Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download ""

Transcript

1 Η Κοινή Πολιτική Θαλάσσιων Μεταφορών: Ελληνικές Θέσεις, Αντιδράσεις και Εξελίξεις στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεώργιος-Σπύρος Π. Τσιώτσης Τµήµα Ναυτιλίας και Επιχειρηµατικών Υπηρεσιών, Πανεπιστήµιο Αιγαίου Περίληψη Η Ελλάδα έγινε µέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 1981, συµµετέχοντας σ όλες τις Κοινές Πολιτικές της απολαµβάνοντας τα δικαιώµατά της και τηρώντας τις υποχρεώσεις της. Μια από τις λιγότερο διαµορφωµένες Κοινές Πολιτικές, ήταν και αυτή των Θαλάσσιων Μεταφορών. Αν και ο συγκεκριµένος τοµέας ήταν εξέχουσας σηµασίας για την ελληνική οικονοµία και κοινωνία, δεδοµένης της συνεισφοράς της ελληνικής ναυτιλίας στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν, η ελληνική πλευρά δεν παρουσίασε αξιόλογη δραστηριότητα. Σε αυτό το άρθρο µέσα από µια παρουσίαση των ελληνικών θέσεων στις πιο σηµαντικές στιγµές της Κοινής Πολιτικής Θαλάσσιων Μεταφορών καταγράφεται η αλλαγή της στάσης της ελληνικής πλευράς στο συγκεκριµένο τοµέα παράλληλα µε τις ενδοθεσµικές αλλαγές εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την αναθέρµανση της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης τα τέλη της δεκαετίας του 80 µε την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (1987) µέχρι τη ιακυβερνητική ιάσκεψη της Λισσαβόνας (2007), η διαδικασία λήψης αποφάσεων έχει αλλάξει δραστικά τόσο αναφορικά µε τη δυναµική και την ανάµειξη των κρατών µελών (σε περιπτώσεις µικροοικονοµικών πολιτικών) όσο και µε την ισορροπία µεταξύ των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντιλαµβανόµενη και η ελληνική πλευρά όλες αυτές τις αλλαγές φαίνεται να διαµορφώνει µια διαφοροποιηµένη προσέγγιση. Έτσι από τη στενή εθνική σκοπιά και τις διακρατικές παρεµβάσεις (τέλη δεκαετίας 80 αρχές δεκαετίας 90) στη πιο δεκτική αντιµετώπιση της δεκαετίας του 90 (Προτάσεις Λιµενικής Οδηγίας) και στην αναγνώριση της ανάγκης για ανάµειξη στις εξελίξεις σ ευρωπαϊκό επίπεδο, η ελληνική προσέγγιση έχει διανύσει αρκετό δρόµο. Tο παρόν άρθρο αναλύει τα γεγονότα παρουσιάζοντας τις θεσµικές αλλαγές εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πώς αυτές επηρέασαν τις σχέσεις µεταξύ οµάδων συµφερόντων και θεσµών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αναλύοντας παράλληλα την πορεία των χειρισµών των ελληνικών ναυτιλιακών ενώσεων από του διακυβερνητικού χαρακτήρα χειρισµούς των τελών της δεκαετίας του 80 ως και την υπερεθνική και προσανατολισµένη προς τις εξελίξεις σ επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντίδραση απέναντι στην Πράσινη Βίβλο για µια Μελλοντική Ναυτιλιακή Πολιτική.

2 1. Εισαγωγή Η Ελλάδα έγινε µέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τότε Ευρωπαϊκής Οικονοµικής Κοινότητας) το Ως µέλος της Ένωσης συµµετείχε σ όλες τις Κοινές Πολιτικές της απολαµβάνοντας τα δικαιώµατά της αλλά και τηρώντας τις υποχρεώσεις της. Μια από τις λιγότερο διαµορφωµένες Κοινές Πολιτικές, ήταν και αυτή των Θαλάσσιων Μεταφορών. Αν και ο συγκεκριµένος τοµέας ήταν εξέχουσας σηµασίας για την ελληνική οικονοµία και κοινωνία, δεδοµένης της συνεισφοράς της ελληνικής ναυτιλίας (παγκόσµια ηγέτιδα στο χώρο) στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν, η ελληνική πλευρά δεν παρουσίασε ιδιαίτερη δραστηριότητα. Σε αυτό το άρθρο µέσα από µια παρουσίαση των ελληνικών θέσεων και αντιδράσεων στις πιο σηµαντικές στιγµές της Κοινής Πολιτικής Θαλάσσιων Μεταφορών (Μέτρα ρυθµίσεων 86 και 89, Οι δυο αποτυχηµένες Προτάσεις Λιµενικών Οδηγιών 2003 και 2006, η Πράσινη Βίβλος το ) καταγράφεται η αλλαγή της στάσης της ελληνικής πλευράς στο συγκεκριµένο τοµέα της ελληνικής οικονοµίας παράλληλα µε τις ενδοθεσµικές αλλαγές οι οποίες συντελέστηκαν στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την αναθέρµανση της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης τα τέλη της δεκαετίας του 80 µε την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (1987) µέχρι τη ιακυβερνητική ιάσκεψη της Λισσαβόνας (2007), η διαδικασία λήψης αποφάσεων έχει αλλάξει δραστικά τόσο αναφορικά µε τη δυναµική και την ανάµειξη των κρατών µελών κυρίως σε περιπτώσεις µικροοικονοµικών πολιτικών όσο και µε την θεσµική ισορροπία µεταξύ των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντιλαµβανόµενη και η ελληνική πλευρά όλες αυτές τις αλλαγές οι οποίες συντελούνται διαφαίνεται µια διαφοροποιηµένη προσέγγιση να βρίσκεται υπό διαµόρφωση. Έτσι από τη στενή εθνική σκοπιά και τις διακρατικές παρεµβάσεις (τέλη δεκαετίας 80 αρχές δεκαετίας 90) στη πιο δεκτική αντιµετώπιση της δεκαετίας του 90 (Προτάσεις Λιµενικής Οδηγίας χωρίς ωστόσο ενεργή συµµετοχή) και στην αναγνώριση της ανάγκης για ανάµειξη στις εξελίξεις σ ευρωπαϊκό επίπεδο, η ελληνική προσέγγιση απέναντι στο δίπτυχο Ευρωπαϊκή Ένωση και Ναυτιλία, έχει διανύσει αρκετό δρόµο. Με τη χρήση πολλαπλών πηγών (ελληνική και ξένη αρθογραφία, επίσηµα έγγραφα, κείµενα θέσεων, δηµοσιεύµατα στον Τύπο) το παρόν άρθρο αναλύει τα γεγονότα παρουσιάζοντας τις θεσµικές αλλαγές εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πώς αυτές επηρέασαν τις σχέσεις µεταξύ οµάδων συµφερόντων και θεσµών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αναλύοντας παράλληλα την πορεία των χειρισµών

3 των ελληνικών ναυτιλιακών οµάδων συµφερόντων από του διακυβερνητικού χαρακτήρα χειρισµούς των τελών της δεκαετίας του 80 ως και την υπερεθνική και προσανατολισµένη προς τις εξελίξεις σ επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντίδραση απέναντι στην Πράσινη Βίβλο για µια Μελλοντική Ναυτιλιακή Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Στο παρόν άρθρο, οι θεσµικές αλλαγές στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξετάζονται παράλληλα µε τη δράση των ελληνικών οµάδων συµφερόντων, διαχωρισµένες σε τρεις χρονολογικές περιόδους. Η πρώτη περίοδος καλύπτει το διάστηµα όπου η ευρωπαϊκή διαδικασία έχει αρχίσει να αναθερµαίνεται µε την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (1987), δηλαδή µέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 90. Παράλληλα η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκή Οικονοµική Κοινότητα τότε) προσπάθησε να επέµβει στο χώρο των ναυτιλιακών βιοµηχανιών µε µια δέσµη µέτρων πρώτα το 1986 και ύστερα το 1989, µε όχι ιδιαίτερη επιτυχία αφού απέναντι τους βρήκαν αρκετά κράτη-µέλη (ανάµεσά τους και η Ελλάδα) µε τα εθνικά ναυτιλιακά συµφέροντα ν ακολουθούν τον εθνικό δρόµο προς τις Βρυξέλλες (Cafruny, 1987; 1991; Bredima- Savopoulou, 1990). Η δεύτερη περίοδος καλύπτει τη δεκαετία του 90, πολλές θεσµικές αλλαγές διατελέστηκαν στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης µε ενδυνάµωση των θεσµικών της οργάνων έναντι των εθνικών κυβερνήσεων. Οι εθνικές ενώσεις αρχίζουν ν αντιλαµβάνονται αυτή την µετατόπιση αρµοδιοτήτων και εξουσιών και δείχνουν τα πρώτα σηµάδια δραστηριοποίησης σ ευρωπαϊκό επίπεδο. Η τρίτη περίοδος, καλύπτει το χρονικό διάστηµα από το 2000 µέχρι και σήµερα. Μια περίοδος η οποία χαρακτηρίζεται από µια σειρά πρωτοβουλιών από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο χώρο των ναυτιλιακών βιοµηχανιών και την ενεργή ανάµειξη των εκπροσώπων των τελευταίων σ ευρωπαϊκό επίπεδο, µε τις εθνικές ενώσεις ν αντιλαµβάνονται πλέον ολοκάθαρα την αναγκαιότητα δραστηριοποίησης και εκπροσώπησης τόσο σ ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσµιο επίπεδο. Παράλληλα, µια µετατόπιση ενδιαφέροντος φαίνεται ότι ίσως να συντελείται αναφορικά µε το ποιον θεωρούν αγαπηµένο προορισµό τους εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οµάδες συµφερόντων, µε το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο να κερδίζει συνεχώς έδαφος και την Επιτροπή να µη φαίνεται πλέον τόσο ισχυρή όσο παλαιότερα. Τέλος το άρθρο καταλήγει µε τα συµπεράσµατα συνδέοντας, τις θεσµικές εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις σχέσεις των θεσµικών της οργάνων µε τις οµάδες συµφερόντων, µε

4 την απόφαση των εθνικών ναυτιλιακών ενώσεων ν αναµειχθούν πιο ενεργά σε ευρωπαϊκό και παγκόσµιο επίπεδο.

5 2. Η περίοδος αναθέρµανσης της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης Το εγχείρηµα της Ευρωπαϊκής οικονοµικής ολοκλήρωσης και πολιτικής ενοποίησης ξεκίνησε µε την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώµης το Η 50χρονη πορεία της συνοδεύτηκε από αρκετές δυσκολίες και εµπόδια, ιδιαίτερα τις δεκαετίες 1970 και 1980 όταν η όλη διαδικασία παρέµεινε ουσιαστικά στάσιµη. Κινητικότητα άρχισε να παρατηρείται προς το τέλος της δεκαετίας του 80, όταν υπογράφτηκε η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (1986), η οποία ως σκοπό είχε να προωθήσει την ενοποίηση της τότε Ευρωπαϊκής Οικονοµικής Κοινότητας, στον οικονοµικό τοµέα αρχικά. Αρχικά µε το πρόγραµµα της δηµιουργίας της ενιαίας αγοράς, διαµορφώθηκε µια οικονοµική και πολιτική ατζέντα σ ευρωπαϊκό επίπεδο (Butt Philip and Porter, 1995, Crouch, 2003). Στη συγκεκριµένη περίοδο αναθέρµανσης της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που ξεκίνησε το 1987 και διήρκησε περίπου µια δεκαετία, η διαδικασία συνεργασίας στη λήψη αποφάσεων για τις οικονοµικές πολιτικές συνέβαλε σηµαντικά στην προώθηση όλων των πρωτοβουλιών για την ΕΕ. Αυτό το οποίο πραγµατικά συνέβη µέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 80, ήταν µια σειρά από εξελίξεις στο ευρωπαϊκό επίπεδο, οι οποίες ουσιαστικά προλείαναν το έδαφος για τις Συνθήκες οι οποίες θ ακολουθούσαν την επόµενη δεκαετία και θα µετατόπιζαν το κέντρο των εξουσιών, των αρµοδιοτήτων, των αποφάσεων και των εξελίξεων από τον πυρήνα του κράτους-µέλους στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ενίσχυση των θεσµικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 90, ανάγκασε τις οµάδες συµφερόντων να αναθεωρήσουν τη χρησιµότητα του «εθνικού δρόµου προς τις Βρυξέλλες» και να αρχίσουν να αναγνωρίζουν τη σηµασία της εγγύτητας αναφορικά µε την πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Greenwood, 2003). ηλαδή, οι οµάδες συµφερόντων µέχρι και την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη, γνώριζαν ότι τον πρωταρχικό ρόλο στις αποφάσεις εντός της ΕΟΚ τον είχαν τα κράτη-µέλη και έτσι ασκώντας πιέσεις στις εθνικές κυβερνήσεις µπορούσαν να αποτρέψουν εξελίξεις σ ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό, όπως θα δούµε και παρακάτω άλλαξε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 90, αναγκάζοντας τις οµάδες συµφερόντων (ανάµεσά τους και τις ελληνικές ναυτιλιακές ενώσεις) να αποκτήσουν πιο ευρωπαϊκό προσανατολισµό και να διαφοροποιήσουν τις στρατηγικές τις οποίες ακολουθούσαν µέχρι τότε. Μέχρι όµως και τις αρχές της δεκαετίας του 90, η οποία έφερε σηµαντικές αλλαγές µε µια σειρά από Συνθήκες όπως η Συνθήκη για την Ε.Ε. (Μάαστριχτ ), και η Συνθήκη του Άµστερνταµ (1997), ο εθνικός δρόµος προς τις Βρυξέλλες

6 θεωρούνταν µια πετυχηµένη στρατηγική. Κλασική περίπτωση, η οποία αποδείκνυε την επιτυχία αυτής της προσέγγισης από µεριά οργανωµένων συµφερόντων, σε µια Ευρωπαϊκή Οικονοµική Κοινότητα, µε έντονα διακυβερνητικά χαρακτηριστικά και κυρίαρχο όργανο το Συµβούλιο, αποτελεί η πρώτη απόπειρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να θεσπίσει µια δέσµη µέτρων για τη ρύθµιση της ναυτιλίας. Πιο συγκεκριµένα, η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπάθησε δυο φορές το 1986 και το 1989, να εφαρµόσει µια δέσµη µέτρων στο χώρο των ναυτιλιακών βιοµηχανιών. Και οι δυο προσπάθειες βρέθηκαν απέναντι στην αντίσταση των ναυτιλιακών οµάδων συµφερόντων. Η αντίδραση ήταν ιδιαίτερα έντονη αναφορικά µε το δεύτερο πακέτο µέτρων, το οποίο πρότεινε: 1. Ένα κοινό ευρωπαϊκό νηολόγιο, το Euros. 2. Port State Control και Ναυτιλιακή Περιβαλλοντική Πολιτική 3. Κοινός ορισµός του ευρωπαίου πλοιοκτήτη 4. Cabotage 5. Κρατικές βοήθειες Από τα παραπάνω µέτρα, τρία ήταν αυτά που αντιµετώπισαν τις περισσότερες δυσκολίες. Το cabotage τελικά άρθηκε, κατά περίπτωση ανά κράτος µέλος αρκετά χρόνια αργότερα, µε την Ελλάδα τελευταία να καταργεί το προστατευτικό καθεστώς της. Στο ζήτηµα των κρατικών βοηθειών, υπήρχε ένα ενωµένο µέτωπο πλοιοκτητών και εργαζοµένων, οι οποίοι ήταν οι βασικοί αντίπαλοι σε αυτό το πακέτο µε τους τελευταίους να παίρνουν τη θέση των ναυλωτών-καταναλωτών. Το µέτωπο πλοιοκτητών και εργαζοµένων, συνεπικουρούµενο από τα υπουργεία µεταφορών, διεκδικούσε περισσότερη βοήθεια από το κράτος, είτε υπό τη µορφή επιδοτήσεων είτε υπό τη µορφή φορολογικών ελαφρύνσεων, έχοντας απέναντί του τα υπουργεία οικονοµικών τα οποία επιθυµούσαν να περιορίσουν τις δηµόσιες δαπάνες και τα ελλείµµατα, προκειµένου να επιτύχουν τους στόχους-κριτήρια τα οποία έθετε η ΟΝΕ, για να γίνει µια χώρα µέλος της. Οι εθνικές ναυτιλιακές ενώσεις χρησιµοποιώντας σαν επιχείρηµα την αποδεδειγµένη γνώση τους για την αγορά των ναυτιλιακών βιοµηχανιών, ισχυροποίησαν τη θέση τους ότι η προώθηση και εφαρµογή των συγκεκριµένων µέτρων θα είχε βλαπτικές συνέπειες για τη ναυτιλία. Επιπλέον, έχοντας στη διάθεσή τους το πλεονέκτηµα της κινητικότητας κεφαλαίου (Aspinwall, 1995) κατέστη πιο εύκολο να ακουστούν οι θέσεις τους από τις εθνικές κυβερνήσεις και να συνάψουν ιδιαίτερες σχέσεις µε συγκεκριµένα υπουργεία, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω. Η Ελλάδα ως νέο µέλος

7 της ΕΟΚ, αλλά ως η µεγαλύτερη ναυτιλιακή δύναµη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είχε τις πιο πολλές αντιρρήσεις µαζί µ άλλα κράτη-µέλη. Οι ελληνικές εθνικές ενώσεις έπαιξαν σηµαντικό ρόλο καθώς οι ιδιαίτερα καλές σχέσεις οι οποίες διατηρούν µε το Υπουργείο Εµπορικής Ναυτιλίας, αν και όχι στο σύνολό τους (Corres, 2007), επηρέασαν τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, η άποψη της οποίας είχε βαρύνουσα σηµασία στις εξελίξεις. Βέβαια, στη συγκεκριµένη πολιτική, στην παρούσα φάση, οι εθνικές ενώσεις είχαν εύκολο έργο καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να αναµειχθεί σε έναν τοµέα πολιτικής στον οποίο δεν είχε ιδιαίτερη εµπειρία. Με τη Συνθήκη της Ρώµης, το 1957, τέθηκαν οι βάσεις για µια οικονοµική ένωση, η οποία ως σκοπό είχε να καταλήξει σε µια πολιτική ένωση, υπό τη µορφή οµοσπονδίας. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας αναπτύχθηκαν τρεις πολιτικές οι οποίες περιγράφτηκαν ως Κοινές Πολιτικές (Nicoll and Salmon, 1994) και αυτές ήταν: 1. η Κοινή Οικονοµική και Εµπορική Πολιτική (άρθρο 113) 2. η Κοινή Αγροτική Πολιτική (άρθρο 43) 3. η Κοινή Πολιτική Μεταφορών (άρθρο 74) Στη Συνθήκη της Ρώµης, το τµήµα των µεταφορών αναγνωρίστηκε ως ιδιαίτερα σηµαντικό συστατικό ως προς την επιτυχηµένη πορεία µιας ενιαίας, µιας κοινής αγοράς. Παρ όλ αυτά και σύµφωνα µε τον Κανονισµό 141, της 26ης Νοεµβρίου 1962, οι αεροµεταφορές και οι θαλάσσιες µεταφορές είχαν εξαιρεθεί τόσο από την Κοινή Πολιτική Μεταφορών όσο και από την Πολιτική περί Ανταγωνισµού (βλέπε άρθρα 85 και 86 ΣυνθΕΚ για αθέµιτο ανταγωνισµό). Μέχρι και το 1973, στην Κοινή Πολιτική Μεταφορών συµπεριλαµβανόταν ο σιδηρόδροµος, το οδικό δίκτυο καθώς και οι παραποτάµιες µεταφορές. Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει από το 1973 και ιδιαίτερα η περίοδος , έδωσε νέα βαρύτητα και σηµασία στις θαλάσσιες µεταφορές, µε την είσοδο ναυτικών χωρών στην Κοινότητα. Πιο συγκεκριµένα µε την πρώτη διεύρυνση της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το 1973, εισήλθαν στην Κοινότητα η Μεγάλη Βρετανία (χώρα η οποία θεωρείται ναυτιλιακή δύναµη), η Ιρλανδία και η ανία. Στη δεύτερη διεύρυνση το 1981, το νέο µέλος ήταν η Ελλάδα, η οποία όπως προαναφέρθηκε είναι η µεγαλύτερη ναυτιλιακή δύναµη στην Ευρώπη. Στο αυξανόµενο ενδιαφέρον σχετικά µε την εξέλιξη και προώθησης µιας Κοινής Πολιτικής Θαλασσίων Μεταφορών ήρθαν να προστεθούν δυο αποφάσεις του Ευρωπαϊκού ικαστηρίου. Με την απόφαση 167/73 του Ευρωπαϊκού ικαστηρίου (The French Seamen Case), η Κοινή Πολιτική Μεταφορών, επεκτάθηκε και στις

8 αεροµεταφορές και θαλάσσιες µεταφορές. Επιπρόσθετα τις 22 Ιανουαρίου 1983, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κατηγόρησε το Συµβούλιο, ότι δεν προώθησε εκείνο το κοµµάτι της Συνθήκης της Ρώµης, το οποίο αφορούσε µια Κοινή Πολιτική Μεταφορών. Η καταδικαστική για το Συµβούλιο απόφαση εκδόθηκε το Η πράξη αυτή µπορεί να θεωρηθεί και ως προάγγελος της ενεργότερης ανάµειξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις εξελίξεις τόσο αναφορικά µε την Κοινή Ναυτιλιακή Πολιτική όσο και µε τους άλλους τοµείς πολιτικής στους οποίους εµπλέκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο χώρος των ναυτιλιακών βιοµηχανιών, ήταν δηλαδή τη συγκεκριµένη χρονική στιγµή παρθένο έδαφος για τους θεσµούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό σε συνδυασµό µε ότι η διαδικασία της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης µόλις είχε αναθερµανθεί και οι εξουσίες των θεσµικών οργάνων της Ε.Ε. σε σχέση µε τις εθνικές κυβερνήσεις υστερούσαν, οδήγησε στην µερική αποτυχία της προσπάθειας και στην ενίσχυση της πεποίθησης ότι ο εθνικός δρόµος προς τις Βρυξέλλες εξακολουθούσε να είναι η ενδεδειγµένη στρατηγική για τις εθνικές ναυτιλιακές ενώσεις. Η κατάσταση σύντοµα ωστόσο επρόκειτο ν αλλάξει µε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1991) και την εφαρµογή της διαδικασίας συναπόφασης, η οποία ενισχύθηκε µε τη Συνθήκη του Άµστερνταµ (1997) καλύπτοντας περισσότερες περιοχές ευθύνης και η οποία σηµατοδοτεί τη µετάβαση σε µια εποχή όπου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, συνυπάρχουν εκτοπίζοντας το κυρίαρχο Συµβούλιο, σε ζητήµατα µικροοικονοµικής πολιτικής. 3. εκαετία 90: Η περίοδος της θεσµικής ενίσχυσης των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης Η δεκαετία του 90 ήταν µια περίοδος ραγδαίων εξελίξεων για την Ευρωπαϊκή Ένωση. ιατηρώντας την ίδια υποστήριξη προς τη διαδικασία της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η οποία αναθερµάνθηκε µε την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη, τα κράτη- µέλη υπέγραψαν το 1991 στο Μάαστριχτ τη Συνθήκη η οποία µετέτρεπε την µέχρι τότε Ευρωπαϊκή Οικονοµική Κοινότητα σε Ευρωπαϊκή Ένωση, αναθέτοντας αρµοδιότητες και εξουσίες στα θεσµικά όργανα της τελευταίας και ισχυροποιώντας την Επιτροπή έναντι του Συµβουλίου. Παράλληλα όµως µέσα στην ίδια δεκαετία άρχισε και η θεσµική ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

9 3.1 Θεσµικές εξελίξεις στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης Η Επιτροπή λοιπόν, ως και τις αρχές της δεκαετίας του 90 ήταν το ισχυρό θεσµικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για µικροοικονοµικές πολιτικές. Η ανάγκη όµως για κάλυψη του δηµοκρατικού ελλείµµατος, είχε ως συνέπεια την ανάθεση περισσοτέρων αρµοδιοτήτων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο παύει βαθµιαία να έχει απλώς συµβουλευτικό ρόλο και αρχίζει να µετατρέπεται σε ισότιµο νοµοθετικό όργανο µαζί µε την Επιτροπή (Tsebelis and Garrett, 2000). Η αρχή αυτής της προσπάθειας θεσµικής ενίσχυσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, µπορεί να εντοπιστεί το 1993 (Burns, 2004), όταν η διαδικασία συναπόφασης (γνωστή και ως συναπόφαση 1) εισάγεται ως διαδικασία λήψης αποφάσεων (για µικροοικονοµικές πολιτικές) στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη διαδικασία συναπόφασης ενισχύεται περαιτέρω µε την αναθεωρητική Συνθήκη του Αµστερνταµ (1997), όταν πλέον το δικαίωµα αρνησικυρίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο τελικό στάδιο της ψηφοφορίας γίνεται µη αναστρέψιµο, γεγονός το οποίο το καθιστά πιο ελκυστικό στόχο για τις οµάδες συµφερόντων. Η συνειδητοποίηση της νέας δυναµικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ο τρόπος µε τον οποίον αυτή επηρέασε τις σχέσεις µε τις οµάδες συµφερόντων, έλαβε κυρίως χώρα µετά το 2000, γι αυτό και θ αναλυθεί εκτενέστερα στο επόµενο τµήµα του άρθρου. Με τη Συνθήκη του Άµστερνταµ (1997), ουσιαστικά τελειώνει η εποχή της διαδικασίας συνεργασίας η οποία είχε ξεκινήσει σχεδόν µια δεκαετία νωρίτερα µε την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (1986) και αρχίζει µια νέα εποχή, η εποχή της διαδικασίας συναπόφασης. Επιστρέφοντας στην Επιτροπή και εξετάζοντας τη σχέση την οποία ανέπτυξε µε τις οµάδες συµφερόντων µπορεί να ειπωθεί ότι η σχέση αυτή είναι αµφίδροµη και ιδιαίτερα ανθηρή, αν αναλογιστεί κανείς την αυξητική τάση δηµιουργίας οµάδων συµφερόντων σ ευρωπαϊκό επίπεδο. H ίδια η Επιτροπή προσπάθησε να ενισχύσει την άνοδο των οµάδων συµφερόντων ενθαρρύνοντας σ ευρωπαϊκό επίπεδο τη δηµιουργία οµάδων ιδιαίτερα κοινωνικού χαρακτήρα, από απλούς πολίτες (Mahoney, 2004). Η απόπειρα καταγραφής των οµάδων συµφερόντων έχει καταλήξει µε πολλές διαφορετικές εκτιµήσεις (Greenwood and Webster, 2000; Watson and Shackleton, 2003; Beyers, 2004; Greenwood, 2007) ωστόσο λίγο πολύ όλες οι έρευνες καταλήγουν στα ίδια συµπεράσµατα. Πρώτον, υπάρχει αναµφισβήτητα ένας πολύ µεγάλος αριθµός οµάδων συµφερόντων σ ευρωπαϊκό επίπεδο, µε τους

10 συγκεκριµένους οργανισµούς να ξεπερνούν τις εύτερον, διαχρονικά παρουσιάζεται µια εντυπωσιακή αυξητική τάση ιδιαίτερα τη δεκαετία του 90, φτάνει κανείς ν αναλογιστεί ότι το 1959 ήταν µόλις 100 (Eising, 2001) τη δεκαετία του 70 περίπου 300 (Butt Philip, 1985) ενώ το 2001 είναι σίγουρα πάνω από (Watson and Shackleton, 2003). Τρίτον, στην πλειοψηφία τους όπως ίσως θα ήταν αναµενόµενο οι οµάδες αυτές είναι επαγγελµατικού και οικονοµικού χαρακτήρα. Η µεταφορά περισσότερων θεσµικών δραστηριοτήτων και ευθυνών σ επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και µια σειρά αλλαγών στις θεσµικές διαδικασίες έδωσε ώθηση στην αύξηση των οµάδων συµφερόντων (Broscheid and Coen, 2003). Αναµφίβολα από ιστορικής απόψεως το κρίσιµο χρονικό σηµείο το οποίο επηρέασε την προαναφερθείσα τάση ήταν η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (Bellier,2000 ; Broscheid and Coen, 2003). Η σχέση µεταξύ οµάδων συµφερόντων και Επιτροπής οφείλεται σε µια σειρά από λόγους, τους οποίους δεν θα αναλύσουµε εκτενώς σ αυτό το σηµείο. Εν συντοµία µπορούµε να πούµε ότι αυτή σχέση αναπτύχθηκε λόγω του βαθµού πρόσβασης τον οποίον απολαµβάνουν οι οµάδες συµφερόντων στην οργανωτική δοµή της Επιτροπής, δηλαδή τη γραφειοκρατία και την προτίµηση την οποία δείχνουν να συνεργάζονται µε αυτήν καθώς οδηγεί σε συστηµατοποιηµένες προβλέψιµες σχέσεις. Αυτή η πρόσβαση βέβαια καθίσταται εφικτή γιατί οι οµάδες συµφερόντων συνεισφέρουν και αυτές στη σχέση που αναπτύσσουν µε την Επιτροπή προσφέροντας ορισµένα αγαθά τα οποία είναι γνωστά και ως αγαθά πρόσβασης (access goods Bouwen, 2003). Γενικά, τα οργανωµένα συµφέροντα προσφέρουν, εξειδικευµένη τεχνική γνώση, εκτίµηση της πολιτικής αντίδρασης και υποστήριξη κατά την εφαρµογή των επιλεγµένων πολιτικών (Kohler-Koch, 1997). Όλα τα προαναφερθέντα, δηλαδή τις πληροφορίες και την εξειδικευµένη τεχνική γνώση η Επιτροπή δεν µπορεί πάντοτε ν αποκτήσει λόγω µειωµένων πόρων και ελλιπούς προσωπικού (Greenwood, 2002; Crombez, 2002). Εποµένως η Επιτροπή χρειάζεται αυτά που της προσφέρουν οι οµάδες συµφερόντων. Οι οµάδες συµφερόντων στρέφονται προς την Επιτροπή γιατί µπορούν να αναπτύξουν στρατηγικές πρόσβασης (Beyers, 2004) οι οποίες τους είναι πιο οικίες και γιατί αναπτύσσοντας σχέσεις µε την γραφειοκρατία επίσης δραστηριοποιούνται σ ένα περιβάλλον οι συνθήκες του οποίου προσιδιάζουν περισσότερο σε συνθήκες που και οι ίδιες έχουν συνηθίσει, παράγοντας ιδιαίτερα σηµαντικός αν αναλογιστεί κανείς ότι κινούνται σ ένα

11 γενικότερο περιβάλλον αβεβαιότητας για τις ίδιες, αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Grossman, 2004). 3.2 Εξελίξεις στην Κοινή Πολιτική Μεταφορών: Η δραστηριοποίηση των εθνικών ενώσεων σ ευρωπαϊκό επίπεδο Μετά την µερική αποτυχία (ή επιτυχία) της να εφαρµόσει τα µέτρα τα οποία προσπάθησε να εισαγάγει µε δυο απόπειρες νοµοθετικής ρύθµισης το 1986 και το 1989, η Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθετεί µια Κοινοτική ράση οριζόντιας µορφής και καλείται ν απαντήσει στο ερώτηµα αν οι εθνικές πολιτικές των κρατών-µελών είναι επαρκείς στα πλαίσια µιας παγκοσµιοποιηµένης οικονοµίας και κοινωνίας. Η Επιτροπή ήταν της απόψεως ότι θα ήταν χρήσιµο η όποια συζήτηση και προσπάθεια γίνει να εγγυάται ότι τα θέµατα των θαλάσσιων µεταφορών θ αποτελούν ουσιαστικά διαστάσεις µιας Ενιαίας Κοινοτικής Πολιτικής ενώ παράλληλα χρειάζεται να επιλυθεί και το ζήτηµα προώθησης των συµφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κάτι τέτοιο θα µπορούσε να επιτευχθεί µε την ενσωµάτωση της Κοινής Ναυτιλιακής Πολιτικής σε ένα πλαίσιο Κοινής Πολιτικής Θαλάσσιων Μεταφορών, σε ένα τελικό αποτέλεσµα το οποίο θα περιείχε τόσο τη διάσταση των µεταφορών όσο και τη διάσταση της βιοµηχανικής πολιτικής. Μια τέτοια προσέγγιση οδήγησε στην ενεργοποίηση και άλλων τµηµάτων της Επιτροπής πλην της Γενικής ιεύθυνσης Μεταφορών όπως η Γενική ιεύθυνση Έρευνας και Ανάπτυξης. Σε όλη αυτή την προσπάθεια και λαµβάνοντας υπόψη την εντυπωσιακή αυξητική τάση στα νούµερά τους, η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλησε να συµπεριλάβει και τις οµάδες συµφερόντων, στη συγκεκριµένη περίπτωση τις ναυτιλιακές οµάδες συµφερόντων. Έτσι, προκειµένου να οργανώσει τις ναυτιλιακές οµάδες συµφερόντων και να υπάρξει ένας αποτελεσµατικός και διαχρονικός διάλογος µεταξύ εκπροσώπων από το σύνολο των ναυτιλιακών βιοµηχανιών, τα συνδικάτα, τα ερευνητικά ιδρύµατα, εθνικές αντιπροσωπείες κρατών-µελών, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την ίδια την Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Ένωση προχώρησε το 1993, στην ίδρυση του Φόρουµ των Ναυτιλιακών Βιοµηχανιών (MIF Maritime Industries Forum). Αυτό το οποίο ήθελε να επιτύχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ήταν να υπάρξει ενεργή συµµετοχή όλων των συµµετεχόντων τόσο από τη µεριά των βιοµηχανιών του κλάδου όσο και από τα όργανα λήψης αποφάσεων είτε εθνικά είτε ευρωπαϊκά. Ο σκοπός προφανής, να ορισθούν εκείνες οι Κοινοτικές δράσεις οι οποίες θα οδηγούσαν σε µια

12 ανταγωνιστική αγορά ευρωπαϊκών θαλάσσιων µεταφορών και θα εξασφάλιζαν την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής ναυτιλίας σε παγκόσµιο επίπεδο. Στο πνεύµα αυτής της κατεύθυνσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση προχώρησε το 1996 στη δηµοσίευση ενός Κείµενου Στρατηγικής για τις Ναυτιλιακές Βιοµηχανίες. Το συγκεκριµένο κείµενο διατύπωνε µια σειρά από προτάσεις για την ανανέωση της Κοινής Ναυτιλιακής Στρατηγικής, οι οποίες ήταν: ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ναυτιλίας, διασφάλιση του θεµιτού ανταγωνισµού, εφαρµογή των διεθνών κανονισµών, διασφάλιση υψηλού επιπέδου ασφάλειας και ποιοτική ναυτιλία. Ουσιαστικά όλες αυτές οι πρωτοβουλίες ήταν στο πνεύµα της ολιστικής προσέγγισης των ζητηµάτων που αφορούν τις ναυτιλιακές βιοµηχανίες και το οποίο µε σαφήνεια διατυπώθηκε στην Πράσινη Βίβλο για µια Μελλοντική Ναυτιλιακή Πολιτική, η οποία δηµοσιεύθηκε το 2006 και τα γεγονότα αναφορικά µε αυτή θα εξετασθούν στο επόµενο κεφάλαιο. Αντιλαµβανόµενη η Ευρωπαϊκή Ένωση ότι είναι αναγκαίο ν ασχοληθεί συνολικά µε τις ναυτιλιακές βιοµηχανίες, στρέφει την προσοχή της σ έναν κλάδο µε τον οποίον µέχρι τη συγκεκριµένη χρονική στιγµή δεν είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα, τη λιµενική βιοµηχανία. Έτσι το 1997, η Επιτροπή, δηµοσιεύει την Πράσινη Βίβλο για τους Ευρωπαϊκούς Λιµένες. Αυτή ήταν µόνο η αρχή ενός µακρύ και δύσκολου αγώνα της Επιτροπής να εφαρµόσει ένα ενιαίο θεσµικό πλαίσιο στην αγορά των λιµενικών υπηρεσιών. Η συγκεκριµένη πρωτοβουλία περιείχε ορισµένα στοιχεία τα οποία ήταν πολύ θετικά για την ελληνική πλευρά, χωρίς ωστόσο να υπάρξει ανάλογος βαθµός κινητοποίησης. Μια εξήγηση ίσως θα µπορούσε να δοθεί, αν αναλογιστεί κανείς ότι η λιµενική βιοµηχανία στην Ελλάδα ανήκει στον κρατικό τοµέα. Αντίθετα σε τοµείς όπου κυριαρχεί η ιδιωτική πρωτοβουλία, παρατηρήθηκε µια αλλαγή στάσης ως προς την εκπροσώπηση σ ευρωπαϊκό επίπεδο. Η αλλαγή έγινε ιδιαίτερα αισθητή στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν και οι εκπρόσωποι της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών διεκδικήσαν και ανέλαβαν την προεδρία της ECSA. Η απόφαση αυτή αντικατέστησε τις πρακτικές µιας µεγάλης χρονικής περιόδου όπου δεν είχε παρατηρηθεί ανάλογος βαθµός κινητοποίησης και εξωστρέφειας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η αλλαγή στάσης συνδέεται µε την προοδευτική διεύρυνση της θεµατολογίας των Ευρωπαϊκών πολιτικών για την ναυτιλία, την µεταφορά αρµοδιοτήτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο και την ενίσχυση της σηµαντικότητας της Κοινοτικής διαδικασίας λήψης αποφάσεων, όπως προαναφέραµε. Το ένστικτο των

13 Ελλήνων εφοπλιστών, αποδείχθηκε, όπως θα έδειχναν οι εξελίξεις, ακόµη µια φορά σωστό. Αποφάσισαν να εµπλακούν στα ευρωπαϊκά πράγµατα σ ένα χρονικό σηµείο στο οποίο η ενασχόληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρισκόταν ακόµη σε πρώιµο στάδιο. Εποµένως, συµµετέχοντας από νωρίς στην όλη προσπάθεια εξεύρεσης µιας συνολικής Κοινής Πολιτικής Θαλάσσιων Μεταφορών η οποία θα συµπεριελάµβανε όλες τις πτυχές των ναυτιλιακών βιοµηχανιών, γινόταν σηµαντικοί παράγοντες και συνοµιλητές των πρωτοβουλιών τις οποίες θα έπαιρνε η Ευρωπαϊκή Ένωση, συµµετέχοντας ενεργά στις εξελίξεις. 4. Η Ε.Ε. στον 21 ο αιώνα: Εσωτερικές θεσµικές ισορροπίες και εντάσεις. Με τη Συνθήκη του Άµστερνταµ (1997), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενισχύθηκε περαιτέρω θεσµικά. Το πρώτο σηµάδι του ρόλου του οποίου προτίθεται να παίξει, το έδωσε µόλις 2 χρόνια αργότερα, όταν µε πρόταση µοµφής (κατηγορίες για νεποτισµό, κακοδιαχείριση κ.ά.) εναντίον της Επιτροπής Σαντέρ, κατάφερε ουσιαστικά να την οδηγήσει στη διάλυση. Οι οµάδες συµφερόντων παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις σ ευρωπαϊκό επίπεδο, για ν αποφασίσουν ποιο θεσµικό όργανο θα προσεγγίσουν ανάλογα µε την περίπτωση, πως θα διαµορφώσουν δηλαδή την στρατηγική τους. Και αυτό γιατί ορθολογικοί παίκτες όπως οι οµάδες συµφερόντων µεγιστοποιούν τις επιδιώξεις τους είτε αλλάζοντας το θεσµικό περιβάλλον, είτε τροποποιώντας τις στρατηγικές τους (Τσέµπελης, 2004). Οι ευρωπαϊκές οµάδες συµφερόντων δεν µπορούν να αλλάξουν το θεσµικό περιβάλλον το οποίο δραστηριοποιούνται, αλλά αυτό που οφείλουν να κάνουν για να έχουν τη δυνατότητα να πετυχαίνουν τους στόχους τους, είναι να παρακολουθούν τις εξελίξεις και να τροποποιούν τις στρατηγικές τους. 4.1 Το δίληµµα των οµάδων συµφερόντων : Κοινοβούλιο ή Επιτροπή; Όπως έχει ήδη προαναφερθεί η Επιτροπή, ήταν το θεσµικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο αναδείχτηκε πιο ισχυροποιηµένο κατόπιν την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη(1986), ενώ ήταν µέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 90, το πιο ισχυρό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε απλά συµβουλευτικό ρόλο. Από το 1993 και µετά η ισορροπία άρχισε ν αλλάζει και περισσότερες εξουσίες να ανατίθενται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έτσι ώστε να φτάσουµε στο κοµβικό σηµείο της παραίτησης της Επιτροπής Σαντέρ, το 1999 και τη αναγνωρισµένη δυναµική πλέον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εντός της

14 Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε αυτό το σηµείο τίθενται µια σειρά από ενδιαφέροντα ερωτήµατα. Πόσο ισχυρό είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε σχέση µε την Επιτροπή, δηλαδή αµφισβητείται ανοιχτά η πρωτοκαθεδρία της Επιτροπής; Πώς αντιδρούν οι οµάδες συµφερόντων σε αυτές τις εξελίξεις; Τροποποιούν τις στρατηγικές τους; Σε ποιες περιπτώσεις, προτιµούν το κάθε όργανο και γιατί; Σε µια προσπάθεια να απαντηθούν ορισµένα από αυτά τα ερωτήµατα θα γίνει αναφορά σε σύγχρονες θεωρίες καθώς και σε µελέτες περιπτώσεων από τον χώρο της Κοινής Πολιτικής Θαλάσσιων Μεταφορών. Αναµφισβήτητα, η Επιτροπή εξακολουθεί να έχει κεντρικό ρόλο στις εξελίξεις σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς είναι το θεσµικό όργανο το οποίο έχει την ευθύνη για την εισήγηση των προτάσεων και είναι ουσιαστικό το σηµείο εκκίνησης όλων των πολιτικών πρωτοβουλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Alexopoulos, 2000). Ταυτόχρονα όµως, η σηµασία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει αυξηθεί µε την πάροδο του χρόνου (Eising, 2007b) ενώ οι λοµπίστες το προσεγγίζουν σε µεγαλύτερο βαθµό απ όσο ποτέ άλλοτε (Wessels, 2000). To Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά την διάρκεια της εποχής συνεργασίας ( ) είχε τη δυνατότητα κάτω από ορισµένες συνθήκες να θέτει τα θέµατα υπό συζήτηση (Tsebelis, 1995). Με την εφαρµογή της διαδικασίας συναπόφασης και το δικαίωµα αρνησικυρίας το οποίο του παρείχε η συγκεκριµένη διαδικασία, είχε επιτέλους στη διάθεσή του έναν τρόπο ν αυξήσει διαχρονικά τις εξουσίες του και τη δυναµική του εντός των δοµών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Tsebelis, 1995). Η παραπάνω πρόβλεψη βγήκε σε µεγάλο βαθµό αληθινή, καθώς ιδιαίτερα και µέσω της διαδικασίας συναπόφασης 2 (όπως ονοµάσθηκε η διαδικασία µετά την αναθεωρητική Συνθήκη του Άµστερνταµ το 1997) το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέκτησε νέα δυναµική, γεγονός το οποίο αντιληφθήκαν σχετικά έγκαιρα και οι οµάδες συµφερόντων, γι αυτό το λόγο κινήθηκαν ώστε ν αποκτήσουν σχέσεις µε το συγκεκριµένο θεσµικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυµεί να αναπτύξει σχέσεις µε τις οµάδες συµφερόντων αν και ρίχνει το βάρος πιο πολύ σε συµφέροντα κοινωνικού, περιβαλλοντικού χαρακτήρα, οµάδες πολιτών, ενώσεις καταναλωτών (Kohler Koch, 1997). Ποιοι είναι όµως οι λόγοι που οδηγούν στην ανάπτυξη αυτής της σχέσης; Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυµεί πρώτα απ όλα την επαφή µε οµάδες συµφερόντων γιατί έτσι αµβλύνονται κάπως οι εντυπώσεις σχετικά µε το έλλειµµα

15 δηµοκρατικότητας το οποίο χαρακτηρίζει τους θεσµούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά το Ευρωκοινοβούλιο επιθυµεί την σύναψη σχέσεων µε τις οµάδες συµφερόντων και για έναν ακόµη επιπρόσθετο και ίσως σηµαντικότερο λόγο και αυτός είναι τα αγαθά πρόσβασης τα οποία έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι οµάδες συµφερόντων. Αυτά είναι δυο ειδών στην περίπτωση του Κοινοβουλίου: πληροφορίες σχετικά µε την Ευρωπαϊκή Κοινή γνώµη και πληροφορίες σχετικά µε την εγχώρια κοινή γνώµη (Bouwen, 2003). Έτσι, το Ευρωκοινοβούλιο έχει στη διάθεσή του πληροφορίες οι οποίες ενδιαφέρουν τόσο το συγκεκριµένο θεσµικό όργανο στο σύνολό του, όσο και τον καθένα Ευρωβουλευτή ξεχωριστά. Είναι λογικό να ενδιαφέρει τον κάθε Ευρωβουλευτή, η άποψη της κοινής γνώµης της εκλογικής του περιφέρειας (µε την ευρύτερη έννοια), καθώς οι Ευρωβουλευτές είναι και αυτοί οι ορθολογικοί δρώντες (Faas, 2002). Όλη η παραπάνω άτυπη διαδικασία οδηγεί σε µια περαιτέρω ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου µέσω της ανάπτυξης εξωθεσµικών σχέσεων και δικτύων, γεγονός το οποίο ακριβώς αποζητά (Pallis and Tsiotsis, 2006). Από τη µεριά τους οι οµάδες συµφερόντων, έχουν κατανοήσει ότι το Ευρωπαϊκό πολιτικό σύστηµα χαρακτηρίζεται από πολλαπλά σηµεία πρόσβασης (Grande, 1994; Marks and McAdam, 1996; Pollack, 1997) και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προσφέρει πολλά σηµεία πρόσβασης για τις οµάδες συµφερόντων. Οι οµάδες συµφερόντων λοιπόν όταν προσεγγίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν ήδη τα δυο σηµεία πρόσβασης τα οποία προαναφέρθηκαν και ένα τρίτο επιπλέον, τους γραφειοκράτες οι οποίοι δουλεύουν στις διάφορες επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Bouwen, 2002). Αλλά οι οµάδες συµφερόντων προτιµούν και για άλλους δυο βασικούς λόγους το Κοινοβούλιο σε σχέση µε την Επιτροπή. Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει µε τη δυνατότητα χρήσης από τη µεριά των οργανισµών συµφερόντων µικτών στρατηγικών προσέγγισης όταν συνοµιλούν µε το Ευρωκοινοβούλιο (Eising, 2007a). Ενώ η Επιτροπή αναπτύσσει σχέσεις µε µεγαλύτερη επιτυχία όταν οι οργανισµοί συµφερόντων οι οποίοι την προσεγγίζουν κάνουν χρήση στρατηγικών εσωτερικού παίκτη στην διαδικασία λήψης αποφάσεων (insider strategies), απέναντι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, µπορούν να διαλέξουν κατά περίσταση τη στρατηγική την οποία θα ακολουθήσουν εσωτερικού ή εξωτερικού παράγοντα ή ακόµη και να προχωρήσουν σε µια µικτή στρατηγική.

16 O δεύτερος λόγος σχετίζεται µε τα χαρακτηριστικά της διαδικασίας συναπόφασης και τις δυνατότητες τις οποίες αυτά προσφέρουν στις οµάδες συµφερόντων για να ελιχθούν µε επιτυχία εντός του θεσµικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι οµάδες συµφερόντων προσεταιρίζονται το Ευρωκοινοβούλιο όταν διαβλέπουν ότι µια πολιτική δεσµευτικού χαρακτήρα πρόκειται να εφαρµοστεί χωρίς περαιτέρω τροποποιήσεις και ο µόνος τρόπος για να αποτραπεί µια τέτοια εξέλιξη είναι να µην υπερψηφιστεί από τα θεσµικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τον τελευταίο λόγο σε αυτή την περίπτωση των έχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις περιοχές τις οποίες καλύπτει η διαδικασία συναπόφασης, το οποίο µπορεί και να ασκήσει το δικαίωµα της αρνησικυρίας το οποίο είναι µη αναστρέψιµο. Επιπλέον, του πλεονεκτήµατος της διατύπωσης της τελικής εφαρµογής ή όχι µιας νοµοθετικής πράξης, η διαδικασία παρέχει τον απαραίτητο χρόνο στις οµάδες συµφερόντων να οργανώσουν καλύτερα τη δράση τους έτσι ώστε αυτή να είναι πιο επιτυχηµένη. Βέβαια, αναγκαίο θα ήταν σε αυτό το σηµείο να τονιστεί ότι η Επιτροπή εξακολουθεί ουσιαστικά ν αποτελεί τον εισηγητή των θεµάτων προς συζήτηση και αυτός είναι ο λόγος που οι οµάδες συµφερόντων δίνουν ακόµη ιδιαίτερη βαρύτητα στην Επιτροπή. Η εµπειρία από την Κοινή Πολιτική Θαλάσσιων µεταφορών, έρχεται να επιβεβαιώσει τα παραπάνω. Όταν η Επιτροπή το 2001 και το 2004, προσπάθησε να ρυθµίσει µε δυο προτάσεις Οδηγιών, την αγορά των λιµενικών υπηρεσιών (να εφαρµόσει δηλαδή µέτρα δεσµευτικού χαρακτήρα) βρήκε απέναντι της όλες τις οµάδες των ναυτιλιακών συµφερόντων, οι οποίες απευθύνθηκαν ουσιαστικά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και κατόρθωσαν να απορριφθούν οι συγκεκριµένες προτάσεις στα πλαίσια της διαδικασίας συναπόφασης. Οι συγκεκριµένοι οργανισµοί ναυτιλιακών συµφερόντων, δεν προχώρησαν καν στο σχηµατισµό µιας συµµαχίας, αφού σε πολλές πτυχές των προτάσεων Οδηγιών, είχαν διαφορετικές απόψεις. Οµοφωνία υπήρχε ωστόσο ως προς την ακαταλληλότητα της Οδηγίας (και στις δυο περιπτώσεις). Έτσι σχηµατίστηκε ένα άτυπο δίκτυο το οποίο αναπτύσσοντας µια σχέση µε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ανέδειξε επιτυχώς τη συνολική αντίθεση του κλάδου σε όσα πρότεινε η Επιτροπή και οδήγησε στην απόρριψη τις προτάσεις της Επιτροπής, δυο φορές (Pallis and Tsiotsis, 2008). Αντίθετα, σε προτάσεις µη υποχρεωτικού χαρακτήρα όπως οι κατευθυντήριες γραµµές για µια νέα Ευρωπαϊκή Λιµενική Πολιτική οι οποίες δηµοσιεύθηκαν από την Επιτροπή τον Οκτώβριο του 2007, ή την Πράσινη Βίβλο για µια µελλοντική Κοινή

17 Ναυτιλιακή Πολιτική τον Ιούνιο του 2006, οι ναυτιλιακές οµάδες συµφερόντων είναι αλληλέγγυες και στηρίζουν την Επιτροπή και τις πρωτοβουλίες της. Αυτή η συµπεριφορά είναι συνεπής µε τα όσα περιγράψαµε παραπάνω µε την προσαρµογή των στρατηγικών των οποίων ακολουθούν οι οµάδες συµφερόντων ανάλογα µε τη φύση της δράσης των θεσµικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία µε τη σειρά της καθορίζει ποιο θεσµικό όργανο θα προσεγγίσουν οι ευρωπαϊκοί οργανισµοί συµφερόντων γεγονός το οποίο εκ νέου προσδιορίζει την ακολουθούµενη στρατηγική. Επιστρέφοντας, στην Κοινή Πολιτική Θαλάσσιων Μεταφορών και αναφέροντας ενδεικτικά, πριν αναλυθεί εκτενέστερα στο αµέσως επόµενο τµήµα, µερικά στοιχεία για τη δράση των εθνικών ενώσεων αναφορικά µε τις πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, µπορεί να ειπωθεί ότι στον τοµέα της Ευρωπαϊκής Λιµενικής Πολιτικής δεν ήταν ιδιαίτερες δραστήριες, γιατί αυτός κλάδος ελέγχεται από το κράτος, ενώ αντίθετα στο ζήτηµα της Πράσινης Βίβλου για µια Μελλοντική Ναυτιλιακή Πολιτική επέδειξαν ιδιαίτερη κινητικότητα. Η όλη διαδικασία διαβούλευσης έπαιξε καθοριστικό παράγοντα στον ευρωπαϊκό προσανατολισµό, τον οποίο προσπαθούν να πάρουν οι εθνικές ενώσεις τον 21 ο αιώνα. 4.2 Οι ελληνικές εθνικές ενώσεις σε τροχιά Ε.Ε. : Πράσινη Βίβλος Αντίδραση και Συµµετοχή Από τις αρχές της δεκαετίας του 90, όπως επισηµάνθηκε και παραπάνω, αρχίζουν τα εθνικά ναυτιλιακά συµφέροντα να αντιλαµβάνονται τον πολυεπίπεδο χαρακτήρα της διαδικασίας λήψης αποφάσεων στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η τάση αυτή, η οποία ξεκίνησε µε την ανάληψη της προεδρίας του Ευρωπαϊκού οργανισµού συµφερόντων (ECSA) συνεχίστηκε µε την ενεργή συµµετοχή και σε άλλους ναυτιλιακούς οργανισµούς συµφερόντων και την πρόσφατη διαδοχική διεκδίκηση ηγετικών θέσεων σε κορυφαίους ναυτιλιακούς οργανισµούς. Η συνολική στρατηγική αποτελεί µέρος της προσπάθειας ενίσχυσης της εκπροσώπησης µιας κορυφαίας ναυτιλιακής δύναµης σε παγκόσµιο επίπεδο, ώστε να ανταποκριθεί σε ένα παγκοσµιοποιηµένο οικονοµικό περιβάλλον και τον σηµαντικό ρόλο που διαδραµατίζουν οι υπερ-εθνικές πολιτικές. Ως αποτέλεσµα της στρατηγικής αυτής στις αρχές του 2007 Έλληνες εφοπλιστές εκλέχτηκαν στην προεδρία και στους πέντε κυριότερους σχετικούς οργανισµούς (BIMCO, INTERCARGO (International Association of Dry Cargo) Shipowners) Intertanko (Ιnternational Asssociation of

18 Independent Tanker owners) ICS (Ιnternational Shipping Chamber) και ISF (International Shipping Federation). Πρόσφατο παράδειγµα σηµαντικής κινητοποίησης των Ελλήνων εφοπλιστών εµφανίσθηκε µε τη δηµοσίευση της Πράσινης Βίβλου για τη Ναυτιλία, η οποία εισήγαγε την έννοια της ολιστικής προσέγγισης των θεµάτων που αφορούν την ευρωπαϊκή ναυτιλία. Στη διαδικασία διαβούλευσης (Ιούνιος Ιούνιος 2007) οι Έλληνες εφοπλιστές συµµετείχαν ενεργά, τόσο µέσω των ευρωπαϊκών (ECSA- European Community Shipowners Association) όσο και µέσω διεθνών οµάδων έκφρασης ναυτιλιακών συµφερόντων (π.χ. ICS, ISF, INTERTANKO INTERCARGO) αλλά και µέσω των εθνικών ενώσεων και της Επιτροπής (Committee) που δραστηριοποιείται στο Λονδίνο. Ειδικότερα, ακόµα και µετά τη λήξη της διαδικασίας διαβούλευσης και την δηµοσιοποίηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των αποτελεσµάτων τα οποία προέκυψαν από αυτή (δηµοσίευση της Μπλε Βίβλου για την Ναυτιλία), η ΕΕΕ δήλωσε ότι, αφενός καλωσορίζει την ολιστική προσέγγιση της Πράσινης Βίβλου 1, αφετέρου επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στο να συµβάλλει στην αναδιαµόρφωση των δηµόσιων πολιτικών για µια σειρά από άλλα θέµατα (π.χ. θέµατα ατυχηµατικής ρύπανσης, ασφάλειας των θαλασσών κτλ). Επιπλέον, οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν ενεργοποιηθεί ώστε να επηρεάσουν άλλους πλοιοκτήτες στο διεθνές στερέωµα να γίνουν πιο δραστήριοι και να εκφράζουν άποψη σε διάφορα ζητήµατα πολιτικής. 2 Η κυρίαρχη θέση των Ελλήνων µέσα στις πανευρωπαϊκές και διεθνείς οργανώσεις διαφαίνεται και από την ανακοίνωση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, η οποία κατά τη διάρκεια διαβούλευσης της Πράσινης Βίβλου δήλωσε ότι συµφωνεί µε τις απόψεις των διεθνών οργανισµών ναυτιλιακών συµφερόντων ECSA και ICS 3. Επιπλέον, πολλές από αυτές τις απόψεις εκφράστηκαν και στο έγγραφο το οποίο αποτέλεσε την επίσηµη θέση του Υπουργείου Εµπορικής Ναυτιλίας (Greek Ministry of Mercantile Marine, 2006). Ενστάσεις διατυπώθηκαν στο θέµα της εκπροσώπησης της Ε.Ε. στα πλαίσια του ΙΜΟ, µε τους Έλληνες εφοπλιστές να είναι αντίθετοι σε µια τέτοια προοπτική. Προσδοκώντας την διατήρηση του status quo, που επιτρέπει την ενεργότερη 1 Newsfront Greek Shipping Intelligence Newsletter, Vol. 8, Νο 8, Newsfront Greek Shipping Intelligence Newsletter, Vol. 8, Νο 13, Union of Greek Shippowners (2006). EU Maritime Policy: Review Comments By UGS,Piraeus: Union of Greek Ship owners, 2006

19 συµµετοχή των παραδοσιακών ναυτιλιακών χωρών (π.χ. την συµµετοχή 11 εθνικών αντιπροσωπειών των κρατών-µελών της ΕΕ, συµπεριλαµβανοµένης της Ελλάδας στο 40µελές Συµβούλιο του ΙΜΟ και την καθοριστική τεχνική υποστήριξη στον ΙΜΟ από τις παραδοσιακές ναυτιλιακές δυνάµεις) και µπορεί να αποτρέψει την ανεπιθύµητη πολιτικοποίηση του ΙΜΟ (που θα µπορούσε να δηµιουργήσει η «υπερβολική» συνεργασία των Ευρωπαϊκών χωρών), οι Έλληνες πλοιοκτήτες υποστήριξαν τις ίδιες απόψεις µε τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισµούς συµφερόντων, οι οποίοι δήλωναν ότι η αυτόνοµη αντιπροσώπευση κάθε κράτους µέλους της ΕΕ στον ΙΜΟ συµβάλλει στην οµαλή λειτουργία του οργανισµού. Την απόψη αυτή υποστήριξαν οι διεθνείς ναυτιλιακές οργανώσεις όπως η ICS και η ISF 4, ενώ προς την ίδια κατεύθυνση τοποθετήθηκε και ο Γ.Γ. του ΙΜΟ κος. Μητρόπουλος, ο οποίος δήλωσε ότι το κατεξοχήν αρµόδιο όργανο στα πλαίσια του οποίου είναι αναγκαίο να πραγµατοποιηθούν πρώτα συζητήσεις για τις οποιεσδήποτε πολιτικές λύσεις είναι ο ίδιος ο ΙΜΟ 5. Άλλοι λόγοι κινητοποίησης των Ελλήνων εφοπλιστών συµπεριλαµβάνουν τις προθέσεις να επηρεάσουν τους ορούς ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής, να αποτρέψουν την προοπτική δηµιουργίας Ευρωπαϊκού Νηολογίου, και να εξειδικεύσουν την ιδέα του διαµόρφωσης ενός Ευρωπαϊκού Ναυτιλιακού Χώρου. Οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν τοποθετηθεί και σε µια σειρά από άλλες πολιτικές που βρίσκονται υπό συζήτηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η ΕΕΕ έχει εκφραστεί θετικά υπέρ της διασφάλισης της ποιοτικής ναυτιλίας υπό την προϋπόθεση ότι δε θα διαταράσσεται η εύρυθµη λειτουργία της ναυτιλιακής αγοράς, 6 και σε αυτή τη βάση υποστήριξε την εκστρατεία εξάλειψης των υποβαθµισµένων πλοίων, ενώ εξέφρασε την άποψη ότι τα µοναδικά χαρακτηριστικά. της αγοράς της χύδην ναυτιλίας θα πρέπει να ληφθούν υπόψη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά την διάρκεια διαµόρφωσης Κοινοτικών κατευθυντήριων γραµµών για τη µελλοντική αξιολόγηση των συµφωνιών στον τοµέα αυτό 7 Γενικά, η πεποίθηση των Ελλήνων εφοπλιστών, είναι ότι ναυτιλιακή βιοµηχανία και ιδιαιτέρα η ελληνική ναυτιλία είναι ένας κλάδος 4 Lloyds List (2006) October 26 th 5 Lloyds List (2005) May 24 th 6 Ναυτεµπορική, 27 Ιουλίου Ναυτεµπορική, «Υπέρ του θεµιτού και ελεύθερου ανταγωνισµού ο ελληνικός εφοπλισµός», 22 Αυγούστου 2007.

20 µε ιδιαιτερότητες οι οποίες είναι αναγκαίο να λαµβάνονται υπόψη όταν σχεδιάζονται ρυθµιστικά πλαίσια. Για την προώθηση των ελληνικών ναυτιλιακών συµφερόντων σε Κοινοτικό επίπεδο ενεργοποιείται και η Ελληνική Επιτροπή Ναυτιλιακής Συνεργασίας Λονδίνου γνωστή και ως «Committee». Το Committee, έχει αναπτύξει από κοινού µε την ΕΕΕ κοινές θέσεις αναφορικά µε διάφορες Κοινοτικές πολιτικές όπως π.χ. την περίπτωση της πρότασης της Επιτροπής για αντικατάσταση των δεξαµενοπλοίων µονού τοιχώµατος. Πρόσφατα 148, εξέφρασε απόψεις πάνω στο θέµα της ατυχηµατικής ρύπανσης. Συγκεκριµένα, αντιτάχθηκε στην ποινικοποίηση της ατυχηµατικής ρύπανσης υποστηρίζοντας τα διεθνώς ισχύοντα βάσει διεθνών συνθηκών όπως οι MARPOL και UNCLOS. Μάλιστα το Committee από κοινού µε τις INTERTANKO, INTERCARGO, ISU (International Salvage Union) και Lloyd s Register, προσέφυγαν στο Βρετανικό ικαστήριο κατά της εφαρµογής της σχετικής Οδηγίας απ το Βρετανικό Υπουργείο Μεταφορών. Όλα τα παραπάνω είναι ενδεικτικά σηµάδια της νέας πολύµορφης στρατηγικής την οποία φαίνεται να διαµορφώνουν οι εθνικές ενώσεις, αντιλαµβανόµενες ότι απλά η διατήρηση µιας ειδικής σχέσης µε το Υπουργείο Εµπορικής Ναυτιλίας, µια στρατηγική δηλαδή εθνικού επιπέδου δεν επαρκεί. Βέβαια ο ευρωπαϊκός δρόµος τον οποίο φαίνεται ν ακολουθούν τελευταία οι ελληνικές εφοπλιστικές ενώσεις, σε καµία περίπτωση δε σηµαίνει ότι οι παραπάνω ενώσεις αναµένεται χάσουν σταδιακά τη σηµασία τους ή ότι ο εθνικός δρόµος θα εγκαταλειφθεί. Μια σειρά από λόγους µπορεί να δηµιουργήσουν προβλήµατα στη λειτουργία των ευρωπαϊκών οµάδων συµφερόντων. Σε αυτούς συµπεριλαµβάνεται η αυτόνοµη δράση των µελών τους, οι δυσκολίες που παράγει ο µεγάλος αριθµός µελών, µε πιθανή συµµετοχή σε αυτές µόνο και µόνο για να αποφευχθεί το κόστος της µη συµµετοχής, αλλά και η ροπή των µελών να συµφωνούν σε θέσεις που εκφράζουν τον χαµηλότερο κοινό παρανοµαστή των απόψεών τους. Αναλύοντας εκτενέστερα την στρατηγική των ελληνικών ναυτιλιακών συµφερόντων διαπιστώνουµε και το πώς αυτή έχει διαφοροποιηθεί σε βάθος χρόνου αλλά και τους λόγους τους οποίους οδήγησαν σε αυτή τη διαφοροποίηση. Αρχίζοντας την ανάλυση από τις αρχές της δεκαετίας του 80, βρίσκουµε τα ελληνικά ναυτιλιακά συµφέροντα 8 Ναυτεµπορική, «Φουντώνει η διαµάχη για την ατυχηµατική ρύπανση», 31 Ιουλίου 2007

21 να χρησιµοποιούν ουσιαστικά τον «εθνικό δρόµο προς τις Βρυξέλλες» (Greenwood, 2002) και να δρούνε ενάντια στην υιοθέτηση οποιωνδήποτε δεσµευτικών µέτρων σε ευρωπαϊκό επίπεδο την περίοδο Η στρατηγική την οποία ακολούθησαν τη δεδοµένη χρονική στιγµή ήταν απόλυτα συµβατή µε τα ισχύοντα στην ευρωπαϊκή πολιτική πραγµατικότητα, τουλάχιστον αναφορικά µε την πορεία των εξελίξεων της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η όλη διαδικασία µόλις είχε αρχίσει να αναθερµαίνεται µε την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (1987) και τα θεσµικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ιδιαίτερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) τα οποία είχαν υπερεθνικό χαρακτήρα και την φιλοδοξία να προωθήσουν την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, οπωσδήποτε δεν είχαν τη σηµερινή ισχύ και δυναµική τους. Αυτό το οποίο φαίνεται να αντιλήφθηκαν οι Έλληνες εφοπλιστές είναι ότι µέσω των ευρωπαϊκών οργανισµών συµφερόντων έχουν στη διάθεσή τους µια σειρά από εργαλεία τα οποία µπορούν να χρησιµοποιήσουν προκειµένου να έχουν µια πιο επιτυχηµένη εκπροσώπηση και δράση σε ευρωπαϊκό επίπεδο και αυτό για δυο λόγους. Πρώτον, οι ευρωπαϊκοί οργανισµοί συµµετάσχουν πιο επιτυχηµένα στο παιχνίδι ανταλλαγής πληροφοριών µε τους ευρωπαϊκούς θεσµούς, καθώς έχουν συνολική πληροφόρηση από όλον τον κλάδο. εύτερον, όλοι αυτοί οι ευρωπαϊκοί οργανισµοί συµφερόντων έχοντας αναπτύξει σχέσεις µε τα θεσµικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γνωρίζουν πλέον πώς να δραστηριοποιούνται ώστε να έχουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσµατα. Ανάλογα µε το όργανο στο οποίο απευθύνονται προσαρµόζουν και την στρατηγική τους (Eising, 2007a). Οι εθνικές ναυτιλιακές ενώσεις λοιπόν φαίνεται και αυτές όπως οι αντίστοιχες πανευρωπαϊκές, οι οποίες τις εκπροσωπούν σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης ακολουθούν µια διττή στρατηγική. Όταν ένας στόχος δύναται να επιτευχθεί µέσω του ιδιαίτερου δεσµού του οποίου έχει αναπτυχθεί µε το Υπουργείο Εµπορικής Ναυτιλίας, τότε χρησιµοποιούν τον εθνικό δρόµο και ουσιαστικά στρατηγικής πρόσβασης (Beyers, 2004) προς τους αξιωµατούχους του Υπουργείου. Αντίθετα, στην περίπτωση όπου διαπιστώνουν τα ελληνικά ναυτιλιακά συµφέροντα ότι δεν µπορούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις, κινητοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο και προσπαθούν να ασκήσουν πιέσεις στα θεσµικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, µέσω των ευρωπαϊκών οργανισµών ναυτιλιακών συµφερόντων, στα οποία έχουν φροντίσει να κατέχουν εξέχουσες θέσεις. Αυτό ακριβώς είναι και το πλέον ενδεικτικό στοιχείο του αυξανόµενου βαθµού εξευρωπαϊσµού των εθνικών ενώσεων, οι οποίες

22 έχουν κατανοήσει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο µέλλον θα επιδιώξει να αποκτήσει όλο και περισσότερες εξουσίες στο χώρο ναυτιλίας αποσπώντας είτε από τις εθνικές κυβερνήσεις είτε από τους παγκόσµιους οργανισµούς (όπως ο Παγκόσµιος Ναυτιλιακός Οργανισµός) εξέλιξη µε την οποία ωστόσο φαίνεται να διαφωνούν οι ευρωπαίοι πλοιοκτήτες και ιδιαίτερα οι Έλληνες. 5. Συµπεράσµατα Η Ευρωπαϊκή Ένωση του 21 ου αιώνα έχει διανύσει πολύ δρόµο από την ισχυρού διακυβερνητικού χαρακτήρα Ευρωπαϊκή Οικονοµική Κοινότητα των αρχών της δεκαετίας του 80. Τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης µε υπερεθνικό χαρακτήρα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Επιτροπή ενισχύθηκαν θεσµικά µε µια σειρά από Συνθήκες, έτσι ώστε να έχουν τη δυνατότητα να δώσουν την απαραίτητη ώθηση στο εγχείρηµα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Αυτή η διεύρυνση των αρµοδιοτήτων των Κοινοτικών θεσµικών οργάνων στη διαµόρφωση µικροοικονοµικών πολιτικών της ΕΕ, και η διεύρυνση της θεµατολογίας των οικονοµικών πολιτικών της ΕΕ, η οποία ξεκίνησε ταυτόχρονα µε τη διαδικασία της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης, δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό να αντιστραφούν. Αντίθετα, όπως δείχνουν και οι πλέον πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις, µετά τη ιακυβερνητική ιάσκεψη της Λισσαβόνας (2007), η δοµή της εξέλιξης των Κοινοτικών πολιτικών γίνεται ακόµα πιο πολύπλοκη. Με 27 κράτη-µέλη και µε τη σταθµισµένη πλειοψηφία να είναι πλέον η διαδικασία µε την οποία λαµβάνονται οι περισσότερες αποφάσεις, εύκολα γίνεται αντιληπτό, ότι τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αναβαθµίζονται θεσµικά συνεχώς και θα έχουν όλο και µεγαλύτερες δυνατότητες να λειτουργήσουν καταλυτικά στην κατάθεση προτάσεων για µικροοικονοµικές πολιτικές, όσο και να τροποποιήσουν, καθυστερήσουν ή ακόµη και να ακυρώσουν αρχικά διαµορφωµένες προτάσεις Κοινοτικών Πολιτικών (ιδιαίτερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο). Οι οµάδες συµφερόντων, όπως δείχνει και η συνεχώς αυξανόµενη παρουσία τους, αντιληφθήκαν εγκαίρως αυτή την µετατόπιση εξουσιών και αρµοδιοτήτων από το εθνικό στο ευρωπαϊκό επίπεδο και άρχισαν να καταφθάνουν µαζικά στις Βρυξέλλες, προκειµένου να είναι συµµέτοχες στις όποιες εξελίξεις και προοπτικές. Πάνω όµως που έλαβαν την απόφαση να δραστηριοποιηθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ήρθαν αντιµέτωπες µ ένα άλλο πρόβληµα αυτό της επιλογής στρατηγικές και επιλογής θεσµικού οργάνου της Ε.Ε. το οποίο θα προσέγγιζαν. Και ενώ η Επιτροπή ήταν (και

23 παραµένει) ο πιο ισχυρός παράγοντας στα παιχνίδια τα οποία παίζονται εντός θεσµικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την τελευταία δεκαετία φαίνεται να έχει µια ανερχόµενη δυναµική, αµφισβητώντας (δειλά είναι η αλήθεια) την πρωτοκαθεδρία της Επιτροπής. Και πραγµατικά αυτό συµβαίνει αλλά υπό ορισµένες συνθήκες (δεσµευτικές νοµοθετικές πράξεις οι οποίες χρειάζεται ν απορριφθούν) και για ορισµένες διαδικασίες (διαδικασία συναπόφασης). Μέσα σ αυτό το θεσµικό παζάρι καλούνται να συµµετάσχουν και οι εθνικές ναυτιλιακές ενώσεις, οι οποίες είναι αναγκαίο να αντιληφθούν ότι σε µια παγκοσµιοποιηµένη οικονοµία και κοινωνία δεν µπορούν να επαναπαύονται στις καλές σχέσεις µε το Υπουργείο Εµπορικής Ναυτιλίας. Και πράγµατι διαπιστώνεται µια βαθµιαία προσαρµογή της εκπροσώπησης των ναυτιλιακών συµφερόντων στην νέα πραγµατικότητα. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, η ελληνική ναυτιλία εκφράζεται µέσω των ευρωπαϊκών οργανισµών όπως η ECSA, όπου και συµµετέχει ενεργά. Παράλληλα, βέβαια η ελληνική ναυτιλία συνεχίζει να εκφράζεται και µέσω των εθνικών ενώσεων, αλλά και διεθνών ναυτιλιακών ενώσεων, στις οποίες Έλληνες κατέχουν εξέχουσες θέσεις, γεγονός αναµενόµενο, δεδοµένης της ηγετικής θέσης της χώρας στην ευρωπαϊκή αλλά και παγκόσµια ναυτιλία. Η ενεργή συµµετοχή των Ελλήνων εφοπλιστών στις συζητήσεις για την Πράσινη Βίβλο, είναι ενδεικτικό σηµάδι της νέας κατεύθυνσης την οποία θέλουν να χαράξουν οι Έλληνες οι οποίοι ασχολούνται µε τις ναυτιλιακές βιοµηχανίες, στο διεθνές και ευρωπαϊκό στερέωµα.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2004 2009 Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας 9.1.2008 ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ σχετικά με την πρόταση κανονισμού (COD) για ίδρυση Οργανισμού για τη Συνεργασία των Ρυθμιστικών Αρχών

Διαβάστε περισσότερα

European Year of Citizens 2013 Alliance

European Year of Citizens 2013 Alliance European Year of Citizens 2013 Alliance MANIFESTO Η ενεργός συμμετοχή του ευρωπαίου πολίτη είναι άμεσα συνδεδεμένη με την επιδίωξη των Ευρωπαϊκών συλλογικών στόχων και αξιών που προβλέπονται στις Συνθήκες

Διαβάστε περισσότερα

Ένας «γυάλινος τοίχος» για τις Ευρωπαίες

Ένας «γυάλινος τοίχος» για τις Ευρωπαίες Το Βήµα 12/10/1997 Ένας «γυάλινος τοίχος» για τις Ευρωπαίες ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΙΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΥΣΚΟΛΙΕΣ Η δεκαετία του 1990 έχει ελάχιστες

Διαβάστε περισσότερα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ο Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΣΗΜΕΡΑ. 1.1 Εισαγωγή

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ο Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΣΗΜΕΡΑ. 1.1 Εισαγωγή ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ο Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΣΗΜΕΡΑ 1.1 Εισαγωγή Η Ευρωπαϊκή Ένωση διευρύνεται και αλλάζει. Τον Μάιο του 2004, δέκα νέες χώρες εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η διεύρυνση αποτελεί µια ζωτικής σηµασίας

Διαβάστε περισσότερα

Η ενίσχυση της βιομηχανίας στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής βιομηχανικής στρατηγικής ως προτεραιότητα για την ανάκαμψη της οικονομίας

Η ενίσχυση της βιομηχανίας στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής βιομηχανικής στρατηγικής ως προτεραιότητα για την ανάκαμψη της οικονομίας Κοινή παρέμβαση ΣΕΒ - Ελληνικής Παραγωγής - Περιφερειακών Βιομηχανικών Συνδέσμων και Συνδέσμου Θεσσαλικών Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, για την θέσπιση εθνικού στόχου για τη μεταποίηση και την εναρμόνιση

Διαβάστε περισσότερα

Σχέδιο Δράσης για για τη Δημοκατία της Ισότητας

Σχέδιο Δράσης για για τη Δημοκατία της Ισότητας Σχέδιο Δράσης για για τη Δημοκατία της Ισότητας Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου 2014 Περιεχόμενα: ΕΙΣΑΓΩΓΗ Κεφάλαιο πρώτο: 1.1. Η αντιπροσώπευση των φύλων στην πολιτική ζωή της Κύπρου 1.2.

Διαβάστε περισσότερα

Απασχόληση και πολιτισµός, πυλώνες κοινωνικής συνοχής και ένταξης των µεταναστών για µια βιώσιµη Ευρώπη

Απασχόληση και πολιτισµός, πυλώνες κοινωνικής συνοχής και ένταξης των µεταναστών για µια βιώσιµη Ευρώπη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΗΜΟΣΙΑΣ ΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΑΥΤΟ ΙΟΙΚΗΣΗ ΚΥΚΛΑ ΩΝ Επιτροπή των Περιφερειών ιάσκεψη µε θέµα Απασχόληση και πολιτισµός, πυλώνες κοινωνικής

Διαβάστε περισσότερα

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ. που συνοδεύει την

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ. που συνοδεύει την EL EL EL ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ Βρυξέλλες, 28.10.2009 SEC(2009) 1433 τελικό ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ που συνοδεύει την ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

Διαβάστε περισσότερα

η µάλλον ευρύτερη αναγνώριση του ενδιαφέροντος που παρουσιάζει η θέσπιση διατάξεων για την ενισχυµένη συνεργασία στον τοµέα της ΚΕΠΠΑ.

η µάλλον ευρύτερη αναγνώριση του ενδιαφέροντος που παρουσιάζει η θέσπιση διατάξεων για την ενισχυµένη συνεργασία στον τοµέα της ΚΕΠΠΑ. ΙΑΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ Bρυξέλλες, 30 Αυγούστου 2000 (01.09) (OR. fr) CONFER 4766/00 LIMITE ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕ ΡΙΑΣ Θέµα : ιακυβερνητική ιάσκεψη 2000 Ενισχυµένη συνεργασία

Διαβάστε περισσότερα

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΟΝΤΕΛΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ. «Μεικτά» Συστήματα Καπιταλισμού και η Θέση της Ελλάδας

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΟΝΤΕΛΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ. «Μεικτά» Συστήματα Καπιταλισμού και η Θέση της Ελλάδας ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΟΝΤΕΛΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ «Μεικτά» Συστήματα Καπιταλισμού και η Θέση της Ελλάδας Η θεωρία VoC, βασίζεται σε σημαντικό βαθμό στην ανάλυση των δύο βασικών μοντέλων καπιταλισμού των φιλελεύθερων

Διαβάστε περισσότερα

Βασικά θέματα προς συζήτηση:

Βασικά θέματα προς συζήτηση: ΕΝΟΤΗΤΑ 8. ΚΟΙΝΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, ΚΟΙΝΗ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Βασικά θέματα προς συζήτηση: Η ανάπτυξη της Κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας Η λήψη των αποφάσεων

Διαβάστε περισσότερα

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΥ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΥ EL EL EL ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ Βρυξέλλες, 11.7.2007 SEC(2007) 936 ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΥ Συνοδευτικό έγγραφο της Λευκής Βίβλου για τον

Διαβάστε περισσότερα

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 1999 2004 Επιτροπή Περιφερειακής Πολιτικής, Μεταφορών και Τουρισµού ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ 10 Ιουλίου 2001 ΣΧΕ ΙΟ ΓΝΩΜΟ ΟΤΗΣΗΣ της Επιτροπής Περιφερειακής Πολιτικής, Μεταφορών και Τουρισµού προς

Διαβάστε περισσότερα

Θα ήθελα με την σειρά μου να επικεντρωθώ εν συντομία στον. θεσμικό ρόλο της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και

Θα ήθελα με την σειρά μου να επικεντρωθώ εν συντομία στον. θεσμικό ρόλο της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και [1] Κύριε Υπουργέ, Κύριε Πρόεδρε, Κυρίες και Κύριοι Θα ήθελα με την σειρά μου να επικεντρωθώ εν συντομία στον θεσμικό ρόλο της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων που αφορά στην ενίσχυση

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ-ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (ΠΕΣ)

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ-ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (ΠΕΣ) ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ-ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (ΠΕΣ) Το Κέντρο Ερευνών Science-to-Marketing του Munster University (Γερμανία) πραγματοποίησε έρευνα με θέμα τη συνεργασία μεταξύ Πανεπιστημίων και επιχειρήσεων,

Διαβάστε περισσότερα

Ομάδα Εργασίας ΣΤ 1. Εισαγωγές Παρατηρήσεις

Ομάδα Εργασίας ΣΤ 1. Εισαγωγές Παρατηρήσεις Ομάδα Εργασίας ΣΤ 1 Ανάλυση και Επίδραση του υπό διαμόρφωση Νέου Θεσμικού Πλαισίου στη Δικτυακή Οικονομία και στη διάθεση & προσφορά Νέων Υπηρεσιών- Εφαρμογών Εισαγωγές Παρατηρήσεις - Γενικές παρατηρήσεις

Διαβάστε περισσότερα

ενηµέρωση των κατευθυντήριων γραµµών σχετικά µε τις κρατικές ενισχύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος. Ερωτηµατολόγιο

ενηµέρωση των κατευθυντήριων γραµµών σχετικά µε τις κρατικές ενισχύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος. Ερωτηµατολόγιο Αναθεώρηση των κατευθυντήριων γραµµών σχετικά µε τις κρατικές ενισχύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος Ερωτηµατολόγιο Οι ισχύουσες κατευθυντήριες γραµµές λήγουν στο τέλος του 2007. Για να προετοιµάσει

Διαβάστε περισσότερα

Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή ΨΗΦΙΣΜΑ

Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή ΨΗΦΙΣΜΑ Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή Βρυξέλλες, 15 Φεβρουαρίου 2007 ΨΗΦΙΣΜΑ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα "Η εφαρμογή της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισσαβώνας" CESE

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΚΤΩΡ Ιούλιος 2018

ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΚΤΩΡ Ιούλιος 2018 ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΚΤΩΡ Ιούλιος 2018 Φέρνουμε απτές προτάσεις για την περαιτέρω ενίσχυση των πλεονεκτημάτων της ΕΛΛΑΚΤΩΡ Η πρόταση μας Ποιο είναι το σχέδιο μας; Κατά την περυσινή Ετήσια Γενική Συνέλευση,

Διαβάστε περισσότερα

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2004 Επιτροπή Νομικών Θεμάτων 2009 24.7.2008 ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Εφαρμογή της οδηγίας 2006/43/ΕΚ για τους υποχρεωτικούς ελέγχους των ετήσιων και των ενοποιημένων λογαριασμών (8η οδηγία

Διαβάστε περισσότερα

Κοινωνική Περιβαλλοντική ευθύνη και απασχόληση. ρ Χριστίνα Θεοχάρη

Κοινωνική Περιβαλλοντική ευθύνη και απασχόληση. ρ Χριστίνα Θεοχάρη Κοινωνική Περιβαλλοντική ευθύνη και απασχόληση Συνάντηση Εργασίας ρ Χριστίνα Θεοχάρη Περιβαλλοντολόγος Μηχανικός Γραµµατέας Οικολογίας και Περιβάλλοντος ΓΣΕΕ 7 Ιουνίου 2006 1 1. Η Κοινωνική εταιρική ευθύνη

Διαβάστε περισσότερα

Αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι,

Αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, Αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, Η Ελλάδα εκτιµούµε και τα στοιχεία το επιβεβαιώνουν- ότι αποτελεί ένα επιτυχηµένο παράδειγµα της Πολιτικής της Συνοχής της ΕΕ. Η επίπονη προσπάθεια σχεδόν δύο δεκαετιών συνέβαλε

Διαβάστε περισσότερα

Εργαστήριο Χωροταξικού Σχεδιασμού. 10 η Διάλεξη Όραμα βιώσιμης χωρικής ανάπτυξης Εισήγηση: Ελένη Ανδρικοπούλου

Εργαστήριο Χωροταξικού Σχεδιασμού. 10 η Διάλεξη Όραμα βιώσιμης χωρικής ανάπτυξης Εισήγηση: Ελένη Ανδρικοπούλου ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΟΙΧΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Διδακτική ομάδα: Ελένη Ανδρικοπούλου, Γρηγόρης Καυκαλάς 10 η Διάλεξη Όραμα βιώσιμης χωρικής ανάπτυξης Εισήγηση: Ελένη Ανδρικοπούλου Άδειες

Διαβάστε περισσότερα

Χαιρετισµός του Γενικού ιευθυντή ιονύση Νικολάου. στην Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση του Συνδέσµου Βιοµηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος

Χαιρετισµός του Γενικού ιευθυντή ιονύση Νικολάου. στην Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση του Συνδέσµου Βιοµηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος Σ Υ Ν Ε Σ Μ Ο Σ Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Ω Ν Β Ι Ο Μ Η Χ Α Ν Ι Ω Ν Χαιρετισµός του Γενικού ιευθυντή ιονύση Νικολάου στην Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση του Συνδέσµου Βιοµηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος 17

Διαβάστε περισσότερα

Ορισµένες διαστάσεις της εξωτερικής πολιτικής της Γαλλίας

Ορισµένες διαστάσεις της εξωτερικής πολιτικής της Γαλλίας Ορισµένες διαστάσεις της εξωτερικής πολιτικής της Γαλλίας Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της εξωτερικής πολιτικής της Γαλλίας είναι η συνέχεια στόχων και στρατηγικών επιλογών στη βάση των πολιτικών αντιλήψεων

Διαβάστε περισσότερα

Αθήνα, 20-21 Νοεμβρίου 2014 ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Αθήνα, 20-21 Νοεμβρίου 2014 ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ Αθήνα, 20-21 Νοεμβρίου 2014 ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ Oι πολυάριθμοι φορείς της κοινωνικής οικονομίας και επιχειρηματικότητας που συμμετείχαν και συνεργάστηκαν στο Φόρουμ Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας, 20-21 Νοεμβρίου

Διαβάστε περισσότερα

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 12 Μαΐου 2000 ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ σχετικά µε την Νέα Κοινωνική Ατζέντα σε µεσοπρόθεσµη βάση Μέρος Α: Πολιτικό πλαίσιο Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων Εισηγήτρια: Anne E.M.

Διαβάστε περισσότερα

Εισήγηση. του κ. Θανάση Λαβίδα. Γενικού Γραµµατέα & Επικεφαλής ιεθνών ράσεων ΣΕΒ. στη «ιηµερίδα Πρέσβεων»

Εισήγηση. του κ. Θανάση Λαβίδα. Γενικού Γραµµατέα & Επικεφαλής ιεθνών ράσεων ΣΕΒ. στη «ιηµερίδα Πρέσβεων» Εισήγηση του κ. Θανάση Λαβίδα Γενικού Γραµµατέα & Επικεφαλής ιεθνών ράσεων ΣΕΒ στη «ιηµερίδα Πρέσβεων» Υπουργείο Εξωτερικών Αθήνα, 31 Ιουλίου 2007 Αξιότιµοι Κύριοι Υπουργοί, Κύριοι Πρέσβεις, Η ραγδαία

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ EL ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Σχετικά µε την πρόοδο των εργασιών όσον αφορά τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις που συνδέονται µε τις υπηρεσίες γενικού οικονοµικού συµφέροντος 1. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

Διαβάστε περισσότερα

ΟΜΙΛΙΑ. κ. ΘΑΝΑΣΗ ΛΑΒΙ Α

ΟΜΙΛΙΑ. κ. ΘΑΝΑΣΗ ΛΑΒΙ Α ΟΜΙΛΙΑ του ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ του ΣΕΒ κ. ΘΑΝΑΣΗ ΛΑΒΙ Α στην ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΠΟ ΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ της ΒΟΥΛΗΣ Τετάρτη, 21 Μαρτίου 2007 Κυρίες και κύριοι βουλευτές, Η ραγδαία επέκταση της παγκοσµιοποίησης σε όλα τα

Διαβάστε περισσότερα

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ, Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί, Κυρίες και Κύριοι,

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ, Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί, Κυρίες και Κύριοι, Ομιλία του κ. Philippe Μaystadt, Προέδρου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Αθήνα, 10 Νοεμβρίου 2008 Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ, Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί, Κυρίες και Κύριοι, Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που

Διαβάστε περισσότερα

Τα σχέδια άρθρων 38 και 39 βασίζονται απευθείας στα συµπεράσµατα της Οµάδας IX.

Τα σχέδια άρθρων 38 και 39 βασίζονται απευθείας στα συµπεράσµατα της Οµάδας IX. ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ Βρυξέλλες, 12 Μαρτίου 2003 (13.03) (OR. fr) CONV 602/03 ΣΗΜΕΙΩΜΑ του : Προεδρείου προς : τη Συνέλευση Θέµα : Τα οικονοµικά της Ένωσης : σχέδιο άρθρων 38 έως 40 Τίτλος VII:

Διαβάστε περισσότερα

Ref. Ares(2014) /07/2014

Ref. Ares(2014) /07/2014 Ref. Ares(2014)2332360-14/07/2014 ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΕΝΙΚΗ ΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ - Βρυξέλλες 1.2.2010 Έγγραφο καθοδήγησης 1 Η σχέση µεταξύ της οδηγίας 98/34/ΕΚ και του κανονισµού αµοιβαίας

Διαβάστε περισσότερα

Γνώµη αριθ. 02/2007 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ

Γνώµη αριθ. 02/2007 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ Γνώµη αριθ. 02/2007 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ για την τροποποίηση του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1702/2003 της Επιτροπής για τον καθορισµό εκτελεστικών κανόνων για τη πιστοποίηση αξιοπλοΐας

Διαβάστε περισσότερα

Πριν όµως περάσω στο θέµα που µας απασχολεί, θα ήθελα µε λίγα λόγια να σας µιλήσω για το ρόλο του Επιµελητηρίου Μεσσηνίας.

Πριν όµως περάσω στο θέµα που µας απασχολεί, θα ήθελα µε λίγα λόγια να σας µιλήσω για το ρόλο του Επιµελητηρίου Μεσσηνίας. Οµιλία του Προέδρου του Επιµελητηρίου Μεσσηνίας κ. Γ. Καραµπάτου στο Α.Τ.Ε.Ι. Καλαµάτας µε θέµα: «Η ανάγκη συνεργασίας µεταξύ Επιµελητηρίου και Πανεπιστηµίων µέσω των γραφείων διασύνδεσης» Τρίτη, 30 Σεπτεµβρίου

Διαβάστε περισσότερα

Οµιλία Του Εκτελεστικού Αντιπροέδρου Χάρη Κυριαζή

Οµιλία Του Εκτελεστικού Αντιπροέδρου Χάρη Κυριαζή Οµιλία Του Εκτελεστικού Αντιπροέδρου Χάρη Κυριαζή Στην Εσπερίδα Logistics «Logistics partnership and national strategy: A 360 approach - Ο πρωταγωνιστικός ρόλος των logistics στη σύναψη στρατηγικών συµµαχιών

Διαβάστε περισσότερα

ΟΜΙΛΙΑ Χάρη Κυριαζή Αντιπροέδρου Σ ΣΕΒ

ΟΜΙΛΙΑ Χάρη Κυριαζή Αντιπροέδρου Σ ΣΕΒ ΟΜΙΛΙΑ Χάρη Κυριαζή Αντιπροέδρου Σ ΣΕΒ Στην Ειδική Επιτροπή για την επεξεργασία και εξέταση του Σχεδίου Νόµου "Κύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας που τροποποιεί τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Συνθήκη

Διαβάστε περισσότερα

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠHΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠHΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ Βρυξέλλες, 10.1.2008 COM(2007) 871 τελικό 2006/0129 (COD) ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠHΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ κατ εφαρµογή της δεύτερης υποπαραγράφου του άρθρου 251

Διαβάστε περισσότερα

Παρουσίαση και σύγκριση των μεθοδολογιών Goal Based Standards (GBS) και Formal Safety Assessment (FSA), και η εφαρμογή τους στη ναυτιλία

Παρουσίαση και σύγκριση των μεθοδολογιών Goal Based Standards (GBS) και Formal Safety Assessment (FSA), και η εφαρμογή τους στη ναυτιλία Παρουσίαση και σύγκριση των μεθοδολογιών Goal Based Standards (GBS) και Formal Safety Assessment (FSA), και η εφαρμογή τους στη ναυτιλία Νοέμβριος 2014 ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Διαβάστε περισσότερα

Ομιλία στο συνέδριο "Νοτιοανατολική Ευρώπη :Κρίση και Προοπτικές" (13/11/2009) Η ΕΝΤΑΞΗ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ ΣΤΗΝ Ε.Ε.

Ομιλία στο συνέδριο Νοτιοανατολική Ευρώπη :Κρίση και Προοπτικές (13/11/2009) Η ΕΝΤΑΞΗ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ ΣΤΗΝ Ε.Ε. Ομιλία στο συνέδριο "Νοτιοανατολική Ευρώπη :Κρίση και Προοπτικές" (13/11/2009) Η ΕΝΤΑΞΗ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ ΣΤΗΝ Ε.Ε. ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΔΟΧΗ ΑΛΛΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ Κύριοι Υπουργοί, Κύριοι Πρέσβεις,

Διαβάστε περισσότερα

Χαιρετισµός του Γενικού ιευθυντή ιονύση Νικολάου. σε ηµερίδα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Καταναλωτή. «ADR- Η Εξωδικαστική Επίλυση ιαφορών στην Ελλάδα»

Χαιρετισµός του Γενικού ιευθυντή ιονύση Νικολάου. σε ηµερίδα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Καταναλωτή. «ADR- Η Εξωδικαστική Επίλυση ιαφορών στην Ελλάδα» Χαιρετισµός του Γενικού ιευθυντή ιονύση Νικολάου σε ηµερίδα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Καταναλωτή µε θέµα: «ADR- Η Εξωδικαστική Επίλυση ιαφορών στην Ελλάδα» 3 Νοεµβρίου 2007 Athens Imperial Κυρίες και Κύριοι,

Διαβάστε περισσότερα

Η Ανταγωνιστικότητα είναι το κλειδί για την Ανάπτυξη και την Απασχόληση

Η Ανταγωνιστικότητα είναι το κλειδί για την Ανάπτυξη και την Απασχόληση ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ Μητροπόλεως 42, 105 63 Αθήνα τηλ.: 210 3259200, fax: 210 3259209 Ανταγωνιστικότητα Πρώτα Η Ανταγωνιστικότητα είναι το κλειδί για την απασχόληση και την ανάπτυξη

Διαβάστε περισσότερα

ΕΠΑνΕΚ, Ημερίδα 03/04/2014 1

ΕΠΑνΕΚ, Ημερίδα 03/04/2014 1 1 ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΕ ΕΣΠΑ Κατάρτιση ΕΠΑνΕΚ 2014-2020 / Οργανωτική δομή ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ Κοινωνικοί Εταίροι Εμπειρογνώμονες 2 Δημιουργικές Βιομηχανίες Κλωστοϋφαντουργία - έτοιμο ένδυμα Υποδήματα-

Διαβάστε περισσότερα

Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 27.10.2015 COM(2015) 535 final 2015/0249 (NLE) Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για την ολοκλήρωση της αναθεώρησης 3 της συμφωνίας της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών

Διαβάστε περισσότερα

ΣΧEΔΙΟ EΚΘΕΣΗΣ. EL Eνωμένη στην πολυμορφία EL 2013/2119(INI)

ΣΧEΔΙΟ EΚΘΕΣΗΣ. EL Eνωμένη στην πολυμορφία EL 2013/2119(INI) ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2009-2014 Επιτροπή Νομικών Θεμάτων 5.12.2013 2013/2119(INI) ΣΧEΔΙΟ EΚΘΕΣΗΣ σχετικά με την 29η ετήσια έκθεση για τον έλεγχο της εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ (2011) (2013/2119 (INI))

Διαβάστε περισσότερα

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΩΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΩΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΩΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ Η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στις επιχειρήσεις την τελευταία δεκαετία και η δυναμική ανάπτυξη που προκάλεσαν στις επιχειρήσεις, εισήγαγαν μια επανάσταση

Διαβάστε περισσότερα

Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη

Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη Σημειώσεις για το μάθημα Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη ΤΜΗΜΑ ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΕΙ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ Εισηγητής: Κώστας Αντ. Πετράκης Αργοστόλι, Ιούνιος 2015 εισαγωγή Τα κείμενα που ακολουθούν αποτελούν

Διαβάστε περισσότερα

Δευτέρα, 20 Οκτωβρίου 2014, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ. Ακρόαση του υποψήφιου κ. WIEWIÓROWSKI

Δευτέρα, 20 Οκτωβρίου 2014, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ. Ακρόαση του υποψήφιου κ. WIEWIÓROWSKI ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2014-2019 Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων Δευτέρα, 20 Οκτωβρίου 2014, 19.00-22.30 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ Ακρόαση του υποψήφιου κ.

Διαβάστε περισσότερα

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2004 Επιτροπή Αλιείας 2009 4.5.2007 ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ σχετικά µε την έκθεση αξιολόγησης για την εφαρµογή του από 7 Μαΐου 1998 Κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 994/98 του Συµβουλίου για την εφαρµογή

Διαβάστε περισσότερα

ΑΕΙΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

ΑΕΙΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΕΙΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Η στην έκθεσή της με θέμα περιγράφει πώς με την πρόοδο της ανάπτυξης, υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία για: Κοινωνικο κεντρικούς λόγους (ικανοποίηση ανθρώπινων προσδοκιών και φιλοδοξιών).

Διαβάστε περισσότερα

Συμμετοχικές Διαδικασίες κατά τη διαδικασία ΣΠΕ: Πιθανά προβλήματα και προοπτικές

Συμμετοχικές Διαδικασίες κατά τη διαδικασία ΣΠΕ: Πιθανά προβλήματα και προοπτικές ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΣΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ Συμμετοχικές Διαδικασίες κατά τη διαδικασία ΣΠΕ: Πιθανά προβλήματα και προοπτικές Παναγιώτης Γετίμης Καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου Διευθυντής

Διαβάστε περισσότερα

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ. Βρυξέλλες, 29 Φεβρουαρίου 2012 (06.03) (OR. en) 7091/12 ENER 77 ENV 161 DELACT 14

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ. Βρυξέλλες, 29 Φεβρουαρίου 2012 (06.03) (OR. en) 7091/12 ENER 77 ENV 161 DELACT 14 ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ Βρυξέλλες, 29 Φεβρουαρίου 2012 (06.03) (OR. en) 7091/12 ENER 77 ENV 161 DELACT 14 ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΗΜΕΙΟΥ «Α» της : Επιτροπής των Μόνιμων Αντιπροσώπων προς : το Συμβούλιο αριθ.

Διαβάστε περισσότερα

Τµήµα Μεταπτυχιακών Σπουδών Τοµέας ηµοσίου ικαίου Συνταγµατικό ίκαιο Αθήνα, ΤΟ ΣΛΟΒΕΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 1991 ΚΑΙ

Τµήµα Μεταπτυχιακών Σπουδών Τοµέας ηµοσίου ικαίου Συνταγµατικό ίκαιο Αθήνα, ΤΟ ΣΛΟΒΕΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 1991 ΚΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Νοµικό Τµήµα Τµήµα Μεταπτυχιακών Σπουδών Τοµέας ηµοσίου ικαίου Συνταγµατικό ίκαιο Αθήνα, 11 2 2004 Υπό : Ευσταθίας Αγγελοπούλου ΤΟ ΣΛΟΒΕΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 1991 ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Διαβάστε περισσότερα

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2004 ««««««««««««Έγγραφο συνόδου 2009 15.2.2005 B6-.../2005 ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ εν συνεχεία των ερωτήσεων για προφορική απάντηση B6-.../05 και B6-.../05 σύμφωνα με το άρθρο 108, παράγραφος

Διαβάστε περισσότερα

ΣΥΝΕ ΡΙΟ «Βιοµηχανία 2020 ΣΒΒΕ- EUROBANK Περιφερειακή Ανάπτυξη - Καινοτοµία Εξωστρέφεια» Οκτώβριος οµικά Υλικά

ΣΥΝΕ ΡΙΟ «Βιοµηχανία 2020 ΣΒΒΕ- EUROBANK Περιφερειακή Ανάπτυξη - Καινοτοµία Εξωστρέφεια» Οκτώβριος οµικά Υλικά ΣΥΝΕ ΡΙΟ «Βιοµηχανία 2020 ΣΒΒΕ- EUROBANK Περιφερειακή Ανάπτυξη - Καινοτοµία Εξωστρέφεια» Οκτώβριος 2009 οµικά Υλικά Εισηγητής: ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΑΠΤΗΣ ιευθυντής Επιχειρηµατικού Κέντρου PORTO CENTER EUROBANK EFG

Διαβάστε περισσότερα

η ενημέρωση για τις δράσεις που τυχόν υιοθετήθηκαν μέχρι σήμερα και τα αποτελέσματα που προέκυψαν από αυτές.

η ενημέρωση για τις δράσεις που τυχόν υιοθετήθηκαν μέχρι σήμερα και τα αποτελέσματα που προέκυψαν από αυτές. Με ιδιαίτερη χαρά σας καλωσορίζω στην έδρα της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Σας ευχαριστώ θερμά για τη συμμετοχή σας, η οποία πιστεύω ότι είναι ένα ακόμη βήμα στην προσπάθεια που κάνουμε όλοι, για την ανάδειξη

Διαβάστε περισσότερα

Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού ΣΧΕΔΙΟ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗΣ. της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού. προς την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης

Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού ΣΧΕΔΙΟ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗΣ. της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού. προς την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2009-2014 Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού 2011/0273(COD) 2.3.2012 ΣΧΕΔΙΟ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗΣ της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού προς την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης σχετικά με την

Διαβάστε περισσότερα

ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ. της 15ης Ιανουαρίου 2007

ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ. της 15ης Ιανουαρίου 2007 EL ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ της 15ης Ιανουαρίου 2007 κατόπιν αιτήµατος του Υπουργείου Οικονοµικών Κύπρου σχετικά µε νοµοσχέδιο που ρυθµίζει την υιοθέτηση του ευρώ και τη µετάβαση από το

Διαβάστε περισσότερα

σχετικά µε το πλαίσιο εταιρικής διακυβέρνησης των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων (2011/2181(INI))

σχετικά µε το πλαίσιο εταιρικής διακυβέρνησης των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων (2011/2181(INI)) ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2009-2014 Επιτροπή Νοµικών Θεµάτων 27.10.2011 2011/2181(INI) ΣΧΕ ΙΟ ΕΚΘΕΣΗΣ σχετικά µε το πλαίσιο εταιρικής διακυβέρνησης των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων (2011/2181(INI)) Επιτροπή Νοµικών

Διαβάστε περισσότερα

Πληροφορίες για την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών: Η ύδρευση και η αποχέτευση είναι ανθρώπινο δικαίωμα!

Πληροφορίες για την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών: Η ύδρευση και η αποχέτευση είναι ανθρώπινο δικαίωμα! Ιστορική αναδρομή Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συνδικάτων Δημόσιων Υπηρεσιών (EPSU) αποφάσισε να προβεί στην συλλογή ενός εκατομμυρίου υπογραφών υπέρ της καθιέρωσης της ύδρευσης ως ανθρώπινου δικαιώματος στο

Διαβάστε περισσότερα

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ. Θεσσαλονίκη, 10-12 Μαρτίου 2014 ΚΟΙΝΕΣ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ. Θεσσαλονίκη, 10-12 Μαρτίου 2014 ΚΟΙΝΕΣ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ Θεσσαλονίκη, 10-12 Μαρτίου 2014 ΚΟΙΝΕΣ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ Η Ευρωπαϊκή Διάσκεψη Νέων είναι ένα στοιχείο της διαδικασίας του Διαρθρωμένου Διαλόγου που φέρνει σε επικοινωνία

Διαβάστε περισσότερα

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΗ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΟΕΚ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ. 24-25 Μαϊου 2008, Χόρινχεμ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΗ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΟΕΚ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ. 24-25 Μαϊου 2008, Χόρινχεμ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΗ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΟΕΚ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ 24-25 Μαϊου 2008, Χόρινχεμ Αξιότιμε κύριε πρόεδρε, Κυρίες και κύριοι, Θέλω κατ αρχάς να σας ευχαριστήσω θερμά για την ευγενική

Διαβάστε περισσότερα

memo 3 Μαΐου 2014 Αξιότιμο ήμαρχο Πειραιά κ. Μιχαλολιάκο Άγγελο Κολοκούρη ΘΕΜΑ: ιεθνές Επιχειρηματικό Πάρκο στον Πύργο Πειραιά

memo 3 Μαΐου 2014 Αξιότιμο ήμαρχο Πειραιά κ. Μιχαλολιάκο Άγγελο Κολοκούρη ΘΕΜΑ: ιεθνές Επιχειρηματικό Πάρκο στον Πύργο Πειραιά memo 3 Μαΐου 2014 Προς: Από: Αξιότιμο ήμαρχο Πειραιά κ. Μιχαλολιάκο Άγγελο Κολοκούρη ΘΕΜΑ: ιεθνές Επιχειρηματικό Πάρκο στον Πύργο Πειραιά Ακολουθεί ένα συνοπτικό σχέδιο πολιτικής επικοινωνίας με θέμα τη

Διαβάστε περισσότερα

Συμπεράσματα του έργου ELINA & Πρόταση Καλών Πρακτικών προς την Πολιτεία για Δημιουργία ΣΕΔ για τα ΠΑΚ

Συμπεράσματα του έργου ELINA & Πρόταση Καλών Πρακτικών προς την Πολιτεία για Δημιουργία ΣΕΔ για τα ΠΑΚ Ολοκληρωμένη Πράσινη Διαχείριση Πετρελαιοειδών Αποβλήτων και Καταλοίπων με βάση τον Κύκλο Ζωής ELINA (LIFE10 ENV/GR/606) Συμπεράσματα του έργου ELINA & Πρόταση Καλών Πρακτικών προς την Πολιτεία για Δημιουργία

Διαβάστε περισσότερα

ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ. που συνοδεύει το έγγραφο

ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ. που συνοδεύει το έγγραφο ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 13.12.2013 SWD(2013) 513 final ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ που συνοδεύει το έγγραφο Πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ της. Σύστασης για ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ της. Σύστασης για ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 2.3.2015 COM(2015) 99 final ANNEX 1 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ της Σύστασης για ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με τους γενικούς προσανατολισμούς των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών

Διαβάστε περισσότερα

Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 6.3.2019 COM(2019) 103 final 2019/0052 (NLE) Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με τη θέση που πρέπει να ληφθεί, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον Οργανισμό Διατήρησης

Διαβάστε περισσότερα

- Αθήνα, 13 Απριλίου

- Αθήνα, 13 Απριλίου Ομιλία του Υφυπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Σπύρου Βούγια, στην Ημερίδα της ΕΕΤΤ με θέμα: «Προς Απελευθέρωση της Ταχυδρομικής Αγοράς: Ευρωπαϊκή Πρακτική και Εθνική Πρωτοβουλία» - Αθήνα, 13 Απριλίου

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ 19.11.2002 Α. Σύνοψη κυριότερων παρατηρήσεων Το Πανελλήνιο Βιοµηχανικό Συνέδριο του ΣΕΒ το έτος 2000

Διαβάστε περισσότερα

Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων

Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2009-2014 Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων 2013/2061(INI) 5.9.2013 ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΘΕΣΗΣ σχετικά με το σχέδιο δράσης για την ηλ-υγεία 2012-2020: καινοτομική

Διαβάστε περισσότερα

ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΘΕΣΗΣ. EL Eνωμένη στην πολυμορφία EL. Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 2016/2008(INI)

ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΘΕΣΗΣ. EL Eνωμένη στην πολυμορφία EL. Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 2016/2008(INI) Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 2014-2019 Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων 2016/2008(INI) 05.10.2016 ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΘΕΣΗΣ σχετικά με την ηλεκτρονική δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση: δυναμικό και προκλήσεις (2016/2008(INI))

Διαβάστε περισσότερα

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ TΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ TΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ TΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 10 ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2007 ΤΡΙΤΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ

Διαβάστε περισσότερα

Κοινή Γνώμη. Κολέγιο CDA ΔΗΣ 110 Κομμωτική Καρολίνα Κυπριανού 11/02/2015

Κοινή Γνώμη. Κολέγιο CDA ΔΗΣ 110 Κομμωτική Καρολίνα Κυπριανού 11/02/2015 Κοινή Γνώμη Κολέγιο CDA ΔΗΣ 110 Κομμωτική Καρολίνα Κυπριανού 11/02/2015 Έννοια, ορισμός και ανάλυση Κοινής Γνώμης Κοινή γνώμη είναι η γνώμη της πλειοψηφίας των πολιτών, πάνω σε ένα ζήτημα που αφορά την

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ. Ερώτηση 4 Πιστεύετε ότι η διάκριση µεταξύ υπηρεσιών τύπου Α και Β πρέπει να αναθεωρηθεί;

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ. Ερώτηση 4 Πιστεύετε ότι η διάκριση µεταξύ υπηρεσιών τύπου Α και Β πρέπει να αναθεωρηθεί; ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ερώτηση 4 Πιστεύετε ότι η διάκριση µεταξύ υπηρεσιών τύπου Α και Β πρέπει να αναθεωρηθεί; Ναι Ερώτηση 5 Πιστεύετε ότι οι οδηγίες δηµόσιων συµβάσεων πρέπει να εφαρµόζονται σε όλες τις υπηρεσίες

Διαβάστε περισσότερα

1. ΚΥΠΕ 2. ΠΟΛΙΤΗΣ NEWS 3. SIGMALIVE 4. Από την πλευρά τους, CIPA δια του προέδρου του Χριστόδουλου Αγκαστινιώτη και CIBA δια του προέδρου του και πρώην υπουργού Υγείας, Φρίξου Σαββίδη, έκαναν λόγο για

Διαβάστε περισσότερα

THE ECONOMIST ΟΜΙΛΙΑ

THE ECONOMIST ΟΜΙΛΙΑ THE ECONOMIST ΟΜΙΛΙΑ SΙIM KALLAS VICE PRESIDENT AND COMMISSIONER FOR TRANSPORT, EUROPEAN COMMISSION THE GREEK EU PRESIDENCY SUMMIT THE SEA OF EUROPE: ROUTING THE MAP FOR ECONOMIC GROWTH ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Διαβάστε περισσότερα

ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΘΕΣΗΣ. EL Eνωμένη στην πολυμορφία EL. Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 2015/2326(INI)

ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΘΕΣΗΣ. EL Eνωμένη στην πολυμορφία EL. Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 2015/2326(INI) Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 2014-2019 Επιτροπή Νομικών Θεμάτων 2015/2326(INI) 25.2.2016 ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΘΕΣΗΣ σχετικά με την ετήσια έκθεση του 2014 για τον έλεγχο της εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης (2015/2326(INI))

Διαβάστε περισσότερα

Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 20.10.2014 COM(2014) 636 final 2014/0296 (NLE) Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ σχετικά με τη θέση που πρόκειται να λάβουν η Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΔΙΚΤΥΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΔΙΚΤΥΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΔΙΚΤΥΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ 2003-2005 Δύο χρόνια μετά την ιδρυτική του Συνέλευση το Δίκτυο, μέσα στα πλαίσια των αξόνων που αυτή έθεσε και με βάση τη μέχρι

Διαβάστε περισσότερα

Η Θεωρία του Διεθνούς Εμπορίου

Η Θεωρία του Διεθνούς Εμπορίου Η Θεωρία του Διεθνούς Εμπορίου 1. Περιεχόμενα Κεφαλαίου Α. Εισαγωγικά: Οι κατευθύνσεις του Σύγχρονου Εμπορίου B. Η Παραδοσιακή Θεωρία του Διεθνούς Εμπορίου Οι Εμποροκράτες Adam Smith: Απόλυτο Πλεονέκτημα

Διαβάστε περισσότερα

Ομιλία Εκτελεστικού Αντιπροέδρου Χάρη Κυριαζή. «Προκλήσεις, προτάσεις, στρατηγικές ανάπτυξης της εξωστρέφειας» ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΞΑΓΩΓΩΝ ΣΕΒΕ EXPORT SUMMIT

Ομιλία Εκτελεστικού Αντιπροέδρου Χάρη Κυριαζή. «Προκλήσεις, προτάσεις, στρατηγικές ανάπτυξης της εξωστρέφειας» ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΞΑΓΩΓΩΝ ΣΕΒΕ EXPORT SUMMIT Ομιλία Εκτελεστικού Αντιπροέδρου Χάρη Κυριαζή «Προκλήσεις, προτάσεις, στρατηγικές ανάπτυξης της εξωστρέφειας» ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΞΑΓΩΓΩΝ ΣΕΒΕ EXPORT SUMMIT Roadmap to Growth Θεσσαλονίκη, 3 Μαΐου 2012 Κυρίες & Κύριοι,

Διαβάστε περισσότερα

ΟΜΙΛΙΑ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΟΛΥΖΩΓΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Ο.Κ.Ε

ΟΜΙΛΙΑ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΟΛΥΖΩΓΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Ο.Κ.Ε ΟΜΙΛΙΑ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΟΛΥΖΩΓΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Ο.Κ.Ε. ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ «Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Διαβάστε περισσότερα

Είναι µε µεγάλη χαρά που παρευρίσκοµαι στη. σηµερινή παρουσίαση των αποτελεσµάτων της. Έρευνας «Βουλευτικές Εκλογές 2006 Οι προτιµήσεις

Είναι µε µεγάλη χαρά που παρευρίσκοµαι στη. σηµερινή παρουσίαση των αποτελεσµάτων της. Έρευνας «Βουλευτικές Εκλογές 2006 Οι προτιµήσεις Υ...Τ. 18.3.09.35 Χαιρετισµός Υπουργού ικαιοσύνης και ηµοσίας Τάξεως Κ. Σοφοκλή Σοφοκλέους Στην παρουσίαση των Αποτελεσµάτων της Έρευνας µε θέµα: «Βουλευτικές Εκλογές 2006 Οι προτιµήσεις Φύλου των Κυπρίων

Διαβάστε περισσότερα

ΓΝΩΜΗ της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Νομικών της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας

ΓΝΩΜΗ της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Νομικών της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας ΓΝΩΜΗ της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Νομικών της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας Πρόταση Οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και

Διαβάστε περισσότερα

Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 10.3.2014 COM(2014) 149 final 2014/0086 (NLE) Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τη σύναψη της Συμφωνίας Σύνδεσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας

Διαβάστε περισσότερα

Η Έρευνα στα Ελληνικά Πανεπιστήµια και η Ευρωπαϊκή Πραγµατικότητα

Η Έρευνα στα Ελληνικά Πανεπιστήµια και η Ευρωπαϊκή Πραγµατικότητα Η Έρευνα στα Ελληνικά Πανεπιστήµια και η Ευρωπαϊκή Πραγµατικότητα Ιωάννης Π. Γεροθανάσης Καθηγητής Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων Πρώην Πρύτανης Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων Μέλος της Α ΙΠ Η ανώτατη εκπαίδευση, η

Διαβάστε περισσότερα

Σεµινάριο ΣΦΥΡΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ - Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ

Σεµινάριο ΣΦΥΡΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ - Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ Σεµινάριο ΣΦΥΡΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ - Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ Ανέστης Στάθης Αναπληρωτής Γ. Γραµµατέας & Γραµµατέας Τύπου ΓΣΕΕ Αθήνα, 14 Φεβρουαρίου 2011 Με

Διαβάστε περισσότερα

ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΝΩΜΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΝΩΜΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2014-2019 Επιτροπή Νοµικών Θεµάτων 2.7.2014 ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΝΩΜΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ Θέµα: Αιτιολογηµένη γνώµη της Βουλής των Κοινοτήτων του Ηνωµένου

Διαβάστε περισσότερα

Σχεδιασμός βελτίωσης της σχέσης μεταξύ διοίκησης ΑΈΙ και πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης. Ιωάννης Κλαψόπουλος. 1. Εισαγωγή Η

Σχεδιασμός βελτίωσης της σχέσης μεταξύ διοίκησης ΑΈΙ και πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης. Ιωάννης Κλαψόπουλος. 1. Εισαγωγή Η ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΑΕΙ ΚΑΙ... 27 27 Σχεδιασμός βελτίωσης της σχέσης μεταξύ διοίκησης ΑΈΙ και πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης Ιωάννης Κλαψόπουλος 1. Εισαγωγή Η παρούσα εισήγηση

Διαβάστε περισσότερα

Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Βρυξέλλες, 17 Νοεμβρίου 2017 (OR. en)

Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Βρυξέλλες, 17 Νοεμβρίου 2017 (OR. en) Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Βρυξέλλες, 17 Νοεμβρίου 2017 (OR. en) 14368/17 COMPET 765 IND 311 MI 830 ΣΗΜΕΙΩΜΑ Αποστολέας: Αποδέκτης: Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου Επιτροπή των Μονίμων Αντιπροσώπων

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΚΤΥΟ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ: ΙΔΡΥΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ:

ΔΙΚΤΥΟ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ: ΙΔΡΥΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ: ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ: ΙΔΡΥΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ: H πρωτοβουλία «Sustainable Greece 2020» διοργανώνεται από το QualityNet Foundation, H πρωτοβουλία «Sustainable Greece 2020» διοργανώνεται από το QualityNet Foundation,

Διαβάστε περισσότερα

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜEΛΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ;

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜEΛΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ; ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜEΛΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ; Έχεις 4 λόγους και 38 συγκριτικά πλεονεκτήματα! ΗΓΕΣΙΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΓΝΩΣΗ ΔΙΚΤΥΩΣΗ ΗΓΕΣΙΑ Θέλω να είμαι μέλος στον κορυφαίο σύνδεσμο των επιχειρήσεων και της βιομηχανίας, γιατί

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2009-2014 Επιτροπή Νοµικών Θεµάτων 15.6.2011 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ (49/2011) Θέµα: Αιτιολογηµένη γνώµη της Γερουσίας της Ιταλικής ηµοκρατίας σχετικά µε την πρόταση κανονισµού του

Διαβάστε περισσότερα

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ Η σύγχρονη εποχή χαρακτηρίζεται από την ένταξη της επιστημονικής γνώσης στη διαδικασία ανάπτυξης προϊόντων. Η έρευνα ενσωματώνεται

Διαβάστε περισσότερα

Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία

Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία Η ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία είναι εκείνο το εργαλείο της πολιτικής σε θέματα συνοχής που αποσκοπεί στην επίλυση διασυνοριακών προβλημάτων και στην από κοινού ανάπτυξη των

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (ΜΚΕ)

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (ΜΚΕ) ΕΠΙ ΧΕΙΡ Η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ 2011-2012 ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (ΜΚΕ) ΜΑΤΙ ΚΟ ΤΗ ΤΑ Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράµµατος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση»

Διαβάστε περισσότερα

Πολυεπίπεδη διακυβέρνηση. Δρ. Κωνσταντίνος Αδαμίδης

Πολυεπίπεδη διακυβέρνηση. Δρ. Κωνσταντίνος Αδαμίδης Πολυεπίπεδη διακυβέρνηση Δρ. Κωνσταντίνος Αδαμίδης Πολυεπίπεδη διακυβέρνηση -Η έννοια της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης επιχειρεί να συλλάβει τις περίπλοκες σχέσεις ανάμεσα στα διάφορα κυβερνητικά επίπεδα.

Διαβάστε περισσότερα

Ο Πρόεδρος. Βρυξέλλες, 12 Νοεµβρίου 2007 DAG/SCO (07)D/ Προς τον κ. José Sócrates Πρωθυπουργό της Πορτογαλικής ηµοκρατίας. Αγαπητέ κ.

Ο Πρόεδρος. Βρυξέλλες, 12 Νοεµβρίου 2007 DAG/SCO (07)D/ Προς τον κ. José Sócrates Πρωθυπουργό της Πορτογαλικής ηµοκρατίας. Αγαπητέ κ. Ο Πρόεδρος Βρυξέλλες, 12 Νοεµβρίου 2007 DAG/SCO (07)D/ Προς τον κ. José Sócrates Πρωθυπουργό της Πορτογαλικής ηµοκρατίας Αγαπητέ κ. Πρωθυπουργέ, Η Ευρωπαϊκή Οικονοµική και Κοινωνική Επιτροπή στηρίζει αµέριστα

Διαβάστε περισσότερα

Η πολιτική Συνοχής στην περίοδο 2007-2013. Προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Η πολιτική Συνοχής στην περίοδο 2007-2013. Προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Η πολιτική Συνοχής στην περίοδο 2007-2013. Προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Στον Πίνακα 1 παρατίθενται εν συντοµία οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη νέα προγραµµατική περίοδο 2007-2013 σε

Διαβάστε περισσότερα

ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. EL Eνωμένη στην πολυμορφία EL

ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. EL Eνωμένη στην πολυμορφία EL ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2014-2019 Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων 9.3.2015 ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ σχετικά με την έκθεση για την υλοποίηση, τα αποτελέσματα και τη συνολική αξιολόγηση του Eυρωπαϊκού

Διαβάστε περισσότερα