Στο καθιερωμένο προσκύνημα στην Παναγίτσα

Transcript

1 1 Ιδρυτής - Εκδότης Σύλλογος των Απανταχού Νεδαίων ο ΠΑΝ Έτος 28 Αρ. Φύλλου 53 2o Eξάμηνο Έτους 2014 Καπανέως 4-6, Κολωνός, 10444, τηλ./φάξ: Υπεύθυνη Έκδοσης: Αλίκη Αργυριάδου-Τσιοπελάκου τιμή φύλλου 0,10 Δεκαπενταύγουστος στην Παναγίτσα Προμετωπίδα Στο καθιερωμένο προσκύνημα στην Παναγίτσα του χωριού μας φέτος το Δεκαπενταύγουστο ανταποκρίθηκαν πάρα πολλοί συμπατριώτες και φίλοι. Βόλευε και το τριήμερο, αφού ήταν ημέρα Παρασκευή και την επόμενη, Σάββατο, θα γινόταν το γλέντι στο χωριό. Η λιτή δοξολογία, όπως ξέρει και χοροστατεί ο παπα-γιώργης Θεοδωρόπουλος, σε πλήρη ταύτιση με τη μεγαλοσύνη της ημέρας και την ταπεινότητα της μάνας Παναγιάς, μέσα στο κατακαλόκαιρο, στη φύση, στο ποτάμι, στις μυρωδιές, θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη των πιστών που παραβρέθηκαν. Για μία ακόμη φορά, για μία ακόμη χρονιά ανάψαμε το κερί μας στη χάρη Της, κοινωνήσαμε από το ίδιο δισκοπότηρο, πήραμε το αντίδωρο από το χέρι του παπά μας, μοιραστήκαμε τον Άρτο υπέρ Υγείας, που προσέφερε ο Σύλλογος Νεδδαίων, το λουκουμάκι με το κρύο νερό, το τσίπουρο και τη μαστίχα. Ανταλλάξαμε ευχές, να ζήσουνε οι Μαρίες, οι Παναγιώτηδες, οι Παναγιώτες, υποσχεθήκαμε να είμαστε και πάλι του χρόνου όλοι μαζί. Κι από χρόνου πατριώτες! Πολλά Χρόνια! Υ.Σ Έγινε η υδροδότηση της εκκλησίας με προσφορά του Παναγιώτη Κανελλόπουλου 150 και του Κώστα Αναστασόπουλου 100. Το Ψυχούδι θα γίνει το Σάββατο 14 Φλεβάρη 2015 Σας περιμένουμε!!! 16 Αυγούστου 2014 Το Αντάμωμα των πατριωτών μας Πέρσι το είπαμε το Γλέντι των Πατριωτών μας, πρόπερσι Γιορτή Νεολαίας. Πιο παλιά το Πανηγύρι μας. Όπως και να το πούμε η αλήθεια είναι μία: Αντάμωμα, Σμίξιμο, Αναμνήσεις, κολύμπι στο βαθύ κανάλι του χρόνου. Και βέβαια χορός και τραγούδι. Έτσι έγινε και φέτος στις 16 Αυγούστου, το Σάββατο το βράδυ στο χωριό. Ο τόπος της εκδήλωσης είναι πλέον παγιωμένος. Στο μενού κυρίαρχη θέση έχει η γουρνοπούλα και το σουβλάκι. Στο μουσικό πρόγραμμα μπαίνει επικεφαλής ο δικός μας Γιώργης Τσιοπελάκος στο κλαρίνο. Μαζί του στο τραγούδι ο Τσακανίκας με μεγάλη ορχήστρα. Και συμπληρώνεται η κομπανία με τη Βίκυ και την παρέα της, που χρόνια τώρα μας προσφέρει διασκέδαση ατόφια, παραδοσιακή, γνήσια και λαϊκή. Η συμμετοχή μεγάλη. Όχι μόνο από τους συγχωριανούς μας αλλά και από φίλους από τα διπλανά χωριά. Η ανθρώπινη επαφή αληθινή και ζεστή, η αλληλεγγύη δεδομένη. Συμμετοχή στην προετοιμασία της εκδήλωσης αυθόρμητη, άνευ κλήτευσης. Καθορισμός και ανάθεση αρμοδιοτήτων στον κάθε εθελοντή εργάτη, από κανέναν!!! Πια, όποιος θέλει να βοηθήσει στο πανηγύρι, απλά προσέρχεται στο Σχολείο, εκεί μόνος του επιλέγει αν θα τοποθετήσει τα τραπέζια και τις καρέκλες, αν θα τα στρώσει, αν θα τα διακοσμήσει, αν θα μπει στην προετοιμασία της κουζίνας, αν θα ενταχθεί στο δυναμικό του ψήστη, του μπαρ, του προμηθευτή. Τι να σας λέω τώρα. Όλο αυτό που γευθήκαμε εκείνο το βράδυ, με τα μάτια, με τ αυτιά, με το στόμα με την αφή, ήταν αποτέλεσμα καλής και αθόρυβης συνεργασίας των φίλων και πατριωτών μεταξύ μας. Είχε πραγματικά μεγάλη επιτυχία η βραδιά μας. Γιατί είχε ανταπόκριση, παλμό, κέφι, ζωντάνια. Ζωντάνια από τη νεολαία μας και κοντά στα παιδιά μας και εμείς που, τραβάτε με κι ας κλαίω ευκαιρία βρήκαμε να μπούμε στο χορό. Δεχθήκαμε συγχαρητήρια για τη γουρνοπούλα, αλλά και δώσαμε συγχαρητήρια στην ομάδα των «ψηστών» για τα σουβλάκια. Οι ευχές και τα χαμόγελα δώσαν και πήραν. Οι προσδοκίες αδιάκοπα μας ταξίδευαν. Τι κι αν οι «οιωνοί» δεν βοηθούν; Εμείς εμπιστευόμαστε τις αξίες και τα έθιμά μας. Ζωντανή απόδειξη η βραδιά της 16ης Αυγούστου. Μεταμεσονύχτιες ώρες σκόρπισε η μεγάλη μάζωξη. Μείνανε όμως τα παιδιά μας, τηρώντας την παράδοση που θέλει να βγαίνει ο ήλιος το πρωί και μετά να πέφτουνε για ύπνο.το Δ.Σ. του Συλλόγου ευχαριστεί όλους όσους προσέφεραν για την πραγματοποίηση αυτής της βραδιάς και σφίγγει το χέρι, καθενός ξεχωριστά. Από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο. Θα είμασταν άδικοι στην προσπάθειά μας να ονοματίσουμε έναν έναν. Ο κίνδυνος να λησμονήσουμε κάποιον ή κάποια ελλοχεύει. Όμως, δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στα νέα βλαστάρια μας που έχουν κάνει το πανηγύρι δικό τους, το στήνουν, συμμετέχουν, το υποστηρίζουν, το διαφημίζουν και το διατηρούν.να είμαστε όλοι καλά, και του χρόνου με υγεία, και αν άθελά μας καταγράφηκε καμιά παράλειψη ή αβλεψία, ας μας συγχωρήσουν οι συγχωριανοί.δεν είμαστε επαγγελματίες διοργανωτές εκδηλώσεων. Είμαστε όλοι πατριώτες, φίλοι και συγγενείς με μία επιθυμία και στόχο. Να διατηρήσουμε ό,τι βρήκαμε από τους πατεράδες μας και στα σχέδιά μας αυτά θέλουμε όλα τα μέλη μας αρωγούς, δεχόμενοι κάθε καλοπροαίρετη παρατήρηση, επισήμανση για να επιτευχθεί το άριστο αποτέλεσμα. Το Δ.Σ. 23 Αυγούστου 2014 Εννιάμερα Παναγίας Πλέον έχει καθιερωθεί να γιορτάζονται τα εννιάμερα της Παναγίας, στο εκκλησάκι των Αγίων Ταξιαρχών. Έτσι και φέτος, 23 Αυγούστου, οι χωριανοί μας και οι φίλοι μας από τα διπλανά χωριά συμμετείχαν στη λειτουργία και στη δέηση χοροστατούντος του Ιερέα μας παπα-γιώργη Θεοδωρόπουλου. Ακολούθησε αρτοκλασία υπέρ υγείας των οικογενειών Αγγελόπουλου Ιωάννη και Αρτέμιδος, Λύτρα Τασίας και Μαρίας Ρηγοπούλου και εψάλη τρισάγιο στη μνήμη του ιδρυτή και δωρητή της εκκλησίας Μιχάλη Αγγελόπουλου και όλοι μαζί παρακάθησαν σε γεύμα που προσέφεραν τα παιδιά του Μιχάλη Αγγελόπουλου στο «Σχολείο» του χωριού. Ευχαριστούμε πάντοτε από καρδιάς όλους τους πατριώτες μας, φίλους και συγγενείς που ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της ημέρας αυτής, τον παπα-γιώργη και τους ψαλτάδες μας Βασίλη Μητρόπουλο, Γιάννη Τζέμη, Φώτη Κόλλια, Κώστα Γαλανόπουλο, Αδάμ Αδαμόπουλο από Σκληρού. Εξαιρετικά εφέτος για την άψογη προετοιμασία του γεύματος και την εξυπηρέτηση, το νέο μας «πάρεδρο» Γιώργη Δ. Τσιοπελάκο και τη Χριστίνα, και, βέβαια, τη μαγείρισσά μας Ελένη Τσιοπελάκου. Και του χρόνου με υγεία! Η οικογένεια Αγγελοπούλου 14 Σεπτέμβρη 2014 Ύψωση Τιμίου Σταυρού Βρέθηκα στο χωριό, την ημέρα του Τιμίου Σταυρού, Κυριακή. Άθελά μου παρασύρθηκα σε ένα ταξίδι μνήμης θέλω να πιστεύω ότι δεν ήταν μοναχικό ήλθαν στο μυαλό μου σκηνές από γυναίκες του χωριού μας να ανοίγουν τον Αη Βασίλη, την θεια Γεωργία (Λια Κανέλλου) να φέρνει σπερνά στη μνήμη της πεθεράς της και γλυκά για την κόρη της Σταυρούλα, τα κορίτσια του Σταϊκόπουλου, τη Βούλα που γιόρταζε, να κερνάει, τον παπα-φάνη, με την παπαδιά μας να το χαίρονται που άνοιξαν την εκκλησία, και την παρέδωσαν καθαρή στους πιστούς για τη λειτουργία. Αγαπημένοι φίλοι και συγχωριανοί, μυρωδιά της γης, γεύση από βρεγμένη φέτα ψωμιού με ζάχαρη. Ευχή και επιθυμία όλων μας, να ξαναβρεθούμε στον Αη Βασίλη τέτοια μέρα. Άρτεμις Αγγελοπούλου Του προφήτη Ηλία Στις 20 Ιουλίου, την Κυριακή, μέρα γιορτής του Προφήτη Ηλία κατάφεραν οι συγχωριανοί μας να ανέβουν το βουνό και να λειτουργηθούνε στο ξωκλήσι. Με ενέργειες και δαπάνες των πατριωτών μας, και «Νέος εφάνη ημίν ουρανός εφ ου επέβη ο πάντων Θεός» Ρωμανός ο Μελωδό του Συλλόγου, καθαρίσθηκε και άνοιξε ο δρόμος. Έτσι και φέτος, κατάφεραν να ανάψουν το κερί τους στο Τετράζι και να αγναντέψουν από ψηλά το χωριό μας σε στιγμές έντονης συναισθηματικής φόρτισης, που η ψυχή δραπετεύει από το κλουβί της καθημερινότητας και ταξιδεύει πίσω στο χρόνο. Συμπατριώτες και Φίλοι. Μην αφήσουμε να χαθούν αυτές οι ομορφιές. Μην αφήσουμε έρημα και απροστάτευτα τα ξωκλήσια μας στα χτυπήματα του καιρού. Όσο και όπου μπορούμε, με καλή συνεργασία, με προσωπική εργασία και όσοι μπορούν με οικονομική βοήθεια, να καθαρίζουμε το δρόμο, και να συντηρούμε και να διατηρούμε την εκκλησία των προγόνων μας. Είναι το καλλίτερο μνημόσυνο για τους πατεράδες μας. 6η Δεκεμβρίου - Αη Νικόλας Μες στο Καταχείμωνο, ο Αη Νικόλας περήφανος, στητός, φωταγωγημένος δέχθηκε, ανήμερα στη γιορτή Του, τους χωριανούς και όσους μπόρεσαν να έλθουν από την Αθήνα. Ακούστηκε το τροπάριο από τα χείλη των πιστών «Μέγας Αντιλήπτωρ, τοις εν τη γη και τοις πλέουσι», που με κατάνυξη και σεβασμό στον Άγιο πολιούχο του χωριού μας, έψαλλαν όλοι. Ακολούθησε αρτοκλασία με επιμέλεια και δαπάνες του Συλλόγου υπέρ υγείας των πατριωτών μας, απανταχού, και ο νέος πάρεδρος του χωριού μας Γιώργης Δ. Τσιοπελάκος προσέφερε στους συγχωριανούς για το καλό της ημέρας, τσιπουράκι «όχι ορφανό» στο καινούργιο φιλόξενο στέκι στην πάνω Βρύση, που έστησε με τη γυναίκα του Χριστίνα με πολλή αγάπη. Και του χρόνου! Βοήθειά μας ο Άη Νικόλας. ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΔΩΡΕΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ο ζεύγος Σπύρος και Βούλα Κανελλοπούλου, που έχουν το σπίτι δίπλα στο Βαρκό, βλέποντας τις ελλείψεις που Τέχει η εκκλησία μας ο Άγιος Νικόλαος, με δωρεά τους φωταγώγησαν εξωτερικά την εκκλησία του χωριού μας, με αποτέλεσμα το βράδυ να έχει μια πανοραμική εικόνα από μακριά. Παράλληλα αγόρασαν και προσέφεραν τα ηχητικά και πλέον η εκκλησία μας έχει ωραία ακουστική για τον παπά και τους ψάλτες. Το όλο έργο επιμελήθηκε και με προσωπική εργασία εγκατέστησε ο νέος πάρεδρος του χωριού Γιώργος Δ. Τσιοπελάκος. Ευχαριστούμε πολύ τον Μπάρμπα Σπύρο και τη Βούλα. Τους ευχόμαστε να είναι πάντα καλά, να έρχονται τακτικότερα στο χωριό και να απολαμβάνουν το έργο τους και το χωριό τους. Ο Άγιος Νικόλας βοήθειά τους. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ Αγαπητοί συγχωριανοί, παρακαλείσθε όπως εξοφλήσετε τα τέλη ύδρευσης, καθώς και τα τέλη των μνημάτων παρελθόντων ετών. Θα γίνει άμεσα καταγραφή των μνημάτων για κατοχύρωσή τους διότι υπάρχουν πολλοί τάφοι εγκαταλελειμμένοι και απλήρωτοι για πολλά χρόνια. Ευχαριστώ πολύ Ο Πάρεδρος της Νέδας Γιώργος Δ. Τσιοπελάκος

2 2 ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΓΑΝ ΚΑΙ ΕΠΑΙΖΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ «Όλες οι Δάφνες Δάφνες». Νικόλαος Κωνσταντόπουλος «Μωρή μαζώ τα περιστέρια σου Αγγέλω». Γιάννης Αγγελόπουλος (Κόρκολας). «Δε στο είπα ρε Διάκο το μαύρο σκουφάκι βγάλτο». Θαν. Ξηρόκωστας «Παναγιωτούλα λυγερή κατέβα κάτω στην αυλή». Δημήτρης Καψής (Μπιτζινάς). «Όλα τα πουλάκια ζυγά μονά». Νικόλας Αγγελόπουλος (Κόρκολας) «Ποταμέ τζανέ ποταμέ μου». Βαγγέλης Δ. Καψής. «Για δέστε τον αϊμάραντο». Θανάσης Διαμαντόπουλος. «Αμάν θ αφήσω γένια και μαλλιά». Ζήσιμος Λυμπερόπουλος. «Γρίβα σε θέλει ο Βασιλειάς». Παπαφάνης Μητρόπουλος. «Μια μικρή Βάσω Βασίλω Τσελιγκοπούλα». Αριστοτέλης Λυμπερόπουλος. «Μια φορά είν η λεβεντιά». Μιχάλης Τσιοπελάκος. «Στης Αρκαδιάς τον Πλάτανο». Παναγιώτης Γεωργόπουλος. «Τούτο το Καλοκαιράκι Μπαρμπα Γιαννάκη». Γιαν. Παν. Αθανασόπουλος (Παναγιώτης Λιας). «Πέταξε περδικοπούλα μου.. πέρδικά μου». Γιαν. Βεργής (Σταυρόγιαννης). «Τούτη η γη Κυρά Γιώργαινα που την πατούμε». Δήμος Παπαγγελόπουλος. «Μες του Πύργου τα σαράγια». Βασίλω Ιωαν. Καψή (Ιωσήφ). «Μια φορά είν η λεβεντιά». Φώτης Ανδρ. Θεοδωρόπουλος (Καραλής). «Στην Αγιά Σοφιά αγνάντια». Παπακώστας Μητρόπουλος. «Μάνα μου γράφεις μια γραφή». Δημήτρω Νικ. Κωνσταντοπούλου. «Τι έχεις καημένε πλάτανε και στέκεις μαραμένος». Αλεξάκος Αλεξανδρής. «Έμπα Λεβέντη μ στο χορό με όλο σου το νάζι». Μιχάλης Αγγελόπουλος. «Όλα τα κάστρα τάειδα». Γεώργιος Κ. Λυμπερόπουλος (Κλημαντήρας). «Λαλα τ αϊδόνι λάλατο». Λυμπερης Κ. Λυμπερόπουλος (Κλημαντήρας). «Μη τα μαλώνεις τα παιδιά Νικόλα». Νικόλαος Αναστασόπουλος (Παναής). «Να χαμηλώναν τα βουνά αμάν αμάν». Θεοφάνης Ξηρόκωστας. «Τρία πουλάκια τσιάμη μου Κώστα και Χαραλάμπη μου». Κώστας Ε. Καψής. «Της γαλανής το φόρεμα». Βαγγελιώ Γ. Διαμαντοπούλου (Γλάρου). «Γιατ είσαι πικραμένη βρε Όλγα». Παύλος Βεργής. «Για πες μου τι μαραθονιά». Γεώργιος Μητρόπουλος (Γιώργη Μήτρος). «Άλφα θέλω ν αρχινίσω κόρη μου να σε ρωτήσω». Κυριάκος Καραθανάσης. «Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί». Χρύσω, Χρυσούλα, Δημήτρω συζ. Στάθη Θεοδωρόπουλου. «Να χα Νεράτζι νάριχνα». Κατερίνη Γεωργάκη Αλεξανδρή. «Στ Αναπλιού το Παλαμίδι». Ελένη συζ. Δημήτρη Τσιοπελάκου. «Κάτου στο ρέμα το βαθύ πλένει Ρηνιούλα μοναχή». Κατερίνη Ιωάν. Τσιοπελάκου. «Μαρίτσα νεκαθότανε Μαρία Σοφιά κι Αναστασούλα μου». Νίκη συζ. Νικολ. Αγγελόπουλου. «Για δέστε το Μαργιόλικο». Καλλιρρόη Αναστασίου Παπαδέλου. «Μες τον Αγιο Λια στη ράχη (Μαντάς)». Πρεσβυτέρα Παπακώστα Μητροπούλου. «Της μαύρης κότας τα φτερά». Αντώνης Ζαχαρόπουλος (Τσιόκας). «Ένα καράβι αρμένιζε Σταυρούλα». Φώτης Αθ. Καραλής. «Κορίτσια μπάτε στο χορό να μάθετε τραγούδια». Βασίλω Αθαν. Διαμαντοπούλου. «Κάτω στη Ρόδο στο ροδονήσι». Σταθίτσα Ιω. Αργυροπούλου. «Γεράνια καλέ γεράνια ήταν η θάλασσα». Αναστάσιος Τσιοπελάκος. «Σήκω Δημήτρω Δημήτρω ρώτησε». Αριστείδης Ηλ. Κουτσούκος. «Χήρας ο γιός σφαζότανε» ΓιάννηΠούλος - Σπυρόπουλος «Μαύρα θέλω κυρά μου να φορέσω». ΓιάννηΠούλος - Σπυρόπουλος. «Ένας αητός καθότανε». Βασίλης Λυμπεράκος. «Δέντρο νι μορέ καπέμου». Πούλος Γεωργόπουλος και Παναγιωτάκης Βεργής. «Παίρνω τα ζαγαράκια μου». Γεωργίτσα Παρασκευοπούλου (Πανάρετου). ΤΡΑΠΕΖΙΟΥ ΚΛΕΦΤΙΚΑ «Σαν πας πουλί μου στο Μοριά». Γεωρ. Κουτσιούκος (Μουσκουράκος) «Γιαννάκη τι τα φόρεσες». Παπακώστας Μητρόπουλος. «Ένα πουλάκι ξέβγαινε πομέσα την Αθήνα». ΓιωργακιΝικολός Λυμπερόπουλος. «Του ραγκαβάνη τ άρματα». Νικόλας Αγγελόπουλος (Κόρκολας). «Αγαπημένη συντροφιά». Μήτσος Καψής (Μπιτζινάς). «Στο παραθύρι κάθεται μια πεθερά». Θανάσης Κουτσούκος. «Βαρέθηκα μωρή Μαριώ τα νιάτα μου». Γιαν.Πανάγου Καψής. «Ποιος είν αξιός και γρήγορος». Παναγ. Αλεξανδρής (μαμάκας). «Γέρασ Αγγέλω γέρασα». Γιάννης Αγγελόπουλος (Κόρκολας). «Τ έχεις καημένε κόρακα». Γεώργης Περδίκης. «Σε καταργιώνται τρία χωριά». Φάνης Ξηρώκωστας. «Δεν είναι κρίμα κι άδικο Κωσταντή». Κωνσταντίνης Κωνσταντόπουλος. «Πικρά το λένε τα πουλιά Τσέλιο». Ανδρέας Γιάνναρης. Οργανοπαίχτες Αναστάσης Κόντος (Θεοδωρόπουλος) έπαιζε τούμπανο.. «θα φας όσες τρώει το νταβούλι του Αναστάση Κόντου.» Φοβέριζε η μάνα το παιδί. Βασιλάκης που έπαιζε πίπιζα. Αντώνης Τσιόκας (Ζαχαρόπουλος) έπαιζε βιολί. Κοσενιάς (Γεωργ. Θεοδωρόπουλος) έπαιζε λαούτο. Γιώργη Κουτσούκος (μουσκουράκο)_ έπαιζε κλαρίνο. Από τις αναμνήσεις του συχωρεμένου Μιχάλη Ι. Αγγελόπουλου (Κόρκολα) όπως τις κατέγραψε και τις μοιράζεται μαζί μας η κόρη του Άρτεμις Αγγελοπούλου. Ιούλιος 1925 Ο Γιάννης Αλ. Αγγελόπουλος (Κόρκολας) αρρώστησε βαριά, έβγαλε ένα σπυρί στο πόδι. Σήκωσε πολύ ψηλό πυρετό και έμενε στο χωριό, χωρίς γιατρό χωρίς φάρμακα. Το έλεγαν «κακό σπυρί». Περίοδος ντάλα θέρος, όλη η οικογένεια στα χωράφια για θέρισμα. Πρώτα θερίζανε τα κάτω χωάφια Αναποδόλιμνα, Καστράκι, Σιώματα, Λάζια και μετά ανεβαίνανε στα Καρυώτκα (Καστανιά Κοκκινόχωμα). Αν δεν προλάβαιναν να τα κουβαλήσουν στ αλώνια, τ άφηναν στο χωράφι, για να προλάβουν να θερίσουν το επόμενο. Αφού τελείωνε το θέρισμα, τότε μαζεύανε τα θερισμένα, τα κουβαλούσαν στ αλώνια και αλωνίζανε. Εκείνη την χρονιά είχαν πολλά σιτάρια και αραποσίτια. Όλη η οικογένεια έπρεπε να είναι στο χωράφι, από τον πιο μικρό (ο Μιχάλης τότε ήταν περίπου 5 χρονών) μέχρι τον πιο μεγάλο. Ο Παππούλης ο Αλέξης (Κόρκολας) έφερνε και το κοπάδι του από κοντά, όπου ήταν ο θέρος, γιατί και αυτός χρειαζόταν χέρια. Ν αρμέγουν, να τυροκομούν. Τα μικρά παιδιά τα χρησιμοποιούσαν να κουβαλάνε νερό, ή στα πράματα. Το νερό το κουβαλάγανε με τις Βαρέλες. Πολλοί άνθρωποι δεν είχαν ούτε βαρέλες. Χρησιμοποιούσαν ότι κάθικα είχαν, βεδούρες, τζουάκες, τέσες κ.λπ.. Εκείνη τη χρονιά, λόγω του προβλήματος του πατέρα που έμεινε κουτσός κινδύνεψε να μείνει το χωράφι στα Καρυώτικα αθέριστο. Το είδε λοιπόν ο Δημοπαπάς (Δήμος Δημόπουλος ή Παπαγγελόπουλος) από τα δικά του χωράφια, ήξερε ότι ο πατέρας ήταν άρρωστος και αφού τελείωνε τα δικά του θερίσματα και τα κουβαλήματα στ αλώνια, ήταν ημέρα Σάββατο, λέει στους θεριστάδες. Εδώ θ αναφέρουμε τα ονόματά τους : Δήμος Δημόπουλος, Λευκοθέα ή κόρη του, Ακριβή Γρηγ. Κανελλόπουλου, Γιαννούλα και Ασήμω Παρασκευοπούλου, Γιωργίτσα Παρασκευόπουλου, Καλλιρόη και Αλέξω Αγγελοπούλου, Αγγέλω και Θεοδώρου Κωνσταντοπούλου, Μαρία Λυμπ. Καψή, ΒΑσίλω και Θεώνη Βαγγ. Καψή, Χρυσή και Πολύτω Λυμπ. Καψή, Πανάγος και Ζώης Τσιοπελάκος, Αναστάσης Αλεξ. Αλεξανδρής, Δημήτρης Ευαγγ. Καψής, Δημήτρης Λυμπ. Καψής, Χρόνης Κωνσταντόπουλος, Παναγιώτης Κωνσταντόπουλος, Παναγιώτη Παρασκευόπουλος, Θανάσης Κουτσούκος πολύ Άνω Καρυώτες. Αφού λοιπόν ενημέρωσε τον παππούλη Γερ Αλέξη και την μάνα, τους λέει αύριο Κυριακή, θα τους φέρω όλους τους εργάτες να θερίσουν τα χωράφια σας. Φυσικά εννοείται χωρίς λεφτά, είχε ενημερωθεί όλο το χωριό, ότι ο Γιάννη Αλέξης είναι άρρωστος. Ήταν αμαρτία να πάνε χαμένα τα σιτάρια. Έτσι την Κυριακή, πήγαν όλοι οι νέοι και οι νέες (25 άτομα, θέρισαν, έδεσαν, κουβάλησαν τα σιτάρια στο αλώνι. Ο παππούλης ο Αλέξης, έφερε το κοπάδι από το Καστράκι στα Καρυώτικα. Σφάξανε ένα μουνούχι 35 οκάδες λέγανε, το βράσανε. Φυσικά γι αυτά είχε φροντίσει η μάνα. Για όλα τα αναχρικά, λεβέτι, σαγάνια, τηγάνι για την συκωταριά, τυριά, ψωμί, όλη την νύχτα ζύμωνε, για να φουρνίσει το πρωί. Έτσι το πρωί φορτώσανε τα 2 μουλάρια και ένα γαϊδούρι και βρεθήκανε στα Καρυώτικα, κουβαλώντας και το κρασί με το Ασκί. Για ποτήρια, ο παππούλης είχε φτιάξει κούπες από ξύλο κουμαριάς. Τα ξύλα τα σκάλιζε τον χειμώνα που πήγαινε το κοπάδι στην Βρύνα. Η μάνα έστειλε την Σταθίτσα, θάτανε χρονών στο χωριό να φτιάξει λαλαγγίδες. Το βράδυ πια θ ερχόσαντε όλοι τραγουδώντας στο σπίτι στο χωριό, για να μάθει και ο άρρωστος πατέρας τα ευχάριστα για το θέρισμα. Έτσι και έγινε, μέχρι το πρωί γλεντούσαν, έτρωγαν, έπιναν, χόρευαν. Εκείνη την χρονιά έβγαλαν οκάδες στάρι τα δυο χωράφια. Και μιας και μιλάμε για θέρισμα το χωριό εκείνα τα χρόνια χωριζόταν σε 2 τόπους που θα σπέρνανε σιτάρια, (πρώιμα τα λέγανε), κριθάρια, βρώμη, σίκαλη, φακές, και είχαν ορισθεί ως εξής : Από το ποτάμι, Φράγγου Λίμνα Σκλάβου χωράφια Κρίνος Παλιοβαρούς χάλασμα Κερασούλες ισιώματα και αριστερά όλο το συγκρότημα μέχρι αναποδόλιμνα καστράκι καρυώτικα Αγ. Γιάννη Πετρινίτσα Λάκες Γιάννηκα θα σπερνόσαντε στάρια (πρώιμα). Την δεξιά μεριά του ποταμιού χάλασμα ήταν ο Ψυλόδεντρος τα Λακούλια οι Μαλασκαριές 0 Αη Λιας Σέλωμα Μηλιές Γιαννάκη μνήμα Λυκοφάγωμα Μπουγανά Κερασιές Λιβαδάκια Τούρλα. Και μετά Πενιδίστρα Βελινά πεζούλια Σκαλούς Αλαταριές Τσασι Λάκα Μπροζιτέρα Τριπιδάκι Κομέρτσι Λάκα Στρογγυλό Ψυσταριά Λοζίτσα Λίμνες Γαύρος Θεοδωρίτσι, όλη αυτήν την έκταση θα σπερνόσαντε καλαμπόκι (κούκλες), φασόλια, ρεβύθια. Έτσι αφού θα θέριζαν τις κούκλες, φασόλια, ρεβύθια. Έτσι αφού θα θέριζαν τις κούκλες, με τα πρωτοβρόχια θα σπέρνανε σιτάρια και κατ αυτό τον τρόπο το άλλο μέρος που ήταν σιτάρια θα βάζανε κούκλες. Έτσι κανονίζανε, ούτως ώστε εκεί που θα ήσαντε χέρσα τον χειμώνα, να ξεχείμαζαν τα πράματα και τον άλλο χειμώνα στο άλλο μέρος που θα ήταν χέρσο. Τόπος λοιπόν για γρέκια ήσαν οι Μύλοι. Τα γουρνομάντρια το Βριτσούλι, η Μηλιά, το Λυκοφάγωμα, του Μπουγανά, του Αμπέρα το χωράφι, οι Φτελιές η Ράσενα η Παλιαβρύση, τα Παλιόσπιτα, οι Μαλασκαριές και του Τζιβερά το ρέμα. Για τον άλλο χρόνο θα ήσαν οι Κερασούλες Ισιώματα Κατσιγιαννέικα - Σκλάβου χωράφια Συκιές Φράγγου Λίμνα Κρίνος Βαρκούλια Καστράκι Κερασούλες και Φεντίκ Αλώνι. Όσοι είχαν γρέκια και στην μια μεριά και στην άλλη μεταφερόσαντε πότε από εδώ πόε απ εκεί. Πολλοί όμως δεν είχαν γρέκια και στις δυο μεριές, έτσι αναγκαστικά μέναμε μόνιμα στο ένα. Σαν τέτοιους είχαμε στις Κορύτες τον Παναγιώτη Αλεξανδρή, τον Θανάση Κωνσταντόπουλο, στο Βρυτσούλι τον Γιάννη Κωνσταντόπουλο, στους Μύλους τον Γιώργη Περδίκη, στου Αμπέρα το χωράφι, τον Τάση Φραγκάκη (Παναγιωτόπουλος) στου Τσιβέρα το ρέμα, τον Αριστείδη Ηλ. Κουτσούκο στου Φεντίκ Αλώνι, τον Παναγιώτη Γεωργόπουλο στου Φράγγου την Λίμνα, τον Θανάση Ξηρόκωστα στις Κερασούλες, τον Γιώργη Ιωαν. Κουτσούκο στην Ιτιά, τον Δημήτρη Κωνσταντόπουλο στου Φράγγου την Λίμνα, τον Δημοσθένη Στάικο στου Σκλάβου τα χωράφια και τον Αριστοτέλη Λυμπερόπουλο, τον Λάμπρο Βεργή στο Καστράκι, τον Ηρακλή Λυμπερόπουλο, Γρηγόρη και Σπύρο Κανελλόπουλο στον Αγ. Θανάση, και τον Παναιγώτη παρασκευόπουλο (Κόρκολα) στις Κερασούλες. Αγαπητοί συμπατριώτες και φίλοι, Γιορτάσαμε πάλι κι αυτή τη χρονιά τα Χριστούγεννα και τον ερχομό του νέου έτους. Με δυσκολίες πολλές, με φόβους αλλά και με ελπίδα να θερμαίνει τις ψυχές μας. Τραγούδια, δώρα, κατάνυξη, θρησκευτικοί ύμνοι και δεισιδαιμονίες, φτωχοί ποιμένες οι περισσότεροι από εμάς χωρίς να λείπουν και μερικοί χρυσοφορεμένοι μάγοι, υπέρβαση της καθημερινότητας. Για μας τους μεσογειακούς λαούς μεγαλύτερη σημασία έχει η εαρινή ισημερία και το θερινό ηλιοστάσιο, γι αυτό και οι μεγαλύτερες γιορτές είναι το Πάσχα και ο Δεκαπενταύγουστος, αντίθετα με τους βόρειους Ευρωπαίους με τις ατελείωτες χειμωνιάτικες νύχτες, που βλέπουν τα Χριστούγεννα σαν ελπίδα αναγέννησης και χαράς μέσα στο κρύο και τη σκοτεινιά. Αυτή η σημαδιακή ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου ήταν από τους προχριστιανικούς χρόνους σημαντική στιγμή. Στις 21 Δεκεμβρίου ο ήλιος μετά από το αιώνιο ταξίδι του στο άπειρο «στέκεται» και οι ευχές είναι να μη μείνει εκεί, αλλά να συνεχίσει την πορεία του σκορπίζοντας στη γη τις ευεργετικές αχτίδες του. Οι Πατέρες της εκκλησίας αυτές τις προχριστιανικές γιορτές του Δεκέμβρη που γιόρταζαν οι ειδωλολάτρες, τις παρέλαβαν, τις εκχριστιάνισαν, καθώς η γέννηση του Ιησού εκείνη την κρύα νύχτα ζέστανε τις καρδιές, σκόρπισε φως στον κόσμο, ξανάφερε τον «ήλιο της δικαιοσύνης». Εμείς στο νότο της Ευρώπης, αν και δεν θεωρούμε τον ήλιο δυσεύρετο το αντίθετο μάλιστα- γιορτάζουμε με ανοιχτή ψυχή τη Θεία Γέννηση, εναποθέτοντας στα πόδια του θείου βρέφους που γεννιέται κάθε χρόνο, όλες μας τις ελπίδες και τις αναζητήσεις για δύναμη και παρηγοριά: «Ήρθαν και πάλι τα Χριστούγεννα σε μια φωτιά, σ ένα τζάκι, όπου μαζί με τις φλόγες, χορεύουν και τα παραμύθια του παλιού καιρού» (Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος). Χρόνια πολλά συμπατριώτες και φίλοι, υγεία και ευτυχία το νέο έτος Η γιορτή που τόσο έχουμε όλοι ανάγκη συνεχίστηκε και φέτος και θα συνεχίζεται, όσο και αν μας βασανίζουν οι περικοπές, οι μειώσεις, οι απολύσεις, η εφορία και όλοι εκείνοι οι μπαμπούλες, οι σκοτεινοί και μοχθηροί καλικάντζαροι που χορεύουν πλάι μας. Εμείς όρθιοι, γεμάτοι ελπίδα, μέσα στις προστατευτικές αγκαλιές των δικών μας ανθρώπων, καλωσορίζουμε μια νέα Ανατολή που προσδοκούμε να είναι καλύτερη. Αλίκη Αργυριάδου- Τσιοπελάκου

3 3 ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ «Στις 20 Σεπτεμβρίου 2014, στον Ιερό Ναό Αγίου Φανουρίου Κορωπίου έγινε ο γάμος της Ευθυμίας, κόρης του πατριώτη μας Νικολάου Μητρόπουλου, εγγονού του παπα-κώστα, με τον Νότη Νάκη. Να ζήσουν ευτυχισμένοι. ΚΗΔΕΙΕΣ Την 19/9/2014 έφυγε από τη ζωή ο Γιώργος Ι. Λ υμπερόπουλος και η κηδεία του έγινε την 22/9/2014 στην Αθήνα στο Κοιμητήριο της Πετρούπολης. Η οικογένεια παρέθεσε συγχώριο στην Ταβέρνα «ΚΑΝΤΑΡΙ». Την 26/10/2014 κηδεύτηκε στο Δερβένι Κορινθίας η Αικατερίνη Σελλιανίτη, πεθερά του Αντώνη Ι. Τσιοπελάκου. Η εκλιπούσα ήταν αγαπημένη και σεβάσμια φυσιογνωμία στο χωριό μας. Η οικογένεια παρέθεσε συγχώριο στη μνήμη της. Στις 29/11/2014 πέθανε στην Αθήνα η Γεωργία Δημοσθενιάδου (το γένος Θεοδωρόπουλου) και η κηδεία της έγινε στο Γ Νεκροταφείο Αθηνών την 2/12/2014. Πέθανε στην Αθήνα η Σταυρούλα Κουτσιούκου. Στις 19/9/2014 απεβίωσε στην Αθήνα ο σύζυγος της συμπατριώτισσάς μας Σπυρούλας Κουτσιούκου. Στις οικογένειες των εκλιπόντων το Δ.Σ. συμπαρίσταται, και συλλυπείται τους οικείους. ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ Γάμοι Την 25/10/2014 τελέσθηκε στην Αθήνα το 40ήμερο Μνημόσυνο του Γεωργίου Ι. Λυμπερόπουλου. Στις 30 Νοεμβρίου 2014, στο Δερβένι Κορινθίας εψάλη το 40ήμερο μνημόσυνο της Αικατερίνης Σελλιανίτη. Την 1/9/2014 έγινε εκταφή των οστών της Βασιλικής Αλεξανδρή χηρ. Αριστομένη Λυμπερόπουλου και της Κανέλλας Αλεξανδρή. Το μνημόσυνο τελέσθηκε στο χωριό μας και οι οικογένειες παρέθεσαν συγχώριο στην ταβέρνα «Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΤΗΣ ΝΕΔΑΣ». Στις 9 Νοεμβρίου 2014, στην Αθήνα, στον Ιερό Ναό Αγ. Μαρίνας Ανθούπολης έγινε το ετήσιο μνημόσυνο του Κων/ νου Β. Αγγελόπουλου συζ. της Φωτούλας Παπαδέλου. Στην μνήμη της η οικογένεια παρέθεσε συγχώριο στην ταβέρνα «Πρώην Γιαννάκου» στην Ανθούπολη. Τον Οκτώβριο στο χωριό μας εψάλη το 3ετές Μνημόσυνο του Γιώργη Ν. Αναστασόπουλου. Η οικογένεια τίμησε τη μνήμη του με συγχώριο που παρέθεσε στο Πολιτιστικό κέντρο του χωριού (σχολείο). Επίσης έγινε το ετήσιο Μνημόσυνο της Τασούλας Δημ. Κανελλόπουλου. Η οικογένεια παρέθεσε συγχώριο στην Ταβέρνα στην Πάνω Βρύση «Ο Πλάτανος της Νέδας». Στις 30/11/2014 ετελέσθη το ετήσιο μνημόσυνο της Φωτεινής συζ. Βασιλείου Αργυρόπουλου στους Αρμενιούς Κυπαρισσίας και η οικογένεια παρέθεσε γεύμα στην Κυπαρισσία, στο κατάστημα «ΕΝ ΠΛΩ». Στις 7 Σεπτεμβρίου εψάλη τρισάγιο στη μνήμη του ιερέα μας Θεοφάνη Μητρόπουλου για τους 6 μήνες από την έξοδό του και τα παιδιά του προσέφεραν συγχώριο στο Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού μας (Σχολείο). ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ ΜΑΣ ΣΤΑ ΑΝΩΤΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΩΤΕΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ Ο Δημήτρης Μητρόπουλος του Βασιλείου, γιος του Προέδρου του Δ.Σ. του Συλλόγου μας, εγγονός του παπα-φάνη, πέτυχε στο τμήμα Ιστορικό Αρχαιολογικό του Πανεπιστημίου Αθηνών. Θερμά συγχαρητήρια, καλή πρόοδο. Η Δήμητρα Γ. Κουτσιούκου πέτυχε στο παιδαγωγικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Διονύσης Β. Θεοδωρόπουλος πέτυχε στο τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Ο Χρήστος Γερονικολόπουλος, εγγονός της Γιαννούλας Καψή, πέτυχε στη Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών Αθήνας. Σε όλους τους επιτυχόντες θερμά συγχαρητήρια και καλή πρόοδο. ΔΩΡΕΕΣ Δωρεά Εικόνων Ο Άγιος Νικόλαος, ο προστάτης του χωριού μας, είναι προστάτης κάθε οικογένειας που Τον τιμά και Τον σέβεται. Η εκκλησία μας που δέχτηκε και ευλόγησε κάθε πιστό και η χάρη του Αγίου ας ευλογεί και κάθε επερχόμενη γενεά. Με πίστη στον Άγιο Νικόλαο θεμελιώνουμε την οικογενειακή αγάπη, που όταν πηγάζει από στέρεες ρίζες δεν κλονίζεται αλλά αγωνίζεται, γιατί, όπως λέει και η παροιμία: «Άγιε Νικόλα βόηθα με- κούνα κι εσύ τα χέρια σου». Στην εκκλησία του Αγίου του χωριού μας δωρίζουμε και εμείς δύο εικόνες του Αγίου Νικολάου, με πίστη στην αγιότητά Του Σταυρούλα και Σπυρίδων Κανελλόπουλος Δωρεά Ανδρέα Λυμπερόπουλου Ο Ανδρέας Λυμπερόπουλος, αδελφός του προηγούμενου Προέδρου μας Μπάμπη Λυμπερόπουλου, δώρισε στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου του χωριού μας ένα ψαλτήρι και στασίδια αξίας 1000 ευρώ εις μνήμην των παιδιών του Ηλία και Βασιλικής. Άγιος Δημήτριος Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου του Λουμπαρδιάρη είναι κτισμένη σε μια πανέμορφη τοποθεσία. Βρίσκεται επί των οδών Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Αποστόλου Παύλου σε μια κατάφυτη περιοχή, συναντάμε την εκκλησία του 16ου αιώνα. Σύμφωνα με την παράδοση το όνομα Λουμπαρδιάρης προέρχεται από ένα περιστατικό του 17ου αιώνα. Την παραμονή της 26ης Οκτωβρίου, ένας κεραυνός χτύπησε τον Τούρκο Φρούραρχο Γιουσούφ Αγά και την οικογένειά του, ο οποίος είχε στήσει μια λουμπάρδα (= μεγάλο κανόνι) στα Προπύλαια της Ακρόπολης και σχεδίαζε να χτυπήσει τους χριστιανούς την ημέρα που θα έσπευδαν να προσκυνήσουν τη χάρη του Αγίου Δημητρίου, την ημέρα της ονομαστικής Του εορτής. Στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου γίνονται πολλοί γάμοι και βαπτίσεις. Η τοποθεσία και η ειδυλλιακή ατμόσφαιρα δημιουργούν το ιδανικό κλίμα για την πραγματοποίηση ρομαντικών τελετών. ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ- ΕΙΣΦΟΡΕΣ Α/Α ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ- ΕΙΣΦΟΡΕΣ 6276 ΠΑΣΑΔΗΣ Κ. ΙΩΑΝΝΗΣ 50, ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ Β. ΑΓΓΕΛΙΚΗ 50, ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΣΩΤ. ΚΩΝ/ΝΑ 50, ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ 150, ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ 50, ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 20, ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 30,00 Εις Μνήμην Πατέρα Θεοφάνη Μητρόπουλου 6275 ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ 50, ΖΑΓΟΥΡΑΣ ΠΑΥΛΟΣ 50,00 Εις Μνήμην Αναστασίου Αθανασόπουλου 6284 ΖΑΓΟΥΡΑΣ ΠΑΥΛΟΣ 50,00 Για τη Γεωργία Θεοδωροπούλου- Δημοσθενιάδου Αδελφή Γεωργία, ήσουν η ανάσα μου. Κρέμασα στο μπαλκόνι σου Ένα άστρο φωτεινό Γιατί η αγνή ψυχούλα σου Πήγε στον ουρανό. Εκεί σε καρτερούσανε Γονείς και συγγενείς. Τ αδέρφια μας σου στρώσανε Χαλί να περπατήσεις Και με τα μάτια της ψυχής Όλους θα χαιρετήσεις. Αδελφή μου Γεωργία, δε θα σε ξεχάσω ποτέ. Θα έχω συντροφιά την τελευταία γλυκειά ματιά σου. Βούλα Θεοδωροπούλου-Κανελλοπούλου Επαγγελματίες του χωριού μας. Την περίοδο περίπου. Μαραγκοί : Γιαννακάκης Δημόπουλος Αδελφοί Θεόδωρος και Μήτσος (Μπιτζινάς) Καψής. Μητσο-Δράκος Παναγ.Κωνσταντόπουλος Αφοί Νικολ. Και Παναγ. Κουτσουκος Σαγματοποιοί (ή Σαμαρτζήδες) : Θανάσης Διαμαντόπουλος Μήτσος Καψής (Μπιτζινάς) Τσαγκάρηδες : Νικόλαος Καψής Παναγιώτης Γιαννόπουλος Λάμπρος Παπαδέλος Σταύρος Βεργής Αριστομένης Λυμπερόπουλος Γιάννης Γεωργόπουλος Σωτήρης Ιωαν. Βεργής. Οι Κωνσταντοπουλαίοι μπάλωναν μόνοι τα παπούτσια τους. Σιδηρουργοί (γύφτοι) : Ο Θανάσης Ξηρόκωστας και ο Παύλος Βεργής, ο πατέρας του μακαρίτη δάσκαλου Γιώργη Βεργή. Ο Ξηρόκωστας είχε έρθει σώγαμπρος από του Ίσαρι και σ αυτόν καταφεύγανε και από τ άλλα χωριά. Πυργιωνάδες : Οι Λυμπεραίοι (Λυμπεροπουλαίοι) Γανωτζήδες ή γανωματάδες : Οι Γιανναραίοι οι Κανελλοπουλαίοι Γρηγόρης και Σπύρος Παμινώντας Βεργής Μυλωνάδες : Οι Παναήδες Αναστασόπουλοι Νικόλας, Πέτρος, Κωνσταντής Οι Κωνσταντόπουλοι Γιάννικος, Κωνσταντίνης, Θανάσης και ο Νικόλας. Μύλοι ήσαν : Του Μπιμπίτα Του Καραμίχα (ιδιωτικοί) και της Εκκλησίας που άλεθε μόνο το χειμώνα λόγω νερού. Ο μύλος της εκκλησίας έβγαινε στη Δημοπρασία περίπου του Αγίου Δημητρίου και τον έπαιρνε όποιος έβαζε τα περισσότερα. Πολύ παλιά ήταν Μύλος στον Παλιόμυλο, πιο πέρα από το Τρούπιο Λιθάρι και στους Μύλους στο ρέμα που έρχεται από τα Διρέματα. Πλακάδες Κτιστάδες : Κωνσταντοπουλαίοι Γιάννικος και Κωνσταντίνης Γιάννης Πούλος (Σπυρόπουλος) Ευνουχιστής : Παναγιώτης Κωνσταντόπουλος, μουνούχαγε αρσενικά και θηλυκά γουρούνια, τη δουλειά την είχε μάθει από τον πατέρα του Γιάννικο ο Παναγιώτης, μετά από χρόνια, έφτιαχνε και μουλάρια αρσενικά, βόδια, ακόμα και άλογα. Οι κτηνίατροι, πολλές φορές τον είχαν πάει στα Δικαστήρια, γιατί τους χάλαγε την δουλειά. Κυνηγοί : Παναγιώτης Παρασκευόπουλος Τάσος Αθανασόπουλος (Φραγκάκης) Βασίλης Καψής Λυμπέρης Καψής (Σιώρης) Μετέπειτα : Γιώργης Κωνσταντόπουλος (Καλόγερας) Σταύρος Βεργής, και έκτοτε οι νεώτεροι. Μαγαζιά του χωριού Του Πανάγου Καψή Του Παναγιώτη Αθανασόπουλου (Παναγιώτη Λια) Του Βασίλη Καψή Του Θεμιστοκλή Λυμπερόπουλου Του Κουτσικόγιαννη Του Κοσενιά. Σε αυτό το καφενείο ο Μπάρμπα Γιώργης είχε 2 ναργιλέδες. Εκεί έπαιζε και Καραγκιόζη, έφτιαχνε και παστέλι μόνος του. Καθάριζε τα καπέλα και τα σιδέρωνε. Μαγαζιά που κράτησαν μέχρι το 1940 ήσαν : Του Βασίλη Καψή και του Παναγιώτη Λια. Έπειτα έγινε του Σπύρου Κόντου με τον Κωνστ. Καψή και τον Τάκη Καψή. Όταν έκλεισαν και αυτοί, άνοιξε ο Αριστομένης. ΜΗΝΥΜΑ ΥΓΕΙΑΣ Αν το περπάτημα είναι καλό για την υγεία, οι ταχυδρόμοι θα ήταν. αθάνατοι. Η φάλαινα κολυμπά όλη μέρα, τρώει μόνο ψάρι και πίνει σκέτο νεράκι αλλά. είναι χοντρή. Το κουνέλι όλο τρέχει και (χορό)πηδάει αλλά ζει μόνο 15 χρόνια. Ενώ η χελώνα που δεν τρέχει ούτε κάνει τίποτα, ζει άνετα για 170 χρόνια.. ΚΑΙ ΣΥ ΜΟΥ ΛΕΣ ΝΑ ΑΣΚΟΥΜΑΙ!!

4 4 ΜΕ ΤΗΝ ΣΑΤΥΡΙΚΗ ΠΕΝΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΚΟΚΟΥ Ειδύλλιον ανδρογύνου Σαν πρωτογνωριστήκανε Τι ερωτικό καμίνι! Μιλούσ εκείνος τρυφερά Και άκουγεν εκείνη. Και σαν αρραβωνιάστηκαν Τι γλύκα η κάθε φράση. Μιλούσ εκείνη κι άκουγεν Εκείνος εν εκστάσει. Μ αφότου παντρευτήκανε Ω βάσανα κι ω πόνοι! Μιλούνε και οι δυο μαζί Και ακούνε οι γειτόνοι Επιτύμβιον παντρεμένου Εξήντα χρόνια έζησε Το όλον, ο καημένος Τα είκοσι, σαν άνθρωπος Σαράντα, παντρεμένος. Κι όμως δεν γράφτηκε σήμερα παρά το 1899 από τον Γεώργιο Σουρή Ποιος είδε κράτος λιγοστό Σ όλη τη γη μοναδικό Εκατό να ξοδεύεικαι πενήντα να μαζεύει Να τρέφει όλους τους αργούς Να χει επτά πρωθυπουργούς Ταμείο δίχως χρήματα Και δόξης τόσα μνήματα; Να χει κλητήρες για φρουρά Και να σε κλέβουν φανερά Και ενώ αυτοί σε κλέβουνε Τον κλέφτη να γυρεύουνε; Αυτό γράφτηκε σήμερα. Έχουμε μια Κυβέρνηση, Με γαλλικά και πιάνο, Μα εθνική πολιτική Αν έχει δεν την πιάνω!!! Στην Τρόϊκα υποτελής Με γόβες και τακούνια Με φουστανάκι εφαρμοστό Να πάρει τα Pecunia Για τη Βουλή μας τι να πω; Την κρίνω έτσι κι έτσι Από λειράτους πετεινούς Είν άδειο το κοτέτσι!!! Και ο λαός μας φειδωλός! Παραπατά, τρεκλίζει!!! Χαράτσια χρέη δάνεια, Με φάγανε τραυλίζει Εν γένει την κατάσταση Την βλέπω «μη μου άπτου» Τα παντελόνια μας λειψά Μα ναι δουλειά του ράπτου!!! Επιστολή Προς την εφημερίδα Με μεγάλη έκπληξη αλλά και απογοήτευση, διάβασα, ως κεραυνό εν αιθρία, το δημοσιευθέν κείμενο μιας επιστολής, στο Νο 52 φύλο της εφημερίδας μας «ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΤΟΥ ΠΑΝΑ», υπογραφόμενης από τον τέως δήμαρχο Βασίλη Μαστραγγελόπουλο που επέλεξε το βήμα της τοπικής εφημερίδας του χωριού μας, όχι μόνο, για να αποδώσει πολιτικές ευθύνες, σε ευυπόληπτα μέλη της κοινότητάς μας, αλλά έτι περαιτέρω και ποινικές ευθύνες, αφήνοντας υπόνοιες για αδιαφανείς διαδικασίες και κάποιο «σκάνδαλο». Αν και ενίοτε οι πολιτικές φιλοδοξίες παρωθούν σε ενέργειες αμφιβόλου ορθότητας, στην προκείμενη περίπτωση ο τέως δήμαρχος, υπερέβη τα εσκαμμένα και έκανε σαφείς δυσφημιστικές παρατηρήσεις κατά της Νομαρχίας αλλά και της εταιρείας, της οποίας τυγχάνω Πρόεδρος, της ΑΕΤΕΘ ΑΕ. Συγκεκριμένα, αναφερόμενος στο έργο του δρόμου ΝΕΔΑ-ΛΥΚΑΙΟ αναφέρει ρητώς ότι αποτέλεσε σκάνδαλο και ότι έπρεπε να κατασκευαστεί από το καφενείο του Γ. Τσιοπελάκου έως την δεξαμενή ύδρευσης της κοινότητας Λυκαίου, εκτεινόμενος σε μήκος επτά χιλιομέτρων, προσθέτοντας δηλαδή σαν αναληφθείσα υποχρέωση, 3,5 χιλιόμετρα πέραν των όσων ανέφερε η σχετική σύμβαση. Επειδή για το συγκεκριμένο έργο τηρήσαμε επακριβώς την μελέτη το δε έργο ήταν επιμετρούμενο, δηλαδή. πληρωνόμαστε για ότι εργασίες ολοκληρώνουμε και όχι για την κατασκευή ενός δρόμου, πολλώ δε μάλλον που προβλέπονταν μήκος 3,5 χιλιομέτρων αλλά και γιατί ως προς το εντός του χωριού τμήμα δεν προβλέπονταν τοίχοι αντιστήριξης και δεν είχαν γίνει απαλλοτριώσεις, με κίνδυνο να απενταχθεί το έργο από το πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ, αποφασίστηκε να ξεκινήσουμε για το τμήμα εκτός του χωριού. Διετέλεσα πρόεδρος του Συλλόγου και ο ίδιος επί έτη και συνέβαλα με κάθε τρόπο σε όλες τις δυσκολίες της Νέδας, συνεπωμιζόμενος αυτές, χωρίς κανένα απολύτως όφελος, αλλά παρακινούμενος αποκλειστικά από την αγάπη για την ιδιαίτερη πατρίδα μου, ουδέποτε φεισθείς κόπων και εξόδων, για να την κάνω πράξη, ακόμη και με ουσιώδη κίνδυνο, όπως στην περίπτωση της μεγάλης πυρκαγιάς του 2007, όταν μηχανήματα της εταιρείας με δικά μας έξοδα, που ο κος Μαστραγγελόπουλος προσπαθεί να συκοφαντήσει, αποτέλεσαν τη σωτήρια λύση για την αποφυγή της ολοκληρωτικής καταστροφής του χωριού μας. Αυτά ασφαλώς είναι γνωστά στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, όπως και παρόμοιες δηλώσεις του κου Μαστραγγελόπουλου στο παρελθόν με τις οποίες εν συνόλω αμφισβητεί τόσο την προσωπική και επαγγελματική εντιμότητα όσων εργαζόμαστε στην ΑΕΤΕΘ ΑΕ, όσο και τη Δημοτική Αρχή και τη Νομαρχία με τις οποίες συνεργαστήκαμε, προκειμένου να ολοκληρωθεί το σημαντικό αυτό έργο. Δηλώσεις που όχι μόνο δεν έχουν βάση αληθείας, αλλά και διαδίδονται παρά τη γνώση περί της αναληθείας αυτών. Ο μόνος λόγος που δεν καταθέτουμε μήνυση εναντίον των συκοφαντικών δυσφημήσεων που διετυπώθησαν στην εφημερίδα του χωριού μας είναι η από μέρους μας τουλάχιστον εχέφρονος διάθεση αποφυγής οξύνσεων ανάμεσα σε συμπατριώτες αλλά κυρίως η αποφυγή εμπλοκής σε μια μελλοντική ποινική δίκη κατά των υπευθύνων εκδόσεως των Αντιλάλων του Πάνα, οι οποίοι ευθύνονται αντικειμενικά, δηλαδή χωρίς να εξετάζεται ο δόλος τους, για όποιο κείμενο βρίσκει τον δρόμο της δημοσίευσης στην εφημερίδα που στηρίζουμε όλοι με τη συνδρομή μας. Περισσότερο όλων με εκπλήσσει η ανάμνηση των δηλώσεων του Προέδρου Βασίλη Μητρόπουλου στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση της , όπου ανέφερε ότι «πρώτο βήμα επιλέχθηκε να είναι η σύσφιγξη των σχέσεων ανάμεσα στους πατριώτες και τους φίλους του συλλόγου» (Αντίλαλοι του Πάνα, φύλλο 50, 1ο εξάμηνο 2013) αλλά και το πρωτοχρονιάτικο άρθρο του (Αντίλαλοι του Πάνα, φύλλο 52, 1ο εξάμηνο 2014), όπου ζητούσε η δημόσια κριτική που θα ασκείται να μην είναι «λόγια του αέρα», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε. Τον ερωτώ λοιπόν, αν η επιστολή που δημοσιεύτηκε συνεισέφερε στην συναδέλφωση και τη φιλαλληλία των μελών του συλλόγου, όπως ρητά απαιτεί το γράμμα και το πνεύμα και το καταστατικό του συλλόγου μας και κυρίως αν συναινεί με τις θέσεις που εκφράστηκαν, θεωρώντας αυτές επωφελή δημόσια κριτική. Αναμένω τη δημόσια απάντηση του, όπως και των μελών του συμβουλίου, επιφυλασσόμενος για την άσκηση οιουδήποτε ένδικου μέσου για την προστασία της προσωπικής μου υπόληψης αλλά και της φήμης της εταιρείας που διοικώ από κοινού με τον αδερφό μου, μη προτιθέμενος να ανεχτώ περαιτέρω διάδοση γνωμών, κρίσεων ή δήθεν γεγονότων που δύνανται να βλάψουν αυτές. Θεοδωρόπουλος Θεόδωρος Σαρανταπόρου 6 Μαρούσι ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Ανήμερα του Αι-Γιαννιού και η μισή Ελλάδα γιορτάζει. Γιορτάζει γιατί το όνομα Γιάννης είναι τόσο διαδεδομένο αφού ο μισός σχεδόν ανδρικός πληθυσμός, ακούει στο όνομα Γιάννης. Με ένα τόσο διάσημο όνομα είναι φυσικό ο Γιάννης να σέρνει μαζί του και ένα σωρό από ανέκδοτα, ιστορίες, φήμες, και βέβαια λαϊκές θυμοσοφίες και παροιμίες. Από το γνωστότατο «τι είχες Γιάννη μ τι ταχα πάντα» μέχρι το άγνωστο «κόψε ξύλο κάμε Αντώνη κι από πλάτανο Μανώλη και ρωτάς και για τον Γιάννη, ότι ξύλο κόψεις κάνει». Να λοιπόν ακόμα μερικά για τον Γιάννη : Τα καλά του Γιάννη θέλουμε, τον Γιάννη δεν τον θέλουμε. Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί. Γιάννη είχα, Γιάννη έχω και αν ποτέ μου θα χηρέψω πάλι Γιάννη θα γυρέψω. Τρέξε Γιάννη γύρευε και Νικολό καρτέρει. Άλλη καμιά δεν γέννησε μόνο η Μαριώ τον Γιάννη. Κατά μαστρο-γιάννη και τα κοπέλια του. Όπου γάμος και τραπέζι και ο Γιαννάκης μας στη μέση. Όπου ακούς Μαριά και Γιάννη βάλε ψάρια στο τηγάνι. Όλοι μιλούν για τα άρματα και ο Γιάννης για την πίτα. Απ το Γιάννη ως το Λιο, τύφλα να χουνε κι δυο. Να σε κάψω Γιάννη, να σ αλείψω λάδι. Όλα τα φαγιά του Γιάννη. Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη. ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ... Ποιοι είναι στην φωτογραφία; Γιώργη Φ. Θεοδωρόπουλος (ιερέας) Νίκος Φ. Θεοδωρόπουλος (αδελφός του) Αντώνης Ι. Τσιοπελάκος Χάρης Λύτρας ΠΙΑΣΤΕ ΤΑ ΠΟΤΗΡΑΚΙΑ ΣΑΣ ΚΥΝΗΓΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ (ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ) ΚΑΙ Ι. ΤΣΙΟΠΕΛΑΚΟΣ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (ΙΟΥΝΙΟΣ 1958) Ενισχύστε το σύλλογο μας στην οργανωμένη προσπάθεια του να κρατάει ενημερωμένους όλους τους πατριώτες μας για όλα όσα συμβαίνουν στην όμορφη κοινότητα μας.ευχαριστούμε πολύ για την στήριξη σας.

5 5 Στις 17 Δεκεμβρίου ημέρα Τετάρτη ι σύλλογος μας οργάνωσε σε γνωστό παιδότοπο της Αθήνας εκδήλωση με δώρα που πρόσφερε ο σύλλογος για τα μικρά παιδιά του χωριού μας. Ανάβαση προς τις αρχέγονες πηγές της Νέδας ΧΕΙΜΩΝΑΣ Ο ΣΚΟΥΛΙΔΕΣ ΡΑΠΗ Το λευκοκίτρινο φρεσκοβαμμένο γεφυράκι πάνω απ το ποτάμι της Νέδας, μας υποδέχθηκε πρωί-πρωί για νέες περιπέτειες. Όπως και πέρυσι, η ορειβατική ομάδα του Κάκαβα πιο ανανεωμένη είχε ετοιμαστεί για τη φετινή εκδρομή με εμφανώς μεγαλύτερο κέφι. 14 Αυγούστου, μια μέρα πριν το 15αύγουστο και η ομάδα εμπλουτισμένη με δυο γυναίκες φέτος, έδειχνε απ την αρχή πολύ πιο δυνατή. Η παρέα ενισχύθηκε με μια νέα συμμετοχή, του Γιώργου Αλεξανδρή, ετών 81. Αφού μπορούν άνετα κι αυτές οι ηλικίες, γιατί όχι και οι μικρότερες Με αυτό το σκεπτικό οπτικά και ψυχικά ενθουσιασμένοι, ξεκινήσαμε όλοι μαζί πεζοπορώντας το ποτάμι ανάποδα, όπως είχαμε υποσχεθεί στη χειμωνιάτικη προαναγγελία. Για λόγους τιμής προς το περιβάλλον, αρχικά οπισθοχωρήσαμε έως το παμπάλαιο αψιδωτό πέτρινο γεφυράκι, για να δώσουμε μια αναμνηστική εκκίνηση. Εκεί όπου πολύ παλιά οι κάτοικοι διάβαιναν πεζοί ή με μουλάρια για να πάνε στις δουλειές τους εντός κι εκτός του χωριού. Συγκεντρωμένοι κάτω απ τη θολωτή αψίδα, μάθαμε σε λίγα λεπτά μια μικρή ιστορία την περίοδο που χτιζόταν. Ο Βασίλης ο πρόεδρος, που είχε έλθει διαβασμένος, προθυμοποιήθηκε για την ενημέρωσή μας. Μια φορά κι ένα καιρό που έχτιζαν τα πάντα με τα χέρια, υπήρχε ένας εργολάβος. Ο εργολάβος που είχε τον τρόπο του να δίνει εντολές, δεν είχε μάλλον ενημερωθεί για την ψυχολογία των εργατών. Πάνω που νόμιζε ότι η δουλειά θα πήγαινε ρολόι, έπεσε στο ασυμβίβαστο άτομο. - Καλόγερε (παρατσούκλι), σκάψε εδώ, βάλε πέτρα εκεί, πέτα τα χώματα πιο πέρα, έλα ρίξε λάσπη, πιο γρήγορα Κάπου λοιπόν, μεταξύ εντολής και πίεσης, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση... Ο Καλόγερος ήταν βλέπεις και ελεύθερο άτομο, καλλιτέχνης βιολιστής και δεν είχε μάθει να δουλεύει με μαστίγιο Μαζεύει το μυστρί του, γυρίζει με αποφασισμένο βλέμμα στον εργολάβο, και του ρίχνει την ατάκα, που παρέμεινε μέχρι σήμερα... -Φεύγω και δεν γυρίζω, ούτε για 40 σκουλίδες ράπη. Μάλλον θα υπήρχε μεγάλο χάσμα μεταξύ αμοιβής και τελευταίας προσφοράς, κι αυτό φάνηκε καθαρά, όταν ο εργολάβος έμεινε χωρίς Καλόγερο, να τον δέρνει η ερημιά. Το γεφύρι πάντως τελείωσε κάποια στιγμή, ξεπερνώντας τα προβλήματα της εποχής εκείνης. Απόδειξη ότι υπάρχει αν και εγκαταλειμμένο ένα όμορφο φυσικό στολίδι, μισοκρυμμένο από τα καταπράσινα σκιερά πλατάνια. Μετά την ιστορική αυτή παρένθεση και το μικρό αμφιθέατρο που είχαμε στήσει μεταξύ μας, συνεχίσαμε την πεζοπορία μας μέσα ατό το αρκετά στεγνό ποτάμι πλέον, αλλά πολύ πλούσιο από σκιερά πλατάνια και βελανιδιές Πατάγαμε από κροκάλα σε κροκάλα, διασχίζοντας το τοπίο, συναντώντας στις όχθες και λίγη ρίγανη που είχε καταφέρει να επιβιώσει σε μερικά σημεία. Θα είχε περάσει μισή ώρα περίπου, όταν συναντήσαμε τις πρώτες δυσκολίες που μας εμπόδιζαν στο διάβα μας. Σαν γνήσιοι ορειβάτες τις παρακάμψαμε με ευελιξία. Αντίθετα αργότερα, όταν πια τα ψηλά και λεία επιβλητικά βράχια, μας έδειχναν το μεγαλείο τους και ο βαθμός δυσκολίας αυξανόταν, το ηθικό μέσα από αυτές τις προκλήσεις ενισχυόταν από την ευγενή άμιλλα της ομάδας. Η κόπωση είχε περάσει σε δεύτερη μοίρα. Μετά το σημείο «3 ΡΕΜΑΤΑ», που στη πραγματικότητα είναι 2, στρίψαμε προς το δεξιό, που άρχισε να θυμίζει φαράγγι. Μια σειρά από πλάγιες τεράστιες πέτρες μπερδεμένες με κορμούς και πουρνάρια μας περίμεναν κι έφραζαν κάπως το πέρασμα, από πρόσφατη κατολίσθηση. Αφού θαυμάσαμε κι αυτό το γεωλογικό φαινόμενο, προχωρήσαμε και φθάσαμε στο πιο δροσερό σημείο της διαδρομής. Ο ήλιος είχε εξαφανιστεί κάτω από την πυκνή βλάστηση. Εκεί αντιμετωπίσαμε και την πιο σοβαρή αναρριχητική δυσκολία. Ένας πανέμορφος κάθετος βράχος γύρω στα 10 μέτρα, μας έκλεινε εντελώς το πέρασμα, ενώ τα σημάδια αναρρίχησης ήταν σχεδόν ανύπαρκτα. Στη βάση του υπήρχε κι ένας τεράστιος νερόλακκος, που θύμιζε μικρή πισίνα. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή. Ηθικόν ακμαιότατον όμως, γι αυτό μετά από μια μικρή σύσκεψη, 4 από εμάς καταφέραμε να πιάσουμε κορυφή και χωρίς βοηθητικά σχοινιά καταφέραμε το ακατόρθωτο. Από εκεί ψηλά με καταπληκτική θέα, χαρτογραφήσαμε την περιοχή και ανακαλύψαμε παρακαμπτήριο μονοπάτι, που με φωνητικές οδηγίες καταφέραμε να οδηγήσουμε την υπόλοιπη ομάδα, έως το ψηλό σημείο προσέγγισης. Ενωμένοι πάλι όλοι μαζί συνεχίσαμε χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, όπου αργότερα, βγήκαμε εκτός ποταμού. Κόψαμε δεξιά ανηφορίζοντας από ένα μονοπάτι ανάμεσα σε πουρνάρια. Μετά από λίγο, συναντήσαμε το προγραμματισμένο σημείο που όλοι περιμέναμε. Καταϊδρωμένοι τώρα, αντικρύσαμε το εκκλησάκι του Αι Θανάση, ενώ πιο μπροστά, μας περίμενε μια γραφική τραπεζαρία και κρύο νερό πηγής, κάτω από την παχιά σκιά μιας βελανιδιάς. Ο προγραμματισμός που ήταν άψογος απ όλες τις πλευρές, έκλεισε μ ένα τσιμπούσι από σουβλάκια, πίτσες, τσίπουρο και κρασί, που γέμισαν σε λίγο την τραπεζαρία. Η κατάβαση μέχρι το χωριό έγινε πολύ πιο άνετη, γιατί ακολούθησε η μεταφορά όλων μας με το φορτηγάκι του προέδρου. Στη μέση της διαδρομής κιόλας, κάναμε μια στάση στα ερείπια του Ναού του Πάνα. Ο πρόεδρος μας έκανε ακόμα πιο μορφωμένους με μερικά κείμενα που μας αφηγήθηκε γύρω απ το ιστορικό σημείο. Πάντα τέτοια και όλο πιο ψηλά! Α.Διαμαντόπουλος ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ Ο Τάσος Ι. Τσιοπελάκος επιμελήθηκε τον καθαρισμό του περιβάλλοντος χώρου στον Άγιο Βασίλη και τον καθαρισμό των νεοφυτευμένων δέντρων απο το σύλλογο μας. Το νέο μας μαγαζί Ο Πλάτανος της Νέδας. Το όνομά του. Δίπλα στον μεγαλοπρεπή γερο-πλάτανο και στο κρυστάλλινο νερό της Πάνω Βρύσης. Το έστησε με μεράκι ένα αγαπητό ζευγάρι, ο νέος μας πάρεδρος Γιώργος Δημ.Τσιοπελάκος και η σύζυγός του Χριστίνα. Ετσι το χωριό μας έχει τώρα δύο γραφικά μαγαζιά.το πρώτο του Γιώργου Ι. Τσιοπελάκου στο Βαρκό, και το καινούργιο στην Πάνω Βρύση. Στολίδια του χωριού μας και τα δύο. Καλές δουλειές με όλη μας την αγάπη!

6 6 YOGA ΣΤΗ ΝΕΔΑ Ένα μικρό μέρος της γιόγκα. Διώξτε την κακή διάθεση και πιθανή κατάθλιψη μακριά. Στο φυσικό περιβάλλον της Νέδας και σε καθαρό οξυγόνο με υψόμετρο πάνω από 800 μέτρα, θα πραγματοποιούνται απλές ασκήσεις γιόγκα όλον τον Αύγουστο. Χαλαρώστε με ``ασάνες`` και αναπνοές, που λειτουργούν ως καταλύτες απομακρύνοντας θυμό και πιασμένες αρθρώσεις, από την πρώτη κιόλας συνεδρία! Δεν θα πιστεύετε ότι το σώμα σας εκτελεί ασκήσεις, που νομίζατε ότι μόνο ως απλοί παρατηρητές θα τις είχατε! Εντελώς δωρεάν δηλώστε συμμετοχή στο του συλλόγου. Τα μαθήματα όλον τον Αύγουστο του 2014 πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία υπό την επίβλεψη του Θανάση Διαμαντόπουλου. Το γκρουπ ξεκίνησε με 4-5 άτομα και έφθασε τα 12. Ηλικίες που ασκήθηκαν ήταν από 6 ως 70 ετών. Με αρκετή όρεξη, ιδιαίτερη επιμέλεια και προσοχή, όλοι οι συμμετέχοντες ένοιωσαν καλύτερα, ενώ απομακρύνθηκαν στρες, μυϊκοί πόνοι και τραυματισμοί. Επιπλέον απέκτησαν καλύτερη ευελιξία σε περιοχές του σώματος που είχαν δυσκολία στην κίνηση. Η ψυχοσωματική θεραπεία έκανε το θαύμα της, που αυτό ήταν και το επιθυμητό αποτέλεσμα απ όλους. Μια καλή φυσική κατάσταση ενίσχυσε τη γυμναστική ομάδα, έστω γι αυτό το μικρό διάστημα. Φέτος ακόμα πιο έμπειρα, θα εκτελεστούν πάλι την ίδια περίοδο τα μαθήματα με τον ίδιο δάσκαλο. Σας περιμένουμε! Προαιρετικά θα παραδίδονται και μαθήματα παραδοσιακού καράτε. Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω τον παπα-γιώργη για την ανοχή του, που κάναμε κατάληψη στο προαύλιο της εκκλησίας, τους γείτονες για την απαλή μουσική και τον πρόεδρο για την άδειά του. Σας ευχαριστώ Α. Διαμαντόπουλος ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ Πραγματοποιήθηκε και φέτος ο καθιερωμένος εδώ και αρκετά χρόνια αγιασμός των υδάτων στις πηγές της Νέδας, στην Αγιανάσταση Πέτρας. Στον αγιασμό χοροστάτησαν οι αιδεσιμότατοι ιερείς Παπαγιώργης Θεοδωρόπουλος και Παπαπάνος Βεργούνης. Παρέστη ο δήμαρχος Οιχαλίας Σταθόπουλος Αριστείδης, οι δημοτικοί Σύμβουλοι Αδαμόπουλος Σπύρος, Βεργής Θύμιος, Ηλιόπουλος Γιάννης, Μακρυνιώτης Γεώργιος, Μαργαρίτης Στάθης και Τασιόπουλος Στάθης, εκπρόσωποι της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Μεσσηνίας, εκπρόσωποι των κοινοτικών διαμερισμάτων και κάτοικοι των γύρω χωριών. Στην συνέχεια προσφέρθηκε τσίπουρο και μεζεδάκι στο μαγαζί του Γιώργη Ι. Τσοπελάκου στη Νέδα. - Ο Γιώργος Θ. Τζανετόπουλος εισήχθη στα Α. Τ.Ε.Ι. Πάτρας, τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών. Συγχαρητήρια. - Η Γιώτα Χ. Ντακογιαννόπουλου τέλεσε τους γάμους της στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πετρούπολης μετά του εξαίρετου νέου Γιώργου Καραψίτη και εν συνεχεία τη βάπτιση του γιου τους Στράτου. Ευχόμαστε να ζήσουν. - Ο Κώστας Αν. Μαστραγγελόπουλος και η Ελένη Λούβρου απέκτησαν στις 26/10/2014 δύο χαριτωμένα αγοράκια. Στους ευτυχείς γονείς τους ευχόμαστε να τους ζήσουν. - Τέλος το Δ.Σ. του Συλλόγου Πετραίων εύχεται στους απανταχού πατριώτες Πετραίους καθώς και στους συμπατριώτες των γύρω χωριών χρόνια πολλά, δημιουργικό και χαρούμενο το Ο δάσκαλος της γιόγκα. 26η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014 Λ αμπροστολισμένος και πεντακάθαρος ο Αη Δημήτρης μας περίμενε και φέτος. Ανταποκριθήκαμε με αγάπη, πίστη και σεβασμό και προσήλθαμε με κατάνυξη στην εκκλησία του Νεκροταφείου μας. Ίσως γιατί εκεί πια έχει μεταφερθεί όλη μας η μνήμη. Εκεί είναι οι γονείς μας, τ αδέλφια, οι παππούδες, εκεί αναπαύονται οι ψυχές των ανθρώπων μας. Με το στάρι της η κάθε νοικοκυρά, να το μοιράσει, να συγχωρέσει και να ζητήσει να της συγχωρέσουν τα αποθαμένα, με τα αγιοδημητριάτικα λουλούδια στα χέρια, να στολίσει την εικόνα του Αγίου, με το αγιοκέρι αναμμένο, να καεί μέχρι το τέλος, με τη δέηση από καρδιάς, με την επίκληση της βοήθειας των Αγίων μας. Ενώθηκαν οι φωνές μας με αυτές των ψαλτάδων, όλοι μαζί ψάλαμε το τροπάριο του Αη Δημήτρη, και όλοι μαζί ευχηθήκαμε και του χρόνου στην γιορτή του να παρευρεθούμε και να μη λείπει κανείς. Φύγαμε από την εκκλησία με την πεποίθηση και την ανακούφιση ότι οι ψυχές των ανθρώπων μας είναι αναπαυμένες υπό τη σκέπη και την προστασία του Αη Δημήτρη. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΤΡΑΣ ΠΡΟΣ. ΔΗΜΟ ΟΙΧΑΛΙΑΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ Κύριε Δήμαρχε, Το Δ.Σ του Συλλόγου μας σας εύχεται καλορίζικος και καλές δουλειές. Με μεγάλη χαρά ο Σύλλογος μας θα ανταποκριθεί στην προσπάθειά σας για την καλύτερη δυνατή συνεργασία του Δήμου με τους Συλλόγους, όπως μας αναφέρετε στην επιστολή που μας στείλατε. Σας αποστέλλουμε συνημμένα ό τι μας ζητήσατε. Σε ό τι αφορά στις εκδηλώσεις του Συλλόγου μας, σας ενημερώνουμε ότι ο Σύλλογός μας δραστηριοποιείται στην Αθήνα με οργάνωση εκδηλώσεων όπως: κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας στα ιδιόκτητα γραφεία και Αποκριάτικο χορό. Εδώ και περίπου είκοσι χρόνια ο Σύλλογός μας εκδίδει εφημερίδα με τίτλο ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ του ΠΑΝΑ. Το μεγάλο βάρος των εκδηλώσεων δίνεται κάθε χρόνο στο χωριό μας, τη Νέδα. Στο πολιτιστικό μας κέντρο, (πρώην Δημοτικό σχολείο), ιδιοκτησίας και αυτό του Συλλόγου μας, πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις αναβίωσης παλιών εθίμων, όπως το Ψυχούδι με άναμμα φωτιάς και τ Αρουσαλιού, καθώς και η γιορτή νεολαίας στις 16 Αυγούστου, η οποία είναι και η κεντρική εκδήλωσή μας. Στην εκδήλωση αυτή τα τελευταία χρόνια συμμετείχε και ο Δήμος ενισχύοντάς μας χρηματικά. Όσον αφορά σε τυχόν προβλήματα, έχουμε πολύ καλή συνεργασία με τον πάρεδρο του χωριού μας (καθώς τυγχάνει και μέλος του Δ.Σ) και όπως μας είπε σας έχει ενημερώσει σχετικά. Λεπτομέρειες, Κε Δήμαρχε, στη συνάντηση που είμαστε σίγουροι ότι, πρωτοπορώντας, θα επιδιώξετε να γίνει για το καλό του τόπου μας. Για το Δ.Σ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Βασίλης Μητρόπουλος Στους πολυαγαπημένους μας γονείς, την Μητέρα μας Πηνελόπη, και τον Πατέρα μας Ιωάννη Π. Βεργή. Σας Ευχαριστούμε πάντοτε δια όλα που κάνατε δια εμάς, δια την μεγάλην αγάπην που είχατε δια εμάς και εμείς δια εσάς. Αιωνία σας Η Μνήμην απο τα παιδιά σας, Αθηνά και Παύλον Ιωάννου Βεργή. Ευχές από το Δ.Σ. του Συλλόγου Ας είναι τούτη η χρονιά σαν ρόδι γεμισμένο, με σπόρους κόκκινους γλυκούς κα με φλουριά δεμένο Να χει χαρές, να χει ευχές επάνω στα κλαδιά του και να ρθει μες στο σπίτι σας με όλα τα καλά του. Mπορείτε να επισκέφθεστε την ιστοσελίδα μας στο