Χορός στη Στέγη. 26 Φεβρουαρίου - 1 Μαρτίου Συγγρού Ι07. sgt.gr

Transcript

1 Χορός στη Στέγη 26 Φεβρουαρίου - 1 Μαρτίου 2015 Συγγρού Ι07 sgt.gr

2 Χορός στη Στέγη Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access 26 Φεβρουαρίου - 1 Μαρτίου 2015 Το Unlimited ήταν ένα πρότζεκτ που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας του Το πρότζεκτ χρηματοδοτήθηκε κυρίως από τον Εθνικό Οργανισμό Λαχείων της Μεγάλης Βρετανίας, μέσω του Ολυμπιακού Οργανισμού Διανομής Εσόδων Λαχειοφόρου Αγοράς, και παρουσιάζεται χάρη στη συνεργασία ανάμεσα στους οργανισμούς Λονδίνο 2012, Arts Council England, Creative Scotland, Arts Council of Wales, Arts Council of Northern Ireland και το Βρετανικό Συμβούλιο.

3 ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 7 ενιαία τιμή Άνεργοι 5 Δωρεάν εισιτήρια: ΑμεΑ και 1 συνοδός Οι παραστάσεις είναι κατάλληλες για ηλικίες 7+ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου Μικρή Σκηνή 20:30 evolution της χορογράφου και χορεύτριας Claire Cunningham Μεγάλη Βρετανία 22:00 Magnolia (or Defiance) της κολλεκτίβας IMRC (Integrated Movement Research Collective), με χορογράφο την Iva Nerina Sibila Κροατία Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου Κεντρική Σκηνή 20:30 Τρεις παραστάσεις από τις ομάδες χορού της Στέγης, με άτομα με και χωρίς αναπηρία, επαγγελματίες του χορού και ανθρώπους που για πρώτη φορά έκαναν χορό Ελλάδα Ακούς έναν ήχο. Τρέχεις στην άκρη της σκηνής. Σταματάς. Νοιώθεις ένα χέρι στον ώμο. Συνεχίζεις... της χορογράφου Ίρις Καραγιάν Γλυκιά άβυσσος της χορογράφου Μέντη Μέγα Η πτήση της χορογράφου Μαρία Κολιοπούλου Σάββατο 28 Φεβρουαρίου Μικρή Σκηνή 20:30 Two for C της ομάδας Candocο, με χορογράφο τον Javier de Frutos Μ. Βρετανία Προβολή ντοκυμανταίρ 2 and 2, are four της ομάδας CiM (Companhia Integrada Multidisciplinar) Κυριακή 1 Μαρτίου Κεντρική Σκηνή & Μικρή Σκηνή Μικρή Σκηνή 18:00-19:30 Συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με συμμετοχή των εταίρων του προγράμματος Unlimited Access. Αποτίμηση και Προοπτικές. Προβολή της ταινίας μικρού μήκους Silent Moves των Aideen Barry και Emma O Kane Κεντρική Σκηνή 20:30 Simulante Bande από την ομάδα VerTeDance και το Archa Theatre, του χορογραφικού ντουέτου της Veronika Kotlíková και της Tereza Ondrová Τσεχία ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 10:00-13:00 Εργαστήριο για εφήβους από την ομάδα Candoco Dance Company Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 11:00-14:00 Εργαστήριο για ενήλικες από την ομάδα Candoco Dance Company 21:30 Edge, της ομάδας CiM (Companhia Integrada Multidisciplinar), με χορογράφο την Ana Rita Barata Πορτογαλία

4 Χορός στη Στέγη Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access 26 Φεβρουαρίου - 1 Μαρτίου 2015 Το Φεβρουάριο του 2015, η Αθήνα θα δει το χορό... διαφορετικά! Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access, που θα διεξαχθεί στη Στέγη ως «κορύφωση» του ευρωπαϊκού προγράμματος Unlimited Access, αποτελεί το πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού που γίνεται στην Ελλάδα για ανθρώπους με και χωρίς αναπηρία. Ομάδες από την Ελλάδα και το εξωτερικό θα παρουσιάσουν τις παραστάσεις τους στη Στέγη, με ένα μήνυμα: Πάνω στη σκηνή του χορού είμαστε όλοι ίδιοι! Το 2012, με αφορμή το Unlimited Festival που οργανώθηκε στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας στο Λονδίνο, τέσσερις φορείς British Council, Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Vo Arte (Πορτογαλία) και Croatian Institute for Movement and Dance (Κροατία) ένωσαν τις δυνάμεις τους για να υλοποιήσουν ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο πρόγραμμα, το Unlimited Access. Βασικοί στόχοι του ήταν η δημιουργία και η προβολή παραστάσεων χορού για ανθρώπους με αναπηρία και η αναθεώρηση του τρόπου αντιμετώπισής τους στο χώρο του πολιτισμού. Στο πλαίσιο του προγράμματος, η Στέγη πραγματοποίησε τα δύο τελευταία χρόνια μια σειρά εργαστηρίων σύγχρονου χορού, στα οποία συμμετείχαν άνθρωποι με διαφορετικές αναπηρίες, αλλά και χωρίς αναπηρία, επαγγελματίες και ερασιτέχνες. Οι μεικτές ομάδες που δημιουργήθηκαν, «δούλεψαν» με το σώμα, πειραματίστηκαν με την κίνηση και εμπνεύστηκαν τη δική τους παράσταση, με στόχο το Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access στην Αθήνα, με το οποίο ολοκληρώνεται το πρόγραμμα. Πρόκειται για ένα φεστιβάλ με χορογραφίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, διαφορετικές μεταξύ τους, που θα αποδείξουν εμπράκτως ότι ο χορός είναι για όλους! Το πρόγραμμα Unlimited Access έδωσε την ευκαιρία στη Στέγη να διευρύνει τη δράση της στο πεδίο της τέχνης που εμπλέκει ανθρώπους με και χωρίς αναπηρία και να σκεφτεί από πολλές σκοπιές το ρόλο της στο πεδίο αυτό. Η μία διάσταση αφορά την ίδια την πρόσβαση και τη συμμετοχή του εκάστοτε ανθρώπου, ως θεατή ή ως καλλιτέχνη. Πολλά μένουν να γίνουν, αλλά η εμπειρία που αποκτήσαμε στη Στέγη μέσα από το πρόγραμμα μάς ωθεί ακόμα περισσότερο από πριν προς το στόχο μας: η αναπηρία να μην είναι συνώνυμη με τον αποκλεισμό.

5 Μία άλλη, εξίσου σημαντική θέση πηγάζει από το όραμα των καλλιτεχνών που έχουμε συναντήσει και μας οδηγεί να αναρωτηθούμε μήπως η ριζοσπαστική δύναμη πολλών καλλιτεχνών με αναπηρία, η ανατρεπτική αφήγηση και εικόνα του κόσμου που μας προσφέρουν, υποδηλώνουν ότι αυτοί ίσως αποτελούν το τελευταίο γνήσιο αβανγκάρντ κίνημα. Διότι η αβανγκάρντ είχε πάντα μια κοινωνικά κριτική στάση, αδιάρρηκτα συνυφασμένη με την ίδια την καλλιτεχνική τόλμη. Η δημιουργική ανατροπή, που προτείνουν οι πλέον ενδιαφέροντες καλλιτέχνες με αναπηρία, μας παροτρύνει να αντιμετωπίσουμε και να εξαλείψουμε τις διακρίσεις και τους αποκλεισμούς που στιγματίζουν την κοινωνία μας. Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access Επιμέλεια φεστιβάλ: Κάτια Αρφαρά Μυρτώ Λάβδα Χρήστος Καρράς Οργάνωση παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη

6 Colin Hattersley

7 evolution Claire Cunningham Μεγάλη Βρετανία Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου Μικρή Σκηνή 20:30 Διάρκεια: 17 λεπτά «και αν έπεσες αυτό ήταν.» Το evolution είναι μια βιογραφική καταγραφή ενός ανθρώπου που μαθαίνει να ζει σε ένα σώμα και ενός σώματος που μαθαίνει να χορεύει. Το evolution αφηγείται την ιστορία του ταξιδιού της Κλαιρ στην εκμάθηση του χορού, του μπαλέτου, του δικού της, ιδιαίτερου λεξιλογίου, που συνυφάνθηκε με την ιστορία των ιατρικών επεμβάσεων τις οποίες βίωνε σε όλη της τη ζωή οι μηχανισμοί που την βοήθησαν να στρέψει τα πόδια της και ύστερα οι πατερίτσες. Πιο συγκεκριμένα, είναι η ιστορία του πώς το σώμα της έχει αλλάξει και εξελιχθεί ειδικότερα από τότε που άρχισε να δουλεύει στο χορό. Το evolution είναι το πρώτο έργο της Κάννιγχαμ, το οποίο δημιουργήθηκε το 2007 με την υποστήριξη του Creative Scotland Award και με την επιπλέον υποστήριξη του The Dance House της Γλασκώβης. Το 2009, το έργο συνδυάστηκε με το δεύτερο σόλο της Κάννιγχαμ, το mobile, και έτσι δημιουργήθηκε το διπλό έργο ME (Mobile/ Evolution), το οποίο κέρδισε το βραβείο Herald Angel στο φεστιβάλ Fringe του Εδιμβούργου το 2009 και στη συνέχεια περιόδευσε ευρύτατα σε όλη την Ευρώπη και, πιο πρόσφατα, στη Λατινική Αμερική. Σκηνοθεσία: Kally Lloyd-Jones, Linda Payne, Jane Simpson Μουσική: Matthias Herrmann, Bach, Freed/Brown Σχεδιασμός Φωτισμών: Grahame Gardner Μείξη Μουσικής: Nigel Dunn Διεύθυνση Παραγωγής (Ελλάδα): Brian Gorman Παραγωγή: Nadja Dias Claire Cunningham Η Κλαιρ Κάννιγχαμ είναι ερμηνεύτρια και δημιουργός πολυθεματικών περφόρμανς, με έδρα της τη Γλασκώβη της Σκωτίας. Συγκαταλέγεται στους πιο καταξιωμένους Βρετανούς και διεθνώς αναγνωρισμένους καλλιτέχνες με αναπηρία. Το έργο της εκκινεί συχνά από τη μελέτη του πώς η ίδια χρησιμοποιεί ή κακομεταχειρίζεται τις πατερίτσες της, καθώς και από τη διερεύνηση του δυναμικού της δικής της ιδιαίτερης σωματικότητας, με μια συνειδητή απόρριψη των παραδοσιακών χορευτικών τεχνικών (που έχουν αναπτυχθεί για σώματα χωρίς αναπηρία) ή από την απόπειρα να κινηθεί με την προσποίηση ενός σώματος ή μιας αισθητικής διαφορετικών από τα δικά της. Η Κάννιγχαμ, που αυτοπροσδιορίζεται ως καλλιτέχνης με αναπηρία, συνδυάζει πολλαπλές καλλιτεχνικές φόρμες στο έργο της, το οποίο συνάμα διαθέτει ευρύτητα: από την πολύ «εσωστρεφή» σόλο παράσταση ME (Mobile/ Evolution) έως το έργο μεγάλου συνόλου 12, που δημιούργησε για λογαριασμό της Candoco Dance Company. Το 2014 δημιούργησε ένα νέο σόλο, με τίτλο Give me a reason to live (Πες μου ένα λόγο που αξίζει να ζω), εμπνευσμένο από το έργο του Ολλανδού μεσαιωνικού ζωγράφου Ιερώνυμου Μπος και από το ρόλο των ζητιάνων/σακάτηδων στους πίνακές του, καθώς και τη μεγάλης διάρκειας παράσταση Guide Gods (Θεοί Οδηγοί), που εξετάζει τις προοπτικές των κυριότερων θρησκευτικών παραδόσεων ως προς το ζήτημα της αναπηρίας. Έχει υπάρξει στο παρελθόν φιλοξενούμενη καλλιτέχνης του Women of the World Festival στο Southbank του Λονδίνου και του Ulster Bank Belfast Festival στο Queens του Μπέλφαστ.

8 kmarinac

9 Magnolia (or Defiance) Integrated Movement Research Collective - IMRC Χορογράφος: Iva Nerina Sibila Κροατία Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου Μικρή Σκηνή 22:00 Διάρκεια: 40 λεπτά Το έργο Magnolia (or Defiance) είναι η πρώτη μεγάλης διάρκειας παράσταση της ομάδας IMRC. Η ιδέα πίσω από το έργο Magnolia (or Defiance) πηγάζει από τους κειμενικούς και εικαστικούς σχεδιασμούς της Βέσνα Μάτσκοβιτς σχετικά με την α/δυνατότητα της κίνησης και της αναπνοής. Μια άλλη έμπνευση είναι το έργο του Kazuo Ohno, και ιδιαίτερα το εμβληματικό La Argentina με το οποίο και οι δύο ερμηνεύτριες επικοινωνούν από τις δικές τους αυτόνομες ζώνες, κατά το κτίσιμο του Magnolia. Τα θέματα της κίνησης και της ακινησίας, του εκστατικού χορού και της επιβεβλημένης ηρεμίας, καθώς και η μεταφορά αυτών των θεμάτων στις εσωτερικές ζώνες της μνήμης, της φαντασίας και της υπέρβασης της ταυτότητας τροφοδοτούνται από τα μουσικά και βίντεο αποσπάσματα από το έργο του Όνο. Επιπλέον του συναισθηματικού και διαισθητικού παράγοντα, μέσα από αμοιβαία αναγνώριση και υποστήριξη τα σώματα των δύο ερμηνευτριών παρουσιάζονται ως ένα. Για τη Βέσνα Μάτσκοβιτς, το Magnolia (or Defiance) είναι το πρώτο έργο στο οποίο εμφανίζεται ως ερμηνεύτρια, ενώ η Σύλβια Μάντσιγκ είναι μια ανεξάρτητη επαγγελματίας χορεύτρια και χορογράφος που εντάχθηκε στην ομάδα IMRC για το συγκεκριμένο έργο. Ιδέα και χορογραφία: Iva Nerina Sibila, σε συνεργασία με τη Silvia Marchig και την Vesna Macέkovicέ Ερμηνεία: Silvia Marchig, Vesna Macέkovicέ Παραγωγή: Amela Pašalicέ Τεχνική υποστήριξη: Nikola Oreškovicέ Με την οικονομική υποστήριξη του Δήμου Ζάγκρεμπ, του Δημοτικού Γραφείου Εκπαίδευσης, Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Υπουργείου Πολιτισμού της Δημοκρατίας της Κροατίας. Σε συμπαραγωγή με το Κροατικό Ινστιτούτο Κίνησης και Χορού. Με την υποστήριξη του Προγράμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Culture / Unlimited Access. IMRC Η ομάδα IMRC (το όνομα της οποίας προέρχεται από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων Integrated Movement Research Collective, δηλαδή συλλογικότητα έρευνας της κίνησης χωρίς αποκλεισμούς) ιδρύθηκε από την καλλιτέχνιδα χορού Ίβα Νερίνα Σιμπίλα και την παραγωγό πολιτιστικών εκδηλώσεων Αμέλα Πάσαλιτς το 2012 και έκτοτε υποστηρίζεται από το Κροατικό Ινστιτούτο Κίνησης και Χορού του Ζάγκρεμπ. Πρόκειται για μια ομάδα χορευτών με διάφορα επίπεδα σωματικών ικανοτήτων και εκπαίδευσης (σύγχρονου χορού, μπαλέτου και πολεμικών τεχνών), ο αριθμός των οποίων διαφοροποιείται ανάλογα με το πρότζεκτ. Οι δύο ιδρυτικές φυσιογνωμίες της ομάδας αποσκοπούν να εμβαθύνουν την κατανόησή τους στην κίνηση και την ερμηνεία, διευρύνοντας έτσι τις δυνατότητες ενσωμάτωσης ανθρώπων στην επαγγελματική χορευτική σκηνή της Κροατίας. Η ομάδα πραγματοποιεί εκπαιδευτικές δραστηριότητες και παραστάσεις, καθώς και προγράμματα προβολής του έργου της.

10 Τρεις παραστάσεις από τις ομάδες χορού της Στέγης, με άτομα με και χωρίς αναπηρία, επαγγελματίες του χορού και ανθρώπους που για πρώτη φορά έκαναν χορό Ελλάδα Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου Κεντρική Σκηνή 20:30 Διάρκεια: 1 ώρα και 30 λεπτά (με διάλειμμα)

11 Μυρτώ Λάβδα

12 Μυρτώ Λάβδα

13 Ακούς έναν ήχο. Τρέχεις στην άκρη της σκηνής. Σταματάς. Νοιώθεις ένα χέρι στον ώμο. Συνεχίζεις... της χορογράφου Ίρις Καραγιάν Ελλάδα Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου Κεντρική Σκηνή 20:30 Ακούς έναν ήχο. Τρέχεις στην άκρη της σκηνής. Σταματάς. Νιώθεις ένα χέρι στον ώμο. Συνεχίζεις. Οι παραπάνω φράσεις είναι κάποιες από αυτές που ακούγονται επί σκηνής και δίνουν το έναυσμα για την παράσταση. Η ερασιτεχνική ομάδα χορευτών με και χωρίς προβλήματα όρασης δημιουργεί ένα σύντομο έργο με στόχο να ενεργοποιήσει τις αισθήσεις του κοινού και να επιτρέψει στον κάθε θεατή να «δει» με το δικό του τρόπο. Οι χορευτές δούλεψαν με στόχο να δημιουργήσουν το προσωπικό τους κινητικό υλικό μέσα από τη χορογραφική διαδικασία. Το υλικό αυτό προκύπτει μέσα από την επαφή των σωμάτων που εναλλάσσουν σχήματα και θέσεις, κινούνται γρήγορα και αργά, αλληλεπιδρούν με στόχο τη σχέση και τη συνεργασία. Η μουσική σύνθεση του Νίκου Βελιώτη χρησιμοποιεί ηχογραφημένο υλικό από τις πρόβες με τις φωνές των ερμηνευτών και ήχους του χώρου. Ο σκηνικός χώρος, κατασκευή του Βασίλη Γεροδήμου, αποτυπώνει την κάτοψη της περιοχής γύρω από το κτίριο της Στέγης δημιουργώντας ένα εικαστικό τοπίο με ανάγλυφα σημεία. Η παράσταση συνδέει το παιχνίδι με το χορό, την κίνηση με τον ήχο, το εικαστικό με το μουσικό. Εναλλαγές φωτός και σκοταδιού, σε συνδυασμό με την εικόνα και το ηχητικό περιβάλλον, δημιουργούν συνθήκες εγρήγορσης και καλούν το κοινό να δει, να ακούσει και να φανταστεί τη σκηνική δράση. Ίρις Καραγιάν Ιδέα-χορογραφία: Ίρις Καραγιάν Βοηθοί χορογράφου: Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Μάρθα Πασσακοπούλου, Νώντας Δαμόπουλος Μουσική: Νίκος Βελιώτης Εικαστική επιμέλεια και σχεδιασμός χώρου: Βασίλης Γεροδήμος Βοηθοί εικαστικής επιμέλειας και σχεδιασμού χώρου: Ελίνα Νιάρχου, Λαμπρινή Μάνου Σχεδιασμός φωτισμών: Ελισάβετ Μωράκη Επιμέλεια κοστουμιών: Κωνσταντινιά Βαφειάδου Εκπαιδευτής κινητικότητας και προσανατολισμού κατά τη διάρκεια των εργαστηρίων: Μενέλαος Τσαούσης Ερμηνεύουν: Τάκης Αλεξανδράκης, Σμαράγδα Βάγια, Ελίνα Βασιλοπούλου, Νώντας Δαμόπουλος, Σόφι Διαμαντή, Γεωργία Δούμα, Σοφία Ιγνατίδου, Νάντια Καραμπογιά, Λία Κελαϊδή, Βίκυ Νάκα, Αγγελική Ντόκου, Ελένη Χαλκιαδάκη, Όλγα Ψωμά

14 Ίρις Καραγιάν Σπούδασε χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα των Παραστατικών Τεχνών και του Πολιτισμού στο Goldsmith s College του Λονδίνου. Είναι ιδρυτικό μέλος και χορογράφος της ΖΗΤΑ. Τα έργα της, Το δάσος (2003), Self portrait (2005-9), Domestic animals (2008), A time to mourn (2009), Leg acy (2010), Crack (2010), Μητέρες (2012) και Tracing (2014), έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2010 απέσπασε το 1ο βραβείο χορογραφίας Jarmila Jebrakowa στο New Europe Festival με τα έργα A time to mourn και Leg acy. Το έργο Μητέρες επελέγη από το διεθνές ευρωπαϊκό δίκτυο Aerowaves 2013 και το Dancenet Sweden και περιόδευσε σε πόλεις της Σουηδίας το φθινόπωρο του Έχει επιμεληθεί την κίνηση σε θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές ταινίες και εικαστικά δρώμενα. Είναι μέλος του Συνδέσμου Χορού, μιας συλλογικότητας που αποτελείται από επτά ομάδες χορού. Διδάσκει χορογραφία στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και έχει διδάξει επίσης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Ναυπλίου και στο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο και Λύκειο του Γέρακα.

15 Μυρτώ Λάβδα

16 Σταύρος Πετρόπουλος

17 Sweet Abyss / Γλυκιά άβυσσος της χορογράφου Μέντη Μέγα Ελλάδα Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου Κεντρική Σκηνή 20:30 Το Sweet Abyss είναι ένας τόπος ανεξερεύνητος και μυστηριώδης, γοητευτικός αλλά και απειλητικός, ακατανόητος και συγχρόνως γεμάτος απολαυστικό νόημα. Η χορογραφία αναδεικνύει τους διαφορετικούς χαρακτήρες, ρυθμούς και τρόπους επικοινωνίας των χορευτών της. Ξεκινώντας από ένα προσωπικό «κινητικό υλικό» του καθενός, συνθέτει μια τοπογραφία χαρακτήρων και σχέσεων. Παράλληλα, αποτυπώνει την έρευνα που πραγματοποιήσαμε ως ομάδα, πάνω στο πώς προσλαμβάνουμε ό,τι συμβαίνει γύρω μας, πώς το ονοματίζουμε, πώς το ερμηνεύουμε και πώς αντιδρούμε σε αυτό. Παρούσα σε αυτή την εξερεύνηση είναι η γλώσσα, με όλη της την ποιητικότητα, την πεζότητα, τη συνθετότητα, αλλά και την ανεπάρκειά της. Κάθε κίνηση, κείμενο και ιδέα που φέρνουν επί σκηνής οι χορευτές προέρχεται από δικούς τους αυτοσχεδιασμούς και αντανακλά τη φόρμα και το περιεχόμενο των εργαστηρίων της μεικτής ομάδας του Unlimited Access. Μέντη Μέγα Χορογράφος: Μέντη Μέγα Βοηθός χορογράφου: Ειρήνη Κουρούβανη Σκηνογράφος: Βαγγέλης Αρτέμης Μουσική επιμέλεια: Χρύσανθος Χριστοδούλου Φωτισμοί: Θωμάς Οικονομάκος Κοστούμια: Κωνσταντινιά Βαφειάδου Βοηθός Παραγωγής: Αριάδνη Παπαπαναγιώτου Ερμηνεύουν: Αναστάσιος Αμπατζίδης, Ζωή Γραμματίκα, Φλώρα Δερμισόγλου, Ζωή Θεμέλαρου, Έλενα Κακούρη, Χριστιάννα Καραμητσοπούλου, Σοφία Κλήσσα, Ειρήνη Κουρούβανη, Ελένη Λαμπροπούλου, Κωνσταντίνος Λούκας, Μαρία Μπάσα, Αλίν Μπατανιάν, Χρυσή Μπεζάζη, Μαριάντζελα Νικολαΐδου, Αφροδίτη Ντρισμπιώτη, Μαρία Παΐζη, Σοφία Παπανικολάου, Μανώλης Σαρηδάκης, Σάκης Σκουτέρης, Ειρήνη Φράγκου Μέντη Μέγα Η Μέντη Μέγα γεννήθηκε στην Αγγλία το Είναι χορεύτρια, χορογράφος και δασκάλα ιστορίας χορού, απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης στην Αθήνα, με μεταπτυχιακές σπουδές στο London Contemporary Dance School (σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Kent). Είναι ιδρυτικό μέλος του δικτύου χορευτικών ομάδων Σύνδεσμος Χορού, ενώ για τρία χρόνια ( ) υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του διεθνούς δικτύου για το χορό στη Μεσόγειο Danse Bassin Mediteraneé. Συνεργάζεται με καλλιτέχνες από διάφορα πεδία, δουλεύει με ανθρώπους με αναπηρίες και συμμετέχει στην οργάνωση και την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Ως χορογράφος, έχει πραγματοποιήσει τέσσερις παραγωγές: Ποιητικό Άσυλο (Φεστιβάλ Αθηνών, 2008), Το Μαντρόσκυλο, μια αλληγορία για τα Media (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, 2010), Μεταπολίτευση (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, 2012), Transforming Me, ένα δίγλωσσο σόλο (MIRfestival, 2014). Ως χορεύτρια, έχει συνεργαστεί με τις ομάδες X-it, Ανάλια, Λάθος Κίνηση, Sine Qua Non, Έλδωρ κ.ά. Ήταν μέλος της χορογραφικής ομάδας των τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα Έχει παίξει σε παραστάσεις της θεατρικής ομάδας Blitz και των σκηνοθετών Μιχαήλ Μαρμαρινού, Θοδωρή Αμπαζή κ.ά., ενώ έχει επιμεληθεί την κίνηση σε θεατρικές παραστάσεις των Μιχαήλ Μαρμαρινού, Δημήτρη Καρατζά, Άκη Δαβή, Πέτρου Σεβαστίκογλου κ.ά.

18 Σταύρος Πετρόπουλος

19 Η πτήση της χορογράφου Μαρία Κολιοπούλου Ελλάδα Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου Κεντρική Σκηνή 20:30 Ένα σμήνος πουλιών κινείται σαν ένα σώμα, παρότι αποτελείται από πολλές ξεχωριστές μονάδες: ελίσσονται, αλλάζουν κατευθύνσεις, αποφεύγουν εμπόδια, σκορπίζουν και, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, συντονίζονται εκ νέου αλλάζοντας συνεχώς σχήματα. Μια συλλογικότητα συγκροτείται προκειμένου να πραγματοποιήσει ένα ταξίδι. Ένα σμήνος πουλιών, εντόμων ή ψαριών δεν αποτελεί μια ομοιογενή ομάδα, αλλά μάλλον μια δυναμικά διαφορετική συλλογικότητα, ένα ετερογενές σύνολο το οποίο δρα, αντιδρά, σχετίζεται και μετασχηματίζεται. Αυτό που το χαρακτηρίζει είναι ότι οι δράσεις του έχουν κατεύθυνση, οι κινήσεις του έχουν κίνητρο και οι σχηματισμοί του έχουν ένα σκοπό. Μέσα από μια σειρά αυτόνομων επεισοδίων που λαμβάνουν χώρα σε ένα ονειρικό πλαίσιο, θελήσαμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες κατά τις οποίες μια ομάδα ερασιτεχνών και επαγγελματιών ερμηνευτών καταφέρνει από κοινού να συνθέσει το σκελετό μιας φανταστικής πτήσης. Μαρία Κολιοπούλου Χορογραφία: Μαρία Κολιοπούλου Συνεργάτες χορογράφοι: Ανδρέας Κολίσογλου, Ευγενία Σιγαλού Σκηνογραφία: Βαγγέλης Αρτέμης Σχεδιασμός ήχου: Γιάννης Ισιδώρου Σχεδιασμός φωτισμών: Θωμάς Οικονομάκος Επιμέλεια κοστουμιών: Κωνσταντινιά Βαφειάδου Κατασκευή σκηνικών: Θοδωρής Αρτέμης Ερμηνεύουν: Κώστας Αδαμόπουλος, Χριστίνα Αντωνοπούλου, Μάριος Αποστολίδης, Γεωργία Βιδάκη, Βασιλική Δρίβα, Κατερίνα Ζεπάτου, Εύα Καρακωνσταντοπούλου, Βάνα Κολιοπούλου, Ανδρέας Κολίσογλου, Εμμανουέλα Κουτάντου, Κατερίνα Λιόντη, Αριάδνη Μαλαγαρδή, Ματίνα Ντέτσικα, Κατερίνα Παντελίδου, Φιλαρέτη Παπαδοπούλου, Ντέμη Παπαθανασίου, Μαρία Πολύζου, Ευγενία Σιγαλού, Μαίρη Στυλίδη, Στέλιος Ταγματζίδης, Ελπίδα Τοπάλογλου, Μαρία Τσιλικοπούλου, Γιώργος Ωραιόπουλος Μαρία Κολιοπούλου Η Μαρία Κολιοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε με υποτροφία στο τριετές τμήμα ανώτατων σπουδών BA(Hons) του Laban Centre for Movement and Dance. Παράλληλα παρακολούθησε σπουδές στη σχολή Βακαλό. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας σύγχρονου χορού Πρόσχημα. Έχει παρουσιάσει έργα της στην Ελλάδα και το εξωτερικό: Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Φεστιβάλ Αθηνών, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Αθήνα), Solo and Duo dance festival (Βουδαπέστη), Tanz_house (Ζάλτσμπουργκ), Kosmos Theater (Βιέννη), Duncan Centre (Πράγα), Abundance (Κάρλσταντ), Stockholm Fringe Fest (Στοκχόλμη), Βαλκανική Πλατφόρμα Χορού (Λιουμπλιάνα), Διεθνές Φεστιβάλ Χορού (Αλγέρι). Βραβεύθηκε για την πράξη 21 - mneme στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού στο Αλγέρι και για τα χορογραφικά έργα πράξη 1.3 και πράξη 3 στο New Europe Festival στην Πράγα. Έχει γράψει το δοκίμιο «Ανάπτυξη των καλλιτεχνικών δεξιοτήτων στη διδασκαλία του χορού» στο συλλογικό τόμο Πολιτισμός και Τέχνη Επτά δοκίμια για το χορό. Έχει διδάξει χορό στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, καθώς και σε εργαστήρια χορογραφίας/κίνησης στην Κρατική Σχολή Χορού, στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Είναι μέλος του Συνδέσμου Χορού.

20 Pedro Machado

21 Two for C της ομάδας Candocο, με χορογράφο τον Javier de Frutos Μ. Βρετανία Σάββατο 28 Φεβρουαρίου Μικρή Σκηνή 20:30 Η Candoco Dance Company, μια ομάδα που περιλαμβάνει χορευτές με αναπηρία και χωρίς αναπηρία, με το ντουέτο Two for C του βραβευμένου χορογράφου Χαβιέ δε Φρούτος ανατρέπει τις καθιερωμένες αντιλήψεις για το τι είναι χορός, ποιος μπορεί να χορέψει και ποιος το απολαμβάνει. Εμπνευσμένο από τα θεατρικά έργα Καμίνο Ρεάλ του Tennessee Williams και Περιμένοντας τον Γκοντό του Samuel Beckett, το Two for C απεικονίζει μια μέρα της ζωής ενός ζευγαριού που είναι παγιδευμένο σε μια βαλτωμένη σχέση, η οποία χαρακτηρίζεται από συνεχείς καβγάδες και παιχνίδια εξουσίας. Υπό τους ήχους παραδοσιακής μεξικάνικης μουσικής (Ranchera) που ερμηνεύει η Λίλα Ντάουνς, η παράσταση λαμβάνει χώρα σε έναν εσωτερικό, οικιακό κόσμο, όπου η χρήση μεξικάνικων μασκών πάλης (wrestling) υποδηλώνει την παρουσία βαθύτερων και σκοτεινών δυνάμεων. Σε αυτή την έκθεση διαπάλης μεταξύ πνευματικής και σωματικής δύναμης, και οι δύο χαρακτήρες θα χρειαστεί να διανύσουν μεγάλη πορεία για να διασφαλίσουν την αξιοπρέπεια και την τιμή τους, στην προσπάθειά τους να ανακτήσουν ό,τι είναι δικαιωματικά δικό τους. Candoco Dance Company Η Candoco Dance Company είναι μια ομάδα που περιλαμβάνει χορευτές με αναπηρία και χωρίς αναπηρία. Δημιουργούμε εξαιρετικές και εμβριθείς εμπειρίες για θεατές και συμμετέχοντες που προκαλούν, αλλάζουν και διευρύνουν τις αντιλήψεις περί τέχνης και ικανότητας, είναι τολμηρές και απρόβλεπτες και τοποθετούν στο επίκεντρο τους ανθρώπους και τη συνεργασία τους. Αναθέτουμε παραγωγές, τις οποίες δημιουργούν παγκοσμίου φήμης χορογράφοι για εγχώριες και διεθνείς περιοδείες, ενώ συγχρόνως παραδίδουμε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα εκμάθησης και ανάπτυξης, προκειμένου να διαδώσουμε όσο το δυνατόν ευρύτερα χορό υψηλής ποιότητας. Χορογραφία & Σχεδιασμός: Javier de Frutos Ερμηνεύουν οι: Adam Gain & Rick Rodgers Τεχνικός: Andrej Gubanov Καλλιτεχνική συν-διεύθυνση: Pedro Machado & Stine Nilsen Κοστούμια: Κώστας Παπαματθαιακάκης & Rick Rodgers Μουσική: Lila Downs ( Tirinenu Tsitsiki, Cielo Rojo, Paloma Negra από το άλμπουμ της Una Sangre)

22 Jaan Krivel

23 Edge της ομάδας CiM (Companhia Integrada Multidisciplinar), με χορογράφο την Ana Rita Barata Σάββατο 28 Φεβρουαρίου Μικρή Σκηνή 21:30 Διάρκεια: 45 λεπτά Προβολή ντοκυμανταίρ 2 and 2, are four της ομάδας CiM Πορτογαλία Edge Η στιγμή ή ο χώρος που αντιστοιχεί στο τέλος ή στην αρχή για κάτι. Ή στο περίπου. Ή στην ανάμνηση μιας διαδρομής. Που δεν έχει τέλος. Από μια άγνωστη συσκευή εκκινούμε σε ένα αφηρημένο μονοπάτι, το οποίο μας οδηγεί στο πιο συγκεκριμένο της ζωής στην αρχή των πάντων. Η αφετηρία της κάθε πορείας τέσσερις σε μια ανάμνηση κάποιου ορίου. Ένα φως, μια τρύπα, μια διαδικασία, ζωή και θάνατος η αρχή των πάντων. Όλες οι πορείες εξαρτώνται η μία από την άλλη σχηματίζουν ζεύγη, αλλά είναι διαφορετικές μεταξύ τους. Ενώνονται μέσα από την κίνηση, δημιουργούν ένα όριο και ύστερα διαιρούν το χώρο. Αλλάζουν υλικό, ανασυνδέονται, ελαχιστοποιούνται και χωρίζουν. Δίνουν χώρο σε μια ιστορία που αρχίζει και τελειώνει ακριβώς εκεί μια νοητή γραμμή παραμένει. Όποιος τη βλέπει, θέλει να κοιτάξει. Το EDGE είναι αποτέλεσμα του FRAGILE, ενός ευρωπαϊκού προγράμματος για την ένταξη των ανθρώπων με διαταραχές όρασης στις παραστατικές τέχνες. Πρόκειται για ένα συνεταιρισμό ανάμεσα σε τρεις χορογράφους από την Εσθονία, τη Νορβηγία και την Πορτογαλία, μέσω τριών αντίστοιχων ιδρυμάτων Πανεπιστήμιο του Ταλλίν (Εσθονία), Bærum Kulturhus (Νορβηγία) και Vo Arte (Πορτογαλία), και ενός επιμελητή από τον οργανισμό Salamanda Tandem της Μεγάλης Βρετανίας. Το συγκεκριμένο πρότζεκτ αποσκοπούσε στην οικοδόμηση μιας νέας κινητικής γλώσσας, μέσα από την ανταλλαγή εμπειριών ανάμεσα σε ανθρώπους με διαταραχές όρασης και επαγγελματίες χορευτές, με τελικό στόχο να πιστοποιήσει τη δυνατότητα επαγγελματικοποίησης των ανθρώπων με διαταραχές όρασης στις παραστατικές τέχνες και να διερευνήσει νέες προτάσεις παρουσίασης του χορού σε ένα ευρύ κοινό. Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ana Rita Barata και Pedro Sena Nunes Χορογραφία: Ana Rita Barata Βίντεο: Pedro Sena Nunes Ερμηνεύουν οι: Bernardo Gama, Joana Gomes, Luís Oliveira, Sofia Soromenho Τεχνική διεύθυνση: João Cachulo Σχεδιασμός φωτισμών: João Cachulo Μουσική: Tiago Cerqueira Κοστούμια: Marta Carreiras Ηχογραφήσεις και Video Post-Production: Pedro Sena Nunes και João Duarte Σχέδια: Sara Dias Ποιήματα: Joseph Lambert Φωτογραφία: Henrique Frazão, A. Roque e Jaan Krivel Συντονισμός και παραγωγή του πρότζεκτ FRAGILE: Clara Antunes Παραγωγή και περιοδεία του EDGE: Patrícia Soares

24 2 and 2, are four (2 και 2 κάνουν τέσσερα) Έχουμε συνηθίσει, εσφαλμένα, να αντιμετωπίζουμε με ανείπωτο τρόμο την εύθραυστη φύση του σώματός μας. Αυτή η εύθραυστη φύση, η οποία μας είναι τόσο αμφιλεγόμενη σε σημείο που να επιβάλλουμε στον εαυτό μας τις τυπικές και εγγενείς κινήσεις, έχει ήδη κορεστεί. Μία φορά, δύο φορές. Οι ίδιες κινήσεις, οι φόβοι, οι υπολογισμένες εκπνοές, τα απομειωμένα σώματα, οι τυφλοί ορίζοντες. Αλλά έρχεται εκείνη η μέρα που καταλαβαίνουμε ότι η εύθραυστη φύση είναι πολύτιμη και ότι η αρρυθμία της κίνησης είναι ασφαλής. Και τότε χορεύουμε συνεργοί στις διαφορές μιας κοινής πτώσης. Ana Rita Barata Η Ana Rita Barata γεννήθηκε στο Παρίσι το Σπούδασε κλασικό και σύγχρονο χορό στην Escola de Dança do Conservatório Nacional (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) και στο European Dance Development Centre (Άρνεμ, Ολλανδία). Εργάστηκε με αρκετούς χορογράφους, όπως οι Paulo Ribeiro, João Fiadeiro, Jean Paul Bucchieiri, Yoshiko Chuma, Carolyn Carlson, Wim Vandekeybus, Benoit La Chambre, Steve Paxton, Eva Karczag, Peter Hulton, Laurie Booth, Georges Appaix, Jos Houben, Daniel Lepkoof και Samuel Louwick. Από το 1994 άρχισε να πραγματοποιεί πολυθεματικές παραστάσεις, από κοινού με τον κινηματογραφικό σκηνοθέτη Pedro Sena Nunes, στις οποίες εμπλέκονται κοινότητες με ειδικές ανάγκες. Εργάζεται ως καλλιτεχνική διευθύντρια στο Vo Arte από το 1997, όπου οργανώνει διάφορες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις διεθνούς χαρακτήρα και είναι συνδημιουργός και χορογράφος της ομάδας CiM (Integrated Multidisciplinary Company). Pedro Sena Nunes Ο Pedro Sena Nunes γεννήθηκε στη Λισσαβώνα το Πήρε πτυχίο κινηματογραφικών σπουδών από την Escola Superior de Teatro e Cinema (Πορτογαλία) και συνέχισε τις σπουδές του σε διάφορες σχολές της Ευρώπης. Υπήρξε συνιδρυτής της ομάδας Companhia de Teatro Meridional. Έχει σκηνοθετήσει ντοκυμανταίρ, ταινίες μυθοπλασίας και πειραματικά έργα, είτε για τον κινηματογράφο είτε σε βίντεο, και έχει κάνει την παραγωγή σε περισσότερα από εκατό διαφημιστικά για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Ταξιδιώτης, πατέρας, σκηνοθέτης, παραγωγός, φωτογράφος, καθηγητής και καλλιτεχνικός σύμβουλος, εργάζεται αυτή την εποχή ως συν-διευθυντής του Vo'Arte, όπου δημιουργεί παραστάσεις, προγραμματίζει διάφορα πολυθεματικά φεστιβάλ και συμμετέχει σε πρότζεκτ χορού για ενσωμάτωση ατόμων με ειδικές ανάγκες (μεταξύ άλλων και στα CiM και FRAGILE). Στα είκοσι χρόνια της σταδιοδρομίας του ως σκηνοθέτης και φωτογράφος, έχει κερδίσει 27 πορτογαλικά και διεθνή βραβεία. Επίσης, εκπονεί τη διδακτορική διατριβή του στις Παραστατικές Τέχνες και την Κινούμενη Εικόνα.

25 Jaan Krivel

26

27 Simulante Bande από την ομάδα VerTeDance και το Archa Theatre, του χορογραφικού ντουέτου της Veronika Kotlíková και της Tereza Ondrová Τσεχία Κυριακή 1 Μαρτίου Κεντρική Σκηνή 20:30 Ζουν εδώ μαζί μας, αλλά εμείς μερικές φορές φερόμαστε σαν να είναι αόρατοι. Άλλες φορές τους κοιτάμε σαν να είναι από άλλον πλανήτη. Τους θαυμάζουμε αόριστα, τους φοβούμαστε αόριστα, συχνά μάλιστα τους λυπούμαστε. Δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα γι αυτούς. Συχνά περπατούν διαφορετικά από εμάς. Συνήθως δεν ανταποκρίνονται στη γενική ψευδαίσθηση περί ομορφιάς. Όμως, ο στόχος τους είναι ίδιος με το δικό μας: να ζήσουν μια κανονική ζωή. Γιατί συνεχίζουμε να τους αποκλείουμε; Γιατί ισχύει πάντα το «εμείς» και «αυτοί»; Η αποδοχή τους μπορεί να ωφελήσει όλους μας. Μπορούμε μάλιστα να κερδίσουμε πολύ περισσότερα απ όσα έχουμε ποτέ φανταστεί. Ας συστηθούμε λοιπόν, γιατί το «έστω και για λίγο» μετράει! Στο Simulante Bande, η ομάδα VerTeDance διερευνά αυθεντικούς τρόπους έκφρασης μέσω της κίνησης, βασισμένους στη συνεργασία ανάμεσα σε ένα υγιές άτομο και ένα άτομο με σωματική αναπηρία. Ο στόχος τους ήταν να θίξουν τουλάχιστον ένα μικρό μέρος του αναπάντεχα ευρύτατου φάσματος προβλημάτων που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα άτομα με αναπηρία στην προσπάθειά τους να ζήσουν μια «φυσιολογική» ζωή. Στους συντελεστές περιλαμβάνονται δύο καταξιωμένοι επαγγελματίες χορευτές, η Έλενα Αρενμπεγκέροβα και ο Πετρ Οπάφσκυ, καθώς και δύο χορευτές με σωματική αναπηρία, η Αλένα Γιαντσίκοβα και η Ζουζάνα Πιττέροβα. Χορογραφία: Veronika Kotlíková, Tereza Ondrová Δραματουργία: Lukáš Jirέicέka Ερμηνεύουν οι: Alena Jancέíková, Helena Arenbergerová, Zuzana Pitterová, Petr Opavský Μουσική: DVA Σχεδιασμός φωτισμών: Pavel Kotlík Σχεδιασμός κοστουμιών και σκηνικών: Masha C erníková Με την υποστήριξη των Prague City Hall, Ministry of Culture Czech Republic, Vodafone Foundation, METROSTAV, Archa Theatre Συμπαραγωγοί της παράστασης είναι η VerTeDance και το Archa Theatre VerTeDance Η ομάδα χορού VerTeDance ιδρύθηκε το 2004 από τους χορευτές και χορογράφους Βερόνικα Κοτλίκοβα και Τερέζα Όντροβα και τον σχεδιαστή φωτισμών Πάβελ Κότλικ. Στα δέκα χρόνια ύπαρξής της, η ομάδα VerTeDance έχει δημιουργήσει σχεδόν είκοσι παραγωγές, συνεργαζόμενη με αναρίθμητες εξέχουσες προσωπικότητες του τσέχικου και διεθνούς χορευτικού στερεώματος. Η ομάδα έχει στο ενεργητικό της αρκετές σημαντικές βραβεύσεις, ανάμεσά τους τη διάκριση Χορευτή της Χρονιάς για το 2010, το βραβείο Theatre News 2012 στην κατηγορία χορού και μπαλέτου, το βραβείο κοινού στο φεστιβάλ Τσέχικης Χορευτικής Πλατφόρμας του 2012, το βραβείο καλύτερου σχεδιασμού φωτισμών (2012 και 2014) και το βραβείο Theatre Journal (2012 και 2014). Η VerTeDance είναι η μοναδική ομάδα της Τσεχίας που έχει τιμηθεί τρεις φορές με το κορυφαίο τσέχικο βραβείο στο χώρο του χορού, για την καλύτερη παράσταση της χρονιάς: το 2005 για το Silent Talk, το 2012 για το What is the Weight of Your Desire και το 2014 για το CORRECTION.