Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΣΩΝ ΠΥΡΟ ΟΤΕΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ

Transcript

1 Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΣΩΝ ΠΥΡΟ ΟΤΕΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ Η καταστροφή και η υποβάθµιση του περιβάλλοντος είναι µια "εύκολη" και φτηνή υπόθεση ιδιαίτερα στις περιπτώσεις όπου οι όποιες κοινωνικές αντιστάσεις κάµπτονται υπό το βάρος µιας οικονοµικής κρίσης. Τα αντίστοιχα µακροπρόθεσµα αποτελέσµατα είναι συνήθως τραγικά και συχνά αποδεικνύονται εξαιρετικά ακριβά. Η καταστροφή των αρχέγονων τροπικών δασών δεν αποτελεί εξαίρεση από αυτό τον κανόνα. Στις περισσότερες περιπτώσεις παρατηρείται αύξηση της παράνοµης υλοτοµίας (και της ανοχής των αρχών) σε περιόδους οικονοµικών κρίσεων. Συχνά επίσης, τα περιβαλλοντικά εγκλήµατα συνοδεύονται και από εγκλήµατα εναντίον των ανθρωπίνων δικαιωµάτων. εν είναι λίγες οι περιπτώσεις ολόκληρων φυλών που έχουν ξεκληριστεί ή εκδιωχθεί από τις περιοχές που ζούσαν για εκατοντάδες χρόνια επειδή κάποιοι αποφάσισαν να τις αποψιλώσουν από τα δάση τους. εν είναι λίγοι οι πολιτισµοί που χάθηκαν για πάντα µαζί µε τα αρχέγονα δάση. Μερικές φορές όµως, τα πράγµατα είναι ακόµα πιο περίπλοκα και επικίνδυνα: η καταστροφή των δασών σχετίζεται άµεσα ή ακόµα πυροδοτεί τοπικές συγκρούσεις θέτοντας σε κίνδυνο την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή. Χαρακτηριστικό και αποκαλυπτικό είναι το παράδειγµα της Λιβερίας. Η περίπτωση της Λιβερίας Η βιοµηχανία υλοτοµίας της Λιβερίας είναι µια ιδιαίτερα προσοδοφόρα επιχείρηση, ιδίως για µία χώρα της οποίας το ακαθάριστο εθνικό προϊόν είναι µόλις 450 εκατοµµύρια δολάρια. Στον τοµέα της υλοτοµίας εισέρευσαν πάνω από 100 εκατοµµύρια δολάρια το , και είναι εδώ και χρόνια µία από τις βασικές πηγές εσόδων της Κυβέρνησης. Μετά από την απαγόρευση όλων των εξαγωγών διαµαντιών από τη Λιβερία το Μάρτιο του , από τα Ηνωµένα Έθνη, η βιοµηχανία υλοτοµίας έγινε η βασική πηγή εξαγωγικού εισοδήµατος για τη Λιβεριανή Κυβέρνηση. Ταυτόχρονα όµως είναι µία βιοµηχανία ιδιαίτερα επικίνδυνη για τη υτική Αφρική καθώς απειλεί όχι µόνο τα τελευταία δάση βροχής της περιοχής, αλλά και την εθνική και τοπική ασφάλεια. Πρόσφατες εκθέσεις ειδικών του Συµβουλίου Ασφαλείας των Ηνωµένων Εθνών (UN Security Council, UNSC) αποκαλύπτουν ότι η Λιβεριανή βιοµηχανία υλοτοµίας εµπλέκεται σε πολλαπλές καταχρήσεις που αφορούν τόσο το περιβάλλον όσο και τα ανθρώπινα δικαιώµατα 3, από την καταστροφή των εναποµεινάντων δασών της Λιβερίας µέχρι την παράνοµη διακίνηση όπλων στο Ενωµένο Επαναστατικό Μέτωπο (RUF) της Σιέρα Λεόνε. Με δεδοµένες αυτές τις αποκαλύψεις, η Greenpeace καλεί τις κυβερνήσεις και την παγκόσµια βιοµηχανία ξυλείας να άρουν τη στήριξή τους και να αρνηθούν την εισαγωγή ξυλείας και προϊόντων ξυλείας από εταιρίες που αποδεδειγµένα εµπλέκονται σε αυτά τα σκάνδαλα. Τα δάση της Λιβερίας: τα τελευταία αποµεινάρια ενός παραδείσου της βιοποικιλότητας Λόγω της εύκολης πρόσβασης σε αυτά, το µεγαλύτερο µέρος των τροπικών δασών της υτικής Αφρικής έχει ήδη υποστεί σηµαντική υλοτόµηση και σε πολλές δασικές εκτάσεις έχουν πλέον µετατραπεί σε αγροτικές περιοχές. Εκτιµάται ότι πάνω από το 90% αυτών των δασών έχει ήδη καταστραφεί και αυτό που αποµένει εµφανίζει έντονη κατάτµηση 4. Μετά την εντατική υλοτόµηση που πραγµατοποιήθηκε στο δασικό οικοσύστηµα της Γουινέας (µία ζώνη δασών βροχής που κάποτε κάλυπτε ολόκληρη τη Λιβερία, καθώς και µέρος της Σιέρα Λεόνε, της Γουινέας, της Ακτής Ελεφαντοστού, της Γκάνα και του Τόγκο), το δάσος της Λιβερίας αποτελεί σήµερα το 45% των δασών που απέµειναν στην περιοχή. Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους 25 απειλούµενους παραδείσους (hotspots) βιοποικιλότητας παγκοσµίως και φιλοξενεί πολλά είδη που δεν µπορούν να βρεθούν πουθενά 1 Εκτίµηση του Global Witness σύµφωνα µε στοιχεία που παρουσιάζονται στο World Trade Atlas: Global Witness (2001); UNSC (2001). 2 Η συµβολή του τοµέα υλοτοµίας είναι ακόµα σηµαντικότερη σήµερα από ότι στο παρελθόν, µετά την απαγόρευση από το UNSC του εµπορίου διαµαντιών της Λιβερίας µε την απόφαση του UNSC 1343 (2001) που υιοθετήθηκε στις 7 Μαρτίου του 2001 ώσπου η Λιβερία να µπορέσει να πείσει ότι δεν είναι πλέον αναµεµειγµένη στη διακίνηση όπλων ή διαµαντιών προς και από τη Σιέρα Λεόνε UNSC (2000). 3 UNSC (2000); UNSC (2001). 4 TREES (1998).

2 αλλού. Το δάσος αυτό έχει πάνω από είδη φυτών και πάνω από είδη σπονδυλωτών ζώων. Επίσης, συντηρεί το µόνο βιώσιµο πληθυσµό πυγµαίων ιπποποτάµων (Hexaprotodon liberiensis) και αντιπροσωπεύει το τελευταίο καταφύγιο του ελέφαντα των δασών (Loxodonta africana cyclotis) της υτικής Αφρικής 5. Το δάσος της Λιβερίας είναι επίσης ζωτικό για τις γηγενείς κοινότητες της χώρας που εξαρτώνται από αυτό για την επιβίωση τους. Παρέχει καταφύγιο στον πολιτισµό, τη θρησκεία τους και είναι µία ζωτική πηγή τροφής, θεραπευτικών βοτάνων και άλλων υλικών. Ώρα για δράση Αυτό το καταφύγιο όµως µοιάζει να µην µπορεί να αντέξει για πολύ ακόµα. Το Κοινό Ερευνητικό Κέντρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (EC JRC) πρόσφατα ανέφερε υψηλά επίπεδα αποψίλωσης στα δάση που αποµένουν στις πεδιάδες της Λιβερίας και απέδωσε την απώλεια δασικών εκτάσεων στην εντατική υλοτοµία 6. Εντωµεταξύ, µία και µόνο εταιρία, η Oriental Timber Company (OTC), απέκτησε πρόσφατα δικαιώµατα υλοτοµίας για 16 εκατοµµύρια στρέµµατα δάσους (από τα 48 εκατοµµύρια στρέµµατα δάσους της χώρας), έκταση που αντιστοιχεί στο ένα τρίτο των δασών που αποµένουν στη Λιβερία 7. Σύµφωνα µε τα στοιχεία της Υπηρεσίας Ανάπτυξης ασών της Λιβερίας (Liberian Forest Development Authority, LFDA), συνολικά 30 περίπου εκατοµµύρια στρέµµατα δάσους (63% της συνολικής δασικής έκτασης) έχουν ήδη κατανεµηθεί σε 25 εταιρίες υλοτοµίας. Αξία Εξαγωγών Ξυλείας - Λιβερία Εξαγωγή ξυλείας από τη Λιβερία Millionen USD Πηγή: World Trade Atlas από Global Witness (2001) Πρόσφατα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι το εµπόριο ξυλείας της Λιβερίας έχει αναπτυχθεί δραµατικά τα τελευταία 5 χρόνια, και το εισόδηµα από εξαγωγές εκτινάχθηκε από τα 5 εκατοµµύρια δολάρια στα 100 εκατοµµύρια δολάρια ετησίως 8. Αυτή η ταχύτατη ανάπτυξη της βιοµηχανίας υλοτοµίας της Λιβερίας δηµιούργησε τις συνθήκες για έναν τοµέα που στην πράξη λειτουργεί χωρίς κανόνες. Οι άµεσες και έµµεσες συνέπειες της λειτουργίας της βιοµηχανίας υλοτοµίας µε αυτό τον τρόπο θα είναι σοβαρότατες και θα περιλαµβάνουν απώλεια οικοσυστηµάτων και ειδών, εκτόπιση ανθρώπινων πληθυσµών, πολιτισµική διάβρωση και τις µακροπρόθεσµες επιπτώσεις της αποψίλωσης, όπως πληµµύρες, ξηρασίες και αλλαγές στο τοπικό και παγκόσµιο κλίµα. Η βιοµηχανία υλοτοµίας της Λιβερίας, το εµπόριο όπλων και η (αν)ασφάλεια της περιοχής Το εκέµβριο του 2000, σε συνάντηση ειδικών του Συµβουλίου Ασφαλείας των Ηνωµένων Εθνών (UNSC) η βιοµηχανία υλοτοµίας της Λιβερίας κατονοµάστηκε ως ένας από τους τοπικούς παράγοντες που εµπλέκονται στην παράνοµη τροφοδοσία µε όπλα των επαναστατών του RUF στην γειτονική Σιέρα Λεόνε, αψηφώντας τις κυρώσεις των Ηνωµένων Εθνών 9. Η έκθεση αποκαλύπτει ότι η βιοµηχανία υλοτοµίας της Λιβερίας είχε αναµειχθεί σε διάφορες παράνοµες δραστηριότητες, µεταξύ των οποίων και την απόκτηση όπλων, και ανέφερε ότι οι δρόµοι που κατασκευάστηκαν και συντηρήθηκαν για τη µεταφορά ξυλείας χρησιµοποιούνταν επίσης για τη µεταφορά όπλων από τη Λιβερία στη Σιέρα Λεόνε. Η συνάντηση κατέληξε στη σύσταση για ένα προσωρινό εµπάργκο σε εξαγωγές ξυλείας από τη Λιβερία µέχρις ότου η Λιβερία µπορέσει να πείσει ότι δεν είναι πλέον αναµειγµένη στη διακίνηση όπλων ή διαµαντιών προς και από τη Σιέρα Λεόνε. Παρόλα αυτά, 5 Peal A (2000); Myers N et al (2000). 6 TREES (1998). 7 UNSC (2000). 8 Σύµφωνα µε το Global Witness (2001) η συνολική παραγωγή ξυλείας κατά το έτος 2000 ήταν κυβικά µέτρα, µε αξία στην παγκόσµια αγορά 187 εκατοµµύρια δολάρια. Όµως και το Global Witness (2000) και το Συµβούλιο Ασφαλείας των Ηνωµένων Εθνών, UNSC (2001) επισηµαίνουν ότι τα επίσηµα στοιχεία είναι πιθανό να υποτιµούν τις πραγµατικές εξαγωγές κατά 50%-200% ως αποτέλεσµα φοροδιαφυγής και ξυλείας που διακινείται µέσω της Ακτής Ελεφαντοστού. 9 UNSC (2000).

3 στις αρχές του 2000, η Κίνα και η Γαλλία οι δύο βασικοί εισαγωγείς ξυλείας από τη Λιβερία 10 διαφώνησαν µε τις προτεινόµενες κυρώσεις και έτσι η πρόταση για το εµπάργκο δεν περιλήφθηκε στην τελική έκθεση 11. Από τότε η Global Witness (µη κυβερνητική οργάνωση για το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώµατα που έχει έδρα την Αγγλία), καθώς και το UNSC έχουν δηµοσιεύσει αποδεικτικά στοιχεία που συνδέουν τον Πρόεδρο της Λιβερίας Τσαρλς Τέΐλορ και τη βιοµηχανία υλοτοµίας της Λιβερίας µε την παράνοµη διακίνηση όπλων 12. Η εργασία τους αποκαλύπτει ότι: Φόροι από τη βιοµηχανία υλοτοµίας έχουν χρησιµοποιηθεί από τον Τέΐλορ για τη διατήρηση παραστρατιωτικών µονάδων οι οποίες εµπλέκονται σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωµάτων. Ο Τέΐλορ προσπάθησε να αποκτήσει µερικές χιλιάδες όπλων τύπου ak 47 και άγνωστη ποσότητα πυραυλοκίνητων οβίδων τύπου rpg-7, από τη Λιβύη το Μάιο του Εταιρίες υλοτοµίας στρατολογούν και οπλίζουν πρώην µαχητές συχνά από το πρώην Εθνικό Πατριωτικό Μέτωπο του Τέΐλορ για τη σύσταση ιδιωτικών παραστρατιωτικών µονάδων. Σηµαντικός αριθµός εταιριών χρησιµοποιεί πρακτικές υλοτοµίας αδιαφορώντας για τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές τους επιπτώσεις Καταστροφείς δασών, έµποροι όπλων και παραστρατιωτικές οργανώσεις Από τις 25 περίπου εταιρίες που παράγουν ξυλεία στη Λιβερία, υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις ότι ορισµένες από αυτές είναι ένοχες για περιβαλλοντικές καταστροφές, παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωµάτων, λειτουργία ιδιωτικών παραστρατιωτικών µονάδων και / ή παράνοµη διακίνηση όπλων στους επαναστάτες του RUF στη Σιέρα Λεόνε. Η µεγαλύτερη από αυτές είναι η Oriental Timber Company (OTC). Άλλες εταιρίες που εµπλέκονται σε ένα ή περισσότερα από αυτά τα σκάνδαλα είναι η Royal Timber Corp (RTC), η Mohammed Group of Companies (MGC) και η INLAND Logging Company (ILC). Επιπλέον, σε έκθεση του UNSC ( εκέµβριος 2000) κατονοµάζονται τρεις εταιρίες που είναι γνωστό ότι παρέχουν µεγάλα ποσά µη-καταγεγραµµένου εισοδήµατος εκτός προϋπολογισµού στον Πρόεδρο Τέΐλορ για απροσδιόριστους σκοπούς : η Exotic and Tropical Timber Enterprise (ETTE), η FORUM Liberia και η OTC. Βασικές εταιρίες που εµπλέκονται στα δασικά σκάνδαλα της Λιβερίας Εταιρία Oriental Timber Company (OTC) Royal Timber Corp (RTC) Mohammed Group of Companies (MGC) INLAND Logging Company (ILC) United Logging Company (ULC) Περιγραφή Μακράν η µεγαλύτερη - και πιο περιβόητη - εταιρία υλοτοµίας που δρα στη Λιβερία. ιευθύνεται από τον Ολλανδό Gus Kouwenhoven, που είναι στενός συνεργάτης του Προέδρου Τέΐλορ. Ο Kowenhoven έχει χαρακτηριστεί ως υπεύθυνος για τις πρακτικές λεπτοµέρειες πολλών από τις συµφωνίες όπλων [µε το Ενωµένο Επαναστατικό Μέτωπο της Σιέρα Λεόνε]. Η δεύτερη µεγαλύτερη εταιρία υλοτοµίας που δρα στη Λιβερία, η RTC, επίσης διευθύνεται από τον Gus Kouwenhoven και πιστεύεται ότι κατά τα τελευταία δύο χρόνια έχει αναφέρει πολύ µικρότερη παραγωγή από την πραγµατική της. ύο εταιρίες η Salami Molowi Inc (SMI) και η Bureaux Ivorian Ngorian (BIN) που ανήκουν στον Mohammed Salamé, Λιβεριανό µε έδρα την Ακτή Ελεφαντοστού. Ο Salamé έχει βοηθήσει τη διακίνηση όπλων στη Λιβερία, παραβιάζοντας τις σχετικές κυρώσεις. ιαχειρίζεται από τους Maurice και Oscar Cooper, που είναι εδώ και χρόνια συνεργάτες του Προέδρου Τέΐλορ. Η εταιρία δηλώνει ότι εξήγαγε περίπου κυβικά µέτρα ξυλείας το 2000, αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι το νούµερο αυτό ήταν κατά πολύ υψηλότερο, γύρω στα κυβικά µέτρα. Η ILC διατηρεί µία ιδιωτική παραστρατιωτική µονάδα που παρενοχλεί και εκφοβίζει τοπικές κοινότητες στην περιφέρεια Sinoe. Ανήκει στον Hussein Fawaz, στον οποίο επίσης ανήκει η εταιρία Maryland Wood Processing Industry (MWPI). Οι δυο εταιρίες πραγµατοποιούν το 13% των εξαγωγών ξυλείας της Λιβερίας. Πρόεδρος της ULC είναι ο Charles Chuckie Taylor Jr, γιός του Προέδρου Τέϊλορ. Τα Ηνωµένα Έθνη έχουν απαγορεύσει στον υιό Τέϊλορ την έξοδο από τη χώρα λόγω της ανάµιξής του σε εµπόριο όπλων. Πηγές: UNSC (2000); Global Witness (2001) 10 Το 2000, η Κίνα (45%) και η Γαλλία (26%) ευθύνονταν για πάνω από τα δύο τρίτα των εισαγωγών ξυλείας από τη Λιβερία (World Trade Atlas από Global Witness 2001) 11 Pratt D (2001) 12 Global Witness (2001) UNSC (2001)

4 Βασικός "Παίκτης": η Oriental Timber Company 13 Η OTC, που συνδέεται στενά µε την Global Star Holdings µε έδρα το Χονγκ Κονγκ, είναι µακράν η µεγαλύτερη και πιο περιβόητη εταιρία υλοτοµίας που δρα στη Λιβερία. Είναι µια εταιρία της οποίας η δράση χαρακτηρίζεται από διαφθορά, παρανοµία και απόλυτη αδιαφορία για τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές της επιπτώσεις. Πιστεύεται ότι η OTC έχει καταβάλει 3-5 εκατοµµύρια δολάρια στον Πρόεδρο Τέΐλορ για τη σκανδαλώδη παραχώρηση δικαιωµάτων υλοτοµίας, τη µεγαλύτερη στην ιστορία της Λιβερίας. Η συγκεκριµένη παραχώρηση δικαιωµάτων, η οποία προσφέρει στην OTC χιλιάδες κυβικά µέτρα πολύτιµης ξυλείας ετησίως, δεν έχει επικυρωθεί ποτέ από το Κοινοβούλιο της Λιβερίας, και έτσι δεν είναι έγκυρη νοµικά. Η OTC έχει κατασκευάσει µερικές δεκάδες δρόµων µέσα στο δάσος της Λιβερίας χωρίς ούτε µία µελέτη που να εκτιµά τις επιπτώσεις τους και έχει δράσει παραβιάζοντας θρασύτατα τους κανονισµούς της FDA. Η OTC έχει εισβάλει σε γειτονικές εκτάσεις που έχουν παραχωρηθεί αλλού και φαίνεται να εξαπλώνει τη δραστηριότητά της σε στρέµµατα παρθένου δάσους κάθε µήνα. Κάθε χρόνο, εκατοντάδες χιλιάδες κυβικά µέτρα ξυλείας από τη Λιβερία, εξάγονται από την OTC προς χώρες όπως η Κίνα, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Η εταιρία δρα επίσης παραβιάζοντας εθνικούς κανόνες εργασίας, που αφορούν κυρίως την ασφάλεια των εργαζοµένων. Έχει αδιαφορήσει πλήρως για τα δικαιώµατα και τα έθιµα των τοπικών κοινοτήτων και έχει απαντήσει σε τοπικούς κυβερνητικούς φορείς και την FDA µε αστυνοµικό εκφοβισµό και συλλήψεις. Η OTC διατηρεί επίσης µία ένοπλη παραστρατιωτική µονάδα. Ο Ολλανδός πρόεδρος της OTC, ο Gus Kouwenhoven, έχει χαρακτηριστεί ως υπεύθυνος για τις πρακτικές λεπτοµέρειες πολλών από τις συµφωνίες όπλων [µε το Ενωµένο Επαναστατικό Μέτωπο της Σιέρα Λεόνε]. 14 ιευθύνει επίσης τη Royal Timber Corporation (RTC), που βρίσκεται στα βορειοδυτικά της χώρας, στα σύνορα µε τη Σιέρα Λεόνε. Το Μάρτιο του 2001 το UNSC επέβαλε κυρώσεις στη Λιβερία επειδή εµπόδιζε τις ειρηνευτικές διαδικασίες στη Σιέρα Λεόνε. Τα µέτρα που επεβλήθησαν περιλάµβαναν τον περιορισµό στις µετακινήσεις κάποιων ατόµων, µεταξύ των οποίων ήταν και ο Kouwenhoven. Η δηµόσια κατακραυγή ενάντια στην OTC έχει καταγραφεί στον εθνικό και διεθνή τύπο. Αλλά ο Πρόεδρος Τέΐλορ συνεχίζει να υπερασπίζεται την OTC και έχει απαντήσει σε κριτικές µε µέτρα όπως την αποµάκρυνση ατόµων από τις θέσεις τους, εκφοβισµό από την αστυνοµία και συλλήψεις µε την αιτιολογία ότι απειλείται η εθνική ασφάλεια. Ποιοι στηρίζουν την καταστροφή; Καθώς τουλάχιστον το 70% της ξυλείας που παράγεται στη Λιβερία προορίζεται για εξαγωγές 15, οι βασικοί παράγοντες που στηρίζουν αυτή την καταστροφική, διεφθαρµένη και αποσταθεροποιητική βιοµηχανία είναι οι χώρες που εισάγουν την ξυλεία που προέρχεται από αυτές τις εταιρίες. Εισαγωγές Ξυλείας από τη Λιβερία (2000) Εισαγωγέας Όγκος εισαγωγής (m 3 ) Εισαγωγέας Όγκος εισαγωγής (m 3 ) Κίνα Ινδονησία Γαλλία Πορτογαλία Ιταλία Γερµανία Ελλάδα Τουρκία Ολλανδία Ηνωµένο Βασίλειο Ισπανία Βέλγιο ΣΥΝΟΛΟ Πηγή: World Trade Atlas στο Global Witness (2001) Σύµφωνα µε επίσηµα στοιχεία, 16 κατά το 2000, η Κίνα (45%) ήταν µακράν ο µεγαλύτερος εισαγωγέας λιβεριανής ξυλείας και ακολουθούν η Γαλλία (26%), η Ιταλία (12%) και η Ελλάδα (3,6%). Αξίζει να τονίσουµε ότι οι εισαγωγές ξυλείας στην Ελλάδα από τη Λιβερία σχεδόν δεκαπλασιάστηκαν από το 1999 µέχρι το 2000, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση ευθύνεται για πάνω από το 50% των εισαγωγών ξυλείας από τη Λιβερία το Στοιχεία του Global Witness (2001) εκτός αν αναφέρεται άλλη πηγή. 14 Global Witness (2001); UNSC (2000) 15 Αυτό βασίζεται σε παραγωγή m 3 (Κεντρική Τράπεζα Λιβερίας) και συνολικές εξαγωγές m 3 (World Trade Atlas). Και οι δύο πηγές από το Global Witness (2001). 16 World Trade Atlas από Global Witness (2001)

5 Τα αιτήµατα της Greenpeace Καθώς πλησιάζει η ιάσκεψη των Ηνωµένων Εθνών για τα Αρχέγονα άση 17, η Greenpeace καλεί επειγόντως τις κυβερνήσεις όλων των κρατών: Να σταµατήσουν την καταστροφή των δασών σταµατώντας οποιεσδήποτε περαιτέρω βιοµηχανικές δραστηριότητες στα ανέπαφα αρχέγονα δάση µέχρις ότου συµφωνηθούν υπεύθυνα σχέδια για τη διατήρηση και βιώσιµη χρήση των δασών. Να εξυγιάνουν το εµπόριο ξυλείας εξασφαλίζοντας ότι η ξυλεία παράγεται και εµπορεύεται µε ένα νόµιµο και οικολογικά υπεύθυνο τρόπο. Να εξασφαλίσουν τους απαραίτητους πόρους παρέχοντας τουλάχιστον 15 δισεκατοµµύρια δολάρια το χρόνο για να χρηµατοδοτηθεί η διατήρηση των δασών και η βιώσιµη ανάπτυξη τους. εδοµένων των αποδείξεων που εµπλέκουν τις εταιρίες υλοτοµίας της Λιβερίας σε παράνοµη και καταστροφική υλοτοµία καθώς και του ρόλου τους στην ασφάλεια της περιοχής, η Greenpeace καλεί τις κυβερνήσεις όλων των κρατών-εισαγωγέων να σταµατήσουν να συµβάλλουν στη συντελούµενη καταστροφή. Οι κυβερνήσεις αυτές πρέπει να απαιτήσουν όλη η ξυλεία και τα προϊόντα ξυλείας που φτάνουν στα λιµάνια τους να προέρχονται από νόµιµες και σωστά διαχειριζόµενες δασικές δραστηριότητες σύµφωνα µε κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια 18. Παραποµπές Global Witness and International Transport Workers Federation (2001). Taylor-made: the pivotal role of Liberia s forests and flag of convenience in regional conflict. September Myers N et al (2000) Biodiversity hotspots for conservation priorities. Nature Peal A (2000) Green spot in Africa. In: Topfer K (ed). Our Planet. The Environment Millennium. UNEP. Pratt D (2001) Sierra Leone: Danger and opportunity in a regional conflict. Report to Canada s Minister of Foreign Affairs TREES (1998) Identification of deforestation hot spot areas in the humid tropics. TREES Publications Series B. Research Report No 4. JRC EC, Luxembourg UNSC (2000) Report of the Panel of Experts Appointed Pursuant to Security Council resolution 1306 (2000), Paragraph 19, in Relation to Sierra Leone S/2000/1195 December 20, UNSC (2001) Report of the Panel of Experts Pursuant to Security Council Resolution 1343 (2001), paragraph 19, concerning Liberia, October Μάρτιος Η ιάσκεψη για τα Αρχέγονα άση είναι η Έκτη Σύνοδος των Συµβαλλόµενων Μερών στη Σύµβαση για τη Βιοποικιλότητα. Θα πραγµατοποιηθεί τον Απρίλιο στη Χάγη της Ολλανδίας και έχει εντολή να συµφωνήσει σε ένα δεκαετές πρόγραµµα για τα δάση. Η ιάσκεψη αυτή αποτελεί προετοιµασία της Συνδιάσκεψη Κορυφής για το Περιβάλλον, που θα πραγµατοποιηθεί στο Γιοχάνεσµπουργκ το Σεπτέµβριο, δέκα χρόνια µετά τη Συνδιάσκεψη του Ρίο. 18 Το Forest Stewardship Council (FSC), αυτή την στιγµή, είναι το µόνο διεθνές πιστοποιητικό σύστηµα που χρησιµοποιεί διεθνώς αναγνωρισµένα κριτήρια περιβαλλοντικής απόδοσης, που εξασφαλίζει µία εντοπίσιµη αλυσίδα από την παραγωγή µέχρι την τελική κατανάλωση και συγκεντρώνει ένα ευρύ φάσµα εµπλεκοµένων µε περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονοµικά ενδιαφέροντα.