OXI. Oταν συνασπίζονται ΣΤΟΥΣ ΛΗΣΤΕΣ NT-EE-EKT OXI ΣΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ N ΠΟΤΑΜΙ ΠAΣOK ΨHΦIZOYME OXI! ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ 600. φύλλα.

Transcript

1 15ήμερη Επαναστατική Εφημερίδα / Φύλλο 600 / Σάββατο 4 Ιουλίου 2015 / Τιμή: 1,50 Κυκλοφορεί κάθε δεύτερο Σάββατο ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ 600 φύλλα ΨHΦIZOYME OXI! OXI ΣΤΟΥΣ ΛΗΣΤΕΣ NT-EE-EKT OXI ΣΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ N ΠΟΤΑΜΙ ΠAΣOK Oταν συνασπίζονται γύρω από το NAI στο ελληνικό δημοψήφισμα ο γερμανός ιμπεριαλιστής Σόιμπλε και η Mέρκελ, ο αδίστακτος υπάλληλος του γιούρογκουπ Nτάισελμπλουμ, ο ακροδεξιός Πολωνός Nτόναλντ Tουσκ Όταν η γερμανική κιτρινοφυλλάδα Bild και η εφημερίδα του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου του Σίτι του Λονδίνου Financial Times κηρύσσουν σταυροφορία Όταν στο εσωτερικό της χώρας κάνουν κοινή εκστρατεία υπέρ του NAI η N του Σαμαρά, το βουρκοπόταμο του Στ. Θεοδωράκη και το εκφυλισμένο ΠAΣOK όταν καμώνονται πως μιλάνε σε λαό με μνήμη χρυσόψαρου που ξέχασε το ρόλο τους στη χρεοκοπία της Eλλάδας και την ένταξή της στο καθεστώς των Mνημονίων Όταν τα MME, αυτοί οι αργυρώνητοι ναοί της διαπλοκής, πρωταγωνιστούν στον αγώνα για να μην περάσει το OXI και ν ανατραπεί ο Tσίπρας Όταν ο αρχιερέας της διαφθοράς και των συνωμοσιών K. Mητσοτάκης, βγαίνει από το χρονοντούλαπο και ντύνεται σημαιοφόρος της εκστρατείας κατά του OXI Kι από κοντά ο πρώην πρωθυπουργός της Pαφήνας βγαίνει από την πολύχρονη ραστώνη για να συμμετάσχει στην «εθνική» εκστρατεία. Ki από κοντά ο Σημίτης, κι όλοι οι χρεοκοπημένοι του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος Tότε ξέρεις τι συμφέροντα εξυπηρετούνται. Όλος αυτός ο εσμός για το λαό ποτέ δε νοιάστηκε ούτε ποτέ θα νοιαστεί. Mε σημαία το «μένουμε Eυρώπη» ένα Eλληνικό «Eυρω-μαϊντάν», ένα αντιδραστικό κίνημα πλατειών όπως αυτό στην Oυκρανία ή ένα «κασερολάσο» όπως παλαιότερα στη Xιλή, βρίσκεται σε εφαρμογή. Όλα τα σημάδια δείχνουν ότι ένα μεταμοντέρνο πραξικόπημα βρίσκεται εν εξελίξει. Ένας μανιασμένος πόλεμος μαίνεται: οικονομικός που έχει πνίξει το τραπεζικό σύστημα, πολιτικός, μιντιακός, ιντερνετικός. Kάποιες κινήσεις σε υπουργεία ίσως δείχνουν και τις διαθέσεις κάποιων για άλλα πράγματα Συνέχεια στη σελ. 2 Το φύλλο 1 της Νέας Προοπτικής Φράξτε το δρόμο στο Δ.Ν.Τ. πριν 25 χρόνια Κινήσεις αντι-τσίπρα Λέρος 25 χρόνια μετά Σ αυτό το φύλλο σελ. 2 σελ. 12 Νέστωρ Πιτρόλα Συνέντευξη σελ. 6

2 σελίδα 2 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σελίδα 3 ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΛΗΣΤΕΣ NT-EE-EKT Συνέχεια από τη σελ. 1 Mέρος αυτών των σχεδίων ήταν η «όλως τυχαία», ταυτόχρονη συνεύρεση όλων των αρχηγών του εκφυλισμένου πολιτικού προσωπικού στις Bρυξέλλες, όταν ο Tσίπρας βρισκόταν εκεί για διαπραγματεύσεις, λίγο πριν τα σπάσει με τους δανειστές και προσανατολιστεί στο δημοψήφισμα: Σαμαράς, Θεοδωράκης, Φώφη, είχαν βάλει τη στολή για το σχηματισμό κυβέρνησης «εθνικής ενότητας». Aπέναντι στις πιέσεις, τους εκβιασμούς, τις συκοφαντίες, τις ψευδολογίες και τις συνωμοσίες των εκπροσώπων των διεθνών τοκογλύφων και των ντόπιων συνεργατών τους ορθώνουμε ένα περήφανο OXI. Mας απειλούν ότι με το OXI φέυγουμε από το ευρώ και γυρίζουμε στη δραχμή. Στην πραγματικότητα αυτό είναι ένα ψευτο-δίλημμα. Το βάθος της καπιταλιστικής κρίσης είναι τέτοιο που είτε με δραχμή είτε με ευρώ η οικονομική κρίση δεν λύνεται κι η χρεοκοπία της Eλλάδας δεν αντιμετωπίζεται. Γιατί η κρίση δεν έχει τη ρίζα της στη νομισματική σφαίρα. Eίτε με τη συστροφή στην εθνική απομόνωση και τη δραχμή που ορισμένοι προκρίνουν είτε με το ευρώ, η κρίση και οι όγκοι χρέους θα βαρύνουν την παρούσα γενιά και πολλές από τις μέλλουσες γενιές, τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισεγγόνια μας. Eξ άλλου η παρούσα κρίση κάνει σαφές ότι το οικοδόμημα του ευρώ και η ίδια η E.E. είναι βασισμένη σε σαθρές βάσεις. H Eλλάδα είναι απλώς ο πιο αδύνατος κρίκος. Αλλά έχει σπάσει όχι ένας κρίκος, έχει σπάσει η αλυσίδα του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου καπιταλισμού. Η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Γαλλία βρίσκονται στη σειρά. Τους λέμε OXI και ψηφίζουμε OXI. Όχι γιατί είμαστε υπέρ του Tσίπρα και της κυβέρνησης ΣYPIZA/ ANEΛ. Tο EEK εξ αρχής κάλεσε τον λαό και την εργατική τάξη να μην εμπιστεύεται την παράταιρη κυβέρνηση αρκετός χρόνος και χρήμα χάθηκε με τις ατέρμονες διαπραγματεύσεις και τα ήξεις αφίξεις- και δεν δίνει την παραμικρή στήριξη σ αυτήν την κυβέρνηση. Δεκαπενθήμερο όργανο της Κ.Ε. του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος (ΕΕΚ - Τροτσκιστές) Κυκλοφορεί στα κεντρικά περίπτερα και στα βιβλιοπωλεία σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Εκδίδεται από την Ε.Μ.Ε. - ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ Αστική μη κερδοσκοπική εταιρία Αρχισυντάκτης Θ. Κουτσουμπός Διεύθυνση Εφημερίδας Καποδιστρίου 38, Αθήνα Τηλ.: , Κιν.: Σελιδοποίηση - Μοντάζ Βιβλιοτεχνία Ο.Ε. Ζωοδόχου Πηγής 52Α, Εξάρχεια Τηλ.: vivliotexnia@hotmail.com Eκτύπωση ΧΕΛΙΟΣ-ΠΡΕΣ Α.Β.Ε.Ε. Ιερά Οδός 81, Αθήνα Ετήσια συνδρομή-ενίσχυση Εσωτερικού: 45 Ευρώπη: 60 Υπόλ. Χώρες: 75 Τσεκ-εμβάσματα στη διεύθυνση: «Νέα Προοπτική» Θ. Κουτσουμπός Καποδιστρίου 38, Αθήνα Όμως δεν στεκόμαστε ουδέτεροι, ούτε ρίχνουμε άκυρο όπως κάνουν οι σταλινικοί του Περισσού ή οι σταλινογενείς ομάδες. Tο 1974, στο δημοψήφισμα, ο λαός ψήφισε ενάντια στη μοναρχία χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κατ ανάγκη ψηφίζει υπέρ του Kαραμανλή. Kαι ήταν μια σωστή πολιτική πράξη, έστω κι αν δεν ικανοποιούσε τα οράματα και τις ελπίδες των πρωτοπόρων εργατών και επαναστατών φοιτητών. εν ξεχνάμε τα 5 χρόνια μνημονίων. Tην δραματική μείωση των μισθών και των συντάξεων. Tην κλοπή των κεφαλαίων επικουρικής ασφάλισης. Tην καταστροφή των εργασιακών σχέσεων και τη μετατροπή των εργατών σε σκλάβους χωρίς κανένα δικαίωμα. Tο κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων μικροεπιχειρήσεων από την πιστωτική ασφυξία που επέβαλαν οι τραπεζίτες. Nαι, μας ενοχλούν οι ουρές στις τράπεζες και οι σκηνές αναξιοπρέπειας για μερικές δεκάδες ευρώ από τα ATM. Aλλά δεν ξεχνάμε την ταπείνωση των συνανθρώπων μας που συνωστίζονταν κατά χιλιάδες και διαγκωνίζονταν για μια σακούλα χόρτα και λίγα τρόφιμα, σαν αυτά που μοίραζαν οι ναζιστές της X.A. «μόνο για Έλληνες». εν ξεχνάμε τις χιλιάδες που αυτοκτόνησαν για να μη ζήσουν στην αναξιοπρέπεια της ανέχειας. Όταν γύρω μας μαίνεται ο ταξικός πόλεμος και το σπίτι έχει πιάσει φωτιά δεν στεκόμαστε αδρανείς. Ψηφίζουμε OXI - όχι στην αλαζονική τρόικα των ιμπεριαλιστών. Όχι στους υποτακτικούς της τρόικας εσωτερικού. Ψηφίζουμε OXI γιατί θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια, γιατί δε θέλουμε να σκύβουμε το κεφάλι και να προσκυνάμε ξένους και ντόπιους δυνάστες. Ξέρουμε ότι με τις ψήφους δεν θ αλλάξουμε τον κόσμο. εν αρκούν οι ψήφοι. Άλλωστε πολλές φορές έχουμε τονίσει ότι αν ο κόσμος άλλαζε με ψήφους, τότε οι εκλογές θα ήταν παράνομες. Όμως, θα διαμορφώσουμε καλύτερους όρους για τον αγώνα. Για ένα μέλλον με αξιοπρέπεια και ανθρωπιά, για να μπει τέλος σ ένα σύστημα ανθρωποφαγικό και ιστορικά χρεοκοπημένο. Παλεύουμε για να μπουν σε εφαρμογή μια σειρά μέτρων για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης, για να κινηθεί η οικονομία, να μπει τέλος στον εφιάλτη της ανεργίας που ρίχνει στο περιθώριο τη νεολαία, την πιο μορφωμένη και ταλαντούχα νέα γενιά που είχε ποτέ η Eλλάδα. Tο EEK λέει: εδώ και τώρα πρέπει οι τράπεζες, που έχουν χρηματοδοτηθεί από τις στερήσεις του ελληνικού λαού με 240 δις ευρώ τα τελευταία χρόνια, να περάσουν στα χέρια του λαού. Έξω οι κερδοσκόποι τροϊκανοί τραπεζίτες. Eθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο για να κινηθεί η οικονομία. Για την εργατική εξουσία και το σοσιαλισμό. ( ιάβαζε την απόφαση της K.E. του EEK στη σελ. 8-9) ΚΙΝΗΣΕΙΣ αντι-τσιπρα Εκτός και εντός ΣΥΡΙΖΑ Xαρακτηρίστηκε ως μεταμοντέρνο πραξικόπημα, και ο όρος χρησιμοποιήθηκε και από εμάς. Όμως, όπως όλα τα πραξικοπήματα, από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι τα Iουλιανά πριν από 50 ακριβώς χρόνια φτιάχνονται, τελικά, με την ίδια συνταγή έστω κι αν τα υλικά διαφέρουν. Ήδη, και σε εφημερίδα προσκείμενη στο ΣYPIZA είδαν το φως διαφωνίες ευρωβουλευτών που ζητούσαν να ακυρωθεί το δημοψήφισμα. Aπό δε τους ANEΛ 4 βουλευτές διαφώνησαν ανοικτά και ένας διαγράφτηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα γιατί δημοσίως κάλεσε σε υπερψήφιση του NAI. Σύμφωνα με διασταυρωμένες πηγές, την Τετάρτη 1 Iουλίου, ασκήθηκαν πιέσεις από ομάδα υψηλά ιστάμενων στελεχών του ΣYPIZA, με την υποστήριξη πέντε υπουργών, μελών του ευρωκοινοβουλίου και βουλευτών, για ακύρωση του Δημοψηφίσματος. Η σύγκρουση στο κυβερνητικό επιτελείο ήταν ισχυρή και στηρίχθηκε στις πιέσεις που έχουν δημιουργηθεί από την κατάσταση στο τραπεζικό σύστημα και την απειλή για κούρεμα των καταθέσεων. Φυσικά, τυχόν ακύρωση του εξαγγελθέντος δημοψηφίσματος σήμαινε την άμεση ανατροπή της κυβέρνησης ΓΙΝΕ ΣΥΝ ΡΟΜΗΤΗΣ στην επαναστατική μαρξιστική εφημερίδα που παλεύει: Τελικά ο Τσίπρας δεν ενέδωσε και αποφάσισε να προχωρήσει στο δημοψήφισμα διαψεύδοντας και τα περί κουρέματος των καταθέσεων. H κίνηση αυτή δεν φαίνεται άσχετη με την επανεμφάνιση του K. Kαραμανλή. Ύστερα από 6 χρόνια σιωπής, από τον Oκτώβρη του 2009 και την αντικατάστασή του από τον Σαμαρά, ο Kαραμανλής παρουσιάστηκε την Πέμπτη 2/7 στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα σε ρόλο «εθνάρχη»! H επιστροφή του δρομολογήθηκε με τη συνδρομή ευρωπαίων ηγετών και ηγετών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Στόχος είναι, σε περίπτωση νίκης του NAI ή ακόμα και του OXI, αν μπορέσουν να δρομολογήσουν πολιτικές εξελίξεις ανατροπής της κυβέρνησης, να χρησιμοποιηθεί ο Kαραμανλής. Αρχικά ο τέως πρωθυπουργός -χαρακτηριζόταν και ως πρωθυπουργός της Pαφήνας-, απέρριψε οποιαδήποτε ιδέα επιστροφής του. Tελικά ενέδωσε και σα πρώτο βήμα προέβη στο διάγγελμα υπέρ του NAI. Άμεσος στόχος φαίνεται πως είναι να δώσει σημεία παρουσίας ενόψει εξελίξεων μετά το δημοψήφισμα της Κυριακής. Εξ ου και η ενωτική αναφορά του στους «από καλή πρόθεση» υποστηρικτές του OXI. ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα ενάντια στον εθνικισμό, το ρατσισμό, το φασισμό, τον πόλεμο για το σοσιαλισμό και την εξουσία των εργατικών σουμβουλίων για την οργάνωση του επαναστατικού διεθνιστικού κόμματος της εργατικής τάξης για την επανίδρυση της Τετάρτης Διεθνούς Ε ΛΕΜΕ ότι υπεύθυνος για τα προβλήματα με τις συντάξεις είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Θυμόμαστε τις μειώσεις των συντάξεων, την ληστεία των επικουρικών ταμείων, την εισφοροδιαφυγή των καπιταλιστών, την κακοδιαχείρηση των ασφαλιστικών ταμείων από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, Ν και Παπαδήμιων. Όμως, αντικειμενικά, οι συντάξεις των απόμαχων της δουλειάς βρίσκονται σε κίνδυνο και κάτι δραστικό πρέπει να γίνει. Και δραστικό δεν σημαίνει να επιστρέψουμε στο καθεστώς της Μνημονιακής σφαγής Σε ευθύτατο κίνδυνο βρίσκονται οι συντάξεις του Αυγούστου, ανεξάρτητα από το αν υπάρξει ή όχι συμφωνία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών εντός Ιουλίου. O σκληρός έλεγχος κίνησης κεφαλαίων (capital controls) που έχει επιβληθεί από τη ευτέρα 29 Ιουνίου και ο οποίος δεν αναμένεται να σταματήσει ουσιαστικά και την επόμενη εβδομάδα, έχει οδηγήσει σε μία αναγκαστική γενικευμένη στάση πληρωμών του λαού προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, μιας και μισθοί και συντάξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα ύψους 4,4 δισ. ευρώ «καταβάλλονται» με το σταγονόμετρο... Η εξίσωση του επόμενου αδιεξόδου Η δραματικά αργή «καταβολή» μισθών συντάξεων οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε πλήρη κατάρρευση των εσόδων από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές κατά τον τρέχοντα μήνα. Ενδεικτικά: Το ΙΚΑ ανάμενε στις αρχές Ιουλίου 600 εκατ. ευρώ από εισφορές που έπρεπε να καταβάλλει το ημόσιο και οι εργοδότες του ιδιωτικού τομέα για χρήσεις του Ιουνίου. Ο ΟΑΕΕ ανέμενε μέχρι τα τέλη Ιούλη 260 εκατ. ευρώ από τις εισφορές των αυτασφαλισμένων επαγγελματιών για το δίμηνο Μάη Ιούνη. Τα κεφάλαια αυτά, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντληθούν από τα ασφαλιστικά ταμεία τις επόμενες είκοσι μέρες. Το ίδιο ισχύει και για τις εισφορές προς όλα τα άλλα ταμεία. Τα παραπάνω 860 εκατ. ευρώ, τα οποία αναμένουν μόνο το ΙΚΑ και ο ΟΑΕΕ κατά τον τρέχοντα μήνα αποτελούν το... 37% των αναγκαίων κεφαλαίων για την καταβολή των συντάξεων του Αυγούστου που πρέπει να καταβληθούν στα τέλη Ιουλίου αρχές Αυγούστου. Η «τρύπα» αυτή δεν μπορεί να κλείσει μέχρι τέλη Ιουλίου, ακόμα και αν τα περίπου εκατ. ευρώ τα οποία βρίσκονται σε τραπεζικούς λογαριασμούς των «ευγενών» ασφαλιστικών ταμείων των ΜΕΤΡΑ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΜΑΧΩΝ ΤΗΣ ΟΥΛΕΙΑΣ τραπεζοϋπαλλήλων (ΕΤΑΤ), των εργαζομένων των πρώην ΕΚΟ (ΤΑΥΤΕΚΩ) και των μηχανικών -γιατρών δικηγόρων (ΕΤΑΑ) μεταφέρονταν στην Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ) για να συναφθούν ρέπος με το ελληνικό ημόσιο και, έτσι, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους να τα έδινε στα ελλειμματικά ταμεία, όπως το ΙΚΑ και ο ΟΑΕΕ. Τελευταία εφεδρεία της κυβέρνησης για την καταβολή μισθών δημοσίου και των συντάξεων Αυγούστου (συνολικού ύψους 3,4 δισ. ευρώ ) φαίνεται πως είναι το 1,5 δισ. ευρώ που φέρεται να έχει ακόμα στο Γενικό Λογιστήριο, τα διαθέσιμα των ταμείων -όπως προαναφέρθηκε- αλλά και των ήμων (300 εκατ. ευρώ)... Έτσι οι τραγικές στιγμές που πέρασαν και συνεχίζουν να περνούν συνταξιούχοι και μισθωτοί από τις αρχές του Ιουλίου είναι κάτι παραπάνω από πιθανόν ότι θα επαναληφθούν στις αρχές Αυγούστου με ή χωρίς κάποια συμφωνία με τους δανειστές. Μ άλλα λόγια, η κυβέρνηση Τσίπρα βρίσκεται ολοένα και περισσότερο -αντικειμενικά- κόντρα σε εκείνους που επιχειρεί να υπερασπιστεί έναντι των άγριων απαιτήσεων των διεθνών δανειστών κατά τις διαπραγματεύσεις εδώ και πέντε μήνες ου μην αλλά και με την οργάνωση του ημοψηφίσματος της 5ης Ιούλη, δηλαδή τους φτωχούς μισθωτούς και συνταξιούχους που ζουν μόνο από το μισθό και τη σύνταξή τους και τώρα βλέπουν να καταβάλλονται με το σταγονόμετρο. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση σωστά τάσσεται ενάντια σε κάθε μελλοντική μείωση σε μισθούς και συντάξεις την οποία απαιτούν οι ξένοι δανειστές και οι Έλληνες καπιταλιστές, δεν μπορεί να διασφαλίσει την καταβολή των... σημερινών συντάξεων. Αποκορύφωμα αυτής της αδυναμίας δεν ήταν άλλη από την καταβολή της μισής σύνταξης των ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ την 1η Ιούλη. Ήταν αναπόφευκτο αυτό το αδιέξοδο; Αναμφίβολα η μεγαλύτερη ευθύνη για την κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων βαραίνει τους διεθνείς και ντόπιους καπιταλιστές και τα κόμματά τους που κυβέρνησαν ιδιαίτερα την τελευταία πενταετία. Η κατάρρευση αυτή ξεκίνησε μαζί με την επιβολή των Μνημονίων το 2010 και οφείλεται στις βάρβαρες περικοπές των μισθών, την κατάρρευση των δημοσίων επενδύσεων, την εκτίναξη της ανεργίας αλλά και στο «κούρεμα» των αποθεματικών τους που ήταν επενδυμένα σε ελληνικά κρατικά ομόλογα. Η επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στην ύφεση, μετά την άνοδο του αριστερού αντι -μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση τον περασμένο Ιανουάριο, λόγω του σταδιακού σαμποτάζ που έκανε το διεθνές και ελληνικό κεφαάλαιο (π.χ. παραπέρα κλείσιμο της στρόφιγγας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, πάγωμα κάθε επένδυσης, κ.λπ.) οδήγησε σε παραπέρα πτώση των εσόδων από φόρους και εισφορές. Η ευθύνη της κυβέρνησης Τσίπρα για την αυξανόμενη αδυναμία καταβολής των συντάξεων βρίσκεται στο ότι δεν έκανε απολύτως τίποτα για να διασφαλίσει τις τρέχουσες συντάξεις, εκτός από την τελευταία ρύθμιση των ληξιπροθέσμων οφειλών με 100 δόσεις χωρίς κανένα περιορισμό. Την ίδια στιγμή, όμως, που εισπράττονταν 200 εκατ. ευρώ από τη ρύθμιση χάνονταν.. 1,9 δισ. ευρώ από τις τρέχουσες εισφορές και τον κρατικό προϋπολογισμό. Εξάλλου από τον Νοέμβριο του 2014 μέχρι και τα τέλη του Ιουνίου του 2015 έφυγαν από τις ελληνικές τράπεζες 40 δισ. ευρώ λόγω της ανασφάλειας που έφερνε σε μεγάλους και μικρούς καταθέτες η κλιμάκωση της κόντρας μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και δανειστών. Η στιγμή που επέλεξε η κυβέρνηση να επιβάλλει τα capital controls ήταν όταν είχαν αδειάσει ουσιαστικά οι τραπεζικοί λογαριασμοί, το δημόσιο μετά βίας μπορούσε να καταβάλλει μισθούς συντάξεις, δεν θα δίνονταν η υπερ -δόση 1,5 δισ. ευρώ στο ΝΤ και έληγε η δανειακή σύμβαση με τους δανειστές! Η ανακοίνωση για τη διεξαγωγή ημοψηφίσματος αποτέλεσε μία έξοδο απελπισίας από το αδιέξοδο στο οποίο οδηγήθηκε η κυβέρνηση λόγω της οικονομικής και πολιτικής στρατηγικής αλλά και της τακτικής που ακολούθησε μέχρι πρότινος εκτός και εντός Ελλάδας. Αυτή η κίνηση μάλλον ενέτεινε αυτό το αδιέξοδο, παρά δημιούργησε κάποιο δρόμο διαφυγής για την κυβέρνηση, μαζί και για το κομμάτι του λαού που τη στηρίζει ή την ανέχεται. Παράλληλα, η κυβέρνηση δύο μέρες μετά την ανακοίνωση και αφού προκάλεσε φοβερή αναταραχή σε όλο το φάσμα της οικονομίας αυτή η αιφνίδια και άνευ οποιασδήποτε προετοιμασίας διπλή κυβερνητική απόφαση για δημοψήφισμα capital controls, άρχισε πάλι τις «διαπραγματεύσεις» με τους δανειστές, συγχύζοντας ακόμα περισσότερο το κομμάτι του λαού που είναι έτοιμο πάση θυσία να ψηφίσει «όχι» στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Σε περίπτωση που τόσο ο έλεγχος κίνησης κεφαλαίων όσο και το «πάγωμα» των διαπραγματεύσεων και των δόσεων προς τους διεθνείς δανειστές είχαν γίνει από το ΣΥ- ΡΙΖΑ αμέσως μετά την άνοδό του στην εξουσία ή στις 20 Φεβρουαρίου, με ένα εθνικοποιημένο τραπεζικό σύστημα χωρίς αποζημίωση κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση, το μεγαλύτερο μέρος της αναταραχής που τώρα έχει προκληθεί θα είχε αποφευχθεί, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού θα στήριζε την κυβέρνηση ενάντια στους διεθνείς και ντόπιους καπιταλιστές που αφού κατέστρεψαν τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας γίνονται τώρα ταγοί της... οικονομικής σταθερότητας. Από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας μέχρι τις ενώσεις των μικρομεσαίων συνασπίζονται τώρα ενάντια στους εργάτες όχι τόσο για να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ, αλλά για να τους πιουν το... αίμα. Ακόμα και τώρα, όμως, υπάρχει τρόπος να μετριαστούν οι τραγικές συνέπειες της εξελισσόμενης εσωτερικής στάσης πληρωμών πάνω στο λαό. Με την άμεση και χωρίς αποζημίωση εθνικοποίηση των βασικών επιχειρήσεων παραγωγής - διανομής των αναγκαίων για το λαό αγαθών και υπηρεσιών και του εξωτερικού εμπορίου, αλλά και το δημοκρατικό σχεδιασμό ολόκληρης της οικονομικής ζωής με στόχο την διασφάλιση των λαϊκών αναγκών και την έξοδο της οικονομίας από το σημερινό τέλμα. Αυτά τα μέτρα δεν μπορούν εφαρμοστούν χωρίς τη συστηματική -άμεση κινητοποίηση των εργατών σε κάθε χώρο δουλειάς και κάθε συνοικία, χωρίς την επιβολή του άμεσου συλλογικού ελέγχου τους πάνω σε κάθε αποφασιστικής σημασίας για τη ζωή τους απόφαση, χωρίς τη δική τους εξουσία..κ

3 σελίδα 4 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σελίδα 5 Καραβάνι Αγώνα & Αλληλεγγύης Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η πρώτη πανελλαδική συνέλευση του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης που διοργανώθηκε στο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. την Κυριακή 21 Ιουνίου. Παρεβρέθησαν και συμμετείχαν εργαζόμενοι από την ΕΡΤ3, τη ΒΙΟΜΕ, την Coca-Cola, την ΕΛΒΟ, την Vodafon, την Wind, τα ΕΛΠΕ, τους σχολικούς φύλακες, τους μισθωτούς εκπαιδευτικούς, το ΙΚΑ, στην εφημερίδα «Μακεδονία», στο Ψυχιατρικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, στην Ειδική Αγωγή, αλλά και από αυτοοργανωμένα κοινωνικά εγχειρήματα όπως το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης, την Λαϊκή Συνέλευση Αγίου Νεκταρίου Βόλου καθώς και συλλογικότητες του κοινωνικού και εργατικού κινήματος. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Μετά από μια πλούσια και ενδιαφέρουσα συζήτηση αποφασίσαμε τα εξής: 1. Να εκδοθεί κείμενο θέσεων ανοιχτό για συζήτηση μέσα στο εργατικό και κοινωνικό κίνημα. 2. Να εκδοθούν ξεχωριστά ψηφίσματα αλληλεγγύης για όλους τους κλάδους των εργαζομένων που συμμετέχουν ή παρακολουθούν το Καραβάνι και μας το έχουν ζητήσει. 3. Στηρίζουμε τις λαικές συνελεύσεις και τα αυτοοργανωμένα κοινωνικά ιατρεία που τάσσονται στον κοινό μας αγώνα ενάντια στην εξαθλίωση και την καταστροφή. 4. Συμμετέχουμε στην πορεία Τρίτη 23 Ιουνίου από την Καμάρα ενάντια στην καταστολή των καταλήψεων (περισσότερα gr/2015/06/236.html). 5. Συμμετέχουμε στις δράσεις που καλούν τα σωματεία εργαζομένων Vodafon και Wind στην απεργία 25/6 ενάντια στις μειώσεις μισθών και τις απολύσεις. 6. Καλούμε σε κινητοποιήσεις ενάντια στο κόψιμο των εκπομπών των λειτουργικών αλληλέγγυων, ευτέρα 6 μμ και Τετάρτη 6 μμ έξω από το κτίριο της ΕΡΤ3 στη Λ. Στρατού (περισσότερα blogspot.gr/2015/06/3.html). 7. Πορεία με κεντρικό σύνθημα «εν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση σας, οι εργατικές και κοινωνικές ανάγκες είναι αδιαπραγμάτευτες Τρίτη 30/6 στις 7 από την Καμάρα. 8. Συμμετέχουμε στην Ευρωμεσογειακή συνδιάσκεψη στις Ιουλίου στην Αθήνα. Καταθέτουμε πρόταση να γίνει διεθνής ημέρα 5/9 διαδηλώσεων και διεθνούς δράσης ενάντια στην λιτότητα, την ανεργία και την κοινωνική καταστροφή. 9. Συμμετέχουμε στο ιεθνές Κάμπινγκ που διοργανώνεται στην Ιερισσό Αυγούστου και στην πορεία 23 /9 εκεί ενάντια στην εξόρυξη χρυσού. 10. Καλούμε σε ανεξάρτητη συγκέντρωση και πορεία στις 5/9 στην ιεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και σε νέα πανελλαδική μας συνέλευση στις 6/ Οργανώνουμε πανελλαδικά συνελεύσεις και συζητήσεις πάνω στα κεντρικά επίδικα του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης. Να δημοσιοποιηθούν, κομβικά, τα πρακτικά της τελευταίας πανελλαδικής συνέλευσης. Καραβάνι Αγώνα & Αλληλεγγύης Το Κεντρικό Ψήφισμα της πανελλαδικής συνέλευσης του Καραβανιού Αγώνα και Αλληλεγγύης στην ηλεκτρονική διεύθυνση: gr/2015/06/blog-post_27.html Η ΕΡΤ3 επαναλειτουργεί, αλλά Τα τελευταία δύο χρόνια οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι της Ελεύθερης Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ3 έδωσαν έναν σκληρό αγώνα αξιοπρέπειας, αντίστασης, αλληλεγγύης, διεκδίκησης, δημοκρατίας και ακηδεμόνευτης ενημέρωσης. Ο αγώνας αυτός πλαισιώθηκε από τη δυναμική κινημάτων και συλλογικοτήτων που με αλληλέγγυους πολίτες, μπροστά και πίσω από τις κάμερες, δημιούργησαν νέους δρόμους και περάσματα προς τη λειτουργία μιας αυτοδιαχειριζόμενης ραδιοτηλεόρασης και την παραγωγή μιας ενημέρωσης από τα κάτω. Στο ίδιο μήκος κύματος με τους ίδιους τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους και ακολουθώντας τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεών τους και τις αρχές που αυτοί διακήρυξαν όλο το προηγούμενο διάστημα, κυρίως με το κείμενο Ποια ΕΡΤ θέλουμε. Ελπίζουμε και φυσικά θα αγωνιστούμε όχι για μια επιστροφή στην κανονικότητα, αλλά για αυτό που χαρακτηρίστηκε ως παγκόσμιο πρότυπο δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, αγωνιστικότητας και ενεργού συμμετοχής της κοινωνίας στην παραγόμενη ενημέρωση, ως ένα παράδειγμα στη βάση των αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών και της αυτοδιαχείρισης. Η συνέχιση του αγώνα για εμάς τους αλληλέγγυους δεν είναι σε καμιά περίπτωση ζήτημα προσωπικό, όπως θέλουν να το παρουσιάζουν κάποιοι για να ενεργοποιήσουν τα αντανακλαστικά του κοινωνικού αυτοματισμού, αλλά καθαρά πολιτικό. Θα αγωνιστούμε για μια πραγματική δημόσια ραδιοτηλεόραση, που υπηρετεί την ακηδεμόνευτη ενημέρωση ως δημόσιο αγαθό και όχι ως εμπόρευμα ή μέσο προπαγάνδας. Μια ελεύθερη δημόσια ραδιοτηλεόραση φωνή της κοινωνίας και όχι της κάθε εξουσίας. Στο πλαίσιο των κατακτήσεων των ίδιων των εργαζομένων και του αλληλέγγυου κινήματος. Σε αυτό το πνεύμα αναμένου- ΙΚΗ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ με ρυθμίσεις στο καταστατικό, το πρόγραμμα και το οργανόγραμμα της ΕΡΤ/ΕΡΤ3, οι οποίες να ενσωματώνουν τα χαρακτηριστικά της αυτοδιαχείρισης και τη συμμετοχή της κοινωνίας αυτά τα δύο χρόνια. Να αποτυπωθεί θεσμικά η κοινωνική διάσταση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης που θα όριζε και τη διαφορά της από τη ΝΕΡΙΤ ή οποιοδήποτε άλλο κρατικό-κυβερνητικό μόρφωμα. Η αποτύπωση των χαρακτηριστικών του δίχρονου αγώνα στη νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ3 ως δημόσιας ραδιοτηλεόρασης είναι ζήτημα συνέχειας της ώσμωσης με την κοινωνία και τα κινήματα διεκδίκησης, ιδιαίτερα των δημόσιων αγαθών και κοινών. Αποτελεί αντανάκλαση του ίδιου του κοινωνικού γίγνεσθαι και της επαναοικειοποίησης του δημόσιου χώρου. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να συνεχιστούν και να διευρυνθούν τα κοινωνικά μηνύματα και οι εκπομπές της αυτοδιαχείρισης με όλους τους συντελεστές τους (όπως π.χ. Παιδεία σε κρίση, Zona Rosa, Κόσμος εν κινήσει ). Κάτι άλλωστε που έχει διατυπωθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους, αλλά και από 60 και πλέον σωματεία, συλλογικότητες και κινήματα με ψηφίσματα. Εμείς εμμένουμε σ αυτή τη συλλογική απόφαση του εργατικού και κοινωνικού κινήματος. Ιδιαίτερα αυτές τις κρίσιμες ώρες για τον ελληνικό λαό, ο οποίος καλείται να ορθώσει το βροντερό όχι στην υποταγή του και η φωνή του να ακουστεί (τουλάχιστον) από τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, ο αγώνας για μια πραγματικά δημόσια, ανεξάρτητη και ανοιχτή στην κοινωνία ενημέρωση από την ΕΡΤ συνεχίζεται. Καλούμε τις ενεργές δυνάμεις της κοινωνίας να διεκδικήσουν τον χώρο και τον χρόνο που δικαιωματικά τους αναλογεί στη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Οι λειτουργικοί αλληλέγγυοι-ες της ΕΡΤ3 Το ζήτημα της αποπομπής της πολιτικής αγωγής από το μεγαλύτερο μέρος της δίκης της Χ.Α, είναι ένα κρίσιμο για την εξέλιξή της πολιτικό θέμα, που πρέπει να σημάνει συναγερμό. Η απόφαση του δικαστηρίου τη ευτέρα 29 Ιούνη να απαγορεύσει την παρουσία των κατηγόρων και των δικηγόρων τους, στην εξέταση της πλειονότητας των κατηγορούμενων, του αρχηγού Μιχαλολιάκου και των υπόλοιπων αρχηγίσκων της ναζιστικής συμμορίας που κατηγορούνται με την κατηγορία της «εγκληματικής οργάνωσης», είναι μια άδικη, αντιδραστική και εξοργιστική απόφαση. Ικανοποιείται έτσι το βασικό αίτημα των συνηγόρων υπεράσπισης των φασιστών και ακυρώνεται η απαίτηση πρώτ από όλα των γονιών του Παύλου Φύσσα, των αιγύπτιων ψαράδων και των μελών του ΠΑΜΕ από την επίθεση στο Πέραμα, να ασκήσουν το νομικό, πολιτικό και ηθικό δικαίωμά τους, να στραφούν όχι μόνο κατά των άμεσα κατηγορούμενων για τις επιθέσεις εναντίον τους, αλλά και κατά των εντολέων και πολιτικών προϊσταμένων τους. Με αυτήν την επαίσχυντη απόφαση, το δικαστήριο, προκρίνει τον ισχυρισμό των φασιστών και των δικηγόρων τους, ότι «ουδεμία ευθύνη» φέρουν ο Μιχαλολιάκος και οι βουλευτές της ναζιστικής συμμορίας, για τις «επιμέρους», όπως εξίσου προκλητικά, χαρακτηρίζονται, δολοφονικές πράξεις. Η απόφαση αυτή του δικαστηρίου επιχειρεί να κομματιάσει το κατηγορητήριο στη βάση μιας απάτης: της διάκρισης των κατηγορούμενων ανάμεσα σε αμιγώς πολιτικά διωκόμενους αφενός και ποινικά κατηγορούμενους αφετέρου. Πάνω στην απάτη αυτή έχει στηθεί η γραμμή υπεράσπισης των φασιστών. Η διάκριση αυτή δεν ισχύει, ούτε καν σε νομικό επίπεδο. Με ποιο νομικό ή άλλο επιχείρημα το δικαστήριο επιτρέπει στους πολιτικά ενάγοντες να παρίσταται στους κατηγορούμενους για τις δολοφονίες και δολοφονικές πράξεις, αλλά όχι στους υπόλοιπους «εγκληματικά οργανωμένους» αρχιναζί; Η έδρα όμως δεν φαίνεται να έχει ανάγκη από επιχειρήματα. Ενάντια στους ισχυρισμούς της σημερινής Κυβέρνησης και των δικαστικών αρχών, περί «ομαλής διεξαγωγής» και «δίκαιας δίκης», η απόφαση αυτή, αποδεικνύει, ότι οποιαδήποτε προσπάθεια του δικαστηρίου να ελέγξει την όλη διαδικασία κρατώντας την μέσα στα διάτρητα αστικά πλαίσια, οδηγεί στην καταπάτηση του δίκιου των γονιών του Παύλου Φύσσα και των υπόλοιπων εναγόντων, το δίκιο ολόκληρου του αντιφασιστικού κινήματος της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Η τιμωρία και η απόδοση δικαιοσύνης για την δολοφονική δράση των φασιστών, απαιτεί αποφασιστική μαζική δράση της εργατικής τάξης και του αντιφασιστικού της κινήματος, για το τσάκισμα των φασιστών και του συστήματος που προστατεύουν. Ερνέστος Αγγελής ΜΑΖΙΚΗ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗ VODAFONE Την Πεμπτη 25 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε η δεύτερη απεργία στη Vodafone μέσα σε ένα μήνα, με μαζικότερη συμμετοχή από εκείνης της 5ης Ιουνίου. Ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης αναπτύχθηκε με παρεμβάσεις συμπαράστασης έξω από καταστήματα σε πολλές γειτονιές της Αθήνας και σε άλλες πόλεις (Θεσσαλονίκη, Βόλος, Ρέθυμνο, Μυτιλήνη, Χανιά, Λαμία κ.ά.) Η εκδικητική απόλυση των επινοικιαζομένων εργαζομένων Β. Κωστοπούλου και Χ. Σιδέρη μόνο και μόνο γιατί οργανώθηκαν στο επιχειρησιακό σωματείο (ΠΑΣΕ Vodafone) ώστε να διεκδικήσουν καλύτερα τα δικαιώματά τους, λειτούργησε σαν καταλύτης στο χώρο. Ακόμα και εργαζόμενοι που μέχρι τότε ήταν παθητικοί, ουδέτεροι ίσως και αδιάφοροι, απέργησαν, στάθηκαν αποφασιστικά απέναντι στους προϊσταμένους τους, οργανωμένα μέσω του Σωματείου. Η απεργιακή φρουρά (όπου συμμετείχαν και σύντροφοι του ΕΕΚ) στα κτίρια του Ρέντη και στην Πειραιώς λειτούργησε αποτελεσματικά στην επιτυχία της απεργίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ακόμα πολλοί εργαζόμενοι που αδιαφορούν ή διστάζουν να κάνουν το βήμα της οργανωμένης διεκδίκησης. Σε αυτούς άλλωστε στηρίχτηκε η εργοδοσία για να στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό μεταφέροντας εργαζομένους να δουλέψουν κυρίως στα κτίρια της HOL και της 360 Connect όπου δεν υπήρχε απεργιακή φρουρά, παρα το γεγονός ότι το ΣΕΤΥΠ (κλαδικό σωματειο τηλεπικοινωνιων που προσκεινται στο ΠΑΜΕ) έχει δύναμη στην 360. Στο κτίριο της HOL παρά την απουσία απεργιακής φρουρας αρκετοί εργαζόμενοι απήργησαν για πρωτη φορά παρά της απειλές της διοικησης της Vodafone. Ειδικά για την ημέρα της απεργίας η διοίκηση μέσω των προϊσταμένων του τηλεφωνικού κέντρου άλλαξε βάρδιες και κάλεσε τους εργαζόμενους να δηλώσουν υπερωρίες, χωρίς ουσιαστικά το δικαίωμα επιλογής. Επίσης, προσπάθησε να απαγορέψει σε μέλη του.σ. του Σωματείου την ενημέρωση προς τους συναδέλφους για την απεργία, με κορυφαία περίπτωση τον manager Κ. Γκρίντζαλη ο οποίος επιχείρησε να ακολουθήσει κατά πόδας στην ενημέρωση τα μέλη του.σ. στοχεύοντας μέσω της παρουσίας του να μειώσει την συμμετοχή των συναδέλφων στις ενημερώσεις. Ο εκφοβισμός της διοίκησης έπεσε στο κενό. Η απεργία στο συνολό της ηταν μαζική και πετυχημένη. Κόσμος που απήργησε για πρωτη φορά στη ζωή του έθετε ζητηματα για την πολιτική κατασταση, για την επόμενη μέρα, ερωτήματα για τα οποία οι απαντήσεις ξεπερνάνε τα στενά όρια του συνδικαλισμού και απαιτούν πολιτικές απαντήσεις. Τη ευτέρα 29-6, την επάυριο της διακοπής ρευστότητας από την ΕΚΤ στις τράπεζες, πολλα call center προχώρησαν σε μαζικές απολύσεις, με τη δικαιολογία ότι λόγω της κατάστασης με τα αδεια ATM δεν μπορούμε να τηλεφωνούμε σε πελάτες. Σε άλλα τηλεφωνικά κέντρα, ήδη, αναγκάζουν εργαζόμενους σε υποχρεωτικές άδειες, ακόμα και ανευ αποδοχών, μέχρι να υπάρξει επιστροφή στην ομαλότητα. εν θα υπάρξει καμια επιστροφή στην ομαλότητα της βαρβαρότητας, των καθημερινών απολύσεων και του εξευτελισμού. ΟΧΙ στις απολύσεις. ΟΧΙ σε νέα και παλιά μνημόνια. Κατάργηση του άθλιου καθεστώτος της επινοικιαζόμενης εργασίας, πρόσληψη των συναδέλφων από την Vodafone για την οποία στην πραγματικότητα εργάζονται. Να οργανώσουμε από τώρα την επόμενη μέρα για άγρια απεργία διαρκείας. Στόχος μας αμετάθετος, η κατάληψη της εξουσίας απο την εργατική τάξη. Οι εμείς οι αυτοί. Γ.Σ ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΦΟΡΟ ΑΙΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΜΙΝΩΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Να τιμωτηθούν οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος στα ΕΛΠΕ Στις 8 Μαΐου 6 εργάτες των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ) τραυματίζονται βαριά μετά από έκρηξη που έγινε στη διάρκεια της επισκευής του διυλιστηρίου (shutdown). Τέσσερις εργάτες μετά από μερικές ημέρες πεθαίνουν εξαιτίας των σοβαρών εγκαυμάτων που έχουν υποστεί. Τους εργάτες που τους χώρισε το κεφάλαιο σε έλληνες και ξένους, σε μόνιμους και επινοικιαζόμενους εργολαβικούς, ένωσε πάλι το ίδιο το κεφάλαιο με τόσο οδυνηρό τρόπο. Οι εργάτες των ΕΛΠΕ, Μπάμπης ευτεραίος, ο Ραμτάν Ντελιλάϊ, ο Αντώνης Αβράμπου και ο Κώστας Μαγκούρας δεν θα ξαναχωρίσουν ποτέ πια Η απίστευτη ένταση εργασίας με 12ωρες και 16ωρες βάρδιες σε συνδυασμό με την αντικατάσταση του έμπειρου προσωπικού που απολύθηκε με εθελούσιες εξόδους-απολύσεις τα τελευταία 3 χρόνια οδήγησαν στο ατύχημα. Η συντόμευση του χρόνου της γενικής επισκευής (shutdown) ώστε να μείνει το διυλιστήριο για ελάχιστο χρόνο εκτός λειτουργίας συνδέεται αφ ενός με την αύξηση των κερδών των μετόχων και του μεγαλομέτοχου των ΕΛΠΕ Λάτση, αλλά και με τα bonus που θα πάρουν τα ανώτερα διευθυντικά στελέχη. Έτσι καταλήγουν να κάνουν την επισκευή του διυλιστηρίου σχεδόν εν λειτουργία. Η σιωπή γύρω από το έγκλημα Κάτω από αυτές τις συνθήκες το δυστύχημα ήταν θέμα χρόνου και τύχης. Ο θόρυβος των ΜΜΕ γύρω από το θέμα γρήγορα έδωσε τη θέση του στη σιωπή που τύλιξε το θάνατο των εργατών. Στο «Πόρισμα Προκαταρτικής ιερεύνησης του Ατυχήματος» που συγκροτήθηκε από μηχανικούς και μέλη της διοίκησης του Σωματείου των εργαζόμενων στα ΕΛΠΕ, αθωώνεται κατά πλειοψηφία η εργοδοσία και απορρίπτονται οι διαπιστώσεις των δυο εκπροσώπων των εργαζόμενων για εντατικοποίηση της εργασίας και απάνθρωπα ωράρια. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο πόρισμα, που υπογράφεται από την πλειοψηφία της επιτροπής, το εξοντωτικό δωδεκάωρο χαρακτηρίζεται φυσιολογικό για την περίοδο της επισκευής του διυλιστηρίου. Το πόρισμα αυτό προδιαθέτει για πλήρη αθώωση κάθε υπευθύνου όταν καταλαγιάσει ο θόρυβος, όπως άλλωστε είχε γίνει και το 1992 με το θάνατο των 14 εργαζόμενων στο μεγάλο ατύχημα που έγινε στην ΠΕΤΡΟΛΑ, ιδιοκτησίας Λάτση, πριν η κυβέρνηση Μητσοτάκη του χαρίσει τη μερίδα του λέοντος στα ΕΛΠΕ. Το σωματείο των εργαζόμενων στα ΕΛΠΕ μετά από μια χλιαρή ανακοίνωση και κάποιες κινητοποιήσεις για την τιμή των όπλων έκλεισε το ζήτημα. Ενώ η ΓΣΕΕ δεν έκρινε απαραίτητο να κάνει ούτε μια στάση εργασίας για το θέμα. Στη σιωπή αυτή γύρω από το έγκλημα συνέβαλε και η στάση της αριστεράς που αρκέστηκε σε γενικόλογες ανακοινώσεις. Αγώνας για να σπάσει η σιωπή Αυτή τη σιωπή αποφάσισε να σπάσει η πρωτοβουλία για ένα «Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών» που αποφάσισε να καλέσει σε σύσκεψη εργατικά σχήματα και πολιτικές κινήσεις της εργατικής τάξης ώστε να μην συγκαλυφθεί και αυτό το έγκλημα. Και με την πίεση αυτής της πρωτοβουλίας στις 5 Ιουνίου οργανώνεται μια διαδήλωση με συμμετοχή εκατοντάδων εργαζόμενων και με στόχο την καταγγελία του εγκλήματος και την τιμωρία των ηθικών αυτουργών. Στη διαδήλωση παίρνει μέρος και η «Πρωτοβουλία Ενάντια στα Εργοδοτικά Εγκλήματα» που συγκροτήθηκε στις συσκέψεις για τον θάνατο των εργατών. Σε νέες συσκέψεις της «Πρωτοβουλίας Ενάντια στα Εργοδοτικά Εγκλήματα» αποφασίστηκαν παρεμβάσεις στην πύλη των ΕΛΠΕ και λήφθηκε η απόφαση για κάλεσμα σε όλες τις δυνάμεις του εργατικού κινήματος για νέα διαδήλωση στις 24 Ιουνίου. Βγήκε αφίσα που καλούσε στη συγκέντρωση στα Προπύλαια και νέα διαδήλωση. υστυχώς η πολιτική προσπάθεια να μη χαθεί στη λήθη και αυτό το έγκλημα αντιμετωπίστηκε με εκκωφαντική σιωπή από πολλούς χώρους της αριστεράς. Έτσι όμως ο αγώνας για την ανάδειξη του εργοδοτικού εγκλήματος συνδέθηκε με την προσπάθεια ενός ανεξάρτητου πολιτικού ρεύματος να σταθεί στα πόδια του χωρίς τη βοήθεια των ΜΜΕ ή της καθεστωτικής αριστεράς. Στις 24 Ιουνίου η διαδήλωση έσπασε τη σιωπή της εργοδοσίας και των ΜΜΕ καταγγέλλοντας το έγκλημα και απαιτώντας την τιμωρία των υπευθύνων. Ο αγώνας για την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και την τιμωρία των ηθικών αυτουργών (εργοδοσία και ανώτερα στελέχη) θα συνεχιστεί μέχρι τη δικαίωσή του. Στο φόρο αίματος που απαιτεί από την εργατική τάξη το κεφάλαιο, η εργατική τάξη θα αντιτάξει τον αποφασιστικό αγώνα για τη λήψη μέτρων για την προστασία της ζωής της. Ο αγώνας αυτός είναι δεμένος με την απαίτηση να σταματήσει κάθε διαπραγμάτευση με τους τοκογλύφους της ΕΕ και του ΝΤ που ζητάνε την παραπέρα υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων και την ολοκληρωτική παράδοση της εργατικής τάξης στην εκμετάλλευση του κεφαλαίου. Ο αγώνας ενάντια στα εργατικά ατυχήματα είναι συνδεδεμένος με την ανατροπή του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, που γεννά τις εργατικές δολοφονίες. Κ. Αβραμίδης

4 σελίδα 6 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σελίδα 7 Συνέντευξη με τον Νέστωρ Πιτρόλα «H Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο, αποφασιστικό σημείο» Η Νέα Προοπτική, δράττοντας την ευκαιρία από την επίσκεψη και περιοδεία του σ. Νέστωρ Πιτρόλα στην Ελλάδα, μετά από πρόσκληση του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος, πραγματοποίησε μια συζήτηση-συνέντευξη μαζί του. Αν και η συνέντευξη πάρθηκε πριν τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις και την αναγγελία του δημοψηφίσματος, η πολύτιμη εμπειρία του σ. Πιτρόλα (στέλεχος και βουλευτής του P.O. Αργεντινής και του Μετώπου της Αριστεράς και των Εργαζομένων, με εμπειρία και ηγετικό ρόλο τόσο στο κίνημα των πικετέρος, όσο και στην εξέγερση του Αργεντινάσο), μπορεί να προσφέρει χρήσιμες ιδέες στις τωρινές, εξαιρετικά εκρηκτικές συνθήκες που διαμορφώνονται στην υπό χρεοκοπία Ελλάδα και στην συνταρασσόμενη από την κρίση Ευρώπη. Την στιγμή που η πιστωτική ασφυξία απειλεί να στραγγαλίσει τον ελληνικό λαό και την εργατική τάξη, όταν οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι οπλίζουν το όπλο που βρίσκεται τοποθετημένο στον κρόταφό μας, οι εμπειρίες των επαναστατών όπου γης και ειδικά των συντρόφων της Aργεντινής-, πρέπει να εξεταστούν, και να αξιοποιηθούν, όχι ως συνεισφορές σε μια φιλολογική συζήτηση, αλλά ως μια συμβολή στην άμεση επαναστατική δράση, για να βγει η χώρα και η ανθρωπότητα ολόκληρη από το καπιταλιστικό αδιέξοδο. Ν.Π.: Σύντροφε, έρχεσαι από μια χώρα που όπως και η Ελλάδα τώρα, αντιμετώπισε το φάσμα της χρεοκοπίας. ώσε μας έναν χαρακτηρισμό για την κατάσταση του «Αργεντίνικου θαύματος» τώρα. Απ: Βρισκόμαστε στο μέσο της εκλογικής διαδικασίας που θα αλλάξει τον Πρόεδρο της Αργεντινής. Το αποφασιστικό πολιτικό σημείο και η πολιτική σημασία του γεγονότος έγκειται στο ότι η τωρινή Πρόεδρος Κριστίνα Κίρχνερ, ως έχει, δεν μπορεί να επανεκλεγεί. Προκαλείται ένας σεισμός στο εσωτερικό του Περονισμού. Η Πρόεδρος αποφάσισε τελικά να προτείνει ένα διάδοχο της στην Προεδρία αλλά αυτός ο υποψήφιος δεν ανήκει στον εσωτερικό της κύκλο, στο Frente por La Victoria (Μέτωπο για τη Νίκη), που είναι η ιδιαίτερη συσπείρωση της κυβέρνησης. Ο διάδοχός της, ο Ντανιέλ Σιόλι, είναι ένας συντηρητικός, ένας επιχειρηματίας που ανήκει στο κατεστημένο, που άρχισε την πολιτική του καριέρα με τις Θατσερικές μεταρρυθμίσεις του Μένεμ. Πράγμα που γέννησε μεγάλη αντίφαση στο ίδιο το στρατόπεδο των Κιρχνερικών. Φυσικά, υπάρχει ένα οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο σε αυτά τα γεγονότα: η Αργεντινή βαδίζει προς μια νέα χρεοκοπία. Αυτό δεν είναι πρόβλεψη μόνο του P.O. Τα τελευταία δύο χρόνια έχει αποστεγνωθεί η ίδια η Κεντρική Τράπεζα από συναλλαγματικά αποθέματα σε δολάρια, για την αντιμετώπιση του εξωτερικού χρέους. Η Αργεντινή δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη της χωρίς νέα χρέη, που έχουν υψηλότατα επιτόκια για τον Αργεντίνικο λαό. Κι έτσι αναπτύσσεται κρίση με αυτούς τους πιστωτές που ονομάζουμε «γύπες», που είναι οι ιδιώτες ομολογιούχοι που δεν είχαν ενταχθεί στην αναδιάρθρωση του χρέους που είχε γίνει. Επειδή οι Κιρχνερικοί τα συνέδεσαν όλ αυτά με το δίκαιο που ορίζεται από το αμερικάνικο δικαστήριο της Νέας Υόρκης, ο δικαστής Γκρίζα, που έγινε διάσημος λόγω της Αργεντινής, αποφάσισε υπέρ των «γυπών», και υπέβαλε την χώρα σε χρεοστάσιο για ένα μέρος του χρέους. Η λιτότητα που συνδέεται με αυτή τη κρίση διαρκεί για πάνω από δύο χρόνια, με ένα πληθωρισμό 30-40%, ένα ποσοστό από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, με μισθωτούς και συνταξιούχους που βλέπουν να χάνεται η αξία του εισοδήματός τους. Η χώρα βρίσκεται σε οικονομική ύφεση, λόγω των περιορισμών που έχουν μπει στις εισαγωγές και στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, κι έτσι εμείς οι εργαζόμενοι υφιστάμεθα εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις. Στις 9 Ιουνίου υπήρχε 24ωρη Γενική Απεργία, παρόλο που τα συνδικάτα ελέγχονται από τον Περονισμό. Υπήρξαν κινητοποιήσεις κι άλλων κοινωνικών κλάδων, όπως των φοιτητών και των ανέργων, γυναίκες που υποφέρουν από τη βία κατά των γυναικών και τον δεσποτισμό του κράτους. Με άλλα λόγια πάμε σε εκλογές μέσα σε πολύ μεγάλη κοινωνική ένταση. Το Μέτωπο της Αριστεράς (FIT), βρίσκεται σε πολιτική άνοδο. Η κεντροαριστερά στην Αργεντινή αποσυντίθεται, και η εθνικιστική αριστερά που ακολουθεί τον Κιρχνερισμό έχει χάσει το ηθικό της. Ιδιαίτερα από το γεγονός ότι το χρίσμα της διαδοχής δόθηκε στη δεξιά πτέρυγα του Περονισμού. Ο άξονας κάθε πολιτικής καμπάνιας του FIT, είναι να καταγγείλουμε αυτή τη χρεοκοπία, να απορρίψουμε τα προγράμματα λιτότητας που ετοιμάζουν ήδη οι οικονομολόγοι όλων των συστημικών υποψηφίων Προέδρων. Όλοι οι μελλοντικοί υποψήφιοι υπουργοί Οικονομικών, του Ντανιέλ Σιόλι, του φιλελεύθερου Μαουρίσιο Μάγκρι, του πρώην Κιρχνερικού Σέρχιο Μάσα, ταξίδεψαν στις ΗΠΑ και υποσχέθηκαν πως θα επιβάλλουν προγράμματα λιτότητας. Η Γενική Απεργία έστειλε ένα μήνυμα στην κυβέρνηση και στους πολιτικούς, και το μήνυμα είναι: δεν θέλουμε άλλη λιτότητα. Κι εδώ εμείς βλέπουμε ένα παραλληλισμό με το λαό και την εργατική τάξη της Ελλάδας. Το FIT παλεύει να προετοιμάσει και να οργανώσει την αντεπίθεση του εργατικού-λαϊκού κινήματος ενάντια στη λιτότητα. Προτείνουμε κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ: να υπάρξει ένα σχέδιο διεξόδου από την κρίση που θα το έχουν φτιάξει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, έναν έλεγχο πάνω στη δομή του εξωτερικού χρέους το οποίο είναι αθέμιτο και τοκογλυφικό, με τον ίδιο τρόπο που είναι και στην Ελλάδα. Να έρθει στα χέρια των εργαζομένων το τραπεζικό σύστημα, οι στρατηγικοί τομείς και οι βασικοί πόροι της οικονομίας. Πρέπει να πολεμήσουμε τη φυγή των κεφαλαίων, που ήταν περισσότερο από 7 δις δολάρια την τελευταία δεκαετία. Τις μέρες που ήμουν εδώ στην Αθήνα, επιταχύνθηκε αυτή η φυγή στο εξωτερικό. Προδιαγράφεται μια κατάρρευση στο μέλλον της Αργεντινής. Παλεύουμε επίσης ενάντια στο φορολογικό σύστημα, που ρίχνει όλα τα βάρη στους εργαζόμενους: το 50% ενός μισθού ή μιας σύνταξης πάει σε κρατικούς φόρους. Τέλος, το FIT κάνει δικούς του τους βασικούς στόχους που έθεσε η Γενική Απεργία. Έτσι βρισκόμαστε σε ένα ανταγωνιστικό στρατόπεδο από όλους τους συστημικούς υποψηφίους. Γιατί αυτοί προτείνουνε, με διαφορετικούς τρόπους, ένα κοινωνικό συμβόλαιο, ουσιαστικά καταργούν μελλοντικά τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, για να επιβληθεί με αυτό τον τρόπο η λιτότητα. Ν.Π.: Ποιες μορφές παίρνει η πάλη για το ενιαίο μέτωπο στην Αργεντινή. Απ.: Το FIT δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε παλεύοντας όλες αυτές τις αντιφάσεις της εθνικιστικής εμπειρίας που περάσαμε με τον Κίρχνερ στη χώρα μας. Οι σημερινοί Περονικοί χρησιμοποιούν την ρητορική του Περόν από τη δεκαετία του 40, αλλά όχι τα μέτρα που πήρε τον πρώτο καιρό. Το FIT επεμβαίνει στους εργατικούς αγώνες πάντα στο πλευρό των σωματείων και των λαϊκών οργανώσεων, παλεύοντας να πετάξει έξω από τα συνδικάτα την Περονική γραφειοκρατία, και το ίδιο κάνουμε και στο φοιτητικό κίνημα, ενάντια στην παλιά επιρροή που ασκούσε το Ριζοσπαστικό Κόμμα, που είναι το δεύτερο ιστορικό κόμμα καπιταλιστικής κυριαρχίας της Αργεντινής. Φέτος έχουμε εκλογές όλο το χρόνο, και σε όλες τις περιφέρειες της χώρας, και σε όλες αυτές τις αναμετρήσεις φαίνεται η άνοδος του FIT. Ν.Π.: Ένα σχόλιο για την εμπειρία σου αυτές τις ημέρες στην Ελλάδα, όπου ήρθες σε επαφή με μαχόμενα τμήματα της ελληνικής εργατικής τάξης πώς βλέπεις την προοπτική αυτών των αγώνων μέσα στις ιδιαίτερες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην Ελλάδα της «αριστερής κυβέρνησης». Απ.: Πέρασα τέσσερις μέρες γεμάτες πάθος, γιατί μπήκαμε σε διάλογο με διάφορους τομείς λαϊκών αγώνων και αγωνιστών, εργαζόμενους οι οποίοι έχουν καταλάβει κι αυτοδιαχειρίζονται τους τόπους εργασίας τους, τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ3 που είναι σε σύγκρουση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει να πειθαρχήσει το κανάλι στις απαιτήσεις του κράτους και να πνίξει τις διαφορετικές φωνές. Μιλήσαμε με λαϊκές συνελεύσεις διαφορετικού χαρακτήρα σε Βόλο και Αθήνα, και κάναμε συναντήσεις ή και δημόσιες εκδηλώσεις με τους μαχητές του ΕΕΚ. Πιστεύω ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο, αποφασιστικό σημείο. Υπάρχει μια τεράστια αντίφαση ανάμεσα στις λαϊκές προσδοκίες και στην πολιτική διαπραγματεύσεων του Τσίπρα με την τρόικα. Μέσα από αυτή την οξύτατη αντίφαση, πιστεύω ότι θα γεννηθεί μια νέα εναλλακτική, κοινωνική και πολιτική, που θα βάλει την ίδια την ελληνική εργατική τάξη επικεφαλής της όλης διαδικασίας. Βλέπουμε ότι η χρεοκοπία της Ελλάδας, δεν θα λυθεί, είτε γίνει συμφωνία, είτε δεν γίνει συμφωνία. Απαιτείται μια συνειδητή ρήξη με το χρηματιστικό κεφάλαιο. Το χρηματιστικό κεφάλαιο δεν θα ξεμπερδέψει με την Ελλάδα. Έχει σκοπό να επιδεινώσει και την ανθρωπιστική και την κοινωνική καταστροφή που έχει ήδη καταστρέψει αυτή τη χώρα. Κ. Αποστολόπουλος ζιλία, διεκδίκησαν την ψήφο στο όνομα της καταπολέμησης της δεξιάς. Και σήμερα έχουμε τρομερούς συμβιβασμούς στις δύο αυτές χώρες. Κλείνοντας την εκδήλωση ο υποψήφιος για την προεδρία Χόρχε Αλταμίρα, δήλωσε: Έχουμε ξεκινήσει μια ισχυρή πολιτική κινητοποίηση σε όλη τη χώρα, γιατί δεν θα επιτρέψουμε στους Scioli και Macri να μονοπωλήσουν την προεκλογική εκστρατεία. Απέναντι στους υποψήφιους της προσαρμογής, που σχεδιάζουν τα οικονομικά προγράμματα στις ΗΠΑ, κάλεσε να ενισχυθεί το Μέτωπο της Αριστεράς ως μια πολιτική εναλλακτική λύση για τους εργαζόμενους. Ο ίδιος κατήγγειλε ότι οι υποψήφιοι του κυβερνώντος κόμματος και της αντιπολίτευσης αντιπροσωπεύουν τα ίδια καπιταλιστικά συμδυασμό με δημόσιες ακροάσεις και νομοσχέδια, και με την παρουσία σε όλες τις συγκρούσεις, έγινε δυνατό να δημιουργηθούν οργανώσεις βάσης, όπως το Συντονιστικό των πρώην εργαζόμενων στα πετρέλαια, και να αυξηθεί η δυναμική αγώνων με στρατηγική σημασία - όπως αυτή των δικαστικών υπαλλήλων. Έκανε μια φλογερή έκκληση για την γενική απεργία και κινητοποίηση της 9ης Ιουνίου (που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία). Αναφέρθηκε στη δράση του ενιαίου μετώπου της αριστεράς, στην ταξική πάλη για την διεκδίκηση του οικογενειακού προϋπολογισμού, την τεράστια σημασία της μάχης των εργαζομένων στους σιδηροδρόμους με τη γενική απεργία τους, και τέλος ενάντια στο φόρο εισοδήματος. Προειδοποίησε, ωστόσο, ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία επιδιώκει να αποσυμπιέσει την πίεση της λαϊκής βάσης με μια απεργία ρουτίνας. Ο Χουάν Κάρλος Τζιορντάνο (IS), υποψήφιος για αντιπρόεδρος, προειδοποίησε για την προσπάθεια που έχει ως στόχο την πόλωση μεταξύ Scioli και Macri, και σε σύγκριση με άλλες πολιτικές διαδικασίες στη Λατινική Αμερική. Ο Bachelet στη Χιλή ή η Dilma Russef στη Βρα- ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ Το Μέτωπο της Αριστεράς στη μάχη ενάντια στα κόμματα του κεφαλαίου Σε πλήρη ανάπτυξη βρίσκεται η προεκλογική μάχη στην Αργεντινή για τις περιφερειακές όσο και για τις εθνικές εκλογές. Το FIT (Μέτωπο της Αριστεράς) δίνει τη μάχη στο ταξικό πεδίο, όσο και, επίσης, στο κοινοβουλευτικό πεδίο. Η έναρξη της καμπάνιας έγινε στις 5 Μαΐου 2015 με μια μαζική εκδήλωση του Μετώπου της Αριστεράς με συμμετέχοντες που βρίσκονταν μέσα και έξω από το κλειστό γήπεδο Ferro. Τα νούμερα, ωστόσο, είναι μόνο μία πτυχή της πολιτικής αυτής κινητοποίησης. Η εκδήλωση ήταν ισχυρή για το μήνυμά της: Σκοπεύουμε να αναπτύξουμε μια αληθινή πόλωση, πολιτική και κοινωνική», δήλωσε ο Χόρχε Αλταμίρα, υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές της Αργεντινής, συμπληρώνοντας: Να φύγουν οι υποψήφιοι του συμβιβασμού. Στην εκδήλωση ανακοινώθηκε ο συνδυασμός για την Προεδρία Jorge Altamira Juan Carlos Giordano καθώς επίσης και των υποψηφίων για το Μπουένος Άιρες, Nestor Pitrola Ruben Sobrero. Το ψηφοδέλτιο του Μετώπου της Αριστεράς υποστηρίζεται από το Εργατικό Κόμμα (Partido Obrero), την Σοσιαλιστική Αριστερά (Izquierda Socialista), το Pueblo en Marcha, το Pueblo Unido, το PSTU, την Επιτροπή για την Ανασυγκρότηση του Επαναστατικού Κομμουνισμού και άλλες οργανώσεις της Αριστεράς ολόκληρης της χώρας. Παρουσιάστηκαν ακόμη όλοι οι βασικοί υποψήφιοι του ψηφοδελτίου, πολλοί εκ των οποίων πήραν τον λόγο. Ο Marcelo Ramal υποστήριξε ότι η φωνή το FIT αντιπροσωπεύει τον αφανή κόσμο, αυτόν που βιώνει ένα καταπιεστικό κοινωνικό σύστημα σε όλα τα επίπεδα, με τα βασικά δικαιώματά τους στερημένα, στην εργασία, τη στέγη, τη δημόσια υγεία, την προστασία των γυναικών. Γι αυτό είναι επιτακτικό να δημιουργηθεί ένα στέρεο μπλοκ του Μετώπου της Αριστεράς και των κινημάτων που αγωνίζονται ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις στην πόλη. Η Karina Lopez Monja, από το Pueblo en Marcha επισήμανε τη δέσμευση της οργάνωσής της στην εθνική εκστρατεία του FIT. Είπε ότι η βάση των αρχών που καθορίζουν το ενιαίο αυτό μέτωπο, είναι η ανάγκη να ενισχυθεί ο πυρήνας της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς κατά των υποψηφίων του συστήματος. Ο ηγέτης των συνδικαλιστών στους σιδηροδρόμους και υποψήφιος Ρουμπέν Σομπρέρο, συνοδευόμενος από πολυμελή αντιπροσωπεία των εργαζομένων σιδηροδρόμου του Sarmiento, ένα από τα πρωτοπόρα κομμάτια του αγώνα, έκανε μια ακτινογραφία του κράτους από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των εργολαβιών, ως την ίδια τους την πρόεδρο, ως τη σφαγή στην Once de Septiembre το Ο Νέστορ Πιτρόλα μίλησε για την παρέμβαση του PO και του FIT στο Κογκρέσο - από κοινού με τον Pablo Lopez. Έδειξε πως, σε συν- Παρουσίαση του βιβλίου του Τρότσκι Το ημερολόγιο της εξορίας 1935 στη Λοκομοτίβα φέροντα και μόνο το Μέτωπο της Αριστεράς εκφράζει τις προσδοκίες των μαζών της χώρας, για την υπεράσπιση των μισθών, της εργασίας, τις δημοκρατικές ελευθερίες και την εξάλειψη των μαφιών που είναι εδραιωμένες στην εξουσία και διαχειρίζονται τη διακίνηση ναρκωτικών και τη σωματεμπορία γυναικών και όλα τα δεινά αυτού του συστήματος. Σε αντίθεση με αυτούς, το FIT θέλει να αποτρέψει την πολιτική πόλωση μεταξύ των δύο παραλλαγών της προσαρμογής και να γίνει το ίδιο πρωταγωνιστής της εκστρατείας. Το επίκεντρο της ομιλίας του ήταν η υπεράσπιση του ενιαίου μετώπου, το οποίο κατηγορηματικά όρισε ως ενότητα στη δράση ενάντια στο κεφάλαιο και ότι, εξ ορισμού, αποκλείει τον σεχταρισμό. Ο Αλταμίρα ανέπτυξε επίσης το πεδίο της οικονομικής χρεοκοπίας, σημειώνοντας: Οι οικονομολόγοι Scioli και Macri λένε ότι θα αποφύγουμε τον συμβιβασμό με τη μαζική εισροή κεφαλαίων. Αλλά τα πράγματα είναι αντίστροφα: το καθεστώς των εν λόγω κεφαλαίων για να επενδύσει απαιτεί ένα σκληρό συμβιβασμό, δηλαδή μια υποτίμηση του νομίσματος και αύξηση των επιτοκίων. Σημείωσε επίσης ότι: Η ανάπτυξη του Μετώπου της Αριστεράς εκφράζει μια ιστορική καμπή στη χώρα, η οποία έχει ως φόντο την πλήρη εξάντληση του Περονισμού ως πολιτικού παράγοντα στο λαϊκό κίνημα και κάλεσε να στηριχθεί η γενική απεργία στις 9 Ιουνίου και να αναπτυχθούν επιτροπές βάσης για την προεδρική εκστρατεία. ΝΑΛ

5 σελίδα 8 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σελίδα 9 ΕΕΚ-Τροτσκιστές: στο Δημοψήφισμα ψηφίζουμε ΟΧΙ! OXI ΣΤΟΥΣ ΛΗΣΤΕΣ ΝΤ ΕΕ ΕΚΤ OXI ΣΤΟΥΣ ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ Ν ΠΟΤΑΜΙ ΠΑΣΟΚ OI TPAΠEZEΣ ΣTA XEPIA TOY ΛAOY OXI ΣTOYΣ KEP OΣKOΠOYΣ TPOΪKANOYΣ TPAΠEZITEΣ Εργατικός λαϊκός έλεγχος στις τράπεζες και στη ροή κεφαλαίων στο εξωτερικό. Nα μη χαθούν οι μισθοί και οι συντάξεις των εργαζομένων και του φτωχού λαού. AMEΣH ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ Ταξικός πόλεμος ενάντια στον ανορθόδοξο πόλεμο της τρόικας EE/ EKT/ NT και της τρόικας εσωτερικού N -ΠAΣOK- θολό Ποτάμι Mε το σφίξιμο της βίδας και την πιστωτική ασφυξία, τουλάχιστον από τον περασμένο Aύγουστο, τους εκβιασμούς και τα τελεσίγραφα που κορυφώθηκαν μετά τις 25 Γενάρη 2015 και την εκλογική νίκη του ΣYPIZA, οι διεθνείς τοκογλύφοι EE/EKT/ NT, με τα ντόπια όργανά τους στο εσωτερικό, τους τραπεζίτες των συστημικών τραπεζών, τα παπαγαλάκια των MME και τα πολιτικά τους ανδρείκελα σε N, ΠAΣOK και θολό Ποτάμι οδηγούν τη χώρα στην κήρυξη χρεοκοπίας και το λαό στην καταστροφή. Ένας ανορθόδοξος πόλεμος, ένα μεταμοντέρνο πολιτικο-οικονομικό πραξικόπημα βρίσκεται εν εξελίξει. εν θέλουν απλά να ανατρέψουν την κυβέρνηση, θέλουν να τρομοκρατήσουν και να γονατίσουν έναν ολόκληρο λαό, τον ελληνικό λαό, δίνοντας μήνυμα και στους άλλους λαούς της Eυρώπης που εξεγείρονται ενάντια στη διαρκή λιτότητα και την τερατώδη ανεργία. Όλοι στους δρόμους, όλοι στον αγώνα. Nα ανατρέψουμε τα σχέδια της τρόικας εξωτερικού και εσωτερικού. λής την εργατική τάξη και τη νέα γενιά μπορεί και πρέπει να κινητοποιηθεί, να σκίσει τα τελεσίγραφα και όλα τα μνημόνια, παλιά και νέα! Ρήξη με ΕΕ και κεφάλαιο εδώ και τώρα! Να πάρουμε την ζωή μας, τον κοινωνικό πλούτο, την εξουσία στα χέρια μας! Η ώρα της αλήθειας σήμανε. Όλοι οι συμβιβασμοί με το κεφάλαιο μέσα κι έξω από την χώρα που έκανε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ -με τους δεξιούς εθνικιστές του Καμμένου, με την καραμανλική εξιά στο θέμα του Προέδρου της ημοκρατίας, με τον ΣΕΒ, με τους λεγόμενους θεσμούς του ιμπεριαλισμού σε Ευρώπη και Αμερικήόχι μόνο απέτυχαν αλλά έκαναν ακόμα πιο επιθετικούς τους κεφαλαιοκράτες και τους μηχανισμούς της ΕΕ και του ΝΤ. Μετά από πέντε μήνες συνεχών υποχωρήσεων της ελληνικής κυβέρνησης, καταπάτησης όλων των υποσχέσεων και προσδοκιών για τερματισμό της λιτότητας, μετά *** 1. The game is over! - Το παιχνίδι τελείωσε, αλλά όχι όπως το εννοούσε το άθλιο φερέφωνο της ΕΕ Ντόναλντ Τουσκ, παραδίδοντας το ιταμό τελεσίγραφο των διεθνών τοκογλύφων ούτε όπως το εύχονταν οι ντόπιοι συνθηκολόγοι. Είναι η οργή του λαού για την απαίτηση της αλαζονικής τρόικας ΝΤ/ΕΕ/ ΕΚΤ για εξευτελιστική υποταγή και κλιμάκωση της μνημονιακής φρίκης που προκάλεσε σεισμό έξω αλλά και μέσα στις γραμμές του ΣΥΡΙ- ΖΑ. Είναι η παλλαϊκή κατακραυγή που υποχρέωσε τον Τσίπρα και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στην αναγγελία δημοψηφίσματος στις 5 Ιουλίου. Το παιχνίδι τέλειωσε. Τώρα ήρθε η ώρα του Λαού, όχι μόνο στις κάλπες αλλά πρώτα και κύρια στους δρόμους και στον αγώνα για ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη, χειραφέτηση. Ο λαός με επικεφααπό μια πολύμηνη κατρακύλα που άρχισε με την συνθηκολόγηση της 20ης Φεβρουαρίου κι ενώ ογκώνονταν η λαϊκή δυσφορία κι απογοήτευση, οι ψευτοδιαπραγματεύσεις κατέληξαν στο αναμενόμενο ΤΙΠΟ- ΤΑ. Τί άλλο να περιμένεις με τους γκάνγκστερς να κρατούν το πιστόλι απαιτώντας τα (ανύπαρκτα) λεφτά σου ή την ζωή σου ; Στα πρόθυρα πολιτικής αυτοκτονίας ο Τσίπρας κι η κυβέρνησή του κάλεσαν σε δημοψήφισμα - παρόλο που ελάχιστες μέρες πριν ο ίδιος ο πρωθυπουργός το απέρριπτε ρητά. Το ΕΕΚ καλεί τον λαό να αδράξει την ευκαιρία, να αξιοποιήσει το δημοψήφισμα με ένα κατηγορηματικό, αταλάντευτο ΟΧΙ στο λαοκτόνο σχέδιο των ιμπεριαλιστικών θεσμών, να ετοιμαστεί από ΤΩΡΑ για το ΜΕΤΑ την 5η Ιουλίου, με ένα πρόγραμμα σοσιαλιστικής διεξόδου από την κρίση και με ένα συλλογικά επεξεργασμένο από το εργατικόλαϊκό κίνημα σχέδιο δράσης. Αυτό τρέμουν πάνω απ όλα τρόικα και τροϊκανοί. Γι αυτό βγάζουν αφρούς και ο Ντάισεμπλουμ, το τσιράκι του Σόιμπλε αλλά και τα ντόπια τσιράκια του, όλοι οι βρικόλακες της μνημονιακής αστικής πολιτικής, οι Σαμαράδες και οι Βενιζέλοι, οι φασίστες του Αδ-όνειδος και του Βορίδη, οι Φώφες και η τηλεπερσόνα του Μπόμπολα και του Ποταμιού λάσπης, όλα τα μαύρα παπαγαλάκια τους με ή χωρίς κουκούλα στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο, με την επιχείρηση τρομοκράτησης του λαού. Ήδη από τις τελευταίες φάσεις της διαπραγμάτευσης -δόκανο έγινε φανερή η ετοιμασία ΠΡΑΞΙ- ΚΟΠΗΜΑΤΟΣ σε συσκευασία Βρυξελλών και Βερολίνου, με τα υποκινούμενα κινήματα -κατσαρόλας και σφυρίχτρας στο Σύνταγμα, με τα καλέσματα του Σαμαρά και του Σταύρου Θεοδωράκη για κυβέρνηση εθνικής ενότητας χωρίς εκλογές. Και τώρα κλιμακώνεται με την υστερική καμπάνια μαζικού εκφοβισμού και υπέρ του ΝΑΙ, που όπως μάτευσης και την πολιτική ταξικής συνεργασίας με το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Συνάμα απαιτεί επειγόντως κι ένα άμεσο εναλλακτικό σχέδιο σοσιαλιστικής διεξόδου από την κρίση με εργατική εξουσία. Ένα Πανελλαδικό Συνέδριο εκλεγμένων αντιπροσώπων όλου του εργατικού κινήματος, των κοινωνικών κινημάτων, του αυτο-οργανωμένου λαού πρέπει να ετοιμαστεί άμεσα να συζητήσει το εναλλακτικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση. Για να μην αποφασίζουν άλλοι για μας χωρίς εμάς. Απαιτείται Ενιαίο Ταξικό Μέτωπο όλων των πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων, κινημάτων, συλλογικοτήτων, οργανωμένων κι ανοργάνωτων μαζών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στον ταξικό εχθρό, μέσα κι έξω από την χώρα, κι όχι ο πολιτικός ναρκισσισμός, η αυτο-αναφορικότητα, και διασπαστική στάση των γραφειοκρατών του Περισσού. 2. Η κρίση της Ελλάδας είναι το αδιέξοδο της ίδιας της ΕΕ. Ο εχθρός είναι αδύναμος, μπορούμε να τον νικήσουμε! Στις 23 Ιουνίου, η φωνή του Σίτι του Λονδίνου, οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς δημοσιεύανε το άρθρο του αναλυτή τους Γκίντεον Ράχμαν που τόνιζε ότι όποιον δρόμο κι αν ακολουθήσουν οι ιθύνοντες της ΕΕ απέναντι στην ελληνική κρίση ο τελικός προορισμός μπορεί να είναι ο ίδιος: η καταστροφή του ευρωπαϊκού κοινού νομίσματος. Ο ένας δρόμος θα ήταν να αφήσουν την ελληνική κυβέρνηση να νικήσει. Τότε η ΕΕ θα γινόταν πολιτικά ακυβέρνητη, έρμαιο των λαϊκισμών. Ο δεύτερος δρόμος είναι ένα Grexit. Η παρέμβαση της ΕΚΤ ίσως θα συγκρατούσε προσωρινά την επέκταση στην περιφέρεια αλλά θα ήταν ανεπαρκής τελικά, ενώ το ευρώ έτσι κι αλλιώς αποδεικνύεται ένα αποτυχημένο νόμισμα. Το Grexit είναι το πρώτο, χωρίς επιστροφή βήμα στην αποσύνθεση της Ευρωζώνης και της ίδιας της ΕΕ. Ο τρίτος δρόμος είναι να επιβάλουν τους όρους τους στην Ελείπε και ο Ντάισεμπλουμ πρέπει να το διαδεχτεί επιβολή ανοιχτά μνημονιακής κυβέρνησης ανδρεικέλων. εν υποχωρούμε, δεν συνθηκολογούμε, κλιμακώνουμε κι εμείς την δράση πριν και μετά τις 5 Ιουλίου - αυτή πρέπει να είναι η απάντησή μας. Η θολή στάση των τάχα ίσων αποστάσεων της ηγεσίας του ΚΚΕ είναι επιεικώς απαράδεκτη, υποστηρικτική του συστήματος, αντιδραστική. Το επιχείρημα ότι ένα άμεσο ΟΧΙ στο σχέδιο των δανειστών είναι έμμεση αποδοχή της καταστροφικής μνημονιακής πρότασης της κυβέρνησης Τσίπρα είναι το επιχείρημα που χρησιμοποίησε στη Βουλή κι ο Σαμαράς. Αυτές είναι οι ίσες αποστάσεις ; Σε κάθε δημοψήφισμα υπάρχει το ρίσκο του ίδιου του ερωτήματος. Εδώ δεν μπαίνει να διαλέξει ο λαός ανάμεσα στο σχέδιο της τρόικας και το κυβερνητικό σχέδιο, αν θα μας σκοτώσουν με πιστόλι ή με μαχαίρι κι ούτε καν, βέβαια, αν προτιμούμε ευρώ ή δραχμή. Αυτά είναι εκ του πονηρού. Στο ερώτημα: να σας σκοτώσουμε με το τελεσίγραφο Βρυξελλών Βερολίνου -Ουάσιγκτον, ναι ή όχι; η απάντηση είναι αυτονόητη, ένα βροντερό ΟΧΙ. Οι ευσεβείς πόθοι ορισμένων υπουργών ότι ένα Όχι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν διαπραγματευτικό χαρτί εκφράζουν την αντιδραστική εμμονή στη χρεοκοπημένη αναζήτηση ανέφικτου συμβιβασμού. Πιο πιθανό είναι να χάσουν την υπουργική καρέκλα πριν καν πάρουν το αεροπλάνο για τις Βρυξέλλες. Καλούμε την λαϊκή βάση και τις μαχόμενες δυνάμεις που στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ να απαιτήσουν από την ηγεσία τους να κόψει τους δεσμούς ταξικής συνεργασίας με τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς, την ΕΕ και το ΝΤ, το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και το πολιτικό προσωπικό τους. Η ζωτικής σημασίας πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης και του επαναστατικού κινήματος από την κυβέρνηση απαιτεί σκληρή, ασυμβίβαστη κριτική στην πολιτική της, στη λογική της διαπραγλάδα Το χρέος της, όμως, είναι μη βιώσιμο, θα χρειάζονται μνημόνια το ένα μετά το άλλο, επ αόριστον, πυροδοτώντας τήν έτσι κι αλλιώς εύφλεκτη κρίση υπερχρέωσης της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας ή και της Γαλλίας. Τελικός προορισμός ο ίδιος: ο γκρεμός. Ο εν λόγω αναλυτής δεν αναφέρεται σε άλλες ουσιαστικές πλευρές που επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο την όλη κατάσταση. Πρώτον, το εξελισσόμενο Grexit έρχεται πριν το επαπειλούμενο Brexit, την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ. εύτερον, η επιδείνωση της κρίσης στην ΕΕ έρχεται μαζί με τα μαύρα σύννεφα στην χειμαζόμενη παγκόσμια οικονομία (προοπτική ανόδου των αμερικανικών επιτοκίων, επιβράδυνση της οικονομίας στην Κίνα και τα Brics). Τρίτον, ανοίγει μια γεωπολιτική μαύρη τρύπα στα αποσταθεροποιούμενα Βαλκάνια, στο κέντρο του τριγώνου τριών πολέμων -στην Ουκρανία, την Λιβύη, την Συρία/Ιράκ- στην πόρτα της Ευρώπης, στην Μέση Ανατολή και στα γιγάντια κύματα των προσφύγων στη Μεσόγειο. Είναι σαφές ότι η ολόπλευρη κλιμάκωση της κρίσης απαιτεί κλιμάκωση της διεθνιστικής προοπτικής, πάλης, δικτύωσης, προγραμματικής σύγκλισης και δράσης όλων των ανατρεπτικών δυνάμεων στην Ευρώπη και την περιοχή μας, στα Βαλκάνια και τον πρώην σοβιετικό χώρο, στην Μέση Ανατολή και την Αφρική, παγκόσμια. Αυτόν τον στόχο θέλει να υπηρετήσει και η 3η Ευρω-Μεσογειακή Συνδιάσκεψη που συγκαλούν το Βαλκανικό Κέντρο Κριστιάν Ρακόφσκυ και το δίκτυο RedMed στην Αθήνα στις Ιουλίου. 3. Ένα νέο κεφάλαιο της κρίσης του καπιταλισμού έχει ανοίξει στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο. Στη χώρα μας η κρίση έχει αναχθεί σε κρίση πολιτικής εξουσίας. Το δείχνουν άμεσα και η αποτυχία της κεντρικής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που την κλονίζει συθέμελα και το επιχειρούμενο πραξικόπημα της αποσυνθεμένης αστικής αντιπολίτευσης, του κεφαλαίου, του βαθέος κράτους και των ιμπεριαλιστικών θεσμών. Κουρελιασμένη παντιέρα των τελευταίων είναι η συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας χωρίς ή και με πρόωρες εκλογές, που δεν θα είναι απλώς μια επανάληψη της αποτυχημένης κυβέρνησης Παπαδήμου αλλά ουσιαστικά μιας άτυπης δικτατορίας. Να τσακίσουμε τα σχέδια της αντίδρασης! Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας είναι κυβέρνηση υποδούλωσης ενός έθνους αποκλήρων μέσα στην φυλακή της ΕΕ. Συνέχεια στη σελ. 10 ΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ TPAΠEZEΣ, ΣTPATHΓIKOI TOMEIΣ THΣ OIKONOMIAΣ ΣTA XEPIA TOY KOINΩNIKOY ΣYNOΛOY Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ! Εργατική κυβέρνηση με εργατική εξουσία ΚΑΤΩ Η ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΕ! ΚΟΚΚΙΝΗ ΕΥΡΩΠΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ!

6 σελίδα 10 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σελίδα 11 Συνέχεια από τη σελ. 9 Η φάση της παγκόσμιας κρίση εξουσίας είχε φανεί ήδη στην πρώτη καπιταλιστικής κρίσης, δυο μήνες μετά την κατάρρευση της Λήμαν Μπράδερς με την εξέγερση του εκέμβρη Τότε οι διεθνείς και ντόπιοι καπιταλιστικοί κύκλου, αξιοποιώντας και τις αδυναμίες του κινήματος, προώθησαν με τα ρατσιστικά πογκρόμ τους τους Ναζί της Χρυσής Αυγής και προπαντός, σαν κυβερνητική λύση κατέφυγαν στην εφεδρεία του απερίγραπτου Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ - που μας έφεραν τα μνημόνια. Ο παλλαϊκός ξεσηκωμός κατά των μνημονίων το και η κοινωνική πόλωση τίναξε στον αέρα το πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης. Το σύνθημα για μια κυβέρνηση της Αριστεράς γαλβάνισε τις μάζες κι έκανε την στροφή προς τα αριστερά και τις προσδοκίες τους να στραφούν στον ΣΥΡΙΖΑ σαν λύση εξουσίας. Στο κατώφλι της κυβερνητικής εξουσίας η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στράφηκε ολοένα δεξιότερα, ενώ το μαζικό κίνημα το , παρόλους τους σποραδικούς σημαντικούς αγώνες (Σκουριές, καθαρίστριες, ΒΙΟΜΕ, διοικητικοί υπάλληλοι, σχολικοί φύλακες κ.ά) κράτησε γενικά μια στάση αναμονής δίνοντας την τελική ώθηση για την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιανουαρίου Τώρα, με τον κλυδωνισμό της κυβέρνησης και το επιχειρούμενο πραξικόπημα σε συνθήκες λαϊκής σύγχυσης κι ανασφάλειας, κλείνει ο μετεκλογικός πεντάμηνος κύκλος κι ανοίγει μια νέα ανοιχτή φάση της κρίσης πολιτικής εξουσίας - που ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε οι φθαρμένες αστικές μνημονιακές δυνάμεις της εξιάς, του ανύπαρκτου ΠΑΣΟΚ και του ποταμίσιου ακραίου κέντρου μπορούν να την λύσουν. Βρισκόμαστε το κατώφλι μιας νέας προεπαναστατικής περιόδου αλλά και με ορατούς κινδύνους αντεπαναστατικής εκτροπής στηριγμένης στα διαρκώς μετακινούμενα δεξιά κι αριστερά φτωχοποιούμενα μεσαία στρώματα. Κρίσιμος όρος για την κατεύθυνση των εξελίξεων, τώρα περισσότερο από ποτέ, γίνεται η ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα με πρωταγωνιστικό τον ρόλο της εργατικής τάξης και της μαχητικής επαναστατικής πρωτοπορίας της. Τα μαθήματα της προηγούμενης περιόδου πρέπει να βγουν επειγόντως. Πρώτον: η πολιτική της ταξικής συνεργασίας εντός του καπιταλιστικού συστήματος και της ΕΕ που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μονόδρομος της συνθηκολόγησης, της ήττας και της υποταγής. εύτερον: η εκλογή μιας κυβέρνησης της Αριστεράς (έστω και χωρίς την ταξική συνεργασία των δεξιών εθνικιστών του Νατοϊκού Καμμένου) δεν είναι και κατάληψη της κρατικής εξουσίας. Μερικές φορές ΕΕΚ-Τροτσκιστές: στο Δημοψήφισμα ψηφίζουμε ΟΧΙ! OXI ΣΤΟΥΣ ΛΗΣΤΕΣ ΝΤ ΕΕ ΕΚΤ ακόμα και η κυβέρνηση Τσίπρα το παραδέχεται καθώς οφθαλμοφανώς αντιμετωπίζει την εχθρότητα των σωμάτων καταστολής (πάνω από το μισό των ΜΑΤ και ΕΛΤΑ ψηφίζει ή συνδέεται με την ναζιστική Χρυσή Αυγή ) των στρατιωτικών (π.χ. στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου), της δικαστικής εξουσίας, της δημόσιας διοίκησης, του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Στουρνάρα, όλων σχεδόν των ΜΜΕ. Χωρίς την συντριβή αυτών των μηχανισμών και την κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη, τα δικά της εκλεγμένα από τα κάτω όργανα, την εργατική-λαϊκή αυτοοργάνωση και αυτοάμυνα, είναι ολέθρια αυταπάτη ότι ανοίγει η διέξοδος από την κρίση, το χρέος και την λιτότητα. Η πολιτική διεξόδου με διαγραφή του χρέους, τερματισμό της λιτότητας, εθνικοποίηση κάτω από εργατικό έλεγχο των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και επένδυση των πόρων σε έργα υποδομής, θέσεις εργασίες, μισθούς, συντάξεις, Υγεία Παιδεία κ.λπ. απαιτεί να μπει μαχαίρι στην μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία και τις τράπεζες που δείξανε τα δόντια τους και στο τελευταίο τελεσίγραφο του ΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ και τις πραξικοπηματικές κινήσεις. Τρίτο και κρισιμότατο: χρεοκόπησε η πολιτική συμβιβασμού με την ΕΕ και το ΝΤ, η αναζήτηση συμμάχων στη Γαλλία του Ολάντ και την Ιταλία του Ρέντσι, η φενάκη μιας άλλης δημοκρατικής και κοινωνικής ΕΕ. Απέναντί μας έχουμε το διεθνοποιημένο κεφάλαιο, την ιμπεριαλιστική ΕΕ, το ΝΤ-χωροφύλακα, τους ιμπεριαλιστές Ευρώπης κι Αμερικής, σε ένα περιβάλλον παγκοσμιοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας στη χειρότερη κρίση της Ιστορίας της. εν μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε νικηφόρα ούτε με την υποταγή στους θεσμούς τους χάριν του ευρώ ούτε με την εθνική αναδίπλωση και τον εθνικισμό της δραχμής σε μια χρεοκοπημένη αλλά πάντα καπιταλιστική Ελλάδα. Η διέξοδος ή θα είναι επαναστατική σοσιαλιστική και διεθνιστική ή δεν θα υπάρξει. Η ρήξη με την ΕΕ απαιτεί ρήξη με το κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, διεθνή και διεθνιστική οργάνωση μάχη. εν αρκούν τα ευχολόγια ή η εναπόθεση των ελπίδων στο τι θα γίνει στις εκλογές στην Ισπανία στα τέλη του χρόνου. ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΤΟΤΕ ΠΟΤΕ; ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΤΕ ΠΟΙΟΙ; Η Κεντρική Επιτροπή του ΕΕΚ-Τροτσκιστές 28 Ιουνίου 2015 Σκηνοθεσία και παραγωγή HERMAN AXELBANK Kείμενο και σπικάζ MAX EASTMAN Eλληνικοί υπότιτλοι, διάρκεια 1:03:17 Ρώσοι Μαρξιστές υπέρ του OXI Mήνυμα αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό Mε μήνυμά τους προς τον γεν. γραμματέα Σάββα Mιχαήλ και τα μέλη του EEK, ρώσικες αριστερές οργανώσεις τάσσονται υπέρ του OXI στο δημοψήφισμα της 5ης Iουλίου. Tο μήνυμα αναφέρει: Οι Ρώσοι Μαρξιστές στέλνουμε σε σας και σε όλους τους εργαζόμενους της Ελλάδας την αλληλεγγύη μας σ αυτήν την κρίσιμη ιστορική στιγμή στη μάχη ενάντια στην καταπίεση του παγκόσμιου καπιταλισμού. Σας ευχόμαστε επιτυχία στο ημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου! Όχι στο καθεστώς της λιτότητας! Όχι στην Τρόικα! Εκτελεστική Επιτροπή του RPK, Κεντρική Επιτροπή του RKP-KPSS, Κεντρική Επιτροπή του AMO, Κεντρική Επιτροπή του κινήματος Alternatives ΕΛΕΥΘΕΡΟ DOWNLOAD AΠO TON TΣAPO ΣTON ΛENIN (From Tsar to Lenin) Ενα εξαιρετικό ιστορικό ντοκιμαντέρ που έμενε θαμένο για 8 δεκαετίες. Με πρωτότυπο κινηματογραφικό υλικό από τον ίδιο τον τσάρο, τους μπολσεβίκους, τους λευκούς, τις ιμπεριαλιστικές στρατιές επέμβασης. Oι κοινωνικές αιτίες της πρώτης νικηφόρας σοσιαλιστικής επανάστασης, ο αγώνας για ειρήνη, γη και ελευθερία το πέρασμα της εξουσίας στα σοβιέτ των εργατών, στρατιωτών και αγροτών. H δημιουργία του Kόκκινου Στρατού, η απόκρουση της «λευκής» αντεπανάστασης και των 14 ιμπεριαλιστικών στρατιών επέμβασης. H ίδρυση της 3ης ιεθνούς. H πραγματική ιστορία της ρωσικής επανάστασης χωρίς τις μετέπειτα παραχαράξεις. ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ 2015: Παρεμβάσεις κεντρικών τραπεζών και πιέσεις στη διεθνή αγορά Η αναγγελία του δημοψηφίσματος, για απόρριψη ή αποδοχή της πρότασης των δανειστών προς την ελληνική κυβέρνηση, ήταν αρκετή, για να προκαλέσει αναστάτωση στις διεθνείς αγορές, υπενθυμίζοντας έτσι με τον πιο σαφή τρόπο πως το «ελληνικό ζήτημα» είναι κατ ουσία μια οξύτατη εκδήλωση της Ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κρίσης. Όσο κι αν προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό, όσο κι αν θέλησαν να πείσουν πως η ευρωζώνη και η διεθνής αγορά είναι «θωρακισμένες» απέναντι σε ένα ενδεχόμενο Grexit, οι πρώτες αντιδράσεις αν και ελεγχόμενες μέσω των παρεμβάσεων των κεντρικών τραπεζών καταδεικνύουν την αυξανόμενη ανησυχία η οποία εφ όσον οι εξελίξεις επιβεβαιώσουν την ρήξη θα εκδηλωθούν μεσοπρόθεσμα με την αμφισβήτηση της ύπαρξης της Ευρωζώνης και του ευρώ ως μη αντιστρεπτής νομισματικής ένωσης... Το «θωρακισμένο» ευρώ, στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού, από το πρωΐ της ευτέρας 29/6, σημείωσε πτώση έναντι του Αμερικάνικου δολαρίου, φτάνοντας στο χαμηλότερο επίπεδο του μήνα για να διορθώσει στην συνέχεια. Πτώση κατέγραψε έναντι και του ελβετικού φράγκου στα χαμηλότερα επίπεδα από τον Απρίλιο, αλλά και έναντι στου γεν και εδώ στο χαμηλότερο επίπεδο μηνός. Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να «κλείσει» τις τράπεζες από την ευτέρα 29/6, επιβάλλοντας μέτρα στην κίνηση κεφαλαίων, προκάλεσε «σοκ» στο τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης μέσα σε λίγες ώρες. 30 δις ευρώ κεφαλαιοποίησης έκαναν φτερά, με τους επενδυτές να πωλούν όπως-όπως τις χρηματοοικονομικές μετοχές τους, φοβούμενοι ένα Grexit. Οι μετοχές των Ευρωπαϊκών τραπεζών, και δη του Νότου, βρέθηκαν σε ελεύθερη πτώση στα χρηματιστήρια, με τις ισπανικές Santander και BBVA, τις γαλλικές BNP Paribas και Societe Generale και τη γερμανική Deutsche Bank να κάνουν «βουτιά» άνω του 6%. Στην Ιταλία, αναγκάστηκαν να αναστείλουν την διαπραγμάτευση μετοχών των ιταλικών τραπεζών, θορυβημένοι από την κατρακύλα τους. Αντιστοίχως, σε πτωτική πορεία κινήθηκαν και στις 30/6, οι γενικοί δείκτες των κυριότερων ευρωπαϊκών χρηματιστηριακών αγορών (Παρίσι, Λονδίνο, Φρανκφούρτη κ.λπ.). Οι Dow Jones και Nasdaq στις ΗΠΑ κατέγραψαν την χειρότερη πτώση των τελευταίων δύο ετών! Η αναμενόμενη και φυσιολογική διόρθρωση των επόμενων 24ωρων θα υποστεί τις συνέπειες του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος της Κυριακής (εφ όσον βέβαια οι εξελίξεις δεν ανατραπούν την τελευταία στιγμή). Την ίδια μέρα, ο οίκος Fitch υποβάθμισε σε καθεστώς «μερικής χρεοκοπίας» τέσσερις ελληνικές τράπεζες (Εθνική, Πειραιώς, Eurobank, Alpha Bank) ανακοινώνοντας πως: «οι τράπεζες αυτές έχουν καταρρεύσει και θα κήρυτταν πτώχευση εάν δεν επιβάλλονταν έλεγχοι κεφαλαίων, ενόψει της μεγάλης εκταμίευσης καταθέσεων και της απόφασης της 28η Ιουνίου (σ.σ. της ΕΚΤ), να μην αυξήσει το όριο της έκτακτης ρευστότητας (ELA)». εν θα μπορούσε να είναι καλύτερη η εικόνα και τα επιτόκια δανεισμού των κρατών: πέρα από την αναμενόμενη εκτόξευση των ελληνικών spreads (περίπου 10 ποσοστιαίες μονάδες), αντίστοιχα εκτινάχθηκαν και τα Πορτογαλικά, Ιταλικά και Ισπανικά, με τις αποδόσεις των 10ετών ομολόγων τους να ενισχύονται κατά περίπου μονάδες βάσης, (3,02%, 2,35% και 2,31% αντίστοιχα) ξεπερνώντας κατά πολύ τα αναμενόμενα κριτήρια ασφάλειας. Για τις τράπεζες οι προβλέψεις αναφέρουν οτι έχουν βρεθεί στα όρια χρεοστασίου και η επόμενη ημέρα τους θα εξαρτηθεί από το πολιτικό αποτέλεσμα της Κυριακής. Ο διεθνής Τύπος για την Ελλάδα Η διεθνής αναστάτωση για την ελληνική υπόθεση και την έκβαση του δημοψηφίσματος αντικατοπτρίζεται και στα πρωτοσέλιδα των μεγαλύτερων εφημερίδων του εξωτερικού. Μια μίξη αγωνίας του διεθνούς κεφαλαίου για το τι «μέλει γενέσθαι», μαζί και απόπειρας τρομοκράτησης του ελληνικού λαού, είναι το γενικό πνεύμα που κυριαρχεί και στις εσωτερικές στήλες των αναλυτών. Στις 29/6, οι Financial Times κυκλοφορούν με πρωτοσέλιδο: «Η Ελλάδα κλείνει τις τράπεζες για να αποφύγει το χάος ενώ οι συζητήσεις για διάσωση της χώρας καταρρέουν», ο ιστότοπος του BBC σε σχετικό άρθρο «Ελληνική κρίση. Οι τράπεζες θα μείνουν όλη την εβδομάδα κλειστές», υπερτονίζει τον «πανικό» και τις ουρές στα ΑΤΜ. Ο Guardian σχολιάζει πως «ο περιορισμός κίνησης κεφαλαίων καταστρέφει την ελπίδα του τουρισμού», ενώ η Liberation προβλέπει πως με το δημοψήφισμα «ο Αλέξης Τσίπρας ανοίγει την πόρτα στο Grexit». Οι γερμανικές Bild, Handelsblatt, Frankfurter Allgemeine Zeitung και Süddeutsche Zeitung, καθώς και η βρετανική Telegraph είναι μονόπλευρα επικριτικές προς την ελληνική κυβέρνηση λέγοντας πως «φέρει την κύρια ευθύνη» για το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων. Ξεχωριστό όμως ενδιαφέρον, παρουσιάζουν τα σχόλια στους προσωπικούς τους λογαριασμούς σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κορυφαίων δημοσιογράφων και αναλυτών. Με αφορμή, λοιπόν, το διάγγελμα Γιουνκέρ προς τον ελληνικό λαό, όπου ουσιαστικά έβγαλε ψεύτες την ελληνική πλευρά σχετικά με το περιεχόμενο της επίμαχης πρότασης των δανειστών, ακολούθησαν επικριτικά σχόλια που εκθέτουν τον αξιωματούχο από το Λουξεμβούργο. O Peter Spiegel, των Financial Times, σχολιάζοντας στο Twitter τις δηλώσεις Γιουνκέρ πως στην πρόταση δεν υπήρχαν περικοπές συντάξεων, γράφει: «Λυπάμαι, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια», ενώ παρακάτω λέει πως «αυτή είναι μια πολύ, πολύ πικρή αντιμετώπιση από τον Γιουνκέρ» και πως «το κάνει προσωπικό» με τον Τσίπρα. Κ. Αποστολόπουλος ΟΙ ΜΑΖΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΤΗ ΤΟΥ ΕΕΚ Η εκστρατεία εκφοβισμού του ελληνικού λαού υπέρ του «Ναι», από όλους τους Ιμπεριαλιστικούς θεσμούς, από ΜΜΕ, από την εργοδοσία μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, κλιμακούμενη μέρα με τη μέρα και ώρα με την ώρα, λίγο πριν την ημέρα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου. Ωστόσο, δεν κάμπτεται το φρόνημα του λαού που είναι αποφασισμένος να πει «Όχι» στη λιτότητα και στους εκβιασμούς: έστειλε ένα πεντακάθαρο μήνυμα πλημμυρίζοντας την πλατεία Συντάγματος με εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές, στις 29/6. Ανάμεσα σε αυτούς, βρέθηκε με την ανεξάρτητη πολιτική και συνθήματά του και το ΕΕΚ, παλεύοντας να περάσουν «οι τράπεζες στα χέρια του λαού», να βάλει η εργατική τάξη τέρμα στην πιστωτική ασφυξία και στη φυγή των κεφαλαίων. Την επόμενη ημέρα, οπαδοί του «Ναι» υπό τον τίτλο «Μένουμε Ευρώπη», πραγματοποίησαν μια επίσης μαζική διαδήλωση στο ίδιο σημείο της πρωτεύουσας, με την παρουσία όλων των «αστέρων» του εκφυλισμένου πολιτικού συστήματος που βούλιαξε την χώρα επί 5 χρόνια μέσα στα Μνημόνια. ίπλα στους φασίστες Άδωνι και Βορίδη και στα άλλα «παιδιά», μέχρι και το όρθιο πτώμα που ακούει στο όνομα Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, σύρθηκε σε μια από αυτές τις κινητοποιήσεις. Ωστόσο, ακόμα και στην μεγάλη μνημονιακή συγκέντρωση της 30/6, ούτε το ένα τρίτο από τους αντιπάλους τους δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν, παρά την υπερπροβολή και στήριξη από όλα τα ΜΜΕ των καπιταλιστών. Αντίστοιχες κινητοποιήσεις της μιας ή της άλλης πλευράς, λαμβάνουν χώρα και στις άλλες μεγάλες πόλεις. Στο μεταξύ, στο πλευρό της τρόικας εξωτερικού και εσωτερικού τάχθηκαν με ανακοινώσεις τους ο ΣΕΒ και η ΓΣΕΕ. Οι εργατοπατέρες, που δεν έκαναν κανένα αγώνα ενάντια στα μνημόνια, που αδιαφορούν πλήρως για το 1,5 εκατομ. Ανέργους, δεν ντράπηκαν και βγήκαν να πούνε ΝΑΙ, μαζί με τα αφεντικά τους. Aπό τη συγκέντρωση του ΕΕΚ στα Προπύλαια, 1/7/15 Σύμφωνα με την σταλινική αντίληψη του παρηκμασμένου ΚΚΕ, η λαοθάλασσα υπέρ του «Όχι», διαδηλώνει υπέρ της κυβέρνησης και της δικής της μνημονιακής πρότασης. Γι αυτό και πέρα από τις ξεχωριστές κινητοποιήσεις, αποφάσισε να κοροϊδέψει τον λαό, προτείνοντας ουσιαστικά το «άκυρο» στο δημοψήφισμα, μασκαρεμένο όμως σε «Όχι», διακινώντας μέσω των οργανώσεων του και χέρι με χέρι, δικό του -παράτυπο άρα κι εκ των προτέρων άκυρο- ψηφοδέλτιο, που λέει «διπλό όχι» σε δανειστές και κυβέρνηση. Με περισσότερη ειλικρίνεια, αλλά στο διά ταύτα δουλεύοντας εξίσου υπέρ του «Ναι», τα δύο επίσης σταλινικά μ-λ κόμματα, προτείνανε «αποχή» Αντιστοίχως, κι άλλες μικρότερες σταλινογενείς ομάδες, όπως η Κόντρα. Τμήματα της Αναρχίας, αδυνατώντας να καταλάβουν την συγκυρία, επαναλαμβάνουν τα γνωστά «αντιεκλογικά» ιδεολογήματά τους, αν και μεγάλα τμήματα αναρχικών τάσσονται αναφανδόν υπέρ του «Όχι». ΕΕΚ Το ΕΕΚ είναι ξεκάθαρα και χωρίς ταλαντεύσεις υπέρ του «Όχι». Χωρίς να δίνει εμπιστοσύνη ή στήριξη στην «αριστερή κυβέρνηση» που χωρίς την λαϊκή πίεση θα είχε ήδη δεχτεί τα νέα μνημόνια, συστρατευόμαστε με τον λαϊκό χείμαρρο που θέλει να βάλει τέλος στη λιτότητα και στη φτώχεια. Αυτό διατρανώθηκε στα Προπύλαια, από τον γραμματέα του του ΕΕΚ σ. Σάββα Μιχαήλ την 1/7, στην ανεξάρτητη πολιτική συγκέντρωση του ΕΕΚ. Εκφράστηκε η ανάγκη για την έναρξη του πιο πλατιού διαλόγου μέσα στην εργατική τάξη, στην αριστερά, στα κινήματα, πάνω σε ένα πρόγραμμα μέτρων σωτηρίας του λαού, και διεξόδου από την κρίση. Μέτρα που η αναγκαιότητα τους, αναδύεται σχεδόν από μόνη της, μέσα από την ίδια την ιστορική συνθήκη που ζει ο λαός αυτές τις μέρες. Κ. Αποστολόπουλος

7 σελίδα 12 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σελίδα 13 ΛΕΡΟΣ 25 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Εικοσιπέντε χρόνια μετά την έναρξη της παρέμβασης για την αποϊδρυματοποίηση του ψυχιατρείου της Λέρου, δεκάδες άνθρωποι, λειτουργοί ψυχικής υγείας από την Ελλάδα, την Τεργέστη της Ιταλίας, την Ολλανδία, την Αγγλία κλπ, οι οποίοι είχαν τότε συμμετάσχει και συμβάλει αποφασιστικά στο έργο των ριζικών αλλαγών στο ψυχιατρείο, μαζεύτηκαν, στις Ιουνίου, στη Λέρο σε μια «συνάντηση αποτίμησης» της «εμπειρίας της Λέρου» και συζήτησης, στο φως αυτής της εμπειρίας, για το τώρα και τις προοπτικές μιας πραγματικής, και όχι κατ όνομα, ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Μαζί τους ήταν, επίσης, δεκάδες άλλοι, ιδιαίτερα νέοι και νέες, που συμμετείχαν σε αυτή την αναδρομή σε μιαν από τις μοναδικές εμπειρίες ριζικού μετασχηματισμού του ψυχιατρικού θεσμού στην Ελλάδα: πολλές αναμνήσεις και μεγάλη συγκίνηση περπατώντας στους χώρους (και επίσης, βλέποντας τις εικόνες σε φωτογραφίες και ντοκιμαντέρ) όπου κάποτε στοιβάζονταν, μέσα σε απερίγραπτες συνθήκες, οι «αζήτητοι» της ελληνικής ψυχιατρικής και του κυρίαρχου κοινωνικοπολιτικού συστήματος - χώροι που τώρα έχουν αφεθεί να καταρρεύσουν. Να μετατραπούν σε ερείπια, που, με τον τρόπο τους, συμβολίζουν το «μετά την εμπειρία της Λέρου» : τα ερείπια του οράματος της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, η οποία ποτέ δεν έγινε και στα οποία συνίστατο ο εκσυγχρονιστικός νεοϊδρυματισμός που ακολούθησε, μέχρι, φυ- Ετσι εγείρεται το φάσμα μιας επιστήμης ανεξάρτητης από την πειραματική επικύρωση. Σχεδόν όλη την τελευταία πεντηκονταετία οι φυσικοί αγωνίζονταν να ξεπεράσουν το καθιερωμένο πρότυπο για να φτάσουν στον τελικό τους στόχο δηλαδή τη συνένωση της βαρύτητας με τον κβαντικό κόσμο. ιερευνήθηκαν πολλές δελεαστικές δυνατότητες (όπως η πολυσυζητημένη θεωρία των χορδών) χωρίς καμία μέχρι στιγμής απτή επιτυχία στο πεδίο της πειραματικής επαλήθευσης. Σήμερα, η προτιμητέα θεωρία για το επόμενο βήμα πέρα από το καθιερωμένο πρότυπο ονομάζεται «υπερσυμμετρία» (η οποία είναι και η βάση της θεωρίας των χορδών). Η υπερσυμμετρία προβλέπει την ύπαρξη ενός «συζυγούς» σωματιδίου για κάθε σωματίδιο που γνωρίζουμε. Επομένως διπλασιάζει τον αριθμό των στοιχειωδών σωματιδίων της ύλης στη φύση. Η θεωρία είναι μαθηματικά κομψή ενώ τα σωματίδια που προβλέπει θα μπορούσαν να είναι υπεύθυσικά, την ολοσχερή κατάρρευση όταν ξέσπασε η τωρινή οικονομική κρίση. Φυσικά, σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν χάνουν την ευκαιρία να δώσουν το «παρών» και υπουργοί, πρόεδροι, δήμαρχοι, διάφοροι εποφθαλμιούντες ρόλους στην εκάστοτε νέα πολιτική συνθήκη, αλλά, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες, ο τόνος που δόθηκε και κυριάρχησε ήταν αυτός των ενεργών υποκειμένων της μεταρρυθμιστικής εμπειρίας στη Λέρο, καθώς και ανθρώπων που τώρα εμπλέκονται με διάφορους τρόπους και με αυθεντικό ενδιαφέρον στην Ψυχική Υγεία και αγωνιούν για το παρόν και το μέλλον της. Η συζήτηση γύρω από την ιστορική διαδρομή του μετασχηματισμού στην Λέρο είναι σήμερα τόσο πιο χρήσιμη όσο περισσότερο βλέπουμε να βουλιάζει το σύστημα υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, όπως ολόκληρη η κοινωνία, μέσα σε μια χωρίς προηγούμενο διαλυτική κρίση, με την εγγενή, δομική βία του ψυχιατρικού θεσμού να έχει αναχθεί σε μιαν αυτονόητη καθημερινότητα των υπηρεσιών. Μια βία που, στη σύγχρονη μορφή της, εκφράζεται με την εναλλαγή του πρόσκαιρου εγκλεισμού (με ακραίες και εκτός παντός ελέγχου κατασταλτικές πρακτικές) του ψυχικά πάσχοντος, μέχρις ότου κατασταλεί φαρμακευτικά, για να επανατοποθετηθεί (το συντομότερο δυνατό) στο χώρο της κοινωνικής εγκατάλειψης, στο χώρο των σύγχρονων «αζήτητων», που τότε γέμιζαν τα αρματαγωγά από τον Σκαραμαγκά για την Λέρο, αλλά που, σήμερα, η σύγχρονη «Λέρος» είναι η πόλη των μόνων και αβοήθητων, είναι οι δρόμοι και οι γειτονιές της, η συνθήκη όχι απλώς των εμφανών, αλλά των πολύ περισσότερων «αφανών» αστέγων. Η επιστροφή στην «εμπειρία της Λέρου», στο πώς αυτό που στην ψυχιατρική ονομάστηκε «Λέρος», κατασκευάστηκε και πώς, εν συνεχεία, έγινε δυνατό να ξεπεραστεί, μπορεί να βοηθήσει να δούμε ξανά, όπως τότε, την Αποϊδρυματοποίηση όχι ως μια διοικητική - τεχνική διαδικασία (όπως την έβλεπε -και- τότε η κυρίαρχη πολιτική εξουσία, η κυρίαρχη ψυχιατρική κοινότητα και οι ΜΚΟ ψυχικής υγείας που ενεπλάκησαν), όχι, δηλαδή, ως μια διαδικασία που ανάγεται στο κλείσιμο του ψυχιατρείου ως κατάργηση, αλλά ως μια διαδικασία της οποίας βασικό υποκείμενο (από κοινού με τον λειτουργό ψυχικής υγείας και με την ευρύτερη κοινωνία) πρέπει διαρκώς να αναδύεται η ανθρώπινη ύπαρξη που πάσχει. Ως προς το πώς κατασκευάστηκε, μπορούμε να ανατρέξουμε στο κυρίαρχο «ψυχιατρικό παράδειγμα». Είναι στη βάση της Θόδωρος Mεγαλοοικονόμου λογικής και της κουλτούρας που επικρατούσε, τόσο στο πεδίο της ψυχιατρικής, όσο και σε αυτό της πολιτικής πρακτικής, που η λύση της περαιτέρω εξορίας των ήδη εξόριστων από την κοινωνία και πλεοναζόντων στα ψυχιατρεία επιλέχθηκε, τόσο από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, όσο και από την ψυχιατρική κοινότητα, ως η μόνη δυνατή, αλλά και η δέουσα σ αυτές τις περιπτώσεις «υπερκορεσμού». Ακριβώς επειδή επρόκειτο (τότε, όπως και τώρα) για μια ψυχιατρική που «χάνει τον άνθρωπο πίσω από την αρρώστια», που δεν βλέπει ανθρώπους αλλά διαγνωστικές κατηγορίες, που σχετίζεται με τον «άλλο» μόνο μετατρέποντάς τον σε «πράγμα», στο «αντικείμενο αρρώστια», που, όσο πιο πολύπλοκο και δύσκολο είναι αυτό το «αντικείμενο», τόσο περισσότερο επιφυλάσσει σ αυτό την απλοποιητική λύση του περαιτέρω εγκλεισμού, της απομόνωσης και της θεραπευτικής εγκατάλειψης - η οποία, τότε, συμβάδιζε με μια πολιτική τάξη πραγμάτων που ασκούσε στην πράξη πολιτικές εξορίας και στρατοπέδων συγκέντρωσης κατά των πολιτικών της αντιπάλων. Για πολλούς η «Λέρος», όταν προέκυψε ως «διεθνές σκάνδαλο» και ως «εθνική ντροπή», ταυτιζόταν με το αδύνατο της αλλαγής. Καθοριστικές παράμετροι που, ωστόσο, έκαναν δυνατή την αποδόμηση μιας σειράς θέσφατων και κατασκευών της κυρίαρχης ψυχιατρικής, όπως, π.χ., για το «ανίατο», για την αμετάστρεπτη πορεία προς την χρονιότητα κ.λπ., ήταν, μεταξύ άλλων: Η εγκαθίδρυση της προτεραιότητας της προσωπικής σχέσης με το νοσηλευόμενο ως ανθρώπινης ύπαρξης και όχι ως διαγνωστικής κατηγορίας (χωρίς κανενός είδους επιλογή και αποκλεισμό), ενάντια στη μαζική διαχείριση των αναγκών. Στην κατεύθυνση, δηλαδή, της σφαιρικότητας της σχέσης άνθρωπος προς άνθρωπο και όχι απλά στη μερικότητα της σχέσης «ειδικός» προς «ασθενή». Η διασφάλιση της ελευθερίας ως μιας ουσιαστικά θεραπευτικής κατάστασης. Η προσπάθεια για ανάπτυξη όλων των δραστηριοτήτων σε μια σχέση συνεργασίας με το μόνιμο, φυλακτικό προσωπικό, στην κατεύθυνση του ξεπεράσματος του φυλακτικού ρόλου. Η στρατηγική του βαθμιαίου, αλλά ριζικού μετασχηματισμού του ψυχιατρείου είχε συνδεθεί, από την ομάδα παρέμβασης, με την αδιαπραγμάτευτη διατήρηση των θέσεων εργασίας μέσω του μετασχηματισμού της ιδρυματικής οικονομίας προς ποικίλων ειδών παραγωγικές δραστηριότητες. Μια κίνηση συνδεδεμένη με το ρίξιμο των τοίχων και την ενσωμάτωση του πρώην ψυχιατρείου (μετασχηματισμένου σε μονάδες κατοικίας και συνεταιριστικές δραστηριότητες) στον πολεοδομικό ιστό του νησιού, με την αξιοποίηση των εγκαταλειμμένων κτιρίων του, πρώην ιταλικών στρατώνων (μουσείο, χώροι πολιτιστικών δραστηριοτήτων κ.λπ.), την ίδρυση ΚΨΥ, Κινητής Μονάδας για τα γύρω νησιά, κ.λπ. Ενας βασικός παράγοντας, αν και όχι ο μόνος, που έκανε την ως άνω προοπτική να φαντάζει ως άκρως εξωπραγματική, ήταν ο απότομος τερματισμός των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων για τον μετασχηματισμό του ψυχιατρείου, τον Ιούνιο του Ήταν τότε που κατέρρευσε απότομα η όποια συνέχεια μιας ανολοκλήρωτης μεταρρυθμιστικής προσπάθειας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ήξερε πολύ καλά τί θα επακολουθούσε με την απότομη διακοπή των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων στη Λέρο (καθώς οι όποιοι μετασχηματισμοί δεν είχαν παγιωθεί και δεν είχε οικοδομηθεί και τεθεί σε λειτουργία μια εναλλακτική λύση), όπως ήξερε πολύ καλά τί σήμαινε το βίαιο κλείσιμο των ψυχιατρείων, το οποίο προβλεπόταν για φέτος στο σύμφωνο Αντόρ-Λυκουρέντζου, χωρίς να υπάρχει, έστω και κατ ελάχιστον, το ολοκληρωμένο δίκτυο των κοινοτικών υπηρεσιών, που θα λειτουργούσε εναλλακτικά στο ψυχιατρείο και στον εγκλεισμό. Ετσι, το ΚΘ Λέρου οδηγήθηκε, αντί στο ξεπέρασμά του, στον βαθμιαίο μαρασμό του. Όχι μόνο η Κινητή Μονάδα έχει κλείσει, αλλά και οι δυο μονάδες «οξέων» έχουν παύσει να λειτουργούν. Η τριήμερη συνάντηση στη Λέρο έδωσε την ευκαιρία να έλθει ξανά στο προσκήνιο, ως ένα πολύτιμο και αναξιοποίητο μέχρι τώρα κεφάλαιο μιας χειραφετητικής θεωρίας και πράξης σ αυτήν την εξαιρετικά κρίσιμη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, ως ένα πολύτιμο εφόδιο απέναντι στα αδιέξοδα και τις αγκυλώσεις της κυρίαρχης ψυχιατρικής, για το χτίσιμο ενός άλλου μέλλοντος για την Ψυχική Υγεία αλλά, ταυτόχρονα, και ως της δέουσας στάσης και αντιμετώπισης των «διαφορετικών», των «άλλων» της νέας εποχής, των μεταναστών και των προσφύγων που αναζητούν προστασία, φιλοξενία και ασφαλές πέρασμα (μεταξύ άλλων, και διαμέσου της Λέρου) προς άλλες χώρες, διωγμένοι από πολέμους, στρατιωτικούς, αλλά και οικονομικούς και κοινωνικούς. Χρειάζονται οι φυσικοί εμπειρικές αποδείξεις για να επιβεβαιώσουν τις θεωρίες τους; Ίσως νομίζετε ότι η απάντηση είναι προφανώς καταφατική αφού η πειραματική επικύρωση τη θεωρίας καταλαμβάνει κεντρική θέση στην επιστημονική μέθοδο. Όμως η ολοένα οξύτερη διένεξη των ερευνητών στα σύνορα της φυσικής και της κοσμολογίας υποδηλώνει ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Πριν από λίγους μήνες στο περιοδικό Nature δύο κορυφαίοι ερευνητές, ο Τζορτζ Έλλις και ο Τζόζεφ Σιλκ, δημοσίευσαν ένα αμφιλεγόμενο άρθρο με τίτλο «Επιστημονική Μέθοδος: Υπερασπιστείτε την ακεραιότητα της Φυσικής». Αντικείμενο της κριτικής τους ήταν η καινοφανής προθυμία ορισμένων επιστημόνων να παραμερίσουν πλήρως την απαίτηση πειραματικής επιβεβαίωσης των πιο μεγαλεπήβολων κοσμολογικών θεωριών της εποχής μας εφόσον αυτές είναι «αρκούντως κομψές και με ερμηνευτική δύναμη». Παρόλο που εργάζονται στην αιχμή της γνώσης, οι επιστήμονες αυτοί σύμφωνα με τους καθηγητές Έλλις και Σιλκ, «απομακρύνονται από την μακραίωνη φιλοσοφική παράδοση που όριζε την επιστημονική γνώση ως εμπειρική.» Ανεξάρτητα από το αν συμφωνείτε ή διαφωνείτε μαζί τους, οι Έλλις και Σιλκ αναγνώρισαν μια διαρκώς πιεστικότερη ανησυχία σχετικά με τη σύγχρονη θεμελιώδη φυσική: Οι πιο φιλόδοξες θεωρίες της σύγχρονης φυσικής φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση με την ίδια την εμπειρική μεθοδολογία που τους προσέδιδε ιστορικά αξιοπιστία. Πώς φτάσαμε σ αυτό το αδιέξοδο; Κατά κάποιον τρόπο το ορόσημο της ανίχνευσης πριν από τρία χρόνια του φευγαλέου σωματιδίου με το όνομα «μποζόνιο Higgs» από ερευνητές του LHC (Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων) σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής. Έχοντας προβλεφθεί πριν από περίπου 50 χρόνια το σωματίδιο Higgs βρίσκεται στη βάση του αποκαλούμενου από τους φυσικούς «καθιερωμένου προτύπου» της σωματιδιακής φυσικής, ενός ισχυρού μαθηματικού πλαισίου Των Adam Frank και Marcelo Gleiser από τους New York Times, 5 Iουνίου 2015 που αιτιολογεί την ύπαρξη όλων των θεμελιωδών οντοτήτων του κβαντικού κόσμου (κουάρκ και λεπτόνια) και όλων των γνωστών δυνάμεων με τις οποίες αλληλεπιδρούν (βαρύτητα, ηλεκτρομαγνητισμός και ισχυρές και ασθενείς πυρηνικές δυνάμεις). Ωστόσο το καθιερωμένο πρότυπο παρά τις δάφνες της δικαίωσής του είναι συνάμα ένα αδιέξοδο. εν διανοίγει καμιά οδό προκειμένου να ενοποιηθεί η αντίληψή του για τα μικροσκοπικά δομικά στοιχεία της φύσης με το άλλο μεγάλο οικοδόμημα της φυσικής του 20ού αιώνα: την περιγραφή της βαρύτητας σε κοσμική κλίμακα που έδωσε ο Αϊνστάιν. Χωρίς την ενοποίηση αυτών των δύο θεωριών -την επονομαζόμενη θεωρία της κβαντικής βαρύτητας- δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα για την αιτία που το σύμπαν μας αποτελείται από ακριβώς αυτά τα σωματίδια, τις δυνάμεις και τις ιδιότητες. (Επίσης, δεν μπορούμε να ξέρουμε πώς να κατανοήσουμε πραγματικά τη μεγάλη έκρηξη, το κοσμικό γεγονός που σηματοδότησε την αρχή του χρόνου.) Φαιά ουσία ΣΕΛΙ ΕΣ ΘΕΩΡΙΑΣ Κρίση στην αιχμή της φυσικής να για την ελλείπουσα «σκοτεινή ύλη» του σύμπαντος. Έτσι, πολλοί ερευνητές ήταν βέβαιοι ότι η υπερσυμμετρία θα επικυρωνόταν πειραματικά λίγο μετά την έναρξη λειτουργίας του LHC. Τούτο όμως δεν συνέβη. Κανένα υπερσυμμετρικό σωματίδιο δεν βρέθηκε ως τώρα. Εάν ο LHC δεν ανιχνεύσει τέτοια σωματίδια πολλοί φυσικοί θα ανακηρύξουν την υπερσυμμετρία -και κατ επέκταση τη θεωρία των χορδών- ως ακόμα μία όμορφη ιδέα της φυσικής που τελικά δεν κατέληξε πουθενά. Θα υπάρξουν όμως και πολλοί που δεν θα το κάνουν. Μερικοί ίσως επιλέξουν αντ αυτού να προσαρμόσουν απλώς τα μοντέλα τους έτσι ώστε να προβλέπουν υπερσυμμετρικά σωματίδια με μάζες πέρα από εκείνες που μπορεί να ανιχνεύσει ο LHC - ή ο οποιοσδήποτε αντικαταστάτης του στο ορατό μέλλον. Σε τέτοιου είδους ελιγμούς υπεισέρχεται ένα φιλοσοφικό ερώτημα: Πώς προσδιορίζεται η αλήθεια μιας θεωρίας που δεν είναι πειραματικά επικυρώσιμη; Εγκαταλείπεται μόνο και μόνο επειδή η εμπειρική της επίρρωση είναι αδύνατη για το τάδε ή το δείνα επίπεδο τεχνολογικών δυνατοτήτων; Εάν όχι, πόσο καιρό πρέπει να περιμένει κανείς την ανάπτυξη των πειραματικών τεχνικών πριν διερευνήσει άλλες εναλλακτικές: έκα χρόνια; Πενήντα χρόνια; Αιώνες; Θεωρήστε επίσης εκείνη τη θεωρία αιχμής στο πεδίο της φυσικής που υποδεικνύει ότι το σύμπαν μας είναι μόνο ένα σύμπαν μέσα σε μια πληθώρα ξεχωριστών συμπάντων που συγκροτούν το λεγόμενο «πολυσύμπαν». Η θεωρία αυτή θα μπορούσε να βοηθήσει στη διαλεύκανση ορισμένων βαθέων επιστημονικών αινιγμάτων για το σύμπαν μας (όπως η λεπτή ρύθμιση των τιμών που έχουν οι φυσικές σταθερές), αλλά με σημαντικό κόστος: Τα επιπλέον σύμπαντα του πολυσύμπαντος πρέπει να βρίσκονται πέρα από τις παρατηρησιακές μας δυνατότητες και να είναι αδύνατη οποιαδήποτε άμεση διερεύνησή τους. Και όμως οι υποστηρικτές του πολυσύμπαντος υποστηρίζουν ότι πρέπει να συνεχιστεί η διερεύνηση αυτής της ιδέας - όπως και η έρευνα για έμμεσες ενδείξεις άλλων συμπάντων. Το αντίπαλο στρατόπεδο απαντά θέτοντας τα δικά του ερωτήματα. Αν μια θεωρία ερμηνεύει ορθά αυτά που μπορούμε να ανιχνεύσουμε μέσω οντοτήτων που είναι αδύνατο να ανιχνευθούν (όπως άλλα σύμπαντα ή οι υπερδιαστατικές υπερχορδές της θεωρίας των χορδών), τότε ποιο είναι το καθεστώς των οντοτήτων που εισηγείται; Είναι το ίδιο πραγματικές όπως και τα βεβαιωμένα σωματίδια του καθιερωμένου προτύπου; Με ποιο τρόπο διαφέρουν οι επιστημονικοί ισχυρισμοί γι αυτές από κάθε άλλη ανέλεγκτη -χρήσιμη ωστόσο- ερμηνεία της πραγματικότητας; Ας θυμηθούμε τους επικύκλους, τους νοητούς κύκλους που χρησιμοποίησε και καθιέρωσε ο Πτολεμαίος γύρω στο 150 μ.χ. για να περιγράψει τις κινήσεις των πλανητών. Παρόλο που ο Πτολεμαίος δεν είχε αποδείξεις για την ύπαρξή τους, οι επίκυκλοι ερμήνευσαν με επιτυχία ό,τι ήταν ορατό για τους αρχαίους στο νυχτερινό ουρανό οπότε η ύπαρξή τους έγινε αποδεκτή. Περισσότερα από 1500 χρόνια αργότερα αποδείχθηκε τελικά ότι ήταν μόνο ένα εφεύρημα. Μήπως οι υπερχορδές και το πολυσύμπαν, τα πονήματα της επιμελούς εργασίας εκατοντάδων λαμπρών επιστημόνων, δεν είναι τίποτα περισσότερο από τους επικύκλους της εποχής μας; Μόλις πριν από μερικές μέρες, μετά από διετή παύση, οι επιστήμονες ξανάρχισαν τις έρευνες με τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων. Οι τεχνικές αναβαθμίσεις στις οποίες υποβλήθηκε κατά την διετή παύση τον έκαναν ισχυρότερο και οι φυσικοί ανυπομονούν να διερευνήσουν τις ιδιότητες του σωματιδίου Higgs με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Αν ο αναβαθμισμένος επιταχυντής όντως ανιχνεύσει υπερσυμμετρικά σωματίδια, θα βρισκόμαστε ενώπιον ενός καταπληκτικού θριάμβου της σύγχρονης φυσικής. Αν όμως δεν ανακαλυφθεί τίποτα, τα επόμενα βήματά μας ίσως αποδειχθούν δύσκολα και αμφιλεγόμενα, δοκιμάζοντας όχι μόνο τον τρόπο διατύπωσης μιας επιστημονικής θεωρίας αλλά και το νόημα της επιστημονικής θεωρίας καθαυτής. Ο Άνταμ Φρανκ, καθηγητής αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ, και ο Μαρσέλο Γκλέιζερ, καθηγητής φυσικής και αστρονομίας στο Κολέγιο του Ντάρμουθ, είναι συνιδρυτές του μπλογκ του NPR 13,7 (Εθνική ημόσια Ραδιοφωνία) Κόσμος και Πολιτισμός. Μετάφραση: Γιαν. Σιμ. Σ.Κ.

8 σελίδα 14 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σάββατο 4 Ιουλίου 2015 σελίδα 15 βιβλίο ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ 20ού ΑΙΩΝΑ H εποποιΐα του Στάλινγκραντ, ο Ναζισμός και ο Σταλινισμός Διάλεξη για τη διαλεκτική στη Βασίλι Γκρόσμαν «Ζωή και πεπρωμένο», μετάφραση Γιώργος Μπλάνας, εκδόσεις Γκοβόστη, Αθήνα 2013, σελ. 956 Για τη συγγραφή του βιβλίου Zωή και Πεπρωμένο, ο Bασίλι Γκρόσμαν ( ) χρειάστηκε πέντε χρόνια - ύστερα από αλλεπάλληλες γραφές το ολοκλήρωσε το Tο 1961, ο εκπρόσωπος της ιδεολογικής ορθοδοξίας στην κεντρική επιτροπή του KKΣE Mιχαήλ Σουσλόφ αποφάνθηκε ότι στην EΣΣ αυτό το βιβλίο δεν θα μπορούσε να κυκλοφορήσει πριν περάσουν 200 ή 300 χρόνια. Ήταν στα χρόνια της λεγόμενης αποσταλινοποίησης του Xρουτσόφ. Για την εκπλήρωση της πρόγνωσης η Kα-Γκε-Mπε φρόντισε, στις 14 Φεβρουαρίου του 1961, να κατασχέσει το χειρόγραφο, το δακτυλογραφημένο αντίγραφο, το καρμπόν, ακόμη και τη μελανοταινία της γραφομηχανής, για να αποκλείσει την περίπτωση αναπαραγωγής έστω και μιας πρότασης του βιβλίου! H πανουργία της ιστορίας τόφερε το βιβλίο να κυκλοφορήσει είκοσι χρόνια αργότερα, από κάποια αντίγραφα σε μικροφίλμ που είχαν δοθεί σε φίλους του συγγραφέα. Στην Eλλάδα εκδόθηκε το Στο μεταξύ, η διάδοχος της KGB, FSB, παρέδωσε το χειρόγραφο στα Kρατικά Λογοτεχνικά Aρχεία της Pωσίας τον Iούλιο του Ο Bασίλι Σεμιόνοβιτς Γκρόσμαν, εβραϊκής καταγωγής από την πόλη Mπερντίτσεβ της Oυκρανίας, υπήρξε ανταποκριτής της εφημερίδας Kράσναγια Σβεντά (Kόκκινος Aστέρας) του Kόκκινου Στρατού στον B Παγκόσμιο Πόλεμο, το Mεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο κατά τη σοβιετική ορολογία. Ήταν στο Στάλινγκραντ τις ατέλειωτες ημέρες της γενναίας άμυνας από τον Iούνιο του 1941 μέχρι την ηρωική αντεπίθεση στις 19 Nοεμβρίου του 1942 και την παράδοση της στρατιάς του Γερμανού στρατηγού Πάουλους ( στρατιωτών) στις 2 Φεβρουαρίου 1943 την πιο μεγάλη και ταπεινωτική ήττα του Xίτλερ. O Γκρόσμαν παρακολούθησε τον σοβιετικό στρατό στην νικηφόρα προέλασή του προς το Bερολίνο και τη συντριβή του ναζιστικού καθεστώτος. Yπήρξε ένας από τους πρώτους ανταποκριτές που μπήκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης του Mαϊντάνεκ και της Tρεμπλίνκα, απ όπου εμπνεύστηκε το διήγημά του H Kόλαση της Tρεμπλίνκα, πρώτη γραπτή μαρτυρία για τα ναζιστικά στρατόπεδα. Για την αυτοθυσία που επέδειξε παρασημοφορήθηκε από το σοβιετικό κράτος και προβιβάστηκε στο βαθμό του συνταγματάρχη. Aλλά δεν ήταν στρατιωτικός. Ήταν συγγραφέας. Eίχε σπουδάσει χημεία, όμως τον κέρδισε η λογοτεχνία. H δημοσίευση του πρώτου διηγήματός του Στην Πόλη του Mπερντίτσεβ, έγινε αφορμή να γνωριστεί με τους Mαξίμ Γκόρκι και Mιχαήλ Mπουλγκάκοβ που τον βοήθησαν να εκδώσει το πρώτο μυθιστόρημά του, Γκλιούκαουβ. Eίχε μάλιστα προταθεί για το βραβείο Στάλιν για το μυθιστόρημά του Στεπάν Kολτσούγκιν ( ), αλλά τελικά δεν έφθασε στην τελική λίστα αφού η στάση του δεν κρίθηκε αρκούντως εχθρική απέναντι στους μενσεβίκους. Το Zωή και Πεπρωμένο είναι μια γιγάντια τοιχογραφία εποχής. Πολλοί το συγκρίνουν με το Πόλεμος και Eιρήνη του Λέοντα Tολστόι. Άλλοι θεωρούν τον Γκρόσμαν ως τον αριστερό Σολτζενίτσιν δεν ενέδωσε ποτέ στις δυτικές (ιμπεριαλιστικές) σειρήνες. Παρέμεινε ως το τέλος κομμουνιστής, με το όραμα της ελευθερίας και του ανθρωπισμού. H γιγάντια μυθιστορηματική αφήγηση πλάθεται γύρω από τη ζωή και τη μοίρα της οικογένειας Σαπόσνικοβ. H Aλεξάνδρα Σαποσνίκοβα, οι κόρες της Λουντμίλα και Eυγενία (Zένια), ο γιος τής Λουντμίλα, Tόλια, που σκοτώνεται στον πόλεμο και η μικρή κόρη της Nάντια, ο δεύτερος άνδρας της Bίκτορ Στουρμ, ένας σημαντικός επιστήμονας της πυρηνικής φυσικής, ο πρώτος σύζυγος της Λιουντμίλα Aμπαρτσουκ, θύμα των εκκαθαρίσεων του Στάλιν το στέλεχος της Kομιντέρν Mοστοβσκόη που θα δολοφονηθεί στο ναζιστικό στρατόπεδο, η γιατρός Σοφία Λέβιντον που θα δολοφονηθεί στα «λουτρά» των ναζί με Zυκλόνιο B γιατί είναι Eβραία. O Nτίτρι Σαπόσνικοφ, άνδρας της Aλεξάνδρας που θα εξοντωθεί από τη σταλινική κρεατομηχανή, ο πολιτικός κομισάριος Nικολάι Kρίμοβ, παλιός μπολσεβίκος και στέλεχος της Kομιντέρν, σύζυγος της Zένιας, που υφίσταται τις εξοντωτικές ανακρίσεις σαν εχθρός του λαού, ο στρατηγός Nόβικοφ και άλλοι πολλοί ήρωες και αντιήρωες H γραφή είναι ρεαλιστική, αλλά όχι σοσιαλιστικός ρεαλισμός. Oύτε ηθικοπλαστικός λόγος για τους μυθικούς προλετάριους, ούτε λιβανωτός στην (σοσιαλιστική) εξουσία. Tο αντίθετο, είναι μια καταγγελία κάθε καταπίεσης και αναξιοπρέπειας και γραφειοκρατικής συμβατικότητας. Oι ήρωες είναι ανθρώπινοι, όχι μόνο οι κομμουνιστές ομοϊδεάτες του συγγραφέα αλλά ακόμη και οι ναζί αντίπαλοι, με τους ηρωισμούς και τις αδυναμίες τους, με τους έρωτες και τις απιστίες τους Άλλοτε ως φόντο κι άλλοτε σε πρώτο πλάνο, το θέμα είναι ο πόλεμος, η ηρωική αντίσταση στο Στάλινγκραντ, τα φασιστικά στρατόπεδα θανάτου αλλά, επίσης, τα σταλινικά στρατόπεδα εξόντωσης. Mετά την πρώτη άτακτη οπισθοχώρηση του σοβιετικού στρατού και την προέλαση του γερμανικού στρατού μέχρι τα περίχωρα της Mόσχας αποτέλεσμα της έλλειψης προετοιμασίας από τη σταλινική ηγεσία και της εξολόθρευσης των ηγετών του Kόκκινου Στρατού στις δίκες του μια γενναία αντίσταση αναπτύχθηκε στο Λένινγκραντ, στη Mόσχα και κυρίως στην πόλη-σύμβολο της αντιφασιστικής αντίστασης, στο Στάλινγκραντ. Aν κι από ένα σημείο και πέρα η στρατιωτική σημασία του Στάλινγκραντ για το γερμανικό στρατό δεν ήταν καθοριστική, ο Xίτλερ επέμενε για λόγους γοήτρου να καθηλώνει τις στρατιές του στρατηγού Πάουλους, άνδρες, για να πετύχει την συντριβή της αντίστασης στο Στάλινγκραντ. Mέσα στα ερείπια, από τα υπόγεια, από τους σωλήνες καυσίμων, τους υπονόμους, στο εργοστάσιο Oδόφραγμα, στο εργοστάσιο Tρακτέρ, στο Kόκκινος Oκτώβρης, στο κτήριο 6/1, οι σοβιετικοί μαχητές γράψανε την τρομερή εποποιΐα. H αήττητη γερμανική στρατιωτική μηχανή που κατέλαβε τις Kάτω Xώρες, τη Γαλλία, τα Bαλκάνια σε λίγες ώρες -με εξαίρεση την Eλλάδα όπου συνάντησε αντίσταση- καθηλώθηκε από την υπεράνθρωπη αντίσταση των σοβιετικών μαχητών, ανδρών και γυναικών. Aπό την αφήγηση του Γκρόσμαν γίνεται σαφές ότι η μάχη κερδήθηκε όχι χάρι στον Στάλιν, αλλά παρά τον Στάλιν. Παρά την καταστροφή από την βίαιη κολεκτιβοποίηση και την αποξένωση του σοβιετικού καθεστώτος από τους αγρότες, παρά την εξόντωση όλης της επαναστατικής γενιάς και των συντρόφων του Λένιν και παρά την καταστροφή όλης της ηγεσίας του Kόκκινου Στρατού με την κατηγορία των πρακτόρων του Xίτλερ, η φλόγα της επαναστατικής παράδοσης ακόμη φλόγιζε τις καρδιές των σοβιετικών ανθρώπων. Όταν ο κομισάριος Kρίμοβ έφτασε στο Στάλινγκραντ «ένοιωθε σαν να βρισκόταν σ ένα βασίλειο απ όπου απουσίαζε το Kόμμα. H ατμόσφαιρα του θύμιζε τον πρώτο καιρό της επανάστασης». (σελ. 268). O Kρίμοβ είχε σταλεί στη δεξιά όχθη του Bόλγα, στα λίγα τετραγωνικά αντίστασης στην γερμανική πολεμική μηχανή, για «να συνετίσει τον (τοπικό στρατιωτικό διοικητή) Γκρέκοβ», που «συμπεριφέρεται στους στρατιώτες του σαν ίσος προς ίσους. Kοιμάται στο πάτωμα, μαζί τους, και τον φωνάζουν Bάνια. Συγνώμη που στο λέω, αλλά εκεί πέρα το πράγμα μοιάζει περισσότερο με την Παρισινή Kομμούνα παρά με στρατιωτική μονάδα» (σελ. 276). Ήταν αυτό το πνεύμα της επανάστασης -αντίθετο με τους κανόνες της γραφειοκρατίας και της ιεραρχίας, του νέου συστήματος προαγωγών και διακρίσεων του Στάλιν-, που φλόγιζε τις ψυχές των μαχητών και τους καθιστούσε ανίκητους. Aυτό όμως το πνεύμα τρομοκρατούσε τη γραφειοκρατική μηχανή και τους ανακριτές της Nι-Kα-Bε-Nτε. Γιατί «Πολεμούσε για μια ελεύθερη Pωσία αν νικούσε τον Xίτλερ θα είχε νικήσει και τα στρατόπεδα [του Στάλιν]» (σελ. 363). Αλλά αν ο αντιφασιστικός πόλεμος υπεράσπισης της σοβιετικής πατρίδας πυρπολεί τις ψυχές των ανθρώπων, ο Γκρόσμαν παρακολουθεί μια άλλη εξέλιξη που αναπτύσσεται στη σοβιετική κοινωνία. Η Oκτωβριανή επανάσταση ήταν μεγάλη γιατί κατόρθωσε να εμπνεύσει τους ανθρώπους, τους προλετάριους και τη φτωχή αγροτιά, να ενωθούν ανεξάρτητα από φυλές και εθνότητες, στο ταξικό έδαφος του εργατικού διεθνισμού και της σοβιετικής δημοκρατίας. Όμως, η δημοκρατία των σοβιέτ είχε αποστερηθεί από κάθε περιεχόμενο κι είχε μείνει κατ όνομα δημοκρατία. Eίναι γνωστό ότι στα τελευταία γράμματα και άρθρα του Λένιν, και στην περίφημη διαθήκη του, ο ηγέτης της Oκτωβριανής Eπανάστασης καταφέρεται κατά του μεγαλορώσικου εθνικισμού (και κατά του Στάλιν προσωπικά) τονίζοντας πως συχνά οι αλλογενείς μη Pώσοι ο Στάλιν ήταν γεωργιανός- έχουν την τάση να υπεβάλλουν σε εθνικισμό. Στη διάρκεια του πολέμου, ο Γκρόσμαν παρατηρεί έναν αναδυόμενο εθνικισμό, την ανάδυση της εικόνας του Pώσου πατριώτη. «Προσωπικά δεν έχω απολύτως τίποτα με τον Mπασάνγκοβ», λέει ο επιτελάρχης Nιεουντόμπνοβ για να συμπληρώσει: «Όμως νομίζω πως οφείλουμε να δίνουμε προτεραιότητα στους Pώσους. H φιλία των εθνών είναι πράγμα ιερό, αλλά πρέπει να καταλάβεις πως στις εθνικές μειονότητες υπάρχει σημαντικό ποσοστό αναξιόπιστων ή ακόμα και απόλυτα εχθρικών στοιχείων» «Σήμερα ο μπολσεβίκος είναι πρώτα και πάνω απ όλα Pώσος πατριώτης» (σελ ). Mε αυτήν τη στροφή από το διεθνισμό στον εθνικισμό, ο συγγραφέας βάζει έναν ναζί αρχηγό στρατοπέδου συγκέντρωσης να συμφωνεί, επισημαίνοντας ότι «το σύνθημα Σοσιαλισμός σε μία χώρα είναι η υπέρτατη έκφραση του εθνικισμού» (σελ. 457). Mε πόνο ψυχής μαχητές της Σοβιετικής Ένωσης, υπερασπιστές του κομμουνισμού με τα όπλα ή με την επιστημονική έρευνα παρακολουθούν τον αυξανόμενο αντι-εβραϊσμό στη Σοβιετική Ένωση την ώρα που σε όλη την Eυρώπη οι ναζί έχουν θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο της «τελικής λύσης». Στρατόπεδα Nαζισμού H κατάληψη μεγάλου τμήματος της EΣΣ από τα γερμανικά στρατεύματα συνοδεύτηκε με καταστροφή της πολυπληθούς κοινότητας Eβραίων που ζούσαν σε περιοχές της Oυκρανίας. Oι σκηνές που περιγράφει ο Γκρόσμαν είναι συγκλονιστικές. «Oι Γερμανοί αφανίζουν Eβραίους: άντρες, γυναίκες, γέροντες, παιδιά. Σε συνεργασία με την ουκρανική αστυνομία επιστρατεύουν άνδρες για το Mηχανικό. Tους βάζουν να σκάψουν λάκκους και μετά από δυο-τρεις μέρες οδηγούν εκεί τον εβραϊκό πληθυσμό και τους εκτελούν. Tα χωριά γέμισαν με ομαδικούς τάφους» (σελ. 102). O συγγραφέας παρακολουθεί την τύχη της Σοφίας Λέβιντον και χιλιάδων Eβραίων της Oυκρανίας που αιχμαλωτίστηκαν και οδηγήθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης των ναζί για εξόντωση. Mεταφέρθηκαν σε βαγόνια που είχαν φτιαχτεί για μεταφορά ζώων. Eπίσης, παρακολουθεί την τύχη του παλιού επαναστάτη Mοστοβσκόη που κι αυτός αιχμαλωτίστηκε στις πρώτες ημέρες της γερμανικής προέλασης. Αναφερόμενος στα στρατόπεδα του ναζισμού ο Γκρόσμαν θεωρεί ότι ο ναζισμός είναι ένα φαινόμενο της νεωτερικότητας και όχι μια επιβίωση του μεσαίωνα. «O αιώνας του Aϊνστάιν και του Πλανκ ήταν επίσης ο αιώνας του Xίτλερ. H Γκεστάπο και η επιστημονική επανάσταση ήταν παιδιά της ίδιας εποχής», θα γράψει (σελ. 108). H κατασκευή των στρατοπέδων συγκέντρωσης ως εργοστασίων θανάτου γίνεται με επιστημονική ακρίβεια. O αντισυνταγματάρχης του Pάιχ Λις είναι ικανοποιημένος από τη δουλειά στην Eταιρεία Mηχανολογικών Eφαρμογών Φος. «Oι διευθυντές είχαν ασχοληθεί σοβαρά με το πρόγραμμα και είχαν τηρήσει πιστά τις προδιαγραφές. Oι μηχανολόγοι είχαν βελτιώσει τη δομή των αυτόματων μεταφορέων και οι ψυκτικοί είχαν αναπτύξει ένα οικονομικότερο σύστημα για το ζέσταμα των φούρνων» (σελ. 534). Tων φούρνων όπου θα έψηναν ανθρώπους! «Eίχε κατασκευαστεί μια σιδηροτροχιά, που οδηγούσε κατευθείαν στο εργοτάξιο. O γύρος της επιθεώρησης άρχισε με τις αποθήκες, κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής. Πρώτη, κάτω από μια τέντα, βρισκόταν η αποθήκη ταξινόμησης του υλικού. Ήταν γεμάτη με εξαρτήματα διαφόρων μηχανών, αγωγούς και σωλήνες κάθε διαμέτρου, ασυρναμολόγητους ταινιόδρομους, ανεμιστήρες και εξαεριστήρες, κυλινδρόμυλους για ανθρώπινα οστά, μετρητές γκαζιού και ηλεκτρικού ρεύματος, προορισμένοι να τοποθετηθούν σύντομα σε πίνακες ελέγχου, μπομπίνες καλωδίων, τσιμέντο, ανατρεπόμενα βαγόνια, σωρούς από ράγες και έπιπλα γραφείου» (σελ. 535). Όλη η σύγχρονη τεχνολογία επιστρατευμένη για τη θανάτωση ανθρώπων «Tο συγκρότημα υπ αριθμόν 1 κατασκευάστηκε σύμφωνα με την αρχή της τουρμπίνας. Ήταν ικανό να μετασχηματίζει καθετί ζωντανό σε ανόργανη ύλη. Eδώ θα τιθασευόταν, η ψυχική, η νευρική, η αναπνευστική, η καρδιακή, η μυϊκή και η κυκλοφορική ενέργεια του ζωντανού. Σ αυτό το κτήριο, η αρχή της τουρμπίνας έπρεπε να συνδυαστεί με τις αρχές του σφαγείου και του κλιβάνου αποτέφρωσης απορριμάτων Eκεί η οργανική ύλη θα εξεταζόταν από ομάδες οδοντιάτρων, οι οποίοι θα αφαιρούσαν τα τυχόν πολύτιμα μέταλλα, που είχαν χρησιμοποιηθεί σε οδοντιατρικές εργασίες. Στη συνέχεια έμπαινε σε κίνηση ένας ταινιόδρομος, που οδηγούσε σ αυτά καθαυτά τα κρεματόρια. Eκεί, η οργανική ύλη, ήδη χωρίς σκέψη και συναίσθημα, υποβαλλόταν σε περαιτέρω διαδικασία αποσύνθεσης, υπό την επίδραση θερμικής ενέργειας, και μετατρεπόταν σε φωσφορούχο λίπασμα, υδροξείδιο του ασβεστίου, τέφρα, αμμώνιο, θείο και ανθρακικό οξύ» (σελ ). Kι όλα με επιστημονική ακρίβεια, οργάνωση και, προπαντός, τάξη. O διευθυντής του κρεματορίου Kάλτλουφτ «λάτρευε την οργάνωση και την τάξη» (σελ. 603) χιλιάδες άνθρωποι πέρασαν από το στρατόπεδό του - εκατομμύρια συνολικά, στην πιο απάνθρωπη, ψυχρά υπολογισμένη επιχείρηση εξόντωσης του εβραϊκού λαού, αλλά και κάθε διαφορετικού, αντίθετου στις ρατσιστικές ιδέες των ναζί, των κομμουνιστών, σοσιαλιστών, τσιγγάνων, ομοφυλόφυλων και άλλων. «Σε είκοσι μήνες λύσαμε ένα πρόβλημα αιώνων!», θα περηφανευτεί ο Άιχμαν. Στην πραγματικότητα, αυτό που παρουσιάζεται ως επιστήμη από τους ναζί δεν έχει καμμια σχέση με την πραγματική επιστήμη. Eίναι ένας άκαρδος και άψυχος επιστημονισμός συνδυασμένος με ένα δηλητηριώδες νέφος προλήψεων, τυφλού φανατισμού, παραληρηματικού δογματισμού και παραλογισμού. Aπό την επιστήμη θα πάρουν ορισμένα ορθολογικά στοιχεία αποχωρισμένα από κάθε διαλεκτική. Mια τέτοια επιστήμη βρίσκεται πιο κοντά στη λογιστική παρά στην επιστήμη. Την τελευταία τη βλέπει σαν αξία χρήσης και όχι σαν το ταξίδι από έναν κλειστό κόσμο περιορισμένων δυνατοτήτων και γνώσεων στο άπειρο σύμπαν του φυσικού κόσμου και του εσωτερικού κόσμου των ανθρώπων, όχι σαν ανύψωση από τον καταναγκασμό της ανέχειας και της ανάγκης στον κόσμο των ονείρων για την ελευθερία του ανθρώπου από την υλική και την πνευματική ένδεια. Ο αρχηγός των ναζί Xίτλερ ήταν η ηχώ όλης της καθυστέρησης, των προλήψεων και δεισιδαιμονιών των οπαδών του. Σε ένα κεφάλαιο που ενέχει τη θέση δοκιμίου σύνηθες στο βιβλίο- ο Γκρόσμαν μελετά το φαινόμενο του αντισημιτισμού. «O αντισημιτισμός είναι μάλλον ένα μέσο παρά ένας σκοπός. Kαι είναι το μέτρο των αδιέξοδων αντιφάσεων. Eίναι ο καθρέφτης όλων των αποτυχιών των ατόμων, των κοινωνικών δομών και των κρατικών συστημάτων. Πες μου για ποιο πράγμα κατηγορείς του Eβραίους και θα σου πω για ποιο πράγμα είσαι ένοχος», θα σημειώσει (σελ. 548). Θόδωρος Κουτσουμπός Στο επόμενο το τέλος Πέμπτη 9 Ιουλίου, ώρα 7.30 μ.μ. Άλεξ Στάινερ «Η διαλεκτική της επαναστατικής στρατηγικής και τακτικής» ομιλία αυτή θα διερευνήσει τη H σημασία της διαλεκτικής στη διαμόρφωση και εφαρμογή της επαναστατικής στρατηγικής και τακτικής. Θα παρουσιάσουμε τη διαλεκτική ως μια ζωντανή κληρονομιά που κατάγεται από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία -το εκ διαμέτρου αντίθετο των νεκρών σχημάτων που μαθεύτηκαν παπαγαλία στην εκφυλισμένη εκδοχή όπως αυτή εκλαϊκεύτηκε από τον Στάλιν και τον Μάο. Θα εξετάσουμε πώς οι μεγαλύτεροι επαναστάτες του τελευταίου αιώνα, ο Λένιν κι ο Τρότσκι, ήταν ικανοί, διαμέσου της τέλειας κατοχής της διαλεκτικής, να παλέψουν μαζί με τις μάζες καθώς αυτές έμπαιναν στον αγώνα, δίνοντας ηγεσία σε κρίσιμες στιγμές. Για να κρατήσει κανείς τον προσανατολισμό του εν μέσω μιας γοργά μεταβαλλόμενης πολιτικής κατάστασης, η διαλεκτική σκέψη είναι απαραίτητη. Η διαλεκτική ανάλυση σε συνδυασμό με μια βαθιά ιστορική κατανόηση είναι απαραίτητες προκειμένου να αποφευχθούν οι δίδυμοι δαίμονες του σεχταρισμού και του οπορτουνισμού. Μετά την εισαγωγή στο θέμα θα συζητήσουμε μια σειρά συγκεκριμένων παραδειγμάτων της χρήσης της διαλεκτικής μεθόδου στη Ρωσική Επανάσταση του 1917 και στις προσπάθειες του Τρότσκι να σπάσει την απομόνωση των επαναστατών από τις μάζες τη δεκαετία του 30. Προτεινόμενο διάβασμα προετοιμασίας για αυτήν την ομιλία: * Τρότσκι: Το ΑΒ της υλιστικής διαλεκτικής (από το βιβλίο Στην Υπεράσπιση του Μαρξισμού) * Η συζήτηση του Τρότσκι με τους ηγέτες του SWP πάνω στο Μεταβατικό Πρόγραμμα και το Εργατικό Κόμμα (Παράρτημα στο Μεταβατικό Πρόγραμμα) * Λένιν: Γράμματα από Μακριά, Οι Θέσεις του Απρίλη, κείμενα της περιόδου της αναγκαστικής εξορίας του το 1917.

9 23-29 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015 Camping Μύλος ΕΡΕΤΡΙΑ 10 Ο ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ ΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ CAMPING ΕΕΚ ΟΕΝ Σάββατο 4 Ιουλίου 2015 Τηλ.: , κιν.: / eek@ath.forthnet.gr Kωδικός 3768 Στο κενό του τετραήμερου, από την Τετάρτη -τέλος προγράμματος- μέχρι και την Κυριακή του δημοψηφίσματος, το ΔΝΤ φρόντισε να αλλάξει τους όρους διαπραγμάτευσης για την επόμενη ημέρα. Έβγαλε από το συρτάρι που κρατάει εδώ και τρία περίπου χρόνια την Έκθεση για την μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Από τον Νοέμβριο του 2012 η Έκθεση αυτή παραμένει θαμένη κατ απαίτηση των κυβερνήσεων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και των διαβεβαιώσεων της κας Μέρκελ ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο... λόγω του μνημονιακού προγράμματος. Η Λαγκάρντ βγάζει πλέον την Έκθεση του ΔΝΤ και διαμορφώνει το πλαίσιο πάνω στο οποίο είτε η ελληνική κυβέρνηση είτε η Ευρωζώνη θα πρέπει να συζητήσουν την επόμενη ημέρα του δημοψηφίσματος, επιβάλοντας την εδώ και καιρό απαίτηση του ΔΝΤ για αναδιάρθρωση του χρέους, ως βάση της αντιμετώπισης του προβλήματος στην Ελλάδα. Να θυμίσουμε ότι στο αδιέξοδο που είχε δημιουργηθεί με το μνημόνιο το 2012, η Ευρωζώνη είχε υποχρεωθεί να πάρει απόφαση στο Eurogroup της 27ης Νοεμβρίου με την οποία δεσμευόταν έναντι του ΔΝΤ πως θα διασφαλίσει την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους (και την πληρωμή των δόσεων προς το ΔΝΤ) με την προϋπόθεση της επίτευξης πρωτογενών πλεονασμάτων από την Ελλάδα. Έκτοτε η Έκθεση του ΔΝΤ για τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους είχε καταχωνιαστεί στο συρτάρι, αλλά με την λήξη του προγράμματος την Τετάρτη 1/7 το ΔΣ του ΔΝΤ αποφάσισε να βγάλει την Έκθεση και να υποχρεώσει έτσι τους εν δυνάμει συνομιλητές τής επόμενης ημέρας να καθαρίσουν Το ΕΕΚ στο Internet στη διεύθυνση: TO ΝΤ AΛΛAZEI TOYΣ OPOYΣ «ΔIAΠPAΓMATEYΣHΣ» το χρέος μαζί με όποια κουβέντα για νέα συμφωνία... Αυτό σημαίνει ότι η μέχρι τώρα διάσταση που υπάρχει μεταξύ ΔΝΤ και Ευρώπης αποκτά νέο κρίσιμο βάρος, αλλά αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι η Λαγκάρντ θα σταθεί... στο πλευρό του Βαρουφάκη όπως ο ίδιος ισχυρίζεται έμμεσα με τις δηλώσεις του μέχρι τώρα. Και αυτό γιατί η Λαγκάρντ παίζει και δικό της κεφάλι πλέον, αν το ΔΝΤ μείνει απλήρωτο από το ελληνικό χρέος. Η πρόταση Τσίπρα Στο μεταξύ, ανεξάρτητα από την τακτικής σημασίας ή όχι σκοπιμότητα της κίνησης που έκανε την Τρίτη το απόγευμα λίγες ώρες πριν από την λήξη του προγράμματος ο Aλ. Τσίπρας να καταθέσει δύο προτάσεις, μία για διετές δάνειο περίπου 30 δισ. ευρώ από το ESM και συμφωνία (με τροπολογίες) στην πρόταση των θεσμών, το αθροιστικό περιεχόμενό τους διατηρεί τον μνημονιακό τους χαρακτήρα. Όπως αναφέρει στην επιστολή του προς τους θεσμούς η πρότασή του στηρίζεται σε σημεία του καταστατικού του ESM, τα άρθα 12 και 13 τα οποία με σαφήνεια προϋποθέτουν δημοσιονομικές δεσμεύσεις οι οποίες όπως προβλέπει το καταστατικό του πρέπει να συμφωνηθούν με την Κομισιόν, την ΕΚΤ και ενδεχομένως και το ΔΝΤ. Το επιχείρημα δε της κυβέρνησης ότι το ΟΧΙ δεν αποτελεί παρά ένα δυναμικό εργαλείο διαπραγμάτευσης με καλύτερους όρους ακυρώνεται από μόνο του όταν τοποθετείται στο νομικό, οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο της πρότασης της Τρίτης 30/6. Με τους όρους που θέτει πλέον το ΔΝΤ, με την Έκθεση μη βιωσιμότητας του χρέους, η κυβέρνηση, αν πάει στην διαπραγμάτευση, είναι υποχρεωμένη εκ των πραγμάτων να μοιράσει με την Ευρωζώνη το κόστος ενός προγράμματος που θα εξασφαλίζει την αποπληρωμή του χρέους. Με άλλα λόγια ένα χρέος που για να συνεχίσει να αποπληρώνεται τις επόμενες δεκαετίες θα πρέπει να παράγει τα περιβόητα πρωτογενή πλεονάσματα που θα βγαίνουν από μια οικονομία σε δραματική ύφεση εδώ και έξι χρόνια Γ. Aγγ. ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: Θεσσαλονίκη Πορεία του Καραβανιού Πορεία με κεντρικό σύνθημα Οι εργατικές και κοινωνικές μας ανάγκες είναι αδιαπραγμάτευτες διοργάνωσε την Πέμπτη 02/07 το Καραβάνι Αγώνα και Αλληλεγγύης στην Θεσσαλονίκη. Αρκετές εκατοντάδες αγωνιστές μαζεύτηκαν το απόγευμα στην Καμάρα και πορεύτηκαν στο κέντρο της πόλης. Το μπλοκ του Καραβανιού, εκτός από πανώ με το κεντρικό σύνθημα είχε επίσης και αγγλόφωνο πανό το οποίο έγραφε Power to the People. Smash Capitalism, στα πλαίσια της απόφασής του για διεθνή απεύθυνση. Συμμετείχαν επίσης με μπλοκ η Α.Κ. Θεσσαλονίκης, η Πρωτοβουλία για τον Κοινωνικό Αναρχισμό Μαύρο και Κόκκινο, η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση και το ΕΕΚ. Η πορεία κινήθηκε δυναμικά, μέχρι που συνάντησε την συγκέντρωση των ευρωπαϊστών στην Τσιμισκή και Αγίας Σοφίας. Εκεί η πορεία σταμάτησε και απάντησε στις προκλήσεις των θιασιωτών του ΝΑΙ με συνθήματα ενάντια στον καπιταλισμό, την ΕΕ, αλλά και τον φασισμό. υνάμεις των ΜΑΤ έσπευσαν να παρεμβληθούν. Όταν τα μπλοκ μετά από λίγη ώρα συνέχισαν την πορεία τους τα ΜΑΤ ακολούθησαν, αλλά αποχώρησαν ύστερα από διαμαρτυρίες. Η πορεία συνέχισε δυναμικά και κατέληξε στην Καμάρα. JULY ΙΟΥΛΙΟΥ 2015 ΑΘΗΝΑ ATHENS