδημος με συγκίνηση εξέφρασε ευγνωμοσύνη προς τον Παναγιώτατο, ο οποίος είχε τελέσει βάπτισή, καθώς προς τον γέροντά, Σεβ. Μητροπολίτη Τρανουπόλεως κ. Γερμανό, χαρακτηρίζοντας τη διακονία κοντά σαν ένα «μεγάλο σχολείο». Ακολούθως, σ ομιλία πριν από εις διάκονον χειροτονία υποδιακόνου κ. Αλεξίου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης μίλησε για σημασία της Εκκλησίας, κάνοντας α-ναφορά στο δόγμα της Δ Οικουμενικής Συνόδου της Χαλκηδόνος, το οποίο αποτέλεσε αντικείμενο της ακαδημαϊκής έρευνας υποψηφίου κληρικού. «Η Εκκλησία είναι θεανθρώπινη κοινωνία της ενώσεως Θεού με τον άνθρωπον ανθρώπου με τον Θεόν. Το δόγμα της εν Χαλκηδόνι Δ Οικουμενικής Συνόδου ενεργείται εν τη Εκκλησία,, ως λέγει προσφυώς ο πρύτανις των

8 θεολόγων εικοστού αιώνος αείμνηστος π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ, «Εν τη Εκκλησία ο αγών των κτισμάτων στεφανούται. Η κτίσις πράγματι σώζεται, αποκαθίσταται πλήρως. Εν τη Εκκλησία επαναλαμβάνεται, ή μάλλον συνεχίζεται «το μυστήριον», δηλ. το θαύμα των δύο φύσεων». Το δόγμα της Χαλκηδόνος, αποτελεί αντικείμενον της λαμπράς ακαδημαϊκής σου ερεύνης, συνεπώς γνωρίζεις καλώς ότι η θεία η ανθρώπινη φύσις ενούνται ασυγχύτως ατρέπτως, αδιαιρέτως αχωρίστως, εν τω προσώπω Λόγου Υιού Θεού Πατρός. Διά προσώπου Υιού, προσάγεται η ανθρώπινη φύσις ολόκληρος η κτίσις εις τον Θεόν Πατέρα μετέχει ούτως εις αιώνιον αγα-πητικήν προσωπικών σχέσιν μεταξύ Υιού Πατρός. Σωζόμεθα, λοιπόν, διότι καθιστάμεθα, τη ενεργεία Αγίου Πνεύματος, υιοί τέκνα Θεού κατά χάριν, κατά το Αποστόλου Παύλου «ότε δε ήλθε το πλήρωμα χρόνου, εξαπέ-στειλεν ο Θεός τον υιόν αυτού, γενόμενον εκ γυναικός, γενόμενον υπό νόμον, ίνα ς υπό νόμον εξαγοράση, ίνα υιοθεσίαν απολάβομεν. Ότι δε έστε υιοί, εξαπέ-στειλεν ο Θεός το Πνεύμα υιού αυτού εις τας καρδίας υμών, κράζον, αββά ο Πα-τής» (Γαλ. δ, 4-6). Η Εκκλησία είναι ακριβώς ο χώρος εν τω οποίω καθιστάμεθα κοινωνοί μυστηρίου της αγάπης, της ενότητος των προσώπων εν Τριάδι Θεού».

9 Στη συνέχεια ο Παναγιώτατος αναφέρθηκε σς λόγους Αγίου Σιλουανού Αθωνίτη Αγίου Σωφρονίου Έσσεξ, απηύθυνε προς τον υποψήφιο κληρικό πατρικές νουθεσίες συμβουλές. «Μείνε πιστός, λοιπόν, εις όσα εδιδάχθης παρά των ως άνω Αγίων εκκλησιαστικών ανδρών διδασκάλων της Εκκλησίας, δηλαδή να αγαπάς τον πλησίον, τον έτερον, κτίσιν ολόκληρον, να είναι η ποιμαντική σου διακονία ενσάρκωσις ορθοδόξου πολιτισμού προσώπου, διάλογος με τον σύγχρονον πολιτισμόν. Να έχης προ οφθαλμών, ότι άνευ της αγάπης ουδεμία αρετή ή ουδέν χάρισμα είναι αρεστά των Κυρίω της Εκκλησίας ότι η αγάπη είναι το κριτήριον, το οποίον κρίνει τα χαρίσματα τας αρετάς.

10 Αι λαμπραί σπουδαί σου εις το Πανεπιστήμιον της Οξφόρδης, αι έρευναί σου εις άλλα παγκοσμίως γνωστά Πανεπιστήμια Ακαδημαϊκά Ιδρύματα, η διδασκαλία σου εις το εν Αμερική Πανεπιστήμιον Notre Dame, αγλαόν καρπόν των οποίων αποτελούν αι εκδοθείσαι υπό Πανεπιστημίου της Οξφόρδης εμβριθείς μελέται σου περί της αν-θρωπολογίας των Πατέρων της Εκκλησίας, αφ ετέρου δε το σεμνόν σοβαρόν χαρακτήρος σου το εκκλησιαστικόν σου ήθος φρόνημα, αποτελούν το κατάλ-ληλον πνευματικόν υπόβαθρον διά μίαν κατά πάντα επιτυχή διακονίαν προσφο-ράν σου εν τω αμπελώνι καλέσαντός σε Κυρίου. Να καλλιεργής να επαυξάνης τα χαρίσματα, με τα οποία σε επροίκισεν ο Άγιος Θεός, πάντοτε επ ωφελεία εκ-κλησιαστικού πληρώματος. Έχε ως πρότυπόν σου τον προστά σου Άγιον Αλέξιον διά να είσαι διά παντός άνθρωπος Θεού, θυσία ολοκαύτωσις τω Κυρίω, θυ-μίαμα εύοσμον ενώπιον Αυτού. Πάντοτε να εμπνέης να ενισχύης εις ς φοιτητάς σου αγάπην τον σεβα-σμόν προς εσταυρωμένην Μεγάλην Χριστού Εκκλησίαν, καθιστών αυτούς κοινωνούς πνεύματος της οικουμενικής αποστολής της. Και η αποστολή αυτή δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτό τούτο το μυστήριον της εν Χριστώ καταλλαγής ενότητος των πάντων, το οποίον είναι η πεμπσία της μαρτυρίας Οικουμενικού Πατριαρχείου της ημετέρας Μετριότητος. Εν τω πνεύματι τούτω, το Πατριαρχείο μας λειργεί επιτελεί διακονίαν εις πανορθόδοξον, παγχριστιανικόν, διαθρησκειακόν πανανθρώπινον επίπεδον.» Σ αντιφώνισή, ο υποψήφιος κληρικός, εξέφρασε ευγνωμοσύνη προς τον Παναγιώτατο, τον διαβεβαίωσε για απόλυτη αφοσίωσή προς Αγία Χριστού Μεγάλη Εκκλησία. Στη συνέχεια τον Παναγιώτατο προσφώνησαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Τρανουπόλεως κ. Γερμανός, Αρχιερατικώς Προϊστάμενος της Κοινότητος, ο Εντιμ. κ. Γεώργιος Παπα-λιάρης, Πρόεδρος της Εφοροεπιτροπής, ο οποίος αναφέρθηκε στις δράσεις της Κοινότητας, με πιο σημαντική αναλυτική καταγραφή της περιουσίας της.

11 Σ αντιφώνησή ο Παναγιώτατος, ευχήθηκε σε όλους τα χρόνια πολλά, επικαλούμενος χάρη, μεσιτεία προστασία της Υπεραγίας Θεοτόκου, της οποίας είσοδο εις τα Άγια των Αγίων εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας. Εξέφρασε δε τις ευχαριστίες προς τον Θεό για τον εφετινό εορτασμό στον Ι. Καθεδρικό Ναό της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως, παρά τις δυσκολίες που προκαλεί η Πανδημία, στον οποίο, όπως είπε, «μαζί μας συμπροσευχήθησαν ήταν νοερώς παρόντες όλοι οι προ ημών κάτοι-κοι της Κοινότητος Σταυροδρομίου, όλοι οι ομογενείς που τα παλιά καλά χρόνια συνέρρεαν τέτοια μέρα εις Παναγία Πέρα, των οποίων αι ψυχαί υπερίπτανται μέσα σε αυτόν τον καλλιμάρμαρο Ναό των Πατέρων μας, είναι όλοι παρόντες, η στρατευομένη η θριαμβέβουσα Εκκλησία ενώνονται σήμερα μέσα εις αυτόν τον ιερόν χώρον, αυτήν αγίαν ώραν στιγμήν, κατά οποίαν προσεφέρθη η αναίμακτος θυσία Κυρίου μας. Ευχαριστούμε, λοιπόν, τον Θεόν των Πατέρων μας Παναγία που μας αξιώνει υπό τας παρούσας συνθήκας να είμεθα όρθιοι, συγκεντρωμένοι σε αυτόν τον Ναόν, να προσευχό-μεθα για ένα καλύτερον αύριο, για ταχείαν παρέλευση της πανδημίας, για αλώβητη έξοδόν μας από αυτήν για ταχείαν επάνοδόν μας σ καθημερινότητά μας». Ευχαρίστησε όλως ιδιαιτέρως τον Σεβ. Μητροπολίτη Τρανουπόλεως για ς

12 θερμούς λό-γους τις ευχές για είσοδό Παναγιωτά στο 30ο έτος της Πατριαρχείας. «Πάντοτε, αυτά τα τριάντα χρόνια, υπήρξατε εις το πλευρό Πατριάρχου, πιστός συ-νεργάτης, γεμάτος καλοσύνη, όχι μόνο προς τον ομιλούντα, αλλά προς πάντας ανεξαιρέτως, αυτό είναι που σας διακρίνει σας κάνει αναντικατάστατο εδώ εις το Πέραν», είπε ο Πατριάρχης ευχήθηκε στον Μητροπολίτη κ. Γερμανό να συνεχίζει το σημαντικό έργο που επιτελεί, σε συνεργασία με Εφοροεπιτροπή, υπέρ της Μεγαλωνύμου Κοινότητος Σταυροδρομίου. Επίσης, συνεχάρη τον Πρόεδρο τα μέλη της Εφοροεπιτροπής της Κοι-νότητος για χρηστή, διαφανή έντιμη διαχείριση των κοινοτικών πραγμάτων για τις αδιάκοπες προσπάθειές ς να προστατεύσουν να αξιοποιήσουν σωστά περι-ουσία που κληροδότησαν οι πρόγονοί μας σ Κοινότητα Σταυροδρομίου. «Αποτελείτε παράδειγμα προς μίμηση, έχετε όλη Πατριαρχική ευαρέσκεια, τα συγχαρητήρια αγάπη εκτίμησή μας. Αυτό που είπατε ότι καταρτίσατε έχετε έτοιμο τον κατάλογο όλης της ακινή περιουσίας της Κοινότητος είναι κάτι το οποίο πρέπει, επαναλαμβάνω, να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμησιν για όλες τις Κοινότητες. Άλλωστε, η Μητέρα Εκκλησία το εζήτησεν από αυτάς, από ς υπευθύνους Κοινοτικούς παράγοντες, το περιμένουμε, να υποβληθεί αυτός ο κα-τάλογος κάθε Κοινότητος προς τη Μητέρα Εκκλησία διά τα περαιτέρω, δια να ξέρουμε τι έχουμε, τι μας κληροδότησαν οι πατέρες μας, τι οφείλουμε να συντηρήσουμε να παραδώσουμε εις τας επερχομένας γενεάς. Ελέχθη πολύ σωστά, προηγουμένως, ότι ό,τι ανήκει σ Κοινότητα Σταυροδρομίου ανήκει σε όλη Ομογένεια. Δεν είναι περιουσία ούτε των Επιτρόπων, ούτε Αρχιερατικώς Προϊσταμένου, ούτε Πατριάρχου, ούτε κανενός προσώπου, αλλά συνόλου της Ομογενείας. Και όσοι τα διαχειρίζονται σήμερα τα Κοινοτικά πράγματα, έχουν βεβαίως τιμήν, εφόσον εξελέ-γησαν με ψήφο της Ομογενείας, αλλά έχουν μεγάλην ευθύνη, εις ς ώμους των, να παραδώσουν εις ς διαδόχους των ακεραίαν, αν όχι ηυξημένη αξιοποιηθείσα Κοινοτικήν περιουσίαν. Δυστυχώς εις το παρελθόν υπήρξαν κρούσματα, υπήρξαν ανεπιθύμητες καταστάσεις, οι άνθρωποι, όσοι ενέχονται σε αυτάς τας καταστάσεις, θα δώσουν λόγο εις τον Θεόν, εις συνείδησίν των εις ι-στορίαν της Ομογενείας.» ΦΩΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ:αρχείου: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΩΤΣΙΑΡΗΣ