ΤΟΜΟΣ ΟΓΔΟΟΣ. Γρχφεΐον τή ς ' Ε σ τ ί α ς : Όβός Γταίίου, 6. [ΙΟ Τ Λ ΙΟ Σ ΔΕ Κ Ε Μ Β ΡΙΟ Σ] ΤΙΜΑΤΑΙ ΦΡ. 6. ΛΕΛΕΜ. ΦΡ. 8.

Transcript

1 Μ ) Ϋ ΤΟΜΟΣ ΟΓΔΟΟΣ [ΙΟ Τ Λ ΙΟ Σ ΔΕ Κ Ε Μ Β ΡΙΟ Σ] ΤΙΜΑΤΑΙ ΦΡ. 6. ΛΕΛΕΜ. ΦΡ. 8. Α Θ Η Ν Η Σ Ι Γρχφεΐον τή ς ' Ε σ τ ί α ς : Όβός Γταίίου, 6.

2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Α νατροφ ή, έχπαιδευσις. Βιβλιοθήκης (Π ερί τή ς) τοο ΒΙρμιγκαμ 591. Γερμανία {Π ερί έκπαιδεύσεω; εν) 575. Γυμναστικής ('Ε τ α ι- ρ ία ι) Ιν Γερμανίφ 591. 'Ε ο ρ τή τής χχοιδρύσεω; τή ; Ί - ονίου 'Ακαδημ ίας 673. Ία π ω ν ίφ (Π ερί έχπαιδεύσεως έν) 574 Μ αντήλια... διδακτικά 541. Πηδηχτοί ψαλμοι 735. Φ οιτή τρ ια ι Ιν τοίς Π ανεπιστήμιο'.; τοο Λονδίνου 656. 'Α ρ χ α ιο λ ο γ ικ ά. Α φ ρ ο δ ίτη τή ; Μ ήλου 668. 'Ο λυμπιακά 721. Β ιογραφέαι. Ά νδρά ση ς ( Ιού λιος) 569. Γα μ β ίτα ς (Λ έ ω ν ) 537. Γεράκης (Κ ω νσ τα ντίν ος) 586. Δάρβιν (Κ ά ρ ο λ ο ;) 451. E ggβγ (E ) 417 Μηλιόνης (Χ ρηστός) 737.Τα!υλορ (Βαρώ ν) 647. Γ ε ω ρ γ ικ ά, β ιο μ η χ α ν ικ ά, εμ π ορικ ά, δ η μ ό σ ια εργα. 'Α λ ιεία ς (Π ερί τή ς ) Ιν 'Α γ γ λ ία 576. 'Α μ α ξο σ το ιχ ιώ ν (Τ α χ ό τη ς ) 513. Ε π ισ το λ ώ ν (Π ώ λ η σ ις έ το ιμ ω ν ) 493. θ η ρ ίω ν (Έ μπόρεον α γρ ίω ν ) 59 1.Κ α λλω π ισμ ός 'Α θηνώ ν 606, Π αρισίων θ ω ρη κ τόν (Τ Ι κ οστίζει Ιν ) 637. Λεύκωμα πρός διάσωσιν π ολυτίμ ω ν έγγραφων 447. 'Οδοί Λονδίνου 416. Προγράμματα καί δηλοποιήσεις έ- «η μ ε ρ ίδ ω ν 671. Π τηνά ("Ε λεος διά τ ά μικρά) G85. Π τη νώ ν ( Ό στόμ αχος τώ ν Ιν τομ ο φ ά γω ν) 543. Π υργίτα ι (Ο!) Ιν Νέα Ί'ό ρ χ η 718. 'Ρ ό δ ω ν ΙχΟεαις 448. Σ ά - πων ( Ό ) 447. Σιδηρόδρομοι έν Α ύ στρ α λία 'V - δραντλίαι (Ά νεμ οκ ίνη τοι) 494. Γ ε ω γ ρ α φ ία κ α ί π ερ ιη γή σεις Λντα π οχριτού (Π εριοδεία τού ) τώ ν «Η μ ερ η σ ίω ν Νέω ν 559. 'Ε λέφ α ; ( Ό ) Ιν Ινδική 519. Ίερ οσ ο λ υ μ η τικχί αναμνήσεις 421. Ί τ χ λ ικ χ ί αναμνήσεις 705.Ααύρ.ον (Τ ό ) 725 Λουές (Τ ά λουτρά τού ) 561. Σ ιβη ρία; ( λ - ποδημίκ ε ις Ιν μεταλλείου τή ς ) 427. Τέμπη (Τ ά ) 745, 'Ε π ισ τη μ ονικ ά. 'Α ερ ό σ τα τα (Τ ά ) ώ ; βοηθητικά μέσα έν τα ΐ; έρεύναις τώ ν κ α τά τόν αρκτικόν πόλον θαλασσώ ν 687 Έ ν - τομ οφ άγα φυτά έν 'Ε λλάδι 666. Ζ ώ ω ν (ΠόΟεν έξα ρ τά - τά ι ό πληθυσμό; τ ώ ν ) 718. 'Ηλεκτρισμοί! (Έ φ χ ρμ ογχ ί έν τή Οαλασσοπορία) 591. 'Ιχθύος (Κ αταβύθισε; πλοίου ύπό) 686. Λινναίου (ΜουσεΤον) Μουσικόν τέρα; 524.Ό ροο ετή σεω ; ('Ο λ ίγ α περί) Π ελαργού στοργή 543 Πλοίου (Ν έον ναρκοφόρον) 527. Ρέσσελ ( Ό ) καί τ ά έλικοκίνητα ατμ όπ λοια G17. Σελήνη; ( Ή νεχρανάστα σ ι; τή ; ) 436 Τηλεγράφου (Τελειοποίησις) 461 Τηλεφώνου (Π ρακτική χρησιμοποίησις το ϊί) 639, 7 67 Χ ει- λώνες ( Α ξιοσ η μ είω το ι) 807. Χ ειμ ώ νο; (Π ερί τού ) Ιν ΛΟήναις 800. Φ ρεάτω ν (Τ ό βαθύτατου τώ ν έν τ ώ κοσμώ) η κ α ί έθιμ α 'Α μ ερικ α νοί (Ο! βόρειοι) 632. Γά μ οι έν Ναύπλιο», ν ετει 1827) 732. Έ σ χ ιμ ώ ω ν ήθη καί έθιμα 577. ΖυΟοκ ρα τία ( Ή ) ν Μ ονάχο» Ισ το ρ ία ένό; δείπνου 637 Κ αννίόαλοι (Ο!) έν'α φ ρικ ή G99. Λουχία ( Ή ά γία ) 797. Μ αγκάλιον καί τανδούριον 811. Ν όμ ο; ( Ό ) τού αίματος G36. Πέρα (Ο ϊ άνθρωποι τού ) 760 Π όντζ (Τ ό ) 830 Σεπτέμβριος ( Ό ) έν ΆΟήυαις 556. Τ ρα γουδιοπ ώ λαι (Ο!) έν Λ ονδίνω G54. Χ ριστούγεννα (Τ ά ) εν Λονδίνο» 811. Χριστουγέννων (Τ ό δένδρου τώ ν ) 814. Κ α λ λ ιτε χ ν ία. Έ κοεσις (Κ α λλιτεχ νικ ή ) Μ ονάχου 639, Φ λ ω ρ εντία ; 4 36.Κ οσμ ημ ατογραφ ία (Ή παρ'ήμτν) 582. Μουσική I- σ π ε ρ ίς έ ν τώ Ωδείο» 828- Τ ιτα νο μ α χ ία ( Ό ) τού Γρειπεγκερλ 527. Κ οινω νικ ά, π ο λ ιτεια κ ά, σ τ α τ ισ τ ικ ή. 'Α γγελία, έφημερίδων 418. Α ιγυπ τιακ αί έλευοεριότη- τες 606. Άπογραφιχός (Περίεργος) πίναξ 447. 'Α στυ νομία ( 'I I Α γγλικ ή ) καί αί αΐ συνοικίαι τώ ν πενήτω ν έν Λονδίνω 456, καί αί συνοικίαι τώ ν κλεπτών 516. Αυλής (Π ερί τή ς Δανικής) 670. Βερολίνου (Έ π ισ το λ α ί ίχ) 401, 433, 449, 4G5, 513, 593, 657, 674, 689. Γ ά μος ( Ό ) 648 Γυναικών δρόμοι 415. Γυνή σ τρ α τιώ τη ς 751. Δίκη περί δύο κνημών 6 8 6, πεσούσα εξ ούρανοΰ 493. 'Ε θιμοτυπίας (Π ερ ί) 476. Είρκταί τού Λονδίνου 776 'Επισκέψεις (Α ί) τή ; π ρώ τη ; τού τους 824 θ α νατική Ικ τέλεσις έν Ισπανία 539. θ έα τρ α Ιν Π αρισίοις 591. Κ αλενδάριον( Ιουλιχνόν καί Γρηγοριανόν) 827, Κατεκάημεν 588. Καφενείου (Τ ό ) τή ς «Ώ ο α ία ς Ε λ λ ά δ ο ς» 571. Λονδίνου ( Ο δοί) 416, (Π ληθυσμός) 448. Μεριμ'ε ('Ε π ιστολή τού Πρασπ ερ) 781. Μ ονομαχία μετα ξύ... νεανίδων 576. Νανσ!» ('Ε ο ρ τχ ί έν) 523. Νυκτερινά άσυλα έν Βερολίνφ 623. Πολέμου (Α ΐ δούναι το ύ ) 715. Πρακτικά ( Ι Ι ώ ; συνετάσσοντο τ ά ) τή ς Ιν Τ ρ οιζή νι Συνελεύσεως 732. Π ροϋπολογισμός εύρω παϊκών Κ ρα τώ ν 575. Π τω χ ή οικογένεια 413. 'Ρά λλειον βραβείου 128. Σημ αίας ( Ισ το ρ ία τή ς) τού έλληνικού πυροβολικού 404 Σύμβουλος τή ; Επικράτεια;... κωφάλαλος 766. Συνελεύσεως (Π ερί τής επιτροπής τή ς) έπί έπ χνχστάσεω ; 491. Ταχυδρομείου ( Α π οστολή ο- φεων διά το ύ ) 701. Φραγκμασόνοι 4-18.Ώ ρολόγια (Τ ά κατασχευαζόμενα έν τιψ κόσμιρ) 447. Ιΐρ α χ τιχ χ ί γ ν ώ σ εις. Επιληψίας (Π ρόχειρον μέσον κ α τά τή ς ) 736. Κινίνη (Π ώ ς καθίσταται εύληπτος ή ) 461 Κοσμητικού (Κ α τασκευή) ΰδατος 576 Κρέατος (Μέσον διατηρήσεως νω πού το ύ ) 480. λινο σ το λ ώ ν (Ε ύκολο; τρόπος πρό; σφράγισιν) G24. Μ υιών (Μ έσον άπ οδιώ ξεω ς τ ώ ν ) 512. Οένου (Τ ρόπ ος εύρέσεως τή ς νοοεύσεω; το ύ ) 784. "Ο ρ νι- 0ος (Μ έσον τού χαοισταν τρυφερόν τό κρέας γ ρ α ία ;) 816. Π ετρελαίου (Χ αρακτηρισμός τού καλού) 416. Π ό ν τζ (Διάφ ορα εϊδη) Συμβουλαί (Π ρα κτικ αί) 544, 560, 592, 688, 705, 752. 'Ύ φ ασμ α (Ι Ι ώ ; δύναταί τις νά βεβαιωοή εάν μετάξινου ή μάλλινου) περιέχει καί βάμβακα 496. Χ ειροκτίων (Μ έσον πρός καθαρισμόν τ ώ ν ) 656. Γ γιεινή. Γραμματόσημου δηλητηριασοιν 573. Ίδριΐις καί ψυχρόν ύδωρ 5-12.Λ ουτρώ ν (Π ερί θαλασσίω ν) 432. Λύσσης (Μ έσον κ α τά τ ή ; ) 448, 528. ΜυΙας (Κ εντή μ α τα ) 672. Ο ρεκτικών (.Περί) π ο τώ ν 800 ΙΙοδώ ν (Ή Οερμότη; τ ώ ν ) 768. Ρυτίδων (Π ερί) 4 12-, Σ,δηροδρόμω (Περί τής κακής συνήθειας τού ν άναγινώσχη τις έν τ ώ ) 640. Φ λ α - νέλλχ ( Ή ) 60S. Χ ιονιστρώ ν (Προφυλαχτικόν μέσον κατά τ ώ ν ) 720.

3 Ά ρ ιο. 183-Ae rrá είκοσι. ΕΤΟΣ Δ Φιλολογία, ηθολογία, φιλοσοφία. Ά β ο ύ ('Ε π ισ το λή Έ δμ όνδου) περί Ε λ λ ά δ ο ς 420.Ά - Οηναϊκχί Επιστολαί 413, 429, 444, 478, 493, 510, 524, 557. ' Α λήθεια; * 1 5, 432, 44β, 461, 480, 495, 512, 5 2 6, 542, 559, 574, 590, 6 0 8, 624, 638, 655, 6?0, 687, 702, 719, 736, 752, 766, 782, 799, 816, 831. Β α λχω ρίτη ς ( Ό Α ρ ισ το τέλ η ;) ώ ς ποιητής 545, ώ ς ιστορικός 551, ώ ς πολιτευόμενο; 555. Βοχχαχίου μνημείου 447. Βοναπάρτα. 429, Βονχπάρτου (Ό ρ ο λ ό - γιον) 417.Δραμχτιχός άγών I* Βχυχρίφ 447."Εϊνε (Τ ε λεολογική φιλοσοφία τοδ 'Εββίκου) 607- Ε π ίγρα μ μ α E. E g g e r 495. Ε π ίδα υρος Λιμηρά καί Χρυσόβουλλο» Ά νδρονίχ ου 733. Ε π ιτύμ βιου (Τουρκικόν) 637. Έ ρ - γα σία ς(ε Τ ς ήρως τή ς) 463."Ε τους (Τ ό τέλος το δ ) 819. Ααροσφουχώ (Ά π εικ ό νισ ις το δ δουχός Δ ε - λ α ) 621, Ι νώ μ α ι καί σκέψεις ήθιχαί 415, 431, 446, 461, 480, 493, 512, 526, ill, 558, 573, 590, 607, 623, 638, 655, 070, 687, 702, 719, 736, 732, 766, 781, 799, 815, 830, Π αραδοξολογία 443. Πείρας ( Π διδασκαλ ία τή ς ) 460. Περιδέραιου περιπέτειαι 432. (Π οιη τα ί ("Ε ν δ ο ξο ι) άποθχνόντες τής πείνης. Ρ ά φ τε, ξύλονε, δουλειά να μή σοδ λείπη 478. Τ ίτλ ο ι Ιν Ισπανία 432. Φυσιολογική ( Ή ) Σ χολή καί b ZoXV 789, Α Ν Ε Κ Δ Ο Τ Α. Α νέκδοτον (Β χσιλέω ς τή ς Δ α ν ία ς ) 5 7 5,(Β ίσμ α ρχ)7 19, (Γ α σ χ ώ ν ω ν) 41 β,(φ.σ ο υ λ ιί) 669,Κυβερνήτης ( Ό ) καί τό μαντείαν τύχης 735. Μ ονομαχία δ ια... κλειδοκύμβαλού 815. Δ Α Ν Ε ΙΟ Ν Π Ν Ε Γ «Λ , 446, 4 6 3, 4 9 5, 5 1 2, 5 2 6, 5 4 2, 559, 573, 590, 608, 6 2 4, 6 3 8, 6 5 5, 670, 6 8 7,7 0 2, 7 1 9, 73G, 752, 7 6 6, 7 8 2, 798, 816, 831. Δ ΙΗ Γ Η Μ Α Τ Α - 'Ισ τ ο ρ ία ζεύγους π η λοδα τίδω ν 468, 481. Κινέζος ( Ό ) είς τ!ε Π αρίσια 404 Κινέζου παθήματα Ιν Κίνα 7 37, 753, 769, 785, 801, 817. Κήρινος ( Ό ) τραπεζ ίτ η ς Κυανοδν (Τ ό ) δωμάτιον 503. λευκώματος (Έ κ τ ο δ )π α τ ρ ό ς Μ αγδαληνή 6 0 9, 626, 641, 663, 6 7 7, 692, 7 0 9, Μ α ργα ρ ίτα ( 'I I ά τυ χ ή ;) 795. θ ίκ ί* ( Ή ) το9 κυρίου Χάρρυ 437.Ύ πηρέτης ( Ό ) 679. Π Ο Ι Η Ε Ι Σ. 'Εσπέρα ('Π ) 542. Κοδκος ( Ό ) Συμπόσιόν μου (Τ ό είς n u p a tä μ ετά το δ Αθανασίου Χ ριστοπ ούλ* υ 497, Φ ωτεινός ( Ό ) 589. Χειμώνας ( Ό ) 810. Π Ο Ι Κ Ι Λ Α. 416, 4 3 2, 448, 4 6 4,4 8 0, 495, 496, 5 2 6, 527, 5 2 8,5 4 3, 544, 559, 560, 574, 575, 5 7 6, 5 9 1, 592, 621, 631, 638, 639, 640, 6 5 6,6 7 2, 687, 6 8 8, 7 0 3, 701, 719, 7 2 0, 767, 768, 7 8 2, 7 8 3, 784, 7 9 9, 800, 816, 831, Κ Η Ν Α Ι Π Ο Λ ΙΤ ΙΚ Ο Ν Η Θ Π Ν. ΎπουργοΒ ( Ή π ρω ία Ιν ό ς) 596. Πανομοιότυπα. Υ π ο γ ρ α φ ώ ν : Β χλχω ρίτου (Ά ρ ισ τ ο τ έ λ ο υ ς ) 545. E g g e r (Ε ) 417. Σούτσου (Α λ ε ξά ν δ ρ ο υ ) 497. Σ φ ρ α γ ί δ ε ς, Α ν α το λ ικ ο ύ ( Α σ τυ νομ ία ς) Ιπ ι Ιπ α να στά σεω ς 529. Α ν ά φ η ς (Τ γ ε ια σ τυ ν ο μ ία ; τή ς νήσου) Ιν Ιτ ε ι 1823,561. Ά π ο λ λ ω ν ια τ ώ ν (Δ ή μ ου ) "Α ρ γου ς (Ειρηνοδικείου τή ς Ιπ α ρ χ ία ς) Ιπ ΐ Ιπ α να στά σεω ς 657, (Τ ή ς πύλεως καί Ιπ α ρ χ ία ς) Β λοχοδ καί ΖυγοΟ (Δ ιο ικ η το δ ) Ιν ϊ τ ε ι 1832, 593. Β οστίτσης (Δικα στηρίου τ ώ ν εΐρηνοδικ ώ ν) Ιν Ιτ ε ι 1829, 626. "Ιίλ ιδ ο ς ( Εκτάκτου Ιπ ιτρ ο - π εία ς) Ιν ϊτε ι 1831, 401. Θήρας (Δ ιοικ ή σ εω ς) Ιν ϊτε ι 1830, G09. Ιονίου Ακαδημίας 673. Κορωνιατών (Δ ή μου) 753. Κρητώυ ( Επιτροπής) Ιν Ιτε ι 1832, 721. Κυκλάδων (Δικαστη ρίου τοδ τμ ή μ α τος τώ ν β ορ είω ν) Ιπ ί Ιπ α να στά σεω ς 4 4 9,('Ε κτάκτου Ιπιτροπείας β ορ είω ν) Ιν Ιτ ε ι 1829, 577. Μηλιόνη (Χ ρήστου) 737. Μήλου (Δ η μ ογερ οντία ς) Ιπ ί Ιπ α να στά σεω ς , Ναυπάκτου κα\ Βενετικού (Δ ιοικ η το δ ) Επί Ιπ α να στά σεω ς 465. Πόρου (Δασμολογείου τής νήσου) π\ Ιπαναστάσεως 817. Σκιάθου (Δημ οσίου Μνήμσνος) Ιπ\ Καποδιστρίου 6 8 9,Σχοπ ίλου (Δ α σ μ ο τελ ω νείο υ ) Ιπ ι Ιπ α να στά σεω ς 641. Συνελεύσεως ( Επιτροπής τή ς ) Ιπ ΐ Ιπ α να στά σεω ς 481. Σύρου ( Αστυνομίας) Ιπ. Ιπαναστάσεως 433. Τήνου ( Υ γ ε ιο νομείου) Ιπί Ιπαναστάσεως 705, Ω λιχρίων (Δήμ ου ) 785. Τ ό μ ο ς "Ο γδοος Ε Κ Δ Ι Δ Ο Τ Α Ι Κ Α Τ Α Κ Τ Ρ Ι Α Κ Η Ν i l y. i p n j i i j Ι τ ε β ί ι Έ, Έ ϊ ι ά ΐ ι ç p I '. Ι ν T j f» S O. Λ ΐ «ν ν Ι ρ ο ρ & Ι «ρ χ ο, τ α. A u l 1 («v o y e g ío u I " i. i c J t t o y ; u l «ι ν» ί ι ή τ, α ι Γ ρ π φ Δ, ν Ι ζ ί Â iiu lâ y â t w ç : O i c ç Σ T <*4lou, 0. Σ Φ Ρ Α Γ ΙΣ Τ Η Σ Ε κ τά κ το υ ΊΟπίτροπείας ΊΙλ ιδ ο ς, έν ετει 1So 1. Τό π ρω τότυπ ον τής α ν ω τέρ ω σφραγίδας Ικοινοποιήθη ήμϊν υπό του συνδρομητοϋ τή ς Εστίας κ. Χρήστου Δρακοπούλου. Τ ά ; έπ ομ ίνχ: δε π ολυτίμ ου; πληροφορία; έλάβομεν πκρκ τοδ σεδαοτοδ Χ-Λ.Ζ.Μ άμουχα. Σ. τ. Δ. «Έ κ τώ ν όσα είγον ά οφχσισθή κ α τά τό 1827 ύπό τή ς εν Τ ρ οιζή ν; Γ 'Ε θ ν ικ ή ; Συνελεύσεω; ή το και τό περί ν έ α ; διοικητική; διαιρέσει ); τή ς Ιπ ιχ ρ χ τεία ; κ α τά θ έ - μ α τ χ, ά ντί τής αχρι τό τε ύφισταμένη; κ α τ' Έ π α ρ- χ ί α ς. Δ ιά δε τοδ Κ ς άρθρου τής περί τούτου άποφάσεώς τη ; ή Συνέλευσις ετχεν αναθέσει ε ς τήν Βουλήν τό ν διά νόμου προσδιορισμόν τ ώ ν ορίων έ/.άστου θ έ- μ α τ ο ς. (Β λ. Λ Ζ. Μ άμουχα, Τ ά κ. α τ ά τ ή ν ά - ναγέννησιν τής Ε λ λ ά δ ο ς, τόμ. II, σελ. 135, και Τομ. θ ', σελ 25 κα ι )»Μ ε τά τήν λήξιν τής Συνελεύσεως Εκείνη;, τό Βουλευτικόν σώμα συνέταξε τό άνήκον νομ οσχέδιονκαι ήρξα το τής σ υ ζη τή σ ει»; από τοδ Σεπτεμβρίου μηνός τοδ ά λλ ή συ ζή τη σι; παρετάθη επί το σ ο δτον, ώ ςτε εμενεν α τελής ό τε κατά τόν Ια νο υ ά ρ ιο ν τοδ 1828 άφίκετο είς τή ν 'Ε λλάδα ό αείμνηστος Κυβερνήτης I. Α. Καποδίστριας.»'Ε ν τ ω νέι» διοργανισμ ώ το δ Κράτους ό Κυβερνήτη; Ιζή τη σ ε καί τή ν περί τή ς νέας Διοικητικής διαιρέσεω ; γνώ μ η ν τοδ Π ανελληνίου, τά όποιον κ α τά μήνα Απρίλιο ν τοδ 1828 παρεδέξατο τ ά προταθέντκ, υπόδειξαν μόνον ώ ς μάλλον κ ατά λλη λον τή ν ά ντικ α τά στα σιν τή ; θέμ α τα, διά τή; Τμήμ ατα. Ο δ τω ; ΙξεδόΟη τή 13 Α π ρ ιλ ίο υ 1828 τό I ' ψήφισμα, δυνάμει τοδ οποίου ή Ε π ικ ρ ά τεια διηρέθη είς 13 Τ μ ή μ α τα : έπ τά μεν Ιν Πελοποννήαω, εξ δε Ιν τα "; Ν ή σ ο ις.(τ ό τμ ήμ α τ ή ; "IIλιοος, περί οϋ ό λόγος ώ ίε, περ-.ελάμβανε τάς Ε π α ρ χ ία ; Γαστούνης καί Π ύργου.) Σημειούσθω Εν παρόδιο ό τ ι, ότε μετά τα δ τα προσετέθησαν είς τήν Ελευθέραν Ε λλά δα α; κατά τή ν Στερ εάν Ε π αρχία., διηρέοησαν καί αύται εις δ ύ ο έτερα Τ μ ή μ α τα, ιον τό μεν περιελάμβανε τάς τής Λ ν α τ ο λ ι κ ή ς, τό δε τ ά ; τή ; Δ υ τ ι κ ή ς Ε λ λ ά δ ο ς.»κ α τά τό μνημονευθίν I ψήφισμα, καί κ α τά τό πρό; Ικτε λεσιν χύτοδ ΕκδοθΕν αυθημερόν ύπ άριθ Λ.ά - τα γμ α, "Εκτακτοι Επίτροποι οιωρίσθησαν εις τά Τμήμ ατα. το.μπε ιτ ικτο 4 Ιο υ λ ίο υ 1879» Α ρ χ α ίω ν ημερών άναμνησθέντε; Ικ τοδ τύπου τής προκειμένη; σφραγΐδος, λέγομεν παρεκδατικώς ό τι,' Εκτα κτος Ε π ίτροπ ο; Ιν Ί Ιλ ιδ ι, διωρίσθη τή I ϋ Α π ρ ιλ ίου 1828 ό Σ π υ ρ ί δ ω ν κ α τά πρώ τον Κ αλόγερό π ο υ λ ο ς. Τ ο δ το ν μ ετα τεθέντα είς τό Α νέκ κλη τον Δικαστήριον τή 11 Αύγούστου 1829, διεδέξα το ό Π. λ. Αναγνω στόπ ουλος,ον μ ετα τεθέντα τή 5 Αύγούστου 1831 είς τό τμ ήμα τή ς Λ ακωνίας, ά ντιχ χ - τέστη σεν ό Λ. Βλαχόπουλο; "Α νδρε; ο ϋ τοι, καί οί τρεϊ; Ικ τώ ν σπουδαία; προσενεγκόντων ϋπηρεσίας είς τή ν Π ατρίδα.» 'I I σφραγίς, ή ; ό τύ π ο ; παρετέθη α νω τέρ ω, Ιχαράχθη βεβαίως ότε διωρίσθη έκ τα κ το ; Ιν Ή λ ιδ ι Επίτροπο; ό τελ ευ τα ίο; τώ ν μνημονευθέντων τρ ιώ ν, δήλα δή Εν Ιτε ι 1831.» ΕΠΙΣΤΟΛΛΙ ΕΚ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ Φ Ι.Ιτα τέ μ ο ι, Λ' Παραπονεϊσαι, δτι, τ:ρό πολλοί) φοάς εις Βερολίνου, έλησμόνησα ήν col είχαν Χώσει ύποσχεciv, δταν σ άπεχαιρέτων, τού νά col περιγράψω τήν αΰτοκρατορικ ή ν πόλ ιν τή ; Γερμανίας οψέ- ττοτε άφιχοώ είς αυτήν. Εγώ Χέ, Χιν.αιότερον ί σος, τταραπονοΰμαι δτι τήν υττόσχεσιν εκείνην σύ ττρίβτος Χέν τήν έλν,τν.όνν,οας. Κομττάζων έττi τ ώ ΧιΧακτορι/.ώ μου Χιτελώματι, ένόμιζον, δτε ά-ηρχόμην έξ ΈλλάΧος, δτι δλα τά ήξευρον, και Χέν μ.οΐ έμ.ενεν άλλο ή νά ττεριτρέζω ώς αργός και άφροντις περιηγητής τήν Ευρώπην. Α λ λ δτε είχον έκ του πλησίον τά πράγμ.ατα, έγνώ- ptea τήν απάτην μου, καί μέχρι τοΰχε εν τουλάχιστον έμαοον, δτι πάμπολλα άγνοω* Χι' 8 ήχη κατοικώ τά πανεπιστημεϊα μάλλον ή τάς πόλεις, καί πιθανώς Οχ ήχυνάμην νά coi γράψω όπωσοϋν έν γνώσει περί τών καθηγητών καί τών παραχόσεων αυτών πολλά ΐ ουχόλως σ έν- Χιαφέρουσιν, άλλ λίγιστα καί ατελέστατα έξ δσων Οελεις νά μάοης περί Βερολίνου και τιον κατοίκων αυτοϋ. Ά στεϊον Χέ μ οι φαίνεται δτι έλπι',εις νά μέ Χελεάσης, ΧίΧων μοι τήν ΰπόσγε- σιν ό τ. θέλεις προσπαθήσει νά Χημοσιεύσης τάς επιστολάς μου. "Αλλο Χέν έλειπεν! *Αν ένόμ.ιν 1» * ήον οτι σπουδαιολογείς, Οά ήρκει τούτοι ϊνα μ.οί παραλύτη τόν κάλαμον, καί λέ'ΐν νά μοί σοί γράψω σύ X είπέ με έπίορκον. Τά τής έπιστή- μης μ.ου έπιυ.ελώς σπουδάζω,και ϊσως μέχρι τέλΐ) ις τά καταφέρω καλλιέπειαν όμως δεν ε παγγέλλομαι, καιρόν Χέν έχω. ακόμη δλιγώ τε-

4 Ε 2 Τ I λ ύψος ε ίς 'τ ό ορος,'άν καί δι αύτού όμολογουμέb Σ Τ I Λ. 403 ρον βλέμμα παρατηρητικόν, καί τή ν έπιχώριον γλ ώ σ σ α ν, στοιχείου άφευκτον πρός γν,ώσιν του τόπ ου, έχουσαν "όμως άκάνθας καί αγκύλας, δέν εδ υ νή θη ν"είσέτι αρκούντως v i τή ν δ α μ ά :ω. Ά λ λ έ σ τω! Ά φ ού καί καλά θέλεις τό Βερολϊνον, οοί έ π ισ τέ λ λ ω φύρδην μ ίγδη ν τιν ά περί αύτού, ο,τ ι εκ τού προχείρου ακούω καί βλέπ ω, καί οοί τ ά έ π ισ τέ λ λ ω πρός μόνην τή ν εύχαρί- σ τη σ ιν, άν δύνανται νά ο εύχαριστήσωσιν. Ά λ λ ϊνα καί μεθ όσα είπον, προβώ όμως ούχ.j -_ov ρ.5χά τίνος μεθόδου, άρχομαι άπό τή ς το πογραφίας, τ,ς έκών άκων είμ ί όπωσούν έμπει- ρος, δ ιό τι, προς αποφυγήν ενοικίων δυσαναλόγ ω ν προς το βαλάντιον π τω χού διδάκτορας,κατο ικ ώ εις άπ όστασιν ήμισείας ώρας άπό τού παν ε π ισ τη μ ίο υ καί άπό παντός κέντρου, καί τή ν ά π όστα σιν τα ύ τη ν αναγκάζομ αι πεζός νά κ α τα μ ετρ ώ πολλάκις τή ς ημέρας κ α τά διαφόρους διευθύνσεις. f f "Ινα λοιπόν έννοήσής πώς κ εϊτα ι ή πρωτεύουσα τή ς Π ρωσσίας, δέν εχεις ανάγκην πολύ νά βα- σανίσης τη ν φ αντασίαν σου. " Αμμος καί πάλιν άυ.υ.ος επίπεδος καί μονότονος κ α τά πάσας τά ς διευθύνσεις, ιδού ή θέσις τη ς. Ούδέν εχει νά έλ- κύση, νά τέρψη τη ν δρασιν. Ούδεμίαν έχει αμφιβολίαν ό τ ι ό Βόρειος Ωκεανός κ α τέκ λ υ,ε ποτε τ ό άπέραντον το ύ το πεδίου, καί τη ν εικασίαν μου έπικυροϊ κογχύλη b εύρόν π οτε κ α τά τύ χην άπυλελιθωμένην εις λίθον οικοδομής, λ ί ά- σ χ ολία ι μου δέν μ έπιτρέπουσι ν άφιερώμαι εις ίίδ υ λλια κ ά ς θεωρίας τω ν φυσικών καλλονώ ν. Ά λ λ ό ορεσίβιος ε γ ώ σ τενά ζω ν περιφέρω π ολλ ά κ ις τ ό βλέμμα εις τό ν ορίζοντα, ζη τ ώ ν τιν α λόφον, τιν ά κυματισμόν τού εδάφους, Αια τούτο μ ε τά χαράς ήκουσα, ολίγον μ ε τά τη ν α φ ιζιν μου, iv a τ ώ ν συντρόφων μου, εις 8ν παρεπονου- μην διά τού Βερολίνου τά ς απ οστάσεις,να μ ειπη ό τ ι εκείνος δ ια τρ έχ ει έ τ ι μ εγα λη τέρα ς, δ ιό τι η κ ατοικία του είναι εις -.b 'ü p a io r clpoc (το Scho- n eb crgv 5 ς τό ώραΐον όρος! ανέκραξα. Κ α το ικ ε ίτε εις ορος, καί είναι καί ώραΐον ; Πού λοιπόν κ εΐτ α ι αυτό ;,,γ ζ ι _ Α λ λ ά πρός εκεί, μοί είπε, νο μ ί,ω ν ' >τι άστειεύου.αι, καί δεικνύων μοι τ ά μεσημβρινά. 'Π κορυφή αύτού είναι τ ό Ό ρ η ο το υ Σ τ αύραν (K r e u z b e r g ). Βεβαίως τ ό γ ν ω ρ ι,ετε. Έ χ ε ι καί κορυφήν! Ό χ ι, π α ντα π α σ ι δεν τό γνω ρ ίζω καί ευχαρίστω ς θά σάς ήκολουθουν έκεΐ. άν πεζός άπήρχεσθε.,, Τ,.. Κ α ί τ ώ ο ν τ ι τό ν ήκολούθησα. Λφ ου Ο-. π ο λ - λ ά ς διήλθομεν ευθείας καί μακράς^όδούς τη ς πο- λεω ς, καί έστάθημεν εμπρός περινόλου, Έ δ ώ εϊμεθα, μοί είπε. Πού ε ϊμ ε θ α ; Λ λ λ εις τό Ό ρ ο ς τού Σταυρού.. Π ώ ς ; εις τή ν κορυφήν τού όρους ; Ά να μ φ ιβ ό λ ω ς. Α λ λ ά... ά λ λ ά πού είναι τ ό ώραΐον ό ρος ό'που κ α το ικ είτε ; Ε κ είνα. αί οίκίαι, β λ έπ ετε, έκεΐ πρός τά δ εξιά είσί τ ό ώραΐον όρος. Β λέπ ω, άπεκρίθην, τ ά ς οικίας πρός δεξιά, ά λλά δεν βλέπ ω ούτε τό όρος ούτε τή ν κορυφήν του. Έ χ ε τ ε άδικον, μοί είπε πεπεισμένος ό Βε- ρολίνειος σπουδαστής. Ή όδός τή ς Μ ιγ ά.ιη ς * Α ρ κ το υ, ή τώ ν η γ ά.ιω ν χ ό χ χ ω τ, κ α τά τή ν ορθογραφίαν τη ς (G rossb eeren ), άπό τιν ω ν έ- κ α το ν τά δ ω ν βημ άτω ν μέχρις έδώ χωρεΐ έλαφρώς ά λλά σταθερώς άνιούσα. Ε λαφ ρότατα τ ώ ο ν τ ι άπ ήντησα, ώ σ τε ά - νερριχήθην όρος χωρίς νά τό εννοήσω. Πρός αυτό έ σ τίν ή ήμετέρα ϊ ΐν ύ ξ άλλος Ίμ ά ο ς ή Κιμβου- ράσος. Κ αί εϊμεθα εις τή ν κορυφήν ; Ιίΐς τή ν άκραν κορυφήν, ήν έμφαίνει το ύ το τό έν τ ώ περιβόλι» μνημείου. Εί καί ή π ρώ τη μου αΰτη απόπειρα οδοιπορίας ανακαλύψεων άλλον καρπόν δεν μοί ά π έ- φερεν ή ό τι μοί έδίδ α ξε πόσον μικραί ε ίσ ί τώ ν Βερολινείων αί περί άρέων,καί κορυφών α ξιώ σεις, άντήαειψ αν όμως τό ν κόπον μου όσα εϊδον καί έυ.αθον π εεί τοο μνημείου τού έπ ιστέφ οντος τή ν «ά κ οαν κορυφήν» τού ό ρ ο ιχ το υ Σ τα ύ ρ ο ν. Ε κ ε ί,'ώ ς είς'τό' έπιφανέστατον σημεΐον τ ώ ν περίχω ρω ν, ένέκρινεν ο νύν Α υ τοκ ράτω ρ τή ν άνέγερ- σ ιν 'μ ε γ ίσ τ η ς χαλκής πυραμίδος εις άπομνημό- νευσιν τού κ α τά τή ς Δανίας πολέμου. Ά λ λ εκ - τ ο τ ε, καί πρό π ά ντω ν άπό τού κ α τά τώ ν Γ ά λ λ ω ν θριάμβου, ή πόλις τού Βερολίνου ελαβε μ ε- γά λ η ν ά νά π τυ ξιν, καί ή όδός τή ς Μ εγάλης "Αρκτου πρόυχώρει καθ ημέραν βήμα πρός βήμα ά- φανώς καί'ιδς εΐπείν ύπούλως πρός τ ό μνημείου, ώ σ τε ό τε πέρυσι συνέβη νά διέλθη έκεΐθεν ο Αυτο κ ρ ά τω ρ, άνεκάλυψε πρός έκ π λη ξιν καί λύπην του ότι,όσον υψηλή καί άν ή ή κορυφή τού Ό ρους τού Σταυρού, αί όροφαί τώ ν νέων οικιώ ν τή ς οδού ήσαν έ τ ι ΰψηλότεραι, καί έκινδύνευον νά τή ν κα- τ α π ν ίζω σ ιν. Έ ξέφ ρα σε δέ τή ν μ ετα μ έλ ειά ν του ό τι δέν δ ιέ τα ξ ε κ α τ άρχάς υψηλοτέραν τή ν ο ί- κοδου.ήν τού μνημείου, καί ούτω ς έστραμμένην, ώ σ τε ό ά ξω ν αύτού ν α ν τ ίσ το ιχ η πρός τό ν τής οδού, καί έκ τού κέντρου αύτής νά φ α ίνη τα ι ή πυραμίς κ α τά μ έτω π ο ν. Παρηγορήθη όμως φ ιλ ο - σοφικώς ειπ ώ ν ό τ ι μ ά τα ιον νά λ υ π ή τα ι διά τ α αδύ να τα, καί ό τι τ ά γενόμενα ούκ α π ο γίνο ντα ι. Λ λ λ ό διευθυντής τ ώ ν δημοσίων έργω ν, δ σ τις τό ν συνώδευεν, άνέλαβε ν άπαδείξη^ ψευδόμενον τ ά αρχαίου εκείνο λόγιου τή ς δημώδους σοφίας, καί ν' απόδειξη ό τ ι α π ένα ντι αυτοκρατορικής θε- λήσεω ς καί τής σημερινής επ ιστή μ η ς ούδέν εστι τ ό αδύνατον. Παρουσιάσθη επομένως μ ε τά τινα ς ra ésa r οέοων σχέδιον δ ι ού δέν προσεθετε μεν νω ς θά τό εύηργέτει, ά λ λ άνελάμβανε νά άρη τ ό ογκώδες μνημείου κατά 2 7 πόδας υπέρ τή ν βά- σιν του, καί νά μεταστρέψ η αυτό κα τά τή ς ο δού τή ν διεύθυνσιν. Ί ΐ κ ο λ ο σια ίϊ α υ τη έπ ιχ εί- ρησις, θρίαμβος τή ς νέας μ ηχανικής, ένεκρίθη, καί ήρξατο, κάί τή ν εϊδον μ ε τά θαυμασμού έκ- τελουμένην διά δώ δεκα υδραυλικών α ντλ ιώ ν, α ϊτιν ες,ς σιδηραΐ χεΐρες Βριάρεω συνελ.άμ.βα- νον τή ν πυραμίδα υπό τή ν βάσιν τη ς, καί τή ν δ ύουν άνεπαισθήτω ς τιν ά ς δακτύλους καθ ημέραν, λίθοι δ έν τομ ή τε τρ ά γω ν ο ι παρενεβάλλοντο καθ όσον ή.ετο, καί έ κ τίζο ν το στερεώς ΰπ αυτή ν έ ν τα ύ τώ δέ διά δ ε ξιω τά το υ μηχανήματος έστρέφετο έ/.άστοτε κατά τιν α ς γραμ.μάς ό κατα π λ η κ τικ ό ς όγκος, μέχρις ού ά π ετελέσθη ή ά- παιτουμένη γω νία πρός τή ν αρχικήν αύτού διεύθυνσιν. -Κάθηται δέ σήμερον έπ αληθούς κ τισ τή ς κορυφής, κεκοσμ.ημ.ένης δ ι αψ ίδων καί διαδρόμων., καί ΰπεραίρει τά ς υψίστας τώ ν οικιώ ν, παν- τα χόθεν καταφανής. 'Ω ς δ έχει όρη τ ό Βερολίνου, έπίσης έχει καί ποταμούς, καί τή ν Π άγκην. μ ά λ ισ τα δύω, τή ν Σπραίην καί Κ αί αυτη μ.εν έ σ τι στενή διώρυξ βορβόρου καί δυσωδίας, κατησχυσμένως ερπουσα εις άφανεΐς τιν α ς καί άποκέντρους όδούς, άς ο: δ ια β ά τα ι φεύγουσι βύοντες τά ς ρίνας, ή δ ά στυ - νομία σ κ έπ τετα ι νά τή ν συγχώση. Εκείνη όμως ε χ ε ι άριστοκρατικω τέρας τά ς ά ξιώ σεις, δια κ λα - δεύ ετα ι διά πάσης τή ς πόλεω ς, κ οιμ ά τα ι μ.εγα- λοπρεπώς υπό π ολυτελείς γεφύρας πρό ά να κ τόρων καί διά παραδείσων, καί βρενθύεται διαπλεομένη ΰπό φορτη-μίδων, α ϊτιν ες όμως ούδέ ν άναβώσιν ούδέ νά κ α τα βώ σιν δύνανται τό νωθρόν ρεύμ-ά τη ς, μ.ή ώθούσαι διά κόντω ν ένα γω - νίως τό ν άβαθή τη ς πυθμένα, ώ σ τε άληθέστερον βαδίζουσιν έπ αύτού ή ό'τι πλέουσιν έπί τή ς ε πιφάνειας τη ς. Υ π ά ρ χ ε ι δέ Βερολίνειος παροιμία λέγουσα ό τ ι «ή Σπραίη εισρέει εις τή ν πόλιν ώς κύκνος καί εκρέει ώς χοίρος.» Κ αί δέν είνα ι το ύ το άδικος μεμψιμοιρία, δ ιό τι τό ποτάμ.ιον, στερούμενου βάθους καί κ λίσεω ς, δια νέμ ετα ι διά τώ ν όδών εις έπιμήκη τέ λ μ α τα, δεχόμενα διά μυρίων ο χ ετώ ν τό ν φόρον τ ώ ν οικιακών άκαθαρσιών, καί άναπ έμ ποντα νοσηράς άναθυμιάσεις, δ ι 8 καί αί παραποτάμ.ιοι οίκίαι σπ ανίω ς ενοικ ιά ζο ν τα ι. Κ α ί το ια ό τη μέν έκ φύσεως ή Σπραίη, έίστε μ,όνον δ ι οχυρωματικούς λ.όγους δύναταί τ ις νά έννοήση ό τι οί άρχαΐοι Γερμανοί τή ν εντός τώ ν βραχιόνων αύτής έγκλειομένην νήσον έξελέξα ντο εις οίκοδομ.ήν πόλεω ς, ώς οί Γ α λ ά τα ι οικοδόμησαν τή ν Λουτηκίαν έπί τή ς βορβορώδους νήσου τού Σηκουάνου. Ό λ ίγ α ς ώρας περαιτέρω είχον διαυγείς λίμ να ς καί τερπνούς λόφους, ο ϊτινες θά ήσαν άρίστη πόλεω ς έδρα. Ά λ λ ά σήμερον ό π ολιτισμ ός δέν κλίνει απαθώς τή ν κεφαλήν ΰπό τά ς ά τελεία ς τή ς φύσεως. Έ ξ ενα ντία ς α ν τ α γ ω ν ίζ ε τ α ι κ α τ α ύ τώ ν όπου ; έσ τίν άναγκαΐον, καί τά ς υπερνικά. Ό νύν υ πουργός τώ ν Οικονομικών, ό τε πρό τρ ιώ ν ε τώ ν ήν δήμαρχος Βερολίνου, έτέθη έπί κεφαλής ε τα ιρ ία ς ή τις ήγόρασε γα ία ς χέρσους εκτός τή ς πόλεω ς,κάτεσκεύασε καί έξακολουθεΐ κατασκευ- άζουσα εύρεΐς οχετούς κοινωνούντας πρός τά ς οικίας, 'ίδρυσε πολλαχού μ εγάλας άτμοκινήτους μηχανάς άπορροφητικάς, καί ο ϋ τω διοχετεύουσα τή ς πόλεω ς τ ά π ε ρ ιττώ μ α τα εις τούς αγρούς τή ς ετα ιρία ς, λ ιπ α ίνει αυτούς, καί τούς κ α θιστά έξ αμ μ ω δώ ν εύγείους καί προσοδοφόρους, τή ν δέ Σπραίην α π ο δ ίδ ει, δηλαδή θέλει αποδώ σει ό τα ν τ ό εργον συυτελεσθή, εις τή ν αρχικήν αύτής α γ ν ό τη τα. Έ ν τούτοις όμως καί όπως έχει είναι π ο λ ύ τιμος διά τό Βερολίνου, ού μ.όνον δ ιό τ ι καύσιμος κ αί οικοδομική Ολη, καρπός καί ά'λλα προϊόντα μ εταφ έρονται δ ι αύτής ολιγοδαπ άνως έκ περιχώρων καί ά π εχ όντω ν μερών ΰπό πληθυσμού ό σ η ς, >ς οί Κ ιν έ ζο ι, του έχει μόνην σταθεράν ποταμόβιος, τ ά πλοιάριά κ α τοικ ία ν, ά λ λ ά καί διά τά ς παντοίας χρήσεις άς τό ύδωρ αυτής υ πηρετεί, ούχί μέν τή ν πόσιν, δ ιό τι δεν υπάρχει διήθησις δυναμένη νά πλύνη α ύ τό, ά λλά διά τή ν οικιακήν καί τή ς πόλεω ς τή ν καθαριότητα καί διά τήν άρδευσιν τώ ν φ υτειώ ν καί τώ ν κήπων. Ώ ς πρός τ α ύ τ α δέ αξιοθαύμαστου κ η ρ ύ ττω τή ς δημοτικής άστυ νομ ίας τή ν επιμέλειαν. Έ δ ώ, όπου ό ούρανός δέν είνα ι ώ ς παρ ήμΐν φειδωλός ϋ δα τος, ποσάκις, εν ω βροχερά νέφη έσκότιζον τόν ορίζοντα, δέν εϊδον τά ς υδροφόρους άμάξας ίσταμ ένας εις πάσας τ ώ ν όδών τά ς γω νία ς, πλη- ρουμένας διά δερμάτινου σωλήνος, εις 8ν διά προχείρου μηχανισμού άνέβρυε τά ύδωρ τώ ν υπογείω ν υ δραγω γείω ν ά τρέφ ει ή Σπραίη καί έξα - κολουθούσας εύσννειδή τω ς τή ν κατάβρεξιν καί τ ώ ν δένδροιν τή ν άρδευσιν- καί ό τε ήρώτησά π οτε ΰπαστυνόμον τιν ά πρός τ ί ό κόπος ούτος άφ ού βροχή έπ ίκ ειτα ι, μ.οί άπεκρίθη" «Ή μ ε ΐς π ρ ά ττομ εν ό,τ ι ύφείλομεν, καί ο Θεός ό,τ ι θέλει- τό εργον του έκ α σ το ς.» Κ α ί τ ό τ ε ένεθυμ.ήθην ά λ λην τιν ά πόλιν, ή τις τή ν κ α τά β ρ εξιν, δευ σιν, καί αύτόν τή ν άο- τό ν φ ω τισμ όν τη ς α να θέτει σχεδόν ά π οκ λειστικ ώ ς εις τό ν ούρανόν, ής όμως διά το ύ το αί όδοί είσί σ κ ο τεινα ί οσάκις κρυβή ή πανσέληνος καί οί κ άτοικοι άναπνέουσι κόνιν, καί ξηρά ξύλα δεικνύουσι πού δένδρα καί θάμνοι έπρεπε νά σ τ ο λ ίζ ω σ ι τ ά ς π λ α τεία ς καί τούς περιπάτους τη ς. Α λ η θ ώ ς ό τι ή π όλις εκείνη δέν έ χει τή ν Σπραίην. Ά λ λ ά σύ δύνασαι νά είπής, δ ιό τι εγώ ώ ς ξένος δεν τ ό ήξεύρω, άν έκλήθη- σάν π ο τε έκεΐ έμπειροι έξ Ευρώπης υδραυλικοί νά έ ξετά σ ω σ ι τό ν υπόγειον ρούν τώ ν ΰ δ ά τω ν τη ς, περί ού εγώ αύτός μαρτυρώ, δ ιό τι εις τόν πυθμένα τού φρέατος τή ς οικίας μου ήκουον ρέον τό ύδωρ, καί νά είπώσιν άν δέν δύνανται ν ά ναζή -

5 σω σιν οί κρουνοί τη ς Καλλιρρόης, ο ον πολλάκις εϊδον τά ς παοοίχους π λυ ντρία ς νά ξέω σι τή ν γην διά τ ώ ν νύνων καί νά εΰείσκωσιν υδωο. /» ι I Α λ λ ίόού εγώ έμ.ακρύνθην του Βερολίνου. *Λ ς τό άφήσωμ.εν σήμερον, καί π ά λιν βλέπομεν. Έ ν Βερολίνοι, τϋ 25 Μαϊου Ξ. Ιστορία τή ς σημαίας τονί ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ *0 'ϊψ η λ ά ν τη ς πρώτος έδω κ ε τή ν ιδέαν έν Έ λ λ ά δ ι, περί σχηματισμ ού τα κ τικ ο ύ στρατού, οί δέ μ ε τ αυτού ίερολοχΐτα ι καί ά λλοι νέοι έ λ - Οόντες έσχημ.άτισαν τή ν πρώτην βάσιν αυτού. 'Ο τα κ τικ ό ς στρ α τό ς, συνιστάμενος κ α τ άρ- χάς έχ π εζώ ν, ηΰξήθη διά τού σχηματισμ ού ένός λόχου τού πυροβολικού κα τά τό 'Ο λόγος ούτος ώργανώθη εις Ναύπλιον, ώ - πλίσθη δέ μέ μόνον ξίφη (ιός το ύ το υπάρχει καί εις ά λλα ευρωπαϊκά σ ώ μ α τα ) έλαβε δέ διά π α - ρατά ξεω ς καί υπό επιτροπής διωρισμένης υπό τή ς τ ό τ ε Κυβερνά,σεως τή ν σημαίαν αυτού έπί τού κανονοστασίου τή ς ξηράς τού φρουρίου τού Ναυπλίου. 'Α π ειρ ον πλήθος λαού χαιρέτισε τήν σημαίαν τα ύ τη ν, ό δε α ρ τισ ύ σ τα το ς λόχος τού πυροβολικού, συγκείμενος έκ νέων Ε λ λ ή ν ω ν καί έχ ω ν αρχηγόν τ ό ν Ε μμανουήλ Κ α λλέργη ν, έξε- στοάτευσεν αμέσως εις Κ αλάμ ας. Ό νέος τρόπος τού όπ λίζεσθαι μόνον μέ ξίφη έφάνη όλως παράδοξος, ουδέ ένέπνεε τή ν άπαι- τουμένην εις τούς Έ λ λ η ν α ς εμπιστοσύνην διό, κ α ίτο ι παρά τά ς δ ια τά ξε ις, έπ ιτυ χ ό ντες εις τ ι μ-έρος διαλελυμένον καί σκορπισμένου α ιγυ π τια κόν τα κ τικ ό ν σώμα, έπαρουοιάσθησαν οί π ά ντες τή ν επαύριον ένοπλοι φέροντες α ιγυ π τια κ ά γ α λ λ ικ ά τουφέκια μέ λ ό γχ α ς. Μ ετά τα ύ τα ό λόχος το ύ πυροβολικού, φέρων τή ν σημαίαν αυτού, είσήλθεν εις Κ αλάμ ας, όπου τ ά -μέγιστα συνετέλεσεν εις τή ν έπ έκ τα σιν τή ς πολιορκίας. Ε ΐτα παραδοθέντος τού φρουρίου καί μή έ/ ό ντω ν τ ώ ν πυροβολ ισ τώ ν τ ό δικαίω μ α νά εξέλθω σι μ έ σημαίαν άναπεπταμένην,οί μέν λ ο ι ποί τ ώ ν άνδρών έξήλοον έκαστος όπως έβούλετο, ό δέ διοικ η τή ς τού λόχου Έ μ μ. Κ α λλέογη ς, περί πολλού ποιούμενος τή ν διατήρησιν τή ς ίεράς παρακαταθήκης, ήν ή Π ατρίς ενεπιστεύθη α ύ τώ,ά - φήρεσε τ ό δόρυ,καί λα β ώ ν μεθ έαυτού τό ν σ τα υ ρόν καί τά ύφασμα τή ς σημαίας τού λόχου του, πεοιεζώσθη α υ τά έσωθεν τ ώ ν ενδυμ άτω ν αυτού, καί ού τω ς ή σημαία σωθεϊσα δέν έπεσεν εις χ εί- ρ «ς τώ ν εχθρών. Μ ετ ολίγον ό μεν διοικητής *Ευ.μ. Κ αλλέργη ς ά π εβίω σε, τά πυροβολικόν δ έκ το τε σ τερ είτα ιπ α ρ α δ ό ξω ς τή ς σημαίας αυτού. * Τά ελληνικόν πυροβολικόν κυρίευσε τέσσαρας έχθρικάς σημαίας εις Χ ίον ΰπά τόν αείμνηστον Ψαβιέρον. Ό στρ α τη γός ούτος κ α τά τή ν εις τή ν Ε λ λ ά δ α επάνοδόν του ήθέλησεν αύτό το ύ το τό ΕΣ Τ ΙΑ πυροβολικόν νά παρουσιάση εις τή ν κυβέρνησιν τά ς έχθρικάς σημαίας, άς κυρίευσε καί α ΐτιν ες ΰπάοχουσιν ε ίσ έτι εις τή ν Ακροναυπλίαν. %»» 'Υ π άρχει ό ια τα ξις παρά το ϊς στρατοΐς όλων τώ ν π επ ολιτισμ ένω ν Ονων, καθ ήν παν σώυ.α όπερ έκρίθη άπας άςιον νά φέρη σημαίαν, ώς ιε ρόν παλλάδιον έν ώρα μάχης δια τη ρεί αύτήν αείπ ο τε, ουδέποτε στερούμ.ενον αυτής, ή έάν ά τυ - χώ ς περιπέση α ύ τη εις χεΐρας τού έχθρού. Δ ι αυτό τού το βλέπομ.3ν έν τή ιστορία άπειρα θύμ α τα πεσόντα περί τή ν σημαίαν πριν ή αΰτη π ε ριπέση εις χεΐρας έχθρικάς δ ι αΰτό το ύ το ή σημαία δέν κινδυνεύει μέν π ά ν το τε εκτεθειμένη ά- σκόπως.οσάκις δέ ανάγκη μείζονος ένθαρρύνσεως υπάρχει, βλέπομεν τό ν αρχηγόν δ ια τ ά τ τ ο ν τ α τό ν σημαιοφόρον νά προχωρήση. Ό φόβος μή τ ό έ ν λ ό γ «σώμα έπανέλθη, τή ς μάχης άνευ σημαίας, ή ιδέα ό τι θέλει στερεϊσθαι τής σημαίας αυτού άχρις ού άλλη ν εχθρικήν κυριεύση, διεγείρει τήν φ ιλ ο τιμ ία ν τώ ν σ τρ α τ ιω τ ώ ν, καί ούτω ς ώς ά λ λοι λέοντες πρός τούς εχθρούς φέρονται δ ι αΰτό το ύ το βλέπου.εν εις τή ν ιστορίαν ό τ ι σ τρ α το ί νι- κ η τα ί όντες ΰφ όλας τά ς επόψεις, δέν έπέμει- ναν ν άφαρπάσωσι το ίς ήττη μ ένοις τήν σημαίαν. Β. Β. Ο ΚΙΝΕΖΟΣ ΕΙΣ ΤΑ ΠΛΡΙΣΙΛ [Μ ετάορασις Ίω άννου Κχρασούτσα.] Ε γώ Ί - σ ι ά ν - σ ί γ γ ( ΐ-δ ό κ τω ρ ) πρός σέ τόν Τ σ ίγ κ - β ίτ - Έ κ Ιν γράφω. "Α μ α λ ά β η ς τό παρόν μου, πορεύθητι είςο υάγγ- τσού, τόν κίτρινον ναόν τού Φ ώ, καί καύσον μίαν ράβδον κάμφορας υπέρ έμού, ό τ ι έφθασα εις 11α- ρίσιον ζώ ν. Διήνυσα άπά τό στόμ ιον τού Ο ΰ σ ίγ γ- Χ ό π εντα κ ισ χ ίλ ια καί τριακόσια καί είκοσι Λ ί, καί είς κίνδυνος θανάτου υπό τούς πόδας μου καθ έκαστον λ ί, καί έσώθην χάρις τ ώ μ εγά λ ω Τ ιέν. Οί ποόγονοί μου εϊησάν μοι ιλεοι καί ευμενείς νύν μ ά λ ισ τα υπέρ ά λ λ ο τε π ο τε. Τό Παρίσιον είναι πεδίον μ άχης ά ν τί σφαιρών ΰπάρχουσι τροχοί καί ίπ π οι. "Οσοι δέν έχουν τροχούς καί ίπ πους, ά π ό λλυ ντα ι κακήν κακώς είς τ ό άνθος τής ζω ή ς. Δ εκ α επ τά νοσοκομεία υπάρχουν διά τούς τρ α υ μ α τία ς. "Εν το ύ τω ν φέρει επιγραφήν Ν ο σ ο κομείο/ τ ώ ι 'Λ η ά τ ω ). Οί εισερχόμενοι είς αύτό προειδοποιούνται ο ύ τω ό τι μόνον νεκροί θέλουν πά λιν έξέλθει ώραία φιλανθρωπία τώ ν Παρισινών δοκτόρω ν! Ιδ ο ύ πώς οί βάρβαροι ούτοι έν- νοούσι τόν π ολιτισμ όν! Αλλοίμονο»! παρά τό σοφόν απόφθεγμα τού Λ ί Κ ί, καί παρά τόν νόμον τού Μενού, έμισθωσα ά'χημα μ έ τέσσαρας τροχούς, κλαίω ν άπό τουόε τή ν μοίραν τ ώ ν δυ στυ χώ ν όσους έμ ελλα νά σ τε ι- λ ω είς τό Νοσοκομείο ) τ ώ ν Α ν ιά τ ω ν. Ά λ λ εις τό Παρίσιον δέν γ ίν ετα ι διαφορετικά' η πρεπει νά συντρίψης τούς άλλους, ή νά συντριβής. Προει- λόμ ην τό φρονιμώτερον. Καθό μέλος τού Μ ίγ γ -Τ ά γ γ, τή ς πρώ της τώ ν σοφών τού κόσμου ετα ιριώ ν έσπευσα νά έπισκεφθώ τή ν βιβλιοθήκην, ή τις κ α λ είτα ι εδώ Μ έ γ α τα μ ιε υ τή ρ ιο } π σ α ώ χ τω ν άνθ ρ ω π ίν ω ν γυώ οεω ν. Τό άσυλον το ύ το τή ς μ ελέτη ς καί νοεράς ένασχολήσεως κ είτα ι κ α τά τή ν θορυβωδεστάτην όδόν τ ώ ν ΓΙα ρισίω ν ώ ς λόγου χάριν, νά έκλέγαμεν ήμείς τόπ ον διά τά ς μ.ελέτας τ ό μ ετα ξύ τή ς γεφύρας Τβούγγ-γιού-χό, ένθα πιπράσκονται όλοι οί γ ά τ ο ι τού Πεκίνου, καί τή ς οδού Τ ο ύ γ γ -Κ ιά γ γ κ ί- Κ ιά γ γ, όπου νυχθημ.ερόν έκπυρσοκροτούνται πυροτεχνήματα. Είς τώ ν σοφών τού κ α τα σ τή μ α το ς μ. ΰπεδέ- χθη μέ μεγάλην ευγένειαν καί μοί έπρόσφεοε κάθισμα. Κύριέ μου, τ ώ είπον, είς φράσιν γ α λ λ ι κήν ίχ α ΐ'ώ ς esur/.-ttüi, μ εγά λω ς θ έλετε μ. υποχρεώσει νά με δώ ση τε πρός ολίγον τή ν ισ το ρίαν τ ώ ν δυναστειώ ν τώ ν π έντε αδελφών Λούγγ καί τ ώ ν έξηκοντατεσσάρω ν Χ έ -το ύ. Α ί βασιλεϊα ι α ύ τα ι, ώς σάς είναι γνω σ τό ν, άρχοντα, α μέσως μ ε τά τή ν τρ ίτη ν γενεάν τώ ν π ρώ τω ν αύ- τοκρατόρω ν, τή ν τ ώ ν Γ ίν -Χ ο ά γ γ, ή το ι βασιλέω ν τώ ν Ανθρώπων, πρός διάκρισιν τή ς τώ ν Τ ύ -Χ ο ά γ γ, ή το ι βασιλέω ν τή ς Γής. Ό σοφός λ ή/.ουσε π ροσεκτικώς έβαλεν έν- τό ς τή ς ρινός κόκκους μαύρου οπίου, καί σκεφθείς μικρόν, Δ α ό -γέ, μ. είπε, δέν μάς εύρίσκοντ α ι τ ά βιβλία τα ύ τα. Εφαίνετο δε πολλά ευχαριστημένος καθ έαυ- τό ν ό τι εγνώ ρ ιζε τή ν λ έ ξιν Λ α ό -γέ, τή ν σημαίνουσαν κύριε, ο ιό καί μέ τή ν έπανέλαβε χ ιλ ιά - κις έν μέσο) τή ς ομιλίας. Δεν α γνοείτε, κύριε, τ ώ είπον μ.ετά τα ύ τα, ό τ ι μ ε τά τά ς ένδοξους βασιλείας, τ ώ ν Κ ο ύ γγ- σά ν-χ έ, Τ σέν-μ ίν, Ύ - τ ί - χ έ, καί Λ ο ύ ξ- Γσουγχέ, ήκολούθησαν αί έ τ ι ένδοξότεραι ά λλω ν έβδομή- κ οντα καί μιας δυ να στειώ ν, καί ÓTt όλας τα ύ - τα ς ήμαύρωσε μ ετά τα ύ τα είς δόξαν ό αθάνατος αύτοκράτωρ Κ ί, π ρώ τος μουσικός τή ς γής καί νομοθέτης τή ς Σινικής συμπεριφοράς. Έ π ε - Ούμουν νά συμβουλευθώ είς τό Μ έγα Ταμιευτήριο ) πασών τ ώ ν ανθρω πίνω ν γνώ σεω ν τή ν ιστορίαν τού αθανάτου Κ ί. II ρίς τού σοφού κ α τέβη καί δεύτερον πρός τή ν π υ ξίδα τή ν έχουσαν τ ό μαύρον δ π ιο ν ά- να π τύ ξα ς δέ π λ α τύ μανδήλιον τού Μαδράς καί ένσείσας τή ν κεφαλήν, τή ν χεΐρα, καί τόν α γ κώνα ποίησε ψόφον μ έγα ν, όμοιον ττολλά μέ τή ν κλα γγή ν τού οργάνου μ π ίν. Αφού ή έγκ ε- φ α λ ίτις κ α τα ιγ ίς έκόπασεν, δίπλω σεν αύθις τό μανδήλιον, τ ό πέρασε π εντά κ ις πί τή ς ρινός, καί μ είπ ε Δεν εχομεν τή ν ιστορίαν τού αθανάτου «ύτοκράτορος Κ ί. Λεν έ χ ε τε τ ι -ro n λοιπόν! ΰπέλκβον ε γ ώ Ε Σ Τ I Λ μέ τ ό φλέγμα εκείνο τ ό όποιον δίδει είς ημάς ή σοφία, καί όπερ κ α θιστά άφώνους τούς σοφούς τώ ν βαρβάρων λ α ώ ν όσους δέν έφ ώ τισεν ή ιερά λαμ π άς τού Μενού. 'Ο σοφός έσταύρωσε τούς βραχίονας, κ έκλινε τή ν κεφαλήν κλείω ν τ ά όμ μ α τα, όπερ δηλοί είς τή ν παγκόσμιον γλώ σσαν τι.το τ ε! Α λ λ αίφνης, σ τα θ ή τε! άνεφώνησε περιχα- ρώς, έχ ω νά σάς δ είξω μίαν ολόκληρον σειράν Σινικών β ιβ λ ίω ν θά σάς εύχαριστήση, είμαι βέβαιος ακολουθείτε μ ε, Λ αό-γέ. Τόν ήκολοόθησα. Κατέβημεν είς υπογείους στοάς όυ.οίας μ έ τούς Ινδικούς ναούς τή ς Έ λ εφ ά ντα ς. Δεςιόθεν καί α ριστερόθεν έκειντο έπί βάθρων είδ ω λα έκ γύψου τ ώ ν μ εγά λω ν άνδρών τή ς Γ α λ λ ία ς, όλοι νεκροί- ό τι είς τή ν Γ α λ λ ία ν, ώς μ βεβαίωσαν, μ ε γ ά λοι άνδρες ζώ ν τε ς π οτέ δέν ΰπάρχουσι. Ιδ ο ύ, είπεν ό σοφός, τ ά Σινικά βιβλία. Α λ λ ά τ ά Σινικά εκείνα βιβλία ήσαν Περσικά, υπήρχε δέ κ έν λεξικόν είς γλώ σσαν Χ ο εί-χοεί καί Σινικήν, καί δεκα επ τά έπ ισ το λα ί τώ ν βασιλέω ν τού Τουρφάν, το ύ Καρμίλ καί τή ς Σ α- μαρκάνδας. Εΰχαριστήσας τό ν σοφόν ρ.έ τή ν άπλήν εκείνην ευγένειαν τή ν έφευρεθεΐσαν ΰπό τού αθανάτου αύτοκράτορος Κ ί, έξήλοον τή ς βιβλιοθήκης. Διαβαίνω ν έκ τή ς πλησίον οδού είδα πλήθος πολύ ανθρώπων συνηγμ.ένων καί θεωρούντο) ) μετ ά πολλής περιεργείας π α ρα π ετά σμ α τά τιν α καί ξύλα κ α λύ π τοντα βεβαίως πράγμ ά τ ι πολύ ά - ξιόλογον, επειδή όλοι ή τένιζο ν πρός α ύ τό, αν καί δέν έβλεπαν τίπ ο τε. IIρώ τη σα τόν αμ αξηλάτη ν μου, άνδρα πολυμαθέστατου, όστις μ έκαμε νά συλλάβω πολλά έξοχον ιδέαν περί τού πνεύματος καί τή ς σοφίας τώ ν ομοτέχνων του. 'Εμαθον λοιπόν ό τ ι κ α τά τή ν όδόν εκείνην ή- γείο ετο μνημεΐον είς τιμ ή ν περιφήμου τινός ποιητού γεννηθέντος έν Παρισίοις καί άπο- Οανόντος έν Παρισίοις ό σοφός α μ α ξη λά τη ς είς δύο λ έξεις μ είπεν όλην τή ν ιστορίαν τού έξοχου αυτού άνδρός. Μολιέρος ή το τό όνομά του* εσύνθεσεν α ριστου ργή μ α τα καί έσύριξα ν οί αύλικοί τό ν κ α τέτρ εξα ν, ή γυνή του καί οί δ α νεισ τα ί του τ ά τό ν κ α τεπ ιλ ά τευ σα ν, καί έςέπνευσεν έλεεινώ ς έπί τού θεάτρου άναμέσον δύο ά λειμ μ ατοκηρίω ν. Είς τ ό νεκρόν του σώμα ήρνήθησαν τά ς επικήδειους τιμ ά ς* διακόσια δέ μ ε τά τό ν θάνατόν του έ τη οί συμ π ολίτα ί του θέλοντες νά τό ν ά π οζη μ ιώ σω σι δ ι οσας λύπας ΰ- πέφερε ζώ ν,ήγειρον είς αυτόν τό μνηυ.εΐον το ύ το. Ό Γ ά λλος εις όλα του είναι γοργός, ά λ λ ότα ν ή ναι λόγος περί ευγνωμοσύνης θέλει δύω το ύ - λ ά χ ισ τυ ν αιώνας διά ιά κάμη τόν στοχασμόν του. Π εύγενή τέκνα τού Ουρανίου Κράτους, ο τε

6 Ε Σ Τ ΙΛ Ε Σ Τ I Λ η μ ή τη ρ το ύ Κ ομφουκίου μ ε τ έ β τ η εκ τή ς ζ ω ή ς, έπ ί τή ς β α σ ιλ εία ς Σ ο υ μ ίγ γ, Σ α φ εΐ ό μ έ γ α ς λ ι θ ο ξό ο ; άνήγειρεν εις α υ τή ν τ ό λα μ π ρ ό ν εκείνο μνηυ είον,ενθα ή ένδοξος γυ νή π α ρ ίσ τ α τ α ι επ ά νω το ύ όρον; Ν ικ ιοΰ α ιτο ύ σ α παρά Θεού τ ή ν γ ο ν ι μ ό τ η τ α τ ή ς νηδύος α υ τή ς. Μ ετέβ η ν ακολούθω ς ε ις τ ό π α λ ά τιο ν τ ω ν τ ε - τρ α κ ο σ ίω ν έβ δ ομ ή κ ο ντα α ύ το κ ρ α τό ρ ω ν, ο ϊτιν ε ς κυβερ.-.ώσι τ ό Π αρίσιον, τή ν Γ α λ λ ία ν κ α ί Α φ ρ ι κή /, κ α ί ο ν ο μ ά ζο ν τα ι α ν τ ιπ ρ ό σ ω π ο ι. Δ ιά νά ε ί σε λ Ον; ς ε ις τ ό π α λ ά τ ιο ν τ ο ύ τ ο, α π α ιτ ο ύ ν τ α ι τ ε μ ά χ ιά τ ιν α χ ά ρ τ ιν α, π ολύ ρυπαρά- δ ίδ ε ις τ ό χ α ρ τίο ν ο ου εις ένα Κύριον μ έ φουσκωμένον πρόσωπο / κ α ί ά λ α ζο ν ικ ή ν ρίνα κ α ί ε ισ έ ρ χ ε σ α ι. Οί τε τρ α κ ό σ ιο ι κ α ί έβ δ ο μ ή κ ο ν τά α ύ τοκ ρ ά το ρ ες κ ά θ ο ν τα ι ό λ ο ι κ α τ ά σειράς εις αίθουσαν σ κ ο τειν ό ν μ ό λ ις φ εγγ ο μ έν η ν ά π ό ο λ ίγ ο ν φ ώ ς, οΐον τ ό τή ς σελήνης περί τ ό ύστερόν τη ς τ έ τ α ρ τ ο ν. Εις α ύ - το κ ρ ά τω ρ ήμερος κ α ί γλ υ κ ύ ς, Κύριος Σ ό - ζ έ όνομ α,ό μ εν ο ς διευθύνει το ύ ς ά λλους τε τρ α κ ο σ ίο υ ; έςή κ α ντα εννέα π α ίζω ν ά π λ ώ ς είςα ΰ το ύ ς τ ό κου- Οουνιον. Ο ; α ύ τοκ ρ ά το ρ ες είνα ι κακοενδυμ ένοι" οι π ίλ ο ί τ ω ν ά σ χ η μ ο ι κ α ί κ α τα β α ίνο υ ν ε ίς τ ά οφρύ'πά τ ω ν. 'Ο μ ιλ ο ύ ν π ο λ λ ά, π η γ α ίν ο υ ν, έρχ ο ν τ α ι, π α ίζο υ ν κ ά π ο τε ή κ ο ιμ ω ν τ α ι, η γ ρ ά φουν ε π ισ τ ο λ ά ς πρός τ ά ς γυ ν α ίκ α ς τ ω ν, ένω είς α υ το κ ρ ά τω ρ ίσ τά μ εν ο ς όρθιος ψ ά λ λ ει έκ βυθίων κ ά τ ι μ υ σ τη ρ ιώ δ ες είς ή χον κ α τα ν υ κ τικ ό ν, π α ρεμφερή μ έ τά ν ή μ έτερον ύμνον τ ή ς Α υ γ ή ς,π λ ή ν χ ω ρ ίς τ ά κ ύ μ β α λα κ α ί τ ά εθνικά. Ι ό δ σ τ ις τ ω ν α υ το κ ρ α τό ρ ω ν α γ α π ά, έ χ ε ι τ ό δ ικ α ίω μ α νά σ η - κωθή, καί νά ψ άλη τό ν σκοπ όν τ ή ς άρεσκείας το υ, στρέφω / τ ά ο π ίσ θ ια κ α τ ά τό ν κύριον Σ ό - ζ έ." Ε κα μ α α υ τή ν τη ν έ ρ ώ τη σ ιν πρός ένα τ ω ν γ ε ι τ ό νω ν μ ο υ - Κ ύριέ μου, τ ω είπ ο ν, π ώ ; τ ό ονομ ά ζ ε τ ε α ύ τό τ ό π α ιγ ν ίδ ιο ν ; ά ν τιπ ρ ό σ ω π ικ ή ν κ υ - β έρνη σιν, μ. άπ εκρίθη. Έ π ε ιό ή είς τ ό Π α ρ ίσ ιον δ έν κ α ίο ν τ α ι κ α τά π ά σ α ν νύ κ τα π υ ρ ο τε χ ν ή μ α τα, ώ ς είς τ ό Π εκ ί νο /, δ ια σ κ ε δ ά ζω π λέο ν τά ς ώοας είς τή ν όπεραν. Π ε ν τή κ ο ν τα χ ιλ ιά δ α ς Λ σ α χ χ ία δ ίδ ε ι ή Κ υβέρνη σις κ α τ έ τ ο ς είς κ ρ ά κ τα ς τ ιν ά ς μόνον δ ιά νά σ υ ν ά ζ ω ν τ α ι κ α ί νά φ ω νά ζου ν π ά σα ν ν ύ κ τα ώ ς Δ α ιμ ο ν ισ μ έν ο ι, συνοδευόμενοι κ α ί ά π ό τε σ σ α ρ ά κ ο ν τα χ ά λ κ ιν α όρ γα να σ υ ν α λ α λ ά ζο ν τα. Εννοείς ό τ ι το ιο ύ το ν θόρυβον ου δ εις Κ ιν έ ζο ς συνειθισ μ έ- νος εις τ ή ν ιλα ρ ά ν μ ε λ φ δ ία ν τού ύμνου τή ς Α υ γ ή ς δ ύ ν α τα ι δ ίς νά ΰ π ομ είνη - όθεν κ α ί ά π ό τή ς π ρ ώ τη ς νυ κ τό ς ά π ε χ α ιρ έ τίο α τ ή ν όπ εραν- ά λ λ ακολούθω ς μ α θ ώ ν ό τ ι π α ίζ ο ν τ α ι είς α υ τή ν, κ α τά τ ι ν α φυσικήν ε ν α ν τ ιό τ η τ α το ύ Γ α λ λ ικ ο ύ π νεύ μ α τ ο ς, κ α ι δ ρ ά μ α τα ά λ α λ α όπου κ ά νεις δέν προφέρει λ έ ξ ιν, έπ ανήλθον είς τ ή ν όπ εραν. Τ ά Δ ρ ά μ α τα τ α ύ τ α ο ν ο μ ά ζο ν τα ι Β α λ λ έ τ α, π α ρ ισ τ ά - ν ο ν τ α ι δ έ ά π ό γυ ν α ίκ α ς χ ορεύ τρ ια ς. Ε ίς το ύ τ ο ν α ι ε ίμ α ι κ έ γ ώ σύμ φ ω νος" είνα ι τ ό μόνον ά ξιο / θαυμασμού π ρά γμ α, τό οποίον έχουν οί Π α ρ ίσ ιο ι, π λή ν το ιο ύ το ν ώ σ τ ε βλέπω / α ύ τό λ ν τ-,.ο - ν ε ϊ τ ι ς κ α ί α ύ τό τ ό Πεκίνο /. Ί πόθες π ε ν τή κ ο ν τα γυ να ίκ α ς νά μ ή εκ βά λλουν άπ ό τ ό σ τό μ α ά χ νη ν, κ α ί νά χορεύουν τρ έ λ λ α μ έ π όδας Κ ιν ε ζικούς ί Ε νο ίκ ια σα ί ι θεωρείον διά τ ά β α λ λ έ τ α. Ε ίνα ι μ ία χ ορεύ τρια Α λ εξα ν δ ρ ιν ά λ εγομ ένη, διά δε τή ν μορφήν το ύ προσώπου καί. τό ε ξ ω τ ε ρικόν α ύ τή ς έπ ικ α λου μ ένη Φ ιγ ο υ ρ ά ν τα - ί / ε ι μαύρα μ α λ λ ία α θ ά ν α τα καί π όδ ας σ χ εδ έν δ ιό λ ου. Ο: μ ικ ροί μ ικ ροί τ η ς π όδες χ ά ν ο ν τα ι κ α ί α υ το ί είς τ α χ υ τ ά τ α ς σ τρ ο β ιλ ώ δ ε ις -.εριστροφάς έμ π α ιζο ύ σ α ς κ έκθαμβούσας τ ο όμ μ α - έ ξ κ α τά σ υ νέχεια ν ν ύ κ τα ς τά π ισ τ ε ύ ε ι;, έμ εινα νά τή ν β λ έ π ω μ έ προσοχήν σ η μ α ν τικ ή ν. Α λ η σ μ ό ν η σ α κ α ί τ ή ν σεμ νήν ε ν το λ ή ν τή ν όπ οια ν φέρω ώ ς π ρ έ- σβυς το ύ Ουρανίου Κ ρ ά το υ ς, κ α ί τά ς τε σ σ α ρ ά κ ο ν τα περιόδους τ ω ν δ ώ δ εκ α φ ε γ γ α ρ ίω ν, α ϊ τ ι - νες βαρύνουσι τ ό μέτωπό / μου. Μ ίαν εσπέραν ή Ούρα το ύ θεωρείου μου α νοίγ ε τ α ι κ α ί κύριός τ ι ς δ ειλ ό ς ε ισ έ ρ χ ε τα ι προσκυνώ / τ α π ε ιν ό τ α τ α καί μ έ λ έ γ ε ι - ά κ τ ίς το ύ Ουρανίου Κ ρ ά του ς, άστρο / το ύ 'Γ ιέν, έ χ ω μ ία ν χ ά - ριν νά σέ ζ η τ ή σ ω. Έ π ο ίη σ α τ ό π α γκ ό σ μ ιο ν σημεΐον τ ό σημ α ίνο ν, Α ά λ ε ι. Ε λ ά λ η σ ε. Ε ίμ α ι, τ ή ν σ τ ιγ μ ή ν α ύ τή ν ε ίπ ε ν, ό θεα τρικ ός σκηνογράφος, καί ά π ε τ ε λ ε ίω σ α έν Κ ιν ε ζικ ό ν π ερ ίπ τερ ο ν δ ιά τ ό δρ ά μ α, «Κ ίν α ά νεω γ μ ένη ή Έ ρ ω τ ε ς τ ή ς κυρίας Φ λα μ π ώ ς έν Π ε κ ίν ω.» Δ ύ να - σθε, κ α λ έ μου κύριε, τώ ρ α είς τά τέ λ ο ς τή ς π ρ ά - ξεοις νά έ λ θ ε τε νά δ ώ σ η τ ε έν β λέμ μ α είς τ ό έρ - γο ν μ ου, δ ιά νά μ έ κ ώ μ η τε τυ χ ό ν χρησίμους τ ι - νάς π αρατηρήσεις ; *11 π ρ ότα σ ίς σου, τ ώ άπεκρίθην, μ έ είνα ι αρεσ τ ή - ό δ ή γ ε ι μ ε κ α ί σέ α κολουθώ. Ουρανέ! ά νέκ ρα ξεν εκ είνος, ε ύ χ α ρ ισ τώ σ ε είσήκουσας τά ς εύ χάς μου! ό τ ι Δ ιε λ θ ό ν τε ς π ολλούς υπ ογείους διαδρόμους έ - φ θάσαμεν είς τ ά π α ρ α σκ ή νια. Ό σκηνογράφος μ έ δ ε ιξε τ ό έργον το υ, τ ό όποιον εύρον επ α ίν ω ν μόνον ά ξιο ν, ώ ς σύμφωνον ε ν τ ε λ ώ ς μ.ε τ η ν Κ ι ν εζικ ή ν α ϊσθησιν. Έ ν το ύ τ ο ις δπ ισ θ έν μου ή - κούοντο ψ ε λ λ ίσ μ α τα κ α ί φ ω ν α ί π ο λ λ α ί νεαραί κ α ί κ ω τ ίλ α ι. Έ στράφη / χ ω ρ ίς νά θ έλ ω ά π ο τ ό - μ ω ς κ α ί ε ίδ α. *11 σαν π λή θος ν έω ν χ ο ρ ευ τρ ιώ ν, α ϊτ ιν ε ς ώ φ ελού μ ενα ι ά π ό τή ν δια κ ο π ή ν, ά π ε ζ η - μίουν έα υ τά ς διά τή ν βεβιασμένη / μακράν σ ιω π ήν τ ω ν. Α λ λ ά μ ία α σ τρ α π ή έκ λ εισ ε τ ά ό μ μ α τά μου. Ί Ι κυρία Ά λ ε ξ α ν δ ρ ίν α ή το μ ε τ α ύ τ ώ ν! Έ ζ ή τ η σ α γύ ρω μου τά ν σκηνογράφον δ ιά νά υ.έ δ ώ σ η α ντιπ ερ ισ π α σ μ ό ν κ α ί σ τά σ ιν τ ι ν ά, ά λ λ ε ίχ ε γ ε ίν ε ι ά φ α ντο ς. Έ π ε κ α λ έ σ θ η ν τ ό τ ε τ ά ς ψυ- χ ά ς τ ώ ν ε ν δ ό ξω ν π ρ ογόνω ν μου, κ έ ζή τη σ α νά μ βΐ έμ π νεύ σ ω σ ι θάρρος κ α ί α τα ρ α ξία ν, τά ς δύω τ α ύ τ α ς ά ρ ε τά ς, α ϊτ ιν ε ς άναδεικνύουσι το ύ ς ή - ρωας τ ώ ν κ ινδ ύ νω ν κ α ι τ ώ ν ε ρ ώ τω ν. *11 κυρία Α λ εξα ν δ ρ ινά είχ ε σ χ ή μ α κ α ί σ τ ά σιν β α σ ιλ ίσ σ η ς- τ ό λ ιγυ ρ όν κ α ί υγρόν τ η ς σ ώ μ α έ τ α λ α ν τ ε ύ ε τ ο άβρώς έπ ί το ύ αριστερού π ο- δό ς, ενώ δ ετερ ο ς ποϋς κ εκα μ μ ένος κ α τά τ ό ά - ζρον κ α ί κ ά τ ω νενευ κ ώ ς, έ κ ιν ε ϊτ ο κ ίνη σιν ένδ ε- λ ε χ ή κ α ί χ α ρ ιε σ τά τη ν ά π ό τ ώ ν δ ε ξ ιώ ν πρός τ ά α ρ ισ τερ ά. Π ο τέ Σ ινικ ή γυ νή το ύ Τ ο ύ γ γ -τσ ο ύ -Ψ ώ δέν συνέθλασε τόσον κρατερώ ς τό ν π όδα ϊνα σ α γήνευσή Κ ολάον έ κ π ε π τ ω κ ό τ α. Ο ί οφ θαλμ οί μου ά νεώ χ θ η σ α ν έπ ί το ύ ερασμίου εκείνου π οδ ός καί π λέον δέν ά π εσ π ά θη σα ν ά π α υ το ύ. Α λ λ ά φ ίνω σέ νά κρίνης τ ή ν έ κ π λ η ξίν μου δ τ ε ή/.ουσα τή ν γο ρ γή ν φωνήν τή ς Κυρίας Ά λ ε - ξα νδρίνα ς ά π ο τεινο μ ένη ς πρός έμ έ μ έ το ια ύ τη ν τ ό λ μ η ν, ώ ς νά ή το α ύ τό ς ό σ τρ α τη γ ό ς τ ώ ν τ ί γρ εω ν τ ή ς α ύ το κ ρ α το ρ ικ ή ς φρουράς. Κ ύριε, μ είπ ε, θά λ ά β ω μ ε ν τ ή ν τιμ ή ν νά σάς εχ ω μ εν είς τ ό π ρ ώ το ν Κ ιν ε ζικ ό ν β α λ λ έ το ν μ α ς ; Αφησα τό ν π όδα κ αί άνέβην πρός τό π ρόσωπο / τή ς χ ορεύ τρ ια ς, μ έ τό ν ο ν δ έ φ ω νής ο λ ω ς π α ρισινό ν, ά π ή ν τη σ α κ α τ ά τ ό ν εξής ευ γενικ όν τρ ό π ο ν. Μ ά λ ισ τα,κ υ ρ ία, θ έλ ω ελ θ ε ι ϊνα θέσω το ύ ς όφθαύμούς μου είς τούς π όδας σας. Ή κυρία Ά λ ε ξ α ν δ ρ ίν α λ α β ο ύ σα τ ό τ ε έλευθεροτρόπ ω ς τό ν βραχίονα μου μ έσυρε / ώ ς είς π ε ρ ίπ α το ν άναμέσο / τ ώ ν σ κ η νικ ώ ν π α ρ α π ε τα σ μ ά τ ω ν λ έγ ο υ σ ά μ ο ι'έ ΐσ τ ε,κ α λ έ μου κύριε, υ π ά ρχει λ ο ιπ ό ν Κ ίνα π ρ α γ μ α τι/ ώ ς ; κ α ί ό κ ίτρ ινο ς π ο τα μ ό ς δέν είνα ι μύθος ; Έ λ α, ε ίπ ε μ ε ελεύθεραόλοι οι Κ ιν έ ζο ι δέν είνα ι λ ο ιπ ό ν ά π ό φαρφουρίον ; Π εο ιπ α το ύ ν καί α υ το ί, ομ ιλού ν κ α ί α υ το ί, κ α θώ ς τώ ρ α ημείς οί δ ύ ω ; έ γ ώ ένό μ ιζα ό τ ι ά λ λ ο ι Κ ιν έ ζο ι είς τό ν κόσμον δέν ήσαν ά π ό τό ν Λ ΰ - ρίολον το ύ Φ ρ α γκ ώ νη ' γ ν ω ρ ίζ ε τ ε τό ν Λύρίολον το ύ Φ ραγκώνη ; "Ο λ α ι α ύ τ α ί α ί ε ρ ω τή σ εις έπ ήλθον τό σ ο ν τ α - χ ε ΐα ι κ α ί α λ λ ε π ά λ λ η λ ο ι ώ σ τ ε μ ή το α δ ύ ν α το ν ν ά π οκ ριθώ. Είς δέ τή ν τ ε λ ε υ τ α ία ν τη ς λ έ ξ ιν ή Ά λ ε ξ α ν δ ρ ίν α έπ α να κ λ η θ είσα είς τ ή ν σκηνήν δ ι ενός κρούματος βιολιού, άφήκεν άπ ο-όμ.ω ς τό ν βραχίονά μου κ έπ ή δ η σεν ώ ς δορκάς, ύ π ο το νθ ο - ρίζουσα τά ν ή χον πρός 8ν έ μ ε λ λ ε νά χορεύση.μ η έ χ ω ν δύναμιν νά τή ν άκολουθήσω, έπ ερίμ εινα ε κ εί α κ ίν η το ς έω ς νά έπ ισ τρ έψ η δ ιά νά τ ή δ ώ σ ω τ ά ς α π οκ ρίσεις τ ώ ν έ ρ ω τή σ εώ ν τη ς. Κ α ί.π ρ α γ μ α τ ικ ή ς έπ έσ τρ εψ ε- τ ή έπρόσφερα τό ν βραχίονά μου- ά λ λ α υ τή έφ α ίν ετο μ ή ένθυ- μουμένη πλ.έον τ ά ς π ροτέρας ερ ω τή σ εις τ η ς - ή φ α ιδ ρ ό τη ς έ ξέλ ιπ εν ά π ό το ύ χ α ρ ίεν το ς προσώπου τ η ς τ ό όποιον σ υ ν έσ τελ λ ε μέριμ νά τ ι ς κ α ί λύ π η. Ε ϊδ ε τε, μ ε ίπ ε, πόσον άπόψε τ ό κοινόν είνε ψ υχρόν; έ χ ε τ ε είς τ ό ν τό π ο ν σας όπεραν ; "Ο χ ι, Κυρία. Α έν έ χ ε τ ε όπεραν! κ α ί τ ί τό π ο ς είνα ι α ύ τ ό ς χ ω ρ ίς όπεραν ; Τ ί κάμνουν λ ο ιπ ό ν οί ά νθ ρ ω π ο ι ε κ ε ί; Ε υρίσκονται είς ά κ η όία ν, Κυρία μου, ε π ειδή σείς δέν είσθε παρούσα. Ν ά τ α δ ά! είν α ι ερ ω τικ ό ς! π λ ή ν δέν β λ ά π τ ε ι - άν δεν έ χ ε τ ε όπεραν είς τή ν Κ ίν α ν, έ χ ε τε όμ ω ς ω ρα ία ρ ιπ ίδ ια - ό ανεψιός ενός γερ ο υ σια - σ το ύ τή ς Γ α λ λ ία ς μ έφ ιλο δώ ρ η σεν το ύ Ά γ ίο υ Β α - σ ιλ είου έν ρ ιπ ίδ ιο ν τή ς Κ ίν α ς - θαυμάσιο / π ρ ά γ μ α σ ά ς λ έ γ ω! Ο ί τα ρ σ ο ί ε λ ε φ ά ν τιν ο ι μ έ έ γ - κ ο λ λ ή μ α τα αργυρά, είς δέ τ ό π τ ύ γ μ α δύ ω κ ί τρ ιν ο ι αίλουροι σ υ μ π α ίζο ν τε ς μ έ ά λεκ τρ υ ό να. Τ ό έχ α σα είς τό ν χορόν! Κύ κολον ν ά ν τ ικ α τ α σ τ α θ ή, Κ υρία μου, έφερα τ ρ ιά κ ο ν τ α τρ ία ρ ιπ ίδ ια ά π ό Ζ έ - Χ ό λ. Α λ η θ ιν ά, κ α ί τ ί θά τή ν κ ά μ ε τε α υ τή ν τ ή ν ώ ραίαν σ υ λ λ ο γ ή ν ; Ε ίνα ι δώ ρα δ ιά τ ά ς γυ να ίκ α ς τ ώ ν υπουργ ώ ν κ α ί τ ώ ν π ρέσβ εω ν. *Ω /! δέν βαρύνεσθε! τ ί τ ά θέλουν α ί γ υ να ίκ ες τ ώ ν π ρέσβ εω ν τ ά ρ ιπ ίδ ια! 'Ε π ε ι τ α είνα ι τό σ ο ν ψ υχραί α ί γυ να ίκ ες τ ώ ν π ρ έσ β εω ν, ώ σ τ ε ν ' "» / ', ι,γ,ι τ > «ο εν ε^ουν αναγ/.τ.ν να α ερ ιζω ντα *. α ν ε ι/ α ε γ ω τ ά τ ρ ιά κ ο ν τ α ρ ιπ ίδ ια σας θά έκαμ να τ ά ς π ρ ώ - τ α ς χ ορεύ τρ ια ς νά σκάσουν ά π ό ζη λ ο τυ π ία ν. Κ υρία μου, τ ά ρ ιπ ίδ ια είνα ι ά π αϋριον είς τ ή ν δ ιά θ εσ ίν σας. Κ α ί σάς τ ί σάς λ ε ίπ ε ι νά είσθε τέ λ ε ιο ς γ ά λ λ ο ς ; ΐδ έ τ ε ποιους άνθρώπους ονομ άζουν Κ ι νέζου ς! Ιδ ο ύ νά σάς δ ώ σ ω τή ν διεύθυνσιν τή ς οικ ία ς μου. Ά λ ε ξ α ν δ ρ ίν α Σ α ίν Φ «ϊ, οδός Προβηγ κ ία ς. Ά ρ... π ρ ώ το ν π ά τ ω μ α. Ό θυρωρός μου δ έ χ ε τ α ι τ ά δ ι έμ έ δώ ρα άπ ό τά ς ε π τ ά, κ α ί τ ά π α ρ α δ ίδ ει σ ώ α κ α ί α ν ε λ λ ιπ ή είς τή ν θ α λ α μ η π ό λον μου μ ε τά μεσημβρίαν. Κ α ί τ α ύ τ α είπ οϋσα έπ ο ίη σ ε μ ία ν συστροφήν έπ ί το ύ δ εξιο ύ ποδός κ έφ υ γε. Έ π α ν ε λ θ ώ ν μ ε τ ά τή ν π α ρ ά σ τα σ ιν οϊκ α δε έ ζή τη σ α νά β ά λ ω τ ά ξ ι ν κ α ί ρυθμόν είς τ ά ς ιδ έα ς μ ου, κ α ί νά μ ε λ ε τ ή σ ω έμ βριθώ ς τ ά δ ια τ ρ έ ξ α ν τ α. Ά λ λ ή τα λ α ίπ ω ρ ο ς κεφ αλή μου εΰ ρ ίσκ ετο είς μ ε γ ά λ η ν σ ύ γχ υ σ ιν. Τό εν Κ έ - Έ μ ίλ χαρέμ ιόν μου τ ό γ ν ω ρ ίζ ε ις - σ εμ νό τερο / χαρέμ ιον δέν δ ί δ ε τ α ι ' μ ό λ ις νά π εριέχ η δ ε κ α π έ ν τε γυ να ίκ α ς άπ ό Ζ έ - Χ ό λ λ,α ίμ α τ ο ς τ α τ α - ρικού κ α ί δ ε κ α π έ ν τε άπό Θ ό γ γ -Χ ο υ φ ό α ίμ α το ς καθαρώς κ ινεζικ ο ύ.ά ν { Ά λ ε ξ α ν δ ρ ίν α Σ α ίν Φάρ εί- σή ρχ ετο είς τό χαρέμιόν μου ή παρουσία τη ς ή θελε / α μ α υ ρώ σει τ ό κ.άλλος τ ώ ν ά γ λ α ο τέ ρ ω ν μου γ υ ν α ικ ώ ν, ώ ; ή π ανσέλη νος Ο αμβόνει τ ά φ ώ ς τώ ν μ ικ ρ ώ ν ά σ τ ρ ω ν τ ή ς α υ γή ς φ αινομ ένη έπ ί το ύ ό ρους Τ υ ρ γ ε τό ν.ά λ λ ο ίμ.ο ν ο ν! τ ό α ισ θ ά νομ α ι- συ- νεκ έντρ ω σ α ό τ ά λ α ς έπ ί μ ιά ς μόνης κεφ αλής κ α ί τούς τρ ιά κ ο ντα έρο/τας τούς κεκλεισμ ένους εντ ό ς το ύ σ εμ ν ό τα το υ χαρεμιού μ ο υ! Τ ή ν ακόλουθον ημέραν π αρέδοσα είς τό ν θυ- ρ ορόν τ ά τ ρ ιά κ ο ν τ α τρ ία ρ ιπ ίδ ια καί μ ία ν π υ - I ξ ίδ α μ έ σ α τ ο ν ρ β ν.

7 Ε Ζ Τ I \ Ε 2 Τ I Λ 400 Ό τ ε δέ ήλθε τό μεσημέβιον, ένεδύθην στολήν αύλικοΰ. 'Ε β α λ α εις τή ν κεφαλήν τό ν κανάοινον σκούφον μέ τ ο πτερόν τού ορνέου Λ εύ -τσ ί" έφό- ρεσα δέ καί το ν π λ α τύ ν σεληναυγή χ ιτώ ν α τώ ν μανδκρίνων μέ τά ς κιτρινοχρόους άμαυράς χ ειρίδας" καί βεβαιωθείς άπό τό ν καθρέπτην μου ο τ ι ώμοίαζον τό ν νέον Τσιού, το ν πρίγκιπα του φ ω τός ότε ά νέστη προ τώ ν Ουρών τοϋ Μ ίγ γ -Τ ά γ γ, έπορεύθην ττρός τόν οίκον τή ς Κυρίας Α λ ε ξ α ν δρινά; 2αίν Φάρ, όπου εισήχθην μέ θαυμαστήν ευκολίαν. Τό ένδυμα τή ς πόλεως το όποιον ή κ. Α λ ε ξανδρινά έφόρει τή ν έδείκνυε μ εγα λη τέρα ν, ά λ λ ο πού; ήτον ό α υ τός' ό ποΰς εκείνος έξη μέ ενδελεχή σπασμ. ωδικήν κίνησιν ώς ή ψυχή τή ς χορεύτριας νά έκλείσθη εις τό ν δεξιόν τη ς πόδα, καί ή νέα γυνή νά έσκ έπ τετο διά τώ ν δα κ τύ λω ν το ύ ποδός αυτής. Κύριε, μ έ είπε, λαβούσα υ.έ τρόπον ελεύθερον τά ς χείράς μου. Είμαι ή ε ύ τυ χ εσ τά τη τώ ν γυναικών* τό δώρόν σας είναι πολύτιμ ον, β α σιλικόν αληθώς. Κ α θίσ α τε νά εΐπωμεν τίπ ο τε'θ έλ ω σάς παρουσιάσει τή ν υ.ικράν /.ου αδελφήν" Οά ΐδ ή τε ένα ά γγελον. Κοράσιον δω δ εκ α ετές ζωηρόν καί έξυπνον ώς πίθηκος έτρ εξε κατεπάνωυ.ου ν ' εφερεν ά νω κ ά τω καί τή ν στολήν καί τό ν σκούφον /.ου. Πώς ευρίσκετε τή ν υ.ικράν /.ου αδελφήν ; ηρωτησεν ή χορεύτρια. Τήν ευρίσκω.. αδελφήν σας" άπεκρίθην εγώ /.έ βλέμμ.α εκ φ ραστικ ώ τα τον. Ό λόγος έρρέθημέ χάοιν, φ ίλ τα τ ε δόκ τω ρ! Κ α ί πώς όνο μ ά ζετα ι, Κυρία μου, τ ό ώραϊον τού το κοράσιον ; Όνομ. ακόμη δέν έχ ει, φ ίλ τ α τ ε δόκτω ρ" περιμένει τόν άνάδοχόν τη ς κ α τά τ ι έθος θεα τρ ι κόν" επιθυμ είτε νά γ ε ίν ε τε άνάδοχός τη ς ; Μ ετά πάσης χαράς. Ε λ ά τε λοιπόν" εύρέτε εν όνου.α, όνο[/.α τή ς πατρίδος σας. 'Ε σ τ ω, τή ν ονομάζω Λ ι. Ι ί ο ί ' τ ό ά'νομα είναι μ ογγολικόν. Κ α ί δηλοΐ ; Φαιόρότη/: ύγθ α.ιιιοΐ. Είν επιτυχημένου ; ά ι Λ ι ρ ί! εξαίσιο /! Πώς λοιπόν! Οι Μ ογ- γόλοι έχουν ονόμ ατα τόσον μ ε λ ισ τά λ α κ τα καί μένουν ακόμη Μ ο γγ ό λ ο ι! είναι απίστευτου! Κ υ ρία Διλερί, ευχαριστήσου τό ν Κύριον άνάδοχόν σου.... Τήν προορίζετε εις τό Οέατρον τή ν ώραίαν αυτήν κόρην ; 'Α π α γ ε! τή ν βαπτιστική / σας εις τό Οέατρον ; π οτέ π ο τέ! Π ροτιμ ώ χ ιλιά κ ις νά Ιυ.βή εις τ ό μ οναστή ριον ή ζω ή τή ς κωμωδού είνα ι κό- λα σις. 'II γνήσια ευφυΐα δεν δύναται νά λάμψη" ό φθόνος τή ν φονεύει, ή όΐαβολή καί ραδιουργία τή ν ποτίζουν νυχθημερόν χ ιλ ίω ν ειδών φαρμάκ ια. Πρέπει νά κάμης προσωπικήν ταπεινότατη / επισκεψιν εις τό ν ποιητήν διά νά λάβϊίς υ.ικρόν, ελά χισ τον μέρος εις τή ν παράστασιν. Μ ΰπεσχέ- Οησαν ενα μονόλογον εις τ ό δράμα τή ς 1 ιζ έ τ τ α ς, καί τίπ ο τε! τό ν έόωκαν άλλού. Μ ολοντούτο, χ ω - π εοιφ ιλαυτίαν, τ ό Κοινόν υ.έ λατρεύει αν καί ή Κυρία Φ α τμ έ θριαμβεύη εναντίον μου, έπειδή έχει καί τή ν προστατεύουν δύω μ εγά λ α ι εφημερίδες καί δύο) μ ι/ραί. Έ γ ώ άποστρέφομαι τή ν ραδιουργίαν" π ο τέ δέν έπάτησα τή ν θύραν έφη- μεριδογράφου ή ποιητού" εληξεν ό καιρός τή ς συμφωνίας μου ; δ ίδω τή ν παραίτησίν μου ν ' ε πιστρέφω εις τόν ιδιω τικ όν βίον. Μ εκείνην τή ν θαυμαστήν λ ε π τ ό τ η τ α καί ο ξύνοιαν τή ν όποιαν τό πνεύμα τού Φώ έχάρισεν εις μόνας τ ά ς κεφαλάς τ ώ ν π ισ τώ ν του, καί ή - τ ις μάς καθιστά τόσον καθυπερτέρους τ ώ ν λ ο ι πών θνητώ ν ήρώτησα νω χ ελώ ς πως τή ν Κυρίαν Λλεξανδρίναν άν ήσθάνετο κλίσιν πρός τόν γάμον. ί! Θεέ μου! είπε σταυρόνουσα τούς κομψούς τη ς πόδας έπί τού βελούδινου σκαμνιού" ό γάμος δέν μέ τρ ο μ ά ζει, ά λ λ ό σύζυγος! Δεν γνω ρ ίζετε τούς Γάλλους συζύγους, φ ίλ τ α τε δόκτοιρ" ά! τ ί έ γ ω ϊσ τα ί! Νυμφεύονται μίαν ώραίαν γυναίκα κ αί τή ν κ α θισ τώ σι δούλην τ ω ν, μικρά φ ροντίζον- τες περί τ ώ ν νόμων τώ ν κειμένων κ α τά τή ς σω - μ ατεμ πορίας. Αφού τή ν βάλουν τοιου τοτρόπ ω ς εις τ ά δεσμά τ ω ν, τή ν περιφέρουν μ αζύ τ ω ν παντού διά νά κάμνουν τούς φίλους τω ν νά έρχο/ν- τ α ι εις ά π ελπ ισία ν. Ε ις τ ό έξης Οά έλθωμεν νά ζη τή σω μ εν τούς συζύγους μας εις τή ν Κ ίνα ν, τώ ρα δ τε οί 'Α γ γ λ ο ι τή ν ΰπεχρέωσαν ν άνοιξη τούς λιμ ένα ς τη ς εις τούς Ευρωπαίους. Λ ϊ! φ ίλ τα τε δόκτωρ" δέν ευρίσκεις τόσον εύκολα εις τ ά ΤΙαρίσια άνδρα νά χαρίζη εις τή ν γυναίκα του τρια ν- τα τρ ία ριπίδια ούτω ς άπ λώ ς ώς νά ή το μ ία κα- λημέρα. Ο ι Κ ινέζοι είναι καλοί σύζυγοι, Κύριε δ ό κ τ ω ρ ; Α ρ ν ιά! Αληθινά ; κρίμα όμως νά έχουν οί Κ ινέζοι ο ϋ τω πως τούς οφθαλμούς! Λοιπόν εις τά εξής Οά έλθωμεν ί,μείς νά ζη τή σω μ εν τά ς γυναίκας μας εις τά Παρίσια. Εις τή ν ζω ή ν μου, φ ίλ τα τε δόκ τω ρ, εΐσθε ά ξιο λά τρ ευ το ς. Μ έ χ ε τε τά ς χάριτά ς σας" καταδουλωμένην μ.έ άμηχανώ πώς ν ανταμείψ ω τά ς φιλοφρονήσεις καί τά δώρά σας... Α γ α π ά τε νά σάς προσφέρω ίν θεωρείου τή ς τε τά ρ τη ς σειράς διά τούς ανθρώπους σας : αΰριον π α ριστά - ν ε τα ι τ ό δράμα ή Τ ι ΐ. ί τ τ α ' νά σας δώ τω δ ι ενα μήνα συνδρομήν εις τό ν σιδηρόδρομον τού Τ ο υ έν ; Ε υ χαριστώ, κυρία, σάς είμαι επίσης ευγνώ μ ω ν ώ ς άν έδεχόμ.ην τά ς χ ά ρ ιτά ς σας. 'Ε χ ω αίαν άλλην χάριν νά σάς ζη τή σω. Μίαν μόνην 1 ε ιπ έ τε. Έ φερα μαζή μου άπό τή ν Κίναν εν φύλ- λον παπύρου καί μελάνην. Έπιτρέψατέ μοι, παρακαλώ, νά επάρω τήν εικόνα τού δεξιού σας ποδός. Λ! τ ί ιδέα Κ ιν ε ζικ ή! άνεβόησεν ή χορεύτρ ια καγχάζουσα δυνατά" καί το ύ το αποκαλεί- τ α ι χάριν! Λ ά β ετε τή ν γραφίδα σας, όόκ τω ρ, σας παραχωρώ τό ν πόδα μου... ε λ ετε νά τόν α ντιγρ ά ψ ετε κ α τά φύσιν, ή μήπως μ.ε σάνδαλον οδαλίσκης ; Θ έλω νά τόν ζω γρα φ ήσω ο>ς έχ ει τή ν σ τ ιγ - μ.ήν τα ύ τη ν. Ό π ω ς αγαπάτε" εν τούτοις εγώ διασκε- δάζο) μέ τήν μικράν περιεργαζομένη τάς ζω γ ρ α - φίας τώ ν ριπιδίων σας. Ή τ ο εις τ ό τρ ίτο ν ριπίδιον όταν ε γ ώ απ ε- τελ είω σ α τό ν χαρίεντα πόδα, τό ν όποιον έκαμα όλόμοιον. 'I I χορεύτρια έμβλέψασα εις τό σχέδιο / άνέδωκε κραυγήν θαυμασμού λέγουσα" Α γ α π η τέ δόκτω ρ ; σείς ά ντεγρά ψ α τε τόν πόδα μου διά μονοκονδυλιάς. Κυρία μου, περί εμού έλέχθη δ τ ι καί τόν άνεμον ήθελα ζω γοα φ ή σει άν ήδυνάμην νά τόν ίδ ω διαβαίνοντα" έζω γράφ ησα τό ν πόδα σας, ό- σ τις είναι τού άνεμου εϋκινητότερος. "Α ν τ ό πράγμα εξακολούθηση ο ΰ τω πως φοβούμαι, φ ίλ τα τε δόκ τω ρ, ο τ ι θά σάς έροιτευθώ έγώ ή τις χθές έκλεισα τή ν θύραν μου πρός έ'να π ρ ίγκ ιπ α Έ λ λ η να καί πρός δύω τρ α π εζίτα ς. Ή άθω ότης καί αιδώ ς έβασίλευον εις τή ν μορφήν τή ς χορεύτριας. 'Ε κ λ ιν α τή ν κεφαλήν ευ- σεβ ά στω ς ενώπιον τή ς γυναικός τα ύ τη ς, ή τις ούτ ω ς άφελώς καί άθιόα ήνοιξεν εις έμ.έ τή ν καρ- δίαν τη ς. Α ναχωρών δέ έλαβον τή ν ευτυχίαν νά προσ- ψαΰσω μέ άκρα τά χείλη τά άκρα τώ ν δα κ τύ λ ω ν τή ς χαριτω μ ένης νέας, δ α κ τύ λω ν Οελκτι- κ ω τά τω ν, ώς καί οί πόδες αυτής. Ό Κολάος τ ώ ν εξω τερ ικ ώ ν μ. έπερίμενεν εις τά ς π έντε διά νά λάβη πληροφορίας περί τή ς έν Έ ν ζέ - Χ ό λ λ καί Π εκίνω έθιμ οτα ξία ς, καί περί τού τρόπου τή ς υποδοχής τ ώ ν ξένω ν πρέσβεων, καθό/ς διά νά έξιχ νιά ση τ ά μυστήρια τή ς ϊ ι ν ι - κής πολιτικής ώ ; πρός τή ν βασίλισσαν Β ικ τω ρίαν. Λιαρκούσης τή ς μ.ετά τού Κολάου συνδια- λέςεω ς τό πνεύμά μου έπιπτε / εις συχνούς ρεμβασμούς, καί πρέπει νά μ έφυγαν π ολλοί λόγοι α διά κ ριτοι. Ό Τιέν νά δώση νά μοί φέρο/σι γρήγορα οί ρεμβασμ.οί μου μ εγά λ α κακά κ α τά τού Ουρανίου Κράτους! Έ ν ώ ό μ.έγας Κολάος τώ ν Χ ρ ισ τια νώ ν μ. ώμ.ίλει, ό ίδικός μ.ου νούς ή το εις τό ν πόδα τή ς κυρίας Α λ εξα νδ ρ ινά ; 2αίν Φάρ. Ό πούς αυτός, θά τ ό ΐδής, έχει κ ά τω τ ό Πεκίνο /. νά φέρη, άνω Τό εσπέρας μ ε τά τό δεϊπνον μοί ένεχειρίσθη γραμ.μάτιον μοσχοβόλον, τού όποιου ό χάρτης άπεμιμ.είτο τ ά δύω πτερά τή ς χρυσαλίδος. Έ ν - διελάμ βανε όε τό γραμ μ ά τιο ν τα ύ τα " ι ομυε ιι ιε: / u í ' l. l T U t t ύ ό χ ΐ ω ρ!»λ έγουν δ τ ι έφ έρίτε άπό τή ν π α τρ ίδ α σας πλήθος σινουργών άξιοπίριέργω ν π ρ α γ μ ά τω ν.ή Διλερί, ή ώραία σας β α π τισ τικ ή τόσην εύρεν η δονήν εις τ ά ριπίδια σας, ό/στε θέλει νά γνωρίση καί τούς λοιπούς θησαυρούς τού άναδόχου τη ς. Π αιδική φ α ντα σία! 'ϊπ εσ χ έθ η ν νά τή ν φέρω αυ- ριον πρός υμάς περί τή ν μεσημβρίαν.»'11 β α π τισ τικ ή σας σάς δίδει τ ό μ,έτωπον εις άσπασμόν, έ γ ώ δέ σάς θ έτω εις τούς πόδας μου.»α ΛΕΞΑΝ ΔΡΙΝ Α 2ΑΙΝ Φ Α Ρ.» Γνοιρίζεις, ήγαπημ.ένε μου Τ σ ίγ γ -Π ίτ-χ ε κ ί, δ τ ι δεν έλαβον πολλά τ ώ ν σινουργών το ύ τω ν μ.ι- κρολογημάτων μας. Επρόβλεψα μ.όνον όλίγα δώ ρα διά τούς Κολάους καί τούς 'Α γ γ λ ο υ ς. Πλήν κ α τά καλήν τύ χ η ν ό'τε έλαβον τ ά γραμ μ άτιον τή ς κυρίας Ά λ εξα νδ ρ ίνα ς οΰδέν σινουργές εϊχεν έξέλθει έ τ ι τού οϊκου μου. Μ ο λα τα ύ τα ευρισκον δ τ ι δσα είχα δεν ήσαν ά ξια νά τιμ η θώ σ ι μέ τ ά β λέμ μ α τα τή ς θείας χορεύτριας. "Οθεν άπεφά- σισα νά γείνω πλουσιώτερος άφ ο, τ ι ήμην. Λαβών άκριβεΐς οδηγίας διευθύνθην εις το ύ Δάρβου, δδός 'Ρ ιχ ελ ιέω ς καί ε ί; τού Γάμ.βα, νέα όδός Καπουκίνων, εμπόρων περίφημων διά τά σινουργή τ ω ν. Πγόρασα λ ο ι όν δύω π α ρα π ετά σ μ α τα, μ ίαν παγόδαν έκ φυράματος όρύζης, δύω π υ ξίδας μοσχοκάρφια, δύω συσκευάς φαρφουρίων διά τή ν τράπ εζαν, μίαν θερμορρόην τού χαρεμιού διά τ ό τ έ ϊ, μίαν τρ ά π εζα ν καμφοράς, μέ έγκ ολλή μ α τα κυπαρίσσου,τέσσαρας Μανδαρίνους άπό άργιλον, δώ δεκα σάνδαλα γυναικεία, ένα άβακα διά τούς π ρ α γμ α τευ τά ς, έν όργανον.τύ μ έ τ ό ρόπτρο / του, δύω φύλλα τάμ. τά μ, έν σκιάδιον, δύω μασσητούς λ έο ντα ς, έν όχημα τού αΰτοκράτορος Τ σ ιέ γ γ -Λ ό γ γ. Νά μ ή σε εΐπ ώ πολύ, ά λ λά τά ήμισυ τώ ν σινουργών το ύ τω ν ήσαν κατεσκευασμένα έντός τώ ν ΙΙαρισίω ν. ΙΙρό π ά ντω ν διήγειρε τή ν δυσπ ιστίαν μου τ ό αύτοκρατορικόν όχημα, ά λ λ ή παραποίη- σις ή το έν γένει επ ιτυ χ ή ς, καί μόνον οφθαλμός Μανδαρίνου ήδύνατο νά διακρίνη τ ό γνήσιον άπό τό ψευδές, ίστε δέν έπέμεινα πολύ ώ ς πρός τή ν ι j τιμ ή ν, κ έδω σα μ ίαν π ο σ ό τη τα υπέρογκον τρ ιά κοντα ε π τά χ ιλ ιά δ α ς.t/ic. Ό τ α ν ά -έτειλεν ή άλλη ημέρα,όλας τά ς π ρ ω ι νά ; ώρα; έξώδευσα τακτοποιώ / καί συναρμολογώ / τούς θησαυρούς μου, ίστε ν άπ οτελώ σιν ο λον τ ι ευάρεστο / εις όρασιν.τί ευ τυ χ ία, έλεγον κ α τ έμαυτόν, άν κατηξιου νά μέ δείξη διά τού 1 ποδός τη ς τό ωραιότατο / τώ ν σινουργών τούτ ω ν καί νά μ εί'πη, ά γα π η τέ δόκτιορ, δ ό τε με τού το διά τόν κ οιτώ να μου. Τέλος π ά ντω ν ήλθεν ή δ ω δ έκ α τη καί ή θύρ~ ήνοίχθη. 'I I π όλις τ ώ ν Ούρί θέλει καταστραφή ένα καιρόν, δ τ ι έλησμόνησε νά όώση αυτή τ ά γενέθλια εις τήν κυρίαν 'Α λεξα νδ ρ ινά / 2αίν Φάρ! Τύ παιθενικόν τη ς κάλλος μ.έ άφησε / έμβρόντη- 51

8 ΕΣΤΙΑ F. Σ Τ I A τ ο ν, ώ δ ή γ ε ι ή θεία χορεύ τρ ια ί κ τή ς χειρός τή ν μ ικράν ά δ ε λ φ ίδ α τ η? ρίψασα δ έ εις τ ή ν π ρ ώ - τνιν π α ρ α τυ χούσα ν καθέδραν τά σ ά λ ιο ν κ α ί θερίστριόν τν;ς, μοδ έσ φ ιγ ξε τή ν χεϊρα κ α ί π ε ρί?, λοεν δλον τ ό δ ω μ ά τ ιο ν θεω ρούσα τ ά σινουργή κ α ί π ερ ισ τρ εφ ό μ ενη επ ί το δ π οδός πρό ενός έ κ α σ το υ έ ξ α ώ τω ν μ έ φ ω νάς Θαυμασμού, α ϊτ ιν ε ς ίφ θανον κ α τ ευθείαν εις τ ή ν κ α ρ δία ν μου. Τ ε λ ευ τα ίο υ μ έ ε ίπ ε ' Φ ί λ τ α τ ε δό κ το ιρ, τώ ρ α μ ε τα μ ε λ ο ύ μ α ι ό τ ι έφερα έ δ ώ τή ν β α π τ ισ τ ικ ή ν σ α ς, δ, τ ι ιδ ε ί τό Οελει κ α ί κ α λ ά. ' λ! τ ά π α ιδ ιά, τ ά π α ιδ ιά! π ο τ έ δέν π ρ έπ ει νά τ ά δ ε ίχνη, τ ι ς τ ό π α ρ α μ ι κρόν. Π λ ή ν ε ίν α ι ή α λή θ εια δ τ ι κ ε γ ώ α υ τή έ - γ ε ιν α ώ ς π α ιδ ί βλέπ ου σα α ύ τά τ ά ώ ρ α ΐα π ρ ά γ μ α τ ά σ α ς. 'Α ν δ έπ ρ ό κ ειτο νά ε κ λ έ ξω έ ν έ ξ α υ τ ώ ν,δ ε ν ή θελα λ ά β ε ι κάνέν α π ό φόβον μ ή μ ε τ α μ ελ η θ ώ κ α τ ό π ιν, δ τ ι κ α κ ώ ς ε ξ έ λ ε ξ α. Ε λ ε γ ε δ έ τ α ύ τ α μ έ σ τω μ υ λ ία ν καί τό σ η ν εύ- ς-ροφίαν λ ό γο υ π ρ οεκ τείνου σ α έ ν τ α υ τ ώ τ ό ν δεξιό ν π όδ α έ ξ ω τή ς β ρ α χ ύ τα τη ς έσ θ ή το ς, ό ίσ τε νά δ ε - λ εα σ η κ α ί τ ό ν έ ν α ρ ετώ τερ ο ν λάμ.αν τ ο δ Λ ό γ γ - Χ ίυυ ( _ Κ υρία μ.ου, τ ή ε ιπ ο ν ε γ ώ νά σάς εύρω τρ ό π ον νά μ.ή λ ά β η τ ε α νά γκ η ν εκ λο γή ς. Π ώ ς ; π ώ ς ; νά ζ ή τ ε, φ ί λ τ α τ ε δ ό κ τω ρ, δ ι- δ ά ξ ε τ έ μ ε α υ τό ν τό ν τρ ό π ο ν. Π λή ν μ υ π ό σ χ εσ ιν δ τ ι θά τ ό ν μ ε τ α χ ε ιρ ι- σ θ ή τε... τ ό έρ κ ίζεσ θ ε ; 'Ο ρ κ ίζο μ α ι. Θ ά έ μ μ ε ίν ε τε εις τό ν όρκον σας; Θ ά έμ μ είνω. Λ οιπ όν! Κ υρία, λ ά β ε τ έ τ α δ λ α. Ή χ ορεύ τρια ανύψ ωσε μ ε τ ά χ ά ρ ιτο ς π ο λ λ ή ς το ύ ς δύο β ρ α χ ίο να ς, έρριψεν ΰ π τία ν εις τ ά π ίσ ω τ ή ν κ εφ α λή ν, κ α ίε ίδ α τό ν ά λ α β ά σ τρ ιν ό ν τη ς λ α ι μόν β ρ ά ζο ν τα υπό γ έ λ ω τ ο ς σφοδρού κ α ί σπασμ.ω- δ ο ύ ντα ω ς : λ ά ρ υ γ ξ π τη νού κ ελα δ ο ύ ντο ς ευ δ α ιμ ο νία ς. τό ά σμ α Α υ τό ς ο άνθρω π ος είνα ι ά π ό το ύ ς σ π α ν ί ους ά νεφ ώ νη σε αφού άποθάνν) π ρέπ ει ν ά τ ό ν β α λ σαμ ώ σ ου ν. Πώς! φ ί λ τ α τ ε δ ό κ τω ρ, δέν γ ν ω ρ ί ζ ε τ ε λοιπ όν τ ά ς γυ ν α ίκ α ς ; α γ ν ο ε ίτε εις όποιον κ ίνδυνον ε κ τ ίθ ε σ θ ε ; ά/ τώ ρ α έπ αιρνα μ.έ τ ά σ ω σ τ ά τό ν λ ό γ ο ν σας ; Τ ό τ ε Οά έ λ ε γ α δ τ ι είσθε γυ νή είξεύρουσα νά φ ιλ ά τ τ τ, το ύ ς λ ό γο υ ς κ α ί το ύ ς όρκους τ η ς. Έ χ ι, ό χ ι ' «ς λ είπ ο υ ν οί ά στεϊσ μ.ο ί ό κ α λ ό ς μου δ ό κ τω ρ ή θελε νά μ έ δοκιμ άση. Π ο σ ώ ς ό μ ιλ ώ, σάς λ έ γ ω, σ π ο υ δ α ίω ;- δλα τ α ύ τ α τ ά π ρ ά γ μ α τ α είν α ι 'δικά σ α ς ε γ ώ δέν έ χ ω κάμμ.ίαν π λέο ν εξο υ σ ία ν έπ α υ τώ ν. Θ έ λ ε τ ε νά ΰ π ά γω μ εν τή ν Κ υριακήν εις τ ά ς Βερ Τ ο τ ε λ ο ιπ ό ν σείς είσθε ό α ύ το κ ρ ά τω ρ τ ή ς σ α λ λ ία ς ; νά π ίω μ εν κ α ί γ ά λ α εις το ύ άγροφ ύ- Κ ίν α ς μ ετα μ ο ρ φ ω μ ένος εις Κ ύριον. Ζ ή τ ω ό α ϋ - ί λα κ ο ς ; Ε ίξεύ ρω έκ στήθους σ τίχ ο υ ς τ ιν ά ς εις το κ ρ ά τω ρ! τ ά ς Β ερ σ α λ λία ς νά σάς το ύ ς ε ΐπ ώ. Ε ίμ α ι, α νέκ ρ α ξα π ί π τ ω ν πρηνής εις το ύ ς π όδ α ς τ η ς, ε ίμ α ι εις α π λο ύ ς θ νη τό ς λησμονά,σας τ ή ν σοφίαν το υ ενώ π ιο ν τ ή ς οΰοανίου σου κ α λ λονή ς! Ε π ά ν ω, φ ί λ τ α τ ε δ ό κ τω ρ, ε π ά ν ω ' τ ί κ ά - μ ν ε τ ε! είπ εν ή χ ορεύ τρια μ έ πρόσω π ον ά ν α λ α - βόν δ ια μ ιά ς ήθος α υ στη ρ ό ν. Μή δά τ ρ έ λ λ α ις εμ πρός εις τ ή ν β α π τ ισ τ ικ ή ν σ α ς! τ ί Οά είπή, α ύ τ ό τά π α ιδ ί όπού σάς β λ έ π ε ι ; Θ έ λ ε τε νά ΰ π ά γη εις τ ή ν ο ικ ία ν έ π ε ιτ α νά λ έ γ η ά λ λ ά ν τ ά λ λ ω ν ; Αέν έ τ υ χ ε π ο τέ ν ά ν α γ ν ώ σ η τε τ ά Τ ρ ο η ι ρ ά Π α ι ό ί α το ύ Γ α β α ρ ν ή ; Τ ά β λ έ π ε τ ε α υ τά α θ ώ α ; Ε ίνα ι α σ τυ νο μ ικ ο ί κ α τ ά σ κ ο π ο ι! τ ά μ ικ ρά τ ά Ά ν η γ έ ρ θ η ν κ α τα τεθορ υ β η μ ένο ς, δ ικ α ιο λ ο γούμενος ώ ς ή δυ νά μ η ν. 'Η οργή τή ς χ ορεύ τρ ια ς έφάνη πραϋνομ ένη, μ ο ί έ τ ε ιν ε τ ή ν χ είρ α κ α ί σ τ ε - νά ζου σ α έκ βάθους ψυχής. Ά! τ ή ά λη θ εία, ε ίπ ε ν, άν ε ίχ α δ λ α α υ τά τ ά ω ρα ία π ρ ά γ μ α τα εις τ ό ο ω μ ά τ ιό ν μου θά ή μουν εύ τυ χ εσ τέ ρ α τή ς σου λτά να ς Β α λ ιδές. Α πόψ ε, Κ υρία μου, ή Σ ινικ ή σ υ λλ ο γή μοι* θά ή να ι εις τ ό ο ω μ ά τ ιό ν σ α ς. Α ν έχ η ο ϋ τω, φ ί λ τ α τ ε δ ό κ τω ρ, υ π ά γ ω νά τή ς ε το ιμ ά σ ω τό π ο ν. Ή θ ε λ α όμ ω ς, επ ειδ ή τ ό π ρ ά γμ α είνα ι έκ τ ω ν σ π α ν ίω ν, ή ΰ π όσχεσ ίς σας νά ή να ι σ π ο υ δ α ία, άν δ χ ι ά λλ ο δ ιά νά έ ν τρ ο π ιά - σ ε τ ε το ύ ς Π αρισινούς. Θ έ λ ε τ ε νά π ά ρ ε τε τή ν ε ι κόνα το ύ αριστερού μου ποδός ; μ ή σ υ σ τέλ λ εσ θ ε! Ε π ειδ ή τ ί θά τό ν κ ά μ ε τ ε τ ό ν ένα μόνον π όδα* χ ρ ε ιά ζ ε τ α ι νά έ χ ε τ ε κ α ί τ ό τ α ϊρ ί το υ. Κυρία, δέν έ τ ό λ μ ω ν νά σάς τά ζ η τ ή σ ω. Ά! Ε γ ώ είμ α ι γ ε ν ν α ία, ε γ ώ * δεν θ έλ ω τ ά π ρ ά γ μ α τα νά γ ί ν ω ν τ α ι μ ιοά. νί2 χάρις! ώ ά γ α θ ό τη ς! Κ υρία μ ου, δ χ ι τ ά μ η δ α μ ινά τ α ύ τ α π ρ ά γ μ α τα, ά λ λ έπεθύμουν νά θ έσ ω εις το ύ ς π ό δ α ς σ α ς δλην τή ν π α γό δ α ν τ ή ς ενορίας Β α ί- Λ ο - Τ σ ίγ γ, τ ή ν έχουσαν τ ά ς μ έν β ά σεις ά π ό φαρφουρίον, καθαρόν χρυσόν. τ ά ς δ έ κ ερα μ ίδα ς άπό Κ α κή δο υ λειά δ ι έμ έ δέν Οά ή το, β εβ α ιω - θ ή τ ε μ ά λ ισ τ α α ί χ ρυσα ϊ κ ερ α μ ίδες. Ό πούς μου ε ίν α ι κ α λ ά ο ύ τω π ω ς ; π ιά σ ε τ ε, δ ά, καί δέν είνα ι ά γ ια λ είψ α να! 'I I ζω γ ρ α φ ία μου έ τ ε λ ε ίω σ ε, Κ υρία- ή ευ γνω μ οσύ νη μου δέν θ έλ ε ι τ ε λ ε ιώ σ ε ι π ο τ έ. Αύριον δύ ναμ αι νά έλθ ω νά σάς προσφέρω τά ς υ π οκ λίσ εις μου ; Αυριον ά λ λ αυειον ε'-vat ημεοα απ ο- φ ρά ς έχ ομ εν χορόν, π έ ν τ ε ώρώ ν χ ειρ ο κ ρ ο τή σ εις... Μεθαύριον ; Μεθαύριον... άλλ, είνα ι Σ ά β β α το ν γευ μ α τ ί ζ ω εις τ ή ς μ α μ μ ά ς τ ά Σ ά β β α τα... τή ν Κ υριακήν ε ίμ α ι έλευθέρα, εις τ ά ς δ ια τ α γ ά ς σας. Λαΐλαρον π α λά τ.ον λαμπροδ μονάρχου Βερσαλλία., Μαν.ραι οενδροστο'./ία., ΙΙ.3ς άγασώ 'ς τ'α *-.0«^ **' ^ Ρ * σ *ί Να β Χ ί Γ. ι» ζ ω γ ο χ ΐο ύ ι ' * 3 ;!, λ ϊ Χ ι μ α ρμ α ρ * σα ;. Ποί- - ι *" Λ οιπ όν τ ή ν Κυριακήν σύμ φ ω νοι" ό λ ό γ ο ς μ ας λ ό γ ο ς.! πόσην έ χ ω α νά γκ η ν ν άναπ νεύσω τό ν άέρα τή ς έςοχής! Τ ό όχη μ ά μου τή ν Κ υριακήν τό μεσημέρι θά ήναι εις τή ν θύραν σ α ς. Είμ α ι ακριβής ώ ς ώ ρ ο λό γιον το ύ Β ρεγου έτο υ. Χ α ί- ρϊτε!,,. Μέ πόσην ανησυχίαν έπ ερίμ ενα τή ν π α νευ δα ί- μ ονα τ α ύ τ η ν Κυριακήν ή τ ις μ ύ π έ σ χ ε το τ η λ ι- κ α ύ τη ν μ α κ α ρ ιό τη τα! Μ ή ρ χ ετο νά συ ντρίψ ω δ λ α τ ά ω ρ ο λ ό για, ό'τι έφ α ίνο ν το συνομ όσαντα δ λ α όμού νά κ α τ α σ τ ή σ ω σ ιν α ιώ νιο ν εκείνο τ ό σ ά β β α το ν. Α λ λ όσον ό καιρός κ α ί άν δέν Οέλη, α ί ώ ρ α ι π ρ έπ ει νά -α ρ έλθ ο υ ν. Τ ή ν Κ υ ρ ια κήν ήλθαν α ί δ έκ α, ήλθαν αί έ ν δ εκ α, έπερασεν ένας έ τ ι α ιώ ν κ έσήμανε τό μεσημεριού. "Πμ.ην εις τό ν ε ξ ώ σ τ η ν κ α τα β ιβ ρ ώ σ κ ω ν μ έ το ύ ς οφ θαλμ ούς ό λ α τ ά δ ια β α ίν ο ν τα ο χ ή μ α τα. Ε ις τ ά ς έ ξ όλα*, α ί ά μ α ξα, καί τ ά δ ίτρ ο χ α τ ω ν Π α ρ ισ ίω ν είχον δ ια β ή ί - ' έμπροσθέν μου, κ α ί ή - μην μόνος! Μ ο λ α τα ύ τ α έλα β ον τ ή ν α νδ ρ εία ν νά π εριμ είνω τή ν αύριον. " Α μ α ή π ρ ώ τη κ α τά λ λ η λ ο ς εις έπ ίσκεψ ιν σ τ ι - γ μ ή έφ θασεν, έδραμον εις τό ν οίκον τή ς Κυρίας Σ α ίν Φ άρ. Εις θυρωρός μ ε τ έμ βριθεία ς σ κ ω π τ ι- κής, μ. ε ί π ε ν ή Κ υρία Σ α ίν Φάρ είνα ι π α γα ιμ ένη εις τή ν εξοχή ν. Π ό τ ε ε π ισ τρ έ φ ε ι ; ή ρ ώ τη σ α μ.έ φ ω νήν θνή- σ κ ο ντο ς. Τ ό Π ά σ χ α, π ρ ώ τ α ό Θ εός, ή τ ή ς ά γ ια ς Τ ρ ιά δ ο ; άπεκρίθη ό θυρωρός. Α ναχω ρώ / ήκουσα έςο π ίσ ω μου μ ουσικήν έ - ναρμ όνιον γ ε λ ώ τ ω ν κ α ί κ α γ χ α σ μ ώ ν το νισ θ εΐσ α ν ά π ό μ ία ν ε τα ιρ ία ν θυρωρών τ ω ν Π α ρ ισ ίω ν. Π ερί τή ς κυρίας Σ α ίν Φάρ ο ύ τε φ ω νή π λέον ο ύ τε ά κ ρόα σις. Κ α θ εσπέραν ο σ ά κ ις ή τ ο όπερα έπ ή γ α ιν α εις τ ό θ έα τρ ο ν ά λ λ εκ είνη δέν έχ ό- ρευε π λέο ν, τ ό όνομά τη ς έ ξ έ λ ιπ ε ν ά π ό τ ά θ εα τρ ικ ά π ρ ο γ ρ ά μ μ α τα, ώ ς τ ό σ ώ μ ά τη ς άπ ό τό ν οίκόν τη ς. Έ δ υ νά μ η ν δέ νά ε ξ ε υ τ ε λ ίσ ω εις τό σ ο ν τ ά α ξ ίω μ ά μου, α ν τιπ ρ ό σ ω π ο ς ε γ ώ το ύ Ουρανίου Κ ράτο υ ς, ώ σ τ ε νά π ερ ιέρ χ ω μ α ι ψ ω μ ο ζη τώ ν ειδ ή σ εις π ερί μ ια ς χορεύ τρια ς ; τ ί ή θελεν ε ίπ ε ΐ καί σ τ ο - χ α οθ ή περί εμού ό μ έ γ α ς Κ ο λ ά ο ς τ ώ ν Ε ξ ω τ ε ρ ι κ ώ ν ; Α ν ά γ κ η ή το νά π ά ρ ω τή ν υπομονήν καί νά σ ιω π ή σ ω " επήρα τή ν ΰπομ.ο/ήν κ σ ιώ π η σα. Τ ή ν τεσ σ α ρ α κ ο σ τή ν ημέραν μ ε τ ά τ ή ν απ ο φράδα Κ υριακήν, δ ιέβ α ινον μακράν κ α ί π λ α τε ία ν οδόν τ ή ς όπ οιας έλη σμ όνησα τ ό όνομ α. Έ χ ω δε τ ή ν συνήθειαν ν ά ν α γ ιν ώ σ κ ω τ ά ς έπ ιγραφάς τώ ν π ω λ η τ ώ ν. Μ ία έ ξ α υ τώ ν τύ π ω σ ιν. ή εξή ς μ έκ αμ εν έν- Ε ΙΣ Τ Η Ν Π Ο \ ΙΝ Τ Ο ΠΕΚΙΝΌ Ν Σ ιτ ο ν ρ γ ή íí c τ /jtàç u p io jié ra i;. Έ ρ ρ ιψ α εν β λέμ μ α ε ις τ ά υπό τ ά ς ΰάλους δ ε ίγ μ α τ α, κ εύκολα ά νεγνώ ρ ισ ά τ ιν α τ ώ ν π α λ α ιώ ν μου δώ ρ ω ν. Κ ισήλθον εις τά έρ γα σ τή ρ ιο ν δ ιά νά μ ά θ ω τή ν (ορισμένη / τιμ ή ν τ ώ ν π ρ α γ μ ά τω ν μου κ α ί νά τ ά εξα γ ο ρ ά σ ω, ά ν ό π ω λ η τή ς δέν ή το π ολύ α π α ι τ η τ ικ ό ς. Κ ραυγή άκουσία έξή λ θ εν εκ το ύ λ ά ρ υ γ γ ό ς μου ό π ω λ η τ ή ς ή τ ο γυ νή ν έ α 1 ή τ ο ή Α λ εξα ν δ ρ ιν ά Σ α ίν Φάρ. Έ μ ε ιν α εμ β ρ ό ν τη το ς, α κ ίν η το ς ώ ς ό σ υ μ π α τρ ιώ τη ς μου ό φαρφούρινος, ο π ωλούμενος π λη σίον μου. Α λ λ ή χ ορεύ τρια χ α μ ο γ έλ α σ ε γ λ υ κ ά, κ α ί χ ω ρ ίς νά δ ια κόψη εν κ έντη μ α τ ό οπ οίον ε ί χε / άνά χ είρ α ς, μ έ ε ίπ ε μ έ φ λ έ γ μ α ά μ ίμ η το ν. Κ α λ ώ ς ορίσατε, φ ίλ τ α τ ε δ ό κ τω ρ! χ α ίρ ω ό τ ι μ ά ς ένουμ.είσθε κ ή λ θ ε τε νά μ άς ιδ ή τ ε. Κ υ τ- τ ά ξ ε τ ε έχ ομ εν τ ί π ο τ ε τή ς όρ εξεώ ς σας ; ή β α - π τ ισ τ ικ ή σας έ χ ε ι ϊλ ερ α ις. Κ α θ ημέραν έρ ω τά δ ιά τό ν ά νά δ ο χ ό ν τ η ς, ή ω ρ α ία α υ τή Δ ιλ ε ο ί. Έ σ τα ύ ρ ω σ α τ ά ς χεϊρ ας κ α ί έσεισ α τή ν κ ε φαλήν* π α ν το μ ίμ α, τή ν οπ ο ία ν είδ α εις 8ν μ ε λ ό δραμ α, κ α ί ή 'τις σ η μ α ίνει α τ ι ρ ί. Ή Κυρία Σ α ίν Φάρ μ έ κ ύ τ τ α ξ ε λ ο ξ ά, σήκωσε το ύ ς ώ μ ο υ ς, έκοψε μ έ το ύ ς ό δ ό ν τα ς μ ία ν ερυθρά / κ λ ω σ τ ή ν, κ α ί μ. είπ ε. Α λ η θ ινά, φ ί λ τ α τ ε δ ό κ τω ρ, δέν εΐξεύ ρ ετε δά! υπανδρεύθηκα. Ε ίμ α ι νύμφη τώ ρ α δ εκ α π έν τε ήυ.ερώ /, ε ίμ α ι Κ υρία Τ ε λ α μ ώ ν. Θά σας παρουσ ιά σ ω τ ό ν άνδρα μ ο υ θά ιδ ή τ ε ενα ώραϊον ά ν θ ρ ω π ο ν ή κεφ αλή σας φ θάνει τή ν ζώ ν η ν το υ άν σ τ α θ ή τ ε έπ ί τ ώ ν ονύ χ ω ν. Ιδ ο ύ το ν, έ ρ χ ε τα ι. Έ χ α ιρ έ τ ισ α μ.έ τρόπον ά π ό το μ ο ν κ έξή λθον υ.έ παοοξυσυ.όν θυμού, τό / όπ οιον μ έτρ ια σ α έ ν - θυα η θείς τό ν Κ ολά ον τ ώ ν Ε ξω τε ρ ικ ώ ν. "Ε ν βλεμ.- μα επ ί το ύ α λη θινού ή δποκεκρυμμένου συζύγου εκείνου ή'ρκεσε δ ιά ν α ν α γ ν ω ρ ίσ ω τό ν λ εγόμ ενον σκηνογράφον τ ό ν π ρ ο σ κ α λ έσ α ν τά μ ε νάϊδω τ ό π ερ ίπ τερ ό ν το υ εις τ ά π α ρ α σκ ή νια. Έ ν ό η σ α δ τ ι έγειν α θύμα κ α τα χ θ ονίο υ σ κ ευ ω ρ ία ς,ά λ λ ά τ ί ή- δυνάμ.ην νά π οά ξω ; Μ ε τά δ ε κ α π έ ν τε περίπου ημέρας ένεδύθην ένδ ύ μ α τ α δ ια φ ο ρ ετικ ά, κ έλα βον τ ή ν α σ ύ γ γ ν ω στο / α δυναμ ία ν νά υ π ά γ ω πρός τ ά θ α μ β ώ μ α τα νά κόψω γύρους εμπρός εις τ ό εργαστήριο / τ ώ ν π ρ α γ μ α τε ιώ ν μου δ ιά νά ΐδ ω τ ε λ ε υ τ α ία ν φοράν τ ό α νά ξιο ν εϊδο/λον τή ς λ α τ ρ ε ία ς μου. Ό κολοσιαϊος σύζυγος καθάριζε / ένα μ α νδ α ρίνον φαρφούρινον κ α ί τό ν ήκουσα νά μουρμουρίζη τούς φ ρικτούς τού του ς λόγο υ ς Α ν ό κουρουνόμ-υαλος α ύ τό ς δ ό κ τω ρ ά π ο - το λ μ ή σ τ, νά π α τή σ η ά λλη ν μ ία ν φοράν έ δ ώ, τό ν φονεύω, τό ν γ ε μ ί ζ ω ά χ υ ρ α, κ α ί τ ό ν π ο υ λ ώ 1 ίύ λουδοβίκ ια. Α ι! ά π όφ α σ ις! δέν Οά ιδ ώ π λέο ν τ ό έ κ τ ρ ω μ α

9 412 Ε 2 Τ I λ ΕΣ Τ ΙΑ 413 αύτό τή ς κα λλονή ; ν α ι! θά φανώ άνήρ και -Γοφ ός' Οά φέρω είς πέρας τή ν εντολήν μ ο», καί μ ε τ ολίγον θά λ* έπανίδης άξιον σού, ώ πόλις ιερά τή ν οποίαν ή σελήνη φ ω τ ίζε ι τόσον ερω τικά μέ τ ά ς ά κ τϊνά ς τη ς, ό τα ν τ ό ιλαρόν άστρον έπ ι- κρέμ αται έπί τή ς κορυφής του όρους Τυργετόν ιός αργυροΰφαντος φανός του Ν αγκίν. Τό πνεύμα μου τώ ρ α είναι ήσυχον, ή καρδία μου ελαφρά (ός παν τ ό κενόν. Π ηγαίνω ν άφήσω τή ν υγείαν είς τό ν Κολάον τ ω ν Ε ξω τερικώ ν, και νά διορθώσω όλα τά δ ιπ λω μ α τικ ά λάθη όσα έ καμα δ τε μ έ κ α τεδίω κ εν ό πού; τή ς Κυρίας Α λεξα νδρινά ; Σαίν Ψάρ. Διά τό ακριβές τή ς αντιγραφ ής. Ό όόχτωρ Ί ΜΕΡΓΣ. ΠΕΡΙ ΡΥΤΙΛΩΝ Ώ ς διαφέρει άστήρ άστέρος, οΰτω καί ρ υ τίδες διαφερουσι ρυτίδ ω ν. Α ί χ ν ρ ΐω ς λεγομέναι /'(Τίδες προέρχονται έξα ιρ έτω ς έ κ το υ γήρατος. Δ ιό πρέπει νά διακρίνωμεν α υ τώ ν τά ς λεγομ έ- νας δί/.έίδίώδ.'ίς,αίτινες π ολυαριθμ όταται ουσαι είνε όραται μ ά λ ισ τα κ α τά τά ς Οηλάς ή τά ς ρά- γα ς τ ώ ν δ α κ τύ λω ν,κ α ί ών αί σπειροειδεϊς γ ;α μ - μ α ΐ εκ τείνοντα ι καθ άπασαν τή ν επιφάνειαν του σώ μ α τος. Προϊούσης δε τή ς ηλικίας πολλά ί τώ ν γραμμών το ύ τω ν μ ε τα σ χ η μ α τίζο ν τα ι εις καθ αύτό ρυτίδας. Μ ετά τ α ύ τ α ; έρχονται αί ύ ρ θ ρ ι- χ α ϊ, φαινόμεναι έπί τ ώ ν διαφόρων αρθρώσεων ή κλείδωσεοιν. Α ι έπί τ ώ ν αρθρώσεων τή ς χειρός, παραδείγμ ατος χάριν, είνε καταφανείς από τής παιδικής ήόη η λικ ία ς. Κ α τά τρ ίτο ν δέ λόγον ΰ- παρχουσιν αί γιυώτα/,γεννώμεναι έκ τή ς συνήθους συστολής μυών τ ιν ω ν, καί ούσαι κάθετοι έπί τή ν φοράν τώ ν ίνώ ν τ ω ν. Λ υ τα ι δ αί ρυτίδες γίνοντ α ι καταφ ανέστεραι καθ όσον τό δέρμα λ ε π τύ - ν ε τα ι καί αποβάλλει προϊούσης τή ς ήλικίας τόν π ιμ ελώ δη ισ τό ν, υφ ού είνε έσωθεν ΰπ εστρω - μενον. Α ύ τα ι δέ είνε αί καθ αύτό ρυτίδες τού γήρατος,αναφαινόμεναι κ α τά τόν κανθόν τ ώ ν ό- φθκλμών, ύ π ό τά βλέφαρα, έπί τού μ ετώ π ου καί έπ ί τώ ν παρειών. Π ασών τώ ν ρ υ τίδω ν το ύ τω ν π λείστου λόγου ά ξια ι είνε αί τού μ ετώ π ου. Ό Δάρβιν έπιμελώς εςετά σα ς τόν τρόπον τή ς παραγωγής αυτώ ν, περιέγραψε λεπτομ ερώ ς τ ά α π ο τελ έσ μ α τα τώ ν κλαυθμών, τού γ έ λ ω το ς, τού φόβου, τή ς οργής, ώ ν ή έ/.φρασις επαναλαμβανόμενη προσδιορίζει πό σχήμα, τή ν έδραν καί τή ν φοράν τ ώ ν συνήθων ρυτίδω ν. Ί'π ά ρ χου σι δέ καί ρυτίδες δια κ ριτικ α ί ή χαρακτη ριστικ α ί, οίον αί κάθετοι αί χαραχθεϊσαι ύπά τή ς πολλής προσοχής ή μάλλον ύπό τή ς συνεχούς μερίμνης και ένασχολήσεως τώ ν ε ρ γ α τ ώ ν, αί τή ς λύ π η ; ρυτίδες αί αναφαινόμεναι έπί τού μ ετώ π ου ΰπεράνω τ ώ ν βλεφάρων καί τ ι ς ρίζης τή ς ρινός, γραμμή τ ι ; καμπύλη, ήν παρωμοία- σαν πρός π έτα λον ίππου. Προέρχονται δέ αύται έκ τού του ο τ ι λύτ. 0 ^υπδοί τό μ έτω π ον έ γ - καρσίως κ ατά τό μεσαίο.. μ όνον, έν ώ τα ύ - τοχρόνως αί ο γρνα χ α ί λεγόμ εναι τ ο ρ.. κ αθέτω ς συμπλησιάζουσαι τ ά βλέφαρα.τοιούτου ητο τ ο μ ετω π ον τού Γαλιλαίου καί π ά ντω ν τώ ν κ α τα δ ιω χ θ έντω ν σοφών άνδρών. Ή χαρά τουναντίον ά ν ο ίγ ε ι <ός κοινώς λ έ γ ο - μεν, -ό χρΰοωπο> καί ό συχνός γ έ λ ω ς ρυτιδοΐ τή ν εξω τερικήν γω νία ν τ ώ ν οφθαλμών, έν ώ έκ- δηλουμένης τή ς λύ π η ς,τό μέρος το ύ το μ.ένει λείον καί άνευ τινός π τυ χ ή ς. Τού δέ παρωργισμένου ανθρώπου αί εγκάρσια1, ρυτίδες γ ίν ο ντα ι λ ο ξκ ί άρχόμεναι άπό τή ς ρίζης τής ρινός. Καθ όλου δέ όσον τ ι ς μάλλον συνοφρυούται τόσον καί μάλλον κυριεύεται ύπό τή ς λύπ ης,διαλ ο γ ίζ ε τα ι δυσάρεστα καί λυπηρά, επισπεύδει τή ν έπί τού μ ετώ που του έμφάνισιν τ ώ ν α ΰ λά - κων το ύ τω ν, α ϊτινες ουδέποτε πλέον εξαλείφοντα ι. Δ ιά τού το καί ο! φαιδροί είνε ή ττο ν υποκείμενοι εις τ ά σ υ μ π τώ μ α τα τα ύ τα το ύ προώρου γήρατος. Π ά ντο τε σχεδόν ή ευθυμία καί ή φαιδρότης συνοδεύεται ύπό τίνος ειύσαρκίας* π α - ρετηρήθη δέ ό τι ο! σω μ α τώ δεις καί παχεΐς άνθρωποι ρυτιδούντα ι βραδέως καί ολίγον. Γενικώς ό μ ολογείτα ι ό τι αί γυναίκες είνε ί - λ ίγον κοιλιόδουλοι. Ή κλίσις αϋτη τού ευμόρφου φύλου εςα ρ τά τα ί πως καί έκ τή ς φνσεως, δ ιό τ ι ή καλοφαγία, οφείλου.εν νά το είπ ω μ εν, είνε εύ- νους πρός τή ν εΰμορφίαν.ιϊίνε αληθώς άπ οδεδειγ- μ.ένον ό τ ι ό ία ιτα εύ τα κ το ς, λ επ τή καί πεφρον- τισμ ένη α ν α χ α ιτίζε ι έπί πολύ τ ά εξω τερ ικ ά τού γήρατος σημεία,καθίστησι τούς οφθαλμούς λ α μ πρότερους, τό δέρμα άπαλότερον καί ζω η ρ ό τερου καί τούς μύς ισχυρότερους. Επειδή δέ είνε βέβαιον ό τι α ιτία τ ώ ν ρυτίδω ν είνε ή χαλάοω σις τώ ν μυών, οΰχ_ ή ττο ν αληθές είνε ό τ ι οι είξεύ - ροντες νά τρ ώ γ ω σ ιν ή κοινότερου ειπεϊν οι χ α -.Ιοφ α γά δες είνε συγκριτικώ ς δέκα έ τη νεούτεροι τώ ν άγνοοόντω ν τή ν τέχνη ν τού τρ ώ γειν. Λοιπόν ό θέλων έπί πολύν χρόνον νά προφυ- λ ά σσ η τα ι άπό τ ώ ν ρ υ τίδ ω ν, οφείλει νά έξοστρα - κίση πάσαν λύπην καί πάσαν μ.έριμναν, π ά ντα θλιβερόν δια λογισμ όν, πάσαν σπουδαίαν σκέψιν, νά ζή φαιδρός καί νά π ο δ έχ η τα ι μ ε τά ψυχικής εΰσταθείας καί γεννα ιό τη το ς τά ς τή ς π α λιντρ ό - που Τύχης περιπ ετεία ς, είτε χαρμόσυνους είτε λυπηράς, καί νά έπ ιμ ελή τα ι πάση δυνάμει όπως παχυνθή μέν εάν είνε ισχνός, μή γείνη δέ ισχνός εάν είνε πως εύσαρκος. *11 διηκριβωμένη επ ιμ έλεια περί τή ν θεραπείαν τού σώ μ ατος καί τό ν κ αλλω π ισμ όν έπ χ - ναλαμβανομένη καθ έκάστην καί μ ετά δ εξιό τη τ ε ς καί τέχ νη ς, δύναται καί αυτή νά ά να χκι- τίσ η τούς φοβερούς τούτους τή ς εϋμορφίας πολεμίους. Λ: συχναί λούσεις διά ψυχρού υόατος σ υ νισ τώ ν τα ι ιός ώ φ ε λ ιμ ώ τα τα ι καί όραστηριώ - τ α τ α ι κ α τά τή ν π ερίστασιν τα ύ τη ν. Καθ όλου δέ τ ά άριστα καί τ ά μόνα είδ ικ ώ ; κ α τά λλη λα πρός ά να χ α ίτισ ιν ή έξασθένωσιν τώ ν φοβερών έπηρειών τού χρόνου είνε άκριβής τ ή - ρησις τώ ν τή ς υγιεινής π α ρ α γ γελ μ ά τω ν, τ α κ τ ι κό; βίος, ηρεμία τή ς ψυχής καί τού πνεύματος, ηθική άκρα, ευ ζω ία κ τ λ.κ τ λ. Α λ λ ά δ υ σ τυ χ ώ ; τ ά π λ ε ίσ τα τ ώ ν μέσων τούτ ω ν δεν π ω λού ντα ι έν τ ή άγορά, καί δέν δύνατ α ι πας άνθρωπος νά τ α εύρη, καί τ α μ ε τα χ ε ι- ρισθή. λ ιό τ ι μόνη ή θέλησις δέν άοκεΐ νά κ α τα - στή ση τόν άνθρωπον φαιδρόν καί αμέριμνου. ΠΤΩΧΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Ε σ χ ά τ ω ς άπεβίωσεν έν Α ονδίνω ό βαρώνος Λιονέλ Ί 'ό τ σ ιλ δ άφήσας περιουσίαν 13 έκατομμ. λιρώ ν στερλινώ ν, ή εκατομμυρίων φράγκων. Ί ΐ περιουσία αϋτη είνε κ α τά εκατομμύρια μεγαλη τέρα τή ς τού Μ έγερ 'Ρ ό τ σ ιλ δ καί κ α τά 173 εκατομμύρια μικρότερα τή ς τού βαρώνου James 'Ρ ό σ χ ιλ δ,τώ ν ΙΙαρισίω ν. Εάν εις τά ς περιουσίας τα ύ τ α ; προστεθή καί ή τού έν Βιέννη 'Ρ ό σ χ ιλ δ, τ ό όλον τή ς περιουσίας τή ς οικ ογένειας τα ύ τη ς συμποσούται εις ί ι καί ήμισυ περίπου δισεκατομμυρίου. *11 έτη σία πρόσοδος επομένως τή ς όλης περιουσίας είνε: 7 5 εκατομμύρια κ α τ ετος, 6,2 5 0,0 0 0 κ α τά μήνα, 2 0 8, καθ έκάστην, 8,6 S 0.55 καθ ώραν καί 1 ί ί. 6 7 κ α τά λ επ τό ν. Kuf.ii Μ* ΛΘΙΙΝΑΪΚΛΙ ΕΠΙΓΓΟΛΑΙ κ' Τ Π Κ Τ Ρ 1 Α X F.1: Β Ε λ λ Π Ο Ν ( Π «, * τ ή. '...ντ,ν το-3 K e ;.».). Έ ν Άβήναις, τή 20 Ιουνίου Είσαι κατενθουσιασμένη, μού γράφεις, καί εννοώ κ ά λ λ ισ τα τό ν ενθουσιασμόν σου. καί Οά τόν υπ έθετα, άν δέν μου τόν έγραφες. Φ αντά ζομ αι δέ πού θ άναβή ό ενθουσιασμός σου αυτός άκόμη, ό τα ν σ ιγά σ ιγά περιπλεύσης ά ν έ τω ς, ό'χι δγάτμοκινήτου ά λλά διά μικρά; λέμβου,τήν λ ί μνην ολόκληρον, ή περιέλθης ά νέτω ς τά ς ό'χθας τη ς, και έπισκεφθής καί Οαυμάσης τά ς μ αγευτ ικ ά ; εκείνα ; έπαύλεις, α ϊτιν ες κοσμούσι τούς χλοερούς τη ς λόφους. Τ ό τε Οά ίδής... δέν ε ξακολουθώ, δ ιό τι είμ αι βέβαια ό τ ι Οά θυμώσης ώ ς έθύμωνες ά λ λ ο τε κ ω μ ικ ώ τα τα, ό τε μέ κ α τε- λάμ βανεν ενθυμείσαι; ή σατανική επιθυμία νά σού διηγούμαι τ ό τέλος μυθιστορήματος,ούτινος συ άνεγίνωσκες τή ν αρχήν. *Α ς έλθω λοιπόν είς τά ς Αθήνας μας, καί άς άφήσω τή ν Ιτα λ ία ν σου. Α ς υπ οταχθώ Ικοΰσα ακόυσα εις τόν φοβερόν σου εγω ισμ όν, ό σ τις δέν ά ρκεϊται μόνον εις τά ς έκ τή ς ξενιτεία ς άπολαύσεις, ά λ λ ά θέλει ώ ; καρύκευμα εβδομαδιαίου καί τ ά ς άπό τής πατρίδας ειδήσεις, καί τά ς θέλει ευαρέστους π ά ντο τε καί τερ π νά ;. Ευάρεστους π ά ντο τε καί τερ π νά ;! Λ υτό δά είνε! Ίΐξεύ ρ εις ό τ ι κ α τή ντη - σες τυραννική ; Δεν θέλεις, λέγεις, νά σου αναφέρω τ ά δυσάρεστα τ ώ ν Α θ η ν ώ ν, ούτε νά ακονίζω τή ν ευφυΐαν μου ευχα ριστώ διά τή ν φ ι λοφροσύνην εις τά ς έλλείψ εις τή ς ελληνικής πρωτευούσης τά ς γνω ρ ίζεις, λ έ γ ε ις, καί έπιθυ- μ,εϊς νά τά ς λησμονήσης. Δ ι αύτό ίσα ίσα έ τα ξεί- δευσες, δ tà νά μ ή βλέπης τ ό θέαμα τ ώ ν μικρών μας α σχη μ ιώ ν, καί ν ά τενίζη ς μόνον μακρό- Οεν τή ν Ε λ λ ά δ α, <ός ώραϊον στενογράφημα, τό όποιον δ Γ αυτό άκριβώς έζωγραφήθη διά νά β λ έπ ετα ι μακρόθεν. Σού τ α ρ ά ττε ι, γράφεις, τ ά νεύρά σου, ή, έ σ τω καί άνώδυνος καί ά θώ * κα- κ ολογία - σ εμ π ο δ ίζει νά χωνεύης τα κ τικ ά τά (όραϊα ελβ ετικ ά χαμαικέρασα, ά τιν α παραθέτει έπ ί τή ς τραπ έζης cou ό προγάστωρ σου καί φαιδρός ξενοδόχος, καί τέλος π ά ν τω ν, kurz mul gut, <ος λ έ γ ε ι π ά λιν ό γερμανός σου υπηρέτης, θέλεις νά σού γράφω τ ά >ραία π ρ ά γμ α τα τώ ν Αθηνών, τ ά ευχάριστα μόνον καί τ ά ιλαρά, δ ιό τι αύτό οέ ω φ ελεί είς τή ν υγείαν! 'Ε χ ε ις έν μέρει δίκαιον. Ταξειδεύεις χάριν θεραπείας νοσήματο ς όπερ α γνοείς καί σύ ω ς τά αγνοούσι καί οι ιατροί σου, ά λ λ άδιάφορον, καί εννοείς, πολύ λ ο γικ ώ ς και συνεπώς, νά ά π ο τελ ώ σ ι καί ai έ- π ισ τολα ί μου μέρος ολοκληρωτικόν τή ς θεραπείας σου τρ ις τή ς έβδομάδος λουτρά, πάσαν πρωίαν τυρόγαλα, δύο ώρας περιπάτου καθ η μέραν, καί ά π α ξ τή ς έβδομάδος... μίαν φαίδραν επ ιστολή ν έξ Α θ η ν ώ ν! Ώ ρ α ΐα, μά τή ν α λήθειαν, τακτοποίησες τή ν υγιεινήν σου δ ία ι τα ν, καί Οά είχα μαύρην αληθώς τή ν καρδίαν, άν έ γ ώ μόνον,έκ κακής μου Ο ελήσεω ς,έτάραττον τή ν συνταγή ν σου. Π λήν φίλη μου,... ά λ λ έ σ τω - ουδέ δικαιολογούμαι κάν, δ ιό τι συλλογίζομ α ι τ ά πορφυρά σου ευώδη χαμαικέρασα, καί τή ν ένδεχομένην κακήν τ ω ν χώνευσιν. Τούτο μόνον συλλογίσου ο τι, άν έξαφνα καμμίαν εβδομάδα δέν λάβης επιστολήν μου, δέν πρέπει νά τό άποδώσης εις κακήν μου Οέλησιν, μ ή τε είς αμ έλειαν, μ ή τε είς οκνη ρίαν ά λλά μόνον καί ά- π λούστατα είς έξά ντλη σιν ή προσωρινήν το υ λά χ ιστον έλλειψ ιν τώ ν συ σ τα τικ ώ ν τού γα^ο.τοίοδ άερι'ην, όπερ επιθυμείς καί καλά νά φέρωσιν ύπό τή ν ρίνα σου τ ά γρ ά μ μ α τά μου. Où le peuple n'n rien le roi perd scs droits, λέγουσιν οί γ ά λ - λ ο ι, σύ δέ βεβαίως δέν έχεις τή ν ά ζίω σ ιν νά δε- σπόσης τ ώ ν α δ υ νά τω ν, ούτε θά ργισθής δ ιό τι δέν σού δ ίδ ε τα ι τ ό μή ύπαρχον. Α λ λ ά καί άν οργισθής, Ο άκούσης τό «ούκ ά νλά β ο ις παρά τού μή έ χ ο ν το ς», κ α ί θά ήσυχάσης. Α υτή ν ευτυχώ ς τή ν εβδομάδα έχ ω κ ά τι νά σού δ'.ηγηθώ, καί χαίρω ό τι ή υγεία σου είνε ά κόμη έξησφαλισμένη δίά μίαν έβδομ.άδα. Τήν παρελθούσαν, ή μάλλον ειπεϊν προπαρελ- θοΰσαν, τρ ίτη ν κ.ατέβην μέ τό ν I... είς τά Φά- ληρον. Μή μέ μ α λ ώ σ η ς,.ό τι κ α τα β α ίνω συχνά είς τό Φάληρον, καί υπόθεσης άλλα ά ν τ ά λλω ν.

10 411 Κ X Τ I Α Ε Σ Τ I Α 415 Το εσπέρας δεν έχομεν τ ί άλλο να χάμ.ωμεν, οσοι δέν θέλομεν ν7 μείνωμεν είς τό Σολωνεΐον καθή- μενοι ή εις τή ν π λ α τεία ν τού Σ υ ντά γμ α το ς π ε- ρ ιπ α τού ντες, παρά νά καταβώμεν είς τό Φ άλη- ρον, ή νά ϋ π ά γω μ εν ε!ς τό ν Α,πόλλωνχ η νά μείνωμεν θαυμάζοντες τή ν σελήνην εις τ ό καφενεϊον τώ / Ο λυμ π ίω ν. Έ γ ώ π ρ οτιμ ώ τό πρώ - τον, ό χ ι μόνον δ ιό τι είνε δροσερώτερον α λλά χαΐ δ ιό τι είνε μχκρύτερα α τ ό τ ά περιπαθή άσμ α τα τ ώ ν γερμανίδων. Κ ατέβην λ οι τον εΐ; τό Φχ λήρον, γευμ άτισα εκεί, καί άμα έδυσε ό ήλιος ε τράπ ην με τον σύντροφόν μου πρός τή ν Μουνυ- χία ν, διά νά δ ιχ σ ιεδ ά σ ω θεωρούσα τά πυροτεχ νή μ ατα ά'τινα έπρόκειτο νά καώσι πρό τώ ν βασιλικ ώ ν οικ η μ ά τω ν I το ϊς γενεολίοις τού βχ- σιλ ό τα ιδ ο ς Γεωργίου, ό σ τ ι ; τή ν 12 υπερμεσούν- τος συνεπλήρ ου τό δ έκ α το ν τή ς ηλικίας του έ'- το ς. Ο: βασιλείς, ιός γνω ρ ίζεις -/ δ /, πιθανώ ς εκ τώ ν εφημερίδων, κατοικοΰσι καί εφέτος θερινά τιν α οικήματα, έκ τ ώ ν ωραίων εκείνων καί κομψών, άτι-/α κατεσκεύασε πεό τιν ω ν ετώ ν επί τού μεσημβρινοανχτολικού /όρου της Μουνυχίας, καί άντικρύ τή ς Φ ρεαττϋος, ό φιλόκαλος γερυ.ανός ά ρ χ ιτέκ τω ν Z illc r. Ή ά τ ό του νέου Φαλήρου ά γουσα εκεί οδός, ή τις πρό τιν ω ν ε τώ ν περιωρί- ζ ε τ ο εις άνώμαλ.ον καί θχμνόσπαρτον. ατραπόν, τέμνουσαν έλ ικ 'ά ιδ ώ ς τό ν παρά ττ,ν παραλίαν ΰψούμ.ενον λόφον, είνε σήαερον (»ραία ά α α 'ιτό ς λεωφόρος περικάμπτουσχ τόν λόφον, αρατρέ- χουσα τόν α ίγια λόν, δ-.ερχόμενη κάτω θεν τού ε ρημικού πύργου του πρωθυπουργού ημών, καί καταλήγουσα διά κομψ ότατης καμπής εις ττ,ν Μουνυχίαν.Πρό τιν ω ν ε τώ ν, ό>ς ενθυμείσαι, οΰδέν άλλο ίιπτ,ρχεν έκεΐ, τ, γυμνοί τινες /.όνον βράχ οι, όπου οΰδέ ά'κανοαι εύρισκον τροφήν, παραλ ία κάτω θεν αμμώδης καί παντέρηυ.ος, καί μ ό- λ ις που τ ό εσπέρας κάρρα τιν ά μ εταφέροντα εις τ ά γαλανά τού Φαλήρου καί τή ς Μουνυχίας κύμ α τα τέκ να τιν ά του λαού, ά τ ι να, επόμενα εις τό ν παντοκράτορα συρμόν, ένόμιζον καί αυτά α π α ρα ίτη τον εις ττ,ν υγείαν τω ν ττ,ν χρήσιν τώ ν λουτρώ ν. Σήμερον ή λλα ξα ν τ ά π ρ ά γμ α τα. Καί τ ό μέν Φάλτ,ρον μεταμορφούται από ήμερα: εις ημέραν εις χ α ρ ιεστά τη ν θερινήν διαμονήν, τ,ς - π ιφ υ λ α ττω τή ν περιγραφήν εις κανέν άλλο μου γράμμα οικονομούσα, ώς βλέπ εις, τ ά γλυκύσ μ α τά μου, ώ σ τε νά έχω μέ τ ί νά τρέφω ττ,ν πεινώ σαν υγείαν σου, ό δέ παρ αυτό λόφος, ούτινος τή ν κορυφήν κ α τέχ ει δίκην σκοπιάς ό πύργος τού κ. Κουμουνδούρου, ήρχισε καί αυτός νά σ τ ο λ ίζ ε τα ι, νά οΐκοδομήται, καί νά αποκτά κατοίκους καί λ ά τρ εις. Τήν εσπέραν μ ά λ ισ τα ε κείνην ή εξ αυτού θέα ή το αληθώς μ α γευ τικ ή. (Δεν αισθάνεσαι τόρα κάπως τόν εαυτόν σου καλλ ίτερ α ; Λ ι ;) Ί ΐ βραδυά ή το γαλήν αία καί δροσερά, τ ά δε ύ δα τα τού Φαλήρου καί τή ς Μουνυχίας ούδέ καν εσείοντο πέρις τώ ν παντοειδών πολεμικών π λοίω ν, ά τινα σταομεύουσιν από τ ί νος πρό τού όρμου τή ς Καλλιθέας, καί τώ ν όποιων τους προτόνους έκόβμουν άπό πρωίας πολύχρωμοι ση/.αϊάι οίονεί άνθόπλεκτοι στέφ ανοι. Πέραν εις τό βάθος διεγρ ά φ ετο καθαρώ; ό φ-κληρικός κολπος, ό σ τις πολύ τα χ έ ω ς βέβαια 0 ά μ ϊλ λ ά - τ α ι πρός τό ν νου.αστόν κόλπον τή ς Νεαπόλεως, καί ούτινος τόν α ίγια λόν δ ιέσ τιζο ν ήδη πού καί που τ α ναπτομ ενα φ ώ τα τώ ν έπ αύτού οικιών καί καφενείων. Μακρότερον δέ πρός ά να τολα ς ά- νέδυεν έ τ ι άπό τής εσπερινής ομίχλης τό π οικίλο / πανόραμα τ ώ ν Αθηνών, ούτινος έδέοποζον τ απαράμιλλα τού ΠαρΟενώνος ερείπια, χρυσούμ.ενα υπό τώ ν α χ τίνω ν τή ς νέας σελήνης. Ιίο λ - λάκις στα μ ά τη σα καθ όδόν, καί έστράφην πρός τ ά πίσω μου iva θαυμάσω τ ό άμ ίμ ητον εκείνο πανόραμα, π ά ν το τε δέ, όσάκις έστάθην, έσυλ- λογίσοην σέ τή ν ξενιτευομένην, καί επόθησχ νά σ είχα τή ν σ τιγμ ή ν εκείνην πλησίον μου. Μ ετά ήμισείας ώρας δρόμον έφθάσαμεν τέλος π ά ντω ν εις τά μικρόν καφενεϊον τή ς Κ αλλιθέας, όπου πρό δέκα μέν περίπου ε τώ ν έφύετο ρικνή τ ι ς καί ναν- νοφυής άγρια π ιδέα, σήμερον δέ υπάρχουν δένδρα σκιερά, καί καθίσματα αναπ αυτικά επί τή ς θαλάσσης, καί π α ίγνια γυ μ να στικ ά, ώ ς εκείνα ά τιν α Ο άπαντήσης μ ε τά τινα ς εβδομάδας εις όλα τ ά χωρία τή ς Ε λ β ε τ ία ς, καί κόσμος τέλος πάντω ν, χιίσ/ακ, καπνίζουν τό σιγάρον του καί π ί νων τό ν ζύθον του εν εύαρέστω λήθη τώ ν κόπων τής ημέρας. Έ π ι τού ωραίου τούτου λόφου κ α τοικ εί από τριώ ν ήδη περίπου έβδου.άδων ή βασιλική οικογένεια. 'Ο βασιλεύς, αληθής ναυτική φύοις, ιός γνω ρ ίζεις, α γα π ά, λ έγο υ σ ι, πολύ τ ό μέρος το ύ το οπερ α π ο τελ εί ού τω ς είπεΐν τό t Γ«ιit d linion μ ετα ξύ Φαλήρου καί Πειραιώς, καί τό π λ εΐσ το ν σχεδόν τή ς ημέρας καί τή ς εσπέρας διατρίβ ει επί τή ς θαλάσσης, ό τέ μέν κολυμβών, ό τέ δέ άλιεύων, ά λ λ ο τε κ ω π η λ α τώ ν, καί ά λ λ ο τε έ- πισκεπτόμενός καί έ ς ε τά ζω ν ιός έμπειροπράγμων τ ά πρό τή ς Κ αλλιθέας όρμούντα πολεμ ικά πλοία, ελληνικά ή ξένα. Μ εταξύ το ύ τω ν εΰρίσκετο τή ν εσπέραν εκείνην καί ή ωραία ρωσική θαλαμηγός «Μ έγα ς Κ ω ν σ τ α ν τ ίν ο ς», έκείνη ακριβώς, ή τις μ ε τή γ α γ ε πρό μικρού τή ν βασίλισσαν ημών άπό τή ς Κριμαίας, καί ή τις, ιός έλέγ ετο, έπρόκειτο ν άποπλεύση μ ε τά τινα ς ημέρας, εις Νεάπολιν, ϊνα παραλαβή καί μεταφέρη, εις Κ ω νσ τα ντινο ύ - πολιν καί Βάρναν τόν πρίγκηπα Βάτεμβεργ. Λύσκολον ή το νά σταθή τ ις επί τού λόφου τήν εσπέραν τή ς προπαρελθούσης Τρίτης* τοσούτος ή το ό κόσμος τώ ν περιέενων. Είσήλθομεν λοιπόν, χάριν πλ.ειοτέρας άνέσεω ς, εις υ.ικράν αλιευτικήν λέμβον, καί κ ω π η λα τή σα ντες υ.έχρι τού στομίου τή ς Μουνυχίας, εστάθημ εν έκεΐ. ϊνα άπολαύσω- μεν τ ό θέαμα τ ω ν π υ ροτεχ νη μ ά τω ν, ά τιν α είχον κατασκευασθή τ ή έπ ιμ ελεία τή ς δημαρχίας Πειραιώς, καί τού ηλεκτρικού φ ω τό ς, διά τού ό ποιου ό κ. Τ ιμ. Άργυρόπουλος έμ ελλε νά φώτισ η τ ά π έριξ. Ή κούομεν δέ τοιου τοτρ όπ ω ς μ α - κρόθεν καί πολ.ύ εύαρεστότερον τά ς μουσικάς τή ς φρουράς καί τού Φιλαρμονικού θιάσου Πειραιώς, α ΐτιν ες συνηλλάσσοντο μουσουργούσαι καθ όλον τή ς φωταψ ίας τό ν χρόνον. Τ ά πυροτεχνήματα δέν σού τ ά περιγράφω, δ ιό τι ήσαν μέν ωραία, ά λ λ οΰδέν ειχον τ ό καινοφανές. Κ αί είδες καί είδομεν πολλάκις εις τά ς στή λα ς τού Ολυμπίου Διός καί εις τ ό Φάληρον τούς τυπικούς tí'a ovc καί τά ς τυ π ικ ω τέρ α ς f a x h a c Τό ηλεκτρικόν όμως φώς, ούτινος ή ε σ τία είχε τοποθετηθή εις τ ό απ ένα ντι τή ς βασιλικής έπαύλεως κτήμα τού κ. Μ ελετοπούλου, καί ά π ετε λ εΐτο, ώ ς μοί είπον, έκ μεγάλου παραοολοειδούς επάργυρου κ α τό πτρου, παρήγαγε μ αγευτικήν αληθώς έντύπωσιν ε ΐ; τούς π ερ ιεσ τώ τα ς, ών πολλοί τό έβλεπον βεβαίως ποώ την τ ό τ ε φοράν, καί δ ι αύτό δεν κα- τώ ρθω σαν νά κρατήσουν τή ν μεγαλόφωνον τού θαυμασμού τ ω ν έκδήλω σιν. Υπό τή ν λευκήν καί άπ λετον λάμψιν του, ή τις έπλημμύρησε διά μιας τή ν επιφάνειαν τώ ν ήρεμων ΰ δ ά τω ν, διέκρινα επί σ τιγμ ή ν εντό ς μικράς λέμβου τό ν βασιλέα καί τή ν β ασίλισσαν, επί άλλη ς δ έ τούς βασιλόπ αι- δας έκδηλούντας έν πα ιδική φ α ιδρότη τι τή ν χαράν τω ν. Είδομεν ά λλ ο τε μαζύ, ανένθυμήσαι, τούς π ί δακας τώ ν Βερσαλλιών φωτιζαμένους δι ηλεκτρικού φ ω τός, τούς κήπους τού Schílnbrun τή ςβ ιέννης κ ατάφ ω τους επίσης δ ι ηλεκτρικής ακτίνας, τοξευομένης άνωθεν άπό τή ς οροφής τώ ν ανακ τόρω ν, καί πέρυσι μ όλις τή ν A ven u e de 1 Ό - pera τώ ν Π αρισίων ή λεκτρόφ ω τον. Τ ί νά σέ εΐπ ώ, όμ ω ς; Τά κύματα τή ς Μουνυχίας υπ ά τη ν λευκήν εκείνην μαρμαρυγήν είχον άλλην τιν ά μ α γεία ν. Μή νομίζης δέ, ό τι σού λ έ γ ω καί το ύ το χάριν τή ς υγείας σου. 'Ο χ ι! είνε αληθής μου ε ν τύ π ω σ ις! Γ ν ώ μ α ι χ α ΐ αχέψεις ήο ιχαι τ ο ύ δουκός ΔΕ-ΛΑ-ΡΟΣΦΟΥΚΩ [Μ ετίορα σ ις Γ. Ζω-χιοΟ.] Σοιι». 0 άνθρωπος, 8ν έγκ α τέλ ιπ ο ν αί κακίαι, κολ.ακεύει έαυτόν, νομ ίζω ν ό τι αυτός έγκ α τέλιπ εν α υ τά» ΚαΟιός τ ά άρόω στή μ ατα τού σώ μ α τος, οϋτω κ αί τ ά άρόω στήματα τή ς ψυχής, ΰπόκεινται εις ϋποτροπάς* ό, τ ι δε ό άνθρωπος εκλαμβάνει ό/ς θεραπείαν, ώ σεπ ιτοπ ολύ οΰδέν άλλο είνα ι, εΐμή ανάπαυλά τις η μ εταβολή τή ς άσθενείας. 19 ί. Τ ά ε λ α τ τώ μ α τ α τή ς ψυχής άνάλογα είναι πρός τά ς π λ η γ ά ; τού σώ μ α τος. "Οσην δέ καί αν καταβά λ.ητις επιμέλειαν πρός θεραπείαν α υ τώ ν, αί ούλαί μένουσι π ά ντο τε καταφ ανείς, ν.ατά πάσαν δέ σ τιγμ ή ν κινδυνεύουσι νά ά νοίξω σιν αί π λη γαί έκ νέου Π ολλά κ ις δέν επ ικ ρ α τεί έν ήμϊν κακία τις, δ ιό τι πολλαί κατακυριεύουσιν ημών Ευκόλως παραδίδομεν εις λήθην τ ά ίδ ια ημών σφ ά λμ α τα, ό τα ν εις μόνους ημάς ήναι γν ω σ τά. ΔΑΝΕΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ Τεσσάρων ειδώ ν υπερηφάνειαν ίιπάρχουσιν, ελεγέ π ο τε πρός τ ό άκροατήριόν του ίεροκήρύξ τις * ή τού πνεύματος, ή τή ς καλλονής, ή τώ ν χρημάτω ν καί ή τού γένους. Μόνον περί τώ ν τρ ιώ ν π ρ ώ τω ν θά σάς λα λή σω, καθότι περί τή ς τε λ ευ τα ία ς, νομ ίζω ό τ ι οΰδείς τώ ν ακροατών μου δικ α ιού τα ι νά εχ_η τοια ύ τη ν υπερηφάνειαν. * + Ό Β άρτε, δραματικός π οιητής, προσήλθεν εις τό ν Ονήσκοντα φίλον αυτού Κολαρδώ, όπως τ ώ άναγνώση δράμ.α έπιγραφόμενον «ή περιφιλαυ- τ ί α», μ ε τά δέ τή ν άνά γνω σιν έζή τη σ ε τή ν γνώ μην τού φίλου. «Π ρόσθες, είπεν ό Κ ολαρδώ,μίαν έ τ ι σκηνήν, καθ?,ν συγγραφεύς έν άκμή υγείας έρχ ετα ι εις βαρέως π ά σ χ ο ντα φίλον του νά τ ώ άναγνώση δράμα έκ π έντε πράξεων συγκείμ ε νο ν.» ΑΑΗΘΕΙΑΙ % Εις τ ά ς τετα ρ α γμ ένα ς φ αντασίας αί ε ΐλ ι- κ ρ ίνέστα τα ι άποφάσεις τή ς χθές ευκόλως προ- ξενούσιν αηδίαν τή ν επαύριον. σαν ψήφον. Τ ά άληθή πάθη έχουσι π ά ν το τε τή ν νικ ώ - ΣΗΜ ΕΙΩΣΕΙΣ ι» Μέχρι τούδε έγινώσκου.εν ιπποδρομίας,κυνοδρομίας, ζώ α τέλος π ά ντω ν τρ έχ ο ντα ενώπιον πλήθους συνηγμένων θεα τώ ν καί συντελούντα εις διασκέδασιν καί τέρψιν αυτώ ν* ά λ λ ήδη μαν- Οάνομεν έκ τίνος επ ιστολή ς έ ξ Α μ ερ ικ ή ς πρός τή ν Έ φ η μ ιρ ίδ α το ν Σ τα υ ρ ο ί ό τι καί γυναικών δρόμοι τελ ο ύ ντα ι έν τ ώ νέω κόσμω. Εκ τή ς ε π ιστολή ς τα ύ τη ς άποσπώμεν τ ά επόμενα όπω- σούν περίεργα. «... Οϊαν δήποτε εφημερίδα τή ς Νέας Ύ ό ρ - κης άνοιξη τ ις, Οά ϊδη οΰδέν άλλο ή δρομείς άρ- ρενά; τ ε καί θήλεις μάλις*α δέ Οηλείας. Γυνή τις καλούμενη "Ανδερσον έλυσε τ ό πρόβλημα νά δια- τρέξη μ ίλ ια α γγλικ ά διανύουσα έν μίλιον κ α τά τέτα ρ το ν τή ς ώρας. Πρό ο κ τώ ήόη ημερών νεάνίς τ ις Ο ΰίλσων ο νό μ α τι, τρ έχει σκοπόν έ- χουσα νά δια τρ έξη μ ίλια έν ισάριθμοι; τε τά ρ το ις τή ς ώρας, έτε^α δέ τ ι ς Μ ωδεβίλ δέν έδίστα σε νά διατρέξη τρ ισχ ίλια.

11 416 Ε Σ Τ Ι Α»'Ο π ο ίο ν Οέαμ.α νά β λέπ η τ ι ;, εισερχόμ ενος εις τ ιν α σ τα θ μ ό ν,το ια ύ τη ν τ ιν ά ή Α ο α ο ιό ί', δ ιό τ ι οί/τω νο μ ίζο μ εν ό τ ι δ ύ ν α τα ί τ ι ς προσφυώς νά τ ή ν δνομάση κ α τά τ ά ς τ ε λ ε υ τ α ία ς τού δρόμου τ η ; ώ ρας. * 0 σ τα θ μ ό ς ε ιν ε α νο ικ τό ς ημέρας τ ε κ α ί νυ κ τό ς κ α ί ή είσοδος εινε ο ό χ ι δω ρεάν ά λ λ έ π ί ώ ρ ισ μ ένω τ ιμ ή μ α τ ι, δ ιό τ ι π ρ ό κ ειτα ι περί κέρδους αργυρού. Ό περίβολος το ύ στα θμ ο ύ είνε μ ε σ τό ς π ερ ιέρ γω ν κ α ί μ ά λ ισ τ α α νθ ρ ώ π ω ν σ το ι- χ η μ α τ ιζ ό ν τ ω ν. Εν δ έ τ δ μ έσ ω φ α ίν ε τα ι ή δύσμ οιρος ήβο.ύ Ο /ιις υ π ο β α σ τα ζό μ εν η δεξιόθε / κ α ί α ριστερόθεν μ ό λ ις κ α ί μ ε τ ά βίας σύρουσα τ ο ύ ; κ α θη μ α γμ ένου ς π όδας τ η ς, τ ό π ρόσω π ον έχουσα ω χ ρ ό ν κ α ί π ελ ιδ ν ό ν κ α ί περιρρεομένη τ ό π ρόσω πον ΰπό ίδ ρ ώ τ ο ς. Τ ό β λέμ μ α α υ τή ς οΰδέν έχ ει ανθ ρ ώ π ινον. Δ έν β λ έ π ε ις π λέο ν γυ να ίκ α ενώ π ιο ν σου, ά λ λ α τ ό π ολύ π ολύ σώ μ α α νθ ρ ώ π ινον, ά μορφο /, ά π ολέσ α ν π ά σα ν α ΰ τού τή ν βούλησιν κ α ί το ν λ ό γ ο ν κ α ί τή ν σ υ νείδη σιν εα υ τού καί όμ ω ς συρόμενου κ α ί βασανιζόμενου χάριν τ ώ ν δο λλ α ρ ιώ ν ά τ ιν α ρ ίπ τουσιν εις α υ τό οί π ερίεργοι Οεατ α ί. Ο: π όδες α ΰ το ύ κ ιν ο ύ ν τα ι ώ ς μ ο χ λ ο ί α τ μ ο μ η χ α ν έ ς άποσβεσθείσης, κ α ί οί Ο εα τα ί έπ ευφ η- μ.ούσι τ ό ώ ς ΰπό γα λ β α ν ισ μ ο ύ κινούμενο / εκείνο π τώ μ.α, π ερ ιέρ γ ω ς καί άπ λν σ τ ω ς ΰ π ο λ ο γ ίζο ν - τ ε ς τ ή ν οδόν?,ν δ ιή νυ σ ε. Ιϊίνεφ ρ ικ ώ δ ες τ ό θέαμα κ α ί απάνθρωπο /. 'Λ λ λ ά δ υ σ τυ χ ώ ς μόνον τ ώ ν ζ ώ ω ν π ρ ο σ τα τρ ία ς ε τα ιρ ία ς έ χ ο μ ε ν.» > «Κ α τ ά τό ν π ροσεχή Νοέμβριον γ ε ν ή σ ε τα ι έν Φ λ ω ρ ε ν τία κ α λ λ ιτ ε χ ν ικ ή έκ θεσις, έν τ ω μ ε - γ ά ρ ω Π ί τ τ ι. Έ ν τ ή εκθέσει τ α ύ τ η Οά ε κ τε θ ώ σ ι π ά ν τε ς οί έν Τ ο σ κ ά νη ευρισκόμ ενοι κ α λ λ ιτε χ ν ικ ο ί θησαυροί ( τ ώ ν α ρ χ α ιό τ α τ ω ν χρόνω ν μ έχ ρ ι το ύ ΙΖ,' α ΐώ ν ο ς ), ή το ι εικ ό νες, α γ ά λ μ α τ α, ν ο μ ίσ μ α τα, δ α κ τυ λ ιό λ ιθ ο ι, μ ω σ α ϊκ ά, β ιβ λ ία, δ α ν τέ λ.λ α ι,ΰ ά - λ ιν α σκεύη, ε ρ γ α λ εία κ λ π. Τ ώ ν έν τ α ϊς έ κ κ λ η - σ ια ις κ α ί τ ο ϊς διαφόροις μ εγά ρ ο ις το ιχ ο γ ρ α φ η - μ ά τ ω ν κ α ί έν γ ί ν ε ι τ ώ ν έρ γω ν τ ώ ν μ ή δυνα μ έ- ν ω ν νά μ ετα κ ομ -ισθώ σι Οά λ η φ θ ώ σ ιν α ν τίγ ρ α φ α. Κ α ί έν Δ ρ έσ δη π ρ ο π α ρ α σ κ ευ ά ζετα ι ήδη έκ θεσις π ά ν τ ω ν τ ώ ν έργο» / το ύ 'Ρ α φ α ή λ ο υ. Τ ώ ν εν ά λ - λ α ις π ό λ ε σ ι ευρισκ ομ ένω ν έρ γ ω ν το ύ π ερικλεούς κ α λ λ ιτέ χ ν ο υ Οά έ κ τε θ ώ σ ι ο ω το γ ρ α φ ία ι ή α ν τ ί γραφ α α υ τώ ν.»»-» Γ ν ω σ τ ή εΐνε ή π α ρ ο ιμ ιώ δ η ς κομπορρημοσύνη τ ώ ν κ α το ίκ ω ν τή ς γ α λ λ ικ ή ς επ α ρ χ ία ς Γ α - σ κ ω ν ία ς, ε ξ ού κ α ί τ ό όνομα γασχώνογ, κ α τ ή ν - τη σ ε ν έπ ίθετο / δηλούν τ ό ν κομπορρήμονα καί φλύαρο / ά νθ ρ ω π ον. Μ ε τα ξύ τ ώ ν καθ ε κ ά σ τη ν δη μ ο σιευ ομ ένω ν π ερί α υ τ ώ ν α ν ε κ δ ό τω ν έ κ λ έ γ ο - μ εν τ ό κ α τώ τε ρ ο ). Δύο τ ν.ε ς ν α σ κ ώ ν ο ι εϊχ ο ν ά π ο σ τ ε ίλ ε ι έν τ ή τ ε λ ε υ τ α ία τ ώ ν Π α ρ ισ ίω ν Π α γκ όσμ ιό» εκθέσει ν ε η μ α σ ο κ ιβ ώ τ ι* σιδ η ρά ιδ ία ς κ α τα σ κ ευ ή ς. '* «Έ ί, είπ εν ό έτερος α ΰ τ ώ ν,έ γ ώ δεν φοβούμαι ά ν τα γ ω ν ισ μ ό ν. Α κ ο ύ σ α τ ε τ ι πείραμ α έκ αμ α. 'Ε ν τ ό ς το ύ χ ρ η μ α το κ ιβ ω τίο υ εκ λεισ α ενα π ετε.- νόν καί τ ο έρρινα εις τά ς φλόγας. Ά φ ' ού έγεινε' κατακόκκινον τ ό α νοίγω καί τ ί βλέπουν οί π ε - ρ ιεσ τώ τε ς ; τό ν π ετεινόν ζω ν τα νό ν καί λοντα. ψ άλ-» 'Α μ έγώ, ΰπέλαβεν ό έτερος μειδιώ /; Έ κλεισα π ετεινόν εις τ ό χρηματοκιβωτίου καί ί φ ού τ ό έρριψα εις τ ά ς φλόγας καί ήρχιζε τ ό με- τα λ λ ο ν νά α να λύ ετα ι, τ ό αποσύρω παρευθύς, τό ά «ο ίγ ω καί τ ί νο μ ίζετε εϊδον οί π ερ ιεσ τώ τες ; τό ν χος!» π ετεινόν νεκρόν καί παγο»μίνον άπό τό ψύ-»χν Ώ ς γν ω σ τό ν αί οδοί το ύ Λονδίνου πάσαι πλήν π έντε ή ες εϊνε κ α τά π ά ντα ό μοιαι ό>ς έάν εχύθησαν έν τ ώ α ΰ τω τύπο», ώ σ τε ό νέηλυς καί άγνοών τή ν α γγλικ ή ν, μ ε τά πολλής δυσκολίας δύναται νά εύρη τήν δδόν έν ή κατοικεί. Η μ έ ραν τιν ά ηθοποιός T t ç τού γα λλικ ού θιάσου άποπλανηθείς έν τ ώ μ.έσω τού αδιεξόδου τούτου λ α βυρίνθου καί μή κατορθών νά άνευρη τό ν μ ίτον τή ς Αριάδνης, άπελπ ισθείς κατέφυγε / έν τ ιν ι ζαχαροπλαστείο» ί'να εί'πη τό ν πόνον του καί ζητήση βοήθειαν. Α λ λ ά δ υ σ τυ χ ώ ; ό ά γγλος ζα χ α ροπλάστης έγίνω σκε τό σα γα λ λ ικ ά, όσα α γγλικ ά έγίνω σκεν ό γά λλος ηθοποιός. Μ ά τη νο ΰ τος προσεπάθησε διά νευ μ ά τω ν νά τ ώ εϊπη τ ί ήθελε. Ό ά γγλος οΰδέν ήδύνατο νά έννοήση έκ τώ ν μ ι μ ικών σχημ.άτων τού γάλλου. Τέλος ό γά λλος εξά γει τό χαρτοφυλάκιό / του καί σ χ ε δ ιά ζει τόν Οόλον τής εκκλησίας τού Ά γ ιο υ Παύλου άπό τού όποιου δύο μ όλις βήματα ά π εΐχ εν του. "Α μ α ίδιον έ ή κατοικία ζαχαροπ λάστη ς τ ό σχέδιο / έποίησε νεύμα Οτι ένόησε τό ζητούμενον καί ά- νεφώνησεν: Ο Ιι! v ery w e ll! Π αραχρίμα δέ είσ - ελθίον εις τ ά ένδότερα τού ζαχαροπλαστείου έ- ξήλθε μ.ετ οΰ πολύ κομίζω / έν Οριάμβω έπί δ ί σκου παυ.μέγισον θολοειδές γλύκισμ α, τό καλούμενο / gillcnii de S avoie. Ευνόητος ή αμηχανία άμφοτέρων καί αδημονία τού γάλλου.»» ν Κ α τά τή ν άπογραφή / τού έν'ε λλά δ ι ΰπάρχουσι 7 1,5 6 7 ίπ π ο ι καί πώ λοι. Ειε ΑχΜ'ααΕτιιε- MÏÀ ΣΥΜΒΟΥΛΠ ΚΑΘ ΕΒΑΟΜΑΔΑ Χ α ρ α κ τη ρ ισ τικ ά το ύ κ α λού π ετρ ελα ίο υ είνε α ' μ έν χ ρ ώ μ α λευκόν ή ο λ ίγ ο ν τ ι ά π οκ λΐνον π ρ ό ; τ ό υποκίτρινο / κ α ί γα λ α νό ν" ώ σ ε ε τ ο κ α θαρόν κίτρινο / π ε τρ έ λ α ιο ν ή εινε α κάθαρτον ή νενοθευμένον διά π ετρ ελα ίο υ κακής π ο ιό τη τα ς " β ' δέ οσμή ελαφρά κ α ί οΰ χ ί δυ σά ρεστος" γ ' δε έάν ά να μ ιχ θή μ ε τ ά ίσου όγκου Οειικού οςεος ε- χ ο ν το ς π υ κ ν ό τη τα 1, 53 δεν μ.ετα β ά λ λ ει χ ρ ώ μ α τ ο υ τ έ σ τ ι τ ό χ ρ ώ μ ά του δέν γ ίν ε τ α ι βαθύτερο / ά λ λ ά μάλλ.ον ανοικτότερο /. Λ ο ιπ ό ν, π ετρ ελα ίο υ μ ή πληρούν τούς τρ ε ις α ν ω τ έ ρ ω όρους, καί μη καίο / ώ ς π ρ έπ ει, ο φ είλ ει νά Ο εω ρ ή τα ι ώ ς α κ ά θαρτον κ α ί μ ά λ ισ τ α κ ινδ υ ν ώ δ ες. Λ «Η Ν Β ε ι τ ι υ ι, ι ιυ κ ι Γ )«.Ν Μ, «W & μ ι λ π *» ο γ Κ μ μ μ ο γ.».