Ο Παλμός. της Aνθρωπιάς. Η Αρχιτεκτονική των Ανθρώπων. Της Μαρίας Σφυράκη

Transcript

1 ΜΟΣΧΑΤΟ 248 Ο Παλμός της Aνθρωπιάς H Ακαδημία Αθηνών βράβευσε την Κοινωνική Μέριμνα Μοσχάτου το 1993 για το κοινωνικό της έργο ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013 ETOΣ 37 ο AP. ΦYΛΛOY 404 ΚΩΔ kmerimna@otenet.gr KOPAH 40 MOΣXATO Η Αρχιτεκτονική των Ανθρώπων Εχω μια Γιαγιά που πάντα μου λέει: «Μαρία στο γραπτό μα και στον προφορικό σου λόγο να βάζεις μια ωραία στρογγυλή τελεία. Το στρογγυλό είναι ολοκληρωμένο». Της αρέσει να ακούει. Να διαβάζει. Να πλέκει υπέροχες εσάρπες με μεταξωτό νήμα. Να ανοίγει φύλλο. Να ζαλώνεται ξύλα. Να μπολιάζει τον κήπο της. Να πηγαίνει ποδαρόδρομο έως το μοναστήρι του Αϊ-Γιάννη. Να κάθεται στην αυλή της και να κοιτά ώρες τα βουνά. Φέτος έγινε 93 ετών. Η όρασή της σιγά-σιγά την εγκαταλείπει. Κι ακοή της το ίδιο. Αλλά αυτή αντιστέκεται. Δε θέλει να βάλει ακουστικά, «ξένο σώμα» όπως λέει, στο δέρμα της. Το δέρμα της λέει έχει φωνή και της λέει τι θέλει. Και επειδή πάντα προσαρμόζεται σύμφωνα με τις αποφάσεις που η ίδια κάνει, πλέον με παίρνει τηλέφωνο μόνο για να ακούσω εγώ: μου τραγουδάει. Με καλεί. Μου λέει ένα τραγούδι. Και μετά μου το κλείνει. Η Σοφία. Η Σοφία μου. Όταν της ανακοίνωσα το 1999 ότι θα σπουδάσω αρχιτεκτονική μου είπε «Το ήξερα. Είσαι βάρκα σε κήπο». Και όποτε πηγαίνω να τη δω, και της λέω τα νέα μου για τη δουλειά, για καινούργια επαγγελματικά βήματα, για τη σκληρή ακαδημαϊκή πορεία, για για για. με αφήνει να βάλω «στρογγυλή τελεία» και μετά μονολογεί: «Τι πράμα είναι τούτη η Αρχιτεκτονική ε;» «Τι πράμα είναι τούτη η Αρχιτεκτονική» με πήρε τηλέφωνο. Αυτή τη φορά δε μου τραγούδησε «Σε πεθύμησαν τα μάτια μου. Σου έφτιαξα ξανά την κούνια από τριχιά και μαξιλάρι στον πλάτανο». Και ξεκίνησε το ταξίδι. Από αυτά που πρέπει να είναι μοναχικά, με κενή τη θέση στα δεξιά μου, σε έναν τόπο που το Δεκαπενταύγουστο οι άντρες τραγουδάνε για κορίτσια μόλις κομμένα σαν το κεράσι με αραχνοΰφαντα εσώρουχα «που πρώτα τρίβονται πάνω σου σαν το σπίρτο κι ανάβουν. Κι ύστερα τρέμουν και λιώνουν κι αφήνουν στο ηλιοκαμένο σου μπράτσο δυό σταγόνες δροσιά». Τραγούδι ερωτικό που τη μουσική του γεννά το φαράγγι του Βίγγου και ο ποταμός Βοϊδομάτης. ΜΕΓΑΛΟ BAZAAR ΤΗΣ ΚΜΜ! Επισκεφθείτε το μεγάλο Παζάρι μας μέχρι 31 Δεκεμβρίου! Με συνεχώς νέες παραλαβές βρείτε μεγάλη ποικιλία ειδών και δώρων για τα αγαπημένα σας πρόσωπα σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές! Κερδίστε βοηθώντας τους ηλικιωμένους προστατευομένους μας! Ώρες λειτουργίας: Δευτ-Σάββατο και , Κυριακή και στο κτήριο της ΚΜΜ (Κοραή 40, Μοσχάτο). Της Μαρίας Σφυράκη Η Σοφία είναι «Αρχιτέκτονας». Πώς αλλιώς; Όταν ήμουν 10 ετών μου έραψε παραδοσιακή στολή από κόκκινο βελούδο για να χορέψω και με συμβούλεψε πως «υπέροχος χορός είναι αυτός που γεννά τόπο για να χορέψουν κι οι άλλοι». Με πήγαινε στον Βοϊδομάτη να νιώσω τη δροσιά του, να ακούσω το μοιρολόγι του και μου έλεγε πως «αν θέλεις να πετάξεις πέτρες στα νερά του, σαν τα άλλα παιδιά, να διαλέγεις λείες και στρογγυλεμένες για να τον γαργαλάνε και να ακούς τα γέλια του». Όταν τη βάσταγαν ακόμα γερά τα πόδια της, στο μεγάλο πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου όταν σηκώνονταν από το τραπέζι, το κλαρίνο 23ος Μαθητικός Διαγωνισμός Έκθεσης της ΚΜΜ ΣΕΛΙΔΑ 4 αμέσως άλλαζε μελωδία και ξεκίναγε έναν αργό «πογωνίσιο», έμπαινε στη μέση του κύκλου με κλειστά μάτια και μια δίνη 10 ομόκεντρων ανθρώπινων κύκλων έπαιρνε φωτιά Έκανε «τόπο» για να χορέψουν κι οι άλλοι. Όταν άνοιγε φύλλο για να κάνει πίτα έλεγε πως «το αλεύρι είναι χρυσάφι που τρέφει βλογημένα στόματα». Κι άφηνε 2 κομμάτια για το σπίτι και το υπόλοιπο ταψί χτύπαγε όλες τις πόρτες του χωριού και προσφερόταν. Κι όταν θέλει να ξυπνήσει τις μνήμες της, ακουμπάει το χέρι της στον πέτρινο τοίχο του σπιτιού και το ακούει. Η Σοφία είναι έτοιμη να βάλει μια ωραία ολοκληρωμένη, στρογγυλή τελεία στη ζωή. Δεν τη βαστάν τα πόδια της, η όρασή της είναι φτωχή, κι όμως ζεστό ψωμί, τυρί, ντομάτες και κασόπιτα με περίμεναν. Ήταν ξαπλωμένη. Πήγα κοντά της. Και έκανε ό,τι έκανε πάντα: πήρε στη χούφτα της τα μαλλιά μου και τα μύρισε. Και έναν καημό είχε φέτος δε θα χόρευε μαζί μου στο πανηγύρι το αγαπημένο μας τραγούδι και ευχή μου έδωσε να το παραγγείλω, να έχω το κλαρίνο στο αυτί και να το χορέψω «Μίλησέ μου, μίλησέ μου δε σε φίλησα ποτέ μου, αχ ο φτωχός...» Η Σοφία είναι ερωτευμένη με την «Αρχιτεκτονική των Ανθρώπων» που είναι ικανή να σηκώνει αεράκια που πάνε κόντρα στο ρεύμα ή που είναι απλώς πιο ισχυρά όπως οι σπηλιάδες και μας επιστρέφουν στιγμές άκρας ταπεινοσύνης και ομορφιάς. Πιστεύει πως όταν εργάζεσαι, σπουδάζεις, παίζεις, ερωτεύεσαι, μαγειρεύεις, γίνεσαι γονιός, χτίζεις, ποτίζεις τον κήπο σου κάντο για σένα μα κυρίως για να προσφέρεις έναν τόπο στους άλλους. Τα Ζαγοροχώρια είναι τόπος που ζει μέσω της Αρχιτεκτονικής των Ανθρώπων του. Ανθρώπων που όταν τους «χτυπάς» βγάζουν ήχο καθαρό. Ο ήχος της Σοφίας είναι κρυστάλλινος. Το επόμενο πρωί από το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου η Σοφία εισήχθη στο νοσοκομείο των Ιωαννίνων. Η ανάσα της ήταν αδύναμη. Μα ξανά πήρε μια χούφτα μαλλιά μου στα χέρια της, όχι για να τα μυρίσει αυτή τη φορά. Ήταν ο τρόπος της για να φτάσει στο αυτί μου και να μου δώσει την αγαπημένη της συμβουλή: «Όταν μαραζώνεις για έναν άντρα, να ξεκουμπώνεις τα τρία πάνω κουμπιά από το πουκάμισό του για να μυρίσεις το στέρνο του. Αν η μυρωδιά του καταφέρει να μπει στο στήθος σου φίλα τον στα χείλη». ΔΙΑΒΑΣΤΕ Ιερά Πανήγυρις του Αγίου Γερασίμου ΣΕΛΙΔΑ 5 Αναδημοσίευση από το Savoir Ville Ο Ξένος των Χριστουγέννων ΣΕΛΙΔΑ 7

2 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ Με ιδιαίτερη χαρά πληροφορηθήκαμε τη βράβευση της αγιογράφου κας Ιωάννας Μουρτζούκου στο πλαίσιο της 3ης Συνάντησης Πολιτιστικών Φορέων που διοργάνωσε η Αντιπεριφέρεια Δυτικής Αττικής στις Οκτωβρίου 2013 στο Ολυμπιακό Κέντρο Πάλης. Οι πιστοί Στην λατρεμένη μας Νότα Ανέστη, το λουλούδι μας που πήρε ο Θεός για να στολίσει τον Παράδεισο. Θα τη θυμόμαστε για πάντα. Ο σύζυγος Αθανάσιος Ρουμελιώτης Τα παιδιά Σοφία & Γιώργος Η μητέρα Αγγελική Κομματά & ο αδελφός Δημήτριος Ανέστης Σε ηλικία 49 ετών, η Παναγιώτα Ανέστη έφυγε από κοντά μας. Η εξόδιος ακολουθία πραγματοποιήθηκε στην Ανάγκες σε τρόφιμα και είδη Χαρτοπετσέτες Χαρτιά υγείας Φέτα Φασολάκια κατεψυγμένα Αγγινάρες κατεψυγμένες Χυλοπίτες & πένες Τραχανάς Πάνες Νο. 4 Υποσέντονα Ξυραφάκια μιας χρήσεως Συγχαρητήρια Συλλυπητήρια αλλά και οι φίλοι της ΚΜΜ μπορούν να θαυμάσουν το έργο της «δικής» μας κας. Ιωάννας στο Ιδρυματικό Ναΐδριο του Αγίου Γερασίμου στην ΚΜΜ, το οποίο με σεβασμό και αγάπη έχει αγιογραφήσει η ίδια! Συγχαρητήρια και πάντα άξια! εκκλησία του Αγίου Λουκά (οδός Πατησίων) την Δευτέρα 11 Νοεμβρίου Παρά το βαρύ πένθος της, η οικογένεια της αείμνηστης Νότας θυμήθηκε τους απόρους ηλικιωμένους που προστατεύει η ΚΜΜ, και παράκλησή της ήταν αντί στεφάνου να στηριχθούν οι παππούδες και οι γιαγιάδες της Μέριμνας. Το Δ.Σ. της ΚΜΜ αποτείνει θερμά συλλυπητήρια στον σύζυγο, τα τέκνα, την μητέρα, τον αδελφό και τους οικείους της κεκοιμημένης και τους ευχόμαστε ελπίδα Αναστάσεως. Αιωνία της η μνήμη! Παράθεσε κι εσύ ένα γεύμα στο «ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ» της ΚΜΜ Κατά το μήνα Οκτώβριο παρέθεσαν γεύμα στους προστατευόμενούς μας, οι παρακάτω: -Νίκη Κολοβού, στη μνήμη Κων/νου Κολοβού -Ανδρομάχη Χαβαράνη, υπέρ αναπαύσεως Εριφύλης, Ευπραξίας & Εμμανουήλ -Αλίκη Δημήτογλου & Λούλα Σιδέρη, στη μνήμη μητρός τους Αικατερίνης Μπιρπανάγου -Κων/να Κατσιμάνη, στη μνήμη γονέων Σοφίας & Παναγιώτη Κίντη, πεθεράς Παρασκευής Κατσιμάνη & θείας Χρυσούλας Μαυροειδή -Ελένη Μελέτη, στη μνήμη αγαπημένης τους εξαδέλφης Θεσσαλίας -Ιωάννα Μουρτζούκου, στη μνήμη αδελφής της Μαρίας Καλατζοπούλου -Ευφροσύνη Φραγκιαδάκη, στη μνήμη Κων/νου Ιωάννου -Σταματίνα Μιχαηλίδου, στη μνήμη συζύγου της Μιχαήλ Μιχαηλίδη -Ελπίδα Στεφανίδη, στη μνήμη της κόρης της Αθηνάς Ζητούν την αγάπη σας Η ΚΜΜ ιδρύθηκε το 1962 και είναι ιστορικό φιλανθρωπικό σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με κύρια δράση την φιλοξενία και περίθαλψη απόρων και μοναχικών ηλικιωμένων σε μια στέγη αγάπης. Δεν λαμβάνει κρατική επιχορήγηση και στηρίζεται σε δωρεές και φιλανθρωπίες. ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΣΕ ΔΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΕ ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΕΣ ΤΙΜΕΣ -ΚΑΤ/ΜΑ «ΓΚΑΤΖΕΛΗΣ» -ΑΦΟΙ ΝΑΠΛΙΩΤΗ Ο.Ε -ΑΦΟΙ ΚΙΟΥΡΤΖΟΓΛΟΥ ΑΕΒΕ -Α & Β ΛΕΚΚΑ Ο.Ε -ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ ΕΥΗ -ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ -ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ -ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ -ΜΕΝΗ ΚΟΥΜΠΗ -ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΥ ΣΟΦΙΑ -ΒΑΛΒΗ ΠΟΠΗ -ΒΑΛΙΑΝΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ -ΒΑΡΕΛΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ -ΒΗΧΟΥ ΕΛΕΝΗ -Β ΚΑΠΗ ΝΙΚΑΙΑΣ -ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -ΓΕΜΕΛΑ ΦΩΤΕΙΝΗ -ΓΕΡΜΑΝΑΚΟΥ ΕΛΕΝΗ -ΓΡΑΜΜΕΝΟΥ ΣΑΠΦΩ -ΔΑΛΑΒΟΥΡΑ ΣΟΦΙΑ -ΔΕΔΕ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ -ΔΗΜΑΚΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ -ΔΗΜΗΤΟΓΛΟΥ ΑΛΙΚΗ -ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ΣΙΑΝΑ -ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ -ΔΡΙΤΣΑ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ -ΖΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑ -ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΙΡΗ -ΙΩΑΝΝΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ -ΚΑΛΑΒΡΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ -ΚΑΛΚΕΤΕΝΙΔΟΥ ΕΥΗ -ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΘΗΝΑ -ΚΑΡΓΑΤΖΗ ΑΣΗΜΙΝΑ -ΚΑΡΟΥ ΡΟΥΛΑ -ΚΑΤΣΙΜΠΕΡΗ ΑΙΚΑΣΤΕΡΙΝΗ -ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ -ΚΟΛΔΕΡΗ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΚΟΝΤΟΓΟΥΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ -ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ -ΚΟΡΡΕΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ -ΚΟΣΙΩΡΗ ΑΡΓΥΡΩ -ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ -ΚΟΤΟΥΛΑ ΕΙΡΗΝΗ -ΚΟΤΟΥΛΑ ΣΟΦΙΑ -ΚΟΥΡΗ ΜΑΡΙΑ -ΚΟΥΤΑΛΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ -ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜ. -ΚΩΣΤΑΛΑ ΖΑΦΕΙΡΙΑ -ΚΩΝΣΤΑΝΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ -ΚΩΤΟΥΛΑ ΑΡΕΤΗ -ΛΑΒΙΔΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ -ΛΑΛΟΥΤΣΗ ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ -ΛΕΓΑΚΗ ΣΟΦΙΑ -ΛΥΡΙΤΖΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ -ΜΑΓΕΙΡΑ ΜΑΡΙΝΑ -ΜΑΓΟΥΛΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ -ΜΑΓΕΙΡΑ ΡΟΔΑΝΘΗ -ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ -ΜΕΡΙΚΟΥ ΤΟΥΛΑ -ΜΟΝΕΔΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ -ΜΗΝΑ ΜΑΡΙΑ -ΜΗΤΡΙΝΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ -ΜΗΤΡΟΥ ΣΟΦΙΑ -ΜΩΚΟΥ ΡΟΥΛΑ -ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ -ΜΩΚΟΥ ΡΟΥΛΑ - ΝΙΚΑ ΠΟΠΗ -ΟΙΚΟΓ. ΒΛΑΧΟΥΛΗ ΚΑΝΕΛΛΟΥ -ΟΡΛΑΝΔΟΥ ΤΟΥΛΑ -ΠΑΓΩΝΗ ΕΛΙΣΑΒΕΤ -ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ -ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΕΛΕΝΗ -ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΝΙΚΗ -ΠΑΠΑΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΦΙΛΟΘΕΗ -ΠΑΤΗΝΙΩΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ -ΠΕΡΑΤΖΑΚΗ ΣΤΕΛΛΑ -ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ -ΠΙΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΙΩΑΝΝΑ -ΠΡΟΥΖΟΥ ΜΑΡΗ -ΡΟΥΣΣΟΥ ΛΟΥΚΙΑ -ΣΑΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ -ΣΑΤΖΑΚΛΗ ΙΟΥΛΙΑ -ΣΑΧΤΟΥΡΗ ΜΠΙΛΛΥ -ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ -ΣΕΡΕΜΕΛΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ -ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ -ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ -ΤΖΑΝΕΤΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ -ΤΡΙΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑ -ΤΣΟΥΧΝΙΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ -ΦΟΥΡΝΑΡΗ ΚΛΑΙΡΗ -ΧΛΟΥΠΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΤΟΥ ΡΙΑ Χρειαζόμαστε τη συμπαράστασή σας για να συνεχίσουμε να προστατεύουμε τους υπερήλικες συνανθρώπους μας. Μην ξεχνάτε τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας. Αποζητούν και υπολογίζουν στην αγάπη σας. Δώστε την απλόχερα, την αξίζουν! O ΠAΛMOΣ THΣ ANΘPΩΠIAΣ Iδιοκτήτης: Mηνιαία Έκδοση του Φιλανθρωπικού Σωματείου Kοινωνική Mέριμνα Mοσχάτου ΚΩΔ Eκδότης - Δ/ντής: Μαρία Κουρή Kοραή 40, Mοσχάτο Tηλ Fax: Συντακτική Επιτροπή: Τασσώ Γαΐλα Περικλής Ματαράγκας Μαρία Κουρή Διορθώσεις: Βάσω Σεραφείμ Yπεύθυνος Aτελιέ: ΔEΣMOΣ N.Γ. ΠAΠAΔOΠOYΛOΣ Tηλ.: Fax: E. Γιάνναρη 5, Έτσι μπορείτε να συμπαρασταθείτε στο έργο μας: Οικονομικές δωρεές Κατεθέστε μια δωρεά στον τραπεζικό λογαριασμό μας στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος: 148/ Για οποιαδήποτε κατάθεση αποστέλλουμε απόδειξη είσπραξης, που επιφέρει φορολογική ελάφρυνση. Σε περίπτωση μη λήψης της, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας. Εις μνήμην Αντί στεφάνου προσφορές, προσφορά καφέ και γεύματος στους χώρους μας τιμούν τη μνήμη των προσφιλών εκλιπόντων στηρίζοντας τους υπερήλικες αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας. Παράθεση γεύματος Προσφέρετε ένα γεύμα στους προστατευόμενούς μας στο «Σπίτι της Ανθρωπιάς». Για να το οργανώσετε, επικοινωνήστε μαζί μας. Μπορείτε να φέρετε τα τρόφιμα του γεύματος ή να προσφέρετε οποιοδήποτε ποσό για να οργανώσουμε εμείς το γεύμα, βάσει των επιθυμιών σας. Υλικές δωρεές Κάθε αντικείμενο και είδος καινούριο ή σε καλή κατάσταση είναι για εμάς πολύτιμο: καλύπτουμε ανάγκες των προστατευομένων μας, εμπλουτίζουμε το παζάρι μας και στηρίζουμε τις λαχειοφόρους αγορές μας. Προσφέρετέ μας είδη διατροφής, υγιεινής και καθαριότητας, δώρα, ρούχα, έπιπλα, βιβλία, DVD, ηλεκτρονικές συσκευές κλπ. Παζάρι Αγοράστε χρήσιμα αντικείμενα σε συμφέρουσες τιμές από το καθιερωμένο παζάρι μας, που λειτουργεί όλο το χρόνο, βοηθώντας στη συντήρηση των προστατευομένων μας. Δωρεά υπηρεσιών Βελτιώστε την ποιότητα ζωής των προστατευομένων μας, προσφέροντάς τους αναγκαίες υπηρεσίες, όπως ιατρικής, αισθητικής (πχ. περιποίηση μαλλιών), ψυχαγωγίας (πχ. μουσική, χειροτεχνία, διήγηση κλπ.) Άυλες δωρεές Ένα χαμόγελο, μια γλυκιά κουβέντα και αγάπη ομορφαίνουν τη μέρα όλων, πόσο μάλλον εκείνων που βρίσκονται στο λυκόφως της ζωής τους. Μοιραστείτε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας, κρατώντας στους προστατευομένους μας συντροφιά, συνοδεύοντάς τους στη βόλτα τους ή βοηθώντας την καθημερινότητά τους. Ενοικίαση «Μιχαλοδημητρακείου Αίθουσας» Η ανακαινισμένη αίθουσα εκδηλώσεων του Σωματείου μας, χωρητικότητας 350 ατόμων, διατίθεται προς ενοικίαση για πολιτιστικές και επιστημονικές εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις φορέων και συλλόγων και για λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις (πχ. χορούς, επετειακούς και εποχιακούς εορτασμούς, βαπτίσεις, γάμους κλπ.). Διαθέτει μικροφωνική εγκατάσταση και κλιματισμό. Για περισσότερες πληροφορίες ή ερωτήσεις σχετικά με τρόπους προσφοράς στο Σωματείο μας, επικοινωνήστε μαζί μας στα τηλέφωνα & Θυμηθείτε: οποιαδήποτε προσφορά, μικρή ή μεγάλη, δεν είναι απλώς καλοδεχούμενη, είναι απολύτως αναγκαία!

3 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ Ζητούν την αγάπη σας Μη ξεχνάτε τους υπερήλικες άπορους προστατευόμενούς μας. Αποζητούν την αγάπη. Την υπολογίζουν. Δώστε την απλόχερα, την αξίζουν. Συνδράμετε το έργο μας με δεδομένο ότι, το Σωματείο μας δεν έχει κρατική επιχορήγηση και συντηρείται από τις προσφορές των Φιλάνθρωπων. Π Ρ O Σ Φ O Ρ Ε Σ Σ Τ Η Ν Κ Μ Μ ΑΠΟ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΜΟΣΧΑΤΟΥ ΔΩΡΕΕΣ -Βασιλική Λυριτζή Αικατερίνη Αρβανίτη Φωτεινή Στασινοπούλου Ελένη Βαλεντή, για λουλούδια Αγ.Γερασίμου...15 ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ -Γλυκερία Χριστοφοράτου, στη μνήμη συζύγου της Παναγιώτη Χριστοφοράτου Παναγιώτης Βρανάς, στη μνήμη συζύγου του Μοσχούλας Οικογ. Μαργαρίτας Κουρή, στη μνήμη του λατρευτού συζύγου και πατέρα, ιατρού Ανδρέα Μ. Κουρή Κων/νος Ζαφειρόπουλος, στη μνήμη γονέων & αδελφού Τριανταφυλλιά Ρούσσου, στη μνήμη Στυλιανού, Δημητρίου & Κων/νου Σταματίνα Μιχαηλίδου, στη μνήμη συζύγου της Μιχαήλ Μιχαηλίδη Ιωάννα Μουρτζούκου, στη μνήμη αδελφής της Μαρίας Καλατζοπούλου Άννα Καταγά-Τσίχλη & Δημήτρης Τσίχλης, στη μνήμη Ιωάννη Καταγά Ανάργυρος Αργυριάδης, στη μνήμη της μητρός του Αγίου Φανουρίου & για την εορτή του Αγίου Σπυρίδωνος Στέλιος Ντάντης, στη μνήμη Μαρίας & Παναγιώτη Αριθ.αποδ. 847, στη μνήμη συζύγου Μιχαήλ Δημήτριος Μελίστας, στη μνήμη Ουρανίας Τζενευράκη Ρόζα & Γιάννης Φλώρος, αντί στεφάνου, στη μνήμη εξαδέλφου τους Παύλου Λυκούδη Χριστόδουλος Μέγγουλης, στη μνήμη Κοντυλίας Λεριώτη Κων/να Σταμπουλοπούλου, στη μνήμη Μαρίας Νικολάου ΦΑΡΜΑ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΙΔΗ ΕΠΕ -ΤΣΟΧΑΤΑΡΙΔΗΣ ΦΩΤΗΣ -ΚΟΝΤΟΒΕΡΟΣ ΑΕΒΕ -ΙΔΡΥΜΑ «ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ» -ΖΑΧ/ΣΤΕΙΟ «ΚΩΣΤΗΣ» -ΣΑΛΑΠΑΤΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ -ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΊΟ «ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ» -ΦΛΩΡΙΔΗΣ ΑΕΒΕΚ -HANDMADE CHOCOLATES MAX PERRY ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ -ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΜΟΤΟΣΥ- ΚΛΕΤΙΣΤΕΣ ΕΛΛΑΔΟΣ -ΑΣΠΙΩΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ -ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ-ΚΩΝΣΤΑΣ Α.Ε.ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΑΘΗΝΩΝ -ΚΟΛΙΤΣΙΔΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΕ -ΚΑΤ/ΜΑ ΟΠΤΙΚΩΝ -ΑΜΟΥΡΓΙΑΝΟΣ -ΤΑΒΕΡΝΑ «ΤΟ ΚΟΥΤΟΥΚΙ» -Ι. Σ. ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ Α.Ε.Ε -Ε.Ι.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε -ΑΓΑΠΗΤΟΥ ΕΥΗ -ΑΛΑΦΟΓΙΑΝΝΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ -ΑΛΕΙΦΕΡΗ ΜΑΡΙΑ -ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ- ΜΠΟΥΓΙΑΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ -ΑΔΑΣΗ ΖΗΝΟΒΙΑ -ΑΛΑΦΟΓΙΑΝΝΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ -ΑΛΒΕΡΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ -ΑΛΕΞΙΑ ΟΥΡΑΝΙΑ -ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΑΝΔΡΕΟΥ ΜΙΧΑΗΛ -ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ ΕΙΡΗΝΗ -ΑΡΓΥΡΟΥΔΗΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ -ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ ΜΑΓΔΑ -ΒΕΛΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ -ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΥ ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ -ΒΗΧΟΥ ΕΛΕΝΗ -ΒΛΑΧΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΗ -ΓΑΙΤΑΝΗ ΠΟΛΥ -ΓΑΡΟΥΜΠΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ -ΓΑΡΟΥΦΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ -ΓΑΤΣΟΥ ΜΑΡΙΑ -ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΙΡΗ ΔΩΡΕΕΣ ΣΕ ΕΙΔOΣ -ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΘΩΜΑΣ -ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ -ΓΚΙΟΥΛΜΠΑΞΙΩΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ -ΓΟΥΔΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ -ΔΑΛΙΕΡΑΚΗ ΜΠΕΤΤΥ -ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ ΜΑΡΙΑ -ΔΗΜΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ -ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ -ΔΙΒΟΛΗ ΕΦΗ -ΔΙΠΛΑΡΗ ΕΙΡΗΝΗ -ΔΕΡΕΜΠΕΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ -ΕΥΔΑΙΜΩΝ ΑΝΝΑ -ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ -ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ -ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ ΣΟΦΙΑ -ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ -ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ -ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ -ΙΩΑΝΝΟΥ ΑΛΙΚΗ -ΚΑΚΑΡΑ ΕΛΕΝΗ -ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ -ΚΑΛΙΜΑΤΣΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ -ΚΑΜΙΤΣΗ ΦΩΤΕΙΝΗ -ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝ/ΓΙΩΤΑ -ΚΑΠΑΤΣΩΡΗΣ ΠΕΤΡΟΣ (ΑΡΤΟΠΟΙΕΙΟ) -ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ -ΚΑΡΒΟΥΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -ΚΑΤΣΙΜΑΝΗ ΚΩΝ/ΝΑ -ΚΑΤΣΙΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ -ΚΟΛΛΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ -ΚΟΛΔΕΡΗ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΚΟΛΟΒΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ -ΚΟΛΟΒΟΥ ΝΙΚΗ -ΚΟΛΟΚΑ ΧΡΥΣΑ -ΚΟΛΥΒΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ -ΚΟΜΜΑΤΑ ΑΡΓΥΡΗ -ΚΟΝΤΕΡΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ -ΚΟΝΤΟΖΙΔΑΚΗ ΜΑΡΙΚΑ -ΚΟΣΙΩΡΗ ΑΡΓΥΡΩ -ΚΟΤΣΑΚΑ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ -ΚΟΙΝ.ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΗΜΟΥ ΑΛΙΜΟΥ -ΚΟΥΡΓΙΑΛΙΔΟΥ ΔΩΡΑ -ΚΟΥΤΣΗ ΝΙΚΗ -ΚΥΡΙΑΚΑΚΗ ΚΩΝ/ΝΑ -ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΗ -Ευθυμία Ζαχαριάδου, στη μνήμη Ιωάννη Ζαχαριάδη & Γεωργίου Λαγιανδρέου Μαργαρίτα Ζιωτοπούλου, στη μνήμη Φρόσως Μαμάη Νικόλαος Φιλόπουλος & Γεωργία Αλεξοπούλου, αντί στεφάνου, στη μνήμη του...50 κουμπάρου τους Χρήστου Καθάργιου -Εμπορικός Σύλλογος Μοσχάτου, στη μνήμη Γεωργίου Κάρου Γρηγόριος Πορφύρης, στη μνήμη γονέων & αδελφών Ροζίτα Αραβαντινού, στη μνήμη Εύχαρις Κοκκίνη Διονύσιος & Λώρα Κανελλοπούλου, στη μνήμη Εύχαρις Κοκκίνη Διονύσιος & Λώρα Κανελλοπούλου, στη μνήμη Γεωργίου Κάρου Διονύσιος & Λώρα Κανελλοπούλου, στη μνήμη Παντελή Γεωργίου Ανδρέας & Αριστομένης Σιδέρης, στη μνήμη Κικής Δασκαλάκη Μαρία Μυστακίδου, υπέρ αναπαύσεως Ιωάννη Ειρήνη Κρεμμύδα, στη μνήμη γονέων & συγγενών Γεώργιος Παχός, στη μνήμη αδελφής του Αγγελικής Παχού Ρόζα Φλώρου, στη μνήμη αδελφού της Γερασίμου Βιολέτα Φούρναρη, στη μνήμη γονέων & αδελφής Παρασκευή Στρογγυλού, στη μνήμη συζύγου της Μιχαήλ...10 ΑΠΟ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΑΛΛΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΔΩΡΕΕΣ -Ελένη Μαρινάτου Ελένη Σταμέλου Μαρία Μίκελσον ΚΩΣΤΑΓΙΟΛΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ -ΚΩΤΟΥΛΑ ΑΡΕΤΗ -ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΑΦΡΟΔΙΤΗ -ΛΑΓΓΑΔΑ ΕΙΡΗΝΗ -ΛΕΓΑΚΗ-ΣΤΕΦΑ ΕΛΕΝΗ -ΛΕΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΛΕΣΧΗ LIONS ΑΘΗΝΩΝ ΕΥΡΩΠΗ -ΛΙΑΔΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ -ΛΙΩΣΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ -ΛΟΥΚΙΣΑ ΠΗΝΕΛΟΠΗ -ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ -ΛΟΥΠΗ ΑΛΙΚΗ -ΜΑΓΕΙΡΑ ΜΑΡΙΝΑ -ΜΑΓΓΙΝΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ -ΜΑΓΓΩΝΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ -ΜΑΔΟΥΡΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ -ΜΑΜΑΗ ΕΛΕΝΗ -ΜΑΚΡΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ -ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ -ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ -ΜΑΡΓΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ -ΜΕΛΕΤΗ ΕΛΕΝΗ -ΜΗΛΟΓΙΑΝΝΑΚΗ ΔΙΟΝΥΣΙΑ -ΜΗΛΩΝΑ ΒΑΡΒΑΡΑ -ΜΕΤΑΞΑ ΕΥΓΕΝΙΑ -ΜΗΤΣΟΥ ΕΙΡΗΝΗ -ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ -ΜΟΡΦΙΔΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ -ΜΟΡΦΟΝΙΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ -ΜΟΣΧΟΥ ΣΟΦΙΑ -ΜΟΥΡΑΤΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ -ΜΠΕΝΕΤΟΥ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ -ΜΠΙΘΑ ΤΟΥΛΑ -ΜΠΟΖΙΚΗ ΚΑΛΟΜΟΙΡΑ -ΜΠΟΚΑΡΗ ΜΑΡΙΝΑ -ΜΠΟΜΠΑ ΘΕΟΔΩΡΟΣ & ΡΙΤΣΑ -ΜΠΟΡΟΜΠΟΚΑ ΟΥΡΑΝΙΑ -ΜΠΟΥΤΣΗ ΕΛΕΝΗ -ΜΩΡΑΪΤΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΑ -ΝΑΥΠΛΙΩΤΗ ΜΑΡΙΑ -ΝΟΜΙΚΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ -ΝΤΕΝΕΔΙΩΤΟΥ ΒΙΟΛΕΤΑ -ΝΤΟΡΛΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ -ΞΕΝΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ -ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΑΣΤΕΡΟΠΗ -ΟΡΣΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ -ΠΑΓΩΝΗ ΕΛΙΣΑΒΕΤ -ΠΑΓΟΥΡΤΖΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ -ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ -ΠΑΠΑΒΑΪΤΣΗ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΠΑΠΑΔΑΝΙΗΛ ΑΝΝΑ -ΠΑΠΑΔΑΝΤΩΝΑΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ -ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ -ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΣΙΑΝΑ -ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ -ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ -ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΜΑΡΙΑ -ΠΑΣΧΑΛΙΔΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ -ΠΑΥΛΑΚΗ ΜΑΡΙΑ -ΠΕΓΚΟΥ ΕΙΡΗΝΗ -ΠΕΡΑΤΖΑΚΗ ΣΤΕΛΛΑ -ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝ/ΝΑ -ΠΟΡΦΥΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ -ΠΡΟΕΣΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -ΠΡΩΤΟΠΑΠΠΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ -ΡΟΥΣΣΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ -ΣΑΜΑΡΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ -ΣΑΜΑΡΑ ΕΥΑΝΘΙΑ -ΣΑΜΙΡ ΖΟΖΕΦ -ΣΙΜΟΥ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ -ΣΚΟΤΙΔΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ -ΣΟΥΜΠΑΣΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ -ΣΟΥΡΓΙΑΔΑΚΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ -ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΑ -ΣΤΑΝΑ ΑΡΕΤΗ -ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ ΕΛΠΙΔΑ -ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΑΘΗΝΑ -ΣΦΥΡΟΕΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ -ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ -ΤΖΑΒΑΡΑ ΕΛΕΝΗ -ΤΖΗΒΟΥ ΖΩΗ -ΤΣΕΛΕΝΤΗ ΡΟΖΑ -ΤΣΙΡΤΣΙΚΟΥ ΡΟΥΛΑ -ΤΣΟΛΑΚΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ -ΤΣΙΓΚΑ ΣΜΑΡΑΓΔΑ -ΦΑΚΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ -ΦΑΝΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ -ΦΛΩΡΟΥ ΡΟΖΑ -ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗ ΦΡΟΣΩ -ΦΡΑΓΚΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ -ΧΑΝΙΩΤΟΥ ΑΝΘΟΥΛΑ -ΧΑΝΙΩΤΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ -ΧΡΙΣΤΟΥΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ -ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΤΟΥ ΡΙΑ -ΧΡΥΣΟΥΛΗ ΚΩΝ/ΝΑ Καταγράφονται οι προσφορές φιλανθρώπων από 8 Οκτωβρίου έως 22 Νοεμβρίου Μαρουκώ Σαραντοπούλου Κων/νος Βλάχος Κύκληση-Εκπαίδευση-Πολιτισμός-Περιβάλλον Αλ. Καραχάλιου Αριθ.αποδ Ευαγγελία Σπαντιδέα Μαρία Αναστασάκη Διονυσία Γαρμπή...20 ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ -Ορζεν Ζαχαράτου, στη μνήμη συζύγου της Διαμαντή Ζαχαράτου Κίττυ Χότζες & Μαρία Πολίτου, στη μνήμη της μητέρας τους Ειρήνης Αϊβαλιώτου, της γιαγιάς τους Αικατερίνης Αϊβαλιώτου & του συζύγου Χαλ Χότζες Ιωάννης Παπαϊωάννου, στη μνήμη Ιωάννη Παράσχη Χρυσούλα & Δημήτριος Τόλης, αντί στεφάνου, στη μνήμη Μαρίας Νικολάου Αργυρώ Βάλβη, στη μνήμη Λάζαρου Πελεκάνου Μάργα Κυβέλη, αντί στεφάνου, στη μνήμη Φωτεινής Ευαγγελίδου Ελευθερία Παυλίδου, στη μνήμη γονέων, φίλων & αδελφών Κυριακή Σπυροπούλου, στη μνήμη Μαρίας Κρητικού Ιουλιανός Καλαβρός, στη μνήμη Αθανασίου, Μαρίας, Ιωάννου, Ειρήνης, Εμμανουήλ, Δεμενέου, Λεωνίδα, Γεωργίου & Δέσποινας Εριφύλλη Καλκετενίδου, στη μνήμη συζύγου της Ευάγγελου Ελένη Κωνσταντοπούλου, στη μνήμη μητρός της Σωτηρίας Καλαπόδα Αγγελική Τσαπαλάκη, στη μνήμη γονέων της Αντώνιος Μέγγουλης, στη μνήμη Κοντυλίας Λεριώτη Άννα Σαουσοπούλου, στη μνήμη Ιωάννου Παπασταύρου.50 -Αλίκη Δημήτογλου, στη μνήμη μητρός της Αικατερίνης Σ.Μπιρπανάγου, στη μνήμη μητρός της Αικατερίνης Άννα Καπαράκου, στη μνήμη Αντωνίου Μακρή Αμπελία Δασκαλάκη, στη μνήμη Αντωνίου Μακρή Εμμανουήλ Βρέντζος, στη μνήμη Ανδρέα Βρεττού Ευστράτιος Κοσμόπουλος, στη μνήμη Αθανασίας Πέτσου Μαρία Παππά, στη μνήμη συζύγου της, γονέων & συγγενών Μαργαρίτα Πρωτόπαππα, στη μνήμη Παρασκευά Αγγελόπουλου Σπύρος Φάτσιος, αντί στεφάνου, στη μνήμη Γεωργίας Γιαβή Ζηνοβία Αδάση, στη μνήμη γονέων Μιλτιάδη, Μαρίας, Νικολάου, Ευγενίας & Δέσποινας Νίτσα Βασιλοπούλου, στη μνήμη γονέων Ευσταθίου & Χριστίνας Βασιλική Νιάγκου, υπέρ αναπαύσεως ψυχών Νίκη Κολοβού, στη μνήμη συζύγου της Κων/νου Ανδρομάχη Χαβαράνη, στη μνήμη Εριφύλης, Ευπραξίας & Εμμανουήλ...10 Κατέθεσαν στη μνήμη Παναγιώτας Ανέστη: -Θεανώ Δεδούση Αριστείδης Τσιμπλάκος Αικατερίνη Στράντζαλη Θεοδώρα Μπουλά Ελευθέριος Λιβάνιος Γεώργιος Χαλάς Αντώνιος Μιχαλοδημητράκης Γεώργιος Σάτρας Οικογ. Γεωργίου Αλιανάκη Οικογ.Γεωργίου Τολιόπουλου Βασιλική Μανάτου Δάφνη Χατζηδημητρίου Πέρσα Αικατερίνη Μαρία Κωνσταντοπούλου Χαράλαμπος Παπαλεξόπουλος Κέλλυ Γιοβανάκη...5 -Κων/να Γκρίτζαλη...5 -Γεώργιος Καλογερόπουλος...5 -Παναγούλα Γιαννοπούλου...5 Κατέθεσαν αντί στεφάνου, στη μνήμη Αλίκης Τζωρτζή: -Μαίρη Σκίτζου Ελισάβετ Χαβέλα Εφη Μυλωνάκη...30 ΥΠΕΡ ΥΓΕΙΑΣ -Μαργαρίτα Αλμπέρτη Καίτη Χότζες, υπέρ υγείας του εγγονού της Στεφάνου..50 -Ελένη Κανέλλου, υπέρ υγείας Γεράσιμου Καββαδά...10

4 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ Τελετή Βράβευσης του 23 ου Μαθητικού Διαγωνισμού Έκθεσης στην ΚΜΜ Την Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013 πραγματοποιήθηκε στη «Μιχαλοδημητράκειο Αίθουσα» της ΚΜΜ η Τελετή Βράβευσης του 23ου Μαθητικού Διαγωνισμού Έκθεσης με θέμα την Τρίτη Ηλικία! ΗΚΜΜ γέμισε από παιδιά, τους δασκάλους τους αλλά και ευτυχείς γονείς και παππούδες και γιαγιάδες, που ήρθαν για να παρακολουθήσουν την τελετή βράβευσης του 23ου Μαθητικού Διαγωνισμού Έκθεσης με θέμα την Τρίτη Ηλικία, που διοργάνωσε και φέτος η ΚΜΜ. Ο Διαγωνισμός αυτός θεσπίστηκε το 1990 και πραγματοποιείται ανελλιπώς κάθε χρόνο. Απευθύνεται σε μαθητές της ΣΤ τάξης Δημοτικού του Δήμου μας και στοχεύει στην καλλιέργεια στη νέα γενιά του ενδιαφέροντος, της αγάπης καθώς και αισθημάτων σεβασμού και αλληλεγγύης προς τους Ηλικιωμένους. Έτσι, κάθε χρόνο τα «εκτάκια» γράφουν μια έκθεση με θέμα την Τρίτη Ηλικία, με αφορμή την Ημέρα της Τρίτης Ηλικίας (1 η Οκτωβρίου). Ο Σύλλογος Διδασκόντων κάθε σχολείου επιλέγει τις δύο καλύτερες, οι οποίες βραβεύονται με το Α και το Β βραβείο, αντίστοιχα. Στους βραβευθέντες μαθητές δίνονται μικρά χρηματικά έπαθλα, ευγενική προσφορά χορηγών της πόλης μας, για τα οποία εκδίδονται στο όνομα των δικαιούχων μαθητών βιβλιάρια από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, το οποίο τους Οι βραβευθέντες με το Α βραβείο. δίδει δώρο έναν κουμπαρά. Όλοι οι συμμετέχοντες λαμβάνουν αναμνηστικό δίπλωμα της συμμετοχής τους. Το θέμα του φετινού Διαγωνισμού ήταν «Όταν γίνω εγώ παππούς ή γιαγιά». Στόχος του θέματος αυτού ήταν η ευαισθητοποίηση και ο προβληματισμός των παιδιών για τα ζητήματα, τις δυσκολίες αλλά και τις ελπίδες που συνδέονται με την Τρίτη Ηλικία. Καλώντας τα παιδιά να φανταστούν πώς θα ήταν η δική τους ζωή, εάν βρίσκονταν στη θέση ενός ηλικιωμένου ατόμου εν γένει, επιδιώκεται η ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης τους. Την φετινή βράβευση άνοιξε ο Δήμαρχος Μοσχάτου-Ταύρου κ. Ανδρέας Ευθυμίου με ευχές και συγχαρητήρια προς όλα τα παιδιά, που συμμετείχαν στον διαγωνισμό. Στη συνέχεια η Πρόεδρος της ΚΜΜ κα. Μαρία Κουρή ανήγγειλε τους βραβευθέντες, οι οποίοι παρέλαβαν τα βραβεία τους από τους χορηγούς. Στη συνέχεια κληρώθηκαν δύο εκθέσεις (α και β βραβείο), τις οποίες διάβασαν οι μικροί συγγραφείς τους κερδίζοντας τα ένθερμα χειροκροτήματα του κοινού. Το ΔΣ και οι παππούδες και οι γιαγιάδες της ΚΜΜ συγχαίρουμε θερμά τους μικρούς μαθητές και τους ευχόμαστε να έχουν στη ζωή τους υγεία, δημιουργικότητα και πρόοδο, αλλά και μια ζεστή καρδιά που να χωράει κάθε άνθρωπο που έχει ανάγκη! Οι βραβευθέντες με το Β βραβείο. Οι φετινοί βραβευθέντες Πρώτα βραβεία Δεύτερα βραβεία Ευχαριστούμε θερμά τους χορηγούς μας, που προσέφεραν και φέτος τα έπαθλα παρά την οικονομική δυσπραγία. Ευχαριστούμε και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο για την προσφορά του κουμπαρά στους μαθητές, όπως πράττει κάθε χρόνο. Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Διευθυντές, Δασκάλους και Μαθητές των σχολείων, που στηρίζουν ανελλιπώς τον θεσμό αυτό δίνοντας στα παιδιά την ευκαιρία να προσεγγίσουν την Τρίτη Ηλικία! Ευχή της ΚΜΜ είναι να βρεθούν χορηγοί και από τον Ταύρο, προκειμένου να γίνει δυνατή η συμμετοχή και των σχολείων της κοντινής μας γειτονιάς! Κοντρή Αικατερίνη 1ο Δημοτικό Σχολείο Χορηγός: Βασιλική Τροβά Παντή Κων/να 2ο Δημοτικό Σχολείο Χορηγός: Έλλη Παππά Πεγκλίδου Χρυσούλα 3ο Δημοτικό Σχολείο Χορηγός: Κωνσταντίνος Κορρές Ξύστρα Χαρά 4ο Δημοτικό Σχολείο Χορηγός: Ελένη Κόλλια Βουτυρέας Γεώργιος 5ο Δημοτικό Σχολείο Χορηγός: Γιούλα Λουκιδέλη Παπά Αλεξία 6ο Δημοτικό Σχολείο Χορηγός: Αικατερίνη Στράντζαλη Μαρίου Ελισάβετ Εκπαιδευτήρια «Λαμπίρη» Χορηγός: Μαργαρίτα Κουρή Τσέβης Άγγελος - 1ο Δημοτικό Σχολείο Ζαφειράκης Αντώνιος 2ο Δημοτικό Σχολείο Ματσουκά Αναστασία 3ο Δημοτικό Σχολείο Σαμαλτάνος Χρήστος 4ο Δημοτικό Σχολείο Μώρου Γεωργία 5ο Δημοτικό Σχολείο Παχή Χρύσα 6ο Δημοτικό Σχολείο Τζανόγλου Ελπινίκη Εκπαιδ. «Λαμπίρη» Χορηγός: Δ.Σ. της ΚΜΜ Χορηγός: Γ. Καλογερόπουλος & ΣΙΑ Ο.Ε Χορηγός: Πανελλήνια Ένωση Συνταξιούχων ΔΕΗ Χορηγός: Κ.Μ.Μ. Χορηγός: Χριστόφορος Σαραντής Χορηγός: Ι. Ν. Μεταμορφώσεως Σωτήρος Μοσχάτου Χορηγός: Παναγ. Κουτρόπουλος

5 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ Ιερά Πανήγυρις του Αγίου Γερασίμου στην ΚΜΜ Με ευλάβεια και παρουσία πολλών πιστών εορτάστηκε και εφέτος η Κοίμηση και η Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Γερασίμου εν Κεφαλληνία, του προστάτη της ΚΜΜ στο ναΐδριο του Σωματείου μας. Πρωτοστατούντος του πατρός Γεωργίου Πολυχρονόπουλου από τον Ιερό Ναό Μεταμόρφωσης Σωτήρος Μοσχάτου, το Σάββατο 19 Οκτωβρίου τελέστηκε Μέγας Εσπερινός μετ αρτοκλασίας και την Κυριακή 20 Οκτωβρίου, τελέστηκε Θεία Λειτουργία μετ αρτοκλασίας και Μεθεόρτιος Εσπερινός. Στη συνέχεια ακολούθησε λιτάνευση της Ιεράς εικόνας του Αγίου Γερασίμου, παρουσία της Δημοτικής Αρχής, του ΔΣ της ΚΜΜ, εκπροσώπων του Ερυθρού Σταυρού και πολλών πιστών. Ευχαριστούμε θερμά το ανθοπωλείο «Ανθόασις» για την προσφορά του στολισμού της εικόνας του Αγίου, καθώς και τα Επίτιμα Μέλη μας κκ. Άννα Καπαράκου και Αικατερίνη Στράντζαλη, που, όπως κάθε χρόνο, ανθοστόλισαν την εκκλησία. Πάνω από όλα όμως, ευγνωμονούμε τον Άγιο Γεράσιμο, με τις μεσιτείες του οποίου στον Κύριο, συνεχίζεται το φιλανθρωπικό έργο μας... Ἀπολυτίκιον Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν, ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα. Εκθέσεις που βραβεύτηκαν 2ο Δημοτικό Σχολείο - 1ο Βραβείο «Όταν γίνω εγώ γιαγιά» Οπαππούς μου είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος ακόμη και αν δεν τελείωσε ποτέ το γυμνάσιο, πάντα ήταν πρότυπο για εμένα. Αν και ήταν ηλικιωμένος είχε την ψυχή παιδιού. Πάντα μου έδινε σοκολάτες και μου έλεγε τις πιο αστείες και πρωτότυπες ιστορίες που έχω ακούσει! Ήταν ναυτικός άρα είχε πολλές να μου διηγηθεί. Δεν χάνει ποτέ το χιούμορ του και πάντα κάνει του κεφαλιού του, σε αυτό του έμοιασα! Κάποια μέρα που συζητούσαμε τον ρώτησα: «Παππού πώς κατάφερες να περνάς καλά μόνος σου όλη μέρα στο σπίτι;». Μου απάντησε με ένα πονηρό χαμόγελο, αλλά στην πραγματικότητα ήθελε να σκάσει στα γέλια: «Κωνσταντίνα δεν είμαι μόνος, έχω και την γιαγιά. Το ότι βλέπει συνέχεια τηλεόραση δεν σημαίνει κάτι. Μην με βλέπεις που της γκρινιάζω, μερικές φορές κολλάω και εγώ μαζί της! Τι νομίζεις, πως θα είσαι μια αλλιώτικη γιαγιά από τις άλλες όταν μεγαλώσεις;». Ο παππούς μου είχε δίκιο. Μόλις έφτασα σπίτι μου άρχισα να σκέφτομαι πώς θα είμαι στα 60 μου. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Βρες κανένα φίλο γιατί θα γεράσεις με καμιά δεκαριά γάτες!». Εγώ δεν συμφωνώ, οι γάτες είναι πολύ χαριτωμένα πλάσματα! Θα ήθελα να έχω μια γατούλα για συντροφιά. Θα μου άρεσε πολύ αν είχα εγγόνια, να έχουν την τρέλα μου και την χαρά που έχω για όλα... Ούτε πρόβλημα με τα χαρτιά έχω, τα λατρεύω κι όλας, οπότε θα καλώ τις φίλες μου για κουμκάν. Η τηλεόραση μου αρέσει πολύ οπότε μάλλον θα αποβλακώνομαι με τις ώρες. Κάποιοι άνθρωποι με κόμπλεξ που θέλουν να βλάψουν με τα λόγια τους τους άλλους, λένε: «Τι! Θα πλέκεις;». Εγώ κάθε άλλο, θα ήθελα πολύ να μάθω. Η γιαγιά μου που ήταν η καλύτερη μοδίστρα, μου υποσχέθηκε πως θα μου μάθει να πλέκω κάποια μέρα. Κάποιοι δεν θέλουν να θυμούνται, ούτε κρατάνε φωτογραφίες, ούτε αναμνήσεις. Τις πετάν σε ένα συρτάρι και σκονίζονται. Εγώ πάντα λάτρευα τις αναμνήσεις, καλές και κακές πάντα με συγκινούσαν, πάντα με έκαναν να κλαίω. Πάντα ήθελα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να τις ξαναζήσω. Λες όταν μεγαλώσω να θέλω πια με τόση πολύ λαχτάρα να γυρίσω πίσω όπως όταν ήμουν μικρούλα; Λέω να κρατήσω αυτή την έκθεση μέχρι τα 60. Αν όμως συμβεί κάτι, αν όμως χαθεί, αυτά τα ερωτήματα θα μείνουν στον χρόνο αναπάντητα και όπως λέει η μαμάκα μου: «Έχεις τόσες ερωτήσεις βρε παιδάκι μου, ούτε τετράχρονο να ήσουν!». Αφιερωμένο στον καλύτερο παππούλη του κόσμου Ιωάννη Κυλίτση! 2ο Δημοτικό Σχολείο - 2ο Βραβείο «Όταν γίνω εγώ παππούς/γιαγιά...» Μια μέρα η γιαγιά μου είχε έρθει σπίτι μας να φάει. Το απόγευμα, όταν την πηγαίναμε σπίτι της, είδαμε ότι το ασανσέρ δε δούλευε οπότε αναγκαστήκαμε να την πάμε με τις σκάλες. Όταν την είδα να ανεβαίνει κατάλαβα κάποια στιγμή ότι είχε κουραστεί, έτσι μας ζήτησε να της πιάσουμε το χέρι και να την βοηθήσουμε. Όταν γίνω εγώ παππούς ξέρω ότι σίγουρα θα έχω ακριβώς ίδια προβλήματα που έχει η γιαγιά μου τώρα ή ακόμα περισσότερα. Αλλά υπάρχει και η τεχνολογία η οποία μπορεί να βοηθήσει, όχι μόνο τους ηλικιωμένους αλλά και τα παιδιά. Τότε θα έχω και δυσκολίες, δεν θα μπορώ να μαγειρεύω, να βγαίνω έξω και σίγουρα δεν θέλω τα παιδιά μου να νομίζουν ότι θα είμαι βάρος γι αυτούς. Οι ελπίδες μου είναι ότι θα μένω κοντά στα παιδιά μου, οπότε ό,τι και αν πάθω θα είναι μαζί μου, θα είναι δίπλα μου, να με προστατεύουν. Επίσης ελπίζω να μην έχουμε μεγάλη οικονομική κρίση, δηλαδή να μη γίνονται αυτά που γίνονται. Ακόμα να μην κόβουν τις συντάξεις από παππούδες και τις γιαγιάδες. Αλλά για εμένα οικονομική κρίση και να έχουμε δεν με νοιάζει ή όποια προβλήματα θα έχει ο κόσμος δεν θα με νοιάζουν. Εμένα με νοιάζει και ελπίζω πως τα εγγόνια μου και τα παιδιά μου θα είναι εκεί και θα με αγαπάνε και θα με προσέχουνε. Ακόμα ελπίζω πως όλες οι γιαγιάδες και οι παππούδες έχουν αυτή τη στιγμή τα εγγόνια τους και τα παιδιά τους είναι εκεί να τους αγαπάνε και να τους προσέχουνε. Μ ον α ξ ι ά Απόψε είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς μα, εσύ είσαι μόνη. Κι είναι η ψυχή τόσο βαρειά που στης χαράς το κάλεσμα την απουσία της δηλώνει. Γύρω, τριγύρω γέλια και φωνές χαρούμενα παιδιά που σαν πουλάκια τιτιβίζουν. Κι όμως, εσύ στο σπίτι, στο παράθυρο μπροστά, με μάτια που απ τα δάκρυα ξεχειλίζουν. Και τι να πεις, τι να σου πουν; Ποιος τάχα να βρεθεί να σου μιλήσει; Ξανά κοντά σου ποιος θα τραγουδήσει; Η συντροφιά σου βλέπεις είναι πια συνηθισμένη... Το παλιό άλμπουμ, το τραπέζι, η T.V. δυο, τρεις καρέκλες, τα χαμένα σου γυαλιά κι ένα σάλι στη γωνιά που σε προσμένει... Κι ανάμεσα εσύ, χωμένη στην παλιά σου πολυθρόνα. Μοναδική εξαίρεση μεσ της γαλήνης τον κανόνα μετράς στα δάχτυλα τι σου έχει απομείνει απ τους ανθρώπους που είχες κάποτε γνωρίσει, απ ό,τι στη ζωή σου είχες ζήσει. Κι ενώ μεθάς στων αναμνήσεων τη ζάλη κουνάς σκυφτή το ασπρισμένο σου κεφάλι και λες ξανά στη μοναξιά «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ» και πάλι. Το ποίημα αυτό αφιερώνεται σε όλες τις μοναχικές γυναίκες του κόσμου. Δέσποινα Σαμαρά Νάντια-Κωνσταντίνα Παντή Στ3 Αντώνης Ζαφειράκης ΣΤ1

6 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ Η Γέννηση του Χριστού ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Τούτες τις ημέρες κοντοζυγώνει η μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, δυο χιλιάδες δεκατέσσερα χρόνια τώρα, οι καρδιές αναλλοίωτους γεννούν χτύπους παραμονής για τη μεγάλη τη νύχτα, τη νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός. Μια τέτοια νύχτα ξεχώρισε ο Κύριος για τη Γέννησή του, του Σωτήρα του κόσμου και τη φώτισε με το ασημόχρυσο φως του Αστέρα της Πίστης, χαρίζοντας φώτιση Θεία στον ανθρώπινο νου, στην καρδιά την ελπίδα. Απ άκρο σ άκρο να λούζεται η γη με τη Θεία Του Χάρη! Πόσο παραστατικά μας περιγράφει η Χριστιανική παράδοση την απίστευτη εικόνα της Θείας Νύχτας, με το αστέρι να φωτίζει τα βήματα των μάγων της Ανατολής που ρχονταν να προσκυνήσουν το βρέφος, κομίζοντάς Του δώρα σημαδιακά που να ταιριάζουν σ ένα βασιλιά Κυρίαρχο της ζωής και του θανάτου στη γη και στο Άπειρο. Δέος κατακλύζει τις ψυχές μπροστά στην παντοδυναμία Του! Δέος και τρόμος... Και μέσα σ αυτή την εικόνα του άφθαστου μεγαλείου να συγκρούονται άγριες αντιθέσεις, όπως η αγριότητα της σφαγής των νηπίων και η τρυφερή ταπεινοφροσύνη των αγαθών βοσκών που ρθαν να προσκυνήσουν τον Λυτρωτή στη φάτνη των αλόγων! Ευλαβική παρουσία εξάλλου ο απλοϊκός Ιωσήφ εντεταλμένος προστάτης της Θείας Εντολής της Αγάπης, που αποτελεί και τη βάση της θρησκείας μας ενσαρκωμένης στο νεογέννητο Θεό. Γιατί αγάπη είναι ο Θεός και Αγάπη εντέλλεται να πρυτανεύει στις καρδιές και στις πράξεις των ανθρώπων. Και η Μάνα! Η Παναγία μορφή της Παναγίας να συμβολίζει τη γλυκύτητα, την αγνότητα, την αφοσίωση στον ιερό Της ρόλο της Μάνας του Θεανθρώπου. Εκείνη τη νύχτα όρισε ο Κύριος σαν καταλύτη της μοίρας του γένους των ανθρώπων να ξεδιαλύνει τα μάγια και τις ψευδαισθήσεις της σφαλερής γνώσης και ν απαλύνει τον πόνο με το βάλσαμο της ελπίδας για μια ζωή στα πρότυπα Θείας Εικόνας. Τη νύχτα της σωτηρίας από την εξαθλίωση και τη διαφθορά των εκλεκτών Του πλασμάτων να μερέψει τον πόνο, να λυγίσει τις σκληρές καρδιές, να μυρώσει τον κόσμο του με συγχώρεσης μύρο. Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, λαχταρούν οι καρδιές να ζωντανέψουν την Άγια Νύχτα! Κείνο το αστέρι που φώτισε τότε την άχαρη Γη και τις μελωδικές φωνές των αγγέλων «Δόξα εν Υψίστοις». Χαμένες πλανιούνται ωστόσο ακόμη οι ψυχές με Του Αριστείδη Χρ. Πετρόπουλου τα πάθη να μαστίζουν ανελέητη την κοινωνία, κυνη- (Σκαρμιτσιώτη) γώντας φθηνές απολαύσεις και κίβδηλες αρρώστιες, βία, ναρκωτικά, ασέλγεια... Χαραγμένα παντού τα σημάδια του πονηρού. Ας γυρίζαν ξανά οι αψώνες στην ανέμη του χρόνου, μήπως και γινόταν να σβήσουν τα σημάδια του κακού, μήπως τα παθήματα της αφροσύνης μας οδηγήσουν στο σωστό δρόμο, σ εκείνο το μήνυμα το αγγελικό επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία. Μήπως και κάπου ξεδιάλυνε αχνά το φως του άστρου να τονίσει την πίστη μας, να δώσει κουράγιο. Να ξεφύγουμε από το βασανιστικό μας ΕΓΩ και να θυμηθούμε πως υπάρχουν τόσα απλωμένα χέρια, στη σημερινή οικονομική κρίση, τόσα δακρυσμένα Μάτια! Να σκύψουμε πάνω από το κρεβάτι του πόνου, να δώσουμε λίγη στοργή και συμπόνια, όπου η δυστυχία και η φτώσεια βασανίζει τον κόσμο. Δυόμιση εκατομμύρια παιδιά υπολογίζεται πως πεθαίνουν καθημερινά στον πλανήτη μας από αρρώστια, πείνα και κακουχίες. Σειρές ατέλειωτες τα καραβάνια της προσφυγιάς, σαπιοκάραβα να οργώνουν φουρτουνιασμένες θάλασσες φορτωμένα απελπισμένους μετανάστες, που απεγνωσμένα αναζητούν ένα απάνεμο αραξοβόλι να καταλαγιάσουν. Θύματα όλοι της ανελέητης βίας, της αστοργίας, της απληστίας, του φθόνου. Και οι μεγάλοι, οι δυνατοί της Γης ν αναλώνονται στην κατασκευή όπλων, να κατεργάζονται μεθόδους για την ολοκλήρωση της καταστροφής πάνω στον πλανήτη. Οι Παλιοί μας φίλοι Μπέτυ Μοσχονά ΗΜπέτυ Μοσχονά γεννήθηκε στην Πάτρα στις 7 Μαρτίου του 1927 και βγήκε στο θέατρο κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Η ίδια ομολόγησε ότι βγήκε στο θέατρο γιατί... πεινούσε. Μικρό κοριτσάκι δούλευε στο κομμωτήριο της θείας της και ξεσκόνιζε τις κυρίες για να κονομήσει καμιά δραχμούλα. Η μητέρα της που τότε δούλευε σαν ταξιθέτρια σε κάποιον περιοδεύοντα θίασο και που και που, έπαιζε και κανένα ρολάκι, αποφάσισε να την πάρει μαζί της στην περιοδεία. Ήταν ένας θίασος οπερέτας του τενόρου Τάκη Δακόπουλου. Στον ίδιο θίασο ήταν και ένας χορευτής ο Σωτήρης Ρουκουνιώτης και η μητέρα της τον παρακάλεσε να τη μάθει να χορεύει για να δικαιολογεί κάποιο μεροκάματο στο θίασο. Σε λιγάκι - επειδή τα παιρνε τα βήματα με ευκολία - έγινε παρτενέρ του Ρουκουνιώτη και επιτέλους άρχισε να βγάζει μεροκάματο γιατί τότε, στα χρόνια της Κατοχής, έπεφτε μαύρη πείνα. Αυτός της έμαθε πολλά πράγματα. Κλακέτες, πώς να γυμνάζει το σώμα της, βήματα χορευτικά ρουτίνας και πολλά άλλα πολύ χρήσιμα για τη δουλειά. Έτσι απέκτησε και τον αέρα της σκηνής. Άρχισε επιτέλους, να κάνει όνειρα. Διέθετε πολύ καλή φωνή και έπρεπε να αποφασίσει, τραγουδίστρια, χορεύτρια ή ηθοποιός; Επειδή όμως είχε εκ φύσεως κωμική γκάμα, αποφάσισε να γίνει ηθοποιός. Τελείωσε η Κατοχή, κατέβηκε στην Αθήνα και έμεινε μακρυά από το θεάτρο περίπου μια 10ετία, για τελείως προσωπικούς λόγους. Το 1953 πάει και βρίσκει τον Μίμη Κοκκίνη στο θέατρο «Ριάλτο» και του ζητάει δουλειά. Της δώσανε να κάνει μια γεροντοκόρη Γαλλίδα, τη «Σα σε τρό» και είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Έτσι γεννήθηκε μια σπουδαία καρατερίστα. Της άρεσε πολύ η επιθεώρηση και μετά από προτροπή του Κώστα Χατζηχρήστου - φιλαράκια από τα μπουλούκια - κάνει τα πρώτα βήματα στην επιθεώρηση που της την δίδαξε ο Νίκος Σταυρίδης μαζί με τον Γιάννη Φέρμη σε τουρνέ. Γυρίζοντας ο Σταυρίδης, την πήρε μαζί του στο θέατρο «Βέμπο» όπου έπαιζε διάφορες κωμικές φιγούρες, πότε κάτι πλύστρες, πότε κάτι τσόκαρα και πάει λέγοντας. Κάποια στιγμή βρέθηκε και στο ναό της επιθεώρησης, στο θέατρο «Ακροπόλ», όπου ο Σπυρόπουλος της έγραψε τον πρώτο της ρόλο, τη «Νευρικιά». Τότε οι θεατρινοί, όσο και γνωστοί να ήταν, όταν επρόκειτο να κάνουν σόλο έτρεμαν σαν το ψάρι γιατί ήταν πάρα πολύ μεγάλη η ευθύνη. Με σπρώξιμο βγήκε στη σκηνή, αφού ο Μουζάκης έπαιξε την εισαγωγή δυο φορές, και γνώρισε την επιτυχία. - Όλα με νευριάζουν, και τα περίπτερα! Κι αυτά με νευριάζουν. Να περίπτερο εδώ, να περίπτερο εκεί, κι άλλο περίπτερο πιο κει, κι άλλο περίπτερο πιο πέρα! Ένα σωρό περίπτερα, δεν αντέχω άλλο, πότε τόνα πότε τ άλλο απ το βράδυ ως το πρωΐ, βρε δεν είναι αυτή ζωή. Η μεγάλη της επιτυχία όμως, ήταν ο βλάχος. Ένας βλάχος καταπληκτικός, η φωνή της Μπέτυ είχε το ταλέντο να γυρίζει πολύ εύκολα και να μιμείται όποια προφορά ήθελε. Τη θυμάμαι στο θέατρο «Μετροπόλιταν» που έκανε μιαν Αρμένισσα και τάχε βάλει με τον Αζναβούρ, τον γνωστό Γαλλοαρμένη τραγουδιστή, ήταν έξοχη... πραγματικά μοναδική και ήταν και πολύ όμορφη γυναίκα παρ όλη την κωμική της γκάμα και τις γκριμάτσες που έκανε. Η ίδια ομολογεί ότι δούλεψε και στην πρόζα και θυμότανε πάντα που ήταν μαζί με τη Βουγιουκλάκη και παρ όλη την επιτυχία που είχε, δεν τη γέμισε καθόλου. Της έλειπε η επιθεώρηση. Η Μπέτυ Μοσχονά υπήρξε σύζυγος του δημοφιλούς κωμικού Τάκη Μηλιάδη και πέθανε στις 6 Δεκεμβρίου του Περικλής Ματαράγκας Καλλιτέχνης ΒιΒλίο Συνθήκες πενίας και ανατροπής των θεσμικών κανόνων της κοινωνίας, πορεία προς την καταστροφή βασισμένη στις αρχές της παγκοσμιοποίησης που θέλει τους λαούς πολτοποιημένη ομοιόμορφη μάζα χωρίς ίδια χαρακτηριστικά πολιτισμού, ιστορίας, γλώσσας. Αυτό βιώνουμε. Η οικονομική εξαθλίωση συνεχίζεται όμως η οικονομική καταστροφή ασφαλώς και είναι γεγονός μικρότερης σημασίας συγκρινόμενο με την καθημερινή κατεδάφιση της κοινωνίας, της συνοχής Υπάρχει διέξοδος; Αντιγράφω. Σημασία τελικά έχει ότι η Ορθοδοξία, δια των Αγίων Πατέρων της, έχει δώσει μόνιμη και τελική λύση στο κοινωνικό πρόβλημα, διότι προσφέρει κοινωνία, μέσα στην οποία το κοινωνικό πρόβλημα, σε όλες τις όψεις του, γίνεται ανύπαρκτο. Από τις διαθέσεις και επιλογές των Χριστιανών, μάλιστα των Ορθόδοξων, εξαρτάται η διαιώνιση ή όχι της δυσλειτουργίας των κοινωνιών μας. Πρωτοπρεσβύτερου ΓΕΩΡΓΙΟΥ Δ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ..Σήμερα δίνεται η μοναδική ευκαιρία, μετά την χρεωκοπία των κοινωνικοπολιτικών συστημάτων του κόσμου, το κοινωνικό μήνυμα της Ορθοδοξίας να γίνει ο κοινός μας πόθος και το μόνιμο κήρυγμα των ποιμένων και κηρύκων μας. (σελ 73, κεφ. 6: Η πρόταση του Ιερού Χρυσοστόμου για την αντιμετώπιση του Κοινωνικού προβλήματος), από το παρουσιαζόμενο βιβλίο: «Αντιμέτωποι με την Πλάνη» Αντί άλλου σχολίου εκ μέρους μου, αντιγράφω απόσπασμα από το Προλογικό σημείωμα του συγγραφέα του βιβλίου Π.Γεωργίου Μεταλληνού. «Τίποτα δεν απειλεί περισσότερο την πίστη και την σωτηρία μας από την πλάνη. Η πλάνη - κάθε πλάνη - συσκοτίζει ή παραχαράσσει την πίστη, οδηγώντας σε «πίστη», που δεν μπορεί να σώσει, να ενώσει τον άνθρωπο με τη άκτιστη χάρη του Τριαδικού Θεού, διότι ενεργεί ως Βλασφημία. Υπάρχει το «πνεύμα της αλήθειας» που προέρχεται από τον Θεό, και το «πνεύμα της πλάνης» που προέρχεται από τον διάβολο. Ο σκοπός του ποιμαντικού έργου της εκκλησίας μας είναι να προφυλάσσει τον άνθρωπο από το πνεύμα της πλάνης. Έργο, συνεπώς, της θεολογίας είναι η κήρυξη του θείου λόγου, του λόγου του Χριστού Μας, των Αποστόλων και των πατέρων μας, όλων των αιώνων, αλλά και η αποκάλυψη κάθε πλάνης, που σαν παράσιτο πνευματικό παρεμβάλλει η αίρεση, εμποδίζοντας την πνευματική οικοδομή μας το βιβλίο αυτό αποβλέπει στην προσφορά λόγου αλήθειας στους Ορθόδοξους και Ορθοδόξως αγωνιζόμενους ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ... Αδελφούς μας, αλλά και τους αγαπητούς Συλλειτουργούς και Κήρυκες του θείου λόγου στον καθημερινό αγώνα τους. Αν επιτύχει αυτή η προσδοκία μας, θα το θεωρήσουμε ως την μεγαλύτερη ευλογία. Μ. Τεσσαρακοστή 2013 Π.Δ.Γ.Μ. 12 τα θέματα του βιβλίου, 12 κείμενα που στις ψυχοφθόρες πλάνες απαντούν - απλά - με την εν Χριστό αλήθεια, όπως σημειώνει κι ο συγγραφέας. Ενδεικτικά, σκόρπιοι τίτλοι: Η Χριστιανική Χρονολογία, σ.6 Ορθόδοξος Ελληνισμός, σ.27 Ήρθε το τέλος του Ελληνισμού; σ.37 Ψυχική υγεία και σωματική αναπηρία, σ. 89 Είδα και γω τον π. Παΐσιο, σ. 104 Για ποιους εργαζόταν ο Χίτλερ; σ.124 Πολυγραφότατος ο π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός ομότιμος καθηγητής Παν. Αθηνών, στην εργογραφία του θα συναντήσετε περίπου 80(!) τίτλους. Την δε ποιμαντική του δραστηριότητα αναπτύσσει στον πανεπιστημιακό ναό του Αγ. Αντύπα. «ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ», τίτλος του π.γ.δ. Μεταλληνού ο οποίος ετέθει σε κυκλοφορία το Μάιο του 2013 από τις εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Σπαρτάκου 6, Θεσσαλονίκη, τηλ Εδώ (στον εκ. οίκο) καθώς και σε όλα τα Χριστιανικά βιβλία θα το βρείτε οι ενδιαφερόμενοι αναγνώστες. Τασσώ Γαΐλα Αρθρογράφος - Ερευνήτρια

7 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ Με τα παι δι ά τι κα μά τια μου έ βλε πα, πί σω α π το τζά μι, τη ση μαί α του Πα - λα μη διού, του κά στρου τ Α να πλιού, ψη λά, και το σκο πό τυ λιγ μέ νο στο μαν δύ α του να πη γαι νο έρ χε ται στην τά πια*, με το του φέ κι στον ώ μο. Στο φόν το του ου ρα νού, η σι λου έ τα του γρα φό ταν τε ρά στια, ε πι βλη - τι κή. Κάμ πο σες ορ γι ές πιο κά τω, σά λευ αν χα μό κλα δα κι οι φραγ κο συ κι ές πρα σί νι ζαν κρε μα σμέ νες στο βά ρα θρο, πά νω α πό τη βε - νε τσι ά νι κη σκά λα σκα λο πά τια. Ε κεί νη η μέ ρα, η γκρί ζα, η βου βή, ή ταν τα Χρι στού γεν να. Τα καρ τε ρού σα με με τό σον πό θο, μι κροί και με γά λοι. Ε μείς για να λευ τε ρω θού με α πό τα θρα νί α του σκο λει ού, κι ε κεί νοι α πό τη μο νο το νί α της δου λειάς, να γι ορ τά σου - με στη λι α κά δα, στο ξέ φω το, που κά ποι ες φο ρές γι ο μί ζει θά μα τα τον κάμ πο μας με μυ ρου δι ές α πό ά γρια ζαμ πάκια* και με τις πορ το κα λι ές φορ τω μέ νες μι κρούς ή λιους. Μα να, που ο χει μώ νας μας έ κλει σε μέ σα και πε ρι ό ρι σε σε σπι τι ά τι κο το γι ορ τά σι. Ή ταν ευ τυ χι σμέ να τα χρό νια ε κεί να, τα ει ρη νι κά. Τα σπί τια μας «πλή ρη πά σης α γα θό τη τος» ευ ώ δια ζαν α πό τα φρε σκο ψη μέ να χρι στό ψω μα, αν τη χού σαν α πό κά λαν τα και μου σι κά όρ γα να, θυ μού μαι πως το με ση μέ ρι κα θί σαμε στο τρα πέ ζι πιο πολ λοί α πό δώ δε κα νο μά τοι... Μα για να κα θί σου με, έ πρε πε να πε ρι μέ νου με τον παπ πού, που θα ρ χό ταν α πό τ Αργος. Κι ο παπ πούς άρ γη σε κομ μά τι, κι ήρ θε, χτυ πη μέ νες οι δώ δε κα, για τί το τρέ νο εί χε κα θυ - στέ ρη ση. Ήρ θε ο παπ πούς και μ ό λα του τα γε ρά μα τα α νέ βη κε σαν που λί την ξυ λέ νια σκά λα, κι η βρά κα του η με τα ξω τή έ τρι ζε, φρου φρου, α νε βαί νον τας. Στο ά νοιγ μα της πόρτας, η λε βέν τι κη κορ μο στα σιά του μας φα νε ρώ θη κε σαν άγ γε λος Πα ρου σί ας, πα τρι αρ χι κή. Στρα βά το κόκ κι νο φέ σι με τη γα λά ζια φούν τα α νά ρι χτη στον ώ μο, φρε σκο ξυ ρι - σμέ νος, πα σί χα ρος. - Γεια χα ρά σας! - Κα λώς τον παπ πού! Χρό νια πολ λά! - Κα λά και τι μη μέ να! - Α μήν, παπ πού! Κα θί σα με στο τρα πέ ζι. Στην κορ φή ο παπ πούς. Βγά ζοντας το φέ σι του, το ρι ξε στο «μεν τέ ρι»*, έ πει τα σή κω σε τις πα λά μες και χά ι δε ψε τ ά σπρα του μαλ λιά, που φούν - τω ναν γύ ρω στο κε φά λι σαν α γι ο στέ φα νο. Πή ρα νε γύ ρω θέ σεις οι μπαρ μπά δες, οι θειά δες, τα πρω το ξα δέλ φια, ο - λά κε ρο το σό ι. Η ξα δελ φού λα η Αγ γε λι κού λα η ω ραι ο κά - μω τη, βο η θού σε τη μη τέ ρα στο συ γύ ρι σμα του τρα πε ζιού. Σαν δώ ρο βα σι λι κό, πά νω σε α σπί δα γυ α λι στε ρή, πρό βαλ λε ο ψη τός διά νος, πα ρα γε μι σμέ νος με κά στα να και κου κου νά ρια και μπα χα ρι κά. Έ να με γά λο χρι στό ψω μο κό πη κε φέ τες. Η μυ ρου διά των ψη τών κεν τού σε τα ρου - θού νια... Στο πα λιό τζά κι τρί ζα νε τα ξύ λα... Ο παπ πούς σή κω σε το χέ ρι και σταυ ρο κο πή θη κε και τό νε μι μη θή κα - με ό λοι. Οι άν θρω ποι στις ε παρ χί ες τρώ νε. Δη λα δή το κά νουν δου λειά το φα γο πό τι, κι έ να χρι στου γεν νι ά τι κο τρα πέ ζι γί νε ται σω στή τε λε τουρ γί α. Για τού το δεν πρέ πει να φανεί πα ρά ξε νο, πως το βα σί λε μα του ή λιου βρή κε τους πε - ρισ σό τε ρους μας στο τρα πέ ζι α κό μη, φορ τω μέ νο με πορ - το κα λό φλου δες και τσό φλια κα ρυ δι ών και πο τή ρια, που ό σο ν α δειά σουν, γι ό μι ζαν κοκ κι νέ λι της Πε ρα χώ ρας και γλυ κό πι ο το Α γι ωρ γί τι κο... Ω στό σο ο και ρός χει ρο τέ ρευ ε. Τα τζά μια της τρα πε ζα - ρί ας νο τι σμέ να, δεί χνα νε πως ό ξω το κρύ ο έ σφιγ γε. Σε μια στιγ μή η ψυ χο κό ρη μας η Βα γι ώ, μπαί νον τας με τη μπου κά λα γι ο μά τη εί πε: - Χι ο νί ζει ό ξω... Α πό ψε θα το στρώ σει! - Η φω τιά μας κον τεύ ει να σβή σει! εί πε η μη τέ ρα. Βαγι ώ, πή γαι νε στο κα τώ ι να φέ ρεις ξύ λα. Το κα τώ ι ή ταν κον τά στη σκά λα, υ πό γει ο τούρ κι κου σπι τιού, ό που σω ρι ά ζα με τις σο δει ές της χρο νιάς, γι ο μάτο πι θά ρια, σκά φες, ξύ λα και κάρ βου να. Η Βα γι ώ ά να ψε το λυ χνά ρι και κα τέ βη κε. Μα σε λί γο ξα - να ήρ θε, χω ρίς ξύ λα, α λα φι α σμέ νη και χλω μή. Το σβη - σμέ νο λυ χνά ρι έ τρε με στα χέ ρια της. - Μπα! τι έ χεις, Βα γι ώ; Τι τρέ χει; - Κυ ρά! Κά ποι ος εί ναι... κά ποι ος... τσέ βδι ζε η χω ρι α το - πού λα. - Μί λα κα λά! Τι λες; - Κά ποι ος εί ναι, λέ ω κυ ρά... κά του α πό τη σκά λα... κου - βα ρι α σμέ νος... Και φο βά μαι, η έρ μη... - Δη μή τρη άν τε να ι δείς πρό στα ξε ο παπ πούς έ ναν α πό τους θεί ους μου. Ο Δη μή τρης ση κώ θη κε και γρή γο ρα α κού στη καν οι μπότες του να τρί ζουν, κα τε βαί νον τας τη σκά λα. - Κα νέ ναν κα λι κάν τζα ρο θα δε η Βα γι ώ! γέ λα σε ο δεύ - τε ρος θειος μου ο Θα νά σης, χα ρά ζον τας κά στα να και χώ - νον τάς τα στη θρά κα. Ο Ξένος των Χριστουγέννων Στέ φα νος Δάφ νης * Fritz von Uhde, Ο Χριστός στους χωρικούς Μα σε λί γο α κού στη καν πά λι περ πα τη σι ές στη σκά λα και ο μι λί ες. Η πόρ τα ά νοι ξε και φα νε ρώ θη κε πά λι ο Δη μή - τρης, μα ό χι μό νος. Έ νας άλ λος άν θρω πος ά γνω στος ή - ταν μα ζί του, που θα λε γε κα νείς πως ο θει ος μου τον έ - φερ νε με το στα νιό. -Έμ πα μέ σα! του λε γε. Μην ντρέ πε σαι! Χρο νιά ρα μέ ρα σή με ρα... Έμ πα να ζε στα θείς! Μα κεί νος φαι νό τα νε πως κομ πιά ζει, ώ σπου ο θεί ος μου τον έ σπρω ξε α λα φρά α πό τον ώ μο και ο ξέ νος βρέ - θη κε στην τρα πε ζα ρί α. - Τι εί ναι τού τος; ρώ τη σε ο παπ πούς. - Δεν τό νε βλέ πε τε; Ζη τιά νος, ο φου κα ράς! Κα θό τα νε μα ζε μέ νος κά του α πό τη σκά λα και τρε μού λια ζε σαν ζα - γά ρι. Και κά νει έ να ξε ρο βό ρι ό ξω. Μπρρρ... Fritz von Uhde, Παραμονή Χριστουγέννων Κοι τά ξα με τον ξέ νο. Η κα κο μοι ριά έ βγαι νε α π ό λο του το κορ μί θα τα νε πε νην τά ρης, λι γνός, κί τρι νος, τα γέ νια του ψα ρά κι α χτέ νι στα, μοι ά ζα νε με α φά να*. Ού τε κα σκέτο φο ρού σε, ού τε πα πού τσια. Ή τα νε σκε πα σμέ νος με κά τι κου ρέ λια, που α φή να νε γυ μνά ε δώ και κει τα μέ λη του. Μό λις βρέ θη κε μέ σα, γύ ρι σε τα μά τια του γύ ρω φο βι σμέ να, σαν α γρί μι, και ύ στε ρα κοί τα ξε και την πόρ τα που την έ κλεινε η κορ μο στα σιά του θει ου μου, του Δη μή τρη. Έ κα νε μια κί νηση, σα να θε λε να ξε φύ γει, μα ο παπ πούς μου του χα μο γέ λα σε κα λό βο λα και του εί πε με τη γλυ κιά φω νή του: - Για τί; Κά τσε κει δά, στο τζά κι, να ζε στα θείς, κα ψε ρέ... Ε κεί νος, α κό μα δί στα ζε. Ο Δη μή τρης προ χώ ρη σε, και α - κουμ πών τας το χέ ρι του στον ώ μο τον η σύ χα σε. - Κά τσε, που σου λέ με. Κά τι θα βρε θεί δα και για σέ να. Ε δώ εί μα στε ό λοι χρι στου γεν νι ά τι κοι. Θα το κά ψου με σή - με ρα... Ή τα νε στο κέ φι ο θειος μου. Γι ό μι σε έ να πο τή ρι κρα σί ως τα χεί λια, το δω σε στον ξέ νο και του εί πε: -Πι ε το, α δελ φέ μου, να πά νε κά του τα φαρ μά κια! Γι ο - μα τά ρι ξέ ρεις... Έ λα, ρού φα το! Ο ά γνω στος πή ρε το πο τή ρι, και κα θώς το χέ ρι του έ - τρε με, χύ θη κε λί γο κρα σί στο χα λί. Κοί τα ξε χά μου. - Να με συμ πα θά τε... μουρ μού ρι σε βρα χνά. -Δεν πει ρά ζει δα... Χρό νια πολ λά - γού ρι εί ναι, του α - πάν τη σαν. Με μια ρου φη ξιά ά δεια σε το πο τή ρι του. -Μπρά βο σου! φώ να ξε ο Δη μή τρης. Και τώ ρα, α δελ φέ, κά τσε κει, να την τυ λώ σεις*... Η φω τιά, θρεμ μέ νη με νέ α κού τσου ρα, λαμ πά δια ζε πρό σχα ρα. Ο άν θρω πος, κα θι - σμέ νος σταυ ρο πό δι μπρο στά στο τζά κι, κρα - τού σε α νά με σα στα γό να τά του το πιά το με το κρέ ας, που του εί χε φέ ρει η Βα γι ώ και μα σού λι ζε λαί μαρ γα, κοι τά ζον τας πό τε πό - τε, κλε φτά τους άλ λους γύ ρω. Σε κά ποι α στιγ μή, η μη τέ ρα μου τό νε ρώ - τη σε: -Α πό πού εί σαι, μπάρ μπα; Ο άν θρω πος δε μί λη σε α μέ σως. Στα μά τη σε το μά ση μα και σή κω σε το πρό σω πο, κοι τά ζον τάς τη νε. - Ντό πιος; ξα να ρώ τη σε η μη τέ ρα μου. Με φω νή βα θιά, σα φερ μέ νη α πό μά κρος, α πό κα μιά σπη λιά, μουρ μού ρι σε: -Ό χι... ξω με ρί της* εί μαι... -Και δεν έ χεις φα με λιά; Δεν έ χεις σπί τι; - Ε, Αν θή, φτά νει, πρό στα ξε ο παπ πούς. Ας δί νου με του φτω χού, κι ας μη ρω τά με. Εί χαν ε πι ση μό τη τα τα λό για κεί να του παπ πού, που κα - θι σμέ νος στην πο λυ θρό να του, φάν τα ζε με γα λό πρε πος σαν ο Δί ας ο Ξέ νιος. «Ας μη ρω τά με...». Βρά δια ζε πια. Η Βα γι ώ ά να ψε την κρε μα στή λάμ πα κι έ - φε ρε τους κα φέ δες. Ο ξέ νος πά στρευ ε το πιά το του. Ά ξαφ να μέ σα στη βρα δι νή σι γα λιά, α κού στη κε μια του - φε κιά, κι α μέ σως δεύ τε ρη και τρί τη και τέ ταρ τη, η μια πά - νω στην άλ λη. Μα ζί α κού στη καν φω νές φερ μέ νες α πό πέ ρα, άλ λες α πό το κά στρο, το Πα λα μή δι, φω νές τα ραγ - μέ νες. Οι άν τρες μας πε τά χτη καν όρ θιοι, οι γυ ναί κες τρο μαγ - μέ νες. - Κά τι γί νε ται στο Πα λα μή δι! εί πε ο παπ πούς, ο πο λύ ξερος. Άν τρες και γυ ναί κες βγή κα νε στο μπαλ κό νι, χω ρίς πια να λο γα ρι ά ζου νε το κρύ ο. Στη δυ τι κή τά πια του Πα λα μηδιού, που εί ναι κα τά την πό λη στραμ μέ νη, φώ τα σα λεύ α- νε βι α στι κά. Πέ σα νε, α κό μη τρεις του φε κι ές. Και ύ στε ρ α πό δυ ο στιγ μές, έ να ξαφ νι κό σάλ πι σμα ξέ σκι σε τον πα - γω μέ νο α έ ρα, τρε μό συρ το, σερ τό μες στο σκο τά δι. Οι κα μά ρες του Ίτς Κα λέ*, αν τι λά λη σαν τη λα χτά ρα του χαλ κού. Έ νας ξά δελ φός μου, ο Κο σμάς, που εί χε κά νει και λοχί ας στα ιπ πι κά, ε ξή γη σε: -Ά, το ξέ ρω γω το σάλ πι σμα τού το. Κα τά δι κος το σκασε α πό κει πά νω! Μπή κα με ό λοι στην τρα πε ζα ρί α. Δε μι λού σε κα νέ νας. Η σι ω πή βά ραι νε α πά νω στα πράγ μα τα, και οι μα τι ές των αν τρών σ έ να κορ μί, δι πλω μέ νο μπρο στά στο τζά κι... Μια δυ να τή πνο ή α νέ μου ά νοι ξε τη μπαλ κο νό πορ τα κι έ - σβη σε τη λάμ πα. Ά!... Έ κα ναν ξαφ νι α σμέ νες οι γυ ναί κες. Το αν τι λά ρι σμα* της φω τιάς έ πε φτε κοκ κι νω πό πά νω στον χρι στου γεν νι ά τι κο ξέ νο μας, τον ά γνω στο, και φώ τιζε τη στε γνή του ό ψη, τα γκρί ζα γέ νια του... Τώ ρα και των γυ ναι κών οι μα τι ές βά ραι ναν α πά νω του. Σαν να κα τά λα βε την α γω νί α μας, ο άν θρω πος ση κώ - θη κε α πό το μα και, χω ρίς να μας κα λη νυ χτί σει, χω ρίς να βγά λει ά χνα, προ χώ ρη σε γρή γο ρα στην πόρ τα, κολ λη τά στον τοί χο και χά θη κε σαν φάν τα σμα. Δεν α κού στη κε ού τε η περ πα τη σιά του στη σκά λα... * Ο Στέ φα νος Δάφ νης (Άρ γος, Α θή να, 14 Ιουλίου 1947), ήταν ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και δημοσιογράφος. Το πραγματικό του ονοματεπώνυμο ήταν Θρασύβουλος Ζωιόπουλος. Γλωσσάρι: τάπια: προμαχώνας. /ζαμπάκι: το φυτό νάρκισσος./μεντέρι: είδος χαμηλού καναπέ./ αφάνα: είδος θάμνου αγκαθωτού. / να την τυλώσεις: να γεμίσεις την κοιλιά σου, να χορτάσεις. /ξωμερίτης: αυτός που κατάγεται από άλλο μέρος όχι ντόπιος. /Ίτς Καλέ: μέρος του φρουρίου. /αντιλάρισμα: τρεμοφέγγισμα.

8 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ Τα Επίτιμα Μέλη της ΚΜΜ θυμούνται... Η θέλησή μου για προσφορά μένει μέσα μου ζωντανή... Το 1977 ένα γεγονός που σημάδεψε τη ζωή μου - ο θάνατος της μητέρας μου - έγινε αφορμή να γνωρίσω τη «ΜΕΡΙΜΝΑ». Οι άνθρωποί της με αγκάλιασαν και η επιθυμία μου να προσφέρω ολόψυχα, βρήκε έδαφος στο ίδρυμα αυτό. Έτσι, τον πρώτο χρόνο έγινα εθελόντρια και με την ίδια αγάπη αγκάλιασα τους γέροντες, προσφέροντας το χαμόγελο και τη ζεστασιά που είχαν ανάγκη. Την επόμενη χρονιά μπήκα στο συμβούλιο του ιδρύματος με έντονη δραστηριότητα, που απέβλεπε στη συγκέντρωση χρημάτων, μέσω κοινωνικών εκδηλώσεων, ώστε να έχουν οι γέροντες καλύτερη ποιότητα ζωής. Αργότερα και για δέκα συνεχή χρόνια, ψηφίστηκα ως Αντιπρόεδρος, δίπλα στον Πρόεδρό μας Δ. Θεοφιλάτο, και δουλέψαμε πάντα με σύμμαχο την αγάπη για την προσφορά στην Τρίτη ηλικία. 35 χρόνια προσφοράς σ ένα τέτοιο ίδρυμα, έγινε κομμάτι της ζωής μου και μου χάρισε γνώση και ικανοποίηση. Η αγάπη που δέχτηκα απ τους γέροντες και απ τον κόσμο, έγιναν τροφή, ώστε να δουλεύω ακούραστα όλα αυτά τα χρόνια. Αν και παρέδωσα τη θέση μου στους νεότερους, είμαι πάντα διαθέσιμη και η θέλησή μου για προσφορά μένει μέσα μου ζωντανή. Άννα Καπαράκου Τρίτη Ηλικία: προκαλώντας Νεανικούς Φακούς Νέοι Φωτογράφοι εμπνεύστηκαν από Παλιά Μοντέλα στην Έκθεση Φωτογραφίας με θέμα την Τρίτη Ηλικία, που πλαισίωσε τον πανηγυρικό εορτασμό «50+1 χρόνια ΚΜΜ». Μέσα από τη ματιά νεανικών φωτογραφικών φακών, πτυχές της ζωής των ηλικιωμένων ήρθαν στο φώς για να υπενθυμίσουν, να προβληματίσουν, να ξαφνιάσουν, αλλά και να αμφισβητήσουν στερεοτυπικές αντιλήψεις. Ευχαριστούμε πολύ τους φωτογράφους, που με αγάπη μας προσέφεραν τη δημιουργία τους! Θάνος Ανθόπουλος Γεννήθηκα στην Αθήνα. Πριν 5 χρόνια ένιωσα ότι δεν βγάζω καλές φωτογραφίες οπότε αγόρασα την πρώτη μου SLR. Σύντομα πάλι, ένιωσα ότι δεν βγάζω καλές φωτογραφίες οπότε πήρα μια ακριβότερη και μετά ακριβότερους φακούς. Στο τέλος, κατάλαβα ότι σημασία έχει να στρέφεις την κάμερα προς τα έσω. Ευχαριστούμε θερμά τον Θάνο Ανθόπουλο για την ευγενική παραχώρηση του δικαιώματος της ανατύπωσης του έργου του. «Τρίγωνα κάλαντα μες στη γειτονιά, ήρθαν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά!» Οι Εορτές πλησιάζουν, που ακόμη και σε εποχές κρίσης υπόσχονται οικογενειακές στιγμές θαλπωρής, αγάπης και συντροφικότητας. Νικηφόρος Λύτρας, Τα κάλαντα Πλησιάζουν στιγμές, όπου όλες οι γενιές - υπερήλικες, ενήλικοι, έφηβοι και παιδιά - συγκλίνουν και μοιράζονται μια κοινή αγκαλιά, δοκιμάζοντας τη γεύση της ευτυχίας. Πόσο εύκολο μέσα στο κλίμα αυτό να ξεχάσεις τους λιγότερο ευτυχείς, εκείνους που δεν έχουν πια οικογένεια ή φίλους, ούτε μια αγκαλιά να χαθούν στην αγάπη της! Αυτές τις γιορτές μην ξεχάσεις τον παππού και τη γιαγιά στην Μέριμνα. Σε χρειάζονται Πρόσφερέ τους την αγάπη σου και κάνε έτσι ένα δώρο σε εκείνους μα και στον εαυτό σου! Χρόνια Πολλά και Ευλογημένα από τους Προστατευόμενους, το Προσωπικό και το Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινωνικής Μέριμνας Μοσχάτου. Παγκόσμια ημέρα της Τρίτης Ηλικίας, του παππού και της γιαγιάς δηλαδή, ήταν υποτίθεται η 1η Οκτωβρίου. Και ποιος το κατάλαβε ή το θυμήθηκε όπως γίνεται με τη γιορτή της γυναίκας, της μάνας ή του ξενόφερτου Αγίου Βαλεντίνου; Κανένας! Καμία αναφορά δεν ακούστηκε ή γράφτηκε στα Μ.Μ.Ε. Άκρα του τάφου σιγή και η δήθεν γιορτή τους έμεινε στα χαρτιά, στις σελίδες κάποιων ημερολογίων. Κι όμως αυτά, τα ρυτιδωμένα από τον πανδαμάτορα χρόνο πρόσωπα, που βλέπουν με καρτερικότητα και αγωνία να πλησιάζει το «τέλος», με την εμπειρία των χρόνων που φέρουν στη ράχη τους και με όσες τους απομένουν δυνάμεις, προσπαθούν να φανούν χρήσιμοι και να βοηθήσουν όσο μπορούν τα παιδιά τους για ν αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της ζωής. Και ποιος τους θυμήθηκε; Στη σημερινή εποχή, που οι γυναίκες έχουν βγει σχεδόν όλες στη βιοπάλη και απουσιάζουν από το σπιτικό τους τις περισσότερες ώρες της ημέρα, η γιαγιά, οι δυο φορές μάνα, καλείται ν αναπληρώσει τη νοικοκυρά του σπιτιού. Εκείνη θα φροντίσει για να βρουν στο γυρισμό από τη δουλειά τους ένα πιάτο ζεστό φαγητό τα εργαζόμενα παιδιά της. Εκείνη θα σταθεί άγρυπνος φρουρός στα εγγονάκια της, που μεγαλώνουν κάτω από τη δική της στοργική ματιά. Εκείνη θα προσπαθήσει, όσο οι δυνάμεις της το επιτρέπουν, να ξαλαφρώσει τη θυγατέρα της και νοικοκυρά του σπιτιού, από τις βαριές δουλειές, έστω και αν ο χρόνος έχει μειώσει την αντοχή της και τις σωματικές της δυνάμεις. Σφίγγει τα δόντια και προσπαθεί ν ανταποκριθεί σε όλα, με μόνη ικανοποίηση ότι παρέχει την όση μπορεί βοήθεια. Ν αποδείξει ότι δεν είναι βάρος αλλά παραμένει, όσο γίνεται, χρήσιμη! Δίπλα της ο παππούς κάνει κι αυτός το παλληκάρι και παίρνει τους δρόμους για να συνοδεύσει τα εγγονάκια τους στα σχολεία. Να κάνει τα ψώνια γυρνώντας φορτωμένος (κι ας αισθάνεται σουβλιές στα γόνατα και τη μέση) και για να καλύψει τις όσες πρέπει και μπορεί «εξωτερικές» υποχρεώσεις... Πέραν αυτών, μοιράζονται με τα παιδιά τους κάθε τους στιγμή. Αγωνιούν για κάθε τους πρόβλημα. Συμμετέχουν ψυχικά σε κάθε τους χαρά ή λύπη. Προσεύχονται στον Ύψιστο και τη Μεγαλόχαρη πάντα για το καλό τους. Με τη στοργική ματιά τους και μια ευχή, τα ξεπροβοδίζουν σαν ξεκινάνε για τη δουλειά τους. Με τα ίδια αισθήματα παραμονεύουν πίσω απ την κουρτίνα, για να τα δουν να ξεπροβάλλουν στη γωνιά του δρόμου, στο γυρισμό τους. Μόνη τους ευτυχία, το αγκάλιασμα των εγγονιών, το τύλιγμα των χεριών τους στο λαιμό τους, ένα φιλί κι ένας καλός λόγος. Τίποτα δεν τους γεμίζει περισσότερο. Όπως και τίποτα δεν τους πληγώνει πιο πολύ, από την αδιαφορία, την αγνωμοσύνη ή τον παραμερισμό σε κάποιο γηροκομείο, όταν οι δυνάμεις τους ή λόγοι υγείας, τους παροπλίζουν από την ενεργό δράση. Η θλίψη που νιώθουν οι απόμαχοι της ζωής στα γηροκομεία, όσο καλά και αν περνάνε εκεί, είναι αξεπέραστη. Αφάνταστη η μοναξιά. Αφόρητη η πίκρα. Μεγάλο το παράπονο. Ευτυχισμένο το σπίτι και οι απόμαχοι της ζωής, όταν το κρεβάτι της γιαγιάς και του παππού ακουμπάει στην κούνια του μωρού. Με αγάπη δικός σας Χαρίτων ο Γλαφυρός